logo

kompleks son

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

2164.06640625 KB
REJA:
1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar
2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya
3. Kompleks o’zgaruvchili funksiya uzluksizligi, hosilasi va analitik funksiyalar
4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi
5. Loran qatori va maxsus nuqtalar
6. Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash
7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari
8. Operatorlar va funksionallar
1.  Kompleks sonlar va ular ustida amallar.
1-ta’rif.  х  va 	у   haqiqiy sonlarning 	(х,у)  juftiga kompleks son deb aytiladi, agar
tenglik tushunchasi, qo’shish va ko’paytirish amallari quyidagicha aniqlangan bo’lsa:
1.	
(х1,у1)   va   	(х2,у2)   ikkita  kompleks  son   teng  deyiladi,  agar  	х1=х2   va  	у1=	у2
bo’lganda;
2.  	
(х1,у1)   va  	(х2,у2)   kompleks   sonlarning   yiq’indisi    	(х1+х2,у1+у2)
ko’rinishda; 
3. 	
(х1,у1)  va 	(х2,у2)  kompleks sonlarning ko’paytmasi 
  	
(х1х2−	у1у2,х1у2+х2у1)  ko’rinishda.  
                 Kompleks sonlar ustida tenglik, yiq’indi, ko’paytma va boshqa amallarni
belgilashda   haqiqiy   sonlar   uchun   qo’llaniladigan   belgilar   ishlatiladi.   Shuning   uchun
kompleks   sonning   ta’rifiga   ko’ra  	
(х1,у1)=(х2,у2)           faqat   va   faqat   shundagina,
qachonki 
                     	
х1=х2  va 	у1=	у2                                        (1) 
bo’lsa; ikkita kompleks sonning yiq’indisi va ko’paytmasi mos holda
                   	
(х1,у1) +	(х2,у2) =	(х1+х2,у1+у2) ,                       (2)
         	
(х1,у1)(х2,у2)=	(х1х2−	у1у2,х1у2+х2у1) .                 (3)
teng.
    Xususiy holda (2), (3) formulalardan 
(х,0)  ko’rinishdagi kompleks son ustidagi
amal  	
х   haqiqiy   son   ustidagi   amal   bilan   mos   tushishini   ko’rsatuvchi	
(х1,0)+(х2,0)=(х1+х2,0),
   	(х1,0)(х2,0)=(х1х2,0) munosabat   kelib   chiqadi.   Shuning
uchun 	
(х,0)  ko’rinishdagi kompleks son 	(х,0) =	х  haqiqiy son bilan tenglashtiriladi.
                 	
(0,1)   kompleks son mavhum birlik deyiladi va  	i   bilan belgilanadi, ya’ni	
i=(0,1	).
  (3)   formula   yordamida    	i⋅i=i2       ko’paytmani   hisoblaymiz.	
i2=i⋅i=(0,1	)(0,1	)=(−1,0	)=−1
 ega bo’lamiz.   
(2), (3) formulalardan 
          	
(0,у)=(0,1	)(у,0)=iу	,  	(х,у)=(х,0)+(0,у)=х+iу
tengliklar ham kelib chiqadi.
          Shunday   qilib,   har   bir  	
(х,у)   kompleks   sonni  	х+iу   ko’rinishda   tasvirlash
mumkin.  	
х+iу   ko’rinishdagi  yozuvga   kompleks  sonning     algebraik  shakli   deyiladi.	
iу
  ko’rinishdagi kompleks songa sof mavhum deyiladi. Xususiy holda, yagona  	0 soni ya’ni    (0,0	)   kompleks   son   bir   vaqtda     ham   haqiqiy,   ham   sof   mavhumdir.  	х+iy
kompleks sonni  bitta  	
z   harfi bilan belgilash  qabul qilingan, ya’ni  	z=	x+iy .  	х   songa	
z=	x+iy
  kompleks   sonning   haqiqiy   qismi,  	у   songa   esa   mavhum   qismi   deyiladi   va	
х=	Re	(x+iy	)=	Re	z,
 	y=Im	(x+iy	)=	Im	z  ko’rinishda belgilanadi.
Kompleks sonning algebraik shakli yordamida 	
z1=	x1+iy1 , 	z2=	x2+iy	2  kompleks
sonlarning yiq’indisi, ayirmasi va ko’paytmasini quyidagicha yozish mumkin  	
z1±	z2=	(x1±	x2)+i(y1±	y2)
,	
z1⋅z2=	x1x2+ix	1y2+iy	1x2+i⋅iy1y2
.
Endi 	
i2=−1   ni  hisobga olgan holda  	
(x1+iy1)(x2+iy2)=(x1x2−	y1y2)+i(x1y2+x2y1)
tenglikni   hosil   qilamiz,   ya’ni     (3)   formulaga   keldik.   Demak,   kompleks   sonlarni
ko’paytirganda   haqiqiy   sonlarni   ko’paytirish   kabi   ko’paytirib   hosil   bo’lgan   ifodada	
i2=−1
 almashtirish kifoyadir. 	
x−iy
 son 	z=	x+iy  kompleks songa qo’shma deyiladi va 	z  ko’rinishda 
belgilanadi: 
                         	
¯z=	x+iy=	x−	iy .                                      (4) 
Ixtiyoriy  	
z   kompleks   son   uchun  	(z)=z     o’rinlidir.   Kompleks   sonlarning
tengligidan 	
z=	z  tenglik  faqat 	z  haqiqiy son bo’lgandagina bajariladi.	
(z1+z2)=	z1+z2
tenglikka  o’xshash	
(z1+z2+¿⋅¿+zn)=	z1+z2+¿⋅¿+zn
.	
√x2+	y2
  son    	z=	x+iy   kompleks   sonning   moduli   deyiladi   va  	|z|   ko’rinishda
belgilanadi:
                 	
|z|=|x+iy|=	√x2+y2 ,                                 (5)
                           	
|z|≥0,     	|z|=	0⇔	z=	0 .
  Haqiqiy   sonning   moduli   uning   absolyut   qiymati   bilan   mos   keladi.   (4),   (5)
formulalardan va 	
z⋅z=	(x+iy	)(x−	iy	)=	x2+y2  tenglikdan    
                    	
|z|=|z|,                                           (6)
                       	
z⋅z=|z|2 , 	|z|=√z⋅z                                  (7)    
kelib chiqadi.  
Amallarning xossalari.
1.Kommutativligi:      	
z1+z2=	z2+z1,	z1⋅z2=	z2⋅z1 .
2. Assosiativligi:     	
(z1+z2)+z3=	z1+(z2+z3),(z1⋅z2)⋅z3=	z1(z2⋅z3) .
3.Distributivligi:     	
z1(z2+z3)=	z1z2+z1z3 .
Bu xossalar  haqiqiy sonlar  uchun o’rinli  bo’lib, (2)  va (3)  tengliklardan keltirib
chiqariladi.         Kompleks   sonlar   to’plamida   qo’shishga   teskari   amal   ayirishni   ham   kiritish
mumkin. Ixtiyoriy z1  va 	z2  kompleks sonlar uchun yagona 	z  topiladiki  	z+z2=	z1 . Bu
songa 	
z1  va  	z2   ning ayirmasi deyiladi va  	z1−z2  ko’rinishda      
            	
z1−	z2=(x1+iy	1)−(x2+iy	2)=(x1−	x2)+i(y1−	y2)              (8)              
bo’ladi.
        Kompleks   sonlarni   bo’lish   amalini   kiritamiz.   Ko’paytirishga   teskari   amal
bo’lishdir.   	
z1   va  	z2   kompleks sonlarning bo’linmasi deb shunday  	z   kompleks songa
aytiladiki, ya’ni 
                               	
z⋅z2=	z1                                      (9) 
tenglamani qanoatlantiradi va 	
z1:z2 yoki 	
z1
z2  belgilanadi.
Ixtiyoriy 	
z1  va  	z2  kompleks sonlar uchun   	z2≠0  bo’lganda (9) tenglama yagona
yechimga   ega   ekanligini   isbotlaymiz.   (9)   tenglamaning   ikkala   tomonini  	
z2   songa
ko’paytirib va (8) formuladan foydalanib,                  	
z⋅z2⋅¯z2=	z1⋅¯z2	⇒	z⋅|z2|2=	z1⋅¯z2
 hosil qilamiz.
Buni  	
1
|z2|2  songa ko’paytirib 	z=	
z1z2	
|z2|2  ga ega  bo’lamiz.                             
Shunday qilib,    
                  	
z=	z1z2	
z2z2
=	z1⋅z2	
|z2|2	,	z2≠	0                         (10)  
Agar 	
z1=	x1+iy1,  	z2=	x2+iy	2  bo’lsa, u holda (10) formulani
    	
z1
z2
=	x1+iy1	
x2+iy	2
=	(x1+iy1)(x2−	iy2)	
(x2+iy2)(x2−	iy	2)=	x1x2+y1y2	
x22+	y22	+ix2y1−	x1y2	
x22+y22
ko’rinishda yozish mumkin.
1-misol.  	
z=2−3i	
3+4i  kompleks sonni algebraik shaklga keltiring.
Yechish.  	
z=	2−3i	
3+4i=	(2−3i)(3−4i)	
(3+4i)(3−4i)=	6−8i−9i+12	i2	
32+42	=	6−17	i−12	
25	=−	6
25	−17
25	i
                
Kompleks sonning  geometrik tasviri
Tekislikda   to’q’ri   burchakli   koordinatalar   sistemasi   berilgan   bo’lsin.  
z=	x+iy -
kompleks   son   tekislikda   koordinatalari  	
(х,у)     bo’lgan   nuqta   bilan   ifodalanadi   va   bu
nuqta  	
z   harfi   bilan   belgilanadi.   Kompleks   sonlar   va   tekislik   nuqtalari   orasidagi
bunday moslik o’zaro bir qiymatlidir. 
Haqiqiy   son   absissa   o’qining   nuqtalari,
mavhumlari   -   ordinata   o’qining   nuqtalari   bilan
ifodalanadi.   Shuning   uchun   absissa   o’qi   haqiqiy   o’q,
ordinata o’qi esa mavhum  o’q   deyiladi. z=	x+iy  kompleks   son   tasvirlanadigan   tekislik
kompleks tekislik deyiladi.	
z
  va  	−z   nuqtalar  	0   nuqtaga   nisbatan
simmetrikdir. 	
z  va 	z  nuqtalar    haqiqiy o’qqa nisbatan
simmetrikdir.	
z
  kompleks   son   boshi  	0   va   oxiri  	z   nuqtada
bo’lgan vektor sifatida ham ifodalanadi. 
Kompleks   son   va   kompleks   tekislikdagi   boshi  	
0   nuqtada   bo’lgan   vektor
orasidagi bunday moslik ham o’zaro bir qiymatlidir. Shuning uchun 	
z  kompleks sonni
tasvirlovchi vektor ham 	
z  harfi bilan belgilanadi.
(5)   formula   va   1-rasmdan   ko’rinadiki,  	
z   vektorning   uzunligi  	|z|   ga   teng   va	
|Re	z|≤|z|,
 	|Im	z|≤|z|,   tengsizliklar   o’rinlidir.  	z1+z2   son  	z1    va  	z2    vektorlarning oddiy
qo’shish   qoidasiga   ko’ra   yasalgan   vektorni   ifodalaydi.  	
z1−z2   vektor  	z1     va   -	z2
vektorlarning yiq’indisi shaklida yasaladi.  	
z1   va -	z2   nuqtalar orasidagi masofa 	z1−z2
vektorning uzunligiga teng, ya’ni 	
|z1−z2|.  
2-misol.  	
|z−	z0|=	R   tenglamani   qanoatlantiruvchi  	z   nuqtalar   to’plamining
geometrik o’rnini aniqlang. 
Yechish.   Bu tenglamani qanoatlantiruvchi nuqtalar to’plami markazi  	
z0 , radiusi	
R
  ga   teng   bo’lgan   aylanadan   iboratdir,   chunki  	|z−z0|   -  	z   va  	z0   nuqtalar   orasidagi
masofadan iborat.
1-teorema (uchburchak tengsizligi).     Ixtiyoriy ikkita 	
z1  va 	z2  kompleks sonlar
uchun
                    	
||z1|−|z2||≤|z1+z2|≤|z1|+|z2|
                    (11)  
tengsizlik o’rinlidir. 
Isbot.   Uchlari  	
0,z1,z1+z2   nuqtalarda   bo’lgan   uchburchak   tomonlari   uzunliklari	
|z1|,
 	|z2|,  va 	|z1+z2|  ga teng. Haqiqatdan, (11) elementar geometriyadan ma’lum bo’lgan
uchburchak tomonlari uzunliklari uchun tengsizlikdir.
Kompleks sonning trigonometrik va ko’rsatkichli shakli
         Kompleks tekislikda  	
z=	x+iy   nuqtaning holati	
x,
 	y  dekart koordinatalar sistemasidagina emas, balkim	
r,
 	ϕ   qutb koordinatalarida ham bir qiymatli aniqlanadi
(2-rasm),   bu   yerda  	
r=|z|   -  	0   nuqtadan  	z   nuqtagacha
bo’lgan masofa,  	
ϕ   - haqiqiy o’qning musbat yo’nalishi
bilan 	
z   vektor orasidagi burchak. 
Yo’nalish   soat   strelkasiga   teskari   yo’nalishda   olingan   bo’lsa,   burchakning
qiymati   musbat,   soat   strelkasi   bo’ylab   olingan   bo’lsa   manfiy   bo’ladi.   Bu   burchak  	
z	
(z≠0)
  kompleks sonning argumenti deyiladi va  	ϕ=	Argz   belgilanadi.  	z=0   son uchun argument   aniqlanmaydi,   shuning   uchun   bundan   keyingi   argumentbilan   boq’liq
fikrlarda z≠0  deb hisoblanadi. 
      2-rasmdan ko’rinadiki, 
                                  	
x=	rcos	ϕ,y=rsin	ϕ .                           (12)
Ixtiyoriy 	
z≠0   kompleks sonni   
                               	
z=	x+iy=	r(cos	ϕ+isin	ϕ)                         (13)   
ko’rinishda tasvirlash mumkin. 
(13) ko’rinishidagi yozuvga kompleks sonning  trigonometrik shakli  deyiladi.
    Agar 	
z=	x+iy , 	ϕ=	Argz  bo’lsa, (12) formuladan 	
cos	ϕ=	x	
√x2+y2;	sin	ϕ=	y	
√x2+y2
               (14)
kelib chiqadi.
    2-rasmdan ko’rinadiki, teskari tasdiq ham o’rinlidir: 	
ϕ  soni 	z=	x+iy  kompleks
sonning   argumenti   deyiladi,   faqat   va   faqat   shundagina   qachonki     (14)   ning   ikkala
tengligi   ham   bajarilsa.   Haqiqatdan,    	
z=	x+iy   kompleks   sonning   argumentini   topish
uchun (14) tenglamalar sistemasini yechish kerak.
(14) sistema cheksiz ko’p yechimga ega. Bu yechimlar   	
ϕ=ϕ0+2kπ	,k=0,±1,±2,...
formula   bilan     beriladi,   bu   yerda  	
ϕ0   (14)   sistemaning   bitta   yechimi.   Shunday   qilib,
kompleks   sonning   argumenti   bir   qiymatli   aniqlanmagan.   Agar  	
ϕ0  	z   kompleks   son
argumenti qiymatlaridan biri bo’lsa, bu sonning barcha argumentlari qiymatlari 	
Argz	=	arg	z+2kπ
,  	k=0,±1,±2,...                        (15)
formula   bilan   ifodalanadi.   Agar  	
arg	z   yarim   yopiq  	[−π,π)   yoki  	(−π,π]   oraliqda
joylashgan   bo’lsa,   u   holda   argumentning   bu   qiymatini   bosh   qiymat   deyiladi   (	
−	π≤	arg	z<π
, 	−	π<arg	z≤	π ).
(14) formuladan kelib chiqadiki, 	
z=	x+iy  kompleks sonning 	ϕ   argumenti      
                     	
tg	(arg	z)=	y
x                                    (16)    
tenglamani qanoatlantiradi. Bundan ko’rinadiki 	
arg	z    ko’p qiymatli 	Arctg	y
x  ning
biror   qiymati   bilan   ustma-ust   tushadi.   Shuning   uchun   agar  	
Arctg	y
x   ning   asosiy
qiymatini 	
arctg	y
x  deb belgilasak (	−	π
2≤	arctg	y
x<π
2  yoki 	−π
2<arctg	y
x≤	π
2 ), u holda,  	
arg	z=arctg	y
x
, agar 	x>0 , 	y>0  bo’lsa;	
arg	z=π+arctg	y
x
, agar  	x<0 , 	y≥0  bo’lsa;	
arg	z=−	π+arctg	y
x
 , agar  	x<0 , 	y≤0  bo’lsa; arg	z=	π
2, agar 	x=0 , 	y>0 bo’lsa;	
arg	z=−	π
2
, agar  	x=0 , 	y<0  bo’lsa.
3-misol.  	
z=−1−i  kompleks sonning moduli va argumentini toping.
Yechish.    (5) formuladan  	
|z|=√(−1)2+(−1)2=√2 .  	z=−1−i   nuqta uchinchi chorakda
yotadi va 	
tg	ϕ=1 . U holda,  	Arg	(−1−i)=−	3π
4	+2kπ	,k=0,±1,±2,... .
       Ixtiyoriy  	
ϕ :  	−	∞	<ϕ<∞    uchun 	cos	ϕ+isin	ϕ  kompleks sonni  	eiϕ  simvol bilan
belgilaymiz   (bunda  	
e   natural   logarifmning   asosi).   Demak,  	eiϕ   funksiya   matematik
analiz kursidan ma’lum bo’lgan Eylerning mashhur formulasi 
            	
eiϕ=	cos	ϕ+isin	ϕ ,      	−	∞	<ϕ<∞ .                      (17) 
aniqlanadi.
       Xususiy hollarda,  	
e0⋅i=cos	0+isin	0=1 ,    	
e
πi
4=	cos	π
4+isin	π
4=	√2
2	+i√2
2	=	√2
2	(1+i)
,	
e
±πi
2=	cos	π
2±sin	π
2=±i
,  	eπi=	cos	π+isin	π=−	1 .
Ixtiyoriy 	
n - butun son uchun 	
ei(2πn+ϕ)=	cos	(ϕ+2πn	)+isin	(ϕ+2πn	)=	cos	ϕ+isin	ϕ=	eiϕ
,
ya’ni 	
eiϕ  funksiya 	ϕ -ga nisbatan davriydir.
   Barcha haqiqiy 
ϕ  soni uchun 	
|eiϕ|=	√sin	2ϕ+cos	2ϕ=	1
, 	|eiϕ|=1.
(17) formulada 	
ϕ  ni   -	ϕ  ga almashtirishdan
                          	
e−iϕ=cos	ϕ−isin	ϕ                                  (18)
hosil qilinadi. 
(17) va (18) tengliklarni qo’shish va ayirishdan Eyler formulalari
                         	
cos	ϕ=	1
2(eiϕ+e−iϕ)
                                                 (19)  
                         	
sin	ϕ=	1
2i(eiϕ−e−iϕ)
hosil   qilinadi.   Trigonometrik   funksiya   (19)   yordamida   ko’rsatkichli   funksiya
orqali ifodalanadi.
     	
eiϕ  funksiya quyidagi xossalarga ega:
                        	
ei(ϕ1+ϕ2)=eiϕ1¿eiϕ2                              (20)
                            	
ei(ϕ1−ϕ2)=	eiϕ1	
eiϕ2 .                                 (21)        
Bu formulalar osongina isbot qilinadi.  Ta’rifga ko’ra   eiϕk=	cos	ϕk+isin	ϕk,  	k=1,2 .	
eiϕ1⋅e±iϕ2=	(cos	ϕ1+isin	ϕ1)⋅(cos	ϕ2±	isin	ϕ2)=	
=	(cos	ϕ1cos	ϕ2∓	sin	ϕ1sin	ϕ2)+i(sin	ϕ1cos	ϕ2±	cos	ϕ1sin	ϕ2)=	
¿cos	(ϕ1±	ϕ2)+isin	(ϕ1±	ϕ2)=	ei(ϕ1±ϕ2)
(20) va (21) formulalar isbot bo’ldi.
Matematik induksiya metodini qo’llab ixtiyoriy natural son uchun 	
ei(ϕ1+¿⋅¿+ϕn)=eiϕ1¿⋅¿eiϕn
o’rinli ekanini ko’rish mumkin. Bundan  	
ϕ1=	ϕ2=	¿⋅¿=	ϕn=	ϕ  bo’lganda 
            	
(eiϕ)n=einϕ,n=0,±1,...                             (22)   
formulaga kelamiz.  (22) va (17) formulalardan Muavr formulasi
         	
(cos	ϕ+isin	ϕ)n=	cos	nϕ+isin	nϕ                                 (23)
kelib chiqadi.
(13) va (17) formulalardan ixtiyoriy 	
z≠0 kompleks sonni 
                	
z=	reiϕ                                   (24)
ko’rinishda ifodalash mumkin, bu yerda, 	
r=|z| , 	ϕ=Argz .
Kompleks sonning (24) ko’rinishdagi yozuviga  ko’rsatkichli shakli  deyiladi. 	
z1⋅z2=	r1eiϕ1⋅r2eiϕ2=	r⋅1¿r2¿e(ϕ1+ϕ2)i,¿
                  (25)
  	
r1
r2
=	r1eiϕ1	
r2eiϕ2=	r1
r2ei(ϕ1−ϕ2) .                              (26)
(25) formuladan kelib chiqadiki, ikkita kompleks son ko’paytmasining moduli bu
sonlar modullari ko’paytmasiga teng:	
|z1⋅z2|=|z1|⋅|z2|
,
ko’paytmaning argumenti ko’paytuvchilar argumentlari yiq’indisiga teng	
ϕ1=	Argz	1,ϕ2=	Argz	2,
 	ϕ1+ϕ2=	Arg	(z1⋅z2)
Xuddi shunga o’xshash (26) formuladan ikkita kompleks son nisbatining moduli
modullari nisbatiga teng ekanligi kelib chiqadi:	
|
z1
z2
|=
|z1|	
|z2|
 ,  	z2≠0 .
Nisbatning   argumenti   bo’linuvchi   va   bo’luvchining   argumentlari   ayirmasiga
teng,  ya’ni 	
ϕ1=	Argz	1 , 	ϕ2=	Argz	2  bo’lsa, u holda 	
ϕ1−	ϕ2=	Arg	z1
z2 .
4-misol.  Hisoblang 	
(1−i√3)3(1+i)2 .
Yechish.  	
(1−i√3)3(1+i)2=(2e
−πi
3)3(√2e
πi
4)2=23e−πi⋅2e
πi
2=	23⋅(−1)2i=−16	i .   
                 Kompleks sondan 	
n -darajali ildiz chiqarish	
zn=	a
                                    (27)
tenglamani qaraymiz, bu yerda 	
a≠0  kompleks son,  	n∈N .  	
a=	ρe	iθ
, 	z=reiϕ   bo’lsin. U holda  	rnei nϕ=	ρe	iθ . Bu tenglamadan  rn=	ρ , 	nϕ=	θ+2kπ	,r=	n√ρ,	ϕk=	θ+2kπ
n    va	
zk=n√ρe
θ+2kπ
n	i
,
    	k=0,±1,±2....,                        (28)
(28) kompleks sonlar ichida 
n  ta har xil ekanligini ko’rsatamiz. 	z0,z1,⋯zn−1  
sonlar har xil ekanligi ko’rinib turibdi, chunki ularning argumentlari   	
ϕ0=θ
n	,
      	
