Tarixiy, nazariy va amaliy manbashunoslik
![Tarixiy, nazariy va amaliy manbashunoslik.
Mundarija
Kirish.
Asosiy qism.
I BOB. Tarix ilmida manbashunoslik fanining tutgan o’rni, uning asosiy
xususiyatlari, predmeti, maqsad va vazifalari
I.1 Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad. Manbashunoslik fanining predmeti va
Vazifalari.
I.2 Manbalar turlari hamda manbashunoslikka oid adabiyotlarni tahlili.
II BOB. Manbashunoslikning asosiy yo’nalishlari. Tarixiy, nazariy va amaliy
manbashunoslik
II.1 Tarixiy va nazariy manbashunoslik yo’nalishlari va ularning manbalarni
o’rganishdagi o’rni .
II.2 Amaliy manbashunoslik yo’nalishi.
Xulosa.
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.
Ilovalar](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_1.png)
![O`zbekiston Respublikasida davlat mustaqilligini qo’lga kiritish bilan o`zbek xalqi
tarixida tub burilishi sodir bo’ldi. Mustaqillik xalqimizning o’z huquqlari, milliy o’zligini
tiklashga, ijtimoiy-iqtisodiy va ma`naviy taraqqiyot sari yuz tutishga cheksiz imkoniyatlar
yaratdi. Ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyot sari yo’l tub islohotlar bilan belgilangan bo’lsa,
ma`naviy taraqqiyotga milliy ma`naviyatni tiklash va mustahkamlash, fan, maorif
madaniyatni rivojlantirish, tafakkurga erkinlik berish bilan asoslandi. Bu jarayonda tarix,
tarixiy ong va xotira xalqqa ruhiy kuch-quvvat bagishlovchi, unga ma`naviy ozuqa beruvchi
muhim omil sifatida maydonga chiqdi. O`zbek xalqining haqqoniy tarixini tiklash va xalqni
shu tarix bilan qurollantirish zaruriyati kun tartibidagi dolzarb vazifaga aylandi. O`zbekiston
mustaqillikka erishgach manbashunoslik fanida yangi sahifa ochildi.
Boy tariximizni o’rganishda manbalarning xususan manbashunoslik fanining o’rni
nihoyatda kattadir. Kurs ishimizda biz manbashunoslik fanining predmeti, vazifalari,
yo’nalishlari, manbalar va ularning turlari, manbashunoslikning nazariy muammolari, O‘rta
Osiyo tarixini o‘rganishdagi ahamiyati kabi masalalar mohiyatini ochib beradi.
I.1 Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad. Manbashunoslik fanining
predmeti va vazifalari
O’zbekiston davlat mustaqilligini qo’lga kiritishi bilan tarixiy haqiqatni tiklash
uchun, yangicha va xolis yondashuv, sovet davrida yuzaga kelgan Vatanimiz tarixidagi
noxolisliklar va «oq dog’lar»ni milliy mustaqillik mafkurasi asosida tugatish uchun qulay
shart-sharoit qaror topdi. Bunga bosh mezon sifatida tarixiy dalil va voqealarga, butun
tarixiy jarayonga respublika va uning xalqi manfaatlarini hisobga olgan holda printsipial
baho berish asos qilib olindi. Ўзбек халқининг неча минг йиллик тарихида қандай
мураккаб даврлар, оғир синовлар бўлганини барчамиз яхши биламиз.
Ўзбекистоннинг энг янги тарихи ва биз эришган оламшумул ютуқлар мард ва
матонатли халқимиз ҳар қандай қийинчилик, тўсиқ ва синовларни ўз кучи ва
иродаси билан енгиб ўтишга қодир, деб баралла айтишга тўла асос беради.
Биз аждодларимизнинг ёрқин хотирасини асраб-авайлаб, қалбимизда,
юрагимизда абадий сақлаймиз. Букилмас ирода, фидойилик ва жасорат намунасини
амалда намоён этиб, ўз ҳаётини азиз Ватанимизнинг ҳар томонлама равнақ
топишига бағишлаган устоз ва мураббийларимиз, замондошларимиз билан биз
чексиз фахрланамиз 1
.
1
Эркин ва фаровон, демократии Ўзбекистон давлатини биргаликда барпо этамиз. Ўзбекистон Республикаси
Президенти лавозимига киришиш тантанали маросимига бағишланган Олий Мажлис палаталарининг
қўшма мажлисидаги нутк /Ш.М. Мирзиёев - Тошкент: «Узбекистан» НМИУ, 2016. - 6 б .](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_2.png)
![Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad talabalarda ushbu fan soh’asi
to’g’risida umumiy tushuncha h’osil qilish va ularda qiziqish uyg’otish va O’zbekiston
tarixini manbalar asosida mustaqil o’rganishga h’arakat qildirishdan iborat.
Tarixiy fakt va voqealar bayoni inson xarakteri, malumot beruvchi shaxs, guruh’,
firqa, sulola, mazh’ab va mamlakatlar manfaati yo’lida turlicha talqin qilinishi mumkin.
Masalan, O’zbekiston yaqin tarixi mamlakatimizning X1X asr ikkinchi yarmi va XX
asr boshlaridagi siyosiy voqealar turli davrlarda, manbalarda va turli mualliflar
tomonidan turlicha talqin qilinmoqda. Bular o’z davrida yaratilgan yo zma yo dgorliklar,
tarixiy ’ujjatlar va solnomalarda qanday ba yo n qilingan? Sho’ro davrida qanday
tushuntirildi? Va nih’oyati mustaqillik sharoitida tarixiy adolatni tiklash, manbalar
asosida xolis va obektiv bo’lib o’tgan voqealarni bilishimiz mumkin vakerak. Bu esa
manbashunoslik fanisiz, anbalarga ilmiy yondoshuvsiz mumkin emas. Chunki, o’sha
davrdagi yozma yodgorliklar aksariyati arab alifbosi asosidagi yozuvimizda, bir qismi rus
tilida h’am bitilgan va o’sha davrga xos tarixiy xususiyatlarga ega.
Xulosa, manbashunoslik faniyurtimiz tarixi to’g’risida xolis va obektiv bilim olishga,
o’zligimizni anglashga, boy va qadimiy madaniyatimizni bilishga xizmat qiluvchi tarix
fanining muh’im soh’alaridan biridir.
Manbashunoslik fani tarix ilmining asosiy va muh’im soh’alaridan biri bo’lib, turli
(moddiy, etnografik, yozma va boshqa) manbalarni o’rganish h’amda ulardan ilmiy
foydalanishning nazariyva amaliy jih’atlarini o’rganadi.
Tarixiy manba deganda nimani tushunamiz?
Tarixiy manba deganda uzoq o’tmishdan qolgan, tabiat va jamiyatning malum
bosqichdagi kechmishini o’zida aks ettirgan moddiy va manaviy yodgorliklarni
tushunamiz.
Moddiy yodgorliklarga - qadimiy obidalar,manzilgoh’lar va mozarlar, shah’arlar,
qasrlar va qalalar xarobalari, uy-ro’zg’or buyumlari va boshqalar kiradi. Manaviy
yodgorliklar deganda qadimgi yozuvlar, xalq og’zaki ijodi namunalari, afsonalar, yozma
yodgorliklar – bitik, qo’lyozma kitob, hujjatlar va arxiv materiallari tushuniladi.
