logo

“Sug’d” toponimining paydo bo’lishi

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

509 KB
Mavzu:“Sug’d” toponimining paydo
bo’lishi
Reja:
Kirish.
1. Sug`d yil hisobi   .
2. Avesto yil hisobi  
3. Yazdigird yil hisobi  
4. Milodiy yil   hisobi  
Xulosa.
Foydalanilgan adabiyotlar Xorazmiy   taqvimiga   juda   yaqin   bo`lgan   sug`d   taqvimining   vujudga
kelishida xorazmiy taqvimi asos bo`lgan bo`lsa ajab emas, chunki xorazmiy tili
bilan   sug`d   tili   ko`p   jihatdan   bir-biriga   yakin   turadi.   Shuni   ham   aytib   o`tish
kerakki   xorazmiy   oylarining   nomlari   ham,   sug`d   oylarining   nomlari   ham
lug`aviy   jihatdan   qanday   ma`no   berishi   noma`lum.   Bu   haqda   Abu   Rayxon
Beruniy  ham   to`xtalmaydi.   Xorazmiy  tilidagi   va  sug`d   tilidagi   hujjatlarda  ham
oylarning qanday ma`no anglatishi xususida ma`lumotlar yo`q.
Sug`d   yil   hisobi   -   Markaziy   Osiyoda   yashagan   sug`diylarning   quyosh
taqvimiga   asoslangan   yil   hisobi.   So`g`d   taqvimi   qadimgi   eron   (avesto)   va
xorazmiy taqvimlariga juda yaqin bo`lgan. Bir yil 12 oy va xar bir oy 30 kundan
tashkil   topgan.   Ortiqcha   besh   kun   yilning   12-oyi   oxiriga   qo`shilgan.   Bu   besh
kun   alohida   nom   bilan   aytilgan.   Har   yili   qoldiq   sifatida   yig`ilib   boradigan
chorak kunning to`rt yilda to`la bir kun bo`lishiga e`tibor qilinmagan. Yangi yil
bahorgi   tengkunlikdan   boshlagan.   Sug`d   oylarining   tartibi   va   nomlari
quyidagicha:   1.Navsard.   2.Jarjin.   Z.Naysanj.   4.Basokanj.   5.Ashnxanda.
b.Majnda.   7.Farkon.   8.Obonj.   9.Fug`.   10.Masfug`.   11.Jamdanj.   12.   Xashvim.
Oylar   nomlarining   o`qilishi   va   aytilishida   ayrim   tafovutlar   bor.   Chunki
qo`lyozma manbalarda (Abu Rayhon Beruniy asarlarida ham) sug`d oylarining
nomi   faqat   undosh   tovushlar   bilan   yozilgan.   Undoshlar   orasidagi   unlilar
yozilmagan. Sug`diylar  ham  qadimgi  eronliklar  kabi  oyning har  bir kuniga (30
kunga) alohida-alohida nom berganlar.
Sug`d   yil   hisobi   qachondan   boshlanganligi   va   qaysi   voqea   asos   qilib
olinganligi   to`g`risida   ma`lumot   yo`q.   Abu   Rayhon   Beruniyning   xabar
berishicha   sug`d   taqvimi   ancha   qadimdan   mavjud   bo`lsa-da   rasmiy   yil   hisobi
milodiy   413   yildan   boshlangan.   Sug`d   taqvimiga   oid   atamalar   va   yil   hisobi
sanalari   IV-X   asrlarga   oid   tangalar,   bitiklar,   maktublar   va   rasmiy   davlat
hujjatlarida tez-tez uchrab turadi. Sug`d tili va yozuvining muomaladan qolishi
bilan sug`d taqvimi ham asta-sekin unutila boshladi.
Avesto   yil   hisobi   -   Eron   va   Markaziy   Osiyo   xalqlari   qo`llagan   eng
qadimgi   yil   hisobi,   taqvim.   Bu   taqvim   zardusht   ta`limoti   bilan   birga   vujudga kelganligi   uchun   zardusht   taqvimi,   oy   nomlari   va   boshqa   hamma   atamalari
"Avesto"   kitobidan   olinganligi   uchun   avesto   taqvimi   ham   deyiladi.   Eronda
qo`llangan   eng   qadimgi   taqvim   bo`lganligi   uchun   hozirgi   ilmiy   adabiyotlarda
qadimgi eron taqvimi nomi ham ishlatiladi.
Zardusht yil hisobi quyosh yiliga asoslangan bo`lib, 12 oydan iborat. Har
bir   oy   30   kun,   yana   qo`shimcha   5   kun   bor.   Bu   5   kun   alohida   oy   hisoblanadi.
Taqvimdagi   12   oyning   nomi   "Avesto"dagi   ma`budalarning   nomiga   borib
taqaladi. Oy nomlaridan tashqari oy tarkibiga kirgan kunlar (30 kun) ning ham
alohida-alohida nomlari bor. "Avesto"ning milodiy VI asrda sosoniylar davrida
tuzilgan matnida oylar va kunlarning to`liq nomi ro`yxati keltirilgan. Biroq ba`zi
taqvim atamalari "Avesto"ning eng azaliy qismlari deb hisoblanuvchi miloddan
avvalgi   VIII-VII   asrlarda   tarkib   topgan.   "Gotlar"da   ham   uchraydi.   Zardusht
taqvimi qachon va qaerda tuzilganligi to`g`risida fanda hozircha aniq ma`lumot
yo`q.   Olimlarning   taxmin   qilishicha   bu   taqvim   Sharqiy   Eron   yoki   Markaziy
Osieda   miloddan   avvalgi   birinchi   ming   yillikning   boshlarida  tuzilgan.   Dastlab,
g`arbiy   Eronda   Ahmoniylar   davrida   rasmiy   davlat   taqvimi   sifatida   qabul
qilingan   (ilmiy   adabiyotlarda   qadimgi   eron   yil   hisobi   deb   atalishining   sababi
ham  shu).  Bu  holat  Ahmoniylar  davrida  zardusht   dinining  keng  yoyilishi  bilan
izohlanadi   Zardusht   taqvimi   Hindistonda   hozirgi   vaqtda   istiqomat   qilayotgan
zardusht   jamoalarining   taqvimi   bilan   qiyoslab   ko`rilganda   mazkur   taqvim
g`arbiy Eronda Ahmoniylar davrida miloddan avvalgi 505,490,484,481, va 441
sanalarning   biridan   boshlangan   deb   hisoblash   mumkin.   Abu   Rayhon   Beruniy
o`zining   "Xronologiya"   asarida   yuqoridagi   yillarning   eng   oxirgisi-miloddan
avvalgi   441   yilni   eng   to`g`ri   sana   deb   oladi   va   zardusht   taqvimi   shu   yildan
boshlangan   deb   ko`rsatadi.   Zardusht   taqvimi   365   kun,   har   biri   30   kundan
tuzilgan   12   oy   va   yana   5   kundan   iborat,   to`rt   yilda   yana   1   kun   orttirilgan.
Demak,   har   to`rt   yilda   (kabisa   yilida)   12-oyning   oxiriga   5   kun   emas,   6   kun
qo`shilgan. Zardusht  yil  hisobi  qadimgi eron manbalarida - Behstun va Naqshi
Rustam   kitobalarida   hamda   boshqa   yozma   yodgorliklar   va   hujjatlarda   tez-tez
tilga   olinadi.   Shunday   qilib   zardusht   taqvimi   Ahmoniylar   davridan   boshlab davlatning ish yuritish bo`yicha rasmiy taqvimi bo`lib qoladi. Shu bilan birga bu
taqvim   zardusht   dini   bayramlari,   rasm-rusumlarini   olib   borishda   diniy   taqvim
ham bo`lib qolaveradi.
Zardusht   oylarining   nomlari:   1.   Farvardinmoh,   2.   Ordi   -   behishtmoh,   3.
Xurdodmoh,   4.   Tirmoh,   5.   Murdodmoh,   6.   Shahrivarmoh,   7.   Mehrmoh,   8.
Obonmoh,   9.   Ozarmoh,   10.   Daymoh,   11.   Bahmanmoh,   12.   Isfandarmazmoh.
Har bir oyda 30 kunning maxsus nomi ham bo`lgan ular quyidagilar: 1. Xurmuz,
2. Bahman, 3. Urdubehisht. 4. Shahrivar, 5. Isfandarmaz, 6. Xurdod, 7. Murdod,
8.   Dayba   ozar,   9.   Ozar,   10.   Obon,   11.   Xur,   12.   Moh,   13.   Tir,   14.   Jo`sh,   15.
Dayba   mehr,   16.   Mehr,   17.   Sarush,   18.   Rashn,   19.   Farvardin,   20,   Bahrom,
21.Rom, 22. Bod, 23. Daybadin, 24. Din, 25. Ard, 26. Ashtoz, 27. Asmon, 28.
