logo

Nutqni rivojlantiruvchi harakatli o‘yinlar

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

30.6806640625 KB
Nutqni rivojlantiruvchi harakatli o‘yinlar
Reja:
1.Hozirgi zamon fan tadqiqotlarida bola nutqini o‘stirish va rivojlantirish masalalari 
2.Maktabgacha katta yoshdagi bolalarning tillarni o‘rganishdagi nutqini rivojlantirishda 
o‘yinning axamiyati 
3.Maktabgacha yoshdagi bolalarga o‘zga tilni o‘rgatish sotsiolingvistik muammo sifatida 
Xulosalar
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati.   1.Hozirgi zamon fan tadqiqotlarida bola nutqini o‘stirish va rivojlantirish masalalari  
Ilk   bolalik   chog‘iga   taalluqli   bo‘lgan   nutq   o‘sishi   va   rivojlanishi   bosqichlari   turli   sohalar
olimlarini,   jumladan   pedagog-psixologlar,   lingvistlarni,   eng   avvalo,   bu   nutq   rivojlanishidagi
o‘ziga   xos   davr   bo‘lganligi   uchun   ham   qiziqtiradi.   Uning   o‘ziga   xosligi   shundaki,   u   nutqni
o‘stirish   va   rivojlantirish   uchun   senzitiv   hisoblanadi:   bu   davrda   nutq   muloqot   vositasi   sifatida
paydo   bo‘ladi   va   takomillashadi;   u  shunchalik   jadal   sur’atlarda   rivojlanadiki,   nutqning   keyingi
butun   ontogenezi   jarayonida   ushbu   holat   boshqa   kuzatilmaydi.   K.D.Ushinskiyning
ta’kidlashicha,   «…bola   ikki-uch   yilda   shuncha   narsani   oson   va   tez   o‘rganib   oladiki,   keyin
yigirma yil qunt bilan astoydil o‘qigan taqdirda ham uning yarmini o‘zlashtira olmaydi».
Ilk   yoshdagi   bolalar   nutqini   o‘rganishga   E.I.Tixeeva,   M.M.Kolsova,   N.M.Askarina,
G.M.Lyamina, M.I.Lisina va boshqa ko‘plab taniqli olimlar, pedagoglar va metodistlar sezilarli
hissa qo‘shishgan. 
Ilk yoshda nutqni o‘stirish va rivojlantirish ikki yo‘nalish bo‘yicha ro‘y beradi:
1 – nutqni tushunishni takomillashtirish; 
2 – bola nutqining faolligini shakllantirish.
Bolalar   nutqini   psixologiya-pedagogika   nuqtai   nazaridan   tadqiq   etishni   F.A.Soxin   va
O.S.Ushakovalar tasnifiga ko‘ra, uchta yo‘nalishga ajratish mumkin: 
-   tarkibiy   –   til   tizimining   turli   tarkibiy   darajalari   –   fonetik,   leksik,   grammatik   darajalarini
shakllantirish;
- funksional – kommunikativ funksiyada tilni egallash ko‘nikmalarini shakllantirish; 
- kognitiv – til va nutq hodisalarini eng oddiy usulda anglashni shakllantirish.
Ilmiy tadqiqotlar va yo‘nalishlar tahlili maktabgacha yoshdagi bolalar nutqining turli tomonlarini
rivojlantirish   xususiyatlari   hamda   ularning   ilmiy   adabiyotda   o‘rganilganlik   darajasini   aniqlash
imkonini beradi. 
V.I.Loginova,  YU.S.Lyaxovskaya, V.V.Gerbova, E.M.Strunina va boshqalarning tadqiqotlarida
bolalar ona tili leksikasini o‘zlashtirib olishlarining o‘ziga xos xususiyatlari yoritilgan. Maktabgacha   yoshdagi   bolalarning   lug‘atni   o‘zlashtirishlarida   ikki   jihat   ajratib   ko‘rsatilgan:
atrofdagi olam lug‘atini (so‘z boyligini) anglash bilan birgalikda rivojlantirish; lug‘atni til birligi
sifatida   o‘zlashtirish.   Ular   predmetli   aloqalar   va   munosabatlar   mantig‘ida   ham,   til   mantig‘i
borasida ham so‘z ustida ishlash zarurligini isbotlab berishgan. 
Bolalar   nutqining   grammatik   tuzilishi   sohasidagi   tadqiqotlar   bolalarda   nutqning   morfologik   va
sintaktik   tomonlarini   shakllantirish   (F.A.Soxin,   M.I.Popova,   A.V.Zaxarova,   V.I.YAdeshko,
A.G.Tambovseva   va   boshq.),   ona   tilining   so‘z   hosil   qilish   tizimi   xususiyatlarini   aniqlash,
shuningdek,   bolalar   nutqining   grammatik   tuzilishini   takomillashtirishga   oid   pedagogik   ishda
nafaqat   odatdagi   grammatik   xatoliklarni   o‘rganish   va   tuzatishga,   balki   birinchi   navbatda
grammatik   umumlashmalarni   shakllantirishga   e’tiborni   qaratish   zarurligini   isbotlash   imkonini
berdi. 
Bolalar   tomonidan   tilning   tovush   tizimini   o‘zlashtirilishi   bo‘yicha   o‘tkazilgan   tadqiqotlarda
(G.M.Lyamina, E.I.Radina, G.A.Tumakova, A.I.Maksakov, M.I.Gening, N.A.German va boshq.)
o‘rganish predmeti sifatida xizmat qildi. 
Logopediyaning bolalar nutqidagi kamchiliklarning oldini olish bilan bog‘liq masalalar doirasini
ishlab chiquvchi profilaktik yo‘nalishi keng tarqalgan.
Bolalar   nutqini   rivojlantirishga   oid   yuqorida   ko‘rsatib   o‘tilgan   yondashuvlar   maktabgacha
yoshdagi   bolalarning   tilni   tizim   sifatida,   ya’ni   tovush   tomoni,   lug‘at   tarkibi   va   grammatik
tuzilishni birgalikda o‘zlashtirishlarini o‘rganish sohasiga taalluqlidir. 
Bolaning   til   tizimini   egallash   borasidagi   barcha   yutuqlarini   muloqotni   ta’minlovchi   mazmunli,
keng yoyilgan fikr sifatida qaraladigan ravon nutq o‘z ichiga oladi. U mazmunliligi, mantiqliligi
va   izchilligi   bilan   ajralib   turadi.   Ravon   nutq   bola   til   boyligini   qanchalik   o‘zlashtirganligining
ko‘rsatkichi hisoblanadi, u bolaning aqlan, estetik, emotsional jihatdan rivojlanish darajasini aks
ettiradi.
Maktabgacha   yoshdagi   bolalarning   ravon   nutqi   tadqiqotchilari   E.I.Tixeeva,   E.A.Flerina,
A.M.Leushina,   L.A.Penevskaya   va   boshqalar   bolalar   og‘zaki   nutq   va   hikoya   qilishni
o‘zlashtirishining  o‘ziga xos  xususiyatlari,  dialogik  va monologik nutqning o‘zaro bog‘liqligini
chuqur   tushunish   asosiga   quriladigan   ravon   nutqni   o‘qitish   tizimiga   asos   solishgan.   Ular
tomonidan   bolalar   hikoyalari   tasniflab   chiqilgan   bo‘lib,   uning   asosini   fikr   bildirish   manbasi:
predmetlarni   tavsiflash,   adabiy   matnlarni   hikoya   qilib   berish,   suratga   qarab   hikoya   qilish,
shaxsiy va jamoa tajribasidan misol keltirish, ijodiy hikoya qilishlar tashkil etadi.  Monologik   nutqni   o‘stirish   va   rivojlantirish   nazariyasi   va   metodikasining   yanada   rivojlanishi
bolalar ravon nutq turlari va fikr bildirishning turli xillarini o‘zlashtirish xususiyatlarining chuqur
tadqiq   etilishi   bilan   tavsiflanadi.   Izohlovchi   nutqlar,   mulohaza   shaklidagi   jumlalarning
xususiyatlari   o‘rganiladi   va   uning   negizida   bolalarga   monologlarning   turli   xillarini   o‘rgatish
metodikasi yaratiladi.
F.A.Soxin,   O.S.Ushakova   va   ularning   shogirdlari   tomonidan   ravon   nutqni   shakllantirishninig
turli jihatlari bo‘yicha olib borilgan tadqiqotlar ravon nutqni baholashning shunchaki mantiqlilik,
izchillikdan   ko‘ra   yanada   aniqroq   mezonlarini   qidirishni   galdagi   vazifalardan   biri   qilib   qo‘ydi.
Ravonlikning   asosiy   ko‘rsatkichi   sifatida   so‘zlar,   gaplar   va   fikrlarning   qismlari   o‘rtasida   zarur
aloqa   vositalaridan   foydalangan   holda,   matnni   tarkibiy   jihatdan   to‘g‘ri   tuzish   qobiliyatini
shakllantirish qabul qilingan. 
