logo

Etnogenez va etnik tarix nazariy asoslari fanining fan sifatida shakllanishi, tarixshunosligi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

34.1005859375 KB
Etnogenez va etnik tarix nazariy asoslari fanining fan sifatida shakllanishi,
tarixshunosligi 
Reja:
1. O ‘ rta asrlar davridagi etnografik kuzatishlar.
2. Buyuk   geografik   kashfiyotlar   davri   va   ibtidoiy   xalqlar   to‘g‘risidagi
etnografik bilimlarning kengayishi. 1.O ‘ rta asrlar davridagi etnografik kuzatishlar.
Bu   davr   tarixda   k o‘ pchilik   xollarda   diniy   ja h olat   xukmronlik   q ilgan   davr
sifatida,   inson   fikrlarining   tur g‘ unlik   davri   si fatida   tal qi n   q ilinadi.   Bu   qi sman
t o‘g‘ ri. O ‘ rta asr olimlarining yozgan asarlarini yangitdan zamonaviy fan  yutuqlari
nazaridan   talqin   qilish   va   yangi   ochilgan   manbalar   o‘rta   asrlar   davomida   juda
k o‘ plab   yangi   emperiq   xayotiy   bilimlar   t o‘ planganligini   k o‘ rsatadi.   Lekin   b ular
ibtidoiy   jamoa   tarixiga   oid   emas.   Lukresiy   Kar   erishgan   yutu q lar   t o‘g‘ risida,
Lukresiy Kar  erishgan  laraja  t o‘g‘ risida  bu   vaqtda   gapirmasa  xam  b o‘ ladi. Uning
o‘ rniga   Lukresiy   Karda   t asvirlangan   tabiat   bilan,   bir-birlari   bilan   xayot   uchun
kur ashayotgan   ibtidoiy   odamlar   tarixi   o‘ rnini   bu   davrda   injilda   tas virlangan
odamning   yetti   kunda   xudo   tomonidan   yaratilishi   to‘g‘ risidagi   xristian   ta’limoti
egallaydi.   Fandan   ibtidoiy   tar ixning   rivojlanishi,   qa rama-karshiliklari,   kurashi
to‘g‘risi dagi fikrlari kuvib chik a rildi, uning   o‘ rnini mu q addas   yozuvlarning biror-
bir joydagi biror-bir s o‘ z t o‘ grisidagi  q uruk munozaralar  o‘ rin egalladi.
Lekin   bu   davrda   x a m   geografiya   sox asi da   bilimlar   kengayib   bordi.   Arab
madaniyatining bilimdoni Ignatiy Yulianovich Krachkovskiyning asarida k o‘ rsatib
berilishiga   q araganda   arablar   o‘ sha   va q tda   shimoliy   muz   okeani ni   bilganlar,
Yevropaga   Sibir,   Xitoy   va   Shar qiy   Yevropa   xal q lari   t o‘g‘ risida   ma’lumotlar,
Janubiy  Afrika   q ora   xalqlari  t o‘g‘ risidagi   uzu q ,  yulu q   xikoyalar   yetib  kelgan.  Bu
ma’lumotlar   o‘ sha   vaqtdagi   diniy   tasavvurlar   bilan   aralashib   ketib   ba’zi   bir
vaqtlarda, misol uchun  Щ arkdagi kuchuk boshli odamlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar
singari   fantastik   tu s   olgan.   Lekin   bu   singari   ma’lumotlar   bilan   birgalikda   bo shqa
xalqlar   to‘g‘risidagi   xa q i q atga   to‘g‘ri   keladigan,   o‘sha   vaqtdagi   ma’lum
xalq l arning   xayot   tarzi,   urf-odatlari,   an’analari   to‘g‘risidagi   to‘g‘ri   ma’lumot
beruvchi manbalarning soni ko‘payib borgan.
Yevropa fani tarixida, etnografiya, geografiya va xato tarixda (tarixchilar xam
ularning   yozuvlarisiz   biror   ish   q ila   olmaydi)   uzo q   o‘ lkalarga   sayoxat   qi lib   o‘sha
o‘lkalardan   xayratga   tushgan   Yevropaga   xali   k o‘ rilmagan   xalq l ar,   ularning
g‘ aroyib   odatlari   to‘g‘risida   ma’lumotlar   olib   kelgan.   Sayoxatchilarning   nomlari
oltin xarf bilan bitilgan. Plano Karpini, Vilyam Rubrukvis, Marko Polo singari  o‘ n ikkinchi   asr   g‘ arbiy   Yevropa   sayoxatchilari   Yevropaga   anchagina   fantastik
ma’lumotlar   olib   kelishdi.   Bunday   m a’lu motlar   ayni q sa   Marko   Poloda   k o‘ p
uchraydi. Lekin shu  bilan   birgalikda   ular   G’ arbiy  Yevropa fanini   o‘rta, markaziy
va Sharqi y Osiyo   to‘g‘ risidagi  teng s iz geografiq etnografik ma’lumotlar bilan  xam
boyitishdi.   Ular   o‘ zlari   sayoxat   k ilib   borgan   o‘lkalar,   u   o‘lkalar dagi   xalq l ar,
ularning urf  -   odatlari  va   tarixi   to‘g‘risida,   Chi ng izxon   va chingiziylar  to‘g‘risida
juda   k o‘ plab   ma’lumotlarni   Yevropaga   yetkazib   berishdi.   Ularning   ma’lumotlari
asosida o‘sha   vaqtdagi   Yevropa dunyoning   naqalar   kengligini, dunyoda   qan chalik
ko‘p   xalq ,   yashashini,   ularning   urf-   odat,   udumlari   Yevropadan   na qalar   far q
qilishini   xis   q ilishdi.  Sharqiy   Yevropada   u  vaqtda   sayoxatlar   to‘g‘risida   gap   xam
b o‘ lishi   mumkin   emas   edi.   Feodal   tarqoqliq   m o‘g‘u l- tatar   zulmi   bunga   xech
k a nday imkon k al dirmagan edi. To‘g‘ri,  o‘sha   vaqt   yilnomalarida aks ettirilmagan
ba’zi   bir   sayoxatlar   bo‘ lgan   b o‘ lishi   xam   mumkin.   Yilnomalarda,   yozma
manbalarda fa qat b itta sayoxat   to‘g‘risida,   XV - a s rda   Tverlik   savdogar  Afanasiy
N ikitinning   Shar qdagi   sayoxati   to‘g‘risida   ma’lumotlar   sa q lanib   q olgan.   Uning
sayoxati   olti   yil   davom   yet ib,   shundan   uch   yilini   u   Xi n distonda   o‘ tkazdi.
