Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy aoslari va qonunchilik sohasida amalga oshirigan ishlar.
![Mavzu: Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning
huquqiy aoslari va qonunchilik sohasida amalga oshirigan ishlar.
Reja:
1. Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning
huquqiy aoslari .
2.Tarixiy-me’moriy yodgorliklarni muxofaza qilish va ulardan foydalanishning
qonunchilik sohasida amalga oshirigan ishlar.](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_1.png)
![Tarixiy-me’moriy yodgorliklar muxofazasi borasida maxsus tayanch rejalar ishlab
chiqish imkoniyati ham paydo bo‘ldi. Ularga muvofiq faqat qadimiy shaxarlarning
emas, balki ayrim aholini punktlarning Bosh rejalarini ishlab chiqishda ham tarixiy
va madaniy yodgorliklar asosiy o‘rinni egallovchi ob’ektlar bo‘lib qoldi.
Zamonaviy urbonik jarayonining shiddatli ravishda kuchayishi sababli
O‘zbekistonning eng qadimiy shaharlarni batafsil rejalashtirish loyihalarini ishlab
chiqish zarurati paydo bo‘ldi. Buxoro, Samarqand, Xiva, SHahrisabz shaharlari
uchun shunday loyihalar ishlab chiqildi. Muxofaza qilinadigan zonalar, tartibga
solinadigan qurilishlar hamda landshaftni saqlab qolish zonalarining chegaralari
aniq belgilandi (ushbu masala 3.2. pargrafida yoritilgan).
SHu bilan bir qatorda tarixiy yodgorliklarni har taraflama himoya qilishning
huquqiy asoslari yaratildi. O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining 1996 yil 31
avgustdagi “Alohida korxonalar va mol-mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va
xususiylashtirishning ba’zi masalalari” to‘g‘risidagi qaroriga ko‘ra tarixiy,
ma’naviy va madaniy meros ob’ektlari davlat tasarrrufidan chiqarilishi,
xususiylashtirilishi va sotib olinishi mumkin bo‘lmagan mol-mulklar sirasiga
kiritildi. O‘zbekiston Respublikasi Ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi
Kodeksining 64-moddasi va Jinoyat Kodeksining 132-moddalarida bu borada
javobgarlik belilab qo‘yildi. 1998 yil 29 avgustdagi “Moddiy boyliklarning olib
chiqilishi va olib kirilishi to‘g‘risida”gi hamda 2001 yil 30 avgustdagi “Moddiy
meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida”gi
qonunlarda madaniy meros ob’ektlarini muhofazasi qonunan mustahkamlandi.
2001 yil 30 avgustda qabul qilingan “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish
va ulardan foydalanish to‘g‘risida”gi qonun bu borada alohida ahamiyatga ega.
CHunki, ushbu qonunga muvofiq nafaqat davlat ihtiyoridagi ob’ektlar, balki
xususiy xarakterdagi tarixiy ob’ektlarning huquqiy tartibi ham ishlab chiqildi.
Jumladan, mazkur qonunning V bob 23 moddasiga ko‘ra, madaniy meros
ob’ektining mulkdori o‘ziga qarashli bo‘lgan madaniy meros ob’ektining tarixiy,
madaniy yoki ilmiy ahamiyatini hisobga olgan holda uni saqlab turish vazifasini
o‘z zimmasiga oladi hamda 25 moddada madaniy meros ob’ekti hisoblangan mol-](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_2.png)
![mulkdan foydalanishda cheklashlarga, uning saqlanishi, asralishi, yanada targ‘ib
qilinishi va foydalanilishi uchun qay darajada zarur bo‘lsa, shu darajada yo‘l
qo‘yilishi alohida belgilab berilgan. SHuningdek, ushbu qonun madaniy meros
ob’ektining mulkdorini o‘ziga qarashli tarix va madaniyat yodgorligiga
xo‘jasizlarcha munosabatini va uning yaxshi saqlanishini ta’minlashini ham
belgilab bergan.“Madaniy boyliklarining olib chiqilishi va olib kirilishi
to‘g‘risida”gi qonunda ellik yil muddat va undan ham oldinroq yaratilgan madaniy
boyliklar, davlat va jamoat muzeylarida, arxivlarda, kutubxonalarda va boshqa
joylarda doimiy saqlanayotgan madaniy boyliklar O‘zbekiston Respublikasidan
olib chiqilishi mumkin emasligi alohida ta’kidlangan.
