logo

QADIMGI MAKEDONIYA

Yuklangan vaqt:

23.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

1067.96484375 KB
QADIMGI MAKEDONIYA  
1 MUNDARIJA
KIRISH .............................................................................................................................................
I BOB. MAKEDONIYANING YUKSALISHI ...............................................................................
1.1. Qadimgi Makedoniya davlati tarixiga kirish .............................................................................
1.2. Makedoniya davlatining yuksalishi ...........................................................................................
II BOB. ALEKSANDR ISTILOLARI VA UNING OQIBATLARI ..............................................
2.1. Aleksandr Makedonskiy hayoti va u erishgan zafarlar ...........................................................
2.2. Mekedoniya davlatining kengayishi va uning oqibatlari ........................................................
XULOSA ........................................................................................................................................
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ........................................................................................
 
2 KIRISH
Mavzuning   dolzarbligi:   Makedoniya  Yunoniston   yarim   orolining   shimoli-
sharqiy   qismida   joylashgan,   g'arbda   Epirus,   shimolda   Paoniya,   janubda   Fraksiya
sharqiy qismida Frakiya bilan chegaradosh qadimiy shohlik edi. 
Makedoniyaning   klassik   yunon   ishlari   atrofidagi   kichik   qirollikdan   butun
Yunon   olamida   hukmronlik   qilgan   davlatga   ko'tarilishi   Filipp   II   hukmronligi
davrida yuz berdi. 
Qisqa   muddat   davomida   Makedoniyalik   Iskandar   zabt   etilgandan   so'ng,
Hind daryosigacha cho'zilgan qadimgi Fors imperiyasini o'z ichiga olgan hududni
nazorat   qilib,   dunyodagi   eng   qudratli   davlatga   aylandi;   O'sha   paytda   u   qadimgi
yunon tsivilizatsiyasining ellinistik davrini ochdi. 
Miloddan   avvalgi   359   yilda   paydo   bo'lgan   imperiya,   Filipp   II   (miloddan
avvalgi   382-miloddan   avvalgi   336)   shohi   Makedoniya,   Yunoniston   shahar-
davlatlarining pasayishi  bilan.  U miloddan  avvalgi  31-yilgacha,  Rim  hukmronligi
ostiga tushguniga qadar davom etadi.  1
Felipe II o'z hukmronligi davrida erlarni qayta taqsimlab, dehqonlar qo'llab-
quvvatlashiga   erishdi   va   armiyani   kengaytirib,   chegaralarni   himoya   qilishni
kafolatladi.   Keyin   Afina   tomonidan   nazorat   qilinadigan   Potidea,   Amfipolis   va
Pidna   shaharlarini   qo'shib   olib,   ekspansionist   kampaniyalar   boshlanadi.   U
Yunonistonga   aralashadi   va   miloddan   avvalgi   338   yilda   Makedoniya   kuchlari
Xeroneya urushida afinaliklar va fibonlarni engishadi. 
Miloddan   avvalgi   336   yilda   Filipp   o'ldirildi.   Uning   o'g'li   Aleksandr
Makedonskiy (miloddan avvalgi 356-miloddan avvalgi 323) shohlikni egallaydi. 
Gretsiya   ustidan   to'liq   hukmronlikni   o'rnatgandan   so'ng,   u   Kichik   Osiyo
tomon   yo'l   oladi.   Miloddan   avvalgi   333   yilda   fors   hukmronligidan   xalos   bo'lgan
Yunoniston   shaharlari,   Fors   suvereni   Doro   III   (miloddan   avvalgi   330   yil)
qo'shinlarini mag'lubiyatga uchratdilar. 
Miloddan   avvalgi   332   yilda   Finikiyadagi   Tir   portini   olganidan   so'ng,
Aleksandr Misrni zabt etishga yo'l oladi. Keyingi yili u miloddan avvalgi 330 yilda
1
 Xalqaro munosabatlar tarixi va diplomatiyasi. Hammualliflikda, T., 2009. 70-90 b
3 o'ldirilgan   Doroga   qarshi   kurash   olib   boradi   va   uning   o'limi   bilan   Iskandar   Fors
imperatori deb e'lon qilinadi. 
Miloddan   avvalgi   327   yildan   325   yilgacha   u   o'z   qo'shinlarini   Hindistonga
yo'naltiradi   va   shu   vaqtgacha   ma'lum   bo'lgan   Makedoniya,   Bolqon   Yunoniston,
Kichik Osiyo,  Finikiya,  Falastin,  Mesopotamiya,  Misr,  Fors  va  Hindistonning  bir
qismini o'z ichiga olgan eng yirik hududiy imperiyalardan birini tashkil etadi. 
Bu   ellin   (yunon)   madaniyati   bilan   O'rta   Sharq   madaniyati,   asosan   fors   va
misr  madaniyati   bilan birlashishidan  kelib  chiqadi.  Uning markazi  Yunoniston  va
Egey dengizidan Yaqin Sharqdagi yangi madaniy qutblarga, masalan, Iskandariya,
Antioxiya va Pergamga ko'chib o'tadi. 
Kurs ishining maqsadi: Makedoniya va Aleksandr istilolari haqida ma’lumot
berish. 
Kurs ishining vazifalari: 
- Qadimgi Makedoniya davlati tarixi; 
- Makedoniya davlati qanday yuksalgan edi; 
- Aleksandr Makedonskiy hayoti va u erishgan zafarlar; 
- Mekedoniya davlatining kengayishi va uning oqibatlari. 
Kurs   ishining   tarkibi:   Kurs   ishi   kirish,   2   bob,   xulosa   va   foydalanilgan
adabiyotlar ro‘yxatdan iborat. 
4 I BOB. MAKEDONIYANING YUKSALISHI
1.1. Qadimgi Makedoniya davlati tarixiga kirish
Ptolemeylar   Misri   Salavkiylar   davlati   bilan   bir   qatorda   Makedoniya   ellin
dunyosining katta davlatlaridan biri edi. Diadoxlar urushlaridan so‘ng Makedoniya
tushkunlik   holatida   edi.  Aholini   katta   qismi   Iskandar   yurishlari   davrida   sharqqa
ko‘chgan   edi.   Antigonidlar   olib   borgan   doimiy   urushlar   shimoldagi   varvar
qabilalarini xavfi makedon iqtisodi va davlatini zaiflashtirdi. Antigonidlar xo‘ja!ik
hayotini qayta tiklash, aholini ko‘paytirishga e’tibor berishga majbur bo‘ldilar. Shu
sababli yangi shaharlar qurilib, eskilari qayta tiklandi, bo‘sh yotgan yerlarga aholi
ko'chirildi, konlar qazildi. Kemasozlik rivojlandi, qurilish yog‘ochlari bilan qizg‘in
savdo qilindi. 
Iqtisodiyotni   asosini   erkin   dehqon   mehnati   yetakchi   bo‘lgan   qishloq
xo‘jaligi tashkil etar edi. Podshoga faqat o‘rmon va qazilma boyliklar tegishli edi.
Ellin Makedoniyasiga podsho hokimiyati ba’zi bir eski belgilarini meros qilib oldi:
qo'shin yig‘ini avalgidek podshoni taxtga chiqish vaqtidagi o‘z ahamiyatini saqlab
qoldi, u oliy sudya rolida chiqar edi. 
Makedoniyadagi   beqaror   vaziyat   Iskandar   vafotidan   keyin   qariyb   ellik   yil
davom   etdi.   Er   av   276-yilda   Kassandming   nevarasi,   galat   (kelt)lar   hujumini   ikki
marta   qaytargan.   Yunonistondagi   vaziyatni   barqaror   qilgan   Antigon   276-yilda
taxtga   chiqdi.  Antigon   va   uning   avlodlari   Makedoniyani   Rim   bosib   olgunga   (er
av168-yilgacha) qadar boshqardilar. Antigonidlar uchun Yunonistonni bo‘ysundirib
turish juda qiyin siyosiy muammo edi. 
Bu davrda manfaatlari bir-biriga zid bo‘lgan yunon polislari turli ittifoqlarga
birlashib, urush olib borar edilar. Makedoniya ham bir necha yunon polislari kirgan
Ellin ittifoqiga boshchilik qildi va yunon shaharlari ichki ishlariga faol aralashdi. 
Rim   va   Ptolemeylar   yunon   polislarini   Makedoniyaga   qarshi   chiqishlarini
qo‘llab-quwatladilar.   Ikkinchi   puni   urushlari   vaqtida   Makedoniya   Gannibal   bilan
ittifoq   tuzdi.   Bunga   qarshi   Rim   Perga   va   Peloponnesning   bir   necha   polislarini
Makedoniyaga qarshi chiqishga undadi. 
5 Natijada   er   av   215—206-yillar   birinchi   makedon   urushi   yuz   berdi.
Karfagenni Gannibal ustidan g‘alabasi Makedoniya podshosi Filipp V ni Italiyaga
yurish xavfini yo‘q qildi. 
G‘ayratli   podsho   Filipp   V   Salavkiylar   bilan   ittifoq   bo‘lib   zaiflashgan
Ptolemeylarni   Kichik   Osiyo   va   Egey   mulklarini   bosib   oldi.   Italiya,   Pergam   va
Rodos bunga qarshi chiqib Rimdan yordam so‘radilar. Natijada ikkir.chi makedon
urushi   (er.   av.   200—197-yillar)   boshlandi.   Fessaliyadagi   er   av197-yildagi   hal
qiluvchi   jangda   Makedoniya   yengudi.   U  Yunoniston   va   Kichik   Osiyodagi   barcha
mulklaridan ajraldi. 
Filipp   V   ning   o‘g‘li   Persey   (er   av179—168-yillar)   makedoniyani   avalgi
qudratini   qayta   tiklashga   urindi.   Ammo   Rim   bilan   urushda   (uchinchi   makedon
urushi  er   av17I—168-yillar)  Pidna  yonidagi  jangda  yengildi.  Makedoniya  hududi
g‘oliblar   o‘rtasida   to‘rt   okrugga   bo‘lindi.   Er   av148-yilda  Andriskni   Rimga   qarshi
qo‘zg‘olonidan so'ng Makedoniya Rim provinsiyasiga aylantirildi.  2
Antik   mualliflaming   ma’lumotlariga   ko‘ra   ellin   davrida   Yunonistondan
aholining   katta   qismi   sharqqa   ko‘chdi.   Faqat   Afina   va   Korinf   o‘z   ahamiyatini
saqlab qolishga urindilar. 
Yunoniston hududidagi talonchilik urushlari iqtisodiy hayotni butunlay izdan
chiqardi.  Ijtimoiy   ziddiyatlami   keskinlashtirdi.  Bu   esa   og‘ir   qarama-qarshiliklarni
tug‘dirdi.   Spartada   bu   ziddiyatlami   bartaraf   etish   uchun   podsholar   Agis   IV   va
Kleomen   II   lar   islohotlar   o‘tkazishdi.   Qarzlarni   bekor   qilishga   harakat   qilindi,
yersiz spartaliklarga yer taqsimlandi. 
Er.av.   III   asrda   yerlami   qayta   taqsimlash   harakati   Yunonistonga   avj   oldi.
Argosda tiran Aristomax, Megalopolda Aristodemni qo'llab-quwatlashdi. Er.av. III
asr o'rtalarida Xios va Teri orollarida norozilik harakatlari kuchayib ketdi. 
Yunonistonning madaniy o‘choq sifatidagi shuhratini Afina qo‘llab-quwatlab
turdi.   Afinada   yunon   falsafasi   o‘qitildi.   Bu   yerda   bir   qancha   an’anaviy
haykaltaroshlik maktablari mavjud edi. 
2
 Qadimgi dunyo tarixi. Y.S. Krushkol taxriri ostida. 2-j. T., I975. 53-58 b
6 Orollar   ichida   eng   gullab-yashnagani   Rodos   edi.   Rodos   Ptolemeylar
Misridan   o‘z   mustaqilligini   saqlab   qoldi.   Rodos   kemalari   Egey   dengizini
qaroqchilardan   tozaladi.   Uning   kemalari   Suriya,   Kichk   Osiyo,  Attika   orollaridan,
Qora dengiz qirg‘oqlaridan mahsulotlarni tashidi. Rodosdan xurmo va asal Misrga
chiqarildi. 
San’at   gullab-yashnadi.   Mahalliy   haykaltaroshlik   maktablari   shakllandi.
Ayniqsa, «Ilonlar bilan kurashayotgan Laokoon va uning o‘g‘illari» haykal guruhi
mashhur edi. Esxin asos solgan Rodos notiqlik maktabi faoliyat ko‘rsatdi. Er.av. II
asr   oxiri   I   asr   boshida   bu   yerda   mashhur   notiq   Molon   mashhur   Sitseronning
o'qituvchisi ta’lim oldi. 
Rodos   homiyligida   orollarga   ipakchilik   va   vinochilik   markazi,   Kosda
mashhur tabiblar maktabi faoliyat ko‘rsatdi. 
