logo

JISMONIY MASHQLAR BILAN SHUG‘ULLANISHDA MARKAZIY ASAB TIZIMINING UYG‘UNLASHTIRUVCHI AHAMIYATI

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

241.529296875 KB
JISMONIY MASHQLAR BILAN SHUG‘ULLANISHDA MARKAZIY
ASAB TIZIMINING UYG‘UNLASHTIRUVCHI AHAMIYATI
Reja:
1.   Markaziy   asab   tizimi   tomonidan   harakat   funksiyalarini   boshqarish
mexanizmlari;
2. YUrish, yugurish va tika turishlarning fiziologik asoslari;
3. Jismoniy mashg‘ulotlarda vegetativ asab tizimining ishtiroki;
4. Harakat malakalarni hosil qilishda miya po‘stlog‘ining ahamiyati; 1. Markaziy asab tizimi tomonidan harakat funksiyalarni boshqarish
mexanizmlari
Organizmning   butun   xilma-xil   faoliyati,   o’zgarib   turadigan   va   turli
kombinasiyalarida   ko’rinadigan   barcha   reflektor   harakatlar   odamning   jismoniy
mehnat jarayonida qiladigan juda nozik harakatlari faqat markaziy asab tizimining
uyg’unlashtiruvchi   (koordinasiya   qiluvchi)   faoliyati   tufayligina   yuzaga   chiqishi
mumkin.
Reflektor   yeyni   ko’zdan   kechirganimizda   ikki   neyronli   va   uch   neyronli   yoy
sxemasi bilan tanishdik. Butun  organizmda ham qo’zg’algan asab hujayrasi qaysi
neyronga   bog’langan   bo’lsa,   qo’zg’alish   o’sha   neyronga   o’tadi   va   shunday   qilib,
xuddi   zanjirdan   yurgandek   mushakga   yetib   boradi   deb   o’ylasa,   bular   edi.
Xaqiqatda har bir reflektor reaksiya markaziy asab tizimining g’oyatda murakkab
reaksiyasi   hisoblanadi.   Xar   bir   ayrim   paytda   organizmga   ko’p   va   xilma-xil
ta’sirotlar   kelib   turadi.   Markaziy   asab   tizimining   uyg’unlantiruvchi   ahamiyati
shundan   iborat:   organizm   bu   ta’sirotlarga   javoban   shu   xildagi   refleksni   yuzaga
chiqaradiki, bu refleks muayyan paytda organizmning u yashab turgan sharoit bilan
muvozanatga   kelishini   ta’minlaydi.   Ana   shu   javob   reaksiyalari   vaqtida   butun
organizmdagi     ayrim  a’zolar   yoki   a’zo   tizimlari  bir-biri   bilan   bog’langan  qismlar
sifatida baravar va ketma-ket birgalashib ishlaydi.
Uyg’unlik   mushak   harakatlarining   aniq   bajarilishini   ta’minlaydi,   turli   tashqi
vaziyatlarga   moslashgan   reflektor   reaksiyalarini   yuzaga   chiqaradi,   bu   reflektor
reaksiyalar   harakatlantiruvchi,   sekretor,   tomir   va   boshqa   komponentlardan   tarkib
topadi.
Organizmning   harakat   qilishdek   uyg’unlashgan   faoliyati   shuncha   bog’liqki,
organizm   biror   ta’sirotga   javoban   ham   mushaklarini   yoki   qanday   bo’lmasin
mushaklarni   emas,   balki   qat’iyan   ma’lum   mushaklar   guruxini   qisqartiradi.
Organizm shu tariqa harakat qilganda yurak-tomir tizimi, nafas a’zolari va boshqa
tizimlarning   faoliyati   o’zgaradi.   Anna   shu   jarayonlarning   hammasi   harakat
reaksiyasini yuzaga chiqarish uchun eng yangi sharoit tug’diradi. Murakkab   ravishda   uyg’unlashgan   harakatning   yuzaga   chiqishida   po’stloq
ostidagi tuzilmalar (orqa miya, uzunchoq miya, miyacha va u kabilar) gina emas,
balki bosh miya po’stlog’i ham qatnashadi. Masalan, jismoniy mehnat jarayonida
qilinadigan harakatlarni yoki sportchi qiladigan harakatlarni uyg’unlashtirishda va
shunga   o’xshashlarda   bosh   miya   po’stlog’ining   shartli   reflektor   faoliyati   ayniqsa
katta   ahamitga   egadir.   Gap   shundaki,   harakatlarning   juda   ko’p   shakllari   shartli
reflektor harakatlardan iborat, harakatlarning kichik bir guruxigina nasldan qolgan,
ya’ni shartsiz reflektor harakatdan iboratdir.
Miya   po‘stlog‘ida   asab   markazlari   juda   ko‘p   bo‘lib,   ular   morfologik   va
fiziologik   jihatdan   bir-biridan   farq   qiladi   (18 .1.3 -rasm).   Masalan,   uning   ensa
qismida   (17,18,19,   20,   21,   22   maydonlar)   ko‘rish   ta’sirlarini   qabul   qiladigan
ko‘rish   markazi   joylashgan.   Chakka   mintaqasida   (41,   42   maydonlar)   kortiyev
a’zodan   kelayotgan   ta’sirni   qabul   qiluvchi   eshitish   markazi,   oldingi   markaziy
pushtada     harakat   asab   markazlari   (4,   6   maydonlar),   keyingi   markaziy   pushtada
sezishning oliy markazi joylashgan. Bulardan tashqari, miya yarim sharlarining 44,
45,   6,   39,   41,   42   maydonlari   bilan   bog‘langan   nutq-eshitish,   nutq-harakat,   nutq-
ko‘rish   va   boshqa   analizatorlarning   og‘zaki   va   yozma   nutq   bilan   bog‘liq   bo‘lgan
asab markazlari joylashgan.
