logo

XARAKTER

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

31.150390625 KB
MAVZU:  XARAKTER
Reja:
1. Xarakter haqida tushuncha.
2. Xarakterning fiziologik asoslari
3. Xarakter tarkibi
4. Xarakter aktsentuatsiyasi
5. Xarakter tipologiyasi
6. Xarakter borasidagi nazariyalar.
7. Xarakterning shakllanishi 1. Xarakter haqida tushuncha.
Har   bir   odam   har   qanday   boshqa   odamdan   o’zining   individual   psixologik
xususiyati   bilan   ajralib   turadi.   Bu   jarayonda   asosiy   e'tibor   xarakter   muammosiga
qaratiladi. "Xarakter" so’zi grekcha so’zdan olingan bo’lib " tamg’a, belgi " degan
ma'noni anglatadi. Ijtimoiy turmushda hayot va faoliyat ko’rsatayotgan har qanday
shaxs o’zining individual-psixologik xususiyatlari bilan boshqa insonlardan ajralib
turadi   va   bu   farqlar   uning   xarakter   xislatlarida   ifodasini   topadi.   Shu   boisdan
insonning   barcha   individual   xususiyatlarini   xarakter   xislati   tarkibiga   kiritib
bo’lmaydi.   Chunonchi   aqlning   topqirligi,   xotiraning   barqarorligi,   ko’rishning
o’tkirligi kabi individual psixologik xususiyatlar bunga misoldir.
Psixologiya   fanida   xarakterga   turlicha   ta'rif   berilishiga   qaramay,   uning
asosiy   belgilari   ta'kidlanganligi   bilan   bir-biriga   muvofiq   tushadi.   Masalan,   shaxs
xulqining   tipik   usullar   bilan   bog’liq   faoliyat   muomala   va   munosabatda   namoyon
bo’luvchi,   mujassamlanuvchi   uning   barqaror   xususiyatlari   majmuasi   xarakter
deyiladi.   Shaxsning   jamiyatga   nisbatan   munosabatlari   uning   asosiy   belgisi
hisoblanadi.
Xarakter  deganda mazkur shaxs uchun tipik hisoblangan, faoliyat usullarida
namoyon bo’ladigan, shaxsning turli sharoitlarga munosabati bilan belgilanadigan
individual   psixologik   xususiyatlari   yig’indisi   tushuniladi.   Xarakter
xususiyatlarining   namoyon   bo’lishi   har   bir   tipik   vaziyat,   hissiy   kechinmalarning
individual   o’ziga   xos   xususiyati   shaxs   munosabatlariga   bog’liq.   Xarakterning
intellektual,   hissiy   va   irodaviy   xislatlarini   ajratish   mumkin.   Xarakter   deganda
shaxsda   muhit   va   tarbiya   ta'sirida   tarkib   topgan   va   uning   irodaviy   faoliyatida,
atrofdagi   olamga   o’z-o’ziga   bo’lgan   munosabatlarida   namoyon   bo’ladigan
individual   xususiyatlarni   tushunamiz.   Xarakterning   juda   ko’p   xususiyatlari
odamning ish harakatlarini belgilovchi chuqur va faol moyillik hisoblanadi. Mana
shu   moyilliklarda   xarakter   xislatlarining   undovchilik   kuchi   namoyon   bo’ladi.
Odam   xarakter   xislatlarining   ana   shunday   undovchilik   kuchi   tufayli   ko’pincha
ob'ektiv   sharoitlarga   zid   ish   qiladi   va   mutlaqo   maqsadga   nomuvofiq   harakat
usullarini   qo’llaydi.   Xarakter   xislatlari   ma'lum   tarzda   harakat   qismlariga,   ba'zan esa   sharoitga   qarama-qarshi   harakat   qilishga   undar   ekan,   ular   hayotiy   qiyin
daqiqalarda yaxshiroq namoyon bo’ladilar va bu xarakterni, shuningdek barkamol
avlodni   tarbiyalashning   mu?im   vazifasidir.   Shaxsning   qa'tiyatlilik,   tanqidiylik,
fahm-   farosat,   kuzatuvchanlik   kabi   xislatlari   intellektual,   quvnoqlik,   mehribonlik
hissiy-irodaviy   sifatlarga   kiradi.   Odatda   shaxsning   munosabatlari   xarakter
xislatlarining individual xususiyatlarini ikki xilini aniqlash imkoniyatiga ega:
 Shaxs   xarakterining   xususiyati   ro’yobga   chiqadigan   har   qanday   vaziyat
hissiy kechinmalarning o’ziga xos xislati uning munosabatlariga bog’liq. 
 Har   qanday   favquloddagi   tipik   (muhitdagi)   xarakterning   sifatlari   hamda
individual usullari shaxsning munosabatlariga taalluqlidir.
 Shaxs   harakatlarining   sifati   va   ularning   oqilona   usullari   insonning   irodasi,
hissiyoti,   diqqati,   aqliy   sifatlariga   yoki   psixik   jarayonlarning   individual
xususiyatlariga   bog’liqdir.   Chunonchi,   mehnatda   ko’zga   tashlanadigan
tirishqoqlik,   puxtalik   mehnatga   nisbatan   ijobiy   munosabatni   aks   ettirishga
emas, balki boshqa omillarga: 
1. diqqatning to’planishiga;
2. harakatlarning maqsadga yo’nalganligiga;
3. irodaviy zo’r berishga;
4. usullar mahsuldorligiga;
5. aqlning ishtirokiga bog’liq.
2. Xarakterning fiziologik asoslari
Xarakterning   psixologik   va   fiziologik   sabablari   haqida   faqat   taxminiy
fikrlar, xulosalar mavjud. Kishi temperamenti uning xarakteri tarkibiga kiradi, shu
sababli ham xarakterning fiziologik asosi asab tizimining tipidan iborat.
Xarakter   xislatlari   shaxsning   qiyin   hosil   qilinadigan   va   mustahkamlanib
qoladigan   xususiyatlari   bo’lganligi   tufayli,   xarakterning   fiziologik   asosi   ham
individual   hayot   jarayonida   asab   tizimining   o’zgargan   xususiyatlaridan   iborat.
hayvon   asab   faoliyatining   tug’ma   konstitutsion   turi   genotip.   Lekin   hayvon
tug’ilganidan   keyin   tashqi   sharoitlarning   g’oyat   xilma-xil   taassurotlariga   duch keladi   va   bunga   muayyan   faoliyat   orqali   muqarrar   javob   berishi   lozim   bo’ladiki,
ko’pincha bu faoliyatlar mustahkamlanib, butun hayoti davomida saqlanib qoladi.
