logo

Fransuz adabiyoti

Yuklangan vaqt:

15.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

2985.4140625 KB
Mavzu:Fransuz 
adabiyoti
R E J A :
1 . F R A N S U Z   A D A B I Y O T I   H A Q I D A
2 . J A N - M A R I   L E K L E Z I O
3 . " N O T R E - D A M E   D E   PA R I S " Fransuz 
adiblari.      Adabiyot turli davrlarda jamiyat rivojlanishi taʼsirida 
doimiy oʻzgarish va yangilanishda boʻlgan. Shu bois vaqt 
oʻtgani sari uning mohiyat va mazmuni doim kengayib, 
shakllanishda davom etadi. Buni fransuz adabiyoti misolida 
ham koʻrish mumkin. Zero, koʻplab adabiy janrlar, uslub va 
yangiliklar ilk bor fransuz adabiyotida paydo boʻlgan.
     Uning tarixiga nazar solsak, dastlab fransuz tilida diniy 
mavzularda bir-biridan taʼsirli adabiy asarlar yaratilganiga 
guvoh boʻlamiz. X-XI asrlardan boshlab fransuz adabiyoti 
tarixida nodir epik afsonalar paydo boʻla boshladi. Buni 
oʻsha kezlarda odamlarning oʻz qahramonlari haqida 
dostonlar eshitishni xush koʻrishi bilan izohlash mumkin. 
Bunga “Roland haqida qoʻshiq” eposi misoldir.      XVIII asr oʻrtalarida Fransiyada adabiyot yanada yuqori 
pardalarda oʻzini namoyon eta boshladi.    Buyuk Fransuz 
inqilobi davrida yozuvchilar bilan bir qatorda publitsistlar 
ham jamiyat azolarini oʻz gʻoyalari atrofida birlashishga 
undadi. Bunda Bomarshening “Figaroning uylanishi” 
pyesasi, Lillning “Marseleza qoʻshigʻi” asarlari, Maratning 
“Iblisning hamyoni”, Robespyerning “Tun ogʻushida 
uygʻonolmayotgan olomon” maqolalari alohida oʻrin tutadi. 
Pote “Parij kommunasi”, Emil Zolya “Or” dostonlarida, 
Mopassan novellalarida jamiyatdagi biqiq hayot, 
nohaqliklar tanqid ostiga olinadi. Bu davrga kelib butun 
Yevropa maʼnaviy hayoti va madaniyatiga keskin taʼsir 
qilgan Balzak, Shaplen, Dekart kabi yetuk adiblar yetishib 
chiqdi.    Fransuz adabiyotining yorqin vakili Jan-Mari Leklezio 1940 yili Nitstsa shahrida harbiy shifokor oilasida dunyoga kelgan. Uning ilk badiiy asari 
— “Jarayon” romani esa 1963 yilda nashr etilgan. Ana shu davr oralig‘ida u to‘rt yil Markaziy Amerika hindulari bilan yashaydi, Tailand va 
AQSh universitetlarida dars beradi, ko‘plab roman, qissa, esse, hikoyalar to‘plamlarini e’lon qiladi. Adibning “Jarayon” romani unga katta 
shuhrat keltirdi. Adabiy tanqidchilarning fikricha, bu asar adabiyotga o‘z so‘zi, uslubi va o‘ziga xos qarashlarga ega, “yangi romanchi”larning 
o‘rnini egallaydigan ijodkor kirib kelganidan dalolat berardi. Biroq yosh yozuvchi adabiy davralardan ko‘ra sayr qilishni, turli xalq va elatlar 
hayoti, turmush tarzi bilan yaqindan tanishishni afzal biladi. U Afrika, Lotin Amerikasi, Osiyoning ko‘plab mamlakatlariga safar qiladi, turli 
xalqlar madaniy merosi bilan tanishadi. Uning aksariyat asarlari, jumladan, “Jarayon”, “Oltin baliqcha”, “Afrikalik odam”, “Diego va Frida”, 
“Meksika tushi”, “G‘amgin tropiklar”, “Adashgan yulduz” romanlari ana shu sayohatlar, taassurotlar mahsulidir. Adib 2008 yilda 
“O‘ziga xos badiiy 
uslub va chizgilar 
orqali inson his-
tuyg‘ulari, 
insoniylik 
masalasini 
yangicha talqin 
etgani uchun” 
adabiyot bo‘yicha 
Nobel mukofotiga 
sazovor bo‘ldi. Taniqli fransuz yozuvchisi Viktor 
Gyugo 1831-yil 16-mart kuni 
o‘zining fransuz qadriyatlari va 
an’naviy qurilish uslublarini xalqqa 
yana bir bor eslatib qo‘yishni 
maqsad qilgan “Notre-Dame de 
Paris” asarini nashrdan chiqardi.
 