Umuman, tarixiy manba inson ijtimoiy faoliyati natijasidapaydo bo’lgan va uning
xususiyatlarini o’zida aks ettirgan moddiy va manaviy yodgorliklardan iboratdir. Ularni
o’rganadigan fanni biz manbashunoslik deymiz. Manbashunoslik fani ijtimoiy fan](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_3.png)
![soh’asida asosan ikki xil bo’lishi mumkin-tarixiy manbashunoslik va adabiy
manbashunoslik. Bizning maqsadimiz tarixiy manbashunoslikni o’rganishdir.
Manbashunoslik fanining vazifalariga kelsak tarixiy manbalarni qidirib topish, ularni
ro’yxatga olish, turkumlash, chuqur va atroflicha tadqiq etish, manbada o’z aksini topgan
yoki bayon etilgan voqealar, keltirilgan faktlarni to’la va obektivligini aniqlash,
manbaning tarix fani taraqqiyotini o’rganishdagi ah’amiyatiga bah’o berish,
manbashunoslikningasosiy vazifasi h’isoblanadi.
Tarixiy manbalarni, ularning umumiy xarakteri, o’tmishni o’zida aks ettirishga qarab
quyidagi olti asosiy guruh’ga bo’lish mumkin.
Malumki, kishilik jamiyati tarixi qariyb 40 ming yillik davrni o’z ichiga oladi, lekin
yozuv paydo bo’lganiga esa ko’p vaqt o’tganicha yo’q. Masalan, tsivilizatsiyaning ilk
o’choqlaridan biri bo’lmish Markaziy Osiyoda dastlabki yozuv arameycha xat negizida
taxminaneramizdan avvalgi birinchi ming yillik o’rtalarida paydo bo’lgan. Xat tarixchisi
Erkin Oxunjonovning malumotiga ko’ra, yurtimizda arab istilosiga qadar o’n sakkiz
yozuv turi mavjud bo’lgan ekan. Lekin, afsuski, ko’h’na tariximizni o’zida aks ettirgan
yozma yodgorliklarning katta qismi bizning zamonamizgacha etib kelmagan. Ularning
ko’pchiligi bosqinchilik urushlari vaqtida, qolaversa tabiiyofatlar oqibatida yo’q bo’lib
ketgan.
İlk tarixning ayrim lavh’alari o’tmishdan qolgan va insonning ijtimoiy faoliyati bilan
bog’liq bo’lgan moddiy yodgorliklarda, aniqrog’i ularning bizgacha saqlangan qoldiqlari
etib kelgan.
I.2 Manbalar turlari hamda manbashunoslikka oid adabiyotlarni tahlili
Malumki, kishilik jamiyati tarixi qariyb 40 ming yillik davrni o’z ichiga oladi, lekin
yozuv paydo bo’lganiga esa ko’p vaqt o’tganicha yo’q. Masalan, tsivilizatsiyaning ilk
o’choqlaridan biri bo’lmish Markaziy Osiyoda dastlabki yozuv arameycha xat negizida
taxminaneramizdan avvalgi birinchi ming yillik o’rtalarida paydo bo’lgan. Xat tarixchisi
Erkin Oxunjonovning malumotiga ko’ra, yurtimizda arab istilosiga qadar o’n sakkiz
yozuv turi mavjud bo’lgan ekan. Lekin, afsuski, ko’h’na tariximizni o’zida aks ettirgan
yozma yodgorliklarning katta qismi bizning zamonamizgacha etib kelmagan. Ularning
ko’pchiligi bosqinchilik urushlari vaqtida, qolaversa tabiiyofatlar oqibatida yo’q bo’lib
ketgan. Xullas, moddiy (ashyoviy) manba deganda ibtidoiy odamlar istiqomat qilgan va
dafn etilgan joylar, ularning meh’nat vaurush qurollari, bino va turli inshootlar (qala va](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_4.png)
![qasrlar, h’ammomlar va karvonsaroylar, h’unarmandchilik ustaxonalari h’amda suv
inshootlari va boshqalar)ning qoldiqlari, uy-ro’zg’or buyumlari va zebziynat aqinchoqlari
tushuniladi. Moddiy yodgorliklarni qidirib topish va o’rganish ishlari bilan arxeologiya
ilmi (yunon, arxeo -qadimiy, logos – ilm; o’tmish h’aqidagi ilm; kishilik jamiyatining
uzoq o’tmishni o’rganuvchi ilm, qadimshunoslik) shug’ullanadi
Xalqlarning kelib chiqishi bilan bog’liq bo’lgan material va malumotlar etnografik
manba h’isoblanadi. Masalan, xalq, qabila va urug’ nomlari, inson qo’li va aql –zakovati
bilan yaratilgan qurolva buyumlarning naqsh va bezaklari, kishilar ongida, shuningdek,
og’zaki va yozma adabiyotda saqlanib qolgan o’tmish urf-odat va ananalari, kishilarning
turmush tarzi etnografik manba h’isoblanadi. Bularning barchasini etnografiya(yunon,
etnos – xalq, grapxo – yozaman, xalq h’aqida malumotlar; xalqshunoslik) ilmi tekshiradi
va o’rganadi.
Lingvistik manbalar deb tilimizdagi, aniqrog’i uning leksik-so’z boyligi tarkibidagi
uzoq o’tmishdan qolgan, ijtimoiy – iqtisodiy, mamuriy va yuridik atamalar, masalan,
xiroj- o’rta asrlarda ah’olidan, asosandeh’qonlardan olinadigan asosiy soliq; daromad
solig’i; ushr– daromadning o’ndan bir qismini tashkil etgan soliq; zakot– chorva va
mulkdan kambag’allar uchun yiliga bir marta olinadigan soliq; cuyurg’ol– shah’zodalar
va amirlarga toju taxt oldida ko’rsatgan katta xizmatlari uchun beriladigan er-
suv;tansuqot – kamyob, etiborga molik buyum, mato; podshoh’lar, xonlar va nufuzli
kishilarga qilinadigan tortiq; cherik- qo’shin; qorovul- qo’shinning oldi va yon
tomonlarida boradigan maxsus h’arbiy bo’linma; xalifa –Muh’ammad payg’ambarning
o’rinbosari, o’rta asrlarda arab musulmon feodal davlatining boshlig’i; mirishkor –
to’g’risi – miri shikor, podshoh’ va xonlarning ov qushlari va ov h’ayvonlarini tasarruf
etkvchi mansabdor; mirob – suv taqsimoti bilan shug’ullanuvchi mansabdor; qozi –
shariat asosida ish yurituvchi sudya; yorlig’-o’rta asrlarda h’ukmdor tarafidan beriladigan
rasmiy h’ujjat; vaqfnoma –masjid, madrasa, xnaqoh’ va mozorlarga inom etilgan yer -
suv haqidagi tuzilgan maxsus h’ujjat va boshqa atamalar juda ko’p uchraydi. Bu va
shunga o’xshash atamalar shubh’asizqimmatli tarixiy material bo’lib, ajdodlarimizning
ijtimoiy – siyosiy h’ayotini o’rganishga yordam beradi. Ularning kelib chiqishi va
etimologiyasini lingvistika (lotin, lingua – til) fani o’rganadi.
Xalq og’zaki adabiyoti](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_5.png)
![Og’zaki adabiyot madaniyatning eng qadimgi qismi bo’lib, uning ildizi ibtidoiy
jamoa va ilk feodalizm tuzumiga borib taqaladi. Og’zaki adabiyotning ayrim namunalari
qadimgi yunon tarixchilari, shuningdek, Tabariy, Masudiy, Beruniy, Firdavsiy, İbn al-
Asir kabi sharq olimlarining asarlari orqali bizgacha etib kelgan. Kayumars, Jamshid va
Siyovush h’aqidagi afsonalar, Amort va Sparetra, To’maris va Shiroq h’aqidagi qissalar
shular jumlasidandir.