Shu sababli hayvonning batamom tarkib topgan asab faoliyati tipga oid belgilardan
tashqari   muhit   ta'siri   ostida   hosil   bo’lgan   o’zgarishlarning   qotishmasi-fenotip
xarakteridir.   Dinamik   stereotip   shaxsdagi   mustahkam   odat   bo’lib   qolgan
xususiyatlarning,   jumladan,   xarakter   xislatlarining   ham   nerv-fiziologik   asosidir.
Xarakterning   nerv-fiziologik   asosini   tushunish   uchun   I.P.Pavlovning   ikkinchi
signal tizimi haqidagi ta'limoti katta ahamiyatga egadir. Ikkinchi signal tizimi nutq
va tafakkurning fiziologik asosi bo’lish bilan birga, kishi xulqini ham idora qiladi.
Xarakterning   fiziologik   asosi   xarakterning   mazmunini   tashkil   qiladigan   sifatlari,
chunonchi, ijtimoiy maslak, mardlik, o’z burchiga sadoqatli bo’lishlarini o’z ichiga
olmaydi   va   ololmaydi   ham,   albatta   xarakter   psixologiyasining   mazmuni   o’zining
kelib chiqishi jihatidan ijtimoiy hodisadir. Xarakterning mazmunini tashkil qilgan 
tomonlarini yoritilishi tufayli, psixologiya ijtimoiy fanlar qatoriga kiradi.
Xarakter   xislatlari   kelib   chiqishining   muhim   fiziologik   sharoitlaridan   biri   -
xarakter   xususiyatlarining   fiziologik   hamda   psixologik   jihatdan   ifodalanishi
o’rtasida o’xshashlik bo’yicha taxminiy xulosa chiqarishdir. Ma'lumki, I.P.Pavlov
ilmiy maktabi  materiallarida e'tirof etilishicha,  laboratoriya sharoitida ovqatlanish
orqali,   shuningdek,   teriga   elektr   toki   bilan   ta'sir   qilish   tufayli   mustahkamlashda
aynan   bir   hayvonda   bir   xil   shartli   qo’zg’ovchiga   javoban   ikki   xil   dinamik
stereotipni hosil qilish mumkin. Xarakter stereotiplar va so’lak ajralishidan iborat 
ijobiy va tormozlanish shartli reaksiyalari bilan javob qaytaradi. Teriga elektr toki
bilan   ta'sir   qilish   sharoitda   esa   qo’zg’ovchilarning   o’ziga   mudofaa   harakatlari
stereotiplari reaksiyasi bilan javob beradi. Bu hodisalar negizida yotgan fiziologik
mexanizm   ko’chirish   mexanizmi   deyiladi.   Ko’chirish   mexanizmining   mohiyati
shuki, sharoitga bog’liq tarzda markaziy nerv sistemasida har xil funksional holat
paydo bo’ladi, chunonchi, ovqatlanishning markazlarida kuchli qo’zg’alish yuzaga 
keladi   va   bunda   ovqatlanish   bilan   bog’liq   dominanta   tug’iladi.   Teriga   elektr   toki
bilan   ta'sir   qilishda   mudofaa   bilan   bog’liq   harakat   markazlari   kuchli   qo’zg’alish
tufayli muhofaza (mudofaa) dominantasi vujudga keladi.  Hayvonlardagi   mazkur   hodisalarning   shaxs   xarakteri   xislatlari   namoyon
bo’lishi   bilan   o’xshashligi   mavjud.   Bular:   1)   ular   hayvonlar   va   odamlar   uchun
stereotip xususiyatga ega; 2) sharoitga bog’liq holda odamlarda va hayvonlarda bir
qo’zg’ovchiga   javoban   xilma-xil   stereotip   xususiyatli   reaksiyalar   tizimi   vujudga
keladi;   3)   funksional   holatlar   har   ikkalasida   ham   barqaror   va   doimiy   xususiyat
kasb   etadi.   Funksional   holatlar   hosil   bo’lishining   tashqi   omillariga   asoslanib,
xarakter   xislatlari   shakllanishining   fiziologik   sharoitlaridan   biri-ko’chish
mexanizmi asosida dinamik stereotiplarning vujudga kelishidir. 
Xarakter xislatlarining dinamik stereotiplarga bog’liq nerv tizimining shartli 
reflektor   funksional   holati   shaxsning   sharoitiga   nisbatan   turlicha   munosabatiga
bog’liqdir. Masalan, tajribaga nisbatan tekshiriluvchining munosabati o’zgartirilsa,
unda   nerv   jarayonlarining   qo’zg’aluvchanligi,   harakatchanligi,   to’xtalishi
kuchayadi,   demak   nerv   tizimining   funksional   holati   o’zgaradi.   Shunday   qilib,
xarakter   xislatlarining   asosi   ko’chish   mexanizmi   insonlarda   hayvonlarnikidan
keskin   tafovutlanadi,   chunki   unda   ikkinchi   signal   tizimi   nihoyatda   muhim
ahamiyat kasb etadi. 
Xarakter   xislatlarining   namoyon   bo’lishi   bilan   nerv   tizimiga   qiyoslansa,   u
holda   birinchisining   ruyobga   chiqishi   o’zgacha   fiziologik   sharoitga   asoslanishi
mumkin.   Sobiq   sovet   psixologiyasida   ta'kidlanishicha,   nerv   sistemasi   umumiy
tipining   zid   xususiyatlari   psixologik   jihatdan   zid   harakat   usullariga   mos   tushadi.
B.M.Teplov,   V.M.Merlin,   Ye.A.Klimovlarning   tadqiqotlarida   o’qish,   sport   va
mehnat   faoliyatlarida   harakat   usullarining   individual   farqlari   aniqlangan.   Xuddi
shu   bois   xarakter   xislatlari   paydo   bo’lishining   o’zgacha   fiziologik   sharoiti   nerv
tizimi   umumiy   tipining   xususiyatlari   hisoblanadi.   Ma'lumki,   nerv   tizimining
umumiy   tipi   -   bu   temperamentning   fiziologik   asosi   hamdir.   Shuning   uchun
temperament   tipi   xarakterning   individual   o’ziga   xos   xislatlarining   ruyobga
chiqishidagi   muhim   psixologik   sharoitlardan   biri   bo’lib   hisoblanadi.   I.P.Pavlov
tajribasining   ko’rsatishicha,   muayyan   tizimda   tashqi   ta'sir   hukm   surganda   nerv
tizimi   umumiy   tipining   xususiyatlariga   taalluqli   dinamik   stereotipning
shakllanishiga qulaylik vujudga keltirish yoki, aksincha, halaqit berishi mumkin. 3. Xarakter tarkibi
Shaxsning   xarakteri   tuzilishi   turli   xususiyatlarning   tasodifiy   yig’indisidan
iborat   emas,   balki   o’zaro   bir-biriga   bog’liq,   hatto   tobe   yaxlit   tizimdan   tarkib
topadi. Xarakter xislatlarining muayyan qismidan xabardor bo’lishlik notanishlarni
tashxis   qilish   imkoniyatini   yaratadi.   Misol   uchun,   shaxsning   shuhratparastligi
ma'lum bo’lsa, uning dili (ko’ngli) qoraligi yuzasidan taxmin qilish mumkin, yoki
inson   kamtar,   mo’min,   yuvosh   xususiyatli   bo’lsa,   albatta   u   ko’ngilchan   ekanligi
ko’nglimizga keladi. 
