logo

O’ZBEKISTONDA SIYOSIY MODERNIZATSIYA JARAYONLARI MOXIYATI, MAZMUNI VA XUSUSIYATLARI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

73.4326171875 KB
O’ZBEKISTON DA  SIY OSI Y  MODERN IZA TSIY A  JA RA Y ON LA RI:
MOX IY A TI, MA ZMUN I  VA  X USUSIY A TLA RI
Reja 
1.Modernizatsiya nazariyalari va uning asosiy shakllanish boskichlari
2.Siyosiy modernizatsiyaning mohiyati, mazmuni va xususiyatlari
3.O‘zbekistondagi siyosiy modernizatsiyaning xususiyatlari 1. Modernizat siy a nazariy alari v a uning   asosiy  shak llanish
bosk ichlari
Xozirgi   zamonda   ilgor   tarakkiyot   pogonasida   turgan   juda   kup
mamlakatlar «utish davri» boskichini boshdan kechirgan. Xozirgi kunda
Uzbekiston Respublikasi xam xuddi shu boskichdan utmokda. Shuning
uchun xam modernizatsiya masalasi ayni pallada mamlakatimiz uchun
dolzarb axamiyatga ega.
Modernizatsiya  nazariyasi   XX   asrning     50—60-yillarida   shakllana
boshladi.   A.I.Solovev:   «Usha   davrida   «modernizatsiya»   iborasi   bir
vaktning       uzida   xam   ijtimoiy   yangilanishlar   boskichini   (xolatini),   xam
zamonaviy   jamiyatlarga   ugish   jarayonini   anglatar   edi.   U   uzida
normativlikni,   «modern»ga   utishning   yuklanganligini,   yetarli   darajada
rivojlangan   jamiyatlar   e’tiborga   olishi   kerak   bulgan   xozirgi   zamon
jamiyati mezonlarini mujassamlashtirgandi»,—deb kursatadi 1 1
.
Modernizatsiya   nazariyasining   asoschilari   X I X   asr   va   XX   asrning
boshidagi   tanikli   olimlar,   shu   jumladan   Yevropa   sivilizatsiyasini
an’anaviyjamiyatdan   xozirgi   zamon   jamiyatiga   xulk-atvorni
ratsionalizatsiya   kilish   asosida   rivojlantirish   goyasini   ilgari   surgan   M.
Veber,   «mexanik   birdamlik»   jamiyatlaridan   «birdamligi   cheklangan»
jamiyat larga   mexnatni   taksimlash   asosida   utish   konsepsiyasini   taklif
etgan   F.   Tennis   va   E.   Dyurkgeymning   nazariy   merosiga   tayandilar.
Strukturaviy   funksional   taxilning   asosiy   koidalari,
shuta’limottarafdorlarining   ijtimoiy   rivojlanish   xakidagi   tasavvurlari
1
  Соловьев А. И.  Политология: политическая теория, политические технологии. — М., 2000. С. 
297 xam   modernizatsiya   nazariyotchilari   tayangan   nazariy   negiz   vazifasini
bajardi.
Kupgina   olimlarning   fikricha,   modernizatsiya   tamadduniy,
ijtimoiy-madaniy   xususiyatga   ega,   boshkacha   aytganda,   u   ijtimoiy
munosabatlarning     barcha soxalarini kamrab oladi. B.S.Starostin kayd
etib utganidek modernizatsiyaning   maksadi va ma’nosi fakat iktisodiy
usishdan   emas,   balki   texnologik   madaniyat,   boshkaruv   madaniyati,
siyosiy   va   tamadduniy   madaniyatlarni   uz   ichiga   oluvchi   ijtimoiy
madaniyat   tarakkiyotining       ma’lum   darajasiga   erishishdan   iborat 2
.   G.
Almond   va   D.   Pauell   (Almond   G   &   Pa u ell   D.   C ompo r a t ive   Poli t ology.
App r oach   fr om   t he   po s i t ion   o f   «Developmen t   c on c ep t ion».   —
P r in c e t on,   1966),   D.   Apter   (Ap t e r   D.   Mode r niza t ion   poli c y.     Ne w   Yo r k,
1965),   C . Lipseta   (Lip s e t   S .   Poli t i c ion man.   Ne w   Yo r k, 1960), L. Pay (Pay
L   Poli t i c al developmen t   a s pe cts . Anali t i c al   r e s ea r ch.   London, 1966), D.
Po c tou   ( Rustr o w   D.   «Pea c e   o f   Na t ion s ».     W ashing t on,   D. C .,   1967),   Sh.
Eyzenshtadt  (Ei s en st ad t   S .M.  Mode r niza t ion: P r o t e st  and Change.  Bonn,
1966),   S.   Xantington   (Han t ing t on   S .   Poli t i c al   O r de r   in   Changing
S o c ie t ie s .   —   Ne w   Haven,   1970)   va   boshka   olimlarning       asarlari
modernizatsiya nazariyasini rivojlantirishga katta xissa bulib kushildi.
Modernizatsiya   nazariyasi   uz   tarakkiyotida   shartli   ravishda   uch
rivojlanish   boskichidan   utdi:   XX   asrning       5060-yillari,   60—70-yillari   va
80—90-yillar.
50—60-yillarda   modernizatsiya   nazariyasi   universalizmga
asoslangan   edi.   Barcha   mamlakatlar   va   xalklarning       rivojlanishiga
universal xodisa, ya’ni bir yunalishda sodir buladigan, bir xil boskichlar
2
  Старостин Б. С.  Модернизация и  национальная  культура.  М, 1995.  С. 17. va konuniyatga ega bulgan xodisa deb kralardi. Milliy xususiyatlarning
mavjudligi e’tirof etilsada, ammo ular ikkinchi darajali axamiyatga ega
deb xisoblanardi.
Umuman   olganda,   modernizatsiya   an’anaviy   jamiyatdan   xozirgi
zamon   jamiyatiga   krab   rivojlanish   jarayoni   sifatida   tasavvur   kilinardi.
Texnologik   belgilanganlik   universalizmning   uslubiy   asosini   tashkil
etardi.   U   kishilik   jamiyati   tarakiyotini   yalpi   farovonlik   va   ijtimoiy
barxarorlikka olib boradigan texnologiya va ikgisod rivojlanishidan olib
chikardi.   Zotan,   bunday   tarakiyot   turli   mamlakatlarning   ijtimoiy-
madaniy  va siyosiy uziga xosliklariga putur yetkazadi, xar bir jamiyatga
uz   talablarini   kuyadi,   degan   karashlar   mavjud   edi 3
.   Fan-texnikaa
tarakkiyoti   natijasidajamiyat   an’anaviy   kadriyatlar   va   ijtimoiy   tuzil   mal
ardan   zamonaviy,   okilona   kadriyatlar   va   tuzilmalarga   utish   yuli   bilan
«zamonaviylashadi».
Modernizatsiya   nazariyasining   vakillari   A Љ Shni   eng   rivojlangan,
«zamonaviy»   mamlakatdeb   xisoblashardi.   Ammo   kolok   mamlakatlar
ilgor   davlatlarning       «zamonaviilik»   darajasiga   erishish   imkoniyatiga
ega   edi.   Modernizatsiya   nazariyasi  mazkur  vazifani  xal  kilish   yullari  va
usullarini   tushuntirardi.   Buning       uchun   «xolok»   jamiyatlar   «idealaga
kay   darajada   moskelishi   xamda   ayrim   milliy   xususiyatlar   aniklanar,
muammolarni xal kilish yullari belgilanardi.
Shunday   kilib,   teleologizm   va   yevrotsentrizm,   anikrogi,
amerikanotsentrizm   modernizatsiya   nazariyasining   asosiy   jix
( atlaridan
biri   xisoblanar   edi.   Usha   davrda   modernizatsiya   xodisasiga   berilgan
ayrim ta’riflar xam bu fikrni tasdiklaydi. Jumladan, yirik  olimlardan biri
3
 Модернизация: зарубежный опит и Россия. — М., 1994. Sh.   Eyzenshtadt   modernizatsiyaga   shunday   ta’rif   bergan:   «Tarixan
modernizatsiya   X VII   asrdan   X I X   asrgacha   Garb u y   Yevropa   va   Shimoliy
Amerikada rivojlangan va sung boshka Yevropa mamlakatlariga,  X I X  va  XX
asrlarda   esa   ~   Janubiy   Amerika,   Osiyo   va   Afrika   щ t’alariga   tarkalgan
ijtimoiy,   iktisodiy   va   siyosiy   tizimlar   shipi   yunalishidagi   uzgarishlar
jarayonidir». 4
Yukorida   zikr   etilgan   xususiyatlariga   kura,   modernizatsiya
nazariyasi   katta   amaliy   axamiyat   kasb   etdi:   uning       asoslaridan,
masalan, AKSh tashki siyosati maksadlarida muvaffakiyatli foydalanildi.
Nazariyani rivojlantirishning birinchi boskichida siyosiy modernizatsiya
deganda kuyidagilar tushunilar edi:
—   rivojlanayotgan   mamlakatlarni   Garb   andozasi   asosida
demokratlashtirish,   milliy   davlatlarni   tashkil   etish   yoki   kuchaytirish,
xokimiyat   vakillik   organlarini   tashkil   etish,   xokimiyatni   taksimlash,
saylov institutini joriy etish;
—   kadriyatlar   tizimini   uzgartirish,   individual   kadriyatlarni   va
xokimiyatni   konuniylashtirish   usullarini   rivojlantirish,   zamonaviy
usullar an’anaviy usullarni sikib chikarishi kerak deb xisoblash.
Siyosiy   modernizatsiya   nazariyasining       vakillari   rivojlanayotgan
mamlakatlarda   mazkur   jarayonning   kulay   va   nokulay   omillarini
farklanganlar.   Kulay   omillar   jumlasida   «uchinchi   dunyo»
mamlakatlarining   muvaffakiyatli ijtimoiy-iktisodiy rivojlanishi, shuning
dek   F ap biy   Yevropaning   rivojlangan   mamlakatlari   va   AKSh   bilan   faol
xamkorlik   tilga   olingan.   Nokulay   omillar   katorida   an’anaviy   jamiyat
4
  Эйзенштадт Ш.   Революция и преобразование обществ:  сравнительное изучение цивилизаций.   М ., 1999.
С . 133. xususiyatlarining   saklanib   kolishi,   xukmdor   tabakalar   mamlakatni
yangilash   uchun   uz   manfaatlaridan   voz   kechishni   istamasligi,
savodsizlik   axolining  kupchilik  kdomida  ilgor  siyosiy  ongning      yukligi,
an’anaviy   ijtimoiy   tabakalar   va   an’anaviy   ishlab   chikarish   soxasining
mavjudligini kayd etganlar. Mazkur nazariya tarafdorlarining     fikricha,
modernizatsiya   jarayonida   nokulay   omillar   astasekin   bartaraf   etilishi
kerak edi.
Xush,   jamiyat   xayotining       muayyan   soxalarini   modernizatsiya
kilish deganda uning   tadkikotchilari nimani tushungan?
I jt imoiy   soxada   mode rnizat siy a   odamlar,   jamoat   va   davlat
institutlarining       faoliyat   turlari   buyicha   ixtisoslashishi   bilan
boyalangan,   zotan,   mazkur   ixtisoslashish   odamlarning       jinsi,   yoshi,
ijtimoiy   kelib   chikishi,   shaxsiy   alokalariga   kamrok   va   —
modernizatsiyaning rivojlanishiga karab — insonning   shaxsiy sifatlari,
uning   malakasi,   ma’lumoti,   gayratiga   kuprok   boglik   bulgan 5 2
.
Modernizatsiya   nazariyotchilari   an’anaviy   jamiyatdan   xozirgi   zamon
jamiyatiga   utish   jaraenida   oilaning   urni   va   funksiyalari,   demografik
tuzilish   kanday   uzgarishini,   jadal   urbanizatsiya   mazkur   uzgarishlar
bilan kay darajada boklikligini urganganlar.
I k t isodiy   mode rnizat siy a   ilmiy   bilimga   asoslangan   texnologiya,
yuksakdarajadasamarali energiya manbalarini rivojlantirish va ulardan
foydalanishni,   mexnatnipg   ijtimoiy   vatexnikaviy   taksimlani shini
chukurlashtirishni,   tovar,   pul   va   mexnat   bozorlarini   rivojlan tirish   va
sungra   tartibga   solishni,   ishlab   chikarish   tashkilotini   muttasil
5
  Lerner D.   (With the collab. of   Pevsner L. W.).   The Passing of Traditional Society: Modernizing the Middle East.