X i ndistondagi xalq l arning xayot tarzi  uning kundaliklarida  to‘g‘ri va bataf s il bayon
q ilingan.   G’arbiy   Yevropalik   sayoxatchilarning   yozuvlari   bilan   birgalikda
bularning x a mmasi   Osiyo   mamlakatlarining davlat tuzumi, xalq l arning xayot tarzi
to‘g‘risida   Yevropada ancha to‘g‘ri ta’surotlar vujudga keltirdi.   Undan   Osiyoning
chekka   xududlarigina   istisno.   O‘sha   vaqtdagi   ma’lum   dunyoning   chegaralari
kengayib bordi. Ibtidoiy jamoa   tarixi to‘g‘risidagi tushunchalar bu vaqtda xristian
dinining   tushunchalaridan   tash qa riga   chi q magan.   Lekin   geografiya   u   bilan
birgalikda   etnografik   bilimlarning   kengaytirib   borishi   o‘ z   - o‘ zidan   kelajakda
umumiy xulosalar chi qa rish uchun asos b o‘ lib xizmat k i lgan.
2.Buyuk   geografik   kashfiyotlar   davri   va   ibtidoiy   xalqlar   to‘g‘risidagi
etnografik bilimlarning kengayishi.
O ‘ rta   asrlar   davridagi   etnografik   bilimlarning   to‘planishi   juda   sekin-   astalik
bilan borgani jamiyatga katta ta’sir o‘tkazmagan. Faqat XV-XVI asrlar chegarasida yangi   noma’lum   yerlarning   ochilishi,   yangi   geografik   kashfiyotlar   davridan
boshlab vaziyat o‘zgardi. XV asrning oxirida bir-biridan besh yil farq bilan ikkita
buyuk   geografik   kashfiyot   qilindi.   Xristofor   Kolumb   dengiz   orqali   sayohat   kilib,
noma’lum   kit’a   Amerikani   kashf   qildi   va   Portgaliyalik   dengiz   sayyoxi   Vasko   da
Gama   Afrikani   janubiy   tomondan   aylanib   o‘tib   Xindistonni   kashf   qildi   va
Xindistonga dengiz yuli orqali borish mumkinligini isbot qildi, navbatdagi asr XVI
asrning   birinchi   yarmida   planetamizning   shakli   to‘g‘risidagi   munozaralarga
barxam bergan Magellanning dunyo aylana birinchi sayoxati amalga oshirildi. Bu
sayoxatlarning xammasi boylik uchun, birinchi navbatda oltin va ziravorlar uchun
yangi   ochilgan   mamlakatlarga   yurish   tarzida   tashkil   qilingan   edi.   Shuning   uchun
birinchi   dengiz   sayoxatlaridan   so‘ng   boylik   ortirish   maqsadida   qilingan   xarbiy
ekspedisiyalar   uyushtirildi.   Kolumb,   Vasko   da   Gama   va   Magellanning
sayoxatlaridan   keyin   ochilgan   yangi   yerlar   qon   to‘kish   maydoniga   aklga
sig‘maydigan   vaxshiyliklar,   keyinchalik   insoniyat   tarixida   irqchilik   deb   atalgan
inson   shaxsi   ustidan   xakoratlar   qilish   maydoniga   aylandi.  Markaziy   Amerikadagi
xindularning   davlat   to‘zilmalari   yo‘q   qilib   tashlandi.   Osiyodagi   ko‘p   davlatlar
Yevropalik bosqinchilarga bo‘ysundirildi. Lekin dunyo ustidan o‘z xukmronligini
o‘tkazgan   Yevropa   davlatlari   ularning   madaniyati   va   fani   bosqinchilik   yurishlari
davrida   dunyodagi   xalqlarning   o‘lkan   turli   -   tuman   farklariga   duch   kelmasligi
mumkin emas edi. Bu farqlarning tarixiy sabablari, tarixiy jarayonning rivojlanishi
bilan farklarining o‘rtasidagi aloqa to‘g‘risida uylamasliklari mumkin emas edi.
Bu   davrga   kelib   geografik   kashfiyotlar   natijasida   dunyoning   deyarli   xamma
joylari   Yevropaliklarga   tanish   edi.   Oldin   no‘malum   bo‘lgan   nlab,   yuzlab   yangi
xalqlar   Yevropa   faniga   ma’lum   bo‘ldi   va   o‘rganila   boshlandi.   Amerika
ochilganidan   so‘ng   u   yoki   bu   darajada   shimoliy   va   janubiy   Amerikaning   ichki
xududlari   o‘zlashtirildi.   Afrikaning   uzoq   ichki   xududlari   xam   Yevropaliklarga
noma’lum   bo‘lsada   lekin   qirg‘oq   buylarida   yashaydigan   xalqlar   Yevropaliklar
bilan   doimo   to‘qnashib   turardilar.   Yevropalik   dengizchilar   ular   bilan   doimo
alo q ada   b o‘ lib   turishgan   va   shuning   uchun   ularning   urf-odatlari,   an’analari
Yevropalik sayoxatchilar tomonidan tasvirlangan.   Osiyoda   xam   axvol   shunday   edi.   Osiyoning   ichki   xududlari   to‘g‘risida
ma’lumotlar uzuq-yuluq qirg‘oq bo‘ylari va dengizga chiqish yuli bo‘lgan xalqlar
to‘g‘risidagi ma’lumotlar to‘liq va batafsil edi. Shuni esdan chiqarmaslik kerakki,
birinchi dengizchi mustamlakachilar izidan yangi mustamlakalarga kelgan kishilar
garchi   boylik   orqasidan   quvib   kelgan   odamlar   bo‘lsada,   lekin   ma’lumotli   va
talantli   kishilar   bo‘lgan.   Ular   tomonidan   olib   borilgan   kuzatishlar,   yozib
qoldirilgan   xaritalar   juda   qimmatli   axamiyatga   ega,   ularning   kundaliklari   xozirgi
zamonaviy etnografiya fani uchun Yevropadan boshqa joyda yashagan xalqlarning
Yevropaliklar bilan birinchi uchrashgan vaqtidagi turmush-tarzi va madaniyatining
ko‘pgina belgilari to‘g‘risidagi ma’lumotlarni saqlab kolgan.
