O‘rta Osiyo ibtidoiy davri turar-joylari tadqiqot muammolari va istiqboli
![O‘rta Osiyo ibtidoiy davri turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli
Mundarija
Kirish … ……………………………………………………………………….4-20
I Bob. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri jamoalari moddiy madaniyati va u ning
o‘rganilishi tarixi
1.1. O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati va uning
o‘rganilishi tarixi ..………………………………………………………21-30
1.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati va uning o‘rganilishi
tarixi . … ……………………………………………………………..….31-38
1.3. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalari moddiy madaniyati va uning
o‘rganilishi tarixi .. … ……………………………………………..…….38-49
II Bob. O‘rta Osiyo tosh davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
2.1. O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli.……………......................................………………. 50 - 54
2.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va
istiqboli.……………..................................................................……………… 55 - 62
III B ob. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
3.1 O‘rta Osiyo eneolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va
istiqboli .………………………………………………………………………..63-69
3.2 O‘rta Osiyo jez davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va
istiqboli .………………………..………………………………………………70-78
Xulosa…………………………………………………………………………79-83
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.………………………………...………84-89
Ilova: Xaritalar. Rasmlar.](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_1.png)
![KIRISH
Magistrlik dissertatsiya mavzusining asoslanishi va uning dolzarbligi:
Kishilik tarixi taraqqiyoti ilk bosqichlarini tosh asri o‘z ichiga oladi (3-2 mln- mil
avv. IV yilliklar). Bu davr tosh qurollarning yasalishi texnikasi va ularga ishlov
berilishi usullari, tosh industriyasining o‘ziga xoslik jihatlari, mehnat qurollarining
turmushda bajargan funsiyalari asosida o‘z taraqqiyoti bosqichlari ketma-ketligiga
ega, ya’ni bular paleolit (3-2 mln- 12 ming yilliklar), mezolit ( 12-7 ming yilliklar)
va neolit (6-4 ming yilliklar)tarixiy davrlardan iborat. Tosh asrining har bir tarixiy
davrida o‘ziga xos ijtimoiy tuzumi, odamlar turmush tarzi, kundalik va xo‘jalik
mashg‘ulotlari, mehnat qurollari bo‘lgan, shuningdek, ularda madaniy va iqtisodiy
ixtiro va kashfiyotlari ro‘y bergan. Odamzod ilk jamiyatida ular hali tabiatga to‘la
qaramliligi bilan xarakterlanadi. Lekin, vaqt o‘tishi bilan inson va tabiatning o‘zaro
aloqadorligi masalasi mazmunan o‘ta dolzarb ahamiyat kasb etadi. Bu aloqadorlik
tarixiy davrlarda o‘ziga xoslikni tashkil etib, ularning har birida inson tomonidan
yaratilgan ixtiro va kashfiyotlar, ya’ni o‘z davri uchun innovatsiyalar bilan
xarakterlanadi. Masalan, tosh qurollarining odamzod tomonidan kashf etilishining
o‘zi o‘z davri uchun buyuk innovatsion faoliyat edi. Sun’iy olovning kashf etilishi
esa, so‘zsiz, insonlar turmushida, o‘zining biologik jihatdan takomillashuvida
(pishgan ovqatlarni tanovul qilishi), uning jamiyatida muhim ijtimoiy ahamiyat
kasb etgan. Turar-joylarni qura boshlagani ham o‘z davri uchun muhim
innovatsiyalar bo‘lib, endi odamzod tabiatga qaramlikdan qutiladi va asta-sekinlik
bilan muqim yashash turmush tarziga o‘tishiga imkon beradi
Magistrlik dissertatsiya uchun tanlagan mavzumiz O‘rta Osiyo miqyosida
tosh asri taraqqiyoti bosqichlarida odamzod tomonidan yaratilgan turar-joylar va
ularning ijtimoiy ahamiyati masalalariga bag‘ishlangan. Mavzuning asoslanishi
o‘tmish tariximizni yoritishda birlamchi manba sifatida kasb etiluvchi turar-joylar
tadqiqoti natijalariga tayaniladi. Bu mavzuni biz be’jizga tanlamaganmiz. Sababi,
tadqiqotlar ko‘rsatishicha, so‘nggi paleolit davridan e’tiboran turar-joylar qurila
boshlagan va shu hududiy chegara bilan bog‘liq holda yashovchi etnik birikmalar
shakllana borganligi haqida ma’lumotlar bor. O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida
2](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_2.png)
![ibtidoiy davr jamoalari turar-joylarini biz o‘z ishimizda yoritib, eng so‘nggi
arxeologik tadqiqotlarda qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlar asosida ilmiy
asoslab berishimiz lozim. Bunda madaniyatlar shakllanishi avtoxton xarakteri
muhim ahamiyat kasb etadi. O‘rta Osiyo miqyosida paleolit davri, xususan
Zarafshon, Farg‘ona, Surxon va Toshkent vohasi paleolit davri jamoalarining
madaniyati, mezolit davriga oid Obishir (Farg‘ona vohasida), Vaxsh (Tojikiston
hududida), Aydabol (Ustyurt palotasida) kabi madaniyatlar, neolit davriga oid
Joyitun (Janubiy Turkmaniston), Kaltaminor (Amudaryo va Zarafshon daryosi
Quyi oqimlari, Qizilqumda) Hisor (Tojikiston sarhadlarida), Markaziy Farg‘ona
(Farg‘ona vodiysida), Sazog‘on (O‘rta Zarafshon vohasida) Ustyurt neolit
madaniyati, O‘zbekisto va Turkmaniston, Tojikiston janubiy sarhadlarida Sopolli,
Namozgoh va Vaxsh jez davri kabi ibtidoiy davr jamoalariga tegishli madaniyatlar
mavjud va tadqiq etilgan. Ushbu madaniyatlarda tadqiq etilgan turar-joylar
natijalari ishda yoritiladi. O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida ibtidoiy davr jamoalari
turar-joylarini biz o‘z ishimizda yoritib, eng so‘nggi arxeologik tadqiqotlarda
qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlar asosida ilmiy asoslab berishimiz lozim.
Bunda madaniyatlar shakllanishi avtoxton xarakteri muhim ahamiyat kasb etadi.
Ma’lumki, kishilik tarixi ibtidoiy davri jamoalari ijtimoiy-iqtisodiy,
madaniy taraqqiyotini o‘rganishda turar-joylarning ijtimoiy ahamiyati masalasi
dolzarbdir. Sababi, dastlabki turar-joylar, garchi primitiv holatda bo‘lsada (yerto‘la
va yarim yerto‘la ko‘rinishida), lekin bu turar-joylar asosida aholi muqim
yashaydigan qishloqlar yuzaga kelgan, obod qishloqlar asosida daryo vohalarida
shaharsozlik madaniyati va dastlabki davlat uyushmalarining shakllari paydo
bo‘lganki, bu so‘zsiz qadimgi sivilizatsiyalar shakllanishiga asos bergan. Shu
jihatdan mavzumiz dolzarbligi ham belgilanadi. Bu esa ayni kunda, Mustaqil
Respublikamizda ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan madaniy merosni o‘rganish
va u bilan jahon hamjamiyatini tanishtirishdek ustvor masalaning yechimida o‘ziga
ahamiyat kasb etishi bilan ham mavzumiz dolzarbdir.
Magistrlik dissertatsiyamiz mavzusining dolzarbligi quyidagilar bilan
belgilanadi. Keyingi yillarda O‘rta Osiyo, xususan O‘zbekistonda xalqimizning
3](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_3.png)
![o‘tmish tarixi, ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan madaniy merosni chuqur
o‘rganish va uni jahon hamjamiyatiga taqdim etish ishlariga katta e’tibor
qaratilmoqda. Jumladan, Respublikamiz Birinchi Prezidenti I.A.Karimov 1998 yil
yozida Respublikamizning taniqli tarixchi, arxeolog olimlari bilan uchrashganida
haqqoniy tariximiz faqat birlamchi manbalar asosida yaratilishini alohida
ta’kidladi. Shu nuqtai nazardan bizning magistrlik dissertatsiyamiz uchun tanlagan
mavzumiz dolzarbligi belgilanadi. Sababi, dissertatsion tadqiqotimiz manbaviy
asosi faqat birlamchi manbalarga asoslanadi. Respublikamiz Birinchi Prezidenti
I.A. Karimov tomonidan asos solingan, muhtaram Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyev
tomonidan izchillik bilan amalga oshirilayotgan taraqqiyotimizning “o‘zbek
modeli”ni dunyo hamjamiyati tan oldi. 2016 yil 4 dekabrda yangi saylangan
Prezidentimiz Sh.M. Mirziyoyev o‘zining O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi
Qonunchilik palatasi va Senatining qo‘shma majlisidagi nutqida taraqqiyot
yo‘limiz borasida to‘xtalib, quyidagilarni ta’kidladi: “Biz muhtaram Birinchi
Prezidentimiz Islom Abdug‘aniyevich Karimov boshlab bergan keng ko‘lamli
siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy islohotlar yo‘lini og‘ishmasdan, qat’iy va izchil
davom ettiramiz. Bu yo‘l – erkin, demokratik, insonparvar davlat qurish, fuqarolik
jamiyatini shakllantirish, Vatanimiz iqtisodiy qudratini yuksaltirish va yanada
ravnaq toptirishning mustahkam zaminidir" 1
. Shuningdek, madaniy
merosimizni tadqiq etishning huquqiy asoslari yaratila boshlandi.
Konstitutsiyamizning 49-moddasida fuqoralar O‘zbekiston xalqining
tarixiy, madaniy va ma’naviy merosini avaylab asrashga majburligi,
madaniyat yodgorliklari davlat muhofazasida ekanligi belgilab qo‘yildi.
2001 yilda « Madaniy meros obyektlarini muhofaza qilish va ulardan
foydalanish to‘g‘risida » , 2009 yil 16-iyunda « Arxeologiya merosi
1
«Эркин ва фаровон, демократик Ўзбекистон давлатини мард ва олижаноб халқимиз билан бирга
қурамиз” Шавкат Мирзиёевнинг Ўзбекистон Республикаси Президенти лавозимига киришиш тантанали
маросимига бағишланган Олий Мажлис палаталарининг қўшма мажлисидаги нутқи . // Халқ сўзи, 2016 йил,
15 декабрь .
4](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_4.png)
![obyektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida » gi
qonunlar, O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoevning 2018 yil
17 yanvardagi “Moddiy madaniy va arxeologik meros ob’ektlarini muhofaza qilish
va ulardan foydalanishni takomillashtirish to‘g‘risida”gi F-5181-son farmoyishi,
O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining “Arxeologik tadqiqotlarni
tubdan takomillashtirish to‘g‘risidagi 21 sentabr 2019 yil 792-sonli qarori shular
jumlasidandir. Madaniy meros obyektlaridan foydalanish borasidagi
farmoyishlarning ijrosi sifatida O‘zbekiston Respublikasi Oliy va o‘rta maxsus
ta’lim vazirligining Ma’naviyat va tarix, arxeologiya yo‘nalishlaridagi darsni
o‘quv yili davomida muzeylar, madaniy meros obyektlarida tizimli olib borilishini
ta’minlashning qo‘shma chora-tadbirlari rejasining (2019 yil 7 dekabr,№ 87-03-
4783) ishlab chiqilganligi ta’lim, fan va ishlab chiqarish integratsiyasini amalga
oshirishda dasturi amal bo‘ldi.
Bizning mazkur dissertatsiyamizning mazmuni va uning yozilishi keyingi
uch o‘n yilliklar davomida O‘rta Osiyoda, shu jumladan O‘zbekiston hududida
tosh asri yodgorliklari tadqiqotida qo‘lga kiritilgan kashfiyotlar, zamonaviy
yondoshuvlar asosida katta hajmdagi arxeologik manbalar tahlili bo‘yicha
chiqarilgan xulosalarga tayanilgani bilan xarakterlanadi. Ma’lumki, Respublikamiz
mustaqilligi yillarida tosh asri yodgorliklari tadqiqotida jahonning nufuzli ilmiy
markazlari bilan hamkorliklar yo‘lga qo‘yildi, xalqaro arxeologik qo‘shma
ekspeditsiyalar (O‘zbekiston-Rossiya, O‘zbekiston-Polsha, O‘zbekiston-Fransiya,
O‘zbekiston-Xitoy kabi) faoliyat ko‘rsatdi, zamonaviy metodikalar qo‘llanildi,
taniqli xorij mutaxassislari ishtirok etishdi.
Mavzuning o‘rganilganligi darajasi : O‘rta Osiyo tosh asri so‘nggi paleolit
davri jamoalari turmushida turar-joylar qurilganligi haqida ma’lumotlar qo‘lga
kiritilgan. Bu manba va ma’lumotlar Samarqand so‘nggi paleolit makoni
qazishmalariga taalluqli hisoblanadi. Mezolit davriga oid turar-joylar
Tojikistonning Say-Sayyod, Tutqovul yodgorliklarida o‘rganilgan. Ko‘p sonli
turar-joy ma’lumotlari neolit davri yodgorliklari qazilmalarida qo‘lga kiritilgan.
5](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_5.png)
![Tosh davri jamoalari kunlik turmush tarzi, ijtimoiy tuzumi, munosabatlarini
bilishda ular yashaydigan turar-joylar ham manba sifatida muhim ma’lumotlar
beradi. Xususan, Tolstov makoni kompleksi tadqiqotida 4 ta turar joy qoldig‘i
topilgan. Shulardan ikkitasi yer sathi qismiga qurilgan kulbalar hisoblanadi.
Qolgan ikkitasi esa yarim yerto‘la shaklidagi uylar edi. Yer sathi qismida qurilgan
uy, nisbatan yaxshi o‘rganilgan bo‘lib, u 110-120 metr kvadratni tashkil etadi.
Ichki qismida o‘choqlari bo‘lgan bu uyda 35-50 kishi –bir ona urug‘i istiqomat
qilgan bo‘lishi mumkin (o‘rtacha 5
kishidan iborat bo‘lgan 8-10 oila bo‘lgan). Yarim yerto‘la ko‘rinishidagi
boshqa uylar esa o‘z hajmlari bo‘yicha bu uylardan nisbatan kichikroq bo‘lgan. Bu
uylar chamasi bir vaqtda faoliyat ko‘rsatib, 150-180 kishi yashaydigan
umumjamoa qishlog‘ini tashkil etgan. Tadqiqotlarning ko‘rsatishicha, jamoaning
ma’lum bir qismi bu yerda yil davomida doimiy yashagan.
Uchashi 131 makonidan ham Tolstov makonidagidek 150-200 kishi
yashashi mumkin bo‘lgan uchta yer sathi ustki qismiga qurilgan turar joy qoldig‘i
topilgan. Uchashi 159 makoni esa maydoni ko‘lami jihatidan yuqorida nomlari
tilga olingan makonlarga nisbatan yirikroq hisoblanadi va bu makonda madaniy
qatlam to‘laligicha buzilib ketgan. Makon doirasida arxeologik manbalarni 9 ta
joyga jamlangan holatda ma’lum chegaraga ega bo‘lgan, bir-biridan alohida holda
aniqlanishining o‘zi tadqiqotchilarning fikricha, ular ham huddi Tolstov, Uchashi
131 uylari kabi yashash kulbalari bo‘lishgan. Makon chegarasi doirasi yer sathidan
33 mingdan ziyodroq tosh ashyolar kolleksiyasi yig‘ib olingan. Agar Tolstov
makonidan hammasi bo‘lib 40 mingta arxeologik manba (sut emizuvchilar va
baliqlar suyaklaridan tashqari) qo‘lga kiritilganini hisobga olsak, Uchashi 159
makoni ham maydon sathi, ham arxeologik manbalari miqdoriga ko‘ra (chunki bu
yerda faqat tosh qurollari hisobga olinadi) yirikroq makon hisoblanadi.
Tolstov makonida qo‘lga kiritilgan arxeologik manbalar mazkur makon
sohibkorlarining moddiy-madaniyati, turmush tarzi, xo‘jalik yumushlari, turar
joylar borasida qimmatli ma’lumotlar berdi. Tadqiqotlarning ko‘rsatishicha,
Markaziy Osiyo pasttekislik mintaqasida yashagan qadimgi ovchi, baliqchi
6](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_6.png)
![jamoalarning turarjoylari yer sathi ustiga qurilgan hamda yarim yerto‘la
ko‘rinishida bo‘lgan. Bu uylar karkasli uslubda qurilgan bo‘lib, odatda to‘g‘ri
burchakli, aylana yoki suyri shakldadir. Uylarning tomi qamish bilan yopilgan va
ustidan kultuproq bostirilgan degan qarashlar mavjud. Katta jamoaga qarashli uylar
markazida, aniqrog‘i, uydan chiqish eshigiga yaqinroq joyda katta o‘choq bo‘lgan.
Bu o‘choq o‘z mohiyatiga ko‘ra jamoatchilik urf-odatlarini bajarish maqsadida
o‘rnatilgan. Uyning ichki yon atrofi bo‘ylab nisbatan kichikroq, mayda o‘choqlar
tartib bilan joylashganki, ularning har biri bitta kichik oilaga tegishli bo‘lgan
bo‘lishi mumkin. Xo‘jalik ishlariga moslashgan joy neolit jamoalari uylarining
tarkibiy qismi hisoblangan. Tolstov makonida xo‘jalik zonasi turarjoylari janubi-
g‘arbiy tomondan yonma-yon qurilgan maydon sathini tashkil etadi. Maydon sathi
o‘lchami bo‘yicha yashash xonalaridan kattaroq. Bu maydonlardan ustunlar
ko‘milganligini bildiruvchi chuqurlar o‘rni topilgan. Demak, bu qism ayvon
shaklda yengil yopilgan kapa bo‘lib, bu joyda jamoaga tegishli bo‘lgan asosiy
xo‘jalik ishlari, hususan, hayvon tanalarini burdalashgan, baliqlarni tozalash,
terilarga, tosh qurollariga, suyakka ishlov berish, taqinchoqlar yasash kabi uy
sharoitidagi ishlar bajarilgan. Havo issiq paytlarda ovqatlar ham pishirilgan
bo‘lishi mumkin. Lekin, bu joylarda kulolchilik bilan bog‘liq bo‘lgan ishlar
bajarilganligi haqida dalillar topilmagan. Kulolchilik ishlari makon chegarasi
doirasidan tashqarida - maxsus joylarda amalga oshirilgan bo‘lishi mumkin.
Qizilqum hududida tadqiq etilgan makonlar jamoalari uy-joylari ichki
tuzilishi elementlari va o‘z o‘lchamlari bo‘yicha bir necha variantlarga bo‘linishini
ko‘rsatdi. Masalan, Dorbazaqir 1 makonida o‘choqlar turar-joylar qurilishidan
tashqarida joylashganligi, madaniy qatlam ham turar-joylar maydon sathi
yarmidagina saqlanganligi aniqlangan . 2
Lavlakon 26 makonida aniqlangan turar
joylar o‘z o‘lchamlari va hajmi bo‘yicha Tolstov uylariga o‘xshash. Faqat bu
joydan aylanasiga chegara bo‘lib, kul va kuygan qumdan iborat qoldig‘i saqlanib
qolgan o‘choqning topilishi e’tiborlidir. Dorbazaqir 1, Lavlakon 26 uy-joy
2
Гулямов Я.Г., Исламов У., Аскаров А. Первобытная культура и возникновение орошаемого земледелия в
низовьях Зарафшана. Тошкент, 1966.С. 25-29.
7](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_7.png)
![binolarida qiya holatda bo‘lgan ustunlarning qazilgan chuqurlari qoldiqlarining
topilishi bu makonlar uy-joy qurilishlari tuzilishining nisbatan o‘zgacharoq
bo‘lganligini bildiradi 3
. Janubiy Turkmaniston hududi neolit jamoalarining turar-
joylari V.M.Masson tomonidan Joyitun madaniyati yodgorliklari asosida
o‘rganilgan 4
. Markaziy va Janubiy Tojikiston tosh davri, jez asri jamoalarining
turar-joylari V.A.Ranov tomonidan Hisor madaniyati yodgorliklari, jej asri turar-
joylari esa Kangurtut yodgorligi asosida N.M.Vinogradova tomonidan
o‘rganilgan 5
.
Neolit jamoalari ijtimoiy hayotini bilishimizda O‘rta Zarafshon vohasi Sazog‘on
neolit jamoalari yodgorliklaridan topilgan uy-joy qoldiqlari ham ahamiyatli
sanaladi. Xususan, Sazagan 2. Jangal-1 makonlaridan turar-joylar koldiklari
topilib, ularning o‘lchamlari quyidagicha: xonalar aylana shaklda bo‘lib,
kundalangiga eni 4,0-4,5 metr, 25-35 santimetr o‘lchamli yupka toshlardan terilgan
balandligi 40-45 santimetrli devorning qisman qoldiqlari ham topilgan. Bu
qoldiqlar turar-joylar qoldiqlari ekanligi shubhasiz, lekin ularda aniq
konstruksiyasini tiklash imkoniyati muammo. Shunday bo‘lsada mavjud faktlardan
bu turar-joylar yarim yerto‘la shaklida devori toshlardan qalangan ustiga yengil
xodalar terilib, shox-shabba yoki qamishlar bilan yopilgan imoratlar bo‘lganligi
borasida ilmiy talqinlar bor. Jangal 1 yodgorligi tadqiqotlari ko‘rsatishicha turar-
joylarning devor qoldiqlari yupqa tosh plitalardan (30 santimetrgacha uzunligi, eni
9-12 santimetr o‘lchamli) qalangan ekan. Bu devor balandligi taxminan 40-45
santimetrni tashkil etadi. Devorlar qalanish shakliga qarab ikkita uy-joy to‘g‘risida
ma’lumot olish mumkin. Ular aylana yoki suyri ko‘rinishida bo‘lib, o‘lchamlari
4,0X4,5 metrni tashkil etadi. Jangal 1 uy-joylariga o‘xshash Sazog‘on 2 makoni
tadqiqotida 3,85 x 3,65 metr o‘lchamli suyri yoki aylana shaklda toshdan qalangan
uy- joy qoldig‘i, Tepaqul 3 makoni madaniy qatlami tadqiqotida ham shu
mazmundagi konstruksiya qoldiqlari kuzatilgan. Sazog‘on 2, Jangal 1 yodgorliklari
3
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречья. М., Наука, 1981. 160-168-
бетлар.
4
Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун (проблемы
становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
5
Виноградова Н.М., Ранов В,А.,Филимонова Т.Г. Изучение гиссарской культуры и неолитические слои
поселения Кангуртут. М., 2008.41,42-бб.
8](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_8.png)
![turar-joylari o‘zining ba’zi xususiyatlari bilan Janubiy Tojikiston Tutqovul
yodgorligi turar-joylariga o‘xshash. Yuqorida keltirilganidek, Jangal 1 yodgorligi
turar joylari ichidan o‘choq qoldiqlari topilgan. Har bir uy ichida bittadan o‘choq
bo‘lgan va ular uy devoriga yaqin joyda joylashgan. Tadqiqotlar o‘choqlarning
o‘lchami 70X45 santimetrni tashkil etganligi, mayda tosh bilan qalangan devori
bo‘lganligi hamda o‘choqlar kuli 5-7 santimetracha saqlanib qolganligini
ko‘rsatdi 6
.
Shunday qilib, Markaziy Osiyo pasttekislik mintaqasida neolit jamoalarining
yirik, tayanch, aholi uzoq muddat yashagan ko‘p madaniy qatlamli makonlari,
makonlarning esa ma’lum hududlarga jamlanganligi aholi yashaydigan yirik
markazlari bo‘lganligidan guvohlik beradi. Bular joylashgan hududlardan tashqari
mintaqaning qolgan keng maydoni sathlaridan bir-birilaridan uzoq masofada
bo‘lsa-da, tarqoq makonlar faoliyat ko‘rsatganliklari ham ma’lum bo‘ldi. Bu
jamoalar qisqa muddat yashagan, vaqtincha manzilgoh rolini o‘ynagan
yodgorliklar hisoblanadi. Ular ovlash imkoni bo‘lgan hayvonlarning hamda
iste’mol qilish mumkin bo‘lgan o‘t-o‘lan, mevalarning mavsumiy o‘zgarishini
izlab hayot kechiradigan bir guruh sayyoh ovchi va termachilarning ko‘chib yurib
qoldirgan makonlaridir. Bu makonlarda arxeologik manbalar kam. Tabiiyki
tayanch, aholi doimiy yashaydigan makonlar, vaqtinchalik manzilgoh vazifasini
o‘tgan yodgorliklardan farq qilgan, xo‘jalik va ijtimoiy tuzilishlari mohiyatan
shunga yarasha bo‘lgan.
Tadqiqotning maqsadi: O‘rta Osiyo sarhadlarida ibtidoiy davr, xususan
tosh davri va uning taraqqiyoti bosqichlari, mezolit, neolit, eneolit va bronza davri
6
Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991. С. 3-122 .
Холматов Н.У. Сазоғон маданияти ва Ўзбекистон неолит даври тадқиқоти муаммолари // Ўзбекистон тарихи
долзарб муаммолари. Республика илмий анжумани материаллари, 1-қисм. - Самарқанд,2016. Холматов Н.У.
Неолит Узбекистана: проблемы и перспективы //«Наука и мир». Волгаград, 2018. Холматов Н.У. Неолит
Узбекистана // “Global science and innovations 2018 Central Azia II» Международной научно-практической
конференции. - Остана, 2018. Холматов Н.У. Сазаганская культура и ее место в неолитической эпохе
Узбекистана. Автореферат диссертации на соисконие степени доктора исторических наук. Самарканд, 2019. ;
Холматов Н.У. Сазоғон маданияти ва унинг Ўзбекистон неолит даврида тутган ўрни. Монография, СамДУ
нашриёти, Самарқанд, 2020, Б.383
9](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_9.png)
![jamoalari turar-joylari, ularning tarkibiy tuzilmalari hamda taraqqiyoti
evolyutsiyasini ochib berishdan iborat.
Magistrlik dissertasiyasining maqsad va vazifalari: Tadqiqotimiz uchun
mazmun etib tanlangan mavzuning asosiy maqsadi, vazifalari quyidagi masalalar
hisoblanadi:
1. O‘rta Osiyo miqyosida ibtidoiy davr yodgorliklari o‘rganilishi tarixi,
undagi tadqiqot muammolari va istiqboli borasida qo‘lga kiritilgan ma’lumotlarni
manba sifatida yaxlit bir tizimga solib, fundamental ish yaratish.
2. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri yodgorliklari va ular tadqiqoti natijalarini
tarixiy davr rivoji ketma-ketligi bosqichlari doirasida yoritish, bunda arxeologik
qazishma ishlarida qo‘lga kiritilgan arxeologik ashyolarni moddiy madaniyat
borasida manba sifatida yaxlit bir tizimga solish.
3. O‘rta Osiyo ibtidoiy davr jamoalari turar-joylari borasida qazilmalarda
qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlarni, shu davr taraqqiyoti ketma-ketligini tashkil
etuvchi bosqichlar asosida tizimlashtirish, uning tadqiqot muammosi va istiqbolini
aniqlashtirish.
4. O‘rta Osiyo tosh asri jamoalari turar-joylarining avtoxtonlik masalasiga
asosiy e’tiborni qaratish va buni arxeologik topilmalar, manbalar bilan ilmiy
asoslash.
5. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri aholi turar-joylarining evolyutsiyasini ko‘rsatib
berish.
6. O‘rta Osiyo ibtidoiy jamoalari turar-joylarini ifodalovchi qazilmalarda
qo‘lga kiritilgan arxeologik ashyolar ajdodlarimizning o‘tmish, boy madaniy
merosini o‘rganishimizda birlamchi tarixiy manba ekanligi masalalarini yoritish.
Tadqiqot obyekti vа predmeti:
Tadqiqot obyekti O‘rta Osiyo xalqlari tarixi, ajdodlarimiz tomonidan
yaratilgan madaniy merosini o‘rganishda shubhasiz, ibtidoiy davr jamoalar
tomonidan yaratilgan moddiy madaniyatning o‘rni va ahamiyati beqiyos
hisoblanadi. Bu tarixda ibtidoiy davr jamoalarining turar-joylari masalasi ham
10](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_10.png)
![o‘ziga xos ahamiyat kasb etadi. Magistrlik tadqiqotimizning asosiy obyekti O‘rta
Osiyo, xususan O‘zbekiston hududi miqyosida ibtidoiy davri jamoalariga tegishli
yodgorliklar hisoblanadi.
Tadqiqot predmeti: O‘rta Osiyo, xususan O‘zbekiston hududi miqyosida
ibtidoiy davr turar-joylari tadqiqotida jamoalar yashash joylar haqida ma’lumot
beruvchi arxeologik ashyolar topilgan. Ana shu arxeologik manbalar, ma’lumotlar
tadqiqotimiz predmeti hisoblanadi.
Tadqiqotning usullari tadqiqot mavzusini yoritishda qiyosiy tahlil,
tizimlashtirish, statistik kabi usullardan foydalanildi.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi. Mazkur magistrlik dissertatsiyasi
tadqiqotimizning ilmiy yangiligi quyidagilardan iborat:
1. O‘rta Osiyo tosh asri jamoalari turar-joylarini yodgorliklar yodgorliklar
tadqiqotida qo‘lga kiritilgan arxeologik ashyolar, manbalar va ma’lumotlarda
isbotlanadi.
2. O‘rta Osiyo tosh asri jamoalari turar-joylarini ibtidoiy davr tarixiy rivoji
ketma-ketligi bosqichlarida evolyutsiyasi dalilanadi.
3. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri jamoalari turar-joylari yodgorliklar tadqiqotida
qo‘lga kiritilgan arxeologik ashyo va ma’lumotlar tayanilib merosiylik, vorisiylik
va innovatsiya tamoyillarida asoslanadi.
4.O‘rta Osiyo ibtidoiy davr turar joylarining tarixiy ildizlari mahalliy ildizlar
ekanligi, avtoxton xarakter kasb etishi ilmiy asoslangan.
Tadqiqotning asosiy masalalari va farazlari: O‘rta Osiyo hududi keyingi
yillar maboyinida amalga oshirilgan arxeologik tadqiqotlar natijalariga ko‘ra (Sel-
ungur, “Farg‘ona odami”) ilk paleolit davridanoq odamzod tomonidan
o‘zlashtirilganligi ma’lum bo‘ldi. Demak, bundan taxminan 1 mln.200 ming yil
muqaddam o‘zlashtirilgan O‘rta Osiyo xududida tosh asrining keyingi barcha
taraqqiyot bosqichlarida (paleolit, mezolit, neolit) odamzod uzluksiz yashashib,
11](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_11.png)
![o‘ziga xos madaniyat yaratilib kelingani arxeologik manbalarda o‘z tasdig‘ini
topdi. Paleolit davri jamoalarining turmush tarzi oddiy, ya’ni ular hali tabiatga
to‘la qaram bo‘lishgan. Ibtidoiy to‘da, gala holatda kun kechirishgan. Mehnat
qurollari ham o‘ta sodda, mashg‘ulotlari terib, termichlab ovqat topish bo‘lgan.
Lekin, odamlar asta-sekinlik bilan o‘zlarini o‘rab turgan atrof-muhit, tabiat bilan
yaqin aloqada bo‘laboshlashgan, mehnat jarayonida ixtiro va kashfiyot qilishgan.
Mezolit, neolit davri ekologik sharoiti, iqlimiy muhiti nisbatan hozirgi zamonga
yaqin bo‘lgan. Shu sababli O‘rta Osiyoning deyarli barcha sarhadlari odamzod
tomonidan o‘zlashtirilib, natijada o‘ziga xos xususiyatlarga ega bo‘lgan turli
mezolit, neolit madaniyatlari shakllanadi. Mezolit davriga oid Obishir, Vaxsh,
Oydabal, Machay, Markansuy kabi madaniyatlar aniqlanib tadqiq etilgan. O‘rta
Osiyo neolit davri bo‘yicha quyidagi madaniyatlar tadqiq etilgan. O‘rta Osiyoning
janubiy-g‘arbiy mintaqalarida Kopettog‘ning quyoshga tushlov soy etaklarida
ibtidoiy motiga dehqonchilikka asoslangan Joyitun madaniyati 7
, Amudaryo va
Zarafshonning quyi havzalarida, Qizilqumda ovchi-baliqchi urug‘ jamoalarining
Kaltaminor madaniyati 8
, Hisor tog‘ tizmalarining dara va yaylovlarida Hisor
madaniyati 9
, Farg‘ona vodiysida Markaziy Farg‘ona madaniyati 10
, O‘rta Zarafshon
vohasida Sazog‘on va Ustyurtda Ustyurt neolit jamoalari madaniyati tarkib
topgan 11
. Ammo, ularning xo‘jalik asosi, xronologik doirasi, etnomadaniy va
etnografik qiyofasi,madaniy aloqalar, madaniyatlarning kelib chiqishi tarixiy
ildizlari masalalari, turar-joylari Joyitun va Kaltaminor madaniyatlarini hisobga
olmaganda, O‘rta Osiyo neolitining o‘ta bahsli muammolari bo‘lib qolaverdi.
