kompleks son
![REJA:
1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar
2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya
3. Kompleks o’zgaruvchili funksiya uzluksizligi, hosilasi va analitik funksiyalar
4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi
5. Loran qatori va maxsus nuqtalar
6. Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash
7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari
8. Operatorlar va funksionallar
1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar.
1-ta’rif. х va у haqiqiy sonlarning (х,у) juftiga kompleks son deb aytiladi, agar
tenglik tushunchasi, qo’shish va ko’paytirish amallari quyidagicha aniqlangan bo’lsa:
1.
(х1,у1) va (х2,у2) ikkita kompleks son teng deyiladi, agar х1=х2 va у1= у2
bo’lganda;
2.
(х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning yiq’indisi (х1+х2,у1+у2)
ko’rinishda;
3.
(х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning ko’paytmasi
(х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) ko’rinishda.
Kompleks sonlar ustida tenglik, yiq’indi, ko’paytma va boshqa amallarni
belgilashda haqiqiy sonlar uchun qo’llaniladigan belgilar ishlatiladi. Shuning uchun
kompleks sonning ta’rifiga ko’ra
(х1,у1)=(х2,у2) faqat va faqat shundagina,
qachonki
х1=х2 va у1= у2 (1)
bo’lsa; ikkita kompleks sonning yiq’indisi va ko’paytmasi mos holda
(х1,у1) + (х2,у2) = (х1+х2,у1+у2) , (2)
(х1,у1)(х2,у2)= (х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) . (3)
teng.
Xususiy holda (2), (3) formulalardan
(х,0) ko’rinishdagi kompleks son ustidagi
amal
х haqiqiy son ustidagi amal bilan mos tushishini ko’rsatuvchi
(х1,0)+(х2,0)=(х1+х2,0),
(х1,0)(х2,0)=(х1х2,0) munosabat kelib chiqadi. Shuning
uchun
(х,0) ko’rinishdagi kompleks son (х,0) = х haqiqiy son bilan tenglashtiriladi.
(0,1) kompleks son mavhum birlik deyiladi va i bilan belgilanadi, ya’ni
i=(0,1 ).
(3) formula yordamida i⋅i=i2 ko’paytmani hisoblaymiz.
i2=i⋅i=(0,1 )(0,1 )=(−1,0 )=−1
ega bo’lamiz.
(2), (3) formulalardan
(0,у)=(0,1 )(у,0)=iу , (х,у)=(х,0)+(0,у)=х+iу
tengliklar ham kelib chiqadi.
Shunday qilib, har bir
(х,у) kompleks sonni х+iу ko’rinishda tasvirlash
mumkin.
х+iу ko’rinishdagi yozuvga kompleks sonning algebraik shakli deyiladi.
iу
ko’rinishdagi kompleks songa sof mavhum deyiladi. Xususiy holda, yagona 0 soni](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_1.png)
![ya’ni (0,0 ) kompleks son bir vaqtda ham haqiqiy, ham sof mavhumdir. х+iy
kompleks sonni bitta
z harfi bilan belgilash qabul qilingan, ya’ni z= x+iy . х songa
z= x+iy
kompleks sonning haqiqiy qismi, у songa esa mavhum qismi deyiladi va
х= Re (x+iy )= Re z,
y=Im (x+iy )= Im z ko’rinishda belgilanadi.
Kompleks sonning algebraik shakli yordamida
z1= x1+iy1 , z2= x2+iy 2 kompleks
sonlarning yiq’indisi, ayirmasi va ko’paytmasini quyidagicha yozish mumkin
z1± z2= (x1± x2)+i(y1± y2)
,
z1⋅z2= x1x2+ix 1y2+iy 1x2+i⋅iy1y2
.
Endi
i2=−1 ni hisobga olgan holda
(x1+iy1)(x2+iy2)=(x1x2− y1y2)+i(x1y2+x2y1)
tenglikni hosil qilamiz, ya’ni (3) formulaga keldik. Demak, kompleks sonlarni
ko’paytirganda haqiqiy sonlarni ko’paytirish kabi ko’paytirib hosil bo’lgan ifodada
i2=−1
almashtirish kifoyadir.
x−iy
son z= x+iy kompleks songa qo’shma deyiladi va z ko’rinishda
belgilanadi:
¯z= x+iy= x− iy . (4)
Ixtiyoriy
z kompleks son uchun (z)=z o’rinlidir. Kompleks sonlarning
tengligidan
z= z tenglik faqat z haqiqiy son bo’lgandagina bajariladi.
(z1+z2)= z1+z2
tenglikka o’xshash
(z1+z2+¿⋅¿+zn)= z1+z2+¿⋅¿+zn
.
√x2+ y2
son z= x+iy kompleks sonning moduli deyiladi va |z| ko’rinishda
belgilanadi:
|z|=|x+iy|= √x2+y2 , (5)
|z|≥0, |z|= 0⇔ z= 0 .
Haqiqiy sonning moduli uning absolyut qiymati bilan mos keladi. (4), (5)
formulalardan va
z⋅z= (x+iy )(x− iy )= x2+y2 tenglikdan
|z|=|z|, (6)
z⋅z=|z|2 , |z|=√z⋅z (7)
kelib chiqadi.
Amallarning xossalari.
1.Kommutativligi:
z1+z2= z2+z1, z1⋅z2= z2⋅z1 .
2. Assosiativligi:
(z1+z2)+z3= z1+(z2+z3),(z1⋅z2)⋅z3= z1(z2⋅z3) .
3.Distributivligi:
z1(z2+z3)= z1z2+z1z3 .
Bu xossalar haqiqiy sonlar uchun o’rinli bo’lib, (2) va (3) tengliklardan keltirib
chiqariladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_2.png)
![Kompleks sonlar to’plamida qo’shishga teskari amal ayirishni ham kiritish
mumkin. Ixtiyoriy z1 va z2 kompleks sonlar uchun yagona z topiladiki z+z2= z1 . Bu
songa
z1 va z2 ning ayirmasi deyiladi va z1−z2 ko’rinishda
z1− z2=(x1+iy 1)−(x2+iy 2)=(x1− x2)+i(y1− y2) (8)
bo’ladi.
Kompleks sonlarni bo’lish amalini kiritamiz. Ko’paytirishga teskari amal
bo’lishdir.
z1 va z2 kompleks sonlarning bo’linmasi deb shunday z kompleks songa
aytiladiki, ya’ni
z⋅z2= z1 (9)
tenglamani qanoatlantiradi va
z1:z2 yoki
z1
z2 belgilanadi.
Ixtiyoriy
z1 va z2 kompleks sonlar uchun z2≠0 bo’lganda (9) tenglama yagona
yechimga ega ekanligini isbotlaymiz. (9) tenglamaning ikkala tomonini
z2 songa
ko’paytirib va (8) formuladan foydalanib,
z⋅z2⋅¯z2= z1⋅¯z2 ⇒ z⋅|z2|2= z1⋅¯z2
hosil qilamiz.
Buni
1
|z2|2 songa ko’paytirib z=
z1z2
|z2|2 ga ega bo’lamiz.
Shunday qilib,
z= z1z2
z2z2
= z1⋅z2
|z2|2 , z2≠ 0 (10)
Agar
z1= x1+iy1, z2= x2+iy 2 bo’lsa, u holda (10) formulani
z1
z2
= x1+iy1
x2+iy 2
= (x1+iy1)(x2− iy2)
(x2+iy2)(x2− iy 2)= x1x2+y1y2
x22+ y22 +ix2y1− x1y2
x22+y22
ko’rinishda yozish mumkin.
1-misol.
z=2−3i
3+4i kompleks sonni algebraik shaklga keltiring.
Yechish.
z= 2−3i
3+4i= (2−3i)(3−4i)
(3+4i)(3−4i)= 6−8i−9i+12 i2
32+42 = 6−17 i−12
25 =− 6
25 −17
25 i
Kompleks sonning geometrik tasviri
Tekislikda to’q’ri burchakli koordinatalar sistemasi berilgan bo’lsin.
z= x+iy -
kompleks son tekislikda koordinatalari
(х,у) bo’lgan nuqta bilan ifodalanadi va bu
nuqta
z harfi bilan belgilanadi. Kompleks sonlar va tekislik nuqtalari orasidagi
bunday moslik o’zaro bir qiymatlidir.
Haqiqiy son absissa o’qining nuqtalari,
mavhumlari - ordinata o’qining nuqtalari bilan
ifodalanadi. Shuning uchun absissa o’qi haqiqiy o’q,
ordinata o’qi esa mavhum o’q deyiladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_3.png)
![z= x+iy kompleks son tasvirlanadigan tekislik
kompleks tekislik deyiladi.
z
va −z nuqtalar 0 nuqtaga nisbatan
simmetrikdir.
z va z nuqtalar haqiqiy o’qqa nisbatan
simmetrikdir.
z
kompleks son boshi 0 va oxiri z nuqtada
bo’lgan vektor sifatida ham ifodalanadi.
Kompleks son va kompleks tekislikdagi boshi
0 nuqtada bo’lgan vektor
orasidagi bunday moslik ham o’zaro bir qiymatlidir. Shuning uchun
z kompleks sonni
tasvirlovchi vektor ham
z harfi bilan belgilanadi.
(5) formula va 1-rasmdan ko’rinadiki,
z vektorning uzunligi |z| ga teng va
|Re z|≤|z|,
|Im z|≤|z|, tengsizliklar o’rinlidir. z1+z2 son z1 va z2 vektorlarning oddiy
qo’shish qoidasiga ko’ra yasalgan vektorni ifodalaydi.
z1−z2 vektor z1 va - z2
vektorlarning yiq’indisi shaklida yasaladi.
z1 va - z2 nuqtalar orasidagi masofa z1−z2
vektorning uzunligiga teng, ya’ni
|z1−z2|.
2-misol.
|z− z0|= R tenglamani qanoatlantiruvchi z nuqtalar to’plamining
geometrik o’rnini aniqlang.
Yechish. Bu tenglamani qanoatlantiruvchi nuqtalar to’plami markazi
z0 , radiusi
R
ga teng bo’lgan aylanadan iboratdir, chunki |z−z0| - z va z0 nuqtalar orasidagi
masofadan iborat.
1-teorema (uchburchak tengsizligi). Ixtiyoriy ikkita
z1 va z2 kompleks sonlar
uchun
||z1|−|z2||≤|z1+z2|≤|z1|+|z2|
(11)
tengsizlik o’rinlidir.
Isbot. Uchlari
0,z1,z1+z2 nuqtalarda bo’lgan uchburchak tomonlari uzunliklari
|z1|,
|z2|, va |z1+z2| ga teng. Haqiqatdan, (11) elementar geometriyadan ma’lum bo’lgan
uchburchak tomonlari uzunliklari uchun tengsizlikdir.
Kompleks sonning trigonometrik va ko’rsatkichli shakli
Kompleks tekislikda
z= x+iy nuqtaning holati
x,
y dekart koordinatalar sistemasidagina emas, balkim
r,
ϕ qutb koordinatalarida ham bir qiymatli aniqlanadi
(2-rasm), bu yerda
r=|z| - 0 nuqtadan z nuqtagacha
bo’lgan masofa,
ϕ - haqiqiy o’qning musbat yo’nalishi
bilan
z vektor orasidagi burchak.
Yo’nalish soat strelkasiga teskari yo’nalishda olingan bo’lsa, burchakning
qiymati musbat, soat strelkasi bo’ylab olingan bo’lsa manfiy bo’ladi. Bu burchak
z
(z≠0)
kompleks sonning argumenti deyiladi va ϕ= Argz belgilanadi. z=0 son uchun](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_4.png)
![argument aniqlanmaydi, shuning uchun bundan keyingi argumentbilan boq’liq
fikrlarda z≠0 deb hisoblanadi.
2-rasmdan ko’rinadiki,
x= rcos ϕ,y=rsin ϕ . (12)
Ixtiyoriy
z≠0 kompleks sonni
z= x+iy= r(cos ϕ+isin ϕ) (13)
ko’rinishda tasvirlash mumkin.
(13) ko’rinishidagi yozuvga kompleks sonning trigonometrik shakli deyiladi.
Agar
z= x+iy , ϕ= Argz bo’lsa, (12) formuladan
cos ϕ= x
√x2+y2; sin ϕ= y
√x2+y2
(14)
kelib chiqadi.
2-rasmdan ko’rinadiki, teskari tasdiq ham o’rinlidir:
ϕ soni z= x+iy kompleks
sonning argumenti deyiladi, faqat va faqat shundagina qachonki (14) ning ikkala
tengligi ham bajarilsa. Haqiqatdan,
z= x+iy kompleks sonning argumentini topish
uchun (14) tenglamalar sistemasini yechish kerak.
(14) sistema cheksiz ko’p yechimga ega. Bu yechimlar
ϕ=ϕ0+2kπ ,k=0,±1,±2,...
formula bilan beriladi, bu yerda
ϕ0 (14) sistemaning bitta yechimi. Shunday qilib,
kompleks sonning argumenti bir qiymatli aniqlanmagan. Agar
ϕ0 z kompleks son
argumenti qiymatlaridan biri bo’lsa, bu sonning barcha argumentlari qiymatlari
Argz = arg z+2kπ
, k=0,±1,±2,... (15)
formula bilan ifodalanadi. Agar
arg z yarim yopiq [−π,π) yoki (−π,π] oraliqda
joylashgan bo’lsa, u holda argumentning bu qiymatini bosh qiymat deyiladi (
− π≤ arg z<π
, − π<arg z≤ π ).
(14) formuladan kelib chiqadiki,
z= x+iy kompleks sonning ϕ argumenti
tg (arg z)= y
x (16)
tenglamani qanoatlantiradi. Bundan ko’rinadiki
arg z ko’p qiymatli Arctg y
x ning
biror qiymati bilan ustma-ust tushadi. Shuning uchun agar
Arctg y
x ning asosiy
qiymatini
arctg y
x deb belgilasak ( − π
2≤ arctg y
x<π
2 yoki −π
2<arctg y
x≤ π
2 ), u holda,
arg z=arctg y
x
, agar x>0 , y>0 bo’lsa;
arg z=π+arctg y
x
, agar x<0 , y≥0 bo’lsa;
arg z=− π+arctg y
x
, agar x<0 , y≤0 bo’lsa;](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_5.png)
![arg z= π
2, agar x=0 , y>0 bo’lsa;
arg z=− π
2
, agar x=0 , y<0 bo’lsa.
3-misol.
z=−1−i kompleks sonning moduli va argumentini toping.
Yechish. (5) formuladan
|z|=√(−1)2+(−1)2=√2 . z=−1−i nuqta uchinchi chorakda
yotadi va
tg ϕ=1 . U holda, Arg (−1−i)=− 3π
4 +2kπ ,k=0,±1,±2,... .
Ixtiyoriy
ϕ : − ∞ <ϕ<∞ uchun cos ϕ+isin ϕ kompleks sonni eiϕ simvol bilan
belgilaymiz (bunda
e natural logarifmning asosi). Demak, eiϕ funksiya matematik
analiz kursidan ma’lum bo’lgan Eylerning mashhur formulasi
eiϕ= cos ϕ+isin ϕ , − ∞ <ϕ<∞ . (17)
aniqlanadi.
Xususiy hollarda,
e0⋅i=cos 0+isin 0=1 ,
e
πi
4= cos π
4+isin π
4= √2
2 +i√2
2 = √2
2 (1+i)
,
e
±πi
2= cos π
2±sin π
2=±i
, eπi= cos π+isin π=− 1 .
Ixtiyoriy
n - butun son uchun
ei(2πn+ϕ)= cos (ϕ+2πn )+isin (ϕ+2πn )= cos ϕ+isin ϕ= eiϕ
,
ya’ni
eiϕ funksiya ϕ -ga nisbatan davriydir.
Barcha haqiqiy
ϕ soni uchun
|eiϕ|= √sin 2ϕ+cos 2ϕ= 1
, |eiϕ|=1.
(17) formulada
ϕ ni - ϕ ga almashtirishdan
e−iϕ=cos ϕ−isin ϕ (18)
hosil qilinadi.
(17) va (18) tengliklarni qo’shish va ayirishdan Eyler formulalari
cos ϕ= 1
2(eiϕ+e−iϕ)
(19)
sin ϕ= 1
2i(eiϕ−e−iϕ)
hosil qilinadi. Trigonometrik funksiya (19) yordamida ko’rsatkichli funksiya
orqali ifodalanadi.
eiϕ funksiya quyidagi xossalarga ega:
ei(ϕ1+ϕ2)=eiϕ1¿eiϕ2 (20)
ei(ϕ1−ϕ2)= eiϕ1
eiϕ2 . (21)
Bu formulalar osongina isbot qilinadi. Ta’rifga ko’ra](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_6.png)
![eiϕk= cos ϕk+isin ϕk, k=1,2 .
eiϕ1⋅e±iϕ2= (cos ϕ1+isin ϕ1)⋅(cos ϕ2± isin ϕ2)=
= (cos ϕ1cos ϕ2∓ sin ϕ1sin ϕ2)+i(sin ϕ1cos ϕ2± cos ϕ1sin ϕ2)=
¿cos (ϕ1± ϕ2)+isin (ϕ1± ϕ2)= ei(ϕ1±ϕ2)
(20) va (21) formulalar isbot bo’ldi.
Matematik induksiya metodini qo’llab ixtiyoriy natural son uchun
ei(ϕ1+¿⋅¿+ϕn)=eiϕ1¿⋅¿eiϕn
o’rinli ekanini ko’rish mumkin. Bundan
ϕ1= ϕ2= ¿⋅¿= ϕn= ϕ bo’lganda
(eiϕ)n=einϕ,n=0,±1,... (22)
formulaga kelamiz. (22) va (17) formulalardan Muavr formulasi
(cos ϕ+isin ϕ)n= cos nϕ+isin nϕ (23)
kelib chiqadi.
(13) va (17) formulalardan ixtiyoriy
z≠0 kompleks sonni
z= reiϕ (24)
ko’rinishda ifodalash mumkin, bu yerda,
r=|z| , ϕ=Argz .
Kompleks sonning (24) ko’rinishdagi yozuviga ko’rsatkichli shakli deyiladi.
z1⋅z2= r1eiϕ1⋅r2eiϕ2= r⋅1¿r2¿e(ϕ1+ϕ2)i,¿
(25)
r1
r2
= r1eiϕ1
r2eiϕ2= r1
r2ei(ϕ1−ϕ2) . (26)
(25) formuladan kelib chiqadiki, ikkita kompleks son ko’paytmasining moduli bu
sonlar modullari ko’paytmasiga teng:
|z1⋅z2|=|z1|⋅|z2|
,
ko’paytmaning argumenti ko’paytuvchilar argumentlari yiq’indisiga teng
ϕ1= Argz 1,ϕ2= Argz 2,
ϕ1+ϕ2= Arg (z1⋅z2)
Xuddi shunga o’xshash (26) formuladan ikkita kompleks son nisbatining moduli
modullari nisbatiga teng ekanligi kelib chiqadi:
|
z1
z2
|=
|z1|
|z2|
, z2≠0 .
Nisbatning argumenti bo’linuvchi va bo’luvchining argumentlari ayirmasiga
teng, ya’ni
ϕ1= Argz 1 , ϕ2= Argz 2 bo’lsa, u holda
ϕ1− ϕ2= Arg z1
z2 .
4-misol. Hisoblang
(1−i√3)3(1+i)2 .
Yechish.
(1−i√3)3(1+i)2=(2e
−πi
3)3(√2e
πi
4)2=23e−πi⋅2e
πi
2= 23⋅(−1)2i=−16 i .
Kompleks sondan
n -darajali ildiz chiqarish
zn= a
(27)
tenglamani qaraymiz, bu yerda
a≠0 kompleks son, n∈N .
a= ρe iθ
, z=reiϕ bo’lsin. U holda rnei nϕ= ρe iθ .](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_7.png)
![Bu tenglamadan rn= ρ , nϕ= θ+2kπ ,r= n√ρ, ϕk= θ+2kπ
n va
zk=n√ρe
θ+2kπ
n i
,
k=0,±1,±2...., (28)
(28) kompleks sonlar ichida
n ta har xil ekanligini ko’rsatamiz. z0,z1,⋯zn−1
sonlar har xil ekanligi ko’rinib turibdi, chunki ularning argumentlari
ϕ0=θ
n ,
ϕ1= θ+2π
n ,
..., ϕn−1= θ+2π(n−1)
n
har xil va bir-biridan
2π dan kichik burchakga farq qiladi. zn=z0 chunki,
|zn|=|z0|=n√ρ
va ϕn=ϕ0+2π . Shunga o’xshash zn+1=z1,zn−1=z−1 va hokazo.
(27) tenglama
a≠0 bo’lganda n ta har xil
zk=n√pe
(θ+2kπ)i
n,k=0,1 ,...,n−1
(29)
ildizga ega.
