logo

Sud jarayoni va notiqlik san’ati

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

38.640625 KB
Mavzu: Sud jarayoni va notiqlik san’ati
                                   
                                  Reja:
1.Notiqlik san’ati tarixi
2.Yunon notiqligi va rim notiqligi
3.Ritorika,snegorlar,logograflar
4.Sharq notiqligi NOTIQLIK SAN’ATI TUSHUNCHASI HAQIDA.NOTIQLIK SA’NATI TARIX
Kishilar   chiroyli ,  mazmundor	 nutq	 masalasi	 bilan	 juda	 qadimdan	 qiziqib	 keladilar.
Qadimgi	
 Gretsiya	 (Yunoniston)	 da	 va	 Rimda	 nutq	 madaniyatining	 nazariy	 asoslari
yaratildi.	
 Nutq	 oldiga	 qo’yiladigan	 talablar	 ishlab	 chiqildi.	 Bu	 davrda	 davlatning,
savdo-sotiqning,	
 sud	 ishlarining	 nihoyatda	 taraqqiy	 etishi,	 notiqlikni	 san’at
darajasiga	
 ko’tardi.	 Yetuk	 inson	 bo’lishi   uchun	 albatta ,	 notiqlik	 san’atini	 egallash
shart	
 qilib	 qo’yiladi.	 Ana	 shu	 ehtiyoj	 tufayli	 notiqlik	  nazariyasi	 yaratildi.	 Uning
Sitseron,	
 Demosfen,	 Kvintilian,	 Aristotel	 kabi	 nazariyotchilari	 yetishib	 chiqdi.
Eramizning	
 335	 -yilida	 Aristotelning	 «Ritorika»si	 yaratildi.	 Unda	 notiq	 oldiga
quyidagilarni	
 vazifa	 qilib	 qo’ydi:
-	
 materialni   har	 tomonlama	 tayyorlash ;
-	
 materialni	 joylashtirish	 rejasini	 belgilash;
-	
 materialni	 o’zlashtirish,	 nutq	 qurilishini	 to’g’rilash;
-	
 notiqning	 nutq	 materialini	 o’rganishi;
-	
 materialni	 so’z	 bilan	 ifodalash;
-	
 nutqni	 talaffuz	 qilish,	 ya’ni	 nutq	 jarayoni.
Notiqlik     san’atining     tarixi     juda     uzoq     bo‘lib,     u     eramizdan     avvalgi     V     asr     boshl
arida   Yunonistonda     shakllana     boshladi.     Yunonistonda     aristokratiya,     demokratiy
a     tuzumi
o‘rnatilishi     natijasida     davlat     ishlarida,     xalq     majlislarida,     senat     kengashlarida,     s
ud         va	
 yig‘ilishlarda   respublikaning   har   bir	 ozod	 kishisi   erkin	 nutq	 so‘zlash
huquqiga   ega   bo‘lgan.     Davlat   ishlarini   boshqarishda   qatnashishni   hohlagan   har   bir  
kishi   uchun   chiroyli   so‘zlash   san’atini	
 	egallash	 	majburiy   bir
ehtiyojga   aylana   borgan.     Sud     ishlarida     o‘rnatilgan     tartib     notiqlik     san’atining     y
uksalishiga     katta     bir     turtki     bo‘ldi.   Sud   jarayonida   javobgar     o‘ziga   qo‘yilayotgan  
aybning   asosizligini   isbotlab   gapirishi,   da’vogar   esa     o‘z     fikrida     qattiq     turishi,     uni     qoralashi     lozimedi.     Lekin     hamma     ham     chir
oyli     so‘zlash   qobiliyatiga     ega     bo‘lavermaydi.     Shuning     natijasida,     nutq     matnlari
ni     yozib     beradigan     bilimdon   kishilarga     ehtiyoj     tug‘ila     boshladi     va     yozma     nut
q     san’atini     yaxshi     egallagan     notiqlarni     o‘sha   zamon tili	 bilan	 "logograflar"   deb
atay   boshladilar.      
Notiqlik   san’atining   keng   ko‘lamda   qanot   yoyishi   esa,   o‘z   navbatida   uning   sud   noti
qligi,   harbiy     notiqlik     va     siyosiy     notiqlik     kabi     shoxobchalarining     paydo     bo‘lish
iga     olib     keldi.     Sudda   gapiriladigan   chiroyli   nutq   o‘rnini,   endilikda   aniq
qonuniyatga   ega   bo‘lgan   sud   notiqligi   egalladi.   Oradan     bir     oz     vaqt     o‘tgach,     noti
qlikning     yana     bir     turi     -     epideyktik,     ya’ni     tantanali   nutq     uslubi   paydo
bo‘ldi.     Bulardan     tashqari,     notiqlik     san’atining     rivoji     adabiy     tilning     shakllanish
iga,     notiqlik   san’atining     nazariyasidan     iborat     bo‘lgan     "Ritorika"     ilmining     vuju
dga     kelishiga     sabab     bo‘ldi.   Rimdagi
barcha   shoirlar   va   notiqlar   shu   maktabdan ,   ya’ni	
 	ritorika   maktabidan	 	ta’lim
olganlar.     Notiqlar     tomonidan     yaratilgan     nutq     matnlari     nasriy     va     poetik     ijod    
mazmunasi   hisoblangan.     Bunday     ijodkor     notiqlarning     nomi     o‘z     mamlakati     doi
rasidan     chiqib,     jahonga   ma’lum	
 	va	 	mashhur	 	bo‘lgan.   Aristotel,
Demosfen   va   Sitseronlar	
 	shular
jumlasidandir.     O‘rta     Osiyoda     Arastu     nomi     bilan     mashhur     bo‘lgan     Aristotel     er
amizdan     avval,     384     yili   Stagir     (Makedoniya     yarim     orolidagi     Xalkidik)da     shifo
kor     oilasida     dunyoga     keladi.     Uning     otasi   Nikomax   Aleksandr
Makedonskiyning   nabirasi	
 	podsho	 	Aminti   II   saroyida   shifokorlik
qildi.     Aristotel     17     yoshida     Afinaga     keladi     va     bu     erda     o‘z     zamonasining,mash
hur,olimlaridan,bo‘lgan.Platonga   shogird   bo‘ladi.     342     yili     Makedoniya     podshosi  
  Filipp     o‘zining     Aleksandr     nomli     13     yosh   o‘g‘lining   tarbiyasi	
 uchun   Aristotelni
Mitilendan	
 	chaqirib	 	oladi.
Bu   erda   u   falsafa   maktabini   ochadi,va   katta   kutubxona   tashkil   qiladi.     Shu   davrda  
Gretsyada   chiroyli   so‘zlashga   qiziqish   kuchayib   ketgan   edi.   Buning   natijasida   qato
r     notiqlik     maktablari     ochiladi.     Bu     maktablarda     so‘z     san’ati     ustalari     -     shogirdl ar     etishtirib   chiqarilar     edi.     Keyinchalik     chiroyli     so‘zlash     haqida     qo‘llanmalar    
maydonga     keldi.     Shunday   asarlardan     biri     Aristotelning     "Ritorika"     nomli     kitobi
dir.     Buyuk     olim     uni     mashhur     "Poetika"   nomli     asaridan     so‘ng,     ya’ni     eramizda
n     oldingi     330     yillarda     Afinaga     so‘nggi     marta     qaytib   kelganda   yozgan
edi.     Ma’lumki,   ungacha   Anaksimen,   Lampsak   ham   "Ritorika"   nomli   qo‘llanma   ya
ratgan   edi.   Bu     ikki     asar     birbiriga     tamoman     o‘xshamaydi.     Ularningbirinchisi     qo
‘llanma     bo‘lsa,     ikkinchisi   chiroyli   so‘zlash 	nazariyasi
bo‘yicha,ilmiy,mulohazalardan
iborat.     Aristotel     har     bir     jumlaning     asosiy     fikrini     ifoda     etishga     qaratilishi,     rav
on     tinglovchi   tushunadigan   darajada   sodda   bo‘lishini   talab   etadi.   U   notiqning   hissi
yot   bilan   so‘zlashi   mulohaza   yuritayotgan     fikrining     tinglovchi     qalbiga     tez     etishi
ga     muhim     omil     bo‘lishini     alohida     uqtiradi.   Bundan   tashqari,   Aristotel     notiqning  
auditoriyani     o‘ziga   jalb   etishi     uchun   hazilmutoiba   so‘zlar   bilan   lirik   chekinish   qili
b   tinglovchilarni   hayajonlantira   bilishi   zarurligini,   agar   turli   ko‘rgazmali   qurollarda
n     foydalansa,     har     xil     epitet,     chog‘ishtirish     va     metaforalarni     qo‘llasa,     nutqinin
g   ta’sirchanligi   yanada   oshishini,   ammo   keltirilgan   misollar   ko‘payib   ketib,   tinglov
chini   zeriktirib   qo‘ymasligi	
 	kerakligini   ham	 	ta’kidlaydi.      	Aristotel	 	fikrlari
hozirgi   kunda   ham   o‘z   qimmatini   yo‘qotgani   yo‘q.     Umrini     onaVatanining     gullab
yashnashiga     bag‘ishlagan     davlat     arbobi,     mashhur     notiqDemosfen   eramizdan   old
ingi   384   yili   Afinada   o‘ziga   to‘q   oilada   dunyoga   keldi.   Uning   otasining   ismi
 	ham
Demosfen	
 	bo‘lib,	 	qurol-yaroq	 	ustaxonasining   egasi
edi.     Demosfen     notiqlik     bilan     shug‘ullanishdan     avval     o‘z     ustozi     yo‘lidan     borib
,     boshqalarga   sudda     so‘zlanadigan     nutqning     matnini     yozib     berar     va     bu     ishlari    
uchun     yaxshigina     haq     olar     edi.   Borabora     nutqiy     matn,yyozish     Demosfenni     qo
niqtirmaydi.     U     otashin     vatanparvar     sifatida   ijtimoiy
 	faoliyatini
vatanining   ravnaqi	
 	uchun
sarflashni   orzu,qiladi.   Yosh     notiqning     xalq     oldidagi     birinchi     nutqi     ayanchli     hol
da:     to‘polon,     kulgi,     qiyqiriq,   hushtak   chalib   masxaralash   bilan   qarshi   olinadi.   U    
o‘z   nutqini   tugatolmay   minbardan   tushishga   majbur   bo‘ladi.     Demosfen     nutqining    
bunday     ayanchli     tugashi     tabiiy     edi,     chunki     uning     tovushi     juda     past   bo‘lib,     bir     oz     duduqlanar,     "r"     harfini     talaffuz     etolmas,     g‘uldirab,     mujmal     gapirar     edi.     B
ulardan   tashqari, uning   elkasini   qimirlatib	 turadigan   odati   ham	 bo‘lib,	 ko‘pchilik
orasida   o‘zini   tog‘ri	
 tuta   bilmas	 edi.