Ellini   madaniyati   yunonlar   va   Sharq   xalqlarining   madaniy   yutuqlarining
qo'shilib   ketishi   natijasida   shakllandi.   Ellin   dunyosining   ma’naviy   shakllanishiga
davlatlaming   ulkan   hajmlari   cheklanmagan   podsho   hokimligining   mayjudligi,
shaharlarning amaldagi mustaqilligini yo'qolishi o‘z ta’sirini o'tkazdi. 
Bu   davrda   fan  va   texnika   notekis   rivojlandi.   Davlat   hokimiyati   manfaatdor
bo'lgan   harbiy   ish,   kemasozlik,   shaharlami   qamal   qilish   texnikasi   va   qurilish
sohalarida eng katta yutuqlaiga erishildi. 
Ellinizm davrida yunon dunyosi sharq diniy tasavurlarni qabul qila boshladi.
Misrda   Kichik   Osiyo   xudosi   Serapisga   sig'inish   avj   oldi.   Misr   mabudasi   Isidani
yunonlar  Demetra sifatida qabul  qildilar. Pergamda Frigiya ma’budasi (Kibela —
yerni   onasi)   bosh   xudo   sifatida   qabul   qilina   boshlandi.   Ellinlashgan   sharq
ilohlarining barchasi mistik va ekstatik edi. Yahudiy dini keng tarqala boshlandi. 
Yunonistonda yahudiy dini tarqala boshladi. Yunonlar bu monoteistik dinga
ishonib,   uni   qabul   qildilar.  Yahudiy   diniga   yangi   qabul   qilinganlar   «prozelitlar»
deb   ataldi.   Ellin   davlatlarida   turli   xudolar   turli   xalqlaming   diniy   e’tiqodlari   keng
tarqaldi.   Diniy   tolerantlik   shakllandi.   Joylarda   dinning   universalligini   namoyish
qilishga-   intilib   barcha   xudolarga   atab   ibodatxona-Panteon   qurila   boshlandi.  Ana
shunday Panteon Iskandariyada qurildi. 
7 Ptolemeylar   Misrida   qadimgi   firavnlar   davrida   bo'lganidek   podsho
hokimiyatining mavqei kuchayib ketdi va Ellin sharqidagi boshqa mamlakatlardagi
kabi Misrda podsholarga sig‘inish yana boshlandi. Ptolemey II Filadel’f o‘ziga va
o‘z   singlisi   Arsenoyaga   sig'inishga   buyruq   berib,   o‘zi   va   singlisi   sharafiga
ibodatxonalar   qurdirdi.   Misrda   Ptolemey   III   va   uning   xotini   Berenikaga   ham
sig'iqish keng yoyildi2. 
O’sha   davr   falsafasida   inson   shaxsini   o‘rganish   muammosi   birinchi   o'ringa
chiqa boshladi. Er av V—IV asrlarda ikki falsafiy maktab: yangi stoik 
va epikur maktablari vujudga keldi. Ular inson, shaxs nima, baxt nima degan
savollar   ustida   bosh   qotira   boshladilar.   Stoiklar   maktabining   asoschisi   faylasuf
Zenon edi. Ular Afinaning eng gavjum joyi bo‘lmish Agorada naqshin peshayvon
«stoya»   ostida   vaz   aytib,   o‘z   tinglovchilariga   ta’lim   berar   edilar   (Bu   maktabning
nomi   ham   shu   so‘zdan   kelib   chiqqan).   Sto'zm   yunon   va   sharq   nazariyalarining
sintezi   edi.   U   keng   tarqalgan   va   shu   bilan   birga   uzoq   yashagan   ellin   falsafiy
maktab edi. Stoiklar hamma narsani, shu jumladan, fikr, so‘z, olov va shu kabilami
ham   jism   deb   atar   edilar.   Butun   olamni   stoiklar   rivojlanib   turadigan   olov   deb
hisoblashar   edi.   Stoiklar   barcha   odamlar   teng   degan   g‘oyani   ilgari   surdilar.   Ular
insonlar   tabiat   bilan   mos   holda   yashab,   baxt   va   ilohiylik   topadi   degan   fikrni
shakllantirdilar. 
1.2. Makedoniya davlatining yuksalishi
Makedoniya   Bolqon   yarim   orolining   shimolida   joylashgan   qadimiy
o`lkalardan   biridir.   U   juda   qulay   geografik   o`ringa   ega   bo`lib,   tog`lik   va   tekislik
qismlarga bo`linadi.  3
Miloddan   avvalgi   VI   asr   oxiri   -   V   asr   boshlarida   Makedoniyada   dastlabki
tabaqalanishi   va   ilk   davlat   qaror   topgan.   Yunoniston-Eron   urushlari   davrida
Makedoniya   podsholari   Eron  ta`siriga   o`tib  qolgan  edi.  Eronliklar  Yunonistondan
quvilgach,   Makedoniya   1-Afina   ittifoqi   safiga   kiradi.   Makedoniya  Aleksandr   va
uning   vorisi   Arxelay   davrida   birmuncha   mustahkamlanadi.   U   dengiz   bo`yidagi
yangi   poytaxt   -   Pellaga   asos   solgan.   Arxelay   Xalkidika   yarim   oroli   va
3
 Rajabov R. Qadimgi dunyo tarixi. Toshkent  2009. 120-128  b
8 Fessaliyaning   ba`zi   joylarini   Makedoniyaga   qo`shib   olgan.  Arxelay   o`ldirilgach,
vorislari uning ishini davom ettirgan. Bu sohada Filipp II ning xizmatlari kattadir.
U Makedoniyani kuchli davlatga aylantirishga harakat qilgan. 
Miloddan   avvalgi   359   yilda   Makedoniya   taxtiga   Filipp   II   o`tiradi.   U   qator
islohotlar   o`tkazib,   Makedoniya   davlati   va   qo`shinlarini   ancha   kuchaytiradi.
Piyoda va otliq askarlardan iborat muntazam qo`shin tuzadi. Filipp II dehqonlardan
piyoda   qo`shinga   jangchilar   oladi.   Joylardagi   hokim   aslzodalardan   otliq   qo`shin
tuzadi.   Filipp   II   qo`shinda   qattiq   intizom   o`rnatib,   ularni   harbiy   ta`limdan
o`tkazadi.   U   urush   oldidan   piyoda   askarlarni   falanga-falanga   qilib   saflagan,   otliq
askarlar esa qo`shinning orqa va har ikki yon tomoniga joylashtirilgan. 
Filippning   harbiy   va   pul   islohotlari   Makedoniya   davlatini   ham   iqtisodiy,
ham   harbiy   tomondan   mustahkamlaydi.   Makedoniya   podshosi   o`z   saltanatini
kuchaytirib olgach, urushlar natijasida zaiflashib qolgan yunon shahar-davlatlarini
birin-ketin   bosib   ola   boshlaydi.  Yunonistondagi   quldorlarning   bir   qismi   Filipp   II
ning hokimiyatini  bajonu-dil tan oladilar. Chunki  ular o`z boyliklar  va mulklarini
vatan mustaqilligi va ozodligidan afzal ko`rar edilar. 
Filipp   II   ning   Yunonistonni   butunlay   o`ziga   qaratib,   olish   niyatida   edi.
Shuning   uchun   u   dastlab   Fessaliyani   ishg`ol   qiladi.   U   shu   yerdan   turib,   O`rta
Yunonistonni   bosib   olishni   ko`zda   tutadi.   Fiva   va   Afina   xavf   ostida   qoladi.
Makedoniyaga qarshi Afinada, Fiva, Korinf Megara va boshqa shahar-davlatlardan
iborat harbiy ittifoq tuziladi. Uning g`oyaviy rahbari ajoyib notiq Demosfen edi. U
o`zining   otashin   nutqlarida   Filipp   II   ning   bosqinchilik   siyosatini   fosh   qilib
yunonlarni o`z ozodligini qattiq turib himoya qilishga chaqiradi. Miloddan avvalgi
338   yili   Makedoniya   qo`shinlari   Beotiyaga   bostirib   kiradi.   Shu   yili   Filipp   II
qo`shinlari yunon shaharlarining birlashgan qo`shini bilan Xeroniya shahri yonida
uchrashadilar.   Bu   jangda   Demosfen   afinaliklar   qatorida   oddiy   jangchi   bo`lib
jangga   kiradi.   Bu   jang   shiddatli   bo`lib,   ancha   vaqt   davom   etadi.  Avval   boshda
ittifoqchilar   Makedoniya   qo`shinlarini   siqib   borishga   muvaffaq   bo`ladilar,   hatto
chekintiradilar. Jangda Filipp II ning 18 yoshli o`g`li Iskandar rahbarligidagi otliq
qo`shinning   kirishi   urush   oqibatini   makedoniyaliklar   foydasiga   hal   qiladi.   Jang
9 Makedoniya   qo`shinlarining   porloq   g`alabasi   bilan   yakunlanadi.   Xeroniya
yonidagi   jangdan   keyin   butun   Yunoniston   Makedoniyaga   itoat   etishga   majbur
bo`ladi. Zamondoshlardan birining iborasi bilan aytganda: "Xeroniya yonida xalok
bo`lganlarning jasadlari bilan birga yunonlarning ozodligi ham ko`miladi". 
Filipp   II   Xeroniya   jangidan   keyin   yunon   shahar-davlatlarini   xonavayron
qilmay, ularni erkin deb e`lon qiladi. U miloddan avvalgi 337 yili Korinfda yunon
shaharlarining   kongressini   chaqiradi.   Bu   kongressda   Spartadan   boshqa   barcha
shahar   davlatlar   ishtirok   etadilar.   Ular   kongressda   tinch-totuv   yashash,   bir-
birlarining ichki ishlariga aralashmaslik va o`zaro urush olib bormaslik to`g`risida
bir qarorga kelganlar. Ayni paytda barcha yunon shaharlari Eronga qarshi urushga
tayyorgarlik   ko`rishlari   lozim   edi.   Korinfda   Filipp   II   Makedoniya   va   shahar,
davlatlar   qo`shinlarining   bosh   sarkardasi   qilib   tayinlangan.   Shu   tariqa   u   Eronga
qarshi harbiy yurish qilishga jiddiy tayyorgarlik ko`ra boshlaydi 4
. 
Urushga   qizg`in   tayyorgarlik   ketayotgan   bir   vaqtda   Filipp   II   o`z   qizining
to`yida   fitnachilar   tomonidan   o`ldiriladi.   Bu   voqea   miloddan   avvalgi   336   yilda
sodir   bo`lgan.   Fitna   kim   tomonidan   uyushtirilgani   ma`lum   emas.   Ba`zi
ma`lumotlarga ko`ra, Filipp II eronliklar qutqusi bilan o`ldirilgan deyiladi. 
Filipp   II   vafotidan   so`ng   taxtga   uning   20   yoshli   o`g`li   Iskandar   o`tiradi.
Keyinchalik   u   butun   sharqda   Iskandar   Zulqarnayn   nomi   bilan   mashhur   bo`lib
ketgan.   Zamondoshlarning   aytishicha,   u   serg`ayrat,   jasur,   bilimdon   ayni   paytda
shavqatsiz va jahldor odam bo`lgan. 
Filipp   II   vafotidan   keyin   ko`pgina   yunon   shaharlari   Fiva,   tog`li   Frakiya,
Illiriya   qabilalari   Makedoniyadan   ajralib   keta   boshlaydi.   Ba`zi   joylarda
qo`zg`olonlar   boshlanadi.   Iskandar   mana   shu   parokandalikning   oldini   olishga
kirishadi.   Miloddan   avvalgi   335   yilda   ajralib   ketgan   tog`li   Frakiya   va   Illiriya
qabilalari   ustiga   yurib   ularni   yana   itoat   etishga   majbur   qiladi.   Shimol   yurishidan
qaytgach,   u   qo`zg`olon   ko`targan   Fiva   ustiga   qo`shin   tortadi   va   shaharni   vayron
qiladi, aholisini qul qilib sotib yuboradi.  5
4
 Хрестоматия по истории Древнего Рима. Под. Ред. С.Л.Утченко. М., I962. 44-52  c
5
 Хрестоматия по истории Древней Греции. Под. Ред. Д.П.Каллистова. М., I964. 119-123  c
10 Fivadagi   dahshatli   urush   boshqa   yunon   shahar   davlatlarini   cho`chitib
yuboradi. Ular Makedoniyaga itoat etishlarini izhor qiladilar. Iskandar Afina ustiga
yurish qilmaydi. Chunki uning ustozi Aristotel afinalik bo`lib, u o`z shogirdi diliga
yunon   madaniyatiga   va   uning   markazi   Afinaga   hurmat   bilan   qarash   hissini
joylagan   edi.   Iskandar  Afinaga   borganda   hamma   uni   to`la   itoat   bilan   kutib   oladi.
Iskandarning bu yurishlari Yunonistonda uning mavqeini ko`taradi. 