O‘zbekiston Respublikasi Ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi kodeksining “Tarix
va madaniyat yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish qoidalarini
buzish” deb nomlangan 64-moddasiga binoan, mazkur qoidalarni qasddan buzish
fuqarolarga eng kam ish haqining bir baravaridan uch baravarigacha miqdorida
jarima solishga sabab bo‘lishi yoki Jinoyat kodeksining 32-moddasiga ko‘ra,
davlat muhofazasiga olingan tarix yoki madaniyat yodgorliklarini qasddan nobud
qilish, buzish yoki ularga shikast etkazish shunday harakatlar uchun ma’muriy jazo
qo‘llanilganidan keyin sodir etilgan bo‘lsa, eng kam oylik ish haqining ellik
baravarigacha miqdorida jarima yoki uch yilgacha axloq tuzatish ishlari yoxud olti
oygacha ozodlikdan mahrum qilish bilan jazolanishi ko‘rsatib o‘tilgan.
SHuningdek, xuddi shunday harakatlar natijasida ko‘p miqdorda zarar etkazilishiga
sabab bo‘lsa, eng kam oylik ish haqining ellik baravaridan yuz baravarigacha
miqdorda jarima yoki uch yilgacha ozodlikdan mahrum qilish bilan jazolanishi
qayd etilgan.
2001 yil 30 avgustdagi “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan
foydalanish to‘g‘risida”gi qonunga tayangan holda O‘zbekiston Respublikasi
Madaniyat ishlari vazirligi Madaniy yodgorliklar ilmiy-ishlab chiqarish bosh
boshqarmasi O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2002 yil 29
iyuldagi № 269-sonli "Madaniy meros ob’ektlarini muxofaza kilish va ulardan
foydalanishni yanada takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida"gi Qarori bilan](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_3.png)
![O‘zbekiston Respublikasi Madaniyat ishlari vazirligi Madaniy meros ob’ektlarini
muhofaza qilish va ulardan foydalanish ilmiy ishlab chiqarish bosh boshqarmasiga
aylantirildi.
SHu bilan birga, ushbu qaror ostida “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish
va ulardan foydalanish masalalarini muvofiqlashtirish bo‘yicha idoralararo
komissiya to‘g‘risida”, shuningdek, O‘zbekiston Respublikasi madaniy meros
ob’ektlari Davlat kadastrini yuritish tartibi to‘g‘risida” hamda “Madaniy meros
ob’ektlarining tarixiy-madaniy ekspertizasi to‘g‘risida” Nizomlar tasdiqlandi va
amaliyotga joriy etildi.
Ayni vaqtda, mustaqillik yillariga kelib, ko‘p asrlar davomida to‘planib kelgan
madaniy meros yodgorliklari (o‘z ichiga ayrim artefaktlardan tortib, yirik poytaxt
shaharlari qoldiqlarini ham qamrab olganligini hisobga olib) moddiy
madaniyatning mavjud boy me’moriy qatlami ham soniga aniqlik kiritishni talab
etadi. CHunki bu haqda rasmiy idoralar turli hildagi raqamlarga tayanadi. Masalan,
rasmiy idoralarning ma’lumotlariga ko‘ra: parlamentning Qonunchilik palatasidagi
Fan, ta’lim, madaniyat va sport masalalari bo‘yicha qo‘mitasining nazorat-tahliliy
faoliyati davomida (2005–2008 yillarda madaniy meros ob’ektlarini qo‘riqlash va
ulardan foydalanishga oid qonunlar ijrosi bo‘yicha) mamlakatdagi barcha
me’moriy ob’ektlar soni haqida yakdillik yo‘qligidan dalolat beradi.