Xalq         majlislaridan     birida     Demosfen     o‘zini     ikkinchi     bor     sinab     ko‘radi.     Lekin    
bu     safar   ham     muvaffaqiyatsizlikka     uchraydi.     Shundan     so‘ng     Demosfen     o‘z     nu
tqidagi     kamchiliklarni   boshqa   takrorlamaslik   uchun   astoydil   bosh   qotiradi.   Har   ku
ni   bir   necha   soatlab   noto‘g‘ri   talaffuz   etayotgan   so‘zlari   ustida   qayta-qayta   mashq  
qiladi.   Hatto   og‘ziga   tosh   solib   olib,   qattiq   va   ravon   gapirishga     harakat     qiladi.     "r"  
  tovushini     to‘g‘ri     talaffuz     etish     uchun     esa     kuchuk     bolasining   irillashini   kuzatad
i	
 va   o‘zi	 ham	 xuddi	 shu   tovushni   qaytaradi.    
Nihoyat     uzoq     muddatli     tinimsiz     mashqlardan     so‘ng     Demosfer     o‘z     maqsadiga    
erishadi:   mashhur     notiq     bo‘lib     etishadi.     Ammo,     shunga     qaramay,     u     hech     qach
on     tayyorgarliksiz     nutq   so‘zlamas,     oldindan     yozib     qo‘yilgan     matnni     yodlab     ol
ar,     har     bir     so‘z     ustida     puxta     o‘ylar,   jumlalarni     aniq     va     chiroyli     tuzishga     hara
kat     qilar     edi.     Ulug‘     notiqning     nutqi     shu     qadar   sodda,   ravon,	
 mantiqan	 puxta
va   jozibali	
 	bo‘ldiki,	 	bu	 	faqat	 	mashaqqatli
mehnat,samarasi,edi.     Mark     Tulliy     Sitseron     eramizdan     oldingi     103     yilda   Rimda
n     uzoq     bo‘lmagan     Arpina   shahrida   badavlat   oilada   dunyoga   keladiUning   bolalik  
yillari   Arpina   shahridagi   otasiga   qarashli   yerlarda   o‘tadi	
 	otasi
o‘z   farzandiga   yaxshi   ta’lim-tarbiya   berish   maqsadida   Rimga   ko‘chib   o‘tadi.   Sitser
on     u     erda     yunon     tili     va     adabiyotini     mukammal     egallagach,     Yunonistonning    
mashhur     so‘z   ustalari     Litsiniy     Krass     va
Mark     Antoniy     kabi     notiqlardan     so‘z     san’atining     nozik     sir-asrorlarini   o‘rgatgan
ularning   ajoyib	
 	nutqlarini
tinglaydi.     Bo‘lajak   notiq,   ayni   vaqtda,   falsafa   bilan   ham   shug‘ullanadi.     Lekin   uni  
ko‘pro   notiqlik   san’ati     qiziqtiradi.     Sitseron     notiqlarning     turli     mimika     va     haraka
tlari     bilan     so‘zlashayotganini   ko‘rib,     notiq     bo‘lish     uchun     aktyorlikdan     ham     xa
bardor     bo‘lish   kerakdegan     xulosaga   keladi.	
 	Shuning   uchun	 	Ezop
va   Rossiy   kabi   o‘z   davrining   mashhur	
 	aktyorlaridan	 	saboq	 	oladi.     Sitseron     uzoq     tayyorgarlikdan     so‘ng,     25     yoshida     birinchi     marotaba     xalq     oldid
a     nutq   so‘zlashga   jur’at   etadi.   U   avval   grajdanlik,   so‘ngra   jinoiy   ish   jarayoni   bo‘yi
cha   gapiradi.   Biroq,   uning     bu     nutqida     davlat     boshliqlaridan     Sull     hamda     Kott     is
mli     mashhur     notiqlar     qarshi     chiqadi.   Shundan     keyin,     u     ritorika     va     falsafa     fanl
aridan     mukammalroq     nazariy     bilim     olish     maqsadida   zamonasining   buyuk   notiql
aridan   hisoblangan   Antio   Askalonskiydan   ta’lim   oladi,   mashhur   so‘z   ustalaridan   o‘
rganish 	niyatida	 	Kichik	 	osiyoning   bir	 	=qancha   shaharlarini	 	kezib
chiqadi.     U     ancha     vaqtgacha     nutq     so‘zlashda     yangi     usullar     qidiradi.     Nihoyat    
Osiyo   hamda     Attika   usullari	
 omixtasidan	 iborat	 bo‘lgan   yangi	 bir	 uslub
kashf,etadi.     Sitseron     o‘z     -     zamonasining     ko‘pchilik     so‘z     ustalari     singari,jonlili
gi,jumlalarning   nafis   bo‘lishiga   katta   e’tibor
beradi.     Sitseronning     fikricha,     notiq     shunchaki,     sud     ishlarining     barcha     qonun,q
oidalarini     yaxshi   biladigan     qonunparast     emas,     balki     davlat     ishlarini     chuqur     tus
hunadigan     xalq     qayg‘usiga   hamdardlik     qila     oladigan     davlat     arbobi     bo‘lmog‘i    
kerak.     Shuning     uchun     notiqlik     san’atiga   qiziqqan   har   bir   kishi   faqat   ritorika   ilmi
ga   oid   ibtidoiy   bilimlar   bilan   cheklanmasdan   va   o‘zining   tabiiy     iste’dodiga     ishoni
b     qolmasdan,     doimo     turli     fanlarni     o‘qib-o‘rganmog‘i,     ilm     va   madaniyatning     y
uqori     cho‘qqilariga     intilmog‘i     darkor.
Bundan     tashqari,     "Notiqlar     haqida"   asarining   muallifi   notiqlarning   odamlar   diliga  
qo‘rquv,   g‘azab   va   qayg‘u   sola   bilishi   va   aksincha,   bu   xildagi   hayajonli   holatlardan  
kishilarni   xalos   qilib,   ularning   ruhida   xotirjamlik,   mehr,shafqat   hislarini   uyg‘ota   oli
shi   kerak,   degan   fikrni   ilgari   suradi.   Uning   fikricha,   agar   notiq   odamlarning   turli,tu
man   xarakterlarini   sezmasa,   inson   tabiatiga   xos   umumiy   xususiyatlarni   bilmasa   va  
har   bir   kishini     goh     bezovta     qiladigan,     goh     tinchlantiradigan     sabablarni     tushun
masa     hech     qachon   o‘zining   maqsadiga   erisha   olmaydi.     Sitseron     "Brut"     (47     yil),  
  "Notiq"     (56     yil)     nomli     boshqa     asarlarida     Rim     notiqlik     san’ati   tarixi     haqida     b
atafsil     fikr     yuritib,     attikachilarning     nazariyalariga     tamomila     qarshi     mulohazalar  
bilan     maydonga     chiadi.     Uning     ta’kidlashicha,     har     notiqning     ko‘zda     tutgan     aso
siy   maqsadi     -     tinglovchining     zavqini     uyg‘otib,     o‘ziga     moyil     qilishdan     iboratdi r.     Notiq     sharoitga   qarab, 	mavjud	 	uslublarning   hammasidan
baravar   foydalanishi   zarur.  