Qal’alarni qamal qilish uchun mashhur taranlardan tashqari gildiraklar ustiga
o‘matilgan maxsus harakatlanuvchi minoralar- geliorlar (shahar olarlar ham) paydo
boidi.   Bu   moslamalar   dushman   shahri   devorlariga   baravar   yoki   balandroq   qilib
yasalar edi. Harakatlanuvchi minora ichida askarlar, zaxira o'qlari va toshlar bilan
otuvchi to‘plar joylashtirilgan. 
Savdo,   dengiz   kemalari   takomollashtirildi.   Ular   ko'pincha   ochiq   dengizda,
okeanga   ham   chiqar   edi.   Er   av   II   asrda   yunon   Gippal   Hindistonga   kemada   safar
qilganida   ilk   bor   musson   shamollaridan   foydalandi.   Dengizchilikning   rivijlanishi
mukammalroq   portlar   va   savdo   sohillarida   ombor   va   boshqa   yordamchi   binolar
qurishni zarur qilib qo'ydi.  6
Iskandar   Yunonistonni   o`ziga   qaytadan   itoat   ettirgandan   so`ng   sharq
yurishiga   tayyorgarlik   ko`ra   boshlaydi.   U   miloddan   avvalgi   334   yilda   30   ming
piyoda, 5 ming otliq askar va harbiy dengiz kuchlaridan iborat katta qo`shin bilan
Gelleopond   bo`g`ozidan   kechib   o`tadi. 7
  Tog`li   Granik   daryosi   bo`yida   Iskandar
qo`shinlarini eronliklarning otliq va piyoda askarlari kutib turardi. 
Kech   kirishiga   qaramay,   boshlangan   qattiq   jangda   Iskandar   qo`shinlari
g`alaba qilib, ularni Kichik Osiyoning ichkarisiga yurish uchun yo`l ochiladi. 
Bu   g`alaba   Iskandarga   Kichik   Osiyoning   ichkarisini   bosib   olish   uchun
imkoniyat   yaratadi.   Uning   qo`shinlari   Kichik   Osiyo   sohili   bo`ylab   janub   tomon
yuradilar.   Eron   shohi   Doro   III   yunonlardan   bo`lgan   Memnonni   qo`shiniga   bosh
qo`mondon   qilib   tayinlaydi.   U   Miletni   mustahkamlashga   kirishadi.   Lekin   u
to`satdan   vafot   etadi.   Milet   sabot-matonat   bilan   mudofaa   qilinadi.   Biroq   ham
quruqlikdan, ham dengizdan qamal qilinib, ishg`ol qilinadi. 
6
 Rajabov R. Qadimgi dunyo tarixi. Toshkent 2009. 122-128 b
7
 Гафуров Б.Г. Цибукидис Д.И. Александр Македонский и Восток. М., I980.
11 Miloddan   avvalgi   333   yilda   Iskandar   Kichik   Osiyo   markazidagi
Kappadokiyani   ishg`ol   qilib,   qishni   o`sha   yerda   o`tkazadi.   Shu   vaqtda   Eron
qo`shinlari Iskandar tomon yo`l oladilar. Iskandar o`z qo`shinlarini Kilikiyaga olib
o`tib, Tars shahrini ishg`ol qiladi va Suriyaga qo`shin tortadi. 
Iss   Kilikiyaga   shaharlaridan   biri   bo`lib,   dengiz   bo`yida   joylashgan   edi.
Miloddan   avvalgi   333   yilda   Eron   va   Makedoniya   qo`shinlari   shu   shahar   yonida
uchrashadilar. Eron sarkardalari Doro III ga Iskandar qo`shinlari tor daradan chiqib
olgandan keyin hujum boshlaylik, deb maslahat beradilar. Shoh esa buning aksini
qilib,   Eron   otliqlari   va   jang   aravalari   uchun   qulay   bo`lgan   tog`   darasida   jang
qilishni   buyuradi.   Har   ikki   o`rtada   qattiq   jang   boshlanadi.   Jang   Iskandar
qo`shinlarining g`alabasi bilan tugaydi. Eronliklar chekinishga majbur bo`ladilar. 
Issdagi   g`alabadan   keyin   Iskandar   Suriya   va   Finikiya   ustiga   qo`shin   tortib,
sohil   bo`yidagi   ko`r   shaharlarni   istilo   qiladi.  Ammo   dengiz   bo`yidagi   Tir   shahri
dushmanga   yarim   yil   qarshilik   ko`rsatadi.   Makedoniya   qo`shinlari   shaharni
quruqlikdan ham dengizdan ham qamal qiladilar. Og`ir janglardani keyin yunonlar
taran va palaxmonlar bilan Tir shahri devorlarini buzib, shaharga bostirib kiradilar.
Shaharda   jang   davom   etadi,   ko`p   qon   to`kiladi.   Juda   katta   qiyinchiliklar   bilan
shahar   qo`lga   kiritiladi.  Yunonlar   unga   o`t   qo`yadilar,   boyliklarini   talaydilar.   30
mingdan ortiq shahar aholisi qul qilib sotiladi. Shundan so`ng Iskandar Finikiya va
Falastindagi ko`pgina shaharlarni birin-ketin bosib oladi. 
Iskandar   Falastin   va   Finikiyani   istilo   qilgach,   miloddan   avvalgi   332   yilda
Misrga qo`shin tortadi. Uning maqsadi Eron tasarrufida bo`lgan Misrni ham istilo
qilish   edi.   Misrliklar   va   u   yerdagi   Eron   satrapi   Iskandar   va   uning   qo`shinlarini
tantanali ravishda kutib oladilar va uni fir`avn deb e`lon qiladilar. 
U   Misrdan   qaytish   oldidan   O`rta   yer   dengizi   qirg`og`i   Nil   deltasida
Iskandariya shahrini barpo qiladi. Shahar qat`iy reja asosida qurilgan bo`lib, unda
bir-birini   kesib  o`tuvchi  katta  ko`chalar   barpo qilingan  edi. Bu  shahar   o`sha  davr
va   keyinchalik   Sharq,   Yunoniston   va   Rim   dunyosi   uchun   juda   katta   siyosiy,
iqtisodiy va madaniy ahamiyat kasb etgan. 
12 Misr   olingandan   so`ng   Doro   III   yunon-makedonlar   bilan   Shimoliy
Mesopotamiyadagi   Gavgamel   degan   joyda   jang   qilish   uchun   tayyorgarlik   ko`rdi.
Bu jang miloddan avvalgi 331 yil bahorida bo`lib o`tdi. 
Doro III Iskandar qo`shinlarini qurshab olish maqsadida o`z otliq askarlarini
keng   tekislikka   joylashtiradi.   U   dastlab   jangovar   aravalarni   ham   ishga   soladi.
Makedoniya   jangchilari   ikki   tomonga   surilib,   shiddat   bilan   kelayotgan   jang
aravalarini   o`z   saflari   orasidan   o`tkazib   yuboradilar   va   ularga   kamondan   o`q
yog`dirib   ko`pchiligini   qirib   tashlaydilar.   Doro   III   ning   jangovar   fillari   ham
forslarga g`alaba keltirmaydi. Gavgamel yonidagi jang goh makedoniyaliklar, goh
eronliklarning   ustunligi   bilan   kechgacha   davom   etgan.   Jangning   oxirlarida
Iskandar   o`zi   boshliq   otliq   qo`shin   bilan   Eron   qo`shinlarining   o`rtasiga   yorib
kirgan. Shoh Doro III ning o`zi ham shu yerda turar edi. Iskandar qo`shinlarining
shiddatli   hujumi   natijasida   Doro   III   ning   qo`shinlari   chekinishga   majbur   bo`ladi.
Doro III jang maydonini tashlab qochadi.  8
Gavgamel   g`alabasidan   so`ng   Iskandar   qo`shinlari   birin-ketin   Suzani,
Bobilni va Eronning poytaxti Persepolni ham egallaydilar va juda ko`p boyliklarni
qo`lga   kiritadilar.   Makedoniyaliklar   Persepolda   qishlab,   miloddan   avvalgi   330
yilda   butun   Eronni   egallashga   muvaffaq   bo`ladi.   Doro   III   Turon   tomonga   qarab
chekinadi. U chekinib borayotgan vaqtda Bess uni ushlab olib o`ldiradi va jasadini
yo`lga   tashlab   ketadi.   U   o`zini  Artakserks   IV   nomi   bilan   Eron   shohi   deb   e`lon
qiladi. 
Iskandar   Bessni   ta`qib   qilib,   So`g`diyonadagi   Navtaka   degan   joyda   uni
qo`lga  tushiradi  va  qatl   ettiradi.  Shu bilan  ulkan  Eron  davlati  tugatiladi.  Iskandar
Turonga   bostirib   kirib,   uni   egallashga   kirishadi.   Turonliklar   dushmanga   qarshi
ayovsiz   jang   qiladilar.   Iskandar   qattiq   janglardan   so`ng   Navtaka,   Marokand   va
Kiropol kabi shaharlarni bosib oladi. 
Iskandar   uzoq   vaqt   mobaynida   erksevar   so`g`dliklar,   baqtriyaliklar   va
shaklarga   qarshi   kurash   olib   boradi.   So`g`d   xalqining   erksevar   farzandi   spitamen
makedoniyaliklarga   qarshi   ayovsiz   va   tinimsiz   kurash   olib   boradi.  Ammo   vatan
8
 Шофман А.С. Распад империи Александра Македонского. М., I984.
13 xoinlari   Spitamenga   xiyonat   qilib,   uni   o`ldiradilar.   Iskandar   So`g`ddagi   yuzlab
qishloq,   o`nlab   shaharlarni   vayron   qiladi   va   o`t   qo`yadi.   Necha   yuz   ming   tinch
aholi   qirib   tashlanadi.   Uch   yillik   jangu-jadaldan   so`ng   bir   guruh   sotqinlarning
xiyonati tufayli Baqtriya va So`g`diyona Iskandarga bo`ysundiriladi. 
14 II BOB. ALEKSANDR ISTILOLARI VA UNING OQIBATLARI
2.1. Aleksandr Makedonskiy hayoti va u erishgan zafarlar
(Miloddan avvalgi 356 - Miloddan avvalgi 323) - Makedoniya hukmdori va
harbiy kishi. U shoh va g'olib sifatida erishgan yutuqlari bilan tanilgan. U nafaqat
yunon shaharlarini   tinchlantirdi,  balki  shu  paytgacha  G'arbga  ma'lum   bo'lgan eng
yirik imperiyalardan birida hukmronlik qildi.
U   miloddan   avvalgi   336   yilda   vafot   etgan   otasi   Filipp   II   dan   beri
Makedoniyaning   etakchisi   edi.   C.,   o'limigacha,   Alejandro   32   yil   va   sakkiz   oy
bo'lganida.   Uning   hukmronligining   boshida   u   bir   necha   bor   ichki   qo'zg'olonlarni
boshdan kechirishi kerak edi, ulardan u kuchliroq chiqishga muvaffaq bo'ldi. 
Fors,   Misr,   Kichik   Osiyo   va   O'rta   Osiyoning   bir   qismi,   Hindistonga   etib
borguniga qadar: Aleksandr imperiyasi keng va madaniyati jihatidan juda keng edi,
shuning   uchun   u   bosib   olingan   erlarning   tub   aholisi   va   o'z   odamlari   o'rtasida
aralashuvni rivojlantirishga qaror qildi. 
Uning erta o'limi bilan, uning g'alabalari undan keyin qabrga bordi. U yangi
hududlar   bo'yicha   Yunoniston   qo'mondonligini   birlashtirmagan,   shuningdek,   o'z
zimmasiga   yuklatilgan   vazifalarni   bajaradigan,   ichki   urushlarga   olib   keladigan
vorisni tanlay va tayyorlay olmagan. 
Uning   sarkardalari   hukumatni   parchalab   tashladilar   va   har   biriga   har   xil
hududlarning bir qismi berilib, Iskandar Zulqarnaynning buyuk yutug'ini parchalab
tashladi.   U   bir   nechta   shaharlarga   asos   solgan,   ularning   aksariyati   uning   ismini
olgan, ammo eng ko'zga ko'ringanlari Misrdagi Iskandariya. 
Aleksandr yunonlar uchun O'rta er dengizi bo'ylab asosiy ta'sir sifatida o'zini
namoyon   qilishi   va   bu   hududning   hukmron   madaniyati   sifatida   ko'tarilishi   uchun
javobgardir. Uning qo'mondon sifatida obro'si bir necha avlodlar uchun tengsiz edi
va uning strategiyalari bugungi kunda ham o'rganilmoqda. 
Buyuk   Aleksandr   Makedoniyaning   o'sha   paytdagi   poytaxti   Pela   shahrida
miloddan  avvalgi   356  yil   20-iyulda   tug'ilgan. 9
  Uning   onasi   Makedoniya   Filipp  II
9
 Античная Греция. Под.Ред. Е.С.Голубцовой. М., I983. Т., I-2. 130  б
15 ning xotinlaridan biri bo'lgan Molosiya qirolining qizi Olympia edi.  O'shandan beri
Aleksandr shohlik uchun eng maqbul taxt vorisi edi. 
