logo

Qadimgi Yunoniston va Rim sivilizatsiyalari.

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

56.6455078125 KB
Qadimgi Yunoniston va Rim sivilizatsiyalari.
Reja:
1. Mil.avv.2-1 ming yilliklarda Yunon sivilizatsiyasi.
2. Klassik davrda Yunon sivilizatsiyasi.
3. Ellinizm davri. Din va afsonalar, falsafa. Yunon adabiyoti va
san’at.
4.   Rim   madaniyat i  va san’at i Qadimgi   Yunoniston—Bolqon   yarim   oroli,   Egey   va   O‘rta   yer
dengizlaridagi   bir   qancha   orollarni   uz   ichiga   olgan   mamlakat.   U   tabiiy
jixatdan   uch   kismga:   Shimoliy   Yunoniston,   O‘ rta   Yunoniston   va   Janubiy
Yunonistonga   bulinadi.   Janubiy   Yunoniston   Peloponnes   xam   deyilgan.
Yunoniston   maydonnining   uchdan   ikki   kismini   to g‘ lar   yegallagan.
To g‘ larning   yeng   baland   ch o‘qq isi   Olimp   bu y lab,   uning   balandligi   2911
metrni   tashkil   yegadi.   To g‘ lar   yosh,   ser q oya   b o‘ lib ,   tik   tushgan   daralardan
iborat.   To g‘ lardan   katta-kichik   daryo   va   soylar   okib   chikadi.   E ng   yirik
daryolari  Vardar va  Maristadir.   Yunonistonning  i q limi  subtropik bulib, yozi
unchalik issik   e mas, kishi mayin, ilik va seryom g‘ ir.   Q ish ikki oycha davom
e tib, bu faslda kuchli b o‘ ronlar bulib turadi. Yilning  q olgan boshka fasllarida
moviy   osmon   bulutsiz   b o‘ lib,   kuyosh   charaklab   turadi.   Yoz   faslida
daryolarning ko‘pchiligi  q urib  q oladi.
Yunonistonning   15%   maydoni   o‘ rmon   bilan   q oplangan.
O‘ rmonlarda   dub,   kora   kayin,   kashtan,   shumtol,   o q   q ara g‘ ay,   zarang,
yon g‘ ok   va   boshka   daraxtlar   o‘ sadi.   U   yerda   ayi q ,   b o‘ ri,   yovvoyi   mushuk,
chiyab o‘ ri,   ilon,   kaltakesak,   toshba q a   va   xilma-xil   q ushlar   yashaydi.
Dengizda   bali q   va   suv   h ayvonlari   juda   serob.   Yunonistonda   oltin,   mis,
qo‘ r g‘ oshin,   ru h ,   temir   kabi   yer   osti   q azilma   boyliklari   h am   k o‘ p.
Mamlakatda   oxaktosh   va   marmartoshning   xilma-xil   turlari   uchraydi.   Turli
xildagi   ma’danlar   va   toshlarning   k o‘ pchiligi   metallurgiya   va   binokorlikning
rivojlanshpiga   sabab   bulgan.   To g‘ lar   orasidagi   kichik-kichik   tekisliklar
tuprogi unumdor b o‘ lib, de hq onchilik va bo g‘ dorchilik uchun juda  q ulaydir.
Arxeolog   va   antropolog   olimlarning   bergan   ma’lumotlariga
q araganda ,   Bol q on   yarim   oroli   va   Yunonistonda   juda   q adim   zamonlardan,
xususan   q adimgi   tosh   asridan   boshlab   odamlar   yashab   keladilar.   Pelas g ,
ioni y ,   e oli y   va   axeyya   qabilalari   uning   e ng   kadimti   a h olisi   b o‘ lgan.   Ammo
Yunonistonning   shimolida   doriy   qabilalari   xam   yashar   yedi.   Miloddan avvalgi   X II   asrdan   boshlab,   urushkok   doriylar   dastlab   Urta   Yunonistonga,
s o‘ ng   Janubiy   Yunonistonga   bostirib   kirib,   u   yerlarni   istilo   kilganlar.
Doriylar   boskini   natijasida   ko‘pgina   shaxar   va   kishloklar   vayron   bulgan,
maxalliy   axoli   turli   tomonlarga   kuchib   ketgan,   madaniyat   tushkunlikka
uchragan.   Lekin   asta-sekin   doriylar   maxalliy   axoli   bilan   aralashib,   ularning
madaniyatini kabul kilganlar. Egey dengizining sharkiy soxillari va orollarida
eroniylar va kichik osiyoliklar xam yashaganlar.
Q adimgi   Yunoniston   tarixi   besh   davrga   bulib   urganiladi.   Bular
kuyidagilar:
I. Egey yoki  K rit- M ikena davri bulib, miloddan avvalgi  III -
II   ming   yilliklarni   uz   ichiga   oladi.   Bu   davrda   urug‘chilik   tuzumi   buzilib,
ayrim   xududlarda   dastlabki   sinfiy   jamiyatlar   va   davlatlar   yuzaga   kelgan,
doriylarning k o‘ chib kelishi natijasida tamom bulgan;
II. Miloddan avvalgi X I - I X   asrlardagi Yunoniston doriylar
ist i losidan keyin ibtidoiy munosabatlarning vaktinchalik kaytarilishi va antik
kulchilik shaklida sinfiy munosabatlarning umumyunon rivojlanishi davri;
III. Arxaik   davr   (miloddan   avvalgi   VIII - VI )   antik   kuldorlik
jamiyatlarni barkaror bulish vakti;
IV. Klassik   davr   (miloddan   avvalgi   V - IV   asrlar)   antik
polislarda kuldorlik munosabatlarning  e ng yukori darajada rivoj topishi;
V. Ellizm   davri   (miloddan   avvalgi   IV   asrning   ikkinchi
yarmi - miloddan avvalgi   I   asrning 30   yillari), bu davrda Eron davlati yunon-
makedonlar   istilosidan   kulaganidan   sung ,   Sharkda   xam   antik   kulchilikning
tarkalishi   sodir   buldi .   Ellizm   davri   dunyoning   g‘ arbiy   kismini   Rim
tomonidan,   sharkiy   kismini   (Frotga   kadar)   Parfiya   tomonidan   zabt   yetishi
bilan tugagan.
Mil.avv.   III - II   ming   yilliklarda   Egey   dengizidagi   Krit,   Lesbos
orollarida   va   Pelopones   yarim   orolining   shimolidagi   Miken   hududlarida   ilk sinfiy   jamiyat   va   davlatlar   tashkil   topgan.   Mil.avv.   III   ming   yillik   oxirida
Knos,   Maliya,   Fest   kabi   yirik   aholi   manzilgohlari   mavjud   edi.   Mil.avv.   II
ming   yillar   atrofida   Knosda   saroy   qurilib   saroyning   pastki   qavatlarida
yuqoriga   qarab   quduqlar   yordamida   yoritilgan.   Devorlar   suvalib   odam,
hayvonot,   o‘simlik   suratlari   tasvirlangan.   Bino   ostida   ortiqcha   suvni
tashqariga  chiqarib  turadigan  sopol  quvurlar  mavjud  bo‘lgan.  Dehqonchilik,
chorvachilik,   hunarmandchilik   rivoj   topgan.   Ayniqsa,   Misr   bilan   mis   orqali
savdodan   katta   foyda   olingan.   Krit   dengizchilari   manbalarda   keltirilgan
ma’lumotlarga   qaraganda,   Sitsiliyagacha   suzib   borganlar.   Shuningdek,
Kichik Osiyo, Apenin yarim oroli hududlari bilan ham savdo aloqalarini olib
borilgan.   Krit,   Miken   madaniyatida   o‘ziga   xos   yozuv   bo‘lib   bu   yozuv   ikki
turga   bo‘lingan.   Hozirgi   kungacha   ushbu   yozuvlarni   o‘qishga   muvaffaq
bo‘lingan   emas.   Taxminan   mil.avv.   1750   yildan   Kritda   yer   silkinishi   bo‘lib
dengizdan katta suv bosib kelgan va Krit vayron bo‘lgan. Afsonalarga ko‘ra
Knos   shohi   Minos   Kritni   qayta   tiklab,   mil.avv.   XVI-XV   asrlarda   O‘rta   yer
dengizidagi eng qudratli davlatga aylanadi. Mil.avv.   XV  asrdan boshlab, Krit
Miken   madaniyati   inqirozga   uchraydi.   Pelopones   yarim   orolidan   kelgan
axayaliklar   istilosi   sodir   bo‘ladi.   Miken   davlati   o‘zining   kuchli   dengiz   floti
orqali   qo‘shni   davlatlar   va   xalqlarga   tez-tez   hujum   qilib   turgan.   Mikena
qudratini   uning   akropoli   darvozasidagi   sherlar   tasviri,   akropol   binosi
ko‘rsatib   turadi.   Mil.avv.   XIII-XII   asrlarda   Bolqon   yarim   orolining
shimolidan Doriy qabilalari bostirib kiradi.
Doriylarning   istilosi   yunon   qabilalarining   yeng   katta   kuchli   xarakati
yedi.   Istilodan   keyin   yunon   qabilalarining   joylashuvida   katta   uzgarishlar
sodir   buladi.   Shimoliy   Yunoniston   va   Kichik   Osiyoning   shimoli-g‘arbiy
soxillarida   eoliylar   o‘rnashib   olgan   edilar.   O‘rta   Yunonistonning   sharkiy
kismini,   Egey   dengizidagi   orollarning   aksariyati   va   Kichik   Osiyo   garbiy
soxilining   o‘rtalarini   ioniylar   egallaganlar.   Peloponnes,   Krit,   Egey dengizining   janubidagi   orollar   va   Kichik   Osiyo   -g‘arbiy   soxilining   janubiy
kismini   esa   doriylar   ishgol   kilganlar.   Peloponnesning   shimoliy   va   markaziy
kismida   kadimgi   axeyyaliklar   yashab   kolgan   e dilar.   Ammo   doriylar   istilosi
davrida   va   undan   s o‘ ng   axeyyaliklarning   anchagina   kismi   Kiprga   borib
urnashganlar.
