logo

PELLEPONES YURUSHLARI

Yuklangan vaqt:

23.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

101.982421875 KB
PELLEPONES YURUSHLARI
  Reja:
KIRISH………………………………………………………………
1. Bob. Pellepones urushlarining boshlanishi………………….………………4
1.1 Pellepones urushlarining boshlanish sabablari………………..…………….4
1.2 Arxidam urushi……………………………..……………………………….6
1.3 Urushning borishi nikiy sulhi…………………...…………………………..9
2. Bob. Pellepones urushlarining tugashi……………………………..………..9
2.1 Sitsiliya ekspedetsiyasi………………….…………………..…………..…..9
2.2 Dekeliya urushi……………………………………………………………13
2.3 Pellepones urushlarining yakuni va oqibatlari……………………….……17
      Xulosa……………………………………………………………………………20
      Foydalanilgan adabiyotlar…………………….………………………….……26
 
 
 
 
 
 
 
 
         
1 KIRISH
           KIRISH Mavzuning dolzarbligi .   Mavzuning dolzarbligi shundan iboratki qadimgi
davr   va   davlatlar   to‘g‘risida   hozirgi   kunda   juda   kam   ilmiy   ishlar   va   magistrlik
dissertatsiyalari   va   bitiruv   malakaviy   ishlar   bajarilmoqda.   Qadimgi   davlatlar
to‘g‘risida  dalillarning kamligi va ko‘p  ma'lumotlarni o‘z navbatida mubolag‘aligi bu
davrning   o‘rganishni   biroz   mushkullashishiga   olib   keladi.   Qadimgi   davrning   kam
o‘rganilyotganligi   mavzuni   dalzarbligini   oshiradi.   Zero   “O’z   tariximizga   oid   asar   va
qo’lyozmalar,   ularni   ayniqsa   o’z   ajdodlarimiz   tomonidan   yaqin   o’tmishda
bitilganlarini   o’rganish   tarixchilarimiz   oldida   eng   katta   vazifa   bo’lib   qolmoqda.   Bu
o‘rinda   gap,   eng   avvalo,   yoshlar   va   axoli   o‘rtasida   mamlakatimizning   boy   tarixini,
uning betakror madaniyati va milliy qadriyatlarini  keng targ‘ib  qilish, jahon ilm-fani
va adabiyoti yutuqlarini yetkazish uchun zarur muhit va shart-sharoit yaratish haqida
bormoqda”   –   deb   ta’kidlagan   edilar   Prezidentimiz   Sh.M.Mirziyoyev.1   Bundan
tashqari   Yunoniston   o‘zining   tabiati,   me'morchiligi,   san'ati,   hunarmandchiligi,
madaniyati   va   urf-odatlari,  davlatchiligining  o‘ziga   xosligi   bilan   ko‘pchilikda   qiziqish
uyg‘otadi.   Hozirgi   kunimizgacha   yetib   kelgan   yunon   me'morchiligi   na'munalarini   t
adqiq   qilish,   yunon   san'atining   o‘rganish   ishtiyoqi   uning   qadimgi   davrda   qay
darajada   rivojlanganligini   bilish   ko‘pchilik   tarixchilar   qatori,   tarixdan   yiroq   bo‘lgan
odamlarni   qiziqtirishi   tabiiy.                       Shunday   ekan   qadimgi   Yunonistondagi   ilk
davlatchilik   tarixini,   bu   davlatlar   taraqqiyotining   o‘ziga   xosligi,   xo‘jaligi,   turmush
tarzi,   davlatchiligi   to‘g‘risida   tadqiqod   olib   borish   dolzarb   masalallardan
biridir.Vаtаnimizningo‘tmishtаriхigа   kаttа   e’tibоrbilаnqаrаgаnbirinchi
yurtbоshimiz“Таriх   g‘ildirаgini   аylаnishibilаn,   аvvаlаmbоr,   yurt   Хukumdоrlаri   vа
аmаldоrlаri   xаlqning   tаqdirivа   kеlаjаgi   хаqidа   qаyg‘urish   o‘rnigа,   o‘z   shаxsiy
mаnfаtlаrini   hаmmа   nаrsаdаn   ustunqo‘yib,jахоlа           tvа   g‘аflаtgа   bеrilib   kеtishi
оqibаtidа biz bugunyashаyotgаn mintаqа umumbаshаriy   tаrаqqiyot jаrаyonlаridаn
uzulib,   rivоjlаnishdаn     kеskin   оrqаdа   qоlib   kеtdi”.   2   Qadimgi   Yunoniston   davlatlari
o‘rtasida kechkan o‘zaro urushlar tarixini o‘rganish, aynan Pelopones urushi tarixini
yoritish, bu yunon davlatlari tarixini o‘rganishda eng muxim masala xisoblanadi. Bu
esa o‘z navbatida mavzuning dolzarbligini oshiradi.  
              Mavzuninig   o‘rganilish   darajasi.   Mavzuning   o‘rganilish   haqida   gapiradigan
bo‘lsak,   Qadimgi   Yunoniston,   aynan   pelopones   urushi   to‘g‘risida   ko‘plab   ishlar
amalga   oshirilgan.   Bular   qatorida   ko‘plab   maqolalar,   monografiyalar,   asarlar,
Yunoniston hududida olib borilgan qazishma ishlari va ularning natijalari muomalaga
kiritilgan.   Mahalliy   olimlar   bilan   bir   qatorda  ko‘plab   yevropalik   va  rossiyalik   olimlar
Yunoniston tarixiga bag‘ishlangan asarlar yozishgan. Yunonistonning qadimgi tarixiga bo‘lgan   qiziqishning   yuqoriligi,   bu   hudud   to‘g‘risida   o‘rta   asrlardayoq   bir   necha
asarlarining   nashr   etilishidan   ham   ma'lum.   Peloponnes   urushini   Fukidid   o‘z
“Tarix”ida   izchil   suratda   batafsil   tasvirlagan.   Lekin   uning   xikoyasi   miloddan   avvalgi
411   yil   voqyealari   bilan   o‘zilib   qoladi.   Urushning   oxiri   bizga   Ksenofontning
«Yunoniston   tarixi»dan   ma'lum.   Bundan   tashqari,   uning   tas   viroti   Diodorning
«Tarixiy   kutubxona»sida   saqlanib   qolgan.   Mazkur   davrning   siyosiy   va   harbiy
arboblarining   (Perikl,   Nikiy,   Alkiviad,   Lisandrning)   tarjimai   holini   Plutarx   yozgan.
Andokidning   sud   majlisida   so‘zlagan   va   bizgacha   yetib   kelgan   nutqi   muhimdir.
Aristofanning   Peloponnes   urushi   vaktida   yozgan   komediyalari   afinaliklarning
miloddan   avvallgi   V   asrning   oxirlaridagi   turmushi   va   kayfiyatini   aks   ettiradi.
Obidalardagi   yozuvlar   va   umuman,   arxeologik   yodgorliklar   ma'lumotlar   beradi.
Pelopones   urishidan   keyingi   davr   Yunonistonning   miloddan   avvalgi   IV   asrning
birinchi yarmidagi tarixi tarixiy manbalarda garchi bir tekisda bo‘lmasada, umuman
yaxshi   aks   ettirilgan.   Xatto   Yunonistonning   Ksenofont   tomonidan   yozilgan   umumiy
tarixi ham mavjuddir. Ksenofont tomonidan boshqa asarlar ham yozilgan bo‘lib, bu
asarlarda   o‘sha   zamondagi   Yunoniston   xayotining   turli   jihatlarini   oydinlashtiruvchi
boy ma'lumot to‘plangan. Uning ma'lumotlarini miloddan avvalgi IV asrda yashagan
boshqa   mualliflarning:   Aristotel,   Lisiy   va   qisman   Demosfen   asarlari   yordamida
to‘ldirish va anchagina darajada tekshirib ko‘rish mumkin. Aristofan komediyalarida
va   badiiy   adabiyotning   boshqa   asarlarida   ham   qimmatli   ma'lumot   bor.   Ko‘pchiligi
bizga   yetib   kelmagan   asarlar   asosida   uzoq   o‘tmish   xaqida   asarlar   yozgan   keyingi
mualliflardan   Diodor   bilan   Plutarxni   ko‘rsatish   mumkin.   Obidalardagi   yozuvlar   va
tanga va chaqalar ham bizning bu davr to‘g‘risidagi bilimlarimizni aniqlashga yordam
beradi. 
1.Bob. Pellepones urushlarining boshlanishi
1.1.Pellepones urushlarining boshlanish sabablari
Peloponnes   urushi   Fukidid3ning   “Tarix”   asarida   izchil   suratda   batafsil   tasvirlagan.
Ushbu mavzuni yoritishda eng asosiy manba sifatida ushbu asarni olishimiz mumkin.
Lekin   uning   xikoyasi   431-404   yillarda   kechkan   Pelopones   urushini   no'malum
sabablarga  ko‘ra  miloddan   avvalgi   411  yil  voqyealari  bilan   o‘zilib   qoladi.  Urushning
oxiri   bizga   Ksenofont5ning   “Yunoniston   tarixi”   dan   ma'lum.   Ksenofont   o‘zini
asarlarini dastlabkisini   Fukididning “Tarix” asarini yakuniga yetkazishdan boshlagan.
Uning yana   bizga bir yuz yigirmadan oshiq asarlar muallifi ekanligi ma'lum. Bundan
tashqari,   uning   tasviroti   Diodorning   “Tarixiy   kutubxona”   sida   saqlanib   qolgan.
Mazkur davrning siyosiy   va harbiy arboblarining (Perikl, Nikiy, Alkiviad, Lisandrning)
3 tarjimai   holini Plutarx yozgan. Plutarx hayoti davomida ko‘plab asarlar yozishi bilan
birgalikda   o‘z   davrrida   yashab   o‘tgan   ellikka   yaqin   siyosiy   va   harbiy   arboblarning
tarjimai xolini yozgan shaxs sifatida ma'lum. Uning tarjimai xollari orasida yuqorida
tilga   olingan   va   bevosita   Pelopones   urishi   voqyealariga   aloqadar   shaxslarni   hayoti
orqali   ushbu   davr   tarixini   bilib   olishimiz   mumkin.   Andokidning   sud   majlisida
so‘zlagan va bizgacha yetib kelgan nutqi muhimdir. Aristofanning Peloponnes urushi
vaktida   yozgan   komediyalari   afinaliklarning   miloddan   avvallgi   V   asrning   oxirlaridagi
turmushi   va   kayfiyatini   aks   ettiradi.   Obidalardagi   yozuvlar   va   umuman,   arxeologik
yodgorliklar   ma'lumotlar   beradi.   Olib   borilgan   arxeoligik   tadqiqodlar   ham   bu   davr
tarixini   o‘rganishda   eng   asosiy   manbalardan   xissoblanadi.   Peloponnes   urushi
qadimgi   Yunonistonning   quldorlik   jamiyatida   ichki   ziddiyatlarning   jamlanishi   va
keskinlashuvi   natijasida   kelib   chiqqan   ediki,   bu   ziddiyatlarga   viloyatlarning   notekis
rivojlanishi asos bo‘lgan. Qoloq Spartaning 1-Afina dengiz ittifoqini zaiflashtirish yoki
qaqshatish   xisobiga   Yunonistonda   o‘z   siyosiy   yetakchiligini   qayta   tiklashga   intilishi,
Afinaning   iqtisodiy   jihatdan   rivojlangan   raqobatchilarini,   asosan,   Korinf   va
Megaraning o‘z savdo va hunarmandchilik muxoliflarini zaiflashtirish istagi bilan mos
tushgan. Afinaning Janubiy Italiya va Sitsiliyada mustaxkamlanib olish niyati Korinf va
Peloponnes ittifoqi uchun ayniqsa xavfli bo‘lgan. Miloddan avvalgi V asrning ikkinchi
yarmida   yunon   polislarining   aksariyati   yo   1-Afina   dengiz   ittifoqiga,   yo   Peloponnes
ittifoqiga   kirganligi   sababli   urush   umumyunon   tusini   olgan.   1-Afina   dengiz
ittifoqining   iqtisodiy   va   siyosiy   jixatdan   gurkirab   rivojlanishi   bilan   bir   qatorda
Afinaning   ittifoqchilar   bilan   xam,   boshqa   yunon   polislari   bilan   ham   munosabatlari
keskinlashib   ketgan7   .   Urushning   boshlanishini   tezlashtirgan   birinchi   mojaro
Korinfdan,   Spartadan   va   Afinadan   yiroqda   qadimgi   yunon   dunyosining   g‘arbiy
chekkasidagi   Epidamn   koloniyasi   8da   va   Kerkira   orolida   (xozirgi   Korfu   oroli)da   yuz
bergan.   Bu   Yunonistondan   Janubiy   Italiyaga   va   Sitsiliya   oroliga   boriladigan   dengiz
kemalar   qatnovi   yulidagi   ikki   muhim   bekat   bo‘lgan.   Epidamnda   demokratik
to‘ntarish   yuz   bergan.   Shahardan   qochgan   aslzodalar   Epidamnga   xujum
boshlaganlar. Epidamnliklar o‘z metropoliyasi Kerkiradan yordam so‘rasada, yordam
ololmagan,   chunki   Kerkirada   o‘sha   vaqtda   aslzodalar   xokimlik   qilgan.   Kerkira   o‘z
navbatida   Korinfning   koloniyasi   bo‘lganligi   sababli,   Epidamnliklar   so‘ngra
Korinfliklardan   yordam   so‘rashga   borganlar.   Korinfliklar   Epidamnga   yordam
berganlar,   lekin   shu   vajdan   Kerkira   ularga   qarshi   bosh   ko‘tarib   chiqkan.   Dengiz
jangida   kerkiraliklar   korinfliklarni   yengdilar,   shundan   sung   korinfliklar   o‘ch   olish
uchun darxol katta tayyorgarlik boshlab yuborganlar. Shundan keyin Kerkira 1-Afina
ittifoqiga kirgan, bu esa ushbu ittifoq bilan Peloponnes o‘rtasida o‘tmishda to‘zilgan
sulxni   bo‘zish   edi.   Sulx   shartlarida,   ittifoqlar   bir   biridan   o‘z   tomoniga   tarafdorlar tortmasligi   lozim,   deb   pisanda   qilingan   edi.   Afinaning   yordami   kerkiraliklarni
korinfliklar   bilan   bo‘lgan   dengiz   jangida   tomoman   mag‘lub   bo‘lishdan   qutqazib
qolgan10   .   Shu   tariqa   Janubiy   Italiya   va   Sitsiliyaga   boriladigan   dengiz   yulida   Korinf
bilan   Afina   o‘rtasida   harbiy   nizo   chiqqan.   Bu   nizoda   demokratik   Afina   Kerkira
aslzodalariga   yordam   bergan,   bu   yordam   o‘z   navbatida   Epidamn   demokratlariga
yordam   bergan   aslzodalar   Korinfning   umumiy   dushmaniga   qapshi   qaratilgan.
Shunday   kilib   Korinf   bilan   Afinaning   iqtisodiy   manfaatlari   ularning   siyosiy   totuvligi
ustidan   g‘olib   kelgan11   .   Ikkinchi   mojaro   bevosita   birinchi   mojarodan   keyin   yuz
bergan.   Voqyealar   Xalkidika   yarim   oralidagi   Korinf   koloniyasi   Potideyada   avj   olib
ketgan.   Xalkidika   1-Afina   dengiz   ittifoqiga   a'zo   bo‘lgan,   lekin   ayni   vaqtda,   u   Korinf
bilan   ham   mustahkam   aloqada   bo‘lgan,   binobarin,   Kerkira   bilan   orada   nizo
chikqandan   keyin   Korinf   Potideyani   Afinadan   ajralishga   undagan.   Afinaliklar
Potideyani   qamal   qilganlar,   Korinf   esa   Potideyaga   qurolli   yordam   bergan.   Megara
Korinf   tomonini   olib   maydonga   kirgan.   Xar   ikki   polis   jon-jaxdlari   bilan   Spartani
Afinaga   qarshi   urush   harakatlari   boshlashga   undaganlar.   Shundan   keyin   uchunchi
mojaro   yuz   bergan:   Afina   xalq   yig‘ini   1-Afina   dengiz   ittifoqi   a'zolarining   barcha
gavan12larida   Megaraning   savdo   kemalariga   boykot   e'lon   qilgan   maxsus   qarorni
tasdiqlagan.   Egey   dengizi   sohillaridagi   barcha   shaharlar   va   barcha   orollar   bilan
deyarli tanho o‘zi savdo-sotiq qilib kelgan.
1.2. Arxidam urushi (miloddan avvalgi 431-421 yillar)
           Korinf va Megaraning tazyiqi ostida spartaliklar Arxidam II guruxi ostida Afinaga
