logo

Ta’lim muassasasini boshqarishga doir me’yoriy-huquqiy hujjatlar Maktab nizomi, Ustavi, Maktab ish rejasi(istiqbolli, yillik, joriy ish rejalar).

Yuklangan vaqt:

20.11.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

58.802734375 KB
Ta’lim   muassasasini   boshqarishga   doir   me’yoriy-huquqiy   hujjatlar:
Maktab   nizomi,   Ustavi,   Maktab   ish   rejasi(istiqbolli,   yillik,   joriy   ish
rejalar).  
                                         Reja:
1. Umumiy   o’rta   ta’lim   maktablarining   rivojlantirish   va   takomillashtirishda
me`yyoriy-huquqiy hujjatlarning   ahamiyati .
2. Umumiy o’rta ta’lim maktablarida ijro intizomini olib borish .
  O'zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   farmonlari,   qarorlari   va   farmoyishlari,
O'zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining   qarorlari   va   farmoyishlari,
shuningdek   mahalliy   davlat   hokimiyati   yuqori   turuvchi   organlarining   qarorlari
asosida   va   ularni   ijro   etish   uchun   qabul   qilinadi.   Turli   me'yoriy   -   huquqiy
hujjatlarning   yuridik   kuchi   bo'yicha   o'zaro   nisbati   O'zbekiston   Respublikasining
Konstitutsiyasiga,   normativ-huquqiy   hujjatlarni   qabul   qilgan   organlarning
vakolatiga   va   maqomiga,   ushbu   hujjatlarning   turlariga,   shuningdek,   me'yoriy-
huquqiy   hujjat   qabul   qilingan   sanaga   muvofiq   belgilanadi.   Me'yoriy   -   huquqiy
hujjat   o'ziga   nisbatan   yuqori   yuridik   kuchga   ega   bo'lgan   me'yoriy   -huquqiy
hujjatlarga   muvofiq   bo'lishi   shart.   Me'yoriy   -   huquqiy   hujjatlar   o'rtasida   tafovut
bo'lgan   taqdirda ,   yuqori   yuridik   kuchga   ega   bo'lgan   me'yoriy   -   huquqiy   hujjat
qo'llaniladi.   Agar   me'yoriy   -   huquqiy   hujjatni   qabul   qilgan   vazirlikning,   davlat
qo'mitasining yoki idoraning ijtimoiy munosabatlarning muayyan sohasini huquqiy
jihatdan   tartibga   solish   uchun   mahsus   vakolati   bo'lsa,   ushbu   organ   qabul   qilgan
hujjat   bir   hil   darajadagi   boshqa   vazirlik,   davlat   qo'mitasi   yoki   idora   tomonidan
qabul   qilingan   me'yoriy   -   huquqiy   hujjatga   nisbatan   yuqori   yuridik   kuchga   ega
bo'ladi.
Umumiy   o'rta   ta'lim   maktablarida   me'yoriy   hujjatlarni   yuritish   fani   orqali
O'zbekiston Respublikasida umumiy o'rta ta'lim maktablarini tashkil etish, faoliyat
yuritish   hamda   boshqarishning   me'yoriy-huquqiy   hujjatlarining   mazmun-
mohiyatini tushunish, ular bilan ishlashni o'rganish, umumiy o'rta ta'lim maktablari
me'yoriy-huquqiy   hujjatlar   bilan   ishlash   madaniyatini   shakllantirish   va
takomillashtirish   va   ta'lim   oid   me'yoriy   hujjatlar   bilan   ishlash   metodlarini
o'rganadi.
Respublikamizda   mavjud   umumta'lim   muassasalari   o'z   faoliyatida   O'zbekiston
Respublikasi Konstitutsiyasi va qonunlariga, O'zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi
palatalarining   qarorlariga,   O'zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   Farmonlari ,
qarorlari   va   Farmoyishlariga,   O'zbekiston   Respublikasi   Vazirlar   Mahkamasining qarorlariga   va   boshqa   normativ-huquqiy   hujjatlarga,   shuningdek   o'z   ustavlariga
amal qiladi.
O'zbekiston   Prezidentining   2018   yil   22   yanvardagi   farmoni   bilan   tasdiqlangan
«2017-2021-yillarda   O'zbekiston   Respublikasini   rivojlantirishning   beshta   ustuvor
yo'nalishi bo'yicha harakatlar strategiyasini «Faol tadbirkorlik, innovacion g`oyalar
va   tehnologiyalarni   qo'llabquvvatlash   yili»da   amalga   oshirishga   oid   davlat
dasturining   172-bandida   «Ta'lim   to'g`risida»gi   O'zbekiston   Respublikasi
qonunining yangi ta х rirdagi loyihasini ishlab chiqish vazifasi belgilab berildi.
Qonun   loyihasini   ishlab   chiqish   jarayonida   yigirmadan   ortiq   horijiy   davlatning
(Rossiya,   Janubiy   Koreya,   Germaniya,   Italiya,   Angliya,   AQSH,   Franciya,
Shveciya,   Daniya,   Norvegiya ,   Gollandiya,   Ukraina,   Belarus,   Qozog`iston   va   b.)
ta'lim   to'g`risidagi   qonunlari   o'rganildi   va   ularning   ilg`or   tajribalari   inobatga
olingan..
       O'zbekiston Respublikasi Prezidentining “Xalq ta'limi tizimiga boshqaruvning
yangi   tamoyillarini   joriy   etish   chora-tadbirlari   to'g`risida”gi   2018   yil   5-
sentyabrdagi PQ3931-son qaroriga muvofiq,   umumiy o'rta ta'limga qo'yilayotgan
zamonaviy   talablarni   hisobga   olgan   holda   umumiy   o'rta   ta'lim   muassasalari
faoliyatini tashkil etish to'g`risidagi normativ-huquqiy hujjatlarni takomillashtirish
maqsadida   Vazirlar   Mahkamasining   umumiy   o'rta   ta'lim   to'g`risida   Nizomi
tasdiqlangan. 
                Mazkur   Nizom  O'zbekiston   Respublikasida   umumiy o'rta  ta'limni  (keyingi
o'rinlarda   -   umumta'lim   muassasasi)     tashkil   etish   va   ularning   faoliyatini   amalga
oshirish tartibini belgilaydi.
              Mazkur   Nizom   talablari   barcha   umumta'lim   muassasalariga   nisbatan   tatbiq
etiladi. Nodavlat ta'lim muassasalari bundan bundan mustasno.
      Umumiy o'rta ta'limning vazifalari quyidagilardan iborat:
- o'quvchilar tomonidan muntazam bilimlar olinishini ta'minlash, ularda bilim olish
ehtiyojini   rivojlantirish,   bazaviy   o'quv,   ilmiy   va   umummadaniy   bilimlarni
shakllantirish;
-o'quvchilarda  milliy hamda  umumbashariy  qadriyatlarni  uyg`unlashtirish  asosida
yuksak   ma'naviy-ahloqiy   fazilatlarni   tarbiyalash,   o'z   Vataniga   va   xalqiga   sodiq
fuqaroni shakllantirish;
-ta'lim-tarbiya   jarayoniga   o'qitishning   zamonaviy   va   innovacion   pedagogik
uslublarini   hamda   axborot-kommunikaciya   tehnologiyalarini   keng   joriy   etish
orqali ta'lim sifatini oshirish;
-o'quvchilarning   individual   ijobiy   hususiyatlarini   aniqlash,   qo'llabquvvatlash   va
rivojlantirish,   ularning   yuksak   darajada   ta'lim-tarbiya   olishlari,   ijodiy
imkoniyatlarini shakllantirish va rivojlantirish uchun shart-sharoit yaratib berish; -mehnat   qilish   va   mustaqil   ijodiy   fikrlash   ko'nikmalarini   shakllantirish,
o'quvchilarni   kasbga   yo'naltirish,   o'quvchilar   uchun   mahsus   va   chuqurlashtirilgan
tayyorgarlikni talab etmaydigan mutahassisliklar bo'yicha kasbiy ta'lim berish.
2-Mavzu: Ta’lim metodlari va ta’lim shakllarining tasnifi.
                                                      Reja:
1. Т a’lim mazmuni.Ta’lim metodlari va usullari haqida ma’lumot.
2.Hozirgi zamon didaktikasi va xususiy metodikasida ta’lim metodlarini 
tavsiflashga turlicha yondashuvlar.
3. Ta’lim metodlari va vositalarining tavsifi.
Ayni   vaqtda   pedagogik   manbalarda   «ta’lim   metodi»   tushunchasiga   berilgan
ta’riflarning xilma-xil ekanligiga guvoh bo‘lish mumkin. Mazkur o‘rinda ularning
ayrimlarini   keltiramiz:   Shuningdek,   ta’lim   metodlarining   o‘qituvchi   va
o‘quvchilarning   o‘zaro   hamkorlikdagi   tartibli   faoliyatlari   usullari   ekanligi
to‘g‘risidagi fikrlar ham mavjud.
«Ta’lim   metodlari   dastlab   pedagog   ongida   muayyan   yo‘nalishdagi   faoliyatning
umumlashma   loyihasi   tarzida   namoyon   bo‘ladi.   Mazkur   loyiha   amaliyotga
o‘qituvchi   va   o‘quvchilar   faoliyatining   o‘zaro   tutashuvi,   o‘qitish   va   o‘qishga
qaratilgan   aniq   harakatlar,   amallar   yoki   usullar   majmuasi   sifatida   joriy   etiladi.
Metod   boshqa   shakllarda   namoyon   bo‘lmaydi,   buning   boisi   ta’lim   metodi   o‘zida
umumiy holda faoliyatning didaktik modelini ifoda etadi»
Qayd   etilayotgan   tushuncha   mohiyatini   to‘laqonli   yorituvchi   ta’rifni   aniqlashga
bo‘lgan urinish bugun ham davom etyapti, yangi-yangi ta’riflar ilgari surilmoqda.
Biroq,   «ta’lim   metodi»   tushunchasi   mohiyatini   yoritishga   nisbatan   turlicha
qarashlarning   mavjudligiga   qaramay,   ularni   o‘zaro   yaqinlashtiruvchi   umumiylik
mavjud.   Aksariyat   mualliflar   «ta’lim   metodlari   o‘quvchilarning   o‘quv-bilish
faoliyatini   tashkil   etish   usullari»   degan   qarashga   yon   bosadilar.   Demak,   ta’lim
metodlari   ta’lim   jarayonida   qo‘llanilib   uning   samarasini   ta’minlovchi   usullar
majmuidir.
Ta’lim   metodlari   ta’lim   maqsadini   yoritishga   xizmat   qiladi,   u   yordamida   ta’lim mazmunini o‘zlashtirish yo‘llari ifoda etiladi, o‘qituvchi va o‘quvchilarning o‘zaro
harakati, xususiyati aks ettiriladi.
Metod, bir tomondan, ta’lim maqsadiga erishish vositasi sifatida namoyon bo‘lsa,
boshqa   tomondan,   boshqariluvchan   o‘qish   faoliyatini   amalga   oshirish   sharti
hisoblanadi.
Ta’lim   metodlari   doimo   u   yoki   bu   o‘qish   vositalari   yordamida   joriy   etiladi,   shu
bois ularning o‘zaro shartlanganligini ta’kidlash joiz.
Ta’lim   metodi   tuzilmasi   chizmada   quyidagicha   namoyon   bo‘ladi   (M.N.Skatkin
qarashlariga ko‘ra):
Tabiiyki,   umumiy   holda   erishilgan   natija   har   doim   ham   o‘qituvchining   dars
boshida   belgilagan   maqsadiga   mos   kelavermaydi.   Ta’lim   maqsadi   o‘qituvchi   va
o‘quvchilar faoliyati asosida, shuningdek, ta’lim vositalari yordamida natijalanadi,
ushbu   jarayonda   aniq   maqsadga   yo‘naltirilgan   mexanizm   ishga   tushadi.   Ta’lim
tizimlari   maqsadga   erishish   jarayonida   bosh   xalqa   aynan   qanday   va   qaysi
mexanizm   asosida   hamda   mavjud   tarkibiy   unsurlarni   qanday   ishga   solish
mumkinligini ifodalashga xizmat qiladi.
Ta’lim metodlari quyidagi asosiy funksiyalarni bajaradi:
Bu funksiyalar ta’lim metodini qo‘llash jarayonida bir-biridan ajratilgan holda yoki
ketma-ket   joriy   etilmaydi,   aksincha   bir-biriga   o‘zaro   singib   ketadi.   Misol   uchun,
tashxisli funksiya o‘qituvchining bir qator metodlardan yaxlit foydalanishi evaziga
bajariladi.
«Ta’lim metodi» atamasi bilan birga ko‘p hollarda «metodik usul» (sinonimlari –
pedagogik   usul,   didaktik   usul)   tushunchasiham   qo‘llaniladi.   U   ta’lim   metodining
tarkibiy   qismi,   uning   muhim   unsuri,   metodni   joriy   qilishdagi   alohida   qadam
sifatida ta’riflanadi. Har bir ta’lim metodi muayyan ta’lim usullarini chog‘ishtirish
orqali   joriy   etiladi.   Metodik   usullarni   xilma-xilligi   ularni   tasniflashga   imkon
bermaydi,   biroq   o‘qituvchi   faoliyatida   tez-tez   qo‘llaniladigan   usullarni   ajratib
ko‘rsatish mumkin:
Har   bir   metod   ma’lum   ta’limiy   vazifani   muvaffaqiyatli   hal   etish,   qolganlari   esa
birmuncha   samarasiz   bo‘lishi   mumkin.   Universal   ta’lim   metodlari   mavjud   emas,
shu   bois   darsda   turli   ta’lim   metodlaridan   yoki   ularning   majmuasidan   foydalanish
mumkin.