Yunoniston axolisi urug‘, qabila va qabilalar ittifokidan tashkil topgan,
xar   kaysi   vodiy   va   orolda   aloxida   qabila   yashar   e di.   Yer   butun   qabila   va
urug‘ga   qarardi.   Xar   kaysi   oila   o‘zi   uchun   ajratilgan   yerda   ishlar,
bog‘dorchilik,   dexkonchilik   bilan   mashg‘ul   bo‘lgan.   Urug‘doshlar   hosil
yig‘ib   olingach,   chorva   mollarini   umumiy   yaylovda   boqishardi.   Urush
vaktlarida urug‘doshlar bir-birlariga yordam berardilar. Yunonlarda xun olish
kuchli   bo‘lib,   o‘ldirilgan   urug‘doshlari   uchun   butun   urug‘   qasos   olardi.
Muhim   masalalarni   hal   kilish   uchun   butun   qabilaning   erkaklari   tomonidan
saylangan   urug‘   oqsoqollari   xalq   yig‘iniga   to‘planganlar.   Urug‘   doirasidagi
ishlarga   urug‘   a’zolari   tomonidan   saylangan   urug‘   oqsoqollari   rahbarlik
qilgan. Qabila ishlariga xam urug‘lardan saylangan nufuzli qabila boshliqlari
va harbiylar boshchilik qilgan.
O‘sha vaktlarda Yunonistondagi urug‘ va qabilalar orasida tabaqalanish
kuchayib,   ba’zi   urug‘doshlar   kambagallashib,   boshkalari   esa   boyib   ketgan.
Bu   dexkonchilik,   chorvachilik,   hunarmandchilik   va   savdo-sotiqning
rivojlanishi natijasida sodir bo‘lgan edi. Ayni paytda urushda g‘olib chiqqan
urug‘   va   qabila   a’zolarining   oqsoqollari,   harbiy   boshliqlar   o‘ljalarning   katta
kismini olib, boyib ketar edilar.
Yunonlar   xayotida   dehqonchilik   muhim   o‘rin   tutgan.   Dexkonlar
ko‘prok arpa, zig‘ir, qisman bugdoy ekkanlar. Bog‘dorchilik xam rivojlangan
bo‘lib,   zaytun   daraxtini   ekish   va   parvarishlash   alohida   ahamiyatga   ega
bo‘lgan,   chunki   uning   mevasidan   zaytun   moyi   olingan.   Uzumchilik   ham
yaxshi   rivoj   topgan   edi.   Yunonlar   uzumdan   mayning   bir   qator   turlari, musallaslar   tayyorlaganlar.   Yunonistonda   temir   va   temirdan   yasalgan
kurollar   mil.avv.   XII-VI   asrlarda   paydo   bo‘lgan.   Troya   urushi   davrlarida
ularning harbiy qurollari, himoya zirhlari jezdan bo‘lgan edi. U vaktda temir
nodir   ma’dan   deb   xisoblashib,   sport   musobaqalarida   g‘olib   chiqqanlarga
mukofot   sifatida   berilgan.   Miloddan   avvalgi   XI   asrdan   boshlab,
Yunonistonda   temirdan   yasalgan   kurollarning   keng   tarqalgani   munosabati
bilan   yerni   ishlash   ancha   yengillashadi.   Ekin   maydonlari   kengayib,
hosildorlik ham oshadi.
Doriylar   istlosi   davrida   Yunoniston   qaytadan   ibtidoiy   jamoa   tuzumi
girdobiga   tashlangan   edi.   Ammo,   bu   jarayon   uzoq   vaqt   davom   etmadi.
Dehqonchilik, chorvachilik, hunarmandchilik va savdo-sotiqning rivojlanishi
oqibatida   xo‘jalik   ancha   taraqqiy   eta   boshladi.   Aholi   orasida   mulkiy
tengsizlik va tabakalanish kuchaydi. Qabila boshliqlari, urug‘ oqsoqollari va
xarbiylar soy va daryo bo‘ylaridagi unumdor yerlardan katta-katta tomarqalar
ajratib   ola   boshladilar.   Ularning   o‘z   ustaxonalari   ham   bo‘lgan.   Ular   o‘z
xo‘jaliklarida   o‘zlari   bilan   bir   qatorda   ekin   maydonlari   va   ustaxonalarida
ishlash   uchun   odam   yollar   edilar.   Bular   mardikorlar   bo‘lib,   mexnatlari
evaziga   oziq-ovqat   va   kiyim-bosh   olardi.   Shu   bilan   birga   ularda   juda   k o‘ p
chorva  mollari   h am  b o‘ lgan.  Qabila  boshliklari,  urug‘  oqsoqollari,  xarbiylar
va boshka ishbilarmon kishilar asta-sekin boyib, yunon jamiyatining nufuzli
taba q alariga,   ya’ni   aslzodalarga   aylana   boshlaganlar.   A h olining   katta   q ismi
o‘ rta   h ol   turmush   kechirardi.   Odamlar   orasida   kamba g‘ allar   h am   b o‘ lgan,
Shu   tari q a   Yunonistonda   taba q alanish   kuchayib   borgan.   G‘ olibona   urushlar
h am qabila boshli q larining boyib ketishiga sabab b o‘ lgan. Ular urushda asir
tushgan   kishilar   va   bosh qa   o‘lja larning   ko‘p   kismini   o‘ zlariga   olganlar.
Asirlar   q ullarga   aylantirilib,   tom a r q alarda,   ustaxonalarda   va   x o‘ jaliklarda
ishlatilib,   kemalarda   e shkakchilik   kilganlar.   Mardikor   va   q ullarning   xizmati
e vaziga   aslzoda   va   h arbiy   boshli q lar   ortikcha   boylik,   chorva,   ma’dandan yasalgan buyumlarga, kimmatbaxo matolarga, ozi q -ov q at va kiyim-kechakka
e ga b o‘ lganlar. Shu tarika axoli orasida taba q alanish kuchayib borgan.
Yunon   E ron   urushlarida   yetakchilik   q ilib,   butun   mamlakat   sha h ar-
davlatlarini   bos q inchilarga   q arshi   kurashga   otlantirgan,   h amda   g‘ alabalarga
salmo q li   h issa   q o‘shgan   Afina   davlati   katta   obro‘ -e ’tiborga   sazovor   bo‘ldi.
Urushdan   so‘ng   butun   O‘rta   yer   dengizi   h avzasidagi   e ng   kuchli   davlatga
aylandi.   Yunon   sha h ar   davlatlarining   Afina   boshchiligidagi   ittifo q   Kalliy
sul h idan   keyin   h am   sa q lanib   oladi.   Bu   ittifo q ning   a’zolari   200   dan   oshgan
e di. Ittifo q ning umumiy  h arbiy floti va  q o‘shini yanada kuchaytiriladi. Uning
pul   xazinasi   h am   boyib   boradi.   Afina   h arbiylari   ittifo q   floti   va   q o‘shiniga
q o‘mondonlik   q iladilar.   Afinaliklar   ittifo q   xazinasini   Delosdan   sha h arlariga
ko‘chirib,   unga   xo‘jayinlik   q ila   boshlaydilar.   Xazinaga   to‘lanadigan   a’zolik
badali   mi q dorini   h am   afinaliklarning   o‘zlari   belgilaydigan   bo‘ladilar.   Afina
butun   E gey   dengizida   h ukmronlikni   o‘z   q o‘liga   oladi.   Shuning   uchun
afinaliklarni   “D engiz   e galari ”   deb   atashadigan   bo‘ladilar.   Shu   davrda   Afina
o‘z  q udratining  e ng yu q ori cho‘ qq isiga ko‘tarilgan. 
Miloddan   avvalgi   V - IV   asrlarda   Yunoniston   polislarida   de hq onlar
uzumchilik bilan shu g‘ ullanib, zaytun, piyoz, sarimso q , meva, sabzavot   h am
e kkanlar. Yunonistonda bu g‘ doy, arpa va bosh q a don li   e kinlari kam   e kilgan.
Yunonlar   Lakoniya,   Messeniya,   Beotiya   va   Fessasliya   kabi   su g‘ oriladigan
yerlarda bu g‘ doy, arpa va suli   e kkanlar. Bu joylar Yunonistonni   g‘ alla bilan
ta’minlay olmas  e di. Shuning uchun  g‘ alla Sitsiliya va Shimoliy  Q ora dengiz
b o‘ ylaridan   keltirilgan.   De hq onlar   g‘ allakorlikda   omoch,   toklarga   ishlov
berishda   motiga,   tok   q aychi   va   daraxtlarning   tagini   yumshatishda
belkurakdan   foydalanganlar.   Yunonistonda   miloddan   avvalgi   V   asrdan
boshlab   uzumdan   musallas,   zaytundan   moy   olish   ancha   rivoj   topgan   e di.
Chunki ,   uzum va zaytun   q ishlo q   xo‘jaligidagi asosiy maxsulotlar   e di. Uzum
musallasi va zaytun moyi Yunonistondan tash q arida  h am yu q ori ba h olangan.  Miloddan avvalgi   V - IV   asrlarda butun Yunonistonda   h unarmandchilik
rivojlanadi.   Afina ,   Korinf,   Megara   va   bosh q a   sha h arlarda   to‘ q imachilik,
zargarlik, kulolchilik, tikuvchilik,  q urols o zlik va me’morchilik  taraqqiy etadi .
H ar xil  h unarmandchilik ustaxonalari va ishxonalar  e rgastriyalar deb atalgan.
Ularda   20-30   kishi   ishlagan   va   asosiy   q ismini   yollanma   ishchilar   h amda
q ullar tashkil  e tgan  e di. 
Yunonistonda   h unarmandchilikning   rivojlanishi   ichki   va   tash q i
savdoning ravna q   topishiga olib kelgan.   O‘lka larga ya q in sha h arlar, xususan
Afina   savdo-soti q ning   mu h im   markaziga   aylangan.   Afinadan   5-6   km
masofada   joylashgan   Pirey   Attikaning   asosiy   savdo-soti q   porti   h isoblangan.
Bu   portda   mol   sa ql anadigan   omborxonalar,   kema   q uradigan   va
ta’mirlaydigan   ustaxona (verf) lar   bor   e di.   Portga   o‘zga   mamlakatlarning
savdo   kemalari   tez-tez   kelib   turgan.   Afinaliklarning   dengizda   h ukmronlik
q ilishlari   tufayli   ularning   savdo-soti q   ishlari   h am   tez   rivojlanib   ketgan.