7
Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун (проблемы
становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
8
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
9
Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика. // Культура первобытной эпохи
Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии. // Каменной
век Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Неолит (гиссарская культура). История
Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998. С. 105-123.
10
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С.
304.
11
Бижанов Е.Б. Неолитические памятники юго-восточного Устюрта. // Древняя и средневековая культура
юго-восточного Устюрта. – Ташкент : Фан, 1978. С.18-79 ; Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание
уч.степени д.и.н. – Нукус, 1996. С.3-42 ;Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего
Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991. С. 3-122 .
12](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_12.png)
![O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati tadqiqotida
A.P.Okladnikov, Y.G.Gulyamov, V.A.Ranov, V.M.Masson, A.V.Vinogradov,
U.Islomov, V.I.Timofeyev, G.F.Korobkova, M.R.Qosimov, T.Mirsoatov,
YE.Bijanov, M.Jo‘raqulov, N.U.Xolmatov kabi olimlarning izlanishlari muhim
hisoblanadi. Keyingi yillar maboynida arxeologik tadqiqotlar jarayonida qo‘lga
kiritilgan manbalar paleolit, mezolit, neolit davri jamoalari moddiy madaniyatining
yangi qirralarini yoritish imkonini bermoqda.
Ma’lumki, tosh asrining dastlabki bosqichi hisoblanuvchi paleolit (qadimgi
tosh asri) davri tarixini yoritishda antropogenez jarayoni o‘z mazmuniga ko‘ra o‘ta
dolzarb ahamiyat kasb etadi. Farg‘ona vodiysida Sel-ungur g‘or makoni “Farg‘ona
odami” antropologik topilmasining qo‘lga kiritilishi antropogenez jarayoni
masalalarini yanada oydinlashtirib, O‘rta Osiyo hududi odamzod tomonidan
bundan taxminan 1 mln.200 ming yil muqaddam o‘zlashtirilganini isbotlashga
ilmiy asos berdi. Obirahmat g‘or makonidan “Obirahmat odami” ning topilishi esa
Vatanimiz sarhadlarida odamzod ajdodlari (neondertal, kramonyon) masalasida
muhim kashfiyot bo‘lib, bu boradagi bilimimizni yanada boyitishga xizmat qiladi.
Ibtidoiy davri jamoalarining turar-joylari masalasida turar-joylar so‘nggi
paleolit davridan qurila boshlagan degan xulosa mutaxassislar orasida mavjud va
bu ilmiy adabiyotlarda yoritilgan. Shuningdek mutaxassislar dastlabki turar-joylar
qurilishini ibtidoiy davr jamoalarining etnik birikmalarning shakllanishi masalasi
bilan bog‘lashadi. Buni biz tosh asri jamoalari moddiy madaniyatida ko‘rishimiz
mumkin. Ma’lumki, etnogenetik jarayonlarni tosh asri qaysi taraqqiyot bosqichi
rivoji bilan bog‘lash muammosi ham muhim sanaladi. Bu masala yechimini
mutaxassislar arxeologik madaniyatlar mazmun mohiyatidan izlamoqdalar, ya’ni
arxeologik madaniyatlar etnik farqlar demakdir. Tosh asri bosqichlari miqyosida
arxeologik madaniyatlarni ajratish borasida ham soha tadqiqotchilari orasida
yakdil fikr yo‘q. Bir guruh olimlar (G.P.Grigoryev, V.P.Lyubin, V.N.Gladilin)
ilk paleolit davridanoq arxeologik madaniyatlar bo‘lganligi haqida fikr yuritsa,
ko‘pchilik mutaxassislar (A.Y.Bryusov, A.N.Ragochev, S.N.Zamyatnin,
13](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_13.png)
![A.A.Formozov) mahalliy xarakterdagi madaniy farqlarni so‘nggi paleolit
davridan e’tiboran bo‘lgan degan xulosani bildirgan. Arxeologik madaniyat bir-
biriga o‘xshash tosh industriyasiga, moddiy madaniyatga ega bo‘lgan yodgorliklar
guruhini aniq, ravshan hududiy chegarada jamlanishidir. A. A. Formozov so‘nggi
paleolit davrida arxeologik madaniyatlar to‘la qonli ravishda shakllangan, keyingi
taraqqiyot bosqichlarida - mezolit, neolitda tom ma’noda mustaqil etnik jamoa
birlashmalaridir degan xulosani bildiradi. Shu bois etnik jarayon, «etnos» ning
boshlanishini so‘nggi paleolit davri bilan bog‘lash maqsadga muvofiqdir. Mezolit,
neolit davri etnik jamoalari «arxeologik madaniyatlar» ida yanada ravshanroq
namoyon bo‘lgan. Bu etnik jarayonlar mezolit, neolit jamoalari moddiy
madaniyatida o‘z aksini topganki, buni O‘rta Osiyo miqyosida amalga oshirilgan
tadqiqotlar misolida ham kuzatish mumkin. Bu haqda V. M. Masson, S. P. Tolstov,
A. V. Vinogradov, U. Islomov, V. A. Ranov, M. Jo‘raqulov kabi mutaxassislar
tadqiqotlarida ma’lumotlar mavjud. Xususan, V. A. Ranov «neolit davri etnik
jamoalar shakllangan davr Joyitun, Kaltaminor, Hisor madaniyatlari nafaqat
tarixiy-madaniy jamoalar, balki etnik birlashmalar hisoblanadi» degan fikrni
beradi. 12
Shu o‘rinda V. M. Masson tomonidan Joyitun, Kaltaminor, Hisor
madaniyatlari xususidagi turli - tuman etnik tarkiblar borasida bildirgan xulosalari
ham ahamiyatlidir. Bunda mazkur madaniyatlar ajratilishga ilmiy asos bergan
sopol idishlar va ular naqshlari ahamiyatiga e’tibor qaratilgan 13
. Neolit davri etnik
jarayonlar etnomadaniyat hamda etnik guruhlar borasida A. V. Vinogradov
tadqiqotlari ma’lumotlari alohida ahamiyat kasb etadi. Qon-qardosh qabilalarning
ma’lum hududlarga tarqalib yashashi, vaqt o‘tishi bilan mahalliy harakterdagi
madaniy variantlardan iborat kaltaminor etnomadaniy jamoalari neolit madaniyati
shakllanishiga olib kelgan (Oqchadaryo, Lavlakan, Quyi Zarafshon). Bu tom
ma’noda etnogenetik birlashmadir 14
. V. A. Ranov tomonidan hisor madaniyatining
mahalliy madaniy variantlarga ajratilganligi (Tutqovul, Sayyod - «klassik hisor»;
12
Виноградова Н.М., Ранов В,А.,Филимонова Т.Г. Изучение гиссарской культуры и неолитические слои
поселения Кангуртут. М., 2008.41,42-бб.
13
Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун
(проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
14
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречья. М., Наука, 1981. 160-168-
бетлар.
14](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_14.png)
![Kangurttut, Bulyoni-Payon, Qulob; Yavan vohasi) ham etnik birikmalarga misol
bo‘ladi 15
. Tadqiqotlarda neolit davriga kelib etnik jarayon jadal kechganligi va ular
Joyitun, Kaltaminor, Hisor, Markaziy Farg‘ona, Sazog‘on kabi neolit jamoalari
moddiy madaniyatida (madaniyatlarning mahalliy madaniy variantlarida ham)
namoyon bo‘lganligi aniqlangan va buni soha tadqiqotchilari e’tirof etishgan.
O‘rta Osiyo miqyosida yaqin yillargacha mezolit davri jamoalariga tegishli
yodgorliklar bir zaylda o‘rganilmagani fakti mavjud edi. Aniqrog‘i, Ustyurt
platosi, Quyi Amudaryo, Qizilqum hududi, Quyi va O‘rta Zarafshon vohasi
shunday sarhadlar jumlasiga kiradi. Lekin, YE.Bijanov tomonidan Ustyurt
platosida Aydabol, Oqtayloq kabi mezolit davri yodgorliklari guruhi tadqiq etildi.
A.V.Vinogradov tomonidan Quyi Zarafshonning yana bir, nisbatan qadimiyroq
bo‘lgan o‘zani-Chorbaqti vohasi aniqlanib, undan bir qator mezolit davri
yodgorliklari topildi. Chorbaqti mezolit yodgorliklari materiallari N.U.Xolmatov
tomonidan o‘rganilib, ilmiy muamolaga kiritildi. Shuningdek, yaqin yillarda
M.D.Djurakulov, N.U.Xolmatovlar O‘rta Zarafshon vohasi Qoratepa tog‘ tizmasi
shimoliy yon bag‘rida bir qator mezolit-neolit davriga oid yodgorliklarni kashf
etishib Jangal 1, Tepaqul 3,4,5, Lolab, Ochilg‘or, Qorakamar), ular tadqiqotida
qo‘lga kiritilgan materiallar asosida hamda oldingi yillar tadqiqotida qo‘lga
kiritilgan materiallarga (Sazog‘on 1 makoni) yangicha yondoshuvda tahlil asosida
vohaning mezolit davri jamoalari madaniy bo‘g‘inini yoritib berishga erishishdi.
Yuqorida keltirilgan ma’lumotlar O‘rta Osiyo ibtidoiy davr jamoalari turar-
joylari masalasini oydinlashtirishda muhim hisoblanadi.
Tadqiqot mavzusi bo‘yicha adabiyotlar sharhi (tahlili): O‘rta Osiyo tosh
davri jamolari moddiy madaniyati ilmiy adabiyotlarda yaxshi yoritilgan.
Shuningdek, ibtidoiy davr paleoekologiyasi, iqlimiy sharoitlari, tosh davri
jamoalari moddiy madaniyati, xususan ibtidoi davr jamoalarining turar-joylari
borasida arxeologik qazilmalarda muhim ma’lumotlar to‘planishiga erishilgan.
15
Виноградова Н.М., Ранов В,А.,Филимонова Т.Г. Изучение гиссарской культуры и неолитические слои
поселения Кангуртут. М., 2008.22-25-бб.
15](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_15.png)
![Xususan, V.A.Ranovning «Изучение памятников каменного века на
Восточном Памире в 1958 г.» nomli hamda «Шугноу-многослойная
палеолитическая стоянка в верховьях р. Яхсу» nomli asarlarida Tojikiston
hududi, xususan Sharqiy Pomir tosh asri yodgorliklari, Shugnov so‘nggi paleolit
yodgorligi to‘g‘risida ma’lumotlar keltirilib, ibtidoiy davri jamoalarining turar-
joylari haqida ma’lumot beradi. M.Fohtugue ning “Kutuzbulak Revisited A Middle
Paleolithic Sitein Zeravshan River Volley Uzbekistan” nomli asarida Zarafshon
vohasidagi Qo‘turbuloq yodgorligi keyingi davr, ya’ni so‘nggi paleolit jamoalari
ibtidoiy davri jamoalarining turar-joylari haqida ma’lumot beradi. N.X.
Toshkenbayev va R.X.Sulaymanovlarning “Культура древнекаменного века
долины Зарафшана” nomli asari, R.X.Levning «Древний палеолит в Аман-
Кутане» nomli va «Новые памятники палеолита в Узбекистане» nomli,
M.D.Djurakulovning “Samarqand makoni” nomli asrlarida ibtidoiy davri
jamoalarining turar-joylari haqida qimmatli ma’lumotlar keltiriladi. V.M.
Massonning «Джейтунская культура», «Поселение Джейтун (проблемы
становления производящей экономики)» nomli asarlarida Janubiy-G‘arbiy
Turkmaniston hududi Kopettog‘ yon bag‘ri dehqonchilik xo‘jaligiga asoslangan
Joyitun neolit madaniyatining shakllanishi va rivojlanishi borasida ma’lumotlar
keltiriladi. A.V.Vinogradovning «Древние охотники и рыболовы
Среднеазиатского междуречье» nomli asarida Amudaryo Zarafshon daryosining
quyi oqimlari, Qizilqum hududi Kaltaminor neolit jamoalari madaniyatining
shakllanishi va rivoji, madaniyatning o‘ziga xos xususiyatlari, ibtidoiy davri
jamoalarining turar-joylari haqida ma’lumotlar keltiriladi. V.A.Ranovning
«Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика»,
«Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии», «Неолит
(гиссарская культура)», V.A.Ranov, T.G.Filimonovalarning «Изучение
гиссарской культуры и неолитические слои поселения Кангурттут (к
проблеме финального этапа гиссарской культуры)» nomli asarlarida Markaziy
va Janubiy Tojikiston hududi Hisor neolit jamoalari madaniyatining shakllanishi
va rivoji, madaniyatning o‘ziga xos xususiyatlari, ibtidoiy davri jamoalarining
16](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_16.png)
![turar-joylari haqida ma’lumotlar keltiriladi. U.I.Islamov, V.I.Timofeyevlarning
«Культура каменного века Центральной Ферганы» nomli asarida Farg‘ona
vodiysi hududida Markaziy Farg‘ona neolit jamoalari madaniyatining shakllanishi
va rivoji, madaniyatning o‘ziga xos xususiyatlari, yodgorliklari tadqiqoti natijalari,
ibtidoiy davri jamoalarining turar-joylari haqida ma’lumotlar keltiriladi. YE.B.
Bijanovning «Неолитические памятники юго-восточного Устюрта», «Древняя
и средневековая культура юго-восточного Устюрта», «Каменный век
Устюрта» nomli asarlarida Ustyurt hududida neolit jamoalari madaniyatining
shakllanishi va rivoji, madaniyatning o‘ziga xos xususiyatlari, yodgorliklari
tadqiqoti natijalari, ibtidoiy davri jamoalarining turar-joylari haqida ma’lumotlar
keltiriladi. M.D.Djurakulov, N.U.Xolmatovlarning «Мезолит и неолит Среднего
Зарафшана», N.U.Xolmatovning «O‘zbekiston neolit davri jamoalarining moddiy
madaniyati” nomli asarlarda O‘rta Zarafshon vohasi Qoratepa tog‘ tizmasi
shimoliy yon bag‘ri Sazog‘on neolit jamoalari madaniyati hamda O‘zbekiston
neolit jamolari madaniyatlari shakllanishi va rivoji, madaniyatlarning o‘ziga xos
xususiyatlari, yodgorliklari tadqiqoti natijalari, madaniyatlar kelib chiqishi tarixiy
ildizlari haqida ma’lumotlar keltiriladi. Xullas, yuqorida keltirilgan ilmiy
adabiyotlarda O‘rta Osiyo ibtidoiy davri jamoalarining turar-joylari borasida
tadqiqotlarda qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlar bayoni, ular haqida xulosalar
keltirilgan.
Tadqiqotda qo‘llanilgan metodikaning tavsifi: Tadqiqot O‘rta Osiyo
hududi miqyosida kishilik tarixi ibtidoiy davri jamoalari turar-joylari tarixini
yoritishga bag‘ishlangan. Bu borada arxeologik manbalar, ma’lumotlar bir tizimga
keltirilgan. Tadqiqotda zamonaviy tadqiqot usullari, nazariyalar va yangicha
yondoshuvlar qo‘llanilgan. Arxeologik manbalar qiyosiy tahlili asosida xolisona
tarix yaratiladi. Tadqiqotda tarixiylik, tizimlilik, xolislik, to‘plangan arxeologik
materiallarni fan yutuqlari asosida umumlashtirish va ularga qiyosiy tahlil
tamoyillariga tayanib yondashish ko‘zda tutilgan.
17](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_17.png)
![Tadqiqot natijalarining nazariy va amaliy ahamiyati: O‘rta Osiyo hududi
miqyosida kishilik tarixi tosh asri jamoalari moddiy madaniyati, inson va tabiat
o‘zaro aloqalari tarixi, inson tomonidan yaratilgan ixtiro va kashfiyotlarning
ijtimoiy axamiyati va o‘rni, etnos, etnik birikmalar, arxeologik madaniyatlar,
jamoalar madaniy aloqalari, iqtisodiy xo‘jalik asoslari, ibtidoiy jamoalar turar-
joylari borasida qimmatli arxeologik ashyoviy manbalar, ma’lumotlar qo‘lga
kiritilgan. Bu ashyoviy dalillar o‘z mazmun- mohiyatiga ko‘ra mazkur mintaqa
ibtidoiy davr jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda o‘ziga xos manba bo‘lib
hisoblanadi. Ular O‘rta Osiyo xalqlari tarixi, Vatanimiz tarixini yozishda, ta’lim
jarayonida ishlatiladi. Shuningdek, xalqimiz boy madaniy merosini targ‘ibot-
tashviqot qilishda muzey fondlarida foydalaniladi va ta’lim-tarbiyaviy, ma’naviy-
ma’rifiy ishlarda keng qo‘llaniladi.
Ish tuzilmasining tavsifi: Magistrlik dissertasiyamiz muqaddima, 3ta bob
va tegishli paragraflar, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati, xarita va
tablisalardan iborat. 89 bet
18](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_18.png)
![I BOB. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri jamoalari moddiy madaniyati va u ning
o‘rganilishi tarixi:
I.1 . O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati va
uning o‘rganilishi tarixi .
Kishilik tarixi rivoji mehnat qurollarining yasalishi xom
ashyolariga qarab bo‘linishiga insonlar qadimdan e’tibor qaratishgan.
Bunday bo‘linishda tosh asri uzoq yillarni o‘ziga qamrab olgan, paleolit
(qadimgi tosh davri), mezolit (o‘rta tosh davri) va neolit (yangi tosh
davri) kabi tarixiy taraqqiyot bosqichlaridan iborat bo‘lgan tarixiy davr
hisoblanadi. Jumladan, uning paleolit davri 3-2 mln. - 12 000 yilliklarni
o‘z ichiga olib, o‘z navbatida ilk, o‘rta (mute) va so‘nggi paleolit kabi
taraqqiyot bosqichlaridan iborat.
Ilk paleolit davri (3-2 mln -100 ming yilliklar) umum tarix fanida
odamzodning paydo bo‘lishi va uning ilk Vatani, insoniyat ilk jamiyati
shakllana borishi va rivojlanishi kabi dolzarb masalalarni o‘z ichiga
olganligi bilan harakterlanadi. Bunda odamzodning hayvonot
dunyosidan ajralganligi to‘g‘risida ilmiy yondoshuv mavjud va uning
tarafdorlari ko‘proq. Lekin, masala shundaki, bu tarixiy voqeilik qanday
sharhlanadi. Bu ilmiy yondoshuv tarafdorlari odamzod odamsimon
maymun turidan kelib chiqqan deb hisoblashadi va uni tosh
qurollarining yasashganliklari bilan asoslashadi. Aniqrog‘i, ular
odamzod hayvonot dunyosidan qachon ajraldi degan savolga, ma’lum
maqsadga yo‘naltirilgan hatti-harakati bilan tosh quroli yasagan
vaqtdan deb javob berishgan. Tosh quroli qachon yasaldi va uni
qanday asoslay olamiz degan savolga, arxeolog olimlar shunday javob
19](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_19.png)
![berishdi yer shari bo‘yicha yonidan tosh quroli topilgan eng qadimgi
odam qoldig‘ining yoshi necha bo‘lsa, shu sanada odamzod paydo
bo‘lgan va bunday topilma topilgan joy odamzodning ilk Vatani
bo‘lgan. L.Liki tomonidan yonida tosh quroli bo‘lgan eng qadimgi
odamzod qoldig‘i Sharqiy Afrikaning Oldovay darasidan topilishi va
unig yoshi 3- 2 mln yil bilan belgilanishi ushbu masalaning hozircha
ilmiy echimi bo‘lib turibdi. Demak, hozircha odamzod bundan 3-2 mln.
yil muqaddam paydo bo‘lgan va uning ilk Vatani Afrika, Osiyo qit’alari
hisoblanadi. Tosh qurollarining yasalishi bilan odamzod paydo bo‘ldi,
kishilik tarixi boshlandi, madaniyati shakllana bordi.
Paleolit davrining keyingi taraqqiyot bosqichi must’e davri
(bundan 100-40 ming yillar muqaddam) bo‘lib, yodgorliklar tosh
industriyasi tahlili natijalari, ya’ni tosh qurollarining yangi turlari,
yasalishi texnologiyasidagi innovatsion xususiyatlariga ko‘ra, bu davr
oldingi tarixiy davrga qaraganda nisbatan progressiv xususiyatlarni
o‘zida jamlagan tarixiy davr hisoblanadi. Bu tarixiy bosqichda
odamzodning ibtidoiy to‘da, gala tarzida kun kechirishi jarayoni davom
etgan. Lekin, odamzod biologik jihatdan takomillasha borganligidan
hamda kunlik mehnati jarayonida to‘plagan tajriba, malaka ko‘nikmasi
asosida o‘zlarini o‘rab turgan atrof-muhitni, tabiat sirlarini yanada
yaxshiroq tushunishga imkoni bo‘lgan. O‘z turmushini yanada
yaxshilashga intilgan. Shu bois, mehnat jarayonida yangi ixtiro va
kashfiyotlar qilishgan. Tabiiy olovdan foydalanishdan endi sun’iy olov
hosil qilish amaliyotiga o‘tishganlar. Bu davrda masofaga irg‘itish
moslama quroli – nayza tig‘i, chaqmoqtoshdan yasalgan kalta nayza
20](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_20.png)
![(drotik), toshdan va suyakdan ishlangan turli-tuman qurollarning kashf
qilinishi ovchilikning ixtisoslashuviga olib keldi va yovvoyi hayvonlarni
birgalashib qurshab olish, cho‘chitish singari usullari paydo bo‘lib, shu
bois ov qilish jarayoni oldingi davrga qaraganda ancha takomillashgan.
Shu tarzdagi xo‘jalik yuritishning murakkablasha borganligi kishilar
jamoasining yanada jipslashuvini taqozo qilardi. Bu jarayon oqibatda
lokal, ya’ni har xil joylarda qo‘ni-qo‘shni jamoa bo‘lib yashay
boshlashdiki, bu istiqbolda etnik birikmalarining shakllanishiga ham
olib keldi shuningdek, odamlarining intellektual sohadagi
rivojlanishiga ham o‘z ta’sirini ko‘rsatmay qolmadi. Insoning tabiat
kuchlari sirlarini tushunmasligi, ular oldidagi ojizliklari, ularni asta-
sekinlik bilan bunday tabiat kuchlariga topinishi, sig‘inishlarini keltirib
chiqargan. Bu davrda dafn bilan bog‘liq urf-odatlar yuzaga
kelaboshlaganini kuzatamiz. Teshiktosh g‘or makoni “neondertal
bolasi” topilmasi (qizil bo‘yoq sepilgani, mayit atrofi hayvon shoxlari
bilan o‘ralgan holatlari) bundan dalolat beradi.
Kishilik tarixi taraqqiyotining tosh davri so‘nggi paleolit bosqichida (40- 14-
12 ming yilliklar) muhim sotsial o‘zgarishlar ro‘y bergan: Hozirgi zamon
ko‘rinishidagi odamzod paydo bo‘lgan, ibtidoiy jamoa tuzumidan urug‘chilik
tuzumiga o‘tilgan, mehnat qurollari takomillashib odamlar turmushi yaxshilana
borgan. Tasviriy san’at yuzaga kelgan, turar-joylar qurila boshlangan. Urug‘chilik
jamoasi asosida etnik birikmalar shakllana borgan. Aholi irqiy farqlari, ya’ni
antropologik tiplar yuzaga kelaboshlagan. Dastavval, odamzod o‘z biologik
takomillashuvi jarayonida (arxantrop, paleoantrop va neoantrop)
21](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_21.png)
![Homo Sapiens Sapiens, ya’ni «Aql-idrokli odam», «Hozirgi zamon
ko‘rinishidagi odam» shakllanganligini alohida e’tirof etish lozim.
O‘tgan asr 30-yillar oxiridan boshlab O‘rta Osiyo miqyosida ibtidoiy davr
yodgorliklari tadqiqotida kompleks fanlar mutaxassislari ishtirokida arxeologik
ekspeditsiyalar (XAE, JTAKE) tashkil etilib, ular maqsadli, tizimli izlanishlarni
amalga oshira boshlashgan. 1931-yili Samarqand shahri markazida sun’iy ko‘l
qirg‘og‘ida dastlab N.P.Xorlamov, keyinchalik M.V Voevodskiy va
V.V.Shumovlar tomonidan qidiruv shurfi qazilib qiziqarli tosh qurollari
kolleksiyalari to‘plandiki, bu materiallar keyingi yillarda D.N.Lev,
M.Jo‘raqulovlar tomonidan Samarqand makonining kashf etilishi va bu yerda
tadqiqotlar olib borilishiga zamin yaratgan. S h uningdek, o‘tgan asr 30-yillar
oxiriga kelib Ayritom, Teshik-tosh, Amir-Temur g‘or makonlari ham tadqiq etildi.
Kishilik tarixi taraqqqiyotining uzoq davom etuvchi davri tosh asri jamoalari
moddiy madaniyatiga to‘g‘ri keladi. Tosh asri ham o‘z navbatida paleolit(qadimgi
tosh davri), mezolit (o‘rta tosh davri), neolit( yangi tosh davri) kabi taraqqiyot
bosqichlariga bo‘linadi. Xususan, mezolit davri (mil.avv. 14-7 ming yilliklar)
pleystotsen davrining oxirlari va golotsen davrining boshlariga to‘g‘ri kelib,
o‘simlik va hayvonat dunyosi, hamda tabiiy iqlimiy sharoiti hozirgi zamonga
yaqinligi bilan izohlanadi. Muzlikning chekinishi va o‘q-yoyning ixtiro qilinishi
bilan mezolit davri boshlanishi xarakterlanadi.
O‘rta Osiyo miqyosida mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati bir
zaylda o‘rganilmagan. Sharqiy Kaspiy bo‘yi hududi mezolit yodgorliklari
A.P.Okladnikov, M.E.Markov, S.Xamrakuliev, Ustyurt mezoliti E.Bijanov,
A.V.Vinogradov, Qizilqum mezolit yodgorliklari A.V.Vinogradov, Zarafshon
vohasi M.Jo‘raqulov, T.Grechkina, N.Xolmatov, Farg‘ona vodiysida U.Islomov,
V.I.Timofeev, Tojikiston hududida V.A.P.Okladnikov, V.A. Ranov, V.A.Jukov,
shuningdek Toshkent vohasida, Surxondaryoda U. Islomov kabi arxeolog-olimlar
tomonidan amalga oshirilgan tadqiqotlar muhimdir.
22](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_22.png)
![O‘rta Osiyo mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati tadqiqoti ishlari
o‘tgan asr 30- yillari oxirida S.P.Tolstov, A.P.Okladnikov, B.I.Boriskovskiy kabi
olimlar izlanishlari bilan boshlangan 16
. Keyinchalik, YA.G‘.G‘ulomov,
G.E.Markov, V.A.Ranov, A.V.Vinogradov, V.A.Masson, G.F.Korobkova,
U.Islomov, M.Qosimov, E.Bijanov, M.Jo‘raqulov kabi olimlar tomonidan
muvaffaqiyatli ravishda davom ettirilgan 17
. Hozirgi kunda O‘rta Osiyo sarhadlarida
mezolit davri jamoalariga tegishli Obishir 1-5, Machay, Qo‘shilish, Jabal,
Damdamchashma 1,2, Tutqovul, Saysayyod, Oshxona, Chorbaqti, Ochilg‘or kabi
madaniy qatlamli yodgorliklar yaxshi tadqiq etilgan 18
.
O‘rta Osiyo mezolit davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda
Tojikiston mezolit davri yodgorliklarining o‘ziga xos o‘rni bor. Haqiqatdan ham,
Tojikiston mezolit davri manzilgohlari yaxshi o‘rganilgan. Bu borada arxeolog
olimlardan, A.P.Okladnikov, V.A.Ranov, A.G.Amosova, A.YUsupov, V.A.Jukov
tadqiqotlari muhim. Ayniqsa, A.P.Okladnikov va V.A.Ranov o‘zlarining qariyib
20 yillik birgalikdagi ilmiy faoliyatlari tufayli 1965 – 1984 yillarda 10 dan ortiq
mezolit davri manzilgohlarini topishib, ilmiy asosda o‘rganishdi 19
. Keyingi davrda
esa, bu sohada A.Amosova, A.YUsupov, V.Jukov, T.Filimonovalarning xizmatlari
kattadir. Birgina Vaxsh, Kofirnigon va Panj vohalarida 20 dan ortiq mezolit
16
Окладников А.В. Древнейшие археологические памятники Красноводского полуострова. ТЮТАКЭ,
т.11.Ашхабад,1953.Окладников А.П. Пещера Джебел - памятник древней культуры прикаспийских
племен Туркмении. - ТЮТАКЭ. Т.7. 1956.Окладников А.П. Исследования памятников каменного века
Таджикистана. МИА, № 66, 1958 Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы.
Материалы 11 совещания археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959.Окладников А.П. Палеолит и
мезолит Средней Азии. В кн.: Средняя Азия в эпоху камня и бронзы. М.,Л. 1966.
17
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2, Марков Г.Е. Памятники
первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ, сер.8,История,1981.Массон
В.М. К вопросу о мезолите Передней Азии. У истоков древней культур. МИА, 1966,№ 3. Исламов У.И.
Обиширская культура. Ташкент, Фан, 1980. Исламов У. И. Пещера Мачай. Ташкент, Фан, 1975. Исламов У, И,
Тимофеев В,И. Культура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент,Фан, 1986.Мамедов Э.Д.
Изменение климата среднеазиатскых пустын в голоцене. Колебания увлажненности Арало-Каспийского
региона в голоцене. М.: 1980.
18
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2, Марков Г.Е. Памятники
первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ, сер.8,История,1981.
Исламов У.И. Обиширская культура. Ташкент, Фан, 1980.Исламов У. И. Пещера Мачай. Ташкент, Фан,
1975.
19
Окладников А.П. Исследования памятников каменного века Таджикистана. МИА, № 66, 1958. Окладников
А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы. Материалы 11 совещания археологов и этнографов
Средней Азии. М.: 1959.Окладников А.П. Палеолит и мезолит Средней Азии. В кн.: Средняя Азия в эпоху
камня и бронзы. М.,Л. 1966. Ранов В.А. Изучение памятников каменного века на Восточном Памире в 1958
г. Труды АН Таджикистана, т.17, 1961.Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в
верховьях р. Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение
гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
23](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_23.png)
![manzilgohlari keyingi 10 yilliklarda topib o‘rganildi. Sh ulardan 5 tasi Tutqovul,
Say-Sayyod, Oq tanga, SHugnov va Darai-Sho‘rda qazish ishlari olib borildi.
Madaniy qatlamlari buzilgan manzilgohlar ichida eng kattasi va muhim dalillar
bergani CHilchor-CHashma manzilgohi, Beshkent vohasi manzilgohlari va
Makoni-Mor manzilgohlaridir. Bu makon 1978 yil A.X.YUsupov tomonidan
Nurek suv ombori atrofini arxeologik qidiruv va kuzatuv jarayonida kashf etilgan.
1977-78 yillarda makonda qazish ishlari olib borilgan. Tutqovul manzilgohi. Bu
makon 1956 yilda A.P.Okladnikov tomonidan kashf etilgan 20
. Say-Sayyod makoni.
Bu manzilgoh A.H.Yusupov tomonidan atroflicha o‘rganganilgan. 3-gorizont
yuqori paleolitningso‘nggi bosqichlari bilan yoshlangan. Shugnov manzilgohi. Bu
manzilgohning «O» gorizonti mezolit davriga ta`lluqli ekanligi tadqiqotchilar
tomonidan ilmiy asoslangan. Shunga asoslanib, bu gorizont tosh qurollari Oshxona
mezolit manzilgohi tosh qurollari bilan aynan o‘xshash jihatlari borligini
aytishimiz mumkin 21
. Sharqiy Pomir hududida mezolit davriga oid yana bir
madaniyatning borligi aniqlandi. Bu madaniyat « Istiq » g‘or makoni arxeologik
materiallari asosida ajratilgan. Jumladan, Istiq g‘or makonidan topilgan arxeologik
materiallar, bir qarashdan o‘z tipologiyasi bo‘yicha Oshxona madaniyatidan keskin
ajralib turadi. Jumladan, Istiq g‘or makonidan dastlabki tekshirish uchun transhey
qazib ko‘rilgan (1975 yilda qazilgan) va bu transheydan qimmatli arxeologik
materiallar olingan. Istiq g‘or makonida bundan keyin 1976-78 yillar mobaynida
uch arxeologik dala mavsumida tadqiqotlar olib borilgan.
