HOZIRGI O‘ZBEK SHE’RIYATIDA FOLKLOR AN’ANALARI
![HOZIRGI O‘ ZBEK SHE’RIYATIDA FOLKLOR AN’ANALARI
MUNDARIJA:
KIRISH .......................................................................................................................................................... 1
KIRISH
Mavzuning dolzarbligi . Jahon adabiyotshunosligida xalq og’zaki ijodiga
e’tibor kundan kunga kuchayib bormoqda. Zamonaviy adabiyotning tarkibiga
singdirilgan folklorizm namunalarining badiiy adabiyotdagi, uning poetikasidagi
o ʻ rni muhim ahamiyat kasb etmoqda. Zero, bugungi kunda Lotin amerikasi
adabiyotini folkorizmlarsiz tasavvur qilib bo ʻ lmaydi. Dunyo
adabiyotshunosligida folklorizmning ko ʻ pgina namunalari Sharq adabiyoti,
jumladan hind, fors-tojik, arab, turkiy xalqlar mifologiyasi asosiga qurilganligi
fikrimizni isbotlaydi. Shuning uchun ham davr ijodkorlari asarlaridagi xalq
og’zaki ijodiga monand jihatlarni o ʻ rganish va ularning asarlariga jahon
adabiyotshunosligi nuqtai nazaridan baho berish asosiy muammolaridan
hisoblanadi. Bu holat ayniqsa, Usmon Azim, Azim Suyun, E.Vohidov va
boshqalar ijodidagi folklorizmlar badiiyatini har tomonlama chuqur tadqiq etish
dolzarblik kasb etadi.
1](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_1.png)
![O zbek adabiyotida o tmish, adabiy merosga e’tibor ayniqsa, mustaqillikʻ ʻ
yillarida jadal rivojlanib bormoqda. Shu o rinda alohida ta’kidlash zarurki,
ʻ
adabiyotimizda folklorga e’tibor yanada ommaviy tus olib bormoqda. O zbek
ʻ
shoirlar zamonaviy inson haqidagi qarashlarida bu kabi tajribalardan maksimal
darajada foydalanmoqdalar. Poetik obraz folklor namunalari bilan xalqonalik kasb
etib bormoqda. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Sh.M.Mirziyoyev
ta’kidlaganidek, “Mamlakatimizda barcha soha tarmoqlari qatori madaniyat va
san’at, adabiyot, ommaviy axborot vositalari rivojiga katta e’tibor berilmoqda.
Ayniqsa, keyingi paytda bu soha ravnaqini yangi bosqichga ko tarish bo yicha
ʻ ʻ
ulkan ishlar qilinmoqda” 1
. Ana shu talablar adabiy-badiiy jabhada ham yangicha
badiiy tafakkur va tamoyillarni zarurligini isbotlamoqda. Badiiy adabiyotda
xalqning ijtimoiy hayoti, ma’naviy-ma’rifiy turmushini tasvirlashda, xususan,
uning yanada taraqqiy topishida, xalqchillikning ta’minlanishida xalq og'zaki
ijodining o rni nihoyatda kattadir. Shu ma’noda yozma adabiyot va xalq og zaki
ʻ ʻ
ijodining o zaro munosabatlarini o rganish adabiyotshunoslik oldidagi muhim
ʻ ʻ
vazifalardan biri bo lib kelgan.
ʻ
Adabiyot hamma zamonlarda xalq ma’naviyatining bebaho xazinasi
bo lib kelgan. O zbek she’riyatining taniqli namoyandalari ijodidagi milliy, diniy
ʻ ʻ
qadriyatlarni, shuningdek, folklorga xos obrazlarni tadqiq etish, ularning xalq
og zaki ijodidan ta’sirlanishi, erishgan yutuqlari sirlarini o rganish muhim masala
ʻ ʻ
hisoblanadi.
Mamlakatimiz Prezidentining 2017 yil 12 yanvardagi «Kitob mahsulotlarini
chop etish va tarqatish tizimini rivojlantirish, kitob mutolaasi va kitobxonlik
madaniyatini oshirish hamda targ‘ibot qilish bo‘yicha komissiya tuzish
to‘g‘risida»gi F-4789 -son Farmoyishi, 2017 yil 16 fevraldagi PF-4958-sonli «Oliy
o‘quv yurtlaridan keyingi ta’lim tizimini yanada takomillashtirish to‘g‘risida»gi
Farmoni, 2017 yil 18 apreldagi PQ –28-29-son Alisher Navoiy nomidagi
O‘zbekiston Milliy bog‘i hududida Adiblar xiyobonini barpo etish to‘g‘risida”gi
1
Mirziyoyev Sh.M. Adabiyot va san’at, madaniyatni rivojlantirish – xalqimiz ma’naviy olamini yuksaltirishning
mustahkam poydevoridir. //Xalq so‘zi gazetasi. – Toshkent, 2017 yil. 4 avgust
2](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_2.png)
![q arori, 2017 yil 17 fevraldagi PQ-2789-son «Fanlar akademiyasi faoliyati, ilmiy-
tadqiqot ishlarini tashkil etish, boshqarish va moliyalashtirishni yanada
takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida»gi, 2017 yil
13 sentyabrdagi PQ-3271-son «Kitob mahsulotlarini nashr etish va tarqatish
tizimini rivojlantirish, kitob mutolaasi va kitobxonlik madaniyatini oshirish hamda
targ‘ib qilish bo‘yicha kompleks chora-tadbirlar dasturi to‘g‘risida»gi qaror lar i va
mazkur faoliyatga tegishli boshqa me’yoriy-huquqiy hujjatlarda belgilangan
vazifalarni amalga oshirishda ushbu tadqiqot ishi muayyan darajada xizmat qiladi.
Mavzuning o‘ganilish darajasi. Folklor va yozma adabiyot munosabati
masalasi dolzarb masalalardan biri bo lib, hozirga qadar bu muammo talqiniga doirʻ
ko plab tadqiqotlar yaratilgan. N.Mallayev, M.Hakimov, J.Qobulniyozov kabi
ʻ
olimlarning Alisher Navoiy, Zahiriddin Muhammad Bobur, Hofiz Xorazmiy,
Lutfiy, Atoiy kabi shoirlarning folklordan foydalanish mahoratiga doir tadqiqotlari
mavjud. Yozma adabiyotdagi folklorizmlarning badiiy xususiyatlari, manbalari,
tasnifi, tipologiyasiga doir B.Sarimsoqov, I.Yormatov kabi folklorshunoslarning
qator maqolalari e’lon qilingan. XX asr o zbek adabiyoti namoyandalari asarlarida
ʻ
folklor elementlarining badiiy talqini masalasi G .Jalolov, G .Mo minov,
ʻ ʻ ʻ
A.Sabirdinov, L.Sharipova singari tadqiqotchilar tomonidan o rganilgan.
ʻ
Ma’lumki, XX asrning birinchi yarmida adabiyotimizda folklor an’analaridan
ijodiy foydalanish jarayoni kuzatila boshlandi. 1
Shoir va adiblarimiz o z badiiy niyatlaridan kelib chiqib, asar personajlari va
ʻ
voqealar talqinining xususiyatlarini ta’minlash maqsadida xalqimizning milliy
1
Sarimsoqov B.Dostonlarda psixologik tasvirning xarakteri haqida ba’zi mulohazalar || Po’lkan shoir.O’zbek xalq
ijodi bo’yicha tadqiqotlar.2-kitob.-Toshkent : Fan, 1976.-B.106-114; Qosimov Ya.O’zbek she’riyatida poetik
fikrning yangilanish jarayoni(60 yillar shoirlar avlodi ijodi misolida ):Filol:fan.nomz…diss.-T.:1993; Aliyev
B.Hozirgi o’zbek she’riyatda psixologizm problemasi: Filol.fan.nom..diss.T.: 1994; To’lakov I.Hozirgi o’zbek
lirikasida davr va qahramon talqini : Filol.fan.doktori…dis.-T.: 1994; 4.Norboyev B.hayotni poetik talqin etish
tamoyillari va mahorat muammolari: Filol.fan.doktori…diss.avtoreferati.-T.:1996; Jumaboyeva J. XX asr
she’riyatida psixologik tasvir mahorati : Filol.fan.doktori…diss. aftoreferati. – T.,1999, Hamdamov U.Badiiy
tafakkur tadriji.-Toshkent Yangi asr avlodi,2002-B.199; Yo’ldoshev Q.Ko’ngil mavjlari // “O’zbekiston ovozi”.-
2001.-10 mart; Yana o’sha insoniy tuyg’ular jilvasi// “Yozuvchi”. -2002.-27 aprel; Yana o’sha.Samimiy tuyg’ular
tarovati// “O’zbekiston adabiyoti va san’ati”.-2002-1mart .;Yana o’sha .Iztirob suratlari// “Hurriyat”. -2003.-24
sentabr ; Yana o’sha Adabiyot osmoni cheksiz// “O’zbekiston adabiyoti va san’ati”.2004.-8oktabr; Yo’ldosheva M.
Hozirgi o’zbek modrn she’riyatining asosiy xususiyatlari: Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.:2004; Hayitov
A.90-yillar o’zbek lirikasida an’ana va shakliy izlanishlar: Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.:2004; Rajabov
A.Usmon Nosir (hayoti va ijodi): Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.: 1967. 272 b.; G’afurov I. Lirikaning yuragi.
– Toshkent: 1982-222 b.
3](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_3.png)
![qadriyatlariga, xususan, folklor asarlaridagi badiiyat durdonalariga murojaat qila
boshladilar. Bu ijodiy jarayon hozirgi asrimizda ham yaqqol ko zga tashlanadi.ʻ
Shu bois folklor va yozma adabiyot munosabati masalasini tadqiq etishda bugungi
adabiy jarayonning badiiy-estetik mezonlaridan kelib chiqib ish ko rish,
ʻ
shoirlarning uslubi va ijodiy o ziga xosligini ularning folklorga munosabatisiz
ʻ
tasavvur qilish mumkin bo lmay qoldi. Shu jihatdan qaraganda zamonaviy o zbek
ʻ ʻ
shoirlarning folklor namunalaridan foydalanish mahoratini o rganish masalasi
ʻ
dolzarb adabiyotshunoslik oldidagi masalalardan biri hisoblanadi
Tadqiqotning maqsadi. O zbek she’riyatida folklor motivlarining
ʻ
qo’llanilishini, folklorizmlardan foydalanish mahoratini o rganish, ushbu davr
ʻ
she’riyati namunalarida folklorizmlarning o ziga xos jihatlarini yoritish hamda
ʻ
adabiyot va folklor munosabatidagi dinamikani ko rsatish tadqiqotimizning asosiy
ʻ
maqsadini belgilab beradi.
Tadqiqotning vazifalari:
Mazkur ish quyidagi vazifalarni hal qilishni ko zda tutgan:
ʻ
– Elbek o zbek adabiyotshunosligida folklor an’analaridan foydalanish
ʻ
borasida ilk ijodiy namunalari bilan folklorizmlarni boshlab bergan ijodkorligi
bilan novator shoir ekanligini o rganish;
ʻ
– Abdulla Oripov she’riyatida folklorga xos obrazlar tizimini va ularning
individual xususiyatlarini talqin etish;
– Afsona va rivoyatlarning Erkin Vohidov, A.Oripov, T.Sulaymon
she’riyatida tutgan o rnini tahlil etish;
ʻ
– Usmon Azim ijodida folklor motivlari hamda bir qator janrlar, jumladan,
maqol va matallarning qo llanilishini tadqiq etish;
ʻ
– Folklor namunalarining milliy ruhiyatga ta’sirini o’rganish.
Tadqiqot ob’yekti. Magistrlik dissertatsiyamizda zamonaviy she’riyat
vakillari, Erkin Vohidov “O zbegim”, (1999) Usmon Azim “Saylanma” 1-2 jild
ʻ
(2018), To ra Sulaymon “Saylanma” (2005), M.Yusuf “Saylanma” (2005) she’riy
ʻ
to plamlari asosiy manba qilib olindi.
ʻ
4](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_4.png)
![Tadqiqotning predmeti ni boy va serqirra qadriyatlarimiz aks etgan folklore
motivlarining milliy ruhiyat va milliy xarakter talqinini yaratishdagi mahorati
ilmiy metodlar asosida tahlil va tadqiq etish tashkil etadi.
Dissertatsiyaning ilmiy yangiligi. Zamonaviy shoirlar she’riyatida folklor
an`analari zaminida shakllangan badiiy timsollar tizimini tahlil etilish;
hozirgi davr she`riyatida maqol-matal, ibora va hikmatli so zlarning,ʻ
E.Vohidov, A.Oripov, T.Sulaymon she’rlaridagi o’rnini ochib berish;
afsona va rivoyatlarning she’riy asarlar kompozitsiyasida bajargan badiiy
vazifasini tadqiq etish;
zamonaviy she’riyatda folklorizmlardan foydalanib, poetik mahoratlarini
namoyon etgan, etayotgan shoirlar o’ziga xosliklarini aniqlash;
Dissertatsiyaining ilmiy-tadqiqot ishlari rejalari bilan bog’liqligi.
Samarqand davlat universiteti Istiqlol davri adabiyoti va adabiyot nazariyasi
kafedrasining “Adabiy tur va janrlar poetikasi” mavzusi doirasida bajarildi.
Tadqiqotning metodologik asosi ni E.Meletenskiy, Yu.Borev, V.Baxten,
V.Jirmunskiy kabi mutafakkir va olimlarning asarlaridagi ilmiy-nazariy qarashlar
belgiladi. Bundan tashqari folklorga oid tadqiqotlar qayd etgan bir qator o ‘ zbek
olimlari: T.Mirzayev, B.Sarimsoqov, D.Quronov, D.O ‘ rayeva singari
tadqiqotlariga tayaniladi.
Tadqiqot metodi. Ushbu magistrlik dissertatsiya ishida qiyosiy-tarixiy va
qiyosiy-tipologik metodlar qo‘llaniladi. Shuningdek, qiyosiy-tipologik va qiyosiy
tarixiy metodga murojaat etiladi.
Dissertatsiyaning nazariy va amaliy ahamiyati. Xalqimizning boy
madaniy tarixini aks ettirgan folklor an’analarinining poetik ko’lamini oshirishga
imkoniyatlar eshigini ochish. Ya’ni xalqimizning qadimiy urf-odatlari, kuy va
qo ‘ shiqlari, afsona va rivoyatlari, shuningdek maqol va matallari o ‘ quvchilarning
ma’naviy-ruhiy dunyoqarashiga yaqindan xizmat qilishini ta’minlash. Xalq
donishmandligining tarbiyaviy ahamiyatga ega ekanligi. Folklor namunalarini
darsliklarda hajmini kengaytirish va tahlil qilishga ko ‘ mak berishdan iborat .
5](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_5.png)
![Tadqiqotning nazariy ahamiyati, avvalo, dissertatsiya xulosalari va
tavsiyalaridan XXI asr zamonaviy adabiyot muammolari, “Hozirgi adabiy
jarayon”, “Yangi o‘zbek adabiyoti” fanlaridan innovatsion darslik va o‘quv
qo‘llanmalarini yaratish, ma’ruza va seminar mashg‘ulotlari mazmunini
takomillashtirish, fakultativ darslar va maxsus kurslar ishlab chiqishda foydalanish,
magistrlik dissertatsiya ishining materiali oliy o‘quv yurtlari umumta’lim
maktablari, kollej va akademik litseylar uchun mustaqillik davri o‘zbek adabiyoti,
she’riyat bo‘yicha beriladigan kurs ishlari, mustaqil ta’lim topshiriqlarini yozishda
yaxshi samara berishi mumkinligi bilan asoslanadi.
Dissertatsiyaning tuzilishi: Dissertatsiya kirish, uch bob, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat . ______ sahifani tashkil qiladi.
6](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_6.png)
![I BOB . F OLKLOR VA YOZMA ADABIYOT MUNOSABATI
1.1. Folklorning she’r badiiyatida tutgan o‘rni.
Ma’naviy hayotimizdagi katta o‘zgarishlar va yangilanishlar milliy
merosimizni keng o‘rganish, tadqiq qilishda ham e’tiborli yutuqlarni qo‘lga
kiritishga yo‘l ochdi. Shu jumladan zamonaviy she’riyat manbalari, ildizlarini
ilmiy asosda tahlil va talqin qilish ham kun tartibidagi masalaga aylanib borayotir.
O‘zbek adabiyotining rivojida xalq og‘zaki ijodi namunalarining tutgan o‘rni va
ahamiyati mislsizdir. Chunki folklor har bir xalq madaniyatining tarkibiy qismi
hisoblanadi. Xalqlar dunyoqarashida har doim g‘oyaviy-badiiy funksiya bajarib
keladi. Mazkur holatlar bugungi globallashuv davrida ham xalq ma’naviyatidagi
m uhim rolini yo‘qotgan emas. Buning asosiy sabablaridan biri, folklor voqelikni
xalqchil shaklda mukammal aks ettirish xususiyati bilan haqiqiy ijodkorga keng
imkoniyatlar yaratib bera oladi. Haqiqatan ham, yozma adabiyot paydo bo‘libdiki,
u folklordan ta’sirlanmagan bo‘lsin. Yusuf xos Xojibdan boshlab bugungi yoshlar
she’riyatigacha bo‘lgan katta davr she’riyatini folklorsiz tasavvur qilib bo‘lmaydi.
Adabiyotshunoslikda folklor va folklorizm atamalari yaqin-yaqingacha
tadqiqotchilar tomonidan noaniq talqin qilishlarga, har xil qarashlarga sabab bo‘lib
kelayotgan edi. Bu muammoni birinchilardan bo‘lib zabardast folklorshunos olim
Bahodir Sarimsoqov ilmiy asoslab ber di . Ishonch bilan aytish mumkinki, olim
uning ilmiy yechimini topa olgan. Adabiyotshunosning fikricha: “Biror ijodkor
asariga biror maqsad bilan kiritilgan folklorga xos barcha materialni folklor deb
emas, balki folklorizm atamasi bilan yuritish lozim, chunki unga ijodkor
tomonidan muayyan bir ishlov berilgan bo‘ladi.
Folklorizm atamasi professional san’atkor tomonidan zamonaviy san’at va
adabiyotga olib kirilgan folklor materialining tabiatini juda aniq ifodalaydi. Chunki
yozma adabiyot yoki boshqa san’at turlari tarkibidagi folklorga oid barcha material
endi o‘zining tabiiy ravishdagi yaratilishi jonli yashashi va funksiya bajarishidan
iborat bo‘lmay, balki o‘sha materialning professional ijodkor tomonidan birinchi
7](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_7.png)
![navbatda, davr talabi, qolaversa uning ijod manerasi va uslubi kabilar bilan bog‘liq
holda ijodiy maqsadi asosida izchil yo‘naltirilgan, ikkinchi marta jonlantirilgan
shaklidan iborat. Ikkinchi jonlanish boshqacha aytganda, qayta jonlanish va
funksiya bajarish esa doimo folklorizmning birinchi tabiiy yaratilishi hamda
funksiya bajarishdan ma’lum darajada farqlanib turadi. Shu jihatdan qaralsa,
yozma adabiyot tarkibida folklor yo‘q, balki folklorizmlar mavjud deb xulosa
chiqarish mumkin”. 2
Mazkur qarashlar tadqiqotchi Laylo Sharipovaning “She’riyat
va folklor” monografiyasida shu asosda qabul qilinadi. Unga ayrim qo‘shimchalar
va kamchiliklari borasida hech qanday munosabat bildirilmaydi. Demak, xulosa
qilish mumkinki, biz tadqiqotga tortayotgan folklor namunalarini badiiy
asarlardagi ko‘rinishini folklorizmlar atamasi bilan atash o‘z ilmiy asosiga ega.
She’riyatda keltirilgan folklorizmlar mazmuni, mohiyati kitobxonlarni ajdodlari
merosi, qolaversa ruhiyati bilan tanishtirish bilan birga, ularni xalqchil, tushunarli
badiiy namunalar bilan tanishtirish hamdir.
Ma’lumki, yozma adabiyot bilan folklor o‘rtasidagi ijodiy aloqalar o‘ziga
xos badiiy an’ana bo‘lib, muayyan estetik qonuniyatlar doirasida kechayotgan
jarayondir. Bu ijodiy aloqalar natijasida badiiy ijodda yuzaga kelgan ko‘plab
syujet, motiv, obrazlar, mavzu va badiiy detallar yozma adabiyotga ko‘chib,
ijodkor badiiy niyati va poetik iqtidoriga bog‘liq holda, o‘ziga xos tarzda talqin
qilina boshladi. Binobarin, folklorning yozma adabiyotga ko‘rsatgan ijodiy ta’siri
hamda shoirlarning xalq og‘zaki ijodidan foydalanishdagi badiiy mahoratining
o‘ziga xos qirralarini yoritib berish adabiyotimiz taraqqiyoti bilan bog‘liq ijodiy
jarayonlarga daxldor g‘oyat muhim nazariy masalalarni keng qo‘llashda asos
bo‘ladi.
Folklor an’analari yozma adabiyotning yuzaga kelishi uchun zamin bo‘libgina
qolmasdan uning badiiy jihatdan kamolga yetishishida ham katta ahamiyat kasb
etgan.Shu bois har bir davr adabiyotining folklordan ijodiy oziqlanish mezonlari,
ijodning folklor sujetlari va mavzularini badiiy qayta ishlashdagi o‘ziga xos
mahorati, folklorning yozma adabiyot taraqqiyotidagi tutgan o‘rni kabi masalalarni
2
Ўзбек фольклоршунослиги. Антология.. Саримсоқов Б..Фольклоризмлар типологияси ва масаласига доир.
T. O‘zME.2017. 348-б.
8](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_8.png)
![XX asr ijodkorlari ijodi misolida o‘rganishni maqsad qildik.
O‘zbek xalq og‘zaki ijodidagi maqol, matal va hikmatli so‘zlarning
qadimiyligini va uni yaratgan mehnatkash omma hayoti bilan tarixiy aloqada
bo‘lib kelganini o‘rganishda yozma adabiyotning mo‘‘tabar yodgorliklari juda boy
va ishonchli materiallar beradi. Agar biz turkiy filologiya fanining asosini qurgan
Mahmud Koshg‘ariyning “Devon-u lug‘atit turk” asariga kirgan parchalardan
boshlab, XX asrning birinchi choraklarida yozilgan Hamzaning she’rlarigacha
bo‘lgan o‘zbek she’riyatiga nazar tashlar ekanmiz uning sahifalarida xalq kurashi,
istiqlol haqidagi orzu-istaklari va davrning aks-sadosi baralla eshitilib turgan
yuzlab maqol, matal va hikmatli so‘zlarni uchratamiz.
Klassik adabiyotimizning cho‘qqisi – Alisher Navoiy asarlaridagi maqol va
hikmatlar bir tomondan, xalqning o‘sha zamondagi turmushi ruhoniyatini
o‘rganishga yordam bersa, ikkinchidan, shoirning xalq ijodidan bahramand
bo‘lishdagi badiiy mahoratini, bu sohada ham ustoz san’atkor ekanligini namoyish
qiladi. Alisher Navoiy nafaqat o‘z asarlarida folklor namunalarini keltirib
boshqalarga namuna bo‘larli asarlar yaratgan, balki o‘z ijodida maqol, matal,
hikmatli so‘zlarni munosib ishlatib badiiy obidalar yaratganlarni yutuqlari bilan
sharaflaydi.
