Nazm tilining xususiyatlari
![V.V.Vinogradov butun grammatik o'ziga xosligi, boyligi va xilma-xilligi bilan,
vosita sifatida va badiiy ijodning shakli sifatida ishlatiladigan umummilliy, milliy
tildir. Boshqacha aytganda, umummilliy tilning barcha elementlari, barcha
fazilatlari va xususiyatlari, shu jumladan grammatik tuzilishi, lug'ati, ma'nolari
tizimi, semantikasi bu erda ijtimoiy haqiqatni badiiy umumlashtirish va aks ettirish
vositasi bo'lib xizmat qiladi ”(Vinogradov 1951 yil). Shunday qilib, badiiy nutq
uslubining asosiy vazifasi, tilning o'ziga xos va o'ziga xos stilistik vositalarni
qo'llash orqali, muallifning xohishiga ko'ra, o'quvchiga ushbu voqelikning
mavjudligi, rivojlanishi yoki nobud bo'lishining ichki sabablarini chuqurroq ochib
berishdir. Ushbu maqsad amalga oshiriladigan badiiy nutq uslubining vositalari
qanday? Ushbu vositalar umummilliy tilning "majoziy-estetik o'zgarishi" dir.
Ingliz tilining stilistik vositalari tizimi jurnalistik uslubda, ayniqsa, og'zaki nutq
uslubida juda boyitilgan va badiiy nutq uslubida boyitishda davom etmoqda.
Tilning asosiy stilistik vositalari adabiyot nazariyasida o'rganilganligi bejiz emas.
Ba'zan she'riy til deb ataladigan badiiy nutq uslubi birinchi navbatda tasvir bilan
tavsiflanadi. Turli lisoniy vositalar tomonidan yaratilgan tasvir haqiqatni hissiy
idrok etishga olib keladi va shu bilan aytilgan narsalarga kerakli ta'sir va
reaktsiyani yaratishga yordam beradi. Badiiy nutq uslubi quyidagi turlarga ega:
she'riy nutq, badiiy nasr va drama tili. "Badiiy nutq uslubi" atamasini ishlatganda
biz sof lingvistik kategoriyalarni, masalan, so'zlar, ularning ma'nolari, ularning
kombinatsiyalari, sintaktik konstruksiyalar, tasvirning tabiati va tilning boshqa
xususiyatlari, ularni tanlash va o'zaro bog'liqlik nuqtai nazaridan o'ziga xos
xususiyatlarni nazarda tutamiz. nutq uslubi. Ko'pincha she'riy nutq, badiiy adabiyot
va dramaturgiya tushunchalari birlashtirilgan "she'riyat" atamasi ancha kengroq.
Bu adabiy atama. Bu nafaqat badiiy asar tilining ifoda etilgan tarkibga bog'liqligi
sifatida, balki eng muhimi, san'at shakli sifatida tushuniladi. Inqilobiy demokratlar
va rus klassiklarining she'r haqidagi bayonlarini o'qiyotganda shuni esda tutish
kerakki, "she'riyat" atamasi juda keng ma'noda qo'llaniladi. Bu, ayniqsa V. V.
Belinskiyning she'riyat haqidagi quyidagi so'zlarini keltirsak, ravshan bo'ladi:
"She'r o'zi nima? - siz o'zingiz uchun qiziqarli savolning echimini tezroq eshitishni
xohlaysizmi yoki, ehtimol, ayyor, bizni bu kabi muhim va qiyin savolni hal
qilishga qodir emasligimizdan xijolat qilmoqchi bo'lmoqdasiz ... U yoki boshqasi
bir xil; lekin sizga javob berishdan oldin biz o'z navbatida sizga savol beramiz.
Ayting-chi: qanday qilib odamning yuzini katta mahorat bilan yaratilgan, tirik
odamning yuziga o'xshashroq, bizni ko'proq yoqtirmaydigan mumsimon shakldan
ajratib turadigan narsa? Ayting-chi: tirik odamning yuzi o'lik odamning yuzidan
qanday farq qiladi? ... Masala aniq: birinchisida hayot bor, ikkinchisida esa yo'q ».
