logo

O’rta asrlarda diniy-qashshoqlik ordenlari tarixi

Загружено в:

27.11.2024

Скачано:

0

Размер:

492.498046875 KB
~ 2 ~ 	
 
O'zbekiston Respublikasi 	O	liy	 ta	’lim	, fa	n	 v	a	 	
in	n	o	v	a	tsiy	a	la	r	 v	a	z	ir	lig	i 	
 	
Sharof Rashidov nomidagi Samarqand 	
davlat universiteti	 	
 	
Tarix fakulteti 	 	
 	
Jahon tarixi kafedrasi	 	
 	
Kurs ishi	 	
“	O’rta asrlarda 	d	in	iy	-q	a	sh	sh	o	q	lik	 	
o	r	d	e	n	la	r	i ta	r	ix	i”	 	
 
 	
Bajardi:	_____-guruh talabasi __________________________________ 	
Ilmiy 	rahbar:__________________	_____________________________	 	
 	
 	
Samarqand	-202	4  ~ 3 ~ 	
 	
REJA	: 	
 	
 	KIRISh…………………………………………………….	 	O-3 	
 	 	 	
I BOB	 	OʻRTA  ASRLARDA  DINIY  QASHSHOQLIK 
ORDENLARINING TASHKIL TOPISHI	 	
 	
1.1.	 	Diniy ordenlar va ularning turlari	………………………	 	   	
1.2.	 	Fransiskanlar ordenining paydo boʻlishi……………….	 	 	
1.3.	 	Dominikanlar	 ordeni	ning	 paydo	 boʻlishi……………….	 	 	
 	 	 	
II BOB	 	“OʻRTA  ASRLARDA  DINIY  QASHSHOQLIK 
ORDENLARI	” 	M	A	s	Zr	pINI	 	l	’qIpe	a	A	 	
ZA	M	l	k	A	s	Iv	 	mba	A	d	l	d	Ih	 	M	bql	a	iA	o	a	A	k	 	
Fl	v	a	A	iA	k	Ipe	 	
 	
2.1.	 	Aqliy	 	xujumi	 	va 	Davra  subhati 	metodlardan 	
foydalanish	  …	…	…	…	…	KK……………………………….	 	
 
 	
2.2.	 	“CHAYNVORD’’ metodi	 ………………………………	 	 	
2.3.	 	Mavzu yuzasidan 	qo’shim	cha topshiriqlar	 ishlanm	asiKK 	 	
 	 	 	
 	XULOSA…………………………………………………..	 	 	
 	 	 	
 	Foydalanilgan adabiyot va manbalar roʻyxati………….	 	 	
 	 	 	
 	
 
 	  ~ 4 ~ 	
 	
Kirish.	 	
 	
 	Mavzuning  dolzarbligi. 	Kishilik  jamiyati  tarixida 	oʻ	rta  asrlar  davrining 	
oʻ	rni alohida ahamiyatga ega. O’rta asrlar dunyosi jamiyat taraqqiyotining qonuniy 	
bir  bosqichi  b	oʻ	lib  qolmasdan,  tarixning 	oʻ	ziga  xos	 bir  davri  sifatida  gavdalanadi	. 	
Garchi 	oʻ	rta  asrlarni  bizning  davrimizdan  bir  necha  asrlar  ajratib  turishiga 	
qaramasdan,  uni 	oʻ	rganishga  b	oʻ	lgan  qiziqish  hamon    yuqori.  Qanchalik  k	oʻ	p 	
oʻ	rgansak, shuncha k	oʻ	p yangi ma’lumotlarni, boy manbalarga duch kelaveramiz. 	 	
 	Hozirgi  zamon  tarixshu	nosligida 	oʻ	rta  asrlar  davrini 	oʻ	rganish  hamon 	oʻ	z 	
dolzarbligini y	oʻ	qotgan emas. Hali 	oʻ	rta asrlar jahon tarixining katta qismini tadqiq 	
etishga  ehtiyoj  katta.  Ana  shunday 	oʻ	rganishni  taqozo  etadigan  masalalardan  biri 	
bu 	oʻ	rta asrlar G’arbiy Yevropa tarixi	da  faoliyati boshlangan  va  ularning ayrimlari 	
bugungi  kunga  qadar 	oʻ	z  faoliyatini  t	oʻ	xtatmagan  diniy	-qashshoqlik  ordenlari	1 	
tarixidir. Mazkur ordenlarning paydo b	oʻ	lishi, asosiy faoliyat y	oʻ	nalishlari, jamiyat 	
taraqqiyotidagi  roli  va 	oʻ	rni  masalasi  hanuzga	cha  alohida  tadqiqot  ishi  sifatida 	
oʻ	rganilgan  emas.  Lekin 	oʻ	rta  asrlar  G’arbiy  Yevropa  tarixidagi  taraqqiyotning 	
koʻ	p  jihatlari  mazkur  qashshoqlik  ordenlari  faoliyati  bilan  chambarchas  bog’lanib 	
ketgan.  Ayniqsa  ta’lim  tizimi  rivojida  ushbu  ordenlarning 	oʻ	rni  katta.  Shu  boisdan 	
ham 	oʻ	rta asrlar Yevropasi tarixidagi diniy	-qashshoqlik ordenlari tarixini 	oʻ	rganish 	
dolzarb  hisoblandi.  Birgina  shu  ordenlar  tarixini 	oʻ	rganish  orqali 	oʻ	rta  asrlar 	
G’arbiy  Yevropa  tarixining  ijtimoiy,  iqtisodiy,  madaniy,  siyosiy  jab	halari  tarixi 	
haqida  t	oʻ	laqonli  va  batafsil  ma’lumotlarga  ega  b	oʻ	lish  mumkin.  O’rta  asrlar 	
Yevropa  tarixida  mavjud  b	oʻ	lgan  diniy	-qashshoqlik  ordenlari  singari  tashkilotlar 	
Osiyo  xalqlari  tarixida  ham  uchraydi.  Qolaversa  diniy	-qashshoqlik  ordenlari 	
faoliyat	i  Yevropada  k	oʻ	proq  katolik  oqimidagi  davlatlar  tarixida  uchraganligi  bois 	
hududiy  va  davriy  ravishda  mavzuni  chegaralashga  harakat  qildik.  O’rta  asrlar 
                                        	                    	 	1 Diniy	-qashshoqlik	 ordenlari	 deb	 atalis	hining	 asosiy	 sababi	 orden	 a’zolari	 dastlabki  faqatgina	 xayr	-sadaqa	 evaziga	 	
keladigan	 mablag’	 bilan	 tirikchilik	 qilishga	 qasamyod	 qilishgan	. Ularning	 a’zolari	 (garchi	 orden	 ko’plab	 	
monastirlarga	 xayr	-sahovat	 natijasida	 ega	 chiqqan	 bo’lsada	) umuman	 terli	 ma	zmundagi	 mulklarga	 ega	 bo’lmaslikka	 	
va qashshoqlikda	 yashashga	 diniy	 ont	 ichishgan	. Bundan	 ko’zlangan	 asosiy	 maqsad	 bo’lsa	 bor	 e’tiborini	 boylik	 	
orttirishga	 emas	, balki	 diniy	 ishlarga	 sarflash	 bo’lgan	.   ~ 5 ~ 	
 
G’arbiy  Yevrop	a tarixida  dastlab  quyidagi  diniy	-qashshoqlki  ordenlari  tashkil 	
etilgan: 	 	
Fransiskanlar  (	1209	-yil)	,  Karmelitlar  (1206	-1214	-yillar)	, Dominikanlar 	
(1215	-yil)	, Avgustinchilar (1256	-yil)	 	
1274	-yilgi 2	-Lion sobori ushbu ordenlari «buyuk» qashshoqlik ordenlari deb 	
topdi  va  qolgan  barcha  orl	dnlarni  taqiqladi.  Ammo  yana  quyidagi  «kichik»  diniy	-	
qashshoqlik	 	ordenlari  ham  faoliyat  olib  borgan:	 	Trinitariylar  (1193	-yil)	, 	
Mersedariy	 (1218)	, Servit	 (1233	-yil)	, Minimlar (1435	-yil)	, Kapusinlar (1525	-yil)	 	
Ushbu ordenlar	 yuqoridagi t	oʻ	rtta orden singari mashhurlikka erishgan emas.  	 	
 	Kurs 	ishidan  koʻzlangan  asosiy  maqsad 	shundan  iboratki, 	oʻ	rta  asrlar 	
diniy	-qashshoqlik  ordenlari  tarixini 	oʻ	rganish  va  u  orqali 	oʻ	rta  asrlar  davri 	
tarixining  hali  bizga  kam  tanish  b	oʻ	lgan  jihatlarini  t	oʻ	ldirishdir. 	Shu  orqali  bigingi 	
kunda  ushbu  mavzuni  o’quvchilarga  zamonaviy  talablar  asosida  yetkazib  berish	. 	
Maqsad asosida quyidagi vazifalarni hal qilishni belgilab oldik:	 	
- diniy	-qashshoqlik ordenlari tashkil topishi shart	-sharoitlarini 	oʻ	rganish;	 	
- diniy	-qashshoqlik  ordenlarining  tashkil  etuvchilarining  hayot  y	oʻ	llari 	
haqida ma’lumotlarga ega b	oʻ	lish;	 	
- diniy	-qashshoqlik ordenlarining din y	oʻ	lidagi xizmatlariga baho berish;	 	
- oʻ	rta  asrlar  G’arbiy  Yevropa  feodal  jamiyati  madaniy  va  boshqa  sohalar 	
taraqqiyot	ida diniy	-qashshoqlik ordenlarining 	oʻ	rnini k	oʻ	rsatib berish;	 	
- M	azkur m	avzuni o’quvchi-yoshlar oson va qulay o’zlashtirishlari uchun 	
m	unosib zam	onaviy pedagogi	k m	etodlarni tavsiya qilish va uning ishlanm	asini 	
ishlab chiqish   	
 	
