logo

Samarqand arxeologiyasining o`rganilishi tarixi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

37.09375 KB
Samarqand  arxeologiya sining  o` rganilishi tarixi.
Reja:
I. Kirish .
II. Asosiy qism.
1. Samarqand vohasi tarixi yozma manbalarda.
2. Voha tarixini yoritishda arxeologiya materiallarining o`rni.
3. Mustaqillik   yillarida   Samarqand   vohasida   olib   borilgan   yangi
arxeologik tadqiqotlar.
III. Xulosa.
IV. Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati. KIRISh
  Mustaqil   respublikamizning   ijtimoiy   fanlar   sohasi   olimlari   oldida   xalqimiz
tarixini,   shuningdek   boshqa   xalqlar   tarixini   haqqoniy   va   to`laqonli   o`rganish
masalasi   dolzarb   vazifa   sifatida   turibdi.   Bu   haqda   O`zbekiston   Respublikasi
birinchi Prezidenti I.A. Karimov respublikamizning yetakchi tarixchi olimlari bilan
o`tkazgan   uchrashuvida   va   boshqa   mazkur   soha   bilan   bog`liq   yig`ilishlarda   bir
necha marta ta`kidlab o`tgan 1
. Shuningdek, bu vazifalar O`zbekiston Respublikasi
Vazirlar Mahkamasining Qarorlarida ham o`z aksini topgan 2
.    
  Yaqindagina     O`zbekiston   Respublikasining   Oliy   Majlisi   Senati
«Arxeologiya   merosi   ob`ektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish
to`frisida»gi   Qonunni     ma`qulladi.     Bu   qonun   amaldagi   «Madaniy   meros
ob`ektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish   to`frisida»gi   qonun   bilan
hamohangdir,   chunki   arxeologiya   merosi   ham   madaniy   merosimizning   bir   qismi.
Lekin   madaniy   meros   –   bu     juda   keng   tushuncha   va   u   O`zbekistonning   qadimiy
arxeologik va me`moriy obidalari, muzeylarda saqlanyotgan yuzlab turdagi noyob
topilmalar,   qadimiy   kitoblar   va   boshqa   yozma   yodgorliklar,   barcha-barchasini
qamrab   oladi.     Yangi   qonun   madaniy   merosimizning     alohida   bir   qismi,
O`zbekistonning   katta   va   bebaho   milliy   mulki   –   uning   betakror   arxeologik
yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishga qaratilgan. 
O`zbekistonning   arxeologiya   merosi   va   undan   foydalanish   keyingi   yillarda
davlat   siyosati   darajasiga   ko`tarildi.   O`zbek   davlatchiligi   tarixini   o`rganishda
arxeologiya   yodgorliklari   bosh   omil   bo`lib   xizmat   qilganligi   barchaga   ma`lum.
Keyingi   yillarda   mamlakatimizning     Termiz,   Buxoro,   Xiva   shaharlarining   2500
yilligi,   Qarshi   va   Shahrisabz   shaharlarining   2700,   Marfilon   shahrining   2000,
Samarqand   shahrining   2750   va   Toshkent   shahrining   2200   yilligi     sanalari   bu
1
  Каримов   И.А.   Тарихий   хотирасиз   келажак   йўқ   //   Биз   келажагимизни   ўз   қўлимиз   билан   қурамиз.   –Т.,
Ўзбекистон,   1999.   7   ж.   –Б.   128-132;   Каримов   И.А.   Юксак   маънавият   –   енгилмас   куч.   –   Т.,   2008;   Каримов
И.А.   Жаҳон   молиявий-иқтисодий   инқирози,   Ўзбекистон   шароитида   уни   бартараф   этишнинг   чора   ва
тадбирлари. – Т., 2009; Каримов И.А. Мамлакатимизни модернизация қилиш ва кучли фуқаролик жамияти
барпо этиш – устувор мақсадимиздир // Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси Қонунчилик палатаси ва
Сенатининг   қўшма   мажлисидаги   маърузаси.   –   Т.,   2010;   Каримов   И.А.   Асосий   вазифамиз   –   Ватанимиз
тараққиёти   ва   халқимиз   фаровонлигини   янада   юксалтиришдир   //   2009   йилнинг   асосий   якунлари   ва   2010
йилда   Ўзбекистонни   ижтимоий-иқтисодий   ривожлантиришнинг   энг   муҳим   устувор   йўналишларига
бағишланган Вазирлар Маҳкамасининг мажлисидаги маърузаси. – Т., 2010.
2
 Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг Қарори “Ўзбекистоннинг Янги тарихини тайёрлаш ва
нашр этиш” // Г. Халқ сўзи. 17 декабр 1996 йил; Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг Қарори
“Ўзбекистон   Республикаси   Фанлар   академияси   Тарих   институти   фаолиятини   такомиллаштириш
тўғрисида” // Г. Халқ сўзи. 27 июн 1998 йил. qadimiy   shaharlar   xarobalari   bo`lgan   arxeologiya   yodgorliklarda   olib   borilgan
uzoq yillik murakkab  arxeologik tadqiqotlar natijasida  aniqlangan.
                      Samarqand   tarixini   o`rganish   dastlab   Akram   Asqarov,   Mirza   Abdulla
Buxoriy,Abu   Said   Maxsum   kabi   qiziquvchi,usha   davrning   ziyoli   kishilaridan
boshlangan.Masalan,  Akram Asqarov N.I.Veselovskiyga Afrasiyobni  va atrofdagi
yodgorliklarni   o`rganishda   yaqindan   yordam   bergan.1887   yilda   “Rus   arxeologiya
jamiyati”Akrom  Asqarovni  “Arxeologiya rivojiga qo`shgan xissasi  uchun” kichik
kumush   medali   bilan   taqdirlaydi.Samarqandlik   hattot   o`fli   Abu   Said   Mahsum
shaxsan   sharqshunos   V.V.Bartold   bilan   hamkorlik   qilgan.Uning   yordamida   Guri-
Amir   va   Shoxi-Zinda   maqbaralari   yozuvlaridan   nusxa   ko`chirilgan.XX   asrning
birinchi   o`n   yilligi   oxirlarida   V.L.Vyatkin   rahbarligida   Ulufbek   rasadxonasi
qoldiqlari topildi.AbuSaid Mahsum V.L.Vyatkinga rasadxona joylashgan tepalikni
aniq   ko`rsatib   bergan.   Abu   Said   Mahsum   V.L.Vyatkin   bilan   birga   Afrasiyobning
qazish ishlarida umrining oxirigacha qatnashgan. 1895 yil Toshkentda V.V.Bartold
tashabbusi bilan tashkil etilgan Turkiston arxeologiyasi xavaskorlari to`garagi ham
o`lkani o`rganishda mo`ayyan hissa qo`shgan ilmiy jamoatchilik tashkiloti sifatida
tarixda qolgan. Ma`lumki Turkiston xalqlari qadim tarixini o`rganish bilan dastlab
o`z   davrining   taniqli   nsonlari   olimlari   sharqshunoslari,qadimshunoslari
N.P.Ostroumov,   V.L.Vyatkin,   A.A.SemyonovV.V.Bartold,   N.I.Veselovskiy,
M.SAndreev,   A.A.Divaev,   N.S.Likoshin,   N.G.Mallistkiy   kabi   atoqli   olimlar
shufillanganlar.   V.L.Vyatkin   Afrasiyob   shaxar   xarobasini   (1925.1929.1930)
urgandi.Samarqand   shaxrini   o`rganishda   Urta   Osiyo   Davlat   universiteti
Arxeologiya   kafedrasi   (   1940   yildan,keyinchalik   TashGU,(O`zMU),   O`zFA
Arxeologiya   instituti   olimlarining   ham   hissasi   doimiy   ravishdagi   ishlari   juda
kattadir.Ushbu   dargoh
B.A.Litvinskiy,V.M.Masson,V.I.Sarinidi,Yu.F.Buryakov,E.V.Rtveladze,B.D.Koch
nev,R.H.Suleymanov,A.A.Sagdullaev,S.B.Lunina,A.A.Asqarov,T.Mirsoatov,A.M
uhammadjonov,O`.Islomov,M.Qosimov,M.Juraqulov,A.Abduhamidov,M.Isoqov,
M.H.Isamiddinov va boshqa yetuk olimlarni yetishtirib berdi.