Afinaning   savdo   kemalari   h arbiy   flot   h imoyasida   O‘rta   yer   va   Q ora
dengizlar da erkin   suzib yurar   e di.   Yunoniston savdogarlari O‘rta yer dengizi
havzasidagi   Sitsiliya,   Italiya,   Misr,   Kichik   Osiyo,   Finikiya,   Frakiya,   Sparta
mamlakatlari   Qora   va   Marmar   dengizlari   sohilidagi   shaharlar   bilan   savdo-
sotiq ishlarini olib borganlar. Yunonistonga asosan g‘alla, asal, mum, mo‘yna
va   boshqa   mahsulotlar,   shuningdek,   qullar   ham   keltirib   turilgan.   Bu   yerdan
chetga, kulolchilik buyumlari, zaytun moyi, xar xil matolar, qurollar, tayyor
kiyimlar   chiqarilgan.   Yunonistonning   ichki   va   tashqi   bozorlar   bilan   bo‘lgan
savdosi quruqlik va dengiz yo‘llari orqali amalga oshirilgan. 
Yunoniston- E ron   urushi   q ulchilik   munosabatlarining   kuchayishini
tezlashtiradi.   Yunonlar   urushda   asir   tushgan   jangchilarnigina   e mas,   balki
bosh q a   mamlakatlarda   q o‘lga   olingan   ayollar   va   bolalarni   h am   cho‘ri   va
q ullarga aylantirganlar. Kichik Osiyo so h illariga  q ilingan   h ujumlardan birida
afinaliklar   20   mingdan   orti q   kishini   asir   olganlar   va   ularni   q ul   q ilib bozorlarda   sotganlar.   Frakiya,   Kichik   Osiyo   va   Q ora   dengiz   so h illarida
yashagan   ma h alliy   q abilalar   o‘z   q o‘shnilariga   h ujum   q ilib,   asirga
tushganlarni   yunonlarga   q ul   q ilib   sotar   e dilar.   Yunonistondagi   qullarning
ko‘pchiligi o‘zga yurtlardan bo‘lib, ular orasida kam miqdorda yunon qullari
bo‘lgan.   Barcha   orollar   va   sha h arlarda   q ul   bozorlari   bor   e di.   Ularning   e ng
kattasi Xios orolida   bo‘lgan .  Q ul bozorlarida   ijtimoiy qaram bo‘lgan   ayollar,
e rkaklar   va   yosh   bolalar   sotilgan   va   sotib   olingan.   Ularning   ko‘kraklariga
taxtachalar   osib   q o‘yilib,   unga   q ulning   q a e rlik   e kanligi,   yoshi   va   kasb-kori
yozib  q o‘yilgan. Xaridorlar  q ullarni  h ar tomonlama ko‘rib, sinab olganlar. 
Yunonistonning   tosh   va   ma’danlarini   q azib   chi q aradigan   shuningdek,
h unarmandchilik   rivoj   topgan   viloyatlarida   q ullar   juda   ko‘p   e di.   Chunki ,
ma’dan   va   marmartosh   konlarida   fa q at   q ullar   ishlaganlar.   H atto   e ng
kamba g‘ al   e rkin yunonlar bunday joylarda ishlamas   e dilar. Savdo va   h arbiy
kemalarning   e shkakchilari   q ullar   bo‘lganlar.   Q ullar   k ulolchilik
ustaxonalarida suv va o‘tin tashir, loy  q orar, kulolchilik charxlarini aylantirar
e dilar.   Kulolchilik   buyumlarini   yasash   va   ularga   na q sh   solish,   bezash
ishlarini   e rkin   kishilar   bajarganlar.   Garchi ,   kichik   yerli   de xk onlar   yerlarida
o‘zlari   ishlasalarda,   katta-katta   yerlari   bo‘lgan   de xk onlar   q ul   me h natidan
foydalanganlar.   Q ullar   yor g‘ ucho k larda   ishlab,   arpa-bu g‘ doyni   yanchib   un
q ilar,   uzum   va   zaytun   mevalarini   oyo k lari   bilan   bosib,   suvini   chi k arganlar.
Ular   k ishlo k   xo‘jalik   masulotlari   to‘ldirilgan   katta-kichik   savatlarni
bozorlarga olib borganlar. Yunonlar   k ullardan uy xizmatkorlari sifatida   x am
foydalanganlar.   O‘zlariga   to‘ k   kishilar   va   boylarning   uylarida   3-4   dan   50
tagacha  k ullar va cho‘rilar xizmat  k ilgan. 
Kadimgi   Yunonistonda   qullarga   barcha   insoniy   huquqlardan   mahrum
bo‘lgan   mavjudot   deb   qaralgan.   Qullar   o‘z   mexnatining   samaralaridan   ko‘p
manfaatdor emasdilar. Shuning uchun qulni qo‘rqitish va jazolash yo‘li bilan
mexnat   qilishga   majbur   qilish   mumkin   edi.   "Odisseya"   dostonida   qullar haqida   shunday   deyilgan:   “Qul   ishyokmas   bo‘ladi:   xo‘jayin   qattiq   turib   uni
ishlashga   majbur   etmasa,   uning   o‘z   xohishi   bilan   ishga   qo‘l   urgisi
kelmaydi...”.
Miloddan  avvalgi  V  asr  o‘rtalarida  yuz  bergan  kattik  zilzila  natijasida
Sparta   shahri   vayron   bo‘lgan.   Qullik   girdobiga   tashlangan   maxalliy   axoli-
ilotlar   quldorlarga   qarshi   kurashga   otlanganlar.   Ular   Spartaga   yopirilib,
xujum   boshlaganlar.   Spartaliklar   bilan   ilotlar   xujumlarini   qaytara   olgan
bo‘lsalar-da, ammo qo‘zg‘olonni o‘z kuchlari bilan bostira olmaganlar. Ular
boshqa   shaxar   davlatlarning   quldorlaridan   yordam   so‘rashga   majbur
bo‘lganlar.   Ba’zi   shaxar-davlatlar   spartaliklarga   yordam   berganlar.   Ammo,
shunga   qaramay,   ilotlarning   hujumini   sindirish   mumkin   bo‘lmagan.   Bu
kurash   natijasida,   ilotlarning   bir   kismi   spartaliklar   zulmidan   xalos   bo‘lib,
ozodlikka erishganlar va Spartadan chiqib ketganlar. 
Kadimgi va klassik zamonlarda tabiat va insonlar faoliyati ustidan olib
borilgan   kuzatishlarning   natijalarini   umum lashtirish   natijasida   falsafiy
karashlar ravnak topib borgan. Qadimgi Yunonistonda fanning turli soxalari
bo‘yicha   mashxur   olimlar   yetishib   chiqqan.   Yunon   olimlari   kadimgi   Misr,
Bobil va Kichik Osiyo xalqlarining bilimlaridan ko‘p bahramand bo‘lganlar.
Qadimgi   Shark   fani   yunon   dunyosida   ilm-fanning   yanada   rivojlanishiga
barakali   ta’sir   etgan.   Miloddan   avvalgi   VII-VI   asrlardan   boshlab
Yunonistonda   madaniyat   va   fan   yanada   rivojlanib   ketadi.   O‘sha   davrda
Yunonistonda   Gerodot,   Demokrit,   Protagor,   Gippokrat,   Surot,   Aflotun,
Aristotel kabi ulu g‘  olimlar yashab ijod  k lganlar. 
Miloddan avvalgi   VI   asrda Kichik Osiyoning   g‘ arbiy so x ilidagi Ioniya
viloyati va undagi Milet sha h ri ilm-fan tara qq iyotining markaziga aylangan.
Ioniya olimlari Misr va Bobil olimlarining ilmiy bilimlaridan yaxshi xabardor
bo‘lib,   o‘sha   bilimlarni   yanada   rivojlantirganlar.   Ular   tabiat   va   jamiyat
x odisalarini   kuzatib ,   bu   h odisalarning   sabablarini   tushuntirishga   h arakat q ilganlar. 
Periklning   do‘sti   Anaksagor   materiyaning   tuzilishi   bilan   q izi qq an   va
uning kelib chi q ishiga asos   “ Olamiy al q”   deb   h isoblagan. Miloddan avvalgi
460-370   yillarda   yashagan   Abderalik   Demokrit   e sa   butun   koinot,   narsalar
h am  e ng mayda zarralar-atomlardan iborat degan mash x ur ta’ l i m otni yaratdi.
( “ atom ” -yunonchada   “ bo‘linmas ”   demakdir).   Uning   fikricha ,   h arakat-
materiyaning azaliy xususiyatidir. 
Mash h ur   yunon   olimlaridan   yana   biri   tabib   Gippokratdir.   U   Misr,
Kichik Osiyo, Liviya va  q adimgi skiflar mamlakatiga safar  q ilgan. Gippokrat
o‘sha   yerdagi   odamlarning   turmush   tarzi   va   urf-odatlari   bilan   tanishgan.
Gippokrat tibbiyot bilimi asoslarini otasi Geraklitdan o‘rgangan. U mash h ur
tabib   bo‘lib,   tibbiyotning   barcha   masalalari   bilan   shu g‘ ullangan.   Gippokrat
mash h ur tabib bo‘lishi bilan birga zamonasining ulu g‘   faylasufi-donishmand
h am   bo‘lgan.   U   odamlarga   me x ribon,   kamtar   odam   e di.   U   o‘z   shogirdlari
bilan birga   “ Gippokrat to‘plami ”   nomli tibbiy asar yozib   q oldirgan. U 72 ta
kitob   va   ma q olalardan   iboratdir.   Gippokrat   miloddan   avvalgi   375   yili   85
yoshida vafot  e tgan. 