 	  ~ 6 ~ 	
 
I BOB. OʻRTA ASRLARDA DINIY QASHSHOQLIK ORDENLARINING 	
TASHKIL TOPISHI	 	
1.1.	Diniy ordenlar va ularning turlari	 	
Oʻrta asrlar  Yev	ropa tarixida  muhim  iz qoldirgan  voqealardan biri  bu salib 	
yurishlari  boʻldi.  Salib  yurishlari  deganda  tarixshunoslikda  koʻpincha  Gʻarbiy 
Yevropa  feodallarining  1096	-1270	-yillar  oraligʻida  Sharqqa  amalga  oshirilgan  din 	
niqobi  ostidagi  harbiy  bosqinchilik  y	urishlari  tushuniladi.  Uzoq  vaqtlar  bu 	
yurishlarga  diniy  niqob  berib  kelingan.  Ammo  yurishlarining  tub  zamirida  boylik 
ortirish,  yangi  hududlarni  oʻzlashtirish  maqsadi  yotganligi  keyingi  davr  tarixchi 
olimlari  tomonidan  isbotlab  berildi.  Salib  yurishlari  m	usulmonlar  qoʻl  ostida 	
boʻlgan  xristianlarning  muqaddas  qadamjolari  oʻrin  egallagan  Qudddusni 
«gʻayridinlardan»  ozod  qilish  shiori  ostida  boshlangan.  Yurish  qatnashchilari 
kiyimlariga  xristianlik  ramzlaridan  biri  boʻlgan  «xoch»  tasvirini  tushurib 
olganlikl	ari uchun ham yurishlar umumiy nom ostida «salib» 	- «krest» ataldi. 	 	
Deyarli  175  yillik  yurishlar  davomida    sakkizta  katta  Salib  yurishlari  va 	
koʻplab  deyarli  iz  qoldirmagan  kichik    masshtabdagi  yurishlar  uyushtirilgan. 
Birinchi  salib  yurishi  1096	-1099  yil	larda,  II	 —	 1147	-yilda.,  III	 —	 1189	-yilda  va 	
toʻrtinchi  salib  yurishi  1204	-yilda  amalga  oshrildi.  1217	–1221	-yillarda  V,  1228	–	
1229	-yillarda  VI,	 1248	–1254	-yillarda  VII,  1270	-yillarda  VIII	  salib  yurishlari 	
amalga oshirilganligi ma’lum.	 	
Aynan  salib  yurishlari	 bilan  Yevropa  tarixidagi  yana  bir  yangi  sahifa 	
boshlandi.  Ya’ni  xristianlik  dunyosida  diniy	-ritsarlik  ordenlarining  tom  ma’noda 	
shakllanishi  va  rivojlanishi  bevosita  salib  yurishlari  bilan  bogʻliqdir.  Umuman 
xristian dinida ordenlarning bir qancha turlari	ni ajratish mumkin: 	 	
1.	 	monaxlik (rohiblik) ordenlari;	 	
2.	 	diniy	-ritsarlik ordenlari;	 	
3.	 	diniy	-qashshoqlik ordenlari;	2 	
Dastlab birinchi  guruhdagi ordenlar paydo  boʻlgan.  Keyingi  ikki orden ana 	
shu  ordenlar  zamirida  shakllangan,  ya’ni  keyingi  har  ikkala  orden  bir  vaq	tning 	
                                        	                    	 	2 Андреев А., Андреев М., Монашеские ордена	. М., 2009.	 С.6	  ~ 7 ~ 	
 
oʻzida  monaxlik  ordeni  hisoblangan.  Diniy	-ritsarlik  ordenlari  boshqa  nomlar  bilan 	
ham ataladi. Masalan harbiy	-monaxlik ordenlari.	 	
Rohiblik  yunoncha  “monoc”  soʻzidan  olingan  boʻlib,  “yolgʻiz”  degan 	
ma’noni  anglatadi.  Rohiblik  eramizning  birinchi  asrid	a  vujudga  kelgan.  Apostolga 	
oʻxshash  ba’zi  e’tiqodchilar  dunyoviy  hayot  va  xursandchiliklardan  voz  kechib 
sahroda  birlashadilar.  Koʻpgina  monastir  nozirlari  rohiblar  va  darvishlardan  kelib 
chiqqan.  Vaqt    oʻtishi  bilan  rohiblik  jamoa  hayot  tarzi  (kinoviya) 	gʻoyasi  paydo 	
boʻladi.	3  
Keyinchalik,  katolik  rohiblari  orasida  zohidlik  gʻoyalari  boshqa  dunyo 	
qarashlarga  oʻz  oʻrnini  boʻshatib  bergan.  Siyosat  bilan  aktiv  shugʻullanuvchi 
rohiblik  hamjamiyatlari  vujudga  keladi.  Shuningdek,  qoʻlida  qurol  bilan  e’tiqodni 
himoya  qiluvchi  rohib	-jangchi  paydo  boʻladi.  Bu  Gʻarbiy  Yevropada  teokratik 	
imperiyani  tashkil  etish  xususiyatiga  va  keyinchalik  Rim  hokimiyatini  dunyoning 
qolgan  qismiga  yoyish  gʻoyasiga  asoslangan  cherkov  mafkurasi  bilan  bogʻliq  edi. 
Avliyo  Avgustin  yerd	agi  barcha  podsholiklar  qulashi  va  Iso  Podsholigi  kuch 	
ishlatishga qoʻrqmasdan bunga erishishi kerak, degan fikrni aytadi. 	 	
Rohiblik 	– nafaqat  xristianlarga  xos,  balki  u  boshqa  dinlarda  ham  mavjud 	
va  ancha  qadimiy  ildizga  ega.  Qadimgi  Misrda  dinga  xizmat  q	ilish  uchun  barcha 	
dunyoviy  hayotdan  voz  kechgan  odamlar  yashagan  monastirlarga  oʻxshash  joylar 
boʻlgan.  “Skit”  ya’ni  monastir  soʻzining  oʻzi  qadimiy  misrcha  soʻzdir:  shi  xeti 	– 	
“yurak  oʻlchovi”;  bu  inson  vafot  etgandan  soʻng,  Xudo  sudiga  ishonch  bilan 
bog	ʻliqdir, unda yurak ogʻirligi oʻlchangan. 	 	
Rohiblik  va  monastirlarning  keng  tarqalishi  sharqiy  dinlarda  avj  olgan. 	
Gʻarbda  boʻlganidek,  ular  harbiy  kuchga  ega  boʻlganlar  va  siyosiy  ahamiyat  kasb 
etgan.  Ijtimoiyhayotning  barcha  sohalariga  ta’sir  kuchiga  ega	 boʻlgan.  Hatto 	
Sharqda  monastir  qonunlariga  koʻra  hayot  kechiruvchi  katta  teokratik  davlatlar 
ham mavjud boʻlgan. Masalan, Tibet, 	- tantritik buddizmning diniy markazidir. 	 	
Antik  dunyoda  rohiblarga  oʻxshash,  oʻzining  hayotini  zohidlik  diniy 	
xizmatiga  bagʻ	ishlagan  kishilar  boʻlgan.  Qadimgi  Rimda  Vestalkalar  (Vesta 	
                                        	                    	 	3 Ткач М.И. Тайны католических монашеских орденов. М.: 2003, стр. 42	  ~ 8 ~ 	
 
kohinlari)  soflik  qasamyodini  berishgan,  buni  buzganlarni  esa  tiriklayin 
koʻmishgan.  Arxeologik  ma’lumotlarga  koʻra,  Amerika  sivilizatsiyalarida 	– 	
inklarda, mayyalarda va asteklarda monastirga oʻx	shash joylar mavjud boʻlgan. 	 	
I  asrning  oxirlariga  kelib,  Rim  imperiyasida  uylanishdan  voz  kechgan  va 	
oʻzini  dunyoviy  hayotdan  mahrum  qilgan  zohid	-xristianlar  paydo  boʻladi.  Ilk 	
xr	istian  mutafakkiri  va  oʻzi  zohidlik  hayotini  boshidan  kechirgan  monastir  otasi 	
boʻlgan  Origon  “oʻzini  butunlay  Xudoga  taqdim  etish  uchun  dunyoviy  hayotdan 
ketganlar” 	- deydi.	4 	
Misr,  Suriya,  Kichik  Osiyo  va  Falastinda  xudoga  xizmat  qilish  yoʻlini 	
tanlagan, 	tarki  dunyo  qilgan  odamlar,  darvishlar  paydo  boʻladi.  Ular  kimsasiz 	
joylarda  birlashganlar  va  xursandchilik,  oʻyin	-kulgudan  voz  kechib  toʻgʻri  kelgan 	
narsani  yeganlar.  Ulardan  ba’zilari  oʻzining  mavjudligi  sharoitini  yanada 
qiyinlashtirish  uchun,  qattiq  va	’dalarni  berganlar  va  diniy  qahramonliklar 	
qilganlar.  Shuning  uchun  ularni  zohidlar  deb  atashgan.  Ba’zilari  gapirmaslik, 
indamaslik  va’dasini  berganlar  va  koʻp	-yillar  davomida  bironta  ham  soʻz 	
aytmaganlar. 	 	
Birinchi  mashhur  xristian  zohidi  Pavel  Fivskiy  25	1-yilda  Misr  sahrosiga 	
kelib  joylashadi.  U  imperator  Detsin  davrida  ta’qibdan  qochib  shu  yerga  kelib 
qolgan.    Bu  davrda  xristian  darvishlari  juda  koʻp  boʻlgan.  E’tiqodchilarning 
koʻplari  xavfdan  oʻtish  uchun  sahro  yoki  togʻlarga  qochishgan.  Vaziyat  ancha 
yaxshilangandan  soʻng,  ular  sivilizatsiyaga  qaytishgan.  Ularning  ba’zilari  yovvoyi 
hayvonlar  yoki  ocharchilik  tufayli  halok  boʻlganlar.  Shunday  qilib,  Pavel  ham 
oʻzining yer	-mulkini tashlab yashirinishga majbur boʻladi. Biroq, qachonki qaytish 	
imkoniyati yu	zaga kelganda, u yolgʻiz qolishni ma’qul koʻradi. Rivoyatlarga koʻra, 	
Pavelning  darvishlik  hayoti  91	-yil  davom  etgan.  Rivoyatlarda  aytilishicha,  u 	
shunday qilib sahroda vafot etadi va sherlar unga qabr qozishgan. 	 	
Darvishlar  sahrolar  orasida  shunday  joyni 	tashlashganki,  u  yerda  suv 	
manbai  va  xurmo  daraxti  oʻsishi  kerak  boʻlgan    va  u  yerda  oʻzlarining  oddiy 
                                        	                    	 	4 Ткач М.И. Тайны католических монашеских орденов. М.: 2003, стр.43	  ~ 9 ~ 	
 
kichgina  makonlarini  qurishgan.  U  yerda  ular  birlashib  ibodat  qilganlar  va  savat 
toʻqiganlar. Savatlarning evaziga ular yaqin qishloq aholisidan non va t	uz olganlar.  	 	
Oʻz  manfaatlaridan  voz  kechishga  tayyor  boʻlgan  koʻpgina  odamlar 	
Paxomiy  oldiga  kelar  e	dilar.  Vaqt  oʻtishi  bilan  u  toʻqqizta  monastirga  asos  soldi, 	
soʻngra esa ikkita ayollar monastiriga ham asos soladi. 	 	
Dastlabki  monastirlarda  birodarlarning  birdamligini  tasdiqlovchi 	
rohibalarning alohida kiyinish formasi joriy qilingan edi. Rohibalar ibod	at qilish va 	
ashular  aytishdan  tashqari,  jamoa  mavjudligining  manbai  hisoblangan 
hunarmandchilik  va  dehqonchilik  bilan  shugʻullanganlar.  Paxomiy  tomonidan 
tashkil  etilgan  barcha  monastirlar  bitta  abbat  tomonidan  boshqariladi.  Birodarlar 
mehnatining barcha 	mahsulotlarini u taqsimlagan.	 	
Monastirlar  lavrlardan  koʻra  dunyoviy  hayotga  yaqin  boʻlgan.  Monastir 	
mehmonxonasiga  (ksenodoxiya)  odamlar  tashrif  buyurishgan.  Avliyo  Buyuk 
Vasiliy (taxminan 330	-379) IV asrda Kappodokiyada  monastirga asos soladi: unda 	
biroda	rlarga  nisbatan  talabni  ancha  osonlashtiradi.  U  zohidlikdan  koʻra  tashqi 	
dunyoga (tarbiyaga, targʻibot ishlariga) yoʻnaltirilgan faoliyatga ancha katta e’tibor 
beradi.  Vasiliy  monastirlari  shaharlarga  yaqin  joylashgan.  Rohiblar  beva	-	
bechoralarga,  qashshoql	arga  va  bemorlarga  yordam  bergan.  Cherkov  eshiklari  u 	
yerda  biroz  vaqt  yashashni  xoxlagan,  Xudoga  yaqin  boʻlishni  xoxlagan    tashrif 
buyuruvchilar uchun ochiq boʻlgan. Shunday qilib, Vasiliy nizomi keng tarqaldi va 
Sharqdagi koʻpgina cherkovlar shu nizom as	osida ish yurita boshladi.	 	
Gʻarbda  rohiblik  Sharqdagiga  nisbatan  boshqacha  koʻrinishda  rivojlangan.  	
Diniy  jamiyatning  asosiy  koʻrinishi  asketeriya  yoki  avliyolarning  boshpanasi 
boʻlgan.  Rivojlangan  sharqiy  an’analar  bilan  tanish  boʻlgan  tarbiyachilarning 
ta’siri ostida dastlabki stixiyali  rivojlanish tashkillashtirilgan formasiga ega boʻldi. 
Avliyo  Buyuk    Afanasiy,  Blajenniy  Ieronim,  episkop  Pavel  Antioxiyskiy  va 
boshqa  mashhur  zohidlar  Yevropada  asketizmni  targʻib  qila  boshladilar.  Ularning 
targʻibotlari	dan  ilhomlangan  gʻarbiy  xristianlar  yolgʻiz  qolish  uchun  dastlab 	
Falastinga  va  Misrga  yoʻl  olishdi,  soʻngra  esa  rohiblar  turadigan  joylar  Yevropada 
ham paydo boʻla boshladi.	  ~ 10	 ~ 	
 	
