logo

Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi predmeti, tadqiqot doirasi, maqsadi va vazifalari

Yuklangan vaqt:

09.12.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

3754.982421875 KB
Mavzu:
Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi
\     predmeti, tadqiqot doirasi, maqsadi va vazifalari
Reja:

  Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi  fanini o‘rganishdan maqsad

Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi  fanini  vazifalari

Tadqiqot doirasi

  Organik kimyoning rivojlanish tarixi

Dastlabki nazariyalar  -
  organik  birikmalarning  ko’pligi  va  xilma-xilligini  uglerod 
atomining  elementlar  davriy  sistemasidagi  o’rni  bilan  ilmiy 
asoslash;
-
organik birikma molekulasi xossalarining uning tarkibiga kiruvchi 
atomlarning  tabiatiga,  ularning  miqdoriga,  molekulaning 
kimyoviy,  elektron  hamda  fazoviy  tuzilishiga  bog’liqligini 
ko’rsatish;
-
organik  birikma  xossalari  bilan  uning  tarkibidagi  kimyoviy 
bog’larning tabiati orasidagi bog’liqlikni tushuntirish;
-
organik  birikmalarning  kislotalilik,  asoslilik  va  amfoterlik 
xossalarining muhitga bog’liqligini ko’rsatish;
-
organik kimyodagi reaksiyalarning turlari bilan tanishtirish;
-
organik  reaksiyalarning  sharoitlari  va  mexanizmlari  o’rtasidagi 
bog’liqlikni ochib berishdan iborat.   Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi  f anning vazifasi:  ORGANIK KIMYO TARAQQIYOTINING ASOSIY BOSQICHLARI
Organik  kimyo  taraqqiyotining  asosiy  bosqichlari  to‘rt  davrga 
bo’linadi:
1.  Empirik  davr  —   insonning  organik  moddalar  bilan  ilk  bor 
tanishuvi,  ularni  ajratib  olish  va  qayta  ishlash  usullarini  o‘rgangan 
vaqtdan  organik  kimyo  fan  sifatida  shakllangan  XVIII  asming 
oxirigacha bo‘lgan davr.
2.  Analitik  davr  —   XVIII  asr  oxiridan  XIX  asrning  60-yil- 
larigacha.  Bu  bosqichda  dastlabki  nazariyalar  yaratilib,  organik 
kimyo fan sifatida shakllana boshlagan.
3.  Tuzilish  nazariyasi  davri  —   XIX  asrning  60-yillaridan  hozir- 
gacha.
4.  Organik  kimyo  rivojlanishining  hozirgi  zamon  molekulyar 
atomistik hamda ilmiy takomillashuv davri. ORGANIK KIMYO TARAQQIYOTINING ASOSIY BOSQICHLARI
Inson  organik  moddalar  bilan  juda  qadimdan  tanish  va 
ulardan  o‘zining  amaliy  ehtiyojlari  maqsadida  foydalangan. 
Kishilarga dastavval ma’lum bo‘lgan birikma  sirka kislotadir ,  
ilk bor tanishgan kimyoviy reaksiya esa  yonish  bo‘lgan. 
1. Sirka kislotani ishqorga  ta’sir ettirib,  tuz  hosil qilingan. 
2. Qadimgi xalqlar  uzum shirasining  bijg‘ishini  bilishgan. 
3. Galliya va Germaniyada  sovun pishirishni, pivo tayyorlashni,
4. Slavyan xalqlari asalni bijg‘itib ichimlik  tayyorlashni,