Glencoe, 1958. takomillashtirib   borishni,   texnologik   va   tashkiliy   yangiliklarni   yaratish
va xayotga joriy etishga ragbatlarning   mavjudligini nazarda tutar edi.
Ammo   modernizatsiya   jarayonida   ta’lim   soxasiga   e’tiborni
kuchayti rish kerakligini ayrim olimlar 60-yillardayok kursatib utgan edi.
F.   Xarbison:   «Inson   omilini   shakllantirish   jarayonini   jadallashtirish
modernizatsiya   kilinayotgan   barcha   mamlakatlarning     bosh
muammosidir» 6 1
,   —   deb   kayd   etgan   edi.   Bunday   karash   texnologik
belgilanganlik   konsepsiyasidan,   modernizatsiyani   texnikaviy   iktisodiy
yangiliklarni   joriy   etish   bilangina   boglashga   urinishlardan   voz
kechishni bildirardi.
Siyosiy modernizatsiya:
birinchidan ,   xududlarni   kengaytirish   va   ma’muriy   siyosiy
chegara larni   tartibga   solish,   milliy   yoki   federativ   davlatlarni   tashkil
etish,   markaziy   (konun   chikaruvchi   va   ijro   etuvchi)   xokimiyatni
kuchaytirish va shu bilan bir vaktda  xokimiyatning   taksimlanishini;
ikkinchidai,   jamiyatda   barkarorlikni   va   ichki   totuvlikni   saklagan   xolda
iktisodiy,   siyosiy   va   ijtimoiy   soxalarda   strukturaviy   uzgarishlarni
amalga oshirishga davlatning   kodirligini nazarda tutgan;
uchinchidan,   siyosiy   jarayonga   keng   axoli   ommasini   jalb   etish
(xech   bulmasa   saylovlar   orkali)   siyosiy   modernizatsiyaning   muxim
jirata xisoblangan;
nixoyat,   turtinchidan,   siyosiy  modernizatsiya  siyosiy   demokratiya
yoki   xech   bulmasa   populistik   boshkaruvni   urnatishni,   xokimiyatni
konuniylashtirish  usullarini  uzgartirishni  nazarda  tutgan.  Shu bilan bir
6
  Harbison F.  И .  Human resources Development Planning in modernising economies // Leading 
Issues in development economics: selected materials and commentary. —  Meier  G.M.Y., 1964.   P . 
273. vaktda,   modernizatsiya   nazariyalarining   mualliflari   Osiyo,   Afrika   va
Lotin   Amerikasi   mamlakatlarida   rivojlangan   fukarolik   jamiyati   mavjud
emasligi, shuning   uchun xam ularda siyosiy modernizatsiyani amalga
oshirish ancha kiyinligini kayd etib utganlar 7
.
Ma’naviy   mode rnizat siy a   madaniyat   va   kadriyat   tizimlari   xamda
karashlarni   tabakalashtirishni,   ta’limni   sekulyarizatsiya   kilish   va
savodxonlikni   oshirishni,   falsafa   va   fanda   maktablar   xamda
okimlarning       xilma-xilligini,   diniy   barrikenglikni   (konfessional
plyuralizmni),   axborot   berish   va   tarkatish   vositalarini   rivojlantirishni,
ma daniyat   yutuklari   bilan   axolini   tanishtirishni,   individualizm
kadriyatlarini   yoyishni   nazarda   tutgan.   Bundan   tashkari,
modernizatsiya   ilmiy   bilimlar   negizida   ongni   rivojlantirish   va
an’analarga   muvofik   xulk-atvordan   voz   kechishni   nazarda   tutgan.
Ayrim   olimlar,   masalan,   Sh.   Eyzenshtadtxatto   «yangi   madaniy
stereotipii rivojlantirish» butun modernizatsiya jarayonining   «uzagi»ni
tashkil etadi, deb xisoblagan 8 1
.
60-yillarda   sodir   bulgan   siyosiy   xodisalar   modernizatsiya
nazariyasi mukammal emasligini va  uni maromiga ye tkazish kerakligini
takrzo etdi. Bu xodisalar bir kator tankidiy okimlarni vujudga keltirdiki,
ularning   doirasida shartli  ravishda  ikki yunalishni ajratish  mumkin:
1)     asosan   rivojlanayotgan   mamlakatlarning       vakillari,   shuning
dek   Garbiy   Ye vropada   60-yillarda   faoliyat   kursatgan   «sul»   xarakat
vakil lari   amalga   oshirgan   radikal   tankdd.   Ularning   fikricha,
modernizatsiya   nazariyasi   koloniyalashtirishni   oklap   edi.   Mazkur
7
  Общая и прикладная политология / Под общей ред. В. И. Жукова, Б. И. Краснова.  М , 1997.   С . 
345
8
  Eisenstadt S. M.  Modernization: Protest and Change. — Bonn, 1966. — P.   5. yunalish   vakil lari   Garb   ekspansiyasiga,   Garbiy   andozada
modernizatsiyalashtirishga  karshi  chikdilar;
2)     asosan   Garb   ma.mlakatlari   va   ayrim   rivojlanayotgan
mamlakat larning   «sul»   radikallari   «koloklik   nazariyasi»   doirasida
rivojlantirgan   modernizatsiyami   tankid   kiluvchi   yunalish.   Ular
modernizatsiya   nazariyasini   tarakxiet   manzarasini   soddalashtirgaii,
jamiyatlar,   madaniyatlarning       uziga   xos   jixatlarini   ye tarli   darajada
e’tiborga   olma gani,   yangi   munosabatlar,   institutlar   va   shu   kabilarni
shakllanti rishga   monelik   kilayotgan   omillar   mexanizmini
tushuntirmagani   uchuy   tankid   kildilar.   Tadkikotchilarning       fikricha,
Garbiy   andozada   mo dernizatsiya   karshi   љ oloklikning,   tobelikning
saklanishiga, iktisodiy tuzilmaning  buzilishiga, ekologik muxitga putur
yetishiga va ij timoiy  ziddiyatlarga olib kelar edi 9
.
Modernizatsiya   nazariyasi   tarakkiyotining       birinchi   boskichi
siyosiy,   ijgamoiy   va   iktisodiy   rivojlanishning   xar   xil   omillariga,   shu
jum ladan   siyosiy   madaniyat   omiliga   asoslangan   nisbatan   puxta
talkinlar ning       paydo   bulishi   bilan   ta’riflanadi.   Umuman   olganda,
mazkur   davrda   yaratilgan   kupgina   ishlarga   yevrotsentrizmdan
chekinish   xos   edi.   Iktp sodiy   usish   va   ijtimoiyikgisodiy   rivojlanish
maksadlarini   amalga   oshirish   nuktai   nazaridan   «uchinchi   dunyo»
mamlakatlarini   demokratlashtirishning       samaradorligi   masalasi
munozarali bulib koldi.
Usha   davrdagi   modernizatsiya   nazariyasining   kupgina   vakillari
«barkaror»   siyosiy   rivojlanish   ijtimoiyikgisodiy   tarakkiyotning
9
  Пантин В. И.  Кикли и волни модернизации как феномен социального развития. — М., 1997.  
С . 46—58. shartidir,   degan   karashni   ilgari   surdi.   Olimlar   bunday   barkarorlikni
saklashning   turli   «rekeptlari»ni   topdilar.   Umuman   olganda,
modernizatsiya   nazariyalariga   bagishlangan   adabiyotlarda   barkarorlik
omili   nima,   degan   savolga   «konservativ»   va   «liberal»   yunalish   va killari
uzlaricha javob beradilar.
« Konserv at iv »  y unalish  vakillari (S. Xantington, J. Nelson,  X . Link
va   boshkalar)   axolining   safarbarligi,   siyosiy   xayotga   jalb   etilganligi
bilan   institutsionalizatsiya,   axolining       manfaatlarini   ximoya   kilish   va
ruyobga   chikarish   uchun   zarur   tuzilmalar   va   mexanizmlarning
mavjudligi   urtasidagi   ziddiyat   modernizatsiyaning       asosiy
muammosidir,   deb   xisoblagan.   Shu   bilan   bir   vaktda,   xokimiyat
institutlaridan   foydalanishga   ommaning   tayyor   emasligi   siyosiy
tuzumning     bekarorlashishiga   olib   keladi.   Uzgaruvchan   sharoitlarga
siyosiy   institutlarning   moslashuvchanligi   siyosiy   modernizatsiyaning
asosiy   vazifasidir,   deb   kursatadi   S.   Xantington.   Uzgarishlar   boskichida
fakat   tartibni.nazorat   kiluvchi   kattikavtoritar   tuzum   jamiyatni
uzgartirish   uchun   zarur   saloxiyatii   jamlashga   xamda   bozor
munosabatlariga utish va milliy birdamlikni ta’minlashga kodirdir 10 1
.
«Liberal»   yuialish   tarafdorlari   (R.   Dal,   G.Almond,   L.Pay   va
boshkalar)   ijtimoiy   safarbarlikni   jadallashtirish   va   axolini   siyo siy
jamiyatga birlashtirish nuli bilan ochi k ijtimoiy va siyosiy tizimni barpo
etishni   modernizatsiyaning   asosiy   mazmuni   deb   tushunganlar.
Masalan,   G.Almond va  D.Pauell siyosiy   vakillik  tizimiga  axolining       jalb
etilganligi   darajasini   siyosiy   modernizatsiyaning   bosh   mezoni   deb
xisoblagan:   «Modernizatsiyaning   xususiyati   va   rivojlanishi   erkin
10
  Hantington S.  Political Order in Changing Societies.  New Haven, 1970. — P. 211. elitalarning   ochik   rakobatiga   va   oddiy   fukarolarning  siyosiy   jarayonga
jalb etilganligi darajasiga boglikdir» 11 2
. Ularning fikricha, barkarorlik va
tartibni   ta’minlash   xamda   ommani   safarbar   etish   modernizatsiyaning
asosiy   shartidir.   Bunda   mazkur   yunalish   vakillari   xodisalar
rivojlanishining   kuyidagi turlarini ajratganlar:
-oddiy   fukarolarning   ishtirokidan   elitalar   rakobatining
ustuvorligida jamiyatni izchil demokratlashtirish va isloxotlarni amalga
oshirish uchun eng makbul shart-sharoitlar vujudga keladi;
—   elitalar   rakobati   ancha   kuchaygan   sharoitlarda,   asosiy   axoli
ommasining faolligi past bulgan takdirda, avtoritar tuzumlar urnatilishi
va   yangilanish   jaraenining   tuxtab   kolishi   uchun   shart-sharoitlar
vujudga keladi;
-   elitalar   tortishuvida   axolining   siyosiy   ishtiroki   yetakchilik   kilsa,
bu   oxlokratik   tendensiyalarning  kuchayishiga   va   isloxotlar   jaraenining
sustlashishiga olib kelishi  mumkin;
-   axolining   siyosiy   ishtiroki   va   elitalar   rakobatining       keskin
kamayishi tartibsizlikka, siyosiy tizimning parchalanishiga olib keladiki,
bu xam diktaturaning   urnatilishiga kumaklashadi.
Modernizatsiya nazariyalarini rivojlantirishning  ikkinchi boskichida
mazkur xodisani yanada murakkab tushunishga, jamiyat tarakkiyotida
an’anaviylik   va   zamonaviylikni   uzilkesil   karama-karshi   kuyishdan   voz
kechishga   asoslangan   karashlar   vujudga   keldi.   Modernizatsiya
nazariyasining   kupgina   mualliflarp   modernizatsiya   an’anaviylikni
tubdan   tugatishni   emas.   aksincha,   ushbu   jarayonning   xususiyatini
11
  Almond G. & Pauell D.  Cohiporativc Politology. Approach from the position of Development 
conception. — Princeton, 1966. — P. 189. belgilaydigan, shuning   dek uni barkarorlashtiruvchi omil bulib xizmat
kiladigan   an’anadan   foydalangan   xolda   rivojlanishni   nazardatuta di,
degan xulosaga keldilar.
Modernizatsiya   nazariyasining   uchinchi   boskichida   an’anaviylik   va
zamonaviylikni   bir-biriga   kat’iy   karama-karshi   kuyishning       iotukriligi
xakida   goyalar   tobora   keng   tarkala   boshladi.   Kupgina   mualliflar,
texnologik   tarakkiyot,   «garbiy»   instituglar   va   normalarni   amalga   joriy
etish   singari   omillarning       muximligini   inkor   etmagan   xolda,   mazkur
omillarning       ikkilamchiligini   va   u   yoki   bu   jamiyatda   xukm   suruvchi
ijtimoiy   munosabatlar   va   ijtimoiy-madaniy     kadriyatlarga   boglikligini
kayd etdilar.