Urug’chilik davri tarixini, ayniqsa, patriarxal – munosabatlarini o’rganishda
“Alpomish”, “Go’ro’g’li” kabi dostonlar,shuningdek, xalq ertaklari, marosim qo’shiqlari,
matal va topishmoqlarning roli h’am benih’oyat kattadir. Bu xalq durdonalari turli
ijtimoiy tabaqaga mansub kishilarning turish – turmushi, manaviy qiyofasi, urf-odati,
ayniqsa, uzoq o’tmishda h’ukm surgan ijtimoiy munosabatlar h’aqida qimmatli malumot
beradi. Tarixiy manbalarning bu turi bilan folklor (nem. Folk – xalq, lore – bilim;
donishmandlik, xalq donoligi) fani shug’ullanadi.
Yozma manbalar
YOzma manbalar tarixiy manbalarning muh’im va asosiy turidir. İnsonning ijtimoiy
faoliyati, aniqrog’i kishilarning o’zaro munosabatining natijasi o’laroq yaratilgan va
o’sha zamonlarda sodir bo’lgan ijtimoiy-siyosiy voqealarni o’zida aks ettirgan manba
sifatida o’rta asr (U1-X1X asrlar) tarixini o’rganishda muh’im o’rin tutadi. YOzma
manbalar o’z navbatida ikki turga bo’linadi:
1. Oliy va mah’alliy h’ukmdorlar mah’kamasidan chiqqan rasmiy h’ujjatlar
(yorliqlar, farmonlar, inoyatnomalar, moliyaviy-h’isobot daftarlari, rasmiy
yozishmalar).
İjtimoiy-siyosiy, ayniqsa, iqtisodiy munosabatlarga oid masalalarni o’rganishda
rasmiy h’ujjatlar, moliyaviy - h’isobot daftarlari va yozishmalarning ah’amiyati
benih’oya kattadir. Rasmiy h’ujjatlar ijtimoiy-siyosiy h’ayotni malum yuridik shaklda
bevosita va ko’p h’ollallarda aynan qayd etishi bilan qimmatlidir.
Lekin ularning orasida, ayniqsa, rasmiy yozishmalarda soh’talari h’am uchrab turadi.
Shuning uchun h’am ulardan foydalanilganda diqqat-etibor va zo’r eh’tiyotkorlik talab
qilinadi. Hujjatlar ustida ish olib borganda, undan biron ijtimoiysiyosiy voqea yoki faktni
talqin etish uchun foydalanish jarayonida, bittasi bilan kifoyalanmasdan, o’xshash bir
necha h’ujjat, manbalarni qo’shib o’rganmoq zarur, chunki bitta h’ujjatda faqat bir
kelishuv yoki fakt ustida gap boradi. Shuning uchun faqat bir h’ujjat bilan malum](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_6.png)
![ijtimoiy-siyosiy masala ustada qatiy fikr yuritib, umumlashtirib qatiy xulosaga kelib
bo’lmaydi.
2.Tarixiy, geo-kosmografik h’amda biografik asarlar.
Tarixiy, geo-kosmografik, h’amda biografik asarlar to’g’risida shuni aytish kerakki,
ular h’ukmron sinfning topshirig’i bilan yozilgan va shu tufayli ularning sah’ifalarida
ko’proq podshoh’lar va xonlarning, amirlar va yirik ruh’oniylarning h’ayoti va faoliyati
yoritilgan, moddiy boylik yaratuvchimeh’natkash xalqning tarixi esa ko’p h’ollarda
chetlab o’tilgan.
Xullas, bu asarlarda, yani yozma manbalarda h’ukmron feodal sinfning dunyoqarashi
o’z ifodasini topgan, o’sha sinfning maqsad va manfaatlari ifoda etilganligi bilan ajralib
turadi.
Mo’jaz rasm-miniatyuralar
X-XIX asrlar davomida qo’lyozma kitoblarini ziynatlash uchun yaratilgan nafis
mo’jaz rasmlar h’am tarixiy manba bo’lib xizmat qiladi. Yurtimiz tarixi va moddiy
ashyolar, hunarmandchilik, kiyim-kechak, memorlik obidalari va umuman moddiy
madaniyatimiz xususiyatlarini o’rganmoqchi bo’lsak, nafis mo’jaz tasviriy sanat
namunalari- miniatyura rasmlar qimmatli manba rolini o’taydi. Chunki ularda tarixiy
ashyolar tasviri aynan, bazan badiiy ijod xususiyatlariga moslashtirilgan h’olda aks
ettiriladi.
Masalan, buyuk musavvir ustod Kamoliddin Beh’zodning “Samarqanddagi
Bibixonim masjidining masjida qurilishi” nomli mashh’ur rasmini eslatish kifoya. Bu
rasmda XU asrdagi qurilish jarayoni, unda ishtirok etayotgan ustalar to’g’risida
mukammal tasavvur beriladi. Bunday rasmlardan tarixni o’rganishda tasviriy vosita
sifatida unumli foydalanish mumkin. Biz so’nggi yillarda chop etilgan manbalarda
ulardan shunchaki befarq foydalanishlarini ko’rishimiz mumkin.
Umuman, bizgacha etib kelgan qadimgi devoriy rasmlar va qo’lyozma kitoblarga
ishlangan h’amda aloh’ida muraqqalardagi rasmlar ah’amiyati juda katta. Ko’rib
chiqqanimizdek, manbashunoslikfani tadqiqot manbalari juda ko’p va xilma-h’il bo’lib,
biz eng asosiylari to’g’risida malumot berdik. Shu kunlarda texnika tarqqiyoti
munosabati bilan yana tovushli manba, foto manba, kinotelevidenie manbalari va internet
materiallari h’am paydo bo’lib, ular ananaviy manbalarni inkor etmaydi, balki o’shimcha](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_7.png)
![vosita bo’lib xizmat qilishi mumkin. Ayniqsa kompakt disklarni yaratilishi turli yangi
pedagogik vositalarni qo’llash imkonini yaratadi.
Manbashunoslik fani tarix ilmining fundamental yo’nalishi bo’lib, bu soh’ada faoliyat
olib borish uchun bir necha til va yozma manbalar to’g’risida katta bilim va tajribaga ega
bo’lish talab qilinadi.
II.1 Tarixiy va nazariy manbashunoslik yo’nalishlari va ularning manbalarni
o’rganishdagi o’rni
Manbashunoslikning yo’nalishlari asosiy maqsad va vazifalari Manbashunoslik fani
asosan ikki yo’nalishga ega bo’lib, u nazariy manbashunoslik va amaliy
manbashunoslikdan iboratdir. Biz quyida nazariy manbashunoslik xususiyatlarini bayon
etamiz.
Nazariy manbashunoslik (yo’nalishi) Nazariy manbashunoslik yo’nalishi amaliy
manbashunoslik tajribasini umumlashtiradi, yozma manbalarni vujudga kelishi va
ularning real tarixiy sharoitni o’zida aks ettirish qonuniyatlari, manbalarni izlab topish,
turkumlash, tavsifga olish, tartibga solish asoslarini ishlab chiqadi va ularni ilmiy
muomalaga kiritishning, amaliy o’rganishning eng maqsadga muvofiq asosiy usul va
yo’llarini aniqlaydi va amaliyotga tavsiya etadi. Ular quyidagilardir.