5. Hindiston,  Gresiya  va  Misrda  organik  moddalardan  foydalanib 
matolarni bo‘yashni  bilishgan.  Kiyim, oziq hammasi 
organik tabiatdan Tayyor moddalardan 
foydalanishDav riy •
Ammo uzoq vaqtgacha  organik  
moddalar aralashma  holida ishlatilib 
kelingan. 
Organik moddalar kishilarga qadimdan ma`lum, ular organik 
bo`yoqlarni ( alizarin, indigo) , uzum sharbatini bijg`itib  sirka 
hosil qilishni,  o`simliklardan  shakar  hamda  moy  olishni, 
yog`larni ishqorlar bilan qaynatib  sovun  hosil qilishini bilganlar 
va bu moddalardan foydalanganlar.    a)   Organik moddalar 
qadimdan ma’lum bo’lgan. О rganik kimyoning riv о jlanish tari х i va dastlabki nazariyalar
Qadimgi  Misr  va  Rimda  o’simliklardan  tarkibida  indig о  va  alizarin 
birikmalari saqlagan bo’yoqlar  о lingan.
Indigo
Alizarin  Eramizdan  о ldingi  1300-1000  yillarda  qadimgi 
Gretsiyada  chiqindilarning  o’g’it  хо ssalari,  Х it о yda  esa  p о r ох 
tayyorlash ma’lum bo’lgan.
Alkimyogar  J о bir  ibn  Hayyonni  ( Geber ,  721-815)  ko’pgina 
о limlar “eksperimental kimyoning  о tasi” deb atashadi. Al-Kindi   (Alkindus,  800-870)  vin о  ( may)ni  haydab  t о za  spirt 
о lish  haqida (850 yy) asarlar yozib q о ldirgan.Muhammad Ar-R о ziy  (Rhazes yoki Abubater, 865-925) naz о rat 
qilinadigan  distillash  va  ekstraksiya  haqida  (900yy)  ris о lalar 
yozgan.  “Sirlar  kit о bi”da  Ar-R о ziy  birinchi  bo’lib  barcha 
m о ddalarni  yer  (mineral),  o’simlik  va  hayv о ndan  о linuvchi 
sinflarga  ajratgan;  shuningdek,  erish,  haydash,  suyuqlanish, 
distillash,  quyuqlashtirish   usullari  va  b.  haqida  asarlar  yozib 
q о ldirgan. At-Tusiy  (1201-1274 ) massalar saqlanish 
q о nunining  dastlabki talqinini (1250 y) 
keltirgan.
A. de Villan о va  (1235-1311)  efir m о ylari 
tayyorlash  (1280y) haqida ris о la yozgan. b) Qadimda olimlar moddalarni tashqi ko’rinishiga qarab 
guruhlarga ajratganlar.
Masalan;  1)  Suvda eriydigan moddalarni tuz deb hisoblashgan hattoki 
qaxrabo, oksalat va vino kislotalarni  ham  tuzlar  sinfiga kiritgan.
2)  Quyuq suyuqliklarni barchasini  moy  deb hisoblashgan havoda nam 
tortib olib suyuqlanadigan  KOH ,  kuporos moyi (H
2 SO
4 )  larni ham 
moylarga kiritgan.
3)  Barcha uchuvchan moddalarni  spirt   deb atashgan.
HCl, HNO
3 , SnCl
2 , NH
3   kabi moddalar uchuvchan bo’lgani uchun 
ular ham  vino spirti (C
2 H
5 OH ) qatori  spirtlar  deb atashgan.
Hattoki novshadil spirtini ham  (NH
4 OH)   spirtlar  qatoriga kiritgan, 
lekin u anorganik modda spirtmas. 
Organik moddalarni aralashmalar holida o’rganilgan. XVII-XVIII  asrlarda  hayvon   organizmlari  va 
o‘simliklardan   bir  qancha  moddalar  ajratib  olindi.  Bular  o‘sha 
