logo

Viloyat nomlarinining toponimikasi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.6162109375 KB
Mavzu: Viloyat nomlarinining toponimikasi
Reja:
I. Kirish. 
II. Asosiy qism:  
1. Toponimika haqida. 
2. Hududlar nomlari o’rganish.
III. Xulosa.  Toponimika   geografik   nomlar,   kishi   ismlarini   o‘rganadigan   fan   sifatida
maydonga keldi. Toponimikani   "Zamin tili" ,   ya’ni  yer  tili deb ham  deb atashgan.
Toponimika   atamasi   lotim   tilidan   olingan   bo‘lib,   "topos"   -   joy,   "onish   "   -   nom,
ya’ni,   joy  nomini   o‘rganadigan   fan,   -   degan   ma’noni   bildiradi.   Geografik   nomlar
va   insonlarga   ko‘yilgan   ismlar   toponimikaning   o‘rganish   manbai   hisoblanadi.
Toponimika   2   ob’ektdan:   mikro   va   makro   toponimlar dan   iborat   bo‘lib,
mikrotoponimika   —   fanda   o‘rganilishi   jihatidan   mayda   ob’ektlarni,
makrotoponimika  esa, atoqli otlar, ya’ni yirik ob’ektlarning nomlarini tatqiq qiladi.
Hozirga   vaqtda   toponimika   faqat   yirik   ob’ektlarning:   tog‘lar,   o‘rmonlar,
vodiylar,   vohalar,   shaharlarning   nomlarinigina   emas,   balki,   kichik   ob’ektlarning-
mahallalar, daralar, jarliklar, anhorlar va ko‘llarning nomlarini ham o‘rganmoqda.
Antroponim  so‘zi - lotin tilidan olingan bo‘lib,  "antropo" -  odam,  "onoma" -
nom,   kishi   ismi,   laqabi,   familiyasi   demakdir;   antroponimika   -kishi   ismlarini
o‘rganadigan fan.
Gidronim   -   grekcha   -   "gidro"   -   suv,   "onoma"   -   nom,   suv   ob’ektlarining,
masalan, kanal, ariq, anhor, dars, soy, jilg‘a, irmoq, buloq, quduq, dengiz, ko‘l va
qo‘ltiq, bo‘g‘oz, shar - sharalarning nomlarini o‘rganadi.
Diminutiv   -   lotin   tilidan   olingan   so‘z   bo‘lib,   kichraytirilgan   shakldan
toponim   yasalish   demakdir.   O‘zbekistonda   -   cha   va   -   ak   ba’zan   -   ik   affikslari
diminutiv         shaklidagi          toponimlarni          yasaydi;  bunday tononimlar  otlardan
(Xisorak,   Xumdonak,   Rudak).   sifatlardan   (Ko‘kcha,   Oqcha,   Qoracha,   Saricha),
etnonimlardan   (Do‘rmoncha,   Naymancha)   yasalishi   mumkin.   Ba’zi   hollarda   esa
(katta toponimga taqlid qilib) nom qo‘yilganda ham diminutiv shakldan toponimlar
yasaladi,   chunonchi   Buxorocha,   Samarqandak,   Bag‘dodik,   Registonak   va
boshqalar.
Metatet -   lotin tilidan   "metatesis" -   joy almashtirish -so‘zdagi tovushlarning
o‘rin almashishi   (Beshog‘och - Bechog‘osh. Sayrai -Saryom).Metafara -   grekcha -
"ko‘chirish"   -   so‘zining   ko‘chma   ma’noda   ishlatilishi   (Tuyatosh   -   kattakoya, Mingbuloq - ko‘p buloq), etak - daryoning, togning, soyning yoki odamning etagi,
Burun - odamniki, qayiqniki va boshqalar.
Metonimiya   -   grekcha   -   "qayta  nom  qo‘yish"   -   toponimikada   joy  nomining
qo‘shni  ob’ekt  nomiga  o‘tishi,  masalan,   daryo  nomining shahar  nomiga  aylanishi
(Zarafshon   daryosi   -   Zarafshon   shahri,   Chirchik   daryosi   -Chirchik   shahri),   daryo
nomining   tog‘   nomiga   ko‘chishi   (Ko‘ksuv   daryosi   -   Ko‘ksuv   tizmasi,   Vaxsh
daryosi - Vaxsh tizmasi). O‘zbekistonda metonomiya hodisasi juda keng tarqalgan.