5-misol.
z3=−1 tenglamaning barcha ildizlarini toping.
Yechish.
n - darajali ildiz chiqarish formulasini qo’llab quyidagiga ega bo’lamiz
zk=3√−1=3√|−1|e
arg(−1)+2kπ
3 i
,k=0,1,2
.
Bundan
z0= e
πi
3= cos π
3+isin π
3= 1
2+i√3
2 , z1=eπi= cos π+isin π=− 1 ,
z2= e
5π
3i
= cos 5π
3 +isin 5π
3 = 1
2− i√3
2
.
Eslatma. Kompleks sonlar to’plami
С bilan belgilanadi.
2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya.
Kompleks sonlar tekisligi S da biror
E to’plam berilgan bœlsin: E⊂ S .
1-ta’rif. Agar
E tœplamdagi har bir z kompleks songa biror f qoida yoki
qonunga kœra bitta
w kompleks son mos qœyilgan bœlsa, E tœplamda funksiya
berilgan (aniqlangan) deb ataladi va u
f
: z→w yoki w= f(z)
kabi belgilanadi. Bunda
E funksiyaning aniqlanish tœplami (sohasi), z -erkli
œzgaruvchi yoki funksiyaning argumenti,
f erksiz œzgaruvchi yoki z
œzgaruvchining funksiyasi deyiladi.
Aytaylik,
w= f(z) funksiya biror E ( E⊂ S) tœplamda berilgan bœlsin, ya’ni f
qoidaga kœra har bir
z= x+iy ∈E kompleks songa w= u+iv ( u∈R,v∈R ) kompleks son
mos qo’yilgan bœlsin. Demak, funksiyani
w= f(x+iy)=u(x,y)+iv(x,y) ko’rinishda
ifodalash mumkin, bu yerda
u(x,y)= Re f(x+iy), v(x,y)=Im f(x+iy ) . Shunday qilib,
kompleks o’zgaruvchining kompleks qiymatli funksiyasini ikkita haqiqiy
o’zgaruvchining haqiqiy funksiyalari jufti sifatida qarash mumkin ekan.
1-misol. Ushbu
f(z)= z2+1+i](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_8.png)
![funksiyaning haqiqiy va mavhum qismlarini toping.
Yechish. Berilgan funksiyada z= x+iy ekanini e’tiborga olib, uni
f(z)=u+iv
kœrinishda yozib , quyidagi tenglikni:
u+iv= z2+1+i=(x+iy )+1+i= x2+2ixy +(iy )2+1+i= x2− y2+1+i(2xy +1)
.
hosil qilamiz. Bundan
u=u(x,y)= Re f(z)= x2− y2+1
; v= v(x,y)=Im f(z)= 2xy +1 .
Funksiyaning limiti
a nuqta E to’plamning limitik nuqtasi bo’lsin, ya’ni a nuqtaning ixtiyoriy
atrofida
E to’plamning cheksiz ko’p nuqtalari saqlansin.
2-ta’rif. Agar
∀ ε>0 son uchun shunday δ= δ(ε)>0 son topilsaki, z
argumentning
0<|z− a|<δ tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha z∈E qiymatlarida
|f(z)− A|<ε
tengsizlik bajarilsa,
A son f(z) funksiyaning z→ a dagi E to’plam bo’yicha
limiti deyiladi va
lim ¿z→a¿
z∈E¿
¿f(z)=A¿
yoki
f(z)→ A,z→ a,z∈ E
kabi belgilanadi.
Ushbu ta’rif quyidagiga ekvivalent:
Agar
а - ga yaqinlashuvchi ixtiyoriy {zn}n=1
∞ , zn∈E, zn≠a (n=1,2,...) ketma-
ketlik uchun
{f(zn)}n=1
∞ ketma–ketlik
A ga yaqinlashsa, ya’ni limn→∞f(zn)=А .
Soddalik uchun
lim¿z→a¿
z∈E¿
¿f(z)¿ yozuv œrniga lim
z→a
f(z) ko’rinishda yoziladi.
3-ta’rif. Agar
∀ M >0 son uchun shunday δ= δ(ε)>0 son topilsaki, z
argumentning
0<|z− a|<δ tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha z∈E qiymatlarida
|f(z)|>M
tengsizlik bajarilsa,
z→ a dagi f(z) funksiyaning limiti ∞ deyiladi.
Aytaylik,
z= ∞ nuqta E to’plamning limit nuqtasi bœlsin.
4-ta’rif. Agar
∀ ε>0 son uchun shunday r= r(ε)>0 son topilsaki, z
argumentning
|z|>r tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha z∈E qiymatlarida
|f(z)− A|<ε
tengsizlik bajarilsa, A kompleks son
f(z) funksiyaning z→ ∞ dagi limiti
deyiladi va
limz→∞f(z)= A kabi belgilanadi.
f(z)=u(x,y)+iv(x,y) funksiyaning a= α+iβ nuqtadagi ( lim
z→a
f(z) ) limitini
mavjudligi
lim¿x→α¿
y→β¿
¿u(x,y)¿ va lim¿x→α¿
y→β¿
¿v(x,y)¿ limitlarning mavjudligiga teng kuchliligi 2.§-
dagi 1-teoremadan kelib chiqadi va](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_9.png)
![lim
z→a
f(z)=lim ¿x→α¿
y→β¿
¿u(x,y)¿+ ilim¿x→α¿
y→β¿
¿v(x,y)¿
bœladi.
2-misol.
lim
z→0
z2Im z
|z| (z≠0) limitni hisoblang.
Yechish. Avvalo
f(z)= z2Im z
|z| funksiyaning haqiqiy va mavhum qismlarini
topamiz:
f(z)= z2Im z
|z| = (x+iy )2y
√x2+ y2 = x2y− y3
√x2+y2+i 2xy
√x2+y2
.
Demak,
Re f(z)=u(x,y)= x2y− y3
√x2+y2 , Im f(z)= v(x,y)= 2xy
√x2+y2 .
Ma’lumki,
lim ¿x→0¿
y→0¿
¿u(x,y)=lim ¿x→0¿
y→0¿
¿x2y−y3
√x2+y2=0¿
, lim ¿x→0¿
y→0¿
¿v(x,y)=lim ¿x→0¿
y→0¿
¿ 2xy
√x2+y2=0¿ .
Bundan
lim
z→0
f(z)=lim
z→0
z2Im z
|z| =0
bœladi.
3. Kompleks funksiyaning uzluksizligi .
f(z)
funksiya E to’plamda aniqlangan va а nuqta E to’plamga tegishli bo’lsin.
5-ta’rif. Agar
∀ ε>0 son uchun shunday δ= δ(ε)>0 son topilsaki, z
argumentning
|z− a|<δ tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha z∈E qiymatlarida
|f(z)− f(a)|<ε
tengsizlik bajarilsa,
f(z) funksiyaga а nuqtada uzluksiz deb ataladi.
Agar
z= a nuqta E to’plamning limitik nuqtasi bo’lsa, u holda f(z)
funksiyaning
z= a nuqtada uzluksizligi limz→af(z)= f(a) bœladi.
Odatda
z−a ayirma funksiya argumentining orttirmasi deyiladi va Δz kabi
belgilanadi:
Δz = z−a .
Ushbu
f(z)− f(a)
ayirma esa, funksiya orttirmasi deyiladi va
Δf kabi belgilanadi:
Δf = f(z)− f(a)
.
Shu tushunchalardan foydalanib, funksiyaning
а nuqtada uzluksiz-ligini
quyidagicha ham ta’riflash mumkin.
6-ta’rif. Agar
Δz → 0 da Δf ham nolga intilsa, ya’ni
limΔz→0Δf =0
bœlsa,
f(z) funksiya а nuqtada uzluksiz deyiladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_10.png)
![5-ta’rif quyidagiga ekvivalent: f(z)=u(x,y)+iv(x,y) funksiya a= α+iβ
nuqtada uzluksiz deyiladi, agar
u(x,y) va v(x,y) funksiyalar (α,β) nuqtada uzluksiz
bo’lsa.
7-ta’rif. Agar
f(z) funksiya E to’plamning har bir nuqtasida uzluksiz bœlsa,
f(z)
funksiya E to’plamda uzluksiz deyiladi.
Bundan, haqiqiy œzgaruvchili uzluksiz funksiyalar haqidagi tasdiqlar kompleks
œzgaruvchili uzluksiz funksiyalar uchun ham œrinli bœlishi kelib chiqadi. Jumladan,
quyidagi tasdiqlar œrinlidir:
1) Agar
f(z) va g(z) funksiyalar а nuqtada uzluksiz bœlsa, ya’ni
f(z),g(z)∈C(U ε(a)) ⇒ f(z)± g(z), f(z)⋅g(z), f(z)
g(z),(g(z)≠0)
funksiyalar ham shu nuqtada uzluksiz bœladi.
2) Agar
f(z) funksiya yopiq E tœplamda uzluksiz bœlsa, f(z) funksiya E da
chegaralangan bœladi, ya’ni shunday œzgarmas
M (M ≠∞) son mavjudki, ∀ z∈E
uchun
|f(z)|≤M
bœladi.
3) Agar
f(z) funksiya yopiq E tœplamda uzluksiz bœlsa, funksiya moduli
E
da œzining aniq yuqori hamda aniq quyi chegaralariga erishadi, ya’ni shunday
z1,z2∈E
nuqtalar topiladiki, z∈E uchun
|f(z)|≤|f(z1)|
,
|f(z)|≥|f(z2)|
.
4) Agar
f(z) funksiya а nuqtada uzluksiz bœlsa, |f(z)| funksiya ham shu а
nuqtada uzluksiz bœladi.
Bu tasdiqning isboti quyidagi
) ( ) ( ) ( ) ( a f z f a f z f
tengsizlikdan kelib chiqadi.
3-misol. Butun kompleks tekislikda uzluksiz bœlgan funksiyalarga misol
keltiring.
Yechish.
f(z)=z, f(z)=Re z, f(z)=Im z, f(z)=z, f(z)=|z| - funksiyalar butun
kompleks tekislikda uzluksiz.
4-misol. Kompleks koeffisiyentli
P(z)=a0zn+a1zn−1+...+an kœphad butun
kompleks tekislikda uzluksiz.
8-ta’rif. Agar
∀ ε>0 son uchun shunday δ= δ(ε)>0 son topilsaki, E
to’plamning
|z1− z2|<δ tengsizlikni qanoatlantiruvchi ixtiyoriy z1 va z2 (z1,z2∈E)
nuqtalarida
|f(z1)− f(z2)|<ε
tengsizlik bajarilsa,
f(z) funksiya E to’plamda tekis uzluksiz deb ataladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_11.png)
![5-misol. f(z)= 1
z+1+i funksiyani E= {z:|z|<1} tœplamda tekis uzluksizlikka
tekshiring.
Yechish. Bu funksiya œzining aniqlanish sohasida uzluksiz ekanligi kœrinib
turipti. Shu aniqlanish sohasida uning tekis uzluksizlikka tekshiramiz. Agar
∀ z1,z2∈E
bœlsa, u holda
f(z1)− f(z2)= 1
z1+1+i− 1
z2+1+i=
z2− z1
(z1+1+i)(z2+1+i)
,
lekin
|z1+1+i|>|1+i|−|z1|>1
4 va |z2+1+i|>1
4 ,
|f(z1)− f(z2)|<
|z2−z1|
1
16
=16 |z1−z2| .
Ixtiyoriy
ε>0 uchun δ= 1
16 deb olsak, |f(z1)− f(z2)|<ε bœladi. Bu yerda δ
faqat
ε ga bo ђ liq bœlib, z1,z2 larning tanlanishiga bo ђ liq emas. Demak, funksiya
tekis uzluksiz.
Bu funksiyaning tekis uzluksiz ekanligini Kantor teoremasi yordamida ham
kœrsatish mumkin. Haqiqatdan ham,
∀ ς∈E chegara nuqtalarida funksiyaning limitini
hisoblaylik:
lim
|z|<1,z→ς
1
z+1+i= 1
ς+1+i
.
f(z)
funksiyani ixtiyoriy chegaraviy nuqtaga uzluksiz davom ettiramiz. Shunday
qilib,
f(z) funksiya E= E∪∂E yopiq va chegaralangan tœplamda aniqlangan va
uzluksiz bœladi. Kantor teoremasiga asosan funksiya
E tœplamda tekis uzluksizdir.
6-misol.
f(z)= 1
1−z2 funksiyani E= {z:|z|<1} tœplamda tekis uzluksizlikka
tekshiring.
Yechish: Bu funksiya œzining aniqlanish sohasini barcha nuqtalarida
uzluksizdir. Ikkinchi tomondan, bu funksiyani
∂E={z:|z|=1} tœplamning ±1
nuqtalaridan boshqa barcha nuqtalarida davom ettirish mumkin (5-misolga qarang).
Bu nuqtalarning har birini atrofida funksiyaning moduli chegaralanmagandir, chunki
limz→+1f(z)=∞
. Shu sababli, ±1 nuqtalar atrofida bu funksiya tekis uzluksizligining
buzilishini oson kœrsatish mumkin.
z1=1− δ , z2=1−2δ nuqtalarni olamiz, bu yerda
0<δ<1
, u vaqtda
f(z1)− f(z2)= 1
1−(1− δ)2− 1
1−(1−2δ)2= (1−δ)2−(1−2δ)2
[1−(1− δ)2][1−(1−δ)2]
=
= 1−2δ−δ2−1+4δ− 4δ2
[1−(1−δ)2][1−(1−δ)2]
= δ(2−3δ)
4δ2(2−δ)(1−δ)
>1
4
.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_12.png)
![Bu yerdan kœrinadiki, qanday 0<ε0<1
8 olmaylik, istalgan 0<δ<1
2 va tanlangan
z1,z2
nuqtalar uchun |f(z1)− f(z2)|>ε0 bajariladi (masalan, agar ε0= 1
16 bœlsa,
istalgan
δ , 0<δ<1
2 uchun |f(z1)− f(z2)|> 1
16 . Shunday qilib, f(z) funksiya E
tœplamda uzluksiz bœlib, tekis uzluksiz emasdir.
Faraz qilaylik,
E⊂ S ( S -kompleks tekislik) ochiq to’plamda aniqlangan va bir
qiymatli
f(z) - funksiya berilgan bo’lsin. z - nuqta E to’plamdan olingan bo’lib, unga
h z
orttirma beraylik, bu yerda E h z . Endi quyidagi nisbatni qaraymiz,
h
z f h z f
z
w ) ( ) (
, bu yerda )()()( zfhzfzf
-funksiyaning z
nuqtadagi
orttirmasi.
1-ta’rif . Agar
h z z h
z f h z f
z
w , ,) ( ) ( (1)
nisbat
h -orttirma ixtiyoriy yo’nalish bo’ylab nolga intilganda aniq chekli
(yagona) limitga ega bo’lsa, u xolda
f(z) -funksiya E z nuqtada differensiallanuvchi
deyiladi. Nisbatning limiti funksiyani z
nuqtadagi xosilasi deyiladi va
) (z f kabi
belgilanadi:
h
z f h z f
z
w z f h z
) ( ) ( lim lim ) ( 0 0
. (2)
Nuqtada differensiallanuvchi funksiya shu nuqtada monogen funksiya
deyiladi. Nuqtada monogen funksiya shu nuqtada xosilaga ega funksiya deyiladi. Agar
nuqtada funksiyaning xosilasi mavjud bo’lsa, u xolda funksiya shu nuqtada albatta
uzluksiz bo’ladi, chunki
0 z bo’lganda orttirma 0 w .
2-ta’rif . Agar funksiya E
- ochiq to’plamning xar bir nuqtasida monogen bo’lsa,
u xolda bu funksiya
Е -to’plamda bir qiymatli analitik deyiladi.
3-ta’rif. Funksiya
Е -ochiq to’plamning belgilab olingan nuqtasida bir qiymatli
analitik deyiladi, agar u nuqtada monogen va uning biror atrofida xam monogen bo’lsa
(nuqta atrofi markazi shu nuqtada bo’lgan ochiq doira yoki shu nuqtani ichiga olgan
ochiq to’plam).
Funksiya nuqtada monogen bo’lib, uning atrofida monogen bo’lmasligi xam
mumkin, u xolda nuqtada funksiya bir qiymatli analitik bo’lmaydi. Ta’rifga ko’ra
funksiya nuqtada bir qiymatli analitik bo’lishi uchun u shu nuqtada va uning biror
atrofida xosilaga ega bo’lishi shart.
1-misol. Im)( zzzfw
funksiya differensiallanuvchi bo’ladigan barcha
nuqtalarni toping, bu yerda
, Im , z y z iy x CEiyxz
.
Yechish. Bu funksiyaning 0z
nuqtadagi x osilasini xisoblaymiz:
. Im Im Im Im Im Im Im Im
Im ) Im )(Im ( Im ) Im() ( ) ( ) (
h h z h h z z z h h z h h z z z
z z h z h z z z h z h z z f h z f w
Bundan (1) nisbat quyidagicha yoziladi](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_13.png)
![h z h
h z h
z f h z f
z
w Im Im Im ) ( ) (
va z z h h h Im Im lim ,0 Im lim 0 0 . Ikkala limit
x am z
(
z S) -ning ixtiyoriy qiymatida mavjud. Endi birinchi qo’shiluvchi h
h zIm -ning
limitini x isoblaymiz:
h
h z h
h z h
Im Im lim 0 .
Agar 0z
bo’lsa, bu limit mavjud va nolga teng. Demak, funksiya 0z
nuqtada
monogen va uning x osilasi nolga teng, ya’ni 0)0(
f
.
Agar 0z
bo’lsa, u xolda bu nuqtada funksiyaning monogen yoki
monogen bo’lmasligi
h
h Im ifodaning limiti mavjud yoki mavjud emasligidan
bo ђ liq bo’ladi. Endi limitni xisoblaymiz.
. 0h,0h hhh 1 0h,0h hhh ,0
Im
lim
2121 1221
0
i
i i
h h
h
Bu xisobdan ravshanki limit nolga intilish yo’lidan bo ђ liq ekan. Bu tanlab
olingan ikkita yo’l bo’yicha nolga intilganda limitlar xar xil (
0 va i ). Demak, ifoda
aniq yagona limitga ega emas, ya’ni limit mavjud emas.
Xulosa . 1-misolda (2)-nisbatning limiti faqat va faqat 0z
nuqtadagina mavjud,
ya’ni funksiya nol nuqtada monogen va uning xosilasi 0)0(
f
. Agar 0z
bo’lsa, (2)-
nisbatning limiti mavjud emas, ya’ni berilgan funksiya 0z
bo’lgan qiymatlarida
monogen emas. Funksiya 0z
nuqtada monogen, ya’ni xosilaga ega, ammo bir
qiymatli analitik emas.
2-misol. z
ew
,
z C funksiyaning bir qiymatli analitiklikka tekshiring.
Yechish. Ta’rifga asosan z
ew
,
z C funksiyaning bir qiymatli analitik
ekanligini ko’rsatamiz
z h ,1 ) ( ) (
h
е е h
е е
h
z f h z f
z
w h z z hz
,
z , 1 1 lim lim 0 0
z z h
h
z
z е е h
е е z
w
C .
Demak, z
еw
funksiya kompleks tekislikda monogen, ya’ni bu funksiya
kompleks tekislikda bir qiymatli analitik bo’ladi va uning xosilasi
z z е е ) ( .
Haqiqiy o’zgaruvchili funksiya kompleks o’zgaruvchili funksiyaning xususiy
xoli bo’lganligi sababli xaqiqiy analizda berilgan xosilaning xisoblash qoidalarini bir
qiymatli analitik funksiyalar uchun xam o’rinli ekanligini ko’rish mumkin.
3-misol .
f(w)= ew,w= g(z)= az ,a= const funksiyalarning x osilasini toping.
Yechish. Bu funksiyalarning xar biri kompleks S tekislikda aniqlangan va shu
tekislikda differensiallanuvchi
, ) ( , ) ( a z g e w f w shuning uchun murakkab
a z zg e e z F )( ) (
funksiya kompleks tekislikda aniqlangan va differensiallanuvchi.
Ya’ni,
a ze z F ) ( funksiyaning xosilasi uchun az ae z F ) ( formula o’rinli.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_14.png)
![Shu formuladan foydalanib constaCzazw ,,sin
funksiyaning xosilasini
xisoblash osondir. Eyler formulasidan i ee
az izaiza
2sin
. az a e eа e ia ai e i e e i аz
iza iza iza iza iza iza cos 2 ) ) ( ( 2
1 ]) ( ) [( 2
1 ) (sin
.
Demak,
zazaaz ,cos)(sin
S
const a
bo’ladi. Xuddi shunga o’xshash kosinus
funksiyaning xosilasini xisoblash uchun azaaz sin)(cos
formula o’rinli.