Farg‘ona vodiysi mezolit davri moddiy madaniyati o‘tgan asr 50-yillar 2-
yarmidan e`tiboran o‘rganila boshlangan. Bu 1958 yili Markaziy Farg‘ona
hududida B.S.Gamburg va N.G.Gorbunova tomonidan o‘tkazilgan tadqiqotlar
bilan 1963-1964 yillari Zadneprovskiy keyinchalik 1965 yili esa O‘.Islomov
mezolit va neolit davriga oid qiziqarli arxeologik manbalarni tadqiqotlar asosida
20
Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы. Материалы 11 совещания
археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959. Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное
поселение гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
21
Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в верховьях р. Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.Ранов
В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,
№ 2,1971.
24](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_24.png)
![topishgan 22
.
Turkmaniston territoriyasi mezolit yodgorliklari tadqiqoti natijalariga
to‘xtalamiz. Bu region mezolit davri yodgorliklari asosan Katta Balxan tog‘
tizmasining Kopetdog etaklarida joylashgan bo‘lib, hozirgi kunga qadar 30 ta
madaniy qatlami buzilgan manzilgoh, shuningdek Jabal, Qaylu, Dam-Dam-
Chashma 2 kabi madaniy qatlami yaxshi saqlangan va butun O‘rta Osiyo mezolit
davri uchun asos qilib olish mumkin bo‘lgan manzilgohlar tadqiq etilgan. Ular g‘or
makoni, hamda ochiq holatdagi manzilgohlardir. Dam-Dam- Chashma 2 g‘or
makoni 1947 yili A.P.Okladnikov tomonidan kashf etilib, tadqiq etilgan. 23
Keyinchalik 1963-1964 yillar mobaynida manzilgoh arxeolog-olim G.E.Markov
tomonidan atroflicha o‘rganilgan 24
. Jabal g‘or makoni 1949-1950 yillar mobaynida
A.P.Okladnikov tomonidan o‘rganilgan 25
. Dam-Dam-Chashma 1- A.P.Okladnikov
tomonidan kashf etilgan. Lekin, bu yodgorlikning asosiy tadqiqotchisi G.E.Markov
hisoblanadi 26
.
22
Исламов У. И. Мезолит Средней Азии. Автореф. дисс.на соиск. уч. степени д-ра.ист.наук-Новосибирск.
1977.Исламов У.И. Обиширская культура – Ташкент: «Фан». 1980.
23
Окладников А.В. Древнейшие археологические памятники Красноводского полуострова. ТЮТАКЭ,
т.11.Ашхабад,1953.
24
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2.
25
Окладников А.П. Пещера Джебел - памятник древней культуры прикаспийских племен Туркмении. -
ТЮТАКЭ. Т.7. 1956 .
26
Марков Г.Е. Памятники первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ,
сер.8,История,1981.
25](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_25.png)
![O‘rta Osiyo mezolit davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda
Ustyurt hududi ham istiqbolli o‘lka hisoblanadi. Mazkur hududda mezolit davri
jamaoalariga tegishli yodgorliklar A.V.Vinogradov, E.Bijanov kabi olimlar
tomonidan tadqiq etilgan. 27
Zarafshon vohasi mezolit davri jamoalari moddiy-madaniyati yaqin yillarga
qadar deyarli noma`lum bo‘lib kelgan edi. Faqatgina A.V.Vinogradovning Quyi
Zarafshon vohasi shimoliy irmog‘i Ayokagitma, echkiliksoydan tasodifiy tarzda
mezolit jamoalariga oid tosh qurollari to‘g‘risida ma`lumotlari mavjud edi 28
.
O‘tgan asrning 80-yillari ikkinchi yarmida Rossiya FA etnografiya Institutining
Xorazm arxeologik ekspeditsiyasi (A.V. Vinogradov), ToshDU geografiya
fakulteti (E.D.Mamedov), SamDU arxeologik ekspeditsiyasi (M.J.Djuraqulov)
ilmiy xodimlari hamkorlikda Zarafshon daryosining shu vaqtgacha fanda
noma`lum bo‘lgan Chorbaqti vohasini topishga va undan oltmishdan ortiq mezolit,
neolit makonlarini kashf etishga erishganlar. Chorbakti mezolit makonlari
(Chorbakti 11, 23, 27, 41) tadqiqoti, ìazkur jamoalar moddiy madaniyatining
mahalliy kaltaminor jamoalari madaniyatlaridan keskin farqi borligini ko‘rsatdi 29
.
Zamicha-tosh makoni 1989 yili UzFA arxeologiya institutining paleolit
guruhi xodimlari tomonidan kashf etilgan bo‘lib, Qoratepa tog‘ massivi shimoliy
yon bag‘ridan voha tomon chiqib keluvchi soylardan biri bo‘lgan Sevasoy yon
qayirida joylashgan. (Samarqand viloyati, Urgut tumani) 30
. Qorakamar g‘or
makoni 31
, Sazog‘on I makonida 1967-68 yillari D.N.Lev, 1969-1977 yillar
27
Бижанов. Е. Б. Мезолитические и неолитические памятники юго- западного Устюрта. Археология
Приаралья. Вып. 1.-Ташкент. 1982.Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Автореферат дисс. на соиск. уч.
степени д.и.н. Ташкент. 1996. Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы среднеазиатского
междуречья. ТХАЭ, вып. 13. М.: 1981.
28
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы среднеазиатского междуречья. ТХАЭ, вып. 13. М.:
1981.
29
Холматов Н.У. Мезолит низовьев Зарафшана. ИМКУ, 30. 2000. Холматов Н.У. Мезолит и неолит Нижнего
Зарафшана. Ташкент, Фан, 2007.
30
Худойбердиев Р.А. Гречкина Т.Ю. Замича-тош – Новый памятник каменного века. Палеоэкология и
проблемы первобытной археологии Центральной Азии. ТДК, Самарканд, 1992.
31
Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У. Самарқанд Университети тадқиқотларидан. Ўзбекистон археологик
тадқиқотлари, 2000,- Самарқанд, 2001.
26](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_26.png)
![maboyinida M.J.Djuraqulov rahbarligida arxeologik tadqiqot ishlari amalga
oshirilgan 32
. Ochil g‘or makoni Sazag‘onsoy yon darasida joylashgan. Samarqand
davlat universiteti arxeologik guruhi xodimlari tomonidan 2003-yilda amalga
oshirilgan arxeologik qidiruv shurfi paytida yodgorlikdan ilk bor ibtidoiy
madaniyat izlari topilgan. 2004-yili qisman, 2005-yildan e`tiboran 2016-yilga
qadar mazkur makonda arxeologik tadqiqot ishlari amalga oshirilgan 33
.
Kishilik tarixi taraqqqiyotining uzoq davom etuvchi davri tosh asri jamoalari
moddiy madaniyatiga to‘g‘ri keladi. Tosh asri ham o‘z navbatida paleolit(qadimgi
tosh davri), mezolit (o‘rta tosh davri), neolit( yangi tosh davri) kabi taraqqiyot
bosqichlariga bo‘linadi. Xususan, mezolit davri (mil.avv. 14-7 ming yilliklar)
pleystotsen davrining oxirlari va golotsen davrining boshlariga to‘g‘ri kelib,
o‘simlik va hayvonat dunyosi, hamda tabiiy iqlimiy sharoiti hozirgi zamonga
yaqinligi bilan izohlanadi. Muzlikning chekinishi va o‘q-yoyning ixtiro qilinishi
bilan mezolit davri boshlanishi xarakterlanadi. O‘rta Osiyo miqyosida mezolit
davri jamoalari moddiy madaniyati bir zaylda o‘rganilmagan. Sharqiy Kaspiy
bo‘yi hududi mezolit yodgorliklari A.P.Okladnikov, M.E.Markov, S.Xamrakuliev,
Ustyurt mezoliti E.Bijanov, A.V.Vinogradov, Qizilqum mezolit yodgorliklari
A.V.Vinogradov, Zarafshon vohasi M.Jo‘raqulov, T.Grechkina, N.Xolmatov,
Farg‘ona vodiysida U.Islomov, V.I.Timofeev, Tojikiston hududida
V.A.P.Okladnikov, V.A. Ranov, V.A.Jukov, shuningdek Toshkent vohasida,
Surxondaryoda U. Islomov kabi arxeolog-olimlar tomonidan amalga oshirilgan
tadqiqotlar muhimdir.
O‘rta Osiyo mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati tadqiqoti ishlari
o‘tgan asr 30- yillari oxirida S.P.Tolstov, A.P.Okladnikov, B.I.Boriskovskiy kabi
olimlar izlanishlari bilan boshlangan 34
. Keyinchalik, YA.G‘.G‘ulomov,
32
Джуракулов М.Д. Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана-Ташкент: Изд-во « Фан». 1991.
33
Холматов Н.Ў. Очил ғор макони тадқиқотлари. Ўзбекистонда археологик тадқиқотлар 2004-2005 йиллар,
5-сон, «Фан», Тошкент, 2006.Холматов Н.У. Мезолит и неолит Нижнего Зарафшана. Ташкент, Фан, 2007.
Холматов Н.Ў. Ўзбекистон неолит даври жамоалари моддий маданияти. Тошкент, Фан, 2008.
34
Окладников А.В. Древнейшие археологические памятники Красноводского полуострова. ТЮТАКЭ,
т.11.Ашхабад,1953.Окладников А.П. Пещера Джебел - памятник древней культуры прикаспийских
27](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_27.png)
![G.E.Markov, V.A.Ranov, A.V.Vinogradov, V.A.Masson, G.F.Korobkova,
U.Islomov, M.Qosimov, E.Bijanov, M.Jo‘raqulov kabi olimlar tomonidan
muvaffaqiyatli ravishda davom ettirilgan 35
. Hozirgi kunda O‘rta Osiyo sarhadlarida
mezolit davri jamoalariga tegishli Obishir 1-5, Machay, Qo‘shilish, Jabal,
Damdamchashma 1,2, Tutqovul, Saysayyod, Oshxona, Chorbaqti, Ochilg‘or kabi
madaniy qatlamli yodgorliklar yaxshi tadqiq etilgan 36
.
O‘rta Osiyo mezolit davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda
Tojikiston mezolit davri yodgorliklarining o‘ziga xos o‘rni bor. Haqiqatdan ham,
Tojikiston mezolit davri manzilgohlari yaxshi o‘rganilgan. Bu borada arxeolog
olimlardan, A.P.Okladnikov, V.A.Ranov, A.G.Amosova, A.YUsupov, V.A.Jukov
tadqiqotlari muhim. Ayniqsa, A.P.Okladnikov va V.A.Ranov o‘zlarining qariyib
20 yillik birgalikdagi ilmiy faoliyatlari tufayli 1965 – 1984 yillarda 10 dan ortiq
mezolit davri manzilgohlarini topishib, ilmiy asosda o‘rganishdi 37
. Keyingi davrda
esa, bu sohada A.Amosova, A.Yusupov, V.Jukov, T.Filimonovalarning xizmatlari
kattadir. Birgina Vaxsh, Kofirnigon va Panj vohalarida 20 dan ortiq mezolit
manzilgohlari keyingi 10 yilliklarda topib o‘rganildi. Sh ulardan 5 tasi Tutqovul,
Say-Sayyod, Oq tanga, Shugnov va Darai-Sho‘rda qazish ishlari olib borildi 38
. Bu
племен Туркмении. - ТЮТАКЭ. Т.7. 1956.Окладников А.П. Исследования памятников каменного века
Таджикистана. МИА, № 66, 1958 Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы.
Материалы 11 совещания археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959.Окладников А.П. Палеолит и
мезолит Средней Азии. В кн.: Средняя Азия в эпоху камня и бронзы. М.,Л. 1966.
35
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2, Марков Г.Е. Памятники
первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ, сер.8,История,1981.Массон
В.М. К вопросу о мезолите Передней Азии. У истоков древней культур. МИА, 1966,№ 3. Исламов У.И.
Обиширская культура. Ташкент, Фан, 1980. Исламов У. И. Пещера Мачай. Ташкент, Фан, 1975. Исламов У, И,
Тимофеев В,И. Культура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент,Фан, 1986.Мамедов Э.Д.
Изменение климата среднеазиатскых пустын в голоцене. Колебания увлажненности Арало-Каспийского
региона в голоцене. М.: 1980.
36
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2, Марков Г.Е. Памятники
первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ, сер.8,История,1981.
Исламов У.И. Обиширская культура. Ташкент, Фан, 1980.Исламов У. И. Пещера Мачай. Ташкент, Фан,
1975.
37
Окладников А.П. Исследования памятников каменного века Таджикистана. МИА, № 66, 1958. Окладников
А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы. Материалы 11 совещания археологов и этнографов
Средней Азии. М.: 1959.Окладников А.П. Палеолит и мезолит Средней Азии. В кн.: Средняя Азия в эпоху
камня и бронзы. М.,Л. 1966. Ранов В.А. Изучение памятников каменного века на Восточном Памире в 1958
г. Труды АН Таджикистана, т.17, 1961.Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в
верховьях р. Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение
гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
38
Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы. Материалы 11 совещания
археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959. Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное
28](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_28.png)
![yodgorliklar tosh qurollari Oshxona mezolit manzilgohi tosh qurollari bilan aynan
o‘xshash jihatlari borligini aytishimiz mumkin 39
. Oq tanga manzilgohi 1951 yildan
1953 yilgacha V.A.Ranov tomonidan o‘rganilgan 40
. Sharqiy Pomir hududida
mezolit davriga oid yana bir madaniyatning borligi aniqlandi. Bu madaniyat
« Istiq » g‘or makoni arxeologik materiallari asosida ajratilgan. Jumladan, Istiq g‘or
makonidan topilgan arxeologik materiallar, bir qarashdan o‘z tipologiyasi bo‘yicha
Oshxona madaniyatidan keskin ajralib turadi. Jumladan, Istiq g‘or makonidan
dastlabki tekshirish uchun transhey qazib ko‘rilgan (1975 yilda qazilgan) va bu
transheydan qimmatli arxeologik materiallar olingan. Istiq g‘or makonida bundan
keyin 1976-78 yillar mobaynida uch arxeologik dala mavsumida tadqiqotlar olib
borilgan.
Turkmaniston territoriyasi mezolit yodgorliklari tadqiqoti natijalariga
to‘xtalamiz. Bu region mezolit davri yodgorliklari asosan Katta Balxan tog‘
tizmasining Kopetdog etaklarida joylashgan bo‘lib, hozirgi kunga qadar 30 ta
madaniy qatlami buzilgan manzilgoh, shuningdek Jabal, Qaylu, Dam-Dam-
Chashma 2 kabi madaniy qatlami yaxshi saqlangan va butun O‘rta Osiyo mezolit
davri uchun asos qilib olish mumkin bo‘lgan manzilgohlar tadqiq etilgan. Ular g‘or
makoni, hamda ochiq holatdagi manzilgohlardir. Dam-Dam- Chashma 2 g‘or
makoni 1947 yili A.P.Okladnikov tomonidan kashf etilib, tadqiq etilgan. 41
Keyinchalik 1963-1964 yillar mobaynida manzilgoh arxeolog-olim G.E.Markov
tomonidan atroflicha o‘rganilgan 42
. Jabal g‘or makoni 1949-1950 yillar mobaynida
A.P.Okladnikov tomonidan o‘rganilgan 43
. Dam-Dam-CHashma 1- A.P.Okladnikov
поселение гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
39
Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в верховьях р. Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.Ранов
В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,
№ 2,1971.
40
41
Окладников А.В. Древнейшие археологические памятники Красноводского полуострова. ТЮТАКЭ,
т.11.Ашхабад,1953.
42
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2.
43
Окладников А.П. Пещера Джебел - памятник древней культуры прикаспийских племен Туркмении. -
ТЮТАКЭ. Т.7. 1956;
29](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_29.png)
![tomonidan kashf etilgan. Lekin, bu yodgorlikning asosiy tadqiqotchisi G.E.Markov
hisoblanadi 44
.
I.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati va uning
o‘rganilishi tarixi .
Neolit geologik davrlash bo‘yicha, asosan, golotsenga to‘g‘ri
keladi va bu davr tabiiy iqlim sharoiti, o‘simlik va hayvonot dunyosi
nisbatan hozirgi zamonga yaqinliligi bilan harakterlanadi. Jumladan,
oldingi taraqqiyot bosqichlariga qaraganda yangi tabiatan ma’qul
hududlarni o‘zlashtirish jarayoni tezlashib, aholilar nisbatan tabora
kengroq mintaqalarda yashay boshlaganlar. Xususan, Vatanimiz
miqyosida mezolit davri oxiri-neolit davrida odamzod yashashi uchun
qulay ekologik muhit mavjud bo‘lib, bu davrda, xususan janubiy -
g‘arbiy Ustyurt, qizilqum ichki xududlari, Zarafshon va Amudaryo
quyi etaklari ibtidoiy jamoalar tomonidan deyarli o‘zlashtirib bo‘lingan.
Mutaxassislar ta’kidlashicha bu vaqtda «Lavlakan namgarchiligi» deb
ataluvchi tabiiy iqlim sharoitning vujudga kelganligi yangi mintaqalarni
o‘zlashtirishga imkon bergan 45
. Shu tarzda ibtidoiy jamoalar turli tabiiy,
ekologik muxitlarga tushib qolishib, bu holat ular turmush tarzini
moslashishi zaruratini taqozo etgan va natijada bu jarayon o‘z
navbatida turli neolit madaniyatlarining vujudga kelishi sifatida
namoyon bo‘ldi. O‘rta Osiyo neolit davri jamolari moddiy madaniyati
yaxshi tadqiq etilgan. O‘rta Osiyoning janubiy-g‘arbiy mintaqalarida
Kopettog‘ning quyoshga tushlov soy etaklarida ibtidoiy motiga
44
Марков Г.Е. Памятники первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-Дам-Чашме 1. Вестник МГУ,
сер.8,История,1981.
45
Виноградов А.В., Мамедов Э.Д. Первобытний Лявлякан. М., Наука, 1975.
30](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_30.png)
![dehqonchilik xo‘jaligiga asoslangan Joytun 46
madaniyati, Amudaryo va
Zarafshonning quyi havzalarida, Qizilqumda ovchi-baliqchi urug‘ jamoalarining
Kaltaminor madaniyati 47
, Hisor tog‘ tizmalarining dara va yaylovlarida Hisor
madaniyati 48
, Farg‘ona vodiysida Markaziy Farg‘ona madaniyati 49
, O‘rta Zarafshon
vohasida Sazog‘on va Ustyurtda Ustyurt neolit jamoalari madaniyati tarkib topdi 50
.
Janubiy Turkmaniston hududi Kopettog‘ yon bag‘rida tadqiq etilgan
Joyitun jamoalari ilk dehqonchilik madaniyatining yaratuvchilari bo‘lishgan
(mil.avv. VII ming yillik oxiri – VI ming yilliklar boshlari – IV ming yillik).
Tadqiqotlarda e’tirof etilishicha, bu mintaqa Yaqin Sharq dehqonchilik madaniyati
tarqalgan hududning shimoli-sharqdagi eng chekka qismi bo‘lgan. Joyitun
madaniyati o‘tgan asrning 50-yillaridan boshlab B.A.Kuftin, A.A.Marushenko,
V.M.Masson, O.K.Berdiyev kabi arxeologlar tomonidan o‘rganildi. Ayniqsa,
V.M.Masson o‘z tadqiqotlarida joyitunliklar madaniyatini atroflicha yoritgan 51
.
Mazkur hududda joyitunliklar madaniyatiga tegishli bo‘lgan 20 ga yaqin makonlar
tadqiq etilib, muhim arxeologik manbalar qo‘lga kiritilgan. Joyitun jamoalari
ijtimoiy tuzumi masalasida muhim manbalar qo‘lga kiritilgan. Xususan, toshdan,
loydan ayol qiyofasida yasalgan mayda haykalchalarning ko‘plab topilishi mazkur
jamoalarda matriarxal urug‘chilik munosabatlarining gullab-yashnaganligini
ko‘rsatadi. Juft oilalar mavjud bo‘lganligini uy-joylar ichki tuzilishlaridan bilib
olamiz. Katta jamoaga qarashli xonalar mavjudligi esa umumjamoa ijtimoiy hayoti
borasida ma’lumot beradi. Xullas, joyitunliklar o‘z davrining ilg‘or, rivojlangan
madaniyatga ega bo‘lgan jamoalari bo‘lishganlar.
46
Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961; Поселение Джейтун
(проблемы становления производящей экономики). МИА, № 180, 1971.
47
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречье. М., 1981.
48
Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика. // Культура первобытной эпохи
Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии. // Каменной век
Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Неолит (гиссарская культура). История Таджикского
народа. Том 1. – Душанбе, 1998. С. 105-123.
49
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. С. 304.
50
Бижанов Е.Б. Неолитические памятники юго-восточного Устюрта. // Древняя и средневековая культура юго-
восточного Устюрта. – Ташкент : Фан, 1978. С.18-79 ; Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени д.и.н. –
Нукус, 1996. С.3-42 ; Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991.
С. 3-122 .
51
Массон В.М. Южнотуркменистанский центр раннеземледельческих культур.- Труды ЮТАКЭ, 1960, т. 10;
Земледельческий неолит юго-запада Средней Азии. // Средняя Азия в эпоху камня и бронзы. Л.: Наука, 1966;
Поселение Джейтун (проблема становления производящей экономики). – МИА, №180. – Л.: Наука, 1971.
31](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_31.png)
![O‘rta Osiyo neolit jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Hisor jamoalari
makonlari tadqiqotlari natijalari ham muhim o‘rin tutadi. Markaziy va Janubiy
Tojikiston hududi tog‘, tog‘ yon bag‘ri mintaqalariga tarqalib yashashgan bu neolit
jamoalari madaniyati o‘rganishni o‘tgan asrning 50-yillarida A.P.Okladnikov
boshlab bergan bo‘lsa, keyinchalik uni atroflicha o‘rgangan olim V.A.Ranov
bo‘ldi 52
. Hisor madaniyatining asosiy yodgorliklari Sayyod 1, 2; Tutqovul 1, 2;
Tepagazion, Kangurtut kabilar hisoblanadi. Bu makonlardan qo‘lga kiritilgan
arxeologik manbalar mil. avv. VI ming – III ming yilliklarda bo‘lgan madaniyatni
kuzatish imkonini beradi. Tutqovul makoni hisor jamoalari madaniyatining asosiy,
tayanch yodgorligidir.Hisor jamoalari moddiy madaniyati o‘z mazmun-mohiyati,
hususiyatiga ko‘ra joyitun jamoalari madaniyatidan keskin farq qilgan. Bu holat
jamoalarning turli landshaft-iqlim sharoitda shakllangan va rivojlanganligi bilan
izohlanadi. Hisor jamoalari tosh industriyasi qayroqtoshli industriya bo‘lib, unda
«chaqmoqtosh-mikrolit» li element ham mavjud.
O‘zbekiston hududi, hatto O‘rta Osiyo miqyosida neolit davri jamoalari moddiy
madaniyatini o‘rganishda Kaltaminor tarixiy-madaniy jamoalari madaniyatining
alohida o‘rni bor. Bu madaniyat o‘tgan asrning 30-yillari oxirida taniqli arxeolog
S.P.Tolstov tomonidan kashf etilgan bo‘lib, keyingi yillar davomida
A.V.Vinogradov tomonidan atroflicha tadqiqot etilgan (2-rasm). Quyi Zarafshon
vohasidagi kaltaminor jamoalari madaniyati esa O‘. Islomov tomonidan o‘rganildi.
Mazkur tadqiqotlarning ko‘rsatishicha, Kaltaminor jamoalari nafaqat Amudaryo
etagi Oqchadaryo havzasida, balki qo‘shni O‘zboy, Zarafshon daryosi etaklarining
qadimiy o‘zanlari, Ustyurt, Qizilqumning ichki xududlari, Janubi - G‘arbiy
Qozog‘iston, Sharqiy Kaspiy, Orol bo‘yi Balxon hamda Mang‘ishloq sarhadlariga
tarqalishib yashashgan va o‘zlariga xos madaniyat yaratishgan. 53
Bunday keng
52
Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика. // Культура первобытной эпохи
Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии. // Каменной век
Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Ранов В.А. Неолит (гиссарская культура). История
Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998. С. 105-123.
53
Толстов С.П. Древней Хорезм. – М.: Издательство МГУ, 1948. Виноградов А.В. Неолитические памятники Хорезма -
МЭХ, вып.8. – М.: Наука, 1968 ; Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречья. – ТХЭ,
т. Х III . – М.: Наука, 1981. 173 б .; Виноградов А.В. Мамедов Э.Д. Первобытный Лявлякан. Этапы древнейшего заселения
и освоения Внутренних Кызылкумов - МЭХ, вып.10. – М.: Наука, 1975 ; Гулямов Я.Г., Исламов У., Аскаров А.
Первобытная культура и возникновение орошаемого земледелия в низовьях Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1966 ; Бижанов
Е.Б. Неолитические памятники юго-восточного Устюрта // Древняя и средневековая культура юго-восточного Устюрта.
32](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_32.png)
![hududlarda yashagan jamoalar madaniyati umumiy nom – Kaltaminor tarixiy-
madaniy jamoalar madaniyati nomi bilan fanga kirgan. Bu madaniyat tarkibida bir
nechta mahalliy xarakterga ega bo‘lgan madaniy variantlar mavjud ekanligi
tadqiqotlarda aniqlangan. Bular Oqchadaryo, Quyi Zarafshon, Lavlakan kabi
mahalliy madaniy variantlar hisoblanadi 54
. Bu mahalliy madaniy variantlarning bir-
biridan farqlari jamoalar tosh industriyasi xususiyatlari, qurollar shakli, yasalish
uslubi, ishlov berilish texnologiyasi, sopol buyumlarning yasalishi, shakli,
naqshlari, zebi-ziynat ashyolari kabi jihatlari bilan izohlanadi. Kaltaminor tarixiy-
madaniy jamoalari shunchalik keng sarhadlarga tarqalib yashashganki, ularning
makonlaridan topib o‘rganilgan arxeologik ashyoviy dalillar tahlili, bir tomondan,
ularning moddiy madaniyati, turmush tarzi, ijtimoiy hayoti, xo‘jalik asoslari
jihatidan birlashuvchi umumiy qon-qardosh jamoalar ekanligini ko‘rsatsa, ikkinchi
tomondan, hududiy kengligi turli iqlimiy, ekologik sharoit nuqtai-nazaridan
mahalliy xususiyatga ega jamoalar madaniy majmuasi ekanligini ko‘rsatadi.
Zarafshon daryosi qadimgi o‘zanlaridan biri bo‘lgan Chorbaqti vohasi –
shimoliy va janubiy o‘zanlar o‘rtasida joylashgan bo‘lib (Gazli shahridan 50-60
km. lar chamasi masofada), u yerda 1984-1986 yillarda tadqiqotlar olib borildi. Bu
o‘zanning asl, tub qismi hozirgi kunda atrof yon qismlari tuproqlari denudatsion
jarayonlar natijasida yemirilib ketilganidan, yer sathida bo‘rtib chiqib qolgan
holatda saqlanib turibdi. Chorbaqti vohasidan oltmishdan ortiq mezolit, neolit
davri jamoalariga tegishli makonlar topib o‘rganilgan. 55
Moddiy madaniyati bilan
O‘rta Osiyo tog‘ va tog‘ yonbag‘ri so‘nggi paleolit-mezolit jamoalari madaniyatiga
yaqin bo‘lgan mezolit davri makonlarining kashf etilishi bu o‘zanning nisbatan
ertaroq o‘zlashtirganligini ko‘rsatdi 56
.
– Ташкент, Фан, 1978. 18-79-бетлар; Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени д.и.н. –
Нукус, 1996 . С.3-42.
54
Виноградов А. В. О локальных вариантах неолитической культуры Кызылкумов.- КСИА, 1970, вып. 122. С. 31-36;
Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт . 1981 , 165 -бетлар .
55
Холматов Н.У. Новые неолитические памятники на староречьях Зеравшана. // Новые открытия в Приаралье, вып.
1, М. , 1991. С.4-32; Холматов Н.У. К хронологии келтаминарских материалов староречий Зарафшана. ИМКУ,
Вып. 3 4, Самарканд, 2004. С.17-25.
56
Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиётлар . 1981. 59, 60 -бет; Холматов Н.У. Мезолит низовьев Зарафшана. – ИМКУ,
№30, 2000. С. 38-49 ; Холматов Н.У. Мезолит и неолит Нижнего Зарафшана. – Ташкент, “Фан”, 2007, с.27-44.
33](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_33.png)
![Zarafshon vohasi neolit davri jamoalari moddiy madaniyati birmuncha
mukammalroq o‘rganilgan. Quyi Zarafshon vohasi, uning qadimiy o‘zanlari
bo‘lgan Echkiliksoy, Oyoqagitma, Daryosoy, Chorbaqti, Xo‘jayli va Mahondaryo
vohalari miqyosida ko‘plab makonlar topilib, ular kaltaminor jamoalariga tegishli
ekanligi aniqlangan 57
. Yuqori Zarafshon vohasida neolit jamoalari madaniyati Oq
Tanga makoni misolida V.A.Ranov tomonidan tadqiq qilingan 58
. O‘rta Zarafshon
vohasi neolit jamoalari moddiy madaniyati esa Qoratepa tog‘ massivi shimoliy yon
bag‘ri yirik soy yon qayirlari va ular yon daralarida kashf etilgan sazog‘on
madaniyatiga tegishli makonlar asosida o‘rganilgan 59
.
Tadqiqotlarda qo‘lga kiritilgan manbalar Qoratepa tog‘ massivi shimoliy yon
bag‘ri ibtidoiy jamoalari moddiy madaniyatining o‘ziga xos xususiyatlarini
birmuncha oydinlashtirish imkonini berdi. Xususan, Olmabuloq makoni tosh
qurollari kolleksiyasi o‘zida levallua-mustye texnologik uslubini namoyon
etganligi uchun voha o‘rta paleolit davri makonlari jumlasiga kiradi. Bu esa o‘rta
paleolit jamoalari nafaqat Zarafshon vohasining pasttekislik mintaqalari, balki tog‘
yon bag‘irlarini ham o‘z ichiga olgan keng qamrovdagi ekologik burchaklarga
tarqalishib yashashgan va o‘zaro madaniy qo‘ni-qo‘shnichilik aloqada bo‘lishgan
degan ilmiy xulosalarni beradi. Sazog‘on 1 makoni jamoalari esa o‘z moddiy
madaniyatida O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi mezolit-neolit jamoalari (Tutqovul, Soy-
Sayyod) 60
xususiyatlarini mujassamlashtirgan holda o‘z navbatida tosh
industriyasida Samarqand yuqori paleolit jamoalariga xos texnologik uslublari
an’analarini ham saqlab qolgan. 61
Sazog‘on neolit jamoalari moddiy madaniyati
o‘ziga xos xususiyatlariga ko‘ra O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi neolit jamoalari
madaniyatlari sirasiga kiradi. Bu jamoalar yashagan mintaqa (Qoratepa tog‘
massivi shimoliy yon bag‘ri) jo‘g‘rofiy jihatdan O‘rta Osiyo tog‘ va pasttekislik
mintaqalari o‘rtasidagi oraliq hudud hisoblanadi. Sazog‘on jamoalari garchi o‘z
57
Гулямов Я.Г., Исломов У.И., Асқаров А.А. Кўрсатилган адабиёт, 1966; Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт, 1981.
64-78-бетлар.
58
Ранов В.А. Кўрсатилган адабиёт, 1998. 105-123-бетлар.
59
Джуракулов М.Д., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. – Ташкент: Фан, 1991. С.3-122.
60
Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул-многослойное поселение гисса р ской культуры в южном Таджикистане. СА.1971,
№1. С.138-172.
61
Джуракулов М.Д. Самаркандская стоянка и проблемы верхнего палеолита в Средней Азии. – Ташкент: Фан, 1987. С.
