logo

MATN KOMPONENTLARINING SEMANTIK VA PRAGMATIK MUNOSABATLARI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

26.8203125 KB
MATN KOMPONENTLARINING SEMANTIK VA PRAGMATIK
MUNOSABATLARI
Reja:
1.   Matnda   ifodalanadigan   to‘g‘ridan-to‘g‘ri     va   radikal   semantik
munosabatlar haqida tushuncha. 
  3.   Mantiq   va   til   kategoriyalarining   o‘zaro   aloqasi   hamda   farqli
tomonlari va o‘zbekCha matnlarning sintaktik va pragmatik tahlili haqida.     Ma’lumki,   matnning   har   qanday   turi   ham   tugallangan   fikr   ifodasini
beradi.   Bu   matnning   xarakterli   belgilaridan   biri   sanaladi.   Uning   ikkinchi
belgisi   komponentlarining   mazmunan   bog‘lanishli   ekanligi   hisoblanadi.
Zotan, matn gorizontal chiziqda (sintagmatik qator doirasida) Shakllanadi va
bu   jihatdan   kommunikativ   yaxlitlikni   tashkil   etadi.   Shunday   bo‘lgaCh,
o‘zbekCha matnlarda bog‘lanishlilik quyidagi ikki ko‘rinishda voqelanadi: a)
matnda   berilayotgan   ikki   va   undan   ortiq   hodisalar   o‘rtasidagi   bog‘liqlik;   b)
hodisalarning o‘zaro qorishuvi natijasida shakllangan ma’no butunligida aks
etuvchi bog‘liqlik.  
1.   Matn,   albatta,   nutqimiz   mahsuloti   sanaladi.   Shuning   uchun
“bog‘lanishli   nutq”   (“svyaznaya   re c h”)   tushunchasi   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   matn
bilan aloqadordir. Matnda bog‘lanishlilik uning komponentlari munosabatida,
birinchi   galda   ularning   semantik   munosabatida   o‘z   aksini   topadi.   Tilshunos
olimlar   matnda   ifodalanayotgan   s emantik   munosabat ni   o‘z   navbatida,
quyidagicha  ikki tur ga ajratib o‘rganmoqdalar:
  1.   Radikal   munosabat.   Bunda   matn   komponentlari   o‘zaro   to‘g‘ridan-
to‘g‘ri   bog‘lanmay   matnda   ifodalanayotgan   umumiy   ma’no   sathida
munosabatga kirishadi. 
  2. To‘g‘ridan-to‘g‘ri yoki bevosita munosabat. Bunda matnning tarkibiy
qismlari   bir   -biriga   bog‘liq   bo‘ladi   va   birining   ma’nosi   ikkinchisining
ta’sirida oydinlaShadi 1
. 
Aytish   lozimki,   matn   komponentlarining   o‘zaro   bog‘lanishiga   xos
bo‘lgan   semantik   munosabatning   har   ikki   turi   ham   muhim   ahamiyat   kasb
etadi,   zotan,   har   bir   matnning   asosiy   vazifasi   ma’lum   xabar   ifodasini
berishdan   iboratdir.   Bu   esa   semantik   yaxlitlikni   talab   qiladi.   Matnning
bunday   sifati   muqarrar   ravishda   yozma   nutqda   kuzatiladi.     Og‘zaki   nutqda
esa   uning   semantik   butunligi   har   doim   ham   voqe   bo‘lavermaydi.   Chunki,
1
  Кожевникова   К.   Об   аспектах   связности   в   тексте   как   целом//   Синтаксис   текста.   –М.:
Наука,1979.  – С. 56-58.  og‘zaki   nutqda   uzuq-yuluq   jumlalar   ham   ko‘p   ishlatiladi.   Bundan   tashqari,
ma’no   yaxlitligiga   tinglovchiining   replikasi   ham   sezilarli   darajada   salbiy
ta’sir ko‘rsatadi. 
Matn   komponentlarining   ma’no   jihatdan   bog‘lanishli   bo‘lishi   nafaqat
matnning   ma’no   butunligini,   balki   uning   tarkibiy   qismlari   sanaluvchi
mustaqil gaplarning ham mazmuniy salmog‘i bekami-ko‘stligini ta’minlaydi.
