logo

Nizolarni muqobil hal qilishni rivojlantirish bo'yicha xalqaro amaliyot

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

38.4248046875 KB
MAVZU:  Nizolarni muqobil hal qilishni  rivojlantirish bo'yicha
xalqaro amaliyot
Reja:
1. Xalqaro nizolarini hal qilish mohiyati
2. Xalqaro nizolarini hal qilishning muqobil usullari
3. Mojaro, vositachalik, kelishuv va qaror
4. Sudlov va arbitraj   Xalqaro nizolarini hal qilish mohiyati
Hozirgi   kunda   rivojlangan   xorijiy   davlatlar   huquqiy   tizimida   nizoni
sudgacha   olib   bormasdan,   muqobil   yo‘l   bilan   hal   qilishga   qaratilgan   usullar
alohida   ahamiyat   kasb   etmoqda.   Zero,   huquqiy   jamiyatda   nizoni   hal   etishning
muqobil   mexanizmlari   yaratilishi   jismoniy   va   yuridik   shaxslarning   buzilgan
huquqlarini tiklashga erishishning samarali vositasi sifatida baholanadi.
Xorijiy tajribada ijtimoiy va huquqiy nizolarni sudgacha va suddan tashqari
bo‘lgan   tartibda   kelishuv   yo‘li   orqali   hal   qilishni   anglatuvchi   “huquqiy   nizolarni
alternativ   hal   qilish”   termini   keng   qo‘llaniladi.   Ushbu   usullarning   majmui
“huquqiy nizolarni muqobil hal qilish usullari yoki Alternative Dispute Resolution
(ADR) deb ataladi.
Bugungi   kunda   O‘zbekistonda   ushbu   sohada   islohotlarning   hozirgi
bosqichi davlat organlarida nizolarni sudgacha ko‘rib chiqishning yagona tizimini
yaratish, mediatsiya, hakamlik sudlari hamda xalqaro arbitrajlarni fuqarolar hamda
tadbirkorlarning   ishonchiga   sazovor   bo‘ladigan   nizolarni   hal   etuvchi   samarali
muqobil institutlarga aylantirish lozimligini taqozo etmoqda.
Milliy qonunchiligimizda mediatsiya instituti, hakamlik sudlari va xalqaro
arbitraj   kabi   nizolarni   hal   qilishning   usullari   o‘z   o‘rniga   ega   bo‘lib   borayotgan
bo‘lsa-da,   aynan   nizolarini   hal   qilishning   muqobil   usullari   (keyingi   o‘rinlarda
ADR ) atamasi hozircha  qonunan mustahkamlangani yo‘q.
Bu atama keng ma’noda nizolarni muqobil hal qilishning turli bosqichlarini
muzokaralardan tortib kelishuv bitimi tuzishga erishishgacha bo‘lgan davrlarni o‘z
ichiga   oladi.Sud   muhokamasi   tomonlarning   tortishuvi,   to‘qnashuvi   kabi
jarayonlarni   o‘z   ichiga   olib,   ko‘pincha,   tomonlarning   munosabatlarini   yanada
keskinlashishiga   olib   keladi.   Sud   qarorining   qabul   qilinishi   barcha   holatda   ham
nizoni   haqiqiy   hal   qila   olmasligi   ham   mumkin,   nafaqat   yutqazgan   taraf,   balki
yutgan taraf ham sud qaroridan ko‘ngli to‘lmasligi mumkin.
Xorijda   ADR   asosan   tijorat   huquqiy   munosabatlarida   keng   tarqalgan
bo‘lib, uning mexanizmlaridan fuqarolik jarayonida ham foydalaniladi.
. Xalqaro nizolarini hal qilishning muqobil usullari Dunyo   amaliyotida   ADRning   ko‘pgina   turlari   mavjud,   ulardan
quyidagilarni alohida ko‘rsatib o‘tish mumkin:
- E kspert xulosasi ( expert determination ),
- Muzokaralar ( negotiation ),
- Vositachi   ishtirokida   muzokaralar   ( facilitated
negotiation   yoki   facilitation ),
- yarashtiruv ( conciliation ) ,
- mediatsiya  ( mediation ),
- hakamlik muhokamasi (arbitration court) ,
- mediatsiya-arbitraj  ( med-arb ),
- mustaqil qaror qilish  ( adjudication ),
- kichik jarayon  ( mini-trial ),
- faktlarni aniqlash  ( fact finding ),
- nizolarni komissiyaviy ko‘rib chiqish  ( disputereviewboards ),
- xususiy sud ( privatejudging ) yoki «ijara»gasudya (rent-a-judge),
- dastlabki mustaqil baholash  ( earlyneutralevaluation ),
- ko‘p eshikli sud  ( multi-doorcourthouse ),
- nizolarni sudgacha hal qilish majlisi  ( settlementconference ),
- soddalashtirilgan hay’at sudi  ( summary jury trial )vaboshqalar.
Keng   ma’noda   nizolarni   muqobil   hal   qilish   deganda   sudda   ko‘riladigan
nizolarning muqobil usullaridan foydalanish tushuniladi.