Siyosiy   adabiyotlarda   kullanilayotgan   modernizatsiya
mexanizmiga karab ikki tarixiy tipni ajratish kabul kilingan:
—   birgalikda   «modernizatsiya   uzagi»ni   tashkil   etuvchi   Buyuk
Brita niya,   AKSh,   Kanada   singari   mamlakatlarga,   Yevropaning   ayrim
mamlakatlariga   xos   bulgan   «organik»   yoki   «birlamchi»   tip.   U   birinchi
saioat   inkdlobi,   an’anaviy   merosiy   imtiyozlarning   tugatilishi,   teng
fukarolik   xukuklari,   demokratlashtirish   va   xokazolarning   e’lon   kilinishi
davrida   vujudga   kelgan.   Bu   mamlakatlarda   modernizatsiya   asosan
milliy   madaniy   an’analar   va   andozalar   negizida,   evolyusiya   nuli   bilan
amalga oshirilgan;
—   «noorganik»   yoki   «ikkilamchi»   tip   Uzbekiston,   Rossiya,   Brazi -
liya,   Turkiya   va   boshkalar).   Bu   yerda   uz   rivojlanishida   orkada   kolgan
mamlakatlarning   modernizatsiya   uzagi   bilan   ijtimoiy-madaniy
alokalari  asosiy  omil   bulib,   uzlashtirilgan   jarayonlar  esa     asosiy   mexa - nizm bulib xizmat kiladi. «Ikkilamchi» modernizatsiya jamiyatning ba’zi
bir   elementlari   «ildamlab»   ketishi,   «ilgor»   mamlakatlardagi
rivojlanishga   ozmi   kupmi   mos   kelishini,   boshka   elementlari   esa   xali
yetilmagani,   rivojlanishda   orkada   kolgani   yoki   umuman   mavjud
emasligini nazardatutadi.
Mazkur   tipologiya   kandaydir   ideal   tiplarni   ajratishga
asoslanganligini   kayd   etish   kerak   Amalda   «klassik»   modernizatsiya
uzagi   doirasida   rivojlanishda   xam   uzlashtirilgan   mexanizmlardan
foydalaniladi,   «ikkilamchi»   modernizatsiya   mamlakatlarida   esa,
yukorida   kayd   etib   utilganidek   uzlashtirish   xar   xil   xususiyatga   ega
bulishi   va   siyosiy   tarakkiyotda   muxim   urin   tutmasligi   mumkin.
Modernizatsiyaning       uch   tipini   ajratish,   bizningcha,   nisbatan
mukammal tipologiya bulsa kerak:
—     endogen,   ya’ni   uz   negizida   amalga   oshiriladigan
modernizatsiya (Evropa mamlakatlari, AKSh va sh.k);
—   endogen-ekzogen, ya’ni uz negizida va uzlashtirishlar asosida
amalga   oshiriladigan   modernizatsiya   (Uzbekiston   ,   Rossiya,   Turkiya,
Gresiya va x. k);
—   uz   negizi   bulmagani   uchun   uzlashtirishlar   asosida   amalga
oshiri ladigan   ekzogen   modernizatsiya   (imitatsion,   imitatsion
simulyatsion va simulyatsion variantlari mavjud).
Birinchi   tipga   mansub   mamlakatlarga   takkoslaganda,
«ikkilamchi»   modernizatsiya   (yoki   endogennoekzogen,   ekzogen
modernizatsiya)   mamla katlarida   siyosiy   omil   nisbatan   muxim   urin
tutadi.   Bu   tabiiy   bir   xoldir,   zotan   mazkur   mamlakatlarda   an’anaviy iktisodiy,   ijtimoiy,   ijtimoiy-madaniy     va   siyosiy   tuzilmalarning
bexosdan   uzgarishi   uchun   yetarli   shart-sharoitlar   vujudga   kelmagan,
shuning     uchun xam davlat ba’zi bir xollarda uzgarishlar jarayonining
tashkilotchisi   bulishga   majbur.   Bunday   mamlakatlarda   avtoritar
tuzumning   urnatilishi   kupincha   shu   bilan   izoxlanadi.   Mazkur   xodisa
«rivojlanish avtoritarizmi» degan nom olgan.
Ayrim   olimlar   modernizatsiyaning       xar   xil   boskichlarini   taklif
etadilar.   Jumladan,   Ilk   Urta   va   Yetuk   Modern   boskichlarini   ajratish
xozirgi kunda ancha keng tarkalgan.
Chunonchi,   M.   V.   Ilin   modernizatsiyaning       uch   boskichini   uz
ichiga   olgan   ideal   modelni   tuzgan   va   uni   Garbiy   Yevropa
mamlakatlaridagi modernizatsiya jarayoni misolida dalillab bergan 12 1
.
Ilk modern deganda, milliy suveren davlatning     tashkil topishini,
shuningdek   davlat   xokimiyatining   zuravonligidan   xoli   fukarolik
jamiyatining   barpo   etilishi   va   rivojlanishini   uz   ichiga   olgan   siyosiy
tarakkiyot   boskdchi   tushuniladi.   «Birinchi   avlod   konstitutsiyalar»da
davlat   va   fukarolik   jamiyati   asoslarining       mustaxkamlanishi   maz kur
boskichning   yakunidir.
Urta   modern   davrida,   fukarolik   jamiyati   va   davlat   ichida
tabakalanish   sodir   buladi.   Bu   manfaatlar   guruxlari,   partiyalarning
vujudga   kelishida   va   xokimiyatning      taksimlanishida   uz  aksini   topadi.
Bunday   tabakalanish   natijasida   davlat   va   fukarolik   jamiyati
munosabatlarini   uzaro   boglovchi   siyosiy   vakillik   tizimi   vujudga   keladi.
12
  Ильин М, В.  Политическая модернизация: неокон ченная драма в трех действиях // Стратегия.
1998. — №1. — С. 311. Respubli ka   tuzilishining   tamoyillarini   mustaxkamlovchi   «ikkinchi   avlod
konstitutsiyalar»ning   kabul ktishnishi mazkur boskichga xosdir.
Yetuk   Modern   siyosiy   yullar   va   yunalishlarni   almashtirish,
legitimlashtirish   va   deligitimlashtirish   vazifalarini   xal   kilish   bilan
ta’riflanadi.   Mazkur   vazifalar   demokratlashtirish   jarayonlarini
chukurlashtirish   yuli   bilan   xal   kilinadi.   Bunda   demokratik   tortishuv
institutlari   va   mexanizmlari   (masalan,   saylov   instituti)
mustaxkamlanadi.
Boshka   bir   tipologiyaga   kura,   modernizatsiya   ijtimoiy   xodisa
sifatida   uning       negizida   ishlab   chikarishpiig   kaysi   texnologikusuliga
utish yotganiga karab, turt asosiy tip ga ajratilgan.
Birinchi tipni sanoatlashishdan  oldingi modernizatsiya   deb atash
mumkin.   U   tabiiy   ishlab   chikarish   kuchlaridan   ijtimoiy   ishlab  chikarish
kuchlariga   utish   bilan   bortik.   Manufaktura   bunday   utish   natijasida
shakltanadigan >1shlab chikarishning   texnologikusuli ramzidir.
Ikkinchi   tip   —   ilk   industrial   modernizatsiya   —   texnologik   nuktai
nazardan   xunarmandchilik   va   manufaktura   ishlab   chikarishidan   fab -
rikazavod ishlab chikarishiga utish bilan belgilanadi.
Uchinchi   tip   —   tugab   borayotgan   industrial   modernizatsiya   —
fabrika-zavod ishlab chikarishidan potokli konveyer ishlab chikarishiga
utish bilan ajralib turadi.
Nixoyat,   turtinchi   tip   —   postindustrial   modernizatsiya   yoki   post -
modernizatsiya   xozirgi   zamoy   texnologik   inkilobi   natijasida   vujud ga kelgan   bulib,   «postindustrial   jamiyat»   deb   nomlangan   boskichga
utilayotgan mamlakatlarda amalga oshiriladi 13
.
Sharkiy   Yevropa,   Xitoy,   MDX   va   Markaziy   Osiyoda   sodir   bulayotgan
siyosiy   jarayonlar   xozirgi   kunda   olimlar   va   siyosatshunoslarning
dikdat   markazida   turibdi.   Modernizatsiya   tadkikotchilari   barkaror
rivojlanishdagi   kiyinchiliklarga   va   inkirozli   xodisalarga   aloxida   e’tibor
bermokdalar. Buning natijasida «kisman modernizatsiya kilish», «boshi
berk   modernizatsiya»,   «modernizatsiyaning       inkirozli   sindromi»
konsepsiyalari   vujudga   keldi.   Jamxshtdagi   keng   ijtimoiy   tabakalarning
karashlari   va   kadriyatlari   uzgargan   takdirdagina   modernizatsiyani
muvaffakiyatli amalga oshirish mumkinligini umum e’tirof etgan.
80-yillarning   oxirida   «modernitini   chetlab   utib   modernizatsiya
Kilish»,  ya’ni   yot   (Garbiy)   andozalarni   tikishtirmasdan   ijtimoiy-madaniy
an’analarni   saklashga     asoslangan   siyosiy   tarakiyot   konsepsiyasi
vujudga   keldi   (A.   AbdulMalik   A.   Turen,   S.   Xantington,   Sh.   Eyzenshtadt
va boshkalar).
Mazkur   konsepsiyada   ijtimoiy   va   siyosiy   rivojlanishning
universalligi   inkor   etilmaydi.   Shu   bilan   birga,   universalizm   prinsipi
partikulyarizm   bilan   uygunlashadi,   bunday   uygunlikka   modernizatsiya
jarayoni muvaffakiyatining   garovi deb karaladi.
Ushbu   konsepsiya   doirasida   «kontrmodernizatsiya»   va
«antimoder nizatsiya»   atamalari   rivojlantirilmovda   (A.   Turen).   Kontrmo -
dernizatsiya   deganda   modernizatsiyaning   Garb   andozalariga
asoslanmagan mukobil varianti, antimodernizatsiya  deganda esa mazkur
13
  Красильщиков   В.   А.,   Заборов   Г,   И.,   Рябов   В.   Л.   Шанс   на   обновление   России   (Зарубежний   опыт
модернизации и российские перспективи) // Мир России. Социология. Этнология. Культурология. — 1993.
— №1. — С. 108.  jarayonga  faol karshilik  kursatish  tushuniladi.   A  Turenning       fikricha,   bu
ikki   variant   XX   asrda   ijtimoiy-siyosiy   rivojlanishning   asosiy
tendensiyasini tashkil etadi 14
.
Shunday   kilib,   modernizatsiya   xozirgi   kunda   klassik
modernizatsiya   sifatida   emas,   balki   «moderniti»,   ya’ni   milliy   ijtimoiy-
madaniy     xususiyatlar,   an’analar   va   partikulyarizma   asoslangan
modernizatsiya   sifatida   tushuniladi.   Bu   urinda   bir   misol   keltirish
mumkin. Yuldosh Oxunboboev Uzbekiston   SSR Markaziy ijrokumining
raisi lavozimiga tayinlanganidan keyin ish xonasiga kuzga kurinadigan
joyga   uz   chorigani   osib   kuygan   ekan.   Oxunboboevdan   nega   bunday
kilganini   surashganida,   u   chorikni   kaerdan   kelib   chikkanimni
unutmaslik   uchun   osib   kuyganman,   deb   javob   bergan   ekan.   Bunda
oddiy  kambagal oiladan  chikb davlat  mansabdori bulgan  kishi uzligini
unutib   kuymay,   kambagalga   kiyishadigan,   unga   gamxurlik   kiladigan
bulishi kerak degan ma’no bor. Bu bilan biz Garb tajribasi yoki boshka
tajriba   kay   darajada   jozibali   bulmasin,   biz   uz   xususiyatlarimizni
unutmasligimiz,   mil liy   uziga   xoslik   va   mentalitetni   e’tiborga   olishimiz
kerak demokchimiz. Zotan, milliy xususiyatlar e’tiborga olinmagan xar
knday   moder nizatsiya,   shu   jumladan   siyosiy   madaniyatni
modernizatsiya   kilish   jarayonlari   xam   muvaffakiyatsizlikka   uchrashi
mumkin.
