logo

MELIORATSIYA HAQIDA UMUMIY TUSHUNCHALAR KISHLOK CHUJALIK MELIORATSIYASINING HOZIRGI AHVOLI HAMDA RIVOJLANTIRISH ISTIQBOLLARI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

42.205078125 KB
MAVZU:  MELIORATSIYA HAQIDA UMUMIY TUSHUNCHALAR
KISHLOK CHUJALIK MELIORATSIYASINING HOZIRGI AHVOLI
HAMDA RIVOJLANTIRISH ISTIQBOLLARI  
REJA:
1. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasining ahamiyati.
2. Fanning qisqacha tarixi.
3 . Melioratsiya fanining maqsadi va vazifasi.
4. Melioratsiyaning turlari.
  1. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasining ahamiyati.
O‘zbekiston   Respublikasi   mustaqillikka   yerishgandan   keyin   yer   va   suvga
bo‘lgan   munosabat   tubdan   isloh   qilina   boshlandi.   Yer   va   suv   manbalaridan   oqi-
lona, samarali foydalanish uchun mamlakatimizda qator qonunlar va qarorlar qabul
qilindi.
Vazirlar   Maxkamasining   “1993-1994   yillarda   yangi   yerlarni   o‘zlashtirish   va
qadimdan   sug‘oriladigan   yerlarni   ta’mirlashga   doir   shoshilinch   choralar
to‘g‘risida” gi qarori.
O‘zbekiston   Respublikasi   Oliy   Majlisi   “Suvdan   foydalanish   to‘g‘risi-da”
(1993   y),   “Yer   solig‘i   to‘g‘risida”   (1993   yil   6   may),   “O‘zbekiston   Respublika-
sining  yer   kodeksi”   (1998  yil  30  aprelь),  “Qishloq   xo‘jaligi  koopyerativi   (shirkat
xo‘jaligi)   to‘g‘risida”,   (1998   y.)   “Fyermyer   xo‘jaligi   to‘g‘risida”,   “Dehqon
xo‘jaligi to‘g‘risida” (1998 y.) qonunlari shular jumlasidandir.
Ushbu   qonun   va   qarorlar   asosida   qishloq   xo‘jaligida   tub   islohatlar   amalga
oshirilmoqda.
Respublikamizning   umumiy   yer   maydoni   2018   yil   12-apreldagi   ma’lumot
bo‘yicha   44787,7   ming   gektar,   shundan   sug‘oriladigan   maydon   4   mil.   3   ming
gektar yoki umumiy maydonning 9,3% ni tashkil qiladi.
Sug‘oriladigan   yerlardan   olinadigan   mahsulotlar   umumiy   qishloq   xo‘jali-
gidan   olinadigan   maxsulotlarning   95%   ni   tashkil   etadi.   SHuning   uchun
sug‘oriladigan yerlardan samarali foydalanish ularni unumdorligini oshirib borish,
har   bir   gektar   yerdan   kafolatlangan   yuqori   sifatli   arzon   maxsulot   olish   muxim
muommo   bo‘lib   qolmoqda.   Bu   muomalarni   hal   qilishda   melioratsiya   fanining
ahamiyati   juda   katta.   CHunki   sug‘oriladigan   yerlarning   55-60%   sho‘r-langan   va
botqoqlangan, 50% yeroziyalangan 10-12% gipeli, korbonatli, tuproqlardan iborat.
SHu   bilan   birga   sug‘oriladigan   yerlar   tarkibida   juda   unumsiz   kum   va   qumloq,
toshloq,   shagal   tuproqlar   xam   keng   tarqalgan.   YUqorida   ko‘rsatib   o‘tilgan
yerlardan unimli foydalanish uchun melioratsiya tadbirlari zaruriy omillardir.