Nizolarni muqobil hal qilishning afzalliklari sifatida quyidagilarni ko‘rsatib
o‘tish mumkin:
- taraflar   da’voni   rasmiylashtirish   va   uni   sudga   taqdim   qilish,   da’voni
sudda   ko‘rish   jarayonida   ishtirok   etish   bilan   bog‘liq   vaqtlari   va   mablag‘larini
tejashlari
- taraflarga nizoli holatni nazorat qilish imkoniyati berilishi;
- taraflar   o‘rtasidagi   munosabatga   salbiy   ta’sir   qiluvchi   sudlashish
jarayonidan qochish; - norasmiylik;
- taraflarda   qo‘shimcha   ravishda   odil   sudlov   doirasida   nizoni   hal   qilish
imkoniyati borligi;
- taraflar   qisqa   muddatda   buzilgan   huquq   va   qonuniy   manfaatlarini
tiklashga erishishi;
- davlat boji va ishni ko‘rish bilan bog‘liq chiqimlarni oldi olinishi;
- shartnomaviy munosabat ishtirokchilari o‘rtasidagi ishonch va hamkorlik
mustahkamlanishi   va   kelajakda     hamkorlikni   yanada   rivojlantirishga   sharoit
yaratiladi.
Yuqoridagi   ijobiy   xususiyatlari   va   afzalliklariga   qaramay   ADRdan
foydalanishni cheklaydigan holatlar ham mavjud:
- ADR murakkab huquqiy masalalarni o‘z ichiga olgan nizolar uchun xos
emas; 
-   Bir   nechta   tomonlar   bilan   tortishuvlarda   ADR   konsensual   xarakterga
ega   bo‘lganligi   sababli   samarasiz   bo‘lib   qolishi   mumkin,   chunki,   tomonlar
o‘rtasida kelishuvga erishish qiyin va ular ko‘p bo‘lsa ADR deyarli imkonsiz;
- Muqobil   vositalardan   foydalanish   uchun   tomonlar   hamkorlikka   tayyor
bo‘lishi kerak. Shuning uchun hamkorlik qilish istagi bo‘lmagan taqdirda ADR va
o‘z   huquq   va   manfaatlarini   himoya   qilish,   nizoni   hal   etishga   erishish   mumkin
emas;
- Nizo   tarafi   ishtirokchisining   sud   qaroriga   apellyatsiya   berish   va
jamoatchilik   e’tiborini   u   yoki   bu   muammoga   qaratish   imkoniyati   saqlanib
qolmasligi.   
Mojaro, vositachalik, kelishuv va qaror
Nizo   har   qanday   vaqtda   va   sharoitda   inson   hayoti   va   yashash   tarzi   bilan
bog‘liq   ajralmas   qonundir. “Konflikt”   tushunchasi   umumiy   yondoshuvga   ko‘ra,   u
ziddiyatga   umumiy   tushuncha   sifatida,   eng   avvalo,   ijtimoiy   ziddiyat   sifatida
qaraladigan tushunchadir. Har qanday ziddiyatning rivojlanishi  murakkab jarayon bo‘lib, u ob’ektiv ziddiyatlarning yuzaga  kelishi, avj  olishi  va hal  etilishi  asosida
ro‘y beradi. 
Konflikt   ob’ektiv   yoki   sub’ektiv   qarama-qarshiliklar,   ziddiyatlar   bo‘lib,   u
taraflarning bir-biriga nisbatan qarama-qarshi kurashida ifodalanadi. 
Konfliktning   ob’ekti   bo‘lib   manfaatlar   to‘qnashuvi   yuzaga   keladigan
qadriyat xizmat qiladi. Uning ob’ekti bo‘lsagina ziddiyat yuzaga keladi. 
Konfliktning predmeti   bo‘lib o‘zaro aloqaga kirgan tomonlarning raqobat
orqali hal qilmoqchi bo‘lgan qarama-qarshiliklari xizmat qiladi.
Konfliktlarni   tasniflashda   ularning   albatta   o‘ziga   xosligini   inobatga   olish
zarur. Shu nuqtainazardan:
1) shaxsningichkiqarama-qarshilikarivakurashi;
2) shaxslararo;
3) shaxsvaguruho‘rtasidagi;
4) guruhlararo;
5)   davlatlararo   (yokidavlatkoalitsiyalario‘rtasidagi)
ziddiyatlargabo‘lishmumkin.
Albattayuqoridakeltirilgankonfliktlartasnifito‘liqemas.
Bugungikundaularnibirqanchabelgilargaqarabbo‘lishmumkin.
Odamlarninghayotiyfaoliyatigaqarab   (maishiy,oilaviy,
mehnatjamoalarivaturlaribo‘yicha, harbiy, o‘quv-pedagogik vahokazo ), z iddiyatlar
kelib   chiqadigan   ob’ektlarning   xarakteriga   qarab   ( zahirali,   maqomli   –   rolli,
ijtimoiy-madaniy,   g‘oyaviy   va   boshqalar),   t a’sir   ko‘rsatish   va   vazifalarning
taqsimlanishi   bo‘yicha   ( vertikal   va   gorizontal),   m ohiyatiningfarqlanishibo‘yicha
( konstruktiv   vadestruktiv;qisqavauzoq;realistikvanorealistik;lokal,
hududiyvaxalqaro),
f alsafiynuqtainazardanziddiyatningma’lumshakldanamoyonbo‘lishimiqyosihamdat
arqalishkengligigaqarab,   uning   umumiyvajuz’iy   ko‘rinishlarinibelgilashmumkin.  