Bugungi kunda ham Samarqand   shahri va uning atrofidagi yodgorliklaridan
topilgan noyob me`morchilik inshootlari va san`at asarlari namunalarini o`rganish
va tadqiq etish davom etmoqda. Samarqand vohasi tarixi yozma manbalarda
Zarafshonning   so`l   qirgogida   —   Samarqanddan   uncha   o`zoq   bo`lmagan
Muminobod qishlogida jez asri chorvadorlarining xarobalari topildi. Marxumlarni
xuddi   u   dunyoga   ketayotgan   chaqaloqlardek   o`tkizib,   serhasham   liboslari   va
munchok   hamda   taqinchoqlar   bilan   bezatilgan   bosh   kiyimlarini   kiydirib   dafn
etishgan.   Ularning     yoniga   tilla   va   kumush   uzuklar,   oltin   va   jez   baldoqlar
ko`mishgan. Marhumlarning qo`llarida nov shaklidagi uchi ilon boshliga o`xshash
bilaguzuklar,   dastakli   oyna,   tosh   sibizga   bo`lgan.   Bosh   tomoniga   idishlar,
yorguchoklar qo`yilgan. Bu topilmalar shaharsozlik madaniyati shakllangan Sug`d
iyona hududida  yuqsak  dehqonchilik   madaniyati   ham  tarkib  topganligidan  darak
beradi. Shu omillar sabab aynan shu Zarafshon bagridagi vohada O`rta Osiyo ikki
daryo oraligi dehqonchiligi va savdo  sotiq  markazi — Samarqand shahri vujudga
keldi.
Miloddan   avvalgi   bir   mingyillikda   shaharni   o`rab   turadigan   Zarafshon
daryosining   yirik   irmoklari   —   Dargom   va   Bulungur   vaqt   o`tishi   bilan   katta
kanallar   qiyofasini   olib,   ular   atrofidagi   yerlar   gullagan   vodiylarga   aylandi.   Ana
shunday sharoitda Avestoning muqaddas maqtovlarida tarannum etilgan va xozirgi
O`zbekistonning   markaziy   qismida   joylashgan   qadimiy     shahar,   Sug`d       Poytaxti
— Samarqand qad ko`tardi.
Shaharning   nomi   bilan   bogliq   ko`pdan-ko`p   afsona   va   rivoyatlar   tarixda
saqlanib qolgan.
Ana   shunday   afsonalardan   biri   o`rta   asrlarda   yaratilgan   mo`jaz   asar   “Kitab
fi-kand   at   tarixi   Samarqand”   —   “Samarqand   tarixining   qand   kitobi”   shaharga
bagishlangan   bo`lib,   qisqartirilgan   nusxa   —   “Kichik   qandiya”   bizgacha   yetib
kelgan.   Unda   Samarqandning   afsonaviy   hukmdori   Shamar   ibn   Xoris   haqida
rivoyat beriladi, u bu yerda o`z ismi bilan atalgan degan shahar barpo etadi. Keyin
bu   nom   Samarqand   bo`lib   o`zgarib   ketadi.   Kitobdagi   rivoyatda   hukmdor   Samar
haqidagi   afsona   bayon   qilingan.   U   o`zoq   izlanishlardan   so`ng   go`zal   bir   joyni
topgan,   unga   bu   joyning,   ayniqsa,   suvi   va   havosi   yoqqan.   U   quduq   qazishni
buyurgan. Atrofda yaxshi, serhosil yer bo`lgan. Abu Tohirxohaning o`rta asrlarda
yaratilgan “Samariya” asarida Samarqandning qal`a- devorlari qurilishi to`grisidagi
bir   necha   taxminlar   orasida   Feridunning   o`gli   Samar   (Sam)   haqidagi   afsona   ham
keltiriladi. U bu yerni meros sifatida olgan va o`zining nomidagi qishloq (kent)ni
barpo ztgan. Taniqli arab tarixchisi at-Tabariy “Paygambarlar va podshohlar tarixi” kitobida   shaharga   shox   Samar   asos   solganligi,   “qand”   esa   bu   joylarda   yashagan
turk   aymogi   ekanligini   aytgan.   Ayrim   tarixchilar   shahar   nomini   “Samariya”ning
sankskritcha   uchrashuv   joyi”,   yigiladigan   joy”   tarzida   talkin   qilinishi   bilan
boglaydilar   yoki   “Samarkansa”   sifatida   tariflaydilar.   Aleksandr   Maqduniy
(Makedonskiy) shaharni istilo qilgandan so`ng yunonlar uni “Maroqanda”deb atay
boshlashgan.
“Devoni lugatit-turk”  lugatini to`zgan Mahmud Qoshgariy boshqa  taxminni
keltiradi.   Uning   fikricha,   shahar   turkiy   “Semizkent”.   ya`ni,   “semiz,   joy”   shahar
ma`nosini anglatadi.
Bu   ham   tasodifiy   emas   edi.   Shaharning   nafaqat   afsonaviy   ta`riflari,
shuningdek,   hayotiy   tavsiflari,   shoirlar,   geograf,   tarixchi   va   bu   yerga   tashrif
buyurgan   shaxslar   tomonidan   bildirilgan   hayrat   to`la   fikrlarida   Samarqand
tuprogining unumdorligi, ajoyib tabiati, betakror san`ati va aholisining samimiyligi
o`z aksini topgan.
Turli davrlarda bildirilgan ta`riflarga quloq tutaylik:
“Samarqand  yerlari  bepoyon,  semiz   va  unumdor   bo`lib,  juda  barakali  hosil
beradi,   gullar   va   meva-chevalar   haddan   tashkari   serob.   Aholi   zur   otlarni   ko`plab
yetishtiradi. Odamlari  sanat  va hunarmandchilikda dong taratgan”, — deb yozadi
VII asrda yashagan xitoylik buddaviy missioner Syuan Szyan o`z kundaligida.   X
asr taniqli arab geografi Istaxriy Sharqning juda ko`p mamlakatlari bilan yaqindan
tanishgan.   U   Samarqandni   “Alloh   yaratgan   eng   suyuqli   yurtlardan   biri”,   deb
ta`riflab,   uni   eng   shirin,   jannatiy   mevalar   yetishtiriladigan   “yer   yo`zidagi
rohatbaxsh   joy”,   deb   ataydi.   Yuqorida   ta`kidlangan   va   uning   zamondoshlaridan
biri   bo`lgan   at-Tabariy   esa   Samarqandni   “musulmon   amirlarining   bogi”   sifatida
uluglaydi.
“Samarqandliklar   kalbi  go`zallikka  oshno.  Ular   orasida   jahonni  bezaydigan
mo`jizalarni yaratishga qodir ustalar ko`p”, — deb yozgan edi XII asr taryaxchisi
Idrisiy.
Juda   ko`p   yurtlarni   kezgan   va   Sharq   shaharlarini   tasvirlagan     XV   asr
ozarbayjon  geografi  Abdurashid  al-Bakuviy   Samarqandni  ko`rgach,  “Yer   yo`zida
bu shahardan yaxshirok, yokimlirok o`zga bir maskan yuq” — deb yozgan edi.