Hosil qilingan formulalardan
z sin va z cos funksiyalar xosilalarini ( a=1 xolda)
xisoblash formulalari keltirib chiqariladi:
1.
zzzzz ,sin)(cos,cos)(sin
S
Xuddi shunga o’xshash quyidagi formulalar xam o’rinlidir.
2. )1(,)(,)(
achzshzachazshaz
)1(,)(,)(
ashzchzashazchaz
Eslatma:
2 , 2
z z z z e e chz e e shz
.
Koshi-Riman sharti
Faraz qilaylik,
f(z) funksiya E ( E⊂ S) - ochiq to’plamda aniqlangan va shu
to’plamning
z nuqtasida monogen, ya’ni
lim
Δz→0
Δf (z)
Δz = f'(z)
mavjud va chekli bo’lsin. Boshqacha aytganda, limitning mavjudligi
Δz -ning
nolga intilish yo’nalishidan bo ђ liq emas. Šaysi yo’nalish bo’ylab nolga intilmasin
limit yagona
f'(z) -ga teng bo’lishi kerak.
Bu yerda
Δf (z)= f(z+Δz )− f(z)= Δu +iΔv ( z= x+iy , Δz = Δx +iΔy )
Δu = u(x+Δx ,y+Δy )− u(x,y)
Δv =v(x+Δx ,y+Δy )− v(x,y) .
Bunda nisbat quyidagicha yoziladi
Δf (z)
Δz = u(x+Δx ,y+Δy )−u(x,y)
Δz +iu(x+Δx ,y+Δy )−u(x,y)
Δz (1)
Yuqorida aytilganidek
lim
Δz→0
Δf (z)
Δz = lim
Δx→0
Δf (z)
Δx , ( Δy =0 ); (2)
lim
Δz→0
Δf (z)
Δz = lim
Δy→0
Δf (z)
Δy ( Δx =0). (3)
(1)–chi tenglikda
Δy =0 deb Δx -ning nolga intiltiramiz, u xolda chap tomonning
limiti mavjud bo’lib, funksiyaning xosilasi
f'(z) ga tengdir. Demak, o’ng tomonning
xam limiti mavjud. Birinchi xadning limiti (
Δy =0 ) Δx nolga intilganda u(x,y)
funksiyaning xususiy xosilasi bo’ladi. Ikkinchi x adning limiti esa
i∂v
∂x ga tengdir.
Demak,](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_15.png)
![f'(z)= ∂u
∂x+i∂v
∂x.
Xuddi shunga o’xshash (1) va (2) formulalardan
Δx =0 , Δy → 0 bo’lganda
quyidagi formulaga kelamiz
f'(z)=−i∂u
∂y+∂v
∂y
.
Bu ikkala formula birlashtirilsa, u xolda
∂u
∂x+i∂v
∂x=−i∂u
∂y+∂v
∂y
,
bundan
∂u
∂x= ∂v
∂y ,
∂u
∂y=−∂v
∂x (4)
x osil qilinadi.
1-xulosa. Agar bir qiymatli
f(z) funksiya E ochiq to’plamda
differensiallanuvchi bo’lsa, u xolda uning xaqiqiy va mavxum qismi birinchi tartibli
xususiy xosilalarga ega.
E ochiq to’plamning x ar bir nuqtasida bu x osilalar (4)
sistemani qanoatlantiradi. Bu sistemaga Koshi-Riman sharti deyiladi.
Faraz qilaylik, ikkita xaqiqiy o’zgaruvchili
u(x,y) , v(x,y) ( z= x+iy ∈E )
funksiyalar
E ochiq to’plamda berilgan bo’lib, bu funksiyalar shu to’plamda
differensallanuvchi bo’lsin, ya’ni
Δu = u(x+Δx ,y+Δy )− u(x,y)= ∂u
∂xΔx +∂u
∂yΔy +α1+α2
,
Δv =v(x+Δx ,y+Δy )− v(x,y)= ∂v
∂xΔx +∂v
∂yΔy +β1+β2
,
bu yerda
α1
ρ ,
α2
ρ ,
β1
ρ ,
β2
ρ → 0 , agar ρ= √Δx 2+ Δy 2→ 0 .
Bu funksiyalarning xususiy xosilalari (4) Koshi-Riman shartini
qanoatlantirsin. U x olda,
Δw = Δf = Δu +iΔv = ∂u
∂xΔx +∂u
∂yΔy +i(∂v
∂xΔx +∂v
∂yΔy )+γ
,
bu yerda
γ= α1+iβ 1+α2+iβ 2 bo’lib, ρ→ 0 da
γ
ρ→ 0 .
∂u
∂y
,
∂v
∂y ni Koshi-Riman shartidan
∂u
∂x ,
∂v
∂x bilan almashtiramiz. Bunda
Δw = ∂u
∂xΔx − ∂v
∂xΔy +i(∂v
∂xΔx +∂u
∂xΔy )+γ=(Δx +iΔy )∂u
∂x+i(Δx − 1
iΔy ∂v
∂x+γ=
= Δz ∂u
∂x+iΔz ∂v
∂x+γ.
Bu yerdan
Δw
Δz = ∂u
∂x+i∂v
∂x+ γ
Δz , Δz = Δx +iΔy .
Shartga ko’ra
lim
Δz→0
γ
Δz =0 . Shuning uchun](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_16.png)
![lim
Δz→0
Δw
Δz = ∂u
∂x+i∂v
∂x.
Demak
lim
Δz→0
Δw
Δz mavjud va
∂u
∂x+i∂v
∂x ga teng.
2-xulosa. Faraz qilaylik,
E ochiq to’plamda ikkita xaqiqiy o’zgaruvchili bir
qiymatli
u(x,y) va v(x,y) ( z= x+iy ∈E ) funksiyalar berilgan bo’lib, ular shu
to’plamda differensallanuvchi bo’lsin (bu shart bajariladi agar funksiyalar shu
to’plamda uzluksiz xususiy xosilalarga ega bo’lsa). Demak,
u(x,y) va v(x,y)
funksiyalarning xususiy xosilalari
E to’plamda (4) Koshi-Riman shartini
qanoatlantirsa, u xolda, bu funksiyalardan tuzilgan
f(z) kompleks o’zgaruvchili
funksiya
E to’plamda monogen bo’ladi, ya’ni f(z) funksiya E to’plamda bir
qiymatli analitikdir, bu yerda
2x= z+z , 2iy= z− z .
Qo’shma garmonik funksiyalar
f(z)=u(x,y)+iv(x,y) funksiya D soxada differensiallanuvchi xamda u(x,y) va
v(x,y)
funksiyalar ikkinchi tartibgacha uzluksiz xususiy xosilalarga ega bo’lsin. U
xolda (4) –ning birinchi tengligini
x bo’yicha, ikkinchi tengligini esa y bo’yicha
differensiallab
∂2u
∂x2= ∂2v
∂x∂y,∂2u
∂y2=− ∂2v
∂y∂x xosil qilamiz. Bu tengliklarni qo’shib, xususiy
xosilalarning uzluksizligidan
∂2v
∂y∂x va
∂2v
∂x∂y xosilalarning tengligini xisobga olib,
∂2u
∂x2+∂2u
∂y2=0
(5)
xosil qilamiz. Shunga o’xshash
∂2v
∂x2+∂2v
∂y2=0 ni xosil qilamiz.
1-ta’rif. Haqiqiy o’zgaruvchili
u(x,y) funksiya D soxada ikkinchi tartibli
uzluksiz xosilaga ega bo’lib, (5) tenglamani qanoatlantirsa,
u(x,y) funksiyaga D
soxada garmonik, (5) tenglamaga esa Laplas tenglamasi deyiladi.
3-xulosa.
D ochiq to’plamda bir qiymatli analitik f(z)=u(x,y)+iv(x,y) ,
u(x,y)=Re [f(z)]
, v(x,y)=Im [f(z)] funksiyaning xaqiqiy u(x,y) va mavxum
v(x,y)
qismi shu to’plamda garmonik funksiyalardir. Bu ikkala garmonik funksiyalar
ixtiyoriy emas, ya’ni ular Koshi-Riman sistemasining yechimidir.
2-ta’rif.
D ochiq to’plamda (4) Koshi-Riman sistemasining qanoatlan-tiruvchi
u(x,y)
va v(x,y) garmonik funksiyalar o’zaro qo’shma garmonik funksiyalar deyiladi.
Demak,
D ochiq to’plamda bir qiymatli analitik f(z)=u(x,y)+iv(x,y) ,
z= x+iy
funksiyaning xaqiqiy va mavxum qismlari shu to’plamda o’zaro qo’shma
garmonik funksiyalardan iborat bo’ladi.
Agar bir qiymatli analitik funksiyaning xaqiqiy (yoki mavxum) qismi bir
bo ђ lamli
D soxada berilgan bo’lsa, u xolda bu funksiyaning mavxum (xaqiqiy) qismi](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_17.png)
![o’zgarmas qo’shiluvchi aniqligida tiklanadi (topiladi). Ya’ni bir bo ђ lamli D soxada
garmonik
u(x,y) funksiya berilgan bo’lsa, u xolda unga qo’shma garmonik v(x,y)+с ,
c= const
funksiya tiklanadi va f(z)=u(x,y)+iv(x,y)+ic funksiya shu soxada bir
qiymatli analitik bo’ladi, bu yerda
x= z+z
2 , y= z− z
2i .
Bu jarayon amaliyotda quyidagicha amalga oshiriladi. Faraz qilaylik, bir
bo ђ lamli
D soxada u(x,y) - garmonik funksiya berilgan bo’lsin. Shu funksiya uchun
qo’shma garmonik funksiyani
v(x,y) bilan belgilaymiz. U xolda bu ikki qo’shma
garmonik funksiyalar (4) Koshi-Riman shartini qanoatlantiradi
∂u
∂x= ∂v
∂y ,
∂u
∂y=−∂v
∂x ,
z= x+iy ∈D
.
Ikkinchi tomondan
dv (x,y)= ∂v
∂xdx +∂v
∂ydy =− ∂u
∂ydx +∂u
∂xdy .
Endi
z0= x0+iy0∈ D (M 0(x0,y0)∈D) , z= x+iy ∈D , ( M (x,y)∈D ) nuqtalarni
tutashtiruvchi va barcha nuqtalari bilan
D soxaga qarashli bo’lgan bo’lakli silliq egri
chiziq bo’ylab integrallaymiz. U x olda
v(x,y)= ∫
M0(x0,y0)
M(x,y)
− ∂u
∂ydx +∂u
∂xdy +c ,
c= const (6)
bu yerda
z0 o’zgarmas nuqta, z∈D o’zgaruvchi. (6) formulada egri chiziqli
integralning qiymati egri chiziqni uchlari bo’lgan
M 0(x0,y0) va M (x,y) nuqtalardan
bo ђ liq bo’lib, bu nuqtalarni tutashtiruvchi egri chiziq (yo’l) dan bo ђ liq emas, chunki
integral ostidagi funksiya to’la differensial-dir.
f(z)=u(x,y)+iv(x,y) , z= x+iy bir
qiymatli analitik funksiya bo’lishi uchun xaqiqiy va mavxum qismi birinchi tartibli
xususiy xosilalarga ega bo’lishi va (4) Koshi-Riman shartini qanoatlantirishi
(qo’shimcha
u(x,y) va v(x,y) funksiyalarning differensiallanuvchanlik shartisiz)
yetarlimi?
1-misol.
f(z)=¿{e
−1
z4
,z≠0
¿
¿¿¿ funksiyani bir qiymatli analitiklikka tekshiring.
Yechish. Bu funksiya butun kompleks tekislikda aniqlangan va
z≠0 barcha
nuqtalarda differensiallanuvchi, chunki bu nuqtalarda (4) shart bajariladi va
f'(z)= 4
z5e
−1
z4
,
z≠0 .
Kompleks tekislikni
z=0 nuqtasida u(x,y) va v(x,y) funksiyalarning xususiy
xosilalari nolga teng:
limΔx→0
u(Δx ,0)−u(0,0 )
Δx = limΔx→0
e
− 1
(Δx)4
Δx =limΔx→0
1
Δxe
1
(Δx)4
=0= ∂u
∂x(0,0 )
,](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_18.png)
![lim
Δy→0
u(0,Δy )−u(0,0 )
Δy = lim
Δy→0
e
−1
(Δy)4
Δy == 0=∂u
∂y(0,0 ),
limΔx→0
v(Δx ,0)−v(0,0 )
Δx = limΔx→0
e
− 1
(Δx)4
Δx = limΔx→0
1
Δxe
1
(Δx)4
=0= ∂v
∂x(0,0 )
,
lim
Δy→0
v(0,Δy )−v(0,0 )
Δy = lim
Δy→0
e
− 1
(Δy)4
Δy == 0= ∂v
∂y(0,0 )
.
Demak,
z=0 nuqtada (4) Koshi-Riman sharti bajarilayapti, ammo
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)
funksiya shu nuqtada differensiallanuvchi emas, chunki bu
funksiya nol nuqtada uzilishga ega. Agar
z= x+iy , y= x yo’l bo’ylab nolga
intilgandagi limitini qarasak bu limit cheksizga teng bo’ladi:
z= x+iy= x+ix= x(1+i)z4= x4(1+i)4=− 4x4
.
Demak,
limz=x+ix→0f(z)=limx→0e
4
x4=∞ , ya’ni f(z) funksiya nol nuqtada uzilishga ega.
Bu xolning sababi shundaki
u(x,y) va v(x,y) funksiyalar noldan farqli nuqtalarda
uzluksiz xususiy xosilalarga ega, nol nuqtaning o’zida esa xususiy xosilalar mavjud,
ammo uzluksiz emas. Demak,
u(x,y) va v(x,y) funksiyalar nol nuqtada
differensiallanuvchi emas ekan. Bu funksiyalarning nol nuqtada differensiallanuvchi
bo’lishi uchun shu nuqtada ularning xususiy xosilalari uzluksiz bo’lishi shart.
2-misol. Berilgan
Re f(z)=u(x,y)= x2− y2 , z= x+iy ∈ S funksiyaga ko’ra bir
qiymatli analitik funksiyani tiklang.
Yechish. 1-usul. a)
u(x,y) funksiya garmonik bo’lishi zarur. Bu xossani
tekshiramiz ya’ni
∂u
∂x=2x , ∂2u
∂x2=2 , ∂u
∂y=−2y , ∂2u
∂y2=−2 , Δu = ∂2u
∂x2+∂2u
∂y2=−2+2=0 .
Demak,
u(x,y) garmonik funksiya ekanligidan S kompleks tekislikda bir qiymatli
analitik funksiyaning xaqiqiy qismi bo’ladi.
b)
u(x,y)= x2− y2 funksiyaga qo’shma garmonik bo’lgan v(x,y) funksiya Koshi-
Riman sistemasi
∂v
∂x=− ∂u
∂y=2y , ∂v
∂y= ∂u
∂x=2x
va (6) formuladan topiladi.
v(x,y)= ∫
M0(x0,y0)
M(x,y)
− ∂u
∂ydx +∂u
∂xdy +c= ∫ M0(x0,y0)
M(x,y)
2ydx +2xdy +c
,
c= const
integralning qiymati
M0 , M nuqtalarni tutashtiruvchi egri chiziqdan bo ђ liq emas.
Integralni qulay xisoblash maqsadida
M0 va M -ning tutashtirish egri chiziq sifatida](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_19.png)
![ikkita to’ ђ ri chiziqning kesmasidan tuzilgan siniq chiziqni olamiz. Birinchi kesma[M 0(x0,y0), M (x,y0)]
bu yerda dy = 0 ; ikkinchi kesma [M (x,y0), M (x,y)] bu yerda
dx = 0
. Demak,
v(x,y)=∫
x0
x
2y0dx +∫
x0
x
2xdy +∫
y0
y
2ydx +∫
y0
y
2xdy +c=2y(x− x0)+2x(y− y0)+c=
= 2xy −2x0y0+c= 2xy +c1
, c1= c−2x0y0= const ya’ni v(x,y)=2xy +c1 .
Bu misolni yechishning ikkinchi usulini keltiramiz.
2-usul.
∂v
∂x=− ∂u
∂y=2y , v(x,y)=∫ 2ydx +ϕ(y)=2xy +ϕ(y) ,
∂v
∂y=2x+ϕ'(y)
, 2x+ϕ'(y)= ∂u
∂x=2x , ϕ'(y)= 0 , ϕ(y)= c=const , v(x,y)=2xy +c .
Kompleks tekislikda
f(z)= x2− y2+i2xy +ic kompleks funksiyani tuzamiz,
bunda
x , y o’zgaruvchining z= x+iy , z= x−iy orqali ifodasidan foydalanamiz
x= z+z
2
, y= z− z
2i .
f(z)= (z+z)2
4 − (z+z)(z− z)− (z− z)2
4 +ic = z2+ic
, f(z)= z2+ic .
Agar
f(0)=0 bo’lsa, u xolda 0=0+ic va c=0 bo’ladi. Bundan f(z)=z2 .
Koshi-Riman shartining qutb koordinatalar orqali ifodasini ko’rsatamiz. Buning
uchun
x= rcos ϕ , y= rsin ϕ , z= x+iy , |z|=r , ϕ= arg z , z≠0 deb olib, f(z)
funksiyaning moduli va argumenti orqali ifodalaymiz. U x olda,
a)
f(z)=u(x,y)+iv(x,y)=u(r,ϕ)+iv(r,ϕ)= f(r,ϕ) funksiya r , ϕ ga nisbatan
differensiallanuvchi bo’ladi.
b)
u(r,ϕ) , v(r,ϕ) funksiyalar Koshi-Riman
∂u
∂r= 1
r
∂v
∂ϕ ,
∂v
∂r=− 1
r
∂u
∂ϕ (7)
sistemani qanoatlantiradi. Buni isbotlash uchun xosilalarni xisoblaymiz, bunda
(4) sistemadan foydalanib:
∂u
∂r= ∂u
∂x
∂x
∂r+∂u
∂y
∂y
∂r= ∂v
∂ycos ϕ− ∂v
∂xsin ϕ= 1
r[− ∂v
∂xrsin ϕ+∂v
∂yrcos ϕ]=
=
1
r[
∂v
∂x
∂x
∂ϕ+∂v
∂y
∂y
∂ϕ]= 1
r
∂v
∂ϕ ,
∂v
∂r= ∂v
∂x
∂x
∂r+∂v
∂y
∂y
∂r= ∂v
∂xcos ϕ+∂v
∂ysin ϕ=− ∂u
∂ycos ϕ+∂u
∂xsin ϕ=
=− 1
r[
∂u
∂x
∂x
∂ϕ
+∂u
∂y
∂y
∂ϕ]=− 1
r
∂u
∂ϕ
.
(7) sistemani bajarilishi isbot bo’ldi.
3-misol. Berilgan
|f(z)|=er2cos 2ϕ ( z= reiϕ ) funksiyaga ko’ra bir qiymatli analitik
f(z)
funksiyani tiklang.
Yechish. Berilgan funksiyadan
ln|f(z)|=r2cos 2ϕ topamiz. Endi](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_20.png)
![ln f(z)=ln|f(z)|+iArgf (z)= r2cos 2ϕ+iv(r,ϕ)bir qiymatli analitik funksiya uchun uning xaqiqiy qismi
u(r,ϕ)= r2cos 2ϕ berilgan va ln f(z)=u(r,ϕ)+iv(r,ϕ) funksiyani tiklash kerak.
Bundan
f(z)=eu(r,ϕ)+iv(r,ϕ) . (7) formuladan v(r,ϕ) tiklaymiz:
Demak
v(r,ϕ)=r2sin 2ϕ+c ⇒ ln f(z)=r2cos 2ϕ+ir2sin 2ϕ+ic=z2+ic , z= reiϕ va
f(z)=ez2+ic
,
∂v
∂ϕ=r∂u
∂r=r⋅2rcos 2ϕ=2r2cos 2ϕ
⇒
v=∫ 2r2cos 2 dϕ ϕ +ψ(r)= r2sin 2ϕ+ψ(r)
,
∂v
∂r=2rsin 2ϕ+ψ'(r)
− 1
r
∂u
∂ϕ=2rsin 2ϕ=2rsin 2ϕ+ψ'(r)
⇒
ψ'(r)= c=const .
4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi
w= f(z)
kompleks qiymatli uzluksiz funksiya L chekli egri chiziqda aniqlangan
bo’lsin.
L egri chiziqni a = z0 , z1 , . . . , zn = b nuqtalar yordamida S1 , S2 , . . . , Sn
yoylarga bo’linishini qaraymiz, bu yerda
a -chiziqning boshi, b esa oxiri. Sk –yoyning
uzunligini
lk bilan belgilaymiz va λ= max1≤k≤nlk . Har bir Sk yoyda ∀ςk ( ςk∈Sk. ) nuqtani
tanlab
Sn=∑k=1
n
f(ςk)(zk−zk−1)
(1)
integral yig’indini tuzamiz.