Miyaning   pastroqdagi   bo‘limlariga   po‘stloq   ostidagi   yadrolarga,   miya
ustuniga va orqa miyaga impuls yuboruvchi neyronlar ikkinchi guruhiga kiradi. Bu
katta   piramidal   neyronlar   bo‘lib,   ularni   birinchi   marta   morfolog   V.A.Bes   1874–
yilda tasvir etgan. Ular yarim sharlar po‘stlog‘idagi motor (harakat) mintaqasining
V   qavatida   to‘plangan.   Bu   neyronlarni   motor   yoki   efferent   neyronlar   deb
hisoblashadi.   Motor   neyronlar   odamning  yurish,   yugurish,   tikka   turish   va   boshqa
murakkab harakatlarning shakllanishida muhim rol o‘ynaydi .
.2. Yurish, yugurish va tikka turushlarni fiziologik asoslari
YUrish .   Skelet,   tana   va   qo‘l-oyoq   mushaklarining   murakkab
uyg‘unlashtirilgan   faoliyati   tufayli   odam   yuradi.   Bu   uyg‘unlashtirish   bolada   asta- sekin,   bir   yoshdan   boshlab   vujudga   keladi   va   keyingi   taraqqiyot   davrida
avtomatlashib qoladi.  
Odam   yurgan   vaqtda   navbat   bilan   goh   o‘ng   oyog‘iga,   goh   chap   oyog‘iga
tayanadi   (bir   tayanchli   davr).   Tayangan   o‘ng   oyoq   tanani   ko‘tarib   turgan   paytida
bo‘sh   chap   oyoq   oldinga   uzatiladi.   Oldinga   uzatilgan   chap   oyoq     tovoni   yerga
tekkan   vaqtda   o‘ng   oyoq   hali   yerdan   uzilmay   tana   bir   necha   vaqtgacha   ikkala
oyoqqa tayanib turadi (ikki tayanchli davr). So‘ngra  tana vazni butunlay oldindagi
chap  oyoqqa tushadi,  bu  oyoq endi   tayanch  bo‘lib  qoladi. Tayanch  bo‘lib  qolgan
chap oyoq tovonidan uchigacha yumaloqlanib, tanani oldinga qarab yurgizadi. 
Odam   yurganda   mushaklarning   ketma-ket   ishga   tortilishini   va
qisqarishlarining aniq  uyg‘unlashishini markaziy asab tizimi va asosan bosh miya
yarim   sharlari   po‘stlog‘i   ta’minlaydi.   Yurish   jarayoni   asab   mexanizmi   jihatidan
avtomatlashgan   zanjirli   refleksdir .   Bu   refleksda   afferent   impulsasiya
harakatning   avvalgi   har   bir   elementiga   hamroh   bo‘lib,   navbatdagi   elementning
boshlanishi uchun signal bo‘lib xizmat qiladi.
Yugurish.
Odam   yugurganda   orqadagi   oyoq   kuchli   ravishda   yozilib,   ikkinchi   (oldinga
uzatilgan)   oyoq   yerga   tegib   ulgurmasdan   ertaroq   yerdan   uziladi,   shunga   ko‘ra
odam   yurganda   tanasi   bir   necha   vaqt   yerga   tayanmay,   muallaq   turadi.   Shuning
natijasida  butun tana tikkasiga (yuqoriga va pastga) ancha siljiydi.
Tikka turish.
Tanani  muvozanat  saqlashi  tikka turish uchun zarur omildir. Butun tananing
og‘irlik   markazi   tananing   tayanch   tekisligi   ustida,   ya’ni   oyoq   kaftlarining   yerga
tegib   turish   maydoni   bilan   chegaralangan   tekislik   ustida   turgandagina   muvozanat
saqlash mumkin.
Markaziy   asab   tizimining   ba’zi   kasalliklarida   (masalan,   orqa   miyaning
proprioreseptorlaridan   impuls   o‘tkazuvchi   orqa   ustunlari   zararlanganda)   tana me’yordagiga   nisbatan   ko‘proq   tebranadi   va,   ayniqsa,   ko‘z   yumilganda   barqaror
tikka turib bo‘lmaydi. Odamning tikka turishida katta yarim sharlar po‘stlog‘ining
ishtirok   etishi   shu   bilan   isbot   etiladiki,   sensomotor   mintaqa   zararlanganda   odam
tikka   turolmaydigan   bo‘lib   qoladi.   Bola   (shuningdek,   harakat-tayanch   a’zolari
zararlangan   katta   yoshli   kishi)   uzoq   mashq   qilish   natijasida   tanani   barqaror   tikka
tutadigan bo‘lib qoladi.
3.  Jismoniy mashg’ulotlarda vegetativ asab tizimining ishtiroki.
Vegetativ   asab   tizimi   tomonidan   innervasiya   qiladigan   a’zolar   faoliyatining
reflektor   yo’li   bilan   o’zgarishi   xulq-atvordagi   hamma   murakkab   jarayonlar-
organizmdagi   barcha   shartsiz   va   shartli   reflektor   reaksiyalarining   doimiy   bir
qismidir.   Xulq-atvorning   turli-tuman   jarayonlari   mushaklar   faoliyatida,   faol
jismoniy  harakatlarda namoyon   bo’lib,  hamisha  ichki  a’zolar, ya’ni  qon  aylanishi,
nafas   olish,   ovqat   hazm   qilish,   chiqarish,   ichki   sekresiya   bezlari   funksiyasining
o’zgarishi bilan davom etadi.
Jismoniy   mehnat   va   jismoniy   mashqlar   natijasida   funksiyalarning   o’zgarishi
tufayli   mushaklar   uzoq   vaqt   shiddatli   va   samarali   ishlay   oladi.   Mushaklar   qonni
ko’p olib, ularda modda almashinuvi kuchaygandagina shunday yaxshi ishlay oladi.
Darhaqiqat   har   qanday   jismoniy   mashg’ulotlar   natijasida   yurak   tezroq   urib,
qisqarish   kuchi   oshadi,   turli   a’zolardan   o’tuvchi   qon   qayta   taqsimlanadi   (ichki
a’zolarning   tomirlari   torayadi,   ishlayotgan   mushaklarning   tomirlari   kengayadi),
qon   dejpolaridan   qon   chiqishi   hisobiga   tomirlarda   qon   ko’payadi,   nafas   olish
kuchayadi   va   chuqurlashadi,   depolardagi   qand   qonga   chiqadi   va   hokazo.
