Tabiiy geografik goya va tushunchalarining shakllanishi va rivojlanishi
Tabiiy geografik goya va tushunchalarining shakllanishi va rivojlanishi . Reja: 1.Ibtidoiy jamoa tuzumi davri,antik davr. 2.O’rta asrlar, uygonish davri , buyuk geografik kashfiyotlar davri. 3.Yangi davr-kompleks tabiiy geografiyasi va xozirgi zamon geografiyasining asosiy xususiyatlari. 4.Geografiyaning kiskacha rivojlanish tarixi. 5.Tabiiy geografik g’oyalarning rivojlanishida rus tabiatshunoslarining
Tabiiy geografiya eng qadimgi fanlar qatoriga kiradi. Uning rivojlanishida quyidagi bosqichlarni ajratish mumkin. Qadimgi yoki antik davr bosqichi. Fan insonning ongli fao- liyati sifatida qadimgi Yunonistonda miloddan awalgi VI—V asrda vujudga kelgan. Ushbu bosqichda geografik ahamiyatga ega bo'lgan ilmiy natijalar quyidagilardan iborat: — Gomer tomonidan miloddan avvalgi XII asrda Dunyo xaritasi tuzildi. Mazkur xaritada asosan o'rta dengiz atrofi tas- virlangan (1-rasm): — Aristotel tomonidan miloddan avval IV asrda Yerning sharsimonligi, Yerda issiqlik mintaqalarning mavjudligi isbot- landi. Dunyo xaritasi tuzildi. Uning xaritasida Gomer xaritasi- dagi joylar yanada kengaytirilgan (2- rasm). Uning xaritasida kishilar yashamaydigan sovuq mintaqa va kishilar yashaydigan issiq mintaqa ajratratilgan. — Aristotel tomonidan tuzilgan Dunyo xaritasida Afrikaning shimoliy qismi, Osiyo va Yevropa qifalari tasvirlangan. Osiyo- dagi Hindiston, Amudaryo va Sirdaryo, Kaspiy dengizi, Yevropadagi Italiya, Makedoniya, ichki (o'rta) dengiz, Iberiya va boshqa joylar tasvirlangan; — Yerotosfen miloddan awalgi III asrda Yerning o'lcham larini aniqladi, Dunyo xaritasini tuzdi (3-rasm). «Geografika» nomli asar yozdi, geografiya atamasini fanga olib kirdi; — Ptolomey eramizning boshida (II asr) xaritalarni daraja to'ri yordamida tuzishni ixtiro qildi. Dunyo xaritasini tuzdi (4- rasm) va geografiya bo'yicha qator asarlar yozdi. Shu davrda Strabon geografiya fani bo'yicha yirik asarlar yozdi; o'rta asrlar bosqichi. Mazkur bosqichda geografiya fani aso- san sharq mamlakatlarida rivojlandi. Aleksandriyalik Kosma Indikoplov IV asrda Dunyo xarita sini tuzdi. Uning xaritasida Shimoliy Afrika, Yevropa, o'rta dengiz (Rim), Osiyo, Kaspiy dengizi tasvirlangan. U yer yuzasini okean bilan o'ralgan yassi to'rtburchak shaklida tasvirlagan. VIII- IX asrlarda Axmad Al-Farg'oniy astrolabiya asbobini yaratdi, astronomiya, gidrologiya va geodeziya sohasida muhim ilmiy ishlar olib bordi. Muhammad ibn Muso al Xorazmiy geografiya faniga ulkan hissa qo'shgan
olimdir. U IX asrda «Surat-al-Arz» nomli kitob yozgan. Mazkur kitobda Al- Xorazmiy o'sha paytda ma'lum boigan shaharlarni geografik koordinatalarini keltirgan. U o'rta Osiyo geografiyasining asoschisi hisoblanadi. Abu Rayhon al-Beruniy jahonda birinchi bo'lib globusni yasadi, Dunyo xaritasini tuzdi. Geodeziya fanini rivojlanishi- ga ulkan hissa qo'shdi. U Yer shari meridian yoyining uzunligini aniqladi, 1° yoyning uzunligi 111,1 km.ga teng ekanligini kuza- tishlar asosida hisoblab