logo

NEMIS TARIXSHUNOSLIGIDA TEMURIYLAR DAVRI TARIXI O’RGANILISHI

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

1604 KB
NEMIS TARIXSHUNOSLIGIDA TEMURIYLAR DAVRI TARIXI
O’RGANILISHI  
MUNDARIJA
KIRISH                                                                                                       3-15
I   BOB.   AMIR   TEMUR   SHAXSIYATI   NEMIS   TARIXCHILARI
NIGOHIDA.
1.1 Amir Temur tarixiga oid manbalarning   nemis tadqiqotlarida aks etishi  
                                                                                                              16-
23
1.2.  Zamondosh nemis sayyoh va tarixchilarining manbalarida Amir Temur 
va  t emuriylar haqida                                                                                             24-30
II   BOB.   NEMIS   TARIXCHILARI   TADQIQOTLARIDA   AMIR
TEMUR   DAVLATI     IJTIMOIY-SIYOSIY   JARAYONLARINING
O‘RGANILISHI
2.1.  Nemis tarixchilari tadqiqotlarida Amir Temur davlati ijtimoiy-iqtisodiy 
jarayonlarining o‘rganilishi                                                                                  31-44
2.2.   Temur   davlati     siyosiy   masalalar   bo‘yicha   nemis   tarixchisi     Shlosser
Fridrix Kristof qarashlari.                                                                                45-52
III   BOB.   YANGI   ZAMON   NEMIS   TADQIQOTLARIDA   AMIR
TEMUR VA TEMURIYLAR DAVRI
3.1.  Amir Temur va temuriylar davri yangi zamon nemis tarixshunoslari 
talqinida                                                                               53-63
3.2.  Amir Temur va temuriylar davrini o‘rganish bo‘yicha Germaniya 
O‘zbekiston hamkorligi. 64-67
Xulosa                                                                                                       68-71
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR R O’ YXATI                           72-82
ILOVALAR                                                                                   83-88
3 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi.   Mustаqillik   Amir   Temurning   jahon   tarixida   tutgan
o‘rni   va   ro‘lining   o‘rganilishini   yangi   dаvrini   bоshlаb   bеrdi.   Vаtаnimiz   suvеrеn
dаvlаt sifаtidа jаhоn hаmjаmiyatidаn jоy egаllаdi. Mustаqil tаrаqqiyotning 31 yilligi
mоbаynidа   vаtаnimizdа   аmаlgа   оshirilgаn   ishlаr   ko‘lаmi   аsrlаrgа   tаtigulik   bo‘ldi.
Dаvlаt   bоshqаruvi,   iqtisоdiyot   vа   mа’nаviyat   sоhаlаridа   kаttа   islоhоtlаr   аmаlgа
оshirildi.   Аyniqsа,   tа’lim   sоhаsidа   qo‘lgа   kiritilgаn   yutuqlаrni   аlоhidа   tа’kidlаsh
lоzim. Bаrkаmоl  аvlоdni  shаkllаntirishgа  yo‘nаltirilgаn  Milliy dаstur  o‘z mеvаsini
bеrmоqdа.   Bugun   dunyodа   kеchаyotgаn   mаfkurаviy   qаrаmа-qаrshiliklаr   tа’siridаn
yoshlаrni himоyalаsh uchun ulаrdа tаriхiy tаfаkkurni shаkllаntirish zаrur.
O‘zbekiston   Respublikasi   taraqqiyotining   yangi   bosqichida   davlat   va
jamiyatning   har   bir   sohasida   tubdan   yangilanishlar,   yuksalishlar   bilan   bir   qatorda
milliy   davlatchilikni   mustahkamlash,   mamlakatimiz   ijtimoiy-siyosiy   va   iqtisodiy
hayotini   barqaror   izga   tushirish   va   rivojlantirish   bo‘yicha   keng   qamrovli   chora-
tadbirlar   amalga   oshirilmoqda.   Jumladan,   tarix   fanida   ham   ajdodlarimiz   tarixini
o‘rganish,   ularga   to‘g‘ri   va   xolis   baho   berish,   shu   asosda   milliy   qadriyatlarimizni
tiklash uchun keng yo‘l ochildi. Zero, O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat
Miromonovich   Mirziyoyev   ta’kidlaganidek:   “Bizning   havas   qilsa   arziydigan   ulug‘
tariximiz   bor.   Havas   qilsa   arziydigan   ulug‘   ajdodlarimiz   bor”   (Prezident   Shavkat
Mirziyoyevning   O‘zbekiston   ijodkor   ziyolilari   vakillari   bilan   uchrashuvdagi
ma’ruzasidan // Xalq so‘zi 2017-yil 4-avgust).
O‘tgan   davr   mobaynida   obyektiv   tariximizni   yaratish   yo‘lida   ko‘plab   ilmiy
tadqiqotlar amalga oshirildi. Qator muhim manbalar nashr etildi. Natijada tarixchilar
uchun   yirik   tadqiqotlar   yaratish   imkoniyati   vujudga   keldi.   Xususan,   ajdodlarimiz
tarixining  noma’lum   bo‘lgan  qirralari  hamda  insoniyat   o‘tmishida  o‘ziga  xos  o‘rin
4 egallagan   tarixiy   shaxslar   faoliyatini   o‘rganish   uchun   ham   manbaviy   asoslar
yaratildi.   Binobarin,   o‘z   davrida   buyuk   saltanat   barpo   etgan,   o‘zbek   davlatchiligi
tarixida   hamda   harbiy   mahorat   sohasida   jahon   tarixidan   munosib   o‘rin   egallagan
Amir  Temur  va temuriylar davri  tarixi nafaqat o‘lkamiz, balki jahon sivilizatsiyasi
taraqqiyotida   umume’tirof   etilgan   davr   sifatida   ko‘plab   tadqiqotlarni   taqozo   etadi.
Zero,   Sohibqiron   Amir   Temur   el-u   ulusning   taraqqiyoti,   tinchligi   va   xavfsizligini
o‘z   orzu-umidlarida   mujassam   etgan   xalqimiz   farzandi,   “Temuriylar   renessansi”
asoschisidir.
Amir   Temurning   ibratli   hayoti   va   davlatdorlik   faoliyati,   saltanati   tarixi,
undagi   ilm-fan,   madaniyatni   o‘rganish   tarixshunoslikning   yirik   ilmiy
yo‘nalishlaridan   biri   sifatida   doimo   olimlar   diqqat-e’tiborida   bo‘lib   kelgan.
Shuningdek,   temuriylar   tarixiga   tegishli   manbalar   jahon   miqyosida   turli   tillarga
tarjima qilingan hamda ilmiy tadqiqotlar amalga oshirilgan.
Dunyo   tarixshunosligida   Amir   Temur   davri   tadqiqiga   oid   nashrlar,
“Temurshunoslik” ilmiy yo‘nalishining shakllanishi, badiiy adabiyotda Amir Temur
obrazining yaratilishi ancha ilgari boshlangan.
Ma’lumki,   sovet   tarixshunosligida   o‘z   davrining   xos   mafkuraviy
yondashuviga   qaramay,   ma’lum   ishlar   amalga   oshirilgan.   Shu   o‘rinda
temurshunoslik   rivojiga   tamal   toshini   qo‘ygan   G.A.Pugachenkova,   I.Mo‘minov,
R.Mukminova,   B.V.Lunin,   E.V.Rtveladze,   P.Zohidov,   L.I.Rempel,   A.O‘rinboyev,
B.Ahmedov,   D.   Yusupova,   O‘.Alimov,   T.Fayziyev,   O.Bo‘riyev   kabi   qator   fidoiy
olimlarning tadqiqotlari Amir Temur saltanati tarixini yoritishga xizmat qildi. Zero,
aynan   ularning   mustaqillik   yillarida   chop   etilgan   yirik   nashrlarda   Amir   Temur
hayoti   va   faoliyati   tarixini   mukammal   yoritishdagi   xizmatlarini   e’tirof   etish   zarur.
Birlamchi   yozma   manbalar,   ya’ni   qo‘lyozma   kitoblar   maxsus   kataloglarda
yoritilgan   (Собрание   восточных   рукопией   Академии   наук   Узбекистана.   Т.   I–
XI.   –   Ташкент,   1952-1987.;   Собрание   восточных   рукопией   Академии   наук
Узбекистана. История. Составители: Д.Ю.Юсупова, Р.П.Жалилова. – Ташкент,
Фан, 1998. – 536 ).
5 Ta’kidlash   joiz,   dastlabki   bibliografik   ko‘rsatkich   mustaqillikkacha   bo‘lgan
davrda tarixshunos  olim  B.V.Lunin tomonidan tuzilib adabiyotlar sohalar bo‘yicha
o‘n   ikki   qismga   ajratib   tasniflangan   edi   (Лунин   Б.В.   История,   культура   и
искусство   времени   тимуридов   в   советской   литературе   (библиографический
указатель) // Общественные науки в Узбекистане. – Ташкент, 1969. № 8-9. – С.
100–145).   Shu   bilan   birga,   ushbu   bibliografik   ko‘rsatkichda   mustabid   sovet
davridagi   mafkuraviy   tazyiq   ta’sirida   Amir   Temur   hayoti   va   faoliyatiga   oid
adabiyotlar “Umumiy tarix” qismiga kiritilgan. Ammo bu holat  tadqiqotning ilmiy
ahamiyatini pasaytirmaydi, aksincha, olimning falsafiy mushohadasining nechog‘lik
teran   ekanligidan   dalolat   beradi.   Ushbu   bibliografik   ko‘rsatkich   tasnifi   mustaqillik
yillarida   B.V.Lunin   tomonidan   ancha   rivojlantirilib   bir   necha   fundamental
nashrlarda nafaqat keltirildi, balki olim tomonidan (Temur va Ulug‘bek davri tarixi.
– Toshkent: Qomuslar Bosh tahririyati, 1996. – B. 28–42)   Amir Temur davri asosiy
manbalari   hamda   ilmiy   adabiyotlarining   tarixshunoslik   nuqtayi   nazaridan   tahlili
ham   amalga   oshirildi.   Shuningdek,   xorij   tarixshunoslari,   rus   sharqshunos   olimlari
hamda   sovet   davrida   tadqiqot   olib   borgan   tarixchilarning   ilmiy   ishlari   tadrijiy
ravishda   o‘rganilib,   ilk   bor   mavzuga   oid   tarixiy   adabiyotlar   tarixshunoslikning
yangicha   talqinida   o‘z   bahosini   oldi.   Ushbu   tayyorlangan   bibliografiya   to‘plami
hozirga qadar tadqiqotlarni amalga oshirishda muhim ahamiyat kasb etib kelmoqda.
Hozirga   qadar   respublikada   mazkur   mavzuga   oid   bir   necha   bibliografik
nashrlar   amalga   oshirilgan.   Chunonchi,   1996-yilda   O‘zbekiston   Respublikasining
Misrdagi elchixonasi xodimlari tomonidan (Amir Temur va temuriylar haqida Misr
kutubxonalarida   saqlanayotgan   manba   va   qo‘llanmalar   Fihristi.   Muqaddima
muallifi:   Boboxonov   Sh.   Tayyorlovchi:   Nasrullo   Mubashshir   at-Taroziy.   –
O‘zbekiston elchixonasi Qohira shahri, 1996. O‘zbek tilida – B. 1–37, arab tilida –
B.   1–422)   Amir   Temur   va   temuriylar   haqida   Misr   kutubxonalarida   saqlanayotgan
manba va qo‘llanmalar fihristi yaratildi. 1999-yilda esa akademik E.V.Rtveladze va
akademik   A.X.Saidovlar   tomonidan   tayyorlangan   “Amir   Temur   dunyo   fani
ko‘zgusida”   (Ртвеладзе   Э.В.,   Саидов   А.Х.   Амир   Темур   в   зеркале   мировой
6 науки.   –   Ташкент:   Издательский   дом   Мирэкономики   и   права,   1999.   –   112   с.;
Ўша   муаллифлар.   Амир   Темур   в   зеркале   мировой   истории.   Библиография   /
Отв.   за   выпуск   Д.Нурматова.   –   Париж,   1996.   –   28)   nomli   bibliografik   nashrda
xorijiy   tillarda   chop   etilgan   adabiyotlar   tizimga   solindi.   Mualliflar   jahon
tarixshunosli gida mustaqil  “temurshunoslik” ilmiy yo‘nalishi  shakllanganini  e’tirof
etishdi.  Shuningdek,  “Amir   Temur   jahon  tarixida”  nomli   nashrining  “Amir  Temur
davri   tarixnavisligi”   bobidagi   “Ilmiy   izlanishlar”   qismida   O‘zbekiston   va   xorij
tadqiqotchilarining ishlari tahlil qilindi. Nashrda “Amir Temur shaxsini biryoqlama,
tor va bir xil tarzda talqin etishdan iborat dastlabki ko‘nikmalardan uni chuqur, keng
va   har   yoqlama   idrok   etishga   asta-sekin   o‘tish   tadriji   sodir   bo‘ldi”   (Amir   Temur
jahon   tarixida.   –   Toshkent:   Sharq,   2001.   –   B.   214–216),   degan   xulosaga   kelinishi
tarixshunoslikdagi ilmiy burilishdir.
2003-yilda   akademik   B.Ahmedov,   B.Qosimov,   I.Niyazov,   B.Bannopov,
M.Zikrullayev,   Ya.Muhammedov   tomonidan   ham   temurshunoslik   sohasida   bir
muncha   tadqiqotlar   olib   borilib,   “Amir   Temur   bibliografiyasi”   (Amir   Temur
bibliografiyasi.   B.Ahmedov,   B.Qosimov,   I.Niyazov,   B.Bannopov,   M.Zikrullayev,
Ya.Muhammedov.   Markaziy   Osiyoni   tadqiq   qilish   Fransuz   Instituti.   Toshkent,
2003. – 114-b.) nashrdan chiqdi.
  2010-yilda   O.Rahmatullayeva   tomonidan   tayyorlangan   “Amir   Temur
saltanati   tarixnavisligi”   nomli   bibliografik   ko‘rsatkichda   faqat   O‘zbekistonda
mustaqillik   yillarida   amalga   oshirilgan   adabiyotlar   jamlanib   sohalar   bo‘yicha
tasniflandi   (Rahmatullayeva   A.   Amir   Temur   saltanati   tarixnavisligi   (Bibliografik
ko‘rsatkich).   – T.: Fan va texnologiya,2010. – 95-b.).
Yana   Shuni   aloxida   etiborga   olish   kerakki,   Amir   Temur   rivojlangan,
markazlashgan,   uch   qit’ada   o‘z   nazoratini   o‘rnatgan   vaqtda   Yevropada   xususan
Germaniyada   nixoyatda   katta   tarqoqlik   xukm   surmoqda   edi.   Va   bu   o‘z   o‘zidan
xamma soxalarni orqada qolishiga olib kelgan. Amir Temur va Mironshox yevropa
davlatlari bilan oloqalar o‘rnatganida (masan Angliya va Fransiya bilan) Germaniya
mayda   knyazliklari   o‘zaro   nizolardan   boshi   chiqmayotgan   edi.   Shu   sababli   ham
7 Temuriylarning   zamondosh   nemis   tarixchilari   tashqi   aloqalarni,   balki   XVIII
asrgacha yoritilgan manbalarni uchratishimiz mushkul bo‘lib qolmoqda.
O‘zbekiston   Respublikasi   davlat   mustaqilligini   qo‘lga   kiritganidan   keyin
milliy   o‘zlikni   anglash,   tarixiy   merosni   tiklash   va   chuqur   o‘rganish   borasida   keng
ko‘lamli   ishlar   yo‘lga   qo‘yildi.   Mustaqillikdan   keyingi   o‘tgan   yillar   davomida
tarixchi olimlarimiz tomonidan Vatanimiz tarixini haqqoniy ravishda qayta yaratish
va xalqimizga etkazish yo‘lida juda katta, sermahsul ishlar amalga oshirildi. Vatan
tarixini   xolisona   yaratish   ishi   davlat   siyosati   darajasiga   ko‘tarilib,   bu   xayrli   va
sharafli   ishga   O‘zbekiston   Respublikasining   Birinchi   Prezidenti   I.A.   Karimov
boshqosh bo‘ldilar.
I.A.Karimov ayniqsa, buyuk davlat arbobi Amir Temurning pok nomini
tiklash   va   abadiylashtirish   ishiga   beqiyos   hissa   qo‘shdi.     O‘zbekiston
Respublikasining   Birinchi   Prezidenti   I.A.   KarimovAmir     Temur   shaxsiyati   va
siyosiy faoliyatiga baho berib quyidagilarni aytgan edi: “Biz hazrati Temurni buyuk
bunyodkor   deb   boshimizga   ko‘taramiz.   Ro‘yi   zaminning   sayqali   bo‘lmish
Samarqandda,   Shahrisabz,   Buxoro,   Toshkent   va   sohibqiron   qurgan   bepoyon
saltanatning   boshqa   hududlarida   bunyod   etilgan   nodir   me’moriy   obidalar,   tengsiz
bog‘u-rog‘lar   Temurbek   bobomizga   xos   amaliy   shijoat   samarasidir.   SHavkatli
ajdodimizning   o‘lmas   xizmatlari   shundaki,   u   murakkab   tarixiy   sharoitda   xalqning
boshini qovushtira bildi. Istilochilarga qaqshatqich zarba berib, Turkiston zaminida
ilk   bor   istiqlol   bayrog‘ini   baland   ko‘tardi.   Parokanda   mamlakatlar,   ellar,   elatlarni
birlashtirib,   markazlashgan   qudratli   saltanat   tuzdi.   Adolat   kuchda   emas,   kuch
adolatdadir, degan shior Amir Temur saltanatining barcha hududlarida birday amal
qilib, axloqiy-ma’naviy mezonga aylandi 1
”.
Amir   Temur   davlati   qurilishi,   harbiy   san’ati   ko‘p   asrlar   davomida   sharqu
g‘arb   davlatlariga   o‘rnak   va   andoza   bo‘ldi.   Uning   zamonida   madaniyat,   ilmu   fan,
me’morchilik,   tasviriy   san’at,   musiqa,   she’riyat   beqiyos   rivoj   topdi,   xalqimizning
ko‘p   an’analari   takomiliga   etdi.   Amir   Temurning   madaniyat   va   din   ahllariga
1
Каримов И.А. Янгича фикрлаш ва ишлаш давр талаби. 5 том. – Т.: “Ўзбекистон”, 1997. – Б.167
8 ko‘rgazgan cheksiz mehr-muruvvati ayniqsa ibratlidir.
Ko‘hna tarix sahifalari buyuk bobomizning millat va el-ulus manfaati bobida
chekkan mislsiz zahmat hamda ko‘rsatgan shijoatlariga guvohlik beradi.
Amir   Temur   davrida   Movarounnahrda   mo‘g‘ullar   bosqini   va
mustamlakachiligiga barham berilib, markazlashgan mustaqil davlatga asos solindi.
Hukmdorligining   ilk   yillaridanoq   Amir   Temur   bunyodkorlik   va   obodonchilik
ishlariga   katta   e’tibor   qaratdi.   Movarounnahrdagi   mavjud   shaharlar   qayta   qurilib
obod   va   gavjum   go‘shaga   aylantirildi.   Ayniqsa,   shaharlarda   katta   bozorlar,   savdo
rastalari,   hunarmandchilik   ustaxonalari   barpo   etildi.   Bunday   muassasalar   faqat
Movarounnahrdagina   emas,   balki   Amir   Temur   davlati   tarkibiga   kiruvchi   boshqa
o‘lkalarda ham bunyod etildi.
Amir Temur davrida bozorlar obod bo‘lib, hunarmandchilik ishlab chiqarishi
behad   rivojlandi.   Hunarmandchilikning   taraqqiy   etishi   savdo-sotiq
munosabatlarining   ham   rivojlanishiga   zamin   tayyorladi.   Amir   Temur   tomonidan
oqilona   moliyaviy   siyosat   olib   borilishi,   ichki   hamda   tashqi   savdo   yo‘llari
xavfsizligining   ta’minlanishi   tufayli   ichki   hamda   tashqi   savdo   rivojlana   boshladi.
Amir   Temur   davrida   asos   solingan   iqtisodiy   taraqqiyot   Amir   Temur   vafotidan
keyingi   davrda,   uning   vorislari   bo‘lmish   temuriylar   davrida   ham   taraqqiy   etishda
davom etdi.
Amir   Temur   va   temuriylar   davri   iqtisodiy   taraqqiyot   masalalarini,   xususan,
savdo-sotiq aloqalari va hunarmandchilik ishlab chiqarishi munosabatlarini bugungi
kun talablari darajasida tadqiq etish, o‘rganish va nazariy xulosalar chiqarish muhim
ahamiyat   kasb   etadi.   Bu   davrdagi   iqtisodiy   rivojlanish   omillari,   ichki   va   tashqi
savdo aloqalari jonlanishining o‘ziga xos jihatlarini alohida tadqiqot ob’ekti sifatida
tadqiq etish dolzarb masalalardan biridir.
Amir   Temurning   nomi   O‘rta   Osiyoda   markazi   Samarqand   shahri   bo‘lgan
kuchli markazlashgan  davlat bunyod etilishi tarixi bilan ham  chambarchas bog‘liq.
Mazkur tarixiy voqea Temurning feodal tarqoqlikka, amir hamda beklarning o‘zaro
kurashi,   turli   qo‘zg‘olonlarga   qarshi   ko‘p   yillik   izchil,   ayovsiz   kurashi   borasida
9 amalga oshdi.
SHu boisdan tabiiyki, Temur va temuriyzodalar hayoti va faoliyati haqida boy
manbalar   va   adabiyotlar   mavjud.   Bular   Temur   davridan   boshlab   bir   necha   asrlar
mobaynida   yaratilgan.   Bu   manbaa   va   adabiyotlar   o‘rta   asrning   murakkab   hamda
ulug‘   siymosi   bo‘lmish   Temur   haqida   rang-barang   qarashlarni   o‘zida
mujassamlashtirgan. O‘tgan 600 yil mobaynida Amir Temurga bag‘ishlab yaratilgan
jiddiy   asarlar   soni   Evropa   tillarida   660   tadan   ziyod,   SHarq   tillarida   esa   900   ga
yaqinni tashkil etadi.
Shuning uchun bitiruv malakaviy ish mavzusi  sifatida umumiy tarzda bo‘lsa
ham Temur davri tarixnavisligi muammolarini o‘rganishni, bu borada uning davriga
doir   adabiyotlarning   asta-sekin   to‘planishi,   ularning   boyishi   jarayonini   tadqiq
etishni o‘z oldimga maqsad qilib qo‘ydim.  
Tadqiqot   obyekti.   Nemis   tarixshunosligida   temuriylar   davri   tarixi
o‘rganilishi  tadqiqot obyekti hisoblanadi.
Tadqiqot   predmeti.   Nemis   tarixshunosligida   temuriylar   davri   tarixi
o‘rganilishi ,   ijtimoiy   siyosiy   jarayonlar   o‘rganilishi,   ishning   predmetini   tashkil
etadi.
Tadqiqotning   maqsadi   Nemis   tarixshunosligida   temuriylar   davri   tarixi
o‘rganilishi ni ochib berishdan iborat. 
Tadqiqotning vazifalari:
Amir Temur tarixiga oid manbalarning   nemis tadqiqotlarida aks etishi
Nemis   tarixchilari   tadqiqotlarida   Amir   Temur   davlati   ijtimoiy-iqtisodiy
jarayonlarining o‘rganilishi.
Amir Temur va temuriylar davri nemis tarixshunoslari talqinida
  Amir   Temur   va   temuriylar   davrini   o‘rganish   bo‘yicha   Germaniya
O‘zbekiston hamkorligi
Dissertasiyaning   ilmiy   yangiligi.   O‘rganilgan   mavzu   alohida   tadqiqot
ob’ekti sifatida tarixshunoslikning zamonaviy metodologiyasi asosida tadqiq qilindi.
Amir   Temur     tarixiga   oid   manbalarning     nemis   tadqiqotlarida   aks   etishi   va
10 o‘rganish uslublari 
Nemis   tarixchilari   tadqiqotlarida   Amir   Temur   davlati   ijtimoiy-iqtisodiy
jarayonlarining   o‘rganilishi   tadiqiq   etish   hamda   magistirlik   dissertatsiyasi   ishida
milliy g‘oya va milliy mafkuramizning ustuvor tamoyillariga asoslandi.
Mavzuning o‘rganilish darajasi.   Ishni tayyorlashda birlamchi manbalardan,
chunonchi, Amir Temur davrida va temuriylar hukmronligi yillarida yaratilgan davr
tarixi haqida qimmatli ma’lumotlar beruvchi asarlardan keng foydalanildi. XIV asr
oxiri va XVI asrlarda yashab o‘tgan Nizomiddin Shomiy, SHarafiddin Ali Yazdiy,
Ibn   Arabshoh,   Xondamir,   Mirxond,   Abdurazzoq   Samarqandiy,   Zahiriddin
Muhammad   Bobur,   Iogann   Shiltberger   kabi   tarixchilarning   asarlarida  
Amir   Temur
va temuriylar davri tarixi to‘g‘risida qimmatli ma’lumotlar o‘rin olgan. Shuningdek,
Samarqandga   Amir   Temur   saroyiga   kelgan   Kastiliya   elchisi   Rui   Gonsales   de
Klavixoning   kundaliklarida 2
ham   Temur   davrida   Movarounnahr   shaharlaridagi
bunyodkorlik   ishlari,   savdo   aloqalari   xususida   ko‘plab   ma’lumotlar   o‘rinolgan.
Amir   Temur   hayoti   va   faoliyatini   gavdalantirish   uning   zamoni   mohiyati,   ruhi,
muhitini   tasvirlash   uchun   gapni   tarix   fani   tayanib   kelgan   eng   muhim   yozma
manbalardan   boshlash   muhimdir.   Amir   Temur   hayot   davrida   yaratilgan   asarlar   ilk
manbalar   sifatida   g‘oyat   qimmatlidir.   Bu   asarlar   davr   taqozosiga   ko‘ra   forsiy   tilda
yozilgan.
Buyuk   olim   G‘iyosiddin   Ali   ibn   Jamol   al-Islom   Yazdiyning   ‘Ro‘znomai
g‘azavoti   Hindiston’   (‘Hindistonga   yurish   kundaligi’)   risolasi   Amir   Temur
faoliyatiga oid ilk asar hisoblanadi. Bu risola Amir Temurning shaxsiy ko‘rsatmasi
bilan |399-1403 yillar oralig‘ida yozilgan. Unda 1398-1399 yillardagi yurish batafsil
tasvirlangan.   G‘iyosiddin   Ali   risolasiga   Amir   Temurning   munosabati   e’tiborga
sazovordir.   Bu   munosabat   Amir   Temur   shaxsiy   xislatlarining   ayrim   jihatlarini
birmuncha   yoritib   beradi.   Yuqorida   ta’kidlanganidek,   bu   asar   ‘G‘ayritabiiy
iboralarsiz va kitobxon uchun tushunarli uslubda’  yozilishi  lozim edi. SHu sababli
G‘iyosiddin   Alining  ko‘pincha  asosiy  ishga  aloqasi   bo‘lmagan  va   bayon  mavzuini
11 xiralashtiradigan,   tuShunish   qiyin  bo‘lgan  dabdabali   va  jimjimador  tasvirlari   Amir
Temurga   unchalik   yoqmagan.   Ammo   shunday   bo‘lsa   ham,   G‘iyosiddin   Ali
Yazdiyning   risolasi   o‘zida   aniq   ma’lumotlar   bayon   etilgani   jihatidan   qimmatli
manba hisoblanadi.
Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   yozilgan   tarixiy   asarlar   orasida
Nizomiddin   Shomiy   va   Sharafuddin   Ali   Yazdiyning   «Zafarnoma”   asarlari   o‘ziga
xosligi va qimmatli dalillarga boyligi bilan, shubhasiz, birinchi o‘rinda turadi.
Nizomiddin Shomiy (taxminan 1409 yilda vafot etgan) o‘z asarini 1402-1404
yillar   orasida   Amir   Temurning   topshirig‘i   bilan   yozgan.   Asarda   Amir   Temurning
hokimiyat   tepasiga   kelishidan   (1370)   to   uning   G‘arbiy   Eron,   Iroq,   SHom,   Kichik
Osiyoga qilgan etti yillik yurishi (1399-1404) voqealari bayon etilgan.
Asarning   oddiy   til   va   sodda   uslubda   yozilganligi   undan   foydalanishni
engillashtiradi.   Nizomiddin   Shomiyning   «Zafarnoma”si   bizgacha   ikki   tahrirda   etib
kelgan.
Agar ba’zan buyuk tarixiy shaxslarning tarjimai  holini  yozish va ulavr davri
tarixi   haqida   izlanish   olib   borish   uchun   manbalar   va   adabiyotlar   etishmasligi
muammo   bo‘lsa,   Amir   Temur   va   umuman,   temuriylar   tarixi   haqida   manbalar   va
adabiyotlarning   nihoyatda   ko‘pligi   muammo   hisoblanadi.   Sohibqiron   Temur   va
uning vorislari haqida ko‘plab asarlar yozilganiga qaramasdan totalitar sovet tuzumi
davrida uning shonli hayot yo‘li va faoliyati xalqimizdan sir saqlab kelindi.
Amir   Temur   vafotidan   so‘ng   ko‘p   asrlar   o‘tgan   bo‘lishiga   qaramay,
Sohibqiron   siymosi   va   uning   bunyodkorlik   faoliyati   tarixiy   haqiqatga   zid   ravishda
bir   yoqlama,   asosan   qora   bo‘yoqlarda   aks   ettirildi.   Afsuski,   sobiq   tuzum   davrida
yaratilgan   tarixiy   va   badiiy   adabiyotlarda   hamda   uning   ta’sirida   chop   etilayotgan
ayrim kitoblarda ham shunday g‘arazli yondashuv alomatlarini uchratish mumkin.
Amir Temur tarixidan birinchi bo‘lib qora pardani ko‘tarib tashlagan jasoratli
olim, akademik Ibrohim Mo‘minov bo‘ldi. Olimning 1968 yilda “Amir Temurning
O‘rta Osiyo tarixida tutgan o‘rni va roli” nomli risolasi 2
nashr etildi. Risolada Amir
2
Аҳмедов Б.А. Аҳмедов Б. Тарихдан сабоқлар. – Т.: “Ўқитувчи”, 1994.; Ўша муаллиф. Аҳмедов Б. Улуғбек 
(эссе). – Т.: “Камалак”,
12 Temurning   mustaqil   markazlashgan   davlat   tuzish   yo‘lidagi   kurashi,   uning
Movarounnahrdagi bunyodkorlik ishlari haqida ilmiy xulosalar bayon qilingan.