qarshi   urush   harakatlarini   boshlab   yuborganlar.   Arxidam   II   spartaliklarning
quruqlikda ustunligini hisobga olgan xolda urushni olib borish rejasini ishlab chiqan.
Shu sababli bu urush Peloponnes urushi deb, uning birinchi davri esa Arxidam urushi
deb   nom   olgan.   Arxidam   Attikadagi   iqtisodiy   va   siyosiy   ahvolni   hisobga   olib,   uning
qishloq   xo‘jaligini   xonavayron   qilishga   va   natijada   qishloq   aholisini,   ya'ni   Attika
dehqonlarini   Periklga   va   uni   qo‘llab-quvvatlab   kelgan   shahar   aholisiga   qarshi
chiqishlariga   umid   bog‘lagan.   Bundan   tashqari,   Arxidamning   taxminicha,   Sparta
qo‘shinlari   qilgan   vayrongarchiliklar   afinaliklarni   ularga   qarshi   ochik   jang   bilan
chiqishga majbur etishi kerak edi, Afinaning quruqlikdagi kuchlari Sparta kuchlaridan
ancha   kam   bo‘lganligi   sababli   spartaliklarning   g‘alabasi   shubhasiz   bo‘lib   ko‘ringan
Spartaliklarning   urush   olib   borish   rejasiga   afinaliklar   Perikl   ishlab   chiqqan   rejani
qarama-qarshi   qilib   qo‘yganlar.   Spartaliklar   quruqlikdagi   o‘z   harbiy   kuchlarining
ustunligiga   asoslangan   bo‘lsalar,   afinaliklar   o‘z   harbiy-dengiz   flotining   ustunligiga
asoslanganlar.
5       Attikaning spartaliklar bosqini xavf solayotgan xududlarining qishloq aholisi Afina
bilan Pirey o‘rtasida uzun devor bilan to‘silgan masofaga vaqtincha ko‘chirilishi lozim
edi.   Bu   orada   Afina   harbiy-dengiz   floti   Peloponnesni   qamal   qilishi   va   Korinfning
Sitsiliya   xamda   Janubiy   Italiya   bilan   savdo   aloqalarini   o‘zishi   kerak   edi   16.
Peloponnes   ittifoqining   iqtisodiy   imkoniyati   afinaliklar   va   ularning   ittifoqchilarining
iqtisodiy   imkoniyatlaridan   past   bo‘lgan.   Dengiz   qamali   peloponnesliklarni   xoldan
toydirishi kerak edi. Afinani quruqlikdan to‘sib turgan va uni dengiz bilan bog‘lagan
mustahkamlangan   qal'a   xududi  o‘sha   zamondagi  urush   olib   borish   darajasiga   ko‘ra
dushman ololmaydigan istexkom bo‘lgan. Buning ustiga spartaliklar kal'alarni ishg‘ol
qilishni   bilmaganlar.   Dengizda   xukmronlik   qiluvchi   afinaliklar   uzun   devorlar
ximoyasida   uzoq   vaqt   davomida   tubjoy   aholisi   ham,   Afinaga   ko‘chirilgan   kishilarni
ham   ozuqa   bilan   ta'minlay   olganlar.   Perikl   rejasining   kamchiligi   shundan   iborat
bo‘lganki, unda dehkonlarning majburiy ko‘chirilishi va dushman qo‘shinlari ularning
yer   maydonlarini   vayron   qilishlari   extimoli   ko‘zda   tutilmagan17   .   Sparta   qo‘shinlari
Afinaning shimol va g‘arb tomonlarida joylashgan dehqon xo‘jaliklarini vayron qilgan
bo‘lsalarda, lekin afinaliklarni qat'iy jangga torta olmaganlar. Spartaliklarning o‘zlari
ozuqa masalasida mushkul ahvolga tushib qolganlar, chunki ular o‘zlari ishg‘ol qilgan
joylarni ship-shiydon qilgan edilar, natijada ular ikki oydan keyin Attikani bo‘shatib,
Peloponnesga   qaytishga   majbur   bo‘lganlar.   Miloddan   avvalgi   430   yilda   boskin
takrorlangan.   O‘sha   yili   Afina   boshiga   kutilmagan   kulfat   tushgan:   Afina   kemalari
tashqaridan og‘ir (yuqumli kasallik epidemiyasini Pireyga olib kelgan edilar 18. Juda.
ko‘p qochoqlarning qal'a devorlari ortida iflos sharoitda yashashi orkasida epidemiya
tezlik   bilan   Afinaga   tarqalgan   va   ko‘p   kishilarni   xalok   qilgan.   Manbalarda   bu   kasal
vabo deb atalgan. Bu epidemiya mahalliy xususiyatga ega bo‘lgan. Bu kasal Afianing
kuchsizlantirgan   lekin   odamsiz   koldirmagan,   vabo   bo‘lganida   uning   xamma   axolisi
qirilib ketgan bo‘lardi. Bu kasal vabo bo‘lganida afinaliklar 14 yildan keyin Sitsiliyaga
ekspeditsiya yuborolmas edilar. Aftidan, bu terlama kasalining xillaridan biri bo‘lgan.
        Halq ayniqsa dehkonlar Periklni Afinaning boshiga tushgan kulfatlarning aybdori
deb   xisoblaganlar   va   natijada   miloddan   avvalgi   430-yilda   Perikl   hokimiyatdan
chetlatilgan. Lekin oradan kup o‘tmay uni oqladilar va miloddan avvalgi 429 yilda uni
yana qaytadan birinchi strateg qilib sayladilar. Ammo qartayib (qarib) qolgan Perikl
o‘zi   yuqumli   kasaldan   o‘ldi.   Perikl   o‘lgandan   keyin   Afinada   urushni   davom   ettirish
tarafdorlari bilan sulx muzokaralari boshlashga xarakat qilib yurgan doiralar o‘rtasida
kurash   keskinlashgan.   Urush   tarafdorlari   g‘olib   chiqqan.   Ko‘nchilik   (ko‘nchi-teriga
ishlov berib undan mahsulot tayyorlovchi) ustaxonasining egasi Kleon raxbarlikni o‘z
qo‘liga olgan. Kleon o‘z siyosatida aholining kambag‘allashib qolgan, Sparta ustidan g‘alaba   qilish   natijasida   o‘z   ishlarini   tug‘rilab   olish   umidida   yurgan   qismining
manfatlarini aks ettirgan. Lekin epidemiyadan ko‘p zarar ko‘rgan Afinaning zaiflashib
qolishi   shunga   olib   kelganki,   Afina   ittifoqi   a'zolari   orasida   Afinaga   qarshi   aslzodalar
va   aslzoda   guruxlarining   faolligi   kuchaygan.   Bu   guruxlarga   Sparta   kuchli   yordam
berib   turgan.   Miloddan   avvalgi   428   yilda   Mitilena   shahrida   (Lesbos   orolida)
qo‘zg‘alon   ko‘tarilgan,   bu   qo‘zg‘olonni   afinaliklar   zo‘rg‘a   bostirganlar.   Miloddan
avvalgi   425   yilda   Kerkira   orolida   qo‘zg‘olon   ko‘tarilgan,   bu   qo‘zg‘olon   natijasida
xokimiyatni   maxalliy   aslzodalar   qo‘lga   olganlar.   Aslzodalar   bilan   aholi   o‘rtasidagi
birinchi   qattiq   o‘zaro   urush   davomida   xar   ikki  tomon   yirtqichlikni  uchiga   chiqargan
va har ikkala tomon kurashga qullarni qatnashtirgan Afina yordami bilan Kerkirada,
nixoyat,   demokratlar   g‘olib   chiqqanlar.   Talofatlardan   bir   qadar   o‘nglanib   olgan
afinaliklar   miloddan   avvalgi   425   yilda   Spartaga   qarshi   urushni   kuchaytirgan.   Flotga
qo‘mondonlik   qilgan   Afina   strategi   Demosfen   Peloponnesning   g‘arbiy   sohilini
yangidan   qamal   qilgan,   qirg‘oqqa   askar   tushirgan   va   Messeniyada   joylashgan   Pilos
portini   egallagan.   Afinaliklar   bu   yerda   yashovchi   spartalik   ilotlarni   qo‘zg‘olon
ko‘tartirishga   undaganlar.   Spartaliklar   afinaliklarni   Pilosdan   urib   chiqarolmagan
bo‘lsalarda,   kichikroq   Sfakteriya   orolini   ishg‘ol   qilganlar.   Bu   orol   Afina   kemalariga
Pilos   gavanidan   chiqish   yulini  bekitib   qo‘ygan.  Shundan   keyin   Afina  halq   yig‘inining
qaroriga   binoan,   Kleonning   o‘zi   boshliq   bir   eskadra   Demosfenga   yordamga
yuborilgan.   Tajribali   flot   darg‘asi   Demosfen   Kleon   eskadrasi   yaqinlashib
kelayogganligi   haqida   xabar   olgach,   dushman   safini   yorib   o‘tib,   unga   peshvoz
chiqqan.   Birlashgan   kuchlarga   qo‘mondonlik   qilgan   Demosfen   va   Kleon   Sfakteriya
orolida spartaliklarni tor-mor qilishga va ulardan omon qolganlarini asir qilib olishga
muvaffaq   bo‘lganlar.   Asirlar   orasida   ko‘pgina   spartalik   aristokratlar   bo‘lgan.   Endi
spartaliklar   sulh   so‘ray   boshlaganlar.   Lekin   urush   tarafdorlarining   kuchayib   ketgan
guruxi   Kleonning   talabi   bilan   Sparta   qabul   qilolmaydigan   shartlarni   taklif   qilgan   va
natijada   urush   davom   etgan.   Tajribali   sarkarda   Brasid   taklifiga   muvofiq   spartaliklar
quruklikdagi kuchlar bilan Egey dengizining shimolida afinaliklarning siyosiy jihatdan
muxim   markazlariga   qarshi   zarba   tayyorlaganlar.   Afinaliklar   Frakiyada   Amfipol
portini   egallab,   undan   Egey   dengizinish:   butun   shimoliy   qismini   va   Kora   dengiz
bug‘ozlariga   o‘tiladigan   yo‘lni   nazorat   qilib   turganlar.   Amfipol   yaqinida   o‘z   oltin   va
rangli   metall   konlari   bilan   mashhur   bo‘lgan   Pangey   g‘ori   bo‘lib,   uni   xam   afinaliklar
egallagan   edilar24.   Brasid   o‘z   otryadi   bilan   tez   yurib   shimolga   o‘tgan   va   Xalkidika
yarim   orolidagi   bir   qancha   shaharlarni  zabt   etgan,   so‘ngra  Amfipolni   ishg‘ol   qilgan.
Bu   esa   Afinaning   manfaatlariga   va   obro‘siga   juda   qattiq   zarba   bergan.   Amfipol
xududida   ahvolni   to‘zatish   uchun   Kleonning   o‘zi   yuborilgan.   Biroq   unga   to‘satdan
7 Brasid xujum qilib tor-mor qilib tashlagan. Qattiq jangda xar ikkala sarkarda Kleon va
Brasid   halok   bo‘lgan.   Lekin   Amfipol   miloddan   avvalgi   422   yilda   Afinaning   qo‘lidan
butunlay   ketgan.   Amfipol   yonida   Kleon   halok   bo‘lgandan   va   qo‘shinlari
mag‘lubiyatga uchragandan keyin sulh tuzish tarafdorlarining ta'siri kuchaygan. Sulh
tarafdorlariga   Nikiy   boshchilik   qilgan.   Nikiy   endi   Afinaning   tashqi   siyosati   rahbari
bo‘lib   qolgan   har   ikki   tomon   Peloponnes   va   1-Afina   dengiz   ittifoqlari   goh
utomonning, goh bu tomonning g‘alabasi bilan o‘n yil davom etgan urushdan tolgan.
Sulh   muzokaralari   boshlangan   va   miloddan   avvalgi   421   yilda   Afina   bilan   Sparta
o‘rtasida   50   yillik   sulh   tuzilgan,   bu   sulx   uning   tashabbuskori   nomi   bilan   Nikiy   sulhi
deb nom olgan25. Nikiy sulhining shartlariga ko‘ra, spartaliklar va afinaliklar ularning
qo‘shinlari ishg‘ol qilgan hududlarni bab-baravariga bo‘shatishlari va o‘zaro asirlarni
almashtirib   olishlari   lozim   bo‘lgan.   Bundan   tashqari,   qullar   (ilotlar)     qo‘zg‘olon
ko‘targan   taqdirda   afinaliklar   spartaliklarga   yordam   berishga   va'da   qilganlar.   Sulh
shartlari   to‘la-to‘kis   bajarilmagan.   Afinaliklar   Messeniya   Pilosida,   spartaliklar   esa
Frakiyada (Amfipolda) qolganlar. Spartaning ittifoqchilari bo‘lmish Korinf, Megara va
Fiva Nikiy sulhini tan olmaganlar.
1.3. Urushning borishi Nikiy sulhi
           Afina davlatining boshlig’i (mil. avv. 422-yildan). U Afina bilan Sparta o’rtasidagi
urush   harakatlarini   to’xtatish   maqsadida     mil.   avv.   421-yilda   Sparta   bilan   50   yilga
mo’ljallangan   sulh   shartnomasini   tuzgan.   Sulhning   tashabbuskori   Nikiy   bo’lgani
uchun   bu   shartnoma   Nikiy   sulhi   deyilgan.   Nikiy   sulhi   bilan   Pellepones   urushining
birinchi bosqichi ham tugagan. Ammo Nikiy sulhining  shartlari to’liq bajarilmagach,
Afina   bilan   Sparta   o’rtasida   yangidan   urush   boshlangan.   Mil.   avv.   415-yilda   Nikiy
Alkiviad   va   Lamaxlar   bilan   birga   spartaliklarga   qarshi   urush   boshlab,   Sitsiliya   oroli
tomon   jo’nagan.   Lekin   Alkiviad   xoinlik   qilib   spartaliklar   tomonga   qochib   o’tgan   va
afinaliklarning   harbiy   sirlarini   ularga   aytib   bergan.   Shundan   so’ng   Nikiy   urushni
to’xtatishga   umid   bog’lab,   urush   harakatlarini   paysalga   solgan.   Bu   davr   ichida
sitsiliyaliklar   mudofaaga   tayyorlanish   imkoniyatiga   ega   bo’lganlar.   Afina   qo’shinlari
Sirakuzani qamal qilganlar. Lekin     bu qamal muvaffaqiyatsiz chiqqan. Mil. avv.  413-
yili Demosfen boshliq Afina floti     Sparta va ittifoqchilari tomonidan tor-mor etilgan.
Jangda Alkiviad, Nikiy, Lamaxlar halok bo’lgan.
            “Nikiy   sulhi”   mustahkam   emas   edi.   Ikki   davlat   ham   sulh   shartlarini   bajarishga
shoshilmadilar.   Ba’zi   polislar   esa   sulhni   tan   olmadilar.   Mil.av.   420-yilda   Afinada
Periklning   jiyani   Alkiviad   birinchi   strateg   etib   tayinlandi.   Alkivid   urush   tarafdori
bo’lib,   Argos,   Mantineya   va   Elida   bilan   ittifoq   tuzadi.     Mil.av.   419-418   yillarda   bir nechta   jangler   bo’lib   o’tdi.   Sparta   Mantineya   yaqinidagi   jangda   barcha   raqiblari
ustidan   g’alabaga   erishdi   va   butun   Peloponnesda   o’z   gegemonligini   o’rnatadi.
Keyingi   yillarda   Afinada   hal   qiluvchi   rolni   Nikiy   va   Alkiviad   bajara   boshladi.   Mil.av.
415-yilda   bir   nechta  tashqi  siyosiy  zafarlardan   keyin,  Sitsiliyaga   ajoyib   ekspansiyani
uyushtirishga kelishildi. 
2.Bob. Pellepones urushlarining tugashi
2.1. Sitsiliya ekspeditsiyasi
XI - asrga   kelib ,   materik   janubidagi   Lombard   va   Vizantiya   kuchlari   Shimoliy
Fransiyadagi   vikinglarning   avlodlari   bo ' lgan   Norman   yollanma   askarlarini   yollashdi .
Rojer   I   boshchiligidagi   normanlar   Sitsiliyani   zabt   etib,   uni   musulmonlardan   tortib
oldilar.  
Bu ikkala davlat o’z qo’shinlarini birlashtiradi
                                              Vizantiya Lombardiy
Rojer   boshchiligidagi   Normanlar
Sitsiliyani   egallaydi
Normand   qirolligi   1130- yil   Rojdestvo   kunida   Sitsiliyalik   Rojer   II   tomonidan   Rim
