logo

SUG‘ORISH TURLARI VA NOO‘SUV DAVRIDAGI SUG‘ORISHLAR

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

955.8046875 KB
MAVZU:  SUG‘ORISH TURLARI VA NOO‘SUV DAVRIDAGI
SUG‘ORISHLAR
REJA:
1. Sug‘orish turlari.
2. Noo‘suv davridagi sug‘orishlar. 
  1.   Sug‘orish turlari .
Sug‘orish   –   bu   suvning   oqim   shaklini   tuproq   namligi   shakliga   aylantirish
texnologik   jarayoni   bo‘lib,   tuproq   tabiiy   manbalar   hisobiga   etarlicha
namiqmaydigan sharoitlarda qishloq xo‘jaligi ekinlaridan yuqori va barqaror hosil
olish   maqsadda   qo‘llaniladi.   Sug‘orish   tuproqning   suv,   oziq,   havo,   issiqlik,   tuz
rejimlarini   va   unda   kechadigan   mikrobiologik   jarayonlarni   boshqarishga   imkon
byeradi. 
Hozirgi   vaqtda   agromeliorativ   va   tashkiliy-xo‘jalik   sharoitlardan   kelib
chiqqan   holda   quyidagi   sug‘orish   turlari   qo‘llaniladi:   namiqtiruvchi,
namiqtiruvchi-sho‘r   yuvish   va   maxsus   sug‘orishlar .   Namiqtiruvchi   sug‘orishlar
tuproqda va atmosfyeraning yerga yaqin qatlamida o‘simliklarni o‘sib rivojlanishi
uchun   tuproqning   qulay   suv   rejimini   ta’min-lash   maqsadida   qo‘llaniladi.
Namiqtiruvchi-sho‘r   yuvish   sug‘orishlar   esa   sho‘rlangan   yerlarda   qulay   tuz
rejimini ta’minlashda qo‘llaniladi.  Maxsus sug‘orish larga nam to‘plash maqsadida,
shudgordan   oldin   va   ekishdan   oldin   sug‘orishlar,   urug‘   suvi   byerish,   o‘g‘itlash,
sovuq urishiga qarshi va provakatsion sug‘orishlar kiradi. 
Sug‘orish   turlari   har   xil   bo‘lishiga   qaramay,   ular   tuproq,   o‘simlik   va   atrof
muhitga kompleks ta’sir etadi.
Sug‘oriladigan   dehqonchilik   amaliyotida   muntazam   va   nomuntazam
sug‘orishlar   qo‘llaniladi.   O‘zbekistonda   deyarli   barcha   ekinlar   muntazam
sug‘orish   sharoitida   etishtiriladi.   Bunda   nam   to‘plash   maqsadda   sug‘orishlardan
tashqari   ekinlar   o‘suv   davrida   o‘simlikning   suv   iste’mol   qilish   dinamikasi
xususiyatlarini hisobga olgan holda doimiy ravishda sug‘orib turiladi. 
Nomuntazam   sug‘orishlar   suv   resurslari   bilan   kam   ta’minlangan   hududlarda
qishloq   xo‘jaligi   ekinlarini   bir   yoki   ko‘pi   bilan   ikki   marotaba   sug‘orish   bo‘lib,   u
ko‘pincha   respublikaning   tog‘li   va   tog‘   oldi   rayonlarida   don   va   em-xashak
ekinlarini   etishtirishda   qo‘llaniladi.   Unga   nam   to‘plash   maqsadida   va   liman
sug‘orishlarni ham misol qilib ko‘rsatish mumkin. Bunday sug‘orishlar mavsumda
1,5–2   m.   li   tuproq   qatlamini   namiqtirish   uchun   1   marotaba   o‘tkaziladi.   Kuz   va yerta   bahorda   tuproqda   etarlicha   nam   zaxirasi   to‘plash   kuzgi   va   bahorgi   donli
ekinlar, ko‘p yillik o‘tlar, bog‘ va tokzorlardan yuqori hosil olish garovidir.
O‘zbekiston, Qozog‘iston, Qirg‘izston va Kavkaz ortining tog‘li va tog‘ oldi
mintaqalarida   etishtirilayotgan   ekinlardan   ayrimlarigina   sug‘orib   turiladi.   Bunday
sug‘orish   tanlab   sug‘orish   deyiladi.   YOg‘in   kam   tushadigan,   lekin   tuproqlari
unumdor   bo‘lgan   vodiylarda  esa   sug‘orishga   talabchan   g‘o‘za,   sabzavot,   sholi   va
boshqa   ekinlar   etishtiriladi.   Bu   hududda   parvarish   qilinayotgan   ekinlarning
barchasi   sug‘orish   o‘tkazishni   talab   etadi   va   shu   sababdan   bunday   yerlardagi
sug‘orishlar  yalpi (yoppasiga) sug‘orishlar  deb yuritiladi.
2. Nomavsumiy davrdagi sug‘orish turlari.
SHudgordan oldin sug‘orish.
O‘zbekistonning   tekislik   mintaqalaridagi   sizot   suvlari   chuqur   joylashgan
yerlarda   ekinlarni   o‘suv   davrida   sug‘orishlar   tugallanib,   hosil   yig‘ib   olingandan
so‘ng   yog‘inning   deyarli   tushmasligi   oqibatida   tuproqning   ustki   qatlamida,
ayniqsa,   bug‘doy,   yozda   haydab   buziladigan   bedapoya   va   boshqa   ko‘p   yillik
o‘tlardan   bo‘shagan dalalar tuprog‘ida nam miqdori keskin kamayib ketadi. Bu hol
yerga   asosiy   ishlov   byerishni   qiyinlashtiradi:   yer   belgilangan   chuqurlikda
haydalmaydi, palaxsa kesaklar ko‘chib, mayin shudgorlashga yerishilmaydi. Paxta
va   boshqa   ekinlar   hosildorligi   kuzgi   shudgorni   qay   darajada   o‘tkazilganligiga
bog‘liq. 