Mikrotopoiimiya   -   grekcha   "mikro"   -   kichkina,   "onoma"   -   nom,   kichik
ob’ektlar:   buloqlar,   quduqlar,   dalalar,   o‘tloqlar,   jarlar,   yo‘llar,   kichik   tepalar,
ko‘chalar   va   hatto   atokli   otga   ega   bo‘lgan   ayrim   daraxtlarning   nomlari,
mikrotoponimiya orasida muayyan chegara yo‘q, masalan,  ba’zi  bir tatkiqotchilar
ko‘chlarni   mikrotoponimlar   desalar,   boshqa   birovlar   makrotoponim   deb
hisoblaydilar.
Metonimiya   -  grekcha  -   "qayta  nom  qo‘yish"   -   toponimikada   joy  nomining
ko‘shni   ob’skt   nomiga   o‘tishi,   masalan,   dars   nomining   shahar   nomiga   aylanishi
(Zarafshon   daryosi   —   Zarafshon   shahri,   Chirchik   daryosi   —   Chirchik   shahri),
daryo   nomining   tog   nomiga   ko‘chishi   (Ko‘ksuv   daryosi   —   Ko‘ksuv   tizmasi,
Vaxsh   daryosi   —   Vaxsh   tizmasi).   Uzbekistonda   metonomiya   xodisasi   juda   keng
tarqalgan.
Mikrotoponimiya   -   grekcha   "mikro   "   -   kichkina,   "onoma   "   -   nom,   kichik
ob’ektlar:   buloqlar,   kuduklar,   dalalar,   o‘tloklar,   jarlar,   yo‘llar,   kichik   tepalar.
ko‘chalar   va   hatto   atokli   otga   ega   bo‘lgan   ayrim   daraxtlarning   nomlari;
mikrotoponimiya orasida muayyan chegara yo‘k, masalan,  ba’zi  bir tatkikotchilar
ko‘chlarni   mikrotoponimlar   dssalar,   boshka   birovlar   makrotoponim   dsb
hisoblaydilar.
Urbanonimiya   so‘zi   ham   lotin   tilidan   olingan   bo‘lib.   "urbanus"   -shahar,
aholi   punktlari;   xutor,  ovul,   kishlok,  shaharcha,   stansiya,   shaharlarning   nomlarini
o‘rgatadigan maxsus fandir. Hozirgi   vaqtda   goponimistlar   joy   nomlarini   fakat   etimologiya   va   sematik
jihatdangina   emas,   balki   so‘z   yasalishi   jihatidan   ham   tahlil   qilmoqdalar.
Antroponim   kishining   ismi,   familiyasi,   laqabini   (Mahmud   Qoshgariy,   Munis
Xorazmiy)  antroponimika kishi ismi, shahar, qishloq, ovul kabi joylarning nomidan
olingan toponimlarni   (masalan, Toshkentboy,  Qo‘qonboy, Xo‘jaqul),   etnotoponim
esa   qabila,   urug‘   -   aymoq   millat,   xalq   nomiga   qo‘yilgan   nomlarni   (Qozoqboy,
Qirgizboy, O‘zbekxon)  o‘rganadi.
Dalvarzin, Ko‘ng‘irot, Nukus, Mitan va hakazolarni istisno qilganda, barcha
toponimlar   ikki   va   undan   ortiq   tarkibiy   kismdan   (komponentdan)   iborat.   Bunday
qaraganda   hech   kqnday   qo‘shimchasiz   faqat   bir   so‘zdan   iboratday   tuyuladigan
Jizzax,   Qo‘kon,   Yezsvon,   G‘alcha   kabi   toponimlar   aslida   ikki   komponentdan
tuzilgan.
