logo

Antik va o‘rta asrlar davri kulolchiligi

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

87 KB
«  Antik  va o‘rta asrlar davri kulolchiligi   » 
REJA:
KIRISH       _________________________________________ 3-5-bet
ASOSIY QISM:  _____________________________________ 5-13-bet
1.  Sopol buyumlarining insoniyat tarixidagi o’rni
2. Antik davr spool buyumlarining o’ziga xosligi
3. O’rta asrlardagi spool buyumlarining yaratilishidagi texnikasi
XULOSA  ______________________________________________ 14-15-bet
ADABIYOTLAR RO’YXATI  ______________________________ 16-bet Kirish.
Ma’lumki,   Vatanimiz   hududi   kishilik   tarixi   rivojining   ilk   bosqichlarini   o‘z
ichiga oluvchi  tosh davri jamoalari moddiy madaniyatiga oid yodgorliklarga juda
boy.   Bu   yodgorliklar   tadqiqotlari   natijalari   mamlakatimiz   hududlari   jahon
miqyosida   antropogenez   jarayoni   sodir   bo‘lgan   tarixiy   mintaqalar   jumlasiga
kirganligi   («Farg‘ona   odami»,   1   mln,   200   ming   yil),   tosh   asri   rivojlanish
bosqichlari   barchasiga   (paleolit,   mezolit,   neolit)   oid   yodgorliklar   mavjudligi   va
ular   tadqiqotida   qo‘lga   kiritilgan   manbalar   shu   zaminda   jamoalar   uzluksiz,
avtoxton   tarzda   ketma-ket   rivojlangan   madaniyat   sohibkorlari   bo‘lishganligi   kabi
ibtidoiy   davr   tarixi   dolzarb   muammolari   echimini   berdi.   Respublikamiz
mustaqilligi     sharofati     bilan  tosh   davri   jamoalari   madaniyati     yangi   qirralarining
yoritilishi,   yodgorliklarni     yangicha     ilmiy   qarashlar     va   yondoshuvlar     asosida
atroflicha   o‘rganishga       keng   imkoniyatlar yaratildi.   Arxeologik   tadqiqotlarda
jahonning     etuk     ilmiy   markazlari     bilan     hamkorlik   ishlari     yo‘lga   qo‘yildi.
Prezidentimiz     Islom   Karimov   «Davlatimiz,   mamlakatimizning     haqqoniy     ilmiy
tarixini     yaratish     keng     jamoatchiligimiz     uchun     g‘oyat     muhim     va   dolzarb
masalaga     aylanishi   lozim»   degan   o‘gitlari   tadqiqotlarimiz   uchun   dasturil   amal
bo‘ldi 1
.   Tarixiy   jarayonlarni   obektiv   va   tarixiylik   nuqtai   -   nazaridan,   birlamchi
manbalarga     tayangan     holda     xolisona     yoritib   berish   tarix   fani   oldida     turgan
muhim, ma’suliyatli  vazifalardan  biri  bo‘lib qoldi. 
Xususan, Vatanimiz   sarhadlarida   tosh asri   va   u davr jamoalari madaniyati
tizimida     neolit     jamoalariga     oid     yodgorliklar     tadqiqotida     qo‘lga     kiritilgan
manbalarning davr   madaniyati   o‘ziga xos   xususiyatlari, jamoalarning   iqtisodiy
xo‘jalik   va     madaniy   kashfiyotlari,   o‘zaro   madaniy     aloqalar,   madaniyatlar   kelib
chiqish  tarixiy ildizlarini  idrok eta bilishda  naqadar  ahamiyatli ekanligi  bugungi
kun   tarix   fani   oldida     turgan   dolzarb     muammolardandir.   Ushbu     manbalar
jumlasiga     neolit   davri     sopol     idishlari     ham   kiradi   va   biz   quyidagi   satrlarda
1
 Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз.-Асарлар,7-жилд.  Тошкент, 1999, 154-бет. kaltaminor jamoalari madaniyatiga tegishli sopol idishlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar
bayonini keltirmoqchimiz. 
Hunarmandchilik  -  qadimdan  jamiyat  taraqqiyotining  asosiy   omillaridan  biri
sifatida   ishlab   chiqaruvchi   xo‘jalikda   muhim   o‘ringa   ega   bo‘lgan.   Mamlakatimiz
xalqlari   qadimgi   davrlardanoq   turli   hunarmandchilik   sohalari   bilan   shug‘ullanib
kelganlar,   bu   borada   o‘z   maktablari   va   an’analarini,   uslub   va   yo‘nalishlarini
yaratganlar.   Ilk   o‘rta   asrlarda   Markaziy   Osiyo   va   unga   qo‘shni   hududlarda   sodir
bo‘lgan ijtimoiy-siyosiy o‘zgarishlar butun O‘rta Osiyoda, shu jumladan, Sug‘dda
ham urbanizatsion jarayonlarning kuchayishiga olib keldi. 
Tarixiy   ma’lumotlarga   ko‘ra,   mazkur   davr   arafasida   O‘rta   Osiyo   o‘ziga   xos
siyosiy   tarqoqlikni   boshdan   kechirib,   o‘ndan   ortiq   mayda   davlatchalarga   bo‘linib
ketgan   edi 1
.   YOzma   manbalar   Sug‘dda   muayyan   mulklarning   shakllanganligini
tasdiqlaydi,   jumladan,   Xitoy   yilnomalarida   Sug‘d   hududida   Kan,   SHы,   Mi,   Xe,
Nashebo,   An   kabi   kichik   mulk(hokimlik)lar   mavjudligi   hamda   ularning
boshqaruvidagi   ma’lum   bir   o‘ziga   xosliklar   tilga   olinadi 2
.   Dastavval   Eftaliylar
so‘ngra Turkiy xoqonligi tobeligida bo‘lsa-da, ayrim hollarda bu kabi mulklarning
yangi ma’muriy markazlari vujudga keldi. Bu esa bir  butun madaniy vohalarning
bo‘linib ketishiga sabab bo‘ldi. Albatta, bunday holatga ilk o‘rta asrlar arafasidagi
migratsion   jarayonlar   ham   katta   ta’sir   o‘tkazdi.   Jumladan,   Markaziy   Osiyoning
dasht   hududlari(“Buyuk   cho‘l”)da   ekologik   vaziyatning   og‘irlashuvi 3
  hamda
O‘rta   Osiyo   hududining   turkiy   sulolalar   hukmronligi   ta’siriga   tortilishi   natijasida
milodiy III-IV asrlardan boshlab mintaqa, jumladan, Sug‘d hududiga ko‘chmanchi
chorvador   qabilalarning   kirib   kelishi   kuzatiladi.   Eftaliylar   va   ayniqsa,   Turkiy
xoqonligi davrida bu jarayon yanada kuchayadi. 