Maktabgacha   yoshdagi   bolalar   nutqini   rivojlantirish   masalalarini   tadqiq   etish   O‘zbekiston
Respublikasida  o‘tgan asrning  50-yillarida  boshlangan.  Maktabgacha  ta’lim  sohasidagi  birinchi
fan   nomzodi   A.V.Nikolskaya   mahalliy   millat   bolalariga   rus   tilini   o‘qitish   zarurligi   masalasini
ko‘tarib   chiqdi.   U   tomonidan   o‘tkazilgan   sinov   tadqiqotlari   (1958-60   yillar)   natijasida
maktabgacha   katta   yoshli   o‘zbek   bolalariga   ruscha   og‘zaki   nutqni   o‘rgatish   metodikasining
asosiy mazmuni belgilangan va uning asosiy masalalari ishlab chiqilgan.
XX   asrning   70-yillarida   A.V.Nikolskayaning   ilmiy   rahbarligi   ostida   E.M.Razbaeva   tomonidan
maktabgacha   yoshdagi   katta   bolalarda   o‘qilgan   asarlar   asosida   kattalar   mehnatiga   hurmatni
tarbiyalash   bo‘yicha   tadqiqot   o‘tkazildi.   S.O.G‘ozieva   tomonidan   (E.M.Razbaevaning   ilmiy
rahbarligi   ostida)   maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalarda   o‘zbek   xalq   og‘zaki   ijodidan   (xalq
ertaklari,   o‘yinlar)   foydalanish   asosida   atrofdagilarga   adolatli   munosabatda   bo‘lishni
shakllantirish masalalari tadqiq qilindi. 
1979 yildan boshlab to bugungi kungacha maktabgacha yoshdagi bolalarga ona tili va o‘zga tilni
(rus,   o‘zbek)   o‘qitish   muammosi   O‘zbekiston   olimlari,   metodistlari,   psixologlarining   tadqiqot
ob’ekti   hisoblanadi   (F.R.Qodirova,   R.M.Qodirova,   G.X.Jumasheva,   D.Abdurahimova,
L.R.Mirjalilova, N.SH.Nurmuhammedova va boshq.).
Barcha   tadqiqotchilar   bola   nutqini   va   uning   rivojlanishini   alohida   ajratilgan   holda   emas,   balki
katta yoshli kishining bolaga pedagogik ta’siri bilan o‘zaro bog‘liqlikda ko‘rib chiqadilar. Ushbu
yondashuv o‘rinlidir, zero fandagi zamonaviy tadqiqotlar nutqni o‘zlashtirish va ijtimoiy o‘zaro
hamkorlik  – o‘zaro  bog‘liq jarayonlardir,  nutqni  o‘stirish  va rivojlantirish  esa – ijodiy  jarayon,
biroq u stixiyali jarayon emas, degan fikrga asoslanadi.  Inson   tajribasining   tarixan   shakllangan   mazmuni   so‘zli   shaklda   umumlashtirilgan,   uni   bayon
etish   va   o‘zlashtirish   esa   ushbu   jarayonda   nutqning   ham   ishtirok   etishini   nazarda   tutadi.   Nutq
bolaga   inson   madaniyatining   barcha   yutuqlariga   yo‘l   ochadi.   Umuman   shaxsning   va   barcha
asosiy psixik jarayonlar (qabul qilish, fikrlash va boshq.)ning shakllanishi ham bolada nutqning
rivojlanishi   bilan   bog‘liqdir.   Bolaning   psixik   jihatdan   shakllanishida   nutqning   alohida   o‘rin
tutishi   uning   turli   bosqichlarda   rivojlanishiga   yordam   beruvchi   shart-sharoitlar   va   omillarni
bilishni juda muhim qilib qo‘yadi. Nutqning rivojlanishi bilan harakatlanuvchi kuchlar haqidagi
masala, ushbu holat shiddat bilan, sakrash tarzida ro‘y berishi tufayli ham, muhim ahamiyat kasb
etadi.
Bolalarda nutq rivojlanishini rag‘batlantiruvchi yoki unga to‘sqinlik qiluvchi kuchlarni aniqlash
ushbu   jarayonga   aniq   maqsadni   ko‘zlagan   holda   pedagogik   ta’sir   ko‘rsatishni   tashkil   etish
kalitidir. 
Olimlar   bolalarni   o‘qitishni   ularning   yuqori   darajadagi   aqliy   va   nutqiy   rivojlanish   darajasini
ta’minlash,   til   qobiliyatlarini   shakllantirish   imkonini   beradigan   darajada   optimal   tashkil   etish
yo‘llarini   topish   borasida   faol   ish   olib   bormoqdalar.   Nutqni   o‘qitishning   nazariy   va   empirik
muammolarini  tadqiq  etish quyidagi nazariy qoidalardan  kelib  chiquvchi  umumiy  boshlang‘ich
pozitsiyalarga ega:
-   ta’lim   maktabgacha   yoshdagi   bolalar   nutqini   rivojlantirishda,   ayniqsa   zamonaviy   noqulay
nutqiy muhit sharoitida hal qiluvchi ahamiyatga ega; 
- nutqni o‘rgatish – «…dan to …gacha» kabi qattiq qoliplar to‘g‘ri kelmaydigan hamda nutqni
rivojlantirishning   yosh   qonuniyatlari   va   bolaning   individual   xususiyatlari   bilan   belgilanadigan
ijodiy jarayondir;
-   nutqni   rivojlantirishning   asosida   kommunikativ   yondashuv   bo‘lishi   kerak,   xususan:   ona   tilini
o‘zlashtirish   nutqiy   muloqot   faoliyatiga   qo‘shilishi,   o‘quv   sharoiti   tabiiy   muloqot   sharoitlariga
yaqinlashtirilishi lozim; 
-   o‘qitish   vaziyatida   katta   yoshli   odamning   bola   bilan   o‘zaro   hamkorligining   xususiyati   ushbu
bola uchun etakchi bo‘lgan muloqot shakli bilan belgilanishi lozim;
-   til   ustida   nutqiy   faoliyat   tuzilmasi   doirasida   hamda   uning   barcha   komponentlarini:   undov-
motivatsiya,   yo‘naltirish-tadqiqot,   ijro   komponentlarini   hisobga   olgan   holda   ish   olib   borish
zarur;  -nutqni   o‘qitish   bolalarning   tilni   o‘rganish   bo‘yicha   mustaqil   faoliyatiga   asoslanishi   va   bolalar
faolligining boshqa turlari bilan bog‘liq bo‘lishi kerak.
Hozirgi   paytda   maktabgacha   yoshdagi   bolalarga   nutqni   o‘qitish   muammosini   ishlab   chiqish
mazkur metodologik xolatlardan kelib chiqqan holda olib borilmoqda. 
Maktabgacha   yoshdagi   bolalar   nutqini   rivojlantirish   sohasidagi   psixologik,   pedagogik
tadqiqotlarni tahlil qilish quyidagi xulosalarga kelish imkonini beradi:
-nutqni   o‘stirish   va   rivojlantirish   –   bolaning   individual   psixik   rivojlanishida   markaziy   o‘rin
tutuvchi ijtimoiy-tarixiy tajribani o‘zlashtirishining murakkab, ko‘p omilli jarayonidir; 
-nutqni   o‘stirish   va   rivojlantirish   –   bu   malakali   pedagogik   rahbarlikni   nazarda   tutuvchi   ijodiy
jarayon, lekin u stixiyali jarayon emas;
-bola nutqni o‘stirish va rivojlantirish jarayonini boshqaruvchi pedagog bu jarayonning turli yosh
bosqichlaridagi qonuniyatlari, mexanizmlari, o‘ziga xosliklarini bilishi, nutqiy rivojlantirishning
o‘ziga  xosliklarini  ko‘ra  olishi  va  bolaning  individualligini   hisobga olgan   holda,  uning nutqiga
ta’sir ko‘rsatishning eng samarali yo‘llarini tanlashi lozim. 
2.Maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalarning   tillarni   o‘rganishdagi   nutqini   rivojlantirishda
o‘yinning axamiyati  
Tilga   o‘rgatish,   nuqtni   rivojlantirish   nafaqat   lingvistik   sohada   (bolaning   til   ko‘nikmalarini   –
fonetika,   leksika,   grammatikani   egallab   olishi),   balki   bolalarning   o‘zaro   hamda   kattalar   bilan
muloqotini   shakllantirish   sohalarida   ham   ko‘rib   chiqilmoqda.   SHundan   kelib   chiqqan   holda,
e’tiborga   molik   vazifa   nafaqat   nutq   madaniyatini,   balki   muloqot   madaniyatini   ham
shakllantirishdan iborat bo‘ladi.
Fanning   turli   yo‘nalishlari   vakillarining   asarlari   to‘g‘ri   yo‘lga   qo‘yilgan   kommunikatsiyaning
nutqni rivojlantirishda qanchalik muhim ahamiyatga ega ekanligini isbotlab bermoqda. 