ϕ1=	θ+2π	
n	,   	
...,  	ϕn−1=	θ+2π(n−1)	
n
har   xil   va   bir-biridan  	
2π   dan   kichik   burchakga   farq   qiladi.  	zn=z0   chunki,	
|zn|=|z0|=n√ρ
 va 	ϕn=ϕ0+2π . Shunga o’xshash 	zn+1=z1,zn−1=z−1  va hokazo. 
(27) tenglama 	
a≠0  bo’lganda  	n  ta har xil   	
zk=n√pe
(θ+2kπ)i
n,k=0,1	,...,n−1
                           (29)
ildizga ega.
5-misol.   	
z3=−1   tenglamaning barcha ildizlarini toping.
Yechish.  	
n - darajali  ildiz  chiqarish  formulasini  qo’llab quyidagiga  ega  bo’lamiz	
zk=3√−1=3√|−1|e
arg(−1)+2kπ	
3	i
,k=0,1,2
 .
Bundan 	
z0=	e
πi
3=	cos	π
3+isin	π
3=	1
2+i√3
2 , 	z1=eπi=	cos	π+isin	π=−	1 ,	
z2=	e
5π
3i
=	cos	5π
3	+isin	5π
3	=	1
2−	i√3
2
.
Eslatma.  Kompleks sonlar   to’plami 	
С   bilan belgilanadi.
2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya.
Kompleks sonlar tekisligi  S  da biror 
E  to’plam berilgan bœlsin: 	E⊂ S . 
1-ta’rif.   Agar  	
E   tœplamdagi   har   bir  	z   kompleks   songa   biror  	f   qoida   yoki
qonunga   kœra   bitta  	
w   kompleks   son   mos   qœyilgan   bœlsa,  	E   tœplamda   funksiya
berilgan (aniqlangan) deb ataladi va u 	
f
: 	z→w  yoki 	w=	f(z)
kabi   belgilanadi.   Bunda  	
E   funksiyaning   aniqlanish   tœplami   (sohasi),  	z -erkli
œzgaruvchi   yoki   funksiyaning   argumenti,  	
f   erksiz   œzgaruvchi   yoki  	z
œzgaruvchining funksiyasi deyiladi.
    Aytaylik, 	
w=	f(z)   funksiya biror 	E  (	E⊂ S)  tœplamda berilgan bœlsin, ya’ni 	f
qoidaga kœra har bir 	
z=	x+iy	∈E  kompleks songa 	w=	u+iv (	u∈R,v∈R ) kompleks son
mos   qo’yilgan   bœlsin.   Demak,   funksiyani    	
w=	f(x+iy)=u(x,y)+iv(x,y)   ko’rinishda
ifodalash   mumkin,   bu   yerda  	
u(x,y)=	Re	f(x+iy),	v(x,y)=Im	f(x+iy	) .   Shunday   qilib,
kompleks   o’zgaruvchining   kompleks   qiymatli   funksiyasini   ikkita   haqiqiy
o’zgaruvchining haqiqiy funksiyalari jufti sifatida qarash mumkin ekan.
1-misol.  Ushbu 
                     	
f(z)=	z2+1+i funksiyaning haqiqiy va mavhum qismlarini toping.
Yechish.  Berilgan funksiyada z=	x+iy  ekanini e’tiborga olib, uni 	
f(z)=u+iv
kœrinishda yozib ,   quyidagi tenglikni: 	
u+iv=	z2+1+i=(x+iy	)+1+i=	x2+2ixy	+(iy	)2+1+i=	x2−	y2+1+i(2xy	+1)
.
hosil  qilamiz. Bundan 	
u=u(x,y)=	Re	f(z)=	x2−	y2+1
; 	v=	v(x,y)=Im	f(z)=	2xy	+1 .
 Funksiyaning limiti
         	
a   nuqta  	E   to’plamning limitik   nuqtasi bo’lsin, ya’ni  	a   nuqtaning ixtiyoriy
atrofida 	
E  to’plamning cheksiz ko’p  nuqtalari saqlansin.
2-ta’rif.   Agar  	
∀	ε>0   son   uchun   shunday  	δ=	δ(ε)>0   son   topilsaki,  	z
argumentning 	
0<|z−	a|<δ  tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha 	z∈E  qiymatlarida	
|f(z)−	A|<ε
tengsizlik   bajarilsa,  	
A   son  	f(z)   funksiyaning  	z→	a   dagi  	E   to’plam   bo’yicha
limiti deyiladi va 	
lim	¿z→a¿
z∈E¿
¿f(z)=A¿
 yoki   	
f(z)→	A,z→	a,z∈	E
kabi belgilanadi.
    Ushbu ta’rif quyidagiga ekvivalent:
Agar  	
а   - ga yaqinlashuvchi ixtiyoriy   	{zn}n=1	
∞	,	zn∈E,	zn≠a	(n=1,2,...)   ketma-
ketlik uchun 	
{f(zn)}n=1
∞    ketma–ketlik 	
A  ga yaqinlashsa,  ya’ni  	limn→∞f(zn)=А .
Soddalik uchun  	
lim¿z→a¿
z∈E¿
¿f(z)¿  yozuv œrniga 	lim
z→a
f(z)  ko’rinishda yoziladi.
3-ta’rif.   Agar  	
∀	M	>0   son   uchun   shunday    	δ=	δ(ε)>0   son   topilsaki,  	z
argumentning 	
0<|z−	a|<δ  tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha 	z∈E  qiymatlarida	
|f(z)|>M
tengsizlik bajarilsa, 	
z→	a  dagi 	f(z)  funksiyaning limiti 	∞  deyiladi.
    Aytaylik, 	
z=	∞  nuqta 	E  to’plamning limit nuqtasi bœlsin.
4-ta’rif.   Agar  	
∀	ε>0   son   uchun   shunday  	r=	r(ε)>0   son   topilsaki,  	z
argumentning 	
|z|>r  tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha 	z∈E  qiymatlarida	
|f(z)−	A|<ε
tengsizlik   bajarilsa,   A   kompleks   son  	
f(z)   funksiyaning  	z→	∞   dagi   limiti
deyiladi va   	
limz→∞f(z)=	A   kabi belgilanadi.
     	
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)   funksiyaning  	a=	α+iβ   nuqtadagi   (	lim
z→a
f(z) )   limitini
mavjudligi    	
lim¿x→α¿
y→β¿
¿u(x,y)¿   va  	lim¿x→α¿
y→β¿
¿v(x,y)¿   limitlarning     mavjudligiga   teng   kuchliligi   2.§-
dagi 1-teoremadan kelib chiqadi  va  lim
z→a
f(z)=lim	¿x→α¿	
y→β¿
¿u(x,y)¿+	ilim¿x→α¿
y→β¿
¿v(x,y)¿
bœladi.
2-misol.    	
lim
z→0
z2Im	z	
|z|    	(z≠0)   limitni hisoblang.
Yechish.   Avvalo  	
f(z)=	z2Im	z	
|z|     funksiyaning   haqiqiy   va   mavhum   qismlarini
topamiz:  	
f(z)=	z2Im	z	
|z|	=	(x+iy	)2y	
√x2+	y2	=	x2y−	y3	
√x2+y2+i	2xy	
√x2+y2
.
     Demak,   	
Re	f(z)=u(x,y)=	x2y−	y3	
√x2+y2 , 	Im	f(z)=	v(x,y)=	2xy	
√x2+y2 .
Ma’lumki, 	
lim	¿x→0¿	
y→0¿
¿u(x,y)=lim	¿x→0¿	
y→0¿
¿x2y−y3	
√x2+y2=0¿
,   	lim	¿x→0¿	
y→0¿
¿v(x,y)=lim	¿x→0¿	
y→0¿
¿	2xy	
√x2+y2=0¿ .
Bundan  	
lim
z→0
f(z)=lim
z→0
z2Im	z	
|z|	=0
bœladi.
3.  Kompleks   funksiyaning   uzluksizligi .	
f(z)
 funksiya 	E  to’plamda aniqlangan va 	а  nuqta 	E  to’plamga tegishli bo’lsin.
5-ta’rif.   Agar  	
∀	ε>0   son   uchun   shunday  	δ=	δ(ε)>0   son   topilsaki,  	z
argumentning 	
|z−	a|<δ   tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha 	z∈E  qiymatlarida 	
|f(z)−	f(a)|<ε
tengsizlik bajarilsa, 	
f(z)  funksiyaga 	а  nuqtada uzluksiz deb ataladi. 
        Agar  	
z=	a   nuqta  	E   to’plamning   limitik   nuqtasi   bo’lsa,   u   holda  	f(z)
funksiyaning  	
z=	a  nuqtada uzluksizligi  	limz→af(z)=	f(a)  bœladi.
      Odatda  	
z−a   ayirma   funksiya   argumentining   orttirmasi   deyiladi   va  	Δz   kabi
belgilanadi:  	
Δz	=	z−a .
Ushbu 	
f(z)−	f(a)
ayirma esa, funksiya orttirmasi deyiladi va 	
Δf  kabi belgilanadi:	
Δf	=	f(z)−	f(a)
.
        Shu   tushunchalardan   foydalanib,   funksiyaning  	
а     nuqtada   uzluksiz-ligini
quyidagicha ham ta’riflash mumkin.
6-ta’rif.  Agar 	
Δz	→	0  da 	Δf  ham nolga intilsa, ya’ni	
limΔz→0Δf	=0
 
bœlsa, 
f(z)  funksiya 	а  nuqtada uzluksiz deyiladi.        5-ta’rif   quyidagiga   ekvivalent:  f(z)=u(x,y)+iv(x,y)   funksiya  	a=	α+iβ
nuqtada uzluksiz deyiladi, agar  	
u(x,y)   va   	v(x,y)   funksiyalar  	(α,β)   nuqtada uzluksiz
bo’lsa. 
7-ta’rif.   Agar  	
f(z)   funksiya  	E   to’plamning   har   bir   nuqtasida   uzluksiz   bœlsa,	
f(z)
 funksiya 	E  to’plamda uzluksiz deyiladi.
   Bundan, haqiqiy œzgaruvchili uzluksiz funksiyalar haqidagi tasdiqlar kompleks
œzgaruvchili uzluksiz funksiyalar uchun ham œrinli bœlishi kelib chiqadi. Jumladan,
quyidagi tasdiqlar œrinlidir: 
1) Agar 
f(z)  va 	g(z)  funksiyalar  	а  nuqtada uzluksiz bœlsa, ya’ni  	
f(z),g(z)∈C(U	ε(a))	⇒	f(z)±	g(z),	f(z)⋅g(z),	f(z)	
g(z),(g(z)≠0)
 funksiyalar ham shu nuqtada  uzluksiz bœladi.
2) Agar  	
f(z)    funksiya yopiq   	E    tœplamda uzluksiz bœlsa, 	f(z)  funksiya  	E  da
chegaralangan   bœladi,   ya’ni   shunday   œzgarmas  	
M  	(M	≠∞)   son   mavjudki,  	∀	z∈E
uchun       
   	
|f(z)|≤M
bœladi.
3) Agar 
f(z)  funksiya yopiq  	E   tœplamda uzluksiz bœlsa, funksiya moduli	
E
 da œzining aniq yuqori hamda aniq quyi chegaralariga erishadi, ya’ni shunday	
z1,z2∈E
 nuqtalar topiladiki, 	z∈E  uchun	
|f(z)|≤|f(z1)|
,	
|f(z)|≥|f(z2)|
.
4) Agar 	
f(z)  funksiya 	а  nuqtada uzluksiz  bœlsa, 	|f(z)|   funksiya ham shu 	а  
nuqtada uzluksiz bœladi.
Bu tasdiqning isboti quyidagi	
)	(	)	(	)	(	)	(	a	f	z	f	a	f	z	f			
tengsizlikdan kelib chiqadi.
3-misol.   Butun   kompleks   tekislikda   uzluksiz   bœlgan   funksiyalarga   misol
keltiring.
Yechish.  	
f(z)=z,	f(z)=Re	z,	f(z)=Im	z,	f(z)=z,	f(z)=|z|   -   funksiyalar   butun
kompleks tekislikda uzluksiz.  
4-misol.   Kompleks   koeffisiyentli  	
P(z)=a0zn+a1zn−1+...+an   kœphad   butun
kompleks tekislikda  uzluksiz. 
8-ta’rif.   Agar  	
∀	ε>0     son   uchun   shunday  	δ=	δ(ε)>0   son   topilsaki,  	E
to’plamning  	
|z1−	z2|<δ   tengsizlikni   qanoatlantiruvchi   ixtiyoriy  	z1   va  	z2  	(z1,z2∈E)
nuqtalarida   	
|f(z1)−	f(z2)|<ε
tengsizlik bajarilsa, 	
f(z)  funksiya 	E  to’plamda tekis uzluksiz deb ataladi. 5-misol.  f(z)=	1	
z+1+i   funksiyani  	E=	{z:|z|<1}   tœplamda   tekis   uzluksizlikka
tekshiring.
Yechish.   Bu   funksiya   œzining   aniqlanish   sohasida   uzluksiz   ekanligi   kœrinib
turipti. Shu aniqlanish sohasida uning tekis uzluksizlikka tekshiramiz. Agar 	
∀	z1,z2∈E
bœlsa, u holda  	
f(z1)−	f(z2)=	1	
z1+1+i−	1	
z2+1+i=	
z2−	z1	
(z1+1+i)(z2+1+i)
,
lekin    	
|z1+1+i|>|1+i|−|z1|>1
4    va  	|z2+1+i|>1
4 ,  	
|f(z1)−	f(z2)|<
|z2−z1|	
1
16	
=16	|z1−z2| .
Ixtiyoriy  	
ε>0   uchun  	δ=	1
16   deb   olsak,  	|f(z1)−	f(z2)|<ε     bœladi.   Bu   yerda  	δ
faqat  	
ε   ga   bo ђ liq   bœlib,    	z1,z2   larning   tanlanishiga   bo ђ liq   emas.   Demak,   funksiya
tekis uzluksiz. 
       Bu funksiyaning tekis uzluksiz ekanligini  Kantor teoremasi    yordamida ham
kœrsatish mumkin. Haqiqatdan ham, 	
∀	ς∈E  chegara nuqtalarida funksiyaning limitini
hisoblaylik:	
lim	
|z|<1,z→ς	
1	
z+1+i=	1	
ς+1+i
.	
f(z)
  funksiyani ixtiyoriy chegaraviy nuqtaga uzluksiz davom ettiramiz. Shunday
qilib,  
f(z)     funksiya  	E=	E∪∂E   yopiq   va   chegaralangan   tœplamda   aniqlangan   va
uzluksiz bœladi. Kantor teoremasiga asosan funksiya 	
E  tœplamda tekis uzluksizdir.
6-misol.  	
f(z)=	1	
1−z2   funksiyani  	E=	{z:|z|<1}   tœplamda   tekis   uzluksizlikka
tekshiring.
Yechish:   Bu   funksiya   œzining   aniqlanish   sohasini   barcha   nuqtalarida
uzluksizdir.   Ikkinchi   tomondan,   bu   funksiyani  
∂E={z:|z|=1}   tœplamning  	±1
nuqtalaridan   boshqa   barcha   nuqtalarida   davom   ettirish   mumkin   (5-misolga   qarang).
Bu   nuqtalarning   har   birini   atrofida   funksiyaning   moduli   chegaralanmagandir,  chunki	
limz→+1f(z)=∞
.   Shu   sababli,  	±1   nuqtalar   atrofida   bu   funksiya   tekis   uzluksizligining
buzilishini oson kœrsatish mumkin.    	
z1=1−	δ ,  	z2=1−2δ   nuqtalarni olamiz, bu yerda	
0<δ<1
, u vaqtda 
f(z1)−	f(z2)=	1	
1−(1−	δ)2−	1	
1−(1−2δ)2=	(1−δ)2−(1−2δ)2	
[1−(1−	δ)2][1−(1−δ)2]
=	
=	1−2δ−δ2−1+4δ−	4δ2	
[1−(1−δ)2][1−(1−δ)2]
=	δ(2−3δ)	
4δ2(2−δ)(1−δ)
>1
4
. Bu yerdan kœrinadiki, qanday 0<ε0<1
8  olmaylik, istalgan 	0<δ<1
2  va tanlangan	
z1,z2
  nuqtalar   uchun  	|f(z1)−	f(z2)|>ε0   bajariladi   (masalan,   agar  	ε0=	1
16   bœlsa,
istalgan  	
δ ,  	0<δ<1
2     uchun  	|f(z1)−	f(z2)|>	1
16 .   Shunday   qilib,  	f(z)   funksiya  	E
tœplamda uzluksiz bœlib, tekis uzluksiz emasdir.
Faraz   qilaylik,  	
E⊂ S   ( S -kompleks   tekislik)   ochiq   to’plamda   aniqlangan   va   bir
qiymatli 	
f(z) - funksiya berilgan bo’lsin. 	z - nuqta 	E  to’plamdan olingan bo’lib, unga	
h	z		
  orttirma   beraylik,   bu   yerda  	E	h	z		 .   Endi   quyidagi   nisbatni   qaraymiz,	
h	
z	f	h	z	f	
z
w	)	(	)	(				

,   bu   yerda   )()()( zfhzfzf 
-funksiyaning   z
  nuqtadagi
orttirmasi. 
1-ta’rif . Agar
                  	
						
	h	z	z	h	
z	f	h	z	f	
z
w	,	,)	(	)	(                      (1) 
nisbat  	
h   -orttirma   ixtiyoriy   yo’nalish   bo’ylab   nolga   intilganda   aniq   chekli
(yagona) limitga ega bo’lsa, u xolda 	
f(z) -funksiya 	E	z  nuqtada differensiallanuvchi
deyiladi.   Nisbatning   limiti   funksiyani   z
  nuqtadagi   xosilasi   deyiladi   va  	
)	(z	f   kabi
belgilanadi:
               	
h	
z	f	h	z	f	
z
w	z	f	h	z	
)	(	)	(	lim	lim	)	(	0	0	
			
				  .                         (2)
            Nuqtada   differensiallanuvchi   funksiya   shu   nuqtada   monogen   funksiya
deyiladi. Nuqtada monogen funksiya shu nuqtada xosilaga ega funksiya deyiladi. Agar
nuqtada   funksiyaning   xosilasi   mavjud   bo’lsa,   u   xolda   funksiya   shu   nuqtada   albatta
uzluksiz bo’ladi, chunki 	
0		z  bo’lganda orttirma 	0		w .
2-ta’rif .   Agar funksiya   E
- ochiq to’plamning xar bir nuqtasida monogen bo’lsa,
u xolda bu funksiya 	
Е -to’plamda bir qiymatli analitik deyiladi.
3-ta’rif.   Funksiya  	
Е -ochiq   to’plamning   belgilab   olingan   nuqtasida   bir   qiymatli
analitik deyiladi, agar u nuqtada monogen va uning biror atrofida xam monogen bo’lsa
(nuqta atrofi markazi  shu nuqtada bo’lgan ochiq doira yoki shu nuqtani  ichiga olgan
ochiq to’plam).
       Funksiya nuqtada monogen  bo’lib, uning atrofida monogen bo’lmasligi  xam
mumkin,   u   xolda   nuqtada   funksiya   bir   qiymatli   analitik   bo’lmaydi.   Ta’rifga   ko’ra
funksiya   nuqtada   bir   qiymatli   analitik   bo’lishi   uchun   u   shu   nuqtada   va   uning   biror
atrofida xosilaga ega bo’lishi shart.
1-misol.      Im)( zzzfw 
  funksiya   differensiallanuvchi   bo’ladigan   barcha
nuqtalarni toping, bu yerda 	
,	Im	     ,	z 	y	z	iy	x			    CEiyxz 
.         
Yechish.  Bu funksiyaning  0z
 nuqtadagi  x osilasini xisoblaymiz:	
.	Im	Im	Im	Im	Im	Im	Im	Im	
Im	)	Im	)(Im	(	Im	)	Im()	(	)	(	)	(	
h	h	z	h	h	z	z	z	h	h	z	h	h	z	z	z	
z	z	h	z	h	z	z	z	h	z	h	z	z	f	h	z	f	w	
							
												
Bundan (1) nisbat quyidagicha yoziladi  h	z	h
h	z	h	
z	f	h	z	f	
z
w	Im	Im	Im	)	(	)	(							
va 	z	z	h	h	h	Im	Im	lim	      ,0	Im	lim	0	0				 . Ikkala limit
x am  z
(	
z S)  -ning ixtiyoriy qiymatida mavjud. Endi birinchi qo’shiluvchi 	h
h	zIm  -ning
limitini  x isoblaymiz:            	
h
h	z	h
h	z	h	
Im	Im	lim	0		 .
Agar  0z
 bo’lsa, bu limit mavjud va nolga teng. Demak, funksiya  0z
 nuqtada
monogen va uning  x osilasi nolga teng, ya’ni  0)0( 
f
.
Agar  0z
 bo’lsa, u xolda bu nuqtada funksiyaning monogen yoki
monogen   bo’lmasligi  
h
h	Im   ifodaning   limiti   mavjud   yoki   mavjud   emasligidan
bo ђ liq bo’ladi.  Endi limitni xisoblaymiz.