Jahonning bu rohatbaxsh maskani qachon vujudga kelgan? Qanday ashyoviy
dalillar   olimlarga   shahar   bu   qadar   ulug   yoshda   ekanligin   isbotlashga   imkon
bermoqda? Uning ko`hna tarixida ilk poydevor  qayerga ko`yilgan? Samarqandning   shimoliy   chekkasida   200   gektardan   katta   maydonda
tepaliklar   yastanib   yotibdi.   Bu   tepaliklarni   mahalliy   aholi     “Shohnoma”
dostonining afsonaviy qahramoni — Afrosiyob nom bilan  ataydi.
Arxeologning   sinchkov   nigohi   bir   paytlar   bu   yerda   mavjud   bulgan
mustahham     qal`a--qurgonning   baland   minoralarini   ham,   turarjoy   binolari   va
hunarmandchilik ustaxonalari joylashgan ko`chalar tarhini ham ,  Juma masjidning
mahobatli xarobalarini ham, mudofaa devorlari oldidagi bir necha quduq va odam
chiqolmaydigan   qilib   qurilgan     darvozalarni   ham   ajrata   oladi.   Qadimgi   shahar
atrofi suv to`ldirilgan mudofaa o`rasi — Novadon bilan o`ralgan va Zarafshonning
lazzatli ichimlik suvi bilan ta`minlangan, bu suv ko`rgoshin Ariq Jo`yiarziz orqali
keltirilgan   bo`lib,   bu   o`z   davrida   Samarqandlik   ustalarning   eng   yaxshi
yutUqlaridan biri deb hisoblagan.
Qazishma   ishlari   vaqtida   topilgan   madaniy   qalin   qatlam       shaharning   ko`p
asrlik   hayotidan   dalolat   beradi.   Ular   turli   davrlarga   oid   istekkomli   inshootlar,
hashamatli  saroy va ibodatxonalar, shahar  aslzodalari  va aholisining turar  joylari,
hunarmandchilik ustaxonalari, bozor maydonlari, hovo`zlar va katta-kichik Ariqlar
utgan   yo`llarni   o`z   ichiga   oladi.   Qadimiy     Samarqand   shahar   hayoti   paydo
bo`lgandan   to   mo`gullarning   fojiali   bosqinigacha   ana   shunday   ko`rinishda   edi.
Shaharda   qurilish     lar   to`xtovsiz   davom   etgani   bois,   shahar   hayotining   ilk
davrlariga   oid     ashyolar   madaniy   qatlam     ning   eng   ostida,   14—19   m   gacha
chUqurlikda qisman saqlangan.
Arxeologlarniig   ko`p   yillik   qazishmalari,   nihoyat,   shaharning   dastlabki
madaniy qatlam  larigacha yetib borib, undagi nafaqat qatlam   tizmalari, shu bilan
birga   ilk   istekkom-inshootlari   qoldiqlari,   turar   joylar,   ro`zgor   buyumlari   va   zeb-
ziynatlar   yuqori   qatlam     larda   uchramagan,   katta   bo`lkaga   uxshab   ketadigan
qurilish       gishtlari   va   ganchkor   sopol   parchalaridan   tashkil   topgan   moddiy
madaniyat   yuqori   qatlam     lardagi   ashyolardan   keskin   fark   qilishini   aniqlash
imkonini   berdi.   Keyingi   yillarda   O`zbekiston   Respublikasi   FA   Arxeologiya
instituti   xodimlari   franso`z   olimlari   bilan   parallel   ravishda   yana   bir   yirik   shahar
xarobalarida   qazishma   ishlarini   boshladilar.   Bu   shahar   Ko`ktepa   nomi   bilan
mashhur bo`lib, hozirgi Samarqanddan 30 km shimoliy-garbda joylashgan. Uning
tarixi   Samarqandning   kichraytirilgan   nusxasi   bo`lib   chiqdi,   lekin   bu   shahar
Samarqanddan   farkli   o`larok   antik   davrlardayok   e`tibordan   qoldi.   Natijada   uning
qadimiy    tarhi  nisbatan   yaxshi   saqlandi.  Ko`ktepaning  ichki  mudofaa  devorlarida
hashamatli   binolar   va   ibodatxona   inshootlarining   bulmalari   ko`zga   tashlanadi,   bu inshootlar   ham   ilk   Samarqand   qurilish     larida   ishlatilgan   guvalasimon   shakldagi
gishtlardan   bunyod   bulgan.   Ana   shu   majmualarda   qazishmalar   olib   borilib,
ibodatxona  va   saroyning   ilk  shakli   aniqlandi.   Bu   binolar   usha   davr   andozasidagn
gishtlardan   kutarilgan,   madaniy   qatlam     larda   esa   usha   davrning   ganchkorlik
ishlari   aniqlangan.   Ibodatxonaning   marosim   bajariladigan   mehrobida   muqaddas
olov   qul   lari   saqlanib   qolgan.   Qul   ning     radioxarbon   tahlili   olov   yoqilgan   voqea
bundan   2750   yillar   avval   sodir   bulganligini   aniqlashga   imkon   berdi.   KUqtepa
me`morchiligi  va uning butun moddiy madaniyati  Afrosiyobning ilk qatlamlarida
topilgani ashyolar bilan aynan uxshashdir, bu hol mazkur shaharlar qurilish   sanasi
ilk   Samarqand   vujudga   kelgan   ovchilar,   to`kuvchilar,   qul   ollarning   “yo`ldosh
shaharlari”   vujudga     kelgan     sana   bilan   bir   xil   bo`lgan   deyish   imkonini   beradi.
Bunday   dahalarni   arxeologlar   hozirgi   shahar   Samarqandning   dastlabki   mudofaa
inshootlari   va   moddiy   markazida   —   Universitet   xiyoboni   atroflarida,   Sartepa
mikrorayoni     madaniy   buyumlari   miloddan   avvalgi   Х   asrlarga   oid   qadimiy
aeroport   yo`lidagi   Afrosiyob   yaqinida   aniqladilar.   Bu   joylar     Sharqjamiyatiga
xosdir  mexnat  qurollari, tayyor  masulotlar, jez, oltin, tosh, suyakdan  gan vaqtdir.
bu davlatning poytaxti Samarqand edi. 
Shaharning o`zida birin-ketin katta turar joy dastlabki tavsiflarni beradi. Bu
haqida   “Aleksandr   Makedonskiy   solnomasini   yozgan   Kvint   Kursiy   Ruf   (milodiy
1-asr)
Voha tarixini yoritishda arxeologiya materiallarining o`rni
Mustaqillik   yillarida     O`zbekiston   Respublikasining   Oliy   Majlisi   Senati
«Arxeologiya   merosi   obyektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish
to`g`risida»gi   Qonunni     ma`qulladi.     Bu   qonun   amaldagi   «Madaniy   meros
obyektlarini   muhofaza   qilish   va   ulardan   foydalanish   to`g`risida»gi   qonun   bilan
hamohangdir,   chunki   arxeologiya   merosi   ham   madaniy   merosimizning   bir   qismi.
Lekin   madaniy   meros   –   bu     juda   keng   tushuncha   va   u   O`zbekistonning   qadimiy
arxeologik   va   me`moriy   obidalari,   mo`zeylarda   saqlanyotgan   yo`zlab   turdagi
noyob   topilmalar,   qadimiy   kitoblar   va   boshqa   yozma   yodgorliklar,   barcha-
barchasini qamrab oladi.  Yangi qonun madaniy merosimizning  alohida bir qismi,
O`zbekistonning   katta   va   bebaho   milliy   mulki   –   uning   betakror   arxeologik
yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishga qaratilgan.  O`zbekistonning   arxeologiya   merosi   va   undan   foydalanish   keyingi   yillarda
davlat   siyosati   darajasiga   ko`tarildi.   O`zbek   davlatchiligi   tarixini   o`rganishda
arxeologiya   yodgorliklari   bosh   omil   bo`lib   xizmat   qilganligi   barchaga   ma`lum.