Yerni   sifatli   haydash   uchun   tuproq   namligi   CHDNS   (cheklangan   dala   nam
sig‘imi)   ga   nisbatan   70–75   foizdan   kam   bo‘lmasligi   (TNS   ga   nisbatan
40–60   foiz)   lozim.   Buning   uchun   yoz   oylarida   shudgorlashdan   7–10   kun,   kuzgi
shudgorlashdan   10–12   kun   oldin   eski   muvaqqat   sug‘orish   tarmoqlari,   yo‘lak   va
cheklar   orqali   sug‘orish   o‘tkaziladi.   Sug‘orish   me’yorlari   haydov   qatlamini
namiqtirish   hisobidan   belgilanadi:   engil   tuproqlarda   700–800,   o‘rtacha
900–1000 va og‘ir tuproqlarda 1000–1200 m 3
/ga suv byeriladi.
Paxtazorlarda   tuproq   etilishi   bilan   g‘o‘zapoya   maydalanadi,   o‘qariqlar
tekislanib,   yerni   haydashga   kirishladi.   Bedapoyalarda   yerning   ustki   qismi
5–6   sm   chuqurlikda   ag‘dargichi   olingan   plug   bilan   asosiy   haydashdan   5–7   kun oldin   haydaladi.   Bunda   bedaning   ildizi   kesilib,   unuvchanligi   yo‘qoladi.   Begona
o‘tlar ko‘p tarqalgan yerlarda ang‘iz shudgordan oldin lushchilьnik bilan 10–12 sm
chuqurlikda   yumshatiladi.   Kuzgi   ekinlarni   ekishdan   15–20   kun   oldin   haydash
samarali ekanligi bois ang‘izni sug‘orish muddati muvofiqlashtirilishi lozim.
SHo‘r yuvish
Markaziy   Osiyoda   tuproqlar   sho‘rlanishiga   qarshi   qo‘llaniladigan   muhim
agromeliorativ   tadbir   –   bu   sho‘r   yuvishdir.   SHo‘r   yuvishda   tuproqning   hisobiy
qatlamidagi   tuzlar   chuqur   qatlamlarga   yuvib   tushiriladi   va   zovurlar   orqali   sizot
suvlar   bilan   birgalikda   chiqarib   yuboriladi.   Ekinlardan   mo‘l   hosil   olish   uchun   u
yoki   bu   darajada   sho‘rlangan   barcha   tuproqlar   ekinni   ekkunga   qadar   tuzlardan
yuvilgan bo‘lishi lozim. 
B.V.Fyodorov tuproqni sho‘rsizlantirishda qo‘llaniluvchi profilaktik sug‘orish
va   sho‘r   yuvishlarni   ajratib   ko‘rsatdi.   Profilaktik   sug‘orish   hozircha
sho‘rlanmagan,   lekin   uni   oldini   olish   maqsadida   maxsus   sug‘orish   o‘tkazilmasa
sho‘rlanib   qoladigan   yerlarda   qo‘llaniladi.   U   har   yili   kuzda   tuproqning   CHDNS
dan bir  muncha  yuqori  me’yorda  o‘tkaziladi. SHo‘r  yuvish  samaradorligi  tuproq-
gidrogeologik   (sizot   suvlarining   joylashgan   chuqurligi   va   ularning   oqib   ketish
sharoiti;   tuproqning   suv   fizik   xossalari   va   tuproq   qatlamlarining   tuzilishi;
tuproqning   tuz   tarkibi   va   sho‘rlanish   darajasi)   agrotexnik,   meteorologik
(atmosfyera   yog‘inlari,   havo   harorati   va   bug‘lanish   miqdori,   shamol   faoliyati
jadalligi) va boshqa omillarga bog‘liq. 
SHo‘r yuvish sifatini oshirishda quyidagi agrotexnik tadbirlar – tuproqni sho‘r
yuvishga   tayyorlash   sifati,   sho‘r   yuvish   muddati   va   usullari,   sho‘r   yuvish
me’yorlarining   ahamiyati   kattadir.   YAxshi   tekislangan   va   shudgor   qilingan
yerlarda   sho‘r   yuvish   samaradorligi   yuqori   bo‘ladi.   Haydov   osti   qatlamlari
zichlangan   tuproqlarni   chuqur   yumshatish   suvni   sho‘r   yuvish   qobiliyatini
oshirishni ta’minlaydi. SHo‘r yuvishni juda kech muddatlarda o‘tkazish (fevralь va
mart oylarida) bu tadbirning ahamiyatini pasaytirib yuboradi. 
O‘zbekistonning ko‘pchilik hududlarida sho‘r yuvishni sizot suvlarning sathi
eng   chuqurda   va   bug‘lanish   eng   kam   bo‘lgan   kuz   va   yerta   qish   oylarida   amalga oshirish   maqsadga   muvofiq   hisoblanadi.   Qoraqalpog‘iston   Respublikasi   va
Xorazm   viloyatlarida   sho‘r   yuvish   1–10   dekabrь   va   qo‘shimcha   ravishda   fevralь
oxiridan   1–10   aprelgacha,   Mirzacho‘l   va   Farg‘ona   viloyatlarida   25–31
dekabrgacha,   Buxoro,   Surxondaryo   va   Qashqadaryo   viloyatlarida   15–20
yanvargacha o‘tkazish yaxshi natijalar byeradi. 
Kech   qish   va   yerta   bahor   oylarida   o‘tkazilgan   sho‘r   yuvish   ekish   davrida
tuproq namligini etarlicha bo‘lishini ta’minlaydi.
Tuproq   sharoitlariga   bog‘liq   holda   sho‘r   yuvish   turli   usullarda   olib   boriladi:
kuchsiz   sho‘rlangan   engil   mexanik   tarkibli   tuproqlar   eski   egatlar   orqali   yoki
yo‘laklab bostirib yuvilishi mumkin; kuchli va o‘rtacha sho‘rlangan og‘ir tuproqlar
chek   olib   bostirib   yuvilishi   shart   (1.23-   rasm).   CHek   olib   bostirib   yuvish   oqova
chiqarmasdan,   chekdan   chekka   suv   tashlash   yoki   qisman   oqova   chiqarish   yo‘li
bilan o‘tkaziladi.
