O‘zbek antroponimikasi va uning asosiy m uammolari Reja: 1. O‘zbek antroponimikasi va uning o‘rganilish darajasi. 2. O‘zbek antroponimikasi va uning asosiy muammolari haqida. 3. Ism, ota ism, familiya, laqab, taxallus, ularning o‘zaro munosabati.

ONOMASTIK KO‘LAM TUSHUNCHASI HAQIDA . Ma’lumki, bizni o‘rab olgan borliq, moddiy olam nihoyatda murakkab, boy, serqirra, rang-barang bo‘lib, uni tashkil qilgan narsa va hodisalar mohiyati, holati, shakli, ko‘rinishi va vazifasiga ko‘ra bir-biridan farqlanadi. “Turdosh ot” termini bilan yuritiluvchi so‘zlar mana shu xususiyatlardan bir qisminigina, ot kategoriyasigi kiruvchilarnigina ifodalashga xizmat qiladi. Kishilar o‘zlari yashab turgan hududdagi daryolar, ko‘llar, buloqlarni va ularni tashkil etuvchi har bir daryo, har bir ko‘l, har bir buloqni bir-biridan farqlash uchun ularni alohida-alohida nomlar bilan atagan. Masalan: Amudaryo, Sirdaryo, Zarafshon, Nil, Oyko‘l, Baykal ko‘li, Toshbuloq, Qo‘tirbuloq, Marjonbuloq, Zirabuloq kabilar. Bundan ko‘rinadiki, atoqli otlar narsa va hodisalarni, ob’ektlarni yakkalab, donalab atash zaruriyati tufayli yuzaga keladi. Bunday zaruriyat bo‘lmaganda esa kishilar muloqot jarayonida ularga berilgan umumiy nomdan foydalanish bilan kifoyalanishadi. Masalan: Mamlakatimizda daryolar ko‘p. Bizning viloyatimizda ko‘llar, buloqlar anchagina bor kabi. Shuni unutmaslik zarurki, insoniyat tafakkurining gultoji uning umumlashtirish qobiliyatidir. Agar shunday umumlashtirish qobiliyati bo‘lmaganda, har qanday til million, milliardlab so‘zlardan, grammatik vositalardan iborat supermurakkab va tushunarsiz hodisaga aylanardi. Demak, narsa va hodisalarga yakkalab, donalab atoqli ot bilan nomlash o‘ziga xos zaruriy ehtiyoj va qonuniyat natijasi sanaladi. Tilshunoslikda atoqli otlarga nisbatan turdosh otlar ancha mukammal va atroflicha o‘rganilgan. Atoqli otlarga nisbatan bunday munosabat quyidagi sabablar bilan bog‘liq: a) atoqli otlar turdosh otlar kabi lug‘aviy ma’noga ega emas, tushuncha ifodalamaydi, deb tushunish hamda atoqli otni to‘laqonli so‘z emas, balki ramziy, shartli belgi deb hisoblash; b) atoqli otning til birligi sifatidagi o‘rnini, nutqdagi funksional xususiyatini etarli baholamay olmaslik; v) tildagi atoqli otlarning barcha ko‘rinishlari etarli va to‘liq o‘rganilmaganligi;

g) atoqli ot materiallarining kam tadqiq qilinib, munosib ravishda ilmiy baholanmaganligi; d) atoqli otlarni tadqiq etishning murakkabligi, uning bir qator fanlar (tarix, geografiya, etnografiya, arxeologiya kabilar) bilan bog‘liqligi; e) atoqli otlarni tadqiq qilishning nazariy asoslari fanda etarli ravishda belgilanmaganligi va boshqalar. Ma’lum bir tildagi atoqli otlarning barcha mavjud tiplari va hajmini aniqlab olish, o‘sha tildagi atoqli otlar doirasini, ular tarqalgan onomastik maydonni bilib olishga ko‘maklashadi. Bu muammo onomastikaga oid tadqiqotlarda “onomastik ko‘lam” (onomasticheskoe prostranstvo) nomi bilan yuritiladi. Dastlab onomastikaga oid ilmiy adabiyotlarda bu termin “toponimik ko‘lam” (toponimicheskoe prostranstvo) sifatida V.N.Toporov tomonidan qo‘llangan edi 1 . K eyin chalik A.V.Superanskaya o‘z ishlarida “onomastik ko‘lam”, “toponimik ko‘lam” terminlaridan keng foydalandi 2 . A.V.Superanskaya o‘z ishida “onomastik ko‘lam” atamasining onomastika ilmi uchun juda qulayligini “toponimik ko‘lam” misolida quyidagicha izohlaydi: “Bu termin (ya’ni “toponimicheskoe prostranstvo” termini – B.Y.) nomlar va nomlangan ob’ektlarning ma’lum makonda joylashishi, ya’ni ularning bir-biridan alohida holda mavjud bo‘lishi va bu ularning er yuzi, shuningdek, undan tashqarida ekanligini ko‘zda tutishi jihatidan ham qulaydir” 3 . Bundan ko‘rinadiki, “onomastik ko‘lam” deyilganda biror konkret tildagi atoqli otlarning umumiy majmui, yig‘indisi tushuniladi. A.V.Superanskayaning fikriga ko‘ra, “onomastik ko‘lam bu muayyan bir xalq tilida real mavjud hamda taxminiy va xayoliy ob’ektlarni nomlash uchun qo‘llanadigan atoqli otlar yig‘indisidir” 4 . Agar biz ana shu ta’rifdan kelib chiqib, o‘zbek onomastikasiga murojaat qiladigan bo‘lsak, o‘zbek tilining onomastik ko‘lamini shu tildagi barcha atoqli ot tiplari, ko‘rinishlarining majmui tashkil qiladi 5 . 1 Т опоров В.Н. Из области теоретической топономастики // Вопросы языкознания. 1962. № 6. – С. 3- 4 . 2 Суперанская А.В. Общая теория имени собственного. – М.: Наука, 1973. – С. 141. 3 Теория и методика ономастических исследований. – М.: Наука, 1986 . – С. 8. 4 Теория и методика ономастических исследований. – М.: Наука, 1986 . – С. 9. 5 Бегматов Э., Авлоқулов Я. Ономастик кўлам тушунчаси // Ўзбек тили ва адабиёти. 2007. № 3. – Б. 20.