paytgacha ma’lum bo‘lgan mineral moddalardan keskin farq qilar 
edi.  Shu  bois  jami  mavjud  moddalar  uch   guruhga  ajratildi: 
mineral  moddalar,  o‘simliklar  va  hayvonlar  organizmidan 
ajratib olinadigan birikmalar N Lemen. 1675-y.). Lavuaze   kimyoviy  birikmalar  tarkibini 
aniqlashning  miqd о riy  usullarini  ishlab 
chiqqan. •
Alximiklari sirkadan  sirka  kislotani ,  
musallas  ichimligidan   etil spirtini  sof 
holda ajratib olishga muyassar 
bo`ladilar. 
•
XVI asrda etil spirtni sulfat kislota 
bilan ishlash natijasida   etil  efir  olindi. 
•
1769 - 1785  yilda Sheyele bir necha 
organik kislotalarni ajratib oldi, 
jumladan: olma ,  vino, limon, sut  va 
h.k.
•
   1773  yilda Ruel odam ayirish 
organlaridan  mochevina ni ajratib oldi.Alkimyoviy    (XV – XVIIa) M.  V.  Lomonosov  va  A.  Lavuazye 
kimyoviy  jarayonlarda  tadqiqotning  miqdoriy 
usulidan  foydalanishni  birinchi  bo‘lib  boshlab 
berishdi.  Organik  birikmalaming  element  tahlili 
ilk  bor  A.  Lavuazye  tomonidan  qo‘llanilgan.  U 
1784-  yilda  vino  spirtini  yoqib   y o n i s h  
mahsulotlari ( H
2 O, CO
2 ) ning massasini aniqladi. 
Va  shu  asosda  spirt  tarkibidagi  С ,  H,  О  larning 
foiz  miqdorini  topdi.  Tahlilning  natijasi  unchalik 
aniq  bo‘lmasa  ham,  u  eng   birinchi  element  tahlili 
bo‘lganligi  uchun  juda  katta  tarixiy  ahamiyatga 
ega.  J.  Gey-Lyussak,  L.  Tenar,  Ya.  Berselius,  Yu. 
Libix  Libix  element  tahlilining  ancha  sodda 
usulini  tavsiya  qilgan)  va  boshqalarning  analitik 
tadqiqotlari  tufayli  birtalay  organik 
birikmalarning  miqdoriy  tarkibi  hamda  shu 
birikmalardagi  elementlarning  o‘zaro  miqdoriy 
nisbatlari aniqlandi.  Sheele  bir necha  о rganik kisl о talarni ( о lma, 
uzum,  lim о n,  gallat,  sut,  о ksalat)  ajratib 
о lgan (1769- 1785).
Masalan,  K.  Sheele  (1783  y.)  noorganik  moddalar  —  ko‘mir, 
novshadil  va  potashdan  kaliy  sianid  hosil  qildi.  Shungacha  bu 
tuzga  muvofiq  keluvchi  sianid  kislota  faqat  o‘simliklarda 
topilgan edi.  Tahlillar  natijasiga  asoslanib  Berselius  Lavuazyening 
« o‘simliklardan   ajratib  oli ngan  moddalar,  asosan,  uglerod,  vodorod  va 
kislorod ,   hayvonlar  organizmidan  olingan  moddalar  azot,  fosfor,  goho 
oltingugurt   ham  bo‘ladi»,  degan  fikrini  tasdiqladi  va  bu  bilan  har  ikki 
birikmaning  mineral   moddalarga  nisbatan  murakkab  tarkibli  ekanligini 
isbotladi.
Ularni  birlashtirib  « organik  moddalar »  deb  atala  boshlandi.  Shu  tariqa 
XVIII  asrning  oxiriga  kelib  birikmalar  ikkiga  —  noorganik  (mineral)  va 
organik  moddalarga  bo‘lindi.  1806-  yili  Ya.  Berselius  « organik  kimyo» 