Maktabgacha yoshdagi bola nutqini rivojlantirishning asosiy vazifasi bola tomonidan ona tilining
har   bir   yosh   bosqichi   uchun   belgilangan   normalari   va   qoidalarini   o‘zlashtirilishi   hamda   uning
kommunikativ   qobiliyatlarini   rivojlantirishdan   iboratdir.   Qayd   etish   lozimki,   bir   xil   yoshdagi
bolalarning nutqiy darajasi bir-biridan mutlaqo farq qilishi mumkin. Maktabgacha   yoshda   nutqni   o‘stirish   va   rivojlantirish   (ona   tilini   egallash)   o‘z   tabiatiga   ko‘ra
ko‘p   qirrali   jarayon   hisoblanadi.   U   aqliy   rivojlanish   bilan   uzviy   bog‘langan,   chunki   insonning
rivojlangan tafakkuri – bu nutqiy, til, so‘z-mantiqiy tafakkurdir. Nutqiy rivojlanish, tilni egallash
va aqlni, bilishni rivojlantirish o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqlik tafakkurni rivojlantirish uchun tilning
qanchalik muhim ahamiyatga egaligidan dalolat bermoqda. 
SHu bilan birga nutqiy (til) va intellektual rivojlanishdagi o‘zaro bog‘liqlikni teskari yo‘nalishda
–   intellektdan   tilga   qarab   ham   ko‘rib   chiqish   zarur.   Bunday   yondashuvni   shartli   ravishda
intellektning   til   (lingvistik)   funksiyasini   tahlil   qilish,   ya’ni   intellekt,   fikrlash   faoliyatining   tilni
egallashdagi ahamiyatini aniqlash sifatida ham belgilash mumkin (F.A.Soxin).
Ayniqsa,   ravon   nutqni,   ya’ni   mazmunli,   mantiqiy,   izchil   nutqni   shakllantirishda   nutqiy   va
intellektual rivojlanish o‘rtasidagi uzviy aloqa yanada aniqroq ko‘rinadi. Biron-bir narsa haqida
tushunarli   qilib   so‘zlab   berish   uchun   hikoya   ob’ektini   (predmet,   voqeani)   aniq   tasavvur   qilish,
tahlil qila olish, asosiy xususiyat va sifatlarni tanlab olish, predmet bilan hodisalar o‘rtasida turli
nisbatlarni   (sabab-oqibat,   vaqt)   o‘rnata   olish   lozim.   Bundan   tashqari,   ushbu   fikrni   ifodalash
uchun   eng   maqbul   so‘zlarni   tanlay   olishni,   oddiy   va   qo‘shma   gaplarni   tuzishni   bilish,   alohida
gaplar va fikrlarning bo‘laklarini bog‘lash uchun turli vositalardan foydalanish zarur. 
Ona   tilini   to‘laqonli   egallash,   til   qobiliyatlarini   rivojlantirish   maktabgacha   yoshdagi   bola
shaxsini to‘laqonli shakllantirishning o‘zagi hisoblanadi.
Maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalar   nutqini   rivojlantirishda   erishilgan   asosiy   natijalar
tengdoshlar   bilan   muloqot   asosiy   o‘rin   egallaydigan   muloqot   sohasidagi   chuqur   o‘zgarishlar
bilan  bog‘liq.  Bola  katta  yoshdagi  odamdan  ko‘ra  o‘z  tengdoshini  afzal   ko‘ra boshlaydi.   Birga
o‘ynayotgan o‘rtog‘iga qaratilgan nutq kattalar bilan bo‘lgan nutqdagiga  nisbatan mazmunliroq
bo‘lib boradi. SHerik bilan dialog muvofiqlashtirilgan predmetli va nutqiy harakatlar tusiga ega
bo‘ladi.   Bola   endi   qo‘shnisining   e’tiborini   o‘ziga   jalb   qilishni   biladi,   uning   o‘zi   o‘rtoqlarining
ishlari va fikrlari bilan qiziqadi. 
Maktabgacha  katta yoshdagi bolalar  nutqining funksiyalari  ko‘p qirralidir.  Bunda bola nutqdan
atrofdagilar   bilan   muloqot   o‘rnatish,   o‘ziga,   o‘z   ishlari   va   kechinmalariga   e’tiborni   jalb   qilish,
bir-birini tushunish, sherigining xulqiga, fikr va hissiyotlariga ta’sir qilish, o‘z faoliyatini yo‘lga
qo‘yish,   o‘zining   va   birga   o‘ynayotgan   o‘rtoqlarining   harakatlarini   muvofiqlashtirish   uchun
foydalanadi. Nutq atrofdagilar  haqidagi bilimlarning muhim manbai,  tabiat, narsalar va kishilar
olami haqidagi tasavvurlarni qayd etish vositasi, bilish faoliyatining vositasi bo‘lib xizmat qiladi. Maktabgacha  katta  yoshdagi bola  uchun nutq  ob’ektiv  munosabatlarning  alohida  sohasi bo‘lib,
bola ularni so‘zlar, tovushlar, qofiyalar, ma’nolar bilan o‘ynash orqali anglab etadi.
Jadval 1.
Ta’lim tili   Bolalar
soni Nutqni egallash darajasi  
YUqori  O‘rta  Past 
1. Rus tili  38  7  (18,42%)  19 49,91%)  12 (31,67%) 
2. O‘zbek tili  38  -  20 (52,6%)  18 (47,43%) 
3.   Maktabgacha yoshdagi bolalarga o ‘ zga tilni o ‘ rgatish sotsiolingvistik muammo sifatida  
Til  –  bu ijtimoiy hodisadir .  O‘zbekiston Respublikasi hududida yashayotgan har bir xalqning ona
tili uning milliy o‘ziga xosligi va ma’naviy madaniyatining yorqin ko‘rsatkichidir. 
Rus   tili   bizning   mintaqamizda   va   undan   tashqarida   yashayotgan   barcha   xalqlarning   iqtisodiy,
xo‘jalik,   mafkuraviy   va   madaniy   rivojlanishida   birlashtiruvchi   omil   bo‘ldi.   Rus   tilidan
foydalanish ko‘p qirrali bo‘lib, u turli millat vakllarining kundalik turmushdagi muloqotlarining
muhim   vositasi,   o‘sib   kelayotgan   yosh   avlodni   o‘qitish   va   tarbiyalashning   samarali   vositasi
hisoblanadi.
Til tafakkur bilan monand bog‘langani holda ongni shakllantiradi.  Nutq va tafakkur o‘rtasidagi
bog‘liqlik   nafaqat   psixologik   jarayonlarning   chuqur   bosqichlarida,   balki   ijtimoiy   hodisalar
darajasida   ham   namoyon   bo‘ladi.   So‘zning   insonga,   uning   xulq-atvoriga   ko‘rsatadigan   ta’siri
barchaga yaxshi ma’lum. 
Hozirgi paytda mamlakatimizda tillar o‘rtasidagi o‘zaro munosabatlarda ikki tamoyil mavjud: bir
tomondan, milliy tillarning yanada rivojlanishi va takomillashuvi, o‘zga tomondan esa – o‘zbek
tilining davlat tili sifatidagi ahamiyatining oshishi ro‘y bermoqda. O‘zbekiston   Respublikasining   mustaqillikka   erishishi   va   yuzaga   kelgan   iqtisodiy   ehtiyojlar
mamlakatdagi   ko‘p   sonli   aholining   ona   tili   bo‘lgan   o‘zbek   tilini   davlat   tili   sifatida   o‘rganishni
shart qilib qo‘ydi, bu esa ko‘p millatli jamiyat sharoitida katta ijtimoiy ahamiyat kasb etadi. 
Tildan   foydalanish   –   bu   ijtimoiy   faoliyatning   muayyan   turi   sohasida   kishilarning   o‘zaro
muloqotidir.   Hozirgi   davr   nuqtai   nazaridan   olib   qaralganda   quyidagilar   eng   muhim   sohalar
hisoblanadi:
Go‘daklik yoshi (0-1 yosh)  
Bola hayoti kattalarning hayoti va faoliyatiga qo‘shilib ketgan. Lekin shunga qaramasdan, ayni
paytda   bola   ularga   ta’sir   ko‘rsatishning   o‘ziga   xos   insoniy   vositalarining   birontasiga   ham   ega
emas.   Bu   esa   rivojlanishning   ushbu   bosqichidagi   asosiy   irsiy   (genetik)   vazifani,   ya’ni
kichkintoylarda  kattalar  bilan  muloqot  qilishning  metod va  vositalarini  shakllantirish  vazifasini
belgilab beradi. Emotsional-vositasiz muloqot – ushbu yoshdagi asosiy faoliyat turi hisoblanadi.
Bolani   ajratib   qo‘yish,   kattalar   bilan   emotsional   aloqalarning   kamligi   bola   hayotning   birinchi
oylaridan boshlaboq uning etarli darajada rivojlanmasligiga olib kelishi mumkin. 