Dunyoni   o'n   yildan   ko'proq   vaqt   davomida   boshqargan   yigitning   tug'ma
buyukligini   ko'rsatish   uchun   uning   kontseptsiyasi   haqida   ko'plab   hikoyalar
yaratilgan. Ba'zilarida Aleksandrning onasi tushida chaqmoq uning qorniga urilib,
alanga tarqalishiga sabab bo'lganligi haqida rivoyat qilingan. 
Keyinchalik,   Filipp   tush   ko'rdi,   u   xotinining   qorniga   sher   muhrini   bosdi.
Ba'zilar   uchun   bu   tushlar   Aleksandr   chaqmoq   xudosi   bo'lgan   Zevsning   o'g'li
ekanligini ko'rsatishi mumkin edi. 
Biroq,   boshqalarning   aytishicha,   bu   hikoyalar   bolani   Filipp   va   Olimpiya
o'rtasidagi   nikohdan   oldin   boshqa   erkak   tomonidan   homilador   bo'lganligini
ko'rsatgan. 
Aleksandr   tug'ilgan   kunida   Filipp   II   uchta   yaxshi   belgini   oldi.   Birinchisi,
Illiyaliklarning   mag'lubiyati,   so'ngra   Makedoniyaliklarni   Potidaeyaga   qarshi
muvaffaqiyatli qamal qilish va oxirgisi ularning Olimpiadadagi g'alabasi edi. 
Makedoniya   qiroli   Filipp   II   ham   uning   nomini   olgan   edi   gegemon
Yunoniston, u Aleksandrning ajdodi edi. Ular miloddan avvalgi 700 yildan buyon
hududni   boshqargan  Argeada   sulolasining   bir   qismi   edi.   C.   Ular   o'z   hududlarini
mintaqaning asl qabilalari bilan doimiy to'qnashuvlardan so'ng qo'lga kiritdilar. 
Iskandar   o'z   sulolasining   afsonaviy   kelib   chiqishini   tarqatish   uchun   mas'ul
edi,   bu   uni  Argosdan   Temeno   tomonidan   Herakl   qahramonining   to'g'ridan-to'g'ri
avlodi   sifatida   joylashtirdi.   Makedoniya   hukmdorlarining   xalqdan   farqli   o'laroq
o'zlarini yunon deb hisoblashlarining sabablaridan biri shu edi. 
Uning   onasi   -   Olimpiya,   Molosiyada   hukmronlik   qilgan   Epirus   qiroli
Neoptolomo I ning qizi. Tug'ilganda unga berilgan ism Polyxena edi, keyin u uni
Mirtalega   o'zgartirdi   va   nihoyat   Filippning   otlari   Aleksandr   tug'ilgan   kunida
o'yinlarda g'alaba qozonganida, Olimpiada ismini oldi. 
Bundan   tashqari,   Iskandarning   kelib   chiqishi   to'g'risida   yana   bir   versiya
mavjud bo'lib, unda u Misr fir'avni Nektanebo II ning o'g'li ekanligi, uning shohligi
forslar istilosidan keyin Makedoniya tomonidan kutib olinganligi aytilgan. Bunga
16 ko'ra,   fir'avn   Iskandarga   munosabatlari   oshkor   bo'lganda,   quduqqa   itarib
yuborganidan keyin vafot etdi. 
Hayotining   boshida   Aleksandr   leytenant   Klito   el   Negroning   singlisi
Lanikening qaramog'ida edi. 
Plutarko   bolaligida   Aleksandr   haqidagi   eng   keng   tarqalgan   hikoyalardan
birini   saqlab   qolish   uchun   mas'ul   bo'lgan:   uning   oti   Bucephalus   va   u   10   yoshli
bolaligida uni qanday qilib uyushtirgan. 
Aytishlaricha,   yirtqich   hayvonni   eng   yaxshi   makedoniyalik   chavandozlar
haydashga   ruxsat   bermagan,   ammo   shahzoda   hayvonda   qo'rquv   paydo   bo'lishiga
o'z   soyasi   sabab   bo'lganligini   tushungan   va   shu   sababli   u   ko'zlarini   quyoshga
qaratib, uni bo'ysundirishga muvaffaq bo'lgan. 
Uning   otasi   Filipp   II   Aleksandrning   jasurligidan   ta'sirlanib,   uning
ambitsiyalari uchun etarlicha katta podshohlik izlash kerak, chunki Makedoniya u
uchun juda kichik bo'ladi. 
Alejandroning   oti   bilan   munosabati   juda   alohida   edi.   Yirtqich   hayvon
keksayganligi sababli vafot etgan deb ishoniladi, shundan keyin yosh fath etuvchi
asos solgan shaharlardan biri uning ismini oldi: Iskandariya Bucephala. 
U   Makedoniya   hukmdorining   yagona   o'g'li   emas   edi   va   odamlarning
hamdardligi Olympia-ni yoqtirmadi; ammo, shoh qirollikni boshqarish uchun yosh
Iskandarni tanladi. 337 yilda a. C., vorisning onasi Filipo tomonidan rad etilgan. 
Yosh   Aleksandrga   ega   bo'lgan   birinchi   murabbiylar   Leonarda   va
Acarnaniyalik Lisimax edi. Birinchisi, uning qarindoshi ona chizig'ida, juda qattiq
va Makedoniyaning olijanob doiralarida mashhur edi. 
Lisimaxus   o'qituvchisi   Aleksandrni   juda   qadrlar   edi,   chunki   u   Axillesga
mehr ila laqab qo'ygan o'quvchisiga mehribon va hamdard edi, ayniqsa, u bolaning
ta'mini   bilgani   uchun.   Iliada.   13   yoshidan   boshlab   tarixdagi   eng   muhim
faylasuflardan   biri:  Aristotel   yosh  Aleksandrning   tarbiyachisi   bo'lib   xizmat   qila
boshladi. Sinflar Miezadagi Nymphs ibodatxonasida o'tkazildi.  10
10
 Sergeyev V. S., Istoriya drevney Gretsii, 3 izd. M., 1963. Istoriya   filosofii ,  t . 1,  N ., 1957.  55-63 б
17 Aristotel   Miezada   bo'lganida,   Ptolemey,   Kassander   va   Gefestion   singari
boshqa   makedoniyalik   o'g'il   bolalar   uchun   ta'lim   berish   ayblangan.   U   erda   ular
falsafa,   mantiq,   san'at,   notiqlik   san'ati,   tibbiyot,   axloq,   din,   biologiya   va   boshqa
ko'plab sohalarni o'rganishdi. 
Birgalikda dars olgan yosh yigitlar katta do'st bo'lishdi, keyinchalik ko'plari
Aleksandrga   harbiylar   sifatida   xizmat   qilishdi.   O'zining   ishi   uchun   tovon   sifatida
Filipp  Arastuga   Estagirani   qayta   qurishga   va   uning   sobiq   aholisini   ozod   qilishga
va'da berdi. 
Makedoniyada   qochqin   bo'lgan   forslar   bilan   muomala   qiluvchi
Aleksandrning shakllanishiga ham ta'sir ko'rsatdi. Bu unga o'sha jamiyat va uning
siyosiy-geografik   ishlari   to'g'risida   tushunchalar   berdi.   U   16   yoshga   kirganida,
otasi uni davlat ishiga jalb qilmoqchi edi, shuning uchun u vizantiyaliklarga qarshi
jangda   yo'qligida,   uning   vorisi   bo'lishini   aniq   qilib,   uni   regent   etib   tayinlashga
qaror qildi. 
Podshoh   yo'qligida   frakiyaliklar   tomonidan   qo'zg'alon   bo'lgan.   U   nafaqat
Iskandar   tomonidan   dadil   va   tez   taskin   topgan,   balki   u   Aleksandropolis   deb
nomlangan yunon shahariga asos solgan. 
Keyinchalik,   otasi   uni   o'sha   davrdagi   doimiy   qo'zg'olonlarga   qarshi
kampaniyani   davom   ettirish   uchun   janubiy   Frakiyaga   qaytarib   yubordi.
Illyuriyaliklar   Makedoniyani   bosib   olishga   urinishganida,   yosh  Aleksandr   ularni
darhol jo'natdi. 
338   yilda   a.   S.,   Filippo   II   va   Aleksandr   Makedoniyani   qaytarish   uchun
birlashgan   Afina   va   Tebas   yaqinidagi   Elatea   shahrini   egallab   olishdi.   Nihoyat,
Filippning qo'shinlari taslim bo'lgan Amfisa tomon yurishdi. 
Keyin,   Keroneyada   Aleksandr   Makedoniya   otliqlarini   samarali   nazorat
ostiga   oldi   va   harbiy   kishi   sifatida   o'z   qadr-qimmatini   isbotladi.   Shu   paytdan
boshlab Spartadan tashqari barcha yunon shaharlari uni kutib olishdi. 
Korinfliklarda   Ellin   Ittifoqi   tashkil   etildi   va   Filipp   nomlandi   gegemon
forslarga qarshi koalitsiya. 
18 O'sha   yili  Aleksandrning   otasi   uning   generallaridan   birining   qizi   Kleopatra
Evridika ismli yosh ayol bilan qayta turmush qurdi. 
Yosh   merosxo'rning   vorisi   sifatida   pozitsiyasi   yangi   turmush   qurganlardan
yangi   bola   tug'ilishiga   rahm-shafqat   ko'rsatdi.   Chet   ellik   hisoblangan  Aleksandr
Olimpiyadan   bo'lganligi   sababli,   an'anaviy   makedoniyalik   oiladan   chiqqan
qirolning yosh xotinining avlodi yoqimli bo'lar edi. 
Bir   janjalda,   Filippning   nikohi   paytida,   agar   montajchi   ishlab   chiqarilsa,
Aleksandr   merosxo'r   bo'lmasligi   kerak   edi.   G'azablangan   Aleksandr   otasining
yangi   xotinining   amakisi   Attalus   tomonidan   qilingan   jinoyatga   javob   qaytardi.
Filipp yangi oilasini qo'llab-quvvatladi. 
Yosh   merosxo'r   otasining   shohligini   g'azab   bilan   tark   etdi.   U   onasi
Molosiyada   qolishiga   qaror   qildi,   u   erda   uning   ukasi,   Epirus   Aleksandr   I
hukmronlik qildi. U bir necha oy davomida qo'shni Illyria qirolligida panoh topgan
paytda. 
Illiriyaliklar Iskandarning o'zi tomonidan mag'lubiyatga uchragan bo'lishiga
qaramay,   Filipp   II   bilan   yarashishi   kerak   bo'lgan   vaqt   ichida,   oilaning   do'sti
Demaratusning aralashuvi tufayli qirol uni mehmon sifatida kutib oldi. 
Aleksandr   Ollyuriyada   olti   oyni   o'tkazdi,   lekin   qaytib   kelgach,   yangi
merosxo'r  uning yo'lidagi  yagona zarba bo'lmasligini  tushundi, chunki  otasi  o'sha
paytda boshqa avlodlari bo'lgan. 
Shuningdek,   makedoniyalik   harbiylar,   qirollikning   buyuk   uylari   rahbarlari
singari, 20 yoshida Aleksandrni o'zlarining shohi deb e'lon qilishdi. 
Taxt merosxo'rlarining qolganlari keyingi kunlarda vafot etishdi, faqat o'gay
akasi   Filipo  Arrideo   bundan   mustasno,   chunki   u   bolada   aqliy   nogironlar   bo'lgan.
Olympia Kleopatra Eurydice va uning avlodlarini qadimgi podshoh bilan tiriklayin
yoqib yuborishni buyurgan deyishadi.  11
Aleksandr   III   yangi   hukumati   uchun   mustahkam   poydevor   yaratishi   uchun
halokatli taqdirni boshdan kechirganlarning yana biri - Filipp II turmushga chiqqan
11
 Хрестоматия по истории Древнего Рима. Под. Ред. С.Л.Утченко. М., I962 43-58 б
19 kuni   merosxo'rni   haqorat   qilgan   va   unga   qarshi   bir   necha   marotaba   qiziqqan
Kleopatra Evridikaning amakisi Attalus edi. 
Biroq,   o'tish   tinch   emas   edi,   chunki   Yunonistonning   ko'plab   shaharlari
ko'tarilishga   va   Filipp   II   bilan   tuzgan   shartnomalarini   unutishga   qaror   qilishdi.
Makedoniyalik Aleksandr III ga o'tgan shohlik oldingi avlodlarga qaraganda ancha
murakkab va qudratli edi. 
Uning   armiyasi   jangda   o'zini   tan   tanlab   olish   va   o'g'lini   shohidlik   berishga
tayyorlash uchun mas'ul bo'lgan otasiga qaraganda ancha kuchli va tajribali edi. 
Buyuk  Aleksandr   miloddan   avvalgi   323   yil   10   yoki   13   iyun   kunlari   vafot
etdi.   C.,   Bobilda,   u   atigi   32   yoshida   edi.   Uning   o'limi   to'g'risida   ikkita   versiya
mavjud, biri Plutarxga, ikkinchisi Diodorga tegishli. 
