logo

IJTIMOIYLASHUVNING IJTIMOIY-PSIXOLOGIK TOMONI VA SHAXS RIVOJLANISHI.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

139.23046875 KB
MA VZU:   IJTIMOIYLASHUVNING IJTIMOIY-PSIXOLOGIK TOMONI  VA
SHAXS RIVOJLANISHI .
REJA:
1 Ijtimoiylashuv tushunchasi. 
2 O’smirinlik davrida shaxs ijtimoiylashuvi.
3   Ijtimoiylashuv   jarayonida  shaxs   yo’nalishining
shakllanishi.
Tay anch t ushunchalar
1. Ijt imoiy lashuv   at amasi
2. O’spirinlik davrida shaxs ijtimoiylashuv
3. Ijtimoiylashuv jarayonida shaxs yo’nalishining shakllanishi
4.  Indiv id  t ushunchasi
5.  O’smirinlik  dav rida shaxs  ijt imoiy lashuv i
6.   Masuly at  t ushunchasi
7.  Maqsadlar v a ideallar
8. Qiziqish v a duny oqarash
1. Ijtimoiylashuv
tushunchasi
Bugungi   kunda
jamiyatimizda   olib   borilayotgan
siyosatning   asosiy
maqsadlaridan   biri   –   barkamol avlodni tarbiyalashdir. Barkamol avlod tarbiyasi
uchun   mas’ul   bo‘lgan   kishilar   sifatida   psixolog
mutaxassislarga bugungi mavzu juda dolzarbdir.
«Ijtimoiylashuv»   atamasini   birinchi   bo‘lib
amerikalik   sotsiolog   F.G.Giddings   insonlarga
nisbatan   qo'llagan.   U   o‘zining   «Ijtimoiylashuv
nazariyasi»   (1897)   kitobida   «ijtimoiylashuv
individ   tabiati   yoki   xarakterining   rivojlanishi,
insonni   ijtimoiy   hayotga   tayyorlashdir»,   degan
fikrni bildiradi. 
Har birimizning jamiyatdagi o‘rnimiz, uning
qachon   va   qanday   sharoitlarda   paydo   bo‘lgani,
jamiyatga  qo‘shilib yashashimizning psixologik
mexanizmlari   jarayoni   psixologiyada
ijtimoiylashuv   yoki   ijtimoiyizatsiya   deb
yuritiladi.   Ijtimoiylashuvga   oid   bir   qancha
ta’riflar   mavjud   bo’lib,   quyida   ulardan   bir
qanchasining izohi beriladi. 
Ijtimoiylashuv   (ba’zi   adabiyotlarda
ijtimoiyizatsiya   deb   berilgan)   tushunchasi
ijtimoiy-psixologik,   sotsiologik,   pedagogik
kategoriyalardan biri bo‘lib, bu atama shaxsning
uni   o‘rab   turgan   tashqi   ijtimoiy   muhit   ta’siri
ostida   jamiyatdagi   mavjud   tajribalarni
o‘zlashtirishga   moyilligi   yoki   o‘zlashtirganlik
darajasini   ifodalovchi   jarayondir.   Bu tushunchaning   umumiy   ma’nosi   ostida   individ
tug‘ilib,   uni   o‘rab   turgan   birlamchi   va
ikkilamchi   muhit   ta’sirida   ulg‘ayishi,   undan
so‘ng   jamiyatga   qo‘shilishi,   o‘rgangan   barcha
tajribalarini   atrof-muhitdagilar   bilan   hamkorlik
qilish   jarayonida   qo‘llashi   va   kimlargadir   shu
tajribalarni   uzatishda   vosita   bo’lishi   jarayoni
tushuniladi. 
Ijtimoiylashuv   inson   tomonidan   ijtimoiy
tajribani   egallash,   hayot   va   faoliyat   jarayonida
uni faol tarzda qo‘llash jarayonidir. 
Sodda  til   bilan aytganda,  ijtimoiylashuv  har
bir   shaxsning   jamiyatga   qo‘shilishi,   uning
me’yorlari, talablari, kutishlari va ta’sirini qabul
qilgan   holda,   har   bir   harakati   va   muomalasida
uni   ko‘rsatishi   va   kerak   bo'lsa,   shu   ijtimoiy
tajribasini o‘z navbatida o'zgalarga o'rgata olish
jarayonidir. 