 


. 0h,0h     hhh      1 0h,0h     hhh     ,0
Im
lim
2121 1221
0
i
i i
h h
h
Bu   xisobdan   ravshanki   limit   nolga   intilish   yo’lidan   bo ђ liq   ekan.   Bu   tanlab
olingan ikkita yo’l bo’yicha nolga intilganda limitlar xar xil (	
0   va  	i ). Demak, ifoda
aniq yagona limitga ega emas, ya’ni limit mavjud emas.
Xulosa . 1-misolda (2)-nisbatning limiti faqat va faqat   0z
 nuqtadagina mavjud,
ya’ni funksiya nol nuqtada monogen va uning xosilasi  0)0( 
f
. Agar  0z
 bo’lsa, (2)-
nisbatning   limiti   mavjud   emas,   ya’ni   berilgan   funksiya   0z
  bo’lgan   qiymatlarida
monogen   emas.   Funksiya   0z
  nuqtada   monogen,   ya’ni   xosilaga   ega,   ammo   bir
qiymatli analitik emas. 
2-misol.   z
ew 
, 	
z C  funksiyaning bir qiymatli analitiklikka tekshiring.
Yechish.   Ta’rifga   asosan   z
ew 
,  	
z C   funksiyaning   bir   qiymatli   analitik
ekanligini ko’rsatamiz    	
z	h	    ,1	)	(	)	(									
		
h	
е	е	h	
е	е	
h	
z	f	h	z	f	
z
w	h	z	z	hz
,	
						
	
		z	         ,	1	1	lim	lim	0	0	
z	z	h	
h
z	
z	е	е	h	
е	е	z
w
C .
Demak,   z
еw 
  funksiya   kompleks   tekislikda   monogen,   ya’ni   bu   funksiya
kompleks tekislikda bir qiymatli analitik bo’ladi va uning xosilasi 	
z	z	е	е	)	( .
  Haqiqiy   o’zgaruvchili   funksiya   kompleks   o’zgaruvchili   funksiyaning   xususiy
xoli bo’lganligi sababli  xaqiqiy analizda berilgan xosilaning xisoblash qoidalarini bir
qiymatli analitik funksiyalar uchun xam o’rinli ekanligini ko’rish mumkin.
      3-misol .	
f(w)=	ew,w=	g(z)=	az	,a=	const   funksiyalarning   x osilasini   toping.
Yechish.   Bu   funksiyalarning   xar   biri   kompleks   S   tekislikda   aniqlangan   va   shu
tekislikda   differensiallanuvchi  	
,	)	(	,	)	(	a	z	g	e	w	f	w				   shuning   uchun   murakkab	
a z	zg	e	e	z	F			)(	)	(
  funksiya   kompleks   tekislikda   aniqlangan   va   differensiallanuvchi.
Ya’ni, 	
a ze	z	F	)	(  funksiyaning xosilasi uchun 	az	ae	z	F			)	(  formula o’rinli.  Shu   formuladan   foydalanib   constaCzazw  ,,sin
  funksiyaning   xosilasini
xisoblash osondir. Eyler formulasidan  i ee
az izaiza
2sin 


.   az	a	e	eа	e	ia	ai	e	i	e	e	i	аz	
iza	iza	iza	iza	iza	iza	cos	2	)	)	(	(	2
1	])	(	)	[(	2
1	)	(sin										
		
 .
Demak,   
zazaaz ,cos)(sin
S  	
const	a
  bo’ladi.   Xuddi   shunga   o’xshash   kosinus
funksiyaning xosilasini xisoblash uchun   azaaz sin)(cos 
 formula o’rinli.               
Hosil   qilingan   formulalardan  
z	sin   va  	z	cos   funksiyalar   xosilalarini   (	a=1   xolda)
xisoblash formulalari keltirib chiqariladi:   
1.              

zzzzz ,sin)(cos,cos)(sin
S
Xuddi shunga o’xshash quyidagi formulalar xam o’rinlidir.
2.              )1(,)(,)( 

achzshzachazshaz
   
                )1(,)(,)( 

ashzchzashazchaz
   
Eslatma:     	
2	,	2	
z	z	z	z	e	e	chz	e	e	shz	
					 .
 Koshi-Riman sharti
     Faraz qilaylik,  	
f(z)   funksiya  	E   (	E⊂ S) -   ochiq to’plamda   aniqlangan va shu
to’plamning 	
z  nuqtasida monogen, ya’ni 
                         	
lim
Δz→0
Δf	(z)	
Δz	=	f'(z)                       
mavjud   va   chekli   bo’lsin.   Boshqacha   aytganda,   limitning   mavjudligi  	
Δz -ning
nolga   intilish   yo’nalishidan   bo ђ liq   emas.   Šaysi   yo’nalish   bo’ylab   nolga   intilmasin
limit yagona 	
f'(z) -ga teng bo’lishi kerak.  
Bu   yerda  	
Δf	(z)=	f(z+Δz	)−	f(z)=	Δu	+iΔv   (	z=	x+iy ,  	Δz	=	Δx	+iΔy )	
Δu	=	u(x+Δx	,y+Δy	)−	u(x,y)
 	Δv	=v(x+Δx	,y+Δy	)−	v(x,y) .
Bunda nisbat quyidagicha yoziladi 
 	
Δf	(z)	
Δz	=	u(x+Δx	,y+Δy	)−u(x,y)	
Δz	+iu(x+Δx	,y+Δy	)−u(x,y)	
Δz               (1)
Yuqorida aytilganidek
      	
lim
Δz→0
Δf	(z)	
Δz	=	lim
Δx→0
Δf	(z)	
Δx ,  (	Δy	=0 );                              (2) 
                    	
lim
Δz→0
Δf	(z)	
Δz	=	lim
Δy→0
Δf	(z)	
Δy   (	Δx =0).                               (3)
(1)–chi tenglikda 	
Δy	=0  deb 	Δx -ning nolga intiltiramiz, u xolda chap tomonning
limiti mavjud bo’lib, funksiyaning xosilasi   	
f'(z)  ga tengdir. Demak, o’ng tomonning
xam   limiti   mavjud.   Birinchi   xadning   limiti     (
Δy	=0 )    	Δx   nolga   intilganda    	u(x,y)
funksiyaning   xususiy   xosilasi   bo’ladi.   Ikkinchi   x adning   limiti   esa  	
i∂v
∂x   ga   tengdir.
Demak,  f'(z)=	∂u
∂x+i∂v
∂x.
Xuddi   shunga   o’xshash     (1)   va   (2)   formulalardan    	
Δx	=0 ,  	Δy	→	0   bo’lganda
quyidagi formulaga kelamiz	
f'(z)=−i∂u
∂y+∂v
∂y
.
Bu ikkala formula birlashtirilsa, u xolda 	
∂u
∂x+i∂v
∂x=−i∂u
∂y+∂v
∂y
,
bundan                        	
∂u
∂x=	∂v
∂y , 	
∂u
∂y=−∂v
∂x                                 (4)
x osil qilinadi.
1-xulosa.   Agar   bir   qiymatli  
f(z)   funksiya    	E   ochiq   to’plamda
differensiallanuvchi   bo’lsa,   u   xolda   uning   xaqiqiy   va   mavxum   qismi   birinchi   tartibli
xususiy   xosilalarga   ega.    	
E   ochiq   to’plamning   x ar   bir   nuqtasida   bu   x osilalar     (4)
sistemani qanoatlantiradi. Bu sistemaga Koshi-Riman sharti deyiladi.
Faraz   qilaylik,   ikkita   xaqiqiy   o’zgaruvchili  	
u(x,y) ,  	v(x,y)   (	z=	x+iy	∈E )
funksiyalar    	
E   ochiq   to’plamda     berilgan   bo’lib,     bu   funksiyalar     shu   to’plamda
differensallanuvchi bo’lsin, ya’ni 	
Δu	=	u(x+Δx	,y+Δy	)−	u(x,y)=	∂u
∂xΔx	+∂u
∂yΔy	+α1+α2
,	
Δv	=v(x+Δx	,y+Δy	)−	v(x,y)=	∂v
∂xΔx	+∂v
∂yΔy	+β1+β2
,
bu yerda   	
α1
ρ	,
α2
ρ	,
β1
ρ	,
β2
ρ	→	0 ,  agar  	ρ=	√Δx	2+	Δy	2→	0 .
Bu   funksiyalarning   xususiy   xosilalari   (4)   Koshi-Riman   shartini
qanoatlantirsin. U  x olda, 	
Δw	=	Δf	=	Δu	+iΔv	=	∂u
∂xΔx	+∂u
∂yΔy	+i(∂v
∂xΔx	+∂v
∂yΔy	)+γ
,
bu yerda  	
γ=	α1+iβ	1+α2+iβ	2  bo’lib,  	ρ→	0  da 	
γ
ρ→	0 .	
∂u
∂y
, 	
∂v
∂y  ni Koshi-Riman shartidan  	
∂u
∂x , 	
∂v
∂x   bilan almashtiramiz.  Bunda  	
Δw	=	∂u
∂xΔx	−	∂v
∂xΔy	+i(∂v
∂xΔx	+∂u
∂xΔy	)+γ=(Δx	+iΔy	)∂u
∂x+i(Δx	−	1
iΔy	∂v
∂x+γ=	
=	Δz	∂u
∂x+iΔz	∂v
∂x+γ.
Bu yerdan        
Δw
Δz	=	∂u
∂x+i∂v
∂x+	γ
Δz ,   	Δz	=	Δx	+iΔy .
Shartga ko’ra   	
lim
Δz→0
γ
Δz	=0 . Shuning uchun  lim
Δz→0
Δw
Δz	=	∂u
∂x+i∂v
∂x.
Demak  	
lim
Δz→0
Δw
Δz  mavjud va  	
∂u
∂x+i∂v
∂x   ga teng.
2-xulosa.   Faraz   qilaylik,  	
E   ochiq   to’plamda   ikkita   xaqiqiy   o’zgaruvchili   bir
qiymatli    	
u(x,y)   va    	v(x,y)   (	z=	x+iy	∈E )     funksiyalar     berilgan     bo’lib,   ular   shu
to’plamda   differensallanuvchi   bo’lsin   (bu   shart   bajariladi   agar     funksiyalar   shu
to’plamda   uzluksiz   xususiy   xosilalarga   ega   bo’lsa).   Demak,  	
u(x,y)   va    	v(x,y)
funksiyalarning   xususiy   xosilalari  	
E   to’plamda   (4)   Koshi-Riman   shartini
qanoatlantirsa,   u   xolda,   bu   funksiyalardan   tuzilgan  	
f(z)   kompleks   o’zgaruvchili
funksiya  	
E   to’plamda   monogen   bo’ladi,     ya’ni  	f(z)   funksiya  	E   to’plamda   bir
qiymatli  analitikdir, bu yerda  	
2x=	z+z , 	2iy=	z−	z .
Qo’shma garmonik funksiyalar
 	
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)   funksiya  	D   soxada   differensiallanuvchi   xamda  	u(x,y)   va	
v(x,y)
  funksiyalar   ikkinchi   tartibgacha   uzluksiz   xususiy   xosilalarga   ega   bo’lsin.   U
xolda   (4)   –ning   birinchi   tengligini  	
x   bo’yicha,   ikkinchi   tengligini   esa  	y   bo’yicha
differensiallab
 	
∂2u
∂x2=	∂2v	
∂x∂y,∂2u
∂y2=−	∂2v	
∂y∂x     xosil   qilamiz.   Bu   tengliklarni   qo’shib,   xususiy
xosilalarning   uzluksizligidan  	
∂2v	
∂y∂x   va      	
∂2v	
∂x∂y     xosilalarning   tengligini   xisobga   olib,	
∂2u	
∂x2+∂2u	
∂y2=0
                                       (5)
xosil qilamiz. Shunga o’xshash  	
∂2v	
∂x2+∂2v	
∂y2=0  ni xosil qilamiz.
1-ta’rif.   Haqiqiy   o’zgaruvchili  	
u(x,y)   funksiya  	D   soxada   ikkinchi   tartibli
uzluksiz   xosilaga   ega   bo’lib,   (5)   tenglamani   qanoatlantirsa,    	
u(x,y)   funksiyaga  	D
soxada garmonik, (5) tenglamaga esa Laplas tenglamasi deyiladi.
3-xulosa. 	
D   ochiq to’plamda bir qiymatli analitik 	f(z)=u(x,y)+iv(x,y) ,	
u(x,y)=Re	[f(z)]
,  	v(x,y)=Im	[f(z)]   funksiyaning   xaqiqiy  	u(x,y)   va     mavxum	
v(x,y)
  qismi shu to’plamda garmonik funksiyalardir. Bu ikkala garmonik funksiyalar
ixtiyoriy emas, ya’ni ular Koshi-Riman sistemasining yechimidir.
2-ta’rif.  	
D   ochiq   to’plamda   (4)   Koshi-Riman   sistemasining   qanoatlan-tiruvchi	
u(x,y)
 va 	v(x,y)  garmonik funksiyalar o’zaro qo’shma garmonik funksiyalar deyiladi.
        Demak,  	
D   ochiq   to’plamda   bir   qiymatli   analitik  	f(z)=u(x,y)+iv(x,y) ,	
z=	x+iy
  funksiyaning   xaqiqiy   va   mavxum   qismlari   shu   to’plamda   o’zaro   qo’shma
garmonik funksiyalardan iborat bo’ladi. 
        Agar   bir   qiymatli   analitik   funksiyaning   xaqiqiy   (yoki   mavxum)   qismi   bir
bo ђ lamli 	
D  soxada berilgan bo’lsa, u xolda bu funksiyaning mavxum (xaqiqiy) qismi o’zgarmas   qo’shiluvchi   aniqligida   tiklanadi   (topiladi).   Ya’ni   bir   bo ђ lamli  D   soxada
garmonik 	
u(x,y)  funksiya berilgan bo’lsa, u xolda unga qo’shma garmonik 	v(x,y)+с ,	
c=	const
  funksiya   tiklanadi   va  	f(z)=u(x,y)+iv(x,y)+ic   funksiya   shu   soxada   bir
qiymatli analitik bo’ladi, bu yerda    	
x=	z+z
2 , 	y=	z−	z	
2i .
Bu   jarayon     amaliyotda   quyidagicha   amalga   oshiriladi.   Faraz   qilaylik,   bir
bo ђ lamli  	
D   soxada  	u(x,y) -   garmonik   funksiya   berilgan   bo’lsin.   Shu   funksiya   uchun
qo’shma   garmonik   funksiyani  	
v(x,y)   bilan   belgilaymiz.   U   xolda   bu   ikki   qo’shma
garmonik   funksiyalar   (4)   Koshi-Riman   shartini   qanoatlantiradi    	
∂u
∂x=	∂v
∂y ,  	
∂u
∂y=−∂v
∂x ,	
z=	x+iy	∈D
.
Ikkinchi tomondan 	
dv	(x,y)=	∂v
∂xdx	+∂v
∂ydy	=−	∂u
∂ydx	+∂u
∂xdy .
Endi  	
z0=	x0+iy0∈	D  	(M	0(x0,y0)∈D) ,  	z=	x+iy	∈D ,   (	M	(x,y)∈D )   nuqtalarni
tutashtiruvchi va barcha nuqtalari bilan  	
D   soxaga qarashli bo’lgan bo’lakli silliq egri
chiziq bo’ylab integrallaymiz. U  x olda                          
 	
v(x,y)=	∫	
M0(x0,y0)	
M(x,y)
−	∂u
∂ydx	+∂u
∂xdy	+c , 	
c=	const                  (6)
bu   yerda  	
z0   o’zgarmas   nuqta,  	z∈D   o’zgaruvchi.   (6)   formulada   egri   chiziqli
integralning   qiymati   egri   chiziqni   uchlari   bo’lgan  	
M	0(x0,y0)   va  	M	(x,y)   nuqtalardan
bo ђ liq bo’lib, bu nuqtalarni tutashtiruvchi egri  chiziq (yo’l)  dan bo ђ liq emas, chunki
integral   ostidagi   funksiya   to’la   differensial-dir.  	
f(z)=u(x,y)+iv(x,y) ,	z=	x+iy   bir
qiymatli   analitik   funksiya   bo’lishi   uchun   xaqiqiy   va   mavxum   qismi   birinchi   tartibli
xususiy   xosilalarga   ega   bo’lishi   va   (4)   Koshi-Riman   shartini   qanoatlantirishi
(qo’shimcha  	
u(x,y)   va  	v(x,y)   funksiyalarning   differensiallanuvchanlik   shartisiz)
yetarlimi? 
1-misol.  	
f(z)=¿{e
−1
z4
,z≠0
¿
¿¿¿     funksiyani bir qiymatli analitiklikka tekshiring.
Yechish.   Bu   funksiya   butun   kompleks   tekislikda   aniqlangan   va  	
z≠0   barcha
nuqtalarda   differensiallanuvchi,   chunki   bu   nuqtalarda   (4)   shart   bajariladi     va	
f'(z)=	4
z5e
−1
z4
, 	
z≠0 .
Kompleks   tekislikni  	
z=0   nuqtasida  	u(x,y)   va  	v(x,y)   funksiyalarning   xususiy
xosilalari nolga teng: 	
limΔx→0
u(Δx	,0)−u(0,0	)	
Δx	=	limΔx→0
e
−	1
(Δx)4	
Δx	=limΔx→0	
1	
Δxe	
1
(Δx)4
=0=	∂u
∂x(0,0	)
, lim
Δy→0
u(0,Δy	)−u(0,0	)	
Δy	=	lim
Δy→0
e
−1
(Δy)4	
Δy	==	0=∂u
∂y(0,0	),	
limΔx→0
v(Δx	,0)−v(0,0	)	
Δx	=	limΔx→0
e
−	1
(Δx)4	
Δx	=	limΔx→0	
1	
Δxe	
1
(Δx)4
=0=	∂v
∂x(0,0	)
,	
lim
Δy→0
v(0,Δy	)−v(0,0	)	
Δy	=	lim
Δy→0
e
−	1
(Δy)4	
Δy	==	0=	∂v
∂y(0,0	)
.
Demak,  	
z=0   nuqtada   (4)   Koshi-Riman   sharti   bajarilayapti,   ammo	
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)
  funksiya   shu   nuqtada   differensiallanuvchi   emas,   chunki   bu
funksiya   nol   nuqtada   uzilishga   ega.   Agar  	
z=	x+iy ,  	y=	x   yo’l   bo’ylab   nolga
intilgandagi   limitini   qarasak   bu   limit   cheksizga   teng   bo’ladi:	
z=	x+iy=	x+ix=	x(1+i)z4=	x4(1+i)4=−	4x4
. 
Demak,  	
limz=x+ix→0f(z)=limx→0e
4
x4=∞ ,  ya’ni    	f(z)   funksiya   nol   nuqtada  uzilishga   ega.
Bu   xolning   sababi   shundaki  	
u(x,y)   va  	v(x,y)   funksiyalar   noldan   farqli   nuqtalarda
uzluksiz  xususiy  xosilalarga   ega,  nol   nuqtaning  o’zida  esa   xususiy   xosilalar   mavjud,
ammo   uzluksiz   emas.   Demak,  	
u(x,y)   va  	v(x,y)   funksiyalar   nol   nuqtada
differensiallanuvchi   emas   ekan.   Bu   funksiyalarning   nol   nuqtada   differensiallanuvchi
bo’lishi uchun shu nuqtada ularning xususiy xosilalari uzluksiz bo’lishi shart.
2-misol.   Berilgan  	
Re	f(z)=u(x,y)=	x2−	y2 ,  	z=	x+iy	∈ S   funksiyaga   ko’ra       bir
qiymatli analitik funksiyani tiklang.
Yechish.   1-usul.   a)  	
u(x,y)   funksiya   garmonik   bo’lishi   zarur.   Bu   xossani
tekshiramiz ya’ni
            	
∂u
∂x=2x , 	∂2u	
∂x2=2 , 	∂u
∂y=−2y , 	∂2u	
∂y2=−2 , 	Δu	=	∂2u	
∂x2+∂2u	
∂y2=−2+2=0 .
Demak, 	
u(x,y)  garmonik funksiya ekanligidan  S  kompleks tekislikda bir qiymatli
analitik funksiyaning xaqiqiy qismi bo’ladi.  
b)  	
u(x,y)=	x2−	y2   funksiyaga qo’shma garmonik bo’lgan  	v(x,y)   funksiya Koshi-
Riman sistemasi     	
∂v
∂x=−	∂u
∂y=2y ,  	∂v
∂y=	∂u
∂x=2x
va  (6) formuladan topiladi.	
v(x,y)=	∫	
M0(x0,y0)	
M(x,y)
−	∂u
∂ydx	+∂u
∂xdy	+c=	∫	M0(x0,y0)	
M(x,y)
2ydx	+2xdy	+c
, 	
c=	const
integralning qiymati 	
M0 , 	M  nuqtalarni tutashtiruvchi egri chiziqdan bo ђ liq emas.
Integralni qulay xisoblash maqsadida  	
M0   va  	M   -ning tutashtirish egri chiziq sifatida ikkita   to’ ђ ri   chiziqning   kesmasidan   tuzilgan   siniq   chiziqni   olamiz.   Birinchi   kesma[M	0(x0,y0),	M	(x,y0)]
  bu   yerda  	dy	=	0 ;   ikkinchi   kesma  	[M	(x,y0),	M	(x,y)]   bu   yerda	
dx	=	0
. Demak,	
v(x,y)=∫
x0
x
2y0dx	+∫
x0
x
2xdy	+∫
y0
y
2ydx	+∫
y0
y
2xdy	+c=2y(x−	x0)+2x(y−	y0)+c=	
=	2xy	−2x0y0+c=	2xy	+c1
,  	c1=	c−2x0y0=	const  ya’ni  	v(x,y)=2xy	+c1 .
Bu misolni yechishning ikkinchi usulini keltiramiz.
2-usul. 	
∂v
∂x=−	∂u
∂y=2y , 	v(x,y)=∫	2ydx	+ϕ(y)=2xy	+ϕ(y) ,	
∂v
∂y=2x+ϕ'(y)
, 	2x+ϕ'(y)=	∂u
∂x=2x , 	ϕ'(y)=	0 , 	ϕ(y)=	c=const , 	v(x,y)=2xy	+c .
Kompleks   tekislikda    	
f(z)=	x2−	y2+i2xy	+ic   kompleks   funksiyani   tuzamiz,
bunda  	
x ,  	y   o’zgaruvchining  	z=	x+iy ,  	z=	x−iy   orqali   ifodasidan   foydalanamiz	
x=	z+z
2
, 	y=	z−	z	
2i .	
f(z)=	(z+z)2	
4	−	(z+z)(z−	z)−	(z−	z)2	
4	+ic	=	z2+ic
,  	f(z)=	z2+ic .
Agar 	
f(0)=0   bo’lsa, u xolda   	0=0+ic  va  	c=0  bo’ladi. Bundan 	f(z)=z2 .         
Koshi-Riman shartining qutb koordinatalar orqali ifodasini ko’rsatamiz. Buning
uchun  	
x=	rcos	ϕ ,  	y=	rsin	ϕ ,    	z=	x+iy ,    	|z|=r ,  	ϕ=	arg	z ,  	z≠0   deb   olib,  	f(z)
funksiyaning moduli va argumenti orqali ifodalaymiz. U  x olda, 
a)  	
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)=u(r,ϕ)+iv(r,ϕ)=	f(r,ϕ)   funksiya    	r ,  	ϕ   ga   nisbatan
differensiallanuvchi bo’ladi.  
b)  	
u(r,ϕ) , 	v(r,ϕ)  funksiyalar  Koshi-Riman
                      