  Hajm jihatidan Gyugoning ko‘plab 
asarlaridan yirikroq bo‘lgan ushbu 
asar 940 sahifa, uchta bo‘limdan 
iborat. Asar fransuz adabiyoti 
markazida turuvchi, uning 
ahamiyatini ko‘rsatib beruvchi 
sanoqli kitoblardan biridir. Ushbu 
romandan ko‘zlangan maqsad 
inqilob davrida bo‘layotgan ulkan 
o‘zgarishlar xalqning madaniyati va 
tafakkur tarziga jiddiy ta’sir 
ko‘rsatayotganiga qaramay, fransuz 
milliy qadriyatlariri asrab qolish 
edi. Asar yozilayotgan davrda Notre-Dame de Paris 
soborining turli qismlari qayta qurilayotgan va unga 
turli qo‘shimcha o‘zgartirishlar kiritilayotgan edi. 
Inqilob natijasida buzib yuborilgan ko‘plab gotika 
uslubidagi maqbara va cherkovlar XV asr Fransiyasini 
unutilishga mahkum qilayotgan edi, go‘yo. Ushbu 
uslubdagi binolar buzilishi yoki qayta yangi qismlar 
qo‘shish orqali ta’mirlanishi ularning asl ahamiyatini 
yo‘qqa chiqarayotgan edi. Bu esa Gyugoga og‘ir 
botmay qo‘ymadi va adib ushbu mavzuda asar yozish 
orqali o‘z zamondoshlariga signal yuborishni ko‘zladi. Asarda arxitektura markaziy rol o‘ynaydi. 
Notre-Dame de Paris sobori esa zamon 
zaylining ramzi, hurfikrlilik namunasi va 
madaniyat nishonasi sifatida tasviralanib, 
asarning markaziy g‘oyasi ushbu 
ibodatxonaga bevosita bog‘landi.
Gyugo soborning qayta ta’mirlanishi uning 
buzilishi bilan barobar, deb hisoblaydi, 
chunki kishi hech qachon tarixning bir 
bo‘lagini olib, unga o‘z zamonasidan 
boshqa bir bo‘lak qo‘shimcha qilib kirita 
olmaydi. Bu tarixga nisbatan xiyonat, 
demakdir. Insonlar doimo bilib-bilmay 
tarixga o‘zgartirishlar kiritishga, uni o‘zi 
uchun yangi uslubda kashf etishga intiladi. 
Ushbu moyillik tarixni o‘z holicha qabul 
qila olmaslik yoki buyuk kelajak orzusi 
ishtiyoqida o‘tmishni boshqa ko‘z orqali 
kashf etishga undaydi. Aslida esa kelajak 
avlodlar tarixni kuzatishi, buning uchun esa 
uni asrab qolishga urinmog‘i lozim, tarixni 
yo‘qlikka mahkum etish orqali buyuk 
o‘zgarishlar kiritish xomxayol. Notre-Dame 
de Paris sobori o‘z davriga xos 
xususiyatlardan boxabar qiluvchi nodir 
qurilish namunasi edi. U orqali moziyga 
qaytish va uni his etish imkoniyati mavjud 
edi. As	ar	da	n iq	ti	bo	sl	ar	:	
“Ins	onn	i he	ch	 n	arsa	 b	o‘m	-b	o‘sh	 	
ch	o‘	nt	ak	ch	alik	 s	af	ar	ga	 is	hq	ib	oz q	ila 	
olm	aydi	”;	
“Bir	 k	o‘	zli	 o	da	m	 s	o‘	qi	r i	ns	on	dan	 k	o‘ra	 	
ko	‘p	ro	q 	nu	qso	nl	i. 	Ch	unk	i b	ir	 k	o‘	zli	 k	ish	i 	
o‘z	ig	a 	ay	nan	 n	im	a ye	ti	sh	m	ayo	tg	an	id	an 	
bo	xa	bar	”;	
“Bir	on 	fik	r m	iya	ngn	i b	and	 e	ts	a,	 se	n u	ni	 	
ha	m	m	a 	na	rs	ad	a k	o‘r	a bo	shl	ay	sa	n”	;	
“...O	nalar	 o	‘z	iga	 e	ng 	ko	‘p	 iz	tir	ob 	
tu	g‘d	ir	ga	n fa	rz	an	dig	a e	ng 	ko	‘p	 m	ehr	 	
qo	‘y	ish	adi	”;	
“U 	ch	o‘	nt	ag	ig	a 	qo	‘lin	i s	ol	di	 va	 u	 y	er	da	n 	
faq	atg	in	a 	bi	r n	ar	sa	ni t	op	a o	ldi	, 	
re	all	ik	ni	”;	
“U 	o‘	z g	‘a	za	bin	i ji	lo	vla	b, b	osh	qa	ga 	az	ob	 	
be	ri	sh	da	n ch	ekl	an	di	. U	 s	hu 	yo	‘l 	or	qa	li 	
izti	ro	bni	ng	 b	ar	ch	asin	i o‘	zid	a q	ol	di	rd	i”. Eʼtiboringiz uchun 
tashakkur .