Yevropa  Misr  yoki  Suriya  kabi  sahro    joylari  bilan  boy  emas.  Bu  yerda 	
uzoq  vaqt  davomida  mavjud  boʻlishning  iloji  yoʻq  edi.  Rohiblar  hech  kim 
yashamaydigan  kimsasiz  joylarga  kelib  joylashganlar  va 	tez  orada  yovvoyi 	
kimsasiz  joylar  gullab	-yashnagan.  Geografik  xususiyatlariga  koʻra,  aholi 	
yashaydigan  joylarga  yaqinlashishga  boʻlgan  majburiyat  monastirlarni 
yaqinlashtiradi.	 	
IV  asrda  va  V  asrning  boshlarida  rohiblikning  formalari  mavjud  edi,  biroq 	
ularg	a  shubha  bilan  qaralgan    va  rasmiy  cherkov  tomonidan  tasdiqlanmagan. 	
Avgustin  “rohiblarning  kiyimi  ostida  provinsiya  boʻylab  hech  qayerga 
yuborilmagan,  hech  qayerda  yashab  turmagan,  hech  qayerga  oʻtirmagan 
ikkiyuzlamachilar  daydib  yurmoqda” 	– deydi.    Bu    d	arvishning  maqsadixalqni 	
boshi  berk  koʻchasiga  kiritish  hisoblanib  va  bundan  ma’lum  moddiy  foyda  olish 
boʻlgan. 	 
Aral  (443  va  452)  va  Tursk  (461)  soborlarida  rohiblarning  dunyoviy 	
hayotga  qaytishi  ta’qiqlangan  edi.  Vann  soborida  (461)  esa  episkopning  ruxsa	tisiz 	
rohiblarning u joydan bu joyga koʻchishlari ta’qiqlangan edi.	5  	
Monastirlar  madaniyat  va  maorifning  asosiy  markaziga  aylangan. 	
Rohiblarning  asosiy  mashgʻuloti  Injilni  oʻqish  va  koʻchirib  olish,  shuningdek 
avliyolarning    va  boshqa  toʻplamlarni  oʻrgani	sh  boʻlgan.  Yevropada  asketizm 	
gʻoyalar  eng  avvalo  aholining  ma’rifatli  qatlamini  qamrab  oladi.  Monastir 
asoschilarining  koʻpchiligi  mashhur  va  boy  xonadon  vakillari  boʻlgan.  Magnatlar 
tez	-tez oʻzlarining boyliklarini qashshoqlarga tarqatib rohiblarga ayla	nganlar. 	 	
Monastir  madaniyati  ba’zida  yereslar  uchun  tayanch  boʻlgan.  Rasmiy 	
cherkovlar  bilan  qattiq  oʻzaro  aloqalarga  ega  boʻlmay  va  rohiblarning  kitoblari 
bilan  yaxshi  tanish  boʻlgan,  shuningdek  Xudo  bilan  toʻgʻridan	-toʻgʻri  aloqa 	
qilishga  da’vo  qilib,  i	bodat  qilish  va  shon	-shuhrat  qozonishga  erishish  uchun 	
harakat  qiluvchilar  tan  olingan  din  aqidalari  bilan  toʻgʻri  kelmasligi  mumkin  edi. 
Rohiblikning  mashhur  namoyondalari  dinga  bogʻliq  ilohiy  munozaralarda  aktiv 
                                        	                    	 	5 Ткач М.И. Тайны католических мона	шеских орденов. М.: 2003, стр.50	  ~ 11	 ~ 	
 
ishtirok etganlar. Monastirlar  imperiyanin	g  madaniy an’anasini oʻzlashtirib olishdi 	
va saqlab qoldi. 	 	
VI  asrga  qadar  Yevropada  bir  xil  rohiblik  hayoti  tarzi  mavjud  boʻlmagan. 	
Faqatgina  sharqiy  rohiblarga  taqlid  qilish  nazariyasi  mavjud  edi.  Eng  keng 
tarqalganlari  orasida  Paxomiya  yoki  Buyuk  Vasili	y  nizomlari  boʻlgan.  Ayollar 	
monastiri  rohibalarga  yoʻllangan  monastirlar  hayoti  haqidagi  maktubida  bayon 
etilgan  ilohiy  tushunchalarga  asoslangan  Avgustin  Nizomiga  koʻra  amal  qilganlar. 
Shuningdek,  Avgustin  gʻoyalarini  Buyuk  Vasiliyning  yozma  buyuruqlari 	bilan 	
uygʻunlashtirilgan  Sezariya  Arlskiyning  qonun	-qoidalari  ham  amalda  boʻlgan. 	
Biroq,  mohiyatan  rohiblikning  tanqidchisi  Kassian  (taxminan  360	-435)  aniq  qilib 	
ta’kidlab  oʻtganidek, 	- “Biz  qancha  monastirlar  va  keliylar  boʻlsa,  deyarli  shuncha 	
hayot tarz	ini oʻz oldimizda koʻrmoqdamiz”.	 	
Kassian  monastirlar  nizomlarini  bir  shaklga  keltirishga  birinchi  marta 	
urunib  koʻradi.	6 Rohiblik  ideologiyasi  Sharqdagi  darvishlik  bilan  yaxshi  tanish 	
boʻlgan.  Ammo  shunday  boʻlsada  u  sharqiy  an’analarni  Gʻarbga  hech  qanday	 	
oʻzgartirishlarsiz  olib  kirib  boʻlmasligini  ham  yaxshi  tushunar  edi.  Kassian  qattiq 
darvish	-anaxoretlarning  gʻoyalarini  rohiblarning  turmush  tarzi  madaniyati  bilan 	
bir	-birini  qoʻshishga  harakat  qildi.  Kassianning  fikriga  koʻra,  Sharq  darvishlari 	
uchun  oda	tiy  hol  boʻlgan  bitta  yengil  yopinchiqni  kiyib  yurish,  Gʻarb  uchun 	
noma’qul boʻladi, chunki bu yerda qish juda sovuq boʻladi. 	 	
Kassian  rohiblikning  nazariy  prinsiplarini  ifodalagan  boʻlsada,  uning 	
asralari  vaziyatni  hech  qanday  oʻzgartirmaydi.  Episkop  Lion	skiy  Evxeriy  Kassian 	
kitoblaridan  asosiy  gʻoyalarni  olib  ulardan  nizom  tuzib  ishni  davom  ettirgan 
boʻlsada,  bu  qonunlar  toʻplami  hamma  joyda  tarqalgani  yoʻq.  Haqiqiy     
oʻzgartirishlar  kiritish  uchun  Yevropaning  barcha  monastirlariga  oʻzining 
farmonini ba	jartira oladigan papaliknining aralashishi talab qilinar edi. 	 	
VI  asrning  boshlaridan  boshlab  monastirlar  soni  koʻpaya  boshlaydi.  Bu 	
davrda  dinga  nisbatan  oʻrtacha  munosabatda  boʻlgan  koʻpgina  odamlar, 
varvarlarning  doimiy  hujumlari  tufayli  oʻzlarining  hay	otlarini  va  mulklarini 	
                                        	                    	 	6 Словарь средневековой культуры. / Под ред. А.Я.Гуревича. М., 2003, стр.321	  ~ 12	 ~ 	
 
monastirlarda  saqlab  qolar  edilar.  Monastirlar  har  doimgidek  shaharlardan 
uzoqroqda,  katta  koʻchalarda  joylashgan  va  varvarlarning  unchalik  ham  e’tiborini 
oʻziga jalb qilmagan. 	 	
Shuningdek,  monastirlar  shaharlarning  ichkarisida  ham  p	aydo  boʻla 	
boshlaydi.  Bosqinchilar  tomonidan  xavf  koʻp  kishilar  uchun  jonsiz  jism  uchun 
qoʻrquvdanda  qoʻrqinchliroq  boʻlib  koʻrindi.  Shuning  uchun,  rohiblar  shahar 
devorlari ichida ham turar joy “monastir”lar qurishni ma’qul koʻrishadi. 	 	
Dastlab  cherkovdan	 alohida  boʻlgan  stixiyali  harakat  rohiblik    asta	-sekin  	
cherkov  institutiga  aylana  boshlaydi.  Bu  jarayon  monastirlar  mahalliy 
episkoplarning  ruxsatisiz  tashkil  etilishi  mumkin  emasligini  oʻrnatgan  Xalkedon 
soborida boshlanadi. 	 	
Birinchi monastir ordeninin	g asoschisi avliyo Banadikt Nursiyskiy boʻlgan. 	
U Gʻarbda rohiblikning turar joyini tartibga soladi. VI asrga kelib rohiblik turmush 
tarzini  isloh  qilish  zaruriyati  yuzaga  keldi.  Koʻpgina  monastirlar  har  qanday 
kelgindilar uchun makonga aylandi, undagi tar	tib chegaradan chiqib ketdi.	 	
Benedikt  monastirlardan    qishloq  mulkiga  ega  boʻlgan  natural  xoʻjalikka 	
aylantiradi: tegirmon va xoʻjalik ehtiyojlari uchun zarur boʻlgan boshqa qurulishlar 
quriladi.  U  monastir  hayotini  gʻarbiy  reallikka,  ob	-havo  xususiyatlari	ga,  ijtimoiy 	
va iqtisodiy sharoitga moslashtiradi. 	 	
Benedikt  yangiliklari  koʻpgina  monastirlar  tomonidan  qabul  qilinadi  va 	
VIII  asrning  boshlariga  kelib  deyarli  Gʻarbiy  Yevropaning  barchi  rohiblari 
benediktlar edi. Ba’zida benedikt nizomi Yevropa monastirl	ariga majburan kiritilar 	
edi. 	 	
Ro	hiblar  qashshoqlikda  kun  kechirish,  itoat  qilish  va  soflikka  qasamyod 	
qilganlar.  Ibodat  qilish  va  itoat  qilishdan  tashqari  monastir  birodarlari  mehnatda 
vaqtlarini oʻtkazishgan. Rohiblar qishloq xoʻjaligi bilan shugʻullanishgan, monastir 
kutubxonasi uchun 	kitoblarni koʻchirib olishgan. Apostol mehnatlari: missionerlik, 	
targʻibot  faoliyati,  bemorlarga  gʻamxoʻrlik  qilish,  ta’lim  berish    ham  qalbni 
qutqarish uchun foydali hisoblangan. 	  ~ 13	 ~ 	
 	