[Belinskiy, Sobr. 1948 yil Op.: T. 1.634] Albatta, biz faqat tilshunoslik stilistikasi
jarayonida badiiy nutq uslubi deb ataladigan she'riyatning lingvistik tomoniga](/data/documents/209923cf-a88f-47c1-9a5f-c62f3ade6c8b/page_10.png)
![qiziqamiz. Shunday qilib, ushbu nutq uslubining eng muhim, xarakterli xususiyati
tasvirdir. Fikrlarni ifodalashning sof mantiqiy usuli bilan bir qatorda, so'zlar
o'zlarining subyektiv-mantiqiy ma'nolarida ishlatilganda, turli xil ma'nolar soyalari
ko'pincha badiiy nutq uslubida uchraydi: kontekstual ma'no, so'zlarning hissiy
ma'nolari - muallifning subyektiv va baholovchi qarashlarining o'tkazuvchilari. O.
Valzel, "so'z - bu mantiqiy, ya'ni ilmiy ifoda vositasidir," deb ta'kidlaganida,
ma'lum darajada haqdir. She'riyat og'zaki san'at sifatida so'zni ishlatishi kerak,
ya'ni tushunchalarda ifoda bilan bog'liq har doim ma'lum darajada qoladi. Faqat
so'zlar hissiyotga ta'sir qilgani uchun she'riyat bu san'atdir. She'riy asarning badiiy
qiyofasi so'zlarning eshitish ta'siridan, so'ngra so'z bilan bog'liq barcha hissiy
tasvirlardan yaratilgan. [Valsel 1928: 3]. Umuman badiiy adabiyot tilining
xususiyatlari bir necha omillar bilan belgilanadi. U keng metafora bilan ajralib
turadi, deyarli barcha darajadagi til birliklarining majoziyligi, barcha turdagi
sinonimlardan foydalanish, polememiya, so'z boyligining turli uslublari kuzatiladi.
"Barcha vositalar, shu jumladan neytral vositalar, bu erda rassomning poetik
fikrining tasvirlar tizimining ifodasi sifatida xizmat qilishlari kerak". Badiiy
uslubda (boshqa funktsional uslublar bilan solishtirganda) so'zni idrok etish
qonuniyatlari mavjud. So'zning ma'nosi ma'lum darajada muallifning maqsadga
muvofiqligi, badiiy asarning janri va kompozitsion xususiyatlari bilan belgilanadi:
birinchidan, berilgan adabiy asar kontekstida lug'atlarda yozilmagan badiiy
noaniqlikni qo'lga kiritishi mumkin, ikkinchidan, o'z saqlanib qoladi. ushbu
asarning mafkuraviy va estetik tizimi bilan bog'liqlikni biz chiroyli yoki chirkin,
ulug'vor yoki poydevor, fojiali yoki kulgili deb baholaymiz. Badiiy adabiyotda
lingvistik vositalardan foydalanish oxir-oqibatda muallifning xohishiga, asarning
mazmuniga, tasvir yaratilishiga va u orqali adresatga ta'sir ko'rsatishiga bog'liq.
Yozuvchilar o'z asarlarida, avvalambor, ular fikrni, his-tuyg'ularni to'g'ri etkazish,
qahramonning ma'naviy olamini chinakam ochib berish, til va qiyofani real
ravishda qayta tiklashdan kelib chiqadi. Nafaqat tilning me'yoriy dalillari, balki
umumiy adabiy normalardan chetga chiqish ham muallifning niyatiga, badiiy
haqiqatga intilishiga bog'liq. Biroq, normadan har qanday og'ish muallifning
maqsadga muvofiqligi, ishning konteksti, badiiy adabiyotda til vositasidan
foydalanish estetik jihatdan asoslanishi kerak. Agar adabiy tildan tashqaridagi
lingvistik elementlar ma'lum bir funktsional yukni bajara olsa, ulardan badiiy
asarning og'zaki matosida foydalanish asosli bo'lishi mumkin [Kojina 1983].