Odatda   psixik   xususiyatlarning   o’zaro   bog’liq   tizimi   simptomokomplekslar
(omillar)   deyiladi.   "Simptom"   yunon   symptoma   belgi,   mos   tushish,   "kompleks"
lotincha,   aloqa,   majmua   degan   ma'no   anglatadi.   Misol   uchun,   qarama-qarshi
simptomokomplekslar   haqida   mulohaza   yuritilsa,   u   holda   insonlarda   bu   tizim
o’ziga   ishonish   o’zidan   mag’rurlanish,   maqtanchoklik,   o’zbilarmonlik,
urushqoqlik,   kek   saqlash   kabilar   birikmasida   yuzaga   keladi.   Boshqa   toifadagi
shaxslar   o’zlarining   kamtarinligi,   ko’ngilchanligi,   iltifotliligi,   dilkashligi,
haqqoniyligi   bilan   ajralib   turadilar.   Voqelikka   shaxsning   bir   xil   munosabati
xarakter xislatlarining o’zaro bir-biriga bog’liqligini bildiradi. 
Hozirgi   zamon   psixologiyasida   shaxsning   turli   munosabatlari   bilan
belgilanadigan xarakter xususiyatlarining to’rtta tizimi farqlanadi.
 Jamoa va ayrim odamlarga bo’lgan munosabatlarini ifodalovchi xususiyatlar
(yaxshilik, mehribonlik, talabchanlik va shu kabilar).
 Mehnatga   bo’lgan   munosabatni   ifodalovchi   xususiyatlar:   (mehnatsevarlik,
yalqovlik,   vijdonlilik,   mehnatga   ma'suliyat   yoki   ma'suliyatsizlik   bilan
munosabatda bo’lishi kabilar).
 Narsalarga   bo’lgan   munosabatni   ifodalovchi   xususiyatlar:   (ozodalik   va
ifloslik, narsalar bilan ayab yoki ayamasdan munosabatda bo’lish kabilar). 
 Odamning o’z-o’ziga  bo’lgan munosabatini  ifodalovchi  xususiyatlar   (izzat-
nafslilik, shuhratparastlik, mag’rurlik, o’zini katta olish, kamtarlik kabilar). Bundan   tashqari,   kamroq   ahamiyatga   ega   bo’lgan   boshqa   juda   ko’p
xususiyatlar   ham   mavjud:   o’ziga   ishonish,   o’zbilarmonlik,   o’ziga   bino   qo’yish,
maqtanchoqlik. 
Xarakterning   tarkibi   faqat   ayrim   xususiyatlarining   o’zaro   bog’liqligi   bilan
emas,   balki   bir   butun   xarakterga   xos   bo’lgan   xususiyatlar   bilan   belgilanadi.
Xarakterning   xususiyatlari   jumlasiga   birinchidan,   ularning   chuqurlik   darajasi
kiradi.   Shaxsning   markaziy,   asosiy   munosabatlari   bilan   belgilanadigan
xususiyatlarini   biz   xarakterni   bir   muncha   chuqurroq   xususiyatlari   deb   ataymiz.
Masalan,   barkamol   shaxsda   odamlarga,   jamoa   va   mehnatga   nisbatan   vijdonan
munosabatda   bo’lish   bilan   belgilanadigan   xususiyatlar   chuqurroq   xususiyatlar
hisoblanadi.   Ikkinchidan,   xarakter   kuchi   yoki   faolligi.   Xarakter   faolligi   xarakter
xususiyatlarining   kishini   biror   narsaga   qarshilik   ko’rsatish   darajasi   bilan
belgilanadi.   Uchinchidan,   xarakterning   tarkibiy   xususiyatlariga   uning   barqarorlik
va o’zgaruvchanlik darajasi kiradi. Xarakter barqarorligi va o’zgaruvchanligi ham
moslashish faoliyatining zarur shartlaridandir.
Agar   tashqi   sharoitning   o’zgarishi   bilan   har   gal   xarakter   boshqacha   bo’lib,
o’zgarib  qoladigan bo’lsa,  unday  paytda odamning  xatti-harakatlari   tashqi   sharoit
ta'siriga nisbatan passiv javob reaksiyasiga aylanib qolgan, xatti-harakat batamom
passiv   moslashishga   aylangan   bo’lar   edi.   Odamning   xarakter   xususiyatlari   juda
xilma-xil   hayot   sharoitlarida   ham   qarshilik   qiluvchi   sharoit   bo’lishiga   qaramay
uning xatti-harakatlarini boshqaradi. 
Xarakter ma'lum darajada plastikdir (egiluvchandir). Xarakterning plastikligi
ikki   xil   ma'noga   ega,   birinchidan,   xarakterning   barqarorligi   singari   muhim   faol
ta'sir   qilishidir.   Ikkinchidan,   xarakter   ma'lum   darajada   plastik   bo’lganligi
uchungina istalgan odamning xarakterini qayta tarbiyalay olamiz.
Kishiga   mustahkamlanib,   uning   shaxsiy   xususiyatiga   aylanib   qolgan   iroda
sifatlari   xarakterning   iroda   bilan   bog’liq   bo’lgan   xislatlaridan,   bu   sifatlar   alohida
ko’rinib   emas,   balki   shaxsning   fazilatiga   aylanib   qoladi,   g’at'iyat,   sabr-toqat,
chidamlilik,   dadillik,   o’zini   tuta   bilish,   mustaqillik,   intizomlilik,   ma'suliyatni   his
qilish, o’z-o’zini tanqid qilish axloqiy xislatlardir. 4. Xarakter aktsentuatsiyasi
Xarakterning u yoki bu xususiyati  miqdoriy ifodaliligi oxirgi marraga yetib
va normaning eng oxirgi chegarasiga borib qolganda  xarakterning aksentuatsiyasi
(ortiqcha urg’u berilishi) deb ataladi. 
Xarakterga   ortiqcha   urg’u   berilishi   ayrim   xarakter   xususiyatlarining   kuchayishi
natijasi   sifatida   normaning   oxirgi   variantlaridan   biri   sanaladi.   Bunda   individda
boshqalariga   nisbatan   barqarorlik   bo’lgani   holda   bir   xil   stressogen   (qattiq
hayajonlanuvchi) omillarga zaiflik ortishi kuzatiladi. Xarakterning aksentuatsiyasi
o’ta   noqulay   vaziyatlarda   patologik   buzilishlarga   va   shaxs   xulq-atvorining
o’zgarishlariga,   psixopatiyaga   olib   borishi   (xarakter   shaxsning   adekvat   ijtimoiy
adaptasiyaga to’sqinlik qiluvchi va amalda takrorlanmaydigan patologiyasi, garchi
to’g’ri   davolash   sharoitlarida   ba'zi   tuzatishlarga   berilsa   ham)   mumkin,   lekin   uni
patologiyaga oid deb hisoblash noo’rindir. 