Agar  rohiblar  boshidanoq  ibodat  qilishdan  chalgʻitmaydigan  mehnat  bilan 	
shu	gʻullanishganida,  masalan,  savat  toʻqish,  unda  VI  asrning  boshlariga  kelib 	
monastir birodarlari  monastirni ta’minlash uchun istalgan ishni bajarishikerak edi. 	 	
Katolik  rohibligida  oʻzini  “Iso”  uchun  bagʻishlovchi  missionerlar  deb 	
nomlanuvchi  irland  rohibl	ari  alohida  oʻringa  ega  boʻlgan.  Irlandiya  va 	
Britaniyaning gʻarbi (Uels) oʻsha davrda xristian madaniyatining asosiy markazlari 
boʻlgan.  Shuningdek,  ularda  yunon	-rim  an’analari  ham  saqlanib  qolgan  edi.  IV 	– 	
VIII  asrlarda  irland  cherkovi  Yevropa  ancha  rivo	jlangani  boʻlgan.  Undan  tashqari, 	
unda  rohiblik  gʻoyalari  ham  alohida  ahamiyat  kasb  etgan.  Chunki  britan  va  irland 
cherkovlari  boshida  turgan  missionerlarning  koʻpchiligi  zohid	-asketlar  boʻlgan. 	
Shuningdek,  Irlandiyada  cherkov  oʻzining  tuzilish  strukturasi	ga  koʻra  rohiblik 	
boʻlgan,  abbat  (monastir  noziri)  ba’zida  episkop  (ma’lum  hududda  cherkov 
rahbari) ham hisoblangan.	7  	
Benedikt  monastirlari  papa  va  feodallar  homiyligidan  foydalanishgan. 	
Mashhur  senyorlar  monastirlarga  yer	- mulk  berishgan,  katta  mablagʻ  ehson 	
qilishgan.  Ba’zi  zamondoshlarning  ta’kidlashlaricha,  imperator  Buyuk  Karl 
m	onastirlar  ta’lim  markazi  sifatida  davlat  uchun  katta  ahamiyatga  ega  ekanligini 	
tushungan.  U  bir  necha  asrlar  davomida  qoloq  holga  tushib  qolgan  madaniy 
uygʻonish faktorlaridan biri hisoblangan rohiblarni qoʻllab	-quvvatlagan.	8  	
1.2.	 	Fransiskanlar ordenining p	aydo boʻlishi	 	
Gʻarbiy  Evropada  ilk  oʻrta  asrlar  Katolik  cherkovining  boyishi  va  uning 	
ta’sirini  kuchayishi  bilan  ajralib  turadi.  Amalda  aholining  barchasi  cherkov 
faoliyati  ta’siriga  olingan  va  ular  maxsus  soliq	-deyatina  toʻlar  edilar.	-yildan	--yilga 	
cherko	v xizmatkorlari soni oshib bordi.	 	
Bibliyani	 oʻz  ona	 tilida  oʻqish  imkoniyatiga  ega  boʻlgan  aholi  uni 	
oʻzlaricha  talqin  qilar  va  bu  esa  katta  miqdordagi  bid’atchilarni  yuzaga  keltirdi.  
                                        	                    	 	7 Лортц Й. История Церкви. Т.1. Древность и средние века. М., «Христианская Россия», 1999. 	С.183 	 	8 Лортц Й. История Церкви. Т.1. Древность и сред	ние века. М., «Христианская Россия», 1999. 	С.188  	 	 Bibliya	  (qad.  yunon.  Biblia	–kitob) 	– Xristianlarning  muqaddas  kitobi.  Yahudiylarning  muqaddas  kitobi  “Vetxiy 	
zavet”  asosida  yozilgan  deb  koʻrsatiladi.  “Vetxiy  zavet”  ma’lumotlarga  koʻra,  miloddan  avvalg	i  XIII	-II  asrlarda 	
kitob  holiga  keltirilgan  deyiladi.  Kitobning  qadimgi  oromiy  va  yahudiy  tillaridan  yunon  tiliga  tarjimasi  Misrda 
Ptolomey  (mil.avv.282	-246)  hukmronligi  yillarida  amalga  oshirilgan.  Uni  tarjima  qilishda  70  ta  tarjimon  ishtirok  ~ 14	 ~ 	
 
Ularning  keng  tarqalishiga  esa  oʻsha  vaqtdagi  kliriklarning  tovlamachiligi  va 
ochkoʻzligi  chidab  boʻlmas  darajaga  yetgani 	bilan  bogʻliq.  Hukmronlikda  turgan 	
cherkov  xizmatkorlari  uchun  bu  oʻzini  oqlamaydigan  holat  edi.  Bir  qancha 
bid’atchilar oʻzlarini cherkov  bilan butunlay qarama	-qarshiligidan  hayratga tushsa, 	
boshqalari aksincha Bibliyani izohlab ilk xristianlikka qaytishg	a davat etishdi.	 	
Bid’atchi  valdenschilar	-oddiy  dunyoviy  kishi  boʻlgan  Valdaning 	
izdoshlari	-iqror  boʻlishga  va  toʻgʻri  hayotga  chaqiriq  boshlagan  boʻlsa,  Arnold 	
Breshyanskiy  oʻz  oʻquvchilari  bilan    cherkovni  poklashga  va  uning  ilgargi 
oddiyligini  tiklashga 	muvaffaq  boʻldi.  Katarlarda  esa  bir  qancha  muddat 	
oʻzlarining  alohida,  Rimga  qarshi  turgan  cherkovlari  faoliyat  olib  bordi.  Albatta 
bid’atchilarni  taqib  qilishgan,  ular  bilan  kurash  olib  borilgan,  lekin  ularni  kuch 
ishlatish yoʻli bilan butunlay bartaraf e	tib boʻlmasdi, chunki ular omma kayfiyatini 	
ifodalab turardi.	 	
XII  asrda  mamlakat  boʻylab  kezadigan  qashshoq  va’zxonlar  va  badavlat 	
cherkov  xizmatkorlari  oʻrtasidagi  farq  aniq  koʻrinib  turar  va  bunday 
hayratlanmaslikning  iloji  yoʻq  edi.  Bid’atchilar  yangi	-yangi  tarafdorlarni  oʻzlariga 	
ogʻdirib  olayotgan  bir  vaqtda    katolik  cherkovi  oʻz  obroʻsini  tezlik  bilan 
yoʻqotayotgan edi.	 	
Fransisk  (1181  yoki  1182	-1226)  fransiskanlar  ordenining  asoschisi, 	
keyinchalik avliyolar safiga qoʻshilgan bu inson kichik italyan sh	aharchasi Assizda 	
tavallud  topgan.  Uning  otasi  Petro  Bernardone  boy  boʻlib  movut  savdosi  bilan 
shugʻullanar va  ish yuzasidan turli yurtlarga safar uyushtirar edi.	9 	
Oʻrta  asrlarda  savdogarlar  asosiy  ahborot  manbai  boʻlib  xizmat  qilgan.  Bu 	
vaqtlarda  cherkov	 inson  hayotining  barcha  jabhalariga  kirib  borganligi  sababli 	
savdogarlar  tomonidan  keltiriladigan  ma’lumotlar  asosan  diniy  mazmunda  boʻlar 
va  aynan  ular  turli  xil  bid’at  oqimlarini  tarqalishida  muhim  rol  oʻynashgan. 
                                        	                                        	                                        	                                        	                                   	 	
etgan  ekan. 	“Noviy  zavet”  kitobining  toʻplanishi  yunon tilida  I	–II asr  boshlarida amalga  oshirilgan.  Lotin tiliga  II	–	
III  asrlar tarjima  qilingan.  Gʻarbiy  Yevropada  Bibliyani  boshqa  tillarga tarjima  qilish  antik  davrlardan  boshlangan. 
Misol uchun yepiskop  Ulfila got ti	liga oʻgirgan. Papa Grigoriy VII (1080) davrida Bibliyani boshqa tillarga tarjima 	
qilish  taqiqlangan.  Keyinchalik,  Jon  Viklef  tomonidan  ingliz,  Yan  Gus  tomonidan  chex  va  undan  tashqari  Martin 
Lyuter, Svingli, Parker va boshqalar tomonidan Bibliyaning koʻpl	ab tarjimalari amalga oshirilgan.	 Средневековый 	
мирв терминах, именах и названиях. Составитель Е.Д.Смирнова, Минск, 1999, стр. 43.	 	9 Святой Франциск Ассизский. 	«Сочинения». М., 1995, стр. 5.	  ~ 15	 ~ 	
 
Ehtimol  Fransisk    hayot  yoʻlini  tanlash	ida    u  kichikligida  otasidan  eshitgan 	
hikoyalari ta’sir koʻrsatgan boʻlishi mumkin.	 	
Bola oʻz tengdoshlaridan deyarli farq qilmas, juda harakatchan boʻlib, ritsar 	
boʻlishni  orzu  qilardi.  Bir  oz  ulgʻaygach  otasi  uni  oʻqitish  uchun  odatiy  cherkov 
maktabiga  be	rdi.  Lotin  tilidan  tashqari  Fransisk  fransuz  tilini  ham  yaxshi  bilgan, 	
ehtimol  uni  uyda  mustaqil  oʻrgagan  boʻlishi  mumkin.  SHu  bilan  uning  ma’lumoti 
tugadi  va  umrining  oxirigacha  u  juda  savodli  boʻla  olmadi  va  katta  qiyinchilik 
bilan yozar edi.	 	
Bolalik  cho	gʻlarida  Fransisk  alohida  ustunlikka  ega  edi.  Otasining  boyligi 	
uni  oʻz  tengdoshlari  orasidan  ajratib  turardi.  U  shaharliklarning  noroziligiga  sabab 
boʻlgan  barcha  oʻyin  va  shoʻxliklarda  boshchilik  qilar  edi.  Biroq  uning  ota	-onasi 	
oʻz suyukli farzandiga bi	ror narsani chegaralamas, aksincha u bilan faxrlanar edi.	 	
Ulgʻaygan  sari  Fransisk  oʻzgarmadi,  u  hisobsiz  ravishda  pullarni  sarflar, 	
xashamdor  kiyinar  va  oʻz  qiliqlari  bilan  boshqalarni  hayratga  solar  edi.  Petro 
Bernardonening  oʻgʻlini  insofga  chaqirish  va 	uni  toʻxtatib  qolishga  qaratilgan 	
barcha  harakatlar  muvafaqqiyatsiz  yakunlanar  edi.  Biroq,  u  ayshi	-ishratli  hayot 	
tarziga  qaramasdan,  oʻsmir  belgilangan  chegaradan  chiqmas  edi,  chunki  uning 
orzusidagi  ritsar  ham  hech  qanday  tavakkalchilikka  yoʻl  qoʻymaslig	i  kerak  edi. 	
Undan  tashqari  Fransisk  oʻzining  mehribonlik  va  sahiyligi  bilan  alohida  ajralib 
turardi.	 
Bu davrda italyan davlatining ichki hayoti notinch boʻlib, uning mustaqillik 	
uchun  Germaniya  bilan  olib  borayotgan  urushi  vaqtinchalik  muvafaqqiyatlar  bil	an 	
olib  borilayotgan  edi.  Shu  bosqichlarning  birida  Assiz  shaharchasi  asli  kelib 
chiqishi  nemis boʻlgan  getsog  Spoletskiyning  hukmronligi ostiga oʻtib qolidi. Rim 
papasi nemislarni yoqtirmaydigan  Innokentiy III boʻlgach gersog uning koʻmagini 
olish uchun 	papaga yolvorib borishga majbur boʻldi.	10 	
Getsog  Spoletskiyni  Assizni  tark  etgach  uning  qal’asi    shahar  aholisi 	
tomonidan  vayron  etildi.  Shundan  soʻng  barcha  aholi  Assiz  atrofini  muhofaza 
                                        	                    	 	10 Гаусрат  А.  Средневековые  реформаторы:  Арнольдисты.  Вальденцы.  Ф	ранциск.  Ассизский.  Сегарелли. 	
Дольчино. Пер. с нем. / Под ред. Э. Л. Радлова. Изд. 2	-е. —	 М.: Книжный дом «ЛИБРОКОМ», 2012. 	—	 328 с. 	
С.69	  ~ 16	 ~ 	
 