Turkiyada   eramizdan   avvlgi   VIII-VII   ming   yilliklarga   oid   Neolit   davri
CHatalguyuk madaniyati  manzilgohlarini uchratish mumkin. Zamon madaniyatiga
oid   sopol   idishlari   turli   maqsadlarga     ishlatilgan   bo‘lsa,   CHatalguyuk   sopol
1
Камалиддинов Ш.С. Историческая география Южного Согда и Тоҳаристана по арабоязычным источникам
( IX -начала  XIII в.в.).-Т а шкент:  Ўзбекистон,1996.-С. 8.
2
Бичурин  Н.Я(Иакинф).   Собрание  сведений   о  народах,   обитавших   Средней  Азии   в  древние  времена.  Ч. II . -
Алма-аты :  Ы л ы м, 1998. -С.280-285, 291-298, 322-332.
3
Қадимги Ўрта Осиё тарихидан лавҳалар.-Тошкент: Fan va texnologiya,2008.-С.111-112. idishlari   faqat   g‘alla   saqlaydigan   xumlardan   iborat   bo‘lgan.   CHatalguyuk   axolisi
ibtidoiy dexqonchilik bilan   shug‘ullangan   asosan g‘alla maxsulotlarining istimol
qilganlar. Bu borada CHatalguyuk qishlog‘i xonadonlarining bosib ketgan sichqon,
kalamushlardan aziyat  chekib kemiruvchilarga   qarshi  turli   vositalardan,   qatma-
qat   taqir   chil   suvoqdan   foydalangan   va   g‘allaning   sopol   xumlardan   foydalanish
qo‘llanilgan.   SHu   bilan   birga     CHatalguyuk   manzilgohida   o‘choqlar   bo‘yida
ko‘plab   sopol   buyumlar     topilgan.   Bularni   suv   qaynatish   texnalogiyasida
fodalanilgan. 
Sopol  qoldirlar  o‘choqda  obdon qizigach,  ularni  olib meshga  solingan    suv
ichida   tashlanadi.     Bir   necha   bor   qizdirilgan   sharlar     tashlangandan     so‘ng
qaynaydi.   Lekni   neolit   davri   VII-VI   ming   yilliklar   mobaynida     sopol   idish   yasab
undan   taom   pishirib   istemol   qilish     texnalogiyasi   ibtidoiy   dexqonchilik
markazlariga   tarqab   ketadi.     Bu   hodisa   yirik   tarixiy   voqea     ishlab   chiqarish
iqtisodiyotining     negizlari   dehqonchilik   va   chorvachilik   texnalogiyalarining
tarqashi    bilan uzviy bog‘liq kechadi va shu jarayon moddiy madaniyat    borasida
mikrolitlar texnikasi   tarqashi bilan birga yuz beradi. CHunki mikrolit texnikasiga
asoslangan o‘roqlar ibtidoiy dehqonchilikning asosiy ishlab chiqarish qurollaridan
biri   bo‘lgan.   U   vosita   ilk   bobo   dexqonlar     turli   g‘alla   hosilining     o‘rib   olishgan.
Ibtidoiy davrda dukkakli o‘simliklardan foydalanib  ozuqalanganlar, sopol idishlar
pishirganlar.   SHu   tarzda   kulolchilik   hunari   shakllangan   kulolchilik   xunarining
asosiy     xususiyati     uning   xom   ashyosi   loy   va   tuproq   er   yuzining   hamma
mintaqalarida bor. SHu tarafdan xar bir qabila va urug‘, oila  o‘z hojatlaridan kelib
chiqgan   holda   zarur   bo‘lgan     sopol   idishlar     bilan     o‘zlarining   ta’minlash
imkoniyatiga   ega   bo‘lganlar.   Natijada     xar   bir   qabila     urug‘   oilaning   kulolchilik
mexnatlarining   o‘ziga   xos     bo‘lgan   xususiyatlari     shakllanadi.   Sopolning   bir
xususiyati   tez   sinadi.   Sopol   qozonlarning   tagi   esa   tez   kuyib   teshiladi.   Natijada
yangi,yangi   sopol   idishlar   yasalib   kundalik   hayotda   kirib   boradi.singanlari
tashlanadi.
Kulolchilikning   xususiyatlari   –   arxeologiya   fanida   bebaxo   tarixiy   manba
sifatida   xizmat   qiladi.   Sopol   idishlarning     turli   alomatlari   va   belgilari     xar   bir manzil   va   madaniy   qatlamning   turli   alomatlari   va   belgilari   ni   aniqlashtirishga
yordam beradi.
ASOSIY QISM
1. Kishilik tarixiy taraqqiyotini o’rganish, unga xolisona baho va tarixiy
xulosalar   berish   hamda   tarixdan   xulosa   olgan   holda   kelajak   istiqbol   rejalarini
tuzish   har   bir   mutaxassis-tarixchi,   qolaversa   har   bir   inson   oldida   turishi   kerak
bo’lgan asosiy maqsadlardan bo’lmog’i lozim. Shu nuqtai nazardan, Prezidentimiz
Sh.M.Mirziyoyevning «…tarixiy merosni asrab-avaylash, o’rganish va avlodlardan
avlodlarga   qoldirish   davlatimiz   siyosatining   eng   muhim   ustuvor   yo’nalishlaridan
biridir» deb ta’kidlaganlarini ham e’tirof o’tmoq lozim. 2
Sir   emaski,   tarix   fani   manbalar   orqali   yoritiladi.   Manbalar   esa   moddiy   va
yozma manbalarni o’z ichiga oladi. Moddiy manbalarning o’ziga xos xususiyatlari
ularning   alohida   mutaxassislar,   ya’ni   arxeologlar   tomonidan   o’rganilishini   zarur
qilib   qo’yadi.   Arxeologiya   so’zining   ma’nosi   yunoncha     «arxeos»   qadimgi   va
«logos»   fan,   ya’ni   qadimiylik   to’g’risidagi   fan   ma’nosini   anglatadi.   Dastlab   bu
terminni eramizdan avvalgi   IV asrda Aflotun o’zining «Gippiy» dialogida, qadim
zamon haqidagi fan  
1. Sopol   buyumlarining   ishlab   chiqarish     xom   ashyosi   loy   odatda     daryolar
cho‘kmalar   tarkibidan qazib olinadi. O‘zining tarkibiy xususiyati  jixatidan loylar
xar-xil bo‘ladi. Undan   albatta kremney zem, alyuminiy birikmalar,   ishqor, ohak
magniziy     va   temir   birikmalari     uchraydi.     Birlamchi   loylar   va   cho‘kma   loylar
xususiyatlari turli bo‘ladi.