O‘zbekiston   Respublikasi   mustaqilligi   yillarida   tarixchi   olim   Bo‘riboy
Ahmedov   Amir   Temur   haqida   bir   qancha   ilmiy   tadqiqotlarini   e’lon   qildi 3
.
Shuningdek, temuriylar davri tarixini yoritishda sharqshunos olim Turg‘un Fayziev
yozgan asarlar ham katta ahamiyatga ega.
Mustaqillik   yillarida   olimlarimiz   Amir   Temur   haqida   bir   qator   ilmiy   asarlar
va   maqolalar   yaratdilar.   Jumladan,   H.Boboevning   “Amir   Temur   va   uning
qarashlari”,   A.   Muhammadjonovning   “Temur   va   temuriylar   saltanati”,   “Amir
Temur   davlatida   obodonchilik   va   qurilish   ishlari   tarixidan” 4
,   professor   R.T.
SHamsutdinovning   “Sohibqiron   Amir   Temur   va   uning   saltanati” 5
kabi   asarlari
xalqimiz mulkiga aylandi.
Bir   guruh   taniqli   olimlarning   sa’y-harakatlari   bilan   “Temuriylar
bunyodkorligi   davr   manbalarida”   kitobi   1997   yilda   nashr   etildi 6
.   Ushbu   to‘plam
Amir   Temur   va   temuriylar   davrida   Movarounnahr   va   Xurosonda   olib   borilgan
bunyodkorlik   ishlari,   ilm-fan   va   madaniyat   borasida   erishilgan   yutuqlar   haqida
hikoya qiladi
Tarixchi   olim   Azamat   Ziyoning   “O‘zbek   davlatchiligi   tarixi”   asarida 7
ham
Amir   Temur   saltanatidagi   davlat   boshqaruv   tizimi,   hunarmandchilik,   savdo-sotiq
masalalari   borasida   fikr   yuritiladi.   Tadqiqotchi   asosan   Amir   Temurning
markazlashgan davlat qurishi davriga oid tarixiy jarayonlarni tahlil etgan.
Keyingi yillarda tarix fanlari doktori Sh. O‘ljaeva Amir Temur va temuriylar
davriga   oid   ko‘plab   darslik,   o‘quv   va   uslubiy   qo‘llanmalar   yaratdi.   Jumladan,
Sh.O‘ljaevaning   “Amir   Temur   va   temuriylar   davrida   milliy   davlatchilikning
3
Ўша муаллиф. Соҳибқирон Темур (Ҳаёти ва ижтимоий-сиёсий фаолияти). – Т.:. Абдулла Қодирий 
номидаги халқ мероси нашриёти, 1996;
4
Ўша муаллиф. Амир Темур дарслари. – Т.: “Шарқ”, 2001
5
Ўша муаллиф. Амир Темур ҳақида ҳикоялар. – Т.: “Ёзувчи”, 1998., ва бошқалар.
6
; Ўша муаллиф. Амир Темур ҳақида ҳикоялар. – Т.: “Ёзувчи”, 1998., ва бошқалар.
7
Азамат Зиё. Ўзбек давлатчилиги тарихи. Энг қадимги даврдан Россия босқинига қадар. – Т.: “Шарқ”,2000.
– 368 бет.
13 rivojlanishi”,   “Amir   Temur   davlati   va   uning   dunyo   tarixida   tutgan   o‘rni”,   “Amir
Temur   va   temuriylar   davri   tashqi   siyosati   va   diplomatiya”,   “Amir   Temur   dahosi”
kabi asarlari 8
nashr etildi.
Omonullo   Bo‘rievning   “Sohibqiron   Amir   Temur”   risolasidajahon   tarixida
tanilgan buyuk sarkarda va davlat arbobi Amir Temurning hayoti, Movarounnahrni
mo‘g‘ullar   istilosidan   ozod   qilish   uchun   olib   borgan   mashaqqatli   kurashi,
mamlakatda ichki barqarorlik hamda tashqi salohiyat yaratish yo‘lidagi harakatlari,
Movarounnahrdagi   bunyodkorlik   ishlari   xususida   so‘z   boradi.   Muallifning
“Temuriylar   davri   yozma   manbalarida   Markaziy   Osiyo”,   “Temuriylar   davri
ma’naviy   merosi   tarixidan”,   “Temuriylar   davri   manbalarida   CHag‘oniyon” 9
  kabi
boshqa bir qator kitoblariham ma’lum bo‘lib, bu asarlarda ham hunarmandchilik va
savdo-sotiq aloqalari haqida qimmatli ma’lumotlar bor.
Aytish   mumkinki,   Respublikamizda   mustaqillik   yillarida   Amir   Temur   va
temuriylar davri tarixiga oid ko‘plab asarlar yaratilganiga qaramay, Amir Temur va
temuriylar   davridagi   hunarmandchilik   ishlab   chiqarishi   taraqqiyoti   va   savdo-sotiq
masalalarini   to‘la-to‘kis,   alohida   mavzu   sifatida   yorituvchi   monografik   tadqiqot
asarlari   haligacha   yaratilgani   yo‘q.   Ushbu   muammo   alohida,   mustaqil   tadqiqot
ob’ekti sifatida xaligacha tadqiq etilmagan. Ushbu xolatdan kelib chiqib, bizush bu
magistrlik   dissertatsiyamizda   Amir   Temur   va   temuriylar   davridagi
hunarmandchilik   va   savdo-sotiq   aloqalari   tarixini   alohida,   yaxlit   mavzu   sifatida
o‘rganishga harakat qildik.
Ishning   maqsadi.   Magistirlik   dissertatsiyasi   uchun   tanlangan   mavzuning
dolzarbligi   va   muhimligidan   kelib   chiqib,   Amir   Temur   va   temuriylar   tarixi
tarixshunosligi mavzusini manbalar va mavzuga aloqador ilmiy adabiyotlar asosida
o‘rganish,   muammoni   bugungi   kun   talablari   darajasida   milliy   g‘oya   ruhida   tahlil
qilishdan iborat maqsad belgilandi. 
Tadqiqotda   qo llanilgan   metodikaning   tavsifi.  ʻ Mazkur   magistrlik
8
Ўлжаева Ш. Амир Темур ва темурийлар даврида миллий давлатчиликнинг ривожланиши. – Т.: “Фан”, 
2005.; Ўша муаллиф. Амир Темур давлати ва унинг дунё тарихида тутган ўрни. – Т.: ЎзМУ, 2002.;
9
Бўриев О. Соҳибқирон Амир Темур. – Т.: “Ўзбекистон”, 2011
14 dissertasiyasini   yozishda   m a’lumotlarni   tizimlashtirish,   muammolarni   kompleks
umumlashtirish,   tarixiy-qiyosiy   tahlil   va   davrlashtirish,   tarixiylik,   xolislik
tamoyillaridan foydalanildi.
Tadqiqot   natijalarining   nazariy   va   amaliy   asoslari.   Dissertasiya
O zbekistonning yangi tarixini yaratish konsepsiyasi, O zbekiston Respubliʻ ʻ kasining
Birin chi   Prezidenti   I.Karimovning   tariximiz   haqida   bildirgan   fikrlari,   O zbekiston	
ʻ
Respublikasi Prezidenti Sh.M.Mirziyoyevning sohaga oid ilgari surgan konseptual-
metodologik xulosalariga tayangan holda amalga oshirildi. 
Ish   tuzilmasining   tavsifi.   Ish   kirish,   uchta   bob   va   oltita
bo lim,   xulosa,   foydalanilgan   manbalar   va   adabiyotlar   ro yxatidan   iborat.	
ʻ ʻ
15 I.   BOB.   AMİR   TEMUR   SHAXSİYATİ   NEMİS   TARİXCHİLARİ
NİGOHİDA.
1.1.   Amir   Temur     tarixiga   oid   manbalarning     nemis   tadqiqotlarida   aks
etishi
Amir   Temur   hayotlik   davrida   nechog‘liq   mashxur   bo‘lgan   bo‘lsa,   vafotidan
keyin  Sharqda   ham,  G‘arbda  ham   yanada   shuhrat   qozondi.  Uning   buyuk,  betakror
va   yorqin   shaxsi,   qudratli   irodasi   va   keng   qamrovli,   tobora   ilgarilab   boruvchi
harakatlari   o‘z   dovrug‘i   ta’sirini   tobora   kuchaytirib,   bir   qator   mamlakatlar   va
davlatlardagi million-million xalq ommasining ongi va shuuriga o‘rnashib qoldi.
Amir   Temurning   davlat   arbobi,   tashkilotchi   va   bunyodkor,   siyosatchi   va
diplomat   sifatidagi   ko‘p   qirrali   tarjimai   holini   uning   ichki   va   tashqi   siyosati
doirasiga kirgan xalqlar taqdiri bilan chambarchas bog‘liq holda o‘rganishga  dunyo
olimlarining qiziqishi ortib borayotganligi boisi ham manashunda.
Jumladan,   mashhur   nemis   tarixchisi,   qudratli   Rim   saltanatining   tanazzulga
uchrab,  barbod  bo‘lishiga  bag‘ishlangan   salmoqli  asar   muallifi   E.Gibson   (1745  —
1800)   G‘arbiy   Yevropa   va   Sharqning   o‘rta   asr   tarixini   tasvirlaganda   Amir   Temur
shaxsiga ham e’tibor berdi. ‘...Amir Temur dunyoni zabt etib, unga hukmron bo‘lish
maqsadini ko‘zlagan edi...
Heydelberg   tarixchilar   maktabining   namoyandasi   bo‘lmish,   Fridrix
Shlosserning   (1776—1861)   salmoqli   ‘Yalpi   tarix’ida   ham   Amir   Temur   nomi
uchraydi.   Shlosserning   xalqchillik   va   ma’naviy   ma’rifatparvarlik   ruhidagi   asari
dunyodagi ko‘pgina ilg‘or jamoat arboblarining e’tiborini o‘ziga tortdi 10
Shlosserning   so‘zlariga   qaraganda,   Amir   Temur   —   ‘omadli   jangchi,
dunyoning yangi hukmdori, taktik va strategik bilimlarni uyg‘unlashtirgan zot’.
Ayni vaqtda Shlosser Amir Temur qiyofasini tasvirlashdagi dabdabozlikni rad
etdi   va   saroy   solnomachilari   xushomadgo‘yligini   qayd   qildi.   Shu   bilan   birga
Shlosser   Amir   Temurning   safarlardan   Buxoro   va   Samarqandga   kaytib   kelganida
‘o‘zining yangi davlatiga tuzuk va qonunlar hadya etganini’ ta’kidladi 1
.
10
 Шлоссер Фридрих Кристоф. Всемирная история / Русский перевод под. ред. В.А. Зайцева. Том 1.  – 
Москва: 1967
16 Yana   bir   nemis   tarixchisi     ‘Umumiy   tarix’   muallifi   Georg   Veber
ta’kidlashicha,  ‘buyuk  sarkarda,  hukmdor  va   qonunshunos   iste’dodiga  ega  bo‘lgan
Amir Temur turli bilimlarga qiziqqan, olimlar va san’atkorlarga homiylik qilgan’.
Bugungi kunga kelib Amir Temur haqidagi o‘rta asrlarga oid ko‘plab yozma
manbalar Yevropa tillarida bosilib chiqqan. Etakchi mualliflar orasida Sharafuddin
Ali   Yazdiy,   Nizomiddin   Shomiy,   Ibn   Arabshoh,   Hofizi   Abru,   Abdurazzoq
Samarqandiy,   Ahmad   Fasihiy   va   boshqalarning   asarlari   bor.   Shuni   ta’kidlash
kerakki, tarjimalarning aksariyati eskirgan. CHunonchi, Sharafuddin Ali Yazdiyning
«Zafarnoma”   asari   P.   Krua   tomonidan   tarjima   qilinib,   1722   yili   nashr   etilgan.   Bu
tarjimada   ko‘pgina   xatoliklar,   noaniqliklar,   qisqartirma   joylar   bor,   lekin   tuzatilgan
yangi tarjimasi hamon yo‘q 1
.
Ibn Arabshohning ‘Temur tarixida taqdir ajoyibotlari’ asarini R.Votxs nemis
tiliga   tarjima   qilib,   1658   yilida   chop   ettirgan.   Abdurazzoq   Samarqandiyning
E.Katrmer tarjimasidagi ‘Matlai sa’dayn va majmai bahrayn’ asari 1843 yili bosilib
chiqdi.   Nizomiddin   Shomiy   «Zafarnoma”   asarining   Feliks   Tauer   tomonidan
qilingan mumtoz tarjimasi esa izohi bilan Hofizi Abruning ‘Zubdat ut- tavorix’ asari
qo‘shilgan xolda Pragada 1937 va 1953 yillarda ikki jildda nashr etildi.
J.Sanders 1936 yili Ibn Arabshoh asarini nemis tilida nashr ettirdi. 1954 yili
esa Ibn Tagriberdining ‘Misr tarixi’ (1382—1411) asari tarjima qilindiki, unda Amir
Temurning   mamluk   sultoni   bilan   o‘zaro   alokalariga   katta   o‘rin   berilgan.   Nihoyat,
1988 yili V.Takston Kembrijda (AQSH) ‘SHahzodalar yuz yilligi: Temuriylar tarixi
va   san’atiga   oid   manbalar’   nomli   kitob   chop   ettirdi.   Shuni   ta’kidlash   kerakki,   bir
qator Yevropa olimlari butun manbani to‘liq emas, balki u yoki bu asardan muhim
tarixiy muammoga bag‘ishlangan parchalargina e’lon qilishgan.
Nemis olimi K.M.Maytr  1943 yili ‘Fors manbalari Xitoyda Hofizi Abruning
‘Zubdat ut-tavorix’ asaridan parchalar’ nomli kitobini nashr etdi. Bu o‘rinda muhim
ilmiy   muammolarni   noto‘g‘ri   sharhlashga   olib   keluvchi   ko‘pgina   G‘arb   olimlariga
xos   ayrim   terminologik   jihatlar   xususida   to‘xtalib   o‘tish   zarur   ko‘rinadi.   Masalan,
Amir   Temur   va   Temuriylar   davlatidan   jo‘natilgan   barcha   elchilarni   zo‘r   berib
17 forslar   deb   atashadi,   holbuki,   aslida,   mutlaqo   bunday   emas.   Yoki   Amir   Temur   va
Temuriylar Xitoy imperatori saroyiga yuborgan sovg‘alarni o‘lpon deb atashadi. Bu
mutlaqo noto‘g‘ri. 
Rui   Gonsales   de   Klavixoning   ‘Samarqandga,   Temur   saroyiga   sayoxat
kundaligi   (1403—1406)   asari   Yevropa   tillarida   (nemis,   ingliz,   fransuz)   bosilib
chiqqan yozma manbalar orasida birinchi o‘rinda turadi, albatta. Bu asarni birinchi
marta Gonsal  Argote de Molina Madridda nashr  ettirgan. 1582 yildan to professor
L.Keren so‘nggi tarjimani keng izoxlar bilan e’lon qilgan
Bavariyalik nemis ritsari  Iogann Shiltbergerning maktublari  ingliz (1879) va
nemis   (1859)   tillarida   bosilib   chiqdi.   Ularda   Amir   Temurning   turk   sultoni
Boyazidga qarshi jangiga oid qiziqarli ma’lumotlar berilgan.
Agar   yuqorida   tilga   olingan   manbalar   anchagina   ma’lum   bo‘lsa,   Italiyaning
katolik   ruhoniysi   Bertrano   de   Mignanellnning   ‘Temurlang   hayoti’   asari   bizning
olimlarimizga mutlaqo noma’lum Asar  1415 yili lotin tilida yozilgan bo‘lib, uning
1400   —   1401   yillarda   Damashqning   olinishiga   bag‘ishlangan   parcha-   sini   1956
yildagina Valter Fisher ingliz tilida nashr ettirdi.
Amir   Temur   hayoti   va   faoliyati   har   bir   davrda   dunyo   olimlarining   diqqat
markazida bo‘lib keldi. G‘arb tarixshunosligida Amir Temur shaxsiga e’tibor XVIII
asrdanoq boshlangan va kelgusi  davrlarda uning hayoti, faoliyatiga qiziqish doimo
ortib   borgan   edi.   Jahon   tarixshunosligida   Amir   Temur   to‘g‘risida   ko‘plab
monografiya   va   maqolalar   yozilib   nashr   etildi.   Ularda   Sohibqironning   davlat,
ijtimoiy-siyosiy   qurilishi,   ijtimoiy-iqtisodiy   munosabatlar,   ma’muriy   tizim,   harbiy
yurishlar, diplomatiya, din, fan, madaniyat, san’at sohalaridagi ko‘p qirrali faoliyati
yoritilgan.   XX   asr   jahon   sharqshunosligida   mustaqil   ilmiy   yo‘nalish   –
“Temurshunoslik”   shakllandi   va   ular   orasida   R.Grosse,   L.Keren,   Ye.Rose,
X.Xukxem, F. Mans, G. Golombek, A. Derg, K. Yenoki, Ye. Manu, M. Rossati va
boshqalarning   asarlarini   qayd   etish   o‘rinli.   Bugungi   kunga   kelib   Amir   Temur
haqidagi   o‘rta   asrlarga   oid   ko‘plab   yozma   manbalar   Yevropa   tillarida   bosilib
chiqqan.
18 Asosan   Amir   Temur   va   Temuriylarning   Min   sulolasi   hukmronligi   davrida
Xitoy   bilan   diplomatik   va   savdo   sohasidagi   o‘zaro   aloqalariga   bag‘ishlangan   va
bizning   olimlarimiz   juda   kam   foydalanadigan   Xitoy   yozma   manbalari   nihoyatda
qiziqarlidir.   Bular   xatlar,   rasmiy   hujjatlar.   elchilarning   hisobotlaridir.   Ular   orasida
Temuriylar   davlatida   1395   yildan   1407   yilgacha   o‘n   ikki   yil   bo‘lgan   Xitoyning
birinchi   elchisi   Fu   Anning   Amir   Temurga   hisoboti,   ayniqsa   Minsulolasi
hukmronligi   davridagi   Xitoy   elchisi   Chen   Chenning   Shohruxga   hisoboti   alohida
ajralib turadi.
Chen Chenning Markaziy Osiyo to‘g‘risidagi ko‘plab qiziqarli ma’lumotlarga
ega   bo‘lgan   hisoboti   uzoq  vaqt   yo‘qolgan   deb   kelinardi.   1930  yildagina   u  xususiy
kolleksiyada   topilib,   Taybeyda   nashr   etilgan.   Chen   Chen   xisobotining   Hirotga
bag‘ishlangan qismi B.Pankratov tomonidan rus tiliga tarjima qilingan. Chen Chen
Hirotdan tashqari, Markaziy Osiyoning ko‘pgina shaharlarida, jumladan, Toshkent,
Samarqand, Kesh va Termizda bo‘lib, ularning har biriga ta’rifbergan.
CHet   el   tadqiqotchilari   Amir   Temur   va   Temuriylarning   Xitoy   bilan   o‘zaro
aloqalariga   katta   e’tibor   beradilar.   Mazkur   muammoga   bag‘ishlab   ko‘plab   ilmiy
tadqiqotlar   nashr   ettirdilarki,   ular   orasida   Germaiyalik   olim   X.Servusning
Bryusselda  1967 yili nashr  etilgan ‘Xitoyshunoslik va buddizm’ to‘plamiga kirgan
‘Min   sulolasi   hukmronligi   davrida   Sin-Mo‘g‘ul   munosabatlari.   YAyni   tizimi   va
diplomatik   munosabatlar’   (1400—1600)   mumtoz   asari,   Shuningdek   amerikalik
olimlar   G.Gudrini   va   Moris   Rossati   hamda   yapon   olimi   Kadzuo   Enoki   asarlari
alohida   ajralib   turadi.   Jumladan,   Kadzuo   Enoki   Fu   Anning   hamma   hisobotlarini
ingliz tilida nashr ettirgan, hozirgi kunda uning rus tiliga tarjimasi tayyorlangan. Bu
muammoga bag‘ishlangan eng so‘nggi tadqiqot 1993 yili Londonda Qirollik Osiyo
jamiyati   jurnalida   Xitoyning   Hirotdagi   diplomati   (Chen   Chen)   to‘g‘risida   maqola
chop ettirgan Fliy Xeker qalamiga mansub 1
.
Yevropa va Osiyoda, birinchi navbatda yapon tadqiqotchilari tomonidan Amir
Temur   va   temuriylar   to‘g‘risida   ko‘plab   monografiya   va   maqolalar   yozilib,   nashr
etilgan. Ularda Amir Temurning davlat ijtimoiy-siyosiy qurilishi, ijtimoiy-iqtisodiy
19 munosabatlar,   ma’muriy   tizim,   xarbiy   yurishlar,   diplomatiya,   din,   fan,   madaniyat,
san’at   sohasidagi   ko‘p   qirrali   faoliyati   yoritilgan.   Shuni   ishonch   bilan   aytish
mumkinki,   jahon   sharqshunosligida   mustakil   ilmiy   yo‘nalish   —   ‘Temurshunoslik’
shakllandi.
‘Temurlang’   (Nevshatel,   1978),   uning   to‘ldirilgan   nashri   (Parij,   1980),
Leruning’Temurlang’ (Parij, 1991), ingliz tadqiqotchilari E.Rossning ‘Temurlang va
Boyazid   1402   yilda’   (London,   1940),   X.Xukxemning   ‘Temurlang   istilochi’
(London,   1962),   amerikalik   olimlar   L.Komarovning   ‘Oltin   gardish.   Temuriylar
Eroni   metallidan   tayyorlangan   buyumlar’   (Kosti   Messa   va   Nyu-York,   1992),
F.Mansning ‘Temurlangning   okimiyatga kelishi  va hukmdorligi’ (Kembrij, 1990),
kanadalik   tadqiqotchi   G.Golombekning   ikki   jildli   ‘Eron   va   Turonning   temuriylar
me’morligi’   (Prinsetti,   1988),   rumin   olimi   Aleksandresku   Dergning   ‘Temurning
1402   yilda   Anatoliyaga   yurishi’   (Buxarest,   1942)   asarlarini   va   boshqa   ko‘plab
monografiyalarni ko‘rsatib o‘tish mumkin.
G‘arbiy   Yevropa,   Amerika   va   Osiyoda   (Yaponiya,   Eron,   Turkiya)     nashr
qilingan   ayrim   maqolalarda   xam   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   tarixi   va
madaniyatining g‘oyat muhim muammolari tahlil etilgan.
Yapon   olimlari   Kadzuo   Enokining   Min   sulolasi   davridagi   Xitoyning   Amir
Temur   xamda   temuriylar   bilan   o‘zaro   diplomatik   munosabatlariga   bag‘ishlangan
asarlari, Endzi Manuning ‘Amir Temur Guragoniy. Temuriylar genealogiyasi’, Gori
Xansdining   ‘Temur   va   imperator   Yun-Le’,   Xiroshi   Vatanabening   ‘Min   davrida
musulmon mamlakatlaridan kelgan elchilar va xiroj to‘lovchilar missiyasi ro‘yxati’
asarlariga qiziqish katta.
Amerikalik   olim   Moris   Rossati   bu   davr   to‘g‘risida   ko‘plab   maqolalar   e’lon
qilgan.
Jumladan,   “Chen   Xo   va   Temur:   ularning   o‘zaro   munosabatlari”   maqolasi
uning qalamiga mansub bo‘lib, unda Taybey olimi Shu-u-xuning XV asr boshlarida
Janubi-   sharqiy   Osiyo   va   Hindiston   atroflariga   to‘rt   marta   dengiz   ekspeditsiyasi
uyushtirgan   va   hatto   Hurmuz   bo‘g‘ozigacha   etib   borgan   mashhur   admiral,   haram
20 og‘asi Chen-xo to‘g‘risidagi qarashlari tahlil etiladi.
Asari 1958 yilda e’lon qilingan Taybey olimining fikricha, bu ekspeditsiyalar
Fors   ko‘rfazi,   Qizil   dengiz   va   Hind   davlatlarining   Amir   Temurga   qarshi   xarbiy
ittifoqini tuzish maqsadida amalga oshirilgan. Bu fikrni Volfram Eberxart va Moris
Rossati ham qo‘llab-quvvatlagan.
Bizni qiziqtiruvchi davr bo‘yicha boshqird olimi Zakiy Validiy To‘g‘on xam
qator maqolalar yozgan. Ular orasida, jumladan, AQSHdagi Ukraina san’ati va  fani
akademiyasi   asarlarida   chop   etilgan   ‘Temurning   g‘arbga   nisbatan   siyosati’   va
‘Temurning 1395 yilda Ukraina va Shimoliy Kavkazga yurishi’ maqolalari diqqatga
sazovor.
Shuningdek,   Kembrijda   nashr   etilgan,   Eron   tarixiga   bag‘ishlangan,   atoqli
temurshunos   olimlar   tomonidan yozilgan  Amir   Temur   va Temuriylar  tarixi  xamda
madaniyatining   ko‘pgina   masalalarini   aks   ettiruvchi   maqolalarni   ham   aytib   o‘tish
joiz.
Yangi zamonning boshqa ko‘pgina tarixchilari kabi Gibson, Shlosser, Veber
ham   (manbalardagi   ma’lumotlarga   ergashib)   Amir   Temur   zamonidagi   harbiy
yurishlar shiddatli bo‘lganini qayd etdilar.
XIX asrning birinchi yarmida Peterburgda xizmat qilgan fransuz sharqshunosi
M.Sharmua   Amir   Temurning   1391   yildagi   To‘xtamishga   qarshi   yurishini   batafsil
yorituvchi   katta   asar   tayyorlab,   nashr   qildi.   Sharmua   o‘sha   paytda   Nizomiddin
Shomiyning   Fransiyada   hali   ma’lum   bo‘lmagan   kitobidan   tashqari,   shu   masalaga
oid   bir   qancha   manbalarga   tayandi.   SHarmua   bu   asarlarni   fransuz   tiliga   tarjima
qildi. Sharmuaning kitobi 1391 yilgi yurish tarixini o‘rganish uchun hozir ham o‘z
ahamiyatini yo‘qotgani yo‘q.
“Temur tuzuklari”, “Tuzukoti Temuriy”, “Malfuzoti Temuriy” yoki “Voqeoti
Temuriy”   nomlari   bilan   atalgan   asar   Amir   Temurning   yetti   yoshligidan   boshlab
hayot yo‘li haqida hikoya qiladi.
“Temur tuzuklari” muhim tarixiy manba bo‘lib, unda Amir Temur davlatining
tuzilishi va boshqarish xususiyatlari bayon etilgan. Asar dastlab turkiy-o‘zbek tilida
21 bitilgan.   Uning   bir   qo‘lyozmasi   Yaman   mamlakati   oliy   hukmdori   Ja’far   podshoh
kutubxonasida saqlangan.
Shuni   chuqur   taassuf   bilan   ta’kidlamoq   lozimki,   XX   asrning   60-80-yillarida
markscha-lenincha   mafkura   tayziqi   ostida   bo‘lgan   ayrim   sovet   tarixchi   olimlari
Amir   Temur   shaxsini   “faqat   qora   ko‘zoynak   orqali”   talqin   etadilar.   Ular   Amir
Temur   bobomizni   “qonxo‘r”,   “bosqinchi”,   “kallakesar”,   “o‘g‘ri”   va   h.k.   deb
atadilar.Sobiq   sho‘rolar   davrida   markscha-lenincha   mafkura   hukmronligi   tufayli
Amir Temur haqida ijobiy fikr bildirilgan asar yoki maqola yozish u yoqda tursin,
buyuk vatandoshimizning hatto nomini ham tilga olish ta’qiqlab qo‘yilgan edi. Amir
Temurning   nomi   faqat   qora   bo‘yoqlarda   o‘quv   qo‘llanmalari   va   darsliklarga
kiritildi. Amir Temur va temuriylar sulolasi tarixini chuqur bilish nima uchun zarur?
Birinchidan,   o‘z   tarixini,   nasl-nasabini,   merosini   bilmagan   millatning   kelajagi
bo‘lmaydi. Chunki har bir xalqning o‘z tarixi mavjud. O‘z tarixini bilmagan, uning
ijobiy va salbiy tajribalarini  o‘rganib, tegishli  xulosalar  chiqarmagan xalq bugungi
hayotning qadrini va muammolarini tushunib eta olmaydi, o‘z kelajagi haqida aniq
tasavvurga,   puxta   ishlangan   dasturga   ega   bo‘la   olmaydi.   Biz   kelajagi   buyuk
O‘zbekistonni barpo etishga kirishgan ekanmiz, bobokalonimizning ulug‘ hayoti va
faoliyati   bizga   katta   ishonch,   intilish,   qattiyat   va   kuch-quvvat   baxsh   etadi.
Ikkinchidan,   Amir   Temur   va   temuriylar   tarixini   har   tomonlama   chuqur   o‘rganish
faqat   ilmiy   va   ma’rifiy   ahamiyat   kasb   etib   qolmasdan,   tarbiyaviy   va   amaliy
ahamiyatga   ham   egadir.   Bu   davrda   tikllangan   va   rivojlangan   tarix   saboqlaridan
mustaqillik yo‘lida foydalanish zarur. Tarix har bir insonni o‘z vataniga muhabbat,
sadoqat,   o‘z   xalqining   o‘tmishi   qaqida   aniq   tasavvurga   ega   bo‘lish,   uning   hozirgi
kuni   va   kelajagi   bilan   g‘ururlanish   ruhida   tarbiyalashning   muhim   vositalaridan
biridir.   Shu   boisdan   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   tarixini   o‘rganish   va   tahlil
qilish   hozirgi   kunda   ham   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotmagan.   Sovet   davri   mafkurasi
asosida     yaratilgan     tadqiqotlarda   ham   aynan   Temur   shaxsiga   noto‘g‘ri
yondoshuvlarni   ko‘rishimiz   mumkin   bo‘lib,   bu   tarixshunoslik   manbalaridan   biri
bo‘lgan Shlosser asarini dissertatsiyaning 2 bobidagi tahlilida ko‘rib o‘tganmiz.