Zomyoz, 29. Morasfand, 30. Aniron. O`ttiz kunga atab qo`yilgan mazkur nomlar
yilning o`n ikki oyidagi hamma kunlarga taalluqli bo`lgan.
Qadimgi   Eron   yil   hisobi,   ya`ni   zardusht   yil   hisobi   milodiy   632   yilgacha
qo`llanib   keldi.   632   yilda   sosoniy   podshohlardan   Yazdgird   III   zardusht
taqvimini   isloh   qildi.   Yangi   taqvim   shu   podshohning   nomi   bilan   Yazdgird
taqvimi   nomini   oldi.   Boshlanish   vaqti   ham   Yazdgird   III   ning   taxtga   o`tirgan
kuni   -   milodiy   632   yil   16   iyundan   hisoblandi.   Qadimgi   eron,   ya`ni   zardusht
taqvimining atamalari, xususan oynomlari fors-tojik va turkiy manbalarda o`rni-
o`rni bilan uchrab turadi. Mazkur atamalar ko`proq eroniy va turkiy xalqlarning
eng   qadimgi   zardusht   ta`limoti   bilan   bog`liq   rasm-rusumlari,   urf-odatlari   bilan
bog`liq holda tilga olinadi.
Umar   Xayyom   "Navro`znoma"   asarida   yuqoridagi   oylarning   lug`aviy
ma`nosini   quyidagicha   talqin   qiladi.   (Izoh:   Umar   Xayyom   oylarning   nomini
asli   Avestocha   demasdan   Pahlaviy   tilida   deb   aytadi.   Chunki   Umar   Xayyom
davrigacha Avesto tilidagi so`zlar Pahlaviy tiliga, pahlaviy tilidagi so`zlar yangi
fors tiliga o`tib kelardi. Shuning uchun Umar Xayyom oy nomlarini Pahlaviycha
deb tushuntiradi).
Biz Umar Xayyom so`zlarini aynan keltiramiz. 1. Farvardin - pahlaviycha so`z va uning ma`nosi  aynan jannatlar bo`lib,
bu   oy   o`simliklar   o`sishining   boshlanishidir.   Bu   oy   Hamal   burjiga   oid.
Binobarin, oyning boshidan to oxirgacha oftob shu burjda bo`ladi.
2.   Ordbihisht   -   bu   oyda   dunyo   o`zining   ko`karishi   ila   jannatmonanddir.
Urd pahlaviy tilida "monand" degani. Oftob bu oyda haqiqiy aylanishi bo`yicha
Savr burjida bo`ladi. Bu oy bahorning o`rtasidir.
3. Xurdod -   odamlarni   bug`doy,  arpa va  mevalar  bilan  boqadi. Oftob bu
oyda Javzoburjida bo`ladi.
4.   Tir   -   bu   oyni   "tir"   atadilar,   chunki   bu   oyda   bug`doy,   arpa   va   boshqa
narsalarni   taqsim   qiladilar.   Oftobning   avji   pasaya   boshlaydi.   Saraton   burjida
bo`ladi. Bu oy yoz oyining birinchisidir.
5.   Murdod   -   tuproq   berdi,   ya`ni   unda   yetilgan   meva   va   sabzavotlarni
berdi.   Yana   bu   oyda   xavo   tuproq   to`zoniga   o`xshaydi.   Bu   oy   yoz   o`rtasidir.
Oftob Asad burjida bo`ladi.
6.   Shahrivor   -   bu   oyni   shahrivor   deydilar,   chunki   bu   daromad   oyidir,
ya`ni,   podshoxlarning   daromadlari   shu   oyga   to`g`ri   keladi.   Bu   oyda   dehqonga
o`lpon to`lash oson. Oftob Azro (Sunbula)da bo`ladi. Bu yozning oxirgi oyi.
7. Mexr  -  bu  oyni  mehr  deyishadi,  chunki   u insonlar  o`rtasidagi  do`stlik
oyidir va pishgan barcha meva va boshqa narsalar hamda o`zlarining ulushlariga
tekkanini birga baxam ko`radilar. Oftob bu oyda mezonda bo`ladi, ya`ni kuzning
boshlanishidir.
8.   Obon   -   ya`ni   bu   oyda   boshlangan   yog`inlardan   suv   ko`payadi   va
odamlar ekinlarini sug`oradilar. Oftob bu oyda Aqrabda bo`ladi.
9.   Ozar   -   paxlaviy   tilida   ozar   "olov"   deganidir.   Bu   oyda   ob-havo   soviy
boshlaydi   va   olovga   muxtojlik   paydo   bo`ladi,   ya`ni   bu   olov   oyidir.   Oftob   bu
oyda qavs burjida bo`ladi.
10.   Day   -   paxlaviy   tilida   "day"   devni   anglatadi.   Bu   oyni   "day"
deyishlariga sabab, u qahrli va bu oyda yer ko`karishdan yiroqdir. Oftob Jadida
bo`ladi. Bu qishning birinchi oyi. 11. Baxman - buning ma`nosi "o`shanga o`xshagan" demakdir. Chunki bu
oy o`sha day oyiga o`xshab sovuq va quruqdir. Oftob bu oyda Zuhal xonasida,
dalvning jadi bilan tutash yerida bo`ladi.  
12. Isfand - bu oyni isfand deydilar, chunki isfand paxlaviy tilida mevani
anglatadi, ya`ni bu oyda mevali daraxt va o`simliklar ko`kara boshlaydi. Oftob
bu oyda oxirgi Hut burjiga yetib keladi.
Qadimgi   Eron   oylari   yuqorida   aytilganidek   30   kundan   bo`lib,   har   bir
kunning avesto tilida maxsus nomi bor. Alisher Navoiy asarlarida ham qadimgi
eron   oylarining   hammasi   tilga   olinadi.   Ayrim   xollarda   Navoiy   qadimgi   eron
oylarining   nomlarini   burj   oylarining   nomlari   bilan   almashtirib   qo`llaydi.
Chunonchi:   hamal   o`rnida   farvardin,   savr   o`rnida   ordbehisht,   javzo   o`rnida
xurdod, saraton o`rnida tir va shuning kabilar. Kadimgi Eron yil hisobi, ya`ni  zardusht taqvimi zardusht dini nufuzining tobora pasayishi  bilan melodiy
birinchi   ming   yillikning   oxirlarida   unitila   boshlagan.   Biroq   hozirgi   davrda
Hindistonning Bombay shahri va uning atroflarida istiqomat qilayotgan zardusht
jamoalari o`z taqvimlarini hamon saqlab kelmoqdalar. Ular zardusht bayramlari,
marosimlari va urf odatlarini   o`tkazishda mazkur taqvimga amal qiladilar.
Yazdigird   yil   hisobi   -   quyosh   taqvimiga   asoslangan.   Bu   yil   hisobi   o`rta
Osiyo va Eronda to`rt yarim asr qo`llandi. Yazdigird yil hisobi milodiy 632 yil
16   iyun   -   hijriy   II   yil   21   rabe`ulavvaldan   boshlanadi.   Bu   sana   sosoniylarning
so`nggi shohi Yazdigird III ning taxtga chiqishi bilan bog`liq (hukmronlik yillari
632-651). Yazdigird III taqvimi 365 kun bo`lib, 12 oyga bo`linadi. Oylar nomi
qadimgi eron (zardusht) taqvimidagi oylar nomi bir oz o`zgartirib, soddalashtirib
olingan. Ular quyidagicha: farvardin, ordbehisht, xurdod, tir, murdod, shahrivar,
mehr,   obon,   ozar,   day,   bahman,   isfand.   Har   bir   oy   30   kundan   hisoblanadi.
qo`shimcha   5   kun   12-oy   isfand   oxiriga   qo`shiladi.   Abu   Rayhon   Beruniyning ko`rsatishicha bu 5 kun qadimgi eron tilida "panji" yoki "andargoh" deb atalgan.
Keyinchalik   arab   tili   Eronga   kirib   kelgandan   so`ng   mazkur   so`z
arabchalashtirilib   "andarjoh"   deyilgan.   Beruniyning   yozishicha   "andarjoh"
kunlar   doimo   12-oy   oxiriga   yoki   boshqa   oylar   oxiriga   qo`shilmay,   ba`zan
sakkizinchi (obonmoh) va to`qqizinchi (ozarmoh) oylar o`rtasiga ham qo`yilgan.
Yangi   yil   -   farvardin   oyining   1-   kuni   bahorgi   teng   kunlik   kirgan   (21   mart)da
boshlanadi. Yazdigird taqvimida har to`rt yilda yig`ilib qolgan bir kun 120 yilda
bir   oyni   tashkil   qilgan.   Shu   bir   oy   120   yilda   13-oy   hisoblanib   120-yilning
birinchi oyidan keyin qo`shilgan va farvardin ikki deb atalgan. 240-yilda esa bu
13-oy ikkinchi oy ordbehishtdan keyin ordbehisht ikki deb atalgan va, nihoyat,
360-yilda uchinchi oyga xurdod ikki deb qo`shilgan.