Virok,   Qarshi   (saroy,   kasr),   Hisor   (qo‘rgon),   Buxoro   (Bixara-ibodatxona),   Chim
(ko‘rgon),   Ni   (bekat),   Yon   (kanal)   kabi   nomlar   mustaqil   toponimlar   shaklida
uchraydi. Ba’zan esa Qo‘mqishloq, supa kabi geografik atamalar ham hech kanday
ko‘shimchasiz   toponimlar   hosil   qilgan.   Biroq   ana   shunday         birgina       geografik
atamadan         tuzilgan         nomlar         ko‘pincha       shu   toponimlarning   xalq   og‘zida
qisqartirilgan   shakli   bo‘lib   chiqadi.   Masalan,   Qumqishloq   deyish   o‘rniga   Qum;
Zaxariq   deyish   o‘rniga   Zax;   Supatepa   deb   qo‘ya   qoolishadi.   Birok   hech   kanday
ko‘shimchasiz gol, Pidana, (yalpiz) yantoq, tulki kabi nomlar ma’no jihatdan aslida
bu o‘simlik va hayvonlarga hech qanday aloqasi  bo‘lmasligi, ko‘pincha tamomila
boshqa so‘zlarning fonetik jihatdan o‘zgarishi natijasida shu shaklni olgan bo‘lishi
mumkin. O‘zbekiston   viloyatlari   nega   hozirgi   nomi   bilan   atalishiga   hech   qiziqib
ko‘rganmisiz? Quyida shu mavzuga doir toponimik ma'lumotlarni keltirib o‘tamiz.
Andijon
Bu   nomning   kelib   chiqishi   borasida   juda   ko‘p   taxminlar   mavjud.   Buni
shaharning Buyuk ipak yo‘lida muhim o‘rin egallagani, tranzit hudud sifatida turli
millat  va elatdagi savdogarlarga qo‘noq bo‘lgani va tabiiyki, har  bir  tilda alohida
nomlangani bilan izohlash mumkin. Afsonalardan   biriga   ko‘ra,   Turonzamin   hukmdorlaridan   biri   bo‘lgan
Afrosiyobning   qizi   Adinajan   betob   bo‘lib,   davo  topish   ilinjida  vodiy   hududlariga
keladi va bu yerning shifobaxsh havosi bilan tuzaladi. Buning sharafiga Afrosiyob
bu   yerda   shahar   barpo   etib,   qizining   nomini   beradi.   Lekin   bu   shunchaki   afsona
xolos.
Boshqa   variantga   asosan,   shu   hududda   adok,   andi,   azok   nomli   turli
qabilalar   istiqomat   qilgan   bo‘lib,   Andijon   nomi   shunga   bog‘lanadi.   Juda   qadim
zamonda   bu   yerda   andi   qabilasi   yashagani   va   «andilar   makoni»   sifatida   Andijon
nomini olgani haqida ham taxminlar bor.
Ba'zi   xorijiy   toponimika   lug‘atlarida   «Andikan»   ─   daryo   bo‘yida
joylashgan shahar ma'nosini anglatadi, deya keltirilgan o‘rinlar ham kuzatiladi.
Hozirgi   Andijon   hududida   ilk   shahar   qal'ani   barpo   etgan   shaxs   ─
qabilaboshining ismi Andi bo‘lgani va uning sharafiga shahar shunday nomlangani
haqida ham farazlar yo‘q emas.
Farg‘ona
Olimlar   «Farg‘ona»   so‘zi   bundan   13   asr   ilgari   so‘g‘d   yozuvlarida
«Parg‘ana», «Prag‘ana» shakllarida yozlganini ta'kidlashadi.
Ba'zi   manbalarda   bu   so‘z   hind-sanskrit   tilida   «kichik   viloyat»,   fors   tilida
«tog‘   oralig‘idagi   vodiy»,   «atrofi   berk   soylik»   degan   ma'nolarga   egaligi   qayd
etilgan.
Namangan
Vodiyning   shimoliy   hududlarida   yirik   tuz   konlari   bo‘lgani   arxeologik
qazishmalar   asosida   dalillangan.   Hududda   eramizning   dastlabki   asrida   osh   tuzi
olingan ko‘l bo‘lgani ham taxmin qilinadi.
Shu bois bu hududga forscha «Namak kon» – tuz koni nomi berilgan. Vaqt
o‘tishi bilan esa bu so‘z Namangan shaklini olgan.
Toshkent
Qadimda Choch, Shosh nomlari bilan atalgan hozirgi Toshkent hududining
etimologiyasi  haqida dastlabki  ma'lumotni Xitoy manbalari beradi. Shi, Chjyeshi, Jach,   Choch,   Shosh   ─   bu   nomlarning   barchasi   tosh   ma'nosida   shu   hududga
berilgan.