Xarakterning   aksentuatsiyasi   (ortiqcha   urg’u   berilishi)   turlarini   tasniflash
ancha   murakkablik   tug’diradi   va   har   xil   nomenklaturasi   bo’yicha   bir-biriga   mos
kelmaydi.   (K.Leongard,   A.Lichko).   Lekin   aksentuatsiyalashgan   xususiyatlarning
tavsifi   ma'lum   darajada   bir   xil   bo’lib   qoladi.   Bu   har   ikkala   tasnif   sxemalaridan
muvaffaqiyatli   terminlarni   olib   va   bunda   psixiatrik   terminologiya   ("shizofreniya
xususiyatlaqi",   "epilepsiya"   xususiyatlari   va   hokazo)   bilan   to’g’ridan-   to’g’ri
o’xshashlik   bo’lishidan   qochgan   holda   ortiqcha   urg’u   beriladigan   xususiyatlar
ro’yxatini   keltirish   imkoniyatini   beradi.   Xarakterni   ortiqcha   urg’u   berilgan   holda
baholash psixiatrning emas, balki pedagogning diqqatini jalb qilishini taqozo etadi,
garchi   aksentuatsiya   muammosining   o’rtacha   qo’yilishi   tarixi   psixiatriya   va
psixonevrologiyaga borib taqalganda ham shunday hisoblanadi. 
Nemis   psixiatri   K.Leongard   fikricha,   20-50%   kishilarda   ba'zi   xarakter
xususiyatlari   shu   darajada   kuchliki,   ba'zan   bir   xil   tipdagi   ziddiyat   va   hissiy
portlashlarga olib kelishi mumkin. 
Xarakter aktsentuatsiyasi   - biror xususiyatning boshqalari  zarariga kuchli
rivojlanishi va atrofdagilar bilan munosabatlarning yomonlashuviga olib kelishidir. Xarakter   aksentuatsiyasi   turli   darajada   yengil   va   hatto   psixopatiya   darajasigacha
bo’lishi   mumkin.   o’smirlar   orasida   xarakter   aksentuatsiyasi   ko’p   (50-80%)
uchraydi. 
K.Leongard   tomonidan   xarakter   aksentuatsiyasi   muammosi   o’rganilib   uni
shaxsda  namoyon bo’lishiga qarab quyidagilar tasniflanadi:
 Gipertim   tip   -   haddan   tashkari   aloqaga   kirishuvchan,   ko’p   gapiradi,   imo-
ishora, mimikaga boy, suhbat mavzusini burib yuborishga moyil, ko’pincha
xizmatga   doir   va   ommaviy   majburiyatlarni   unutib   qo’yganligi   sababli
ziddiyatlar kelib chiqadi.
 Distim   tip   -   kamgap,   muloqotga   kirishishga   qiynaladi,   pessimist,
ziddiyatlardan o’zini olib qochadi, uyda yolg’iz qolishni yoqtiradi. 
 Sikloid   tip   -   kayfiyati   tez   o’zgarishga   moyil,   kayfiyati   yaxshi   paytda   -
gipertim, yomon paytda distim tipga o’xshab qoladi. 
 Qo’zg’aluvchan tip  - muloqotda passiv, verbal va noverbal reaksiyalari sust,
qaysar, ba'zan urushqoq, ko’pincha turli mojarolarning tashabbuskori.
 Kuchaytiruvchi   tip   -   kamgap,   aql   o’rgatishni   yoqtiradi,   yuqori   natijalarga
erishishni   hohlaydi,   tez   xafa   bo’ladi,   shubhalanuvchan,   qasoskor.   Kichik-
kichik muammolarni kattalashtirishga, bo’rtirishga moyil.
 Pedant tip -   ziddiyatlarga kam qo’shiladi, ko’pincha passiv holatda bo’ladi,
atrofdagilarga   ko’plab   rasmiy   talablar   qo’yadi,   tartibli,   jiddiy   ishonchli
xodim.
 Xavotirli   tip   -   kamgap,   odamovi,   o’ziga   ishonmaydi,   ziddiyatlardan   o’zini
olib   qochadi,   tinchliksevar,   o’z-o’zini   tanqid   qiladi.   Topshiriqlarni   vaqtida
bajaradi.
 Emotiv  tip   -  tor  doiradagi   kishilar  bilan  muloqotga  kirishishni   yoqtiradilar,
xafa   bo’lsa   tashqaridan   sezdirmaslikka   harakat   qiladi,   mehribon,   hamxo’r,
ma'suliyatni his qiladi. Boshqalarning yutuqlaridan quvonadi. 
 Namoyishkorona (demonstrativ) tip  - muloqotga tez kirishadi, yetakchilikka
intiladi,hokimiyat va maqtovni yoqtiradi, boshqalarni o’ziga jalb qila oladi,
noyob tafakkurga, xulq- atvorga ega.   Ekzaltirlashgan   tip-   o’ta   muloqotga   kirishuvchan,   ko’p   gapiradi,
qiziquvchan,   do’stlari   va   yaqinlarga   e'tiborli,   boshqalarga   yordam   beradi,
did-farosatli, samimiy. 
 Ekstrovertlashgan   tip   -   muloqotga   kirishuvchan,   do’stlari   ko’p,
ziddiyatlardan o’zini olib qochadi, boshqalarni diqqat bilan eshitish mumkin.
Topshiriqlarni vaqtida bajaradi. 
 Introvertlashgan   tip   -   muloqotga   kirishishga   qiynaladi,   "ichimdagini   top",
falsafiy   fikr   yuritishni   yoqtiradi,   qat'iyatli,   e'tiqodi   mustaqkam,   qaysar,
tafakkuri qotib qolgan. 
To’g’ri   tashkil   etilgan   ta'lim-tarbiya   jarayonida   xarakter   aksentuatsiyasini
tarbiyalash va tuzatish mumkin.
5. Xarakter tipologiyasi
Psixologiya   tarixida   xarakterning   tipologiyasini   yaratishga   bir   necha   bor
urinib   ko’rilgan.   Nemis   psixologi   va   psixiatri   E.Krechmer   tomonidan   XX   asr
boshlarida   tavsiya   etilgan   tipologiya   eng   mashhur   va   dastlabki   urinishlardan   biri
edi.   Keyinchalik   uning   hamkasblari   U.Sheldon,   E.Fromm,   K.Leongard   va
A.E.Lichkolar   tomonidan   ham   shunday   tipologiyalar   tavsiya   etilgan.   Inson
xarakterining   barcha   tipologiyalari   quyidagi   asosiy   g’oyalarga   muvofiq   tarzda
tashkil etilgan.