Keyingi   yillarda   mamlakatimizning     Termiz,   Buxoro,   Xiva   shaharlarining   2500
yilligi,   Qarshi   va   Shahrisabz   shaharlarining   2700,   Marg`ilon   shahrining   2000,
Samarqand   shahrining   2750   va   Toshkent   shahrining   2200   yilligi     sanalari   bu
qadimiy   shaharlar   xarobalari   bo`lgan   arxeologiya   yodgorliklarda   olib   borilgan
uzoq yillik murakkab  arxeologik tadqiqotlar natijasida  aniqlangan.
X—XI   asrlarda   shahar   hayoti   shahriston   devorlaridan   tatxariga   chiqib.
Cho`ponota   tepaliklaridan   tortib   dargom   daryosi   etaklariga   —   Zarafshon
vodiysiniig   bepoyon   kengliklariga   yoyildi.   Manbalarda   aytilishicha,   Samarqand
o`zining ko`kalamzorligi Bilan shuhrat qozongan Istaxriy ta`rifyadakeltirilishicha,
shahar   qasrlari   uning   daraxtlari   soyasida   qolib   ketgandi,   boglarining   go`zalligi
xovo`z   suvlarida   jilovlanib   aks   etardi.   Shaharga   suv   maxsus   ko`rgoshin   quvur   -
“Juyiarziz”   orqali     keltirilardi.   U   Markaziy   Rasuttok   bozori   qubbalari   ostidan
shahar devori orqali  o`tkazilgan bo`lib, yer osti suv o`tkazgich quvurlari bilan qasr
va jomi masjidiga olib borilgandi.
XI   asrda   Samarqand   Qoraxoniylar   davlati   qo`l     ostiga   mulk   sifatida   kirdi.
keyin bu davlat- G`arbiy tamogining poytaxti bo`lib qoldi. Ana shu vaqtda shahar
hayotida   yangi   bosqich   boshlandi.   Bu   yerda   Tamgochxon   Ibroxim   qasri   va   ko`p
ustunli  Juma masjidi, shifoxona — bemoristonlar, madrasa  karvonsaroylar, bozor
gumbazlari   va   hammomlar,   shaharlik   aslzodalarniig   uylari   va   hunarmandlarning
daxalari bunyod etildi.
Qal`a-qurgonda   ochilgan   Tamgochxonning   yo`lak   va   ayvonli   qasr i   rang-
barang devor suratlari bilan bejirim bezatilgan bo`lib, ularda tabiati ov manzaralari
tasvirlangani, Samarqand maxobatli san`atining yangi sahifasi hisoblanardi.
Shaharning   janubiy   qismida   yirik   diniy   markazlardan   biri   barpo   etilib,   u
sayyehlarning   piri   Xazrati   Xizr   masjidi   va   Kusam   ibi   Abbos   maqbara-saganasini
birlashtirardi.
Samarqandning   janubiy   qismida   Kushon   darvozasi   Yaqinida   qurilgan
Xazrati   Xizr   masjidi   manbalarda   shaharning   eng   dastlabki   masjidi,   ya`ni
“musulmon bayroqlari saqlanadigan joy” deb ataladi.
Mozor   VII   asrning   70-yillarida   Sug`dga   arablarning   dastlabki   yurishlar   va
bu   yerda   Muhammad   paygambarning   amakivachchasi,   ilk   islomning targibotchilaridan biriniig halok bulishi bilan boglanib, mozor Shoxi Zinda –Tirik
shox” nomi bilan atalgan.
Bugungi   kunda   Shohi-zinda   majmuasi   bir   qancha   xashamatli   Me`moriy
yodgorliklar,   Amir   Temur   va   uning   nabirasi   Ulutbek   xUqmronligi   davri
maqbaralarini o`z ichiga olgan.
Arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   bu   yerda   XI   asrning   ajoyib   me`moriy
yodgorligi   qoldiqlari   topilgan   bo`lib   u   o`zining   bejirim   uyma   sopol   bezagi   bilan
ajralib   turadi.   Unga   yaqin   joyda   XI—XII   asrdagi   madrasa   qoldiqlari   hamda
qoraxoniy   zodagonlari   va   ruhoniylarining   bir   qancha   maqbaralari   topildi.   Bu   xol
Shoxi   Zinda   saganasining   o`rta   asrlar   qoraxoniylar   davridagi   Samarqandda   katta
shuxrat topganidan dalolat beradi.
Mustaqillik yillarida Samarqand vohasida olib borilgan yangi arxeologik
tadqiqotlar.
Ko`plab     xorijiy   olimlar   tomonidan   «Markaziy   Osiyoning   yuragi»   deb
atalgan    Sug`d  –  Sug`diyona  o`lkasining      qadimiy    tarixiga       e`tibor   mustaqillik
yillarida   yanada kuchaydi. Markaziy Osiyoning qadimiy shaharsozlik madaniyati
beshiklaridan   hisoblangan   bu   yurtda   bir   vaqtda   to`rtta   shahar   paydo   bo`lgan   va
gullab   yashnagan.   Aynan   mana   shu   shaharlar   tarixi   yurtimizning   shaharsozlik
madaniyati   va   davlatchiligi   tarixining   shonli   bosqichini   namoyon   etadilar.   Bular
Marakanda, Basileya, Ko`k-tepa va Kish shaharlaridir. Bu maqola ushbu shaharlar
to`g`risida, ularning xarobalari bizning kunlargacha qaysi arxeologik yodgorliklar
ko`rinishida   yetib   kelganlar     va   ularning   tarixi   qay   darajada   o`rganilganligii
xususida.
Mustakillik   yillarida   Samarqandda   Respublika   birinchi   Prezideni   Islom
Karimovning   tashabbusi   va   bevosita   rahbarligida   Sharqning   tarixiy   obidalarini
tiklash   va   ta`mirlash   bo`yicha   katta   ish   olib   borilmokda.   2004   yil   16   iyulda
Vazirlar   Mahham   asining   “Shohizinda   yodgorlik   majmuasida   ta`mirlash   va
obodonlashtirish ishlarini tashkil qilish to`g`risida”gi qarori qabul kilindi.  Bu qaror
asosida   ikki   yil   mobaynida   tegishli   tamirlash   ishlari   olib   borildi.   Shu   munosabat
bilan   majmua   hududida   O`zbekiyeton   Respublikasi   Failar   Aqademiyasi
Arxeologiya   instituti   olimlari   tomonidan   keng   mikyosda   arxeologik   qazishmalar kilindi.   Natijada,   bu   yerda   o`rta   asr   maqbaralari,   masjidlariniig   yangi   qoldiqlari
topildi, ular qadimiy  Shohizinda majmuasi tarixini tuldirdi va boyitdi.
Bibixonim, Tillakori  yodgorliklari, Ulugbek rasadxonasi, Guri  Amir, Nodir
devonbegi,   Xoja   Ahror   Vali.   Xoja   Axror   Vali,   Mahdumi   A`zam   va   boshqa
yodgorliklarni   ta`mirlash   buyicha   keng   mikiyosli   ish   olib   borilmokda.   Maxsus
rejaga   muvofik   Shohizinda,   Registon   majmualari   va   Ruhobod   maqbarasi   hududi
kengaytirildi   va   obodonlashtirildi.   Qadimgi   obidalarga   hamohang   va   uygun
ravishda go`zal va betakror tarixiy manzaralarni mujassamlashtiruvchi zamonaviy
maydonlar   barpo   kilindi.   Markaziy   istirohat   bogi,   “Siyob”   bozori,   xazrati   Xizr
masjidi   obodonlashtirildi.   Shahardagi   asosiy   katta   ko`chalar   kengaytirilib,   yangi
kuriklar kurildi, bog va xiyobonlar bunyod etildi.