Konfliktlarnihalqilishdaqo‘llanilayotgansamaraliusullardanbiri   konsensus   (
o‘zarokelishuv) dir.  Konflikt   va   konsensus   har   qanday     huquq     tizimining     ikki   muhim   jihati
hisoblanadi.   Mohiyatiga   ko‘ra,   yuridik   siyosat   konfliktlar   bo‘lgan
joydaboshlanadi.Huquqshunoslikning   muhim   vazifalaridan   biri   konfliktlarni   hal
etish   vositalari   sifatida   institutlar   va   tartiblarni,   shuningdek,   siyosiy   va   huquqiy
tizimni isloh qilish usullarinio‘rganishdir.
K onsensus   -   bu   yakka   tartibdagi   kelishuv     emas,   negaki     qarorni     qabul
qilish  jarayoni  barcha  qatnashuvchilarning  pozitsiyalari  to‘la  muvofiq   kelishini
emas, balki faqat to‘g‘ridan-to‘g‘ri e’tirozlarning yo‘qligini talab qiladi va betaraf
yo‘lni tutishga yo‘l qo‘yadi (ovoz berishda betarafbo‘lganlar).
Konflikt   qarama-qarshi   tomonlarining   rolidan   farqli   ravishda   uning
qiziqtiruvchilari,   yordamchilari,   tashkilotchilari,   vositachilari   va   sudyalarning   roli
asosan epizodik xususiyatgaega.
Dalolatchi(qiziqtiruvchi)   -   bu   bir   tomonni   konfliktga   undovchi   shaxs,
tashkilot yoki davlatdir. Dalolatchining o‘zi keyin   bu   konfliktda   ishtirok  etmasligi
mumkin,   vazifasi     boshqa     shaxslar     (guruhlar)     o‘rtasida     konfliktni     yuzaga
keltirish bilanbelgilanadi.
Yordamchi   -   bu   o‘z   maslahatlari,   texnik,   tashkiliy   ko‘magi   va   bosh-qa
usullar   bilan   konfliktga   yordam   beruvchi   shaxsdir.   Xalqaro   siyosatda   qurolli
konfliktga   sabab bo‘lgan bosqinchiga yordam qilish   tinchlikka   qarshi   qaratilgan
jiddiy  jinoyat deb baholanadi .
Tashkilotchi   -   bu   konfliktni   rejalashtiruvchi,   uning   rivojlanishini
belgilovchi,  uni  ta’minlash yo‘llari  va  ishtirokchilarni  muhofaza  qilishni nazarda
tutuvchi shaxsdir. Tashkilotchi bo‘lib  taraflardan  biri  yoki   mustaqil shaxs bo‘lishi
mumkin. 
Vositachilar   faqat   yuz   berayotgan   jarayonlar   sabablari   va   sharoitlarini
bilishga   harakat   qilib   qolmay(masalan,   sudyalar   shunday   qiladilar),   shu     bilan
birga konfliktni oldini olishga,  uni  to‘xtatishga va hal qilishga  ham  urinadilar. Bu
ma’noda vositachilarni konflikt ishtirokchilari deb hisoblashmumkin.
Amaliy konfliktologiyada vositachilik muammosi  muhim ahamiyatga ega.
Muzokaralar     yordamida     kelishuvga     erishishda     konfliktlashuvchi     tomonlarga yordam   ko‘rsatuvchi   qat’iy   xolis   shaxs   -   vositachini   nazarda   tutgan   tartib   eng
samarali   hisoblanadi.   Vositachilikning   o‘ziga   xosligi   shundaki,   tomonlar   odatda
kelishuv bitimini o‘zlari tuzadilar. Vositachi birorta qaror qabul qilishga vakolatli
emas,   balki   uning   yordamida   erishilgan   kelishuv   tomonlarning   keyingi
harakatlarini belgilabberadi.
Vositachining   qator   xususiyatlarga   ega   bo‘lishi   talab   etiladi;   u   dono   va
ijodkor,   konfliktdagi   barcha   tomonlar   uchun   axloqiy   jihatdan   obro‘li,   xolis   va
savodxon shaxs bo‘lishikerak.
Konfliktlarni   hal     qilishning     an’anaviy     shakllariga     taqqoslaganda
vositachilik   qator   afzalliklarga   ega.   Vositachini   kurashuvchi   tomonlarning   o‘zlari
tanlaydilar,   shu   bois   u   tomonlarning   o‘zlariga   qaraganda     muzokaralarni     oson
boshqaradi va nazorat qiladi .
Konfliktlarni   tartibga   solishning   mustaqil   yo‘nalishi     bu     uchinchi
tomonning   vositachiligi   hisoblanadi.   Farb nazariyasida   bu   yo‘nalish    konfliktli
mediatoring     degan     nom     olgan.     Uning   doirasida   vositachilik   institutini
qo‘llashdan    tortib   to   vositachini    o‘zining   shaxsiga  qo‘yiladigan talablar  bilan
bog‘liq turli nazariy va amaliy masalalargacha ko‘riladi.
Konfliktdagi   vositachilik  funksiyalarini   faqat  hukumat   muassasalari   emas,
shuningdek,   har   qanday   tashkilotlar,   muassasalar   yoki   alohida   shaxslar
bajarishlari mumkin.   Tajriba   shuni   ko‘rsatadiki,   to‘g‘ri   tanlangan   vositachi
konfliktni   qisqa   muddatda   tartibga   solishi     mumkin,     vaholanki     uning
aralashuvisiz  taraflarni bitimga keltirish  umuman  amalga oshmasligi mumkin.