Komik effekt. Keling, so'zlashuv nutqining ayrim jihatlari to'g'risida ko'proq
to'xtalib o'tamiz. Uslublarni o'rganish Rus tilidagi turli xil funktsional uslublardagi
majoziy va ekspressiv vositalarning chastotasini aniqlash uchun biz har bir
uslubning matnlarini alohida ko'rib chiqamiz va tahlil qilamiz. Tahlil barcha](/data/documents/209923cf-a88f-47c1-9a5f-c62f3ade6c8b/page_11.png)
![uslublardagi izlar va raqamlarni aniqlash va ularning sonini ... Sehr-jodu ontologik
yadro bo'lgan dunyoning ajoyib rasmini taqdim etish bilan bir qatorda, matnning
o'ziga xos lingvistik stilizatsiyasi, uning sirt tuzilishi. Ushbu muammoni hal
etishga kompleks yondashuv M.M. Lipovetskiy "Adabiy ertakning poetikasi"
[Lipovetskiy, 1992]. Uning uchun giyohvand moddalar va NS o'rtasidagi
munosabatlar muammosi, shuningdek, muammo ...
Badiiy adabiyot tilining o'ziga xosligi. Badiiy nutqning uslubiy holati masalasi
hali ham munozarali. Ba'zilar nutqning badiiy uslubiga urg'u berishadi, boshqalari
badiiy nutqni funktsional uslub sifatida ajratmaydi, bu holda ular turli xil adabiy til
- badiiy nutq haqida gapiradi.
O'ziga xosligi:
Badiiy nutqning ko'p qirrali xususiyati - til vositalarini, turli xil uslublarni, shu
jumladan "uslub yuzi" turini tashkil etuvchi vositalarni - so'z elementlari, ilmiy
uslub, rasmiy biznes uslubi "dan foydalanish mumkin. tanlov muallifning mavzusi,
uslubi bilan belgilanadi
Adabiy tildan tashqarida (jargon, argo, dialektizm) adabiy me'yorning to'g'ridan-
to'g'ri buzilishiga qadar (Belov, Astafiev) til vositalaridan foydalanish mumkin.
Badiiy adabiy til va adabiy til tushunchalarining o'zaro bog'liqligi, ular bir-biriga
o'xshash emas, balki bir-biriga bog'liq. Badiiy adabiy til adabiy til tushunchasidan
kengroqdir va ayni paytda bu tushuncha ham mavjud.
Maxsus uslubning o'ziga xos xususiyati - badiiy nutqni konkretlashtirish.
Konstruktiv prinsip bu- so'zkontsepsiyani so'z-tasvirga tarjima qilish (bir necha
omillar bilan belgilanadi. Bu deyarli barcha darajadagi keng metaforik, majoziy til
birliklari bilan tavsiflanadi, barcha turdagi sinonimlardan, polememiyadan, turli xil
lug'atlardan foydalanish mavjud. "Hamma vositalar, shu jumladan neytrallar," bu
erda rasmlar tizimining, rassomning poetik fikrining ifodasi sifatida xizmat
qilishga da'vat etiladi. ") U o'zining yorqin hissiyotliligi va estetik yo'naltirilgan
ifodasi bilan ajralib turadi (estetik funktsiya kommunikativ bilan uzviy bog'liqdir
va bu o'zaro ta'sir san'atning asarida til nafaqat biron-bir mazmunni etkazadi, balki
o'quvchiga hissiy jihatdan ham ta'sir qiladi: unga ma'lum fikrlar, g'oyalar keltirib
chiqaradi). Tasvirlar tizimi, badiiy bilimlar, mahorat, voqelik dunyosini dam olish
majoziy ifodali lug'aviy vositalar, avvalo, tasvirlash, rivoyat qilish, mulohaza qilish
nutqining funktsional-semantik turlariga bevosita bog'liq: badiiy matnda
qahramonlar portretlari tasviri va ularning asoslari turli xil leksik va sintaktik
vositalar orqali uzatiladi. Stilistik navlar asosan uchta pastki uslubning badiiy