171 .
34](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_34.png)
![madaniyatida bir tomondan O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi hisor jamoalari
madaniyatining ba’zi hususiyatlarini (ponasimon qurollar, tik ish maydoniga ega
bo‘lgan uchirmadan yasalgan qirg‘ichlar; yon tomoni old qismiga ishlov berilgan
tosh o‘zaklari, tutqovul tipidagi teshkich qurollar, qayroqtosh qurollari kabi),
ikkinchi tomondan esa O‘rta Osiyo pasttekislik mintaqasi Kaltaminor jamoalari
ba’zi xususiyatlarini (tosh industriyasinining paraqali qismi, sopol buyumlari, xom
ashyo materiallari kabi) namoyon etgan bo‘lsa-da, o‘ziga xos xususiyatlarga (tosh
industriyasining otshepli-paraqali, mikroparaqa elementli) ega bo‘lgan mustaqil
madaniyat hisoblanadi. Shuningdek, tosh industriyasi paraqali qismi mikroparaqali
elementi bilan Markaziy Farg‘ona madaniyatiga yaqinligini ham inobatga olish
lozim 62
.Ta’kidlash joizki, sazog‘on jamoalari tosh qurollari yasalishi va ishlov
berilishi uslublarida mezolit va hattoki so‘nggi paleolit qurollariga xos an’analar
saqlanib qolganligi holati kuzatiladi.
O‘zbekiston miqyosida neolit jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda
Farg‘ona vodiysining ham alohida o‘rni bor. Keyingi yillarda esa neolit davri
jamoalari madaniyati tadqiqoti ishlari asosan U.Islomov, V.I.Timofeyevlar
tomonlaridan bajarilib, ilmiy natijasi «Markaziy Farg‘ona» neoliti o‘ziga xos
mustaqil madaniyat ekanligi isbotlanishi va fanga kiritilishi bilan belgilanadi 63
.
Markaziy Farg‘ona neolit jamoalari moddiy-madaniyati asosiy tadqiqotchisi O‘tkir
Islomov o‘z izlanishlarida mazkur jamoalar madaniyatining qo‘shni Tojikiston
hududi Hisor neolit jamoalari, O‘rta Zarafshon vohasi sazog‘on jamoalari
madaniyatlari bilan ba’zi jihatlari xususida madaniy o‘xshashliklari borligi haqida
dalillar keltirgan 64
. Ta’kidlash joizki, o‘z vaqtida tadqiqotchilar tomonidan
Markaziy Farg‘ona va Sazog‘on madaniyati O‘rta Osiyo tog‘ mintaqasi
umumneolit madaniyatlari tarkibiga kiruvchi, lekin ikkalasi ham o‘ziga xos
xususiyatlarga ega bo‘lgan mustaqil madaniyatlar deb e’tirof etilgan edi 65
. O‘rni
kelganda aytish joizki, bu ikkala madaniyatning bir-biridan jo‘g‘rofik joylanishi
jihatidan, oraliq masofa nuqtai nazaridan uzoq masofada joylashganiga qaramay,
62
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Культура каменного века Центральной Ферганы. – Ташкент: Фан, 1986. 304 б .
63
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кўрсатилган адабиёт . 1986, 304 - бет.
64
Исламов У.И., Тимофеев В.И. Кўрсатилган адабиёт . 1986. 108, 109-бетлар.
65
Исломов, Тимофеев, Кўрсатилган адабиёт . 1986. 305 б.; Джурақулов, Холматов . Кўрсатилган адабиёт . 1991,123 б.
35](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_35.png)
![ularning o‘zaro moddiy madaniyati o‘xshashliklariga yordam bergan yana bir
xususiyat borligini keltirish mumkin. Bu ularning bir tomondan tog‘ mintaqasi,
ikkinchi tomondan pasttekislik mintaqasi o‘rtasidagi oraliq mintaqada (tog‘ yon
bag‘irlari) joylashganligi va o‘ziga xos bir xil ekologik sharoitga ega bo‘lganligi
bilan izohlanadi.
Xullas, Ustyurt neolit jamoalari, O‘rta Zarafshon Qoratepa tog‘ massivi shimoliy
yon bag‘ri sazog‘on jamoalari hamda Farg‘ona vohasi Markaziy Farg‘ona
jamoalari madaniyati O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari madaniyatining
sahifalarini bilib olishimizda muhim o‘rin tutadi.
Xullas, O‘zbekiston xududida neolit davri nisbatan yaxshi o‘rganilgan. Bu
davr moddiy madaniyatini o‘rganishda S.P.Tolstov, V.M.Masson, Y.G‘.G‘ulomov,
A.V.Vinogradov, U.Islamov, A.Asqarov, A.Muxammadjonov, M.Jo‘raqulov,
YE.Bijanov, R.Sulaymanov, M.Qosimov, T.Mirsoatov, R.A.Ranov,
G.F.Korobkova, T.G.Filimonova, V.V.Timofeyev, N.Xolmatov singari arxeolog
olimlarning tadqiqotlari samarali natijalar berdi. Ko‘p yillik tadqiqotlar natijasida
mamlakatimiz xududida neolit davriga oid Kaltaminor, Markaziy Farg‘ona,
Sazog‘on (O‘rta Zarafshon) kabi tarixiy-madaniy jamoalarning turmush tarzi
xususiyatlari oydinlashtirildi, asoslandi va fanga kiritilindi.
O‘rta Osiyo, xususan Ikki daryo oralig‘i xududlariga keng tarqalgan ovchi
va baliqchi jamoalari madaniyati hisoblangan kaltaminar madaniyati nafaqat
Amudaryo quyi oqimi, shuningdek Oqchadaryo havzasi, qizilqumning ichki
xududlari(Lavlakan), quyi Zarafshon qadimiy o‘zanlari (Moxandaryo, Ho‘jayli-
janubiy; Echkilisoy, Oyoqatitma, Daryosay- shimoliy, Chorbaqti - o‘rta o‘zan),
hamda quyi Amudaryo so‘l sohili Uzboy, Sariqamish, shuningdek Ustyurt,
Shimoliy-sharqiy Orol bo‘yi, Janubiy Qozog‘iston xududlariga ham tarqalganligi
so‘nggi yillardagi arxeologik tadqiqotlar tufayli aniqlandi 66
.
O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Joyitun
neolit madaniyatining ham munosib o‘rni bor. Janubiy Turkmaniston hududi
66
Виноградов А.В. Неолитические памятники Хорезма. М., Наука, 1968. Низовья Амударьи, Сарыкамыш, Узбой.
История формирования и заселения. – МХЭ, вып.3. – М., 1960. С.34-36. Виноградов А.В. Древние охотники и
рыболовы среднеазиатского междуречья. ТХАЭ, вып. 13. М.: 1981.
36](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_36.png)
![Kopettog‘ yon bag‘rida tadqiqot etilgan Joyitun jamoalari – ilk dehqonchilik
madaniyatining sohibkorlari bo‘lishgan (mil.avv. VII ming yillik oxiri – VI ming
yilliklar boshlari – IV ming yillik). Bu hudud tadqiqotlarda e’tirof etilishicha,
Yaqin Sharqning dehqonchilik madaniyati tarqalgan hududining eng chekka
shimoliy-sharqiy tarkibiy qismi bo‘lgan. Joyitun madaniyati o‘tgan asrning 50-
yillaridan e’tiboran B.A.Kuftin, A.A.Marushenko, V.M.Masson, O.K.Berdiyev
kabi tadqiqotchilar tomonidan o‘rganilgan. Ayniqsa, V.M.Masson o‘z
tadqiqotlarida joyitunliklar madaniyatini atroflicha yoritgan 67
.
O‘rta Osiyo nyeolit jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Hisor
jamoalari makonlari tadqiqotlari ham muhim o‘rin tutadi. Markaziy va Janubiy
Tojikiston hududi tog‘, tog‘ yon bag‘ri mintaqalariga tarqalib yashashgan, bu
neolit jamoalari madaniyatining tadqiqoti ishlarini o‘tgan asrning 50-yillarida
dastlab A.P.Okladnikov boshlab bergan bo‘lsa, keyinchalik uni atroflicha
o‘rgangan olim V.A.Ranov bo‘ldi 68
. Hisor madaniyati asosiy yodgorliklari Sayyod
1, 2; Tutqovul 1, 2; Tepagazion, Kangurtut kabilar hisoblanadi. Bu makonlar
tadqiqoti jarayonida qo‘lga kiritilgan arxeologik manbalar mil.avv. VI ming – III
ming yilliklarda bo‘lgan madaniyatni kuzatish imkonini beradi. Tutqovul makoni
madaniyatning asosiy, tayanch yodgorligi hisoblanadi. Tojikiston neolit jamoalari
moddiy madaniyat haqida keyingi yillari V.A.Ranov.,T.G.Filimonova kabi
arxeolog-olimlar yangi ma’lumotlarni qo‘lga kiritishgan. 69
I.3. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalari moddiy madaniyati va uning
o‘rganilishi tarixi.
67
Массон В.М. Южнотуркменистанский центр раннеземледельческих культур.- Труды ЮТАКЭ, 1960, т. 10;
Земледельческий неолит юго-запада Средней Азии. // Средняя Азия в эпоху камня и бронзы. Л.: Наука, 1966; Поселение
Джейтун (проблема становления производящей экономики). – МИА, №180. – Л.: Наука, 1971.
68
Ранов В.А. Гиссарская культура: распространение, хронология, экономика. // Культура первобытной эпохи
Таджикистана. – Душанбе, 1982; Гиссарская культура – неолит горных областей Средней Азии. // Каменной век
Северной, Средней и Восточной Азии. – Новосибирск, 1985; Ранов В.А. Неолит (гиссарская культура). История
Таджикского народа. Том 1. – Душанбе, 1998. С. 105-123.
69
Виноградова Н.М., Ранов В.А., Филимонова Т.Г. Памятники Кангурттута в Юго-Западном
Таджикистане (эпоха неолита и бронзового века).-М.,ИВ РАН,2008. c .24-27.
37](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_37.png)
![Paleometall (Mis mil. avv. 4-3 ming yilliklar; bronza mil.avv. 3-2ming
yilliklar) va temir davri inson va tabiat aloqadorligi:
Ilk jamiyat rivojida navbatdagi taraqqiyot bosqichi paleometall
(Mis mil. avv. 4-3 ming yilliklar; bronza mil.avv. 3-2ming yilliklar) davri
hisoblanadi. Navbatdagi inson taraqqiyoti konsepsiyasi doirasidagi
innovatsiya– metallning mehnat qurollari yasash uchun kashf qilinishi
bo‘lib, bu hodisa ilk jamiyat rivojida o‘ziga xos ahamiyat kasb etgan.
Metall va metallurgiyaning kashf qilinishi jamiyatning iqtisodiy, ijtimoiy
va madaniy taraqqiyotida tub o‘zgarishga olib keldi. Bu hodisa
sivilizatsiyaning muhim omili sifatida urbanizatsiya jarayonining tashkil
topishiga zamin yaratdi. Xo‘sh, bu innovatsion faoliyat qanday sodir
bo‘ldi? Ilk jamiyat rivojida inson taraqqiyoti konsepsiyasiga
doir innovatsiyalar zamirida faqat insonning mehnat jarayonida
to‘plagan tajriba, bilim, malakasi, yaratuvchanlik iqtidori va qobiliyati,
ijodiy yondoshuvlari yotadi. Yuqorida keltirganimizdek, vaqt o‘tishi
bilan insonning o‘zi biologik jihatdan takomillashib, hozirgi zamon
qiyofasidagi odamzod ko‘rinishiga keldi. Kundalik turmush
mashg‘ulotlari jarayonida o‘z iqtidori, qobiliyati asosida sohaning
kasbiy ixtisoslashuvidan mutaxassislar yetishib chiqdi. Masalan,
hunarmandchilik sohasida. Insonlar hayotida paleometallarning paydo
bo‘lishi ham o‘z-o‘zidan sodir bo‘lmagan. Sababi, tabiiy holdagi metall
shlaklari uchrashi va ularni turmushda ishlatilishi o‘z yo‘liga, biroq
metallurgiya san’ati, ya’ni metalni issiqda eritib, undan turli turmush
asbob-anjamlarining yasalishi esa haqiqiy innovatsion faoliyat
hisoblanadi. Ilk jamiyat rivojida metalldan foydalanishning ikki
38](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_38.png)
![bosqichini ko‘rish mumkin. Birinchi bosqichi – mehnat qurollarining
misdan yasalishi bilan xarakterlanib, u chidamsiz va murt edi. Shuning
uchun ham qurollarning aksariyati toshdan yasalib bu davr eneolit,
ya’ni mis-tosh davri nomini oldi. O‘rta Osiyoda dastlab metall mil. avv.
IV minginchi yillikning boshlaridan, Janubiy Turkmanistondagi
Namozgoh I madaniyati davridan ma’lum. Qadimgi metallurglar
ma’lum davrdan so‘ng qalayni misga qorishtirib, bronza olishni kashf
etdilar. O‘rta Osiyoda bronza mil. avv. II ming yillikning boshlaridan
ma’lum bo‘lib, ibtidoiy davr taraqqiyotining so‘nggi bosqichi
hisoblanadi. Metallning mehnat qurollari yasash uchun kashf
qilinishi, ya’ni insonning buinnovatsiyasining ijtimoiy ahamiyati
shundaki, metallurgiya inson jamiyati keyingi taraqqiyoti bosqichlari
ijtimoiy-iqtisodiy hayotida buyuk o‘zgarishlarga olib kelgan.
Misdan yasalgan mehnat qurollari yumshoq va mo‘rtligi bois ular
turmushdatosh qurollarni ishlab chiqarishdan siqib chiqara olmadi.
Shuning uchun ham bu davr eneolit (mis-tosh) davri deb tarixga kirdi.
Eneolit davri yer kurrasining barcha mintaqalarida bir vaqtda
boshlanmay, balki har bir hududning ekologik va tabiiy imkoniyatlariga
qarab, har xil vaqtda boshlangan. Afrika va Osiyoning qadimgi
hududlarida ibtidoiy jamoalar metall bilan ancha avvalroq, boshqa
mintaqalarda esa birmuncha keyinroq tanishdilar. O‘rta Osiyo
sharoitida metall miloddan avvalgi IV minginchi yillikning boshlaridan,
Janubiy Turkmanistondagi Namozgoh I madaniyati davridan ma’lum.
O‘rta Osiyoning shimoliy tomonlarida esa bu vaqtda neolit davri –
kaltaminorliklar madaniyati gullamoqda edi. Kaltaminor merosxo‘rlari
39](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_39.png)
![metall bilan faqat miloddan avvalgi III minginchi yillikning
oxirlaridagina tanishdilar. Urug‘chilik
jamoasining eneolit bosqichida qadimgi dehqonchilik urug‘ jamoalari markazlarida
(metropoliyalarda) ona urug‘ining ijtimoiy mulk egaligi barham topa boshlaydi.
Dastlabki urug‘chilik jamoalarida bir urug‘ a’zolari o‘rtasida nikoh mavjud
bo‘lmagan va bu ayni kunda madaniy jihatdan qoloq o‘lkalar etnografik
materiallarida ham yaxshi kuzatiladi. Ularda oilaviy nikoh tartib - qoidalari ikki
urug‘ jamoasi a’zolari o‘rtasida bo‘lib, dastlab bu nikoh tizimida ayollarga nomzod
tanlashda katta erkinlik berilgan. Shunday qilib, har bir ona urug‘i jamoasi
doirasida mana shu tarzda juft oilalar vujudga kelgan. Bu juft oilalar eneolit
davrining so‘nggi bosqichiga kelganda ancha mustahkamlanib, endi erkaklar
oilaga asosiy daromad keltiruvchi otalar rolini o‘ynay boshlashgan. Biroq, ular hali
bu sharoitda farzandlariga meros qoldirish hamda ijtimoiy va siyosiy erkinlik
huquqiga ega emas edilar. Jamoa imtiyozlaridan foydalanmaslik er urug‘iga kelin
bo‘lib kelgan ayolda ham bo‘lgan. Tadqiqotlar ko‘rsatishicha vaqt o‘tishi bilan
yosh juft oilalar orasida erkin va mustaqil yashashga intiluvchilar guruhi, ya’ni
passionar urug‘ jamoalari tashkil topa boshlaydi.va ular endi yangi yerlarni, yangi
hududlarni o‘zlashtirishga kirishadilar. Shu bois, qadimgi dehqonchilik vohalarida
yangi qishloqlar tashkil topadi. Chorvador jamoalari turmushida ham shu kabi
jarayon kechgan. Bunday o‘zgarishlar bronza davrida ham davom etib, ibtidoiy
jamiyatning ijtimoiy va iqtisodiy asosini tashkil etgan. Lekin, ta’kidlash joizki ikki
xo‘jalik jamoalarida ham onalar shaxsini ulug‘lash, ilohiylashtirish davom etgan.
Janubiy Turkmaniston sarhadlarida eneolit davri yodgorliklarining dastlabki
tadqiqotlari amerikalik arxeolog-olimlar R.Pompelli, G.Shmidtlar
tomonidanamalga oshirilgan qazilma ishlari bilan bog‘liq. Bu qazilmalar
Kopetdog‘ tog‘ yon bag‘rida joylashgan Anovtepada 1904 yildan boshlangan.
Tadqiqotlar natijasiga ko‘ra Anovtepada 4 ta rivojlanish bosqichlari aniqlangan
(Anov 1,2,3,4). Anov 1-2 -eneolit davri, Anov 3-bronza davri, Anov 4- ilk temir
davri hisoblanadi. Bu tarixiy davr xronologik jihatdan mil.avv. V - IV ming
40](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_40.png)
![yilliklarni o‘z ichiga oladi. Mazkur hududa keyingi yillar, ya’ni o‘tgan asr 50-
yillarida eneolit davri jamoalari moddiy madaniyatining tadqiqoti B.A. Kuftin,
V.M. Masson, V.I Sarianidi. O.K. Berdiyev va I.N. Xlopinlar tomonidan amalga
o sh irilgan. Xususan, 1950 yillarning boshlarida B.A. Kuftin Nomozgohtepada
arxeologik qazishmalar o‘tkazib, Janubiy Turkmaniston o‘troq dehqon jamoalari
tarixining yangi xronologik davriy sistemasini ishlab chiqadi. Unga ko‘ra qadimgi
dehqon jamoalarining eneolit va bronza davri tarixi 6 bosqichga bo‘lindi. B.A.
Kuftin bu etaplarni Nomozgoh 1,2,3,4,5,6 deb atadi. Keyinroq, V.M. Masson B.A.
Kuftin ishlarining davomchisi sifatida, uning xronologik davriy sistemasiga
o‘zgarishlar kiritd i , ya’ni 6 bosqich ning har birini yana ikkitadan bosqichga bo‘lib
o‘rganish mumkinligini taklif et di. V.M. Massonning ta’kidlashicha, Janubiy
Turkmanistonning dehqon jamoalari tarixida eneolit davri mil.avv.V minginchi
yillikning oxirlaridan boshlanib, u to III minginchi yillikning birinchi choragi ga cha
davom et gan va u Nomozgoh 1 - ilk eneolit, Nomozgoh 2 - o‘rta eneolit va
Nomozgoh 3 esa so‘nggi eneolit taraqqiyot bosqichlariga bo‘lingan .
O‘tgan asr 60-yillaridan e’tiboran Geoksur vohasi eneolit davri yodgorliklari
V.M. Masson, V.I. Sarianidi, I.N. Xlopinlar tomonidan keng o‘rganildi. Bu
tadqiqotlar jarayonida o‘sha davr qishloqlari va uy-joylarining tiplari haqida
muhim ma’lumotlarni qo‘lga kiritishgan 70
.
Qadimgi metallurglar muayyan davrdan so‘ng qalayni misga
qorishtirib, bronza olishni kashf qildilar. Insonning bu innovatsiyasi
kishilik tarixida jahonshumul ahamiyat kasb etdi. Bronza egiluvchan va
mustahkam metall hisolanadi. Bronzaning bu xususiyatlari qadimgi
metallurglar diqqatini o‘ziga tortib, endi mehnat qurollari asosan
bronzadan yasaladigan bo‘ldi. Bu hodisa tez fursatda takomillashib,
qisqa davr ichida bronza ibtidoiy xo‘jalikning turli sohalariga kirib bordi
va jamiyatning ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyotida muhim rol o‘ynadi.
70
Хлопин И.Н. Энеолит Юго-Западного Туркменистана. Санкт-Петербург, 1997 .С.217.
41](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_41.png)
![Bronza tosh asriga nisbatan juda qisqa davrni o‘z ichiga oladi. Uning
taxminiy xronologik chegarasi mil. avv. III minginchi yillikning o‘rtalari
– I minginchi yillikning birinchi choragiga to‘g‘ri keladi. Bronzaning
kashf etilishi bilan mehnat qurollarining turi ko‘paydi, mehnat
unumdorligi oshdi, harbiy qurollarning xilma-xilligi va jangavorligi
ortdi, bronzadan yasalgan uy-ro‘zg‘or buyumlari paydo bo‘ldi. Ammo
mehnat qurollari ishlab chiqarish uchun bironza nodir va kamchil
metall bo‘lib qolaverdi. Shuning uchun ham mehnat qurollarini
tayyorlash uchun avvalgidek tosh va yog‘ochlardan keng foydalanildi.
Bronza faqat temirning kashf qilinishi va xo‘jalikda foydalanishga
kirishilishi tufayli turmushdan qisman bo‘lsa-da, siqib chiqarildi.
Bronzaning kashf qilinishi xo‘jalikning butun
taraqqiyotini larzaga keltirdi va mehnat unumdorligi jiddiy oshdi.
Undan nafaqat mehnat qurollari, shuningdek, turli bezaklar, uy-xo‘jalik
buyumlari, harbiy qurol-aslahalar yasaydigan maxsus temirchilik,
zargarlik ustaxonalari vujudga keldi. Hunarmandchilikning
ixtisoslashuvi tufayli hududlararo ayrabosh ancha kuchaydi, madaniy
viloyatlarni iqtisodiy jihatdan bog‘lab turuvchi tabiiy aloqa yo‘llari,
tronsport vositalari paydo bo‘ldi. Quruqlikdagi transport sifatida
hayvon kuchidan foydalanish boshlandi. Hayvonlar qo‘shilgan g‘ildirakli
aravalar vujudga keldi. O‘rta Osiyo eneolit va bronza davri o‘zining bir
qator o‘ziga xos xususiyatlari bilan neolit davridan tubdan farq qilardi.
Masalan, bu davrda birinchi navbatda sug‘orma dehqonchilik bazasida
qad ko‘targan doimiy qishloqlarning ko‘payishi, binokorlikning
rivojlanishi, ularda yashayotgan aholi sonining tobora zichlashib
42](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_42.png)
![borishi va yangi yerlarni jadal o‘zlashtirish jarayonining kuchayishi
kuzatiladi. Yangi yerlarning o‘zlashtirilishi bilan bog‘liq holda
qanchadan-qancha yirik qishloq tipidagi madaniyat o‘choqlari vujudga
keldi, ibtidoiy hunarmandchilik xo‘jaligining turli sohalarida yangidan-
yangi ixtirolar qilindi. Masalan, bronza davrida metallurgiya
hunarmandchiligi, zargarlik, kulolchilikda mexanik yo‘l bilan
aylantiriladigan charxdan foydalanishga o‘tish singari yangiliklar
urug‘doshlik jamoasining madaniy xo‘jalik sohasidagi yirik
kashfiyotlardan hisoblanadi. Demak, metallning kashf etilishi ijtimoiy
va iqtisodiy taraqqiyot jarayoni ilk shaharsozlik - urbonik
sivilizatsiyaning vujudga kelishiga muayyan darajada zamin yaratdi. 71
Bronzaning kashf qilinishi natijasida iqtisodiyotning barcha sohalarida
mehnat unumdorligi oshdi, ehtiyojdan ortiqcha mahsulot paydo bo‘ldi. Bronzadan
nafaqat mehnat qurollari yasalgan, balki turli bezaklar, uy-xo‘jalik buyumlari ham
yasalib, shuningdek harbiy qurol-aslahalar yasaydigan maxsus temirchilik,
zargarlik ustaxonalari vujudga keldi, harbiy qurollarning xilma-xilligi va
jangavorligi ortdi. Hunarmandchilikning ixtisoslashuvi ro‘y berdiki, natijada
viloyatlararo iqtisodiy tovar ayraboshlash ancha kuchaydi, madaniy viloyatlarni
iqtisodiy jihatdan bog‘lab turuvchi tabiiy aloqa yo‘llari, tronsport vositalari paydo
bo‘ldi. Quruqlikdagi transport vositasi sifatida hayvon kuchidan (ot, tuya, qaromol)
keng foydalanish boshlandi. Hayvonlar qo‘shilgan g‘ildirakli aravalar vujudga
keldi. Xullas, metallning kashf etilishi ijtimoiy va iqtisodiy taraqqiyot jarayoni ilk
shaharsozlik – urbonik sivilizasiyaning vujudga kelishiga tarixiy shart-sharoit
yaratdi. Ammo mehnat qurollari ishlab chiqarish uchun bironza nodir va kamchil
metall bo‘lib qolaverdi. Shuning uchun ham mehnat qurollarini tayyorlash uchun
avvalgidek tosh va yog‘ochlardan keng foydalanildi. Bronza faqat temirning kashf
71
Асқаров А., Жўрақулов М. Энеолит ва бронза даврида Ўрта Осиё // –Самарқанд, 1984, 18, 25-27 бб.
43](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_43.png)
![qilinishi va xo‘jalikda foydalanishga kirishilishi tufayli turmushdan siqib
chiqarilishiga olib kelgan.
Bronza davri ijtimoiy tuzumi masalasiga kelganimizda, urug‘chilik tuzumi
bo‘lganligi, lekin uning so‘nggi bosqichlarida urg‘chilikning ijtimoiy tamoyillari
buzila boshlaganini ko‘ramiz. Bronza davrining har ikki xo‘jalik, ya’ni dasht
chorvadorlari va qadimgi o‘troq dehqonchilik madaniyati sohiblari yashayotgan
hududlarda migrasion jarayonlar, qabila va urug‘ jamoalarining bir-birlariga
yaqinlashish, iqtisodiy, etnomadaniy qorishuvlar ro‘y beradi. Jamoada katta
patriarxal oila doirasida monogomik nikox, juft oila tarkib topadi. Monogomik oila
yerga, chorvaga, savdoga xususiy egalik qilish tartibini keltirib chiqaradi. Juft
oilalar o‘zlashtirgan yerlarning sohiblari bo‘lishadi va shu tariqa yerga nisbatan
xususiy mulkchilik mexanizmi yuzaga keladi, mulkiy tabaqalanish shakllanadi.
Janubiy Turkmaniston e ng qadimgi o‘troq dehqonchilik va xonaki
chorvachilik xo‘jaligi bilan shug‘ullanuvchi jamoalar yashagan hudud
hisoblanadi.
B.A.Kuftinni xronologiyasiga muvofiq Nomozgoh IV, V, VI
bosqichlari janubiy Turkmanistonda bronza asri hisoblanadi. Namozgoh IV-
ilk bronza, Namozgoh V- rivojlangan bronza, Namozgoh VI – so‘nggi
bronza bronza davri bo‘lib, mil.avv.II minginchi yillikning 2-yarmiga
oiddir. Janubiy Turkmaniston bronza davri yodgorliklari g‘arbda Qizil
Arvat, sharqda Tajan daryosi va Quyi Murg‘ob daryosi bo‘ylab tadqiq
etilgan. Bu yodgorliklar Namozgoh, Anovtepa, Oltintepa, Oqtepa,
Hapuztepa, Tekkemtepa, Gonurtepa, Tog‘oloqtepa, Yelkantepa, Sho‘rtepa,
Keleli kabilar hisoblanadi 7 2
.
Nom oz go h I V da vr i g‘arbda Qizil Arvatdan sharqda Tejen daryosiga
qadar bo‘lgan xududlardagi Nomozgohtepa, Oltin tepa, Xovuztepa, Oqtepa
kabi ko‘p qatlamli yodgorliklarda o‘rganilgan. Nom ozgoh I V davr i ga xos
72
Хлопин И.Н. Энеолит Юго-Западного Туркменистана. Санкт-Петербург, 1997 .С.217.
44](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_44.png)
![hususi yat l ar dan bi r i bu dav rda, Olt intepa kabi yiri k qishl oqlari bil an bi r
qator da ancha kichik hajmdagi qishloqlari ham mavjud bo‘lgan. Kichik
hajmdagi qishloqlarining ayrimlarini maydonlari 1 ga b o r m a g a n i h o l d a
y i r i k l a r i n i 1 0 g a d a n k a m b o ‘ l m a g a n . Ularning madaniy qatlamlari ham
ancha qalin bo‘lgan. Ma salan: Xovuztepani Nomozgoh IV davri madaniy
qatlami 5 metr gacha, Oqt epada esa 7 m etr gacha, Nom ozgoht epani ki esa 34
m etr ga c h a b o r a d i . S h u n d a n 4 m t t r g a y a q i n i N o m o z g o h I V b o s q i c h i g a
oiddir.
Nomozgoh V manzilgohi o‘zining hajmi jihatidan ancha yi rik bo‘ li b,
Qadi mgi Sharq shahar m arkazlari ni haj mi ga yaq i n b o‘ l ga n. K ul ol ch i l ar ni
i s hl ag an va ya sh ag an m ah al l a l a r i ham ochilgan. Bular haqida
manzilgohdan topilgan kulolchi likka oid chiqindilar va asboblarni topilishi
guvohlik be radi. Ikki qavatli sopol pishiruvchi o‘txonalarning topilishi juda
yuqori darajadagi issiqlikni xosil qila olganlikla ri dan dal ol at ber adi . 35 t a
buqani , 14 t a odam va 8 ta g‘ildiraklarni loydan yasalib, yuqoridagi kabi
o‘txonalarda pishirish uchun tayyorlab qo‘yilgan loy haykalchalari ham
topilgan. Topilmalar ichida bronzadan yasalgan xanj ar va sopl i t ova
( skovar odka) l ar ham m avj uddir .Nomozgoh VI yodgorliklari xronologik jihatdan mil. avv. 1850-
1100 yillarni o‘z ichiga oladi. Maydoni 70 ga lik Nomozgohtepada
xuddi Oltintepadagi kabi o‘zga rishlar yuz berib, faqat uni shimoliy
xududidagina «Cho‘qqi» d e b a t a l g a n k i c h i k b i r q i s m i d a g i n a h a y o t
d a v o m e t a d i . Uning beqiyos maydoni, mahallalari, markaziy
maydoni bo‘shab qoladi va Nomozgoh VI davri qabristoniga aylanib
qoladi. 26 ga maydonga ega bo‘lgan Oltintepada esa Nomozgoh V
oxirlaridayoq uni butun sharqiy qismi - mafkuraviy markaz aslzodalar
kvartali bo‘lib qoladi. Uning g‘arbiy qismidagina hayot biroz davom
etadi.
Mutaxassisning yozishicha, Qadimgi Baqtriyaning Sopollitepa va Dashli
tipidagi yodgorliklarida olib borilgan ilmiy arxeologik tadqiqotlar natijalariga
45](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_45.png)
![ko‘ra, mazkur joylarning bronza davri sivilizatsiyasining shakllanishida Janubiy
Turkmaniston dehqon jamoalari muhim o‘rin tutgan. Qadimgi dehqon jamoalari
Baqtriya yerlariga bevosita Murg‘ob vohasidan kelgan. Murg‘oblik dehqonlar
Janubiy O‘zbekistonda avval Sherobod cho‘lini o‘zlashtirganlar. Ularning birinchi
qarorgohi Ulanbuloqsoy suvi bazasidi tashkil topgan Sopollitepa bo‘ldi.
Sopollitepaliklar asta-sekin K o‘h it a ng va Boysun tog‘ etaklari bo‘ylab shimoli –
sharqqa siljidi. Natijada Sherobod daryosining quyi havzasi tarmoqlari bo‘ylab
qadimgi dehqonlarning yangidan-yangi qishloqlari qad ko‘tara boshladi. Ana
shunday qishloqlarning katta bir guruhi Sherobod daryosining Bo‘stonsoy
irmog‘ida joylashgan. Vaqt o‘tishi bilan yangi yerlar o‘zlashtirilishi asosida
Bandixonsoy, Xo‘jayipok, Sangardak daryolarining quyi havzalarida, undan
keyingi hududlar bo‘lgan Regar va Nurek atroflarida ham shunday qishloqlar
mil.avv. II minginchi yillik davomida paydo bo‘ldi. Shu asosda joylarda
dehqonchilik mikrovohalari tashkil topdi. Vatanimizning janubiy sarhadlari bonza
davri yodgorliklari qadimgi sug‘orma dehqonchilik vohalari bo‘lgan
Ulanbuloqsoy, Sherobod,, Bandixon va Mirshodidan topib o‘rganilgan.