Ta’lim metodlarini tanlash quyidagi mezonlari asosida aniqlanadi: - didaktik maqsad asosida;
- ta’lim mazmuni asosida;
- o‘quvchilarning o‘quv ko‘nikmalarini egallash va rivojlanish darajasi asosida;
- o‘qituvchining tajribasi va kasbiy tayyorgarlik darajasi asosida.
O‘qituvchi   tomonidan   qo‘llanilayotgan   ta’lim   metodlari   majmuasi   boshlang‘ich
sinflardan yuqori sinflarga o‘tish asosida o‘zgarib hamda murakkab xususiyat kasb
eta   boradi.   Ushbu   jarayonda   ayrim   metodlarni   qo‘llash   chastotasi   oshsa,   ayrim
metodlarni qo‘llashga bo‘lgan ehtiyoj kamayadi. Ta’lim metodlaridan foydalanish
ko‘lami, holati o‘qituvchining kasbiy tayyorgarligi va mahorati darajasiga bog‘liq
holda o‘zgaradi.
Didaktikada   munozaralarga   sabab   bo‘layotgan   yana   bir   muhim   ob’ekt   ta’lim
metodlarining   tasnifidir.   «Ta’lim   metodlari   tasnifi   ularning   ma’lum   belgilari
bo‘yicha   tartibini   ifodalovchi   tizimdir.   Hozirgi   vaqtda   o‘nlab   ta’lim   metodlari
ma’lum»,   -   ekanligini   ta’kidlagan   holda   I.P.Podlaso‘y   fikrini   quyidagicha   davom
ettiradi,   -   «Biroq   bugungi   kunda   etakchi   sanaluvchi   didaktik   g‘oya   yagona   va
o‘zgarmas metodlar majmuini yaratishga intilish samarasiz ekanligini tushunishga
yordam   beradi.   O‘qitish   –   favqulodda   harakatchan,   dialektik   jarayon.   Metodlar
tizimi ham bu harakatlanishni aks ettiradigan darajada jo‘shqin bo‘lishi, metodlarni
qo‘llash amaliyotidagi doimiy o‘zgarishlarni hisobga olishi kerak».
Ta’limning   globallashuvi   ta’limiy   va   rivojlantiruvchi   xarakteriga   ega   va   yo‘nalishi
jihatidan xilma-xil bo‘lgan kompyuter o‘yinlarining maktab amaliyotiga jadal kirib
kelishini   ta’minlamoqda.   Didaktik   o‘yinlar   o‘quvchilarga   ijtimoiy-foydali   mehnat
hamda o‘qish ko‘nikmalarini faol o‘zlashtirishda muhim ahamiyatga ega. Didaktik
o‘yinlarning   ahamiyati   uning   natijasi   bilan   emas,   balki   jarayonning   mazmuni   va
uning   kechishi   bilan   belgilanadi.   O‘yinlar   bolalarni   ijtimoiy   munosabatlar
jarayonida faol ishtirok etishga tayyorlaydi, ularning turli psixologik zo‘riqishlarini
kamaytiradi.   Didaktik   o‘yinlardan   foydalanilganda   o‘quvchilarning   manfaatdor
bo‘lishlari   ijobiy   ahamiyatga   ega   bo‘lgan   taqdirdagina   ularni   taqdirlash   mumkin.
Aksincha, metodik jihatdan puxta asoslanmagan hamda shunchaki tashkil etilgan
o‘yin ijobiy natija bermaydi.
Ta’lim   mazmunining   rivojlanishida   ko’zga   tashlanayotgan   zamonaviy
tendensiyalaridan biri uni standartlashtirish (davlat miqyosida yagona qoidalar va
talablar   o’rnatilishi)   hisoblanadi.   Standartlashtirishda   quyidagi   ikki   omil   muhim
ahamiyatga ega:   -turli   ta`lim   muassasalarida   tahsil   olayotgan   yoshlarning   umumiy   o’rta,   o’rta
maxsus,   kasb-hunar   bilimlar   hajmining   bir   xillik   darajasini   ta`minlovchi
mamlakatda yagona pedagogik muhitni yaratish zarurligi;
  -O’zbekistonning   jahon   hamjamiyati   tizimiga   kirishi   natijasida   xalqaro   ta’lim
amaliyotida   umumiy   o’rta   va   o’rta   maxsus,   kasb-hunar   ta’limi   mazmunini
rivojlanishi tendensiyalarining hisobga olinishi kerak.
3-Mavzu:  O‘qituvchining pedagogik mahorati va uning tarkibiy qismlari.
Pedagogik mahoratning tarkibiy qismlari:
I.   Ta’lim   maqsadi,   o‘quv-tarbiya   jarayonining   shaxsga   yo‘naltirilganligi   sifatidagi
shaxsga yangicha qarash: 1) shaxs pedagogik  jarayonning obyekti emas,   subyekti
sifatida aks etadi ; 2) shaxs – qandaydir tashqi maqsadlarga erishish vositasi emas,
ta’lim   tizimi  maqsadi;  3)  har   bir  o‘quvchi  qobiliyatli,   ko‘plab  o‘quvchilar  iqtidorli;
4)   shaxsning   muhim   sifatlari   sifatida   yuksak   axloqiy   qadriyatlar   (yaxshilik,   sevgi,
mehnatsevarlik,   vijdon,   qadr-qimmat,   fuqarolik   va   boshqalar)   aks   etadi.
II.   Pedagogik   munosabatlarni   insonparvarlashtirish   va   demokratlashtirish:   1)
pedagogik   muhabbat,   o‘quvchilar   taqdiriga   qiziqish   bilan   qarash;   2)   o‘quvchiga
yuksak ishonch bilan qarash; 3) hamkorlik,   muloqot mahorati ; 4) to‘g’ridan-to‘g’ri
majburlashdan   voz   kechish;   5)   ijobiy   rag’batlantirishning   muhimligi;   6)   o‘quvchi
shaxsiga   ta’lim   subyekti,   faollik   va   erkin   tanlash   sohibi   sifatidagi   munosabat;   7)
o‘qituvchi   va   o‘quvchi   huquqlarini   tenglashtirish;   o‘quvchining   erkin   tanlashga
bo‘lgan huquqi tushuniladi.
III.   Zamonaviy   sharoitda   to‘g’ridan-to‘g’ri   majburlashdan   natija   bermaydigan
metod sifatida voz kechish. Majburlashsiz o‘qitish quyidagilar bilan tavsiflanadi: 1)
majburlovsiz, ishonchga asoslangan talabchanlik; 2) o‘qitishga tug’ma qiziqishlarni
ko‘payganligi;   3)   majburlashning   o‘rnini   muvafaqqiyatga   erishishga   imkon
beradigan   istak   bilan   almashtirish;   4)   o‘quvchilarni   erkinlik   va   tashabbuskorlikka
qo‘yib   berilishi;   5)   jamoa   orqali   bilvosita   o‘quvchilarning   qo‘llanilishi;   6)
o‘quvchilarga   ularning   subyektivligi,   o‘z-o‘zini   namoyon   etishi ,   ijtimoiylashuvi,
madaniy tenglashuvi, hayotiy o‘z o‘rnini belgilashiga yordam ko‘rsatish, pedagogik
qo‘llab-quvvatlash.
IV.   Individual   yondashuvni   yangicha   talqin   etish:   1)   “o‘quv   fanidan   o‘quvchiga
qarab   borish   emas,   o‘quvchidan   o‘quv   faniga   borish”   tamoyilining   bajarilishi;   2) o‘quvchilarning   qobiliyatlari   va   mavjud   imkoniyatlarini   hisobga   olgan   holda
o‘qitish;   3)   o‘rtacha   o‘zlashtiruvchi   o‘quvchiga   yo‘nalganlikdan   voz   kechish;
shaxsning eng yaxshi sifatlarini izlash; 4) shaxsni psixologik-pedagogik tashxis etish
(qiziqishlari,   qobiliyatlari,   yo‘nalganligi,   Men-qontseptsiyasi,   xarakteri,   fikrlash
jarayonlarining   o‘ziga   xosligi)ning   qo‘llanilishi;   5)   shaxsning   o‘quv-tarbiya
jarayonidagi o‘ziga xosliklarini hisobga olish.
V.   Ijobiy   ma’nodagi   “Men-kontseptsiyasi”ni   shakllantirish:   1)   pedagogik
muloqotning   o‘quvchilarda   o‘ziga   ijobiy   munosabatni   rivojlantirishning
yo‘nalganligi; 2) hayotiy faoliyatning ijobiy yo‘l-yo‘riq va motivlarini shakllantirish.
Pedagogik   mahorat   o‘z   ichiga   bolalar   haqidagi,   ularning   psixologiyasi
to‘g`risidagi,   maktab   haqidagi ,   ta’lim-tarbiya   jarayonlarini   tashkil   etish   va   uning
mazmuni,   metodlari   haqidagi   keng   bilimlarni   qamrab   oladi.   Bu   bilimlar   umumiy
pedagogik   madaniyatni   tashkil   etadi,   o‘qituvchi,   tarbiyachi   bu   madaniyatni
egallamasa,   hech   vaqt   o‘z   ishining   chinakam   ustasi   bo‘la   olmaydi,   yomon,   eski
usuldan,   bir   qolipdagi   tayyor   andozalarni   ishlatishdan   nariga   o‘tmaydi.
Pedagogik   mahoratning   asosi   pedagogik   bilimdonlikdir.   Pedagogik   bilimdonlik
deganda   konkret   tarixiy   davrda   qabul   qilingan   me’yorlar   (normalar),   standartlar
va   talablarga   muvofiq   pedagogik   vazifani   bajarishga   qobillik   va   tayyorlik   bilan
belgilanadigan   integral   kasbiy-shaxsiy   tavsifnoma   tushuniladi.   Kasbiy-pedagogik
bilimdonlik deganda esa, pedagogik voqelikni izchil idrok eta bilish va unda izchil
harakat qila olish malakasini qamrab oladi. N.Azizxo‘jayeva takidlab o‘tganidek, bu
xislat   pedagogik   jarayon   mantig’ining   yaxlitligicha   va   butun   tuzilmasi   bilan
birgalikda   ko‘ra   olish,   pedagogik   tizimning   rivojlanish   qonuniyatlari   va
yo‘nalishlarini   tushunish   imkoniyatini   ta’minlaydi,   maqsadga   muvofiq   faoliyatni
konstruktsiyalashni osonlashtiradi.
Pedagogik qobiliyatlar – ta’lim-tarbiyaviy maqsadlar va o‘quvchilarning individual-
psixologik   xususiyatlarini   hisobga  olgan   holda  zaruriy  shakl,  metod   va  vositalarni
samarali qo‘llay olishdir.
Pedagogik   qobiliyatlarni   shartli   ravishda   uch   katta   guruhga   bo‘lish   mumkin:
shaxsiy, didaktik va tashkiliy-kommunikativ qobiliyatlar.
Shaxsiy qobiliyatlarga quyidagilar kiradi: 1) ta’lim oluvchilarga ijobiy yo‘nalganlik –
ta’lim oluvchilar bilan hamkorlikda faoliyat olib borishga, muloqot qilishga intilish,
ularga   nisbatan   do‘stona   munosabat,   xayrixohlik;   2   )   vazminlik,   o‘z   hissiyotlarini
nazorat qila olishi – har qanday vaziyatda o‘zini yo‘qotib qo‘ymaslik. Lekin vaziyat
talab   qilganda   o‘qituvchi   zaruriy   tarzda   o‘z   hissiyotlarini   namoyish   qiladi
(quvonch, qayg’u, g’azab). Lekin vazminlik befarqlikka   aylanib ketmasligi kerak ; 3) o‘z   psixik   holati,   kayfiyatini   boshqara   olish   –   o‘qituvchi   hayotida,   faoliyatida   har
qanday noxush holat ro‘y bergan bo‘lsa ham o‘zini tetik tutishi kerak.
Pedagogik   adabiyotlarda   o‘qituvchining   kasbiy   va   ijtimoiy   moslashuviga   ta’sir
etuvchi mahsuldor sabablar (omillar) umumlashtirilib pedagogik madaniyat  nomi
bilan qayd etiladi. Boshqa tushunchalar singari pedagogik madaniyatning ham bir
necha   xil   ta’riflari   mavjud.   Biroq   barcha   ta’riflarda   pedagogik   madaniyat
tushunchasi   uch   ilmiy   jihatdan,   ya’ni   aksiologik,   faoliyat   va   shaxsga
yo‘naltirilganlik   nuqtai   nazaridan   talqin   etilishi   yaqqol   ko‘zga   tashlanadi.
Aksiologik yondashuvga ko‘ra, pedagogik madaniyat – tarbiya haqidagi fan sifatida
pedagogika   tayanadigan   pedagogik   qadriyatlar   majmuidir.   Ushbu   qadriyatlar
moddiy  va  ma’naviy   shakllarda mavjud   bo‘ladi.  Shaxsga yo‘naltirilgan   yondashuv
nuqtai nazariga ko‘ra, pedagogik madaniyat – bu pedagogik faoliyatdagi tarbiyaviy
munosabatlarni   amalga   oshiruvchi   subyekt   sifatida   kasbiy   etuk   pedagog
shaxsining muhim sifati. Faoliyatli yondashuvga ko‘ra, pedagogik madaniyat – bu
pedagogik   qadriyatlarning   tadbiq   etilishini   ta’minlovchi,   o‘qituvchi   kasbiy
faoliyatining o‘ziga xos usullari majmuidir.
Pedagogik madaniyatning mufassal tavsifi L.D.Stolyarenko tomonidan quyidagicha
ochib   berilgan:   “Pedagogik   madaniyat   –   bu   umuminsoniy   madaniyatning   bir
bo‘lagi  bo‘lib, unda eng avvalo, avlodlar almashinuvi  va shaxsning ijtimoiylashuvi
kabi tarixiy jarayon uchun xizmat qilishda insoniyat uchun zarur bo‘lgan ma’naviy
va moddiy qadriyatlar aks etgan”.