Badiiy-tasviriy vositalar haqidagi Navoiyning adabiy-tanqidiy fikrlari
“Majolis un-nafois” tazkirasida keng o‘rin olgan. Shoir badiiy vositalar ta’sirli va
yorqin bo‘lishligini, ma’lum maqsadlarni ifodalashga xizmat qilishi kerakligini
alohida ta’kidlaydi. Navoiy turli shoirlarning ijodlarini baholar ekan, maqol, masal,
hikmatli so‘zlarni qo‘llagan san’atkorlarga ham alohida rag‘bat ko‘rsatadi. U
“Majolis un nafois”da shoir Sayfiy haqida “masal tariqin bag‘oyat yaxshi aytdi”,-
deb, Shukriy haqida “masalamez ayturda mavlona Sayfiyga tatabbu’ qilur”, -deb
yozadi. Samarqandlik shoir Mirzo Hoji Sug‘diy haqida fikr yuritarkan, bu shoir
garchi iste’dodli bo‘lmasa-da, bir masalni juda o‘rinli qo‘llagani uchun maqtaydi.
“...Agarchi ba’zi mahalda g‘arib nomalar ta’bidin bosh urar erdi. Ammo , bu
baytda xili so‘z rangli va choshnisi borkim:
9](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_9.png)
![O‘xshashi qomating‘g‘a sanovbarni bog‘bon,
Bechora bilmas ermish alifdan tayog‘in.
Bugina masalni yaxshigina bog‘log‘oni uchun, umid ulkim, tengri taolog‘a rahmat
qilmish bo‘lg‘ay”. 3
Adabiyotshunos Muhammadjon Hakimov Alisher Navoiy asarlarida maqol,
matal, hikmatli so‘zlar shu darajada ko‘pki, ularni o‘qib og‘zaki badiiy ijodning
yashirinib yotgan bir qismi shoirning badiiy merosini o‘zlashtirish jarayonida
yaqqol ko‘rinadi, desak bo‘ladi. Navoiyning “Xazoyin ul maoniy”dagi g‘azallarida
qo‘llangan maqollar aslida tarqoq holdagi injuni eslatishini yozadi. Quyida Navoiy
g‘azallarida uchraydigan folklor namunalaridan ayrimlarin keltirib o‘tamiz. Zero,
adabiyot va adabiyotshunoslik tarixi Navoiydan boshlanadi. Navoiysiz adabiyotga
kirish, tadqiq qilish aslo mumkin emas. Biz shunday yo‘ldan bormoqchimiz.
Ey Navoiy, xasta ko‘nglimga madaddir novaki,
Rost andog‘kim, zaif elg‘a berur quvvat aso . 4
Jismimdan oqib qoni, paykoni ayon bo‘ldi,
Shox uzra bo‘lur doim gul ketsa samar paydo .
Jism uyidin ko‘ngil tilar ul ko‘yni vale
G‘urbat suubatin kishi bilmas vatan aro.
May batining ko‘r nishotafoziligin huzn ahliga
Kim, kuyar o‘lu quruq chun naystonga tushdi o‘t.
Ey ko‘ngil ishq ichra yo‘q shoh-u gadoga imtiyoz:
O‘t aro tengdir quruq yol ul yog‘ochning xirqati .
Sen o‘z xulqingni tuzgil, bo‘lma el axloqidin xursand,
Kishiga chun kishi farzandi hargiz bo‘lmadi farzand .
3
Ҳакимов М.Навоий лирикасида халқ мақоллари. Ўзбек мумтоз адабиёти. Антология. T. O‘zME. 2016. 248-
б.
4
Навоий A.Топмадим. Ғазаллар. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1988. 12-b. (Ғазаллар
шу китобдан олинди).
10](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_10.png)
![Atoyining “Ul sanamkim...” deb boshlanuvchi g‘azalida ham xalq iboralari g‘oyat
ta’sirchan tarzda ifodalangan. G‘azalning matlaasida xalq og‘zaki ijodida tez-tez
uchrab turadigan, go‘zallikka nisbatan “bir qoshiq suv bilan yutib yuborgudek”
iborasi qo‘llangan.
Ul sanamkim, suv yoqosinda paritek o‘lturur,
G‘oyati nozikligidin suv bila yutsa bo‘lur. 5
Ma’shuqaning go‘zalligi, tiniqligi, pokizaligi shunchalikki, u qo‘lini suvda yuvib
tozalamaydi, balki qo‘lni yuvib suvni poklaydi. Tadqiqotchi Laylo Sharipova
mubolag‘a san’ati ham yozma adabiyotga folklordan o‘tganligini e’tirof etadi.
U ilikkim suvdan oriqdir, yumas oni suvda,
Balki suvni pok bo‘lsin deb iligi birla yur.
Oshiq suv yoqosida paritek o‘tirgan tengsiz go‘zallikka qarab hayrat bilan “suv
qizi”, ya’ni suv parisining “goh-goh ko‘zga ko‘rinishi”ga imon keltiradi. Suv parisi
haqidagi mifologiya ham o‘zbek folklorida uchraydi.
Endi bildim rost ermish, balki ko‘rdim ko‘z bila,
Ulki derlar suv qizi goh-goh ko‘zga ko‘rinur.
Lutfiyning har bir bayti to‘liq maqollar bilan bezantirilgan g‘azali folklorizmning
yagona, mukammal namunasi bo‘lganligi uchun mazkur g‘azalni to‘liq keltirishni
ma’qul topdik.
Ayoqingga tushar har lahza gesu,
Masaldurkim: “Charog‘ tubi qarong‘u”.
Tutarman ko‘zim ko‘rsam orazingni
5
Ҳаёт васфи. Тўплам. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1988. 352-б.
11](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_11.png)
![Ki derlar: “Oqqan ariqqa oqar suv”.
Yuzungni tuttim ortuq oy - u kunduz,
“Kishining ko‘zidir, ore, tarozu”.
Ko‘zing qonimdin iymanmas, ajabtur,
Ki “Qo‘rqar, qaydakim qon ko‘rsa Hindu”.
Tilar vaslingni Lutfiy, qil ijobat,
Ki ayturlar: “Tilaganni - tilagu”. 6
Har bir baytda uchragan maqollarni alohida sharhlab o‘tirmaymiz. Bu haqida
darsliklarda alohida tahlillar qilingan. Biroq shuni alohida qayd etib o‘tishni
istardikki, mazkur maqollarning barchasi bugungi kunda ham tilimizda ba’zan
o‘zgarmasdan, ba’zan sal o‘zgargan holda ishlatiladi.
1. Oddiy folklorizmlar. Bular biror bir yozuvchi yoki shoir ijodida xalq maqol
va matallari, yumuq iboralari og‘zaki nutq uchun xos ifoda hamda oborotlarning
qo‘llanishidan tashkil topadi. Oddiy folklorizmlar yozuvchi va shoirning xalq
ijodiga bo‘lgan munosabatini, uni folklor materiallarini qay darajada tushunish
darajasini, xalq donishmandligidan o‘z asarlarida qay darajada foydalanish
mahoratidan dalolat beradi.
2. Murakkab folklorizmlar . B ular o‘zlarining tabiati badiiy asarda bajargan
funksiyalariga qarab, uch tipga bo‘linadi. Bu uch tipdan qay biriga murojaat
qilinishiga qarab ijodkorning folklorga bo‘lgan munosabati, uni tushunish darajasi
va tarzi, folklor janrlarining badiiy imkoniyatlaridan foydalana olishdagi o‘ziga
xosliklari, bu masaladagi ijodkorlarning bir-birlari bilan tipologik o‘xshashlik
hamda farqlanishlari aniqlanadi.
1. Analitik folklorizmlar. Bu asarni badiiy to‘qimasini, uning yetakchi
g‘oyasi bilan organik birikib keta olmasligi jihatidan xarakterlanadi. Ijodkor o‘z
asariga o‘z o‘rni bilan folklorga oid biror motiv va sujetni qistirib ketadi va shu
orqali o‘zi tasvirlamoqchi bo‘lgan epizodga falsafiy-didaktik ruh bag‘ishlashga,
tasvirning emotsionalligini oshirishga xizmat qiladi.
6
Лутфий. Сенсан севарим. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1987. 214-б.
12](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_12.png)
![2. Sintezlashgan folklorizmlar. Bu asarning badiiy to‘qimasini, uning
g‘oyaviy tematik asoslarini belgilovchi muhim omil hisoblanadi. Shuning uchun
ham u ijodkordan folklor janrlarining yetakchi xususiyatlarini, ularning poetik
imkoniyatlarini, eng muhimi, folklor asarlarining asrlar davomida o‘lmasligini
ta’minlovchi yetakchi insoniy g‘oyalarni to‘g‘ri ilg‘ab olish va ularni o‘z davrining
muhim muammolari bilan bog‘lab olishni talab etadi.
3. Stilizatsiya xarakteridagi folklorizmlar. O‘z xarakteri jihatidan ikkiga
bo‘linadi. A) ijobiy xarakterdagi stilizatsiya asosida yuzaga kelgan folklorizmlar.
Bu turdagi folklorizmlar, asosan, folklor materiallarining ham g‘oyaviy, ham
mazmuniy jihatlariga to‘liq tayangan holda ularni yangi shaklda qaytadan ishlov
berish tufayli yuzaga keladi. Folklor asarlaridagi o‘lmas g‘oyalarni xalq ommasiga
yanada kengroq yoyish, ular orqali xalqning axloqiy-estetik talablarini to‘laroq
qondirish ehtiyoji, ijodkorning shaxsiy mayli va uslubi talablari asosida ijobiy
xarakterdagi stilizatsiya folklorizmlari yaratiladi. B) salbiy xarakterdagi stilizatsiya
asosida yuzaga kelgan folklorizmlar. Bu tip folklorizmlar asosida yaratilgan
asarlarda asosan zamonaviy mavzular qalamga olinsa-da, biroq ular traditsion
folklorga xos tasvir vositalari, xullaski, shakliy komponetlar vositasida
tasvirlanadi. 7
Erkin Vohidov adabiyotimizda folklorizmlardan juda unumli foydalangan
yorqin iste’doddir. Shoir she’riyatining deyarli har bandi xalq donishmandligidan
yiroq emas. Xalq og‘zaki ijodi bilan sug‘orilgan mumtoz adabiyot shaydosi Erkin
Vohidov lirikasining pishiq-puxtaligi, jarangdorligi, poetik mukammalligi
folklorizm sabablaridan deb o‘ylayman.
Oydin kecha,
Yog‘ar ko‘kdan zar,
O‘yga cho‘mib deding gu l yuzim.
Osmon to‘la sonsiz yulduzlar,
Qaysi ekan mening yulduzim. 8
7
Саримсоқов Б.. “Фольклоризм типологияси масаласига доир” maqolasiga tayanildi. Ўзбек
фолклоршунослиги. Antologiya. T. O‘zME.2017. 308-б.
8
Воҳидов Э. Сайланма. 1-jild. T.Sharq. 2000. 52-б. barcha she’rlar shu kitobdan olindi.
13](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_13.png)
![Samodagi har bir yulduz yer yuzida yashayotgan har bir insonni ramziy belgisi,
degan xalq naqli bor. Osmon shishadek tiniq bo‘lgan yoz kechalarida har bir inson
yulduzlarga tikilib, o‘zining yulduzi eng yorug‘ bo‘lishini istaydi. So‘nggi
paytlarda bu holat obraz darajasiga ko‘tarilganligini ham e’tirof etish mumkin.
Shoirlar she’rlarida timsol bo‘lib uni bezab kelayotir. Masalan, H.Olimjonning
“Bir paytlar eding yulduzim, endi kimga yulduzsan jonim” kabi she’rlarini misol
tariqasida keltirish mumkin. Ayniqsa, Abdulla Oripovning “Ona” she’rida esa bu
holat yanada bo‘rt t irilib poetiklashtiriladi. Xalq udumlariga shoir munosabat
bildirarkan, yulduz so‘zini ona timsoli bilan yaxlitlikda tasvirlab obraz yaratadi.
Ona obrazini tasvirlashda yulduz vosita bo‘lib xizmat qiladi. She’riy hukm
o‘qiladi.
Ko‘kda yulduz uchsa nogohon,
Bitdi derlar qaysi bir taqdir.
Bunday g‘amni ko‘tarmoq oson,
Bu ehtimol bizlar haqdadir.
Ba’zi tunlar ko‘kka tikib ko‘z,
Eslab deyman onamni shu on:
Ona ketsa, yulduz-ku, yulduz,
Qulab tushsa arziydi osmon. 9
Osmon jismlari shoirga Ilhom bag‘ishlovchi ijod manbai. Bu timsol yillar
davomida ijodkorlarga o‘z poetik g‘oyasini amalga oshirishga xizmat qilib kelgan.
Sarlavhasin topmay gohida
She’rim uzra qo‘yaman yulduz.
Posbon bo‘lsin she’rim boshida
O‘sha yulduz
Kecha-yu kunduz.
Zuhro kabi yaraqlab tursin
9
Орипов A. Йиллар армони. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1987. 165-б.
14](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_14.png)
![Tunlar o‘zim
yumganda ko‘zim.
Hech so‘nmasin charaqlab tursin,
So‘nganda ham mening yulduzim.
Mazkur she’rda yulduz shoir ilhomi, u she’riga “yulduz” deb sarlavha qo‘ysa, o‘z-
o‘zidan she’r tug‘iladi. Ramziy ma’noda esa she’rlarining taqdiri yulduzday porlab
turishini istaydi shoir. Men she’r yozmaganimda ham she’rlarim meni ham,
kitobxonlarni ham o‘ziga tortib tursin. Ba’zan esa “yulduz” so‘zi borlik va yo‘qlik
tushunchasini ham izohlab kelgan holatlarga ham duch kelinmoqda. Shoir dunyoni
tark etganda ham o‘zi yaratgan asarlari yulduzlarga o‘xshab insonlar qalbidan
so‘nmasligini ham nazarda tutadi. “Kecha va kunduz” she’rida xalq maqollaridagi
“Oyning yuzida ham dog‘ bor” iborasi asotir misoli obrazlashtirilgan. Bu yorug‘
dunyo o‘z ziyosini qadriga yetmasdan uni minglab yuluzlarga, Oyga sochib
tashlagan. Shundan oyning yuzi dog‘ bo‘lib qolgan, yulduzlar ham yig‘layverib,
ko‘zdagi munchoq yoshdek osmon bag‘rida qotib qolgan, kunduz esa barcha nurini
jamlab, birgina quyoshni yaratgan deb she’rini poetik xulosasini bergan.
Shundan oyning yuzi dog‘ ekan...
Yulduzlar ham xuddi munchoq yosh...
Kunduz esa barcha nuridan
Yaratadi birgina quyosh.
Erkin Vohidov xalq maqollaridan foydalanishda ularni semiotek nuqta sifatida
ko‘radi. Maqol ifodalagan ma’no bayt so‘ngida kelib , o‘sha baytning xulosasini
ham beradi. Unga shoir tomonidan shunday nozik hukm yuklatiladi.
Sevgi dardidan mening ham
Bo‘ldi rangim qahrabo,
Yo‘q iloj, ne naf o‘kinma
Bo‘lmasada ko‘zguda ayb?
15](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_15.png)
![Sen-ku Zuhrosan falakda
Intizoringman faqat,
Ne ajab, talpinsa ko‘nglim,
Yo‘q emish orzuda ayb.
“Yuzing xunuk bo‘lsa oynadan o‘pkalama”, “Orzu qilish ayb emas” kabi maqollar
g‘azalda irsoli masal san’atini hosil qilgan. Maqollar inversiyalashtirilgan.
Inson fe’l-atvoridagi qarama-qarshi xislatlarni bir baytda keltirish bilan shoir
ajoyib folklorizm yaratgan.
Do‘st qidir, do‘st top jahonda
Do‘st yuz ming bo‘lsa oz.
Ko‘p erur bisyor dushman
Bo‘lsa u bir dona ham.
Abdulla Oripov she’riyati ham folklorizmning turli ko‘rinishlariga boy:
xalq maqollari, qarg‘ish va olqishlar, matallar, naqllar, xalqimizda uchraydigan bir
qayroqi gaplar shoir she’riyatini har jihatdan jozibador qilib turadi. Ular she’r
mohiyatiga singib, poetik xulosalar, falsafiy umumlashmalar hosil qiladi. Bu orqali
shoir yuqorida ta’kidlaganlarimizdan tashqari, she’r ohangdorligiga, hukmning
ixcham va lo‘ndaligiga hamda tushunarli xulosalarga erishadi. Xalq olqish va
qarg‘ishlari shoir she’riyatida qog‘ozga o‘ralib beriladi. Ular G‘afur G‘ulom
misralari kabi yal a ng‘och emas.
Istasang, istasang qo‘shiqlarim bor,
Ba’zan yaxshi yomon to‘qishlarim bor,
Gar she’rni sevmasang so‘kishlarim bor,
Omon aylamoqni kutmagil mendan.
Xalqda shunday naql bor. “Suv keltirgan xor, ko‘za sindirgan aziz” mazkur
16](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_16.png)
![ibora xalq donishmandligi, uning turmush tajribasi orqali yuzaga kelgan real
ifodadir. Mazkur ma’noda shoir she’riyatida yaxshilikka yomonlik, ezgulikning
ustidan tubanlikni g‘alaba qozonishi kabi salbiy holatlarga urg‘u beriladi.
Kim berib dunyoga zar, abgor o‘lib qolgan o‘zi,
Kimki dorni buzdi gar anga qurildi dorlar.
Shoir mashhur xalq og‘zaki ijodi namunalarini keltirish orqali, o‘z yurtining
to‘kin sochinligini, istagan narsaning muhayyo bo‘lishi mumkin bo‘lgan Vatan
qudratini o‘xshatishlar orqali chizadi. Shu asosda adabiyotda, she’riyatda talmeh
san’atini yuzaga keltiradi. Aynan yangi yil arafasida xalqimiz odatlariga binoan
shohona dasturxon tuzaydilar. Ular ertaklardagi “ochil dasturxon”ga
o‘xshatilmoqda.
Bunchalik shon-shuhrat uchramas tayin,
“Ming bir kecha”larning afsonasida.
Yurtim, seni yana qutlab qo‘yayin
Qutlug‘ yangi yilning ostonasida.
“Yigitning og‘zi oshga yetguncha, boshi toshga tegadi” maqoli shoir
she’riyatida tayanch vazifani o‘tab keladi. Maqollar kamdan kam holatda
she’rning birinchi misrasida keladi. Shuning uchun ham mazkur maqol she’rning
ochg‘ich vazifasini ham o‘tab kelgan. Epik asarlardagi kabi tugun bajargan
vazifasini ham bajarmoqda. Nima uchun yigitning boshi toshga tegish sabablari
shoir kechinmalarida izohlanadi.
Oshga yetganida yigitning boshi
Toshlarga tegmasin boshi hech qachon.
Sen inson tayanchi, sen bashar baxti,
Ey buyuk iroda, to‘zim bilmas jon.
Poetik mushohada shu ma’nodaki, shoir yigitning boshi toshlarga tegishini yana
bir nechta sababini boshqa bir she’ri “Ikki soniya” she’ri orqali yaxshigina
17](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_17.png)
![yechimini ham bergan. Biri yigitning uyida tinchi bo‘lishi, ikkinchisi do‘stining
imoni butun bo‘lishligi xalq maqollarida qayd etilgan. Shoir uni she’rlarida
jozibador qilib tasvirlagan. She’rning badiiy estetik g‘oyasiga munosib xulosa
bo‘lib xizmat qilgan.
1.2. Shoir va davr she’riyati uslubida folklorizm
Folklor ta’sir etmagan, folklordan ta’sirlanmagan adabiyotning o‘zi yo‘q.
O‘zbek adabiyoti ham bundan mustasno emas. Folklorizmni o‘zini uslub
darajasiga ko‘tara olgan lotin Amerikasi adabiyoti qanday cho‘qqilarni zabd
etganini jahon adabiyotshunoslari e’tirof etishgan. Davr she’riyatiga, qolaversa,
o‘z she’riyatiga xalqona ohang, folklor janrlari namunalarini singdirib yuborgan,
shu orqali ma’lum yutuqlarga erishgan shoirlar o‘z uslubini shu yo‘nalish bilan
shakllantirgan bo‘ladi. Ya’ni folklorizm bir ijodkor asarida ayricha xususiyat kasb
etadi, o‘zini namoyon etib turadi.
Avvalo , uslub so‘ziga oydinlik kiritib olsak. Adabiyotshunoslikda uslub
borasida bir qancha tadqiqotlar amalga oshirilgan. Shunday tadqiqotlarning
ibtidosi Abdurauf Fitratning “Adabiyot qoidalari” risolasida berilgan. “Butun
o‘zbek yozuvchilarining ifodalari o‘zbekcha bo‘lgani holda, har birining o‘ziga xos
bir uslubi bordir. Biroq, uslubdagi bu hol tuban, kuchsiz asarlarida o‘zini ochiq
ko‘rsata olmaydilar. Kuchsiz yozuvchilarning uslublari bir-birlariga o‘xshab
qoladir. Ular oddiy uslubda, umumiy til uslubida yozadir. Shoir-yozg‘uchi
san’atkorlikda ko‘tarila borgan sayin o‘ziga maxsus bir uslub yarata boshlaydir.
Shoirning xayol, o‘y, tushunish shakllari tugal, komil bo‘lgach, o‘ziga
yarasha bir uslub borliqqa chiqqan bo‘ladir.
Uslubning adabiyotdagi o‘rni juda katta, juda muhimdir. Bir asardagi fikrlar
ma’lumotlarning eski, boshqa shoirlar tomonidan aytilgan bo‘lishi mumkindir.
Ularning eskiligini bizga sezdirmasdan, bildirmasdan ifoda qilib, uni bizga o‘qita
olgan kuch uslubdadir”. 10
10
Фитрат. Танланган асарлар. 4-jild. T. Ma’naviyat. 2006. 17-б.
18](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_18.png)
![Uzoq Juraqulov “Yangi estetikaning shakllanishi” maqolasida A.Sa’diyning
“Adabiy ham nazariy adabiyot darslari” risolasiga to‘xtalib, jumladan
quyidagilarni yozadi: “Sa’diyga ko‘ra: “Uslub shoir miyasining ko‘lankasidir”.
Shunga asosan olim uslub originalligini iste’dodda, yangi gap aytishda,
xalqchillikda ko‘radi. Asarning yashovchanligini ham uslubga bog‘liq, deb
hisoblaydi. Uslubning quyidagi turlarini ajratib ko‘rsatadi. Birinchisi shuki, bir
adib ijodida uslubning bir necha shakllari bo‘lishi mumkin. Ularning ayirmasi
janrlar o‘zgarishi va ijodning turli davrlarida ko‘rinadi. Shuningdek, uslub ijtimoiy
sharoit, ijtimoiy tabaqa va ijodkor shaxsi bilan o‘zgarishi mumkin.
Uslubni ichki tuzilishi uchun quyidagi to‘rt jihat muhim deb topiladi: a)
ochiqlik – bunda tilning, fikrning soddaligi, yengil tushunilishi ko‘zda tutiladi; b)
soflik – tilning omonim, sinonimlarga boy bo‘lishi, unda tushunilishi qiyin so‘zlar,
xususan arxaizm, neologizm, varvarizm unsurlarining ishlatilmasligi shart qilib
qo‘yiladi; v) ko‘rinish va tasviriylik – ijodkor fantaziyasiga urg‘u beriladi; g)
hissiylik (emotsionallik) – uslubning go‘zal hissiyot bilan yo‘g‘rilgan bo‘lishi,
o‘quvchiga emotsional ta’siri nazarda tutiladi”. 11
Mazkur qarashlar olimning
shaxsiy qarashlari hisoblanib, uni uslub haqidagi nazariy qarashlarga asos bo‘ladi
deyish bir muncha bahsli savollar tug‘ilishiga olib keladi.