Turkiy   manbalarda   esa   xuddi   shu   «tosh»   ma'nosini   anglatuvchi
«Toshkent», ya'ni tosh shahar nomi keltiriladi. Aynan tosh shahar deb nomlanishi
hududda   binolarning   toshdan   qurilgani,   qal'alarning   mustahkamligi   bilan
izohlanadi. Lekin bu borada turli chigalliklar mavjud.
Samarqand
Samarqand   toponimi   qadimgi   so‘g‘d   tilidagi   «asmara»   ─   tosh,   qoya   va
«kand» ─ shahar, qal'a so‘zlaridan shakllangan, degan qarash mavjud. Ba'zi yozma
manbalar   bu   hududning   nomi   turkiy   «semizkent»,   ya'ni   boy   shahar   ma'nosini
anglatadi, deya guvohlik beradi.
O‘rta   asrlarga   oid   Xitoy   manbalari   va   Abu   Rayhon   Beruniy   ham   shahar
nomi   bilan   bog‘liq   «simisekan»   ─   semiz,   yo‘g‘on   shahar   degan   variantni
tasdiqlaydi.   Bu   barcha   asrlarda   madaniyatlar   chorrahasi   hisoblangan
Samarqanddagi to‘kinlik, hunarmandchilik va savdoning rivoji bilan bog‘lanadi.
Sirdaryo
O‘zbekistonning   eng   yosh   viloyatlaridan   biri   hisoblangan,   Mirzacho‘l
hududlarini   obod   etish   natijasi   o‘laroq   shakllangan   viloyat   o‘z   nomini   Markaziy
Osiyoning asosiy ikki daryosidan biri ─ Sirdaryo nomidan o‘zlashtirgan.
Dastlabki   davrda   Yaksart   («durli   daryo»),   Sayhun   nomlari   bilan   atalgan
daryoning   hozirgi   nomi   bo‘yicha   ikki   xil   qarash   mavjud.   «Sir»   so‘zi   qadimgi
turkiy   tilda   yaxshi,   ko‘rkam,   to‘kin,   asosiy   kabi   ijobiy   sifatlarni   anglatish   uchun
qo‘llanilgan degan qarash bor.
Rus   tarixchisi   Bartold   esa   «sir»   so‘zini   daryoning   quyi   oqimi   bo‘ylarida
yashagan qadimgi qabilalardan birining nomi bilan bog‘laydi.
Jizzax
Jizzax   hududidagi   shaharlar   haqidagi   ilk   ma'lumotlar   milodiy   X   asrga
tegishli yozma manbalarda uchraydi. Hudud nomi qadimgi so‘g‘d tilidagi «Dizak»
─ kichik qal'a, katta bo‘lmagan shaharcha ma'nosini anglatadi.
Navoiy O‘zbekiston   iqtisodiyotida   alohida   o‘ringa   ega   Navoiy   viloyatining   nomi
mutafakkir Alisher Navoiy sharafiga bag‘ishlab qo‘yilgani hech kimga sir emas.
Hudud   jihatidan   eng   katta   viloyatga   (110800   km.kv.)   1982   yilda   asos
solingan. Samarqand va Buxoro viloyatining hududlaridan ajratilgan holda tashkil
etilgan   viloyat   energetika   hamda   kon-metallurgiya   bo‘yicha   respublikaning
yetakchi hududlaridan biri hisoblanadi.
Surxondaryo
O‘zbekistonning   eng   janubiy   viloyati   Surxondaryo   o‘zining   go‘zal   tabiati
bilan   ajralib   turadi.   Viloyat   nomi   shu   hududdan   oqib   o‘tuvchi   daryo   ─
Surxondaryo (Amudaryoning o‘ng irmog‘i) bilan bog‘liq.
Foto: Sreda.uz
Suv   havzasining   nomi   esa   tojik   tilida   «surx»   ─   qizil   daryo   ma'nosini
anglatadi. Bu daryoning jo‘shqinligi va toshib oqishi bilan bog‘liq.