uslubi doirasidagi ajratish bilan izohlanadi: nasriy, poetik, dramatik. Shaxsning](/data/documents/209923cf-a88f-47c1-9a5f-c62f3ade6c8b/page_12.png)
Nazm tilining xususiyatlari Reja: 1. Kirish. She’riy tilning xususiyatlari 2. Asosiy qism: a) til vositalaridan foydalanish; b) badiiy asar tilini rivojlantiradigan hodisalar; c) she’riy tilning manbai-milliy til 3. Xulosa. Badiiy ijod jarayonida she’riy tilning ahamiyati
She'riy tilning xususiyatlari Badiiy adabiyot tili, boshqacha aytganda, she'riy til so'z san'ati shakli, og'zaki san'at, boshqa san'at shakllaridan farqli o'laroq, obyektivlashtirilgan, obyektlangan, masalan, musiqa yoki rasm, bu yerda ovoz, rang va rang moddiylashtirish vositasi. Har bir millat o'z millatining o'ziga xos xususiyatlarining eng muhim xususiyati bo'lgan o'z tiliga ega. Lug'at va grammatik me'yorlarga ega bo'lgan milliy til, asosan, kommunikativ funksiyani bajaradi, aloqa vositasi bo'lib xizmat qiladi. Rus milliy tili zamonaviy shaklda o'zining shakllanishini, asosan, A.S.Pushkin davrida va o'z asarida yakunlagan. Adabiy til milliy til - millatning bilimli qismining tili asosida shakllanadi. Badiiy adabiy til - bu milliy til bilan bir xil grammatik normalarga bo'ysungan holda, badiiy so'z ustalari tomonidan qayta ishlanadigan milliy til. She'riy tilning o'ziga xos xususiyati faqat uning vazifasidir: badiiy adabiyot, og'zaki san'at mazmunini ifoda etadi. Poetik til bu maxsus funksiyani jonli lug'aviy foydalanish darajasida, nutq darajasida bajaradi, bu esa o'z navbatida badiiy uslubni shakllantiradi. Albatta, milliy tilning nutq shakllari o'ziga xos xususiyatlarni nazarda tutadi: yozma va og'zaki nutqning dialogik, monologik, xayoliy xususiyatlari. Ammo badiiy adabiyotda bu vositalar asarning mafkuraviy-tematik, janr-kompozitsion va lingvistik o'ziga xosligining umumiy tuzilishida hisobga olinishi kerak. Ushbu funksiyalarni amalga oshirishda tilning vizual va ifodali vositalari muhim rol o'ynaydi. Ushbu vositalarning roli shundaki, ular nutqqa alohida ta'sir ko'rsatadi. Gullar boshimni qimirlatib, boshlarini egib, Va xushbo'y novdasi bilan butani chaqiradi; Nega yolg'iz mendan quvyapsan? Ipak to'ringiz bilanmi? "O'g'il bolaga" she'ridan bu satr o'z ritmi, hajmi, qofiyasi, ma'lum sintaktik tashkiliyligi bilan bir qatorda bir qator qo'shimcha vizual va ifodali vositalarni o'z ichiga oladi. Birinchidan, bu bolaga aytilgan oy so'zlari, hayotni saqlab qolish uchun yumshoq iltimos. Shaxsiylashtirish orqali yaratilgan kuya tasviriga qo'shimcha ravishda, kuya boshlari bilan “boshlarini silkitadigan” o'ziga xos gullar, novdalar bilan “ishora qiladigan” buta. Bu yerda biz kapalak to'rining ("ipak to'r"), epitetning ("xushbo'y shox") va hokazolarning metonim tarzda tasvirlangan