Ato q li   yunon   faylasuf   donishmandlaridan   biri   Su q rot   bo‘lib,   u
miloddan   avvalgi   441   yili   Afinada   tu g‘ ilgan.   U   o‘z   umri   davomida   birorta
h am   kitob   yozmagan.   Su q rot   maktablarda   dars   bermagan,   ma’ruzalar
o‘ q imagan,   balki   odam   gavjum   bo‘lgan   joylarda   o‘z   shogirdlarini   h a q i q atni
bilishga  undagan.  Su q rot   h a q i q atni  bilish  mumkin   e mas ,   deb  o‘ylovchilarga
q arama- q arshi, uni ba h s-munozara or q ali bili sh mumkin   deb   h isoblardi. O‘z
q arashlarida   odamlarni   tenglashtirishga   q arshi   chi q ib,   ularni   h a q i q atni
bilganlar   va   bilmaganlarga   ajratadi.   Uning   bu   fikrlari   Afina   q uldorlik
demokratiya   tuzumining   dushmani   sifatida   ayblanib,   miloddan   avvalgi   399
yilda   sudga   berilgan.   Sud   uni   o‘lim   jazosiga   h ukm   q ilgan.   Sud   h ukmiga
muvofi k , u giyo h dan tayyorlangan bir piyola za h arni ichib o‘lgan.  Yunonistonning   ulu g‘   olimlaridan   biri   Aristotel   e di.   U   Makedoniya
podsholari saroyida yashagan tabibning o‘ g‘li   bo‘lib, miloddan avvalgi 384 -
322   yil larda   yashagan.   Shar q   dunyosida   uni   “B irinchi   muallim ”   deb
ba h olaganlar,   chunki   u   g‘ oyat   keng   bilimga   e ga   bo‘lgan .   I lmiy   bilimlarni
alo h ida   so h alarga   bo‘lib   chi qq an   va   musta k il   fanlarga   birlashtirgan.   U
fanlarni   turkumlarga   bo‘lib,   ularning   h ar   birini   botanika,   fizika,   siyosat   va
tarix kabi nomlar bilan atagan. Aristotel o‘z zamonasidagi olimlar bilan birga
yer shar shaklida bo‘lib, u butun koinotning markazidir,  k uyosh va yulduzlar
yer   atrofida   aylanadi   deb   h isoblagan.   Aristotel   Makedoniya   podshosi
Iskandarning   ustozi   h am   e di.   U   o‘z   davri   va   keyingi   davrlarning   h am   e ng
mash x ur olimlaridan biri bo‘lib olgan. 
Q adimgi   yunon   adabiyotining   paydo   bo‘lishi   uzo q   o‘tmishga   borib
ta q aladi.   Yunonlar   ajoyib   afsona,   rivoyat,   she’r,   doston,   tragediya   va
komediyalar   yaratganlar.   Yunon   baxshilari   e sa ,   q adimgi   afsona   va
rivoyatlarni   o g‘ zaki   tarzda   avloddan-avlodga   yetkazganlar.   “ Prometey ” ,
“ Gerakl ” ,  “ D e dal va Ikar ” ,  “ Argonavtlar ” ,  “ Odisseya ”  va  “ Iliada ”  kabi afsona
va dostonlar yunon adabiyotining nodir namunalaridir. 
Yunon adabiyotining mash h ur asarlari   q atoriga   “ Iliada ”   va   “ Odisseya ”
dostonlarini   kiritish   mumkin.   Rivoyatlarga   ko‘ra ,   bu   asarlarning   muallifi
miloddan   avvalgi   VIII   asrda   yashagan   ko‘ zi   ojiz   baxshi   Gomer   bo‘lgan .
Dostonlarda yunonlarning Kichik Osiyodagi Troya sha h riga  q ilgan yurishlari,
qah ramonlarning   kurashlari   va   boshlaridan   o‘tkazgan   sarguzashtlari   haqida
h ikoya  q ilinadi. 
Olimlar   uzo q   va q tgacha   Gomer   dostonlaridagi   vo q ealar   o‘ylab
chi q arilgan  afsonalar  deb  faraz   q ilganlar.  Ular  Troya  sha h ri   h am  bo‘lmagan
deb   hisoblardilar .   Ammo ,   arxeolog   olimlar   Kichik   Osiyoning   shimoli-
g‘ arbidagi   yerlarda   q azish   ishlarini   olib   borar   e kanlar,   u   yerdan   yo ng‘ indan
kuyib  k ul bo‘lgan sha h ar xarobalarini topganlar. Bu yunonlar o‘n yildan  ortiq urursh  olib  borgan   Troya  sha h rining   qoldiqlari  ekanligi  aniqlangan.  Olimlar
Troya   xarobalaridan   uy-joylar,   mudofaa   devorlari,   sopol   buyumlarining
parchalari,   yashirinib   qo‘yilgan   narsalar   va   odam   suyaklarining   qoldilarini
topganlar. Bu “Iliada” va “Odisseya” dostonlarida tasvirlangan Troya sharhi
edi. 
Yunoniston   tarixini   o‘rganishda   yunon   afsonalari,   xususan   Gomer
dostonlari   juda   katta   ahamiyatga   ega.   Shu   ma’noda   mil . avv .   X I - I X   asrlar
Gomer   davri   deb   bekorga   aytilmagan.   Dostonlar   she’riy   usulda   yozilgan
bo‘lib,   tilining   boyligi   va   ta’sirchanligi   bilan   ajralib   turadi.   Shunday   q ilib,
Gomer dostonlari buyuk adabiy asargina bo‘lib,   q olmay, ajoyib tarixiy kitob
h amdir. 
Yunonistonda   adabiyot   teatr   bilan   bo g‘ li q   suratda   rivojlangan.
Mualliflar   tomonidan   yaratilgan   h ar   bir   adabiy   asar   teatr   sa h nasi   or q ali   o‘z
o‘ q uvchilariga  yetib borgan.   Teatr aslida  yunoncha so‘z  bo‘lib,  “tomoshalar
joyi” degan ma’noni bildiradi. Qadimgi yunon teatri ham san’atining bir turi
bo‘lib,   miloddan   avvalgi   VI   asrlarda   paydo   bo‘lgan.   Teatr   yunon
madaniyatining eng ajoyib hodisalardan biridir. Yunon teatri qishloq xo‘jaligi
homiysi bo‘lgan xudo Dionis sharafiga o‘tkaziladigan bayramlar vaqtida ijro
etiladigan   har   xil   qo‘shiqlari   va   o‘yinlari   asosida   vujudga   kelgan.   Dionis
bayramlari,   toklar   barg   chiqargan   bahorgi   ko‘klamda   boshlangan   va   bu
bahorgi   Dionis   deb   atalgan.   Shuningdek,   uzum   pishgan   kuzda-kuzgi   Dionis
bayramlari   o‘tkazilgan.   Ko‘klamchi   Dionis   bizning   Navro‘z,   kuzgi   Dionisi
esa   Merjon   bayramlarimizga   to‘g‘ri   keladi.   Bayram   vaqtida   odamlar   Dionis
haqidagi   afsonalarni   ashula   qilib   aytib,   afsonalardan   olingan   manbalarni   u
yoki   bu   qiyofaga   kirib   ijro   etganlar.   Namoyish   ishtirokchilari   qiziq-qiziq
gaplar aytib, odamlarni kuldirar, ayrim odamlarni masxara qilib ko‘rsatishar
edilar. 
Tomoshani   ko‘proq   odamlar   ko‘ra   olishlari   uchun   tepalik   pastida tayyorlangan   supada   ko‘rsatilgan.   Afina   va   Yunonistonning   bosh q a
sha h arlaridagi   akropol- q al’a   tepaligi   pastida   tomoshalar   ko‘rsatilgan.
Tomoshabinlar   tepalik   yon   ba g‘ rida   o‘tirganlar.   Aktyorlar   pastdagi   chodir
ichida kiyinib, uning yonida tomoshalar ko‘rsatganlar. Bu joy sa h na bo‘lgan.
Keyinchalik chodir o‘rniga kichikro q  bino  q urilib, tomosha ko‘rsatish paytida
unga   dekoratsiya- h ar   xil   bezaklar   osib   s o‘yilgan.   Uning   oldida   tomosha
ko‘rsatiladigan joy  h am  q urilgan. Bu o‘rindi q lar avval yo g‘ ochdan, keyin  e sa
toshdan   yasalgan.   Shu   tari q a   yunon   teatrlari   vujudga   kelgan.   Keyinchalik
q urilgan   yunon   teatrlariga   17-25   ming   tomoshabin   joylashib,   tomosha
ko‘rgan. 
Q adimgi yunon rivoyatlari va afsonalari teatr uchun juda boy ma’lumot
bergan. Ana shu  afsona va rivoyatlar asosida   q adimgi yunon adiblari ajoyib
tragediyalar   yaratganlar.   h ozir   tragediya   deyilganda   oxiri   fojea   bilan
tugaydigan pesa tushuniladi. Ammo yunonchada bu so‘z  “e chkilar  q o‘shi g‘ i ”
degan   ma’noni   beradi.   Tragediyada   q atnashuvchilar   afsonalardagi
q a h ramonlar   bo‘lib,   asarda   ular   o‘rtasidagi   kurash,   ularning   ko‘rsatgan
q aramonliklari, azob-u q ubatlari va fojeali o‘limlari tasvirlanadi. 
Miloddan   avvalgi   VI - IV   asrlarda  Yunonistonda   E sxil,  Sofokl,   E vripid
kabi   juda   mashur   shoirlar   yashab   ijod   e tganlar.   Ularning   h ar   biri   o‘lmas
tragediyalar   yozib   q oldirganlar.   Ulardan   e ng   mashuri   E sxil   bo‘lib,   u
miloddan avvalgi 525-456 yillar orasida yashagan. U 90 dan orti q   tragediya
yozgan.   Uning   e ng   mash h ur   tragediyalari   “ Zanjirband   Prometey ”   va
“ Forslar ”   dir.   E sxilni   “T ragediya   otasi ”   deb   ataganlar.   Uning   “ Zanjirband
Prometey ”   tragediyasi   Prometeyni   insonlarga   yordam   berganligi   uchun
ma’budlar   tomonidan   jazolanishi   tasvirlangani   bilan   bosh q a   asarlaridan
ajralib turadi. 
Yana   bir   ulu g‘   tragediya   shoirlaridan   biri   afinalik   Sofokl   bo‘lib,   u
miloddan avvalgi 496-406 yillarda yashab ijod   e tgan. Sofokl   h am   E sxil kabi 120   dan   ko‘pro q   tragediya   yozgan.   Ammo ,   ulardan   yettitasigina   bizgacha
yetib   kelgan.   Ular   orasida   e ng   mash h uri   “ Sho h   E dip ”   va   “ Antigona ”
tragediyalaridir.   “ Sho h   E dip ”   tragediyasida   sho h   E dipning   o‘z   otasini
o‘ldirib,   o‘z   onasiga   uylanishdek   o g‘ ir   jinoyati   tasvirlangan.   Sofoklning
“ Antigona ”   tragediyasi   h am   Yunonistonda   shurat   ozongan.   Bu   asar   ilk   bor
Afina   teatrida   namoyish   e tilgan.   Asarda   Agamemnon   yunonlar   qo‘shinini
Troyaga   qarshi   boshlab   borish   uchun   o‘z   qizini   qurbonlik   qilgani   bilan
bog‘liq voqeyliklar keltirilgan. 
