logo

Velikan zotli quyonlarning gematologik ko`rsatkichlarining fasliy dinamikasini o`rganish

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

3273 KB
Velikan zotli quyonlarning gematologik ko`rsatkichlarining fasliy
dinamikasini o`rganish  
M U N D A R I J A
Kirish……………………………………………………………………………    3
1.BOB. Adabiyotlar sharhi……………………………………………………..    5
1.1.Quyonlarning kelib chiqishi va fiziologik xususiyatlari…………...….........   5
1.2.Turli zotga mansub quyonlar qon tizimining fiziologik-biokimyoviy 
xususiyatlari…………………………………………………………………….   10
1.3.Quyonlar organizmining biologik va fiziologik xususiyatlari……...………   18
2.BOB. Tadqiqot sharoitlari, ob`ekti va uslublari……………………………...    24
2.1. Tadqiqot sharoitlari ………………………………………………………..    24
2.2.Tadqiqot ob`ekti ……………………………………………………………    24
2.3. Tadqiqot uslublari ........................................................................................    24
2.3.1. Eritrotsitlarni sanash uslubi.....................................................................     25
2.3.2. Goryaev kamerasi (sanoq to’ri) da qon tarkibini o`rganish uslubi……..     26
2.3.3. Tajriba natijalarini sarhisob qilish uslublari…………………………….    32
3-BOB.Tadqiqot ishining natijalari...................................................................     33
3.1. Eritrositlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini 
aniqlash.................................................................................................................  33
3.2. Leykotsitlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini 
aniqlash................................................................................................................   43
3.2.1. Leykotsitlar va limfotsitlarni ajratish……………………………………   43
3.2.2.Leykotsitlarning funksiyalari va ularning ahamiyati…………………….   45
3.3. Ona quyonlar qoni tarkibidagi leykotsitlarning umumiy miqdoriga va 
leykogrammaga turli oziqlantirishning ta`siri...........…………………………..   49
3.3.1.Oziqa rasionlarining to`la qimmatligiga bog`liq holda ona quyonlar spesifik 
immun tizimining funksional holati………………………..………………….    52 
Xulosalar………………………………………...…………………………….    56
1 Ishlab chiqarishga tavsiyalar……………......………………………………….   57
Foydalanilgan adabiyotlar ruyxati…..………………………………………….  58
Kirish
Mavzuning   dolzarbligi.   Quyonchilik   chorvachilikning   tarmoqlari   orasida
eng   sеrdaromad,   kеlajagi   porloq   tarmoqlaridan   biri   bo'lib,   yuqori   sifatga   ega
bo`lgan   parhеzbop   go`sht   va   mo`yna   mahsulotlari   olish   imkonini   bеruvchi
sohalardan   biri   hisoblanadi.   Hayvonlarni   parvarishlashning   turli   tiplarida   ular
organizmining fiziologik holati haqidagi to`liq ma'lumotga ega bo'lish ham nazariy
ham   amaliy   ahamiyatga   ega.   Hozirda   mamlakatimizda   quyonlarni   biologik
xususiyatlarini   o`rganish   va   ularni   parvarishlash   bo`yicha   tegishli   chora-tadbirlar
rejasi   samarali   tarzda   tuzib   chiqilgan.   Kеyingi   yillarda   quyonlar   organizmining
immun tizimini kuchaytirishga yo`naltirilgan vositalarni topish va takomillashtirish
bo`yicha  bir talay tadqiqotlar olimlarimiz tomonidan olib borilmoqda. 
Tadqiqotning ob`ekti va predmeti.  Tadqiqot ishining  ob`ekti  velikan zotli
quyonlar bo`lib hisoblanadi. Tadqiqot ishining predmeti sifatida quyonlar qonidagi
shaklli   elementlar,   ularni   mavsumiy   dinamikasini   aniqlash   uchun   Goryaev   sanoq
to`ri, Sali gemometri va gematologik analizatordan  foydalanildi.
Tadqiqot   ishining   maqsadi   va   asosiy   vazifalar i :   Mazkur   bitiruv   malakaviy
ishining   asosiy   maqsadi   yilning   turli   fasillarida   velikan   zotli   quyonlar   qoni
tarkibidagi   gematologik   va   ayrim   biokimyoviy   ko`rsatkichlarning   fasliy
denamikasini o`zgarishini o`rganishdan  iborat bo`ldi.
Bu muammoni hal qilish uchun quyidagi vazifalar qo`yildi:
- mazkur mavzu bo`yicha tegishli adabiyotlar ma`lumotlarini to`plash;
- eritrositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish;
- leykositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish;
- trombositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish;
2 -   turli   fasillar ning   harorat   (C°)   o’zgarishiga   qarab   quyonlar     immun   tizimini
o`rganish;
     Tadqiqotning ilmiy yangiligi.  Mazkur   bitiruv malakaviy ishida   velikan zotli
quyonlarni   parvarishlash,   mahsuldorligini   oshirishda   muhim   omil   sanaladigan
ularning   gematologik   ko`rsatkichlari   o‘rganildi   va   tahlil   qilindi.   Uning   natijalari
olingan   ma’lumotlar   bilan   qiyoslanib   yuz   bergan   o‘zgarishlar   sababini     ilmiy
asosda tush i ntirishga harakat qilindi.
Tadqiqot   ishining   ilmiy   va   amaliy   ahamiyati.     Olingan   ma'lumotlar   asosida
quyonchilik   xo`jaliklarida   oziqlantirishning   olinadigan   gematologik
ko`rsatkichlarga   ta'siri   haqida   tavsiyalar   bеriladi.   Bundan   tashqari,   olingan
ma'lumotlar ma'lum darajada «Quyonchilik» fanini nazariy bilimlar bilan boyitadi.
Malakaviy bitiruv ishining strukturasi va hajmi.  Bitiruv malakaviy ish 6 1  bеtda
komipyutеrda   chop   qilingan   hajmda   bo'lib   u   kirish,   adabiyotlar   sharhi,   tadqiqot
ishining   matеrial   iva   usullari,   olingan   ma'lumotlar   tahlili,   xulosa   va   adabiyotlar
ro'yhatidan iborat.
3                                        1 BOB. Adabiyotlar sharhi
1.1.Quyonlarning kelib chiqishi va fiziologik xususiyatlari
Velikan   quyonlar   kemiruvchilar   turkumining   eng   yirik   vakillaridan   hisoblanadi.
Velikan   quyonlar   o`rtacha   vazni   5-6   kg   bo`ladi,   yiriklarining   vazni   10   kg   gacha
yetishi   mumkin.   Quyonlarning   oq   va   kulrang   turlari   ko`proq   tarqalgan.   Chunki
ularni parvarish qilish va boqish oson hamda yaxshigina iqtisodiy foyda keltiradi.
Katta jussali quyonlar 2 turga bo`linadi:
1. velikanlar — oq va kulrang velikan quyonlar kiradi;
2. gigantlar — bu turga sovet shinshillasi, beligiya flandri, kapalak, gigant angora,
nemis qo`chqori zotlari kiradi.
Oq   va   kulrang   velikan   quyonlari   flandr   zoti   va   yashovchan   rus   zotlari
chatishishidan   kelib   chiqqan.   Shuning   uchun   oq   va   kulrang   quyonlarning   ajralib
turuvchi tomonlari quyidagilar:
 serpushtlik;
 tez ko'payish imkoniyati;
 tana vaznining tez oshishi (ulg`ayogan quyon vazni 4,5-6,5 kg gacha yetadi);
 yuqori yashovchanlik;
 noqulay sharoitlarga ko`nika olish qobiliyati.
Oq   va   kulrang   velikan   quyonlarga   donli   mahsulotlar,   sabzavotlar,   pichanni   o`z
ichiga   olgan   turfa   hil   ozuqa   ratsioni   mos   keladi.   Ularning   o`ziga   xos   jihati
shundaki   –   ular   boshqa   zotlardan   ko`ra   kam   suv   iste`mol   qiladi,   suyuqlik
yetishmasligini   berilgan   ozuqadan   olishi   kerak.   Ulg`aygan   quyonlarga   ozuqa
sifatida sabzavotlardan – kartoshka, qovoq; mevalardan – olma, nok; donli ekinlar,
maysa, makkajo`xori poyasi va yana qotgan non berish mumkin.
Gigant quyonlar velikanlardan ham kattaroq bo`lib yetiladi. Flandr zotiga mansub
Ralif   quyoni   Ginnesning   rekorlar   kitobiga   o`zining   19   kg   vazni   bilan   eng   og'ir
quyon sifatida kirgan [1, 36].
4 1.1-rasm. Flandr zoti
Bu   zot   ko`proq   go`shtlikka   boqiladi,   ammo   terisining   sifati   pastligi   bilan   boshqa
turlardan   ajralib   turadi.   O`zining   katta   jussasi   va   mustahkam   gavda   tuzilishiga
qaramay   ular   tashqi   muhit   o'zgarishiga   chidamsizlar.   Shuning   uchun   bunday
turdagi   quyonlar   tez-tez   infeksion   kasalliklarga   duchor   bo`ladilar.   Ularni   issiq
to`shamali   to`liq   polga   ega   kataklarda   boqish   tavsiya   etiladi.   Panjaralar   bilan
o`ralgan o`rada boqish mumkin emas [23, 35].
1.2
- rasm. Sovet shinshillasi zoti
5 Shinshinlla   gigant   quyonlar   ichida   eng   qimmatlisi   hisoblanadi,   chunki   undan
go`sht mahsulotidan tashqari qalin, yumshoq, kumushrang tusga ega teri ham olish
mumkin.   Bu   turdagi   quyonlar   maxsus   iqlim   sharoitlarini   talab   etmaydi.   O`zining
qalin   terisi   hisobiga   quyonlar   past   haroratga   ham   yaxshi   moslashishadi.   Lekin
yilvizak   va   quyosh   nurlari   quyonlarga   yomon   ta`sir   ko'rsatadi:   tez-tez   kasal
bo`lishadi, nimjon bo`lib o`sishadi, vazni ortishi sekinlashadi [5, 9, 34].
1.
3-rasm.  Nemis qo`chqori zoti
Bu turdagi quyonlarning o`ziga xosligi shundaki  ular uzun, shalpang quloqlari va
kattagina peshona egalaridir. Terisi qalin va yungli bo`lmaganligi uchun quyonlar
faqat   go`shtlikka   boqiladi.   Bu   quyonlar   ko`proq   dekorativ   maqsadlarda   ishlatish
uchun   qo`l   keladi,   saqlash   sharoitlari   juda   injiq   hisoblanishadi.   Ularni   issiq
tushishidan   va   namli   joylardan   ehtiyot   qilish   zarur.   Quyonlarni   vaksinasiyasini
ham doimo o`z vaqtida qilib borish maqsadga muvofiq [4, 11, 23, 30].
6 1.
4-rasm.  Gigant angora zoti
Bu   turdagi   quyonlar   go`shti   yoki   terisi   uchun   emas,   balki   yingil   va   mayin   juni
uchun   boqiladi.   Shuning   uchun   bunday   quyonlarni   boqish   alohida   e`tibor   talab
etadi.   Agar   parvarishlashda   yaxshi   qaralmasa   ularning   qimmatli   juni   jingalak
bo`lib,   sifatsiz   ahvolga   kelib   qoladi.   Har   3   oyda   bir   marta   quyonlarning
qimmatbaho junini qirqib olsa bo`ladi.
1.5 –rasm.  Kapalak zoti
7 Bu turdagi quyonlarni alohida belgilari bu ularning terisida ajoyib joylashgan qora
dog`laridir.   Ular   ham   go`shtlikka,   ham   teri   olish   uchun   boqiladi.   Bunday   g`ayri
oddiy tusga ega quyon zoti ingliz kapalagi zotini flandr va oq velikan zotlarining
o`zaro chatishishi natijasida paydo bo`lgan. Gigant quyonlar saqlash uchun katakni
qazilgan   chuqurlarga   (yama)   qurib   bo`lmaydi.   Terisi   uchun  boqiladigan   quyonlar
kataklarini toza havo aylanadigan joyga o`rnatish maqsadga muvofiq. Go`shtlikka
boqiladigan   quyonlarni   esa   yerto`lada   saqlagani   ma`qul.   Chunki   yozda   u   yerda
anchagina salqin bo`ladi, qishda esa yilvizaklardan holi bo`ladi. Velikan quyonlar
tiqilinchda   o`zlarini   yomon   his   qilishadi,   shuning   uchun   ularga   baland   va   enli
kataklab yasab berish kerak [7, 9, 22].
Gigant quyon saqlanadigan kataklarga bo`lgan talablar:
erkak quyon saqlanadigan katak o`lchamlari – 80x100x65 sm bo'lishi kerak;
urg`ochi   quyon   va   bolalari   saqlanadigan   katak   o`lchamlari   –   100x150x65   sm
bo'lishi kerak;
kataklar toza, quruq, yomon hidlardan holi bo`lishi kerak;
isib ketish va yelvizak holatlari bo`lmasligi ta`minlanishi kerak.
Har   bir   quyon   janjal   va   o`lim   holatlari   ro`y   bermasligi   uchun   alohida-alohida
saqlanishi kerak.
Quyonlarni oziqlantirish
Hozirda zoomagazinlardan gigant quyonlar boqish uchun istalgan turdagi ozuqani
sotib   olish   mumkin.   Faqat   oddiy   quyonlarga   beriladigan   kombikormlar   ozuqa
sifatida   berilmaydi,   chunki   ularda   katta   jussali   quyonlar   o`sishi   uchun   zarur
bo`lgan   unsurlar   bo`lmaydi.   Oddiy   quyonlar   kabi   velikan   quyonlarni   ham
sabzavotlar   –   karam,   sabzi;   bug`doy,   pichan   bilan   oziqlantirish   mumkin.   Lekin
ularga chirigan ozuqalar, aynigan mahsulotlar berish yaramaydi [1, 3, 11].
Quyonlarni ko`paytirish
Gigant   zotli   quyonlarni   ular   jinsiy   balog`atga   yetgachgina   chatishtirish   mumkin.
Oddiy   quyonlar   4-5   oyda   balog`atga   yetsa,   gigant   quyonlar   7-8   oyda   tayyor
bo`ladi. Yitilish davri uzoqroq davom etsa ham, ko`payish davrida urg`ochi quyon
7-10 ta bola dunyoga keltirib boquvchini xursand qiladi. Urg`ochi gigant quyonlar
8 hech   qachon   o`z   bolalarini   yib   qo`yishmaydi.   Ularning   suti   ham   barcha
quyonchalarni   boqishga   yetadi.   Agar   barcha   quyonchalarni   asrab   qolish   imkoni
bo`lsa, ular 1,5 oyligida 2 kg gacha vaznga ega bo`lishadi va ancha mustaqil bo`lib
qolishadi. Ozuqaga protein qo`shimchalari qo`shib berilsa, quyonchalar yanada tez
katta   bo`lishadi.   Ona   quyon   1,5   oy   o`tgach   sut   bilan   oziqlantirishni   to`xtatadi.
Keyin   bolalarishi   boshqa   katakka   olib,   urg`ochi   quyonni   yana   chatishtirish
mumkin [2].
          Quyonlarni   sotib   olishda   ularning   sog`lomligini   ko`zi,   burni,   terisi   rangiga
qarab aniqlash mumkin. Yodda tutish kerakki ulg`aygan gigant quyon vazni 5-7 kg
atrofida   bo'ladi.   Vazni   og`ir   bo`lgan   quyonlarni   tanlash   ham   yaramaydi.   Chunki
ularni ko`paytirish ancha qiyin bo`ladi [4].
1.2.Turli zotga mansub quyonlar qon tizimining  fiziologik-biokimyoviy
xususiyatlari
V.P.Terentiev,   V.B.Dubinin,   G.A.Novikovlarning   (1992)   ma`lumotlariga   ko`ra
quyonlarda,   qonning   umumiy   miqdori   32-67   ml   (vaznining   4,5   dan   6,7%   tashkil
etadi) qonning faol reaksiyasi pH-7,25-7,73 molekulyar og`irligi 1,0425 ni tashkil
etadi.   Yangi   tug`ilgan   quyonchalarning   1   mm 3
.   qoni   tarkibidagi   eritrositlarning
soni   4,5   mln.ni   tashkil   etsa,   voyaga   yetgan   quyonlarda   esa   5   mln.ni   tashkil   etadi
(2,76   dan   6,32   mln.gacha)   erkak   quyonlarda   esa   uning   miqdori   urg`ochi
quyonlarga   nisbatan   7-8%   ga   ko`k.   (ml   qon   tarkibidagi   leykotsitlarning   soni
o`rtacha   8800   (600   dan   10000   gacha),   trombositlar   bitta   avtor   bo`yicha   300-800
ming,   boshqasi   bo`yicha   126480-251140   ming   Nikitin   bo`yicha   esa   243
ming.Leykotsitar   formula   juda   o`zgaruvchanlikcha   ega:   limfotsitlar   20-90%
(o`rtacha   63%)   psevdoeozinofillar10-67%   (o`rtacha   32%)   eozilofillar   0,2-5%
(o`rtacha   2%):  Nikitin  bo`yicha   bazofillar  5%;   eozilofillar   1%;  segmentyadrolilar
30%; mimfotsitlar 60%; monotsitlar 4% ni tashkil etadi.100 ml qon tarkibida 8,4-
12,4   g   gemoglobin   (Sali   bo`yicha   aniqlanganda   63-79,3%)   saqlanadi,   erkak
quyonlarda   2   3%   yuqori   bo'ladi.Qonning   ivish   vaqti   tashqi   muhitning   haroratiga
bog`liq;   harorat   50C   ni   tashkil   etganda   48   daqiqani   tashkil   etadi,   harorat   150C
9 bo`lganda   10   dan,   250C   –   4   dan   va   30-350C   da   esa   2   daqiqani   tashkil   etadi.
Quyonlarda   pulis   son   va   yelka   arteriyalarida   va   pastki   jag`ning   oldingi   qismida
(iyagi tagidagi teshikdan) yaxshi aniqlanadi [5, 10].
            Leykotsitlarning   funksiyalari   va   ularning   ahamiyati.Leykotsitlar   organizmga
tushgan   begona   organzmlarni   fagositoz   qiladi,   viruslar   va   mikroblar   ajratgan
toksinlarni   neytrallaydi,   turli   kasalliklarga   qarshi   immun   tanachalar   hosil   qilib,
organizmning faol yoki sust turdagi immunitetlarini hosil qiladi. Shuning uchun yil
fasllariga   qarab   xayvonlar   organizmidagi   leykotsitlarning   umumiy   miqdorini   va
leykotsitlarning   o`zgarishini   kuzatish   muhim   ahamiyatga   ega   ekanligini   hisobga
olib, yil davomida quyonlar qonidagi leykotsitlarni umumiy miqdori va leykotsitlar
turlarining   foizli   nisbatini   o`rgandik.   Oq   qon   xujayralarning   eng   diqqatni
tortadigan   xususiyati   uning   o`zicha   alohida   harakatlanishidir.   Bu   xususiyati   bilan
ular kapillyarlarning yupqa devorlaridan amyobasimon harakat qilib to`qimalar aro
bo`shliqlarga o`tadilar [7].
            Leykotsitlar ikkita katta guruhga bo`linadi donador- granulositlar va donasiz-
agranulositlar. Granulositlarga-eozinofillar, bazofillar, neytrofillar kiradi, ular qizil
ilikda mieloblastlardan hosil bo`ladi. Eozinofillar (E) harfi bilan belgilanib barcha
leykotsitlarning   1-4%   ni   tashkil   etadi.   Ular   oqsiliy   kelib   chiqishga   ega   bo`lgan
toksinlar va begona oqsillarni parchalash va zararsizlantirishda katta rol o`ynaydi.