chiqdi. «Hindiston», «Mineralogiya»,Abu Ali ibn Sino relyefni vujudga kelishida ichki va tashqi kuchlarni o'mi va ahamiyatini ochib berdi. Uning fikricha Yer yuzasi relyefi ichki va tashqi kuchlar ta'sirida shakllanib va o'zgarib turadi. Zahiriddin Muhammad Bobur o'zining «Boburnoma» asari bilan regional geografiyani rivojlanishiga juda katta hissa qo'shdi. «Boburnoma»da keltirilgan ma'lumotlar asosida o'rta va Janubiy Osiyo davlatlarining o'rta asrlardagi tabiiy sharoiti va xo'jaligi haqida fikr yuritish mumkin. Mahmud Qoshg'ariy «Devoni lug'ati turk» asarida juda ko'p geografik atama va tushunchalar haqida ma'lumotlar bergan va Dunyo xaritasini tuzgan. Buyuk geografik kashflyotlar bosqichi. Ushbu bosqichdan boshlab Yevropada fan yana rivojlana boshladi. Natijada dunyo ahamiyatiga ega bo'lgan kashfiyotlar qilindi. 1492-yil Xristofor Kolumb tomonidan Amerika qit'asi ochil- di. X. Kolumbning asosiy maqsadi Hindistonga dengiz yo'lini ochish bo'lgan. Shuning uchun u kashf qilgan joylarni Hindiston, u yerdagi mahalliy aholini esa Hindular deb atagan. 1499— 1501 -yillari Amerigo Vespuchchi Amerika qifasini shimoliy qismlarini tekshirdi va yangi yerlarning ilk tavsifini yozdi. 1507- yili fransuz geografi M. Valdzemyuller materikni Amerigo Vespuchchi sharafiga Amerika deb atashni taklif etdi. 1498-yili Vasko-da-Gama boshliq Portugaliya ekspeditsiya- si Afrikani aylanib o'tib, Yevropadan Hindistonga dengiz yoiini ochdi. Shu davrdan boshlab Osiyoni Yevropa bilan bog'lagan «Buyuk ipak yoiining» ahamiyati pasaya boshladi. 1519—1521 -yillari Fernan Magellan boshliq Ispaniya eks- peditsiyasi okean
bo'ylab Dunyo aylana sayyohatini amalga oshirdi va Yerning sharsimonligini yana bir bor isbotladi, hamda Dunyo okeanini yaxlitligini asoslab berdi (7-rasm). 1605-yil Golland sayyohi Yansszon Avstraliya materigini kashf qildi. So'ngra A. Tasman (1641—1643-y) materikni hamma to-monidan aylanib chiqdi. 1650-yili Golland olimi B.Vareniynng «Umumiy geografiya» nomli asarini bosilib chiqishi ilmiy geo-grafiyani rivojlanishi uchun asos bo'ldi. B.Vareniy geografiyani ikki qismga boiadi: umumiy va xususiy. Uning fikricha, umu- miy geografiya Yerning umumiy xususiyatlarini, xususiy geografiya esa Yerning ayrim qismlarini o'rganadi. Ilmiy geografik ishlar bosqichi (XVII—XIX asr). Mazkur bosqichdan boshlab birinchi marotaba maxsus ilmiy ekspeditsi- yalar uyushtirila boshlandi. Bunday ekspeditsiyalar Fransiyada (Bugenvil, Laperuza), Buyuk Britaniya (J.Kuk, Vankuver), Rossiyada (Bering, Chirikov, Krasheninnikov va boshqalar) uyushtirildi. Natijada Tinch okeni, Osiyo, Shimoliy Amerika qirg'oqlari, Afrikaning va Janubiy Amerikaning ichki qismlari va tabiati o'rganildi. Yerning ichki qismlari, Yer yuzasi relyefi, Ye.r usti va osti suvlari, shamollar, o'simliklar haqida bilimlarni to'planishi bilan tabiiy geografiyadan geologiya, gidrologiya, geobotanika va meteorologiya ajralib chiqib ketdi. Ushbu bosqichda ko'p ilmiy ishlar mamlakatshunoslik yo'nalishida bo'lgan. Mazkur ishlar ikki yo'nalishda olib boril gan: a) birinchi