∂u
∂r=	1
r
∂v
∂ϕ ,  	
∂v
∂r=−	1
r
∂u
∂ϕ                                     (7)
sistemani   qanoatlantiradi.   Buni   isbotlash   uchun   xosilalarni   xisoblaymiz,   bunda
(4) sistemadan foydalanib:	
∂u
∂r=	∂u
∂x
∂x
∂r+∂u
∂y
∂y
∂r=	∂v
∂ycos	ϕ−	∂v
∂xsin	ϕ=	1
r[−	∂v
∂xrsin	ϕ+∂v
∂yrcos	ϕ]=
=	
1
r[
∂v
∂x
∂x
∂ϕ+∂v
∂y
∂y
∂ϕ]=	1
r
∂v
∂ϕ ,  	
∂v
∂r=	∂v
∂x
∂x
∂r+∂v
∂y
∂y
∂r=	∂v
∂xcos	ϕ+∂v
∂ysin	ϕ=−	∂u
∂ycos	ϕ+∂u
∂xsin	ϕ=	
=−	1
r[
∂u
∂x
∂x
∂ϕ
+∂u
∂y
∂y
∂ϕ]=−	1
r
∂u
∂ϕ
.
(7) sistemani bajarilishi isbot bo’ldi.
3-misol.   Berilgan   	
|f(z)|=er2cos	2ϕ   (	z=	reiϕ ) funksiyaga ko’ra bir qiymatli analitik	
f(z)
 funksiyani tiklang.
Yechish.  Berilgan funksiyadan  	
ln|f(z)|=r2cos	2ϕ  topamiz. Endi    ln	f(z)=ln|f(z)|+iArgf	(z)=	r2cos	2ϕ+iv(r,ϕ)bir qiymatli analitik funksiya uchun uning xaqiqiy qismi  
   	
u(r,ϕ)=	r2cos	2ϕ   berilgan   va  	ln	f(z)=u(r,ϕ)+iv(r,ϕ)   funksiyani   tiklash   kerak.
Bundan 	
f(z)=eu(r,ϕ)+iv(r,ϕ) .  (7) formuladan 	v(r,ϕ)  tiklaymiz:
Demak 	
v(r,ϕ)=r2sin	2ϕ+c	⇒  	ln	f(z)=r2cos	2ϕ+ir2sin	2ϕ+ic=z2+ic  , 	z=	reiϕ  va	
f(z)=ez2+ic
, 	
∂v
∂ϕ=r∂u
∂r=r⋅2rcos	2ϕ=2r2cos	2ϕ  	
⇒	
v=∫	2r2cos	2	dϕ ϕ	+ψ(r)=	r2sin	2ϕ+ψ(r)
,      	
∂v
∂r=2rsin	2ϕ+ψ'(r)	
−	1
r
∂u
∂ϕ=2rsin	2ϕ=2rsin	2ϕ+ψ'(r)	
⇒
  	ψ'(r)=	c=const .
4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi	
w=	f(z)
  kompleks qiymatli uzluksiz funksiya  	L   chekli egri chiziqda aniqlangan
bo’lsin.  	
L   egri   chiziqni  	a =	z0 ,  	z1 ,   .   .   .   ,  	zn =	b   nuqtalar   yordamida  	S1 ,  	S2 ,   .   .   .   ,  	Sn
yoylarga bo’linishini qaraymiz, bu yerda  	
a -chiziqning boshi, 	b  esa oxiri. 	Sk –yoyning
uzunligini  	
lk   bilan  belgilaymiz va  	λ=	max1≤k≤nlk . Har   bir  	Sk   yoyda  	∀ςk   (	ςk∈Sk. )  nuqtani
tanlab  	
Sn=∑k=1
n	
f(ςk)(zk−zk−1)
                              (1)
integral yig’indini tuzamiz.
1-ta’rif.   Agar (1) integral yig’indi  	
λ→	0   da  	zk   va  	ςk   nuqtalarning tanlanishidan
bog’liq bo’lmasdan aniq chekli limitga ega bo’lsa, bu limitga 	
w=	f(z)  funksiyaning 	L
egri chiziq bo’ylab integrali deyiladi va 
  	
∫
L	
f(z)dz	=lim
λ→∞∑
k=1
n	
f(ςk)(zk−	zk−1)                              (2)
ko’rinishda yoziladi.
   	
z=x+iy,	f(z)=u(x,y)+iv(x,y)  bo’lsin. 	zk=xk+iyk	Δx	k=	xk−xk−1;	
Δy	k=	yk−	yk−1;	ςk=ξk+iηk,	zk−	zk−1=	Δz	k=Δx	k+iΔy	k
 belgilashlarni kiritamiz.  U holda, 	
∑k=1
n	
f(ςk)Δz	k=∑k=1
n	
[u(ξk,ηk)+iv(ξk,ηk)](Δx	k+iΔy	k)=	
=∑1
n	
u(ξk,ηk)Δx	k−v(ξk,ηk)Δy	k++i∑1
n	
u(ξk,ηk)Δy	k+v(ξk,ηk)Δx	k
 bo’ladi.
Oxirgi tenglikdan 	
λ→	0 da limitga o’tib, 	
∫
L	
f(z)dz	=∫
L
u(x,y)dx	−v(x,y)dy	+i∫
L
u(x,y)dy	+v(x,y)dx
                     (3)
hosil qilamiz. 
    Boshqacha aytganda, bu formulani quyidagicha hosil qilish mumkin.	
f(z)dz	=(u(x,y)+iv(x,y))(dx	+idy	)=u(x,y)dx	−v(x,y)dy	+i(u(x,y)dy	+v(x,y)dx	)
Buni ikkala tomonidan 	
L  egri chiziq bo’ylab integral olib (3) formulaga kelamiz.         Demak,  ∫
L
f(z)dz   integralning   mavjud   bo’lishi   ikkitahaqiqiy   o’zgaruvchili
funksiyalardan   olingan  	
∫
L
udx	+vdy	;∫
L
udy	+vdx   integrallarning   mavjudligiga   teng
kuchli.
        Agar  	
L     egri   chiziq   to’g’rilanuvchi   bo’lib,  	f(z)   funksiya   unda   uzluksiz
bo’lsin,   ya’ni  	
z=	z(t),	t∈I=[α,β]   egri   chiziqning   parametrik   tenglamasi   berilgan
bo’lib,    	
f(z(t)) ,	t∈I     funksiya   uzluksiz   bo’lsa,   u   holda   bu   ikkala   egri   chiziqli
integrallar mavjud bo’ladi.
   Agar 	
L  silliq chiziq, ya’ni 	z'(t)  funksiya uzluksiz bo’lsa, u holda  	
∫
α
β	
f(z(t))z'(t)dt=∫
α
β
[ux
'(t)−vy
'(t)]dt+i∫
α
β
[uy
'(t)−vx
'(t)]dt=∫
α
β
(u+iv)(x'+iy')dt	,	
∫
α
β
f(z(t))z'(t)dt=∫
L
f(z)dz
 bo’ladi.
Bu formula 	
L  bo’lakli silliq egri chiziqlar uchun ham o’rinlidir.
          Demak,  	
L   bo’lakli   silliq   egri   chiziq   bo’lib,  	f(z)   funksiya  	L   da   uzluksiz
bo’lsa, u holda  (1) integral yig’indi hamma vaqt mavjud va chekli.
1-misol.   a)  	
f(z)=1 ;   b)  	f(z)=z   funksiyalardan  	L   esa  	A   va  	B   nuqtalarni
tutashtiruvchi silliq egri chiziq bo’yicha olingan integralni hisoblang. 
Yechish.  a) Integral yig’indini tuzamiz 	
∑
k=1
т	
(zk−zk−1)=zn−zo=B−A
.  (2) formuladan 	∫
L
dz=B−A  bo’ladi.
Agar 	
L  yopiq egri chiziq bo’lsa, u holda 	A =	B  va 	
∫
L
dz=0 . 
b) Endi 	
f(z)=z  bo’lsin. Bu uzluksiz funksiya.
Integral yig’indi  	
∑k=1
n	
ςk(zk−zk−1)  iborat. Ravshanki, (2) limit mavjud. Endi 	ςk=	zk−1
va  	
ςk=	zk   deb   olamiz.   (2)   limitning   mavjudligi  	zk ,  	ςk   nuqtalarning   tanlanishidan
bog’liq emas. 	
ςk=	zk  deb  	
lim
λ→0∑
k=1
n	
ςk(zk−	zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n	
zk−1(zk−zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n	
zk(zk−	zk−1)=∫
L
zdz
 ni hosil qilamiz.
Demak,  	
2∫
L
zdz	=lim
λ→0∑
k=1
n	
(zk+zk−1)(zk−	zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n	
(zk2−	zk−12)=	zn2−	z02=	B2−	A2 .
    Bundan 	
∫
L
zdz	=	B2−A2	
2   ekanligi kelib chiqadi.
   Agar 	
L  yopiq bo’lsa, u holda  	
∫
L
zdz	=0 .   
1.   Agar  	
f(z)   funksiya  	L   to’g’rilanuvchi   chiziqda   uzluksiz   bo’lsa,   ya’ni	
f(z)∈C(L)
, u holda, (2) integral mavjud bo’ladi.     Agar f(z),g(z)∈C(L)  bo’lsa, u holda 	
∫
L
[af	(z)+bg	(z)]dz	=a∫
L	
f(z)dz	+b∫
L
g(z)dz
                          (4)  
tenglik o’rinli. 
2. Umumiy holda 	
∫L(∑k=1
n	
ckfk(z))dz=∑k=1
n	
ck∫L
f(z)dz ,   	c1,c2,...,cn∈ S.
3.  Agar 	
f(z)∈C(L)  bo’lsa, 	
∫
L
f(z)dz=−∫
L−1
f(z)dz  ga teng.
4.  Agar 	
f(z)∈C(L)  bo’lib 	L=	¿k=1
n	
Lk  bo’lsa, u holda	
∫
L
f(z)dz=∑k=1
n
∫
Lk
f(z)dz
(bu ham integral yig’indidan kelib chiqadi).
5.   Agar 	
f(z)∈C(L)  va 	
|f(z)|<M	<∞	,	M	=const	⇒	|∫
L	
f(z)dz	|≤	M	⋅mesL	,  	
mesL
 - 	L  egri chiziqning uzunligi.
6.  Agar 	
f(z)∈C(L)  bo’lsa, u holda 	
|∫
L
f(z)dz|<∫
L
|f(z)||dz|
, 	
|dz	|=	√(dx	)2+(dy	)2=ds . 
7 . 1-teorema   (Egri chiziq bo’yicha olingan integralnin siniq chiziq bo’yicha
olingan   integral   bilan   almashtirish).     Agar  	
f(z)∈C(D)   va  	L   to’g’rilanuvchi   egri
chiziq  	
L⊂D   bo’lsa,   u   holda   oldindan   berilgan  	∀	ε>0   uchun  	D   sohada  	L   chiziqqa
ichki chizilgan 	
P  siniq chiziq topiladiki 	
|∫
L
f(z)dz−∫
P	
f(z)dz|<ε
bo’ladi. 
2-teorema.  	
D -   chegaralangan   bir   bog’lamli   soha   bo’lib,   uning   chegarasi  	∂D
bo’lakli   silliq   yopiq   chiziq   bo’lsin.   Agar  	
f(z)   funksiya   shu   sohada   uzluksiz	
f(z)∈C(D)
  bo’lsa, u holda 	∀	ε>0  olganda ham 	∃Гε ,  	Гε⊂D   yopiq chiziq topiladiki	
|∫
дD	
f(z)dz	−∫
Гε
f(z)dz|¿ε
  bo’ladi.
  Oddiy va murakkab konturlar uchun Koshining 
integral teoremasi
Koshi   teoremasi   (bir   bog’lamli   soha   uchun).   Agar  	
w=	f(z)   funksiya   bir
bog’lamli   chegaralangan  	
D   sohada   differensial-lanuvchi   bo’lsa,   u   holda   shu   sohaga
qarashli   bo’lgan   ixtiyoriy  	
L   to’g’rilanuvchi   yopiq   egri   chiziq   bo’yicha   olingan
integralning qiymati nolga teng bo’ladi, ya’ni       ∫
L
f(z)dz=0.
Bu teoremada yopiq, to’g’rilanuvchi  	
L   egri chiziq Jordan chizig’i bo’lishi  shart
emas. U karrali nuqtalarga ham ega bo’lishi mumkin. 
1-Misol.   	
∫
L
z10esin10(ez5)dz  - intregralni hisoblang.
Yechish.   Integral   ostidagi  	
f(z)=z10esin10(ez5)   funksiyani   S   kompleks   tekislikda
differensiallanuvchi ekanligini ko’rsatamiz.
 	
sin	w -funksiya   kompleks   tekislikda   differensiallanuvchi.  	w=ez5   funksiya   ham
kompleks   tekislikda   differinsiallanuvchi,  	
sin	10w   -funksiya   kompleks   tekislikda
differensiallanuvchi,  	
z10   S -da   differensiallanuvchi.   Shuning   uchun   murakkab  	esin10(ez5)
differensiallanuvchi   funksiyaning   differensiallanuvchi   funksiyaga   ko’paytmasi   S   -da
differensiallanuvchi bo’ladi. Koshi teoremasiga asosan  	
∫
L
z10esin10(ez5
)dz	=0
                           (3)
ixtiyoriy yopiq to’g’rilanuvchi egri chiziq uchun o’rinli.
2-misol.  
                  	
∫
L
ez5+2z4+1tgzdz	=0                              (4)
bo’ladigan uchta yopiq to’g’rilanuvchi egri chiziqlarni aniqlang.
Yechish.   Misolni   yechish   uchun   avval   integral   ostidagi   funksiyaning
differensiallanuvchanlik   sohasini   topamiz.  	
ez5+2z4+1   funksiya   S   -ning   barcha
nuqtalarida differensial-lanuvchi, chunki  	
ew   S   -da differensiallanuvchi va  	w=ez5+2z4+1
funksiya   ham   S   -da   differensiallanuvchi,  	
tgz   funksiya   esa  	zn=	π
2+kπ	k=	0,1	,...
nuqtalardan tashqarida differensiallanuvchi.  Demak   (4)   ifoda   bilan   berilgan  f(z)   funksiya  	D=C{zk¿k=−∞	
∞	¿   sohada
differensiallanuvchi   bo’lib,   uning   chegarasi  	
∂Δ=	{∞}∪{zk}   iborat.   Agar  	L   yopiq
to’g’rilanuvchi egri chiziq chegaralarini o’z ichida saqlamasa va chegarani kesmasa u
holda,   (4)   integral   nolga   teng   bo’ladi.   8,9,10-rasmlarda   (4)   integral   yopiq   nolga
aylanuvchi chiziqlar berilgan.
Koshi   teoremasida   yopiq   to’g’rilanuvchi   egri   chiziq   funksiyaning
differensiallanish sohasida joylashgan edi. Quyidagi umumiy teorema o’rinli.
2-teorema   (Koshining   umumlashgan   teoremasi).   Agar   bir   bog’lamli
chegaralangan  	
D   sohaning   chegarasi  	∂D   silliq   yoki   bo’lakli   silliq   yopiq   Jordan   egri
chiziqlardan iborat bo’lib, 
1) 	
f(z)  funksiya 	D  sohada differensiallanuvchi;
2) uning yopilmasi ya’ni, yopiq 	
¯D=	D∪∂D  sohada uzluksiz bo’lsa, u holda 
                     	
∫
∂D
f(z)dz=0 .         
Bu teoremani isbotsiz qabul qilamiz. 
1-izoh.   1-teorema   o’rinli   bo’lishi   uchun   sohaning   bir   bog’lamli   bo’lishi   shart.	
D=	{z:	0<|z|<∞	}
    sohani     olamiz.   Bu   soha   ikki   bog’lamli,   sohaning chegarasi  	∂D
ikki nuqtadan tuzilgan 	
∂D={0}∪{∞	} .
Agar   yopiq   Jordan   egri   chizig’i  	
0,∞   dan   o’tmasa   va   shu   nuqtalarni   ichida
saqlamasa, u holda shu chiziq bo’ylab  	
f(z)   differensiallanuvchi funksiyadan olingan
integralning qiymati Koshi teoremasiga ko’ra nolga teng.
3-Misol .  	
f(z)=	1
z   funksiya   ikki   bog’lamli  sohada    differen-siallanuvchi  bo’ladi,
agar 	
∫
L
dz
z  integralda 	L={z:   |z|=1}  musbat yunalishli aylanani olsak, u holda 	
∫
L
dz
z=	∫
|z|=1
dz
z=(z=eiϕ,ϕ=arg	z,0≤ϕ≤2π,dz	=ieiϕdϕ)=∫
0
2πieiϕdϕ	
eiϕdϕ
=∫
0
2π
dϕ=2πi≠0
2-izoh.  Sohaning chegaralangan bo’lishi shart.
4-misol.  	
f(z)=	1
z  funksiyani 	{z:|z|>	1
2}=	D  sohada qaraymiz.  D-soha  	∞   nuqtani   o’z   ichida   saqlaydi.  	
f(z)=	1
z   funksiya   esa   cheksizda
differensiallanuvchidir, chunki  	
f(1
w)=w   funksiya  	w=0   nolda differensiallanuvchidir.
Integralning   chegarasida     egri   chiziq  sifatida   birlik   aylanani   olamiz  	
L={z|z|=1} .  Bu
aylanada  	
D   sohaga   nisbatan   musbat   yo’nalish   soat   strelkasining   yo’nalishi   bilan
ustma-ust tushadi.  Ya’ni	
∫
L
dz
z=	∫	
{z:|z|=1}−1
dz
z=	∫
{z:|z|=1}
dz
z=−2πi≠0
4-misolda  	
f(z)=	1
z   funksiya  	D -sohada differensiallanuvchi, ammo soha cheksiz
bo’lganligi sababli integralning qiymati noldan farqli.
5-misol.  	
n - butun sonlar uchun 	
∫
L
(z−a)ndz=¿{2πi,	n=−1¿¿¿¿¿
isbotlang, bu yerda 	
L  yopiq to’g’rilanuvchi Jordan egri chizig’i, 	a  nuqta 	L  bilan
chegaralangan sohaga qarashli. 
Yechish.   Chegarasi  	
L   bo’lgan   chegaralangan  	D   soha   bir   bog’lamli  	дD	=	L .	
f(z)=(z−a)n
   funksiya manfiy bo’lmagan 	n  uchun  S  tekis-likda differensiallanuvchi,
shuning uchun integralning qiymati bu hollarda nolga teng. Shu sababdan markazi  	
a
nuqtada, radiusi yetarlicha kichik 	
ε>0  doirani ajratamiz, bu doira chegarasi bilan  	D -
ga  qarashli  bo’lsin.  Endi  	
D	{z:|z−a|=ε¿−1¿   ikki   bog’lamli  soha   va  integral   ostidagi
funksiya 	
z≠	a  tekislikning barcha nuqtalarida differensiallanuvchi, shuning uchun (5)
formuladan 	
∫
L
(z−a)ndz	=	∫
|z−a|=ε
(z−a)ndz
Integralni hisoblash uchun 	
z−	a=	εeiϕdz	=	ieiϕdϕ  foydalanib 	
∫
|z−a|=ε
(z−a)ndz	=∫
0
2π
iε	eiϕeinϕdϕ=iεn+1∫
0
2π
ei(n+1)ϕdϕ=	
=	iεn+1	
n+1
ei(n+1)ϕ|
|
|0
2π
=	iεn+1	
n+1
(ei(n+1)2π−1)=0,	n≠−1	
n=−1
 bo’lganda integralning qiymati 	2πi  ga teng. Formula isbotlandi.
Bir bog’lamli sohada Koshining integral formulasi
Koshining   integral   teoremasidan   kompleks   o’zgaruvchili   funksiyalar
nazariyasida muhim bo’lgan Koshining integral formulasi kelib chiqadi. 
1-teorema (Koshining integral formulasi).  Agar 	
f(z)  funksiya bir bog’lamli 	G
sohada   differensiallanuvchi  bo’lib,  	
D   soha o’zining sodda yopiq chegarasi  	∂D   bilan
to’lasincha 	
G  sohaga qarashli bo’lsin, ya’ni 	D	=	D∪	∂D	⊂G . U holda quyidagi                                   1
2πi	∫
∂D	
f(ς)dς	
ς−z	=¿{0,z∉D¿¿¿¿                        (1)
formula o’rinlidir. 
(1) formulaga Koshining integral formulasi deyiladi.
  (1)   formulada   integral   ostida   turgan   funksiya   ikkita  	
f(ς)   va  	
1
ς−z   funksiyalar
ko’paytmasidan  iboratdir:  	
ς=	z   nuqtada  uzilishga   ega  bo’lgan  	
1
ς−z     funksiya   Koshi
integralining yadrosi,  	
f(ς)  esa zichligi deb ataladi.
1-eslatma.   Agar  	
f(z)   funksiya  	D   sohada   differensiallanuvchi   va   bo’lakli   silliq
Jordan   egri   chizig’idan   iborat   bo’lgan  
∂D   chegaragacha   uzluksiz   bo’lsa,   u   holda,  	D
sohaga tegishli bo’lgan ixtiyoriy 	
z  uchun  
                                    	
f(z)=	1
2πi∫
∂D
f(ς)	
ς−zdς                              (6)
formula o’rinli. (6) formula ham xuddi (1) formula kabi isbotlanadi.  
    Bu formula 	
D  soha ko’p bog’lamli bo’lganda ham o’rinlidir. 
Amaliyotda   Koshi   integralining   hisoblash   uchun   avval   integral   ostidagi
funksiyani   uzilish   nuqtalari   topilib,   bu   nuqtalarni     shu   sohaga   qarashli   yoki   qarashli
emasligi   tekshiriladi.   Agar   uzilish   nuqtalari   sohaga   qarashli   bo’lsa,   u   holda,   zichlik
funksiyasi   hisoblanadi.   Aksincha,   bu   nuqtalar   sohaga   qarashli   bo’lmasa   integralning
qiymati (Koshi teorema- siga ko’ra) nolga teng bo’ladi.
1-misol.  	
∫
|z+i|=1
cos	zdz
z+1   integralni hisoblang.
Yechish.   Integrallash   chegarasi   markazi  	
(0;1) ,   radiusi   1   ga   teng   bo’lgan
aylanadan   iborat.   Zichlik   funksiyasi  	
f(z)=cos	z   butun   kompleks   tekislikda
differensiallanuvchi,   yadrosi  	
1
z+1   esa  	z=−1   nuqtadan   tashqari   hamma   joyda
differensiallanuvchi.  	
z=−1   nuqta  	|z+i|<1   doiradan   tashqarida   joylashgan.  	ϕ(z)=cos	z	
z+1
funksiya  	
|z+i|<1   doirada   ikkita   differensiallanuvchi   funksiyaning   nisbati   sifatida
differen-siallanuvchi   bo’ladi.   Koshining   integral   teoremasiga   ko’ra   integralning
qiymati nolga teng, ya’ni	
∫
|z+i|=1
cos	z	dz
z+1=0 .
2-misol.  	
∫
|z+i|=3
sin	zdz
z+1  integralni hisoblang.
Yechish.   Integrallash chegarasi markazi  	
(0;1)  nuqtada, radiusi 3 ga teng bo’lgan	
|z+i|=3
  aylanadan   iborat.   Zichlik   funksiyasi  	f(z)=sin	z   butun   kompleks   tekislikda
differensiallanuvchi,   yadrosi  	
1
z+1   esa  	z=−1   nuqtadan   tashqari   hamma   joyda differensiallanuvchi.  z=−1   nuqta  	|z+i|<3   doirada   joylashgan.   Koshining   integral
formulasiga ko’ra 	
∫
|z+i|=3
sin	z	dz
z+1=2πisin	(−1)=−2πisin	1
.
3-misol. 	
∫
дD+
z2ez	
z3+1
dz  integralni hisoblang, bu yerda  	D+=	{z:|z+1|≤	1
2} .   
Yechish.  a) Birinchi navbatda 	
∂D+  ni aniqlaymiz. 	∂D+=	{z:|z+1|=	1
2}  markazi
-	
1  nuqtada, radiusi 	
1
2  ga teng bo’lgan aylana.
b)   Integral   ostidagi  	
ϕ(z)=	z2ez	
z3+1   funksiyaning   uzilish   nuqtalarini   topa-   miz.   Bu
funksiya   ikkita  	
f(z)=z2ez   va  	g(z)=z3+1   funksiyalarning   nisbati   sifatida   S   kompleks
tekislikda   differensiallanuvchi.   Demak,  	
F(z)   funksiyaning   uzilish   nuqtalari  	z3+1=0
tenglamaning   ildizlaridan   iborat   bo’ladi.   Ya’ni  	
(z+1)(z2−	z+1)=0     bundan	
z+1=	0,z2−	z+1=	0
tenglamalarni   ildizlari    	
z1=−	1,z2=	1
2+i√3
2	,z3=	1
2−	i√3
2 .   Demak,  	F(z)   funksiya
chegarasi  	
∂D={z1,z2,z3,∞}   bo’lgan   to’rtbog’lamli  	D=C¿{z1,z2,z3,∞¿}   sohada
differensiallanuvchi.   Ildizlardan   faqat  	
z1=−1  	D+   sohaga   tegishli,   qolgan	
z2=	1
2+i√3
2	,z3=	1
2−i√3
2
 nuqtalar esa yopiq 	D+  sohaga tegishli emas.
v) b)- bo’limdan xulosa Koshi integral formulasining yadrosi -  	
1
z+1 ,       zichlik
funksiyasi esa 	
f(z)=	z2ez	
z2−	z+1 ekan. (1) formulaga ko’ra integralning qiymati	
2πif(z0)=2πif(−1)=2πi	(−1)2e−1	
(−1)2−(−1)+1
=	2πie−1	
3	=	2πi
3e
 bunda 	z0=−1 .
Demak, 	
∫
дD+
z2ezdz	
z3+1	
=	∫
дD+	
z2ez	
(z2−	z+1)	
dz	
z−(−1)=	2πi
3e
.
5.   Loran   qatori   va   maxsus   nuqtalar   Regulyar   funksiyaning   nollari.
Ajralgan, qutb va muhim maxsus nuqtalar 
1. Regulyar funksiyaning nollari
1-ta’rif.   Agar  	
f(z)   funksiya  	a   nuqtada regulyar bo’lib,  	f(a)=0   bo’lsa, u holda	
z=	a
 nuqta 	f(z)  funksiyaning noli deyiladi.        1 0
.  a≠∞ -  	f(z)   funksiyaning   noli   bo’lsin.  	f(z)   funksiyaning  	z=	a   nuqta
atrofida darajali qatorga yoyilmasi 
     	