Go‘daklik   yoshida   bolaning   ayniqsa   kattalar   bilan   muloqoti   jadal   rivojlanadi,   dastlabki   mehr
qo‘yish   shakllanadi,   ijtimoiy   kutishlar   vujudga   keladi   (bola   kattalardan   muayyan   hayotiy
vaziyatlarga mos keluvchi harakatlarni kutadi), bola bilan kattalar o‘rtasidagi sherikchilikning ilk
ko‘rinishlari   shakllana   boshlaydi.   Bola   o‘zining   qo‘lidan   hali   hech   narsa   kelmasa-da,   biroq
kattalarning harakatlarini boshqarishni o‘rganadi. Bu hol unda nutqning hali mavjud emasligidan
qat’iy   nazar,   ro‘y   beradi.   Uning   ixtiyorida   faqat   ovoz   munosabatlari   va   imo-ishoralargina
mavjud.
Dastlabki   so‘zlar   emotsional   ifodaliligi,   vaziyatga   mosligi   va   kommunikativ   yo‘naltirilganligi
bilan   ajralib   turadi.   Bunday   nutq   avtonom   yoki   vaziyatga   oid   nutq   deb   ataladi,   u   faqat   bola
atrofidagi   muhit   bilan   yaxshi   tanish   bo‘lgan   yaqinlarigagina   tushunarlidir.   So‘zni   dastlabki
tushunish muayyan vaziyatni qabul qilish bilan uyg‘unlashgandir. Ilk so‘zlar muayyan narsalarga
taalluqli   bo‘lib,   umumlashtiruvchi   xususiyatga   ega   emas   (soat   deganda   faqat   devorda   osilib
turadigan   soatlar   tushuniladi).   So‘z   bola   xulqining   umumiy   ko‘rinishidan   joy   oladi   va   u   imo-
ishora,   qo‘l   harakatlari,   qarash-nigohlar,   ifodali   vositalar   bilan   birgalikda   bir   so‘zli   fikrni
bildirishga olib keladi («Xayr», «Ber», «Ol»).  Ilk   so‘zlarning   paydo   bo‘lishi   bolani   rivojlantirishning   ijtimoiy   vaziyati   o‘zgarganidan   dalolat
beradi.   Endi   bolaning   o‘zi   o‘z   istak-xohishlarini   ma’lum   qilishi   mumkin,   kattalar   esa   og‘zaki
ko‘rsatmalar yordamida uning xulq-atvorini yo‘naltirish imkoniga ega bo‘ladilar. 
Bolaning   bu   yoshda   o‘zini-o‘zi   anglab   etishini   unga   nisbatan   kattalarning   munosabati   in’ikosi
deyish   mumkin.   O‘ziga   nisbatan   ijobiy   munosabat   –   shahsning   normal   rivojlanishi   uchun  asos
hisoblanadi.   O‘ziga   nisbatan   salbiy   munosabat   esa   –   bolaning   ilk   yoshda   kattalar   bilan
emotsional-ijobiy muloqoti kam bo‘lganligi natijasidir. 
Bola bilan muloqot u bilan hamkorlik asosiga qurilishi lozim. Doimo kattalarning biron narsani
majburlashlari   bolada   faol   tadqiq   etish   va   bilishga   intilishni   emas,   balki   sustlik,   faqat   atrof-
muhitga moslashish istagini shakllantiradi.
Ilk yosh (1-3 yosh)  
Bir   yoshdan   uch   yoshgacha   bo‘lgan   davrda   bola   rivojlanishiga   oid   ijtimoiy   vaziyat   sezilarli
darajada o‘zgaradi. O‘z yaqinlari bo‘lmish kattalar  bilan birgalikda  bolaning muloqot doirasiga
birinchi   navbatda   kichkintoyning   diqqat-e’tibor   va   g‘amxo‘rlikka   bo‘lgan   ehtiyojini   qondirishi
lozim   bo‘lgan   boshqa   kattalar   (maktabgacha   ta’lim   muassasalari   xodimlari,   tarbiyachi
yordamchisi) ham kirib kela boshlaydilar. Bunday sharoitda ilk yoshdagi bolalarda kattalar bilan
narsalar,   o‘yinchoqlar   va   ular   bilan   bajarilishi   lozim   bo‘lgan   harakatlar   xususida   muloqot
qilishga ehtiyoj rivojlanadi.
Bola   uchun   maktabgacha   ta’lim   muassasasiga   qatnay   boshlagan   dastlabki   kunlar   va   oylar   juda
murakkabdir   –   chunki   bolaning   onasi   o‘rniga   boshqa   notanish   kattalarning   paydo   bo‘lishi,   u
o‘rganib   qolgan   odatiy   turmush-tarzini   izdan   chiqaradi.   Bu   ko‘pchilik   bolalarda   salbiy
emotsiyalar,   qo‘rquvni   vujudga   keltirib,   ushbu   holat   butun   organizmni   qamrab   olishi   va   uning
rivojlanishini   anchagacha   susaytirib   qo‘yishi   mumkin.   Bunday   paytda   uyquning,   ishtahaning
buzilishi, tozalik ko‘nikmalarini vaqtincha esdan chiqarish, emotsional kechinmalar (yig‘loqilik,
qo‘rquv,   hujumkorlik,   o‘jarlik   va   boshq.),   sustlik,   o‘zi   mustaqil   ravishda   ovqatlanishdan   bosh
tortish holatlari kuzatiladi. Agarda pedagog xushmuomalali va sabr-toqatli bo‘lsa, bu holatlar 3-6
haftada o‘tib ketadi, ayrim bolalarda esa, bundan uzoqroqqa ham cho‘zilishi mumkin. 
Bu yoshdagi bolada kattalar bilan emotsional va amaliy aloqalar o‘rnatish qobiliyati rivojlanadi,
bu unga yangi hayotiy shart-sharoitlarga moslashishga: so‘zlar, iltimoslarni baholovchi fikrlarni
va boshqa kishilarning emotsional munosabatlarini to‘g‘ri qabul qilishga yordam beradi.  Bolaning   maktabgacha   ta’lim   muassasasiga   kelishi   bilan   uning   «bola   –   katta   yoshli   odam»
munosabatlar tizimidagi emotsional aloqalariga «bola - tengdoshlar» munosabati ham qo‘shiladi.
Bola hayotning uchinchi yilida kichkintoylar bir-birlariga faol taqlid qila boshlaydilar, o‘zlarini
ko‘rsatishga   intiladilar   va   shu   bilan   birga   o‘ziga   nisbatan   munosabatni   his   qila   boshlaydilar,
dastlabki nutqiy dialoglar paydo bo‘ladi.
Ilk   yoshdagi   bolalarda   bolalar   jamiyati   endigina   shakllana   boshlaydi.   Ular   bo‘sh   vaqtlarining
ko‘p   qismini   bir-birlariga   yaqin   turgani   holda   asosan   yolg‘iz   o‘yinlarda   o‘tkazadilar.   Bolalar
tashabbusi   bilan   vujudga   keladigan   o‘yin   jamiyatlari   –   diadalar   (ikkitadan   bo‘lib   o‘ynash)
barqaror emas. 
Bolaning   o‘ziga-o‘zi   baho   berishi   emotsional   jihatdan   yorqin   buyoqlarga   bo‘yalgan   bo‘lib,   u
yaxshi   bola   bo‘lish,   kattalarning   talablariga   javob   berish,   ularning   ma’qullashlariga   erishishga
intilish bilan bog‘liqdir.
Bola   hayotining   o‘zga   yili   nihoyasida   bolalar   o‘zlariga   nisbatan   umumiy   baholarni   beradi:
«yaxshi», «katta» va boshq. 
Uch yoshga kelib «Men» tizimi vujudga keladi. U bolaning o‘z ismi orqali («Men Kamillaman»,
«Men   Timurman»)   o‘zining   qaysi   jinsga   mansubligi   haqidagi   tasavvurlarini   (o‘g‘il   bola,   qiz
bola), ma’qullash, tan olishlariga («Men yaxshiman») va mustaqillikka ehtiyojini («Men o‘zim»)
o‘z ichiga oladi.
Maktabgacha ta’lim muassasasida moslashish davrining yaxshi o‘tishi uchun tarbiyachi guruhda
bolalar   uchun   emotsional   jihatdan   qulay   muhitni   ta’minlashi   zarur.   Katta   yoshli   odam   o‘z
hissiyotlarini   ochiq   va   ishonib   ifoda   qilar   ekan,   u   bu   bilan   bolani   yaxshi   ko‘rishini   va   uning
uchun   qayg‘urishini,   uning   tashvishlariga   sherik   bo‘lishga   tayyor   ekanligini   tushunishga
undaydi. Bolaning ham ijobiy (quvonch, zavq-shavq va boshq.), ham salbiy (qo‘rquv, tashvish,
arazlash va boshq.) his-tuyg‘ularini erkin ifoda qilishiga ko‘maklashadi. 
Ijtimoiy xulq-atvor va muloqotning ahloqiy negizi bolaning emotsional sohasi orqali shakllanadi.
Tabiiy ravishda vujudga keladigan va ataylab yaratiladigan, katta yoshli odam bolaning yordami,
g‘amxo‘rligi   va   diqqat-e’tiboriga   muhtoj   bo‘ladigan   turli   vaziyatlardan   foydalanish   zarur.