Ijtimoivlashuv   so’ziga   berilgan
ta'riflardan eng keng tarqalgani (lot. Socialis
—   ijtimoiy,   jamoaviy)   individning   jamiyatga
kirib borib, undagi hayot uchun zarur bo’ladigan
malaka,   rollar,   me’yorlar   va   qadriyatlarni
o'zlashtirishidir.   Ijtimoiylashuv   jarayonida
insonlarda   jamiyatdagi   muloqotning
ishtirokchisi   bolishi   uchun   kerak   bo’ladigan ijtimoiy   sifatlar,   bilimlar,   ko‘nikmalar
shakllanib boradi. 
Hozirgi   zamon   psixologiyasida
ijtimoiylashuv terminining yana  ikkita sinonimi
keng   qo‘llaniladi:   ya’ni   bular   «shaxs
shakllanishi»   va   «tarbiya»   jarayonidir.
Ijtimoiylashuv   «individning   jamiyatga   kirib
borishi»,   «ijtimoiy   ta’sirlarni   o'zlashtirish»
hamda   «ijtimoiy   aloqa   jarayonida   ulardan
foydalanish»   kabi   tushunchalar   orqali   ham
ifodalanadi. 
Ijtimoiylashuv   —   bu   bizning   jamiyatga
qo‘shilib yashashimiz va shu jamiyatda mavjud
bo‘lgan   ijtimoiy   tajribalarni
o‘zlashtirishimizdan   iborat   bo'lgan   jarayondir.
Bu   jarayon   uch   bosqichdan   iborat   holda
kechadi:  
Individ ijtimoiy tajribani  
A .  qa bu l  qi l i s h i ,  s i n gdi r i s h i ;
B.  o‘ z h a y o t i ,  f a o l i y a t i ,  m u n o s a ba t i  
j a r a y o n i da       qo‘ l l a s h i ;  
C .  o ‘ zga l a r ga  u za t i s h i ,  o ‘ z t a ’ s i r i n i  
o‘ t k a za     o l i s h  j a r a y o n i di r   Ijtimoiylashuv   ikki   tomonlama
jarayondir,   bir   tomondan   individning
jamiyatga   kirib   borib,   undagi   malakalarni
o‘zlashtirish jarayoni bo‘lsa, ikkinchi tomondan,
inson   faolligi   hamda   jamiyatdagi   faol   ishtiroki
orqali ijtimoiy aloqalarni o‘rnatishdir. 
Ijtimoiylashuv   g‘oyasini   psixologiya
sohasiga kiritgan hamda bu muammoni ijtimoiy
psixologik   bilimlarni   rivojlantirish   uchun
muammo   sifatida   olib   kirgan   olimlar
ijtimoiylashuvning   aynan   shu   ikki   tomoniga
katta e'tibor qaratishgan. 
Ijtimoiylashuv   jarayonining   birinchi   tomoni
—   ijtimoiy   malakalarni   o‘zlashtirish   -   bu
jamiyatni insonga ta’sir etuvchi tavsifi, ikkinchi
tomoni   esa   —   inson   faolligi   —   insonning
jamiyatga   o'zining   faoliyati   orqali   ta’sir
etishidir.   Bunda   inson   faolligi   pozitsiyasi   —
ijtimoiy aloqalarga har qanday ta’sir ma’lum bir
qaror   qabul   qilish   va   keyinchalik   shu   qarorni
bajarish uchun ma’lum bir faoliyat strategiyasini
ishlab   chiqish   orqali   tushuntiriladi.
Ijtimoiylashuv   jarayoni   shu   keltirilgan
tushuntirishlar   orqali   shaxs   shakllanish
jarayoniga   qarshi   chiqmaydi,   lekin,   bu muammoga   turli   tomondan   yondashishni   talab
qiladi. 
G.M.Andreyevaning   fikriga   ko ’
ra,   «Yosh
psixologiyasi   uchun   bu   muammo   «shaxs»   mavzusiga
taalluqli   bo‘lsa,   ijtimoiy   psixologiya   uchun   «shaxsning
jamiyatga ta'siri» tomondan qiziqroq hisoblanadi». 
2. O’spirinlik davrida shaxs ijtimoiylashuvi
Shaxs,   uning   dunyoni   bilishi,   o’zini   va   atrofidagi
insoniy   munosabatlarni   bilishi,   tushunishi   va   o’zaro
munosabatlar   jarayonida   o’zidagi   takrorlanmas
individuallilikni   namoyon   qilishi   hamda   ushbu
jarayonlarning   yoshga   va   jinsga   bog’liq   ayrim   jihatlarini
tahlil   qilish   bizga   umumiy   ravishda   shaxs-jamiyatda
yashaydigan   ijtimoiy   mavjudotdir,   degan   xulosani
qaytarishga   imkon   beradi.   Ya’ni,   u   tug’ilgan   onidan
boshlab   o’ziga   o’xshash   insonlar   qurshovida   bo’ladi   va
uning   butun   ruhiy   potensiali   ana   shu   ijtimoiy   muhitda
namoyon bo’ladi. 