Yazdigird yil hioobini qo`llashda ma`lum qiyinchiliklar tug`ildi. Shuning
uchun   milodning   1079   yili   (Yazdigird   III   taqvimi   bo`yicha   447   yil)   Eronda
hukmronlik   hilgan   sulton   Jaloliddin   Malikshoh   ibn   Alp   Arslon   Saljuq
(hukmronlik yillari  1072-1092)  buyrug`i  bilan isloh  etildi. Yazdigird yil  hisobi
o`rniga hijriy shamsiy yil hisobi joriy etildi. Arab   istilosidan   keyin   qariyb   to`rt   yarim   asr   Eronning   davlat   taqvimi
bo`lib xizmat qilgan Yazdigird yil hisobidan Erondan tashqarida bo`lgan boshqa
o`lkalar, xususan o`rta Osiyo xalqlari ham foydalandilar. VII-XII-asrlarda Eron
va   o`rta   Osiyoda   yaratilgan   yozma   manbalarda   -   hujjatlar   va   kitoblarda   sana
yazdigird   taqvimi   bilan   qayd   etiladi.   Ayrim   mualliflar   va   kotiblar   o`zlari
yaratgan   asarning   ijodiy   tarixini   yoki   ko`chirgan   qo`lyozmalarining   kitobat
tarixini yazdigird yil hisobi bilan beradilar. Shuni ham aytish kerakki yazdigird
yil hisobi XI asrda bekor qilingan bo`lsa-da, ayrim olimlar, kotiblar amalda uni
XIII   asrlarga   qadar   qo`llaydilar.   Chunonchi:   Abu   Rayhon   Beruniyning
O`zbekiston FA Sharqshunoslik institutida saqlanayotgan "At-tafhim" asarining
3423   rahamli   nusxasining   kitobat   tarixi   yazdigird   yil   hisobi   bilai   ko`rsatilgan.
"At-tafhim"ning   mazkur   nusxasi   Yazdigird   hisobi   bilan   628   yil   mehr   oyida
ko`chirib   tugallangan.   Ushbu   sana   hijriy   bilan   661   yilga,   milodiy   bilan   1261-
1262   yilga   to`g`ri   keladi.   XIII   asr   oxirlaridan   kotiblar   yazdigird   yil   hisobini
butunlay unutdilar va foydalanmay qo`ydilar.
Hijriy-shamsiy   yil   hisobi   -   tarix   boshi   (era)ni   payg`ambar   Muhammad
alayhissalom   hijratlaridan   olgan   va   quyosh   (Shams)ning   bir   yillik   harakat
muddatiga   asoslangan   yil   hisobi.   Milodiy   1079   (Yazdigird   hisobi   bilan   447)
yilda   Eronda   o`rnatilgan   Buyuk   Saljuq   davlatining   uchinchi   sultoni   Jaloliddin
Malikshoh ibn Alp Arslon (hukmronlik yillari 1072-1092) Yazdgird yil hisobini
isloh   etish   to`g`risida   buyruq   beradi.   Taqvim   islohi   maxsus   tuzilgan   hay`at
tomonidan o`rganib chiqiladi. Hay`atga falakiyot va riyoziyot olimi faylasuf va
shoir   Umar   Xayyom   (1040-1123)   rahbarlik   qiladi.   Yangi   taqvimni   tuzishdan
maqsad  yilning boshlanishini   bahorgi   teng kunlikka  to`g`rilash   edi. Vaholanki,
Umar Xayyom davrida yangi yilning boshlanishi bahorgi tengkunlikdan deyarli
bir hafta uzoqlashib 14-16 martga to`g`ri kelib qolgan edi. Agar yangi yil 20, 21
yoki   22   martdan   boshlansa   maqsadga   muvofiq   bo`lardi.   Umar   Xayyom boshchiligidagi   hay`at   yangi   yilni   baxorgi   tengkunlikdan   boshlaydi   va   buning
uchun kabisa yili tanlab olinadi. Bu taqvimda ham yazdigird yil hisobidagi kabi
bir   yil   12   oyga  bo`linadi   va   har   bir   oy   30  kundan   iborat   bo`ladi.   Bu   taqvimda
yazdigirddan farqli  o`laroq kabisa  yilida 6-kun ham  qo`shilgan.  Kabisa yilning
tartibi quyidagicha bo`lgan: xar 33 yil bir davr (tsikl) hisoblangan. Unda sakkiz
marta kabisa yili kelgan. Bunda kabisa kuni yetti marta 4-yil oxiriga, sakkizinchi
kabisa   kuni   esa   5-kabisa   yili   oxiriga   qo`shilgan.   Bu   taqvim   hijratning   1-yili
(milodiy   622   yil)   dan   boshlab   hisoblandi.   Ammo   uning   amaliyotga   kirgan   va
tatbiq   etilgan   kuni   hijriy   471   yil   10   ramazon,   yazdgird   448   yil   19   farvardin,
milodiy   1079   yil   16   martta   to`g`ri   keldi.   Ushbu   sana   xijriy-shamsiy   hisobi
bo`yicha   458   yilning   birinchi   boshlanish   kuni   -   baxorgi   teng   kelish   kuni
(navro`z)   bo`ldi.   Boshqacha   aytganda   xijriy-shamsiy   yil   hisobi   boshlanish
vaqtini   hijratning   1-yilidan   olgan   bo`lsa   ham   o`z   tarixining   458   yilidan
amaliyotga   kiritildi.   Bu   taqvim   saljuqiy   sulton   Jaloliddin   Malikshoh   ibn   Alp
Arslon   nomi   bilan   jaloliy   taqvimi   deb   nom   oldi.   Ayrim   ilmiy   adabiyotlarda
mazkur taqvimni tuzishda faol qatnashgani uchun olim va shoir Umar Xayyom
nomi bilan Umar Xayyom taqvimi deb ham yoziladi. Yana ayrim manbalarda bu
taqvim   turkiy   xalqlar   tomonidan   barpo   etilgan   saljuqiylar   davlatida   tatbiq
etilgani   uchun   turk   taqvimi   deb   xam   aytiladi.   Turk   taqvimi   milodiy   (grigoriy)
taqvimiga   nisbatan   xatosi   oz   edi.   Agar   turk   taqvimi   o`n   ming   yilda   bor-yo`g`i
ikki   kunlik   farqqa   uchrasa,   grigoriy   taqvimida   bu   farq   juda   katta   edi.   Hijriy-
shamsiy   yil   hisobida   avvalgi   taqvimdagi   an`anaviy   oy   (farvardin,   ordbexisht,
xurdod, tir, murdod, shaxrivar, mehr, obon, ozar, day, baxman, isfand) nomlari
saqlanib   qoldi.   Jaloliy   taqvimi   XIX   asr   o`rtalarigacha   Eronda   qo`llandi.
Keyinroq   xijriy-shamsiy   taqvimi   isloh   etilib   oylarning   kun   miqdori   burj
oylarining   kun   mikdoriga   to`g`rilanadi.   Shu   vaqtdan   boshlab   hijriy-shamsiy
taqvimida qadimgi eron oylarining nomi bilan burj oylarining nomi xam barobar
qo`llana   boshladi.   Ularning   tartibi   shunday:   farvardin   -   hamal   (qo`y),
ordibehisht   -   savr   (xo`kiz),   xurdod   -   javzo   (egizak),   tir-saraton(qisqichbaqa),
murdod-   asad   (arslon),   shahrivar   -   sunbula   (boshoq),   mehr   -   mezon   (tarozu), obonaqrab   (chayon),   ozar   -   qavs   (yoy),   day   -   jadi   (echki),   bahman   -   dalv
(qovg`a),   isfand   -   xut   (baliq).   Hozirgi   vaqtda   Eronda   rasmiy   davlat   taqvimi
sifatida amal qilayotgan hijriy-shamsiy yil hisobida dastlabki olti oy 31 kundan,
keyingi besh oy 30 kundan va oxirgi bir oy 29 yoki 30 kundan bo`ladi. Eronda
burj   oylarining   nomlari   ishlatilsa   ham   rasmiy   hujjatlarda   qadimgi   eron
oylarining   nomi   yoziladi.   O`zbekistonda   va   Markaziy   Osiyodagi   boshqa
mamlakatlarda   xijriy-shamsiy   taqvimdan   foydalanilganda   burj   oylarining   nomi
aytiladi.   Chunonchi   xijriy-shamsiy   hisob   bilan   1378   yil   mezon   oyining   5-kuni
(milodiy hisob bilan 1999 yil sentyabr oyining 26-kuni), kabi. Hijriy - shamsiy
taqvimi   yilning   muayyan   vaqtida   -   bahorning   birinchi   kuni   (navro`z)da
boshlangani   uchun   fasllar,   iqlim,   obi-havo   va   tabiatda   yuz   beradigan   boshqa
takroriy,   davriy   hodisalarni   kuzatib   borishda   juda   qulay.   Shuning   uchun   Eron,
Afg`oniston,   Turkiya,   Markaziy   Osiyo   mamlakatlarida,   shu   jumladan
O`zbekistonda ham qishloq xo`jaligi bilan bog`liq barcha ishlarni olib borishda
mazkur taqvimdan foydalaniladi.  