Loy   koalin   deb   ataladi.   Bular   tog‘   jinslarining     kurab   emrilishi   natijasida
shakllangan   bu   kabi   loylar     Kitay,Eron   va   boshqa   mamlakatlarda   uchraydi.   Bu
kulolchilik soxasida bu kabi loylar chinni va koshin buyumlari tushish yoki yog‘siz
deb ataladi.
2
 Мирзиёев Ш.М. «Миллий тараққиёт йўлимизни қатъият билан давом эттириб, янги босқичга кўтарамиз». 
1-жилд. Тошкент «Ўзбекистон» 2017й. Б-29. CHo‘kma   loylar   o‘ta   mayda   zarrachalardan   iborat   bo‘lib,   bu   loydan     idish
tayorlash  tarkibada qattiq jinslar qo‘shiladi. Qum shamot qo‘shilgan idishlar  o‘ta
chidamlik bo‘ladi.
Kulollar   loyning   tayorlash   jarayonida     uning   muzlatdilar,   maydalaydilar,
ezib  tepadilar  va achitadilar. Loy tuzlari  qayta-qayta yuviladi. 
Loyning   muzlatish   texnalogiyasi   loy   kuzdan   tayorlab   boriladi.   Kuz   faslida
obdon   suvdan   to‘ydiriladi.   Qishda   loy   tarkibidagi   suv   muzlagach   u   bo‘shab
muloyim bo‘ladi.  Baxor faslida loy bir necha marta qayta ag‘darilib  maydalanadi.
Bu   jarayonloyning     quruqligi   yoki   ho‘lligidan     tayorlanadi.   Loyning   ezib   yuvish
jarayoni     xom  ashyo  bir   necha  marotaba    bir-biriga  ulangan  quti   yoki     idishlarga
solinib   bir   qismi   bo‘sh   qolib,   ikkinchi   qismiga   loy   solinadi.     Uning   ustidan   suv
yuritiladi.     Oqar   suv   yuradigan   loy     solingan   idishlarning     loyining   eritgan
qismining quyidagi bo‘sh idishlarga eritib borib qaytib cho‘ktiraveradi.
Loyning achitish charayoni  loy aradashib yuvilgandan sung salqin nam joyda
bostirib   qo‘yiladi     natijada   uning   tarkibidagi   barcha   organik   moddalarchiqib
parchalanib   ketadi.   Oxir   oqibat   loyning   toza   tarkibi   muloyim   xususiyatlari     bir
tekis   bo‘lgan   uning   ishlatish   mumkin     bo‘lgan   texnalogiyalari   o‘ta   rivojlangan
antik,   o‘rta   asr   hozirgi   davr   kulochiligining   yutuqlari   hisoblanadi.   Ibtidoiy   davr
kulolchilikning   yutuqlari   hisoblanadi.   Ibtidoiy   davr   xunarmandlari   ko‘pincha
to‘g‘ri   kelgan   xom   ashyodan   imkon   qadar   ishlov   berib   sopol     idishlarning
yasaganlar. Sopol idishlarning yasashning  3 xil usuli  bor.
1. Qo‘ldan yasash 
2. Kulollar charxidan foydalanish 
3. sopol idishlarning qolipda yasash texnalogiyalari.
Sopol   idishi   qo‘ldan   yasalganda   va   doira   shaklida   uning   tagi   tagi
yasalgan uning ustidan loy bo‘laklaridan   uzunroq arqon shaklida taxlab girdidan
aylantirib ustma-ust  ko‘za devorini  ko‘tarib boradi. To‘qilgan qolip shablon idish
yasash   neolit   davri   ham   texnalogiyalari   qo‘pol     jun   kanop   matosidan     xalta
yasaladi. Uning ichida qum to‘ldiriladi. To‘la qum xaltaning ustidan loy chaplatib
ko‘za, qozon   shaklida yasaladi  va shu turishida  quritiladi. Loy qurigandan so‘ng xaltadagi qum tukib olinadi. Xaltaning o‘zi  idishning ichidan   qoqishtirib olinadi.
Idishning     qancha   loyga   yopishib   ketgan   bo‘lsa     idishning   kuydirilish   jarayonida
yonib yo‘qolib ketadi.natijada idishning ichida turli to‘qilgan matolarning izlarini
ko‘rish mumkin. Tayor xaltaning ichiga loy solinib qo‘l bilin mushtlanib, xaltaning
shaklini   takrorlaydi.   Loy   ichidagi   hosil   bo‘lgan   bushli   idish   xum   to‘lgizib
qo‘yiladi.   Loy   qurigach   uning   ichidagi   qum   to‘kib   olinib     pishiriladi. ni   nazarda
tutib juda keng ma’noda ishlatgan. 3
  
2.   Antik   davri   So‘g‘d   kulolsozligi   Afrosiyob   II,   Afrosiyob   III   bosqichlarida
kulolchilik   texnologiyasi   keskin   o‘zgarib   takomillashadi.   Loyni   ishlash
texnologiyasi shakllanadi. Kulolchilik charxi shakllandi. Turli-tuman maqsadlarda
shakllangan idishlarning formalari ixtisoslashib boradi. SHu bilan bilan birgalikda
idishlarning har bir turi standartlashadi va har bir idish kesmasi 3 qismdanligi aniq
ajratiladi:   1)   gardish   yoki   bo‘g‘zi,   2)   qorni,   3)   poddon   (tag   qismi).   Idishlarning
deyarli   hammasi   angoblanib   ko‘pchiligi   sayqallana   boshlaydi.   Idish   bronza
davridan   boshlab,   ixtisoslasha   boshladi.   1)   oshxona   pishirish   kuydirish
yumushlariga yaraydigan qozon-tovoqlar, 2) tarnaya posuda ya’ni saqlash idishlari
ko‘za,   xum,   xumcha,   xurmacha.   3)   stolovaya   posuda   dasturxon   idishlari,   ya’ni
emak-ichmakka   yaraydigan   idishlar.   Antik   davrida   ayniqsa   stolovaya   posuda
majmuasi boyib, turli-tuman yangi formadagi idishlar kirib keladi.
Jumladan ellinizm davrida Megar kosalari baliq soladigan idishlar, kraterlar,
(vino   solinadigan   idishlar)     oynaxoya   ko‘zalari   gardishlari   G   harfi   yoki   T   harfi
shaklida qayrilgan tarelkalar, ko‘plab bo‘g‘zi uzun tor  turli-tuman ko‘zalar ishlab
chiqariladi.   Grek  kulolchiligining  ta’siri   ostida   mahalliy  kulolchilik  ham   o‘zgarib
takomillashib   boradi.   Takomillashgan   oyoq   charxi   vositasida   nafis   silindrakonus
shaklida   qadahlar   ishlab   chiqarish   boshlanadi.   Natijada   O‘rta   Osiyo   shaharlari
kulolchiligi antik davriga xos texnologiya va tipologiyalari alomatlariga ega bo‘la
boshlaydi.   Xo‘jalik   idishlari   xum,   xumcha,   garshok   avvalgidek   2   qismi   ostki   va
ustki   qismi   alohida   qilinib,   keyin   yopishtirilgan.   Oshxona,   qozon   tavalari
oldingidek qo‘lda yasalib ishlatilavergan.
