logo

Vizantiya svilizatsiyasi

Yuklangan vaqt:

10.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

338.1533203125 KB
Mavzu:Vizantiya svilizatsiyasi               Sivilizatsion taraqqiyotning Qadimgi davrdan keyingi bosqichi O rta ʼ
asrlar bo ldi. Bu davrda Vizantiya sivilizatsiyasi alohida, yetakchi o rin 	
ʼ ʼ
tutdi.
Vizantiya tarixi 324 yilda Bosfor bo g ozidagi qadimgi Vizantiy 	
ʼ ʼ
shaharchasi o rnida Rimning yangi poytaxti Konstantinopolga asos 	
ʼ
solinishi bilan boshlanib, 1453 yilda turklar tomonidan bosib 
olinishidan so ng yakun topdi. Mustaqil davlat va sivilizatsiya sifatida 
ʼ
esa uning tarixi Rim ikki qismga parchalanib ketgan 395 yildan 
boshlanadi.
Konstantinopol Rim imperiyasining Yevropa va Osiyo qismlari 
tutashgan nuqtada, Sharq va G arb chorrahasida joylashgan edi. 	
ʼ
Darhaqiqat Vizantiya sivilizatsiyasi antik meros va sharqiy – xristian 
maslagining o ziga xos sintezi edi. Uning tabiiy-geografik o rni muhim 	
ʼ ʼ
savdo yo llarini nazorat qilish, bo g ozlar ustidan harbiy-strategik 	
ʼ ʼ ʼ
jihatdan hukmronlik qilish imkonini berardi.              Vizantiya chegaralari uning ming yildan ortiq tarixi davomida o zgarib ʼ
turdi, biroq o zining qudratga erishgan davrida Vizantiya Bolqon yarim 	
ʼ
oroli, Kichik Osiyo, Shimoliy Mesopotamiya,  А rmanistonnig bir qismi, 
Suriya, Falsatin, Misr, Krit va Kipr orollari, Qrimdagi Xersones, 
Kavkazdagi Lazika.  А rabistonning ayrim hududlarini o z ichiga olgan.	
ʼ
Vizantiyaga kiruvchi viloyatlar iqtisodiy imkoniyatlari jihatidan bir xil 
emas edi. Hunarmandchilik taraqqiyoti jihatidan Vizantiya g arbiy 	
ʼ
Yevropa mamlakatlaridan oldinda turgan. G arbiy Yevropadan farqli 	
ʼ
o laroq Vizantiyaning ichki xo jalik hayoti nisbatan barqaror edi. 	
ʼ ʼ
Vizantiya aholisi etnik jihatdan rang-barang bo lib, uning katta qismini 	
ʼ
yunonlar tashkil etgan, bu yerda shuningdek suriyaliklar, yahudiylar, 
armanlar, gruzinlar, koptlar (Misrda) istiqomat qilgan. Rimliklar 
ozchilikni tashkil etgan. X asrga kelib Vizantiyaning aholisi 20-25 mln. 
kishini tashkil etgan. 7 asrga qadar lotin tili ustunlik qilgan, ammo vaqt 
o tishi bilan yunon tili davlat tiliga aylandi.	
ʼ                             Vizantiya imperiyasining imperatori (vasilevs) deyarli 
cheklanmagan hokimiyatga ega bo lgan, ammo o zini hech ʼ ʼ
qachon qonundan ustun qo ymagan. Unga ko p sonli sud, harbiy 	
ʼ ʼ
va soliq muassasalari, davlat amaldorlari, shuningdek, maslahat 
organiga vazifasini bajargan sinklit (lotincha senat) bo ysungan. 	
ʼ
Vizantiyada nafaqat zodagonlar, balki iqtidorli va bilimli oddiy 
kishilar ham yuqori darajalarga erishish imkoniga ega bo lgan.	
ʼ
Vizantiyaliklar imperiya g oyasini Rimdan qabul qilib olganlar. 	