Sopollitepa. O‘zbekiston hududidagi eng qadimgi protoshahar hisoblanadi.
1969-1974 yillar davomida Sopollitepada olib borilgan keng arxeologik
qazishmalar vaqtida yodgorlik to‘liq ochildi, uning turar-joy komplekslari,
qadimgi qishloqni o‘rab olgan mudofaa tizimi va qishloq doirasida joylashgan
jamoa xilxonalari keng o‘rganildi. Sopollitepa yodgorligi Sherobod tumanidagi
Ulanbuloqsoyda joylashgan (Termiz shahridan 70 kilometrlar chamasi shimoliy-
g‘arbda) 73
.
Sopolli madaniyati tadqiqotida Jarqo‘ton, Bo‘ston, Kultepa, Mo‘lali , Ko‘zali
yodgorliklari ham muhim ahamiyat kasb etadi. Ular Sherobod, Sho‘rchi
tumanlarida joylashgan. Xususan, Jarqo‘ton yodgorligi Sherobod daryosining
quyi irmog‘i-Bo‘stonsoyda joylashgan. Yodgorlikda asosan A.A. Asqarov, B.
Abdullayevlar tadqiqot ishlarini olib borishgan. Xususan, B. Abdullayev 1974-
73
Аскаров А.А. Сапаллитепа. Ташкент: изд. Фан, 1972 , С.217.
46](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_46.png)
![1977 yillarda qazilma ishlarini o‘tkazgan 74
. 3 ta arxeologik kompleksga ega
bo‘lgan 719 ta mozor ochib o‘rganilgan. Bu yodgorliklar materiallari asosida
ularning quyidagicha xronologik davriy sistemasi ishlab chiqilgan: Sopolli,
Jarqo‘ton, Ko‘zali, Mo‘lali, Bo‘ston. Jarqo‘ton yodgorligida tadqiqot ishlarini
amalga oshirgan. Bu bosqichlarni hammasida bir-biriga o‘xshashlik bo‘lsada,
ularni bir - birlaridan ajratuvchi aniq belgilar h am mavjud. Ko‘zali bosqichidan
boshlab, hunarmandchilikning barcha sohalarida tub sifat o‘zgarishlari yuz
beradi. Jarqo‘tondagi qazish ishlari ja rayonida ko‘pgina uy ro‘zgor buyumlari -
sopol idishlar, bronza buyumlari va boshqalar orasida granit toshidan
yasal gan birinchi tosh omoch, suvoqchilik quroli-andava topilgan.
Zamonbobo madaniyatining ham alohida o‘rni bor. Ushbu madaniyat
yodgorliklari bu joylarda Ya.G‘ulomov boshchiligidagi O‘zR FA tarix institutining
O‘zbekiston arxeologik ekspedisiyasi xodimlari tomonidan 1950-1953 yillarda
topib o‘rganilgan. Yodgorliklar orasida nisbatan mukammalroq qazishma ishlari
amalga oshirilgan va qiziqarli arxeologik manbalar, ma’lumotlar qo‘lga kiritilgani
Zamonbobo mozor yodgorligi hisoblanadi. Bu yodgorlikning maydoni sathi
chamasi 100-150 metr kvadratlardan iborat bo‘lib, undan yarim yerto‘la shaklida
va yer sathiga karkas usulda chaylasimon ko‘rinishli qurilgan turar-joylar
qoldiqlari topilgan.
Suvyorg‘on madaniyatlari. Suvyorg‘on madaniyatiga tegishli birinchi
yodgorlik 1945-1946 yillarda Jonbosqa’la rayonidagi qarorgohi misolida
o‘rganildi. 1954 yili Oqchadaryoning janubiy irmoqlari rayonida Qamishli–1,
Qamishli-2 qarorgohlari tekshirilgach, ularning arxeologik kompleksi ko‘p
jihatdan Jonbos-6 materiallariga o‘xshab ketishi aniqlangan. Suvyorg‘on
madaniyati S.P.Tolstov yozishicha miloddan avvalgi II ming yillikning birinchi
yarmida o‘ng qirg‘oq tomondagi Xorazm yerlarida Qamishli bosqichi nomi bilan
shakllangan. Uning keyingi taraqqiyoti Bozor-2, Ko‘kcha-2 makonlari moddiy
madaniyatida o‘rganilib, S.P. Tolstov ko‘rsatishicha, miloddan avvalgi II ming
74
Аскаров А.А. Древнеземледелческая култура эпохи бронзы юга Узбекистана. Ташкент, 1977.С.265;
Аскаров А.А., Абдуллаев Б. Джаркутан. Ташкент, 1983, 276.
47](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_47.png)
![yillikning o‘rtalarida tozabog‘yobliklar bilan assimilyasiyalashib ketadi. S.P.
Tolstov va M.A. Itinalarning yozishicha, Suvyorg‘on madaniyatining Qamashli
etapida mehnat qurollari ishlab chiqarishida chaqmoqtoshning roli katta bo‘lib, bu
etapga uchburchak shaklidagi paykonlar, qistirma, tosh, pichoq, qizil rang berilgan
sharsimon belli idishlar xarakterlidir. Bu davrda yirik va mayda shoxli hayvonlar
xonakilashtirilgan, dehqonchilik o‘z rivojining eng dastlabki bosqichida bo‘lgan.
Tozabog‘yob madaniyati. Qadimgi Xorazmning Tozabog‘yob kanali
zonasida tarqalgan bu qadimgi madaniyat izlarini 1938 yili S.P.Tolstov aniqlab,
uni Tozabog‘yob madaniyati deb nomlagan 75
. Tozabog‘yob yodgorliklari, ayniqsa
Amudaryoning Oqchadaryo etaklarida keng tarqalgan. M.A.Itina hisobiga ko‘ra,
200 ga yaqin Tozabog‘yob madaniyati makonlari topilgan. Tozabog‘yobliklar
huddi Zarafshonning Zamonbobo, qo‘shni Suvyorg‘on qabilalari singari
Oqchadaryoning quyi oqimida toshqin suvlaridan hosil bo‘lgan ko‘l va ko‘lmaklar
atrofida, zahob yerlarida dehqonchilik qilib, atrofdagi keng yaylovlarda o‘z
chorvalarini boqqanlar.
Qadimgi Farg‘onaning sharqiy va shimoliy viloyatlarida ilk dehqonchilik
madaniyati paydo bo‘ladi . U ning dastlabki qishloqlaridan biri 1950 yilda M.E.
Vorones tomonidan Chust shahri yaqinidagi Buvanamozor deb atalgan buloq
yoqasida topib o‘rganildi. Shu yodgorlik materiallari asosida "Chust madaniyati"
ilmiy muamolaga kiritilgan. Keyingi yillarda c hust madaniyati
Yu.A.Zadneprovskiy, B.Matbabev, A. Anarboevlar tomonidan tadqiq etilgan.
Vaxsh va Bishkent madaniyatlari. Janubiy Tojikiston hududi cho‘l zonasi
bronza davri jamoalari moddiy madaniyatini o‘rganishda Kofirnigon va Vaxsh
vodiylari istiqbolli o‘lkalardan hisoblanadi. Bu joyning landshafti, tabiati va
ekologik sharoiti jamoalarning chorvachilik bilan shug‘ullanishiga imkon beradi.
Kofirnigon va Vaxsh vodiylarida o‘tgan asr 50-yillarining o‘rtalarida bronza
davriga oid yodgorliklar topib tadqiq etilgan. Xususan, A.M. Mandelshtam
chorvador qabilalarining ikkita yodgorligini – Tulxar va Aruktov qabristonlarini
topgan. A.M. Mandelshtamning yozishicha Tulxar qabristonida turli tarixiy
75
Толстов С.П. Древний Хорезм. М.: 1948.
48](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_48.png)
![davrlarga oid mozorlar bor, lekin ko‘pchiligini bronza davriga oid qabrlar tashkil
etadi 76
. Bu qabrlarga turli usulda odamlarni ko‘mish urf-odatlari qo‘llanilganligi
tadqiqotlardan ma’lum bo‘ldi.
Xullas, yuqorida O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida tosh, mis-tosh va jez davri
jamoalari moddiy madaniyati va ularing o‘ziga xos xususiyatlari hamda ularning
o‘rganilishi tarixi masalalariga imkoniyat darajasida to‘xtaldik va tadqiqotlarda
qo‘lga kiritilgan ma’lumotlarni keltirdik
76
Манделштам А.Н. Памятники эпохи бронзы в Южном Таджикистане // МИА, № 145. Москва-Ленинград,
1968 , С.146; Пянкова Л.Т. Бронзовый век Южного Таджикистана // Известия АН Тадж. ССР, № 4. Душанбе,
1986 . С.43-58.
49](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_49.png)
![II-BOB. O‘rta Osiyo tosh davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
II.1. O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalarining turar-joylari:
tadqiqot muammolari va istiqboli
Paleolit. (bundan 3-2,5 mln.-100 ming yil muqaddam) Umum tarix
fanida odamzodning paydo bo‘lishi va uning ilk Vatani masalasi hozirgi
kungacha o‘z mazmuni bilan dolzarb va o‘z navbatida o‘ta bahsli
hisoblanadi. Ta’kidlash joizki, inson paydo bo‘ldiki, to hozirgi kungacha
o‘z taraqqiyotida biron-bir jamiyat bag‘rida, u bilan uyg‘unlikda yashab
keldi, jamiyat rivojida inson faktori, uning iqtidori, qobiliyati asosiy omil
bo‘ldi va hozirgi biz yashayotgan jamiyatda ham shunday. Shu o‘rinda,
jamiyat rivojida inson taraqqiyoti konsepsiyasi doirasidagi
innovatsiyalarning ijtimoiy ahamiyati va o‘rini beqiyosligini alohida
keltirish lozim.
Ma’lumki, odamzod vaqt o‘tishi bilan o‘zi yashayotgan atrofi
muhitini tushunishga va o‘z turmushini yaxshilash uchun doimo
uringan, harakat qilishgan. Mehnati jarayonida tajribasi oshib, bilim
ko‘nikmasi ko‘payib borgan va shu asosda ixtiro, kashfiyotlar
qilishganki, bu hatti-harakatlarini tom ma’noda o‘z davri uchun
innovatsiyalar deb atasa bo‘ladi. Masalan, tabiiy olovdan foydalanish.
Bexosdan yashin tushishdan olov paydo bo‘lgan. Dastlab olamzod
undan qo‘rqib, qochib ketgan bo‘lsa, vaqt o‘tishi bilan ular olovga
yaqinlasha boshlashgan. Ular olov yonida turganda tanalari isishini
sezishgan va shu kelayotgan naf evaziga undan foydalana
50](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_50.png)
![boshlashgan, tushunarliki, yashash joylariga olib olovni o‘chirmasdan
saqlashga harakat qilishgan.
Kishilik tarixining navbatdagi bosqichi mustye davri (bundan 100-
40 ming yillar muqaddam) bo‘lib, yangi arxeologik manbalarni
inobatga olsak, bu oldingi tarixiy davrga qaraganda nisbatan
progressiv xususiyatlarni o‘zida jamlagan davr hisoblanadi. Ibtidoiy
odamlar o‘zlarini o‘rab turgan atrof muhit, tabiatni o‘rganishga yanada
intila boshlagan. Mehnat jarayonida ixtiro va kashfiyotlar qilishgan.
Ijtimoiy-iqtisodiy taraqqiyot zamirida so‘zsiz insonning yaratuvchanligi,
innovatsion faoliyati yotadi. Bu davr innovatsiyalari avvalo tosh
qurollari to‘plamida o‘z aksini topgan. Masofaga irg‘itish moslama
quroli – nayza tig‘i, chaqmoqtoshdan yasalgan kalta nayza (drotik),
toshdan va suyakdan ishlangan turli-tuman qurollarning kashf qilinishi
ovchilikning ixtisoslashuviga olib keldi va yovvoyi hayvonlarni
birgalashib qurshab olish, cho‘chitish singari usullar vujudga kelib,
ovchilik shakllari avvallariga qaraganda ancha takomillasha bordi. Shu
tarzdagi xo‘jalik yuritishning murakkabligi kishi guruhlarining yanada
jipslashuvini taqozo qilardi. Bu jarayon oqibatda lokal, ya’ni har xil
joylarda qo‘ni-qo‘shni jamoa birikmalarining shakllanishiga olib keldi
shuningdek, odamlarining intellektual sohadagi rivojlanishiga ham o‘z
ta’sirini ko‘rsatmay qolmadi.
So‘nggi paleolit (40-12 ming yillar avval) davri muhim sotsial,
ijtimoiy-iqtisodiy o‘zgarishlar ro‘y berganligi bilan xarakterlidir.
Dastavval, odamzod o‘z biologik takomillashuvi jarayonida (arxantrop,
51](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_51.png)
![paleoantrop va neoantrop) Homo Sapiens Sapiens, ya’ni «Aql-idrokli
odam», «Hozirgi zamon ko‘rinishidagi odam» shakllanganligini alohida
e’tirof etish lozim. Keyingi muhim sotsial o‘zgarish ibtidoiy odamlar
o‘rtasida o‘zaro qon-qarindoshligi hissi yuzaga kelib, bu qarindoshlik
rishtalari turli hayvonlar, o‘simliklar timsoliga bog‘lanib, shu asosda
urug‘chilik tuzumi paydo bo‘lganligi hisoblanadi. Ona urug‘da ustvor
bo‘lgan, matriarxat davri deb tarixda yuritiladi. Ma’lumki, oldingi tarixiy
taraqqiyot bosqichlarida ibtidoiy odamlarning beixtiyoriy,ochlikdan
o‘lib ketmasdan, yirtqich hayvonlarga yem bo‘lib ketmaslik uchun
yashab qolishga intilishib,stixiyali ravishda ibtidoiy to‘da, galalarga
birikishgan. Urug‘chilik tuzumi esa nisbatan yirikroq odamlar
uyushmasi bo‘lib, mazmuniga ko‘ra progessiv ahamiyat kasb etgan.
Qon-qarindoshlikka asoslangan odamlar jamoasi ma’lum hududiy
birlikda yashashib, o‘ziga xos xususiyatga ega bo‘lgan moddiy
madaniyat sohiblariga aylanishgan. Shu asosda dastlabki etnik
birikmalar ma’nosini beruvchi jamoalar uyushmasi yuzaga kelgan.
Tadqiqotlardan ma’lumki, ibtidoiy odamzod turli hayvonlarni
iste’mol ehtiyojlarini qondirish maqsadida ov qilishgan. Hayvonlarning
go‘shtdan tozalangan suyaklari xususan, polmin, qovurg‘a, ilik
suyaklaridan esa turmushda turli funksiyalarni bajaruvchi mehnat
qurollarini yasashda material sifatida foydalanishgan. Masalan,
teshgich, qirg‘ich qurollari, igna, juvoldizlar yasashgan, Hayvon
terilarini silliqlash, ularga pardoz berishda, sopol idishlar sirtini
silliklash hamda pardoz berishda suyak qurollarini ishlatishgan.
Hattoki, Buxoro kiyigi shoxi qattiqligi, mustahkamligidan tosh
52](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_52.png)
![o‘zagidan payraqalar ajratib olishda qattiq zarb berish vositasi sifatida
ishlatilganligi tadqiqotlardan ma’lum. Lekin, so‘nggi paleolitda kishilik
jamiyati ijtimoiy tuzilmalari juda oddiy bo‘lgan Homo Sapiens Sapiens
zamoni oxirgi bosqichlarida ular Yevropa, Osiyo, Afrika, Shimoliy va
Janubiy Amerikada yashay boshlaganlar. K.Yaspers bu davr borasida
quyidagi xulosalarni keltiradi:
1. Mehnat qurollari va olovdan foydalanish;
2. Nutqning paydo bo‘lishi;
3. Odamning o‘zligidan ustunligi; o‘zining qobiliyati, iqtidorini
yanada yorqinroq payqashi;
4. Guruh va uyushmalarning yuzaga kelishi. Ongli ravishda
uyushmalarga birlashish;
5. Odamning ijtimoiy genotipining shakllanishi. Ko‘nikma, bilim
tajribani avlodga yetkazish;
6.Etnik normalar, ma’naviy dunyo, o‘zligini anglashi yuzaga
kelishi.
Kishilik tarixining navbatdagi bosqichi mezolit (mil. avv. 12-7 ming
yilliklar) davri hisoblanadi. Bu davrning boshlanishi muzlikning
chekinishi va o‘q-yoyning ixtiro qilinishi bilan xarakterlanadi. Inson
tomonidan o‘q-yoyning ixtiro qilinishi ham tom ma’noda buyuk
innovatsiya hisoblanadi. Sababi, mezolit davri o‘z tabiati, ekologiyasi,
iqlimiy sharoiti, o‘simlik va hayvonat dunyosi bilan oldingi tarixiy
taraqqiyotlarga nisbatan hozirgi zamonga yaqin hisoblanadi. Muzlik
53](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_53.png)
![chekinishi bilan janubdan issiq tabiiy iqlim, issiqsevar o‘simlik va
hayvonat dunyosi siljib keldi. Tez yugurar hayvonlar ov qilishning yangi
usullari, yangi ov qurollarining kashf etilishi zaruratini taqoza etdi. Bu
esa insonning intellektual tafakkuri, innovatsion faoliyati bilan
chambarchas bog‘liqdir. Endi irg‘itiladigan qurollar ish bermay qoldi.
Shu bois o‘q-yoy kamon yaratildiki, bu ham o‘z davri uchun tom
ma’noda innovatsiya demakdir. Odamlar endi tabora tabiatga
qaramlikdan qutilish yo‘llarini izlay boshlashdi. Ko‘plab ixtiro-
kashfiyotlar qilishadi (to‘r, qarmoqlar, garpun va h.k.). Ming yillar o‘tishi
bilan endi odamzod tabiatda tayyor bo‘lgan mahsulotlarni iste’mol
qilishdan, o‘zlari mahsulot yetishtirishga o‘ta boshladilar.
Termachilikdan dehqonchilik, ovchilikdan esa chorvachilik yuzaga kela
bordi. Birinchi bo‘lib bug‘doy madaniylashtirildi. Mil.avv 10-8 ming
yilliklarda Falastin, Eron, Kichik Osiyo tog‘liklarda, mil.avv 6 ming
yilliklarda, Misr, Dunay bo‘ylari va Bolqon, Hindistonda donli ekinlar
yetishtirila boshlandi. Mezolit davrida echki, qo‘y, eshak keyinroq yirik
shoxli hayvonlar, cho‘chqa honakilashtirilgan. Xullas, ishlab chiqarish
iqtisodiyotiga o‘tish bilan aholining o‘troqlashishi yuz berdi. Muqim
yashaydigan qishloqlar paydo bo‘ldi. Iyerexon ( Falastinda), Chatay –
xyuyuk ( Kichik Osiyoda); Bagor (Hindistonda). Chorvador aholilarning
yaylovlarga talashib, jamoalar o‘rtasida to‘qnashuvlar ro‘y berib, yangi
yerlarga aholi siljishlari sodir bo‘ldi. (mil.avv. 8-7 ming yillar). Ishlab
chiqarish iqtisodiyotiga o‘tish bilan odamlar ma’naviy dunyoqarashi
ham o‘zgardi. Ular tabiat kuchlari sirlarini tushina boshladilar.
Odamlarning mehnat faoliyati turlari ko‘paydi (tosh, suyak, yog‘och
54](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_54.png)
![qurollari, yerga ishlov berish, chorvani boqish, kulolchilik, uy – joy
qurilishi, hayvon terilariga ishlov berish, chorva mahsulotlari va h.k.).
Bular esa o‘z navbatida iqtisodiy boshqaruv, jamoaning ichki
munosabatlarini, maxsulotlar taqsimotini nazorati qoidalarini talab
qilar edi. Bu esa jamiyat tuzilmalari elementlari shakllanishini keltirib
chiqardi. 77
Insonlarni ishlab chiqarish iqtisodiyotiga o‘tishi misli ko‘rilmagan
darajadagi innovatsiyalar edi. Sababi, endi odamlar qo‘nim turmush tarzida yashay
boshlashdi.
Darhaqiqat, kishilik tarixi taraqqiyoti ilk bosqichlarida ibtidoiy jamoalar
tabiiy holdagi joylardan boshpona, turar-joylar sifatida foydalanishganlar.
Aniqrog‘i, bu boshponalar turkumiga g‘orlar, o‘ngirlar, daraxt ustlari, kovaklari
kabilar kirgan. Arxeologik tadqiqotlarda ma’lum bo‘lganidek, ibtidoiy jamoalar
o‘z taraqqiyoti dastlabki bosqichlarida termachilik va ovchilik bilan
shug‘ullanganlar. Shu sababli bu boshponalar ko‘pincha vaqtinchalik turar-joylar
yoki vaqti vaqti bilan qaytib qayta yashagan turar-joylar sifatida qo‘llanilgan.
Aksincha, tadqiqotlarda aniqlanishicha ba’zi g‘orlar o‘zoq muddatli turar joylar
vazifasini ham o‘tagan. Masalan: O‘rta Osiyo miqyosida Sel-Ungur, Obi-Raxmat,
Jabol kabi g‘or makonlari shular jumlasidan hisoblanadi. (Bu haqda g‘or ko‘p
madaniy qatlamli ekanligi ma’lumot beradi. Masalan, paleolit, mezolit, neolit va
x.k.). Shuni ta’qidlash lozimki, vaqt o‘tishi bilan ibtidoiy jamoalar bu tabiiy
holdagi boshponalarni, masalan g‘or, ungir old qismini sun’iy holda, qushimcha
ravishda devorlar bilan aylantirib olishganlar (sovuq shamollar, yomg‘ir, qorlardan
to‘sib turish uchun), yoki g‘or makonlar og‘iz qism oldida maydon
sathlari(supalar) barpo etishganliklari ham tadqiqotlarda aniqlagan. (yoki daraxt
kavaklari ustki qismlari qo‘shimcha shox-shabbalar bilan yopilgan). Bunday hatti-
xarakatlar vakt o‘tishi bilan sun’iy turar-joylar qirilishiga olib kelgan, albatta.
Shuningdek, tabiat bilan odamzod o‘rtasida ongli aloqadorlilik ham yuzaga
77
Массон В.М. Экономика и социальной строй древных обществ (В свете данных археологии) // -Л:
«Наука», 1976, 179-181 бб.
55](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_55.png)
![kelaboshlagan. Hamda turar-joylarda atrof-muhit, paleoekologik sharoitlarni asta-
sekin hisobga ola boshlaganlar. Yuqorida zikr etganmizdek ibtidoiy jamoalar o‘z
turmushlarini yaxshilashga intilishganlar, ixtiro, kashfiyotlar qilganlar. Bu ixtirolar
faqatgina kunlik turmush, mehnat tajribalari asosida bo‘lgan. Shunday kashfiyotlar
jumlasiga so‘ngi paleolit davrida jamoalarning o‘z qullari bilan turar-joylar ko‘ra
boshlaganliklari ham kiradi. Albatta,bu jarayonda paleoekologik muxit xam
sezilarli urin tutgan. Darxakikat, tadkikotlarda aniklanishicha O‘rta Osiyo
mikiyosida sungi paleolit davriga kelib, iqlimni sovuklashib, kuruklashganligi ruy
bergan. (Pleystotsenning so‘nngi bosqichlari). Bu xolat shubxasiz turar-joylarga
xam ta’sir etgan.Tug‘ri, bu turar joylar dastlab yerto‘la, yarim yerto‘la shaklida
bo‘lgan. Ana shunday sodda usuldagi turar joylar to‘g‘risida O‘rta Osiyo
miqiyosida Samarqand so‘ngi paleolit makonidan topilgan turar-joylar tadqiqotlari
ham qimmatli ma’lumotlar berdi. Xususan, makonning yuqori madaniy qatlamidan
to‘g‘ri to‘rt burchak shaklidagi umum jamoa uyi qoldig‘i topildi (maydoni 100
metr kvadrat). Shuningdek, makon pastki yon qayirlari madaniy katlamlaridan xam
kichik ulchamli xonalar o‘rinlari aniqlangan. Xususan, makondan topilgan k o‘ p
sonli chopper, chopping tipidagi tosh boltalar topilishi xam ularni s o‘ zsiz turar-
joylar q urilishida ishlatilganidan dalolat beradi. 78
II.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
Kishilik tarixi rivojida navbatdagi taraqqiyot bosqichi neolit (mil. avv. 6-4
ming yilliklar) davri hisoblanadi. Bu davr arxeologik davrlashtirish bo‘yicha
insoniyat tarixi tosh davrining so‘nggi, yakunlovchi taraqqiyot bosqichi
hisoblanadi. Bu davrda urug‘chilik tizimi rivojlangan bo‘lib, onalarning mavqei
jamoada kuchli bo‘lgan. Bu davrda muhim ijtimoiy-iqtisodiy o‘zgarishlar ro‘y
bergan bo‘lib, mahsulot ishlab chiqarish iqtisodiga o‘tish kashf qilingan. Jumladan,
to‘qimachilik, kemasozlik, kulolchilik paydo bo‘lgan. Mehnat vositalarini
takomillashtirish xususan, tosh, suyak va yog‘ochga ishlov berish an’anaviy
78
Жўрақулов, Аванессова 1992 ,с. 15-16 .
56](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_56.png)
![uslublari yuksaklikka erishilib, ayniqsa toshni silliqlash, parmalab teshish singari
texnologiyalar kashf etilgan, mikrolit qurollari esa yanada takomillashgan. Eng
muhimi mahsulot ishlab chiqarish xo‘jalik asoslari, jumladan dexqonchilik va
chorvachilik vujudga kelgan.Bu voqelik shubxasiz, ibtidoiy odamzod ijtimoiy
tuzumi, kunlik turmush tarzi, xullas ijtimoiy-iqtisodiy faoliyatining barcha
sohalarida keskin, tub progressiv burilishlarga olib kelgan. Aholining
o‘troqlashishi jarayoni ro‘y berib natijada muqim yashaydigan qishloqlar vujudga
keldi. Joyitun jamoalarining makonlari tadqiqida ibtidoiy me’morchilik, uy-joy
imoratlari qurilishlari borasida ham qimmatli ma’lumotlar qo‘lga kiritilgan.
Joyitunliklar loy guvaladan bir xil o‘lchamli, bir xonali uylar qurishib
yashaganliklari ma’lum bo‘ldi. Eng qiziqarlisi, makonlardan jamoat uchun xizmat
qiluvchi umumjamoa uylari qoldiqlari topib o‘rganildi 79
. Neolit davriga kelib,
turar-joylar takomillashib borganini ko‘ramiz. O‘rta Osiyo ibtidoiy davr turar
joylari tadqiqotlarida O‘rta Zarafshon voxasi Qoratepa tog‘ massivi shimoliy yon
bag‘rida tarqalgan Sazagan jamoalari turar joylari ma’lumotlarining ham o‘rni bor.
Xususan, Sazagan 2. Jangal-1 makonlaridan turar-joylar koldiklari topilib, ularning
ulchamlari kuyidagicha: xonalar aylana shaklda bulib, kundalangiga eni 4,0-4,5
metr, 25-35 santimetr o‘lchamli yupka toshlardan terilgan balandligi 40-45
santimetrli devorning kisman koldiklari xam topilgan.Bu koldiklar turar-joylar
koldiklari ekanligi shubxasiz, lekin ular anik konstruksiyasini tiklash imkoniyati
muammo. Shunday bulsada mavjud faktlardan bu turar-joylar yarim yertula
shaklida devori toshlardan kalangan ustiga yengil xodalar terilib, shox-shabba yoki
kamishlar bilan koplangan imoratlar bo‘lganligi borasida ilmiy talkinlar bor 80
.
Keyingi tarraqiyot bosqichlarida turar joylar takomillashib borilganligi
tadkikotlarda kuzatilgan. Xususan, mezolit, neolit jamoalari turar- joylari borasida
V.A.Ranov Tojikiston xududida amalga oshirgan tadqiqotlari natijasida qimmatli
ma’lumotlar qo‘lga kiritgan. YA’ni, Tutqovul makoni 2-madaniy gorizontidan 3 ta
yaxshi saqlangan turar joy qoldig‘i topilgan bo‘lib, ular eng kattasi maydoni sathi
79
Массон В.М. Поселение Джейтун. Наука,М.,Л.1971.
80
Джуракулов М.Д.,Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана. Изд-во “Фан”, Ташкент, 1991, с.
102-10 3 .
57](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_57.png)
![40 metr kvadratni tashkil etadi. Turar joylar tadqiqotda qiziqarli faktlarga duch
kelingan. Qizig‘i shundagi yashash xonalar yer sathi tartib bilan jips holatda yupqa
qayroq toshlar terilgan holatda qoplangan. Bu faktni V.A.Ranov xonalarga nam,
zaxni o‘tmasligi uchun himoya maqsadida qilingan deb izohlaydi va
tadqiqotchining ta’kidlashicha turar-joylar yer sathiga maxsus tosh parchalari
yetkizilishi holatlari Yaqin Sharqdagi Iroq xududida joylashgan neolit makonlarida
ham uchratilgan 81
. (Ranov, Korobkova 1971, 137-138 b). Lekin bu turar-joylardan
ustun izlari topilmagan. Uy tomlari yengil yopilganligi ham ixtimoldan xoli emas.
Makondan diametri 12 metr chuqurligi 1 metr bo‘lgan chuqur o‘rni turli hajmdagi
toshlar bilan to‘ldirib tashlangan xolatda topilgan. Bu yarim yer to‘la shaklidagi
turar joy qoldig‘i ekanligi tadqiqotchilar tomonidan etirof e’tilmoqda. Sharqiy
Pomir mintaqasida joylashgan mezolit davriga oid Oshxona makoni 2 madaniy
gorizontidan ham turar-joy qoldiqlari topilgan. Bu qoldiqlar 1,8x1,6 o‘lchamli
qayroq toshli yotqiziqlar bo‘lib, xona yer sathi qismi hisoblanadi. Tadqiqotchilar
fikricha bu chaylasimon uylar bo‘lsa, ehtimol.
O‘rta Osiyo pasttekislik mintaqasi kaltaminar jamoalari turar-joylari
nisbatan yaxshi o‘rganilgan bo‘lib, ular o‘z o‘lchamlari, qurilishlari bilan turli
variantlarda namoyon bo‘lgan. Turar-joylar borasidagi dastlabki ma’lumot Jonbas-
4 makoni tadqiqotida aniqlangan bo‘lsa, keyingi Qavat Tolstov, Dorbazakir 1,2,
Uchashi-131, Lavlakan 26 kabi makonlari tadqiqotlari bu boradagi
ma’lumotlarimizni yanada boyitdi. Bu turar-joylar ilmiy talqini V.A.Vinogradov
tomonidan atroflicha bayon etilgan 82
. Jonbas-4 uyi haqida S.P.Tolstov,
M.P.Gryaznov, A.V.Vinogradovlar tadkikotlari muhim bo‘lib, ular ilmiy qarashlari
yosh tadqiqotchi B.Sayfullayev izlanishlarida keltirilgan. A.V. Vinogradov
tomonidan e’tiborga olingan bir makonda turli uslubda qurilgan uylar aralash
mavjudligi (1-uy-karkas uslubida, 2-uy yarim yer to‘la shaklida) bizni qiziqtirdi.
Neolit jamoalari turmushidagi bu holat ajablanarli emas, sababi keyingi taraqqiyot
bosqichlari, ya’ni jez davri jamoalari (Zamon bobo), ilk temir davri jamoalari
81
Ранов В.А. , Коробкова Г.Ф. 1971, 137-138 б
82
Виноградов А.В. Древние охотники и рыболовы Среднеазиатского междуречья. М,
Наука, 1981 , С. 148-155 .