Mushaklar   faoliyatiga   yordam   beradigan   shu   va   boshqa   ko’p   moslanish
reaksiyalari markaziy asab tizimidan oliy bo’limlarining vegetativ asab tizimi orqali
ta’sirida yuzaga chiqadi.
Tashqi muhitning va organizm ichki holatining turli o’zgarishlarida organizm
ichki  muhitining nisbiy  doimiyligini  saqlashda  vegetativ  asab  tizimining ishtiroki
muhim   ahamiyatga   egadir.   Quyidagi   hodisalar   bunga   misol   bo’la   oladi:   havo harorati   ko’tarilganda   refleks   yo’li   bilan   ter   chiqadi,   periferik   tomirlar   reflektor
tarzda kengayib, issiqlik chiqishi kuchayadi, shuning natijasida tana harorati doim
bir   darajada   turib,   organizm   qizib   ketmaydi.   Qon   ko’p   yo’qotilganda   esa   yurak
tezroq uradi, tomirlar torayadi, taloqda yig’ilib turgan qon zahiraviy qon tomirlarga
chiqadi. Gemodinamikadagi shu o’zgarishlar tufayli qon bosimi bir muncha yuqori
darajada saqlanib turadi va a’zolar ozmi-ko’pmi me’yoriy miqdorda qon oladi.
Vegetativ   asab   tizimi   organizmning   umumiy   reaksiyalarida   ishtirok   qiladi   va
moslashtiruvchi   roli   organizm   hayotiga   xavf   tahdid   solganda:   masalan,   dushman
hujum   qilganda,   og’rituvchi   shikastlarda,   bo’g’ilib   qolishda   va   shunga   o’xshash
hollarda ayniqsa yaqqol ko’rinadi. Bunday vaziyatda taranglik reaksiyalari (stress)
va   emosional   holatlar   (g’azab,   qo’rqish)   ro’y   beradi.   Ular   shu   bilan   ta’riflanadiki,
bosh   miya   katta   yarim   sharlar   po’stlog’i   va   butun   markaziy   asab   tizimida
qo’zg’alish   keng   yoyilib,   mushaklar   faoliyati   kuchayadi   va   vegetativ
reaksiyalarining   murakkab   kompleksi   yuzaga   chiqadi.   Vegetativ   reaksiyalar   ro’y
berishi natijasida organizmning hamma kuchlari tahdid solayotgan xavfni bartaraf
qilishga safarbar etiladi.
Vegetativ   asab   tizimining   ishtiroki   odamning   emosional   reaksiyalarini
sababidan   qat’i   nazar   fiziologik   analiz   qilishda   ham   namoyon   bo’ladi.   Odam
xursand   bo’lganda   yuragining   tezroq   urishi,   teri   tomirlarining   kengayishi,   yuz
qizarishi,   qo’rqanda   esa   terining   rangsizlanishi   (“rangi   uchishi”),   ter   ajralishi,
terining g’arg’isha bo’lishi,  me’dadan shira chiqmay qolishi va ichak harakatining
o’zgarishi,   g’azablanishi   paytida   qorachiqlarning   kengayishi   va   shunga
o’xshashlarni misol bo’lishi mumkin. Emosional  holatlarning bu hamma fiziologik
ko’rinishlari   shu   bilan   izohlanadiki,   qo’zg’alish   markaziy   asab   tizimiga   yoyilganda
vegetativ asab tizimi ham reaksiyalarni yuzaga chiqarishda qatnashadi.
Emosional   holatlarning   fiziologik   ko’rinishlari   simpatik   asab   tizimining
qo’zg’alishiga   bog’liq.   Ammo,   bunda   parasimpatik   asab   tizimi   ham   qo’zg’alishi
mumkin. Emosiyalarda, masalan, achig’langanda adashgan asablar orqali keluvchi
impulslar ta’sirida me’da osti bezining gormoni-insulin chiqishi kuchayadi. 4. Harakat malakalarni hosil qilishda miya po‘stlog‘ining ahamiyati
Bosh miya po‘stlog‘ida vaqtincha funksional aloqalarning vujudga kelishi va
mustahkamlanishi   mashq   qilish   natijasida   avtomatlashgan   harakat   jarayonlarini,
ya’ni  harakat malakalarini  hosil qilishga asoslanadi.
Odamning   hayot   va   faoliyat   davrida   hosil   qiladigan   malakalari   juda   ko‘p.
Tikka   turish   ham,   yurish   ham,   yugurish   ham,   mehnat   va   sportdagi   har   xil
harakatlar ham harakat malakalariga kiradi.
Harakat   malakalarini   hosil  qilishda  miya  po‘stlog‘ining  piramidal  neyronlari
va   analizatorlarning   po‘stloqdagi   sensor   neyronlari   o‘rtasida   neyronlararo
vaqtincha aloqalar vujudga keladi. Ammo bunday malakalarning vujudga kelishida
mushaklar   reseptorlaridan   bosh   miya   po‘stlog‘iga   muntazam   ravishda   boradigan
afferent impulslar muhim rol o‘ynaydi (18.4.1-rasm).
18.4.1 -rasm. Jismoniy mehnat vaqtida mushak faoliyatining boshqarilishi.
O‘-o‘pka, P-bosh miya po‘stlog‘i, Rf-to‘rsimon formasiya, Om-orqa miya, T-simpatik va
parasimpatik tugunlari, Kt-qon tomiri, M-mushak, B-buyrak, M-me’da, 1-piramidal tizim, 2-
ekstrapiramidal tizim, 3-metabolitlar, 4-oziq moddalar Miya po‘stlog‘idagi piramidal neyronlarning shartli yoki shartsiz refleks yo‘li
bilan qo‘zg‘alish oqibatida harakat vujudga keladi. Shu bilan birga har bir harakat
vaqtida   miya   po‘stlog‘iga   harakat   a’zosining   proprioreseptorlaridan,   shuningdek
mazkur   harakat   natijalarini,   ya’ni   ish   samaralarini   idrok   etishda   qatnashuvchi
ko‘pgina tana reseptorlaridan afferent impulslar oqishi kelib turadi.