yo'nalishda har bir davlatning geografik tavsifiga katta e'tibor berilgan; b) ikkinchi yo'nalish ayrim o'rganilmagan hududlarni geografik tavsifiga bag'ishlangan. Bunday tavsiflar ko'p hollarda sayyoh va olimlarning ekspeditsiyalarda yiqqan ma'lumoti asosida tuzilgan. Masalan, S.P.Krasheninnikovning «Kamchatkaning tavsifi», P.S.Pallasning «Rossiyaga sayohat va boshqalar. Umumiy yer bilimi masalalari nemis olimi LKant (1724— 1804)ning «Tabiiy geografiyadan ma'ruzalar» asarida ko'rib chiqilgan. Mazkur asarda shamollar, ularni hosil bo'lishi, Yer yuzasi relyefini rivojlanishi ko'rib chiqilgan. M.V.Lomonosov (1722—1764) asarlarida ham «Umumiy yer bilimi» masalalari ko'rib chiqilgan. Mazkur masalalarni M.V.Lomonosov «Yer qatlamlari haqida» (1763y) «Atmosfera hodisalari haqida so'z» (1753) asarlarida ko'rib chiqqan. U yer
yuzasi relyefi ichki va tashqi kuchlar ta'sirida muntazam o'zgarib turishini ta'kidla- gan. Havo massalarini harakati ta'limotini yaratgan. XIX asrning birinchi yarmida yirik ilmiy-tadqiqot ekspe- ditsiyalari hamda milliy geografiya jamiyatlari tashkil qilina bosh-landi. Dastlabki geografiya jamiyatlari Buyuk Britaniyada (1830), Fransiyada (1846), Germaniyada (1826), Rossiyada (1845) tu- zildi. Turkistonda esa 1898-yil tuzildi. Juda ko'p davlatlar tomonidan yirik ilmiy-tadqiqot ekspe- ditsiyalari uyushtirildi. Rossiya tomonidan 50 dan ortiq ekspeditsiya uyushtirildi. Natijada Dunyo okeani haqida yangi ma'- lumotlar to'plandi. 1821-yili esa F. F. Bellinsgauzen va M. P. Lazarev boshchiligidagi ekspeditsiya tomonidan Antarktida materigi ochildi. Mazkur bosqichda Yer yuzasi tuzilishini o'rganish tugallangan. Yer qobig'ining rivojlanish nazariyasi Charlz Layel tomonidan ishlab chiqildi. Shu davrda Ch.Darvin tomonidan «Tabiiy tanlanish tufayli turlarning kelib chiqishi» nomli asar yozildi. A.Gumboldt tomonidan ilmiy geografiyaga bag'ishlangan qator asarlar e'lon qilindi. Okeanografiya fani shakllandi, meteorologik va gidrologik stansiyalar soni ko'paydi va kengaydi. Yer yuzasida balandlik va chuqurliklami tarqalish qonuniyatlari aniqlandi. Atmosfera va okeandagi harakatlarning mohiyati ochib berildi. XX asr bosqichi. Mazkur bosqich ikki davrdan iborat: Birin- chi davr XX asrning birinchi qismini o'z ichiga oladi. Mazkur davrda tabiiy geografiyada qator muhim ta'limotlar yaratildi. V.V.Dokuchayev tomonidan tabiat zonalligi ta'limoti yaratildi. A.A.Grigorev tomonidan esa geografik qobiq va geografik muhit ta'limoti yaratildi. Biosfera haqida ta'limot esa V.A.Vernadskiy tomonidan yaratildi. Geografik qobiqning bo'ylama (vertikal) va ko'ndalang (go- rizontal) tuzilishi, rivojlanishi va tarkibiy qismlari haqida tu- shunchalar ishlab chiqildi. Bu sohada L.S.Berg, K.K.Markov, S.V.Kalesnik, N.A.Solnsev, A.G.Isachenko, F.F.Milkov yirik ilmiy ishlarni amalga oshirdi (9-rasm), S.V.Kalesnik 40-yillari geografik qobiqning tuzilishi va rivojlanishi umumiy yer bilimi fanining o'rganish obyekti degan g'oyani olg'a surdi XX asrning ikkinchi yarmida tabiiy geografiya fan-texnika inqilobi (FTI)