Birinchisida, yunon tarixchisi o'limidan bir necha hafta oldin Iskandar og'ir
isitmani boshlaganini aytdi, chunki u deyarli gaplashishga qodir emas edi. 
2.2. Mekedoniya davlatining kengayishi va uning oqibatlari
Ulkan Ahamoniylar saltanati o‘zining g‘arbga qilgan ekspansiyasi natijasida
yunon davlatlari bilan to‘qnashadi va buning natijasida mil.avv. V asrning birinchi
choragida   yunon-fors   urushlari   boshlanadi.   Mil.avv.   V   asr   davomida   betinim
urushlar,   saroydagi   fitnalar,   bosib   olingan   xalqlarning   ozodlik   uchun   kurashlari
Ahamoniylar   davlatini   ancha   zaiflashtirib   qo‘ygan   edi.   Mil.avv.   IV   asrining
o‘rtalaridan   boshlab   esa,   Bolqon   yarim   orolidagi   shahar-davlatlar   kuchaya
boshlaydi.   Bu   davrda   Makedoniya   podshosi   Filipp   II   Bolqon   yarim   orolida   o‘z
mavqeini   mustahkamlab   olib  Ahamoniylarga   qarshi   kurashga   tayyorgarlik   ko‘ra
boshlaydi. 
Filipp   II   o‘z   davriga   mos   harbiy   islohotlar   o‘tkazib   tartibli   va   yaxshi
qurollangan   qo‘shin   tuzishga   muvaffaq   bo‘ldi.   Mil.avv.   336   yilda   Ahamoniylar
davlatiga   qarshi   kurash   boshlandi.   Ammo,   Filipp   II   ning   o‘ldirilishi   tufayli   bu
kurash   to‘xtab   qoldi.   O‘sha   yili   taxtga   Filipp   II   ning   o‘g‘li   20   yoshli  Aleksandr
o‘tirdi.   U   Ahamoniylarga   qarshi   urushga   jiddiy   kirishib   Kichik   Osiyodan
Parmenion   boshliq   qo‘shinlarni   chaqirtirdi.   Harbiy   kengash   to‘zib   quruqlikda   va
suvda harakat qilayotgan qo‘shinlar oldiga aniq vazifalar qo‘ydi. 
20 Mil.avv.   334   yil   mayida   (Graniq   daryosi   yonida),   333   yil   oktabrida
(Gavgamela, Shimoli-sharqiy Mesopotamiyada) bo‘lgan janglarda fors qo‘shinlari
to‘la   mag‘lubiyatga   uchradi.   Shundan   so‘ng   Aleksandr   uchun   Ahamoniylar
davlatining   markazlariga   yo‘l   ochilgan   edi.  Aleksandr   dastavval   Bobilni,   so‘ngra
So‘za,   Persepol,   Pasargada   shaharlarini   egallab   fors   podsholarining   xazinalarini
qo‘lga   kiritdi.   So‘nggi  Ahamoniy   hukmdori   Doro   III   avval   Midiyaga,   keyin   esa
Baqtriyada qochib ketdi. Kursiy Rufning ma’lumotlariga ko‘ra Baqtriyaga Doro III
ga   qarshi   fitna   uyushtirilib   u   o‘ldiriladi   va   fitnaga   boshchilik   qilgan   Bess   o‘zini
Ahamoniylar   podshosi   deb   e’lon   qiladi.   Ammo,   Bess   Aleksandrga   harbiy
qo‘shinlarni qarshi qo‘ya olmadi. 
Mil.avv.   329   yilning   bahoriga   qadar   Aleksandr   Ariya,   Drang‘iyona,
Araxosiya kabi viloyatlarni egallab Oks-Amudaryo bo‘ylariga chiqib keladi. Arrian
va Kursiy ma’lumotlariga ko‘ra bu paytda daryo juda sersuv bo‘lib, to‘lib oqardi.
Amudaryodan kechuv joyini tadqiqotchilar Kelif atroflari, Chushqago‘zar, Termez
atroflari va SHo‘rob deb hisoblaydilar. Nima bo‘lganda ham, Aleksandr qo‘shinlari
qoplarga   somon-xashak   to‘ldirib,   ular   orqali   besh   kun   davomida   Amudaryodan
kechib o‘tganligi haqida yozma manbalarda ma’lumotlar saqlangan. 
Aleksandr   qo‘shinlari   daryodan   o‘tgach   Bessni   ta’qib   etib   «Sug‘d   viloyati
Navtakaga» yo‘l oladilar (Avval  Ptolomey Lag boshchiligidagi ilg‘or qism, keyin
asosiy   kuchlar).   Sug‘d   yerlarida   Spitaman   boshliq   mahalliy   sarkardalar
Aleksandrni to‘xtatib qolish maqsadida Bessni asir olib unga topshiradilar. Ammo,
Aleksandrda harbiy yurishlarni to‘xtatish niyati yo‘q edi. Navtakadan so‘ng yunon-
makedon   qo‘shinlari   Sug‘diyonaning   poytaxti   Smarakandaga   yurish   qilib   uni
egallaydilar.   Kursiy   Ruf   ma’lumotlariga   ko‘ra   yunon-makedonlar   «shaharda
o‘zlarining kichik gornizonlarini qoldirib, yaqin atrofdagi qishloqlarni yondirib va
vayron etib», shimoli-sharqqa tomon harakat qila boshlaydilar. Jizzax va O‘ratepa
oralig‘idagi tog‘li hududlarda yunon-makedon qo‘shinlari qattiq talofat ko‘radilar.
Aleksandrning   o‘zi   ham   og‘ir   yarador   bo‘ladi.   Shunga   qaramasdan   tog‘li   hudud
aholisini qiyinchilik bilan mag‘lub etgan yunon-makedonlar dasht ko‘chmanchilari
21 saklar   va   Sug‘diylar   o‘rtasida   chegara   bo‘lgan  Yaksart-Sirdaryoga   tomon   harakat
qiladilar. 
Yunon-makedonlar   Yaksart   bo‘yida   to‘xtab   bu   yerdagi   shaharlarga   o‘z
harbiy   qismlarini   joylashtira   boshladilar.   Ko‘p   o‘tmay   bu   shaharlar   aholisi
Aleksandrga   qarshi   qo‘zg‘alon   ko‘taradilar.   Daryoning   o‘ng   qirg‘og‘idagi   saklar
ham o‘z qo‘shinlarini bir yerga to‘play boshlaydilar. Xuddi shu paytda Baqtriya va
Sug‘diyona hududlarida ham Aleksandrga qarshi qo‘zg‘olonlar boshlanib ketadi. 
Aleksandr   dastlab   Yaksart   bo‘yida   o‘z   mavqeini   mustahkamlashga   qaror
qilib,   bu   yerdagi   qo‘zg‘olonlarni   bostirdi.   Sug‘diyonada   mil.avv.   329   yil   ko‘zida
Spitaman   boshchiligidagi   qo‘zg‘olonni   (Maroqandda)   bostirish   uchun   sarkarda
Farnux   boshchiligidagi   qo‘shinlarni   jo‘natdi.   O‘zi   asosiy   kuchlar   bilan   saklar
ustiga yurish qildi. Ammo, bu yurish muvafaqiyatsiz tugadi. 
Farnux   boshchiligidagi   Maroqandaga   jo‘natilgan   qo‘shinlar   Spitaman
tomonidan   mag‘lubiyatga   uchradi.   Aleksandrning   o‘zi   asosiy   kuchlari   bilan
Sug‘diyonaga   qaytishga   majbur   bo‘ldi.   O‘rta   Osiyo   hududlarida   ko‘tarilgan
qo‘zg‘olonlar   yunon-makedon   zulmidan   ozod   bo‘lishga   qaratilgan   bo‘lib,
Aleksandrning «varvar» larni osonlikcha bosib olmoqchi bo‘lgan rejalarini puchga
chiqardi. 
Sug‘diyonaning tog‘li hududlaridagi bosqinchilar qadami yetmagan joylarda
qo‘zg‘olonchilar   yashirinib   olgan   edilar.   Sug‘diyonaning   deyarli   barcha   aholisi
Spitaman   tomonida   bo‘lib,   uning   g‘alabalariga   katta   umid   bog‘lagan   edilar.
Aleksandr   esa,   mil.avv.   329-28   yillar   qishlovini   Baqtriyada   (ba’zi   manbalarda
Navtakada deyiladi) o‘tkazar ekan vaqtni behuda ketkazmadi.   U bu yerda Xorazm
hukmdori   Farasman   bilan   mo‘zokaralar   olib   bordi.   Natijada   Aleksandrning
Xorazmga yurish rejasi to‘xtatildi.  12
Mil.avv. 328 yilning bahoridan yunon-makedonlarga qarshi kurash yana avj
oldi.   Mahalliy   aholi   yirik   shaharlar,   qal’alar,   tog‘li   hududlarda   kurashni   davom
ettirdilar. Ahvol jiddiylashganidan xavotirga tushgan Aleksandr 30 ming qo‘shinini
12
 Шофман А.С. Распад империи Александра Македонского. М., I984.
22 5 guruhga bo‘lib, bu guruhlarga ishonchli sarkardalar – Gefestion, Ptolemey Lag,
Perdikka, Ken va Artabozlarni boshliq etib tayinladi. 
Yunon-makedonlarning   shafqatsiz   urushlari   natijasida   ko‘pgina   mahalliy
aholi qirilib ketdi. Qolganlari ham tog‘li hududlarda kurashni davom ettirdilar. Bu
o‘rinda Spitamanning jasorati haqida to‘xtalish joizdir. U doimo raqiblarining zaif
joylarini izlar va ularga aynan o‘sha joylardan zarbalar berar edi. Spitaman Sug‘diy
va   baqtriyalik   zodagonlar,   hamda   saklar   bilan   ittifoqlikda   dushmanga   qarshi
kurashishga harakat qildi. Manbalarning ma’lumot berishicha mil.avv. 328 yilning
oxirida   Spitaman   o‘z   vatandoshlari   xiyonatining   qurboni   bo‘ladi.   Spitaman
tajribali davlat arbobi va sarkarda bo‘lib, u bosqinchilarni Ona – yurtidan haydab
chiqarishi   uchun   imkoniyati   bo‘lgan   barcha   tadbirni   ko‘rdi,   choralardan   unumli
foydalanishga   harakat   qildi.   U   mohir   sarkarda   bo‘lib   dushmanning   kichik
hatosidan   ham   unumli   foydalanar   va   uning   zaif   tomonlarini   topishga   harakat
qilardi. Ammo, Aleksandr harbiy kuch-qudrati jihatdan Spitamandan ustun edi.  13
Spitaman   halok   bo‘lganidan   so‘ng   asosan   tog‘   qal’alari   qo‘zg‘olon
o‘choqlariga   aylanadi.   Yozma   manbalarda   eslatilgan   «Sug‘d   qoyasi»   (yoki
«Arimaz qoyasi»), «Xoriyen qoyasi» shular jumlasidandir. 
Aleksandr Makedonskiy mahalliy aholini kuch bilan yengish nihoyatda og‘ir
ekanligini   anglab   yetganidan   so‘ng  turli   yo‘llar   bilan  ularga   yaqinlashishga   qaror
qildi.   Mahalliy   xalq   vakillariga   nisbatan   siyosatini   tubdan   o‘zgartirdi.   Xususan,
zardushtiy  qohinlariga  birmuncha  erkinliklar   berib  o‘zi   ham   bu dinni  qabul   qildi.
Qo‘zg‘olon boshliqlari Oksiart, Sisimitr, Xoriyen kabilarni avf etib, mol-mulklarini
qaytarib   berdi.   Hatto,   qo‘zg‘olonga   qatnashganlarga   mukofotlar   tarqata   boshladi.
Mahalliy aholi bilan qarindoshlik munosabatlarini o‘rnatib Oksiartning qizi go‘zal
Roksanaga   (Rohshanak)   uylandi.   Natijada   mahalliy   zodagonlarning   deyarli
barchasi  Aleksandr   hokimiyatini   tan   olib   uning   xizmatiga   o‘tib   ketdilar.   Mil.avv.
327   yilning   oxirida   Sug‘diyonadagi   qo‘zg‘olonning   so‘nggi   o‘choqlari   ham
bostirildi. 
13
 Античная Греция. Под.Ред. Е.С.Голубцовой. М., I983. Т., I-2
23 Yunon-makedon   bosqinchilariga  qarshi   uch   yil   davomida   kurash   olib   borar
ekan, O‘rta Osiyo xalqlari mislsiz jasorat namunalarini ko‘rsatdilar. Ular yunonlar
o‘ylaganidek,   «varvarlar»   va   madaniyatdan   orqaga   qolgan   emas,   balki   o‘z
davrining   yuksak   harbiy   san’ati   va   madaniyatiga   ega   ekanliklarini   namoyish
etdilar.   Aleksandr   qo‘shinlari   butun   Sharq   davlatlarini   o‘zlariga
bo‘ysundirganlarida   Sug‘diyona   va   Baqtriyadagi   kabi   qattiq   qarshilikka
uchramagan   edilar.   Bu   holni   Aleksandr   tarixini   yozgan   ko‘pgina   qadimgi   davr
tarixchilari ham e’tirof etadilar. 