Laylo Sharipovaning uslub haqidagi fikrlari o‘zining mazmundorligi, aynan
shu sohaga – folklorga qaratilganligi bilan alohida ajralib turadi. Ularda nazariy
ma’lumotlar tushunarli, har bir tadqiqotchini o‘zining qarashlariga ishontira oladi.
Masalan menga – bir magistrga mazkur qarashlar juda ma’qul. “Uslub ijodkorni
boshqa ijodkorlardan farqlab turadigan o‘ziga xoslikdir. Shu o‘ziga xoslik
she’riyatni rang-barang qilib go‘zallashtirib turadi. O‘z uslubiga ega shoir asarlari
g‘oyaviy-badiiy jihatdan pishiq bo‘ladi hamda asrlardan osha oladi. Shu ma’noda
folklorning she’riyat badiiyatiga ta’siri masalasini tadqiq qilish jarayonida uslub
muhim o‘rin tutadi. Uslub qamroviga ko‘ra xususiylik va umuminsoniylik kasb
etadi. Bir ijodkor uslubi uslubdagi xususiylikni, davr uslubi uslubdagi umumiylikni
tadqiq qilish imkoni demakdir. Bir qancha ijodkorlar uslubidagi umumiylik, o‘zaro
11
Жўрақулов У. Ҳудудсиз жилва. T.Фан. 2006. 98-б.
19](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_19.png)
![mushtaraklik davr adabiyotiga xos uslubni belgilaydi. Uslubda folklor ta’siri
bo‘rtib turishi uchun ijodkor folklordan sezilarli darajada foydalangan, ta’sirlangan
bo‘lishi lozim. Bu ta’sirlanish adabiyot badiiyatida aks etsa, o‘zaro munosabatlar
samarasi adabiyot rivojiga xizmat qilgan hisoblanadi”. 12
Erkin Vohidov folklordan sezilarli darajada foydalangan iste’dodli
shoirlarimizdan biridir. Tadqiqotchi L.Sharipova XX asr ikkinchi yarmi o‘zbek
shoirlarining folklorga munosabatini o‘rganib, jumladan, Erkin Vohidov to‘rtinchi
guruhga, ya’ni folklorga xos satira va yumor uning ijodida bo‘rtib turganidan hajv
uslubining bir qirrasiga aylangan, xalqona kulguli, kinoyani o‘z she’riyatiga
singdirib yuborgan shoirlar qatoriga kiritadi. Sirasini aytganda bu fikrlarda jon bor.
E’tirof etish kerak. Biroq shoirning folklordan foydalanishini faqat kinoyaviy
yumor bilan bog‘lab qo‘yish ham to‘g‘ri emas, nazarimizda. Shoirning “Tong
g‘azali” she’rini olib ko‘raylik. She’r boshdan oyoq afsonaviy pari timsolining
epik tasviridan iborat. Mazkur she’rni voqeaband lirika qatoriga kiritish mumkin.
G‘azal tabiat tasviri, manzaralar namoyishi bilan boshlanadi. Sharqona gul va
bulbul timsollari she’riy ifodaga o‘zgacha kayfiyat bag‘ishlaydi. Hali tong
yorishmaganidan “Yumuq tong ko‘zlari” tashbehi chiroyli ishlatilgan. Ikkinchi
banddan afsonaviy pari timsoli talqiniga o‘tiladi.
Paridek nozu istig‘no etib
Tong lola ruxsorin.
Yuvib shabnam bilan
Bir tomchi shabnamdek yaraqlabdur.
Shafaq ko‘zgusida
O‘z husniga oshiq bo‘lib boqmish,
Va tog‘larni taroq aylab,
Quyosh sochin taroqlabdur.
Parilar suvda bo‘lishadi. Ko‘p o‘rinlarda asosan ular tong payti paydo bo‘ladi.
Suvdan chiqqan pari yuzlari tomchi shabnam kabi yaraqlashi, yaltiragan shafaqni
12
Шарипова Л. Шеърият ва фольклор. T. Наврўз. 2019. 46-б.
20](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_20.png)
![ko‘zgu etib, o‘z husniga mahliyo boqqani, tong tog‘larni taroq qilib quyosh
vositasida sochini taraganini mubolag‘a qilib lirik qahramon kayfiyat yaratadi.
Parivash husniga termulib, uning jabridan tongga arz aylasam. Meni ko‘zim
shamg‘alat qilib tong ham pari husniga asr tushibdi. Tong chog‘ida ko‘rgan yorini
firog‘ida kuygan shoir tongdan xafa, chunki tong uni parivashga yaqinlashtirib,
parivashni undan uzoqlashtiribdur.
Ajab, tong xobida Erkin
Ko‘ribdur yorini, evoh,
Ko‘z ochsa – yori yo‘q,
Ikki qo‘li yostiq qo‘chog‘labdur.
Ertaklarda ham parilar ertak qahramonlariga bir ko‘rinish berib ajabtovur
hodisotlarga evrilib ketadi. Yoki afsonaviy qahramonlarning pari visoli haqidagi
orzu-o‘ylari tushida, ro‘yoda kechadi. Chunki ilohiy ishq mujdalari ruhan
kechinmalar orqali namayon bo‘ladi. Ularning jisman visol onlari, tushdagi ajib
manzaraning intihosi bo‘lib qoladi. Shoir mazkur folklorizm manzarasini o‘z
she’riyati ich-ichiga singdirib yuborib, estetik badiiy kartina yarata olgan.
Shoirning “Masal borkim...” g‘azali zamonaviy she’riyatda har bir bayti
maqollardan tarkib topgan yagona she’rdir. Mumtoz adabiyotda shunday
ko‘rinishdagi she’r (g‘azal)ni Lutfiy ham yozgan edi. G‘azal an’anaviy ishqiy
mavzuda yozilgan. Sitamkor yor zulmidan ozor chekkan oshiq barcha azoblarga
sabab oqibat izlar ekan, o‘z xulosa va hukmlarini maqollar zimmasiga yuklaydi.
Maqollar anglatgan ma’no shoir da’volariga munosabat bildiruvchi vazifasini o‘tab
beradi. She’r sevmoqlik – jondan kechmoqlik degan ramziy ifodaga olib keladi.
Ya’ni, biror ishga berilgan odam jonini ayadimi u muvaffaqiyat qozona olmaydi,
degan majoziy ma’noga aylanib ketadi. Quyida mazkur g‘azalni to‘liq keltiramiz.
Erkin Vohidov g‘azallari mumtoz g‘azallar kabi ikki baytdan iborat baytlar emas,
balki misralar sin g dirilgan. Bu holat shoir she’rlarini barmoq vazniga
yaqinlashtirish bilan birgalikda, o‘qilishini hamda tushunilishini osonlashtiradi.
Ajab, vaslingga men endi
21](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_21.png)
![Erishganda ko‘rindi moh,
Masal borkim, og‘iz oshga
Burun toshga tegibdir, voh!
Kulib yurgay edim bir vaqt
O‘qib majnun jununidin,
Degaylar, o‘zgadan kulma
O‘zingdan bo‘lmayin ogoh.
Sevinch, deb she’r bitib avval
O‘zim bo‘ldim asiri ishq,
O‘zi tushgay emish oxir
Birovga kimki qozgay choh.
Parivash zulmidin bo‘ldi
Ko‘ngil mulki parishonhol,
Demishlar mulk vayrondur
Agar zolimlik etsa shoh.
Bo‘libsan oshiq, Erkin,
Uz umid jondin, o‘kinch qilmay,
O‘zingga, deydilar, dushman
Keyin chekkan pushaymon, oh. 13
Folklorda aytishuvlar, ba’zan o‘lanlar tarzida ham beriladi. “Nikoh to‘ylari,
ba’zan bayram kunlar, ayrim yig‘inlarda, asosan cholg‘usiz aytiladigan o‘lanlar
ko‘proq chorvadorlar, dehqonlar orasida tarqalgan. O‘lanlarda cho‘pon yigit bilan
cho‘pon qiz sevgi dardlaridan bahs etib so‘zamollikda, chechanlikda, odamiylikda
bir-birlarini sinagandek bo‘ladi, musobaqadosh tomonlar bir-birlariga sovg‘alar
ulashadi. O‘lanlarda qochiriq, sevgi harorati, yoshlik sho‘xliklari g ‘ oyat samimiy,
optimistik ruh bilan yo‘g‘rilgan holda tarannum qilinadi”. 14
Erkin Vohidov shu yo‘nalishda ham bir qancha she’rlar bitgan. Uning “Lola”
nomli she’ri bir yigitning shahardan tog‘ lolasi sayriga ataylab kelishi tasvir i dan
13
Воҳидов Э. Сайланма. 1-jild. T.Sharq. 2000. 195-б.
14
Ўзбек халқ оғзаки поэтик ижоди. T.Ўқитувчи. 1980. 91-б.
22](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_22.png)
![iborat. Lola va yigit aytishuvi ramziy ma’noda. Xalq og‘zaki ijodi namunalari
kabi folklorga muvofiq so‘zlar tanlangan. Qiz va yigit aytishuviga mos ohang bilan
bezangan. Yuqorida darslikda qayd etilgan nazariy qoidalar mazkur she’r tabiatiga
uyg‘un holda jaranglaydi. Qochiriqlar optimizm ruh, yoshlik shijoati, qaynoq
muhabbat va boshqalar shular jumlasidandir.
Deyman: sahar shafaqdan
Uchqunmi, lolasanmu,
Shodlik mayiga to‘lgan
Gulgun piyolasanmu?
Deydi: qiziq savoling,
Qayda, ajab, xayoling,
Yellar ko‘rib bu holing
Kulmoqqa bolasanmu?
– So‘zimni qattiq olma,
Boshingni quyi solma,
Buncha qizarma, lola,
Mendan uyolasanmu?
– Sen, aytchi, qaysi yog‘dan,
Qaysi chaman va bog‘dan?
Kulsang dedim, shu tog‘dan
Tushgan shalolasanmu?
– Bilsang, uyim shaharda,
Keldim senga saharda,
Yur, xo‘p desang agarda,
Yo shunda qolasanmu?
“Badiiy asar ijodkor shaxsiyatining mevasi ekani sababli ijodkor qancha
o‘ziga xos bo‘lsa, uning yozganlari ham shunchalik betakror bo‘ladi. To‘ra
Sulaymon tomomila o‘ziga xos shaxs edi va bu qaytarilmas shaxsiyatning
bitganlarida yaqqol ko‘zga tashlanadi. Shoir ijodining bosh belgisi uning
to‘lig‘icha xalq og‘zaki ijodi namunalari ta’sirida ekanidadir. Uning o ‘ yi,
23](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_23.png)
![tuyg‘ulari, hayrat - u hayajonlari hamda ularning ifodasi xalqona. Shoirning
qayg‘usi, quvonchi, hatto yumorida ham xalqchillik yaqqol ko‘rinib turishligini” 15
Q.Yo‘ldoshev alohida e’tirof etadi. Folklordan ta’sirlanmagan ijodkor aslida juda
kam topiladi. Haqiqatan ham, og‘zaki ijodning ta’siri butun yozganlarida bo‘y
ko‘rsatib turadigan To‘ra Sulaymon kabi shoir boshqa yo‘q. Shuning uchun komil
ishonch bilan aytish mumkinki, To‘ra Sulaymon uslubi xalqona uslubdir.
“Ergash Jumanbulbul o‘g‘li el kezadi” turkum baxshiyonalarini To‘ra
Sulaymon mustaqillik arafasida, to‘g‘rirogi, 1990-1991 yillarda yaratadi. Bu davr
o‘zining keskinligi bilan hech bir davrga o‘xshamasdi. Odamlar qorong ‘ ilikdan
chiqqanday, ko‘zlari qamashib yorug‘likni his etolmay, endi nima bo‘larkin?, deb
o‘zlaricha fol ochib turgan paytlari edi. Bu vaqtda ularga dalda bo‘ladigan shoirlar,
xalq manfaatini ulug‘lovchi kishilar suv va havodek zarur edi. Xuddi shu paytlarda
xalq tilidan kuylovchi kishilarga ehtiyoj seziladi. To‘ra Sulaymon mana shu
bo‘shliqni birinchilardan bo‘lib to‘ldirishga bel bo‘g‘lagan xalq baxshisi nomidan
ot surib maydonga chiqqan shoirlarimizdandir. U qaysi bir ma’noda bu ishning
uddasidan chiqdi. Usmon Azim usulida elning aytolmagan dardini, qalbida
cho‘kib yotgan armonlarini ayta oldi.
To‘ra Sulaymonning mazkur “Turkum”lari jami o‘n besh kichik-katta
sarlavhalardan iborat. Ularning har birini Ergash Jumanbulbul o‘g‘li aytimlari yoki
kimnidir savollariga javoblari birlashtirib turadi. Ba’zan esa, bu vazifani Fozil
Yo‘ldosh o‘g‘li ham bajarib beradi. Bular xuddi xalq dostonlaridagi singari nasriy
boshlanmalar bilan boshlanadi. Masalan, “Yetolmadim” nomi ostida berilgan
savol-javob tarzidagi baxshiyona hajm jihatdan uncha katta bo‘lmasa-da, yuksak
ma’nolarni o‘zida qamrab olgan: “Hurriyatdan oldingi yillar bir tumanbegi Ergash
Jumanbulbul o‘g‘liga: - Siz el kezgan, ko‘pning nazari tushgan, dong qazongan
oqinsiz. Siz nimalarga yetib, nimalarga yeta olmadingiz? Sizning ham hech
armoningiz bormi? – deya bergan savoliga shoir shunday deb javob bergan
ekanlar:
Men bir ulus armonining poyoniga yetolmadim,
15
Йўлдошев Қ. Ёниқ сўз. T. Янги аср авлоди. 2006. 361-б.
24](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_24.png)
![Osmon qadar xirmonining poyoniga yetolmadim.
Bundan kelgan ziyonining poyoniga yetolmadim,
Rangi-ro‘yi samonining poyoniga yetolmadim.
Yigitlari qirqqa kirmay qarib bo‘lganga o‘xshaydir,
O‘z tuproq, o‘z oshyonida g‘arib bo‘lganga o‘xshaydir.
Bo‘y qizlari kelin bo‘lmay horib bo‘lganga o‘xshaydir,
Xazon bo‘lgan gulshanining poyoniga yetolmadim.
Baxshining yuqoridagi so‘zlaridan shuni ilg‘ash mumkinki, mustaqillik
arafasidagi mahalliy xalqning o‘z tuprog‘ida g‘aribona hayot kechirayotganligini
guvohi bo‘lamiz. O‘z davlatiga egalik qila olmagan kishilarning ahvoli shunday
bo‘lishini his qilib, ich-ichimizdan zil ketamiz. Ozodlik buyuk ne’mat ekanligiga
imon keltiramiz. Aks holda bo‘y qizlarimiz, ya’ni tog‘ni urib talqon qiladigan,
To‘maris, Oybarchinlarimiz kelin bo‘lmay horib qolaveradi. Yigitlari esa qirqqa
kirib qirchillama bo‘lish o‘rniga qora mehnatning azoblariga dosh berolmay
qarimsiq tusga kirib qoladi.
Toshi bilan tarozusi qay bir egri qo‘llardadir,
Xazinasin qulf-kaliti o‘zga nafsi g‘orlardadir.
Mulk egasi kimlar o‘zi? Bilmam ular qaylardadir?
Xayrsiz xayr-ehsonining poyoniga yetolmadim.
O‘zligin bilmas bu elning tayg‘og‘i ko‘p, ayg‘og‘i ko‘p,
O‘z ichidan o‘t chiqarar sayrog‘i ko‘p, qayrog‘i ko‘p.
Bosh-boshiga qozi-kalon, olaquroq bayrog‘i ko‘p,
Hayronining, vayronining poyoniga yetolmadim.
Mustamlakachi, bosqinchilar qo‘liga o‘tgan tuzim shunday bo‘ladi. Mulk
egasi asli kimlar ekanligi hammaga qarong‘uligicha qolaveradi. Xazinaning qulfi-
kaliti aslida kimda bo‘lishi kerakligi hammaga ma’lum. Lekin mustamlakachilar
kimga, qanday odamga kalitni berishni biladi. Bu borada Said Ahmadning
25](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_25.png)
![“Qoplon” hikoyasidagi Qurbonboyga o‘xshaganlar pichog‘i moy ustida bo‘lishi
tayin. Shoir bu elning “tayg‘og‘i” ham, “ayg‘og‘i” ham, “sayrog‘i” ham,
“qayrog‘i” ham xuddi shular ekanidan kuyinadi.
Xullas “Ergash Jumanbulbul o‘g‘li el kezadi” turkum baxshiyonalarda asosan
mustamlakachlik davri, Sho‘rolar siyosati qalamga olingan, ba’zan ma’naviyati
past darajada bo‘lgan xalqlarda o‘zaro kelishmaslik, oshna-og‘aynigarchilik, bir
birini ko‘rolmaslik kabi millatning kelajagini orqaga tortadigan, og‘riqli nuqtalarga
ham shoir Ergash Jumanbulbul tilidan shunday so‘zlar aytadi. Hadislarda qayd
etilganidek, “she’rda hikmat” aytadi:
Imtihon avvalambor, ikki jondan boshlanar,
Imonsiz yo imonli – tiniq tandin boshlanar.
Luqmai halol, ya’ni toza qondin boshlanar,
Norasida tavallud topgan ondin boshlanar.
Qizmidir, o‘g‘ilmidir tili chiqqan chog‘danoq,
Es-aqli kirib bilgach: savob ne, nedir gunoh,
Yaratgan kim? Ona kim? Kim buzruk? Kim qiblagoh?
Endi uning a’moli shu zamondin boshlanar.
Imtihon bu o‘zi nima? Odamzodning yorug‘ dunyoga kelib, Olloh oldida o‘zini
qanday tutishidan tortib, insoniyatning Vatan oldidagi burchini qanday o‘tashining
o‘zi ham imtihondir. Aslida, tiriklik, inson umri o‘zi imtihon. Kimki imtihondan
yaxshi o‘tsa, umrboqiy saodatga erishadi. Kimki, hayotda oddiy insoniylik
burchini ado etolmasa, xonavayron bo‘lishi hech gap emas. Baxshi shoir xuddi shu
imtihon haqida gapiradi, so‘zlaydi. Hayot sinovlari, deydi shoir. Avvalo, er-
xotinning ittifoqligidan, munosabatidan boshlanadi, deb e’tirof etadi. Haqiqatda
shunday, er-xotin bir-biri bilan murosa qila olmasa, ulardan tug‘ilgan farzandlar
hech qachon odam bo‘lmaydi, - deb aytadi. Shoir baribir “so‘z san’atkori’ degan
nomga sodiq qoladi. “Tilga e’tiborsiz, elga e’tiborsiz” hikmatidan kelib chiqib,
26](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_26.png)
![turkiy(o‘zbek) tilining kamsitishlariga chiday olmaydi. Arabiy, forsiy tillarni
maqtab gapiruvchilarga zarba beradi. To‘ralarning (el ishongan mansabdor
shaxslarning) mulla, eshondan pastligiga ishonmaydi. Agar shunday bo‘lsa, deydi
shoir: “Endi tamosha qiling, ish ziyondan boshlanur” deb bong uradi.
Ba’zan badiiy adabiyotda ertak-doston degan atamaga ham duch kelamiz.
Nomidan ham ko‘rinib turibdiki, ertak-doston o‘zida ham ertaklarning, ham
dostonlarning xususiyatlarini mujassam etadi. Ertak dostonlar asosan shoirlar
tomonidan yaratiladi.U mazmunan ertakka, shaklan esa dostonga yaqin turadi.
Ya’ni voqealar xuddi ertakdagi kabi boshlama, voqealar rivoji, tugallanmadan
tashkil topadi. Ammo bu voqealar nasriy usulda emas, she’riy usulda davom
ettiriladi.
Ertak-dostonlar qanday ehtiyojdan kelib chiqib yaratiladi? Shoirlar har
qanday ertakni ham she’rga solavermaydilar. Avvalo, bu ertakning sujeti juda
qiziqarli, voqealar rivoji tarang bo‘lishi kerak. Shoir uni o‘z iste’dodi,
dunyoqarashidan kelib chiqib, o‘z davrining muammolariga moslashtiradi.
Shuningdek, ijodkor ertak doston yaratar ekan, unga asos bo‘lgan ertak
voqealarini she’riy usulda aynan bayon etib bermaydi. Ertakdagi voqeaga o‘zidan
nimadir qo‘shishi, nimadir o‘zgartirishi, nimanidir tushirib qoldirishi mumkin.
To‘ra Sulaymon ijodini kuzatar bo‘lsak, olti-yettita doston yaratgan.
Shulardan uchtasi ertak-doston hisoblanadi. Bu dostonlarini shoir xalq afsona,
ertaklari asosida yaratganmi yoki o‘zi to‘qiganmi bu bizga qarong‘u. Bizga shu
narsa ma’lumki, To‘ra Sulaymon ham Hamid Olimjon kabi otasidan ko‘plab
ertaklar eshitgan. Dostonlarning har uchalasi ozodlikning tutqinlik ustidan
g‘alabasi, ezgu ishlar qilib yurgan insonlarning murod-maqsadiga etishi,
haqiqatning jaholat ustidan g‘alabasi bilan ertakona xotima topadi.
Uning “Yovqochdi” ertak-dostoni xalq dostonlariga o‘xshab nasriy va nazmiy
usullardan foydalanib yozilgan. O‘z hududini dushmanga berib qo‘yishni
istamagan shoh kengash chaqiradi: “Yov juda kuchli, uni yengishning ilojini topa
olmayapmiz. Nima qilishimiz kerak? Taslim bo‘lamizmi yoki yo hayot, yo mamot
deb jangga kiramizmi, boshim qotib qoldi”, deb kengash qatnashchilariga murojaat
27](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_27.png)
![qiladi.Shunda bir qariya mamlakatda Oqilbek ismli oqin borligini aytib, bizni
qutqarsa, faqat shu oqin qutqarishini bashorat qiladi. Oqin termalarini
jangnomalarda aytiladigan qo‘shiqlarga ulab, hayqirib jangga tashlanadi. “Qani
azamatlar, ot-otingga min endi, yovning og‘zi- burnidan tirqirab qon kelib, qon
qusishi tayin endi, deya bir muddat tin olib sozini sozlab, otameros do ‘ mbirasini
pupak-popugini pardozlab, daryoday mavj urib toshib, ovozi necha bog‘, necha
tog‘lardan oshib olomonni janggohga boshlab ketadi:
Yov bosdiyo, yov bosdi,
Mamlakatni dov bosdi.
Kuz kelmay, qish kirmay ne
Bog‘larni qirov bosdi.
Keksaman, yoshman demay,
Qiz, egma qoshman demay,
Men podsho, men vazirga
Sal qarindoshman demay.
Ot sursin olg‘a tomon,
Rangimiz bo‘lmay samon.
Yov qo‘liga taslim bo‘p,
Tiriklay o‘lgan yomon.