1-ta’rif. Agar (1) integral yig’indi
λ→ 0 da zk va ςk nuqtalarning tanlanishidan
bog’liq bo’lmasdan aniq chekli limitga ega bo’lsa, bu limitga
w= f(z) funksiyaning L
egri chiziq bo’ylab integrali deyiladi va
∫
L
f(z)dz =lim
λ→∞∑
k=1
n
f(ςk)(zk− zk−1) (2)
ko’rinishda yoziladi.
z=x+iy, f(z)=u(x,y)+iv(x,y) bo’lsin. zk=xk+iyk Δx k= xk−xk−1;
Δy k= yk− yk−1; ςk=ξk+iηk, zk− zk−1= Δz k=Δx k+iΔy k
belgilashlarni kiritamiz. U holda,
∑k=1
n
f(ςk)Δz k=∑k=1
n
[u(ξk,ηk)+iv(ξk,ηk)](Δx k+iΔy k)=
=∑1
n
u(ξk,ηk)Δx k−v(ξk,ηk)Δy k++i∑1
n
u(ξk,ηk)Δy k+v(ξk,ηk)Δx k
bo’ladi.
Oxirgi tenglikdan
λ→ 0 da limitga o’tib,
∫
L
f(z)dz =∫
L
u(x,y)dx −v(x,y)dy +i∫
L
u(x,y)dy +v(x,y)dx
(3)
hosil qilamiz.
Boshqacha aytganda, bu formulani quyidagicha hosil qilish mumkin.
f(z)dz =(u(x,y)+iv(x,y))(dx +idy )=u(x,y)dx −v(x,y)dy +i(u(x,y)dy +v(x,y)dx )
Buni ikkala tomonidan
L egri chiziq bo’ylab integral olib (3) formulaga kelamiz.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_21.png)
![Demak, ∫
L
f(z)dz integralning mavjud bo’lishi ikkitahaqiqiy o’zgaruvchili
funksiyalardan olingan
∫
L
udx +vdy ;∫
L
udy +vdx integrallarning mavjudligiga teng
kuchli.
Agar
L egri chiziq to’g’rilanuvchi bo’lib, f(z) funksiya unda uzluksiz
bo’lsin, ya’ni
z= z(t), t∈I=[α,β] egri chiziqning parametrik tenglamasi berilgan
bo’lib,
f(z(t)) , t∈I funksiya uzluksiz bo’lsa, u holda bu ikkala egri chiziqli
integrallar mavjud bo’ladi.
Agar
L silliq chiziq, ya’ni z'(t) funksiya uzluksiz bo’lsa, u holda
∫
α
β
f(z(t))z'(t)dt=∫
α
β
[ux
'(t)−vy
'(t)]dt+i∫
α
β
[uy
'(t)−vx
'(t)]dt=∫
α
β
(u+iv)(x'+iy')dt ,
∫
α
β
f(z(t))z'(t)dt=∫
L
f(z)dz
bo’ladi.
Bu formula
L bo’lakli silliq egri chiziqlar uchun ham o’rinlidir.
Demak,
L bo’lakli silliq egri chiziq bo’lib, f(z) funksiya L da uzluksiz
bo’lsa, u holda (1) integral yig’indi hamma vaqt mavjud va chekli.
1-misol. a)
f(z)=1 ; b) f(z)=z funksiyalardan L esa A va B nuqtalarni
tutashtiruvchi silliq egri chiziq bo’yicha olingan integralni hisoblang.
Yechish. a) Integral yig’indini tuzamiz
∑
k=1
т
(zk−zk−1)=zn−zo=B−A
. (2) formuladan ∫
L
dz=B−A bo’ladi.
Agar
L yopiq egri chiziq bo’lsa, u holda A = B va
∫
L
dz=0 .
b) Endi
f(z)=z bo’lsin. Bu uzluksiz funksiya.
Integral yig’indi
∑k=1
n
ςk(zk−zk−1) iborat. Ravshanki, (2) limit mavjud. Endi ςk= zk−1
va
ςk= zk deb olamiz. (2) limitning mavjudligi zk , ςk nuqtalarning tanlanishidan
bog’liq emas.
ςk= zk deb
lim
λ→0∑
k=1
n
ςk(zk− zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n
zk−1(zk−zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n
zk(zk− zk−1)=∫
L
zdz
ni hosil qilamiz.
Demak,
2∫
L
zdz =lim
λ→0∑
k=1
n
(zk+zk−1)(zk− zk−1)=lim
λ→0∑
k=1
n
(zk2− zk−12)= zn2− z02= B2− A2 .
Bundan
∫
L
zdz = B2−A2
2 ekanligi kelib chiqadi.
Agar
L yopiq bo’lsa, u holda
∫
L
zdz =0 .
1. Agar
f(z) funksiya L to’g’rilanuvchi chiziqda uzluksiz bo’lsa, ya’ni
f(z)∈C(L)
, u holda, (2) integral mavjud bo’ladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_22.png)
![Agar f(z),g(z)∈C(L) bo’lsa, u holda
∫
L
[af (z)+bg (z)]dz =a∫
L
f(z)dz +b∫
L
g(z)dz
(4)
tenglik o’rinli.
2. Umumiy holda
∫L(∑k=1
n
ckfk(z))dz=∑k=1
n
ck∫L
f(z)dz , c1,c2,...,cn∈ S.
3. Agar
f(z)∈C(L) bo’lsa,
∫
L
f(z)dz=−∫
L−1
f(z)dz ga teng.
4. Agar
f(z)∈C(L) bo’lib L= ¿k=1
n
Lk bo’lsa, u holda
∫
L
f(z)dz=∑k=1
n
∫
Lk
f(z)dz
(bu ham integral yig’indidan kelib chiqadi).
5. Agar
f(z)∈C(L) va
|f(z)|<M <∞ , M =const ⇒ |∫
L
f(z)dz |≤ M ⋅mesL ,
mesL
- L egri chiziqning uzunligi.
6. Agar
f(z)∈C(L) bo’lsa, u holda
|∫
L
f(z)dz|<∫
L
|f(z)||dz|
,
|dz |= √(dx )2+(dy )2=ds .
7 . 1-teorema (Egri chiziq bo’yicha olingan integralnin siniq chiziq bo’yicha
olingan integral bilan almashtirish). Agar
f(z)∈C(D) va L to’g’rilanuvchi egri
chiziq
L⊂D bo’lsa, u holda oldindan berilgan ∀ ε>0 uchun D sohada L chiziqqa
ichki chizilgan
P siniq chiziq topiladiki
|∫
L
f(z)dz−∫
P
f(z)dz|<ε
bo’ladi.
2-teorema.
D - chegaralangan bir bog’lamli soha bo’lib, uning chegarasi ∂D
bo’lakli silliq yopiq chiziq bo’lsin. Agar
f(z) funksiya shu sohada uzluksiz
f(z)∈C(D)
bo’lsa, u holda ∀ ε>0 olganda ham ∃Гε , Гε⊂D yopiq chiziq topiladiki
|∫
дD
f(z)dz −∫
Гε
f(z)dz|¿ε
bo’ladi.
Oddiy va murakkab konturlar uchun Koshining
integral teoremasi
Koshi teoremasi (bir bog’lamli soha uchun). Agar
w= f(z) funksiya bir
bog’lamli chegaralangan
D sohada differensial-lanuvchi bo’lsa, u holda shu sohaga
qarashli bo’lgan ixtiyoriy
L to’g’rilanuvchi yopiq egri chiziq bo’yicha olingan
integralning qiymati nolga teng bo’ladi, ya’ni](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_23.png)
![∫
L
f(z)dz=0.
Bu teoremada yopiq, to’g’rilanuvchi
L egri chiziq Jordan chizig’i bo’lishi shart
emas. U karrali nuqtalarga ham ega bo’lishi mumkin.
1-Misol.
∫
L
z10esin10(ez5)dz - intregralni hisoblang.
Yechish. Integral ostidagi
f(z)=z10esin10(ez5) funksiyani S kompleks tekislikda
differensiallanuvchi ekanligini ko’rsatamiz.
sin w -funksiya kompleks tekislikda differensiallanuvchi. w=ez5 funksiya ham
kompleks tekislikda differinsiallanuvchi,
sin 10w -funksiya kompleks tekislikda
differensiallanuvchi,
z10 S -da differensiallanuvchi. Shuning uchun murakkab esin10(ez5)
differensiallanuvchi funksiyaning differensiallanuvchi funksiyaga ko’paytmasi S -da
differensiallanuvchi bo’ladi. Koshi teoremasiga asosan
∫
L
z10esin10(ez5
)dz =0
(3)
ixtiyoriy yopiq to’g’rilanuvchi egri chiziq uchun o’rinli.
2-misol.
∫
L
ez5+2z4+1tgzdz =0 (4)
bo’ladigan uchta yopiq to’g’rilanuvchi egri chiziqlarni aniqlang.
Yechish. Misolni yechish uchun avval integral ostidagi funksiyaning
differensiallanuvchanlik sohasini topamiz.
ez5+2z4+1 funksiya S -ning barcha
nuqtalarida differensial-lanuvchi, chunki
ew S -da differensiallanuvchi va w=ez5+2z4+1
funksiya ham S -da differensiallanuvchi,
tgz funksiya esa zn= π
2+kπ k= 0,1 ,...
nuqtalardan tashqarida differensiallanuvchi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_24.png)
![Demak (4) ifoda bilan berilgan f(z) funksiya D=C{zk¿k=−∞
∞ ¿ sohada
differensiallanuvchi bo’lib, uning chegarasi
∂Δ= {∞}∪{zk} iborat. Agar L yopiq
to’g’rilanuvchi egri chiziq chegaralarini o’z ichida saqlamasa va chegarani kesmasa u
holda, (4) integral nolga teng bo’ladi. 8,9,10-rasmlarda (4) integral yopiq nolga
aylanuvchi chiziqlar berilgan.
Koshi teoremasida yopiq to’g’rilanuvchi egri chiziq funksiyaning
differensiallanish sohasida joylashgan edi. Quyidagi umumiy teorema o’rinli.
2-teorema (Koshining umumlashgan teoremasi). Agar bir bog’lamli
chegaralangan
D sohaning chegarasi ∂D silliq yoki bo’lakli silliq yopiq Jordan egri
chiziqlardan iborat bo’lib,
1)
f(z) funksiya D sohada differensiallanuvchi;
2) uning yopilmasi ya’ni, yopiq
¯D= D∪∂D sohada uzluksiz bo’lsa, u holda
∫
∂D
f(z)dz=0 .
Bu teoremani isbotsiz qabul qilamiz.
1-izoh. 1-teorema o’rinli bo’lishi uchun sohaning bir bog’lamli bo’lishi shart.
D= {z: 0<|z|<∞ }
sohani olamiz. Bu soha ikki bog’lamli, sohaning chegarasi ∂D
ikki nuqtadan tuzilgan
∂D={0}∪{∞ } .
Agar yopiq Jordan egri chizig’i
0,∞ dan o’tmasa va shu nuqtalarni ichida
saqlamasa, u holda shu chiziq bo’ylab
f(z) differensiallanuvchi funksiyadan olingan
integralning qiymati Koshi teoremasiga ko’ra nolga teng.
3-Misol .
f(z)= 1
z funksiya ikki bog’lamli sohada differen-siallanuvchi bo’ladi,
agar
∫
L
dz
z integralda L={z: |z|=1} musbat yunalishli aylanani olsak, u holda
∫
L
dz
z= ∫
|z|=1
dz
z=(z=eiϕ,ϕ=arg z,0≤ϕ≤2π,dz =ieiϕdϕ)=∫
0
2πieiϕdϕ
eiϕdϕ
=∫
0
2π
dϕ=2πi≠0
2-izoh. Sohaning chegaralangan bo’lishi shart.
4-misol.
f(z)= 1
z funksiyani {z:|z|> 1
2}= D sohada qaraymiz.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_25.png)
![D-soha ∞ nuqtani o’z ichida saqlaydi.
f(z)= 1
z funksiya esa cheksizda
differensiallanuvchidir, chunki
f(1
w)=w funksiya w=0 nolda differensiallanuvchidir.
Integralning chegarasida egri chiziq sifatida birlik aylanani olamiz
L={z|z|=1} . Bu
aylanada
D sohaga nisbatan musbat yo’nalish soat strelkasining yo’nalishi bilan
ustma-ust tushadi. Ya’ni
∫
L
dz
z= ∫
{z:|z|=1}−1
dz
z= ∫
{z:|z|=1}
dz
z=−2πi≠0
4-misolda
f(z)= 1
z funksiya D -sohada differensiallanuvchi, ammo soha cheksiz
bo’lganligi sababli integralning qiymati noldan farqli.
5-misol.
n - butun sonlar uchun
∫
L
(z−a)ndz=¿{2πi, n=−1¿¿¿¿¿
isbotlang, bu yerda
L yopiq to’g’rilanuvchi Jordan egri chizig’i, a nuqta L bilan
chegaralangan sohaga qarashli.
Yechish. Chegarasi
L bo’lgan chegaralangan D soha bir bog’lamli дD = L .
f(z)=(z−a)n
funksiya manfiy bo’lmagan n uchun S tekis-likda differensiallanuvchi,
shuning uchun integralning qiymati bu hollarda nolga teng. Shu sababdan markazi
a
nuqtada, radiusi yetarlicha kichik
ε>0 doirani ajratamiz, bu doira chegarasi bilan D -
ga qarashli bo’lsin. Endi
D {z:|z−a|=ε¿−1¿ ikki bog’lamli soha va integral ostidagi
funksiya
z≠ a tekislikning barcha nuqtalarida differensiallanuvchi, shuning uchun (5)
formuladan
∫
L
(z−a)ndz = ∫
|z−a|=ε
(z−a)ndz
Integralni hisoblash uchun
z− a= εeiϕdz = ieiϕdϕ foydalanib
∫
|z−a|=ε
(z−a)ndz =∫
0
2π
iε eiϕeinϕdϕ=iεn+1∫
0
2π
ei(n+1)ϕdϕ=
= iεn+1
n+1
ei(n+1)ϕ|
|
|0
2π
= iεn+1
n+1
(ei(n+1)2π−1)=0, n≠−1
n=−1
bo’lganda integralning qiymati 2πi ga teng. Formula isbotlandi.
Bir bog’lamli sohada Koshining integral formulasi
Koshining integral teoremasidan kompleks o’zgaruvchili funksiyalar
nazariyasida muhim bo’lgan Koshining integral formulasi kelib chiqadi.
1-teorema (Koshining integral formulasi). Agar
f(z) funksiya bir bog’lamli G
sohada differensiallanuvchi bo’lib,
D soha o’zining sodda yopiq chegarasi ∂D bilan
to’lasincha
G sohaga qarashli bo’lsin, ya’ni D = D∪ ∂D ⊂G . U holda quyidagi](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_26.png)
![1
2πi ∫
∂D
f(ς)dς
ς−z =¿{0,z∉D¿¿¿¿ (1)
formula o’rinlidir.
(1) formulaga Koshining integral formulasi deyiladi.
(1) formulada integral ostida turgan funksiya ikkita
f(ς) va
1
ς−z funksiyalar
ko’paytmasidan iboratdir:
ς= z nuqtada uzilishga ega bo’lgan
1
ς−z funksiya Koshi
integralining yadrosi,
f(ς) esa zichligi deb ataladi.
1-eslatma. Agar
f(z) funksiya D sohada differensiallanuvchi va bo’lakli silliq
Jordan egri chizig’idan iborat bo’lgan
∂D chegaragacha uzluksiz bo’lsa, u holda, D
sohaga tegishli bo’lgan ixtiyoriy
z uchun
f(z)= 1
2πi∫
∂D
f(ς)
ς−zdς (6)
formula o’rinli. (6) formula ham xuddi (1) formula kabi isbotlanadi.
Bu formula
D soha ko’p bog’lamli bo’lganda ham o’rinlidir.
Amaliyotda Koshi integralining hisoblash uchun avval integral ostidagi
funksiyani uzilish nuqtalari topilib, bu nuqtalarni shu sohaga qarashli yoki qarashli
emasligi tekshiriladi. Agar uzilish nuqtalari sohaga qarashli bo’lsa, u holda, zichlik
funksiyasi hisoblanadi. Aksincha, bu nuqtalar sohaga qarashli bo’lmasa integralning
qiymati (Koshi teorema- siga ko’ra) nolga teng bo’ladi.
1-misol.
∫
|z+i|=1
cos zdz
z+1 integralni hisoblang.
Yechish. Integrallash chegarasi markazi
(0;1) , radiusi 1 ga teng bo’lgan
aylanadan iborat. Zichlik funksiyasi
f(z)=cos z butun kompleks tekislikda
differensiallanuvchi, yadrosi
1
z+1 esa z=−1 nuqtadan tashqari hamma joyda
differensiallanuvchi.
z=−1 nuqta |z+i|<1 doiradan tashqarida joylashgan. ϕ(z)=cos z
z+1
funksiya
|z+i|<1 doirada ikkita differensiallanuvchi funksiyaning nisbati sifatida
differen-siallanuvchi bo’ladi. Koshining integral teoremasiga ko’ra integralning
qiymati nolga teng, ya’ni
∫
|z+i|=1
cos z dz
z+1=0 .
2-misol.
∫
|z+i|=3
sin zdz
z+1 integralni hisoblang.
Yechish. Integrallash chegarasi markazi
(0;1) nuqtada, radiusi 3 ga teng bo’lgan
|z+i|=3
aylanadan iborat. Zichlik funksiyasi f(z)=sin z butun kompleks tekislikda
differensiallanuvchi, yadrosi
1
z+1 esa z=−1 nuqtadan tashqari hamma joyda](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_27.png)
![differensiallanuvchi. z=−1 nuqta |z+i|<3 doirada joylashgan. Koshining integral
formulasiga ko’ra
∫
|z+i|=3
sin z dz
z+1=2πisin (−1)=−2πisin 1
.
3-misol.
∫
дD+
z2ez
z3+1
dz integralni hisoblang, bu yerda D+= {z:|z+1|≤ 1
2} .
Yechish. a) Birinchi navbatda
∂D+ ni aniqlaymiz. ∂D+= {z:|z+1|= 1
2} markazi
-
1 nuqtada, radiusi
1
2 ga teng bo’lgan aylana.
b) Integral ostidagi
ϕ(z)= z2ez
z3+1 funksiyaning uzilish nuqtalarini topa- miz. Bu
funksiya ikkita
f(z)=z2ez va g(z)=z3+1 funksiyalarning nisbati sifatida S kompleks
tekislikda differensiallanuvchi. Demak,
F(z) funksiyaning uzilish nuqtalari z3+1=0
tenglamaning ildizlaridan iborat bo’ladi. Ya’ni
(z+1)(z2− z+1)=0 bundan
z+1= 0,z2− z+1= 0
tenglamalarni ildizlari
z1=− 1,z2= 1
2+i√3
2 ,z3= 1
2− i√3
2 . Demak, F(z) funksiya
chegarasi
∂D={z1,z2,z3,∞} bo’lgan to’rtbog’lamli D=C¿{z1,z2,z3,∞¿} sohada
differensiallanuvchi. Ildizlardan faqat
z1=−1 D+ sohaga tegishli, qolgan
z2= 1
2+i√3
2 ,z3= 1
2−i√3
2
nuqtalar esa yopiq D+ sohaga tegishli emas.
v) b)- bo’limdan xulosa Koshi integral formulasining yadrosi -
1
z+1 , zichlik
funksiyasi esa
f(z)= z2ez
z2− z+1 ekan. (1) formulaga ko’ra integralning qiymati
2πif(z0)=2πif(−1)=2πi (−1)2e−1
(−1)2−(−1)+1
= 2πie−1
3 = 2πi
3e
bunda z0=−1 .
Demak,
∫
дD+
z2ezdz
z3+1
= ∫
дD+
z2ez
(z2− z+1)
dz
z−(−1)= 2πi
3e
.
5. Loran qatori va maxsus nuqtalar Regulyar funksiyaning nollari.
Ajralgan, qutb va muhim maxsus nuqtalar
1. Regulyar funksiyaning nollari
1-ta’rif. Agar
f(z) funksiya a nuqtada regulyar bo’lib, f(a)=0 bo’lsa, u holda
z= a
nuqta f(z) funksiyaning noli deyiladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_28.png)
![1 0
. a≠∞ - f(z) funksiyaning noli bo’lsin. f(z) funksiyaning z= a nuqta
atrofida darajali qatorga yoyilmasi
f(z)= ∑
n=0
∞
cn(z−a)n (1)
qaraymiz.
z= a nuqta f(z) funksiyaning noli, shuning uchun с0= f(a)=0 .