58](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_58.png)
![(Qo‘yisoy 2), turmushida ham bu tipdagi turar joylar aralash holda uchrashi
tadqiqotlarda aniqlangan 83
. Daryo deltalarida yashagan neolit jamoalari
turmushning yana bir jihati shundaki, ular qishloqlari barcha sharoitlarga ega
bo‘lgan alohida uylar majmuasidan iborat bo‘lgan. (Masalan, A.V.Vinogradov
tadqiqotiga Tolstov makonida 3 ta, Uchashi 131 makonida 3 ta va x.k.). Ta’kidlash
joizki, barcha uylar yashash xonalardan tashqari o‘zlarining xo‘jalik uy ro‘zg‘or
ishlarini bajaradigan alohida bo‘lgan qurilishlariga ham ega bo‘lishganlar (oziq-
ovqat maxsulotlari saqlanadigan xonalar). Shuningdek, uylar ichki tuzilishlari
xususiyatlaridan ijtimoiy munosobatlar borasida ham ma’lumotlar olish mumkin.
(Masalan, o‘choqlari tartibsiz holatda joylashib, ular joylari o‘zgarib turganligi
holatlari unchalik barqoror bo‘lmagan, juft oilalar to‘g‘risida ma’lumot beradi.).
O‘rta Osiyo janubiy xududlari, dastlabki dehqonchilik xo‘jaliklari soxibkorlari
xisoblangan joyitun jamoalari muhim qishloqlari, turar joylari borasida atroflicha
ilmiy talqin V.M.Masson tadqiqotlarida keltirilgan 84
.
Ibtidoiy davrda jamoalar yashash sharoitining asosiy elementi arxeologik
terminologiyada makon deb ataladi. Makon tushunchasida dastavval aholi
yashaydigan yirik tayanch, manzilgohlar tushunilib, ular tom ma’noda aholi uzoq
vaqt istiqomat qilgan iqtisodiy va jamoalar markazlari hisoblanadi. Bu
tushunchaga ovchi va termachilar ko‘chib yuruvchi turmush tarzidan qolgan
vaqtinchalik manzilgohlar rolini o‘ynagan kichik makonlar ham kiradi. Tayanch,
uzoq muddat aholi yashagan manzilgohlar guruhiga Oqchadaryo havzasidagi
Tolstov makoni, Quyi Zarafshon vohasidagi Uchashi-131,159 Dorbazaqir- 1,2
makonlarini kiritish mumkin.
Mahsulot ishlab chiqarish, mehnat qilish umum urug‘chilik jamoasiga taalluqli
bo‘lgan, barcha sohalarda urug‘chilik tizimining hukmronligi bu davrning asosiy
xususiyatlari edi. Jamoada onalar hukmron bo‘lgan. Jamoa uning homiyligi,
83
Гулямов Я.Г. , Исламов У.И. , Аскаров А.А. Первобытная культура и возникновения
орошаемого земледелия в низовьях Зарафшана., Ташкент, 1966. с. 131-137 . Вайнберг Б.И. ,
1979, с. 10 .
84
Гулямов Я.Г. , Исламов У.И. , Аскаров А.А. Первобытная культура и возникновения
орошаемого земледелия в низовьях Зарафшана., Ташкент, 1966. с.5-10.
59](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_59.png)
![an’analari, haq-huquqlari asosida tashkil etilgan. Shuning uchun ham neolit davri
fanda matriarxal urug‘chilik tartiblarining gullagan davri deb e’tirof etiladi. Bu
davrda nikoh ikki urug‘ o‘rtasida mavjud bo‘lsa-da, guruhli nikoh alomatlari ustun
edi. Peshma-pesh matriarxal urug‘ jamoasining guruhli nikoh doirasida juft oila
vujudga kela boshladi. Ayollar tug‘ilgan farzandlarining otalaridan o‘z urug‘i
manfaati uchun ishlab berishini talab qila boshlaydilar. Ona urug‘iga qatnovchi
erkaklar endilikda nafaqat o‘z urug‘i uchun, shuningdek, ayollari urug‘i uchun ham
ishlab berishga majbur bo‘ladilar. Shu taxlitda onalar urug‘i doirasida juft oila
paydo bo‘la boshladi, lekin bu dastlabki bosqich bo‘lgani uchun unchalik
mustahkam va barqaror bo‘lmagan.
Tolstov makoni kompleksi tadqiqotida 4 ta turar joy qoldig‘i topilgan.
Shulardan ikkitasi yer sathi qismiga qurilgan kulbalar hisoblanadi. Qolgan ikkitasi
esa yarim yerto‘la shaklidagi uylar edi. Hususan, bitta yer sathi qismida qurilgan
uy, nisbatan yaxshi o‘rganilgan bo‘lib, u 110-120 metr kvadratni tashkil etadi.
Ichki qismida o‘choqlari bo‘lgan bu uyda 35-50 kishi –bir ona urug‘i istiqomat
qilgan bo‘lishi mumkin (o‘rtacha 5 kishidan iborat bo‘lgan 8-10 oila bo‘lgan).
Yarim yerto‘la ko‘rinishidagi boshqa uylar esa o‘z hajmlari bo‘yicha bu uylardan
nisbatan chag‘roq bo‘lgan. Bu uylar chamasi bir vaqtda faoliyat ko‘rsatib, 150-180
kishi yashaydigan umum jamoa qishlog‘ini tashkil etgan. Tadqiqotlarning
ko‘rsatishicha, jamoaning ma’lum bir qismi bu yerda yil davomida doimiy
yashagan.
Uchashi 131 makonidan ham Tolstov makonidagidek 150-200 kishi
yashashi mumkin bo‘lgan uchta yer sathi ustki qismiga qurilgan turar joy qoldig‘i
topilgan. Uchashi 159 makoni esa maydoni ko‘lami jihatidan yuqorida nomlari
tilga olingan makonlarga nisbatan yirikroq hisoblanadi va bu makonda madaniy
qatlam to‘laligicha buzilib ketgan. Makon doirasida arxeologik manbalarni 9 ta
joyga jamlangan holatda ma’lum chegaraga ega bo‘lgan, bir-biridan alohida holda
aniqlanishining o‘zi tadqiqotchilarning fikricha, ular ham huddi Tolstov, Uchashi
131 uylari kabi yashash kulbalari bo‘lishgan. Makon chegarasi doirasi yer sathidan
33 mingdan ziyodroq tosh ashyolar kolleksiyasi yig‘ib olingan. Agar Tolstov
60](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_60.png)
![makonidan hammasi bo‘lib 40 mingta arxeologik manba (sut emizuvchilar va
baliqlar suyaklaridan tashqari) qo‘lga kiritilganini hisobga olsak, Uchashi 159
makoni ham maydon sathi, ham arxeologik manbalari miqdoriga ko‘ra (chunki bu
yerda faqat tosh qurollari hisobga olinadi) yirikroq makon hisoblanadi.Tolstov
makonida qo‘lga kiritilgan arxeologik manbalar mazkur makon sohibkorlarining
moddiy-madaniyati, turmush tarzi, xo‘jalik yumushlari, turar joylar borasida
qimmatli ma’lumotlar berdi.
Tadqiqotlarning ko‘rsatishicha, O‘rta Osiyo pasttekislik mintaqasida
yashagan qadimgi ovchi, baliqchi jamoalari turar joylari yer sathi ustiga qurilgan
hamda yarim yerto‘la ko‘rinishida bo‘lgan. Bu uylar karkasli uslubda qurilgan
bo‘lib, odatda to‘g‘ri burchakli, aylana yoki suyri shakldadir 85
. Uylarning tomi
qamish bilan yopilgan hamda kultuproq bostirilgan degan qarashlar mavjud. Katta
jamoaga qarashli uylar markazida, aniqrog‘i, uydan chiqish eshigiga yaqinroq
joyda katta o‘choq bo‘lgan. Bu o‘choq o‘z mohiyatiga ko‘ra jamoatchilik urf-
odatlarini bajarish maqsadida o‘rnatilgan. Uyning ichki yon atrofi bo‘ylab nisbatan
kichikroq, mayda o‘choqlar tartib bilan joylashganki, ularning har biri bitta kichik
oilaga tegishli bo‘lsa kerak. Bu o‘choqlar jamoa a’zolari uchun ovqat pishirilishi
hamda qish vaqtlarida uyning isishiga ham xizmat qilgan. O‘choqlar aslda yer
tuprog‘i qatlamining gulxan yonishi natijasida toblanish rangiga qarab aniqlangan.
Uy ichi ozoda saqlangan, chiqindilar maxsus qazilgan xandaklarga chiqarib
ko‘milgan. Bunday xandaqlar hovlining xo‘jalik ishlariga tegishli bo‘lgan
qismlarida joylashgan.
Xo‘jalik ishlariga moslashgan joy neolit jamoalari uylarining tarkibiy qismi
hisoblangan. Tolstov makonida xo‘jalik zonasi turar joylari janubi-g‘arbiy
tomondan yonma-yon qurilgan maydon sathini tashkil etadi. Maydon sathi
o‘lchami bo‘yicha yashash xonalaridan kattaroq. Bu maydonlardan ustunlar
ko‘milganligini bildiruvchi chuqurlar o‘rni topilgan. Demak, bu qism ayvon
shaklda yengil yopilgan kapa bo‘lib, bu joyda jamoaga tegishli bo‘lgan asosiy
xo‘jalik ishlari, hususan, hayvon tanalarini burdalashgan, baliqlarni tozalash,
85
Виноградов А.В. Кўрсатилган адабиёт . 1981 . 148-155-бетлар.
61](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_61.png)
![terilarga, tosh qurollariga, suyakka ishlov berish, taqinchoqlar yasash kabi uy
sharoitidagi ishlar bajarilgan. Havo issiq paytlarda ovqatlar ham pishirilgan
bo‘lishi mumkin. Lekin, bu joylarda kulolchilik bilan bog‘liq bo‘lgan ishlar
bajarilganligi haqida dalillar topilmagan. Kulolchilik ishlari makon chegarasi
doirasidan tashqarida - maxsus joylarda amalga oshirilgan bo‘lishi mumkin.
Qizilqum hududida tadqiq etilgan makonlar jamoalari uy-joylari ichki
tuzilishi elementlari va o‘z o‘lchamlari bo‘yicha bir necha variantlarga bo‘linishini
ko‘rsatdi. Masalan, Dorbazaqir 1 makonida o‘choqlar turar-joylar qurilishidan
tashqarida joylashganligi, madaniy qatlam ham turar-joylar maydon sathi
yarmidagina saqlanganligi aniqlangan 86
.
86
Гулямов Я.Г., Исламов У., Аскаров А. Кўрсатилган адабиёт . 1966. 25-29-бетлар.
62](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_62.png)
![Lavlakon 26 makonida aniqlangan turar joylar o‘z o‘lchamlari va hajmi
bo‘yicha Tolstov uylariga o‘xshash. Faqat bu joydan aylanasiga chegara bo‘lib, kul
va kuygan qumdan iborat qoldig‘i saqlanib qolgan o‘choqning topilishi e’tiborlidir.
Dorbazaqir 1, Lavlakon 26 uy-joy binolarida qiya holatda bo‘lgan ustunlarning
qazilgan chuqurlari qoldiqlarining topilishi bu makonlar uy-joy qurilishlari
tuzilishining nisbatan o‘zgacharoq bo‘lganligini bildiradi. Shunday qilib, O‘rta
Osiyo pasttekislik mintaqasida neolit jamoalarining yirik, tayanch, aholi uzoq
muddat yashagan ko‘p madaniy qatlamli makonlari, makonlarning esa ma’lum
hududlarga jamlanganligi aholi yashaydigan yirik markazlari bo‘lganligidan
guvohlik beradi. Bular joylashgan hududlardan tashqari mintaqaning qolgan keng
maydoni sathlaridan bir-birilaridan uzoq masofada bo‘lsa-da, tarqoq makonlar
faoliyat ko‘rsatganliklari ham ma’lum bo‘ldi. Bu jamoalar qisqa muddat yashagan,
vaqtincha manzilgoh rolini o‘ynagan yodgorliklar hisoblanadi. Ular ovlash imkoni
bo‘lgan hayvonlarning hamda iste’mol qilish mumkin bo‘lgan o‘t-o‘lan,
mevalarning mavsumiy o‘zgarishini izlab hayot kechiradigan bir guruh sayyoh
ovchi va termachilarning ko‘chib yurib qoldirgan makonlardir. Bu makonlarda
arxeologik manbalar kam. Tabiiyki tayanch, aholi doimiy yashaydigan makonlar,
vaqtinchalik manzilgoh vazifasini o‘tgan yodgorliklardan farq qilgan, xo‘jalik va
ijtimoiy tuzilishlari mohiyatan shunga yarasha bo‘lgan.
Neolit jamoalari ijtimoiy tuzumi va tashkilotlarining o‘ziga xos ba’zi
xususiyatlarini aniqlashda, jamoalar uzoq muddatli yashagan tayanch makonlari,
uy-joylarining ichki tuzilishi muhim ma’lumotlar beradi. Neolit jamoalari xoh
pasttekislik mintaqasida, xoh tog‘, tog‘ yon bag‘ri hududlarida yashamasin o‘ziga
xos moddiy madaniyat yaratganlar va o‘ziga xos barcha taraqqiyot jabhalarida
an’analariga ega bo‘lishgan. Mazkur jamoalar neolit davri jamoalari ijtimoiy
tuzumi, bu davr moddiy madaniyatiga xos bo‘lgan xususiyatlar, umumiylikka ega.
S.P.Tolstov Jonbos 4 yodgorligi manbalari asosida Kaltaminor jamoalari ijtimoiy
tuzumini ona urug‘i jamoalari tashkil etishi va bunda juft oilalar hali barqaror
emasligi, hattoki er va xotin o‘z-o‘zlarining urug‘larida yashaganligi dalilini
63](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_63.png)
![keltiradi 87
. Shu nuqtai nazardan, yirik makonlar, xususan, Uchashi 131, Uchashi
159, Tolstov, Dorbazaqir 1,2, Lavlakon 26 kabi makonlar urug‘ jamoalarining
markazi yoki urug‘ jamoalari yashaydigan hududning asosiy qismining markazi
bo‘lgan bo‘lishi mumkin. O‘z vaqtida juft oilalarning nisbatan barqaror
bo‘lmaganligi faktini, makonning jamoa yashagan uy ichki qismi va uyning atrof
xududlarida o‘choqlarning bir tartibda emas, beqaror holatda, tartibsiz, tarqoq
holda uchratilganligi bilan izohlangan edi. Lekin, keyinchalik Tolstov makoni
tadqiqoti jarayonida A.V.Vinogradov makonning 1-uyi misolida kuygan qum
izlarining hammasi ham o‘choq qoldiqlari bo‘lmasdan, balki o‘choqning olov
yonishidan hosil bo‘lgan kulini vaqti-vaqti bilan tozalab, atrofga chiqarib
tashlanganligi izlari bo‘lgan degan xulosaga kelgan (sababi, ularda kuyib qotib
qolgan qum parchalari ko‘proq).
87
Толстов С.П. Кўрсатилган адабиёт . 1948 . 61,62-бетлар.
64](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_64.png)
![III BOB. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalarining turar-joylari:
tadqiqot muammolari va istiqboli
III.1. O‘rta Osiyo eneolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
Eneolit davrining iqlimiy sharoiti o‘zidan oldingi tarixiy davr bo‘lgan neolit
davridan farq qilgan. O‘rta Osiyoning janubiy sarhadlarida havoning namligi
nisbatan balandroq bo‘lib, yog‘ingarchilik ko‘proq bo‘lgan. Tog‘ oldi jilg‘alari,
soylari, daryolar sersuv bo‘lib, shu bois yangi dehqonchilik yerlari jadallik bilan
o‘zlashtirilgan, sug‘orma dehqonchilik ishlari rivojlangan
Tadqiqotlar ko‘rsatishicha, e neolit davri mustaqil tarixiy davr sifatida o‘ziga
xos ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy taraqqiyotga ega bo‘lgan. Aholi moddiy
madaniyatining ham o‘ziga xosligi kuzatiladi. Xususan, sun’iy sug‘orish
inshoatlari keng qo‘llanilgan dehqonchilik va chorvachilik xo‘jaligi asosida
aholining mustahkam o‘troqlashganligi, ishlab chiqarish iqtisodiyotiga imkon
beruvchi yangi yerlarning tez sur’atlar bilan o‘zlashtirilishi, aholi yashash
zichligining oshishi natijasida ular moddiy madaniyatining mahalliy xarakterdagi
madaniy variantlarining yuzaga kelishi, yangi texnologiyalarning yaratilishi va
keng qo‘llanilishi asosida ishlab chiqarishning jadallik bilan o‘sishi va yangi
sohalarning yuzaga kelishi - metallurgiya, sopol hunarmandchiligining
(xumdonlarning yaratilishi), to‘qimachilikning takomillashuvi, turar-joylar
qurilishida xom g‘ishtlarning keng qo‘llanilishi, rangdor sopol buyumlarni ko‘plab
ishlatilishi, loydan yasalgan onalik urug‘iga xos haykalchalarning, odam, hayvon
tasvirida b o‘ lgan haykalchalarining ko‘plab uchrashi shular jumlasidan
hisoblanadi.
Janubiy Turkmaniston hududi eneolit davri jamoalarining moddiy
madaniyatini o‘rganishda Namozgoh yodgorligi tayanch hisoblanadi. Bu yodgorlik
yuqorida keltirilganidek, 6 ta madaniy qatlamga ega. Bu madaniy qatlamlarning
xronologik jihatdan sanalanishi tabiiy fanlar yutuqlariga tayanilgan holda ilmiy
65](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_65.png)
![asoslangan. Shu madaniy qatlamlardan pastki 3 tasi Janubiy Turkmaniston eneolit
davri jamoalarining moddiy madaniyatiga tegishli va ular quyidagilar hisoblanadi:
Namozgoh I (Anov 1B), Namozgoh II (Anov II), Namozgoh III .- tartib bo‘yicha
ilk, rivojlangan va so‘nggi eneolitni tashkil etadi.
Nam oz g oh I – ( mil.avv. V ming yillik o‘ rtalari - IV ming yillik ning 1-yarmi )
–ilk eneolit davri bo‘lib, bu davrga ayollar statuetkasi, misdan yasalgan narsa-
predmetlar, bir xil rang bilan bo‘yalgan qo‘lda yasalgan sopol idishlar, g‘uj o n a k
qilib bukilgan holda dafn etilgan yakka ko‘rinishli qo‘yindilar, xom g‘ishtdan
qilingan turar-joylar xarakterli hisoblanadi. Aholi asosan qishloqlarning shimoliy
qismida yashashgan. Nomozgoh 1 davri uy joy qurilishida birinchi bor xom g‘isht
ishlatilgan. Xona devorlari somonli loy bilan suvalgan. Uylar tor, kvadrat shaklida
bo‘lib, maydoni o‘lchami 10 metr kvadratga yaqin bo‘lgan. Unga kiraverishda
chap tomonda kvadrat shaklidagi g‘ishtdan quril gan o‘choq joylashgan. Xonaning
bir burchagi past devorcha bilan ajratib qo‘yilgan. Mutaxassislar fikricha, bu
oilaning g‘alla «omborchasi» bo‘lishi mumkin. Nomozgoh 1 davrining bir xonali
turar-joylari Geoksur vohasining Dashtlitepa yodgorligida yaxshi o‘rganilgan.
Nam oz g oh II - ( mil.avv. IV ming yillik ning 2 -yarmi ) – rivojlangan eneolit
davri bo‘lib, bu davrda ikki xil rangga bo‘yalgan sopol idishlar paydo bo‘ladi. Bu
davrda Kopettog‘ oldi hududlarida yashovchi aholi sharqqa tomon siljib, Geoksur
vohasini to‘liq o‘zlashtiradilar. O‘ troq dehqonchilik jamoalari yangi yerlarni
o‘zlashtirishi natijasida ko‘p sonli yangi manzilgohlar paydo bo‘ladi. Shu davrga
oid 30 dan ortiq yodgorliklar tadqiq etilgan. Rivojlangan eneolit davriga kelib
manzilgohlar maydoni kengayib, ularning ayrimlari (Nomozgohtepa, Oltintepa,
Qoratepa) yirik ko‘rinishga ega bo‘lgan. Geoksur vohasidagi ba’zi bir
manzilgohlarning atrofi devorlar bilan aylantirilgan. Qishloqlar rejali qurilib,
ko‘chalar bo‘ylab katta jamoatga qarashli uylar bo‘lgan (Mullalitepa, Yassitepa).
Nomozgoh 2 davrida qishloqlarning maydoni yanada kengaygan, shu bilan
birga yirik qishloqlar atrofida mayda qishloqchalar ham qad ko‘tarilgani faktlari
ham aniqlangan. Nomozgoh 2 davri uy qurilishi uslublari, tarkibiy tuzilmalari
66](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_66.png)
![Geoksur vohasining Yolong‘ochtepa, Mo‘lalitepa kabi yodgorliklarida yaxshi
o‘rganilgan. Geoksur vohasi uchun eneolit asrining bu davri «yolong‘och
bosqichi» deb ham yuritiladi. Yolong‘och bosqichida urug‘ jamoalarining
qishloqlari mudofaa devorlari bilan o‘rab olina boshlangan. Ba’zan qishloqning
markaziy qismigina devor bilan o‘rab olinganligi ham kuzatilgan. Nomozgoh 2
davri mudofaa devorlari ko‘p burchakli bo‘lib, har bir burchakning uzunligi 8,5 –
10 metrga teng bo‘lib, ularda aylana shaklidagi xona joylashgan. Ularning eshiklari
qishloq ichiga qaratilgan. V.M.Masson bu xonalarni bo‘lajak mo‘la burj bo‘lsa
kerak, deb hisoblaydi. Jamoa a’zolari yashaydigan xonalar masalasiga
kelganimizda, ular tor va maydoni 10 metr kvadratdan oshmaydi.
Yalong‘och bosqichi (Nomozgoh 2) uy- joylari o‘z tuzilishi jihatidan uch
guruhga bo‘linadi: 1) o‘choqsiz to‘g‘ri burchak shaklidagi uylar; 2) o‘choqli to‘g‘ri
burchak shaklidagi uylar; 3) dahlizli uylar. Bu faktlar mazkur bosqichda ko‘p
xonali uy-joy qurilishida tizimlilik, ya’ni turli tipdagi turar-joylar paydo
bo‘layotganligidan guvohlik beradi. Nomozgoh 2 davri ko‘p xonali uylari orasida
maydoni keng doira shaklidagi xonalar ham uchraydi. Ular asosan urug‘ jamoasi
uylarining markazida joylashgan. Ularning devorlari ancha mustahkam, ularda ikki
qismga bo‘lingan to‘g‘ri burchakli o‘choqlar bo‘lgan. Mutaxassislar bunday
o‘choqli uylarni «o‘t og‘asining uyi» deb hisoblashgan. Ularning old tomoni
quyosh chiqish tomonga qaratilib qurilgan. Ularda xo‘jalik o‘choqlarining
qoldiqlari va uy-ro‘zg‘or buyumlari uchramaydi. Shu bois, eneolit davrining
Yalong‘och bosqichidan boshlab ibtidoiy urug‘ jamoa a’zolarining eng qadimgi
olovga topinish ibodatxonalari paydo bo‘la boshlagan degan xulosaga kelish
mumkin.
Nam oz g oh III – ( mil.avv. IV ming yillik ning oxiri - III ming yillikning boshi)
– so‘nggi eneolit davri bo‘lib, bu davrni aniqlovchi belgilar hayvonlar tasviri
tushirilgan naqshlarning keng yoyilgani, sopol idishlar sirtida geometrik
naqshlarning mavjudligi, kulrangli sopol idishlarning paydo bo‘lganligi kabilar
hisoblanadi.
67](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_67.png)
![Mutaxassislar Janubiy Turkmaniston sarhadlarining eneolit davri
yodgorliklari uch guruhda bo‘lishganini e’tirof etishgan: 1) kichik o‘lchamli
manzilgohlar-maydoni 0,1-2 ga., 2) o‘rtacha o‘lchamli manzilgohlar-maydoni 4-10
ga., 3) yirik o‘lchamli manzilgohlar-maydoni 12 - 20 ga. Birinchi va ikkinchi
guruh manzilgohlari eneolit davri dehqon jamoasining qishloqlarini tashkil etgan.
Uchinchi guruh yodgorliklari esa tadqiqotchilar ko‘rsatishicha, alohida
mikrovohalarning dehqonchilik markazi bo‘lishi mumkin. Sababi, so‘nggi eneolit
davrida O‘rta Osiyoning janubiy hududlarida sug‘orma dehqonchilik rivojlanib, ilk
sivilizasiyalarga xos dehqonchilik markazlari qaror topgan. Shu bois, uchinchi
guruh yodgorliklari ushbu markazlarning qadimiy o‘rni hisoblangan. Bular
jumlasiga Anovtepa, Nomozgohtepa, Oltintepa, Xapouztepa, Qoratepa,
Yalang‘ochtepa, Mollalitepa, Chaqmoqlitepa, Monjuqlitepa, Ovadantepa,
Gavachtepa Kaushattepa, Dashlitepa, Geoksur guruhidagi tepaliklar kiradi.
Nomozgohtepa, Oltintepa, Qoratepa kabi yirik dehqonchilik markazlarining
maydoni o‘lchami 20 gektargacha borgan. Ularda yigirmaga yaqin xonalardan
tashkil topgan katta oila jamoasiga tegishli uylar ham bo‘lgan. So‘nggi eneolit
davriga oid manzilgohlardagi (Geoksur 1) ko‘p xonali uylarining ba’zi alohida
xonalarida tutatqi solib qo‘yish uchun mo‘ljallangan buyumlar va odamning
kuygan suyaklari uchraydi 88
. Bunday xonalarni tadqiqotchilar katta patriarxal
oilaga tegishli oilaviy ibodatxona bo‘lishi mumkin deb, e’tirof etishgan. Ba’zi
manzilgohlarda xom g‘ishtdan qurilgan alohida joylashgan kvadrat (Qoratepa)
yoki cho‘ziq (Geoksur I) shakldagi jamoaning nufuzli a’zolariga tegishli sag‘analar
bo‘lgan. Ularning usti aylana qilib yopilgan. Bu sag‘analardan chaqmoqtosh
qurollari, sopol idishlar, mis buyumlar va toshdan ishlangan marjonlar,
haykalchalar topilgan. Shuningdek, jamoaviy qabrlar ham uchraydi. Ulardagi
kuzatuv buyumlari son jihatdan juda kambag‘al bo‘lib, ular asosan sopol idishlari,
savatlar va kam sonli zeb-ziynat buyumlaridan iborat bo‘lgan. Bu davrda sug‘orma
88
Хлопин И.Н. Энеолит Юго-Западного Туркменистана. Санкт-Петербург, 1997 .
68](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_68.png)
![dehqonchilik yanada takomillashib, sun’iy sug‘orish inshoatlari ko‘paygan.
Geoksur vohasidan kichik suv omborlarining o‘rni ham aniqlangan.
Eneolit asrining so‘nggi bosqichi. Nomozgoh 3 davrida qadimgi dehqonchilik
qishloqlarining hududi yanada kengayadi. Bu davr uy-joylar qurilishi tartibli, reja
asosida bo‘lganligi Geoksur vohasidagi Geoksur va Cho‘ngtepa, Artiqvohasida esa
Qoratepa yodgorliklari misolida keng o‘rganilgan. Xususan, Qoratepa
yodgorligida n 130 dan ortiq ko‘p xonali uy-joy qoldi q lari ochilgan. Ularning
aksariyati ni alohida xonadonlarga mo‘ljallangan xo‘jalik komplekslarini tashkil
etgan. Yashash xonalari asosan dahlizli bo‘lib, yotoqxona o‘rtasida sandal o‘rni
saqlangan. Ko‘p xonali uy tarkibida torroq , o‘lchami jihatidan kichik roq xona ham
bo‘lib unda o‘choq yoki sandal uchramaydi. Ulardan oila «ombori» sifatida
foydalanilgan bo‘lishi mumkin. Nomozgoh 3 davri uy-xo‘jalik komplekslari
qoshida hovlilar paydo bo‘ladi va hovlilarni birlashtiruvchi tor ko‘chalar ham
shakllangan. Qishloqning markaziy qismi esa ochiq maydon sifatida qoldirilgan.
Tor ko‘chalarning deyarli hammasi shu maydonga chiqqan. Nomozgoh 2 davri
qishloqlari Geoksur 1 yodgorligida ham ochilgan. U yerda ham xuddi
Qoratepadagidek ko‘p xonali xo‘jalik komplekslari bo‘lgan. Ular bir - biriga
ulangan tor ko‘chalar sistemasi orqali yirik maha l lal a rga birlashtirilgan. Xo‘jalik
komplekslari hovli maydoni orqali bir-birlari bilan birlashgan. Bu holat bir qishloq
ichida bir-biriga qon–qarindosh bo‘lgan bir necha urug‘ jamoalari yashaganligidan
guvohlik beradi. Har bir xo‘jalik kompleksi dahlizli keng xona va unga yondosh
qilib qurilgan «ombor» dan tashkil topgan. Qoratepada xo‘jalik komplekslari
ichidagi bir xonada doira shaklida qurilgan mehrob topilgan. Qoratepa mehrobi
qadimgi dehqonchilik xo‘jaligi bilan shug‘ullanuvchi urug‘ jamoalariga tegishli
dastlabki topilgan mehrob hisoblanadi. Shunday mehrob Geoksur 1 qishlog‘ida va
ularning to‘rttasi Cho‘ngtepaning Namozgoh 3 boqichining madaniy qatlamidan
ham topilgan. Bu olovga topinishning yangi ko‘rinishi - mehrob paydo
bo‘lganligidan darak beradidi. Shu tariqa yirik qishloqlar qurilishidagi bunday
o‘zgarishlar asta-sekinlik bilan shahar monand qiyofaga o‘ta boshlaganligidan
dalolat beruvchi ilk qadamlar edi. Shuning uchun arxeologlar O‘rta Osiyo tarixida
69](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_69.png)
![bu davrni «shaharmonand» madaniyatining ilk belgilari bilan xarakterlanuvchi
davr deb hisoblaydilar.
Sarazm madaniyati. O‘rta Osiyoning Yuqori Zarafshon vohasi tog‘ va
pasttekislik chegarasida tosh xom ashyosi va rudaga ishlov beruvchi qadimiy
markaz bo‘lgan-Sarazm yodgorligi tadqiq etilgan.Eneolit va bronza davrlariga oid
bo‘lgan mazkur yodgorlik qadimgi Panjikent shaxridan 15 km g‘arbda Zarafshon
daryosining chap qirg‘og‘idashu nom bilan ataluvchi qishloq yaqinida joylashgan.
Sarazm yodgorligi Tojikiston Fanlar Akademiyasi Tarix instituti ilmiy xodimi A.
Isoqov tomonidan 1976 yili ochilib, keyingi yillarda uzluksiz tadqiqot ishlari
amalga oshirilgan. 1983 yildan Tojikiston Fanlar Akademiyasi Tarix instituti (V.A.
Ranov, A. Isaqov) va CNRS Fransiya (J.K. Garden) xalqaro arxeologik
ekspedisiyasi qazilma ishlarinidavom ettirilgan va bu tadqiqot 2010 yilgacha
davom etgan (R.Bezenvali). 2011 yildan esa F. Bryune qazilma ishlarini amalga
oshirgan. Dastlabki yillar ta dqiqotlar i ko‘rsatishicha, Sarazm makoni mil.avv. IV
ming yillikning 2-yarmi - III ming yillikka oid bo‘lgan ilk dehqonchilik markazi
bo‘lgan. Bu xronologik davr eneolit davrining o‘rta bosqichi-ilk bronza davriga
to‘g‘ri keladi. Qazilma materiallari toshga ishlov berish, sopol hunarmandchiligi,
metallurgiya va qurilish ishlari rivoj topganligini ko‘rsatadi. Makon maydoni sathi
kichik tepaliklar guruhi ko‘rinishiga ega bo‘lib, 48 gektar joyda madaniyat izlari
kuzatilgan. 17 gektar maydon sathida 2-3 metrgacha qalinlikda bo‘lgan madaniy
qatlam o‘rganilgan. Ushbu madaniy qatlamdan 4 ta xronologik jihatdan ketma-
ketlikda bo‘lgan taraqqiyot bosqichlari ajratilgan. Bu bosqichlar radiokarbon
analizlari asosida quyidagicha sanalangan: 1-bosqich mil.avv. 3400-3200 yil; 2-
bosqich mil.avv. 3200-2900 yil; 3-bosqich mil.avv. 2900-2700yil; 4-bosqich
mil.avv. 2700-2000 yil. Bundan ko‘rinib turibdiki, Sarazm makoni eneolit davri
o‘rta bosqichidan boshlab ilk bronza davri jamoalari moddiy madaniyatiga tegishli
ekan. Yaqin yillarda F.A. Razzoqov, G.R. Karimovalar tomonidan amalga
oshirilgan tadqiqotlar natijasida Sarazm jamoalari moddiy madaniyatining yangi
qirralari oydinlashmoqda. Xususan, yangi radiokarbon analizlari asosida Sarazm
qishlog‘i mil.avv. V ming yillikning ikkinchi yarmi- IV minginchi yillik boshlari
70](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_70.png)
![bilan xronologik jihatdan sanalanib, tadqiqotchilar yodgorlikni Namozgoh 2
xronologik davriga to‘g‘ri kelishini ta’kidlashmoqda.