2. Siy osiy  modernizat siy aning    moxiy at i v a mazmuni  
14
  Ильин М. В.   Ритми и масштаби перемен: о понятиях процесс, изменение и развитие в 
политологии // Полис. 1993.  №2.  С. 23-29. Siyosiy   modernizatsiya   an’anaviy   jamiyatdan   xozirgi   zamon
jamiyatigautishdekmurakkab   jarayopning   tarkibiy   kismidir.   Siyosiy
moder nizatsiya   deganda,   jamiyatning   iktisodiy   va   ijtimoiy   soxalarida
sodir   bulgan   uzgarishlarga   muvofik   siyosiy   tizimni   uzgartirish   tushu -
niladi.   Siyosiy   modernizatsiya   jarayonida   yangi   siyosiy   institutlar   vu -
judga   keladi,   mavjud   siyosiy   ipstitutlar   esa,   rivojlanadi   va   vaziyatga
moslashadi.   Bunda,   bir   tomondan,   ijtimoiy   tarakkiyotning       muxim
sharti   sifatida   siesiy   barkarorlikni   saklash   ob’ektiv   zarurat   bulsa,
ikkinchi tomondan, fukarolarning   siesiy ishtirok etish imkoniyatlari va
shakllarini   kengaytirish   talab   etiladi.   Bunday   shart-sharoitlarning
yukligi inkirozli okibatlarga olib kelishi mumkin.
«Siyosatshunoslikka   kirish»   ma’lumotnoma   lugatida   berilgan
ta’rifga   kura,   «siesiy   modernizatsiya»   deganda   «siesiy   tizimli   uzgartirish,
shu   jumladan   axolining       turli   tabakalarining       siyosatda   ishtiroki   (siesiy
partiyalar   va   manfaatlar   guruxlari   yordamida)   kuchayishi   va   yangi   siesiy
institutlarning       (xokimiyatning       taksimlanishi,   siesiy   saylov   pshzimlari,
kup   partiyaviylikning)   vujudga   kelishi   tushuniladi» 15
  S.   B.   Starostinning
fikricha,   «uchinchi   dunyo»   jamiyatlaridagi   ijtimoiy   va   madaniy
uzgarishlarni   urganish   uchun   siesiy   modernizatsiya   nazariyasining
xamda   u   bilan   rakobatlashuvchi   tobe   xolda   rivojlanish   nazariyasining
konseptual arsenalidan foydalaniladi 16
.
G. Almond va D. Kollmen siesiy modernizatsiyami siesiy tizim ning
tabakalanishi,   takomillashishi   va   tasiri   ortib   borishi   munosabati   bilan
15
Введение в политологию / Под ред. В. П. Пугачева. — М., 1996.  — С.  131.  
16
  Старостин Б.  С.  Проблема модернизации: история и современность // Модернизация и 
национальная культура.  М ., 1995.   С . 8. mazkur   tizimning   tuzilishi   va   funksiyalarining   uzgarishi   deb
tavsiflaydi 17 3
.   K   Doich,   3.   Bjezinskiy,   S.   Xantington,   D.   Eypter   va
boshkalar   siesiy   tizimning   imkoniyatlari   va   moslashuvchanligining
ortib   borishiga   siesiy   modernizatsiyaning   muxim   xususiyatlari   deb
karaydilar 18
.   S.   P.   Xantingtonning   fikricha,   siesiy   modernizatsiya   siesiy
ishtirok   va   boshkaruvni   yengshshashtirish   uchun   siesiy   institutlarni
legitimlashtirish   va   ratsionalizatsiya   kilishni   nazardatutadi.   G.   Almond
va   S.   Verbaning       fikricha   esa,   siesiy   modernizatsiya   deganda   siesiy
madaniyatning       uzgarishi,   siesiy   faoliyatda   ommaning   ishtirok   etishi
uning uziga xos belgisiga aylanishi tushuniladi 19 5
.
«Siesiy   modernizatsiya»ning   ilk   talkinlarida   siesiy   tizimning
rivojlanishiga yevrotsentristik karashning   ta’siri yakkol seziladi, zotan,
modernizatsiya nazariyasining uzi kolok mamlakatlar muammosini xal
kilishning   konseptual   yullarini   topish   talab   etilgan   davrda   paydo
bulgan edi. Tabiiyki, ularni ilgor Garb mamlakatlariga takkoslashar, bu
mamlakatlarning       andozalari   tarakkiyotning   eng   yuksak   darajasi   deb
e’tirof etilardi.
Yukorida   tilga   olingan   ma’lumotnoma   lugatda   shunday   suzlarni
ukish   mumkin:   Odatda   «siesiy   modernizatsiya»   iborasi   industrial
jamiyatga   va   demokratik   siesiy   tuzilishga   utayotgan   mamlakatlarga
nisbatan   kullanadi.   Bunday   xolda   «siyosiy   modernizatsiya»ning   Garb
demokratiyalari   doirasida   shakllangan   yangi   ijtimoiy   vazifalarni   va
17
Almond G.  А . & Coleman J. S.  The Politics of the Developing Areas. — Princeton, 1960.  
18
  Deutsch K. W.   Social Mobilization and Political Development // American Political Science Review. September,
1961;   Brzezinski Zb, & Huntington S.   Political Power: USA/ USSR.   New York, 1963;   Apter D. E.   The Politics of
Modernization.  Chicago. 1965.
19
  Almond G. & Verba S.  The Civil Culture.  Boston, 1965.  siyosiy   institutlarni  an’anaviy   jamiyatlarning  uzlashtirishi  ekanligi   kayd
etiladi» 20
.
Aloxida   masalalar   yuzasidan   xar   xil   karashlar   mavjudligiga
karamay,   siyosiy   modernizatsiya   turli   konsepsiyalarining   mualliflariga
oid bir narsada yakdildirlar. Birinchidan, demokratiyaning Garbiy tipiga
siyosiy   modernizatsiyaning   bosh   bugani   deb   karaladi.   Kupchilik ning
xokimiyati,   vakillik   asosidagi   boshkaruv   va   inson   xukuklarini
demokratlashtirish   uning       mazmunini   tashkil   etadi.   Ikkinchidan,   siyo -
siy   faoliyatda   aloxida   tabakalarning   emas,   barcha   fukarolarning
muntazam   siyosiy   ishtiroki,   ya’ni   jamiyatning   kuyi   tabakalarini
siyosatga   tortish   talab   etiladi.   Uchinchidan,   xukumat   funksiyalarining
uzgarishi   sodir   buladi.   Ilgari   xukumat   xokimiyat   vakolatlarini   amalga
oshirgan,   xukuktartibot,   ichki   va   tashki   totuvlik   soliklar   yigilishini
ta’minlagan   bulsa,   endi   unda   yana   bir   funksiya     iktisodiy   va   ijtimoiy
soxalarning   rivojlanishi uchun javobgarlik funksiyasi paydo buladi.
Siyosiy   modernizatsiyaning       kuyidagi   maksadlari   farklanadi:
tobora kengayib borayotgan ijtimoiy va iktisodiy muammolar doirasini
xal   KILISh   uchun   yangi   siyosiy   institutlar   tashkil   etish;   elita   va
liderlarning   ochikkurashga   nisbatan   siyosiy   karashlarini   xzgartirish;
okilona byurokratiyami shakllantirish.
Siyosiy   modernizatsiyani   xozirgi   zamon   siyosiy   institutpari   va
ularning   amaliyotini,   shuning     dek   zamonaviy   siyosiy   tuzilmani
shakllantirish   va   rivojlantirish   deb   ta’riflash   mumkin.   Bunda   xozirgi
zamon siyosiy institutlari va amaliyoti deganda rivojlangan demokratik
mamlakatlarning       siyosiy   institutlaridan   kUrkurona   andoza   olishni
20
  Введение   в   политологию  /  Под   ред .  В. П. Пугачева.  М., 1996.  С.    132. emas,   bal ki   uzgarayotgan   sharoitlarga,   zamon   talabiga   siyosiy
tizimning   muvofikravishda moslashishini ta’minlashga maksimal kodir
bulgan siyo siy institutlar va amaliyotni tushunish kerak
Siyosiy   modernizatsiya   deganda,   shuning     dek   ijtimoiy
maksadlarning       yangi   andozalariga   moslashishga   va   ijtimoiy   tizimning
rivojlanishini ta’minlaydigan yangi institutlarni tashkil etishga siyosiy tizim
imkoniyatining ortishi xam tushuniladi.  Bu jarayon xam ob’ektiv (ijtimoiy-
iktisodiy   va   madaniy),   xam   sub’ektiv   (siyosiy   raxbariyatning       siyosiy
tizimni   ozmi-kupmi   samarali   uzgartirishga   kodirligi)   omillar   bilan
belgilanadi.
Andozalarni   uzlashtirish   siyosiy   modernizatsiyaning   eng   kup
foydalaniladigan   mexanizmidir.   Odatda   uzlashtirishning   ikki   tipi
farklanadi:
—   algoritmni   uzlashtirish,   bunda   biron-bir   jarayonning
mexanizmidan,   shu   jumladan   uning   mazmuni   yoki   funksional
vazifalaridan nusxa kuchiriladi;
—     mazmunini   amalga   oshirmasdan,   natija   yoki   shaklning   uzini
uzlashtirish.
Bunda,   kupgina   tanikli   siyosatshunoslarning   kayd   etishicha,   mo -
dernizatsiya   vazifalarini   xal   kddish   nuktai   nazaridan,   algoritmlar ni
uzlashtirish   eng   yaxshi   natija   beradi.   Uzlashtirish   bush   joyda   emas,
balki   u   yoki   bu   mamlakatning       muayyantarixiy   va   ijtimoiy-madaniy
vokeligida,   milliy   an’analar   ta’sirida   amalga   oshirilishini   e’tiborga   olish
kerak   Buning   ustiga,   uzlashtirilgan   institutlar   va   ama liyot   an’analar
ta’sirida uzgaribgina kolmay, balki mazkur an’analarga moslashtiriladi. Umuman   olganda,   mazkur   jarayon   davomida   an’a nalar   va
uzlashtirishlarning       uzaro   ta’siri   xamda   ularning       uzgarishi   sodir
buladi, deb kayd etish  mumkin.
Modernizatsiya   xar   xil   usullarda,   turli   mexanizmlar   yordamida
amalga   oshirilishi   mumkinligiga   karamay,   siyosiy   modernizatsiyaning
uni versal tarkibiy kism  elementlarini ajratish  mumkin:
—   siyosiy   rollar   va   institutlar   yuksak   darajada   ixtisoslashgan
tabakalashtirilgan siyosiy tuzilmani tashkil etish;
— mustakil  zamonaviy  davlat barpo etish;
—   davlatning       ishtirokini   kuchaytirish,   davlat   va   fukarolarni
boglovchi   konunning   axamiyatini   oshirish   xamda   uning   amal   kilish
doirasini kengaytirish;
—   fukarolar   (siyosiy   va   fukarolik   xukuklariga   ega   bulgan
shaxslar)ning       sonini   kupaytirish,   ijtimoiy   tabakalar   va   shaxslarning
siyosiy xayotdagi ishtirokini kengaytirish;
— okilona siyosiy byurokratiyaning   vujudga kelishi va kupayishi,
okilona raxbarga ega byurokratik tashkilotni boshkaruv va nazoratning
yetakchi  tizimiga  aylantirish;
—   an’anaviy   elitalar   va   ular   legitimligining   kuchsizlanishi;
tarakkiyparvar elitalarning   kuchayishi.
Siyosiy   tizimni   demokratlashtirish   siyosiy   modernizatsiyaning
asosiy yunalishlaridan biridir. Demokratiya ma’lum ma’noda ideal ti pik
tushuncha   xisoblanadi.   Uning       zamirida   mavjud   aloxida   mezonlarga
karab turli xollarda demokratik jarayonning rivojlanishi xakida gapirish mumkin. R.Dal shunday deb yozadi: «Menimcha, kamida beshta mana
shunday mezon mavjud:
—   samarali ishtirok etish.   Uyushma a’zolarining     xar biri — uning
siyosatini   kabul   kilishlaridan   oldin   —   mazkur   siyosatning       moxiyati
yuzasidan   uz   fikrmuloxazalarini   bayon   etishga   teng   va   amaliy
imkoniyatga ega bulishi kerak
—   teng   ovoz   berish.   Uyushma   siyosati   xakida   karor   kabul
kilingunga   kadar uning      barcha   a’zolariga   ovoz  berish   uchun   teng  va
real   imkoniyat lar   berilishi  va   barcha   ovozlar  bir   xil  kuchga   ega   bulishi
lozim;
—   xabardorlikka   asoslangan   tushunish.   Uyushmaning     xar   bir
a’zosiga siyosiy mukrbillar va  ularning    extimol tutilgan okibatlari bilan
tanishish uchun teng va real imkoniyatlar berilishi kerak
—   kun   tartibi   ustidan   nazorat   urnatish.   Uyushma   a’zolari   kanday
masalalar   va   kaysi   tartibda   muxokama   kilinishi   yuzasidan   karor   kabul
kilish imkoniyatiga ega bulishi zarur;
—  voyaga yetmaganlarning   ishtirok etishi.  Balogat yoshiga yetgan
barcha   rezidentlar   yoki,   xech   bulmasa,   ularning   katga   kismi,
mezonlarda   nazarda   tutilgan   barcha   fukarolik   xukuklariga   tulik   ega
bulishlari kerak» 21
.