Oqilbek oqinning shunday na’rasidan qo‘shinning ruhi ko‘tarilib ketadi.
Katta-yu kichik, yosh-u qari barcha-barcha jangga tashlanadi. Yov bunday
shiddatga bardosh bera olmay taslim bo‘ladi. O‘z yurtiga ravona bo‘ladi.
To‘ra Sulaymonning “Guljahon” dostonida ham xalq dostonlariga o‘xshash bir
qancha detallarni ko‘rish mumkin. “Qora yo‘l”, “Yilqichi”, “Qo‘ychibon”,
“Shodmon kal”, “Shahsuvor”, “Qirq darvish”, “Qirq qalandar”, “Qirq qulli boy” va
boshqa so‘z va jumlalar To‘ra Sulaymonni baxshi shoirlar qatoriga qo‘shishimizga
asos beradi. Ertak-doston Guljahonning –kanizakning Oynusxaga – malikaga
shaxzoda topishidan boshlanadi. Guljahonning tush ko‘rishicha Olatog‘ degan
joyda bir qaddi qomati kelishgan shaxzoda Oynusxani kutayotgan emish. Olatog‘
28](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_28.png)
![bu yerdan olti oylik yo‘l emish. Shu zaylda boshlangan ertak o‘zining qiziqarli
sujeti bilan kitobxonni o‘ziga torta oladi.Asar qahramonlari barcha to‘siqlarni
yengib eson-omon murod-maqsadlariga yetadilar.
“Bolalar tomonidan yoki bolalar uchun kattalar tomonidan yaratilgan og‘zaki
ijod namunalari bolalar folkloriga kiradi. Bolalar folklorining doirasi nihoyatda
keng bo‘lib, uning namunalari xalq og‘zaki ijodining deyarli barcha janrlarida
mavjud. Bular alla qo‘shiqlari, ertaklar, tez aytishlar, topishmoqlar, o‘yin
qo‘shiqlari, o‘yinlar, ermaklar va boshqalar”, 16
-deb yozadi adabiyotshunos.
Mamarasul Jumaboyev o‘z tadqiqotida yozarkan, jumladan quyidagi fikrlari
biz tadqiqqa tortayotgan she’rlar xususiyatlari bilan ma’no- mazmun jihatidan
aloqador ekanligi bilan ham e’tiborga molik. “Xalq og‘zaki ijodi uning turmush
tajribalari asosida yuzaga kelgan bo‘lib, mehnat jarayoni bilan chambarchas
bog‘langan. Xalq donishmandlari shu mehnat jarayonining turli o‘ziga xos shart-
sharoitlariga muvofiq ravishda bolalar uchun ham ajoyib ertaklar, qo‘shiqlar
topishmoqlar, maqollar yaratganlar. Xalq og‘zaki poetik ijodidagi obrazlarning
yorqinligi, so‘z ma’nolarining aniqligi, matnning ohangdorligi, musiqiyligi kabi
xususiyatlar bola ruhiga orom, huzur bag‘ishlaydi, uni o‘ziga mahliyo etadi”. 17
XXI asrning bolalari XX asr bolalaridan mutloq farq qiladi. Davr muhitidan
kelib chiqib, ular biroz erkinroq o‘syaptilar. Endi ularga Quddus Muhammadiy,
Zafar Diyor, Po‘lat Mo‘min kabi shoirlarning xalqona she’rlaridan ko‘ra Xurshid
Davron, Usmon Azim, Azim Suyun kabi davrimizning iste’dodli shoirlarining
xalqona, folklorizm bilan sug‘orilgan falsafiy she’riyati ko‘proq zarur deb
o‘ylayman. Bolalarimizning tafakkur darajasi shuni taqoza qilayotir.
Birinchi bobning qisqacha xulosasi shundan iboratki, folklordan foydalanish
o‘zbek yozma adabiyoti tarixidan boshlanganligi tahlillar natijasida oydinlashdi.
Atoiy, Lutfiy, Navoiy kabi ijodkorlar folklorizmlardan unumli foydalanib,
o‘zlarining mukammal asarlarini yaratdilar. Ayniqsa, Navoiy asarlarida bu
boradagi an’analar yuqori bosqichga ko‘tarildi. Shoirlar repertuaridagi folklor
asarlari qayta ishlanib, folklorizmlar hodisasini yuzaga keltirdi. Folklor
16
Жумабоев М. Болалар адабиёти. T.Ўқитувчи. 2001. 8-б.
17
Ўзбек халқ поэтик ижоди... 268-б.
29](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_29.png)
![namunalaridan unumli foydalangan Usmon Azim, To’ra Sulaymon kabi shoirlar
o‘z uslublari bilan bu sohada yetakchilik qildilar. To’ra Sulaymon dostonlarida
folklorizm hodisasi boshqa janrdagi asarlaridan ko‘ra kengroq qimmatga ega
ekanligi qayd etildi. U.Azim, X.Davron, A.Suyun kabi shoirlar ijodidagi folklor
an’analari zaminida vatan erki, millat g ‘ ururi, o‘zbeklar manfaati yotadi.
II BOB. FOLKLORDAN O‘ZLASHGAN JANRLAR
2.1. Adabiy alla va adabiy yor-yor
Insoniyatning yashash zavqi o‘zi ijro etgan qo‘shiqlarda namoyon bo‘ladi.
Mavsum marosimlar, urf-odatlarga bog‘liq xalq qo‘shiqlari, kishilarning
bugunidan roziligi, ertasidan umidvorligi, orzu-armonlarini amalga oshirish
vositasi o‘laroq maydonga keladi. Mehnat qo‘shiqlariga o‘xshab “alla” va “yor-
30](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_30.png)
![yor” qo‘shiqlari yomon kayfiyatda aytilmaydi. Yorug‘ kelajakka umid va ishonch
ruhi bilan s u g‘orilgan bo‘ladi.
“Bolalarni u xlatish vaqtida onalar tomonidan kuylangan qo‘shiqlar alla deb
ataladi. O‘tmish alla qo‘shiqlarida zahmatkash, mushtipar, ezilgan ona obrazi
gavdalanadi. Uning betinim xatti-harakati beminnat mehnati tufayligina murg‘ak
go‘dak ulg‘ayadi, voyaga yetadi. Onaning mehri daryo, deydilar. Allalarda
onalarga xos bag‘rikenglik, quyoshday mehribonlik mayin dil qa’ridan sizib
chiqqan yoqimli kuylarda taraladi. Ularda ezgu orzu-havaslar, umidbaxsh yaxshi
niyatlar, onaning bola kelajagi haqidagi orzu-o‘ylari chiroyli tasviriy bo‘yoqlarda
kuylanadi”, 18
deb yozadi darslik mualliflari. Xuddi shu asarda yor-yor haqida ham
bir muncha nazariy ma’lumotlar bor. “Qiz uzatar kechasida aytiladigan
qo‘shiqlardan biri “yor-yor”lardir. “Yor-yor” qo‘shiqlari musiqiyligi, ma’lum
cho‘ziq ohangda ko‘pchilik bo‘lib kuylanishi, naqoratlari bilan ajralib turadi. Ular
chuqur psixologizm va lirik kechinmalarga nihoyatda boy. “Yor-yor” qo‘shiqlari
mazmunini asosan qiz o‘stirgan ona bilan otaning ta’rifi, orzulari, uzatilayotgan
qizning madhiyasi, go‘zalligi, chevarligi, qizga turmush haqida nasihatlar; unib
o‘sishi, serfarzand bo‘lishi haqidagi tilaklar tashkil etadi” 19
, deyiladi.
Laylo Sharipova tadqiqotlarida esa “Alla” janri haqida quyidagi fikrlarni
o‘qiymiz: “Bu janrning nomi qo‘shiqning radifidan kelib chiqqani hammaga ayon.
Yozma adabiyot o‘zlashtirgan barcha janrlar singari alla ham shoirlar e’tiborini
tortdi. Ayolning muqaddas xilqat ekanligini dalillab turuvchi qo‘shiq – alla yozma
she’riyatimiz tomonidan XX asrning ikkinchi yarmida o‘zlashtirildi. Ehtimol, XX
asrning elliginchi yillarida onalar dala mehnati bilan band bo‘lib, alla aytish
jarayoni ilgarigidan susaygani sababli shoirlar alla aytishga ehtiyoj sezgandirlar.
Adabiy allani ilk bor shoirlar yaratishdi, erkaklar ayollarga alla aytishni eslatishgan
bo‘lsa, ehtimol”. 20
Adabiyotshunos folklor janri bo‘lmish “alla”ni adabiy allaga
evrilishini, yozma adabiyotga o‘tishini to‘g‘ri anglaydi. Ijodkor xalqi doim
e’tibordan chetda qolgan, ammo bir vaqtlar milliy ma’naviyatga katta ta’sir
18
Ўзбек халқ оғзаки ижоди... 84-b.
19
O‘sha asar... 88-b.
20
Шарипова Л. Ўt китоб... 80-b.
31](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_31.png)
![ko‘rsatgan aqidalar, urf-odatlar haqida yozishga o‘zida ehtiyoj sezadi. Bugungi
kunda “alla” qo‘shig‘ining beshik va boshqa yangidan yaratilgan uskunalar ustida
aytilmasligi, aytilsa ham uning keskin kamayib ketishi ayolning ro‘zg‘or tebratishi
uchun dala mehnatiga jalb etilganligi yoki amaldorlik, rahbarlik lavozimlarida
ishlashida deb bilaman. Mening nazarimda, izohan Olloh ma’nosini beruvchi
“alla” kabi qo‘shiqlarni izsiz yo‘qolib ketmasligi uchun ham shoirlarimiz yozib
turishibdi, yozaverishlari kerak ham.
Adabiyotshunos Haydarali Uzoqov shoir Elbek xalq og‘zaki ijodi – folklorga
katta e’tibor berganligini e’tirof etadi: “Agar G‘ozi Olim Yunusov 20 yillarning
dastlabki onlarida “Alpomish”dek xalqimizning ma’naviy mulkini “jumalak”u
“alla”larini ilk bor yozib olib o‘zbek folkloristikasiga asos solgan bo‘lsa, shoir
Elbek o‘zbek tilining rang-barang shevalari vakillari tilidan son-sanoqsiz qo‘shiq,
doston va ertaklar, topishmoq va aytishuvlarni ilib olib, ularni sayqallab qayta jon
ato etgan buyuk folklorshunos sifatida e’zozlanadi. Uning qalamiga mansub
bo‘lgan “Bolalar qo‘shig‘i”, “Armug‘on”, “Ashulalar to‘plami”, “Mehnat kuylari”
kabi to‘plamlari ruhiyat jihatidan to‘la xalq og‘zaki ijodiyoti asarlari bo‘lib,
qo‘shiq va ertak, doston va topishmoqlarni o‘z ichiga olgan” 21
.
Yuqoridagi fikrlardan kelib chiqib aytish mumkinki, Elbek adabiy alla
yaratmagan bo‘lsa-da, folklordagi “alla” janridan foydalanib birinchi marta analitik
folklorizmni yuzaga keltirgan XX asr shoiridir. Uning o‘sha she’rini misol
tariqasida keltirib o‘tamiz.
Alla, alla, alla, alla,
Uxla, qo‘zim bolam, alla!
Ikki ko‘zim, bolam alla,
Shirin so‘zim, bolam alla!
– Kim bu, tun ichra uxlamay, yotmay
Allalab mungli-mungli kuylovchi?
Kim bu, allavaqtda, tong otmay
Bunchalik o‘tli-o‘tli s o ‘ ylovchi. 22
21
Элбек. Момогулдирак. T. Чўлпон. 1993. 135-b.
22
Элбек. Танланган асарлар. T. Шарқ. 1999. 72-b.
32](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_32.png)
![Shoir folklor namunasi bo‘lmish to‘rt misra “alla”ni namuna keltirib, ostida shunga
monand she’r insho qiladi. Ya’ni allaga munosabat bildiradi. Uning aytilishi,
sababi, matni bilan o‘quvchida mushfiq onaizorga nisbatan xayrixohlik
uyg‘otmoqchi bo‘ladi. Har qanday holatda ham yozma adabiyotdagi birinchi
folklorizm namunasi bo‘lganligi uchun ham ushbu she’r qadrlidir.
“Alla” so‘zi haqida ensiklopedik lug‘atlarda quyidagi ma’lumotlar
keltiriladi: “Ayrim taxminlarga ko‘ra “alla” nomi “Alloh” so‘zidan kelib chiqqan.
Unda onaning yaratgandan chaqaloqni o‘z panohida asrash iltijosi nam o yon
bo‘ladi. Chin yurakdan mehr bilan aytiladigan “alla” da uning so‘zlari onaga
quyilib kelaveradi. Alla go‘dakning borlig‘iga ma’naviy ozuqa sifatida singadi va
u orom olib uxlaydi”. 23
Otashnafas shoir Usmon Azim uslub haqida fikr bildirib: “Uslubni ataylab
yaratib bo‘lmaydi. Mehnat va qunt tufayligina haqiqiy ijodkor ruhining shakli
yozganlarida ufura boshlaydi.
Uslub – iste’dodning ko‘rinishi”. 24
Shoirning o‘z iborasi bilan obrazli tarzda
aytadigan bo‘lsak, Usmon Azimning ko‘rinishi, ya’ni zuvalasi xalq og‘zaki ijodi –
folklor bilan qorilgan. Uning har bir she’ri folklor namunalaridan, ohanglaridan
yiroq emas. Shoirning “adabiy alla”lari bunga yorqin misol bo‘la oladi.
Bu beshikning ichiga
Yulduz qo‘nganday bo‘ldi,
El-yurtining ko‘nglida
Qunduz qo‘nganday bo‘ldi –
Alla.
Beshigining boshiga
Falak kelib egildi,
Enasining tiliga
Yurak kelib egildi.
Alla.
Qirq farishta sog‘inib
23
Tарбия. Энциклопедия. T. O‘zME.2010. 20-b.
24
Азим У. Сўнгсўзлар. T. Ilm-ziyo-zakovat. 2020. 226-b.
33](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_33.png)
![Xumordayin egildi,
Davomchim – deb bobosi
Chinordayin egildi –
Alla.
Vatan ham suyib-suyib
“Polvonim”, deb egildi,
Menga tushar toshlarga
Qalqonim, deb egildi –
Alla. 25
Shoir e’tiroficha bu allani otasining enasi – Guldona momosining allasi deb Elbek
baxshi aytgich ekan. Mazkur adabiy alla o‘zining tarixiy ko‘rinishlariga, shakliga
o‘xshamaydi. Folklor “alla”larida har misra oxirida yoki bayt so‘nggida “alla yo-
alla yo” so‘zi radif bo‘lib kelaveradi. Aytuvchi qo‘shiq naq a r o ti kabi ovozini,
ritmini “alla” so‘ziga beradi. Ular qofiyasiz ham bo‘lishi mumkin. Qofiya
vazifasini alla so‘zining o‘zi bajaradi. Ba’zan mehr bilan aytilgan allalarda ohang,
so‘zlar b o ‘ g‘ini aniq maqsadga yo‘naltirilgan ijro tufayli bilinmaydi. Bular biror
tovushni cho‘zib, qisqa qilib aytish orqali amalga oshiriladi. Adabiy allalarda
kompozitsion qurilish boshqacha tartibga ega. Avval to‘rt qator she’r yozilib,
so‘ngida “alla” so‘zi alohida beshinchi misra o‘rnida keladi. To‘rt qator she’r
o‘zaro qofiyalanadi. Qofiyalar nihoyatda ohangdor, xalq kuylariga o‘xshab ketadi.
O‘qigan kitobxon misradan misraga o‘tishda hech qoqilmaydi. “Adabiy alla”dagi
xalqona ohang shu tonda she’r o‘qishga undab turadi. Bizningcha adabiy
allalarning kuchi ham shunda. Baxshilar tilidan aytilgan “alla”lar, albatta, el-yurt
farovonligi, yurtning pahlavon-botirlari, xalqqa o‘rnak bo‘lgan onaxon va
otaxonlar hamda vatan mudofaasi taqdiri haqida so‘zlaydi. Aytilayotgan alla o‘g‘il
farzandga nisbatan aytilayotganligi so‘zlarda aniq- ravshan bilinib turadi. Yurtning
kelajagi tug‘ilganidan, uning sog‘lom o‘sayotganligidan ta’sirlanib, uning boshiga
farishtalar ham egiladi. Elboshi bobosi o‘zining chinordek haybatli ulug‘vor
yoshiga qaramasdan nevarasi boshiga davomchim deb egiladi. Bu bilan xalqimizda
25
Азим У. Tанланган асарлар. Биринчи жилд.Т. G‘.G‘ulom nomidagi nashriyot – matbaa ijodiy uyi. 2016. 366-b.
34](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_34.png)
![urf bo‘lgan ezgu nafaslilar qudrati ularga ham yuqtiriladi. She’r so‘ngida
yuqorida ta’kidlaganimiz vatan himoyachilari sifatida qaralishi she’rning
kulminatsion nuqtasidir. Go‘dakni vatan ham suyib-suyib erkalaydi. Chunki bu
farzand ertaga vatanga otilgan toshlarga qal q on vazifasini o‘tab beradi.
Ikkinchi “Alla”ning esa shakli o‘zgacharoq bo‘lib, xalq og‘zaki ijodi
allalariga biroz yaqinlashadi. Unda qofiyalangan misralar masnaviy shaklida
bo‘lib, ikki qator misrani tashkil etadi. Uchinchi qatordagi misra vazifasini “alla yo
alla” so‘zi to‘ldirib keladi. Bu ko‘rinish aytuvchiga har tomonlama qulaylik
tug‘diradi. Yodlashga oson, urg‘u berilayotgan so‘z tez-tez takrorlanadi. “Adabiy
alla”ning Elbek baxshi tomonidan aytilishida jon bor, chunki u enasidan eshitgan
poetik misralarga o‘z dunyoqarashiga mos jumlalar qo‘sha oladi. Zamonaviyligini
ta’minlaydi. Tug‘ilgan bolani yo‘rgakligidan boshlab, olam va odam haqidagi
mushohadalar norasida ongiga singdiriladi. Eshik tirqishidan oy mo‘ralaydi,
o‘zining bir zarrasidan xabar oladi. Shu paytda mening umrim (davomchim, ertam)
beshikda uxlab yotgan bo‘ladi, deydi Elbek baxshi.
Yulduzday so‘nmas bo‘lgin,
Eldayin o‘lmas bo‘lgin
Allayo, alla.
Yig‘lasam yoshimda tur,
Vatanday boshimda tur
Allayo, alla.
Olloh yolg‘iz, yurt – yolg‘iz,
Ona bergan sut yolg‘iz
Allayo, alla.
Turfa-turfadir olam,
Sen ham yolg‘issan bolam.
Allayo, alla.
Mazkur she’rda “yolg‘iz” so‘zi qayta-qayta tilga olingan. Bizningcha mard-
pahlavonlar yolg‘iz kurashadi. Birovga suyanish kerak emas. Olloh panohidan
yordam so‘rab, yolg‘iz o‘zing yo‘l topishing kerak, demoqchi Elbek baxshi. Bu
35](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_35.png)
![jihatlari bilan ham “Adabiy alla”lar xalq qahramonlik dostonlariga yaqin turadi.
Muhabbat To‘xtasheva samarqandlik iqtidorli shoira. Samarqan davlat
universitetida tahsil olgan. Men tahsil olgan maskan uning ham iste ’ dodiga qanot
bo‘lgan. Quyida men magistrlik dissertatsiyam bergan imkoniyatdan foydalanib
uning “Alla” nomli adabiy allasini tahlilga tortdim. Shoira yaratgan alla o‘zining
kompozitsion qurilishi bilan folklor namunalaridan ham, Usmon Azim “adabiy
alla”laridan ham keskin farq qiladi. She’rning sakkiz qatori bir band hisoblanib,
qit’alar singari a-b, v-b, d-b tarzida qofiyalangan. Band so‘ngidagi ikki misra she’r
barcha bandlarda takrorlanib keladi. Kelajak egasi bo‘ladigan, bo‘lajak, bo‘lajak
yurt posboniga onaning tilaklari butunlay noan’anaviy. Folklor anglatgan ma’no-
mohiyatga to‘g‘ri kelmaydi. Bir qaraganda anglanilishi mumkin bo‘lgan mazmun
mantiqsiz. Ijtimoiy hayot muammolaridan chiqarilgan xulosalar noodatiy. Aslida
esa zamonaviy she’riyat talablari shuni ko‘rsatyaptiki, san’at asaridagi poetik
xulosa mantiqsizlik boshlangan joydan boshlanadi. Ya’ni oddiy qilib aytganda,
“eng zo‘r she’r eng yolg‘on she’r”. She’r hajman katta. Yetti banddan iborat.
Shoira yetti bandda o‘zining hayot, tiriklik haqidagi falsafiy mushohadalarini o‘z
farzandi bilan suhbat monologida to‘kib solgan. Birinchi bandda onaizorning o‘z
farzandiga mehri tovlanib, u bilan alla aytish bahonasida yer-u osmon haqida,
yaxshi-yu yomonlar haqida suhbatlashmoqchi bo‘ladi.
Vujudimda mehr yo‘li –
Yo‘lakchalar ochildi.
Tong – doyaning etagida
Yo‘rgakchalar ochildi.
Alla bolam, alla-yo.
Kel mehrimdan tot, bolam
Men seni uxlatayin
Sen meni uyg‘ot bolam.
Aslini olganda Muhabbat To‘xtashevaning “Alla” she’ridagi allalanayotgan go‘dak
aldanmayotir. Uni shunchaki shirin so‘zlar bilan uxlatishga harakat qilinmayapti.
Shoira nazarida farzand obraz. Uning olam va odam haqidagi mushohadalarini
36](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_36.png)
![uyg‘otuvchi vosita. Bekorga “ Men seni uxlatayin/ Sen meni uyg‘ot bolam ”
deyilmayapti. Turli hikoyatlar, rivoyatlar aytib insoniy xislatlarni qulog‘ingga
quyaman. Sen bundan orom olgin-u, ezgu niyatlaring barq urib, meni va menga
o‘xshaganlarni yaxshiliklar sari chorlagin, degan hayotiy umumlashma fikrlar
mujassamlashgan shoira satrlarida.
Dunyo qo‘yni-qo‘nji to‘la,
Rivoyat, matal bola.
Sen yotasan qo‘limda
Allaga mahtal bola.
Al l a bolam alla-yo
Quloq solib yot, bolam.
Men seni uxlatayin
Sen meni uyg‘ot bolam.
Xudo mehriboning bo‘lsin,
Farishtalar saqlasin.
Hayot ota bo‘lib sevib
Ona bo‘lib alqasin.
Alla bolam, all-yo,
Qo‘y solmagin dor bolam
Men seni uxlatayin
Sen meni uyg‘ot bolam. 26
Ilk yozma adabiyotdagi “alla”lar haqida yozganimizda keyingi yillardagi ommaviy
mehnatga jalb qilinish onalar allasiga ham putur etgan degan xulosani bergan edik.
Haqiqatan ham, bugungi yozma adabiy allalar bir paytlardagidek jonli repurtuarini
yo‘qotib qo‘ygach, mazkur ko‘rinishdagi adabiy allalar yozilishiga sabab
bo‘lmoqda, deb xulosa qilish mumkin.
“Yor-yor” xalq qo‘shiqlari sifatida marosim qo‘shiqlari tarkibiga kiradi.