O‘zbekiston   hududlarida   yashagan   mahalliy   aholi   o‘z   ozodligi   va
mustaqilligi yo‘lida bir tan-bir jon bo‘lib harakat qilganlar. Ammo, kuchlar nisbati
va   harbiy   texnikaning   teng   emasligi   ko‘p   hollarda   bosqinchilar   ustunligini
ta’minlagan.   Shunga   qaramasdan   bunday   holatlar   davlatchilik   tarixida   muhim   iz
qoldirgan. 
Shunday   qilib   Xorazm,   Choch   (Toshkent   vohasi),   Farg‘ona   va   saklar   yurti
Aleksandrdan mustaqil bo‘lib qoladi. Sug‘diyona, Baqtriya, Marg‘iyona va Parfiya
Aleksandrning   davlatiga   qo‘shilib,   keyinchalik   ularning   hududida   ayrim   yunon-
makedon davlatlari vujudga keladi. 
Aleksandr   bosib   olgan   hududlarda   uning   boshqaruv   faoliyati   dastlab
Gretsiyaning   ayrim   demokratik   an’analariga   (harbiy   yo‘dboshchilar   kengashi,
qo‘shinlar yig‘ini) asoslangan edi. Qo‘shinlar yig‘inida sud ishlari ko‘rib chiqilib,
jinoyat   va   jazo   masalalari   qat’iy   muhokama   qilingan.   Jinoyat   turlari   ichida   eng
og‘irlari-podshoga   qarshi   fitna,   xiyonat,   isyonga   da’vat   etish   hisoblanib,   ushbu
harkatlar  uchun yagona jazo – o‘lim  jazosi  belgilangan. Qatl  etish haqidagi  qaror
qo‘shinlar   yig‘inida   qabul   qilingan.   Sharqqa   qilgan   yurishlari   tugaganidan   so‘ng
Aleksandr   bu   hududlarda   barpo   etgan   o‘z   saltanatida   Ahamoniylar   davlat
boshqaruvidagi   idora-tartib   usullarini   o‘zgartirmagan.  YA’ni,   satraplik   boshqaruvi
va soliqlar yig‘ib olish tizimi o‘zining ilgarigi ahamiyatini saqlab qolgan. 
O‘rta   Osiyoda   istilo   etilgan   viloyatlar   va   shaharlarni   boshqarish   uchun
yunon-makedon   sarkardalari   bilan   birga   mahalliy   hokimlar   ham   jalb   etilgan.
Yozma   manbalarning   ma’lumot   berishicha,   Aleksandr   davrida   mahalliy   aholi
24 vakillaridan   Fratafarn-Girkaniyada,   Artaboz-Baqtriyada,   Oksiart   va   Xoriyen-
Sug‘diyona viloyatlariga hokimlik qilganlar. Mil.avv. 325 yilda Oksiart qo‘l ostiga
Paropamis-Hindiqush viloyati topshiriladi. 
Mil.avv.   325-324   yillarda   makedonlar   yaroq-aslahalari   bilan   qurollangan
mahalliy   aholi   qo‘shinlari   yunon-makedon   armiyasi   safiga   jalb   etiladi.  Aleksandr
mahalliy hokimiyat vakillariga nisbatan maqsadli siyosat olib borgan. Mil. avv 324
yilda   So‘za   shahrida   o‘n   mingta   yunon-makedon   askarlari   mahalliy   ayollarga
uylanadilar.   Aleksandrning   o‘zi   va   sarkarda   Gefestion   Doro   III   ning   qizlarini
hamda sarkarda Salavka Spitamanning qizi Apamani xotinlikka oladilar. 
A.   Sagdullayevning   fikricha,   bunday   yondoshuv   aniq   siyosiy   maqsad   –
yangi davlatchilik barpo etish g‘oyasi bilan bog‘langan edi. Bu davlat nafaqat turli
halqlarning   siyosiy   birlashmasi   bo‘libgina   qolmay,   balki   uning   kelajakda
makedonlar va Sharq zodagonlari qon-qarindoshligi vorisligiga tayangan davlatga
aylanishi rejalashtirilgan edi. 
Ko‘plab   xalqlar   va   mamlakatlarni   birlashtirib   yagona   davlat   barpo   etish
g‘oyasi,   insonlarni   umumiy   ong   va   yagona   tafakkurga   bo‘ysundirish   g‘oyasi
yangilik   emas   edi.   Bunday   g‘oyani   qadimgi   fors   podsholari   ham   o‘z   oldilariga
maqsad   qilib   qo‘yganlar   va   oqibatda   mil.avv.   490   yilda   yunon-fors   urushlari
boshlangan. 
Aleksandrning harbiy yurishlari Sharq va G‘arb o‘rtasidagi keng savdo-sotiq
va   madaniy   aloqalarning   rivojlanishiga   olib   keldi.   Siyosiy   va   ijtimoiy-iqtisodiy
vaziyatning   o‘zgarishi   natijasida   mahalliy   va   yunon   madaniyatining   qo‘shilish
jarayoni boshlanadi. Bu jarayonning ta’sirini moddiy madaniyatning rivojlanishida,
qurilish   va   me’morchilik,   kulolchilik   va   tasviriy   san’at,   yangi   yozuvlarning
tarqalishi, tangashunoslik hamda diniy e’tiqodlarda ko‘rish mumkin. Yunonlar o‘z
navbatida   qadimgi   Sharqning   juda   ko‘plab   madaniy   yutuqlarini   qabul   qiladilar
hamda   mahalliy   aholi   madaniyatiga   ham   ta’sir   o‘tkazadilar.  Aleksandr   davridan
boshlab,   bir   necha   asrlar   davomida,   Sharqning   siyosiy   tarixi   (davlat   tizimi,
25 boshqaruv   usullari,   qonunlar   va   huquq)   da   turli   an’analarning   qo‘shilib
rivojlanganligini ko‘zatishimiz mumkin. 14
 
Mil.avv. 323 yilda Aleksandr Bobilda to‘satdan vafot etdi. Uning vafot etishi
bilanoq   davlatdagi   markazdan   qochuvchi   kuchlarning   harakatlari   faollashuvi
natijasida Aleksandr to‘zgan davlat parchalanib uning o‘rniga nisbatan barqarorroq
bo‘lgan   davlat   uyushmalari   paydo   bo‘ladi.   Ta’kidlash   lozimki,   Aleksandr
davlatining   parchalanishi   va   uning   xarobalarida   yangi   davlatlar   tizimining   paydo
bo‘lishi   tinchlik   yo‘li   bilan   emas   balki,   Aleksandrning   Makedonskiyning   yaqin
sarkardalari – diadoxlar o‘rtasidagi tinimsiz urushlar tufayli bo‘lib o‘tdi. Diadoxlar
o‘rtasida   40   yildan   ziyodroq   davom   etgan   jangu-jadallar   natijasida   Aleksandr
mulklari bo‘lib olinadi. 
Aleksandr   Makedonskiy   mulklariga   egalik   qilish   shu   bilan   yakunlandiki,
mil.avv.   306   yilda   nisbatan   kuchli   bo‘lgan   diadoxlar   –   Antigon   Birko‘zli
(Odnoglaziy),   Demetriy   Poliorket,   Ptolomey   Lag,   Lazimax,   Salavka,   Kassandrlar
o‘zlarini podsho deb e’lon qildilar hamda bu bilan Aleksandr davlati xarobalarida
o‘z davlatlarini barpo etishni ma’lum qildilar. Shu tariqa tarix sahnasida G‘arb va
Sharq an’analarini uyg‘unlashtirgan ellinistik davlatlar paydo bo‘ldi. Ana shunday
yirik davlatlardan biri-Salavkiylar davlati edi. 
O‘zining   eng   gullab   –   yashnagan   davrida   bu   davlat   ilgari   Aleksandr
saltanatiga kirgan katta hududlarni egallab, g‘arbda Egey dengizidan Sharqda Hind
subkontinentigacha   cho‘zilgan   hamda   Kichik   Osiyoning   janubiy   qismini,   Suriya,
Shimoliy   Mesopotamiya,   Bobil,   Eron,   O‘rta   Osiyoning   janubiy   viloyatlari   va
Afg‘onistonning katta qismini o‘z ichiga olgan edi. Bu ulkan davlatning asoschisi
– dastavval  Aleksandrning  tansoqchisi,  keyinroq yirik sarkardasi  bo‘lgan  Salavka
edi. 
Yunon tarixchisi Pompey Trogning yozishicha, «Salavka ba’zi bir o‘lkalarni
mo‘zokaralar yo‘li bilan egalladi, ammo Baqtriya, Parfiya, Sug‘d yerlarida u qattiq
qarshilikka   uchradi   va   og‘ir   janglar   olib   borishiga   to‘g‘ri   keldi».   Bu   ma’lumotni
qadimgi tarixchi Arrian ham tasdiqlaydi. YA’ni u shunday xabar beradi: «Salavka I
14
 Tronskiy I. M. Istoriya antichnoy literaturi, L., 1957.
26 baqtriyaliklar,   Sug‘diylar,   parfiyaliklar   va   girkaniyaliklar   bilan   ko‘p   urushlar   olib
borgach,   ular   yerlariga   hukmronlik   qila   boshladi».   Tadqiqotchilarning   fikricha,
O‘rta Osiyo yerlarining Salavka tomonidan bosib olinishi mil.avv. 306-301 yillarga
to‘g‘ri keladi. 
Mil.avv. 293 yilda Salavka o‘g‘li Antiox I ni Sharqiy satraplarga ya’ni, O‘rta
Osiyo viloyatlariga o‘zining noibi  etib tayinlaydi. Salavka I va Antiox I (mil.avv.
281-261   yillar   mustaqil)   hukmronligi   davrida   Salavkiylar   davlati   siyosatining
asosiy   yo‘nalishlari   shakllanadi.   Salavkiylar   uchta   mintaqada   –   Janubiy   Suriya,
Kichik  Osiyo   va   Sharqda  faol   tashqi   siyosat   olib  borishga   majbur   bo‘lgan  edilar.
Janubiy   Suriya   va   Kichik   Osiyo   uchun   Ptolemeylar   (Ptolomey   Lag   asos   solgan
O‘rta   yer   dengizining   sharqidagi   davlat   sulolasi)   bilan   tinimsiz   urushlar   bo‘lib
turgan. Chunki bu hududlarda muhim savdo yo‘llari tugab, gullab-yashnagan port-
shaharlar mavjud edi. Kichik Osiyoning yunon shaharlari ham muhim ahamiyatga
ega edi. 
Sharqiy   viloyatlarda   xususan,   O‘rta   Osiyodagi   ahvol   birmuncha
murakkabroq vaziyatda edi. Birinchidan, bu hudud boshqaruv markazlaridan ancha
uzoqda joylashgan bo‘lib, bu viloyatlar bilan aloqa qilishda qiyinchiliklar mavjud
edi.   Ikkinchidan,   Salavkiylar   davlatining   chegaralarida   joylashgan
ko‘chmanchilarning   doimiy   xavfi   mavjud   edi.   Mil.avv.   III   asrdan   boshlab
ko‘chmanchilarning   ko‘chishlari   boshlanishi   natijasida   chegaralardagi   bu   xavf
yanada kuchayadi. 
Salavkiylar   davlatida   ichki   siyosiy   boshqaruv   masalalari   ham   ancha
murakkab   edi.   Katta   hududlarni   qamrab   olgan   bu   davlatda   ijtimoiy-iqtisodiy
rivojlanish darajasi va jamiyat siyosiy tashkiloti turlicha bo‘lgan ko‘plab viloyatlar
mavjud bo‘lib, bu holat ushbu kuchlarni yagona davlatga birlashtirib turishni ancha
qiyinlashtirar   edi.   Bu   davlatning   o‘ziga   xos   xususiyatlaridan   biri   u   faqat   harbiy
yurishlar   natijasida,   kuch   ishlatish   yo‘li   bilan   paydo   bo‘lgan   edi.   Shuning   uchun
ham davlatning asosiy vazifalaridan biri qaram etilgan xalqlarni zo‘ravonlik bilan
ushlab   turish   yoki   birlashtirib   turish   edi.   Sharq   xalqlari   mahalliy   zodagonlaridan
27 bir   qismi   yoki   ayrimlari   boshqaruv   tizimiga   jalb   etilgan   bo‘lsa-da,   asosiy
boshqaruvchilar makedonlar va yunonlardan iborat bo‘lgan. 15
 
Salavkiylar   sulolasida   davlat   boshlig‘i   podsho   bo‘lib,   uning   hokimiyati
mutlaq   edi.   Podsho   bir   vaqtning   o‘zida   fuqarolar   ma’muriyati   oliy   boshlig‘i,
qo‘shinlarning   bosh   qo‘mondoni,   oliy   sudya   va   hatto,   bosh   qonun   chiqaruvchi
vazifalarini bajargan. Manbalarning ma’lumot berishicha, sulola asoschisi Salavka
I,   «Podsho   tomonidan   buyurilgan   barcha   narsalar   doimo   adolatlidir»,   degan
tamoyilga   qat’iy   amal   qilgan.   Salavkiylar   sulolasi   podsholari   qo‘yidagi   ikkita
huquqiy   asosga   ega   edilar:   1.   Bosib   olish   huquqi.   2.   Hokimiyatni   otadan   bolaga
meros   qoldirish   huquqi.   Ko‘p   hollarda   salavkiylar   podsholari   ilohiylashtirilgan.
