logo

Tabiiy geografiyaning ilmiy nazariya asoslari

Загружено в:

10.08.2023

Скачано:

0

Размер:

4451.2041015625 KB
MAVZU:Tabiiy geografiyaning ilmiy 
nazariya asoslari
                                                                    •
Tabiiy geografiya  - Yerning	 geografik	 qobig i	 tabiiy	 tarkibi	 va	 uning	 	ʻ
strukturaviy	
 qismlari:	 barcha	 darajadagi	 tabiiy	 hududiy	 majmualarini	 
(shuningdek,	
 suv	 havzalarini	 ham)	 o rganuvchi	 fan;	 tabiatshunoslik	 	ʻ
fanlarining	
 muhim	 tarmoqlaridan	 biri.	 Tabiiy	 geografik	 majmualarning	 
makon	
 va	 zamonda	 ob yektiv	 mavjudligini	 e tirof	 etish	 Tabiiy	 geografiyani	 	ʼ ʼ
eng	
 muhim	 metodologik	 tamoyillaridan	 biri.    •
Tarixi. Dastlabki	 geografik	 tasavvurlar	 yunon	 olimlari	 Fales	 (mil.	 av.	 625—
547	
 yillar),	 Anaksimandr	 (mil.	 av.	 610—347	 yillar),	 Miletlik	 Gekatey	 (mil.	 
av.	
 546—480	 yillar),	 Gerodot	 (mil.	 av.	 486—425	 yillar),	 Platon	 (mil.	 av.	 
427—347	
 yillar),	 Aristotel	 (mil.	 av.	 384—322	 yillar)ning	 tabiat	 falsafasi	 
yoki	
 tarixga	 oid	 asarlarida	 uchraydi.	 "Geografiya"	 nomli	 birinchi	 ilmiy	 asar	 
Eratosfen	
 (276—194	 yillar)	 tomonidan	 yaratilgan.	 Bu	 asar	 o z	 davrigacha	 	ʻ
to plangan	
 geografik	 ma lumotlarni	 tartib	 bilan	 taxlil	 qilishning	 eng	 	ʻ ʼ
dastlabki	
 namunasi	 bo lgan.	 Yunon	 olimlarining	 asarlarida	 hozirgi	 vaqtda	 	ʻ
ham	
 mavjud	 bo lgan	 matematik	 geogr	ʻ фа  	mamlakatshunoslik,	 
rayonlashtirish	
 va	 tasviriy	 geogr.	 kabi	 yo nalishlarga	 asos	 solingan	 edi.	 	ʻ
Geografik	
 xaritalarning	 ilk	 namunalari	 ham	 ular	 tomonidan	 yaratilgan.  •
Ilm fan,	 ma rifat	 va	 madaniyat,	 shuningdek,	 Osiyoda,	 ya ni	 g arbda	 O rta	 dengiz	 	ʼ ʼ ʻ ʻ
bo ylaridan,
 sharqda	 Xitoy	 chegarasigacha,	 shimolda	 Orol	 dengizi	 kengliklaridan	 	ʻ
janubda	
 Arabiston	 dengizi	 qirg oqlarigacha	 bo lgan	 hududlarni	 o z	 ichiga	 olgan	 Sharq	 	ʻ ʻ ʻ
olamida	
 rivojlana	 boshladi.	 Bu	 davrda,	 ayniqsa,	 9—	 11-asrlarda	 fan	 va	 madaniyat	 tez	 
sur atlarda	
 rivojlandi,	 yuzlab	 ilmfan	 namoyandalari,	 olimlar	 yetishib	 chiqdi.	 Ulardan	 	ʼ
Movarounnahr	
 va	 Xuroson	 olimlari	 yetakchi	 o rinlarni	 egallagan.	 O sha	 davrda	 yashab,	 	ʻ ʻ
ijod	
 qilgan	 va	 jahon	 fanida	 o chmas	 iz	 qoldirgan	 Muhammad	 ibn	 Muso	 alXorazmiy,	 	ʻ
Ahmad	
 alFarg oniy,	 Jayhoniy,	 Abu	 Zayd	 va	 Abu	 Ma shar	 Ja farlar,	 Abu	 Rayhon	 Beruniy,	 	ʻ ʼ ʼ
Mahmud	
 Koshg ariy	 kabilar	 shunday	 olimlardan.	 Ular	 Yer	 meridiani	 uzunligini	 aniklash,	 	ʻ
joylarning	