Kurib  turganimizdek  R.Dal  demokratik   jarayonga   asosan   ishtirok
etish   imkoniyati   nuktai   nazaridan   karagan.   Modernizatsiya   davrida
davlat   bu   imkoniyatlarni   beradi.   Bunda   «samarali  ishtirok   etish»  doim
xam ta’minlanavermaydi, ba’zan «xabardorlikka asoslangan tushunish»
bilan   kifoyalaniladi,   «kun   tartibining   bajarilishi   ustidan   nazo rat»
21
  Даль   Р .  Что   такое   демократия  //  О   демократии .   М ., 2000.    С . 41. kupincha   ta’minlanmaydi.   Ammo   bu   bir   xolatda   ommaviy   axborot
vositalari yaxshi rivojlanmaganligi, ikkinchi xolatda — fukarolik jamiyati
tuzil   mal   ari   rivojlanmaganligi,   uchinchi   xolatda   —   demokra tik   siyosiy
madaniyat  saviyasining    pastligi tufayli sodir buladi.
D.Rostouning   fikricha,   xokimiyat   tashkiloti   soxasida   tub
uzgarishlarga olib keladigan demokratiyaga utish xamisha siyosiy elita
raxbariyatining   ongli   karori   natijasida   sodir   bulgan,   sung   siyosiy
partiyalar darajasiga va ular orxali — axoliga kuchirilgan 22
.
Ammo   demokratiyaning   biriichi   tulkini   mamlakatlarida   siyosiy
modernizatsiya   ichki   omillar   bilan   belgilangan   va   uygun   rivojlanish
jarayonining   tadrijiy   davomi   xisoblangan   bulsa,   ikkinchi   tulkin
mamlakatlarida   «inkilobni   yukoridan»   boshlagan   davlat   va   xukmron
sinfning isloxotchi kismi yangilanish jarayonining     asosiy sub’ektlariga
aylangan.   Jaxonda   yetakchi   davlatlar   katoridan   urin   olishga   inti lish
modernizatsiyaga ragbat bergan.
Uchinchi   tulkin   mamlakatlarining   takdirida   siyosiy   elita   va
tadbirkorlar   elitasi   yanada   katta   urin   tutadi.   Mazkur   elitalar   siyosiy
irodaga   va   ijtimoiy   mas’uliyatga   ega   bulgan   mamlakatlar
modernizatsiya   yulida   ajoyib   natijalarga   erishishga   muvaffak   buladi 23
.
«Osiyo   yulbarslari»   —   Osiyoning   yangi   sanoatlashgan   mamlakatlari
(Janubiy   Koreya,   Tayvan,   Singapur,   Malayziya)   bunday   mamlakatlarga
yorkin   misol   buladi.   Boshka   bir   mamlakatlar   oddiy   tartib   va
fukarolarning       xavfsizligini   ta’minlashga   kodir   bulmagan   xokimiyat
22
  Rustow D. A.  Transitions to Democracy  Toward a Dynamic  Model // Comparative  Politics. Vol . 2.  1970.№ 3
23
  Красильщиков В.  Россия и мировие модернизации //  Pro   et   Contra .  T .4.  —  1999. № 3.  С. 94. institutlari   va   iktisodi   tanazzulga   uchragan   davlatlar   katoridan   urin
oladi.
Utish   davrida   jamiyatni   faol   demokratlashtirish   jarayoni   siyosiy
modernizatsiyaning       kursatkichlaridap   biri   xisoblanadi.
«Modernizatsiya   jarayoni   demokratik   modernizatsiya   yoki   muayyan
jamiyatning siyo siy tizimini demokratlashtirish bilan tenglashtirilmaydi.
XX   asr   jaxon   tajribasi   ijtimoiy-siyosiy   modernizatsiya   natijasida
tuzilishiga   kura   rivojlangan   garb   demokratiyalariga   yakin   bulgan
demok ratik   siyosiy   tuzumlar   doim   xam   vujudga   kelavyormasligini
kursatadi» 24 1
, — deb kayd etadi A. Bijanov.
Modernizatsiyani   demokratik   modernizatsiya   bilan   tenglashtirish
mumkin   emas,   degan   fikr   ma’lum   darajada   shartlidir,   chunki   ijtimoiy-
siyosiy   modernizatsiya   natijasida   kupincha   antidemokratik   tuzum lar
vujudga   keladi   va   ularxamdemokratik   jamiyat   kurish   goyasini   ilgari
suradi.   Bu   utish   davrini   boshdan   kechirayotgan   kupgina
mamlakatlarda   amalga   oshiriluvchi   modernizatsiya   loyixalari   nazariy
nuktai   nazardan   strukturaviy   yoki   funksional   siyosiy   institutlarning
moxiyatini   uzgartirishga   tayanishi   tufayli   sodir   buladi.   Jadal   iktisodiy
usish talabi demokratik normalar va prokeduralargatubdan utish bi lan
xam   tenglashtiriladi.   Zotan,   demokratik   normalar   va   prokedura -
largatubdan   utish   jamiyatning   jadal   rivojlanishi   shartidir.   Ammo,
garblik   bir   kator   olimlar   bunday   karashni   nazariy   va   amaliy   jixatdan
xato deb xisoblaydilar. Buni ular demokratik isloxotlar sur’atini oshirish
ketidan   kuvish,   siyosiy   tizimning     barkarorligi   yukolishi   natijasida,
24
  Бижанов А.  X .  Республика Казахстан: демократическая модернизация общества пе реходного 
периода.  Алмати, 1997. — С. 39. xuddi   shunday   sur’at   bilan   orkaga   chekinishga   xam   olib   kelishi
mumkinligi bilan izoxlaydilar.
Siyosiy   modernizatsiya   uzok   yillar   mobaynida   amalga   oshiriladi.
Bu   davrda   jamiyat   bekarorlik   va   inkirozlar   bilan   ajralib   turadigan
aloxida   sifat   xolati   bilan   ta’riflanadi.   Xozirgi   zamon   olimlarining
tadkikotlarida   siyosiy   modernizatsiya   jarayonida   sodir   buladigan
inkirozlarning   besh asosiy turi farklanadi:
— muvofiklik
— legitimlik (konuniylik);
— ishtirokchilik
— kirib urnashish;
— taksimlash.
Yangi universal andoza bilan eski an’anaviy kadriyatlar urtasidagi
zildiyat,   yangi   demokratik   siyosiy   institutlarning   eski   siyosiy   institutlar
bilan   birga   muvoziy   tarzda   faoliyat   kursatishi,   axoli   noroziligining
kuchayib borishi mazkur inkirozlarnint umumiy sababidir.
Muvofiklik   inkirozi   ijtimoiy   sub’ekt   (shaxs,   gurux,   ijtimoiy   tabaka)
ning   siyosiy va milliy namoyon bulish muammosi bilan boglik. 
Siyosiy   identifikatsiya   sharoitlarida   muvofiklik   inkirozining       uch
asosiy tipi farklanadi.
Birinchi   tip   milliy   yoki   xududiy   uz   takdirini   uzi   xal   kilish   talablari
bilan   ta’riflanadiki,   buni   biz   xozirgi   kunda   xozirgi   zamon   Uzbekiston
jamiyatida xam kuzatishimiz mumkin.  Ikkinchi   tip   jamiyatning
ijtimoiy   tabakalanishi   bilan   ta’riflanadi.   Bunda   keskin   ijtimoiysinfiy
tafovutlar   milliy   birlashishga   tuskinlik   kiladi.   Jamiyatning   ijtimoiy- iktisodiy tizimini modernizatsiya kilish axolining turli tabakalari ijtimoiy
xolatining   sifatjidatidan   uzgarishiga   olib   keladi.   Uchinchi   tip   etnik   va
milliy mansublik urtasidagi karama-karshilik bilan tavsiflanadi.
Millatchilikning   kuchayishi   muvofiklik   inkirozining
kurinishlaridan   biridir.   Avvalgi   ijtimoiy   alokalarning       buzilishi
millatning       ijtimoiy   namoyon   bulishining       muxim   vositasi   sifatidagi
vazifasini kuchaytiradi. Siyosatchilar ommani jalb etish uchun kupincha
millatchiliktendensiyalari va kayfiyatlaridan foydalanadilar.
Muvofiklik   inkirozini   milliy   yoki   xududiy   jamoani   birlashtirishga
kodir xarizmatik tipga mansub siyosiy liderlar yordamida, shuning  dek
odamlarga   uziii   namoyon   kilishda   kumaklashish   orkali   yengish
mumkin.   Bu   muammoni   xal   kilishda   ta’lim   tizimi   muxdsh   urin   tutishi
mumkin.
Legitimlik   inkirozi   kuyidagi   omillar   bilan   belgilanadi.   Birinchidan,
asosiy   manfaatlar   gurux/tarining   xammasi   xam   siyosiy   karorlar   kabul
kilish   soxasidan   urin   olavermaydi.   Ikkinchidan,   siyosiy   modernizatsiya
jaraenida asosiy an’anavii institutlar makomiga daxl etish xavfi tugiladi.
Jamiyatda siyosiy xokimiyatga nisbatan kelishuvning   yukigi, xokimiyat
uchun   kurashda   xaldan   tashkari   keskin   rakobat,   ommaning       siyosiy
passivligi, xukmron doiralarning uz siyosiy boshkaruvini kuchaytirishga
kodir emasligi legitimlik inkirozining uziga xos jixatlaridir.
Xozirgi   zamon   tadkikotlarida   legitimlik   inkirozini   yengishning
kuyidagi   yullari   taklif   etiladi.   Birinchidan,   legitimlikka   tuzumning
samaradorligini   amalda   namoyish   etish   orkali,   ikkin chidan,
muxolafatni uz tomoniga ogdirish orkali legitimlikka erishish mumkin. Ishtirokchilik   inkirozi   jamiyatda   karorlar   kabul   kilish   jarae nida
katnashishga da’vogar manfaatdor guruxlar sonining     kupayib ketishi
bilan   boglik   Bu   siyosiy   xokimiyat   uchun   kurashni   mukarrar   ravishda
keskinlashtiradi.   Shu   bilan   birga,   utish   boskichidagi   jamiyat ning
siyosiy   tizimi   tulik   rivojlanmagan   buladi,   shuning   uchun   xam   unda
barcha manfaatlar guruxlari vakillik urinlarini egallayvermaydi. Buning
ustiga,   xukmron   elita   xokimiyatga   da’vogar   ijtimoiy   guruxlarning
siyosiy   jarayonda   ishtirok   etishiga   sun’iy   tusiklar   yaratishi   mumkin
(kupincha   bunga   erishadi   xam).   Natijada   muxolif   guruxlarning
talablari   kesyush   radikallashadi,   bu   esa,   tabiiyki,   siyosiy   bekarorlikka
olib   keladi.   Bunda   siyosiy   muxolafatga   nisbatan   xukmron   elita
xarakatlarining   uch xil varianti mavjud.
Birinchi   variant   —   muxolafatni   kuch   ishlatish   yuli   bilan   yalpi   yuk
kilish.   Bunga   Pinochet   xukmronligi   davridagi   Chili   misol   bulishi
mumkin.   Ikkinchi   variant   —   muxolafatning       faoliyatini   krpuniy   deb
e’tirof   etish,   ammo   xokimiyat   bilan   muxolafat   urtasida   surunkali
ixtilofning       mavjudligi.   Uchinchi   variant   —   muxolafatning       faoli yatini
konuniy   deb   e’tirof   etibgina   kolmay,   muxim   siyosiy   karorlar   љ abul
kilish jarayonida u bilan xamkorlik kilish. Bu xolni Garbdagi demokratik
mamlakatlarda   kuzatish   mumkin.   Shunday   kilib,   xokimiyatni   amalga
oshirishda   katnashishga   da’vogar   bulgan   barcha   guruxlarga
jamiyatning       siyosiy   xayotiga   daxldor   bulish   imkoniyatini   yaratib
berish ishtirokchilik inkirozini yengishning   muxim shartidir.