Qadimgi	
 Rimda	 ritorika	 miloddan	 avvalgi	 I asrda	 kirib	 kelgan.	 e.	 Eng	 qadimgi
Lotin	
 ritorikasi	 noma'lum	 "Guereniusga	 ritorika"	 (miloddan	 avvalgi	 80-yillar)
hisoblanadi.	
 Rimda,	 Yunonistonda	 bo'lgani	 kabi,	 notiqlik	 ham	 siyosiy	 kurashning
eng	
 muhim	 vositasi	 hisoblangan.	 Ammo	 Rim	 Afina	 kabi   demokratik	 respublika
emas ,  	
balki	 aristokratik	 edi:	 hokimiyat	 asl	 oilalarning	 tor	 doirasi	 qo'lida	 edi	 va
og'zaki	
 ijod	 sirlari	 meros	 bo'lib	 o'tdi .   Shuning	 uchun ,	 biron	 bir	 odamga	 biron	 bir
haq	
 evaziga	 dars	 berishga	 tayyor	 bo'lgan	 birinchi	 ritorika	 o'qituvchilari	 (albatta,
yunonlar)	
 paydo	 bo'lganda,	 Senat	 bu	 narsa	 o'zini	 xavfli	 deb	 bildi	 va	 ularni	 bir
necha	
 bor	 shahar	 tashqarisiga	 chiqarib	 yubordi	 (mil.	 Avv.	 161	 va	 92);	 Yunon
falsafa	
 o'qituvchilari	 ham	 axloqni	 buzadigan	 axloq	 sifatida	 haydab	 chiqarildi.Rim
O'rta	
 er	 dengizida	 siyosiy	 hukmronlikka	 erishgan	 holda,	 yunon	 madaniyatini
sinchkovlik	
 bilan	 o'zlashtirib,	 bu	 sohada	 harakat	 qildi,	 agar	 bo'lmasa,	 birinchi
darajaga	
 chiqmasa,	 hech	 bo'lmaganda	 teng	 huquqlarga	 ega	 edi	 va	 ritorika	 (falsafa
bilan	
 birga)	 bu	 madaniyatning	 asosi	 edi.	 Uning	 ta'siri	 ostida	 notiq	 nasr	 nafaqat
siyosiy	
 kurash	 faktiga,	 balki	 adabiy	 janrga	 aylandi.Agar	 yunoncha	 so'zlashuv
san'ati	
 begona	 (Sitsiliya)	 so'zining	 go'zalligi	 va	 mahoratidan	 oldin	 tajribasiz
odamning	
 zavqidan	 kelib	 chiqqan	 bo'lsa,	 chunki	 go'zallik	 xudolarga	 ma'qul	 bo'lsa,
unda	
 rimliklar	 harbiy	 va	 mulohaza	 qilmasdan	 qat'iyatli	 va	 ishbilarmon	 bo'lib,
nutqni	
 maqsadga	 muvofiq	 ishlatishgan.	 Shunday	 qilib,	 yunoncha	 so'zlashuvlar
go'zallik	
 va	 murakkablikdan	 tortib	 oddiylik,	 nafislik	 va	 uyg'unlikka	 - yunon
madaniyatining	
 asosiy	 tamoyillariga	 olib	 boruvchi	 yo'l	 edi,	  sodda   va   sodda
odamlari ,	
  yunon   nazokati   bilan   o ' ldirilganlar ,	  shuning   uchun .   Rimliklarning   sodda
ularning   teskarisi  	
-  soddalashtirishdan   tortib   to   osiyolikgacha .	  Rim   notiqligining
yunon   tilidan   yana   bir   qancha   farqlarini   ta ' kidlash   lozim :
1)	
  Rimliklarning   siyosiy   nutqlari   har   doim   arxaik   jamiyatlarga   xos   bo ' lgan   invetsiv
xususiyatga   asoslangan   edi ,	
  bunda   g ' oya   hali   o ' z   egasidan   ajralmagan   edi :	  siyosiy
raqibning   shaxsini   buzish   uning   g ' oyalarini   buzish ; 2)  Rim   notiqligining   yana   bir   o ' ziga   xos   xususiyati   qo ' pol   hazil   bo ' lib ,	  u   har   doim
notiq   tomonida   yig ' ilganlarning   hamdardligini   jalb   qilgan ;
3)	
  nihoyat ,	  Rim   ma ' ruzachilarining   nutqlari   avlodlar   abadiy   eslab   qoladigan
aforistik   iboralar   bilan   ajralib   turdi  	
( fe ' llarning   to ' planishi ,	  ritorik   savollar ,
antiteslar ,	
  rivoyatlar ). Rim   notiqlik   nasri   Gay   Grachus   davrida  	( mil .	  Avv .	 153-121)
yetuklikka   erishgan .	
  Dushmanlar   miloddan   avvalgi  	133	  yilda   o ' ldirilganlaridan
keyin .	
  e .	  Uning   ukasi   Tiberius   Italiyaning   erlarini   dehqonlar   foydasiga   qayta
taqsimlash   uchun   kurashni   davom   ettirdi .	
  Rim   urushlarda   yutuqlari   uchun   qarzdor
edi   va   shu   urushlar   vayron   bo ' ldi . Gay   Grakus   va   uning   yosh   zamondoshlari   Lucius
Licinius   Crassus   va   Mark   Entonining   patetik   uslubi   Rim   notiqligi   rivojlanishidagi
umumiy   tendentsiyaning   tabiiy   namoyishi   edi . Qadimgi   Rim   ma ' ruzachilarining
sa ' y - harakatlari   asosan   Senatdagi   siyosiy   kurash   muammolari ,	
  ommaviy
forumlard a ,   shuningdek ,	
  fuqarolik   va   jinoiy   sud   muhokamalarida   to ' plangan .
Shuning	
 uchun	 ular	 umuman	 munozara	 va	 ritorikaning	 nazariy	 savollari	 bilan	 juda
kam	
 shug'ullanishgan.	 Faqatgina	 istisno	 bu	 qadimgi	 Rimning	 atoqli	 ma'ruzachisi
Markus	
 Yuliy	 Tsitseron	 edi,	 u o'z	 asarlarida	 notiqlik,	 ritorikani	 falsafa	 bilan
uyg'unlashtirish	
 zarurligini	 o'z	 asarlarida	 doimiy	 ravishda	 ta'kidlagan.	 Ritorikada
Tsitseron	
 bir	 tomondan	 Aflotun	 va	 Aristotelning	 falsafiy	 printsiplarini,	 ikkinchi
tomondan,	
 izokratlardan	 kelib	 chiqadigan	 sof	 amaliy	 uslublar	 va	 tavsiyalarni
birlashtirishga	
 harakat	 qildi.	 Ammo	 u falsafiy	 printsiplarga	 emas,	 balki	 uning	 uch
og'zaki	
 risolalarida	 juda	 kam	 aytilgan.	 Ritorikaning	 qo'llaniladigan	 tomoni,	 uning
Senatda,	
 milliy	 majlisda	 va	 sudda	 mohirona	 ishlatilishi	 uni	 ko'proq	 qiziqtiradi.