O‘qituvchining pedagogik madaniyati quyidagi kasbiy ahamiyatli shaxs sifatlarining
mavjud bo‘lishini taqozo etadi:
1) shaxsga yo‘nalganlik: e’tiqod, ijtimoiy faollik, fuqarolik tuyg’usining mavjudligi;
2)   kasbiy-axloqiy   sifatlar:   insonparvarlik,   jamoaviylik,   adolat,   mehribonlik,
haqiqatparvarlik,   samimiylik ,   talabchanlik,   bolalarga   nisbatan   mehr   va   hurmat,
oliyjanoblilik, xolislik;
3)   pedagogik   mehnatga   munosabat:   vijdonlilik,   javobgarlik   tuyg’usi,   fidokorlik,
berilib   ishlay   olish   va   o‘z   pedagogik   faoliyatidan   qoniqish   hissi,   uni   hayotining
mazmuniga aylantira olish;
4) qiziqishlar va ma’naviy ehtiyojlar: bilishga oid faollik, tafakkurning kengligi va 
teranligi,   estetik madaniyat , qiziqishlarning va ma’naviy ehtiyojlarning 
ko‘pqirraliligi, yoqtirgan ijodiy ishning mavjud bo‘lishi, tashqi ko‘rinish va nutq 
madaniyati. 4-Mavzu: Ta’lim natijalarini tekshirish va baholash.
Ta’lim   natijalarini   tekshirish   va   baholashga   qo’yiladigan   talablar .
O’quvchilarning ta’lim natijalarini tekshirish va baholashga qo’yiladigan pedagog
talablar   (buni   pedagog   olim   N.A.Sorokin   ta’rifida   berishni   ma’qul   deb   topdik)
ta’lim nazariyasi va amaliyotida quyidagicha belgilangan:
har   bir   o’quvchining   o’quv   faoliyatini   nazorat   qilishni   talab   etadigan,   sinf   yoki
guruhning   o’quv   ishi   natijalari   o’quvchining   shaxsiy   natijalarining   o’rnini
almashtirishga yo’l bermaydigan nazoratning individual tavsifi;
nazoratni ta’lim jarayonining barcha bosqichlarida: boshlang’ich idrok etishdan to
bilimlarni   amalda   qo’llashgacha   bo’lgan   bosqichlarida   o’quvchilarning   o’quv
faoliyatlarining boshqa tomonlari bilan birgalikda olib borishning tizimliligi;
nazoratning o’qitish, tarbiyalash va rivojlantirish vazifalarini hal etadigan, uni olib
borishga o’quvchilarni qiziqtiradigan turli shakllari;
o’quv   dasturining   barcha   qismlarini   qamrab   olgan,   o’quvchilarning   nazariy
bilimlari, intellektual hamda amaliy ko’nikma va malakalarini tekshirishdan iborat
nazoratning keng ko’lamliligi;
o’quvchilarni   har   jihatdan   bilib   olmasdan   turib,   o’qituvchining   xato   xulosalar
chiqarish,   sub’ektiv   munosabatda   bo’lishiga   yo’l   qo’ymasligi,   shuningdek ,
o’zlashtirish   natijalarini   baholashda   baho   mezonlariga   qat’iy   rioya   qilishni   talab
etadigan nazoratning xolisligi (ob’ektivligi); har   bir   fan,   uning   bo’limlarining   maxsus   xususiyatlari,   shuningdek,
o’quvchilarning   shaxsiy   qobiliyatlarini   hisobga   olgan   holda   turli   nazorat
metodlarini tanlashning tabaqalashganligi;
muayyan   sinf   (guruh)   o’quvchilarining   o’quv   ishlarini   nazorat   qilishda   barcha
o’qituvchilar tomonidan qo’yiladigan talablarning bir xil bo’lishi.
Yuqorida ko’rsatilgan talablarga rioya qilish orqali nazoratning ishonchliligi ortadi
va yoquv jarayonida o’z vazifalarini hal qilishga imkon yaratiladi.
O’quv   faoliyati   natijalarini   hisobga   olish   turlari,   shakl   va   metodlari .
Pedagogika   fani   bilimlarni   o’z   vaqtida   nazorat   qilish   va   baholashning   uchta
vazifasi borligini alohida uqtiradi:
O’zlashtirishni   nazorat   qilish   va   baholash   natijalariga   qarab   davlat   ta’lim
standartlari qanday bajarilayotganligi nazorat qilinadi va vazifalar belgilanadi.
Bilimlarni   nazorat   qilish   va   baholash   natijasida   o’quvchilarda   bilimlar   yanada
kengayadi. Bu bilan ta’lim muassasalari oldida turgan ta’limiy maqsad bajariladi.
Ta’lim   sohasida   yaxshi   natijalar   yoshlar   tarbiyasiga   ham   ta’sir   ko’rsatadi,   ularda
ko’tarinki   ruh,   o’z   kuchiga   bo’lgan   ishonch   va   qiziqish   paydo   bo’ladi.   Shuning
uchun ham ta’lim natijalarini nazorat qilish va baholash ta’lim tizimining ajralmas
qismidir.
Ana shu vazifalardan kelib chiqib o’quvchilar o’quv faoliyatini hisobga olishning
bir qator shakl va metodlari asoslangan.
Har   bir   fan   bo’yicha   o’quvchining   o’quv   faoliyatini   nazorat   qilish   va   baholash
chorak   yoki   yarim   yillik   davomida   muntazam   ravishda   olib   boriladi   va   quyidagi
nazorat turlari orqali baholanadi:
- joriy nazorat;
- oraliq nazorat;
- yakuniy nazorat.
Joriy   nazorat   –   bu   ta’lim   jarayonida   o’quvchilar   tomonidan   o’quv   dasturida
belgilangan   muayyan   mavzularni   o’zlashtirilish   bo’yicha   bilim,   ko’nikma   va
malakalari   darajasini   aniqlash,   baholash   shakli.   Bu   nazorat   o’qituvchi   tomonidan
o’tkazilib,   o’quvchilarning   bilim   darajasini   aniqlash   fanning   har   bir   mavzusi
bo’yicha kundalik ballar qo’yib borishni nazarda tutadi.
Oraliq   nazorat   o’quvchilar   tomonidan   o’quv   materialining   muayyan   bob   yoki
bo’limlari   bo’yicha   o’zlashtirilgan   bilim,   ko’nikma   va   malakalari   darajasini
aniqlash, baholash shakli. Yakuniy   nazorat   –   ta’lim   oluvchilarning   chorak   yoki   yarim   yillik   uchun
belgilangan   o’quv   materiallari   bo’yicha   o’zlashtirilgan   bilim,   ko’nikma   va
malakalari   darajasini   aniqlash,   baholash   shakli   bo’lib,   o’rganilgan   mavzular
bo’yicha   yozma,   og’zaki,   test   shaklida   o’tkaziladi.
O’quvchilarning   faoliyatini   hisobga   olish   metodlari   og’zaki,   yozma,   test   hamda
amaliy   topshiriqlarni   bajarishga   asoslangan   bo’lishi   mumkin.
Og’zaki tekshirish . Bu metod bilimlarni nazorat qilish va baholashning ancha keng
tarqalgan an’anaviy usullaridan biridir.
Reyting   nazorati   asosida   o’quvchilarning   o’quv   faoliyatini   hisobga   olishning
yuqorida   keltirilgan   metodlari   bilan   birga   test   usulidan   ham   samarali
foydalanilmoqda.   Test   so’rovidan   nafaqat   o’quvchilarning   bilim,   ko’nikma   va
malakalari   darajasini   aniqlash,   balki   1993   yildan   boshlab   O’zbekiston
Respublikasida   abituriyentlarni   oliy   o’quv   yurtlariga   tanlov   asosida   qabul   qilish
jarayonida   ham   samarali   foydalanib   kelinmoqda.
Test   –   aniq   maqsad   asosida   muayyan   holat   darajasini   sifat   va   miqdoriy
ko’rsatkichlarda belgilashga imkon beruvchi sinov vositasi.
Pedagogik amaliyotda testning bir qator afzalliklari ko’zga tashlanadi.
 Ular quyidagilardir:
1)  nazorat uchun vaqtning kam sarflanishi;
2)   nazariy   va   amaliy   bilim   darajasini   ob’ektiv   sharoitda   aniqlash   imkonining
mavjudligi;
3)   bir   vaqtning   o’zida   ko’p   sonli   o’quvchilar   bilan   nazoratni   tashkil   etish
mumkinligi ;
4) bilim natijalarining o’qituvchi tomonidan qisqa muddatda tekshirilishi;
5) barcha o’quvchilarga bir xil murakkablikdagi savollar berilib, ular uchun bir xil
sharoitning yaratilishi.
Ta’lim   tizimi   uzluksiz   ravishda   islohotlarni   amalga   oshirishni   talab   etadigan
sohadir.
Ta’lim   tizimida   islohotlarni   amalga   oshirish   jarayonida   o’quvchilarning   bilim,
ko’nikma va malakalarini nazorat qilish va baholash ham yangicha mazmun kasb
etdi.   Davlat   ta’lim   standartlarining   ishlab   chiqilganligi,   yangi   o’quv   dasturining
amaliyotga   joriy   etilganligi,   erkin   va   mustaqil   fikrlovchi   shaxsni   tarbiyalashga
nisbatan   yuqori   talabning   qo’yilayotganligi,   ta’lim   amaliyotiga   pedagogik
texnologiyalar   olib   kirilayotganligi,   o’quvchilarni   kasbga   muvaffaqiyatli   yo’llash maqsadida   psixologik   va   pedagogik   diagnostika   barcha   turdagi   ta’lim
muassasalarida   keng   ko’lamda   amalga   oshirilayotganligi   kabi   holatlar   ko’zga
tashlanayotgan   bir   vaqtda   o’quvchilarning   bilim,   ko’nikma   va   malakalarini   eng
samarali   shakl,   metod   va   vositalar   yordamida   nazorat   qilish   hamda   baholash
muhim ahamiyatga ega.
O’quvchilar   bilimini   baholashning   besh   balli   tizimi ning   eskirganligi,   zamon
talablariga   javob   bera   olmagani   uni   reyting   tizimi   asosida   baholash   uslubi   bilan
almashtirishni   taqozo   etdi.   SHu   o’rinda   «Qanday   sabablarga   ko’ra   besh   balli
baholash mezoni o’zini oqlamadi?» degan savolga javob berish o’rinlidir:
Birinchidan,   O’zbekiston   Respublikasining   «Kadrlar   tayyorlash   Milliy   dasturi»
ta’limni dekmokratik va insonparvarlik tamoyillari asosida rivojlantirishni nazarda
tutadi. Besh balli baholash tizimi qattiqqo’llik, o’qituvchining mustabidligi hamda
uning ta’lim jarayonida yakka hukmronligini ta’minlashga xizmat qilib kelgan.
Demak,   ushbu   jarayonda   talab   va   amaldagi   holat   bir-biriga   muvofiq   kelmaydi.
Ikkinchidan, baholash mezoni o’qituvchi va o’quvchi o’rtasida ixtiloflarni   keltirib
chiqarishga   emas ,   aksincha,   o’zaro   faol   hamkorlik,   bir-birini   tushuna   olishlari
uchun   xizmat   qilishi   lozim.
Uchinchidan,   baholash   mezoni   faqatgina   o’quvchilar   tomonidan   bilim,   ko’nikma
va   malakalarning   o’zlashtirilish   darajasini   nazorat   qilish   uchungina   emas,   balki
ta’limni tashhis etishning faol ko’makchisiga aylanishi zarur.
Baholashning   besh   balli   tizimi   birdan   beshgacha   farqlanuvchi   dastlabki   baholar
qo’yish   tartibini   bildirib,   mohiyatan   baholar   o’rtasida   yig’indisining   o’rtacha
arifmetik qiymati asosida choraklik (yillik) bahoni belgilashdan iborat.
Masalan, o’quvchi biror o’quv fanidan uchta nazorat ishini 3, 4 va 5 ga bajargan,
joriy   nazorat   bo’yicha   ham   shunday   natijalarni   qayd   etgan   bo’lsa,   unga   chorak
uchun «4» baho qo’yiladi. Bu esa o’quvchi joriy, oraliq va yakuniy nazorat paytida
yaxshi   tayyorgarlik   ko’rib,   ijobiy   baholanishiga,   chorak   oxirida   muayyan
mavzudan olgan «5» bahoga berilgan javoblarining mutlaqo inobatga olmasligiga
sharoit   yaratadi.
«Reyting»   (inglizcha   baholash,   tartibga   keltirish,   klassifikatsiyalash)   muayyan
hodisani   oldindan   belgilangan   shkala   bo’yicha   baholash.   Reyting   tizimi
o’quvchilarning   bilim   sifatini   nazorat   qilish   turi ,   metodi   va   shakli   sifatida   e’tirof
etilib,   uning   yordamida   o’quvchilarning   o’quv   fanlari   bo’yicha   ta’lim   standartida
belgilangan barcha talablar bo’yicha o’zlashtirilgan bilimlari sifati baholanadi.
Reyting tizimida o’zlashtirish natijasi  nazoratning ko’rsatilgan barcha shakllardan
o’tish   jarayonida   to’plangan   ballarni   qo’shish   yo’li   bilan   aniqlanadi.   Har   bir
nazorat turi uchun 10 balldan taqsimlanganda (o’quv fani uchun 100 ball hisobida)
unga   7,   5,   8,   7   ball   qo’yilsa,   o’quvchining   chorak   yoki   yarim   yillik   uchun
to’plagan   bali   27   ballni   tashkil   etadi,   bu   esa   55   foizdan   kam,   shuning   uchun   u yetarlicha reyting ballini to’plamaguncha va barcha nazorat shaklidan o’tmagancha
attestatsiya qilinmaydi. Demak, reyting tizimi olingan baho bilan egallangan bilim
o’rtasida tafovut kelib chiqishining oldini oladi.