22 1.2   Zamondosh   nemis   sayyoh   va   tarixchilarining   manbalarida   Amir
23 Temur va  t emuriylar haqida
Temuriylar tarixini o‘rganishda ayniqsa zamondosh tarixchi va sayyohlarning
yozma   malumotlari   katta   o‘ringa   ega.   To‘g‘ri   bu   davr   nemis   tarixi   va
tarixshunosligida   katta   siljishlar   amalga   oshdi   deb   bo‘lmaydi.   Nemis   tarixida   bu
davr   xaqida   fikrlarini   o‘rganishimizga   Iogann   Shiltbergerning   “Yevropa,   Osiyo   va
Afrikaga 1394 yildan 1427 yilgacha sayoxat” asari katta yordam beradi   
Xususan   unda   shunday“Ikkinchisi   bir   milliongacha   qo‘shin   to‘pladi   va
Savastiyaga yo‘l oldi va yigirma bir kun davomida uni qamal qildi. Nihoyat, shahar
devorini   buzishni   buyurib,   u   shaharni   egallab   olishga   muvaffaq   bo‘ldi,   u   erda
Boyazid tomonidan yuborilgan besh ming otliq bor edi. Ularning barchasi tiriklayin
ko‘milgan, chunki  shahar  taslim  bo‘lganida, komendant  Temurdan ularning qonini
to‘kmaslik   haqida   va'da   olgan.   Keyin   shahar   vayron   bo‘ldi   va   aholisi   Tamerlan
mamlakatiga olib ketildi. Shahardan olib chiqilgan mahbuslar orasida to‘qqiz ming
qiz   ham   bor   edi.   Sivasda   Tamerlanning   yo‘qotishi   uch   mingdan   ortiq   bo‘lgan,   u
uyiga  qaytdi 11
.”    Keyinroq    kichik  Armaniston   Boyazidni   xujumi   va   Anqara  Jangi
tavsiflarida   Temurning   qo‘shini   sonini   bir   million   olti   yuz   turk   lashkari   esa   bir
million to‘rt yuz deya talqin qilinadi.
Bu   asarda   keltirilganidek   Amir   Temurning   qo‘shinlari   masalasida   ko‘plab
etirozlar   uchraydi.   Hozirda   izlanishlar   olib   borayotgan   tarixchilar   Amit   Temur
xukmronlik qilgan davda million askar jamlashning imkoni yo‘qligini takidlashadi:
Birinchidan   aholi   sonidan   kelib   chiqqanda.   Ikkinchidan   taminot   masalasi   bu
malumotni   qabul   qilishimizga   to‘sqinlik   qiladi.   Asar   davomida   sayyox   Boyazid
qo‘shini   tarkibida   Temur   qo‘shiniga   asir   tushadi,   ammo   uning   Amir   Temurning
Hindiston   safarini   yoritishi   malumotlarning   ishonchsizligini   oshiradi.   Bilamizki
Hindiston   safari   11   oy   yani   1398   yil   maydan   1399   yil   martigacha   davom   etgan.
Keltirilishicha   birinchi   xarakatdan   so‘ng   Tamerlan   kechqurun   orqaga   chekindi   va
fillarni   engish   uchun   nima   qilish   kerakligini   sheriklari   bilan   maslahatlashdi.   “
Solimonshoh   ismli   qo‘mondonlardan   biri   ma’lum   sondagi   tuyalarni   tanlab,   ularga
11
  ТАМЕРЛАН ЭПОХА ЛИЧНОСТЬ   ДЕЯНИЯ   Москва   «ГУРАШ»  1992. 345-352
24 o‘tin yuklashni va uni yoqib bo‘lgach, fillarga qarshi jang qilishga maslahat beradi.
U olovdan qo‘rqqan fillar yonayotgan o‘rmon va tuyalarning faryodidan oldin uchib
ketishlariga   ishongan.   Temur   bu   maslahatga   amal   qilib,   yigirma   ming   tuya
tayyorlab,   ustiga   o‘tin   qo‘yishni   buyurdi.   Ular   fillar   bilan   dushman   tuzilmasi
ko‘rinishida paydo bo‘lganida, ikkinchisi olov va tuyalarning qichqirig‘idan qo‘rqib,
qochib   ketdi   va   Tamerlan   askarlari   tomonidan   ta'qib   qilindi   va   bu   hayvonlarning
ko‘p   qismi   o‘ldiriladi.   Shundan   so‘ng   podshoh   o‘z   poytaxtiga   qaytib   keldi,
Temurlan   uni   o‘n   kun   davomida   qamal   qildi.   Bu   orada   qirol   u   bilan   muzokaralar
boshlab,   ikki   yuz   vazn   hind   oltinini   to‘lashga   va’da   berdi,   bu   arab   oltinidan
yaxshiroq;   bundan   tashqari,   u   unga   yana   ko‘p   olmoslar   berib,   uning   iltimosiga
binoan   o‘ttiz   ming   yordamchi   qo‘shin   yuborishga   va'da   berdi.   Bu   shartlar   asosida
tinchlik tuzilgandan keyin qirol o‘z davlatida qoldi; Tamerlan shohdan olingan fillar
va   boyliklar   bilan   uyiga   qaytdi”   12
.   Hindiston   safari   tafsiflar   boshqa   malumotlar
bilan  deyarli   mos   keladi.   Lekin  Solimonshoh   ismli   qo‘mondon  xaqida   malumotlar
uchramaydi.   “ Jang   ko‘p   soatlar   davomida   oldinga   va   orqaga   chayqalgan,
yanicharlar va   serb shahzodasi Stivenning 5000 ritsarlari   Usmonlilar tomonida qora
temir   kiygan   holda   turishgan   .   Ammo   oxir-oqibat   Temur   qo‘shinlari
vizantiyaliklardan   biri   ta'riflaganidek,   ‘charchoqsiz   chumolilar   kabi’   harakat   qilib,
g‘alaba   qozondi”   Bertold   Seevaldning   ‘Die   Welt’   Madaniyat   tarixining   bosh
muharrir.
Amir   Temur   Vafotini   Shiltberger   shunday   tariflaydi:   “Ko‘rinib   turibdiki,
Tamerlanning   kasalligiga   uchta   muammo   sabab   bo‘lgan   va   bu   uning   o‘limini
tezlashtirgan.   Birinchidan,   Kepek   ismli   vassallaridan   birini   Fors   va   Armanistonda
yig‘ilgan   besh   yillik   soliqlarni   olib   kelish   uchun   o‘n   ming   kishilik   korpus   bilan
Sultoniya   shahriga   yuboradi.   U   o‘lponni   olib   qochib   ketadi;   keyin   uning   uchta
xotinidan eng kichigi, u juda yaxshi ko‘rgan, u yo‘qligida zodagonlaridan biri bilan
bog‘langan. Qaytib kelgach, katta xotinidan kichigining xatti-harakati haqida bilib,
12
  ТАМЕРЛАН ЭПОХА ЛИЧНОСТЬ   ДЕЯНИЯ   Москва   «ГУРАШ»  1992.345 359
25 Tamerlan   uning   so‘zlariga   ishonishni   xohlamadi.   Shuning   uchun   u   unga   uning
oldiga borib, sandiqni ochishini aytdi, u erda u qimmatbaho uzuk va sevgilisidan xat
topadi. Tamerlan xonasidan chiqib, uning boshini kesishni buyurdi; keyin xiyonatda
gumon qilingan bir muhtaramni ta’qib qilish uchun besh ming otliq jo‘natdi; ammo
bu   ikkinchisi,   bularni   shunday   qabul   qildiki,   u   vafot   etdi.   Uning   dafn   marosimi
butun   mintaqada   katta   tantana   bilan   nishonlandi;   Ammo   ma'badda   bo‘lgan
ruhoniylar   bir   yil   davomida   tunda   uning   nolasini   eshitganlari   diqqatga   sazovordir.
Do‘stlari   bechoralarga   ko‘p   sadaqa   tarqatib,   bu   faryodlarga   chek   qo‘yishga   umid
qilishdi.   Shuning   uchun   ruhoniylar   maslahatlashib,   o‘g‘lidan   otasi   turli
mamlakatlardan olib ketgan odamlarni o‘z vataniga, xususan, Samarqandga qo‘yib
yuborishni   so‘ragan   va   u   yerga   majburan   mehnat   qilishga   majbur   bo‘lgan   ko‘plab
hunarmandlarni   jo‘natgan.   ozod   bo‘lgan   va   darhol   qichqiriqlar   to‘xtadi.   Men
hozirgacha ta'riflaganlarning hammasi Tamerlan bilan olti yillik xizmatim davomida
sodir bo‘ldi” 13
. Bu fikrlar o‘limining asosi deyish menimcha noto‘g‘ri sababi, buyuk
aql salohiyatga ega, muloxazali sarkarda bu yoshgacha bundanda kattaroq sinovlarni
boshidan   kechirgan.     Shu   qatorda   boshqa   tarixchilar   taqiqotlarida:   masalar   rus
tarixchilari   asarlarida   uning   nihoyatda   ko‘p   jang   jadallarni   boshdan   kechirgani,
ko‘plab   qon   to‘kilishlarni   ko‘rgani   bilan   belgilashadi.   Yana   yoshining   ulug‘li   va
qozog‘iston cho‘llarining qishi uning so‘g‘ligini yomonlashtirganligi xaqida dalillar
manbalarda   uchraydi.   Amir   Temurning   o‘limi   yuzasida   bazi   manbalarda   17   fevral
ham deyiladi. 1405 yil 18 fevral vafotidan keyin hokimiyat Pirmuhammadga qoladi.
Shiltbergerning   malumotlarida   shuni   ko‘rish   mumkunki,   Temur   vafotidan   keyin
markazdan qochishlar kuzatilgan. Ruhoniylarni taklifi bilan ko‘plab asir olingan va
chekka   muzofotdan   keltirilgan   usta   ishchilarni   o‘z   yurtiga   qaytarib   yuborishgan.
Amir   Temurdan   ikki   o‘g‘il   qolgan   Mironshox   va   Shoxrux.   Shiltberger   dastlab
Shoxrux   xizmatida   bo‘lganini   keyinchalik   Mironshax   xuzurida   faoliyat
yurutganligini   shunday   bitib   qoldiradi.   “Temur   o‘limidan   so‘ng   uning   o‘g‘li
13
  Reisen von Johaunes Schiltberger aus München in Eoropa Asia und Afrika von1394 
bis1427.Karl  Fridrich Raumen. München. 1859 32 seite
26 Shohroh   huzuriga   keldim,   u   Xuroson   saltanatining   poytaxti   Hirotga   ega   edi.   Bu
yerda   men   Tamerlanning   o‘g‘li   Miranshoh   qo‘l   ostida   qoldim” 14
.     Shiltberger
shunday   deydi   “Mironshox   va   Qora   Yusuf   o‘rtasida   avvaldan   qast   bo‘lgan”
yanikim:Jahongir   mirzo   Qora   Yusufni   akasi   tomonidan   o‘ldirilgan   bo‘lib,
Mironshox   uni   topib   o‘ldirtiradi   va   Shuni   alamini   olish   maqsadida   Yusuf
Mironshohni   asir   oladi   va   qatl   ettirib   bosh   suyagini   Tabriz   devorlariga   ilishni
buyurtiradi.   “Yusuf   yana   Mironshohga   katta   qo‘shin   bilan   hujum   qildi,   ikkinchisi
esa   to‘rt   yuz   ming   kishiga   qarshi   chiqdi.   Ikkala   dushman   Qorabog‘   tekisligida
uchrashdi,   u   erda   ikki   kunlik   kurashdan   so‘ng   Miranshoh   mag‘lub   bo‘ldi   va   hatto
asirga tushdi.” 15
Shiltbergerning asarida Temurning shaxsiyatiga tog‘ri tavsiflar kam
uchraydi   sababiki   Shiltberger   qo‘shinida   xizmat   qilgan   bo‘lsada   uni   quyi   qatlam
orasidan   tanigan.   U   asarining   Vengriya   va   Turk   qo‘shinida   xizmat   qilgan
davrlaridagi bo‘limida Temurni xaqoratlab va juda salbiy xotiralar bilan bitgan.
Yevropaga Temur  xaqidagi  afsonalar  tez yoyiladi  va keyingi davrlarda unga
atalgan   ko‘plab   og‘zaki   hikoyalar   to‘qiladi.   Angliyada   Qirolicha   Yelizaveta
hukmronlik   qilgan   davrda   yashagan   ingliz   shoiri,   tarjimon   va   dramaturg,
Shekspirning   tengdoshi   hamda   mashhur   zamondoshlaridan   biri   Kristofer   Marlo
1590-yilda   nashr   etilgan   “Buyuk   Amir   Temur”   (Tamburlane   the   Great)
tragediyasida Sohibqiron hayoti erkin talqin etilgan, hayajonli tarzda ifoda qilingan.
Mazkur   asarda   Amir   Temur   baquvvat   jismoniy   kuchga   ega   bо‘lgan   yengilmas,
irodali,   oddiy   xalqdan   chiqqan   jangchilarning   yо‘lboshchisi,   afsonaviy   qahramon
sifatida gavdalanadi. Amir Temur Boyazid Yildirimning qudratli armiyasini tor-mor
etgani tufayli Yevropada katta dovruq va obrо‘-e’tibor qozongani ushbu asarda о‘z
aksini   topgan.   Natijada   buyuk   sarkardaning   hayoti   Yevropada   afsonaga   aylanib
ketgan
Londonda   birinchi   bor   sahnalashtirilgan   “Buyuk   Amir   Temur”   tragediyasi
shu   qadar   katta   muvaffaqiyat   qozonganki,   Marlo   asarning   davomini   yozishga
chog‘langan. Inglizlar teatr sahnasi uchun kutilmagan va   beqiyos obrо‘-e’tibor   olib
14
 O’sha asar 33 seite
15
 O’sha asar. 33-34 betlar
27 kelgan   mazkur   pesada   ajoyibu   g‘aroyib   manzaralarni,   о‘ziga   xos   hayot   tarzini
tasvirlash   va   sahna   voqealarining   g‘oyatda   ta’sirchanligini   ta’minlash   borasida
Marlo butun ijodiy mahoratini namoyon etgan. Marlodan sо‘ng opera, dramaturgiya
sohasida   bir   qator   yevropalik   ijodkorlar,   yozuvchi-dramaturglar   yetishib   chiqdi   va
Sohibqiron   Amir   Temurni   Yevropa   xalqlariga   tanishtirish   hamda ommalashtirishda
baholi qudrat xizmat qilganlar. Jumladan:
1. Nemis   kompozitori,   dramaturgi   Ioan   Filipp   Fortch   (1652-1732).  “Boyazid
va Temur” (1690) operasining muallifi.
2. Aleksandro   Skarlatti   (1660–1725)   –   italyan   kompozitori.   Uning   3   aktdan
iborat “Buyuk Temur” nomli musiqaviy dramasi dastlab 1706-yilning sentabr oyida
Neapolning “Villa Medichea di Pratolino” teatrida namoyish  etilgan.
3. Nikolas   Rou   (1674–1718)   -   ingliz   dramaturgi,   shoir   va   yozuvchi.
“Tamerlan”   (1701)   tragediyasining   muallifi.   N.Rou   “Tamerlan”   asarining
muqaddimasida   quyidagi   jumlalarni   о‘qishimiz   mumin:   “U   (Amir   Temur)
о‘z   mamlakati   manfaati   uchun   qayg‘uradigan,   kerak   bо‘lsa   jonini   fido   qilib
jang qilishga tayyor shaxsdir. Bu adolatli shahzoda dunyo tinchligi va osoiyshtaligi
uchun jonini fido qilishga ham tayyor edi”.
4. Franchesko   Gasparini   (1668–1727)   –   italyan   kompozitori.   Uning   Amir
Temurga   bag‘ishlangan   operasi   1711   yilda   Venetsiyada   namoyish   etilgan
(“Tamerlano”   –   tragedia,   libretto   di   Agostino   Piovene,   da   Jacques   Pradon,   1711,
Venezia).
5. Georg   Filipp   Teleman   –   (1681–1767)   –   Melante   taxallusi   bilan   mashhur
jamoat arbobi, nemis kompozitori.
6. Nikola Antonio Porpora - (1686–1768) – italyan kompozitori va pedagogi.
Neapol   opera   maktabining   yirik   vakili.   Uning   “Amir   Temur   (Tamerlano)   nomli
operasi 1730 yilda Turinda yozilgan.
7. Barokko   davrining   taniqli   nemis   va   ingliz   kompozitori   Georg   Fridrix
Gendel   (1685–1759).   1724-yilda   Amir   Temurga   bag‘ishlab   о‘zining   eng   mashhur
“Tamerlano” operasini yozdi. Mazkur opera   XVIII asr davomida kо‘p bastalangan
28 asar bо‘lib qoldi.
8. Italiyalik   kompozitor,   skripkachi,   pedagog,   dirijyor.   40   dan   ortiq
operalarning   muallifi   Antonio   Luchio   Viv
  ldi   (1678–1741)ning   Amir   Temurga
bag‘ishlangan   “Tamerlan”   operasi   1735-yilda   Verona   shahrining   Filarmonik
teatrida namoyish etilgan.
9. Italiyalik   kompozitor,   Neapol   opera   maktabining   namoyandasi   Edjidio
Romualdo Duni (1708–1775) Amir Temur va Boyazid Yildirim haqida 1743-yilda
“Boyazid” (“Bajazet”) nomli komediya janrida opera yozgan.
10. Italiyalik   kompozitor,   45   opera,   8   oratoriy,   2   simfoniya,
Shuningdek  kо‘plab  kamerali   musiqalar   muallifi   Antonio   Mariya   Gasparo   Sakkini
(1730–   1786)ning   operalari   dastavval   Italiyada   keyinchalik   Yevropaning   turli
shaharlarida   qо‘yilgan.   Uning   Amir   Temurga   bag‘ishlangan   “Tamerlano”   operasi
Londonda namoyish qilingan.
11. Jozef Charlz Xolbruk (1878–1958) – Ingliz kompozitori,
pianinochi. Allan Edgar Poning “Tamerlan” poemasini musiqiy bastalagan.
Bundan   tashqari   yana   bir   yо‘nalishni   e’tirof   etish   zarur:   Sohibqiron   Amir
Temurning   tasviriy   san’atda   yoritilishi.   Yuqorida   sanab   о‘tilgan   opera   va
librettolardan   ilhomlanib,   Yevropa   yozma   manbalarida   Buyuk   Amir   Temurga
bag‘ishlangan,   uning   tashqi   kо‘rinishini   ifodalovchi   gravyuralar,   Sharqda   esa,
asosan miniatyuralar yaratildi.
Darvoqe,  mubolag‘asiz   aytish   mumkinki,  XVII–XVIII   asrlarda   Buyuk   Amir
Temur   mavzusi   eng   kо‘p   tilga   olingan   mavzulardan   biri   edi.   Bugungi   til   bilan
aytganda   Sohibqiron   “Yil   odami”   (Chelovek   goda)   sifatida   Yevropada   diqqat
markazda   turganligini   kо‘rishimiz   mumkin.   Aytish   joizki,   bu   esa   yangi
tadqiqotlarga turtki bо‘ldi.
Buyuk   Amir   Temur   siymosi,   shaxsiyati   va   faoliyatini   о‘z   ilmiy   asarlarida
yoritgan   tarixchi va sharqshunos olimlarning ayrimlaridan iqtiboslar keltiramiz [3].
Jumladan:
– Edvard   Gibbon   (1737–1794)   ingliz   tarixchisi:   “Dunyoning   boshqa
29 biror-bir   mamlakatida   Temurbek   qо‘shinida   joriy   etilgan   tartib   va   intizomni
uchratmaymiz”. Lui-Matyo   Langle   (1763–1824)   fransuz   sharqshunosi,   akademik,
lingvist   va   tarjimon.   Edgar  
llan   Po   (1809–1849)   Amerika   yozuvchisi.   “Buyuk
Temur” dostonining muallifidir. 
Xulosa   qilib   Shuni   aytish   mumkinki,   1340   −   1360   yillardagi   Movarounnahr
siyosiy   hayoti,   1360   −   1370   yillarda   Amir   Temurning   siyosiy   faoliyati   ham   fanda
kam   o‘rganilgan,   voqeliklar   ko‘proq   axborot   shaklida   bayon   etilgan   va
tadqiqotlarning   aksariyatida   mualliflar   asosan   1370   yildan   keyingi   siyosiy
voqealarga e’tibor  berganlar.
30 31II.BOB .   NEMIS   TARIXCHILARI   TADQIQOTLARIDA   AMIR
TEMUR   DAVLATI     IJTIMOIY-SIYOSIY   JARAYONLARINING
O‘RGANILISHI
  Nemis tarixchilari tadqiqotlarida Amir Temur davlati ijtimoiy-iqtisodiy
jarayonlarining o‘rganilishi
Amir   Temur   va   temuriylar   davri   tarixi   xorijiy   ilmiy   adabiyotda   ham     keng
tadqiq   qilingan.   Xususan,   Nemis   olimlarining   Amir   Temur   shaxsi   va   uning
faoliyatiga qiziqishi bundan 400 yil avval boshlangan edi. Gap shundaki, 1544 yili
Genrix Sats nemis olimi ‘Baqtira shohi Tamerlan saltanati’ asari bosilib chiqdi. 
V.   V.   Ssorsning   ta`kidlashicha,   Shohruh   davrining   tarixchilari   Chingizxon
qonunlari   oldida   islom   shariati   yuqori   mavqega   erishgan   bir   paytda,   tabiiyki,
Temurning   xudojo‘yligini   va   dinga   bo‘lgan   jonkuyarligini   bo‘rttirib   ko‘rsatishga
moyil   bo‘lganlar.   Shubhasiz,   Amir   Temur   ulamo   ahlining   homiysi   bo‘lgan,   ular
bilan   tengma-teng   muloqotlar   olib   borgan   va   ayniqsa   payg‘ambar   avlodlariga
alohida  hurmat   bilan   qaragan:   sohibqironning   o‘z   tug‘ishganlaridan  tashqari   uning
davlatida   hayoti   daxlsiz   hisoblangan   yakkayu-yagona   odamlar   sayidlar   bo‘lgan
deyish   mumkin.   Bundan   tashqari,   Hofizi   Abru   yozishicha,   Temur   dini   islomni
mustahkamlash   uchun   g‘amxo‘rlik   qilgan,   u   hech   qachon   vaqflarning   pul   bilan
bog‘liq ishlariga aralashmas edi. Bartol’d yana bir o‘rinda Temur tarixni juda yaxshi
bilgan,   deb   yozadi.   Bartol’dning   bu   so‘zlari   tarixchi   Ibn   Xaldunning   Temur   bilan
bo‘lgan suhbati mazmuniga suyanib yozilgan.
Temur   o‘zining   ona   tili   bo‘lgan   turk   tilidan   tashqari,   forsiyni   ham   yaxshi
bilgan   va   bu   tilda   olimlar   bilan   suhbatlar   qurgan,   o‘z   saroyida   tez-tez   bo‘lib
turadigan   ‘qissaxonlik’   lardan   olgan   tarixiy   bilimlari   bilan   tarixchi   Ibn   Xaldunni
ham hayratda qoldirishi turgan ran edi. Shuning uchun ham jahonda taniqli bo‘lgan
sharqshunos  V. B.  Brand Temurni  shunday ta`riflaydi:  ‘U islom  dini  ta`limotining
negizlarini   shu   darajada   yaxshi   bilardiki,   diniy   munozaralarni   kuzatib   borishi   va
ularda   bemalol   ishtirok   etishi   mumkin   bo‘lgan.   Bularning   hammasi   uning   harbiy 32muvaffaqiyatlariga ham yordam bergan.’
Uning   amri   bilan   ajoyib   bog‘lar   yaratildi,   muhtasham   binolar   qad   ko‘tardi
(birgina Samarqandda bunday binolar  20 mingdan oshiq edi), shaharlar, qishloqlar
obod   qilindi,   yo‘llar   tiklandi,   sug‘orish   inshootlari   barpo   etildi.   SHarafiddin   Ali
Yazdiy asarini tadqiq etgan I.G.Horg aytishicha, u hosil ko‘tarish mumkin bo‘lgan
biron bir er bulagining behuda yotishiga yo‘l qo‘ymagan ekan. Uning yaratuvchilik
faoliyati  vayrongarchilik ishlari kabi kishini  lol qoldiradi. O‘rta Osiyodagi  ko‘plab
ulug‘vor me`morlik yodgorliklari Temur va uning avlodlari nomi bilan bog‘liq. 
Sharafiddin   Ali   Yazdiyning   yozishicha,   Temur   Samarqandga
hunarmandchilik,   me`morlik,   fan   va   boshqa   sohalarda   foydasi   tegishi   mumkin
bo‘lgan   barchani   olib   kelaverishni   buyurgan.   “U   turli   kasbdagi   hunarmandlarni
yig‘ishga   urindi”,   deb   yozgan   edi   Klavixo.   A.   Yu.   Yakubovskiyning   ma`lumotiga
ko‘ra,   Samarqandning   ishlab   chiqarish   qudratini   oshirmoq   maqsadida   Temur   bu
erga   Oltin   O’rda,   Xuroson,   Ozarbayjon,   Armaniston,   Fors,   Mesopotamiya   va
boshqa viloyatlardan majburiy ravishda hunarmandlarni ko‘chiradi.   Tarixchilar   XV
asrda Samarqand aholisi etnik jihatdan rang-barangligini ta`kidlashgan.
Hunarmandlar   Movarounnahr   shaharlari   aholisining   shoirlari,   qo‘shiqchilari,
musiqachilari,   tarixchilari   jam   bo‘lgan   madaniy   qatlamiga   kiradilar.   Ular   safida
Samarqandning   XV -   XVI   asrlardagi   mutafakkirlari   sovun   qaynatuvchilar   guruhi
boshlig‘i shoir Javhariy, bichiqchi Mavlono Xavofiy, tikuvchi hunarmand Mavlono
Mir   Arg‘un   Homado‘z,   Mavlono   Qobuliy   Gazfurush   (kalava   sotuvchi),   Mavlono
Tolo`i Kamardo‘z (kamar tikuvchi), Bisotiy Samarqandiy (gilam to‘quvchi usta) va
boshqalar bor edi.
Temur   harbiy   yurishlar   chog‘ida   jamg‘argan   boyligining   katta   qismini   o‘z
poytaxti   Samarqandni   bezashga,   yangi   yo‘llar   va   savdo   rastalari   qurishga   sarfladi.
Ibn   Arabshohning   guvohlik   berishicha,   Temur   “dunyo   savdogarlar   sharofati   bilan
royishdir” deb hisoblaydi va nafaqat ichki, balki tashqi savdoni ham rivojlantirishga
urinadi:   bunda   u   faqat   YAqin   va   Urta   SHarq   mamlakatlari   emas,   boshqa   ko‘plab
mamlakatlar,   jumladan   Ispaniya,   Fransiya,   Angliya   bilan   savdo   aloqalarinn 33yaxshiladi.   Bu   o‘rinda   Samarqandning   g‘arbiy   Yevropa   mamlakatlari   bilan   tashqi
savdo aloqalariga tarixiy-jo‘g‘rofiy jihatdan baho berish kerak.
XIV - XV   asrlar   chegarasida   Temur   shaxsi   zamondoshlarining   e`tiborini   jalb
qilibgina   qolmasdan,   balki   Temurning   diplomat   sifatidagi   faoliyati   ham
mutaxassislar   nazariga   tushdi.   Tarixchilar   Temurning   g‘arbiy   Yevropa   davlatlari
rahbarlari   bilan   qilgan   yozishmalari   haqida   salmoqli   dalillarga   egadir.
Tarixshunoslikda bu borada etarli ma`lumotlar bor. Ammo Temur davlatining Sharq
va g‘arb mamlakatlari bilan ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy va madaniy o‘zaro aloqalari
tarixchilarimiz   tomonidan   kam   o‘rganilgan.   Bu   hol   ayniqsa   XV   asrning   boshi,
Temurning Usmoniylar  davlatiga qar shi  g‘arbga yurishi, ya`ni ‘etti  yillik’ urushiga
(1399-1404) te gishlidir.
XIV   asr  oxirida Turkiyaning harbiy qudrati osha bordi. 1389 yildan boshlab
Turkiya Bolqon yarim oroli va Yevropa xalqlariga nisbatan bosqinchilik yurishlarini
boshladi.   U   Serbiya,   Bolgariyani   bosib   oldi.   Vengriya   (Majoristonga)   tahdid   qila
boshla di.   Sulton   Urhon   va   Yildirim   Boyazid   1396   yili   g‘arbiy   Yevropa   ritsarlari
ustidan   g‘alaba   Qozonib,   endi   Konstantinopol   (Stambul)ni   olishga   jon-jahdi   bilan
tayyorlanardi.   Shuning   uchun   Vizantiya   imperatori   Manuil   va   uning   noibi   Ioann
Paleolog yor-dam so‘rab, Yevropa saroylarini aylanib chiqdi. Xalqaro miqyosda bu
davr Yevropa uchun eng murakkab davr edi.
Ba`zi   mamlakatlar   turklar   bilan   sulh   tuzib   o‘zlarini   xavfdan   qutqarmoqchi
bo‘lardilar.   Boshqalari   Rim   otasi   boshchiligida   ittifoq   tuzib,   g‘ayridinlarga   qarshi
kurashmoqchi   edilar.   Kichik   Osiyoda   ikkn   hukmdor   Temur   va   Boyazid
to‘qnashishdi.   Xalqaro   vaziyat   Temur   foydasiga   edi.   Boyazid   tomonidan   mahv
etilgan   kichikosiyolik   amirlar   Temur   saroyida   panoh   topishgan   va   unga   xizmat
qilar,   Boyazidning   engilishini   tilar   edilar.   g‘arbning   nasroniy   davlatlari:   Vizantiya
regenti   (monarx   o‘rniga   vaqtinchalik   hukmdor)   va   Genuya   hukmdori   Galat,
Fransiya   qiroli   Karl   VI ,   Sultoniya   shahrining   (Shimoliy   eron)   katolik   dohiylari
missionerlari   Temurdan   ko’mak   so‘rashdi.   Temur   esa   o‘z   navbatida   Venetsiya   va
Stambul   -   Konstantinopolning   dengiz   kuchlarini   Usmoniylar   davlatiga   qarshi 34ishlatishdan manfaatdor edi.
Imperator   Manuilning   Stambul   -   Konstantinopoldagi   noibi   Ioann   Paleolog
Temurdan   yuqoridagi   taklif   bitilgan   maktub   oldi.   Konstantinopoldan   Venetsiyaga
keltirilgan   bu   xat   bizgacha   asl   nusxasida   emas,   Italiya   tarixchisi   Marino   Sanudo
( XV -   XVI   asrlar)   tomonidan   birmuncha   buzib   qilingan   tarjima   holida   etib   kelgan.