Qadimgi   yunon   teatrlarida   hazil,   kulgi,   mutoyiba   ruhida   yozilgan
pesalar   ham   qo‘yilgan.   Komediya   so‘zining   ma’nosi   “Xushchaqchaq
dehonlarning   qo‘shiqlari”   demakdir.   Qadimgi   yunon   komediyasining   yirik
namoyondasi   Aristofan   bo‘lib,   u   miloddan   avvalgi   450-388   yillarda   yashab
ijod   etgan.   U   “Tinchlik”,   “Ayollar   xalq   yig‘inida”   va   “Suvoriylar”   degan
mashhur   komediyalar   yozib,   o‘z   davridagi   juda   ko‘p   voqealarni   tasvirlaydi.
Aristofan   o‘z   komediyalarida   Peloponnes   urushidan   azob   chekkan   qishloq
aolisining   mashaqqatli   turmushini   ham   aks   ettirgan.   Uning   komediyalarda
xudolar   va   o‘sha   zamon   odamlari   orasidagi   ko‘p   illatlar   fosh   etilgan.
Aristofan  komediyalari  o‘zining  o‘tkir  hajv etishi  va  zaxarxandaliklari bilan
ajralib turadi. 
Qadimgi   yunonlarda   me’morchilik,   haykaltaroshlik   va
rassomchilikning kelib chiishi Krit-Miken davriga borib taqaladi. San’atning
bu   turlari   asta-sekin   rivojlana   borib,   miloddan   avvalgi   V   asrda   o‘zining
yuqori pog‘onasiga ko‘tariladi. 
Me’morchilik yunon  madaniyatining tarkibiy qismi bo‘lgan.   Yunonlar
ibodatxona,   teatr,   saroy   va   majlis   binolariga   alo h ida   e ’tibor   berganlar.
Dastlab   bu   binolar   yo g‘ ochdan   oddiy   doriy   uslubida   q urilgan.   Imoratning
ustunlari   tagkursiga   e mas,   balki   yerga   o‘rnatilgan.   Keyinchalik   binolarga
toshdan,   xususan   marmar   toshlardan   q ilingan   ustunlar   ishlatilgan.   Bunday ustunlar   kuchli   e rkak   kishining   yo‘ g‘ on   gavdasiga   q iyoslangan.   Ba’zi
binolarning   ustunlari   nozik,   xushbichim   bo‘lib,   yu q ori   q ismi   q o‘ch q orning
gajak,   q ayrilma shoxlariga o‘xshagan. Ularga nafis nashlar berilgan. Bunday
ustunlar   ioniya   uslubidagi   ustunlar   deyilgan.   Ularni   xushbichim   ayol
gavdasiga  q iyoslaganlar. 
Yunonlar   ibodatxona,   agora,   gimnaziya,   teatr   va   bosh q a   jamoat
binolariga   h am   alo h ida   e ’tibor   berganlar.   Ibodatxonalarda   davlat   boyligi-
xazinasi   sa q lanib,   sha h ar   a h olisining   bayram   tantanalari ,   yig‘ilishlari   shu
yerda   o‘tkazilgan.   Afinadagi   Parfenon,   Zevs   ibodatxonalari,   Afina   akropoli
va   boshqa   binolar   jahon   me’morchiligining   eng   noyob   yodgorliklaridan
hisoblanadi. 
San’at turlaridan biri bo‘lgan haykaltaroshlik ham miloddan avvalgi V-
IV   asrlarda   ravnaq   topdi.   Haykallar   dastlab   yoochdan,   keyin   esa   jez   va
marmar toshdan yasalgan. Yunon ustalari Zevs, Aid, Afina, Appolon, Dionis,
Artemida, Germes, Gefest kabi xudo va ma’budalarning aykallarini, Gomer,
Gerodot,   Solon,   Femistokl,   Perikl   va   Demokrit   kabi   tarixiy   shaxslarning
byustlarini   ham   jozibali   qilib   ishlaganlar.   Qadimgi   Yunonistonda   miloddan
avvalgi   V   asrlarda   Miron,   Poliklet   va   Fidiy   kabi   mashur   aykaltaroshlar
yashab ijod etganlar. Mironning “Disk otayotgan yigit”, “Afina bilan Marsiy”
degan haykallari jonli harakatli holatda ishlangan. 
Argoslik   Polikletning   “ Nayzabardor ”   va   “ Diodumen ”   kabi   h aykallari
am   mash h urdir.   Me’mor   va   h aykaltarosh   Fidiy   o‘z   zamonasining   mash h ur
ustasi  e di.  U ning Parfenondagi oltin, yooch va fil suyaklaridan ishlangan 12,5
metrlik   ma’buda - Afinaning   tik   turgan   h olatdagi   h aykali   juda   mash h urdir.
Fidiy   yunon   xudosi   Zevsning   Olimpiyada   taxtida   o‘tirgan   vaziyatdagi
h aykalini   ishlagan.   Ayni   paytda   Fidiy   asarlari   bilan   Parfenon   ibodatxonasi
bezatilgan.   Haykaltarosh   Praksitel   esa   ma’budlar   va   ma’budalarni   yigit   va
yosh qiz-juvonlar qiyofasida tasvir etgan. Uning Dionis bilan o‘ynab turgan Germes asari diqqatga sazovordir. 
Rassomchilik   san’ati   ham   Yunonistonda   juda   erta   vujudga   kelgan.
Bunga   Krit-Miken   davriga   mansub   bo‘lgan   odam,   hayvon   va   turli
bezaklarning   rasmlari   misol   bo‘la   oladi.   Qadimgi   yunonlar   ham   narsa   va
hodisalardan   zavqlanadigan   kishilar   edi.   Ular   xilma-xil   kulolchilik
buyumlari,   ko‘rkam,   nafis  va   bejirim   ko‘zachalar   va   vazalar   yasashda   tengi
yo‘q ustalar edilar. 
Miloddan avvalgi VII-VI asarlarda yunonlar qizg‘ish rang sopol ustiga
qora lak bilan turli bezaklar chizilgan idishlar ishlab chiqarganlar. Bular qora
gulli   ko‘za   va   vazalar   bo‘lib,   ular   Yunoniston   va   undan   tashqarida   ham
mashur bo‘lgan. 
Ammo   miloddan   avvalgi   V   asrga   kelib   ko‘za   va   vazalar   qora   rangga
bo‘yalgan.   Bezak   va   shakllar   uchun   sopolning   tabiiy   qizil   rangi   saqlanib
qolingan.  Bunday vaza va ko‘zalar  q izil gulli ko‘zalar deb nom olgan. 
Din   ijtimoiy   ong   shakllaridan   biri   bo‘lib,   e ’ti q od,   ishonch   degan
ma’nolarni   bildiradi.   Uning   kelib   chiishi   kishilikning   uzo q   o‘tmishiga   borib
ta q aladi.   Dastlab   yunonlarda   ibtidoiy   din   shakllari-totemizm,   animizm   va
fetishizm   kuchli   bo‘lgan.   Ibtidoiy   jamoadan   taba q aviy   jamiyatga   o‘tish
davrida   yunonlarning   diniy   tasavvurlari   o‘zgara   borgan.   Yunon   dunyosida
h ar   bir   narsa,   h odisa   va   kasb-korning   o‘z   xudo- h omiylari,   ya’ni   ma’bud   va
ma’budalari   bor   deb   o‘ylaganlar.   Bu   ko‘p   xudolikning   ko‘rinishlaridan   biri
e di. 
Afsonalarda   juda   ko‘p   yunon   xudolarining   nomlari   tilga   olingan.
Yunonlarning  e ng mashur xudolari Zevs, Poseydan, Aid, Appolon, Artemida,
Afina,   Germes,   Gefest,   Dionis,   Afrodita   va   bosh q alardir.   Yunonlar   h ar   bir
narsaning   o‘z   xudosi   va   h omiylari   bor,   deb   h isoblaganlar.   Ular   tabiatning
h amma   yerida   yashab,   uni   bosh q arib   turar   e kanlar.   Yunonlar   o‘z   xudolarini
o‘lmaydigan,   kuchli   kelishgan   va   juda   chiroyli   odamlar   q iyofasida   tasavvur e tganlar. 
  Miloddan avvalgi I ming yillikda Italiya   hududida   e trusk, ligur, lotin,
venet,   osk,   va   samniy   (samnit)   kabi   turli   tuman   q abilalar   yashar   e dilar.
Ligurlar   va   etrusklar   mamlakatning   qadimgi   qabilalaridan   bo‘lib,   ular
Italiyaning shimoli-g‘arbiy tomonlarida yashaganlar. Mamlakatning shimoli-
sharqiy   chekkasida   venetlar,   uning   janubi   bilan   Sitsiliya   orolida   italiy
qabilalar   yashaganlar.   Ayni   paytda   yarim   orolda   lotin   qabilalari   ham
yashaganlar.   Ular   yashagan   joy   Latsiya   deb   atalgan.   Latsiyaga   yondosh
Kampaniya tekisligida okslar yashaganlar.
Qadimgi   yozuvlardan   Etrusk   yozuvlari   miloddan   avvalgi   VIII-VII
asrlarda   mansubdir.   Bunday   yozuvlar   to‘qqiz   mingdan   ortiq   bo‘lib,   uzoq
vatqdan   beri   o‘qilmay   kelinmoda.   1988   yilda   Rossiyadagi   Chelyabinsk
Unisersiteti   olimi,   filolog   Tubert   etrusk   yozuvlarini   o‘qib   chiishda   katta
muvaffaiyatga   erishdi.   Miloddan   avvalgi   VI   asrga   mansub   ilk   lotin   yozuvi
namunalari   Prenestin   tepasi   va   Romul   qabri   joylashgan   yerdan   topilgan
“Qora tosh”dagi yozuvlardir. 
Qadimgi   Rim   tangalarini   o‘rganish   esa   afsonaviy   manzaralar,
e’tiqodlar, san’at, arxitektura tarixini o‘rganishga yordam beradi. 