Manbalarni turkumlash
Sharq yozma manbalarni turkumlashning yagonaaniq bir qoidasi h’ozirgacha ishlab
chiqilmagan. Mavjud qo’lyozma manbalar fih’risti bir qismi asarlar tili nuqtai nazaridan
kelib chiqib tuzilgan. Masalan, Angliyaning Britaniya muzeyida saqlanayotgan sharq
qo’lyozmalari yirik sharqshunos Charlz Riyotomonidan ularning qaysi tilda yozilganiga
qarab, arab, fors va turkiy tildagi qo’lyozmalarni aloh’ida, aloh’ida tavsifga olib fih’rist
tuzgan. Frantsiya poytaxti Parijdagi Milliy kutubxonadagi saqlanayotgan sharq
qo’lyozmalari h’aqida Edgar Bloshe h’am shu tartibda katalog tuzgan.
Toshkentdagi Abu Rayh’on Beruniy nomidagi Sharqshunoslik instituti xazinasidagi
qo’yozmalar birinchi bor saqlanayotgan tashkilot “O’zbekiston Fanlar Akademiyasi
Sharq qo’lyozmalari majmuasi” nomi ostida turli tildagi va turli mavzudagi asarlar
tavsifga olinib, ularning o’n bir jildda nashr etilgan. Hozir qo’lyozmalarni qaysi fan
soh’asiga oidligiga qarab tavsifga olish boshlab yuborilgan mana shunday kataloglar
chop etilmoqda.](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_8.png)
![Bazi manbashunoslar qo’lyozmalarni mazmuniga qarab,asarda qaysi masala bayon
etilganiga qarab, turkumlashni lozim topsalar, ularning boshqa bir guruh’i asarning kelib
chiqishiga, yani qaerda va qachon yozilganligiga qarab turkumlashni maqul ko’radilar.
Yana bir guruh’ olimlar esa ularnirasmiy h’ujjatlar, tarixiy, geokosmografik va
biografik asarlar kabi turlarga bo’lib o’rganishni tavsiya qiladilar.
Manbalarni avtograf – yani muallifning o’z qo’li bilan ekanligiga qarab yoki
ko’chirilgan nusxa ekanligigi qarab turkumlash h’ollari h’am uchraydi.
Hozirgi paytda tarixchi manbashunoslar manbalar ustida ishlashning faqat bittasiga,
yani ularning turlariga qarab tadqiq etishni maqsadga muvofiq deb h’isoblaydilar. Chunki
boshqa tadqiqot yo’llari yozma manbani chuqur va atroflicha o’rganish h’amda tah’lil
qilish vazifalariga to’la javob bera olmaydi.
Birinchidan, tarixiy manbalar ichida faqat bir masala – ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy,
madaniy va boshqaga butunlay bag’ishlangan asar deyarli yo’q yoki juda kam.
Til bo’yicha manbalarni o’rganish yomon emas, lekin biror mavzuga oid manbalarni
o’rganganda, faqat bir yoki ikki tilda yaratilgan asarlar bilan chegaralanish tadqiqot
ilmiy qiymatini pasaytiradi.
Mana shularni inobatga olganda, tarixiy manbalarni turlariga va qaysi davr
voqealarini aks ettirganligiga qarab turkumlash maqsadga muvofiqdir. Avvalgi paytlarda
talaygina markaziy oliy o’quv yurtlarida o’qitilgan “CCJM tarixi manbashunosligi” va
“O’rta asrlar tariximanbashunosligi” darsliklari mana shu qoidaga asoslangan.
B. A. Ah’medov “O’zbekiston tarixi (o’rta asrlar) manbalari”ni (yozma manbalarni)
quyidagi uch turga bo’lib o’rganishni tavsiya qilgan: 1) Ashyoviy manbalar, yani
arxeologik qazishlar natijasida topilgan ashyolar; 2) rasmiy h’ujjatlar; 3) tarixiy, geo-
kosmografik h’amda biografik asarlar. Ushbu turkumda qayd etilgan arxeologik yoki
ashyoviy manbalar, yani qadimda ajdodlarimiz turmush tarzi va ijtimoiy faoliyatini
o’rganish uchun asosiy manba bo’lib xizmat qiluvchi manbalar asosan arxeologiya fani
tomonidan o’rganiladi va biz uchun qo’shimcha yoki yordamchi dalil sifatida
tadqiqotlarga jalb etilishi mumkin.
Bizning fikrimizcha, O’zbekiston tarixi yozma manbalarini asasan ikki turga bo’lib
o’rganish maqul ko’rinadi.
1) rasmiy h’ujjatlar – yorliqlar, farmonlar, inoyatnomalar, vaqfnomalar, h’isob-kitob
daftarlari, rah’nomalar, rasmiy yozishmalar, maktublar va boshqalar. Umuman, tarixiy](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_9.png)
![h’ujjatlarning o’ttizdan ortiq turi mavjud. Hujjatlar ijtimoiy-siyosiy h’ayotni bevosita
qayd etishlari, yani feodal eregaligi, ijtimoiy munosabatlar, davlat tuzilishi va shunga
o’xshash masalalar bo’yicha daliliy malumotga boyligi bilan tarixiy manbalarning boshqa
turlaridan ajralib turadi. Ular asosan h’ujjatshunoslar tomonidan maxsus o’rganilsa-da,
tarixiy manba sifatida manbashunoslikda ilmiy qiymati juda katta.
2) tarixiy, geo-kosmografik, agiografik h’amda biografik asarlar.
Tarixiy, geo-kosmografik, agiografik h’amda biografik asarlarda rasmiy h’ujjatlarga
nisbatan tarixiy voqea va h’odisalar keng va to’la yoritiladi. Shuning bilan bir qatorda
ularda faktik materialning boyligi ko’zga tashlanadi.
YOzma manbalarni faqat zikr etilganlaribilan cheklab bo’lmaydi. Xususan, badiiy
adabiyotlarda h’am tarixiy voqealar, shaxslar to’g’risidagi malumotlar bayoni mavjud
bo’lib, faqat ularning o’ziga xos bayon uslubi, badiyatini nazardan qochirmasdik kerak.
Chunki tarixchi bor h’aqiqatni yozishi kerak bo’lsa, shoir yoki ijodkor badiiy to’qima,
bo’rttirish, mubolag’aga yo’l qo’yish, yani o’z istagiga muvofiq tasvirlash imkoniga ega.
Masalan,Alisher Navoiy badiiy asarlarida shoir davriga va zamondoshlariga oid qimmatli
fikr, muloh’azalar mavjud. Xususan, uning asarlaridagi shoir biografiyasiga oid
malumotlar asosida İzzat Sulton
“Navoiyning qalb daftari” nomli kitob yozib, unda Alisher Navoiy biografisini
tiklashga h’arakat qilgan.
Alisher Navoiyning “Xamsa” asari tarkibidagi dostonlarida h’am tarixiy malumotlar,
xususan Mirzo Ulug’bek shaxsi va uning ilmiy merosi to’g’risida juda qimmatli malumot
mavjud.
YOzma manbalardagi o’ziga xoslikning biri shuki, ularda bayon etilgan voqea,
h’odisalarga subektiv yondoshuv, ayrimlarini xaspo’shlash yoki buzib talqin h’ollari
uchrab turadi. Bunday asarlar ustida tadqiqot olib borilganda ularga tanqidiy yondoshish
talab etiladi. Bu esa manbashunoslikning asosiy ilmiy talab va printsiplaridan biridir.