Reyting   tizimi   yana   bir   qator   afzalliklarga   ega,   chunonchi:
 ta’lim jarayonida baholash tizimi imkoniyatlarini kengaytirish;
 o’quvchi bilimini eng adolatli mezonlar yordamida aniqlash;
 ta’limni standartlashtirish jarayoni uchun zarur imkoniyatlarni ochib berish;
 ta’lim   standartlarida   ko’zda   tutilgan   o’quv   dasturiga   kirgan   majburiy
ixtiyoriy mavzularning to’laligicha o’zlashtirilishi;
 o’quvchilarda   o’z   ustida   mustaqil   ishlash   intilish,   erkin   fikr   yuritish,
bilimlarni egallashga nisbatan izchil yondashuv yuzaga keladi;
 o’quvchilarda yomon baho olishga bo’lgan qo’rquv yo’qolib, uning o’rniga
bilimlarni   ixtiyoriy o’zlashtirish,  mavjud kamchilik  va  nuqsonlarni  bartaraf
etish   yo’lida   mustaqil   ishlash   imkoniyati   yaratiladi.   Boshqacha   aytganda ,
qo’rquv   o’rniga   intilish,   rejalashtirish,   harakat   qilishga   ehtiyoj   tug’iladi,
o’rganishga nisbatan qiziqish ortadi.
Biroq,   bugungi   kunda   ham   maktab   amaliyotida   besh   balli   baholash   tizimidan
foydalanilayotganligi   bois   pedagoglar   mazkur   tizimning   rag’batlantiruvchi   rolini
oshirish   yo’llarini   izlamoqdalar.   Bu   borada   bir   necha   usullardan
foydalanishmoqda. 
Xususan:
baholarni   qo’shish   va   ayrish   alomatlari   bilan   ifodalash.   Sinf   jurnallarini
yuritishning   amaldagi   qoidalari   ifodaviy   belgili   baholarni   qo’llashga   imkon
bermaydi.   SHu   bois   pedagog   murosa   qilib,   sinf   jurnaliga   aniq   baholarni   qo’yadi,
plyus-minuslarni esa shaxsiy yon daftarchasida qayd etib boradi;
raqamni   balli   baho   (qo’shimcha   baho)   bilan   to’ldirishi.   Bu   usul   instruktiv
ta’qiqlarga ega emas, biroq pedagoglar tomonidan kam qo’llaniladi, zero, bu usul
dars   davomida   shusiz   ham   tanqisligi   seziladigan   vaqtni   ko’proq   sarflashni   talab
etadi;
o’qituvchining   kundalik   daftarga   baho   qo’yish   bilan   birga   ota-onalar   uchun
qaydlarni yozishi. Bu usul o’quvchining oila oldidagi mas’uliyatini kuchaytirishga
asoslanadi.   Quyidagi   holat   inobatga   olinmasa,   bunda   biror   g’ayri   oddiylik   yo’q.
Kundalikda qayd etilgan yozuvlar mazmuni bilan tanishish ularning asosan salbiy
mazmunda   ekanligini   ko’rsatadi.   Ma’lumki,   salbiy   fikrlar   o’quvchilarda   ta’lim
olishga bo’lgan rag’batni barbod qiladi. Tadqiqot natijalarining ko’rsatishicha, 5-6-
sinf   o’quvchilarida   ta’lim   olishga   bo’lgan   rag’batning   pasayishini   ta’minlovchi
omil – aynan kundalikdagi salbiy mazmundagi qaydlardir. kommunikativ   motiv   –   tengdoshlarining   munosabati,   fikri.   O’quvchilar
tengdoshlarining   munosabati,   fikrlariga   nisbatan   e’tiborsiz   bo’la   olmaydilar.
Pedagog ana   omildan foydalana olishi zarur , biroq uni suiste’mol qilish yaramaydi,
zero,   bunday   yondashuv   ham   o’quvchilarda   ta’lim   olishga   bo’lgan   rag’batni
susaytiradi. XIX-XX asr boshlarida gimnaziyalarda shunday qoida ustun bo’lgan:
o’quvchini jamoa oldida maqtash mumkin, lekin koyish mumkin emas. Bugun ham
ta’lim amaliyotida ana shu qoidaga amal qilish foydadan holi emas.
kommunikativ  ta’sirni  kuchaytirish,  bu  o’rinda   o’quvchilarni   o’z   sinfdoshlarining
muvaffaqiyatlari   va   muvaffaqiyatsizliklarini   his   qilish,   unga   yordam   ko’rsatishga
o’rgatishdan iborat;
o’zlashtirish   ekranlaridan   foydalanish.   Sinfda   ekran   osib   qo’yilib,   unda
o’quvchilarning barcha baho ko’rsatkichlari qayd etib boriladi. Buning kamchiligi
a’lochilarda   kibrlanish,   past   o’zlashtiruvchilarda   esa   befarqlik   yuzaga   keladi.
Bunday holatning oldini olish uchun o’quvchilarni axborotni to’g’ri qabul qilishga
o’rgatib borish zarur.
o’z-o’zi bilan musobaqa tashkil etish, har hafta oxirida o’quvchi o’z faolitini tahlil
etadi. YAkunlangan haftada o’zlashtirish pasaysa, garchi u a’lochi bo’lib qolaversa
ham   o’quvchi   musobaqada   boy   beradi.   Aksincha,   kuchsiz   o’quvchi   yakunlangan
haftada   samarali   ishlasa,   g’olib   chiqqan   hisoblanadi.   O’z-o’zi   bilan   musobaqada
barcha   o’quvchilar   teng   sharoitda   bo’ladilar,   ya’ni,   past   o’zlashtiruvchi   o’quvchi
bitta   past   bahoni   kam   olsa,   yutgan,   a’lochi   o’quvchi   esa   bitta   a’lo   bahoni   kam
olgan   bo’lsa   yutqazadi.   Anglanganidek,   bu   usul   o’zlashtirish   uchun   emas ,   balki
o’zlashtirishni yaxshilash uchun xizmat qiladi. 5-Mavzu:   Gulbadanbegimning   “Xumoyunnoma”   asarida   tarbiya
masalalari.
А gar tarixga nazar tashlaydigan boʼlsak, oʼrta asrlarda xotin-qizlar orasida tarixchi
manbashunos   ikki   kishi   oʼtgan   ekan.   Birinchisi   vizantiyalik   malika   А nna   Komnen
(XI-XII)   boʼlib,   oʼz   otasi   А leksey   I   Komnen(1031-1118)   va   akasi   tarixini   yaratgan
boʼlsa,   Sharqda   bunday   vazifani   Gulbadanbegim   bajaradi,   yaʼni,   otasi   va   akasi
podshohligi   davridagi   voqealar   bayon   etgan   «Humoyunnoma»   asarini   yaratadi.
Temuriylar   xonadonining   malikasi   –   Gulbadanbegimning   oʼrta   asrlarda   Sharqdan
xotin-qizlar orasida chiqqan yagona tarixchi ekanligi bugungi kunda millatimizning
iftixoridir.   Bundan   tashqari   Boburning   zurriyotlaridan   Shoh   Jahonning   qizi
Jahonoro   va   А vrangzebning   qizi   Zebuniso   mashhur   shoirlar   edi   Bobur   vafot
etganda   Gulbadanbegim   sakkiz   yoshda   boʼlgan.   Gulbadanbegimning   onasi
Dildorbegim,   asli   Soliha   Sulton   begim   boʼlib,   Bobur   Mirzoning   amakisi   Sulton
Mahmud   Mirzoning   qizi   boʼlgan.   Gulbadanbegim   Bobur   Mirzoning   sevimli   katta
xotini   Humoyun   Mirzoning   onasi   Mohim   Begim   qoʼlida   tarbiyalanadi.   Mohim
begim   aqlli,   dona,   ayol   boʼlib,   Gulbadanbegim   tarbiyasiga   alohida   ahamiyat
beradi.   Shu   bois   Gulbadanbegim   temuriylarning   yetuk   bilimga   ega   boʼlgan,
isteʼdodli   malikalaridan   biri   hisoblanib,   Xumoyun   podshoh   saroyida   diplomatik
ishlardan   faol   ishtirok   etgan.   Gulbadanbegimning   «Humoyunnoma»   asari
bizgacha toʼliq yetib kelmagan. Hozirgi mavjud qoʼlyozma nusxalarida matn Hindol
Mirzoning   oʼldirilishi   va   Xumoyun   podshohning   boʼyrugʼiga   koʼra   Kamron
Mirzoning   koʼziga   mil   tortilishi   voqeasini   bayoni   bilan   uzilib   qoladi.   Bu   voqealar
1553   yilda   sodir   boʼlgan.   Xumoyun   podshoh   1556   yili   49   yoshda   vafot   etadi.
Xumoyun   podshoh   hayotining   soʼnggi   davrlaridagi   voqealar   va   uning   vafoti boshqa   tarixiy   manbalarda   batafsil   bayon   etilgan.   А mmo   Gulbadanbegim
tomonidan   yaratilgan   «Xumoyunnoma»   asarining   xotimasi   qaysi   davrlardagi
voqealarni qamrab olganligi bizga nomaʼlum boʼlib qolmoqda.  А sarning yozilishiga
asosiy   sabab,   Xumoyunning   oʼgʼli   А kbarshohning   Hindistonda   bobosi   Boburning
orzusini   amalga   oshirib,   mustahkam   imperiyani   tashkil   etganli   hamda   saroy
tarixchilariga   oʼz   tarixini   yozishni   buyuradi.   Shuning   uchun   А kbarshoh   bobosi
Bobur va otasi Xumoyun podsholarni yaxshi bilgan kishilarga ularning podshohlik
davridagi   koʼrgan   va   bilgan   voqealarini   yozib   berishni   buyuradi   va   shu   tariqa
Gulbadanbegimning   «Xumoyunnoma»   asari   yaratiladi.   Xumoyunnoma   asarida
asosan,   Bobur   farzandlari   oʼrtasida   noahillik,   toj-u   taxt   uchun   aka-ukalar
oʼrtasidagi   tinimsiz   kurash   batafsil   bayon   etilgan.   Bobur   Mirzonini   farzandlari
haqida   maʼlumot   berar   ekan   shunday   deydi:   «Podshoh   hazratlari   Qobilni
Mirzaxon   qoʼlidan   osonlik   bilan   ozod   qilganlarida   yigirma   uch   yoshda   edilar   va
hech   farzandlari   yoʼq   edi,   farzand   koʼrishni   koʼp   orzu   qilar   edilar.   Shu   yili   Sulton
А hmad Mirzoning qizi oʼn yetti yoshli oysha Sulton begimdan bir qiz tugʼiladi. Bu
qiz  shu   oyning  oʼzidayoq   nobud   boʼldi.   Qobilni   oldinishini   xudo   muborak   etdi-ki,
(keyinchalik)   oʼn   sakkizta   farzand   boʼldi»[3.9].   Boburning   vafotidan   soʼng
farzandlar   oʼrtasidagi   noahillik   ularni   Hindistondagi   vaziyatini   tang   qilib   qoʼyadi.
Xumoyun   podshoh   oʼz   ukalari   Kamron   Mirzo,   А skariy   Mirzo   va   Hindol   Mirzolar
bilan   tinimsiz   kurash   olib   boradi.   Gulbadanbegimning   yozishicha   Xumoyun
toʼngʼich   farzand   boʼlsada,   Kamron   va   Hindol   Mirzolarga
nisbatanqatʼiyyatsiz,yumshoq   tabiatli   boʼlgan.   Podshohliginiing   dastlabki
vaqtlaridanoq davlatining sarhadlarini ukalariga boʼlib beradi va oʼzining vaziyatini
mushkullashtiradi.   Hatto   Hindistonni   tashlab   chiqib   ketishga   majbur   boʼladi.
Keyinchalik   Hindol   Mirzo   Xumoyun   podshoh   tomonida   boʼladi   ammo,   ukasi
Kamron   Mirzo   tufayli   koʼp   aziyatlar   chekadi.   Kamron   Mirzo   qoʼlga   olinganda
butun   saroy   ahli   uni   qatl   etilishini   talab   qilganda   ham   Xumoyun   podshoh   uzoq
uylab   soʼng   «Kamron   Mirzoning   har   ikkala   koʼziga   mil   tort!»   deb   buyuradi.
Temuriy   malikalarning   oʼz   aka-ukalarga   munosabati   juda   samimiy   boʼlganligi
asarda   payqash   mumkin.   Xususan,   Xumoyun   Mirzoning   ikki   yarim   yashar   oʼgʼli
Jaloliddin Muhammad  А kbarga Boburning opasi Xonzodabegimning munosabatini
quyidagicha   tasvirlaydi:   «Uni   juda   yaxshi   koʼrar   edi.   Oyoq-qoʼllarini   oʼpib,   xuddi
mening   birodarim   –   Bobur   podshohning   qoʼl   oyoqlariga   oʼxshaydi,   (oʼzi   esa)
butunlay   oʼxshaydi,   der   edilar»   [4.82].   Haqiqatdan   ham   Xonzodabegim
yanglishmagan   edi.   А kbarshoh   bobosi   Bobur   singari   jasoratli   boʼlib,   Hindistonda
boburiylar   hukmronligini   mustahkamlaydi,   davlat   sarhadlarini   kengaytiradi.