          Yuqoridagi   begona   oqsillar   va   oqsilli   toksinlar   ta`sirida   qon   tarkibidagi
eozinofillarning   miqdori   ortadi.   Bazofillar   (B)-harfi   bilan   belgilanib   oqsilli
bo`yoqlar, masalan metilin kuki bilan bo`yaladi. Sitoplazmasida geparin saqlovchi
granulalar  joylashgan   bo`ladi.   Bazofillar  qon  tarkibidagi   umumiy  leykotsitlarning
1%-   gacha   bo`lgan   qismini   tashkil   etadi.   Neytrofillar   (N)   -   harfi   bilan   belgilanib
umumiy leykotsitlarning 70 % ni tashkil etadi va neytral bo`yoqlar bilan bo`yaladi.
Ularning asosiy fuksiyasi -fagositoz va mikroblarni rivojlanishini tormozlovchi va
to`qima   xujayralarning   ko`payishini   stimullovchi   faol   moddalar   ajratishdan
iboratdir.   Musbat   xemotoksisga   ega   bo`lishi   va   amyobasimon   harakatlanishi
hisobiga   neytrofillar   to`qimalarning   jarohatlangan   joyida   katta   miqdorda
10 jamlanadi.   Mikroblar   bilan   to`qnash   kelib   uchrashganida   ularni   ushlab   oladi,
xazmlaydi va yo`qotadi. Bu xodisa I.I.Mechnikov tomonidan kashf yetilgan bo`lib,
u   fagositoz   deb   ataladi.(fago-yutaman).   Bitta   leykotsit   15-20   tagacha   mikroblarni
ushlab olishi mumkin va bu paytda ularni o`zi ham o`ladilar [20, 31]. 
            Hayvonlar   qonida   ma`lum   miqdorda   faqatgina   yetilgan   (sigment   yadroli-S)
neytrofillar bo`lmasdan balki, ma`lum miqdorda ularning hosil  bo`lishida ishtirok
yetuvchi-yitilmagan   hujayralar:   tayoqcha   yadrolilar   (T)   3-5%   ni   va   yosh
hujayralilar   (E)   1%   gacha   ham   bo`ladi.   Neytrofilli   leykotsitozda   bu   shaklldagi
leykotsitlarning   miqdori   ortadi,   hattoki   yosh   hujayralilar   xosil   bo`lishida   ishtirok
yetuvchi leykotsitlarni xam miqdori ortishi kuzatiladi. Agranulositlarga monotsitlar
va limfotsitlar (katta, kichik va o`rta) kiradi. Monotsitlar (M) harfi bilan belgilanib
umumiy   leykotsitlarning   40-   45   %   ni   tashkil   yetadi   va   ular   qizil   ilikda,   limfa
tugunlarida   xamda   biriktiruvchi   to`qimalarda   hosil   bo`ladi.   Qondan   chiqib
yallig`langan   joyga   tushadi   va   u   yerda   fagositoz   qiluvchi   gigant   xujayralarga
aylanadi   (makrofaglar).   Monotsitlar   katta   yadroga   ega,   yadrosi   esa   atrofi   oq
bo`yalmagan   perinuklyar   zonaga   ega   bo`lgan   sitoplazmaning   orasida   yotadi.
Limfotsitlar (L) -harfi bilan belgilanib umumiy leykotsitlarning 21-35 % ni tashkil
yetadi [12].
              Limfotsitlar   odam   va   hayvonlar   qonida   ikkita   mustaqil   T   va   B   hujayraiar
shaklidagi populyasiyalarga farqlanadi. Ularning dastlabki shakli qizil ilikda xosil
bo`lib   T-hujayralar   timusda   B-hujayralar   yesa   limfoid   to`qimalar   va   ichaklar
devorlarida o`zlarining rivojlanishini tugatadi. Agarda ayrisimon bez olib tashlansa
qon tarkibida faqat V-hujayralar qoladi. Mu`tadil holatda T va B- hujayralar o`zaro
uzviy   bog`langan   bo`ladi.   Limfotsitlar   to`qimalarning   fiziologik   yangilanishida
jarohatlangan organlar yoki teri qoplamalarining regenerasiyasi (tiklanish) paytida
katta   miqdorda   jamlanadi,   hamda   yallig`langan   joyda   uchraydilar.   Ularni   hamma
joyda kuzatish mumkin, lekin ayrim hollarda ularni faoliyatini tushinib bo`lmaydi.
Masalan,   eozinofillar,   neytrofillar,   bazofillar   va   monotsitlar   yallig`lanish
o`chog`idagi bakteriyalarni, hujayralarni bo`laklarini yutsa, proteolitik fermentlarni
11 ajratsa,  atrofiyaga   uchragan   to`qimalarni   hazmlanish   bilan   bir  vaqtda,  limfotsitlar
esa   xuddi   tomoshabin   singari   atrofga   qarab   turgani   singari   ko`zga   tashlanarli
faollik namoyon qilmaydi. Xaqiqatda esa bu unday emas ekan. Aslida ular barcha
organizmda   kechadigan   himoyaviy   immun   reaksiyalarning   bosh   tashkilotchisi   va
faol  ishtirokchilaridir.  Leykotsitlar  qatorini   tashkil   qiluvchi   barcha  xujayralarning
soni   va   ularning   ixtisoslashuvini   ta`min   etilishi   jiddiy   darajada   limfotsitilarga
bog`liq   ekanligi   tadqiqotlar   natijasida   aniqlangan.   Ular,   organizmga   begona
oqsillarni   kirganligini   qayd   qiladilar   va   xabar   beradilar.   Organizmga   tushgan
genetik   jihatidan   begona   agentlarni   (antigenlarni)   aniqlash   va   tanish   funksiyasini
va   ularni   bostirib   kirishi   haqidagi   ma'lumotlarni   berish   limfotsitlar   zimmasidagi
vazifadir [3, 13].
        Limfotsitlar   butun   organizmni   barcha   genetik   jixatdan   begona   bo`lgan
komponentlardan   himoyalanishini   ta`minlaydi.   Ular   organizmga   o`tkazilgan
begona   to`qimalarning   ham   moslashib   yashab   ketishiga   yo`l   qo`ymaydilar.
Limfotsitlar hattoki o`z organizmidagi turli patologik jarayonlar natijasida yuzaga
kelgan yoki  favqulodda mutasiya tufayli uning gen apparati  o`zgargan to`qimalar
uchun ham ayovsiz kurash olib boradi. Hujayralarning bo`linish o`chog`ida doimiy
ravishda   limfotsitlarni   ishtirok   etishi,   barcha   mutantlarni   yo`q   qilnishini   ta`min
etadi.   Limfotsitlar   uchun   morfologik   funksiya   ham   xosdir.   Agarda   organizmda
jadal   ravishda   jigarning   tiklanishi   (regenrasiya)   jarayoni   ketayotgan   hayvon
qonidagi   limfotsitlarni,   sog`lom   hayvonlar   qoniga   kiritilsa,ma`lum   muddat
o`tgandan keyin normal  holatdagi  ikkinchi  hayvon jigari xujayralarining buzilishi
kuzatiladi.   Agarda   gipoksiya   holatidagi   hayvonning   limfotsiti   olinib,   kislorodga
taqchillik   sezmagan   hayvon   organizmiga   kritilsa   eritrositlar   ishlab   chiqarilishi
uchun stimullyasiya boshlanganini kuzatish mumkin. Begona to`qimalarni chiqarib
tashlanishida   hattoki   limfoitlar   muhim  rol   o`ynasada,   bu  funksiya   bilan  faqatgina
limfotsitlar shug`ullanmaydi, balki hozirda to`qimalar bir-biriga mos kelishi uchun
o`ttizga yaqin belgilar bo'lishi aniqlangan [11, 28].
12           Limfotsitlarning hosil bo`lish joyi bo`lib qizil ilik hisoblanadi. Aniqrog`i qizil
ilik   kelajakda   limfotsitlar   hosil   bo`luvchi   dastali   hujayralarni   hosil   qiladi,   ya`ni
limfa   tugunlarida   yoki   timusda   yetilib   turli   yo`nalishdagi   himoya   reaksiyalarini
bajarish   qobilyatiga   ega   bo`lgan   immunokomponentli   hujayralarga   aylanadi.   Har
bir limfotsit immunokomponentli xujayralarga aylanadi.  Har bir limfotsit o`zining
rivojlanishida ikki bosqichni o'taydi: tolerogenli va immunogenli. Agar limfotsitlar
bilan   antigenlarni   uchrashuvi   birinchi   bosqichda   yuz   bersa,   aynan   shu   turdagi
antigenga bo`lgan reaksiya- negativ bo`ladi,ikkinchi bosqichda yuz bersa aksincha-
pozitiv bo`ladi. Homiladagi juda ko`plab limfotsitlar tolerogenli bosqichda bo`ladi.
Shu   sababli,   uning   mikrodunyosida   bo`lgan   barcha   antigenlarga   negativ   xotira
shakllanadi, ya`ni o`z antigenlariga tolerantligi ortadi [24, 32]. 
          Lekin postnatal rivojlanishning dastlabki kunlaridan boshlaboq limfotsitlar har
ikkala,   tolerantli   va   immunogenli   bosqichlarda   xam   bo`ladi.   Ana   shundan
keyingina   o`zining   tanasidan   farq   qiluvchi   har   qanday   antigen   begona   sifatida
qabul   qilinadi   va   pozitiv   javob   ya`ni   immunologik   reaksiya   chaqiradi.   Begona
antigenlar paydo bo`lishi bilan o`sha antigenlar bir necha kecha-kunduz mobaynida
bo`linish   yo`li   bilan   ko`paya   boshlaydilar.   Nisbatan   uncha   katta   bo`lmagan
miqdordagi limfotsitlardan bir necha million limfotsitlar hosil bo`ladi [1].
       Eritrotsitlar qizil qon hujayralari. Aksariyat issiq qonli hayvonlarda, odamlarda
diskasimon shaklida bo`ladigan yadrosiz hujayralardir. Qishloq xo`jalik hayvonlari
eritrotsitlarining o `rtacha diametri 4-7 mikronga teng). Tarkibida 60% suv va 40%
quruq modda saqlaydi. Quruq moddasining 90% ni gemoglobin, 5,8% ni oqsillar,
qolgan qismini esa lipoidlar, glyukoza, mineral tuzlar tashkil qiladi. Eritrotsitlarda
katalaza,   karboangidraza   kabi   fermentlar   bor.   Eritrotsitlar   organizm   uchun
benihoya katta ahamiyatga ega bo`lgan hujayralardir. Chunki ular o `z tarkibidagi
gemoglobinga   kislorodni   biriktirib   olib,   organizmdagi   hamma   organ   va
to`qimalarga   tashib   beradi.   Eritrotsitlar   kislorod   tashishdan   tashqari   karbonat
angidrid   va   ayrim   ozuqa   moddalarni   (aminokislotalarni)   ham   tashiy   oladi.
Eritrotsitlar   qonning   aktiv   reaksiyasini   gemoglobin   yordamida   bir   m   e`yorda
13 ushlab   turadi.   Qonning   ion   tarkibini   me`yorida   ushlab   turishda,   suv   va   tuzlar
almashinuvida   ham   ishtirok   qiladi.   Eritrotsitlar   o`z   yuzalari   bilan   har   xil
zarrachalarni   ushlab  olib, zararsizlantirishda  va  gormonlar  tashishda  ham   ishtirok
qiladilar.   Eritrotsitlar   ari   uyasiga   o`xshash   katakchali   tuzilishga   ega.   Gemoglobin
ana shu katakchalarda joylashadi va eritrotsitlarga qizil rang bag`ishlaydi. Ularning
qizil qon hujayralari deb atalishiga ham sabab shu. Qonning bu hujayralari yonidan
qaralganda   ikki   tomonlama   botiq   bo`lib   ko`rinadi   (kulchaga   o`xshash).   Ularning
bunday   tuzilishi   bajaradigan   funksiyasiga   juda   mos   bo`lib,   tarkibidagi
gemoglobinning   kislorod   bilan   yaxshi   birikishiga   qulaylik   tug`diradi.   Chunki
eritrotsitdagi   gemoglobinning   3%   yaqin   qismigina   uning   sirtqi   yuzasida,   qolgan
qismi   esa   ichida   joylashgandir.   Eritrotsitlar   ikki   tomonlama   botiq   shaklida
bo`lmaganida   edi,   ularning   ichki   tomonidagi   gemoglobinning   kislorod   bilan
birikishi qiyin bulur edi. Eritrotsitlar sirtdan oqsil-lipoidli po`st bilan o`ralgan. Bu
po`st   yarim   o`tkazgich   xususiyatiga   ega   bo`lib,   moddalarni   tanlab   o`tkazadi.   U
glukoza, suv, anionlarni, kationlardan “ H +”ni, gazlar va mochevinani o`tkazgani
holda, oqsillar, metall kationlarni o`tkazmaydi. Eritrotsitlar hayot uchun juda zarur
hujayralar  b`lgani uchun qon shaklli  hujayralarining asosiy qismini  tashkil  qiladi.
Qonning yarmidan sal kamroq qismi ana shu hujayralarga to`g`ri keladi [6].
          Gemoglobin.   Gemoglobin   —   murakkab   tuzilgan   oqsil-xromoproteiddir.
Molekula   og`irligi   70000   ga   teng.   Eritrotsitlarning   kislorodni   o   `ziga   biriktirib
tashish   xususiyati   ularning   tarkibidagi   gemoglobin   moddasiga   bog`liq.
Gemoglobinning tarkibiga 96% globin degan oqsil va shu oqsil bilan gistidin bog`
orqali   bog`langan   4%   gem(rangli   modda-   pigment)   kiradi.   Turli   hayvonlar
gemoglobinining   tarkibidagi   globin   oqsilining   aminokislotalar   tarkibi   turlicha
bo`ladi.   Shuning   uchun   ham   turli   hayvonlarning   gemoglobini   o`zaro   farq   qiladi.
Gemoglobinning   aktiv(prostetik)   guruhsi-gem   barcha   hayvonlar   uchun   bir   xildir.
Hozirgi  vaqtda gemoglobinni o`rganishda izotoplar  metodi katta rol  o`ynamoqda.
Bu   metod   yordamida   qonning   organizmda   glicin   degan   aminokislotadan
sintezlanishi isbotlangan.   Gemoglobin organizmda O
2  bilan birikib oksigemoglobin
14 hosil   qiladi.   Bu   jarayon   o   `pkada   yuz   beradi.   O`pkada   hosil   bo`lgan
oksigemoglobin   kapillyar   qon   tomirlaridan   to`qimalarga   yetib   borganida   osonlik
bilan gemoglobinga va kislorodga parchalanadi. Bu vaqtda ajralib chiqqan kislorod
to`qima   va   hujayralarning   nafas   olishi   uchun   sarflanadi.   Oksigemoglobin   hosil
bo`lganda   gemoglobinning   o   `zi   ham,   uning   tarkibidagi   temir   atomi   ham
oksidlanmaydi   temirning   valentligi   o`zgarmaydi.   Kisloroddan   tashqari,
gemoglobin   karbonat   angidridi   va   is   gazi   bilan   ham   birikmalar   hosil   qila   oladi.
Gemoglobinning to`qima kapillyarlarida karbonat angidridini biriktirib hosil qilgan
birikmasiga   karbogemoglobin   deyiladi.   Gemoglobinning   is   gazi   (CO)   bilan   hosil
qilgan birikmasiga karboksigemoglobin deyiladi, bu birikma organizm uchun juda
havflidir.   Gemoglobin   is   gazi   bilan   kislorodga   ko`ra   300   marta   tez   birikadi.
Hayvon   nafas   olayotgan   havoda   0,07%   is   gazi   bo`lsa,   havoning   tarkibidagi
kislorod   odatdagidek   (20,9%)   bo`lganida   ham   qon   tarkibidagi   gemoglobinning
50%   ga   yaqini   is   gazi   bilan   birikadi.   Gemoglobinning   is   gazi   bilan   birikib,   hosil
qilgan   birikmasi   ancha   turg`un   bo`lib   oksigemoglobinga   qarganda   juda   sekin
parchalanadi. Shu sababli gemoglobin — is gazi bilan birikkandan keyin kislorod
bilan   birika   olmaydi.   Natijada   organizm   to`qimalari   kislorodga   yolchimay   qolib,
hayvon   halok   bo`lishi   mumkin.   Gemoglobinning   kislorod   bilan   birikib,   hosil
qilgan   oksigemoglobinga   qaraganda   ancha   turg`un   bo`ladigan   birikmasiga
metgemoglobin   deyiladi.   Metgemoglobinning   hosil   bo`lishi   organizmning
fenocitin,   autipirin,   amilnitrit,   sulfanilamid   kabi   dorivor   moddalari   bilan
zaharlanishi   oqibatida   yuz   beradi.   Bu   moddalar   kuchli   oksidlovchilar   rolini
o`ynaydi   va   kislorodning   gemoglobin   bilan   kimyoviy   reaksiyasiga   kirishuviga
sabab   bo`ladi,   bunda   gemoglobin   tarkibidagi   ikki   valent   temir   oksidlanib   uch
valentli   temirga   aylanadi   va   gemoglobin   bilan   kislorod   birikmasi   hosil   bo`ladi.
Qondagi gemoglobinning hosil qilgan turli birikmalarini spektral analiz yordamida
aniqlash   mumkin.   Oksigemoglobin   uchun   spektrning   sarig`-yashil   qismlari   D,   E
nuqtalar orasida ikki qaramtir chiziq, qaytarilgan gemoglobin uchun esa spektr shu
qismdagi   D   nuqta   tomonida   bitta   keng   qaramtir   chiziq   bo`lishi   xosdir.   Qondagi
gemoglobinning   miqdori   Sali   gemometri   yordamida   aniqlanadi.   Bu   usul
15 tekshiriladigan   qon   eritmasining   rangini   standart   eritma   rangi   bilan   solishtirib
ko`rishga,   ya`ni   kalorimetrik   yo`l   bilan   aniqlashga   asoslangan.   Bundan   tashqari,
qonning   kislorod   sig`imini,   rang   ko`rsatkichini   aniqlash   yo`li   bilan   ham   qon
tarkibidagi   gemoglobin   miqdori   to`g`risida   fikr   yuritish   mumkin.   Qonning   rangi
ko`rsatkichini   aniqlash   bilan   biz   qondagi   har   bir   eritrotsitning   tarkibidagi
gemoglobin   to`g`risida   muloxaza   yurita   olamiz.   Masalan:   1mm 3
  qonda   5mln
eritrotsit bor deb faraz qilaylik. 100ml. qon tarkibida 16,67gr. gemoglobin bo`lsin.
Bu vaqtda 1mm 3
 qon tarkibida 0,000166 yoki 166mg. gemoglobin bo`ladi. Demak
har   bir   eritrotsit   tarkibida   166/5mln=33mg   gemoglobin   bor.   33mg.   gemoglobin,
ya`ni bitta eritrotsit tarkibidagi gemoglobin miqdori shartli ravishda lgr.ga teng deb
olinib,   normal   qon   rang   ko`rsatkichining   darajasi   deb   xisoblanadi.   Qondagi
gemoglobin   miqdori   organizmning   turli   holatlariga   bog`liqdir.   Yosh   hayvonlar
hayotining   dastlabki   davrida   qondagi   gemoglobin   miqdori   katta   hayvonlardagiga
nisbatan   ko`proq   bo`ladi.   Yangi   tug`ilgan   qorako`l   qo`zilarining   qonida
gemoglobin   miqdori   o`rtacha   16-18   gr.%   ni   tashkil   qilishi   kuzatishlarimizdan
ma`lum,   keyinchalik,   bir   necha   kun   o`tishi   bilan   ularning   qonidagi   gemoglobin
miqdori biroz kamayib, 10-12gr.% ga teng bo`lib qoladi [14, 29].