Tarixiy manbalarni aniqlash, tanlash va tah’lil etish
Nazariy manbashunoslikda eng zarur tarixiy manbalarni aniqlash, tanlash va nih’oyat
uni ilmiy tah’lil qilish h’ar qanday katta kichik tadqiqotning dastlabki bosqichi
h’isoblanadi.](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_10.png)
![Tanlangan mavzuning ilmiy h’amda nazariy jih’atdan to’g’ri h’al etilishi ko’p
jih’atdan h’ar qanday tadqiqotningasosi, poydevorini tashkil etadigan manbaning sifat va
salmog’iga, yani mukammalligiga va faktik materialga boyligiga bog’liqdir.
Manbashunoslik talablaridan biri shuki, biror mavzuni tadqiq etishda bir emas, balki
bir necha manbalar turiga – rasmiy h’ujjatlar, solnomalar, geokosmografik, agiografik va
biografik asarlarga asoslanib, ulardagi malumotlarqiyosiy solishtirilib tah’lil etilsa ilmiy
tadqiqot saviyasi oshib, xulosa va umumlashmalar ishonarli va asosli bo’lib, uning ilmiy
ah’amiyati h’am katta bo’lishi shubh’asizdir.
Tadqiqot uchun yozma manbalarning qaysi biriasosiy va qaysilari yordamchi rol
o’ynashi tanlangan mavzuning xarakteriga bog’liqdir. Masalan, iqtisodiyijtimoiy
masalalarni o’rganishda rasmiy h’ujjatlar asosiy birlamchi manba rolini o’taydigan
bo’lsa, siyosiy h’amda madaniy h’ayotni yoritib berishda solnomalar – tarixiy asarlar va
biografik tazkiralarh’amda adabiy-badiiy asarlar etakchi o’rinda turadilar. Lekin shunga
qaramay,ilmiy tadqiqot olibborishda faqat asosiy h’isoblangan birgina birlamchi manba
bilan kifoyalanib qolmay, imkon qadar boshqa ikkinchi darajali manbalarga murojaat
etish, ularni h’am tadqiqotga jalb etish maqsadga muvofiqdir.
Manbashunos olimlarning tajribasi shuni ko’rsatadiki, aksariyat tarixiy asarlar
ijtimoiy-iqtisodiy masalalar h’amda madaniy h’ayotga oid qimmatli malumotlarga boy
bo’ladi. Rasmiy h’ujjatlarda va biografik asarlarda esa siyosiy tarixga oid qimmatli
faktlarni, tarixiy asarda yo’q malumotlarni uchratish mumkin.
II.2 Amaliy manbashunoslik yo’nalishi
Amaliy manbashunoslik yo’nalishi bevosita yozma manbalarni nazariy
manbashunoslik tavsiyasiga binoan o’rganish, izlab topish, tavsif etish va o’zi topgan,
mavzu uchun yangi va kerakli malumotlarni ilmiy muomalaga olib kirishni nazarda
tutadi.
Amaliy manbashunoslikda tadqiqotchi o’zi uchun tanlab olgan biror mavzuga oid
manbalarni tanlab olgandan keyin ularning h’ar birini tashqi yoki moddiy –texnik
belgilari va ichki mazmuniga ko’ra guruh’larga ajratib ilmiy tah’lil etishi lozim.
Manbalarni tashqi belgilari yoki moddiy-texnik malumotlari deganda qo’lyozma
kitob yoh’ud h’ujjat bitilgan qog’ozning o’lchami,qog’ozi, varaqlar soni, muqovasi,matn
o’lchami, xati, siyoh’i, xattoti, asar nomi, muallifi, kitobat tarixi, joyi kabi malumotlar
nazarda tutiladi. Bu malumotlar asar yozilish sabablari, uning yozilgan joyi va o’sha](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_11.png)
![vaqtdagi texnik taraqqiyot va ijtimoiy-siyosiy muh’itni o’rganishda muh’im ah’amiyatga
ega. Bu malumotlarni aniqlamay turib, asarda bayon etilgan voqealar h’aqida,
umumanasar h’aqida to’g’ri va to’la tasavvurga ega bo’lish, uning xususidafikr bildirish
mumkin emas.
Qo’lyozma kitoblarning muallifi, asar nomi, yozilgan vaqti va joyini aniqlash qiyin.
Chunki qadimgi qo’lyozmalarda bugungi kundagikitoblardagi kabi muqovaning
o’zidayoq asar nomi, muallif nomi, kitob boshlanishi va oxiridagi kabi zaruriy
malumotlar keltirilmagan. Bazi h’ollarda asar oxiri-xotimada uning ko’chirilgan vaqti va
joyi h’amda kotibning nomi qayd etiladi, xalos.
Malumotlar keltirilmagan taqdirda, asarning matni, yozilish va kitobati tarixi,
qog’ozi, xati h’amda tili va til uslubiga qarab tah’minan aniqlanadi. Bunday
malumotlarni aniqlash tadqiqotchidan katta h’ayotiy tajriba va yuksak malakani talab
qiladi va bu ancha qiyin va masuliyatli ishdir. Bunday masalalarni mashh’ur kitob
bilimdoni İbodulla Odilov, Abduqodir Murodov, Abdulla Nosirov kabi yuksak malakali
mutaxassislargina bir necha yozma manbalarni solishtirish, qiyoslash asosida h’al qilishi
mumkin.
Asar muallifi va uning shaxsini aniqlash qo’lyozma kitobning ilmiy tah’lil etishda
katta ah’amiyatga ega. Bu asarning yaratilish tarixi va uning yozilishiga sabab bo’lgan
ijtimoiy-siyosiy muh’itni aniqlab olish uchun h’am zururdir.
Odatda, qadimgi qo’lyozma asarlarda ko’p h’ollarda muallifning ismi malum va
ko’zga tashlanadigan joyda, masalan, asarning boshi yoki oxirida qayd etilmaydi.
Bazan u muqaddima qismida, yoki asar o’rtasida, voqealar bayoni orasida biron
masala yuzasidan tilga olinadi. Ko’p h’ollarda esa muallif o’zining h’aqiqiy ismini
aytmay, “faqiru h’aqir”, “ojiz va xoksor”, “bu g’arib banda” deb atash bilangina
kifoyalanadi. Bunday h’ollarda asar varaqma-varaq, satrma-satr, aloh’ida etibor va
sinchkovlik bilan o’rganilishi lozim. Shunday h’am bo’ladiki, asarning biron erida
muallif o’zi, otasi yoki yaqinlari h’aqida bir-ikki kalima aytib o’tadi. YOki bayon
etilayotgan vlqeaga o’zining munosabatini (masalan, “Abdullaxon taxtga o’tirgan vaqtda
kamina Hofizi Tanish ibn Mir Muh’ammad 33 yoshda edim”) bildiradi.
Asar muallifining shaxsi, yani uning qaysi ijtimoiy guruh’ga mansubligi, uning
dunyoqarashini aniqlash uchun asarning umumiy g’oyaviy yo’nalishini to’g’ri
belgilab olish uchun muh’im ah’amiyat kasb etadi.](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_12.png)
![Manbalarni ichki belgilariga qarab tah’lil etish Manbalarni ichki belgilariga qarab
tah’lil etish deganda qo’lyozma asarning tarkibi va mazmunini tah’lil qilish, tushuntirish,
g’oyaviy-siyosiy saviyasi va ilmiy qiymatini aniqlash masalalari anglashiladi.
Qo’lyozma asarning ilmiy qiymatini unda nimalar bayon etilganligi, voqea -
h’odisalarga muallifning xolismunosabati, keltirilgan dalil va malumotlarning to’g’riligi
va oldinga surilgan fikrva g’oyalar bilan belgilanadi.