3 Antik   davri   kulolchiligining   bu   xususiyatlarini   O‘rta   Osiyo   o‘troq
vohalarining   ko‘pchiligida   uchratishimiz   mumkin.   Bu   idishlarning   yana   bir
xususiyati   tashqaridan   turli   baldoq     shishka   va   valiklardan   iborat   alomatlari   ham
bor.   Eramizning   bo‘sag‘asidan   boshlab   O‘rta   Osiyo   kulolchiligining   sifatlari
pasayib   boradi.   Kulolchilik   loyi   sifati   ayniydi.   Ba’zi   bir   hollarda   idishlar   loyida
turli   chiqindi   tosh   qumlar   ham   uchrab   turadi.   Turli   vohalarning   o‘ziga   xos
kulolchilik   maktablari   shakllanib,   mahalliy   kulolchilik   tipologiyalari   shakllanib
boradi.   Idishlar   sathiga   surilgan   angob   suyuqlashib   sifati   ayniy   boshlaydi.
Afrosiyob IV davriga kelib, ko‘pincha oshxona idishlari, slindrsimon idishlar ham
ko‘payib   boradi.   Ilk   o‘rta   asrlar   davriga   o‘tish   kulolchilik   tipologiyasiga   xos
yalpoq oyoqqa o‘rnatilgan qizil vazalar ko‘payib boradi, idishlarning tashqi sathiga
suyuq angobga latta botirilib, idishlarning tashqi sathi bo‘yalgan. Buxora vohasida
ellinizm   davrida   xum,   xumcha,   garshok.   Qozon,   tog‘ora   va   boshqa   idishlar   xos
bo‘lgan.   Slindrakonus   shaklidagi   qadahlarning   tubida   kolsovoy   yoki   diskavodniy
poddoni   ham   bo‘lib   turadi.   Ko‘zalarning   asosiy   xususiyati   ularning   kaltagina
bo‘g‘zi tor, uchburchak yoki boshqa shakldagi gardishlar bilan mustahkamlangan.
Buxora vohasining kulochiligi asosan  Romishtepa stratigrafik raskopi materiallari
asosida o‘rganilgan. Romish III davri er. av. II-I asrlar, Romish IV eramizning I-II
asrlari   kulolchiligi   xum,   xumcha,   tog‘oralar,   miska,   chasha,   kosalar   ishlab
chiqiladi. SHu davrda charxda yasalgan xumning bo‘g‘zi bilan elkasini ajratuvchi
xalqasimon   valiklar   paydo   bo‘ladi.   Bu   davrda   slindrakonus     shaklidagi   idishlar
yo‘qolib   ketadi.   Uning   o‘rniga   kolakolavidniy   bokal-qo‘ng‘iroqsimon   qadah
paydobo‘ladi.   (I   asr).   Flagalar   ya’ni   to‘rsuq   xo‘rjunga   moslashgan   idishlarning
tashqi qismi qizil, nimrang, jigarrang, qora angob bilan bo‘yalib, ayniqsa stolovaya
idishlarga vertikal yoki gorizontal sayqallanish berilgan.
Romish   V   davrida   qadahlar   shakli   uzunlashib   boradi.   Ko‘zalar,   tog‘oralar,
mayda   tarelkachalar   shakllari   o‘zgarib   turadi.   Romish   VI   ilk  o‘rta   asr   bosqichiga
o‘tish   davri.   Bu   davrda   qo‘lda   yasalgan   sopol   idishlar   soni   oshib   boradi.(xum,
xumcha,   ko‘za,   qozon,   tava,   turli   qopqoqlar),   islik   o‘tlarni   tutatish   uchun   turli
shakldagi   kuldonlar   shakllanadi.   Bundan   tashqari   Qovunchi   madaniyatiga   xos zoomora   (hayvon   shaklidagi   podstavkalar)   uchray   boshlaydi.   RomishVII   davrida
ilk o‘rta asrlar sopolsozligiga  o‘tish jarayoni shakllanadi. Ilk o‘rta asrga kelib turli-
tuman idishlar qolmay bitta-ikkitasi qoladi. Idishlarga valik, chimdim naqsh berish
odatlari ham yo‘qoladi. Bu V-VI asrlar mahsuloti.
Qashqadaryo   vohasida   antik   davri   kulolchiligi   qo‘shni   Samarqand     va
Buxoro     vohalari   kulolchiligi   kabi   ellinizm   davridan   boshlangan.   Xususiyatlarini
rivojlantirib,   ilk   o‘rta   asr   davri   kulolchiligiga   qadar   etib   keladi.   Qashqadaryo
so‘g‘di   hududlarida   antik   davri   kulolchiligi   tarixi   asosan   Erqo‘rg‘on   xarobalarida
stratigrafik   raskopkalari   materiallari   asosida   bizga   ma’lum.   Bu   davrga   xos   idish
kaltagina   oyoqqa   o‘rnatilgan   piyolasimon   qadah   uning   profilida   slindrokonus
idishlariga xos bukilish yo‘qolib ketadi. Gardishi tashqariga qaytarilgan tarelkalar
va   kalta   bo‘g‘izlik   ko‘zalar   paydo   bo‘ladi.   Bu   idishlar   qizg‘ish   jigarrang   loydan
yasalgan.   Stalovaya   posuda   sifati   yuksak   eramizning   bo‘sag‘asida   oyoqlik
slindrokonus   shaklidagi   idishlar   ko‘payib   boradi.Gardishi   tashqariga   qaytarilgan
tarelkalar   o‘rniga   vmesto   shrokix   tarelok   otobniy   vinchikom   poyavliyayutsya
shirokix chashek vertikanie bo‘rtikom. Bo‘g‘zi keng ko‘zalar ham bu davrga xos.
Bu   davrning   yana   bir   xususiyati   chashalarning   ichida   chizilgan   xalqasimon
chiziqlarning   paydo   bo‘lishi.   Sopol   idishlar   loyi   fioletiviy,   korichneviy   rangda
eraning   1   asrlarida   slindrokonus   shaklidagi   qadahlar   yo‘qolib   boradi.   Uning
o‘rniga qo‘ng‘iroqsimon qadahlar ko‘payib boradi. Kosa-chashalarning turli-tuman
formalari   ko‘payadi.   Katta-kichik   tarelkalar   2-3   xil   ko‘za   turli   xurmachalar   soni
ko‘payadi.   Idishlar   tashqi   va   ichki   tarafdan   xalqasimon   chiziqlar,   yiriklari   esa
xalqasimon valiklar bilan bezatiladi. Ayrim hollarda shtampovanniy ornament ham
uchraydi.   2-3   asrlarda   stolovaya   posudaning   asosiy   turlari-krasno   angobrovanniy
chasha   s   vertikalnam   bortikam.   Tarelkalarning   ba’zi   bir   turlari   yo‘qolib   boradi.