              Trombotsitlar — qon plastinkachalari. Qonning bu shaklli hujayralariga xos
belgilarni   birinchi   marta   1882   yilda   italiyalik   olim   Bikosera   yozib   qoldirgan.
Trombotsitlar   va   taloq   hujayralari   -   mega   kariotsitlarining   sitoplazmatik
parchalaridir.   Laboratoriya   sharoitida   trombotsitlarning   qondagi   miqdori   Fomo
usuli   yordamida   aniqlanadi.   Trombotsitlarning   kattaligi   2-4mk.   keladigan,   oval,
o`roqsimon   shakldagi   hujayralar   bo`lib,   o`rtacha   5-8   sutka   davomida   yashaydi.
Yuqori   taraqqiy   etgan   hayvonlarda   yadrosiz   donachalardir.   Turli   hayvonlarning
1mm 3
  qonida   100000-600000   donagacha   bo`ladi.   Yosh   hayvonlarning   qonida
trombotsitlarning   miqdori   katta   hayvonlarnikiga   nisbatan   kamroqdir.
Trombotsitlarning   miqdori   turli   kasalliklarda   (jumladan,   anofilaktik   shokda),
hamda organizm dorivor moddalar va radiatsiya ta`sirida zaharlanganda kamayadi.
Aksincha   simpatik   nerv   sistemasi   qo`zg`alganda,   organizmga   adrenalin   gormoni
16 yuborilganda,   turli   jarohatlar   paytida   trombotsitlarning   soni   ko`payadi.   Ularning
soni   sutka   davomida   ham   o`zgarib   turadi.   Jumladan,   kunduzi   kechagidagiga
qaraganda ko`proq bo`ladi. Jismoniy  ish bajarilayotganda ham  bu hujayralar  soni
ko`payadi.   Trombotsitlar   taloq   va   retikula—endotelial   sistema   hujayralarida
parchalanadi. Trombotsitlar organizmda qonning ivish jarayonida katta ahamiyatga
ega.   Tomirlar   shikastlanib,   trombotsitlari   parchalanganda,   ulardan   qon   ivishida
muhim rol o`ynaydigan bir qator moddalar bilan birgalikda serotonin degan modda
ham   ajralib   chiqadiki,   bu   modda   tomir   devorini   toraytirib   qon   ivishiga   sharoit
yaratilishida ishtirok etadi [19].
1.3.Quyonlar organizmining biologik va fiziologik xususiyatlari
Quyonlar sut emizuvchilar sinfiga, quyonlar turi, yovvoyi quyonlar oilasiga, ikkita
kesuvchi tishlilar kenja oilasiga ta`luqli hayvon (E.A.Vagin, R.P.Svetkova, 1991).
Quyonlar   qator   biologik   va   fiziologik   xususiyatlari   bilan   ajralib   turadi,   ularni
o`rgatish   va   bilish   quyonlardan   to`g`ri   foydalanish   va   ular   organizmidagi   ayrim
patologik   jarayonlarni   rivojlanishini   tushinishda   katta   ahamiyatga   ega.   Bular
orasidan,   jadal   rivojlanish,   serpushtlilik,   tez   ko`payish,   jinsiy   siklni   fasllarga
bog`liq   emasligi,   sut   berish   davri   bilan   bug`ozlikning   birgalikda   kechishi   va
boshqalarni   ajratish   mumkin.   Ona   quyonlar   tuqqan   kunidan,   bir   kun   o`tganidan
keyinoq   yetalanishi   mumkin.   Bunaqa   holatdagi   fiziologik   jarayonlarning   birga
ketishi   ona   quyonlarning   organizmiga   va   kelgusi   avlodiga   salbiy   ta`sir
ko`rsatmaydi.  Bir  yilda  10 martagacha  bola  olish  mumkin.  Ammo eng  qulayi  bir
yilda 5 marta bola olishi hisoblanadi [22].
         K.S.Esenbaevaning (2003) ma`lumotiga ko`ra bir yilda 30-40 ta quyon bolasi
olish   mumkin.   Yuqorida   qayd   etilgan   quyon   zotlari   orasida   kaliforniya   zoti   eng
samaralisi   hisoblanadi.   Ushbu   zot   murakkab   qayta   chatishtirish   usuli   yordamida
AQSh da oq yangi zelandiya, rus gorkastaev, yirikshinshilla zotlarini chatishtirish
natijasida   olingan   ma`qul   tiplardagi   duragaylarni   o`zaro   chatishtirish   yo`li   bilan
olingan. Ona  quyonlardan har   bir   tug`ishida  8  dan 10  tagacha  quyon bolasi  olish
mumkin,   shu   bois   quyonlar   orasida   ushbu   zot   bir   muncha   serpusht   hisoblanadi.
17 Bir yilda bitta ona quyon 5-6 marta bolalashi mumkin. Urg'ochi quyonlarda odatda
to`rt   juft   sut   bezlari,   ayrim   hollarda   3   juftdan   6   juftgacha   sut   bezlari   bo`lishi
mumkin. Rangi oq, qulog`i, burni, oyoqlari va dumi mustasno. Ular qo`ng`ir yoki
qora   rangda   bo`lishi   mumkin.   (S.   N.   Aleksandrov,   T.   I.   Kosova,   2007).   Quyon
bolalari 17-20 kunlik yoshgacha faqat ona suti bilan oziqlanadilar. Ona quyon esa
bir kecha-kunduzda 50 g.dan 200 g. gacha sut ajratishi  mumkin. Quyon suti  juda
quyuq, shu bois quyon bolasi  1 g kunlik o`sishga erishishi  uchun 2 g. ona sutini,
emsa kifoya. Qish payti quyon sutining tarkibida 10-13% oqsil va 15-22% (ayrim
hollarda   27%   gacha)   yog`   saqlansa,   yoz   oylarida   bu   ko`rsatkichlar   o`zaro   mos
holda 13-15% va 11-15% ni tashkil qiladi. Sutning tarkibida bulardan tashqari 1,8-
2,2%   sut   qandi   va   1,5-2,5%   mineral   moddalar   saqlanadi.   Ona   quyon   laktasiya
davrida   har   kuni   50   dan   270   gacha   sut   beradi,   ayrim   hollarda   100-200   grammni
tashkil   etadi.   (V.     V.   Kester,   A.   G.   Utkin,   1993).   S.K.Aleksandrov   va
G.I.Kosovalarning   (2007)   ma`lumotlariga   ko`ra   quyonlar   tug`ilishiga   bir   necha
kun qolganida boshlanadi, sut berish davrining 20 kunligacha qadar orta boradi, sut
berishining 21-25 kunlari o`zgarmay qoladi, so`ngra esa sekin-asta kamaya boradi.
Ayrim   hollarda   ona   quyonlarda   sut   ajralishi   sut   berishi   davrining   60   kun
o`tganidan keyin ham tugamaydi. 
              Bu   esa   o`z   navbatida   bolasi   ajratilgan   ona   quyonlardan   boshqa   quyon
bolalarini   emizish   imkonini   beradi.   Rivojlanishning   eng   yuqori   ko`rsatkichlari
bilan   qish   yoki   erta   bahorda   tug`ilgan   quyonchalar   ajralib   turadi.
(A.K.Kalashnikov,   1987).Quyonlarning   hayoti   davomiyligini   5-7   yil   eng   uzog`i
bilan 12 yil foydalanish muddati esa odatda 3-4 yil, ayrim hollarda biroz ko`proq
maxsuldorligiga qarab davom etishi mumkin. (A.I.Makarov, 2002, K.A.Komilova,
2003).Quyon   bolalari   jun   qoplamisiz   va   ko`r   tug`iladi   lekin   ularning   rivojlanishi
juda jadal  kechadi.  Quyonchalar   10-14  kun bo`lganida ularning ko`zlari  ochiladi,
16-20   kundan   boshlab   inlaridan   chiqa   boshlaydi   va   mustaqil   ravishda   oziqlana
boshlaydilar. Dastlabki yigirma kungacha [21, 27, 30].
18 Bir   necha   kunduzlik   o`sishi   o`rtacha   15   g   dan,   21   dan   56   kungacha   41,5   g,   56
kundan 90 kungacha 33 g, 90 kundan boshlab esa kecha kunduzlik o`sish pasayadi.
(16   g.   gacha)   Ikki   oylik   quyonchalar   1,8   –   2,3   kn   tashkil   etadi,   uch   oyligida   esa
2,7-3,4   kn.ni   so`yadigan   yoshda   esa   3,4-4,5   kn.ni   tashkil   eatdi.   (D.Niyut,   1993).
Birlamchi   jun   qoplamining   to`liq   rivojlanishi   quyonchalarning   bir   oyligida
yetiladi,   undan   keyin   uning   almashinishi   boshlanadi.   Quyonlarning   o`sishi   8-10
oyligida tamom bo`ladi va ulardan xo`jalik maqsadlarida joydalanishi 3-4 yilgacha
davom   etadi,   qaysiki   aynan   shu   davrdan   boshlab,   ularning   maxsuldorligi   keskin
pasayadi.   (V.S.Sisoev,   1990).V.P.Terentiev,   V.B.Dubinin,   G.A.Novikovlarning
(1992) ma`lumotlariga ko`ra quyonlarda, qonning umumiy miqdori 32-67 ml (yirik
vaznining   4,5   dan   6,7%   tashkil   etadi)   qonning   faol   reaksiyasi   pH-7,25-7,73
molekulyar   og`irligi   1,0425   ni   tashkil   etadi.   Yangi   tug`ilgan   quyonchalarning   1
mm. 3
  qoni   tarkibidagi   eritrositlarning   soni   4,5   mln.ni   tashkil   etsa,   voyaga   yetgan
quyonlarda esa 5 mln.ni tashkil etadi (2,76 dan 6,32 mln.gacha) erkak quyonlarda
esa uning miqdori urg`ochi quyonlarga nisbatan 7-8% ga ko`k. (ml qon tarkibidagi
leykotsitlarning soni o`rtacha 8800 (600 dan 10000 gacha), trombositlar bitta avtor
bo`yicha 300-800 ming, boshqasi bo`yicha 126480-251140 ming Nikitin bo`yicha
esa 243 ming [2, 28].
                  Leykotsitar   formula   juda   o`zgaruvchanlikcha   ega:   limfotsitlar   20-90%
(o`rtacha   63%)   psevdoeozinofillar10-67%   (o`rtacha   32%)   eozilofillar   0,2-5%
(o`rtacha 2%): Nikitin bo`yicha bazofillar -5%; eozilofillar -1%; segmentyadrolilar
30%; mimfotsitlar -60%; monotsitlar 4% ni tashkil etadi.100 ml qon tarkibida 8,4-
12,4   g   gemoglobin   (Salibo`yicha   aniqlanganda   63-79,3%)   saqlanadi,   erkak
quyonlarda 2-3% yuqori bo`ladi. Qonning ivish vaqti tashqi muhitning haroratiga
bog`liq;   harorat   50C   ni   tashkil   etganda   -   48   daqiqani   tashkil   etadi,   harorat   150C
bo'lganda   10   dan,   250C   –   4   dan   va   30-350C   da   esa   2   daqiqani   tashkil   etadi.
Quyonlarda   pulis   son   va   yelka   arteriyalarida   va   pastki   jag`ning   oldingi   qismida
(iyagi   tagidagi   teshikdan)   yaxshi   aniqlanadi.   Adabiyotlarda   keltirilgan
ma`lumotlarga ko`ra (F.I.Mizgerev, N.N.Maksimyuk, 1997; V.G.Skopichev, 2003;
19 V.G.Skopichev,   V.V.Shumilov,   2004)quyonlar   nafas   olish   organlarining   og`irligi
ularning umumiy og`irligining 1,28% ni tashkil etadi.
Quyon bir soat ichida 1 kg tirik vazniga 478-690 sm 3
  kislorod yutsa, 451-632 sm 3
karbonat   angidrid   ajratadi.   O`rtacha   haroratlarda   quyonlar   bir   daqiqada   50-60
marta   nafas   oladi,   agar   harorat   350C   ni   tashkil   etsa   u   282   martacha   ortadi.
Quyonlar   terisi   orqali   100-500   marta   kam   kislorod   qabul   qilsa   va   60-300   marta
karbonat   angidridni,   nafas   organlariga   nisbatan   kam   chiqaradi.   Qarong`ida   va
ochlik paytida teri orqali nafas olish pasayadi [3, 20].
Quyonlarning tana harorati, tashqi muhit haroratiga bog`liq holda o`zgarib turadi:
tashqi   muhit   harorati   50C   bo`lganida   37,50C,   100C   bo`lganida   380C;   200C   da
– 38,70C;  30-350C da – 40,50C ni va 400C bo`lganida – 41,60C ni  tashkil  etadi
(A.N.Golikov, 1991; V.G.Skopichev, 2003; V.G.Skopichev, B.V.Shumilov, 2004).
Och qolgan quyonlar bir necha kunduzga 1 kg tirik vazniga, tashqi muhit harorati
+250C bo`lganida -46,04; +150C da -78,89; -50C da -60,77 va -9,70C da -121,64
kkal   sarflayli.   Yuqorida   keltirilganlardan   ko`rinib   turibdiki,   harorat   15-250C
bo'lganida   tana   harorati   isitish   uchun   hech   qanday   energiya   sarflanmaydi,   tashqi
muhit   harorati   pasayganida   esa   uncha   qo`shimcha   xarajatni   o`rnini   to`ldirish
uchun, 30-35% qo`shimcha oziqa yedirilishi kerak. Tashqi muhit harorati 12-250C
orasida bo`lganida quyonlar organizmida issiqlik muvozanatini saqlab turish uchun
issiqlik hosil bo`lishi va uning ajratilishi darajalarining o`zgarishi talab qilinmaydi.
Issiqlik   hosil   bo`lish   darajasi   hayvonlarni   yoshi   va   moddalar   almashinuvining
jadalligiga bog`liq bo`ladi [16]. 
          Quyonlarni yoshi kichik bo`lganida va moddalar almashinuvini kechishi jadal
bo`lganida yuqoridagi ko`rsatkich yuqori bo`ladi: 1 oylik quyonchalarda 1 kg tirik
vazniga 1 soatda 4,5; 3-8 oylik yoshida 3,5-4,4; voyaga yetgan quyonlarda 2,3-2,8
katta   kaloriya   hosil   bo`ladi.   (L.G.Utkin,   1987;   V.S.Sisoev,   1990;   A.N.Golikov,
1991; V.G.Skopichev, 2003; V.G.Skonichev, B.V.Shumilov, 2004). Shunday qilib,
quyonlar   organizmining   biologik   hususiyatlarni   hisobga   olgan   holda   oziqlantrish
va saqlash  uchun maqbul sharoit  yaratish mumkin, chunki, tashqi  muhitning turli
20 omillari,     fiziologik   jarayonlarga,   shu   jumladan   hayvonlarning   maxsuldorligiga
kuchli   ta`sir   qiladi.   Masalan,   quyonlarning   serpushtliligi,   domiy   omil   bo`lsada,
ko`pchilik   hollarda   hayvonlarning   oziqlantirishi,   saqlash   va   parvarishlash
sharoitlari   bilan   ta`min   etiladi.   Quyonlar   ancha   qo`rqoq,   shu   bois,   ular   uchun
o`sish,   rivojlanishi   va   ko`payish   davrlarining   barcha   etaplarida   tinch   va   qulay
sharoit yaratish zarur. Doimiy ravishda qo`rquv ostida bo`lgan quyonlarning asab
tizimiga jiddiy darajada yuklama (stres) beradi. Quyonxonalar havosining ammiak
bilan   to`lib   ketishi,   shovqin,   oziqalarning   sifatini   yomon   bo`lishi   quyonlar
organizmining turli  funksiyalariga, jumladan qayta ko`payish funksiyasiga keskin
ta`sir   ko`rsatadi   va   organizmining   chidamliligini   (rezistentligini)   pasaytiradi.
Barcha   hayvonlar   singari,   quyon   ham   o`z   fiziologiyasiga   ega   va   siz   buni
bilishingiz uchun biz uni quyida ko`rsatamiz:
              Voyaga etgan quyonning vazni: Uning normal o`lchami 1,5 dan 6 kg gacha.
Bu zotga qarab o`zgaradi va urg`ochilar erkaklarnikidan kattaroq bo`ladi. Teri: U
38,5 dan 40 darajagacha bo`lgan haroratni rivojlantiradi. Nafas olish: Bir daqiqada
30   dan   60   tagacha   nafas   oladi.   Yurak   urishi:   Ular   daqiqada   180   dan   250   gacha
hisoblanadi. Quyon hayoti: Bu 5 yoshdan 9 yoshgacha, ko`pi bilan 10 yoshda sodir
bo`ladi.   Uning   xulq-atvori   ancha   xotirjam,   jang   qilishni   yoqtirmaydi,   agar   u
qayerda   bo`lmasin,   u   jonli   bo`ladi,   qo`rquvdan   azob   chekadi   va   qo`rqib   ketadi.
Agar u noma`lum shovqinni eshitsa, u darhol qafasi tomon yuguradi va agar u o`z
yashash   joyida   bo`lsa,   u   o`z   chuquriga   yuguradi.   Ular   boshqa   hayvonlar   kabi
odamlar   bilan   yaxshi   munosabatda   bo`lishadi.   U   bu   jarayonni   o`ziga   ishonganini
his qilganida va ijtimoiy aloqalarni o`rnatganida amalga oshiradi, shundan so`ng u
doimo   his   qilish   uchun   ajoyib   sentimental   aloqaga   ega   bo`lgan   odamlar   bilan   bu
aloqani yaxshilash yo`lini izlaydi, hamrohlik qiladi va u seviladi [10].
Quyon o`zining tabiiy muhitida bo`lganida qanday
U o`zining haqiqiy  yashash   joyida bo`lganida,  uning  terisi  zich  va  juda yumshoq
bo`ladi,   rangi   dono   bo`lib,   tanasining   ko`p   qismida   qumga   o`xshash   rangga   ega
bo`ladi.   Qorin   va   tomoq   sohasi   biroz   ochroq   rangga   ega   bo`lib,   uning   vazni
21 taxminan   3   kg,   uzunligi   30   dan   45   santimetrgacha.   U   o`z   yashash   joyida
bo`lganida,   u   kattaligi   kichikroq   quyonga   o`xshaydi,   uning   quloqlari   doimo   tik
turadi va sezgilari ancha rivojlangan, bu esa uni xavf-xatarlardan ogohlantiradi [11,
31].
22 2.BOB. Tadqiqot sharoitlari, ob`ekti  va uslublari
2.1. Tadqiqot sharoitlari
Tadqiqotga oid tajribalar Sharof Rashidov nomidagi Samarqand davlat universiteti
hayvonlar   bilan   tajriba   o‘tkazishga   mo‘ljallangan   vivariyda   tajriba   variantlari
bo‘yicha   ajratilgan   alohida   alohida   katakchalarda   olib   borildi.   Tadqiqot   uchun
ajratib olingan quyonlar 60 kunlik bo‘lib, ularning o‘rtacha og‘irligi 4-5 kg atrofida
edi.   Bizning   tajribalarimiz   quyonchilikda   an’anaviy   ravishda   qo‘llanilib
kelinadigan rasiondan foydalangan holda amalga oshirildi.  