ʼ
Xristianlik muqaddaslik tusini berib, imperiya g oyasini 	
ʼ
mustahkamlagan. 4 asrda Buyuk Konstantinning safdoshlaridan 
biri evseviy Kesariyskiy Vizantiya davlatchiligining diniy asosiga 
aylangan siyosiy nazariyani ishlab chiqqan.               Unga ko ra Vizantiyada dunyoviy va diniy hokimiyat qo shilib, ʼ ʼ
simfoniya (uyg unlik) ni vujudga keltiradi. Imperator nafaqat 	
ʼ
dunyoviy hukmdor, shu bilan birga cherkov boshlig i. Imperator 	
ʼ
hokimiyatining o zi muqaddaslashtirilgan, shunga qaramasdan 	
ʼ
nomaqbul imperatorlarni ko pincha taxtdan ag darishgan. 	
ʼ ʼ
Yevseviy Kesariyskiy nazariyasiga ko ra Vizantiya xristianliknng 	
ʼ
tayanchi, u xudoning homiyligi ostida boshqa xalqlarni najotga 
yetaklaydi. Imperiya g oyasi Vizantiyaga yaxlitlikni, saltanatni 	
ʼ
saqlab qolish imkonini berdi.  А mmo shu bilan birga an analar va 	
ʼ
odatlarni saqlab qolishga yo naltirilgan imperiya g oyasi, 	
ʼ ʼ
vizantiya avtoritarligi jamiyat rivojiga to sqinlik qildi.	
ʼ                             Xristian dini Vizantiya sivilizatsiyasining hukmron mafkurasiga 
aylandi. 4 asrdan boshlab davlat dini boʼlgan xristianlik 
Vizantiyaning maʼanaviy hayotini belgilab berdi. Vizantiyada 
xristianlikning joriy etilishi nafaqat maʼjusiylik, balki bidʼatchilikka 
qarshi kurash bilan birga bordi. Oʼz obroʼsini mustahkamlash 
uchun cherkov har qanday oʼzgacha fikrlashga qarshi chiqdi. Sobit 
eʼtiqodlilar va bidʼatchilar oʼrtasidagi bahslar mavzusi 
xristianlikning azaliy isbotsiz qabul qilinadigan qoidalari edi: 
Muqaddas Uchlik aqidasi, Masih tabiatini anglash, insondagi 
maʼnaviylik va jismoniylik nisbati. Eng koʼp tarqalgan bidʼatlar 
arianlik, monofizitlar, pavlikianlar, bogomillar taʼlimotlari edi. 
Bidʼatlar koʼp hollarda ijtimoiy norzilikning mafkuraviy shakli boʼlib 
xizmat qilgan.                             Ilohiyotga masalasidagi qarama-qarshiliklar 1054 yilda 
cherkovning parchalanishida (sxizma) tashqi omil bo lib xizmat ʼ
qildi. Bu hodisa xristianlikning ikki yirik markazi – Rim va 
Konstantinopol o rtasida 4 asrda boshlangan ma naviy va 	
ʼ ʼ
siyosiy rahnamolik uchun kurashning yakuniy marrasi edi. Ikki 
cherkov o rtasidagi kurashda ilgarilari ham bunday keskin 	
ʼ
choralar qo llanilgan. Cherkovning parchalanishi diniy 	
ʼ
ta limotning o zidagi ixtilofning namoyon bo lishi ham edi.	
ʼ ʼ ʼ
Shunday qilib, insoniyat genotipini boyitgan Vizantiya 
sivilizatsiyasining betakror xususiyatlaridan biri xristian dini, 
ellin madaniyati va rim davlatchiligining ajoyib uyg unligi edi. 	
ʼ
Ushbu sivilizatsiya ko plab Sharqiy Yevropa xalqlari, xususan 	
ʼ
Rus sivilizatsiyasining taraqqiyotiga katta ta sir ko rsatdi.	
ʼ ʼ