Bosh   miya   po‘stlog‘idagi   harakat   (motor)   mintaqa   neyronlari   bilan   boshqa
turli mintaqalardagi neyronlarning qo‘zg‘alishi takror qo‘shilavergach (harakat va
uning   natijasida   kelib   chiqadigan   afferent   impulslar   turli   mintaqalarga   boradi),
vaqtincha   aloqalar   vujudga   keladi.   Bu   aloqalar   ixtiyoriy   harakatlarni,   ya’ni
muayyan natijaga erishish yo‘lidagi harkatlarni bajarish imkoniyatini tug‘diradi.
Hayvonlar   va   odam   yashaydigan   tabiiy   sharoitda   harakat   malakalari
ko‘pincha sinab ko‘rish va yanglishish usuli bilan, ya’ni sinab qidirish harakatlari
natijasida   hosil   bo‘ladi.   G‘oyat   muhimi   shuki,   har   bir   yangi   vazifani   hal   qilishda
avvalo ilgari  hosil  qilgan harakat  malakalaridan yoki  ularni  tashkil  etuvchi  ayrim
komponentlaridan foydalanadi.
Odamda   ham   ko‘pgina   harakat   malakalari   sinash-qidirish   harakatlari
yordamida   vujudga   keladi.  Bolada   harakatlarning   rivojlanishini   ko‘zdan   kechirib,
bunga   bemalol   ishonish   mumkin.   Bola   hayotining   4-5   oyida   buyumni,   masalan,
ko‘z   oldiga   osib   qo‘yilgan   ravshan   rangli   o‘yinchoqni   ushlab   olishga   urinadi.
Dastlab bu urunishlar betartib (xaotik) bo‘ladi, chunki bolaning miya po‘stlog‘ida
ko‘z   va   qo‘l   harakatlarini   uyg‘unlashtiradigan   vaqtincha   funksional   aloqalar   hali
yo‘q. Bola o‘yinchoqqa tikiladi, qo‘lini uzatadi, ko‘p marta qo‘li yetmaydi va kafti
o‘yinchoqqa   tegib,   uni   ushlab   olmaguncha   shu   ahvol   davom   etadi.   Bunday
harakatlarda dastlab butun tana va yuz mushaklari qatnashadi.
Bola   mashq   qilgani   sayin   harakatlari   tobora   aniq   bo‘lib   qoladi.   U   yanglish
harakatlarni kamroq qilib, o‘yinchoqqa qo‘lini tekizadi va nihoyat, bola buyumga
birinchi galdayoq qo‘l tekizishga o‘rganadi. Ammo buyumni ushlash uchun kaft va
barmoqlarni o‘sha buyumga nisbatan to‘g‘ri ushlash kerak. Ammo bolada bunday
mahorat hali yo‘q. Bu gal ham zarur harakat malakasi vujudga kelmaguncha sinov-
qidiruv   harakatlarining   yana   bir   butun   seriyasi   namoyon   bo‘ladi.   Kichkina buyumlarni bosh barmoq bilan ishora barmoqni qarama-qarshi qo‘yib ushlab olish
qobiliyati bolada kechroq taraqqiy etadi.
Bolaning   barqaror   tikka   turish,   yurish,   yugurish   va   shunga   o‘xshash   harakat
malakalarini   hosil   qilishida   ham   sinov-qidiruv   harakatlarini   bajarish   yo‘li   bilan
vaqtincha   aloqalar   hosil   qilish   mexanizmi   muhim   rol   o‘ynaydi.   Tana   muvozanati
xalal   beradigan   yoki   tananing   siljishiga   yordam   bermaydigan   harakatlar   esa
to‘xtaydi.
Harakatning o‘zi  yoki   natijasi   vujudga keltiradigan  afferent  impulslar   shartli
qo‘zg‘alishni   avtomatik   ravishda   mustahkamlab   turar   ekan,   vaqtincha   aloqalar
saqlanaveradi. Harakat biron sabab bilan avvalgiday foydali natija bermasa, shartli
qo‘zg‘alish shartsiz ta’sirot bilan mustahkamlanmasa,  faqat shundagina vaqtincha
aloqalar tormozlanadi.
Xilma-xil   ixtiyoriy   harakatlarni   tahlil   qilish   shunday   xulosaga   olib   keladi:
harakatning   istalgan   natijasi   olinganda,   afferent   impulslar   boradigan   po‘stloq
neyronlarining   majmui   ixtiyoriy   haraktlarning   har   biri   boshlanishidan   shartli
reflektor yo‘li bilan qo‘zg‘aladi. Neyronlarning shu majmuiga P.K.Anoxin harakat
akseptori   deb   nom   bergan.   Bu   g‘oyaga   ko‘ra   murakkab,   ixtiyoriy   haraktlarni
vujudga keltiruvchi tizim funksional harakat tizimi hisoblanadi. 
Harakat   akseptori   yoki   harakat   funksional   tizimi   neyronlarning   shartli
reflektor   yo‘li   bilan   qo‘zg‘alishga   harakat   natijasini   oldindan   bilib   beradigan,
kelajakni   oldindan   bashorat   qiladigan   fiziologik   mexanizm   deb   qarash   mumkin.
Harakat natijasi olinganda harakat akseptori neyronlariga afferent impulslar kelishi
esa qanoatlanish, rag‘batlanish, maqsadga yetish hissiyotlarining fiziologik asosini
tashkil   etadi.   Bu   holda   emotsional-ijobiy   reaksiyalarni   yuzaga   chiqarish   bilan
bog‘langan muayyan po‘stloq osti tuzilmalari ham reaksiyaga tortiladi.