1.59-jadval Jahonning taraqqiy etgan mamlakatlarida haydalma yerlarning
samaradorligi 1
T/r Davlat nomi Haydalma yerlarning
samaradorligi   ( USD ) 1 gektar yer samarador-ligi
(1 ga maydon qancha
aholini boqish  mumkinligi
haqida)
1. Belьgiya 3750 12,5
2. Buyuk Britaniya 1725 8,0
3. AQSH 580 1,3
4. Nedyerlandiya 8900 16,5
5. Kanada 325 0,6
6. SHvetsiya 1175 3,0
7. Gyermaniya  2650 8,0
8. Fransiya 1450 3,0
9. SHv e sariya 11250 16,5
10. Avstraliya 140 0,4
11. Ispaniya 11250 2,0
12. YAponiya 11250 26,5
13. Portugaliya 1600 3,5
14. Isroil  2360 110,0
1.60-jadval
Jahonda barcha sohalar bo‘yicha (agrar, sanoat va maishiy) bir odam uchun
eng kam va eng ko‘p chuchuk suv bilan ta’minlangan mamlakatlar (qabul
qilingan me’yor 1700 m 3
/yil) 2
t/r mamlakatlar Ta’minlangan suv hajmi m 3
/yil
Eng kam ta’minlangan mamlakatlar
1
  Geographyofrussia.com / ro-stran-mira-s . Исроил бўйича:  www    .   israils    .   agroculture    ,  www    .   export    .   govii    .
2
  www.cawataer.info.net/bk/water/lav/global.htm 1. Quvayt  11
2. Misr 43
3. Birlashgan arab amirliklari 58
4. Liviya  100
5. Saudiya Arabistoni 120
6. Iordaniya 20
7. YAman 205
8. Isroil 380
9. Tunis 450
10. Jazoir 480
Eng ko‘p ta’minlangan mamlakatlar
1. Islandiya  609000
2. Gveana 317000
3. Kongo 276000
4. Gabon 133000
5. Kanada 98000
6. Norvegiya  90000
2. Fanning qisqacha tarixi.
Arxeologiya,   paleoklimatilogiya   va   paleogeografiya   tadqiqotlarining
ma’lumotlariga   qaraganda   Markaziy   Osiyo   mintaqasida   yeramizdan   oldingi
X-VIII ming yilliklarda qadimgi odamlar lalmikor dehqonchilikdan sug‘oriladigan
dehqonchilikka   o‘ta   boshlagan.   Dastlabki   sug‘orish   insho o tlari   va   sug‘oriladigan
yerlar asosan tog‘ yon bag‘irlarida, kichik daryo qirg‘oqlarida va buloqlar atrofida
tarqalgan. 
Yeramizdan oldingi V-IV ming yilliklarda nam iqlimning chekinishi va quruq
iqlimning boshlanishi munosabati bilan qadimgi odamlarning bir qismi tog‘lardan
vodiylarga   va   katta-katta   (Zarafshon,   Norin,   Amudaryo,   Sirdaryo,   Qashqadaryo,
Surxondaryo   va   boshqalar)   daryo   sohillariga   o‘rnashib   kanallar,   dambalar   va   suv
omborlari bunyod etganlar va sug‘oriladigan maydonlarni kengaytirganlar. Yeramizdan   oldingi   III-II   ming   yilliklarda   esa   sug‘oriladigan   maydonlar
Amudaryo, Sirdaryo va Zarafshon daryolarining quyi qsimlarini egalladi.
Qadimgi   odamlar   tosh,   suyak,   yog‘och   qurollardan   foydalanib   sug‘orish
inshootlarini qurganlar va yerga ishlov byerishgan.   SHuning uchun ham dastlabki
kanallar   uzunligi   chegaralangan,   keng   va   sayoz   k o vlangan   ular   asosan   tabiiy
unumdor   yerlarga   ekin   ekishgan.   Dastalb   mis,   keyinroq   esa   temir   qurolla - rining
vujudga   kelishi   bilan   sug‘orish   tarmoqlari   va   sug‘orish   inshootlari   ham   o‘zgarib
bordi.   Bu   davrlarda   katta-katta   dambalar,   uzoq   masofali   kanallar   qurildi,   ular
chuqur   va   qisqa   kenglida   k o vlanadigan   bo‘ldi,   chig‘iriq   yordamida   suvni
balandlikka   ko‘tarish   yo‘lga   qo‘yildi,   sug‘orish   tarmoqlarini,   dambalar - ni   va
sug‘oriladigan   maydonlarni   daryo   toshqinidan,   sel   oqimidan   ximoya   qiluvchi
inshootlar   qurganlar,   tuproqni   botqoqlanish   va   sho‘rlanishidan   saqlash   uchun
zovurlar barpo qildilar.