Ushbu	
 maqsadga	 erishgan	 Tsitseron	 tashqi	 shakli	 va	 go'zalligiga	 emas,	 balki
nutqning	
 mazmuniga	 va	 ishonuvchanligiga	 alohida	 e'tibor	 qaratadi.	 Uning	 uchun
ideal	
 ma'ruzachi	 - tilni	 yaxshi	 biladigan	 usta	 emas,	 balki	 ifoda	 go'zalligi	 ilmini
biladigan	
 adibdir.	 Shuning	 uchun,	 ma'ruzachini	 tarbiyalash	 va	 tarbiyalash	 uning
tabiiy	
 fazilatlarini	 rivojlantirishga	 qaratilgan	 bo'lishi	 kerak,	 chunki	 tabiiy	 sovg'asiz,
jonli	
 ong	 va	 hissiyotsiz,	 siz	 tinglovchilarga	 ta'sir	 qila	 olmaysiz,	 ularni	 biron
narsaga	
 ishontira	 olmaysiz.	 Ommaviy	 nutqning	 tuzilishini	 tavsiflab,	 Tsitseron "ma'ruzachining barcha	 kuchlari	 va	 qobiliyatlari	 quyidagi	 besh	 vazifaga	 xizmat
qiladi:	
 birinchi	 navbatda,	 u nutqining	 mazmunini	 topishi	 kerak;	 ikkinchidan,
topilgan	
 narsalarni	 tartiblash,	 har	 bir   dalilni	 tortish	 va	 baholash ;	 uchinchidan,
bularning	
 barchasini	 so'zlar	 bilan	 bezash	 va	 bezash;	 to'rtinchidan,	 xotirada	 nutqni
kuchaytirish;	
 beshinchidan,	 uni	 qadrli	 va	 yoqimli	 tarzda	 ayting	 ”.	 Ammo	 biznesga
kirishdan	
 oldin	 Tsitseron	 ogohlantiradi:	 nutqning	 boshida	 auditoriyani	 sizning
foydangizga	
 to'plashingiz	 kerak,	 keyin	 bahs	 mavzusini	 aniqlab	 oling	 va	 shundan
keyingina	
 ma'ruzachi	 nimani	 talab	 qilayotganini	 va	 nimani	 rad	 etganligini
isbotlashni	
 boshlash	 kerak.	 Nutqning	 oxirida	 aytilganlarni	 umumlashtirish	 kerak,
ya'ni	
 "biz	 uchun	 gapiradigan	 narsalarni	 kengaytiring	 va	 maqtang	 va	 raqiblar	 uchun
aytadigan	
 narsalarning	 ma'nosini	 yo'qotib	 qo'ying".	 Ushbu	 besh	 vazifaning	 batafsil
muhokamasi	
 "Orator"	 risolasida	 berilgan,	 unda	 u nima	 aytish	 kerak,	 qaerga	 aytiladi
va	
 qanday	 aytiladi .   Uning	 fikricha ,	 ushbu	 triadada	 asosiy	 rolni	 aytish	 kerak	 bo'lgan
narsani	
 topish	 jarayoni	 va	 aytilganlarni	 tasdiqlash	 uchun	 qanday	 asoslar
mavjud.Tsitseron	
 ritorika	 va	 notiqlik	 tarixiga	 birinchi	 navbatda	 mohir	 stilist	 va
ilhomlantirgan	
 ma'ruzachi	 sifatida	 kirdi,	 u o'z	 nutqlari	 va	 yozma	 asarlari	 orqali	 o'z
hamkasblari	
 va	 izdoshlarining	 qurilishida,	 dizaynida	 va	 ishonarli	 ommaviy
chiqishlarida	
 katta	 hissa	 qo'shdi.	 Nutq	 uslubiga	 bo'lgan	 qiziqish,	 uning
tinglovchilarga	
 hissiy	 ta'siri	 va	 hatto	 og'zaki	 nutqning	 tabiiy	 holatdan	 chiqib
ketishi,	
 maxsus	 fikrlar	 va	 so'zlardan	 foydalanishni	 boshlaganda,	 asta-sekin	 uning
ma'lumotliligi	
 va	 ishonuvchanligi	 ustidan	 ustunlik	 qila	 boshladi. Yangi   ritorik
maktabning   rahbari   Mark   Fabius   Kintilian  	
( mil .	  Avv .	 35–96)	  xuddi   shu   nomli
risolada  	
" Notiqlikning   pasayishi   sabablari   to ' g ' risida "	  fikr   yuritgan .	  Kvintilyan
o'qituvchilik	
 savoliga	 javob	 berdi:	 notiqlikning	 pasayishining	 sababi	 yosh
notiqlarni	
 tarbiyalashning	 nomukammalligi.	 Ritorik	 bilimini	 yaxshilash	 uchun	 u
"Notiqning	
 tarbiyasi"	 nomli	 keng	 ko'lamli	 insho	 yozadi,	 unda	 u o'z	 davrining
notiqlik	
 nazariyasi	 va	 amaliyotiga	 oid	 etakchi	 qarashlarini	 bayon	 etadi,	 Tsitseron
esa	
 namuna	 bo'lib	 xizmat	 qiladi.Tsitseron	 singari,	 Kvintilian	 notiqlik	 gullab-
yashnashining   kalitini	
 nutq	 texnikasida	 emas ,  	balki	 notiqning	 shaxsiyatida	 ko'radi:
ma'ruzachini	
 "munosib	 er"	 qilib	 tarbiyalash	 uchun	 uning	 didini	 rivojlantirish	 kerak. Axloqning rivojlanishiga	 ma'ruzachining	 butun	 hayoti,	 ayniqsa	 falsafaning
egallashi	
 xizmat	 qilishi	 kerak.	 Lazzatlanishni	 rivojlantirish	 uchun	 eng	 yaxshi
klassik	
 misollarga	 asoslangan	 ritorik	 tadqiqotlar	 tsikli	 hisoblab	 chiqilgan,
tizimlashtirilgan,	
 ortiqcha	 dogmadan	 ozod	 qilingan.	 "Tsitseronni	 qanchalik	 ko'p
yaxshi	
 ko'rsangiz,	 - deydi	 talaba.	 Kvintilian	 talabaga	 shunday	 deydi:"	 O'zingizning
muvaffaqiyatga	
 erishishingizga	 qanchalik	 ishonasiz	 ".	 Aynan	 shu	 kvintiliyaliklar
Tsitseron	
 idealini	 imkon	 qadar	 ko'proq	 takrorlashga	 harakat	 qildilar,	 chunki
Tsitseron	
 tizimi	 va	 Quintilian	 tizimi	 o'rtasidagi	 chuqur	 tarixiy	 farqlarni	 aniq
ko'rsatib	
 beradi.	 Tsitseron,	 eslaganimizdek,	 ritorik	 maktablarga	 qarshi	 amaliy
mashg'ulotlarda	
 qatnashishni	 taklif	 qiladi,	 unda	 yangi	 boshlovchi	 o'z
zamondoshlarining   nutqlarini	
 tinglaydi ,	 o'zini	 o'rganadi	 va	 butun	 umrini
o'rganishni	
 to'xtatmaydi.	    Aksincha ,	  bu   butun   ta ' lim   tizimining   markazida
joylashgan   ritorik   maktab ,	
  u   holda   u   o ' zi   uchun   o ' rganish   haqida   o ' ylamaydi   va
uning   ta ' limoti   etuk   erlarni   emas ,	
  balki   yosh   o ' quvchilarni   anglatadi ;	  Kursni
tugatgandan   va   maktabdan   forumga   o ' tgandan   so ' ng ,	
  ma ' ruzachi   Kvintilianning
nuqtai   nazarini   qoldiradi   va   eski   ritorik   faqat   uning   kelgusi   hayoti   uchun   eng
umumiy   so ' zlar   bilan   cheklanadi .	
  Shunga   ko ' ra   Tsitseron   har   doim   qisqa   va   oddiy
ritorik   tadqiqotlar   mavzulariga  	
-  notiqlikning   besh   bo ' limi ,	  nutqning   to ' rt   qismi   va
boshqalarga   taalluqli   bo ' lib ,	
  ma ' ruzachining   umumiy   tayyorgarligiga  	-  falsafa ,
tarix ,	
  huquq   masalalariga   alohida   e ' tibor   qaratdi .	  Quintillian ,	  aksincha ,	  an ' anaviy
ritorika   fani   bo ' yicha   yozganlarining   to ' rtdan   birini   egallaydi   va   so ' nggi   kitobdagi
quruq   va   beparvolik   bilan   yozilgan   va   majburiy   qo ' shimchaga   o ' xshagan   faqat
uchta   bob   falsafa ,	
  tarix ,	  huquq   masalalariga   bag ' ishlangan .	  Tsitseron   uchun
ritorikaning   asosini   falsafaning   mahorati ,	
  Kvintilian   uchun   klassik   yozuvchilarni
o ' rganish   tashkil   etadi ;	
  Tsitseron   notiqni   mutafakkir ,	  Kvintilianni   stilist   sifatida
ko ' rishni   istaydi .	
  Tsitseron   og ' zaki   nutq   muvaffaqiyatining   eng   yuqori   hakami  	-  bu
xalq ;	
  Kvintilian   bunga   allaqachon   shubha   qilgan   va   adabiyot   mohir   biluvchisining
fikrini   johil   omma   qarsaklaridan   yuqori   qo ' ygan .	
  Va   nihoyat  	-  va   bu   asosiy   narsa  	-
Tsitseronning   notiqlikning   silliq   va   barqaror   rivojlanishi   haqidagi
kontseptsiyasining   o ' rniga ,	
  Kvintilian   gullab - yashnash ,	  pasayish   va   qayta   tug ' ilish tushunchalariga   ega  -  Tsitseronning   muxoliflari   ilhomlantirgan   Yunon   Attisistlari
aynan   shu   kontseptsiyani   yaratishgan .	
  Tsitseron   uchun   og ' zaki   ijodiyotning   oltin
davri   oldinda   edi   va   o ' zi   ham   uning   ilhomlantiruvchisi   va   kashfiyotchisi   edi .
Quintilian	
 uchun	 oltin	 asr	 bizning	 orqamizda	 va	 u faqat	 o'rganilgan	 tadqiqotchi	 va
restavrator.	