f(z)=	∑
n=0
∞	
cn(z−a)n                               (1)     
qaraymiz. 	
z=	a  nuqta 	f(z)  funksiyaning noli, shuning uchun 	с0=	f(a)=0 .
(1) formulada  	
сm   yoyilmaning   noldan   farqli   birinchi   koeffisiyenti   (	
с0=с1=с2=¿⋅¿=сm−1=0
),  	сm≠0  bo’lsin,  ya’ni 	
f(z)=cm(z−a)m+cm+1(z−	a)m+1+...,cm≠0
.                     (2)
U holda,  	
m    soni  	f(z)   funksiyaning  	z=	a   nolini tartibi (yoki karraligi) deyiladi.	
сk=	f(k)(a)	
k!	,(k=1,2	,...)
    bo’lganidan    	f(z)   funksiyaning  	z=	a   nolini   tartibi   shu
nuqtadagi noldan farqli hosilasini eng kichik tartibiga teng b¢ladi. (2) tenglikni   	
f(z)=(z−a)mh(z)
.                             (3)
ko’rinishda yozish mumkin, bu yerda   	
h(z)=	cm+cm+1(z−a)+...   va bu qator ham
(2) qator yaqinlashadigan doirada yaqinlashadi,  	
h(z)  funksiya   	z=	a  nuqtada regulyar
va bundan 	
h(a)=cm≠	0 .               
Teskarisi,   agar  
f(z)   funksiya   (3)   ko’rinishda   tasvirlansa,   bunda  	h(z)   funksiya	
z=	a
  nuqtada   regulyar   va  	h(a)≠0 bo’ladi.   U   holda   (2)   formula   o’rinli,   ya’ni  	z=	a
nuqta 	
f(z)  funksiyaning 	m  tartibli noli bo’ladi.
2 0
.  	
z=	∞   nuqta  	f(z)   funksiyaning   noli   bo’lsin.  	f(z)   funksiya  	z=	∞   nuqtada
regulyar bo’lsa, u holda 
  	
f(z)=c0+∑
n=1
∞	cn
zn                                      (4)
o’rinli bo’ladi.
Shartga ko’ra 
с0=	f(∞)=0 . 	cm - (4) qatorning noldan farqli birinchi koeffisiyenti,
ya’ni  	
с1=	с2=...=	cm−1=0 ,     ammo  	cm≠	0   bo’lsin   (	m   soni  	f(z)   funksiyaning  	z=	∞
nolini tartibi deyiladi). U holda 
      	
f(z)=	∑
n=m
∞	cn
zn=	1
zm(cm+cm+1
z	+...)                            (5)
bundan 	
f(z)=	z−mψ(z),ψ(∞	)=cm≠0
,                             (6)	
ψ(z)
 funksiya 	z=	∞  nuqtada regulyar.
Teskarisi,   agar  
f(z)   funksiya   (6)   ko’rinishda   tasvirlansa,   bunda  	m≥1   -butun,	
ψ(z)
 	z=	∞   da   regulyar   funksiya,   bundan   esa   (5)   formula   o’rinli,   ya’ni  	z=	∞   nuqta	
f(z)
 funksiyaning 	m  tartibli noli. Shunday qilib, quyidagi teorema isbotlandi. 1-teorema.  a≠∞   nuqta    	f(z)   funksiyaning  	m   tartibli   noli   bo’lishi   uchun     bu
funksiyani  	
f(z)=(z−a)mh(z)   ko’rinishda  tasvirlash  zarur   va  yetarlidir,  bu  yerda  	h(z)
funksiya  	
z=	a  nuqtada regulyar  va 	h(a)≠0 .
    Xuddi shunga o’xshash   	
z=	∞  nuqta 	f(z)  funksiyaning 	m  tartibli noli bo’lishi
uchun  	
f(z)   funksiyani  	f(z)=z−mψ(z)   ko’rinishda   tasvirlanishi   zarur   va   yetarlidir,
bunda 	
ψ(z)  funksiya  	z=	∞  da regulyar, 	ψ(∞)≠0 ,	m≥1  -butun.
1-natija.   Agar  	
a   nuqta  	f(z)   funksiya   uchun  	m   tartibli   nol   bo’lsa,   u   holda   bu
nuqta 	
g(z)=[f(z)]p  (	p≥1  -butun) funksiya uchun 	pm  tartibli nol bo’ladi.
1-izoh.    	
a≠∞   nuqtada   regulyar   bo’lgan  	f(z)   funksiya  	m   tartibli   nolga   ega
bo’lishi uchun (3) tenglikdan kelib chiqadigan asimptotik formulani 
   	
f(z)≈	cm(z−a)m   	cm≠	0   	(z→	a)                         (7)
o’rinli bo’lishi zarur va yetarlidir.
      Shunga   o’xshash,  	
z=	∞   nuqtada   regulyar   bo’lgan  	f(z)   funksiyaning   shu
nuqtada 	
m  tartibli nolga ega bo’lishi uchun         
     
f(z)≈	A
zm,   	
A≠0  	(z→	∞	) .                            (8)
asimptotik formulani o’rinli bo’lishi zarur va yetarlidir.
       (7) va (8) formulalarni mos holda  	
z=	a   (	a≠∞ ) va  	z=	∞   nuqtalardagi nollar
tartibining ta’rifi sifatida qabul qilish mumkin.
1-misol.  	
f(z)=sin	1
z  funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang.  
Yechish.  Regulyar funksiyaning noli ta’rifidan 	
sin	1
z=0	⇒	1
zk
=	kπz  bundan   	
zk=	1
kπ	(k=±1,±2,....)
,  	
z=	∞ .   Demak,    	
zk=	1
kπ  	(k=±1,±2,....)   va  	z=	∞   nuqtalar
berilgan funksiyaning oddiy nollari. 
2-misol.  	
f(z)=(ez+1)3  funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang.
Yechish.  1-misoldagi kabi funksiyaning nollarini topamiz, ya’ni     	
(ez+1)3=	0⇒	ez+1=	0⇒	ez=−	1
 	⇒  	zk=ln(−1)=ln|−1|+i(arg	(−1)+2kπ	) ,  	⇒	zk=(2k+1)πi  	
(k=0,±1,±2,....)
.   Demak,  	f(z)=(ez+1)3   funksiya  	zk=(2k+1)πi  	(k=0,±1,±2,....)
nuqtalarda uchinchi tartibli nolga ega.
3-misol.   	
f(z)=	(z3+1)6	
(z2+4)11	e
1
z  funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang. 
Yechish.  	
z3+1=	0   	⇒  	zk=e
(2k+1)πi	
3	,k=0,1,2  nuqtalar oltinchi tartibli nollar bo’ladi.
(8) formuladan 	
z=	∞  nuqta to’rtinchi tartibli nol bo’lishini ko’rish mumkin:	
f(z)≈	z18
z22	e
1
z≈	1
z4,
 	(z→	∞	) . 2. Bir qiymatli xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtalar
2-ta’rif .   Agar  f(z)   funksiya  	a   (	a≠∞ )   nuqtadan   tashqari  	0<|z−	a|<ρ
halqada   regulyar   bo’lsa,   u   holda  	
a   nuqta	f(z)   funksiyaning   bir   qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi deyiladi.
      Shunga   o’xshash   cheksiz   uzoqlashgan   nuqta  
f(z)   funksiyaning   bir   qiymatli
xarakterdagi   yakkalangan   maxsus   nuqtasi   deyiladi,   agar  	
f(z)   funksiya  	ρ<|z|<∞
sohada regulyar bo’lsa.
3-ta’rif.   Agar  	
limz→af(z)   limit   mavjud   va   chekli   bo’lsa,   bir   qiymatli   xarakterdagi
yakkalangan  	
a   maxsus nuqta  	f(z)   funksiya uchun   tuzatib bo’ladigan   maxsus nuqta
deyiladi.
4-ta’rif.   Agar  	
limz→af(z)   limit   mavjud   bo’lib,   cheksiz   uzoqlashgan   nuqtaga   teng
bo’lsa,   bir   qiymatli   xarakterdagi   yakkalangan  	
a   maxsus   nuqta  	f(z)   funksiya   uchun
qutb  deyiladi.
5-ta’rif.   Agar  	
limz→af(z)   limit   mavjud   bo’lmasa,   bir   qiymatli   xarakterdagi
yakkalangan 	
a  maxsus nuqta 	f(z)  funksiya uchun  muhim  maxsus nuqta deyiladi.      
4-misol.  	
f(z)=sin	z
z   funksiyaning   maxsus   nuqtalarini   toping   va   tipini   aniqlang.
Yechish.  	
f(z)=sin	z
z   funksiya   kompleks   tekislikning  	z≠0   barcha   nuqtalarida
regulyardir. 	
z=0  nuqtadagi limitni hisoblaymiz:     	
lim
z→0
sin	z
z	=lim
z→0
z−	z3
3!+...+(−1)n	z2n+1	
(2n+1)!+...	
z	=lim
z→0
(1−	z2
3!+...+(−1)n	z2n	
(2n+1)!+...)=1
.
Bu   limit   mavjud   va   chekli,   shuning   uchun  	
z=0   nuqta   berilgan   funksiya   uchun
tuzatib bo’ladigan maxsus nuqta bo’ladi. 
5-misol.  	
f(z)=	z
z−3   funksiyaning maxsus nuqtalarini toping va tipini aniqlang.
Yechish.  	
f(z)=	z
z−3   funksiya kompleks tekislikning 	z≠3   barcha   nuqtalarida
ikkita regulyar funksiyalarning nisbati sifatida regulyar va 	
lim
z→3
f(z)=lim
z→3	
z
z−3=∞ .
Demak, 4-ta’rifga ko’ra 	
z=3  nuqta berilgan funksiyaning qutbi ekan.  
6-misol. 	
f(z)=sin	z   funksiyaning maxsus nuqtalarini toping va tipini aniqlang.
Yechish.  	
f(z)=sin	z   funksiya   butun   kompleks   tekislikda   regulyar   bo’lib,   faqat	
z=	∞
  nuqtadagina   aniqlanmagan.   Bu   nuqtani   muhim   maxsus   nuqta   ekanligini
ko’rsatamiz. Bu uchun 	
limn→∞zn'=	limn→∞zn''=a  (bu misolda 	a=∞ ),    lim
n→∞
nπ	=	lim
n→∞
(2n+1
2)π=∞bo’ladigan ikkita shunday   	
{zn'}n=1	
∞	={nπ	}n=1	∞
, 	{zn
''
}n=1	
∞	=	{(2n+1
2
)π}n=1	
∞
ketma-ketliklar mavjud bo’lib, 
limn→∞f(zn')≠limn→∞f(zn'')  bo’lsa, ya’ni 	
limn→∞sin {	zn'=limn→∞sin	nπ	=0¿
, 	lim
n→∞
sin {	zn
''=lim
n→∞
sin	(2n+1
2)π=1¿ .
Bu limitlar bir-biriga teng emas. Demak, 	
z=	∞  nuqta 	f(z)=sin	z    funksiya uchun
muhim maxsus nuqta.  
1. Maxsus nuqtalar atrofida Loran qatori
     	
f(z)  funksiya 	K	:0<|z−	a|<ρ  halqada regulyar bo’lsin. U holda bu funksiyani	
K
 halqada yaqinlashuvchi qatorga 	
f(z)=	∑n=0
∞	
cn(z−a)n+∑n=1
∞	c−n	
(z−	a)n
                       (1)
yoyish mumkin. 
1-ta’rif.  (1) qatorga 	
f(z) funksiyaning 	a  nuqta atrofidagi Loran qatori, 
          	
f1(z)=∑n=1
∞	c−n	
(z−a)n ,                               (2)
         	
f2(z)=∑
n=0
∞	
cn(z−a)n                               (3)
qatorlar esa mos holda (1) qatorning bosh va to’ ђ ri qismlari deyiladi.
     	
f(z)   funksiya   cheksiz   uzoqlashgan   nuqta   atrofida,   ya’ni  	R<|z|<∞   sohada
yaqinlashuvchi
            	
f(z)=	∑
n=−∞
∞	
cnzn                                    (4) 
qator ko’rinishida tasvirlangan bo’lsin.
2-ta’rif.  (4) qatorga 
f(z) funksiyaning   cheksiz   uzoqlashgan   nuqta   atrofida
Loran qatoriga yoyilmasi, 
        	
f1(z)=∑
n=1
∞	
cnzn ,                                  (5)
               	
f2(z)=c0+∑n=1
∞	c−n
zn                                 (6)
qatorlarga mos holda (4) qatorning bosh va to’ ђ ri qismlari deyiladi.                
        (1)   darajali   qatorning   yaqinlashish   sohasi  	
|z−a|<R   doiradan   iborat   (	R=0
  bo’lganda     (2)   qator   faqat  	
a   nuqtada,  	R=∞   bo’lganda   butun   kompleks   tekislikda
yaqinlashadi).   (3)   yi ђ indida  	
1
z−	a=t   deb,   yaqinlashish   doirasi  	|t|<α ,  	α>0   bo’lgan ∑
n=1
∞	
c−ntn  darajali   qatorni   hosil   qilamiz.   Endi   (3)   qator    	
|z−a|>ρ   sohada   yaqinlashadi,
bu yerda 	
ρ=	1
α . 
Agar 	
ρ<R
                                          (7)
shart bajarilsa, u holda  (1) qator  	
ρ<|z−	a|<R
                                      (8)
sohada, ya’ni markazi  	
a  nuqtada bo’lgan doiraviy halqada yaqinlashadi. 
      (8)   yopiq   halqadan   tashqarida   yotuvchi   har   bir   nuqtada   (2)-(3)   qatorlardan
birining   uzoqlashishidan   (1)   Loran   qatori   ham   uzoqlashadi.   Shunday   qilib,   agar   (7)
shart bajarilsa, (1) qatorning yaqinlashish sohasi (8) doiraviy halqadan iborat bo’ladi.
(8) halqaning chegaraviy nuqtalarida 
(1)   qator   yaqinlashishi   ham,   uzoqlashishi   ham   mumkin.   Agar    	
ρ>R   bo’lsa,   u
holda   (2)   va   (3)   qatorlar   umumiy   yaqinlashish   sohasiga   ega   emas,   bundan   (1)   qator
hyech joyda yaqinlashmaydi.
1-izoh.   Abel   teoremasidan   kelib   chiqadiki   (1)   qator   (8)   halqada   yotuvchi   har
qanday yopiq 	
ρ<ρ1≤|z−	a|≤	R1<R  halqada tekis yaqinlashadi va Veyershtrassning 1-
teoremasiga ko’ra uning yi ђ indisi  	
f(z)   (8) halqada regulyar funksiya bo’ladi. Teskari
tasdiq, ya’ni ushbu 1-teorema ham o’rinlidir.
 Regulyar funksiyaning Loran qatoriga yoyish.
1-teorema.   Agar  	
f(z)   funksiya  	D	:ρ<|z−	a|<R   halqada   regulyar   bo’lsa,   shu
halqada yaqinlashuvchi 	
f(z)=	∑
n=−∞
∞	
cn(z−a)n
                                (9)
Loran qator ko’rinishida tasvirlanadi, bu yerda 
              	
cn=	1
2πi	∫	
|ς−a|=R0	
f(ς)	
(ς−a)n+1dς ,                        (10)
           	
ρ<R0<R , 	n=0,±1,±2,…  .
Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash
              Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasi. 
Qoldiqlarni  h isoblash formulalari 1.Chekli nuqtadagi qoldiq
   Faraz qilaylik, f(z)  funksiya	
K	=	{z∈C	:0<|z−	a|<R}
halqada regulyar bo’lsin. U holda 	
a  (	a≠∞ ) nuqta bu funksiyaning bir   qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi yoki regulyar nuqtasi bo’lib,  	
f(z)   funksiya	
K
 halqada yaqinlashuvchi Loran qatori	
f(z)=	∑
n=−∞
∞	
cn(z−	a)n=∑
n=0
∞	
cn(z−a)n+c−1(z−	a)−1+c−2(z−a)−2+...+c−n(z−a)−n+...
   (1)
ko’rinishda tasvirlanadi. 
1-ta’rif.  	
f(z)   funksiyaning  	a   nuqtadagi   qoldig’i   deb   shu   nuqta   atrofida   Loran
qatoriga yoyilmasining 	
с−1  koeffisiyentiga  aytiladi (	resz=af(z)  kabi belgilanadi), ya’ni  
                                             	
resz=af(z)=с−1 .                                     (2)
   demak	
с−1=	1
2πi	∫
γρ
f(ς)dς
,
bu yerda 	
γρ=	{z:|z−	a|<	ρ,	0<	ρ<R	}  aylana to’g’ri yo’naltirilgan. Bundan        	
∫
γρ
f(z)dz	=2πi	res
z=a
f(z)
                               (3)
hosil qilinadi. Shunday qilib, agar 	
z=	a  - 	f(z)  funksiyaning yakkalangan maxsus
nuqtasi bo’lsa, u holda bu funksiyadan  	
a   nuqtaning yetarlicha kichik atrofi chegarasi
bo’yicha olingan integralning qiymati shu nuqtadagi qoldiqni 	
2πi  ga ko’paytirilganiga
teng. Agar 	
a  	f(z)  funksiyaning regulyar nuqtasi bo’lsa,   	
resz=af(z)=0
.
1-misol.  
f(z)=e
1
z   funksiyaning 	z=0  nuqtadagi qoldig’ini hisoblang.
Yechish.  	
f(z)=e
1
z  funksiyaning 	z=0  nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasidan	
с−1
 koeffisiyentni topamiz:	
f(z)=e
1
z=1+1
z+	1
2z2+...
,  	c−1=1  va  	resz=0e
1z=1 ,  	ew=	∑
n=0
∞	wn
n!,w=	1
z,	z≠0 .
 Bundan 	
∫
|z|=1
e
1
zdz	=2πi	res
z=0
e
1
z=2πi
.
2-misol . 	
f(z)=	zcos	1
z+1  funksiyaning  	z=−1  nuqtadagi qoldig’ini toping. 
Yechish.  	
f(z)  funksiyaning Loran qatoriga yoyilmasidan   	
f(z)=	zcos	1
z+1=[(z+1)−1]cos	1
z+1=[(z+1)−1][1−	1	
2(z+1)2+...]  с−1  koeffisiyentni topamiz: 	
с−1=−	1
2 . Bundan   	res
z=−1
f(z)=−1
2 .
2. 	
z=a  (	a≠∞ ) qutbdagi qoldiqni hisoblash
        a).   Oddiy   qutb   bo’lgan   hol.   Agar  	
a   nuqta  	f(z)   funksiyaning   oddiy   qutbi
bo’lsa, u holda 	
f(z)  funksiyaning 	a  nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasi	
f(z)=c−1(z−a)−1+∑
n=0
∞	
cn(z−a)n
.
       	
c−1=limz→a(z−a)f(z)   dan 
            	
resz=af(z)=limz→a(z−a)f(z) .                                 (4)
Xususiy holda, agar 	
f(z)=	ϕ(z)	
ψ(z)  bo’lsa, bu yerda 	ϕ(z) , 	ψ(z)  - 	a  nuqtada regulyar
funksiyalar bo’lib, 	
ϕ(a)≠0 , 	ψ(a)=0 , 	ψ'(a)≠0 . (3) formuladan	
resz=af(z)=limz→a
(z−	a)ϕ(z)	
ψ(z)	=limz→a	
ϕ(z)	
ψ(z)−ψ(a)	
z−	a	
=	ϕ(a)	
ψ'(a)
,
ya’ni                 
                 	
res
z=a
ϕ(z)	
ψ(z)=	ϕ(a)	
ψ'(a)  .                                  (5)
        b).   Karrali   qutb   bo’lgan   hol.   Agar  	
a   nuqta  	f(z)   funksiyaning  	m -tartibli
qutbi bo’lsa, u holda  	
a  nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasi 
            	
f(z)=	c−m	
(z−	a)m+...+	c−1	
z−	a+c0+c1(z−	a)+...                 (6) 
ko’rinishda bo’ladi. 
(6) formulaning ikkala tomonini 	
(z−a)m  ga ko’paytirib
   	
(z−a)mf(z)=	c−m+...+c−1(z−a)m−1+c0(z−a)m+...               (7) 
ni hosil qilamiz. (7) tenglikni 	
m−1    marotaba differensiallab va 	z→	a  da limitga
o’tib  	
(m−1)!c−1=lim
z→a
dm−1	
dz	m−1[(z−a)mf(z)]   hosil   qilamiz.   Bundan  	
m -tartibli   qutbni
hisoblash formulasi: 
    	
res
z=a
f(z)=	1	
(m−1)!lim
z→a
dm−1	
dz	m−1[(z−a)mf(z)]  .                     (8)
ko’rinishda bo’ladi.
   Xususiy holda, agar 	
f(z)=	h(z)	
(z−	a)m  bo’lsa, u holda (8) formuladan              
                  	
res
z=a	
h(z)	
(z−a)m=	1	
(m−1)!h(m−1)(a)                                        (9)
kelib chiqadi, bu yerda  	
h(z)  funksiya  	a  nuqtada regulyar va 	h(a)≠0 . 3-misol .  f(z)=	z	
(z−1)(z−2)2   funksiyaning   barcha   maxsus   nuqtalardagi
qoldiqlarini hisoblang.
Yechish.  	
f(z)=	z	
(z−1)(z−2)2   funksiyaning  	z=1   nuqta   oddiy   qutbi,  	z=2   esa
ikkinchi tartibli qutbi bo’ladi. (4) formulaga ko’ra  	
res
z=1
f(z)=	lim
z→1
(z−1)	z	
(z−1)(z−2)2=	lim
z→1	
z	
(z−	2)2=1
,
(9) formuladan 	
res
z=2
f(z)=(	
z
z−	1)z=2′=−1
.
ni hosil qilamiz. 
4-misol . 	
f(z)=ctgz  funksiyaning barcha maxsus nuqtalardagi qoldig’ini toping.
Yechish.   	
z=	kπ (	k -butun) nuqtalar 	f(z)=ctgz   funksiya uchun oddiy qutb bo’ladi,
(5) formuladan   	
res
z=kπ
ctgz	=[
cos	z	
(sin	z)']z=kπ
=	1 .
3. Cheksiz uzoqlashgan nuqtadagi qoldiq
      Agar 	
f(z)  funksiya 	ρ0<|z|<∞  sohada, ya’ni 	z=	∞  o’yilgan atrofida regulyar
bo’lsa,   u   holda   bu   nuqta  	
f(z)   funksiyaning   regulyar   nuqtasi   yoki   bir   qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi bo’ladi, bu yerda 	
ρ0  yetarlicha katta musbat
son.   Demak,  	
f(z)   funksiya  	ρ0<|z|<∞   sohada   yaqinlashuvchi   Loran   qatori
ko’rinishida  tasvirlanadi
               	
f(z)=	∑n=−∞
∞	
cnzn=∑n=0
∞	
cnzn+c−1
z	+c−2
z2+...  .                 (10)
2-ta’rif . 	
f(z)  funksiyaning 	z=	∞  nuqtadagi qoldig’i deb shu nuqta atrofida 	f(z)
funksiyaning Loran qatoriga yoyilmasining -	
с−1  koeffisiyentiga  aytiladi (	resz=∞f(z)  kabi
belgilanadi), ya’ni  
                              	
resz=∞f(z)=−с−1 .                                         (11)
demak	
с−1=	1
2πi	∫
|z|=ρ
f(z)dz
,
 	
|z|=	ρ   (	ρ>ρ0 )   aylana   soat   strelkasiga   teskari   (musbat)   yo’naltirilgan.   Bundan
(11) formulaga ko’ra                                                    
                  	