2.2.Tadqiqot ob`ekti  va predmeti
  Tadqiqot   ishining     ob`ekti     velikan   zotli   quyonlar   bo`lib   hisoblanadi.   Tadqiqot
ishining   predmeti   sifatida   quyonlar   qonidagi   shaklli   elementlar,   ularni   mavsumiy
dinamikasini aniqlash uchun Goryaev sanoq to`ri, Sali gemometri va gematologik
analizatordan  foydalanildi.
2.3. Tadqiqot uslublari
Tadqiqot   olib   borishda   qon   tarkibi   Goryayev   sanoq   to`rida   shaklli
elementlarni   sanash   usuli   orqali,   qondagi   gemoglobin   Sali   gemometri   orqali,
oziqlantirish Kalashnikov usulida, statistik hisoblar  N.A. Ploxinskiyning «O‘rtacha
arifmetik   qiymat   (X),   uning   xatosi   ( C
x ),   o‘zgaruvchanlik   koeffitsienti   ( C
v ),
ishonchlilik kriteriylari (t
d ) va bo‘sag‘alari (R)» usullaridan ,   foydalanilgan.  
Tajriba   davomida   quyonlarning   fiziologik   holatini   doimiy   baholab   borishni
ularning   qonini   morfologik   va   biokimyoviy   ko‘rsatkichlarni   aniqlash   asosida
amalga oshirdik. Qonni barcha tajriba variantlarida quyonlarning qulog‘ini chekka
venasidan   eksperimentni   boshida   va   nihoyasida   olindi   va   tegishli   tahliliy
amaliyotlar   o‘tkazildi.   Quyonlarning   asosiy   ratsioni   to`la   qimmatli   granulirlargan
omuxta yemdan tashkil topdi va suv ta’minoti doimiy bo`ldi. Quyonlarni boqishda
biz   foydalangan   asosiy   oziqa   granulirlangan   omuxta-yem   bo`lib,   uning   tarkibi:
maysa uni  -23,0 %, bug‘doy -17,0%, bug‘doy kepagi-15 %,makkajuxori  va arpa-
13,7   %,   suli-10,0%,kungaboqar   shroti-10,3%,   soya   shroti   4,8   %,   baliq   uni-1,0%,
23 oziqaviy   xamirturish-1,8   %,   kalsiy   fosfat   (o‘rta   tuz)-2,0   %,   osh   tuzi-0,4%,   dan
tashkil   topgan.  Bu   omuxta-yemning  har   100  g   tarkibida:   quruq   modda  87,6   g  ni,
sof protein 18,6 g ni hazmlanuvchi  protein-15,0 g ni, yog‘-3,0 g ni, xl klechatka-
11,0 g ni, kalsiy-1,12 g ni, fosfor-0,87 g ni, temir- 0,0355g ni, mis—0,00275 g ni,
rux-0,00893   g   ni,   marganes-0,0745   g   ni,   karotin-0,00456   g   ni,   D 3   vitamini   -205
xalqaro   birlikni,   E   vitamini-0,00185   g   ni   tashkil   topgan   va   bu   miqdordagi
oziqaning almanishuv energiyasi 0,93 MDj ga teng bo`ladi. 
                                           2.3.1. Eritrotsitlarni sanash uslubi
Eritrotsitlar   qonning   muhum   yadrosiz   hujayralari   bo`lib   u   insonlar   sog`lig`iga
qarab   o`zgarib   turadi.   Eritrotsitlarni   kamayishi   kam   qonlik   deb   yuritiladi,
organizmni kislorod bilan taminlaydi.Yangi tug’ilgan bolaning 1mm 3 
qonida         5
250 000 taqacha eritrotsitlar bo’ladi ularning umri qisqa 2-3 kunlik chaqoloqda 12
kun,  10   kunlikda  35-40  kun,   kattalarda  120   kun  yashaydi.   Eritrotsitlar   ikki   qavat
membranali   bo’lib   disksimon   bo’ladi,   uning   diametri   7-8   mikron,   chetlarining
qalinlligi 1,9-2,0 mikrondir.
                                 
2.1-rasm. Eritrotsitlarning tuzilishi
Diametrining kattaligiga qarab turlicha bo’ladi, Prays-Djonsa ko’rsatgichi bo’yicha
umumiy eritrotsitlar qo’ydagicha taqsimlanadi:
Mikrositlar -15,3% ±0,42%.
Normasitlar- 68,0% ±0,4%.
Makrositlar -16,7%±0,47%.
24 Eritrotsitlarning   ko’payishi   eritrotsitoz,   kamayishi   eritropeniya   deb   ataladi.
Eritrotsitlarni kamayishi anemiyani kelib chiqishiga sabab bo’ladi.
2.3.2. Goryaev kamerasi (sanoq to’ri) da qon tarkibini o`rganish uslubi
Goryaev   kamerasi   qonning   shaklli   elementlarini   sanash   uchun   mo’ljallangan,
uning   ikkita   katta   va   kichik   kattakchalari   mavjud   bo’lib,   leykotsitlar   va
eritrotsitlarni   sanash   imkonini   beradi.   Bu   kamera   qalin   shishadan   tayyorlangan.
Ikki   cheti   keng   yassi   bo’lib   dastak   vazifasini   bajaradi   o’rta   qismida   ko’ndalang
chiziqlar orqali 3 ta bo’lakka ajratilgan (2 ta yonlanma, 1ta o’rta). O’rta plastinkasi
chetdagilaridan   balandligi   jihatidan   0,1mm   pastroq,   bu   markaziy   qismdan   2   ga
ajratilgan.   Kameraning   chuqurligi   0,1mm   to’r   maydoni   9   mm 2  
Kameraning   2   ta
yonlanma bo’lagiga qoplag’ich oyna yopishtriladi. To’r  25 ta to’rttalik jami 100 ta
leykotsitlarni  sanash  uchun katta kattaklarga bo’lingan, ulardan 15 tasi  gorizantal
15   tasi   vertikal   joylashgan.   Goryaev   to’rida   bundan   tashqari   eritrotsitlarni   sanash
uchun   mo’ljallangan   25   ta   har   biri   16ta   kichik   kattakchalarga   ajratilgan   kattaklar
mavjud.  
                          
                                   2.2-rasm.  Goryayev sanoq to`ri
A- Goryaev kamerasi. B-Eritrotsitlarni aralashtirgich, C-Leykotsitlarni
aralashtirgich.
Chap   qo’lning   efir   va   spirt   yordamida   tozalanadi(dezinfiksiya).   So’ngra
Jenner   perosini(skarifekator)   ingichka   uchi   botguniga   qadar   (3-4mm   oshmasligi
kerak) jarohatlanadi. Birinchi chiqqan tomchi qon toza paxta bilan artib tashlanadi.
25 Keyingi   chiqqan   tomchi   qon   esa   aralashtirilgichning   0,5   belgisigacha   so’rib
olinadi, darhol aralashtirgichning 101 belgisigacha 3% li NaCl  eritmasidan ustiga
olinadi   va   sekinlik   bilan   o’ng   qo’lning   2ta   barmog’i   orasiga   gornizantal   holatda
joylashtirilib   sekinlik   bilan   silkitilgan   holda   qon   va   eritma   3-daqiqa   davomida
chayqatiladi.   Bu   aralashmada   qoning   suyulish   darajasi   hajmi   200   martani   tashkil
etadi.   Bu   oraliqda   mikroskopning   yorug’ligi   topiladi.   Goryaev   kamerasini
joylashtirishda   yopqich   oynaning   ikki   cheti   namlanib   kameraning   ikki   yonlanma
bo’lagiga   ishqalash   orqali   yopishtiriladi   bunda   yopg’ich   oynaning   2   chetida
Nyuton   halqa   (kamalak)   hosil   bo’ladi   va   mikroskopga   joylashtiriladi.   So’ngra
kameraning   kattaklari   topilib   yaxshilab   kuzatiladi.   Kattaklar   topilgandan   so’ng
aralashtirgichdagi   birinchi   tomchi   qon   tashlab   yuboriladi,   keyingisi   esa
kameraning   markaziy   chetki   qismidan   har   ikkala   tomoniga   tomiziladi.   Yopg’ich
oyna   osti   ochiq   bo’lganligi   uchun   tomchi   qon   sizib   kiradi   va   bir   xil   tekislikda
tarqaladi. Oyna tagida havo bo’lmasligi  yoki ustiga qon tushmasligi  kerak bu esa
sanashga   halal   beradi.   Qon   kameraga   joylashgandan   so’ng   oldin   kichik   20
obektivlikda keyin esa katta 40 obektivlikda 5 ta katta 16 talik kichik bo’laklarga
ajralgan   jami   80   ta   kichik   kattakchalarda   ilon   izi   shaklida   sanaladi.   Sanash
davomida   chiziqlar   ustida   joylashgan   eritrotsitlarni   ko’proq   qaysi   tomonda
joylashgan bo’lsa shu tomonda hisobga olish kerak bo’ladi.
26 2.3-rasm. Goryaev sanoq to’rida eritrotsitlar sonini sanash tartibi
             Natija quyidagi formula orqali hisoblanadi. 
            
Bu yerda, A- sanalgan eritrotsitlar soni
V- suyultirish darajasi
B – sanalgan kichik kattaklar soni
  X – 1 mm 3 
qondagi eritrotsitlar soni
27   4000- 1 ta kichik kattakchaning hajmi(20x20x10).
Har   safar   formuladan   foydalanmasdan   sanalgan   eritrotsitlar   sonini   10   000   ga
ko’paytirish   mumkin.     Eritrotsitlarni   sanash   uchun   mo’ljallangan   aralashtirgichni
qavariq qismida qizil shisha tayoqcha bo’ladi va tepa qismida 101 belgisi mavjud.
                                                       Leykotsitlarni sanash
Leykotsitlar   yoki   oq   qon   tanachalari   organizmning   tiklanish   va   himoya
jarayonlarida   muhum   rol   o’ynaydi.   Leykotsitlarning   organizmdagi   asosiy
vazifalari:
1. Fagositoz - yod moddalarni, antigenlarni yeb-yemirish.
2. Antitelolar  ishlab chiqarish.
3. Oqsil tabiatli  toksinlarni parchalash va chiqarib tashlash.
Leykotsitlar   organizmda   bo’lib   turadigan   fiziologik   jarayonlarning   o’zgarishiga
juda  sezgir   hujayralardir.   Shuning   uchun   ham   leykotsitlarning   soni   organizmning
turli  holatlarida o’zgarib turadi. Katta yoshli insonlarda 1 mm 3  
qonida 6000-8000
leykotsit   mavjud,   ularning   ortishi   leykotsitoz,   kamayishi   lekopeniya   deb   ataladi.
Masalan qiyin imtihonlar paytida talabalardagi leykotsitlar 11   000 tagacha ortgani
qayt qilingan.
Leykotsitlar   2   ta   katta   guruhiga   bo’linadi,   ularning   nisbati   qo’ydagicha
taqsimlanadi.
1.  Granulotsitlar
A) Eozinofillar        2-12%.
B) Bazofillar.          0-7%.
C ) Neytrofillar        18-60%.
2 . Agranulotsitlar.
A) Monotsitlar          1-7%. 
28 B) Limfotsitlar.         20-65%.
Yirik   hayvonlardan   qon   olish   lozim   bo’lsa   quloq   suprasining   uchki   qismi   tuklari
qirib tozalanadi va spirt yoki efir paxta yordamida tozalanadi. So ` ngra qaychi bilan
kesilib   kichik   jarohat   solinadi,   oqayotgan   qon   tozalanib   keyingi   chiqqan   qondan
foydalaniladi.   Qon   olish   amalga   oshirilgach   birilyant   ko ' ki   surtiladi.Laboratoriya
hayvonlari   sichqonlar   va   kalamushlardan   quloq   suprasidan   tashqari   dumining
uchki   qismidan   ham   olish   mumkin.Ko’proq   hajmda   qon   olish   kerak   bo’lsa   yirik
hayvonlarni bo’yintiriq venasi topiladi (ularni bo’yin qismini bir tomonga bursa va
oyoq   kuraklarini   oldingi   qismi   biroz   bosilsa   vena   tomiri   bilinadi)   va   o’sha   joy
tuklari   ustara   bilan   qirilib   tozalanib   spirt   yoki   efir   surtilib   mikroblardan   holi
qilinadi. So’ng shu  holatda  shpris ignasi  sanchiladi  va  ignadan sizib chiqqan  qon
probirka yoki stakanga idish devoridan oqizib olinadi qon ivimasligi uchun natriy
sitratning   5%   li   eritmasidan   foydalanish   mumkin.   Qon   olish   tugallangach   jarohat
joyiga spirt, birilyant ko’ki surtiladi.
Sichqon   va   kalamushlardan   ko’proq   miqdorda   qon   olish   biroz   qiyinroq
bo’ladi, lekin ular nobud bo’ladi. Kalamushlar va sichqonlar efir hidlatilishi orqali
karaxt   (holsiz)   holatga   keltiriladi.   So’ngra   ular   dekapitasiya   usuli   bilan   ko’krak
qafasi ochilib to’g’ridan-to’g’ri shpris yordamida yuragidan olinadi va darhol tahlil
qilinadi .   Aralashtirgichdagi  qon ustiga 3% li sirka kislatasining metilen ko’kidagi
eritmasidan   11  belgisigacha   tortib  olinadi.   Bu   qon  erimasi   20  marta   suyultirilgan
hisoblanadi.   So’ngra   aralashtirgich   o’ng   qo’lning   barmoqlari   orasiga   gorizantal
joylashtirilib   bir   teksda   harakatlantirilib,   suyuqlik   bilan   2-3   daqiqa   davomida
aralashtiriladi. Bu vaqt mobaynida mikroskop yorug’ligi topilib, Goryaev kamerasi
sanoq   to’rini   katta-kichik   kattaklari   o’rganiladi.   Mikroskopni   kattaligini   oldin   20
obe’ktivda keyin 40 obektivga o’tkaziladi. Tubusni ko’tarib, kamerani sanoq to’ri
joylashgan   o’rta   plastinkasi   chetiga   aralashtirgichdan   bir   tomchi   qon   tomiziladi.
Kapellyar xususiyatiga ko’ra tomizilgan qoplag’ich oyna tagiga oqib kiradi. Sanoq
to’rida   havo   pufagi   yoki   ustki   qismiga   qon   tomchisi   tushishiga   yo’l   qo’ymaslik
kerak.   Bu   esa   sanashni   qiyinlashtirib   halal   beradi.   Leykotsitlar   100   ta   katta
29 kattaklarda   sanaladi.   Mikroskopni   kattaligini   oldin   20   obe’ktivda   keyin   40
obektivga o’tkaziladi. 
    Natija quyidagi formula orqali hisoblanadi.
                           
           Bunda A- sanalgan  l eykotsitlar soni
V- suyultirish darajasi
B – sanalgan kichik kattaklar soni
X – 1 mm 3 
qondagi  l eykotsitlar  soni
4000- 1 ta kichik kattakchaning hajmi(20x20x10).
Leykotsitlarni   sanash   uchun   mo’ljallangan   aralashtirgichni   hajmi   jihatdan
eritrotsitlarnikidan farq qiladi, qavariq qismida oq shisha tayoqcha bo’ladi va tepa
qismida 11 belgisi mavjud.
30 2.4-rasm. Leykotsitlarni sanash
1- Goryaev kamerasini tayyorlash,
2- Eritma tayyorlash, 3- leykotsitlarni sanash chegarasi
Trombotsitlarni sanash
Trombo t sitlar   kichik   qon   hujayralar   hisoblanadi,   ular   birinchi   bo’lib   Donne
tomonidan   o’rganilgan.   Trombotsitlar   diametri   2-5   mikron   bo’lib   membranasi   3
qavatdan   iborat   qalinligi   8nm.   Trombotsitlar   ikki   qismdan   iboratdir   donali   va
donasiz   bo’lib,   donachali   trombotsitlar-granulomer,   donasiz   trombotsitlar-
gialomer deb yuritiladi. Trombotsitlar shaklli elementlar ichida eng kam 10-12 kun
umr   ko’radi.   Hajmi   2,5   mikrondan   katta   bo’lgan   trombotsitlar   yosh   bo’lib,
funksional faol hisoblanadi, kichiklari esa qarri va passiv hisoblanadi.
2 .3.3. Tajriba natijalarini sarhisob qilish uslublari
Izlanish   tajribalari   asosida   olingan   ma’lumotlar   Lakin   G.F.   Merkureva   Ye.K.   va
N.A.  Ploxinskiylar   taklif   qilgan  statistik   sarhisob   qilish   uslubida   sarhisob   qilindi.
Bunda   o‘rtacha   arifmetik   qiymat   (X),   standart   kvadrat   cheklanish   (α),   o‘rtacha
arifmetik   xato(m),   ishonchlilik   ko‘rsatkichi   (t)   isbot   topildi.   Shuningdek   tahlil
qilingan ko‘rsatkichlarning o‘zaro bog‘liqligi  sarhisob qilindi, bunda korrelyasiya
koeffitsienti   (r)   va   regressiya   (x/y)   qiymatlarida   aniqlandi.   Olingan   tahliliy
ma’lumotlar   ilmiy   manba   ma’lumotlari   negizida   muhokama   qilib   mulohaza
yuritish   uchun   farqli   jihatlarning   ishonchlilik   ko‘rsatkichlari   0,05   ga   teng   yoki
undan past bo‘lgan hollardagina jalb qilindi.
31 3. BOB.Tadqiqot ishining natijalari
3.1. Eritrositlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini
aniqlash 
            Aksariyat issiq qonli hayvonlarda, odamlarda duskasimon, tuya va lamalarda
esa oval shaklida bo`ladigan yadrosiz hujayralardir; amfibiya, reptiliya, baliqlarda
va   qushlarda   yadroli,   oval   shaklida   bo`ladi.   Qishloq   xo`jalik   hayvonlari
eritrotsitlarining o`rtacha diametri 4-7 mikronga teng. Tarkibida 60% suv va 40%
quruq modda saqlaydi. Quruq moddasining 90% ni gemoglobin, 5,8% ni oqsillar,
qolgan qismini esa lipoidlar, glyukoza, mineral tuzlar tashkil qiladi. Eritrotsitlarda
katalaza,   karboangidraza   kabi   fermentlar   bor.   Eritrotsitlar   organizm   uchun
benihoya  katta  ahamiyatga   ega  bo`lgan   hujayralardir.  Chunki   ular   o`z  tarkibidagi
gemoglobinga   kislorodni   biriktirib   olib,   organizmdagi   hamma   organ   va
to`qimalarga tashib beradi. 
            Eritrotsitlar   kislorod   tashishdan   tashqari   karbonat   angidrid   va   ayrim   ozuqa
moddalarni   (aminokislotalarni)   ham   tashiy   oladi.   Eritrotsitlar   qonning   faol
reaksiyasini   gemoglobin   yordamida   bir   me`yorda   ushlab   turadi.   Qonning   ion
tarkibini   me`yorida   ushlab   turishda,   suv   va   tuzlar   almashinuvida   ham   ishtirok
qiladi.   Eritrotsitlar   o`z   yuzalari   bilan   har   xil   zarrachalarni   ushlab   olib,
zararsizlantirishda   va   gormonlar   tashishda   ham   ishtirok   qiladilar.   Eritrotsitlar   ari
uyasiga   o`xshash   katakchali   tuzilishga   ega.   Gemoglobin   ana   shu   katakchalarda
joylashadi va eritrotsitlarga qizil rang bag`ishlaydi. Ularning qizil qon hujayralari
deb   atalishiga   ham   sabab   shu.   Qonning   bu   hujayralari   yonidan   qaralganda   ikki
tomonlama botiq b`lib ko'rinadi (kulchaga o`xshash). 