1.Inson   xarakteri   uning   ontogenetik   taraqqiyoti   mobaynida   namoyon   bo’la
boshlaydi va butun hayot davomida barqaror bo’lib boradi.
2.Xarakter   tarkibiga   kirgan   xususiyatlar   tasodifiy   uyushgan   emas.   Ular   xarakter
tipologiyasini tuzish imkonini beruvchi bir-biridan farq qiluvchi tiplardan iborat.
3.Mazkur   tipologiyaga  ko’ra  ko’pchilik kishilarni  ma'lum  guruhlarga  birlashtirish
mumkin.
E.Krechmer   odam   tanasining   tuzilishi   va   konstitusiyasiga   ko’ra,   eng   ko’p
uchraydigan   uchta   tipni   ajratib   ko’rsatgan   (astenik,   atletik,   piknik).   Ularning   har biri   shaxsni   ma'lum   xarakter   tiplari   bilan   bog’langan   bo’lsa   ham,   aslida   hech
qanday ilmiy asoslab bo’lmaydi.
1.Astenik tip  - Krechmer fikricha, uncha katta bo’lmagan gavda tuzilishli, o’rtacha
yoki   undan   balandroq   bo’yli,   oriq   kishilardir.   Asteniklarning   tana   va   yuz   terisi
nozik, yelkasi tor, yassi, mushaklari yaxshi rivojlanmagan.
2.Atletik tip   - skelet  va mushaklar  yaxshi  rivojlangan, o’rtachadan yuqori, baland
bo’yli, keng elkali, kuchli ko’krak qafasli, boshini tik tutib yuradigan kishilardir.
3.Piknik   tip   -   bosh,   ko’krak   qafasi   va   qorin   bo’shlig’i   yaxshi   rivojlangan,
semirishga moyil, tayanch-harakat a'zolari yaxshi rivojlanmagan kishilardir.
E.Krechmer   mazkur   tiplar   bilan   ayrim   ruhiy   kasallik   o’rtasida   muvofiqlik
bor,   degan   fikrni   ilgari   suradi.   Masalan,   atletik   va   astenik   tiplar   shizofreniyaga
moyilroq deb hisoblaydi.
E.Krechmer   tipologiyasi   hayotiy   kuzatishlar   asosida   xulosalar   chiqarish
orqali tuzilgan bo’lsa ham kamchiliklarga ega. Ba'zi ilmiy tadqiqotlar ma'lum tana
tuzilishiga   ega   kishilar   ruhiy   kasalliklarga   moyil   ekanligini   aniqladi   va   xarakter
aksentuatsiyasi haqidagi fikrlarni ilgari surish imkonini berdi.
6. Xarakter borasidagi nazariyalar.
Xarakter   borasidagi   ta'limotlar   tarixi   uzoq   o’tmishga   borib   tarqaladi.
Xususan,   Arastu   va   Aflotun   kishi  xarakterini  basharasiga  qarab  aniqlashni  taklif
qilgan edilar. Ularning xarakterologiyasi asosi  qanchalik sodda bo’lsa, shunchalik
g’aroyib   faraz   yotardi.   Kishining   tashqi   ko’rinishida   qandaydir   hayvon   bilan
o’xshashlik belgisini topish tavsiya qilinardi, so’ngra esa uning xarakterini ana shu
hayvonnning   xarakteri   bilan   aynan   bir   xil   deb   qarash   kerak   edi.   Jumladan,
Arastuning   aytishi   bo’yicha,   buqaniki   singari   yo’g’on   burun   ishyoqmaslikni
bildiradi,   chuchqanikiga   o’xshash   teshiklari   katta-katta   keng   burun   ahmoqlikni,
arslonniki kabi burun mag’rurlikni, echkilar, g’ylar, va qyonlarniki singari junining
mayinligi  qo’rqoqlikni, sherlar   va  yovvoyi   chuchqalarniki  kabi  junning dag’alligi
botirlikni anglatadi.  Xarakterni   aniqlashning   bu   va   shunga   o’xshash     fiziologik   tizimi   aql-
sadosini   biz,   masalan,   o’rta   asrlik   Suriyalik   yozuvchi   Abul-Faraj   Bar   Ebreyda
ko’ramiz.   Uning   kitobida   shunday   ko’rsatma   mujassamlashgandir:   "Yo’g’on   va
kalta bo’yli kishi bo’yval singari qahr g’azabga kelishi moyilligiga ega". Uzun va
ingichka   bo’yli   qo’rqoqlik   alomati.   Bunday   kishi   bug’u   singari   hurkadigan
bo’ladiki, "Qaysi birining bo’yni juda kichik bo’lsa, tulki singari makkor bo’ladi".
XVIII   asrda   Iogann   Kaspar   Lafaterning   fiziologik   tizimi   mashhur   bo’lib
ketdi.   U   inson   boshi   "qalbini   ko’rsatadigan   oyna"   bo’lib   sanaladi   va   uning
tuzilishini,   bosh   suyagining   konfigurasiyani,   imo-ishorasini   o’rganish   kishi
xarakterini o’rganishning asosiy yo’li deb hisobladi. Lafater taniqli odamlar shaxsi
ustidan   bir   qator   oqilona   kuzatishlar   qoldirdi.   Ular   uning   ilmiy   jihatdan   mutlaqo
ahamiyatsiz,   lekin   juda   qiziqarli   "Fiziognomika"   kitobida   yig’ilgandir.
Lafaterning   fikriga ko’ra,   Gyotening   geniyligi   haqida eng ko’p darajada uning,
"burni   dalolat   beradiki,   u   Gyote   pozisiyasining   "mahsuldorligini,   mazmuni   va
muhabbatini - qayd etadi". 
Lafaterning   o’limidan   keyin   ko’p   o’tmay   paydo   bo’lgan   yangi
xarakteriologik ta'limot frenologiya  degan nom oldi.
Frenologiya   nemis   vrachi   Frans   Gallning   nomi   bilan   boqlangandir.   Gallv
ta'limotining asosida xarakterning barcha xususiyatlari bosh miya yarim sharlarida
o’zlarining   qat'iy   ixtisoslashgan   markazlarga   ega   degan   tasdiq   yotadi.   Bu
fazilatlarning rivojlanish darajasi miyaning tegishli qismlari kattaligiga to’g’ridan-
to’g’ri   bog’liqdir.   Gallning   maslagiga   ko’ra,   bosh   suyaklari   miyaning   qavariq   va
chuqurcha   joylariga   aniq   mos   kelganligi   uchun   ham,   uning   ruhiy   belgilarini   aniq
aytib   berish   uchun   kishining   bosh   suyagiga   bir   nazar   tashlash   yoki   shunchaki
boshning "Bo’rtik joylarini" ushlab ko’rish aftidan yetarli bo’lsa kerak.