«Xumoyunnoma»   asaridai   opa   va   uka   munosabatini   ifoda   etadigan   yana   bir
epizod kishini diqqatini oʼziga tortadi. Kamron Mirzo va uning josuslari tomonidan
Hindol   Mirzoning   oʼldirilishini   bayon   etar   ekan   Gulbadanbegim   shunday   yozadi: (Gulbadanbegim  va Hindol Mirzo  Boburning Dildorbegim ismli xotinidan tavallud
topgan boʼladilar) «Bilolmadim qanday berahm zolim bu beozor yigitni zulm  tigʼi
bilan   bejon   qildi.   Koshki   bu   tigʼ   mening   yuragim   yoki   koʼzimga,   yoki   oʼgʼlim
Saodatyorga yoki Xoʼjaxonga tekkan  boʼlsa edi. Oh, yuz marta  oh  va  afsus, essiz,
ming marta essiz! Hayhot, oh ey afsus Quyoshim bulutlar ostida berkildi!» [4.99]
Bu  satrlarda Gulbadanbegimning  ukasiga nisbatan  mehri juda yuqori  va samimiy
boʼlganligi   payqash   mumkin.   Umuman   asar   oʼquvchida   katta   qiziqish   uygʼotadi.
Falsafiy   metodologik   jixatdan   yondoshadigan   boʼlsak   avvalo   mazkur   asar
Hindistonda   Boburiylar   hukmdorligining   dastlabki   yillaridagi   voqea   va   hodisalar
haqida   toʼliq   maʼlumot   beruvchi   manbadir.   Ikkinchidan,   asardagi   barcha
maʼlumotlar   va   faktlar   obʼektiv   xarakter   kasb   etadi.   Chunki   Gulbadanbegim
«Humoyunnoma»   asarida   bayon   etilgan   barcha   voqea   va   hodisalarni   oʼz   koʼzi
bilan   koʼrgan,   uning   ishtirokchisi   boʼlgan.   Shu   jihatdan   asar   qimmatli   tarixiy
manba hisoblanadi. Uchinchidan, asrdagi voqea va hodisalar sodda va ravon, aniq,
mubolagʼalarsiz   bayon   etilishi   uning   badiiy-ilmiy   ahamiyatini   oshiradi   va
oʼquvchida   katta   qiziqish   uygʼotadi.   Toʼrtinchidan,   asarda   voqea   va   hodisalar
bayonidan   tashqari   boy   etnografik   maʼlumotlar   keltiriladi.   Yaʼni,   oʼsha   davrdagi
milliy   kiyimlarimiz,   urf-odat   va   marosimlarimiz   haqida   qimmatli   maʼlumotlar
bayon   etiladi.   Masalan,   Gulbadanbegim   ukasi   Mirzo   Hindolning   uylanish   toʼyini
batafsil izohlab berar ekan, barcha faktlar toʼgʼrisida toʼxtalib oʼtadi.  А vvalo nikoh
toʼyi   uchun   «Tilsim»   toʼyxonasining   barpo   etilishi,   toʼyda   ishtirok   etayotgan
mehmonlarga   qanday   sharoitlar   yaratilganligi,   podshoh   atrofida   oʼtirgan   barcha
temuriyzoda   malikalar   toʼgʼrisida   maʼlumotlarni   bayon   etadi.   Toʼyda
mehmonlarga tortilgan taomlar va sanʼatkorlar haqida ham maʼlumotlarni keltirib
oʼtadi.   А lbatta,   toʼyda   mehmonlarga   tortiq   etilgan   sarpolar,   sovgʼa-salomlar
haqida   ham   toʼxtalib   oʼtib   shunday   deydi:   «Toʼy   shunday   yaxshi   boʼlgan   ediki,
bunday   toʼy   podsho   otamning   boshqa   farzadlariga   muyassar   boʼlmadi»   [4.51].
Beshinchidan,   XVI   asrda   Temuriylar,   aniqrogʼi   Bobur   va   Humoyun   saroyidagi
malikalar  va  ularning  majlislar, toʼy hashamlardagi mavqelari va  nufuzlari  haqida
batafsil   maʼlumotlar   keltirilgan.   Yuqorida   taʼkidlaganimizdek,   «Tilsim»   toʼyidagi
malikalar   haqida   toʼxtalib   oʼtar   ekan,   ularni   «mardona   kiyimlarin   kiyar   va
zaxgirtaroshlik (oʼq  otish  oʼyini, bunda suyak angishvonani bosh  barmoqqa kiyib,
oʼq   otganlar.   Bu   oʼyin   «zaxgir»-angishvona   deb   nom   chiqargan   -  S.   А zimjonova),
chavgonbozlik,   tarandozlik   kabi   har   xil   hunarlarga   usta   va   sozlardan   koʼpchiligini
chalar   edi»   deb   taʼriflaydi[4.47].   Bundan   koʼrinib   turibdiki   Temuriy   malikalar
adabiyot,   tarix,   musiqa   sanʼati   va   diniy   sohadagi   ilmlardan   tashqari   harbiy
mashqlarni ham puxta egallab olgan ekanlar. Oltinchidan maʼnaviy merosimizning
nodir   naʼmunasi   boʼlgan   bu   asar   adabiy   manbashunoslik   va   tilshunoslikka   oid
nodir manbadir.  А sar fors tilida yozilgan boʼlsada, Gulbadanbegim koʼpgina oʼzbek tili   iboralarini   va   ayrim   hollarda   mukammal   jumlalarni   keltirib   oʼtadi[5.21].
Humoyun Mirzo saroyida oʼzbek tilida gaplashganlar va Bobur qayd qilgan  А ndijon
dialektida sheʼr yozuvchi shoirlar saroyda toʼplanganlar.
Gulbadanbegimning   «Xumoyunnoma»   asari   tarixiy   etnografik   va   adabiy
manbashunoslikka   oid   qimmatli   maʼlumotlar   va   faktlarni   oʼz   ichiga   olgan   nodir
manbadir.   Maʼnaviy   tahdidlar   xuruj   qilib   turgan   bugungi   axborotlashgan
jamiyatda   Gulbadanbegimning   «Xumoyunnoma»   asari   oʼquvchi   yoshlarda   milliy
gʼurur   va   iftixor   tuygʼusini   shakllantirishda,   qolaversa,   milliy   oʼzlikni   anglashda
tarbiyaviy   ahamiyat   kasb   etadigan   maʼnaviy   merosdir.   Shuning   uchun   ham
Gulbadanbegimning   «Humoyunnoma»   asari   Sharq   xalqlari   maʼnaviy   merosining
nodir   durdonasi   hisoblanib,   hozirgi   murakkab   globallashuv   sharoitida
yoshlarimizni   milliy   qadriyatlarimiz   asosida   tarbiyalashda   muhim   nazariy   manba
boʼlib xizmat qiladi.
6-Mavzu: Temuriy malikalar va ularning ma’naviy merosi.
Temur   va   temuriylar   davri,   umuman   Sharq,   xususan   O’rta   Osiyo   ilm-fani,
madaniyati, ma’naviyati, adabiyot va san’ati rivojida muhim bosqich, yangi tarixiy
davr,   burilishdir.   Bu   davr   IX-XII   asrlardagi   ma’naviy-ma’rifiy   hayotdagi
ko’tarilish   va   yuksalishning   mantiqiy   davomidir.   Boshqacha   nom   bilan   bu   davr
«Oltin asr» deb ham yuritiladi.
O’rta Osiyo xalqlari orasida etishib chiqqan buyuk tafakkur egalarining butun bir
avlodi huddi shu davrda shakllandi va ijod qildi. Butun dunyoga nomlari mashhur
tarixchilar Sharofiddin Ali Yazdiy, Mirxond, Xondamir, Davlatshoh Samarqandiy;
olimlardan   Mirzo   Ulug’bek,   Ali   Qushchi,   Qozizoda   Rumiy;   faylasuf-
shoirlardan   Abdurahmon   Jomiy ,   Alisher   Navoiy,   Lutfiy,   Sakkokiy,   Atoiy;
musavvirlardan   Kamoliddin   Behzod,   Qosim   Ali,   Mirak   Naqqosh;   hattotlardan
Sulton   Ali   Mashhadiy,   Sulton   Muhammad   Xandon,   Muhammad   bir   Nur   va
boshqalar   shular   jumlasidandir.   Ularning   barchasi   o’sha   davr   va   o’zlarigacha
bo’lgan   insoniyat   ma’naviyati,   ma’rifati   va   madaniyati   yutug’ining   barcha
sohalarini   mukammal   bilib,   o’zlashtirib   olgan,   o’zlari   tanlagan   sohalarining   hali
hech   kim   tomonidan   zabt   etilmagan   cho’qqilarini   egallagan   ulug’   siymolar,
qomusiy ilm egalari bo’lganlar.
Shuning   uchun   ham   ularning   boy,   serqirra   ijodlari,   tengi   yo’q   va   takrorlanmas
ilmiy-falsafiy, badiiy, tarixiy asarlari asrlardan-asrlarga o’tib, zamon sinovlariga
bardosh berib bizlargacha etib keldi. Kamoliddin   Behzod   va   uning   shogirdlari   ijodida   yuksak   bosqichga   ko’tarilgan
musavvirlik   san’ati   Sharq   uyg’onish   davrining   yutuqlaridan   biridir.   Behzod
o’zining   takrorlanmas   ijodi,   go’zal   miniatyura   san’ati   va   ajoyib   mahorati   bilan
nafaqat   Sharqda,   balki   butun   dunyoda   ham   o’chmas   iz   qoldirgandir.   «Ikkinchi
Moniy»,   «Sharq   Rafaeli»   deb   yuksak   e’zozlangan   Behzod   mashhur   adib   Jomiy,
Navoiy,   Bobur,   Husayn   Boyqaro,   Shayboniyxon   va   boshqalarning   siymolarini
yaratgan yuksak ma’naviyat egasidir.
Temuriylar   davri   ilm-fan,   madaniyat ,   ma’rifat   rivoji   Mirzo   Ulug’bekning   (1394-
1449)   nomi   bilan   chambarchas   bog’lanib   ketgan.   U   davlat   arbobi,   fan-ma’rifat
homiysi,   buyuk   olim   va   munajjimdir.   U   o’zi   bunyod   ettirgan   rasadxona   va   ilm-
ma’rifat   markaziga   turli   sohalarda   ish   olib   boruvchi   100   dan   ortiq   ilm   ahllarini
to’plab   keng   miqyosda   ilmiy   kuzatish   ishlarini   olib   borgan.   Bular   Qozizoda
Rumiy,   /iyosiddin   Jamshid,   Ali   Qushchi,   Mavlono   Ahmad,   Muhammad   Havofiy,
Abu   Ali   Birjondiy,   Mirim   Chalabiy,   Muiniddin   Koshiylar   zamonaning   zabardast
olimlaridan   bo’lgan.   Mirzo   Ulug’bek   shu   asosda   Samarqandda   «Samarqand
akademiyasi»   yoki   «Ulug’bek   akademiyasi»ga   asos   solgan   edi.   U   «Ziji   jadidi
Ko’ragoniy»   (Ko’ragoniyning   yangi   astronomik   jadvali)   va   «To’rt   ulus   tarixi»
nomli   asarlarning   muallifidir.   Tarixchi   olim   Davlatshoh   Samarqandiyning
yozishicha   «Ulug’bek   geometriya   borasida   Evklidga,   astronomiya   sohasida
Ptolomeyga o’xshardi».
Mirzo   Ulug’bek   fan   homiysi   bo’lishi   bilan   birga,   mamlakatda   ma’rifat   rivojiga
ham   katta   ahamiyat   bergan   allomadir.   U   Movarounnahrda   uch   madrasa   qurdirdi.
Bulardan biri Samarqandda (1417-1420), ikkinchisi Buxoroda (1417) va uchinchisi
/ijduvondadir (1433).   Hatto Buxorodagi madrasi peshtoqiga hadisdan: «Ilm olish
har   bir   mo’min   va   muslima   uchun   farzdir»   -   deb   yozdirib   qo’ydi.   Ulug’bek
ko’proq buyuk olim, ilm-fan, ma’rifat bo’lgani uchun ham yanada qadrlidir.
U geometriya, matematika, astronomiya, tarix, adabiyot, mantiq, musiqa ilmlarini
bilgan.   Qur’on,   hadis   va   fiqx   ilmlaridan   ham   yaxshi   xabardor   bo’lgan   allomadir.
XV   asrda   aniq   fanlarning,   xususan   astronomiyaning   rivojida   Ulug’bekning
xizmatlari beqiyosdir. Uning daholigi bugun ham insoniyatga xizmat qilmoqda.
Temuriylar   davri   ma’naviyati   va   ma’rifati   rivoji   o’zlarining   ongli   hayoti   va
faoliyatini insonning baxt-saodati, xalqlar osoyishtaligi,   obodonlik ishlari , ilm-fan,
adabiyot,   san’at   rivojiga   bag’ishlagan   ikki   buyuk   mutafakkir   Abdurahmon   Jomiy
(1414-1492)   va   Mir   Alisher   Navoiylarning   (1441-1501)   nomi   bilan   chambarchas
bog’liqdir.   Abdurahmon   Jomiy   O’rta   Osiyo   xalqlari   ma’naviy   olamida,   diniy
tafakkur sohasida yuksak xizmatlar qilgan mutafakkirlardan biridir.
Abdurahmon   Jomiy   temuriylar   davri   dunyoqarashi,   mafkurasi   bo’lmish
naqshbandiylikni   qabul   qilgan   va   uning   g’oyalarini   targ’ib   etgan.