papasi   Innokentiy   II   ning   kelishuvi   bilan   tuzilgan .    Rojer II otasi Sitsiliyalik Rojer I dan
meros qolgan yerlarni birlashtirdi. (Innokettiy II Papa)
Sitsiliyaning to'liq zabt etilishiga umid qilgan Loter, keyin Sitsiliya qirolligidan Kapua
va   Apuliyani   Rojerning   dushmanlariga   berdi..   1139   yil   aprel   oyida   Lateranning
Ikkinchi Kengashida Innokentiy  Rojerni bo'linish munosabatini saqlab qolgani uchun
haydab chiqardi. (Lateran Saroyi)         
Rojer hukumatni markazlashtirishni maqsad qilgan bir qator qonunlarni qabul qildi.
Shuningdek,   u   o'zining   bosh   vassallari:   Grimold   Bari,   Robert   II   Kapua,   Ranulf   Alif,
Neapollik   Sergiy   VII   va   boshqalarning   bir   nechta   bosqinlarini   to'xtatdi.   (Robert   II
Kapua)
Keyinchalik Rojer o'zining admirali Jorj Antioxiya orqali Frigiya sohilini   bosib oldi va
"Afrika   Qiroli"   norasmiy   unvonini   oldi   va   Norman   Afrika   Qirolligining   asosini
belgiladi.     Shu   bilan   birga,   Rojer   floti   ham   Vizantiya   imperiyasiga   hujum   qilib,
Sitsiliyani   deyarli   bir   asr   davomida   O'rta   er   dengizidagi   yetakchi   dengiz   kuchiga
aylantirdi.   Sitsiliya   1409   yilgacha   Aragon   uyining   qarindoshlari   yoki   kadet   bo'limi
tomonidan   mustaqil   qirollik   sifatida   va   keyin   Aragon   tojining   bir   qismi   sifatida
9 boshqarilgan.  Neapol qirolligi 1443-yilning 6-iyunida Neapolni muvaffaqiyatli qamal
qilish   va   Rene   mag‘lubiyatga   uchraganidan   so‘ng,   ikki   taxt   Aragonlik   Alfonso   V
tomonidan   birlashtirilgunga   qadar   Anjevin   hukmdori   Anju   Rene   tomonidan     bosib
olinadi. (Alfonso V Aragon)
1494—1503 yillarda Anjular merosxoʻri boʻlgan Fransiyaning ketma-ket qirollari Karl
VIII   va   Lyudovik   XII   Neapolni   zabt   etishga   harakat   qildilar   (qarang   Italiya   urushlari)
lekin muvaffaqiyatsizlikka uchradi. (Karl VIII va Lyudovik XII)
Mil.   aw.   414-yilning   bahorida   afmaliklar   Sirakuzaga   yaqin   kelib   uni   qamal   qila
boshlaydi. Qish bo'vi sirakuzaliklar shahar atrofida yangi himoya chizig'ini yaratislidi,
kuchli  qo'shin   to'plab   Peloponnes  davlatlarining  qo'llab-quvvatlashi  bilan   afinaliklar
harakatlarini   yo’qqa   chiqarishgan   edi.   Mil.   avv.   413-yilning   bahorida   sirakuzaliklar
dengizda   ham   ancha   jonli   harakat   qilishga   o'tishdi.   Sirakuza   yonidagi   Atina
qo’shinlari   xavf   ostida   qolgandi.   Bu   orada   Yunonistonning   o'zida   ham   urush   qayta
boshlangan   edi.   Mil.av.   414-yildayoq   spartaliklar   Afinaning   ittifoqchisi   Argos
yerlariga   bostirib   kirgan   edi.   Afinani   tinchlik   sulhini   buzganlikda   ayblab   spartaliklar
qo'shini   shoh   Agis   qo'rnondonJigida   keyingi   bahorda   Attikaga   bostirib   kirishdi.   Bu
pavtga kelib Spartaga o'tishga muvaflaq bo'lgan Alkiviadning maslahatiga ko'ra ular
Afina shimolidan 20 km
uzoqlikda   joylashgan   Dekeleyani   egallashdi   va   Attikaning   yarmini   doimiy   kuzatuv
ostiga   olishdi.   Mil.av.   416-yilda   Sitsiliyaning   kichik   bir   shahri   Egesta   qo’shnisi
Selinuntiga qarshi kurashda Afinadan yordam so’raydi. Afina Xalq yig’ini katta flot va
qo’shin   yuborishga   qaror   qiladi.   Bu   ekspeditsiya   3   ta   strateg   –   Alkiviad,   Nikiy,
Lamaxga   bo’lib   beriladi.   6   mingdan   ortiq   jangchi   Pirey   bandargohida   to’planadi.
Lekin kechasi bezorilar hujum qilib, Germes tasviri tushirilgan tosh ustunlarni buzib
ketishadi. Bu voqealarda Alkiviad ayblandi.  
            Sitsiliyaga   xarbiy   ekspeditsiya   yuborish   rejasi   muvaffaqiyat   qozongan   takdirda
Spartani   mag‘lubiyatga   olib   kelishi   va   Afinani   faqat   Bolqonda   emas,   balki   g‘arbda
ham   Ulug‘   Yunonistonning   yetakchisi   (yetakchisi)   qilib   quyishi  lozim   edi.   Binobarin,
bu   reja   Afinada   keng   shuxrat   taratgan.   O‘zining   tub   asosi   bilan   bu   rejada
avantyurizm   elementlari   bo‘lgan.   Afinada   va,   umuman,   Yunonistonda   hyech   kim
Sitsiliyaning   aniq   hajmini,   uning   aholisining   sonini   va   kayfiyatini   bilmagan.   o‘sha
zamonning   transport   imkoniyatlariga   ko‘ra   Sitsiliya   Yunonistondan   juda   o‘zoq
bo‘lgan. Bu orolni istilo qilish maqsadida katta dengiz ekspeditsiyasi yuborish xatarli
va   mushkul   ish   bo‘lgan.   Afinada   ekspeditsiyaning   Nikiy   boshliq   muxoliflari   bo‘lgan. Biroq   Alkiviad   boshliq   ekspeditsiya   yuborish   tarafdorlari   g‘olib   chiqqan.   Afina   halq
yig‘ini   Sitsiliyaga   xujumga   tayyorlanish   va   uni   amalga   oshirish   qaqida   qapop
chiqargan. Urushdan xonavayron bo‘lgan Attika aholisi o‘z ishlarini Sitsiliya zahiralari
xisobidan   to‘g‘rilab   olishni   mo‘ljallagan.   Miloddan   avvalgi   415   yilga   kelganda
afinaliklar 260 ga yaqin harbiy va yuk kemasini, 32 mingdan oshiq goplit, matros va
eshkakchini   Alkiviad   va   Nikiy   qo‘mondonligi   ostida   safarga   hozirlaganlar.   Bu
ekspeditsiyaga   Afinaning   barcha   asosiy   zahiralari   sarflangan   va   xarbiy   majburiyati
bo‘lgan   yoshlarning   deyarli   xammasi   safarbar   qilingan.   Foros   (xiroj)   miqdori
oshirilgan,   bu   esa   Afina   ittifoqchilarining   noroziligiga   sabab   bo‘lgan.   Attikada   va
undan   tashqarida.siyosiy   vaziyatning   nechog‘lik   keskinligi   Afinada   yuz   bergan
mojarodan   ko‘rinib   turganki,   bu   mojaro   Peloponnes   urushining   undan   keyingi
borishi uchun katta oqibatlarga olib kelgan. Afina floti Sitsiliyaga jo‘nashidan bir kun
burun   kechasi   noma'lum   shaxslar   juda   ko‘p   germalarni-tosh   ustunlarni
shikastlantirganlar.   Bu   ustunlarning   tepasida   sayoxat   va   tijorat.   xomiysi   bo‘lmish
ma'bud Germesning byusti o‘rnatilgan edi. Bu xudoni tahqirlash, kufroniy ish bo‘lib,
buning uchun o‘lim jazosi berilardi30 . Juda qattiq qidirilishiga qaramay jinoyatchilar
topilmagan.  Ammo   shaxarda  germalarni  Alkiviad   va  uning  do‘stlari  shikastlantirgan
degan mish-mish tarqalgan. 
       Tergov boshlangan. Alkiviadga bu kufroniy ishga daxli yuqligini isbotlashga imkon
bermaganlar. Flot Alkiviad, Nikiy va Lamax qo‘mondonligida Sitsiliyaga jo‘nashi kerak
edi   va   belgilangan   vaqtda   u   jo‘nab   ketgan.   Afina   floti   Sitsiliya   soxillariga   yetib
borganda-Afinadan   xukumat   kemasi   Alkiviadni   olib   ketgani   kelgan.   U   germalarni
shikastlantirishda   ayblanib   sudga   chaqirilgan   edi.   Lekin   Alkiviad   Spartaga   kochib
ketgan.   Afina   xalq   yig‘ini   uni   sirtdan   o‘lim   jazosiga   hukm   qilgan.   Shundan   keyin
Alkiviad spartaliklarga Afina harbiy sirlarini aytib bergan va shu bilan Sitsiliya sohillari
yonida jang qilayotgan Afina flotiga zarar yetkazgan. 
             Alkiviad afinaliklardan o‘ch olishni davom ettirib, spartaliklarga maslahat berib,
Afinaga   qarshi   urushni   yangidan   boshlaganda   Attikaga   qisqa-kisqa   muddatlarda
bostirib kirish kabi eski (taktikani) jang qilish usulini takrorlamaslik kerak, balki uning
hududidan mustaxkamlangan axoli punktini zabt etib, unda Sparta qo‘shinlari uchun
doimiy baza (jang qilish uchun tayanch markaz) vujudga keltirish va shu yerdan turib
mamlakatni   uzluksiz   vayron   qilib   borish   kerak,   deb   aytgan-Shunday   qilib,   Alkiviad
sotqinga va vatan xoiniga aylangan. 
       Alkiviad kochgandan keyin Sitsiliya soxillari yonidagi Afina flotiga Nikiy va Lamax
bosh bo‘lib qolgan. Sitsiliyadagi yunonlarning ko‘pchiligi afinaliklarni sovuq va hatto
11 dushmanlik   nazari   bilan   qarshi   olgan.   Nikiy   urushning   to‘xtalishiga   umid   qilgan   va
aktiv (keng ko‘lamli) urush harakatlari boshlashni paysalga solib turgan, shu bilan u
Sirakuzaga   mudofaaga   yaxshilab   tayyorlanishga   imkon   bergan,   chunki   Sitsiliya
ekspeditsiyasi   asosan   Sirakuzaga   qarshi   yuborilgan.   Ko‘p   o‘tmay   Lamax   halok
bo‘lgan.   Afina   floti   yakson   qilingan,   sirakuzaliklar   va   spartaliklarning   birlashgan
kuchlari   tomonidan   qurshab   olingan   quruqlikdagi   qo‘shin   majburan   taslim   bo‘lgan.
Nikiy  bilan  Demosfen  Sirakuzada  qatl  etilgan,  asir   qilib   olingan   afinalik  askarlar   esa
qul qilib sotilgan.  2.2 Dekeliya urushi.
            Dekeleya   urushi   (miloddan   avvalgi   413-404  yillar).   Sitsiliyada   Afina  qo‘shini   va
floti xalok bo‘lishi bilan deyarli ayni bir vaqtda spartaliklar Attikaga bostirib kirganlar
va uning shimoli-sharqidagi mustahkamlangan aholi punkti Dekeleyani zabt etganlar.
Ular afinaliklarga qarshi doimiy urush harakatlari olib borish uchun unda baza qurib
olganlar   va   Evbeya   oroli   bilan   aloqani   uzib   qo‘yganlar,   chunki   Evbeyadan   Attikaga
oziq-ovqat   maxsulotlari  yuborib  turilgan.  Spartaliklar   Afina qullariga  murojaat   qilib,
Dekeleyaga qochishga da'vat  etganlar  va  ularga ozodlik berishni va'da qilganlar. 20
mingdan   oshiq   qullar,   asosan   hunarmandlar   spartaliklar   tomoniga   kochib   o‘tgan.
Ko‘p   ustaxonalarda   va   kisman   Lavrion   konlarida   ish   to‘xtab   qolgan35   .   Dekeleya
Afinadan   22   kilometrli   masofada   joylashgan.  Spartaliklarning  doimo   Afinaga   hujum
qilishi xavfi tug‘ilgan. Qurollangan aholi navbatma-navbat tunu kun shahar devorlari
ustida   qorovullik   qilgan.   Bunday   vaziyatda   ittifoqchilar   Afinadan   ajralib   keta
boshlaganlar.  
       Xamon   spartaliklar   bilan   hamkorlik   qilayotgan   Alkiviad   ularga   kuchli   xarbiy - dengiz
floti   tuzish   uchun   Spartaga   mablag ‘   berish   to ‘ g ‘ risida   Eron   noibi   Tissafern   bilan
so ‘ zlashishni   maslahat   bergan .   Spartaliklar   miloddan   avvalgi   412-411   yillar
mobaynida   Tissafern   orqali   Eron   shoxi   bilan   maxfiy   shartnomalar   tuzganlar.
Spartaliklar   g‘alaba   qilgan   taqdirda   Yunonistonning   Kichik   Osiyodagi   mulklarining
hammasini,   ya'ni   Yunoniston-Eron   urushlari   vaqtida   yunonlarning   g‘alabasi
natijasida   forslar   zulmidan   ozod   qilingan   xududlarni   Eronga   kechib   berishga   va'da
qilganlar.   Tissafern   bilan   mo‘zokaralar   vaktida   Sparta   raxbarlari   Alkiviad,   siyosiy
nayrang ishlatmayotirmi, deb undan shubxalana boshlaganlar.   Uning xizmatiga endi
Sparta   muxtoj   bulmay   kolgan   edi,   binobarin   uni   o‘ldirishga   qaror   qilindi.   Birok
Alkiviad Eronga Tissafern oldiga kochib ketdi.  Afinaliklar   butun   kuchlarini   flotni   qayta
tiklashga   va   ittifoqchilar   bilan   aloqani   mustaxkamlashga   sarf   kildilar .   Ular   xatto
forosni  (xirojni) bekor  qildilar  va  uning  o‘rniga  5 foizlik  dengiz  boji  belgiladilar.  Flot
kisman   kayta   tiklangan.   Lekin   miloddan   avvalgi   411   yilda   Afinada   aslzodalar
to‘ntarishi   bo‘lgan-o‘sha   vaqtda   xalq   yig‘inida   demokratroq   belgilar   bo‘lmagan   edi,
ular   flotda-edilar.   Shu   sababli   boy   fuqarolarning   tazyiqi   ostida   xalq   yig‘ini
hokimiyatni aslzodalarga topshirishga va teng huquqli fuqarolar sonini kamaytirishga
rozi bo‘ldi. Aslzodalar urushdan toliqqan
        Attika axolisiga Sparta aslzodalari bilan sulh tuzish to‘g‘risida so‘zlashishga va'da
berganlar.   Ashaddiy   aslzodalardan   Antifont,   Pisandr,   Frinix,   mo‘tadil   aslzoda
Feramen   va   boshqalar   Afina   davlat   o‘zgarishining   rahbarlari   edilar.   Besh   yuzlar
13 kengashi   bekor   qilindi.   Uning   o‘rniga   rasmangina   eski   to‘rt   yuzlar   kengashi   qayta
tiklandi   va   unga   eng   boy   fuqarolar   kirdi.   Teng   xuquqli   fuqarolar   soni   goplit   bo‘lib
xizmat qilishga yetarli mablagi bo‘lgan 5 ming fuqarodan iborat qilib qo‘yilgan Sparta
bilan   olib   borilgan   mo‘zokaralar   natija   bermagan,   chunki   spartaliklar   Afina   arxesini
tugatishni   talab   qilganlar.   )   har   qanday   obro‘-e'tiborini   tez   yuqotib   qo‘ygan
aslzodalar   terror   yordamida   saqlanib   turganlar.   Eng   avval   boshdan   aslzodalar
mavqyeining   juda   nomustaqkam   ekanligining   sababi   yana   shu   bo‘lganki,
demokratiyaning   tayanchi   bo‘lgan,   o‘sha   vaqtda   Samos   oroli   yonida   turgan   Afina
floti   aslzodaiyani   tan   olmagan   Dastlab   muzokaralar   olib   borib   kelishilgandan   keyin
Samosga  Alkiviad  kelgan.  U  Sparta  tartiblarini bilgan  va endilikda Sparta flotini  tor-
mor   qilishni   taklif   etgan   va   Tissafern   yordami   bilan   Afinada   aslzodalarni   ag‘darib
tashlashni   va'da   kilgan.   Samosdagi   Afina   askarlari   va   matroslari   Frasibul,   Frasill   va