To‘g‘ri,   matndan   tashqarida   gap   grammatik   jihatdan   mutlaqo   cbo‘lishi
mumkin. Lekin uning ma’no butunligi faqat matn sathida boshqa gaplar bilan
o‘zaro   munosabatda   kelganda   to‘liq   ifodasini   topa   oladi.   Bu   matn   tarkibida
qo‘llanilgan barcha gaplarga xosdir, faqat matnning boshlanishida kelgan gap
o‘zining   nisbiy   mustaqilligi   bilan   Shu   matn   tarkibiga   kirgan   boshqa
gaplardan farq qiladi 2
.
        Matn tarkibida gaplarning o‘zaro semantik munosabatlari xususida so‘z
yuritilganda,   tafakkurimizda   hukmlar   majmuasi     qanday   bog‘lanishini
tasavvur   etib   ko‘rmog‘imiz   lozim .   Matn   komponentlarining   bog‘lanishli
ekanligini   o‘rganish   til   va   tafakkur   birligi   dialektik   qonuniyatidan   kelib
c hiqadi.   Shuning   uchun   mustaqil   gaplarning   o‘zaro   munosabati   zamirida
s hakllanuv c hi   gapdan   katta   har   qanday   nutq   birligi   o‘zining   umumiy
mazmuni   salmog‘i   jihatidan   tafakkur   mahsulining   til   unsurlari   vositasida
ifodalanishini taqozo etadi.
Gapning so‘zlar munosabatidan tashkil etilishini nazarda tutsak, bunda
so‘zning fikr ifodasini voqelantiruv c hi belgi ekanligini dalilay olamiz. Biroq
nutqimiz   qolipida   ro‘y   beruvchi   psixologik   muloqatda   so‘z   emas,   balki   gap
asosiy   belgi   sanaladi.   Bu   nutqimiz   sathida   gapning   o‘ziga   xos   maqomini,
uning boshqa birliklardan  (masalan, so‘z, so‘z birikmasi va h.k.) farqini aniq
va ravShan namoyon etadi 3
. 
2
2
  Солганик Г.Я.  Синтаксическая стилистика. –М.: Высшая школа,1973. – С. 49-59.
3 3
  Потебня А.А.  Из записок по русской грамматике, т.1-2.-М.,1958.  – С. 42-47.  2. Yuqorida keltirilgan fikr va mulohazalar til bilan mantiqning o‘zaro
uzviy   bog‘liqligini   ko‘rsatadi.  Ammo   bu   bilan   mantiq   va   til   kategoriyalari
qorishib ketadi, demoqchi emasmiz, albatta. chunki mantiqning ham, tilning
ham faqat o‘ziga xos bo‘lgan qonuniyatlari mavjud. Shuning uchun sintaktik
kategoriyalarni   mantiq   kategoriyalari   nusxasi   sifatida   talqin   etib   bo‘lmaydi.
Ana shu bois hukm tushunchasini bu o‘rinda shartli deb bilmog‘imiz lozim.
A.A.Potebnya   to‘g‘ri   ta’kidlaganidek,   grammatik   gap   mantiqiy   hukm   bilan
bir xil ma’no kasb eta olmaydi 4
. 
Darhaqiqat, hukmning aniq va mukammalligi faqat nutqda aniqlanadi.
Buning   uchun   esa   bir   necha   hukm   o‘zaro   munosabatda   olib   tahlil   etiladi.
Shuning   uchun   an’anaviy   mantiqda   muayyan   bir   hukmni   nutqdan   tashqari
holatda olib tahlil qilinishi bugungi kun talablariga javob berolmay qoldi. 
Bugungi   kunda   an’anaviy   grammatikalarda   berilgan   sintaktik
qurilmalar   tahlilidan   o‘zgacha   tahlil   materiallariga   ehtiyoj   tug‘ilganligi
sababli   odatdagi   semantik   va   sintaktik   tahlillar   doirasi   ancha   kengaydi.
Boshqacha aytganda, matn lingvistikasi masalasi kun tartibiga asosli ravishda
kirib   keldi.   Buning   asosiy   dalili   sifatida   hozirgi   lingvistik   tadqiqotlarda
o‘zaro bog‘lanishli bo‘lgan bir necha sintaktik qurilmalar nutqning yaxlit bir
bo‘lagi sifatida talqin etilayotganini ko‘rsatish mumkin.