qiladigan  aylana  devor  qurilishida  ishtirok  etdi.  Mustahkamlangan  sha	harda  oʻzini 	
himoyalanganligini  sezgan  aholi  atrofdagi  boylarnnig  qal’alariga  hujum  uyushtira 
boshladilar. Oʻz jonlari va  mol	-mulkidan kechishni istamagan  dvoryanlar  qoʻshni 	
shaharlardagi  aholini  yordamga  chaqira  boshladilar.  Bu  chaqiruv  esa  Assiz  va 
Per	udja  oʻrtasidagi  azaliy  raqobatni  yangidan  boshlanishiga  turtki  boʻldi.  Bu 	
shaharlar oʻrtasidagi jangja Perudja  gʻolib  chiqdi  Assiz aholisining koʻpchiligi asir 
tushdi. Ular orasida Fransisk ham bor edi.	 	
Bir	-yil  davom  etgan  asirlik  vaqtida  Fransisk  nafaqat	 oʻzini    tetik  tutdi, 	
balkim  oʻz  doʻstlarining  ham  ruhini  tushishiga  yoʻl  qoʻymadi  va  kelajakka  umid 
bilan  qaradi.  U  ritsarlar  jasoratini  takrorlab  haqiqiy  qahramon  boʻladigan  vaqt 
keladi deb ishongan edi.	 	
Asirlikda  asli  kelib  chiqishi  boy  oiladan  boʻlgan 	bolalar  bilan  boʻlishi 	
uning  koʻp  sohalarda  koʻzini  ochdi.  Ilgari  ajoyib  va  etib  boʻlmaydigan  oʻsmir	-	
endilikda  haqiqiy  hayotni  koʻrdi.  U  asirlikdaga  bolalarga  nisbatan    qoʻrquv  va 
achinishni  anglab  yetdi.  Lekin  oʻz  qarashlarini  oʻzgartirgan  boʻlishiga  qara	may, 	
Fransisk ilgargidek ularga yordam berar va janjallarni bartaraf etardi.	 	
Assiz  va  Perudja  tinchlik  sulhi  tuzib,  asirlar  ozodlikka    qoʻyib  yuborilgan 	
vaqtda  Fransisk  22  yoshda  edi.  Bu  kabi  tartibsiz  hayot  tarzi  va  uzoq  muddat 
qamoqda boʻlishi  uning orga	nizmiga ta’sir  etmasdan qolmadi.  Fransisk ogʻir kasal 	
boʻlib qoldi.	11 	
Bir  necha oy  u  hayot  va oʻlim orasida boʻldi. U  juda sekinlik bilan tuzaldi, 	
koʻp  vaqtini  yolgʻizlikda  va  oʻz  hayoti  haqida  mulohaza  qilish  bilan  oʻtkazdi. 
Oʻlimga  yaqinlashish  uning  yash	agan  umriga  nisbatan  yangicha  qarashiga  turtki 	
boʻldi.  U    oʻz  vaqtni  besamar  oʻtkazganligini  butunlay  tushunib  etdi.  Ortga  nazar 
tashlagan boʻlajak avliyo undan boʻshliqdan boshqa xech narsa topa olmadi.	 	
Butunlay  oʻzgarib  ketgan  Fransisk  xristian  muqaddaslariga  yaqinroq 	
boʻlish  uchun  Rimga  joʻnash	ga  qaror  qildi.  Bu  yerda  u  oʻzini  uzoq  vaqtdan  beri 	
                                        	                    	 	11 Гаусрат  А.  Средневековые  реформаторы:  Арнольдисты.  Вальденцы.  Франциск.  Ассизский.  Сегарелли. 	
Дольчино. Пер. с нем.	 / Под ред. Э. Л. Радлова. Изд. 2	-е. —	 М.: Книжный дом «ЛИБРОКОМ», 2012. 	—	 328 с. 	
С.70 	  ~ 17	 ~ 	
 
qiynab kelayotgan	-sadaqa soʻrayotgan kishilar qanday  xislarni boshidan kechirishi 	
borasidagi savolga javob olish imkoniyatiga ega boʻldi. 	 	
Fransisk  Rimdan  butunlay  yangilangan  holda  qaytdi.  Unda  ritsarlik  ideali 	
borasidagi  orzulari  orasida  tiz  choʻkish  hissi  yoʻqolgan  boʻlsada,  lekin  jasorat 
koʻrsatish  borasidagi  tuygʻu	lari  hali  mavjud  edi.  Bu  yosh    gʻayratli  inson  oʻzida 	
katta kuchni his qildi va uni barcha baxtsizlar foydasiga sarf etishga qaror qildi.	 	
Fransisk  barcha  kishilarga  hurmat  va  mehr  bilan  munosabatda  boʻldi.  Bir 	
kuni  u    moxov  odamni  uchratib  unga  muruvvat  ko	ʻrsatdi  va  ilgargidan  farqli 	
ravishda  uni  quchoqlab  oʻpdi.  Bir  necha  kun  oʻtgach  oʻsmir  moxovlar  turadigan 
shaharchaga  tashrif  buyurib  ularning  har  birini  oʻpib  chiqdi.  Bu  harakatlar 
Fransiskda  kuchli  ruhiy  quvvat  borligini  anglatib  turar  edi,  chunki  oʻsha	 vaqtda 	
moxovlarni    jamoadan  haydab  chiqishar  va  ulardan  uzoqroq  boʻlishga  intilishar 
edilar.	 
Fransisk  juda  ham  oʻzgarib  ketdi  va  natijada  ota  uyidagi  hayot  unga  torliq 	
qila  boshladi.  Otasi  uni  ritsar  boʻlish  borasidagi  omadsiz  harakat  uchun  kechira 
olmadi	 va  har  doim  bu  haqida  Fransiskka  eslatib  turar  edi.  Tez  orada  Petro 	
Bernardoneda  oʻgʻlidan  norozi  boʻlishga  boshqa  sabab  ham  topildi,  chunki  u 
barcha  pullarini  qashshoqlarga  ulashib  bergan  edi.  Oxir  oqibat  oʻgʻliga  pand	-	
nasihat bilan tasir eta olmagan ota	 uni  moddiy qoʻllashni toʻxtatib qoʻydi. Fransisk 	
oʻz  oilasida  unga  nisbatan  tushunmovchilik  sabab  iloji  boricha  kamroq  vaqtini 
uyida oʻtkazishga harakat qilar va Assiz atrofida sanqib yurardi.	12 	
Avliyo  Damian  ibodatxonasidan  keyin  Fransisk  harobaga  aylangan  boshqa 	
ibodatxonalarni  ham  tiklashga  kirishib  ketdi.  SHuningdek  u  Porsiunkullar  nomi 
bilan mashhur boʻlgan  Avliyo Mariya cherkovini va Avliyo Pyotr cherkovini ha m 
ta’mirladi.	13 	
Fransisk  oʻzining  haqiqiy  chaqiruvini  mutloqo  tasodifiy  ravishda    topdi	-	
ya’ni  Injilni  m	utola  qilayotgan  vaqtda  Xristosning  barcha  mol	-mulklarni  tashlab 	
uning  ortidan  ergashishni  davat  etayotganligiga  e’tibor  qaratdi.  Fransisk  darhol 
                                        	                    	 	12 Святой Франциск Ассизский. «Сочинения». М., 1995, стр. 6. 	 	13 Рожков П.В. Очерки по истории римско	-католической церкви. Часть I. Курс лекщш. М., 1994, С. 124 	  ~ 18	 ~ 	
 
tushundi	-ya’ni  uning  vazifasi  tinchlik  yoʻli  bilan  borib  odamlarni  xristian 	
ta’limotiga  kiritish  edi.  U  monaxl	ar  kabi  bir  joyga  toʻplanib  faqatgina  oʻz  ruhini 	
poklash  bilan  shugʻullanmoqchi  emas  edi,  chunki  har  bir  gunohkorga  xatolarni 
toʻgʻrilash uchun yoʻl koʻrsatish zarur edi.	 	
Boʻlajak  avliyo  Assiz  koʻchalarida  targʻibot  olib  bordi.  Uning  nutqi  oddiy 	
va  tushuna	rli  edi;  ya’ni  deyarli  biror  yangilik  qilmagan  holda  bibliyadagi  barcha 	
mashhur syujetlarni toʻlab kishilarga tortiq qilishi natijasida kishilar unga ergashdi.	 	
Har  safargi  chaqiriq  va  targʻibotlar  davrida  u  koʻplab  tinglovchilarni  yigʻa 	
boshladi.  Endi  kamd	an	-kam  odamlar  uning  ustidan  kulishga  botinar  edi.  Uning 	
targʻibotlari  natijasida  Xristosning  yangi  qiyofasi	-shafqatli  va  kechirimli  qiyofasi 	
paydo  boʻldi.  Ungacha  esa  cherkov  ta’limotida  uning  qiyofasi  shafqatsiz  va 
qonxoʻr  qilib  tasvirlangan  edi.  Boʻlaja	k  orden  asoschisi  barchani  ruhni  poklash 	
yoʻli  juda  oson  ekanligiga,  ya’ni  buning  uchun  chin  dildan  Xudoga  ishonish  va 
yaqinlarni  sevish,  cherkov  marosimlariga  juda  katta  ahamiyat  bermaslik 
kerakligiga ishontirishga harakat qildi.	 	
Fransisk kishilarni jalb 	qilishda cherkov  ruhoniylaridan  farqli ravishda   har 	
bir kishining gunohi uchun jazo muqarra ekanligi bilan qoʻrqitmadi. Uning soʻzlari 
shaharliklar  qalbiga  xursandchilik  olib  kirdi  va  ularni  yaqinlariga  nisbatan 
marhamatli  boʻlishga  undadi.  Fransisk  oʻrta	 	asrlardagi  boshqa  tarki  dunyo 	
qilganlardan  farqli  ravishda  san’at  va  goʻzallikka  zavq  bilan  munosabatda  boʻldi. 
Ayollar  va  gunohkorlarni  cheklamadi,  hayvonlar  va  qushlarni  yaxshi  koʻrib  ularni 
ba’zilarini  ogʻalarim  deb  atadi.  Uning  diniy  mazmundagi  asari 	«Yaxshi  ish 	
qiladiganlarni maqtash» va «Xudoni maqtash» she’riy shaklda yozilgan edi.	14 	
1.3.	 	Dominikanlar	 ordenining	 paydo	 boʻlishi	 	
Dominiklar  ordeni  oʻrta  asrlar  davrida  vujudga  kelgan  yana  bir  diniy	-	
qashshoqlik  ordenidan  biridir.  Uning  asochisi  Dominikning  ha	yoti  haqida 	
quyidagilar  ma’lum.  Mazkur  ordenning  asoschisi  boʻlgan  Domingo  de  Gusman 
1170	-yilda  ispan  dvoryani  oilasida  tugʻilgan.  Palensiya  maktabida  yetti  erkin 	
san’at  va  ilohiyotni  oʻrgangan.  1196	-yilda  Dominik  ruhoniylikka  oʻtadi  va 	
                                        	                    	 	14  Ткач М.И. Тайны католических монашеских орденов. М	.: 2003, 	стр	.223	  ~ 19	 ~ 	
 