Antik davrining so‘nggi bosqichida qo‘ng‘iroqsimon bokallar yiriklashib, oyoqlari
uzunlashadi.   Bu   idishlarning   oyoqlari   neustoychiviy.   Oshxona   idishlarining
tipologiyasi   va   texnologiyasi   ham   o‘zgaradi.   Qozonlar   loyining   tarkibida   ko‘p
miqdorda qum  qo‘shila boshlaydi. Yirik xumlarning gardishi barmoq bosish yoki
chimdib qo‘yish yo‘li bilan bezatilgan.                  Usturshona   o‘lkasida   ham   kulolchilik   kasbining   taraqqiyotini
kuzatishimiz   mumkin.   Antik   davrida   Munchoqtepa,   SHirinsoy   qabiristonidan
topilgan   kulolchilik   mahsulotlarini   ifodalashimiz   mumkin.   Idishlarning   aksariyati
qo‘lda   yasalgan.   Bu   erda   katta-kichik   kosalar,   ko‘zalar,   xurmachalar   topilgan.
Kosa   va   mikalarning   shakli   yarim   shar   shaklida,   ba’zi   birlarining   poddonsimon
poddonlari   bor.   Kosalarning   gardishi   ba’zi   birlarida   tikka,   ba’zilarida   qayrilgan.
Garshoklar   pasqam   yonboshida   halqasimon   yoki   hayvonsimon   dastalari   bor.
Ko‘zalarning   gorshoklardan   deyarli   farqi   yo‘q.   Xo‘rjinga   suv   solib   yurishga
mo‘ljallangan   flaga   ham   topilgan.   Munchoqtepadan   bir   dona   uch   oyoqlik   tovoq
ham topilgan.
3. Ilk o‘rta asrlarda O‘rta Osiyo kulolchiligi xususiyatlari
O‘rta   Osiyoning   ilk   o‘rta   asr   davri   Buyuk   xalqlar   ko‘chishi   voqeasidan
boshlanadi.   Bu   xodisa   butun   Evrosiyoning   markaziy   qismi   o‘z   qaromog‘iga   olib
keladi. 
Eramizning   III   asrida   Evrosiyoning   o‘rta   kenglik   mintaqalarida   ekologik
krizis yuz beradi. Asriy qahatchilik davom etadi. Bu hodisa birinchi o‘rinda dashti
biyobon saxro mintaqalarida salbiy ta’sir ko‘rsatadi. 
YOzda yomg‘ir qishda qor yog‘masligi natijasida em hashak bo‘lmay, mollar
qirila   boshlaydi.   Bu   davrda   Markaziy   Osiyoning   dashtlarida   hukmron   bo‘lib
yurgan   xunlar,   o‘z   yurtlaridan   qochib   sharq,   g‘arb   va   janubda   joylashgan   o‘troq
madaniyatli   hududlarga   bostirib   kira   boshlaydilar.   IV   asr   manbalari   Xitoy,   Hind,
Eron,   Evropa   tillarida   xunlarning   hujumi   haqida   axborot   beradilar.   Xitoy,   Hind,
Sug‘d   manbalari   ularni   xun   deb   ataydi.   Eron   manbalari   xionna,   rim   manbalari
xionid va xun deb ataydi. 
IV   –   V   asrdan   boshlab,   ushbu   hududlarda   xunlardan   qolgan   go‘ristonlar,
go‘rlar va boshqa ashyoviy dalillarni kuzatishimiz mumkin. Bevosita O‘rta Osiyo
tarixiy saxnasida  ushbu harakatlar  arxeologik jihatdan kuzatiladi. III-IV asrlardan
boshlab   Sirdaryo   bo‘ylab   asrlar   mobaynida   rivojlanib   kelayotgan   o‘troq
madaniyatni   janubga   siljishini   kuzatamiz.   Jumladan   Qovunchi   madaniyati   o‘z
hududlarini Samarqand va Kesh vohalariga kengaytirishini kutamiz.  Buxoro   vohasida   Zarafshonning   o‘rta   oqimida   o‘troq   Qoratov   madaniyati
ta’sirini kuzatamiz. Xorazm va Naxshabda Jetisar madaniyati ta’sirini kuzatishimiz
mumkin.   Bu   madaniyat   ta’siri   Sirdaryo   oqimi   bo‘ylab   yuqoriga   ham   tarqaladi   –
Kider yoki kerdir madaniyati natijada butun O‘rta Osiyoga, jumladan Marg‘iyona
bilan   Baqtriyaga   qadar,   Sirdaryo   o‘rta   va   quyi   oqimi   madaniyatlarini
tarqalganligini guvohi bo‘lishimiz mumkin. 
O‘troq   vohalarning   antik   davri   kulolsozlik   an’analari   yo‘qolib   boradi.
Oyoqlik   qadah   va   boshqa   bir   qator   idishlarning   bir   tipi   yo‘qoladi.   Bu   davrning
asosiy   idishlari   ko‘za,   kosa,   tovoq,   qozon,   tava   xum   va   xumchalar.   Sopol
idishlarning   sifati   keskin   buziladi.   Loyi   kulrang   yoki   sarg‘ish,   angob   ko‘pincha
loyini rangida. 
Davr   o‘tishi   bilan   ko‘chib  kelgan   emigrantlar,   vohalarda  mahalliylashib,   tub
aholisi   bilan   qorishgan   sari   kulolchilik   san’ati   yanada   takomillashib   boradi.
Idishlarning turi ko‘payadi. Naqshi boyiydi. Samarqand vohasida sifatli ishlangan
krujka   va   ko‘zachalarni   sluda   jina   bilan   bezatganligini   ko‘zatamiz.   Enoxaya
makonidagi ko‘zalar paydo bo‘la boshladi. 
VIII asrda O‘rta osiyo hududlari arab halifaligiga qo‘shilgandan so‘ng halifa
davlatining   cheksiz   hududlarida   keng   ko‘lamda   savdo-sotiq   va   texnologiyalar
avjiga chiqadi. Natijada idishlarni sirlash ya’ni glazur bilan qoplash texnologiyasi
O‘rta Osiyoga ham tarqaladi. Sirlash texnologiyasining mohiyati sopol idishlarning
tashqi   va   ichki   qismini   ishqor   yoki   boshqa   xom-ashyolar   asosida   shishasimon
moddalar bilan qoplash. 
O‘rta Osiyoda qadimdan shisha kabi selikat mahsulotlarini tayyorlash ma’lum
bo‘lgan. 