Oxirgi   ikkitasi   —  kirib   urnashish   va   takrimlash   inkdoozlari  davlat
boshkaruvi   inkirozini   tashkil   etadi.   Kirib   urnashish   inkirozi   davlat boshkaruvining   uz   kursatmalarini   jamiyat   xayotining   turli   soxalarida
amalga   tatbik   etish   kobiliyatining   susayishida   namoen   buladi.
Markazning   kursatmalari   siyosiy   elitaga   makbul   bulmagan   tarzda
bajariladi.   Boshka   tomondan,   axoli   markazning   kursatmalaridan   xam
kura kuprok mintakaviy va milliy urf-odatlar va koidalarga amal kiladi.
Bu   nukgai   nazardan   markaz   bilan   mintakalar   urtasida   okilona
murosaga   kelish   kirib   urnashish   inkirozini   yengishga   yerdam   berishi
mumkin.
Taksimlash   inkirozi   deganda   jamiyatning   moddiy   farovonligini
oshirish   va   moddiy   ne’matlarni   taksimlashga   xukmron   elitaning
laekdtsizligi  tushuniladi.   Takrimlash   inkirozini  yengish   uchun   bir  kator
shartlarni   bajarish   talab   etiladi.   Bunday   shartlardan   biri   shuki,
taksimlash   jamiyatning   turmush   darajasi   past   bulgan   a’zolarining
manfaatlaridan kelib chikib amalga oshirilishi kerak.
Shuningdek   siyosatshunoslik   fani   siyosiy   modernizatsiya
jarayoniga   tazdid   soladigan   ikki   asosiy   xavfni   e’tiborga   olish
zarurligidan   ke lib   chikadi.   Birinchisi,   bu   jamiyat   xayotining   boshka
soxalaridagi uzgarishlardan siyosiy modernizatsiyaning   oreada kolish
xavfidir,   zotan,   bu   inxilobiy   inkirozning       vujudga   kelishiga   sabab
bulishi mumkin.
Ikkinchi   xavf   —   jadal   demokratlashtirish   fukarolik   jamiyati   va
siyosiy   madaniyatning       tegishli   rivojlanish   darajasiga   mos kelmasligi
mumkin.   Bu   xoldaxamtartibsizlik   va   oxlokratiyaga   olib   keladigan
inkirozli vaziyat vujudga kelishi mumkin 25
.
25
  Лшщов С. А,  Теория политической модернизации и становление парламен тской демократии 
в России // Правоведение.  ~ 1995.  №45.   С .  37. Umuman   olganda,   siyosiy   modernizatsiyaning   xozirgi   zamon
konsepsiyalarini,   mazkur   jarayonning         mazmunini   taxlildan   utkazish
va   uning   aloxida   elementlarini   anik/iam   siyosiy   modernizatsiya   biron-
bir   andoza   ortidan   kuvish   emas,   degan   xulosa   chikarish   imkonini
beradi.   Bu   kup   variantlarga   va   mukrbil   xususiyatga   ega   bulgan
jarayondir.   Shuning   uchun   xam   modernizatsiyaning     ,   shu   jumladan
siyosiy mo dernizatsiyaning     mavjud tipologiyasiga, shuningdek uning
aloxida   tiplari   va   boskichlariga   berilgan   tavsiflarga   fakat   kelgusida
aniklik   va   kushimcha   kiritish   talab   etiladigan   ishchi   variantlar   deb
karash   mumkin.   Shu   bilan   birga,   mazkur   tipologiyalar   va   modellar
katta   nazariy   va   yangi   bilim   xosil   kiluvchi   (evristik)   kimmatga   ega,
chunki   ular   siyosiy   modernizatsiyaning       ba’zi   bir   asosiy   elementlarini
ajratish   imkonini   beradi   va,   shu   asnoda,   aloxida   xolatlarni   taxlildan
utkazish   xamda   turli   mamlakatlar   va   mintakalardagi   shunday
jarayonlarni takkoslash uchun imkoniyat yaratadi.
3. Uzbek ist ondagi siy osiy  modernizat siy aning   xususiy at lari
Xozirgi   kunda   siyosiy   modernizatsiyaning       xar   xil   nazariy
sxemalari   mavjud.   Ayrim   sxemalarni   industrial   mamlakatlarga,
ayrimlarini     postindustrial   mamlakatlarga,   ayrimlarini   esa   —
davlatlarning   ikkala tipiga xam kullash mumkin. Ammo, S. Xantington
Osiyo,   Afri ka   va   Lotin   Amerikasi   mamlakatlarida   sunggi   un   yilliklarda
sodir   bulgan   jarayonlarni   muvaffakiyatli   tushuntiribgina   kolmay,
siyosiy   tarixni   anglab   yetishga   kumaklashadigan   siyosiy
modernizatsiyaning na zariy sxemasini xam taklif kdgsdi. Kuyida siyosiy modernizatsiyaning    ijtimoiy mexanizmi va dinamikasini S. Xantington
konsepsiyasiga muvofik kurib chikamiz.
Siyosiy   elitani   isloxotlarni   boshlashga   da’vat   etuvchi   ichki   va
tashKi   omillar   majmui   modernizatsiyani   boshlashga   ragbatlantiradi.
Yangilanish   jarayonlari   iktisodiy   va   ijtimoiy   institutlarni   kamrab   olishi
mumkin,   ammo   an’anavii   siyosiy   tizimga   daxl   etmasligi   kerak
Binobarin,   ijtimoiy-iktisodiy   modernizatsiyani   «yukori»dan,   eski   siyosiy
institutlar   doirasida   va   an’anavii   elita   raxbarligida   amalga   oshirish
mumkin.   Ammo   boshlangan   an’anavii   jamiyatdan   xozirgi   zamon
jamiyatiga   utish   jarayoni   muvaffakiyatli   tugashi   uchun   bir   kator
shartlarni   bajarish,   avvalambor,   jamiyatning   turli   soxalaridagi
uzgarishlar   urtasida   muvozanatni   ta’minlash   zarur.   Bundan   tashkari,
texnikaviyiktisodiy   modernizatsiyanigina   emas,   an’anavii   institutlarni
uzgargan   sharoitlarga   moslashtirish   va   yangi   institutlar   tashkil   etish
jarayonini   uz   ichiga   olgan   siyosiy   modernizatsiyani   xam   amalga
oshirishga xukmron elitaning   tayyorligi juda muximdir.
S. Xantington «jamiyatning   siyosiy institutlarini va uning   siyo siy
ongini demokratlashtirish» deb tushunadigan 26 1
 siyosiy modernizatsiya
ijtimoiy   xususiyatga   ega   bulgan   bir   kator   omillar   bilan   belgilanadi.
Sanoatlashish   va   ijtimoiy-iktisodiy   tarakkiyotga   yunaltirilgan   xar
kanday xarakatlar mukarrar ravishda ta’lim tizimining   rivojlanishiga, il
gor texnikaviy vatabiiyilmiy goyalarning uzlashtirilishiga kumaklashadi.
Birok,   mamlakat   tashki   dunyoga   yuz   tutar   ekan,   ilmiytexnikaviy
axborot bilan birga, mavjud siyosiy tuzumning     maksadga muvofikligi
26
  Huntingdon S.  Political Order in Changing Societies. — New Haven, 1970.  P . 266. va   mustaxkamligiga   shubxa   uygotadigan   yangi   siyosiy   va   falsafiy
goyalar xam kirib keladi.
Industrializatsiya   va   urbanizatsiya   an’anaviy   ijtimoiy   guruxlardan
jiddiy   fark   kiladigan   yangi   ijtimoiy   guruxlarning       vujudga   kelishi   va
jadal   rivojlanishiga   olib   keladi.   S.   Xantington   tadbirkorlar,
boshkaruvchilar,   muxandislar,   texnik   mugaxassislar,   ofikerlar,   xarbiy
bulmagan   xizmatchilar,   yuristlar,   oliy   ukuv   yurtlarining
ukdguvchilaridan   iborat   urta   tabakaning       shakllanishi   kaata
axamiyatga   ega   ekanligini   aloxida   kayd   etadi.   Potensial   muxolif   kuch
ga   ega   bulgan   ziyolilar   urta   taba kaning       tuzilmasida   muxim   urin
egallaydi 27 2
.   Yangi   siyosiy   goyalarni   aynan   ziyolilar   birinchi   bulib
uzlashtiradi   va   bu   goyalarning       jamiyatda   tarkalishiga   kumaklashadi.
Buning     natijasida ilgari ijtimoiy xayotdan chetda turgan va siyosatga
xech   kanday   kizikish   bildirmagan   odamlar,   ijtimoiy   guruxlar   Uz
karashlarini uzgartiradi. Ular siyosat uz manfaatlariga bevositataallukli
ekanligini, ularning     shaxsiy takdiri siyosiy xokimiyat kabul kilayotgan
karorlarga   boglik   ekanligini   anglay   boshlaydi.   Siyosiy   xayotda   ishtirok
etish,   davlat   karorlarini   kabul   kilishga   ta’sir   kursatishning       vosita   va
usullarini kidirishga ongli intilish paydo buladi.
An’anaviy   siyosiy   institutlar   siyosiy   faolligi   ortib   boraetgan
axolining       siyosatda   ishtirok   etish   imkoniyatlarini   ta’minlay   olmagani
tufayli, jamiyatda ularga nisbatan norozilik kuchayadi. Bu esa, inkirozli
vaziyatlarga   olib   keladi.   Axar   siyosiy   modernizatsiyaga   va   ijtimoiy
guruxlarning   siyosatda   ishtirok   etishi   imkoniyatini   ta’minlashga
yunaltirilgan choralar kurilmasa, inkirozli vaziyat inkilobiy inkirozga olib
27
  Уша жойда.  264 6. kelishi   mumsii.   Xukmron   elita   siyosiy   isloxotlarni   amalga   oshirishga
kirishmasa, keng ijtimoiy tabakalarning oshib boraetgan siyosiy faolligi
bilan   undan   ortda  k щ ayotgan   jamiyatning  siyosiy   yangilanish   darajasi
urtasida tafovut ortib boradi.
Bunday   vaziyatda   inkdpob   yukorida   zikr   etilgan   tafovutni   kuch
ishlatish nuli bilan bartaraf etishning  engtez va radikal usulidir. U eski
siyosiy   tizimni   buzib,   jamiyatning   siyosiy   xayotida   xalk   ommasining
ishtirok   etishini   ta’minlashga   kodir   bulgan   yangi   siyosiy   institutlar,
konunlar,   xukuk   normalari   va   siesii   normalarii   vujudga   keltiradi.   Shu
bilan   bir   vaktda,   uz   oldida   turgan   vazifalarni   bajarishga   mos   elita
shakllantiriladi.
Uzbekiston   mustakillikka   erishgunga   kadar   modernizatsiya   bu
yerda   fakat   «yukori»dan,   «markaz»   tashabbusiga   kura,   mamlakat
Rossiya   imperiyasi   tarkibida   bulgan   davrda   esa     butun   Rus
imperatorining xukmini ijro etgan generalgubernatorning   tashabbusi
bilan   boshlanar   edi.   Oktyabr   tuntarishigacha   xam,   undan   keyin   xam
markaz   Uzbekistonda   xalktashabbusini   rivojlantirishdan,   bu   yerdagi
ijtimoiy munosabatlarni tubdan uzgartirishdan manfaatdor emas edi.
Uzbekistonda   modernizatsiyani   «yukori»dan   turib   amalga
oshirish   jamiyatda   ijtimoiy-madaniy     ixtilofni   kuchaytirardi.   Garbiy
Yevropada   muxolif   ijtimoiy   tabakalar,   tarakkiyot   tarafdorlari   va
modernizatsiyaga   karshi   kuchlar   bitta   madaniyatga   mansub   bulsa,
Uzbekistonda   modernizatorlar   xalkdan   ajralib   dolgan   edi.   Markaz
boshkacha   fikrlaydigan   odamlar,   modernistlarning       paydo   bulishini
yoktirmasdi.   Shuning       uchun   xam   Stalin   katagonlari   uz   jamiyatini, eskirgan siyosiy tizimni yangilashga intilgan uzbek xalkining     minglab
otashin farzandlari yostigini kuritdi.
Asrlar   mobaynida   xukm   surgan   barkaror   ijtimoiy
munosabatlar ning   buzilishi,   yot.madaniyatning   zurlab   singdirilishi
axolining     kupchilik kismida «markaz»ga, uz madaniyatini zurlab joriy
etgan,   maxalliy   madaniyatni   esa   tan   olmagan,   kamsitgan   barcha
shaxslarga nisbatan nafrat va kaxrgazab tuygularini kuchaytirdi.