Yeramizdan   oldingi   I   ming   yillikning   o‘rtalarigacha   melioratsiya   ishlari
ravnoq bilan rivojlandi. Bu davrda faqat Amudaryo va Sirdaryoning quyi oqimida
4,5-5,0   million   gektar   yer   sug‘orilgan   bu   hozirgi   sug‘orilayotgan   maydonga
nisbatan   2-2,5   barobar   ko‘pdir.   Lekin   yangi   yeraning   I   ming   yilligining
o‘rtalaridan boshlab ya’ni IV asrda turli ko‘chmanchi qabilalar V asrda eftalitlar va
VIII asrda arablar XII asr oxirida esa mo‘g‘ullar tomonidan qilingan istlolar hamda
mahalliy xalqlarning o‘zaro urishlari oqibatida shu bilan birga qator tabiiy omillar
ta’sirida   (daryolar   oqimi   va   uzanlarining   o‘zgarishi,   tuproqning   sho‘rlanishi,
boiqoqlanishi,   emirilishi,   ko‘chma   qumlarni   bosishi,   kuchli   zilzila,   shamol   va
boshqa omillar) sug‘oriladigan maydonlar va sug‘orish inshootlari keskin kamayib
bordi.
O‘rta Osiyo xalqlarining qadimgi ajdodlari yulduzlar harakati va joylashishiga
qarab   daryolarning   suv   oqimini   ko‘payishi   yoki   kamayishi   davrlarini   bilishgan,
geometriya   va   algebra   ilimlarini   rivojlantirish   bilan   daryolardan   suv   olish
inshootlari,   kanallar   qurishlarni   ilmiy   asoslashgan.   Farobiy,   Al   Xorazmiy,
Byeruniy,   Ibn   Sino   va   boshqa   olimlarning   ko‘rsatmalari   asosida   Darg‘om,Zax,
Narpay, SH o xrud, eski Angor kanallari qazilgan va qayta qurilgan. X   asrdayoq   Zarfshon   daryosining   suvi   eski   tuyatortar   kanali   orqali
Qashqadaryo   vohasiga   oqizilgan.   K o rizlar   yordamida   yuzlab   kilometr   masofa -
larga yer osti suvlari keltirilgan. XIV asrda Amir Temur davriga kelib butun O‘rta
Osiyo   mintaqasida   sug‘orish   inshootlari   qaytadan   tiklandi,   yangilari   qurildi,
sug‘orish   maydonlar   kengaydi,   xatto   yopiq   sug‘orish   (quvurlar   orqali   suv
ta’minoti) tarmoqlari vujudga keldi, sho‘rlangan va botqoqlangan yerlarda zovurlar
qazilib ularning sho‘ri va zaxi qochirilib unumdor yerlarga aylantirildi.
Tarixiy   ma’lumotlarga   qaraganda   O‘rta   Osiyoda   Yeramizdan   oldingi
IX-VIII asirlardayoq sug‘orish melioratsiyasi bo‘lgan. Bunga misol qilib Baqtriya,
Xorazm, So‘gdiyona davlatlarida katta sug‘orish ishlari, sug‘orish tarmoqlari, suv
to‘plash inshoatlari qurulganligi ma’lum.
Bu   vohalarda   faqat   sug‘orish   kanallari   emas   balki   ular   zovur   qazib   sizot
suvlarini   kamaytirish,   shaxar   va   qishloqlarni   toza   suv   bilan   ta’minlash   uchun
quvurlardan foydalanish yo‘llarini bilishgan.
Lekin   bizning   davrimizgacha   bu   sug‘orish   va   zax   qochilish   inshoatlarini
barchasi   etib   kelmagan,   chunki   bu   vohalarda   bo‘lgan   o‘zaro   urushlar   va   chetdan
kelgan bosqinchilar tomonidan xarobaga aylantirilgan.
Tub   aholilar   tomonidan   buzilgan   va   xarobaga   aylantirilgan   sug‘orish
inshotlari yana tiklanib foydalanilgan.
Qadimgi   sug‘orish   inshoatlarining   xarobaga   aylanishning   sabablaridan   biri
tabiyatning ta’siri ostida ham yuz byergan Masalan: kuchli zilzila kuchli shamol va
dovullar,   sel   oqimi,   ko‘chma   qumlarning   bosishi   va   xokazolar.   Bu   oqibatlarga
qarshi kurash yoki oldini olish qiyin bo‘lgan.
Eng muhimi qadim zamonlarda dehqonchilik sust, o‘z xolicha rivojlangan.