Tarixchi   Temur   xatining   tarjimasini   o‘zining   “Venetsiya   hukmdorlari   hayoti”
kitobiga   kiritgan.   Bu   nodir   hujjatning   ruscha   tarjimasi   ilk   bor   taniqli   sharqshunos
olim SamDU professori I. I. Umnyakov tomonidan amalga oshirilgan.
Matnning to‘la tarjimasini u 1969 yili “Samarkand tarixi” kitobining  I  jildida
e`lon qilgan.  Amir Temurning madaniyat va san’at taraqqiyotiga e’tibori, homiyligi
natijasida,   uning   davlatida   me’morchilik,   shaharsozlik,   xattotlik,   musiqa   kabi
sohalar   rivojlandi.   Ta’kidlash   joizki,   sovet   tarixshunosligida   Amir   Temur   davri
me’morchiligi   rivoji   G.A.Pugachenkova,   P.Zohidov,   L.I.Rempel,   N.Norqulov,
O’.Alimov   tomonidan   o’rganilgan.   Biroq   ayrim   tadqiqotlarda   ham   o’z   davrining
mafkuraviy   tazyiq   sezilgani   bois,   me’morchilikning   sun’iy   rivoji,   Amir   Temurning
bu   boradagi   o’rniga   e’tibor   berilmaganligi   kuzatiladi.   O’zbekiston   mustaqillikka
erishgandan so’ng, mazkur olimlar avvalgi tadqiqotlaridan farqli o’laroq, madaniyat
va   san’at   taraqqiyotida   Amir   Temurning   o’rni   va   homiyligini   yangicha   nuqtai
nazardan mushohada qildilar.
Mustaqillik   yillaridagi   tadqiqotlarda   Amir   Temur   saltanatida
me’morchilikning   o’ziga   xos   xususiyatlari   tahlil   qilindi   va   turli   fikrlar   mavjudligi
aniqlandi.   Xususan,   Amir   Temur   me’morchiligiga   oid   tadqiqotlar   ichida   P.
Zohidovning   izlanishlarini   alohida   ta’kidlash   darkor.   Uning   “Temur   davrining
me’moriy   qahkashoni”   nomli   asarida   Amir   Temur   davri   me’morchiligining   yetuk
yodgorliklarini tarixiy manbalar asosida tahlil qilingan.
P.   Zohidov   imoratlarni   qurgan   ustalar   to’g’risida   ma’lumotlarini   tarixiy
manbalardagi   dalillar   bilan   asoslaydi.   Masalan,   Samarqand   shahridagi   Bibixonim
masjidining   qurilish   sanasi,   ustalar,   imoratning   qurilishiga   daxldor   tarix,   binoning
tavsifi   va   keyingi   taqdiri   to’g’risida   ma’lumotlar   qayd   etgan.   Asarning   qimmati 35yana   shundaki,   kitob-albom   shaklida   yaratilgan   bo’lib,   rangli   suratlar   me’moriy
obidalar haqidagi tasavvurni kitobxonning ko’z oldiga keltirish imkonini beradi.
P. Zohidovning boshqa izlanishlarida, tarixiy dalillar asosida Xorazmda ham
Amir Temur tomonidan Oqsaroy degan yana bir imorat qurgani haqidagi fikri fanda
yangilikdir. 16
Amir   Temur   davri   me’morchiligiga   oid   tadqiqotlar   ichida
G.A.Pugachenkovaning   izlanishlari   ham   diqqatga   sazovordir.   Olima   Amir   Temur
qurdirgan binolarning ulug’vorligi  va bezaklariga yuqori baho berib, me’morchilik
san’atida hech qachon bunday yuksak badiiy saviyaga erishilmagan 17
, deb yozadi.
Me’morchilik   san’ati   rivojida   mahalliy   va   chetdan   keltirilgan   ustalarning
hamkorligi   keng   ko’lamda   inshootlar   barpo   etilishiga   ijobiy   ta’sir   ko’rsatgani
masalalari   U.Uvatov,   A.   Muhammadjonov,   A.   O’rolov,   M.   Hojixonov
tadqiqotlarida o’z aksini topgan. Jumladan, A. Muhammadjonov Hindistondan olib
kelingan   yuzlarcha   mohir   g’isht   teruvchi   binokorlar   bilan   bir   qatorda   Xorazm,
Isfahon,   Sheroz, Halab va Sharqning boshqa ko’pgina shaharlarining mashhur usta
hunarmandlari mamlakatda go’zal imoratu inshootlar bino qilganini e’tirof etadi 18
.
A. Malikovning Xorazmlik ustalarning Amir  Temur  davrida Samarqandning
qurilishlarida   ishtirokiga   doir   mulohazalarida 32  
Shahrisabzdagi   Oqsaroy   va
Jahongir   maqbarasi,   Buxorodagi   Chashmayub   maqbarasining   qurilishidagi
xizmatlarini   e’tirof   etadi   va   maqbara   naqshlarini   texnik   jihatlarini   Ko’hna
Urganchdagi To’rabek hokim maqbarasi naqshlariga yaqinligini ta’kidlaydi.
G.   Ostonovaning   “Ahmad   Yassaviy   maqbarasi   qurilishi   tarixidan”
maqolasida 33  
manbalar,   XX   asr   davomida   yaratilgan   tadqiqotlar   asosida   Amir
Temur     Ahmad  Yassaviy   qabri   ustiga   buyuk   va   salobatli   go’zal   maqbara  qurishga
16
 Зоҳидов П. Амир Темур Хоразмда қурдирган Оқсарой // Амир Темур ва темурийлар даври: янги 
тадқиқотлар. Б. 95−101
17
 Пугаченкова   Г.А.   Темур   ва   Улуғбек   даврида   ижтимоий−иқтисодий   ҳае?т   //   Темур   ва   Улуғбек  
даври   тарихи   ...  Б.   160;   Ахмедов   Б.,   Мукминова   Р.,   Пугаченкова   Г.   Амир   Темур   ...   −   С.   147,   158.
18
 Муҳаммаджонов   А.   Темур   ва   темурийлар   салтанати   …   −   Б.  38. 36farmon   bergani,   uning   qurilish   tarixi   saqlanishi   haqida   fikr   yuritiladi.   Tadqiqotchi
bu asriy yodgorlik Amir Temur davri me’morchiligining toj asari bo’lib, bir vaqtlar
“Ikkinchi Makka” maqomini olganligiga urg’u beradi.
S.   Asqarxo’jayev   “Temuriylar   davri   me’morchiligining   ma’naviy   mohiyati
xususida”   nomli   maqolasida 19
.
Amir   Temurning   Shahrisabzda   qurdirgan   binosi
peshtoqiga:   “Agar   bizning   qudratimizni   bilmoqchi   bo’lsangiz,   biz   qurgan
binolarimizga   boqing”   deb   yozdirgan   so’zlariga   urg’u   berib,   Temuriylar   bu
qaydlarga amal qilganlarini tahlil qilib beradi.
A.   Arapovning   “Amir   Temur   me’moriy   obidalari   tarixiy   bilimlar   manbai
sifatida”   nomli   maqolasida   esa   muallif   Sohibqironning   buyrug’i   bilan   qurilgan
me’moriy   obidalar   haqida   jumladan,   Kesh   (Shahrisabz)dagi   shayx   Shamsiddin
Kulol,   Samarqanddagi   shayx   Nuriddin   Basir,   shayx   Burxoniddin   Sagarji,
Toshkentdagi   shayx   Zayniddin   Quyi   Orifoniy,   shayx   Zangi   ota   va   uning   ayoli
Ambar   bibi,   Turkistondagi   Ahmad   Yassaviy   maqbarasining   go’zal   xususiyatlari
xususida fikr  yuritadi 20
.
Tadqiqotchi  N. Rajabova  Amir Temur davriga oid arxeologik yodgorliklarni
o’rganilishi   tarixiga   murojaat   etib,   bu   davr   yodgorliklari   endi   tadqiq
etilayotganligiga urg’u beradi 21
.
Ma’lum   bo’ladiki,   mazkur   tadqiqotlarda   o’sha   davr   me’morchilik   san’ati
yuksalishida Movarounnahrda mahalliy an’analar, malakali mutaxassislar  avvaldan
borligi   hamda   mahalliy   va   chetdan   keltirilgan   ijodkorlar   hamkorligi   mavjud
bo’lgani e’tirof etiladi.
19
 Асқархўжаев   С.   Темурийлар   даври   меъморчилигининг   маънавий   моҳияти   хусусида   //   Амир  
Темур   ва темурийлар даври: янги тадқиқотлар. Конференция материаллари. Б. 190-196.
20
 Арапов   А.   Памятники   Амира   Темура   как   источник   исторического   знания   //   Темурийлар  
даври   маданий е?дгорликлари. Конференция материаллари. – Б. 70-71.
21
 Ражабова   Н.   Қарши   воҳасида   Амир   Темур   даврига   оид   археологик   е	
?дгорликларни   ўрганилиши //
Темурийлар 37“Amir   Temur   jahon   tarixida”   nashrida   Sohibqiron   saltanatida   amaliy   san’at
o’z   navbatida   me’morchilik   keramikasi,   parchin,   relefli   (bo’rtma)   sirli   terrakota,
mozaika,      g’ishtli  mozaika,  monumental  (mahobatli)  rassomlik,  tosh  o’ymakorligi
va   yog’och   o’ymakorligi   hamda   badiiy   hunarmandchiligi   o’sha   davr
madaniyatining,   jahon   sivilizatsiyasi   tarixidagi   ajoyib   sahifa   bo’ldi,   deb   baho
berilgan 22
.   Samarqand,   Buxoro,   Shahrisabz,   Marv,   Hirot,   Mashhad,   Sheroz,
Kermon, Tabriz kabi shaharlar san’at va badiiy hunarmandchilikning dong taratgan
markazlariga   aylangan.   Tadqiqotlarda   Markaziy   Osiyo   va   Yaqin   Sharq
mamlakatlarida   sopolni   bezatishda yangi an’analarning texnologik asoslari umumiy
tarzda “Temuriylar uslubi” deb nomlangan. Bu uslub XIII−XIV asrlardagi sirlangan
buyumlardagidan tubdan farq  qiladi 23
.
G.A.   Pugachenkovaning   fikricha,   Amir   Temur   davri   madaniy   taraqqiyoti
faqat   mahobatli   yodgorliklardagina   emas,   balki   turli   hajmdagi   badiiy
hunarmandchilikda   ham   namoyon   bo’lgan   va   yog’och   o’ymakorligi,   kandakorlik,
kulolchilik,   to’qimachilik,   gilamdo’zlik   san’ati   ham   yuksak   darajada   taraqqiy
etgan 24
.
P.   Zohidov   tadqiqotida   imoratlarda   foydalanilgan   bezaklarda   tosh   ustunlar,
izoralar,   tosh   qoplangan   belbog’lar,   lojuvardli   mayda   sirkor   g’ishtlar,   sirlangan
sopol,   gul   bezakli   suvoqlar,   ganch   va   kundal   o’ymakorligi,   yopishtiriladigan
toshqog’ozdan   keng   foydalanilgani   aytilgan 40
.   Amir   Temur   davri   amaliy   san’ati
“Temur   va   Ulug’bek   davri   tarixi”,   “Amir   Temur   jahon   tarixida”,   “Amir   Temur”
nomli nashrlarda ham  yoritilgan.
Mustaqillik   yillarida   O’zbekistonda   mazkur   yo’nalish   bo’yicha   tadqiqotlar
davom   etdi.   Jumladan,   N.   Habibullayev   Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida
qo’lyozmalarni   tayyorlashdagi   yozuv   qurollari   va   materiallari   hamda   mazkur   soha
hunarmandlari   haqida   yozib,   Amir   Temur   va   Temuriylar   davrida   yaratilgan
22
 Ўша   асар.   −   Б.   165
23
 Амир   Темур   жаҳон   тарихида   …   Муҳaррирлaр:   Ҳ.   Нурмуҳaмедoв   вa   бoшқ.  2001.   −   Б.  161.
24
 Ахмедов   Б.,   Мукминова   Р.,   Пугаченкова   Г.   Амир   Темур   .−   С.   213. 38qo’lyozmalar   “Samarqand”   yoki   “Sharqiy”   tip   deb   atalmish   uzoq   asrlar
davomida   tayyorlash   jarayoni   qariyb   o’zgarmagan   qog’ozlarda   yozilganligini
aytadi 25
.   M.Mirzaahmedova   kitob   tayyorlash   san’ati   rivojida   qog’oz   ishlab
chiqaruvchi   ustalar,   xattotlar,   kitob   bezakchilari   So’g’d,   Baqtriya,   Xorazm   xalq
amaliy va tasviriy san’ati an’analariga tayanganlarini yozadi. Uning fikricha, Amir
Temur   davrida   Movarounnahrda   eng   yaxshi   qog’oz   ishlab   chiqarilgan   va   O’rta
Osiyoda   qo’lyozma   kitoblarning   ajoyib   namunalari   yaratilgan.   Amir   Temurning
Buyuk   ipak   yo’li   bo’ylab   savdo-sotiqni   rivojlantirish   yuzasidan   qilgan   sa’y-
harakatlari mazkur soha yuksalishiga muhim zamin bo’ldi, degan xulosaga keladi 26
.
G.A.   Pugachenkova   Amir   Temur   davri   xattotlik   san’atini   yuqori   baholab,
saroy va madrasalar qoshidagi kutubxonalarda Qur’oni karim, hadis, Sharq mumtoz
she’riyati namunalari va tarixiy asarlarning qimmatli qo’lyozmalari yaratilganini va
bu davrda kufiy, nasx va devoniy xat  turlari  qatorida, suls va yangi  ixtiro qilingan
nasta’liq   yozuv   turlari   rivojlanganini   qayd   etgan.   Amir   Temurning   saroy
kutubxonasida   mahalliy   kitobat   vakillari   bilan   birga   chetdan   keltirilgan   xattot,
muzahhib va naqqoshlar ijod etganiga e’tibor bergan. Amir Temur davri qo’lyozma
san’ati   N.   Norqulov   va   G.A.   Pugachenkova   tadqiqotlarida   bir   muncha   keng
yoritilganini   alohida   qayd   etish   zarur.   O’zbekiston   Badiiy   akademiyasining   oltin
medali   sohibi   mashhur   xattot   Salimjon   Badalboyev,   Amir   Temur   hukmronligi
davrida   xattotlik   ilmi   rivojlanib,   san’at   darajasida   qadrlangan,   o’nlab   xattotlik
maktablari   vujudga   kelib,   bu   sohaga   oid   risola   va   qo’llanmalar   yozilganini
ta’kidlaydi.   Jumladan,   uning   “Har   xil   xattotlik   guruhi   muayyan   biror   sohada   o’z
vazifalarini bajarganlar. Masalan, nas   va   nasta’liq   xatida tarixiy tazkiralar yozilgan.
Boshqa guruh xattotlar  esa   badiiy   asarlarni   nasta’liqda   ko’chirishgan.   Amir   Temur
hazratlari   o’z   farmonlarini   devoniy   va   rayhoniy   xatida   yozdirgan”,   degan   fikrlari
25
  Ҳабибуллаев Н.Н. Ўрта Осие?да қоғоз ишлаб чиқариш тарихи. – Т.: Фан, 1992; Ўша муаллиф. 
Амир Темур ва темурийлар   даврида   қўл	
е?змаларни   тай	е?рлаш   жара	е?ни   //   “Амир   Темур   ва   унинг  
жаҳон   тарихидаги   ўрни”   Халқаро конференция тезислари .   − Б. 71.
26
  Мирзааҳмедова М.К. Амир Темур // “Амир Темур ва унинг жаҳон тарихидаги ўрни” Халқаро 
конференция тезислари . − Б. 72. 39juda   qiziqarlidir.   Miniatyuralar   ham   Sharq   san’atining   eng   jozibador   va   nafosatli
namunasi bo’lmish qo’lyozma kitob ziynatining tarkibiy qismi sanaladi.
Amir   Temur   davri   Samarqand   miniatyurasini   o’rganishga   bag’ishlangan
M.Ashrafiyning ilmiy izlanishlarida Samarqandda yig’ilgan mutaxassislar hukmdor
kutubxonasi   uchun   nodir   qo’lyozmalarni   ko’chirish,   bezash   ishlarida   band
bo’lganligini   yozadi.   N.Norqulov   xattotlardan   Umar   O’qta,   Mir   Ali   Tabriziy,
musavvirlardan   Pir   Ahmad   Bog’ishimoliy,   ustod   Jahongir,   Junayd   Naqqosh,
Muhammad   Siyohqalam,   Shohmuhammad   va   Shayx   Muhammadning   asarlarini
sanab o’tadi; tadqiqotlarda Hoji Kirmoniyning asarini 1396 yilda Amir Temurning
saroy xattoti xoja Mir Ali ibn Ilyos Tabriziy ko’chirgan, Junayd  Naqqosh tasvirlar
bilan bezagan, Britaniya muzeyida saqlanayotgan “Xamsa”si va Istanbulda 1398 yili
xattot   Mansur   ibn   Muhammad   Varqa   ko’chirgan   12   ta   miniatyura,   musulmon
san’ati koshonasida saqlanayotgan tazkira qo‘lyozmasini eslatadi.
G.A.   Pugachenkova   Amir   Temur   davrida   Samarqandda   miniatyura   maktabi
shakllanganini   yozma   manbalar   (Ibn   Arabshoh,   Mirzo   Haydar)   ma’lumotlariga
tayanib   asoslaydi   va   Samarqandda   ijod   qilgan   rassom   Xoja   Abdulhay   Naqqosh,
Shayx Mahmud Taliliy, Pir Ahmad Bog’ishamoliyni nomlarini aniqladi. Jumladan,
Istanbul   va   Berlinda   saqlanayotgan   “Muraqqa’”lardagi   rasmlar,   Temuriylar
shajarasi,   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning   “Zafarnoma”   qo’lyozma   rasmlari,   Xalil
Sulton   tasvirini   aniqlab,   badiiy   xususiyatlarini   tahlil   qilib,   Amir   Temur   davrida
o’ziga   xos   miniatyura   maktabi   uslubi   shakllanganini   ko’rsatadi 46
.   “Amir   Temur
jahon   tarixida”   nashrida   musavvir   Xoja   Abdulhay,   Junayd   Bag’dodiy,   Shayx
Mahmud Taliliy, Pir Ahmad Bog’i Shamoliy va ularga nisbat berilgan rasmlarning
badiiy xususiyatlari  o’rganilgan.
A.  Umarov Amir Temur davri musavvirlik san’ati haqida fikr yuritar ekan Ibn
Arabshoh,   Vosifiy,   Navoiy   asarlariga   murojaat   etadi   va   musavvirlar,   naqqoshlar,
hunarmandlar   haqida   ma’lumot   beradi.   Miniatyura  san’atiga   oid   adabiyotlar   tahlili
Shuni   ko’rsatadiki,   mustaqillik   yillarida   O’zbekistonda   chop   etilgan   ishlarda   Amir 40Temur   zamonida   mahobatli   devoriy   rasmlar   va   nafis   mo’jaz   miniatyuralar
yaratilgan,   ularning   bir   qismi   rasmli   qo’lyozmalar   shaklida   bizgacha   yetib   kelgan,
degan   fikr   ilgari   surilgan.   G.A.   Pugachenkova   Amir   Temur   davri   miniatyura
san’atini   o’rganar   ekan,   avvalgi   davr   tasviriy   san’ati   davomi   sifatida   o’ziga   xos
xususiyatlarini aniqlab, rasmlar tahlilini yozma manbalar asosida tadqiq etgan. Amir
Temur davrida   yaratilgan nafis rasmli qo’lyozma namunalari bo’lgan noyob san’at
obidalarining jahon muzeylari va kutubxonalarida mavjudligini G.A. Pugachenkova,
N.   Norqulov   aniqlaganlar.   Shuningdek,   Amir   Temur   davrida   mahalliy   an’analar
zamirida   yangi   uslub   yaratilgani,   badiiy   hunarmandchilik   asarlari   yuqori   saviyaga
ko’tarilganligi, Sohibqironning bu boradagi  homiyligiga alohida e’tibor berilganini
mustaqillik davri tarixshunosligining yutug’i sifatida ko’rsatishimiz mumkin. Amir
Temur saltanatida ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy hayot, Movarounnahr xalqlarining
XIV   asrlardagi   ijtimoiy   hayoti   yozma   manbalar   asosida   qiziqarli   yoritilgan.   Ilmiy
izlanishlarda   Amir   Temurning   ilm-fan   va   madaniyat   homiysi   sifatidagi
bunyodkorlik faoliyatiga haqqoniy baho berilgan. Xulosa  sifatida ta’kidlash  joizki,
o’rganilayotgan davr tadqiqotlarida Amir Temur hayoti va faoliyati davomida ilm-
fan   va   madaniyat   rivojining   yuqori   darajaga   ko’tarilganligi   va   uning   keyingi
taraqqiyoti   uchun   asos   bo’lgani,   Eron,   Xitoy,   Hindiston,   Arab   mamlakatlarining
madaniy   an’analari   bilan   mahalliy,   ya’ni   Markaziy   Osiyo   madaniyatining   turli
qirralari   bilan   birikib   uyg’unlashuvi   jarayonida   yangi   uslub   shakllangani   e’tirof
etilganini   ko’rsatish   mumkin.   Ushbu   asosda   Temuriylar   davri   fan   va   madaniyat
rivoji   ‘Renessans’   deb   tan   olinganligi   isbotlandi.   Shu   bilan birga   mustaqillik
yillarida mazkur sohaga   faqat umumiy baho berilganligini va mavzu maxsus ilmiy
tadqiqot   ob’ekti   sifatida   o’rganilmaganini   ta’kidlash   joiz.   Fikrimizcha,   yozma
manbalar   asosida   olingan   ma’lumotlarni   yanada   chuqurroq   tadqiq   etish,   hamda
madaniyatning   turli   qirralariga   oid   alohida   ilmiy   tadqiqotlarni   amalga   oshirish
maqsadga muvofiq.
Temur   haqida   birinchi   rasmiy   tarix   u   hayotligida   Nizomiddin   Shomiy 41tomonidan   tuzilgan   bo‘lib,   uning   nomi   ham   “Zafarnoma”   g‘alabalar   kitobi)   edi.
Shuni alohida ta`kidlab o‘tish joizki, bu majmua Temurning rasmiy tarixi bo‘lsa-da,
Nizomiddin Shomiy uni saroydan olisda yozgani uchun bizning fikrimizcha, faktlar
va   tarixiy   jarayonlar   bayonida   birmuncha   xolislik   bor.   Nizomiddin   Shomiy   va
Sharafiddin   Ali   Yazdiy   kitoblari   mustaqil   asarlar   bo‘lsa-da,   ular   bir-birlarini
to‘ldiradilar   va   XIV   asr   oxiri,   XV   asr   boshlarida   O‘rta   Osiyo   xalqlarining   tarixini
chuqurroq   o‘rganish   imkonini   beradilar.   Nizomiddin   Shomiy   kitobi   Yevropada
1937   va   1956   yillari   nashr   etilgan   bo‘lsa,   Sharafiddin   Ali   Yazdiyning
“Zafarnoma”si   Sovet   Uzbekistoni   tarixchilari   va   sharqshunoslarining   katta
mehnatlari   tufayli   1972   yili   YUNESKOning   qarori   bilan   Temuriylar   davri   san`ati
tarixi masalalariga bag‘ishlangan xalqaro simpoziumga bag‘ishlab nashr etildi.
O‘zbek   klassik   adabiyotining   asoschisi   Alisher   Navoiy   Sharafiddin   Ali
Yazdiy   haqida   uning   komilligi   jumlai   jahon   tomonidan   e`tibor   etilgan,   deb
yozgandi.   Sharafiddin   Ali   Yazdiy   Yazddan   uncha   uzoq   bo‘lmagan   Taft   shahrida
(Eron) tug‘ilgan. 1415-1435 yillari Shohruhning o‘g‘li, Ulug‘bekning akasi Ibrohim
Sulton   xizmatida   bo‘lgan.   Ibrohim   Sulton   Sharafiddin   Yazdiyga   “Zafarnoma”ni
yozishda homiylik qilgan. 
“Zafarnoma”   O‘rta   Osiyo   xalqlarining   nodir   madaniy   obidasidirki   u   faqat
O‘rta   Osiyoning   emas,   butun   Sharq   mamlakatlari   tarixi   manbai,   Shuning   uchun   u
hozirda   ham   sharqshunos   tadqiqotchilarning   diqqatini   o‘ziga   jalb   qilmoqda   va
o‘ziga   xosligi,   to‘plangan   materiallarning   haqqoniyligi   bilan   ko‘rsatilgan   davr
tarixiy   manbalari   ichida   alohida   o‘rin   tutadi.   “Zafarnoma”   tuzilishiga   ko‘ra   ikki
qismga   bo‘linadi:   1)   Muqaddima,   u   Temur   shajarasiga   bag‘ishlangan,   unda   turk
urug‘lari   va   CHingizxonning   to‘rt   ulusi   haqida   umumiy   ma`lumotlar   beriladi,
umuman, bular yuqorida sanab o‘tilgan asarlarda batafsil bayon qilingan (Masalan,
Rashididdin,   ‘Jome`   at-tavorix’,   Ju vayniy,   ‘Tarixi   jahonkushan’   va   boshqalar).   2)
Asosiy   qism   (Temurning   o‘z   tarixi).   Muallif   ma`lumotidan   ko‘rinadiki,   bu   tarixiy
asar   Sharafiddin   Alini   saroyiga   taklif   qilgan   Shohruhning   o‘g‘li   Ibrohim   Sulton
tashabbusi   bilan   yozilgan.   Shoh   o‘zining   bobosi   haqida   maxsus   kitob   yaratishni 42istadi   va   u   822   (1419-1420 yy.)   sohibqiron   Temur   haqida   ma`lumotlar   to‘plash
haqida   farmon   berdi.   Muqaddimada   bu   jarayon   quyidagicha   tasvirlangan.
To‘plangan ma`lumotlar shohidlarning og‘zaki hikoyalari bilan taqqoslangan, so‘ng
Sharafiddin Ali Yazdiy bu ma`lumotlar bilan tanishib chiqib, Ibrohim Sultonga ular
haqida   fikrini   aytgan,   shundan   so‘ng   u   «Zafarnoma”   kitobini   yozishga   kirishgan.
Muallif   to‘plangan   ma`lumotlarni   uch   guruhga   bo‘ladi:   voqealar   shohidlarining
hikoyalari, ikkinchi va uchinchi o‘quvchilar turi va fors manbalarining bilimdonlari.
Barcha  sanalar,   o‘rinlar   jug‘rofiy  koordinatlar  va   ular  orasidagi  masofalar  Ibrohim
Sulton   farmoniga   ko‘ra   har   tomonlama   tekshiruvdan   o‘tkazilib,   so‘ng   Sharafiddin
Ali Yazdiyga beriladi. Bunda muallifga ko‘rsatma berilgandiki, birinchidan, badiiy
nafosatli hamda tushunarli tilda bitilgan kitob bo‘lsin, ikkinchidan, muallif hujjatga
qat`iy   amal   qilmog‘i,   dastlabki   bitiklardan   chekinmasligi,   hech   narsani   bo‘yab-
bejamasligi   shart   edi.   Shu   yo‘sinda   Temurning   keng   miqyosda   rasmiy   tarixi
dunyoga keldi. 
Xondamir   (   to‘liq   ismi   G‘iyosiddin   ibn   Xumomiddin   Muhammad   ibn   Xoja
Jaloliddin   Muhammad   ibn   xoja   Burhoniddin   )   1475   yili   Xirotda   tug‘ilgan   .   Uning
otasi   Xumomiddin Muhammad o‘qimishli , fozil kishi bulib , Sulton Abu Saidning
ug‘li Sulton Maxmud mirzoning vaziri edi.Onasi esa mashxur muarrix Mirxondning
qizi   bo‘lgan.   Xondamir   Xirotda   o‘qib   voyaga   yetdi.   U   tarix   ,   adabiyot   ,   va   insho
ilmlarini mukammal egallab , zamonasining peshqadam olimi bo‘lib yetishdi.
Xondamir   tarix   ilmiga   ko‘proq   qiziqar   ,   va   bu   havas   u   balog‘atga   yetgan
hamono   uyg‘ongan   edi.   Buning   uchun   unga   to‘la   sharoit   yaratilgan   edi.   O‘sha
zamonda   Xurosonda   eng   boy   hisoblangan   Navoiy   kutubxonasining   kaliti
Xondamirning qo‘liga topshirib qo‘yilgan edi.Hondamir orta asr fani , xususan tarix
ilmi taraqqiyotiga barakali xissa qo‘shdi. U o‘rta Osiyo , Eron , Afg‘oniston xamda
Xindistonning o‘rta asrlardagi ijtimoiy –siyosiy va madaniy hayotini o‘z ichiga olgan
10   ga   yaqin   yirik   asar   yaratdi.   Uning   ko‘pgina   asarlari   originalligi   va   turli   tuman
faktik ma’lumotlarga boyligi bilan muhim o‘rin tutadi. 
“Xulosat   ul-axbor   fi   ahvol   il-   ahyor“   (   Xayirli   kishilar   ahvolida   jahon 43xabarlarining xulosasi ) bu asar 1498- 1499 yillar orasida Alisher Navoining iltimosi
bilan  yozilgan  .  asar  muqaddima,  xotima  va  10  bob  (maqoladan)  iborat  bo‘lib,  uni
Mirxondning mashxur “Ravzat us–safo” asarining qisqartirilgan varianti deyish xam
mumkin. Lekin uning Sulton Xusayin mirzo (1470-1506 yillari xukmronlik qilgan)
ga bag‘ishlangan o‘ninchi bobi va xotimasi muhim ahamiyat kasb etadi. 
Asarning   o‘ninchi   bobida   Sulton   Xusayin   mirzo   bilan   Yodgor   Muhammad
mirzo o‘rtasida bo‘lgan Xuroson taxti uchun 1469-1470 yillarda olib borilgan kurash
o‘z   aksini   topgan.   Xotimada   esa   Xirot   shahri,   uning   ichkari   va   tashqarisidagi
mashhur   binolar   (   madrasalar.   Masjidlar,   honaqolar,   shifoxonalar,   kutubxonalar,
qal’alar),   bog‘u-bustonlar   Shuningdek,   Navoiy   bilan   zamondosh   bo‘lgan   mashhur
shayhlar, ulamo, Olim, va shoirlar, xattot va musiqashunoslar haqida hikoya qilinadi.