Yor-yor qo‘shiqlarini birinchi marta mutafakkir shoir bobomiz Alisher Navoiy
26
Ёшлар китоби. Tўплам. T.Шарқ. 2008. 40-б.
37](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_37.png)
![o‘zining “Mezon ul-avzon” asarida keltirib o‘tgan: “Yana “chinga”durkim, turk
ulusi zifof va qiz ko‘chirur to‘ylarda ani ayturlar, ul surudedur bag‘oyat muassir
va ikki nav’dur. Bir nav’i hech vazn bila rost kelmas va bir nav’ida bir bayt
aytidurkim, munsarihi matviyi mavquf bahridur va “yor-yor” lafzini radif o‘rnig‘a
mazkur qilurlar, andog‘kim, bayt:
Qaysi chamandin esib keldi sabo, yor-yor –
Kim damidin tushti o‘t jonim aro yor-yor. 27
Ko‘rinadiki, ilmu aruzda vazni sabab tilga olingan “Chinga” janri bugun radifi
asosida nomlanmoqda.
Navoiyshunos A.Hayitmetov Navoiyning “Saddi Iskandariy” dostonidan
o‘zbek xalqi laparlari ta’sirida yozilgan misralarni misol keltiradi:
Mug‘anniy, tuzib changa vaznida chang,
Navo chekki, hay-hay o‘lang, jon o‘lang.
Desang senki: jon qardoshim yor-yor,
Men aytayki: munglig‘ boshim yor-yor…
Ayolg‘ung necha yor-yor o‘lg‘usi,
Mening yig‘larim zor-zor o‘lg‘usi. 28
M.Alaviya o‘zining “O‘zbek folklorida o‘lan janri” maqolasida esa “yor-
yor”ni o‘lan deb ataydi. Shunday deb atalishiga bir asosni keltirib o‘tadi: “Dialog
shaklida erlar bir tomon, qizlar bir tomon, ya’ni kuyov tomon yigitlar (kuyov
navkarlar) qiz tomonning ayollari bilan aytganda, “yor-yor” radifi qo‘shilsa ham
“yor-yor” aytdik demay “o‘lan aytdik” deyishadi. Shuning uchun biz ham bunday
namunalarni o‘lan deb berdik”. 29
Olimaning fikriga qo‘shilgan holda aytish
mumkinki, bunday nomlanish Respublikamizning turli viloyatlariga qarab
farqlansa kerak, deb o‘ylayman.
“Adabiy yor-yor”larning ilk ko‘rinishlari mumtoz adabiyotga borib taqaladi.
Birinchi adabiy yor-yorlar Shayboniyxon sulolasining yirik vakili Qul Ubaydiy
qalamiga mansub. U uch tilda ijod qilgan istedodli qalam sohibi bo‘lgan.
27
Навоий. Мезон ул авзон. TAT. 10-жилд. T. Ғ.Ғулом номидаги нашриёт матбаа-ижодий уйи.. 2011. 582-b.
28
Ҳайитметов А. Алишер Навоийнинг адабий-танқидий қарашлари. Т. Фан. 1959. 64-б.
29
Ўзбек фольклоршунослиги. Анталогия. 67-b.
38](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_38.png)
![Qayinini, yanganing qadrini bil yor-yor,
Bilib ani qadrini, shukrini qil yor-yor.
Nuqtasiga bu so‘zning yetmak kerak, yor-yor
Izzatini yaxshiroq etmak kerak yor-yor.
“Yor-yor”lar XX asrning ikkinchi yarmidan yozma adabiyotda keng
tarqaldi. O‘lan aytish, ya’ni to‘y marosimlarida “yor-yor”lar aytishda aynan yor-
yor radifi takrorini keltirmay ham aytish mumkin. Yoki xohlagan bir xalq
kuylariga tushadigan to‘ybob she’rlar so‘ngida “yor-yor” so‘zini qo‘yib ashula
qilingan holatlar ham yo‘q emas.
Bundan olti ming yetti yuz o‘t sakkiz yil avval, Farg‘onaga kelganimizda, -
deb eslaydi Elbek baxshi. Mingqarchig‘ay shoir bir farg‘onachi qizni yaxshi
ko‘rib qoldi. Qaytishda Boysun-Qo‘ng‘irotga yetguncha, o‘ttiz uch kecha-yu
kunduz shu qizning ishqida dunyoni yig‘latib, tinmay qo‘shiq aytib bordi. Mana bu
qo‘shiqdan esimda qolganlari..., deb Elbek baxshi yigit iztiroblarini “yor-yor”
ko‘rinishda tasvirlaydi. Manbalarda ko‘rsatilishicha, mohiyatan ham “Yor-yor”lar
xursandchilik onlarida aytiladigan qo‘shiqlar hisoblanadi. Unda iloji boricha inson
g‘am anduhlarni unutgan holda xushchaqchaqlik, xursandchilik kechinmalarini
optimistik ruhda namoyon etishi kerak. Usmon Azim she’rlaridagi adabiy yor-
yorlar keyingi davr mahsuli bo‘lib, bular ham ayrim o‘zgarishlarga uchragan.
Qorong‘u kechalarda
Topgan kunduzim yor-yor.
Sog‘inganda ko‘zimdan
Uchgan yulduzim yor-yor.
Qismatning ko‘chasidan,
Seni izladim yor-yor.
Qachon ko‘ngildan botdi
Atir izlaring yor-yor.
Oting aytsam falakdan
Sado qaytadi yor-yor.
Sen kelsang bu olamga
39](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_39.png)
![H umo qaytadi yor-yor. 30
Quyida Muhammad Yusuf qalamiga mansub “Yor-yor” she’ri adabiy alla
ko‘rinishida bo‘lsa-da, analitik folklorizmga misol bo‘la oladi. O‘zbek xalqining
bulbulzabon shoiri, xalqona qo‘shiqlar ijodkori Muhammad Yusufning quyidagi
she’rini shu faslda berishni ma’qul ko‘rdik.
Osmon olis, osmon jim,
Marhamatda qor yog‘ar.
Seni qanday sevardim
Ko‘rolmadi qarg‘alar.
Hay-hay o‘lan jon o‘lan,
Jonim qaqshar yor-yor.
Qayda bo‘lsang sen bilan
Sevgim yashar yor-yor.
She’r shu zaylda davom etadi. U olti banddan iborat ikkinchi banddagi folklor
namunasi har bitta she’r to‘rtligidan keyin takrorlanib keladi. Bu holat naqorat
vazifasini o‘tab, she’rga xalqona ruh bag‘ishlab turibdi. Shoir tomonidan yozilgan
jumlalar ham takrorlardan hosil bo‘lgan. “Osmon olis, osmon jim” misrasi har
uchala bandda takrorlanadi. Men seni sevganim, Marhamatda qor yog‘ayotgan
paytda edi. Men uni baralla aytardim. Qarg‘alar (ichi qora odamlar) ko‘rolmasdi.
Uning sevgisini aslida, bulbullar sayrashi o voza qilishlari kerak edi, qarg‘alar esa
ko‘rolmadilar. Ajoyib o‘xshatish.
“Yor-yor” qo‘shiqlari o‘zbek xalqining qon-qoniga shunday singib ketganki, u
nikoh to‘ylarining ramziy qo‘shig‘iga aylanib ketgan. Xayriddin Sultonovning
“Adash karvon” qissasida jo‘rasi tomonidan otib o‘ldirilgan Nasimjon chimildiq
ko‘rmay bu dunyoni tark etgani uchun uning tobutini ko‘targan o‘rtoqlari yor-yor
aytishadi. Bu holat bir oz erish tuyulsa-da, ammo yor-yor qo‘shiqlarining qadr-
qimmatini belgilashi bilan ham ahamiyatlidir.
“– Mening bolam dunyoga kelib chodirlarga kuyov bo‘lmadi, sarupolar kiyib
“yor-yor” eshitmadi... aytinglar bolalarim, bolam sho‘rlikning loaqal arvohi
30
Азим У. O‘sha asar. 364-b.
40](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_40.png)
![eshitsin, aytinglar...Yigitlarning dadil va eslirog‘i bir yutinib oldi-da, ko‘zini
yerdan uzmay, do‘rillagan ovoz bilan boshladi. “Toyda toychoq kishnaydi-ey, ot
bo‘ldim deb... yor-yor-ey, ot bo‘ldim deb...” 31
Adabiy alla va yor-yorlar o‘zbek yozma adabiyotida o‘zining tarixiy shaklini
o‘zgartirib qo‘llanmoqda. Adabiy allalarning shoirlar ijodida faol tus olib ketishi
onalarimizning, xotin-qizlarimizning keng mehnatga, rahbarlik lavozimlariga jalb
etilganigi sababi aytildi. Usmon Azim allalari “Baxshiyona” turkum she’rlari
orqali Elbek baxshi tilidan aytiladi. Muhammad Yusuf yor-yorlarida xalqona
ohang yetakchilik qiladi.
2.2. She’riy latifa
Latifa o‘zbek xalqining tabiatiga juda mos tushadigan, uning maromini
belgilab beradigan xalq og‘zaki janrlaridan biri. O‘zbekning biror to‘yi, marakasi,
marosimi o‘yin-kulgusiz o‘tmaydi. Ana shu xushchaqchaqlikning, a’lo
kayfiyatning boshida latifago‘ylik turadi. So‘zga chechan, so‘zamol, gapdon
odamlar har bir voqea-hodisadan, xatti-harakatdan, gap-gashtakdan latifalar yasab
tashlayveradilar. Menimcha , folklorizmlar xuddi ana shu janrda o‘zining asl
tabiatini ko‘rsata oladi. Afsuski bu aytganlarimiz og‘zaki tarzda nasriy, sochma
ko‘rinishda bo‘ladi. Yozma shaklda, she’riy ifodadagi folklorizm ko‘rinishlari
ommaviy tus olib ketmagan. She’riyatda Anvar Obidjon, Orif To‘xtash,Tursunboy
Adashboyev kabi shoirlarning bolalar uchun hazil tarzda yozilgan she’rlarida nozik
qochirim, xotimadagi portlash latifa janri xususiyatlariga to‘g‘ri keladi. Lekin ular
folklorizmlar emas. Haqiqiy ma’nodagi folklorizmlar esa Erkin Vohidovning
“Donishqishloq latifalari” nomli turkum latifalarida to‘liq namoyon bo‘ladi.
Latifa (ar. nozik, yoqimli, zarif) xalqning o‘tkir mushohadasi asosida
qurilgan yoqimli va nozik kulguli eng kichik nodir “hikoya”sidir. Unda eng qisqa
shakldagi qiziq voqeaning bir epizodi nasriy yo‘lda kulgili qilib aytiladi, epizod
qiziqarli umumlashmaga, muhim fikrga, yorqin ifodaga boy bo‘ladi. Bu xususiyati
31
Султонов Х. Кўнгил озодадир. T. Yangi asr avlodi. 2019. 159-b.
41](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_41.png)
![topqirlik va mahorat bilan yaratilgan bo‘lsa, kishi xotirasida uzoq saqlanadi. Ayni
paytda, ular og‘izdan og‘izga tez o‘tib, yanada sayqallashadi.
Latifaning eng muhim xususiyatlaridan yana biri undagi konfliktning ikki
(ijobiy va salbiy) qutbligidir, uning yorqin, bo‘rtib ko‘rinishidir, “boshqacha
bo‘lishi mumkin”, degan tushunchaga o‘rin qoldirmasligidir”. 32
Adabiyotshunos
H.Umurov latifaga o‘zga mos ta’rif beradi. Uning nazariy jihatlarini to‘g‘ri
anglaydi.
Tadqiqotchi A.Toshpo‘latov she’riy latifalarni she’riy novellalar deb ataydi.
Nazarimizda, she’riy hikoyalardagi novellaga xos kutilmagan yechim, o‘tkir
konflikt, fikr so‘ngidagi portlash kabi xususiyatlar novella va latifaning asosiy janr
ko‘rsatgichlari ekanligidan shunday xulosaga kelinadi. Erkin Vohidovning
“Donishqishloq latifalari” turkum she’riy novellalari xalq og‘zaki ijodi namunalari
bo‘lmish latifalar asosida yaratilgan. She’riy asarlarga xos qofiya, ritm – shu
asosdagi ohangdorlik oddiy tuyulgan latifalarga jon bag‘ishlaydi. Zamonaviy
mazmun bilan boyitiladi. Ta’sir doirasi kuchaytiriladi. Ularda muayyan bir kishi
tabiatida uchraydigan qusurlardan tortib, jamiyatga xos illatlargacha kuyunchaklik
bilan qalamga olinadi. O‘zi mansub jamiyat, o‘zi farzand bo‘lgan millat, o‘zi
zamondoshi bo‘lgan kishilarga xos kamchilik va qusurlarni, goh hazil, goh hajv
yo‘sinida tasvirlagani uchun shoir ularga o‘zini ham daxldor deb biladi” 33
, deb
yozadi. Adabiyotshunos Laylo Sharipova esa “She’riyat va folklor”
monografiyasida “XX asrning 70 yillarida E.Vohidov she’riy latifalar yaratdi.
Shoir xalqona hajvni yozma she’riyatga ko‘chirib, bu borada o‘ziga xos yo‘l tutdi.
Bu she’riy latifalardagi satira va yumor o‘zbekka xos askiya, xalqona
qochirimlardan o‘sib chiqqan. Ularda xalq latifalaridan farqli o‘laroq, bosh
qahramon Matmusa. Shoir “Matmusaning qishlog‘i”, “Matmusaning charxpalagi”,
“Matmusaning uylanishi”, “Qiziquvchan Matmusa”, “Matmusa rassom” kabi
she’riy latifalarini “Donishqishloq latifalari” umumiy nomi ostida birlashtirdi.
Latifalar o‘n yettita bo‘lib, shoir ularni 1976-1991- yillar davomida yaratgan”. 34
32
Umurov H. Adabiyotshunoslik nazariyasi. T. A.Qodiriy nomidagi xalq merosi nashriyoti. 2004. 221-b.
33
Toshpo‘latov A. Novella janri. Samarqand. SamDU nashri. 2014. 77-b.
34
Шарипова Л. Шеърият ва фольклор.... 123-b.
42](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_42.png)
![Ko‘rinadiki, har ikkala tadqiqotchi ham she’riy latifalar deyilganda, aynan
Erkin Vohidovga yuzlanadi. Uning bir qator turkum latifalaridan misollar keltirib,
tahlil qiladilar. Biz ham an’anaga sodiq qolgan holda Erkin Vohidovning tahlilga
tort il magan latifalarini tahlilga tortamiz.
Erkin Vohidov latifalari maxsus turkum bo‘lgani uchun u latifalar bosh
qahramoniga ism beradi – Matmusa. Bunday holat adabiyot uchun begona emas.
Folklordagi latifalar ham Nasriddin nomi bilan sharaflangan. Har qanday ijtimoiy
kulgili biror voqea-hodisaga Nasriddin bosh qahramon vazifasini o‘tab beradi. Shu
boi s latifaning bu ko‘rinishlarini xalqimizda latifa o‘rnida “afandi” so‘zi ham
ishlatiladi. “Donishqishloq latifalari” bir qaraganda, xuddi sarguzasht asarlardagi
kabi kichik-kichik hikoyalardan tashkil topgan yaxlit bir asarga o‘xshaydi. Balki
shuning uchundir, she’riy latifalar Matmusaning qishlog‘i, odamlari tasviridan
boshlanadi. Bu bilan shoir kitobxonlarni hajv va mutoyibaga qiziqishlarini
oshiradi. Shunga tayyorlaydi. Ularning joy nomlarini aytish orqali, unchalik
begona emasligi, o‘zimizdan ekanligi, Aldarko‘sa va kalko‘sa bilan bir qishloqda
yashashligini aytadi. Aldarko‘sa qazoq xalqlarida Nasriddinga o‘xshash obraz
sanaladi. Chunonchi shoir bu bilan latifalarni o‘zim to‘qimadim. O‘z xalqimiz
repertuaridan yig‘ib sizga taqdim etyapman degan fikrni tasdiqlaydi.
Folklorda latifalar qahramonlari donishmand yoki go‘l, sodda yoki puxta
bo‘ladi. Erkin Vohidov latifalarida barcha e’tibor soddalikka, go‘llikka qaratiladi.
Shoirning “Matmusaning lagani” she’riy latifasi ko‘proq oqibatni
o‘ylaydigan, biror ishni boshlamasdan oldin uni foyda-ziyonini o‘ylab bosh
qotiradigan, shuning uchun hech bir ishni boshlay olmaydigan ehtiyotkor
odamning xatti-harakatlaridan so‘zlaydi. Xayrli yumush boshlashda qo‘rqmasdan
Ollohga tavakkal qilish ham yomon emasligini uqtirmoqchi bo‘ladi shoir.
Mashoyixlar gapi bor
Ish ko‘zini bil, degan.
Har yumushda ertaning
Hisobini qil, degan.
Nima qilsam ekan deb,
43](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_43.png)
![Bir dam o‘yga toldi u.
So‘ng laganni sindirib,
Chigalatib oldi u. 35
“Matmusaning uylanishi” she’riy latifasi 40-50 yillar oldin yozilgan bo‘lsa-
da, ayni bugungi vaqt hangomalaridan so‘zlaydi. Telefon, ijtimoiy tarmoqlar avj
olib ketgach, yigitlarimiz boshqa shaharlardan, viloyatlardan tanimagan, bilmagan
qizlar bilan tanishib-uylanib, aldanib qolayotganlari ham yo‘q emas. Yaxshi qiz
mahalladan, qo‘shnilardan ortmaydi, degan iboralar hali ham kuchini yo‘qotgani
yo‘q. Shunday ekan yigitlar bir ishni boshlamasdan oqibatini o‘ylashsalar yomon
bo‘lmasdi, deb o‘ylayman. Albatta , ularga shu latifani o‘qishni tavsiya etgan
bo‘lardim.
Safar qildi Matmusa
Olisdagi shaharga.
Ul shaharda yo‘liqdi
Bir hur pari-paykarga.
Bo‘ydoq edi Matmusa,
Uzoq turmay o ‘ ylanib,
Qishlog‘iga qaytdi u
Ul sanamga uylanib.
Hay’atlarda kekkayib
Yayrab yurar Matmusa.
Biz undoq, biz mundoq deb
Sayrab yurar Matmusa.
“Matmusa rassom” she’riy latifasida shoir izmlarga qarshiligini bildirgan
deb o‘yladim. Modernizm atamasi ostida yoziladigan she’rlar xalqona ohanglardan
xoli, tushunarsiz. Kitobxonlar orasida norozilikka sabab bo‘layotgan noan’anaviy
tasvir ifodalari ustidan shoirning noroziligi, oqimlarga salbiy munosabati deb
tushunish to‘g‘riroq bo‘ladi.
Ayniqsa, deng ayollar,
35
Воҳидв Э. Ўзбегим T. O‘zME. 2006. 240-b. barcha she’rlar shu kitobdan olindi.
44](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_44.png)
![Qarab-qarab oldi u.
Boqib ba’zi suratga,
Surat bo‘lib qoldi u.
Biri-biridan qiziq,
Bir-biridan zo‘r, ammo
Abstrakt san’atga
Tushunmadi mutlaqo.
“Donishqishloq latifalari” turkum she’rlari tarkibiga kirmagan shoirning yana bir
shu yo‘nalishdagi she’riy latifasi borki, ijtimoiylik zalvori, badiiy-g‘oyaviy
qimmati bilan turkum latifalardan alohida ajralib turadi. Bu she’r bir o‘rinda
“Yangi zamon shum bolasi”, bir o‘rinda shunchaki, “Shum bola” deb nomlangan.
Bu ham folklorga begona emas. U “qirq yolg‘ondan bir yolg‘on” ertagi sujeti
asosiga q u rilgan. Yangi zamon shum bolasi yangi zamon boyining oldiga keladi.
Fazilatim ko‘pdir, yana
Aybimni ham aytgan m an.
Lekin endi yangi zamon
Men yolg‘ondan qaytganman.
Chunki endi yolg‘onni hech
Aybgina deb bo‘lmaydi.
Aldaganni balo urmas
Aldangan ham o‘lmaydi.
G‘afur G‘ulom “shum bola”si ba’zan yolg‘on gapirib qo‘yishini illat hisoblasa,
Erkin Vohidov “shum bola”si rost gapirib qo‘yishidan xavotirda. To‘g‘ri so‘zdan,
haqiqatning oshkor bo‘lib qolishidan qo‘rqqan tovlamachi boy uni quvib soladi.
Boy otaning jahli chiqdi,
Dedi, ko‘nglim zormidi?
Yolg‘oningga chidab edim,
Rost gaping ham bormidi?
Yo‘qol, seni ishga olsam
Xonavayron bo‘laman.
45](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_45.png)
![Yolg‘oningdan omon qoldim,
Rost gapingdan o‘laman.
Erkin Vohidov folklorizmlaridagi satirik, komik fojiaviy usulda yozilgan mazkur
she’riy latifa bugun ham uchrab turadigan ba’zi ijtimoiy illatlarni ayovsiz fosh
etishi bilan ham e’tiborli. Rost, haqiqatning qudrati bilan ming yillik sirlar
ochilishi, yolg‘ondan iborat “binolar” qulab tushishi ayni haqiqatdir. Shuning
uchun ham bu she’rning darajasi juda yuqori turadi.
Xullas, Erkin Vohidovning “Donishqishloq latifalari” turkumi folklorizm
namunalari hisoblanib, kitobxon diqqatini o‘zining xalqona ohanglari,
qo‘shiqlariga eshligi bilan o‘ziga torta oladi. Odamlar Matmusaning soddaligidan
kulish bilan, o‘zida shunday illatlar bo‘lsa, yo‘qotishga, aqlli va idrokli inson
bo‘lishga harakat qilishadi. Ruhiyati ko‘tarilib qalbi tozaradi. She’riyatning,
qolaversa, badiiy kashfiyotlarni ijtimoiy ahamiyati ham shunda.
“Adabiy alla” va “Adabiy yor-yorlar” Usmon Azim va Muhammad Yusuflar
she’riyatida folklordan o‘zlashgan janr, ya’ni folklorizmlar sifatida namayon
bo‘ladi.
2.3. Hikoyat va rivoyatlar talqini
Yozma adabiyotda, jumladan, she’riy asarlarda hikoyatlar, afsonalar,
rivoyatlarga tez-tez murojaat qilinib turiladi. Epik asarlarda folklor motivlaridan
foydalanishda biror qahramon xarakterini yorqinroq ochish ko‘zda tutilsa, she’riy
asarlarda g‘oyaviy niyatning bir vositasi sifatida foydalaniladi.
Adabiyotshunos Shaxnoza Nazarxonova “Erkin Vohidov dostonlarida folklor
ohanglari” maqolasida shunday yozadi: “Orzu chashmasi” dostoniga “Qora dengiz
ertagi” deya yana bir nom beradi. Doston an’anaviy dostonlardagi kabi roviy nutqi
bilan boshlanadi. Butun uslubiy yechim ertak, afsona, xalq qo‘shiqlari syujeti,
46](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_46.png)
![motivlari, obrazlari, ohanglari asosida ishlab chiqiladi, folklor qaytadan jonlanadi.
“Nido” dostonida folklor ikkilamchi manba bo‘lsa, bu dostonda u birlamchi manba
va birlamchi g‘oya holatidadir. Endi roviyning o‘zi tinglovchiga, shoir esa
dengizga aylanadi.