Bunday   vaziyatlarda   katta   yoshli   odam   o‘z   his-tuyg‘ularini   samimiy   ravishda   namoyon   qiladi,
bolaga ham ijobiy, ham salbiy emotsiyalarni ifodalash yo‘llarini ko‘rsatib beradi.  Uyushtirilgan   birgalikdagi   harakatlarda   pedagog   har   bir   bolaga   erishilgan   muvaffaqiyatlardan
xursand   bo‘lish,   zavqlanish   imkoni   beradi,   bolaning   har   bir  mustaqil   sa’y-harakatlarni   qo‘llab-
quvvatlaydi   va   rag‘batlantiradi,   bola   qiynalib   qolsa   unga   sezdirmasdan   yordam   beradi,   ayni
paytda unga salbiy baho berishdan o‘zini tiyadi.
Salbiy   baholar   bolaning   boshqa   bolalar   bilan   o‘zaro   munosabatlariga   ta’sir   qiladi   va   bu   hol
guruhda emotsional jihatdan noqulay muhitni yuzaga keltirishi mumkin. 
Tarbiyachi   doimo   boshqa   bolalar   oldida   bolaning   har   qanday   yaxshi   harakatlariga   ijobiy   baho
berib borishi darkor.
Katta   yoshli   odam   bolada   o‘ziga   nisbatan   qiziqish,   birgalikdagi   faoliyatda,   o‘yinlarda   ishtirok
etish   istagini   hosil   qilishi   zarur.   Ushbu   maqsadda   u   sevimli   ertaklar,   badiiy   adabiyotlar,
she’rlardan olingan holatlarni o‘yin vaziyatlariga qo‘shadi. 
Bolalar bilan bunday mazmunli muloqotda ular bilan tarbiyachi o‘rtasida ishonchga asoslangan
munosabatlar shakllana boshlaydi va bolalarda unga taqlid qilish istagi vujudga keladi.
Uch yoshga kelib bola ijtimoiy rivojlanishning quyidagi ko‘rsatkichlariga ega bo‘ladi: 
- vaziyatli-amaliy muloqot va kattalar bilan oddiy hamkorlikni egallay boshlaydi;
- kattalar va tengdoshlari bilan muloqotga muhtojlik; 
- tengdoshlar bilan nutqiy muloqot emotsional-amaliy muloqot shakliga ega;
- eng oddiy shaklda tashabbuskorlik, mustaqillikkni namoyish qila boshlaydi; 
- o‘z imkoniyatlariga ishona boshlaydi.
Uch   yoshli   bolalardagi   markaziy   yangilik   –   «MEN   tizimining»   paydo   bo‘lganligidir,   u   o‘z
navbatida   bolada   o‘zi   harakat   qilishga   ehtiyojni,   irodali   xulq-atvor   elementlarinii   vujudga
keltiradi.  «MEN  tizimining»  shakllanganligi  o‘ziga-o‘zi  baho berish  va u bilan  bog‘liq kattalar
talablariga   mos   bo‘lishga   intilish   paydo   bo‘ladi.  
Kichik yosh (3 - 5 yosh)  
Uch-besh   yoshli   bolalarda   kattalarning   mehriga,   ularning   tushunishiga   va   u   bilan   muloqot
qilishiga   ehtiyoj   saqlanib   qoladi.   Kattalarga   nisbatan   ishonchga   asoslangan   muloqot   va   uning emotsional  ahvolini  (quvonch, zavq-shavq, qayg‘u, xotirjamlik,  jahldorlik  va  h.k.) his  qilishga,
kayfiyat   o‘zgarganligi   sabablarini   tushunishga   qodirlik   rivojlanadi.   Kattalar   bilan   muloqotning
yangi   shakli   –   qiziqarli   mavzularda   muloqot   qilish   vujudga   keladi   va   rivojlanadi.   U   dastlab
kattalar   bilan   birgalikdagi   bilish   faoliyatiga   (masalan,   o‘yin,   predmetlar   va   o‘yinchoqlar   bilan
tajriba   o‘tkazish,   qog‘ozdan   va   tabiiy   materialdan   narsa   yasash   va   boshq.)   qo‘shilib   ketgan,
so‘ngra,   bola   hayotining   beshinchi   yili   oxiriga   kelib   muayyan   vaziyat   bilan   bog‘liq   bo‘lmagan
bilish mavzularidagi «nazariy» muloqot ko‘rinishiga ega bo‘ladi.
Bolalarning   katta   yoshli   odam   bilan   muloqotga   bo‘lgan   ehtiyojining   qondirilmasligi   ular
o‘rtasida emotsional  jihatdan  begonalashuvga olib keladi. U turli ko‘rinishda namoyon bo‘ladi:
ba’zi   bolalar   indamas,   hurkak,   arzimagan   narsaga   ham   yig‘lab   yuboruvchi   bo‘lib   qoladilar;
boshqalari esa – negativizm, tajovuzni namoyon qilishadi. 
Bola hayotining to‘rtinchi yilida tengdoshi uning uchun eng avvalo, birgalikdagi amaliy faoliyat
(rasm   chizish,   narsa   yasash,   tuzish   va   h.k.)   ishtirokchisi,   o‘yindagi   sherik   sifatida   qolaveradi.
Bola tengdoshiga eng oddiy talablar, iltimoslar bilan murojaat qiladi va tengdoshining harakatiga
baho beradi. Besh yoshli bolalar tengdoshlarining hadeb u yoki bu narsani so‘rab, jonga tegishini
salbiy baholaydi.
Besh   yoshga   kelib,   tengdoshlari   bilan   muloqotga   va   ular   bilan   bolalar   jamiyatini   vujudga
keltiradigan   birgalikdagi   o‘yinlarga   bo‘lgan   ehtiyoj   keskin   ortadi.   Bola   hayotining   beshinchi
yiliga kelib, u o‘z tengdoshlari o‘rtasida o‘z o‘rnini anglay boshlaydi. Kommunikativ qo‘nikma
rivojlanadi:   bola   salomlashadi   va   xayrlashadi,   do‘stini   ismini   aytib   chaqiradi,   to‘rt-besh
yoshlarga   kelib   –   sherigini   u   o‘ynayotgan   rol   nomi   bilan   chaqiradi   («Hoy,   shofyor,   arqon
g‘ildirakning tagiga tushib ketdi»). 
Kattalar   va tengdoshlar   bilan  muloqot   qilish  bolaga  o‘zining   MENini  anglash  imkonini  beradi.
Aynan muloqotda «MEN obrazining» shakllanishi ro‘y beradi. Qulay tarbiya sharoitlarida, ya’ni
kattalar   va   tengdoshlari   bolaga   xayrixohlik   bilan   munosabatda   bo‘layotganida   uning
ma’qullanishga, ijobiy bahoga, tan olishga bo‘lgan ehtiyoji qondiriladi. Salbiy muloqot tajribasi
tajovuzga, o‘ziga nisbatan ishonchsizlikka, odamovi bo‘lib qolishga olib keladi.
Bolaning   o‘ziga-o‘zi   baho   berishi,   odatda   yuqori   bo‘ladi.   Kichik   bolakay   o‘z   shaxsini   haddan
tashqari   yuqori   baholashi   tabiiy,   o‘rinlidir   va   bu   kimdir   uning   shaxsiy   xususiyatlarini   salbiy
baholagan   («qizg‘onchiq»)   yoki   uning   xulq-atvorini,   faoliyatini   qandaydir   bir   ideal   bilan,
masalan   tengdoshi   bilan   taqqoslagan   taqdirda,   «shaxsni   himoya   qilish»ning   o‘ziga   xos
mexanizmi hisoblanadi.  YOsh o‘tishi bilan bolaning o‘z aytgan so‘zlariga va hatti-harakatlariga, shuningdek faoliyatning
har xil turlaridagi o‘z imkoniyatlari va yutuqlariga mos tarzda baho berish rivojlanadi.
Besh   yoshga   kelib   o‘zi   sodir   etgan   hatti-harakatlarni   ularning   boshqa   odamning   va   uning
o‘zining   jismoniy   va  emotsional   ahvoli   uchun   keltirib   chiqaradigan   oqibatlari   nuqtai-nazaridan
baholashi   mumkin.   Unga   «Agar   men   birovga   yomonlik   qilsam,   bu   unga   ham,   menga   ham
yoqmaydi,   ikkimiz   ham   xafa   bo‘lamiz.   Agar   men   yaxshi   ish   qilsam,   ikkovimiz   ham   xursand
bo‘lamiz» degan fikr-mulohazaning  mazmuni tushunarli bo‘ladi. Bolada qiziqishlar  va qadriyat
yo‘nalishlari,   o‘g‘il   bolalar   va   qizlarga   xos   bo‘lgan   muayyan   faoliyat   turlarini   va   o‘zini   tutish
usullarini   afzal   ko‘rish   shakllana   boshlaydi   (masalan,   qizaloqlar   qo‘g‘irchoq   o‘ynashsa,   o‘g‘il
bolalar mashinalarni o‘ynaydilar va h.k.). 