Nutqda   o‘zaro   bog‘liq   bo‘lgan   gaplarning   semantik   va   sintaktik
muammolarini   o‘rganishda   mazkur   gaplarni   alohida   olmay,   har   birini
boshqalari   bilan   bog‘liq   holda   talqin   etilgandagina   ularning   ma’no   tugalligi
haqida   so‘z   yuritish   mumkin.   Bunday   vaziyatda   mazkur   gaplarning   nafaqat
ma’no   tugalligi,   balki   sintaktik   xususiyatlarining   ham   ancha   mukammal
izohlanishi uchun imkoniyat yaratiladi. Masalan, ma’lum bir nutq parchasida
namoyish  xususida fikr bildirilayotgan bo‘lsa,   nampyishcilar  (demonstrant ы )
so‘zi   bunday   matn   uchun   sub’ekt   vazifasini   o‘taydi,   zotan,   mazkur   so‘z   bir
4 4
  Потебня А.А.  Из записок по русской грамматике, т.1-2.-М.,1958.  – С. 68-69. o‘rinda   gapda   o‘zining   asliy   Shaklida,   boshqa   gaplarda   esa   olmosh   bilan
(masalan,   ular, o‘zlari   olmoshlari), o‘zga bir sinonimik so‘z bilan (masalan,
kishilar,   odamlar,   xalq )   ifodalanadi   va   har   safar   gapda   bu   tushunchaning
mavjudligini his etamiz.
Matn   komponentlari   tarkibida   biror   so‘z   yoki   birikmaning   bu   taxlit
qo‘llanishi   nafaqat   semantik,   balki   sintaktik   vazifa   ham   bajaradi.   Chunki
mazkur so‘z oldingi gapda grammatik ega vazifasida kelsa, keyingi gaplarda
to‘ldiruvChi, aniqlovchi bo‘lib qo‘llanilishi ham mumkin 5
.  
Ana   Shulardan   kelib   Chiqib,   o‘zbekCha   matn larni     sintaktik   va
pragmatik   tahlili   bobida   hali   o‘z   eChimini   kutayotgan   juda   ko‘p   jumboqlar
mavjudligini  ta`kidlash lozim. 
5 5
  Турниёзов   Н.,   Й ў лдо ш ев   Б.   Матн   тилшунослиги   (услубий   қўлланма).     –   Самарқанд,
СамДУ нашри, 2006.  – Б. 58-62.       Adabiyotlar
1.  Boymirzaeva S. Matn mazmunida temperollik semantikasi. -Toshkent, 
“O‘zbekiston milliy ensiklopediyasi” Davlat ilmiy nashriyoti, 2009.
2.  Yoldoshev M. Badiiy  matn  va uning lingvopoetik tahlili asoslari. - Т ., 
2007.
3.  Yoldoshev M. Badiiy matn lingvopoetikasi. - Т .: “Fan”, 2008.
4.  Yoldoshev M. Badiiy matnning lisoniy tahlili. - Т ., Alisher Navoiy 
nomidagi O‘zbekiston Milliy kutubxonasi nashriyoti, 2010.
5 . Mamajonov A. Tekst lingvistikasi. -T .:, 1989.
6 . Rasulov I. Murakkab sintaktik butunlik. O‘zbek tili va adabiyoti. 1983, 
№1.
7.  Sayfullayeva R., Mengliyev B., Boqiyeva G., Qurbonova M. va boshq. 
Hozirgi o‘zbek adabiy tili. -  Т .: “FTM”, 2009.
8 . Shomaqsudov A., Rasulov I. va boshq. 0 ‘zbek tili stilistikasi. -  Т .: 
O‘qituvchi”, 1983.9. Abdupattoyev M.T. O‘zbek matnida supersintaktik 
butunliklar. Filol. fan.nom. ...diss.avtoref. -  Т ., 1998.10. Mirtojiev M. 
Lingvistik metaforalar tasnifi.//O' ТА , 1973, № 4,-B.34-37.11. Tog‘ayev O. 
Publisistika janrlari.-Toshkent: “O‘qituvchi”, 1976-B.155.

MATN KOMPONENTLARINING SEMANTIK VA PRAGMATIK MUNOSABATLARI Reja: 1. Matnda ifodalanadigan to‘g‘ridan-to‘g‘ri va radikal semantik munosabatlar haqida tushuncha. 3. Mantiq va til kategoriyalarining o‘zaro aloqasi hamda farqli tomonlari va o‘zbekCha matnlarning sintaktik va pragmatik tahlili haqida.