O‘rta   Osiyoda   melioratsiya   bo‘yicha   ilmiy   ishlar   19   asrning   oxirlarida
boshlandi.   Bu   yerda   melioratsiya   bo‘yicha   ilmiy   ishlar   bilan   shug‘ullanadigan
Turkiston   tajriba   stansiyasi   tashkil   etildi.   Keyinchalik   esa   Mirzacho‘l,   Andijon
tajriba   stansiyalari   tashkil   etildi.   Bularga   1930   yillardang   so‘ng   esa   Buxaro,
Samarqand, Xorazm va Farg‘ona sug‘orish tajriba stansiyalari qo‘shildi. Hozirgi   paytda   Respublika   viloyatlarida   suv   xo‘jaligi   ishlari   bilan
shugullanadigan   ilmiy   tekshirish   institutlari   (O‘zPITI),   (Irrigatsiya   ilmiy   tadqiqot
instituti) ularning tajriba stansiyalari va filiallari faoliyat ko‘rsatmoqda.
Melioratsiya   fanining   rivojlanishiga   A.N.Kostyakov,   L.P.Rozov,   V.D.Jurin,
V.A.Kovda,   V.S.Maligin,   N.A.Besednov,   N.F.Bespalov,   A.S.Robochiev,
F.Raximboev,   Q.Mirzajanov,   X.Axmedov   va   boshqa   olimlar   katta   xissa
qo‘shganlar.
Hozirgi   paytda   O‘zbekistonda   180   ming   km   xo‘xaliklararo   kanallar
92  ming   gidrotexnik   inshoatlar,  230   ming  km   xo‘jalik   kanal-lari,  120   ming  km   -
kolektor -zovur tarmoqlari, 35- suv ombori mavjud.
Melioratsiya   tufayli   su g‘ oriladigan   yerlar   4   mln   3   ming   gektar ga   etkazildi.
Faqatgina   1965   yildan   1995   yilgacha   yoki   30   yil   ichida   1   mil.
600 ming gektar yer o‘zlashtirib qishloq xo‘jaligi oborotiga kirtildi.
YAngi   yerlar   Mirzacho‘l,   Qarshi,   SHyerobod,   Jizzax   cho‘llarini   Buxoro,
Farg‘ona   va   boshqa   viloyatlaridagi   bo‘sh   yerlarni   o‘zlashtirish   evaziga   amalga
oshirildi.
Respublikamiz   axolisini   yildan-yilga   o‘sishi   yangi   yerlarni   o‘zlashtirishni
taqoza   etadi.   SHuning   uchun   xam   Vazirlar   Mahkamasining   qarori   bilan   2000
yilgacha   respublikamiz   bo‘yicha   550-570   ming   gektar   yerni   o‘zlashtirish
mo‘ljallangan.
YAngi   o‘zlashtirilgan   yerlar   asosan   sho‘rlangan   va   botqoqlangan   tuproqlar
bo‘lib ular qishloq xo‘jalik ekinlarini  o‘sishi, rivojlanishi  va hosildorligiga kuchli
ta’sir ko‘rsatadi.
Respublikamizda sho‘rlangan va botqoqlangan yerlar bilan bir qatorda shamol
va   suv   yeroziyasiga   uchragan   sel   oqimi,   qum   ko‘chishga   moyil   yerlar   keng
tarqalgan.   Tabiatning   bu   xodisalari   natijasida   xam   juda   ko‘p   qishloq   xo‘ja-lik
ekinlari zararlanadi va natijada hosil kamayadi. Bunday tabiiy noqulay jarayonlarni
oldini   olish   va   tuproq   unumdorligini   ko‘paytirishda   melioratsiyaning   axamiyati
juda katta.
3 . Melioratsiya fanin i ng maqsadi va vazifasi. Yerning   noqulay   tabiiy   sharoitini   (iqlim,   tuproq,   gidrologiya   va
gidrogeologiya   sharoitlarini)   tubdan   yaxshilashga   qaratilgan   fan   qishloq   xo‘jalik
melioratsiya fani deyiladi.
Melioratsiya-lotincha   -   melioratio   so‘zi   bo‘lib,   yaxshilash   ma’nosini
anglatadi. 