Bolaning   kattalar   va   tengdoshlari   bilan   muloqoti   to‘laqonli   ijtimoiy   rivojlanishning   muhim
shartidir.   SHundan   kelib   chiqqan   holda,   bolaning   muloqotga   intilishi,   muloqot   bo‘yicha
sheriklarining   talabiga   javob   berishi,   ijtimoiy   jihatdan   o‘zini   tutishda   moslashuvchanlik   va
xushmuomalalilikka   ega  bo‘lishi   uchun  uning  atrofdagi  odamlar   bilan   ijobiy   tajribasini  boyitib
borish zarur.
-   bolalarning   barqaror   o‘yin   birlashmalariga   kirishi   mumkin,   muloqotda   va   birgalikdagi
faoliyatda   quvonch,   zavqlanish,   qayg‘u   va   boshqa   holatlarni   ifodalash   uchun   emotsional
ekspressiv   nutqiy   va   nonutqiy   vositalaridan   foydalanadi.  
Maktabgacha davrdagi katta yosh (5-7 yosh)  
Katta   yoshli   odam   ta’sirida   bolada   muloqotning   yangi   –   vaziyatdan   tashqari-shaxsli   shakli
vujudga keladi, unda bola «odamlar  olamiga»  qarab ish tutadi. Bola odamni jamiyatning  vakili
deb biladi, ijtimoiy olamdagi o‘zaro bog‘liqlikni o‘zlashtiradi.
Muloqotning   ushbu   shakli   vujudga   kelishi   va   rivojlanishi   ko‘p   jihatdan   bolalar   kattalarning
o‘zaro   munosabatlari,   jamiyatda   o‘zining   tutish   qoidalari   bilan   qiziqadigan   o‘yinlarning
rivojlanishi   bilan   uzviy   darajada   bog‘liqdir.   Maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalar   faqat
kattalarning   xayrihoh   diqqat-e’tiborlariga   va   ular   bilan   hamkorlik   qilishga   emas,   balki
kattalarning   ularni   hurmat   qilishlariga,   o‘zaro   bir-birini   tushunish   va   hamdard   bo‘lishilariga
intiladi.  Besh   yosh   chegarasida   bolaning   tengdoshlari   bilan   muloqotga   kirishish,   o‘zini   boshqalar   bilan
taqqoslash,   taqlid   qilishga   ehtiyoji   keskin   ortadi.   Faoliyatning   o‘ziga   va   tengdosh   sheriklariga
bo‘lgan qiziqishdan kelib chiqqan holda, biron-bir ishda (o‘yinda, mahsuldor faoliyatda) ishtirok
etishga intilish ancha barqaror bo‘lib qoladi.
Tengdoshlar   bilan   muloqotda,   o‘yinda   va   faoliyatning   boshqa   turlarida   axborot   almashish,
funksiyani   rejalashtirish,   ajratish   va   muvofiqlashtirish,   ya’ni   birgalikda   faoliyat   yurituvchi
bolalarning   umumlashuviga   ko‘maklashuvchi   harakatlarning   barchasi   amalga   oshiriladi.   YOsh
ulg‘aygani   sayin   muloqot   mustaqil   ahamiyat   kasb   etib   boradi,   bu   hol   bolaning   tengdoshlariga
hamdardlik bildirishi, ularni tushunishi, emotsional yaqinligida namoyon bo‘ladi. 
Etti   yoshga   kelib   bola   tengdoshining   shaxsga   oid   xususiyatlarini   ajrata   boshlaydi   («qiziqarli
o‘yinlar o‘ylab topadi», «YAxshi yuguradi», «Juda yaxshi, kulgili» va h.k.).
Etti   yoshli   bolalarda,   agarda   ular   maktabgacha   ta’lim   muassasasida   bir   guruhda   bir   necha   yil
birga   tarbiyalangan   bo‘lsalar,   ancha   uyushgan   bolalar   jamiyati   mavjud   bo‘ladi.   Maktabgacha
yoshdagi   kichik   bolalarga   nisbatan   muloqot   doirasi   ancha   kengayadi.   O‘yin   guruhlarining
barqarorligi   ortadi,   ulardagi   bolalarning   o‘rtacha   soni   ikki-uch   kishiga   etadi,   ba’zan,   ayniqsa,
o‘g‘il bolalarda 8-9 kishidan iborat o‘yin guruhlari vujudga keladi. 
Maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalarda   kommunikativ   ko‘nikmalarning   yuqori   darajasi   va
ulardan   o‘rinli   foydalanish   kuzatiladi.   Ular   tomonidan   takliflar,   iltimoslarni   asoslash   uchun
keltiriladigan dalillar, baholar o‘z mazmuniga ko‘ra yanada takomillashib boradi.
Bolalar   hayotining   ettinchi   yilida   tengdoshlari   bilan   do‘stona   munosabatlarga   bo‘lgan   ehtiyoj
keskin   ortadi.   Bolalar   o‘z   tengdoshlariga   nisbatan   beradigan   baholar   umumlashtirilgan
xususiyatga   ega   bo‘ladi   va   bu   maktabgacha   katta   yoshdagi   bolalarning   MTMsidagi   guruh
hayotiga  aloqadorligi   tobora  ortib  borayotganidan   dalolat   beradi  («Hamma   bilan  do‘st»,  «Agar
bolalar   urishib   qolishsa,   yarashtiradi»,   «Agarda   bironta   bolani   xafa   qilishsa,   uning   yonini
oladi»). 
Ahloq normalari va qoidalarini o‘zlashtirib olish natijasida bolada shakllanadigan etik o‘lchovlar
uning   universal   insoniy   qadriyatlarga   munosabatini   aks   ettiradi,   bola   uni   faqat   o‘z   shaxsiga
nisbatan qo‘llash bilan cheklanib qolmaydi.
Bola borgan sayin kattalarga qaram bo‘lmasdan mustaqil bo‘lib boradi. Uning ijtimoiy tajribasi
boyiydi,   atrofdagilar   bilan   o‘zaro   munosabatlari   murakkablashadi.   Bu   unga   o‘zini,   o‘zining afzalliklari   va   kamchiliklarini   to‘liqroq   anglab   etish   imkonini   beradi.   O‘zi   haqidagi   bilimlari
cheklanganligi   tufayli   kattalarning   baholarini   ishonib   qabul   qiladigan   va   o‘zini   katta   yoshli
odamning   fikri   orqali   qabul   qiladigan   ilk   yoshdagi   va   maktabgacha   yoshdagi   bolalardan   farqli
ravishda, maktabgacha katta yoshdagi bolalarda o‘zi haqidagi mustaqil tasavvurlar hamda o‘zini,
o‘z harakatlarini va tashqi xususiyatlarini baholash elementlari paydo bo‘ladi. 
Bolaga odamlar – kattalar va tengdoshlari olamini yaqinroq bilib olish uchun quyidagilar zarur:
-   katta   yoshli   odamning   bola   bilan   hamda   bolalarning   bir-birlari   bilan   badiiy,   musiqiy,   teatr
faoliyatining har xil turlarida (ertaklarni sahnalashtirish, tomosha ko‘rsatish, barmoqli va boshqa
teatr turlari) emotsional jihatdan boy mazmunli muloqoti; 
-   o‘z   yaqinlari   bo‘lgan   kattalar   va   tengdoshlariga   nisbatan   yoqtirish,   emotsional   bog‘liqlik
hissiyotlarini,   o‘zaro   bir-birini   tushunish   va   hamdard   bo‘lish   tuyg‘ularini   tarbiyalash   uchun
bolalarning kattalar va boshqa bolalar bilan muloqotga kirishishga undovchi sharoitlar yaratish;
ularning   emotsional   holatlarini:   quvonch,   zavq-shavq,   qayg‘u,   xotirjamlik,   g‘azab,   jahl,
tashvishlilikni;   amaliy   va   shaxsiy   sifatlarini;   turli   faoliyat   shakllarida,   jamiyatdagi   axloq
qoidalariga   rioya   qilishdagi   imkoniyatlarini   anglash   uchun;   agarda   boshqa   odam   charchagan,
unchalik   sog‘lom   emas,   o‘zini   yomon   his   qilayotgan   bo‘lsa,   nimagadir   xafa   bo‘lsa,   tashvishga
tushgan   bo‘lsa   unga   hamdardlik   bildirish   va   kattalar   xamda   bolalarning   ifodali   nutqiga,
hazillarga   emotsional   munosabat   bildirishni   tarbiyalash   uchun   zarur   shart-sharoitlarni   hosil
qilish; XULOSALAR  
Nazariy va amaliy tadqiqotlar ni o’tkazish natijasida quyidagicha xulosalarga kelindi:  
1.
Maktabgacha   yoshdagi   bolalarda   nutqiy   faollikni   shakllantirish   masalalarini   nutqiy
faoliyat   nazariyasi   asosida   tadqiq   etish   maktabgacha   ta’lim   va   tarbiya   nazariyasi   uchun
ham, amaliyoti uchun ham dolzarb va ahamiyatga molik masala hisoblanadi. 
2.