Italiyaning markazi g‘arbiy ismida yashagan qadimgi Etrusklar xo‘jalik
sohasida   katta   muvaffaqiyatlarga   erishib,   dastlabki   davlat   tuzgan   xalqlardan
biri edi. Qadimgi rimliklar ularni “tusklar” yunonlar “tirrenlar” Etrusklar esa
o‘zlarini   “rasen”lar   deb   nomlaganlar.   Miloddan   avvalgi   VIII-VI   asrlarda
etrusklar   Padus   (Po)   daryosining   quyi   oqimi   bilan   Tibr   daryosi   oralig‘idagi
yerlarda   yashaganlar.   Etrusklar   kuchaygan   vaqtlarda   Ilva,   Korsika   orolining
sharqiy sohillarini va Kampaniyaning bir qismini ham bosib olganlar. 
Miloddan   avvalgi   VIII   asrda   etrusklar   shimoliy   va   o‘rta   Italiyaning
katta   qismida   tarqalib   yashar   edilar.   Kanopdan   to‘qilgan   matodan   yozuv
vositasi   sifatida   ham   foydalanilgan.   Kitob   varaqalari   ham   kanop   matosidan bo‘lgan.   E trusklarda   mis,   jez   va   temir   bilan   bo g‘ li q   h unarmandchilik   juda
rivojlangan   e di.   Ustalar   ma’dandan   turli   me h nat   qurollari ,   uy-ro‘zor
buyumlarini  yasaganlar.   Ustalar  askarlar  uchun  turli   q urol-yaro g‘ ,  dubul g‘ a,
zirx, ot anjomlari va bosh q a narsalar  h am ishlab berganlar. 
Etrusklar   jamiyati   q uldorlik   jamiyati   bo‘lgan,   Ularda   h ukmdorlar
luxomon ,  q aram kishilar  latunlar  deb atalgan. Miloddan avvalgi I ming yillik
o‘rtalarida   etrusklar   Finikiya   alfaviti   asosidagi   o‘z   yozuvlarini   ham
yaratganlar. Olimlar juda ko‘p etrusk yozuv namunalarini topganlar. Lekin bu
yozuv  h ali  h am o‘ q ib chi q ilgan  e mas.  H ozir olimlar etrusk yozuvlarini o‘ q ish
ustida ish olib bormodalar.
Etrusklarning diniy   e ’ti q odi yunonlarnikiga ancha o‘xshab ketadi. Ular
tabiat   h odisalariga, narsalarga va   h ar xil xudolarga   e ’ti q od   q ilganlar. Ularda
ibtidoiy din shakllari ancha ustunlikka  e ga  e di.
Italiya   qabilalari   Finikiya   yozuvi   asosida   tuzilgan   yunon   alifbosini
qabul qilganlar va foydalanganlar.   Bu yozuv keyinchalik lotin alifbosi nomi
bilan   mashur   bo‘lib   ketgan.   Q adimgi   italiyaliklar   o‘z   yozuvlari   asosida
ko‘plab   nodir   kitoblar   yaratganlar.   Rimliklar   yunonlar   singari   fizika,
matematika,   dengizda   suzish,   astronomiya,   gidrotexnika   va   agronomiya
fanlariga   juda   qiziqqanlar.   Ular   me’morchilik,   gidrotexnika   va
agronomiyadan dastlabki qo‘llanmalar yaratganlar. Rimliklar quyosh  va suv
soatlaridan   juda   erta   foydalanganlar.   Ilgari   ma’lum   bo‘lgan   taqvimlarni
aniqroq qilib qayta ishlaganlar.
Miloddan   avvalgi   II-I   asrlarda   Rimda   flasafiy   asarlar   ham   yaratilgan.
Ular   orasida   Lukre s iy   Karning   (miloddan   avvalgi   98-54   yillar)   asarlari
di qq atga   sazovordir.   Uning   ajoyib   asarlaridan   biri   “ Buyumlar   xislati
h a q ida ” gi   dostondir.   Buyuk   olim   dunyo,   odamlar   va   narsalarning   paydo
bo‘lishini ilmiy nutai - nazardan tushuntirishga  h arakat  q ilgan.
Lukre s iy   Kar   mash h ur   yunon   faylasuflari   Demokrit   va   E pikurlarning izidan   borib,   tabiatdagi   barcha   jonli   va   jonsiz   narsalarning   atom
zarrachalaridan   tashkil   topganligini   ta’kidlagan.   Lukre s iy   kishilarning   uzo q
o‘tmishi bilan  q izi q ib, uni tosh, jez va temir davrlariga bo‘lgan.
Odamlar moma q aldiro q , yer tebranishi, ulkan dengiz to‘l q inlari,   q atti q
bo‘ronlar,   vul q on   otilishi   va   sel-sovurlardan   da h shatga   tushib   q o‘ranlar.
Odamlardagi   q o‘ruv va nodonlik, deydi Lukre s iy, xilma-xil xudolarga   e ’tiod
q ilishni   vujudga   keltirgan.   Odamlar   kashf   e tgan   olov,   ma’dan,   de h onchilik,
chorvachilik,  h unarmandchilik, san’at, yozuv va bosh q a narsalar xudolarning
in’omi  e mas, balki inson me h natining samarasidir. Lukre s iy diniy  e ’tiodlarni
inson  tafakkurini   jilovlab   q o‘yadigan  yuganga   o‘xshatgan.   U  tabiat,   jamiyat
va   kishilar   h ayotida   sodir   bo‘ladigan   vo q ealarning   sabablarini   ilmiy   asosda
tushuntirib   berishga   h arakat   q ilgan.   U   o‘z   fikrlarini   odamlarga   yetkazish
uchun asarini sodda til bilan she’riy uslubda yozgan.
Italiyada yozma adabiyotning vujudga kelishi va rivojlanishi miloddan
avvalgi   V-VI   asrlarga   borib   ta q aladi.   O‘sha   davr   Rim-Italiya   adabiyotining
ko‘zga   ko‘ringan   vakillari   Andronik,   E nney,   Plavt,   Katull   va   bosh q alardir.
Miloddan avvalgi I asrlar Rim-Italiya adabiyotining “oltin davri” hisoblanadi.
Bu davrda Vergiliy, Goratsiy, Tibull, Sekot, Proper s iy va Ovidiy Nazon kabi
mash h ur   shoirlar   ijod   e tganlar.   Sezarning   do‘sti,   o‘z   zamonasining
ma’rifatparvar   kishisi   Me s anat   bu   shoirlarni   q o‘llab- q uvvatlab,   ularga
h omiylik  q ilgan.
Shulardan   e ng   mash h uri   Vergiliy   bo‘lib,   u   de h onchilik   to‘ g‘ risida
“ Georgiklar ”   nomli   she’riy   doston   yaratgan.   Uning   Gomer   dostonlari
mavzusida yaratilgan   “E neyda ”   dostoni alo h ida a h amiyatga   e gadir. Vergiliy
yunon   va   Rim   afsonalarini   puxta   o‘rganib,   dostonni   yozishga   kirishgan.   U
doston ustida o‘n  y il ishlab oxiriga yetkaza olmay o‘lib ketadi.
Dostonda   Troya   sha h rining   afsonavi y   h imoyachilaridan   biri
ma’budning o‘ g‘ li  E ney  h a q ida  h ikoya  q ilinadi. Afsonaga ko‘ra ,   q amal ichida q olgan   Troya   sha h ri   lovullab   yonayotgan   e di.   E ney   yonayotgan   sha h ardan
keksayib   q olgan   otasini   yelkasida   ko‘tarib   olib   chi q adi.   Ular   Troyani   tark
e tib,   ajoyib   va   g‘ aroyib   sarguzashtlarni   boshlaridan   kechirib ,   uzoq
sargardonlikdan keyin  Italiyaga kelib  q oladilar.
Miloddan avvalgi I asrda yashagan ato q li shoirlardan biri Ovidiydir. U
o‘zining   “ Ish   san’ati ” ,   “ Dard-alamlar ”   va   “ Pontdan   maktublar ”   nomli
asarlarida Avgust davridagi aslzodalar turmushini tan q id ostiga olib, Avgust
g‘ azabiga   uchragan.   U   o‘zining   bosh q a   asarlarida   o‘z   g‘ a m -alamini   va
menatkashlarning o g‘ ir turmushini aks  e ttirgan.
Q adimgi   Rimning   o‘tmishi   bilan   shu g‘ ullangan   mashur   tarixchilar
q atoriga   Tit   Liviy,   Polibiy,   Sallyustiy,   Yuliy   Sezar,   Galikarnass   Dionisiy,
Yusuf Flaviy, Korneliy Tatsit, Plutarx, Appian, Don Kassiy, Katton, Varron
va   bosh s alarni   kiritish   mumkin.   Avgust   davrining   tarixchisi   Tit   Liviy   142
jilddan   iborat   “Rimning   ta’sis   qilingandan   buyongi   tarixi”ni   yozgan.
Miloddan   avvalgi   I   asrda   yashagan   Galikarnass   Dionisiy   “Qadimgi   Rim
yodgorliklari” degan kitob yozgan. I asrning ikkinchi yarmida yashagan Kata
Pliniy   ham   ko‘p   asarlar   yozgan.   Ammo,   uning   asarlari   bizgacha   yetib
kelmagan.
Korneliy   Tatsitning   “Tarix”   kitobida   68-69   yillardagi   fuqarolar   urushi
va   Flaviy   zamoni   tarixi   bayon   qilingan.   Uning   “Yilnomalar”   nomli   asarida
Avgust   o‘limi   bilan   Neron   o‘limi   orasidagi   voqealar   yozilgan.   155-235
yillarda   yashagan   Don   Kassiy   “Rim   tarixi”ni   yozib,   unda   o‘ziga   yaqin   va
zamonasida   bo‘lgan   tarixiy   voqealarni   ancha   mufassal   bayon   etgan.   Sezar
ham   “Gall   urushlari   haqidagi   yozishmalar”   va   “Fuqarolar   urushi   haqidagi
yozishmalar”   nomli   tarixiy   kitoblar   yozib   qoldirgan.   Rim   tarixchilarining
asarlari Italiya-Rim saltanati tarixini o‘rganishda  q immatli manbadir.
Rimda   markazlashgan   saltanatning   vujudga   kelishi   tibbiyot   fanining
rivjlanishi   uchun   q ulay   sharoit   yaratgan.   Birinchidan,   aslzodalar   o‘z salomatliklarini sa q lashga katta   e ’tibor bilan   q araganlar. Ikkinchidan, Rimga
mamlakatni   mudofaa   q ilish   va   o‘zga   yerlarni   bosib   olish   uchun   jangovar
h olatdagi   so g‘ lom   q o‘shin   kerak   e di.   Rimda   tibbiyot   ishlari   bilan   qullar,
oddiy   kishilar,   Kichik   Osiyo,   Misr   va   Yunonistondan   kelgan   kishilar
shug‘ullanishgan. 