Bu   ko‘p   sonli   asarlar   va   yozuvlarning   xammasini   sanab   o‘tishning   imkoni
yuq.   Shuning   uchun   ularda   Yevropaliklarni   o‘zlarining   madaniyatiga
o‘xshamaydigan   madaniyatda   nimalar   xayratga   solganligini   ko‘rsatib   o‘tamiz.
Albatta   Yevropaliklarning   birinchi   navbatda   boshqa   madaniyatdagi   Yevropada
uchramaydigan narsalar: uylar, kiyimlar, yoki ularning yo‘qligi, mexnat qurollari,
xo‘jalik shakllari, uy-ro‘zg‘or buyumlari va shu singari narsalar birinchi navbatda
qiziqtirgan. Yevropaliklar uchun ko‘pgina odatlar va marosimlar ayniqsa diniy va
jodugarlik   marosimlari   yuksak   darajada   qiziq   va   g‘aroyib   tuyulgan.   Katolik
dinining   xodimlari   ruxoniylari   mustamlakalarni   egallash   jarayonida   jangchi
plantatorlar   va   savdogarlar   bilan   bir   safda   bo‘lishgan.   Ko‘pgina   xollarda   ana   shu
ruxoniylar   tufayligina   buysundirilgan   xalqlarning   katolik   diniga   to‘g‘ri
kelmaydigan   deb   hisoblangan   yozuvlari   va   san’at   asarlari   yo‘q   qilingan,   yoqib
yuborilgan.  Lekin  shu  ruxoniylar   tufayligina  bizgacha   buysundirilgan  xalqlarning
madaniyatlari   va   odatlari   to‘g‘risida   yozilgan   yozuvlar   yetib   kelgan.   Xristian
dinidagi   singari   yakka   xudolikning   yo‘qligi,   ko‘p   xudolik   barcha   birinchi
sayoxatchilarni shu jumladan xristian ruxoniylarini xam xayratga solgan. Ma’lum
bir joyda va vaqtda vujudga kelgan xristianlik dinning tarixiy ko‘rinishlaridan biri
deb   tan   olish,   shunga   o‘xshagan   sharoit   boshqa   xil   dinlarning   vujudga   kelishi   va
rivojlanishini tan olishdan xristian ruxoniylari juda uzoq bo‘lishgan, lekin xristian
dini   yagona   din   deb   ta’lim   bergan   cherkovning   ta’limotiga   qaramasdan   boshqa dinlarning   mavjudligini   xam   ruxoniylar   tan   olishga   majbur   bo‘ldilar.   Birinchi
sayoxatchilar   davlat   va   jamiyat   to‘zilishiga   xam   e’tibor   qaratganlar.   Yangi
buysundirilgan   yerlarda   ko‘p   xollarda   davlat   xokimiyati   va   boshqarish   aparati
yo‘qligiga   Yevropada   uchramaydigan   jamiyat   tashkilotlari   shakllariga   e’tibor
berganlar. Yevropaliklar uzlarini xamma narsadan ko‘proq xayratga solgan narsani
xam qayd qilishgan ba’zi joylarda ular shunday jamiyatlarga duch kelishganki, bu
jamiyatlarda xususiy mulk umuman mavjud bo‘lmagan. U yoki bu shakldagi mulk
shakllari uchrasada ular kollektiv, jamoa shaklida bo‘lgan. Bu narsalarning xamma
Yevropa   sivilizasiyasini   boshqa   xamma   xalqlarga   varvar   yovvoyi   deb   karashdan
o‘zil   -   kesil   xalos   qilmagan   bo‘lsada,   shu   bilan   birgalikda   Yevropa   madaniyat
shakllari   boshqa   madaniyat   shakllari   o‘rtasida   xukmron   o‘rin   tutmasligini,
dunyoda   juda   ko‘p   xalqlar   va   juda   ko‘p   madaniyat   shakllari   borligi   to‘g‘risida
guvoxlik   beradi.   Bu   davrdagi   nazariyalarga   ayniksa   ibtidoiy   jamiyat   tarixini
izoxlovchi   nazariyalarga   kelsak   etnografik   ma’lumotlarning   bunchalik   ulkan
ko‘payishi   bir   yangi   asoslangan   nazariyaning   vujudga   kelishiga   olib   kelmadi.
Aksincha   Lukresiy   Karning   garchi   sodda   bo‘lsa   xam   aniq   va   xaqqoniy   sxemasi
o‘rniga   anchagina   orqaga   ketish   bo‘lgan   tushunchalar   xukmron   bo‘lib   qoldi.