tushunchasiga  ta’rif  berdi .  U  noorganik  va  organik  moddalarning  bir-
biridan  asosiy  farqi,  birinchi  tip  moddalarni  laboratoriyada  sintez  qilish 
mumkin ,  organik  moddalar  esa  tirik  mavjudot  (odam,  jonivor,  o‘simliklar) 
organizmlarining  hayot  faoliyati  mahsulidir  va  ular  tirik  organizmlarda 
qandaydir  mavhum  «hayotiy  kuch»  ta’sirida  hosil  bo’lishidadir,  deb 
ta’kidladi.  Organik  kimyoga  vitalistik  (lotincha  vita  hayot,  lis  —   kuch) 
ta’limot shu yo‘sinda kirib keldi.  Y.Ya.Bersellius
  (1779 - 1848)  O rganik  moddalarni  o`rganuvchi  fan 
Organik kimyo  deyiladi. Organik so`zi 
“organizm”  so`zidan olingan. 
Organik  kimyo  terminini  1808-yilda 
Bersellius  kiritgan.Vit alist ik  dav r
1808-yilda  Shved  olimi  Berselius   –  tirik  organizimdan  olinadigan  moddalarni 
organik  moddalar  deb  atashni  taklif  etgan  va  vitalistik  nazariyaga   asos  solgan. 
“ vita”   hayot  degani  yani  –  hayotiy  kuch  tasirida  organik  moddalar  hosil  bolishi 
mumkin  deyishgan.    Berselius  nazariyasiga  ko’ra   оrganik  mоddаlаr  faqat 
оrgаnizmlаrdа  hаyotiy  jаrаyonlаr  nаtijаsidа  sirli   “hаyotiy  kuch”  tasirida  оlinаdi  
degan  g’oyani  ilgari  surgan.  Vaqt  o‘tishi  bilan  vitalistik  ta’limotga  zid  ravishda  
tadqiqotchilar  tomonidan  turli  xil  sintezlar  amalga  oshirildi.  Shu  nazariyaga  qarshi 
Berselius  shogirti  nemis  olimi  Vyoller   katta  zarba  bergan.  U  organik  moddalar  tirik 
organizmlardan emas balki anorganik moddalardan ham sintez qilsa bo’ladi deydi.   
1828  yil da  -  mochevinani  (NH
4 OCN) -
ammoniy  sianat ning  suvli  eritmasini 
bug’lash yo’li bilan oldi.C N
C N +   4 H
2 O C O O H
C O O H +   2 N H
3
o k s a l a t   k i s l o t aK	C	N	 +	 [O	]         K	O	C	N	
2	K	O	C	N	 +	 (N	H	4	)2	S	O	4          2	N	H	4	O	C	N	
N	H	4	O	C	N	         (N	H	2	)2	C	O
Fridrix Vyoler  
1824  yil dа  Bertseliusning  shоgirdi  nеmis 
kimyogаri  F.Vyollеr   lаbоrаtоriya  shаrоitidа 
disiаndаn  o’simliklarda  uchrаydigаn  оksаlаt 
kislоtа ni sintez qildi.Buy uk  k imy ogar olimlar va ularning y ut uqlari
ammoniy sianat
mochevina	
C	N	
C	N	
+	 4	H	2O	
C	O	O	H	
C	O	O	H	
+	 2	N	H	3	
o	k	sa	la	t k	islo	ta	
K	C	N	 +	 [O	]         K	O	C	N	
2	K	O	C	N	 +	 (N	H	4	)2	S	O	4	          2	N	H	4O	C	N	
N	H	4	O	C	N	         (N	H	2	)2	C	O 1842 yildа rus оlimi  N.N.Zinin  nitrоbеnzоldаn  аnilin ni оl di  
1845 yildа nеmis оlimi  Kоlbе  sirkа 
kislоtаni sintеz qil di.  N .N .ZininN	O	2	N	H	2	
[H	]
N itrоbеnzоl                                           A nilinBuy uk  k imy ogar olimlar va ularning y ut uqlari
C
6 H
5 NO
2    +  3(NH
4 )
2 S    →   C
6 H
5 NH
2   +  3S↓  +  6NH
3   +  2H
2 O	
N	O	2	N	H	2	
[H	] 1854  yil –  Bertlo  yog’ni  sintez qildi