∫
γρ
f(z)dz	=2πi	res
z=∞
f(z)                              (12)
hosil qilamiz, bu yerda 	
γρ - soat strelkasi bo’ylab yo’naltirilgan 	|z|=	ρ  aylana.    5-misol.   f(z)=e
1
z  funksiyaning 	z=	∞   nuqtadagi qoldig’ini hisoblang.
Yechish.  	
f(z)=e
1
z   funksiyaning  	z=	∞   nuqta   atrofida   Loran   qatoriga
yoyilmasidan 	
с−1  koeffisiyentni topamiz:	
f(z)=e
1
z=1+1
z+	1
2z2+...
,  	c−1=1  va  	resz=∞e
1z=−1 .
Bundan  	
∫
|z|=ρ
e
1
zdz	=2πi	res
z=∞
e
1
z=−2πi ,   bu   yerda  	
|z|=	ρ -aylana   soat   strelkasi   bo’ylab
yo’naltirilgan.
4. Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasi.
  1-teorema   (qoldiqlar   nazariyasining   asosiy   teoremasi).   Agar  	
f(z)   funksiya
bir   bog’lamli  	
D   sohada  	z1,z2,z3,...,zn   nuqtalardan   tashqari   hamma   joyda   regulyar
bo’lib,  	
D   sohada   yotuvchi  	γ -sodda   yopiq   chiziq  	z1,z2,z3,...,zn   nuqtalarni   o’z   ichida
saqlasin. U holda         
        	
∫
γ
f(z)dz=2πi∑k=1
n	
res
z=zk
f(z) ,                              (13)
formula o’rinli bo’ladi, bu yerda 	
γ  musbat yo’naltirilgan.
Xossa.  	
f(z)   funksiya   chekli   sondagi   maxsus   nuqtalardan   tashqari   butun
kengaytirilgan kompleks tekislikda regulyar bo’lsin. U holda, 	
f(z)  funksiyaning 	z=	∞
nuqta bilan birgalikdagi qoldiqlari yig’indisi nolga teng, ya’ni 
                   	
∑k=1
n	
resz=zk
f(z)+resz=∞f(z)=0 ,                        (14) 
bo’ladi,   bu   yerda  	
zk   (	k=1,2	,...,n )   -  	f(z)   funksiyaning   barcha   chekli   maxsus
nuqtalari, 	
z=	∞  esa maxsus yoki regulyarlik nuqtasi.
   1-teoremaning umumlashgani quyidagi
2-teorema . Agar 	
f(z)  funksiya kengaytirilgan kompleks tekislikning 	D  sohasida
chekli   sondagi   maxsus   nuqtalardan   tashqari   hamma   joyida   regulyar   va   shu   sohaning
chegarasi  	
Г   gacha   uzluksiz   bo’lsin,  	Г   chekli   sondagi   chegaralangan   bo’lakli   silliq
chiziq. U holda
a) agar 	
z=	∞  nuqta 	D  sohaga tegishli bo’lmasa     
             	
∫
Г
f(z)dz=2πi∑k=1
n	
res
z=zk
f(z) ;                         (17)
b) agar 	
z=	∞  nuqta 	D  sohaga tegishli bo’lsa
           	
∫Г	
f(z)dz	=2πi(∑k=1
n	
resz=zk
f(z)+resz=∞f(z))                   (18)
formula   o’rinli   bo’ladi,   bu   yerda  	
z1,z2,z3,...,zn -  	f(z)   funksiyaning  	D   sohaga
tegishli maxsus nuqtalari.
     5. Yopiq kontur bo’yicha integrallarni hisoblash 6-misol.  ∫
|z|=2
cos	z
z3	dz    integralni hisoblang.
Yechish .  	
f(z)=cos	z
z3     funksiya   bitta    	z=0     maxsus   nuqta   (qutb)   ga   ega   bo’lib,
Loran qatoriga yoyilmasi  
      	
f(z)=cos	z
z3	=	
1−	z2
2!+¿⋅¿+(−1)n	z2n	
(2n)!+¿⋅¿	
z3	=	1
z3−	1
2!z+¿⋅¿+(−1)nz2n−3	
(2n)!+¿⋅¿   
dan iborat. Bundan esa   	
res
z=0
cos	z
z3	=c−1=−	1
2 . (13) formuladan   	
∫
|z|=2
cos	z
z3	dz	=2πi	res
z=0
cos	z
z3	=−πi
.
Qoldiqlar nazariyasining aniq integrallarni hisoblashga tadbiqi. 
1.  	
I=∫
0
2π
R(cos	ϕ,sin	ϕ)dϕ  ko’rinishdagi integrallar.
                 	
I=∫
0
2π
R(cos	ϕ,sin	ϕ)dϕ                              (1) 
ko’rinishdagi   integrallar   yopiq   kontur   bo’yicha   olingan   integralga   keltiriladi,
bunda 	
R(u,v) - 	u  va 	v - ning rasional funksiyasi. 	z=	eiϕ  bo’lsa, u holda 	
sin	ϕ=	1
2i(z−	1
z)
, 	cos	ϕ=	1
2(z+1
z) ,  	dϕ=−	idz
z  bo’ladi.	
ϕ
  argument  	0≤ϕ≤	2π   o’zgarganda  	z   o’zgaruvchi  	|z|=1   aylananing   musbat
yo’nalishi bo’ylab harakatlanadi.  Bunda (1) integral yopiq kontur bo’yicha olingan	
I=	∫
|z|=1
R1(z)dz
integralga   o’tadi,   bu   yerda  	
R1(z)=−	i
zR[
1
2(z+1
z),1
2i(z−	1
z)] -  	z   o’zgaruvchining
rasional funksiyasi. Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasiga ko’ra   	
I=2πi	∑k=1
n	
rezz=zk
R1(z)
,
bunda 	
z1,z2,...,zk  lar -	R1(z)  rasional funksiyaning 	|z|<1  doiradagi qutblari.
1-misol.	
I=∫
0
2π	dϕ	
1−	2acos	ϕ+a2 , 	|a|<1  integralni hisoblang.
Yechish.  	
z=	eiϕ  almashtirish olib 	
I=	∫
|z|=1	
idz	
az	2−(a2+1)z+a integralni   hosil   qilamiz.  |a|<1   bo’lganda  	az	2−(a2+1)z+a=	0   tenglama  	z1=a ,	
z2=	1
a
 ildizlarga ega. Bundan 	|z|<1  doirada integral ostidagi funksiyaning oddiy qutbi
bo’lgan 	
z1=a  nuqta yotadi. Demak,              
                     	
res
z=a
f(z)=	i	
[2az	−(a2+1)]z=a
=	i	
a2−1 . 
Natijada 	
I=	2π	
1−a2 . 
2-misol.  	
I=∫
0
2πcos	2ϕ	
13	+12	cos	ϕ	dϕ   integralni hisoblang.
Yechish.  	
eiϕ=	z   formula   bo’yicha  	z   o’zgaruvchiga   o’tamiz.   U   holda  	
dϕ=	dz
iz ,	
cos	ϕ=	eiϕ+e−iϕ	
2	=	z2+1	
2z
.  	0≤ϕ≤	2π   kesim   bo’yicha   olinayotgan   integral  	|z|=1   aylana
bo’yicha   olinadigan   integralga   o’tadi:  	
I=	1
4i	∫
|z|=1	
(z2+1)	
z2(6z2+13	z+6)
dz .   Integral   ostidagi
funksiya  	
z1=0   -   ikkinchi   tartibli   qutb;  	z2=−	2
3   va  	z2=	2
3   -   oddiy   qutb   maxsus
nuqtalarga   ega.  	
z1   va  	z2   qutblar   integrallash   konturining   ichida   yotadi.   Bu
nuqtalardagi qoldiqlarni hisoblaymiz:	
res
z=0
f(z)=	lim
z→0[	
(z2+1)2	
6z2+13	z+6]
′
=	−13
36
; 	
res
z=−2
3
f(z)=[
(
z2+1
z	)	
12	z+13	]z=−2
3
=169
180 .
Natijada   	
I=	2πi
4i(
169
180	−13
36	)=13	π	
45  bo’ladi.
 
2. 	
I=∫
−∞
∞	
R(x)dx   ko’rinishdagi integralni hisoblash
                  
I=∫
−∞
∞	
R(x)dx                                            (2) 
integralni   qaraymiz,   bu   yerda  	
R(x) -rasional   funksiya.     (2)   integral   yaqinlashadi
deb faraz qilamiz.
      (2)   integralga   qoldiqlar   nazariyasining   asosiy   teoremasini   to’g’ridan-to’g’ri
qo’llab   bo’lmaydi,   chunki   integrallash   konturi   –cheksiz   yopiq   bo’lmagan   chiziq.
Qoldiqlar  nazariyasining asosiy teoremasini  qo’llash uchun  	
CR={z:|z|=	R,0≤arg	z≤	π} yarim aylana va [−R,R]  kesmadan tashkil topgan yopiq 	ГR  konturni kiritib,    	
∫
ГR
R(z)dz
integralni qaraymiz.      
                                              C
R
 - R 0 R     	
x
1-rasm
1-lemma.  	
f(z)   funksiya  	Im	z>0   soha   (yuqori   yarim   tekislik)da   chekli   sondagi
maxsus nuqtalardan tashqari hamma joyda regulyar va uning chegarasigacha uzluksiz
bo’lsin. Agar 
                	
∫
−∞
∞	
f(x)dx                              (3)
integral yaqinlashib, 
                 	
lim
R→∞∫
CR
f(z)dz	=0                           (4) 
bo’lsa, u holda
                 	
∫−∞
∞	
f(x)dx	=2πi	∑
Imzk>0	rez
z=zk
f(z)                      (5)
formula o’rinli bo’ladi, bu yerda 	
CR -	|z|=R ,	Im	z≥0  yarim aylana. 
   (5) formulada 	
f(z)  funksiyaning yuqori yarim tekislikda yotgan barcha maxsus
nuqtalaridagi qoldig’i olingan.
3-misol.  	
I=∫−∞
∞	dx	
(x2+1)4  integralni xisoblang.
Yechish.	
R(z)=	1	
(z2+1)4=	1	
(z−i)4(z+i)4
funksiya   yuqori   yarim   tekislikning  	
z=	i   nuqtasida   to’rtinchi   tartibli   yagona
qutbga ega. 	
rez
z=i
R(z)=	1
3!(	
1	
(z+i)4)z=−i	
(3)	
=	−	5i
32
.
Demak,  	
I=2πi	rez
z=i
R(z)=	5π
16  bo’ladi.
3. 	
I=∫
−∞
∞	
eiαx	R(x)dx   ko’rinishdagi integrallar, Jordan lemmasi .
             	
I=∫
−∞
∞	
eiαx	R(x)dx                               (6) integral R(x) -funksiyaning Furye almashtirishidan iborat, bu yerda 	R(x) -rasional
funksiya. (6) ko’rinishdagi integralni hisoblashda quyidagi lemmadan foydalaniladi.
2-lemma (Jordan).  	
α>0  son va quyidagi shartlar bajarilgan bo’lsin:
1) 	
g(z)  funksiya 	Im	z≥0 , 	|z|≥	R0>0  sohada uzluksiz; 
2) 	
R→	∞  da 
            
M	(R)=maxz∈CR
|g(z)|→	0 ,                       (7) 	
CR
 -  	|z|=R ,	Im	z≥0  yarim aylana. U holda,  
  	
lim
R→∞∫
CR
g(z)eiαz	dz	=0                             (8)
bo’ladi.
      Endi   (6)   integralga   e’tibor   beraylik.   Bu   integral   faqat  	
R(x)   funksiyaning
haqiqiy   o’qda   qutblari   bo’lmasa   va  	
R(x)≈	c
xk   (	x→	∞ ),  	k≥1   bo’lgandagina
yaqinlashadi.
Demak, (7) shart bajarilganda Jordan lemmasiga ko’ra  	
∫
CR
eiαz	R(z)dz	→0
 (	
R→	∞ ,	α>0 )  bo’ladi.
(5) formulaga ko’ra 	
∫−∞
∞
eiαx	R(x)dx	=2πi	∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαzR(z))
.                     (9)
1-izoh.   Agar  	
α<0   bo’lsa,  	ГR   konturni   haqiqiy   o’qqa   nisbatan   simmetrik  	ГR
konturga almashtirsak	
∫−∞
∞
eiαx	R(x)dx	=−2πi	∑
Imzk<0
res
z=zk
(eiαzR(z))
.
2-izoh.  Agar haqiqiy 	
x - da 	R(x)  haqiqiy funksiya va 	α>0  bo’lsa, (9) formulada
haqiqiy va mavhum qismini ajratib   	
∫−∞
∞	
R(x)cos	αxdx	=−2πIm	
[
∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαz	R(z))
]
,
    
(10)    	
∫−∞
∞	
R(x)sin	αxdx	=2πRe	
[
∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαz	R(z))
]
.
formulani  hosil qilamiz. 
4-misol . 	
I=∫−∞
∞	(x−1)cos	5x	
x2−2x+5	
dx  integralni hisoblang.
Yechish.  (13) formulaga ko’ra  	
I=−2πIm	[	resz=1+2i(ei5z	z−1	
z2−	2z+5)]
Integral ostidagi 	
f(z)  funksiya yuqori yarim tekislikda yagona oddiy qutbga ega.  res
z=1+2i
f(z)=[
ei5z(z−1)	
(z2−	2z+5)']z=1+2i
=	e−10
2	(cos	5+isin	5). Bundan   	
I=−πe	−10sin	5 . 
7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari
Chiziqli   fazo   tushunchasi   matematikada   asosiy   tayanch   tushunchalardan
hisoblanadi.   Quyida  	
C   bilan   kompleks   sonlar,  	R   bilan   haqiqiy   sonlar   to‘plamini
belgilaymiz.
1-ta’rif.   Agar   elementlari  	
x,	y,	z,…   bo‘lgan  	L   to‘plamda   quyidagi   ikki   amal
aniqlangan bo‘lsa:
I. Ixtiyoriy ikkita  	
x,	y∈L    elementlarga ularning yig‘indisi  deb ataluvchi aniq
bir 	
x+	y∈L   element mos qo‘yilgan bo‘lib, ixtiyoriy 	x,	y,z∈L  elementlar uchun
1) 	
x+	y=	y+	x   (kommutativlik),
2)  	
x+	(y+	z)=	(x+	y)+z  (assotsiativlik),
3)  L da shunday 	
θ  element mavjud bo‘lib, 	x+	θ=	x  (nolning mavjudligi),
4)   shunday  	
−	x∈L   element   mavjud   bo‘lib,  	x+(−	x)=	θ   (qarama-qarshi
elementning mavjudligi) aksiomalar bajarilsa;
  II.   ixtiyoriy  	
x∈L   element   va   ixtiyoriy  	α   son   (	α∈R   yoki  	α∈C )   uchun  	x
elementning  	
α   songa   ko‘paytmasi   deb   ataluvchi   aniq   bir  	α	x∈	L   element   mos
qo‘yilgan bo‘lib, ixtiyoriy 	
x,	y∈L  va ixtiyoriy 	α,β  sonlar uchun
5)  	
α(β	x)=(α	β)x,  
6)  	
1⋅x=	x ,  
7)  	
(α+	β)x=	α	x+	β	x	,
8)  	
α	(x+	y)=	α	x+α	y  
aksiomalar bajarilsa, u holda 	
L  to‘plam chiziqli fazo deb ataladi .
Ta’rifda   kiritilgan   I   va   II   amallar   mos   ravishda   yig‘indi   va   songa   ko‘paytirish
amallari deb ataladi.
Ta’rifda   foydalanilgan   sonlar   zahirasiga   (haqiqiy   sonlar  	
R   yoki   kompleks
sonlar  C ) bog‘liq holda chiziqli fazo haqiqiy yoki kompleks chiziqli fazo deb ataladi.
Chiziqli fazolarga misollar keltiramiz.
1-misol.  	
L=	R   haqiqiy   sonlar   to‘plami   odatdagi   qo‘shish   va   ko‘paytirish
amallariga     nisbatan   haqiqiy   chiziqli   fazo   tashkil   qiladi.  	
L=	C   kompleks   sonlar
to‘plami   ham   kompleks   sonlarni   qo‘shish   va   ko‘paytirish   amallariga     nisbatan
kompleks chiziqli fazo tashkil qiladi.
2-misol.  	
L=	Rn≡	{x=(x1,x	2,…	,xn), xi∈R	,i=	1,2	,…	,n}−	n   ta   haqiqiy
sonlarning   tartiblangan   guruhlari   to‘plami.   Bu   yerda   elementlarni   qo‘shish   va   songa
ko‘paytirish   amallari   quyidagicha   aniqlanadi.   Ixtiyoriy  	
x=(x1,x2,…	,xn)   va	
y=	(y1,y2,…	,yn)∈	Rn
  lar uchun	
x+	y=	(x1+	y1,x2+	y2,…	,xn+	yn),
   (1) α	x=	(α	x1,α	x2,…	,α	xn).                          (2)	
Rn
 - to‘plam (1) va (2) tengliklar bilan aniqlangan qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallariga     nisbatan   haqiqiy   chiziqli   fazo   tashkil   qiladi   va   u  	
n -   o‘lchamli   haqiqiy
chiziqli fazo deb ataladi.
3-misol.  	
L=	C	n≡	{z=	(z1,z2,...,zn),	zk∈C	,k=	1,2	,...,n	} .   Bu   yerda   ham
elementlarni qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari (1) va (2) tengliklar ko‘rinishida
aniqlanadi.  	
Cn   - to‘plam kompleks chiziqli fazo bo‘ladi va u  	n - o‘lchamli kompleks
chiziqli fazo deb ataladi.
4-misol.  	
L=C[a,b]−	[a,b]   kesmada   aniqlangan   uzluksiz   funksiyalar
to‘plami.   Funksiyalarni   qo‘shish   va   funksiyani   songa   ko‘paytirish   amallari   mos
ravishda 	
(f+	g)(x)=	f(x)+g(x)
                         (3)
va 
   	