Ma’lumki, matnning har qanday turi ham tugallangan fikr ifodasini beradi. Bu matnning xarakterli belgilaridan biri sanaladi. Uning ikkinchi belgisi komponentlarining mazmunan bog‘lanishli ekanligi hisoblanadi. Zotan, matn gorizontal chiziqda (sintagmatik qator doirasida) Shakllanadi va bu jihatdan kommunikativ yaxlitlikni tashkil etadi. Shunday bo‘lgaCh, o‘zbekCha matnlarda bog‘lanishlilik quyidagi ikki ko‘rinishda voqelanadi: a) matnda berilayotgan ikki va undan ortiq hodisalar o‘rtasidagi bog‘liqlik; b) hodisalarning o‘zaro qorishuvi natijasida shakllangan ma’no butunligida aks etuvchi bog‘liqlik. 1. Matn, albatta, nutqimiz mahsuloti sanaladi. Shuning uchun “bog‘lanishli nutq” (“svyaznaya re c h”) tushunchasi to‘g‘ridan-to‘g‘ri matn bilan aloqadordir. Matnda bog‘lanishlilik uning komponentlari munosabatida, birinchi galda ularning semantik munosabatida o‘z aksini topadi. Tilshunos olimlar matnda ifodalanayotgan s emantik munosabat ni o‘z navbatida, quyidagicha ikki tur ga ajratib o‘rganmoqdalar: 1. Radikal munosabat. Bunda matn komponentlari o‘zaro to‘g‘ridan- to‘g‘ri bog‘lanmay matnda ifodalanayotgan umumiy ma’no sathida munosabatga kirishadi. 2. To‘g‘ridan-to‘g‘ri yoki bevosita munosabat. Bunda matnning tarkibiy qismlari bir -biriga bog‘liq bo‘ladi va birining ma’nosi ikkinchisining ta’sirida oydinlaShadi 1 . Aytish lozimki, matn komponentlarining o‘zaro bog‘lanishiga xos bo‘lgan semantik munosabatning har ikki turi ham muhim ahamiyat kasb etadi, zotan, har bir matnning asosiy vazifasi ma’lum xabar ifodasini berishdan iboratdir. Bu esa semantik yaxlitlikni talab qiladi. Matnning bunday sifati muqarrar ravishda yozma nutqda kuzatiladi. Og‘zaki nutqda esa uning semantik butunligi har doim ham voqe bo‘lavermaydi. Chunki, 1 Кожевникова К. Об аспектах связности в тексте как целом// Синтаксис текста. –М.: Наука,1979. – С. 56-58.

og‘zaki nutqda uzuq-yuluq jumlalar ham ko‘p ishlatiladi. Bundan tashqari, ma’no yaxlitligiga tinglovchiining replikasi ham sezilarli darajada salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Matn komponentlarining ma’no jihatdan bog‘lanishli bo‘lishi nafaqat matnning ma’no butunligini, balki uning tarkibiy qismlari sanaluvchi mustaqil gaplarning ham mazmuniy salmog‘i bekami-ko‘stligini ta’minlaydi. To‘g‘ri, matndan tashqarida gap grammatik jihatdan mutlaqo cbo‘lishi mumkin. Lekin uning ma’no butunligi faqat matn sathida boshqa gaplar bilan o‘zaro munosabatda kelganda to‘liq ifodasini topa oladi. Bu matn tarkibida qo‘llanilgan barcha gaplarga xosdir, faqat matnning boshlanishida kelgan gap o‘zining nisbiy mustaqilligi bilan Shu matn tarkibiga kirgan boshqa gaplardan farq qiladi 2 . Matn tarkibida gaplarning o‘zaro semantik munosabatlari xususida so‘z yuritilganda, tafakkurimizda hukmlar majmuasi qanday bog‘lanishini tasavvur etib ko‘rmog‘imiz lozim . Matn komponentlarining bog‘lanishli ekanligini o‘rganish til va tafakkur birligi dialektik qonuniyatidan kelib c hiqadi. Shuning uchun mustaqil gaplarning o‘zaro munosabati zamirida s hakllanuv c hi gapdan katta har qanday nutq birligi o‘zining umumiy mazmuni salmog‘i jihatidan tafakkur mahsulining til unsurlari vositasida ifodalanishini taqozo etadi. Gapning so‘zlar munosabatidan tashkil etilishini nazarda tutsak, bunda so‘zning fikr ifodasini voqelantiruv c hi belgi ekanligini dalilay olamiz. Biroq nutqimiz qolipida ro‘y beruvchi psixologik muloqatda so‘z emas, balki gap asosiy belgi sanaladi. Bu nutqimiz sathida gapning o‘ziga xos maqomini, uning boshqa birliklardan (masalan, so‘z, so‘z birikmasi va h.k.) farqini aniq va ravShan namoyon etadi 3 . 2 2 Солганик Г.Я. Синтаксическая стилистика. –М.: Высшая школа,1973. – С. 49-59. 3 3 Потебня А.А. Из записок по русской грамматике, т.1-2.-М.,1958. – С. 42-47.