Melioratsiya  fani   - yerlarning noqulay tabiiy sharoitlarini  tubdan yaxshilash,
unumdorligini   doimo   oshirib   borish   va   ulardan   samarali   foydalanishga   qaratilgan
fandir.   SHu   bilan   birga   keyingi   yillarda   qishloq   xo‘jalik   ekinlarini   etishtirish   va
ulardan mo‘l xosil olish uchun tabiiy omillar bilan bir qatorda antropogen amillari
ham   salbiy   ta’sir   ko‘rsatmoqda.   Bu   insoniyatning   suv,   tuproq   va   o‘simliklar
dunyosining   o‘zaro   munosabati,   ulardan   samarali   foydalanish   qonuniyatlarini
etarlicha bilmasligi oqibatida yuz byeradigan omillardir. Bular yerlarning noto‘g‘ri
sug‘orish   oqibatida   sizot   suvlarining   ko‘tarilishi   natijasida   sodir   bo‘ladigan
tuproqning   qayta   sho‘rlanishi,   botqoqlanishi,   emirilishi   va   meyoridan   ortiqcha
minyeral   o‘g‘itlar,   gyerbitsidlar,   insektitsidlar,   defoliantlarni   ishlatish,   og‘ir
metallar va radioaktiv moddalarning tuproqda to‘planish omillaridir.
Melioratsiya   fani   tuproqshunoslik,   agrometeorologiya,   dehqonchilik,
o‘simlikshunoslik, agrokimyo, gidrologiya, geodeziya fanlari bilan bog‘langan. 
SHuning   uchun   bu   fanlarni   o‘rganish   melioratsiya   fanini   o‘rganishni
osonlashtiradi.
Melioratsiyaning asosiy maqsadi tuproqlarning noqulay sharoitlarni 
(suv,   havo,   oziqa,   issiqlik)   tubdan   yaxshilash,   uning   unumdorligini   doimo
oshirib   qishloq   xo‘jalik   ekinlaridan   barqaror,   mo‘l,   sifatli   va   arzon   ma h sulot
etishtirishdir.
Melioratsiyaning asosiy vazifalari 2 ga bo‘linadi.
1.   Su g‘ orish melioratsiyasi.
2.   Zax qochirish melioratsiyasi.
Zax   qochirish   melioratsiyasi   asosan   tuproqda   t o‘ plangan   ortiqcha   suvlarni
(nam) chiqarib tashlash uchun xizmat qiladi.
Su g‘ orish melioratsiyasining vazifalariga quydagilar kiradi: 1.Su g‘ orishni   rivojlantirish,   uchun   yer   usti   suvlarini   rostlash   va   qo‘shimcha
suv manbalarini qidirish.
2.   Su g‘ oriladigan   yerlarda   sho‘rlanish   va   botqoqlanishni   oldini   olish   xamda
ularga qarshi kurash.
3.   Qo‘riq va bo‘z tuproqlarni o‘zlashtirish.
4.   Yerlarning   iqlim   sharoitini   yaxshilash,   shamol   va   garmsel,   tuproq
yeroziyasi,   sel oqimi,   qumlarni ko‘chshiga qarshi kurashish.
4. Melioratsiyaning turlari.
Maxalliy joylarning iqlim tuproq, yer usti va sizot suvlari rejimini yaxshilash
melioratsiyaning asosiy ob’ektlaridir.
Bu ob’ektlarni noqulay sharoitlarini yaxshilash bo‘yicha melioratsiya quydagi
turlarga bo‘linadi.
1.   Gidrotexnik   melioratsiyasi:   -   bunda   suv   omborlari,   sug‘orish   tarmoqlari,
suv   chiqarish   inshoatlari,   kollektor-zovur   tarmoqlari   va   selga   qarshi   inshoatlarni
loyhalashtirish va qurilish ishlarini amalga oshiradi.
2.   Suv-xo‘jalik   melioratsiyasi:   bu   sug‘orish   va   zax   qochirish   inshoatlaridan
tug‘ri foydalanish, suvdan samarali tejab-tyergab foydalanish, suv isrofgarchiligiga
qarshi kurashish kabi tadbirlarni o‘z ichiga oladi.
3. Agrotexnik melioratsiyasi; bunda agrotexnik tadbirlarni o‘tkazish yuli bilan
mikroiqlim, tuproq xossasi  va sizot  suvlar tartibi yaxshilanadi. Bu tadbirlarga yer
tekislash, ixotazorlar barpo qilish chuqur shudgorlash, yumshatish, tilmalash, yerga
o‘z   vaqtida   yuqori   sifatli   ishlov   byerish,   tuproq   tarkibidagi   zararli   tuzlarni   va
kimyoviy moddalarni yuvish tadbirlari kiradi.