 Oldinga	 boshqa	 yo'l	 yo'q:	 Rim	 notiqligi	 uchun	 eng	 yaxshi	 narsa	 bu
o'tgan	
 narsani	 takrorlashdir.	 Demokratiya	 yo'qolgandan	 keyin	 qadimgi	 ritorika
asosan	
 nutqning	 ikki	 turiga:	 sud	 va	 marosim	 nutqlariga	 qaratildi.	 Ushbu	 ikki
maqsadga	
 muvofiq	 (utilitarian	 va	 estetik)	 uslublar	 nazariyasida	 ikkita	 yo'nalish
shakllantiriladi:	
 aksariyat	 hollarda	 ifoda	 aniqligi	 haqida	 qayg'uradigan	 attisizm
(attisizm,	
 chodira	 yo'nalishi)	 va	 taqdimotga	 kirishga	 qaratilgan	 va	 o'ziga	 xos	 yuqori
uslubni	
 ishlab	 chiqqan	 Osiyoizm	 (Osiyo,	 Osiyo	 yo'nalishi).	 taqqoslash	 va	 metafora
bilan	
 taqqoslashda.	 Respublikaning	 qulashi	 bilan	 notiqlik	 tanazzulga	 yuz	 tutadi
(Tatsit	
 tomonidan	 ma'ruzachilar	 bilan	 muloqotda	 tasvirlangan),	 ammo	 ritorik
usullar	
 she'riyatga	 kirib	 boradi.   Ajdodlarimiz	 qadim	 zamonlardan	 boshlab	 so‘z
san’atining,	
 xususan,	 og‘zaki	 ijrochilik	 san’atining	 inson	 ruhiyatiga	 ko'rsatadigan
ta’sirigajuda	
 katta	 c’tibor	 bilan	 qaraganlar.	 Shuma’noda,	 ifodali	 o‘qish	 san’atining
tarixi	
 	uzoq	 	davrlarga	 	borib	 	taqaladi.
0‘rta	
 Osiyoda	 ifodali	 o'qish	 san’atining	 taraqqiy	 etishida	 “Aves-to”,	 “Bundaxishn”,
“Dinkard”	
 kabi	 diniy	 xarakterdagi	 asarlaming	 ahamiyati	 katta	 bo‘lgan.	 Inson
axloqini	
 poklashga	 qaratilgan	 ushbu	 asarlar	 ko‘proq	 og‘zaki	 ijrochilik	 vositasida
xalq	
 orasiga	 kirib	 borgan-ligi	 m	 a’lum .   Jumladan ,	 “Avesto”ning	 asosiy	 mohiyatini
tashkil	
 etgan	 “Ezgu	 fikr,	 ezgu	 so‘z,	 ezgu	 am	 al”	 ta’limotini	 xalq	 o‘rtasida	 targ‘ib
qilib,	
 odamlar	 qalbida	 ezgulik	 tuyg‘ularini	 uyg‘otishda	 kohinlaming	 xizmati
beqiyos	
 edi.	 Kohinlar	 faqat	 din	 targ‘ibotchilari	 sifatidagina	 emas,	 balki	 ifodali	 so‘z
sehri	
 bilan	 mo‘jizalar	 ko‘rsatuvchi	 san’atkor	 ijrochilar	 sifatida	 ham	 shuhrat
qozonganlar.	
 Ular	 “Avesto”dagi	 ibodat	 qo'shiqlarini,	 Ahura	 Mazda	 so‘zlarini,
afsona	
 va	 rivoyatlami	 yorqin	 nutq,	 ifodali	 so‘z	 va	 jozibador	 ovoz	 bilan	 ijro	 etib
xalq	
 	ommasini	 	o	 	‘z	 	g‘oyalariga	 	ishontirganlar.
Badiiy	
 so‘z	 san’ati,	 shu	 jumladan,	 ifodali	 o‘qish	 san’ati	 xalqning	 umumtaraqqiyot
tarixiga	
 bog‘liq	 holda	 rivojlanib	 bordi.	 Jamiyat	 taraq-qiyoti	 o‘rtaga	 qo‘ygan talablar hamda	 mavjud	 shart-sharoit	 tufayli,	 IX	 - XV	 asrlarda	 Markaziy	 Osiyoda
ilm-fan	
 va	 madaniyat	 yuksak	 taraqqiyot	 bosqichiga	 ko‘tarildi.	  Mana	 shu	 davrlarda
Qur’oni	
 Karim	 targ‘ibi	 bilan	 bog‘liq	 holda,	 voizlik	 san’ati	 rivojlandi.	 Voizlik
san’atining	
 taraqqiy	 etishi	 esa,	 ifodali	 o‘qish	 san’ati	 tarixida	 muhim	 o‘rin	 tutadi.
Ma’lumki,	
 Qur’oni	 Karim	 o‘z	 zamonasining	 nafis	 adabiy	 usuli	 saj’da	 vahiy
qilingan	
 bo‘lib,	 u so‘z	 san’atining	 oliy	 namunasi	 hisob  	lanadi.	 Qur’oni	 Karimni	 o
‘qish	
 voizdan	 juda	 katta	 ilmiy	 salohiyatni ,   ayni	 paytda ,	 yoqimli	 ovoz	 sohibi
boMishni	
 ham	 talab	 qilardi.	 Shu	 bois-dan	 ham	 Qur’on	 suralarini	 maftunkor	 qiroat,
jozibali	
 ohangda	 o‘qishga	 o ‘rgatuvchi	 “Ilmi	 balog‘a”	 san’atiga	 alohida	 e’tibor
qaratilgan.	
 Bu	 haqda	 Abu	 Rayhon	 Beruniy	 “Geodeziya”	 asarining	 kirish	 qismida
shunday	
 deydi:	 “A	 rab	 nutqida	 balog‘aning	 mavjudligi	 Q	 u r’on	 targ	 ‘ibotida
muhim	
 aham	 iyat	 kasb	 etadi.	 Balog‘a	 arab	 nutqining	 ziynatidir”Voizlik	 (notiqlik)
san’ati	
 0 ‘rta	 asrlarda	 juda	 katta	 ijtimoiy-siyosiy	 mavqega	 ega	 bo‘lib,	 umumdavlat
ahamiyatiga	
 molik	 ish	 hisoblangan.	 Voizlik	 san’atining	 dabirlik,	 xatiblik,
muzakkirlik	
 kabi	 turlari	 mavjud	 bo‘lib,	 ba’zi	 voizlar	 dabirlik	 - davlat	 ahamiyatiga
ega	
 bo‘lgan	 yozish-malami	 o‘qish	 va	 yozib	 berish	 bilan,	 ba’zi	 voizlar	 xatiblik	 -
juma	
 kun-lari	 Qur’oni	 Karim	 suralari	 asosida	 xalqni	 odob-axloqqa	 chaqirish	 bi  	lan,
ba’zilari	
 esa	 muzakkirlik	 - tarixiy	 voqea-hodisalami	 gapirib	 berish	 bilan
shug‘ullanganlar.Qadimda	
 xalq	 ommasi	 oldida	 nutq	 so‘zlovchi	 kishi	 voiz,	 uning
nutqi	
 esa	 va’z	 deb	 yuritilgan.	 Voizlik	 nihoyatda	 sharafli	 va,	 ayni	 paytda,
mas’uliyatli	
 kasb	 bo‘lgan.	 Omma	 oldiga	 chiqib	 bir	 necha	 soatlab	 nutq	 so‘zlovchi
kishi	
 tinglovchilaming	 tuyg4ulariga	 ta’sir	 o‘tkazishi ,   ishon-tirishi ,	 so‘z	 sehri	 bilan
ularni	
 toMqinlantirishi	 uchun	 juda	 katta	 bilim	 va	 iqtidorga,	 fasohat	 va	 mahoratga
ega	
 bo‘lishi	 lozim	 edi.	 Shu	 bois-dan	 minbarga	 chiqib	 so‘zlovchi	 kishilaming
hammasi	
 	ham	 	voiz	 	degan	 	sharafli	 	nomga	 	ega	 	bo‘lavermagan.
So‘z	
 ijrochiligi	 san’atiga	 asoslangan	 voizlik	 va	 suxandonlik,	 lining	 inson	 hayotida
tutgan	
 	o‘mi	 	haqida	 	Kaykovusning	 	“Qobusnoma”,	 	Nizo-miy	 	Aruziy
Samarqandiyning	
 “Nodir	 hikoyatlar”,	 Alisher	 Navoiyning	 “Mahbub	 ul-qulub”,
Husayn	
 Voiz	 Koshifiyning	 “Dah	 majlis”,	 “Sahifai	 shohi”,	 Faxriddin	 Ali	 Safiyning
“Latoif	
 ut-tavoif	 ’ kabi	 asarlarida	 qim-matli	 fikr-mulohazalar	 bayon	 etilgan. Jumladan, Alisher	 Navoiy	 voizlar	 haqida	 shunday	 fikrlami	 yozadi:	 “Va’zxon
shunday	
 bo‘lishi	 kerak-ki,	 uning	 majlisiga	 bo‘sh	 kirgan	 odam	 to‘lib	 chiqsin,	 to‘la
kirgan	
 odam	 esa,	 yengil	 tortib	 holi	 qaytsin.	 Voiz	 olim	 va	 halol	 ish	 ko‘ruvchi	 bo‘lsa,
uning	
 nasihatidan	 chetga	 chiqqanlar	 gunohkor	 bo‘ladi.	 Agar	 u boshqalarga
buyursa-yu,	
 o‘zi	 qilmasa,	 uning	 so‘zlari	 hech	 kimga	 ta’sir	 etmaydi	 va	 foyda
keltirmaydi”
Ushbu	
 fikrlar	 zamiriga	 juda	 katta	 ibrat	 va	 hikmat	 m	 a’nolari	 singdiril-gan.