Chunki   agar   insonning   ontogenetik   taraqqiyoti
tarixiga   e’tibor   beradigan   bo’lsak,   hali   gapirmay   turib,
odam   bolasi   o’ziga   o’xshash   mavjudotlar   davrasiga
tushadi   va   keyingina   ijtimoiy   muloqotning   barcha
ko’rinishlarining faol obyekti va subyektiga aylanadi. Shu
nuqtai   nazardan,   har   birimizning   jamiyatdagi   o’rnimiz,
uning   qachon   va   qanday   sharoitlarda   paydo   bo’lgani,
jamiyatga   qo’shilib   yashashimizning   psixologik
mexanizmlari   fanning   muhim   vazifalaridan   biridir.   Bu
jarayon   psixologiyada   ijtimoiylashuv   yoki   ijtimoiyizasiya
deb yuritiladi.  Ijtimoiylashuv   eng   avvalo   odamlar   o’rtasidagi
muloqot   va   hamkorlikda   turli   faoliyatni   amalga   oshirish
jarayonini   nazarda   tutadi.   Tashqaridan   shaxsga
ko’rsatilayotgan   ta’sir   oddiy,   mexanik   tarzda
o’zlashtirilmay,   u   har   bir   shaxsning   ichki   ruhiyati,
dunyoni   aks   ettirish   xususiyatlari   nuqtai   nazaridan
subyektiv tarzda idrok etiladi. Shuning uchun ham bir xil
ijtimoiy   muhit   va   bir   xil   ta’sirlar   odamlar   tomonidan
turlicha   harakatlarni   keltirib   chiqaradi.   MASALAN,   10-
15   ta   o’quvchidan   iborat   akademik   lisey   o’quvchilarini
olaylik.   Ularning   bilimni,   ilmni   idrok   qilishlari,   ulardan
ota-onalarining   kutishlari,   o’qituvchilarning   berayotgan
darslari   va   unda   yetkazilayotgan   ma’lumotlar,   manbalar
va boshqa qator omillar bir xilday. Lekin baribir ana shu
15 o’quvchining har biri shu ta’sirlarni o’zicha, o’ziga xos
tarzda qabul qiladi va bu ularning ishdagi yutuqlari, o’quv
ko’rsatgichlari   va   iqtidorida   aks   etadi.   Bu   o’sha   biz
yuqorida   ta’kidlagan   ijtimoiylashuv   va   individualizasiya
jarayonlarining   o’zaro   bog’liq   va   o’zaro   qarama-qarshi
jarayonlar ekanligidan darak beradi. 
Ijtimoiylashuv   jarayonlarining   ro’y   beradigan   shart-
sharoitlarini   ijtimoiy   institutlar   deb   ataymiz.   Bunday
institutlarga   oiladan   boshlab,   mahalla,   rasmiy   davlat
muassasalari (bog’cha, maktab, maxsus ta’lim o’choqlari,
oliygohlar,   mehnat   jamoalari)   hamda   norasmiy
uyushmalar, nodavlat tashkilotlari kiradi. 
Bu   institutlar   orasida   bizning   sharoitimizda   oila   va
mahallaning   roli   o’ziga   xosdir.   Insondagi   dastlabki
ijtimoiy tajriba va ijtimoiy xulq elementlari aynan oilada,
oilaviy munosabatlar  tizimida shakllanadi. Shuning uchun
ham   xalqimizda   «QUSH   UYASIDA   KO’RGANINI QILADI»   degan   maqol   bor.   Ya’ni,   shaxs   sifatlarining
dastlabki  qoliplari  oilada  olinadi  va  bu qolip jamiyatdagi
boshqa   guruhlar   ta’sirida   sayqal   topib,   takomillashib
boradi.   Bizning   o’zbekchilik   sharoitimizda   oila   bilan   bir
qatorda   MAHALLA   ham   muhim   tarbiyalovchi-
ijtimoiylashtiruvchi   rol   o’ynaydi.   Shuning   uchun   bo’lsa
kerak,   ba’zan   odamning   qaysi   mahalladan   ekanligini
surishtirib, keyin xulosa chiqarishadi, ya’ni mahalla bilan
mahallaning   ham   farqi   bo’lib,   bu   farq   odamlar
psixologiyasida o’z aksini topadi. 