 geografik	 koordinatalari	 jadvallarini	 tuzish,	 geofafik	 xaritalar	 tuzish,	 ayrim	 
geografik	
 hodisa	 va	 jarayonlarning	 sabablarini	 izohlash,	 turli	 mamlakatlar	 tabiatini	 
tasvirlab	
 yozish	 ishlarini	 davom	 ettirdilar.	 Ko pgina	 tarixiygeografik	 va	 astronomikgeofizik	 	ʻ
asarlar	
 yoziddi.	 O rta	 asrlardagi	 Sharq	 olimlarining	 geografik	 merosi	 I.Yu.Krachkovskip,	 	ʻ
g .Hasanovlar	
 tomonidan	 taxlil	 qilingan.	ʻ    •
Tabiiy geografiyaning	 rivojlanishi	 tarixida	 15—16-asrlarda	 
Yevropadagi	
 Uyg’onish	 davri	 bilan	 bog liq	 bo lgan	 Buyuk	 geografik	 	ʻ ʻ
kashfiyotlar	
 muhim	 ahamiyatga	 ega	 bo ldi.	 O sha	 vaqtda	 yangi	 	ʻ ʻ
yerlarning	
 yevropaliklar	 uchun	 malum	 bo lishi	 tabiatshunoslikning	 , 	ʻ
shu	
 jumladan,	 Tabiiy	 geografiyaning	 taraqqiyoti	 uchun	 ham	 turtki	 
bo ldi.	
 Insonlarning	 geografik	 tasavvur	 doirasi	 ancha	 kengaydi.	 	ʻ
O sha	
 davrda	 Movarounnahrda	 Hofizi	 Abro ,	 G iyosiddin	 	ʻ ʻ ʻ
Naqqosh,Abdurazzoq	
 Samarqandiy,	 Mirzo	 Ulug bek,	 Bobur,	 	ʻ
Muhammad	
 Haydar	 Mirzo	 kabilar	 o z	 asarlaribilan	 tasviriy	 	ʻ
geografiyaning	
 rivojiga	 munosib	 hissa	 qo shdilar.	ʻ Tabiiy geografiyaning	 tarixidagi	 yana	 bir	 muhim	 
bosqich	
 19-asrning	 1yarmidan	 20-asrning	 
60y.larigacha	
 davom	 etib,	 yangi	 ilmiy	 T.g	 .ning	 
shakllanishi	
 bilan	 tavsiflanadi.	 Bu	 davrning	 
boshlanishi	
 nemis	 tabiatshunosi	 A.	 Gumboldt	 
asarlariga	
 borib	 taqaladi.	 Uning	 buyuk	 xizmati	 tabiat	 
komponentlari	
 orasidagi	 o zaro	 aloqadorlikning	 	ʻ
taxlili	
 geogr.	 fani	 uchun	 qanday	 ahamiyatga	 ega	 
ekanligini	
 ochib	 berishda	 edi.	 T.g	 .dagi	 bu	 g oya	 	ʻ
keyinchalik	
 V.	 Dokuchayev,	 L.S.Berg	 , A.	 Grigoryev,	 
SV.Kalesnik	
 va	 boshqa	 tomonidan	 rivojlantirildi.	 
Natijada	
 Yerning	 geografik	 qobig i,	 tabiiy	 geografik	 	ʻ
kompleks	
 va	 landshaft	 haqidagi	 ta limotlar	 yuzaga	 	ʼ
keldi.	
 Bir	 qancha	 tabiiy	 geografik	 qonuniyatlar	 
aniqlandi,	
 yangi	 izlanish	 metodlari	 yaratildi,	 ilmiy	 
ekspeditsiyalar	
 uyushtirildi.	 Joylarning	 tabiiy	 sharoiti	 
va	
 tabiiy	 boyliklarini	 o rganish	 ishlari	 jadallashdi.	 	ʻ
Sharqiy	
 Yevropa	 tekisligi,	 Kavkaz,	 O rta	 Osiyo,	 Sibir	 	ʻ
va	
 Uzok,	 Sharq	 regionlarining	 tabiati	 va	 tabiiy	 
resurslari	
 haqida	 yirik	 ilmiy	 asarlar	 yuzaga	 keldi.	 
Shular	
 qatorida	 O rta	 Osiyoda	 izlanishlar	 olib	 	ʻ
borgan	
 tabiatshunos	 olimlar	 N.A.Dimo,	 R.I.	 Abolin,	 
D.	
 N.	 Kashkarov,	 Ye.P.Korovin,	 KZ.Zokirov,	 
I.A.Raykova,	
 N.L.Korjenevskiy,	 V.M.Chetirkinlarning	 
ishlari	