Arxeologiya institutining ma’lumotlariga qaraganda, ularning soni taxminan 8 500
tani tashkil etadi. Ammo Madaniyat va sport ishlari vazirligi taqdim etgan
ma’lumotnomaga ko‘ra, atigi 3 945 ta ob’ekt ro‘yxatga olingan bo‘lib, ulardan
faqat 64 tasi bo‘yicha kadastr ishlari amalga oshirilgan.
YAngi Qonun va Qaror asosida qabul qilingan «Meros» Davlat dasturiga asosan
O‘zbekistondagi madaniy meros ob’ektlari ro‘yxati tuzildi va ularning umumiy
soni 10 mingdan ortdi. SHu bilan birga, ularning aksariyat qismi davlat
muhofazasiga olindi. Agar 2006 yilgacha mamlakatimizda 7200 ga yaqin madaniy
meros ob’ekti davlat muhofazasiga olingan bo‘lsa, 2012 yilning boshiga kelib
ularning soni 7570 tani tashkil qildi. SHundan 2330 tasi qadimgi arxitektura
yodgorliklari, 3945 arxeologik, 1138 tasi xaykaltaroshlik, monumental san’at](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_4.png)
![asarlari, 157 diqqatga sazovor joylar va 700 mingdan ortiq ko‘chma madaniy
meros ob’ektlari hisoblanadi. SHuni alohida ta’kilash lozimki, O‘zbekistonda
mavjud arxitektura yodgorliklarining katta qismini masjidlar tashkil etadi. Hozirgi
davrga kelib ularning bir qismi ta’mirlangan bo‘lsa, qolgan qismi restavratsiya va
konservatsiya qilish uchun tayyorlanish jarayonida.
YUqorida keltirilgan faktlar arxeologik ob’ektlarni hisobga olishga bir xil tizimli
yondashuvning, ya’ni arxeologik yodgorlik va me’moriy obidalarni hisobga olish,
shuningdek ushbu faoliyatni tartibga soladigan barcha uchun majburiy normativ
hujjatning yo‘qligidan dalolat bermoqda.
XXI asrning dastlabki o‘n yilligida xalqaro miqyosda Termiz shahrining 2500
yilligi (2002 y.), SHahrisabz shahrining 2700 yilligi (2002 y.), Qarshi shahrining
2700 yilligi (2005 y.), Samarqand shahrining 2750 yilligi Marg‘ilon shahrining,
2000 yilligi (2007 y.) Toshkent shahrining 2200 yilligini (2009 y.) nishonlanishi
shuningdek, Abduxoliq G‘ijduvoniy tavalludining 900 yilligi (2003 y.),
Xorazmdagi Ma’mun akademiyasining 1000 yilligi (2005 y.) yubleylari
o‘tkazilishi qadimiy shaharlarimiz va muqaddas ziyoratgohlarning qiyofasiini
tubdan o‘zgartirib yubordi.
To‘plangan empirik materiallar va aniqlangan faktlar – Respublikamiz mustaqilligi
yillarida ijtimoiy hayotning barcha sohalarida bo‘lgani kabi, madaniy merosni
asrash va uni kelajak avlodga etkazish borasida xalqaro hamkorlik ishlari bir necha
yo‘nalishlarda amalga oshirilganligi to‘g‘risida muhim ma’lumotlar berdi.
Birinchi yo‘nalish – bu mamlakatimizning qator xalqaro nufuzli tashkilotlarga a’zo
bilishi va ular bilan yaqin hamkorlikni yo‘lga qo‘yilishi bilan ifodalanadi.