Mustakillik yillarida shaharda zamonaviy hamda xalqaro andozalarga javob
beruvchi   katta   “Afrosiyob   palas”   mehmonxonalari   kurilib,   foydalanishga
topshirildi.   Eski   Mexmonalar   to`la   ta`mirlandi,   original   va   betakror   me`moriy
yechimdagi 50dan ortik xususiy Mehmonxona bunyod etildi. Samarqand aeroporti,
uning terminallari va uchish maydonchalari butunlay yangilandi, natijada aeroport
xalqaro  makomga  ega  bo`ldi.  Shahardagi  “Mujiza”  amfiteatri,  “Yeshlar  markazi”
o`ziga   xos   Me`moriy   uslubda   qurilgan     bo`lib,   ular   zamonaviy,   go`zal   inshootlar
qatoridan urin oldi.
O`zbekiston   Respublikasi   hukumati   o`zbek   milliy   davlatchiligining   tarixiy
ildizlarini   o`rganishda   va   tiklash   masalalasiga   katta   ztibor   bermoqda.   Davlat
boshligi I. A. Karimov Amir Temur haykali ochilishi munosabati bilan 1996 yil 18
oktyabda   Samarqandda   bo`lib   o`tgan   tantanali   mitingda   bu   shaharning   jaxon
tarixidagi   aham   iyatiga   yUqori   baho   berib,   shunday   degan   edi“Samarqand
mUqaddas   qadamjo,   u   millatimiz   shuxratini   butun,   dunyoga   taratgan,   bu   shahar
shonli   utmishga   ega,  uning   bugungi   kun   baxti   va   kelajagi   esa   abadiydir”.  Shahar
nafaqat  madaniy tadbirlar  utkaziladigan  joy, balki  shu  bilan birga  siyosiy markaz
bo`lib   qoldi,   bu   yerga   jahonning   rivojlangan   davlatlari,   xalqaro   tashkilotlarning
rahbarlari   tashrif   buyurdilar,   ko`plab   uchrashuvlar,   mo`zoqaralar   va   anjumanlar
utkaziladi.   Bu   saxovatli   zamiinda   yashagan   va   samarali   ijod   qilgan   hamda   jahon
fani,   umuminson   madaniyati   rivojiga   bebaho   hissa   kushgan   olimlar   va
mutafakkurlarniig   yubiley   tantanalari   utqazildi.   Samarqand   va   butun   temurlar
davlatining   shuxratini   oshirgan   buyUq   falakiyotchi   olim   Mirzo   Ulugbekning   600
yilligi   1994 yilda  xalqaro mikyosda  nishondi.  1996  yil   buyUq sarkarda  va  davlat
arbobi   Amir   Temurning   660   yilligi   utqazildi.   1998   yil   islom   olamida   buyUq muhaddis   al-Buxoriyning   1225   yilligi   keng   nishonlandi.   Butun   musulmon   olami
yaratgan   “Al   Jomi`   as-sahih”   kitobini   ahamiyati   jihatdan   mUqaddas   Kur`oni
karimdan   keyin   ikkinchi   o`ringa   kuyadi.   Mashhur   sana   doirasida   PoyAriq
tumanining Xartang qishlog`ida, el e`zozidagi bu insonning qabri ustida ulugvor va
betakror   memoriy   majmua   barpo   etildi.   Yana   bir   buyUq   shaxs   —   Xoha   Ahror
Valining   600   yillik   yubileyi   bayramiga   u   dafn   etilgan   joy   obodonlashtirib   keng
mikyosli qurilish   -ta`mirlash ishlari amalga oshirildi, ma`naviy-ma`rifiy tadbirlar
utqazildi.
YUNESKOning sobik Bosh direktori 2000 yil aprelda bu noyob majmualani
kelib   ko`rgach,   Samarqand,   Toshkent,   Buxoro,   Xiva,   KUqon   Shahrisabz
memorlari   san`atiga   yUqori   baho   berib,   shunday   degan   edi:   “Men   hech   qachon
bunday   yUqsak   san`atni   ko`rmagandim,   bu   o`zbek   xalqi   ma`naviyatining
ramzidir”.
Samarqand   —   mo`zeylar   shahri.   Bu   yerda   Samarqand   davlat   mo`zey   -
kurikxonasi tarkibida O`zbekiston madaniyati va sanati tarixi mo`zeyi, Samarqand
viloyat   o`lkashunoslik   mo`zeyi,   Samarqand   shahar   (Afrosiyob)   tarixi   mo`zeyi,
Ulugbek   rasadxonasi   yodgorlik   tarixi   mo`zeyi,   Sadriddin   Ayniy   yodgorlik   uy-
mo`zeyi   bor.   Ularda   ulham   izning   tosh   asridan   to   hozirgi   kungacha   bo`lgan   boy
tarixiga   oid   noyob   ma`lumotlar   jamlangan.   Samarqand   shahar   (Afrosiyob)   tarix
Mo`zeyida  milodiy  UII   asrdagi   Samarqand  Hukmdorlarining   qasr lari   devorlariga
ishlangan   ulugvor   bezaklarning   asl   nusxalari   kuyilgan,   ular   jahon   tarixida   eng
noyob eksponatlardan biri hisoblanadi
Bundan   tashkari,   shaharda   ochik   osmon   ostidagi   mo`zeylar   deb   atalishga
arzigulik unlab me`moriy obidalar bor. Registon majmuasi yer yo`zidagi betakror
mo`jiza   hisoblanadi.   2004   yil   Samarqandning   tarixiy   yodgorliklarini   YUNESKO
“Jahon aham iyatiga ega yodgorliklar” merosi ro`yxatiga kiritdi.
Samarqand   —   chinakam   sayyohlar   shahri.   Shaharga   har   yili   minglab
sayyohlar   keladi.   Bugungi   kunda   shaharda   ularning   yashashi,tarixiy   joylari   bilan
tanishishi   uchun   zamonaviy   infrato`zilma   yaratilgan.   Shaharda   o`nlab   sayyohlik
firmalari tashkil qilingan. Sayyohlikni yirik industriyaga aylantirish borasida keng
kamrovli ish olib borilmokda.
1997   Yildan   boshlab   har   ikki   yilda   Samarqandning   yuragi   bo`lmish
Registonda   “Sharq   taronalari”   xalqaro   musika   festivali   utkazilmokda.   davlatimiz
rahbari   bu festivalning  ahamiyati  to`grisida   gapirib,  unga yuqori  baho  berdi:  “Bu anjuman   o`zida   Sharqning   kalbi   va   ruhini   ifoda   etadi.   Mumtoz   musika   san`atini
asrab avaylash va rivojlantirishdek olijanob maksadga xizmat qiladi”
Qadimgi Samarqand sayyohlarninggina emas, jaonniig taniqli davlat, siyosat
va   jamoat   arboblarining   ham     e`tiborini   tortmoqda.   Keyingi   yillarda   Yevropa
Ittifoqi komissiyasi komissari Xvan den BrUq, Rossiya sobik Prezidenti Vladimir
Putin,   Fransiya   sobik   Prezidenti   Fransua   Mitteran,   Pokiston   Islom   Respublikasi
sobik   Prezidenti   Farruh   Ahmadkon   Legxari,   Turkiya   Prezidenti   Sulaymon
Demirel,   Kozogiston   Prezidenti   Nursulton   Nazarboyev,   Qirgiziston   Prezidenti
Kurmanbek   Bakiyev,   Tojikiston   Respublikasi   Prezidenti   Emomali   Rahmon,
Chexiya Prezidenti Vatslav Gavel, Koreya Respublikasi sobik Prezidenti Kim Yen
Sam, Belgiya Kirolligi Bosh vaziri HanLyUq Dax  Moskva va Butun rus patriarxi
Aleksiy   Ikkinchi,   AKSH   sobik   Prezidentining   rafikasi   Xillari   Klinton,   Angliya
kirolichasi   Yelzaveta   va   Edinburg   gersoginiig   kizi   malika   Anna,   Rossiya
Prezidenti   Dmitriy   Medvedev   Samarqandga   keldilar   va   uning   diqqatga   sazovor
joylari bilan tanishdilar.