Tarixiy asarning asl nusxa, original bo’lishi yoki kompilyativ – yani boshqalar
malumotlarni terib yoki aynan keltirishi, to’la va noqisligi, qisqaligi, voqealarning qay
tarzda bayon etilishi h’am muh’im ah’amiyat kasb etadi.
İlmiy tadqiqotlarda original va mo’tabar qo’lyozmalarga tayanib ish olib borish h’ar
bir dalil va malumot, raqamlar eng ishonchli, nodir, birlamchi manbalardan olinishi
kerak. Boshqalar kitobida keltirilgan malumotlardan saqdanish lozim.
O’tmish jamiyat sharoitida yozilgan asarlarning mualliflari ko’pincha o’zlari
keltirayotgan dalillardan to’g’ri xulosa chiqarmaydilar, ularning fikrlarida noaniqlik,
chalkashlik va qarama-qarshilik h’am uchraydi. Bu tabiiy h’ol, albatta chunki ular yashab
ijod etgan muh’itning o’zi ziddiyatlar bilan ajralib turar edi.
YOzma manbalarda qarama-qarshi fikrlar bilan bir qatorda xolisona muloh’azalar
h’am uchraydi. Bunday paytlarda muallif ko’pincha o’z fikr va muloh’azalarini pardozli
iboralar va istiorali so’zlar orasiga yashiradi, goroskop – odam tug’ilganda uning
taqdirini yoki biron ulug’ shaxs ishtirokida sodir bo’lishi mumkin bo’lgan muh’im
voqeaning natijasini sayyoralarning o’sha paytdagi h’olati va o’rniga qarab maxsus
jadvallar vositasida oldindan belgilash, shuningdek, ko’p asr avval bo’lib o’tgan va aynan
muallif bayon qilmoqchi bo’lgan voqeaga o’xshash faktlarni misol tariqasida keltirish
yo’li bilan bayon etganlar.
Manbaning tarkibi va mazmunini ilmiytah’lil qilishdan kuzatilgan maqsad, uning
muh’im va qimmatli tomonlarini aniqlash, unda keltirilgan dalillarning ishonchliligi va
to’g’risini boshqalaridan ajrata olish h’amda eng muh’imi asarda bayon etilgan voqeani
xolis tarixchi nuqtai-nazaridan turib bah’olay olishdan iboratdir.
Manbashunoslik talablaridan biri shuki, yozma manbani faqat uning bir o’zida
keltirilgan dalil va malumotlarga qarab bah’olab bo’lmaydi. Bazi h’ollarda keltirilgan
dalil soxta, bayon etilgan voqea esa soxtalashtirilgan bo’lishi h’am mumkin. Shuning
uchun h’am biron asar h’aqida qatiy bir fikr aytishdan avval uni o’ziga o’xshash boshqa](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_13.png)
![asar bilan solishtirib ko’rish, keltirilgan dalillarni bir-biri bilan solishtirish va tekshirish
zarur.
Amaliy manbashunoslik qadimgi davrlardan boshlab to shu kungacha malum
darajada tajriba to’pladi. Ko’plab yozma yodgorliklarning eng asosiylari asl nusxada-
faksimilesi, tanqidiy matni, tarjima va izoh’li tarjimasi amalga oshirilib, chop etishga
erishildi. Turli qo’lyozma fondlari, kutubxona va muzey, shaxsiy majmualardagi yozma
yodgorliklar tavsifi fih’rist-kataloglarda elon qilinib, ularda amalga oshirilgan
manbashunoslik soh’asidagi tadqiqotlar natijalari umumlashtirildi.
Xullas, manbalarni o’rganish bo’yicha amalga oshirilgan ishlar, tajribalar
umumlashtirilib, kelshusida amalga oshirilajak tadqiqotlar uchun eng qulay va istiqbolli
tadqiq metod va usullarini aniqlab, belgilab va ishlab chiqib, ularning eng zamonaviylari
va samaradorlarini amaliyotga qo’llashni tavsiya etish zarur.
So’nggi paytda zamonaviy kompyuterlarning yozma manbalarni tadqiq etish
imkoniyatidan foydalanish vaqti keldi. Buo’rinda zamonaviy talaba va pedagog inturnet
xizmatidan bemalol foydalana olishi talab etiladi.
Umuman, nazariy va amaliy manbashunoslik biri-birini to’ldiradi, biri ikkinchisi
uchun asosiy tadqiqot yo’nalishi va uslublarini belgilasa, ikkinchisi birinchisi uchun
faktik material jamlab, asos bo’lib xizmat qiluvchi dalillarni yig’adi.
Amaliy manbashunoslik nazariy bilim va tajriba asosida manbashunoslikning
konkret, muayyan soh’asi, bo’limi, davri masalasi yoki biror manba yuzasidan amaliy,
praktik tadqiqot olib boradi, arxiv, muzey, kutubxona va shaxsiy majmualarda mavjud
yozma manbalarni o’rganib, eng qimmatlilarini ilmiy muomalaga olib kirib, keng
jamoatchilikmanaviy mulkiga aylantiradi.](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_14.png)
![Хулоса
Марказий Осиё халқлари тарихини ўрганишда юқорида қайд этганимиз–
манбашунослик йўналишини ҳал қилувчи соҳа сифатида алоҳида таъкидлаш
лозим. Ҳаққоний тарихни манбалар асосида, далил ва исботли тарзда ўрганиш
муҳим методологик талаб сифатида белгилаб қўйилган.
Манбашунос кадрлар қадимги тиллар – юнон, классик араб, қадимий
хитой, ўрта форс, суғдий, хоразмий, бохтарий, эски уйғур ва бошқа тиллардан
хабардор бўлишлари муҳим. Шу мақсадларда кадрлар тайёрлашнинг бевосита
амалий аҳамиятини баҳолаш учун бир мисол кифоя: ҳозир Марказий Осиё
мустақил республикалари, Шарқий Туркистон (ХХР Уйғур автоном райони) ва
бошқаларда сақланаётган юз минглаб қўлёзмалар, миллионлаб ҳужжатлар ўз
тадқиқотчиларини кутмоқда. Фикримизча, бу тоифа кадрлар тайёрлаш ишида
умумшарқшунослик, филологик ва тарих йўналишида таълим тизимини
бевосита Тошкент давлат шарқшунослик институти доирасида махсус
уюштирилгани ўзини тўла оқлаб келмоқда.](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_15.png)
![foydalanilagan adabaiyotlar ro’yhati
Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. – T.: O‘zbekiston, 1998.
1. Karimov I.A. Yuksak ma’anviyat – yengilmas kuch. – T.: Ma’naviyat, 2008.
2. Karimov I.A. O‘zbekiston mustaqilikka erishish ostonasida. – T.: O‘zbekiston, 2011.
Saidqulov T.S. Ocherki istoriografii istorii narodov Sredney Azii. chast I. – T.:
O‘qituvchi, 1990.
3. Madraimov A., Fuzailova U. Tarixiy manbashunoslik. O‘quv qo‘llanma. – T.: Fan,
2010.
4. Ahmedov B. O‘zbekiston tarixi manbalari (qadimgi zamon va O‘rta asrlar). – T., 2001.
5. Bo‘riyev. O. Temuriylar davri yozma manbalarida Markaziy Osiyo. – T., 1997.
6. Doniyorov A. Etnograficheskiye issledovaniya v Uzbekistane v XX veke: osnovniye
etapi, problemi, perspektivi razvitiya. Avtoref. diss. ... dokt. ist. nauk. – Tashkent,
2003
7. Ilhomov Z. Tarix fani metodologiyasi. – T., 2013.
8. Saidboboyev Z. Yevropada O‘rta Osiyoga oid tarixiy-kartografik ma’lumotlar(XVI-
XIX asrlar). – T.:Fan, 2008.