Mustakillikning       kulga   kiritilishi   bilan   uzbek   xalkining       yillar
mobaynida   intilib,   ardoklab   kelgan   orzu-umidlarini   tulakonli   ruyobga
chikarishiga imkoniyat tugildi.
Utish   davrining   xozirgi   boskichida   jamiyatimiz   xayotining   barcha
soxalarida   —   iktisodiy,   siyosiy,   ma’naviy,   ijtimoiy   va   boshka   soxalarda
yangilanish   jarayonlari   sodir   bulmokda.   Uzbekistonda   modernizatsiya
pirovard   natijada   postindustrializatsiya   (ya’ni   postmodernizatsiya)
uchun   kulay   shart-sharoitlar   yaratib   berishi   kerak   Aks   xolda   u   uz
ma’nosini   yukotadi,   chunki   xozirgi   kunda   Uzbekiston   oldida   turgan
muammolarni xal kilishi mumkin.
  Yangilanish strategiyasi istikbolga yunaltirilgan bulishi, jaxon fani va
texnikasi,   ijtimoiy-madaniy   tarakkieti   va   siyosiy   tuzilmalarining   bugungi
kunini   emas,   balki   ertangi   kunini   e’tiborga   olishi   kerak   Zamonaviy
maxsulotlarning       xech   bulmasa,   bir   necha   turini   ishlab   chikarish
buyicha   fan-texnikaa   tarakkiyotining       yetakchi   marrasida   turgan
mamlakatgina yaxlit va uzaro boglaigan dunyo sharoitidoxuz xalkining
munosib   turmush   darajasini   ta’minlay   oladi.   Shu   ma’noda
avtomobilsozlik   samolyotsozlik   anik   elektronika,   axborot   va kommunikatsiya   tizimlarining   Uzbekistonda   amalga   joriy   etilishi   va
rivojlantirilishi bunday talablarga berilgan javobdir.
Uzbekistonda   modernizatsiyaning   umumiy   konsepsiyasini   ishlab
chikishda   fan-texnikaa   inkilobining   aynan   modernizatsiya   va
postmoder nizatsiya jarayonida vujudga keltiriladigan bir kator umumiy
shart-sharoitlarini   e’tiborga   olish   kerak   Bular:   iktisod   tuzilishining
uzgarishi,   xujalikni   zamonaviy,   fan-texnikaa   yutuklariga   asoslangan
soxalarga,   shuning     dek   bevosita   odamlarning   exgiyojlarini   kondirish
uchun ishlaydigan ijtimoiy ishlab chikarish soxalariga kayta yunaltirish,
rakobatbardosh, moslashuvchan va likvidli xujalik yuritish mexanizmini
vujudga   keltirish,   modernizatsiya   sub’ektini   rivojlantirishga   yordam
beradigan shaxsiy va ijtimoiy iste’mol modelini tuzish, butun jamiyatni
va   davlat   siyosatini   madaniyat   tomonga   burish,   ta’lim   tizimini   jadal
rivojlantirish,   odamlarni   yangi   kasblarga   yunaltirish,   jamiyatda   ta’lim
olishga,   yangi   kasblarni   uzlashtirishgachankrklik   muxitini   yaratish,
shaxsiy   va   jamoaviy   tashabbusni  rivojlantirish,   uzini   uzi   uyushtirish   va
intizomni saklashga layokatli yangi xizmatchi tipini shakllantirish, xech
bulmasa   modernizatsiya   sub’ekti   bulishga   kodir   faol   odamlarning
fikrlash   tarzini   uzgartirish,   buning       uchun   demokratiyani,   shu
jumladan iktisodiy demokratiyani izchil rivojlantirish.
Uzbekistonda   modernizatsiya   va   postmodernizatsiyani   amalga
oshirish   uchun   muayyan   vakt   talab   etilishi   tabiiy.   U   kamida   ikki   uch
avlodning   mexnatini nazarda tutadi. Barkaror rivojlanish vazifasini xal
kilish   uchun   yuksak   texnologiyalar   soxasida   erishilgan   yutuklarni
mustaxkamxaash,   yakin   kelajakda   Uzbekistonning       jaxon   bozoriga chikishini   va   sanoatning       kolgan   kismini   rekonstrukkiya   kilishni
ta’minlaydigan   xamda   iste’mol   bozorini   kengaytirish   uchun   zarur   va -
lyuta tushumlarining     asosiy manbai bulib xizmat kila oladigan ish lab
chikarishlarni   amalga   joriy   etish   zarur.   Buning       ilk   namunasini   biz
avtomobillari   (Neksiya,   Damas,   Tiko   va   Matiz)   MDX   va   olis   xorij
mamlakatlariga   yetkazib   berilayotgan   UzDEUavto   korxonasi   misolida
kurishimiz mumkin.
Uzbekistonning   ijtimoiy-siyosiy   xayotini   modernizatsiya   kilishda
davlat   muxim   urin   tutishi   kerak   Bu   xususiy   tadbirkorlik   Uzbe kistonda
endigina   oyokka   turayotganligi,   respublika   iktisodini   tubdan
yangilashda   davlat   bosh   isloxotchi   sifatida   mas’uliyatni   uz   zimmasiga
olishi lozimligi bilan izoxlanadi.
Davlat   shaxsiy   va   jamoaviy   tashabbusni   kullab-kuvvatlab,   siyosiy
barkarorlik   va   mustaxdam   tartibni   kafolatlashi   kerak   zotan,   siyosiy
barkarorlik   va   tartib   ta’minlanmasa,   xech   kanday   modernizatsiyani
amalga   oshirish   mumkin   emas.   Mustakillik   kulga   kiritilganidan   keyin
utgan   un   uch   yil   mobaynida   Prezidentimizning   sa’y-xarakatlari   bilan
Uzbekistonda modernizatsiya jarayonining muxim shartlaridan bulgan
siyosiy barkarorlik va tartib xukm surmokda.
Davlat   modernizatsiya   va   postmodernizatsiyaning       asosiy
yunalishlari buyicha bir kator keng kdmrovli ilmiytexnikaviy va ijtimoiy-
iktisodiy   dasturlarning   tashabbuskori   bulib   maydonga   chikdi.
Uzbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Maxdamasining   1997   yildan   boshlab
soxaviy   boshkrrish   tartibidan   funksional   raxbarlik   tizimiga   utishi   bilan
xukumatning   iktisodiyotga   metodik   uygunlashtiruvchi   ta’sirining samaradorligi   keskin   ortdi 28
.   Iktisodiyotning   turli   yunalishlari   buyicha
kompleks dasturlar ishlab chikilib, tasdiklandi xamda xayotga joriy etib
kelinmokda.
Modernizatsiya   e’tiborga   olingan   xolda   amalga   oshirilgan   ayrim
yangi sanoatlashgan mamlakatlar (Janubiy Koreya, Tayvan, Braziliya va
boshkalar)ning       tajribasi   Uzbekiston     uchun   foydali   bulishi   mumkin.
Mazkur   mamlakatlarda   muxolafat   xukmron   (modernizatorlik)   bloki
tarkibiga kirgan, modernizatsiya liderlari esa modernizatsiya siyosatini
amalga   oshirishda   jamoatchilik   va   uz   opponentlari   vakillarining
ishtirokini  xar   tomonlama   kullab-kuvvatlagan.   Bu   bilan   ijtimoiy-siyosiy
barkarorlikta’minlangan   va   shu   bilan   birga,   xukumat   muxolafat
faoliyatini tulikrok nazorat kilish imkoniyatiga ega bulgan.
Uzbekistonda   ommaning   ongini   mafkuraviy   jixatdan   yangilash,
ongda   uziga   xos   inkilob   yasash   zarur,   shusiz   jamiyatdagi   xar   kanday
uzgarishlar   tulik   idrok   etilmaydi   yoki   nomuvofik   shakllar   kasb   etadi.
Jamiyat   xayotida   mafkura,   ma’naviyat   utmishda   kanday   urin   tutganini
e’tiborga   oladigan   bulsak   ijtimoiy   ongning   tulik   mafkurasizlashishini
kutish   xomxayoldan   boshxa   narsa   emas.   Va   bu   mumkin   xam   emas.
Kupgina   industrial   va   postindustrial   mamlakatlar   (masalan,
Yaponiya) ning   tajribasi   ularning       xukmron   doiralari   ijtimoiy-iktisodiy
yangilanishlarni   amalga   oshirishda   mafkuraning   axamiyatini   e’tiborga
olgani   va   mafkurasizlashtirishni   aslo   kutamaganini   kursatadi.   Bu
ma’noda milliy istikdol goyasi butun Uzbekiston xalkini yagona bayrok
ostida birlashtiradigan bunyodkor mafkuradir. Uzbekiston Respub likasi
Prezidenti ta’kidlaganidek «uz kelajagi xakida kayruradigan millat xech
28
  Узбекистон Республикаси хукуматининг   карорлар  туплами.  —  Т.,  1997.   №5. bir   davrda   milliy   goya   va   milliy   mafkurasiz   yashamagan   va   yashay
olmaydi.   Mafkura   bulmasa,   xar   kaysi   davlat   va   jamiyat,   kolaversa,   xar
kaysi   inson   uz   yulini   yuxotishi   mukarrar.   Milliy   mafku ra   xalkning
maksadmuddaolarini   ifodalaydi,   tarix   sinovlaridan   utishda   uning
ruxini kutarib, suyanch va tayanch buladi, shu millat, shu jamiyat duch
keladigan kuplab xayotiy muammolarga javob izlaydi» 29
.
Modernizatsiya   xam   jaxon   ijtimoiy   tafakkurining       yutuklari,xam
milliy   madaniyat   ananalari   asosiga   kurilishi,   xalkning   uz   kuchi   va
imkoniyatlariga   bulgan   ishonchiga   tayanishi   kerak   Modernizatsiya
odamlar ongida tadbirkorlikni va okilona xujalik yuritishni rivojlantirish
uchun   muxim   burilish   yasashi   lozim.   Ammo   ajdodlarimizning
ma’naviy   merosidan   foydalanmasdan   bunday   burilish   yasash   mumkin
emas.
Kommunistik   zulmdan   kutulganidan   sung   Uzbekiston
modernizatsiyaning   eng   sunggi,   «uchinchi   tulkinixga   kushildi.
Modernizatsiyaning       sanoatlashish   boskichini   tamomlash   va
nostindustrial   axborot jamiyatiga utish   Uzbekiston uchun uning xozirgi
zamonda   mustakdp   davlat   sifatida   yashab   k щ ish   shartidir.   Birok,
birinchi   tulkin   mamlakatlari   modernizatsiya   vazifalarini   ichki   iktisodiy
resurslarga   va   davlat   proteksionizmi   siyosatiga   tayanib   x
4 al   kalgan
bulsa,   moliyaviy   iktisodiy,   axborot   va   boshka   faoliyat   turlari
transnatsionalizatsiyalashgan   sharoitlarda   «uchinchi   tulkin»
mamlakatlarining     muvaffakiyati  ularning     uzagini Shimoliy  Amerika,
Yevropa   postindustrial   mamlakatla ri   va   Yaponiya   tashkil   etuvchi
«demokratiya l;amjamiyati»ga kushilishiga boglikdir. Xukuky, siyosiy va
29
 Миллий истиклол  гояси:  асосий  тушунча  ва тамойиллар. —  Т.,  2000.  566. ijtimoiy-madaniy     muxitni   xamjamiyatning     umumiy   normalari   bilan
muvofikxolatga   keltirish   moderni zatsiyaning       milliy   iktisodiy
vazifalarini   xal   kilish   uchun   investikiyalarni   jalb   etish,   «demokratiya
xamjamiyati» global iktisodiy tizimiga intefakiyalashishning   shartidir.
Shunday kilib, biz Uzbekistondagi siyosiy modernizatsiya jarayoni,
birinchidan,   endogenekzogen   tipga   mansub,   ya’ni   siyosiy   mo -
dernizatsiya   uz   an’analari,   madaniyati   va   amaliyoti   xamda
uzlashtirilgan   kariyatlar   asosida   amalga   oshiriladi,   deb   kayd   etishimiz
mumkin.
Ikkinchidan,   Uzbekistonda   modernizatsiya   jarayonining       barcha
boskchlari   davlat   tashabbusi   bilan   amalga   oshiriladi.   Modernizatsiya
jarayonida   davlatning   muxim   ishtiroki   islox
( otlarning   sosiy
yunalishlarini belgilash va ularni amalga oshirishda uz aksini topadi.