Yevropadan   boshqa   joyda   yashayotgan   xalqlarning   madaniyati   o‘ziga   xosligi   va
ma’lum   darajada   soddaligini   tushunish   ularning   tabiatga   yakinligi   oddiy   axlokiy
qonunlar bilan yashashi  Yevropada o‘rta asrlar va uygonish davri odamlari uchun
xos   bo‘lgan   xissiyotlar   va   jinoyatlardan   ozodligini   tushunish   g‘oyasi   bilan
(birgalikda)   xamkor   bo‘lgan.   Bu   xalqlarni   tabiatdan   uzoklashmagan   yovvoyilar
deb   bilganlar.   Bu   nazariyaning   muallifi   yaratuvchisi   fransuz   mutafakkiri   Mishel
Monten (XVIII asr) edi. U o‘zining "yaxshi  yovvoyi" to‘g‘risidagi nazariyasining
to‘g‘riligini   tabiatda   shunday   yovvoyilarni   mavjudligini   isbotlash   uchun   ko‘p
bilimni suzamolligini va talantini sarfladi. "Tajribalar" nomli kitob yozdi. Bu kitob
juda   katta   shov   -   shuvga   sabab   bo‘lib,   bir   necha   marta   nashr   kilindi.   Sh u   kitob
bilan   birga   uning   g‘ oyalari   xamma   joyga   tar q alib   ketdi.   Montenning   fikricha
tarixning   boshlanishiga   uy g‘ onish   asrlarida   t o‘ plangan   faktlarga   asoslangan
birinchi   umumlashtirma   b o‘ lganligi   uchun   xam   Montenning   konsepsiyasi   inson sivilizasiyasi,   Yevropa   falsafasi   va   tarix   fanida   katta   o‘ rin   egallaydi.   Bu
umumlashtirma   o‘zi   juda   sodda   b o‘ lsa   xam   birinchi   umumlashtirmalardan
b o‘ lganligi  uchun  ancha  katta rol   o‘ ynaydi. U  o‘sha  davr   Yevropa madaniyati  va
dunyoga   Yevropacha   k a rash   nuktai   nazaridan   ibtidoiy   xalqlar   to‘g‘risidagi
ma’lumotlarni   k a nday d ir   bir   tizim   shaklida   insoniyatning   tarixiy   rivojlanishini
k o‘ rsatib   beradigan   ma’lumotlar   t o‘ plami   sifatida   ko‘rsatib   beradi.   XVIII   asr
mutafakkirlarining   ibtidoiy   tarix   to‘g‘risidagi   fikrlari   Montenning   konsepsiyasida
o‘zining to‘liq ifodasini topgan.
Kuzatishlar   va   faktlar   natijasida   to‘plangan   juda   ko‘p   ma’lumotlarni   tarixiy
rivojlanishning oddiy sodda bo‘lsada tartibga solingan g‘oya asosida  bayon qilish
Fransuz   ruxoniysi   monax   iyezuit   Jozef   Fransua   Lafito   asari   bo‘ldi.   U   juda   ko‘p
vaqt   Amerika   x i ndulari   o‘rtasida   diniy   tar g‘ ibot   ishlari   olib   bordi.   X in du   irokez
q abilalari   orasida   uzoq   yashagan   davrda   yi g‘ gan   ma’lumotlari   va   Shimoliy
Amerikada   diniy   tar g‘ ibot   ishlari   olib   borgan   bosh q a   ruxoniylarning   t o‘ plagan
ma’lumotlariga  asoslangan  xolda  1724  yilda  "Amerika  yovvoyilarining  odatlarini
qa dimgi   davrlarning   odatlari   bilan   solishtirish"   degan   kitobini   chiqardi.   Aslini
olganda xronologik vaqt nuktai - nazaridan olsak 1704 yilda o‘sha vaqtdagi adabiy
usulga  binoan xatlar   tarzida   qa dimgi  misrliklarda  paydo  b o‘ lib xozirgi  davrgacha
yashab kelgan  o‘ lmaslikka ishonch   to‘g‘risidagi diniy k a rashlarni ko‘plab etnograf
ma’lumotlar   asosida   o‘ rganib   e’lon   q ilgan   ingliz   faylasufi   adibi   Djon   Tolandni
ko‘rsatish kerak. Bu xatlarda u i q tisodiy madaniy rivojlanmagan xalqlarni,  q adimiy
xalqlarni   zamonasidagi   Yevropa   xalqlariga   o‘ xshashligini   isbotlashga   xarak at
q ilgan.   Lekin   uning   xatlarida   bayon   qilish   usuli   murakk ab   b o‘ lganligi ,   falsafaga
katta e’tibor berganligi Tolandning asar ini  e’tibordan chetda  qo ldirdi. U etnografik
va   madaniyatshunoslik   oid   asarlarda   kam   eslanadi.   Ancha   mashxur   b o‘ lgan
Lafitoga kelsak o‘zining asarida o‘zidan oldi n gi olimlarga nisbatap oldinga   qarab
ketmagan.   Bu   asarda   Amerika   xindulari   o‘sha   vaqtdagi   ma’lu m   k a dimgi   xalqlar
bilan   solishtirib   k o‘ riladi   va   ular   o‘rtasidag i   o‘ xshashlik   ularning   k a drindoshligi
bilan   izoxlanadi.   Qa rindoshli k   to‘g‘risidagi   tasavur   Lafitoni   Tolandga   nisbatan yanad a qadimgi  yunonlardan kelib chiqqan deb izoh beradiki, o‘sha vaqt xam  bu
fikr ko‘pchilikda kulgu uyg‘otadi. 
Barcha   xalqlarning   qarindoshchiligi   bilan   ularning   madaniyatidagi
o‘xshashliklarni izoxlashning eng boshlanish davridan boshlab noto‘g‘riligi bilinib
koldi.   Chunki   dastlabki   dardan   boshlaboq,   bir   biriga   kardosh   aloxida   xalqlar   va
butun-butun   xalqlarning   madaniyatidagi   o‘ziga   xosliklarini   izoxlab   bermas   edi.