Bu ta'limotda umuman miya yarim sharining tuzilishi shaxs xususiyatlariga
bog’liq   bo’ladi,   degan   to’g’ri   boshlang’ich   fikrdan   tashqari   barchasi   nihoyat
darajada noto’g’ridir. 
Charlz Darvin   ham o’zining   "Odamda va hayvonlarda his-tuyg’ularning
ifodalanishi   to’g’risida"   degan   kitobida   yozgan   ediki,   fiziognomistik   "Har   bir individning o’z shaxsiy qizi ishlariga   erishib,   faqat   yuzlaridagi   asosan   ma'lum
bir   muskullarni   qisqartirishi,   bu   muskullar   kuchliroq   rivojlangan   bo’lishi
mumkinligi   va   shuning   uchun   bu   liniyalar   va   ularning   odatdagi   qisqarishidan
paydo   bo’ladigan   yuz   qisqarishi   ancha   chuqur   va   ko’zga   ko’rinarli   bo’lishi
mumkinligini jiddiy ravishda bilishi kerak. 
Darvinning   bu   g’oyalari   ko’pgina   psixologlarning   izlanishlari   uchun   asos
bo’ldi. Ular  o’zlarining fiziognomik ta'limotlarini  yuz ifodasining tavsiflanishi  va
tushuntirilishi hamda uning yumshoq to’qimalari holati asosiga qurila boshladilar.
Mimikani   psixologik   jihatdan   tushuntirib   beradigan   o’ziga   xos   fiziognomik
ma'lumotlar tuzildi. 
7. Xarakterning shakllanishi
Organizmning   nasliy   xususiyatlari   xarakter   xususiyatlarining   paydo
bo’lishidagi   shartlardan   biridir.   Xarakter   xususiyatlari   irsiyatning   biologik
qonuniyatlari bilan emas, balki ijtimoiy qonuniyatlar bilan belgilanadi (egizaklar).
Egizaklar   temperament   xususiyatlari   jihatdan   o’xshasalar   ham   xarakter   xislatlari
bir-biridan   farq   qiladi.   Xarakterning   har   bir   xususiyati   shaxs   munosabatlari   bilan
bog’liqdir.   Lekin,   shaxs   munosabatlari   o’z   navbatida   ijtimoiy   munosabatlar   bilan
belgilanadi.   Kishining   xarakteri   tug’ma,   doimiy   va   o’zgarmaydigan   narsa   emas.
Hech bir  bola mehnatsevar  yoki  dangasa,  rostgo’y yoki  yolg’onchi, qo’rqoq yoki
jasur   bo’lib   tug’ilmaydi.   Har   bir   odamning   xarakteri,   temperamenti   asosida,
ijtimoiy   muhit   ta'siri   bilan,   tarbiya,   amaliy   faoliyat   jarayonida   va   kishining   o’z-
o’zini   tarbiyalashi   bilan   taraqqiy   qilib,   o’zgarib   boradi.   Xarakterning   taraqqiyoti
kishining irodasi, aql-idroki va hissiyotlarining rivojlanib borishi bilan mustahkam
bog’liqdir. 
Kishining  butun  hayoti  davomida  uning  xarakteri     tarkib  topishiga   ijtimoiy
muhit,   avvalo   shu   kishi   bilan   birga   yashab   turgan   va   ishlab   kelgan   jamoa   katta
ta'sir   ko’rsatadi.   Kichik   bolalarda   xarakterning   tarkib   topishida   taqlidning   roli
katta.   Bolalar   ota-onasiga,   yaqin   kishilariga   va   kattalarga   o’xshashlikka   harakat
qiladi.   Ular   kattalarning   yurish-turishlari,   dasturxon   atrofida   o’zini   tutishi   va boshqalarga taqlid qiladilar, kichiklar va jonivorlarga munosabatlarini kuzatadilar.
Ota-onalar   va   o’qituvchilar,   umuman   katta   yoshdagilar   hammasi   o’zlariga   ham
e'tibor   bilan   qarashlari,   o’zlarida   ijobiy   xarakter   xislatlarini   har   doim   tarbiyalab
borishlari lozim. 
Bolalarda ijobiy, irodaviy va axloqiy sifatlarni  tarbiyalab yetkazmoq uchun
ota-onalar   va   tarbiyachilarning   o’zlari   bunday   sifatlarga   ega   bo’lishlari   lozim.
Xarakterning   o’sishida   tarbiya   va   o’z-o’zini   tarbiyalashning   roli   katta.   o’sib
kelayotgan   yosh   avlodning   xarakteri,   avvalo   oilada   va   maktabda   tarbiyalanadi.
Bolalarning   xarakterini   tarbiyalashda   katta   ma'suliyatli   vazifa   ota-onalar,
o’qituvchilar   va   bolalar   bog’chasi   tarbiyachilari   zimmasiga   tushadi.   Xarakterni
tarbiyalashda  pedagog bolaning temperamenti  ijobiy va salbiy tomonlarini  yaxshi
bilishi   lozim.   Xarakterni   tarbiyalash,   jumladan,   temperamentning   ijobiy
tomonlarini   o’stirishdan,   uning   salbiy   tomonlarini   yo’qotishdan   va   bu   salbiy
tomonlarni xarakterning ijobiy xislatlari bilan almashtirishdan iborat. Xarakterning
salbiy   tomonlarini   yo’qotish,   ijobiy   tomonlarini   tarbiyalash   uchun
tarbiyalanuvchining   o’z   temperamentini   o’zi   idora   qilishiga   o’rgatishi   lozim.   o’z
temperamentini idora qila bilish xarakterning ijobiy xislatidir. 
Bola   xarakterining   tarkib   topishida   jamoaning   tarbiyalovchi   roli   nihoyatda
katta.   Inson   yakka,   bir-biridan   ajralgan   tarzda   hayot   kechirmaydi,   muayyan
jamoada, ya'ni muayyan oilada, maktabda, sexda va hokazolarda hayot kechiradi.
Jamoa shaxs bilan jamiyat o’rtasidagi bog’lovchi bo’g’indir. Har bir o’qituvchi va
tarbiyachi   bola   xarakterining   ayrim   xislatlarini   tarbiyalashda   faqat   jamoa   orqali
ta'sir qilib, ijobiy natijalarga erishishi mumkin. 