O‘zbekistonning xalqaro ma’naviy hamjamiyatga integratsiyalashuvi jarayonida
1992 yilda BMTga, so‘ngra 1993 yilda fan, madaniyat va maorifning milliy
tizimlarini o‘zida birlashtiruvchi, ayni paytda, xalqlarni butun insoniyatning boy
ma’naviy merosi bilan tanishtirish orqali ularni dunyo intellektual taraqqiyotining
tajribasi bilan boyitadigan universal xalqaro tashkilot – YUNESKOga a’zo bo‘lishi
muhim ahamiyat qayt etdi.](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_5.png)
![Mamlakatimizning ushbu tashkilotlar a’zoligiga qabul qilinishi va o‘zaro
hamkorlik jarayoni Respublikaning jahon madaniy hamjamiyatiga
integratsiyalashuvining huquqiy asosi hisoblangan bir qator xalqaro konvensiya va
deklaratsiyalariga qo‘shilishi bilan hamohang bordi. Jumladan, bilimlar tarqatish,
iste’dodlarni kamol toptirish va turli madaniyatlarni boyitishga yordam berish;
xalqlar o‘rtasidagi tinch-totuv munosabatlar va do‘stlikni rivojlantirish hamda
ulardan har birining turmush tarzini yaxshi tushunishga ko‘maklashishni maqsad
qilib olgan xalqaro madaniy hamkorlik prinsiplari “Deklaratsiyasi”ga qo‘shilishi
fikrimizning yorqin dalilidir.
SHuningdek, Respublikamiz tarixiy va madaniy merosni muhofaza qilish
sohasidagi bir qator xalqaro ahamiyatga ega bo‘lgan konvensiyalarga qo‘shildi,
xususan:
1. 1993 yilda – 1972 yilda qabul qilingan “Madaniy va tabiiy merosni muhofaza
qilish umumjahon konvensiyasi”ga;
2. 1996 yilda – 1954 yilda qabul qilingan “G‘arbiy mojarolar vaqtida madaniy
boyliklarni muhofaza qilish haqida”gi Gaaga konvensiyasiga;
Z. 1997 yilda – 1970 yilda qabul qilingan “Madaniy boyliklarni noqonuniy
ravishda olib kelish, olib ketish va unga egalik huquqini birovga topshirishni»
ta’qiqlash va ogohlantirish chora-tadbirlari haqida”gi konvensiyasi kushilganligini
keltirishimiz mumkin.
Jumladan, 1972 yil 16 noyabrda YUNESKOning 17 Assambleyasining bosh
konferensiyasida qabul qilingan konvensiyaning 5 moddasining d punktida har bir
davlat madaniy merosni aniqlash, muhofaza qilish, saqlash, qayta tiklash va
ommalashtirish kabi choralarini ko‘rishi zarurligi aniq qilib belgilangan.
Bu xalqaro konvensiyalar madaniy merosni muhofaza qilish bo‘yicha shakllangan,
har tomonlama keng qonunlar majmui maqomiga ega bo‘lib, O‘zbekistonning
ularga qo‘shilishi mamlakatdagi madaniy boyliklarning jahon hamjamiyati
tomonidan huquqiy himoya qilinishiga sharoit yaratdi. Jumladan, 1991 yilda
Xivadagi "Ichan-qal’a", 1993 yilda Buxoro shahrining tarixiy markazi, 2000 yilda
SHahrisabzning Amir Temur va temuriylar davri me’morchilik obidalari, 2001](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_6.png)
![yilda Samarqand shahrining tarixiy yodgorliklari YUNESKO xalqaro
tashkilotining maxsus qarorlari bilan “Butunjahon madaniy merosi ro‘yxati”ga
kiritildi, hamda hisoyasiga olindi.
Aslini olganda, O‘zbekistonning YUNESKO bilan hamkorlik aloqalari sobiq
Ittifoq davrida, sobiq “Markaz” orqali yo‘lga qo‘yilgan edi. Ushbu aloqalar 1980
yillar oxiriga kelib, ya’ni mustaqillik arafasida amaliy ko‘rinish xosil qildi.