Hijriy-qamariy   yil   hisobi   -   tarix   (era)   boshini   Muhammad   Payg`ambar
xijratlaridan olgan va oy (qamar) taqvimiga asoslangan yil hisobi. Bu yil hisobi
ancha   uzoq   tarixga   ega.   Arabiston   yarim   orolida   yashagan   qadimgi   xalqlar
miloddan avvalgi ming yillikda oy taqvimini qo`llaganlar. Arablar islomdan ikki
yuz yilcha oldin (milodiy V asr boshlarida) oy-quyosh taqvimidan foydalanishga
o`tgan   edilar.   Oy-quyosh   taqvimida   24   yillik   davr   (tsikl)   mavjud   bo`lib,   bu
takrorlanib turar edi. 24 yilning 9 yili 13 oylik, 15 yili 12 oylik bo`lardi. Yilga
ortiqcha bir  oy (ya`ni  13-oy)  qo`shishni  va shu oyning o`zini  nasi  deb atalgan.
Nasi oyi qamariy va shamsiy yil oralaridagi farqni yo`qotish maqsadida, bu farq
bir   5   oyga   to`lganda   qamariy   yilga   qo`shimcha   13-oy   sifatida   qo`shilgan.   Bu
taqvim   bo`yicha,   ya`ni   islomgacha   arab   oylari   yilning   muayyan   vaqtida
boshlangan   (Arab   oylarining   qadimgi   lug`aviy   ma`nosi   xam   shundan   xabar
beradi). Arablar   qo`llagan   oy-quyosh   taqvimidagi   oylarning   tartibi,   nom   va
ma`nosi quyidagicha edi:
1.   Muharram.   Ta`qiqlangan,   man`   etilgan,   muqaddas   ma`nolarini   beradi.
Bu oyda diniy an`analar bo`yicha urush va xarbiy yurishlar olib borish mutlaqo
ta`qiqlangan. Bu xolat  yettinchi  (rajab), o`n birinchi  (zulqa`da) va o`n ikkinchi
(zulhijja) oylariga ham taalluqli bo`lgan. 2.   Safar.   "Sariq",   "za`faron"   degan   ma`noni   beradi.   Bu   oyda   arablar
boshiga og`ir kulfat tushib, badanlariga og`ir halok qiluvchi yara toshar edi. Shu
kasalga duchor bo`lgan bemorlarning rangi sarg`ayib ketar edi.
3-4.   Rabi`   ul-avval   va   rabi`   ul-oxir.   "Rabi`"   so`zi   arab   tilida   "baxor"
ma`nosini beradi. Ammo qadimgi arablar, "rabi`" so`zini "kuz" ma`nosida xam
qo`llaganlar. Ushbu har ikki oy kuz faslida kelgani  uchun "birinchi  kuz"
va "ikkinchi kuz" ma`nolarini anglatgan.
5-6.   Jumodiyul   avval   va   jumodiyul   oxir.   Bu   oylarning   nomi   "jamada"
so`zidan olingan bo`lib, "qotib qolmoq", "muzlamoq" ma`nosini beradi. Ushbu
xar ikki oy yilning suv yaxlab qotib qoladigan davriga, ya`ni qish fasliga to`g`ri
kelgan. 7.   Rajab.   "Irjob"   so`zidan   olinib,   "urush   va   hujumlardan   o`zingizni
saqlang" degan ma`noni beradi.
8.   Sha`bon.   "Tashaaba"   so`zidan   olinib   "tarmoqlanmoq",   "tarqalmoq"
ma`nosini beradi. Bu oyda arablar xujumlar uyushtirar edilar.
9.   Ramazon.   "Ramada"   so`zidan   olinib   "yondirmoq",   "jazirama   oy"
ma`nolarini   anglatadi.   Bu   oy   yozning   eng   issiq   vaqtiga   to`g`ri   kelgani   uchun
shunday atalgan.
10.   Shavvol.   "Shala"   so`zidan   bo`lib,   "ko`tarmoq",   "ko`tarilmoq",   "olib
bormoq", "ko`chirmoq" ma`nolarini  beradi. Bu oyda arablar  orasida "shavvilu"
xitobi, ya`ni "o`z yashab turgan joylaringizdan qo`zg`alinglar" so`zlari yangrab
turgan.
11.   Zulqa`da.   "qa`da"   so`zi   "o`tirmoq",   "o`z   uyida   qolmoq"   ma`nolarini
ifodalaydi.
12. Zulhijja. "Haj" so`zidan olinib "haj qilish" ma`nosini beradi. Qadimgi
arablar Ka`baga kelib shu oyda haj qilganlar.
Avval   vaqti-vaqti   bilan   qo`shib   kelingan   13-oy   "nasi"   Muhammad
payg`ambar   tomonlaridan   milodiy   631   yilda   bekor   qilindi.   Arablar   endi   faqat
qamariy taqvimga, qamariy oylarga o`tdilar. Shundan keyin arab oylari avvalgi
nomlarining   lug`aviy   ma`nosini   yo`qotdi,   bir   yil   365   kun   emas   354   kunga
aylandi,   yil   boshi   -   1-muxarram   avvalgidek   xar   yili   muayyan   vaqtda   emas,
oldingi   yilga   nisbatan   11   kun   barvaqt   keladigan   bo`ldi.   Nasi   oyi   ta`qiqlanib
qamariy   taqvimga   o`tilganligi   Muhammad   payg`ambar   tomonlaridan   e`lon
qilinganligi sababli bu taqvim Muxammad taqvimi ham deyiladi.
Islom dini vujudga kelgach, musulmonlar diniy va dunyoviy ishlarini olib
borishlari uchun o`zlariga xos taqvim-tarix bo`lishiga zarurat tug`ildi. Bu muhim
masala ikkinchi xalifa Umar raziallohu anhu (xalifalik yillari milodiy 634-644)
davrlarida muhokama qilindi va hal etildi.
Milodiy 631 yilda musulmonlar qamariy oylarga to`la o`tgan bo`lsalarda,
xalifalikning dastlabki  yillarida voqea-xodisalarning sodir bo`lgan vaqtini faqat
oy nomi va shu oyning ma`lum kunini qayd etish bilan cheklanar  edilar. Oyga qo`shib   aytiladigan   sana   (yil)   hisobi   yo`q   edi.   Musulmonlar   o`rtasida   yozilgan
xat-hujjatlarga   sana   qo`yish   odati   bo`lmagan.   Bir   kuni   bir   kishi   xalifa   Umar
huzurlariga  kelib sha`bon  oyida  to`lanishi  kerak bo`lgan  qarz  xaqidagi   hujjatni
ko`rsatadi.   Shunda   Umar   "bu   xujjat   qaysi   sha`bonga   tegishli?   O`tgan   yili
sha`bongami   yoki   bu   yilgi   sha`bongami?"   -   deb   so`raydilar.   Huddi   o`sha
paytlarda Jazira  viloyatining voliysi  Abu  Musoga  ikkita  buyruq  yozib  beriladi.
Bu   buyruqlarning   biri   ikkinchisiga   sira   to`g`ri   kelmas,   boshqa-boshqa   edi.
Ularning qaysi biri oldin, qaysi biri keyin yozilganligini bilolmagan Abu Muso
xalifa Umardan so`raydi. Chunki xar ikki buyruqda ham sana yo`q edi. Nihoyat,
xalifa   Umar   o`z   atrofiga   mo``tabar   kishilarni   to`plab   mashvarat   o`tkazadi.
To`planganlarning   barchasi   bir   ovozdan   oy   hisobi   bilan   ish   yuritishni   ma`qul
deb   topdilar.   Chunki   diniy   ahkomlarni   qamariy   tarixdan   boshqacha   yurgizish
mumkin   emas   edi.   Zero,   payg`ambarimiz   Muhammad   alayhissalom   ham
vafotlaridan bir oz oldin oy-quyosh taqvimidagi "nasi" oyini bekor qilib faqat oy
hisobini   qoldirgan   edilar.   Mashvarat   qatnashchilari   o`sha   vaqtgacha   qo`llanib
kelgan qamariy oy nomlarini ham saqlab qolishni lozim ko`rdilar. Bu oylar arab
ahli   o`rtasida   juda   mashhur   edi.   Hozir   bo`lganlar   taqvim   boshi   -   tarix   (era)
boshini   qaysi   vaqtdan,   qaysi   voqeadan   boshlab   hisoblashga   oid   turli   fikrlarni
o`rtaga   tashladilar.   Ba`zilar   payg`ambarning   tavallud   kunlaridan   desa,   ba`zilar
payg`ambarlikning   kelishidan   tarix   boshlashni   aytdilar.   Oxiri   hazrati   Ali   ibn
Abu   Tolib   islom   taqvimi   -   tarixini   payg`ambarning   Makkadan   Madinaga
ko`chib  o`tishlari   -  hijratlaridan  boshlashni  taklif  etdilar. Bu  taklif  ma`qullandi
va qabul qilindi. Payg`ambarning Makkadan Madinaga hijrat qilib yetib borgan
vaqtlari - rabi` ul avval oyidan 11 kecha o`tganda - dushanba kuni voqe` bo`lgan
edi. Bu milodiy hisob bilan 622 yilning 23 sentyabr kuniga muvofiq keladi.