Xarakterning tashabbuskorlik, qat'iyatlilik, dadillik, sabotlilik singari ijobiy 
xislatlari   bolalar   bog’chasida   o’yin   faoliyatida   tarkib   topa   boshlaydi.   To’g’ri
uyushtirilgan   maktab   jamoasi   sharoitida   o’quvchilarda   uyushqoqlik,   intizom,
saranjom-sarishtalik,   o’z-o’zini   tuta   bilish,   o’zini   idora   qilish,   o’ziga   nisbatan
talabchan bo’lish kabi xarakter xislatlari tarbiyalanib yetishadi. Kishi jamoada bir-
bir bilan aloqa qilish jarayonida boshqalarning va o’zining xarakter xususiyatlarini
bilib oladi. Xarakterni bir xili ijobiy, boshqa bir xili salbiy ekanligini ajratib oladi. Bunday   sharoit   kishini   o’z   xarakterini   o’zi   tarbiyalash,   jumladan,   o’z   xarakterini
qaytadan tarbiyalashni yo’lga soladi.
Har bir kishi ma'lum yoshdan boshlab o’z xarakteri va uning sifatlari uchun
o’zi   javobgardir.   o’z   xarakterini   tarbiyalashda   kishi   avvalo   yaxshi   fazilatlarini
ko’zda   tutmog’i   lozim.   o’z   kamchiliklariga   iqror   bo’lish   kamchiliklarini
yo’qotishga boshlaydi.  A dabiyotlar :
1. Ivanov I., Zufarova M. “ Umumiy psixologiya ” .  O‘z.FMJ., 2008.
2. Xaydarov   F.I.,   Xalilova   N.   “Umumiy   psixologiya”.   T.:   “ Fan   va
texnologiyalar ”  markazining bosmаxonasi  : 2009.
3. Рубинштейн С.Л. Основы общей психологии. – СПб :  Питер , 2007.
4. Ғозиев Э.Ғ.  “ Онтогенез психологияси ” . – T.: Ношир. 2010.
5. Ғозиев Э.Ғ.  “ Умумий психология ” . – T.: Ўқитувчи. 2012.
6. Дусмухамедова Ш.А.,  Нишонова З.Т., Жалилова  С.Х., Каримова  Ш.
К.,  Алимбаева Ш.Т. “Ёш ва педагогик психология”. – T.: TДПУ, 2013 .
7. Nishonova Z.T., Alimbaеva Sh.T., Sulaymonov M. “Psixologik xizmat”.
– T.: “Fan va texnologiyalar” nashriyoti 2014 y.

MAVZU: XARAKTER Reja: 1. Xarakter haqida tushuncha. 2. Xarakterning fiziologik asoslari 3. Xarakter tarkibi 4. Xarakter aktsentuatsiyasi 5. Xarakter tipologiyasi 6. Xarakter borasidagi nazariyalar. 7. Xarakterning shakllanishi

1. Xarakter haqida tushuncha. Har bir odam har qanday boshqa odamdan o’zining individual psixologik xususiyati bilan ajralib turadi. Bu jarayonda asosiy e'tibor xarakter muammosiga qaratiladi. "Xarakter" so’zi grekcha so’zdan olingan bo’lib " tamg’a, belgi " degan ma'noni anglatadi. Ijtimoiy turmushda hayot va faoliyat ko’rsatayotgan har qanday shaxs o’zining individual-psixologik xususiyatlari bilan boshqa insonlardan ajralib turadi va bu farqlar uning xarakter xislatlarida ifodasini topadi. Shu boisdan insonning barcha individual xususiyatlarini xarakter xislati tarkibiga kiritib bo’lmaydi. Chunonchi aqlning topqirligi, xotiraning barqarorligi, ko’rishning o’tkirligi kabi individual psixologik xususiyatlar bunga misoldir. Psixologiya fanida xarakterga turlicha ta'rif berilishiga qaramay, uning asosiy belgilari ta'kidlanganligi bilan bir-biriga muvofiq tushadi. Masalan, shaxs xulqining tipik usullar bilan bog’liq faoliyat muomala va munosabatda namoyon bo’luvchi, mujassamlanuvchi uning barqaror xususiyatlari majmuasi xarakter deyiladi. Shaxsning jamiyatga nisbatan munosabatlari uning asosiy belgisi hisoblanadi. Xarakter deganda mazkur shaxs uchun tipik hisoblangan, faoliyat usullarida namoyon bo’ladigan, shaxsning turli sharoitlarga munosabati bilan belgilanadigan individual psixologik xususiyatlari yig’indisi tushuniladi. Xarakter xususiyatlarining namoyon bo’lishi har bir tipik vaziyat, hissiy kechinmalarning individual o’ziga xos xususiyati shaxs munosabatlariga bog’liq. Xarakterning intellektual, hissiy va irodaviy xislatlarini ajratish mumkin. Xarakter deganda shaxsda muhit va tarbiya ta'sirida tarkib topgan va uning irodaviy faoliyatida, atrofdagi olamga o’z-o’ziga bo’lgan munosabatlarida namoyon bo’ladigan individual xususiyatlarni tushunamiz. Xarakterning juda ko’p xususiyatlari odamning ish harakatlarini belgilovchi chuqur va faol moyillik hisoblanadi. Mana shu moyilliklarda xarakter xislatlarining undovchilik kuchi namoyon bo’ladi. Odam xarakter xislatlarining ana shunday undovchilik kuchi tufayli ko’pincha ob'ektiv sharoitlarga zid ish qiladi va mutlaqo maqsadga nomuvofiq harakat usullarini qo’llaydi. Xarakter xislatlari ma'lum tarzda harakat qismlariga, ba'zan

esa sharoitga qarama-qarshi harakat qilishga undar ekan, ular hayotiy qiyin daqiqalarda yaxshiroq namoyon bo’ladilar va bu xarakterni, shuningdek barkamol avlodni tarbiyalashning mu?im vazifasidir. Shaxsning qa'tiyatlilik, tanqidiylik, fahm- farosat, kuzatuvchanlik kabi xislatlari intellektual, quvnoqlik, mehribonlik hissiy-irodaviy sifatlarga kiradi. Odatda shaxsning munosabatlari xarakter xislatlarining individual xususiyatlarini ikki xilini aniqlash imkoniyatiga ega:  Shaxs xarakterining xususiyati ro’yobga chiqadigan har qanday vaziyat hissiy kechinmalarning o’ziga xos xislati uning munosabatlariga bog’liq.  Har qanday favquloddagi tipik (muhitdagi) xarakterning sifatlari hamda individual usullari shaxsning munosabatlariga taalluqlidir.  Shaxs harakatlarining sifati va ularning oqilona usullari insonning irodasi, hissiyoti, diqqati, aqliy sifatlariga yoki psixik jarayonlarning individual xususiyatlariga bog’liqdir. Chunonchi, mehnatda ko’zga tashlanadigan tirishqoqlik, puxtalik mehnatga nisbatan ijobiy munosabatni aks ettirishga emas, balki boshqa omillarga: 1. diqqatning to’planishiga; 2. harakatlarning maqsadga yo’nalganligiga; 3. irodaviy zo’r berishga; 4. usullar mahsuldorligiga; 5. aqlning ishtirokiga bog’liq. 2. Xarakterning fiziologik asoslari Xarakterning psixologik va fiziologik sabablari haqida faqat taxminiy fikrlar, xulosalar mavjud. Kishi temperamenti uning xarakteri tarkibiga kiradi, shu sababli ham xarakterning fiziologik asosi asab tizimining tipidan iborat. Xarakter xislatlari shaxsning qiyin hosil qilinadigan va mustahkamlanib qoladigan xususiyatlari bo’lganligi tufayli, xarakterning fiziologik asosi ham individual hayot jarayonida asab tizimining o’zgargan xususiyatlaridan iborat. hayvon asab faoliyatining tug’ma konstitutsion turi genotip. Lekin hayvon tug’ilganidan keyin tashqi sharoitlarning g’oyat xilma-xil taassurotlariga duch