       Ularning bunday tuzilishi bajaradigan funksiyasiga juda mos bo`lib, tarkibidagi
gemoglobinning   kislorod   bilan   yaxshi   birikishiga   qulaylik   tug`diradi.   Chunki
eritrotsitdagi   gemoglobinning   3%   yaqin   qismigina   uning   sirtqi   yuzasida,   qolgan
32 qismi   esa   ichida   joylashgandir.   Eritrotsitlar   ikki   tomonlama   botiq   shaklida
bo`lmaganida   edi,   ularning   ichki   tomonidagi   gemoglobinning   kislorod   bilan
birikishi qiyin bo`lar edi. 
            Eritrotsitlar   sirtdan   oqsil-lipoidli   po`st   bilan   o`ralgan.   Bu   po`st   yarim
o`tkazgich xususiyatiga ega bo`lib, moddalarni tanlab o`tkazadi. U glyukoza, suv,
anionlarni, kationlardan “H +
”ni, gazlar va mochevinani o`tkazgani holda, oqsillar,
metall   kationlarni   o`tkazmaydi.   Eritrotsitlar   hayot   uchun   juda   zarur   hujayralar
bo`lgani  uchun  qon shaklli  hujayralarining asosiy  qismini  tashkil  qiladi. Qonning
yarmidan   sal   kamroq   qismi   ana   shu   hujayralarga   to`g`ri   keladi.   Odam   qonidagi
barcha   eritrotsitlarni   umumiy   miqdori   o`rtacha   27   trillionga   yaqin   deb
hisoblaydilar.   Bu   raqamni   tasavvur   qilish   uchun   bir   necha   obrazli   ifodalarni
keltiramiz. 
          Qondagi   eritrotsitlarni   bir   minutda   100   tadan   sanab   chiqiladigan   bo`lsa,
organizmdagi barcha eritrotsitlarni sanab chiqish uchun 475000 yil kerak bo`lardi.
Organizmdagi   eritrotsitlar   hosil   qiladigan   umumiy   yuza   juda   keng   bo`lib,
odamlarda   3000   m 2
  ga   teng,   ya`ni   tana   yuzasidan   1500   barobar   katta   keladi.
Keltirilgan   raqamlar   qonda   eritrotsitlar   sonining   haddan   tashqari   ko`p   bo`lishini
isbotlab   turibdi.   Qonda   eritrotsitlar   ko`p   bo`lganligi   uchun,   eritrotsitlarni
sanayotgan qon tegishli ravishda, 100-200 marta suyultiriladi, so`ngra 1mm 3
  hajm
qondagi   eritrotsitlarning   miqdori   millionlar   bilan   xisoblanadi.   Har   xil   turdagi
hayvonlarning   qonida   eritrotsitlar   miqdori   bir   xil   emas.   Buni   quyidagi   jadvaldan
ham   ko`rish   mumkin.   Eritrotsitlar   soni   to`g`risida   jadvalda   keltirilgan   raqamlar
mutloq   bo`lmasdan,   quyonning   yoshi,   jinsi,   organizmning   holati,   yilning   fasli,
harorat va boshqa bir qator omillarga qarab o`zgarib turadi.
                                      
33  
3.1.1-jadval
Quyonlarda eritrotsitlar ko`rsatkichining haroratga bog`liq holda o`zgarishi  (n=4)      
Qon
ko`rsatkichlari -10  + 10 
(  0
C )
qish +10 +30 (
0
C )
bahor +30 +50 (  0
C
)
yoz +10 +25 (
0
C )
kuz
Eritrotsitlar
10 6
/mkl 4,4 ± 0,11 5,2  ± 0,35 4,6  ± 0,50 4,9  ± 0,33
              Jadval   ma`lumotlariga   qarasak   endigina   tug`ilgan   hali   onasini   emagan
quyonlarning   1mm 3
  qonida   14,5-18   mln.   eritrotsit   bo`lishi   kuzatishlarimizda
aniqlandi. Tug`ilishidan so`ng 24-48 soat o`tishi bilan eritrotsitlarning soni 10,5-12
mln. tagacha kamayadi. Quyonlarning   bug`ozlik davrida   eritrotsitlar bir muncha
kamayadi. Tuqqanidan so`ng bir oy  chamasi o`tishi bilan eritrotsitlarning miqdori
bug`ozlikdan   oldingi   darajasiga   qaytib   qoladi.   Jismoniy   ish   paytida   eritrotsitlar
ko`payadi.   Eritrotsitlarning   miqdori   hayvonlarning   zotiga   ham   bog`liq.   Velikan
zotli quyonlarda eritrotsitlar miqdori shinshila zotli qo`ylarnikidan ko`proq bo`lishi
tekshirishlarda aniqlandi. 
              Eritrotsitlarning   ko`payib   ketishiga   eritrotsitoz,   kamayib   ketishiga   esa
eritropeniya   deyiladi.   Eritrotsitozlar   yoshlik   davrida   ovqat   yegandan   keyin,
bug`ozlik   davrida,   jismoniy   ish   bajarganda,   dori-darmonlar   qabul   qilganda
kuzatiladi,   ko`pincha   turli   kasalliklar   kechish   davrida   kuzatiladi.   Ayrim   hollarda,
turli   kasalliklar   paytida   hajmi,   kattaligi,   shakli   o`zgargan   eritrotsitlar   uchrashi
mumkin.   Agarda   qonda   odatdagi,   normal   eritrotsitlardan   katta   yohud   kichik
eritrotsitlar   uchrasa   bu   hodisa   anizatsitoz   deyiladi.   Shakli   turli-tuman   xilda
34 o`zgargan   eritrotsitlar   uchrasa   bunga   poykilotsito z   deyiladi   (butilka,   taqa,   giri,
uzum shingili va hokazolar). 
Ba`zi   paytlarda   eritrotsitlar   yuzasida   havo   halqachalari   va   jonli   tanachalari
ham   uchraydi.   Tomirlardagi   oqayotgan   qon   eritrotsitlar   kavsh   qaytaruvchi
hayvonlarda   va   cho`chqalarda   1-1,5   oy,   boshqa   hayvonlarda   esa   120-160   kun
atrofida yashaydilar. Umri bitgan eritrotsitlar taloq va jigarda parchalanadi. Taloq
eritrotsitlar   mazori   deb   ataladi.   Eritrotsitlar   yemirilgach,   ulardan   ajraluvchi   temir
jigarda zahira holida to`planib so`ngra ishlatiladi. 
3.1 -rasm. Quyonlarda tadqiqotlar olib borish jarayonlari
                      Eritrositlarning chidamliligi (rezistentligi)
Eritrotsitlarning   oqsil-lipoid   po`sti   ma`lum   darajada   chidamli   bo`ladi,   ta`sir
qilayotgan   belgili   bosimga,   kuchga   bardosh   bera   oladi.   Ammo   ta`sir   qilayotgan
bosim,   kuch   po`stning   chidamlik   me`yoridan   oshib   ketsa,   bu   vaqtda   u   yorilib,
eritrotsit parchalanadi. Oqibatda ichidagi gemoglobin tashqariga chiqadi.   Gemoliz
deb   shunga   aytiladi.   Eritrotsitlarning   chidamligi   yaxshi   yetilganlarida   balandroq,
35 yosh, to`la yetilmaganlarida esa pastroq bo`ladi. Bundan tashqari, eritrotsitlarning
chidamligi ularning shakliga va plazmaning tarkibiga ham  bog`liq. Ko`p hollarda
eritrotsitlarning   osmotik   bosimga   chidamligi   aniqlanadi.   Buning   uchun   turli
konsentratsiyali   gipotonik   eritmalardan   foydalaniladi.   Gap   shundaki,
eritrotsitlarning po`sti yarim o`tkazgich parda bo`lib o`zidan metall kationlarining
o`tkazmaydigan   bo`lgani   uchun,   ular   gipotonik   eritmalarga   solinganda   ichiga
eritmadan suv kiradi. Bu vaqtda gipotonik eritmaning konsentratsiyasi qancha past
bo`lsa, kirayotgan suv miqdori shuncha ko`p bo`ladi. 
              Eritrotsitga   kirayotgan   suv   uning   po`stiga   ma`lum   bosim   bilan   bosadi.
Oqibatda   bosim   belgili   darajada   yitgandan   keyin   po`st   yoriladi,   gemoliz   yuz
beradi.   Odatda   turli   konsentratsiyali   gipotonoik   eritmalar   foydalanib,
eritrotsitlarning maksimal va minimal chidamlisi aniqlanadi. Qon konsentratsiyasi
izotonik   eritma   konsentratsiyasiga   naqadar   yaqin   bo`lgan   gipotonik   eritmada
gemolizga   uchragan   eritrotsitlar   minimal   chidamlikka   ega   bo`lgan   eritrotsitlar
bo`lib   xisoblanadi.   Konsentratsiyasi   izotonik   eritma   konsentratsiyasidan   naqadar
past   gipotonik   eritmada   gemolizga   uchragan   eritrotsitlar   maksimal   chidamlikka
ega   bo`lgan   eritrotsitlardir.   Eritrotsitlar   chidamliligini   aniqlash   tibbiiyot   va
veterinariya amaliyotida ma`lum amaliy ahamiyatga ega. 
Eritrotsitlarning cho`kish tezligi
       Stabillashtirilgan, antikoagulyantlar qo`shib, ivimaydigan holga keltirilgan qon
biror idishga solinib tik turg`azib qo`yilsa, bir necha vaqtdan so`ng eritrotsitlarning
idish   tubiga   cho`kib   qolganligining   guvohi   bo`lamiz.   Eritrotsitlarning   cho`kish
tezligi asosan plazmaning tarkibiga va xossalariga  bog`liq. Buni quyidagi misolda
ko`rsak   bo`ladi:   tajribalarda   bir   erkak   kishining   eritrotsitlari   ikkinchi   erkak
kishidan   olingan     qon   plazmasiga     solib   qo`yilganida   bir   soatda   8mm,   o`sha
eritrotsitlar homilador ayol  qon plazmasiga  solib qo`yilganida esa 54mm  tezlikda
cho`kkan.   Homilador   ayol   eritrotsitlari   o`z   plazmasida   45   mm.,   erkak   kishining
qon plazmasida esa atigi 9 mm. cho`kkan. Umuman olganda eritrotsitlar quyidagi
sabablarga   ko`ra   cho`kadi.   Birinchidan,   eritrotsitlarning   solishtirma   og`irligi
36 plazmanikidan   balandroq.   Ikkinchidan,   qon   solingan   probirka   tik   qoldirilganida
uning eritrotsitlari agglyutinatsiyaga uchrab, bir-biri bilan yopishadi. Oqibatda ular
vazni   oshib,   cho`ka   boshlaydi.   Cho`kayotgan   eritrotsitlarning   agglyutinatsiyaga
uchrashiga plazmaning globulinlari, kalsiy ionlari  sababchi bo’ladi. Gap shundaki
odatda tomirlarda oqayotgan qondagi eritrotsitlarning hammasi bir – manfiy zaryad
bilan zaryadlangan. Shu sababli ular bir-birini itarib harakat qiladi, natijada, qonda
mutloq   holda   suzib   yuradi.   Cho`kayotgan   eritrotsitlar   po`stiga   globulin   oqsillari,
ayniqsa   fibrinogen   va   kalsiy   ionlari   o`tirib   qolishi,   ulardan   ayrimlarining   zaryadi
o`zgarib,   musbat   bo`lib   qoladi.   Oqibatda   qarama-qarshi   zaryadlangan   eritrotsitlar
tezda   bir-biriga   yopishib   agglyutinatsiyaga   uchraydi   va   tez   cho`kib   tusha
boshlaydi.   Eritrotsitlarning   cho`kish   tezligiga   qarab   hayvonlar   ikki   guruhga
bo`linadi:  eritrotsitlari  tez cho`kadigan hayvonlar  – bir  tuyoqlilar    va eritrotsitlari
sekin   cho`kadigan   hayvonlar   –   juft   tuyoqlilar.   Har   qaysi   guruhga   kiruvchi   turli
hayvonlarda   ham   eritrotsitlarning   cho`kish   tezligini   aniqlash   uchun   Panchenkov
apparati   (eritrotsitlari   sekin   cho`kuvchilar   uchun)   va   Nevodov   probirkasidan
(eritrotsitlari tez cho`kuvchilar uchun) foydalaniladi. 
                                                                                             3.1.2-jadval
     Hayvonlar eritrotsitlarining cho`kish tezligi 
(R.Xayitov, B. Zaripov, Z.Rajamurodov, 2005)
Vaqt Eritrotsitlar cho`kish tezligi (mm).
ot qoramol Qo`y Cho`
chqa it Quyon
15 minutda 38 0,1
0,2 3,0 0,2 0,1
30 minutda 49 0,25 0,40 8,0 0,9 0,3
45 minutda 60 0,40 0,60 20,0 1,7 0,9
60 minutda 64 0,58 0,80 30,0 2,5 1,5
37 Eritrotsitlarning   cho`kish   tezligiga   bir   qancha   omillar   ta`sir   ko`rsatadi.
Jumladan   qonda   yirik   disperslangan   oqsillar-globulinlar   ko`payganda,   qon
yopishqoqligi   pasayganda,   qonda   eritrotsitlar   kamayganda   eritrotsitlarning
cho`kish   tezligi   ortadi.   Plazma   bilan   eritrotsitlar   solishtirma   og`irligi   o`rtasidagi
tafovut   kamayganda,   qon   yopishqoqligi   oshganda,   qonda   CO
2   ko'payganda
eritrotsitlarning cho`kishi sekinlashadi. 
Gemoglobin
Gemoglobin   –   murakkab   tuzilgan   oqsil-xromoproteiddir.   Molekula   og`irligi
70000   ga   teng.   Eritrotsitlarning   kislorodni   o`ziga   biriktirib   tashish   xususiyati
ularning   tarkibidagi   gemoglobin   moddasiga   bog`liq.   Gemoglobinning   tarkibiga
96%   globin   degan   oqsil   va   shu   oqsil   bilan   gistidin   bog`   orqali   bog`langan   4%
gem(rangli   modda-   pigment)   kiradi.   Turli   hayvonlar   gemoglobinining   tarkibidagi
globin oqsilining aminokislotalar tarkibi turlicha bo`ladi. Shuning uchun ham turli
hayvonlarning   gemoglobini   o`zaro   farq   qiladi.   Gemoglobinning   faol(prostetik)
guruhi-gem   barcha   hayvonlar   uchun   bir   xildir.   Hozirgi   vaqtda   gemoglobinni
o`rganishda   izotoplar   usuli   katta   rol   o`ynamoqda.   Bu   usul   yordamida   qonning
gemoglabini organizmda glitsin degan aminokislotadan sintezlanishi isbotlangan. 
Gemoglobinning tuzilishi
Globin tarkibidagi polipeptid zanjirlarining turli xilda joylashganligi sababli odatda
normal fiziologik gemoglobinlarning uch xili farq qilinadi: 
1. birlamchi embrional gemoglobin – HbP;
2. fetal gemoglobin – HbF;        
3. katta yoshlilar gemoglobini – HbA.
Birlamchi   embrional   gemoglobin   organizmning   embrional   taraqqiyotida,
sariq xaltada qon hosil bo’lish davrida, fetal gemoglobin embrionning jigarida qon
hosil   bo`lish   davrida   vujudga   keladi.   Katta   yoshli   hayvonlardagi   gemoglobin
ko`mikda   qon   ishlab   chiqarila   boshlagandan   keyin   hosil   bo`la   boshlaydi.   Fetal
gemoglobin   katta   hayvonlar   gemoglobiniga   qaraganda   kislorod   bilan   yaxshi
38 birikadi.   Gem   ikki   valentli   temir   atomi   bilan   birikkan   to`rtta   pirrol   halqasidan
tashkil topgan. Bu halqalarning ikkitasi kislotali, ikkitasi ishqoriy xususiyatga ega.
Gemdagi   temir   atomi   gemni   globin   bilan   biriktiradi.   Gemoglobinga   osh   tuzi,
konsentrlangan   toza   sirka   kislota   bilan   ta`sir   qilinganda,   globindan   gem
oksidlangan   gemin   holida   ajraladi.   Mikroskopda   ko`zatilganda   gemin   o`ziga   xos
kristallar shaklida ko`rinadi. 
Gemoglobin organizmda O
2  bilan birikib oksigemoglobin   hosil qiladi. 
Bu   jarayon   o`pkada   yuz   beradi.   O`pkada   hosil   bo’lgan   oksigemoglobin
kapillyar   qon   tomirlaridan   to`qimalarga   yetib   borganida   osonlik   bilan
gemoglobinga   va   kislorodga   parchalanadi.   Bu   vaqtda   ajralib   chiqqan   kislorod
to`qima   va   hujayralarning   nafas   olishi   uchun   sarflanadi.   Oksigemoglobin     hosil
bo`lganda   gemoglobinning   o`zi   ham,   uning   tarkibidagi   temir   atomi   ham
oksidlanmaydi   temirning   valentligi   o`zgarmaydi.   Kisloroddan   tashqari,
gemoglobin   karbonat   angidridi   va   is   gazi   bilan   ham   birikmalar   hosil   qila   oladi.
Gemoglobinning to`qima kapillyarlarida karbonat angidridini biriktirib hosil qilgan
birikmasiga   karbogemoglobin    deyiladi. Gemoglobinning is gazi (CO) bilan hosil
qilgan birikmasiga  karboksigemoglobin   deyiladi, bu birikma organizm uchun juda
havflidir.   Gemoglobin   is   gazi   bilan   kislorodga   ko`ra   300   marta   tez   birikadi.
Hayvon   nafas   olayotgan   havoda   0,07%   is   gazi   bo`lsa,   havoning   tarkibidagi
kislorod   odatdagidek   (20,9%)   bo`lganida   ham   qon   tarkibidagi   gemoglobinning
50%   ga   yaqini   is   gazi   bilan   birikadi.   Gemoglobinning   is   gazi   bilan   birikib,   hosil
qilgan   birikmasi   ancha   turg`un   bo`lib   oksigemoglobinga   qarganda   juda   sekin
parchalanadi.   Shu   sababli   gemoglobin   –   is   gazi   bilan   birikkandan   keyin   kislorod
bilan   birika   olmaydi.   Natijada   organizm   to`qimalari   kislorodga   yolchimay   qolib,
hayvon   halok   bo`lishi   mumkin.   Gemoglobinning   kislorod   bilan   birikib,   hosil
qilgan   oksigemoglobinga   qaraganda   ancha   turg`un   bo`ladigan   birikmasiga
metgemoglobin   deyiladi.   Metgemoglobinning   hosil   bo`lishi   organizmning
fenocitin,   autipirin,   amilnitrit,   sulfanilamid   kabi   dorivor   moddalari   bilan
zaharlanishi   oqibatida   yuz   beradi.   Bu   moddalar   kuchli   oksidlovchilar   rolini
39 o`ynaydi   va   kislorodning   gemoglobin   bilan   kimyoviy   reaksiyasiga   kirishuviga
sabab   bo`ladi,   bunda   gemoglobin   tarkibidagi   ikki   valent   temir   oksidlanib   uch
valentli   temirga   aylanadi   va   gemoglobin   bilan   kislorod   birikmasi   hosil   bo`ladi.