Demak,   xalqqa	
 pand-nasihat	 aytib ,	 ulami	 to‘g‘ri	 yo‘lga	 boshlovchi	 voiz	 nafaqat
ilmi	
 va	 chiroyli	 so‘zlari	 bilan,	 balki	 o‘zining	  yuksak	 axloq-odobi,	 halol	 hayot	 tarzi
bilan	
 	ham	 	boshqalarga	 	namuna	 	bo‘lishi	 	lozim.
Buyuk	
 tafakkur	 egalarining	 butun	 bir	 avlodi	 yetishib	 chiqqan,	 ja-honni	 ilm	 -
ma’rifat	
 nuri	 bilan	 yoritgan	 uyg‘onish	 davri	 deb	 yuritiladigan	 zamonlarda	 0 ‘rta
Osiyoda	
 so‘z	 san’ati,	 shuningdek,	 notiqlik	 san’ati	 ham	 taraqqiy	 etdi.	 Abu	 Nasr
Forobiy,	
 Ibn	 Sino,	 Abu	 Rayhon	 Beruniy,	 Mahmud	 Koshg'ariy ,   Abulqosim
Zamaxshariy ,	
 Alisher	 Navoiy	 kabi	 ulug‘	 siymolar	 ilm-fanning	 turli	 sohalariga	 oid
kashfiyotlar	
 bilan	 bir	 qatorda,	 notiqlik	 san’ati	 asoslarini	 ham	 yaratdilar.
Abu	
 Nasi	 Forobiy	 ko'plab	 asarlarida	 so'z	 san’atiga	 doir	 qimmatli	 fikr-mulohazalar
bildirish	
 bilan	 cheklanmasdan	 suxandonlik	 nazari-yasi,	 notiqlik	 san’ati	 ilmiga	 doir
maxsus	
 “Kitob	 al-xitobat”	 risolasini	 ham	 yozgan.	 Jumladan,	 Forobiy	 chuqur
mantiqiy	
 asosga	 ega	 bo'lgan	 yorqin	 nutq	 tuzishda	 leksikologiya,	 grammatika	 va
mantiq	
 fanlarining	 ahamiyati	 haqida	 shunday	 deydi:	 “Qanday	 qilib	 ta’lim	 berish,
ta’lim	
 olish,	 fikrni	 qanday	 ifodalash,	 bayon	 etish,	 qanday	 so‘rash	 va	 qan  	day
javob   berish	
 masalasiga	 kelganimizda ,	 bu	 haqda	 bilimlarning	 eng	 birinchisi
jismlarga	
 (substantsiya	 - narsalar)	 va	 aktsidentsiya	 (hodisalar)ga	 ism	 beruvchi	 til
baqidagi	
 	ilmlar	 	deb	 	tasdiqlayman.
larni	
 qanday	 tartibga	 solishni	 ham	 da	 substantsiya	 va	 aktsidentsi-yaning
joylashishini	
 va	 bundan	 chiqadigan	 natijalarni	 ifodalovchi	 hikm	 atli	 so‘zlarni	 va
nutqni	
 	qanday	 	tuzishni	 	o‘rgatadi.
Uchinchi	
 ilm	 m	 antiqdir:	 m	 alu	 m	 xulosalar	 keltirib	 chiqa-rish	 uchun	 logik
figuralarga	
 binoan	 qanday	 qilib	 darak	 gaplarni	 joylashtirishni	 o‘rgatadi,	 bu xulosalar yordam	 ida	 biz	 bilmagan	 n arsalarni	 bilib	 olamiz	 ham	 da	 nima	 to6g6ri,
nima	
 yolg‘on	 ekanligi	 haqida	 hukm	 chiqaram	 iz”	 1.	 Forobiyning	 ushbu	 fikrlari	 to‘g
‘ri	
 nutq	 tuzish	 va	 uni	 og‘zaki	 ijro	 etishni	 o‘rganish	 uchun	 juda	 chuqur	 va	 har
tomonlama	
 	bilim	 	olish	 	muhim	 	ekanligini	 	ko‘rsatadi.
“	
 ...	 XuIIas,	 yaxshi	 nutq	 uchun	 nahv,	 aruz,	 m	 antiq	 fanlari	 ham-korligidan
foydalanish	
 zarur	 bo‘ladi.	 Ularning	 birortasiga	 aha-miyat	 bermaslik,	 bulardan
birining	
 qoidasining	 buzilishi,	 qolgan	 ikkitasiga	 ta	 ’sir	 qilmay	 iloji	 yo‘q”,	 - deb
yozadi	
 Beruniy2.	 Forobiy,	 Beruniy	 kabi	 allomalarning	 to‘g‘ri	 nutq	 tuzish
masalasiga	
 bu	 qadar	 e’tibor	 bilan	 qarashlari	 X	 asrlardayoq,	 yorqin	 nutq	 chiroyli
gapirish,	
 ifo  	dali	 o‘qish	 san’atining	 taraqqiy	 etganligidan	 dalolat	 beradi.	 Ibn
Sinoning	
 “She’r	 san’ati”,	 Abu	 Rayhon	 Beruniyning	 “0	 ‘tmish	 ajdodlardan	 qolgan
yodgorliklar”,	
 “Geodeziya”	 va	 boshqa	 asarlari	 tarkibida	 keltirilgan	 mu-kammal
nutq	
 tuzish	 haqidagi	 qimmatli	 fikrlari	 bugungi	 kunimiz	 uchun,	 ayniqsa,
ahamiyatlidir.   Shuningdek ,  	
Mahmud	 Koshg‘ariyning	 “Devonu	 lug‘otit	 turk”,
Zamaxshariyning	
 “Muqaddimat	 ul-adab”,	 “Notiqlik	 asos-lari”	 kabi	 asarlari	 so‘z
san’ati	
 ilmiga	 bag‘ishlangan	 bebaho	 m	 a’naviy	 xazina	 hisoblanadi.	 Yusuf	 Xos
Hojib,	
 Alisher	 Navoiy	 kabi	 allomalar	 o‘z	 asarlarining	 butun-butun	 boblarini
so‘zning	
 ilohiy	 ne’mat	 ekanligi,	 so‘zning	 mo‘jizali	 qudratini	 ko‘rsatishga
bag‘ishlaganlar.	
 	Jumladan:
Zakovat	
 ko‘rki	 so‘zdur,	 bu	 tilning	 ko‘rki	 so‘zdur,	 Kishining	 ko‘rki	 yuzdur,	 bu
yuzning,ko‘rki,ko‘zdur.(Yusuf	
 Xos	 Hojib)
Ritorika   (yunoncha:	
 rhetorike	 —	 notiqlik)	 —	 notiqlik	 san ati;	 keng	 ma noda	ʼ ʼ
umuman	
 badiiy	 nasr	 haqidagi	 fan.	  Mil.	 av.	 5—4-asrlarda	 Yunonistonda	 yuzaga
kelib,	
 mil.	 av.	 3—2-asrlarda	 tizimli	 fan	 shaklini	 olgan.	 Mil.	 av.	 1-asrda	 Rimda
tarqalgan.	
 5 qismdan	 iborat	 bo lgan:	 materialni	 topish,	 joylashtirish,	 so z	 bilan	ʻ ʻ
ifodalash	
 (3	 uslub:	 yuqori,	 o rta,	 pastki	 hamda	 uslub	 ko tarinkiligining	 3 vositasi:	ʻ ʻ
so z	
 tanlash,	 so zlarni	 biriktirish	 va	 uslubiy	 figuralar	 xaqidagi	 ta limot),	 yodlash,	ʻ ʻ ʼ
talaffuz.	
 Qadimgi	 davrda   Aristotel   (Sitseron,	 Kvintilian	 ijodida)	 ishlab	 chiqilgan,
o rta	
 asrlarda	 va	 yangi	 davrda	 (Rossiyada	 Lomonosov	 ijodida)	 rivojlantirilib,	 19-	ʻ asrda adabiyot	 nazariyasiga	 qo shilib	 ketgan.	 Keyinchalik	 "Ritorika"	 termini	ʻ
dabdabali,	
 quruq	 safsatani	 anglatgan	 (qarang   Voizlik	 san ati	ʼ )  
Notiqlik	
 bu	 —	 so‘z	 san’ati,	 so‘z	 san’ati	 bo‘lganda	 ham	 ohangdan	 libos	 kiyib
talaffiiz	
 bilan	 jilolangan	 so‘z	 san’atidir.	 Madomiki,	 “so‘z”	 qudratini	 chuqur
anglagan,	
 “so‘z”	 ne’matining	 ulug’ligini	 va	 faqatgina	 insonga	 in’om	 etilganligini
his	
 etgan	 buyuk	 allomalargina	 uni	 qadrlaganlar	 va	 e’zozlashga	 undaganlar.	 Shu
ma’noda	
 notiqlik	 san’ati	 boshqa	 san’at	 turlari	 orasida	 alohida	 mavqega	 ega
ekanligi	
 tan	 olingan	 haqiqatdir.	 Qadimda	 mohir	 notiqlargina	 lashkarboshlik	 va
davlat	
 arboblari	 lovozimlariga	 saylab	 tayinlanganliklari	 ham	 bu	 haqiqatga	 aniqlik
kiritadi.	