2. Yuqorida keltirilgan fikr va mulohazalar til bilan mantiqning o‘zaro uzviy bog‘liqligini ko‘rsatadi. Ammo bu bilan mantiq va til kategoriyalari qorishib ketadi, demoqchi emasmiz, albatta. chunki mantiqning ham, tilning ham faqat o‘ziga xos bo‘lgan qonuniyatlari mavjud. Shuning uchun sintaktik kategoriyalarni mantiq kategoriyalari nusxasi sifatida talqin etib bo‘lmaydi. Ana shu bois hukm tushunchasini bu o‘rinda shartli deb bilmog‘imiz lozim. A.A.Potebnya to‘g‘ri ta’kidlaganidek, grammatik gap mantiqiy hukm bilan bir xil ma’no kasb eta olmaydi 4 . Darhaqiqat, hukmning aniq va mukammalligi faqat nutqda aniqlanadi. Buning uchun esa bir necha hukm o‘zaro munosabatda olib tahlil etiladi. Shuning uchun an’anaviy mantiqda muayyan bir hukmni nutqdan tashqari holatda olib tahlil qilinishi bugungi kun talablariga javob berolmay qoldi. Bugungi kunda an’anaviy grammatikalarda berilgan sintaktik qurilmalar tahlilidan o‘zgacha tahlil materiallariga ehtiyoj tug‘ilganligi sababli odatdagi semantik va sintaktik tahlillar doirasi ancha kengaydi. Boshqacha aytganda, matn lingvistikasi masalasi kun tartibiga asosli ravishda kirib keldi. Buning asosiy dalili sifatida hozirgi lingvistik tadqiqotlarda o‘zaro bog‘lanishli bo‘lgan bir necha sintaktik qurilmalar nutqning yaxlit bir bo‘lagi sifatida talqin etilayotganini ko‘rsatish mumkin. Nutqda o‘zaro bog‘liq bo‘lgan gaplarning semantik va sintaktik muammolarini o‘rganishda mazkur gaplarni alohida olmay, har birini boshqalari bilan bog‘liq holda talqin etilgandagina ularning ma’no tugalligi haqida so‘z yuritish mumkin. Bunday vaziyatda mazkur gaplarning nafaqat ma’no tugalligi, balki sintaktik xususiyatlarining ham ancha mukammal izohlanishi uchun imkoniyat yaratiladi. Masalan, ma’lum bir nutq parchasida namoyish xususida fikr bildirilayotgan bo‘lsa, nampyishcilar (demonstrant ы ) so‘zi bunday matn uchun sub’ekt vazifasini o‘taydi, zotan, mazkur so‘z bir 4 4 Потебня А.А. Из записок по русской грамматике, т.1-2.-М.,1958. – С. 68-69.

o‘rinda gapda o‘zining asliy Shaklida, boshqa gaplarda esa olmosh bilan (masalan, ular, o‘zlari olmoshlari), o‘zga bir sinonimik so‘z bilan (masalan, kishilar, odamlar, xalq ) ifodalanadi va har safar gapda bu tushunchaning mavjudligini his etamiz. Matn komponentlari tarkibida biror so‘z yoki birikmaning bu taxlit qo‘llanishi nafaqat semantik, balki sintaktik vazifa ham bajaradi. Chunki mazkur so‘z oldingi gapda grammatik ega vazifasida kelsa, keyingi gaplarda to‘ldiruvChi, aniqlovchi bo‘lib qo‘llanilishi ham mumkin 5 . Ana Shulardan kelib Chiqib, o‘zbekCha matn larni sintaktik va pragmatik tahlili bobida hali o‘z eChimini kutayotgan juda ko‘p jumboqlar mavjudligini ta`kidlash lozim. 5 5 Турниёзов Н., Й ў лдо ш ев Б. Матн тилшунослиги (услубий қўлланма). – Самарқанд, СамДУ нашри, 2006. – Б. 58-62.