9. Samarqand shahrining umumbashariy madaniy taraqqiyot tarixida tutgan o‘rni.
Samarqand shahrining 2750 yillik yubileyiga bag‘ishlangan xalqaro ilmiy simpozium
materiallari. – T.: Fan, 2007.
10. Tarixiy manbashunoslik muammolari / Respublika ilmiy-amaliy anjumani
materiallari. – T., 2008, 2013.
11. Tarixshunoslik o‘qishlari. B.V. Lunin xotirasiga bag‘ishlangan tarixshunoslik
o‘qishlari // Anjuman materiallari to‘plami. – T.: Fan, 2010.
1. www.ziyonet.net
2. www.history.ru](/data/documents/432999ef-65e9-4f05-8dbc-61406751fd09/page_16.png)
Tarixiy, nazariy va amaliy manbashunoslik. Mundarija Kirish. Asosiy qism. I BOB. Tarix ilmida manbashunoslik fanining tutgan o’rni, uning asosiy xususiyatlari, predmeti, maqsad va vazifalari I.1 Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad. Manbashunoslik fanining predmeti va Vazifalari. I.2 Manbalar turlari hamda manbashunoslikka oid adabiyotlarni tahlili. II BOB. Manbashunoslikning asosiy yo’nalishlari. Tarixiy, nazariy va amaliy manbashunoslik II.1 Tarixiy va nazariy manbashunoslik yo’nalishlari va ularning manbalarni o’rganishdagi o’rni . II.2 Amaliy manbashunoslik yo’nalishi. Xulosa. Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati. Ilovalar
O`zbekiston Respublikasida davlat mustaqilligini qo’lga kiritish bilan o`zbek xalqi tarixida tub burilishi sodir bo’ldi. Mustaqillik xalqimizning o’z huquqlari, milliy o’zligini tiklashga, ijtimoiy-iqtisodiy va ma`naviy taraqqiyot sari yuz tutishga cheksiz imkoniyatlar yaratdi. Ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyot sari yo’l tub islohotlar bilan belgilangan bo’lsa, ma`naviy taraqqiyotga milliy ma`naviyatni tiklash va mustahkamlash, fan, maorif madaniyatni rivojlantirish, tafakkurga erkinlik berish bilan asoslandi. Bu jarayonda tarix, tarixiy ong va xotira xalqqa ruhiy kuch-quvvat bagishlovchi, unga ma`naviy ozuqa beruvchi muhim omil sifatida maydonga chiqdi. O`zbek xalqining haqqoniy tarixini tiklash va xalqni shu tarix bilan qurollantirish zaruriyati kun tartibidagi dolzarb vazifaga aylandi. O`zbekiston mustaqillikka erishgach manbashunoslik fanida yangi sahifa ochildi. Boy tariximizni o’rganishda manbalarning xususan manbashunoslik fanining o’rni nihoyatda kattadir. Kurs ishimizda biz manbashunoslik fanining predmeti, vazifalari, yo’nalishlari, manbalar va ularning turlari, manbashunoslikning nazariy muammolari, O‘rta Osiyo tarixini o‘rganishdagi ahamiyati kabi masalalar mohiyatini ochib beradi. I.1 Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad. Manbashunoslik fanining predmeti va vazifalari O’zbekiston davlat mustaqilligini qo’lga kiritishi bilan tarixiy haqiqatni tiklash uchun, yangicha va xolis yondashuv, sovet davrida yuzaga kelgan Vatanimiz tarixidagi noxolisliklar va «oq dog’lar»ni milliy mustaqillik mafkurasi asosida tugatish uchun qulay shart-sharoit qaror topdi. Bunga bosh mezon sifatida tarixiy dalil va voqealarga, butun tarixiy jarayonga respublika va uning xalqi manfaatlarini hisobga olgan holda printsipial baho berish asos qilib olindi. Ўзбек халқининг неча минг йиллик тарихида қандай мураккаб даврлар, оғир синовлар бўлганини барчамиз яхши биламиз. Ўзбекистоннинг энг янги тарихи ва биз эришган оламшумул ютуқлар мард ва матонатли халқимиз ҳар қандай қийинчилик, тўсиқ ва синовларни ўз кучи ва иродаси билан енгиб ўтишга қодир, деб баралла айтишга тўла асос беради. Биз аждодларимизнинг ёрқин хотирасини асраб-авайлаб, қалбимизда, юрагимизда абадий сақлаймиз. Букилмас ирода, фидойилик ва жасорат намунасини амалда намоён этиб, ўз ҳаётини азиз Ватанимизнинг ҳар томонлама равнақ топишига бағишлаган устоз ва мураббийларимиз, замондошларимиз билан биз чексиз фахрланамиз 1 . 1 Эркин ва фаровон, демократии Ўзбекистон давлатини биргаликда барпо этамиз. Ўзбекистон Республикаси Президенти лавозимига киришиш тантанали маросимига бағишланган Олий Мажлис палаталарининг қўшма мажлисидаги нутк /Ш.М. Мирзиёев - Тошкент: «Узбекистан» НМИУ, 2016. - 6 б .
Manbashunoslik fanini o’rganishdan maqsad talabalarda ushbu fan soh’asi to’g’risida umumiy tushuncha h’osil qilish va ularda qiziqish uyg’otish va O’zbekiston tarixini manbalar asosida mustaqil o’rganishga h’arakat qildirishdan iborat. Tarixiy fakt va voqealar bayoni inson xarakteri, malumot beruvchi shaxs, guruh’, firqa, sulola, mazh’ab va mamlakatlar manfaati yo’lida turlicha talqin qilinishi mumkin. Masalan, O’zbekiston yaqin tarixi mamlakatimizning X1X asr ikkinchi yarmi va XX asr boshlaridagi siyosiy voqealar turli davrlarda, manbalarda va turli mualliflar tomonidan turlicha talqin qilinmoqda. Bular o’z davrida yaratilgan yo zma yo dgorliklar, tarixiy ’ujjatlar va solnomalarda qanday ba yo n qilingan? Sho’ro davrida qanday tushuntirildi? Va nih’oyati mustaqillik sharoitida tarixiy adolatni tiklash, manbalar asosida xolis va obektiv bo’lib o’tgan voqealarni bilishimiz mumkin vakerak. Bu esa manbashunoslik fanisiz, anbalarga ilmiy yondoshuvsiz mumkin emas. Chunki, o’sha davrdagi yozma yodgorliklar aksariyati arab alifbosi asosidagi yozuvimizda, bir qismi rus tilida h’am bitilgan va o’sha davrga xos tarixiy xususiyatlarga ega. Xulosa, manbashunoslik faniyurtimiz tarixi to’g’risida xolis va obektiv bilim olishga, o’zligimizni anglashga, boy va qadimiy madaniyatimizni bilishga xizmat qiluvchi tarix fanining muh’im soh’alaridan biridir. Manbashunoslik fani tarix ilmining asosiy va muh’im soh’alaridan biri bo’lib, turli (moddiy, etnografik, yozma va boshqa) manbalarni o’rganish h’amda ulardan ilmiy foydalanishning nazariyva amaliy jih’atlarini o’rganadi. Tarixiy manba deganda nimani tushunamiz? Tarixiy manba deganda uzoq o’tmishdan qolgan, tabiat va jamiyatning malum bosqichdagi kechmishini o’zida aks ettirgan moddiy va manaviy yodgorliklarni tushunamiz. Moddiy yodgorliklarga - qadimiy obidalar,manzilgoh’lar va mozarlar, shah’arlar, qasrlar va qalalar xarobalari, uy-ro’zg’or buyumlari va boshqalar kiradi. Manaviy yodgorliklar deganda qadimgi yozuvlar, xalq og’zaki ijodi namunalari, afsonalar, yozma yodgorliklar – bitik, qo’lyozma kitob, hujjatlar va arxiv materiallari tushuniladi. Umuman, tarixiy manba inson ijtimoiy faoliyati natijasidapaydo bo’lgan va uning xususiyatlarini o’zida aks ettirgan moddiy va manaviy yodgorliklardan iboratdir. Ularni o’rganadigan fanni biz manbashunoslik deymiz. Manbashunoslik fani ijtimoiy fan