Tebranadi
Ohista to‘lqin,
Moviy dengiz tilga kiradi.
So‘ylab g‘amli o‘tmish ertagin,
Qoyalarga boshin uradi.
Voqealar mifologik makonda – suv bo‘yida bo‘lib o‘tadi. Tog‘dagi muqaddas
buloq, uning tilga kirishi, hikoyat so‘zlashi, kelajakka ishoralar berishi, oshiqlarga
maktub eltishi, suv boshidagi pari qiz, uning ishqi, soz tutgan oqin yigit,
qo‘shiqning muhabbat uyg‘otishi, tush, visol, qizni olib qochish, to‘y kechasidagi
ayriliq, qizni asir saqlash, go‘dakning yov yurtida tug‘ilishi, qizning suv parisiga
evrilishi, yot makondan qaytish – barchasi folklor syujetlari motivlariga mos tarzda
talqin etiladi”. 36
Xullas, Erkin Vohidov dostonlarini folklor syujetlarisiz, ularning
ta’sirisiz tasavvur qilib bo‘lmasligi mazkur fikrlardan ham anglashilmaqda.
Ijodkorning “Ruhlar isyoni” dostonida “Abadiyat haqida rivoyat” bor. Unda
aytilishicha, bir zamonlar falokatga uchragan karvondan bir yolg‘iz kishi omon
qoladi. Yo‘l yurib, yo‘l yursa ham mo‘l yurib, bir buloqning qarshisidan chiqib
qoladi. Shunday chanqog‘ini qondiray deb turganda, buloq tilga kiradi. Bu suv obi
hayot ekanligi, kimki undan iste’mol qilsa abadiy hayot kechirishi mumkinligini
aytadi. Bu gaplarni eshitgan yo‘lovchi sabr qilib, ehtiyotdan ko‘zasini suvga
to‘ldirib yo‘lida davom etadi. Bir payt ro‘parasidan qum va tuproqqa belanib,
o‘lolmay yotgan bir keksa abgor kishini ko‘radi. U buloqdan suv ichib shu ahvolga
tushganligini, ming yoshga kirganligini aytadi. Yo‘lovchi olloh sabr berganiga
shukrona aytib o‘tib ketadi. Rivoyat voqeasi bor yo‘g‘i shu. Shoir bu o‘rinda
insonlarning o‘rtacha umr ko‘rishlarini, birovlarning qo‘liga qaram bo‘lib
qolmasliklarin, eng asosiysi sabrli bo‘lishlikni, har qancha aziz bo‘lmasin tilagan
36
Эркин Воҳидов Ҳаёти ва ижоди замондошлари хотирасида. T.Ўзбекистон. 2018. 272-b.
47](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_47.png)
![narsang me’yorda bo‘lishligini doston voqealari orqali lirik qahramon xarakterini
chuqurroq ochishda foydalangan.
Ol, ich,
Yasha davron surib
Abadiy bu dahr aro,
Ammo meni ichmay turib
Fikr qilgin avvalo.
Hayotga-ku
to‘ymas ko‘zing,
Yashaysanmi umrbod?
Mangu hayot uchun o‘zing
Yaraysanmi odamzod?. 37
Abdulla Oripovning “Qasam dara” she’ri bir afsona asosiga qurilgan. Ovchi
bir ohu orqasidan quvib bir jarlikka, daraga tushib ketadi. Nafsi orqasidan
tumshug‘idan ilingan baliq kabi bir cho‘pga, daraxat ildiziga ilinib qoladi.
Yuqoriga chiqishga kuch-quvvat kerak, pastga tushib ketsa, “shaksiz falokat –
o‘lim.” Ovchi va uning atrofidagilari qanday yo‘l tutishsa, uni qutqarib qoladi.
Yana o‘sha donishmand ota-bobolarimiz ruhi yordamga keladi. Folklorda bunday
paytlar er yigitning g‘ururi qo‘zg‘atiladi. Oila sha’ni, obro‘si har narsadan ustun.
Ne-ne azamat botirlar, yor ishqida halok bo‘lib ketishgan. O‘z yori sabab
dushmanlari bilan hayot-mamot jangiga otlangan. Yor sha’ni Vatan, ona sha’ni
kabi muqaddas sanalgan. Shoir she’riyatida ham xuddi shu udumlar o‘zining
poetik xulosasiga ega. “ Alvonlarni yoyib ufqqa\ Chiqqunicha zarkokil quyosh,\
Sho‘rlik ovchi intilar ko‘kka,\ So‘ng ilojsiz to‘kar yum-yum yosh. Botirini axtarib
shu zum\ Kelar yori, ovuldoshlari.\ - Ayting, ota, ne qilmoq lozim,!.. \ Keksa cholga
yuzlanar bari. Bolalarim, ov mehri uni,\ tushiribdi daraga oson.\Xotin mehri, yor
mehri, ko‘ring, \ Olib chiqar jardan begumon.”
Go‘yo cho‘kar daraning zirhi,
Go‘yo toshlar ketar oradan:
37
Воҳидов Э. Сайланма.Иккинчи жилди. T. Шарқ. 2001. 175-b.
48](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_48.png)
![–Hayt, - deydi-yu, (o, sen yor mehri)
Ovchi chiqib ketar daradan.
Azim Suyun o‘zining “Teshiktosh afsonasi va yo andisha xususida bir
haqiqat” she’rida Teshiktosh haqidagi afsonadan g‘oyaviy asos yarata olgan.
Afsona mazmuniga singdirilgan xalqona udumlardan poetik xulosa chiqarilgan.
Shoir nazarida olchoq, uddaburon kimsalar gunoh va savobdan ham qo ‘ rqmasligi,
ular uchun urf-odatlar, an’analar odamlar o‘ylab topgan cho‘pchaklar ekanligini
aytmoqchi bo‘ladi. Aslida, shoir nazarida xalq rivoyat va afsonalari, hikoyatlari
xalqni ezgulik sari boshlashi kerak bo‘ladi. Ammo , shunga ham amal qilganlar,
qalbi, bag‘ri zanglab ketmaganlargina biror kerakli xulosa chiqara oladi. Ko‘plar
esa haqiqat tarozisidan, o‘zlari haq bo‘lmasalar-da, haqliklarini isbotlayveradilar.
Barchamizni u qoldirib lol\ Dedi: Do‘stlar, bor bir imtihon:\ Kim pok bo‘lsa,
kelmasin malol,\ Shu teshikdan o‘tgay begumon.\ Kim ishonmas o‘ziga agar,\
Yo‘q, o‘tmasin, siqib qolar tosh!\ Tepamizda quyosh muzaffar,\ Tepamizda guvoh
shu quyosh.\ Yo‘q, Yo‘q chiday olmadi Latif,\ (Oramizda eng uchar g‘irrom),\
Teshiktoshdan o‘tdi lip etib,\ Qarsak bo‘ldi unga zo‘r – in’om!
Jur’atsizlik va yoki hayo,
Yo qondagi sur andishadan,
Ishonsa ham o‘ziga hamma,
Boshqa hech kim o‘tmadi toshdan
Ki yo‘limdan chiqqanda ular,
Haqligimni tursam-da bilib,
Yuraverdi o‘tib Latiflar,
Men o‘tmadim andisha qilib. 38
Muhammad Yusufning “Uch o‘g‘il va bir qiz qissasi” she’ri ham xalq og‘zaki
ijodidagi bir rivoyat asosiga qurilgan. Mo‘min chol yoshini yashab, oshini oshab
so‘ngi manziliga – boqiy dunyoga ketar bo‘ldi. U hayotlik chog‘ida uch pahlavon
o‘g‘il va bir mehribon qiz tarbiyaladi. Tobut silkinib ko‘tarilganda, otasining bir
38
Суюн А. Сайланма. T.Шарқ. 1997. 314-b.
49](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_49.png)
![do‘sti ozroq qarzi borligini eslatdi. Barcha lol. Uch zabardast o‘g‘il otasining
do‘stini tanimaymiz deb turib olishdi. Ular qarzni to‘lay desa uch pari paykarga
qul. Yolg‘iz bo‘y yetgan qiz qarzni men to‘layman deb o‘rtaga chiqdi.
Xaloyiq lol. Bu ne hol,
Bu ne savdo, yoronlar.
Otasidan oldinroq
O‘lar bo‘ldi o‘g‘lonlar!...
Qarzdan kechib ketsa ham
Ota do‘sti hayratda.
Uch o‘g‘ilni qishloqdan
Haydadi xalq, albatta. 39
Bobning xulosasi sifatida quyidagi fikrlarni keltirish mumkin.Usmon Azim
she’riyatida Ebek baxshi tilidan aytilgan yor-yor, allalarda xalq dardi, orzu
umidlari yetakchilik qiladi.
Muhammad Yusuf yor-yorlarida xalqona ohang o‘zining tabiatini yorqin
namayon qiladi.
Erkin Vohidov she’riy latifalari o‘zbek adabiyotida alohida bir bosqich,
turkum hisoblanib o‘zining badiiy-g‘oyaviy qimmati, ijtimoiy ahamiyati bilan
novatorona she’riyat hisoblanadi.
III BOB. OG‘ZAKI VA Y O ZMA ADABIY O TDA UC H RAYDIGAN
OBRAZLAR TALQINI
3.1. O‘simliklar obrazi
Adabiyotning bu boradagi imkoniyati ham katta. U tabiatdagi har qanday
predmet ashyodan obraz yarata oladi. Hayvonlar timsoli orqali insonlardagi ba’zi
bir salbiy, ijobiy xislatlar majoziy ma’noda tasvirlanadi. Yaxshilik, ezgulik
ulug‘lanib, tubanlik, yomonlik mavh etiladi. Ayniqsa, o‘simliklar – daraxtlar
insonga do‘st sifatida tasvirlanadi. Ko‘pda folklorda gul obraz sifatida qiyoslov
vazifasini ham o‘tab keladi. Gul deyilganda kengroq ma’no tushuniladi. Umuman
o‘simliklarning meva tugishidan oldingi gullash jarayonidagi holati ko‘zda tutiladi.
39
Юсуф М. сайланма. T. Шарқ. 2005. 176-b.
50](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_50.png)
![Masalan , folklor namunalaridan ikki, uchta misol keltiramiz.
Gulni gul dermu kishi
Gulni tikoni bo‘lmasa.
Yorni yor dermu kishi,
Yorni vafosi bo‘lmasa.
.................
Olma guli nofarmon,
Izlab seni toparman.
...................
Guli safsarni ko‘ring,
Suvga qarab qayriladur.
Bevafo yorni ko‘ring
O‘lmay turib ayriladi. 40
Inson va o‘simlikning umumiy, ularni yaqinlashtiruvchi nuqtalar bo‘lib,
avvalo, vertikal holat (bu narsa daraxtlar, butalar va o‘tlarga xos) va o‘sish jarayoni
hisoblanadi. Dehqonchilikning yuzaga kelishi bilan o‘simlik va inson o‘rtasida
mistik birdamlik o‘rnatildi. Bunda insonning tanasi o‘simlikning davomi sifatida
qaraladi. Insonni o‘simlikka aylanishi (kam hollarda aksincha) kabi keng tarqalgan
mavzu asotirlar va xalq og‘zaki ijodida aks etgan. Masalan, yunon asotirlarida
hayoti notabiiy tarzda uzilgan inson o‘simlikka aylanishi to‘g‘risida tasavvur
vujudga kelgan. Ba’zi bir diniy va folklor an’analarida inson hayoti muayyan
o‘simlikning hayoti bilan bog‘liq deb tasavvur qilinadi. Ulardan birini yo‘q qilish
boshqasini halok qilishga olib keladi. Inson va o‘simlik bir-biriga qiyoslanadi:
barglarning shitirlashi – shivirlash, go‘zal qiz – g‘uncha, kuch-quvvatga to‘lgan
kishi eman bilan, tun boshlangach yopilib qoladigan gul uyqudagi kishi bilan
qiyoslanadi. Shu bilan bir qatorda, o‘simliklarning ayrim tur va xillari o‘z
ramzlariga ega va muayyan sifatlar hamda hodisalar bilan bog‘lanadi.
“Daraxt jahon an’anasining markaziy ramzlaridan biri. Boshqa o‘simlik
shakllariga o‘xshab u hosildorlik, gullash, mo‘l-ko‘llik bilan bog‘lanadi”. 41
40
Умрбоқий қўшиқлар. Т.Шарқ. 2002. 194-б.
41
Мингбоева Д. Тимсоллар тилсими. Т.Янги аср авлоди. 2007. 65-б.
51](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_51.png)
![Inson hayoti muayyan o‘simlik hayoti bilan bilan bog‘liq holda tasavvur
qilinadi, deganlarida jon bor. Shodiqul Hamroyevning “Hovlidagi daraxt” 42
nomli
hikoyasida azim bir daraxt shoxchasini asar qahramoni firibgar, munofiq, avlod-
ajdodi bilan gunohga botgan bir qo‘shnisiga payvandlikka bermaydi. Unga bersak
uyimizda baxtsizlik bo‘ladi deb o‘g‘illarini ogohlantiradi, ularning ham
bermasliklarini aytadi. Katta o‘g‘li manfaat yuzasidan daraxtning bir shoxchasini
kesib berib yuboradi. Oqibatda shu uyga balo-qazo yopirilib kela boshlaydi.
Usmon Azimning o‘simliklar timsolidan obraz yaratishi odatiy holga o‘xshab
ketadi. U daraxtlarga ertaklardagi majoziy timsollar kabi qaraydi. Ammo ,
daraxtning turli xususiyatlaridan original zamonaviy ma’nolar topadi. Biz
tushungan, ko‘nikib qolgan yashillik, meva berishi, soya berishi kabi foydali
jihatlari emas, balki otaxonning yoshini yashab, o‘limi oldidan qilingan vasiyatiga
o‘xshash holat tasvirlanadi. Daraxt yorug‘ dunyodagi haq va adolatga amal qilib
yashagan, xudoning qudratini his etgan, gunoh ko‘chasidan sira o‘tmagan to‘g‘ri
so‘z, haqiqiy erkak, mard kishi timsoli.
Men shunday yaraldim:
Sumbatim egri,
Gullarim qalblarga solmas hayajon.
Mevamga hech kimning tushmagan mehri,
Bargim – chumoliga bo‘lmas soyabon.
Alvido! Men endi maqsadga yetdim,
Bog‘doshlar so‘ng yo‘lga kuzating qani.
Men o‘tin bo‘lgani uzlatga ketdim,
Men ketdim do‘stlarim olov bo‘lgani!.
Shoirning “Hayot qo‘shig‘i” she’ri ham hazin bir qo‘shiq ohanglari kabi
ongimizga o‘rnashib qoladi. Mazkur she’r qo‘shiq ham bo‘lgan. Daraxt timsoli,
mening nazarimda, dunyoda nom-nishonsiz, oddiy yashash baxtidan ham mosuvo
bo‘lgan insonlar timsoli. Shoir o‘simliklar obrazlarida inson qiyofasini aks ettiradi.
Daraxtlar taqdiri inson taqdiriga taqdirdosh degan aqidalarni obraz darajasiga
42
Ҳамроев Ш. Қақнус қанотидаги умр. Т. Ўзбекистон. 2016. 142-б.
52](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_52.png)
![ko‘taradi. Daraxtdagi jarayon – gullash, to‘kilish, meva berish, xazon bo‘lib yerga
sochilish, uning yerga sochilgan barglari o‘g‘itga evrilib yerdagi tuproqni unumdor
qilishi barcha-barchasi insoniy yaratuvchanlikka mos tarzda tasvirlangan.
Bog‘ qo‘ynida ikki daraxt –
Bir-biriga intizor.
Sen – bir daraxt,
Men – bir daraxt,
Kuyib-kuyib o‘tdik yor,
Ammo bahor kelganida
Ochilish kerak ekan.
Gulu meva, xazon bo‘lib
Sochilish kerak ekan.
Daraxt timsolida aytilgan ramz insonlar hayotiga tegishlidir. “ Men yerga bog‘lab
qo‘yilganman, ildizim yer ostida ” deb munojot qiladi lirik qahramon. Haqiqatda
insonlarning ildizi ham yer ostida. Ota-bobolari, ularning ulug‘ ajdodlari yer ostida
yotibdi. Ularning ruhlari kechalari shovullab, farzandlari, avlodlarining ezgu
ishlaridan quvonadi. She’r daraxt timsolida zamindagi tirik mavjudod, jonli
tabiatning bir tan, bir jon ekanligini falsafiy mushohadalarda ko‘rsatishga
muvaffaq bo‘lgan.
Ijodkorning “Sahrodagi daraxt” she’ri ham ramziy ijtimoiy xarakterga ega
bo‘lgan she’rlardan. Shoir daryoni beburtlikda, xiyonatkorlikda ayblaydi. Uning
yo‘li qayoqqa ochilib ketsa, o‘sha yoqqa oqib ketaveradi. Faqat sahro, yolg‘iz
daraxtgina xiyonat qilmaydi. Bir joyda mangu yashaydi. Qushlar, bog‘lar
(yashillik), vaholar (tabiy muvozanat) ma’lum bir miqdor o‘zi sevib qolgan yerini
tashlab ketishi mumkin. Yolg‘iz daraxt esa shamol-u bo‘ronlarga bardosh berib,
uchib kelgan qushlarni kutib sog‘inchlari bilan yashamoqda.
Daryo yo‘lini burdi.
Daryo – xiyonat.
Qushlar, bog‘lar voha... – xiyonatga qul
Faqat sahro qoldi tuzg‘igan ofat.
53](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_53.png)
![Quyosh sharsharasin daraxtga to‘kdi –
Sevgi izhor etdi shu taxlit sahro –
Qumli labi bilan barglarni o‘pdi,
Olovli quchoqlar ayladi barpo.
Daraxt jim termuldi sahro sathiga:
- Qayda kun ko‘rmayin podshohdir taqdir.
Meni bug‘ib o‘ldir
Issiq bag‘ringda,
Yoxud saksovulga tezroq aylantir.
“Xurshid Davron bizda hamma bilavermaydigan, ammo ikkinchi jahon
urushidan keyingi davrning yirik shoiri Vladimir Sokolovning oshig‘i edi.
Menimcha, bu ikki katta shoirni dunyoga nazokatli, mayin tuyg‘uli qalb qarashidan
yaralgan she’rlar birlashtirib turadi. Shuni ham alohida aytish mumkinki, Xurshid
tarixiy yoxud sujetli she’rlari tufayli emas, nazarimda mayin ruhli lirik she’rlari
bilan adabiyotimiz tarixida qoladi.
Xurshid Davronning Samarqand haqidagi chiroyli bir she’ri bor. Unda men
havas qiladiganim – juda aniq yozilgan ikki satr ajralib turadi.
Suydim sening Oqdaryongni man,
Hamda Qoradaryongni suydim.
Samarqand haqida bundan oshirib yozib bo‘ladimi!?” 43
Yuqorida shoirning shoir
tomonidan e’tirof etilishini haqiqiy e’tirof, baho deb tushunaman. Bu jumlalar
xalqona ohanglarga ham boy.
Xurshid Davronning Oybekka bag‘ishlab yozilgan “Oybek” nomli she’ri ham
xuddi shunday “mayin ruhli lirik she’rdir”. Biz bilamizki, Oybekning lirik merosi
o‘zining yangicha tasvir mahorati, inson kechinmalarining noyob kashfiyoti
sifatida adabiyotimiz tarixida mustahkam o‘rin egallagan. Shoir xuddi shunday
poetik obidani she’rga solib anglashga harakat qiladi.
Xurshid Davron tasviri , folklorizm namunalari , uning har bandi o‘simliklar,
daraxtlar, maysalar omuxtaligida ifodalanadi. Oybekning daryo qalbi tabiatning
43
Азим У. Сўнгсўзлар. Т. Илм-зиё-заковат. 2020. 321-б.
54](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_54.png)
![yashil gilami kabi mayin, ko‘z quvonadigan zavqli, faqat uni maysalar bilan bitta
bo‘lib, yotib, yumalab o‘qish, uqish kerak. Maysalarning inson ilg‘ashi qiyin
bo‘lgan shiviri, sasi Oybekning haqiqiy shaydosiga eshitiladi. Bu sokin ovoz
maysanikimi, Oybekning she’rlari ovozimi deb hayratlarga cho‘mib yotishni xush
ko‘radi shoir. Oybekning she’rlari bedazor bo‘ylari taratgan zavqni, daryolar
shovqinidan hosil bo‘lgan ohanraboni eslatadi. Quyosh zarralaridan suv uzra
nurning yaltirashi ko‘ngillarni maftun etadi. Bu nur suvda aks etadimi yoki Oybek
she’ridami anglash emas, anglolmaslik muhim. Oybekning she’ r larini faqat o‘qish
va eshitish zarur. Uni tahlil etib izohlab bo‘lmaydi. Xuddikim, tabiat minglab
rassomlari bilan egzotik manzarani yaratgandek, misli yo‘q, bepayon, go‘zallik
namunasi bo‘lmish maysalarning ta’rifiga til ojiz qolgandek.
Oybekning she’rini dalaga chiqib,
Maysaga ag‘anab o‘qimoq kerak.
Va sokin shivirni – ohangni o‘qib,
Oybekmi? Maysami – deb tolsin yurak.
Oybekning she’rlari bamisli nigoh,
Bu nigoh asrorin yo‘qdir bayoni.
Xuddi bo‘lmagandek maysaga izoh,
Yo‘q Oybek she’rining to‘la bayoni.
Oybek – bu ulkan bir chorbog‘ ostida,
Yovvoyi uzumzor oralab, titroq.
Quyosh tangalari o‘ynab sirtida
Birdan yorug‘likka chiqqan sho‘x irmoq. 44
Xurshid Davronning kuz faslini tasvirlagan she’ri sohir manzaralar tasviri.
Shoir kunning xususiyatlarini rassom kabi chizadi. Biz uni o‘qish bilan birga
ko‘ngil ko‘zlarimiz bilan ko‘rib his qilib turamiz. So‘zlar ishtirokidagi chizilgan
kuz manzarasi. Qushlar tirik mavjudo t ular issiq ulkalarga uchib ketishadi. Osmon
ko‘rpasi bo‘lgan bulutlar kuz kelishi bilan yopinib oladi. Faqat daraxtlar bog‘larga
44
Даврон Х. Баҳордан бир кун олдин. Т.Шарқ. 1997. 40-б.
55](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_55.png)
![sodiq. U ma’yuslanib , atrof javonibga tikiladi. Bu jarayonga hali uzoq bo‘lmagani
uchun qushlar ovozining aks-sadosi eshitilib turibdi. Faqat kuz musavviri mahzun
holda daraxtlar bargini sariq rangga bo‘yab yuribdi. Kuz dalalarda o‘z
hukmronligini o‘tkaza boshlagach, dalalarga qish malikasining oq ro ‘ moli – qirov
tashrif buyuradi. Ular h a m bekor emas. Sirg‘a osishi m kerak deb daraxtlarning
qulog‘ini teshib yuribdi. Maqsad go‘zalligidan – barglaridan ayrilayotgan
daraxtlarga kuzning chiroyini baxsh etish. Tabiatning sevinch ko‘z yoshlari, osmon
ko‘rpasidan hosil bo‘lgan yomg‘irlar Jumabozor saylidan qaytgan ota kabi
xursand. U kuzak yomg‘iri. U asta-sekinlik bilan, shovqinsiz, kamtar-kamsuqim
bo‘lib olib, daraxt shoxchalariga, giyohlar bargiga sirg‘achalar taqish bilan
xursandchiligini namoyish etmoqda. Shoir kuz manzarasini shunday obrazlar,
timsollar vositasida tirik, jonli mavjudo t misol jonlantiradi. Ammo , barcha
obrazlar kuz kabi mah z un, ovozsiz.