Metgemoglobin turg`un birikma, to`qima kapilyarlarida parchalanmaydi. Natijada
to`qima va hujayralar yetarli miqdorda kislorod ololmaydi va organizmda anoksiya
–   kislorod   tanqisligi   yuz   beradi.   Qonda   metgemoglobin   miqdori   haddan   tashqari
ko`payib   ketsa,   organizm   halok   bo`ladi.   Metgemoglobin   ko`payib   ketganda
organizmga   metilin   sinka   (metil   ko`ki)   eritmasini   yuborib   davolash   mumkin.
Qondagi gemoglobinning hosil qilgan turli birikmalarini spektral analiz yordamida
aniqlash   mumkin.   Oksigemoglobin   uchun   spektrning   sarig`-yashil   qismlari   D,   E
nuqtalar orasida ikki qaramtir chiziq, qaytarilgan gemoglobin uchun esa spektr shu
qismdagi D nuqta tomonida bitta keng qaramtir chiziq bo`lishi xosdir 
Qondagi  gemoglobinning  miqdori   Sali   gemometri  yordamida aniqlanadi.  Bu
usul tekshiriladigan qon eritmasining rangini standart eritma rangi bilan solishtirib
ko`rishga,   ya`ni   kalorimetrik   yo`l   bilan   aniqlashga   asoslangan.   Bundan
tashqari,   qonning   kislorod   sig`imini,   rang   ko`rsatkichini   aniqlash   yo`li
bilan   ham   qon   tarkibidagi   gemoglobin   miqdori   to`g`risida   fikr   yuritish
mumkin.   Qonning   rangi   ko`rsatkichini   aniqlash   bilan   biz   qondagi   har   bir
eritrotsitning   tarkibidagi   gemoglobin   to`g`risida   muloxaza   yurita   olamiz.
Masalan:   1mm 3
  qonda   5mln   eritrotsit   bor   deb   faraz   qilaylik.   100ml.   qon
tarkibida   16,67gr.   gemoglobin   bo`lsin.   Bu   vaqtda   1mm 3
  qon   tarkibida
0,000166   yoki   166mg.   gemoglobin   bo`ladi.   Demak   har   bir   eritrotsit
tarkibida   166/5mln=33mg   gemoglobin   bor.   33mg.   gemoglobin,   ya`ni   bitta
eritrotsit   tarkibidagi   gemoglobin   miqdori   shartli   ravishda   1gr.ga   teng   deb
olinib, normal qon rang ko`rsatkichining darajasi  deb xisoblanadi. 
40 Qondagi   gemoglobin   miqdori   organizmning   turli   holatlariga
bog`liqdir.   Yosh   hayvonlar   hayotining   dastlabki   davrida   qondagi
gemoglobin miqdori katta hayvonlardagiga nisbatan ko`proq bo`ladi. Yangi
tug`ilgan   quyonlar   qonida   gemoglobin   miqdori   o`rtacha   16-18   gr.%   ni
tashkil   qilishi   kuzatishlarimizdan   ma`lum,   keyinchalik,   birnecha   kun
o`tishi   bilan   ularning   qonidagi   gemoglobin   miqdori   bir   oz   kamayib,   10-
12gr.% ga teng bo`lib qoladi. 
                                                                                3.1.3-jadval
Quyonlar qonidagi  gemoglobinning fasllardagi (haroratga nisbatan)
o`rtacha miqdori (n=4)
Qon
ko`rsatkichlari -10 +10 
(  0
C )
Qish +10 +30 (
0
C ) bahor +30 +50 (  0
C
) yoz +10 +25 (
0
C ) kuz
Gemoglobin
g/l 103.0   ±  3.56 112.0   ±  3.52 110.6   ± 3.18 111.2   ± 3.45
Organizm   muskullaridagi   gemoglobinning   mioglobin   deb   ataluvchi   xili
bor.   Uning   prostetik   guruhsi   –   gem   gemoglobin   tarkibidagi   shunday
guruhga   o`xshaydi.   Oqsil   qismi   –   globin   gemoglobin   globiniga   qaraganda
pastroq   molekulyar   og`irlikka   ega:   odam   mioglobini   organizmdagi   jami
kislorodning   14%   ini   biriktira   oladi.   U   faol   ishlayotgan   muskul,   suvga
shumg`uvchi   odam   va   hayvonlar   muskulining   kislorod   bilan
ta`minlanishida   katta   ahamiyatga   ega,   shuning   uchun   ham   bu   modda
41 otlarning   muskulida,   ko`pchilik   suv   hayvonlarining   muskulida   ayniqsa
ko`proq bo`ladi. 
3.2-rasm. Gematologik analizatori(mindray c-5000)da qon tahlillarini
olib borish jarayonlari
3.2. Leykotsitlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini
aniqlash
3.2.1. Leykotsitlar va limfotsitlarni ajratish
Qon   tarkibida   leykotsitlarning   miqdori   eritrositlarga   nisbatan   800-1000   martaga
kam.   Qon   tarkibidagi   leykotsitlarni   ajratish   uchun   qonni   seritrifuga   qilish   yo'li
bilan   yupqagina   ko`kimtir   eritrositlar   ustida   joylashgan   parda   shaklidagi   chukma
ajratib   olinadi.  Tabiiyki,  odatiy   yo`l   bilan  toza   xoldagi   leykotsitlarni   ajratib  olish
juda   qiyin,   chunki   Paster   pipetkasi   bilan   leykotsitlar   qatlami   so`rilganida   albatta
ularga   qo`shib   eritrosularni   so`rib   olish   mumkin   Adgeziya   texnikasiga   tayangan
xolda   leykotsitlar   va   limfotsitlarni   ajratib   olish   usuli   ishlab-chiqilgan   (F.Kaudert,
42 I.Rixard,1985).   Mualliflar   granulositlar   va   monotsitlarni   turli   so`ruvchi
(adsorbentlar)   moddalarga   yopishish   xususiyatidan   foydalanganlar   (shisha
munchoqlar, shisha pona, paxta). Taklif qilingan usul texnikasi bo`yicha ishlar ikki
bosqichda   bajariladi.   Birinchi   bosqichda   sintetik   fibrin   o`lchami   12,5   x   0,8   sm
bo'lgan   shisha   kolonkaga   joylashtiriladi,   fibrinning   massasi   kolonka   xajmiga
nisbatan 0,2 xisobida olinadi. Geparinlangan qon kolonka yuzasiga qon suyuqligini
tezligini   boshqargan   xolda   tomchilab   tomiziladi.   Uning   miqdori   kam   bo`lishi
kerak,   aks   holda   xujayralarning   tamoman   adgeziyasi   kuzatilmasligi   mumkin.   Bu
jarayon +37°C haroratda bajariladi. 
              Kolonkadan   plazma   bilan   eritrositlar   ya   limfotsitlar   ajralib   chiqadi,   boshqa
xujayralarning   aralashmasi   juda   kam   bo`ladi.   Ikkinchi   bosqich   eritrositlarning
ajratilishi bilan xarkterlanadi. Buning uchun qon fraksiyasi kolonkadan filtrlangan
filtrat   37   °C   xaroratda   2-3   soat   mobaynida   karboksimetilsellyuloza   eritmasida
(0,3% fiziologik eritmada) qoldiriladi. Qon fraksiyasi bilan karboksimitilsellyuloza
eritmasining   nisbati  2:1  bo'lishi   kerak.   Supernatant  ma`lum   darajada  eritrositlarni
qolishi mumkin, shu sababli konus shaklidagi probirkaga solib 25 minut sentrifuga
qilinadi. Eritrositlar probirka tubiga cho`kmaga cho`kadi, limfotsitlar yesa lineyka
shaklida   chiqariladi   kolonkada   yesa   plazma   qoladi.   Leykotsitlarni,   eritrositlar   va
trombositlardan   tozalash   uchun   ayrim   paytlarda   gradientli   sentrifuga   qilish
usulidan   foydalaniladi.   Bu   usul   qon   xujayralarining   umumiy   og`irligining   bir-
biridan   farqini   aniqlashda   asos   qilib   olingan   va   ularni   turli   qalinlikdagi   muhitga
tarqalishi xamda yopishishi natijasida erishiladi.
                                                                                                                   3.2.1-jadval
Quyonlar qonidagi leykotsitlarning fasllardagi o`rtacha miqdori (n=4)
Qon
ko`rsatkichlari -10 +10 
(  0
C )
Qish +10 +30 
(  0
C )
bahor +30 +50 (  0
C
)
yoz +10 +25 
(  0
C )
kuz
43 Leykotsitlar
10 3
/mkl 7.5  ±  0.96 7.2  ±  0.87
7.8  ±  0.15 7.3  ±  0.85
Limfotsitlar
% 60.8  ±  3.99 58.2  ± 4.17
56.0  ±  4.41 57.1  ±  4.13
Monotsitlar
% 5.0  ±  0.57 5.5  ±  0.12
5.7  ±  0.20 5.4  ±  0.10
Bazofillar
% 7.6  ±  0.45 7.8  ±  0.22
7.2  ±  0.14 7.7  ±  0.20
Eozinofillar
% 2.2  ±  0.09 2.0  ±  0.01
1.9  ±  0.12 2.0  ±  0.02
Neytrofillar
% 24.4  ±  1.07 26.5  ±  0.65
29.2  ±  0.72 26.4  ±  0.60
3.2.2. Leykotsitlarning funksiyalari va ularning ahamiyati
Leykotsitlar organizmga tushgan begona organzmlarni fagositoz qiladi, viruslar va
mikroblar   ajratgan   toksinlarni   neytrallaydi,   turli   kasalliklarga   qarshi   immun
tanachalar   hosil   qilib,   organizmning   faol   yoki   sust   turdagi   immunitetlarini   hosil
qiladi.Shuning uchun yil fasllariga qarab xayvonlar organizmidagi leykotsitlarning
umumiy   miqdorini   va   leykotsitlarning   o`zgarishini   kuzatish   muhim   ahamiyatga
ega ekanligini hisobga olib, yil davomida quyonlar qonidagi leykotsitlarni umumiy
miqdori va leykotsitlar turlarining foizli nisbatini o`rgandik.  Oq qon hujayralarning
eng   diqqatni   tortadigan   xususiyati   uning   o`zicha   alohida   harakatlanishidir.   Bu
xususiyati   bilan   ular   kapillyarlarning   yupqa   devorlaridan   amyobasimon   harakat
qilib   to`qimalararo   bo`shliqlarga   o`tadilar.     Leykotsitlar   ikkita   katta   guruhga
bo`linadi   donador-   granulositlar   va   donasiz-agranulositlar.   Granulositlarga-
eozinofillar,   bazofillar,   neytrofillar   kiradi,   ular   qizil   ilikda   mieloblastlardan   hosil
bo`ladi.
Eozinofillar   (E)-harfi   bilan   belgilanib   barcha   leykotsitlarning   1-4%   ni   tashkil
etadi.   Ular   oqsiliy   kelib   chiqishga   ega   bo`lgan   toksinlar   va   begona   oqsillarni
44 parchalash va zararsizlantirishda katta rol o`ynaydi. Yuqoridagi begona oqsillar va
oqsilli toksinlar ta`sirida qon tarkibidagi eozinofillarning miqdori ortadi.
Bazofillar   (B)-harfi  bilan belgilanib oqsilli  bo`yoqlar, masalan metilin kuki  bilan
bo`yaladi.   Sitoplazmasida   geparin   saqlovchi   granulalar   joylashgan   bo`ladi.
Bazofillar   qon   tarkibidagi   umumiy   leykotsitlarning   1%-   gacha   bo`lgan   qismini
tashkil etadi.
Neytrofillar   (N)   -   harfi   bilan   belgilanib   umumiy   leykotsitlarning   70%.ni   -tashkil
etadi va neytral bo`yoqlar bilan bo`yaladi. Ularning asosiy fuksiyasi -fagositoz va
mikroblarni   rivojlanishini   tormozlovchi   va   to`qima   xujayralarning   ko`payishini
stimullovchi faol moddalar ajratishdan iboratdir. Musbat xemotoksisga ega bo`lishi
va amyobasimon harakatlanishi hisobiga neytrofillar to`qimalarning jarohatlangan
joyida   katta   miqdorda   jamlanadi.   Mikroblar   bilan   to`qnash   kelib   uchrashganida
ularni   ushlab   oladi,  xazmlaydi   va   yo`qotadi.   Bu   xodisa   I.I.Mechnikov   tomonidan
kashf yetilgan bo`lib, u fagositoz deb ataladi. (fago-yeyman). Bitta leykotsit 15-20
tagacha mikroblarni ushlab olishi mumkin va bu paytda ularni o`zi ham o`ladilar. 
Hayvonlar   qonida   ma`lum   miqdorda   faqatgina   yetilgan   (sigment   yadroli-S)
neytrofillar bo`lmasdan balki, ma`lum miqdorda ularning hosil  bo`lishida ishtirok
yetuvchi-yetilmagan   hujayralar:   tayoqcha   yadrolilar   (T)   -3-5%   ni   va   yosh
hujayralilar   (E)   1%   gacha   ham   bo`ladi.   Neytrofilli   leykotsitozda   bu   shaklldagi
leykotsitlarning   miqdori   ortadi,   hattoki   yosh   xujayralilar   xosil   bo`lishida   ishtirok
yetuvchi leykotsitlarni xam miqdori ortishi kuzatiladi. Agranulositlarga monotsitlar
va limfotsitlar (katta, kichik va o`rta) kiradi.
        Monotsitlar   (M)  -harfi  bilan  belgilanib  umumiy  leykotsitlarning  40-   45  %  ni
tashkil   yetadi   va   ular   qizil   ilikda,   limfa   tugunlarida   hamda   biriktiruvchi
to`qimalarda   hosil   bo`ladi.   Qondan   chiqib   yallig`langan   joyga   tushadi   va   u   ferda
fagositoz   qiluvchi   gigant   hujayralarga   aylanadi(makrofaglar).   Monotsitlar   katta
yadroga   ega,   yadrosi   esa   atrofi   oq   bo`yalmagan   perinuklyar   zonaga   ega   bo`lgan
sitoplazmaning   orasida   yotadi.   Limfotsitlar   (L)   -harfi   bilan   belgilanib   umumiy
45 leykotsitlarning 21-35 % ni tashkil yetadi.  Limfotsitlar odam va hayvonlar qonida
ikkita mustaqil T va B hujayralar shaklidagi populyasiyalarga farqlanadi. 
                Ularning   dastlabki   shakli   qizil   ilikda   xosil   bo`lib   T-hujayralar   timusda   B-
hujayralar yesa limfoid to`qimalar va ichaklar devorlarida o`zlarining rivojlanishini
tugatadi.   Agarda   ayrisimon   bez   olib   tashlansa   qon   tarkibida   faqat   B-hujayralar
qoladi.           Mo`tadil   holatda   T   va   B-   hujayralar   o`zaro   uzviy   bog`langan   bo`ladi.
Limfotsitlar   to`qimalarning   fiziologik   yangilanishida   jarohatlangan   organlar   yoki
teri   qoplamalarining   regenerasiyasi   (tiklanish)   paytida   katta   miqdorda   jamlanadi,
hamda   yallig`langan   joyda   uchraydilar.   Ularni   hamma   joyda   kuzatish   mumkin,
lekin   ayrim   hollarda   ularni   faoliyatini   tushinib   bo`lmaydi.   Masalan,   eozinofillar,
neytrofillar,   bazofillar   va   monotsitlar   yallig`lanish   o`chog`idagi   bakteriyalarni,
hujayralarni bo`laklarini yutsa, proteolitik fermentlarni ajratsa, atrofiyaga uchragan
to`qimalarni hazmlanish bilan bir vaqtda, limfotsitlar esa xuddi tomoshabin singari
atrofga   qarab   turgani   singari   ko`zga   tashlanarli   faollik   namoyon   qilmaydi.
Xaqiqatda   esa   bu   unday   emas   ekan.   Aslida   ular   barcha   organizmda   kechadigan
himoyaviy immun reaksiyalarning bosh tashkilotchisi va faol ishtirokchilaridir.
                Leykotsitlar qatorini tashkil qiluvchi barcha hujayralarning soni va ularning
ixtisoslashuvini   ta`min   etilishi   jiddiy   darajada   limfotsitilarga   bog`liq   ekanligi
tadqiqotlar   natijasida   aniqlangan.   Ular,  organizmga   begona  oqsillarni   kirganligini
qayd   qiladilar   va   xabar   beradilar.   Organizmga   tushgan   genetik   jihatidan   begona
agentlarni   (antigenlarni)   aniqlash   va   tanish   funksiyasini   va   ularni   bostirib   kirishi
haqidagi   ma`lumotlarni   berish   limfotsitlar   zimmasidagi   vazifadir.   Limfotsitlar
butun   organizmni   barcha   genetik   jixatdan   begona   bo`lgan   komponentlardan
himoyalanishini   ta`minlaydi.   Ular   organizmga   o`tkazilgan   begona   to`qimalarning
ham   moslashib   yashab   ketishiga   yo`l   qo`ymaydilar.   Limfotsitlar   hattoki   o`z
organizmidagi  turli patologik jarayonlar  natijasida yuzaga kelgan yoki favqulotda
mutasiya   tufayli   uning   gen   apparati   o`zgargan   to`qimalar   uchun   ham   ayovsiz
kurash olib boradi.
46 Hujayralarning   bo`linish   o`chog`ida   doimiy   ravishda   limfotsitlarni   ishtirok   etishi,
barcha   mutantlarni   yo`q   qilinishini   ta`min   etadi.   Limfotsitlar   uchun   morfologik
funksiya   ham   xosdir.   Agarda   organizmda   jadal   ravishda   jigarning   tiklanishi
(regenrasiya)   jarayoni   ketayotgan   hayvon   qonidagi   limfotsitlarni,   sog`lom
hayvonlar   qoniga   kiritilsa,ma`lum   muddat   o`tgandan   keyin   normal   holatdagi
ikkinchi   hayvon   jigari   xujayralarining   buzilishi   kuzatiladi.   Agarda   gipoksiya
holatidagi   hayvonning   limfotsiti   olinib,   kislorodga   taqchillik   sezmagan   hayvon
organizmiga   kritilsa   eritrositlar   ishlab   chiqarilishi   uchun   stimullyasiya
boshlanganini   kozatish   mumkin.   Begona   to`qimalarni   chiqarib   tashlanishida
hattoki   limfoitlar   muhim   rol   o`ynasada,   bu   funksiya   bilan   faqatgina   limfotsitlar
shug`ullanmaydi,   balki   hozirda   to`qimalar   bir-biriga   mos   kelishi   uchun   o`ttizga
yaqin belgilar bo`lishi aniqlangan.