O‘tkazilgan   tadqiqotlar   natijasida   bolalarda   nutq   paydo   bo‘lishi   va   rivojlanishi   ularning
atrofdagi   kishilar   bilan   muloqoti   jarayonida   ro‘y   beradi,   degan   tezisni   aks   ettiruvchi
qarashlar   tizimi   shakllandi.   Bunda   bola   kattalar   nutqiy   namunalarini   passiv   ravishda
qabul   qilmaydi,   balki   umuminsoniy   tajribaning   bir   qismi   sifatida   nutqni   faol
o‘zlashtiradi.   Bola   nutqni   o‘stirish   va   rivojlantirish   –   bu   eng   avvalo,   egallash   uchun   til
qobiliyatini shakllantirishni talab qiluvchi muloqot shakllarini rivojlantirishdir. 
3.
Nutqni   egallashda   eng   muhim   bosqich   maktabgacha   yoshga   to‘g‘ri   keladi.   CHunki,
verbal davrgacha bo‘lgan (tayyorlov) bosqichda nutqning muhim omillari yaratiladi. Bola
o‘z   hayotining   birinchi   yili   davomida   atrofdagi   kattalar   bilan   muloqot   qilishning   ikki
shaklini o‘zgartiradi.  1 – vaziyatli-shaxsli muloqot (2-oylarga kelib), 2-vaziyatli-amaliy. 
4.
Ilk   yoshda   nutqning   rivojlanishi   nutqni   tushunish   ko‘nikmalarini   takomillashtirish
yo‘nalishi   bo‘yicha   va   bola   nutqining   faolligini   shakllantirish   yo‘nalishi   bo‘yicha   ro‘y
beradi. 
5.
Ravon nutq bolaning aqlan, estetik, emotsional jihatdan rivojlanish darajasini aks ettiradi.
6.
Maktabgacha katta yoshdagi bolalar nutqini rivojlantirishdagi asosiy yutuqlar tengdoshlar
bilan   muloqot   oldingi   o‘ringa   chiqadigan   muloqot   sohasidagi   chuqur   o‘zgarishlar   bilan
bog‘liq. Maktabgacha katta yoshdagi bolaning nutqi turli-tumandir. Bola o‘zining amaliy,
bilish va shaxsiy ehtiyojlarini qondirish uchun o‘zida mavjud bo‘lgan barcha vositalardan
va   g‘ayriixtiyoriy   vaziyatlarda   fikr   bildirishdan,   nonutqiy   vositalardan   va   bevosita
nutqning o‘zidan foydalanadi. 
7.
Jaranglayotgan nutqqa bo‘lgan qiziqishning jadal rivojlanishi, til borlig‘ini uning barcha –
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO`YHATI  
1.
O`zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi. – T.: O`zbekiston, 1992. – 48 b. 
2.
O`zbekiston   Respublikasining   “Ta'lim   to`g`risida”gi   Qonuni.   Barkamol   avlod   –
O`zbekiston taraqqiyotining  poydevori. – T.: Sharq nashriyot-matbaa  kontserni, 1997. –
20-29-b. 
3.
O`zbekiston   Respublikasi   “Kadrlar   tayyorlash   Milliy   dasturi”.   Barkamol   avlod   –
O`zbekiston taraqqiyotining  poydevori. – T.: Sharq nashriyot-matbaa  kontserni, 1997. –
31-61-b. 
4.
Maktabgacha   yoshdagi   bolalar   ta'lim-tarbiyasiga   qo`yiladigan   davlat   talablari.   Vazirlar
Mahkamasining 6.12.99 yildagi 07(40-57-sonli hujjatiga asosan ma'qullangan. 
5.
O`zbekiston   Respublikasida   davlat   maktabgacha   ta'lim   muassasasi   to`g`risida   Nizom.
Vazirlar Mahkamasining 2007 yil 25 oktyabrdagi 225-sonli Qarori. 
6.
Qisqa   muddatli   guruhlar   to`g`risida   Nizom.   Vazirlar   Mahkamasining   2007   yil   25
oktyabrdagi 225-sonli Qarori. 
7.
O`zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   mahkamasining   2007   yil   25   oktyabrdagi
“Maktabgacha   ta'lim   sohasidagi   me'yoriy-huquqiy   hujjatlarini   tasdiqlash   to`g`risida”gi
225-sonli   qaror   bilan   tasdiqlangan   “O`zbekiston   Respublikasida   davlat   maktabgacha
ta'lim muassasasi to`g`risida”gi Nizom. 
8.
Davlat   maktabgacha   ta'lim   muassasalariga   bolalarni   qabul   qilish   bo`yicha   qabul
komissiyasining faoliyat ko`rsatish tartibi to`g`risidagi Nizom.   Xalq ta'limi vazirligining
2007 yil 28 noyabrdagi 297-sonli Buyrug`i. 
9.
Maktabgacha   ta'lim   muassasasining   Kengashi   to`g`risidagi   Nizom.   O`zbekiston
Respublikasi Xalq ta'limi vazirligining 2008 yil 20 iyundagi 147-sonli Buyrug`i.

Nutqni rivojlantiruvchi harakatli o‘yinlar Reja: 1.Hozirgi zamon fan tadqiqotlarida bola nutqini o‘stirish va rivojlantirish masalalari 2.Maktabgacha katta yoshdagi bolalarning tillarni o‘rganishdagi nutqini rivojlantirishda o‘yinning axamiyati 3.Maktabgacha yoshdagi bolalarga o‘zga tilni o‘rgatish sotsiolingvistik muammo sifatida Xulosalar Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati.

1.Hozirgi zamon fan tadqiqotlarida bola nutqini o‘stirish va rivojlantirish masalalari Ilk bolalik chog‘iga taalluqli bo‘lgan nutq o‘sishi va rivojlanishi bosqichlari turli sohalar olimlarini, jumladan pedagog-psixologlar, lingvistlarni, eng avvalo, bu nutq rivojlanishidagi o‘ziga xos davr bo‘lganligi uchun ham qiziqtiradi. Uning o‘ziga xosligi shundaki, u nutqni o‘stirish va rivojlantirish uchun senzitiv hisoblanadi: bu davrda nutq muloqot vositasi sifatida paydo bo‘ladi va takomillashadi; u shunchalik jadal sur’atlarda rivojlanadiki, nutqning keyingi butun ontogenezi jarayonida ushbu holat boshqa kuzatilmaydi. K.D.Ushinskiyning ta’kidlashicha, «…bola ikki-uch yilda shuncha narsani oson va tez o‘rganib oladiki, keyin yigirma yil qunt bilan astoydil o‘qigan taqdirda ham uning yarmini o‘zlashtira olmaydi». Ilk yoshdagi bolalar nutqini o‘rganishga E.I.Tixeeva, M.M.Kolsova, N.M.Askarina, G.M.Lyamina, M.I.Lisina va boshqa ko‘plab taniqli olimlar, pedagoglar va metodistlar sezilarli hissa qo‘shishgan. Ilk yoshda nutqni o‘stirish va rivojlantirish ikki yo‘nalish bo‘yicha ro‘y beradi: 1 – nutqni tushunishni takomillashtirish; 2 – bola nutqining faolligini shakllantirish. Bolalar nutqini psixologiya-pedagogika nuqtai nazaridan tadqiq etishni F.A.Soxin va O.S.Ushakovalar tasnifiga ko‘ra, uchta yo‘nalishga ajratish mumkin: - tarkibiy – til tizimining turli tarkibiy darajalari – fonetik, leksik, grammatik darajalarini shakllantirish; - funksional – kommunikativ funksiyada tilni egallash ko‘nikmalarini shakllantirish; - kognitiv – til va nutq hodisalarini eng oddiy usulda anglashni shakllantirish. Ilmiy tadqiqotlar va yo‘nalishlar tahlili maktabgacha yoshdagi bolalar nutqining turli tomonlarini rivojlantirish xususiyatlari hamda ularning ilmiy adabiyotda o‘rganilganlik darajasini aniqlash imkonini beradi. V.I.Loginova, YU.S.Lyaxovskaya, V.V.Gerbova, E.M.Strunina va boshqalarning tadqiqotlarida bolalar ona tili leksikasini o‘zlashtirib olishlarining o‘ziga xos xususiyatlari yoritilgan.

