logo

Nerv tizimi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

65.5 KB
Nerv tizimi
Reja:
1. Nerv tizimining ahamiyati va funktsiyasi
2. Qo`zg`alish va qitiqlanish
3. Bioelektrik hodisalar
4. Markaziy nerv tizimi
5. Vegetativ nerv tizimi
Fiziolog   olim   Pavlov   nerv   tizimining   ikki   muhim   funktsiyasi   oliy   va   tuban
funktsiyalari   mavjudligini  uqdirib o`tadi. Oliy  funktsiya  organizmni  tashqi  dunyo
bilan aloqasini bog`lab turadi. Oliy funktsiya oliy nerv faoliyati tomonidan amalga
oshirilib, unda katta miya yarim sharlari va po`stloq osti yadrolari ishtirok etadi.
Tuban   funktsiya   esa   organizmdagi   barcha   to`qimalar,   organ   va   sistemalar
ishini boshqarib boradi. Tuban funktsiya oliy nerv faoliyati va nerv-gumoral yo`li
bilan boshqariladi.
Nerv hujayrasi o`zining barcha o`simtalari bilan birga neyron deyiladi. Ha bir
neyronda yadro va tsitoplazma mavjud. Neyron tashqi tomondan yarim o`tkazgich
membrana   pardasi   bilan   o`rab   olingan   bo`lib,   u   tufayli   neyron   ichida   va
tashqarisida   ionlar   kontsentratsiyasi   belgilangan   normada   saqlanadi.   Qo`zg`alish
tufayli   membrananing   ionlar   o`tkazish   qobiliyati   o`zgaradi,   natijada   u   yerda
potentsiallar  ayirmasi  vujudga keladi. Barcha  nerv hujayralari  qon tomirlari  bilan
yaxshi   ta`minlangan   bo`lib,   u   yerda   qon   harakati   juda   intensiv   bo`ladi.   Nerv
hujayrasining   eng   uzun   o`simtasi   akson   deyiladi.   U   yumshoq   po`st   nevrolemma
bilan   o`ralgan.   Uning   tagida   Shvannov   po`stlog`ining   yadrosi   joylashgan.   Bu
qismlar   nerv   tolasi   uchun   ajratuvchi   mielin   po`stini   hosil   qiladi   va   trofik
funktsiyani   bajaradi.   Mielin   po`sti   oqsillar   va   lipidlardan   iborat   bo`lib,   nerv
tolalarini bir biridan izolyatsiya qilish funktsiyasini bajaradi. Nerv tolasining ichki tomonida   neyrofibril   tolalari   bo`lib,   ular   nerv   tolasini   ancha   baquvvat   saqlaydi.
Shvannov   hujayralari   birikib   nerv   tolasi   atrofida   maxsus   po`st   hosil   qiladi,   ular
o`rtasida esa maxsus bo`shliqlar bo`lib, ma`lum suyuqlik bilan to`lgan. Shu oraliq
orqali   membrana   tashqi   muhit   bilan   bog`lanadi.   Renve   xalqasida   potentsiallar
generatsiyasi bo`lib, qo`zg`alishning navbatdagi tolaga o`tishini ta`minlaydi. 
Nerv   tolasini   nerv   hujayrasidan   ajratsak,   degeneratsiyalanadi.   Lekin   ma`lum
vaqt   o`tishi   bilan   degeneratsiyalangan   nerv   tolasi     harakatlanuvchan
muskullargacha  qayta   tiklanishi   mumkin.  Nerv  tolasining   sutkalik  regeneratsiyasi
2-4   mm.   Nerv   tolasining   yo`g`onligi   4-16   mikron   bo`lishi   mumkin.   Odatda,
yo`g`on   tolalardan   ta`sirning   o`tishi   ingichka   tolalarga   qaraganda   ancha   tez
bo`ladi. Nerv tolasi muskul bilan birlashgandan keyin mielin po`stini yo`qotadi va
harakat blyashkalarini hosil qiladi.     
Nerv   tizimi   umuman   olganda   butun   bir   organizmda   moddalar   almashinuvi
protsessini   boshqarib,   barcha   organ   va   sistemalarning   tuzilish,   o`sishi   va
rivojlanishini ta`minlab turadi.