Aslzodalar   tibbiyot   ishlari   bilan   shuullanishni   o‘zlari   uchun   uyat   deb
bilganlar.   Rimda   yashab,   ishlagan   mashhur   tabiblardan   biri   Asklepiad
(miloddan   avvalgi   131-56   yillar)   edi.   U   asli   yunonistonlik   bo‘lib,   Afina   va
Iskandariyada   ta’lim   olgan.   Asklepiad   miloddan   avvalgi   95   yilda   Rimga
ko‘chib kelib, umrining oxirigacha shu yerda yashagan.   U bemorlarni tez va
azob   bermaydigan   usullar   bilan   davolagan.   U   yaxshi   jarro h   h am   e di.
Asklepiad bemorlarni davolashda toza  h avo, u q alash va jismoniy chini q tirish
usullarini keng  q o‘llagan.
Saltanatdagi,   ayni q sa   Rim   sha h ridagi   me’moriy   binolar   o‘zining
kattaligi,   h ashamatliligi   va   go‘zalligi   bilan   kishilarni   h ayratga   solgan.   Bu
binolar   saltanatning   kuch- q udrati   va   boyligini   bosh q a   mamlakatlarga
namoyish   q ilib   turgan.   Rimliklar   yunon   me’morchiligining   yutu q laridan
samarali   foydalanganlar.   Ayni   va q tda   o‘zlari   h am   binokorlik   san’atida
ko‘pgina yangiliklar yaratganlar.
Ark   –   yoy   shaklidagi   bostirmadir.   U   lotincha   –   arkus   –   kamalak
so‘zidan   kelib   chi q an.   Ustalar   Rim   sha h arlarining   maydon   va   ko‘chalarida
imperatorlar   sharafiga   zafar   ark q lari   q urganlar.   Ko‘priklar,   suv   q uvurlari
q urilishida   ark q lar   keng   suratda   q o‘llanilgan.   Rim   ustalari   to g‘ lardagi
bulo q lardan   pastga   q arab   bir   tekisda   ozgina   nishab   q ilib,   suv   tarmo q lari
o‘tkazganlar.   Bunday   nishablikni   h osil   q ilish   uchun   pastlik   joylarda   ark q li
ko‘priklar   q urilgan. Ularning ustiga suv o q ib o‘tadigan tarnovlar o‘rnatilgan.
O‘ndan   orti q   suv   q uvuri   tarmo q lari   Rimga   to g‘   bulolaridan   suv   yetkazib
bergan. Rim   ustalari   imperator   uchun   mu h tasham   saroylar,   q asrlar,   ma’muriy
binolar   q urishgan. Rimdagi imperator termalari   h am me’morchilikning nodir
namunalaridan   biri   h isoblanadi.   Termalar   issi q   va   sovu q   suvlari   bo‘lgan
h ammomlardir.   Rimning   e rkin   kishilari   bo‘sh   vatlarini   termalarda
o‘tkazganlar.   Termalarda   dam   olish   xonalari,   oshxona   va   kutubxonalar
bo‘lgan.
Milodning birinchi asrida rimlik ustalar gladiatorlarning janglari uchun
Kolizey   amfiteatri   binosini   q urganlar.   Bu   amfiteatr   o‘zining   ulkanligi   bilan
kishini   h ayratga   soladi.   Amfiteatr   arenalariga   bir   vaqtning   o‘zida   11   ming
yirt q ich   chi q arilgan,   10   ming   gladiator   bir-biri   bilan   jang   q ilgan   va   yirtich
h ayvonlar   bilan   olishgan.   Tantanalar   uzoq   muddatlarga   mo‘ljallab
o‘tkazilgan   masalan,   imperator   Trayan   tomonidan   o‘tkazilgan   bayram
tantanasi 123 kun davom etgan.
Haykaltaroshlik   Rimda   ham   Yunonistondagi   singari   ancha   qadimdan
rivojlangan.   Lekin,   Rim   haykaltaroshlari   portretlar   yaratishda   Yunoniston
haykaltaroshlaridan   o‘zib   ketganlar.   Rimda   ishlangan   portretlar   odam
qiyofasining   tashqi   ko‘rinishini   aniq   ifodalash   bilan   birga   uning
xususiyatlarini, xulq-atvorini, aqlini, irodasini, qahramonligini, johilligini va
ochko‘zligini ko‘rsatib turardi.
Bu   jiatdan   Sitsion,   Gannibal,   Sezar,   Pompey,   imperatorlar   Avgust,
Trayan va boshalarning haykallari diqqatga sazovordir. Rim haykaltaroshligi
o‘zining badiiy jihatdan boyligi va xilma-xilligi bilan ham ajralib turardi.
Rassomchilik   ham   tasviriy   san’atning   bir   turidir.   Qadimgi   Rim
rassomchiligining   asoslari   etrusklar   davriga   borib   taqaladi.   Qadimgi   etrusk
rassomlari   erkak   va   ayollarning   rasmlarini   ishlashda   mohir   bo‘lganlar.
Qadimgi   Rimdagi   rassomlik   devoriy   rasmlarda   ham   o‘z   aksini   topgan.
Imperatorlar,   aslzodalar   va   boy   amaldorlarning   saroylari,   ularning
devorlariga har xil naqshiy rasmlar chizilgan. Qadim   zamonlarda   Italiya   aholisi   ham   yunonlar   singari   ko‘p   xudolik
bo‘lib   turli   narsalarga   sig‘inganlar.   Ular   osmon,   suv   xudolarini   va
ma’budalarini   juda   hurmat   qilganlar.   Italiyaning   atrofi   suv   bilan   o‘rab
olingan   edi.   Italiya   qabilalari,   xususan   etrusklar   dengizda   suzish   natijasida
dashatli bo‘ronlarni, bo‘ronlar natijasida hosil bo‘lgan ajal keltiruvchi dengiz
to‘linlarini   ko‘p   marta   kuzatganlar.   Tabiatdagi   ko‘p   narsa   va   hodisalarning
sabablari,   sir-asrorlari   rimliklarga   ma’lum   bo‘lmagan.   Shu   tufayli   ular   bu
narsalarda   qandaydir   ilhoiy   kuch   bor,   deb   o‘sha   narsalarga   sig‘inib
talpinganlar.   Rimliklarning   ilk   e’tiqodida   ibtidoiy   din   shakllari   uzoq   davom
etgan.   Etrusklar   e’tiqodiga   ko‘ra,   ularda   Yupiter,   Yunona,   Minerva,   Mars
kabi   o‘z   xudolari   bo‘lgan.   Bosh   xudo   Yupiter   bo‘lib,   Minerva
donishmandlik, Mars esa Rim homiysi va urush xudosi hisoblangan.
Italiyaliklar   yunon   xudolarini   o‘zlarining   qadimgi   xudolariga   qiyos
ilganlar.   Ular   Yupiterni   Zevsga,   Yunonani   Geraga,   Venerani   Afroditaga,
Dianani Artemidaga, Minervani Afinaga va Vulkanni Gefestga o‘xshatganlar.
Rim   saltanati   kuchaygan   vaqtda   uning   mulklari   shimolda   butun   G‘arbiy
Yevropani,   Britaniyagacha,   janubda   Shimoliy   Afrika,   sharqda   Makedoniya,
Yunoniston,   Parfiyagacha   bo‘lgan   yerlarga   cho‘zilgan   edi.   Bu   joylarda   turli
qabilalar   va   elatlar   yashaganlar.   Ularning   diniy   e’tiodi   har   xil   bo‘lganki,
saltanatda ko‘p xudolik e’tiodining mavjudligi shundandir. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati
Boynazarov   F.A.   Qadimgi   dunyo   tarixi.   O‘quv   qo‘llanma.   T.:“A.Qodiriy
nomidagi xalq merosi nashriyoti”, 2004 y.
2.  Mualliflar guruhi.   Jahon tarixi. Qadimgi va o‘rta asrlar davri. Darslik. T.:
TDPU., 2013.
3.   Rajabov   R.   Qadimgi   dunyo   tarixi.   O‘quv   qo‘llanma.   T.:“Fan   va   texnika
nashriyoti”, 2009 .
4.   Nuriddinov   E.,   Lafasov   M.,   Kichilov   X.   Eng   yangi   tarix   (1918-1945).
Darslik.  T., Nasaf, 2010
5.   Mirziyoyev   SH.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz
bilan birga quramiz. - Toshkent, О‘zbekiston, 2017.  - 488 b.
6. Mirziyoyev SH.M. Erkin va farovon, demokratik О‘zbekiston davlatini
birgalikda barpo etamiz. - Toshkent, О‘zbekiston, 2016.  - 56 b.
7. Mirziyoyev SH.M. Qonun ustuvorligi va inson manfaatlarini ta’minlash-
yurt   taraqqiyoti   va   xalq   faravonligining   garovi.   -Toshkent,   О‘zbekiston,
2017.- 48 b.
8.   Mirziyoyev   SH.M.   Tanqidiy   taxlil,   qat’iy   tartib   intizom   va   shaxsiy
javobgarlik   -   har   bir   rahbar   faoliyatining   kundalik   qoidasi   bо‘lishi   kerak.   -
Toshkent, О‘zbekiston, 2017. - 104 b.
9. 2017-2021 yillarda О‘zbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta
ustuvor yо‘nalishi bо‘yicha Harakatlar strategiyasi. О‘zbekiston Respublikasi
Prezidentining 2017 yil 7 fevraldagi PF-4947 sonli Farmoni.
10.  Gulyamov X.G., Tatiboеv A.S. «O‘rta Osiyo va jahon tarixi» 
      T., 1993. 
11. Jo‘raеv U., Saidjonov Y. Dunyo dinlari tarixi. T., “Sharq”, 1998.
12. Малявин В. «Конфуции» М., 1994.