“Onomastik ko‘lam” tushunchasi tor va keng ma’nolarga ega. Negaki, har bir tilning onomastik ko‘lamini tashkil qiluvchi kichik ko‘lamlar va ko‘lamchalar mavjud. SHu sababli olimlar tilning umumiy onomastik ko‘lamini s u p e r k o‘ l a m (eng katta ko‘lam) deb nomlamoqdalar 6 . SHundan kelib chiqib, o‘zbek tili onomastikasining (superko‘lamning) quyidagi ko‘lamlarini chizmada ifodalash mumkin: O‘zbek tilining onomastik ko‘lami Superko‘lam (eng yirik ko‘lam) O‘zbek tilidagi barcha atoqli otlar majmui ↓ _________________________________________________________ Makroko‘lam Mikroko‘lam Boshqa tip (yirik ko‘lam) (kichik ko‘lam) ko‘lamchalar: antroponimiya, oykonim, komonim, astionim, toponimiya, zoonimiya agroonim va boshq. agoroonim va b. ↑ __________________________________________________________ Konkret onomastik birliklar: Tursunboy, Dilorom, Qarshi, Sirdaryo, Qorabog‘ kabilar. Onomastik ko‘lamning yuqorida keltirilgan tasnifi shartli xarakterga ega. CHunki tilning onomastik tizimini tashkil etadigan turli tip atoqli otlarning o‘zaro aloqalari ham, ularni ifoda etuvchi jarayonlar ham ko‘p qirrali va murakkabdir. Masalan, konkret onomastik birliklarning har biri (masalan: Jizzax, Samarqand, Ishtixon – oykonim; Oqdaryo, Zarafshon, Qorasuv – gidronim, Azimbek, Behzod, Gulbahor – antroponim, CHo‘lpon, Zuxal – kosmonim kabilar) tilning super onomastik ko‘lami bilan uni tashkil etuvchi atoqli ot tipi sifatida 6 Бегматов Э., Авлоқулов Я. Ономастик кўлам тушунчаси // Ўзбек тили ва адабиёти. 2007. № 3. – Б. 20.

bevosita bog‘lanadi hamda uning tarkibiga kiradi. SHu bilan birga bu birliklar super onomastik ko‘lam bilan birga o‘zi mansub bo‘lgan makro va mikro onomastik ko‘lamlavr orqali ham bog‘lanadi, negaki bu kichik ko‘lamlar mohiyatan super onomastik ko‘lamga mansubdir. Har qanday tilning onomastik tizimi, jumladan o‘zbek tilining ham onomastik tizimi miqdoran g‘oyat ko‘p qirrali, hajman ulkan, nominativ- funksional xususiyatiga ko‘ra o‘zaro farqlanuvchi, shu bilan birga, bir-biri bilan muayyan bog‘liqlik xususiyatiga egadir. Tilning leksik boyligini konkret lug‘aviy birliklar tashkil etganidek, tilning onomastik fondini onomastik leksika tarkibiga kiruvchi konkret atoqli otlar tashkil etadi. Onomastik birlik deyilganda aslida konkret atoqli ot nazarda tutiladi. Ozarbayjon olimi A.Gurbanov ozarbayjon tilining onomastik birliklar (“vohidlar”)i qatoriga antroponimlar, etnonimlar, toponimlar, gidronimlar, zoonimlar, kosmonimlar, ktematonimlarni kiritgan edi 7 . Hatto A.Gurbanov onomastik birliklar tilning mustaqil birligi bo‘lgani uchun, ularni o‘rganuvchi onomokalogiya (yoki onomastika) ham xuddi leksikologiya, semasiologiya kabi tilshunoslikning mustaqil sohasi deb hisoblagan edi 8 . Onomastik birlikda quyidagi uchta xususiyat namoyon bo‘ladi: a) “onomastik birlik” termini biror yakka atoqli otni ifodalab keladi: Muhabbat (ism), Go‘zal (ism), Dang‘ara (toponim), Beshkent (toponim), Mushtariy (yulduz nomi), “Mushtum” (jurnal nomi, ideonim) kabilar; b) onomastik birlik nominativ-funksional xususiyatiga ko‘ra biror guruhga birlashuvchi nomlar majmuini ifodalaydi: toponimlar, zoonimlar, kosmonimlar, urbonimlar kabi; v) onomastik birlik onomastika doirasida umuman atoqli ot tushunchasini anglatadi. Umuman, onomastik birliklarni belgilash, tadqiq qilish darajasi milliy tillar tilshunosligida har xil saviyadadir. SHuni aniq namoyon qilish maqsadida E.Begmatov, YA.Avloqulov o‘z onomastik ko‘lam haqidagi ikkinchi maqolalarida 47 ta onomastik birlik nomining 27 muallif va ilmiy to‘plamda qanday qayd 7 Гурбанов А. Озарбайжон ономастикаси. – Боку, 1986 (озарбайжон тилида). – Б. 34. 8 Гурбанов А. Ҳозирги озарбайжон адабий тили. – Боку, 1985 (озарбайжон тилида). – Б. 245-272.