1861  yili rus оlimi  А.M.Butlеrоv ning 
pаrаfоrmаldеgiddаn  shаkаrsimоn mоddаni 
sintеz qilib оlishi  ham vitalistik nazariyaga 
qaqshatqich zarba berdi.  n	C	H	2	O
C a ( O H )	
2	
(	C	H	2	O	)	n	
u	g	le	v	o	d	la	r
Butlerov
А leksandr   М ixayl о vichBertlo 
50  -  yillаrdа   M. Bеrtlо  оddiy аnorganik mоddаlаrdаn 
chumоli kislоtаsini, etil spirti, аtsеtilеn, bеnzоl vа 
mеtаnni, glitsеrin vа mоy kislоtаlаridаn yog’lar 
sintеzini аmаlgа оshirishdi.  Buyuk  k imy ogar olimlar va ularning 
yut uqlari	
n	C	H	2	O
C a ( O H )
2	(	C	H	2	O	)	n	
u	g	le	v	o	d	la	r  1846 yil  –  Nitriglitserin sintezi (  Sobrero )

J.Dyumа   azotni  miqdоriy aniqlаsh 
usulini ;  

Yu.Libiх  esа organik mоddаlаrdаgi 
uglеrоd vа vоdоrоdni aniqlаsh  usulini 
tоpishdi.J.Dyuma
Yu.Libix Buy uk  k imy ogar olimlar va ularning y ut uqlari    O’zbekistоnda  kimyo  fanining  rivоjlanishiga 
katta  hissa  qo’shgan  оlimlardan  biri  akademik  О.S. 
Sоdiqоvdir.   U  biооrganik  kimyo  va  fiziоlоgik  tabiiy 
faоl  birikmalar  sоhalarida  keng  qamrоvli  faоliyat  оlib 
bоrgan.  Ilmiy  izlanishlari  biоlоgik  faоl  birikmalarning 
tuzilishini  aniqlash  va  ta’sir  meхanizmini  o’rganishga 
bag’ishlangan. 
Akademik  S.Yu.  Yunusоv  O’zbekistоnda 
alkalоidlar  kimyosi  maktabini  tashkil  qilgan  (1956   y). 
Uning  rahbarligida  o’simliklardan  mingdan  оrtiq 
alkalоidlar  ajratib  olingan  va  tuzilishi  o’rganilgan, 
O’zbekistоndagi  tarkibida  alkalоid  saqlaydigan 
o’simliklar  aniqlanib,  ularning  o’simlikda  yig’ilish 
qоnuniyatlari, tezligi, shart-sharоitlari tadqiq etilgan. JAHONGA MASHHUR O‘ZBEK ORGANIK  KIMYOGARLARI
Sodiqov Obid Sodiqovich 
1913 – 1987 Akademik  A.O.Sodiqov  bioorganik  kimyo  va  fiziologik 
tabiiy  faol  birikmalar  sohasida  faoliyat  yuritib,  gossipol 
linimenti,  megosin  mazi  va  immunosupressorlarni   
yaratgan taniqli olim.
O‘zFA   Bioorganik 
kimyo instituti 
asoschisi
Sobir Yunusovich Yunusov
     1909 – 1996 
O‘zFA  O‘simlik moddalar kimyosi instituti  (1956) va 
xalqaro  “Tabiiy birikmalar kimyosi”  ilmiy jurnali (1965) 
asoschisi.  Alkaloidlar sohasida  izlanishlar olib borib, 
300 dan ortiq alkaloidlar tuzilishini aniqlagan 700 dan 
ortiq yangi alkaloidlarni ajratib olgan. Shu  davrga  kelib  vitalistik  ta’limot  qisman  rad  etildi.  Lekin 
organik  birikmalarning  tuzilishini  tushuntiruvchi  yagona  ilmiy  nazariya 
yo‘q edi.
Kislorod  kashf  qilingach,  Lavuazye  uning  birikmalari  xossalarini 
o’rganib  uni  tutuvchi  organik  birikmalar  ikkita  —  kislorod  va  radikal 
qismlardan  iborat  deb  qaradi  («radikal»  fransuzcha  so‘z  bo’lib  asos, 
o‘zak degan ma’noni anglatadi).
Lavuazyening fikrini hisobga olib hamda o‘sha davrda ma’lum bo’lgan 
elektr  hodisalariga  asoslangan  holda  Berselius   moddalar  tuzilishi  — 
molekuladagi  atomlarni  o‘zaro  bog‘lab  turuvchi  kuchlar  haqidagi 
elektrokimyoviy  nazariyani  yaratdi.  Uning  fikricha,  metallarning 
kislorod  bilan  kimyoviy  bog’lanishiga  sabab  metallda  musbat, 
kislorodda  esa  manfiy  zaryad  bo‘lishidir.  Kimyoviy  bog‘  hosil 
bo‘lganda  zaryadlar  neytrallanadi,  ammo  neytrallanish  to‘la  bo’lmaydi . 
