Tabiiy geografiyaning ilmiy nazariya asoslari
MAVZU:Tabiiy geografiyaning ilmiy nazariya asoslari
• Tabiiy geografiya - Yerning geografik qobig i tabiiy tarkibi va uning ʻ strukturaviy qismlari: barcha darajadagi tabiiy hududiy majmualarini (shuningdek, suv havzalarini ham) o rganuvchi fan; tabiatshunoslik ʻ fanlarining muhim tarmoqlaridan biri. Tabiiy geografik majmualarning makon va zamonda ob yektiv mavjudligini e tirof etish Tabiiy geografiyani ʼ ʼ eng muhim metodologik tamoyillaridan biri.
• Tarixi. Dastlabki geografik tasavvurlar yunon olimlari Fales (mil. av. 625— 547 yillar), Anaksimandr (mil. av. 610—347 yillar), Miletlik Gekatey (mil. av. 546—480 yillar), Gerodot (mil. av. 486—425 yillar), Platon (mil. av. 427—347 yillar), Aristotel (mil. av. 384—322 yillar)ning tabiat falsafasi yoki tarixga oid asarlarida uchraydi. "Geografiya" nomli birinchi ilmiy asar Eratosfen (276—194 yillar) tomonidan yaratilgan. Bu asar o z davrigacha ʻ to plangan geografik ma lumotlarni tartib bilan taxlil qilishning eng ʻ ʼ dastlabki namunasi bo lgan. Yunon olimlarining asarlarida hozirgi vaqtda ʻ ham mavjud bo lgan matematik geogr ʻ фа mamlakatshunoslik, rayonlashtirish va tasviriy geogr. kabi yo nalishlarga asos solingan edi. ʻ Geografik xaritalarning ilk namunalari ham ular tomonidan yaratilgan.