Xalifa   hazrati   Umar   raziallohu   anhu   huzurlarida   islomning   taqvim   boshi
va tarix boshini qabul kilishga bag`ishlangan mazkur mashvarat majlisi hijratdan
17   yil   keyin   -   17   yil   muharram   oyining   1-kuni   (milodiy   638-yil   23   yanvar)
bo`lgan   edi.   Hijrat   esa   yuqorida   aytilganidek,   rabi`ul   avval   oyining   11   kunida,
ya`ni   oy   sanasining   3-oyida   bo`lib   o`tgan.   Vaholanki,   arablarda   avvaldan   yil boshi muharram  oyining 1-kunidan hisoblangan. Shu sababli tarixiy voqealarni
hisoblaganda  chalkashlik  sodir   bo`lmasligi  uchun  hijrat   voqe`  bo`lgan 3-oydan
oldingi 1- va 2- oylar (muharram, safar) ham hijrat yil hisobiga qo`shib olindi va
muharram yil boshi bo`lib qoldi. Ya`ni, aniq qilib aytganda, hijriy hisobning 1-
yilining 1-kuni  muharram  bo`lib qoldi. Bu sanani  milodiyga  aylantirganda  622
yilning   16   iyuliga   muvofiq   tushadi.   Dunyo   bo`yicha   sharqshunos   olimlar
tomonidan   tuzilgan   milodiy   va   hijriy   taqvimning   mutanosiblik   (sinxron)
jadvallarida   hijriy   yilning   birinchi   kuni   milodiy   622   yil   16   iyul-jum`adan
boshlanadi.   Hijriy   qamariy   hisobda   bir   yil   354   kun   bo`ladi.   Toq   oylar
(muharram,   rabi`ul   avval,   jumodiyul   avval,   rajab,   ramazon,   zulqa`da)   -   30
kundan, juft oylar (safar, rabi`uloxir, jumodiyuloxir, sha`bon, shavvol, zulhijja) -
29 kundan hisoblanadi. Hijriy - qamariy taqvimda kabisa yili muayyan tartibda
kelmaydi.  Ba`zan  uch   yildan   keyin,  ba`zan   ikki   yildan   keyin  keladi.  Umuman,
hijriy hisobda har 30 yilning 11 tasi kabisa yili bo`lib keladi. Chunonchi 1391-
1420   yillarning   1393,   1396,   1398,   1401,   1404,   1406,   1409,   1412,   1415,   1417,
1420 yili kabisa hisoblanadi. Ana shu yillarda 1 kun orttiriladi oxirgi oy zulhijja
29 kun emas, 30 kun qilib olinadi.
Hijriy   yil   milodiy   yilga   nisbatan   qisqaroq   (354   yoki   355   kun)   bo`lgani
uchun   yil   boshi   -   1-muharram   har   yili   ma`lum   vaqtda   kelmaydi.   Kelgusi   yil
oldingi yilga nisbatan 10, 11 yoki 12 kun (yilning oddiy yoki kabisa bo`lishiga
qarab) ertaroq keladi. Bu davra 33 yil davom etib, hijriy yil boshi - 1-muharram
33 yil oldin boshlangan kunga yoki shu kun yaqiniga aylanib keladi. Hijriy yil
bilan   milodiy   yil   orasida   10,   11   yoki   12   kun   yig`ilib   borib,   33   yili   hijriy   -
qamariy   hisobda   34   yilga   barobar   bo`ladi.   Milodiy   hisobda   100   yil   hijriy
hisobda 103 yil hisoblanadi.
Islom dini tarqalgan dunyoning barcha mamlakatlarida hijriy qamariy yil
hisobi   diniy   taqvim   sifatida   qabul   qilingan.   Ro`za,   hayit,   haj   kabi   islomiy
ibodatlar,   ayrim   oylarda   o`tkaziladigan   marosimlar   shu   taqvim   asosida   olib
boriladi. Hijriy - qamariy yil hisobi VIII asrdan boshlab islom dini, arab tili va arab
yozuvi   bilan   birga   Turkistonga   kirib   keldi.   XX   asr   birinchi   choragiga   qadar
Turkiston   xalqlari   davlatning   barcha   siyosiy,   iqtisodiy   va   madaniy   aloqalarida
va kundalik amaliy ishlarda hijriy - qamariy yil hisobidan foydalandilar.
Ilmiy   -   ijodiy,   kitobat   ishlarida,   har   qanday   yozma   manbalarning
yaratilgan vaqtini qayd etishda hijriy-qamariy yil hisobi qo`llandi. Yil hisobi har
qanday   yozma   manbalar,   ilmiy   va   adabiy   asarlar,   maktublar   rasmiy   hujjatlar
tarkibida kelganda odatda so`z bilan yozilgan. Kotiblar yil hisobini ikki xil qayd
etganlar.   Agar   kotib   o`zi   ko`chirgan   asar   oxiriga   xotima   bersa   kitobat   tarixini
so`z   bilan   yozgan.   Agar   kotib   kitobat   tarixining   o`zinigina   qayd   etish   bilan
cheklansa sana (yil) ni raqam bilan ko`rsatgan.
Hozirgi  ilmiy adabiyotlarda tarixiy sanalar, voqealar  xronologiyasi  xijriy
va   milodiy   hisoblarda   yonma   -   yon   yoki   faqat   milodiy   hisobda   beriladi.
Masalan:   Alisher   Navoiyning   tavallud   va   vafot   sanalari   xijriy   844   yil   17
ramazon   -   906   yil   12   jumodiyussoniy   -   milodiy  1441   yil   9  fevral   -   1501   yil   3
yanvar shaklida ko`rsatiladi.
Olimlar xijriy yilni milodiy yilga aylantirish bo`yicha bir necha formulalar
taqdim   etganlar.   Biroq   bu   formulalar   oy   va   kunni   aniq   ko`rsatib   berolmaydi.
Shuning   uchun   ilmda   mumkin   qadar   aniqlikka   intilish   maqsadida   hijriy   1-
yilning   1-muxarramidan   1421   yilgacha   milodiy   622   yilning   16   iyulidan   2000
yilgacha kunma-kun mutanosiblik (sinxron) jadvallari tuzilgan (V.V. S ы bulskiy.
Sovremenn ы e   kalendari   stran   Blijnego   i   Srednego   Vostoka.   Sinxronisticheskie
tablits ы   i   poyasneneniya.   Moskva   izd-vo   "Nauka",   1964.   str   11-114).   Bunday
jadvallardan   foydalanish   ilmiy   tadqiqotda   qulaylik   va   ishonchlilik   tug`diradi.
O`zbekiston musulmonlari idorasi 1944 yildan boshlab xar bir yil uchun alohida
xijriy va milodiy hisobning kunma-kun mutanosiblik jadvalini nashr etib keladi.