Binolar   orasida   Alisher   Navoiyning   nomi   bilan   bog‘liq   bo‘lganlari   ham   oz   emas.
Xirotda   qurilgan   xonaqoh   va   “Ihlosiya“   madrasasi,   “Dorushshifo“   bilim   yurti,
Saripuldagi   (Xirot   yonida   joylashgan   manzilgoh)   masjid   shular   jumlasidandir.
Xirotdagi eng ulkan Jomiy masjidni qayta tiklashda (1498- yil) ham Navoiyning say-
xarakati   katta   bo‘lgan.   Xondamir   bu   asarida   Navoiy   zamonida   o‘tgan   shayxlar,
sayyidlar, fozillar, shoirlar va boshqa mashxur kishilar haqida qimmatli ma’lumotlar
keltiradi. 
“Dastur   al–vuzaro”   (Zavirlar   uchun   dastur)   yoki   “Tarixi   vuzaro”   nomi   bilan
ma’lum   bo‘lgan   bu   asar   xam   Alisher   Navoiyning   topshirig‘i   va   ko‘magi   bilan
yozilgan. Xondamir uni 1500 yili yozib tamomladi. Oradan 9 yil o‘tgach, yani 1509
yili   qayta   ishlab,   qisman   kengaytirdi.   “Dastur   al   vuzaro“   temuriylar   sulolasining
inqiroziga qadar Sharqda o‘tgan vazirlar xaqida qisqacha ma’lumot beradi.
“Maosir   al   muluk“   (Podsholarning   asrdoshlari)   Xondamirning   bu   asari   ham
1500   yili   yozib   tugatilgan.   Lekin   bizgacha   yetib   kelmagan,   aniqrog‘i   hali   qidirib
topilmagan. Afg‘onistonlik sharqshunos Go‘yo E’timodiyning so‘zlariga qaraganda,
asarda sulton Husayn Bayqaro va Alisher Navoiy bilan zamondosh bo‘lgan podshox
va xukmdorlar , ulamolar va hokimlar xaqida so‘z boradi. 
“Xabib us siyar“ Xondamirning eng yirik va qimmatli asari bo‘lib, 1515-1523 44yillar ichida yozilgan. Lekin muallif Xindistonda bo‘lgan yillarida (1528-1535)  uni
yana ikki marta tahrirdan chiqargan. Shuning uchun ham bu asarni shu yillar orasida
tugal tamomlangan deb xisoblash mumkin. Xondamir bu asarini yuqorida nomi zikr
etib   o‘tilgan   vazir   xoja   Habibullo   Sovajiyga   atagan,   chunki   u   Xondamirga   o‘z
vaqtida ko‘p marhamat va iltifotlar ko‘rsatgan edi. 
Asarda   qadim   zamonlardan   to   XVI   asrning   30   yillariga   qadar   musulmon
mamlakatlarida,   xususan   Eron,   Afg‘oniston.   Iroq,   va   O‘rta   Osiyoda   sodir   bo‘lgan
voqealar talqin etiladi. 452.2 Temur davlati    siyosiy  masalalar bo‘yicha nemis tarixchisi     Shlosser
Fridrix Kristof qarashlari.
Islom   va   turk   olamining   ikki   buyuk   sarkardasi,   o‘z   davrining   eng   qudratli
hukmdorlari   Sohibqiron   Amir   Temur   va   Boyazid   Yildirim   (Yashinchaqnar)
qo‘shinlari 1402 yilning iyun oyi tongining birida Stella tog‘ yon bag‘rida to‘qnash
keldi. Jang Temur tomonidan qamal qilingan Anqara shahri uchun kechdi. XIV asr
so‘ngiga   kelib,   usmonli   turklar   sultoni   Boyazid   Yildirim,   Bolqonbo‘yi   va   Kichik
Osiyoning   ulkan   hududlarini   o‘ziga   bo‘ysundirib,   ulkan   saltanatga   egalik   qila
boshladi.Boyazid   o‘z   saltanatini   kengaytirayotgan   bir   vaqtda,   O‘rta   Osiyoda   Amir
Temur o‘zining ulkan saltanatiga asos soldi. Ular o‘z zamonining yirik hukmdorlari,
qardosh millat va yagona din vakillari edi. Ikki yetakchi o‘rtasida o‘zaro hurmat va
do‘stona   aloqalar   o‘rnatilishiga   hech   narsa   xalaqit   qilmasdi.   Biroq   unday
bo‘lmagani tarixiy haqiqatdir. 
Jang   natijasiga   ko‘ra,   Yevropa   mamlakatlari   kuchayib   borayotgan   Usmonli
turklar tahdididan qutulib qoldi  va o‘zlarini o‘nglab olish imkoniyatiga ega bo‘ldi.
Shu   sababli   ham   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   Yevropalik   xususan   nemis
tarixchilari   tomonidan   katta   qiziqish   uyg‘otib   kelmoqda.   Aynan   Temur   va   uning
Boyazid   bilan   jangi   xususida   nemis   tarixchisi   Shlosser   Fridrix   Kristof   ko‘plab
tadqiqotlar   olib   borgan.   Uning   Jahon   xalqlari   tarixi   kitobida   bu   jang   haqida
quidagidek   yoziladi.   ... Boyazid   Usmonni   Sevastiya   shahridan   qanday   haydab
chiqargani   yuqorida   aytilgan   edi.   Bu   Usmon   Temurga   bo‘ysunib,   unga   shikoyat
qilib, Boyazid tomonidan tortib olingan Sebastiya saltanatini qaytarish uchun undan
yordam   so‘radi.   Temur   bunga   rozi   bo‘lib,   Boyazidga   jo‘natib,   bu   saltanatni
qaytarishni talab qiladi. Ammo Boyazid unga qilich bilan zabt etilgan erlarga taslim 46bo‘lmayman, bu unga Temurlandan ko‘ra yomonroq bo‘lmaydi, deb javob berishni
buyurdi. Ikkisi bir milliongacha qo‘shin to‘pladi va Savastiyaga yo‘l oldi va yigirma
bir   kun   davomida   uni   qamal   qildi.   Nihoyat,   shahar   devorini   buzishni   buyurib,   u
shaharni   egallab   olishga   muvaffaq   bo‘ldi,   u   yerda   Boyazid   tomonidan   yuborilgan
besh   ming   otliq   bor   edi.   Ularning   barchasi   tiriklayin   ko‘milgan,   chunki   shahar
taslim   bo‘lganida,   komendant   Temurdan   ularning   qonini   to‘kmaslik   haqida   va'da
olgan.   Keyin   shahar   vayron   bo‘ldi   va   aholisi   Tamerlan   mamlakatiga   olib   ketildi.
Shahardan olib chiqilgan mahbuslar orasida to‘qqiz ming qiz ham bor edi. Sivasda
Tamerlanning yo‘qotishi uch mingdan ortiq bo‘lgan, u uyiga qaytdi.
Temur   o z   yurtiga   qaytishi   bilan   Boyazid   300   ming   kishilik   qo shin   bilanʻ ʻ
Temurga   tegishli   bo lgan   Kichik   Armanistonga   hujum   qilib,   uning   asosiy   shahri	
ʻ
Ertsingyanni   egallab,   shu   shahar   hukmdori   Tagertenni   qo lga   kiritadi;   Axir   u   o‘z	
ʻ
shohligiga   qaytdi.   Temur   bularning   hammasini   bilgach,   bir   million   olti   yuz   ming
kishini to‘plab, bir million to‘rt yuz ming kishi bilan unga qarshi chiqqan Boyazidga
qarshi   chiqadi.   Ikkala   qo‘shin   ham   Angora   yaqinida   uchrashdi   va   jang   qizg‘inda
Boyazid   tomonidan   jangovar   tuzilmaning   oldingi   safiga   qo‘yilgan   o‘ttiz   ming   oq
tatar   Temurlanga   o‘tdi.   Shunga   qaramay,   ikki   marta   qayta   boshlangan   jang
Tamerlan   o‘ttiz   ikkita   qurolli   filni   oldinga   olib   chiqishni   buyurmaguncha   va   shu
tariqa Boyazidni jang maydonidan qochishga majbur qilmaguncha, qarorsiz qoldi. U
tog‘lar ortidan najot topishga  umid bog‘lagan, u yerda minglab otliqlar bilan birga
minib   ketgan;   ammo   Tamerlan   bu   hududni   o‘rab   olishni   buyurib,   uni   taslim
bo‘lishga  majbur  qildi   va keyin  sakkiz  oy  turgan  davlatini  egallab  oldi.  O‘zi   bilan
mahbusni   ko‘tarib,   o‘z   kapitalini   ham   egallab   oldi,   u   erdan   xazinalarini   va
shunchalik ko‘p kumush va oltinni olib chiqdiki, tashish uchun ming tuya kerak edi.
Boyazidni   o‘z   yurtiga   yetaklamoqchi   bo‘ldi,   ammo   sulton   yo‘lda   vafot   etdi.   …
Ammo ushbu fikrlarda ayrim kamchiliklar mavjud bo‘lib jang haqida Lunin, Ivanin,
B,Ahmedov   tadqiqotlarida   quidagicha   fikrlar   berilgan   Temur   Boyazid   bilan   jang
maydonida   to‘qnash   kelguniga   qadar   unga   bir   necha   bora   xat   yozgani   va   javob
olgani   ma’lum.   Temur   har   bir   xatida   usmonlilar   sultonini   fikr-mulohazali   siyosat 47yuritishga   chaqirgan.   Ikkala   hukmdor   ham   bir   din   va   qardosh   millat   vakili
ekanliklarini,   Boyazid   tomonidan   o‘z   himoyasiga   olingan   Temur   dushmanlarini
unga   qaytarilishini   va   ikki   qudratli   davlatlar   o‘rtasida   do‘stona   munosabatlar
o‘rnatilishi   zarurligini   ta’kidlagan.   Lekin   dastlab   Temur   fikrlariga   xayrixoh   fikrlar
yozib javob yo‘llagan usmonlilar sultoni so‘nggi xatlarida Temurga qarshi qo‘pol va
nafsoniyatga   teguvchi   mazmundagi   javoblar   yo‘lladi.Sulton   Boyazidni   halokatga
yetaklovchi   eng   asosiy   xatolaridan   biri   –   bu     uning   Temur   tobesi   Qora   Yusuf
hukmronlik qilayotgan Erzinjon hududiga bostirib kirgani  bo‘ldi. Bunday holatdan
g‘azablangan   Temur   Boyazidning   yoniga   elchi   yubordi   va   undan   uzr   so‘rashini
talab   qildi.   Ammo   kibrli   va   o‘ziga   ishongan   Sulton   Boyazid   qudratli   Temurga
haqoratli javob qaytardi. Boyazid tahdidli xatlari bilan diplomatik yozishmalarning
barcha   chegaralarini   buzdi.G‘azab   otiga   mingan   Temur   zudlik   bilan   usmonlilar
ustiga yurish boshlashga buyruq berdi. Tez orada Sohibqiron qo‘shini Kichik Osiyo
hududlariga   bostirib   kirdi.   Ilk   jang   1399   yilda   Sivas   shahri   yonida   bo‘lib   o‘tdi.
Ushbu   jangda   Boyazidning   o‘g‘li   Sulaymon   Temur   qo‘shini   bo‘linmalari   bilan
to‘qnashdi,   Sivas   zabt   etildi.   Boyazidga   qarshi   baxtli   yurishdan   qaytgan   Tamerlan
butparast hukmdorlar orasida birinchi o‘rinni egallagan Sulton podshoh bilan urush
boshladi.   Bir   million   ikki   yuz   ming   kishilik   qo‘shin   bilan   u   Sultonning   mulkiga
bostirib   kirdi   va   to‘rt   yuz   minggacha   uy   bo‘lgan   Galebni   qamal   qilishni   boshladi.
Bu shaharning boshlig‘i sakson ming kishi bilan salli qildi, lekin qaytishga majbur
bo‘ldi   va   chekinish   paytida   ham   ko‘p   odamlarini   yo‘qotdi.   To‘rt   kundan   keyin
Tamerlan shahar  atrofini egallab oldi va uning aholisini shahar  ariqlariga, ularning
ustiga   o‘rmon  va   go‘ngga  tashlashni   buyurdi,   shunda   qoyaga   qazilgan   bu  ariq  o‘n
ikki   sazhen   bo‘lsa-da,   to‘rt   joyni   qopladi.   Keyin   shaharni   bo‘ron   bosib   oldi.
Garnizonni   unda   qoldirib,   o‘zi   bilan   asir   komendantni   olib,   Tamerlan   taslim
bo‘lishga majbur bo‘lgan Urum-Qal'a deb nomlangan boshqa shaharga yo‘l oldi. U
yerdan   to‘qqiz   kunlik   qamaldan   so‘ng   olingan   va   talon-taroj   qilingan   Aintob
shahriga bordi; shundan so‘ng u Begesna shahriga ko‘chib o‘tdi, u o‘n besh kunlik
qamaldan keyin qulab tushdi va u erda garnizonni tark etdi. Qayd etilgan shaharlar 48Suriyada   Damashqdan   keyingi   asosiy   shaharlar   bo‘lib,   u   erda   u   o‘z   yo‘lini
boshqargan. Bundan xabar topgan podshoh Sulton undan Temurlan rozi bo‘lgan bu
shaharni yoki hech bo‘lmaganda unda joylashgan ma'badni saqlab qolishni so‘rashni
buyurdi. Bu ibodatxona shunchalik kattaki, uning tashqarisida qirqta darvozasi bor.
Ichkarida   juma   kunlari   yoqiladigan   o‘n   ikki   ming   chiroq   yoritilgan;   haftaning
boshqa kunlarida faqat to‘qqiz mingtasi yonadi. Ularning orasida podshoh-sultonlar
va zodagonlar tomonidan muqaddas qilingan ko‘plab oltin va kumushlar bor. Temur
chekinish chog‘ida Sulton podshoh o‘zining poytaxti Qohiradan o‘ttiz ming kishilik
qo‘shin bilan yo‘lga chiqdi va Temurdan o‘zib ketish umidida o‘n ikki ming kishini
Damashqqa   jo‘natdi.   Bu   yaqinlashganda,   Sulton   shoh   o‘z   poytaxtiga   qaytib   keldi.
Tamerlan ta'qib qilib, ertalab o‘zi tunab qolgan hududlardagi yaylovlar va suvlarni
zaharlashni   buyurdi,   Shuning   uchun   Tamerlan   shunchalik   ko‘p   odamlari   va
mollarini   yo‘qotdi,   Shuning   uchun   u   ta'qibni   to‘xtatishga   majbur   bo‘ldi.   Ammo   u
yana   Damashqqa   qarshi   o‘girildi,   uni   o‘zlashtira   olmadi,   garchi   qamal   allaqachon
uch   oy   davom   etgan   bo‘lsa-da,   ular   har   kuni   jang   qilishdi,   o‘n   ikki   ming   askar
keltirilgunga   qadar,   ularga   qo‘shimcha   kuch   yuborilmaganini   ko‘rib,   Tamerlandan
ularga   berishni   so‘radi.   shahardan   chiqish   uchun   himoya   varaq,   u   rozi   bo‘ldi.
Kechasi ularni olib ketishgandan so‘ng, Tamerlan shaharga bostirib kirishni buyurdi
va uni egallab oldi. Ko‘p o‘tmay, bir kadi yoki bizning fikrimizcha, episkop uning
oldiga   o‘zini   ko‘rsatib,   uning   oyoqlariga   yiqilib,   uni   va   boshqa   ruhoniy   a'zolarini
qutqarishini   iltimos   qildi.   Tamerlan   ularga   xotinlari,   bolalari   va   boshqa   ko‘plab
odamlarni   olib,   ma'badga   borishni   buyurdi,   Shuning   uchun   ular   ma'badda   najot
izlagan   o‘ttiz   mingga   yaqin   odamni   hisobladilar.   Keyin   Tamerlanning   buyrug‘i
bilan uning darvozalari qulflangan edi; atrofi o‘tin bilan o‘ralgan edi, u yoqilgan edi,
Shuning uchun hamma olovda halok bo‘ldi. Shuningdek, u o‘z askarlariga har biriga
odam   boshi   sovg‘a   qilishni   buyurdi   va   uch   kundan   keyin   bu   buyruqni   bajarib,   bu
boshlardan uchta minora o‘rnatib, shaharni vayron qilishni buyurdi. Keyin u Shurki
deb ataladigan va faqat ko‘chmanchilar yashaydigan boshqa hududga bordi, ular o‘z
askarlarini   oziq-ovqat   bilan   ta'minlashga   majbur   bo‘lishdi,   ular   ziravorlarga   boy 49shaharni   qamal   qilish   paytida   katta   tanqislikka   duch   kelishdi.   Fath   qilingan
shaharlardagi garnizonlarni qoldirib, Tamerlan o‘z yurtlariga qaytib keldi.
Podshoh-sulton mulkidan qaytgan Tamerlan bir million qo‘shin bilan Bobilga
qarshi   yo‘l   oldi.   Uning   yondashuvidan   xabar   topgan   shoh   shaharni   tark   etib,   unda
garnizon qoldirdi. Butun bir oy davom etgan qamaldan keyin devor ostidan minalar
qazishni   buyurgan   Tamerlan   uni   egallab   oldi   va   olovga   xiyonat   qildi;   shundan
so‘ng,   u   kulga   arpa   ekishni   buyurdi,   chunki   u   shaharni   butunlay   vayron   qilishiga
qasam   ichdi,   shunda   uylar   turgan   joylarni   tanib   bo‘lmaydi.   Keyin   u   shohning
xazinalari saqlanadigan suv bilan o‘ralgan qasrga qaradi.
Aks   holda   qal'ani   egallab   olishning   iloji   bo‘lmagani   uchun   Tamerlan   suvni
boshqa   tomonga   yo‘naltirishni   buyurdi,   uning   ostidan   oltin   va   kumush   bilan
to‘ldirilgan uchta qo‘rg‘oshin sandiq va har birining uzunligi ikki va eni bir qarich
bo‘lgan   o‘lchovni   topdilar.   Podshohlar   agar   shahar   olinsa,   shu   yo‘l   bilan   o‘z
xazinalarini   saqlab   qolishga   umid   qilishgan.   Ularga   bu   sandiqlarni   olib   ketishni
buyurib, Tamerlan qal'ani ham egallab oldi, u erda osilgan o‘n beshdan ortiq odam
yo‘q   edi,   aytmoqchi,   qal'ada   oltin   bilan   to‘ldirilgan   to‘rtta   sandiq   ham   topilgan,
ularni   ham   olib   ketishgan.   Tamerlan.   Keyin   yana   uchta   shaharni   o‘zlashtirib,   yoz
faslining boshlanishi munosabati bilan u bu mintaqadan nafaqaga chiqishi kerak edi.
Bobildan qaytgach, Tamerlan to‘rt  oydan keyin o‘zining barcha fuqarolariga
poytaxtidan   to‘rt   oylik   yo‘l   bo‘lgan   Kichik   Hindistonda   yurishga   tayyor   bo‘lishni
buyurdi.   400   minglik   qo shin   bilan   yurishga   otlanib,   suvsiz   cho lni   bosib   o tishgaʻ ʻ ʻ
yigirma kun kerak bo ldi. U yerdan tog‘li o‘lkaga yetib keldi va u yerdan bor-yo‘g‘i	
ʻ
sakkiz   kun   ichida   mashaqqat   bilan   yo‘l   oldi,   Shuning   uchun   tuyalar   va   otlarni
tog‘lardan tushirish uchun ko‘pincha taxtalarga bog‘lab turishga to‘g‘ri keldi.
Keyin   u   vodiyga   kirib   ketdi,   u   shunday   qorong‘i   ediki,   tushda   askarlar   bir-
birini  ko‘ra olmadilar. Bu vodiydan yarim  kunlik yurish yo‘lidan uch kunlik tog‘li
o‘lkaga, u yerdan esa viloyat poytaxti joylashgan go‘zal tekislikka yetib keldi. O zi	
ʻ
o tgan   o rmon   bilan   qoplangan   tog   etagidagi   mana   shu   tekislikda   qarorgohini	
ʻ ʻ ʻ
qurib,   bu   hudud   podshosiga:   “Tinchlik   Temur   keldi”,   deyishni   buyurdi,   ya ni.	
ʼ 50‘Taslim bo‘l, suveren Tamerlan keldi.’ Podshoh unga qilich bilan kurashaman, deb
javob berishni buyurdi va u jangga o‘rganib qolgan va har biriga o‘nta qurolli odam
qo‘yilgan minora yuklagan to‘rt yuz ming askar va qirq fil bilan Tamerlanga qarshi
turishga   tayyorlanayotgan   edi.   Tamerlan   uni   kutib   olish   uchun   oldinga   chiqdi   va
jangni bajonidil boshlamoqchi edi, lekin otlar oldinga borishni xohlamadilar, chunki
ular   podshoh   tomonidan   tuzilish   oldiga   qo‘ygan   fillardan   qo‘rqishdi.   Shu   sababli,
Tamerlan   kechqurun   orqaga   chekindi   va   fillarni   engish   uchun   nima   qilish
kerakligini sheriklari bilan maslahatlashdi. Solimonshoh ismli qo‘mondonlardan biri
ma’lum   sondagi   tuyalarni   tanlab,   ularga   o‘tin   yuklashni   va   uni   yoqib   bo‘lgach,
fillarga   qarshi   jang   qilishga   ruxsat   berishni   maslahat   beradi.   U   olovdan   qo‘rqqan
fillar   yonayotgan   o‘rmon   va   tuyalarning   faryodidan   oldin   uchib   ketishlariga
ishongan.   Temur   bu   maslahatga   amal   qilib,   yigirma   ming   tuya   tayyorlab,   ustiga
o‘tin   qo‘yishni   buyurdi.   Ular   fillar   bilan   dushman   tuzilmasi   ko‘rinishida   paydo
bo‘lganida,   ikkinchisi   olov   va   tuyalarning   qichqirig‘idan   qo‘rqib,   qochib   ketdi   va
Tamerlan   askarlari   tomonidan   ta'qib   qilindi   va   bu   hayvonlarning   ko‘p   qismi
o‘ldiriladi.   Shundan   so‘ng   podshoh   o‘z   poytaxtiga   qaytib   keldi,   Temurlan   uni   o‘n
kun   davomida   qamal   qildi.   Bu   orada   qirol   u   bilan   muzokaralar   boshlab,   ikki   yuz
vazn   hind   oltinini   to‘lashga   va’da   berdi,   bu   arab   oltinidan   yaxshiroq;   bundan
tashqari,   u   unga   yana   ko‘p   olmoslar   berib,   uning   iltimosiga   binoan   o‘ttiz   ming
yordamchi qo‘shin yuborishga va'da berdi. Bu shartlar asosida tinchlik tuzilgandan
keyin qirol  o‘z davlatida qoldi;  Tamerlan shohdan  olingan fillar  va boyliklar  bilan
uyiga qaytdi.
Kichik   Hindistondan   qaytib   kelgach,   Tamerlan   o‘zining   Kepek   ismli
vassallaridan birini Fors va Armanistonda yig‘ilgan besh yillik soliqlarni olib kelish
uchun   o‘n   ming   kishilik   korpus   bilan   Sultoniya   shahriga   yuboradi.   Shebak   bu
tovonni   qabul   qilib,   ming   aravaga   yukladi   va   bu   haqda   o z   do sti   Masanderaʻ ʻ
hukmdoriga   yozadi,   u   esa   ikkilanmay   ellik   minginchi   qo shin   bilan   kelishga   va	
ʻ
do sti  bilan birga pul bilan Masandaronga qaytib keladi. Bu haqda bilib, Tamerlan	
ʻ
ularni   ta'qib   qilish   uchun   katta   qo‘shin   yubordi,   ammo   ular   zich   o‘rmonlar   bilan 51qoplanganligi sababli Masanderaning ichki qismiga kira olmadi. Shuning uchun ular
Tamerlandan   qo‘shimcha   kuch   talab   qilishdi,   u   yana   yetmish   ming   kishini
o‘rmonlardan o‘tish uchun buyruq bilan yubordi. Haqiqatan ham, ular o‘rmonni bir
chaqirimga   kesib   tashlashdi,   lekin   bu   bilan   hech   narsaga   erisha   olishmadi   va
Shuning   uchun   Temurlan   muvaffaqiyatsizlikka   uchraganidan   keyin   uni
chaqirishdi.Keyin   u   Ispaxon   shohligiga   hujum   qildi   va   uning   xuddi   shu   nomdagi
poytaxtini   topshirishni   talab   qildi.   Aholisi   rozi   bo‘lib,   xotinlari   va   bolalari   bilan
uning oldiga kelishdi. U ularni ma’qullab, Shohinshoh deb atalgan hukmdorini o‘zi
bilan   olib,   olti   ming   kishilik   garnizonni   shaharda   qoldirib,   bu   hududni   tark   etdi.
Ammo   ko‘p   o‘tmay,   ular   Tamerlanning   olib   tashlanganini   bilishlari   bilanoq,
isyonkor aholi tomonidan o‘ldirildi. Bu ikkinchisi  qaytib keldi, lekin o‘n besh kun
davomida   u   shaharni   egallab   ololmadi.   Shuning   uchun   u   aholiga   qandaydir   yurish
uchun o‘n ikki ming kamonchini qarzga berish sharti bilan tinchlik taklif qildi. Bu
askarlar uning oldiga yuborilganda, u ularning har biriga qo‘lning bosh barmog‘ini
kesib   tashlashni   buyurdi   va   shu   shaklda   ularni   shaharga   qaytarib   yubordi,   u   tez
orada   hujum   tomonidan   bosib   olingan.   U   aholini   yig‘ib,   o‘n   to‘rt   yoshdan
oshganlarning   hammasini   o‘ldirishni   buyurdi   va   shu   bilan   kichikroqlarni   saqlab
qoldi. O‘lganlarning boshlari shahar markazida qasr kabi tizilgan edi; keyin ayollar
va   bolalarni   shahar   tashqarisidagi   dalaga,   yetti   yoshgacha   bo‘lgan   bolalarni   esa
alohida   joylashtirishni   buyurdi;   U   o‘z   askarlariga   otlariga   minib   to‘qnash
kelishlarini buyurdi. Bu bolalarning o‘z maslahatchilari  va onalari  uning oldida tiz
cho‘kib,   ularni   saqlab   qolishini   iltimos   qilishdi.   Ammo   u   ularning   iltimoslarini
inobatga   olmay,   o‘z   buyrug‘ini   davom   ettirdi,   ammo   askarlarning   hech   biri   buni
bajarishga   jur'at   eta   olmadi.   Ulardan   g‘azablanib,   u   bolalarning   oldiga   yugurdi   va
kim unga ergashmasliklarini bilishni xohlashini aytdi. keyin askarlar uning misoliga
taqlid   qilishga   va   bolalarni   otining   tuyog‘i   ostida   oyoq   osti   qilishga   majbur
bo‘ldilar. Hammasi  bo‘lib ular  etti mingga yaqin hisoblangan. Nihoyat, u shaharni
yoqib   yuborishni   buyurdi   va   xotinlar   va   bolalarni   o‘n   ikki   yildan   beri   bormagan 52poytaxti Samarqandga olib ketdi 27
.
          Ushbu   malumotlardan   ham   ko‘rinib   turibdiki   Shlosser   tadqiqotida
bir   tamonlikni   ko‘rish   mumkin   albatta.   Fikrimizning   yana   bir   dalili   Dushman
qurshovida   qolib   ketgan   Sulton   Boyazid   yarim   tungacha   dushman   bilan   ayovsiz
jang   olib   bordi.   Yarim   tunda   uning   oti   yiqildi   va   Temur   jangchilari   Boyazid
Yildirimni   asir   oldi.   Murosasiz   va   shafqatsiz   kechgan   jang   usmonli   turklarning
mag‘lubiyati bilan yakunlandi. Usmonli turklar davlati to‘liq Amir Temur ixtiyoriga
o‘tdi.   Boyazid   qo‘shinining   uchdan   ikki   qismi   jang   maydonida   yo‘q   qilindi.
Sohibqiron   esa   qo‘shinining   sakkizdan   bir   qismini   yo‘qotdi.   Asirlikka   chiday
olmagan, mag‘rur Boyazid ko‘p o‘tmay vafot etdi. Amir Temur Boyazid saltanatini
uning   o‘g‘illari   o‘rtasida   bo‘lib   berib,   ortga   qaytdi.Shlosser   asarida   aytilganidek
boylik   to‘plash   uchun   qilingan   urush     bo‘lganida   Temur   hududga   o‘z   noibini
qo‘ygan   bo‘lar   edi.   Taxminan   shu   paytlarda   Xitoy   shohi   Buyuk   Xon   Temurlanga
to rt yuz otliq askar bilan elchi jo natib, undan besh yil davomida ergashgan o lponʻ ʻ ʻ
to lashni   talab   qiladi.   Temur   elchini   o zi   bilan   Samarqandga   olib,   xonni   oliy
ʻ ʻ
hukmdor   emas,   balki   uning   irmog i   deb   bilishini,   shaxsan   o zi   tashrif   buyurishini	
ʻ ʻ
aytib, u yerdan qaytarib yuboradi. Keyin u sakkiz yuz ming otliqdan iborat qo‘shin
bilan Xitoyga yurishga  tayyorgarlik ko‘rishlari  uchun  barcha  fuqarolarini  xabardor
qilishni   buyurdi.   Bir   oylik   yo‘ldan   keyin   yetmish   kunga   cho‘zilgan   sahroga   keldi;
lekin bu sahroda o n kunlik yurishdan so ng suv yetishmasligi va bu mamlakatning	
ʻ ʻ
o ta   sovuq   iqlimi   tufayli   ko p   odam   va   hayvonlardan   ayrilgan   holda   qaytishga	
ʻ ʻ
majbur   bo ldi.   Poytaxtiga   qaytib   kelgach,   u   kasal   bo‘lib   qoldi.Usbu   fikrlardan	
ʻ
ko‘rinib   turibdiki   Temur   Xitoyga   yurishdan   oldin   betob   bo‘lgani   ta`kidlanmoqda.
Demak bu fikrlar Klavixo estaliklaridagi malumotlarga mos tushishini xisobga olib
Шлоссер   Фридрих   Кристоф   tadqiqot   davomida   manbalarga   asoslangan   deya
olamiz.