Odamning boshqa  faoliyati  kabi  sport  ham  odamdagi  oliy asab  faoliyatining
yuzaga chiqishi bilan bog‘langandir. Odam sport bilan shug‘ullanganda xarakterli
harakatlarni   bilib   olish   bilangina   qolmay,   shu   harakatlar   orqali   o‘z   organizmiga
ta’sir etib, uning ish qobiliyatini qisqa va uzoq vaqt davomida zo‘r berib ishlashga
tayyorligini oshiradi (18.4.2-rasm). 18.4.2-rasm. Bokschi mushaklarining funksional vaziyati (urish uchun tayyorgarlik
ko‘rilayotgan paytda).
  Sportning har bir turi odamning harakat, aqliy, ma’naviy-iroda qobiliyatlarini
va   sifatlarini   o‘stiradigan   pedagogik   tadbirlar,   vazifalardan   iboratdir.   Sport   bilan
shug‘ullanish   tezlik,   kuch,   chidam   va   chaqqonlik   kabi   bir   qancha   harakat
qobiliyatlarini (sifatlarini) rivojlantiradi va o‘stiradi. 
Oddiy, elementar sport harakat malakalarini egallash neokorteksning faoliyatida
yangi   faoliyat   tizimining   vujudga   kelishidan   iboratdir.   I.P.Pavlovning   tizimi,
dinamik   stereotip   haqidagi   ta’limoti   sport   harakati   pozalarining   boshqarish
mexanizmlari haqida ravshan tasavvur etishga imkon beradi (18.4.3-rasm). 
Sportda   harakat   malakalari   birinchidan   oliy   asab   faoliyatining   I.P.Pavlov
tomonidan aniqlangan qonuniyatlariga muvofiq hosil bo‘ladi va mukkamallashadi.
Harakat   malakasining   vujudga   kelishiga   qarab   turilsa,   shartli   reflektor
jarayonlarning o‘tish xususiyatlariga muvofiq bir qancha stadiyalarni osonlik bilan
aniqlash mumkin. 18.4.3- rasm .  Poza   boshqarilishining   oliy   mexanizmlari : 1- tananing   statik   tasviri ; 2- tananing
anatomik   xaritasi ; 3- tananing   dinamik   tasviri ;  4- pozaning   boshqarilishi ; 5- mushaklardan ,
paylardan ,  bug ‘ umlardan   keluvchi   axborot ; 6- vestibulyar   tizimidan   keluvchi   axborot .
Ikkinchi   tomondan ,   bu   stadiyada   tayanch - harakat   a ’ zosi   va   ichki   a ’ zolar ,
xususan ,  nafas   olish   va   qon   aylanish   a ’ zolari   bir - biri   bilan   kelishib   ishlamaydi .  Bu
markaziy   asab   tizimida   qo‘zg‘alish   jarayonining   haddan   ortiq   yoyilib,   tarqalib
ketish   natijasidir.   Harakatni   bajaradigan   yoki   harakatni   bajarishga   yordam
beradigan turli tizimlarning markazlari o‘rtasidagi funksional aloqalar bu stadiyada
ham maxsuslashmagan bo‘ladi. 
Qo‘zg‘alish   va   to‘xtatish   jarayonlari   sensomotor   asab   markazlarida   vujudga
keladi,   muayyan   izchillik   bilan   almashinadi   va   shu   tariqa   tegishli   harakatlarning
bajarilishini   ta’minlaydi.   Asab   jarayonlarining   shu   nisbatlari   ma’lum   darajada
takrorlanib turuvchi stereotiplar bo‘lib qoladi. 
Endi biz neokorteks faoliyatidagi eng muhim qonuniyatlardan birini ko‘ramiz.
Bu – stereotipiya deb ataluvchi tizimli ishning ko‘rinishidan iborat.
Sport harakatining murakkab dinamik stereotipi vujudga kelishdan oldin kishi
oddiy harakat malakalarini egallaydi, ya’ni soddaroq stereotiplar vujudga keltiradi.
Masalan,   uzunlikka   sakrashda   malaka   hosil   qilmoq   uchun   yugurib   kelabilmoq,
debsinishga   yaqin   qadamni   tezlata   bilmoq,   havoga   ko‘tarilish   uchun   depsina
bilmoq,   havoda   qo‘l   va   oyoqlarni   tegishlicha   yig‘ishtirib   turabilmoq,   yerga
tushishda muvozanatni saqlab oldinga engasha bilmoq kerak. 
Sakrash ustida mashq qiluvchi kishi bu harakatlarning ma’lum darajada biladi.
Bu   harakatlar   ilgari   hosil   qilingan   oddiy   dinamik   stereotiplardan   iborat.   Uzoqqa sakrashda   malaka   hosil   qilayotgan   kishida   ana   shu   oddiy   stereotiplarning
birlashuvi   ba’zan   stereotiplarning   oydinlashuvi,   boshqa   stereotiplarning   so‘nish
yo‘li   bilan   o‘sha   oddiy   stereotiplardan   yangi   murakkabroq   harakat   stereotipi
vujudga   keladi.   Yengil   atletikaning   shu   turi   bilan   shug‘ullanadigan   eng   yaxshi
sportchilarga qarab turilsa, ularning harakati uzluksiz davom etib, harakatning bir
qismi   ikkinchi   qismiga   tekis   ulanib   ketishi,   nihoyatda   uyg‘un,   ritmik   ekanligi
ko‘riladi. 
Start   holati-musobaqa   vaqtidagi   emas,   shug‘ullanish   paytida   ham   har   bir
sportchida uchraydigan hissiyotdir. Hissiy holat turli shakllarda namoyon bo‘ladi:
haddan tashqari qo‘zg‘alish (hayajonlanish) dan iborat “start isitmasi”, bedorlikdan
iborat   “start   apatiyasi”   va   biroz   optimal   qo‘zg‘alishdan   iborat   jangovor   kayfiyat
shu   jumladandir.   Start   holati   oliy   asab   faoliyati   to‘g‘risidagi   ta’limot   nuqtai
nazaridan   olganda   katta   yarim   sharlar   po‘stlog‘idagi   qo‘zg‘alish,   to‘xtash
jarayonlarining   almashinishi,   bir   holatning   ikkinchi   holatga   o‘tishi   va   aksincha
bo‘lishi   kabi   fazali   hodisalarning   o‘tishidan   iborat   shartli   reflektor   faoliyatining
yuzaga chiqishiga asoslanadi. 