Naqshbanliychilik   adolatni,   o’z   mehnati   asosida   bunyod   etilgan   halol   luqmani
ma’qullagan,   dabdabali   hayotni   rad   etgan,   g’irrom   yo’llar   bilan   mol-mulk to’plashni   qoralagan.   Bu   ta’limot   insonparvarlik,   rostgo’ylik,   halollik,
mehnatsevarlik,   ma’naviy   poklik,   kamtarlik,   samimiylik   kabi   chin   insoniy
fazilatlarni ulug’lagan. Uning «Dil ba yoru, dast ba kor» - «Ko’nglim Ollohdayu,
qo’lim mehnatda» degan shiori Jomiy va Navoiy kabi mutafakkirlarni o’ziga jalb
etgan.   Shu   sababli   bu   ikki   ulug’   siymo   naqshbandiylik   yo’lini   qabul   qilganlar   va
o’z ijodlarida uning g’oyalarini kuylaganlar.
O’zbek   xalqining   buyuk   farzandi,   mutafakkir,   davlat   arbobi,   o’zbek   adabiyoti   va
tilining   asoschisi   Alisher   Navoiy   O’rta   Osiyo   ma’naviy   va   ma’rifiy   fikr
taraqqiyotida   alohida   o’rin   tutadi.   U   adabiyot,   san’atning   turli   sohalariga   oid
qirqdan   ortiq   asar   yaratdi.   «Chor   devon»,   «Xamsa»,   «Mahbub   ul-qulub»,
«Muhokamatul-lug’atayn», «Majolisun-nafis», «Lison ut-tayr» va boshqalar shular
jumlasidandir.   Navoiy   o’z   asarlarida   zolim,   mustabid,   nodon,   maishatparast   shoh
va   hukmdorlarni   qoralab,   ularga   qarshi   insonparvar,   xalqparvar ,   odil,   adolatli
hukmdor   obrazini   qo’yadi.   Navoiy   sahovat   va   muruvattda   benazir   inson   bo’lgan.
O’zining   joylardagi   er-suvlari,   mol-mulklaridan   kelgan  daromadlarini   to’laligicha
xayriya ishlariga sarflagan. Birgina Xirot shahrida o’zining jamg’armasi hisobidan
ko’plab   binolar,   inshootlar   barpo   etgan,   kabag’al,   beva-bechoralarga   tekin   ovqat
bilan   ta’minlagan.   Muhtoj   kishilarga   har   yili   ikki   ming   po’stik   va   kiyim-kechak
tarqatgan. Bundan
tashqari   kanal   qazdirib   Mashhad   shahriga   suv   keltirgan.   Navoiyning   bundan
qariyib 550 yil avval ilgari surgan g’oyalari asrlar osha ahamiyatini, hayotiyligini
yo’qotgani   yo’q.   Xulosa   qilib   aytganda,   Temuriylar   davri   ilm-fan,   ma’rifat,
ma’naviyat   va   madaniyati   jahon   stivilizastiyasi   rivojiga   ulkan   hissa   bo’lib
qo’shildi. Bunda sohibqiron Amir Temurning xizmatlari beqiyos.
Mustaqillik   tufayli   jahon   ma’naviyati   va   ma’rifati   sahnida   o’z   o’rinlariga   ega
bo’lgan   komil   ajdodlarimizni   va   ular   qoldirgan   boy   ma’naviy-ma’rifiy   merosni
teran   anglash,   o’rganish   va   ulug’lash   imkoniyati   yuzaga   keldi.   Ota-bobolarimiz,
xususan   buyuk   davlat   arbobi,   ma’rifat   homiysi,   yuksak   ma’naviyat   egasi   Amir
Temur va uning avlodlari qoldirgan merosi bugungi kunda xalqimiz uchun ruhiy-
ma’naviy poklanish va milliy o’zlikni anglashning tugamas chashmasidir.
O’zbekistondagi tarixiy shaharlar, go’zal makonlarning ko’pchiligi Amir Temur va
temuriylar davrida vujudga keldi. Temuriylar davri har sohada chinakam uyg’onish
davri   bo’ldi.   150   yillik   mustamlakachilik,   qaramlik   yillarida   shunday   buyuk   zot
dunyoga   mashhur   davlat   arbobi,   ulug’   bunyodkor   Amir   Temur   shaxsining   asl
mohiyatiga xolis va haqqoniy baho berish imkoniyatidan mahrum bo’lib yashadik.
Sho’ro   tuzumi   sohibqiron   haqidagi   haqiqatni   xalqdan   yashirib   keldi.
Bobokalonimiz   to’g’risida   so’z   aytilgan   barcha   manbalar   ko’zdan   yashirildi,
ta’qiqlandi va soxtalashtirildi. Prezidentimiz Islom Karimov aytganlaridek: «Amir
Temur nomi tarixiy sahifalaridan bo’yoq bilan o’chirildi, unutishga mahkum etildi.
Maqsad xalqimizning oragidan milliy ong, milliy g’urur tuyg’usini yo’qotish, uni
qaramlikka,   tobe’likka   ko’ndirish   edi».   Bu   ishlarning   tagidagi   maqsad   bizning o’zligimizni, tariximizni unuttirish, bizni manqurtga aylantirish edi. Shuning uchun
ham   biz   Amir   Temurning   hurmatini   joyiga   qo’yar   ekanmiz,   birinchi   galda   shu
savobli   ish   orqali   xalqimizning,   millatimizning   izzat-hurmatini   joyiga   qo’ygan
bo’lamiz.   Buni   hech   qachon   unutmaslik   zarur.   O’zligimizni   anglashimiz,   milliy
qadriyatlarimizni   tiklashimiz ham qarz , ham farz».
O’zbekiston   mustaqillikka   erishishi   bilanoq   Prezidentimiz   boy   ma’naviy
merosimiz,   dinu-iymonimiz,   qadriyatlarimiz,   shu   jumladan   ulug’   bobomiz
sohibqiron   Amir   Temur   nomini,   u   haqidagi   tarixiy   haqiqatni   tiklashga
shaxsan   rahnamolik   qilib   kelmoqda.   O’zbekiston   mustaqilligi   bizga   buyuk
sohibqironni ham qaytarib bergani bilan alohida qadrga egadir.
Amir   Temurning   siymosi   xorijda   yillar   davomida   teatr   sahnalaridan   tushmay
kelgan,   Evropa   tillarida   500   dan   ziyod,   Sharq   tillarida   900   ga   yaqin   kitoblar
yozilgan,   ko’p   suvratlari   ishlangan.   Toshkentning   markazidagi   xiyobonda
sohibqironga   muhtasham   haykal   o’rnatildi,   Amir   Temur   va   temuriylar   davri
muzeyi   barpo   etildi.   1994   yilda   Mirzo   Ulug’bek   tavalludining   600   yilligi,   1996
yilda sohibqiron tavalludining 660 yilligi munosabati bilan dunyo miqyosida ulkan
tadbirlar   o’tkazildi.   Parijdagi   YuNESKO   qarorgohida   o’tkazilgan   yubiley
tantanalari   jahon   miqyosida   nishonlandi.   O’zbekiston   Respublikasi   Vazirlar
Mahkamasining qaroriga ko’ra «Amir Temur» xayriya xayriya jamg’armasi tashkil
etildi.
7-Mavzu:   Jadidchi olimlarning pedagogik g’oyalari. (Muhammad Sodiq
Qoshg’ariy,   Kursaviy,   Mahmudxo‘ja   Behbudiy,   Munavvar   Qori,   Said
Ahmad   Siddiqiy,   Abdulla   Avloniy,   Shakuriy,   Fitrat,   Cho’lpon   Abdulla
Qodiriy).
Jadid   ma`rifatparvarlarining   pedagogik   qarashlari.   Turkistonda
chor   hukumati   mustamlakachiligi   siyosati   tufayli   ro‘y   bergan
fojiali voqea-xodisalarga qarama-qarshi ravishda ma’rifatparvarlik
– jadidchilik harakati dunyoga keldi Ma’rifatparvarlarning ijtimoiy-
siyosiy, falsafiy, ma’naviyaxloqiy  g‘oyalar, fikr-muloxazalari o‘sha
murakkab tarixiy sharoitlarda shakllandi va rivojlandi.
Ma’rifatparvarlar     xalqimizning   donishmand     farzandlari     sifatida
mustamlakachilik   davrida   Turkistonda   hukmron   bo‘lgan   ijtimoiy-
siyosiy   vaziyatni,   xalqning   ma’naviy   holati   darajasini   yaxshi
bilganlar. Mustaqillikka  erishish uchun  xalqning umumiy  madaniy
saviyasini davr talablari va imkoniyatlari darajasida rivojlantirish,
xalqni   yangi   madaniyat,   ma’rifatga   chorlash   zarurligini   chuqur
anglab   etganlar.   Xalqni   Evropa   mamlakatlari   madaniyati,   fan- texnika   yutuqlari,   ilg‘or   tajribalari   bilan   tanishishga   tinimsiz
ravishda   da’vat   etganlar.   Bilimli,   madaniyatli,   ma’naviyatli   millat
va   xalq   juda   katta   ijtimoiy   kuchga   aylanishini   ma’rifatparvarlar
birinchilardan   bo‘lib   tushunib   etganlar.   “Asta-sekin
ma’rifatchilikdan   jadidchilik   o‘sib   chiqdi   va   u   ma’lum   darajada
siyosiy masalalarni olg‘a sura boshladi. YAngi talim-tarbiya, yangi
maktab,   yangi   maorif,   uni   boshqarish,   madaniy   targ‘ibot,
tashkilotchilik,   masalalari   asosiy   o‘ringa   ko‘tarildi.   YAngiliklarga
asoslangan holda rus va eski maorifdan farq qiluvchi fikr-g‘oyalar
oldinga   surildi,   ular   mahalliy   matbuot,   turli   kitoblar   orqali   keng
targ‘ib   qilindi.   Bu   madaniyatdagi   mustamlakachilikka   qarshi
mustaqillikka   xalq   ongini   oshirish,   o‘z   ahvolini   yaxshilashga
intilishning   ko‘rinishlaridan   edi”. Jadidchilikning   asosiy   mohiyati
millatni koloqlik, xurofot botqog‘idan chiqarishga qaratilgan.
XX   asr   o‘zbek   maorifi   va   madaniyati,   qolaversa,   bugungi
mustaqillik   tafakkurimiz,   ehtimolki,   shu   jadidlar   oldida
burchlidir .   “Usuli   jadid” ,   “usuli   savtiya”   nomlari   bilan
shuxrat   topgan   yangi   maktabni   Turkistonda   shular   tashkil
qilganlar.   SHular   birinchi   bo‘lib   zamonaviy   oliy   maktab   g‘oyasini
ilgari   surdilar,   o‘nlab   jamiyatlar,   shirkatlar   uyushtirib,   ular
yordamida   qanchadan-kancha   yoshlarni   taraqqiy   qilgan   Evropa
mamlakatlariga   o‘qishga   yuborishga   muvaffaq   bo‘ldilar.   O‘zbek
teatrining   birinchi   g‘ishtini   ko‘ygan,   nashru   matbuotini   boshlab
bergan ham shulardir.
Jadidlar   o‘z   hisoblaridan   maktablar   ochib,   yosh   avlodni   istiqlolga
tayyorladilar, she’r va maqolalar, sahna asarlari orqali milliy ongni
shakllantirishga,   milliy   g‘urur   va   iftixor   tuyg‘ularini   singdirishga
urindilar.
XIX asr oxirlari va XX asr boshlarida Turkistonda vujudga kelgan
jadidlik   harakatlarining   tepasida   Maxmudxo‘ja   Behbudiy,
Abdurauf   Fitrat,   Abdulhamid   CHo‘lpon,   Munavvar   qori
Abdurashidxonov,   Abdulla   Avloniy,   Abdulla   Qodiriy,   Co‘fizoda,
Xamza,     Sadriddin   Ayniy,   Tavallo   singari   xalqimizning   o‘nlab
fidoiy   farzandlari,   shoiru   adiblari,   davlat   va   siyosat   arboblari
turgan edilar.
Behbudiy   o‘z   uyida   ochilgan   “usuli   jadid”   maktabining   butun
moddiy   xarajatlarini   o‘z   gardaniga   oladi   «Padarkush»ning
sahnaga   qo‘ilishidan   kelgan   asosiy   daromadni   Samarqand, Qo‘qon,   Namangan,   Toshkent,   Kattaqo‘rg‘on   va   boshqa
shaharlardagi   “usuli   jadid”   maktablariga   hadya   qildi,   bu
maktablar uchun o‘zi «Muntaxabi jo‘g‘rofiya umumiy» («Qisqacha
umumiy   jo‘g‘rofiya»),   «Madxali   jo‘xrofiya   umro-qiy»   («Ahli
jo‘g‘rofiyasiga   kirish»),   «Muxtasari   jo‘g‘rofiyai   Rusiy»
(«Rusiyaning   qisqacha   jo‘g‘rofiyasi»),   «Kitobul   aftol»   («Bolalar
maktubi»),   «Muxtasari   tarixi   islom»   («Islomning   qisqacha
tarixi»),   «Amaliyati   islom»   va   «YAngi   hisob»   darsliklarini   yaratdi
va   o‘z   mablag‘iga   matbaa   ochib,   maktab   uchun   darslik   va
qo‘llanmalarini   tekinga   bosib   tarqatadi.   Samarqanddagi   birinchi
musulmon   kutubxonasi   va   qiroatxonaning   asosiy   mablag‘i   ham
uning hisobidan chiqqan edi.
MUNAVVAR      QORI      	ABDURASHIDXON      	O‘G‘LI   (1878—
1931)   ham   «usuli   savtiya»   maktabiga   ixlos   bilan   qarab,   chor
hukumati   Turkiston   o‘lkasidagi   aholini   qanday   ma’naviy-madaniy
uzlatda   saqlayotganini   va   undan   qutulish   choralari   faqat   maktab
ta’lim-tarbiyasidagi keskin islohotga bog‘liqligini to‘g‘ri tushungan
holda   chor   hukumatining   mustamlakachilik   boshqaruv   usuliga
qarshi   kurashda   faollik   ko‘rsatdi:   mana   shu   maqsad   yo‘lida
Toshkentda   ilg‘or   fikrli   ziyolilar   va   turli   guruhlardan
iborat   «Turon»  jadidlar   jamiyatini tashkil etdi.