Tiriklikning asosiy xususiyatlaridan biri berilgan ta`sirga nisbatan qo`zg`alish
hosil   qilib,   unga   javob   qaytarishidir.   Natijada   tirik   organizmda   qo`zg`alish   yoki
tormozlanish   ro`y   beradi.   Tashqi   va   ichki   ta`sirlar   2   gruppaga   adekvat   va
noadekvat   ta`sirlari   bo`lish   mumkin.   Adekvat   ta`sirlovchilar   spetsifik   (maxsus)
qo`zg`alish keltirib chiqaradi. Masalan,  ko`rish retseptorlari uchun yorug`lik nuri,
eshitish   uchun   tovush   to`lqinlari   adekvat   ta`sirlovchilardir.   Qolgan   barcha
qitiqlagichlarni   noadekvat   ta`sirlovchilar   deyiladi.   Noadekvat   ta`sirlovchilarga
organizm moslashmagan bo`ladi. Bularga misol qilib yuqori kuchlanishdagi elektr
tokini, kuchli mexanik ta`sirni va boshqalarni olish mumkin. Noadekvat ta`sirlarga
qaraganda, adekvat ta`sirlarga javob reaktsiyasi tez va mukammalroq bo`ladi.
Bu   ta`sirlarni   barchasi   organizmga   ta`sir   etganda   uch   xil   funktsional   holatni
keltirib chiqaradi: fiziologik tinchlik, qo`zg`alish va tormozlanish.
Fiziologik tinchlik holati deganda maxsus aktiv holat tushuniladi. Bu vaqtda
organizm tashqi va ichki ta`sirga qarshi tayyorgarlik ko`rib turadi. Shuning uchun ham   fiziologik   tinchlik   holatini   nisbiy   fiziologik   tinchlik   deb   atash   maqsadga
muvofiqdir.
Qo`zg`alish   tirik   to`qima,   hujayra   yoki   ular   to`plamining   u   yoki   bu   ta`sirga
nisbatan   nisbiy   tenglik   holatdan   qo`zg`alish   holatiga   o`tishidir.   Qo`zg`alish
mahalliy  va   tarqaluvchan   bo`ladi.   Mahalliy   qo`zg`alish   faqatgina  ta`sirlangan   joy
atrofi   bilan   chegaralansa,   tarqaluvchan   qo`zg`alish   butun   bir   nerv,   muskul   yoki
organ bo`ylab tarqaladi. 
Tormozlanish   ham   aktiv   protsess   bo`lib,   organizm   spetsifik   funktsional
holatining   kuchsizlanishi   yoki   tamoman   to`xtalishi   tufayli   yuzaga   keladi.   Har   bir
tirik sistemaning tinchlik holatidan qo`zg`aluvchanlik holatiga o`tishi uchun ta`sir
etadigan   kuchlar   ma`lum   pog`onaga   yetishi   kerak.   Pog`ona   kuchi   biron   bir
ta`sirlovchi ta`sir etganda dastlabki eng kuchsiz qo`zg`alishni  yuzaga keltiradigan
kuch   bo`lib   u   mahalliy   yoki   harakat   potentsialini   vujudga   keltira   oladi.   Oqibatda
muskullar   qisqarishi,   bezlar   shira   ajratishi   va   boshqalar   kuzatilishi   mumkin.
Pog`ona kuchidan  past  kuchlarni  pog`ona osti  kuchi  deyilib, uning ta`sirida faqat
mahalliy   potentsial   o`zgaradi,   lekin   to`qima   yoki   hujayrada   spitsefik   qo`zg`alish
hosil   bo`lmaydi.   Berilgan   ta`sirga   nisbatan   olingan   javobga   qarab   ta`sir   kuchlari
maksimal,   submaksimal   va   hakozo   bo`lishi   mumkin.   Fiziologik   tekshirishlarda
asosan   qo`zg`aluvchanlik   aniqlanadi,   u   esa   ta`sirning   pog`ona   kuchi   bilan
o`lchanadi.   Qo`zg`alishni   aniqlashda   ta`sirni   pog`ona  kuchidan   tashqari   uni   ta`sir
qilish   vaqtining   ham   muhim   ahamiyati   bor.   Bu   sohada   olimlar   uzoq   yillar
davomida  ko`pgina   kuzatishlar   olib  borganlar.  Natijada   ta`sirning  kuchi  va  uning
ta`sir   etish   vaqti   o`rtasidagi   bog`lanishni   ko`rsatuvchi   egri   chiziq   aniqlangan.
Ta`sir   etuvchi   kuch   bilan   qo`zg`alishni   yuzaga   keltirish   uchun   ketgan   vaqt
o`rtasida teskari bog`liqlik mavjud, ya`ni ta`sir etuvchi kuch qanchalik ko`p bo`lsa
qo`zg`alishni  yuzaga keltirish uchun ketgan vaqt shuncha qisqa bo`ladi. Lekin bu
bog`liqlik ham ma`lum chegaragacha boradi va undan keyin ta`sir kuchi bilan unga
nisbatan javob uchun ketgan vaqt ma`lum qonuniyatga bo`ysunmaydi.
Dastlabki   qo`zg`alish   hosil   bo`lishi   uchun   eng   minimal   ta`sir   kuchiga
(chegaralanmagan   vaqt   ichida)   reabaza   deyiladi.   Bir   reabazaning   dastlabki qo`zg`alishini   chaqirish   uchun   kerak   bo`ladigan   ta`sir   etish   vaqtiga   foydali   vaqt
deyiladi. 