Uchinchidan,   fukarolik   jamiyati   endigina   shakllanayotgan   va
respublikamizda   davlat   yetakchi   vazifasini   bajarishi   tufayli,   jamiyat   va
davlat   manfaatlari   va   ,   buning       natijasi   ularok,   jamiyatni   moder -
nizatsiya   kilish   ba’zan   davlatni,   uning   byurokratik   apparatini,
iktisodning       davlat   sektorini   va   shu   kabilarni   modernizatsiya   kilish
bilan   urin   almashadi.   Shuning     uchun   xam   siyosiy   modernizatsiyani
amalga oshi rishda organlar va amaldorlar majmui sifatidagi davlatning
manfaatlaridan emas, balki xalk manfaatlari va orzui staklarini ruyobga
chikaruvchi   sifatidagi   davlatning   manfaatlaridan   kelib   chikish   ke rak
shunda   biz   jamiyat   va   davlat   manfaatlarining       axamiyatiii   iazardan
kochirmaymiz   va   jamiyatni,   uning       ijtimoiy   tarakkiyotga   xalakit berayotgan negizlarini yangilashga, davlatning   barkaror rivojlanishini
ta’minlashga muvaffak bulamiz.
Umuman olganda, Uzbekistondagi modernizatsiyaning uziga xos
jixatlarini   taxlil   kilish   Uzbekistonda   siyosiy   rivojlanish,   ayrim
kuzatuvchilar   va   olimlar   ta’kidlaganidek   tushunib   yetish   mumkin
bulmagan   jumbokli   xodisa   emas,   deb   kayd   etish   imkonini   beradi.
Uzbekis tondagi   modernizatsiya   variantini   (boshka   siyosiy   jarayonlar
ktori)   tegishli   tadkikot   vositalari   yordamida   urganish   va   takkrslash
mumkin.   Shu   bilan   birga,   xal   kilinmagan   muammolar   va   tushuntirib
berilmagan   siyosiy   xodisalarning       mavjudligi   siyosiy   tarakkiyotga
nisbatan   tadkikotchilik   yondashuvlarini   takomillashtirish   va
universallashtirish muammosini dolzaob kilib kuyadi. Adabiyotlar
1. O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi.   -  T: 2003 
2. Karimov I. A.   Po puti sozidaniya. Ot regionalnoy bezopasnosti k bezopas nosti
globalnoy.   V ы stuplenie   na   spesialnom   torjestvennom   zasedanii   General noy
Assamblei   po   sluchayu   pyatidesyatoy   godov щ ini   Organizatsii   Ob’edinennix
Natsiy, NyuYork 24 okt.1995 g. T.4.   T., 1996.
3.  O‘zbekiston Res. Hukumatining karorlar  tuplami.  —  T.,  1997.   №5.
4. Karimov I.A.  Vatan  sajdagox kabi mukaddasdir.  T.Z. - T., 1996. 
5. Karimov I.A  Biz kelajagimizni uz kulimiz  bilan kuramiz. - T.,  1999. 
6. Karimov I.A.  O’zbekiston   XX I asr busagasida: xavfsizlikka taxdid, barkarorlik
shartlari va tarakkiyot kafolatlari.  T., 1997.   
7. O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisining   axborotnomasi.     1999.   —   №5.   —
110modda.
8. Kobilov Sh.   Prezident Islom Karimovning     «O’zbekiston   XX I   asr busagasida :
xavfsizlikka   taxdid,   barkarorlik   shartlari   va   tarakkiyot   kafolatlari»   asarini
urganish   buyicha ukuv-kurgazmali kullanma / Mas’ul muxarrir U. Tadjixanov.
—  T., 1999.  
9. Karimov     I.A.   Biz   tanlagan   yul   —   demokratik   tarakkiyot   na   ma’rifiy   dunyo
bilan   xamkorlik yuli. T. 11. — T., 2003. 
Karimov I. A.  Yangicha fikrlash va ishlash  davr talabi.  T.5, — T., 1997

O’ZBEKISTON DA SIY OSI Y MODERN IZA TSIY A JA RA Y ON LA RI: MOX IY A TI, MA ZMUN I VA X USUSIY A TLA RI Reja 1.Modernizatsiya nazariyalari va uning asosiy shakllanish boskichlari 2.Siyosiy modernizatsiyaning mohiyati, mazmuni va xususiyatlari 3.O‘zbekistondagi siyosiy modernizatsiyaning xususiyatlari

1. Modernizat siy a nazariy alari v a uning asosiy shak llanish bosk ichlari Xozirgi zamonda ilgor tarakkiyot pogonasida turgan juda kup mamlakatlar «utish davri» boskichini boshdan kechirgan. Xozirgi kunda Uzbekiston Respublikasi xam xuddi shu boskichdan utmokda. Shuning uchun xam modernizatsiya masalasi ayni pallada mamlakatimiz uchun dolzarb axamiyatga ega. Modernizatsiya nazariyasi XX asrning 50—60-yillarida shakllana boshladi. A.I.Solovev: «Usha davrida «modernizatsiya» iborasi bir vaktning uzida xam ijtimoiy yangilanishlar boskichini (xolatini), xam zamonaviy jamiyatlarga ugish jarayonini anglatar edi. U uzida normativlikni, «modern»ga utishning yuklanganligini, yetarli darajada rivojlangan jamiyatlar e’tiborga olishi kerak bulgan xozirgi zamon jamiyati mezonlarini mujassamlashtirgandi»,—deb kursatadi 1 1 . Modernizatsiya nazariyasining asoschilari X I X asr va XX asrning boshidagi tanikli olimlar, shu jumladan Yevropa sivilizatsiyasini an’anaviyjamiyatdan xozirgi zamon jamiyatiga xulk-atvorni ratsionalizatsiya kilish asosida rivojlantirish goyasini ilgari surgan M. Veber, «mexanik birdamlik» jamiyatlaridan «birdamligi cheklangan» jamiyat larga mexnatni taksimlash asosida utish konsepsiyasini taklif etgan F. Tennis va E. Dyurkgeymning nazariy merosiga tayandilar. Strukturaviy funksional taxilning asosiy koidalari, shuta’limottarafdorlarining ijtimoiy rivojlanish xakidagi tasavvurlari 1 Соловьев А. И. Политология: политическая теория, политические технологии. — М., 2000. С. 297

xam modernizatsiya nazariyotchilari tayangan nazariy negiz vazifasini bajardi. Kupgina olimlarning fikricha, modernizatsiya tamadduniy, ijtimoiy-madaniy xususiyatga ega, boshkacha aytganda, u ijtimoiy munosabatlarning barcha soxalarini kamrab oladi. B.S.Starostin kayd etib utganidek modernizatsiyaning maksadi va ma’nosi fakat iktisodiy usishdan emas, balki texnologik madaniyat, boshkaruv madaniyati, siyosiy va tamadduniy madaniyatlarni uz ichiga oluvchi ijtimoiy madaniyat tarakkiyotining ma’lum darajasiga erishishdan iborat 2 . G. Almond va D. Pauell (Almond G & Pa u ell D. C ompo r a t ive Poli t ology. App r oach fr om t he po s i t ion o f «Developmen t c on c ep t ion». — P r in c e t on, 1966), D. Apter (Ap t e r D. Mode r niza t ion poli c y. Ne w Yo r k, 1965), C . Lipseta (Lip s e t S . Poli t i c ion man. Ne w Yo r k, 1960), L. Pay (Pay L Poli t i c al developmen t a s pe cts . Anali t i c al r e s ea r ch. London, 1966), D. Po c tou ( Rustr o w D. «Pea c e o f Na t ion s ». W ashing t on, D. C ., 1967), Sh. Eyzenshtadt (Ei s en st ad t S .M. Mode r niza t ion: P r o t e st and Change. Bonn, 1966), S. Xantington (Han t ing t on S . Poli t i c al O r de r in Changing S o c ie t ie s . — Ne w Haven, 1970) va boshka olimlarning asarlari modernizatsiya nazariyasini rivojlantirishga katta xissa bulib kushildi. Modernizatsiya nazariyasi uz tarakkiyotida shartli ravishda uch rivojlanish boskichidan utdi: XX asrning 5060-yillari, 60—70-yillari va 80—90-yillar. 50—60-yillarda modernizatsiya nazariyasi universalizmga asoslangan edi. Barcha mamlakatlar va xalklarning rivojlanishiga universal xodisa, ya’ni bir yunalishda sodir buladigan, bir xil boskichlar 2 Старостин Б. С. Модернизация и национальная культура. М, 1995. С. 17.

va konuniyatga ega bulgan xodisa deb kralardi. Milliy xususiyatlarning mavjudligi e’tirof etilsada, ammo ular ikkinchi darajali axamiyatga ega deb xisoblanardi. Umuman olganda, modernizatsiya an’anaviy jamiyatdan xozirgi zamon jamiyatiga krab rivojlanish jarayoni sifatida tasavvur kilinardi. Texnologik belgilanganlik universalizmning uslubiy asosini tashkil etardi. U kishilik jamiyati tarakiyotini yalpi farovonlik va ijtimoiy barxarorlikka olib boradigan texnologiya va ikgisod rivojlanishidan olib chikardi. Zotan, bunday tarakiyot turli mamlakatlarning ijtimoiy- madaniy va siyosiy uziga xosliklariga putur yetkazadi, xar bir jamiyatga uz talablarini kuyadi, degan karashlar mavjud edi 3 . Fan-texnikaa tarakkiyoti natijasidajamiyat an’anaviy kadriyatlar va ijtimoiy tuzil mal ardan zamonaviy, okilona kadriyatlar va tuzilmalarga utish yuli bilan «zamonaviylashadi». Modernizatsiya nazariyasining vakillari A Љ Shni eng rivojlangan, «zamonaviy» mamlakatdeb xisoblashardi. Ammo kolok mamlakatlar ilgor davlatlarning «zamonaviilik» darajasiga erishish imkoniyatiga ega edi. Modernizatsiya nazariyasi mazkur vazifani xal kilish yullari va usullarini tushuntirardi. Buning uchun «xolok» jamiyatlar «idealaga kay darajada moskelishi xamda ayrim milliy xususiyatlar aniklanar, muammolarni xal kilish yullari belgilanardi. Shunday kilib, teleologizm va yevrotsentrizm, anikrogi, amerikanotsentrizm modernizatsiya nazariyasining asosiy jix ( atlaridan biri xisoblanar edi. Usha davrda modernizatsiya xodisasiga berilgan ayrim ta’riflar xam bu fikrni tasdiklaydi. Jumladan, yirik olimlardan biri 3 Модернизация: зарубежный опит и Россия. — М., 1994.

Sh. Eyzenshtadt modernizatsiyaga shunday ta’rif bergan: «Tarixan modernizatsiya X VII asrdan X I X asrgacha Garb u y Yevropa va Shimoliy Amerikada rivojlangan va sung boshka Yevropa mamlakatlariga, X I X va XX asrlarda esa ~ Janubiy Amerika, Osiyo va Afrika щ t’alariga tarkalgan ijtimoiy, iktisodiy va siyosiy tizimlar shipi yunalishidagi uzgarishlar jarayonidir». 4 Yukorida zikr etilgan xususiyatlariga kura, modernizatsiya nazariyasi katta amaliy axamiyat kasb etdi: uning asoslaridan, masalan, AKSh tashki siyosati maksadlarida muvaffakiyatli foydalanildi. Nazariyani rivojlantirishning birinchi boskichida siyosiy modernizatsiya deganda kuyidagilar tushunilar edi: — rivojlanayotgan mamlakatlarni Garb andozasi asosida demokratlashtirish, milliy davlatlarni tashkil etish yoki kuchaytirish, xokimiyat vakillik organlarini tashkil etish, xokimiyatni taksimlash, saylov institutini joriy etish; — kadriyatlar tizimini uzgartirish, individual kadriyatlarni va xokimiyatni konuniylashtirish usullarini rivojlantirish, zamonaviy usullar an’anaviy usullarni sikib chikarishi kerak deb xisoblash. Siyosiy modernizatsiya nazariyasining vakillari rivojlanayotgan mamlakatlarda mazkur jarayonning kulay va nokulay omillarini farklanganlar. Kulay omillar jumlasida «uchinchi dunyo» mamlakatlarining muvaffakiyatli ijtimoiy-iktisodiy rivojlanishi, shuning dek F ap biy Yevropaning rivojlangan mamlakatlari va AKSh bilan faol xamkorlik tilga olingan. Nokulay omillar katorida an’anaviy jamiyat 4 Эйзенштадт Ш. Революция и преобразование обществ: сравнительное изучение цивилизаций. М ., 1999. С . 133.