tasvirini topamiz. Umuman olganda, stanza tabiat manzarasini, kuya va bolakayning rasmlarini muayyan ma'noda qayta yaratadi. Til vositalaridan foydalanish, belgilar belgilarini terish va individuallashtirish, o'ziga xos dastur, nutq shakllaridan foydalanish, bu foydalanishdan tashqarida maxsus vositalar bo'lmasligi mumkin. Shunday qilib, Davydovga xos bo'lgan "aka" so'zi ("A. Bokiralik tuprog'i" M. A. Sholoxov) uni dengiz flotida xizmat qilgan odamlar qatoriga kiritdi. Va u doimo ishlatadigan "haqiqat" va "haqiqiy" so'zlari uni atrofdagilardan ajratib turadi va individuallashtirish vositasi hisoblanadi. Poetik morfologiya - standart kirishning buzilishining barcha turlari. Bu, birinchidan, o'zgarmas so'zlarning o'zgarishi va ikkinchidan, konversiya, ya'ni so'zning boshqa grammatik darajaga o'tishi: adabiy tilda faqat ko'plik shakliga ega bo'lgan otlardagi jinslar yoki deklansiyalarning o'zgarishi va aksincha, nisbiy sifatlarni sifatdoshlarga o'tkazish, fe'l shaklidagi o'zgarish (masalan, nomukammal fe'llardagi oddiy kelgusi zamon) , qaytarib bo'lmaydigan fe'llarning refleksivligi, o'tuvchi intransivitiv va boshqalar. Bundan tashqari, she'riy morfologiya so'zma- so'z, dialektik yoki arxaik ma'noda gapirishga imkon beradi: "Men, albatta, siz hamsiz!" (GR Derjavin. Xudo. 1784). She'riy shakl yaratish bilan bir qatorda she'riy ijod ham mavjud. Agar u umumiy lingvistik so'zlarni tuzish modellariga muvofiq amalga oshirilsa, bu she'riy leksikologiyaga taalluqli bo'lishi kerak, ammo agar muallifning fantastika tashqarisida samarasiz yoki unumdor bo'lmagan harakatchan modellaridagi so'z birikmalari bo'lsa, unda biz she'riy so'zlarni shakllantirish bilan shug'ullanamiz. Vaqti-vaqti bilan so'z ishlab chiqarish usullarining eng radikal ixtirochisi V. Xlebnikov bo'lib, u she'riy lug'atni, masalan, “yugurish” undosh tovushlarni kengaytirgan (eskirish va qo'shilish o'xshashligi bilan): “mavjudotlar”.<- «дворяне», «могатырь» <- «богатырь», «можар» <- «пожар». Если у Маяковского большинство неологизмов строится из готовых, легко вычленяемых морфем, то у Хлебникова «смехачи» и «гордешницы» - это ранний этап его словоновшества, от которого он ушел к неологизмам типа «резьмо» и «мнестр». Ehtimol , she ' riy til va rasmiy hayot tili o ' rtasidagi eng sezilarli farqlar lug ' at sohasida to ' plangan : har qanday janrdagi asarga slavitsizm va tarixchilik , arxaizm va eskalizm , vahshiylik , professionallik , argotizm , dialektizm , tilshunoslik , jarangdorlik va boshqa tillar kiradi . Shuningdek , qasam ichish va umr yo ' ldosh . Odatda , poetik frazeologiyaga kam e ' tibor qaratiladi , ularning manfaati nafaqat ma ' lum bir muallifga , yo ' nalishga yoki davrga xos bo ' lgan ko ' proq yoki kamroq barqaror nutqning shakllanishi , balki adabiy tilda umumiy lug ' aviy frazeologik