Dalaning   tekisligi,   nishobligi   va   suv   o‘tkazuvchanligiga   bog‘liq   ravishda
cheklar   turli   kattaliklarda   olinadi:   engil,   yaxshi   suv   o‘tkazuvchan   tuproqlarda
0,05–0,08   ga,   o‘rtacha   –   0,10–0,15   va   og‘ir   tuproqlarda   0,20–0,25   ga.   ni   tashkil
etadi.
SHo‘r   yuvishda   cheklar   15–20   sm   chuqurlikda   suv   bilan   bostiriladi   (u  
1500–2000 m 3
/ga. ni tashkil etadi). Umumiy sho‘r yuvish me’yori katta bo‘lganda
sho‘r yuvish bir necha bosqichda olib boriladi.
Zovurlashtirilgan   sharoit   uchun   sho‘r   yuvishning   umumiy   me’yori
A.E.Nyerozin (1957) taklif etgan quyidagi ifoda yordamida hisoblanadi:
M  = ( P  –  m ) +  S  /  k  +  n  –  A ,
bu yerda   M   – sho‘r yuvishning umumiy me’yori, m 3
/ga;   P   – tup-roq hisobiy
qatlamining   chegaraviy   dala   nam   sig‘imi,   m 3
/ga;   m   –   sho‘r   yuvish   arafasida   shu
qatlamdagi   suv   zaxirasi,   m 3
/ga;   ( P – m )   –   tuproqning   chegaraviy   dala   nam
sig‘imigacha   namlash   uchun   zarur   bo‘lgan   suv   miqdori,   m 3
/ga;   S   –   tuproqning
hisobiy qatlamidan yuvilishi lozim bo‘lgan xlor miqdori, m 3
/ga;   K     suvning sho‘r
yuvish   qobiliyatini   ko‘rsatuvchi   koeffitsient,   kg/m 3
;   n     sho‘r   yuvishdan   ekin
ekishgacha bo‘lgan davrda suvning bug‘lanishi, m 3
/ga;   A   – shu davrda tushadigan yog‘in miqdori, m 3
/ga;  S / k    tuzlarni siqib chiqarib yuborish me’yori, m 3
/ga.
1.23 - rasm . CHeklarni bostirib sho‘r yuvish.
Tuproqdan   yuvilishi   lozim   bo‘lgan   xlor   miqdori   qo‘yidagi   ifoda   yordamida
hisoblanadi:
S  = 100 ·  
h  ·  d  · ( z  –  z
1 ) · 1000,
bu yerda   z   – sho‘r  yuvish arafasida  tuproqdagi  xlor  miqdori, foiz;   z
1   – sho‘r
yuvishdan   keyin   tuproqda   qoldirilishi   ruxsat   etilgan   xlor   miqdori,   foiz;   1000   –
tonna hisobidagi xlor miqdorini kilogrammga aylantirish uchun ko‘paytuvchi.
Zovurlashtirilmagan   sharoit   uchun   sho‘r   yuvishning   umumiy   me’yori
I.F.Muzichik taklif etgan quyidagi ifoda yordamida aniqlanadi:
M  =  P  –  m  +   ( H  –  H
1 ) /       ·  10000,
bu   yerda   M   –   sho‘r   yuvishning   umumiy   me’yori,   m 3
/ga;   P   –   tuproqning
chegaraviy   dala   nam   sig‘imi,   m 3
/ga;   m     sho‘r   yuvishdan   oldingi   tuproqdagi   suv
zaxirasi, m 3
/ga;   N   – sho‘r yuvishdan oldingi sizot suvlar chuqurligi, m;   N
1   – sho‘r
yuvishdan   keyin   sizot   suvlarning   ko‘tarilishi   ruxsat   etiladigan   chuqurlik,   m;  	
  
sizot   suvlar   ko‘tarilgan   balandlikni   shu   ko‘tarilishga   olib   keluvchi   suv   qatlamiga
nisbati;   ( N – N
1 )/	
   –   sizot   suvlarning   yo‘l   qo‘yiladigan   ko‘tarilish   qatlamini   shu
ko‘tarilishni ta’minlovchi suv qalin-ligiga nisbati, m; [( H – H
1 )/	
 ]·10000 – tuzlarni
yuvib chiqarish me’yori, m 3
/ga.
Ishlab   chiqarish   amaliyotida   kuchsiz   sho‘rlangan   engil   qumoq   va   qumloq tuproqlar bir marta 1500–2000 m 3
/ga, o‘rtacha sho‘rlangan og‘ir qumoq tuproqlar
2–3   marta   umumiy   3000–5000   m 3
/ga   va   kuchli   sho‘rlangan   og‘ir   soz   tuproqlar
(zovurlashtirilgan   sharoitda)   3–4   marta   6000–9000   m 3
/ga   umumiy   me’yorlarda
yuviladi.
SHo‘r   yuvilgandan   keyin   tuproq   etilishi   bilan   cheklar   o‘z   vaqtida   buzib
tekislanadi   va   dalalarga   borona   bosilishi   lozim,   aks   holda   suvning   bug‘lanishga
sarfini   ortishi   tufayli   tuproqning   ustki   qatlamlarida   tuzlar   restavratsiyasi   –
qaytadan   tuz   to‘planishi   kuzatiladi.   Boronalash   begona   o‘tlarni   yo‘qotishni,
tuproqqa  ekishdan  oldin  ishlov  byerish   sifatini  oshirishni,   ekish  davrida  tuproqda
etarlicha nam zaxirasi bo‘lishini ta’minlaydi.
Nam to‘plash maqsadida sug‘orish
O‘zbekistonning tekislik mintaqasida, ayniqsa, janubiy mintaqalarda kuz, qish
va   yerta   bahor   oylarida   yog‘in   suvlarining   kam   (120–200   mm/yil)   va
bug‘lanishning   ko‘p   bo‘lishi   ekish   davrida   tuproqda   namlikning   etarlicha   to‘p-
lanmasligiga   va   buning   oqibatida   urug‘ning   bir   tekisda   to‘liq   unib   chiqmasligiga
sabab   bo‘ladi.   Bu   holat   sizot   suvlari   chuqurda   joylashgan   yerlarda   kuchli
kuzatiladi.   Tuproq   namligini   etarlicha   bo‘lishini   ta’minlash   uchun   nam   to‘plash
maqsadida   sug‘orish   ( yaxob   byerish,   zapas   sug‘orish )   o‘tkaziladi.   Bunday
sug‘orish   natijasida   tuproqning   tabiiy   namligi   ortadi,   qiyg‘os   ko‘chatlar   olinadi,
mavsum   davridagi   birinchi   sug‘orishni   5–6   kunga   kechiktirib   o‘tkazishga   sharoit
yaratiladi,   sug‘orish   soni   kamayadi,   paxta   hosili   2–4ss/ga.   ga   oshadi.   Kuzgi
bug‘doydan   yuqori   hosil   olishda   bunday   sug‘orish   muhim   ahamiyatga   ega.   Bog‘
va   uzumzorlarni,   beda   va   boshqa   ko‘p   yillik   ekinlarni   nam   to‘plash   maqsadida
sug‘orish foydali hisoblanadi.