Alkiviaddan   iborat   yangi   strateglarni   saylaganlar.   Alkiviad   qo‘mondonligi   ostida
bo‘lgan ikki jangda Afina floti Abidos yonida miloddan avvalgi 410 yilda Eron puliga
kurilgan   Sparta   floti   ustidan   ikki   marta   porloq   g‘alaba   qozongan.   Afinaga   g‘alla
keltirish kayta tiklangan. Sulx to‘zish to‘g‘risidagi va'dasini bajarmagan ashaddiy to‘rt
yuzlar   aslzodaiyasi   hokimiyatni   Feramen   boshliq   5   minglar   mu'tadil   aslzodaiyasiga
topshirishga   majbur   bo‘lgan.   Lekin   bu   hokimiyat   xam   miloddan   avvalgi   410   yilda
ag‘darib tashlangan. Xuddi o‘sha yili Alkiviad, Frasibul va Frasill boshliq demokratiya
Afina   floti   Pireyga   kelgan   va   aholi   tomonidan   tantanali   kutib   olingan39   Alkiviad
Samosda   bo‘lgan   chog‘idayok   afinaliklardan   o‘tinib   gunoxini   kechirtirgan   edi,  g‘olib
flot   bilan   va   g‘alla   ortilgan   kemalar   bilan   Afinaga   kelgandan   keyin   esa,   Afinaning
strateg-avtokratori   (ya'ni   urush   vaqti   munosabati   bilan   cheksiz   xokimiyatga   ega
bo‘lgan   strateg)   qilib   saylangan.   Lekin   Afina   aholisining   mahalliy   boshliqlari
Alkiviadning   tiraniyaga   intilishidan   haqqoniy   suratda   gumonsiradilar.   Miloddan
avvalgi   406   yilda   Notiy   buruni   yonida   Afina   flotining   bir   qismi   Sparta   eskadrasidan
mag‘lubiyatga   uchragan.   Garchi   bu   voqyea   Alkiviadning   yo‘qligida   sodir   bo‘lgan
bo‘lsada, halq yig‘ini uni noshudlikda ayblashiga bahona bo‘lgan. U yangi muddatga
qaytadan saylanmadi va Frakiya Xersonesidagi o‘z mulkiga butunlay ketib qoldi. 
      Notiy buruni yonida mag‘lubiyatga uchragandan keyin butun qolgan Afina harbiy
kemalari   Lesbos   orolida   Mitilena   shaqri   gavaniga   kirib   bekingan.15Sparta   floti
gavanga   kiriladigan   joyni   qamal   qilgan.   Afinaliklar   so‘nggi   mablag‘larini   to‘plab   va
eshkakchilar   qilib   quyilgan   bir   qancha  meteklar   va  qullarga  fuqarolik   huquqi  ehson
qilib, tez fursat ichida yangi flot qurib olganlar. Bu flot sakkiz strateg qo‘mondonligi
ostida xuddi o‘sha miloddan avvalgi 406 yilda Arginus orollari yonida bo‘lgan jangda Sparta floti ustidan porloq g‘alaba qozongan. Haqiqatda Afinaning Egey dengizidagi
yetakchisiyasi   qayta   tiklangan.   Lekin   Afina   xalq   yig‘inida   demokratik   va   aslzoda
guruhlarning   keskinlashib   ketgan   kurashi   natijasida   bu   g‘alaba   motamga   aylangan.
Arginus orollari yonidagi g‘alabadan bevosita keyin dengiz bo‘roni boshlanib ketgan.
Bir   necha   Afina   kemasi   nobud   bo‘lgan.   Ammo   eng   asosiy   masala   shunda   ediki,
jangda halok bo‘lganlarni dafn etish topshirilgan komanda bo‘ronning kasofati bilan
lozim bo‘lgan diniy marosimni ado qilolmagan. Bu esa o‘sha zamondagi kishilarning
e'tiqodicha   shakkoklik   edi.   Halok   bo‘lganlarning   qarindoshlari   ko‘pchiligi   dafn   etish
guruxidagi   aybdorlardan   bo‘lgan   va   jazodan   qutilganlarni   aslzodalar   ta'siri   ostida
ko‘pchiligi   demokratlardan   iborat   bo‘lgan   strateglarni   jinoyatkorona   sovukqonlikda
ayblaganlar.   Xalq   yig‘ini   ozgina   ko‘p   ovoz   bilan   shoshapisha   strateglarni   o‘lim
jazosiga   hukm   qilgan.   Hukm   qilinganlar   orasida   Periklning   o‘g‘li   ham   bo‘lgan.
Strateglar   qatl   etilgandan   keyin   afinaliklar   aql-xushlarini   yig‘ib   oldilar   va   o‘lgandan
keyin   ularni   oqladilar.   Qo‘mondonlardan   mahrum   bo‘lib   qolgan   flot   yaqinda
erishilgan   g‘alabadan   foydalana   olmadi.   Spartaliklar   forslar   yordami   bilan   tez
muddatda   yangi   flot   qurib   oldilar.   Bu   flotga   iqtidorli   navarx   Lisandr   rahbarligida
Afinani   Qora   dengiz   bo‘ylaridan   keltirilgan   g‘alla   bilan   ta'minlashga   yul   qo‘ymaslik
uchun   Gellespontda   turib   olgan.   Afina   floti   xam   shu   vaqtda   Gellespontda   turgan.
Lisandr   miloddan   avvalgi   405   yilda   unga   to‘satdan   xujum   qilgan   va   Echkisoy
(yunoncha   «Egos-potamos»)   yonida   bo‘lgan   jangdauni   yaksonqilib   tashlagan44.
Bujangdagi   mag‘lubiyat   afinaliklarni   oziq-ovqat   maxsulotlari   keltirishdan   mahrum
qilgan   Feramin   Afinaga   quruq   qaytib   kelgach,   ochlikdan   tamoman   madori   qurigan
afinaliklar   miloddan   avvalgi   404   yilning   aprelida   taslim   bo‘lganlar.   Spartaliklar
shaharga   kirganlar.   Afinani   Pirey   bilan   bog‘laydigan   va   uning   havfsizligini   ta'minlab
kelgan   uzun   devor   Sparta   musiqasining   sadolari   ostida   ag‘darilgan.   Afina   arxesi
tarqatilgan.   Afina   Peloponnes   ittifoqi   tarkibiga   kiritilgan.   Demokratiya   o‘rnini
aslzodaiya   egallagan.   Afinaning   sobiq   ittifoqchilarining   Sparta   «ozod   qilgan»
polislariga   Sparta   garnizonlari   joylashtirilgan   va   aslzodaik   to‘ntarishlar   qilingan46   .
O‘ttizlar xukmronligi va demokratiyaning qayta tiklanishi. Afinada xalq majlisi Sparta
tazyiqi ostida Feramen taqdim etgan o‘ttiz aslzodadan iborat komissiya saylagan. Bu
komissiya   yangi   davlat   tuzumining   asoslarini   ishlab   chiqishi   kerak   bo‘lgan.   Lekin
buning   o‘rniga   komissiya   spartaliklar   otryadiga   tayangan   holda   amalda   Afinaning
hukumati   bo‘lib   olgan.   Mashhur   aslzodalardan   Kritiy   va   Feramen   o‘ttizlarga   bosh
bo‘ldilar.  Ular   terroristik   idora  usulini  o‘rnatib,  o‘z  siyosiy   muxoliflarini  va   umuman
ko‘zlariga   shubhali   bo‘lib   ko‘ringan   kishilarning   xammasini   vahshiylarcha
jazolaganlar.   Ular   aholini   talaganlar   va   xatto   o‘z   xohishlaricha   tanlagan   boy
fuqarolarni  va  meteklarni  o‘ldira boshlaganlar,  ularning mol-mulkini  o‘z  foydalariga
15 musodara qilganlar. Bu ishlarning hammasi asosan Kritiyning o‘zboshimchaligi bilan
qilingan. Ko‘proq ehtiyotkor bo‘lgan Feramen norozilik bildirgandi, Kritiy va ashaddiy
aslzodalarning   buyrug‘i   bilan   uni   qatl   etganlar.   Aholi   Afinadan   qocha   boshlagan.
Sobiq   demokrat   strateglardan   biri   bo‘lmish   Frasibul   Beotiyaga   qochib   bekingan.   U
afinalik   qochoqlardan   otryad   tuzib,   chegaradagi   Afina   istehkomi   Filani   zabt   etgan.
Aslzodalarning Frasibul otryadini yuk qilishga urinishlari chippakka chiqqan. 
            Frasibul   Pireyga   yaqinlashib   borgan.   Yo‘l-yulakay   uning   otryadi   tez   ko‘paya
borgan.   Aholi   aslzodalarga   qarshi   bosh   ko‘tarib   chiqmoqda   edi.   Bir   necha   qattiq
janglarda  aslzodalar   va   spartaliklar   mag‘lubiyatga   uchraganlar.   Aslzodalar   Munixiya
yonidagi   jangda   o‘zil-kesil   tor-mor   qilingan,   Kritiy   o‘ldirilgan.   Miloddan   avvalgi   403
yilda   Afinada  demokratiya   qayta  tiklangan.   Umumiy   amnistiya   e'lon   qilingan.   Lekin
o‘ttizlar  komissiyasi keyinchalik «o‘ttiz tiran» laqabini olgan va o‘z jinoyatlari uchun
jazoga   tortilgan.   Afina   Peloponnes   ittifoqi   a'zosi   bo‘lib   qola   bergan.   Bir   oz   tanaffus
bilan 27 yil davom etgan qattiq o‘zaro Peloponnes urushi qoloq Spartaning iqtisodiy
va  siyosiy  jihatdan   xiyla  taraqqiy  qilgan  Afina  ustidan   g‘alabasi  bilan   tamomlangan.
Afina demokratik hukumati bir qancha xatolarga yo‘l qo‘ygan, bu xatolar orasida eng
og‘iri   Sitsiliya   ekspeditsiyasi   bo‘lgan.   Lekin   Sparta   afinaliklar   Sitsiliyada   xalokatga
uchraganlaridan   keyin   ham   faqat   Eronning   yordami   bilangina   Afinani   yengishi
mumkin   bo‘lgan.   Shunday   qilib,   Afinaning   mag‘lubiyatiga   halqaro   vaziyat   ham
yordamlashgan. Ammo Afinaning muvaffaqiyatsizligini ildizi Afina demokratiyasining
cheklanganlida ham edi. Bu demokratiya o‘zi to‘zgan arxeda qullarnigina emas, balki
o‘z ittifoqchilarini ham ekspluatatsiya qiluvchi yetakchiga aylangan edi. 1Afina dengiz
ittifoqinn   vujudga   keltirgan   ijtimoiy   g‘   iqtisodiy   taraqqiyot   keng   birlashuvni,   polis
doirasida   cheklanib   qolishni   bartaraf   qilishni   talab   etardi.   Lekin   1   –   Afina   dengiz
ittifoqi   buni   bartaraf   etolmagan.   Pelopones   urishi   butun   Yunonistonni   juda
zaiflashtirib qo‘ygan, uning iqtisodiy salohiyatiga putur yetkazgan. 
Spartaiiklar   qo ' shinini   AFinaga   bu   qadar   yaqin   ekanligi   dahshatli   tahdid   uyg ' otardi .
Shunga qaramay afinaliklar Sitsiliyadagi kampaniyani davom ettirishdi. Mil. avv. 413-
yilning   yozida   ular   u   yerga   yangi   katta   llot   va   qo'shinlarni   mashhur   Demosfen
boshchiligida   yuborishdi.   Biroq   Sitsiliya   va   Peloponnesdagi   ittifoqdoshlaridan
yordam   yetib   kelishi   natijasida   sirakuzaliklar   bilan   bo'lgan   ikkita   jangda   Afina   floti
mag'lub   bo‘ldi.   Afmaliklar   Sitsiliya   janubiga   yo‘l   olishdi.   Ulaming   bir   qismi   asirga
tushdi,   Nikiy   va   Demosfenni   esa   tinch   holatdagi   davlatga   asossiz   hujum   qilgan
qo‘mondonlar   sifatida   qatl   qilishdi.   Afinaning   Sitsilivadagi   mag’-   lubiyati   ulkan
talofotli   bo'ldi   Mil.   avv.   411-yilnmg   boshiga   kelib   Afina   qo'li   ostida   Lesbos.   Samos, Kos   va   ikki-uchta   Kichik   Osiyo   sohillaridagi   shaharlar   qoldi.   Barcha   omadsizliklar
natijasida   mil.   aw.   411-yili   Afinada   siyosiy   inqiroz   vuzaga   keldi.   Afinadagi   ichki
inqirozdan   foydalangan   spartaliklar   harbiy   operatsiyalarni   boshlashdi.   Ularning
paydo bo'lishlarining o'ziyoq Afina ittifoqchilarining ajralib ketishi uchun yetarli edi.
Afinaliklar   uchun   yana   bir   dahshatli   zarba   Evbeyaning   boy   berilishi   bo'ldi.
Evbeyaning   boy   berilishi   Afinani   yangi   inqirozga   olib   keladi.   400   lar   hukumari
qulaydi. Yangi hukumat Alkiviadga amnistiya berishga qaror qiladi. Mil.av. 410-yilda
demokratik tuzum to’liligicha tiklanadi va ketma-ket janglarda Alkiviad va afinaliklar
Peloponnes   floti   ustidan   g’alabaga   erishadi.   Alkiviad   yakka   qo’mondonga   aylanib,
100   ta   triyeradan   iborat   eskadra   bilan   yo’lga   chiqadi.   Sparta   flotining   qo’mondoni
mohir   sarkarda   Lisandr   edi.     U   mil.av.   405-yilda   Gellespontda   urush   harakatlarini
boshlab yuboradi. Afina kemalari mag’lubiyatga uchratiladi.  Afina davlatining taqdiri
deyarli   hal   bo’lgan   edi.   Mil.av.   404-yil   bahorida   Lisandr   Afinaga   kirib   boradi   va
shaharni   qamal   qiladi.   Keyin   Lisandr   Samosga   yo’l   oladi.   Uzoq   muddatli   qamaldan
keyin   samosliklar   ham   mag’lub   qilindi.     Shu   bilan   Peloponnes   urushi   Peloponnes
Ittifoqining to’liq g’alabasi yakunlanadi. 
2.3. Pellepones urushining yakuni va oqibatlari
            Peloponnesian   urushlari   Miloddan   oldingi   431   va   404   yillar   orasida
Yunonistonning   ikki  kuchli   shahar-davlati   Afiny   va   Sparta   o'rtasida   bo'lib   o'tgan   bir
qator   qarama-qarshiliklardan   iborat   edi.   Ushbu   urushlar,   ko'pincha   Peloponnesian
Ligasi   (Sparta   va   uning   ittifoqchilari)   va   Delian   Ligasi   (Afiny   va   uning   ittifoqchilari)
o'rtasida   yuz   bergan.   Urushlarning   yakuni   Miloddan   oldingi   404   yilda,   Ketma-ket
muvaffaqiyatsiz harakatlardan so'ng, tanazzulga yuz tutgan va ocharchilikdan aziyat
chekayotgan   Afiny   taslim   bo'lishga   majbur   bo'lganida   yuz   berdi.   Taslim   bo'lish
shartlari   juda   og'ir   bo'lgan:   Afiny   devorlarini   buzish,   flotini   qisqartirish,   va   Sparta
siyosatiga   bo'ysunishga   rozi   bo'lishiga   to'g'ri   kelgan.   Ayni   paytda,   Spartaliklar
Afinyda   oliy   hokimiyatni   qo'lga   kiritishgan   va   demokratiya   o'rniga   oligarchik
hukumat o'rnatishgan. 
Urushning asosiy oqibatlari quyidagicha edi:
1.   Afinyning   Quvvatining   Pasayishi:   Afinyning   qudrati   sezilarli   darajada   kamayib,
uning iqtisodiy va harbiy ustunligi barham topdi.
17 2.   Spartaning   Kuchayishi:   Spartaning   Peloponnesda   ham,   butun   Yunoniston
hududida  ham  ta’siri oshdi.  Biroq, Sparta ham  bu urushlardan  keskin  zarar  ko'rgan
va uzoq muddatli ustunlik qozonishga qodir bo'lmagan.
3.   Yunon   Shahr-Davlatlari   Orasidagi   Raqobat:   Boshqa   shahar-davlatlar,   jumladan,
Teba va Korinf kabi, Spartaning yangi qudratiga qarshi turishga intildi va Spartaning
hegemoniyasiga qarshi turdilar.
4.   Makedoniyaning   Yuksalishi:   Uzoq   muddatli   charchagan   Yunon   shahar-davlatlari
Makedoniya   podshohi   Filipp   II   ning   nisbatan   barqaror   va   mustahkam   mamlakatini
qura   olishiga   sharoit   yaratdi.   Makedoniya   podshohi   Aleksandr   Buyuk   tomonidan