muntazam  ravishda  I	spaniyaning  Osma  shahridagi  diniy  yigʻilishlarda  ishtirok  eta 	
boshlaydi.  1203	-yilda  qirol  Alfons  IX  ning  buyrugʻi  bilan  Daniyaga  yepiskop 	
Diyego  de  Aseveda  boshchiligida  elchilik  missiyasi  tarkibida  Daniyaga  yuborildi. 
Mana  shu  elchilik  yoʻnalishi  Fransiya	 janubidagi  boy  Tuluza  va  Langedokdan 	
oʻtadi.  U  shu  yer  aholisining  Rim  papaligi  tomonidan  dahriylik  harakati  deb  e’lon 
qilingan  katarlar	 	oqimiga  hayrihoh  boʻlib,  ularning  ta’limotiga 	
sigʻinishayotganligining  guvohi  boʻladi.  Shimoliy  Yevropadan  qaytishda 	yepiskop 	
Aseveda  va  Dominik  Janubiy  Fransiyada  u  yerdagi  katarlarni  asl  xristian 
e’tiqodiga qaytarish harakatlarini boshlash uchun qoladi.	15 	
1194	-yilda  Eski  Kastiliyadagi  dvoryan  va  sobor  ruhoniysi  Dominik  de 	
Gusman  (1170	-1221)  Ozm  yeparxiyasida  masud  Avgus	t  ustavi  boʻyicha  islohot 	
oʻtkazdi.  1205	-yilda  Dominik  bid’atchi  albigoylar  bilan  kurashish  maqsadida 	
Fransiyaga koʻchib oʻtdi. U Prulda  monastrga asos soldi  va 1205	-yilda esa  fransuz 	
dvoryanlari  va  Tuluzadagi  oliy  toifadagi  ruhoniylar    koʻmagida  oʻz  orden	ining 	
birinchi  monastriga  asos  soldi.  Dominicus  papa  Innokentiy  III  dan  oʻz  ordenini 
tuzish  uchun  ruxsat  olish  maqsadida  Rimga  joʻnadi.  Papa  rozi  boʻldi  va  Dominik 
avliyo  Avgustni  ustavini  oʻz  ordenining  ustavi  sifatida  qabul  qildi.  1217	-yilda 	
Dominik Tulu	zaga qaytib keldi va asosiy maqsadi «Ruh haqida gʻamxoʻrlik qilish» 	
deb e’lon qilingan dominikanlar ordenini tuzishga kirishdi.	16 	
Langedokdagi  ruhoniylarning  umumiy  kapitulida  papa  legatlari, 	
yepiskoplar,  sisterian  ordeni  abbatlar  qatnashdilar.  Unda  Dominik	 	cherkov 	
faoliyatini  muvaffaqqiyatli  ishlashi  uchun  monaxlarning  apostollik  turmush  tarzi 
                                        	                    	 	 Fransiyaning  janubida  va  Italiyada  XI  asrda  vujudga  kelgan  dahriylik  oqimi 	ishtirokchilari.  Ularning  ta’limoti 	
asosini dualizm tashkil etib, unga koʻra dunyoda ikki xil ibtido: Ezgulik (Xudo) va Yovuzlik (Iblis) boʻlgan. Moddiy 
dunyo  Iblisning  ijod  mahsuli  hisoblanadi.  Shundan  feodal  munosabatlar  Yovuzlikning  tugʻilishiga  tenglas	htirilgan. 	
Katolik  cherkovini  katarlar  shaytoniy  deb  bilishgan.  Shu  boisdan  katolik  cherkovi  ruhoniylarini  ular  dahriylar  deb 
e’lon  qilgan.  Katolik  cherkoviga  qarama	-qarshi  turuvchi  oʻz  tashkilotini  tuzgan.  Barcha  katarlar  “e’tiqodli”  va 	
“barkamollar”ga  bo	ʻlingan.  “Barkamollar”ning  kam  sonlilari  qattiq  tartibli  tarki  dunyochilikda  hayot  kechirgan  va 	
aynan shular sektaga rahbarlik qiluvchi toʻrt pagʻonali iyerarxik darajadagi rahbarlar shakllantirilgan. Bu ta’limotga 
hunarmandlar,  savdogarlar  va  dehqonlar  er	gashgan.  Shuningdek  qirolli  hokimiyatga  qarshi  boʻlgan  Fransiyaning 	
janubidagi  feodallarham  qoʻshilgan.  Albigoychilar  urushlari  davrida  katarlar  harakatiga  ham  sezilarli  zarba  berildi. 
1215	-yilda  boʻlib  oʻtgan  IV  Lateran  soborida  katarlarni  ta’qib  etish  ha	qida  qaror  qabul  qilindi.  XIV	-XV  asrlarda 	
ham  maxfiy  ravishda  katarlar  faoliyat  olib  borgan  boʻlsada,  lekin  keyinchalik  ularning  barcha  a’zolari  toʻligʻicha 
yoʻq qilingan.	 	15 http://www.volshebnaya	-plane	ta.ru/?p=501	 	16 Ткач М.И. Тайны католических монашеских орденов. М.: 2003, стр.243 	  ~ 20	 ~ 	
 
bilan  bogʻlangan  targʻibotni  kuchaytirishni  taklif  qildi.  Unga  koʻra  katolik 
targʻibotchilari  hozirgi  joziba  va  dabdabadan  voz  kechishlari  kerak  edi. 
Apostollardan  oʻ	rnak  olib  ular  albigoychilarga  ta’sir  etish  uchun  nafaqat  	
targʻibotlar balkim zohiriy hayot tarzi orqali koʻp narsalarni ilgari surish kerak edi. 
Shuningdek  Dominik  ashadiy  bid’atchilarni  qirib  tashlashni  taklif  qildi.  U 
dominikanlar  targʻibotchi  katarlar	 va  albigoychilar  ustidan  chin  soʻz  va  ibodat 	
orqali  gʻalabaga  erishishini  istardi.  Dominik  ibodat,  muhohada  qilish,  tarki  dunyo 
qilish va qashshoqlikni chuqur katolik ta’limoti bilan bogʻladi.	 	
Dominikanlarning  Tuluzadagi  dastlabki  monastri  boshqa  monastrl	ar  uchun 	
andaza  vazifasini  oʻtadi.  Har  bir  birodarning  oʻz  xujrasi  boʻlib  oʻqish  bilan 
mashgʻul  boʻlish  imkonini  berdi.  1218	-yilda  Rimda  Dominikka  Fransisk 	
tomonidan  tasannolar  aytildi  va  unga  oʻz  ordenini  birlashtirish  taklif  qilindi. 
Avliyo  Fransisk  bung	a  rozi  boʻlmadi  va  Dominik  undan  hech  boʻlmasa  belidagi 	
belbogʻini  estalik  uchun  berishini  iltimos  qildi.  Dominik  va  Fransisk  bir  necha 
marotaba  uchrashganlar. Papa Grigoriy IX  ularga barcha  yuqori  lavozimli cherkov 
amaldorlari  ularning  ordenlaridan  saylan	ishini  taklif  qilgan,  biroq  bu  ikkala 	
boʻlajak  avliyolar  bu  taklifga  rozi  boʻlmagan.  Fransisk  «mening  birodarlarim	-	
kichik. Ular endi katta boʻlishi shart emas» deb aytgan.	17 	
1218	-yilda  Dominik  Rimda  papa  tomonidan  «oliy  senzor»,  «magister  sacri 	
palatii»  deb	 	e’tirof  etildi.  1220	-yilda  Dominik  Boloniyada  yangi  ordenni 	
fransiskanlarnikiga  yaqin  boʻlgan  ustavni  qabul  qilgan  birinchi  markaziy  kapitulni 
chaqirdi.  Fransisk ta’siri ostida Dominik  mutloqo qashshoqlik toʻgʻrisidagi qarorni 
ham  qabul  qildi  va  unga  koʻr	a  nafaqat  orden  birodarlari  mol	-mulklarga  ega 	
boʻlishga balkim butun  Dominikan ordeni  na  yerga,  na  monastrlarga ega boʻlishga 
haqlari  yoʻq  edi.  Dominikanlar  qashshoqlar  deb  e’tirof  etildi  va  ular  sadaqa 
hisobiga yashashlari shart edi. Bu qarorga toʻliq ama	l qilinmadi va 1425	-yilda papa 	
Martin V tomonidan u bekor qilindi.	18 	
                                        	                    	 	17 Омэнн Д., O.P. Христианская духовность в католической традиции. Пер с англ. Вакуленко  Н. М., 1994.	 С. 	
168.	 	18 Карсавин Л. Монашество в средние века. М., 2012.	 С.162	   ~ 21	 ~ 	
 	
Dominikanlar 	– bu  Albigoy  urushlarining  qiyin  pallasida  vujudga  kelgan 	
voiz	-monaxlik  ordening  norasmiy  nomidir.  Uni  papa  Gonoriy  III  1216	-yilda 	
tasdiqlagan. Orden oʻsha  vaqtda  mavjud boʻlg	an ordenlar  orasida eng kuchlisi edi. 	
1232	-yilda  katolik  cherkovi  boshliqlari  orden  monaxlariga  Ilohiy  sud  oʻtkazish 	
huquqini  berib,  ularni  inkivizatorlarga  aylantirib  qoʻydi.  Oʻrta  asrlardagi 
askiyachilar  ularni  Xudo  koʻppaklari deb atashgan. Dominiknlar 	esa oʻz  navbatida 	
bunday  atalishga  qarshi  boʻlishmagan.  Bu  birodarlikning  gerbida  tishidan  olov 
chiqarib  turgan  ikki  boshli  it  tasvirlangan.  Ilohiy  qonunlarni  saqlash  borasidagi 
jonkuyarligi  va  papa  manfaatlarini  himoya  qilish  maqsadida  ular  juda  koʻp 
kish	ilarni  olovda  yoqib  yuborishgan.    Asosan  oʻzining  mustaqil  fikri  va  noodatiy 	
xulqi  bilan  aybdor  deb  topilganlar  oʻtga  tashlangan.  Birodarlikda  va’z  aytishda 
shunday  usulni  qoʻllashganki,  bu  va’zlar  shu  yerdagi  aholi  uchun  tushunarli 
boʻlishi  uchun  ularning	 ona  tilida  bu  Xitoy  yoki  Moʻgʻul  tili  boʻlishidan  qatiy 	
foydalanishgan.	19 	
Bu  ordenning  asoschisi  Domenik  de  Gusman  30  yoshigacha  oʻsha  davrda 	
kastiliya  dvoryanning  boshqa  oʻgʻillari  kabi  hech  qanday  alohida  ajralib  turadigan 
xususiyati boʻlmagan. U tavzoe 	bilan monastrga joʻnab u yerda ilohiyotni oʻrgandi. 	
Lekin  keyinchalik  uning  dunyoqarashida  qandaydir  oʻzgarish  boʻlganligi  uchun 
boʻlajak ilohiyotchi va mohir  analitik sifatida u monastrni tark etadi.	 	
1219	-yilda  avliyo  Dominik  oqsuyaklarning  vakillari  uch	un 	
dominikanlarning    ayollar  tashkilotini  tuzdi  va  tez  orada  Xristos  ritsarlari  ordeni 
ham  bu  ordenga  qoʻshilish  istagi  borligini  ma’lum  qildi.  Lekin  ulardan  orden 
udumlariga boʻysunish qattiq talab qilindi.	 	
Dominikanlar  boshqalar  kabi  oʻz  oliy  maqsadini	-qashshoqlik  deb  bilishdi. 	
Bu  «xudo  koʻppaklari	20»  boshqa  qashshoqlik  ordenlaridan  ancha  keyin  tashkil 	
etilgan  boʻlsa  ham  ular  qurollanish  borasida  amaldagi  tashkilotlardan  andoza 
olishdi.  Masalan  ular  sayoq  voizlarni  orden  tashkil  etilgan  vaqtdan  shakllantir	a 	
                                        	                    	 	19 Тка	ч М.И. Тайны католических монашеских орденов. М	.: 2003, 	стр	.244  	 	20 Dominikanlarga  berilgan laqab.  Ularning ramzida  it  tasviri tushirilgan.  Shundan  kelib  chiqqan.  Ularning  xristian 
e’tiodiga  sodoqati  va  qolaversa  aksariyat  inkvizitorlar  dominikanlar  orasid	an  yetishib  chiqqanligi  uchun  ham  shu 	
laqab b	ilan aytilgan	. Словарь средневековой культуры. / Под ред. А.Я.Гуревича. М., 2003, стр.329	  ~ 22	 ~ 	
 