Nam   to‘plash   uchun   sug‘orishlarni   sizot   suvlari   yer   yuzasiga   yaqin   (1 1,5   m)
joylashgan yerlarda o‘tkazish tavsiya etilmaydi. 
Nam   to‘plash   maqsadida   sug‘orishning   samarasi   uni   o‘tkazish   muddati   va
me’yorlariga   bog‘liq:   juda   yerta   yoki   kech   muddatlarda   o‘tkazish   kutilgan
natijalarni byermaydi (1.64- jadval).
Sug‘orishlar   o‘tkazilgan   yerlarda   begona   o‘tlar   jadal   unib   chiqadi   va   ular kulьtivatsiya   o‘tkazilganda   nobud   bo‘lib,   o‘suv   davrida   ularning   miqdori   keskin
kamayib ketadi.
Tabiiy   zovurlashtirilganlik   darajasi   etarlicha   bo‘lgan   qumloq   va   engil   qumoq
tuproqlarda sug‘orishlar yerta bahorda, ekish davrigacha yerning etilishini hisobga
olgan   holda   o‘tkaziladi.   Bunday   yerlarda   sug‘orish   yerni   haydamasdan   ham
o‘tkazilishi mumkin. Og‘ir mexanik tarkibli tuproqlarda esa bunday sug‘orish yer
haydalgandan keyin o‘tkaziladi.
1.64- jadval
Samarqand viloyati sharoitida nam to‘plash maqsadida sug‘orishning
samaradorligi   ( SHaxobov S. ma’lumoti )
Ko‘rsatkichlar  Sug‘orish
muddati  Nam to‘plash
uchun
sug‘orilmaganyanvar
ь  mart
12 mayda 0–40 sm qatlamda tuproq 
namligi, foiz 19,1 19,3 16,9
1- kul ь tivatsiyadan oldin begona o‘tlar soni,
dona/m 2 31,4 38,3 22,2
27 aprelda ungan chigit, foiz  56,0 100,0 40,0
Hosil,ss/ga  29,6 34,2 28,7
Nam   to‘plash   uchun   sug‘orishning   qulay   muddatlari   bo‘lib   fevralь   va   mart
oyining   boshlari   hisoblanadi.   Sug‘orish   maxsus   olingan   egatlar   orqali   yoki
yo‘laklab   yoppasiga   bostirib   o‘tkaziladi.   Mevali   bog‘larda   eski   egatlar   yoki
yo‘laklar orqali amalga oshiriladi.
Nam   to‘plash   uchun   sug‘orish   me’yori   ( M ,   m 3
/ga)   tuproq   sharoitlari   va
atmosfyera  yog‘inlari   miqdoriga   bog‘liq   bo‘lib,   S.N.Rыjov   taklif   etgan  qo‘yidagi
ifoda yordamida aniqlanadi:
M  =  P  – (3 +  K  ·  
O ),
bu   yerda   P   –   tuproqning   to‘liq   nam   sig‘imi,   m 3
/ga;   3   –   cug‘orish   arafasida tuproqdagi nam miqdori, m 3
/ga;  O  – cug‘orishdan ekishga qadar tushadigan yog‘in
miqdori, m 3
/ga;  K  – yog‘in suvlaridan foydalanish koeffitsienti (0,5). 
Engil   mexanik   tarkibli   tuproqlarda   1,5–2   m.   li   qatlamni   namiqtirish   uchun
sug‘orish   me’yori   1000–1200   m 3
/ga,   o‘rtacha   –   1200–1600   va   og‘ir   tuproqlarda
1800–2000 m 3
/ga atrofida belgilanadi.
Qoraqalpog‘iston Respublikasi va Xorazm viloyatida kech qish va yerta bahor
oylarida   o‘tkazilgan   sho‘r   yuvish   nam   to‘plash   maqsadida   sug‘orishning   o‘rnini
bosadi, ya’ni sho‘r yuvish ekish davrida tuproq namligini etarli darajada bo‘lishini
ta’minlaydi.
Sug‘orish   o‘tkazilgan   yerlar   etilishi   bilan   suvni   bug‘lanishga   sarfini
kamaytirish maqsadida dalalarga yoppasiga borona yoki disk bosiladi.
Ekishdan oldin sug‘orish
Respublikaning   kuz,   qish   va   yerta   bahor   oylarida   yog‘ingarchilik   kam
(80–120   mm)   bo‘ladigan,   ayniqsa,   janubiy   rayonlarida   tuproqda   etarlicha   nam
to‘planmaydi.   SHuningdek,   havo   haroratining   yuqori   bo‘lishi   bug‘lanishga   suv
sarfini   ko‘payishga   olib   keladi.   Buning   oqibatida   ekish   davriga   kelib   tuproq
namligi   mo‘‘tadil   darajada   bo‘lmaydi   va   ekilgan   urug‘lar   qiyg‘os   hamda   bir
tekisda unib chiqmaydi. 
Janubiy   iqlim   mintaqasidagi   paxta   etishtiriladigan   yerlarda   tuproq   namligi
CHDNS   ga   nisbatan   50–56   foizgacha   kamayib   ketadi.   CHigit   ekilgandan   keyin
urug‘ suvi byerib, ularni undirib olish qator kamchiliklarga ega: uni o‘tkazish juda
murakkab   va   syermehnat;   sug‘orish   natijasida   tuproq   ustida   paydo   bo‘lgan
qatqaloqni   yumshatishda   o‘simliklarning   bir   qismi   zararlanib,   nobud   bo‘ladi;
sug‘orishda   ish   unumdorligi   juda   kam   (smenada   0,5   gektargacha)   va   boshqalar.