birliklarning o ' zgarishi hisoblanadi . Ko ' rinishidan , N . V . Gogol rus yozuvchilarining " frazeologik birliklarni tarkibiy qismlarga ajratish " ga ko ' proq murojaat qilgan . Taras Bulbadan (1835) faqat bitta jumlada u to ' rtta bosmani ifloslantiradi : " Va eng kulranglar , xuddi kulrang kaptarlar kabi , ular boshlarini qimirlatib , kulrang mo ' ylovi bilan jimgina :" Bu so ' zni yaxshi aytding ! " Kabutarlar kulrang va kulrang - bog ' ichlar , mo ' ylovlar bukilgan va ko ' zlari miltillaydi . Adabiy tildan ijodiy og ' ishlarga qo ' shimcha ravishda , yozuvchilar ko ' pincha tasodifiy , bilmagan holda xatoga yo ' l qo ' yish huquqidan foydalanadilar . Ularning tili , shuningdek , ongni yoki nutq mavzusining etnik yoki ijtimoiy mansubligini ko ' rsatish uchun milliy nutqni buzishga imkon beradi : " Do ' stim , quloqlarim to ' ldi ; Qisqasi ... "( A . S . Griboedov . Vit Voy ). Badiiy matnga har qanday chastotada ( masalan , Makaron she ' riyatida ) va deyarli har qanday uzunlikda ( fonema , morfema , so ' z , so ' z birikmasi , ibora va boshqalar ) paydo bo ' lgan chet tilidagi qo ' shimchalar osongina qo ' shiladi . Bundan tashqari , A . Tolstoyning " Rossiya davlatining tarixi " (1868) da bo ' lgani kabi , ko ' p tilli elementlarni aniq ajratib ko ' rsatish mumkin va " til - substratum " dan ( klassikadan ) ajralib turadigan qilib " til - superstratum " ajralib chiqishi mumkin . Namuna - Finnegans Wake, 1939, J. Joys). Ba'zi hollarda milliy adabiyot asari butunlay boshqa tilda yaratilgan: masalan, rus badiiy adabiyotining tili fransuz va nemis, lotin va cherkov slavyan tili edi. Badiiy adabiyot tilida tashqi shaklni soddalashtirish va semantizatsiya qilish natijasida yangi bosqich - kompozitsionlik paydo bo'ladi. Albatta, adabiy til qoidalariga muvofiq tuzilgan matnlar ham o'z tarkibiga ega. Ammo kompozitsiyaning tarkibi boshqacha. Rasmiy hayot tilida kompozitsiya asosan pragmatika, ma'naviy madaniyat tillarida esa semantika bo'yicha aniqlanadi: kompozitsiyaning o'zgarishi tarkibga bevosita ta'sir qiladi (agar biz L. Stern yoki M.Yu.Lermontovning romanlarini kompozitsiyani syujetga muvofiq qayta qursak, nima bo'lishini tasavvur qilish oson). Shu nuqtai nazardan, iboralar, paragraflar, boblar, qismlarning "teskari" tartibi, so'zlarning teskari tartibidan farq qilmaydi. Oddiy holatda, mavzu (ma'lum bo'lgan narsa) oldinroq aytiladi. Xuddi shunday, qissaviy asarda avval nima sodir bo'lsa, keyinchalik bundan keyin bo'ladi; qarama-qarshi ketma-ketlik - bu stilistik va semantik jihatdan belgilangan sintaktik inversiya bilan bir xil bo'lgan kompozitsion inversiya. Badiiy adabiyot tilining kompozitsion darajasining mazmuni semantik tuzilmalardir.Bu oddiy jumlalar doirasiga to'g'ri kelmaydi. Bu, masalan, syujet: u umuman yoki uning individual aloqalari qator asarlar, mualliflar, adabiy davrlar uchun umumiy bo'lishi mumkin, ya'ni matnga emas, balki tilga tegishli (aslida, bu V.Ya Propp o'rnatgan ertak syujetining lingvistik tabiati edi). She'riy tilda kompozitsion darajaning asosiy birligi. Xuddi shu stanza shakli ko'pgina asarlarda o'z ma'nosiga ega, o'ziga xos "semantik halo" bo'lib, bu yerda va hozirda undan foydalanishni kamaytiradi. Stanza nafaqat boshqa lingvistik shakllarning