Boy   tarixga   ega   bulgan   jaxon   fani,   madaniyati   va   me`morchiliiga   bebaho
hissa   qushgan   Yer   Yo`zining   qadim   shaxri   Samarqand     o`ziniig   2750   yilligini
nishonladi.   Shahar   bunyodkorlik   taraqkyyotini   davom   ettirmokda,   u   kelajak
asrlarda ham  “sharq durdonasi” bo`lib kolajak. XULOSA
Samarqandning   qadimgi   aholisi   bo`lgan   sufdiylar   va   boshqalar   tarixi
haqidagi   bilim   va  ma`lumotlar,   tarixiy   dalillar   uzoq   yillar   mobaynida  to`plangan.
Ularning aksariyati qadimiy Sharq va Farb manbalariga, XIX-XX asr boshlaridagi
sayyohlarining   ma`lumotlariga   asoslangan.   XX   asrning   boshlaridan   Samarqand
hududida olib borilayotgan keng miqyosli arxeologik tadqiqotlar uning qadimiy va
ilk o`rta asrlar tarixi, madaniyatini butunlay yangicha yoritish, uning shakllanish va
rivojlanish   tadrijini   kuzatish   imkonini   berdi.   Arxeologik   tadqiqotlar   jarayonida
Samarqand   xalqlari   xususidagi   o`rta   asrlardaagi   yozma   manbalarda   keltirilgan
ma`lumotlar bilan arxeologik topilmalar qiyoslanib, quyidagicha xulosaga kelindi:
Birinchidan,Turkistrn   o`lkasida   XIX   asrning   70-yillaridan   boshlab   o`lka
xalqlarining   etnogenezi,o`tmish   tarixi   va   madaniyati   faol   tarzda   rus   arxeologlari
tomonidan boshlangan. 
Ikkinchidan,   1895   yil   Toshkentda   V.V.Bartold   tashabbusi   bilan   Turkiston
Arxeologiyasi   havaskorlari   tugaragi   tashkil   etilgan.Turkiston   xalqlari   qadim
tarixini   o`rganish   bilan   dastlab   o`z   davrining   taniqli
sharqshunoslariV.V.Bartold,N.I.Veselovskiy,M.S.Andreev,A.A.Divaev,N.S
Likoshin,N.G.Mallistkiy,N.P.Ostroumov,V.L.Vyatkin,A.A.Semyonov   kabi   atoqli
olimlar   bilan   birgalikda   Mirzo   Qosimov,Akram   Asqarov,Mirzo   Abdulla
Buxoriy,AbuSaid   Maxsum,Turdi   Mirfiyosov   kabi   mahalliy   havaskor   arxeologlar
shakllandi.
Uchinchidan,   Samarqand   vohasi   O`rta   Osiyoning   eng   katta   daryolari
Amudaryo   va   Sirdaryo   oralifidagi   ulkan   madaniy   maskanning   markazida   –“zar
sochuvchi   daryo”deb   atalmish   Zarafshon   bo`ylarida   va   Evrosiyoning   eng   muhim
savdo tarmoqlari tutashgan yulda joylashganligidir.
To`rtinchidan,  Vohaga ya`ni, arxeologlar fikricha paleolit,ya`ni tosh asrining
eng   qadimgi   davrlaridayoq   odamlarni   o`ziga   jalb   qilgan.Samarqandning
janubirofida   Omonquton   vodiysida,Taxtaqaracha   davoni   yaqinidagi   tof
yonbafirlaridan   birida   arxeologlar   stalaktik-sumalaksimon   oqma   tomchilardan
hosil   bo`lgan   karstli   forni   topdilar.U   bundan   100-40   ming   yillar   avval
yashaganibtidoiy   odamlarning   makoniligini   aniqladilar.   Hozirgi   Samarqand
shahrining   qoq   markazi   Siobcha   arifi   bo`yidan   topilgan   ibtidoiy   ovchilar   va
baliqchilarning katta manzilgohida qadimgi gulxan qoldiqlari saqlangan. Beshinchidan,   dastlab   qadimiy   o`lka   Samarqand   vohasi   tarixining
urganilishida asosiy yozma manbalar va arxeologik manbalarga asoslangan.
Oltinchidan,   Bitiruv   malakaviy   ishining   asosiy   qismi   birinchi   bobida   fikr
yuritganimiz   Samarqand   vohasining   tarixini   yoritishda   yozma   manbalar   va
arxeologik manbalar asosida ko`rib chiqamiz.   Turli davrlarda xalqimizga tegishli
madaniyati   va   yashash   davri   o`rganilgan.   Ular   turli   davrlarga   taalluqli   bo`lib,
dastlabki paydo bo`lganlari asosan arxeologik o`rganishlar asosida . 
Ettinchidan,   dastlab qadimiy o`lka Samarqand vohasi tamaddunining asosiy
markazlaridan   biri   bo`lgan   Afrsiyob   yodgorligining   markaziy   qismlarida   o`ziga
xos   madaniyat   o`choqlari   vujudga   kelgan   bo`lib,   ko`p   asrlik   taraqqiyot   yo`lini
bosib o`tdi.
Sakkizinchidan,   turli   davrlarga   oid   yodgorliklarga   olib   borilgan   arxeologik
izlanishlar   natijasida   ashyolarning   topilishi   misolida   xalqimiz   tomonidan
yaratilgan   qofoz,   yozuv,   aniq   fanlar,   tibbiyot   sohasida   erishgan   yutuqlari,   diniy
marosimlari qanday bo`lganligini ko`rish mumkin. 
To`qqizinchidan, Samarqandda   vohasida   vujudga   kelgan   stivilizastiya
O`zbekistonning   kupgina   joylarida   miloddan   avvalgi   ming   yilliklarda
uchraydi.Lekin   Samarqand   shahri   taraqqiyoti   O`zbekistondagi   barcha   shaxarlar
taqdirida uchramaydi.     
O`ninchidan, Samarqand   vohasi   xalqlari   qadim   tarixini   o`rganish   bilan
dastlab   o`z   davrining   taniqli   sharqshunoslari,qadimshunoslari     V.L.Vyatkin
Afrasiyob   shaxar   xarobasini   (1925.1929.1930)   urgandi.Samarqand   shaxrini
o`rganishda   Urta   Osiyo   Davlat   universiteti   Arxeologiya   kafedrasi   (   1940
yildan,keyinchalik   TashGU,(O`zMU),   O`zFA     Arxeologiya   instituti   olimlarining
ham   hissasi   kattadir.Ushbu   dargohlardan   ustozlari   qatori,mutaxassis   bulib   etishib
B.A.Litvinskiy,V.M.Masson,V.I.Sarinidi,Yu.F.Buryakov,E.V.Rtveladze,B.D.Koch
nev,R.H.Suleymanov,A.A.Sagdullaev,S.B.Lunina,A.A.Asqarov,T.Mirsoatov,A.M
uhammadjonov,O`.Islomov,M.Qosimov,M.Juraqulov,A.Abduhamidov,M.Isoqov,
M.H.Isamiddinov va boshqa etuk olimlarni ko`rsatishimiz mumkin.Ularning ilmiy
tadqiqotlarining o`rnini va ahamiyatini alohida ko`rsatib o`tish lozim. 