Qashqadaryo
Sohibqiron   Amir   Temurning   ota   yurti   hisoblangan,   sarhadsiz   yaylovlari
bilan dong taratgan Qashqadaryo o‘z nomini hududidan oqib o‘tuvchi suv havzasi
─ Qashqadaryo (Zarafshon daryosining asosiy o‘zanlaridan biri)dan olgan.
Daryoning bunday nom olishi esa qadimgi qabilalardan biri «qashqa» nomi
bilan   yoki   suv   havzasidagi   suvning   tiniqligi   bilan   bog‘lanadi,   degan   taxminlar
mavjud.
Buxoro
Azaldan  ilm-ma'rifat  rivojlangan,   islom  dinining  yetakchi  peshvolari  yurti
hisoblangan Buxoroning etimologiyasiga oid bir necha fikrlar bor.
Tarixchi Juvayniyning taxminiga ko‘ra, Buxoro so‘zi sanskritcha «Vihara»
─   «buddizm   ibodatxonasi»   so‘zidan   kelib   chiqqan.   Lekin   bu   hududda   buddizm
dini   bilan   bog‘liq   hech   qanday   artefakt   topilmagani   bois   mazkur   variant   uncha
ommalashmagan.   Qadimgi   so‘g‘d   tilida   Buxoro   ─   «baxtli   joy,   bilim   manbasi,
ma'rifat kesishmasi» ma'nolarini anglatadi, degan variant ilmiy davralarda kengroq
tarqalgan.                                                                             Xorazm
Xorazm   toponimi   manbalarda   turlicha   keltirilgan:   Avestoda   Xavirizem,
qadimgi   forsiy   tilda   Uvarazmis,   lotinchada   Xorasmiya,   yunonchada   Xorazmiya.
Arab manbalarida esa Xvorazm shaklida tilga olingan.
Xorazm atamasining ma'nosini rus olimi Bartold eronchadan «xurshed» va
«zmzem» ─    «quyoshli o‘lka», «quyoshli yer» sifatida talqin qiladi.
So‘g‘dshunos   olim   Bogolyubovning   fikricha,   mazkur   toponim   «xu»   –
yaxshi, «var» –    marza, devor, qal'a, «zem» ─ yer, o‘lka qismlaridan tarkib topgan.
Barcha   taxminlar   umumlashtirlganda,   Xorazm   so‘zi   «mustahkam   qal'alari   bor
diyor», «yaxshi qo‘rali yer» degan ma'nolarni anglatadi.
Qoraqalpog‘iston
Qoraqalpog‘iston   hududida   odamlar   neolit   davridan   beri   yashab   kelgani
taxmin qilinadi. Dastlabki qabilaning nomi manbalar va tarixiy artefaktlarda «saka
tigraxauda»   –   «uchli   kuloh   kiygan   saklar»   sifatida   keltirilgan.   Bu   yerda   asosan
chorvadorlik bilan shug‘ullangan qabila ─ qoraqalpoqlar istiqomat qilgan.
Yaylovlarda   poda   boqish   bilan   kun   ko‘rgan   elat   uchun   qo‘y   terisidan
qilingan   qalpoq   kiyib   yurish   odat   bo‘lgan.   Tantana   va   marosimlarda   ayol   va
erkaklarning ust-boshi ham asosan qora mato, qizil bezaklardan tayyorlangan.