Vositachi   jarayonning   norasmiy   ishtirokchisi   sifatida   maydonga   chiqadi,
uning   tavsiyalari  va  qarorlari  konflikt  ishtirokchilari   uchun   majburiy  emas,  biroq,
bu     holatda   ham   uning   vositachilik   harakatlari   kelishuvga   erishishda   yordam
berishi     mumkin.   Uchinchi   tarafning   maqomi   rasmiy   xarakterga   ega   bo‘lishi
mumkin (masalan, arbitrajishtiroki).
Konfliktda   vositachi   harakatlarining   natijasi   ko‘p   darajada   vositachining
tutgan   o‘rni   va   yo‘liga,   uning   xususiy   manfaatlariga,   shuningdek,   konfliktni   avj
olishiga va o‘ta salbiy oqibatlarga yo‘l qo‘ymaslik uchun uning qanday vositalarni tanlashiga bog‘liq. 
Muzokaralar   ADRusullari   orasida   muhim   o‘rin   tutadi.   Muzokaralar
natijasida fuqarolik-huquqiy nizolarning, shu jumladan, tijorat nizolarining asosiy
qismi   hal   qilinadi.   Xalqaro   huquqiy   va   milliy   huquqiy   doirada   muzokaralardan
keng foydalanish odatiy holga aylangan. Biroq, nizo taraflari, ularning vakillari –
advokatlar malakali muzokaralarga tayyor bo‘lmaydilar. Odatga ko‘ra, nizo yuzaga
kelishi   bilan   muzokaralarga   nisbatan   vaqt   va     xarajat   sarflanishi   va
ovvoragarchilikka duch kelishsa-da, sudga murojaat qiladilar.
    Dunyo   amaliyotida   nizolarni   hal   qilish   bo‘yicha   muzokaralarning
ahamiyati   yuristlar   tomonidan   doimiy   ravishda   ishlab   chiqilib   va   o‘rganib
chiqilgan butun bir nazariyaning mavjudligi bilan belgilanadi.
    Tijorat   huquqiy   munosabatlarida   kelib   chiqadigan   nizolar   yuzasidan
muzokaralar odatda bitim bo‘yicha muzokaralardan farq qiladi. Garchi, har ikkala
muzokara umumiy nazariyaga asoslansa-da, nizolar bo‘yicha muzokaralar taraflar
konflikt holatda bo‘lganliklari bois ko‘proq salbiy hissiyotlar bilan bog‘liq bo‘ladi.
Bunday   muzokaralarni   yaxshi   olib   borish   alohida   yondashuv,   maxsus   bilim   va
ma’lum bir tajribani talab etadi.
  Nizolarni   muqobil   hal   qilish   bo‘yicha   G‘arb   konsepsiyasida   muzokaralar
ikki xil aspektda o‘rganib tadqiq qilinadi: nizolarni muqobil hal qilishning mustaqil
usuli sifatida va sudga bog‘liq bo‘lmagan holda nizoni muqobil qilish usullarining
ajralmas tarkibi sifatida (masalan, arbitraj, vositachilik, mini-sud va h.zo)
Ular   o‘rtasidagi   asosiy   farq   shundaki,   birinchi   holda   muzokaralar
to‘g‘ridan-to‘g‘ri   tomonlar   (ularning   vakillari)   tomonidan   amalga   oshiriladi;
ikkinchisida   shartli   ravishda   uchinchi,   mustaqil   shaxslar   arbitr,   vositachi   yoki
raislik etuvchi tomonidan amalga oshiriladi.
Tijorat nizolari, xususan, kompaniya yoki tadbirkorlar ishtirokida nizolarda
muzokaralar   ularni   hal   qilish   yo‘lida   birinchi   qadamdir.   Shartnomada   nizoni   hal
qilish usuli sifatida muzokaralar alohida band sifatida kiritilgan yoki kiritilmagani
hech   qanday   ahamiyat   kasb   etmaydi.   Biroq,   g‘arb   mamlakatlari   huquqshunoslari
o‘z mijozlariga bunday band kiritishni tavsiya qiladilar. Hozirgi   kunda   rivojlangan   xorijiy   davlatlar   huquqiy   tizimida   nizoni
sudgacha olib bormasdan, muqobil yo‘l bilan hal qilishga qaratilgan mediatsiya —
yarashtiruv protsedurasi alohida ahamiyat kasb etmoqda.
Mediatsiya   —   ingliz   tilidan   tarjima   qilinganda   “vositachilik”   ma’nosini
anglatadi.   U   kelib   chiqqan   nizoni   taraflarning   o‘zaro   maqbul   qarorga   erishish
maqsadidagi   ixtiyoriy   roziligi   asosida,   xolis   bo‘lgan   shaxs,   ya’ni   mediator
ko‘magida hal qilish usulidir.