Bu jadval hamkeng xalq ommasi XX asr  ikkinchi yarmida jaxonda yuz bergan
muxim   voqealarni   xijriy   hisob   bilan   qaysi   yil;   qaysi   oy   va   qaysi   kunda   sodir
bo`lganligini bilishda ma`lum axamiyatga ega. Milodiy yil   hisobi   - xozirgi  vaqtda dunyoning ko`p davlatlari tomonidan
amalda   qabul   qilingan   rasmiy   yil   hisobi,   taqvim.   Bu   taqvim   Sharq   va   g`arb
manba`larida bir necha nomlar bilan   ataladi. Sharqda Isaviy yil (payg`ambar Iso
alayxissalomning   nomidan)   milodiy   yil   hisobi   (milodiy   so`zi   tavallud   -
"tug`ilish" so`zidan olingan. Bu so`z xam Iso payg`ambarning "tug`ilishi" bilan
bog`liq) deb yuritiladi. Ko`proq, milod, milod boshi, milodiy tarix, milodiy yil
hisobi,   milodiy   taqvim,   miloddan   avvalgi,   miloddan   keyingi   atamalari
ishlatiladi. Mazkur taqvim g`arbda Ovrupo taqvimi (dastavval Ovrupo davlatlari
qabul kilgani uchun ), xristian taqvimi (ko`proq xristianlar foydalangani uchun),
Yuliy   taqvimi   (Rim   imperatori   Yuliy   Sezar   tashabbusi   bilan   qadimgi
misrliklardan   olingani   uchun),   Grigoriy   taqvimi   (Rim   papasi   Grigoriy   XIII
tomonidan 1582 yil 15 oktyabrda isloh etilgani uchun) nomlari bilan ataladi. Bu
nomlar   orasida   xqzirgi   vaqtda   Grigoriy   taqvimi,   Grigoriy   yil   hisobi   iboralari
mashhur   bo`lib   ketgan.   Ba`zi   ilmiy   adabiyotlarda   yuliy   va   grigoriy   so`zlari
birikib   yuliy-grigoriy   taqvimi   deb   xam   aytiladi.   Milodiy   taqvimga   payg`ambar
Iso  alayxisslomning   "tug`ilishi"   tarix  boshi   qilib   olingan   va   bu  tushuncha   juda
mashxur   bo`lib   ketgan   bo`lsa-da,   aslida   bu   taqvimga   asos   bo`lgan   yil   hisobi
tizimi miloddan ancha avval qadimgi misrliklar tomonidan ko`llanib kelar edi.
  Ovruponing   eng   qadimgi   madaniy   markazlaridan   bo`lgan   Rimda
miloddan oldin xam yil hisobi mavjud edi. Bu taqvim Rim tarixi (Rim erasi) deb
atalib,   Rim   shaxriga   asos   solingan   kundan   hisoblab   kelinardi.   Rim   taqvimi
ancha chalkash bo`lib, bir yil 10 oydan iborat bo`lardi, dehqonchilik ishlari bilan
mashg`ul bo`linmaydigan qish vaqti - 2 oy yilga kiritilmas edi. Yil hisobini shu
tartibda olib borish tarixiy voqealarning ketma-ketligini, izchilligini hisoblashda
ko`p kiyinchiliklar tug`diradi. Shularni nazarda tutib Rim imperatori Yuliy Seear
miloddan   avvalgi   46   -   yilda   rim   taqvimi   o`rniga   bir   muncha   mukkamal   yangi
taqvim - qadimgi misrliklar yil hisobini qabul qiladi. Bu tadbir Rim imperatori  Yuliy   Sezar   tashabbusi   bilan   amalga   oshadi.   Shuning   uchun   mazkur
taqvim tarixiy manbalarda yuliy taqvimi degan nom bilan ham ataladi. Taqvimni
rimliklar   "milliylashtirib"   undagi   atamalarni,   xususan   oy   nomlarini   lotin   tilida
atay   boshlaydilar.   Mazkur   taqvim   o`rta   asr   sharq   manbalarida   rumiy   taqvimi,
rumiy yil hisobi, rumiy oylari deb yuritiladi.
Abu   Rayxrn   Beruniy   xam   o`zining   mashxur   "Al-osor   ul-boqiya   an   ul
qurun-ul-holiya"   (qisqacha   "Xronologiya"   )   asarida   milodiy   yil   hisobiga   bir
necha marta to`xtab o`tadi. U mazkur taqvimni, rumiy taqvimi, rumiy yil hisobi
deb ataydi, bu taqvimga birinchi marta kabisa yilini kiritgan Yuliy Sezar bo`ladi,
deb yozadi. Beruniy milodiy yil hisobini qadimgi xalqlarning qator yil hisoblari
bilan   qiyoslaydi,   solishtiradi.   Olim   milodiy   oylarning   lotincha   nomlarini
yunoncha   talaffuz   bilan   keltiradi.   1.   Yanvariyus.   2.   Febririyus.   3.   Martiyus.   4.
Afiliyus. 5. Moyus. 6. Yuniyus. 7. Yuliyus. 8. Afg`ustus. 9. Sentembriyus. 10.
Tembriyus. 11. Novombriyus. 12. Dombriyus.
Yuliy   Sezar   tomonidan   joriy   etilgan   taqvim   Ovruponing   ko`p
mamlakatlarida   birin-ketin   qabul   qilindi.   U   XVI   asr   oxirlarigacha   qo`llandi.
Yuliy taqvimida xam mavjud bo`lgan ayrim  xatoliklar asrlar osha ortib boradi.
Natijada   1580   yilga   kelib   yuliy   taqvimidagi   21   mart   bilan   bahorgi   tengkunlik
orasidagi   farq   10   kunni   tashkil   qiladi.   Taqvimdagi   bunday   katta   farq   nasroniy
bayramlarining   kunini   belgilashda   chalkashliklar   tug`dirar   edi.   Shu   boisdan
yuliy   taqvimini   isloh   etishga   ehtiyoj   sezildi.   O`sha   vaqtda   Rim   papasi   bo`lgan Grigoriy XIII  riyoziyot  va falakiyot  olimlari ishtirokida taqvim isloxoti  hay`ati
tuziladi. Hay`at yuliy taqvimining kamchiliklarini o`rganib chiqib yangi taqvim
loyihasini taqdim etadi va amalda joriy qilinadi. Bu islohotga muvofiq 1582 yil
4   oktyabr-payshanbadan   keyingi   kun   1582   yil   15   oktyabr-juma   deb   e`lon
qilinadi. Yuliy taqvimidagi kabisa yili qoidasi asosan saqlanadi.
Shundan   keyin   bu   taqvim   yuliy   taqvimi   deb   emas,   grigoriy   taqvimi   deb
atala boshlandi. Hozirgi vaqtda g`arb ilmiy adabiyotlarida, yil hisoblari bo`yicha
tuzilgan   mutanosiblik   (sinxron)   jadvallarida   mazkur   atama   ishlatiladi.   Ammo
ayrim hollarda olimlar yuliy-grigoriy taqvimi deb ham qo`llaydilar.
Grigoriy   taqvimi   1582   yil   15   oktyabrdan   e`tiboran   Italiya,   Ispaniya,
Portugaliya,   Polshada   rasmiy  davlat   taqvimi   sifatida   qabul   qilindi.   Ovrupodagi
boshqa   davlatlar   XVI-XVIII   asrlarda   Grigoriy   taqvimiga   o`tishdi.   Grigoriy
taqvimi   Rossiyada   (shu   jumladan   Turkiston   o`lkasida   xam)   1918   yilda   joriy
etildi.   Xalq   Komissarlar   kengashining   qarori   bilan   1918   yil   31   yanvar   yuliy
taqvimining oxirgi kuni - 1918 yil 14 fevral grigoriy taqvimining birinchi kuni
deb   qabul   qilindi   (Grigoriy   taqvimi   qabul   qilingandan   buyon   yig`ilib   qolgan   3
kun ham bir yo`la qo`shilib 13 kun oldinga suriladi).
Milodiy   yil   hisobi   o`rta   asrlardayoq   sharq   olimlariga   ma`lum   bo`lsada,
undan   amalda   foydalanish   Turkistonga   Rossiya   istilosi   bilan   birga   XIX   asr
ikkinchi   yarmida  kirib  keldi.   Mahalliy   tillarda   tuzilgan   ayrim   xujjatlarda   xijriy
va milodiy yil hisoblari barobar qayd etiladi. Milodiy tarix sanalaridan xabardor
bo`lgan   kotiblar   o`zlari   ko`chirgan   qo`lyozmalarning   oxirida   hijriy   va   milodiy
sanalarni   yonma-yon   yozib   qo`yadigan   bo`ldilar.   Chunonchi   milodiy   1880   -
hijriy   1298,   milodiy   1885   -   hijriy   1303,   milodiy   1900   -   hijriy   1318,   milodiy
1917   -   hijriy   1336,   milodiy   1922   -   hijriy   1341   kabi.   Har   ikki   yil   hisobidan
yonma-yon   foydalanish   XX   asr   birinchi   choragi   oxirlariga   qadar   davom   etdi.
So`ngra xijriy yil hisobi tushirib qoldirilib faqat milodiy hisob rasmiy va amaliy
taqvimga aylandi.
Milodiy yil hisobi aslida Sharqdagi eng qadimgi quyosh yili taqvimlaridan
biri hisoblanadi. Yer quyosh atrofida 365 kun 5 soat 48 daqiqa 46 soniyada bir marta   aylanib  chiqadi.  Bu  muddat  bir   tropik  yil  deb  aytiladi.  Bir  yilni   ana  shu
muddat   bilan   hisoblash   qadimgi   misrliklar   taqvimiga   asos   qilib   olingan   edi.