Xususan, 1987 yilda 10 mamlakat, shu jumladan Sobiq Ittifoq tashabbusi bilan,
BMTning madaniy rivojlanish jahon miqyosidagi dekadasi doirasida, YUNESKO
Bosh Assambleyasining XXIV sessiyasida, «Ipak yo‘li – muloqot yo‘li»
(SHelkov ы y put – put dialoga) mavzusida gumanitar loyihani amalga oshirish
bo‘yicha rezolyusiya qabul qildi.
Unga asosan Markaziy Osiyo xalqlari sivilizatsiyasi tarixini har tomonlama
o‘rganish, SHarq va G‘arb o‘rtasidagi madaniy aloqalarni yaqindan o‘rnatish
maqsad qilib olingan edi. SHuningdek, ushbu loyiha doirasida “Buyuk Ipak
Yo‘li”ning tarmoqlari, savdo, xunarmandchilik, folklor-etnografik xususiyatlarini
aniqlash va o‘rganish, shuningdek, turizmni rivojlantirish, muzeylarni tashkil qilish
kabi sohalarda hamkorlikni chuqurlashtirish ham nazarda tutilgan. Xullas ushbu
loyiha ishlari 1980-yillar oxirlarida boshlanib, 1990-yillar boshlarida ham davom
ettirildi. Loyiha doirasida bir qancha ilmiy anjuman va seminarlar, “Buyuk Ipak
Yo‘li” bo‘ylab qo‘shma xalqaro ekspeditsiyalar o‘tkazildi, kinofilmlar, kitoblar
yaratildi hamda ayrim me’moriy va arxeologik yodgorliklar ta’mirlandi.
Samarqand viloyatidagi moddiy yodgogliklar.
Arxeologik yodgorliklar- 975 ta
Arxetikturaviy yodgorliklar - 581 ta
Monumental yodgorliklar - 36 ta
Diqqatga sazovar joylar- 34 ta
Jami : 1626 ta.
SAMARQAND VILOYATIDA JAMI 1626 TA MODDIY MADANIY MEROS
OBYEKTLARINING 267 TASIDA MOHOFAZA BELGILAR MAVJUD:](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_7.png)
![Arxeologiya yodgorliklari 2 ta
Arxitektura yodgorliklari 253 ta
Monumental yodgorliklari 0 ta
Diqqatga sazovor joylar 12 ta
SAMARQAND VILOYATIDA JAMI 1626 TA MODDIY MADANIY MEROS
OBYEKTLARINING SAQLANISH HOLATI:
338 tasining holati yaxshi
501 tasining holati qoniqarli
458 tasining holati qoniqarsiz
93 tasining avariya holatida
17 tasi o’zlashtirib yuborilgan
3 tasi ijaraga berilgan
216 tasi ro’yxatda mavjud emas.](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_8.png)
![Adabiyotlar
1. Karimov I.A. O‘zbekistonning o‘z taraQQiyot va yangilash yo‘li. T.1992 y.
2. Karimov I.A. O‘zbekiston XXI asr bo‘sag‘asida. T. 1997 y.
3. Karimov I.A. IstiQlol va ma’naviyat. T. 1994 y
4. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘Q. T. 1998 y.
5. Vremya i preemstvennost v razvitii kulturi. Saratov. 1991 g.
6. Globalnie problemi i ob щ echelovecheskie sennosti. M.1999 g.
7. Ikonnikova S. Dialogi o kulture. L., 1989 g.
8. Kultura Uzbekistana: Tradisii i sovremennost. T. 1986 g.
9. Xayrullaev M. Madaniy meros va falsafiy fikr tarixi. T. 1985 y.
10. M.Abdullaev. Madaniyatshunoslik asoslari.
11. J.Tlanov. £adriyatlar falsafasi. T](/data/documents/e906bb71-b040-4e94-8af7-dd85f6609cb5/page_9.png)
Mavzu: Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy aoslari va qonunchilik sohasida amalga oshirigan ishlar. Reja: 1. Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishning huquqiy aoslari . 2.Tarixiy-me’moriy yodgorliklarni muxofaza qilish va ulardan foydalanishning qonunchilik sohasida amalga oshirigan ishlar.