Masalan, bitta mahalladan yaxshi kelin chiqsa, aynan
shu   mahalladan   qiz   qidirib   qolishadi.   Ya’ni,   shu
mahalladagi   ijtimoiy   muhit   qizlarning   iboli,   aqlli,
sarishtali   bo’lib   yetishishlariga   ko’maklashgan.   Masalan,
ayrim   mahallalarda   sahar   turib   ko’cha   —   eshiklarni
supurish   odatga   aylangan   va   barcha   oilalar   shu   udumni
buzmaydilar.   Shunga   o’xshash   normalar   tizimi   har   bir
ko’cha-mahallaning   bir-biridan   farqi,   afzallik   va
kamchilik   tomonlarini   belgilaydi,   oxirgilar   esa   shu
mahallada   katta   bo’layotgan   yoshlar   ijtimoiylashuvida
bevosita ta’sirini ko’rsatadi. 
Yana bir muhim ijtimoiylashuv o’choqlariga   maktab
va   boshqa   ta’lim   maskanlari   kiradi.   Aynan   shu   yerda
ijtimoiylashuv   va   tarbiya   jarayonlari   maxsus   tarzda
uyg’unlashtiriladi.   Bizning   ijtimoiy   tasavvurlarimiz
shundayki,   maktabni   biz   ta’lim   oladigan,   bola   bilimlar
tizimini   o’zlashtiradigan   maskan   sifatida   qabul   qilamiz.
Lekin   aslida   bu   yer   ijtimoiylashuv   tarbiyaviy   vositalarda
yuz   beradigan   maskandir.   Bu   yerda   ataylab   tashkil
etilgan,   oxirgi   yillarda   joriy   etilgan   «Ma’naviyat
darslari »,   «Etika   va   psixologiya »   kabi   tarbiyalovchi fanlar   nazarda   tutilmayapti.   Gap   har   bir   darsning,
umuman   maktabdagi   shart-sharoitlar,   umumiy   muhitning
tarbiyalovchi roli haqida. 
Masalan,   dars   paytida   o’qituvchi   butun   diqqati   bilan
yangi   darsni   tushuntirish   bilan   ovora   deylik.   Uning
nazarida   faqat   dars,   mavzuning   mazmuni   va   undan
ko’zlangan   maqsad   asosiyday.   Lekin,   aslida   ana   shu
jarayondagi   o’qituvchining   o’zini   qanday   tutayotganligi,
kiyim-boshi,   mavzuga   subyektiv   munosabati   va
qolaversa,   butun   sinfdagi   o’quvchilarga   munosabati
hamma narsani belgilovchi, ijtimoiy tajriba uchun muhim
ahamiyatga ega bo’lgan omildir. 
Shu   nuqtai   nazardan   o’quvchilar   didi,   kutishlari   va
talablariga javob bergan o’qituvchi bolalar tomonidan tan
olinadi,   aks   holda   esa   o’qituvchining   ta’siri   faqat   salbiy
rezonans   beradi.   Xuddi   shunday   har   bir   sinfda
shakllangan muhit ham katta rol o’ynaydi. Ba’zi sinflarda
o’zaro hamkorlik, o’rtoqchilik munosabtlari yaxshi yo’lga
qo’yilgan,   guruhda   ijobiy   munozaralar   va   baxslar   uchun
qulay   sharoit   bor.   Bu   muhit   tabiiy   o’z   a’zolari   ijtimoiy
xulqini faqat ijobiy tomonga yo’naltirib turadi. 
Yana   bir   muhim   ijtimoiylashuv   muhiti   –   bu   mehnat
jamoalaridir.   Bu   muhitning   ahamiyati   va   o’ziga   xosligi
shundaki, bu yerga shaxs odatda ancha aqli pishib qolgan,
ma’lum tajribaga ega bo’lgan, hayot haqidagi tasavvurlari
shakllangan   paytda   keladi.   Qolaversa,   egallangan
mutaxassislik,   orttirilgan   mehnat   malakalari   va   bilimlar
ham juda muhim bo’lib, shu muhitdagi ijtimoiy normalar
xarakteriga   ta’sir   qiladi.   Lekin   baribir   shaxsning   kimlar
bilan,   qanday   o’zaro   munosabatlar   muhiti   ta’sirida ekanligi   uning   yetuklik   davridagi   ijtimoiylashuvining
muhim mezonlaridandir. 
Shuning   uchun   ishga   kirishdagi   asosiy   motivlardan
biri – o’sha jamoaning qanday ekanligi, bu yerdagi o’zaro
munosabatlar,   rahbarning   kimligi   va   uning   jamoaga
munosabati   bo’lib,   ko’pincha   oylik-maosh   masalasi   ana
shulardan   keyin   o’rganiladi.   Shuning   uchun   mehnat
jamoalarida   yaxshi,   sog’lom   ma’naviy   muhit,   adolat   va
samimiyatga   asoslangan   munosabatlar   har   bir   inson
taqdirida katta rol o’ynaydi. 