 ahamiyatli	 bo ldi.	ʻ                 •
20-asrning o rtalaridan	 boshlab	 Tabiiy	 geografiya	 tadqiqotlarining	 , geografik	 muassasa	 va	 	ʻ
ilmiy	
 markazlarning	 ko lami	 yanada	 ortdi.	 Geograflar	 soni	 ham	 oshdi,	 yangi-yangi	 ilmiy	 	ʻ
yo nalishlar	
 shakllandi.	 Jumladan,	 geofizika,	 geokimyo,	 ekologik	 yo nalishlar	 rivojlandi.	 	ʻ ʻ
Yangi	
 ilmiy	 tushunchalar	 (geografik	 fazo,	 Yerning	 landshaft	 qobig i,	 landshaftlar	 	ʻ
morfologiyasi,	
 antropogen	 landshaft	 va	 h.k.)	 hamda	 geografik	 qonuniyatlar	 (landshaft	 
qobig ining,	
 diskretligi,	 geografik	 zonallikning	 davriylik	 qonuniyatlari,	 qutbiy	 asimmetriya)	 	ʻ
vujudga	
 keldi.	 tabiiy	 geografik	 rayonlashtirish	 ishlari	 yangi	 bosqichga	 ko tarildi.	 Uning	 	ʻ
nazariy	
 asoslari,	 metodlari	 takomillashdi.	 Tabiiygeografiya	  konstruktiv	 bosqichga	 o tdi.	 	ʻ
Tabiiy	
 komponentlarni	 amaliy	 maqsadlarda	 baholash,	 ularning	 taraqqiyot	 yo nalishlarini	 	ʻ
aniklab,	
 kelajakdagi	 o zgarishlarini	 bashoratlash	 tamoyillari	 va	 metodlari	 ishlab	 chiqildi.	ʻ  O ZBEKISTONLIK GEOGRAF	 OLIMLARNING	 	ʻ
DAVRASI	
 ANCHA	 KENGAYDI.	 TANIKLI	 OLIMLAR	 
L.S.BABUSHKIN,	
 O.YU.POSLAVSKAYA,	 N.A.KOGAY,	 
M.	
 QORIYEV,	 N.D.DOLIMOV,	 H.	 HASANOVLAR	 
QATORIGA	
 P.BARATOV,	 M.MAMATQULOV,	 
P.G ULOMOV,	
 A.SAIDOV,	 YU.SULTONOV,	 	ʻ
L.ALIBEKOV,	
 A.ABDULQOSIMOV,	 A.RAFIQOV,	 SH.	 
ZOKIROV,	
 SH.ERGASHEV,	 I.HASANOV,	 
I.ABDUG ANIYEV,	
 I.NAZAROV	 KABI	 OLIMLAR	 KELIB	 	ʻ
QO SHILDI.	
 ULAR	 O ZBEKISTON	 VA	 UNING	 AYRIM	 	ʻ ʻ
HUDUDLARINING	
 TABIIY	 VA	 ANTROPOGEN	 
LANDSHAFTLARINI	
 TADQIQ	 QILDILAR,	 TABIIY	 
GEOGRAFIK	
 RAYONLASHTIRISH,	 TABIIY	 
GEOGRAFIK	
 BAHOLASH,	 TABIIY	 GEOGRAFIK	 
MAJMUALARNING	
 RIVOJLANISH	 YO NALISHLARINI	 	ʻ
ANIKLASH	
 VA	 BASHORATLASH	 ISHLARIDA	 
SAMARALI	
 MEHNAT	 QILDILAR         •
Umumiy Tabiiy geografiyaning nazariy 
asoslari negizida quyidagi eng muxim 
geografik krnuniyatlar yotadi: 
•
1) geografik qobiqning bir butunlik 
qonuniyati; 
•
2) aylanma harakatlar qonuniyati; 
•
3) geografik qobiqning davriylik qonuniyati, 
yaʼni barcha tabiiy geografik hodisa va 
jarayonlarning maʼlum vaqt davomida 
takrorlanish qonuniyati; 
•
4) geografik qobiqning hududiy tabaqalanish 
qonuniyati, yaʼni rivojlanish jarayonida 
gazlarning qobiq strukturasining maydonda 
oʻzgarishi, kattakichik tabiiy hududiy 
majmualarga boʻlinishi. Bu qonuniyat tabiiy 
geografik rayonlashtirish uchun nazariy 
asosdir;  
5) geografik zonallik qonuniyati — 
tabiatda geografik mintaqalar va tabiat 
zonalarining mavjudligi shaklida 
namoyon boʻladi; 