Tarixiy-me’moriy yodgorliklar muxofazasi borasida maxsus tayanch rejalar ishlab chiqish imkoniyati ham paydo bo‘ldi. Ularga muvofiq faqat qadimiy shaxarlarning emas, balki ayrim aholini punktlarning Bosh rejalarini ishlab chiqishda ham tarixiy va madaniy yodgorliklar asosiy o‘rinni egallovchi ob’ektlar bo‘lib qoldi. Zamonaviy urbonik jarayonining shiddatli ravishda kuchayishi sababli O‘zbekistonning eng qadimiy shaharlarni batafsil rejalashtirish loyihalarini ishlab chiqish zarurati paydo bo‘ldi. Buxoro, Samarqand, Xiva, SHahrisabz shaharlari uchun shunday loyihalar ishlab chiqildi. Muxofaza qilinadigan zonalar, tartibga solinadigan qurilishlar hamda landshaftni saqlab qolish zonalarining chegaralari aniq belgilandi (ushbu masala 3.2. pargrafida yoritilgan). SHu bilan bir qatorda tarixiy yodgorliklarni har taraflama himoya qilishning huquqiy asoslari yaratildi. O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining 1996 yil 31 avgustdagi “Alohida korxonalar va mol-mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirishning ba’zi masalalari” to‘g‘risidagi qaroriga ko‘ra tarixiy, ma’naviy va madaniy meros ob’ektlari davlat tasarrrufidan chiqarilishi, xususiylashtirilishi va sotib olinishi mumkin bo‘lmagan mol-mulklar sirasiga kiritildi. O‘zbekiston Respublikasi Ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi Kodeksining 64-moddasi va Jinoyat Kodeksining 132-moddalarida bu borada javobgarlik belilab qo‘yildi. 1998 yil 29 avgustdagi “Moddiy boyliklarning olib chiqilishi va olib kirilishi to‘g‘risida”gi hamda 2001 yil 30 avgustdagi “Moddiy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida”gi qonunlarda madaniy meros ob’ektlarini muhofazasi qonunan mustahkamlandi. 2001 yil 30 avgustda qabul qilingan “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida”gi qonun bu borada alohida ahamiyatga ega. CHunki, ushbu qonunga muvofiq nafaqat davlat ihtiyoridagi ob’ektlar, balki xususiy xarakterdagi tarixiy ob’ektlarning huquqiy tartibi ham ishlab chiqildi. Jumladan, mazkur qonunning V bob 23 moddasiga ko‘ra, madaniy meros ob’ektining mulkdori o‘ziga qarashli bo‘lgan madaniy meros ob’ektining tarixiy, madaniy yoki ilmiy ahamiyatini hisobga olgan holda uni saqlab turish vazifasini o‘z zimmasiga oladi hamda 25 moddada madaniy meros ob’ekti hisoblangan mol-
mulkdan foydalanishda cheklashlarga, uning saqlanishi, asralishi, yanada targ‘ib qilinishi va foydalanilishi uchun qay darajada zarur bo‘lsa, shu darajada yo‘l qo‘yilishi alohida belgilab berilgan. SHuningdek, ushbu qonun madaniy meros ob’ektining mulkdorini o‘ziga qarashli tarix va madaniyat yodgorligiga xo‘jasizlarcha munosabatini va uning yaxshi saqlanishini ta’minlashini ham belgilab bergan.