boshladi,  lekin  ulardan  oldingi  ordenlarda  bu  kabi  tashkilotlar  zarurat  paydo 
boʻlgandagina tashkil etilar edi.	 	
Bid’atchilar  dominikanllarga  eng  katta  dushman  boʻlib,  ular  xuddi 	
yirtqichlar va boʻrilar kabi edi va dominikanlar koʻppak kabi ular bilan kur	ash olib 	
borishdilar.  Ular  bu  urushni  boshqa  diniy  konsessiyalarga  ham  tarqatishdi  va 
natijada  dominikanlarning  mehribonligi    tufayli  tez  orada  butun  Evropa  autodafe 
olovi ichida qoldi.	 	
Xristianlarni  chin  yoʻnalishga  boshqarish  uchun  dominikanlar  barcha 	
sh	axsiy  namunalardan  foydalanishdi  va  kishilar  nimalarni  oʻylashlarini  bilish 	
uchun esa hamma yerda maxfiy tavba qilish tarqatildi.	 	
Aynan  shuning  uchun    Rim  papasi  bu  orden  monaxlariga  inkvizatsiyani 	
ishonib  topshirdi  va  ordendagi  birodarlar  Ilohiy  sudlar  bo	ʻlib,  uning  qonunlariga 	
boʻysunishlariga  faol  oʻrgatildi.  Bugungi  kungacha  dominikanlar  barcha 
qashshoqlik ordenlari orasida eng savodlisi boʻlib qolmoqda.	 	
«Xudo  koʻppaklar»    vijdonsizlarcha  harakat  qilib  odamlarni  boshqa 	
ordenlardan  oʻzlariga  ogʻdirib  olar  edilar,  begona  abbatliklar  hududlariga    bostirb 
kirishar,  episkop,  kardinal  va  papa,  oʻqituvchi  va  professor  boʻlib 	olishar  va  oʻz 	
avliyolarini oʻzlari kanonlashtirar edilar.	 	
Dominikanlar  barcha  joyda  boʻlib,  ular  jamoatchilik  fikrini  va  siyosatini 	
shaklantirar edi. Ularning ortida esa ilgargi ordenlar malakasi yotardi va asoschilar 
oʻz  tartiblarini  shunday  qattiq  saqla	b  turishdiki,  natijada  ular  oʻzlari  yaratgan 	
ordenni boshqara olishmadi  va natijada bu ordenlar  vaqti kelib tanazzulga uchradi. 
Dominikanlar esa boshidan boshlab oʻz talablarini juda yumshatib oʻzlarini bu kabi 
inqirozdan saqlab qolishdi.	21 	
 	 	
                                        	                    	 	21 Карсавин Л. Монашество в средние века. М., 2012.	 С.163	  ~ 23	 ~ 	
 	
II BOB. 	“OʻRTA ASRLARDA DINIY QASHSHOQLIK 	
ORDENLARI	” M	A	V	ZU	SINI	 O	’TISH	D	A	 ZA	M	O	N	A	V	IY	 PED	A	G	O	G	IK	 	
M	ETO	D	LA	R	D	A	N	 FO	Y	D	A	LA	N	ISH	 	
2.1.	 Aqliy	 xujumi	 va 	Davra subhati 	metodlardan 	foydalanish	 usullari	 	
 	
 	
 	  ~ 24	 ~ 	
 
2.2. “CHAYNVORD’’ metodi	 	
 	  ~ 25	 ~ 	
 
2.3. Mavzu	 yuzasidan	 qo’shim	cha topshiriqlar	 ishlanm	asi 	
 	  ~ 26	 ~ 	
 	
Xulosa	 	
 	O’rta asrlar tarixi davrida xristian dinining mutaasibligi, katta boylik orttirish 	
xirsi,  xristian  cherkovi  ruhoniylar  qatlami  oras	idagi  ba’zi  ahloqsizliklar  oddiy 	
xalqning  katolik  diniga  b	oʻ	lgan  ishonchini  susaytirishga  olib  keldi.  Natijada 	
katolik  dini  dinga  qarshi  b	oʻ	lmagan,  balki  Rim  papaligi  va  ruhoniylar  tomonidan 	
oʻ	ylab  topilgan  turli  xil  amollarga  qarshi  b	oʻ	lgan  va  katolik  din	i  tomonidan 	
dahriylik  harakati  deb  topilgan  harakatlar  avj  olib  bora  boshladi.  Ushbu 
harakatlarning  k	oʻ	pchiligi  t	oʻ	g’ridan  t	oʻ	g’ri  xristianlikka  qarshi  emas  edi,  ammo 	
oʻ	z  hokimiyati  kuchsizlanishini  istamagan  katolik  cherkovi  ushbu  harakatlarning 	
barchasin	i  dahriylik  harakati  deb  e’lon  qildi.  XII  asrga  kelganda  G’arbiy 	
Yevropada  ana  shunday  harakatlardan  biri  b	oʻ	lgan  katarlar  harakati  kuchayib 	
bordi,  uning  ustiga  aynan  shu  davrda  oddiy  omma  orasida  salib  yurishlari  sabab 
katolik  diniga  b	oʻ	lgan  munosabat 	oʻ	zgargan  edi.  Odamlarni  xristian  dini 	
oldingidek  boshqara  olmaydigan  holatga,  e’tiqod  ishi  kuchsizlanayotgan  paytga 
toʻ	g’ri  keldi.  Ana  shu  qaldis  vaziyatda  dindan  yaxshigina  xabari  bor  b	oʻ	lgan 	
shaxslar  tomonidan  shunday  bir  tashkilot 	oʻ	ylab  topilishi  kerak  e	diki,  u  cherkovga 	
ortiqcha  yuk  b	oʻ	lmasligi  va  cherkov  uchun  s	oʻ	zsiz  ishlashi  lozim  edi.  Shu  tariqa 	
dastlabki  tashkil  etilgan  diniy	-qashshoqlik  ordeni  mana  shu  holatlar  inobatga 	
olingan  holda  tashkil  etildi.  Rim  papaligi  hokimiyati  uchun  yaxshigina  tirgak 
boʻ	lishini  tushungan  katolik  yetaklari  darhol  ushbu  ordenlarning  mavjudligi  va 	
nizomlarini  e’tirof  etishdi.  Chunki  shu  orden  a’zolari  b	oʻ	lgan  faqir  rohiblar  orqali 	
oddiy  xalqqa  cherkovda  yoki  boshqa  diniy  muassasada 	oʻ	tirgan  ruhoniydan  k	oʻ	ra 	
yaxshiroq ta’si	r etish mumkinligini tushunib yetishdi. Shu boisdan Rim ruhoniylari 	
diniy	-qashshoqlik  ordenlarni  q	oʻ	llab	-quvvatlab,  ularni  yepiskoplarga 	
boʻ	ysinishdan  ozod  qilishdi  va  t	oʻ	g’ridan	-toʻ	g’ri  Rim  papasiga  b	oʻ	ysinishi  joriy 	
qilindi.  Ular  dastlabki  xristianlik  ad	vridagi  qashshoq  hayot  kechirishga  ont  ichib, 	
oʻ	rmonlarda,  sahrolarda  yashadilar  hamda  sadaqa  evaziga  kun  k	oʻ	rishga  harakat 	
qilishdi.  Orden  a’zolari  b	oʻ	lgan  qashshoq  rohiblar  nafaaqt  G’arbiy  Yevropa  balki 	
butun  bir  mintaqaning  ijtimoiy  hayotida  faol  ishtir	ok  etuvchi  kuchga  aylandi, 	
rohiblar  shaharlar  va  qishloqlarda  b	oʻ	lib,  papaning  har  qanday  buyrug’ini  eng  ~ 27	 ~ 	
 
oddiy  aholi  qatlami  vakiligacha  yetkazib  berishgan.  Ular  din  targ’iboti  bilan 
shug’ullanuvchi  missionerlar  va  salib  yurishlari  targ’ibotchilari  ham  edi	,  aynan 	
ular  mahalliy katolik  yepiskoplari e’lon qilishni  hohlamagan papaning cherkovdan 
chetlatish  t	oʻ	g’risidagi  bullasini  xalqqa  e’lon  qilishgan;  ular  papalik  hazinasiga 	
yuboriladigan  indulgensiya  savdosi  bilan  shug’ullandi;  ular  turli  k	oʻ	rinishdagi 	
dini	y  soliqlarni  yig’ishga  mas’ul  edilar,  bu  tushumlarning  hammasi  papa 	
hazinasiga  yuborilgan;  papa  uchun  sadaqa  s	oʻ	rovchi  tilanchilar  b	oʻ	lishgan,  undan 	
tashqari  joylarda  papaning  mahfiy  ayg’oqchilari  va  elchilari  (	oʻ	rta  asrlarda 	
m	oʻ	g’ullar  huzuriga  tashrif  bu	yurgan  Plano  Karpin  iva  Vilgelm  de  Rubruk  ham 	
ikki orden a’zolari b	oʻ	lgan) ham edilar.	 	
Yevropada  vaqtlar 	oʻ	tishi  bilan  ayniqsa  reformasiyadan  keyin  din  davlat	dan 	
toʻ	liq  ajratildi  va  davlatga  b	oʻ	ysindirilshidan  keyin  ham  qashshoqlik  ordenlari 	
faoliyatni  davom  ettirdilar.  Bu  safar  ham  ular  orasidan  Yevropaning  eng  mashhur 
ilohiyotchi  professorlari,  taniqli  shoir  va  adiblari,  sa’at  ustalari  yetishib  chiqdi. 
Orden 	oʻ	z  faoliyatini  k	oʻ	proq  xayrli  va  din  targ’iboti  ishlariga  safarbar  qila 	
boshladi. 	  	
 	