Moddiy madaniyat. Makonda qurilish-me’morchilik ishlarining
rivojlanishini turar-joylar va yirik umum jamoa binolari misolida bilishimiz
mumkin 89
. Tadqiqotlar ko‘rsatishicha, makonda 4 ta qurilish taraqqiyoti bosqichi
bo‘lgan. Sarazm 1 qurilish bosqichi qishloqning shakllanishi jarayoni bilan bog‘liq
bo‘lib, yonida ingichka o‘lchamli dahlizlari bo‘lgan 2 xonadan iborat bo‘lgan
uylarda odamlar yashashgan. Ular ba’zida devor to‘siqlar bilan o‘ralgan. Sarazm 2
qurilish bosqichiga kelib, odamlar endi ko‘p xonali uylarda yashay boshlashgan.
Hovlilari bo‘lgan va ko‘chalar orqali bir-birlari bilan bo g‘langan uylardan iborat
yashash massivlari paydo bo‘lgan. Aylana shakldagi o‘choq-mehroblari bo‘lgan
oilaviy ibodatxonalar shakllangan. Sig‘inish, topinish va ibodat qilish bilan bog‘liq
bo‘lgan 2 ta bino qoldig‘i topib o‘rganilgan. Ularning biri markaziy qismida
mehrobi bo‘lgan va devorlari qizil rang bilan bo‘yalgan bino va ikkinchisi aylana
shakldagi bino bo‘lgan. Sarazm 3 qurilish bosqichiga kelib, umum jamoaviy diniy
urf –odatlar, sig‘inish, topinish ishlari amalga oshiriladigan monumental imoratlar
qurila boshlandi. Ko‘p xonali aholi yashaydigan uylar ko‘payadi, ularning hovlilari
ham kengayadi. Uylarni bog‘lovchi ko‘chalar ham tizimlashgan. Sarazm 4 qurilish
bosqichiga kelib, makonda aholi soni kamayganligi holati kuzatiladi. Yashash
uylari chaylasimon ko‘rinish olib, bu haqda yer sathidan suyri shakldagi uy-joylar
hamda uylardan topilgan ustunlar qoldiqlari ma’lumot beradi. Uylar aholi
vaqtinchalik yashaydigan xarakter kasb etadi. Xullas, tadqiqotlar natijasida Sarazm
makoni to‘rttala rivojlanish bosqichlarida imoratlarning 4 ta tipi bo‘lganligi
aniqlangan: turar-joylar, xo‘jalik ishlari bilan bog‘liq bo‘lgan imoratlar, diniy
e’tiqod ahamiyatiga ega bo‘lgan inshoatlar va jamoaviy-ma’muriy ahamiyatga
molik binolar.
Mutaxassislar ta’kidlashicha, Sarazm eneolit davri qurilishining xarakterli
jihati bir tomondan janub o‘troq dehqonchilik jamoalari qurilish an’analarini,
89
Исаков А.И. Саразм. Душанбе, 1991 , С.!93.
71](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_71.png)
![ikkinchi tomondan mahalliy neolit jamoalari qurilishi an’analarini o‘ zida
mujassamlashtirgani bilan izohlanadi.
III.2. O‘rta Osiyo jez davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot
muammolari va istiqboli
Bronza tosh asriga nisbatan juda qisqa davrni o‘z ichiga oladi. O‘rta Osiyoda
uning taxminiy xronologik chegarasi mil. avv. III minginchi yillikning o‘rtalari – II
minginchi yillikning oxiriga to‘g‘ri keladi. Bronza davrining xo‘jalik sohasida
erishgan eng katta yutuqlaridan biri dehqonchilikning yangi yerlarga yoyilishi va
mil.avv. II minginchi yillikning ikkinchi yarmida chorvachilikning
dehqonchilikdan ajralib chiqishidir.
Bronza davrda xo‘jalikning, asosan, yaylov chorvachiligi va dehqonchilikka
asoslangan ishlab chiqarish shakli qaror topdi. Amudaryo va Zarafshonning quyi
kismi, Farg‘ona vodiysining shimoliy-sharqiy qismi va janubiy Surxon vohasi
tabiiy geografik jihatdan qadimgi dehqonchilikning kelib chiqishi va rivojlanishi
uchun qulay bo‘lgan. Atrofdagi cho‘l va dashtlarda, asosan, chorvador qabilalar
yashagan. O‘zbekistonda uchta asosiy dehqonchilik vohasi — Sherobod, Sho‘rchi
va Bandixon shakllangan. Bu joylarda qadimgi ilk shahar madaniyati shakllana
boshlagan. Jez davriga mansub Sopollitepa, Mirshodi, Mo‘lali, Jarqo‘ton kabi
urug‘ jamoasining turar joylari - qishloq qo‘rg‘onlari, ilk shaharlari va qabrlar
topilgan. Ularning ba’zilari qal’ali, mustaqkamlangan va ayrimlari
mustahkamlanmagan. Dehqonlar vohalarda bug‘doy, arpa, so‘li, paxta
yetishtirganlar. Uylardan don omborxonalari, yorg‘uchoqlar, ketmoncha, hovoncha
dastalari topilgan. Kulolchilikda charxdan foydalanganlar. Sopollitepadan topilgan
ashyolar aholining o‘sha davrdagi hunarmandchiligi, turmushi, san’ati haqida boy
material berdi. Bu yerda murakkab va o‘ziga xos 3 qatorli mudofaa devori bo‘lgan,
maydoni qariyib 1 gektar bo‘lgan kvadrat shakldagi qo‘rg‘on qazib ochilgan.
Qo‘rg‘ondagi mahallalar ko‘chalar bilan bo‘lingan. Uylardan mo‘rili o‘choq, ayrim
xonalarda sandal o‘rni, ganch suvoq qoldiklari topildi. Topilmalar
72](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_72.png)
![hunarmandchilik, xususan, metallurgiya, kulolchilik, to‘qimachilik, yog‘ochsozlik
kabilar rivojlanganligini ko‘rsatdi. Shuningdek, kulolchilik xumdonlarining
ko‘plab ochilishi, hunarmandchilikning bu tarmog‘i yuksak rivojlanganligini
ko‘rsatadi.
Xorazmda mil. avv. 2-ming yillikning 2-yarmida jez davrining Tozabog‘yop
madaniyati mavjud bo‘lgan va u Burgut qal’a vohasidagi Tozabog‘yop kanali
yaqinida tadqiq etilgan. Ushbu madaniyat dehqonchilik va sug‘orish inshoatlari
ancha rivojlanganligi bilan farq qiladi (Ongqa-2, Qavat-3 makonlari, Ko‘kcha-3 va
boshqa mozorqo‘rg‘onlar). Aholi, asosan, cho‘l, zonalarida tomi qamish bilan
yopilgan kulba va yarim yerto‘lali chaylalarda yashagan, xonaki chorvachilik,
zaxkash va nam yerlarda obikor dehqonchilik bilan shug‘ullangan 90
. Bu davrda
metall quyish texnikasi yuksak bo‘lgan. Yassi tubli chizma boshoqsimon
naqshlangan idishlar topilgan. Jez metallurgiyasi keng rivojlangan.
Xorazmda so‘nggi jez — ilk temir davriga oid Suvyorgan (mil. av. 2-ming
yillik) va Amirobod (mil. av. 1-ming yillik boshi) madaniyatlari mavjud.
Suvyorgan madaniyati qabilalari yog‘och ustunli to‘g‘ri burchakli chaylalarda
yashagan 91
. O‘choq atrofidan sirti qizil rangga bo‘yalgan sopol idishlar topilgan.
Topilmalar ichida mikrolitlar ko‘p uchraydi. Bu madaniyat 3 bosqich (Qamishli,
Bozor qal’a, Qovunchi) ga bo‘lingan. Urug‘ jamoalari ovchilik, podachilik va
dehqonchilik bilan shug‘ullangan. Ijtimoiy hayotda dastlab ona urug‘i an’analari
kuchli bo‘lgan, lekin keyingi ikki bosqichda erkaklarning jamoadagi mavqyei
ortgan. Endi qarindoshlik otaga qarab belgilandi, urug‘lar ichidagi munosabatlar
otaning iqtisodiy va huquqiy hukmronligi asosida qurilib, bolalar ota mulkiga
merosxo‘r bo‘la boshladi. Amirobod madaniyati odamlari yarim yerto‘la uylarda
yashagan, uylarning markazida katta o‘choq bo‘lgan. Sopol idishlari tagi yassi,
dag‘al ishlanib, boshoqsimon naksh berilgan. Aholi urug‘ jamoalariga birlashib
dehqonchilik va chorvachilik bilan shug‘ullangan. Sug‘orish tarmoqlari yaxshi
90
Итина М.А. История степных племен Южного Приараля III — начала II тыс. до н.э. Москва, 1977 , С.267.
91
Толстов С.П. Древний Хорезм. Москва, 1948 С.367.; По следам древнехорезмийской цивилизации.
Москва, 1948 .а, С.312.
73](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_73.png)
![rivojlangan. Yakkaporson-2 dan jez igna, o‘roq, suyak dastali bigiz, o‘q-yoy
paykonlari topilgan.
Farg‘ona vodiysida so‘nggi jez davriga mansub Chust madaniyati aholisining
asosiy mashg‘uloti dehqonchilik, chorvachilikdan iborat bo‘lgan. Chust madaniyati
yodgorliklaridan topilgan kompleks materiallar tahliliga ko‘ra, uning ikkita quyi
qatlamlari so‘nggi bronza davrini xarakterlasa, uchinchi yuqori qatlam ilk temir
davriga tegishlidir. Bu davrda Chust madaniyati qishloqlarida otashparastlik diniy
qarashlari rasmiy dinga, umum aholining e’tiqod kultiga aylanadi. Aynan shu
davrda Dalvarzintepada uning o‘rdasi, dehqon jamoalari hukmdorining qarorgohi
shakllanadi.
Chust madaniyatining quyi qatlamlarida guvala yoki xom g‘ishtlardan
qurilgan kulbalar uchratilmagan. Ular Chust madaniyatining ilk temir davriga
tegishli bosqichida paydo bo‘lgan. Dastlab, qadimgi Farg‘onaning bobodehqonlari
yarim yerto‘la tipidagi kulbalarda istiqomat qilishgan. Ilk temir davriga xom
g‘ishtdan uylar qurilgan, mudofaa inshootlari qad ko‘targan (qadimgi
Dalvarzintepa) 92
.
Quyi Zarafshonning Zamonbobo madaniyati so‘nggi jez davrining
Andronovo madaniyatita juda yaqindir. Andronovo madaniyatining yuqori
bosqichiga mansub yodgorliklar Xorazmda, Toshkentdagi Ko‘kcha mozorida,
Buxoro viloyati Qorako‘l tumanida, Urgut tumanining Mo‘minobod qishlog‘ida,
Chirchiq daryosi bo‘yida - Achchiqko‘l va Sergeli tepalarida topilgan. Toshkent
vohasida so‘nggi jez - ilk temir davri Burganli madaniyatida aksini topgan. Bu
vaqtda ibtidoiy jamoa davri shiddat bilan yemirilib, qabilalar o‘rtasida dastlabki
sinfiy munosabatlar vujudga keldi. Zamonbobo yodgorligining maydoni sathi
chamasi 100-150 metr kvadratlardan iborat bo‘lib, undan yarim yerto‘la shaklida
va yer sathiga karkas usulda chaylasimon ko‘rinishli qurilgan turar-joylar
92
Заднепровский Ю.А. Древнеземледельческая култура Ферганы // МИА, № 118. Москва-Ленинград,
1962 ,С. 196.; Заднепровский Ю.А. Чустская культура в Ферганской долине // Средняя Азия в епоху камня и
бронзы. Москва- Ленинград, 1966 , С.287.; Заднепровский Ю.А. Чустская култьура Ферганы и памятники
раннежелезного века Средней Азии. Автореф. д.и.н. Москва, 1978 , С.57.
74](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_74.png)
![qoldiqlari topilgan 93
. Yerto‘lalarning ichki qismidan ustunlar o‘rnatilgan joylarning
diametri 14-16 santimetr bo‘lgan chuqurchalar izlari, somonli loy bilan shuvalgan
xo‘jalik o‘ralar hamda o‘choqlar qoldiqlari topilgan. Yer sathiga qurilgan turar-
joylar chaylasimon ko‘rinishli, karkas usulda qurilgan bo‘lib, usti qamish bilan
yopilgani aniqlangan.
Janubiy Turkmaniston e ng qadimgi o‘troq dehqonchilik va xonaki
chorvachilik xo‘jaligi bilan shug‘ullanuvchi jamoalar yashagan hudud
hisoblanadi.
B.A.Kuftinni xronologiyasiga muvofiq Nomoz goh IV, V, VI
bosqi chl ar i j anubi y Tur km ani st onda br onza asri hisoblanadi. Namozgoh IV-
i l k br onza, Namozgoh V- ri voj l angan br onza, Namozgoh VI – so‘ nggi
br onza br onza davr i bo‘ l i b, m il .avv.I I m i ngi nchi yil l i kni ng 2- yar m i ga
oi ddir . Janubi y Tur km ani st on br onza davr i yodgor l i kl ar i g‘ ar bda Qi zi l
Ar vat , shar qda T aj an dar yosi va Quyi Mur g‘ ob dar yosi bo‘ yl ab t adqi q
et i l gan. Bu yodgor l i kl ar Nam ozgoh, Anovt epa, Olt i nt epa, Oqt epa,
Hapuzt epa, T ekkem t epa, Gonur t epa, T og‘ ol oqt epa, Yel kant epa,
Sho‘ r t epa, Kel el i kabi l ar hi sobl anadi .
Nom oz go h I V da vr i g‘arbda Qizil Arvatdan sharqda Tejen daryosiga
qadar bo‘lgan xududlardagi Nomozgohtepa, Oltin tepa, Xovuztepa, Oqtepa
kabi ko‘p qatlamli yodgorliklarda o‘rganilgan. Namozgohtepa qishlog‘ining
maydoni 70 gektarlar atrofida bo‘lib, bu yodgorlikdagi k o ‘ p x o n a l i
u y l a r n i n g b a r c h a s i x o m g ‘ i s h t l a r d a n q u r i l g a n . Ularni yonlarida xo‘jalik
xonalari ham mavjud bo‘lgan. Bu qurilish xonalarining hovlilari ham bo‘lib,
hovlilarga uy-joy xonalarining eshiklaridan kirilgan.Oltintepa yodgorligi Nomozgoh V davrida o‘zining ichki mazmuni
va tashqi shakliga ko‘ra ilk shahar bo‘lgan bo‘lishi mumkin. Chunki
bu yodgorlikda shaharga xos belgilarni deyarli barchasi mavjud edi:
93
Гулямов А.Г., Исламов У., Аскаров А.А. Первобытная культура и возникновение орошаемого земледелия
в низовьях Зеравшана. Ташкент, 1966
75](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_75.png)
![mudofaa devorlarini mavjud ligi, asilzoda (aristokrat) l ar kvartalini
ochili shi, «Kohinlar qabridan» oltin uzuklarni va kumush muhrlarning
topilishi belgilardan dalolat beradi 94. Ilk shahar o‘zining bundan
keyingi hayotida shahar-davlat darajasiga ko‘tarilib, u siyosiy-
adminstra tsiv markaz sifatida podsho hokimiyatining qarorgohiga
aylanadi. Ana shunday shahar-davlatlarning ichki tuzilishini Shumerda
Uruk va Eredu misolida ko‘rish mumkin. Shunday qilib Oltintepani
bronza davri jamiyatida shahar-davlat bo‘sag‘asida turgan ilk shahar,
ibodatxona-shahar sifatida tasavvur etish mumkin. Mutaxassislar
ko‘rsatishicha, bronza davrining Nomozgoh VI madaniyati Qadimgi
Sharq sivilizatsiyasining ajralmas qismi bo‘lib, bu davrda protogorod
(shahardan oldingi) turidagi ilk shahar madaniyati rivojlanishda davom
etmoqda e di.Sopollitepa yodgorligidan 150 dan ortiq 8 ta kvartallarga bo‘lingan uy-joy
qoldiqlari va 138 ta mozor komplekslari ochilgan. Yodgorlikning qal’a qismi
kvadrat shaklida bo‘lib, maydoni 82x82 m, atrofi uch qator mudofaa devorlari
bilan o‘rab olingan. Devorlarning qalinligi 2 m etr dan ortiq. Devorlar murakkab
me’moriy reja asosida qurilgan. Qadimgi muhandislarning g‘oyasiga ko‘ra,
dastlab mudofaa tizimi tuzoq usulida ishlangan bo‘lib, aniq o‘lchamdagi
dahlizsimon bloklarga bo‘lingan. Tashqi bloklar dahliz tipidagi xonalar orqali
qal’a ichidagi uy-joy komplekslari bilan birlashtirilgan. Ichki bloklar mudofaa
tizimida qalqon rolini o‘ynagan. Tashqaridan qaraganda go‘yo ular qal’a ichiga
olib kiruvchi darvozalarni eslatadi. Ular kvadrat shakldagi qal’aning har tomonida
bittadan joylashgan. Aslida qal’aga kirish darvozasi bitta, uning janubiy tomonida
joylashgan.Qazishmalar davomida olib borilgan stratigrafik kuzatuvlarga ko‘ra,
uy-joy komplekslari uchta xronologik qurilish bosqichlaridan iborat ekanligi
aniqlandi. Mudofaa tizimini tashkil etgan ichki va tashqi bloklar aslida maxsus
mudofaa maqsadida qurilgan bo‘lsada, ammo mintaqada hech bir tashqi havfning
94
Масимов И.С. Изучение памятников эпохи бронзы низовев Мургаба // СА, № 1. Москва, 1979 ; Массон
В.М. Алтын-депе // Труды ЮТАКЕ, т. 18. Ленинград, 1981 .
76](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_76.png)
![yo‘qligi ulardan keyinchalik har xil maqsadlarda (urug‘ xilxonasi, uy-joy xonalari,
kulolchilik ustaxonalari) foydalanishga olib kelgan.
Rejaga ko‘ra, qal ’ aning ichki maydoni bir-birlaridan tor ko‘chalar bilan
ajratilgan 8 ta kvartallardan iborat bo‘lgan. Dastlab uy-joy komlekslari qal’a ichki
devoriga yopishtirib qurilib, kuzatilgan uchta qurilish davomida ular qal’a
markaziy maydoni bilan bog‘langan tor ko‘chalar bo‘ylab kengayib borgan.
Qazishmalar jarayonida ma’lum bo‘ldiki, mudofaa devorlari, dastlabki uy-joy
komplekslari materik (ona yer) ustiga qurilgan, keyingi bosqichga tegishlilari esa,
hech bir fundamentsiz, madaniy qatlam ustiga qurilgan. Bu manzara qalinligi 2,5
metrgacha bo‘lgan madaniy qatlamlar stratigrafiyasida yaxshi kuzatiladi.
Qazilma jarayonida topilgan turli xil arxeologik materiallar tahlili hamda
yodgorlikning aniq rejasiga ko‘ra, Sopollitepa bronza davrining 8 ta katta
patriarxal urug‘ – jamoalarining qishlog‘i bo‘lganligi aniqlandi.
Mutaxassislar ko‘rsatishicha, Sopollitepani 8 ta katta patriarxal oilalarni
o‘zida birlashtirgan protoshahar sifatida tasavvur etish mumkin. Har bir urug‘
jamoasining, ya’ni katta patriarxal oilaning boshligi, ularni birlashtirgan qishloq
urug‘-jamoasining sardori bo‘lgan. Har bir patriarxal oila uy-joy komplekslari ko‘p
xonali uylardan (mo‘rili o‘choq, dahliz, sandalli yotoqxona, oilaviy altarxona,
g‘alla ombori, to‘qimachilik dastgohiga mo‘ljallangan keng va uzun xona) tashkil
topgan bo‘lib, bunday katta patriarxal oila Sopollitepa protoshahrini tashkil etgan 95
.
Sopollitepa mudofaa inshootlari va uy-joylari faqat xom g‘ishtdan qurilgan,
biror uchastkada paxsa alomati kuzatilmadi. Xona devorlari bir necha bor somonli
loy bilan suvalgan, poli esa alebastr aralishtirilgan loy bilan suvalgan. Xullas,
Sopollitepaning tarixiy topografiyasi, u yerdan topilgan ashyoviy dalillar, qala
maydonida joylashgan oddiy uy-joylar qoldiqlariga tayangan holda A.Asqarov , B.
Abdullayev , T.Shirinovlar Sopollitepa hali shahar darajasiga o‘sib chiqmagan
protoshahar degan xulosaga kelishgan. Sababi, yodgorlikning hududiy doirasida
hukmdor qarorgohi joylashgan Arki A’lo hali shakllanmagan bo‘lgan.
95
Аскаров А.А. Сапаллитепа. Ташкент: изд. Фан, 1972 , С.217.
77](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_77.png)
![Sopolli madaniyati tadqiqotida Jarqo‘ton, Bo‘ston, Kultepa, Mo‘lali , Ko‘zali
yodgorliklari ham muhim ahamiyat kasb etadi. Ular Sherobod, Sho‘rchi
tumanlarida joylashgan. Xususan, Jarqo‘ton yodgorligi Sherobod daryosining
quyi irmog‘i-Bo‘stonsoyda joylashgan. Yodgorlikda asosan A.A. Asqarov, B.
Abdullayevlar tadqiqot ishlarini olib borishgan. Xususan, B. Abdullayev 1974-
1977 yillarda qazilma ishlarini o‘tkazgan. 3 ta arxeologik kompleksga ega bo‘lgan
719 ta mozor ochib o‘rganilgan. Bu yodgorliklar materiallari asosida ularning
quyidagicha xronologik davriy sistemasi ishlab chiqilgan: Sopolli, Jarqo‘ton,
Ko‘zali, Mo‘lali, Bo‘ston. Jarqo‘ton yodgorligida tadqiqot ishlarini amalga
oshirgan. Bu bosqichlarni hammasida bir-biriga o‘xshashlik bo‘lsada, ularni bir
- birlaridan ajratuvchi aniq belgilar h am mavjud. Ko‘zali bosqichidan boshlab,
hunarmandchilikning barcha sohalarida tub sifat o‘zgarishlari yuz beradi.
Jarqo‘tondagi qazish ishlari ja rayonida ko‘pgina uy ro‘zgor buyumlari - sopol
idishlar, bronza buyumlari va boshqalar orasida granit toshidan yasal gan
birinchi tosh omoch, suvoqchilik quroli-andava topilgan.
A.A. Asqarovning yozishicha, tarixdan ma’lumki, sug‘orma dehqonchilikka
asoslangan o‘troq xalqning dastlabki davlatchiligi zaminida shaharsozlik
madaniyati yotadi 96
.
A.Asqarovning ma’lumotiga ko‘ra, Jarqo‘ton yodgorligining shimoliy
qismida umumiy maydoni 3 gektarni tashkil etgan Arki a’lo joylashgan. U somon
qo‘shilgan xom g‘ishtdan ishlangan qalin mudofaa devori bilan o‘rab olingan.
Devorning qalinligi 3 metr, uning mudofaa qudratini oshirish uchun ma’lum
masofada kvadrat shaklda qurilgan burjlar bilan mustahkamlangan. Qazishmalar
natijalariga ko‘ra, Ark maydonidan turor-joy massivlari, chilangarlik, kulolchilik
ustaxonalari, ko‘chalar, Ark maydonining janubi-g‘arbiy qismidan shahar
hukmdorining qarorgohi uchratildi. Qarorgoh monumental mudofaa devorlari bilan
o‘rab olingan. U kvadrat shaklda, razmeri: 42x42 m. Bino tashqi devorining
qalinligi 4 m. Devor tashqi tomondan 13 ta kvadrat shaklda qad ko‘targan mudofaa
96
Аскаров А.А. Древнеземледелческая култура эпохи бронзы юга Узбекистана. Ташкент, 1977 .; Аскаров
А.А., Абдуллаев Б. Джаркутан. Ташкент, 1983 .
Исаков А.И. Саразм. Душанбе, 1991
78](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_78.png)
![burjlar bilan mustahkamlangan. Binoga kirish darvozasi uning janubiy devorining
qoq o‘rtasida, ikkita burj oralig‘ida joylashgan. Arki a’lo ark maydonida ochilgan
3 ta turor-joy massivlari orasida o‘zining mahobatli ko‘rinishi bilan boshqalardan
tubdan ajralib turadi. Hukmdor qasri ichidagi xonalar juda oddiy, ular tashqi devor
osti bo‘ylab joylashtirilgan. Saroyning o‘rta qismida esa yaqin 20 kvadrat metr
joyni egallagan supa borligi aniqlandi. Tarix taqozasiga ko‘ra, monumental bino
hovlisida supaning bo‘lishi ushbu saroyni shahar hukmdorining qarorgohi
ekanligidan dalolat edi.
Jarqo‘tonning shahriston deb atalgan qismi a rki a’lodan janubga tomon
cho‘zilib ketgan 15 g ektar yaqin tepaliklardan iborat. Shulardan 6 tasida katta va
kichik hajmdagi qazishmalar o‘tkazilgan. Ayniqsa, №5 va №6 tepalar
qazilmalarining natijalari sermahsul bo‘lgan.
Tepa №5 tub ma’nodagi turor-joy massivi bo‘lib chiqdi. 50 gektar yaqin
xonalar va ularning poli ostidan, xonalarga kirish eshiklari ostonasi ostidan, ayrim
xonalarning devorlari ostidan qabrlar ochildi. Ochilgan qabrlar Sopolli
madaniyatining jarqo‘ton bosqichiga tegishli bo‘lib, dastlab Jarqo‘ton shahrining
shimoliy-g‘arbiy qismi o‘zlashtirilganligi aniqlandi. Bu joyda ochilgan uylar 1,5
metr qalinlikdagi platforma ustiga qurilgan bo‘lib, ular ko‘p xonali hovlilardan
iborat bo‘lgan. Har bir hovlida o‘choqlarni joylashishiga qaraganda, kamida ikki-
uch juft oila yashagan ko‘rinadi. Platforma ustiga qurilgan hovlilar dastlab
mudofaa devori bilan o‘rab olingan. G‘arbiy devori ostidan ayvonli lahat
tuzilishidagi qabila oqsoqolining qabri topildi (qabr №31). Qabr topilgan xonadon
4 xonali uy bo‘lib (maydoni 39 kvadrat metr), kirish-quduqli xona, mo‘rili o‘choqli
yotoqxona, altarxona va oziq-ovqat omborxonadan iborat 97
.
Xullas, yuqorida biz imkoniyat darajasida O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida
eneolit va jez davri jamoalarining moddiy madaniyati borasida amalga oshirilgan
arxeologik tadqiqotlar natijasida turar-joylar haqida qo‘lga kiritilgan manba va
ma’lumotlarni yoritishga harakat qildik. Bu ma’lumotlar eneolit va jez davri
97
Аскаров А.А. Древнеземледелческая култура эпохи бронзы юга Узбекистана. Ташкент, 1977 .С.283.
79](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_79.png)
![jamoalarining turmush tarzida qo‘llanilgan turar-joylar mazmuni va ularning
o‘ziga xos xususiyatlarini bilishimizga xizmat qiladi
80](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_80.png)
![X U L O S A
Kishilik tarixining ilk jamiyati rivojlanishi bosqichlari davr ijtimoiy tuzumi,
sotsial munosabatlari, iqtisodiyoti, moddiy madaniyati taraqqiyotining yoritilishi,
inson va tabiat o‘zaro aloqalari masalasi o‘z mazmun, mohiyotiga ko‘ra o‘ta
murakkab va hozirgi zamon umumtarix fanining dolzarb muammolaridan biri
hisoblanadi. Bunda kishilik jamiyati tarixining boshlanishi qaysi paytdan, qaysi
tarixiy, sotsial voqeilikdan xisoblanishi, shuningdek inson taraqqiyoti konsepsiyasi
doirasidagi inson va tabiat aloqalari, insonning o‘z kunlik yumushlari jarayonida
o‘zi yashab turgan atrof-muhitni bilishga qilgan hatti-harakatlari natijasida sodir
bo‘lgan innovatsiyalar va ularning ijtimoiy ahamiyati, o‘rni kabi masalalar
muximdir. Xususan, inson jamiyatining to‘laqonli ravishda shakllanishi borasida
mutaxassis olimlar orasida turli ilmiy qarashlar, yondashuvlar mavjud:
1. Bir guruh olimlar odatda kishilik jamiyati odamzod mehnat qurollari
yasay boshlagan davrdan e’tiboran boshlangan deb hisoblashgan. Bunga, ba’zi
olimlar hali odamzodning o‘zi biologik jihatdan to‘laqonli shakllanmagan,
shunday ekan dastlabki taraqqiyotda inson jamiyati to‘g‘risida fikr yuritishga
ertaroq deb e’tiroz bildirishgan.
2. Bir gurux olimlar kishilik jamiyati shakllanishi to‘laqonli tarixini so‘nggi
paleolit davri (40 ming yil oldin) «aql-idrokli» odamzod shakllanishidan boshlash
lozim deb hisoblaydilar. Bu odamlarida jamiyat genotepi shakllana borgan ular
keyingi 30 ming yil davomida mehnat faoliyati bilan shug‘ullanishganlar ixtiro va
kashfiyotlar qilishganlar, lekin bu davrda odamlar xali tabiatga to‘liq qaramlikdan
qutulishmaganlar, termachilik, ovchilik, baliqchilik bilan shug‘ullanishib, hali
o‘zlari mahsulot ishlab chiqarishga o‘tishmaganlar. Turmush tarzi beqaror bo‘lgan.
Shu sababli, ovlari omadli bo‘lmaganida, iqlimning o‘zgarishi, tabiat
noqulayliklari odamlar turmushiga kuchli ta’sir etdi xatto ocharchilik, yoppasiga
qirilib ketish xolatlarini keltirib chiqargan. Ana shu uch o‘n ming yillik taraqqiyot
jarayonida asta-sekinlik bilan bo‘lsada inson jamiyatining to‘laqonli shakllanishiga
dastlabki shart- sharoit yaratilgan xolos.
81](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_81.png)
![3. Bir guruh olimlar kishilik jamiyatining to‘laqonli tarixi hisobining
boshlanishini «neolit inqilobi» jarayoni, ya’ni odamzodni ishlab chiqarish
iqtisodiyotiga o‘tishi bilan ishonarli tarzda bog‘lab ilmiy asoslashgan. Bu ilmiy
nazariyaning tarafdorlari ko‘p va uni A.V.Yakovetsning ilmiy yondoshuvi bilan
quyidagicha asoslash mumkin: 1. «neolit inqilobi» dan so‘ng insoniyat tabiatga
qaramlikdan butunlay ozod bo‘ldi. Faqat odamning o‘zi emas balki oilasi, urug‘i
o‘zaro aloqadorliklari, munosabatlari jamiyatning dastlabki ko‘rinishlarini
namoyon etgan. Odamning extiyoji, qobiliyati, bilim tajribasi, ko‘nikmalari,
qiziqishlari jamiyatning ajralmas tarkibiy qismini tashkil etgan. 2. Bu davrda
jamiyatning ijtimoiy mehnat taqsimotiga asoslangan texnologik bazasi vujudga
keldi. Jamiyat ishlab chiqarishining sohaviy bo‘linmalari, ishlab chiqarish
vositalari va iste’mol predmetlari shakllandi. Dehqonchilik, chorvachilik,
hunarmandchilik, imoratlar qurilishi yazaga keldi. Kasbiy mutaxassislashish ro‘y
berib unga mos qurollar yaratildi. Natijada mehnat unumdorligi oshdi.
3.Umumjamoaning yerga, chorva mollariga bo‘lgan shaxsiy egaligi shakllandi.
Ayrim qurollarga shaxsiy mulk sifatida qaraladigan bo‘ldi. 4.Tovar ayriboshlash
(mahsulot tarzida) ro‘y berdi. Maxalliy xarakterdagi bozorlar shakllandi. 5.