Qushlar ketdi,
Bulutlar qaytdi.
Qoldi yana ma’yus daraxtlar.
Yana quyosh botgan shom payti
Dil bo‘zlaydi dilni daraklab
Bog‘lar aro qushlar ovozin
Aks-sadosi turar jaranglab.
Kezib yurar musavv i r mahzun –
Daraxtlarning barglarin ranglab.
Azim Suyunning “Bir daraxt” she’ri ham tabiatning bir bo‘lagi – odam
haqidagi ramziy tasavvurlardan iborat. Aslida, har bir predmet, ashyo, detal inson
va uning tabiatini tasviriga y o ‘ naltirilgan bo‘ladi. Yozma adabiyotda daraxt timsoli
ko‘p o‘rinlarda yolg‘iz, issiq, sovuqqa, suvsizlikka yillar davomida bardosh berib
yurgan inson timsoli sifatida qaraladi. Bu sarhadda daraxt o‘zining pahlavon
muskillariday chayir ildiziga, yo‘g‘on-yo‘g‘on bilaklarday tomirlariga ishonib
o‘smoqda. Uni xudo qarg‘agan, shuning uchun u yolg‘iz sahroda suvsizlikka
mahkum. Bu daraxtni nima gunohi bor ekanki, bo‘ronlar uni savalaydi. Adashib
56](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_56.png)
![yurgan bir to‘da kaptar uning shoxlari ga qo‘na olmaydi. Shoir nazarida qumloq va
toshloqlarni vatan tutgan el uning har qanday bo‘ronlariga, jaziramasiga ko‘nib
yashayveradi. Abdulla Oripov aytganiday, “Xalqim, tarix hukmi seni agarda,
/Mangu muzliklarga yeltgan bo‘lsaydi, / Qorliklarni makon tutgan bo‘lsayding, /
Mehrim bermasmidim o‘sha muzlarga” . Azim Suyun she’ridagi badiiy estetik
g‘oya yuqoridagi she’r misolida yaqqolroq anglashilmoqda. Tabiatning seryomg‘ir
kunlarida huzurlanib, jazirama bo‘ronlariga sabr qilib, yorug‘ kunlarni kutib
yashagan daraxt timsoliga ijtimoiy ma’no yuklangan.
Atrofiga qaraydi Daraxt,
atrof –
sap-sariq
qum-qum
Atrofiga qaraydi Daraxt,
atrof –
qavjiroq
jizg‘anak –
o‘t – o‘lan. 45
Abduvali Qutbiddin she’riyati o‘zbek adabiyotida favqulodda voqea
bo‘lgan she’riyat desak adashmaymiz. Shoir she’riyatida folklor an’analaridan
tortib, mumtoz adabiyot ohanglarigacha, tasavvuf falsafasidan tortib, modern,
ya’ni zamonaviy she’riyat tasvir ifodalarigacha bo‘lgan yuqori darajadagi
she’rlarni ko‘rish mumkin. Uning “G‘ayriy daraxt” she’ri metaforalar hisobiga
qurilgan ramziy xarakterdagi she’rdir. Daraxtning inson shajarasi bilan bog‘liqlik
jihatlari mavjud. Shoir daraxt deyilganda insonlar tomonidan tabiatga qoldirilgan
izni, o‘zgarishlarni tushunadi. To‘fon qo‘zg‘alishi, Nuh payg‘ambarning
xoloskorligi sabab sohilda daraxt – inson yashaydi. Ramziy ma’noda daraxt
jamiyat timsoli. Uning har bir shoxida daraxt mevalari bilan bir qatorda, ilonlar,
chayonlar ham o‘tiradi. Bular barchasi shu jamiyat yetishtirgan hosildorlik.
Nahr sohilida daraxt ko‘ringay
45
А.Суюн. Сайланма. Т.Шарқ. 1997. 120-б.
57](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_57.png)
![Yaprog‘i chig‘alay,
Ildizi baliq,
G‘adir-budurida tufon ko‘ringay
Chayir shoxlariga
Ilingan qayiq.
Shu qayiq ichida sevgi o‘tirgay
Tizzasida dovul
Bo‘ynida ilon. 46
Mirtemir domlaning “Betobligimda” nomli she’rida Majnuntol daraxti timsoli aks
ettirilgan. Majnuntol adabiyotda sevgi, muhabbat ramzi sifatida talqin qilinadi.
Shoir she’riyatida esa g‘amga cho‘kkan, dardli g‘ussa bilan og‘rigan donishmand
timsoli. Shoir “Majnuntol tagiga o‘tqazing meni” deganda unga arz-dod qilish
uchun kelganini, kerak bo‘lsa, dardlariga sherik bo‘lishligini istaydi. Shoir ko‘z
yoshlarini yo‘qotib bo‘lganligini, endi uning uchun, yurt qayg‘usi uchun
majnuntolning ham ko‘z yosh to‘kishini istaydi. Mazkur she’r haqida N.Karimov
shunday yozadi: “Mirtemirning “Betobligimda” degan vasiyat she’ri bemorlikning
shu jiddiy xuruji ta’sirida yozilgan. Bu she’rning har bir satri va har bir
h ujayrasidan hayotdan dod deb ketayotgan shoir qalbi zarb berib turadi”. 47
Xullas, yozma adabiyotda daraxt va o‘simliklar timsoli obraz darajasiga
ko‘tarilgan. U.Azim ijodida eng ko‘p ishlangan obrazlardan biri daraxtdir. Shoir
ijodida daraxtning turli mavzu qirralarida kelganligini ko‘rish mumkin. Masalan,
Inson timsolida keladigan ramziy obrazlar, vatan, ayriliq, sevgi kabi mavzu rang
barangligi shoirning doimiy obrazlaridir. Xurshid Davron, Azim Suyun lirikasidagi
daraxt obrazlari inson va uning falsafiy mushohadalarini aks ettiruvchi vosita
sifatida qaraladi.
3.2. Kenja botir va ot obrazi
Ertaklarda kenja botir yoxud kichik uka timsoli har doim tadqiqotchilar
e’tiborini tortib kelgan. Aslida hayotda ham shu. Kamdan kam holatlarda kenja
46
Қутбиддин А. Бахтли йил. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1991. 48-б.
47
Каримов Н. Миртемир. Т. MERIYUS . 2012. 254-б.
58](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_58.png)
![farzand biror kasb-hunarni boshidan ushlamasdan ota-onalarga bosh og‘riq
bo‘lishadi. Aksariyat hollarda ular bir kun kelib barcha akalariga bosh bo‘ladi.
Adabiyotshunos Jabbor Eshonqul kenja botir haqida shunday yozadi: “Kenja
botirni Sharq tafakkurining islomgacha bo‘lgan orifi, mumtoz adabiyotdagi
oriflarning ajdodi deyish mumkin. Chunki kenja botir butun faoliyati bilan
ilohiyatchidir…” 48
Folrklorshunos Sh.Turdimov esa kenja botir haqida
quyidagilarni yozadi : “ Kenja botirning yo‘li ilohiyat yo‘li u kamolat sari ruhiy
safarga chiqqan shaxs timsoli, u ko‘zlagan manzil, avvalo , tilla qush, malika unga
ruhiy bilimga bog‘lanish imkonini beradi. Shu sababli ham ertak davomida kenja
botirning sarguzashtlaridan hikoya qilinadi.
Kenja botir “borsa kelar”, “borsa xatar” manzillarini yengib o‘tgan, uning
yo’li “borsa kelmas”da, murodi shu yo‘l manzillarini kashf etishda.” 49
Usmon Azimning “Uchinchi o‘g‘il” she’ri shunday she’rlardan biridir. Biz
ertaklarga e’tibor qaratadigan bo‘lsak, kenja o‘g‘ilga hech oson bo‘lmagan. U o‘z
yo‘lini qiyinchiliklar, azoblar, o‘lib tirilishlar oqibatida topishga muvaffaq bo‘lgan.
Uch yo‘lning eng qiyinini – borsa kelmasini tanlagan. Kitobxonda bu xatti-harakat
hayajon uyg‘otgan. Ertaklarga qiziqishlarini chandon oshirgan. Bu folklorning
o‘ziga xos priyomi, tajribasi bo‘lganligiga shubha yo‘q.
Uchinchi o‘g‘il,
Otang akalaringni ardoqlaydi,
Sen poda boqasan.
Akalaring par t o ‘ shakda uxlaydilar,
Sen – bo‘sag‘aga boshingni qo‘yib.
Akalaring malikalarga uylanadilar,
Sen qurbaqaga uylanasan,
Uchinchi o‘g‘il.
Uchinchi o‘g‘il – kenja farzand hamisha ham ahvoli, ruhiyati shu darajada
fojialarga boy bo‘lgan. Xalq donoligi, folklor motivlari bejizga kenja farzand
boshiga turli savdolarni solmagan. Ota qurgan kulba, kindik qoni to‘kilgan yurtni
48
Эшонқул Ж. Фольклор: образ ва талқин. Қарши. Насаф. 1999. 78-б.
49
T урдимов Ш. Ҳикмат хазинаси. Т. Ўзбекистон. 2016.38-б.
59](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_59.png)
![asrab-avaylab avlodlarga yetkazish kenja farzand yelkasiga, zimmasiga yuklatiladi.
Shunday ekan, u har tomonlama kamolatga y et ishishi uchun qishning sovug‘ida,
yozning issig‘ida, fojialarning girdobida pishishi, o‘zligini anglashi kerak.
Shundagina u erishgan baxt, boylikning umri uzoq bo‘ladi. Shoir aytgan qurbaqa
(“Sen qurbaqaga uylanasan”) go‘zal malikaga evrilib kenja botir bilan murod
maqsadiga erishadi. Oqibatda ular Vatanini (otasidan qolgan kulbani) qadriga
yetishni, sevishni, ardoqlashni toza vijdon bilan anglab yetadi. Shoir nazarida
akalarda shu yagona vatan tushunchasi yo‘q. Ular bequnim. Shuning uchun bor
narsasini sotib ketaveradilar. Vijdonlarini, insoflarini, insonliklarini, umrlarini
sotadilar, behudaga sarflaydilar. Kenja o‘g‘il, senda yolg‘iz Vatan bor. Uni esa
sotib bo‘lmaydi, -deb she’rdan ijtimoiy ma’no keltirib chiqaradi, shoir.
Uchinchi o‘g‘il,
Akalaring r a von yo‘ldan yuradilar,
Sening yo‘ling –
“Borsa kelmas”.
Akalaring avval g‘ish uyda,
So‘ngra marmar qasrda,
So‘ngra oltin saroyda yashaydilar –
Senga taqdir chor devor ham ko‘rmaydi ravo.
Uchinchi o‘g‘il,
Akalaringda
Pul, mansab, og‘aynilar, katta qorin,
Sog‘liq bo‘ladi –
Sening yolg‘iz Vataning. 50
Oson erishilgan mol - u davlat, qiyinchiliksiz topilgan baxt qum ustida qurilgan uy
kabidurki, qor, bo‘ronlarga, yomg‘ir-shamollarga, dosh berolmaydi. Chunki unda
turmush tajribalari yo‘q. O‘z manfaatlarini ko‘zlab, oson yo‘ldan borib, shu mol-
dunyoga sazovor bo‘lishgan ular. Shuning uchun ular boyliklarini, xazinalarini
qo‘ldan chiqarmaslik uchun bor tubanliklarini qilishga qodir. Kenja botirdagi
50
Азим У. Асарлар. Биринчи жилд. ...229-b.
60](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_60.png)
![yolg‘iz Vatan – bu ko‘ngil, vijdon ramzidirki, u har qanday holatda ham vijdonini
sotmaydi. Uning qo‘rqadigan boyligi, tortib olinadigan xazinasi yo‘q. Uning
boyligi, vijdoni, aqli, tafakkuri, qolaversa ota makoni – Vatanidir. Vаtanini sevgan
elning koriga yaraganni xalq sevishini, tangri taolo ardoqlashini, oqibatda savob
ishlariga munosib mukofotlanishini uchinchi o‘g‘il biladi. Sarob nima-yu vijdon
xazinasi nima ekanligi unga ravshan. Xudoning bergani butun bo‘ladi. U
kamaymaydi. Aslida barakali degani – shu. Mazkur she’riy ertak shu va boshqa
xususiyatlari bilan bolalar dunyoqarashiga jiddiy ta’sir qiladi.
Xalq dostonlarida ot obrazi muhim ahamiyatga egadir. Chunki u kerak
o‘rinlarda, ya’ni qahramon mushkul holatlarga tushib qolganda yordamga keladi
va madad bo‘ladi. Bunday otlarning ko‘plab g‘ayritabiy xususiyatlari mavjud.
Masalan, uning qanoti masalasi. Qanot har doim ko‘rinavermaydi. Qahramon va
uning oti qiyin vaziyatga tushgandagina unda qanot o‘sib chiqishi mumkin.
Boychiborning oyog‘iga mix qoqib tashlashganda, u poygadan ancha orqada qolib
ketadi. Agar o‘shanda uning qanoti o‘sib chiqmaganda edi , kitobxon uni poygada
birinchi yetib kelishiga shubha qilgan bo‘lardi.
Shavkat Rahmonning “Otga qiyosiy qasida” she’ri bir paytlar yurt koriga
yaragan, og‘irni yengil, uzoqni yaqin qilgan, yovlarga beshafqat bo‘lgan jonivor –
ot haqidadir. Ot taqdiriga ko‘nib yashashga majbur. Uning jismidagi qon quvvat-u
g‘ussaning qorishmasidan iborat. Shunday bahaybat o‘t nafasli jonivor bugun
horg‘in. Suvliqdan yirtilib ketgan og‘zi maysalarni chimdib yutolmaydi. Ular
bandidan uzilib, otning orqasida qovjirab qolaveradi. Ustidagi yukning
og‘irligidan, qismatining sho‘rligidan u ucholmaydi. Axir uning ham bir paytlar
ulkan qanotlari bo‘lgan. Lirik qahramon bir abgor otga ishora qilib: o‘zim ham
anovi qorabayirday qonim sovugan, o‘ychan, beqanot. Yag‘ir kiftlarini pashshalar
talab yotibdi. Axir u bir paytlar kimlarning yukini tortmagan. U shunday abgor
holga tushishi mumkinmi. Keng sahro, sarhadsiz vatan deysan: “o‘xshatib
o‘ylasang oylar yetmaydi, ot kabi o‘tlasang joylar yetmaydi”, “o‘lguday
tashnasan chanqoq bostiga chil-chil sinib oqqan soylar yetmaydi” . Ot obrazi bu
o‘rinda ramziy ma’noda tasvirlangan bo‘lib, elning botir, pahlavonlari, ziyoli,
61](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_61.png)
![bilimdonlari qaylardadir suvliqda oshini oshamoqda. Bir paytlari Alpomish,
Go‘ro‘g‘li kabi davrug‘i yetti iqlimga ketganlar biyday dalada arqonlab qo‘yilgan,
ularning qanoti qayrilgan, kesilgan. Endi ular mushkul holatlarda ham ucholmaydi.
Ular yurtning koriga yaramaydi.
Abdulla Oripovning “Hangoma” she’riy hikoyasida ham ot obrazining
folklordagi ma’no tasviriga monand timsol yaratilgan. She’riy yo‘lda yozilgan
latifaomuz hangoma kitobxonda chuqur taassurot qoldiradi. To‘yga borishga
chog‘langan ikki qariya chol yarim yo‘lda adashib qolishadi. Hamma yer bir tekis
qor bilan qoplangan yo‘lni topishning esa hech iloji yo‘q. Eshakdek savodsiz
odamlar senga yo‘lboshlovchi, rahbar bo‘lsa, manzil-ku manzil, uyingni ham topa
olmaysan deydi shoir. Ot boshini ozod qo‘yib, o‘z ixtiyorlarini otga
topshirganlaridan keyin, eshak otning orqasidan ketishni boshlagandan so‘ng esa
o‘z uyini eson-omon topib kelishadi. Ot aqlli jonivor ekanligini yana bir bor
namoyon etadi.
Peshonada borini
Ko‘rar inson degan zot.
Yo‘l soldilar qaygadir,
Ot boshin qo‘yib ozod.
– B ir kor-hol bo‘lmay endi,
Uyni topib borsak bas,
Surgaladi ot horg‘in,
Orqada eshak besas. 51
Usmon Azimning “Ot, o‘lim va hayot” she’ri yovuzlikni mavh bo‘lishi,
ezgulikning g‘alabasi bilan xotimalanadi. Ot – o‘limlar sharpasidan qutqaruvchi.
Bo‘ri – o‘lim sharpasining inson hayotiga chang solishi. Inson har soniyada, har
daqiqada o‘lim bilan yuzma-yuz kelishi mumkin. Uni o‘limdan, hayot
tashvishlaridan, azoblaridan asrab qoluvchi kuch, xaloskor – uning botirligi,
qo‘rqmasligi, ertangi hayotiga ishonchi, yashashga bo‘lgan zavq, muhabbatdir.
Qolaversa, zarur hollarda ot va shunga o‘xshagan yaqin do‘stlar ham bu vazifani
51
Орипов А. Танланган асарлар. Т.Шарқ. 2019.123-б.
62](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_62.png)
![bajarishi mumkin. Aqlli jonivor ot kelayotgan xavfni sezib, yiqilib qolishiga
qaramasdan egasini manzilga, bo‘rilar galasidan qutqarib eson-omon yetkazib
keladi. Bu she’rda ham ot obrazi, insonning eng yaqin do‘sti ekanligi, uni
qo‘riqchisi, panohi ekanligi folklor an’analari kabi kitobxonda hayrat uyg‘otadi.
Otga nisbatan mehrini oshiradi. Bu bilan kitobxonlar tabiat va insoniyat
uyg‘unligini yurak-yuraklaridan his etishadi.
Shamolda ot ko‘zidan
Shovullab oqdi uchqun –
Telbaligi to‘zigan
Qishni yondirmoq uchun.
Dashtda sag‘irdir qo‘rqinch
Dashtda – k o ‘ ylakchan hayot.
Uvlaydi mangu yirtqich,
Yelib borar mangu ot.
Shoirning “Lo‘li qo‘shig‘i” she’ri o‘zining qismatiga ko‘nikkan, og‘ir
mehnat azobiga bo‘yin eggan, o‘zining ajdodlari erkini unutib qo‘ygan inson
obrazidir. Lo‘li qo‘shig‘ida shunday satrlar bor. “ Men otimga qamchi urib
o‘tirmayman. Qo‘shilgan aravani xohlagan tarafiga tortib ketaversin erki o‘zida.
Faqat arava to‘xtamasa bo‘lgani. Yoz kelganida otning qasur-qusur yurganidan
yo‘llar changi olamni tutsin. Bahor chog‘i yerlar loy bo‘lganda, loylardan toyib-
toyib ketaversin. Menga bo‘lar huzur bag‘ishlaydi. Men ohlar urib qo‘shiq
aytaman. Mening qo‘shig‘imdan dunyo ko‘ngli to‘lib boraversin. Men butun-butun
ovullarni qanchalik kezsam, shunchalik shodlanaman, bu holat keng cho‘li
biyobon, o‘rmon-u dasht ochiq yurgan otga qanchalik huzur bag‘ishlasa menga
ham shunday”. Bu she’rda ijodkor e’tiborni otga emas, balki lo‘lilarning
erkinligiga qaratgan. G‘oyaviy maqsad ot bo‘lmaganligidan she’rda obraz sifatida
keltirilgan jonivor ochib berilmagan. U mavhumligicha qolib ketgan. Vaholanki,
lo‘lining uyi yo‘q. Otning esa erki yo‘q. U ertadan kechgacha arava sudrashga
majbur. To‘xta desa to‘xtab, yur imosini qilsa yuradi. Ot bo‘lib eshakning
vazifasini bajarishga mahkum. Dunyoning noto‘kisligi shunda.
63](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_63.png)
![Shod chog‘larim qo‘shiq aytmoq
Dilga erka o‘yindir.
Ot erkida mening erkim
Bu keng dunyo uyimdir.
O‘zga qo‘shiq aytmog‘im bor,
G‘amim bo‘lsa ziyoda:
– Qayga borsa otning hushi –
Uyim yo‘qdir dunyoda. 52
Bobni xulosa qilib shuni aytish mumkinki, o‘zbek yozma adabiyotida kenja
botir timsolini yaratish ommaviy tus olmagan. Birgina Usmon Azim asari davr
ruhini ko‘rsata oladi. Yozma ertakda zamonaviy fikr va g‘oyalar mahorat bilan
ko‘rsatilgan. Ot obrazi esa anchagina asosli yoritilgan. Unda shoirlar ijodida
birgina xususiyat ot insonning do‘sti, uzoqni yaqin qiluvchi, og‘irni yengillatuvchi
kuch sifatida namayon bo‘ladi.
XULOSA
1. XX asr zamonaviy she’riyatida xalq og‘zaki ijodiga e’tibor shoirlar
asarlarida asosiy kompozitsion vositaga aylandi. Folklorizmlardan foydalanish
ayniqsa, saksoninchi yillarda o‘zining yuqori bosqichiga ko‘tarildi. Folklorizmlar
ijodkorlar asarlarida yurt, vatan, ozodlik tushunchalarini xalqqa yetkazishning
asosiy vositasiga aylandi.
2. F olklordan foydalanish o‘zbek yozma adabiyoti tarixidan boshlanganligi
tahlillar natijasida oydinlashdi. Atoiy, Lutfiy, Navoiy kabi ijodkorlar
folklorizmlardan unumli foydalanib, o‘zlarining mukammal asarlarini yaratdilar.
Ayniqsa, Navoiy asarlarida bu boradagi an’analar yuqori bosqichga ko‘tarildi.
3. Shoirlar repertuaridagi folklor asarlari qayta ishlanib, folklorizmlar
hodisasini yuzaga keltirdi. Folklor namunalaridan unumli foydalangan Usmon
52
У.Азим. Танланган асарлар. 2-жилд... 426-б.
64](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_64.png)
![Azim, To’ra Sulaymon kabi shoirlar o‘z uslublari bilan bu sohada yetakchilik
qildilar.
4. To’ra Sulaymon dostonlarida folklorizm hodisasi boshqa janrdagi
asarlaridan ko‘ra kengroq qimmatga ega ekanligi qayd etildi. U.Azim, X.Davron,
A.Suyun kabi shoirlar ijodidagi folklor an’nalari zaminida vatan erki, millat gururi,
o‘zbeklar manfaati yotadi.
5. Erkin Vohidovning “Donishqishloq latifalari” turkumi folklorizm
namunalari hisoblanib, kitobxon diqqatini o‘zining xalqona ohanglari,
qo‘shiqlariga eshligi bilan o‘ziga torta oladi. Odamlar Matmusaning soddaligidan
kulish bilan, o‘zida shunday illatlar bo‘lsa, yo‘qotishga, aqlli va idrokli inson
bo‘lishga harakat qilishadi. Ruhiyati ko‘tarilib qalbi tozaradi. She’riyatning,
qolaversa, badiiy adabiyotning vazifasi u yoki bu ma’noda insonlar qalbida ezgulik
urug‘larini undirishdan iborat. E.Vohidov folklorizmlari kitobxonlar ko‘nglida
shunday tuyg‘ularni uyg‘ota oladi.