Katta   yoshdagi   ijtimoiylashuvning   o’ziga   xosligi
shundaki,   unda   individualizasiya   jarayoni   aniqroq,
sezilarliroq   kechadi.   Chunki   katta   odam   nafaqat   tashqi
ta’sirlarni   o’zlashtiradi,   balki   o’zidagi   iqtidor,   malakalari
bilan   boshqalarga   ham   tarbiyaviy   ta’sir,   shaxsiy   o’rnak
ko’rsatish imkoniyatiga ega bo’ladi. 
Shu   nuqtai   nazaridan,   qarilikning   ijtimoiy   mohiyati
shundaki,   ota-bobolarimiz,   onaxonlarimiz   asosan
o’zlaridagi   mavjud   ijtimoiy   tajribani   boshqalarga
(farzandlar,   nabiralar,   mahalladagi   yoshlar   va   hokazo)
uzatish bilan shug’ullanadilar va bu narsa ayniqsa, Sharq
xalqlarida   juda   e’zozlanadi.   Shu   sababli   ham   mustaqil
yurtimizda   qariyalar   e’zozlanadi,   mahallaning   boshqaruv
roli   kun   sayin   oshirilmoqda,   oila   tarbiyaning   bosh
o’chog’i   sifatida   davlat   himoyasida   bo’lib   kelmoqda.   Bu
mustaqil   davlat   yoshlarida   yangicha   tafakkur   va   ongning
shakllanishiga,   yurtga   sadoqat,   vatanparvarlikning
rivojiga o’z hissasini qo’shadi. 
3. Ijtimoiylashuv jarayonida shaxs yo’nalishining
shakllanishi Ijtimoiylashuvning   institutlaridan   tashqari   uning
oqibati   masalasi   ham   psixologiyada   muhim   amaliy
ahamiyatga   ega.   Shaxs   ijtimoiylashuvining   eng   asosiy
mahsuli — bu uning hayotda o’z o’rnini topib, jamiyatga
manfaat   keltiruvchi   faoliyatlarda   ishtirok   etishidir.   Shu
nuqtai nazardan olib qaralganda, shaxsning   yo’nalganligi
masalasiga   ham   fanda   katta   e’tibor   beriladi.
Ijtimoiylashuv   jarayonida   shaxs   faoliyatini   yo’naltirib
turadigan   va   real   vaziyatlarga   nisbatan   turg’un,
barqaror   motivlar   majmuiga   ega   bo’lishlik   shaxsning
yo’nalganligi  deb ataladi.  
Yo’nalganlikning   eng   muhim   tarkibiy   qismlarini
quyidagilar tashkil etadi:
MAS’ULIYAT.   Bu   ijtimoiylashuv   jarayonida
shaxsning   yetukligini   belgilovchi   muhim
ko’rsatgichlardan   sanaladi.   Oxirgi   yillarda   psixologiyada
nazorat lokusi nazariyasi (teoriya lokusa kontrolya)   keng
tarqaldiki, unga ko’ra, har bir insonda ikki tipli mas’uliyat
kuzatiladi.   Birinchi   tipli   mas’uliyat   shundayki,   shaxs
o’zining   hayotida   ro’y   berayotgan   barcha   xodisalarning
sababchisi,   mas’uli   sifatida   faqat   o’zini   tan   oladi.   («Men
o’zim   barcha   narsalarga   mas’ulman.   Mening   hayotim   va
yutuqlarim   faqat   o’zimga   bog’liq,   shuning   uchun   o’zim
uchun   ham,   oilam   uchun   ham   o’zim   javob   beraman»).
Mas’uliyatlilikning   ikkinchi   turi   undan
farqli, barcha ro’y bergan va beradigan
voqea,   hodisalarning   sababchisi   tashqi
omillar,   boshqa   odamlar   (ota-ona,
o’qituvchilar,   hamkasblar,   boshliqlar,
tanishlar va boshq.).  Xorij   mamlakatlarda   o’tkazilgan   tadqiqotlarning
ko’rsatishicha,   ikkinchi   turli   mas’uliyat   ko’proq
o’smirlarga   xos   bo’lib,   ulardan   84%   mas’uliyatni   faqat
boshqalarga   yuklashga   moyil   ekanlar.   Bu   ma’lum
ma’noda   yoshlar   o’rtasida   mas’uliyatsizlikning   avj
olganligidandir.   Shuning   uchun   ham   «nazorat   lokusi»
tushunchasini   fanga   kiritgan   amerikalik   olim
Dj.Rotterning  fikricha,  mas’uliyatni   o’z  bo’yniga  olishga
o’rgatilgan   bolalarda   havotirlik,   neyrotizm,   konformizm
holatlari kam uchrarkan. 