(α	f)(x)=	α	f(x)                               (4)
ko‘rinishda   aniqlanadi.   (3)   va   (4)   tengliklar   bilan   aniqlangan   qo‘shish   va   songa
ko‘paytirish   amallari   chiziqli   fazoning   1-8   aksiomalarini   qanoatlantiradi.   Demak,	
C[a,b]
 to‘plam chiziqli fazo tashkil qiladi.
5-misol.  	
ℓ2≡	{x=	(x1,x2,…	,xn,…	):∑
n=1
∞	
|xn|2<∞	}   - kvadrati bilan jamlanuvchi
ketma-ketliklar   to‘plami.   Bu   yerda   elementlarni   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish
amallari quyidagicha  aniqlanadi:	
x+	y=	(x1+	y1,x2+	y2,…	,xn+	yn,…	),
 (5)	
α	x=	α	(x1,x2,…	,xn,…	)=	(α	x1,α	x2,…	,α	xn,…	),	α∈C
.         (6)
Yig‘indi  	
x+	y∈	ℓ2   ekanligi  	|a+b|2≤	2|a|2+	2|b|2   tengsizlikdan   kelib
chiqadi. (5) va (6) tengliklar bilan aniqlangan qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari
chiziqli   fazoning   1-8   aksiomalarini   qanoatlantiradi.   Demak,  
ℓ2     to‘plam   kompleks
chiziqli fazo bo‘ladi.
6-misol.  	
c0≡	{x=	(x1,x2,…	,xn,…	):	lim
n→∞
xn=	0	} -   nolga   yaqinlashuvchi
ketma-ketliklar   to‘plami.   Bu   to‘plamda   ham   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   amallari
(5) va (6) tengliklar ko‘rinishida aniqlanadi va ular chiziqli fazoning 1-8 aksiomalarini
qanoatlantiradi.  Demak, 	
c0   to‘plam chiziqli fazo bo‘ladi.
7 -misol .  	
c≡	{x=	(x1,x2,…	,xn,…	):lim
n→∞
xn=	a}   -   yaqinlashuvchi   ketma-ketliklar
to‘plami.   Bu   to‘plam   ham   5-misolda   kiritilgan   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish
amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil qiladi. 8 -misol .  L=	m   -   barcha   chegaralangan   ketma-ketliklar   to‘plami.   Bu   to‘plam
ham   5-misolda   kiritilgan   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   amallariga   nisbatan   chiziqli
fazo tashkil qiladi.
Endi   haqiqiy   o ‘ zgaruvchining   funksiyalari   nazariyasi   fanida   xossalari
o ‘ rganilgan   Lebeg   ma ’ nosida   integrallanuvchi   funksiyalar   va   o ‘ zgarishi   chegaralangan
funksiyalar   to ‘ plamini   qaraymiz .
9 -misol .   Berilgan  	
[a,b]   kesmada Lebeg ma’nosida integrallanuvchi funksiyalar
to‘plamini  	
~L1[a,b]   simvol bilan belgilaymiz. Bu to‘plamda elementlarni   qo‘shish va
elementni   songa ko‘paytirish amallari (3) va (4) tengliklar bilan aniqlanadi.  	
~L1[a,b]
to‘plam   funksiyalarni   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   amallariga   nisbatan   yopiq.
Chunki, integrallanuvchi  	
f   va  	g   funksiyalar  yig‘indisi  	f+	g   ham integrallanuvchi
va	
∫
a
b
[f(t)+g(t)]dt	=∫
a
b	
f(t)dt	+∫
a
b
g(t)dt
tenglik o‘rinli. Xuddi shunday integrallanuvchi  funksiyaning songa ko‘paytmasi
yana   integrallanuvchi   funksiyadir.   Funksiyalarni   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish
amallari   esa   chiziqli   fazo   aksiomalarini   qanoatlantiradi.   Demak,  	
~L1[a,b]   to‘plam
chiziqli fazo bo‘ladi.
10-misol.   Berilgan  	
[a,b]   kesmada  	p(p>1)   -darajasi   bilan   Lebeg   ma’nosida
integrallanuvchi   funksiyalar   to‘plamini  	
~Lp[a,b]   simvol   bilan   belgilaymiz.   Bu
to‘plamda   ham   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   amallari   (3)   va   (4)   tengliklar   bilan
aniqlanadi   va  	
~Lp[a,b]   to‘plam   chiziqli   fazo  tashkil   qiladi.   Yig‘indi  	f+g∈~Lp[a,b]
ekanligi Minkovskiy tengsizligi 	
(∫
a
b
|	f(t)+	g(t)|pdt	)
1
p≤	(∫
a
b
|	f(t)|pdt	)
1
p+(∫
a
b
|	g(t)|pdt	)
1
p
dan kelib chiqadi.
11 -misol .   Berilgan  	
[a,b]   kesmada   aniqlangan   va   o‘zgarishi   chegaralangan
funksiyalar   to‘plamini  	
V[a,b]   bilan   belgilaymiz.   Bu   to‘plamda   ham   funksiyalarni
qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari 4-misoldagidek kiritiladi. Ishonch hosil qilish
mumkinki,  	
V[a,b]   to‘plam   funksiyalarni   qo‘shish   va   songa   ko‘paytirish   amallariga
nisbatan   chiziqli   fazo   tashkil   qiladi.   Hosil   qilingan   fazo   o‘zgarishi   chegaralangan
funksiyalar fazosi deyiladi va 	
V[a,b]  simvol bilan belgilanadi.
Normalangan fazo
1-ta’rif .   Bizga  	
L     chiziqli   fazo   va   unda   aniqlangan  	p   funksional   berilgan
bo‘lsin. Agar  	
p   quyidagi uchta shartni qanoatlantirsa, unga norma deyiladi:  1)  p(x)≥	0,	∀	x∈L;	p(x)=	0⇔	x=	θ	;  
2)  	
p(ax	)=|a|p(x),	∀	a∈C	,∀	x∈L ;
3)  	
p(x+y)≤	p(x)+p(y),	∀	x,y∈L .
2-ta’rif.   Norma kiritilgan  	
L   chiziqli fazo chiziqli normalangan fazo deyiladi va	
x∈L
 elementning normasi  	‖x‖   orqali belgilanadi.
Agar 	
L  -  normalangan fazoda 	x,y∈L   elementlar jufti uchun	
ρ(x,y)=‖	x−	y‖
sonni  mos qo‘ysak,  	
ρ   funksional  metrikaning 1-3 aksiomalarini  qanoatlantiradi
(1-ta’rifga   qarang).   Metrika   aksiomalarining   bajarilishi   normaning   1-3   shartlaridan
bevosita   kelib   chiqadi.   Demak,   har   qanday   chiziqli   normalangan   fazoni   metrik   fazo
sifatida   qarash   mumkin.   Metrik   fazolarda   o‘rinli   bo‘lgan   barcha   tasdiqlar
(ma’lumotlar) chiziqli normalangan fazolarda ham o‘rinli.	
X
  chiziqli normalangan fazoda 	{xn}  ketma-ketlik berilgan bo‘lsin.
3-ta’rif.   Biror  	
x∈	X   va   ixtiyoriy  	ε>0   uchun   shunday  	n0=	n0(ε)>0   mavjud
bo‘lib,   barcha    	
n>n0     larda  	‖	xn−	x‖<ε   tengsizlik   bajarilsa,  	{xn}   ketma-ketlik	
x∈	X
  elementga yaqinlashadi deyiladi.
4-ta’rif.   Agar   ixtiyoriy  	
ε>0   son   uchun   shunday  	n0=	n0(ε)>0   mavjud   bo‘lib,
barcha  	
n>n0   va  	p∈N   larda  	‖	xn+p−	xn‖<ε   tengsizlik   bajarilsa,  	{xn}   -
fundamental ketma-ketlik deyiladi.
5-ta’rif .   Agar  	
X   chiziqli   normalangan   fazodagi   ixtiyoriy  	{xn}   fundamental
ketma-ketlik  yaqinlashuvchi   bo‘lsa,   u  holda   	
X   to‘la  normalangan   fazo  yoki  Banax
fazosi deyiladi.
Bu   ta’rifni   quyidagicha   aytish   mumkin:   Agar  	
(X	,ρ) ,  	ρ(x,y)=‖	x−	y‖   metrik
fazo to‘la  bo‘lsa, u holda  	
X   to‘la normalangan fazo   deyiladi.  
Chiziqli normalangan fazolarga misollar keltiramiz.
1-misol.  	
L=	R -   haqiqiy   sonlar   to‘plami.   Agar     ixtiyoriy  	x∈	R   soni   uchun	
‖x‖=|x|
 sonni mos qo‘ysak, 	R  normalangan fazoga aylanadi.
2-misol.  	
L=	C - kompleks sonlar  to‘plami. Bu yerda ham norma yuqoridagidek
kiritiladi: 	
‖z‖=|z| .
3-misol.  	
L=	Rn   - 	n   - o‘lchamli haqiqiy chiziqli fazo. Bu fazoda 	
‖	x‖=	√∑
k=1
n	
xk
2	,	‖	x‖p=	(∑
k=1
n	
|xk|p
)
1
p	,	‖	x‖∞=	max
1≤k≤n
|xk|,	x∈	Rn funksionallar   norma   shartlarini   qanoatlantiradi.  Rn   chiziqli   fazoda  	‖⋅‖p   norma
kiritilgan bo‘lsa, uni 	
Rp
n , agar 	‖⋅‖∞  norma kiritilgan bo‘lsa uni 	R∞
n  deb belgilaymiz 
4-misol . 	
L=	C	n  - 	n   o‘lchamli kompleks chiziqli fazo.  Bu fazoda 	
‖	z‖=	√∑
k=1
n	
|zk|2
funksional norma shartlarini qanoatlantiradi.
5-misol.  	
C[a,b]−	[a,b]   kesmada   aniqlangan   uzluksiz   funksiyalar   fazosi.   Bu
fazoda 	
f∈C	[a,b]  elementning normasi (1.6-misol bilan taqqoslang) 	
‖	f‖=	max
a≤x≤b
|f(x)|
,
tenglik bilan aniqlanadi. 	
C[a,b]  chiziqli fazoda norma 	
‖	f‖1=∫
a
b
|f(t)|dt
formula vositasida kiritilgan bo‘lsa, uni 	
C1[a,b]  , agar norma 	
‖	f‖2=	√∫
a
b
|f(t)|2dt
tenglik orqali kiritilgan bo‘lsa uni 	
C2[a,b]  deb belgilaymiz. 
Quyida biz chiziqli fazo va unda kiritilgan normalarni beramiz.
6-misol.  	
ℓ2  fazoda  	x   elementning normasi quyidagicha kiritiladi: 	
‖	x‖=	√∑
k=1
∞	
xk
2
.
7-misol. 	
c0,c,m  fazolarda 	x   elementning normasi quyidagicha kiritiladi: 	
‖	x‖=	sup
1≤n<∞
|xn|
.	
ℓ2,c0,c
 va 	m   fazolarning aniqlanishi 5-8 misollarda keltirilgan.
8-misol.  	
M	[a,b]   -   bilan  	[a,b]   kesmada   aniqlangan   barcha   chegaralangan
funksiyalar   to‘plamini   belgilaymiz.   Bu   to‘plam   odatdagi   funksiyalarni   qo‘shish   va
songa   ko‘paytirish   amallariga   nisbatan   chiziqli   fazo   tashkil   qiladi.   Bu   fazoda
aniqlangan 	
p(x)=	sup
a≤t≤b
|x(t)|,	x∈	M	[a,b]
  (1)
funksional   norma   shartlarini   qanoatlantiradi   va  
M	[a,b]   chiziqli   normalangan
fazo bo‘ladi. 9-misol.  C(n)[a,b]   -   bilan  	[a,b]   kesmada   aniqlangan  	n   marta   uzluksiz
differensiallanuvchi   funksiyalar   to‘plamini   belgilaymiz.  	
C(n)[a,b]   to‘plam   odatdagi
funksiyalarni  qo‘shish  va songa ko‘paytirish amallariga nisbatan  chiziqli  fazo tashkil
qiladi. Bu fazoda aniqlangan 	
p(x)=	max
a≤t≤b
|x(t)|+∑
k=1
n	
max
a≤t≤b
|x(k)(t)|,	x∈C	(n)[a,b]
    (2)
funksional normaning 1-3 shartlarini qanoatlantiradi.
10-misol.  	
[a,b]  kesmada aniqlangan o‘zgarishi chegaralangan funksiyalar fazosi	
V[a,b]
 ni qaraymiz. Bu fazoda 
p:V	[a	,b	]→	R
,    	p(x)=|x(a)|+V	a
b[x]                      (3)
funksional norma aksiomalarini qanoatlantiradi va  	
V[a,b]   chiziqli normalangan
fazo bo‘ladi.
Endi Banax fazolariga misollar keltiramiz.
11 -misol . 	
Rn,Rp
n,C[a,b],ℓp,p≥1,c,c0   fazolarni to‘lalikka tekshiring.
Yechish.   To‘la   metrik   fazolar   (3-paragraf)   mavzusidan   ma’lumki  	
Rn ,  	Rp
n ,	
C	[a,b],	ℓp,	p≥	1	,	c	,	c0
  lar   to‘la   metrik   fazolar   edi.   Shuning   uchun   ular   to‘la
normalangan fazolar, ya’ni Banax fazolari bo‘ladi.
12-misol.  	
C2[a,b]   to‘la   bo‘lmagan   metrik   fazo   edi.   Shuning   uchun  	C2[a,b]
to‘la bo‘lmagan normalangan fazoga misol bo‘ladi.
Hilbert fazolari
1-ta’rif.   Cheksiz o‘lchamli to‘la Evklid fazosi Hilbert fazosi deyiladi .
Shunday qilib, ixtiyoriy tabiatli  	
f,g,ϕ,…   elementlarning  	H   to‘plami Hilbert
fazosi bo‘lsa, u quyidagi uchta shartni qanoatlantiradi:
1)  	
H - Evklid fazosi, ya’ni skalyar ko‘paytma kiritilgan chiziqli  fazo;
2)  
ρ(x,y)=	√(x−	y,x−	y)  metrika ma’nosida  	H  - to‘la fazo;
3)  	
H  fazo - cheksiz o‘lchamli, ya’ni unda cheksiz elementli chiziqli erkli sistema
mavjud.
Odatda   separabel   Hilbert   fazolari   qaraladi,   ya’ni  	
H   ning   hamma   yerida   zich
bo‘lgan sanoqli to‘plam mavjud.
Bundan keyin biz faqat separabel Hilbert fazolarini qaraymiz.
1-misol.  	
C2[a,b]   Evklid   fazosi   to‘la   emas,   shuning   uchun  	C2[a,b]   Hilbert
fazosi bo‘la olmaydi.
2-misol.  	
ℓ2   va  	L2[a,b]   lar cheksiz o‘lchamli to‘la separabel Evklid fazolaridir.
Shuning uchun ular Hilbert fazolari bo‘ladi. 2-ta’rif.   Agar  R   va  	R¿   Evklid   fazolari   o‘rtasida   o‘zaro   bir   qiymatli   moslik
o‘rnatish mumkin bo‘lib,	
x↔	x*,	y↔	y*,	x,y	∈R,	x*,	y∗	∈R∗¿¿
ekanligidan	
x+	y	↔	x∗	+	y*,	λ	x↔	λ	x∗	va	(x	,y)=	¿¿
munosabatlar kelib chiqsa, 	
R  va 	R¿  lar izomorf fazolar deyiladi.
Boshqacha aytganda, Evklid fazolarining izomorfligi shundan iboratki, bu fazolar
o‘rtasida o‘zaro bir qiymatli moslik mavjud bo‘lib, bu moslik shu fazolardagi chiziqli
amallarni va ulardagi skalyar ko‘paytmani saqlaydi.
Ma’lumki,  	
n   -   o‘lchamli   ixtiyoriy   ikkita   Evklid   fazosi   o‘zaro   izomorfdir.
Cheksiz o‘lchamli Evklid fazolari o‘zaro izomorf bo‘lishi shart emas. Masalan  	
ℓ2   va	
C2[a,b]
 fazolar izomorf emas, chunki 	ℓ2  to‘la, 	C2[a,b]  esa to‘la emas. 
Quyidagi teorema o‘rinli.
1-teorema .  Ixtiyoriy ikkita separabel Hilbert fazosi o‘zaro izomorfdir.
8-Operatorlar va funksionallar.
Funksionallar
1-ta’rif.  	
L   chiziqli  fazoda aniqlangan  	f   sonli  funksiya funksional  deb ataladi.
Agar barcha 	
x,y∈L  lar uchun	
f(x+	y)=	f(x)+	f(y)
bo‘lsa, 	
f  additiv funksional deyiladi .
2-ta’rif .  Agar barcha  	
x∈	L   va barcha 	α∈C  lar uchun	
f(α	x)=	α	f(x)
,
bo‘lsa,  	
f   bir   jinsli   funksional   deyiladi.   Agar   barcha  	x∈	L   va   barcha  	α∈C
sonlar uchun 	
f(α	x)=	¯α	f(x)
bo‘lsa,  u  holda kompleks   chiziqli   fazoda  aniqlangan  	
f   funksional  qo‘shma  bir
jinsli deyiladi, bu yerda 	
¯α  soni 	α  ga qo‘shma kompleks son .
3-ta’rif.   Additiv va bir jinsli funksional chiziqli funksional deyiladi. Additiv va
qo‘shma bir jinsli funksional qo‘shma chiziqli (yoki antichiziqli) funksional deyiladi.
Chiziqli funksionallarga misollar keltiramiz.
1-misol.  	
Rn≡	{x=	(x1,x2,…	,xn),	xi∈	R}   -  	n   o‘lchamli   vektor   fazo   va	
a=	(a1,a2,…	,an)∈	R	n
 belgilangan element bo‘lsin. U holda 	
f:R	n→	R
, 	
f(x)=	∑
i=1
n	
aixi
moslik 	
Rn  da chiziqli funksional bo‘ladi. u(z)=	∑
k=1
n	
ak¯zktenglik bilan aniqlanuvchi 	
u:C	n→	C  akslantirish qo‘shma chiziqli funksionalni
aniqlaydi.
2-misol.  Quyidagi 	
I  va 	I¿:C	[a,b]→	C   funksionallar	
I(x)=∫
a
b	
x(t)dt	,
  	I¿(x)=∫
a
b	
x(t)dt	
C[a,b]
 fazodagi chiziqli va qo‘shma chiziqli funksionallarga misol bo‘ladi.
3 -misol .  	
y0∈C	[a,b]  berilgan element bo‘lsin.  Har bir 	x∈C	[a,b]  funksiyaga	
F(x)=∫
a
b	
x(t)y0(t)dt
sonni mos qo‘yamiz. Bu funksionalning chiziqliligi integrallash amalining asosiy
xossalaridan kelib chiqadi.	
F∗(x)=∫
a
b	
x(t)y0(t)dt
funksional 	
C[a,b]  fazoda qo‘shma chiziqli funksional bo‘ladi.
4-misol.  	
ℓ2   fazoda   chiziqli   funksionalga   misol   keltiramiz.  	k -   belgilangan
natural son bo‘lsin. 	
ℓ2  dagi har bir 	x=	(x1,x2,…	,xk,…	)  uchun	
fk(x)=	xk
deymiz. Bu funksionalning chiziqliligi ko‘rinib turibdi
Chiziqli uzluksiz operatorlar
Shunday qilib, bizga 	
X  va 	Y  chiziqli normalangan fazolar berilgan bo‘lsin.
1-ta’rif .  	
X   fazodan   olingan   har   bir  	x   elementga  	Y   fazoning     yagona  	y
elementini mos qo‘yuvchi	
Ax	=	y	(x∈	X	,	y∈	Y	)
akslantirish operator deyiladi.
Umuman  	
A   operator  	X   ning hamma yerida aniqlangan bo‘lishi shart emas.   Bu
holda  	
Ax   mavjud   va    	Ax	∈Y   bo‘lgan   barcha  	x∈	X   lar   to‘plami  	A   operatorning
aniqlanish sohasi deyiladi va 	
D(A)  bilan belgilanadi, ya’ni:	
D	(A)=	{x∈	X	:	Ax	mavjud	va	Ax	∈Y	}.
Agar     chiziqli  	
A   operator   qaralayotgan   bo‘lsa,  	D(A)   ning   chiziqli   ko‘pxillilik
(8.6-ta’rifga   qarang)   bo‘lishi   talab   qilinadi,   ya’ni   agar  	
x,y∈	D	(A)     bo‘lsa,   u   holda
ixtiyoriy 	
α,β∈C  lar uchun 	α	x+	β	y∈	D	(A) .
2-ta’rif.   Agar ixtiyoriy  	
x,y∈	D	(A)⊂	X   elementlar va ixtiyoriy  	α,β∈C   sonlar
uchun A(α	x+	β	y)=	α	A	x+	β	A	ytenglik o‘rinli bo‘lsa, 	
A  ga chiziqli operator deyiladi.
3-ta’rif.   Bizga  	
A	:X	→	Y   operator va  	x0∈	D	(A)   nuqta berilgan   bo‘lsin. Agar	
y0=	Ax	0∈Y
 ning ixtiyoriy 	V  atrofi uchun,  	x0   nuqtaning shunday 	U  atrofi mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy  	
x∈U	∩	D	(A)   lar uchun  	Ax	∈V   bo‘lsa,  	A   operator  	x=	x0   nuqtada
uzluksiz deyiladi.
3-ta’rifga teng kuchli  quyidagi ta’riflarni keltiramiz.
4-ta’rif.   Agar   ixtiyoriy  	
ε>0   uchun   shunday  	δ=	δ(ε)>0   mavjud   bo‘lib,	
‖	x−	x0‖<δ
  tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha  	x∈D	(A)   lar uchun	
‖	Ax	−	Ax	0‖<ε
tengsizlik bajarilsa, 	
A  operator 	x=	x0  nuqtada uzluksiz  deyiladi .
5-ta’rif .   Agar  	
x0   nuqtaga   yaqinlashuvchi   ixtiyoriy  	xn   ketma-ketlik   uchun	
‖	A	xn−	A	x0‖→	0
 bo‘lsa, u holda 	A  operator 	x0  nuqtada uzluksiz deyiladi.
Agar  	
A   operator   ixtiyoriy  	x∈D	(A)   nuqtada   uzluksiz   bo‘lsa,  	A   uzluksiz
operator deyiladi.
6-ta’rif.  	
Ax	=	θ   tenglikni   qanoatlantiruvchi   barcha  	x∈	X   lar   to‘plami  	A
operatorning yadrosi deb ataladi va u 	
KerA   bilan belgilanadi .
7-ta’rif.   Biror  	
x∈D	(A)   uchun  	y=	A	x   bajariladigan  	y∈Y   lar   to‘plami  	A
operatorning   qiymatlar   sohasi   yoki   tasviri   deb   ataladi   va   u  	
Im	A   yoki  	R(A)   bilan
belgilanadi .
Matematik   simvollar   yordamida   operator   yadrosi   va   qiymatlar   sohasini
quyidagicha yozish mumkin:	
KerA	=	{	x∈	D	(A):	Ax	=	θ	},	
R(A):=	Im	A=	{y∈Y	:biror	x∈D	(A)uchun	y=	Ax	}.
Chiziqli   operatorning   qiymatlar   sohasi   va   yadrosi   chiziqli   ko‘pxillilik   bo‘ladi.
Agar  	
D	(A)=	X   bo‘lib,  	A   uzluksiz   operator   bo‘lsa,   u   holda  	KerA   yopiq   qism   fazo
bo‘ladi,   ya’ni    	
KerA	=	[KerA	] .  	A   operator   uzluksiz   bo‘lgan   holda   ham  	Im	A⊂Y
yopiq qism fazo bo‘lmasligi mumkin.
Chiziqli operatorlarga misollar.
1-misol.  	
X  - ixtiyoriy chiziqli normalangan fazo bo‘lsin. 	
Ix	=	x
,    	x∈	X
akslantirish birlik operator deyiladi. Uni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish.   Bu   operatorning   chiziqliligi   va   uzluksizligi   quyidagi   tengliklardan
bevosita  kelib chiqadi:	
I(α	x+	β	y)=	α	x+	β	y=	α	I	x+	β	I	y
,     	‖I(x−	x0)‖=‖x−	x0‖ .
Qo‘shimcha qilib aytishimiz mumkinki, uning aniqlanish sohasi, qiymatlar sohasi
va yadrosi uchun quyidagilar o‘rinli: D	(I)=	X	,  R(I)=	X	,    	KerI	=	{θ}.
2.  	
X  va 	Y  ixtiyoriy chiziqli normalangan fazolar bo‘lsin. 	
Θ	:X	→	Y	,	Θ	x=	θ
operator nol operator deyiladi. Uni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish.   Nol   operatorning   chiziqliligi   va   uzluksizligi   bevosita   ta’rifdan   kelib
chiqadi.   Uning   aniqlanish   sohasi,   qiymatlar   sohasi   va   yadrosi   uchun   quyidagilar
o‘rinli:	
D(Θ	)=	X	,
       	R(Θ	)=	{θ},       	Ker	(Θ	)=	X .
3.  Aniqlanish sohasi 	
D(A)	=C(1)[a,b]⊂C	[a,b]  bo‘lgan va 	C[a,b]  fazoni o‘zini-
o‘ziga akslantiruvchi	
A:C	[a,b]→	C[a,b]
,   	(Af	)(x)=	f	'(x)  
operatorni qaraymiz. Bu operator differensial operator deyiladi. Uni chiziqlilik va
uzluksizlikka tekshiring.
Yechish.   Uning   chiziqli   ekanligini   ko‘rsatamiz.   Buning   uchun   ixtiyoriy	
f,g∈	D	(A)
  elementlarning chiziqli kombinatsiyasi  bo‘lgan  	α	f+β	g   elementga  	A
operatorning ta’sirini qaraymiz:	
(A(α	f+	β	g))(x)=	(α	f(x)+	β	g(x))'=	α	f'(x)+	β	g'(x)=	α	(Af	)(x)+	β	(Ag	)(x)
.
Biz   bu   yerda   yig‘indining   hosilasi   hosilalar   yig‘indisiga   tengligidan,   hamda
o‘zgarmas   sonni  hosila   belgisi  ostidan   chiqarish   munkinligidan  foydalandik.  Demak,	
A
  operator   chiziqli   ekan.   Uni   nol   nuqtada   uzluksizlikka   tekshiramiz.   Ma’lumki,
Aθ	=	θ
,   bu   yerda  	θ   -  	C[a,b]   fazoning   nol   elementi,   ya’ni  	θ(x)≡	0 .   Endi   nolga
yaqinlashuvchi  	
fn∈D	(A)   ketma-ketlikni   tanlaymiz.   Umumiylikni   buzmagan   holda	
a=	0,b=	1
 deymiz.	
fn(x)=	xn+1	
n+1
,	lim
n→∞
‖	fn‖=	lim
n→∞	
max
0≤x≤1
|xn+1	
n+1
|=	lim
n→∞	
1
n+1
=	0
.
Ikkinchi tomondan,	
(Af	n)(x)=	xn,	lim
n→∞
‖	Af	n−	Aθ	‖=	lim
n→∞	
max
0≤x≤1
|xn|=	lim
n→∞
1=	1≠	0
.
Demak,  	
A   operator   nol   nuqtada   uzluksiz   emas     ekan.   11.2-teoremaga   ko‘ra
differensial operator aniqlanish sohasining barcha nuqtalarida uzilishga ega.
Uning qiymatlar sohasi va yadrosi uchun quyidagilar o‘rinli:	
R(A)=	C	[a,b],        	KerA	=	{const	}
.
4.   Endi  	
C[a,b]   fazoni   o‘zini-o‘ziga   akslantiruvchi  	B   operatorni   quyidagicha
aniqlaymiz: 	
(Bf	)(x)=∫
a
b
K	(x,t)f(t)dt
                           (11.1) Bu operator integral operator deyiladi. Bu yerda  K(x,y)  funksiya  	[a,b]×[a,b]  -
kvadratda   aniqlangan,   uzluksiz.  	
K(x,y)   integral   operatorning   o‘zagi   (yadrosi)
deyiladi. 	
B  operatorni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish.   Ma’lumki,   ixtiyoriy  	
f∈C[a,b]   uchun  	K(x,t)f(t)     funksiya  	x   va  	t
ning uzluksiz funksiyasidir. Matematik analiz kursidan ma’lumki, 	
∫
a
b
K	(x,t)f(t)dt
integral   parametr  	
x∈[a,b]   ning   uzluksiz   funksiyasi   bo‘ladi.   Bulardan  	B
operatorning   aniqlanish   sohasi  	
D(B)   uchun  	D(B)=C	[a,b]   tenglik   o‘rinli   ekanligi
kelib chiqadi. Integral operatorning chiziqli ekanligi integrallash amalining chiziqlilik
xossasidan kelib chiqadi, ya’ni ixtiyoriy 	
f,g∈C[a,b]    va 	α,β∈C    lar uchun 	
(B(α	f+β	g))(x)=∫
a
b
K	(x,t)(α	f(t)+β	g(t))dt	=	
=	α∫
a
b
K	(x,t)f(t)dt	+β∫
a
b
K	(x,t)g(t)dt	=	α	(Bf	)(x)+β	(Bg	)(x)
tengliklar o‘rinli.  Endi integral operator 	
B  ning uzluksiz ekanligini ko‘rsatamiz.	
f0∈C[a,b]
  ixtiyoriy   tayinlangan   element   va  	{fn}⊂C	[a,b]   unga   yaqinlashuvchi
ixtiyoriy ketma-ketlik bo‘lsin. U holda	
‖Bf	n−	Bf	0‖=	max
a≤x≤b
|∫
a
b
K	(x,t)(fn(t)−	f0(t))dt	|≤	
¿	max
a≤x≤b
|fn(t)−	f0(t)|	max
a≤x≤b
|∫
a
b
K	(x,t)dt	|=	C⋅‖	fn−	f0‖	.
         (11.2)
Bu yerda 	
C=	max
a≤x≤b∫
a
b
|K	(x,t)|dt
.	
C
  ning   chekli   ekanligi  	[a,b]   kesmada   uzluksiz   funksiyaning   chegaralangan
ekanligidan kelib chiqadi. Agar (11.2) tengsizlikda 	
n→	∞  da limitga o‘tsak, 	
lim
n→∞
‖	Bf	n−	Bf	0‖≤	C⋅lim
n→∞
‖	fn−	f0‖=	0
ekanligini olamiz. Agar 	
‖Bf	n−	Bf	0‖≥	0  tengsizlikni hisobga olsak,	
lim
n→∞
‖	B	fn−	B	f0‖=0
.
Shunday qilib, 	
B  integral operator  ixtiyoriy nuqtada uzluksiz ekan.	
B
  integral operatorning qiymatlar sohasi va yadrosi integral   operatorning o‘zagi
-  	
K(x,y)   funksiyaning   berilishiga   bog‘liq.   Masalan,  	K	(x,t)≡1   bo‘lsa,  	B
operatorning   qiymatlar   sohasi  	
Im	B   o‘zgarmas   funksiyalardan   iborat,   ya’ni Im	B=	{f∈C	[a,b]:f(t)=	const	},   uning   yadrosi  	KerB   o‘zgarmasga   ortogonal
funksiyalardan iborat, ya’ni	
KerB	=	{	f∈C	[a,b]:∫
a
b	
f(t)dt	=	0	}.
8-ta’rif .   Bizga  	
X   normalangan   fazoning  	M   to‘plami   berilgan   bo‘lsin.   Agar
shunday  	
C	>0   son   mavjud   bo‘lib,   barcha  	x	∈	M   uchun  	‖x‖≤C   tengsizlik   o‘rinli
bo‘lsa, 	
M  to‘plam chegaralangan deyiladi .
9-ta’rif.   	
X   fazoni 	Y  fazoga akslantiruvchi 	A  chiziqli operator berilgan bo‘lsin.
Agar  	
A   ning   aniqlanish   sohasi  	D(A)=	X   bo‘lib,   har   qanday   chegaralangan
to‘plamni yana chegaralangan to‘plamga akslantirsa,  	
A   ga chegaralangan operator
deyiladi.
Chiziqli   operatorning   chegaralanganligini   tekshirish   uchun   quyidagi   ta’rif
qulaydir.
10-ta’rif.  	
A	:X	→	Y   chiziqli operator bo‘lsin. Agar shunday  	C	>0   son mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy 	
x∈D	(A)  uchun
‖A	x‖≤C⋅‖x‖
                              (3)
tengsizlik bajarilsa, 	
A  chegaralangan operator deyiladi.
11-ta’rif.   (11.3) tengsizlikni qanoatlantiruvchi  	
C   sonlar to‘plamining aniq quyi
chegarasi 	
A  operatorning normasi deyiladi, va u 	‖A‖  bilan belgilanadi, ya’ni	
‖A‖=	inf	C	.
Bu   ta’rifdan     ixtiyoriy    	
x∈	D	(A)     uchun  	‖A	x‖≤	‖A‖⋅‖x‖   tengsizlik   o‘rinli
ekanligi kelib chiqadi.
1-teorema.  	
X   normalangan   fazoni  	Y   normalangan   fazoga   akslantiruvchi
chiziqli chegaralangan 	
A  operatorning normasi 	‖A‖  uchun	
‖	A‖=	sup
‖x‖=1
‖	A	x‖=	sup
x≠θ
‖	A	x‖	
‖	x‖
                       (4)
tenglik o‘rinli.
Isbot.  Quyidagicha belgilash kiritamiz	
α=	sup
x≠θ
‖	A	x‖	
‖	x‖
.	
A
 chiziqli operator bo‘lgani uchun
α=sup
x≠θ
‖A	x‖	
‖x‖	
=sup
x≠θ
‖A	
x
‖x‖
‖=	sup
‖x‖=1
‖A	x‖.
Ixtiyoriy  	
x≠	0   uchun	
‖A	x‖	
‖x‖	
≤	α. Demak, ixtiyoriy x∈	X  uchun  	‖A	x‖≤α‖x‖.  Bundan esa	
‖A‖≤α
.                (5)
Aniq yuqori  chegara  ta’rifiga ko‘ra, ixtiyoriy   ε > 0
  son uchun, shunday  	
xε≠	θ
element mavjudki,	
α	−	ε≤	
‖A	xε‖	
‖	xε‖	
≤‖A‖
tengsizlik bajariladi. Bu yerdan 	
ε>0   ixtiyoriy bo‘lgani uchun,	
α	≤‖	A‖
.      (6)  
(5) va (6) lardan 	
‖	A‖=	α  tenglik kelib chiqadi. ∆
1-tasdiq.  Chiziqli chegaralangan 	
A  operator uchun	
sup
‖x‖=1
‖A	x‖=	sup
‖x‖≤1
‖A	x‖
tenglik o‘rinli.
X
  chiziqli   normalangan   fazoni  	
Y   chiziqli   normalangan   fazoga   akslantiruvchi
chiziqli   chegaralangan   operatorlar   to‘plamini    	
)	,	(	Y	X	L   bilan   belgilaymiz.   Xususan,	
Y	X	
 bo‘lsa 	)	(	)	,	(	X	L	X	X	L	 .
1-natija.   Ixtiyoriy 
A 	)	,	(	Y	X	L
   va  		 ADx 
, 	1	x  uchun 	
A	x	A	
                               (7)
tengsizlik o‘rinli .
(7) tengsizlikning isboti (4) tengsizlikdan kelib chiqadi.
12-ta’rif .  	
Y	X	A		:   va  	Y	X	B		:   chiziqli   operatorlarning   yig‘indisi   deb,	
)	(	)	(	B	D	A	D	x	∩	
  elementga  	Y	Bx	Ax	y			   elementni   mos   qo‘yuvchi  	B	A	C		
operatorga aytiladi .
Ravshanki,  	
C  chiziqli operator bo‘ladi.  Agar  	B	A, 	)	,	(	Y	X	L
 bo‘lsa, u holda   	C
ham chegaralangan operator bo‘ladi  va	
B	A	B	A	C				
               (8)
tengsizlik o‘rinli. Haqiqatan ham,	
		x	B	A	x	B	x	A	x	B	x	A	x	B	x	A	x	C										
.
Bu yerdan (8) tengsizlik kelib chiqadi.
13-ta’rif.  	
A   chiziqli   operatorning  	   songa   ko‘paytmasi  	x   elementga  	Ax	
elementni mos qo‘yuvchi operator sifatida aniqlanadi, ya’ni	
			Ax	x	A			
. Foydalanilgan adabiyotlar:
1. “Funksional analiz” J.I. Abdullayev,  R.N. G‘anixo‘jayev, M.H. Shermatov, 
O.I.Egamberdiyev
2. ”Kompleks o’zgaruvchili funksiyalar nazaryasi” 
3. Kompleks o’zgaruvchili funksiyalar nazaryasi fanida ”Matematik fizika va 
funksional”  kafedrasi majmuasi