Frantsuz   fiziologi   Lapikning   taklifi   bilan   ikki   marta   kuchaytirilgan
reabazaning   dastlabki   qo`zg`alishni   chaqirish   uchun   ketgan   vaqt   xronoksiya   deb
yuritila   boshlandi.   Tabiiy   holatda   xronoksiyani   aniqlash   uchun   eng   yaxshi
ta`sirlovchi   bu   doimiy   tok   kuchidir.   Chunki   uni   o`lchamlari   oson   va   ko`p
sharoitlarga   to`g`ri   keladi   (kuchi,   kuchlanishi   va   boshqalar).   Elektr   toki   bilan   ish
olib borilganda shu narsa e`tiborga olinishi kerakki, tokning qitiqlash gradienti tez
o`zgarib   turishi   kerak.   Shunda   uning   samarasi   yaxshi   bo`ladi,   aks   holda   tok
kuchini   pog`ona   kuchi   bilan   qancha   ustun   bo`lmasin   qo`zg`alishni   yuzaga   keltira
olmasligi mumkin. 
Yangi   tug`ilgan   bolalarda   xronoksiya   katta   odamlarnikidan   bir   necha   marta
yuqori   bo`ladi.   Bunday   farq   bola   tug`ilgandan   keyin   taxminan   12   soatlarcha
kuzatilib, keyin asta sekin kuchsizlana boshlaydi.
Nerv   va   muskullardagi   xronoksiya   ularning   funktsional   xususiyatini
ko`rsatuvchi   asosiy   vositadir.   Bola   va   katta   odam   organizmida   nerv,   muskul
apparatining   turli   xronoksiyaga   ega   bo`lishi   ularda   har   xil   gruppa   nerv   va
muskullarning turlicha rivojlanishini ko`rsatadi.
Har   bir   tirik   to`qima   va   xujayra   ma`lum   bioelektrik   aktivlikka   ega.   Biotok
ionlar   assimmetriyasi   tufayli   membraning   bir   tomonida   musbat   zaryadlangan
kationlar, ikkinchi tomondan esa manfiy zaryadlangan ionlar to`planishi, natijasida
vujudga   keladi.   Biotok   3   xil   ko`rinishda   bo`ladi.   Tinchlik   potentsiali,   mahalliy
potentsial va harakat potentsiali.
Tinchlik   potentsiali-fiziologik   tinchlik   protsessida   vujudga   keladigan
membrana   potentsialidir.   Uning   vujudga   kelishi   hujayra   ichidagi   tsitoplazma   va
hujayra   yuzasining   suyuqligidagi   ionlar   to`plami   tufayli   bo`ladi.   Hujayra   ichida
kaliy ionlari, hujayralar aro suyuqlikda ancha ko`p, natriy ionlari esa tsitoplazmada
kam,   hujayralararo   suyuqlikda   ko`p.   Ma`lumki   biron   suyuqlikda   ma`lum
miqdordagi   kationlar   bo`lsa,   shuncha   anionlar   ham   bo`ladi.   Elektoroneytrallik uchun   zarur   ionlar   anorganik   (Cl,   HPO,   HCO)   va   organik   anionlar   (oqsillar,
aminokislotalar)   hisobidan   bo`ladi.   Bular   tsitoplazmada   moddalar   almashinuvi
natijasida   sodir   bo`ladi.   Lekin   bunday   elektroneytrallik   uzoq   vaqt   saqlanmaydi.
Chunki   fiziologik   tinchlik   holatida   membranadan   kaliy   ionlarining   o`tishi   ancha
shiddatli   bo`lib   natriy   ionining   o`tishi   ancha   sekin   bo`ladi.   Shunday   ekan
kontsentratsion   gradient   tufayli   hujayra   tashqarisiga   musbat   zaryadlangan   ionlar
chiqib oladi. Yuqori molekulali organik ionlar esa membrana teshigidan tashqariga
chiqa olmaydi.  Membraning ichki va tashqi tomonidan har xil zaryadlangan ionlar
to`planib,   tinchlik   potentsiali   vujudga   keladi.   Uning   nolga   tenglashishi   esa
xujayraning o`lganini ko`rsatadi.
Mahalliy   potentsial-hujayraga   biror   ta`sir   tufayli   depolyarizatsiyalanish
natijasida   membranada   tinchlik   potentsialining   pasayib   ketishidir.   Natijada
membrana   orqali   ichkariga   musbat   zaryadlangan   ionlarning   kirishi   kuchayadi.
Oqibatda   membrananing   ichki   tomonida   musbat   zaryadlangan   ionlar   soni   oshadi.