Toshkentdagi jadidlar harakatining faol vakillaridan biri   Saidrasul
Saidaziziy   (1866-1933)ning   ham   ma’rifatparvarlik   faoliyati   jadid
tarbiyashunosligi   taraqqiyotida   muhim   ahamiyatga   ega.   U   o‘z
muallimlik   faoliyatini   SHayxantahurdagi   1-o‘rus-tuzem
maktabida,   so‘ngra   Turkiston   o‘qituvchilar   seminariyasida   sart
(o‘zbek)   tilidan   dars   berishdan   boshlagan.   Ana   shu   davrda
Gramenitskiy   va   V.P.Nalivkinlar   Saidrasul   Saidaziziyga
«Musulmoncha   sinf»da   o‘zbekcha   xat-savod   o‘rgatish   yuzasidan
darslik   yozishni   topshirganlar,   1992   yilning   sentyabr   oyida
«Ustodi   avval»ning   birinchi   nashri   3000   nusxada   chiqqan,   2-
nashri   1903   yilda   bosilgan.   Bu   darslik   1917   yilgacha   17   marta
nashr   qilinib,   Turkiston   o‘lkasida   yuzlab   yangi   usuldagi   «Usuli
savtiya (tovush usuli) maktablari»ning ochilishiga sabab bo‘ldi.
ABDULLA	
 AVLONIY	 (1878-1934)   A.Avloniy   mehnatkash   xalq
farzandlarining   kelajagiga   butun   borlig‘i   bilan   ishongan   holda,
ularning savodini chiqarish, sinfiy ongini o‘stirish maqsadida yangi
usuli   savtiya   maktablari   uchun   darslik   va   qo‘llanmalar   ham yaratdi. Ayniqsa, uning «Muallimi avval» (1911), «Muallimi soniy»
(1912), «Turkiy Guliston yoxud axloq» (1913), 6 qismdan iborat
«Adabiyot yoxud milliy she’rlar» (1909-1917), «Maktab guliston»
(1915)   va   boshqa   asarlari   o‘zbek   milliy   tarbiyashunosligi   tarixida
muhim o‘rin egallaydi.
8-Mavzu:   G‘arbiy   Yevropada   maktab   maorifi   va   pedagogik   fikrlar
(J.Russo,   PestolotsiA.Disterver,   Yfa.   Amos   Komenskiyning   pedagogik
faoliyati).
G’arbiy   Yevropada maktab , maorif hamda  pedagogik fikrlar taraqqiyoti.   G’arbiy
Yevropa   mamlakatlarida   quldorlik   jamiyatining   o’rnini   olgan   feodalizm   u   asrda
paydo bo’lib, to XVI arlargacha davom etdi. O’rta hol feodal jamiyatining hayotida
din   va   unga   xizmat   qiluvchi   ruhoniylar   g’oyat   katta   rol   o’ynardilar.
O’rta asrlarda katta kuchga ega bo’lgan katolik ruhoniylari barcha imkoniyatlardan
foydalanib,  ma’rifatga  qarshi qattiq  kurash  olib   bordilar.   Din  haqiqatning birdan-
bir   manbai   hisoblanib,   fan   dinga   xizmat   qilar   edi.   O’rta   asr   G’arbiy   Yevropa
mamlakatlarida ikki guruhga bo’lingan va yetti fanni o’z ichiga olgan ta’lim dasturi
vujudga keltirildi. Birinchi guruh uchta fandan iborat edi, shu sababli unga lotincha
«trivium»   nomi   berildi.   Unga   grammatika   (lotin   tili   grammatikasi)   ritorika   va
dialektika kirar edi. Ikkinchi guruh to’rt fandan iborat bo’lgani uchun uni lotincha
«kvadrivium» deyiladi.   Unga arifmetika  geometriya , astronomiya va musiqa kirar edi. Hammasi bo’lib bu yettita fanni yetti erkin san’at» de atash rasm bo’lib qoldi.
Hamma   fanlarning   toji   debatologiya   hisoblanar   edi.   O’rta   asrlarda   beriladigan
ta’lim   dasturi   cherkov   maktablari   orqali   amalga   oshirilar   edi.   Cherkov
maktablarining asosiy turlari prixod maktabi (ya’ni yer cherkovga qarashli) magistr
maktabi   va   osh   cherkov   yoki   yepiskop   maktablaridan   iborat   edi.
Bu maktablarda qattiq intizom o’rnatilar edi. O’quvchilar qilgan har bir aybi uchun
qattiq   va   shafqatsiz   jazolanardi.   Bunday   maktablarda   odatda   o’quvchilarga   tan
jazosi berilardi (savalash, och qoldirish, shu kabilar).
O’rta   asrlarda   G’arbiy   Yevropada   xotin-qizlar,   ayniqsa   mehnatkashlarning   xotin-
qizlari   deyarli   savodsiz   edi.   Mulkdor   feodal   va   asilzoda   tabaqalariga   mansub
oilalarda tug’ilgan  qiz  bolalar   odatda xotin-qizlar   monastirlari  ichida yoki  maxsus
murabbiylar   va   oilaga  bekitilgan   ruhoniylar   qo’l   ostidagi   uylarda  tarbiya   oladilar.
Risar   tarbiyasi.   Cherkovga   qarashli   maktablar   diniy   ruxdagi   tarbiya   endi   o’rta
asrlar   jamiyatiga   hukmron   bo’lgan   harbiy   pomeshchiklar   tabaqasiga   mansub
dunyoviy   feodallarning   talablariga   javob   bera   olmaydigan   bo’lib   qoldi.   Yer   va
krepostnoy   dehqonlar   dunyoviy   feodallarning   xususiy   mulki   bo’lib,   bu   feodallar
krepostnoy   dehqonlarni   shafqatsiz   ekspluatasiya   qilar   va  ularni  qurol  kuchi  bilan
o’zlariga itoat qildirar edilar. 
Ular   dehqonlarni   qo’zg’olonlarini   bostirishda   va   boshqa   mamlakatlarga   qarshi
urushlarda   ishtirok   qiladilar.   O’zlarining   yer-suv   mulklarini   orttirish   maqsadida
doim   bir-biriga   hujum   qilib,  o’zaro   urush   qiladilar.   Shuning   uchun   ham   dunyoviy
feodallar   muhitida   risar   fazilatlariga   ega   bo’lgan   odam   ideali   vujudga   keldi.   Bu
idealga   muvofiq   risar   tajribali ,   mohir   va   mard   jangchi,   krepostnoy   dehqonlarga
nisbatan qattiqqo’l, shafqatsiz va ayni vaqtda feodal tabaqasiga mansub kishilarga
nisbatan   olijanob,   nazokatli,   odobli,   xushmuomala,   vijdonli ,   fidokor   va   sodiq
odamdir.   Risar   ideali   bilan   bir   vaqtda   alohida   tarbiya   tizimi,   ya’ni   risar   tarbiyasi
ham maydonga keldi.
G’arbiy Yevropa mamlakatlarida risar tarbiyasi XII   asrga kelib to’la tarkib topdi va
rivojlandi.   Risar   tarbiyasining   mazmuni   «risarlarga   oid   yettita   fazilat»dan   tashkil
topdi.   Bu   fazilatlar   quyidagilardan   iborat,   ot   minib   yurishni   bilish,   qilichbozlikni
bilish ,   nayzabozlikni   bilish,   suza   bilish,   ov   qilib   bilish,   shashka   o’ynashni   bilish,
she’r to’qish va qo’shiq ayta bilish. Bu fazilatlardan birinchi o’rinda turgan uchtasi
risarga   berilmog’i   zarur   bo’lgan,   harbiy   tarbiyaga   taalluqlidir.   Risar   otlik   askar ,
qilich   va   nayza   esa   o’sha   zamon   jangchisining   asosiy   quroli   edi.   Suzish   va   ov
qilishni bilish jismoniy chiniqish, chaqqonlik va bardoshlilikni o’stirish uchun talab
qilinardi.   Bundan   tashqari   ov   qilish   tekinxo’r   feodalning   bekorchi   vaqtini   band qilish   shuningdek   o’zining   qayerdaligini   aniqlay   bilish   (oriyentasiya   qobiliyati),
topqirlik,   hushyorlik,   dushmanning   izini   topish   va   shu   kabi   sifatlarni   o’stirish
vositasi   hisoblanardi.   Shashka   va   shaxmat   uyini ,   bir   tomondan,   bekorchi   vaqtni
band   qilish,   ya’ni   hujum   va   mudofaa   planini   tuza   bilish   qobiliyatini   o’stirishi
vositalaridan   hisoblanardi.
Shahar   maktablarining   vujudga   kelishi.   G’arbiy   Yevropada   XII-XIII   asrlarda
hunarmandchilik   va   savdoning   rivojlanishi   shaharlarning   o’sishiga   va   shahar
madaniyatining vujudga kelishiga sabab bo’ldi. Shaharning asosiy aholisini tashkil
qiluvchi   hunarmand   va   savdogarlar   o’z   bolalariga   amaliy   faoliyat   uchun   zarur
bo’lgan   bilim   berishga   manfaatdor   edilar.   O’sha   vaqtda   ishlab   turgan   cherkovga
qarashli diniy maktablar bunday bilim bermas edilar. Shu sababli sexda birlashgan
hunarmandlar   va   gildiyalarda   birlashgan   savdo   ishlab   turgan   cherkovga   qarashli
diniy   maktablar   sex   maktablari   va   gildiya   maktablari   deyilar   edi.   Keyinroq   borib
sex   va   gildiya   maktablari   magistrant   maktablariga,   ya’ni   shahar   boshqarmasi
(magistrant) xarajatidagi maktablariga aylandi.
Yevropada   dastlabki   universitetlar   hamda   Akademiyalarning   tashkil   topishi   va
ulardagi   ta’lim   tizimi   .   Yevropada   birinchi   universitetlar   XII   asrning   ikkinchi
yarmida  Italiyada   ,  Angliyada,   Fransiyada   tashkil   qilindi.   Bu   universitetlar   dastlab
professor   va   studentlarining   mustaqil   idora   qilinadigan   uyushmasi
(korporasiyasi)dan   iborat   edi.   Keyinchalik   XIII   asrda   bu   korporasiyalar   o’z-o’zini
idora   qilish   huquqi   saqlab   qolgan   holda   davlat   tomonidan   rasmiy   tasdiqlandi.
Cherkov   esa   universitetni   tamomlagan   talabalarga   ilmiy   daraja   va   o’qituvchilik
huquqini   berishini   o’z   ixtiyoriga   oldi.   Ana   shu   tariqa   universitetlar   rasmiy   o’quv
muassasaga   aylanib   qoldi.   XIV-XV   asrlarga   kelib   universitetlar   Yevropa
mamlakatlarining   hammasida   ochilgan   edi.
Universitetlarning vujudga kelishi va ularning rivojlanishi. XIIaXIII asrda bir qancha
G’arbiy   Yevropa   mamlakatlarida   oliy   ma’lumot   beradigan   6quv   yurtlari   sifatida
universitetlarining   vujudga   kelishiga   o’sha   vaqtlarda   ko’p   yevropaliklarning   arab
madaniyati (xususan medisina va falsafa) bilan tanishuvi katta ta’sir ko’rsatadi. Bu
madaniyat   bilan   tanishishga   G’arbiy   Yevropa   feodallarining   XI   asr   oxirida
Sharqdagi   arab   musulmon   mamlakatlariga   qarshi   boshlagan   harbiy   harakatlari
sabab   bo’ldi.   O’sha   zamon   arab   mamlakatlarida   madaniyat   va   ma’rifat   G’arbiy
Yevropadagi   madaniyatga   nisbatan   ko’p   jihatdan   hiyla   taraqqiy   qilgan   edi.
Xususan   arablar   tomonidan   VIII   asrda   istilo   qilingan   Ispaniyada   tashkil   qilingan
arab   oliy   o’quv   yurtlari   Yevropa   universitetlari   uchun   ma’lum   darajada   namuna
bo’ldi.   Ispaniyada   arablar   barpo   qilgan   arab   oliy   o’quv   yurtlarida   falsafa,
matematika   astronomiya,   medisina   fanlari   o’qitilar   edi.   Yevropaning   turli
mamlakatlaridan kelgan ko’p talabalar Kordovada o’qib, oliy ma’lumot olardilar.