Badiiy   adabiyot   manbalarida   bu   qabila   hatto   o‘zlari   uchun   nom
tanlamagani,   juda   ozchilik   bo‘lgani   bois   bir-birini   yaxshi   tanigani   haqida
ma'lumotlar   ham   keltiriladi.   Faqatgina   savdogarlar,   ular   bilan   qo‘shni   yashagan
xalqlar   ajratib   ko‘rsatish   uchun   tashqi   ko‘rinishidan   kelib   chiqqan   holda
«qoraqalpoq» nomini ularga berishgan, degan farazlar mavjud. Xulosa
Xulosa   qilib   shuni   aytish   kerakki,   O'zbekistonda   toponimika   fanining   va
geografik   atamashunoslikning   rivojlanishida   professor   H.H.Hasanovning
xizmatlari   katta.   Olimning   «Geografik   nomlari   imlosi»   (1962)   «O‘rta   Osiyo   joy
nomlari   tarixidan»   (1965),   —Geografik   nomlar   siri   (1985),   «Yer   tili»   (1977),
«Geografiya   atamalari   lug'ati»   (1966),   «0'rta   Osiyolik   geograf   va   sayyohlar»
(1964), «Sayyoh olimlar» (1981) kabi asarlarida, ko'plab risolalari va maqolalarida
O'rta   Osiyoda,   jumladan   O'zbekistonda   joy   nomlarini   o'rganishga   qadimdan
ahamiyat   berib   kelinganni   qayd   qilingan.   Ayrim   toponimlarning   etimologiyasi
aniqlangan.   Olim   tarixiy,   geografik   nomlarni   izohladi,   dunyodagi   ko'plab
nomlarning   hozirgi   o'zbek   tilida   yozilishi   (transkripsiyasi)   qonuniyatlarini   ishlab
chiqdi,   eski   o'zbek   geografik   terminologiyasini   zamonaviy,   ilmiy   terminologiya
asosida qayta ishladi.  Foydalanilgan adabiyotlar
1. Karimov I.A. Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q T: “Sharq” 1998
2. Karimov I.A. Vatan sajdagoh kabi muqaddas.   T: “O’zbekiston” 1996
3. Karimov I.A. Yangicha  fikrlash va ishlash davr talabi T:,  5 T: “O’zbekiston” 1997
4. Norqulov N.Jo’raev I.O’zbekiston tarixi.T.: «SHarq»2000y.
5. Ibrat I.Farg’ona tarixi.T.: «Kamalak»1991yil.
6. Ibroximov A..Bizkim o’zbeklar.T.: «SHarq»1999y.
7. Ziyoev H. Turkistonda Rossiya tajavuzi va xukmronligiga qarshi kurash. T.:
«SHarq»1998y.

Mavzu: Viloyat nomlarinining toponimikasi Reja: I. Kirish. II. Asosiy qism: 1. Toponimika haqida. 2. Hududlar nomlari o’rganish. III. Xulosa.

Toponimika geografik nomlar, kishi ismlarini o‘rganadigan fan sifatida maydonga keldi. Toponimikani "Zamin tili" , ya’ni yer tili deb ham deb atashgan. Toponimika atamasi lotim tilidan olingan bo‘lib, "topos" - joy, "onish " - nom, ya’ni, joy nomini o‘rganadigan fan, - degan ma’noni bildiradi. Geografik nomlar va insonlarga ko‘yilgan ismlar toponimikaning o‘rganish manbai hisoblanadi. Toponimika 2 ob’ektdan: mikro va makro toponimlar dan iborat bo‘lib, mikrotoponimika — fanda o‘rganilishi jihatidan mayda ob’ektlarni, makrotoponimika esa, atoqli otlar, ya’ni yirik ob’ektlarning nomlarini tatqiq qiladi. Hozirga vaqtda toponimika faqat yirik ob’ektlarning: tog‘lar, o‘rmonlar, vodiylar, vohalar, shaharlarning nomlarinigina emas, balki, kichik ob’ektlarning- mahallalar, daralar, jarliklar, anhorlar va ko‘llarning nomlarini ham o‘rganmoqda. Antroponim so‘zi - lotin tilidan