Qo`zg`alish   to`xtatilishi   bilan   dastlabki   potentsial   qayta   tiklanadi.   Tinchlik
potentsialining   bunday   o`zgarishi   nerv   va   muskul   to`qimalarida   qitiqlanish
berilgan   joydagina   sodir   bo`ladi.   Shuning   uchun   bunday   potentsialni   mahalliy
potentsial   deyiladi.   Mahalliy   potentsial   harakat   potentsialini   vujudga   keltiradigan
pog`ona kuchidan 1,5-2 marta kuchsizroq ta`sir etganda yuz beradi. 
Harakat   potentsiali   mahalliy   potentsial   ma`lum   kritik   nuqtaga   yetgandan
keyin   membrananing   natriy   ionlari   o`tkazish   qobiliyati   oshib   ketadi.   Oqibatda
hujayra   ichiga   ko`plab   natriy  ionning  kirishi   sababli   u  yerda   musbat   zaryad  ortib
hujayra tashqarisida manfiy zaryad kuchayadi. Natijada harakat potentsiali vujudga
keladi.   Harakat   potentsialining   o`lchami   natriy   ionining   hujayra   ichiga   qancha
kirishiga   bog`liq.   Qachonki   natriy   ionlarining   kontsentratsiyasi   hujayra   ichida   va
tashqarisida bir biriga tenglashsa natriyning membrana orqali o`tishi to`xtaydi. Bu
vaqtga   kelib   membrananing   kaliy   ionlarini   tashqariga   chiqarish   xususiyati
kuchayib   ketadi,   oqibatda   membrananing   tashqi   tomonida   kaliy   ioni   ko`payib   u
yerda   musbat   zaryadlanish,   ichkarida   manfiy   zaryadlanish   ro`y   beradi.   Natriy   va
kaliy   ionlarining   bunday   harakati   aktiv   natriy-kaliy   nasosi   ishtirokida   bo`ladi. Shuni   ham   aytib   o`tish   kerakki   harakat   va   mahalliy   potentsiallarning   vujudga
kelishi uchun membrana tashqarisidagi muhitda Ca ionlari bo`lishi kerak. Harakat
potentsiali   pog`ona   kuchi   va   undan   yuqori   kuchlar   bilan   ta`sir   etganda   yuzaga
keladi. Harakat potentsiali nerv va muskul tolalari bo`ylab tarqalishi mumkin, lekin
bunda   uning   kuchi   kamayadi.   Shuning   uchun   ham   bunday   potentsial   harakatni
dekrementsiz   harakat   deyiladi.   Nerv   va   muskul   to`qimasining   ma`lum   nuqtasida
yuzaga kelgan harakat potentsiali qo`shni nuqtalarni ham qo`zg`alishga olib keladi.
Odamlarda   markaziy   nerv   tizimi,   bir   tomondan,   barcha   to`qima   va
xujayralarni   o`zaro   bog`lab,   ular   integratsiyasini   ta`minlasa,   ikkinchi   tomondan,
organizmni tashqi muhit bilan bog`lab turadi.
Nerv   sistemasining   asosiy   ishlash   mexanizmi   refleksdir.   Refleks
retseptorlarda yuzaga keladigan qo`zg`alishga nisbatan nerv markazlaridagi  javob
reaktsiyasidir.   Reflekslar   shartli   va   shartsiz   bo`ladi.   Shartli   reflekslar   hayot
protsessida   yuzaga   keladi.   Shartsiz   reflekslar   esa   tug`ma   bo`lib,   nasldan-naslga
o`tadi.   Eng   asosiysi   shartli   refleksda   ma`lum   bir   belgilangan   qitiqlagich   signal
darakchilik   qiladi.   Masalan:   oddiy   qo`ng`iroq   itda   dastlab   hech   qanday   refleks
vujudga   keltirmaydi.   Agar   itga   ovqat   berishdan   oldin   bir   necha   martalab
qo`ng`iroq   chalinsa,   u   ma`lum   signal   ahamiyatiga   ega   bo`lib   qoladi,   ya`ni
qo`ng`iroq   chalinishi   bilan   hayvon   ovqat   kutadi   va   so`lak   bezlaridan   so`lak
ajraladi-   mana   shu   shartli   refleksdir.   Har   qanday   reflektor   holat   nerv   markazi
qatnashmasdan amalga oshmaydi.