qo'lga   kiritilgan   Yunonistonning   birlashganligi   Peloponnesian   urushlarining   bir
to'g'ridan-to'g'ri oqibati hisoblanadi.
5.   Moddiy   va   Insoniy   Zararlar:   Urushlar   yunon   jamiyatining   iqtisodiyotiga   va
madaniyatiga   katta   zarar   yetkazdi,   aholining   katta   qismini   yo'q   qildi   va   shaharlarni
vayron qildi.
Bu   urushlar   tarixda   yunon   shahar-davlatlari   orasidagi   kuch   muvozanatining
o'zgarishini va yunon madaniyatining keyingi davrlarga ta’sirini aniq bir misol sifatida
namoyish etadi.
            Yunon   shaharlarining   inqirozi   va   uni   bartaraf   etishga   urinishlar   Bolqon   yarim
oroli,   Kichik   Osiyo   Yunonistonining   ko‘p   xududlarini   xonavayron   qilgan   Peloponnes
urushini   keltirib   chiqargan   ijtimoiy-iqtisodiy   taraqqiyot   urush   tamom   bo‘lgandan
keyin  ham  davom  etgan. Yunon  dunyosining  ichki  ishlariga  aralashib,  spartaliklarga
yordam   berib   kelgan   Eron   Sparta   bilan   Afina   o‘rtasida   sulh   tuzilgandan   keyin   ham
o‘zining aralashuv siyosatini davom ettirgan. Yunonistonning yangi yetakchisi Sparta
yunon   dunyosida   raxbarlik   rolini   amalga   oshirishda   mag‘lubiyatga   uchragan   Afina
ega   bo‘lgan   darajada   ijtimoiy-iqtisodiy   va   siyosiy   tajribaga   ega   emas   edi.   Miloddan
avvalgi IV asrning birinchi yarmidagi ichki va xalqaro vaziyat esa miloddan avvalgi V
asrning o‘rtalari va ikkinchi yarmidagi vaziyatdan murakkabroq edi. Bu davrda yunon
xayotini   belgilab   beruvchi   asosiy   faktorlar   quldorlik   mahsulot   xo‘jaligining   yanada
o‘sishidan   va   bu   o‘sishning   natijasi   sifatida   ilg‘or,   iqtisodiy   jihatdan   taraqqiy   kilgan
shaharlarda   erkin   aholining   tabaqalanishidan   hamda   Bolqon   Yunonistonsining
janubiy,   g‘arbiy   va   shimoliy   kismida   ilgari   koloq   bo‘lgan   xududlarda   iqtisodiyotning
rivojlanishidan iborat.              Bu   faktorlar   qadimgi   yunon   jamiyatida   sinfiy   kurashni   keskinlashtirdi   va
maxsulotlar   sotishni   qiyinlashtirdi.   Zaif   shahar   davlatlari   esa   buning   ustiga   tag‘in
quldorlarni   xonavayron   qilingan   xalq   ommasining   g‘azabidan   omon   saqlashga   ojiz
ham   edilar   .   Manbalar.   Yunonistonning   miloddan   avvalgi   IV   asrning   birinchi
yarmidagi tarixi tarixiy manbalarda garchi bir tekisda bo‘lmasada, umuman qoniqarli
aks   ettirilgan.   Xatto   Yunonistonning   Ksenofont   tomonidan   yozilgan   umumiy   tarixi
ham   mavjuddir.     Ksenofont   tomonidan   boshqa   asarlar   ham   yozilgan   bo‘lib,   bu
asarlarda o‘sha zamondagi Yunoniston xayotining turli tomonlarini oydinlashtiruvchi
boy ma'lumot to‘plangan. Uning ma'lumotlarini miloddan avvalgi IV asrda yashagan
boshqa   mualliflarning:   Aristotel,   Lisiy   va   qisman   Demosfen   asarlari   yordamida
to‘ldirish va anchagina darajada tekshirib ko‘rish mumkin. Aristofan komediyalarida
va   badiiy   adabiyotning   boshka   asarlarida   ham   qimmatli   ma'lumot   bor.   Ko‘pchiligi
bizga   yetib   kelmagan   asarlar   asosida   uzoq   o‘tmish   xaqida   asarlar   yozgan   keyingi
mualliflardan   Diodor   bilan   Plutarxni   ko‘rsatish   mumkin.   Obidalardagi   yozuvlar   va
tanga-chaqalar   ham   bizning   bu   davr   to‘g‘risidagi   bilimlarimizni   aniqlashga   yordam
beradi.   Bolqon   Yunonistoni   shaharlarining   ijtimoiy-iqtisodiy   inqirozi.   Peloponnes
urushi miloddan avvalgi V asrdayoq ko‘zga ko‘rina boshlagan jarayonni tezlashtirib,
hunarmandchilikda,   savdo-sotiqda   va   dengizchilikda   ishlatilayotgan   qullar   sonini
ko‘paytirdi. 
            Peloponnes   urushidan   keyin   qullar   mehnatidan   qishloq   xo‘jaligida   ham
foydalanish ko‘payadi.  Bu xol hunarmandlarning, yuk tashuvchilarning, batraklarning
va   shu   kabilarning   ahvoliga   xalokatli   ta'sir   etgan55.   Ular   onda-sonda   uchrab
qoladigan   ishdan   oladigan   haq   bilan   hamda   quldorlar   davlatining   qullarni
ishlatishdan   keladigan   mablag‘lardan   va   mag‘lub   qilingan   mamlakatlardan
olinadigan   xirojdan   berib   turadigan   arzimas   sadaqasi   hisobiga   yashaganlar.   Ular
quldorlik   jamiyatining   tekinho‘r   zarralari   orasida   eng   past   tabaqa   edilar.   Ishlab
chiqarish   mehnatiga,   qullarning   ishi,   deb   nafratlanib   qarash   xuddi   ana   shu   davrda
keng   rasm   bo‘lgan.   Bu   hol   kambag‘allarning   axvolini   yanada   ko‘proq
yomonlashtirgan,   chunki   xalol   mehnat   kilib   pul   topish   yulini   izlashga   rag‘batni
susaytirgan.   Ko‘p   dehkonlar   va   hunarmandlar   qatnashgan   urush   harakatlari   ko‘p
yillar   davom   etganligi   sababli   bir   qancha   yer   maydonlari   qarovsiz,   tashlandi   bo‘lib
qolgan.   Omadi   kelgan   quldorlar   ana   shu   yer   maydonlarini   bosib   olgan   yoki   arzon
bahoda sotib olganlar. yerlar, qullar va boshqa turdagi mol-mulklar qisman qaytadan
taqsimlanib,   ozgina   kishilar   qo‘lida   to‘planib   qolgan.   Lekin   bu   jarayoni   bo‘rttirib
ko‘rsatish yaramaydi.  
19              Yunon shaharlari sharoitida ayniqsa katta yer mulklarning yoki ustaxonalarning
ayrim shaxslar qo‘lida mavjud bo‘lishi mumkin emas edi.   Ko‘pincha savdo-sudxo‘rlik
kapitalining   ayrim   qullarda   to‘planishi   ko‘rinadi,   shu   bilan   birga   savdogarlar   va
sudxurlar ayni vaqtda yerlarni qo‘lga kiritib olishga ham intilganlar. Binobarin, hatto
maxsulot   ishlab   chiqarish   eng  taraqqiy   qilgan   davrlarda  ham   quldorlik   jamiyatining
natural asosi ana shunda namoyon bo‘lgan. Boy quldor-plutokratlar ayni bir vaqtda
ham   sudxur,   ham   savdogar,   ham   yer   egasi   bo‘lganlar.   Amalda   ana   shular   iqtisodiy
jixatdan   taraqqiy   qilgan   yunon   shaharlarining   ichki   va   tashqi   siyosatiga   ta'sir
ko‘rsatib   turganlar.   O‘tmishda   milliy   quldorlik   shaharining   tayanchi   o‘rta   hol
fuqarolar   bo‘lib,   bu   fuqarolar,   barham   topgan   shaharning   Aristotelning   ta'biricha,
eng  yaxshi   davlat   idora   usulini-politiyani   tashkil   etganlar.   O‘rta  va  mayda   quldorlar
shahar xalq lashkarida ham xizmat qilganlar. Miloddan avvalgi IV asrdagi demokratik
shaharlardagi   halq   yig‘inlarida  biz   butunlay   boshqacha  manzarani  ko‘ramiz.   Sirtdan
xech   qanday   muxim   o‘zgarishlar   bo‘lmagan.   Afinada   hatto   demokratik   belgilar
kuchaygan: saylab qo‘yiladigan ko‘p lavozimlarga davlat tomonidan maosh to‘langan
(fuqarolarga   hatto   xalq   yig‘iniga   borish   uchun   ham   maosh   to‘langan).   Lekin   sirtqi
demokratlashtirish   zamirida   fuqarolarning   xonavayron   bo‘lishi   hamda   davlat
lavozimlarining   va   halq   yig‘inida   qatnashishning   yarim   qashshoq   fuqarolarning
ozgina   bo‘lsada,   doimiy   daromad   manbaiga   aylanishi   pinhon   bo‘lgan,   chunki
xokimiyat   tepasida  turgan   plutokratlar   va  oligarxlar   bu   yarim   qashshoq   fuqarolarni
ana shunday sadaqa berish yuli bilan bo‘lib turganlar. Xalq yig‘ini odatda boylarning
xohishiga   qarab   ish   tutgan.   Lekin   yurakda   tug‘ilib   yotgan   qaxrg‘azab   ba'zan   sirtga
otilib chiqqan, natijada kambag‘al fuqarolar xalq yig‘inida yirik mulkdorlarga bir yo‘la
favqulodda   soliq   solish,   ulardan   birontasini   yoki   bir   nechtasini   qisman   yoki   to‘la
ekspropriatsiya qilish haqida qonun chiqartirishga muvaffaq bo‘lganlar59 . Miloddan
avvalgi   IV   asrdagi   shaharlarda   eski   shahar   halq   lashkari   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotgan.
Fuqarolarning   o‘rta   tabaqasi   barham   yegan,   vaholanki   xalq   lashkarining   asosiy
kuchlari ana shu tabaqadan iborat bo‘lgan. Kambag‘allarning qurol-yarog‘ sotib olib
xalq   lashkari   safiga   borishga   mablag‘i   bo‘lmagan   va   buning   ustiga   plutokratlarning
manfaati   uchun   jang   qilishga   ularning   istagi   ham   bo‘lmagan.   Miloddan   avvalgi   V
asrning   oxirlari-IV   asrning   boshlarida   Yunonistonda   yollanma   askarlarning
bo‘linmalari   tez   fursatda   harbiy   kuchlarning   asosiy   turi   bo‘lib   qolgan.   Yollanma
askarlar ilgari ham oz moz bo‘lgan, lekin endilikda ular ommaviy tus olgan. Quldorlik
jamiyatining   rivojlanishi   sharoitida   kambag‘allashib   qolgan   omma   uchun   og‘ir
ahvoldan qutulishning birdan-bir yo‘li yollanma askarlar safiga kirishdan iborat edi. XULOSA
Peloponnesian   urushlari,   Afiny   va   uning   Delian   Ligasining   a'zolari   bilan   Sparta   va
uning   Peloponnesian   Ligasi   o'rtasida   bo'lib   o'tgan   bir   qator   urushlar   edi.   Miloddan
avvalgi   431-404   yillar   oralig'ida   sodir   bo'lgan   ushbu   urushlar,   qadimgi   Yunoniston
tarixidagi   eng   aniq   tavsiflangan   konfliktlardan   biri   bo'lib,   tarixchi   Thucydidesning
asarlarida batafsil hikoya qilinadi.
Urushing Asosiy Bosqichlari:
1.   Archidamian   Urushi   (Miloddan   avvalgi   431-421):   Bu   davrda   Sparta   quruqlikdagi
hujumlar bilan Afiny iqtisodiyotiga zarar yetkazishga, Afiny esa dengizdan o'z flotini
ishlatib javob qaytarishga harakat qilgan.
2. Sicilya ekspeditsiyasi (Miloddan avvalgi 415-413): Afinyning Sicilyadagi katastrofik
mag'lubiyati, Afinaning harbiy va moliyaviy resurslarini katta darajada susaytirgan.
3. Ionian/Decelean Urushi (Miloddan avvalgi 413-404): Bu davrda Sparta, Afinyning
dushmanlari   bilan   ittifoq   tuzib,   Afinyning   ittifoqchilarini   o'z   tarafiiga   og'dira
boshlagan va Afinya hujumlarini kuchaytirgan.
Urushing Yakuni:
Urush,   Afinyaning   taslim   bo'lishi   bilan   yakunlandi.   Urush   Afinyaning   iqtisodiy   va
harbiy qudratini shu darajada susaytirdiki, u avvalgi xalqaro maydondagi mustahkam
o'rni va say siyosatida faol ishtirok etmagan.
Urushing Asosiy Oqibatlari:
-   Afinyaning   Quvvatining   Pasayishi:   Afinyaning   dengizda   va   quruqlikda   ustunligi
yo'qoldi.   Demokratik   tuzimi   zaiflashdi   va   bir   qator   oligarchik   hukumatlar   qisqa
muddat hukmronlik qildi.
    -   Spartaning   Vaqtinchalik   Ustunligi:   Sparta   g'alaba   qozonganidan   keyin,
Yunonistonda eng kuchli davlatga aylandi. Biroq, bu ustunlik uzoqqa cho'zilmadi va
Sparta tez orada boshqa shahar-davlatlar, xususan Teba tarafidan chetlatildi.
-   Yunonistonning   Siyosiy   Parokandaligi:   Urush   yakunidan   so'ng,   qadimgi   Yunon
shahar-davlatlarining   o'zaro   nizo   va   ichki   kurashlari   davom   etdi.   Bu   esa   butun
mintaqadagi siyosiy barqarorsizlikni yanada kuchaytirdi.
-   Makedoniyaning   Kuchayishi:   Peloponnesian   urushlaridan   keyin   yuzaga   kelgan
bo'shliq   va   barqarorsizlik,   Filipp   II   boshchiligidagi   Makedoniya   uchun   umumiy
yunonistonning   siyosiy   sahnasiga   kirish   va   uni   hegemonlik   qiluvchi   kuchga
21 aylantirish   uchun   zamin   yaratdi.   Bu   Aleksandr   Buyukning   buyuk   zafarlariga   yo'l
ochdi.
Ko'rib chiqilayotgan urushlar Yunoniston tarixidagi mojaroli va qonli davrlardan biri
bo'lib,  uzoq   muddatli   iqtisodiy   va   ijtimoiy   oqibatlarga   sabab   bo'ldi.   Bu   davr   hozirgi
vaqtda ham ko'p jihatdan tahlil qilinadi, chunki u qadimgi dunyo tarixida muhim rol
o'ynayd.   Peloponnes   urushi   qadimgi   Yunonistonning   quldorlik   jamiyatida   ichki
ziddiyatlarning   jamlanishi   va   keskinlashuvi   natijasida   kelibchiqqan   ediki,   bu
ziddiyatlarga   viloyatlarning   notekis   rivojlanishi   asos   bo‘lgan.   Qoloq   Spartaning   1-
Afina dengiz ittifoqini zaiflashtirish yoki qaqshatish xisobiga Yunonistonda o‘z siyosiy
yetakchiligini   qayta   tiklashga   intilishi,   Afinaning   iqtisodiy   jihatdan   rivojlangan
raqobatchilarini,   asosan,   Korinf   va   Megaraning   o‘z   savdo   va   hunarmandchilik
muxoliflarini   zaiflashtirish   istagi   bilan   mos   tushgan.   Afinaning   Janubiy   Italiya   va
Sitsiliyada   mustaxkamlanib   olish   niyati   Korinf   va   Peloponnes   ittifoqi   uchun   ayniqsa
xavfli   bo‘lgan.   Miloddan   avvalgi   V   asrning   ikkinchi   yarmida   yunon   polislarining
aksariyati   yo   1Afina   dengiz   ittifoqiga,   yo   Peloponnes   ittifoqiga   kirganligi   sababli
urush   umumyunon   tusini   olgan.   1-Afina   dengiz   ittifoqining   iqtisodiy   va   siyosiy
jixatdan   gurkirab   rivojlanishi   bilan   bir   qatorda   Afinaning   ittifoqchilar   bilan   xam,
boshqa   yunon   polislari   bilan   ham   munosabatlari   keskinlashib   ketgan.   Ikki   o‘rtada
bo‘lib o‘tgan arxidam urishidan keyin 50 yilga tinchlik shartnomasi imzolandi. Lekin