“Madaniy boyliklarining olib chiqilishi va olib kirilishi to‘g‘risida”gi qonunda ellik yil muddat va undan ham oldinroq yaratilgan madaniy boyliklar, davlat va jamoat muzeylarida, arxivlarda, kutubxonalarda va boshqa joylarda doimiy saqlanayotgan madaniy boyliklar O‘zbekiston Respublikasidan olib chiqilishi mumkin emasligi alohida ta’kidlangan. O‘zbekiston Respublikasi Ma’muriy javobgarlik to‘g‘risidagi kodeksining “Tarix va madaniyat yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish qoidalarini buzish” deb nomlangan 64-moddasiga binoan, mazkur qoidalarni qasddan buzish fuqarolarga eng kam ish haqining bir baravaridan uch baravarigacha miqdorida jarima solishga sabab bo‘lishi yoki Jinoyat kodeksining 32-moddasiga ko‘ra, davlat muhofazasiga olingan tarix yoki madaniyat yodgorliklarini qasddan nobud qilish, buzish yoki ularga shikast etkazish shunday harakatlar uchun ma’muriy jazo qo‘llanilganidan keyin sodir etilgan bo‘lsa, eng kam oylik ish haqining ellik baravarigacha miqdorida jarima yoki uch yilgacha axloq tuzatish ishlari yoxud olti oygacha ozodlikdan mahrum qilish bilan jazolanishi ko‘rsatib o‘tilgan. SHuningdek, xuddi shunday harakatlar natijasida ko‘p miqdorda zarar etkazilishiga sabab bo‘lsa, eng kam oylik ish haqining ellik baravaridan yuz baravarigacha miqdorda jarima yoki uch yilgacha ozodlikdan mahrum qilish bilan jazolanishi qayd etilgan. 2001 yil 30 avgustdagi “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida”gi qonunga tayangan holda O‘zbekiston Respublikasi Madaniyat ishlari vazirligi Madaniy yodgorliklar ilmiy-ishlab chiqarish bosh boshqarmasi O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2002 yil 29 iyuldagi № 269-sonli "Madaniy meros ob’ektlarini muxofaza kilish va ulardan foydalanishni yanada takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida"gi Qarori bilan
O‘zbekiston Respublikasi Madaniyat ishlari vazirligi Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish ilmiy ishlab chiqarish bosh boshqarmasiga aylantirildi. SHu bilan birga, ushbu qaror ostida “Madaniy meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish masalalarini muvofiqlashtirish bo‘yicha idoralararo komissiya to‘g‘risida”, shuningdek, O‘zbekiston Respublikasi madaniy meros ob’ektlari Davlat kadastrini yuritish tartibi to‘g‘risida” hamda “Madaniy meros ob’ektlarining tarixiy-madaniy ekspertizasi to‘g‘risida” Nizomlar tasdiqlandi va amaliyotga joriy etildi. Ayni vaqtda, mustaqillik yillariga kelib, ko‘p asrlar davomida to‘planib kelgan madaniy meros yodgorliklari (o‘z ichiga ayrim artefaktlardan tortib, yirik poytaxt shaharlari qoldiqlarini ham qamrab olganligini hisobga olib) moddiy madaniyatning mavjud boy me’moriy qatlami ham soniga aniqlik kiritishni talab etadi. CHunki bu haqda rasmiy idoralar turli hildagi raqamlarga tayanadi. Masalan, rasmiy idoralarning ma’lumotlariga ko‘ra: parlamentning Qonunchilik palatasidagi Fan, ta’lim, madaniyat va sport masalalari bo‘yicha qo‘mitasining nazorat-tahliliy faoliyati davomida (2005–2008 yillarda madaniy meros ob’ektlarini qo‘riqlash va ulardan foydalanishga oid qonunlar ijrosi bo‘yicha) mamlakatdagi barcha me’moriy ob’ektlar soni haqida yakdillik yo‘qligidan dalolat