Demak, milodiy hisobda bir  yil 365 kun 6 soatdan iborat  (5 soat  48 daqiqa 46
soniya yaxlitlanib 6 soat qilib olinadi). Har uch yil 365 kun 6 soatdan iborat (5
soat   48   daqiqa   46   soniya   yaxlitlanib   6   soat   qilib   olinadi).   Har   uch   yil   365
kundan - oddiy yilni to`rtinchi yil esa oddiy yillardan ortib qolgan soatlar - 1 qun
qo`shilib   366   kun   -   kabisa   yilini   tashkil   qiladi.   Bu   yil   hisobi   qadimgi   dunyo
tarixida nisbatan aniq taqvim bo`lganligi uchun uni yuqorida aytilganidek Yuliy
Sezar birinchi bo`lib Misrdan Rimga - Ovrupoga olib o`tgan edi.
Milodiy   yil   hisobidagi   oylarning   tartibi,   nomlanishi   va   nomlanishining
sabablari hamda kunlar miqdori quydagicha:
1. Yanvar - 31 kun. Qadimgi rimliklar xudosi Yanus nomidan olingan.
2. Fevral - 28 kun (kabisa yilida 29 kun). Qadimgi rimliklarning har yili
15 fevralda o`tkazilgan fevruarius - halollanish marosimi nomidan olingan.
3.   Mart   -   31   kun.   Qadimgi   rimliklarning   urush   xudosi   Mars   nomidan
olingan.
4.   Aprel   -   30   kun.   Lotincha   aprilis   "quyosh   bilan   istiladigan"   degan
ma`noni beruvchi so`zdan olingan.
5.   May   -   31   kun.   Qadimgi   rimliklarning   Yer   xudosi   May   nomidan
olingan.
6. Iyun - 30 kun. Qadimgi rimliklar xudosi Yunona nomidan olingan.
7. Iyul - 31 kun. Qadimgi rim imperatori Yuliy Sezar nomidan olingan.
8.   Avgust   -   31   kun.   Qadimgi   rim   imperatori   Avgust   (Yuliy   Sezarning
nabira jiyani) nomidan olingan.
9. Sentyabr - 30 kun. Lotin tilida yettinchi degan ma`noni beradi. Qadimgi
Rimda   yil   boshi   -   birinchi   oy   martdan   hisoblangan,   Sentyabr   esa   yilning
yettinchi oyi bo`lib kelgan.
10.   Oktyabr-   31   kun.   Lotin   tilida   sakkizinchi   degan   ma`noni   beradi.
Qadimgi Rim taqvimida yilning 8-oyi. 11.   Noyabr   -   30   kun.   Lotin   tilida   to`qqizinchi   degan   ma`noni   beradi.
Qadimgi Rim taqvimida yilning 9-oyi.
12. Dekabr - 31 kun. Lotin tilida o`ninchi degan ma`noni beradi. Qadimgi
Rim taqvimida yilning 10-oyi.
Milodiy   yil   hisobida   yilning   boshlanishi   turli   davrlarda   xar   xil   bo`lgan.
Chunonchi,   qadimgi   Rimda   1-mart   Rossiyada   (1700-yilgacha)   1-sentyabr   yil
boshi bo`lgan. Hozirgi vaqtda dunyoning hamma yerida milodiy yil hisobida yil
boshi 1-yanvardan boshlanadi.
Ilgarilari   tarixchilar   o`z   xalqlarining   tarixini   yoritganda   asosan   shu
xalqning   o`tmishi   bilan   cheklanar,   boshqa   xalqlar   tarixiga   -   umumiy   tarixga
kamroq   murojaat   qilar   edilar.   Mazkur   tarixchilar   voqealar   solnomasini
yoritishda o`zlarining azaldan qo`llab kelgan (agar bo`lsa) an`anaviy taqvimlari
- yil hisobini qo`llar edilar. Insoniyat tarixining keyingi davrlarida xususan XIX
asrdan   boshlab   axvol   butunlay   o`zgardi.   Dunyodagi   siyosiy,   iqtisodiy   va
madaniy   voqealar   ayrim   xalqlarni   qiziqtirib   qolmay,   balki   jamiki   xalqlarning
diqqat   -   e`tiborini   torta   boshladi.   Endi   dunyodagi   barcha   madaniy   xalqlar   o`z
tarixlarini umum dunyo tarixi bilan bog`lab o`rgana boshladilar. Shuning uchun
jahon xalqlari o`rta asrlardan boshlab dunyo tarixi uchun yagona taqvim bo`lib
xizmat qilib kelayotgan milodiy yil hisobini ma`qul ko`rdilar va shuni tanladilar.
XX   asr   boshlarigacha   jahondagi   yirik   mamlakatlar   milodiy   taqvimga   o`tib
bo`lgan  edi.   XX  asr   davomida  ayrim   sharq  mamlakatlari   o`zlarining  an`anaviy
taqvimlarini   ham   saqlagan   xolda   milodiy   yil   hisobini   qabul   qildilar.   Hozirgi
vaqtda   jahon   xalqlari   o`zaro   siyosiy,   iqtisodiy,   madaniy   aloqalarning   hamma
turlarini milodiy yil hisobi asosida olib boradilar. Milodiy yil hisobi Birlashgan
millatlar tashkiloti amal qiladigan yagona jahon taqvimi hisoblanadi. Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Karimov I. “Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q”, T.”Sharq”, 1998.
2. Mualliflar jamoasi.0'zbekiston xalqlari tarixi. T., “O’qituvchi”, 1992.1-jild.
3. Asqarov A. O’zbekiston tarixi. (Eng   qadimgi davrlardan milodning Y
asrigacha) T. O’qituvchi. 1994.
4. Sh.Karimov, R.Shamsuddinov. «Vatan tarixi» Toshkent, “O’qituvchi”, 1997.
5. Sulaymonova F. Sharq va G’arb. T.”O’zbekiston”, 1998.
6. O’zbekiston tarixi (talabalar uchun qisqacha ma’ruzalar matni), T., “Universitet”, 1999.
7. Shamsutdinov R, Karimov Sh. Vatan tarixi (birinchi kitob) T.; “Sharq” 2010.

Mavzu:“Sug’d” toponimining paydo bo’lishi Reja: Kirish. 1. Sug`d yil hisobi . 2. Avesto yil hisobi 3. Yazdigird yil hisobi 4. Milodiy yil hisobi Xulosa. Foydalanilgan adabiyotlar

Xorazmiy taqvimiga juda yaqin bo`lgan sug`d taqvimining vujudga kelishida xorazmiy taqvimi asos bo`lgan bo`lsa ajab emas, chunki xorazmiy tili bilan sug`d tili ko`p jihatdan bir-biriga yakin turadi. Shuni ham aytib o`tish kerakki xorazmiy oylarining nomlari ham, sug`d oylarining nomlari ham lug`aviy jihatdan qanday ma`no berishi noma`lum. Bu haqda Abu Rayxon Beruniy ham to`xtalmaydi. Xorazmiy tilidagi va sug`d tilidagi hujjatlarda ham oylarning qanday ma`no anglatishi xususida ma`lumotlar yo`q. Sug`d yil hisobi - Markaziy Osiyoda yashagan sug`diylarning quyosh taqvimiga asoslangan yil hisobi. So`g`d taqvimi qadimgi eron (avesto) va xorazmiy taqvimlariga juda yaqin bo`lgan. Bir yil 12 oy va xar bir oy 30 kundan tashkil topgan. Ortiqcha besh kun yilning 12-oyi oxiriga qo`shilgan. Bu besh kun alohida nom bilan aytilgan. Har yili qoldiq sifatida yig`ilib boradigan chorak kunning to`rt yilda to`la bir kun bo`lishiga e`tibor qilinmagan. Yangi yil bahorgi tengkunlikdan boshlagan. Sug`d oylarining tartibi va nomlari quyidagicha: 1.Navsard. 2.Jarjin. Z.Naysanj. 4.Basokanj. 5.Ashnxanda. b.Majnda. 7.Farkon. 8.Obonj. 9.Fug`. 10.Masfug`. 11.Jamdanj. 12. Xashvim. Oylar nomlarining o`qilishi va aytilishida ayrim tafovutlar bor. Chunki qo`lyozma manbalarda (Abu Rayhon Beruniy asarlarida ham) sug`d oylarining nomi faqat undosh tovushlar bilan yozilgan. Undoshlar orasidagi unlilar yozilmagan. Sug`diylar ham qadimgi eronliklar kabi oyning har bir kuniga (30 kunga) alohida-alohida nom berganlar. Sug`d yil hisobi qachondan boshlanganligi va qaysi voqea asos qilib olinganligi to`g`risida ma`lumot yo`q. Abu Rayhon Beruniyning xabar berishicha sug`d taqvimi ancha qadimdan mavjud bo`lsa-da rasmiy yil hisobi milodiy 413 yildan boshlangan. Sug`d taqvimiga oid atamalar va yil hisobi sanalari IV-X asrlarga oid tangalar, bitiklar, maktublar va rasmiy davlat hujjatlarida tez-tez uchrab turadi. Sug`d tili va yozuvining muomaladan qolishi bilan sug`d taqvimi ham asta-sekin unutila boshladi. Avesto yil hisobi - Eron va Markaziy Osiyo xalqlari qo`llagan eng qadimgi yil hisobi, taqvim. Bu taqvim zardusht ta`limoti bilan birga vujudga