olingan bo‘lib, "antropo" - odam, "onoma" - nom, kishi ismi, laqabi, familiyasi demakdir; antroponimika -kishi ismlarini o‘rganadigan fan. Gidronim - grekcha - "gidro" - suv, "onoma" - nom, suv ob’ektlarining, masalan, kanal, ariq, anhor, dars, soy, jilg‘a, irmoq, buloq, quduq, dengiz, ko‘l va qo‘ltiq, bo‘g‘oz, shar - sharalarning nomlarini o‘rganadi. Diminutiv - lotin tilidan olingan so‘z bo‘lib, kichraytirilgan shakldan toponim yasalish demakdir. O‘zbekistonda - cha va - ak ba’zan - ik affikslari diminutiv shaklidagi toponimlarni yasaydi; bunday tononimlar otlardan (Xisorak, Xumdonak, Rudak). sifatlardan (Ko‘kcha, Oqcha, Qoracha, Saricha), etnonimlardan (Do‘rmoncha, Naymancha) yasalishi mumkin. Ba’zi hollarda esa (katta toponimga taqlid qilib) nom qo‘yilganda ham diminutiv shakldan toponimlar yasaladi, chunonchi Buxorocha, Samarqandak, Bag‘dodik, Registonak va boshqalar. Metatet - lotin tilidan "metatesis" - joy almashtirish -so‘zdagi tovushlarning o‘rin almashishi (Beshog‘och - Bechog‘osh. Sayrai -Saryom).Metafara - grekcha - "ko‘chirish" - so‘zining ko‘chma ma’noda ishlatilishi (Tuyatosh - kattakoya,

Mingbuloq - ko‘p buloq), etak - daryoning, togning, soyning yoki odamning etagi, Burun - odamniki, qayiqniki va boshqalar. Metonimiya - grekcha - "qayta nom qo‘yish" - toponimikada joy nomining qo‘shni ob’ekt nomiga o‘tishi, masalan, daryo nomining shahar nomiga aylanishi (Zarafshon daryosi - Zarafshon shahri, Chirchik daryosi -Chirchik shahri), daryo nomining tog‘ nomiga ko‘chishi (Ko‘ksuv daryosi - Ko‘ksuv tizmasi, Vaxsh daryosi - Vaxsh tizmasi). O‘zbekistonda metonomiya hodisasi juda keng tarqalgan. Mikrotopoiimiya - grekcha "mikro" - kichkina, "onoma" - nom, kichik ob’ektlar: buloqlar, quduqlar, dalalar, o‘tloqlar, jarlar, yo‘llar, kichik tepalar, ko‘chalar va hatto atokli otga ega bo‘lgan ayrim daraxtlarning nomlari, mikrotoponimiya orasida muayyan chegara yo‘q, masalan, ba’zi bir tatkiqotchilar ko‘chlarni mikrotoponimlar desalar, boshqa birovlar makrotoponim deb hisoblaydilar. Metonimiya - grekcha - "qayta nom qo‘yish" - toponimikada joy nomining ko‘shni ob’skt nomiga o‘tishi, masalan, dars nomining shahar nomiga aylanishi (Zarafshon daryosi — Zarafshon shahri, Chirchik daryosi — Chirchik shahri), daryo nomining tog nomiga ko‘chishi (Ko‘ksuv daryosi — Ko‘ksuv tizmasi, Vaxsh daryosi — Vaxsh tizmasi). Uzbekistonda metonomiya xodisasi juda keng tarqalgan. Mikrotoponimiya - grekcha "mikro " - kichkina, "onoma " - nom, kichik ob’ektlar: buloqlar, kuduklar, dalalar, o‘tloklar, jarlar, yo‘llar, kichik tepalar. ko‘chalar va hatto atokli otga ega bo‘lgan ayrim daraxtlarning nomlari; mikrotoponimiya orasida muayyan chegara yo‘k, masalan, ba’zi bir tatkikotchilar ko‘chlarni mikrotoponimlar dssalar, boshka birovlar makrotoponim dsb hisoblaydilar. Urbanonimiya so‘zi ham lotin tilidan olingan bo‘lib. "urbanus" -shahar, aholi punktlari; xutor, ovul, kishlok, shaharcha, stansiya, shaharlarning nomlarini o‘rgatadigan maxsus fandir.