SHu   sababdan   bunday   yerlarda   ekinni   ekishdan   oldin   sug‘orish   katta   ahamiyat
kasb etadi. Ekishdan oldin sug‘orishdan asosiy maqsad – bu tuproq namligini ekish
davri   uchun   qulay   darajada   ta’minlash   hamda   urug‘ni   bir   tekisda   va   qiyg‘os
undirib olish uchun qulay sharoit yaratishdir.
V.T.Lev   va   B.Mirzaev   (1973–1975)   tomonidan   Surxondaryo   viloyatida   olib
borilgan   tadqiqot   natijalari   ko‘rsatadiki,   ekishdan   oldin   sug‘orish   o‘tkazilmagan tuproqning namligi chigit ekish arafasida CHDNS ga nisbatan 50–57 foiz bo‘lgan
va   chigitni   undirib   olish   uchun   urug‘   suvi   byerilgan.   Ekishdan   oldin   sug‘orilgan
tuproqning  namligi  esa   75,4–80,2  foizni  tashkil   etgan.  Sug‘orish   ta’sirida  begona
o‘t   urug‘lari   yertaroq   unib   chiqqan   va   dalani   ekishdan   oldin   yoppasiga   ishlash
orqali   ular   qirib   tashlangan,   ya’ni   ekishdan   oldingi   sug‘orish   provakatsion
sug‘orish   vazifasini   ham   o‘tagan.   Bunday   sug‘orish   birinchi   sug‘orishni   kechroq
muddatlarda   o‘tkazishga   imkoniyat   yaratgan.   O‘simlikning   o‘sib   rivojlanishi
yaxshilanib   hosil-dorlik   38ss/ga   ni   tashkil   etgan.   Ekishdan   oldin   sug‘orilmagan
yerlarda esa gektaridan 27ss. dan paxta olingan (1.65- jadval).
1.65 - jadval
Ingichka tolali g‘o‘zani ekishdan oldin sug‘orishning
samaradorligi   ( Lev V.T., 1981 )
Sug‘orish
variantlari Ko‘chat
qalinligi, ming
dona/ga O‘simlik
bo‘yi, sm 1 tupdagi
ko‘saklar
soni, dona Hosil,ss/ga
Urug‘   suvi
byerish 80,1 78,1 12,4 27,0
Ekishdan oldin 
sug‘orish (30.III) 115,0 97,4 14,2 38,2
L.   Bahromov   (1962–1965)   Andijon   viloyatida   ekishdan   oldin   sug‘orishlarni
begona   o‘tlarni   yo‘qotishdagi   ahamiyatini   o‘rganish   jarayonida   quyidagi
ma’lumotlarni olgan: nam to‘plash uchun qishda sug‘orilgan yerlarning 1 m 2   
da 20
mayda   27,6   dona   begona   o‘t   bo‘lsa,   ekishdan   oldin   sug‘orilgan   yerlarda   22,4   va
chigit   suvi   byerilgan   yerlarda   esa   51,4   donani   tashkil   etgan,   ya’ni   begona   o‘tlar
soni urug‘ suvi byerilgandagiga nisbatan 2 marta kam bo‘lgan. Bu esa o‘simlikning
vegetatsiya   davrida   begona   o‘tlarga   qarshi   kurash   (chopiq)   xarajatlarini
kamayishiga va paxta hosildorligini 6-7ss/ga ortishiga olib keladi.
Ishlab   chiqarish   amaliyotida   sug‘orishlar   ekishdan   10–12   kun   oldin   oralig‘i
60 yoki 90 sm bo‘lgan 16–18 sm chuqurlikda olingan egatlar orqali yoki yo‘laklab
yoppasiga  bostirib o‘tkaziladi. Respublikaning   janubiy   rayonlarida   olib   borilgan   tadqiqotlar   ko‘rsatadiki,
ekishdan   oldin   sug‘orishning   qulay   muddati   bo‘lib   25   mart–
5 aprelь hisoblanadi (Mirzaev B., 1976).
Sug‘orish   me’yori   tuproqning   mexanik   tarkibi   va   namligiga   bog‘liq   holda
0,7–1,0   m   qatlamni   namiqtirish   uchun   qumli,   engil   qumoq   va   o‘rtacha   qumoq
tuproqlarda   1000–1200   m 3
/ga,   og‘ir   mexanik   tarkibli   bo‘z   tuproqlarda
1500–1600 m 3
/ga. ni tashkil etadi.
Sug‘orish o‘tkazilgan dalalar etilishi bilan yerni ekishga tayyorlash jarayonida
borona bosib yumshatiladi.
Urug‘ (chigit) suvi byerish
SHo‘ri yuvilgan, nam to‘plash uchun yoki ekishdan oldin sug‘orilgan hamda
bunday sug‘orishlar o‘tkazilmagan yerlarda namlikni saqlab qolish (bug‘-lanishga
bo‘ladigan   suv   isrofgarchiligini   kamaytirish)   maqsadida   tuproqqa   ekin   ekkunga
qadar doim ishlov byerib turiladi.
Bahorda   dalani   ekishga   tayyorlash   va   ekish   jarayonida   tuproqning   ustki
qatlamini  qayta-qayta  ag‘darilishi,  havo  haroratini  ko‘tarilishi  va  shamol   ta’sirida
chigit  ekiladigan  qatlam   haddan ziyod  qurib  ketishi   mumkin. Agar  urug‘  namligi
etarlicha   bo‘lmagan   tuproqqa   tushsa,   u   unib   chiqmaydi.   SHu   sababdan   bunday
yerlarda ekish tugallanishi bilan urug‘ suvi byeriladi. Buning uchun chigitni ekish
bilan bir vaqtda 10–12 sm chuqurlikda egat olib ketiladi, so‘ngra muvaqqat ariqlar
olinib,   sug‘orish   o‘tkaziladi.   Engil   mexanik   tarkibli   tuproqlarda   sug‘orish   har   bir
egat orqali, og‘ir tuproqlarda esa egat oralatib o‘tkazilishi mumkin.