 Tarix	 bizga	 hamisha	 saboq	 bergan,	 saboq	 bermoqda	 va	 bundan	 keyin	 ham
saboq	
 beradi.Ritorika	 fanining	 predmeti	 hali	 tuzilmagan,	 chiroyli	 sayqal	 bilan
tuzilishi	
 lozim	 boigan	 so‘z	 asaridir.	 Jozibali,	 teran	 so‘z	 va	 gaplarning	 jonli	 nutq
orqali	
 ifodalanishi	 notiqlik	 san’atining	 predmeti	 sanaladi.	 Har	 bir	 nutq	 egasining
nutqini	
 kuzatish	 va	 tekshirish,	 undagi	 yutuq	 va	 nuqsonlarni	 aniqlash,	 har	 bir
ijodkor,	
 shoir	 yoxud	 yozuvchining	 asarlaridagi	 badiiy	 notiqlik	 mahoratini	 kuzatish,
shu	
 yozuvchi	 yoki	 shoirning	 og‘zaki	 ommabop	 nutqidagi	 notiqqa	 xos	 yutuqlarni
ko‘ra	
 bilish	 mazkur	 fanning	 predmet	 obyekti	 sanaladi.	 Ritorikaning	 turlari	 ko‘p.
Jumladan,	
 ij'timoiy-siyosiy	 notiqlik,	 bunda	 asosan	 davlat	 va	 jamiyat	 ahamiyatiga
ega	
 bo	 ig	 an	 yig‘inlarda	 so‘zlanadigan	 ma’ruza,	 akademik	 nutq,	 bunda	 ilmiy
yo‘nalishdagi	
 ma’ruzalar,	 auditoriya	 notiqligi,	 talaba	 va	 o ‘quvchilar	 uchun
o‘qiladigan	
 ma’ruzalar,	 ijtimoiy-maishiy	 nutq,	 turli	 tadbirlarda	 so‘zlanadigan	 nutq
kabilarning	
 nutqiy	 kamchiliklarini	 va	 yutuqlarini	 (ham	 og‘zaki,	 ham	 yozma
shaklini)	
 tekshirish	 jarayoni	 ham	 notiqlik	 san’ati	 predmeti	 doirasiga
kiradi.Ritorikaning	
 tekshirish	 obyekti	 notiq	 nutqidagi	 gap	 qurilmalari,	 u nutqida
ishlatgan	
 so‘zning	 qudrati,	 jozibasi,	 go‘zal	 ifodasi	 va	 maftunkorlik	 xislatlarini
aniqlashga	
 qaratilgan	 bo'lishi	 lozim.	 Notiqlik	 san’ati	 amaliy	 jihatdan	 chiroyli	 nutq
tuzishning	
 qonuniyatlari,	 sirlari,	 til	 normalari,	 nutqning	 sifatlari,	 nutqiy,uslubning
nozik	
 tomonlarini	 his	 etish	 va	 notiq	 nutqida	 uchrashi	 mumkin	 bo‘lgan	 nuqsonlar	 va
talaffuzga	
 doir	 muammolami	 hal	 etish	 yuzasidan	 baxs	 yuritadi.	 Eng	 muhimi,	 o ‘z bilimi va	 dunyoqarashiga	 suyangan	 holda	 to	 ‘g‘ri	 va	 chiroyli	 so'zlash	 yo'llarini
o‘rgatadi.	
 Notiqlik	 san’atining	 og‘zaki	 yozma	 shakllari	 mavjud	 bo‘lib,	 har	 bir
notiqning	
 nutqi	 o‘ziga	 xosligi	 bilan	 ajralib	 turadi.	 Bu	 holat	 esa	 notiqning	 o‘ziga
xos	
 uslubi	 bilan	 o‘lchanadi.	 Ritorikaning	 asosiy	 vazifasi	 notiq	 bo‘lishga	 undovchi
qonuniyatlarni	
 o'rgatishdan	 iborat.	 Biroq	 hamma	 ham	 notiq	 bo'lavermaydi.	 Buning
uchun	
 bo‘lajak	 notiqda	 qobiliyat	 va	 iste’dod	 bo‘lishi	 kerak.	 Chunki	 u —	 san’at.
Shuning	
 uchun	 ham	 ba’zi	 notiqlar	 materialni	 chuqur	 bilgani	 holda	 o‘z	 fikrini	 erkin
nutqi	
 bilan	 yetkazib	 berolmasligi,	 natijada	 tinglovchilar	 uni	 tushunmasligi
mumkin.	
  Mohir	 notiqlar	 nutqini	 esa	 tinglovchilar	 yaxshi	 tushunadi.

Mavzu: Sud jarayoni va notiqlik san’ati Reja: 1.Notiqlik san’ati tarixi 2.Yunon notiqligi va rim notiqligi 3.Ritorika,snegorlar,logograflar 4.Sharq notiqligi

NOTIQLIK SAN’ATI TUSHUNCHASI HAQIDA.NOTIQLIK SA’NATI TARIX Kishilar   chiroyli ,  mazmundor  nutq  masalasi  bilan  juda  qadimdan  qiziqib  keladilar. Qadimgi  Gretsiya  (Yunoniston)  da  va  Rimda  nutq  madaniyatining  nazariy  asoslari yaratildi.  Nutq  oldiga  qo’yiladigan  talablar  ishlab  chiqildi.  Bu  davrda  davlatning, savdo-sotiqning,  sud  ishlarining  nihoyatda  taraqqiy  etishi,  notiqlikni  san’at darajasiga  ko’tardi.  Yetuk  inson  bo’lishi   uchun  albatta ,  notiqlik  san’atini  egallash shart  qilib  qo’yiladi.  Ana  shu  ehtiyoj  tufayli  notiqlik   nazariyasi  yaratildi.  Uning Sitseron,  Demosfen,  Kvintilian,  Aristotel  kabi  nazariyotchilari  yetishib  chiqdi. Eramizning  335  -yilida  Aristotelning  «Ritorika»si  yaratildi.  Unda  notiq  oldiga quyidagilarni  vazifa  qilib  qo’ydi: -  materialni   har  tomonlama  tayyorlash ; -  materialni  joylashtirish  rejasini  belgilash; -  materialni  o’zlashtirish,  nutq  qurilishini  to’g’rilash; -  notiqning  nutq  materialini  o’rganishi; -  materialni  so’z  bilan  ifodalash; -  nutqni  talaffuz  qilish,  ya’ni  nutq  jarayoni. Notiqlik     san’atining     tarixi     juda     uzoq     bo‘lib,     u     eramizdan     avvalgi     V     asr     boshl arida   Yunonistonda     shakllana     boshladi.     Yunonistonda     aristokratiya,     demokratiy a     tuzumi o‘rnatilishi     natijasida     davlat     ishlarida,     xalq     majlislarida,     senat     kengashlarida,     s ud         va  yig‘ilishlarda   respublikaning   har   bir  ozod  kishisi   erkin  nutq  so‘zlash huquqiga   ega   bo‘lgan.     Davlat   ishlarini   boshqarishda   qatnashishni   hohlagan   har   bir   kishi   uchun   chiroyli   so‘zlash   san’atini   egallash   majburiy   bir ehtiyojga   aylana   borgan.     Sud     ishlarida     o‘rnatilgan     tartib     notiqlik     san’atining     y uksalishiga     katta     bir     turtki     bo‘ldi.   Sud   jarayonida   javobgar     o‘ziga   qo‘yilayotgan   aybning   asosizligini   isbotlab   gapirishi,   da’vogar  

esa     o‘z     fikrida     qattiq     turishi,     uni     qoralashi     lozimedi.     Lekin     hamma     ham     chir oyli     so‘zlash   qobiliyatiga     ega     bo‘lavermaydi.     Shuning     natijasida,     nutq     matnlari ni     yozib     beradigan     bilimdon   kishilarga     ehtiyoj     tug‘ila     boshladi     va     yozma     nut q     san’atini     yaxshi     egallagan     notiqlarni     o‘sha   zamon tili  bilan  "logograflar"   deb atay   boshladilar.       Notiqlik   san’atining   keng   ko‘lamda   qanot   yoyishi   esa,   o‘z   navbatida   uning   sud   noti qligi,   harbiy     notiqlik     va     siyosiy     notiqlik     kabi     shoxobchalarining     paydo     bo‘lish iga     olib     keldi.     Sudda   gapiriladigan   chiroyli   nutq   o‘rnini,   endilikda   aniq qonuniyatga   ega   bo‘lgan   sud   notiqligi   egalladi.   Oradan     bir     oz     vaqt     o‘tgach,     noti qlikning     yana     bir     turi     -     epideyktik,     ya’ni     tantanali   nutq     uslubi   paydo bo‘ldi.     Bulardan     tashqari,     notiqlik     san’atining     rivoji     adabiy     tilning     shakllanish iga,     notiqlik   san’atining     nazariyasidan     iborat     bo‘lgan     "Ritorika"     ilmining     vuju dga     kelishiga     sabab     bo‘ldi.   Rimdagi barcha   shoirlar   va   notiqlar   shu   maktabdan ,   ya’ni   ritorika   maktabidan   ta’lim olganlar.     Notiqlar     tomonidan     yaratilgan     nutq     matnlari     nasriy     va     poetik     ijod     mazmunasi   hisoblangan.     Bunday     ijodkor     notiqlarning     nomi     o‘z     mamlakati     doi rasidan     chiqib,     jahonga   ma’lum   va   mashhur   bo‘lgan.   Aristotel, Demosfen   va   Sitseronlar   shular jumlasidandir.     O‘rta     Osiyoda     Arastu     nomi     bilan     mashhur     bo‘lgan     Aristotel     er amizdan     avval,     384     yili   Stagir     (Makedoniya     yarim     orolidagi     Xalkidik)da     shifo kor     oilasida     dunyoga     keladi.     Uning     otasi   Nikomax   Aleksandr Makedonskiyning   nabirasi   podsho   Aminti   II   saroyida   shifokorlik qildi.     Aristotel     17     yoshida     Afinaga     keladi     va     bu     erda     o‘z     zamonasining,mash hur,olimlaridan,bo‘lgan.Platonga   shogird   bo‘ladi.     342     yili     Makedoniya     podshosi     Filipp     o‘zining     Aleksandr     nomli     13     yosh   o‘g‘lining   tarbiyasi  uchun   Aristotelni Mitilendan   chaqirib   oladi. Bu   erda   u   falsafa   maktabini   ochadi,va   katta   kutubxona   tashkil   qiladi.     Shu   davrda   Gretsyada   chiroyli   so‘zlashga   qiziqish   kuchayib   ketgan   edi.   Buning   natijasida   qato r     notiqlik     maktablari     ochiladi.     Bu     maktablarda     so‘z     san’ati     ustalari     -     shogirdl