        Limfotsitlarning hosil bo`lish joyi bo`lib qizil ilik hisoblanadi. Aniqrog`i qizil
ilik   kelajakda   limfotsitlar   hosil   bo`luvchi   dastali   hujayralarni   hosil   qiladi,   ya`ni
limfa   tugunlarida   yoki   timusda   yetilib   turli   yo`nalishdagi   himoya   reaksiyalarini
bajarish   qobilyatiga   ega   bo`lgan   immunokomponentli   hujayralarga   aylanadi.   Har
bir limfotsit immunokomponentli hujayralarga aylanadi.  Har bir limfotsit o`zining
rivojlanishida ikki bosqichni o`taydi: tolerogenli va immunogenli. Agar limfotsitlar
bilan   antigenlarni   uchrashuvi   birinchi   bosqichda   yuz   bersa,   aynan   shu   turdagi
antigenga   bo`lgan   reaksiya-   negativ   bo`ladi,   ikkinchi   bosqichda   yuz   bersa
aksincha-pozitiv   bo`ladi.   Homiladagi   juda   ko`plab   limfotsitlar   tolerogenli
bosqichda bo`ladi. Shu sababli, uning mikrodunyosida bo`lgan barcha antigenlarga
negativ   xotira   shakllanadi,   ya`ni   o`z   antigenlariga   tolerantligi   ortadi.   Lekin
postnatal   rivojlanishning   dastlabki   kunlaridan   boshlaboq   limfotsitlar   har   ikkala,
tolerantli   va   immunogenli   bosqichlarda   xam   bo`ladi.   Ana   shundan   keyingina
o`zining tanasidan farq qiluvchi har qanday antigen begona sifatida qabul qilinadi
va  pozitiv  javob  ya`ni   immunologik  reaksiya   chaqiradi.  Begona  antigenlar  paydo
bo`lishi   bilan   o`sha   antigenlar   bir   necha   kecha-kunduz  mobaynida   bo`linish   yo`li
47 bilan   ko`paya   boshlaydilar.   Nisbatan   uncha   katta   bo`lmagan   miqdordagi
limfotsitlardan bir necha million limfotsitlar hosil bo`ladi. 
            Ulardan   biri   (birinchi   guruh)   antigenlar   bilan   o`zlarining   fermentlari   xamda
spesifik  omillari   yordamida  limfokoinlar  kurashga  tushib,  parchalay  boshlaydilar.
Ikkinchi   gurux-bular   plazmatik   hujayralar.   Bu   hujayralar   o`zlari   antigenlar   bilan
uchrashmaydilar,   lekin   qon   va   limfaga   tushuvchi   globulinli   molekulalar-ya`ni
antitanachalar hosil qiladi. Uchinchi guruh limfotsitlari antigenlar bilan to`g`ridan-
to`g`ri   kurashmaydilar.   Bular   o`sha   antigenlarni   xotirasida   saqlanib   qoluvchi
hujayralar.   Begona   antigen   yo`qotilganidan   keyin   effektorli   va   plazmatik
hujayralar sekin-asta o`z faolligini va faoliyatini tugata boshlaydilar, lekin xotirali
hujayralar   qoladi.   Yuqoridagi   antigenlar   qaytadan   organizmga   kirganida,   xotirali
hujayralar qisqa muddat ichida organizmni haddan tashqari kuchli himoya qiluvchi
katta miqdordagi effektorli hujayralar ishlab chiqaradi.
                Xotira   hujayralarining   muhim   xususiyatlaridan   biri,  ularning  uzoq   muddat
yashovchanligidir.   Ammo   boshqa   turdagi   limfotsitlarning   hayoti   kunlar   yoki
soatlar   bilan   o`lchanadi.   Ularning   juda   tez   parchalanib   ketishiga,   juda   jadal
faoliyati   va   juda   ko`p   marta   bo`linishi   sabab   bo`ladi.     Yuqoridagilardan   farqli
ravishda   xotira   hujayralari   antigenlarga   ta`sir   qilgandan   keyin   ham   bo`linib
ketmasdan   organizmda   bir   yildan   ortiq   saqlanadi,   juda   kam   hollarda   ular   ham
bo`linishi mumkin, lekin o`z funksiyasini irsiy yo`l bilan o`zidan keyingi avlodiga
qoldiradi.   Immunologik   xotira   doimo   ham   musbat   omil   sifatida   rol   bajarmaydi.
Masalan, allergik reaksiyalarda antigenlarga qarshi ishlangan turg`un immunologik
organizimni,   o`sha   antigen   bilan   qayta   uchrashishida   kelib   chiqadigan
reaksiyalarning   juda   og`ir   kechishini   ta`min   etadi.   Periferik   qon   tarkibidagi
leykotsitlarning   ayrim   turlarining,   leykotsitlarning   umumiy   miqdoriga   nisbatan
foyizli nisbati undagi leykotsitar formula deb ataladi.
3.3. Ona quyonlar qoni tarkibidagi leykotsitlarning umumiy miqdoriga va
leykogrammaga turli oziqlantirishning ta`siri
48               Rezistentlik, bu – organlar va tizimlarining funksiyalarning fiziologik holati
sifatida   u   gormonal   va   vegetativ   asab   tizimi   bilan   boshqariladi.   Rezistentlikning
holatini  spesifik  va  spesifik  bo`lmagan  himoya  omillari   aniqlaydi. Immunitetning
spesifik   bo`lmagan   tizimi,   spesifik   tizimga   nisbatan   filogenetik   jihatdan   ancha
qadimgidir.   Spesifik   bo`lmagan   immunitetning   funksiyasi   bir   muncha   ko`p
yo`nalishli   bo`lib   u   bir   necha   qoida   yoki   vazifalarga   bo`ysunadi:   har   qanday
tabiatli   ekzogenli   agentlarni   odam   va   hayvon   organizmiga   tarqalishiga   yo`l
qo`ymaslik, agar maboda agentlar makro organizga kirib qolsa, ularni organizmdan
–   elimentasiya   qilish.   Immunitetning   spesifik   bo`lmagan   kichik   tizimi   tuzilishi
jahatidan   hujayraviy   vino   hamda   kimyoviy   suyuqliklar   holida   nomoyon   bo`ladi.
Ushbu   tizimning   hujayraviy   vakillari   sifati-ekitelial   elementlar,   fagositozlovchi
hujayralar   (monotsitlar,   makrofaglar,   gistiositlar,   metkositlarli   granulositlar)
retikulyar   va   endotelial   to`qimalar   qamrab   oladi.   (N.T.)   Immunitetning   spesifik
tizimi   o`zining   markaziy   va   periferik   organlariga   ega,   qaysiki   ularda   spesifik
immunitetning   asosiy   omillarining   har   bir   kloni   ma`lum   antigenlarga   qarshi
spesifik ta`sir ko`rsatadigan limfosetlar hosil bo`ladi va yetiladi. 
       Shunday qilib, tirik organizmlarda evolyusiya jarayonida rezistentlikning uchta
asosiy tizimlari – konstitusional, fagositar va limfoidli yuzaga keldi. Konstitusional
omilar   va   fagositozlovchi   xujayralar   nasldan-naslga   o`tuvchi   va   tug`ma   biologik
xususiyatlari   bilan   ta`minlanuvchi   rezistentlikning   tabiiy   omillariga   (spesifik
bo`lmagan)   ta`luqlidir,   limfoidli   tizimini   esa   odatda   spesifik   odam   va   hayvonlar
organizmida   hayoti   davomida   orttirib   olinadigan   o`tmaydigan   individual   spesifik
immunitetning namoyon bo`lishi uchun ma`suldir.
        To`g`riroq aytadigan bo`lsak, limfoidli tizim ham nasldan naslga o`tadi, ammo
lipikni o`zi emas, balki unda faqatgina spisifik immunitet hosil qilish qobilyatigina
o`tadi. (E.S.Voronin, 2002) Rezistentlikning konstitusional tizimi mexanik (teri va
shilliq   barierlar)   va   kimyoviy   (shilliq   sekretlardagi   anoitonalar,   laktoferrin,
interferonlar,   mezosim,   komplimentlar   tizimi   va   boshqalar)   omillar   bilan   taqdim
etiladi   (V.E.Chumachenko,   1990;   R.E.Hallwell,   1995).Jarohatlanmagan   teri   va
49 shilliq   parda   faqatgina   mexanik   qalqon   bo`lmasdan,   balki   juda   ko`plab
mikroorganizmlar nisbatan yana sterillovchi samara ham nomoyon qiladi. Teri, ter
va   yog`   bezlaridan   ajraladigan,   hamda   teridagi   yog`   kislotalarida   saqlovchi
moddalar bilan moddalarni biriktirib olib bakterisidlik ta`sir ko`rsatish qobiliyatiga
ham egadir. Shilliq pardalarning sekretlarida doimiy ravishda bakterisidli moda –
mezosim   saqlanadi,   va   bu   moda   kokklar   guruhiga   mansub   ayrim   turdagi
bakteriyalarni mezis qilish qobiliyatiga ega.
              Fagositarli   tizim.   Fagosioz   –   endositozning   maxsus   shakli   bo`lib,   unda
eukariot   hujayralar   tomonidan   fagosomlarda   jamlangan   (mikroblar,   o`lgan
endogenli   hujayralar)     yirik   qismlarini   yutadi   yoki   keyinchalik   xazmlaydilar
(fagolazasomlar   ichida).Yuqori   darajada   rivojlangan   hayvonlarda   fagositoz
spesifik   bo`lgan   hujayralarda   (nitrofillar   va   makrofaglarda)   qaysiki   bitta
boshlovchi   (predshestvennik)   kelib   chiqadigan,   odam   va   hayvonlarni   organizmga
kirib qolgan mikroorganizmlarni ular eski jarohatlangan xujayralarni yoki xujayra
qobiqlarini   organizmlar   o`zlashtirilishi   ta`min   etadi.   (A.D.Ada,   1961;
Ye.S.Voronin,   2002;   R.M.Xashov,   1995).Makrofaglar   organizmning   barcha
qismlarida:   -   biriktiruvchi   to`qimalarda   va   mayda   qon   tomirlarining   bazalli
membranasi atrofida, ayniqsa ular katta miqdorda o`pkada (aliveolyar makrofaglar)
va jigarda (Kupfer hujayralari) joylashadi. Bundan tashqari ular taloq seliusoidlari
va limfa tugunlarini medulyarli sinuslarini ko`plab oladi (N.T.Vinnekov, 2003).
            Fagositozning asosiy bosqichlari bo`lib, xemotaksis (yallig`lanish o`chog`iga
leykotsitlarning   bevosita   migrasiyasi),   adgeziya   (fagositlar   yuzasiga   mayda
bo`lakchalarning   yopishishi),   sekin   –  asta   mayda  bo`lakchalarning  hujayra   ichiga
botishi   natijasida   avval   fagosomlar   so`ngra   esa   fagolizosomlar   shakllanishi
(fagosomlarni   lizisomlar   bilan   qo`shilishidan   keyin)   mayda   bo`lakchalarning
hazmlanishi   va   «chiqindilarni»   chiqarib   tashlanishlar   hisoblanadi   (E.S.Voronin,
2002).Agar   sochilgan   mikroblar   va   hujayralar   fagosomlarda   sitolizga   uchrasa   bu
paytda   fagositoz   «tamomlangan»   deb   ataladi.   Juda   ko`pchilik   bakteriyalar   uchun
fagositning xujayra ichidagi muhit xavfli emas va ularni u yerda lizisi kuzatilgan –
50 bu   esa   «tamomlanmagan»   fagositoz   deb   ataladi.   (N.T.Vinnikov,2003).
Fagositlarning   funksiyasi   komplimentning   komponentlari,   yallig`lanishi   o`tkir
fazasi  oqsillari  va qaysiki  fagositlar yuzasidan riseptorlari bo`lgan antitanalarning
o`zaro   ta`siri   natijasida   tezlashishi   kuchayishi   mumkin.   Bundan   tashqari,
makrofaglar   o`zlaridan   immun   reaksiyalarni   boshqarilishida   ishtirok   etuvchi
eruvchi oqsil-manokinlarni va boshqa biologik aktiv moddalarni ajratadi.
          Leykotsitlarning   fagositlar   faolligi   turli   fiziologik   va   patologik   holatlarda
o`zgarishi   mumkin,   u   hayvonning   genotipi   hayvonning   turi,   zoti,   yoshi,   yil   fasli,
bug`ozlik   va   boshqa   omillarga   bog`liq   bo`ladi.   (N.T.Vinnikov,2003).   Bundan
tashqari   organizmning   sovuqqa   qotishi   jadal   ionlanuvchi   nurlanish,   leykotoksip
moddalar ta`sirida, milefoldli hujayralarni hosil bo`lishiga va tomirlar devorlariga
litkositlarni   yopishib   olish   qobiliyatini   pasaytiruchi   kirozon   tasirida   fagositoz
to`xtalishi   mumkin,   bularning   barchasi   kasalliq   qo`zg`atuvchi   bakteriyalar   bilan
organizmning   himoya   kuchi   bilan   kurash   boradigan   yallig`lanish   o`chog`iga
leykotsitlarni deapedezi va migrasiyasiga qarshilik ko`rsatiladi.
1.3.1. Oziqa ratsionlarining to`la qimmatligiga bog`liq holda ona quyonlar
spesifik immun tizimining funksional holati
              Quyonlarning   spesifik   immun   tizimining   funksional   holatini   baholash
maqsadida   leykotsitlar,   limfotsitlarning   umumiy   midori   va   immuniteti   T   va   B
tizimlari   ko`rsatkichlari   aniqladik.Olib   borilgan   kuzatishlarimizni,   ko`rsatishicha,
to`la   qimmatsiz   oziqlantirilgan   quyonlar   qonidagi   leykotsitlarning   miqdori   sut
berish   davrida   nazorat   guruhi   quyonlarinikiga   nisbatan   0,26-0,34∙109/l   ga   kam
bo`lishi   aniqlandi   (jadval).   Butun   sut   berish   davrida   nazorat   guruhi   quyonlari
qonidagi leykotsitlari miqdori jiddiy darajada o`zgarishga uchramadi, ammo tajriba
guruhi   quyonlarida   esa   bu   ko`rsatkich   bo`yicha   kamayishiga   moyillik
kuzatildi.Limfotsitlarning   miqdori   bo`yicha   kam   farqlar   aniqlandi,   aynan   tajriba
guruhi   quyonlarida   limfotsitlarning   miqdori   butun   sut   berish   davri   davomida
nazorat   guruhi   quyonlaridagiga   nisbatan   kam   bo`lishi   kuzatildi.   Bu   farqlar   0,67-
0,80∙109/l chegarasida o`zgarib turdi. Xuddi shunday farqlar foizli ko`rsatkichlarda
51 ham   aniqlandi.   Shuni   qayd   qilish   muhimki,   ham   tajriba,   ham   harorat   guruhi
quyonlarida limfisitlarning miqdori  sut  berish davrida jiddiy darajada o`zgarishga
uchramadi   va   ular   o`rtacha   0,08-0,10∙109/l   chegarasida   o`zgarishga   uchrashi
mumkin.Ma`lumki, turli turdagi leykotsitlarning funksiyalari bir xil emas. Masalan
granulositlar   va   manositlarning   asosiy   funksiyasi   fotosioz   hisoblansa
limfotsitlarning esa spesifik immunitetni shakllantirishdan iboratdir.Yuqoridagidan
ko`rinib   turibdiki,   to`la   qimmatsiz   rasionlar   bilan   oziqlantirilgan   nazorat   guruhi
quyonlari organizmdagi  leykotsitlar va limfotsitlarni km miqdorda saqlash, ushbu
quyonlar organizmining rezistentligini pasayishini ko`rsatdi.
              To`la   qimmatli   va   to`la   qimmatsiz   oziqlantirishlarni   qon   tarkibidagi   B
limfotsitlarni   miqdoiy   jihatdan   o`zgarishini   o`rganishni   ko`rsatishicha   nazorat
guruhi   quyonlari   qonidagi   B   –   limfotsitlarning   miqdori   butun   sut   berish   davrida,
tajriba  guruhi   hayvonlaridagiga  nisbatan   0,17-0,21∙109/l.  Bundan   tashqari,  tajriba
va   nazorat   guruhlari   quyonlari   qonidagi   B   –   limfotsitlarning   miqdori   butun   sut
berish   davrida   jiddiy   darajada   o`zgarishga   uchramadi   va   0,01-0,03∙109/l
chegarasida o`zgarib turdi.
3.3.1-jadval
Quyonlar qonidagi leykotsitlar, limfotsitlar va B-limfotsitlar miqdori (M±m)
Tuqqandan
keying
muddat Leykotsitlar
10 9
/l Limfotsitlar B-Limfotsitlar
% 10 9
/l % 10 9
/l
3 kun 1 7,68±0,05 61,60±0,05 4,73±0,10 22,00±0,63 1,04±0,05
2 7,40±0,13 53,50±1,56 3,96±0,11 21,50±0,56 0,85±0,02
5 kun 1 7,66±0,05 60,80±1,02 4,66±0,08 22,00±0,63 1,03±0,04
2 7,40±0,06 52,83±1,72 3,91±0,12 21,67±0,49 0,85±0,03
7 kun 1 7,64±0,07 61,20±0,73 4,68±0,08 21,80±0,28 1,02±0,05
52 2 7,30±0,08 53,16±1,68 3,88±0,12 21,67±0,42 0,84±0,03
10 kun 1 7,58±0,05 62,00±0,71 4,71±0,07 21,80±0,58 1,03±0,04
2 7,32±0,07 53,34±1,49 3,90±0,11 21,00±0,45 0,82±0,02
15 kun 1 7,62±0,02 61,00±0,63 4,65±0,04 21,80±0,58 1,01±0,03
2 7,28±0,08 54,67±1,53 3,98±0,11 21,17±0,43 0,84±0,02
20 kun 1 7,62±0,02 61,20±1,07 4,67±0,08 22,00±0,45 1,03±0,04
2 7,32±0,07 54,00±1,56 3,95±0,10 21,17±0,48 0,84±0,02
                Hujayraviy   immunitetni   tekshirish   natijasida   tajriba   va   nazorat   guruhlari
qonidagi   T   –   limfotsitlarning   miqdori   bo`yicha   farqlar   bo`lishini   namoyon   qildi.
(jadvalga   qarang).   To`la   qimmatsiz   rasional   bilan   oziqlantirilgan   nazorat   guruhi
quyonlari   qonidagi   T   –   limfotsitlarning   miqdori   butun   sut   berish   davrida   tajriba
guruhi   hayvonlari   qonidagi   T-limfotsitlar   miqdoridan   0,64-0,75∙109/l   ga   ko`p
bo`lishi   kuzatildi.Yana   shuni   qayd   qilish   zarurki,   har   ikkala   solishtirilayotgan
guruhlar   hayvonlari   qonidagi   T-   limfotsitlarning   miqdori   jiddiy   darajadagi
o`zgarishlar kuzatilmadi (o`zgarishlar atigi 0,01-0,06∙109/l chegarasida bo` ldi).
Bundan   tashqari,   nazorat   guruhi   hayvonlari   qonidagi   T   –   limfotsitlarning
subpopulyasiyalari   bo`yicha   farqlar   aniqlandi.   Butun   sut   berish   davrida   T-
xelperlar,   T-supressorlar   va   T-faol   limfotsitlar   tajriba   guruhi   quyonlaridagi
nisbatan   o`zaro   mos   holda   0,35-0,47;   0,22-0,36   va   0,47-0,56∙109/l   kam
bo`ldi.Tajriba   davomida   yana   bir   ko`zga   tashlanuvchi   o`zgarish   bu   sut   berish
davrining o`tish muddati bilan bog`liq bo`ldi. Sut berish davrining oxirida nazorat
guruhi   hayvonlari   qonidagi   xelperlar   miqdorining   ortishi   (1,41±0,02   dan
1,54±∙109/l   gacha)   va   supressorlar   subpopulyasiyalar   miqdorini   esa   kamayishi
53 (1,57±0,05)   dan   1,40±0,03∙109/l   gacha   kuzatildi.   Xudi   shunday   qonuniyatlar
tajriba   guruhi   hayvonlarida   ham   kuzatildi.   Ammo,   u   unchalik   yaxshi   ko`rinishda
bo`lmasada   (T-xelperlar   1,06±0,06   dan   1,12±0,03∙109/l   gacha,   ortsa,   T-
supressorlar   1,21±0,03   dan   1,12±0,03∙109/l   gacha   kamaydi).Immunitetning
spesifik   tizimining   funksional   holatini   baholashda   organizmdagi   immunogenez
funksional faolligini aks ettiruvchi kelpeli-supressorli nisbat muhim roli o`ynaydi.