Jamiyat va shaxsning ma’naviy dunyosi boyidi. Dehqonchilik, chorvachilikga xos
tajriba, bilim shakllandi. Oila, urug‘, jamoa va jamoalar o‘rtasida o‘zaro axloq,
odob normalarisistemasi vujudga keldi. 2–malumot beruvchi inqilob – yozuv kashf
etildi (1-inqilob odamda nutqning paydo bo‘lishi edi). Bularning xammasi so‘zsiz
inson jamiyati tuzilmalari elementlarini tashkil etadi.
Kishilik jamiyatining rivoji va ravnaqi albatta, insonlar tomonidan qilingan
texnologik kashfiyotlarga tom ma’noda innovatsiyalarga bog‘liq bo‘lgan. Har bir
tarixiy taraqqiyot bosqichlari, qadimgi davrlarga bosqichma-bosqich o‘tilishining
o‘zi ham texnologik kashfiyotlar xosilasidir. Masalan tosh asrining mezolit va
neolit davriga o‘tilishi, davrga xos tosh qurollari evalyutsiyasiga, kulolchilik
hunarmandchiligi paydo bo‘lishiga asoslanilsa, keyingi davrda tabiatdan metal
(mis, bronza, temir) olish texnologiyasining kashf qilinishi bilan eneolit, bronza va
temir tarixiy davrlariga tadrijiy o‘tiladi.
82](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_82.png)
![Ushbu tarixiy taraqqiyot silsilalarida ibtidoiy odamzod mehnat jarayonidagi
tajribasidan bilim ko‘nikmalarini orttiraborgan, aniqrog‘i instinktivlikdan ongli
ravishdagi hatti-harakatga o‘tishib, ular ixtiro va kashfiyotlar sohibi bo‘lishgan.
Masalan, olovdan foydalana boshlashgan, mehnat qurollari yasash uchun sifatli
tog‘ jinslarini tanlay olish tajribasiga erishgan. Jamiyat ijtimoiy munosabatlari
takomillashuvidan ibtidoiy to‘dadan urug‘ jamoasiga o‘tishning o‘zi tom ma’noda
ijtimoiy tuzilmalarni shakllanganligini namoyon etadi. So‘nggi paleolit davridan
e’tiboran ma’lum hududlar bilan bog‘liq bo‘lgan, o‘ziga xos xususiyatlarni
mujassamlashtirgan qabilalar madaniyati shakllana borganligini ko‘ramiz. Mezolit,
neolit davriga kelib bu madaniyataholi etnik birikmalarini o‘zida to‘liq namoyon
etgan 98
.
O‘rta Osiyo xalqlari tarixini yoritishda kishilik tarixi eneolit va bronza
davrida ro‘y bergan tarixiy jarayonlar, iqtisodiy va madaniy rivojlanish,
aholilarning tarixiy migratsiyalari, shimoliy cho‘l hududlarining ko‘chmanchi
chorvadarlar va janubiy sarhadlarning o‘troq dehqon jamoalari madaniyatlarining
o‘zaro qorishuvlari, Janubiy hududlar o‘troq dehqon jamoalari madaniyatida Yaqin
Sharq sivilizatsiyasining sezilarli ta’sir doiralari kabi masalalarning o‘ziga xos
o‘rni bor. Bu kabi masalalarning turli qirralari keyingi yillardagi arxeologik
tadqiqotlar jarayonida qo‘lga kiritilgan yangi manbalarda aniqlanib, yoritilmoqda.
A.Asqarovning e’tiroficha, mazkur davrlar odamlarning ongida ibtidoiy diniy
qarashlarning ayrim ko‘rinishlari, ya’ni zoolatrik diniy qarashlarga e’tiqod saqlanib
qolgan bo‘lib, ma’lum vaqt o‘tgach, dehqon jamoalari hayotida olov, yer, suv va
havo eng zaruriy hayot manbai ekanligini tushunib yetgach, zoolatrik xarakterdagi
hayvonlar faqat tumorlarda, muhrlarda saqlanib qoladi. Ularning hayotida
tabiatning to‘rt unsurini e’zozlash birinchi darajaga ko‘tariladi. Bu to‘rt unsur esa
zardushtiylik dinining muhim ustunlari, asosiy belgisidir. To‘rt unsurning uchtasi
(olov, yer, suv) Jarqo‘ton ibodatxonasida o‘z aksini topgan. Aholi yashash
manzilidan chetda shahar qabristonining vujudga kelishi zardushtiylikdagi
98
Виноградова Н.М., Ранов В.А., Филимонова Т.Г. Памятники Кангурттута в Юго-Западном Таджикистане
(эпоха неолита и бронзового века).-М.,ИВ РАН,2008.22-42-бб.
83](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_83.png)
![tabiatning to‘rtinchi ustuni- musaffo havoning muqaddaslashtirish rasmiy tus
olganligidan dalolat beradi.
Mutaxassislarning ta`kidlashishlaricha, O‘rta Osiyo hududlarida eneolit va bronza
davrining qadimgi ko‘chmanchi chorvador va o‘troq dehqon jamoalari madaniyati
o‘ziga xos rivojlanish yo‘nalishiga ega bo‘lgan. Xususan, Janubning o‘troq dehqon
jamoalari madaniyati kelib chiqish tarixiy ildizlariga ko‘ra, Qadimgi Sharq
mintaqalari bilan etnomadaniy bog‘liq bo‘lib, bu hududda urbanistik jarayonlar va
ilk davlatchilik bronza davriga borib taqaladi va yuksak darajada rivojlangan
moddiy madaniyat xarakteriga ega. Me’morchilikda moddiy madaniyat
monumental xarakter kasb etadi. Hunarmandchilikda (kulolchilikda) texnikaviy
kashfiyotlardan (ikki yarusli xumdonlarning kashf etilishi, kulolchilikda charx
yordamida idish yasash) keng foydalanish rivojlangan bo‘lib, hunarmandchilik
mahsulotlari tovar xarakterini oladi. Aynan shu davrda yerga va chorvaga egalik
qilishlikning xususiy shakli paydo bo‘ladi. Yerga xususiy egalik qilish monogamik
juft oilaning katta patriarxal oilaga o‘sib chiqishidan boshlanadi. Aynan shu
sharoitda jamoa mulkchiligining ijtimoiy xarakteri buzilib, uning o‘rnini patriarxal
xususiy mulkchilik egallaydi. Yerga va chorvaga xususiy egalik qilishlikning
paydo bo‘lishi dastlabki davlat uyoshmalarining kelib chiqishiga olib keladi.
Xullas, yuqorida keltirilgan ma’lumotlar asosida kishilik tarixi ibtidoiy davri
jamoalariing moddiy madaniyatini o‘rganishda aholi turar-joylari tarixiy sifatida
ekanligi masalasi yanada ravshanlashadi. Bunda, ibtidoiy odamlarni yashash
turmush tarzi, mashg‘ulotlari, ularni o‘rab turgan tabiati, landshafti, ekologik
muhiti, iqlimiy sharoiti, odam va tabiatning o‘zaro aloqadorligi masalalari naqadar
muhim ahamiyat kasb etganligi tadqiqotlarda aniqlangan.
Mazkur dissertatsion tadqiqotimizning yakuniy xulosalari sifatida
quyidagilarni keltirishimiz mumkin:
84](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_84.png)
![1. O‘rta Osiyo miqyosida ibtidoiy davr yodgorliklari o‘rganilishi tarixi, undagi
tadqiqot muammolari va istiqboli borasida qo‘lga kiritilgan ma lumotlar manbaʼ
sifatida yaxlit bir tizimga keltirildi.
2. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri yodgorliklari va ular tadqiqoti natijalari tarixiy davr
rivoji ketma-ketligi bosqichlari doirasida yoritildi bunda arxeologik qazishma
ishlarida qo‘lga kiritilgan arxeologik ashyolar moddiy madaniyat borasida manba
ekanligi dalillandi.
3. O‘rta Osiyo ibtidoiy davr jamoalari turar-joylari borasida qazilmalarda qo‘lga
kiritilgan manba, ma lumotlar, shu davr taraqqiyoti ketma-ketligini tashkil etuvchi
ʼ
bosqichlar asosida tizimlashtirldi, tadqiqot muammosi va istiqboli masalalari
aniqlashtirildi.
4. O‘rta Osiyo tosh asri jamoalari turar-joylarining avtoxtonlik masalasiga
aniqliklar kiritildi va bular arxeologik topilmalar, manbalar bilan ilmiy asosladi.
5. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri aholi turar-joylarining evolyutsiyasi ko‘rsatib berildi.
6. O‘rta Osiyo ibtidoiy jamoalari turar-joylarini ifodalovchi qazilmalarda qo‘lga
kiritilgan arxeologik ashyolar ajdodlarimizning o‘tmish, boy madaniy merosini
o‘rganishimizda birlamchi tarixiy manba ekanligi masalalari dalillandi.
85](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_85.png)
![FOYDАLАNILGАN АDАBIYOTLАR RO‘YXАTI
Аскаров А.А. Древнеземледелческая култура эпохи бронзы юга Узбекистана.
Ташкент, 1977.
Аскаров А.А. Сапаллитепа. Ташкент: изд. Фан, 1972 .
Аскаров А.А., Абдуллаев Б. Джаркутан. Ташкент, 1983.
Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Авт.реф. на соискание уч.степени
д.и.н. – Нукус, 1996 . С.3-42.
Бижанов Е.Б. Каменный век Устюрта. Автореферат дисс. на соиск. уч.
степени д.и.н. Ташкент. 1996. Виноградов А.В. Древние охотники и
рыболовы среднеазиатского междуречья. ТХАЭ, вып. 13. М.: 1981.
Бижанов. Е. Б. Мезолитические и неолитические памятники юго- западного
Устюрта. Археология Приаралья. Вып. 1.-Ташкент. 1982.
Вайнберг Б.И. Памятники Куюсайской культуры. В кн: Кочевники на
границах Хорезма. ТХЭ, 1979,.
Виноградов А. В. О локальных вариантах неолитической культуры
Кызылкумов.- КСИА, 1970, вып. 122.
Виноградов А.В. Неолитические памятники Хорезма - МЭХ, вып.8. – М.:
Наука, 1968 ;
Виноградов А.В., Мамедов Э.Д. Первобытний Лявлякан. М., Наука, 1975.
Гулямов Я.Г., Исламов У., Аскаров А. Первобытная культура и
возникновение орошаемого земледелия в низовьях Зарафшана. – Ташкент:
Фан, 1966 ;
Джуракулов М.Д. Мамедов Э.Д. Работы в низовьях Зарафшана – АО 1984.
1986 .
Джуракулов М.Д. Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшана-
Ташкент: Изд-во « Фан». 1991.
86](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_86.png)
![Джуракулов М.Д., Мамедов Э. Геология археологических памятников
Зарафшана. Учебное пособие. – Самарканд, 1986. 138 с . ;
Джуракулов М.Д., Мамедов Э., Зуева О.В., Трафимов Г.Н., Холматов Н.У.
Полевая практика в горах Каратюбе Учебное пособие. – Самарканд, 1992.
Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У. Мезолит и неолит Среднего Зарафшона.
Фан, Ташкент, 1991.
Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У. Самарқанд Университети
тадқиқотларидан. Ўзбекистон археологик тадқиқотлари, 2000,- Самарқанд,
2001.
Джуракулов М.Ж., Холматов Н.У. Тепакул 4 неолит манзилгоҳи (Ўрта
Зарафшон воҳаси) // Тарих ва истиқлол. Илмий мақолалар тўплами.
Самарқанд, 2000.
Джурақулов М.Ж. Холматов Н.У. Самарқанд Давлат Университети
тадқиқотларидан // Ўзбекистонда археологик тадқиқотлар 2003. Тошкент.
2004.
Заднепровский Ю.А. Древнеземледельческая култура Ферганы // МИА, №
118. Москва-Ленинград .
Заднепровский Ю.А. Неолит Центральной Ферганы. КСИА. вып.106, М.,
1966.
Заднепровский Ю.А. Чустская култьура Ферганы и памятники
раннежелезного века Средней Азии. Автореф. д.и.н. Москва, 1978 , С.57.
Заднепровский Ю.А. Чустская культура в Ферганской долине // Средняя
Азия в епоху камня и бронзы. Москва- Ленинград, 1966 .
Исаков А.И. Саразм. Душанбе, 1991 .
Исламов У. И. Мезолит Средней Азии. Автореф. дисс.на соиск. уч. степени
д-ра.ист.наук-Новосибирск. 1977.Исламов У.И. Обиширская культура –
Ташкент: «Фан». 1980.
87](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_87.png)
![Исламов У. И. Мезолит Средней Азии. Автореф. дисс.на соиск. уч. степени
д-ра.ист.наук-Новосибирск. 1977.Исламов У.И. Обиширская культура –
Ташкент: «Фан». 1980.
Исламов У. И. Пещера Мачай. Ташкент, Фан, 1975.Исламов У, И, Тимофеев
В,И. Культура каменного века Центральной Ферганы. Ташкент,Фан, 1986.
Исламов У.И. Древнейшая пещерная палеолитическая стоянка Сельунгур
Ферганской долине. - СА, 1990, №2. С. 115-126 .
Исламов У.И. Обиширская культура. Ташкент, Фан, 1980.
Итина М.А. История степных племен Южного Приараля III — начала II тыс.
до н.э. Москва, 1977 , С.267.
Касымов М.Р. Кремневая мастерская близ кишлака Иджант- Ташкент:
«Фан». 1961.
Касымов М.Р. Кремнеобрабатывающие мастерские каменного века Средней
Азии: Автореф.дисс.на соиск. уч. степени канд.ист.наук. Л.: 1962.
Мамедов Э.Д. Изменение климата среднеазиатскых пустын в голоцене.
Колебания увлажненности Арало-Каспийского региона в голоцене. М.: 1980.
Манделштам А.Н. Памятники эпохи бронзы в Южном Таджикистане // МИА,
№ 145. Москва-Ленинград, 1968 .
Марков Г.Е. Грот Дам-Дам-Чашма-2 в Восточном Прикаспии. СА, 1966,№ 2,
Марков Г.Е. Памятники первобытности в Восточном Прикаспии-Грот Дам-
Дам-Чашме 1. Вестник МГУ, сер.8,История,1981
Масимов И.С. Изучение памятников эпохи бронзы низовев Мургаба // СА, №
1. Москва, 1979 .
Массон В.М. Алтын-депе // Труды ЮТАКЕ, т. 18. Ленинград, 1981 .
Массон В.М. Джейтунская культура. ЮТАКЭ, т.10, Ашхабад, Ылым, 1961;
Поселение Джейтун (проблемы становления производящей экономики).
МИА, № 180, 1971.
88](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_88.png)
![Массон В.М. К вопросу о мезолите Передней Азии. У истоков древней
культур. МИА, 1966,№ 3.
Массон В.М. Южнотуркменистанский центр раннеземледельческих культур.-
Труды ЮТАКЭ, 1960, т. 10;
Массон В.М.Земледельческий неолит юго-запада Средней Азии. // Средняя
Азия в эпоху камня и бронзы. Л.: Наука, 1966;
Массон В.М.Поселение Джейтун (проблема становления производящей
экономики). – МИА, №180. – Л.: Наука,
Матюшин Г.Н. Мезолит Южного Урала. М.: 1976.Матюшин Г.Н. О южных
связях мезолита Урала. В сб. Археология и этнография Башкирии. Т.2. Уфа,
1964.
Окладников А.П. Пещера Джебел - памятник древней культуры
прикаспийских племен Туркмении. - ТЮТАКЭ. Т.7. 1956.
Окладников А.В. Древнейшие археологические памятники Красноводского
полуострова. ТЮТАКЭ, т.11.Ашхабад,1953.
Окладников А.П. Палеолит и мезолит Средней Азии. В кн.: Средняя Азия в
эпоху камня и бронзы. М.,Л. 1966.
Окладников А.П. Исследования памятников каменного века Таджикистана.
МИА, № 66, 1958 .
Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы.
Материалы 11 совещания археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959.
Окладников А.П. Каменный век Таджикистана. Итоги и проблемы.
Материалы 11 совещания археологов и этнографов Средней Азии. М.: 1959.
Пянкова Л.Т. Бронзовый век Южного Таджикистана // Известия АН Тадж.
ССР, № 4. Душанбе, 1986 .
Ранов В.А. Изучение памятников каменного века на Восточном Памире в
1958 г. Труды АН Таджикистана, т.17, 1961.
89](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_89.png)
![Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в верховьях р.
Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.
Ранов В.А. Шугноу-многослойная палеолитическая стоянка в верховьях р.
Яхсу.- АРТ,вып.10, 1973.Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное
поселение гиссарской культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение гиссарской
культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
Ранов В.А., Коробкова Г.Ф. Туткаул многослойное поселение гиссарской
культуры в Южном Таджикистане.- СА,№ 2,1971.
Ранов В.А. Неолит (гиссарская культура). История Таджикского народа. Том
1. – Душанбе, 1998. С. 105-123.
Толстов С.П. Древней Хорезм. – М.: Издательство МГУ, 1948.
Толстов С.П. Древний Хорезм. М.: 1948.
Толстов С.П. По следам древнехорезмийской цивилизации. Москва, 1948 .
Хлопин И.Н. Энеолит Юго-Западного Туркменистана. Санкт-Петербург,
1997 .
Холматов Н.У. К хронологии келтаминарских материалов староречий
Зарафшана. ИМКУ, Вып. 3 4, Самарканд, 2004. С.17-25.
Холматов Н.У. Мезолит и неолит Нижнего Зарафшана. Ташкент, Фан, 2007.
Холматов Н.У. Мезолит низовьев Зарафшана. ИМКУ, 30. 2000. Холматов
Н.У. Мезолит и неолит Нижнего Зарафшана. Ташкент, Фан, 2007.
Холматов Н.У. Мезолит низовьев Зарафшана. ИМКУ, 30. 2000. Холматов
Н.У. Мезолит и неолит Нижнего Зарафшана. Ташкент, Фан, 2007.
Холматов Н.У. Новые неолитические памятники на староречьях Зеравшана.
// Новые открытия в Приаралье, вып. 1, М. , 1991. С.4-32;
Холматов Н.Ў. Очил ғор макони тадқиқотлари. // Ўзбекистонда археологик
тадқиқотлар-2004-2005, Тошкент, 2006. 220-225-бетлар.
90](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_90.png)
![Холматов Н.Ў. Очил ғор макони тадқиқотлари. Ўзбекистонда археологик
тадқиқотлар 2004-2005 йиллар, 5-сон, «Фан», Тошкент, 2006.
Холматов Н.Ў. Ўзбекистон неолит даври жамоалари моддий маданияти.
Тошкент, Фан, 2008.
Холматов Н.У. Ўрта Зарафшон неолит даври моддий маданиятининг баъзи
хусусиятлари (Тепақул4 макони асосида). // СамДУ ахборотномаси 2004, №4.
31-34-бетлар.
Худойбердиев Р.А. Гречкина Т.Ю. Замича-тош – Новый памятник каменного
века. Палеоэкология и проблемы первобытной археологии Центральной
Азии. ТДК, Самарканд, 1992.
91](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_91.png)
![Ilova (xarita va rasmlar)
92](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_92.png)
![93](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_93.png)
![Sopollitepa manzilgohi
Obirahmat g‘or makoni
94](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_94.png)
![Obirahmat g‘or makoni
95](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_95.png)
![Omonqo‘ton g‘or makon
96](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_96.png)
![Teshiktosh makoni
Teshiktosh makoni
97](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_97.png)
![Zirabuloq makoni
Qorakamar g‘or makoni
98](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_98.png)
![Sazag‘on madaniyati
99](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_99.png)
![Tepaqul 4 makoni
100](/data/documents/e937ae55-c50b-4e46-b821-289788e014e6/page_100.png)
O‘rta Osiyo ibtidoiy davri turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli Mundarija Kirish … ……………………………………………………………………….4-20 I Bob. O‘rta Osiyo ibtidoiy davri jamoalari moddiy madaniyati va u ning o‘rganilishi tarixi 1.1. O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalari moddiy madaniyati va uning o‘rganilishi tarixi ..………………………………………………………21-30 1.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalari moddiy madaniyati va uning o‘rganilishi tarixi . … ……………………………………………………………..….31-38 1.3. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalari moddiy madaniyati va uning o‘rganilishi tarixi .. … ……………………………………………..…….38-49 II Bob. O‘rta Osiyo tosh davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli 2.1. O‘rta Osiyo paleolit va mezolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli.……………......................................………………. 50 - 54 2.2. O‘rta Osiyo neolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli.……………..................................................................……………… 55 - 62 III B ob. O‘rta Osiyo eneolit va jez davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli 3.1 O‘rta Osiyo eneolit davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli .………………………………………………………………………..63-69 3.2 O‘rta Osiyo jez davri jamoalarining turar-joylari: tadqiqot muammolari va istiqboli .………………………..………………………………………………70-78 Xulosa…………………………………………………………………………79-83 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati.………………………………...………84-89 Ilova: Xaritalar. Rasmlar.
KIRISH Magistrlik dissertatsiya mavzusining asoslanishi va uning dolzarbligi: Kishilik tarixi taraqqiyoti ilk bosqichlarini tosh asri o‘z ichiga oladi (3-2 mln- mil avv. IV yilliklar). Bu davr tosh qurollarning yasalishi texnikasi va ularga ishlov berilishi usullari, tosh industriyasining o‘ziga xoslik jihatlari, mehnat qurollarining turmushda bajargan funsiyalari asosida o‘z taraqqiyoti bosqichlari ketma-ketligiga ega, ya’ni bular paleolit (3-2 mln- 12 ming yilliklar), mezolit ( 12-7 ming yilliklar) va neolit (6-4 ming yilliklar)tarixiy davrlardan iborat. Tosh asrining har bir tarixiy davrida o‘ziga xos ijtimoiy tuzumi, odamlar turmush tarzi, kundalik va xo‘jalik mashg‘ulotlari, mehnat qurollari bo‘lgan, shuningdek, ularda madaniy va iqtisodiy ixtiro va kashfiyotlari ro‘y bergan. Odamzod ilk jamiyatida ular hali tabiatga to‘la qaramliligi bilan xarakterlanadi. Lekin, vaqt o‘tishi bilan inson va tabiatning o‘zaro aloqadorligi masalasi mazmunan o‘ta dolzarb ahamiyat kasb etadi. Bu aloqadorlik tarixiy davrlarda o‘ziga xoslikni tashkil etib, ularning har birida inson tomonidan yaratilgan ixtiro va kashfiyotlar, ya’ni o‘z davri uchun innovatsiyalar bilan xarakterlanadi. Masalan, tosh qurollarining odamzod tomonidan kashf etilishining o‘zi o‘z davri uchun buyuk innovatsion faoliyat edi. Sun’iy olovning kashf etilishi esa, so‘zsiz, insonlar turmushida, o‘zining biologik jihatdan takomillashuvida (pishgan ovqatlarni tanovul qilishi), uning jamiyatida muhim ijtimoiy ahamiyat kasb etgan. Turar-joylarni qura boshlagani ham o‘z davri uchun muhim innovatsiyalar bo‘lib, endi odamzod tabiatga qaramlikdan qutiladi va asta-sekinlik bilan muqim yashash turmush tarziga o‘tishiga imkon beradi Magistrlik dissertatsiya uchun tanlagan mavzumiz O‘rta Osiyo miqyosida tosh asri taraqqiyoti bosqichlarida odamzod tomonidan yaratilgan turar-joylar va ularning ijtimoiy ahamiyati masalalariga bag‘ishlangan. Mavzuning asoslanishi o‘tmish tariximizni yoritishda birlamchi manba sifatida kasb etiluvchi turar-joylar tadqiqoti natijalariga tayaniladi. Bu mavzuni biz be’jizga tanlamaganmiz. Sababi, tadqiqotlar ko‘rsatishicha, so‘nggi paleolit davridan e’tiboran turar-joylar qurila boshlagan va shu hududiy chegara bilan bog‘liq holda yashovchi etnik birikmalar shakllana borganligi haqida ma’lumotlar bor. O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida 2
ibtidoiy davr jamoalari turar-joylarini biz o‘z ishimizda yoritib, eng so‘nggi arxeologik tadqiqotlarda qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlar asosida ilmiy asoslab berishimiz lozim. Bunda madaniyatlar shakllanishi avtoxton xarakteri muhim ahamiyat kasb etadi. O‘rta Osiyo miqyosida paleolit davri, xususan Zarafshon, Farg‘ona, Surxon va Toshkent vohasi paleolit davri jamoalarining madaniyati, mezolit davriga oid Obishir (Farg‘ona vohasida), Vaxsh (Tojikiston hududida), Aydabol (Ustyurt palotasida) kabi madaniyatlar, neolit davriga oid Joyitun (Janubiy Turkmaniston), Kaltaminor (Amudaryo va Zarafshon daryosi Quyi oqimlari, Qizilqumda) Hisor (Tojikiston sarhadlarida), Markaziy Farg‘ona (Farg‘ona vodiysida), Sazog‘on (O‘rta Zarafshon vohasida) Ustyurt neolit madaniyati, O‘zbekisto va Turkmaniston, Tojikiston janubiy sarhadlarida Sopolli, Namozgoh va Vaxsh jez davri kabi ibtidoiy davr jamoalariga tegishli madaniyatlar mavjud va tadqiq etilgan. Ushbu madaniyatlarda tadqiq etilgan turar-joylar natijalari ishda yoritiladi. O‘rta Osiyo sarhadlari miqyosida ibtidoiy davr jamoalari turar-joylarini biz o‘z ishimizda yoritib, eng so‘nggi arxeologik tadqiqotlarda qo‘lga kiritilgan manba, ma’lumotlar asosida ilmiy asoslab berishimiz lozim. Bunda madaniyatlar shakllanishi avtoxton xarakteri muhim ahamiyat kasb etadi. Ma’lumki, kishilik tarixi ibtidoiy davri jamoalari ijtimoiy-iqtisodiy, madaniy taraqqiyotini o‘rganishda turar-joylarning ijtimoiy ahamiyati masalasi dolzarbdir. Sababi, dastlabki turar-joylar, garchi primitiv holatda bo‘lsada (yerto‘la va yarim yerto‘la ko‘rinishida), lekin bu turar-joylar asosida aholi muqim yashaydigan qishloqlar yuzaga kelgan, obod qishloqlar asosida daryo vohalarida shaharsozlik madaniyati va dastlabki davlat uyushmalarining shakllari paydo bo‘lganki, bu so‘zsiz qadimgi sivilizatsiyalar shakllanishiga asos bergan. Shu jihatdan mavzumiz dolzarbligi ham belgilanadi. Bu esa ayni kunda, Mustaqil Respublikamizda ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan madaniy merosni o‘rganish va u bilan jahon hamjamiyatini tanishtirishdek ustvor masalaning yechimida o‘ziga ahamiyat kasb etishi bilan ham mavzumiz dolzarbdir. Magistrlik dissertatsiyamiz mavzusining dolzarbligi quyidagilar bilan belgilanadi. Keyingi yillarda O‘rta Osiyo, xususan O‘zbekistonda xalqimizning 3
o‘tmish tarixi, ajdodlarimiz tomonidan yaratilgan madaniy merosni chuqur o‘rganish va uni jahon hamjamiyatiga taqdim etish ishlariga katta e’tibor qaratilmoqda. Jumladan, Respublikamiz Birinchi Prezidenti I.A.Karimov 1998 yil yozida Respublikamizning taniqli tarixchi, arxeolog olimlari bilan uchrashganida haqqoniy tariximiz faqat birlamchi manbalar asosida yaratilishini alohida ta’kidladi. Shu nuqtai nazardan bizning magistrlik dissertatsiyamiz uchun tanlagan mavzumiz dolzarbligi belgilanadi. Sababi, dissertatsion tadqiqotimiz manbaviy asosi faqat birlamchi manbalarga asoslanadi. Respublikamiz Birinchi Prezidenti I.A. Karimov tomonidan asos solingan, muhtaram Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyev tomonidan izchillik bilan amalga oshirilayotgan taraqqiyotimizning “o‘zbek modeli”ni dunyo hamjamiyati tan oldi. 2016 yil 4 dekabrda yangi saylangan Prezidentimiz Sh.M. Mirziyoyev o‘zining O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Qonunchilik palatasi va Senatining qo‘shma majlisidagi nutqida taraqqiyot yo‘limiz borasida to‘xtalib, quyidagilarni ta’kidladi: “Biz muhtaram Birinchi Prezidentimiz Islom Abdug‘aniyevich Karimov boshlab bergan keng ko‘lamli siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy islohotlar yo‘lini og‘ishmasdan, qat’iy va izchil davom ettiramiz. Bu yo‘l – erkin, demokratik, insonparvar davlat qurish, fuqarolik jamiyatini shakllantirish, Vatanimiz iqtisodiy qudratini yuksaltirish va yanada ravnaq toptirishning mustahkam zaminidir" 1 . Shuningdek, madaniy merosimizni tadqiq etishning huquqiy asoslari yaratila boshlandi. Konstitutsiyamizning 49-moddasida fuqoralar O‘zbekiston xalqining tarixiy, madaniy va ma’naviy merosini avaylab asrashga majburligi, madaniyat yodgorliklari davlat muhofazasida ekanligi belgilab qo‘yildi. 2001 yilda « Madaniy meros obyektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida » , 2009 yil 16-iyunda « Arxeologiya merosi 1 «Эркин ва фаровон, демократик Ўзбекистон давлатини мард ва олижаноб халқимиз билан бирга қурамиз” Шавкат Мирзиёевнинг Ўзбекистон Республикаси Президенти лавозимига киришиш тантанали маросимига бағишланган Олий Мажлис палаталарининг қўшма мажлисидаги нутқи . // Халқ сўзи, 2016 йил, 15 декабрь . 4
obyektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to‘g‘risida » gi qonunlar, O‘zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoevning 2018 yil 17 yanvardagi “Moddiy madaniy va arxeologik meros ob’ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishni takomillashtirish to‘g‘risida”gi F-5181-son farmoyishi, O‘zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining “Arxeologik tadqiqotlarni tubdan takomillashtirish to‘g‘risidagi 21 sentabr 2019 yil 792-sonli qarori shular jumlasidandir. Madaniy meros obyektlaridan foydalanish borasidagi farmoyishlarning ijrosi sifatida O‘zbekiston Respublikasi Oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligining Ma’naviyat va tarix, arxeologiya yo‘nalishlaridagi darsni o‘quv yili davomida muzeylar, madaniy meros obyektlarida tizimli olib borilishini ta’minlashning qo‘shma chora-tadbirlari rejasining (2019 yil 7 dekabr,№ 87-03- 4783) ishlab chiqilganligi ta’lim, fan va ishlab chiqarish integratsiyasini amalga oshirishda dasturi amal bo‘ldi. Bizning mazkur dissertatsiyamizning mazmuni va uning yozilishi keyingi uch o‘n yilliklar davomida O‘rta Osiyoda, shu jumladan O‘zbekiston hududida tosh asri yodgorliklari tadqiqotida qo‘lga kiritilgan kashfiyotlar, zamonaviy yondoshuvlar asosida katta hajmdagi arxeologik manbalar tahlili bo‘yicha chiqarilgan xulosalarga tayanilgani bilan xarakterlanadi. Ma’lumki, Respublikamiz mustaqilligi yillarida tosh asri yodgorliklari tadqiqotida jahonning nufuzli ilmiy markazlari bilan hamkorliklar yo‘lga qo‘yildi, xalqaro arxeologik qo‘shma ekspeditsiyalar (O‘zbekiston-Rossiya, O‘zbekiston-Polsha, O‘zbekiston-Fransiya, O‘zbekiston-Xitoy kabi) faoliyat ko‘rsatdi, zamonaviy metodikalar qo‘llanildi, taniqli xorij mutaxassislari ishtirok etishdi. Mavzuning o‘rganilganligi darajasi : O‘rta Osiyo tosh asri so‘nggi paleolit davri jamoalari turmushida turar-joylar qurilganligi haqida ma’lumotlar qo‘lga kiritilgan. Bu manba va ma’lumotlar Samarqand so‘nggi paleolit makoni qazishmalariga taalluqli hisoblanadi. Mezolit davriga oid turar-joylar Tojikistonning Say-Sayyod, Tutqovul yodgorliklarida o‘rganilgan. Ko‘p sonli turar-joy ma’lumotlari neolit davri yodgorliklari qazilmalarida qo‘lga kiritilgan. 5