Mediatsiyani   o‘z   ichiga   olgan   nizolarni   muqobil   hal   qilish   usullari
dunyoning   yetakchi   arbitraj   institutlari   tomonidan   taqdim   etiladigan   nizolarni   hal
qilish   xizmatlarining   bir   qismidir.   Ularning   barchasi   mediatsiya   protseduralari
bo‘yicha   o‘z   qoidalariga   ega   (masalan,   Xalqaro   savdo   palatasi,   Amerika   arbitraj
uyushmasi,   London   xalqaro   arbitraj   sudi,   Vena   xalqaro   arbitraj   sudi,   RF   SSP
qoshidagi Xalqaro Arbitraj sudi va boshqalar).
Mediatsiya   deganda   kelib   chiqqan   nizoni   taraflar   o‘zaro   maqbul   qarorga
erishishi   uchun   ularning   ixtiyoriy   roziligi   asosida   mediator   ko‘magida   hal   qilish
usuli tushuniladi.
Mediatsiya suddan tashqari tartibda, nizoni sud tartibida ko‘rish jarayonida,
sud   hujjatini   qabul   qilish   uchun   sud   alohida   xonaga   (maslahatxonaga)   kirguniga
qadar,   shuningdek   sud   hujjatlari   va   boshqa   organlar   hujjatlarini   ijro   etish
jarayonida qo‘llanilishi mumkin. 
Mediatsiya  nizolarni   hal   qilishning  boshqa   usullari,  xususan   nizolarni  sud
tartibida hal qilishdan o‘zining bir qator afzalliklari bilan ajralib turadi. 
Birinchidan,   nizolarni   mediatsiya   vositasida   hal   qilish   sud   tartibiga
nisbatan ancha qisqa muddatlarda amalga oshiriladi. Nizolarni sud tartibida ko‘rib
chiqish   uchun   ketadigan   muddatning   ko‘pligi   muammosi   faqatgina   O‘zbekiston
uchun   tegishli   emas.   Misol   uchun,   Italiyada   quyi   turuvchi   sudlarda   ishni   ko‘rib
chiqish   uchun   o‘rtacha   3   yil   kerak   bo‘ladi.   Agar   sud   qarori   ustidan   shikoyat
qilinsa,   bu   muddat   10   yilga   cho‘ziladi.   Buyuk   Britaniyada   73%   da’vogarlar
angliya   sud   tizimining   urfdan   qolganligi   hamda   samarasizligidan   shikoyat
qilishadi. London shahridagi sudlar tomonidan ishni ko‘rib chiqish uchun kamida 161   hafta,   shahar   tashqarisidagi   sudlar   tomonidan   esa   195   hafta   talab   etiladi.
Xalqaro tajriba shuni ko‘rsatadiki, aksariyat hollarda mediatsiyani amalga oshirish
muddati bir ish kunini, ba’zan bir necha soatlarni tashkil etadi. Xususan, 2018 yil
30   noyabrda   holatiga   ko‘ra,   Singapur   mediatsiya   markazida   tomonlar   o‘rtasida
mediativ   kelishuv   tuzilishi   bilan   yakunlangan   ishlarning   90%dan   ortig‘i   bir   ish
kunida hal qilingan.
Ikkinchidan,   mediatsiya   tartib-taomillari   qo‘llanilganda   ishga   taalluqli
barcha   ma’lumotlar   mutlaqo   sir   tutiladi.   O‘rtadagi   nizo   va   unga   oid   faktlardan
faqatgina taraflar va ularning vakillari hamda mediator xabardor bo‘lishi mumkin
va ularga qonun bilan bu axborotlarni oshkor qilmaslik majburiyati yuklatiladi. 
Uchinchidan,   mediatsiya   vositasida   hal   qilinadigan   nizolarda   har   ikkala
taraf   uchun   ham   maqbul   kelishuvga   erishiladi.   Sud   tartibida   ko‘riladigan   nizolar
bo‘yicha   bir   taraf   foydasiga   chiqarilgan   qaror   ikkinchi   tarafning   ziyoniga   xizmat
qiladi.   Natijada   bir   ishni   ko‘rish   appelyatsiya,   kassatsiya,   nazorat   tartiblari   bilan
oylab,   hatto   yillab   cho‘zilib   ketishi   mumkin.   Mediatsiyani   qo‘llashda   taraflar
ixtiyoriy   ravishda   mediativ   kelishuv   tuzish   orqali   nizoni   hal   qilish   yo‘llari   va
usullari, kelishuvda belgilangan majburiyatlarni bajarish muddatlari hamda ushbu
majburiyatlarni bajarmaslik oqibatlarini ham belgilab qo‘yishlari mumkin. 
Nizolarni   hal   qilishda   mediatsiyani   qo‘llashning   keng   yoyilishi   sudlar
uchun ham foydadan xoli bo‘lmaydi. Ish hajmining noreal darajada ko‘pligi barcha
davlatlar sudlari uchun umumiy muammo hisoblanadi. Jumladan, Hindistonda har
bir   sudyaga   2147ta   ish   to‘g‘ri   keladi.   Ko‘rib   chiqilishi   kerak   bo‘lgan   ishlarning
umumiy   soni   31,280,000tani   tashkil   etadi.   Bu   ishlarning   Hindiston   sudlari
tomonidan   ko‘rib   chiqilishi   2330   yilga   kelib   tugallanishi   mumkin.
XitoyXalqRespublikasida   2012   yildasudlarishyurituvida   200   000dan
ortiqishmavjudedi.   JanubiyAfrikada   2004-2005  yillardavomidasudlarga  128   000ta
da’voarizasikelibtushganvashulardan   62%i   o‘shadavroralig‘idahalqilingan.