Hozirgi vaqtda goponimistlar joy nomlarini fakat etimologiya va sematik jihatdangina emas, balki so‘z yasalishi jihatidan ham tahlil qilmoqdalar. Antroponim kishining ismi, familiyasi, laqabini (Mahmud Qoshgariy, Munis Xorazmiy) antroponimika kishi ismi, shahar, qishloq, ovul kabi joylarning nomidan olingan toponimlarni (masalan, Toshkentboy, Qo‘qonboy, Xo‘jaqul), etnotoponim esa qabila, urug‘ - aymoq millat, xalq nomiga qo‘yilgan nomlarni (Qozoqboy, Qirgizboy, O‘zbekxon) o‘rganadi. Dalvarzin, Ko‘ng‘irot, Nukus, Mitan va hakazolarni istisno qilganda, barcha toponimlar ikki va undan ortiq tarkibiy kismdan (komponentdan) iborat. Bunday qaraganda hech kqnday qo‘shimchasiz faqat bir so‘zdan iboratday tuyuladigan Jizzax, Qo‘kon, Yezsvon, G‘alcha kabi toponimlar aslida ikki komponentdan tuzilgan. Virok, Qarshi (saroy, kasr), Hisor (qo‘rgon), Buxoro (Bixara-ibodatxona), Chim (ko‘rgon), Ni (bekat), Yon (kanal) kabi nomlar mustaqil toponimlar shaklida uchraydi. Ba’zan esa Qo‘mqishloq, supa kabi geografik atamalar ham hech kanday ko‘shimchasiz toponimlar hosil qilgan. Biroq ana shunday birgina geografik atamadan tuzilgan nomlar ko‘pincha shu toponimlarning xalq og‘zida qisqartirilgan shakli bo‘lib chiqadi. Masalan, Qumqishloq deyish o‘rniga Qum; Zaxariq deyish o‘rniga Zax; Supatepa deb qo‘ya qoolishadi. Birok hech kanday ko‘shimchasiz gol, Pidana, (yalpiz) yantoq, tulki kabi nomlar ma’no jihatdan aslida bu o‘simlik va hayvonlarga hech qanday aloqasi bo‘lmasligi, ko‘pincha tamomila boshqa so‘zlarning fonetik jihatdan o‘zgarishi natijasida shu shaklni olgan bo‘lishi mumkin. O‘zbekiston viloyatlari nega hozirgi nomi bilan atalishiga hech qiziqib ko‘rganmisiz? Quyida shu mavzuga doir toponimik ma'lumotlarni keltirib o‘tamiz. Andijon Bu nomning kelib chiqishi borasida juda ko‘p taxminlar mavjud. Buni shaharning Buyuk ipak yo‘lida muhim o‘rin egallagani, tranzit hudud sifatida turli millat va elatdagi savdogarlarga qo‘noq bo‘lgani va tabiiyki, har bir tilda alohida nomlangani bilan izohlash mumkin.

Afsonalardan biriga ko‘ra, Turonzamin hukmdorlaridan biri bo‘lgan Afrosiyobning qizi Adinajan betob bo‘lib, davo topish ilinjida vodiy hududlariga keladi va bu yerning shifobaxsh havosi bilan tuzaladi. Buning sharafiga Afrosiyob bu yerda shahar barpo etib, qizining nomini beradi. Lekin bu shunchaki afsona xolos. Boshqa variantga asosan, shu hududda adok, andi, azok nomli turli qabilalar istiqomat qilgan bo‘lib, Andijon nomi shunga bog‘lanadi. Juda qadim zamonda bu yerda andi qabilasi yashagani va «andilar makoni» sifatida Andijon nomini olgani haqida ham taxminlar bor. Ba'zi xorijiy toponimika lug‘atlarida «Andikan» ─ daryo bo‘yida joylashgan shahar ma'nosini anglatadi, deya keltirilgan o‘rinlar ham kuzatiladi. Hozirgi Andijon hududida ilk shahar qal'ani barpo etgan shaxs ─ qabilaboshining ismi Andi bo‘lgani va uning sharafiga shahar shunday nomlangani haqida ham farazlar yo‘q emas. Farg‘ona Olimlar «Farg‘ona» so‘zi bundan 13 asr ilgari so‘g‘d yozuvlarida «Parg‘ana», «Prag‘ana» shakllarida yozlganini ta'kidlashadi. Ba'zi manbalarda bu so‘z hind-sanskrit tilida «kichik viloyat», fors tilida «tog‘ oralig‘idagi vodiy», «atrofi berk soylik» degan ma'nolarga egaligi qayd etilgan. Namangan Vodiyning shimoliy hududlarida yirik tuz konlari bo‘lgani arxeologik qazishmalar asosida dalillangan. Hududda eramizning dastlabki asrida osh tuzi olingan ko‘l bo‘lgani ham taxmin qilinadi. Shu bois bu hududga forscha «Namak kon» – tuz koni nomi berilgan. Vaqt o‘tishi bilan esa bu so‘z Namangan shaklini olgan. Toshkent Qadimda Choch, Shosh nomlari bilan atalgan hozirgi Toshkent hududining etimologiyasi haqida dastlabki ma'lumotni Xitoy manbalari beradi. Shi, Chjyeshi,