Peloponnes   urushini   keltirib   chiqargan   ziddiyatlar   ilgarigicha   hal   qilinmay   qolgan.
Dushman  tomonlarning kuchlari taxminan  baravar bo‘lgan. Bolqon yarim  orolini  va
unga   yaqin   orollarni   bo‘lib   olish   bilan   cheklangan   urush   kattaroq   natijalarga   olib
kelmagan.   Afina   floti   tomonidan   Peloponnesning   nomuntazam   qamal   qilinishi
Peloponnes ittifoqini bo‘shashtira olmagan. Afina aholisining savdo-hunarmandchilik
qatlamlari   urushning   durang   bilan   tamom   bo‘lganidan   norozi   bo‘lganlar.   Rivojlanib
borayotgan   quldorlik   iqtisodiyoti   Afina   tomonidan   nazorat   qilinadigan   xududlarni
kengaytirishni talab etgan, shu sababli urushni yangidan boshlash mayli yana paydo
bo‘lgan.   Bir   oz   tanaffus   bilan   27   yil   davom   etgan   qattiq   o‘zaro   Peloponnes   urushi
qoloq   Spartaning   iqtisodiy   va   siyosiy   jihatdan   xiyla   taraqqiy   qilgan   Afina   ustidan
g‘alabasi   bilan   tamomlangan.   Afina   demokratik   hukumati  bir   qancha  xatolarga   yo‘l
qo‘ygan,   bu   xatolar   orasida   eng   og‘iri   Sitsiliya   ekspeditsiyasi   bo‘lgan.   Lekin   Sparta
afinaliklar   Sitsiliyada   xalokatga   uchraganlaridan   keyin   ham   faqat   Eronning   yordami
bilangina Afinani  yengishi mumkin  bo‘lgan.  Shunday  qilib,  Afinaning  mag‘lubiyatiga
halqaro   vaziyat   ham   yordamlashgan.   Ammo   Afinaning   muvaffaqiyatsizligini   ildizi
Afina demokratiyasining cheklanganlida ham edi. Bu demokratiya o‘zi to‘zgan arxeda qullarnigina   emas,   balki   o‘z   ittifoqchilarini   ham   ekspluatatsiya   qiluvchi   yetakchiga
aylangan   edi.   1-Afina   dengiz   ittifoqinn   vujudga   keltirgan   ijtimoiy   g‘   iqtisodiy
taraqqiyot keng birlashuvni, polis doirasida cheklanib qolishni bartaraf qilishni talab
etardi.   Lekin   1   –   Afina   dengiz   ittifoqi   buni   bartaraf   etolmagan.   Pelopones   urishi
butun   Yunonistonni   juda   zaiflashtirib   qo‘ygan,   uning   iqtisodiy   salohiyatiga   putur
yetkazgan.   Bolqon   yarim   oroli,   Kichik   Osiyo   Yunonistonining   ko‘p   xududlarini
xonavayron   qilgan   Peloponnes   urushini   keltirib   chiqargan   ijtimoiy-iqtisodiy
taraqqiyot   urush   tamom   bo‘lgandan   keyin   ham   davom   etgan.   Yunon   dunyosining
ichki ishlariga  aralashib, spartaliklarga  yordam berib kelgan Eron Sparta bilan Afina
o‘rtasida   sulh   tuzilgandan   keyin   ham   o‘zining   aralashuv   siyosatini   davom   ettirgan.
Yunonistonning   yangi   yetakchisi   Sparta   yunon   dunyosida   raxbarlik   rolini   amalga
oshirishda   mag‘lubiyatga   uchragan   Afina   ega   bo‘lgan   darajada   ijtimoiy   iqtisodiy   va
siyosiy  tajribaga  ega  emas   edi.  Miloddan   avvalgi  IV   asrning birinchi  yarmidagi  ichki
va   xalqaro   vaziyat   esa   miloddan   avvalgi   V   asrning   o‘rtalari   va   ikkinchi   yarmidagi
vaziyatdan   murakkabroq   edi.   Bu   davrda   yunon   xayotini   belgilab   beruvchi   asosiy
faktorlar quldorlik mahsulot xo‘jaligining yanada o‘sishidan va bu o‘sishning natijasi
sifatida   ilg‘or,   iqtisodiy   jihatdan   taraqqiy   kilgan   shaharlarda   erkin   aholining
tabaqalanishidan   hamda   Bolqon   Yunonistonsining   janubiy,   g‘arbiy   va   shimoliy
kismida   ilgari   qoloq   bo‘lgan   xududlarda   iqtisodiyotning   rivojlanishidan   iborat.   Bu
faktorlar   qadimgi   yunon   jamiyatida   sinfiy   kurashni   keskinlashtirdi   va   maxsulotlar
sotishni   qiyinlashtirdi.   Zaif   shahar   davlatlari   esa   buning   ustiga   tag‘in   quldorlarni
xonavayron   qilingan   xalq   ommasining   g‘azabidan   omon   saqlashga   ojiz   ham   edilar.
Ko‘p   dehkonlar   va   hunarmandlar   qatnashgan   urush   harakatlari   ko‘p   yillar   davom
etganligi sababli bir qancha yer maydonlari qarovsiz, tashlandi bo‘lib qolgan. Omadi
kelgan   quldorlar   ana   shu   yer   maydonlarini   bosib   olgan   yoki   arzon   bahoda   sotib
olganlar. yerlar, qullar va boshqa turdagi mol-mulklar qisman qaytadan taqsimlanib,
ozgina   kishilar   qo‘lida   to‘planib   qolgan.   Lekin   bu   jarayoni   bo‘rttirib   ko‘rsatish
yaramaydi.   Yunon   shaharlari   sharoitida   ayniqsa   katta   yer   mulklarning   yoki
ustaxonalarning ayrim shaxslar qo‘lida mavjud bo‘lishi mumkin emas edi. Ko‘pincha
savdo-sudxo‘rlik   kapitalining   ayrim   qullarda   to‘planishi   ko‘rinadi,   shu   bilan   birga
savdogarlar   va   sudxurlar   ayni   vaqtda   yerlarni   qo‘lga   kiritib   olishga   ham   intilganlar.
Binobarin,   hatto   maxsulot   ishlab   chiqarish   eng   taraqqiy   qilgan   davrlarda   ham
quldorlik   jamiyatining   natural   asosi   ana   shunda   namoyon   bo‘lgan.   Boy   quldor-
plutokratlar   ayni   bir   vaqtda   ham   sudxur,   ham   savdogar,   ham   yer   egasi   bo‘lganlar.
Amalda   ana   shular   iqtisodiy   jixatdan   taraqqiy   qilgan   yunon   shaharlarining   ichki   va
tashqi   siyosatiga   ta'sir   ko‘rsatib   turganlar.   O‘tmishda   milliy   quldorlik   shaharining
tayanchi   o‘rta   hol   fuqarolar   bo‘lib,   bu   fuqarolar,   barham   topgan   shaharning
23 Aristotelning   ta'biricha,   eng   yaxshi   davlat   idora   usulini-politiyani   tashkil   etganlar.
O‘rta   va   mayda   quldorlar   shahar   xalq   lashkarida   ham   xizmat   qilganlar.   Miloddan
avvalgi IV asrdagi demokratik shaharlardagi halq yig‘inlarida biz butunlay boshqacha
manzarani   ko‘ramiz.   Sirtdan   xech   qanday   muxim   o‘zgarishlar   bo‘lmagan.   Afinada
hatto   demokratik   belgilar   kuchaygan:   saylab   qo‘yiladigan   ko‘p   lavozimlarga   davlat
tomonidan   maosh   to‘langan   (fuqarolarga   hatto   xalq   yig‘iniga   borish   uchun   ham
maosh to‘langan). Lekin sirtqi demokratlashtirish zamirida fuqarolarning xonavayron
bo‘lishi   hamda   davlat   lavozimlarining   va   halq   yig‘inida   qatnashishning   yarim
qashshoq fuqarolarning ozgina bo‘lsada, doimiy daromad manbaiga aylanishi pinhon
bo‘lgan,   chunki   xokimiyat   tepasida   turgan   plutokratlar   va   oligarxlar   bu   yarim
qashshoq   fuqarolarni   ana   shunday   sadaqa   berish   yuli   bilan   bo‘lib   turganlar.   Xalq
yig‘ini   odatda   boylarning   xohishiga   qarab   ish   tutgan.   Lekin   yurakda   tug‘ilib   yotgan
qaxr-g‘azab   ba'zan   sirtga  otilib   chiqqan,  natijada  kambag‘al   fuqarolar   xalq   yig‘inida
yirik   mulkdorlarga   bir   yo‘la   favqulodda   soliq   solish,   ulardan   birontasini   yoki   bir
nechtasini   qisman   yoki   to‘la   ekspropriatsiya   qilish   haqida   qonun   chiqartirishga
muvaffaq   bo‘lganlar.   Miloddan   avvalgi   IV   asrdagi   shaharlarda   eski   shahar   halq
lashkari   o‘z   ahamiyatini   yo‘qotgan.   Fuqarolarning   o‘rta   tabaqasi   barham   yegan,
vaholanki   xalq   lashkarining   asosiy   kuchlari   ana   shu   tabaqadan   iborat   bo‘lgan.
Kambag‘allarning   qurol-yarog‘   sotib   olib   xalq   lashkari   safiga   borishga   mablag‘i
bo‘lmagan   va   buning   ustiga   plutokratlarning   manfaati   uchun   jang   qilishga   ularning
istagi   ham   bo‘lmagan.   Miloddan   avvalgi   V   asrning   oxirlari-IV   asrning   boshlarida
Yunonistonda   yollanma   askarlarning   bo‘linmalari   tez   fursatda   harbiy   kuchlarning
asosiy turi bo‘lib qolgan. Yollanma askarlar ilgari ham oz moz bo‘lgan, lekin endilikda
ular   ommaviy   tus   olgan.   Quldorlik   jamiyatining   rivojlanishi   sharoitida
kambag‘allashib   qolgan   omma   uchun   og‘ir   ahvoldan   qutulishning   birdan-bir   yo‘li
yollanma   askarlar   safiga   kirishdan   iborat   edi.   Qullar   bajaradigan   hunarmandchilik
ishi ko‘p mablag‘ sarflashni talab qilmagan va umuman qadimgi dunyo xo‘jaligining
unchalik   ko‘p   bo‘lmagan   extiyoji   va   iste'molchilik   xarakteri   bilan   cheklangan.
Boylarning   bo‘sh   mablag‘lari   zeb-ziynatga   sarflangan,   bu   esa   ijtimoiy   tengsizlikni
yanada   yaqqolroq   namoyon   qilar   va   boylar   bilan   kambag‘allar   o‘rtasidagi
antagonizmni   kuchaytirgan.   Jamg‘arilgan   boyliklarning   bir   qismi   xazina-dafinaga
aylantirilib,   o‘g‘irlash   va   musodara   qilinishdan   extiyot   chorasi   sifatida   yerga
ko‘milgan. Ichki shahar  bozori hamisha cheklangan edi, buning natijasida miloddan
avvalgi   V   asrdayoq   shaharlarning   ittifoqlarga   birlashuvi   yuzaga   keladi.   Miloddan
avvalgi   IV   asrda   ichki   bozor   yana   ko‘proq   torayadi.   Erkin   aholi   keng   qatlamlarining xonavayron   bo‘lishi   ularning   xarid   qobiliyatini   pasaytiradi.   Qullarko‘pincha   xech
nima sotib olmaganlar. Boy yer egalari o‘z qullari ishlagan buyumlardan foydalanib,
mahalliy   maxsulotlarni  sotib   olmaganlar.  Yunonistonning  qolgan  xududlari  qulchilik
taraqqiyotiga   qadam   qo‘ygan   edi,   binobarin,   Afina,   Korinf   va   boshqa   savdo
hunarmandchilik   markazlarida   ishlab   chiqarilgan   maxsulotlarni   kam   sotib   olganlar.
O‘sib   ketgan   qullik   xunarmandchiligi   esa   ishlab   chiqarilgan   buyumlarni   sotishga
muhtoj   bo‘lgan.   Shaharlarning   tor   chegaralari   quldorlik   jamiyatining   iqtisodiy
jihatdan   yanada   rivojlanishini   qiyinlashtirgan.   quldorlik   jamiyatining   ancha   ilk
bosqichida   keskinlashgan   sinfiy   kurash   sharoitida   paydo   bo‘lgan   shaharlar
quldorlarning   manfaatlarini   va   molmulklarini   yaxshi   ximoya   qilmaganlar.   Shaharlar
yetarli   darajada   kuchli   bo‘lmagan.   Ijtimoiy   inqiroz   ustiga   shahar   davlat
ustqurmasining   siyosiy   inqirozi   kelib   kushildi.   Miloddan   avvalgi   IV   asrning   birinchi
yarmida   umumyunon   shaharlari   sharoiti   ana   shundan   iborat   bo‘lib,   bu   sharoitni
shahar-davlat   (shahar)   doirasidagi   yunon   quldorlik   jamiyatining   ijtimoiy   va   siyosiy
inqirozi   deb   tavsiflash   mumkin.   Bu   yaxlit   holdagi   quldorlik   sistemasining   inqirozi
emas   edi.   Bu   inqiroz   ko‘proq   taraqqiy   qilgan   milliy   shaharlarda   paydo   bo‘ldi   va
quldorlik   xo‘jaligi   taraqqiyotining   natijasi   sifatida   Yunonistonning   ko‘p   qismida
yoyildi.   Eron   yordami   bilan   Afina   mag‘lub   qilingach   Sparta   Yunonistonga   yana
yetakchi   bo‘lib   olgan.   Askarboshilar-garmostlarboshchiligida   Sparta   harbiy
bo‘linmalari   afinaliklar   hokimiyatidan   rasmiy   ravishda   «ozod   qilingan»,   yunon
shaharlarida   joylashtirilgan   va   ular   shaharlarni   talashga   kirishganlar.   Garchi   Sparta
Peloponnes   urushi   jarayonida   o‘z   aholisini   tashqi   ta'sirlardan   ajratib   saqlash
siyosatiga   barham   bergan   bo‘lsada,   lekin   ijtimoiyiqtisodiy   va   siyosiy   jixatdan   qoloq
bo‘lgan   Sparta   miloddan   avvalgi   IV   asrning   boshlarida   Yunonistonning   yetakchisi
bo‘lish   kabi   o‘z   oldida   turgan   murakkab   vazifalarni   uddalay   olmagan.   Sparta
Yunoniston   ustidan   nazorat   o‘rnatishga   muvaffaq   bo‘lolmagan.   Aksincha,   sun'iy
yakkalanishdan uzil-kesil qutulib chindan Sparta jamiyati Yunonistonning iqtisodiy va
siyosiy jixatdan rivojlangan xududlarining kuchli ta'siriga olingan. Miloddan avvalgi V
va IV asrlar chegarasida kuchayib ketgan mulkiy tabaqalanish Sparta qonunchiligida
ham  o‘z ifodasini topgan. Sparta tarixida birinchi marta o‘laroq spartaliklarning  yer
maydonlarini   vasiyat   qilib   qoldirish   va   in'om   qilish   to‘g‘risidagi   efor   Epitadey
qonuniga   binoan   amalda   yer   maydonlarini   sotish   va   sotib   olishga   ruxsat   etilgan.
Spartaliklar o‘rtasida ko‘p miqdorda kumush va xatto oltin pullar tarqala boshlagan.
yetakchilik uchun kurashda xoldan toygan Fiva Yunonistonda rahbarlik rolini qo‘ldan
berib qo‘ydi. 2-Afina dengiz ittifoqi hamon kattagina birlashma bo‘lib qolmoqda edi.
Binobarin,   Afina,   siyosiy   arboblarining   fikriga   ko‘ra,   o‘zining   o‘tmishdagi   qudratini
qayta   tiklash   uchun   qulay   vaziyatdan   foydalanib   qolishga   shoshilgan.   Afina   1-Afina
25 dengiz   ittifoqida   qo‘llangan   amaliyotini   qaytadan   qo‘llanishga,   ya'ni   kleruxiyalarni
ko‘chirib   borishga   va   ittifoqchilardan   ularning   manfaatlari   bilan   xisoblashmasdan
muntazam   suratda   xirojlarni   undirib   olishga   uringan.   Bu   narsa   2-Afina   ittifoqining
buzilishiga sabab bo‘lgan. «Ittifoqchilar urushi» degan urush kelib chiqqan (miloddan
avvalgi   357-355.yillar).   Afina  floti  mag‘lubiyatga   uchraydi.   2-Afina  dengiz   ittifoqi  22
yil   yashagandan   keyin   tarqalib   ketadi   Yuqoridagi   xulosaga   qarab   quyidagi
tavsiyalarni ishlab chiqdim 
 