ar     etishtirib   chiqarilar     edi.     Keyinchalik     chiroyli     so‘zlash     haqida     qo‘llanmalar     maydonga     keldi.     Shunday   asarlardan     biri     Aristotelning     "Ritorika"     nomli     kitobi dir.     Buyuk     olim     uni     mashhur     "Poetika"   nomli     asaridan     so‘ng,     ya’ni     eramizda n     oldingi     330     yillarda     Afinaga     so‘nggi     marta     qaytib   kelganda   yozgan edi.     Ma’lumki,   ungacha   Anaksimen,   Lampsak   ham   "Ritorika"   nomli   qo‘llanma   ya ratgan   edi.   Bu     ikki     asar     birbiriga     tamoman     o‘xshamaydi.     Ularningbirinchisi     qo ‘llanma     bo‘lsa,     ikkinchisi   chiroyli   so‘zlash  nazariyasi bo‘yicha,ilmiy,mulohazalardan iborat.     Aristotel     har     bir     jumlaning     asosiy     fikrini     ifoda     etishga     qaratilishi,     rav on     tinglovchi   tushunadigan   darajada   sodda   bo‘lishini   talab   etadi.   U   notiqning   hissi yot   bilan   so‘zlashi   mulohaza   yuritayotgan     fikrining     tinglovchi     qalbiga     tez     etishi ga     muhim     omil     bo‘lishini     alohida     uqtiradi.   Bundan   tashqari,   Aristotel     notiqning   auditoriyani     o‘ziga   jalb   etishi     uchun   hazilmutoiba   so‘zlar   bilan   lirik   chekinish   qili b   tinglovchilarni   hayajonlantira   bilishi   zarurligini,   agar   turli   ko‘rgazmali   qurollarda n     foydalansa,     har     xil     epitet,     chog‘ishtirish     va     metaforalarni     qo‘llasa,     nutqinin g   ta’sirchanligi   yanada   oshishini,   ammo   keltirilgan   misollar   ko‘payib   ketib,   tinglov chini   zeriktirib   qo‘ymasligi   kerakligini   ham   ta’kidlaydi.       Aristotel   fikrlari hozirgi   kunda   ham   o‘z   qimmatini   yo‘qotgani   yo‘q.     Umrini     onaVatanining     gullab yashnashiga     bag‘ishlagan     davlat     arbobi,     mashhur     notiqDemosfen   eramizdan   old ingi   384   yili   Afinada   o‘ziga   to‘q   oilada   dunyoga   keldi.   Uning   otasining   ismi   ham Demosfen   bo‘lib,   qurol-yaroq   ustaxonasining   egasi edi.     Demosfen     notiqlik     bilan     shug‘ullanishdan     avval     o‘z     ustozi     yo‘lidan     borib ,     boshqalarga   sudda     so‘zlanadigan     nutqning     matnini     yozib     berar     va     bu     ishlari     uchun     yaxshigina     haq     olar     edi.   Borabora     nutqiy     matn,yyozish     Demosfenni     qo niqtirmaydi.     U     otashin     vatanparvar     sifatida   ijtimoiy   faoliyatini vatanining   ravnaqi   uchun sarflashni   orzu,qiladi.   Yosh     notiqning     xalq     oldidagi     birinchi     nutqi     ayanchli     hol da:     to‘polon,     kulgi,     qiyqiriq,   hushtak   chalib   masxaralash   bilan   qarshi   olinadi.   U     o‘z   nutqini   tugatolmay   minbardan   tushishga   majbur   bo‘ladi.     Demosfen     nutqining     bunday     ayanchli     tugashi     tabiiy     edi,     chunki     uning     tovushi     juda     past   bo‘lib,     bir  

  oz     duduqlanar,     "r"     harfini     talaffuz     etolmas,     g‘uldirab,     mujmal     gapirar     edi.     B ulardan   tashqari, uning   elkasini   qimirlatib  turadigan   odati   ham  bo‘lib,  ko‘pchilik orasida   o‘zini   tog‘ri  tuta   bilmas  edi. Xalq         majlislaridan     birida     Demosfen     o‘zini     ikkinchi     bor     sinab     ko‘radi.     Lekin     bu     safar   ham     muvaffaqiyatsizlikka     uchraydi.     Shundan     so‘ng     Demosfen     o‘z     nu tqidagi     kamchiliklarni   boshqa   takrorlamaslik   uchun   astoydil   bosh   qotiradi.   Har   ku ni   bir   necha   soatlab   noto‘g‘ri   talaffuz   etayotgan   so‘zlari   ustida   qayta-qayta   mashq   qiladi.   Hatto   og‘ziga   tosh   solib   olib,   qattiq   va   ravon   gapirishga     harakat     qiladi.     "r"     tovushini     to‘g‘ri     talaffuz     etish     uchun     esa     kuchuk     bolasining   irillashini   kuzatad i  va   o‘zi  ham  xuddi  shu   tovushni   qaytaradi.     Nihoyat     uzoq     muddatli     tinimsiz     mashqlardan     so‘ng     Demosfer     o‘z     maqsadiga     erishadi:   mashhur     notiq     bo‘lib     etishadi.     Ammo,     shunga     qaramay,     u     hech     qach on     tayyorgarliksiz     nutq   so‘zlamas,     oldindan     yozib     qo‘yilgan     matnni     yodlab     ol ar,     har     bir     so‘z     ustida     puxta     o‘ylar,   jumlalarni     aniq     va     chiroyli     tuzishga     hara kat     qilar     edi.     Ulug‘     notiqning     nutqi     shu     qadar   sodda,   ravon,  mantiqan  puxta va   jozibali   bo‘ldiki,   bu   faqat   mashaqqatli mehnat,samarasi,edi.     Mark     Tulliy     Sitseron     eramizdan     oldingi     103     yilda   Rimda n     uzoq     bo‘lmagan     Arpina   shahrida   badavlat   oilada   dunyoga   keladiUning   bolalik   yillari   Arpina   shahridagi   otasiga   qarashli   yerlarda   o‘tadi   otasi o‘z   farzandiga   yaxshi   ta’lim-tarbiya   berish   maqsadida   Rimga   ko‘chib   o‘tadi.   Sitser on     u     erda     yunon     tili     va     adabiyotini     mukammal     egallagach,     Yunonistonning     mashhur     so‘z   ustalari     Litsiniy     Krass     va Mark     Antoniy     kabi     notiqlardan     so‘z     san’atining     nozik     sir-asrorlarini   o‘rgatgan ularning   ajoyib   nutqlarini tinglaydi.     Bo‘lajak   notiq,   ayni   vaqtda,   falsafa   bilan   ham   shug‘ullanadi.     Lekin   uni   ko‘pro   notiqlik   san’ati     qiziqtiradi.     Sitseron     notiqlarning     turli     mimika     va     haraka tlari     bilan     so‘zlashayotganini   ko‘rib,     notiq     bo‘lish     uchun     aktyorlikdan     ham     xa bardor     bo‘lish   kerakdegan     xulosaga   keladi.   Shuning   uchun   Ezop va   Rossiy   kabi   o‘z   davrining   mashhur   aktyorlaridan   saboq   oladi.