(1) formulada
сm yoyilmaning noldan farqli birinchi koeffisiyenti (
с0=с1=с2=¿⋅¿=сm−1=0
), сm≠0 bo’lsin, ya’ni
f(z)=cm(z−a)m+cm+1(z− a)m+1+...,cm≠0
. (2)
U holda,
m soni f(z) funksiyaning z= a nolini tartibi (yoki karraligi) deyiladi.
сk= f(k)(a)
k! ,(k=1,2 ,...)
bo’lganidan f(z) funksiyaning z= a nolini tartibi shu
nuqtadagi noldan farqli hosilasini eng kichik tartibiga teng b¢ladi. (2) tenglikni
f(z)=(z−a)mh(z)
. (3)
ko’rinishda yozish mumkin, bu yerda
h(z)= cm+cm+1(z−a)+... va bu qator ham
(2) qator yaqinlashadigan doirada yaqinlashadi,
h(z) funksiya z= a nuqtada regulyar
va bundan
h(a)=cm≠ 0 .
Teskarisi, agar
f(z) funksiya (3) ko’rinishda tasvirlansa, bunda h(z) funksiya
z= a
nuqtada regulyar va h(a)≠0 bo’ladi. U holda (2) formula o’rinli, ya’ni z= a
nuqta
f(z) funksiyaning m tartibli noli bo’ladi.
2 0
.
z= ∞ nuqta f(z) funksiyaning noli bo’lsin. f(z) funksiya z= ∞ nuqtada
regulyar bo’lsa, u holda
f(z)=c0+∑
n=1
∞ cn
zn (4)
o’rinli bo’ladi.
Shartga ko’ra
с0= f(∞)=0 . cm - (4) qatorning noldan farqli birinchi koeffisiyenti,
ya’ni
с1= с2=...= cm−1=0 , ammo cm≠ 0 bo’lsin ( m soni f(z) funksiyaning z= ∞
nolini tartibi deyiladi). U holda
f(z)= ∑
n=m
∞ cn
zn= 1
zm(cm+cm+1
z +...) (5)
bundan
f(z)= z−mψ(z),ψ(∞ )=cm≠0
, (6)
ψ(z)
funksiya z= ∞ nuqtada regulyar.
Teskarisi, agar
f(z) funksiya (6) ko’rinishda tasvirlansa, bunda m≥1 -butun,
ψ(z)
z= ∞ da regulyar funksiya, bundan esa (5) formula o’rinli, ya’ni z= ∞ nuqta
f(z)
funksiyaning m tartibli noli. Shunday qilib, quyidagi teorema isbotlandi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_29.png)
![1-teorema. a≠∞ nuqta f(z) funksiyaning m tartibli noli bo’lishi uchun bu
funksiyani
f(z)=(z−a)mh(z) ko’rinishda tasvirlash zarur va yetarlidir, bu yerda h(z)
funksiya
z= a nuqtada regulyar va h(a)≠0 .
Xuddi shunga o’xshash
z= ∞ nuqta f(z) funksiyaning m tartibli noli bo’lishi
uchun
f(z) funksiyani f(z)=z−mψ(z) ko’rinishda tasvirlanishi zarur va yetarlidir,
bunda
ψ(z) funksiya z= ∞ da regulyar, ψ(∞)≠0 , m≥1 -butun.
1-natija. Agar
a nuqta f(z) funksiya uchun m tartibli nol bo’lsa, u holda bu
nuqta
g(z)=[f(z)]p ( p≥1 -butun) funksiya uchun pm tartibli nol bo’ladi.
1-izoh.
a≠∞ nuqtada regulyar bo’lgan f(z) funksiya m tartibli nolga ega
bo’lishi uchun (3) tenglikdan kelib chiqadigan asimptotik formulani
f(z)≈ cm(z−a)m cm≠ 0 (z→ a) (7)
o’rinli bo’lishi zarur va yetarlidir.
Shunga o’xshash,
z= ∞ nuqtada regulyar bo’lgan f(z) funksiyaning shu
nuqtada
m tartibli nolga ega bo’lishi uchun
f(z)≈ A
zm,
A≠0 (z→ ∞ ) . (8)
asimptotik formulani o’rinli bo’lishi zarur va yetarlidir.
(7) va (8) formulalarni mos holda
z= a ( a≠∞ ) va z= ∞ nuqtalardagi nollar
tartibining ta’rifi sifatida qabul qilish mumkin.
1-misol.
f(z)=sin 1
z funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang.
Yechish. Regulyar funksiyaning noli ta’rifidan
sin 1
z=0 ⇒ 1
zk
= kπz bundan
zk= 1
kπ (k=±1,±2,....)
,
z= ∞ . Demak,
zk= 1
kπ (k=±1,±2,....) va z= ∞ nuqtalar
berilgan funksiyaning oddiy nollari.
2-misol.
f(z)=(ez+1)3 funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang.
Yechish. 1-misoldagi kabi funksiyaning nollarini topamiz, ya’ni
(ez+1)3= 0⇒ ez+1= 0⇒ ez=− 1
⇒ zk=ln(−1)=ln|−1|+i(arg (−1)+2kπ ) , ⇒ zk=(2k+1)πi
(k=0,±1,±2,....)
. Demak, f(z)=(ez+1)3 funksiya zk=(2k+1)πi (k=0,±1,±2,....)
nuqtalarda uchinchi tartibli nolga ega.
3-misol.
f(z)= (z3+1)6
(z2+4)11 e
1
z funksiyaning nollarini toping va tartibini aniqlang.
Yechish.
z3+1= 0 ⇒ zk=e
(2k+1)πi
3 ,k=0,1,2 nuqtalar oltinchi tartibli nollar bo’ladi.
(8) formuladan
z= ∞ nuqta to’rtinchi tartibli nol bo’lishini ko’rish mumkin:
f(z)≈ z18
z22 e
1
z≈ 1
z4,
(z→ ∞ ) .](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_30.png)
![2. Bir qiymatli xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtalar
2-ta’rif . Agar f(z) funksiya a ( a≠∞ ) nuqtadan tashqari 0<|z− a|<ρ
halqada regulyar bo’lsa, u holda
a nuqta f(z) funksiyaning bir qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi deyiladi.
Shunga o’xshash cheksiz uzoqlashgan nuqta
f(z) funksiyaning bir qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi deyiladi, agar
f(z) funksiya ρ<|z|<∞
sohada regulyar bo’lsa.
3-ta’rif. Agar
limz→af(z) limit mavjud va chekli bo’lsa, bir qiymatli xarakterdagi
yakkalangan
a maxsus nuqta f(z) funksiya uchun tuzatib bo’ladigan maxsus nuqta
deyiladi.
4-ta’rif. Agar
limz→af(z) limit mavjud bo’lib, cheksiz uzoqlashgan nuqtaga teng
bo’lsa, bir qiymatli xarakterdagi yakkalangan
a maxsus nuqta f(z) funksiya uchun
qutb deyiladi.
5-ta’rif. Agar
limz→af(z) limit mavjud bo’lmasa, bir qiymatli xarakterdagi
yakkalangan
a maxsus nuqta f(z) funksiya uchun muhim maxsus nuqta deyiladi.
4-misol.
f(z)=sin z
z funksiyaning maxsus nuqtalarini toping va tipini aniqlang.
Yechish.
f(z)=sin z
z funksiya kompleks tekislikning z≠0 barcha nuqtalarida
regulyardir.
z=0 nuqtadagi limitni hisoblaymiz:
lim
z→0
sin z
z =lim
z→0
z− z3
3!+...+(−1)n z2n+1
(2n+1)!+...
z =lim
z→0
(1− z2
3!+...+(−1)n z2n
(2n+1)!+...)=1
.
Bu limit mavjud va chekli, shuning uchun
z=0 nuqta berilgan funksiya uchun
tuzatib bo’ladigan maxsus nuqta bo’ladi.
5-misol.
f(z)= z
z−3 funksiyaning maxsus nuqtalarini toping va tipini aniqlang.
Yechish.
f(z)= z
z−3 funksiya kompleks tekislikning z≠3 barcha nuqtalarida
ikkita regulyar funksiyalarning nisbati sifatida regulyar va
lim
z→3
f(z)=lim
z→3
z
z−3=∞ .
Demak, 4-ta’rifga ko’ra
z=3 nuqta berilgan funksiyaning qutbi ekan.
6-misol.
f(z)=sin z funksiyaning maxsus nuqtalarini toping va tipini aniqlang.
Yechish.
f(z)=sin z funksiya butun kompleks tekislikda regulyar bo’lib, faqat
z= ∞
nuqtadagina aniqlanmagan. Bu nuqtani muhim maxsus nuqta ekanligini
ko’rsatamiz. Bu uchun
limn→∞zn'= limn→∞zn''=a (bu misolda a=∞ ),](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_31.png)
![lim
n→∞
nπ = lim
n→∞
(2n+1
2)π=∞bo’ladigan ikkita shunday
{zn'}n=1
∞ ={nπ }n=1 ∞
, {zn
''
}n=1
∞ = {(2n+1
2
)π}n=1
∞
ketma-ketliklar mavjud bo’lib,
limn→∞f(zn')≠limn→∞f(zn'') bo’lsa, ya’ni
limn→∞sin { zn'=limn→∞sin nπ =0¿
, lim
n→∞
sin { zn
''=lim
n→∞
sin (2n+1
2)π=1¿ .
Bu limitlar bir-biriga teng emas. Demak,
z= ∞ nuqta f(z)=sin z funksiya uchun
muhim maxsus nuqta.
1. Maxsus nuqtalar atrofida Loran qatori
f(z) funksiya K :0<|z− a|<ρ halqada regulyar bo’lsin. U holda bu funksiyani
K
halqada yaqinlashuvchi qatorga
f(z)= ∑n=0
∞
cn(z−a)n+∑n=1
∞ c−n
(z− a)n
(1)
yoyish mumkin.
1-ta’rif. (1) qatorga
f(z) funksiyaning a nuqta atrofidagi Loran qatori,
f1(z)=∑n=1
∞ c−n
(z−a)n , (2)
f2(z)=∑
n=0
∞
cn(z−a)n (3)
qatorlar esa mos holda (1) qatorning bosh va to’ ђ ri qismlari deyiladi.
f(z) funksiya cheksiz uzoqlashgan nuqta atrofida, ya’ni R<|z|<∞ sohada
yaqinlashuvchi
f(z)= ∑
n=−∞
∞
cnzn (4)
qator ko’rinishida tasvirlangan bo’lsin.
2-ta’rif. (4) qatorga
f(z) funksiyaning cheksiz uzoqlashgan nuqta atrofida
Loran qatoriga yoyilmasi,
f1(z)=∑
n=1
∞
cnzn , (5)
f2(z)=c0+∑n=1
∞ c−n
zn (6)
qatorlarga mos holda (4) qatorning bosh va to’ ђ ri qismlari deyiladi.
(1) darajali qatorning yaqinlashish sohasi
|z−a|<R doiradan iborat ( R=0
bo’lganda (2) qator faqat
a nuqtada, R=∞ bo’lganda butun kompleks tekislikda
yaqinlashadi). (3) yi ђ indida
1
z− a=t deb, yaqinlashish doirasi |t|<α , α>0 bo’lgan](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_32.png)
![∑
n=1
∞
c−ntn darajali qatorni hosil qilamiz. Endi (3) qator
|z−a|>ρ sohada yaqinlashadi,
bu yerda
ρ= 1
α .
Agar
ρ<R
(7)
shart bajarilsa, u holda (1) qator
ρ<|z− a|<R
(8)
sohada, ya’ni markazi
a nuqtada bo’lgan doiraviy halqada yaqinlashadi.
(8) yopiq halqadan tashqarida yotuvchi har bir nuqtada (2)-(3) qatorlardan
birining uzoqlashishidan (1) Loran qatori ham uzoqlashadi. Shunday qilib, agar (7)
shart bajarilsa, (1) qatorning yaqinlashish sohasi (8) doiraviy halqadan iborat bo’ladi.
(8) halqaning chegaraviy nuqtalarida
(1) qator yaqinlashishi ham, uzoqlashishi ham mumkin. Agar
ρ>R bo’lsa, u
holda (2) va (3) qatorlar umumiy yaqinlashish sohasiga ega emas, bundan (1) qator
hyech joyda yaqinlashmaydi.
1-izoh. Abel teoremasidan kelib chiqadiki (1) qator (8) halqada yotuvchi har
qanday yopiq
ρ<ρ1≤|z− a|≤ R1<R halqada tekis yaqinlashadi va Veyershtrassning 1-
teoremasiga ko’ra uning yi ђ indisi
f(z) (8) halqada regulyar funksiya bo’ladi. Teskari
tasdiq, ya’ni ushbu 1-teorema ham o’rinlidir.
Regulyar funksiyaning Loran qatoriga yoyish.
1-teorema. Agar
f(z) funksiya D :ρ<|z− a|<R halqada regulyar bo’lsa, shu
halqada yaqinlashuvchi
f(z)= ∑
n=−∞
∞
cn(z−a)n
(9)
Loran qator ko’rinishida tasvirlanadi, bu yerda
cn= 1
2πi ∫
|ς−a|=R0
f(ς)
(ς−a)n+1dς , (10)
ρ<R0<R , n=0,±1,±2,… .
Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash
Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasi.
Qoldiqlarni h isoblash formulalari](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_33.png)
![1.Chekli nuqtadagi qoldiq
Faraz qilaylik, f(z) funksiya
K = {z∈C :0<|z− a|<R}
halqada regulyar bo’lsin. U holda
a ( a≠∞ ) nuqta bu funksiyaning bir qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi yoki regulyar nuqtasi bo’lib,
f(z) funksiya
K
halqada yaqinlashuvchi Loran qatori
f(z)= ∑
n=−∞
∞
cn(z− a)n=∑
n=0
∞
cn(z−a)n+c−1(z− a)−1+c−2(z−a)−2+...+c−n(z−a)−n+...
(1)
ko’rinishda tasvirlanadi.
1-ta’rif.
f(z) funksiyaning a nuqtadagi qoldig’i deb shu nuqta atrofida Loran
qatoriga yoyilmasining
с−1 koeffisiyentiga aytiladi ( resz=af(z) kabi belgilanadi), ya’ni
resz=af(z)=с−1 . (2)
demak
с−1= 1
2πi ∫
γρ
f(ς)dς
,
bu yerda
γρ= {z:|z− a|< ρ, 0< ρ<R } aylana to’g’ri yo’naltirilgan. Bundan
∫
γρ
f(z)dz =2πi res
z=a
f(z)
(3)
hosil qilinadi. Shunday qilib, agar
z= a - f(z) funksiyaning yakkalangan maxsus
nuqtasi bo’lsa, u holda bu funksiyadan
a nuqtaning yetarlicha kichik atrofi chegarasi
bo’yicha olingan integralning qiymati shu nuqtadagi qoldiqni
2πi ga ko’paytirilganiga
teng. Agar
a f(z) funksiyaning regulyar nuqtasi bo’lsa,
resz=af(z)=0
.
1-misol.
f(z)=e
1
z funksiyaning z=0 nuqtadagi qoldig’ini hisoblang.
Yechish.
f(z)=e
1
z funksiyaning z=0 nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasidan
с−1
koeffisiyentni topamiz:
f(z)=e
1
z=1+1
z+ 1
2z2+...
, c−1=1 va resz=0e
1z=1 , ew= ∑
n=0
∞ wn
n!,w= 1
z, z≠0 .
Bundan
∫
|z|=1
e
1
zdz =2πi res
z=0
e
1
z=2πi
.
2-misol .
f(z)= zcos 1
z+1 funksiyaning z=−1 nuqtadagi qoldig’ini toping.
Yechish.
f(z) funksiyaning Loran qatoriga yoyilmasidan
f(z)= zcos 1
z+1=[(z+1)−1]cos 1
z+1=[(z+1)−1][1− 1
2(z+1)2+...]](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_34.png)
![с−1 koeffisiyentni topamiz:
с−1=− 1
2 . Bundan res
z=−1
f(z)=−1
2 .
2.
z=a ( a≠∞ ) qutbdagi qoldiqni hisoblash
a). Oddiy qutb bo’lgan hol. Agar
a nuqta f(z) funksiyaning oddiy qutbi
bo’lsa, u holda
f(z) funksiyaning a nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasi
f(z)=c−1(z−a)−1+∑
n=0
∞
cn(z−a)n
.
c−1=limz→a(z−a)f(z) dan
resz=af(z)=limz→a(z−a)f(z) . (4)
Xususiy holda, agar
f(z)= ϕ(z)
ψ(z) bo’lsa, bu yerda ϕ(z) , ψ(z) - a nuqtada regulyar
funksiyalar bo’lib,
ϕ(a)≠0 , ψ(a)=0 , ψ'(a)≠0 . (3) formuladan
resz=af(z)=limz→a
(z− a)ϕ(z)
ψ(z) =limz→a
ϕ(z)
ψ(z)−ψ(a)
z− a
= ϕ(a)
ψ'(a)
,
ya’ni
res
z=a
ϕ(z)
ψ(z)= ϕ(a)
ψ'(a) . (5)
b). Karrali qutb bo’lgan hol. Agar
a nuqta f(z) funksiyaning m -tartibli
qutbi bo’lsa, u holda
a nuqta atrofida Loran qatoriga yoyilmasi
f(z)= c−m
(z− a)m+...+ c−1
z− a+c0+c1(z− a)+... (6)
ko’rinishda bo’ladi.
(6) formulaning ikkala tomonini
(z−a)m ga ko’paytirib
(z−a)mf(z)= c−m+...+c−1(z−a)m−1+c0(z−a)m+... (7)
ni hosil qilamiz. (7) tenglikni
m−1 marotaba differensiallab va z→ a da limitga
o’tib
(m−1)!c−1=lim
z→a
dm−1
dz m−1[(z−a)mf(z)] hosil qilamiz. Bundan
m -tartibli qutbni
hisoblash formulasi:
res
z=a
f(z)= 1
(m−1)!lim
z→a
dm−1
dz m−1[(z−a)mf(z)] . (8)
ko’rinishda bo’ladi.
Xususiy holda, agar
f(z)= h(z)
(z− a)m bo’lsa, u holda (8) formuladan
res
z=a
h(z)
(z−a)m= 1
(m−1)!h(m−1)(a) (9)
kelib chiqadi, bu yerda
h(z) funksiya a nuqtada regulyar va h(a)≠0 .](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_35.png)
![3-misol . f(z)= z
(z−1)(z−2)2 funksiyaning barcha maxsus nuqtalardagi
qoldiqlarini hisoblang.
Yechish.
f(z)= z
(z−1)(z−2)2 funksiyaning z=1 nuqta oddiy qutbi, z=2 esa
ikkinchi tartibli qutbi bo’ladi. (4) formulaga ko’ra
res
z=1
f(z)= lim
z→1
(z−1) z
(z−1)(z−2)2= lim
z→1
z
(z− 2)2=1
,
(9) formuladan
res
z=2
f(z)=(
z
z− 1)z=2′=−1
.
ni hosil qilamiz.
4-misol .
f(z)=ctgz funksiyaning barcha maxsus nuqtalardagi qoldig’ini toping.
Yechish.
z= kπ ( k -butun) nuqtalar f(z)=ctgz funksiya uchun oddiy qutb bo’ladi,
(5) formuladan
res
z=kπ
ctgz =[
cos z
(sin z)']z=kπ
= 1 .
3. Cheksiz uzoqlashgan nuqtadagi qoldiq
Agar
f(z) funksiya ρ0<|z|<∞ sohada, ya’ni z= ∞ o’yilgan atrofida regulyar
bo’lsa, u holda bu nuqta
f(z) funksiyaning regulyar nuqtasi yoki bir qiymatli
xarakterdagi yakkalangan maxsus nuqtasi bo’ladi, bu yerda
ρ0 yetarlicha katta musbat
son. Demak,
f(z) funksiya ρ0<|z|<∞ sohada yaqinlashuvchi Loran qatori
ko’rinishida tasvirlanadi
f(z)= ∑n=−∞
∞
cnzn=∑n=0
∞
cnzn+c−1
z +c−2
z2+... . (10)
2-ta’rif .
f(z) funksiyaning z= ∞ nuqtadagi qoldig’i deb shu nuqta atrofida f(z)
funksiyaning Loran qatoriga yoyilmasining -
с−1 koeffisiyentiga aytiladi ( resz=∞f(z) kabi
belgilanadi), ya’ni
resz=∞f(z)=−с−1 . (11)
demak
с−1= 1
2πi ∫
|z|=ρ
f(z)dz
,
|z|= ρ ( ρ>ρ0 ) aylana soat strelkasiga teskari (musbat) yo’naltirilgan. Bundan
(11) formulaga ko’ra
∫
γρ
f(z)dz =2πi res
z=∞
f(z) (12)
hosil qilamiz, bu yerda
γρ - soat strelkasi bo’ylab yo’naltirilgan |z|= ρ aylana.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_36.png)
![5-misol. f(z)=e
1
z funksiyaning z= ∞ nuqtadagi qoldig’ini hisoblang.