soh’asida asosan ikki xil bo’lishi mumkin-tarixiy manbashunoslik va adabiy manbashunoslik. Bizning maqsadimiz tarixiy manbashunoslikni o’rganishdir. Manbashunoslik fanining vazifalariga kelsak tarixiy manbalarni qidirib topish, ularni ro’yxatga olish, turkumlash, chuqur va atroflicha tadqiq etish, manbada o’z aksini topgan yoki bayon etilgan voqealar, keltirilgan faktlarni to’la va obektivligini aniqlash, manbaning tarix fani taraqqiyotini o’rganishdagi ah’amiyatiga bah’o berish, manbashunoslikningasosiy vazifasi h’isoblanadi. Tarixiy manbalarni, ularning umumiy xarakteri, o’tmishni o’zida aks ettirishga qarab quyidagi olti asosiy guruh’ga bo’lish mumkin. Malumki, kishilik jamiyati tarixi qariyb 40 ming yillik davrni o’z ichiga oladi, lekin yozuv paydo bo’lganiga esa ko’p vaqt o’tganicha yo’q. Masalan, tsivilizatsiyaning ilk o’choqlaridan biri bo’lmish Markaziy Osiyoda dastlabki yozuv arameycha xat negizida taxminaneramizdan avvalgi birinchi ming yillik o’rtalarida paydo bo’lgan. Xat tarixchisi Erkin Oxunjonovning malumotiga ko’ra, yurtimizda arab istilosiga qadar o’n sakkiz yozuv turi mavjud bo’lgan ekan. Lekin, afsuski, ko’h’na tariximizni o’zida aks ettirgan yozma yodgorliklarning katta qismi bizning zamonamizgacha etib kelmagan. Ularning ko’pchiligi bosqinchilik urushlari vaqtida, qolaversa tabiiyofatlar oqibatida yo’q bo’lib ketgan. İlk tarixning ayrim lavh’alari o’tmishdan qolgan va insonning ijtimoiy faoliyati bilan bog’liq bo’lgan moddiy yodgorliklarda, aniqrog’i ularning bizgacha saqlangan qoldiqlari etib kelgan. I.2 Manbalar turlari hamda manbashunoslikka oid adabiyotlarni tahlili Malumki, kishilik jamiyati tarixi qariyb 40 ming yillik davrni o’z ichiga oladi, lekin yozuv paydo bo’lganiga esa ko’p vaqt o’tganicha yo’q. Masalan, tsivilizatsiyaning ilk o’choqlaridan biri bo’lmish Markaziy Osiyoda dastlabki yozuv arameycha xat negizida taxminaneramizdan avvalgi birinchi ming yillik o’rtalarida paydo bo’lgan. Xat tarixchisi Erkin Oxunjonovning malumotiga ko’ra, yurtimizda arab istilosiga qadar o’n sakkiz yozuv turi mavjud bo’lgan ekan. Lekin, afsuski, ko’h’na tariximizni o’zida aks ettirgan yozma yodgorliklarning katta qismi bizning zamonamizgacha etib kelmagan. Ularning ko’pchiligi bosqinchilik urushlari vaqtida, qolaversa tabiiyofatlar oqibatida yo’q bo’lib ketgan. Xullas, moddiy (ashyoviy) manba deganda ibtidoiy odamlar istiqomat qilgan va dafn etilgan joylar, ularning meh’nat vaurush qurollari, bino va turli inshootlar (qala va
qasrlar, h’ammomlar va karvonsaroylar, h’unarmandchilik ustaxonalari h’amda suv inshootlari va boshqalar)ning qoldiqlari, uy-ro’zg’or buyumlari va zebziynat aqinchoqlari tushuniladi. Moddiy yodgorliklarni qidirib topish va o’rganish ishlari bilan arxeologiya ilmi (yunon, arxeo -qadimiy, logos – ilm; o’tmish h’aqidagi ilm; kishilik jamiyatining uzoq o’tmishni o’rganuvchi ilm, qadimshunoslik) shug’ullanadi Xalqlarning kelib chiqishi bilan bog’liq bo’lgan material va malumotlar etnografik manba h’isoblanadi. Masalan, xalq, qabila va urug’ nomlari, inson qo’li va aql –zakovati bilan yaratilgan qurolva buyumlarning naqsh va bezaklari, kishilar ongida, shuningdek, og’zaki va yozma adabiyotda saqlanib qolgan o’tmish urf-odat va ananalari, kishilarning turmush tarzi etnografik manba h’isoblanadi. Bularning barchasini etnografiya(yunon, etnos – xalq, grapxo – yozaman, xalq h’aqida malumotlar; xalqshunoslik) ilmi tekshiradi va o’rganadi. Lingvistik manbalar deb tilimizdagi, aniqrog’i uning leksik-so’z boyligi tarkibidagi uzoq o’tmishdan qolgan, ijtimoiy – iqtisodiy, mamuriy va yuridik atamalar, masalan, xiroj- o’rta asrlarda ah’olidan, asosandeh’qonlardan olinadigan asosiy soliq; daromad solig’i; ushr– daromadning o’ndan bir qismini tashkil etgan soliq; zakot– chorva va mulkdan kambag’allar uchun yiliga bir marta olinadigan soliq; cuyurg’ol– shah’zodalar va amirlarga toju taxt oldida ko’rsatgan katta xizmatlari uchun beriladigan er- suv;tansuqot – kamyob, etiborga molik buyum, mato; podshoh’lar, xonlar va nufuzli kishilarga qilinadigan tortiq; cherik- qo’shin; qorovul- qo’shinning oldi va yon tomonlarida boradigan maxsus h’arbiy bo’linma; xalifa –Muh’ammad payg’ambarning o’rinbosari, o’rta asrlarda arab musulmon feodal davlatining boshlig’i; mirishkor – to’g’risi – miri shikor, podshoh’ va xonlarning ov qushlari va ov h’ayvonlarini tasarruf etkvchi mansabdor; mirob – suv taqsimoti bilan shug’ullanuvchi mansabdor; qozi – shariat asosida ish yurituvchi sudya; yorlig’-o’rta asrlarda h’ukmdor tarafidan beriladigan rasmiy h’ujjat; vaqfnoma –masjid, madrasa, xnaqoh’ va mozorlarga inom etilgan yer - suv haqidagi tuzilgan maxsus h’ujjat va boshqa atamalar juda ko’p uchraydi. Bu va shunga o’xshash atamalar shubh’asizqimmatli tarixiy material bo’lib, ajdodlarimizning ijtimoiy – siyosiy h’ayotini o’rganishga yordam beradi. Ularning kelib chiqishi va etimologiyasini lingvistika (lotin, lingua – til) fani o’rganadi. Xalq og’zaki adabiyoti