4.   Biologiya   melioratsiyasi:   bunda   tuproqning   meliorativ   xolatini   yaxshilash
uchun   turli   organik   moddalar   solish   (go‘ng,   lignin,   maydalangan   go‘zapoya,
organik chiqindilar)  va beda ekini  ishtrokidagi  ilmiy asoslangan  almashlab  ekish,
tuz ta’siriga chidamli ekinlar, tuproq tarkibidagi zaxarli moddalarni ko‘proq o‘ziga
so‘rib   oladigan   ekinlarni,   tez   o‘sib   yerni   qoplab   bug‘lanish   va   tuz   to‘planishini
kamaytiradigan ekinlarni ekish va boshqa tadbirlar kiradi. 5.   Kimyoviy   melioratsiya:   bunda   kimyoviy   birikmalar   qo‘shish   yo‘li   bilan
noqulay   tuproq   xossalari   yaxshilanadi.   Bunda   nordon   tuproqlarni   ohaklash,
sho‘rtobli   tuproqlarni   gips,   fosfogipslash,   zichlashgan   tuproqlar   donadorligini
oshirish  uchun  K-4,  K-9,  tuproqni  shamol   yeroziya-sidan   saqlash  uchun  esa  SSB
kimyoviy birikmalarni sepish tadbirlari kiradi. 
6. Mexanik melioratsiya: tuproq yuzasida to‘plangan tuzlarni mexanik usullar
yordamida   to‘plash   va   dalalardan   tashqariga   chiqarish,   tuproqni   turli
chiqindilardan tozalash, ko‘chma qumlarni mexanik usullar bilan mustahkamlash,
mexanik tarkibi og‘ir tuproqlarni  qumlash  toshloq yerlarni ustiga tuproqlar  solish
kabi tadbirlarni o‘tkazadi.
Har bir joyning tabiiy va xujalik sharoiti xisobga olinib bitta yoki bir nechta
melioratsiya turi qo‘llanilishi mumkin. Foydalanilgan adabiyotlar
1.   Chandrasekaran   B.,   Annadurai   K.,   Somasundaram   E.   A   textbook   of
Agronomy. New Delhi. 2010. New a ge Intyernational (p) Limited, Publi-shyers.
                        2 .   Crop   Rotation   on   Organic   Farms:   A   Planning   Manual,   NRAES   177
Charles L. Mohlyer and Sue Ellen Johnson, editors Published by NRAES, July 2009.
3.   Azimboev   S.A.   Dehqonchilik,   tuproqshunoslik   va   agrokimyo   asoslari.
(Darslik). T. Iqtisodiyot-moliya 2006. – 180 b.
4. Mo‘minov K., Azimboev A., Sanaqulov A., Byerdiboev E., Kenjaev YU
Dehqonchilik ilmiy izlanish asoslari bilan. (O‘quv qo‘llanma) – T.: “Turon-iqbol”,
2014. – 240 b.
5.   Artukmetov   Z.A.,   SHyeraliev   X.SH.   Ekinlarni   sug‘orish   asoslari.
(Darslik). T.: O‘zbekiston faylasuflari milliy jamiyati. 2007.-312 b. 
6. Norkulov U., SHyeraliev X. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasi. (Darslik). T.:
ToshDAU tahr.-nashr. bo‘limi, 2003. – 214 b.
7. To‘xtashev B., Azimboev S., Qarabaeva T., Byerdiboev E., Nurmatov B.
Qishloq   xo‘jalik   melioratsiyasi   va   yer   tuzish   fanidan   amaliy   va   tajribaviy
mashg‘ulotlar.   (O‘quv   qo‘llanma).   -   T.:   “ToshDAU   nashr-tahririyat   bo‘limi”,
2012. – 187 bet.

MAVZU: MELIORATSIYA HAQIDA UMUMIY TUSHUNCHALAR KISHLOK CHUJALIK MELIORATSIYASINING HOZIRGI AHVOLI HAMDA RIVOJLANTIRISH ISTIQBOLLARI REJA: 1. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasining ahamiyati. 2. Fanning qisqacha tarixi. 3 . Melioratsiya fanining maqsadi va vazifasi. 4. Melioratsiyaning turlari.

1. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasining ahamiyati. O‘zbekiston Respublikasi mustaqillikka yerishgandan keyin yer va suvga bo‘lgan munosabat tubdan isloh qilina boshlandi. Yer va suv manbalaridan oqi- lona, samarali foydalanish uchun mamlakatimizda qator qonunlar va qarorlar qabul qilindi. Vazirlar Maxkamasining “1993-1994 yillarda yangi yerlarni o‘zlashtirish va qadimdan sug‘oriladigan yerlarni ta’mirlashga doir shoshilinch choralar to‘g‘risida” gi qarori. O‘zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi “Suvdan foydalanish to‘g‘risi-da” (1993 y), “Yer solig‘i to‘g‘risida” (1993 yil 6 may), “O‘zbekiston Respublika- sining yer kodeksi” (1998 yil 30 aprelь), “Qishloq xo‘jaligi koopyerativi (shirkat xo‘jaligi) to‘g‘risida”, (1998 y.) “Fyermyer xo‘jaligi to‘g‘risida”, “Dehqon xo‘jaligi to‘g‘risida” (1998 y.) qonunlari shular jumlasidandir. Ushbu qonun va qarorlar asosida qishloq xo‘jaligida tub islohatlar amalga oshirilmoqda. Respublikamizning umumiy yer maydoni 2018 yil 12-apreldagi ma’lumot bo‘yicha 44787,7 ming gektar, shundan sug‘oriladigan maydon 4 mil. 3 ming gektar yoki umumiy maydonning 9,3% ni tashkil qiladi. Sug‘oriladigan yerlardan olinadigan mahsulotlar umumiy qishloq xo‘jali- gidan olinadigan maxsulotlarning 95% ni tashkil etadi. SHuning uchun sug‘oriladigan yerlardan samarali foydalanish ularni unumdorligini oshirib borish, har bir gektar yerdan kafolatlangan yuqori sifatli arzon maxsulot olish muxim muommo bo‘lib qolmoqda. Bu muomalarni hal qilishda melioratsiya fanining ahamiyati juda katta. CHunki sug‘oriladigan yerlarning 55-60% sho‘r-langan va botqoqlangan, 50% yeroziyalangan 10-12% gipeli, korbonatli, tuproqlardan iborat. SHu bilan birga sug‘oriladigan yerlar tarkibida juda unumsiz kum va qumloq, toshloq, shagal tuproqlar xam keng tarqalgan. YUqorida ko‘rsatib o‘tilgan yerlardan unimli foydalanish uchun melioratsiya tadbirlari zaruriy omillardir. 1.59-jadval

Jahonning taraqqiy etgan mamlakatlarida haydalma yerlarning samaradorligi 1 T/r Davlat nomi Haydalma yerlarning samaradorligi ( USD ) 1 gektar yer samarador-ligi (1 ga maydon qancha aholini boqish mumkinligi haqida) 1. Belьgiya 3750 12,5 2. Buyuk Britaniya 1725 8,0 3. AQSH 580 1,3 4. Nedyerlandiya 8900 16,5 5. Kanada 325 0,6 6. SHvetsiya 1175 3,0 7. Gyermaniya 2650 8,0 8. Fransiya 1450 3,0 9. SHv e sariya 11250 16,5 10. Avstraliya 140 0,4 11. Ispaniya 11250 2,0 12. YAponiya 11250 26,5 13. Portugaliya 1600 3,5 14. Isroil 2360 110,0 1.60-jadval Jahonda barcha sohalar bo‘yicha (agrar, sanoat va maishiy) bir odam uchun eng kam va eng ko‘p chuchuk suv bilan ta’minlangan mamlakatlar (qabul qilingan me’yor 1700 m 3 /yil) 2 t/r mamlakatlar Ta’minlangan suv hajmi m 3 /yil Eng kam ta’minlangan mamlakatlar 1 Geographyofrussia.com / ro-stran-mira-s . Исроил бўйича: www . israils . agroculture , www . export . govii . 2 www.cawataer.info.net/bk/water/lav/global.htm