Chunki  asosli  oksid  tarkibidagi  metallda  biroz  ortiqcha  musbat ,  kislotali 
oksid  hosil  qiluvchi  metallmas  atomida  ozroq  manfiy  zaryad  saqlanib 
qoladi.  Xullas,  asosli  oksid  radikali  qisman  musbat,  kislotaliniki  esa 
manfiy zaryadlangan.  Qarama- qarshi zaryadlarning tortishib turishidan 
ular o’rtasida bog’lanish vujudga kelib, molekula hosil bo‘ladi .  Shunga  ko‘ra,  buni  « Berseliusning  dualistik  nazariyasi »  ham 
deyiladi.  Berselius  o‘zining  dualistik  nazariyasini  organik 
birikmalarga  ham  tatbiq  qilish  mumkin,  deb  hisobladi.  Farq 
shundaki,  organik  birikmalardagi  radikallar   alohida  elementlar 
emas,  balki  ko‘p  har  xil  atomlardan  tashkil  topgan  murakkab 
guruhlardir.  Berseliusning  fikricha,  organik  kislotalar,  spirtlar  va 
efirlar murakkab radikallarning oksidlaridir. Murakkab radikallar 
kislorodsiz guruhlar bo‘lib, o‘simlik moddalarda ular  С  va H dan, 
hayvonlar  organizmidan  olingan  moddalarda  esa  С ,  H  va  N  dan 
tashkil  topgan.  Radikallar  elementlarga  o‘xshab  kimyoviy 
jarayonlarda  bir  moddadan  ikkinchisiga  o’tganda  o‘zgarishga 
uchramaydi.  1815-  yilda  Gey-Lyussak  ham  CN  guruh  xuddi 
galogen  atomiga  o‘xshab  bir  molekuladan  ikkinchisiga 
o‘zgarishsiz o’tishi mumkinligini ko’rsatgan. Demak,  Berselius  dualistik  ta’limotining  mohiyati  shundan 
iboratki,  har  qanday  modda  ikki  qarama-qarshi  qism  -  musbat 
(metall,  vodorod  atomi,  organik  birikmalarda  -  murakkab 
radikal)  va  manfiy  (ko‘pincha  kislorod  atomi,  organik 
moddalarda  —  kislorod  atomi  tutuvchi  qoldiq)  dan  tashkil 
topgan.  Shu  tariqa  organik  kimyoda  dastlabki  radikallar 
nazariyasi  yaratildi.  Lekin  bungacha  A.  Dyumaning  eterin 
nazariyasi   mavjud  edi.  Etilen   o‘sha  paytda  «eterin»  deb 
atalgan.  Eterin  nazariyasi  organik  birikmalarni  etilenning 
hosilalari  deb  qaragan.  Bunda  etilen  qatori  birikmalari  bilan 
ammiak hosilalarining o‘xshashligi e’tiborga olingan edi: Berselius, Libiх, Dyuma, Shevryol  fanga  radikallar nazariyasi  kiritildiAmmoniy  birikmalarida  NH
3   qanday  rol  o‘ynasa,  eterin 
hosilada  xuddi  shunday  vazifani  eterin  bajaradi  deb 
hisoblangan.  Yu. Libix va F. Vyoler  achchiq bodom moyi — 
benzoy  aldegid  —  C
6 H
5 COH  ga  xlor  yoki  brom  ta’sir 
ettirilsa ,  benzoil  xlorid   C
6 H
5 COCl  yoki  benzoil  bromid 
C
6 H
5 COBr  hosil  bo‘lishini,  ularga   suvning  ta’siridan  benzoil 
gidroksid ( benzoy kislota)  C
6 H
5 COOH, spirt ta’sir ettirilganda 
etil  benzoat  С
6 Н
5 СООС
2 Н
5   olinishini,  benzoy  kislota 
eritmasi ammiak bilan ta’sirlashib 
benzamid  C
6 H
5 CONH
2   ga  aylanishini  ko‘rsatgan.  Shu  tariqa 
quyidagi  xulosaga  kelindi:  Barcha  birikmalar  tarkibida  benzoil 
radikali  C
6 H
5 CO  ni  tutadi.  Bir  moddadan  ikkinchisiga 
o’tilganda  bu  radikal  o‘zgarishsiz   qoladi.  Benzoil  radikali 
murakkab organik radikallarning yangi kislorod tutuvchi tipidir. Radikallar  nazariyasining  zaif  tomoni ,  uning  tarafdorlari  
(o’sha  paytlarda  deyarli  barcha  kimyogarlar  bu  nazariya 