Shunday qilib, Samarqand xalqlari tomonidan yaratilgan madaniyat nafaqat
Samarqand,   balki   jahon   stivilizastiyasining   qadimgi   durdonasi   sifatida   uning
madaniy  merosini   o`rganish   va   ularni   himoyalash   masalalari   bugungi   kunda   ham
o`z   ahamiyatini   yo`qotgani   yo`q   va   bu   borada   keng   ko`lamli   tadbirlar   olib
borilmoqda. Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati
1. Бартольд   В.В.   Туркестан   в   эпоху   монгольского   нашествия.
Сочинение, том  I ,  Москва, 1963.
2. Бартольд   В.В.       Хафиз-и-Абру   и   его   сочинения.   Сочинение,   том   8 ,
Москва, 1973.
3. Буряков   Ю.Ф.,   Ташходжаев   Ш.С.   Историческая   топография
Самарканда  XI- нач. XIII вв. «Афрасиаб», вып. IV,  Ташкент, 1975.
4. Иневаткина   О.Н.   Цитадель   Афрасиаба   (Рабо ты   1977-1979   гг.).
ИМКУ, вып 18, Ташкент, 1983
5. Массон М.Е., Пугаченкова   Г.А. Шахрисябз при Тимуре и Улугбеке.
Труды   Среднеазиатского   Государственного   университета.   Вып.
XLIX ,  Археология Средней Азии. Ташкент, 1953.

Samarqand arxeologiya sining o` rganilishi tarixi. Reja: I. Kirish . II. Asosiy qism. 1. Samarqand vohasi tarixi yozma manbalarda. 2. Voha tarixini yoritishda arxeologiya materiallarining o`rni. 3. Mustaqillik yillarida Samarqand vohasida olib borilgan yangi arxeologik tadqiqotlar. III. Xulosa. IV. Foydalanilgan adabiyotlar ro`yhati.

KIRISh Mustaqil respublikamizning ijtimoiy fanlar sohasi olimlari oldida xalqimiz tarixini, shuningdek boshqa xalqlar tarixini haqqoniy va to`laqonli o`rganish masalasi dolzarb vazifa sifatida turibdi. Bu haqda O`zbekiston Respublikasi birinchi Prezidenti I.A. Karimov respublikamizning yetakchi tarixchi olimlari bilan o`tkazgan uchrashuvida va boshqa mazkur soha bilan bog`liq yig`ilishlarda bir necha marta ta`kidlab o`tgan 1 . Shuningdek, bu vazifalar O`zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining Qarorlarida ham o`z aksini topgan 2 . Yaqindagina O`zbekiston Respublikasining Oliy Majlisi Senati «Arxeologiya merosi ob`ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to`frisida»gi Qonunni ma`qulladi. Bu qonun amaldagi «Madaniy meros ob`ektlarini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to`frisida»gi qonun bilan hamohangdir, chunki arxeologiya merosi ham madaniy merosimizning bir qismi. Lekin madaniy meros – bu juda keng tushuncha va u O`zbekistonning qadimiy arxeologik va me`moriy obidalari, muzeylarda saqlanyotgan yuzlab turdagi noyob topilmalar, qadimiy kitoblar va boshqa yozma yodgorliklar, barcha-barchasini qamrab oladi. Yangi qonun madaniy merosimizning alohida bir qismi, O`zbekistonning katta va bebaho milliy mulki – uning betakror arxeologik yodgorliklarini muhofaza qilish va ulardan foydalanishga qaratilgan. O`zbekistonning arxeologiya merosi va undan foydalanish keyingi yillarda davlat siyosati darajasiga ko`tarildi. O`zbek davlatchiligi tarixini o`rganishda arxeologiya yodgorliklari bosh omil bo`lib xizmat qilganligi barchaga ma`lum. Keyingi yillarda mamlakatimizning Termiz, Buxoro, Xiva shaharlarining 2500 yilligi, Qarshi va Shahrisabz shaharlarining 2700, Marfilon shahrining 2000, Samarqand shahrining 2750 va Toshkent shahrining 2200 yilligi sanalari bu 1 Каримов И.А. Тарихий хотирасиз келажак йўқ // Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз. –Т., Ўзбекистон, 1999. 7 ж. –Б. 128-132; Каримов И.А. Юксак маънавият – енгилмас куч. – Т., 2008; Каримов И.А. Жаҳон молиявий-иқтисодий инқирози, Ўзбекистон шароитида уни бартараф этишнинг чора ва тадбирлари. – Т., 2009; Каримов И.А. Мамлакатимизни модернизация қилиш ва кучли фуқаролик жамияти барпо этиш – устувор мақсадимиздир // Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси Қонунчилик палатаси ва Сенатининг қўшма мажлисидаги маърузаси. – Т., 2010; Каримов И.А. Асосий вазифамиз – Ватанимиз тараққиёти ва халқимиз фаровонлигини янада юксалтиришдир // 2009 йилнинг асосий якунлари ва 2010 йилда Ўзбекистонни ижтимоий-иқтисодий ривожлантиришнинг энг муҳим устувор йўналишларига бағишланган Вазирлар Маҳкамасининг мажлисидаги маърузаси. – Т., 2010. 2 Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг Қарори “Ўзбекистоннинг Янги тарихини тайёрлаш ва нашр этиш” // Г. Халқ сўзи. 17 декабр 1996 йил; Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамасининг Қарори “Ўзбекистон Республикаси Фанлар академияси Тарих институти фаолиятини такомиллаштириш тўғрисида” // Г. Халқ сўзи. 27 июн 1998 йил.

qadimiy shaharlar xarobalari bo`lgan arxeologiya yodgorliklarda olib borilgan uzoq yillik murakkab arxeologik tadqiqotlar natijasida aniqlangan. Samarqand tarixini o`rganish dastlab Akram Asqarov, Mirza Abdulla Buxoriy,Abu Said Maxsum kabi qiziquvchi,usha davrning ziyoli kishilaridan boshlangan.Masalan, Akram Asqarov N.I.Veselovskiyga Afrasiyobni va atrofdagi yodgorliklarni o`rganishda yaqindan yordam bergan.1887 yilda “Rus arxeologiya jamiyati”Akrom Asqarovni “Arxeologiya rivojiga qo`shgan xissasi uchun” kichik kumush medali bilan taqdirlaydi.Samarqandlik hattot o`fli Abu Said Mahsum shaxsan sharqshunos V.V.Bartold bilan hamkorlik qilgan.Uning yordamida Guri- Amir va Shoxi-Zinda maqbaralari yozuvlaridan nusxa ko`chirilgan.XX asrning birinchi o`n yilligi oxirlarida V.L.Vyatkin rahbarligida Ulufbek rasadxonasi qoldiqlari topildi.AbuSaid Mahsum V.L.Vyatkinga rasadxona joylashgan tepalikni aniq ko`rsatib bergan. Abu Said Mahsum V.L.Vyatkin bilan birga Afrasiyobning qazish ishlarida umrining oxirigacha qatnashgan. 1895 yil Toshkentda V.V.Bartold tashabbusi bilan tashkil etilgan Turkiston arxeologiyasi xavaskorlari to`garagi ham o`lkani o`rganishda mo`ayyan hissa qo`shgan ilmiy jamoatchilik tashkiloti sifatida tarixda qolgan. Ma`lumki Turkiston xalqlari qadim tarixini o`rganish bilan dastlab o`z davrining taniqli nsonlari olimlari sharqshunoslari,qadimshunoslari N.P.Ostroumov, V.L.Vyatkin, A.A.SemyonovV.V.Bartold, N.I.Veselovskiy, M.SAndreev, A.A.Divaev, N.S.Likoshin, N.G.Mallistkiy kabi atoqli olimlar shufillanganlar. V.L.Vyatkin Afrasiyob shaxar xarobasini (1925.1929.1930) urgandi.Samarqand shaxrini o`rganishda Urta Osiyo Davlat universiteti Arxeologiya kafedrasi ( 1940 yildan,keyinchalik TashGU,(O`zMU), O`zFA Arxeologiya instituti olimlarining ham hissasi doimiy ravishdagi ishlari juda kattadir.Ushbu dargoh B.A.Litvinskiy,V.M.Masson,V.I.Sarinidi,Yu.F.Buryakov,E.V.Rtveladze,B.D.Koch nev,R.H.Suleymanov,A.A.Sagdullaev,S.B.Lunina,A.A.Asqarov,T.Mirsoatov,A.M uhammadjonov,O`.Islomov,M.Qosimov,M.Juraqulov,A.Abduhamidov,M.Isoqov, M.H.Isamiddinov va boshqa yetuk olimlarni yetishtirib berdi. Bugungi kunda ham Samarqand shahri va uning atrofidagi yodgorliklaridan topilgan noyob me`morchilik inshootlari va san`at asarlari namunalarini o`rganish va tadqiq etish davom etmoqda.