1. Quvayt 11 2. Misr 43 3. Birlashgan arab amirliklari 58 4. Liviya 100 5. Saudiya Arabistoni 120 6. Iordaniya 20 7. YAman 205 8. Isroil 380 9. Tunis 450 10. Jazoir 480 Eng ko‘p ta’minlangan mamlakatlar 1. Islandiya 609000 2. Gveana 317000 3. Kongo 276000 4. Gabon 133000 5. Kanada 98000 6. Norvegiya 90000 2. Fanning qisqacha tarixi. Arxeologiya, paleoklimatilogiya va paleogeografiya tadqiqotlarining ma’lumotlariga qaraganda Markaziy Osiyo mintaqasida yeramizdan oldingi X-VIII ming yilliklarda qadimgi odamlar lalmikor dehqonchilikdan sug‘oriladigan dehqonchilikka o‘ta boshlagan. Dastlabki sug‘orish insho o tlari va sug‘oriladigan yerlar asosan tog‘ yon bag‘irlarida, kichik daryo qirg‘oqlarida va buloqlar atrofida tarqalgan. Yeramizdan oldingi V-IV ming yilliklarda nam iqlimning chekinishi va quruq iqlimning boshlanishi munosabati bilan qadimgi odamlarning bir qismi tog‘lardan vodiylarga va katta-katta (Zarafshon, Norin, Amudaryo, Sirdaryo, Qashqadaryo, Surxondaryo va boshqalar) daryo sohillariga o‘rnashib kanallar, dambalar va suv omborlari bunyod etganlar va sug‘oriladigan maydonlarni kengaytirganlar.

Yeramizdan oldingi III-II ming yilliklarda esa sug‘oriladigan maydonlar Amudaryo, Sirdaryo va Zarafshon daryolarining quyi qsimlarini egalladi. Qadimgi odamlar tosh, suyak, yog‘och qurollardan foydalanib sug‘orish inshootlarini qurganlar va yerga ishlov byerishgan. SHuning uchun ham dastlabki kanallar uzunligi chegaralangan, keng va sayoz k o vlangan ular asosan tabiiy unumdor yerlarga ekin ekishgan. Dastalb mis, keyinroq esa temir qurolla - rining vujudga kelishi bilan sug‘orish tarmoqlari va sug‘orish inshootlari ham o‘zgarib bordi. Bu davrlarda katta-katta dambalar, uzoq masofali kanallar qurildi, ular chuqur va qisqa kenglida k o vlanadigan bo‘ldi, chig‘iriq yordamida suvni balandlikka ko‘tarish yo‘lga qo‘yildi, sug‘orish tarmoqlarini, dambalar - ni va sug‘oriladigan maydonlarni daryo toshqinidan, sel oqimidan ximoya qiluvchi inshootlar qurganlar, tuproqni botqoqlanish va sho‘rlanishidan saqlash uchun zovurlar barpo qildilar. Yeramizdan oldingi I ming yillikning o‘rtalarigacha melioratsiya ishlari ravnoq bilan rivojlandi. Bu davrda faqat Amudaryo va Sirdaryoning quyi oqimida 4,5-5,0 million gektar yer sug‘orilgan bu hozirgi sug‘orilayotgan maydonga nisbatan 2-2,5 barobar ko‘pdir. Lekin yangi yeraning I ming yilligining o‘rtalaridan boshlab ya’ni IV asrda turli ko‘chmanchi qabilalar V asrda eftalitlar va VIII asrda arablar XII asr oxirida esa mo‘g‘ullar tomonidan qilingan istlolar hamda mahalliy xalqlarning o‘zaro urishlari oqibatida shu bilan birga qator tabiiy omillar ta’sirida (daryolar oqimi va uzanlarining o‘zgarishi, tuproqning sho‘rlanishi, boiqoqlanishi, emirilishi, ko‘chma qumlarni bosishi, kuchli zilzila, shamol va boshqa omillar) sug‘oriladigan maydonlar va sug‘orish inshootlari keskin kamayib bordi. O‘rta Osiyo xalqlarining qadimgi ajdodlari yulduzlar harakati va joylashishiga qarab daryolarning suv oqimini ko‘payishi yoki kamayishi davrlarini bilishgan, geometriya va algebra ilimlarini rivojlantirish bilan daryolardan suv olish inshootlari, kanallar qurishlarni ilmiy asoslashgan. Farobiy, Al Xorazmiy, Byeruniy, Ibn Sino va boshqa olimlarning ko‘rsatmalari asosida Darg‘om,Zax, Narpay, SH o xrud, eski Angor kanallari qazilgan va qayta qurilgan.