Yechish.
f(z)=e
1
z funksiyaning z= ∞ nuqta atrofida Loran qatoriga
yoyilmasidan
с−1 koeffisiyentni topamiz:
f(z)=e
1
z=1+1
z+ 1
2z2+...
, c−1=1 va resz=∞e
1z=−1 .
Bundan
∫
|z|=ρ
e
1
zdz =2πi res
z=∞
e
1
z=−2πi , bu yerda
|z|= ρ -aylana soat strelkasi bo’ylab
yo’naltirilgan.
4. Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasi.
1-teorema (qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasi). Agar
f(z) funksiya
bir bog’lamli
D sohada z1,z2,z3,...,zn nuqtalardan tashqari hamma joyda regulyar
bo’lib,
D sohada yotuvchi γ -sodda yopiq chiziq z1,z2,z3,...,zn nuqtalarni o’z ichida
saqlasin. U holda
∫
γ
f(z)dz=2πi∑k=1
n
res
z=zk
f(z) , (13)
formula o’rinli bo’ladi, bu yerda
γ musbat yo’naltirilgan.
Xossa.
f(z) funksiya chekli sondagi maxsus nuqtalardan tashqari butun
kengaytirilgan kompleks tekislikda regulyar bo’lsin. U holda,
f(z) funksiyaning z= ∞
nuqta bilan birgalikdagi qoldiqlari yig’indisi nolga teng, ya’ni
∑k=1
n
resz=zk
f(z)+resz=∞f(z)=0 , (14)
bo’ladi, bu yerda
zk ( k=1,2 ,...,n ) - f(z) funksiyaning barcha chekli maxsus
nuqtalari,
z= ∞ esa maxsus yoki regulyarlik nuqtasi.
1-teoremaning umumlashgani quyidagi
2-teorema . Agar
f(z) funksiya kengaytirilgan kompleks tekislikning D sohasida
chekli sondagi maxsus nuqtalardan tashqari hamma joyida regulyar va shu sohaning
chegarasi
Г gacha uzluksiz bo’lsin, Г chekli sondagi chegaralangan bo’lakli silliq
chiziq. U holda
a) agar
z= ∞ nuqta D sohaga tegishli bo’lmasa
∫
Г
f(z)dz=2πi∑k=1
n
res
z=zk
f(z) ; (17)
b) agar
z= ∞ nuqta D sohaga tegishli bo’lsa
∫Г
f(z)dz =2πi(∑k=1
n
resz=zk
f(z)+resz=∞f(z)) (18)
formula o’rinli bo’ladi, bu yerda
z1,z2,z3,...,zn - f(z) funksiyaning D sohaga
tegishli maxsus nuqtalari.
5. Yopiq kontur bo’yicha integrallarni hisoblash](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_37.png)
![6-misol. ∫
|z|=2
cos z
z3 dz integralni hisoblang.
Yechish .
f(z)=cos z
z3 funksiya bitta z=0 maxsus nuqta (qutb) ga ega bo’lib,
Loran qatoriga yoyilmasi
f(z)=cos z
z3 =
1− z2
2!+¿⋅¿+(−1)n z2n
(2n)!+¿⋅¿
z3 = 1
z3− 1
2!z+¿⋅¿+(−1)nz2n−3
(2n)!+¿⋅¿
dan iborat. Bundan esa
res
z=0
cos z
z3 =c−1=− 1
2 . (13) formuladan
∫
|z|=2
cos z
z3 dz =2πi res
z=0
cos z
z3 =−πi
.
Qoldiqlar nazariyasining aniq integrallarni hisoblashga tadbiqi.
1.
I=∫
0
2π
R(cos ϕ,sin ϕ)dϕ ko’rinishdagi integrallar.
I=∫
0
2π
R(cos ϕ,sin ϕ)dϕ (1)
ko’rinishdagi integrallar yopiq kontur bo’yicha olingan integralga keltiriladi,
bunda
R(u,v) - u va v - ning rasional funksiyasi. z= eiϕ bo’lsa, u holda
sin ϕ= 1
2i(z− 1
z)
, cos ϕ= 1
2(z+1
z) , dϕ=− idz
z bo’ladi.
ϕ
argument 0≤ϕ≤ 2π o’zgarganda z o’zgaruvchi |z|=1 aylananing musbat
yo’nalishi bo’ylab harakatlanadi. Bunda (1) integral yopiq kontur bo’yicha olingan
I= ∫
|z|=1
R1(z)dz
integralga o’tadi, bu yerda
R1(z)=− i
zR[
1
2(z+1
z),1
2i(z− 1
z)] - z o’zgaruvchining
rasional funksiyasi. Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasiga ko’ra
I=2πi ∑k=1
n
rezz=zk
R1(z)
,
bunda
z1,z2,...,zk lar - R1(z) rasional funksiyaning |z|<1 doiradagi qutblari.
1-misol.
I=∫
0
2π dϕ
1− 2acos ϕ+a2 , |a|<1 integralni hisoblang.
Yechish.
z= eiϕ almashtirish olib
I= ∫
|z|=1
idz
az 2−(a2+1)z+a](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_38.png)
![integralni hosil qilamiz. |a|<1 bo’lganda az 2−(a2+1)z+a= 0 tenglama z1=a ,
z2= 1
a
ildizlarga ega. Bundan |z|<1 doirada integral ostidagi funksiyaning oddiy qutbi
bo’lgan
z1=a nuqta yotadi. Demak,
res
z=a
f(z)= i
[2az −(a2+1)]z=a
= i
a2−1 .
Natijada
I= 2π
1−a2 .
2-misol.
I=∫
0
2πcos 2ϕ
13 +12 cos ϕ dϕ integralni hisoblang.
Yechish.
eiϕ= z formula bo’yicha z o’zgaruvchiga o’tamiz. U holda
dϕ= dz
iz ,
cos ϕ= eiϕ+e−iϕ
2 = z2+1
2z
. 0≤ϕ≤ 2π kesim bo’yicha olinayotgan integral |z|=1 aylana
bo’yicha olinadigan integralga o’tadi:
I= 1
4i ∫
|z|=1
(z2+1)
z2(6z2+13 z+6)
dz . Integral ostidagi
funksiya
z1=0 - ikkinchi tartibli qutb; z2=− 2
3 va z2= 2
3 - oddiy qutb maxsus
nuqtalarga ega.
z1 va z2 qutblar integrallash konturining ichida yotadi. Bu
nuqtalardagi qoldiqlarni hisoblaymiz:
res
z=0
f(z)= lim
z→0[
(z2+1)2
6z2+13 z+6]
′
= −13
36
;
res
z=−2
3
f(z)=[
(
z2+1
z )
12 z+13 ]z=−2
3
=169
180 .
Natijada
I= 2πi
4i(
169
180 −13
36 )=13 π
45 bo’ladi.
2.
I=∫
−∞
∞
R(x)dx ko’rinishdagi integralni hisoblash
I=∫
−∞
∞
R(x)dx (2)
integralni qaraymiz, bu yerda
R(x) -rasional funksiya. (2) integral yaqinlashadi
deb faraz qilamiz.
(2) integralga qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasini to’g’ridan-to’g’ri
qo’llab bo’lmaydi, chunki integrallash konturi –cheksiz yopiq bo’lmagan chiziq.
Qoldiqlar nazariyasining asosiy teoremasini qo’llash uchun
CR={z:|z|= R,0≤arg z≤ π}](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_39.png)
![yarim aylana va [−R,R] kesmadan tashkil topgan yopiq ГR konturni kiritib,
∫
ГR
R(z)dz
integralni qaraymiz.
C
R
- R 0 R
x
1-rasm
1-lemma.
f(z) funksiya Im z>0 soha (yuqori yarim tekislik)da chekli sondagi
maxsus nuqtalardan tashqari hamma joyda regulyar va uning chegarasigacha uzluksiz
bo’lsin. Agar
∫
−∞
∞
f(x)dx (3)
integral yaqinlashib,
lim
R→∞∫
CR
f(z)dz =0 (4)
bo’lsa, u holda
∫−∞
∞
f(x)dx =2πi ∑
Imzk>0 rez
z=zk
f(z) (5)
formula o’rinli bo’ladi, bu yerda
CR - |z|=R , Im z≥0 yarim aylana.
(5) formulada
f(z) funksiyaning yuqori yarim tekislikda yotgan barcha maxsus
nuqtalaridagi qoldig’i olingan.
3-misol.
I=∫−∞
∞ dx
(x2+1)4 integralni xisoblang.
Yechish.
R(z)= 1
(z2+1)4= 1
(z−i)4(z+i)4
funksiya yuqori yarim tekislikning
z= i nuqtasida to’rtinchi tartibli yagona
qutbga ega.
rez
z=i
R(z)= 1
3!(
1
(z+i)4)z=−i
(3)
= − 5i
32
.
Demak,
I=2πi rez
z=i
R(z)= 5π
16 bo’ladi.
3.
I=∫
−∞
∞
eiαx R(x)dx ko’rinishdagi integrallar, Jordan lemmasi .
I=∫
−∞
∞
eiαx R(x)dx (6)](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_40.png)
![integral R(x) -funksiyaning Furye almashtirishidan iborat, bu yerda R(x) -rasional
funksiya. (6) ko’rinishdagi integralni hisoblashda quyidagi lemmadan foydalaniladi.
2-lemma (Jordan).
α>0 son va quyidagi shartlar bajarilgan bo’lsin:
1)
g(z) funksiya Im z≥0 , |z|≥ R0>0 sohada uzluksiz;
2)
R→ ∞ da
M (R)=maxz∈CR
|g(z)|→ 0 , (7)
CR
- |z|=R , Im z≥0 yarim aylana. U holda,
lim
R→∞∫
CR
g(z)eiαz dz =0 (8)
bo’ladi.
Endi (6) integralga e’tibor beraylik. Bu integral faqat
R(x) funksiyaning
haqiqiy o’qda qutblari bo’lmasa va
R(x)≈ c
xk ( x→ ∞ ), k≥1 bo’lgandagina
yaqinlashadi.
Demak, (7) shart bajarilganda Jordan lemmasiga ko’ra
∫
CR
eiαz R(z)dz →0
(
R→ ∞ , α>0 ) bo’ladi.
(5) formulaga ko’ra
∫−∞
∞
eiαx R(x)dx =2πi ∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαzR(z))
. (9)
1-izoh. Agar
α<0 bo’lsa, ГR konturni haqiqiy o’qqa nisbatan simmetrik ГR
konturga almashtirsak
∫−∞
∞
eiαx R(x)dx =−2πi ∑
Imzk<0
res
z=zk
(eiαzR(z))
.
2-izoh. Agar haqiqiy
x - da R(x) haqiqiy funksiya va α>0 bo’lsa, (9) formulada
haqiqiy va mavhum qismini ajratib
∫−∞
∞
R(x)cos αxdx =−2πIm
[
∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαz R(z))
]
,
(10)
∫−∞
∞
R(x)sin αxdx =2πRe
[
∑
Imzk>0
res
z=zk
(eiαz R(z))
]
.
formulani hosil qilamiz.
4-misol .
I=∫−∞
∞ (x−1)cos 5x
x2−2x+5
dx integralni hisoblang.
Yechish. (13) formulaga ko’ra
I=−2πIm [ resz=1+2i(ei5z z−1
z2− 2z+5)]
Integral ostidagi
f(z) funksiya yuqori yarim tekislikda yagona oddiy qutbga ega.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_41.png)
![res
z=1+2i
f(z)=[
ei5z(z−1)
(z2− 2z+5)']z=1+2i
= e−10
2 (cos 5+isin 5). Bundan
I=−πe −10sin 5 .
7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari
Chiziqli fazo tushunchasi matematikada asosiy tayanch tushunchalardan
hisoblanadi. Quyida
C bilan kompleks sonlar, R bilan haqiqiy sonlar to‘plamini
belgilaymiz.
1-ta’rif. Agar elementlari
x, y, z,… bo‘lgan L to‘plamda quyidagi ikki amal
aniqlangan bo‘lsa:
I. Ixtiyoriy ikkita
x, y∈L elementlarga ularning yig‘indisi deb ataluvchi aniq
bir
x+ y∈L element mos qo‘yilgan bo‘lib, ixtiyoriy x, y,z∈L elementlar uchun
1)
x+ y= y+ x (kommutativlik),
2)
x+ (y+ z)= (x+ y)+z (assotsiativlik),
3) L da shunday
θ element mavjud bo‘lib, x+ θ= x (nolning mavjudligi),
4) shunday
− x∈L element mavjud bo‘lib, x+(− x)= θ (qarama-qarshi
elementning mavjudligi) aksiomalar bajarilsa;
II. ixtiyoriy
x∈L element va ixtiyoriy α son ( α∈R yoki α∈C ) uchun x
elementning
α songa ko‘paytmasi deb ataluvchi aniq bir α x∈ L element mos
qo‘yilgan bo‘lib, ixtiyoriy
x, y∈L va ixtiyoriy α,β sonlar uchun
5)
α(β x)=(α β)x,
6)
1⋅x= x ,
7)
(α+ β)x= α x+ β x ,
8)
α (x+ y)= α x+α y
aksiomalar bajarilsa, u holda
L to‘plam chiziqli fazo deb ataladi .
Ta’rifda kiritilgan I va II amallar mos ravishda yig‘indi va songa ko‘paytirish
amallari deb ataladi.
Ta’rifda foydalanilgan sonlar zahirasiga (haqiqiy sonlar
R yoki kompleks
sonlar C ) bog‘liq holda chiziqli fazo haqiqiy yoki kompleks chiziqli fazo deb ataladi.
Chiziqli fazolarga misollar keltiramiz.
1-misol.
L= R haqiqiy sonlar to‘plami odatdagi qo‘shish va ko‘paytirish
amallariga nisbatan haqiqiy chiziqli fazo tashkil qiladi.
L= C kompleks sonlar
to‘plami ham kompleks sonlarni qo‘shish va ko‘paytirish amallariga nisbatan
kompleks chiziqli fazo tashkil qiladi.
2-misol.
L= Rn≡ {x=(x1,x 2,… ,xn), xi∈R ,i= 1,2 ,… ,n}− n ta haqiqiy
sonlarning tartiblangan guruhlari to‘plami. Bu yerda elementlarni qo‘shish va songa
ko‘paytirish amallari quyidagicha aniqlanadi. Ixtiyoriy
x=(x1,x2,… ,xn) va
y= (y1,y2,… ,yn)∈ Rn
lar uchun
x+ y= (x1+ y1,x2+ y2,… ,xn+ yn),
(1)](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_42.png)
![α x= (α x1,α x2,… ,α xn). (2)
Rn
- to‘plam (1) va (2) tengliklar bilan aniqlangan qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallariga nisbatan haqiqiy chiziqli fazo tashkil qiladi va u
n - o‘lchamli haqiqiy
chiziqli fazo deb ataladi.
3-misol.
L= C n≡ {z= (z1,z2,...,zn), zk∈C ,k= 1,2 ,...,n } . Bu yerda ham
elementlarni qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari (1) va (2) tengliklar ko‘rinishida
aniqlanadi.
Cn - to‘plam kompleks chiziqli fazo bo‘ladi va u n - o‘lchamli kompleks
chiziqli fazo deb ataladi.
4-misol.
L=C[a,b]− [a,b] kesmada aniqlangan uzluksiz funksiyalar
to‘plami. Funksiyalarni qo‘shish va funksiyani songa ko‘paytirish amallari mos
ravishda
(f+ g)(x)= f(x)+g(x)
(3)
va
(α f)(x)= α f(x) (4)
ko‘rinishda aniqlanadi. (3) va (4) tengliklar bilan aniqlangan qo‘shish va songa
ko‘paytirish amallari chiziqli fazoning 1-8 aksiomalarini qanoatlantiradi. Demak,
C[a,b]
to‘plam chiziqli fazo tashkil qiladi.
5-misol.
ℓ2≡ {x= (x1,x2,… ,xn,… ):∑
n=1
∞
|xn|2<∞ } - kvadrati bilan jamlanuvchi
ketma-ketliklar to‘plami. Bu yerda elementlarni qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallari quyidagicha aniqlanadi:
x+ y= (x1+ y1,x2+ y2,… ,xn+ yn,… ),
(5)
α x= α (x1,x2,… ,xn,… )= (α x1,α x2,… ,α xn,… ), α∈C
. (6)
Yig‘indi
x+ y∈ ℓ2 ekanligi |a+b|2≤ 2|a|2+ 2|b|2 tengsizlikdan kelib
chiqadi. (5) va (6) tengliklar bilan aniqlangan qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari
chiziqli fazoning 1-8 aksiomalarini qanoatlantiradi. Demak,
ℓ2 to‘plam kompleks
chiziqli fazo bo‘ladi.
6-misol.
c0≡ {x= (x1,x2,… ,xn,… ): lim
n→∞
xn= 0 } - nolga yaqinlashuvchi
ketma-ketliklar to‘plami. Bu to‘plamda ham qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari
(5) va (6) tengliklar ko‘rinishida aniqlanadi va ular chiziqli fazoning 1-8 aksiomalarini
qanoatlantiradi. Demak,
c0 to‘plam chiziqli fazo bo‘ladi.
7 -misol .
c≡ {x= (x1,x2,… ,xn,… ):lim
n→∞
xn= a} - yaqinlashuvchi ketma-ketliklar
to‘plami. Bu to‘plam ham 5-misolda kiritilgan qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil qiladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_43.png)
![8 -misol . L= m - barcha chegaralangan ketma-ketliklar to‘plami. Bu to‘plam
ham 5-misolda kiritilgan qo‘shish va songa ko‘paytirish amallariga nisbatan chiziqli
fazo tashkil qiladi.
Endi haqiqiy o ‘ zgaruvchining funksiyalari nazariyasi fanida xossalari
o ‘ rganilgan Lebeg ma ’ nosida integrallanuvchi funksiyalar va o ‘ zgarishi chegaralangan
funksiyalar to ‘ plamini qaraymiz .
9 -misol . Berilgan
[a,b] kesmada Lebeg ma’nosida integrallanuvchi funksiyalar
to‘plamini
~L1[a,b] simvol bilan belgilaymiz. Bu to‘plamda elementlarni qo‘shish va
elementni songa ko‘paytirish amallari (3) va (4) tengliklar bilan aniqlanadi.
~L1[a,b]
to‘plam funksiyalarni qo‘shish va songa ko‘paytirish amallariga nisbatan yopiq.
Chunki, integrallanuvchi
f va g funksiyalar yig‘indisi f+ g ham integrallanuvchi
va
∫
a
b
[f(t)+g(t)]dt =∫
a
b
f(t)dt +∫
a
b
g(t)dt
tenglik o‘rinli. Xuddi shunday integrallanuvchi funksiyaning songa ko‘paytmasi
yana integrallanuvchi funksiyadir. Funksiyalarni qo‘shish va songa ko‘paytirish
amallari esa chiziqli fazo aksiomalarini qanoatlantiradi. Demak,
~L1[a,b] to‘plam
chiziqli fazo bo‘ladi.
10-misol. Berilgan
[a,b] kesmada p(p>1) -darajasi bilan Lebeg ma’nosida
integrallanuvchi funksiyalar to‘plamini
~Lp[a,b] simvol bilan belgilaymiz. Bu
to‘plamda ham qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari (3) va (4) tengliklar bilan
aniqlanadi va
~Lp[a,b] to‘plam chiziqli fazo tashkil qiladi. Yig‘indi f+g∈~Lp[a,b]
ekanligi Minkovskiy tengsizligi
(∫
a
b
| f(t)+ g(t)|pdt )
1
p≤ (∫
a
b
| f(t)|pdt )
1
p+(∫
a
b
| g(t)|pdt )
1
p
dan kelib chiqadi.
11 -misol . Berilgan
[a,b] kesmada aniqlangan va o‘zgarishi chegaralangan
funksiyalar to‘plamini
V[a,b] bilan belgilaymiz. Bu to‘plamda ham funksiyalarni
qo‘shish va songa ko‘paytirish amallari 4-misoldagidek kiritiladi. Ishonch hosil qilish
mumkinki,
V[a,b] to‘plam funksiyalarni qo‘shish va songa ko‘paytirish amallariga
nisbatan chiziqli fazo tashkil qiladi. Hosil qilingan fazo o‘zgarishi chegaralangan
funksiyalar fazosi deyiladi va
V[a,b] simvol bilan belgilanadi.
Normalangan fazo
1-ta’rif . Bizga
L chiziqli fazo va unda aniqlangan p funksional berilgan
bo‘lsin. Agar
p quyidagi uchta shartni qanoatlantirsa, unga norma deyiladi:](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_44.png)
![1) p(x)≥ 0, ∀ x∈L; p(x)= 0⇔ x= θ ;
2)
p(ax )=|a|p(x), ∀ a∈C ,∀ x∈L ;
3)
p(x+y)≤ p(x)+p(y), ∀ x,y∈L .