Mavzu:Fransuz adabiyoti R E J A : 1 . F R A N S U Z A D A B I Y O T I H A Q I D A 2 . J A N - M A R I L E K L E Z I O 3 . " N O T R E - D A M E D E PA R I S "

Fransuz adiblari.

Adabiyot turli davrlarda jamiyat rivojlanishi taʼsirida doimiy oʻzgarish va yangilanishda boʻlgan. Shu bois vaqt oʻtgani sari uning mohiyat va mazmuni doim kengayib, shakllanishda davom etadi. Buni fransuz adabiyoti misolida ham koʻrish mumkin. Zero, koʻplab adabiy janrlar, uslub va yangiliklar ilk bor fransuz adabiyotida paydo boʻlgan. Uning tarixiga nazar solsak, dastlab fransuz tilida diniy mavzularda bir-biridan taʼsirli adabiy asarlar yaratilganiga guvoh boʻlamiz. X-XI asrlardan boshlab fransuz adabiyoti tarixida nodir epik afsonalar paydo boʻla boshladi. Buni oʻsha kezlarda odamlarning oʻz qahramonlari haqida dostonlar eshitishni xush koʻrishi bilan izohlash mumkin. Bunga “Roland haqida qoʻshiq” eposi misoldir.

XVIII asr oʻrtalarida Fransiyada adabiyot yanada yuqori pardalarda oʻzini namoyon eta boshladi. Buyuk Fransuz inqilobi davrida yozuvchilar bilan bir qatorda publitsistlar ham jamiyat azolarini oʻz gʻoyalari atrofida birlashishga undadi. Bunda Bomarshening “Figaroning uylanishi” pyesasi, Lillning “Marseleza qoʻshigʻi” asarlari, Maratning “Iblisning hamyoni”, Robespyerning “Tun ogʻushida uygʻonolmayotgan olomon” maqolalari alohida oʻrin tutadi. Pote “Parij kommunasi”, Emil Zolya “Or” dostonlarida, Mopassan novellalarida jamiyatdagi biqiq hayot, nohaqliklar tanqid ostiga olinadi. Bu davrga kelib butun Yevropa maʼnaviy hayoti va madaniyatiga keskin taʼsir qilgan Balzak, Shaplen, Dekart kabi yetuk adiblar yetishib chiqdi.

Fransuz adabiyotining yorqin vakili Jan-Mari Leklezio 1940 yili Nitstsa shahrida harbiy shifokor oilasida dunyoga kelgan. Uning ilk badiiy asari — “Jarayon” romani esa 1963 yilda nashr etilgan. Ana shu davr oralig‘ida u to‘rt yil Markaziy Amerika hindulari bilan yashaydi, Tailand va AQSh universitetlarida dars beradi, ko‘plab roman, qissa, esse, hikoyalar to‘plamlarini e’lon qiladi. Adibning “Jarayon” romani unga katta shuhrat keltirdi. Adabiy tanqidchilarning fikricha, bu asar adabiyotga o‘z so‘zi, uslubi va o‘ziga xos qarashlarga ega, “yangi romanchi”larning o‘rnini egallaydigan ijodkor kirib kelganidan dalolat berardi. Biroq yosh yozuvchi adabiy davralardan ko‘ra sayr qilishni, turli xalq va elatlar hayoti, turmush tarzi bilan yaqindan tanishishni afzal biladi. U Afrika, Lotin Amerikasi, Osiyoning ko‘plab mamlakatlariga safar qiladi, turli xalqlar madaniy merosi bilan tanishadi. Uning aksariyat asarlari, jumladan, “Jarayon”, “Oltin baliqcha”, “Afrikalik odam”, “Diego va Frida”, “Meksika tushi”, “G‘amgin tropiklar”, “Adashgan yulduz” romanlari ana shu sayohatlar, taassurotlar mahsulidir.