Nerv   markazlari   muayyan   refleksni   yuzaga   chiqarish   yoki   muayyan
funktsiyani boshqarish uchun zarur bo`lgan neyronlar yig`indisiga nerv markazlari
deb   ataladi.   Nerv   markazlarining   o`ziga   xos   anatomik   va   fiziologik   xususiyatlari
mohiyati,   faoliyati   bor.   Nerv   markazlarining   anatomik   mohiyati   markaziy   nerv
sistemasining ma`lum qismidagi nerv hujayralari to`plami bo`lib biror belgilangan
organ   ishini   idora   qilinadi.   Bunga   misol   qilib   nafas   olish   markazi,   qaysiki
markaziy   nerv   sistemasining   uzunchoq   miya   qismida   joylashgan   nerv   hujayralari
to`plamini   olish   mumkin.   Nerv   markazlarining   fiziologik   xususiyati   birmuncha kengroq tushuncha bo`lib, u markaziy nerv sistemasining turli qismlarini o`z ichiga
oladi. Masalan ovqatlanish refleksini olib qaraganda, uning yuz berishi uchun turli
tuman   markazlar,   bezlar   va   boshqa   organlar   ishga   tushishi   kerak.   Nerv
markazlarining   xususiyatlari   qo`zg`alish   va   tormozlanishning   yuzaga   kelishi   va
kechishida   nerv   markazlarida   o`ziga   xos   holatlar,   xususiyatlar   yuzaga   keladi.
Dastavval  shu narsani  qayd qilish kerakki, nerv markazlari orqali qo`zg`alishning
o`tish vaqti nerv tolasiga qaraganda davomliroqdir.
Nerv   markazlarining   o`ziga   xos   xususiyatlaridan   yana   biri   shuki,   qitiqlagich
o`z ta`sirini to`xtatganidan keyin ham qo`zg`alish jarayoni sodir bo`lib turadi. 
Orqa   miya   va   bosh   miyaning   turli   qismlaridan   ikki   xil   markazdan   qochma
nerv   tolalari   chiqadi.   Shundan   birinchisi   orqa   miyaning   oldingi   shoxlarida
joylashgan   harakat   neyronlaridan   chiqib   uzilmasdan   ko`ndalang   targ`il
muskullargacha boradi. Ikkinchi esa orqa miyaning yosh shoxchalaridan chiqadi va
effektorlarga borguncha maxsus nerv ganglyalarda uzilib tugun hosil qiladi. Mana
shu ikkinchi guruppaga kiruvchi nerv sistemasi vegetativ nerv sistemasi deyiladi.
Vegetativ   nerv   tizimi   o`z   navbatida   simpatik     parasimpatik   nerv   tizimlarga
bo`linadi.   Simpatik   nerv   sistemasi   orqa   miyaning   bir-ikki   ko`krak   sigmentidan
boshlanib   uch-to`rt   bel   sigmentigacha   davom   etadi.   Parasimpatik   nerv   sistemasi
orqa   miyaning   ikki-uch   dumg`aza   sigmetlaridan   va   o`rta   hamda   uzunchoq   miya
markazlaridan   chiqadi.   Simpatik   nerv   tolalari   umurtqa   pog`onasiga   yaqin   joyda
(chegara, simpatik stvol) va organlardan chetroqdagi maxsus chigalliklarda uzilib,
tugun   hosil   qilsa   parasimpatik   nerv   tolalari   bevosita   organga   kirish   oldidan   yoki
uning ichida uziladi. 
Barcha   vegetativ   nerv   tolalari   ko`ndalang   targ`il   muskullarga   boradigan
harakat   nervlaridan   quyidagi   xususiyatlari:   vegetativ   nerv   tolalarida
ta`sirlanishning   ancha   pastligi,   qo`zg`alish   latent   davrining   ancha   davomiyligi,
qo`zg`alishning o`tish tezligini ancha sekinligi bilan farq qiladi. 
Simpatik   nerv   tolalarining   asosiy   qo`zg`atuvchisi   mediator   moddalar
adrenalin va noradrenalin gormonlari bo`lsa, parasimpatik tolalarning qo`zg`atishi
atsetilxolindir.   Ajralib   chiqadigan   mediatorlarning   miqdoriga   qarab   tormozlanish yoki   qo`zg`alish   yuzaga   kelishi   mumkin.   Mediator   moddalar   sinaptik   tugunlarda,
neyron tanalarida va nerv uchlarida hosil bo`ladi (sintez qilinadi).
Odam tanasida joylashgan hamma organlar sistemalari simpatik va parasimpatik 
tolalar bilan to`liq ta`minlangan bo`lmaydi. Ba`zi bir organlar simpatik nerv 
tolasining uchlari ko`proq bo`lsa (bachadon), ikkinchi bir xillarida parasimpatik 
tolalar ko`p bo`ladi (bachadon qini). Sezuv organlari, ko`ndalang targ`il muskullar,
ter bezlari, ko`z qorachig`ini kengaytiruvchi muskullar, ko`pgina qon tomirlari, 
siydik pufagi, taloq, buyrak usti bezlari va gipofiz faqat simpatik tolalar bilan 
inervatsiya qilinsa, ko`z qorachig`ini toraytiruvchi muskullar faqat parasimpatik 
nerv tolalari bilan idora qilinadi. Ingichka ichakning o`rta qismida parasimpatik 
tolalar umuman bo`lmaydi. Vegetativ nerv sistemasi ikki xil funktsiyani bajaradi: 1
effektor-ishga tushirish. 2. Trofik-modda almashinuvi boshqarish.