REJA: 1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar 2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya 3. Kompleks o’zgaruvchili funksiya uzluksizligi, hosilasi va analitik funksiyalar 4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi 5. Loran qatori va maxsus nuqtalar 6. Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash 7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari 8. Operatorlar va funksionallar 1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar. 1-ta’rif. х va у haqiqiy sonlarning (х,у) juftiga kompleks son deb aytiladi, agar tenglik tushunchasi, qo’shish va ko’paytirish amallari quyidagicha aniqlangan bo’lsa: 1. (х1,у1) va (х2,у2) ikkita kompleks son teng deyiladi, agar х1=х2 va у1= у2 bo’lganda; 2. (х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning yiq’indisi (х1+х2,у1+у2) ko’rinishda; 3. (х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning ko’paytmasi (х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) ko’rinishda. Kompleks sonlar ustida tenglik, yiq’indi, ko’paytma va boshqa amallarni belgilashda haqiqiy sonlar uchun qo’llaniladigan belgilar ishlatiladi. Shuning uchun kompleks sonning ta’rifiga ko’ra (х1,у1)=(х2,у2) faqat va faqat shundagina, qachonki х1=х2 va у1= у2 (1) bo’lsa; ikkita kompleks sonning yiq’indisi va ko’paytmasi mos holda (х1,у1) + (х2,у2) = (х1+х2,у1+у2) , (2) (х1,у1)(х2,у2)= (х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) . (3) teng. Xususiy holda (2), (3) formulalardan (х,0) ko’rinishdagi kompleks son ustidagi amal х haqiqiy son ustidagi amal bilan mos tushishini ko’rsatuvchi (х1,0)+(х2,0)=(х1+х2,0), (х1,0)(х2,0)=(х1х2,0) munosabat kelib chiqadi. Shuning uchun (х,0) ko’rinishdagi kompleks son (х,0) = х haqiqiy son bilan tenglashtiriladi. (0,1) kompleks son mavhum birlik deyiladi va i bilan belgilanadi, ya’ni i=(0,1 ). (3) formula yordamida i⋅i=i2 ko’paytmani hisoblaymiz. i2=i⋅i=(0,1 )(0,1 )=(−1,0 )=−1 ega bo’lamiz. (2), (3) formulalardan (0,у)=(0,1 )(у,0)=iу , (х,у)=(х,0)+(0,у)=х+iу tengliklar ham kelib chiqadi. Shunday qilib, har bir (х,у) kompleks sonni х+iу ko’rinishda tasvirlash mumkin. х+iу ko’rinishdagi yozuvga kompleks sonning algebraik shakli deyiladi. iу ko’rinishdagi kompleks songa sof mavhum deyiladi. Xususiy holda, yagona 0 soni

ya’ni (0,0 ) kompleks son bir vaqtda ham haqiqiy, ham sof mavhumdir. х+iy kompleks sonni bitta z harfi bilan belgilash qabul qilingan, ya’ni z= x+iy . х songa z= x+iy kompleks sonning haqiqiy qismi, у songa esa mavhum qismi deyiladi va х= Re (x+iy )= Re z, y=Im (x+iy )= Im z ko’rinishda belgilanadi. Kompleks sonning algebraik shakli yordamida z1= x1+iy1 , z2= x2+iy 2 kompleks sonlarning yiq’indisi, ayirmasi va ko’paytmasini quyidagicha yozish mumkin z1± z2= (x1± x2)+i(y1± y2) , z1⋅z2= x1x2+ix 1y2+iy 1x2+i⋅iy1y2 . Endi i2=−1 ni hisobga olgan holda (x1+iy1)(x2+iy2)=(x1x2− y1y2)+i(x1y2+x2y1) tenglikni hosil qilamiz, ya’ni (3) formulaga keldik. Demak, kompleks sonlarni ko’paytirganda haqiqiy sonlarni ko’paytirish kabi ko’paytirib hosil bo’lgan ifodada i2=−1 almashtirish kifoyadir. x−iy son z= x+iy kompleks songa qo’shma deyiladi va z ko’rinishda belgilanadi: ¯z= x+iy= x− iy . (4) Ixtiyoriy z kompleks son uchun (z)=z o’rinlidir. Kompleks sonlarning tengligidan z= z tenglik faqat z haqiqiy son bo’lgandagina bajariladi. (z1+z2)= z1+z2 tenglikka o’xshash (z1+z2+¿⋅¿+zn)= z1+z2+¿⋅¿+zn . √x2+ y2 son z= x+iy kompleks sonning moduli deyiladi va |z| ko’rinishda belgilanadi: |z|=|x+iy|= √x2+y2 , (5) |z|≥0, |z|= 0⇔ z= 0 . Haqiqiy sonning moduli uning absolyut qiymati bilan mos keladi. (4), (5) formulalardan va z⋅z= (x+iy )(x− iy )= x2+y2 tenglikdan |z|=|z|, (6) z⋅z=|z|2 , |z|=√z⋅z (7) kelib chiqadi. Amallarning xossalari. 1.Kommutativligi: z1+z2= z2+z1, z1⋅z2= z2⋅z1 . 2. Assosiativligi: (z1+z2)+z3= z1+(z2+z3),(z1⋅z2)⋅z3= z1(z2⋅z3) . 3.Distributivligi: z1(z2+z3)= z1z2+z1z3 . Bu xossalar haqiqiy sonlar uchun o’rinli bo’lib, (2) va (3) tengliklardan keltirib chiqariladi.

Kompleks sonlar to’plamida qo’shishga teskari amal ayirishni ham kiritish mumkin. Ixtiyoriy z1 va z2 kompleks sonlar uchun yagona z topiladiki z+z2= z1 . Bu songa z1 va z2 ning ayirmasi deyiladi va z1−z2 ko’rinishda z1− z2=(x1+iy 1)−(x2+iy 2)=(x1− x2)+i(y1− y2) (8) bo’ladi. Kompleks sonlarni bo’lish amalini kiritamiz. Ko’paytirishga teskari amal bo’lishdir. z1 va z2 kompleks sonlarning bo’linmasi deb shunday z kompleks songa aytiladiki, ya’ni z⋅z2= z1 (9) tenglamani qanoatlantiradi va z1:z2 yoki z1 z2 belgilanadi. Ixtiyoriy z1 va z2 kompleks sonlar uchun z2≠0 bo’lganda (9) tenglama yagona yechimga ega ekanligini isbotlaymiz. (9) tenglamaning ikkala tomonini z2 songa ko’paytirib va (8) formuladan foydalanib, z⋅z2⋅¯z2= z1⋅¯z2 ⇒ z⋅|z2|2= z1⋅¯z2 hosil qilamiz. Buni 1 |z2|2 songa ko’paytirib z= z1z2 |z2|2 ga ega bo’lamiz. Shunday qilib, z= z1z2 z2z2 = z1⋅z2 |z2|2 , z2≠ 0 (10) Agar z1= x1+iy1, z2= x2+iy 2 bo’lsa, u holda (10) formulani z1 z2 = x1+iy1 x2+iy 2 = (x1+iy1)(x2− iy2) (x2+iy2)(x2− iy 2)= x1x2+y1y2 x22+ y22 +ix2y1− x1y2 x22+y22 ko’rinishda yozish mumkin. 1-misol. z=2−3i 3+4i kompleks sonni algebraik shaklga keltiring. Yechish. z= 2−3i 3+4i= (2−3i)(3−4i) (3+4i)(3−4i)= 6−8i−9i+12 i2 32+42 = 6−17 i−12 25 =− 6 25 −17 25 i Kompleks sonning geometrik tasviri Tekislikda to’q’ri burchakli koordinatalar sistemasi berilgan bo’lsin. z= x+iy - kompleks son tekislikda koordinatalari (х,у) bo’lgan nuqta bilan ifodalanadi va bu nuqta z harfi bilan belgilanadi. Kompleks sonlar va tekislik nuqtalari orasidagi bunday moslik o’zaro bir qiymatlidir. Haqiqiy son absissa o’qining nuqtalari, mavhumlari - ordinata o’qining nuqtalari bilan ifodalanadi. Shuning uchun absissa o’qi haqiqiy o’q, ordinata o’qi esa mavhum o’q deyiladi.

z= x+iy kompleks son tasvirlanadigan tekislik kompleks tekislik deyiladi. z va −z nuqtalar 0 nuqtaga nisbatan simmetrikdir. z va z nuqtalar haqiqiy o’qqa nisbatan simmetrikdir. z kompleks son boshi 0 va oxiri z nuqtada bo’lgan vektor sifatida ham ifodalanadi. Kompleks son va kompleks tekislikdagi boshi 0 nuqtada bo’lgan vektor orasidagi bunday moslik ham o’zaro bir qiymatlidir. Shuning uchun z kompleks sonni tasvirlovchi vektor ham z harfi bilan belgilanadi. (5) formula va 1-rasmdan ko’rinadiki, z vektorning uzunligi |z| ga teng va |Re z|≤|z|, |Im z|≤|z|, tengsizliklar o’rinlidir. z1+z2 son z1 va z2 vektorlarning oddiy qo’shish qoidasiga ko’ra yasalgan vektorni ifodalaydi. z1−z2 vektor z1 va - z2 vektorlarning yiq’indisi shaklida yasaladi. z1 va - z2 nuqtalar orasidagi masofa z1−z2 vektorning uzunligiga teng, ya’ni |z1−z2|. 2-misol. |z− z0|= R tenglamani qanoatlantiruvchi z nuqtalar to’plamining geometrik o’rnini aniqlang. Yechish. Bu tenglamani qanoatlantiruvchi nuqtalar to’plami markazi z0 , radiusi R ga teng bo’lgan aylanadan iboratdir, chunki |z−z0| - z va z0 nuqtalar orasidagi masofadan iborat. 1-teorema (uchburchak tengsizligi). Ixtiyoriy ikkita z1 va z2 kompleks sonlar uchun ||z1|−|z2||≤|z1+z2|≤|z1|+|z2| (11) tengsizlik o’rinlidir. Isbot. Uchlari 0,z1,z1+z2 nuqtalarda bo’lgan uchburchak tomonlari uzunliklari |z1|, |z2|, va |z1+z2| ga teng. Haqiqatdan, (11) elementar geometriyadan ma’lum bo’lgan uchburchak tomonlari uzunliklari uchun tengsizlikdir. Kompleks sonning trigonometrik va ko’rsatkichli shakli Kompleks tekislikda z= x+iy nuqtaning holati x, y dekart koordinatalar sistemasidagina emas, balkim r, ϕ qutb koordinatalarida ham bir qiymatli aniqlanadi (2-rasm), bu yerda r=|z| - 0 nuqtadan z nuqtagacha bo’lgan masofa, ϕ - haqiqiy o’qning musbat yo’nalishi bilan z vektor orasidagi burchak. Yo’nalish soat strelkasiga teskari yo’nalishda olingan bo’lsa, burchakning qiymati musbat, soat strelkasi bo’ylab olingan bo’lsa manfiy bo’ladi. Bu burchak z (z≠0) kompleks sonning argumenti deyiladi va ϕ= Argz belgilanadi. z=0 son uchun

argument aniqlanmaydi, shuning uchun bundan keyingi argumentbilan boq’liq fikrlarda z≠0 deb hisoblanadi. 2-rasmdan ko’rinadiki, x= rcos ϕ,y=rsin ϕ . (12) Ixtiyoriy z≠0 kompleks sonni z= x+iy= r(cos ϕ+isin ϕ) (13) ko’rinishda tasvirlash mumkin. (13) ko’rinishidagi yozuvga kompleks sonning trigonometrik shakli deyiladi. Agar z= x+iy , ϕ= Argz bo’lsa, (12) formuladan cos ϕ= x √x2+y2; sin ϕ= y √x2+y2 (14) kelib chiqadi. 2-rasmdan ko’rinadiki, teskari tasdiq ham o’rinlidir: ϕ soni z= x+iy kompleks sonning argumenti deyiladi, faqat va faqat shundagina qachonki (14) ning ikkala tengligi ham bajarilsa. Haqiqatdan, z= x+iy kompleks sonning argumentini topish uchun (14) tenglamalar sistemasini yechish kerak. (14) sistema cheksiz ko’p yechimga ega. Bu yechimlar ϕ=ϕ0+2kπ ,k=0,±1,±2,... formula bilan beriladi, bu yerda ϕ0 (14) sistemaning bitta yechimi. Shunday qilib, kompleks sonning argumenti bir qiymatli aniqlanmagan. Agar ϕ0 z kompleks son argumenti qiymatlaridan biri bo’lsa, bu sonning barcha argumentlari qiymatlari Argz = arg z+2kπ , k=0,±1,±2,... (15) formula bilan ifodalanadi. Agar arg z yarim yopiq [−π,π) yoki (−π,π] oraliqda joylashgan bo’lsa, u holda argumentning bu qiymatini bosh qiymat deyiladi ( − π≤ arg z<π , − π<arg z≤ π ). (14) formuladan kelib chiqadiki, z= x+iy kompleks sonning ϕ argumenti tg (arg z)= y x (16) tenglamani qanoatlantiradi. Bundan ko’rinadiki arg z ko’p qiymatli Arctg y x ning biror qiymati bilan ustma-ust tushadi. Shuning uchun agar Arctg y x ning asosiy qiymatini arctg y x deb belgilasak ( − π 2≤ arctg y x<π 2 yoki −π 2<arctg y x≤ π 2 ), u holda, arg z=arctg y x , agar x>0 , y>0 bo’lsa; arg z=π+arctg y x , agar x<0 , y≥0 bo’lsa; arg z=− π+arctg y x , agar x<0 , y≤0 bo’lsa;