Germaniyadaesa,   4771   nafarquyituruvchisudyalartomonidanko‘rilganishlar   bor
yo‘g‘i   1416
nafaryuqorituruvchisudyalartomonidanappelyatsiyatartibidako‘ribchiqiladi. Nizolarni   mediatsiya
vositasidahalqilishsudlarishhajminingsezilarlidarajadakamayishigaolibkeladi.
Bunixalqarotajribahamisbotlaydi.   Xususan,   DelhivaBangalor   mediatsiya
markazlaritashkiletilganpaytdaikki oy davomida 39   969ta ishni, Dubay mediatsiya
markaziesa,   bir   oy   davomidasudlarishyurituvidabo‘lganishlarning   1/3   qismini
mediatsiya  tartib-taomillariniqo‘llaganxoldako‘ribchiqdi.  Bundanko‘rinibturibdiki,
mediatsiyaniqo‘llashnafaqatnizolashayotgantaraflar,   balki
sudlaruchunhamijobiyta’sirgaega.
 Sudlov va arbitraj
Nizolarni hal etish mexanizmi ularni ko‘rib hal qilishning sud va suddan
tashqari   tartibini   belgilaydi.   Bunda   nizoning   kayst   tartibga   mansubligi   huquqiy
munosabatning   xususiyatini   inobatga   olgan   holda   qonun   hujjatlari   bilan
belgilanadi. Bunday xususiyatlar nizoni hal qilish tartibi bilan emas, balki ularning
mohiyati   bilan   bog‘liq   bo‘lib,   buni   aniqlash   uchun   nizoni   hal   qilishda   qaysi
moddiy huquq nomasi qo‘lanilishini bilan bog‘liq.
Nizolarni sud va suddan tashqari hal qilishning tartibi bir xil emas. Ba’zi
bir   normativ   hujjatlar   nizolarni   sud   orqali   va   suddan   tashqari   hal   qilish   o‘rtasida
tanlovni   nazarda   tutadi.   Ba’zi   nizolarni   sudgacha   hal   qilishning   majburiy   tartibi
belgilanib   qo‘yilishi   ham   mumkin   (masalan   mehnat   nizolarida,   oila   huquqiy
nizolarda va h.zo). Bundan tashqari, qonun hujjatlari nizolarni faqat sud tomonidan
ko‘rib chiqish tartibini belgilab qo‘yishi mumkin.
Xalqaro   munosabatlarda   nizolar   xalqaro   sudlar   tomonidan   (universal   va
mintaqaviy)   ko‘rib   chiqilishi   mumkin,   ular   nizoni   nafaqat   mohiyatan   hal   qiladi,
balki   xalqaro   huquqning   yordamchi   manbai   bo‘lgan   qarorni   ham   qabul   qilishi
mumkin (masalan, Inson huquqlari bo‘yicha Yevropa sudi, Yevropa Ittifoqi sudi).
Sudga   murojaat   qilish   imkoniyati   manfaatdor   shaxslarning   odil   sudlovga
erishish imkoniyatini ta’minlaydi, sud himoyasi vositasi bo‘lib, buzilgan huquqlar
va   qonuniy   manfaatlarni   da’vo   arizasi,   shuningdek,   davlat   idoralari,   mansabdor shaxslarning   hatti-harakatlari   (harakatsizligi)   ustidan   shikoyat   berishda
ifodalangan murojaati hisoblanadi.
Arbitraj   (ot   fr.   arbitrage   —   nizoni   vositachi   yordamida   hal   qilish)   —
atamasi   bu   nodavlat   arbitrlar   tomonidan   tomonlar   uchun   bajarilishi   majburiy
bo‘lgan   qaror   chiqarish   yo‘li   bilan   nizolarni   ko‘rib   chiqishdan   iborat   arbitraj
jarayoni.   U   o‘z   ichiga     mahalliy   arbitraj   –   hakamlik   sudlari
( domesticarbitration );   xalqaro   tijorat   arbitraji
( internationalcommercialarbitration );   xalqaro   investitsion   arbitraj
( internationalinvestmentarbitration );   davlatlararo   arbitraj   ( interstatearbitration )ni
ham o‘z ichiga oladi. A dabiyotlar
1.   Shoraxmetov Sh.Sh. O‘zbekiston Respublikasining  Fuqarolik protsessual
kodeksiga sharhlar. – Toshkent: TDYUI, 2010.
2.   Sh.Ro‘zinazarov,   M.Mamasiddiqov,   Sh.Masadikov.   Hakamlik
muhokamasi   haqida   nimalarni   bilish   kerak?   Amaliy   qo‘llanma.   infoCOM.uz
MCHJ nashriyoti. Toshkent, 2010.
3.   Treteyskie   sudы   v   Uzbekistane:   analiz   i   tendensii   razvitiya.   Nauchno-
prakticheskoe posobie. / Otv. red. Asyanov Sh.M. – T.: Shark, 2004. – 608 s.
4.   O‘zbekiston Respublikasining "Hakamlik sudlari to‘g‘risida"gi Qonuniga
sharh.
5.   Inoyatova   S.F.   Protsessualnыe   mexanizmы   otmenы   i   vыdachi
ispolnitelnыx   listov   na   prinuditelnoe   ispolnenie   resheniy   treteyskix   sudov.