Nerv tizimi Reja: 1. Nerv tizimining ahamiyati va funktsiyasi 2. Qo`zg`alish va qitiqlanish 3. Bioelektrik hodisalar 4. Markaziy nerv tizimi 5. Vegetativ nerv tizimi Fiziolog olim Pavlov nerv tizimining ikki muhim funktsiyasi oliy va tuban funktsiyalari mavjudligini uqdirib o`tadi. Oliy funktsiya organizmni tashqi dunyo bilan aloqasini bog`lab turadi. Oliy funktsiya oliy nerv faoliyati tomonidan amalga oshirilib, unda katta miya yarim sharlari va po`stloq osti yadrolari ishtirok etadi. Tuban funktsiya esa organizmdagi barcha to`qimalar, organ va sistemalar ishini boshqarib boradi. Tuban funktsiya oliy nerv faoliyati va nerv-gumoral yo`li bilan boshqariladi. Nerv hujayrasi o`zining barcha o`simtalari bilan birga neyron deyiladi. Ha bir neyronda yadro va tsitoplazma mavjud. Neyron tashqi tomondan yarim o`tkazgich membrana pardasi bilan o`rab olingan bo`lib, u tufayli neyron ichida va tashqarisida ionlar kontsentratsiyasi belgilangan normada saqlanadi. Qo`zg`alish tufayli membrananing ionlar o`tkazish qobiliyati o`zgaradi, natijada u yerda potentsiallar ayirmasi vujudga keladi. Barcha nerv hujayralari qon tomirlari bilan yaxshi ta`minlangan bo`lib, u yerda qon harakati juda intensiv bo`ladi. Nerv hujayrasining eng uzun o`simtasi akson deyiladi. U yumshoq po`st nevrolemma bilan o`ralgan. Uning tagida Shvannov po`stlog`ining yadrosi joylashgan. Bu qismlar nerv tolasi uchun ajratuvchi mielin po`stini hosil qiladi va trofik funktsiyani bajaradi. Mielin po`sti oqsillar va lipidlardan iborat bo`lib, nerv tolalarini bir biridan izolyatsiya qilish funktsiyasini bajaradi. Nerv tolasining ichki

tomonida neyrofibril tolalari bo`lib, ular nerv tolasini ancha baquvvat saqlaydi. Shvannov hujayralari birikib nerv tolasi atrofida maxsus po`st hosil qiladi, ular o`rtasida esa maxsus bo`shliqlar bo`lib, ma`lum suyuqlik bilan to`lgan. Shu oraliq orqali membrana tashqi muhit bilan bog`lanadi. Renve xalqasida potentsiallar generatsiyasi bo`lib, qo`zg`alishning navbatdagi tolaga o`tishini ta`minlaydi. Nerv tolasini nerv hujayrasidan ajratsak, degeneratsiyalanadi. Lekin ma`lum vaqt o`tishi bilan degeneratsiyalangan nerv tolasi harakatlanuvchan muskullargacha qayta tiklanishi mumkin. Nerv tolasining sutkalik regeneratsiyasi 2-4 mm. Nerv tolasining yo`g`onligi 4-16 mikron bo`lishi mumkin. Odatda, yo`g`on tolalardan ta`sirning o`tishi ingichka tolalarga qaraganda ancha tez bo`ladi. Nerv tolasi muskul bilan birlashgandan keyin mielin po`stini yo`qotadi va harakat blyashkalarini hosil qiladi. Nerv tizimi umuman olganda butun bir organizmda moddalar almashinuvi protsessini boshqarib, barcha organ va sistemalarning tuzilish, o`sishi va rivojlanishini ta`minlab turadi. Tiriklikning asosiy xususiyatlaridan biri berilgan ta`sirga nisbatan qo`zg`alish hosil qilib, unga javob qaytarishidir. Natijada tirik organizmda qo`zg`alish yoki tormozlanish ro`y beradi. Tashqi va ichki ta`sirlar 2 gruppaga adekvat va noadekvat ta`sirlari bo`lish mumkin. Adekvat ta`sirlovchilar spetsifik (maxsus) qo`zg`alish keltirib chiqaradi. Masalan, ko`rish retseptorlari uchun yorug`lik nuri, eshitish uchun tovush to`lqinlari adekvat ta`sirlovchilardir. Qolgan barcha qitiqlagichlarni noadekvat ta`sirlovchilar deyiladi. Noadekvat ta`sirlovchilarga organizm moslashmagan bo`ladi. Bularga misol qilib yuqori kuchlanishdagi elektr tokini, kuchli mexanik ta`sirni va boshqalarni olish mumkin. Noadekvat ta`sirlarga qaraganda, adekvat ta`sirlarga javob reaktsiyasi tez va mukammalroq bo`ladi. Bu ta`sirlarni barchasi organizmga ta`sir etganda uch xil funktsional holatni keltirib chiqaradi: fiziologik tinchlik, qo`zg`alish va tormozlanish. Fiziologik tinchlik holati deganda maxsus aktiv holat tushuniladi. Bu vaqtda organizm tashqi va ichki ta`sirga qarshi tayyorgarlik ko`rib turadi. Shuning uchun