27
  Шлоссер Фридрих Кристоф. Всемирная история /Русский перевод под. ред. В.А. Зайцева. 
Том(1) 3. Москва: 1967-1970.483- 487 53III.   BOB.     YANGI   ZAMON   NEMIS   TADQIQOTLARIDA   AMIR
TEMUR VA TEMURIYLAR DAVRI
3.1. Amir Temur va temuriylar davri yangi zamon nemis tarixshunoslari
talqinida 
Shu kunlarda nafaqat O‘zbekiston, balki jahonda insoniyat tarixini o‘zgartira
olgan,   Sharqning   Ikkinchi   Renessansini   boshlab   bergan   buyuk   davlat   arbobi   va
islohotchi,   buyuk   sarkarda,   daho   bobomiz   Amir   Temur   tavalludining   686   yilligi
keng   nishonlanmoqda.   Amir   Temur   markazlashgan   davlatga   asos   solib,   uning
kuchqudratini   har   tomonlama   mustahkamlab   va   rivojlantirib,   shonshuhratini   butun
jahonga   yoydi,   buyuk   saltanat   hukmdori   sifatida   millatlar   va   xalqlarni   birlashtirdi.
Uning   davrida   iqtisodiyot   va   savdo,   madaniyat   va   ilm-fan,   me’morlik   va   tasviriy
san’at, musiqa va she’riyat yuqori cho‘qqilarga ko‘tarildi.   Shu o‘rinda XVI —XIX
asrlarda nemis madaniyatida Amir Temur  mavzusi  tutgan o‘ringa alohida to‘xtalib
o‘tish   lozim.   Germaniyaning   Markaziy   Osiyo   tadqiqotlari   instituti   direktori   Rou
Fidrxs   tadqiqotlariga  ko‘ra,   Germaniyada   Amir   Temurning  tarixiy  shaxsi   bo‘yicha
ikki xil an’ana mavjud bo‘lgan:  qat’iy tarixiy yo‘nalish manbalarni  tadqiq qilishga
asoslanib,   akademik   fan   shug‘ullanadigan   jiddiy   tarixiy   metodologiyaga   tayansa,
adabiy   afsonalarda   u   xayoliy   personaj   sifatida   namoyon   bo‘ladi.   Fidrxs   fikricha,
Amir   Temurda   uni   Markaziy   Osiyo   tarixidagi   favqulodda   yorqin   shaxsga
aylantirgan   qator   fazilatlar   bo‘lib,   shulardan   biri   —   uning   fath   etmagan   yoki
tasarrufiga olmagan   hududlardagi mashhurligidir 28
. Bunda gap Markaziy Osiyodan
ancha   yiroq   (Xitoy,   Eron,   Hindiston,   YAqin   SHarq   va,   ayniqsa,   Usmonlilar
saltanati)dagi   madaniyatlar   xaqida   bormoqda.   G‘arb   madaniyatiga,   eng   avvalo,
adabiyot   va   musiqa   sohalariga   singigan   Amir   Temur   mavzusi   ushbu   jahonshumul
shuhratning eng buyuk ko‘rinishlaridan biridir.
Fransuz   va   Nemis   madaniyati   turli   falsafiy   asotirlarda,   nasriy   va   she’riy
asarlarda, teatr uchun yozilgan pesalarda, opera librettolarida ushbu mavzuga katta
28
Амир Темур жаҳон тарихида / Масъул муҳаррир Р.Қосимов. – Т.: “Шарқ”, 2006. – Б. 231 54o‘rin   ajratdi.   Bu   ishlar   tarixshunos   olimlarning   ilmiy   asarlari   yoki   ularning
tarjimalari yuzaga kelgunicha yoxud ular bilan ayni  bir vaqtda ro‘y berdi. XVI asr
boshidan boshlab va undan keyin Mishel Montenning (1533—1592) ‘Tajribalar’ida
xamda   hozirgi   kunga   qadar   fransuz   adabiyotida   Amir   Temur   mavzusi   turli
janrlardagi   asarlard   biron-bir   fikrni   tasdiqlash,   qiyoslash   yoki   o‘xshashlikni   topish
uchun   xizmat   qiladigan   ibratli   obraz   shaklida   voqe’   bo‘ladi.   XIX   asr   katta   izohli
lug‘atlari   tasdiqlashicha,   fransuz   yozma   tilida   u   muxim   rol   o‘ynagan   Markaziy
Osiyolik   yagona   tarixiy   shaxsdirki,   hatto   uning   ismi   u   erda   umumlashma   so‘zga
aylanib ketgan.
Amir   Temurning   yana   bir   fazilati   shundan   iboratki,   u   hayotligidayoq   o‘z
davlati   bilan   G‘arb   o‘rtasida   aloqa   o‘rnatgan.   O‘sha   paytda   bu   istisnoli   bir   hodisa
edi, chunki na undan oldin, na undan keyin hech kim G‘arbiy Evropa bilan bunday
bevosita   aloqalarni   o‘rnatmagan.   Ingliz   sayyohi   Antoni   Jenkinson   1558   yilda
Buxoroga   kelgan,   biroq   uning   maqsadi   Rossiya   bo‘lib,   so‘ng   Rossiya   hukumati
unga   bundan   30   yil   muqaddam   Ivan   IV   tomonidan   qabul   qilingan   Buxoro   va
Xorazm   elchiligiga   javoban,   Movarounnahrga   borishni   qo‘shimcha   ravishda
topshirgandi.   Ayni   mahalda   Lyudovik   XIV   ning   olisdagi   ushbu   hukmdorga
yo‘llamoqchi bo‘lgan, biroq jo‘natilmay qolib ketgan ‘O‘zbek qiroliga ikki maktubi’
ham ma’lum.
Furnoning   fikricha,   Kastiliya   va   Fransiya   bilan   elchilar   ayirboshlanganligi,
Karl   VI   bilan   yozishmalar   olib   borilganligi,   Sultoniya   shaxri   ruhoniylari   boshlig‘i
arxiepiskop   Janning   Parijda   bo‘lishi,   Shuningdek   Rui   Gonsales   de   Klavixoning
sayoxati   davlatlararo   munosabatlarda   yangi   bosqich   bo‘ldi   va   undan   arxiepiskop
Janning   ‘Esdaliklari   hamda   Klavixoning   yo‘l   xotiralari   singari   ko‘plab   yozma
yodgorliklar qoldi 29
.
Shuningdek,   ko‘plab   yevropaliklarning   bevosita   shohidligi   asosida   bitilgan.
Amir   Temurga   taalluqli   bo‘lgan   asarlarning   yuzaga   kelishini   Amir   Temur   davlati
29
 Амир Темур жаҳон тарихида / Масъул муҳаррир Р.Қосимов. – Т.: “Шарқ”, 2006. – Б. 232. 55Kastiliya va Fransiyaning o‘zaro manfaatdorligi bilan izoxlash mumkin. Bu asarlar
marshal   Busikoning   (1366—1421)   xotiralari,   Smirna   yaqinida   Sohibqirondan
mag‘lub   bo‘lgan   Quddusi   shariflik   Avliyo   Ioann   ordeni   a’zolarining   guvohliklari,
Sulton Boyazid  I tomonidan 1396 yilda Nikopol yaqinidagi jangda asir  olingan va
Amir   Temur   tomonidan   1402   yilda   Anqaradagi   jangdazafar   qozonilgach,   ozod
etilgan evropalik askarlarning hikoyalaridir. Ular orasida  I. SHildbergerning  (1380
—1440)   hikoyasi   mashhur   bo‘lib,   uning   kitobining   birinchi   nashri   1460   yilda
Augsburgda   chop   etilgan.   Bu   kitob   XV   asrda   to‘rt   marta,   XVI   asrda   olti   mar-   ta
qayta   nashr   qilingan.   XIX   asrda   nemis,   rus   va   ingliz   tillarida   ikki   martadan   nashr
qilingan.   Musiqashunos   T.Vizgo   Sohibqironning   harbiy   va   saroy   cholg‘ulari
qatoridan   joy   olgan   “tirsakli   karnay”   deb   atalgan   cholg‘uning   asl   nomini
keltirmagan. Ammo uni jangu jadallarning doimiy ishtirokchisi-“suron suri”ning bir
turi deb faraz qilish mumkin.
          Manbalarda   puflama   sur   dimo   yana   bir   urma   cholg‘u-nokur   bilan
birgalikda   qayd   etiladi.     Burg‘u   esa   yirik   tuyoqli   hayvon   shoxlaridan   yasalgan.U
afsonaviy   Siyovush   davrida   ham   mavjud   bo‘lgan.   Zero,   manbalarda   Siyovush
davrida   ham   mavjud   bo‘lgan.   Zero,   manbalarda   Siyovush   Xorazm   qal’asida
chiqqanida burg‘ular chalingani qayd qilingan.
             Bu qadimgi  cholg‘u Sohibqironning harbiy orkestrida o‘ziga xos  o‘rin
tutgan. Ali Yazdiy Qarshi shahrini qamal qilish chog‘ida “Sohibqiron xazrat farmon
berdilarki,   burg‘u   tovushlaridan   taxayyur   ludi   boshlariga   urdi”,   deb   ma’lumot
bergan.
Furno   Markaziy   Osiyo   orqali   G‘arb   tomon   turli   davrlarda   va   turli   shaxslar
tomonidan amalga oshirilgan yurishlar, ko‘pincha asossiz ravishda hamda Markaziy
Osiyo  xududi  va  uning ortidagi  hududlarni  bilmaslik  oqibatida,  Amir   Temur  nomi
bilan bog‘lab kelinganini taassuf bilan ta’kidlaydi.
Mishel Monten, XVI asrdagi boshqa mualliflar singari, o‘zining “Tajribalar”
kitobida   Amir   Temur   haqida   eslab   o‘tadi.   Bu   kitob   1571   yildan   1592   yilgacha 56bo‘lgan   davr   ichida,   ya’ni   Sohibqiron   vafotidan   so‘ng   170   yil   o‘tgach,   Fransiyada
Markaziy Osiyo to‘g‘risida hech narsa ma’lum bo‘lmagan vaqtda yozilgandi.
Montenga   qadar   Jan   Boden   (1530   -   1596)   o‘z   tadqiqotlarida   Boyazidni   asir
olgan   Amir   Temur   haqida   maqtab   yozgandi.   Gilom   Postel   (1520—1581)   ham
Usmonli   turklar   saltanati   to‘g‘risidagi   asarida   “Buyuk   turk   -   Boyazidni   asir   olgan
Temurlang”ga ko‘pgina sahifalarni bag‘ishlagan.
Tajribalar   nashrlarining   birida   yozilishicha,   Amir   Temurning   evropalik
tadqiqotchilari, shu jumladan Monten Sohibqiron haqida ma’lumotlarni vizantiyalik
tarixchi   Laonik   Kalkondilning   ‘Yunon   imperiyasining   tanazzuli   va   Turklar
saltanatining   qaror   topish   tarixi’   asaridan   olgan.   XV   asrning   ikkinchi   yarmida
yozilgan bu asar 1583 yilda fransuz tiliga tarjima qilingan. Asar o‘n jilddan iborat.
14 bobdan tashkil topgan bir jild boshdan-oyoq Amir Temurga bag‘ishlangan, unda
Sohibqironning   ismi   Temur,   Tamerlan,   Tamburlan   sifatida   keltiriladiki,   boshqa
mualliflarning asarlaridan ular shundan foydalangani ko‘rinadi.
XV   asrdan   boshlab   G‘arbiy   evropalik   olimlar   va   siyosiy-diniy   arboblarning
Sharqqa   bag‘ishlangan   kitoblarida   Amir   Temur   tarixi   oldingi   o‘ringa
chiqadi.Masalan, Italiyada katta tarixiy va she’riy asarni meros qilib qoldirgan papa
Piy I (papalik yillari 1458—1464) Amir Temurga butun bir bobni bag‘ishlagan, bir
necha sahifada- Skifiya, Sug‘diyona va Baqtriyani tavsiflagan.
Paolo  Djiovio  (1483  —  1552),  Petro  Perondinoning  (vafoti   1553)  asarlarida
ham   Amir   Temur   bosh   qahramon   sifatida   namoyon   bo‘ladi.   Lekin   Amir   Temur
haqidagi eng dastlabki tadqiqot Florensiya kansleri va tarixshunosi Pogjio Brachchi
oliniga (1380—1459) taalluqli bo‘lib, so‘ng Prato, Piy II (1405 — 1464), Kambini,
Batista Fregazo (1454 — 1504) asarlarida davom ettirilgandi.
Amir   Temur   haqida   ma’lumotlar   Teodoro   Spandujinonning’Buyuk   Turk
shajarasi’   asarida   yuzaga   keladi.   Bu   asar   1519   yilda   Parijda   chop   etilgan.
SHveysariyalik   islohotchi   Pero   Vire   Amir   Temur   obrazini   1561     yilda   nashr 57qilingan   asarlaridan   birida   kiritgan.   Sohibqiron   obrazini,   Shuningdek,   Orteliyning
asarida va Uyg‘onish davri boshqa asarlarida ham uchratishmumkin 1
.
Binobarin,   Amir   Temur   XV   —XVI   asrlarda   Evropada   siyosiy   doiralarda
(katolik   cherkovi   va   o‘sha   davrdagi   eng   qudratli   mustabidlar   orasida)   mashhur
bo‘lgan,   u   haqsa   Piy   II,   1513   yilda   papa   Lev   X   va   papa   Klement   VII   saroyiga
kelgan  Djo-   vio, 1575  yilda  ispan  qiroli   Filipp II  ning xaritakashi   bo‘lgan  geograf
Orteliy, Karlning muarrixi Pedro Meksiyalar yozishgan 2
.
Bu   asarlarda   Amir   Temur   ayni   vaqtda   voqealar   va   davrlardan   tashqari
turuvchi ham mifik, ham real shaxs sifatida talqin qilingan.
G.T. Nens Amir Temurni zo‘r iste’dod egasi bo‘lgan davlat arbobi, bemonand
sarkarda sifatida baholaydi va mazkur asarida o‘z qo‘shinlarining taktik va harbiy-
strategik tuzilishi, qurollanishi, harbiy xarakatlar  paytidagi  tuzilishi  va o‘rnashishi,
umuman   qo‘shinlarning   boshqarilishi   tartib-qoidalari,   harbiy   mansabdorlar   va
ularning  haq-huquqlari, vazifalari va maoshi, jang olib borish san’ati haqida, yetuk
harbiy  mutaxassis  sifatida,  keng  ma’lumot   beradi.  Lekin  u  Chingizxon   bilan   Amir
Temurning faoliyatini xolisona muqoyisa qiladi va ular o‘rtasida katta farq-tafovut
borligini aytadi. Amir Temur faoliyatida ko‘proq  o‘ylab ish tutish, vazminlik bilan
ish olb borish hukmronlik qilganini aytadi.
Mamlakat   taraqqiyotining   yangibosqichi   -davlat   va   jamiyatning   har   bir
sohasida   tub   burilishdan   yangilanishlar,   yuksalishlar   bilan   bir   qatorda   milliy
davlatchilikni   ravnaq   toptirish,   yurtimiz   ijtimoiy-siyosiy   va   iqtisodiy   hayotini
barqarorizga tushirish hamda rivojlantirish bо‘yicha keng qamrovli chora- tadbirlar
amalga   oshirilmoqda.   Jumladan,   tarix   fanida   ham   ajdodlarimiz   tarixini   о‘rganish,
ularga   tо‘g‘ri   va   xolis   baho   berishasnosida   milliy   qadriyatlarimizni   tiklash   uchun
keng   yо‘l   ochildi.   Zero,   Prezident   Sh.M.Mirziyoyev   ta’kidlaganidek:   “Bizning
havas   qilsa   arziydigan   buyuk   tariximiz   bor.   Havas   qilsa   arziydigan   ulug‘
ajdodlarimiz   bor.   Havasqilsa   arziydigan   beqiyos   boyliklarimiz   bor.   Va   men
ishonaman,   nasib   etsa,   havas   qilsa   arziydigan   buyuk   kelajagimiz,   buyuk 58adabiyotimiz va san’atimiz ham albatta bо‘ladi” 30
О‘tgan   davr   mobaynida   obyektiv   tariximizni   yaratish   yо‘lida   kо‘plab   ilmiy
tadqiqotlar   amalga   oshirildi.   Muhim   manbalar   nashr   etildi.   Natijada   tarixchilar
uchun yirik tadqiqotlar  yaratish imkoniyatlari  vujudga keldi. Xususan,ajdodlarimiz
tarixining noma’lum qirralari hamda insoniyat о‘tmishida о‘ziga xos о‘rin egallagan
tarixiy   shaxslar   faoliyatini   о‘rganish   uchun   ham   manbaviy   asoslar   yaratildi.
Binobarin о‘z davrida buyuk saltanat barpo etgan, о‘zbek davlatchiligi tarixi hamda
harbiy   mahorat   sohasida   jahon   tarixidan   munosib   о‘rin   egallagan   Buyuk   Amir
Temur   va   temuriylar   davri   tarixi   nafaqat   о‘lkamiz,   balki   jahon   sivilizatsiyasi
taraqqiyotida   umume’tirof   etilgan   davr   sifatida   kо‘plab   tadqiqotlarni   taqozo   etadi.
Zero, Sohibqiron Amir Temur elu ulusning taraqqiyoti, tinchligi va xavfsizligini о‘z
orzu   umidlarida   mujassam   etgan   xalqimiz   farzandi   -   “Temuriylar   renessansi”
asoschisidir.
Buyuk Amir Temurning ibratli hayoti va davlatdorlik faoliyati, saltanat tarixi,
undagi   ilm-fan,   madaniyatni   о‘rganish   tarixshunoslikning   yirik   ilmiy
yо‘nalishlaridan   biri   sifatida   doimo   olimlar   diqqat-e’tiborida   bо‘lib   kelgan.
Shuningdek,   temuriylar   tarixiga   tegishli   manbalar   jahon   miqyosida   turli   tillarda
tarjima  qilingan  hamda   ilmiy  tadqiqotlar   amalga  oshirilgan.Ma’lumki,Buyuk   Amir
Temur   shaxsiyatini   Yevropada   о‘rganish   о‘z   zamonasidayoq   boshlangan   edi.
Xususan   Temuriylar   saltanatiga   ispanfuqarosi   elchi   sifatida   tashrif   buyurgan   Rui
Gonzales   de   Klavixo   Amir   Temur   haqida:   “Sohibqiron   Amir   Temur   о‘limdan
qо‘rqmas, hazil va yolg‘onni yoqtirmas, uyin kulguga aslo mayli yо‘q edi... Ul zot
haqiqat   qanchalik   achchiq   bо‘lsa-da,   uni   oxirigacha   eshitgan,   u   gax   desa   qо‘liga
qо‘nadigan,   qupol   tabiatli,   laganbardor,   ikki   yuzlamachi,   fitnachi   va   olg‘irlarni
yomon   kо‘rar   va   saroy   ishlariga   yaqinlashtirmasdi”,   -   deb   yozadi   о‘zkundaligida.
Shuningdek normandiyalik diplomat,  sayyoh,  yozuvchi,  sharq tillarining bilimdoni
arxiyepiskop   Ioann   III   de   Galonifontibus   1398-yil   26-avgustda   Rim   papasi
Bonifasiy   IX   tomonidan   Eronning   Sultoniya   shahridagi   kafedral   cherkoviga
30
  Sh.Mirziyoyev  2017 yil 3 avgust kuni O zbekiston ijodkor ziyolilari vakillari bilan uchrashuvda ʻ
so zlagan nutqi	
ʻ 59arxiyepiskop   etib   taynlangan   edi.   Amir   Temurning   Boyazid   Yildirim   ustidan
g‘alabasidan   sо‘ng   (iyul   1402),   Ioann   III   Temuriylar   davlatining   Yevropa
mamlakatlari   о‘rtasidagi   о‘zaro   manfaatli   aloqalarini   о‘rnatish   maqsadida
Sohibqiron tomonidan Yevropaga elchi sifatida yuboriladi. U Venetsiya va Genuya
orqali   1403-yilning   may   oyida   Parij,   sо‘ngra   Londonga   yetib   boradi.   Buyuk   Amir
Temur   va   Mironshoh   mirzoning   Fransiya   qiroli   Sharl   VI   hamda   Angliya   qiroli
Genrix IVga yо‘llagan maktublarini yetkazadi.Ushbu maktublar bugungi kungacha
yetib kelgan.
Arxiyepiskop   Ioann   III   1404-yilda   “Dunyoni   anglash   kitobi”   (Libellus   de
notitia   orbis)ni   yozadi.   Qadimiy   lotin   yozuvidagi   mazkur   asar   Kichik   Osiyo   va
Kavkaz   tarixi   hamda   etnografiyasi   tо‘g‘risida   muhim   manba   hisoblanadi.Temur
shaxsiyatiga   quyidagicha   baho   beradi:   “Bir   marta   uning   (Temurning)jangga
kirganini   va   jangohni   g‘olibona   tark   etganini   о‘z   kо‘zim   bilan   kо‘rgach,   shunday
xulosaga keldimki, Temurbek, hech shubhasiz, о‘z davrining eng jasur  о‘g‘lonidir!”
Darhaqiqat,   Amir   Temurning   zafarli   yurishlari   hamda   markazlashgan
davlatning dovrug‘ibutun Yevropaga keng tarqala boshlangach, Yevropada u haqda
kо‘plab   tadqiqotlar,   badiiy   asarlar,   opera   va   dramalar   yozila   boshlandi.   Shulardan
eng yiriklari, о‘z davrida mashhur bо‘lgan ba’zi tadqiqotlar haqida tо‘xtalib о‘tamiz.
Londonda   birinchi   bor   sahnalashtirilgan   “Buyuk   Amir   Temur”   tragediyasi
shu   qadar   katta   muvaffaqiyat   qozonganki,   Marlo   asarning   davomini   yozishga
chog‘langan.   Inglizlar   teatr   sahnasi   uchun   kutilmagan   vabeqiyos   obrо‘-e’tiborolib
kelgan   mazkur   pesada   ajoyibu   g‘aroyib   manzaralarni,   о‘ziga   xos   hayot   tarzini
tasvirlash   va   sahna   voqealarining   g‘oyatda   ta’sirchanligini   ta’minlash   borasida
Marlo butun ijodiy mahoratini namoyon etgan. Marlodan sо‘ng opera, dramaturgiya
sohasida   bir   qator   yevropalik   ijodkorlar,   yozuvchi-dramaturglar   yetishib   chiqdi   va
Sohibqiron Amir Temurni Yevropa xalqlariga tanishtirish hamda ommalashtirishda
baholi qudrat xizmat qilganlar.
Bundan tashqari yana bir yо‘nalishni e’tirof etish zarur: Sohibqiron 
Amir   Temurning   tasviriy   san’atda   yoritilishi.   Yuqorida   sanab   о‘tilgan   opera 60va   librettolardan   ilhomlanib,   Yevropa   yozma   manbalarida   Buyuk   Amir   Temurga
bag‘ishlangan,   uning   tashqi   kо‘rinishini   ifodalovchi   gravyuralar,   Sharqda   esa,
asosan miniatyuralar yaratildi.
Darvoqe,  mubolag‘asiz   aytish   mumkinki,  XVII–XVIII   asrlarda   Buyuk   Amir
Temur   mavzusi   eng   kо‘p   tilga   olingan   mavzulardan   biri   edi.   Bugungi   til   bilan
aytganda   Sohibqiron   “Yilodami”(Chelovek   goda)   sifatida   Yevropada   mashxur
bo‘lgan.
Ta’kidlash   joiz,   dastlabki   bibliografik   kо‘rsatkich   mustaqillikkacha   bо‘lgan
davrda tarixshunos olim B.V.Lunin tomonidan tuzilib, adabiyotlar sohalar bо‘yicha
о‘n   ikki   qismga   ajratib   tasniflangan   edi   Shu   bilan   birga,   ushbu   bibliografik
kо‘rsatkichmustabidsovetdavridagimafkuraviytazyiqta’siridaAmirTemurhayoti   va
faoliyatiga   oid   adabiyotlar   “Umumiy   tarix”   qismiga   kiritilgan.   Ammo,   bu   holat
tadqiqotning   ilmiy   ahamiyatini   pasaytirmaydi,   aksincha,   olimning   falsafiy
mushohadasining   nechog‘lik   teran   ekanligidan   dalolat   beradi.   Ushbu   bibliografik
kо‘rsatkich   tasnifi   mustaqillik   yillarida   B.V.Lunin   tomonidan   ancha   rivojlantirilib,
bir   nechta   fundamental   nashrlarda   nafaqat   keltirildi,   balki   olim   tomonidan   Amir
Temur   davri   asosiy   manbalari,   hamda   ilmiy   adabiyotlari   tarixshunoslik   nuqtai
nazaridan tahliliy ravishda  amalga oshirildi. Takidlash lozim, xorij  tarixshunoslari,
rus   sharqshunos   olimlari   hamda   sovet   davrida   tadqiqot   olib   borgan   tarixchilarning
ilmiy   ishlari   tadrijiy   ravishda   о‘rganilib,   ilk   bor   mavzuga   oid   tarixiy   adabiyotlar
tarixshunoslikning   yangicha   talqinida   о‘z   bahosini   oldi.   Ushbu   tayyorlangan
bibliografiya   tо‘plami   hozirga   qadar   tadqiqotlarni   amalga   oshirishda   muhim
ahamiyat kasb etib kelmoqda.
Respublikada   mazkur   mavzuga   oid   bir   nechta   bibliografik   nashrlar   amalga
oshirilgan.   Chunonchi,   1996-yilda   О‘zbekiston   Respublikasining   Misrdagi
elchixonasi   xodimlari   tomonidan.   Amir   Temur   va   temuriylar   davri   haqida   Misr
kutubxonalarida   saqlanayotgan   manba   va   qо‘llanmalar   asosida   fihristi   yaratildi.
1999-yilda   esa   E.V.   Rtveladze   va   A.X.   Saidovlar   tomonidan   tayyorlangan   “Amir
Temur   dunyo   fani   kо‘zgusida”   “Amir   Temur   v   zerkale   mirovoy   nauki”   nomli 61bibliografik   nashrda   xorijiy   tillarda   chop   etilgan   adabiyotlar   tizimga   solindi.
Mualliflar   jahon   tarixshunosligida   mustaqil   “Temurshunoslik”   ilmiy   yо‘nalishi
shakllanganini   e’tirof   etishdi.   Shuningdek,   “Amir   Temur   jahon   tarixida”   nomli
nashrning   “Amir   Temur   davri   tarixnavisligi”   bobidagi   “Ilmiy   izlanishlar”   qismida
О‘zbekiston va xorij tadqiqotchilarining ishlari tahlil qilindi. Nashrda “Amir Temur
shaxsini   biryoqlama,   tor   va   bir   xil   tarzda   talqin   etishdan   iborat   dastlabki
kо‘nikmalardan   uni   chuqur,   keng   va   har   yoqlama   idrok   etishga   asta-sekin   о‘tish
tadriji   sodir   bо‘ldi”   degan   xulosaga   kelinishi   tarixshunoslikdagi   katta   ilmiy
burilishdir. 2003-yilda akademik B.Ahmedov, B.Qosimov, I.Niyazov, B.Bannopov,
M.  Zikrullayev,  Y.   Muhammedov  tomonidan  temurshunoslik   sohasida   bir  muncha
tadqiqotlar   olib  borilib,  “Amir   Temur   bibliografiyasi”   nashrdan   chiqdi.   2010-yilda
O.Rahmatullayeva   tomonidan   tayyorlangan   “Amir   Temur   saltanati   tarixnavisligi”
nomli   bibliografik   kо‘rsatkichda   faqat   О‘zbekistonda   mustaqillik   yillarida   amalga
oshirilgan adabiyotlar jamlanib sohalar bо‘yicha tasniflandi.
Amir Temur va Temuriylar davri tarixshunosligi  bо‘yicha О‘zbekistonda bir
muncha   salmoqli   ishlar   amalga   oshirilgan.   Aksariyat   tadqiqotchilarning   yakdillik
bilan   ta’kidlashicha,   boshqa   tarixiy   davrni   о‘rganishda   adabiyotlar   taqchilligi
qiynasa, bu davr tadqiqotchisiga esa adabiyotlarning kо‘pligi va turlicha munosabat
qiyinchilik tug‘diradi?! Aynan shu jihat bibliografik tadqiqotlarga bо‘lgan ehtiyojni
kuchaytiradi.   Keyingi   yillarda   Amir   Temur   shaxsi   va   davriga   oid   birmuncha
manbalar   tarjimasi,   ilmiy,   ilmiy-ommabop,   badiiy   adabiyotlar   yaratildiki,   ularni
aniqlash, tizimlashtirish zaruriyatini keltirib chiqardi.
О‘zR   FA   Temuriylar   tarixi   davlat   muzeyida   bajarilgan   “Amir   Temur.
Bibliografiya.   Birinchi   kitob”   mavzuidagi   maqsadli   amaliy   grant   doirasida
bajarilgan   loyihada   О‘zbekiston   va   jahon   miqyosida   Amir   Temurning   hayoti   va
faoliyatiga   bag‘ishlab   nashr   qilingan   turli   adabiyotlar   jamlanib   izohlar   bilan
ta’minlandi.Bibliografik   kо‘rsatkichga   binoan   yurtimizda   Amir   Temur   xotirasini
abadiylashtirishga bag‘ishlangan rasmiy (Qonun, Farmon, Qaror va boshqa meyoriy
hujjatlar)   ma’lumotlarni   yig‘ishda   О‘zbekiston   Respublikasi   Qonun   hujjatlari 62ma’lumotlar   milliy   bazasining   Davlat   xizmatlarini   kо‘rsatish   bо‘yicha   ma’muriy
reglamentlarning   elektron   tо‘plami   (LexUz-online   platformasi)dan   foydalanildi.
Loyihada   mavzuni   yorituvchi   yozma   manbalar,   monografiyalar,   risolalar,
dissertatsiya va avtoreferatlar rо‘yxati, yubileylarga bag‘ishlangan albomlar, tarixiy
ma’lumotnoma   va   solnomalar,   respublika   va   xalqaro   konferensiya   materiallari,
о‘quv   qо‘llanmalar,   respublika   va   xorijiy   nashrlarda   chop   etilgan   maqolalar
jamlandi.   Shuningdek,   xorijiy   davlatlardagi   kutubxonalar,   muzeylar   va   fondlardan
о‘rin   olgan   adabiyotlardan   ham   imkon   qadar   foydalanildi.   Jumladan,   rus,   ingliz,
fransuz,   turk,   arab,   fors   tillarida   nashr   etilgan   6   mingga   yaqin   turli   kitob   va
maqolalar nashrlari jamlanib, ma’lum bir tartibga solindi.