Urug‘ suvi byerish o‘ta ma’suliyatli tadbir bo‘lib, uni o‘tkazish uchun tajribali
suvchilar   ajratiladi.   Egatlardan   suvni   jildirab   oqishi,   bir   egatdan   boshqa   egatga
o‘tib   ketishi   va   ko‘llashiga,   pushtani   suv   bosishiga   yo‘l   qo‘ymaslik   lozim.   Aks
holda   pushtada   qatqaloq   paydo   bo‘lib,   o‘simliklarni   nobud   bo‘lishiga   sabab
bo‘ladi.   Tuproqni   ortiqcha   namlash   g‘o‘zada   ildiz   chirish   kasalligini   keltirib
chiqaradi. CHigit suvi nisbatan kichik me’yorlarda, ya’ni tuproqning ustki 0–50 sm
qatlamini   namiqtirish   hisobidan   o‘tkaziladi.   Sug‘orish   me’yori   engil   mexanik
tarkibli tuproqlarda 600–700 va og‘ir tuproqlarda 700–800 m 3
/ga bo‘lishi lozim. Urug‘   suvi   byerilgan   dalalar   etilishi   bilan   qator   oralariga   ishlov   byerishga
kirishiladi, qatqaloq paydo bo‘lsa rotatsion motigalar yordamida yumshatiladi.
Sug‘oriladigan   dehqonchilik   amaliyotida   sabzavot   ko‘chatlari   ekilayotganda
ularni tutib ketishini ta’minlash maqsadida ko‘chat suvi ham byeriladi.
Provokatsion sug‘orish
Begona   o‘tlar   ko‘p  tarqalgan  yerlarda  ekish  davrigacha   begona  o‘tlarni   unib
chiqishini   tezlatish   maqsadida   dalalar   engil-elpi   sug‘oriladi   va   o‘tlar   unib
chiqqandan   so‘ng   yoppasiga   kulьtivatsiya   qilish   yoki   diskli   borona   bosish   yo‘li
bilan   ular   qirib   tashlanadi.   Bunday   sug‘orishlar   provokatsion   sug‘orishlar   deb
yuritiladi.   Ayrim   yerlarda   sug‘orishlar   ekinlar   hosili   yig‘ib   olingandan   so‘ng
o‘tkaziladi.   Sug‘orish   me’yori   tuproqning   ustki   0–25–30   sm   li   qatlamini
namiqtirish hisobidan tanlab olinadi.
Nam to‘plash–o‘g‘itlash maqsadida sug‘orish
CHiqindi   suvlarini   yil   davomida   qabul   qiluvchi   sug‘orish   tizimlarida
sug‘orish   o‘suv   va   noo‘suv   davrlarida   o‘tkaziladi.   CHiqindi   suvlar   tarkibida
organik   va   oziq   unsurlari   ko‘p   bo‘lganligidan   nam   to‘plash   maqsadida   sug‘orish
natijasida tuproq bu moddalar bilan boyiydi. SHu sababdan bunday sug‘orish nam
to‘plash-o‘g‘itlash   maqsadida   sug‘orish   deb   yuritiladi.   Bunda,   asosan,   tindirib
tozalanmagan   chiqindi   suvlar   ishlatiladi.   Sug‘orish   shudgor   qilingan,   tekislangan
va   muzlamagan   yerlarda   egatlar   orqali   yoki   yo‘laklab   bostirib   o‘tkaziladi.
Sug‘orish   me’yori   dalaga   byerilgan   suv   tuproqqa   singib,   sizot   suvlarigacha   etib
bormasligi hisobidan tanlab olinadi. Sizot suvlari chuqur joylashgan yerlarda uning
miqdori nam to‘plash uchun sug‘orishdagi tanlab olinadi.
Sovuq urishiga qarshi sug‘orish
Yerta   bahorda   sabzavot   ekinlari   ko‘chatlari   ekilgandan   so‘ng   yoki   mevali
daraxtlar   ko‘kara   boshlaganda   havo   haroratining   to‘satdan   pasayib   ketishi   ularni
sovuq   urishiga   sabab   bo‘ladi.   Bunday   sharoitda   unga   qarshi   sug‘orish   muhim
ahamiyatga ega: sug‘orish suvining harorati yuqori bo‘lganligi tufayli havoni yerga
yaqin   qatlamining   harorati   2–3   o
S   ga   ortadi.   Ayerozol ь   yoki   yomg‘ir - latib
sug‘orishlar   havo   haroratini   «yumshatishda»   boshqa   usullarga   qaraganda   afzal hisoblanadi. Foydalanilgan adabiyotlar
1.   Chandrasekaran   B.,   Annadurai   K.,   Somasundaram   E.   A   textbook   of
Agronomy. New Delhi. 2010. New a ge Intyernational (p) Limited, Publi-shyers.
                        2 .   Crop   Rotation   on   Organic   Farms:   A   Planning   Manual,   NRAES   177
Charles L. Mohlyer and Sue Ellen Johnson, editors Published by NRAES, July 2009.
3.   Azimboev   S.A.   Dehqonchilik,   tuproqshunoslik   va   agrokimyo   asoslari.
(Darslik). T. Iqtisodiyot-moliya 2006. – 180 b.
4. Mo‘minov K., Azimboev A., Sanaqulov A., Byerdiboev E., Kenjaev YU
Dehqonchilik ilmiy izlanish asoslari bilan. (O‘quv qo‘llanma) – T.: “Turon-iqbol”,
2014. – 240 b.
5.   Artukmetov   Z.A.,   SHyeraliev   X.SH.   Ekinlarni   sug‘orish   asoslari.
(Darslik). T.: O‘zbekiston faylasuflari milliy jamiyati. 2007.-312 b. 
6. Norkulov U., SHyeraliev X. Qishloq xo‘jalik melioratsiyasi. (Darslik). T.:
ToshDAU tahr.-nashr. bo‘limi, 2003. – 214 b.
7. To‘xtashev B., Azimboev S., Qarabaeva T., Byerdiboev E., Nurmatov B.
Qishloq   xo‘jalik   melioratsiyasi   va   yer   tuzish   fanidan   amaliy   va   tajribaviy
mashg‘ulotlar.   (O‘quv   qo‘llanma).   -   T.:   “ToshDAU   nashr-tahririyat   bo‘limi”,
2012. – 187 bet.