Mavzu:Vizantiya svilizatsiyasi

Sivilizatsion taraqqiyotning Qadimgi davrdan keyingi bosqichi O rta ʼ asrlar bo ldi. Bu davrda Vizantiya sivilizatsiyasi alohida, yetakchi o rin ʼ ʼ tutdi. Vizantiya tarixi 324 yilda Bosfor bo g ozidagi qadimgi Vizantiy ʼ ʼ shaharchasi o rnida Rimning yangi poytaxti Konstantinopolga asos ʼ solinishi bilan boshlanib, 1453 yilda turklar tomonidan bosib olinishidan so ng yakun topdi. Mustaqil davlat va sivilizatsiya sifatida ʼ esa uning tarixi Rim ikki qismga parchalanib ketgan 395 yildan boshlanadi. Konstantinopol Rim imperiyasining Yevropa va Osiyo qismlari tutashgan nuqtada, Sharq va G arb chorrahasida joylashgan edi. ʼ Darhaqiqat Vizantiya sivilizatsiyasi antik meros va sharqiy – xristian maslagining o ziga xos sintezi edi. Uning tabiiy-geografik o rni muhim ʼ ʼ savdo yo llarini nazorat qilish, bo g ozlar ustidan harbiy-strategik ʼ ʼ ʼ jihatdan hukmronlik qilish imkonini berardi.

Vizantiya chegaralari uning ming yildan ortiq tarixi davomida o zgarib ʼ turdi, biroq o zining qudratga erishgan davrida Vizantiya Bolqon yarim ʼ oroli, Kichik Osiyo, Shimoliy Mesopotamiya, А rmanistonnig bir qismi, Suriya, Falsatin, Misr, Krit va Kipr orollari, Qrimdagi Xersones, Kavkazdagi Lazika. А rabistonning ayrim hududlarini o z ichiga olgan. ʼ Vizantiyaga kiruvchi viloyatlar iqtisodiy imkoniyatlari jihatidan bir xil emas edi. Hunarmandchilik taraqqiyoti jihatidan Vizantiya g arbiy ʼ Yevropa mamlakatlaridan oldinda turgan. G arbiy Yevropadan farqli ʼ o laroq Vizantiyaning ichki xo jalik hayoti nisbatan barqaror edi. ʼ ʼ Vizantiya aholisi etnik jihatdan rang-barang bo lib, uning katta qismini ʼ yunonlar tashkil etgan, bu yerda shuningdek suriyaliklar, yahudiylar, armanlar, gruzinlar, koptlar (Misrda) istiqomat qilgan. Rimliklar ozchilikni tashkil etgan. X asrga kelib Vizantiyaning aholisi 20-25 mln. kishini tashkil etgan. 7 asrga qadar lotin tili ustunlik qilgan, ammo vaqt o tishi bilan yunon tili davlat tiliga aylandi. ʼ

Vizantiya imperiyasining imperatori (vasilevs) deyarli cheklanmagan hokimiyatga ega bo lgan, ammo o zini hech ʼ ʼ qachon qonundan ustun qo ymagan. Unga ko p sonli sud, harbiy ʼ ʼ va soliq muassasalari, davlat amaldorlari, shuningdek, maslahat organiga vazifasini bajargan sinklit (lotincha senat) bo ysungan. ʼ Vizantiyada nafaqat zodagonlar, balki iqtidorli va bilimli oddiy kishilar ham yuqori darajalarga erishish imkoniga ega bo lgan. ʼ Vizantiyaliklar imperiya g oyasini Rimdan qabul qilib olganlar. ʼ Xristianlik muqaddaslik tusini berib, imperiya g oyasini ʼ mustahkamlagan. 4 asrda Buyuk Konstantinning safdoshlaridan biri evseviy Kesariyskiy Vizantiya davlatchiligining diniy asosiga aylangan siyosiy nazariyani ishlab chiqqan.