tarafdori  edi)  radikalning  o‘zi  nima ,  uni  qanday  aniqlasa 
bo‘ladi ,  degan  savolga  javob  bera  olishmadi.  Bu  xususda 
Berselius  radikallarni  erkin  holatda  ajratib  olib  bo‘lmasligiga 
sabab  ularning  aslida  mavjud  emasligida  emas ,  tezda  o‘zaro 
birikib,  boshqa  bir  modda  hosil  qilishida  hamda  hozirgi 
eksperimental  usullar  ularni  ajratib  olishga  qodir  emasligida, 
degan fikrni bildirdi.
1834- yili fransuz kimyogari  J. Dyuma  sirka kislotaning xlor 
bilan  ta’sirlashish  reaksiyasini  o‘rgandi  va  jarayonda 
trixlorsirka  kislota  (CCI
3 COOH)  hosil  bo‘lishini  aniqladi. 
Tajriba  natijalariga  asoslanib,  J.  Dyuma  sirka  kislotadagi 
vodorod  atomlarining  o‘rnini  xlor  atomi  olishi  mumkin,  degan 
xulosaga  keldi  va  bu  hodisani  -« metalepsiya »  (yunoncha 
« o‘rin olish», «almashinish ») deb atadi. Metalepsiya  reaksiyalarining  kashf  qilinishi  Berseliusning 
elektrokimyoviy  nazariyasiga  zarba  bo‘ldi ,  chunki  elektrmanfiy 
xlor  atomi  elektrmusbat  vodorod  atomini  o‘rnini  ololmasligi 
kerak  edi.  Ya.  Berselius  J.  Dyuma  tajribalariga  ishonmadi  va 
vodorodning  o’rnini  xlor  olishi  haqiqatga  to‘g‘ri  kelmaydigan 
hodisa  deb  hisobladi.  Ammo  vaqt  o‘tishi  bilan  trixlorsirka 
kislotadagi  xlor  atomlarini  yana  vodorodga  almashtirish 
mumkinligi ham isbotlandi (L. Melzens, 1842- y.).
Keyinchalik  vodorod  atomlarining  o‘rnini  xlordan  boshqa 
galogenlar,  shuningdek,  kislorod  va  oltingugurt  ham  olishi 
mum kinligi,  umuman  almashinish  reaksiyalari  organik  kimyoda 
keng  tarqalgan  hodisa  ekanligi  ma’lum  bo’ldi.  Almashinish 
reaksiyasi  natijasida  hosil  bo’lgan  mahsulot  trixlorsirka 
kislotada sirka kislotaning xossalari saqlanib qoladi. 1850- yillarga kelib Ya. Berseliusning dualistik ta’limotiga asoslangan 
radikallar  nazariyasi  butunlay  rad  etildi .  Ta’kidlash  kerakki,  Berselius 
nazariyasi  noorganik  moddalar  tuzilishini  to‘g‘ri  tushuntirib  berdi.  Uni 
organik  moddalarga  tatbiq  qilish  muvaffaqiyatsizlikka  olib  keldi,  chunki 
ba’zi  reaksiyalarda  o‘zgarishsiz  qoladigan  radikallar  boshqa  hollarda 
o‘zgaradi .  Xullas,  rad  etilgan  radikallar  nazariyasi  o‘rniga  organik  mod 
dalar  tuzilishini  tushuntirib  bera  oladigan  boshqa  bir  nazariyaga  zarurat 
tug’ildi. Sh. Jerarning  tiplar   nazariyasi ana  shunday nazariya  edi (1852- 
y.).
Jerar   organik  birikmalarni  noorganik  moddalar  bilan  taqqoslab, 
ularning  tuzilishi  va  xususiyati  o‘rtasida  o‘xshashlik  mavjud,  degan 
xulosaga  keldi.  Organik  moddalarni  noorganik  birikmalar 
molekulasidagi  bir  yoki  bir  necha  atom  o‘rnini  turli  organik  guruhlar 
olishidan  hosil  bo‘lgan  birikma  deb  qarash  mumkin.  Ushbu  organik 
guruhlar  rad  etilgan  «radikal»  so‘zini  ishlatmaslik  uchun  «qoldiq»  deb 
ataldi.  Bunda  noorganik  moddalar  ulardan  hosil  bo‘ladigan  organik 
moddalar uchun « tip » rolini o’ynaydi. Bir tipga kiruvchi organik modda 
o‘zining  tipi  hisoblangan  noorganik  moddalar  uchun  xos  bo‘lgan 
reaksiyalarga  kirishadi.  Bu  nazariyaga  ko‘ra  organik  moddalar  quyidagi 
asosiy tiplarga bo‘lindi:

Mavzu: Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi \ predmeti, tadqiqot doirasi, maqsadi va vazifalari Reja:  Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi fanini o‘rganishdan maqsad  Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi fanini vazifalari  Tadqiqot doirasi  Organik kimyoning rivojlanish tarixi  Dastlabki nazariyalar

- organik birikmalarning ko’pligi va xilma-xilligini uglerod atomining elementlar davriy sistemasidagi o’rni bilan ilmiy asoslash; - organik birikma molekulasi xossalarining uning tarkibiga kiruvchi atomlarning tabiatiga, ularning miqdoriga, molekulaning kimyoviy, elektron hamda fazoviy tuzilishiga bog’liqligini ko’rsatish; - organik birikma xossalari bilan uning tarkibidagi kimyoviy bog’larning tabiati orasidagi bog’liqlikni tushuntirish; - organik birikmalarning kislotalilik, asoslilik va amfoterlik xossalarining muhitga bog’liqligini ko’rsatish; - organik kimyodagi reaksiyalarning turlari bilan tanishtirish; - organik reaksiyalarning sharoitlari va mexanizmlari o’rtasidagi bog’liqlikni ochib berishdan iborat. Organik birikmalarning tuzilish nazariyasi f anning vazifasi:

ORGANIK KIMYO TARAQQIYOTINING ASOSIY BOSQICHLARI Organik kimyo taraqqiyotining asosiy bosqichlari to‘rt davrga bo’linadi: 1. Empirik davr — insonning organik moddalar bilan ilk bor tanishuvi, ularni ajratib olish va qayta ishlash usullarini o‘rgangan vaqtdan organik kimyo fan sifatida shakllangan XVIII asming oxirigacha bo‘lgan davr. 2. Analitik davr — XVIII asr oxiridan XIX asrning 60-yil- larigacha. Bu bosqichda dastlabki nazariyalar yaratilib, organik kimyo fan sifatida shakllana boshlagan. 3. Tuzilish nazariyasi davri — XIX asrning 60-yillaridan hozir- gacha. 4. Organik kimyo rivojlanishining hozirgi zamon molekulyar atomistik hamda ilmiy takomillashuv davri.

ORGANIK KIMYO TARAQQIYOTINING ASOSIY BOSQICHLARI Inson organik moddalar bilan juda qadimdan tanish va ulardan o‘zining amaliy ehtiyojlari maqsadida foydalangan. Kishilarga dastavval ma’lum bo‘lgan birikma sirka kislotadir , ilk bor tanishgan kimyoviy reaksiya esa yonish bo‘lgan. 1. Sirka kislotani ishqorga ta’sir ettirib, tuz hosil qilingan. 2. Qadimgi xalqlar uzum shirasining bijg‘ishini bilishgan. 3. Galliya va Germaniyada sovun pishirishni, pivo tayyorlashni, 4. Slavyan xalqlari asalni bijg‘itib ichimlik tayyorlashni, 5. Hindiston, Gresiya va Misrda organik moddalardan foydalanib matolarni bo‘yashni bilishgan.

Kiyim, oziq hammasi organik tabiatdan Tayyor moddalardan foydalanishDav riy