Xelperli-supressorli   nisbatni   hisoblashning   ko`satishicha   to`la   qimmatli
oziqlantirilgan quyonlar tuqqanidan keyinoq ularda nazorat guruhiga nisbatan 1,5
barobar   kam   bo`lishi   kuzatildi.   Keyinchalik,   butun   sut   berish   davomida   xelperli-
subressorli nisbat jiddiy darajada o`zgarib turli (1,1-1,3 martagacha nazorat guruhi
foydasiga).Ammo shuni qayd qilish kerakki, nazorat guruhi hayvonlarning xelper-
subressorli   nisbati   sut   berish   davrining   oxiriga   kelib   1,7   ga   ortsa,   tajriba   guruhi
hayvonlarida   esa   1,5   martagacha   ortdi.Sut   berish   davrida   hayvonlar   qonidagi   T-
limfotsitlar   subpopulyasiyalarida   kuzatiladigan   o`zgarishlar   bizning   nazarimizda
hayvonlarning   bug`ozlik   davrida   T-supressorlarning   giperfunksiyasi   va   immun
javobning   boshqarilishidagi   qayta   qurilish   va   uning   to`xatilishi   bilan
tushuniladi.Leykotsitlar   T-limfotsitar   indeksi   tahliliga   ko`ra,   tajriba   guruhi
hayvonlari   qonidagi   leykotsitar   T-limfotsitar   nisbatidan   tuqqanidan   to   sut   berish
davrining oxiriga qadar nazorat  guruhiga nisbatan 1,2-1,3 barobar yuqori bo`ladi.
Sut   berish   davri   davomida   tajriba   guruhi   va   nazorat   guruhi   hayvonlari   qonidagi
leykotsitlar   va   T-limfotsitlarning   nisbatida   jiddiy   darajadagi   o`zgarishlar
kuzatilmadi. Yuqorida qayd qilinganlarga ko`ra, T va B – limfotsitlar va ularning
subpopulyasiyalarini to`la qimmatsiz oziqlantirilgan quyonlar qonida past darajada
bo`lishini   aniqlanishi,   immunitetning   spesifik   tizimining   past   darajada   bo`lishini,
hujayraviy   va   gumoralli   immunitelarni   to`la   qonli   faoliyat   ko`rsata   olmasligini,
demak   organizmning   past   immun   statusga   ega   ekanligini   ko`rsatib   turibdi.To`la
qimmatli   rasionlar   bilan   boqilgan   quyonlar   organizmidagi   imunitetning   spesifik
tizimining   faoliyat   ko`rsatishi   va   holati   bir   muncha   qon   tarkibida   leykotsitlarni,
ularning,   katta   miqdorda   T   va   B-limfotsitlarni,   ularning   subpopulyasiyalarini,
xelper-supressor va leykotsitar T-limfotsitarli nisbatlarni dalolatlaydi.
54                                              
X U L O S A L A R
1. Quyonchilik   chorvachilikning   tarmoqlari   orasida   eng   sеrdaromad,   kеlajagi
porloq   tarmoqlaridan   biri   bo`lganligi   bois,   bu   sohani   yanada   rivojlantirish
muhim deb hisoblaymiz.
2. Velikan   quyonlari   o`zining   tana   massasining   yirikligi,   serpushtligi   va   tez
yetilishi bilan boshqa zotlardan ajralib turadi.
3. Velikan   zotli   quyonlarda   gematologik   ko`rsatkichlari   ya`ni   eritrositlar,
leykositlar, trombositlar  yilning fasllariga va albatta haroratga qarab o`zgarib
borishi o`rganildi.
4.   Harorat -10 C dan +10 C gacha bo`lganda gemoglobin ko`rsatkichi   103.0   ±
3.56   g/l   ga,   harorat   +10   dan   +30   C   gacha   bo`lganida   esa   112.0   ±   3.52   teng
bo`lishi aniqlandi.
5. Velikan   zotli   quyonlarni   gematologik   ko`rsatkichlarini   yil   fasllariga   mos
holda   o`zgarish   dinamikasini   o`rganish   muhim   hisoblanib,   mamlakatimizda
quyonchilikni rivojlantirishda muhim ahamiyat kasb etadi. 
55 Ishlab chiqarishga tavsiyalar
Qishloq xo`jaligida velikan zotli quyonlarning gemotologik ko’rsatkichlarini fasliy
dinamikasini   o’rgangan   holda   ularni   turli   infeksion   va   yuqumli   kasalliklarga
chidamliligini   oshirish,   immunitetining   spesifik   tizimining   past   darajada   bo`lishi
oldini   olish,   hujayraviy   va   gumoralli   immunitetlarni   to`la   qonli   faoliyat   ko`rsata
olishini ta`minlash maqsadida velikan zotli quyonlarni yil davomida to`la qimmatli
oziqlantirilishini va haroratni optimalligini  ta`minlash zarur.
56                                   
                                 Foydalanilgan adabiyotlar ro`yxati
1.     Адилова   А.,   Холматов   А.   “Фермер   хўжалигида   қуёнчилик”   Ўзбекистон
қишлоқ хўжалик журнали. № 11. 2010 й. 13 б. 
2.   “Аҳоли   томорқа   хўжалигида   қишлоқ   хўжалиги   ва   чорвачилик
маҳсулотлари етиштириш“ бўйича қўлланма 2015 й. 
3.   Александрова   В.С.   К   технологии   изготовления   гранулированных
комбикормов   /   В.С.   Александрова   //   Кролиководство   и  звероводство.     –   М.,
1978. №1, - С. 13-14.
4.   Андреева   В.С.   Вииамины   в   рационах   самцов   /   В.С.   Андреева,   К.Н.
Морозова // Кролиководство и звероводство. – М., 1997. №6. – С. 20.
5.   Бабунидзе   О.Е.   об   использовании   крупинки   в   кормлении   кроликов   /   О.Е.
Бабунидзе, В.С. Александрова // Кролиководство и звероводство.  – М., 1996.
№1, - С. 8-9.
6.   Балакирев   Н.А.   Цеолиты   в   кормлении   кроликов   /   Н.А.   Балакирев,   В.С.
Александрова // Кролиководство и звероводство.  –М., 1997. №2, - С. 16.
7.   Балакирев   Н.А.   Современное   состояние   животноводство   России   /   Н.А.
Балакирев // Вестник ОрелГАУ. – Орел, 2008. - №5 (14). – С. 30-31.
8. Беседина Г.Г. // Труды НИИПЗиК, - 1969. №8. – С. 213 (цит. По Калугину
Ю. А., 1980).
57 9.   Будная   М.В.   Активность   целлюлоза   расщепляющей   микрофлоры   рубца
крупного   рогатого   скота   при   кормлении   животных   рационами   различного
состава.  Автореф. дисс...канд. биол. наук. – Краснодар, 1963. – 23.
10. Вакуленко И.С. Методические особенности проведения обменных опытов
по кормлению кроликов. Новое в методах зоотехния. Доел. – Харьков, 1992.
– Ч. 2. – С. 91-97.
11.   Георгиевский   В.И.   Физиология   селькохозяйственных   животных     В.И.   –
М.: Агропромиздат. – 1991. – 512 с.
12. Георгиевский В.И. // Известие ТСХА. – М., 1975. № 1. – С. 164 (цит. По
Калигину Ю.А., 1980).
13. Калашников А.П. Кормление молочного скота  - М.: Колос, 1978. – 255 с.
14.   Калашников   А.П.,   В.И.Фисинин,   В.В.Щеглов,   Н.И.Клейменов   и   другие
“Нормы   и   рационы   кормления   сельскохозяйственных   животных»
Справочное пособие, Москва, 2003 г. 
15. Манина И. С, Майоров А.И.– Всё о кроликов. – Москва. 1988 г. 
16. Поммытко В.Н., Зусман Н.С. и др. Кролиководство. М. «Колос»- 1975 г. 
17. Сысоев В.С, Александров В.Н – Кролиководство. М-1985 г. 8. Тинаев Н.Н
– Продукция кролиководства – М. Колос. 2004 г.
18.   Калугин   Ю.А.   Физиологическое   значение   копрофаги   зайцеобразных   и
грызунов  Зоол. Журн. – М., 1974. – Т. 53. – Вып. 12. – С. 1840-1847.
19.  Калугин   Ю.А.   Копрофагия.   Кролиководство   и  звероводство.   –   М.:   1995.
№;. – С. 11-12.
20.   Клесов   А.А.   Ферменты,   гидролизующие   целлюлозу:   Активность   и
компонентный   состав   целлюлазных   комплексов   из   различных   источников
Биоорг. Химия. – М. – 1980. т. 6 – С. 1225-1242.
58 21.   Ковалевский   К.Ж.Л   //   Ветеринария.   –   М.:   1974.   №6   –   С.   46   (цис.   По
Калугину Ю.А., 1980).
22.   Козлов   А.С.   Обмен   азотистых   веществ   и   пути   повышения   их
использования у кроликов– Бишкул, 1991. – 453 с.
23. Курилов Н.В. Физиология и биохимия пищеварения жвачных животных -
М.: Колос., 1971 – 432 с.
24.   Лактионов   К.С.   Активност.   Микроорганизмов   –   симбионтов   у
кроликовЖ-л. Кролиководство и звероводство. – М.: 2000. №3. – С. 7-8.
25. Лебедев П.Т. Методы исследования кормов, органов и тканей животных  -
М.: Россельхозиздат. – 1969 – 476 с.
26.   Макарова   Г.В.   Стимуляторы   роста   кроликов.   Кролиководство   и
звероводство. М., 1978. №1. – С. 12.
27. Меркурьева Е.К. Биометрия в селекции и генетике сельскохозяйственных
животных - М.: Колос. – 1970.
28.  Икромов   Т.   Ўзбекистонда   қуёнчиликнинг   ривожланиши.  -   Т.:   Фан,  1983
й.  
29.   Ритце   В.   Разведение,   кормление   и   содержание   свиней     -   М.:   Колос.   –
1968.
30. Синельноков Е.И. Физиологическое  значение  червеобразного  отростка у
кролика.  Труды Одесского госс. ун-та. – 1950. – Т. 3. - №2. – С. 33-39.
31.   Синельников   Е.И.   Бактерицидное   действие   лимфоцитов,   полученных   из
лимфы   и   лимфатических   образований   ва   бактериальную   флору   кишечника.
Труды Одесского гос. ун-та. – 1953. – Вып. 6. – С. 177-191.
32.   Синещеков   А.Д.   Биологические   основы   повышения   использования
кормов  – М.Колос.1965.
59 33. Справочник по клиническим лабораторным методам исследования. – М.:
Медицина. – 1975.
34.   Сысоев   В.С.   Приусадебное   кролиководство     -   М.:   Росагропромиздат.
1990. – 190 с.
35.   Ҳамроқулов   Р.,   Карибаев   К.К.   Қишлоқ   хўжалик   ҳайвонларини
озиқлантириш, Тошкент, 1999 й. 
36.   Элмуродов   Б.А.,   А.К.Турдиев,   Н.Набиева   “Қуёнчилик”   монография
Самарқанд - 2018. “Зарафшон” нашриёти.
60

Velikan zotli quyonlarning gematologik ko`rsatkichlarining fasliy dinamikasini o`rganish M U N D A R I J A Kirish…………………………………………………………………………… 3 1.BOB. Adabiyotlar sharhi…………………………………………………….. 5 1.1.Quyonlarning kelib chiqishi va fiziologik xususiyatlari…………...…......... 5 1.2.Turli zotga mansub quyonlar qon tizimining fiziologik-biokimyoviy xususiyatlari……………………………………………………………………. 10 1.3.Quyonlar organizmining biologik va fiziologik xususiyatlari……...……… 18 2.BOB. Tadqiqot sharoitlari, ob`ekti va uslublari……………………………... 24 2.1. Tadqiqot sharoitlari ……………………………………………………….. 24 2.2.Tadqiqot ob`ekti …………………………………………………………… 24 2.3. Tadqiqot uslublari ........................................................................................ 24 2.3.1. Eritrotsitlarni sanash uslubi..................................................................... 25 2.3.2. Goryaev kamerasi (sanoq to’ri) da qon tarkibini o`rganish uslubi…….. 26 2.3.3. Tajriba natijalarini sarhisob qilish uslublari……………………………. 32 3-BOB.Tadqiqot ishining natijalari................................................................... 33 3.1. Eritrositlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini aniqlash................................................................................................................. 33 3.2. Leykotsitlarning umumiy miqdorini va mavsumiy o`zgaruvchanligini aniqlash................................................................................................................ 43 3.2.1. Leykotsitlar va limfotsitlarni ajratish…………………………………… 43 3.2.2.Leykotsitlarning funksiyalari va ularning ahamiyati……………………. 45 3.3. Ona quyonlar qoni tarkibidagi leykotsitlarning umumiy miqdoriga va leykogrammaga turli oziqlantirishning ta`siri...........………………………….. 49 3.3.1.Oziqa rasionlarining to`la qimmatligiga bog`liq holda ona quyonlar spesifik immun tizimining funksional holati………………………..…………………. 52 Xulosalar………………………………………...……………………………. 56 1

Ishlab chiqarishga tavsiyalar……………......…………………………………. 57 Foydalanilgan adabiyotlar ruyxati…..…………………………………………. 58 Kirish Mavzuning dolzarbligi. Quyonchilik chorvachilikning tarmoqlari orasida eng sеrdaromad, kеlajagi porloq tarmoqlaridan biri bo'lib, yuqori sifatga ega bo`lgan parhеzbop go`sht va mo`yna mahsulotlari olish imkonini bеruvchi sohalardan biri hisoblanadi. Hayvonlarni parvarishlashning turli tiplarida ular organizmining fiziologik holati haqidagi to`liq ma'lumotga ega bo'lish ham nazariy ham amaliy ahamiyatga ega. Hozirda mamlakatimizda quyonlarni biologik xususiyatlarini o`rganish va ularni parvarishlash bo`yicha tegishli chora-tadbirlar rejasi samarali tarzda tuzib chiqilgan. Kеyingi yillarda quyonlar organizmining immun tizimini kuchaytirishga yo`naltirilgan vositalarni topish va takomillashtirish bo`yicha bir talay tadqiqotlar olimlarimiz tomonidan olib borilmoqda. Tadqiqotning ob`ekti va predmeti. Tadqiqot ishining ob`ekti velikan zotli quyonlar bo`lib hisoblanadi. Tadqiqot ishining predmeti sifatida quyonlar qonidagi shaklli elementlar, ularni mavsumiy dinamikasini aniqlash uchun Goryaev sanoq to`ri, Sali gemometri va gematologik analizatordan foydalanildi. Tadqiqot ishining maqsadi va asosiy vazifalar i : Mazkur bitiruv malakaviy ishining asosiy maqsadi yilning turli fasillarida velikan zotli quyonlar qoni tarkibidagi gematologik va ayrim biokimyoviy ko`rsatkichlarning fasliy denamikasini o`zgarishini o`rganishdan iborat bo`ldi. Bu muammoni hal qilish uchun quyidagi vazifalar qo`yildi: - mazkur mavzu bo`yicha tegishli adabiyotlar ma`lumotlarini to`plash; - eritrositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish; - leykositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish; - trombositlarning miqdoriy ko`rsatkichlarini fasliy dinamikasini o`rganish; 2

- turli fasillar ning harorat (C°) o’zgarishiga qarab quyonlar immun tizimini o`rganish; Tadqiqotning ilmiy yangiligi. Mazkur bitiruv malakaviy ishida velikan zotli quyonlarni parvarishlash, mahsuldorligini oshirishda muhim omil sanaladigan ularning gematologik ko`rsatkichlari o‘rganildi va tahlil qilindi. Uning natijalari olingan ma’lumotlar bilan qiyoslanib yuz bergan o‘zgarishlar sababini ilmiy asosda tush i ntirishga harakat qilindi. Tadqiqot ishining ilmiy va amaliy ahamiyati. Olingan ma'lumotlar asosida quyonchilik xo`jaliklarida oziqlantirishning olinadigan gematologik ko`rsatkichlarga ta'siri haqida tavsiyalar bеriladi. Bundan tashqari, olingan ma'lumotlar ma'lum darajada «Quyonchilik» fanini nazariy bilimlar bilan boyitadi. Malakaviy bitiruv ishining strukturasi va hajmi. Bitiruv malakaviy ish 6 1 bеtda komipyutеrda chop qilingan hajmda bo'lib u kirish, adabiyotlar sharhi, tadqiqot ishining matеrial iva usullari, olingan ma'lumotlar tahlili, xulosa va adabiyotlar ro'yhatidan iborat. 3

1 BOB. Adabiyotlar sharhi 1.1.Quyonlarning kelib chiqishi va fiziologik xususiyatlari Velikan quyonlar kemiruvchilar turkumining eng yirik vakillaridan hisoblanadi. Velikan quyonlar o`rtacha vazni 5-6 kg bo`ladi, yiriklarining vazni 10 kg gacha yetishi mumkin. Quyonlarning oq va kulrang turlari ko`proq tarqalgan. Chunki ularni parvarish qilish va boqish oson hamda yaxshigina iqtisodiy foyda keltiradi. Katta jussali quyonlar 2 turga bo`linadi: 1. velikanlar — oq va kulrang velikan quyonlar kiradi; 2. gigantlar — bu turga sovet shinshillasi, beligiya flandri, kapalak, gigant angora, nemis qo`chqori zotlari kiradi. Oq va kulrang velikan quyonlari flandr zoti va yashovchan rus zotlari chatishishidan kelib chiqqan. Shuning uchun oq va kulrang quyonlarning ajralib turuvchi tomonlari quyidagilar:  serpushtlik;  tez ko'payish imkoniyati;  tana vaznining tez oshishi (ulg`ayogan quyon vazni 4,5-6,5 kg gacha yetadi);  yuqori yashovchanlik;  noqulay sharoitlarga ko`nika olish qobiliyati. Oq va kulrang velikan quyonlarga donli mahsulotlar, sabzavotlar, pichanni o`z ichiga olgan turfa hil ozuqa ratsioni mos keladi. Ularning o`ziga xos jihati shundaki – ular boshqa zotlardan ko`ra kam suv iste`mol qiladi, suyuqlik yetishmasligini berilgan ozuqadan olishi kerak. Ulg`aygan quyonlarga ozuqa sifatida sabzavotlardan – kartoshka, qovoq; mevalardan – olma, nok; donli ekinlar, maysa, makkajo`xori poyasi va yana qotgan non berish mumkin. Gigant quyonlar velikanlardan ham kattaroq bo`lib yetiladi. Flandr zotiga mansub Ralif quyoni Ginnesning rekorlar kitobiga o`zining 19 kg vazni bilan eng og'ir quyon sifatida kirgan [1, 36]. 4

1.1-rasm. Flandr zoti Bu zot ko`proq go`shtlikka boqiladi, ammo terisining sifati pastligi bilan boshqa turlardan ajralib turadi. O`zining katta jussasi va mustahkam gavda tuzilishiga qaramay ular tashqi muhit o'zgarishiga chidamsizlar. Shuning uchun bunday turdagi quyonlar tez-tez infeksion kasalliklarga duchor bo`ladilar. Ularni issiq to`shamali to`liq polga ega kataklarda boqish tavsiya etiladi. Panjaralar bilan o`ralgan o`rada boqish mumkin emas [23, 35]. 1.2 - rasm. Sovet shinshillasi zoti 5