6) geografik zonallikning davriy 
qonuniyati, yaʼni bir tipdagi geografik 
zonaning turli geografik mintaqalarda 
uchrashi qonuniyati; 

7) azonallik qonuniyati geografik 
mintaqalarning geografik uzunligi 
boʻyicha sektorlarga boʻlinishi, 
landshaft zonalarining qam shu 
yoʻnalishda tabaqalanishi va 
landshaftlarning balandlik mintaqalari 
mavjudligida oʻz ifodasini topishi; 

8) zonallik va azonallikning bir butunligi 
qonuniyati; 

9) Yer sharining qutbiy asimmetriya 
qonuniyati.                  •
Tabiiy geografiyaning	 hududlarni	 tabiiy	 
geografik	
 tavsiflash	 metodlari	 ham	 
takomillashib	
 bordi.	 Bu	 keyingi	 yillarda	 
yaratilgan	
 ko plab	 monografiyalar,	 darslik	 va	 	ʻ
o quv	
 qo llanmalarida	 aks	 etgan.	 Hozirgi	 kunda	 	ʻ ʻ
Tabiiy	
 geografiya	 fani	 hal	 etilishi	 lozim	 bo lgan	 	ʻ
muammolarning	
 ko pchiligi,	 asosan,	 uning	 	ʻ
ob yekti	
 va	 predmetining	 murakkabligi,	 o ziga	 	ʼ ʻ
xos
 xususiyatlar	 bilan	 va	 fanning	 hozirgi	 
taraqqiyot	
 bosqichida	 xalq	 xo jaligi	 	ʻ
qo yayotgan	
 vazifalarning	 murakkabligi	 bilan	 	ʻ
bog liqdir.	
 Shunday	 muammolarning	 ayrimlari	 	ʻ
"inson—tabiat"	
 sistemasidagi	 o zaro	 ta sir	 	ʻ ʼ
oqibatida	
 yuzaga	 kelayotgan	 muammolardan.	 
Sayyoraviy	
 miqyosda	 ro y	 berayotgan	 iqlim	 	ʻ
o zgarishi,	
 regional	 ko lamda	 Orol	 va	 Orolbo yi	 	ʻ ʻ ʻ
muammolari,	
 cho llashish,	 tabiiy	 resurslarning	 	ʻ
tez	
 sur atlarda	 kamayishi,	 tabiiy	 muhitning	 	ʼ
ifloslanishi	
 kabi	 muammolar	 shular	 jumlasidan. FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:

Ad. Anuchin	 V.A.,	 Teoreticheskiye	 osnovi	 geografiya

Zokirov	
 Sh.	 S.,	 Landshaftshunoslik	 asoslari,	 

Hasanov	
 I.	 A.,	 G ulomov	 P.	 N.,	 O rta	 Osiyo	 tabiiy	 geografinsi,	 	ʻ ʻ

Kalesnik	
 SV.,	 Obshiye	 geograficheskiye	 zakonomernosti	 
Zemli

Milkov	
 F.N.,	 Obsheye	 zemlevedeniye

Yurenkov	
 G.I.,	 Osnovnie	 problemi	 fizicheskoy	 geografii	 i 
landshaftovedeniye                 E’t iboringiz uchun 
                                     rahmat !

MAVZU:Tabiiy geografiyaning ilmiy nazariya asoslari

• Tabiiy geografiya  - Yerning  geografik  qobig i  tabiiy  tarkibi  va  uning   ʻ strukturaviy  qismlari:  barcha  darajadagi  tabiiy  hududiy  majmualarini   (shuningdek,  suv  havzalarini  ham)  o rganuvchi  fan;  tabiatshunoslik   ʻ fanlarining  muhim  tarmoqlaridan  biri.  Tabiiy  geografik  majmualarning   makon  va  zamonda  ob yektiv  mavjudligini  e tirof  etish  Tabiiy  geografiyani   ʼ ʼ eng  muhim  metodologik  tamoyillaridan  biri.

• Tarixi. Dastlabki  geografik  tasavvurlar  yunon  olimlari  Fales  (mil.  av.  625— 547  yillar),  Anaksimandr  (mil.  av.  610—347  yillar),  Miletlik  Gekatey  (mil.   av.  546—480  yillar),  Gerodot  (mil.  av.  486—425  yillar),  Platon  (mil.  av.   427—347  yillar),  Aristotel  (mil.  av.  384—322  yillar)ning  tabiat  falsafasi   yoki  tarixga  oid  asarlarida  uchraydi.  "Geografiya"  nomli  birinchi  ilmiy  asar   Eratosfen  (276—194  yillar)  tomonidan  yaratilgan.  Bu  asar  o z  davrigacha   ʻ to plangan  geografik  ma lumotlarni  tartib  bilan  taxlil  qilishning  eng   ʻ ʼ dastlabki  namunasi  bo lgan.  Yunon  olimlarining  asarlarida  hozirgi  vaqtda   ʻ ham  mavjud  bo lgan  matematik  geogr ʻ фа   mamlakatshunoslik,   rayonlashtirish  va  tasviriy  geogr.  kabi  yo nalishlarga  asos  solingan  edi.   ʻ Geografik  xaritalarning  ilk  namunalari  ham  ular  tomonidan  yaratilgan.