Yonma-yon   yashaydigan   xaqiqatdan   xam   bir-biriga   qarindosh   xalqlarning
madaniyatida  xam  bunday  o‘ziga  xosligi   ancha  sezilarli   edi. Uni   Lafitoning yosh
zamondoshlari   Jeyms   Kuk   sayoxatlarining   doimiy   qatnashchisi   Georg   Foster,
Janubiy   Amerika   xalqlarini   tasvirlovchi   asar   muallifi   fransuz   R.Sharlevua,   diniy
ta’limotlar tarixchisi Sharl de Brosslar sezishdi. Poleneziyaliklar orasida etnografik
kuzatishlar   olib   borgan  Foster   ularni   dunyoga  mashxur   Gomer   Yunonistoni   bilan
solishtirar   ekan   buni   yaqol   ifodalab   berdi.   Gomer   dostoni   kaxramonlarining
Poleneziyaliklarga,   o‘zi   chuqur   o‘rgangan   Gaitiliklar   odatlari,   jamiyat   tutishlari
bilan   o‘xshab   ketishadi   deydi,   lekin   Foster   ularning   qarindosh   bo‘lishlari
mumkinligi   to‘g‘risidagi   g‘oyani   rad   qildi.   Kuzatilgan   o‘xshashliklar   u   izchillik
bilan   madaniyat   rivojlanishining   bir   xil   darajasi   bilan   izoxlaydi.   Xodisalarni
bunday   talqin   qilinishida   insoniyat   madaniyatidagi   o‘xshashliklar   va   farqlarni   bu
xilda   talqin   kilinishida   insoniyat   tarixida   davrlar   bo‘lganligi   g‘oyasini   va
solishtirma metodning paydo bo‘la boshlaganligini ko‘rmaslik mumkin emas.
Bu   ish   bilan   bir   vaqtning   o‘zida   etnografik   faktlardan   keng   foydalana   bilish
orkali   insoniyatning   qadimiy   tarixini   yoritib   berishga   urinish   bilan   birga   tarixiy
jarayonni   falsafiy   jixatdan   mushoxada   qilish   o‘rta   asr   cherkovi   dogmatlaridan
diniy   ta’limotlardan   voz   kechish   jarayoni   xam   borar   edi.   Germaniya,   Angliya,
Italiya   va   Fransiyaning   uyg‘onish   davri   mutafakkirlari   o‘zlarining   asarlarida
oldingi   davrni,   ibtidoiy   jamoa   tarixini   yangicha   tasvirlashga   xarakat   qilib
mushoxada yuritib faktlarni bir tizimga solishga xarakat qilishdi. Bular Fransiyada
Jan Jak Russo, Deni Didro, Fransua Mari Volter, Sharl Lui Monteskye, Jak Antuan
Kondorse,   Ann   Rober   Tyurgo,   Jan   Nikolya   Demyonye,   Italiyada   Djambattisto
Viko,  Angliyada   Adam   fergyusson   va  Djorj   Millar,   Germaniyada   Iogann   Gotfrid Gerder  va  Xristof  Meyners  edilar. Ular  garchi  etnografik ma’lumotlarni  yig‘ishni
barcha   usullarini   bilmasalarda   undan   qo‘ldan   kelgancha   foydalanib,   insoniyat
tarixining   rivojlanishini   uning   qonunlarini   tushunishni   va   insoniyatning   ibtidoiy
jamoa   tuzumining   davlatga,   zamonaviy   jamiyatning   rivojlangan   tashkilotlarga
aylanish yo‘llarini kuzatishga, yoritib berishga xarakat qilishgan. Uyg‘onish davri
uchun   xarakterli   bo‘lgan   rasionalistik   fikrlash   usuliga   binoan   ular   tarix
rivojlanishida monofaktor sabablarini ko‘rsatishgan, ya’ni tarix rivojlanishida faqat
bitta   sababni   asosiy   deb   ko‘rsatishgan.   Masalan,   Monteskye   turli   xalqlar
o‘rtasidagi   farqning   asosiy   sababi   sifatida   iqlimni   ko‘rsatgan.   "Volter   xalqlar
tarixiy rivojlanishning yuqori bosqichiga o‘tishi uchun madaniy yutuklarni to‘plab
borishlari   va   buning   natijasida   ularning   ma’naviy   o‘sishi   shart   deb   xisoblangan.
Kondorsi uchun eng muximi inson ongining o‘sib borishi va ma’rifat asosiy shart
bo‘lgan.   Gerder   uchun   asosiy   sabab   butun   geografik   muxit   bo‘lgan.   O‘z-o‘zidan
ma’lumki xalqlarning turli tumanligining sabablarini izlash va ulardan bittasini eng
muxim   sabab   deb   ko‘rsatish   xozirgi   vaqtda   juda   sodda   bo‘lib   ko‘rinadi.   Lekin
shuni   tan   olish   kerakki   ularni   xar   kaysi   to‘g‘ri   ko‘rsatilgan,   tarixda   o‘z   rolini
o‘ynadi   va   keyingi   davrdagi   tarixiy   jarayonni   izoxlab   berishning   ko‘p   faktorli
tizimlari   XVIII   asrning   fan   yutuqlariga   asoslangan.   Bu   tizimlarning   xammasida
ibtidoiy   jamiyatga   kanday   karalgan.   Bu   tizimlarda   eng   qiziqarli   tomoni   ibtidoiy
davrga   umumiy   ta’rif,   xarakteristika   berish   va   ibtidoiy   jamoa   tarixi   rivojlanishini
davrlarga   bo‘lish   bo‘lgan.   Bilim   va   tarixiy   nuqtai   nazardan   shuni   aytish   kerakki
XVIII   asrda   ibtidoiy   davrning   umumiy   ta’rifi   ma’lumotlar   xolisligining   ancha
ko‘payishiga   qaramasdan   "Yaxshi   yovvoyi"   g‘oyasidan   oldinlab   ketgani   yuq.
Russo   va   Didrolarning   donishmand   faylasuf   sifatidagi   g‘oyat   katta   obro‘lari   va
ularning   asarlarining   Yevropada   juda   keng   tarqalganligi   insoniyatning   "baxtli
bolalik   davri"   uning   inson   tomonidan   bezovta   qilmagan   jannatmakon   tabiat
qo‘ynida   yashashi,   insoniyatni   ibtidoiy   davrda   kelishmovchiliklarning   yo‘qligi
g‘oyasining   yana   uzoq   vaqtlar   fanda   saqlanib   qolishiga   olib   keldi.   Odamlarning
ongida   bu   xildagi   qarash   juda   chuqur   ildizlarga   ega   bo‘lib   chiqdi,   faqat   XVIII
asrga emas xozirgi zamonaga xam yetib keldi. Mulkdorlik munosabatlari yo‘qligi fakti   xam   bu   xildagi   qarashlarning   uzoq   vaqt   saqlanib   qolishiga   sabab   bo‘ldi.