1. Egipet yoki Rim texnologiyasi. 
2. Hind texnologiyasi 
Bu   texnologiya   asosida   sho‘ra   va   boshqa   dashtu   biyobonlarda   o‘sadigan
mineral   tuzlarga   boy   o‘simliklarning   ko‘pidan   ishqor   ishlab,   ishqor   eritmasini
sopol   mahsulotlariga   surkab   qayta   pishirishi   natijasida   idishlarning   tashqi   qismi
sirlanadi.   Dastlab   u   O‘rta   Osiyo   sirlangan   buyumlarida   nur   o‘tkazmaydigan havorang   havorang   idishlarni   ko‘rishimiz   mumkin.   Bu   texnologiya   asosan
Somoniylar   davrida   tarqab,   qoraxoniylar   davrida   avjiga   chiqadi.   To   mo‘g‘ullar
talofatiga qadar rivojlanib boradi. Tayyorlangan tovoq, kosa, xurmacha va boshqa
shakldagi idishlar sathi yuqa oq ganch vositasida gruntovka qilinadi. Undan keyin
qora, jigarrang, qizil bo‘yoqlar vositasida idishlarga rang solinadi va undan so‘ng
idishlar sathiga sir qoplanadi va oxirgi marotaba xumda pishiriladi. Natijada nozik
did   bilan   ishlangan   epigrafik   o‘simlik   va   geometrik   ornamentlar   bilan   bezatilgan
mahsulot   vujudga   keladi.   Mo‘g‘ul   istilosidan   so‘ng   sopolni   bezash   texnologiyasi
o‘zgaradi.   CHunki   butun   dunyoga   mo‘g‘ullarning   talon-taroji   tufayli   qo‘lga
kiritilgan chinni mahsuloti tarqay boshladi va Butun O‘rta Osiyo, Eron va YAqin
sharqda   chinni   idishlarni   yasashni   badiiy   uslubi   kuchayib   boradi.   YA’ni   toza   oq
fon ustidan ko‘k yoki havorang naqsh berish uslubi hukmron bo‘lib qoladi. XULOSA
Yuqorida   biz   tarix  fani   manbalar   orqali  yoritilishi,  manbalar   esa   moddiy
va   yozma   manbalarni   o’z   ichiga   olishi,   moddiy   manbalarning   o’ziga   xos
xususiyatlari   ularning   alohida   mutaxassislar,   ya’ni   arxeologlar   tomonidan
o’rganilishini   zarur   ekanligini   ko’rib   chiqdik.   Haqiqatdan   ham   arxeologik
materiallar   tarixni   yoritishda   muhim   ahamiyat   kasb   etar   ekan,   bu   o’z   navbatida
qazish ishlarida arxeologdan bilim va tadqiqot davomida ko’pgina va juda xilma-
xil   usullar   ishlatishni   talab   qiladi.   Yuqorida   ta’kidlab   o’tganimizdek,   arxeologik
qidiruvlarda   topilgan   moddiy   madaniyat   belgilari   hisoblanmish   qadimgi
buyumlarni   yuzaki o’rganish bilan biror bir maqsadga erisholmaydi. Arxeologlar
qazib   olingan   buyumlarni   yuzaki   ta’riflash,   ularning   yoshini,   nimaga
ishlatilganligini,   qanday   usulda   yasalganligini,   qaysi   qabilaga   mansubligi   va   shu
kabilarga  oydinlik  kiritishga   harakat   qiladilar.  Bu   tadqiqotning   zarur   tayyorgarlik
bosqichidir,   xolos.   Faqat   shu   bilan   chegaralanilgan   taqdirda   arxeologiyaning
zaruriyati   ham   bo’lmas   ekanligini   ko’rdik.   Buyumlarni   bir-biriga   bog’liq   holda,
ularni shu buyumlar topilgan inshootlarga bog’lab tekshirish lozim, shu bilan birga
o’sha tarixiy manbalar vositasi bilan odamlar o’rtasidagi munosabatlarni aniqlashni
asosiy   maqsad   qilib   olmoq   zarur.   Faktlarni   qayd   qilish   bilangina   chegaralanib
qolish   yaramaydi,   ularni   tarixiy   jihatdan   izohlab   berishga   urinmoq   lozim.   Bunda
albatta   arxeologik   materiallarni   davrlashtirgan,   guruhlashtirgan,   tasniflagan   va
tiplashtirgan holda har bir elementiga e’tibor bergan holda o’rganish va o’rganilma
natijasida   olingan   ma’lumotlarni   insoniyat   tarixidagi   o’rnini   ochib   berishga
diqqatni   qaratmoq   lozim   bo’ladi.   Bu   jarayonda   esa   arxeologik   ob’ektlarning
ahamiyati,   ularni   o’rganilish   mexanizmlari,   xususan   arxeologik   ob’ektlarni
o’rganish jarayonida ularga tavsif berish, ularni tasniflantirish va tiplashtirishning
ahamiyatlarini   yuqori   ekan.   Yuqoridagilardan   ko’rinadiki,   hech   bir   arxeologik
ob’ektni   tavsifi,   tasnifi   va   tipini   o’rgangan   holatda   yoritmasdan   turib   ular
to’g’risida   aniq   bir   to’xtamga   kelish   imkoni   mavjud   emas   ekan.   Jumladan, arxeologik ob’ekt tavsifi bo’lmas ekan biz mazkur ob’ekt to’g’risida tushunchaga
ega   bo’lolmas   ekanmiz.   Xuddi   shunday,   biz   arxeologik   ob’ektni   tasniflashtirmas
yoki   tiplashtirmas   ekanmiz   yoki   ularni   guruhlarga   ajratmas   ekanmiz,   ularni
o’rganish jarayoni oson bo’lmas va xulosalash imkoni mavjud bo’lmas ekan.
Bulardan   ko’rinadiki,   biz   tadqiqotchi   arxeolog   sifatida   kelajak
tadqiqotlarini amalga oshirib, yurtimiz tarixini manbalar asosida   sof va haqqoniy
yoritishni   istasak,   albatta   bu   jarayonda   har   bir   arxeologik   tadqiqot   usullarini,
jumladan,   arxeologik   ob’ektlar   tavsifi,   ularni   tasniflash   va   tiplashtirish   usullarini
mukammal   o’rganmog’imiz   lozim   bo’lar   ekan.   Shunday   ekan,   ushbu   usullarni
puxta   o’rganib,   kelgusida   arxeologiya   sohasida   samarali   faoliyat   yuritishimiz   har
bir biz kabi arxeolog tadqiqiotchining asosiy vazifalaridan bo’lmog’i lozim. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
  1.   Мирзиёев   Ш.М.   «Миллий   тараққиёт   йўлимизни   қатъият   билан
давом   эттириб,   янги   босқичга   кўтарамиз».   1-жилд.   Тошкент   «Ўзбекистон»
2017й. Б-29.
2. Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз.-Асарлар,7-
жилд.  Тошкент, 1999.
3. Бичурин   Н.Я(Иакинф).   Собрание   сведений   о   народах,   обитавших
Средней Азии в древние времена. Ч. II . - Алма-аты :  Ы л ы м, 1998
4.Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта // Автореф. д.и.н. – Нукус, 199 6. 
5.Джуракулов   М.Д.,   Холматов   Н.У.   Мезолит   и   неолит   Среднего
Зарафшана.   –   Ташкент:   Фан,   1991.   Холматов   Н.Ў.   Ўзбекистон   неолит
даври жамоалари моддий маданияти. Тошкент, Фан, 2008.
6.Виноградова Н.М.,Ранов В.А.Филимонова Т.Г. Памятники Кангуртута в
Юго-Западном Таджикистане (эпоха неолита бронзовый век. М., 2008. 
7.Виноградов   А.В.   Кельтеминарская   культура.   Автореф.   дисс.   на   соиск.
уч. степени канд. истор. наук, М., 1957.
8.Виноградов А.В. К вопросу о южных связах кельтеминарской 
культуры.- СЭ, 1957, №1, с.34-45.; Толстов С.П.Низовья Амударьи, 
Сарыкамыш, Узбой.  //  История формирования и заселения – МХЭ, вып.3. 
– М., 1960.  С.170-177.  Итина М.А. Первобытная керамика Хорезма. ТХЭ, 
1959.

« Antik va o‘rta asrlar davri kulolchiligi » REJA: KIRISH _________________________________________ 3-5-bet ASOSIY QISM: _____________________________________ 5-13-bet 1. Sopol buyumlarining insoniyat tarixidagi o’rni 2. Antik davr spool buyumlarining o’ziga xosligi 3. O’rta asrlardagi spool buyumlarining yaratilishidagi texnikasi XULOSA ______________________________________________ 14-15-bet ADABIYOTLAR RO’YXATI ______________________________ 16-bet

Kirish. Ma’lumki, Vatanimiz hududi kishilik tarixi rivojining ilk bosqichlarini o‘z ichiga oluvchi tosh davri jamoalari moddiy madaniyatiga oid yodgorliklarga juda boy. Bu yodgorliklar tadqiqotlari natijalari mamlakatimiz hududlari jahon miqyosida antropogenez jarayoni sodir bo‘lgan tarixiy mintaqalar jumlasiga kirganligi («Farg‘ona odami», 1 mln, 200 ming yil), tosh asri rivojlanish bosqichlari barchasiga (paleolit, mezolit, neolit) oid yodgorliklar mavjudligi va ular tadqiqotida qo‘lga kiritilgan manbalar shu zaminda jamoalar uzluksiz, avtoxton tarzda ketma-ket rivojlangan madaniyat sohibkorlari bo‘lishganligi kabi ibtidoiy davr tarixi dolzarb muammolari echimini berdi. Respublikamiz mustaqilligi sharofati bilan tosh davri jamoalari madaniyati yangi qirralarining yoritilishi, yodgorliklarni yangicha ilmiy qarashlar va yondoshuvlar asosida atroflicha o‘rganishga keng imkoniyatlar yaratildi. Arxeologik tadqiqotlarda jahonning etuk ilmiy markazlari bilan hamkorlik ishlari yo‘lga qo‘yildi. Prezidentimiz Islom Karimov «Davlatimiz, mamlakatimizning haqqoniy ilmiy tarixini yaratish keng jamoatchiligimiz uchun g‘oyat muhim va dolzarb masalaga aylanishi lozim» degan o‘gitlari tadqiqotlarimiz uchun dasturil amal bo‘ldi 1 . Tarixiy jarayonlarni obektiv va tarixiylik nuqtai - nazaridan, birlamchi manbalarga tayangan holda xolisona yoritib berish tarix fani oldida turgan muhim, ma’suliyatli vazifalardan biri bo‘lib qoldi. Xususan, Vatanimiz sarhadlarida tosh asri va u davr jamoalari madaniyati tizimida neolit jamoalariga oid yodgorliklar tadqiqotida qo‘lga kiritilgan manbalarning davr madaniyati o‘ziga xos xususiyatlari, jamoalarning iqtisodiy xo‘jalik va madaniy kashfiyotlari, o‘zaro madaniy aloqalar, madaniyatlar kelib chiqish tarixiy ildizlarini idrok eta bilishda naqadar ahamiyatli ekanligi bugungi kun tarix fani oldida turgan dolzarb muammolardandir. Ushbu manbalar jumlasiga neolit davri sopol idishlari ham kiradi va biz quyidagi satrlarda 1 Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз.-Асарлар,7-жилд. Тошкент, 1999, 154-бет.

kaltaminor jamoalari madaniyatiga tegishli sopol idishlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar bayonini keltirmoqchimiz. Hunarmandchilik - qadimdan jamiyat taraqqiyotining asosiy omillaridan biri sifatida ishlab chiqaruvchi xo‘jalikda muhim o‘ringa ega bo‘lgan. Mamlakatimiz xalqlari qadimgi davrlardanoq turli hunarmandchilik sohalari bilan shug‘ullanib kelganlar, bu borada o‘z maktablari va an’analarini, uslub va yo‘nalishlarini yaratganlar. Ilk o‘rta asrlarda Markaziy Osiyo va unga qo‘shni hududlarda sodir bo‘lgan ijtimoiy-siyosiy o‘zgarishlar butun O‘rta Osiyoda, shu jumladan, Sug‘dda ham urbanizatsion jarayonlarning kuchayishiga olib keldi. Tarixiy ma’lumotlarga ko‘ra, mazkur davr arafasida O‘rta Osiyo o‘ziga xos siyosiy tarqoqlikni boshdan kechirib, o‘ndan ortiq mayda davlatchalarga bo‘linib ketgan edi 1 . YOzma manbalar Sug‘dda muayyan mulklarning shakllanganligini tasdiqlaydi, jumladan, Xitoy yilnomalarida Sug‘d hududida Kan, SHы, Mi, Xe, Nashebo, An kabi kichik mulk(hokimlik)lar mavjudligi hamda ularning boshqaruvidagi ma’lum bir o‘ziga xosliklar tilga olinadi 2 . Dastavval Eftaliylar so‘ngra Turkiy xoqonligi tobeligida bo‘lsa-da, ayrim hollarda bu kabi mulklarning yangi ma’muriy markazlari vujudga keldi. Bu esa bir butun madaniy vohalarning bo‘linib ketishiga sabab bo‘ldi. Albatta, bunday holatga ilk o‘rta asrlar arafasidagi migratsion jarayonlar ham katta ta’sir o‘tkazdi. Jumladan, Markaziy Osiyoning dasht hududlari(“Buyuk cho‘l”)da ekologik vaziyatning og‘irlashuvi 3 hamda O‘rta Osiyo hududining turkiy sulolalar hukmronligi ta’siriga tortilishi natijasida milodiy III-IV asrlardan boshlab mintaqa, jumladan, Sug‘d hududiga ko‘chmanchi chorvador qabilalarning kirib kelishi kuzatiladi. Eftaliylar va ayniqsa, Turkiy xoqonligi davrida bu jarayon yanada kuchayadi. Turkiyada eramizdan avvlgi VIII-VII ming yilliklarga oid Neolit davri CHatalguyuk madaniyati manzilgohlarini uchratish mumkin. Zamon madaniyatiga oid sopol idishlari turli maqsadlarga ishlatilgan bo‘lsa, CHatalguyuk sopol 1 Камалиддинов Ш.С. Историческая география Южного Согда и Тоҳаристана по арабоязычным источникам ( IX -начала XIII в.в.).-Т а шкент: Ўзбекистон,1996.-С. 8. 2 Бичурин Н.Я(Иакинф). Собрание сведений о народах, обитавших Средней Азии в древние времена. Ч. II . - Алма-аты : Ы л ы м, 1998. -С.280-285, 291-298, 322-332. 3 Қадимги Ўрта Осиё тарихидан лавҳалар.-Тошкент: Fan va texnologiya,2008.-С.111-112.