2-ta’rif. Norma kiritilgan
L chiziqli fazo chiziqli normalangan fazo deyiladi va
x∈L
elementning normasi ‖x‖ orqali belgilanadi.
Agar
L - normalangan fazoda x,y∈L elementlar jufti uchun
ρ(x,y)=‖ x− y‖
sonni mos qo‘ysak,
ρ funksional metrikaning 1-3 aksiomalarini qanoatlantiradi
(1-ta’rifga qarang). Metrika aksiomalarining bajarilishi normaning 1-3 shartlaridan
bevosita kelib chiqadi. Demak, har qanday chiziqli normalangan fazoni metrik fazo
sifatida qarash mumkin. Metrik fazolarda o‘rinli bo‘lgan barcha tasdiqlar
(ma’lumotlar) chiziqli normalangan fazolarda ham o‘rinli.
X
chiziqli normalangan fazoda {xn} ketma-ketlik berilgan bo‘lsin.
3-ta’rif. Biror
x∈ X va ixtiyoriy ε>0 uchun shunday n0= n0(ε)>0 mavjud
bo‘lib, barcha
n>n0 larda ‖ xn− x‖<ε tengsizlik bajarilsa, {xn} ketma-ketlik
x∈ X
elementga yaqinlashadi deyiladi.
4-ta’rif. Agar ixtiyoriy
ε>0 son uchun shunday n0= n0(ε)>0 mavjud bo‘lib,
barcha
n>n0 va p∈N larda ‖ xn+p− xn‖<ε tengsizlik bajarilsa, {xn} -
fundamental ketma-ketlik deyiladi.
5-ta’rif . Agar
X chiziqli normalangan fazodagi ixtiyoriy {xn} fundamental
ketma-ketlik yaqinlashuvchi bo‘lsa, u holda
X to‘la normalangan fazo yoki Banax
fazosi deyiladi.
Bu ta’rifni quyidagicha aytish mumkin: Agar
(X ,ρ) , ρ(x,y)=‖ x− y‖ metrik
fazo to‘la bo‘lsa, u holda
X to‘la normalangan fazo deyiladi.
Chiziqli normalangan fazolarga misollar keltiramiz.
1-misol.
L= R - haqiqiy sonlar to‘plami. Agar ixtiyoriy x∈ R soni uchun
‖x‖=|x|
sonni mos qo‘ysak, R normalangan fazoga aylanadi.
2-misol.
L= C - kompleks sonlar to‘plami. Bu yerda ham norma yuqoridagidek
kiritiladi:
‖z‖=|z| .
3-misol.
L= Rn - n - o‘lchamli haqiqiy chiziqli fazo. Bu fazoda
‖ x‖= √∑
k=1
n
xk
2 , ‖ x‖p= (∑
k=1
n
|xk|p
)
1
p , ‖ x‖∞= max
1≤k≤n
|xk|, x∈ Rn](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_45.png)
![funksionallar norma shartlarini qanoatlantiradi. Rn chiziqli fazoda ‖⋅‖p norma
kiritilgan bo‘lsa, uni
Rp
n , agar ‖⋅‖∞ norma kiritilgan bo‘lsa uni R∞
n deb belgilaymiz
4-misol .
L= C n - n o‘lchamli kompleks chiziqli fazo. Bu fazoda
‖ z‖= √∑
k=1
n
|zk|2
funksional norma shartlarini qanoatlantiradi.
5-misol.
C[a,b]− [a,b] kesmada aniqlangan uzluksiz funksiyalar fazosi. Bu
fazoda
f∈C [a,b] elementning normasi (1.6-misol bilan taqqoslang)
‖ f‖= max
a≤x≤b
|f(x)|
,
tenglik bilan aniqlanadi.
C[a,b] chiziqli fazoda norma
‖ f‖1=∫
a
b
|f(t)|dt
formula vositasida kiritilgan bo‘lsa, uni
C1[a,b] , agar norma
‖ f‖2= √∫
a
b
|f(t)|2dt
tenglik orqali kiritilgan bo‘lsa uni
C2[a,b] deb belgilaymiz.
Quyida biz chiziqli fazo va unda kiritilgan normalarni beramiz.
6-misol.
ℓ2 fazoda x elementning normasi quyidagicha kiritiladi:
‖ x‖= √∑
k=1
∞
xk
2
.
7-misol.
c0,c,m fazolarda x elementning normasi quyidagicha kiritiladi:
‖ x‖= sup
1≤n<∞
|xn|
.
ℓ2,c0,c
va m fazolarning aniqlanishi 5-8 misollarda keltirilgan.
8-misol.
M [a,b] - bilan [a,b] kesmada aniqlangan barcha chegaralangan
funksiyalar to‘plamini belgilaymiz. Bu to‘plam odatdagi funksiyalarni qo‘shish va
songa ko‘paytirish amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil qiladi. Bu fazoda
aniqlangan
p(x)= sup
a≤t≤b
|x(t)|, x∈ M [a,b]
(1)
funksional norma shartlarini qanoatlantiradi va
M [a,b] chiziqli normalangan
fazo bo‘ladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_46.png)
![9-misol. C(n)[a,b] - bilan [a,b] kesmada aniqlangan n marta uzluksiz
differensiallanuvchi funksiyalar to‘plamini belgilaymiz.
C(n)[a,b] to‘plam odatdagi
funksiyalarni qo‘shish va songa ko‘paytirish amallariga nisbatan chiziqli fazo tashkil
qiladi. Bu fazoda aniqlangan
p(x)= max
a≤t≤b
|x(t)|+∑
k=1
n
max
a≤t≤b
|x(k)(t)|, x∈C (n)[a,b]
(2)
funksional normaning 1-3 shartlarini qanoatlantiradi.
10-misol.
[a,b] kesmada aniqlangan o‘zgarishi chegaralangan funksiyalar fazosi
V[a,b]
ni qaraymiz. Bu fazoda
p:V [a ,b ]→ R
, p(x)=|x(a)|+V a
b[x] (3)
funksional norma aksiomalarini qanoatlantiradi va
V[a,b] chiziqli normalangan
fazo bo‘ladi.
Endi Banax fazolariga misollar keltiramiz.
11 -misol .
Rn,Rp
n,C[a,b],ℓp,p≥1,c,c0 fazolarni to‘lalikka tekshiring.
Yechish. To‘la metrik fazolar (3-paragraf) mavzusidan ma’lumki
Rn , Rp
n ,
C [a,b], ℓp, p≥ 1 , c , c0
lar to‘la metrik fazolar edi. Shuning uchun ular to‘la
normalangan fazolar, ya’ni Banax fazolari bo‘ladi.
12-misol.
C2[a,b] to‘la bo‘lmagan metrik fazo edi. Shuning uchun C2[a,b]
to‘la bo‘lmagan normalangan fazoga misol bo‘ladi.
Hilbert fazolari
1-ta’rif. Cheksiz o‘lchamli to‘la Evklid fazosi Hilbert fazosi deyiladi .
Shunday qilib, ixtiyoriy tabiatli
f,g,ϕ,… elementlarning H to‘plami Hilbert
fazosi bo‘lsa, u quyidagi uchta shartni qanoatlantiradi:
1)
H - Evklid fazosi, ya’ni skalyar ko‘paytma kiritilgan chiziqli fazo;
2)
ρ(x,y)= √(x− y,x− y) metrika ma’nosida H - to‘la fazo;
3)
H fazo - cheksiz o‘lchamli, ya’ni unda cheksiz elementli chiziqli erkli sistema
mavjud.
Odatda separabel Hilbert fazolari qaraladi, ya’ni
H ning hamma yerida zich
bo‘lgan sanoqli to‘plam mavjud.
Bundan keyin biz faqat separabel Hilbert fazolarini qaraymiz.
1-misol.
C2[a,b] Evklid fazosi to‘la emas, shuning uchun C2[a,b] Hilbert
fazosi bo‘la olmaydi.
2-misol.
ℓ2 va L2[a,b] lar cheksiz o‘lchamli to‘la separabel Evklid fazolaridir.
Shuning uchun ular Hilbert fazolari bo‘ladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_47.png)
![2-ta’rif. Agar R va R¿ Evklid fazolari o‘rtasida o‘zaro bir qiymatli moslik
o‘rnatish mumkin bo‘lib,
x↔ x*, y↔ y*, x,y ∈R, x*, y∗ ∈R∗¿¿
ekanligidan
x+ y ↔ x∗ + y*, λ x↔ λ x∗ va (x ,y)= ¿¿
munosabatlar kelib chiqsa,
R va R¿ lar izomorf fazolar deyiladi.
Boshqacha aytganda, Evklid fazolarining izomorfligi shundan iboratki, bu fazolar
o‘rtasida o‘zaro bir qiymatli moslik mavjud bo‘lib, bu moslik shu fazolardagi chiziqli
amallarni va ulardagi skalyar ko‘paytmani saqlaydi.
Ma’lumki,
n - o‘lchamli ixtiyoriy ikkita Evklid fazosi o‘zaro izomorfdir.
Cheksiz o‘lchamli Evklid fazolari o‘zaro izomorf bo‘lishi shart emas. Masalan
ℓ2 va
C2[a,b]
fazolar izomorf emas, chunki ℓ2 to‘la, C2[a,b] esa to‘la emas.
Quyidagi teorema o‘rinli.
1-teorema . Ixtiyoriy ikkita separabel Hilbert fazosi o‘zaro izomorfdir.
8-Operatorlar va funksionallar.
Funksionallar
1-ta’rif.
L chiziqli fazoda aniqlangan f sonli funksiya funksional deb ataladi.
Agar barcha
x,y∈L lar uchun
f(x+ y)= f(x)+ f(y)
bo‘lsa,
f additiv funksional deyiladi .
2-ta’rif . Agar barcha
x∈ L va barcha α∈C lar uchun
f(α x)= α f(x)
,
bo‘lsa,
f bir jinsli funksional deyiladi. Agar barcha x∈ L va barcha α∈C
sonlar uchun
f(α x)= ¯α f(x)
bo‘lsa, u holda kompleks chiziqli fazoda aniqlangan
f funksional qo‘shma bir
jinsli deyiladi, bu yerda
¯α soni α ga qo‘shma kompleks son .
3-ta’rif. Additiv va bir jinsli funksional chiziqli funksional deyiladi. Additiv va
qo‘shma bir jinsli funksional qo‘shma chiziqli (yoki antichiziqli) funksional deyiladi.
Chiziqli funksionallarga misollar keltiramiz.
1-misol.
Rn≡ {x= (x1,x2,… ,xn), xi∈ R} - n o‘lchamli vektor fazo va
a= (a1,a2,… ,an)∈ R n
belgilangan element bo‘lsin. U holda
f:R n→ R
,
f(x)= ∑
i=1
n
aixi
moslik
Rn da chiziqli funksional bo‘ladi.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_48.png)
![u(z)= ∑
k=1
n
ak¯zktenglik bilan aniqlanuvchi
u:C n→ C akslantirish qo‘shma chiziqli funksionalni
aniqlaydi.
2-misol. Quyidagi
I va I¿:C [a,b]→ C funksionallar
I(x)=∫
a
b
x(t)dt ,
I¿(x)=∫
a
b
x(t)dt
C[a,b]
fazodagi chiziqli va qo‘shma chiziqli funksionallarga misol bo‘ladi.
3 -misol .
y0∈C [a,b] berilgan element bo‘lsin. Har bir x∈C [a,b] funksiyaga
F(x)=∫
a
b
x(t)y0(t)dt
sonni mos qo‘yamiz. Bu funksionalning chiziqliligi integrallash amalining asosiy
xossalaridan kelib chiqadi.
F∗(x)=∫
a
b
x(t)y0(t)dt
funksional
C[a,b] fazoda qo‘shma chiziqli funksional bo‘ladi.
4-misol.
ℓ2 fazoda chiziqli funksionalga misol keltiramiz. k - belgilangan
natural son bo‘lsin.
ℓ2 dagi har bir x= (x1,x2,… ,xk,… ) uchun
fk(x)= xk
deymiz. Bu funksionalning chiziqliligi ko‘rinib turibdi
Chiziqli uzluksiz operatorlar
Shunday qilib, bizga
X va Y chiziqli normalangan fazolar berilgan bo‘lsin.
1-ta’rif .
X fazodan olingan har bir x elementga Y fazoning yagona y
elementini mos qo‘yuvchi
Ax = y (x∈ X , y∈ Y )
akslantirish operator deyiladi.
Umuman
A operator X ning hamma yerida aniqlangan bo‘lishi shart emas. Bu
holda
Ax mavjud va Ax ∈Y bo‘lgan barcha x∈ X lar to‘plami A operatorning
aniqlanish sohasi deyiladi va
D(A) bilan belgilanadi, ya’ni:
D (A)= {x∈ X : Ax mavjud va Ax ∈Y }.
Agar chiziqli
A operator qaralayotgan bo‘lsa, D(A) ning chiziqli ko‘pxillilik
(8.6-ta’rifga qarang) bo‘lishi talab qilinadi, ya’ni agar
x,y∈ D (A) bo‘lsa, u holda
ixtiyoriy
α,β∈C lar uchun α x+ β y∈ D (A) .
2-ta’rif. Agar ixtiyoriy
x,y∈ D (A)⊂ X elementlar va ixtiyoriy α,β∈C sonlar
uchun](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_49.png)
![A(α x+ β y)= α A x+ β A ytenglik o‘rinli bo‘lsa,
A ga chiziqli operator deyiladi.
3-ta’rif. Bizga
A :X → Y operator va x0∈ D (A) nuqta berilgan bo‘lsin. Agar
y0= Ax 0∈Y
ning ixtiyoriy V atrofi uchun, x0 nuqtaning shunday U atrofi mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy
x∈U ∩ D (A) lar uchun Ax ∈V bo‘lsa, A operator x= x0 nuqtada
uzluksiz deyiladi.
3-ta’rifga teng kuchli quyidagi ta’riflarni keltiramiz.
4-ta’rif. Agar ixtiyoriy
ε>0 uchun shunday δ= δ(ε)>0 mavjud bo‘lib,
‖ x− x0‖<δ
tengsizlikni qanoatlantiruvchi barcha x∈D (A) lar uchun
‖ Ax − Ax 0‖<ε
tengsizlik bajarilsa,
A operator x= x0 nuqtada uzluksiz deyiladi .
5-ta’rif . Agar
x0 nuqtaga yaqinlashuvchi ixtiyoriy xn ketma-ketlik uchun
‖ A xn− A x0‖→ 0
bo‘lsa, u holda A operator x0 nuqtada uzluksiz deyiladi.
Agar
A operator ixtiyoriy x∈D (A) nuqtada uzluksiz bo‘lsa, A uzluksiz
operator deyiladi.
6-ta’rif.
Ax = θ tenglikni qanoatlantiruvchi barcha x∈ X lar to‘plami A
operatorning yadrosi deb ataladi va u
KerA bilan belgilanadi .
7-ta’rif. Biror
x∈D (A) uchun y= A x bajariladigan y∈Y lar to‘plami A
operatorning qiymatlar sohasi yoki tasviri deb ataladi va u
Im A yoki R(A) bilan
belgilanadi .
Matematik simvollar yordamida operator yadrosi va qiymatlar sohasini
quyidagicha yozish mumkin:
KerA = { x∈ D (A): Ax = θ },
R(A):= Im A= {y∈Y :biror x∈D (A)uchun y= Ax }.
Chiziqli operatorning qiymatlar sohasi va yadrosi chiziqli ko‘pxillilik bo‘ladi.
Agar
D (A)= X bo‘lib, A uzluksiz operator bo‘lsa, u holda KerA yopiq qism fazo
bo‘ladi, ya’ni
KerA = [KerA ] . A operator uzluksiz bo‘lgan holda ham Im A⊂Y
yopiq qism fazo bo‘lmasligi mumkin.
Chiziqli operatorlarga misollar.
1-misol.
X - ixtiyoriy chiziqli normalangan fazo bo‘lsin.
Ix = x
, x∈ X
akslantirish birlik operator deyiladi. Uni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish. Bu operatorning chiziqliligi va uzluksizligi quyidagi tengliklardan
bevosita kelib chiqadi:
I(α x+ β y)= α x+ β y= α I x+ β I y
, ‖I(x− x0)‖=‖x− x0‖ .
Qo‘shimcha qilib aytishimiz mumkinki, uning aniqlanish sohasi, qiymatlar sohasi
va yadrosi uchun quyidagilar o‘rinli:](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_50.png)
![D (I)= X , R(I)= X , KerI = {θ}.
2.
X va Y ixtiyoriy chiziqli normalangan fazolar bo‘lsin.
Θ :X → Y , Θ x= θ
operator nol operator deyiladi. Uni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish. Nol operatorning chiziqliligi va uzluksizligi bevosita ta’rifdan kelib
chiqadi. Uning aniqlanish sohasi, qiymatlar sohasi va yadrosi uchun quyidagilar
o‘rinli:
D(Θ )= X ,
R(Θ )= {θ}, Ker (Θ )= X .
3. Aniqlanish sohasi
D(A) =C(1)[a,b]⊂C [a,b] bo‘lgan va C[a,b] fazoni o‘zini-
o‘ziga akslantiruvchi
A:C [a,b]→ C[a,b]
, (Af )(x)= f '(x)
operatorni qaraymiz. Bu operator differensial operator deyiladi. Uni chiziqlilik va
uzluksizlikka tekshiring.
Yechish. Uning chiziqli ekanligini ko‘rsatamiz. Buning uchun ixtiyoriy
f,g∈ D (A)
elementlarning chiziqli kombinatsiyasi bo‘lgan α f+β g elementga A
operatorning ta’sirini qaraymiz:
(A(α f+ β g))(x)= (α f(x)+ β g(x))'= α f'(x)+ β g'(x)= α (Af )(x)+ β (Ag )(x)
.
Biz bu yerda yig‘indining hosilasi hosilalar yig‘indisiga tengligidan, hamda
o‘zgarmas sonni hosila belgisi ostidan chiqarish munkinligidan foydalandik. Demak,
A
operator chiziqli ekan. Uni nol nuqtada uzluksizlikka tekshiramiz. Ma’lumki,
Aθ = θ
, bu yerda θ - C[a,b] fazoning nol elementi, ya’ni θ(x)≡ 0 . Endi nolga
yaqinlashuvchi
fn∈D (A) ketma-ketlikni tanlaymiz. Umumiylikni buzmagan holda
a= 0,b= 1
deymiz.
fn(x)= xn+1
n+1
, lim
n→∞
‖ fn‖= lim
n→∞
max
0≤x≤1
|xn+1
n+1
|= lim
n→∞
1
n+1
= 0
.
Ikkinchi tomondan,
(Af n)(x)= xn, lim
n→∞
‖ Af n− Aθ ‖= lim
n→∞
max
0≤x≤1
|xn|= lim
n→∞
1= 1≠ 0
.
Demak,
A operator nol nuqtada uzluksiz emas ekan. 11.2-teoremaga ko‘ra
differensial operator aniqlanish sohasining barcha nuqtalarida uzilishga ega.
Uning qiymatlar sohasi va yadrosi uchun quyidagilar o‘rinli:
R(A)= C [a,b], KerA = {const }
.
4. Endi
C[a,b] fazoni o‘zini-o‘ziga akslantiruvchi B operatorni quyidagicha
aniqlaymiz:
(Bf )(x)=∫
a
b
K (x,t)f(t)dt
(11.1)](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_51.png)
![Bu operator integral operator deyiladi. Bu yerda K(x,y) funksiya [a,b]×[a,b] -
kvadratda aniqlangan, uzluksiz.
K(x,y) integral operatorning o‘zagi (yadrosi)
deyiladi.
B operatorni chiziqlilik va uzluksizlikka tekshiring.
Yechish. Ma’lumki, ixtiyoriy
f∈C[a,b] uchun K(x,t)f(t) funksiya x va t
ning uzluksiz funksiyasidir. Matematik analiz kursidan ma’lumki,
∫
a
b
K (x,t)f(t)dt
integral parametr
x∈[a,b] ning uzluksiz funksiyasi bo‘ladi. Bulardan B
operatorning aniqlanish sohasi
D(B) uchun D(B)=C [a,b] tenglik o‘rinli ekanligi
kelib chiqadi. Integral operatorning chiziqli ekanligi integrallash amalining chiziqlilik
xossasidan kelib chiqadi, ya’ni ixtiyoriy
f,g∈C[a,b] va α,β∈C lar uchun
(B(α f+β g))(x)=∫
a
b
K (x,t)(α f(t)+β g(t))dt =
= α∫
a
b
K (x,t)f(t)dt +β∫
a
b
K (x,t)g(t)dt = α (Bf )(x)+β (Bg )(x)
tengliklar o‘rinli. Endi integral operator
B ning uzluksiz ekanligini ko‘rsatamiz.
f0∈C[a,b]
ixtiyoriy tayinlangan element va {fn}⊂C [a,b] unga yaqinlashuvchi
ixtiyoriy ketma-ketlik bo‘lsin. U holda
‖Bf n− Bf 0‖= max
a≤x≤b
|∫
a
b
K (x,t)(fn(t)− f0(t))dt |≤
¿ max
a≤x≤b
|fn(t)− f0(t)| max
a≤x≤b
|∫
a
b
K (x,t)dt |= C⋅‖ fn− f0‖ .