Mulkchilik munosabatlari bo‘lmagan ibtidoiy xalqlardan farkli o‘laroq, ko‘pchilik
mualiflarning   fikricha,   mulkchilik   paydo   bo‘lishi,   urushlarning   vujudga   kelishi,
konfliktam   ziddiyatli   vazifalarning   paydo   bo‘lishi,   umuman   olganda   jamiyatda
zulmning   paydo   bo‘lishi   bilan   bog‘liq   deb   xaqli   ravishda   xisoblaydilar.   Ibtidoiy
jannatmakon   zamon   to‘g‘risidaga   g‘oyalar   qanchalik   ommaviy   bo‘lganligiga,
tarkalganiga qaramasdan ibtidoiy jamiyatning xayotidagi rivojlanishlarni o‘rganish
boshqacha so‘zlar bilan aytganda ibtidoiy jamiyat tarixini davrlarga bo‘lish uchun
ma’lumotlar   to‘plash   tarixiy   jixatdan   qiziqarliroqdir.   Fergyusson,   Kondorse   va
Tyurgolar   birinchi   bo‘lib,   ibtidoiy   jamiyatni   uch   davrli   davrlashtirishga   bo‘lish
to‘g‘risidagi   fikrga   kelishdi.   Lekin   ular   bu   davrlarga   turli   ma’no   berishgan.
Fergyusson   va   Tyurgolar   ovchi   va   baliqchilar,   chorvadorlar   va   dexqonlar   davri
to‘g‘risida yozadi. Kondorse chorvadorlar va dexqonlarni bir-biriga karama-qarshi
qo‘yib ajratmaydi. Uchinchi eng yuqori bosqich sifatida dexqonchilik xo‘jaligining
yanada   rivojlanib   yangi   shakllarga   o‘tish   to‘g‘risida   yozadi.   Fergyusson
rivojlanishning   o‘zi   aksariyat   bosqichlariga   mos   keladigan   mulk   shakllari
to‘g‘risida   xam   yozadi   va   solishtiradi.   Uning   fikricha   terimchilarning   ayrim
guruxlari ovchi, balikchilar xususiy mulkka ega bo‘lishmagan.  Xususiy  mulkning
paydo bo‘lishi chorvadorlar jamiyatida boshlanadi va dexqonchilik jamiyati to‘liq
rivojlanib   shakllanadi.   Fergyusson   birinchi   bo‘lib   yovvoyilik   (   ovchilar   va
baliqchilar   ),   varvarlik   (chorvadorlar),   sivilizasiya   (dexqonlar)   atamalarini
ishlatgan. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati .
1. Barth   F.   Introduction   //   Ethnic   Groups   and   Boundaries:   The   Social
Organisation   of   Culture  Difference  /  Ed de  F.Barth  Bergen, Oslo,  London, 1969.
P.9-17.  
2. Edited by M. N. Srinivas .  The University Of Chicago Press  1998
3. Encyclopedia   Of   Social   And   Cultural   Anthropology.   Edited   by  Alan   Barnard
Jonathan Spencer. - London & New York, 2002.
4. Greenberg J.H. Language in the Americas. Stanford, 1987.
5. Introduction to Sociocultural Anthropology.  Zerihun Doda  .  Debub University .
2005
6. Method   In   Social   Anthropology   Selected Essays by K. R. Radcliffe-Brown
7. Ruhlen M. A guide to world' languages. Vol.1: Classification. London, 1987.
8. Small   Places,   Large   Issues   An   Introduction   to   Social   and   Cultural
Anthropology .  Thomas Eriksen   2001
9. Social Anthropology  Core Course Calicut University page 26-27-28
10. Social Anthropology  Core Course Calicut University , 2011
11. Алесеев   В.П,   Першиц   А.И.   “История   первобытного   обшества”   Москва.
“Высшая школа” 2004
12. Асқаров   А.   Ўзбек   халқи   этногенез   ва   этник   тарихининг   баъзи   бир
назарий   ва   илмий   методологик   асослари   // O ’ zbekiston   tarixi .–   2002.№4.   –
Б.54-60.
13. Аширов А. «Авесто»дан мерос маросимлар» - Т.; 2001.
14. Бромлей Ю.В. Очерки теории этноса. М., 1983.– С. 34.
15. Бўриев О. ва бошқалар «Ўзбек оиласи тарихи».  Т., 1995.

Etnogenez va etnik tarix nazariy asoslari fanining fan sifatida shakllanishi, tarixshunosligi Reja: 1. O ‘ rta asrlar davridagi etnografik kuzatishlar. 2. Buyuk geografik kashfiyotlar davri va ibtidoiy xalqlar to‘g‘risidagi etnografik bilimlarning kengayishi.