 
 
 
 
 	  ~ 28	 ~ 	
 	
FOYDALANILGAN ADABIYOT VA MANBALAR ROʻYXATI	 	
1.	 Андреев А., Андреев	 М., Монашеские ордена. М., 2009. 	 	
2.	 Бедуэлл Ги. История Церкви. М., 1996.	 	
3.	 Гаусрат  А.  Средневековые  реформаторы:  Арнольдисты.  Вальденцы. 
Франциск.  Ассизский.  Сегарел	ли.  Дольчино.  Пер.  с  нем.  /  Под  ред.  Э.  Л. 	
Радлова. Изд. 2	-е. 	—	 М.: Книжный дом «ЛИБРОКОМ», 2012. 	—	 328 с.	 	
4.	 История  средних  веков.  В  2  т.  Т.1./Л.М.Брагина,  Е.В.Гутнова.  и  др.  М	.: 	
1990	. 	
5.	 Карсавин Л. Монашество в средние века. М., 2012.	 	
6.	 Лозинский С.Г. История 	папства. М., 1986.	 	
7.	 Лортц  Й.  История  Церкви.  Т.1.  Древность  и  средние  века.  М., 
«Христианская Россия», 1999. 	 	
8.	 Мансуров С.П. Очерки из истории	 Церкви. М., 1994.	 	
9.	 Омэнн Д., O.P. Христианская духовность в католической традиции. Пер с 
англ. Вакуленко Н. М., 1994	.  	
10.	 Рожков  П.В.  Очерки  по  истории  римско	-католической  церкви.  Часть  I. 	
Курс лекщш. М., 1994.	 	
11.	 Святой Франциск Ассизский. 	«Сочинения». М., 1995.	 	
12.	 Симонов В.В. Введение в историю Церкви. Часть 1: Обзор источников по 
общей  истории  Церкви.  М.:  Издательство  Москов	ского  университета, 	
2012.	 	
13.	 Словарь средневековой культуры. / Под ред. А.Я.Гуревича. М., 2003.	 	
14.	 Средневековый  мир	 	в  терминах,  именах  и  названиях.  Составитель 	
Е.Д.Смирнова, Минск, 1999.	 	
15.	 Тальберг	 Н. Д. История христианской церкви. М., 2008.	 	
16.	 Ткач М.И. Тайны католических монашеских орденов. М.: 2003	 	
17.	 Фроссар	 А.	 Соль	 земли.	 О	 главных	 монашеских	 орденах.	 М.,	 1992	  	
18.	 http://www.volshebnaya	-planeta.ru/?p=501

~ 2 ~ O'zbekiston Respublikasi O liy ta ’lim , fa n v a in n o v a tsiy a la r v a z ir lig i Sharof Rashidov nomidagi Samarqand davlat universiteti Tarix fakulteti Jahon tarixi kafedrasi Kurs ishi “ O’rta asrlarda d in iy -q a sh sh o q lik o r d e n la r i ta r ix i” Bajardi: _____-guruh talabasi __________________________________ Ilmiy rahbar:__________________ _____________________________ Samarqand -202 4

~ 3 ~ REJA : KIRISh……………………………………………………. O-3 I BOB OʻRTA ASRLARDA DINIY QASHSHOQLIK ORDENLARINING TASHKIL TOPISHI 1.1. Diniy ordenlar va ularning turlari ……………………… 1.2. Fransiskanlar ordenining paydo boʻlishi………………. 1.3. Dominikanlar ordeni ning paydo boʻlishi………………. II BOB “OʻRTA ASRLARDA DINIY QASHSHOQLIK ORDENLARI ” M A s Zr pINI l ’qIpe a A ZA M l k A s Iv mba A d l d Ih M bql a iA o a A k Fl v a A iA k Ipe 2.1. Aqliy xujumi va Davra subhati metodlardan foydalanish … … … … … KK………………………………. 2.2. “CHAYNVORD’’ metodi ……………………………… 2.3. Mavzu yuzasidan qo’shim cha topshiriqlar ishlanm asiKK XULOSA………………………………………………….. Foydalanilgan adabiyot va manbalar roʻyxati………….

~ 4 ~ Kirish. Mavzuning dolzarbligi. Kishilik jamiyati tarixida oʻ rta asrlar davrining oʻ rni alohida ahamiyatga ega. O’rta asrlar dunyosi jamiyat taraqqiyotining qonuniy bir bosqichi b oʻ lib qolmasdan, tarixning oʻ ziga xos bir davri sifatida gavdalanadi . Garchi oʻ rta asrlarni bizning davrimizdan bir necha asrlar ajratib turishiga qaramasdan, uni oʻ rganishga b oʻ lgan qiziqish hamon yuqori. Qanchalik k oʻ p oʻ rgansak, shuncha k oʻ p yangi ma’lumotlarni, boy manbalarga duch kelaveramiz. Hozirgi zamon tarixshu nosligida oʻ rta asrlar davrini oʻ rganish hamon oʻ z dolzarbligini y oʻ qotgan emas. Hali oʻ rta asrlar jahon tarixining katta qismini tadqiq etishga ehtiyoj katta. Ana shunday oʻ rganishni taqozo etadigan masalalardan biri bu oʻ rta asrlar G’arbiy Yevropa tarixi da faoliyati boshlangan va ularning ayrimlari bugungi kunga qadar oʻ z faoliyatini t oʻ xtatmagan diniy -qashshoqlik ordenlari 1 tarixidir. Mazkur ordenlarning paydo b oʻ lishi, asosiy faoliyat y oʻ nalishlari, jamiyat taraqqiyotidagi roli va oʻ rni masalasi hanuzga cha alohida tadqiqot ishi sifatida oʻ rganilgan emas. Lekin oʻ rta asrlar G’arbiy Yevropa tarixidagi taraqqiyotning koʻ p jihatlari mazkur qashshoqlik ordenlari faoliyati bilan chambarchas bog’lanib ketgan. Ayniqsa ta’lim tizimi rivojida ushbu ordenlarning oʻ rni katta. Shu boisdan ham oʻ rta asrlar Yevropasi tarixidagi diniy -qashshoqlik ordenlari tarixini oʻ rganish dolzarb hisoblandi. Birgina shu ordenlar tarixini oʻ rganish orqali oʻ rta asrlar G’arbiy Yevropa tarixining ijtimoiy, iqtisodiy, madaniy, siyosiy jab halari tarixi haqida t oʻ laqonli va batafsil ma’lumotlarga ega b oʻ lish mumkin. O’rta asrlar Yevropa tarixida mavjud b oʻ lgan diniy -qashshoqlik ordenlari singari tashkilotlar Osiyo xalqlari tarixida ham uchraydi. Qolaversa diniy -qashshoqlik ordenlari faoliyat i Yevropada k oʻ proq katolik oqimidagi davlatlar tarixida uchraganligi bois hududiy va davriy ravishda mavzuni chegaralashga harakat qildik. O’rta asrlar 1 Diniy -qashshoqlik ordenlari deb atalis hining asosiy sababi orden a’zolari dastlabki faqatgina xayr -sadaqa evaziga keladigan mablag’ bilan tirikchilik qilishga qasamyod qilishgan . Ularning a’zolari (garchi orden ko’plab monastirlarga xayr -sahovat natijasida ega chiqqan bo’lsada ) umuman terli ma zmundagi mulklarga ega bo’lmaslikka va qashshoqlikda yashashga diniy ont ichishgan . Bundan ko’zlangan asosiy maqsad bo’lsa bor e’tiborini boylik orttirishga emas , balki diniy ishlarga sarflash bo’lgan .

~ 5 ~ G’arbiy Yevrop a tarixida dastlab quyidagi diniy -qashshoqlki ordenlari tashkil etilgan: Fransiskanlar ( 1209 -yil) , Karmelitlar (1206 -1214 -yillar) , Dominikanlar (1215 -yil) , Avgustinchilar (1256 -yil) 1274 -yilgi 2 -Lion sobori ushbu ordenlari «buyuk» qashshoqlik ordenlari deb topdi va qolgan barcha orl dnlarni taqiqladi. Ammo yana quyidagi «kichik» diniy - qashshoqlik ordenlari ham faoliyat olib borgan: Trinitariylar (1193 -yil) , Mersedariy (1218) , Servit (1233 -yil) , Minimlar (1435 -yil) , Kapusinlar (1525 -yil) Ushbu ordenlar yuqoridagi t oʻ rtta orden singari mashhurlikka erishgan emas. Kurs ishidan koʻzlangan asosiy maqsad shundan iboratki, oʻ rta asrlar diniy -qashshoqlik ordenlari tarixini oʻ rganish va u orqali oʻ rta asrlar davri tarixining hali bizga kam tanish b oʻ lgan jihatlarini t oʻ ldirishdir. Shu orqali bigingi kunda ushbu mavzuni o’quvchilarga zamonaviy talablar asosida yetkazib berish . Maqsad asosida quyidagi vazifalarni hal qilishni belgilab oldik: - diniy -qashshoqlik ordenlari tashkil topishi shart -sharoitlarini oʻ rganish; - diniy -qashshoqlik ordenlarining tashkil etuvchilarining hayot y oʻ llari haqida ma’lumotlarga ega b oʻ lish; - diniy -qashshoqlik ordenlarining din y oʻ lidagi xizmatlariga baho berish; - oʻ rta asrlar G’arbiy Yevropa feodal jamiyati madaniy va boshqa sohalar taraqqiyot ida diniy -qashshoqlik ordenlarining oʻ rnini k oʻ rsatib berish; - M azkur m avzuni o’quvchi-yoshlar oson va qulay o’zlashtirishlari uchun m unosib zam onaviy pedagogi k m etodlarni tavsiya qilish va uning ishlanm asini ishlab chiqish

~ 6 ~ I BOB. OʻRTA ASRLARDA DINIY QASHSHOQLIK ORDENLARINING TASHKIL TOPISHI 1.1. Diniy ordenlar va ularning turlari Oʻrta asrlar Yev ropa tarixida muhim iz qoldirgan voqealardan biri bu salib yurishlari boʻldi. Salib yurishlari deganda tarixshunoslikda koʻpincha Gʻarbiy Yevropa feodallarining 1096 -1270 -yillar oraligʻida Sharqqa amalga oshirilgan din niqobi ostidagi harbiy bosqinchilik y urishlari tushuniladi. Uzoq vaqtlar bu yurishlarga diniy niqob berib kelingan. Ammo yurishlarining tub zamirida boylik ortirish, yangi hududlarni oʻzlashtirish maqsadi yotganligi keyingi davr tarixchi olimlari tomonidan isbotlab berildi. Salib yurishlari m usulmonlar qoʻl ostida boʻlgan xristianlarning muqaddas qadamjolari oʻrin egallagan Qudddusni «gʻayridinlardan» ozod qilish shiori ostida boshlangan. Yurish qatnashchilari kiyimlariga xristianlik ramzlaridan biri boʻlgan «xoch» tasvirini tushurib olganlikl ari uchun ham yurishlar umumiy nom ostida «salib» - «krest» ataldi. Deyarli 175 yillik yurishlar davomida sakkizta katta Salib yurishlari va koʻplab deyarli iz qoldirmagan kichik masshtabdagi yurishlar uyushtirilgan. Birinchi salib yurishi 1096 -1099 yil larda, II — 1147 -yilda., III — 1189 -yilda va toʻrtinchi salib yurishi 1204 -yilda amalga oshrildi. 1217 –1221 -yillarda V, 1228 – 1229 -yillarda VI, 1248 –1254 -yillarda VII, 1270 -yillarda VIII salib yurishlari amalga oshirilganligi ma’lum. Aynan salib yurishlari bilan Yevropa tarixidagi yana bir yangi sahifa boshlandi. Ya’ni xristianlik dunyosida diniy -ritsarlik ordenlarining tom ma’noda shakllanishi va rivojlanishi bevosita salib yurishlari bilan bogʻliqdir. Umuman xristian dinida ordenlarning bir qancha turlari ni ajratish mumkin: 1. monaxlik (rohiblik) ordenlari; 2. diniy -ritsarlik ordenlari; 3. diniy -qashshoqlik ordenlari; 2 Dastlab birinchi guruhdagi ordenlar paydo boʻlgan. Keyingi ikki orden ana shu ordenlar zamirida shakllangan, ya’ni keyingi har ikkala orden bir vaq tning 2 Андреев А., Андреев М., Монашеские ордена . М., 2009. С.6