Katta   yarim   sharlar   po‘stlog‘i   o‘rtacha   optimal   qo‘zg‘alish   holatida   bo‘lgani
ma’qul   deb   hisoblanadi,   chunki   ana   shu   holatda   harakatga   taalluqli   yangi   shartli
reflekslar   vujudga   keladi,   shuningdek   eski   shartli   reflekslar   yuzaga   chiqadi.
Jismoniy   tarbiya   mashg‘ulotlarida   turli   darajada   murakkab   dinamik   stereotip
vujudga kelishi isbot etilgan (Nuritdinov, G’affarova, Xujabekov, 2016).
Haqiqatdan   ham   shunday   stereotip   vujudga   kelishi   xayoliy   harakat   deb
ataluvchi   harakatni   kuzatishga   doir   ma’lumotlar   bilan   isbot   etsa   bo‘ladi.
Chuqurlanish   natijasida   shunday   kompleks   hosil   bo‘lgan   sportchiga   shartli
ta’sirlovchi   sifatida   tegishli   gap,   so‘zni   aytib,   harakat   to‘g‘risida   tasavvur
tug‘dirish   mumkin.   Bunday   tasavvur   bosh   miya   po‘stlog‘idagi   ba’zi   bir
mintaqalarning   qo‘zg‘aluvchanligiga   ta’sir   etadi.   Neokorteksdagi   elektr
faolligining   o‘zgarishi,   tegishli   mushak   guruhlari   qo‘zg‘aluvchanligi   va
harkatchanligining   o‘zgarishi,   yurak-tomir   tizimi   faoliyatining   o‘zgarishi
(yurakning   tez-tez   qisqarishi,   arterial   bosimning   ortishi,   yurakdan   daqiqa   sayin chiqadigan   qon   hajmining   ko‘payishi   shuni   ko‘rsatadi),   nafas   tizimi   faoliyatining
o‘zgarishi   (tez-tez   nafas   olish,   o‘pka   ventilyatsiyasining   kuchayishi,   kislorodning
ko‘proq   iste’mol   qilinishi),   termoregulyatsiyaning   o‘zgarishi   (tana   haroratining
o‘zgarishi)   va   shu   kabilar   harakatni   tasavvur   qilish   neokorteksdagi   ba’zi   bir
mintaqalarning   qo‘zg‘aluvchanligiga   ta’sir   etganini   ko‘rsatadi.   Ta’lim
mashg‘ulotlaridagi   muayyan   sport   mashqi   vaqtida   eksteroreseptorlar,
proprioreseptorlar   va   interoreseptorlar   ta’sirlanadi,   yuqorida   aytilgan
o‘zgarishlarning   ro‘y   berish   sababi   faqat   shudir.   Xuddi   shuningdek,   g‘ovdan
sakrash   vaqtida   (yoki   g‘ovdan   sakrashni   tasavvur   qilganda)   puls   tezlashadi,
mushaklar tonusi oshadi. 
I.P.Pavlov   ixtiyoriy   harakatlarni   ta’riflab,   shunday   deydi:   “Siz   modomiki
muayyan harakat to‘g‘risida o‘ylar ekansiz (ya’ni sizda kinestezik tasavvur bo‘lar
ekan),   siz   shu   harakatni   beixtiyor   ravishda,   o‘zingiz   sezmaganingiz   holda
bajarasizki, bu allaqachon payqalgan va ilmiy asosda isbot etilgan. Notalarga qarab
royal   yoki   skripka   chalishni   o‘rganish   vaqtida   ko‘ruv   hujayrasidan   harakat
hujayraga   ta’sirot   o‘tishi   mutloqo   ravshandir.   Shu   tariqa,   neokorteksning
harakatlantiruvchi   neyronlari   tashqi   dunyodagi   hamma   hodisalardan,   shuningdek
organizmdagi har xil ichki jarayonlardan xabardor bo‘lib turuvchi hamma po‘stloq
neyronlari   bilan   bog‘lanishi   mumkin.   Bu   esa   harakatlarning   ixtiyoriyligi,   ya’ni
katta   yarim   sharlar   po‘stlog‘ining   summar   faoliyati   bilan   bog‘langanligi   uchun
fiziologik   asosdir”.   I.P.Pavlovning   bu   fikrlari   sport   harakati   malakalarining   hosil
bo‘lishi   haqidagi   shartli   reflekslar   nazariyaliga   asos   bo‘ladi,   chunki   sport   harakat
malakalaridan har biri murakkab shartli proprioreseptiv harakat refleksidir. 
Har gal jismoniy mashqlar qilish, shu mashqlar bilan shug‘ullanuvchi kishida
hissiy   holat   vujudga   kelishidan   boshlanadi.   Shu   holat   start   holatiga,   maxsus
sezgilar kompleksi esa qanoatlanish hissining vujudga kelishiga asoslanadi.
Harakat   malakalarining   vujudga   kelishi   va   ularning   avtomatlashuv
mexanizmi   haqidagi   masala   jismoniy   tarbiya   sohasidagi   muhim   masalalardan
biridir.   Bu   masalaning   to‘g‘ri   hal   etilishi   gimnastika   va   sport   sohasidagi   ta’lim
ishlarining   samarali   uslubiyatini   tuzishga   katta   yordam   beradi.   Ma’lumki,   bu sohada   N.A.Bernshteynning   avtomatlashgan   harakat,   shu   harakatda
neokorteksning   ishtirok   etmay   qo‘yishiga   bog‘liq,     degan   noto‘g‘ri   va   I.P.Pavlov
ta’limotiga   zid   qarashlari   yaqin   vaqtlargacha   keng   tarqalgan   edi.   Bu   fikrga
muvofiq avtomatlashgan harakatni bosh miya po‘stlog‘ining ostidagi tuzilmalar va
markaziy asab tizimining pastda yotgan tuzilmalari avtomatlashtirar emish. Adabiyot
1.   Ashmarin   I.P.   Molekulyarn ы e   mexanizm ы   neyrologicheskoy   pamyati
(mexanizm ы  pamyati). Rukovodstvo po fiziologii. – L.: Nauka, 1987. s. 57-77.