kelganligi uchun zardusht taqvimi, oy nomlari va boshqa hamma atamalari "Avesto" kitobidan olinganligi uchun avesto taqvimi ham deyiladi. Eronda qo`llangan eng qadimgi taqvim bo`lganligi uchun hozirgi ilmiy adabiyotlarda qadimgi eron taqvimi nomi ham ishlatiladi. Zardusht yil hisobi quyosh yiliga asoslangan bo`lib, 12 oydan iborat. Har bir oy 30 kun, yana qo`shimcha 5 kun bor. Bu 5 kun alohida oy hisoblanadi. Taqvimdagi 12 oyning nomi "Avesto"dagi ma`budalarning nomiga borib taqaladi. Oy nomlaridan tashqari oy tarkibiga kirgan kunlar (30 kun) ning ham alohida-alohida nomlari bor. "Avesto"ning milodiy VI asrda sosoniylar davrida tuzilgan matnida oylar va kunlarning to`liq nomi ro`yxati keltirilgan. Biroq ba`zi taqvim atamalari "Avesto"ning eng azaliy qismlari deb hisoblanuvchi miloddan avvalgi VIII-VII asrlarda tarkib topgan. "Gotlar"da ham uchraydi. Zardusht taqvimi qachon va qaerda tuzilganligi to`g`risida fanda hozircha aniq ma`lumot yo`q. Olimlarning taxmin qilishicha bu taqvim Sharqiy Eron yoki Markaziy Osieda miloddan avvalgi birinchi ming yillikning boshlarida tuzilgan. Dastlab, g`arbiy Eronda Ahmoniylar davrida rasmiy davlat taqvimi sifatida qabul qilingan (ilmiy adabiyotlarda qadimgi eron yil hisobi deb atalishining sababi ham shu). Bu holat Ahmoniylar davrida zardusht dinining keng yoyilishi bilan izohlanadi Zardusht taqvimi Hindistonda hozirgi vaqtda istiqomat qilayotgan zardusht jamoalarining taqvimi bilan qiyoslab ko`rilganda mazkur taqvim g`arbiy Eronda Ahmoniylar davrida miloddan avvalgi 505,490,484,481, va 441 sanalarning biridan boshlangan deb hisoblash mumkin. Abu Rayhon Beruniy o`zining "Xronologiya" asarida yuqoridagi yillarning eng oxirgisi-miloddan avvalgi 441 yilni eng to`g`ri sana deb oladi va zardusht taqvimi shu yildan boshlangan deb ko`rsatadi. Zardusht taqvimi 365 kun, har biri 30 kundan tuzilgan 12 oy va yana 5 kundan iborat, to`rt yilda yana 1 kun orttirilgan. Demak, har to`rt yilda (kabisa yilida) 12-oyning oxiriga 5 kun emas, 6 kun qo`shilgan. Zardusht yil hisobi qadimgi eron manbalarida - Behstun va Naqshi Rustam kitobalarida hamda boshqa yozma yodgorliklar va hujjatlarda tez-tez tilga olinadi. Shunday qilib zardusht taqvimi Ahmoniylar davridan boshlab

davlatning ish yuritish bo`yicha rasmiy taqvimi bo`lib qoladi. Shu bilan birga bu taqvim zardusht dini bayramlari, rasm-rusumlarini olib borishda diniy taqvim ham bo`lib qolaveradi. Zardusht oylarining nomlari: 1. Farvardinmoh, 2. Ordi - behishtmoh, 3. Xurdodmoh, 4. Tirmoh, 5. Murdodmoh, 6. Shahrivarmoh, 7. Mehrmoh, 8. Obonmoh, 9. Ozarmoh, 10. Daymoh, 11. Bahmanmoh, 12. Isfandarmazmoh. Har bir oyda 30 kunning maxsus nomi ham bo`lgan ular quyidagilar: 1. Xurmuz, 2. Bahman, 3. Urdubehisht. 4. Shahrivar, 5. Isfandarmaz, 6. Xurdod, 7. Murdod, 8. Dayba ozar, 9. Ozar, 10. Obon, 11. Xur, 12. Moh, 13. Tir, 14. Jo`sh, 15. Dayba mehr, 16. Mehr, 17. Sarush, 18. Rashn, 19. Farvardin, 20, Bahrom, 21.Rom, 22. Bod, 23. Daybadin, 24. Din, 25. Ard, 26. Ashtoz, 27. Asmon, 28. Zomyoz, 29. Morasfand, 30. Aniron. O`ttiz kunga atab qo`yilgan mazkur nomlar yilning o`n ikki oyidagi hamma kunlarga taalluqli bo`lgan. Qadimgi Eron yil hisobi, ya`ni zardusht yil hisobi milodiy 632 yilgacha qo`llanib keldi. 632 yilda sosoniy podshohlardan Yazdgird III zardusht taqvimini isloh qildi. Yangi taqvim shu podshohning nomi bilan Yazdgird taqvimi nomini oldi. Boshlanish vaqti ham Yazdgird III ning taxtga o`tirgan kuni - milodiy 632 yil 16 iyundan hisoblandi. Qadimgi eron, ya`ni zardusht taqvimining atamalari, xususan oynomlari fors-tojik va turkiy manbalarda o`rni- o`rni bilan uchrab turadi. Mazkur atamalar ko`proq eroniy va turkiy xalqlarning eng qadimgi zardusht ta`limoti bilan bog`liq rasm-rusumlari, urf-odatlari bilan bog`liq holda tilga olinadi. Umar Xayyom "Navro`znoma" asarida yuqoridagi oylarning lug`aviy ma`nosini quyidagicha talqin qiladi. (Izoh: Umar Xayyom oylarning nomini asli Avestocha demasdan Pahlaviy tilida deb aytadi. Chunki Umar Xayyom davrigacha Avesto tilidagi so`zlar Pahlaviy tiliga, pahlaviy tilidagi so`zlar yangi fors tiliga o`tib kelardi. Shuning uchun Umar Xayyom oy nomlarini Pahlaviycha deb tushuntiradi). Biz Umar Xayyom so`zlarini aynan keltiramiz.

1. Farvardin - pahlaviycha so`z va uning ma`nosi aynan jannatlar bo`lib, bu oy o`simliklar o`sishining boshlanishidir. Bu oy Hamal burjiga oid. Binobarin, oyning boshidan to oxirgacha oftob shu burjda bo`ladi. 2. Ordbihisht - bu oyda dunyo o`zining ko`karishi ila jannatmonanddir. Urd pahlaviy tilida "monand" degani. Oftob bu oyda haqiqiy aylanishi bo`yicha Savr burjida bo`ladi. Bu oy bahorning o`rtasidir. 3. Xurdod - odamlarni bug`doy, arpa va mevalar bilan boqadi. Oftob bu oyda Javzoburjida bo`ladi. 4. Tir - bu oyni "tir" atadilar, chunki bu oyda bug`doy, arpa va boshqa narsalarni taqsim qiladilar. Oftobning avji pasaya boshlaydi. Saraton burjida bo`ladi. Bu oy yoz oyining birinchisidir. 5. Murdod - tuproq berdi, ya`ni unda yetilgan meva va sabzavotlarni berdi. Yana bu oyda xavo tuproq to`zoniga o`xshaydi. Bu oy yoz o`rtasidir. Oftob Asad burjida bo`ladi. 6. Shahrivor - bu oyni shahrivor deydilar, chunki bu daromad oyidir, ya`ni, podshoxlarning daromadlari shu oyga to`g`ri keladi. Bu oyda dehqonga o`lpon to`lash oson. Oftob Azro (Sunbula)da bo`ladi. Bu yozning oxirgi oyi. 7. Mexr - bu oyni mehr deyishadi, chunki u insonlar o`rtasidagi do`stlik oyidir va pishgan barcha meva va boshqa narsalar hamda o`zlarining ulushlariga tekkanini birga baxam ko`radilar. Oftob bu oyda mezonda bo`ladi, ya`ni kuzning boshlanishidir. 8. Obon - ya`ni bu oyda boshlangan yog`inlardan suv ko`payadi va odamlar ekinlarini sug`oradilar. Oftob bu oyda Aqrabda bo`ladi. 9. Ozar - paxlaviy tilida ozar "olov" deganidir. Bu oyda ob-havo soviy boshlaydi va olovga muxtojlik paydo bo`ladi, ya`ni bu olov oyidir. Oftob bu oyda qavs burjida bo`ladi. 10. Day - paxlaviy tilida "day" devni anglatadi. Bu oyni "day" deyishlariga sabab, u qahrli va bu oyda yer ko`karishdan yiroqdir. Oftob Jadida bo`ladi. Bu qishning birinchi oyi.