MAVZU: SUG‘ORISH TURLARI VA NOO‘SUV DAVRIDAGI SUG‘ORISHLAR REJA: 1. Sug‘orish turlari. 2. Noo‘suv davridagi sug‘orishlar.

1. Sug‘orish turlari . Sug‘orish – bu suvning oqim shaklini tuproq namligi shakliga aylantirish texnologik jarayoni bo‘lib, tuproq tabiiy manbalar hisobiga etarlicha namiqmaydigan sharoitlarda qishloq xo‘jaligi ekinlaridan yuqori va barqaror hosil olish maqsadda qo‘llaniladi. Sug‘orish tuproqning suv, oziq, havo, issiqlik, tuz rejimlarini va unda kechadigan mikrobiologik jarayonlarni boshqarishga imkon byeradi. Hozirgi vaqtda agromeliorativ va tashkiliy-xo‘jalik sharoitlardan kelib chiqqan holda quyidagi sug‘orish turlari qo‘llaniladi: namiqtiruvchi, namiqtiruvchi-sho‘r yuvish va maxsus sug‘orishlar . Namiqtiruvchi sug‘orishlar tuproqda va atmosfyeraning yerga yaqin qatlamida o‘simliklarni o‘sib rivojlanishi uchun tuproqning qulay suv rejimini ta’min-lash maqsadida qo‘llaniladi. Namiqtiruvchi-sho‘r yuvish sug‘orishlar esa sho‘rlangan yerlarda qulay tuz rejimini ta’minlashda qo‘llaniladi. Maxsus sug‘orish larga nam to‘plash maqsadida, shudgordan oldin va ekishdan oldin sug‘orishlar, urug‘ suvi byerish, o‘g‘itlash, sovuq urishiga qarshi va provakatsion sug‘orishlar kiradi. Sug‘orish turlari har xil bo‘lishiga qaramay, ular tuproq, o‘simlik va atrof muhitga kompleks ta’sir etadi. Sug‘oriladigan dehqonchilik amaliyotida muntazam va nomuntazam sug‘orishlar qo‘llaniladi. O‘zbekistonda deyarli barcha ekinlar muntazam sug‘orish sharoitida etishtiriladi. Bunda nam to‘plash maqsadda sug‘orishlardan tashqari ekinlar o‘suv davrida o‘simlikning suv iste’mol qilish dinamikasi xususiyatlarini hisobga olgan holda doimiy ravishda sug‘orib turiladi. Nomuntazam sug‘orishlar suv resurslari bilan kam ta’minlangan hududlarda qishloq xo‘jaligi ekinlarini bir yoki ko‘pi bilan ikki marotaba sug‘orish bo‘lib, u ko‘pincha respublikaning tog‘li va tog‘ oldi rayonlarida don va em-xashak ekinlarini etishtirishda qo‘llaniladi. Unga nam to‘plash maqsadida va liman sug‘orishlarni ham misol qilib ko‘rsatish mumkin. Bunday sug‘orishlar mavsumda 1,5–2 m. li tuproq qatlamini namiqtirish uchun 1 marotaba o‘tkaziladi. Kuz va

yerta bahorda tuproqda etarlicha nam zaxirasi to‘plash kuzgi va bahorgi donli ekinlar, ko‘p yillik o‘tlar, bog‘ va tokzorlardan yuqori hosil olish garovidir. O‘zbekiston, Qozog‘iston, Qirg‘izston va Kavkaz ortining tog‘li va tog‘ oldi mintaqalarida etishtirilayotgan ekinlardan ayrimlarigina sug‘orib turiladi. Bunday sug‘orish tanlab sug‘orish deyiladi. YOg‘in kam tushadigan, lekin tuproqlari unumdor bo‘lgan vodiylarda esa sug‘orishga talabchan g‘o‘za, sabzavot, sholi va boshqa ekinlar etishtiriladi. Bu hududda parvarish qilinayotgan ekinlarning barchasi sug‘orish o‘tkazishni talab etadi va shu sababdan bunday yerlardagi sug‘orishlar yalpi (yoppasiga) sug‘orishlar deb yuritiladi. 2. Nomavsumiy davrdagi sug‘orish turlari. SHudgordan oldin sug‘orish. O‘zbekistonning tekislik mintaqalaridagi sizot suvlari chuqur joylashgan yerlarda ekinlarni o‘suv davrida sug‘orishlar tugallanib, hosil yig‘ib olingandan so‘ng yog‘inning deyarli tushmasligi oqibatida tuproqning ustki qatlamida, ayniqsa, bug‘doy, yozda haydab buziladigan bedapoya va boshqa ko‘p yillik o‘tlardan bo‘shagan dalalar tuprog‘ida nam miqdori keskin kamayib ketadi. Bu hol yerga asosiy ishlov byerishni qiyinlashtiradi: yer belgilangan chuqurlikda haydalmaydi, palaxsa kesaklar ko‘chib, mayin shudgorlashga yerishilmaydi. Paxta va boshqa ekinlar hosildorligi kuzgi shudgorni qay darajada o‘tkazilganligiga bog‘liq. Yerni sifatli haydash uchun tuproq namligi CHDNS (cheklangan dala nam sig‘imi) ga nisbatan 70–75 foizdan kam bo‘lmasligi (TNS ga nisbatan 40–60 foiz) lozim. Buning uchun yoz oylarida shudgorlashdan 7–10 kun, kuzgi shudgorlashdan 10–12 kun oldin eski muvaqqat sug‘orish tarmoqlari, yo‘lak va cheklar orqali sug‘orish o‘tkaziladi. Sug‘orish me’yorlari haydov qatlamini namiqtirish hisobidan belgilanadi: engil tuproqlarda 700–800, o‘rtacha 900–1000 va og‘ir tuproqlarda 1000–1200 m 3 /ga suv byeriladi. Paxtazorlarda tuproq etilishi bilan g‘o‘zapoya maydalanadi, o‘qariqlar tekislanib, yerni haydashga kirishladi. Bedapoyalarda yerning ustki qismi 5–6 sm chuqurlikda ag‘dargichi olingan plug bilan asosiy haydashdan 5–7 kun