1.O ‘ rta asrlar davridagi etnografik kuzatishlar. Bu davr tarixda k o‘ pchilik xollarda diniy ja h olat xukmronlik q ilgan davr sifatida, inson fikrlarining tur g‘ unlik davri si fatida tal qi n q ilinadi. Bu qi sman t o‘g‘ ri. O ‘ rta asr olimlarining yozgan asarlarini yangitdan zamonaviy fan yutuqlari nazaridan talqin qilish va yangi ochilgan manbalar o‘rta asrlar davomida juda k o‘ plab yangi emperiq xayotiy bilimlar t o‘ planganligini k o‘ rsatadi. Lekin b ular ibtidoiy jamoa tarixiga oid emas. Lukresiy Kar erishgan yutu q lar t o‘g‘ risida, Lukresiy Kar erishgan laraja t o‘g‘ risida bu vaqtda gapirmasa xam b o‘ ladi. Uning o‘ rniga Lukresiy Karda t asvirlangan tabiat bilan, bir-birlari bilan xayot uchun kur ashayotgan ibtidoiy odamlar tarixi o‘ rnini bu davrda injilda tas virlangan odamning yetti kunda xudo tomonidan yaratilishi to‘g‘ risidagi xristian ta’limoti egallaydi. Fandan ibtidoiy tar ixning rivojlanishi, qa rama-karshiliklari, kurashi to‘g‘risi dagi fikrlari kuvib chik a rildi, uning o‘ rnini mu q addas yozuvlarning biror- bir joydagi biror-bir s o‘ z t o‘ grisidagi q uruk munozaralar o‘ rin egalladi. Lekin bu davrda x a m geografiya sox asi da bilimlar kengayib bordi. Arab madaniyatining bilimdoni Ignatiy Yulianovich Krachkovskiyning asarida k o‘ rsatib berilishiga q araganda arablar o‘ sha va q tda shimoliy muz okeani ni bilganlar, Yevropaga Sibir, Xitoy va Shar qiy Yevropa xal q lari t o‘g‘ risida ma’lumotlar, Janubiy Afrika q ora xalqlari t o‘g‘ risidagi uzu q , yulu q xikoyalar yetib kelgan. Bu ma’lumotlar o‘ sha vaqtdagi diniy tasavvurlar bilan aralashib ketib ba’zi bir vaqtlarda, misol uchun Щ arkdagi kuchuk boshli odamlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar singari fantastik tu s olgan. Lekin bu singari ma’lumotlar bilan birgalikda bo shqa xalqlar to‘g‘risidagi xa q i q atga to‘g‘ri keladigan, o‘sha vaqtdagi ma’lum xalq l arning xayot tarzi, urf-odatlari, an’analari to‘g‘risidagi to‘g‘ri ma’lumot beruvchi manbalarning soni ko‘payib borgan. Yevropa fani tarixida, etnografiya, geografiya va xato tarixda (tarixchilar xam ularning yozuvlarisiz biror ish q ila olmaydi) uzo q o‘ lkalarga sayoxat qi lib o‘sha o‘lkalardan xayratga tushgan Yevropaga xali k o‘ rilmagan xalq l ar, ularning g‘ aroyib odatlari to‘g‘risida ma’lumotlar olib kelgan. Sayoxatchilarning nomlari oltin xarf bilan bitilgan. Plano Karpini, Vilyam Rubrukvis, Marko Polo singari o‘ n

ikkinchi asr g‘ arbiy Yevropa sayoxatchilari Yevropaga anchagina fantastik ma’lumotlar olib kelishdi. Bunday m a’lu motlar ayni q sa Marko Poloda k o‘ p uchraydi. Lekin shu bilan birgalikda ular G’ arbiy Yevropa fanini o‘rta, markaziy va Sharqi y Osiyo to‘g‘ risidagi teng s iz geografiq etnografik ma’lumotlar bilan xam boyitishdi. Ular o‘ zlari sayoxat k ilib borgan o‘lkalar, u o‘lkalar dagi xalq l ar, ularning urf - odatlari va tarixi to‘g‘risida, Chi ng izxon va chingiziylar to‘g‘risida juda k o‘ plab ma’lumotlarni Yevropaga yetkazib berishdi. Ularning ma’lumotlari asosida o‘sha vaqtdagi Yevropa dunyoning naqalar kengligini, dunyoda qan chalik ko‘p xalq , yashashini, ularning urf- odat, udumlari Yevropadan na qalar far q qilishini xis q ilishdi. Sharqiy Yevropada u vaqtda sayoxatlar to‘g‘risida gap xam b o‘ lishi mumkin emas edi. Feodal tarqoqliq m o‘g‘u l- tatar zulmi bunga xech k a nday imkon k al dirmagan edi. To‘g‘ri, o‘sha vaqt yilnomalarida aks ettirilmagan ba’zi bir sayoxatlar bo‘ lgan b o‘ lishi xam mumkin. Yilnomalarda, yozma manbalarda fa qat b itta sayoxat to‘g‘risida, XV - a s rda Tverlik savdogar Afanasiy N ikitinning Shar qdagi sayoxati to‘g‘risida ma’lumotlar sa q lanib q olgan. Uning sayoxati olti yil davom yet ib, shundan uch yilini u Xi n distonda o‘ tkazdi. X i ndistondagi xalq l arning xayot tarzi uning kundaliklarida to‘g‘ri va bataf s il bayon q ilingan. G’arbiy Yevropalik sayoxatchilarning yozuvlari bilan birgalikda bularning x a mmasi Osiyo mamlakatlarining davlat tuzumi, xalq l arning xayot tarzi to‘g‘risida Yevropada ancha to‘g‘ri ta’surotlar vujudga keltirdi. Undan Osiyoning chekka xududlarigina istisno. O‘sha vaqtdagi ma’lum dunyoning chegaralari kengayib bordi. Ibtidoiy jamoa tarixi to‘g‘risidagi tushunchalar bu vaqtda xristian dinining tushunchalaridan tash qa riga chi q magan. Lekin geografiya u bilan birgalikda etnografik bilimlarning kengaytirib borishi o‘ z - o‘ zidan kelajakda umumiy xulosalar chi qa rish uchun asos b o‘ lib xizmat k i lgan. 2.Buyuk geografik kashfiyotlar davri va ibtidoiy xalqlar to‘g‘risidagi etnografik bilimlarning kengayishi. O ‘ rta asrlar davridagi etnografik bilimlarning to‘planishi juda sekin- astalik bilan borgani jamiyatga katta ta’sir o‘tkazmagan. Faqat XV-XVI asrlar chegarasida