2.   Batuev   A.S.   V ы sshaya   nervnaya   deyatelnost.   –   M.:   «V ы sshaya   shkola»,
1991, 255 s.
3.   Nuritdinov   E.N.   Odam   fiziologiyasi.   –   T.:   «Aloqachi»,   2005,   5005   b.
(darslik).
4. Chatieree. Human physiology. Indiana – Calcutta, 1993.
5. Stuart I. Fox-Humman physiology. WKB and Oxford. – England. 1993.
6. Best, Taylor. Physiological basis of Medical practice, USA. 1990.
7.   Nuritdinov   E.N.,   G’affarova   N.X.,   Xujabekov   M.   Fiziologiya   v ы sshey
nervnoy deyatelnosti. (uslubiy qo’llanma), Samarqand, SamDU. 2016, 165 b.

JISMONIY MASHQLAR BILAN SHUG‘ULLANISHDA MARKAZIY ASAB TIZIMINING UYG‘UNLASHTIRUVCHI AHAMIYATI Reja: 1. Markaziy asab tizimi tomonidan harakat funksiyalarini boshqarish mexanizmlari; 2. YUrish, yugurish va tika turishlarning fiziologik asoslari; 3. Jismoniy mashg‘ulotlarda vegetativ asab tizimining ishtiroki; 4. Harakat malakalarni hosil qilishda miya po‘stlog‘ining ahamiyati;

1. Markaziy asab tizimi tomonidan harakat funksiyalarni boshqarish mexanizmlari Organizmning butun xilma-xil faoliyati, o’zgarib turadigan va turli kombinasiyalarida ko’rinadigan barcha reflektor harakatlar odamning jismoniy mehnat jarayonida qiladigan juda nozik harakatlari faqat markaziy asab tizimining uyg’unlashtiruvchi (koordinasiya qiluvchi) faoliyati tufayligina yuzaga chiqishi mumkin. Reflektor yeyni ko’zdan kechirganimizda ikki neyronli va uch neyronli yoy sxemasi bilan tanishdik. Butun organizmda ham qo’zg’algan asab hujayrasi qaysi neyronga bog’langan bo’lsa, qo’zg’alish o’sha neyronga o’tadi va shunday qilib, xuddi zanjirdan yurgandek mushakga yetib boradi deb o’ylasa, bular edi. Xaqiqatda har bir reflektor reaksiya markaziy asab tizimining g’oyatda murakkab reaksiyasi hisoblanadi. Xar bir ayrim paytda organizmga ko’p va xilma-xil ta’sirotlar kelib turadi. Markaziy asab tizimining uyg’unlantiruvchi ahamiyati shundan iborat: organizm bu ta’sirotlarga javoban shu xildagi refleksni yuzaga chiqaradiki, bu refleks muayyan paytda organizmning u yashab turgan sharoit bilan muvozanatga kelishini ta’minlaydi. Ana shu javob reaksiyalari vaqtida butun organizmdagi ayrim a’zolar yoki a’zo tizimlari bir-biri bilan bog’langan qismlar sifatida baravar va ketma-ket birgalashib ishlaydi. Uyg’unlik mushak harakatlarining aniq bajarilishini ta’minlaydi, turli tashqi vaziyatlarga moslashgan reflektor reaksiyalarini yuzaga chiqaradi, bu reflektor reaksiyalar harakatlantiruvchi, sekretor, tomir va boshqa komponentlardan tarkib topadi. Organizmning harakat qilishdek uyg’unlashgan faoliyati shuncha bog’liqki, organizm biror ta’sirotga javoban ham mushaklarini yoki qanday bo’lmasin mushaklarni emas, balki qat’iyan ma’lum mushaklar guruxini qisqartiradi. Organizm shu tariqa harakat qilganda yurak-tomir tizimi, nafas a’zolari va boshqa tizimlarning faoliyati o’zgaradi. Anna shu jarayonlarning hammasi harakat reaksiyasini yuzaga chiqarish uchun eng yangi sharoit tug’diradi.