ham fiziologik tinchlik holatini nisbiy fiziologik tinchlik deb atash maqsadga muvofiqdir. Qo`zg`alish tirik to`qima, hujayra yoki ular to`plamining u yoki bu ta`sirga nisbatan nisbiy tenglik holatdan qo`zg`alish holatiga o`tishidir. Qo`zg`alish mahalliy va tarqaluvchan bo`ladi. Mahalliy qo`zg`alish faqatgina ta`sirlangan joy atrofi bilan chegaralansa, tarqaluvchan qo`zg`alish butun bir nerv, muskul yoki organ bo`ylab tarqaladi. Tormozlanish ham aktiv protsess bo`lib, organizm spetsifik funktsional holatining kuchsizlanishi yoki tamoman to`xtalishi tufayli yuzaga keladi. Har bir tirik sistemaning tinchlik holatidan qo`zg`aluvchanlik holatiga o`tishi uchun ta`sir etadigan kuchlar ma`lum pog`onaga yetishi kerak. Pog`ona kuchi biron bir ta`sirlovchi ta`sir etganda dastlabki eng kuchsiz qo`zg`alishni yuzaga keltiradigan kuch bo`lib u mahalliy yoki harakat potentsialini vujudga keltira oladi. Oqibatda muskullar qisqarishi, bezlar shira ajratishi va boshqalar kuzatilishi mumkin. Pog`ona kuchidan past kuchlarni pog`ona osti kuchi deyilib, uning ta`sirida faqat mahalliy potentsial o`zgaradi, lekin to`qima yoki hujayrada spitsefik qo`zg`alish hosil bo`lmaydi. Berilgan ta`sirga nisbatan olingan javobga qarab ta`sir kuchlari maksimal, submaksimal va hakozo bo`lishi mumkin. Fiziologik tekshirishlarda asosan qo`zg`aluvchanlik aniqlanadi, u esa ta`sirning pog`ona kuchi bilan o`lchanadi. Qo`zg`alishni aniqlashda ta`sirni pog`ona kuchidan tashqari uni ta`sir qilish vaqtining ham muhim ahamiyati bor. Bu sohada olimlar uzoq yillar davomida ko`pgina kuzatishlar olib borganlar. Natijada ta`sirning kuchi va uning ta`sir etish vaqti o`rtasidagi bog`lanishni ko`rsatuvchi egri chiziq aniqlangan. Ta`sir etuvchi kuch bilan qo`zg`alishni yuzaga keltirish uchun ketgan vaqt o`rtasida teskari bog`liqlik mavjud, ya`ni ta`sir etuvchi kuch qanchalik ko`p bo`lsa qo`zg`alishni yuzaga keltirish uchun ketgan vaqt shuncha qisqa bo`ladi. Lekin bu bog`liqlik ham ma`lum chegaragacha boradi va undan keyin ta`sir kuchi bilan unga nisbatan javob uchun ketgan vaqt ma`lum qonuniyatga bo`ysunmaydi. Dastlabki qo`zg`alish hosil bo`lishi uchun eng minimal ta`sir kuchiga (chegaralanmagan vaqt ichida) reabaza deyiladi. Bir reabazaning dastlabki

qo`zg`alishini chaqirish uchun kerak bo`ladigan ta`sir etish vaqtiga foydali vaqt deyiladi. Frantsuz fiziologi Lapikning taklifi bilan ikki marta kuchaytirilgan reabazaning dastlabki qo`zg`alishni chaqirish uchun ketgan vaqt xronoksiya deb yuritila boshlandi. Tabiiy holatda xronoksiyani aniqlash uchun eng yaxshi ta`sirlovchi bu doimiy tok kuchidir. Chunki uni o`lchamlari oson va ko`p sharoitlarga to`g`ri keladi (kuchi, kuchlanishi va boshqalar). Elektr toki bilan ish olib borilganda shu narsa e`tiborga olinishi kerakki, tokning qitiqlash gradienti tez o`zgarib turishi kerak. Shunda uning samarasi yaxshi bo`ladi, aks holda tok kuchini pog`ona kuchi bilan qancha ustun bo`lmasin qo`zg`alishni yuzaga keltira olmasligi mumkin. Yangi tug`ilgan bolalarda xronoksiya katta odamlarnikidan bir necha marta yuqori bo`ladi. Bunday farq bola tug`ilgandan keyin taxminan 