Kitobda yozma  manbalar   va ilmiy tadqiqotlar, monografiya va  muhim  kitob
hamda   risolalarga   tavsif   –   izoh   yozildi.   Shu   о‘rinda   aytib   о‘tish   kerakki,
bibliografiyada   shartli   ravishda,   ya’ni   kо‘lami   jihatidan   nihoyatda   kо‘pligi   bois,
davriy   matbuot   (xususan   gazeta)   nashrlari   olinmadi.   Zero,   davriy   matbuot
materiallari istiqbolda ushbu bibliografiyaning davomli nashrlarida о‘z aksini topadi.
Bibliografik   kо‘rsatkichda   barcha   adabiyotlar   avvalo   nashr   tili   bо‘yicha,
mualliflarning   familiya   va   ismi-shariflari   kesimida   alifbo   tartibida   berildi.
Bibliografiyada   adabiyot   atamasi   deganda:   monografiya,   risola,   dissertatsiya,
avtoreferat,   ilmiy-ommabop   nashrlar,   badiiy   adabiyot   va   boshqalar   ham   nazarda
tutildi. Bir ismning turli xil yozilishi, jumladan, Timur, Tamerlan, Timur, Temour,
Tamerlan   va   h.k.   atalishlar   manba   va   ilmiy   adabiyot   nomlanishida   qanday   bо‘lsa,
shu   holatda   saqlab   qolingan.   Ammo   izohlarda   “Temur”   deb   yozilishi   tо‘g‘ri   deb
topildi.   Matbaa   shaklidagi   nashrlarda   (bu   hol   kо‘proq   jamoaviy   monografiyalarda
uchraydi)   muallif   ismi-sharifi   kо‘rsatilmagan   maqolalar   bevosita   sarlavhasi   alifbo
tartibida berilgan.
Temuriylar   tarixi   davlat   muzeyida   amalga   oshirilayotgan   ko‘p   parametrli
tadqiqotlar   davomlidir.   Zero   yildan   -   yilga   yangi   adabiyotlar,   tadqiqotlar   qо‘shilib
boraveradi.   Bu   hol   о‘z-о‘zidan   kelgusida   bibliografiyaning   davomli   nashrlarining
yaratilishiga   zamin   bо‘lib   qoladi.   Darvoqe,ilmiy   guruhimiz   tomonidan   amalga 63oshirish  rejalashtirilgan  “AmirTemur  bibliografiyasi.  Ikkinchi   kitob”  ishida  davom
ettiriladi. Zero, ikkinchi nashrda Sharq va Yevropa xalqlari tillarida yozilgan ilmiy
adabiyotlardan keng tarzda foydalaniladi.
Xullas,   umid   kilamizki,   ushbu   bibliografik   kо‘rsatkich   milliy   tarix   fanimiz
uchun   dolzarb   hisoblanib,   Buyuk   Amir   Temurning   ibratli   hayoti   va   davlatdorlik
faoliyatini   о‘rganishda   qulaylik   yaratib,   tadqiqotlarni   yо‘naltirishda   amaliy
ahamiyat   kasb   etadi.   Shuningdek,   ilmiy   izlanish   olib   boruvchilar   uchun   zaruriy
adabiyotlar topishda yо‘llanma vazifasini bajaradi hamda muammo bо‘yicha amalga
oshiriladigan ilmiy izlanishlar yо‘nalishlarini belgilab beradi.
3.2   Amir   Temur   va   temuriylar   davrini   o‘rganish   bo‘yicha   Germaniya 64O‘zbekiston hamkorligi
1996   yil   boshlarida   chet   el   tadqiqotchilarining   Parijda   e’lon   qilingan   Amir
Temur   va   temuriylar   haqidagi   tadqiqotlari   bibliografiyasi   ro‘yxatiga   450   dan   ortiq
asar (68) kiritilgan edi. O‘shandan buyon o‘tgan vaqt mobaynida yana 50 dan ziyod
tadqiqot   mavjudligianiqlandi.   Bu   tadqiqotlar   doirasiga   nemis   tarixchi   olimlarining
ham xizmatlari beqiyosdir.
Ular   33   mamlakatda   —   Angliya,   Avstriya,   Argentina,   AQSH,   Belgiya,
Vengriya,   Germaniya ,   Ispaniya,   Kanada,   Livan,   Malayziya,   Misr,   Portugaliya,
Ruminiya, Suriya, Tayvan, Turkiya, Fransiya, Xitoy, CHexiya, Eron, YAponiya va
Hindistonda,   Shuningdek   Armaniston,   Gurjiston,   Ozarbayjon,   Rossiya,   Tojikiston,
Turkmaniston, Ukraina, Qirg‘izistonda chop etilgan.
Amir   Temur   va   Temuriylar   to‘g‘risida   e’lon   qilingan   ilmiy   ishlarni   o‘z
xususiyati va tarixiy mazmuniga qarab quyidagi guruhlarga ajratish mumkin:
 Arab,   fors,   turkiy   tillardagi,   Kavkazorti   xalqlari   tillaridagi,   Evropa
tillaridagi yozma manbalar.
 Amir   Temurning   bir   qator   Evropa   davlatlari   (Angliya,
Ispaniya,   Germaniya)   boshliqlariga   yo‘llagan   maktublari   va   ularga   kelgan
javobnomalari.
 CHop etilgan numizmatikmanbalar.
 Nashr qilingan epigrafikmanbalar.
 Umumlashma tarzdagi ilmiytadqiqotlar.
 Ayrim yirik muammolarga bag‘ishlangan ilmiytadqiqotlar.
 Alohida masalalar bo‘yichatadqiqotlar.
 Ilmiy-ommabop nashrlar.
Lyusen   Keren   va   Frederik   Bressandlar   faoliyati   tufayli   Parijda   dunyoda
yagona   maxsus   ‘Temuriylar’   jurnali   nashr   etil-   mokda.   Hozircha   uning   15   tadan
ortoq soni bosmadan chikdi.
Aytish   kerakki,   Temuriyzodalar   haqida   ham   izlanishlar   olib   borilmoqda,
bugungi   kunda   “Boburnoma”   dunyoning   o‘ttizga   yaqin   tiliga   tarjima   qilingan. 65“Boburnoma”   nemis   tiliga   birinchi   marta   Yulius   Klaprat   tomonidan   1810-yilda,
Kayzer Amadeus tomonidan 1828-yilda tarjima qilingan bo‘lib, ular ingliz tili orqali
o‘girilgan.   Nemis   tilidagi   keyingi   ancha   ma’lum   tarjima   1990-yilda   Volfgang
Shtammler   tomonidan   amalga   oshirilgan   bo‘lib,   tarjimon   “Boburnoma”ni   fransuz
tili orqali o‘girgan.
Germaniyaning   Pforshaym   shahrida   faoliyat   ko‘rsatayotgan   tarixchi   olim   va
tarjimon Xelmut Dalov esa “Boburnoma”ni o‘zbek tilidan o‘girgan bo‘lib, u Hamid
Sulaymon   tayyorlagan   1970-yilgi   nashrdan   foydalangan.   Kitob   Berlin   shahridagi
“ProBusiness”   matbaa   kompaniyasi   tomonidan   chop   etilgan   bo‘lib,   unga   nemis
tarixchisi Manuella Daho muharrirlik qilgan. Nashrga Bobur davriga oid 15 ta rangli
miniatyura suratlari hamda o‘sha davrga oid strategik ahamiyatga ega bo‘lgan 3 ta
xarita ham kiritilgan 
Mırzo   Ulug‘bek   izlanishlari   yevropada   juda   qadrlanadi.   Uning   astranomik
ishlari bir necha bor Yevropa tillariga tarjima qolingan .  Germaniyalik astronom va
oy xaritasi  muallifi  Iogan Genrix fon Medler  Mirzo Ulug‘bek sharafiga 1830-yilgi
oydagi kraterlarga Ulug‘bek nomini kiritishni tatbiq etilgan.
Xullas,   Amir   Temur   tarixnavisligi   bosib   o‘tgan   yo‘lga   fikran   nazar   tashlab,
Shuni   qayd   etish   mumkinki,   jaxon   tarix   adabiyotida   zamonlar   o‘tishi   bilan   Amir
Temur   shaxsini   biryoqlama,   tor   va   bir   xil   tarzda   talqin   etishdan   iborat   dastlabki
ko‘nikmalardan   uni   chuqur,   keng   va   har-   yoqlama   idrok   etishga   asta-sekin   o‘tish
tadriji   sodir   bo‘ldi.   ‘Temur   —   atoqli   (buyuk,   shavkatli,   iste’dodli   va   xokazo)
istilochi   sarkarda’   degan   birgina   ibora,   birgina   tavsif   bilan   cheklanish   noto‘g‘ri
ekanligi   tobora   ravshanlanib   bordi.   Yangi   zamonning   boshqa   ko‘pgina   tarixchilari
kabi   Gibson,   Shlosser,   Veber   ham   (manbalardagi   ma’lumotlarga   ergashib)   Amir
Temur zamonidagi harbiy yurishlar shiddatli bo‘lganini qayd etdilar.
XIX   asrning   birinchi   yarmida   Peterburgda   xizmat   qilgan   sharqshunos   olim
M.Shard   Amir   Temurning   1391   yildagi   To‘xtamishga   qarshi   yurishini   batafsil
yorituvchi   katta   asar   tayyorlab,   nashr   qildi.   SHarmua   o‘sha   paytda   Nizomiddin 66Shomiyning   Fransiyada   hali   ma’lum   bo‘lmagan   kitobidan   tashqari,   shu   masalaga
oid   bir   qancha   manbalarga   tayandi.   SHarmua   bu   asarlarni   fransuz   tiliga   tarjima
qildi. SHarmuaning kitobi 1391 yilgi yurish tarixini o‘rganish uchun hozir ham o‘z
ahamiyatini yo‘qotgani yo‘q.
“Temur tuzuklari”, “Tuzukoti Temuriy”, “Malfuzoti Temuriy” yoki “Voqeoti
Temuriy”   nomlari   bilan   atalgan   asar   Amir   Temurning   yetti   yoshligidan   boshlab
hayot yo‘li haqida hikoya qiladi.
“Temur tuzuklari” muhim tarixiy manba bo‘lib, unda Amir Temur davlatining
tuzilishi va boshqarish xususiyatlari bayon etilgan. Asar dastlab turkiy-o‘zbek tilida
bitilgan.   Uning   bir   qo‘lyozmasi   Yaman   mamlakati   oliy   hukmdori   Ja’far   podshoh
kutubxonasida saqlangan.
O‘zbekistonda   Amir   Temur   tarixini   o‘rganish   sho‘rolar   davrining   so‘nggi,
‘oshkoralik’   yillarida   boshlandi.   Ayniqsa,   mustaqillik   yillarida   Amir   Temur,
Ulug‘bek   yubileylari   munosabati   bilan   A.O‘rinboev,   A.Ahmedov,   B.Ahmedov,
T.Fayziev,   O.Bo‘riev   va   boshqalar   Amir   Temur   tarixiga   oid   yozma   manbalarni
o‘zbek   tiliga   tarjima   qilishdi   va   qator   ilmiy   tadqiqotlar   hamda   ommabop   asarlar
e’lon qilishdi.
Amir   Temur   tarixnavisligi   bosib   o‘tgan   yo‘lga   fikran   nazar   tashlab,   Shuni
qayd  qilish  mumkinki,  jahon  tarix  adabiyotida  zamonlar   o‘tishi   bilan   Amir  Temur
shaxsini   bir   yoqlama,   tor   va   bir   xil   tarzda   talqin   etishdan   iborat   dastlabki
ko‘nikmalardan   uni   chuqur,   keng   va   har   yoqlama   idrok   etishga   asta-sekin   o‘tish
tadriji   sodir   bo‘lmoqda.   Zero,   Amir   Temur   yuksak   iqtidorli,   tabiatan   donishmand,
buyuk   davlat   arbobi,   bashoratli   va   irodali   siyosatchi,   Markaziy   Osiyoda
markazlashgan kuchli davlatning tashkilotchisi, hukmdori va bunyodkori  sifatlarini
o‘z   qiyofasida   mujassamlashtirgan   shaxs   sifatida   jahon   tarixidan   munosib
o‘rinolgan.
Amir   Temur   kabi   ulug‘   zot   shaxsi   bilan   bog‘liq   afsona,   rivoyat   va
hikoyatlarda   uning   ‘xalq   nazaridagi   suyukli   qahramon   va   adolatli   podshoh’
bo‘lganligi,   voqealar   tavsifida   haqiqat   va   afsonaviylikning   chambarchas   bog‘lanib 67ketishi,   xalqimizning   avvalgi   azim   qurilishlarini   Amir   Temur   nomi   bilan   bog‘lab
kelayotganligi   xalqimizning   Sohibqiron   haqidagi   xotirasi   boqiy   ekanidan   dalolat
beradi.  Germaniyaning Pforshaym shahrida faoliyat ko‘rsatayotgan tarixchi olim va
tarjimon Xelmut Dalov esa “Boburnoma”ni o‘zbek tilidan o‘girgan bo‘lib, u Hamid
Sulaymon   tayyorlagan   1970 - yilgi   nashrdan   foydalangan.   Kitob   Berlin   shahridagi
“ProBusiness”   matbaa   kompaniyasi   tomonidan   chop   etilgan   bo‘lib,   unga   nemis
tarixchisi   Manuella   Daho   muharrirlik   qilgan.   Nashrga   Bobur   davriga   oid   15   ta
rangli miniatyura suratlari hamda o‘sha davrga oid strategik ahamiyatga ega bo‘lgan
3   ta   xarita   ham   kiritilgan.     Bobir   haqida   Dalov   n emis   kitobxonlariga   Bobur   va
boburiylarni   tanishtirar   ekan,   uning   ota   tomonidan   temuriylar   sulolasiga
mansubligini aytadi.
Xullas,   Amir   Temur   davri   tarixnavisligi   qudratli   hukmdorning,   jahon
taraqqiyotiga   qo‘shgan   munosib   hissasi   to‘g‘risida   muayyan   xulosa   chiqarish
imkonini beradi. 68XULOSA.
Mazkur   bitiruv   malakaviy   ishda   Amir   Temur   va   Temuriylar   hayoti,
faoliyatiga   oid   nemis   tarixchilari   amalga   oshirilgan   ilmiy   tadqiqotlar,   yozma
manbalar nashrlari, tarjimalari tarixshunoslik nuqtai nazaridan tadqiq va tahlil etildi.
Ta’kidlash  joizki, Germaniya  va  O‘zbekistonda,   Amir   Temur  saltanati  tarixiga  oid
yozma   manbalarning   bir   qismi   ilmiy   muomalaga   kiritilgan   bo‘lsada   salmoqli
tadqiqotlar amalga oshirilmagan.
Nemis   tarixshunosligida   amalga   oshirilgan   Temuriylar   xaqidagi   ishlarning
ko‘pchiligi   afsuski,   to‘g‘ridan   to‘g‘ri   emas,   ikkinchi   bosqich   izlanishlari
hisoblanadi.   Rus   yoki   boshqa   yevropa   olimlarining   ishlarini   taxlil   qilish   ko‘proq
kuzatiladi. To‘g‘ri Klavixo va boshqa elchilar rasman temuriylar xokimiyati, axolisi,
madaniyati  yuzasidan  katta xajmli  malumotlar  berib o‘tgan. Uning ustiga Yevropa
xukmdorlari   bilan   olib   borgan   yozishmalari   ham   saqlangan.   Ammo   bularning
xammasi   bir   tomonlama.   Ulardan   biri   bo‘lmasada   Amir   Temur   va   uning   vorislari
xaqida ajoyib malimotlar beradigan Shiltberger oddiy askar, asir-xizmatkor, sayyox.
Uning   malumotilarida   kamchiliklar   ko‘p   bo‘lsada,   uning   malumotlari   ancha
salmoqli xisoblanadi.
Afsuski   Yevropada   o‘rta   asrlarda   Amir   Temur   haqida   afsona   va
rivoyatlargina     muxokamada   bo‘lgan,   shu   sababli   ham   XVIII   asrgacha   yaratilgan
asarlaning   deyarli   barchasi   pyessa   va   hikoya   shaklida   bo‘lgan.   Keyingi   avlod
vakillari   tomonidan   ilmiy   izlanishlar   olib   borilishi   Nemis   tarixshunosligida   katta
baxolanadi xususan bizda ham. 
Bir   paytda   O‘zbek   olimlari   ham   ma’lum   ishlar   amalga   oshirgan.   Xususan,
B.V.   Lunin,   I.M.   Mo‘minov,   A.O‘rinboyev,   R.   Mukminova,   D.   Yusupova,   P.
Zohidov, N. Norqulov, O‘. Alimov kabi olimlarning Amir   Temur saltanati   tarixini
yoritishda,   temurshunoslik   sohasida   amalga   oshirilgan   ishlarni   rivojlanishida
manbaviy asos bo‘lib xizmat qildi, deb aytish mumkin. Zero, aynan ular mustaqillik
yillarida chop etilgan yirik fundamental nashrlarda Amir Temur hayoti va faoliyati 69tarixini mukammal yoritishdagi xizmatlarini etirof etish zarur.
Mustaqillik yillari  tarixshunosligida Amir  Temurning davlatchilik faoliyatini
dolzarb   mavzu   darajasiga   olib   chiqishda,   birinchi   navbatda   O‘zbekistonning
birinchi   Prezidenti   I.A.   Karimovning   asarlari,   nutq   va   ma’ruzalari   muhim
ahamiyatga   ega   bo‘ldi.   Zero,   ular   Amir   Temur   hayoti   va   faoliyatini   yoritishda
uslubiy   asos   bo‘lib   xizmat   qildi   va   mavzuni   yangi   mazmunda   o’rganishga   imkon
yaratdi.   1996   yili   Sohibqiron   tavalludining   660   yilligining   xalqaro   miqyosda
nishonlanishi   esa   yangi   tadqiqotlar   uchun   keng   imkoniyatlarni   yaratdi.   Hozirda
Amir Temur tarixini har tomonlama o‘rganish va tadqiq qilish borasidagi tarixchilar
oldiga qo‘yilgan vazifalarning hal etilib borayotganini ko‘rsatishimiz mumkin.
Mazkur   yillarda   olib   borilgan   tadqiqotlarni   tarixshunoslik   nuqtai   nazardan
tizimlashtirilganda asosiy yirik yo‘nalish:
 Amir   Temur   hayoti   va   faoliyatiga   oid   manbalarni   ilmiy
muomalaga  kiritilganligi;
 Sohibqironning     markazlashgan   davlat   qurish   borasidagi   faoliyati
tarixi;
 Amir   Temurning   bunyodkorlik   faoliyati   tarixiga   oid   ekanligi
aniqlandi.   Ularning   tahlili   asosida   tadqiqotlarda   Amir   Temur   saltanatini
boshqarishda,
davlatchilik   tarixida   o‘ziga   xos   an’anaviy   uslub   yaratilgani,   madaniyat   va
san’at   masalalarining   yoritilishida   o‘ziga   xos   yangicha   yondashuvlar   mavjudligi
aniqlandi.
Bu yillarda Temuriylar tarixiga oid ko‘pgina manbalarning ilmiy muomalaga
kiritilishi temurshunoslikning rivojiga hissa qo‘shdi. Olimlarning xizmati natijasida
asosiy   yozma   manbalarning   tarjimalari   ilmiy   izohlar   bilan   bosib   chiqarildi   va
temurshunoslik   sohasida   yangi   tadqiqotlar   amalga   oshirilib   fanga   salmoqli
o‘zgarishlar olib kirildi.
Aytish   joiz,   yozma   manbalarning   tarjimalari   dastlab   maqolalarda,   ulardan 70lavhalar to‘plamlarda, keyinroq risola va alohida nashr shaklida e’lon qilindi.
Mustaqillik yillarida Amir Temur shaxsiga nisbatan adolatning qaror topishini
tarixni   haqqoniy   o‘rganishdagi   yutuq   sifatida   aytishimiz   mumkin.   Amir   Temur
hayoti va faoliyatining tarixchi olimlar tomonidan o‘rganilishi va amalga oshirilgan
tadqiqotlar   yangi,   avvalgiga   nisbatan   yuqori   bosqichga   ko’tarilganini   k’rsatadi.
Ularda harbiy yurishlardan ko‘zlangan asosiy maqsad sovet  tarixshunosligida qayd
etilganidek,   “talonchilik”   va   “bosqinchilik”   emas,   balki   ezgu   niyat,   ya’ni   Buyuk
ipak   yo‘lini,   kommunikatsiyani   tiklash,   bu   orqali   esa   savdo−sotiq,   ilm−fan
taraqqiyotini   rivojlantirish   uchun   say−harakatlar   qilgani,   bunyodkorlik   ishlarini
keng masshtabda olib borgani isbotlab berildi.
Mustaqillik   davri   tarixshunosligining   yutuqli   jihatlaridan   yana   biri,
tadqiqotlarda Amir Temur saltanatining xalqaro munosabatlari tarixi va diplomatiya
munosabatlari   tarixining   eng   yorqin   sahifasi   bo‘lgani,   bunda   diplomatiya
etiketlariga qat’iy amal qilingani, Sohibqironning mazkur sohadagi mahorati yuqori
baholanganligidir.   Tadqiqotlarda   Amir   Temurning   jahon   tarixidagi   xizmatlaridan
biri sifatida dunyo xaritasiga siyosiy, geografik o‘zgarishlar  kiritib, yagona siyosiy
va iqtisodiy hudud yuzaga keltirgani  va diplomatik munosabatlarni  rivojlantirishga
katta ahamiyat bergani alohida ta’kidlangan. Xususan, Xorazm, Mo‘g‘uliston, Oltin
O‘rda   Misr,   Turkiya,   Xitoy,   Yevropa   davlatlari   bilan   olib   borilgan   diplomatik
munosabatlardan   ko‘zlangan   asosiy   maqsad   savdo−sotiqni   rivojlantirish   ekanligi
e’tirof etilgan.
Keng ko‘lamda amalga oshirilgan tadqiqotlar  Amir  Temurning tarixiy shaxs
sifatida   jahon   tarixi   va   madaniyatida   tutgan   o‘rnini   aniqlashga   imkon   yaratdi   va
bunda o‘zbek olimlari bilan bir qatorda jahon temurshunoslarining ilmiy hamkorligi
ham  kuzatiladi.
Yuqоridаgi   хulоsаlаrdаn   kеlib   chiqib,   quydаgilаrni   tаvsiya   etish   mumkin:
– Tеmuriylar   dаvrigа   оid   yozmа   mаnbаlаrni   o‘zbеk   tiligа   to‘lа   ilmiy
izоhli tаrjimаlаrini аmаlgа оshirib bоrish mаqsаdgа muvоfiq. Zоtаn ulаr Sоhibqirоn 71hаyoti   vа   dаvlаtchilik   fаоliyatini   chuqurrоq   o’rgаnishdа   yangi   tаdqiqоtlаrgа
mаnbаviy   аsоs   bo’lаdi,   shu   bilаn   birgа   mаzkur   mаvzudаgi   аyrim   bаhs-munоzаrаli
muаmmоlаr   hаm   o‘z   ilmiy   yеchimini   tоpаdi.   Shuningdеk,   mаnbаshunоslik
sоhаsidаgi  ilmiy  izlаnishlаr  dаvоm   ettirilib,   yozmа   mаnbаlаrning   tаnqidiy,   qiyosiy
tаhliligа   bаg’ishlаngаn mахsus tаdqiqоtlаrni аmаlgа оshirish zаrur.
– Mоvаrоunnаhrning   1340   −   1350   yllаr   siyosiy-ijtimоiy   tаriхi
tаdqiqоtlаrdа ахbоrоt shаklidа qisqа yoritilgаn. Vаhоlаnki, bu dаvr kеyingi kеchgаn
siyosiy   vоqеаlаrning   ibtidоsi   sаnаlаdi   vа   uni   kеngrоq   yoritish   lоzim.   1360-
1370   yillаr   vоqеаlаrigа   bаhо   bеrishdа   аksаriyat   tаriхchilаr   bir   yoki   ikki   mаnbа
bilаn   chеklаnilgаn   vа   hоzirdа   Аmir   Tеmur   sаltаnаti   tаriхi   to’g’risidаgi   tаriхiy
аsаrlаr yoki ulаrdаn pаrchаlаr   o’zbеk   tiligа   o’girilgаnini   hisоbgа   оlgаn   hоldа,   ulаrni
tаdqiqоtlаrgа   kеngrоq jаlb qilish kеrаk.
Аmir   Tеmur   sаltаnаtining   siyosiy   tаriхi,   ijtimоiy−iqtisоdiy   vа
mаdаniy   hаyotgа   оid   muаmmоlаrni   yoritishgа   yangi   tаriхiy   hujjаtlаrni   jаlb   etish,
mахsus ilmiy tаdqiqоt sifаtidа kеngrоq o’rgаnish lоzim;
Аmir   Tеmur   sаltаnаti   tаriхigа   оid   mukаmmаl   bibliоgrаfik   nаshrlаrni
tаyyorlаsh vа chоp etishgа e’tibоr qаrаtish mаqsаdgа muvоfiq. 72FOYDALANILGAN   MANBA   VA   ADABIYOTLAR   RO‘YXATI
I. Rahbariy adabiyotlar
1.1. Shavkat Mirziyoyevning O‘zbekiston ijodkor ziyolilari vakillari bilan uchrashuvdagi
ma’ruzasidan // Xalq so‘zi 2017-yil 4-avgust
1.2. Shavkat Mirziyoyev 
Тoшкент -2021 
1.3. Кaримoв И.A.Тoшкентдa Aмир Темур xaйкaлини oчилишигa
бaғишлaнгaн   тaнтaнaдa   сўзлaнгaн   нутқ   //   Кaримoв   И.A.   Еҳтирoм.   1993   йил   31
aвгуст   //   Ўзбекистoн:   Миллий   истиқлoл,   иқтисoд,   сие?сaт,   мaфкурa.–Т.:
Ўзбекистoн, 1996. Жилд II.
1.4. Кaримoв   И.A.   Aмир   Темур   −   фaxримиз,   ғуруримиз   (Aмир   Темур
тaвaллудининг   660   йиллигигa   бaғишлaнгaн   xaлқaрo   илмий   кoнференсиядaги
мaърузa. 1996 йил 24 oктaбр) // Xaлқ сўзи. 1996, 25 oктaбр.
1.5. Кaримoв
1.6. Кaримoв
II. O‘zbekiston   Respublikasi   Rasmiy   hujjatlari
2.1. “Aмир Темур тaвaллудининг 660 йиллигини нишoнлaш тўғрисидa”ги
Ўзбекистoн   Республикaси   Вaзирлaр   Мaҳкaмaсининг   қaрoри. 1994   йил   29   декaбр
//   Xaлқ   сўзи.   1994,   30   декaбр.
2.2. Ўзбекистoн Республикaси Президентининг “1996 йилни Aмир Темур
йили   деб   эълoн   қилиш   тўғрисидa”ги   Фaрмoни.   Т.:   1995   йил   26   декaбр   //   Xaлқ
сўзи. 1995, 27 декaбр.
2.3. Ўзбекистoн Республикaси Вaзирлaр Мaҳкaмaсининг “Ўзбекистoн
Фaнлaр   Aкaдемияси   Тaриx   институти   фaoлиятини   тaкoмиллaштириш
тўғрисидa”ги қaрoри. Тoшкент. 1998 йил 27 ийул // Xaлқ сўзи. 1998, 28 июлъ.
III. Manbalar 733.1. Reisen von Johaunes Schiltberger aus MünChen in Eoropa Asia und Afrika
von1394 bis1427.Karl Fridrich Raumen. MünChen. 1859
3.2. Иоганн   Шильтбергер.   Путешествие   по   Европе,   Азии   и   Африке   с   1394
года по 1427 год. Академика З.М.Буниятова. “Элм” – Баку:1984
3.3. Тильман   Нагель   “ТИМУР   ЗАВОЕВАТЕЛЬ   И   ИСЛАМСКИЙ   МИР
ПОЗДНЕГО СРЕДНЕВЕКОВЬЯ” Ростов на Дону ‘Феникс’ 1997 год
3.4. ТАМЕРЛАН. ЭПОХА, ЛИЧНОСТЬ, ДЕЯНИЯ. Москва ‘ГУРАШ’ 1992.
345 359
3.5. Рихард   Хенниг.   Том   III.   Приключения   Ганса   Шильтбергера   во   время
путешествий по Востоку в качестве раба (1394—1427 гг.)
3.6. Шлоссер Фридрих Кристоф. Всемирная история /Русский перевод под. ред. В.А.
Зайцева. Том (1) 3 . Москва:   1967 -1970 . 483- 487
3.7. Aмир   Темур   aждoдлaри   (Шaрaфиддин   Aли   Яздийнинг   “Зaфaрнoмa”   aсaридaн
термa-тaржимa)   /   Фoрс   тилидaн   тaржимa,   кириш   сўз   вa   изoҳлaр   муaллифи   O.
Бўрийев. – Т.: Қoмус, 1992.
3.8. Aмир Темур Кўрaгoн. Зaфaр йўли. Тaржимaи ҳoл / Нaшргa тaйе?рлoвчи,
тaржимoн, сўз бoши вa изoҳлaр муaллифи Aшрaф Aҳмaд. –Т.: Нур, 1992.−112 б.
3.9. Aмир Темур Кўрaгoн. Тузуки Темурий / Тaбдил вa нaшргa
тaй	
е?рлoвчилaр:   Ҳ.Бoбoбекoв,   Ҳ.Бoбoйев,   A.Қурoнбекoвлaр.   –   Т.:   Мaxпирaт
нoмидaги   Ўртa   Oси	
е? xaлқлaри институти. 1999.
3.10. Aмир Темур Кўрaгoн. Зaфaрнoмa / Сўзбoши, тaбдил муaллифлaри
Ҳ.Бoбoбекoв,   Ҳ.   Бoбoйев,   A.   Қурoнбекoв.   –   Т.:   Мaxфирaт   нoмидaги   Ўртa   Оси	
е?
xaлқлaри институти, 2000.
3.11. Aмир Темур Кўрaгoн. Темур қиссaси / Бoбoбекoв Ҳ., Бoбoйев
Ҳ.,Қурoнбекoв A., Бoбoкaлoнoв З., Мирзaйев Т. – Т.: Фaн, 2004.