Murakkab ravishda uyg’unlashgan harakatning yuzaga chiqishida po’stloq ostidagi tuzilmalar (orqa miya, uzunchoq miya, miyacha va u kabilar) gina emas, balki bosh miya po’stlog’i ham qatnashadi. Masalan, jismoniy mehnat jarayonida qilinadigan harakatlarni yoki sportchi qiladigan harakatlarni uyg’unlashtirishda va shunga o’xshashlarda bosh miya po’stlog’ining shartli reflektor faoliyati ayniqsa katta ahamitga egadir. Gap shundaki, harakatlarning juda ko’p shakllari shartli reflektor harakatlardan iborat, harakatlarning kichik bir guruxigina nasldan qolgan, ya’ni shartsiz reflektor harakatdan iboratdir. Miya po‘stlog‘ida asab markazlari juda ko‘p bo‘lib, ular morfologik va fiziologik jihatdan bir-biridan farq qiladi (18 .1.3 -rasm). Masalan, uning ensa qismida (17,18,19, 20, 21, 22 maydonlar) ko‘rish ta’sirlarini qabul qiladigan ko‘rish markazi joylashgan. Chakka mintaqasida (41, 42 maydonlar) kortiyev a’zodan kelayotgan ta’sirni qabul qiluvchi eshitish markazi, oldingi markaziy pushtada harakat asab markazlari (4, 6 maydonlar), keyingi markaziy pushtada sezishning oliy markazi joylashgan. Bulardan tashqari, miya yarim sharlarining 44, 45, 6, 39, 41, 42 maydonlari bilan bog‘langan nutq-eshitish, nutq-harakat, nutq- ko‘rish va boshqa analizatorlarning og‘zaki va yozma nutq bilan bog‘liq bo‘lgan asab markazlari joylashgan. Miyaning pastroqdagi bo‘limlariga po‘stloq ostidagi yadrolarga, miya ustuniga va orqa miyaga impuls yuboruvchi neyronlar ikkinchi guruhiga kiradi. Bu katta piramidal neyronlar bo‘lib, ularni birinchi marta morfolog V.A.Bes 1874– yilda tasvir etgan. Ular yarim sharlar po‘stlog‘idagi motor (harakat) mintaqasining V qavatida to‘plangan. Bu neyronlarni motor yoki efferent neyronlar deb hisoblashadi. Motor neyronlar odamning yurish, yugurish, tikka turish va boshqa murakkab harakatlarning shakllanishida muhim rol o‘ynaydi . .2. Yurish, yugurish va tikka turushlarni fiziologik asoslari YUrish . Skelet, tana va qo‘l-oyoq mushaklarining murakkab uyg‘unlashtirilgan faoliyati tufayli odam yuradi. Bu uyg‘unlashtirish bolada asta-

sekin, bir yoshdan boshlab vujudga keladi va keyingi taraqqiyot davrida avtomatlashib qoladi. Odam yurgan vaqtda navbat bilan goh o‘ng oyog‘iga, goh chap oyog‘iga tayanadi (bir tayanchli davr). Tayangan o‘ng oyoq tanani ko‘tarib turgan paytida bo‘sh chap oyoq oldinga uzatiladi. Oldinga uzatilgan chap oyoq tovoni yerga tekkan vaqtda o‘ng oyoq hali yerdan uzilmay tana bir necha vaqtgacha ikkala oyoqqa tayanib turadi (ikki tayanchli davr). So‘ngra tana vazni butunlay oldindagi chap oyoqqa tushadi, bu oyoq endi tayanch bo‘lib qoladi. Tayanch bo‘lib qolgan chap oyoq tovonidan uchigacha yumaloqlanib, tanani oldinga qarab yurgizadi. Odam yurganda mushaklarning ketma-ket ishga tortilishini va qisqarishlarining aniq uyg‘unlashishini markaziy asab tizimi va asosan bosh miya yarim sharlari po‘stlog‘i ta’minlaydi. Yurish jarayoni asab mexanizmi jihatidan avtomatlashgan zanjirli refleksdir . Bu refleksda afferent impulsasiya harakatning avvalgi har bir elementiga hamroh bo‘lib, navbatdagi elementning boshlanishi uchun signal bo‘lib xizmat qiladi. Yugurish. Odam yugurganda orqadagi oyoq kuchli ravishda yozilib, ikkinchi (oldinga uzatilgan) oyoq yerga tegib ulgurmasdan ertaroq yerdan uziladi, shunga ko‘ra odam yurganda tanasi bir necha vaqt yerga tayanmay, muallaq turadi. Shuning natijasida butun tana tikkasiga (yuqoriga va pastga) ancha siljiydi. Tikka turish. Tanani muvozanat saqlashi tikka turish uchun zarur omildir. Butun tananing og‘irlik markazi tananing tayanch tekisligi ustida, ya’ni oyoq kaftlarining yerga tegib turish maydoni bilan chegaralangan tekislik ustida turgandagina muvozanat saqlash mumkin. Markaziy asab tizimining ba’zi kasalliklarida (masalan, orqa miyaning proprioreseptorlaridan impuls o‘tkazuvchi orqa ustunlari zararlanganda) tana

me’yordagiga nisbatan ko‘proq tebranadi va, ayniqsa, ko‘z yumilganda barqaror tikka turib bo‘lmaydi. Odamning tikka turishida katta yarim sharlar po‘stlog‘ining ishtirok etishi shu bilan isbot etiladiki, sensomotor mintaqa zararlanganda odam tikka turolmaydigan bo‘lib qoladi. Bola (shuningdek, harakat-tayanch a’zolari zararlangan katta yoshli kishi) uzoq mashq qilish natijasida tanani barqaror tikka tutadigan bo‘lib qoladi. 3. Jismoniy mashg’ulotlarda vegetativ asab tizimining ishtiroki. Vegetativ asab tizimi tomonidan innervasiya qiladigan a’zolar faoliyatining reflektor yo’li bilan o’zgarishi xulq-atvordagi hamma murakkab jarayonlar- organizmdagi barcha shartsiz va shartli reflektor reaksiyalarining doimiy bir qismidir. Xulq-atvorning turli-tuman jarayonlari mushaklar faoliyatida, faol jismoniy harakatlarda namoyon bo’lib, hamisha ichki a’zolar, ya’ni qon aylanishi, nafas olish, ovqat hazm qilish, chiqarish, ichki sekresiya bezlari funksiyasining o’zgarishi bilan davom etadi. Jismoniy mehnat va jismoniy mashqlar natijasida funksiyalarning o’zgarishi tufayli mushaklar uzoq vaqt shiddatli va samarali ishlay oladi. Mushaklar qonni ko’p olib, ularda modda almashinuvi kuchaygandagina shunday yaxshi ishlay oladi. Darhaqiqat har qanday jismoniy mashg’ulotlar natijasida yurak tezroq urib, qisqarish kuchi oshadi, turli a’zolardan o’tuvchi qon qayta taqsimlanadi (ichki a’zolarning tomirlari torayadi, ishlayotgan mushaklarning tomirlari kengayadi), qon dejpolaridan qon chiqishi hisobiga tomirlarda qon ko’payadi, nafas olish kuchayadi va chuqurlashadi, depolardagi qand qonga chiqadi va hokazo. Mushaklar faoliyatiga yordam beradigan shu va boshqa ko’p moslanish reaksiyalari markaziy asab tizimidan oliy bo’limlarining vegetativ asab tizimi orqali ta’sirida yuzaga chiqadi. Tashqi muhitning va organizm ichki holatining turli o’zgarishlarida organizm ichki muhitining nisbiy doimiyligini saqlashda vegetativ asab tizimining ishtiroki muhim ahamiyatga egadir. Quyidagi hodisalar bunga misol bo’la oladi: havo