Masalan,   tangashunoslik   ma’lumotlari   Soter-Qutqaruvchi,   Dikayos-Adolatparvar,
Everget-Ezgulik kabi podsholar bo‘lganligini tasdiqlaydi. 
Davlatning   nihoyatda   katta   hududlarni   qamrab   olganligi   ayrim   hollarda
ma’muriy   nazoratning   susayib   ketishiga   olib   kelgan.   Manbalarning   guvohlik
berishicha,   bir   nechta   mahalliy   siyosiy   uyushmalar   (alohida   qabilalar,   yunon
polislari, ibodatxona jamoalari, mahalliy sulolalar)  ichki  ishlarda mustaqil siyosat
olib borishga harakat qilganlar. 
Manbalarning   ma’lumot   berishicha,   Salavka   I   Ptolomeylar   bilan   hokimiyat
talashib Sharqiy hududlar va Kichik Osiyo uchun kurash olib borish jarayonidayoq
o‘z   hokimiyatida   boshqaruv   tartibini   joriy   eta   boshlagan   edi.   U   Aleksandr
an’analariga   sodiq   qolganligini   ko‘rsatish   maqsadida   satrapiyalarni   yirik   viloyat
uyushmalari   sifatida   saqlab   qoldi.   Tangashunoslik   ma’lumotlariga   qaraganda,
Salavka   I   davlati   Ahamoniylar   va   Aleksandr   davlatiga   nisbatan   ancha   kichik
bo‘lib, hokimiyat 27-28 ta satrapiyaga bo‘lingan. 
Har   qaysi   satrapiyani   podsho   tomonidan   tayinlanib   qo‘yilgan   satrap   yoki
strateg   mansabidagi   shaxs   boshqargan.   Fors   satraplaridan   farq   qilgan   holda   ular
ham  ma’muriy,  ham  harbiy boshqaruvni  qo‘lga olganlar.  Satrap-strateg ma’muriy
boshqaruvda   eng   yaqin   odamlaridan   o‘ziga   yordamchi   tanlagan.   Bu   yordamchi
15
 Xalqaro munosabatlar tarixi va diplomatiyasi. Hammualliflikda, T., 2009.
28 soliq   yig‘uvchilar   faoliyati,   ichki   va   tashqi   savdo,   xo‘jalik   hayotini   nazorat   qilib
borgan. 
Tarixiy   manbalarda   salavkiylar   satrap-strateglari   yunoncha   nomda
(Stratonik,   Aleksandr,   Giyeraks,   Antiox   va   boshqalar)   tilga   olinadi.   Demak,
salavkiylar   hukmdorlari   asosan   yunonlardan   va   ayrim   hollarda   ellinlashgan
mahalliy   zodagonlardan   tayinlangan.   Tadqiqotchilarning   fikricha,   O‘rta   Osiyoda
yunon   hokimlari   va   ular   atrofida   to‘plangan   yunon   zodagonlari   bilan   birga
mahalliy   zodagonlar   ham   hokimlik   qilar   edilar.   Salavkiylar   hokimiyati   O‘rta
Osiyodagi harbiy punktlarda (katoykiyalar) joylashgan harbiy kuchlarga tayangan
edi. 
Salavkiylar  davri  Baqtriya, Marg‘iyona, Sug‘diyona va Parfiya hududlarida
ko‘p   aholili   shaharlar   ko‘p   edi.   Maroqand,   Baqtra,   Niso   kabi   ko‘plab   qadimgi
shahar   xarobalarida   olib   borilgan   arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   topilgan
topilmalar   bu   hududlarda   hunarmandchilik,   savdo-sotiq   va   xo‘jalik   ishlari
rivojlanganligidan dalolat beradi. 
Salavkiylar davlati ma’lum bir xalq yoki elatlardan iborat bo‘lmay, ko‘pdan
ko‘p etnik guruhlarni harbiy yo‘l bilan birlashtirishdan tashkil topgan uyushma edi.
Davlat   boshqaruvining   barcha   siyosiy,   huquqiy   va   ijtimoiy   yo‘nalishlari   podsho
saroyi   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   bu   holat   davlat   boshqaruvida   katta   ahamiyatga   ega
bo‘lgan. Ahamoniylar  davlatida  bo‘lgani  kabi   salavkiylar   davlatida ham  ko‘pgina
davlat   ishlarini   olib   boruvchi   devonxona   mavjud   bo‘lgan.   Ayrim   manbalar
salavkiylar saroyidagi xat-hujjat ishlarining boshlig‘i lavozimi haqida ma’lumotlar
beradi.  16
Tadqiqotchilarning   fikricha,   salavkiylar   davrida   anchagina   murakab   soliq
tartibi   joriy   qilingan   bo‘lib,   salavkiylar   hukmdorlari   o‘zlarigacha   mavjud  bo‘lgan
soliq   tartibini   o‘zlashtirgan   holda   unga   o‘zgartirishlar   kiritib,
mukammallashtirganlar.   Dehqonlardan   yer   solig‘ini   yig‘ib   olish   satrap-
strateglarning   vazifasi   bo‘lgan.   Bunday   soliqlarning   miqdori   aniq   belgilangan
16
 Tronskiy I. M. Istoriya antichnoy literaturi, L., 1957. 162-c
29 bo‘lib, viloyatlardan keladigan soliqlarning umumiy miqdori qishloq jamoalaridan
to‘shadigan soliqlarga bog‘liq bo‘lgan. 
Mil.avv.   III   asrning   60-50-yillariga   kelib   Kichik   Osiyo   va   Bolqon   yarim
orolida   Salavkiy   hukmdorlari   o‘rtasida   hokimiyat   uchun   kurashlar   avj   oldi.
Natijada   salavkiylar   davlatining   sharqiy   viloyatlarida   siyosiy   vaziyat   o‘zgarib
markazdan qochuvchi kuchlarning harakatlari faollashadi. Mil.avv. 250 yilda kelib
dastlab Parfiya, keyin esa Yunon-Baqtriya davlatlari salavkiylar davlatidan ajralib
chiqib o‘zlarini mustaqil deb e’lon qiladilar. 
30 XULOSA
Iskandar   o'zining   vorisini   rasmiy   jihatdan   tayinlashga   ulgurmadi,   bu   uning
lashkarboshilari   o'rtasida   Iskandar   meiosi   uchun   uzoq   kurashga   olib   keldi.   Bu
kurash   bir   necha   o'n   yillarga   cho'zilib,   juda   ko'p   qon   to'kishlarga   olib   keldi.
Tskandaming   o'limi   vaqtida   makedon   taxtiga   qonuniy   da’vogarlar   yo'q   edi:
Iskandaming   xotini   so'g'd   malikasi   Roksana   hali   homilador   edi.   Peigamda
Iskandarga   asir   tushgan   fors   satrapi   Artabazning   qizi   Barsinadan   4   yoshli
noqonuniy o'g'li Gerakl qolgan edi. Taxtga Filipp II ning noqonuniy o'g'li aqli zaif
Arridey   ham   da’vo   qilishi   mumkin   edi.   Makedoniyada   Iskandaming   yaqinlari
Roksana   agar   o'g'il   tug‘sa,   uni   podsho   deb   e’lon   qilish,   uning   go'dakligi   davrida
hokimiyatni   tajribali   sarkarda   Perdikka   boshchiligidagi   davlat   kengashiga
topshirish kerak deb hisobladilar. Harbiy boshliqlar  va saroy ayonlarining boshqa
bir   guruh   Arridey   nomzodini   yo'qlab   chiqdilar.   Obro'li   lashkarboshi   Nearx
makedon   taxtiga   birdan-bir   da’vogar   Gerakl   bo'lishi   mumkin   deb   hisobladi.
Iskandaming   safdoshi,   lashkarboshi   Ptolemey   boshchiligidagi   yana   bir   guruh
podshoni   saylash   kerak   emas,   chunki   Iskandami   o'g'illarining   onalari   Sharq
ayollafi, uning asiralaridir, oqibatda bunday da’vogarlarni taxtga chiqarish hamma
vaqt   noqonuniy   bo'ladi   deb   hisobladilar.   Taxt   vorisi   to'g'risidagi   munozaralar
natijasida   Perdikka   regentligi   bilan   Filipp   II   ning   noqonuniy   o'g'li   Arrideyni
podsho   deb   e’lon   qilish   bilan   tugadi.   Xuddi   shu   vaqtda   Iskandaming   bevasi
Roksfea o'g'il tug'di va unga Iskandar deb nom qo'yildi. Makedon taxtiga birdaniga
Arridey Filipp III nomi bilan Roksananing o'g'li Aleksandr IV nomi bilan podsho
deb e’lon qilindi. Osiyodagi qo'shinlar qo'mondonligini o'ziga olgan Perdikka yana
regent   etib   tayinlandi,   shunday   qilib,   u   Iskandar   davlatining   amaldagi   hokimiga
aylandi.   Iskandaming   vafotidan   keyin   amalda   yagona   davlatning   oliy   hokimi
bo'lgan   Perdikka   Bobilda   makedon   podshosining   eng   yaqinlari   o'rtasida
satrapliklami taqsimlagan edi. 
Yunoniston   va   Makedoniya   Antipatrga,   Frakiya   Lisimaxga,   Misr-
Pitolomeyga,   Kappadokiya   va   Paflagoniya-Yevmenga,   Gellesfont
FrigiyasiLeonardga,   Buyuk   Frigiya-Antigonga,   Suriya-taomedontga,   Midiya-
31 Pifonga   berildi.   Barcha   yangi   saylangan   hokimlar   o'z   qo'shinlari   bilan   o'z
mulklariga   jo'nab   ketdilar.   Iskandaming   aynan   ana   shu   sobiq   safdoshlari
(diadoxlar)   Iskandar   merosi   uchun   qonli   kurashni   boshladilar.   Iskandar   o'limidan
keyingi   ikki   yil   davomida  Yunoniston   makedon   zulmidan   ozod   bo'lishga   urindi.
Antipatr   yunon   qo'shinlarini   tor-mor   qilib,   bu   yeiga   makedon   garnizonlarini
joylashtiidi. Er. aw. 321-yilda Misrda o'rnashib olgan va Perdikkani regentligini tan
olmagan   Ptolemeyga   qarshi   yurishda   Perdikka   halok   bo'ldi.   Endilikda   davlat
regenti   qilib   Yunoniston   va   Makedoniyaning   hokimi   keksa   Antipatr   saylandi.
Uning   buyrug'i   bilan   podsho   oilasi   Makedoniyaga   ko'chirildi.  Antipatr   topshirig'i
bilan er. aw. 321-yilda satrapliklar qisman qayta taqsimlandi. Natijada kelajakdagi
eng yirik Osiyo davlatining asoschisi Salauk Bobilni o'z qo'liga oldi. Shundan ikki
yil keyin er. aw. 319-yilda Antipatr vafot qildi. U regentlikka voris qilib, keksa va
tajribali   harbiy   boshliq   Poliperxontni   tayinlashga   ulgurgan   edi.   Ammo   bu
Iskandaming   sobiq   yaqinlari   yosh   g'ayratli   lashkarboshilarni   qondirmadi.
Jumladan, Antipatming bu qaroridan o'g'li Kassandr norozi bo'lib, Poliperxontdan
bu lavozimni tortib olish uchun Sharqdagi satraplar Lisimax, Antigon va Ptolemey
bilan   ittifoq   tuzdi.   Er.   aw.   316-yilda   Poliperxont   regentlikdan   chetlashtirildi,
Kassandr butun Yunonistonni egallab oldi.  17
Lekin  Antigon   va   Iskandaming   sobiq   kotibi  Yevmen   Kassandrni   kuchayib
ketishidan   norozi   bo'ldilar.   Iskandar   davlatini   yaxlitligini   saqlab   qolishga   uringan
separat   kayfiyatlaiga   qarshi   natijasiz   kurashgan   birdan-bir   kishi   Yevmen   edi.   U
makedon   podsholigining   «Qonuniy*   podsholari   nomidan   harakat   qilgan,   qator
sabablaiga ko'ra hech qanday hudud va qo'shinga ega bo'lmagan birdan-bir diadox
edi. Lekin uning qo'lida Iskandar sobiq davlatining turli shaharlarida bosib olingan
katta   miqdordagi   moliyaviy   mablag'lar   bor   edi.   Yevmen   ana   shu   mablag'lar
hisobiga   katta   yollanma   qo'shin   to'plab   Bobil   va   Eronni   bosib   olishga   urindi.   Bu
xavfga   qarshi  Antigon   Bobil   va   Midiya   satraplari   Pifon   va   Salavk   bilan   ittifoq
tuzdi va Yevmenga qarshi yurish qildi.  Er. aw. 316-yilda Gabiyn yonida (Midiya va
Eron   chegarasi)   Yevmen   bilan   Antigon   o'rtasida   hal   qiluvchi   jang   bo'ldi.
