Qadimgi Xorazm moddiy madaniyati
Mavzu:Qadimgi Xorazm moddiy madaniyati
Xorazm ( arabcha : مزراو خ ) — Amudaryo sohillarida markazga ega O rta ʻ Osiyo qadimiy mintaqasi — qadimiy davlat [1] [2] [3] va rivojlangan irrigatsiyali dehqonchilik, hunarmandlik va savdo mintaqasi. Xorazm orqali Buyuk Ipak yo li ʻ o tgan. III asr oxirlarida Xorazm poytaxti ʻ Kat shahri bo lgan; ʻ X asr oxirlarida poytaxt Urganch shahriga ko chiriladi (hozirgi ʻ Ko hna ʻ Urganch shahri). Xorazm hududi qadimda Amudaryo adoqlaridan janubga tomon Murg ob ʻ va Tajan daryolarining yuqori oqimlarigacha cho zilgan. Shu boisdan bu qadimiy tarixiy hudud fanda 2 xil: Qadimiy Xorazm va Katta ʻ Xorazm nomlari bilan ma lum. Xorazm haqidagi ilk ma lumotlar Avesto, Doro I ning Behistun kitoblari, ʼ ʼ qadimiy yunon mualliflari (Gekatey, Gerodot, Strabon va hokazo) hamda ilk o rta asrlarning arab ʻ geograflari asarlarida mavjud. „Xorazm“ nomi (toponimi) Avestoda Xvarizem, qadim forschada Xvarazmish, lotinchada Chorasmia va yunonchada Xorazmiya deb yuritilgan. Arabcha yozma manbalarda bu hudud Xvorazm talaffuzida tiliga olinadi. „ Xorazm“ nomining semantikasi haqida bir qancha fikrlar mavjud. Xorazm tarixining bilimdoni S.P. Tolstov „Xorazm“ nomi talqinlari orasida „Quyoshli o lka“, „Quyoshli yer“ deb atalishi haqiqatga eng yaqin ʻ etnonimdir deb ta kidlasada, Xorazmni „Xvarri yoki Xarri (Xurriy) xalqi vatani“, „quyosh (xalqi) zamini“ ʼ deb izohlaydi. Sug dshunos olim M. N. Bogolyubovning fikricha, Xorazm alohida 3 ta so zdan tarkib ʻ ʻ topgan. Xu (Xush, Xash), var (vara) va zm (zim, zem). Eroniy tillarda Xu —"yaxshi" „ma qul“, var (vara) ʼ — „devor“, „marza“, „fob“, „qal a“, „qo ra“ degan ma nolarni bildirgan. Zm (zim, zem) esa — „zamin“, ʼ ʻ ʼ „hudud“, „diyor“, „mamlakat“ kabi ma nolarni anglatgan. ʼ
Xorazm jangchisi, Ermitaj, Sankt Peterburg
Qadimdan G arbiy Osiyo, xususan, shimoliy-sharqiy Eron hududlari bilan bevosita aloqador ʻ bo lgan Xorazmning qadimiy mushtarak madaniyatining ko pgina jihatlari, xususan, badiiy ʻ ʻ madaniyati — aholisining tili, urfodatlari, uy-joylarining tuzilish tartiblari, ro zg or anjomlari, ʻ ʻ zebi-ziynatlarida o z ifodasini topgan. Masalan, Xorazmning janubiy qismi qadimiy obidalarida ʻ (miloddan avval VI—III ming yillik) somonli guvaladan bino qilingan sahni, ganch aralash loy suvoqli bir xonali uylar ichida o choq, supa, g alla uchun o ra (to la) bo lgan. Chaqmoqtosh ʻ ʻ ʻ ʻ ʻ qurollari qirg ich, o roq, randa, pichoq; suyakdan yasalgan igna, bigiz; yarmatosh; somonli ʻ ʻ loydan yasalgan sopol idishlar, ba zilarining sirtiga qizil rang (angob) berilgan; tosh va ʼ sopoldan yasalgan ayol va turli xil hayvon haykalchalar; tosh suyak va chig anoqlardan ʻ yasalgan tumor, munchoq kabi taqinchoklar uchraydi. Miloddan avval IV—II ming yilliklarda esa turar joylar maydoni nihoyatda kengayib xom g ishtli ko p xonali uylardan iborat qishloqqa ʻ ʻ aylangan. Ularning girdi mudofaa devori bilan o ralib, otashgoh, hovlilar, tor ko chalar va ʻ ʻ markazida maydon paydo bo lgan. Qurollarining aksariyati tosh va suyakdan, qisman misdan ʻ yasalgan, qo lda yasalgan sopol idishlar sirtiga qora rangli geometrik va jimjimador (gilam ʻ nusxa) naqshlar, hayvon va parranda tasvirlari tushirilgan. So ngra kulolchilik charxi kashf ʻ etilib, bikonik nusxa idishlar, qadah va vazalar paydo bo lgan. Binokorlikda monumental ʻ imoratlar [ibodatxona, miyonsaroy (zal) va boshqa] qad ko tarib, qishloqlar esa ilk shahar ʻ shaklini ola boshlagan.
Xorazm podshosi Artav tangasi, I asr