Maktabgacha yoshdagi bolalarning lug‘atni o‘zlashtirishlarida ikki jihat ajratib ko‘rsatilgan: atrofdagi olam lug‘atini (so‘z boyligini) anglash bilan birgalikda rivojlantirish; lug‘atni til birligi sifatida o‘zlashtirish. Ular predmetli aloqalar va munosabatlar mantig‘ida ham, til mantig‘i borasida ham so‘z ustida ishlash zarurligini isbotlab berishgan. Bolalar nutqining grammatik tuzilishi sohasidagi tadqiqotlar bolalarda nutqning morfologik va sintaktik tomonlarini shakllantirish (F.A.Soxin, M.I.Popova, A.V.Zaxarova, V.I.YAdeshko, A.G.Tambovseva va boshq.), ona tilining so‘z hosil qilish tizimi xususiyatlarini aniqlash, shuningdek, bolalar nutqining grammatik tuzilishini takomillashtirishga oid pedagogik ishda nafaqat odatdagi grammatik xatoliklarni o‘rganish va tuzatishga, balki birinchi navbatda grammatik umumlashmalarni shakllantirishga e’tiborni qaratish zarurligini isbotlash imkonini berdi. Bolalar tomonidan tilning tovush tizimini o‘zlashtirilishi bo‘yicha o‘tkazilgan tadqiqotlarda (G.M.Lyamina, E.I.Radina, G.A.Tumakova, A.I.Maksakov, M.I.Gening, N.A.German va boshq.) o‘rganish predmeti sifatida xizmat qildi. Logopediyaning bolalar nutqidagi kamchiliklarning oldini olish bilan bog‘liq masalalar doirasini ishlab chiquvchi profilaktik yo‘nalishi keng tarqalgan. Bolalar nutqini rivojlantirishga oid yuqorida ko‘rsatib o‘tilgan yondashuvlar maktabgacha yoshdagi bolalarning tilni tizim sifatida, ya’ni tovush tomoni, lug‘at tarkibi va grammatik tuzilishni birgalikda o‘zlashtirishlarini o‘rganish sohasiga taalluqlidir. Bolaning til tizimini egallash borasidagi barcha yutuqlarini muloqotni ta’minlovchi mazmunli, keng yoyilgan fikr sifatida qaraladigan ravon nutq o‘z ichiga oladi. U mazmunliligi, mantiqliligi va izchilligi bilan ajralib turadi. Ravon nutq bola til boyligini qanchalik o‘zlashtirganligining ko‘rsatkichi hisoblanadi, u bolaning aqlan, estetik, emotsional jihatdan rivojlanish darajasini aks ettiradi. Maktabgacha yoshdagi bolalarning ravon nutqi tadqiqotchilari E.I.Tixeeva, E.A.Flerina, A.M.Leushina, L.A.Penevskaya va boshqalar bolalar og‘zaki nutq va hikoya qilishni o‘zlashtirishining o‘ziga xos xususiyatlari, dialogik va monologik nutqning o‘zaro bog‘liqligini chuqur tushunish asosiga quriladigan ravon nutqni o‘qitish tizimiga asos solishgan. Ular tomonidan bolalar hikoyalari tasniflab chiqilgan bo‘lib, uning asosini fikr bildirish manbasi: predmetlarni tavsiflash, adabiy matnlarni hikoya qilib berish, suratga qarab hikoya qilish, shaxsiy va jamoa tajribasidan misol keltirish, ijodiy hikoya qilishlar tashkil etadi.

Monologik nutqni o‘stirish va rivojlantirish nazariyasi va metodikasining yanada rivojlanishi bolalar ravon nutq turlari va fikr bildirishning turli xillarini o‘zlashtirish xususiyatlarining chuqur tadqiq etilishi bilan tavsiflanadi. Izohlovchi nutqlar, mulohaza shaklidagi jumlalarning xususiyatlari o‘rganiladi va uning negizida bolalarga monologlarning turli xillarini o‘rgatish metodikasi yaratiladi. F.A.Soxin, O.S.Ushakova va ularning shogirdlari tomonidan ravon nutqni shakllantirishninig turli jihatlari bo‘yicha olib borilgan tadqiqotlar ravon nutqni baholashning shunchaki mantiqlilik, izchillikdan ko‘ra yanada aniqroq mezonlarini qidirishni galdagi vazifalardan biri qilib qo‘ydi. Ravonlikning asosiy ko‘rsatkichi sifatida so‘zlar, gaplar va fikrlarning qismlari o‘rtasida zarur aloqa vositalaridan foydalangan holda, matnni tarkibiy jihatdan to‘g‘ri tuzish qobiliyatini shakllantirish qabul qilingan. Maktabgacha yoshdagi bolalar nutqini rivojlantirish masalalarini tadqiq etish O‘zbekiston Respublikasida o‘tgan asrning 50-yillarida boshlangan. Maktabgacha ta’lim sohasidagi birinchi fan nomzodi A.V.Nikolskaya mahalliy millat bolalariga rus tilini o‘qitish zarurligi masalasini ko‘tarib chiqdi. U tomonidan o‘tkazilgan sinov tadqiqotlari (1958-60 yillar) natijasida maktabgacha katta yoshli o‘zbek bolalariga ruscha og‘zaki nutqni o‘rgatish metodikasining asosiy mazmuni belgilangan va uning asosiy masalalari ishlab chiqilgan. XX asrning 70-yillarida A.V.Nikolskayaning ilmiy rahbarligi ostida E.M.Razbaeva tomonidan maktabgacha yoshdagi katta bolalarda o‘qilgan asarlar asosida kattalar mehnatiga hurmatni tarbiyalash bo‘yicha tadqiqot o‘tkazildi. S.O.G‘ozieva tomonidan (E.M.Razbaevaning ilmiy rahbarligi ostida) maktabgacha katta yoshdagi bolalarda o‘zbek xalq og‘zaki ijodidan (xalq ertaklari, o‘yinlar) foydalanish asosida atrofdagilarga adolatli munosabatda bo‘lishni shakllantirish masalalari tadqiq qilindi. 1979 yildan boshlab to bugungi kungacha maktabgacha yoshdagi bolalarga ona tili va o‘zga tilni (rus, o‘zbek) o‘qitish muammosi O‘zbekiston olimlari, metodistlari, psixologlarining tadqiqot ob’ekti hisoblanadi (F.R.Qodirova, R.M.Qodirova, G.X.Jumasheva, D.Abdurahimova, L.R.Mirjalilova, N.SH.Nurmuhammedova va boshq.). Barcha tadqiqotchilar bola nutqini va uning rivojlanishini alohida ajratilgan holda emas, balki katta yoshli kishining bolaga pedagogik ta’siri bilan o‘zaro bog‘liqlikda ko‘rib chiqadilar. Ushbu yondashuv o‘rinlidir, zero fandagi zamonaviy tadqiqotlar nutqni o‘zlashtirish va ijtimoiy o‘zaro hamkorlik – o‘zaro bog‘liq jarayonlardir, nutqni o‘stirish va rivojlantirish esa – ijodiy jarayon, biroq u stixiyali jarayon emas, degan fikrga asoslanadi.

Inson tajribasining tarixan shakllangan mazmuni so‘zli shaklda umumlashtirilgan, uni bayon etish va o‘zlashtirish esa ushbu jarayonda nutqning ham ishtirok etishini nazarda tutadi. Nutq bolaga inson madaniyatining barcha yutuqlariga yo‘l ochadi. Umuman shaxsning va barcha asosiy psixik jarayonlar (qabul qilish, fikrlash va boshq.)ning shakllanishi ham bolada nutqning rivojlanishi bilan bog‘liqdir. Bolaning psixik jihatdan shakllanishida nutqning alohida o‘rin tutishi uning turli bosqichlarda rivojlanishiga yordam beruvchi shart-sharoitlar va omillarni bilishni juda muhim qilib qo‘yadi. Nutqning rivojlanishi bilan harakatlanuvchi kuchlar haqidagi masala, ushbu holat shiddat bilan, sakrash tarzida ro‘y berishi tufayli ham, muhim ahamiyat kasb etadi. Bolalarda nutq rivojlanishini rag‘batlantiruvchi yoki unga to‘sqinlik qiluvchi kuchlarni aniqlash ushbu jarayonga aniq maqsadni ko‘zlagan holda pedagogik ta’sir ko‘rsatishni tashkil etish kalitidir. Olimlar bolalarni o‘qitishni ularning yuqori darajadagi aqliy va nutqiy rivojlanish darajasini ta’minlash, til qobiliyatlarini shakllantirish imkonini beradigan darajada optimal tashkil etish yo‘llarini topish borasida faol ish olib bormoqdalar. Nutqni o‘qitishning nazariy va empirik muammolarini tadqiq etish quyidagi nazariy qoidalardan kelib chiquvchi umumiy boshlang‘ich pozitsiyalarga ega: - ta’lim maktabgacha yoshdagi bolalar nutqini rivojlantirishda, ayniqsa zamonaviy noqulay nutqiy muhit sharoitida hal qiluvchi ahamiyatga ega; - nutqni o‘rgatish – «…dan to …gacha» kabi qattiq qoliplar to‘g‘ri kelmaydigan hamda nutqni rivojlantirishning yosh qonuniyatlari va bolaning individual xususiyatlari bilan belgilanadigan ijodiy jarayondir; - nutqni rivojlantirishning asosida kommunikativ yondashuv bo‘lishi kerak, xususan: ona tilini o‘zlashtirish nutqiy muloqot faoliyatiga qo‘shilishi, o‘quv sharoiti tabiiy muloqot sharoitlariga yaqinlashtirilishi lozim; - o‘qitish vaziyatida katta yoshli odamning bola bilan o‘zaro hamkorligining xususiyati ushbu bola uchun etakchi bo‘lgan muloqot shakli bilan belgilanishi lozim; - til ustida nutqiy faoliyat tuzilmasi doirasida hamda uning barcha komponentlarini: undov- motivatsiya, yo‘naltirish-tadqiqot, ijro komponentlarini hisobga olgan holda ish olib borish zarur;