Samarqand vohasi tarixi yozma manbalarda Zarafshonning so`l qirgogida — Samarqanddan uncha o`zoq bo`lmagan Muminobod qishlogida jez asri chorvadorlarining xarobalari topildi. Marxumlarni xuddi u dunyoga ketayotgan chaqaloqlardek o`tkizib, serhasham liboslari va munchok hamda taqinchoqlar bilan bezatilgan bosh kiyimlarini kiydirib dafn etishgan. Ularning yoniga tilla va kumush uzuklar, oltin va jez baldoqlar ko`mishgan. Marhumlarning qo`llarida nov shaklidagi uchi ilon boshliga o`xshash bilaguzuklar, dastakli oyna, tosh sibizga bo`lgan. Bosh tomoniga idishlar, yorguchoklar qo`yilgan. Bu topilmalar shaharsozlik madaniyati shakllangan Sug`d iyona hududida yuqsak dehqonchilik madaniyati ham tarkib topganligidan darak beradi. Shu omillar sabab aynan shu Zarafshon bagridagi vohada O`rta Osiyo ikki daryo oraligi dehqonchiligi va savdo sotiq markazi — Samarqand shahri vujudga keldi. Miloddan avvalgi bir mingyillikda shaharni o`rab turadigan Zarafshon daryosining yirik irmoklari — Dargom va Bulungur vaqt o`tishi bilan katta kanallar qiyofasini olib, ular atrofidagi yerlar gullagan vodiylarga aylandi. Ana shunday sharoitda Avestoning muqaddas maqtovlarida tarannum etilgan va xozirgi O`zbekistonning markaziy qismida joylashgan qadimiy shahar, Sug`d Poytaxti — Samarqand qad ko`tardi. Shaharning nomi bilan bogliq ko`pdan-ko`p afsona va rivoyatlar tarixda saqlanib qolgan. Ana shunday afsonalardan biri o`rta asrlarda yaratilgan mo`jaz asar “Kitab fi-kand at tarixi Samarqand” — “Samarqand tarixining qand kitobi” shaharga bagishlangan bo`lib, qisqartirilgan nusxa — “Kichik qandiya” bizgacha yetib kelgan. Unda Samarqandning afsonaviy hukmdori Shamar ibn Xoris haqida rivoyat beriladi, u bu yerda o`z ismi bilan atalgan degan shahar barpo etadi. Keyin bu nom Samarqand bo`lib o`zgarib ketadi. Kitobdagi rivoyatda hukmdor Samar haqidagi afsona bayon qilingan. U o`zoq izlanishlardan so`ng go`zal bir joyni topgan, unga bu joyning, ayniqsa, suvi va havosi yoqqan. U quduq qazishni buyurgan. Atrofda yaxshi, serhosil yer bo`lgan. Abu Tohirxohaning o`rta asrlarda yaratilgan “Samariya” asarida Samarqandning qal`a- devorlari qurilishi to`grisidagi bir necha taxminlar orasida Feridunning o`gli Samar (Sam) haqidagi afsona ham keltiriladi. U bu yerni meros sifatida olgan va o`zining nomidagi qishloq (kent)ni barpo ztgan. Taniqli arab tarixchisi at-Tabariy “Paygambarlar va podshohlar tarixi”

kitobida shaharga shox Samar asos solganligi, “qand” esa bu joylarda yashagan turk aymogi ekanligini aytgan. Ayrim tarixchilar shahar nomini “Samariya”ning sankskritcha uchrashuv joyi”, yigiladigan joy” tarzida talkin qilinishi bilan boglaydilar yoki “Samarkansa” sifatida tariflaydilar. Aleksandr Maqduniy (Makedonskiy) shaharni istilo qilgandan so`ng yunonlar uni “Maroqanda”deb atay boshlashgan. “Devoni lugatit-turk” lugatini to`zgan Mahmud Qoshgariy boshqa taxminni keltiradi. Uning fikricha, shahar turkiy “Semizkent”. ya`ni, “semiz, joy” shahar ma`nosini anglatadi. Bu ham tasodifiy emas edi. Shaharning nafaqat afsonaviy ta`riflari, shuningdek, hayotiy tavsiflari, shoirlar, geograf, tarixchi va bu yerga tashrif buyurgan shaxslar tomonidan bildirilgan hayrat to`la fikrlarida Samarqand tuprogining unumdorligi, ajoyib tabiati, betakror san`ati va aholisining samimiyligi o`z aksini topgan. Turli davrlarda bildirilgan ta`riflarga quloq tutaylik: “Samarqand yerlari bepoyon, semiz va unumdor bo`lib, juda barakali hosil beradi, gullar va meva-chevalar haddan tashkari serob. Aholi zur otlarni ko`plab yetishtiradi. Odamlari sanat va hunarmandchilikda dong taratgan”, — deb yozadi VII asrda yashagan xitoylik buddaviy missioner Syuan Szyan o`z kundaligida. X asr taniqli arab geografi Istaxriy Sharqning juda ko`p mamlakatlari bilan yaqindan tanishgan. U Samarqandni “Alloh yaratgan eng suyuqli yurtlardan biri”, deb ta`riflab, uni eng shirin, jannatiy mevalar yetishtiriladigan “yer yo`zidagi rohatbaxsh joy”, deb ataydi. Yuqorida ta`kidlangan va uning zamondoshlaridan biri bo`lgan at-Tabariy esa Samarqandni “musulmon amirlarining bogi” sifatida uluglaydi. “Samarqandliklar kalbi go`zallikka oshno. Ular orasida jahonni bezaydigan mo`jizalarni yaratishga qodir ustalar ko`p”, — deb yozgan edi XII asr taryaxchisi Idrisiy. Juda ko`p yurtlarni kezgan va Sharq shaharlarini tasvirlagan XV asr ozarbayjon geografi Abdurashid al-Bakuviy Samarqandni ko`rgach, “Yer yo`zida bu shahardan yaxshirok, yokimlirok o`zga bir maskan yuq” — deb yozgan edi. Jahonning bu rohatbaxsh maskani qachon vujudga kelgan? Qanday ashyoviy dalillar olimlarga shahar bu qadar ulug yoshda ekanligin isbotlashga imkon bermoqda? Uning ko`hna tarixida ilk poydevor qayerga ko`yilgan?