12 soatlarcha kuzatilib, keyin asta sekin kuchsizlana boshlaydi. Nerv va muskullardagi xronoksiya ularning funktsional xususiyatini ko`rsatuvchi asosiy vositadir. Bola va katta odam organizmida nerv, muskul apparatining turli xronoksiyaga ega bo`lishi ularda har xil gruppa nerv va muskullarning turlicha rivojlanishini ko`rsatadi. Har bir tirik to`qima va xujayra ma`lum bioelektrik aktivlikka ega. Biotok ionlar assimmetriyasi tufayli membraning bir tomonida musbat zaryadlangan kationlar, ikkinchi tomondan esa manfiy zaryadlangan ionlar to`planishi, natijasida vujudga keladi. Biotok 3 xil ko`rinishda bo`ladi. Tinchlik potentsiali, mahalliy potentsial va harakat potentsiali. Tinchlik potentsiali-fiziologik tinchlik protsessida vujudga keladigan membrana potentsialidir. Uning vujudga kelishi hujayra ichidagi tsitoplazma va hujayra yuzasining suyuqligidagi ionlar to`plami tufayli bo`ladi. Hujayra ichida kaliy ionlari, hujayralar aro suyuqlikda ancha ko`p, natriy ionlari esa tsitoplazmada kam, hujayralararo suyuqlikda ko`p. Ma`lumki biron suyuqlikda ma`lum miqdordagi kationlar bo`lsa, shuncha anionlar ham bo`ladi. Elektoroneytrallik

uchun zarur ionlar anorganik (Cl, HPO, HCO) va organik anionlar (oqsillar, aminokislotalar) hisobidan bo`ladi. Bular tsitoplazmada moddalar almashinuvi natijasida sodir bo`ladi. Lekin bunday elektroneytrallik uzoq vaqt saqlanmaydi. Chunki fiziologik tinchlik holatida membranadan kaliy ionlarining o`tishi ancha shiddatli bo`lib natriy ionining o`tishi ancha sekin bo`ladi. Shunday ekan kontsentratsion gradient tufayli hujayra tashqarisiga musbat zaryadlangan ionlar chiqib oladi. Yuqori molekulali organik ionlar esa membrana teshigidan tashqariga chiqa olmaydi. Membraning ichki va tashqi tomonidan har xil zaryadlangan ionlar to`planib, tinchlik potentsiali vujudga keladi. Uning nolga tenglashishi esa xujayraning o`lganini ko`rsatadi. Mahalliy potentsial-hujayraga biror ta`sir tufayli depolyarizatsiyalanish natijasida membranada tinchlik potentsialining pasayib ketishidir. Natijada membrana orqali ichkariga musbat zaryadlangan ionlarning kirishi kuchayadi. Oqibatda membrananing ichki tomonida musbat zaryadlangan ionlar soni oshadi. Qo`zg`alish to`xtatilishi bilan dastlabki potentsial qayta tiklanadi. Tinchlik potentsialining bunday o`zgarishi nerv va muskul to`qimalarida qitiqlanish berilgan joydagina sodir bo`ladi. Shuning uchun bunday potentsialni mahalliy potentsial deyiladi. Mahalliy potentsial harakat potentsialini vujudga keltiradigan pog`ona kuchidan 1,5-2 marta kuchsizroq ta`sir etganda yuz beradi. Harakat potentsiali mahalliy potentsial ma`lum kritik nuqtaga yetgandan keyin membrananing natriy ionlari o`tkazish qobiliyati oshib ketadi. Oqibatda hujayra ichiga ko`plab natriy ionning kirishi sababli u yerda musbat zaryad ortib hujayra tashqarisida manfiy zaryad kuchayadi. Natijada harakat potentsiali vujudga keladi. Harakat potentsialining o`lchami natriy ionining hujayra ichiga qancha kirishiga bog`liq. Qachonki natriy ionlarining kontsentratsiyasi hujayra ichida va tashqarisida bir biriga tenglashsa natriyning membrana orqali o`tishi to`xtaydi. Bu vaqtga kelib membrananing kaliy ionlarini tashqariga chiqarish xususiyati kuchayib ketadi, oqibatda membrananing tashqi tomonida kaliy ioni ko`payib u yerda musbat zaryadlanish, ichkarida manfiy zaryadlanish ro`y beradi. Natriy va kaliy ionlarining bunday harakati aktiv natriy-kaliy nasosi ishtirokida bo`ladi.