oldin haydaladi. Bunda bedaning ildizi kesilib, unuvchanligi yo‘qoladi. Begona o‘tlar ko‘p tarqalgan yerlarda ang‘iz shudgordan oldin lushchilьnik bilan 10–12 sm chuqurlikda yumshatiladi. Kuzgi ekinlarni ekishdan 15–20 kun oldin haydash samarali ekanligi bois ang‘izni sug‘orish muddati muvofiqlashtirilishi lozim. SHo‘r yuvish Markaziy Osiyoda tuproqlar sho‘rlanishiga qarshi qo‘llaniladigan muhim agromeliorativ tadbir – bu sho‘r yuvishdir. SHo‘r yuvishda tuproqning hisobiy qatlamidagi tuzlar chuqur qatlamlarga yuvib tushiriladi va zovurlar orqali sizot suvlar bilan birgalikda chiqarib yuboriladi. Ekinlardan mo‘l hosil olish uchun u yoki bu darajada sho‘rlangan barcha tuproqlar ekinni ekkunga qadar tuzlardan yuvilgan bo‘lishi lozim. B.V.Fyodorov tuproqni sho‘rsizlantirishda qo‘llaniluvchi profilaktik sug‘orish va sho‘r yuvishlarni ajratib ko‘rsatdi. Profilaktik sug‘orish hozircha sho‘rlanmagan, lekin uni oldini olish maqsadida maxsus sug‘orish o‘tkazilmasa sho‘rlanib qoladigan yerlarda qo‘llaniladi. U har yili kuzda tuproqning CHDNS dan bir muncha yuqori me’yorda o‘tkaziladi. SHo‘r yuvish samaradorligi tuproq- gidrogeologik (sizot suvlarining joylashgan chuqurligi va ularning oqib ketish sharoiti; tuproqning suv fizik xossalari va tuproq qatlamlarining tuzilishi; tuproqning tuz tarkibi va sho‘rlanish darajasi) agrotexnik, meteorologik (atmosfyera yog‘inlari, havo harorati va bug‘lanish miqdori, shamol faoliyati jadalligi) va boshqa omillarga bog‘liq. SHo‘r yuvish sifatini oshirishda quyidagi agrotexnik tadbirlar – tuproqni sho‘r yuvishga tayyorlash sifati, sho‘r yuvish muddati va usullari, sho‘r yuvish me’yorlarining ahamiyati kattadir. YAxshi tekislangan va shudgor qilingan yerlarda sho‘r yuvish samaradorligi yuqori bo‘ladi. Haydov osti qatlamlari zichlangan tuproqlarni chuqur yumshatish suvni sho‘r yuvish qobiliyatini oshirishni ta’minlaydi. SHo‘r yuvishni juda kech muddatlarda o‘tkazish (fevralь va mart oylarida) bu tadbirning ahamiyatini pasaytirib yuboradi. O‘zbekistonning ko‘pchilik hududlarida sho‘r yuvishni sizot suvlarning sathi eng chuqurda va bug‘lanish eng kam bo‘lgan kuz va yerta qish oylarida amalga

oshirish maqsadga muvofiq hisoblanadi. Qoraqalpog‘iston Respublikasi va Xorazm viloyatlarida sho‘r yuvish 1–10 dekabrь va qo‘shimcha ravishda fevralь oxiridan 1–10 aprelgacha, Mirzacho‘l va Farg‘ona viloyatlarida 25–31 dekabrgacha, Buxoro, Surxondaryo va Qashqadaryo viloyatlarida 15–20 yanvargacha o‘tkazish yaxshi natijalar byeradi. Kech qish va yerta bahor oylarida o‘tkazilgan sho‘r yuvish ekish davrida tuproq namligini etarlicha bo‘lishini ta’minlaydi. Tuproq sharoitlariga bog‘liq holda sho‘r yuvish turli usullarda olib boriladi: kuchsiz sho‘rlangan engil mexanik tarkibli tuproqlar eski egatlar orqali yoki yo‘laklab bostirib yuvilishi mumkin; kuchli va o‘rtacha sho‘rlangan og‘ir tuproqlar chek olib bostirib yuvilishi shart (1.23- rasm). CHek olib bostirib yuvish oqova chiqarmasdan, chekdan chekka suv tashlash yoki qisman oqova chiqarish yo‘li bilan o‘tkaziladi. Dalaning tekisligi, nishobligi va suv o‘tkazuvchanligiga bog‘liq ravishda cheklar turli kattaliklarda olinadi: engil, yaxshi suv o‘tkazuvchan tuproqlarda 0,05–0,08 ga, o‘rtacha – 0,10–0,15 va og‘ir tuproqlarda 0,20–0,25 ga. ni tashkil etadi. SHo‘r yuvishda cheklar 15–20 sm chuqurlikda suv bilan bostiriladi (u 1500–2000 m 3 /ga. ni tashkil etadi). Umumiy sho‘r yuvish me’yori katta bo‘lganda sho‘r yuvish bir necha bosqichda olib boriladi. Zovurlashtirilgan sharoit uchun sho‘r yuvishning umumiy me’yori A.E.Nyerozin (1957) taklif etgan quyidagi ifoda yordamida hisoblanadi: M = ( P – m ) + S / k + n – A , bu yerda M – sho‘r yuvishning umumiy me’yori, m 3 /ga; P – tup-roq hisobiy qatlamining chegaraviy dala nam sig‘imi, m 3 /ga; m – sho‘r yuvish arafasida shu qatlamdagi suv zaxirasi, m 3 /ga; ( P – m ) – tuproqning chegaraviy dala nam sig‘imigacha namlash uchun zarur bo‘lgan suv miqdori, m 3 /ga; S – tuproqning hisobiy qatlamidan yuvilishi lozim bo‘lgan xlor miqdori, m 3 /ga; K suvning sho‘r yuvish qobiliyatini ko‘rsatuvchi koeffitsient, kg/m 3 ; n sho‘r yuvishdan ekin ekishgacha bo‘lgan davrda suvning bug‘lanishi, m 3 /ga; A – shu davrda tushadigan