6. “Adabiy alla” va “Adabiy yor-yorlar” Usmon Azim va Muhammad
Yusuflar she’riyatida folklordan o‘zlashgan janr, ya’ni folklorizmlar sifatida
namoyon bo‘ladi. D avr, tuzum o‘zgarishi bilan folklor janrlarining ma’no
mohiyatida ayrim o‘zgarishlar ko‘zatiladi. Bir paytlar birgina bolaga aytilgan
insoniy dardlar, Allohga munojotlar orqali bolaga bildirilgan tilaklar, uning
sog‘lom o‘nib o‘sishi kabilar XX asrga kelib shoirlar tomonidan butun insoniyatga
nisbatan aytilayotganligini aytish mumkin.
7. O ‘zbek yozma adabiyotida kenja botir timsolini yaratish ommaviy tus
olmagan. Birgina Usmon Azim asari davr ruhini ko‘rsata oladi. Yozma ertakda
zamonaviy fikr va g‘oyalar mahorat bilan ko‘rsatilgan. Ot obrazi esa anchagina
asosli yoritilgan. Unda shoirlar ijodida birgina xususiyat ot insonning do‘sti,
uzoqni yaqin qiluvchi, og‘irni yengillatuvchi kuch sifatida namoyon bo‘ladi.
8. Istiqlol adabiyotida folklorga xos obrazlar Erkin Vohidov, Abdulla
Oripov, To‘ra Sulaymon, Xurshid Davron, Usmon Azimov, Abduvali Qutbiddinlar
tomonidan muvaffaqiyatli qo‘llanildi. Folklorizmlar namunalari shoirlar maqsadini
ro‘yobga chiqarishda badiiy vosita bo‘lib xizmat qildi. Vatan, erk, ozodlik kabi
65](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_65.png)
![insonparvarlik tuyg‘ularini tarannum etadigan so‘zlar folklorizm namunalari bilan
sintezlashib, yagona zamonaviy she’riyatni vujudga keltirishga xizmat qildi.
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
I. SIYOSIY-IJTIMOIY ADABIYOTLAR
1. Mirziyoyev Sh. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan
quramiz. – Toshkent: O‘zbekiston. NMIU, 2017. 488-b.
2. Mirziyoyev Sh. Erkin va farovon, demokratik o‘zbekiston davlatini
birgalikda barpo etamiz. –Toshkent: O‘zbekiston. 2016. 56-b.
3. Mirziyoyev Sh. Qonun ustivorligi va inson manfaatlarini ta]minlash – yurt
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. – Toshkent. O‘zbekiston. 2017.
48-b.
4. Mirziyoyev Sh. Kitob mahsulotlarini chop etish va tarqatish tuzimini
66](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_66.png)
![rivojlantirish, kitob mutolaasi va kitobxonlik madaniyatini oshirish hamda
targ‘ibot qilish bo‘yicha komissiya tuzish to‘g‘risida \\ Prezident Farmoni
“Xalq so‘zi” gazetasi. 2017 yil 13 yanvar. - №9 . – B.1.
II. IlMIY-NAZARIY ADABIYOTLAR
1. Sulton I. Adabiyot nazariyasi. T. O‘qituvchi. 2005.270 b.
2. Умуров Ҳ. Адабиёт назарияси. Т. Шарқ. 2002. 252 б.
3. Бобоев Т. Адабиётшунослик асослари. Т.Ўзбекистон. 2002. 558 б.
4. Расулов А. Бадиийлик – безавол янгилик. Т. Шарқ. 2007. 335 б.
5. Кун Н.А. Қадимги юнон афсона ва ривоятлари. Т. YANGI NASHR.
2014. 574 б.
6. Қуронов Д. Адабиёт назарияси асослари. Т. NAVOIY UNIVERSITSTI.
477 б.
7. Ўзбек фольклоршунослиги. Антология.. Саримсоқов Б.
Фольклоризмлар типологияси ва масаласига доир. T. O‘zME.2017. 348-
б.
8. Ҳакимов М.Навоий лирикасида халқ мақоллари. Ўзбек мумтоз
адабиёти. Антология. T. O‘zME. 2016. 248-б.
9. Алла ибтидо қўшиғи // “Жаннатмакон” журнали. 2011ю №4 84-б.
10. Ёрматов И. Фольклоризмларнинг типологик хусусиятлари. // Ўзбек
тили ва адабиёти. 1982. №2 – б. 55-58.
11. Жалолов Ф. Ўзбек фольклорида жанрлараро муносабат. Тошкент. Фан.
1988. 448-б.
12. Саримсоқов Б.. “Фольклоризм типологияси масаласига доир”
maqolasiga tayanildi. Ўзбек фолклоршунослиги. Antologiya. T.
O‘zME.2017. 308-б.
13. Фитрат. Танланган асарлар. 4-jild. T. Ma’naviyat. 2006. 17-б.
14. Жўрақулов У. Ҳудудсиз жилва. T.Фан. 2006. 98-б.
15. Шарипова Л. Шеърият ва фольклор. T. Наврўз. 2019. 46-б.
16. Ўзбек халқ оғзаки поэтик ижоди. T.Ўқитувчи. 1980. 91-б.
67](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_67.png)
![17. Йўлдошев Қ. Ёниқ сўз. T. Янги аср авлоди. 2006. 361-б.
18. Жумабоев М. Болалар адабиёти. T.Ўқитувчи. 2001. 8-б.
19. Tарбия. Энциклопедия. T. O‘zME.2010. 20-b.
20. Навоий. Мезон ул авзон. TAT. 10-жилд. T. Ғ.Ғулом номидаги нашриёт
матбаа-ижодий уйи.. 2011. 582-b.
21. Ҳайитметов А. Алишер Навоийнинг адабий-танқидий қарашлари. Т.
Фан. 1959. 64-б.
22. Umurov H. Adabiyotshunoslik nazariyasi. T. A.Qodiriy nomidagi xalq
merosi nashriyoti. 2004. 221-b.
23. Toshpo‘latov A. Novella janri. Samarqand. SamDU nashri. 2014. 77-b.
24. Мингбоева Д. Тимсоллар тилсими. Т.Янги аср авлоди. 2007. 65-б.
25. Эшонқул Ж. Фольклор: образ ва талқин. Қарши. Насаф. 1999. 78-б.
26. Каримов Н. Миртемир. Т. MERIYUS . 2012. 254-б.
27. Tурдимов Ш. Ҳикмат хазинаси. Т. Ўзбекистон. 2016.38-б.
28. Маллаев Н. Ўзбек адабиёти тарихи. Т. Ўқитувчи. 1976. 662 б.
29. Sodiq S. Yangi o‘zbek adabiyoti tarixi. T. O‘qituvchi. 2019. 698 .
III. BADIIY ADABIYOTLAR
30. Навоий A.Топмадим. Ғазаллар. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва
санъат нашриёти. 1988. 12-b.
31. Лутфий. Сенсан севарим. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти. 1987. 214-б.
32. Ҳаёт васфи. Тўплам. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти. 1988. 352-б.
33. Воҳидов Э. Сайланма. 1-jild. T.Sharq. 2000. 52-б.
34. Орипов A. Йиллар армони. T. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти. 1987. 165-б.
35. Элбек. Момогулдирак. T. Чўлпон. 1993. 135-b.
36. Элбек. Танланган асарлар. T. Шарқ. 1999. 72-b.
68](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_68.png)
![37. Азим У. Сўнгсўзлар. T. Ilm-ziyo-zakovat. 2020. 226-b.
38. Азим У. Tанланган асарлар. Биринчи жилд.Т. G‘.G‘ulom nomidagi
nashriyot – matbaa ijodiy uyi. 2016. 366-b.
39. Ёшлар китоби. Tўплам. T.Шарқ. 2008. 40-б.
40. Воҳидoв Э. Ўзбегим T. O‘zME. 2006. 240-b.
41. Эркин Воҳидов Ҳаёти ва ижоди замондошлари хотирасида.
T.Ўзбекистон. 2018. 272-b.
42. Суюн А. Сайланма. T.Шарқ. 1997. 314-b.
43. Юсуф М. Cайланма. T. Шарқ. 2005. 176-b.
44. Умрбоқий қўшиқлар. Т.Шарқ. 2002. 194-б.
45. Ҳамроев Ш. Қақнус қанотидаги умр. Т. Ўзбекистон. 2016. 142-б.
46. Даврон Х. Баҳордан бир кун олдин. Т.Шарқ. 1997. 40-б.
47. Қутбиддин А. Бахтли йил. Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти. 1991. 48-б.
48. Орипов А. Танланган асарлар. Т.Шарқ. 2019.123-б.
49. Сулаймон Т. Сенсиз ёлғиз ғариб бўлдим. Т.2013. 399 б.
50. Олимжон Ҳ. Дарё каби уйғоқ ўтурман. Т.Шарқ. 2019. 191 б.
51. Раҳмон Ш. Сайланма. Т.Шарқ. 2007. 383.
INTERNET SAYTLARI
52. e-adabiyot .uz
53. www.library.uz
54. www.pedagog.uz
55. www.uzedu.uz
56. www.Ziyonet.uz
69](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_69.png)
![70](/data/documents/be6546bc-c0c4-447f-9897-cbfa9042084c/page_70.png)
HOZIRGI O‘ ZBEK SHE’RIYATIDA FOLKLOR AN’ANALARI MUNDARIJA: KIRISH .......................................................................................................................................................... 1 KIRISH Mavzuning dolzarbligi . Jahon adabiyotshunosligida xalq og’zaki ijodiga e’tibor kundan kunga kuchayib bormoqda. Zamonaviy adabiyotning tarkibiga singdirilgan folklorizm namunalarining badiiy adabiyotdagi, uning poetikasidagi o ʻ rni muhim ahamiyat kasb etmoqda. Zero, bugungi kunda Lotin amerikasi adabiyotini folkorizmlarsiz tasavvur qilib bo ʻ lmaydi. Dunyo adabiyotshunosligida folklorizmning ko ʻ pgina namunalari Sharq adabiyoti, jumladan hind, fors-tojik, arab, turkiy xalqlar mifologiyasi asosiga qurilganligi fikrimizni isbotlaydi. Shuning uchun ham davr ijodkorlari asarlaridagi xalq og’zaki ijodiga monand jihatlarni o ʻ rganish va ularning asarlariga jahon adabiyotshunosligi nuqtai nazaridan baho berish asosiy muammolaridan hisoblanadi. Bu holat ayniqsa, Usmon Azim, Azim Suyun, E.Vohidov va boshqalar ijodidagi folklorizmlar badiiyatini har tomonlama chuqur tadqiq etish dolzarblik kasb etadi. 1
O zbek adabiyotida o tmish, adabiy merosga e’tibor ayniqsa, mustaqillikʻ ʻ yillarida jadal rivojlanib bormoqda. Shu o rinda alohida ta’kidlash zarurki, ʻ adabiyotimizda folklorga e’tibor yanada ommaviy tus olib bormoqda. O zbek ʻ shoirlar zamonaviy inson haqidagi qarashlarida bu kabi tajribalardan maksimal darajada foydalanmoqdalar. Poetik obraz folklor namunalari bilan xalqonalik kasb etib bormoqda. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Sh.M.Mirziyoyev ta’kidlaganidek, “Mamlakatimizda barcha soha tarmoqlari qatori madaniyat va san’at, adabiyot, ommaviy axborot vositalari rivojiga katta e’tibor berilmoqda. Ayniqsa, keyingi paytda bu soha ravnaqini yangi bosqichga ko tarish bo yicha ʻ ʻ ulkan ishlar qilinmoqda” 1 . Ana shu talablar adabiy-badiiy jabhada ham yangicha badiiy tafakkur va tamoyillarni zarurligini isbotlamoqda. Badiiy adabiyotda xalqning ijtimoiy hayoti, ma’naviy-ma’rifiy turmushini tasvirlashda, xususan, uning yanada taraqqiy topishida, xalqchillikning ta’minlanishida xalq og'zaki ijodining o rni nihoyatda kattadir. Shu ma’noda yozma adabiyot va xalq og zaki ʻ ʻ ijodining o zaro munosabatlarini o rganish adabiyotshunoslik oldidagi muhim ʻ ʻ vazifalardan biri bo lib kelgan. ʻ Adabiyot hamma zamonlarda xalq ma’naviyatining bebaho xazinasi bo lib kelgan. O zbek she’riyatining taniqli namoyandalari ijodidagi milliy, diniy ʻ ʻ qadriyatlarni, shuningdek, folklorga xos obrazlarni tadqiq etish, ularning xalq og zaki ijodidan ta’sirlanishi, erishgan yutuqlari sirlarini o rganish muhim masala ʻ ʻ hisoblanadi. Mamlakatimiz Prezidentining 2017 yil 12 yanvardagi «Kitob mahsulotlarini chop etish va tarqatish tizimini rivojlantirish, kitob mutolaasi va kitobxonlik madaniyatini oshirish hamda targ‘ibot qilish bo‘yicha komissiya tuzish to‘g‘risida»gi F-4789 -son Farmoyishi, 2017 yil 16 fevraldagi PF-4958-sonli «Oliy o‘quv yurtlaridan keyingi ta’lim tizimini yanada takomillashtirish to‘g‘risida»gi Farmoni, 2017 yil 18 apreldagi PQ –28-29-son Alisher Navoiy nomidagi O‘zbekiston Milliy bog‘i hududida Adiblar xiyobonini barpo etish to‘g‘risida”gi 1 Mirziyoyev Sh.M. Adabiyot va san’at, madaniyatni rivojlantirish – xalqimiz ma’naviy olamini yuksaltirishning mustahkam poydevoridir. //Xalq so‘zi gazetasi. – Toshkent, 2017 yil. 4 avgust 2
q arori, 2017 yil 17 fevraldagi PQ-2789-son «Fanlar akademiyasi faoliyati, ilmiy- tadqiqot ishlarini tashkil etish, boshqarish va moliyalashtirishni yanada takomillashtirish chora-tadbirlari to‘g‘risida»gi, 2017 yil 13 sentyabrdagi PQ-3271-son «Kitob mahsulotlarini nashr etish va tarqatish tizimini rivojlantirish, kitob mutolaasi va kitobxonlik madaniyatini oshirish hamda targ‘ib qilish bo‘yicha kompleks chora-tadbirlar dasturi to‘g‘risida»gi qaror lar i va mazkur faoliyatga tegishli boshqa me’yoriy-huquqiy hujjatlarda belgilangan vazifalarni amalga oshirishda ushbu tadqiqot ishi muayyan darajada xizmat qiladi. Mavzuning o‘ganilish darajasi. Folklor va yozma adabiyot munosabati masalasi dolzarb masalalardan biri bo lib, hozirga qadar bu muammo talqiniga doirʻ ko plab tadqiqotlar yaratilgan. N.Mallayev, M.Hakimov, J.Qobulniyozov kabi ʻ olimlarning Alisher Navoiy, Zahiriddin Muhammad Bobur, Hofiz Xorazmiy, Lutfiy, Atoiy kabi shoirlarning folklordan foydalanish mahoratiga doir tadqiqotlari mavjud. Yozma adabiyotdagi folklorizmlarning badiiy xususiyatlari, manbalari, tasnifi, tipologiyasiga doir B.Sarimsoqov, I.Yormatov kabi folklorshunoslarning qator maqolalari e’lon qilingan. XX asr o zbek adabiyoti namoyandalari asarlarida ʻ folklor elementlarining badiiy talqini masalasi G .Jalolov, G .Mo minov, ʻ ʻ ʻ A.Sabirdinov, L.Sharipova singari tadqiqotchilar tomonidan o rganilgan. ʻ Ma’lumki, XX asrning birinchi yarmida adabiyotimizda folklor an’analaridan ijodiy foydalanish jarayoni kuzatila boshlandi. 1 Shoir va adiblarimiz o z badiiy niyatlaridan kelib chiqib, asar personajlari va ʻ voqealar talqinining xususiyatlarini ta’minlash maqsadida xalqimizning milliy 1 Sarimsoqov B.Dostonlarda psixologik tasvirning xarakteri haqida ba’zi mulohazalar || Po’lkan shoir.O’zbek xalq ijodi bo’yicha tadqiqotlar.2-kitob.-Toshkent : Fan, 1976.-B.106-114; Qosimov Ya.O’zbek she’riyatida poetik fikrning yangilanish jarayoni(60 yillar shoirlar avlodi ijodi misolida ):Filol:fan.nomz…diss.-T.:1993; Aliyev B.Hozirgi o’zbek she’riyatda psixologizm problemasi: Filol.fan.nom..diss.T.: 1994; To’lakov I.Hozirgi o’zbek lirikasida davr va qahramon talqini : Filol.fan.doktori…dis.-T.: 1994; 4.Norboyev B.hayotni poetik talqin etish tamoyillari va mahorat muammolari: Filol.fan.doktori…diss.avtoreferati.-T.:1996; Jumaboyeva J. XX asr she’riyatida psixologik tasvir mahorati : Filol.fan.doktori…diss. aftoreferati. – T.,1999, Hamdamov U.Badiiy tafakkur tadriji.-Toshkent Yangi asr avlodi,2002-B.199; Yo’ldoshev Q.Ko’ngil mavjlari // “O’zbekiston ovozi”.- 2001.-10 mart; Yana o’sha insoniy tuyg’ular jilvasi// “Yozuvchi”. -2002.-27 aprel; Yana o’sha.Samimiy tuyg’ular tarovati// “O’zbekiston adabiyoti va san’ati”.-2002-1mart .;Yana o’sha .Iztirob suratlari// “Hurriyat”. -2003.-24 sentabr ; Yana o’sha Adabiyot osmoni cheksiz// “O’zbekiston adabiyoti va san’ati”.2004.-8oktabr; Yo’ldosheva M. Hozirgi o’zbek modrn she’riyatining asosiy xususiyatlari: Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.:2004; Hayitov A.90-yillar o’zbek lirikasida an’ana va shakliy izlanishlar: Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.:2004; Rajabov A.Usmon Nosir (hayoti va ijodi): Filol.fan.nom… diss. aftoreferati. –T.: 1967. 272 b.; G’afurov I. Lirikaning yuragi. – Toshkent: 1982-222 b. 3
qadriyatlariga, xususan, folklor asarlaridagi badiiyat durdonalariga murojaat qila boshladilar. Bu ijodiy jarayon hozirgi asrimizda ham yaqqol ko zga tashlanadi.ʻ Shu bois folklor va yozma adabiyot munosabati masalasini tadqiq etishda bugungi adabiy jarayonning badiiy-estetik mezonlaridan kelib chiqib ish ko rish, ʻ shoirlarning uslubi va ijodiy o ziga xosligini ularning folklorga munosabatisiz ʻ tasavvur qilish mumkin bo lmay qoldi. Shu jihatdan qaraganda zamonaviy o zbek ʻ ʻ shoirlarning folklor namunalaridan foydalanish mahoratini o rganish masalasi ʻ dolzarb adabiyotshunoslik oldidagi masalalardan biri hisoblanadi Tadqiqotning maqsadi. O zbek she’riyatida folklor motivlarining ʻ qo’llanilishini, folklorizmlardan foydalanish mahoratini o rganish, ushbu davr ʻ she’riyati namunalarida folklorizmlarning o ziga xos jihatlarini yoritish hamda ʻ adabiyot va folklor munosabatidagi dinamikani ko rsatish tadqiqotimizning asosiy ʻ maqsadini belgilab beradi. Tadqiqotning vazifalari: Mazkur ish quyidagi vazifalarni hal qilishni ko zda tutgan: ʻ – Elbek o zbek adabiyotshunosligida folklor an’analaridan foydalanish ʻ borasida ilk ijodiy namunalari bilan folklorizmlarni boshlab bergan ijodkorligi bilan novator shoir ekanligini o rganish; ʻ – Abdulla Oripov she’riyatida folklorga xos obrazlar tizimini va ularning individual xususiyatlarini talqin etish; – Afsona va rivoyatlarning Erkin Vohidov, A.Oripov, T.Sulaymon she’riyatida tutgan o rnini tahlil etish; ʻ – Usmon Azim ijodida folklor motivlari hamda bir qator janrlar, jumladan, maqol va matallarning qo llanilishini tadqiq etish; ʻ – Folklor namunalarining milliy ruhiyatga ta’sirini o’rganish. Tadqiqot ob’yekti. Magistrlik dissertatsiyamizda zamonaviy she’riyat vakillari, Erkin Vohidov “O zbegim”, (1999) Usmon Azim “Saylanma” 1-2 jild ʻ (2018), To ra Sulaymon “Saylanma” (2005), M.Yusuf “Saylanma” (2005) she’riy ʻ to plamlari asosiy manba qilib olindi. ʻ 4
Tadqiqotning predmeti ni boy va serqirra qadriyatlarimiz aks etgan folklore motivlarining milliy ruhiyat va milliy xarakter talqinini yaratishdagi mahorati ilmiy metodlar asosida tahlil va tadqiq etish tashkil etadi. Dissertatsiyaning ilmiy yangiligi. Zamonaviy shoirlar she’riyatida folklor an`analari zaminida shakllangan badiiy timsollar tizimini tahlil etilish; hozirgi davr she`riyatida maqol-matal, ibora va hikmatli so zlarning,ʻ E.Vohidov, A.Oripov, T.Sulaymon she’rlaridagi o’rnini ochib berish; afsona va rivoyatlarning she’riy asarlar kompozitsiyasida bajargan badiiy vazifasini tadqiq etish; zamonaviy she’riyatda folklorizmlardan foydalanib, poetik mahoratlarini namoyon etgan, etayotgan shoirlar o’ziga xosliklarini aniqlash; Dissertatsiyaining ilmiy-tadqiqot ishlari rejalari bilan bog’liqligi. Samarqand davlat universiteti Istiqlol davri adabiyoti va adabiyot nazariyasi kafedrasining “Adabiy tur va janrlar poetikasi” mavzusi doirasida bajarildi. Tadqiqotning metodologik asosi ni E.Meletenskiy, Yu.Borev, V.Baxten, V.Jirmunskiy kabi mutafakkir va olimlarning asarlaridagi ilmiy-nazariy qarashlar belgiladi. Bundan tashqari folklorga oid tadqiqotlar qayd etgan bir qator o ‘ zbek olimlari: T.Mirzayev, B.Sarimsoqov, D.Quronov, D.O ‘ rayeva singari tadqiqotlariga tayaniladi. Tadqiqot metodi. Ushbu magistrlik dissertatsiya ishida qiyosiy-tarixiy va qiyosiy-tipologik metodlar qo‘llaniladi. Shuningdek, qiyosiy-tipologik va qiyosiy tarixiy metodga murojaat etiladi. Dissertatsiyaning nazariy va amaliy ahamiyati. Xalqimizning boy madaniy tarixini aks ettirgan folklor an’analarinining poetik ko’lamini oshirishga imkoniyatlar eshigini ochish. Ya’ni xalqimizning qadimiy urf-odatlari, kuy va qo ‘ shiqlari, afsona va rivoyatlari, shuningdek maqol va matallari o ‘ quvchilarning ma’naviy-ruhiy dunyoqarashiga yaqindan xizmat qilishini ta’minlash. Xalq donishmandligining tarbiyaviy ahamiyatga ega ekanligi. Folklor namunalarini darsliklarda hajmini kengaytirish va tahlil qilishga ko ‘ mak berishdan iborat . 5