Monografiya. –Toshkent: De-Haus-Print, 2011.
6.   Sh.M.Masadikov.   Problem ы   pravovogo   regulirovaniya   mediatsii.
Monografiya. – Tashkent: TGYuU, 2014. – 150 s.
7.   Sh.M.Masadikov.   Mediatsiya-alternativn ы y   sposob   razresheniya
grajdansko-pravov ы x sporov. Uchebnoe posobie. – Tashkent: TDYuI, 2010. – 100
s.
8.   M.M.Mamasiddiqov,   Sh.M.Masadikov,   D.Y.Xabibullayev   N.A.Azizov,
I.M.Salimova Hakamlik muhokamasi (o‘quv qo‘llanma) TOSHKENT – 2018
9.   Nizolarni   xal   qilishning   mukobil   usullari   /   O‘quv   qo‘llanma.   Yuridik
fanlari   buyicha   falsafa   doktori   (PhD),   dotsent   v.b.   I.M.Salimova.   -   Toshkent.
TDYuU, 2022. - 208 bet.

MAVZU: Nizolarni muqobil hal qilishni rivojlantirish bo'yicha xalqaro amaliyot Reja: 1. Xalqaro nizolarini hal qilish mohiyati 2. Xalqaro nizolarini hal qilishning muqobil usullari 3. Mojaro, vositachalik, kelishuv va qaror 4. Sudlov va arbitraj

Xalqaro nizolarini hal qilish mohiyati Hozirgi kunda rivojlangan xorijiy davlatlar huquqiy tizimida nizoni sudgacha olib bormasdan, muqobil yo‘l bilan hal qilishga qaratilgan usullar alohida ahamiyat kasb etmoqda. Zero, huquqiy jamiyatda nizoni hal etishning muqobil mexanizmlari yaratilishi jismoniy va yuridik shaxslarning buzilgan huquqlarini tiklashga erishishning samarali vositasi sifatida baholanadi. Xorijiy tajribada ijtimoiy va huquqiy nizolarni sudgacha va suddan tashqari bo‘lgan tartibda kelishuv yo‘li orqali hal qilishni anglatuvchi “huquqiy nizolarni alternativ hal qilish” termini keng qo‘llaniladi. Ushbu usullarning majmui “huquqiy nizolarni muqobil hal qilish usullari yoki Alternative Dispute Resolution (ADR) deb ataladi. Bugungi kunda O‘zbekistonda ushbu sohada islohotlarning hozirgi bosqichi davlat organlarida nizolarni sudgacha ko‘rib chiqishning yagona tizimini yaratish, mediatsiya, hakamlik sudlari hamda xalqaro arbitrajlarni fuqarolar hamda tadbirkorlarning ishonchiga sazovor bo‘ladigan nizolarni hal etuvchi samarali muqobil institutlarga aylantirish lozimligini taqozo etmoqda. Milliy qonunchiligimizda mediatsiya instituti, hakamlik sudlari va xalqaro arbitraj kabi nizolarni hal qilishning usullari o‘z o‘rniga ega bo‘lib borayotgan bo‘lsa-da, aynan nizolarini hal qilishning muqobil usullari (keyingi o‘rinlarda ADR ) atamasi hozircha qonunan mustahkamlangani yo‘q. Bu atama keng ma’noda nizolarni muqobil hal qilishning turli bosqichlarini muzokaralardan tortib kelishuv bitimi tuzishga erishishgacha bo‘lgan davrlarni o‘z ichiga oladi.Sud muhokamasi tomonlarning tortishuvi, to‘qnashuvi kabi jarayonlarni o‘z ichiga olib, ko‘pincha, tomonlarning munosabatlarini yanada keskinlashishiga olib keladi. Sud qarorining qabul qilinishi barcha holatda ham nizoni haqiqiy hal qila olmasligi ham mumkin, nafaqat yutqazgan taraf, balki yutgan taraf ham sud qaroridan ko‘ngli to‘lmasligi mumkin. Xorijda ADR asosan tijorat huquqiy munosabatlarida keng tarqalgan bo‘lib, uning mexanizmlaridan fuqarolik jarayonida ham foydalaniladi. . Xalqaro nizolarini hal qilishning muqobil usullari

Dunyo amaliyotida ADRning ko‘pgina turlari mavjud, ulardan quyidagilarni alohida ko‘rsatib o‘tish mumkin: - E kspert xulosasi ( expert determination ), - Muzokaralar ( negotiation ), - Vositachi ishtirokida muzokaralar ( facilitated negotiation yoki facilitation ), - yarashtiruv ( conciliation ) , - mediatsiya ( mediation ), - hakamlik muhokamasi (arbitration court) , - mediatsiya-arbitraj ( med-arb ), - mustaqil qaror qilish ( adjudication ), - kichik jarayon ( mini-trial ), - faktlarni aniqlash ( fact finding ), - nizolarni komissiyaviy ko‘rib chiqish ( disputereviewboards ), - xususiy sud ( privatejudging ) yoki «ijara»gasudya (rent-a-judge), - dastlabki mustaqil baholash ( earlyneutralevaluation ), - ko‘p eshikli sud ( multi-doorcourthouse ), - nizolarni sudgacha hal qilish majlisi ( settlementconference ), - soddalashtirilgan hay’at sudi ( summary jury trial )vaboshqalar. Keng ma’noda nizolarni muqobil hal qilish deganda sudda ko‘riladigan nizolarning muqobil usullaridan foydalanish tushuniladi. Nizolarni muqobil hal qilishning afzalliklari sifatida quyidagilarni ko‘rsatib o‘tish mumkin: - taraflar da’voni rasmiylashtirish va uni sudga taqdim qilish, da’voni sudda ko‘rish jarayonida ishtirok etish bilan bog‘liq vaqtlari va mablag‘larini tejashlari - taraflarga nizoli holatni nazorat qilish imkoniyati berilishi; - taraflar o‘rtasidagi munosabatga salbiy ta’sir qiluvchi sudlashish jarayonidan qochish;

- norasmiylik; - taraflarda qo‘shimcha ravishda odil sudlov doirasida nizoni hal qilish imkoniyati borligi; - taraflar qisqa muddatda buzilgan huquq va qonuniy manfaatlarini tiklashga erishishi; - davlat boji va ishni ko‘rish bilan bog‘liq chiqimlarni oldi olinishi; - shartnomaviy munosabat ishtirokchilari o‘rtasidagi ishonch va hamkorlik mustahkamlanishi va kelajakda hamkorlikni yanada rivojlantirishga sharoit yaratiladi. Yuqoridagi ijobiy xususiyatlari va afzalliklariga qaramay ADRdan foydalanishni cheklaydigan holatlar ham mavjud: - ADR murakkab huquqiy masalalarni o‘z ichiga olgan nizolar uchun xos emas; - Bir nechta tomonlar bilan tortishuvlarda ADR konsensual xarakterga ega bo‘lganligi sababli samarasiz bo‘lib qolishi mumkin, chunki, tomonlar o‘rtasida kelishuvga erishish qiyin va ular ko‘p bo‘lsa ADR deyarli imkonsiz; - Muqobil vositalardan foydalanish uchun tomonlar hamkorlikka tayyor bo‘lishi kerak. Shuning uchun hamkorlik qilish istagi bo‘lmagan taqdirda ADR va o‘z huquq va manfaatlarini himoya qilish, nizoni hal etishga erishish mumkin emas; - Nizo tarafi ishtirokchisining sud qaroriga apellyatsiya berish va jamoatchilik e’tiborini u yoki bu muammoga qaratish imkoniyati saqlanib qolmasligi. Mojaro, vositachalik, kelishuv va qaror Nizo har qanday vaqtda va sharoitda inson hayoti va yashash tarzi bilan bog‘liq ajralmas qonundir. “Konflikt” tushunchasi umumiy yondoshuvga ko‘ra, u ziddiyatga umumiy tushuncha sifatida, eng avvalo, ijtimoiy ziddiyat sifatida qaraladigan tushunchadir. Har qanday ziddiyatning rivojlanishi murakkab jarayon

bo‘lib, u ob’ektiv ziddiyatlarning yuzaga kelishi, avj olishi va hal etilishi asosida ro‘y beradi. Konflikt ob’ektiv yoki sub’ektiv qarama-qarshiliklar, ziddiyatlar bo‘lib, u taraflarning bir-biriga nisbatan qarama-qarshi kurashida ifodalanadi. Konfliktning ob’ekti bo‘lib manfaatlar to‘qnashuvi yuzaga keladigan qadriyat xizmat qiladi. Uning ob’ekti bo‘lsagina ziddiyat yuzaga keladi. Konfliktning predmeti bo‘lib o‘zaro aloqaga kirgan tomonlarning raqobat orqali hal qilmoqchi bo‘lgan qarama-qarshiliklari xizmat qiladi. Konfliktlarni tasniflashda ularning albatta o‘ziga xosligini inobatga olish zarur. Shu nuqtainazardan: 1) shaxsningichkiqarama-qarshilikarivakurashi; 2) shaxslararo; 3) shaxsvaguruho‘rtasidagi; 4) guruhlararo; 5) davlatlararo (yokidavlatkoalitsiyalario‘rtasidagi) ziddiyatlargabo‘lishmumkin. Albattayuqoridakeltirilgankonfliktlartasnifito‘liqemas. Bugungikundaularnibirqanchabelgilargaqarabbo‘lishmumkin. Odamlarninghayotiyfaoliyatigaqarab (maishiy,oilaviy, mehnatjamoalarivaturlaribo‘yicha, harbiy, o‘quv-pedagogik vahokazo ), z iddiyatlar kelib chiqadigan ob’ektlarning xarakteriga qarab ( zahirali, maqomli – rolli, ijtimoiy-madaniy, g‘oyaviy va boshqalar), t a’sir ko‘rsatish va vazifalarning taqsimlanishi bo‘yicha ( vertikal va gorizontal), m ohiyatiningfarqlanishibo‘yicha ( konstruktiv vadestruktiv;qisqavauzoq;realistikvanorealistik;lokal, hududiyvaxalqaro), f alsafiynuqtainazardanziddiyatningma’lumshakldanamoyonbo‘lishimiqyosihamdat arqalishkengligigaqarab, uning umumiyvajuz’iy ko‘rinishlarinibelgilashmumkin. Konfliktlarnihalqilishdaqo‘llanilayotgansamaraliusullardanbiri konsensus ( o‘zarokelishuv) dir.