Ular   hayotga   tayyor,   faol,   mustaqil   fikr
yurituvchilardir.   Ularda   o’z-o’zini   hurmat   hissi   ham
yuqori   bo’lib,   bu   boshqalar   bilan   ham   hisoblashib
yashashga   sira   halaqit   bermaydi.   Shuning   uchun
ijtimoiylashuvning   muhim   bosqichi   kechadigan   ta’lim
muassasalarida   yoshlarga   ko’proq   tashabbus   ko’rsatish,
mustaqil fikrlash va erkinlikni his qilishga sharoit yaratish
kerak   va   bu   hozirgi   kunda   Prezidentimiz   Sh.Mirziyoyev
siyosatining asosini tashkil etadi. 
MAQSADLAR   VA   IDEALLAR.
Ijtimoiylashuvning   mas’uliyat   hissiga   bog’liq
yo’nalishlaridan   yana   biri   shaxsda   shakllanadigan
maqsadlar   va   ideallardir.   Ular   shaxsni   kelajakni   bashorat
qilish,   ertangi   kunini   tasavvur   qilish   va   uzoq   va   yaqinga
mo’ljallangan   rejalarni   amalga   oshirishga   tayyorligini
ta’minlaydi.   Maqsad   va   rejasiz   inson   —   ma’naviyatsiz
pessimistdir. Bu maqsadlar doimo o’zining anglanganligi
va   shaxs   real   imkoniyatlariga   bog’liqligi   bilan
xarakterlanadi. 
Ularning shakllanishi va ongda o’rnashishida ma’lum
ma’noda ideallar ham rol o’ynaydi. Ideallar — shaxsning hozirgi real imkoniyatlari chegarasidan tashqaridagi orzu-
umidlari,   ular   ongda   bor,   lekin   har   doim   ham   amalga
oshmaydi.   Chunki   ularning   paydo   bo’lishiga   sabab
bevosita   tashqi   muhit   bo’lib,   o’sha   ideallar   obyekti   bilan
shaxs   imkoniyatlari   o’rtasida   tafovut   bo’lishi   mumkin.
Masalan, o’smirning ideali otasi, u otasiday mashhur va el
suygan yozuvchi bo’lmoqchi. Bu orzuga  yaqin kelajakda
erishib   bo’lmaydi,   lekin   aynan   ana   shunday   ideallar
odamga   maqsadlar   qo’yib,   unga   erishish   yo’lidagi
qiyinchiliklarni   yengishga   irodani   safarbar   qilishga
yordam beradi. 
QIZIQISHLAR   VA   DUNYOQARASH.
Qiziqishlar   ham   anglangan   motivlardan   bo’lib,   ular
shaxsni   atrofida   ro’y   berayotgan   barcha   xodisalar,
olamlar,   ularning   o’zaro   munosabatlari,   yangiliklar
borasida   faktlar   to’plash,   ularni   o’rganishga   imkon
beruvchi   omildir.   Qiziqishlar   mazmunan   keng   yoki   tor,
maqsad   jihatidan   professional,   bevosita   yoki   bilvosita
bo’lishi,   vaqt   tomondan   barqaror,   doimiy   yoki
vaqtinchalik bo’lishi mumkin. Qiziqishlarning eng muhim
tomoni   shundaki,   ular   shaxs   dunyoqarashi   va   e’tiqodini
shakllantirishga   asos   bo’ladi.   Chunki   e’tiqod   shaxsning
shunday   ongli   yo’nalishiki,   unga   o’z   qarashlari,
prinsiplari   va   dunyoqarashiga   mos   tarzda   yashashga
imkon   beradi.   Xalq   doimo   e’tiqodli   insonlarni   hurmat
qiladi. E’tiqodning predmeti turlicha bo’lishi mumkin —
Vatanga   e’tiqod,   dinga,   fanga,   kasbga,   axloqiy
normalarga, oilaga, go’zallikka va shunga o’xshash. 