idishlari faqat g‘alla saqlaydigan xumlardan iborat bo‘lgan. CHatalguyuk axolisi ibtidoiy dexqonchilik bilan shug‘ullangan asosan g‘alla maxsulotlarining istimol qilganlar. Bu borada CHatalguyuk qishlog‘i xonadonlarining bosib ketgan sichqon, kalamushlardan aziyat chekib kemiruvchilarga qarshi turli vositalardan, qatma- qat taqir chil suvoqdan foydalangan va g‘allaning sopol xumlardan foydalanish qo‘llanilgan. SHu bilan birga CHatalguyuk manzilgohida o‘choqlar bo‘yida ko‘plab sopol buyumlar topilgan. Bularni suv qaynatish texnalogiyasida fodalanilgan. Sopol qoldirlar o‘choqda obdon qizigach, ularni olib meshga solingan suv ichida tashlanadi. Bir necha bor qizdirilgan sharlar tashlangandan so‘ng qaynaydi. Lekni neolit davri VII-VI ming yilliklar mobaynida sopol idish yasab undan taom pishirib istemol qilish texnalogiyasi ibtidoiy dexqonchilik markazlariga tarqab ketadi. Bu hodisa yirik tarixiy voqea ishlab chiqarish iqtisodiyotining negizlari dehqonchilik va chorvachilik texnalogiyalarining tarqashi bilan uzviy bog‘liq kechadi va shu jarayon moddiy madaniyat borasida mikrolitlar texnikasi tarqashi bilan birga yuz beradi. CHunki mikrolit texnikasiga asoslangan o‘roqlar ibtidoiy dehqonchilikning asosiy ishlab chiqarish qurollaridan biri bo‘lgan. U vosita ilk bobo dexqonlar turli g‘alla hosilining o‘rib olishgan. Ibtidoiy davrda dukkakli o‘simliklardan foydalanib ozuqalanganlar, sopol idishlar pishirganlar. SHu tarzda kulolchilik hunari shakllangan kulolchilik xunarining asosiy xususiyati uning xom ashyosi loy va tuproq er yuzining hamma mintaqalarida bor. SHu tarafdan xar bir qabila va urug‘, oila o‘z hojatlaridan kelib chiqgan holda zarur bo‘lgan sopol idishlar bilan o‘zlarining ta’minlash imkoniyatiga ega bo‘lganlar. Natijada xar bir qabila urug‘ oilaning kulolchilik mexnatlarining o‘ziga xos bo‘lgan xususiyatlari shakllanadi. Sopolning bir xususiyati tez sinadi. Sopol qozonlarning tagi esa tez kuyib teshiladi. Natijada yangi,yangi sopol idishlar yasalib kundalik hayotda kirib boradi.singanlari tashlanadi. Kulolchilikning xususiyatlari – arxeologiya fanida bebaxo tarixiy manba sifatida xizmat qiladi. Sopol idishlarning turli alomatlari va belgilari xar bir

manzil va madaniy qatlamning turli alomatlari va belgilari ni aniqlashtirishga yordam beradi. ASOSIY QISM 1. Kishilik tarixiy taraqqiyotini o’rganish, unga xolisona baho va tarixiy xulosalar berish hamda tarixdan xulosa olgan holda kelajak istiqbol rejalarini tuzish har bir mutaxassis-tarixchi, qolaversa har bir inson oldida turishi kerak bo’lgan asosiy maqsadlardan bo’lmog’i lozim. Shu nuqtai nazardan, Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyevning «…tarixiy merosni asrab-avaylash, o’rganish va avlodlardan avlodlarga qoldirish davlatimiz siyosatining eng muhim ustuvor yo’nalishlaridan biridir» deb ta’kidlaganlarini ham e’tirof o’tmoq lozim. 2 Sir emaski, tarix fani manbalar orqali yoritiladi. Manbalar esa moddiy va yozma manbalarni o’z ichiga oladi. Moddiy manbalarning o’ziga xos xususiyatlari ularning alohida mutaxassislar, ya’ni arxeologlar tomonidan o’rganilishini zarur qilib qo’yadi. Arxeologiya so’zining ma’nosi yunoncha «arxeos» qadimgi va «logos» fan, ya’ni qadimiylik to’g’risidagi fan ma’nosini anglatadi. Dastlab bu terminni eramizdan avvalgi IV asrda Aflotun o’zining «Gippiy» dialogida, qadim zamon haqidagi fan 1. Sopol buyumlarining ishlab chiqarish xom ashyosi loy odatda daryolar cho‘kmalar tarkibidan qazib olinadi. O‘zining tarkibiy xususiyati jixatidan loylar xar-xil bo‘ladi. Undan albatta kremney zem, alyuminiy birikmalar, ishqor, ohak magniziy va temir birikmalari uchraydi. Birlamchi loylar va cho‘kma loylar xususiyatlari turli bo‘ladi. Loy koalin deb ataladi. Bular tog‘ jinslarining kurab emrilishi natijasida shakllangan bu kabi loylar Kitay,Eron va boshqa mamlakatlarda uchraydi. Bu kulolchilik soxasida bu kabi loylar chinni va koshin buyumlari tushish yoki yog‘siz deb ataladi. 2 Мирзиёев Ш.М. «Миллий тараққиёт йўлимизни қатъият билан давом эттириб, янги босқичга кўтарамиз». 1-жилд. Тошкент «Ўзбекистон» 2017й. Б-29.