17
 Античная Греция. Под.Ред. Е.С.Голубцовой. М., I983. Т., I-2.
32 Yevmenning   yollanma   qo'shinlaming   xoinligi   jangni  Antigon   foydasiga   hal   qildi.
Yevmen qo'lga olinib qatl qilindi. 
Er.   avv.   317-yilda   Iskandaming   onasi   Olimpiada   hokimiyatni   Roksananing
o'g'liga   qoldirish   uchun   Filipp   Arridey   va   uning   xotini   Evridikani   o'ldirishga
buyruq berdi. Shundan so'ng uning o'zi Kassandr tomonidan qatl qilinadi, Roksana
va Iskandar IV Kassandmi asirligida bir necha yil ushlab turilib o'ldiriladi (er. aw.
311-yil   yoki   310-yil).  Yuzaga   kelgan   bu   vaziyat   diadoxlarni   o'z   hududlarida   o'z
podsholik  hokimiyatlarini  o'matishga  intilishlari   uchun  hech qanday  rasmiy  to'siq
qolmaganini   bildirar   edi.   Diadoxlar   o'rtasidagi   urushlar   uzoq   davom   etib,
Yunoniston,   Misr,   Kichik   Osiyo   va   Mesopotamiya   asosiy   jang   maydonlariga
aylandi.   Er.   aw.   306-yilda   Antigonning   o'g'li   Demetriy   Poliorket   («shaharlami
qamal qiluvchi») makedon gamizonlarini Yunonistondan haydab yubordi, Afina va
Megarada   erkinlik   va   demokratiya   e’lon   qilindi.   Er.   aw.   306-yilda   Antigon,
keyinroq Ptolemey, Lisimax, Salauk va Kassandr o'zlarini podsho deb eiott qildilar.
Er.   aw.   301-yiIda   Antigon^   297-yilda   Kassandr,   285-yilda   Demetriy   Poliorket,
281-yilda   Lisimax,   283-yilda   Ptolemey   Lag,   281-yilda   Salauk   o'ldi.   Iskandaming
safdoshlari   va   bevosita   merosxo'rlaridan   so'nggi   diadox   bo'lgan   Salaukning
halokati   bilan   diadoxlar   davri   tugadi.   Ularning   o'rniga   I   Ellin   podsholari
(Epigonlar)   avlodi   keldi.   Iskandar   vafotidan   so'ng,   uning   eng   yaqinlari   diadoxlar
o'rtasidagi   40   yillik   urush   natijasida   Iskandar   davlati   xarobalarida   3   asosiy   eng
yirik   podsholiklar   Makedoniya   (unga   bo'ysundirilgan   Yunoniston)   Misr
(Suriyaning   janubiy   qismi   va   Kichik   Osiyoning   ba’zi   viloyatlari)   va   Salavkiylar
davlati   (Osiyo   mulklarining   asosiy   qismi)   tashkil   topdi.   Ulardan   tashqari   ellin
davrida   bir   qancha   katta-kichik   davlatlar   birlashmalari   Peigam,   Vifiniya,   Pont.
Kappadokiya, Yunon-Baqtriya va Parfiya podsholiklari mavjud edi. 18
 
18
 Sergeyev V. S., Istoriya drevney Gretsii, 3 izd.  M., 1963.
33 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR
1.Xalqaro munosabatlar tarixi va diplomatiyasi. Hammualliflikda, T., 2009.
2.Qadimgi dunyo tarixi. Y.S. Krushkol taxriri ostida.  2-j. T., I975. 
3.Хрестоматия   по   истории   Древней   Греции.   Под.   Ред.   Д.П.Каллистова.   М.,
I964. 
4.Хрестоматия по истории Древнего Рима. Под. Ред. С.Л.Утченко. М., I962. 
5.Rajabov R. Qadimgi dunyo tarixi. Toshkent 2009. 
6. Античная   Греция .  Под . Ред .  Е . С . Голубцовой .  М ., I983.  Т ., I-2. 
7.Гафуров Б.Г. Цибукидис Д.И. Александр Македонский и Восток. М., I980. 
8.Шофман А.С. Распад империи Александра Македонского. М ., I984. 
9.Sergeyev V. S., Istoriya drevney Gretsii, 3 izd. M., 1963.
Istoriya filosofii, t. 1, N., 1957.
10.Tronskiy I. M. Istoriya antichnoy literaturi, L., 1957.
11.Geriman T., Antichnoye muznkalnoye mgshleniye, L., 1986
12.   Sulaymonova F., Sharq va G arb, T., 1998.ʻ
INTERNET MANBALARI:
1.www.arxiv.uz 
2.www.aim.uz 
3.www.fayllar.org 
34 ILOVALAR
Aleksandr Makedonskiy
35 Qadimgi Makedoniya davlati xaritasi
36

QADIMGI MAKEDONIYA 1

MUNDARIJA KIRISH ............................................................................................................................................. I BOB. MAKEDONIYANING YUKSALISHI ............................................................................... 1.1. Qadimgi Makedoniya davlati tarixiga kirish ............................................................................. 1.2. Makedoniya davlatining yuksalishi ........................................................................................... II BOB. ALEKSANDR ISTILOLARI VA UNING OQIBATLARI .............................................. 2.1. Aleksandr Makedonskiy hayoti va u erishgan zafarlar ........................................................... 2.2. Mekedoniya davlatining kengayishi va uning oqibatlari ........................................................ XULOSA ........................................................................................................................................ FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR ........................................................................................ 2

KIRISH Mavzuning dolzarbligi: Makedoniya Yunoniston yarim orolining shimoli- sharqiy qismida joylashgan, g'arbda Epirus, shimolda Paoniya, janubda Fraksiya sharqiy qismida Frakiya bilan chegaradosh qadimiy shohlik edi. Makedoniyaning klassik yunon ishlari atrofidagi kichik qirollikdan butun Yunon olamida hukmronlik qilgan davlatga ko'tarilishi Filipp II hukmronligi davrida yuz berdi. Qisqa muddat davomida Makedoniyalik Iskandar zabt etilgandan so'ng, Hind daryosigacha cho'zilgan qadimgi Fors imperiyasini o'z ichiga olgan hududni nazorat qilib, dunyodagi eng qudratli davlatga aylandi; O'sha paytda u qadimgi yunon tsivilizatsiyasining ellinistik davrini ochdi. Miloddan avvalgi 359 yilda paydo bo'lgan imperiya, Filipp II (miloddan avvalgi 382-miloddan avvalgi 336) shohi Makedoniya, Yunoniston shahar- davlatlarining pasayishi bilan. U miloddan avvalgi 31-yilgacha, Rim hukmronligi ostiga tushguniga qadar davom etadi. 1 Felipe II o'z hukmronligi davrida erlarni qayta taqsimlab, dehqonlar qo'llab- quvvatlashiga erishdi va armiyani kengaytirib, chegaralarni himoya qilishni kafolatladi. Keyin Afina tomonidan nazorat qilinadigan Potidea, Amfipolis va Pidna shaharlarini qo'shib olib, ekspansionist kampaniyalar boshlanadi. U Yunonistonga aralashadi va miloddan avvalgi 338 yilda Makedoniya kuchlari Xeroneya urushida afinaliklar va fibonlarni engishadi. Miloddan avvalgi 336 yilda Filipp o'ldirildi. Uning o'g'li Aleksandr Makedonskiy (miloddan avvalgi 356-miloddan avvalgi 323) shohlikni egallaydi. Gretsiya ustidan to'liq hukmronlikni o'rnatgandan so'ng, u Kichik Osiyo tomon yo'l oladi. Miloddan avvalgi 333 yilda fors hukmronligidan xalos bo'lgan Yunoniston shaharlari, Fors suvereni Doro III (miloddan avvalgi 330 yil) qo'shinlarini mag'lubiyatga uchratdilar. Miloddan avvalgi 332 yilda Finikiyadagi Tir portini olganidan so'ng, Aleksandr Misrni zabt etishga yo'l oladi. Keyingi yili u miloddan avvalgi 330 yilda 1 Xalqaro munosabatlar tarixi va diplomatiyasi. Hammualliflikda, T., 2009. 70-90 b 3

o'ldirilgan Doroga qarshi kurash olib boradi va uning o'limi bilan Iskandar Fors imperatori deb e'lon qilinadi. Miloddan avvalgi 327 yildan 325 yilgacha u o'z qo'shinlarini Hindistonga yo'naltiradi va shu vaqtgacha ma'lum bo'lgan Makedoniya, Bolqon Yunoniston, Kichik Osiyo, Finikiya, Falastin, Mesopotamiya, Misr, Fors va Hindistonning bir qismini o'z ichiga olgan eng yirik hududiy imperiyalardan birini tashkil etadi. Bu ellin (yunon) madaniyati bilan O'rta Sharq madaniyati, asosan fors va misr madaniyati bilan birlashishidan kelib chiqadi. Uning markazi Yunoniston va Egey dengizidan Yaqin Sharqdagi yangi madaniy qutblarga, masalan, Iskandariya, Antioxiya va Pergamga ko'chib o'tadi. Kurs ishining maqsadi: Makedoniya va Aleksandr istilolari haqida ma’lumot berish. Kurs ishining vazifalari: - Qadimgi Makedoniya davlati tarixi; - Makedoniya davlati qanday yuksalgan edi; - Aleksandr Makedonskiy hayoti va u erishgan zafarlar; - Mekedoniya davlatining kengayishi va uning oqibatlari. Kurs ishining tarkibi: Kurs ishi kirish, 2 bob, xulosa va foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatdan iborat. 4

I BOB. MAKEDONIYANING YUKSALISHI 1.1. Qadimgi Makedoniya davlati tarixiga kirish Ptolemeylar Misri Salavkiylar davlati bilan bir qatorda Makedoniya ellin dunyosining katta davlatlaridan biri edi. Diadoxlar urushlaridan so‘ng Makedoniya tushkunlik holatida edi. Aholini katta qismi Iskandar yurishlari davrida sharqqa ko‘chgan edi. Antigonidlar olib borgan doimiy urushlar shimoldagi varvar qabilalarini xavfi makedon iqtisodi va davlatini zaiflashtirdi. Antigonidlar xo‘ja!ik hayotini qayta tiklash, aholini ko‘paytirishga e’tibor berishga majbur bo‘ldilar. Shu sababli yangi shaharlar qurilib, eskilari qayta tiklandi, bo‘sh yotgan yerlarga aholi ko'chirildi, konlar qazildi. Kemasozlik rivojlandi, qurilish yog‘ochlari bilan qizg‘in savdo qilindi. Iqtisodiyotni asosini erkin dehqon mehnati yetakchi bo‘lgan qishloq xo‘jaligi tashkil etar edi. Podshoga faqat o‘rmon va qazilma boyliklar tegishli edi. Ellin Makedoniyasiga podsho hokimiyati ba’zi bir eski belgilarini meros qilib oldi: qo'shin yig‘ini avalgidek podshoni taxtga chiqish vaqtidagi o‘z ahamiyatini saqlab qoldi, u oliy sudya rolida chiqar edi. Makedoniyadagi beqaror vaziyat Iskandar vafotidan keyin qariyb ellik yil davom etdi. Er av 276-yilda Kassandming nevarasi, galat (kelt)lar hujumini ikki marta qaytargan. Yunonistondagi vaziyatni barqaror qilgan Antigon 276-yilda taxtga chiqdi. Antigon va uning avlodlari Makedoniyani Rim bosib olgunga (er av168-yilgacha) qadar boshqardilar. Antigonidlar uchun Yunonistonni bo‘ysundirib turish juda qiyin siyosiy muammo edi. Bu davrda manfaatlari bir-biriga zid bo‘lgan yunon polislari turli ittifoqlarga birlashib, urush olib borar edilar. Makedoniya ham bir necha yunon polislari kirgan Ellin ittifoqiga boshchilik qildi va yunon shaharlari ichki ishlariga faol aralashdi. Rim va Ptolemeylar yunon polislarini Makedoniyaga qarshi chiqishlarini qo‘llab-quwatladilar. Ikkinchi puni urushlari vaqtida Makedoniya Gannibal bilan ittifoq tuzdi. Bunga qarshi Rim Perga va Peloponnesning bir necha polislarini Makedoniyaga qarshi chiqishga undadi. 5