semantikasini mustahkamlabgina qolmay, balki uning ishlatilish tarixi bilan bog'liq o'ziga xos semantikaning matnini ham xabardor qilishi mumkin: masalan, I ning "past" asariga tushib qolgan "yuqori" semantikasi tantanali va ruhiy moyillik bilan bog'liqligi sababli. S. Barkova, N.P. Osipova va boshqalar o'zlarining asarlarini iroikomik rang bilan bo'yashganliklari haqida ma'lumot berishdi. Kompozitsion shakllarning umumiy semantikaga qanday qilib to'g'ri kelishiga misollar chindan ham juda katta. Boshqa til vositalarining yordamisiz kompozitsiyaning mustaqil ravishda qanday shakllanishini namoyish etish qiyinroq. Ushbu turdagi eng oddiy misol N.M.Karamzinning ikki xil ovoz bilan yozilgan "Qabriston" (1792) she'ridir. Birinchi ovoz qabr toshining rasmini faqat xira ranglarda, ikkinchisi - faqat yorqin ranglarda bo'yalgan. Simmetrik replikalar bitta qatordan o'tadi va har birida uchta qatordan iborat bo'ladi. Aftidan, "hayotdan keyingi hayot" ga nisbatan qutbli nuqtai nazarlar bir xil darajada taqdim etilganga o'xshaydi - hech qanday ustunlik berilmaydi. Biroq, bu duetdagi "ma'yus ovoz" boshlanadi va "yorqin" tugaydi va shuning uchun she'r abadiy tinchlik madhiyasiga aylanadi: "Sayohatchi o'lik vale qo'rqadi; Yuragimda dahshat va qo'rquv hissi, Shoshilib qabriston yonidan. " - "Charchagan sayohatchi abadiy tinchlik makonini ko'radi - xodimlar tashlaydi, abadiy qoladi". Muallifning pozitsiyasi faqat kompozitsion shakllar yordamida bayon etilgan va bu estetik til va kundalik til o'rtasidagi tub farqlardan biridir: har kungi muloqotda, poetikdan farqli o'laroq, oxirgi so'zni olgan kishi har doim ham g'alaba qozonmaydi. Shunday qilib, kompozitsiyaning xayoliy dialogik tabiatining orqasida badiiy bayonning monologik mohiyati yotadi. Badiiy tasvirlarni yaratish vositasi - bu til. Asarning tilidagi muallifning asarlari ekspressivlikning barcha imkoniyatlaridan, tilda mavjud bo'lgan barcha lug'at va uslublardan foydalanishni o'z ichiga oladi. Lirikada, nasrda, dramaturgiyada til vositalaridan foydalanish tizimi mavjud. Shunday qilib, aktyorlarning tili vositasida qahramonlarni identifikatsiyalash va individuallashtirish, til orqali muallif o'z hayotiy tajribasi, madaniyati, mentaliteti, psixologiyasining xususiyatlarini yetkazadi. Aktyorlarning nutqini individuallashtirish jumlalarning sintaktik tuzilishida, so'z boyligi, intonatsiyasi va nutq mazmunida namoyon bo'ladi.Qahramon nutqini individuallashtirish uning tipifikatsiyasi bilan bog'liq, chunki nutqning bu xususiyatlari, shuningdek, ma'lum bir ijtimoiy tipdagi ko'p odamlar nutqining xususiyatlari sifatida ko'rib chiqilishi mumkin. Belgilar nutqini diversifikatsiya qiladigan va ma'lum bir ijtimoiy turni yaratadigan til resurslari sifatida biz sinonimlarni, antonimlarni, homonimlarni ko'rib chiqishimiz mumkin, ulardan foydalanish belgilar nutqini rang-barang qiladi, takroriylikni oldini olishga yordam beradi va uni yanada ifodali qiladi. Sinonim- ma'no jihatidan bir xil, ammo ovoz jihatidan farq qiladigan so'z (qo'l va qo'l). Rus tilida sinonimik qator tushunchasi mavjud, uning markazida doimo neytral umumiy so'z mavjud va u ijobiy yoki