(11.2)
Bu yerda
C= max
a≤x≤b∫
a
b
|K (x,t)|dt
.
C
ning chekli ekanligi [a,b] kesmada uzluksiz funksiyaning chegaralangan
ekanligidan kelib chiqadi. Agar (11.2) tengsizlikda
n→ ∞ da limitga o‘tsak,
lim
n→∞
‖ Bf n− Bf 0‖≤ C⋅lim
n→∞
‖ fn− f0‖= 0
ekanligini olamiz. Agar
‖Bf n− Bf 0‖≥ 0 tengsizlikni hisobga olsak,
lim
n→∞
‖ B fn− B f0‖=0
.
Shunday qilib,
B integral operator ixtiyoriy nuqtada uzluksiz ekan.
B
integral operatorning qiymatlar sohasi va yadrosi integral operatorning o‘zagi
-
K(x,y) funksiyaning berilishiga bog‘liq. Masalan, K (x,t)≡1 bo‘lsa, B
operatorning qiymatlar sohasi
Im B o‘zgarmas funksiyalardan iborat, ya’ni](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_52.png)
![Im B= {f∈C [a,b]:f(t)= const }, uning yadrosi KerB o‘zgarmasga ortogonal
funksiyalardan iborat, ya’ni
KerB = { f∈C [a,b]:∫
a
b
f(t)dt = 0 }.
8-ta’rif . Bizga
X normalangan fazoning M to‘plami berilgan bo‘lsin. Agar
shunday
C >0 son mavjud bo‘lib, barcha x ∈ M uchun ‖x‖≤C tengsizlik o‘rinli
bo‘lsa,
M to‘plam chegaralangan deyiladi .
9-ta’rif.
X fazoni Y fazoga akslantiruvchi A chiziqli operator berilgan bo‘lsin.
Agar
A ning aniqlanish sohasi D(A)= X bo‘lib, har qanday chegaralangan
to‘plamni yana chegaralangan to‘plamga akslantirsa,
A ga chegaralangan operator
deyiladi.
Chiziqli operatorning chegaralanganligini tekshirish uchun quyidagi ta’rif
qulaydir.
10-ta’rif.
A :X → Y chiziqli operator bo‘lsin. Agar shunday C >0 son mavjud
bo‘lib, ixtiyoriy
x∈D (A) uchun
‖A x‖≤C⋅‖x‖
(3)
tengsizlik bajarilsa,
A chegaralangan operator deyiladi.
11-ta’rif. (11.3) tengsizlikni qanoatlantiruvchi
C sonlar to‘plamining aniq quyi
chegarasi
A operatorning normasi deyiladi, va u ‖A‖ bilan belgilanadi, ya’ni
‖A‖= inf C .
Bu ta’rifdan ixtiyoriy
x∈ D (A) uchun ‖A x‖≤ ‖A‖⋅‖x‖ tengsizlik o‘rinli
ekanligi kelib chiqadi.
1-teorema.
X normalangan fazoni Y normalangan fazoga akslantiruvchi
chiziqli chegaralangan
A operatorning normasi ‖A‖ uchun
‖ A‖= sup
‖x‖=1
‖ A x‖= sup
x≠θ
‖ A x‖
‖ x‖
(4)
tenglik o‘rinli.
Isbot. Quyidagicha belgilash kiritamiz
α= sup
x≠θ
‖ A x‖
‖ x‖
.
A
chiziqli operator bo‘lgani uchun
α=sup
x≠θ
‖A x‖
‖x‖
=sup
x≠θ
‖A
x
‖x‖
‖= sup
‖x‖=1
‖A x‖.
Ixtiyoriy
x≠ 0 uchun
‖A x‖
‖x‖
≤ α.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_53.png)
![Demak, ixtiyoriy x∈ X uchun ‖A x‖≤α‖x‖. Bundan esa
‖A‖≤α
. (5)
Aniq yuqori chegara ta’rifiga ko‘ra, ixtiyoriy ε > 0
son uchun, shunday
xε≠ θ
element mavjudki,
α − ε≤
‖A xε‖
‖ xε‖
≤‖A‖
tengsizlik bajariladi. Bu yerdan
ε>0 ixtiyoriy bo‘lgani uchun,
α ≤‖ A‖
. (6)
(5) va (6) lardan
‖ A‖= α tenglik kelib chiqadi. ∆
1-tasdiq. Chiziqli chegaralangan
A operator uchun
sup
‖x‖=1
‖A x‖= sup
‖x‖≤1
‖A x‖
tenglik o‘rinli.
X
chiziqli normalangan fazoni
Y chiziqli normalangan fazoga akslantiruvchi
chiziqli chegaralangan operatorlar to‘plamini
) , ( Y X L bilan belgilaymiz. Xususan,
Y X
bo‘lsa ) ( ) , ( X L X X L .
1-natija. Ixtiyoriy
A ) , ( Y X L
va ADx
, 1 x uchun
A x A
(7)
tengsizlik o‘rinli .
(7) tengsizlikning isboti (4) tengsizlikdan kelib chiqadi.
12-ta’rif .
Y X A : va Y X B : chiziqli operatorlarning yig‘indisi deb,
) ( ) ( B D A D x ∩
elementga Y Bx Ax y elementni mos qo‘yuvchi B A C
operatorga aytiladi .
Ravshanki,
C chiziqli operator bo‘ladi. Agar B A, ) , ( Y X L
bo‘lsa, u holda C
ham chegaralangan operator bo‘ladi va
B A B A C
(8)
tengsizlik o‘rinli. Haqiqatan ham,
x B A x B x A x B x A x B x A x C
.
Bu yerdan (8) tengsizlik kelib chiqadi.
13-ta’rif.
A chiziqli operatorning songa ko‘paytmasi x elementga Ax
elementni mos qo‘yuvchi operator sifatida aniqlanadi, ya’ni
Ax x A
.](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_54.png)
![Foydalanilgan adabiyotlar:
1. “Funksional analiz” J.I. Abdullayev, R.N. G‘anixo‘jayev, M.H. Shermatov,
O.I.Egamberdiyev
2. ”Kompleks o’zgaruvchili funksiyalar nazaryasi”
3. Kompleks o’zgaruvchili funksiyalar nazaryasi fanida ”Matematik fizika va
funksional” kafedrasi majmuasi](/data/documents/0d759f90-9f0f-4579-8370-41de746cee49/page_55.png)
REJA: 1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar 2. Kompleks o’zgaruvchili funksiya 3. Kompleks o’zgaruvchili funksiya uzluksizligi, hosilasi va analitik funksiyalar 4. Kompleks o’zgaruvchili funksiya integrali, Koshi teiremasi va formulasi 5. Loran qatori va maxsus nuqtalar 6. Qoldiqlar nazaryasi va ulardan foydalaninib integrallarni hisoblash 7. Chiziqli fazolar, Normalangan fazolar, Hilbert fazolari 8. Operatorlar va funksionallar 1. Kompleks sonlar va ular ustida amallar. 1-ta’rif. х va у haqiqiy sonlarning (х,у) juftiga kompleks son deb aytiladi, agar tenglik tushunchasi, qo’shish va ko’paytirish amallari quyidagicha aniqlangan bo’lsa: 1. (х1,у1) va (х2,у2) ikkita kompleks son teng deyiladi, agar х1=х2 va у1= у2 bo’lganda; 2. (х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning yiq’indisi (х1+х2,у1+у2) ko’rinishda; 3. (х1,у1) va (х2,у2) kompleks sonlarning ko’paytmasi (х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) ko’rinishda. Kompleks sonlar ustida tenglik, yiq’indi, ko’paytma va boshqa amallarni belgilashda haqiqiy sonlar uchun qo’llaniladigan belgilar ishlatiladi. Shuning uchun kompleks sonning ta’rifiga ko’ra (х1,у1)=(х2,у2) faqat va faqat shundagina, qachonki х1=х2 va у1= у2 (1) bo’lsa; ikkita kompleks sonning yiq’indisi va ko’paytmasi mos holda (х1,у1) + (х2,у2) = (х1+х2,у1+у2) , (2) (х1,у1)(х2,у2)= (х1х2− у1у2,х1у2+х2у1) . (3) teng. Xususiy holda (2), (3) formulalardan (х,0) ko’rinishdagi kompleks son ustidagi amal х haqiqiy son ustidagi amal bilan mos tushishini ko’rsatuvchi (х1,0)+(х2,0)=(х1+х2,0), (х1,0)(х2,0)=(х1х2,0) munosabat kelib chiqadi. Shuning uchun (х,0) ko’rinishdagi kompleks son (х,0) = х haqiqiy son bilan tenglashtiriladi. (0,1) kompleks son mavhum birlik deyiladi va i bilan belgilanadi, ya’ni i=(0,1 ). (3) formula yordamida i⋅i=i2 ko’paytmani hisoblaymiz. i2=i⋅i=(0,1 )(0,1 )=(−1,0 )=−1 ega bo’lamiz. (2), (3) formulalardan (0,у)=(0,1 )(у,0)=iу , (х,у)=(х,0)+(0,у)=х+iу tengliklar ham kelib chiqadi. Shunday qilib, har bir (х,у) kompleks sonni х+iу ko’rinishda tasvirlash mumkin. х+iу ko’rinishdagi yozuvga kompleks sonning algebraik shakli deyiladi. iу ko’rinishdagi kompleks songa sof mavhum deyiladi. Xususiy holda, yagona 0 soni
ya’ni (0,0 ) kompleks son bir vaqtda ham haqiqiy, ham sof mavhumdir. х+iy kompleks sonni bitta z harfi bilan belgilash qabul qilingan, ya’ni z= x+iy . х songa z= x+iy kompleks sonning haqiqiy qismi, у songa esa mavhum qismi deyiladi va х= Re (x+iy )= Re z, y=Im (x+iy )= Im z ko’rinishda belgilanadi. Kompleks sonning algebraik shakli yordamida z1= x1+iy1 , z2= x2+iy 2 kompleks sonlarning yiq’indisi, ayirmasi va ko’paytmasini quyidagicha yozish mumkin z1± z2= (x1± x2)+i(y1± y2) , z1⋅z2= x1x2+ix 1y2+iy 1x2+i⋅iy1y2 . Endi i2=−1 ni hisobga olgan holda (x1+iy1)(x2+iy2)=(x1x2− y1y2)+i(x1y2+x2y1) tenglikni hosil qilamiz, ya’ni (3) formulaga keldik. Demak, kompleks sonlarni ko’paytirganda haqiqiy sonlarni ko’paytirish kabi ko’paytirib hosil bo’lgan ifodada i2=−1 almashtirish kifoyadir. x−iy son z= x+iy kompleks songa qo’shma deyiladi va z ko’rinishda belgilanadi: ¯z= x+iy= x− iy . (4) Ixtiyoriy z kompleks son uchun (z)=z o’rinlidir. Kompleks sonlarning tengligidan z= z tenglik faqat z haqiqiy son bo’lgandagina bajariladi. (z1+z2)= z1+z2 tenglikka o’xshash (z1+z2+¿⋅¿+zn)= z1+z2+¿⋅¿+zn . √x2+ y2 son z= x+iy kompleks sonning moduli deyiladi va |z| ko’rinishda belgilanadi: |z|=|x+iy|= √x2+y2 , (5) |z|≥0, |z|= 0⇔ z= 0 . Haqiqiy sonning moduli uning absolyut qiymati bilan mos keladi. (4), (5) formulalardan va z⋅z= (x+iy )(x− iy )= x2+y2 tenglikdan |z|=|z|, (6) z⋅z=|z|2 , |z|=√z⋅z (7) kelib chiqadi. Amallarning xossalari. 1.Kommutativligi: z1+z2= z2+z1, z1⋅z2= z2⋅z1 . 2. Assosiativligi: (z1+z2)+z3= z1+(z2+z3),(z1⋅z2)⋅z3= z1(z2⋅z3) . 3.Distributivligi: z1(z2+z3)= z1z2+z1z3 . Bu xossalar haqiqiy sonlar uchun o’rinli bo’lib, (2) va (3) tengliklardan keltirib chiqariladi.
Kompleks sonlar to’plamida qo’shishga teskari amal ayirishni ham kiritish mumkin. Ixtiyoriy z1 va z2 kompleks sonlar uchun yagona z topiladiki z+z2= z1 . Bu songa z1 va z2 ning ayirmasi deyiladi va z1−z2 ko’rinishda z1− z2=(x1+iy 1)−(x2+iy 2)=(x1− x2)+i(y1− y2) (8) bo’ladi. Kompleks sonlarni bo’lish amalini kiritamiz. Ko’paytirishga teskari amal bo’lishdir. z1 va z2 kompleks sonlarning bo’linmasi deb shunday z kompleks songa aytiladiki, ya’ni z⋅z2= z1 (9) tenglamani qanoatlantiradi va z1:z2 yoki z1 z2 belgilanadi. Ixtiyoriy z1 va z2 kompleks sonlar uchun z2≠0 bo’lganda (9) tenglama yagona yechimga ega ekanligini isbotlaymiz. (9) tenglamaning ikkala tomonini z2 songa ko’paytirib va (8) formuladan foydalanib, z⋅z2⋅¯z2= z1⋅¯z2 ⇒ z⋅|z2|2= z1⋅¯z2 hosil qilamiz. Buni 1 |z2|2 songa ko’paytirib z= z1z2 |z2|2 ga ega bo’lamiz. Shunday qilib, z= z1z2 z2z2 = z1⋅z2 |z2|2 , z2≠ 0 (10) Agar z1= x1+iy1, z2= x2+iy 2 bo’lsa, u holda (10) formulani z1 z2 = x1+iy1 x2+iy 2 = (x1+iy1)(x2− iy2) (x2+iy2)(x2− iy 2)= x1x2+y1y2 x22+ y22 +ix2y1− x1y2 x22+y22 ko’rinishda yozish mumkin. 1-misol. z=2−3i 3+4i kompleks sonni algebraik shaklga keltiring. Yechish. z= 2−3i 3+4i= (2−3i)(3−4i) (3+4i)(3−4i)= 6−8i−9i+12 i2 32+42 = 6−17 i−12 25 =− 6 25 −17 25 i Kompleks sonning geometrik tasviri Tekislikda to’q’ri burchakli koordinatalar sistemasi berilgan bo’lsin. z= x+iy - kompleks son tekislikda koordinatalari (х,у) bo’lgan nuqta bilan ifodalanadi va bu nuqta z harfi bilan belgilanadi. Kompleks sonlar va tekislik nuqtalari orasidagi bunday moslik o’zaro bir qiymatlidir. Haqiqiy son absissa o’qining nuqtalari, mavhumlari - ordinata o’qining nuqtalari bilan ifodalanadi. Shuning uchun absissa o’qi haqiqiy o’q, ordinata o’qi esa mavhum o’q deyiladi.
z= x+iy kompleks son tasvirlanadigan tekislik kompleks tekislik deyiladi. z va −z nuqtalar 0 nuqtaga nisbatan simmetrikdir. z va z nuqtalar haqiqiy o’qqa nisbatan simmetrikdir. z kompleks son boshi 0 va oxiri z nuqtada bo’lgan vektor sifatida ham ifodalanadi. Kompleks son va kompleks tekislikdagi boshi 0 nuqtada bo’lgan vektor orasidagi bunday moslik ham o’zaro bir qiymatlidir. Shuning uchun z kompleks sonni tasvirlovchi vektor ham z harfi bilan belgilanadi. (5) formula va 1-rasmdan ko’rinadiki, z vektorning uzunligi |z| ga teng va |Re z|≤|z|, |Im z|≤|z|, tengsizliklar o’rinlidir. z1+z2 son z1 va z2 vektorlarning oddiy qo’shish qoidasiga ko’ra yasalgan vektorni ifodalaydi. z1−z2 vektor z1 va - z2 vektorlarning yiq’indisi shaklida yasaladi. z1 va - z2 nuqtalar orasidagi masofa z1−z2 vektorning uzunligiga teng, ya’ni |z1−z2|. 2-misol. |z− z0|= R tenglamani qanoatlantiruvchi z nuqtalar to’plamining geometrik o’rnini aniqlang. Yechish. Bu tenglamani qanoatlantiruvchi nuqtalar to’plami markazi z0 , radiusi R ga teng bo’lgan aylanadan iboratdir, chunki |z−z0| - z va z0 nuqtalar orasidagi masofadan iborat. 1-teorema (uchburchak tengsizligi). Ixtiyoriy ikkita z1 va z2 kompleks sonlar uchun ||z1|−|z2||≤|z1+z2|≤|z1|+|z2| (11) tengsizlik o’rinlidir. Isbot. Uchlari 0,z1,z1+z2 nuqtalarda bo’lgan uchburchak tomonlari uzunliklari |z1|, |z2|, va |z1+z2| ga teng. Haqiqatdan, (11) elementar geometriyadan ma’lum bo’lgan uchburchak tomonlari uzunliklari uchun tengsizlikdir. Kompleks sonning trigonometrik va ko’rsatkichli shakli Kompleks tekislikda z= x+iy nuqtaning holati x, y dekart koordinatalar sistemasidagina emas, balkim r, ϕ qutb koordinatalarida ham bir qiymatli aniqlanadi (2-rasm), bu yerda r=|z| - 0 nuqtadan z nuqtagacha bo’lgan masofa, ϕ - haqiqiy o’qning musbat yo’nalishi bilan z vektor orasidagi burchak. Yo’nalish soat strelkasiga teskari yo’nalishda olingan bo’lsa, burchakning qiymati musbat, soat strelkasi bo’ylab olingan bo’lsa manfiy bo’ladi. Bu burchak z (z≠0) kompleks sonning argumenti deyiladi va ϕ= Argz belgilanadi. z=0 son uchun
argument aniqlanmaydi, shuning uchun bundan keyingi argumentbilan boq’liq fikrlarda z≠0 deb hisoblanadi. 2-rasmdan ko’rinadiki, x= rcos ϕ,y=rsin ϕ . (12) Ixtiyoriy z≠0 kompleks sonni z= x+iy= r(cos ϕ+isin ϕ) (13) ko’rinishda tasvirlash mumkin. (13) ko’rinishidagi yozuvga kompleks sonning trigonometrik shakli deyiladi. Agar z= x+iy , ϕ= Argz bo’lsa, (12) formuladan cos ϕ= x √x2+y2; sin ϕ= y √x2+y2 (14) kelib chiqadi. 2-rasmdan ko’rinadiki, teskari tasdiq ham o’rinlidir: ϕ soni z= x+iy kompleks sonning argumenti deyiladi, faqat va faqat shundagina qachonki (14) ning ikkala tengligi ham bajarilsa. Haqiqatdan, z= x+iy kompleks sonning argumentini topish uchun (14) tenglamalar sistemasini yechish kerak. (14) sistema cheksiz ko’p yechimga ega. Bu yechimlar ϕ=ϕ0+2kπ ,k=0,±1,±2,... formula bilan beriladi, bu yerda ϕ0 (14) sistemaning bitta yechimi. Shunday qilib, kompleks sonning argumenti bir qiymatli aniqlanmagan. Agar ϕ0 z kompleks son argumenti qiymatlaridan biri bo’lsa, bu sonning barcha argumentlari qiymatlari Argz = arg z+2kπ , k=0,±1,±2,... (15) formula bilan ifodalanadi. Agar arg z yarim yopiq [−π,π) yoki (−π,π] oraliqda joylashgan bo’lsa, u holda argumentning bu qiymatini bosh qiymat deyiladi ( − π≤ arg z<π , − π<arg z≤ π ). (14) formuladan kelib chiqadiki, z= x+iy kompleks sonning ϕ argumenti tg (arg z)= y x (16) tenglamani qanoatlantiradi. Bundan ko’rinadiki arg z ko’p qiymatli Arctg y x ning biror qiymati bilan ustma-ust tushadi. Shuning uchun agar Arctg y x ning asosiy qiymatini arctg y x deb belgilasak ( − π 2≤ arctg y x<π 2 yoki −π 2<arctg y x≤ π 2 ), u holda, arg z=arctg y x , agar x>0 , y>0 bo’lsa; arg z=π+arctg y x , agar x<0 , y≥0 bo’lsa; arg z=− π+arctg y x , agar x<0 , y≤0 bo’lsa;