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1. OʻzME    . Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil   
2. Bagnall, Nigel. The Peloponnesian War: Athens, Sparta, And The Struggle For   
Greece.     New York: Thomas Dunne Books, 2006 (hardcover, ISBN 0-312-34215-   
2).
3. Hanson, Victor Davis. A War Like No Other: How the Athenians and Spartans   
Fought the Peloponnesian War. New York: Random House, 2005 (hardcover,
ISBN   1-4000-6095-8);   New   York:   Random   House,   2006   (paperback,   ISBN   0-
8129-6970-7).
4. Herodotus, Histories sets the table of events before Peloponnesian War that   
deals with Greco-Persian Wars and the formation of Classical Greece
5. Kagan,   Donald.   The   Archidamian   War.   Ithaca,   NY:   Cornell   University   Press,   
1974   (hardcover,   ISBN   0-8014-0889-X);   1990   (paperback,   ISBN   0-8014-9714-
0).
6. Kagan,   Donald.   The   Peace   of   Nicias   and   the   Sicilian   Expedition.   Ithaca,   NY:   
Cornell   University   Press,   1981   (hardcover,   ISBN   0-8014-1367-2);   1991
(paperback, ISBN 0-8014-9940-2).
7. Kallet,   Lisa.   Money   and   the   Corrosion   of   Power   in   Thucydides:   The   Sicilian   
Expedition   and   its   Aftermath.      Berkeley:   University   of   California   Press,   2001   
(hardcover, ISBN 0-520-22984-3).
8. Plutarch,   Parallel   Lives,   biographies   of   important   personages   of   antiquity;   
those of Pericles, Alcibiades, and Lysander deal with the war.
9. Thucydides, History of the Peloponnesian War   
10. Xenophon, Hellenica   
11.     McQueen & Rowe    , p.        11.    12. ^       thehistorianshut   (2018-06-09).        "King   Archidamus   II   Was   Fined   By   The   
Spartan   Ephors   Because   They   Thought   His   Wife   Was   Too   Short"    .       The   
Historian's Hut. Retrieved        2021-11-18.   
13. ^       Jump up to:a        b            One or more of the preceding sentences        incorporates text   
from   a   publication   now   in   the        public   domain    :       Tod,   Marcus   Niebuhr   (1911).   
"   Archidamus   s.v.   2    ".   In        Chisholm,   Hugh        (ed.).        Encyclopædia   Britannica    .   Vol.        2   
(11th        ed.).     Cambridge University Press. p.        367.   
14. ^       Woodruff,   Paul   (1993).        Thucydides   on   Justice,   Power   and   Human   Nature.   
Indianapolis: Hackett.        ISBN        0-87220-169-4    .  
15. McQueen, E.I. & C.J. Rowe (1989). "Phaedo, Socrates, and the Chronology of   
the   Spartan   War   with   Elis".        Méthexis.        2:   1–18.        doi    :   10.1163/24680974-   
90000024    .       ISSN        0327-0289   
16. KarimovI. Ma'naviy yuksalish yo‘lida. T. “O‘zbekiston”. 1998.   
17. KarimovI. Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q. T. “Sharq”. 1998.   
18. KarimovI. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch. T. “Ma‘naviyat”. 2008.   
19. Мирзиёев Ш.М. Эркин ва фарoвoн, дeмoкратик Ўзбeкистoн давлатини    
биргаликда барпo этамиз (ўзбек ва рус тилларида). Т.: Ўзбeкистoн; 2016. –
56 бет.
20. Мирзиёев Ш.М. Танқидий таҳлил, қаътъий тартиб - интизoм ва шахсий    
жавoбгарлик - ҳар бир раҳбар фаoлиятининг кундалик қoидаси бўлиши 
кeрак (ўзбек ва рус тилларида). Т.: Ўзбeкистoн; 2017.– 104 бет.
21. Мирзиёев Ш.М. Олий мажлисга мурожаатнома. Т.: Ўзбeкистoн; 2017.   
22. II. Asosiy adabiyotlar:   
23. КрушколЮ.С. Қадимгидунётарихи. II қисм. Тошкент. “Ўқитувчи” 1975.   
24. Кузишин В. И. История древнего Востока. МГУ, 1991.   
25. Черкасова Е.А. Хрестоматия по истории древнего мира. Москва.    
“Просвещение”. 1991.
26. Бойназаров Ф. Қадимги дунё тарихи. Тошкент. “Иқтисод-молия”. 2006.   
27. Вигасин А. А. История древнего востока. Москва: Дрофа, 2006.   
28. Hamayev N. Qadimgi dunyo tarixi: mummoli ma’ruzalar matni. Far’ona., 2007   
29. Rajabov R. Qadimgi dunyo tarixi. Toshkent 2009.   
30. III. Qo‘shimcha adabiyotlar:   
31. Сергеев В.С. История Древнего Греции. Москва 1939 г.   
32. Машкин Н.А.История Древнего Рима. 1947 г.   
33. Авдиев В.И. История Древнего Востока. Ленинград 1948 г.   
34. Сергеев В.С. История Древнего Греции. 1948 г.   
27 35. Всемирная история. Т. 1. Москва, 1951. 51   
36. Авдиев В.И. История Древнего Востока. Ленинград 1953 г.   
37. Струве В.В.Древня Греция. Москва 1956 г.   
38. Просина Н.Л. Практикум по истории Древнего Рима. Москва 1960.   
39. Авдиев В.И. История Древнего Греции. Москва 1962 г.   
40. 10.Дьяконов В.Н. История Древнего Мира.Москва 1962 г.   
41. 11.Авдиев В.И. Қадимги Шарқ тарихи. Тошкент: Ўрта ва олий мактаб,    
1964.
42. 12.Просина Н. И. Практикум по истории древнего мира. Москва, 1964.   
43. 13.Токарев С.А. Религия в истории народов мира. Москва. 1964.   
44. 14.Струве В.В. Хрестоматия по истории Древнего Востока. Москва 1965г.   
45. 15.Авдиев В.И. История Древнего Востока. Москва 1970 г.   
46. 16.Кузищин В.И. История Древнего Рима. Москва 1971 г.   
47. 17.Бокшанин А.Г. История Древнего Греции. Москва 1972 г.   
48. 18.Редер Д.Г, Черкасова Е.А. Қадимги дунё тарихи. I қисм. Тошкент.    
“Ўқитувчи” 1974.
49. 19.Кузищин В.И. История Древнего Востока. Москва 1979 г.   
50. 20.Редер Д.Г. История Древнего Мира. Москва 1979 г.   
51. 21.Корестовцев И.А. Хрестоматия по истории Древнего Востока. Москва    
1980г.
52. 22.История Искусства зарубежных стран. Первобытное общества,    
Древний восток, Античност. Москва. “Изобразительное Искусство”. 1981.
53. 23.Кузищин В.И. История Древнего Рима. Москва 1981 г.   
54. 24.Бокшанин А.Г. История Древнего Мира. Москва 1982 г.   
55. 25.Крушкол Ю. С. История древнего мира.Ч. 1. Москва: Просвешение,    
1982.
56. 26.Редер Г. История древнего мира. Ч. 1. Москва, 1982.   
57. 27.Курбатов Г.Л. История Византии. Москва 1984 г.   
58. 28.Вигасин А.А. История Древнего Востока. Москва 1991 г.   
59. 29.Кузищин В.И. История Древнего Греции. Москва 1986 г.   
60. 30.Немировский А. И. Книга для чтения по истории древнего мира.    
Москва: Просвешение, 1986.
61. 31.Кузищин В.И. Хрестоматия по история Древнего Рима. Москва 1987 г.    
62. 32.Кузищин В.И. История Древнего Востока. Москва 1988 г.     
63. 33.Дьяконов В. Н. “История древнего мира” Т. I. Москва: Наука, 1989.     64. 34.Историки античности. Том первый.Москва. “Правда”. 1989.     
65. 35.Историки античности. Том второй.Москва. “Правда”. 1989.    
66. IV. Foydalanilgan internet saytlari 1.www.e-tarix.uz 2.www.ziyouz.com    
3.www.arxiv.uz 4.www.dilib.uz 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29  
   