Qadimgi Yunoniston va Rim sivilizatsiyalari. Reja: 1. Mil.avv.2-1 ming yilliklarda Yunon sivilizatsiyasi. 2. Klassik davrda Yunon sivilizatsiyasi. 3. Ellinizm davri. Din va afsonalar, falsafa. Yunon adabiyoti va san’at. 4. Rim madaniyat i va san’at i

Qadimgi Yunoniston—Bolqon yarim oroli, Egey va O‘rta yer dengizlaridagi bir qancha orollarni uz ichiga olgan mamlakat. U tabiiy jixatdan uch kismga: Shimoliy Yunoniston, O‘ rta Yunoniston va Janubiy Yunonistonga bulinadi. Janubiy Yunoniston Peloponnes xam deyilgan. Yunoniston maydonnining uchdan ikki kismini to g‘ lar yegallagan. To g‘ larning yeng baland ch o‘qq isi Olimp bu y lab, uning balandligi 2911 metrni tashkil yegadi. To g‘ lar yosh, ser q oya b o‘ lib , tik tushgan daralardan iborat. To g‘ lardan katta-kichik daryo va soylar okib chikadi. E ng yirik daryolari Vardar va Maristadir. Yunonistonning i q limi subtropik bulib, yozi unchalik issik e mas, kishi mayin, ilik va seryom g‘ ir. Q ish ikki oycha davom e tib, bu faslda kuchli b o‘ ronlar bulib turadi. Yilning q olgan boshka fasllarida moviy osmon bulutsiz b o‘ lib, kuyosh charaklab turadi. Yoz faslida daryolarning ko‘pchiligi q urib q oladi. Yunonistonning 15% maydoni o‘ rmon bilan q oplangan. O‘ rmonlarda dub, kora kayin, kashtan, shumtol, o q q ara g‘ ay, zarang, yon g‘ ok va boshka daraxtlar o‘ sadi. U yerda ayi q , b o‘ ri, yovvoyi mushuk, chiyab o‘ ri, ilon, kaltakesak, toshba q a va xilma-xil q ushlar yashaydi. Dengizda bali q va suv h ayvonlari juda serob. Yunonistonda oltin, mis, qo‘ r g‘ oshin, ru h , temir kabi yer osti q azilma boyliklari h am k o‘ p. Mamlakatda oxaktosh va marmartoshning xilma-xil turlari uchraydi. Turli xildagi ma’danlar va toshlarning k o‘ pchiligi metallurgiya va binokorlikning rivojlanshpiga sabab bulgan. To g‘ lar orasidagi kichik-kichik tekisliklar tuprogi unumdor b o‘ lib, de hq onchilik va bo g‘ dorchilik uchun juda q ulaydir. Arxeolog va antropolog olimlarning bergan ma’lumotlariga q araganda , Bol q on yarim oroli va Yunonistonda juda q adim zamonlardan, xususan q adimgi tosh asridan boshlab odamlar yashab keladilar. Pelas g , ioni y , e oli y va axeyya qabilalari uning e ng kadimti a h olisi b o‘ lgan. Ammo Yunonistonning shimolida doriy qabilalari xam yashar yedi. Miloddan

avvalgi X II asrdan boshlab, urushkok doriylar dastlab Urta Yunonistonga, s o‘ ng Janubiy Yunonistonga bostirib kirib, u yerlarni istilo kilganlar. Doriylar boskini natijasida ko‘pgina shaxar va kishloklar vayron bulgan, maxalliy axoli turli tomonlarga kuchib ketgan, madaniyat tushkunlikka uchragan. Lekin asta-sekin doriylar maxalliy axoli bilan aralashib, ularning madaniyatini kabul kilganlar. Egey dengizining sharkiy soxillari va orollarida eroniylar va kichik osiyoliklar xam yashaganlar. Q adimgi Yunoniston tarixi besh davrga bulib urganiladi. Bular kuyidagilar: I. Egey yoki K rit- M ikena davri bulib, miloddan avvalgi III - II ming yilliklarni uz ichiga oladi. Bu davrda urug‘chilik tuzumi buzilib, ayrim xududlarda dastlabki sinfiy jamiyatlar va davlatlar yuzaga kelgan, doriylarning k o‘ chib kelishi natijasida tamom bulgan; II. Miloddan avvalgi X I - I X asrlardagi Yunoniston doriylar ist i losidan keyin ibtidoiy munosabatlarning vaktinchalik kaytarilishi va antik kulchilik shaklida sinfiy munosabatlarning umumyunon rivojlanishi davri; III. Arxaik davr (miloddan avvalgi VIII - VI ) antik kuldorlik jamiyatlarni barkaror bulish vakti; IV. Klassik davr (miloddan avvalgi V - IV asrlar) antik polislarda kuldorlik munosabatlarning e ng yukori darajada rivoj topishi; V. Ellizm davri (miloddan avvalgi IV asrning ikkinchi yarmi - miloddan avvalgi I asrning 30 yillari), bu davrda Eron davlati yunon- makedonlar istilosidan kulaganidan sung , Sharkda xam antik kulchilikning tarkalishi sodir buldi . Ellizm davri dunyoning g‘ arbiy kismini Rim tomonidan, sharkiy kismini (Frotga kadar) Parfiya tomonidan zabt yetishi bilan tugagan. Mil.avv. III - II ming yilliklarda Egey dengizidagi Krit, Lesbos orollarida va Pelopones yarim orolining shimolidagi Miken hududlarida ilk

sinfiy jamiyat va davlatlar tashkil topgan. Mil.avv. III ming yillik oxirida Knos, Maliya, Fest kabi yirik aholi manzilgohlari mavjud edi. Mil.avv. II ming yillar atrofida Knosda saroy qurilib saroyning pastki qavatlarida yuqoriga qarab quduqlar yordamida yoritilgan. Devorlar suvalib odam, hayvonot, o‘simlik suratlari tasvirlangan. Bino ostida ortiqcha suvni tashqariga chiqarib turadigan sopol quvurlar mavjud bo‘lgan. Dehqonchilik, chorvachilik, hunarmandchilik rivoj topgan. Ayniqsa, Misr bilan mis orqali savdodan katta foyda olingan. Krit dengizchilari manbalarda keltirilgan ma’lumotlarga qaraganda, Sitsiliyagacha suzib borganlar. Shuningdek, Kichik Osiyo, Apenin yarim oroli hududlari bilan ham savdo aloqalarini olib borilgan. Krit, Miken madaniyatida o‘ziga xos yozuv bo‘lib bu yozuv ikki turga bo‘lingan. Hozirgi kungacha ushbu yozuvlarni o‘qishga muvaffaq bo‘lingan emas. Taxminan mil.avv. 1750 yildan Kritda yer silkinishi bo‘lib dengizdan katta suv bosib kelgan va Krit vayron bo‘lgan. Afsonalarga ko‘ra Knos shohi Minos Kritni qayta tiklab, mil.avv. XVI-XV asrlarda O‘rta yer dengizidagi eng qudratli davlatga aylanadi. Mil.avv. XV asrdan boshlab, Krit Miken madaniyati inqirozga uchraydi. Pelopones yarim orolidan kelgan axayaliklar istilosi sodir bo‘ladi. Miken davlati o‘zining kuchli dengiz floti orqali qo‘shni davlatlar va xalqlarga tez-tez hujum qilib turgan. Mikena qudratini uning akropoli darvozasidagi sherlar tasviri, akropol binosi ko‘rsatib turadi. Mil.avv. XIII-XII asrlarda Bolqon yarim orolining shimolidan Doriy qabilalari bostirib kiradi. Doriylarning istilosi yunon qabilalarining yeng katta kuchli xarakati yedi. Istilodan keyin yunon qabilalarining joylashuvida katta uzgarishlar sodir buladi. Shimoliy Yunoniston va Kichik Osiyoning shimoli-g‘arbiy soxillarida eoliylar o‘rnashib olgan edilar. O‘rta Yunonistonning sharkiy kismini, Egey dengizidagi orollarning aksariyati va Kichik Osiyo garbiy soxilining o‘rtalarini ioniylar egallaganlar. Peloponnes, Krit, Egey

dengizining janubidagi orollar va Kichik Osiyo -g‘arbiy soxilining janubiy kismini esa doriylar ishgol kilganlar. Peloponnesning shimoliy va markaziy kismida kadimgi axeyyaliklar yashab kolgan e dilar. Ammo doriylar istilosi davrida va undan s o‘ ng axeyyaliklarning anchagina kismi Kiprga borib urnashganlar. Yunoniston axolisi urug‘, qabila va qabilalar ittifokidan tashkil topgan, xar kaysi vodiy va orolda aloxida qabila yashar e di. Yer butun qabila va urug‘ga qarardi. Xar kaysi oila o‘zi uchun ajratilgan yerda ishlar, bog‘dorchilik, dexkonchilik bilan mashg‘ul bo‘lgan. Urug‘doshlar hosil yig‘ib olingach, chorva mollarini umumiy yaylovda boqishardi. Urush vaktlarida urug‘doshlar bir-birlariga yordam berardilar. Yunonlarda xun olish kuchli bo‘lib, o‘ldirilgan urug‘doshlari uchun butun urug‘ qasos olardi. Muhim masalalarni hal kilish uchun butun qabilaning erkaklari tomonidan saylangan urug‘ oqsoqollari xalq yig‘iniga to‘planganlar. Urug‘ doirasidagi ishlarga urug‘ a’zolari tomonidan saylangan urug‘ oqsoqollari rahbarlik qilgan. Qabila ishlariga xam urug‘lardan saylangan nufuzli qabila boshliqlari va harbiylar boshchilik qilgan. O‘sha vaktlarda Yunonistondagi urug‘ va qabilalar orasida tabaqalanish kuchayib, ba’zi urug‘doshlar kambagallashib, boshkalari esa boyib ketgan. Bu dexkonchilik, chorvachilik, hunarmandchilik va savdo-sotiqning rivojlanishi natijasida sodir bo‘lgan edi. Ayni paytda urushda g‘olib chiqqan urug‘ va qabila a’zolarining oqsoqollari, harbiy boshliqlar o‘ljalarning katta kismini olib, boyib ketar edilar. Yunonlar xayotida dehqonchilik muhim o‘rin tutgan. Dexkonlar ko‘prok arpa, zig‘ir, qisman bugdoy ekkanlar. Bog‘dorchilik xam rivojlangan bo‘lib, zaytun daraxtini ekish va parvarishlash alohida ahamiyatga ega bo‘lgan, chunki uning mevasidan zaytun moyi olingan. Uzumchilik ham yaxshi rivoj topgan edi. Yunonlar uzumdan mayning bir qator turlari,