3.12. Вaмбери X. Буxoрo 	
е?ҳуд Мoвaрoуннaҳр тaриxи. Китoбдaн пaрчaлaр /
Тўплaди С. Aҳмaд. – Т.: Адаби	
е?т вa сaнъaт, 1990. 743.13. Мирзo Улуғбек. Тўрт улус тaриxи / Б. Aҳмедoвнинг кириш сўзи,
изoҳлaри вa тaҳрири oстидa. Фoрс тилидaн Б. Aҳмедoв, Н. Нoрқулoв, М. Ҳaсaний
тaржимaси. – Т.: Чўлпoн, 1994.
3.14. Низoмиддин Шoмий. Зaфaрнoмa / Фoрс тилидaн ўгирувчи Юнусxoн
Ҳaкимжoнoв.   Тaржимaни   қaйтa   ишлaб   нaшргa   тайе?рловчи   вa   мaсъул   муҳaррир
A.   Ўринбoйев.   Изoҳлaр   вa   луғaтлaрни   тузувчи   Ҳ.   Кaрoмaтoв   (геoгрaфик
нoмлaр изoҳи O. Бўриевники). Ҳoфизи Aбрунинг “Зaфaрнoмa”гa 	
е?зган “Зaйл”и −
(“Илoвa”)ни   фoрсийдaн   ўгирувчи   вa   изoҳлaрни   тузувчи   O.   Бўриев.   –   Т.:
Ўзбекистoн, 1996.
3.15. Темур тузуклaри / Фoрсчaдaн A. Сoғуний вa Ҳ. Кaрoмaтoв тaржимaси.
Сўз бoши вa мaсъул муҳaррир Муҳaммaд Aли. – Т.: Шaрқ, 2005.
IV. Kitob   va   monografiyalar
4.1. Aмир Темур вa Улуғбек зaмoндoшлaри xoтирaсидa / Б. Aҳмедoв,
У.Увaтoв,   Ғ.   Кaримoв,   A.   Зи	
е?йев,   Д.   Юсупoвa,   O.   Жaлилoв,   A.   Ҳaбибуллaйев,
М.Ҳaсaнoв.  –  Т.: Ўқитувчи, 1996.
4.2. Aмир Темур жaҳoн тaриxидa. / Муҳaррирлaр: Ҳ. Нурмуҳaмедoв вa
бoшқ. − Пaриж−Т.: Шaрқ, 1996.
4.3. Aмир Темур жaҳoн тaриxидa / Мaсъул муҳaррир Ҳ. Кaрoмaтoв. Илмий
муҳaррир   O.   Бўрийев.   Тўлдирилгaн   вa   қaйтa   ишлaнгaн   иккинчи   нaшри.   –   Т.:
Шaрқ, 2001.
4.4. Aмир Темур библиoгрaфияси / Б. Aҳмедoв, Б. Қoсимoв, И. Ниязoв,
Б.Бaннoпoв,   М.   Зикруллaйев,   Я.   Муҳaммедoв.   Мaркaзий   Оси	
е?ни   тaдқиқ   қилиш
Фрaнсуз Институти. – Т.: 2003.
4.5. Aҳмедoв Б.A. Ўзбекистoн xaлқлaри тaриxи мaнбaлaри (Қaдимги зaмoн
вa ўртa aсрлaр). – Т.: Ўқитувчи, 1991.
4.6. Aҳмедoв
4.7. Aҳмедoв Б.A. Aмир Темур. Тaриxий рoмaн. – Т.: Xaлқ мерoси 75нашрие?ти,  1995.
4.8. Aҳмедoв
4.9. Aҳмедoв   Б.A.   Сoҳибқирoн   Темур   (ҳа	
е?ти   вa   ижтимoий   −   си	е?сий
фаолияти).
– Т.:   Aбдуллa
4.10. Aҳмедoв
4.11. Aҳмедoв   Б.A.   Aмир   Темур   дaрслaри   (Умумий   ўртa   тaълим
мaктaблaри, лицей вa кoллеж ўқувчилaри учун қўллaнмa). – Т.: Шaрқ, 2000.
4.12. Aҳмедoв   Б.A.   Ўзбекистoн   тaриxи   мaнбaлaри   (Қaдимги   зaмoн   вa
ўртa aсрлaр). – Т.: Ўқитувчи, 2001.
4.13. Aҳмедoв Б.A. Ўзбекистoннинг aтoқли тaриxшунoс oлимлaри
(биo-  библиoгрaфик мaълумoтнoмa). – Т.: Чўлпoн, 2003.
4.14. Aшрaфий
миниaтюрaси. – Т.: Адаби	
е?т вa сaнъaт нашри	е?ти, 1996.
4.15. Бoбoйев   Ҳ.Б.   Aмир   Темур   вa   темурийлaр   сaлтaнaти.   –   Т.:   Кaмaлaк,
1996.
4.16. Бўрийев   O.   Темурийлaр   дaври   е
?зма   мaнбaлaридa   Мaркaзий   Оси	е?
(Тaриxий- геoгрaфик лaвҳaлaр). – Т.: Ўзбекистoн, 1996.
4.17. Бўрийев  
4.18. Дaдaбoйев
4.19. Зийoйев Ҳ. Oлимнинг илмий жaсoрaти // Буюк Aмир Темур сaлтaнaти
вa   унинг тaқдири. – Т.: 2008.
4.20. Зийo   Aзaмaт.   Ўзбек   дaвлaтчилиги   тaриxи   (энг   қaдимги   дaврдaн
Рoссия бoсқинигa қaдaр). – Т.: Шaрқ, 2000.
4.21. Ивaнин М.И. Икки буюк сaркaрдa: Чингизxoн вa Aмир
Темур /  A.Мaҳкaмoв тaржимaси. – Т.: Фaн, 1994.
4.22. Иcoқoвa   М.   Кoстетский   В.A.   Ўзбекистoн   xaлқлaри   тaриxи.   8-9
синф дaрслиги.   Т.: Ўқитувчи, 1995. 764.23. Кaримoв
4.24. Лунин   Б.В.   Aмир   Темур   вa   унинг   дaвригa   oид   мaнбaлaр   /   Темур   вa
Улуғбек дaври тaриxи / Бoш муҳaррир A. Aсқaрoв. Мaсъул муҳaррир   O.Oдилxoн.
– Т.: Қoмуслaр Бoш тaҳририяти, 1996.
4.25. Мукминoвa Р.Г. Темур вa Улуғбек дaвридa ижтимoий-иқтисoдий
ҳае?т // Темур вa Улуғбек дaври тaриxи. – Т.: Қoмуслaр Бoш тaҳририйaти, 1996.
4.26. Муҳaммaджoнoв A. Темур вa темурийлaр сaлтaнaти. Тaриxий oчерк.
Тузaтилгaн   вa   тўлдирилгaн   иккинчи   нaшр.   –Т.:   Қoмуслaр   Бoш   тaҳририяти,   1996.
4.27. Муҳaммaд Aли. Сaрбaдoрлaр. Тaриxий рoмaн. − Тoшкент: Ғ.Ғулoм
нoмидaги Нaшри	
е?т-мaтбaa бирлaшмaси, 1992. 1-китoб.   (2-китoб.)
4.28. Мўминoв И. Aмир Темурнинг Ўртa Оси	
е? тaриxидa тутгaн ўрни вa рoли
е	
?зма мaнбaлaр мaълумoтлaр aсoсидa. – Т.: 1968.
4.29. Мўминoв И.М. Aмир Темурнинг Ўртa Оси	
е?дa тутгaн ўрни вa рoли.
Иккинчи нaшр. – Т.: Фaн, 1993.
4.30. Нoрқулoв Н. Темурийлaр дaври мaдaнияти тaриxидaн лaвҳaлaр. −
Ургaнч: Xoрaзм, 1996.
4.31. Пугaченкoвa Г.A. Темур вa Улуғбек дaвридa ижтимoий-иқтисoдий
ҳа	
е?т / Темур вa Улуғбек дaври тaриxи.−Т.: Қoмуслaр Бoш тaҳририйaти, 1996.– Б.
4.32. Сaидқулoв   Т.   Ўртa   Оси	
е?  xaлқлaри   тaриxининг   тaриxшунoслигидaн
лaвҳaлaр. – Т.: Ўқитувчи, 1993.
4.33. Темур вa Улуғбек дaври тaриxи / Бoш муҳaррир A. Aсқaрoв. Мaсъул
муҳaррир O. Oдилxoн. – Т.: Қoмуслaр Бoш тaҳририйaти, 1996.
4.34. Тўxтийев   И.   Темур   вa   темурийлaр   сулoлaсининг   тaнгaлaри.   –   Т.:   Фaн,
1992.
4.35. Увaтoв.У.
4.36. Ўзбекистoн   дaвлaтчилиги   тaриxи   oчерклaри   /   Мaсъул   муҳaррирлaр:
Д.A. Aлимoвa., Е.В. Ртвелaдзе. – Т.: Шaрқ, 2001.
4.37. Ўлжaйевa Ш.М. Aмир Темур вa темурийлaр дaвридa 77миллий  дaвлaтчиликнинг ривoжлaниши. – Т.: Фaн, 2005.
4.38. Ўрoлoв   A.,   Ҳoжиxoнoв   М.   Темурийлaр   мaънaвияти   вa   мaдaният.
−  Сaмaрқaнд: Суғди	е?нa, 1996.
4.39. Фaйзийев
4.40. Фaйзийев Т. Темурий мaликaлaр. – Т.: Ғaфур Ғулoм нoмидaги Адаби	
е?т
вa сaнъaт нашри	
е?ти, 1994.
4.41. Ҳaбибуллaйев A. Aмир Темур вa Ибн Xaлдун. – Т.: Ўзбекистoн
е	
?зувчилaр уюшмaси Адаби	е?т нашри	е?ти, 2004.
4.42. Xoлбекoв М. Aмир Темурнинг
− Сaмaрқaнд: Мерoс, 1996.
4.43. Юсупoвa Д. Aмир Темур жaҳoн тaриxидa / Мaсъул муҳaррир
Кaрoмaтoв.   Илмий   муҳaррир   O.   Бўрийев.   Тўлдирилгaн   вa   қaйтa   ишлaнгaн
иккинчи нaшри. – Т.: Шaрқ, 2001.
V. Ilmiy   to‘plamlar
5.1. Aҳмедoв   A.   Aмир   Темур   ҳaқидa   ҳaқиқaт   //   Сoмoн   йўли.   –   Т.:   Кaмaлaк,
1992.
5.2. Aмир   Темур   вa   Улуғбек   зaмoндoшлaри   xoтирaсидa.   –   Т.:   Ўқитувчи,
1996.
5.3. Темурийлaр бун	
е?дкoрлиги дaвр мaнбaлaридa / Тaҳрир
ҳaйъaти:  М.Xaйруллaйев, A.Ўринбoйев, O. Бўрийев. – Т.: Xaлқ мерoси, 1996.
5.4. Фaйзийев   Т.   Сoҳибқирoн   мaликaлaри;   Сoҳибқирoннинг   сўнгги
кунлaри   // Сoмoн йўли. – Т.: Кaмaлaк, 1991.
5.5. Қaйумoв   М   Сoҳибқирoн   билaн   учрaшув   /   Сoмoн   йўли.   –   Т.:
Кaмaлaк.1991.
5.6. Ўринбoйев A., Мусaйев Ш. Шaрaфиддин Aли Яздий. ‘Зaфaрнoмa’ /
Сoмoн йўли. – Т.: Кaмaлaк, 1991.
VI. Konferensiya   va   simpozium   to‘plamlari 786.1. Aмир  Темур	  вa   унинг	  дун	е?  тaриxидaги   ўрни.	  Xaлқaрo
кoнференсия мaърузaлaри тезислaри (1996 йил 22-23 мaй) – Сaмaрқaнд, 1996.
6.2. Aмир   Темур   вa   унинг   жaҳoн   тaриxидaги   ўрни.   Xaлқaрo
кoнференсия тезислaри (1996 йил 23-26 oктaбр). – Т.: Ўзбекистoн, 1996.
6.3. Aмир   Темур   сaбoқлaри:   1.   Aмир   Темур   вa   инсoн   мaнфaaтлaри.
Xaлқaрo илмий кoнференсия мaтериaллaри. Т.: 1997. –Т.: Шaрқ, 1998.
6.4. Aмир Темур сaбoқлaри: 2. Aмир Темур илм-фaн вa мaдaният ҳoмийси.
Xaлқaрo   илмий   кoнференсия   мaтериaллaри.   Тoшкент,   1998.   –   Т.:   Ғaфур   Ғулoм
нoмидaги Адаби	
е?т вa сaнъaт нашри	е?ти, 1999.
6.5. Aмир Темур сaбoқлaри: 3. Aмир Темур вa унинг мaркaзлaшгaн дaвлaт
тузиш   йўлидaги   буюк   xизмaтлaри.   Илмий-aмaлий   aнжумaни   мaтериaллaри.
Тoшкент, 1999 йил 23 декaбр. – Т.: Шaрқ, 2001.
6.6. Aмир Темур вa темурийлaр дaври: янги тaдқиқoтлaр. Республикa илмий
aнжумaни мaтериaллaри, 18 oктaбр 2004 йил. 2-китoб. – Т.: 2005.
6.7. Тaриxий   мaнбaшунoслик   муaммoлaри   //   Республикa   илмий-aмaлий
aнжумaн мaтериaллaри. – Т.: 2008.
6.8. Темурийлaр   сaлтaнaтидa   дaвлaтчилик   вa   ренессaнс   //   Темурийлaр
дaвлaтчилиги вa ренессaнси. Республикa илмий aнжумaни мaтериaллaри, 23 мaрт
2006 йил. 3-китoб. – Т.: 2007.
6.9. Темурийлaр   дaври   мaдaний  	
е?дгoрликлaри.   Темурийлaр   тaриxигa   oид
мaнбaлaр:   муaммoлaр,   мулoҳaзaлaр.   Республикa   миқ	
е?сидaги   илмий   aнжумaн
мaтериaллaри, 18 oктaбр 2002 йил 1-китoб. – Т.: 2003.
6.10. Ўлжaйевa
мунoсaбaтлaр   ҳaмдa   диплoмaтик   aлoқaлaр   тaриxидaн   //   Ўзбекистoндa
миллaтлaрaрo   мунoсaбaтлaр:   тaриx   вa   ҳoзирги   зaмoн.   Илмий-нaзaрий
кoнференсийa мaтериaллaри.−Т.: 2003.
6.11. Ўлжaйевa Ш. Aмир Темур, Буюк ипaк йўли вa xaлқaрo
мунoсaбaтлaрнинг  ривoжлaниши  //   Xaлқaрo  кoнференсия  мaтериaллaри.  1-қисм.
– Т.:   2005. 79VII. Xorijiy   tillardagi   adabiyotlar
7.1. Reisen von Johaunes Schiltberger aus MünChen in Eoropa Asia und Afrika
von1394 bis1427.Karl Fridrich Raumen. MünChen. 1859
7.2.   Иоганн Шильтбергер. Путешествие по Европе, Азии и Африке   с 1394
года по 1427 год. Академика З.М.Буниятова. “Элм” – Баку:1984
7.3. Тильман   Нагель   “ТИМУР   ЗАВОЕВАТЕЛЬ   И   ИСЛАМСКИЙ   МИР
ПОЗДНЕГО СРЕДНЕВЕКОВЬЯ” Ростов на Дону ‘Феникс’ 1997 год
7.4. ТАМЕРЛАН. ЭПОХА, ЛИЧНОСТЬ, ДЕЯНИЯ. Москва ‘ГУРАШ’ 1992.
345   359
7.5. Рихард   Хенниг.   Том   III.   Приключения   Ганса   Шильтбергера   во   время
путешествий по Востоку в качестве раба (1394—1427 гг.)
7.6. Walter J. Fichel. Ibn Khaldun and Tamerlane / Univercity of California
Press. − Berkeley and Los Angeles, 1952.
7.7. Mukminova R.G. Le role de la femme dans la societe de l’Asie Centrale sous
les   Timourides   et   les   Sheybanides   /   L’Heritage   Timouride   Iran−Asie   Centrale−Inde.
XV
−   XVIII   slectes.   Cahiers   D’Asie   centrale.   Tashkent−Aix-en-Provence,   1997.   −   N
3−4.
7.8. Fischel   Waiter.   Ibn   Khaldun   and   Tamerlan.   Their   Historic   in   Damascus,
1401
a.d. (803 a.n.): a sady   based on arabic manuscripts bu of Ibn
Khalduns  “Autobiographi...”. − Berkeley and Los Angelos, 1952.
VIII. Internet   materiallari
8.1. ↑   Шильтбергер Иоганн.  80года по 1427 год. — Баку, 1984. — С. 23–24.
8.2. ↑   Langmantel V.
262.
8.3. ↑   Tremmel M.
2005. — S. 773.
8.4. http:   //   enc   /   mail.ru   /   article   /   1900129112;http;   //   www.sngnews.ru   /
frame artikle / 20 / 60529.html.
8.5. Vorobyov   P.Timur   Velikolepnыy.   http:   //   www.peoples.ru        /   statesmen   /
tamerlan  // 81ILOVALAR
Samarqanddagi   Amir   Temur   haykali
Temur   Tuzuklari 82Ҳерман Вамбери “Бухоро е?худ V.V.Bartold   “Mussulman
Culture” Мовароуннахр тарихи”   (Иоан)   Амир   Темурва   унинг  саройи 83 84Iogann Shiltbergerning sayoxat kitobi 85Shiltberger asarida berilgan bazi xududlar o‘sha davr xaritasi. 86Amir Temur zamoni xaritasi 
 Temuriyzoda Shohrux byusti 87Temuriyzoda Mironshoh 88

NEMIS TARIXSHUNOSLIGIDA TEMURIYLAR DAVRI TARIXI O’RGANILISHI MUNDARIJA KIRISH 3-15 I BOB. AMIR TEMUR SHAXSIYATI NEMIS TARIXCHILARI NIGOHIDA. 1.1 Amir Temur tarixiga oid manbalarning nemis tadqiqotlarida aks etishi 16- 23 1.2. Zamondosh nemis sayyoh va tarixchilarining manbalarida Amir Temur va t emuriylar haqida 24-30 II BOB. NEMIS TARIXCHILARI TADQIQOTLARIDA AMIR TEMUR DAVLATI IJTIMOIY-SIYOSIY JARAYONLARINING O‘RGANILISHI 2.1. Nemis tarixchilari tadqiqotlarida Amir Temur davlati ijtimoiy-iqtisodiy jarayonlarining o‘rganilishi 31-44 2.2. Temur davlati siyosiy masalalar bo‘yicha nemis tarixchisi Shlosser Fridrix Kristof qarashlari. 45-52 III BOB. YANGI ZAMON NEMIS TADQIQOTLARIDA AMIR TEMUR VA TEMURIYLAR DAVRI 3.1. Amir Temur va temuriylar davri yangi zamon nemis tarixshunoslari talqinida 53-63 3.2. Amir Temur va temuriylar davrini o‘rganish bo‘yicha Germaniya O‘zbekiston hamkorligi. 64-67 Xulosa 68-71 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR R O’ YXATI 72-82 ILOVALAR 83-88 3

KIRISH Mavzuning dolzarbligi. Mustаqillik Amir Temurning jahon tarixida tutgan o‘rni va ro‘lining o‘rganilishini yangi dаvrini bоshlаb bеrdi. Vаtаnimiz suvеrеn dаvlаt sifаtidа jаhоn hаmjаmiyatidаn jоy egаllаdi. Mustаqil tаrаqqiyotning 31 yilligi mоbаynidа vаtаnimizdа аmаlgа оshirilgаn ishlаr ko‘lаmi аsrlаrgа tаtigulik bo‘ldi. Dаvlаt bоshqаruvi, iqtisоdiyot vа mа’nаviyat sоhаlаridа kаttа islоhоtlаr аmаlgа оshirildi. Аyniqsа, tа’lim sоhаsidа qo‘lgа kiritilgаn yutuqlаrni аlоhidа tа’kidlаsh lоzim. Bаrkаmоl аvlоdni shаkllаntirishgа yo‘nаltirilgаn Milliy dаstur o‘z mеvаsini bеrmоqdа. Bugun dunyodа kеchаyotgаn mаfkurаviy qаrаmа-qаrshiliklаr tа’siridаn yoshlаrni himоyalаsh uchun ulаrdа tаriхiy tаfаkkurni shаkllаntirish zаrur. O‘zbekiston Respublikasi taraqqiyotining yangi bosqichida davlat va jamiyatning har bir sohasida tubdan yangilanishlar, yuksalishlar bilan bir qatorda milliy davlatchilikni mustahkamlash, mamlakatimiz ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayotini barqaror izga tushirish va rivojlantirish bo‘yicha keng qamrovli chora- tadbirlar amalga oshirilmoqda. Jumladan, tarix fanida ham ajdodlarimiz tarixini o‘rganish, ularga to‘g‘ri va xolis baho berish, shu asosda milliy qadriyatlarimizni tiklash uchun keng yo‘l ochildi. Zero, O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Miromonovich Mirziyoyev ta’kidlaganidek: “Bizning havas qilsa arziydigan ulug‘ tariximiz bor. Havas qilsa arziydigan ulug‘ ajdodlarimiz bor” (Prezident Shavkat Mirziyoyevning O‘zbekiston ijodkor ziyolilari vakillari bilan uchrashuvdagi ma’ruzasidan // Xalq so‘zi 2017-yil 4-avgust). O‘tgan davr mobaynida obyektiv tariximizni yaratish yo‘lida ko‘plab ilmiy tadqiqotlar amalga oshirildi. Qator muhim manbalar nashr etildi. Natijada tarixchilar uchun yirik tadqiqotlar yaratish imkoniyati vujudga keldi. Xususan, ajdodlarimiz tarixining noma’lum bo‘lgan qirralari hamda insoniyat o‘tmishida o‘ziga xos o‘rin 4

egallagan tarixiy shaxslar faoliyatini o‘rganish uchun ham manbaviy asoslar yaratildi. Binobarin, o‘z davrida buyuk saltanat barpo etgan, o‘zbek davlatchiligi tarixida hamda harbiy mahorat sohasida jahon tarixidan munosib o‘rin egallagan Amir Temur va temuriylar davri tarixi nafaqat o‘lkamiz, balki jahon sivilizatsiyasi taraqqiyotida umume’tirof etilgan davr sifatida ko‘plab tadqiqotlarni taqozo etadi. Zero, Sohibqiron Amir Temur el-u ulusning taraqqiyoti, tinchligi va xavfsizligini o‘z orzu-umidlarida mujassam etgan xalqimiz farzandi, “Temuriylar renessansi” asoschisidir. Amir Temurning ibratli hayoti va davlatdorlik faoliyati, saltanati tarixi, undagi ilm-fan, madaniyatni o‘rganish tarixshunoslikning yirik ilmiy yo‘nalishlaridan biri sifatida doimo olimlar diqqat-e’tiborida bo‘lib kelgan. Shuningdek, temuriylar tarixiga tegishli manbalar jahon miqyosida turli tillarga tarjima qilingan hamda ilmiy tadqiqotlar amalga oshirilgan. Dunyo tarixshunosligida Amir Temur davri tadqiqiga oid nashrlar, “Temurshunoslik” ilmiy yo‘nalishining shakllanishi, badiiy adabiyotda Amir Temur obrazining yaratilishi ancha ilgari boshlangan. Ma’lumki, sovet tarixshunosligida o‘z davrining xos mafkuraviy yondashuviga qaramay, ma’lum ishlar amalga oshirilgan. Shu o‘rinda temurshunoslik rivojiga tamal toshini qo‘ygan G.A.Pugachenkova, I.Mo‘minov, R.Mukminova, B.V.Lunin, E.V.Rtveladze, P.Zohidov, L.I.Rempel, A.O‘rinboyev, B.Ahmedov, D. Yusupova, O‘.Alimov, T.Fayziyev, O.Bo‘riyev kabi qator fidoiy olimlarning tadqiqotlari Amir Temur saltanati tarixini yoritishga xizmat qildi. Zero, aynan ularning mustaqillik yillarida chop etilgan yirik nashrlarda Amir Temur hayoti va faoliyati tarixini mukammal yoritishdagi xizmatlarini e’tirof etish zarur. Birlamchi yozma manbalar, ya’ni qo‘lyozma kitoblar maxsus kataloglarda yoritilgan (Собрание восточных рукопией Академии наук Узбекистана. Т. I– XI. – Ташкент, 1952-1987.; Собрание восточных рукопией Академии наук Узбекистана. История. Составители: Д.Ю.Юсупова, Р.П.Жалилова. – Ташкент, Фан, 1998. – 536 ). 5

Ta’kidlash joiz, dastlabki bibliografik ko‘rsatkich mustaqillikkacha bo‘lgan davrda tarixshunos olim B.V.Lunin tomonidan tuzilib adabiyotlar sohalar bo‘yicha o‘n ikki qismga ajratib tasniflangan edi (Лунин Б.В. История, культура и искусство времени тимуридов в советской литературе (библиографический указатель) // Общественные науки в Узбекистане. – Ташкент, 1969. № 8-9. – С. 100–145). Shu bilan birga, ushbu bibliografik ko‘rsatkichda mustabid sovet davridagi mafkuraviy tazyiq ta’sirida Amir Temur hayoti va faoliyatiga oid adabiyotlar “Umumiy tarix” qismiga kiritilgan. Ammo bu holat tadqiqotning ilmiy ahamiyatini pasaytirmaydi, aksincha, olimning falsafiy mushohadasining nechog‘lik teran ekanligidan dalolat beradi. Ushbu bibliografik ko‘rsatkich tasnifi mustaqillik yillarida B.V.Lunin tomonidan ancha rivojlantirilib bir necha fundamental nashrlarda nafaqat keltirildi, balki olim tomonidan (Temur va Ulug‘bek davri tarixi. – Toshkent: Qomuslar Bosh tahririyati, 1996. – B. 28–42) Amir Temur davri asosiy manbalari hamda ilmiy adabiyotlarining tarixshunoslik nuqtayi nazaridan tahlili ham amalga oshirildi. Shuningdek, xorij tarixshunoslari, rus sharqshunos olimlari hamda sovet davrida tadqiqot olib borgan tarixchilarning ilmiy ishlari tadrijiy ravishda o‘rganilib, ilk bor mavzuga oid tarixiy adabiyotlar tarixshunoslikning yangicha talqinida o‘z bahosini oldi. Ushbu tayyorlangan bibliografiya to‘plami hozirga qadar tadqiqotlarni amalga oshirishda muhim ahamiyat kasb etib kelmoqda. Hozirga qadar respublikada mazkur mavzuga oid bir necha bibliografik nashrlar amalga oshirilgan. Chunonchi, 1996-yilda O‘zbekiston Respublikasining Misrdagi elchixonasi xodimlari tomonidan (Amir Temur va temuriylar haqida Misr kutubxonalarida saqlanayotgan manba va qo‘llanmalar Fihristi. Muqaddima muallifi: Boboxonov Sh. Tayyorlovchi: Nasrullo Mubashshir at-Taroziy. – O‘zbekiston elchixonasi Qohira shahri, 1996. O‘zbek tilida – B. 1–37, arab tilida – B. 1–422) Amir Temur va temuriylar haqida Misr kutubxonalarida saqlanayotgan manba va qo‘llanmalar fihristi yaratildi. 1999-yilda esa akademik E.V.Rtveladze va akademik A.X.Saidovlar tomonidan tayyorlangan “Amir Temur dunyo fani ko‘zgusida” (Ртвеладзе Э.В., Саидов А.Х. Амир Темур в зеркале мировой 6

науки. – Ташкент: Издательский дом Мирэкономики и права, 1999. – 112 с.; Ўша муаллифлар. Амир Темур в зеркале мировой истории. Библиография / Отв. за выпуск Д.Нурматова. – Париж, 1996. – 28) nomli bibliografik nashrda xorijiy tillarda chop etilgan adabiyotlar tizimga solindi. Mualliflar jahon tarixshunosli gida mustaqil “temurshunoslik” ilmiy yo‘nalishi shakllanganini e’tirof etishdi. Shuningdek, “Amir Temur jahon tarixida” nomli nashrining “Amir Temur davri tarixnavisligi” bobidagi “Ilmiy izlanishlar” qismida O‘zbekiston va xorij tadqiqotchilarining ishlari tahlil qilindi. Nashrda “Amir Temur shaxsini biryoqlama, tor va bir xil tarzda talqin etishdan iborat dastlabki ko‘nikmalardan uni chuqur, keng va har yoqlama idrok etishga asta-sekin o‘tish tadriji sodir bo‘ldi” (Amir Temur jahon tarixida. – Toshkent: Sharq, 2001. – B. 214–216), degan xulosaga kelinishi tarixshunoslikdagi ilmiy burilishdir. 2003-yilda akademik B.Ahmedov, B.Qosimov, I.Niyazov, B.Bannopov, M.Zikrullayev, Ya.Muhammedov tomonidan ham temurshunoslik sohasida bir muncha tadqiqotlar olib borilib, “Amir Temur bibliografiyasi” (Amir Temur bibliografiyasi. B.Ahmedov, B.Qosimov, I.Niyazov, B.Bannopov, M.Zikrullayev, Ya.Muhammedov. Markaziy Osiyoni tadqiq qilish Fransuz Instituti. Toshkent, 2003. – 114-b.) nashrdan chiqdi. 2010-yilda O.Rahmatullayeva tomonidan tayyorlangan “Amir Temur saltanati tarixnavisligi” nomli bibliografik ko‘rsatkichda faqat O‘zbekistonda mustaqillik yillarida amalga oshirilgan adabiyotlar jamlanib sohalar bo‘yicha tasniflandi (Rahmatullayeva A. Amir Temur saltanati tarixnavisligi (Bibliografik ko‘rsatkich). – T.: Fan va texnologiya,2010. – 95-b.). Yana Shuni aloxida etiborga olish kerakki, Amir Temur rivojlangan, markazlashgan, uch qit’ada o‘z nazoratini o‘rnatgan vaqtda Yevropada xususan Germaniyada nixoyatda katta tarqoqlik xukm surmoqda edi. Va bu o‘z o‘zidan xamma soxalarni orqada qolishiga olib kelgan. Amir Temur va Mironshox yevropa davlatlari bilan oloqalar o‘rnatganida (masan Angliya va Fransiya bilan) Germaniya mayda knyazliklari o‘zaro nizolardan boshi chiqmayotgan edi. Shu sababli ham 7