keladi va bunga muayyan faoliyat orqali muqarrar javob berishi lozim bo’ladiki, ko’pincha bu faoliyatlar mustahkamlanib, butun hayoti davomida saqlanib qoladi. Shu sababli hayvonning batamom tarkib topgan asab faoliyati tipga oid belgilardan tashqari muhit ta'siri ostida hosil bo’lgan o’zgarishlarning qotishmasi-fenotip xarakteridir. Dinamik stereotip shaxsdagi mustahkam odat bo’lib qolgan xususiyatlarning, jumladan, xarakter xislatlarining ham nerv-fiziologik asosidir. Xarakterning nerv-fiziologik asosini tushunish uchun I.P.Pavlovning ikkinchi signal tizimi haqidagi ta'limoti katta ahamiyatga egadir. Ikkinchi signal tizimi nutq va tafakkurning fiziologik asosi bo’lish bilan birga, kishi xulqini ham idora qiladi. Xarakterning fiziologik asosi xarakterning mazmunini tashkil qiladigan sifatlari, chunonchi, ijtimoiy maslak, mardlik, o’z burchiga sadoqatli bo’lishlarini o’z ichiga olmaydi va ololmaydi ham, albatta xarakter psixologiyasining mazmuni o’zining kelib chiqishi jihatidan ijtimoiy hodisadir. Xarakterning mazmunini tashkil qilgan tomonlarini yoritilishi tufayli, psixologiya ijtimoiy fanlar qatoriga kiradi. Xarakter xislatlari kelib chiqishining muhim fiziologik sharoitlaridan biri - xarakter xususiyatlarining fiziologik hamda psixologik jihatdan ifodalanishi o’rtasida o’xshashlik bo’yicha taxminiy xulosa chiqarishdir. Ma'lumki, I.P.Pavlov ilmiy maktabi materiallarida e'tirof etilishicha, laboratoriya sharoitida ovqatlanish orqali, shuningdek, teriga elektr toki bilan ta'sir qilish tufayli mustahkamlashda aynan bir hayvonda bir xil shartli qo’zg’ovchiga javoban ikki xil dinamik stereotipni hosil qilish mumkin. Xarakter stereotiplar va so’lak ajralishidan iborat ijobiy va tormozlanish shartli reaksiyalari bilan javob qaytaradi. Teriga elektr toki bilan ta'sir qilish sharoitda esa qo’zg’ovchilarning o’ziga mudofaa harakatlari stereotiplari reaksiyasi bilan javob beradi. Bu hodisalar negizida yotgan fiziologik mexanizm ko’chirish mexanizmi deyiladi. Ko’chirish mexanizmining mohiyati shuki, sharoitga bog’liq tarzda markaziy nerv sistemasida har xil funksional holat paydo bo’ladi, chunonchi, ovqatlanishning markazlarida kuchli qo’zg’alish yuzaga keladi va bunda ovqatlanish bilan bog’liq dominanta tug’iladi. Teriga elektr toki bilan ta'sir qilishda mudofaa bilan bog’liq harakat markazlari kuchli qo’zg’alish tufayli muhofaza (mudofaa) dominantasi vujudga keladi.

Hayvonlardagi mazkur hodisalarning shaxs xarakteri xislatlari namoyon bo’lishi bilan o’xshashligi mavjud. Bular: 1) ular hayvonlar va odamlar uchun stereotip xususiyatga ega; 2) sharoitga bog’liq holda odamlarda va hayvonlarda bir qo’zg’ovchiga javoban xilma-xil stereotip xususiyatli reaksiyalar tizimi vujudga keladi; 3) funksional holatlar har ikkalasida ham barqaror va doimiy xususiyat kasb etadi. Funksional holatlar hosil bo’lishining tashqi omillariga asoslanib, xarakter xislatlari shakllanishining fiziologik sharoitlaridan biri-ko’chish mexanizmi asosida dinamik stereotiplarning vujudga kelishidir. Xarakter xislatlarining dinamik stereotiplarga bog’liq nerv tizimining shartli reflektor funksional holati shaxsning sharoitiga nisbatan turlicha munosabatiga bog’liqdir. Masalan, tajribaga nisbatan tekshiriluvchining munosabati o’zgartirilsa, unda nerv jarayonlarining qo’zg’aluvchanligi, harakatchanligi, to’xtalishi kuchayadi, demak nerv tizimining funksional holati o’zgaradi. Shunday qilib, xarakter xislatlarining asosi ko’chish mexanizmi insonlarda hayvonlarnikidan keskin tafovutlanadi, chunki unda ikkinchi signal tizimi nihoyatda muhim ahamiyat kasb etadi. Xarakter xislatlarining namoyon bo’lishi bilan nerv tizimiga qiyoslansa, u holda birinchisining ruyobga chiqishi o’zgacha fiziologik sharoitga asoslanishi mumkin. Sobiq sovet psixologiyasida ta'kidlanishicha, nerv sistemasi umumiy tipining zid xususiyatlari psixologik jihatdan zid harakat usullariga mos tushadi. B.M.Teplov, V.M.Merlin, Ye.A.Klimovlarning tadqiqotlarida o’qish, sport va mehnat faoliyatlarida harakat usullarining individual farqlari aniqlangan. Xuddi shu bois xarakter xislatlari paydo bo’lishining o’zgacha fiziologik sharoiti nerv tizimi umumiy tipining xususiyatlari hisoblanadi. Ma'lumki, nerv tizimining umumiy tipi - bu temperamentning fiziologik asosi hamdir. Shuning uchun temperament tipi xarakterning individual o’ziga xos xislatlarining ruyobga chiqishidagi muhim psixologik sharoitlardan biri bo’lib hisoblanadi. I.P.Pavlov tajribasining ko’rsatishicha, muayyan tizimda tashqi ta'sir hukm surganda nerv tizimi umumiy tipining xususiyatlariga taalluqli dinamik stereotipning shakllanishiga qulaylik vujudga keltirish yoki, aksincha, halaqit berishi mumkin.