beradi. Arxeologiya institutining ma’lumotlariga qaraganda, ularning soni taxminan 8 500 tani tashkil etadi. Ammo Madaniyat va sport ishlari vazirligi taqdim etgan ma’lumotnomaga ko‘ra, atigi 3 945 ta ob’ekt ro‘yxatga olingan bo‘lib, ulardan faqat 64 tasi bo‘yicha kadastr ishlari amalga oshirilgan. YAngi Qonun va Qaror asosida qabul qilingan «Meros» Davlat dasturiga asosan O‘zbekistondagi madaniy meros ob’ektlari ro‘yxati tuzildi va ularning umumiy soni 10 mingdan ortdi. SHu bilan birga, ularning aksariyat qismi davlat muhofazasiga olindi. Agar 2006 yilgacha mamlakatimizda 7200 ga yaqin madaniy meros ob’ekti davlat muhofazasiga olingan bo‘lsa, 2012 yilning boshiga kelib ularning soni 7570 tani tashkil qildi. SHundan 2330 tasi qadimgi arxitektura yodgorliklari, 3945 arxeologik, 1138 tasi xaykaltaroshlik, monumental san’at
asarlari, 157 diqqatga sazovor joylar va 700 mingdan ortiq ko‘chma madaniy meros ob’ektlari hisoblanadi. SHuni alohida ta’kilash lozimki, O‘zbekistonda mavjud arxitektura yodgorliklarining katta qismini masjidlar tashkil etadi. Hozirgi davrga kelib ularning bir qismi ta’mirlangan bo‘lsa, qolgan qismi restavratsiya va konservatsiya qilish uchun tayyorlanish jarayonida. YUqorida keltirilgan faktlar arxeologik ob’ektlarni hisobga olishga bir xil tizimli yondashuvning, ya’ni arxeologik yodgorlik va me’moriy obidalarni hisobga olish, shuningdek ushbu faoliyatni tartibga soladigan barcha uchun majburiy normativ hujjatning yo‘qligidan dalolat bermoqda. XXI asrning dastlabki o‘n yilligida xalqaro miqyosda Termiz shahrining 2500 yilligi (2002 y.), SHahrisabz shahrining 2700 yilligi (2002 y.), Qarshi shahrining 2700 yilligi (2005 y.), Samarqand shahrining 2750 yilligi Marg‘ilon shahrining, 2000 yilligi (2007 y.) Toshkent shahrining 2200 yilligini (2009 y.) nishonlanishi shuningdek, Abduxoliq G‘ijduvoniy tavalludining 900 yilligi (2003 y.), Xorazmdagi Ma’mun akademiyasining 1000 yilligi (2005 y.) yubleylari o‘tkazilishi qadimiy shaharlarimiz va muqaddas ziyoratgohlarning qiyofasiini tubdan o‘zgartirib yubordi. To‘plangan empirik materiallar va aniqlangan faktlar – Respublikamiz mustaqilligi yillarida ijtimoiy hayotning barcha sohalarida bo‘lgani kabi, madaniy merosni asrash va uni kelajak avlodga etkazish borasida xalqaro hamkorlik ishlari bir necha yo‘nalishlarda amalga oshirilganligi to‘g‘risida muhim ma’lumotlar berdi. Birinchi yo‘nalish – bu mamlakatimizning qator xalqaro nufuzli tashkilotlarga a’zo bilishi va ular bilan yaqin hamkorlikni yo‘lga qo‘yilishi bilan ifodalanadi. O‘zbekistonning xalqaro ma’naviy hamjamiyatga integratsiyalashuvi jarayonida 1992 yilda BMTga, so‘ngra 1993 yilda fan, madaniyat va maorifning milliy tizimlarini o‘zida birlashtiruvchi, ayni paytda, xalqlarni butun insoniyatning boy ma’naviy merosi bilan tanishtirish orqali ularni dunyo intellektual taraqqiyotining tajribasi bilan boyitadigan universal xalqaro tashkilot – YUNESKOga a’zo bo‘lishi muhim ahamiyat qayt etdi.