E’tiqod va qiziqishlar har birimizdagi dunyoqarashni
shakllantiradi.   Dunyoqarash   —   tartibga   solingan,
yaxlit   ongli   tizimga   aylantirilgan   bilim,   tasavvurlar   va g’oyalar majmui bo’lib, u shaxsni ma’lum bir qolipda, o’z
shaxsiy   qiyofasiga   ega   tarzda   jamiyatda   munosib   o’rin
egallashga chorlaydi. Mustaqillik davrida shakllanayotgan
yangicha   dunyoqarash   yoshlarda   Vatanga   sadoqatni,
milliy qadriyatlar, an’analarni e’zozlashni, o’z yaqinlariga
mehribon   va   tanlagan   yo’liga   —   kasbi,   maslagi   va
e’tiqodiga sodiqlikni nazarda tutadi. Yangicha fikrlash va
yangicha   tafakkur   aynan   mustaqillik   mafkurasi   ruhida
tarbiya   topib,   sayqal   topgan   milliy   ong,   dunyoqarash   va
e’tiqoddir. 
Savollar 1 “Individ” nima? 
2  Individuallik nima?
3  Shaxs nima?
4    MAS’ULIYAT nima?
5 Rivojlanishning o‘zi nima?
6 «Ma’naviyat darslari», «Etika va psixologiya» kabi kitoblar 
kimniki?
7   Yosh   psixologiyasi   uchun   bu   muammo   «shaxs»
mavzusiga   taalluqli   bo‘lsa,   ijtimoiy   psixologiya   uchun
«shaxsning   jamiyatga   ta'siri»   tomondan   qiziqroq
hisoblanadi».  Shu fikr kimga tegishli?
8     .   A .   qa bu l   qi l i s hi ,   s i n gd i r i s hi ;
B .   o ‘ z   h ay ot i ,   f ao l i y a ti ,   mu no s a b a ti   j a ra y o ni da            
qo ‘ l l a s h i ;  
C .   o ‘ z ga l a r ga   uz at i s hi ,   o‘ z  ta ’ s i ri n i   o‘ tk az a         o l i s h  
j a ra y o ni di r     n i m an i n g   as os i y   g’ oy al ar i n i   ta s h ki l ;   qi l ad i ?
9  _________va shu jamiyatda mavjud bo‘lgan ijtimoiy 
tajribalarni o‘zlashtirishimizdan iborat bo'lgan jarayondir. Bu 
jarayon uch bosqichdan iborat holda kechadi?
10 «Ijtimoiylashuv»  atamasini birinchi bo‘lib kim fanga olib 
kiradi?

MA VZU: IJTIMOIYLASHUVNING IJTIMOIY-PSIXOLOGIK TOMONI VA SHAXS RIVOJLANISHI . REJA: 1 Ijtimoiylashuv tushunchasi. 2 O’smirinlik davrida shaxs ijtimoiylashuvi. 3 Ijtimoiylashuv jarayonida shaxs yo’nalishining shakllanishi. Tay anch t ushunchalar 1. Ijt imoiy lashuv at amasi 2. O’spirinlik davrida shaxs ijtimoiylashuv 3. Ijtimoiylashuv jarayonida shaxs yo’nalishining shakllanishi 4. Indiv id t ushunchasi 5. O’smirinlik dav rida shaxs ijt imoiy lashuv i 6. Masuly at t ushunchasi 7. Maqsadlar v a ideallar 8. Qiziqish v a duny oqarash 1. Ijtimoiylashuv tushunchasi Bugungi kunda jamiyatimizda olib borilayotgan siyosatning asosiy maqsadlaridan biri – barkamol

avlodni tarbiyalashdir. Barkamol avlod tarbiyasi uchun mas’ul bo‘lgan kishilar sifatida psixolog mutaxassislarga bugungi mavzu juda dolzarbdir. «Ijtimoiylashuv» atamasini birinchi bo‘lib amerikalik sotsiolog F.G.Giddings insonlarga nisbatan qo'llagan. U o‘zining «Ijtimoiylashuv nazariyasi» (1897) kitobida «ijtimoiylashuv individ tabiati yoki xarakterining rivojlanishi, insonni ijtimoiy hayotga tayyorlashdir», degan fikrni bildiradi. Har birimizning jamiyatdagi o‘rnimiz, uning qachon va qanday sharoitlarda paydo bo‘lgani, jamiyatga qo‘shilib yashashimizning psixologik mexanizmlari jarayoni psixologiyada ijtimoiylashuv yoki ijtimoiyizatsiya deb yuritiladi. Ijtimoiylashuvga oid bir qancha ta’riflar mavjud bo’lib, quyida ulardan bir qanchasining izohi beriladi. Ijtimoiylashuv (ba’zi adabiyotlarda ijtimoiyizatsiya deb berilgan) tushunchasi ijtimoiy-psixologik, sotsiologik, pedagogik kategoriyalardan biri bo‘lib, bu atama shaxsning uni o‘rab turgan tashqi ijtimoiy muhit ta’siri ostida jamiyatdagi mavjud tajribalarni o‘zlashtirishga moyilligi yoki o‘zlashtirganlik darajasini ifodalovchi jarayondir. Bu