yangi noma’lum yerlarning ochilishi, yangi geografik kashfiyotlar davridan boshlab vaziyat o‘zgardi. XV asrning oxirida bir-biridan besh yil farq bilan ikkita buyuk geografik kashfiyot qilindi. Xristofor Kolumb dengiz orqali sayohat kilib, noma’lum kit’a Amerikani kashf qildi va Portgaliyalik dengiz sayyoxi Vasko da Gama Afrikani janubiy tomondan aylanib o‘tib Xindistonni kashf qildi va Xindistonga dengiz yuli orqali borish mumkinligini isbot qildi, navbatdagi asr XVI asrning birinchi yarmida planetamizning shakli to‘g‘risidagi munozaralarga barxam bergan Magellanning dunyo aylana birinchi sayoxati amalga oshirildi. Bu sayoxatlarning xammasi boylik uchun, birinchi navbatda oltin va ziravorlar uchun yangi ochilgan mamlakatlarga yurish tarzida tashkil qilingan edi. Shuning uchun birinchi dengiz sayoxatlaridan so‘ng boylik ortirish maqsadida qilingan xarbiy ekspedisiyalar uyushtirildi. Kolumb, Vasko da Gama va Magellanning sayoxatlaridan keyin ochilgan yangi yerlar qon to‘kish maydoniga aklga sig‘maydigan vaxshiyliklar, keyinchalik insoniyat tarixida irqchilik deb atalgan inson shaxsi ustidan xakoratlar qilish maydoniga aylandi. Markaziy Amerikadagi xindularning davlat to‘zilmalari yo‘q qilib tashlandi. Osiyodagi ko‘p davlatlar Yevropalik bosqinchilarga bo‘ysundirildi. Lekin dunyo ustidan o‘z xukmronligini o‘tkazgan Yevropa davlatlari ularning madaniyati va fani bosqinchilik yurishlari davrida dunyodagi xalqlarning o‘lkan turli - tuman farklariga duch kelmasligi mumkin emas edi. Bu farqlarning tarixiy sabablari, tarixiy jarayonning rivojlanishi bilan farklarining o‘rtasidagi aloqa to‘g‘risida uylamasliklari mumkin emas edi. Bu davrga kelib geografik kashfiyotlar natijasida dunyoning deyarli xamma joylari Yevropaliklarga tanish edi. Oldin no‘malum bo‘lgan nlab, yuzlab yangi xalqlar Yevropa faniga ma’lum bo‘ldi va o‘rganila boshlandi. Amerika ochilganidan so‘ng u yoki bu darajada shimoliy va janubiy Amerikaning ichki xududlari o‘zlashtirildi. Afrikaning uzoq ichki xududlari xam Yevropaliklarga noma’lum bo‘lsada lekin qirg‘oq buylarida yashaydigan xalqlar Yevropaliklar bilan doimo to‘qnashib turardilar. Yevropalik dengizchilar ular bilan doimo alo q ada b o‘ lib turishgan va shuning uchun ularning urf-odatlari, an’analari Yevropalik sayoxatchilar tomonidan tasvirlangan.

Osiyoda xam axvol shunday edi. Osiyoning ichki xududlari to‘g‘risida ma’lumotlar uzuq-yuluq qirg‘oq bo‘ylari va dengizga chiqish yuli bo‘lgan xalqlar to‘g‘risidagi ma’lumotlar to‘liq va batafsil edi. Shuni esdan chiqarmaslik kerakki, birinchi dengizchi mustamlakachilar izidan yangi mustamlakalarga kelgan kishilar garchi boylik orqasidan quvib kelgan odamlar bo‘lsada, lekin ma’lumotli va talantli kishilar bo‘lgan. Ular tomonidan olib borilgan kuzatishlar, yozib qoldirilgan xaritalar juda qimmatli axamiyatga ega, ularning kundaliklari xozirgi zamonaviy etnografiya fani uchun Yevropadan boshqa joyda yashagan xalqlarning Yevropaliklar bilan birinchi uchrashgan vaqtidagi turmush-tarzi va madaniyatining ko‘pgina belgilari to‘g‘risidagi ma’lumotlarni saqlab kolgan. Bu ko‘p sonli asarlar va yozuvlarning xammasini sanab o‘tishning imkoni yuq. Shuning uchun ularda Yevropaliklarni o‘zlarining madaniyatiga o‘xshamaydigan madaniyatda nimalar xayratga solganligini ko‘rsatib o‘tamiz. Albatta Yevropaliklarning birinchi navbatda boshqa madaniyatdagi Yevropada uchramaydigan narsalar: uylar, kiyimlar, yoki ularning yo‘qligi, mexnat qurollari, xo‘jalik shakllari, uy-ro‘zg‘or buyumlari va shu singari narsalar birinchi navbatda qiziqtirgan. Yevropaliklar uchun ko‘pgina odatlar va marosimlar ayniqsa diniy va jodugarlik marosimlari yuksak darajada qiziq va g‘aroyib tuyulgan. Katolik dinining xodimlari ruxoniylari mustamlakalarni egallash jarayonida jangchi plantatorlar va savdogarlar bilan bir safda bo‘lishgan. Ko‘pgina xollarda ana shu ruxoniylar tufayligina buysundirilgan xalqlarning katolik diniga to‘g‘ri kelmaydigan deb hisoblangan yozuvlari va san’at asarlari yo‘q qilingan, yoqib yuborilgan. Lekin shu ruxoniylar tufayligina bizgacha buysundirilgan xalqlarning madaniyatlari va odatlari to‘g‘risida yozilgan yozuvlar yetib kelgan. Xristian dinidagi singari yakka xudolikning yo‘qligi, ko‘p xudolik barcha birinchi sayoxatchilarni shu jumladan xristian ruxoniylarini xam xayratga solgan. Ma’lum bir joyda va vaqtda vujudga kelgan xristianlik dinning tarixiy ko‘rinishlaridan biri deb tan olish, shunga o‘xshagan sharoit boshqa xil dinlarning vujudga kelishi va rivojlanishini tan olishdan xristian ruxoniylari juda uzoq bo‘lishgan, lekin xristian dini yagona din deb ta’lim bergan cherkovning ta’limotiga qaramasdan boshqa