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                              
                                                              
 
 
                                                              
            1

PELLEPONES YURUSHLARI Reja: KIRISH……………………………………………………………… 1. Bob. Pellepones urushlarining boshlanishi………………….………………4 1.1 Pellepones urushlarining boshlanish sabablari………………..…………….4 1.2 Arxidam urushi……………………………..……………………………….6 1.3 Urushning borishi nikiy sulhi…………………...…………………………..9 2. Bob. Pellepones urushlarining tugashi……………………………..………..9 2.1 Sitsiliya ekspedetsiyasi………………….…………………..…………..…..9 2.2 Dekeliya urushi……………………………………………………………13 2.3 Pellepones urushlarining yakuni va oqibatlari……………………….……17 Xulosa……………………………………………………………………………20 Foydalanilgan adabiyotlar…………………….………………………….……26 1

KIRISH KIRISH Mavzuning dolzarbligi . Mavzuning dolzarbligi shundan iboratki qadimgi davr va davlatlar to‘g‘risida hozirgi kunda juda kam ilmiy ishlar va magistrlik dissertatsiyalari va bitiruv malakaviy ishlar bajarilmoqda. Qadimgi davlatlar to‘g‘risida dalillarning kamligi va ko‘p ma'lumotlarni o‘z navbatida mubolag‘aligi bu davrning o‘rganishni biroz mushkullashishiga olib keladi. Qadimgi davrning kam o‘rganilyotganligi mavzuni dalzarbligini oshiradi. Zero “O’z tariximizga oid asar va qo’lyozmalar, ularni ayniqsa o’z ajdodlarimiz tomonidan yaqin o’tmishda bitilganlarini o’rganish tarixchilarimiz oldida eng katta vazifa bo’lib qolmoqda. Bu o‘rinda gap, eng avvalo, yoshlar va axoli o‘rtasida mamlakatimizning boy tarixini, uning betakror madaniyati va milliy qadriyatlarini keng targ‘ib qilish, jahon ilm-fani va adabiyoti yutuqlarini yetkazish uchun zarur muhit va shart-sharoit yaratish haqida bormoqda” – deb ta’kidlagan edilar Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyev.1 Bundan tashqari Yunoniston o‘zining tabiati, me'morchiligi, san'ati, hunarmandchiligi, madaniyati va urf-odatlari, davlatchiligining o‘ziga xosligi bilan ko‘pchilikda qiziqish uyg‘otadi. Hozirgi kunimizgacha yetib kelgan yunon me'morchiligi na'munalarini t adqiq qilish, yunon san'atining o‘rganish ishtiyoqi uning qadimgi davrda qay darajada rivojlanganligini bilish ko‘pchilik tarixchilar qatori, tarixdan yiroq bo‘lgan odamlarni qiziqtirishi tabiiy. Shunday ekan qadimgi Yunonistondagi ilk davlatchilik tarixini, bu davlatlar taraqqiyotining o‘ziga xosligi, xo‘jaligi, turmush tarzi, davlatchiligi to‘g‘risida tadqiqod olib borish dolzarb masalallardan biridir.Vаtаnimizningo‘tmishtаriхigа kаttа e’tibоrbilаnqаrаgаnbirinchi yurtbоshimiz“Таriх g‘ildirаgini аylаnishibilаn, аvvаlаmbоr, yurt Хukumdоrlаri vа аmаldоrlаri xаlqning tаqdirivа kеlаjаgi хаqidа qаyg‘urish o‘rnigа, o‘z shаxsiy mаnfаtlаrini hаmmа nаrsаdаn ustunqo‘yib,jахоlа tvа g‘аflаtgа bеrilib kеtishi оqibаtidа biz bugunyashаyotgаn mintаqа umumbаshаriy tаrаqqiyot jаrаyonlаridаn uzulib, rivоjlаnishdаn kеskin оrqаdа qоlib kеtdi”. 2 Qadimgi Yunoniston davlatlari o‘rtasida kechkan o‘zaro urushlar tarixini o‘rganish, aynan Pelopones urushi tarixini yoritish, bu yunon davlatlari tarixini o‘rganishda eng muxim masala xisoblanadi. Bu esa o‘z navbatida mavzuning dolzarbligini oshiradi. Mavzuninig o‘rganilish darajasi. Mavzuning o‘rganilish haqida gapiradigan bo‘lsak, Qadimgi Yunoniston, aynan pelopones urushi to‘g‘risida ko‘plab ishlar amalga oshirilgan. Bular qatorida ko‘plab maqolalar, monografiyalar, asarlar, Yunoniston hududida olib borilgan qazishma ishlari va ularning natijalari muomalaga kiritilgan. Mahalliy olimlar bilan bir qatorda ko‘plab yevropalik va rossiyalik olimlar Yunoniston tarixiga bag‘ishlangan asarlar yozishgan. Yunonistonning qadimgi tarixiga

bo‘lgan qiziqishning yuqoriligi, bu hudud to‘g‘risida o‘rta asrlardayoq bir necha asarlarining nashr etilishidan ham ma'lum. Peloponnes urushini Fukidid o‘z “Tarix”ida izchil suratda batafsil tasvirlagan. Lekin uning xikoyasi miloddan avvalgi 411 yil voqyealari bilan o‘zilib qoladi. Urushning oxiri bizga Ksenofontning «Yunoniston tarixi»dan ma'lum. Bundan tashqari, uning tas viroti Diodorning «Tarixiy kutubxona»sida saqlanib qolgan. Mazkur davrning siyosiy va harbiy arboblarining (Perikl, Nikiy, Alkiviad, Lisandrning) tarjimai holini Plutarx yozgan. Andokidning sud majlisida so‘zlagan va bizgacha yetib kelgan nutqi muhimdir. Aristofanning Peloponnes urushi vaktida yozgan komediyalari afinaliklarning miloddan avvallgi V asrning oxirlaridagi turmushi va kayfiyatini aks ettiradi. Obidalardagi yozuvlar va umuman, arxeologik yodgorliklar ma'lumotlar beradi. Pelopones urishidan keyingi davr Yunonistonning miloddan avvalgi IV asrning birinchi yarmidagi tarixi tarixiy manbalarda garchi bir tekisda bo‘lmasada, umuman yaxshi aks ettirilgan. Xatto Yunonistonning Ksenofont tomonidan yozilgan umumiy tarixi ham mavjuddir. Ksenofont tomonidan boshqa asarlar ham yozilgan bo‘lib, bu asarlarda o‘sha zamondagi Yunoniston xayotining turli jihatlarini oydinlashtiruvchi boy ma'lumot to‘plangan. Uning ma'lumotlarini miloddan avvalgi IV asrda yashagan boshqa mualliflarning: Aristotel, Lisiy va qisman Demosfen asarlari yordamida to‘ldirish va anchagina darajada tekshirib ko‘rish mumkin. Aristofan komediyalarida va badiiy adabiyotning boshqa asarlarida ham qimmatli ma'lumot bor. Ko‘pchiligi bizga yetib kelmagan asarlar asosida uzoq o‘tmish xaqida asarlar yozgan keyingi mualliflardan Diodor bilan Plutarxni ko‘rsatish mumkin. Obidalardagi yozuvlar va tanga va chaqalar ham bizning bu davr to‘g‘risidagi bilimlarimizni aniqlashga yordam beradi. 1.Bob. Pellepones urushlarining boshlanishi 1.1.Pellepones urushlarining boshlanish sabablari Peloponnes urushi Fukidid3ning “Tarix” asarida izchil suratda batafsil tasvirlagan. Ushbu mavzuni yoritishda eng asosiy manba sifatida ushbu asarni olishimiz mumkin. Lekin uning xikoyasi 431-404 yillarda kechkan Pelopones urushini no'malum sabablarga ko‘ra miloddan avvalgi 411 yil voqyealari bilan o‘zilib qoladi. Urushning oxiri bizga Ksenofont5ning “Yunoniston tarixi” dan ma'lum. Ksenofont o‘zini asarlarini dastlabkisini Fukididning “Tarix” asarini yakuniga yetkazishdan boshlagan. Uning yana bizga bir yuz yigirmadan oshiq asarlar muallifi ekanligi ma'lum. Bundan tashqari, uning tasviroti Diodorning “Tarixiy kutubxona” sida saqlanib qolgan. Mazkur davrning siyosiy va harbiy arboblarining (Perikl, Nikiy, Alkiviad, Lisandrning) 3

tarjimai holini Plutarx yozgan. Plutarx hayoti davomida ko‘plab asarlar yozishi bilan birgalikda o‘z davrrida yashab o‘tgan ellikka yaqin siyosiy va harbiy arboblarning tarjimai xolini yozgan shaxs sifatida ma'lum. Uning tarjimai xollari orasida yuqorida tilga olingan va bevosita Pelopones urishi voqyealariga aloqadar shaxslarni hayoti orqali ushbu davr tarixini bilib olishimiz mumkin. Andokidning sud majlisida so‘zlagan va bizgacha yetib kelgan nutqi muhimdir. Aristofanning Peloponnes urushi vaktida yozgan komediyalari afinaliklarning miloddan avvallgi V asrning oxirlaridagi turmushi va kayfiyatini aks ettiradi. Obidalardagi yozuvlar va umuman, arxeologik yodgorliklar ma'lumotlar beradi. Olib borilgan arxeoligik tadqiqodlar ham bu davr tarixini o‘rganishda eng asosiy manbalardan xissoblanadi. Peloponnes urushi qadimgi Yunonistonning quldorlik jamiyatida ichki ziddiyatlarning jamlanishi va keskinlashuvi natijasida kelib chiqqan ediki, bu ziddiyatlarga viloyatlarning notekis rivojlanishi asos bo‘lgan. Qoloq Spartaning 1-Afina dengiz ittifoqini zaiflashtirish yoki qaqshatish xisobiga Yunonistonda o‘z siyosiy yetakchiligini qayta tiklashga intilishi, Afinaning iqtisodiy jihatdan rivojlangan raqobatchilarini, asosan, Korinf va Megaraning o‘z savdo va hunarmandchilik muxoliflarini zaiflashtirish istagi bilan mos tushgan. Afinaning Janubiy Italiya va Sitsiliyada mustaxkamlanib olish niyati Korinf va Peloponnes ittifoqi uchun ayniqsa xavfli bo‘lgan. Miloddan avvalgi V asrning ikkinchi yarmida yunon polislarining aksariyati yo 1-Afina dengiz ittifoqiga, yo Peloponnes ittifoqiga kirganligi sababli urush umumyunon tusini olgan. 1-Afina dengiz ittifoqining iqtisodiy va siyosiy jixatdan gurkirab rivojlanishi bilan bir qatorda Afinaning ittifoqchilar bilan xam, boshqa yunon polislari bilan ham munosabatlari keskinlashib ketgan7 . Urushning boshlanishini tezlashtirgan birinchi mojaro Korinfdan, Spartadan va Afinadan yiroqda qadimgi yunon dunyosining g‘arbiy chekkasidagi Epidamn koloniyasi 8da va Kerkira orolida (xozirgi Korfu oroli)da yuz bergan. Bu Yunonistondan Janubiy Italiyaga va Sitsiliya oroliga boriladigan dengiz kemalar qatnovi yulidagi ikki muhim bekat bo‘lgan. Epidamnda demokratik to‘ntarish yuz bergan. Shahardan qochgan aslzodalar Epidamnga xujum boshlaganlar. Epidamnliklar o‘z metropoliyasi Kerkiradan yordam so‘rasada, yordam ololmagan, chunki Kerkirada o‘sha vaqtda aslzodalar xokimlik qilgan. Kerkira o‘z navbatida Korinfning koloniyasi bo‘lganligi sababli, Epidamnliklar so‘ngra Korinfliklardan yordam so‘rashga borganlar. Korinfliklar Epidamnga yordam berganlar, lekin shu vajdan Kerkira ularga qarshi bosh ko‘tarib chiqkan. Dengiz jangida kerkiraliklar korinfliklarni yengdilar, shundan sung korinfliklar o‘ch olish uchun darxol katta tayyorgarlik boshlab yuborganlar. Shundan keyin Kerkira 1-Afina ittifoqiga kirgan, bu esa ushbu ittifoq bilan Peloponnes o‘rtasida o‘tmishda to‘zilgan sulxni bo‘zish edi. Sulx shartlarida, ittifoqlar bir biridan o‘z tomoniga tarafdorlar

tortmasligi lozim, deb pisanda qilingan edi. Afinaning yordami kerkiraliklarni korinfliklar bilan bo‘lgan dengiz jangida tomoman mag‘lub bo‘lishdan qutqazib qolgan10 . Shu tariqa Janubiy Italiya va Sitsiliyaga boriladigan dengiz yulida Korinf bilan Afina o‘rtasida harbiy nizo chiqqan. Bu nizoda demokratik Afina Kerkira aslzodalariga yordam bergan, bu yordam o‘z navbatida Epidamn demokratlariga yordam bergan aslzodalar Korinfning umumiy dushmaniga qapshi qaratilgan. Shunday kilib Korinf bilan Afinaning iqtisodiy manfaatlari ularning siyosiy totuvligi ustidan g‘olib kelgan11 . Ikkinchi mojaro bevosita birinchi mojarodan keyin yuz bergan. Voqyealar Xalkidika yarim oralidagi Korinf koloniyasi Potideyada avj olib ketgan. Xalkidika 1-Afina dengiz ittifoqiga a'zo bo‘lgan, lekin ayni vaqtda, u Korinf bilan ham mustahkam aloqada bo‘lgan, binobarin, Kerkira bilan orada nizo chikqandan keyin Korinf Potideyani Afinadan ajralishga undagan. Afinaliklar Potideyani qamal qilganlar, Korinf esa Potideyaga qurolli yordam bergan. Megara Korinf tomonini olib maydonga kirgan. Xar ikki polis jon-jaxdlari bilan Spartani Afinaga qarshi urush harakatlari boshlashga undaganlar. Shundan keyin uchunchi mojaro yuz bergan: Afina xalq yig‘ini 1-Afina dengiz ittifoqi a'zolarining barcha gavan12larida Megaraning savdo kemalariga boykot e'lon qilgan maxsus qarorni tasdiqlagan. Egey dengizi sohillaridagi barcha shaharlar va barcha orollar bilan deyarli tanho o‘zi savdo-sotiq qilib kelgan. 1.2. Arxidam urushi (miloddan avvalgi 431-421 yillar) Korinf va Megaraning tazyiqi ostida spartaliklar Arxidam II guruxi ostida Afinaga qarshi urush harakatlarini boshlab yuborganlar. Arxidam II spartaliklarning quruqlikda ustunligini hisobga olgan xolda urushni olib borish rejasini ishlab chiqan. Shu sababli bu urush Peloponnes urushi deb, uning birinchi davri esa Arxidam urushi deb nom olgan. Arxidam Attikadagi iqtisodiy va siyosiy ahvolni hisobga olib, uning qishloq xo‘jaligini xonavayron qilishga va natijada qishloq aholisini, ya'ni Attika dehqonlarini Periklga va uni qo‘llab-quvvatlab kelgan shahar aholisiga qarshi chiqishlariga umid bog‘lagan. Bundan tashqari, Arxidamning taxminicha, Sparta qo‘shinlari qilgan vayrongarchiliklar afinaliklarni ularga qarshi ochik jang bilan chiqishga majbur etishi kerak edi, Afinaning quruqlikdagi kuchlari Sparta kuchlaridan ancha kam bo‘lganligi sababli spartaliklarning g‘alabasi shubhasiz bo‘lib ko‘ringan Spartaliklarning urush olib borish rejasiga afinaliklar Perikl ishlab chiqqan rejani qarama-qarshi qilib qo‘yganlar. Spartaliklar quruqlikdagi o‘z harbiy kuchlarining ustunligiga asoslangan bo‘lsalar, afinaliklar o‘z harbiy-dengiz flotining ustunligiga asoslanganlar. 5