tushunchaning umumiy ma’nosi ostida individ tug‘ilib, uni o‘rab turgan birlamchi va ikkilamchi muhit ta’sirida ulg‘ayishi, undan so‘ng jamiyatga qo‘shilishi, o‘rgangan barcha tajribalarini atrof-muhitdagilar bilan hamkorlik qilish jarayonida qo‘llashi va kimlargadir shu tajribalarni uzatishda vosita bo’lishi jarayoni tushuniladi. Ijtimoiylashuv inson tomonidan ijtimoiy tajribani egallash, hayot va faoliyat jarayonida uni faol tarzda qo‘llash jarayonidir. Sodda til bilan aytganda, ijtimoiylashuv har bir shaxsning jamiyatga qo‘shilishi, uning me’yorlari, talablari, kutishlari va ta’sirini qabul qilgan holda, har bir harakati va muomalasida uni ko‘rsatishi va kerak bo'lsa, shu ijtimoiy tajribasini o‘z navbatida o'zgalarga o'rgata olish jarayonidir. Ijtimoivlashuv so’ziga berilgan ta'riflardan eng keng tarqalgani (lot. Socialis — ijtimoiy, jamoaviy) individning jamiyatga kirib borib, undagi hayot uchun zarur bo’ladigan malaka, rollar, me’yorlar va qadriyatlarni o'zlashtirishidir. Ijtimoiylashuv jarayonida insonlarda jamiyatdagi muloqotning ishtirokchisi bolishi uchun kerak bo’ladigan

ijtimoiy sifatlar, bilimlar, ko‘nikmalar shakllanib boradi. Hozirgi zamon psixologiyasida ijtimoiylashuv terminining yana ikkita sinonimi keng qo‘llaniladi: ya’ni bular «shaxs shakllanishi» va «tarbiya» jarayonidir. Ijtimoiylashuv «individning jamiyatga kirib borishi», «ijtimoiy ta’sirlarni o'zlashtirish» hamda «ijtimoiy aloqa jarayonida ulardan foydalanish» kabi tushunchalar orqali ham ifodalanadi. Ijtimoiylashuv — bu bizning jamiyatga qo‘shilib yashashimiz va shu jamiyatda mavjud bo‘lgan ijtimoiy tajribalarni o‘zlashtirishimizdan iborat bo'lgan jarayondir. Bu jarayon uch bosqichdan iborat holda kechadi: Individ ijtimoiy tajribani A . qa bu l qi l i s h i , s i n gdi r i s h i ; B. o‘ z h a y o t i , f a o l i y a t i , m u n o s a ba t i j a r a y o n i da qo‘ l l a s h i ; C . o ‘ zga l a r ga u za t i s h i , o ‘ z t a ’ s i r i n i o‘ t k a za o l i s h j a r a y o n i di r

Ijtimoiylashuv ikki tomonlama jarayondir, bir tomondan individning jamiyatga kirib borib, undagi malakalarni o‘zlashtirish jarayoni bo‘lsa, ikkinchi tomondan, inson faolligi hamda jamiyatdagi faol ishtiroki orqali ijtimoiy aloqalarni o‘rnatishdir. Ijtimoiylashuv g‘oyasini psixologiya sohasiga kiritgan hamda bu muammoni ijtimoiy psixologik bilimlarni rivojlantirish uchun muammo sifatida olib kirgan olimlar ijtimoiylashuvning aynan shu ikki tomoniga katta e'tibor qaratishgan. Ijtimoiylashuv jarayonining birinchi tomoni — ijtimoiy malakalarni o‘zlashtirish - bu jamiyatni insonga ta’sir etuvchi tavsifi, ikkinchi tomoni esa — inson faolligi — insonning jamiyatga o'zining faoliyati orqali ta’sir etishidir. Bunda inson faolligi pozitsiyasi — ijtimoiy aloqalarga har qanday ta’sir ma’lum bir qaror qabul qilish va keyinchalik shu qarorni bajarish uchun ma’lum bir faoliyat strategiyasini ishlab chiqish orqali tushuntiriladi. Ijtimoiylashuv jarayoni shu keltirilgan tushuntirishlar orqali shaxs shakllanish jarayoniga qarshi chiqmaydi, lekin, bu