Ta’lim muassasasini boshqarishga doir me’yoriy-huquqiy hujjatlar: Maktab nizomi, Ustavi, Maktab ish rejasi(istiqbolli, yillik, joriy ish rejalar). Reja: 1. Umumiy o’rta ta’lim maktablarining rivojlantirish va takomillashtirishda me`yyoriy-huquqiy hujjatlarning ahamiyati . 2. Umumiy o’rta ta’lim maktablarida ijro intizomini olib borish . O'zbekiston Respublikasi Prezidentining farmonlari, qarorlari va farmoyishlari, O'zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining qarorlari va farmoyishlari, shuningdek mahalliy davlat hokimiyati yuqori turuvchi organlarining qarorlari asosida va ularni ijro etish uchun qabul qilinadi. Turli me'yoriy - huquqiy hujjatlarning yuridik kuchi bo'yicha o'zaro nisbati O'zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasiga, normativ-huquqiy hujjatlarni qabul qilgan organlarning vakolatiga va maqomiga, ushbu hujjatlarning turlariga, shuningdek, me'yoriy- huquqiy hujjat qabul qilingan sanaga muvofiq belgilanadi. Me'yoriy - huquqiy hujjat o'ziga nisbatan yuqori yuridik kuchga ega bo'lgan me'yoriy -huquqiy hujjatlarga muvofiq bo'lishi shart. Me'yoriy - huquqiy hujjatlar o'rtasida tafovut bo'lgan taqdirda , yuqori yuridik kuchga ega bo'lgan me'yoriy - huquqiy hujjat qo'llaniladi. Agar me'yoriy - huquqiy hujjatni qabul qilgan vazirlikning, davlat qo'mitasining yoki idoraning ijtimoiy munosabatlarning muayyan sohasini huquqiy jihatdan tartibga solish uchun mahsus vakolati bo'lsa, ushbu organ qabul qilgan hujjat bir hil darajadagi boshqa vazirlik, davlat qo'mitasi yoki idora tomonidan qabul qilingan me'yoriy - huquqiy hujjatga nisbatan yuqori yuridik kuchga ega bo'ladi. Umumiy o'rta ta'lim maktablarida me'yoriy hujjatlarni yuritish fani orqali O'zbekiston Respublikasida umumiy o'rta ta'lim maktablarini tashkil etish, faoliyat yuritish hamda boshqarishning me'yoriy-huquqiy hujjatlarining mazmun- mohiyatini tushunish, ular bilan ishlashni o'rganish, umumiy o'rta ta'lim maktablari me'yoriy-huquqiy hujjatlar bilan ishlash madaniyatini shakllantirish va takomillashtirish va ta'lim oid me'yoriy hujjatlar bilan ishlash metodlarini o'rganadi. Respublikamizda mavjud umumta'lim muassasalari o'z faoliyatida O'zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi va qonunlariga, O'zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi palatalarining qarorlariga, O'zbekiston Respublikasi Prezidentining Farmonlari , qarorlari va Farmoyishlariga, O'zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining

qarorlariga va boshqa normativ-huquqiy hujjatlarga, shuningdek o'z ustavlariga amal qiladi. O'zbekiston Prezidentining 2018 yil 22 yanvardagi farmoni bilan tasdiqlangan «2017-2021-yillarda O'zbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta ustuvor yo'nalishi bo'yicha harakatlar strategiyasini «Faol tadbirkorlik, innovacion g`oyalar va tehnologiyalarni qo'llabquvvatlash yili»da amalga oshirishga oid davlat dasturining 172-bandida «Ta'lim to'g`risida»gi O'zbekiston Respublikasi qonunining yangi ta х rirdagi loyihasini ishlab chiqish vazifasi belgilab berildi. Qonun loyihasini ishlab chiqish jarayonida yigirmadan ortiq horijiy davlatning (Rossiya, Janubiy Koreya, Germaniya, Italiya, Angliya, AQSH, Franciya, Shveciya, Daniya, Norvegiya , Gollandiya, Ukraina, Belarus, Qozog`iston va b.) ta'lim to'g`risidagi qonunlari o'rganildi va ularning ilg`or tajribalari inobatga olingan.. O'zbekiston Respublikasi Prezidentining “Xalq ta'limi tizimiga boshqaruvning yangi tamoyillarini joriy etish chora-tadbirlari to'g`risida”gi 2018 yil 5- sentyabrdagi PQ3931-son qaroriga muvofiq, umumiy o'rta ta'limga qo'yilayotgan zamonaviy talablarni hisobga olgan holda umumiy o'rta ta'lim muassasalari faoliyatini tashkil etish to'g`risidagi normativ-huquqiy hujjatlarni takomillashtirish maqsadida Vazirlar Mahkamasining umumiy o'rta ta'lim to'g`risida Nizomi tasdiqlangan. Mazkur Nizom O'zbekiston Respublikasida umumiy o'rta ta'limni (keyingi o'rinlarda - umumta'lim muassasasi) tashkil etish va ularning faoliyatini amalga oshirish tartibini belgilaydi. Mazkur Nizom talablari barcha umumta'lim muassasalariga nisbatan tatbiq etiladi. Nodavlat ta'lim muassasalari bundan bundan mustasno. Umumiy o'rta ta'limning vazifalari quyidagilardan iborat: - o'quvchilar tomonidan muntazam bilimlar olinishini ta'minlash, ularda bilim olish ehtiyojini rivojlantirish, bazaviy o'quv, ilmiy va umummadaniy bilimlarni shakllantirish; -o'quvchilarda milliy hamda umumbashariy qadriyatlarni uyg`unlashtirish asosida yuksak ma'naviy-ahloqiy fazilatlarni tarbiyalash, o'z Vataniga va xalqiga sodiq fuqaroni shakllantirish; -ta'lim-tarbiya jarayoniga o'qitishning zamonaviy va innovacion pedagogik uslublarini hamda axborot-kommunikaciya tehnologiyalarini keng joriy etish orqali ta'lim sifatini oshirish; -o'quvchilarning individual ijobiy hususiyatlarini aniqlash, qo'llabquvvatlash va rivojlantirish, ularning yuksak darajada ta'lim-tarbiya olishlari, ijodiy imkoniyatlarini shakllantirish va rivojlantirish uchun shart-sharoit yaratib berish;

-mehnat qilish va mustaqil ijodiy fikrlash ko'nikmalarini shakllantirish, o'quvchilarni kasbga yo'naltirish, o'quvchilar uchun mahsus va chuqurlashtirilgan tayyorgarlikni talab etmaydigan mutahassisliklar bo'yicha kasbiy ta'lim berish. 2-Mavzu: Ta’lim metodlari va ta’lim shakllarining tasnifi. Reja: 1. Т a’lim mazmuni.Ta’lim metodlari va usullari haqida ma’lumot. 2.Hozirgi zamon didaktikasi va xususiy metodikasida ta’lim metodlarini tavsiflashga turlicha yondashuvlar. 3. Ta’lim metodlari va vositalarining tavsifi. Ayni vaqtda pedagogik manbalarda «ta’lim metodi» tushunchasiga berilgan ta’riflarning xilma-xil ekanligiga guvoh bo‘lish mumkin. Mazkur o‘rinda ularning ayrimlarini keltiramiz: Shuningdek, ta’lim metodlarining o‘qituvchi va o‘quvchilarning o‘zaro hamkorlikdagi tartibli faoliyatlari usullari ekanligi to‘g‘risidagi fikrlar ham mavjud. «Ta’lim metodlari dastlab pedagog ongida muayyan yo‘nalishdagi faoliyatning umumlashma loyihasi tarzida namoyon bo‘ladi. Mazkur loyiha amaliyotga o‘qituvchi va o‘quvchilar faoliyatining o‘zaro tutashuvi, o‘qitish va o‘qishga qaratilgan aniq harakatlar, amallar yoki usullar majmuasi sifatida joriy etiladi. Metod boshqa shakllarda namoyon bo‘lmaydi, buning boisi ta’lim metodi o‘zida umumiy holda faoliyatning didaktik modelini ifoda etadi» Qayd etilayotgan tushuncha mohiyatini to‘laqonli yorituvchi ta’rifni aniqlashga bo‘lgan urinish bugun ham davom etyapti, yangi-yangi ta’riflar ilgari surilmoqda. Biroq, «ta’lim metodi» tushunchasi mohiyatini yoritishga nisbatan turlicha qarashlarning mavjudligiga qaramay, ularni o‘zaro yaqinlashtiruvchi umumiylik mavjud. Aksariyat mualliflar «ta’lim metodlari o‘quvchilarning o‘quv-bilish faoliyatini tashkil etish usullari» degan qarashga yon bosadilar. Demak, ta’lim metodlari ta’lim jarayonida qo‘llanilib uning samarasini ta’minlovchi usullar majmuidir. Ta’lim metodlari ta’lim maqsadini yoritishga xizmat qiladi, u yordamida ta’lim

mazmunini o‘zlashtirish yo‘llari ifoda etiladi, o‘qituvchi va o‘quvchilarning o‘zaro harakati, xususiyati aks ettiriladi. Metod, bir tomondan, ta’lim maqsadiga erishish vositasi sifatida namoyon bo‘lsa, boshqa tomondan, boshqariluvchan o‘qish faoliyatini amalga oshirish sharti hisoblanadi. Ta’lim metodlari doimo u yoki bu o‘qish vositalari yordamida joriy etiladi, shu bois ularning o‘zaro shartlanganligini ta’kidlash joiz. Ta’lim metodi tuzilmasi chizmada quyidagicha namoyon bo‘ladi (M.N.Skatkin qarashlariga ko‘ra): Tabiiyki, umumiy holda erishilgan natija har doim ham o‘qituvchining dars boshida belgilagan maqsadiga mos kelavermaydi. Ta’lim maqsadi o‘qituvchi va o‘quvchilar faoliyati asosida, shuningdek, ta’lim vositalari yordamida natijalanadi, ushbu jarayonda aniq maqsadga yo‘naltirilgan mexanizm ishga tushadi. Ta’lim tizimlari maqsadga erishish jarayonida bosh xalqa aynan qanday va qaysi mexanizm asosida hamda mavjud tarkibiy unsurlarni qanday ishga solish mumkinligini ifodalashga xizmat qiladi. Ta’lim metodlari quyidagi asosiy funksiyalarni bajaradi: Bu funksiyalar ta’lim metodini qo‘llash jarayonida bir-biridan ajratilgan holda yoki ketma-ket joriy etilmaydi, aksincha bir-biriga o‘zaro singib ketadi. Misol uchun, tashxisli funksiya o‘qituvchining bir qator metodlardan yaxlit foydalanishi evaziga bajariladi. «Ta’lim metodi» atamasi bilan birga ko‘p hollarda «metodik usul» (sinonimlari – pedagogik usul, didaktik usul) tushunchasiham qo‘llaniladi. U ta’lim metodining tarkibiy qismi, uning muhim unsuri, metodni joriy qilishdagi alohida qadam sifatida ta’riflanadi. Har bir ta’lim metodi muayyan ta’lim usullarini chog‘ishtirish orqali joriy etiladi. Metodik usullarni xilma-xilligi ularni tasniflashga imkon bermaydi, biroq o‘qituvchi faoliyatida tez-tez qo‘llaniladigan usullarni ajratib ko‘rsatish mumkin: Har bir metod ma’lum ta’limiy vazifani muvaffaqiyatli hal etish, qolganlari esa birmuncha samarasiz bo‘lishi mumkin. Universal ta’lim metodlari mavjud emas, shu bois darsda turli ta’lim metodlaridan yoki ularning majmuasidan foydalanish mumkin. Ta’lim metodlarini tanlash quyidagi mezonlari asosida aniqlanadi:

- didaktik maqsad asosida; - ta’lim mazmuni asosida; - o‘quvchilarning o‘quv ko‘nikmalarini egallash va rivojlanish darajasi asosida; - o‘qituvchining tajribasi va kasbiy tayyorgarlik darajasi asosida. O‘qituvchi tomonidan qo‘llanilayotgan ta’lim metodlari majmuasi boshlang‘ich sinflardan yuqori sinflarga o‘tish asosida o‘zgarib hamda murakkab xususiyat kasb eta boradi. Ushbu jarayonda ayrim metodlarni qo‘llash chastotasi oshsa, ayrim metodlarni qo‘llashga bo‘lgan ehtiyoj kamayadi. Ta’lim metodlaridan foydalanish ko‘lami, holati o‘qituvchining kasbiy tayyorgarligi va mahorati darajasiga bog‘liq holda o‘zgaradi. Didaktikada munozaralarga sabab bo‘layotgan yana bir muhim ob’ekt ta’lim metodlarining tasnifidir. «Ta’lim metodlari tasnifi ularning ma’lum belgilari bo‘yicha tartibini ifodalovchi tizimdir. Hozirgi vaqtda o‘nlab ta’lim metodlari ma’lum», - ekanligini ta’kidlagan holda I.P.Podlaso‘y fikrini quyidagicha davom ettiradi, - «Biroq bugungi kunda etakchi sanaluvchi didaktik g‘oya yagona va o‘zgarmas metodlar majmuini yaratishga intilish samarasiz ekanligini tushunishga yordam beradi. O‘qitish – favqulodda harakatchan, dialektik jarayon. Metodlar tizimi ham bu harakatlanishni aks ettiradigan darajada jo‘shqin bo‘lishi, metodlarni qo‘llash amaliyotidagi doimiy o‘zgarishlarni hisobga olishi kerak». Ta’limning globallashuvi ta’limiy va rivojlantiruvchi xarakteriga ega va yo‘nalishi jihatidan xilma-xil bo‘lgan kompyuter o‘yinlarining maktab amaliyotiga jadal kirib kelishini ta’minlamoqda. Didaktik o‘yinlar o‘quvchilarga ijtimoiy-foydali mehnat hamda o‘qish ko‘nikmalarini faol o‘zlashtirishda muhim ahamiyatga ega. Didaktik o‘yinlarning ahamiyati uning natijasi bilan emas, balki jarayonning mazmuni va uning kechishi bilan belgilanadi. O‘yinlar bolalarni ijtimoiy munosabatlar jarayonida faol ishtirok etishga tayyorlaydi, ularning turli psixologik zo‘riqishlarini kamaytiradi. Didaktik o‘yinlardan foydalanilganda o‘quvchilarning manfaatdor bo‘lishlari ijobiy ahamiyatga ega bo‘lgan taqdirdagina ularni taqdirlash mumkin. Aksincha, metodik jihatdan puxta asoslanmagan hamda shunchaki tashkil etilgan o‘yin ijobiy natija bermaydi. Ta’lim mazmunining rivojlanishida ko’zga tashlanayotgan zamonaviy tendensiyalaridan biri uni standartlashtirish (davlat miqyosida yagona qoidalar va talablar o’rnatilishi) hisoblanadi. Standartlashtirishda quyidagi ikki omil muhim ahamiyatga ega: