logo

O‘ZBEKISTONDA KONCHILIK SANOATINING ENG QADIMGI DAVRLARIDAN XOZIRGA QADAR TARIXI HAQIDA

Загружено в:

12.08.2023

Скачано:

0

Размер:

7421.9951171875 KB
O‘ ZBEKISTONDA KONCHILIK SANOATINING ENG QADIMGI
DAVRLARIDAN XOZIRGA QADAR TARIXI HAQIDA 
                                    Mundarija
Betlar
Kirish
3-8
I  Bob
O ‘ ZBEKISTONDA   KONCHILIK
SANOATINING   ENG   QADIMGI
DAVRLARIDAN   XOZIRGA   QADAR
TARIXI HAQIDA 9-3 4
I. 1. O‘zbekistonda   qadimgi   va   o‘rta   asrlar   kon-
metallurgiya sanoati yozma manbalarda  9-15
I. 2. O‘zbekistonda   kon-metallurgiya   sanoati
bo‘yicha dastlabki tadqiqotlar. 15-2 5
I. 3. O‘zbekistonda   konchilik   sanoatining   tarixiy
ildizlari. Metallurgiyaning paydo bo‘lishi 2 5 -3 4
II  Bob O‘ZBEKISTON   KONCHILIK
YODGORLIKLARI   VA   ULARNING
TAVSIFI 3 5 -4 6
II. 1. 2.1.   O‘zbekistonning   sharqiy   hududlaridagi
kon-metallurgiya     yodgorliklari      (Farg‘ona,
Talas-S h elji, C h och) 3 5 -4 0
      II . 2. O‘zbekistonning   g‘arbiy   hududlaridagi   kon-
metallurgiya   yodgorliklari         (So‘g‘d   va
Baqtriya ). 4 0 -4 6
III  Bob QADIM   VA   O‘RTA   ASRLARDA
KONCHILIK   ISHLAB   CHIQARISHNING
TARIXIY BOSQICHLARI 4 6 - 67
III. 1. Bronza     va     qadimgi     davrlarda     kon-
metallurgiya 4 6 - 49
III . 2. Ilk   va   rivojlangan   o‘rta   asrlarda   kon-
metallurgiya 49 -6 4
III . 3. O‘rta Osiyo ko nchilk   sanoatining  shakllanishi
va     rivojlanishida   O‘zbekistonning   o‘rni   va
roli 6 4 - 6 7
Xulosa
68 -7 0
Qisqartmalar
7 0-71
Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati
7 2 -8 3
1 Illyustrativ albom
KIRISH
Mavzuning dolzarbligi.    Vatanimiz o‘tmishini xolisona baholash va tiklash
tarixchi   va   arxeolog   olimlarning   asosiy   vazifalaridan   biri   bo‘lib   hisoblanadi.
O‘zbekiston o‘z mustaqilligiga erishishi bilan o‘zbek xalqining tarixini  q aytadan
yaratish   va   uni   xolisona   o‘rganish   yosh   avlodda   tarixiy   dunyoqarash   va   milliy
g‘ururni   shakllantirish   masalalari   hayotimizning   ajralmas   qismiga   aylandi.
Y u rtimiz tarixiga bo‘lgan munosobat tubdan o‘zgardi. O‘zbekiston Respublikasi
birichi   Prezidentimiz   I.A.   Karimovning   «Tarixiy   xotirasiz   kelajak   yo‘q»   nomli
risolasida   va   boshqa   bir   qator   asarlarida   tariximizning   dolzarb   masalalari
belgilab   berildi 1
.   Ushbu   asarlar   arxeolog   va   tarixchi   olimlarning   Vatanimiz
tarixini to‘liq va ob’ektiv yoritishlarida dasturi amal vazifasini o‘tamoqda.
O‘zbekiston   hududida   tog‘-kon   ishlab   chiqarishning   shakllanishi   va
rivojlanishi tarixini yoritish muhim ilmiy ahamiyat kasb etadi. Bu hudud qadim
va   o‘rta   asrlardayoq   O‘rta   Osiyoning   turli   minerallar,   rangli   va   nodir   metallar
(oltin, kumush,  mis,  qo‘rg‘oshi)ga boy hudud sifatida mashhur  bo‘lib, tog‘-kon
ishlab chiqarish rivojida muhim o‘rin tutgan.
Tarixning   dastlabki   bosqichlaridanoq,   ya’ni   jamiyat   sivilizatsiyasi   va
davlatchilik rivojlanishida muhim qadam deb, metall davrini ko‘rsatish mumkin 1
.
O‘zbekistonda   kon-metallurgiya   sanoatining   zamonaviy   asoslarda
rivojlantirilishida,   mustaqil   O‘zbekistonning   iqtisodiy   qudratini   yuksalishini
ta’minlashda   ajdodlarimizning   bu   sohada   to‘plagan   boy   tajribalari   muhim
ahamiyat   kasb   etishi   shubhasizdir.   Bu   biz   tanlagan   mavzuning   dolzarbligini
bildiruvchi muhim xususiyatdir.
1
  Каримов   И .   А .     Тарихий   хотирасиз   келажак   йýқ   //   Биз   келажагимизни   ўз   қўлимиз   билан   қурамиз.   –
Тошкент:   Ўзбекистон,   1999.   –   Б.   132-154;   Каримов   И.А.   Юксак   маънавият   –   енгилмас   куч.   –   Тошкент:
Маънавият, 2008. Б–176.
1
  Чайлд Г.В Древнейший Восток в свете новых раскопок. Москва. 1956.   –   С.   38; Кабо А.Е. Актепинское
сереброрудное поле в Узбекистане –Новый объект пятиэлементной формации М.,   2010.   –  С.  284; Бубнова
М.А. Добыча  серебро - свинцовых  руд в Шельджи в  IX - XII  вв. //  Археологические памятники Таласской
долины.   Изд.   АН   Кирг.   Фрунзе.   1965.   –   С.   225-226;   Бубнова   М.А.   Древние   рудознатцы   Памира.   Изд.
Далины.   Душанбе.   1993.   –   С.   174;   Буряков   Ю.   Из   истории   горного   дело   и   металлургии   средневековья
Илака.   V -начало   V III   вв.   Изд.   Наука.   М.   1974.   –   С.   140;   Дудаков   С.А.   История   горнорудного   дела
средневекова Ферганы. Авт. дис. к.и.н.,Таш кент. 1996. – С. 34;   Турганов Б.К.   Металлообрабатывающее
ремесло   средневекового   Хорезма.   (по   археологические   материалам     VIII -   XIV   вв.).   Авт.   дис c .   к.и.н.
Самарканд.   2009.   –   С.   24;   Папахристу   О.А.   Черная   металлургия   Северной   Ферганы   (по   материалом
археологического исследования городища Ахсикент    IX - нач.    XIII  вв). Авт. дисс. к.и.н. М. 1985. – С. 24;
Сверчков   Л.М.   Железорудная   база   Северо-Западнее   Уструшаны   //   Древнейшие   этапы   развития   горно-
геалогических   знаний   в   Средней   Азии.   Душанбе.   1991.   –   С.   40;   Сверчков   Л.М.   Источник   по   истории
средневековой   Уструшаны.   Авт.   дис.   к.   и.   н.   Самарканд.   1991.   –   С.     22;   Рузанов   В.Д.   История   древней
металлургии и горного дела Узбекистана в эпоху бронзы и раннего железа. Авт. дисс. к. и. н. М. 1982. –
С.  22. 
2 So‘nggi   20   yil   ichida   O‘zbekiston   hududlarida   bir   qancha   xalqaro
arxeologik   ekspeditsiyalar   va   tadqiqotlar   olib   borildi.   Xususan,   1997-1999
yillarda   O‘zbekiston-Olmoniya,   O‘zbekiston   Respublikasi   FA   Arxeologiya
instituti,   Boxumdagi   kon   ishlari   muzeyi   va   Olmoniya   arxeometallurgiya   kon
akademiyasi,   2006   yildan   hozirgi   kungacha   Fransiyaning   Ilmiy   Tadqiqotlar
Milliy   Markazi   (CNRS)   olimlari   O‘zbekiston   arxeologlari   bilan   hamkorlikda
metallurgiya yodgorliklarida arxeologik qazishmalar olib borib, Markaziy Osiyo
xalqlari   sivilizatsiyasi   tarixini   muhim   kashfiyotlar,   ilmiy   yangiliklar   bilan
to‘ldirdilar.
Ma’lumki,   qadimgi   davr   aholisining   xo‘jaligi   va   kundalik   turmush   tarzini
metallsiz   tasavvur   qilish   mumkin   emas.   Afsuski,   klassik   davrlar   bo‘yicha
arxeologik   tadqiqotlar   asosan,   saroy,   ibodatxona,   mudofaa   devorlari,   mahobatli
inshootlar,   sopol   buyumlar,   din   va   qadimgi   sivilizatsiyalar   tarixini   o‘rganishga
qaratilgan. Kundalik turmush tarzi uchun nihoyatda zarur hisoblanadigan, konlar,
metallsozlik, metal qazib olish, metall buyumlar maxsus tadqiqotlar ko‘lamidan
chetda qolib ketmoqda. Kundalik hayotda zarur bo‘lgan metall buyum va asbob-
uskunalarning ishlab chikarishiga qarab, antik davr aholisining ijtimoiy hayotini
va unda ba’zi  bir  o‘zgarishlarni  kuzatish  mumkin.   Bu  borada  boshqa bir  omil,
ya’ni   metall   buyum   va   asbob-uskunalarning   marhumlar   bilan   qabrga   qo‘yilishi
ham   aholining   ijtimoiy   holatini   ko‘rsatib   turadi.   Qabrlardan   topilgan     metall
buyumlar   shu   mintaqada   kon-metallurgiya   hunarmandchiligi   birlashgan   tarzda
faoliyat ko‘rsatganligini belgisidir.  
Kon-metallurgiya tarixi qadim ajdodlarimizning ijtimoiy - iqtisodiy hayotida
rangli   va   nodir   metallarning   o‘rni   to‘liq   va   har   tomonlama   tadrijiy
o‘rganilmagan. Ayniqsa, bu muammoni yozma manbalar, arxeologik - geologik
tadqiqotlar   natijalari   hamda   xo‘jalik   va   dafn   marosimlaridagi   metall   buyumlar,
asbob-uskunalar,   urf - odatlar   bilan   kompleks   tadqiq   qilish   ushbu   mavzuning
dolzarbligini ko‘rsatadi. 
Mavzuning   o‘rganilish   darajasi.     Mavzuni   o‘rganishda   O‘zbekiston
hududida   XX   asr   davomida   olib   borilgan   arxeologik-geologik   tadqiqotlar
natijalari  hamda qadimgi yozma manbalar muhim o‘rin tutadi. O‘zbekistonning
iqtisodiy   hayotida   kon-metallurgiya   sanoati   rivoji   muhim   o‘rin   tutishi   sababli,
XX asrda O‘zbekiston  hududida keng ko‘lamda  geologik qidiruv ishlari  hamda
tarixiy arxeologik tadqiqotlar olib borildi.
Olib   borilgan   tadqiqotlar   natijasida   Toshkent   (Choch-Iloq)   vohasida,
Farg‘ona   vodiysida,   Zarafshon,   Xorazm,   Surxon   va   Qashqadaryo   vohalarida
tog‘-kon ishlab chiqarishining shakllanishi va rivojlanishi masalasiga oid muhim
3 ilmiy   ma’lumotlar   to‘plandi.   Bu   sohada   ayniksa,   M.E.   Masson 2
,   E.B.   Pruger 3
,
Yu.F. Buryakov 4
, A.A. Asqarov 5
, R.H. Sulaymonov 6
,  V. D. Ruzanov 7
 va boshqa
tarixchi-arxeolog olimlarning olib borgan ilmiy tadqiqotlari diqqatga sazovordir.
Mustaqil   O‘zbekistonda   tarix   fani   rivoji   bugungi   kunda   kun   tartibiga
qo‘yilgan   vazifalardan   kelib   chiqsak,   biz   tanlagan   mavzu   yetarlicha
yoritilmaganini   va   bu   masala   o‘z   yechimini   kutayotgan   muhim   tarixiy
vazifalardan biri ekanligini ko‘ramiz. Chunki, O‘zbekiston hududida qadimgi va
o‘rta asrlarda kon-metallurgiya sanoatining shakllanishi va rivojlanishi masalasi
tarixiy-arxeologik   tadqiqotlar,   geologik   qidiruvlar   natijalari   va   yozma
manbalardagi   mavjud   ma’lumotlar   bilan   solishtirish   orqali   kompleks   ravishda
hozirgacha   ko‘rib   chiqilmagan.   Vatanimizning   O‘rta   Osiyoda   kon-metallurgiya
ishlab chiqarishi rivojiga qo‘shgan hissasi yetarlicha ochib berilmagan. Ayniqsa,
bu   mavzuda   davlat   tilida   biror   bir   yirik   ilmiy   asar   yozilmaganligi   ham,   bu
muammo   zamonaviy   o‘zbek   tarixshunosligida   yetarli   yoritilmaganligini
ko‘rsatib   turibdi.   Shu   bilan   bir   qatorda,   ma’lum   metallar   tarixi   bilan   bog‘liq
bo‘lgan   xronologiya   doirasida   asosan,   dastlabki   davr   tarixi   ya’ni   tarixiy
tadqiqotlar   deyarli   yozma   manbalar   ma’lumotlariga   asoslangan   bo‘lib,
arxeologik ma’lumotlar tahlili chegaralangan darajada berilgan 8
.
2
  Массон   М.Е.   К   истории   горного   дела   на   территории   Узбекистана.   Узбекистан.   Ташкент.   1953.   –   С.   ;
Массон М.Е. К истории горной промышленности Карамазара. Труды Таджикской базы. Л. 1935. -15
3
 С. ;
  Пругер   Е.   Б.   Древнoсти   гoрнoй   прoмышленности   при-Тaшкентскoгo   рaйонa   (К   динaмике   рaзвития
зoлoтoдoбывaюшей oтрaсли). Мaтериaлы пo aрxеoлoгия Средней Aзии: Сб. нaуч. трудoв. ТaшГУ.  №707.
Т.  1983.   –  С.   .53-67;   Баскаков   Ю.Ф.,   Абрамов   Ю.Р.,  Пругер   Е.Б.   Древние   медно-шлаковые   плавильни   в
Кызылкумах   //   Узбекский   геологический   журнал.   №4.   1974.   –   С.   ;     Пр угер   Е.Б.   Древнoсти   гoрнoй
прoмышленности   при-Тaшкентскoгo   рaйонa   (К   динaмике   рaзвития   зoлoтoдoбывaюшей   oтрaсли).
Мaтериaлы  пo  aрxеoлoгия Средней  Aзии:  Сб. нaуч.  трудoв.  ТaшГУ. №707.  Т.   1983.  – С. 53-67;   Пругер
Е.Б.   Гoрная   прoмышленность   Южнoгo   Сoгдa   –   Кешa.   –Т.   1986.   –   С.   ;   Пругер   Е.Б.     К   проблеме
Кызылкумов   -   одного   из   локальных,   древних   горнопромышленных  регионов   Узбекистана   //   Материалы
по истории историографии и археологии. №556.Ташкент. 1978. – С. 120. 
4
  Б уряков   Ю.Ф.   История   производства   цветных   металлов   в   Узбекистане   в   древности   и   средневековье.//
Добыча   благородных   металлов   в   средневековой   Средней   Азии.   Қадимги   давр   кон-металлургия   тарихи:
ўтмиши ва бугуни (Республика миқёсида   илмий-амалий анжуман материаллари, 31 май 2007 й).   - Ўрта
Осиёда кон-металлургия тарихи. Навоий. 2007. – С. 252.
5
  Асқаров А.А., Ширинов Т.Ш. Ранняя городская культура эпохи бронзы юга Средней Азии. Самарканд.
1993. -  С. ; Асқаров А.А. Сапаллитепа. «Фан», Ташкент. 1973 .- С. 172.
6
 Сулаймонов Р.Х.  Нахшаб  –  унитилган тамаддун сирлари. Тошкент. «Маънавият», 2004.  – Б. 48.
7
  Рузанов   В.Д.   История   древней   металлургии   и   горного   дела   Узбекистана   в   эпоху   бронзы   и   раннего
железа. Авт. дисс. кан. ист. наук. М. 1982. – С. 22;   Рузанов В.Д. Металлургия Согда в эпоху энеолита и
бронзы // Цивилизации и культуры Центральная Азии в единстве и многообразии. Самарканд. Ташкент.
2010.   –   С.   330;   Рузанов   В.Д.   Миграции   племен   Узбекистана   в   эпоху   полеометалла.   часть   №1.   //
Археология Узбекистана №1. Самарканд. 2011. – С. 154;   Пидаев Ш.Р., Рузанов В.Д. Некоторые аспекты
развития цветной металлообработки на юге Узбекистана в античное время.   Ўрта Осиёда кон-металлургия
тарихи. Навоий. 2007. – Б. 252. 
8
 Чайлд Г.В. Древнейший Восток в свете новых раскопок. Москва. 1956. -  С. 38.
4 O‘zbekiston konchilik ishlari tarixining umumiy tavsifi yagona, uncha katta
bo‘lmagan   M.E.   Masson   asarida   keltirilgan 9
.   Bu   asar   O‘zbekistonda
arxeologlarning keng ko‘lamda olib borgan tadqiqotlaridan oldin yozilgan bo‘lib,
bu   sohadagi   keyingi   ma’lumotlar   keltirilmagan.   Bundan   tashqari,   ushbu   asarga
yarim asrdan ko‘prok vaqt o‘tgan.
Hozirda   mustaqil   O‘zbekiston   tarixini   yangicha   baholaydi.   Buning   uchun
iqtisodiyotga   ta’sir   qiluvchi   sohalar   tarixining   hamma   davrlari   bo‘yicha   aniq,
xolisona   yozilgan   ma’lumotlar   kerak   bo‘ladi.   SHu   sababli,   Respublikamizning
kon-metallurgiya   sohasining   iqtisodiyotdagi   o‘rnini   yangi   ilmiy   baza   asosida
to‘liq yoritib berish dolzarbdir.
Ushbu mavzu keng qamrovli bo‘lib, temir ishlab chiqarish tarixini o‘rganish
arxeologlar   fikricha,   alohida   yo‘nalish   hisoblanadi.   Shuning   uchun,   bizning
ishimizda   asosiy   diqqat   rangli   va   nodir   metallar   (ko‘p   metalli   konlar)   ishlab
chiqarish tarixini o‘rganishga qaratilgan.  
Kon-metallurgiya   sanoati   tarixini   o‘ rganish   Respublikamizning   hozirgi
zamon konchilik sanoati uchun ham qimmatlidir.
-birinchidan,   qadimgi   qazilgan   konlarni   joyini   aniqlash   va   uni   chuqur
o‘rganish;
-ikkinchidan,   yangi   konlarni   izlab   topish   va   ani q   bir   mezon   asosida
bashoratlash;
Yuqorida   ta’kidlab   o‘tilgan   masalalarni   o‘rganish,   ya’ni   konni
bashoratlashda ishonarli faktorlardan hisoblanadi.
Tadqiqotning   davriy   chegarasi.   Mil.   av.   IV   ming   yillikdan   XV-asrlarni
o‘z   ichiga   oladi.   Bu   davr   konchilik   hamda   metallurgiyaning   shakllanishi   va
hunarmandchilikning rivojlanishi bilan xarakterlanadi.  
Tadqiqotning   maqsadi.   Qadim   va   o‘rta   asrlarda   Respublikamiz
hududidagi   jamiyat   sivilizatsiyasi   va   davlatchiligi   iqtisodiy   bazasining   muhim
tarkibiy   qismi   bo‘lgan   konchilik   va   metallurgiya   xususan,   rangli   va   nodir
metallar   ishlab   chiqarish   tarixini   kompleks   tadqiq   qilish   va   kon-metallurgik
yodgorliklaridan   topilgan   metall   eritish   bilan   bog‘liq   qurilmalar   va   metall
buyumlar   tipologiyasini   yaratish   hamda   ularning   qadimgi   xalqlar
ijtimoiy - iqtisodiy   hayotida   tutgan   o‘rnini   aniqlash,   dissertatsiyaning   asosiy
maqsadi hisoblanadi. 
Tadqiqotning   vazifalari.   Ko‘zlangan   maqsadga   erishish   uchun   quyidagi
vazifalarni bajarishga to‘g‘ri keladi:
-   ko‘p   yillik   ilmiy   izlanishlar   hamda   dala   tadqiqotlari   davomida   qo‘lga
kiritilgan,   kon-metallurgik   yodgorliklarning   juda   kam   o‘rganilgan,   ammo,
9
 Массон М.Е. К истории горного дела на территории Узбекистана. Ташкент. 1953. – С.14 .
5 ijtimoiy - iqtisodiy   hayotda   muhim   ahamiyat   kasb   etadigan   buyumlariga
arxeologik xarakteristika berish, hamda ularni to‘liq ilmiy muomilaga olib kirish;
-   Respublikamiz   hududlaridagi   kon-metallurgik   yodgorliklarning
arxeologik tadqiqotlar bo‘yicha asosiy ob’ektlarning tizimli tavsifini yoritish;
-   O‘zbekiston   hududida   turli   davrlarda   konchilik   va   metallurgiya   ishlab
chiqarish   dinamikasini   yaxlit   yoritish   hamda   mamlakat   iqtisodiyotida   tutgan
o‘rnini aniqlash;
-   yozma   manbalarni   tizimli   tahlil   qilish,   arxeologik   materiallarni   tarixiy
rekonstruksiyalash va ularni yozma manbalardagi ma’lumotlar bilan bog‘liqligini
o‘rganish;
Tadqiqot   ob’ekti   va   predmeti.   O‘zbekistonda   iqtisodiy   islohotlarni
amalga oshirishda kon-metallurgiyaning holati va uning tutgan o‘rnini tahlil etish
tadqiqotning   asosiy   ob’ekti   bo‘lsa,   shu   yodgorliklarda   o‘rganilgan   moddiy
madaniyat namunalari – qadimgi shaxtalar, rudalarni boyitish punktlari va eritish
markazlari,   metallurgiya   ishlab   chiqarish   qurilmalari,   metall   eritish   pechlari,
metall   buyumlar   va   asbob   uskunalari   hamda   zebu-ziynat   taqinchoqlari
dissertatsiyaning predmetini tashkil etadi. 
Dissertatsiyaning   ilmiy   yangiliklari.   Tadqiqotda   birinchi   marta
O‘zbekistonda   kon-metallurgiya   tarixi   arxeologik   materiallar   hamda   yozma
manbalarni   ma’lum   bir   tartibga   solib,   tahliliy   tadqiq   qilish   natijasida   quyidagi
ilmiy yangiliklar qo‘lga kiritildi:
-   birinchidan, kundalik hayotda keng qo‘llanilgan va xo‘jalik ishlarida o‘ta
muxim rol o‘ynagan rangli va nodir metallar tipologiyasi yaratildi;   
-ikkinchidan, mavzuni yoritish jarayonida turli yozma manbalarda va ilmiy
adabiyotlarda   tarqoq   holdan   bir   butun   holga   keltirilib,   O‘zbekiston   hududida
kon-metallurgiya   sanoatining   shakllanish   va   rivojlanish   bosqichlari   tarixi
ko‘rsatib berildi;
- uchinchidan,   dissertatsiyada  konlardan mahsulot  qazib olish, unga qayta
ishlov   berish,   olingan   mahsulotlarning   iqtisodiy   hayotda,   ichki   va   tashqi
aloqalarda tutgan o‘rnini yoritishga katta e’tibor qaratildi;
-to‘rtinchidan,   tadqiqotda,   shuningdek,   tog‘-kon   ishlab   chiqarishida
ijtimoiy-iqtisodiy   munosobatlar,   konlarda   mehnatni   tashkil   etish,   mehnat
qurollari,   ish   yuritish   shakllari   va   mavzuga   daxldor   boshqa   texnik   xususiyatlar
o‘rganib chiqildi; 
– beshinchidan, ushbu tahliliy tadqiqotlarga asoslanib, metallning qadim va
o‘rta   asrlarda   aholining   ijtimoiy - iqtisodiy   hayotida   tutgan   o‘rniga   aniqliklar
kiritildi.   Metall   eritish     bilan   bog‘liq   qurilmalar   va   metall   buyumlarni   tadrijiy,
mahalliy   traditsiya   va   innovatsion   yangiliklarning   rolini   aniqlash   orqali
6 Markaziy   Osiyo   kon-metallurgiyasining   shakllanishi   va   rivojlanishida
O‘zbekistonning qay darajada  rol o‘ynaganligi masalalari ko‘rib chiqildi. 
Masalaning   bu   tarzda   yaxlit   ilmiy   ish   sifatida   ko‘rib   chiqish
dissertatsiyaning asosiy yangiligidir.
Tadqiqotning   tarkibiy   qismi   va   h ajmi .   Dissertatsiya   kirish,   uchta   bob,
xulosa,  foydalanilgan  adabiyotlar   ruyxati   va shartli   qisqartmalardan iborat, xajmi
83 bet.  Ilovada 20 betlik xarita, rasmlar albomi va jadvallar berilgan.
I-BOB 
7 O‘ZBEKISTONDA   KONCHILIK   SANOATINING   O‘RGANILISH
TARIXI
1.1.   O‘zbekistonda qadimgi va o‘rta asrlar konchilik sanoati yozma
manbalarda 
O‘rta   Osiyo   xalqlari   hayotida   metallarning   va   metall   buyumlarning
ahamiyati   haqida   xabar   beruvchi   dastlabki   yozma   manbalardan   biri   Avestodir.
Unda   S h arq   davlatlari   qatorida   O‘rta   Osiyo   haqida   ham   ma’lumotlar   berilgan.
Avestoning   madhiyasida   xudo   va   shu   erlarni   eng   yaxshi   namoyondasi   Raxta-
Eshtar   xaqida   kuylanadi.   Raxta-Eshtarning   kuch-qudrati   uning   metalldan
yasalgan   kuragi,   otning   metall   asbob-anjomlari   va   jangovar   qurilmalari   orqali
namoyon   qilinadi.   Avesto   davrida   Sharq   olamida   tashkil   topgan   Raxta-Eshtar
davlati   aravali   qo‘shinining   jangovar   to‘qnashuvlarda   qo‘llaydigan   qurollari
haqidagi   hayajonga   to‘la   satrlardir 10
.Shuningdek,   Avestoda   “Doimo   g‘olib,
qudratli,   yolg‘onga   uchmaydigan,   oltin   aravada   yuruvchi,   ...   Quyosh   xudosi
“Mitra”   obrazi   ham   bo‘lib,   u   minglab   o‘qlar,   ikki   tig‘li   o‘tkir   pichoqlar,   sifatli
metalldan   yasalgan   cho‘qmorlar   hamda   yuzqirrali,   yuz   zarbali,   sariq   metalldan
yasalgan oltin qoplamali boltaga ega bo‘lgan”,  degan so‘zlar bitilgan 11
. 
Er.   avv.   VI-I   asrlardagi   O‘rta   Osiyo   jumladan,   O‘zbekiston   xududlaridagi
qazilma   boyliklari,   konlari   va   metallari   haqidagi   dastlabki   ma’lumotlar
Ahamoniylar   davri   bitiklarida   (Ahamoniy   shoxlarining   Suzadagi   saroyini
qurishda   oltin,   lojuvard   va   qimmatbaho   toshlar   ishlatilganligi),   grek-rim
mualliflaridan   Gerodot,   Strabon,   Pleniy   va   boshqalarning   asarlarida   hamda
qadimgi Xitoy manbalarida uchraydi 12
.
Eramizning VI asrida turk hoqonligiga yuborilgan Vizantiya elchisi ham bu
erlardagi metalllar va metall konlari haqida yozib qoldirgan.
O‘rta asrlar mualliflari asarlarida ham mavzuga tegishli muhim ma’lumotlar
mavjud. Ular orasida Al-Beruniy, Istaxriy, Ibn Xavkal, As-Samoniy, Muhammad
Toxir,   Maxmud   ibn   Vali   va   boshqalarning   asarlarida   uchraydigan
ma’lumotlarning axamiyati kattadir 13
. 
10
Кўрсатилган адабиёт  - Б.110-111,   206.  
11
Авеста.  Избранные гимны.   Пер.   с авест о  и к о мментарий И.М. Стеблин-К а м е нского.   Душанбе.,   1990, -  С .
86-87.
12
  Герoдoт.   Истoрия.   В   девяти   тoмax.   Пер.   и       прим.   Г.А.Стратоновскoгo.   М.:   Лaдoмир.   1999.   –   С.   ;
Стрaбoн. Геoгрaфия. в 17 кн. Пер. с греческoгo Г.А. Стратановскoгo. –М., 1972. – С.        
13
  Автори   номаълум   «Худудул-олам»   тарж.   (рус   тилида).   Туманский   А   Г.   1892.   –   Б.   23;   Ўрта   Осиёлик
географ   ва   сайё=лар.     «Ўзбекистон».,   Тошкент,   1964.   –   Б.   40-45;   Абдураззоқ         Самарқандий.   «Матлаи
саъдайн   ва   мажмаи     баҳрайн»   -   Тошкент,   1969.   –   Б.   Абу   Райхон             Беруни.     «Собрание   сведений   для
познание     драгоценностей»   или   «Минералогия».   Пер.   A.М.   Белинитскoгo.   Стати   и   примеч.   A.Б.
Белинитскoгo и Г.Г.Леммлейнa.-Л., 1963. – С. 518;   Истахри.Китаб  масалик  ал-мамалик  // Материалы по
истории   Киргизов   и   Киргизии.  вып     №1,   М.,   наука.   1973.   –  С.  280;   Абу  Тохирхўжа.   «Самария».   Мерос
тўплами. Тошкент, 1991. – С. 59;   Абдулкарим ас-Самъоний. «Китоб ал- Ансаб» (Насабнома). арабчадан
А. Раззоқов тарж.    Бухоро, 1999. – Б. 31-33; Махмуд ибн Вали. Море    тайн.., - С. 38-39, 65-92.
8 Sharq   tarixchilarining   asarlarida   Movarounnaxr   shaharlari   hayotida   yuz
bergan   voqeliklarni   aks   ettirish   barobarida   metallar   haqida   ham   qiziqarli
ma’lumotlar keltirilgan.
Arab   tarixchisi   at-Taboriy   arablarning   O‘rta   Osiyo   erlarida   olib   borgan
janglarini   batafsil   tasvirlab,   shunday   xabar   beradi:   «Qutayba   boshchiligidagi
arablar 706 yili Buxoroning Poykent shaxrini zabt etganidan so‘ng, o‘lja sifatida
eritib metall holiga keltirilgan juda ko‘p oltin va kumush idishlarni olishadi. Ular
buncha   ko‘p   o‘ljani   Xurosonning   boshqa   biron   joyida   qo‘lga   kiritmagan
edilar» 14
.  
At-Taboriy   yana   yozadi:   «712   yili   Qutayba   Samarqandni   bosib   olganidan
keyin   shahar   ibodatxonalaridagi   hamma   boyliklarni   yig‘ishga   buyruq   beradi.
Ushbu   buyruq   sababli,   Samarqandda   haykalchalar   o‘g‘irlangan,   ibodatxonalar
yondirilgan   va   faqat   ishlatilgan   mixlarni   qayta   eritib,   50   000   misqol   oltin
to‘plashgan» 15
.   Ushbu   muallifning   yozishicha,   qamal   qilingan   Samarqandga
yordamga   kelgan   Choch   va   Farg‘ona   qo‘shinlarini   mag‘lub   qilgan   arablar
tomonidan   qo‘lga   kiritilgan   qurollar,   asboblar,   oltin   kamarlar   bilan   Poykent
omborxonalari to‘lib-toshib ketgan 16
.
Movarounnaxrning     yer   osti   boyliklari   haqida   batafsil   ma’lumotlar   IX-XII
asr  arab manbalarida, ayniqsa X asr  geograflari  asarlarida ham  keltirilgan. Ular
Movarounnaxr   mamlakatlari   to‘g‘risida   hikoya   qilar   ekan,   bu   erlardagi   er   osti
boyliklari zaxiralari va qazib olish markazlari haqida alohida to‘xtalganlar. 
Movarounnaxrda   Turklar   vatani   bo‘lgan   Ilok,   S h osh,   Qirqqizgacha
cho‘zilgan   tog‘lar   bor.   Bu   tog‘larda   boshdan-oyoq   oltin   va   kumush   konlari
mavjud.   Ulardan   eng   boylari   Qirqqiz   va   Bandshir   tomonda” 17
.
Movarounnahrning   y er   osti   boyliklari   xaqida   yana   shunday   deyilgan:   “Tog‘lari
Samarqanddan   Kesh   tomonga   cho‘zilgan,   Buttemda   tutashmagan.   Farg‘ona
tomonidan Ustrushonaga burilib, S h elji va Taraz viloyatiga kiradi. So‘ngra San
chegerasigacha   cho‘ziladi.   Ustrushona,   Farg‘ona,   Iloq,   S h elji   va   Labon   konlari
asosan bosh tog‘ va uning tizmalarida joylashgan 18
. Nashatir Buttem hududidan
mis   kuporosi,   temir,   simob,   mis,   qalay,   oltin,   smola,   asfalt,   neft,   biryuza   va
nashatir   Farg‘ona   hududidan   olinadi,   qora   toshlari     xuddi   ko‘mirday   yonadi...
14
  Тарихи  ат - Табарий. Тошкент. 1987. - Б. 117.
15
  Тарихи     ат    -    Табарий.    Тошкент.    1987. – Б. 119.
16
  Тарихи   ат  -  Табарий.  Тошкент. 1987 – Б. 118-136.
17
  Бурянова   Ю.Ф.   Коллекция   бронзовых   художественных   изделий   Х1 V -начала   XV   века   из   Самарканда.
Общественные науки в Узбекистане, № 8-9. 1966. -С. 35-86.
18
 Бубнова М.А. Добыча  серебро - свинцовых  руд в Шельджи в  IX - XII  вв.  Археологические памятники
Таласской долины. Изд. АН Кирг. Фрунзе. 1963. – С. 63.
9 Hammasi   shu   tog‘larda,   ularning   cho‘qqilarida   yoki   ularning   yon   bag‘rlarida
joylashgan” 19
. 
IX-X   asrlarda   sharq   geograflarining   yozishicha,   eng   ko‘p   metallurgiya
boyligi   O‘rta   Osiyo   tasarrufidadir.   Xalifa   bu   hududni   tasvirlab,   Vaxandan
Chochgacha,   undan   Iloqgacha   va   Qirg‘izlar   davlati   chegarasigacha   bo‘lgan
Movarounnahr tog‘lari boyliklariga alohida urg‘u berib o‘tadi.
“Bu   tog‘larning   boshidan   oxirigacha   oltin   va   kumush   konlaridir,   ulardan
eng   boylari   qirg‘izlar   davlatiga   yaqinroqda,   hozircha   bu   konlar   Shosh   va
Farg‘ona tomondan Movarounnahrgacha etib bormaydi”.
“Islom   mintaqasidagi   konlardan   eng   boylari   Panshir   tomonda”,   -   deb
ma’lumot beradi geograf Istaxri 20
. So‘ngra, u So‘g‘d, Ustrushona,  Farg‘ona, Iloq
va   Shelji   konlari   xaqida   batafsil   to‘xtalib,   nodir,   rangli   metallar,   temir,   nodir
toshlar,   neft,   feruza,   hatto   nashatir   va   Farg‘onaning   toshko‘miri   haqida   ham
ma’lumotlar beradi.
Al-Istaxri   Iloq   oltin   va   kumush   konlari   hamda   ularni   qazib   olish   usullari
xaqida   to‘xtalib   o‘tadi,   uning   yozishicha,   pul   zarb   qiluvchi   ustaxonalar   faqat
Samarqandda   va   Iloq   poytaxti   Tunkentda   mavjud.   Shuningdek,   u   Farg‘ona
xaqida   ma’lumot   berar   ekan,   odamlar   qo‘lida   bo‘lgan   oltin   va   kumush   katta
miqdorda   chetga   olib   ketiladi.   Farg‘ona   tog‘laridan   astbest,   feruza,   temir,   mis,
oltin   va   qo‘rg‘oshin,   Isfaxon   tog‘larida   toshko‘mir,   qizil,   sariq,   zangori,   oq
rangdagi   qimmatbaho   toshlar,   So‘x   tog‘laridan   –   simob,   O‘zganda   novshadil,
Isfarada esa toshko‘mir qazib olinishini yozadi 21
. «Asborda - deb yozadi Istahriy,
- qora tosh tog‘i bor, bu qora tosh pista ko‘mir singari yonadi; uning uch eshagini
bir dirhamga sotadilar; uning (toshko‘mirning) kuli kiyim-kechakni oqartirishga
ketadi» 22
.   Biroq   yozma   manbalarda   keltirilgan   dalillar   toshko‘mirning   qancha
miqdorda   qazib   chiqarilganligini   va   undan   qay   tariqa   foydalanilganligi
to‘g‘risida muayyan bir fikrni aytish uchun etarli emas.
XI asr geografi Ibn-Haukal So‘g‘d haqidagi tafsilotlarida: Samarqand shahri
yaqinidagi Ko‘hak tog‘idan shahar  qurilishi  uchun tosh, «nura» moyi va shisha
buyumlar   uchun   gil   tuproq   qazib   olinishidan   tashqari,   tog‘da   oltin   va   kumush
borligi, ammo ishlab chiqarish uchun ahamiyati yo‘qligini yozadi. Shuningdek, u
19
  Бетгер  Е.К. Извлечение из книги  "Путешествия страны". Абу-Косим ибн  Хаукаля  тр. САРУ, вып  СХ1,
1987. –С. 14.
20
 К ит а б  масалик ал-мамалик ал-Истахри // Материалы по истории киргизов и Киргизии (второе издание).
Бишкек. 2002. –С. 21-22.
21
 К ў рсатилган адабиёт, 2002. – Б.  39.
22
  Китоб масалик ал-мамалик ал-Истахри // Материалы по истории киргизов и Киргизии (второе издание).
Бишкек. 2002. - С. 22-25; Ўзбекистон тарихи. Т.I. Тошкент, 1958, - Б. 221; Азамат Зиё. Ўзбек давлатчилик
тарихи.//   Тошкент.   Шарқ.   2001.   –   Б.   98;   Исмоилова   Д.   X-XI   асрларда   Мовароуннахр   кон   ишлари
тарихидан.//Ўрта   Осиёда   кон-металлургия   тарихи:   ўтмиши   ва   бугуни.   (Республика   миқёсидаги   илмий-
амалий анжуман материаллари). Навоий. 2007. – Б. 64-65.
10 Keshda   osh   tuzi   qazib   olinishini   va   bu   tuz   bilan   Xuroson   hududlarini
ta’minlanishini bayon qiladi 23
.
Ibn-Haukalning   Ustrushona   haqidagi   ma’lumotlarida,   Buttem   tog‘larida
oltin,   kumush,   kuporos,   nashatir   konlari   borligini   va   qazib   olingan   mahsulot
Sharqning juda ko‘p mamlakatlariga olib ketilishi aytiladi. Shuningdek, u temir
haqida   eslab   o‘tib,   Mink   va   Marsmanda   qurollar   yasalishini,   bu   qurollardan
butun   Xuroson   foydalanishini   hamda   Bag‘doddan   Iroqqacha   qo‘shinlarni   shu
qurollar bilan qurollantirishlarini yozadi 24
.
Ibn-Haukal Shosh va Iloq haqida gapirib, Iloqning oltin va kumush konlari,
zarbxonasi   to‘g‘risida   alohida   to‘xtalib   o‘tadi.   Bu   erda   juda   katta   kapital,   zarb
qilingan   tangalar   hisobiga   muomalada   ekanligini,   bunday   zarbxona   Buxoro   va
Samarqandda borligini ham Ibn Haukal ta’kidlab o‘tgan 25
.
Ibn Haukal  Farg‘ona xaqida to‘xtalib, Nekad va Axsikent  atrofida oltin va
kumush   konlari,   So‘g‘dda   smola,   asbest,   oltin,   kumush,   feruza,   sariq   mis   va
qalay   konlari   borligini,   yuqori   Nasaf   va   Isfara   tog‘larida   qora   tosh   ko‘mirga
o‘xshab   yonuvchi   ekanligini   yozadi 26
.   Metallar   tarixi   SHarq   olimlarining   ham
e’tiboridan   chetda   qolmagan.   Jumladan,   buyuk   olim   Abu   Rayxon   Beruniy
“Mineralogiya” asarining katta qismini metallarga bag‘ishlagan.
Unda   oltin,   kumush,   simob,   temir,   mis,   qalayi   rudalarini   qazib   olish
texnologiyasi   va   qotishmalar,   jumladan,   bronza   olish   texnologiyasi   bayon
qilingan 27
. 
XVI asr tarixchisi Zayniddin Vasfiyni yozishicha: “Toshkent xoni Barakxon
(Navro‘z   Axmad)   1540   yili   Sadr   Ubaydullaxonga   suyurg‘ol   asosida   Toshkent
tasarrufidagi   hamma   bo‘sh   qolgan   erlarni,   konlarni   (ishlayotganidan   tashqari)
ishga   tushirishga   ruxsat   beradi.   Suyurg‘ol   yorliq   matnini   yozishni   Vasfiyning
o‘ziga topshiriladi” 28
.
XVII   asr   40-yillarida   Maxmud   ibn   Valining   xabar   berishicha,   Toshkent
viloyati   tog‘larida   firuza,   temir,   qalay   konlari   mavjud   bo‘lib,   biroq   ulardan
foydalanilmagan.   Nomi   zikr   etilgan   muallifning   guvohlik   berishicha,   Huttalon
(hozirgi   Ko‘lob)   mamlakatidagi   tog‘larda   oltin,   kumush,   qalay,   temir,   mis   va
23
  Бутгер   Е.К.   Извлечение     из   книги   «Пути   и   страны   Абу-л-Касыма   ибн   Хаукаля»,   САГУ,   вып
№1.Ташкент. 1957. – С. 13-16; Отахўжаев А. Абу-л-Қосим ибн Хаукал Ўрта Осиё вилоятлари конлари ва
қазилма  бойликлари   ҳақида.  Ўрта  Осиё   кон-металлургия  тарихи:  ўтмиши  ва   бугуни.  Навоий.  2007.  –  Б.
73-75; Абу Тохирхўжа. Самария // Мерос тўплами. Т. 1991. –Б. 20.
24
 Бутгер Е.К. Извлечение….., - С. 22.
25
 Бутгер Е .К. Извлечение……….,- С.  24.
26
  Бетгер   Е. К.   Извлечение   из   книги   «Пути   и   страны»   Абуль   Касыма   ибн   Хаукаля.//Тр.   САГУ   вып.   №3,
Археалогия Средний Азии, вып №4,Ташкент.1957. –   С. 13-26.
27
Абу   Райхан   ал-Беруни.   Собрание   сведений   для   познания   драгоценностей     (Минералогия)   //Пер.
Беленицкого.Д., 1963. – С. 214-240, 518.
28
  Зайн аддин Васифи.   Бадаи   ал-вакаи.  Критический   текст,  введение   и   указатели   А.Н.   Болдырева   Т. П,
М. 1961. – С. 1332.
11 boshqa metallar borligi tilga olinadi. Mahmud ibn Vali "Konlari mavjud bo‘lgan
xududlardagi   ba’zi   joylarning   aholisi   soliqni   oltin   bilan   to‘laydi»,   -   deb   qayd
etadi. U  XVII asrning birinchi yarmida Hindiston va Afg‘oniston bo‘ylab  qilgan
sayohatida   shahar   yoki   mamlakatdagi   umumiy   vaziyat,   aholining   tarkibi,   tarixi,
madaniyati   va   tabiiy   boyliklarning   shohidi   bo‘ladi:   "Tog‘li   Afg‘onistondagi
qishloqlarga  ilgari  afg‘onlar  hukmronlik   qilganlar,   ammo,   Humoyun   podshoh
hukmronligi davrida ular Hindiston  tarkibiga qo‘shib olingan" 29
 – deb yozadi.
Ma ’ l um ki ,   Badaxshon   e r   os t i   b oy l i kl ar i ga ,   xu su sa n,     uning   Kishim,
Rustoq va Somtan kabi vohalari qazilma  boyliklariga serob bo‘lgan. U erlarda
oltin,   kumush,   la’l,   yoqut   va   boshqa   qimmatbaho   metall   konlari   bo‘lgan.
Manbalarning   guvohlik   berishicha,   bu   konlar   xukmdorlarga   tegishli   mulk
hisoblanib,   maxsus   sardorlar   tomonidan   boshqarilgan .   Ba’zi   olimlarning
so‘zlariga     qaraganda,   «Rustoq   Badaxshonning   poytaxti   bo‘lib,   u   erda   konlar
ko‘p,   ammo,   faqat   oltingina   chiqib   turadi.   O‘sha   viloyatda   yoqut   ma’danlari
ham   bor.   Dara   va   Darvoz   Rustoqiga   tobe   ikki   tumandir,   u   erlarda   ham   oltin
konlari   ko‘p.   Ammo,   har   ikkala   tumandagi   kon   ishlari   va   ulardan   keladigan
daromad to‘lig‘icha viloyat  sardori va shox Boburga tegishlidir» 30
.
Muhammad   ibn   Vali   metallarni,   xususan,   oltin   bilan   kumushni
tavsiflashda,   ularning   pul-tovar   muomalasida   tutgan   o‘rniga   alohida   e’tibor
beradi.   Bu   metallardan   ko‘pgina   mamlakatlarda   pul   zarb   qilingan.  Bunday
pulni   Muhammad   ibn   Vali   "butag‘iy"   deb   ataydi.   Olimning   oltin   va
kumushdan   zarb   qilingan   pullarni   boshqa   nomlari   haqida   keltirgan
ma’lumotlari ham diqqatga sazovordir. Masalan, XIII-XIV asrlarda Eronda zarb
qilingan pul Ashrafiy (uni ilk bor zarb qildirgan C h o‘lponiy Malik Ashraf (1344-
1356)   sha’niga   shunday   atalgan)   deb   nomlangan.   Balx   bilan   Movaruonnahrda
tanga   deb   atalgan.   Mo‘g‘ullar   o‘rtasida   pul   zarb   etish   odati   bo‘lmagan,
muomalada   sof   oltin   yoki   kumushning o‘zi yurgan.   Muhammad   ibn   Vali   bu
haqda   mana   bularni   yozib   qoldirgan:   "Kumush   konlari   shu   qadar   ko‘pki,
ular   barcha   iqlim   mamlakatlarda   uchraydi.   Ularning   ba’zilari   ishlab   turibdi,
qolganlari tashlandiq  holda" 31
. 
Oltin bilan kumush qazib olish kamaygan bir paytda, temir qazib  chiqarish
bir   me’yorda   davom   etib   turgan.   Bu   xususda   Muhammad   ibn   Valining
Badaxshondagi temir konlari haqida keltirgan ma’lumoti diqqatga sazovordir.
Temirga   bo‘lgan   ehtiyojning   ortib   borishi,   bunga   asosiy   sabab   bo‘lganligini
29
  Махмуд   ибн   Вали.   Море     тайн..-   С.   38-39,   65-92;   .Зaхириддин   Мухaммaд   Бoбур.   Бoбурнoмa.   –Т.:
Юлдузчa. 1989. – Б. 43.
30
 Махмуд ибн Вали. Море тайн..,- С. 38-39,  65-92; Ахмедов Б.Тарихдан сабоқлар.-Тошкент. 1994. – Б. 18-
19;
31
 Кўрсатилган адабиёт,- Б. 18-19.
12 ta’kidlaydi.   C h unki,   temirdan   mehnat   qurollari   va   bir   talay   uy-ro‘zg‘or
buyumlari ishlab chiqarilgan.
Balxlik geograf, olim Sulton Muhammad Balxiyning "Majmu’ al-g‘aroyib"
(G‘aroyibotlar   majmuasi,   1573-1574)   asar ida   tar ixiy,   j o‘g‘r ofi y   va
javohirshunoslikka   oid   qimmatli   ma’lumotlar   mavjud.   Asarning   14- bobi
javohirshunoslik   masalalariga   bag‘ishlangan.   Unda  bir   qator qimmatli (yoqut,
zumrad, la’l, firuza, olmos) va o‘ta qimmatga ega     toshlarning ilmiy   tavsiyalari
berilgan 32
.
Javoxirshunoslik   ilmiga   doir   yana   bir   asar   Muhammad   Toxir   ibn
Abdulqosim tomonidan yozilgan "Ajoyib at-taboqat" ya’ni "Er tabaqalarining
ajoyibotlari" asaridir. Bu asar ham yuqorida zikr etilgan  Sulton Muhammadning
asari   singari   keng   tarqalgan.   Bu   asarda   javohirlar   va   metallar   haqidagi
materiallar   dunyoning   inson   istiqomat   qilib   turgan   to‘rtdan   bir   qismi da
joylashgan   mamlakatlar   haqidagi   ma’lumotlar   bilan   birga   keltirilgan.   Masalan,
Toshkent haqida so‘z yuritilgan bobda uning tevarak atrofidagi   tog‘larda neft,
firuza, temir, kumush, oltin va boshqa konlar  borligi   aytiladi va konlar haqida
muhim   ma’lumotlar   keltiriladi.   Shu   bilan   bir   qatorda   metallar,   qorishmalar,
ularning   qazib   olinishi,   konlarining   xosiyati   va   bahosi   haqida   ham   muhim
ma’lumotlar keltiriladi.
Muhammad Tohir asarining eng muhim tomoni shundaki, uning   sharofati
bilan XVI-XVII asrlarda kon sanoatining umumiy ahvoli   qanday bo‘lganidan
xabardor   bo‘lish   mumkin.   Asarda   keltirilgan   ma’lumotlar   Movarounnahr
zamini   turli   tabiiy   qazilmalarga   boy   ekanidan   dalolat   beradi.   Masalan,   o‘sha
zamonlarda   Andijon   va   Farg‘onada   oltin,   kumush,   mis,   temir,   simob,   firuza,
O‘shda temir,  Ustrushonada ya’ni  O‘ratepada firuza, Toshkentda neft, firuza,
temir,   kumush,   oltin,   Turkistonda   oltin   bilan   kumush,   Samarqandda
navshadir (nashatir), Kubodiyonda shifobaxsh tuz, Badaxshonda oltin, kumush,
la’l, lojuvard va tabiiy billur qazib olingan 33
.
Ibn   Xaukaldan   so‘ng   ham,   O‘rta   Osiyo   tabiiy   boyliklari   haqidagi   yozma
manbalardagi   ma’lumotlar,   bu   yurtning   o‘ziga   xos   ekanligini   isbotlaydi.
Jumladan,   XVII   asrda   yozilgan   Muhammad   Toxir   asaridagi   ma’lumotlar
fikrimizni   tasdiqlaydi.   Umuman   o‘rta   asr   yozma   manbalari   uncha   ko‘p   emas.
Asosan,   tarixchilar   hayajon   bilan   asosiy   foydali   qazilmalar   haqida   sanab
32
 Султон Муҳаммад Балхийнинг "Мажмуъ ал-ғаройиб" (Ғаройиботлар мажмуаси, 1573. – Б./74).
33
 Ахмедов Б.Тарихдан сабоқлар.-Тошкент. 1994. –Б. 18-19.
13 o‘tishadi 34
.   Qazib   olish   usuli   va   eritish   texnologiyasi   haqida   juda   kam
yozishgan 35
.
1.2. O‘zbekistonda konchilik sanoati bo‘yicha dastlabki tadqiqotlar. 
Foydali qazilma konlarini faol o‘rganish va ba’zan qadimgi davrlar konlari
haqida ma’lumot berish Turkiston o‘lkasini Chor Rossiyasi bosib olgandan keyin
boshlanadi.   O‘lkaning   tabiati,   foydali   qazilmalari,   xom-   ashyo   bazasi   (zaxirasi)
har tomonlama o‘rganilib, geografik bayonnomalarda o‘rganila boshlaydi 36
.
  Mintaqani   alohida   tumanlarini   olimlar   va   sanoatchilar   tomonidan   tadqiq
qilish   natijalari,   masalan,   Ohanganron   vohasi   qadimgi   konlari   haqida   V.V.
Bartold 37
  asarlarida keltirilgan. Bu vohani ba’zi bir qadimgi konlari kon injeneri
V.N. Tomilin 38
, arxeolog I.A. Kastan 39
 asarlarida keltirilgan.
Yirik   Kansay   koni   muhandis   V.N.   Veber   tomonidan   tadqiq   qilingan.
Dastlabki,   umumlashtirilgan   yirik   asar   V.N.   Veber   qalamiga   mansubdir 40
.   U
Turkiston o‘lkasi  konlarini o‘rganish natijalarini umumlashtiradi  va qo‘shimcha
ma’lumotlar bilan to‘ldiradi. Asar 1913 yilda yozilgan va 1917 yilda to‘ldirilgan.
“Qadimgi konlarni qazib olish joylarini oddiy sanab o‘tishning o‘zi ham qadimgi
metallurglarni katta hajmli ishlarni bajarganliklaridan dalolat beradi” deb yozadi
V.N. Veber 41
.
XX   asr   boshlarida   qadimgi   konlarni   to‘liq   tadqiq   qilish   uchun   harakat
boshlanadi. Masalan, Turkiston arxeologiya havaskorlari to‘garagi a’zolari N.G.
Malliuk,   M.S.   Andreevlar   Konitut   (Pagibej   koni)   g‘orini   o‘rganishga   harakat
qilishadi. 1914 yilda sanoatchi P. Nazarov bu g‘or bilan chuqur tanishib chiqib,
g‘or   haqiqatdan,   qadimgi   ekanligini   tan   oladi.   Shu   yili   geologlar   D.N.
SHerbakov   va   S.P.   Aleksandrovlar   Konitut   konini   taxminiy   rejasini   tuzishadi.
Keyinchalik   ushbu   ob’ekt   geologlar   va   arxeologlar   tomonidan   ko‘p   marotaba
o‘rganildi 42
.
XX   asrning   20   yillarida   kon-metallurgiya   tarixini   o‘rganish   sifat   jihatidan
yangi   bosqichga   ko‘tarildi.   Tiyonshon   tog‘i   tizmalarida   doimiy   Tojik-Pomir
geologik   ekspeditsiyasi   ish   boshlaydi.   Qoramozorning   er   osti   boyliklarini
34
  Бутгер   Е.К.   Извлечение     из   книги   «Пути   и   страны   Абу-л-Касыма   ибн   Хаукаля».   САГУ,   вып.   №1.
Ташкент. 1957. – С. 13-16 .
35
 К ит а б  масалик ал-мамалик ал-Истахри. // Материалы по истории киргизов и Киргизии. М. 1973 – С. 27.
36
  Мушкетов И В.  Туркистан, т №2. СПБ. 1873. – С.  87.
37
 Бартольд В В. Туркистан в эпоху мангольского  нашествия. т. I . и  II . СПБ. 1900. – С. 169, 172-175.
38
Томилин   В   Н.   Месторождения   медных   и   свинких   руд   в   предгорьях   Могол-тау   и   Карамазара   в
Туркистане. Записки горного института. т.  IY , вып.  I . 1912. – С. 36-47.
39
  Кастан   И.   А.   Современные   успехи     спесалогии   имонспесологические   поездки   по   Туркистану   в   1913-
1914 гг. ИТОРГО, т.  XI  и  II , вып. №2. 1915. – С.
40
Вебер   В   Н.   Отчет   о   осмотре   некоторых   месторождений   в   Туркистане   //Известия   геологического
комитета. Т.   XXXIY , вып. №7. 1915. – С. 409-414.
41
 Вебер В.Н.//Полезные ископаемые………….- С. 143-148.
42
 Массон М. Е. Рудник погибели. Изд. Киргизстан. Фрунзе. 1971. – С. 76.
14 o‘rganishga kirishildi va qadimgi konlar hamda metallurgiya yodgorliklari qayd
qilindi.   Dala   ishlari   bilan   birga   yozma   manbalar   ham   o‘rganildi.   Iloqning
konchilik   markazi   qaerda   joylashganligi   va   mashhur   kumush   koni   -   Ko‘xisim
qaerda   ekanligini   topish   masalasi   ko‘tariladi.   1928   yili   sobiq   ittifoq
geologlarining   III   s’ezdiga   Qoramozorning   qadimgi   konlari   xaqida   yo‘l
ko‘rsatuvchi kitobni nashr etish taklif qilinadi 43
. Ekspeditsiya tarkibiga arxeolog
M.E.   Masson   ham   qo‘shiladi.   U   geologlarning   tadqiqot   natijalarini   va   yozma
manbalarni   qiyosiy   tahlil   qilib,   Qoramozor   kon-metallurgiya   ishlab
chiqarishining   rivojlanish   bosqichlari   va   qazib   olish   texnikasini   ko‘rib
o‘rganadi 44
.
Shu   paytda   P.P.   Ivanov   “O‘rta   Osiyoda   konchilik   ishi   tarixi”   asarini   e’lon
qiladi 45
.   Afsuski,   bu   asar   faqat   yozma   manbalar   ma’lumotlari   asosida   yozilgan
bo‘lib,   geologlar   va   arxeologlarning   tadqiqot   natijalari   inobatga   olinmagan,
tahliliy   o‘rganilmagan,   natijada,   asar   xronologik,   siyosiy   va   iqtisodiy   jihatdan
xatolardan holi emas. 
Asarda  turli metallarning nisbatlari noto‘g‘ri ko‘rsatilgan, O‘rta Sharq kon-
metallurgiya   sanoatida   O‘rta   Osiyoni   roli   (tutgan   o‘rnini)   ochib   bera   olmagan.
SHuning   uchun,   bu   asar   M.E.   Masson   tomonidan   qattiq   tanqidga   uchragan 46
.
SHunga   qaramay,   asarda   keltirilgan   ma’lumotlar   geolog   va   arxeologlarning
tadqiqot   natijalarini   (aniq   ob’ektlar   uchun)   korrelyasiya   qilishda   foydalansa
bo‘ladi.
1932   yilda   Tojik-Pomir   geologik   ekspeditsiyasi   tarkibida   M.E.   Masson
boshchiligida   (1932-1936)   maxsus   arxeologiya   guruhi   tashkil   qilindi.   Bu
guruhga   Angren vodiysini  qadimgi konlarini o‘rganish vazifasi yuklatiladi. Bir
vaqtni   o‘zida   arxeologik   materiallarga   rudali   konlar   bilan   shug‘ullanuvchi
geologlar ham qiziqib qoladilar.
Janubiy Tiyonshon, Oloy tog‘larining sharqiy qismidan  boshlab Turkiston,
Zarafshon,   Hisor   tog‘lari   g‘arbiy   tizmalarigacha   turli   foydali   qazilmalar     va
43
  Машковцев   С.Ф.   К   вопросу   о   древней   металлургической   промышленности   в   горах   Кара-Мазара   и   о
знаменитых   серебряных   рудниках   в   древнем   Туркистане   –   Путевадитель   экскурсий   3-го   Всесаюзного
съезда   геологов     в   Ташкенте   в   1928   году.   Вып.   1.   Ташкент.   1930.   –   С.   20-28;   Дюгаев   И.В.   Рудные
месторождения Табошарского участка.// Рудные месторождения Кара-мазара. М.-Л. 1935. – С. 
44
  Массон   М.Е.   К   истории   горной   промышленности   К а ра-Маз а ра-Труды   Таджикиской   базы   СССР .   т.   4.
Л.,1935.   –   С.   37;   Буряков   Ю.Ф.   Горное   дело   и   металлургии   средновекового   Илака.   М.,   1974.   –   С.   9-11;
Наследов   Б.Н.,   Королев   А.В.   Месторождения   Алтын-Топкана,   Табошарского   участка,   Кансая   и
Канимансура   в   Кара-Мазарском   районе   //   Путеводитель   экскурсий   Всесоюзного   геологического   съезда.
Д. 1928. – С.
45
 Иванов П.П. К истории развития горного промышления Средний Азии. М.,1932. – С. 47.
46
Массон   М.Е.   По   поводу   работы   П. П.   Иванова     К   истории   горного   промысла   Средней   Азии.   За   недра
Средней Азии. .,№4, 1933. – С. 97-99.
15 qadimgi   konlar   qayd   qilinadi.   Janubiy   Farg‘onada   qadimgi   simob   koni   borligi
aniqlanadi 47
. Ushbu qadimgi konlar V.T. Surgay tomonidan chuqur o‘rganiladi 48
.
Arxeologlar   turli   foydali   qazilmalarning   qadimgi   konlarini   o‘rganishga
ma’suliyat   bilan   qaraydilar.   1949   yili   B.A.   Litvinskiy   bu   boradagi   tadqiqot
natijalarini nashr ettiradi 49
.
XX   asrning   50-yillari   boshlarida   M.E.   Masson   O‘zbekiston   bo‘yicha
umumlashgan kon-metallurgiya tarixini nashr qiladi 50
.
XX   asrning   50-yillarida   O‘zbekiston   kon-metallurgiya   sanoati   tarixini
o‘rganishning   uchinchi   bosqichi   boshlanadi.   Bunda,   birinchidan   –   arxeologlar
tomonidan   konchilik   va   metallurgiya   sanoati   tarixini   yurtimizning   tarixiy-
madaniy   rivojlanishi   tarixi   bilan   bir   butunligicha   fundamental     tadqiq   qilish
dasturi   asosida,   eski   konlarni,   metallurgiya   markazlarini,   tadqiq   qilinayotgan
hudud umumiy iqtisodiyotining bir bo‘lagi deb, chuqur o‘rganish; ikkinchidan –
o‘tgan yillar tajribalaridan foydalanib, arxeologik tadqiqotlarda geologik qidiruv
ishlarini jalb etish edi.
Respublikamizning     geologiya   vazirligi   bu   vazifalarni   bajarish   uchun
maxsus   “Qadimgi   konlar”  qidiruv  partiyasini   tuzadi.   Bu  partiyaga   geologlar   va
arxeologlar jalb qilinib, ularning zimmasiga qadimgi konchilik punktlarini, ruda
konlarining   belgilari,   deb   qarab,   qidiruv   ishlarini   olib   borish   yuklanadi.  
“Qadimiy   va   o‘rta   asrlarda   O‘rta   Osiyoda   geologik   bilimlarni   paydo
bo‘lishi va rivojlanish tarixi” mavzusidagi tadqiqot ishlarini bajarish uchun sobiq
ittifoq   Fanlar   Akademiyasi   qoshidagi   “Geologiya   fanlari”   institutida   maxsus
guruh tashkil qilinadi 51
.
O‘zbekiston   Fanlar   akademiyasi   Geologiya   vazirligi   bilan   birga   “Rudali
konlar”   mavzusida   ilmiy   ishlar   olib   boradi.   Muammoni   echishda   qadimgi   kon-
metallurgiya sanoati materiallaridan keng foydalaniladi.
XX   asr   50-yillarida   Respublikamizda   “Qadimgi   konlar”   mavzusi   bo‘yicha
keng miqyosda geologiya qidiruv va ilmiy tadqiqot ishlari olib borildi. Bu ishga
geologlar   va   arxeologlar   jalb   qilingan   bo‘lib,   quyidagi   yo‘nalishlar   bo‘yicha
fundamental ilmiy tadqiqotlar olib borildi: metallogeniya, petrografiya, geologik-
tuzilish,   tektonika,   mineralogiko-geokimyo 52
.   Ishni   bajarishga   O‘zbekiston
47
Щербаков   А.А.   Новые   данные   о  месторождении   киновари   и   антиманигта   в   Южной   Фергане.   Изд.   АН
СССР. М. 1926. – С.; Саупов А.А. Древняя добыча ртути в Фергане. Труды ТПЭ. Изд. АН СССР вып.111.
М. 1930. – С. .
48
 Сургай В Т. К истории горной промышленности в Киргизии. Изд. Кирг. филиала. Фрунзе. 1951. – С. 24.
49
  Литвинский  Б.А. К истории добычи полезных ископаемых…..- С.
50
  Массон  М.Е. К истории горной металлургии Узбекистана. Ташкент. Государ. УзССР. 1947. – С.
51
  Массон  М.Е.К истории горного дело на территории Узбекистана, Ташкент. Изд. АН УзССР. 1953. – С. 
52
Рудние месторождения Узбекистана.Ташкент.2001. – С.   11-15; Абдуллаев Х М. Магматизм и орудение
Средние Азии. Ташкент. Изд. АН УзССР. 1960. – С. 
16 Fanlar   akademiyasi,   geologiya   vazirligi   va   oliy   o‘quv   yurtlari   geologlari   jalb
qilindi. 
Yuqorida   keltirilgan   yo‘nalishlardan   bizni   qiziqtirganlari   –   metallogeniya,
strukturaviy-geologiya   va   mineralik-geokimyo   yo‘nalishlaridir.   Metallogeniya
sohasiga  asos  solgan  olim  X.M. Abdullaev bo‘lib, u o‘zining ilmiy tadqiqotlari
natijalarini   umumlashtirib,   O‘rta   Osiyo   xududida   rudalarni   paydo   bo‘lishi
(orudnenie) xaqida monumental asar yozgan 53
.
Ikkinchi   yo‘nalish   bo‘yicha   konni   qidirish,   baholash   va   qidiruv   ishlariga
bag‘ishlangan bo‘lib, bunda arxeologik ma’lumotlardan keng foydalanilgan 54
.
Mineralogo-geokimyo   yo‘nalishi   –   rudali   foydali   qazilmalarni   o‘rganishga
bag‘ishlanib,   unga   kon   qurilishini   mintaqaviyligi,   rudalarni   qayta   ishlash
texnologiyasi,   rudadan   asosiy   va   yo‘ldosh   metallarni   ajratib   olish   kabi
metallurgiya tarkibidagi muxim masalalar kiradi. Bunda, aniq bir buyum yasash
uchun metallni olish, uning (xom-ashyosini) manbasini bilish lozim bo‘ladi 55
.
Islomov   O.I.   “Geologiya   bilimining   paydo   bo‘lishi   va   rivojlanishi   tarixi”
mavzusini o‘rganish maqsadida O‘rta Osiyoning qadimgi konchilik markazlariga
bir   necha   bor   ekspeditsiya   tashkil   qiladi.   Natijada 56
  tabiiy   boyliklar   bilan
tanishish,   ulardan   foydalanish,   aholining   turmush   madaniyatida,   ishlab
chiqarishga   bo‘lgan   extiyojni   “o‘sishi”   jarayonida   shakllangan   va   rivojlangan
O‘rta   Osiyoda   geologiya   bilimini   rivojlantirish   tarixiga   bag‘ishlangan,
umumlashtirilgan   ishlarini 57
  e’lon   qiladi.   Bu   ishlar   keng   qamrovli   masalalarga
bag‘ishlangan   bo‘lib,   geologiya   bilimini   paydo   bo‘lishidan,   tabiiy   boyliklardan
faol foydalanganligigacha va uning asosiy tarkibiy qismi bo‘lgan metallurgiyani
rivojlanishiga,   ko‘pgina   yangi   ishlab   chiqarish   sohalarini   shakllanishiga,   ilmiy
bilimlarni   o‘sishiga   va   tabiiy   boyliklardan   unumli   foydalanishni   o‘rganishga
turtki bo‘lgan xom-ashyo resurslarigacha o‘rganib chiqilgan 58
. Ushbu ilmiy ishlar
geologiya   fanlari   tarixi   xalqaro   qo‘mitasi   doirasida   chop   etilgan.   O.I.
Islomovning   O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekistonda   konchilik   ishlab   chiqarishi   tarixiga
bag‘ishlangan ilmiy tadqiqot ishlariga O‘rta Osiyo geologlari va arxeologlari jalb
qilingan   holda,   sobiq   ittifoqning   “Yer   osti   boyliklaridan   kompleks   foydalanish
umumsoyuz instituti” ham qo‘shiladi.
53
Абдуллаев   Х.М.   Металлогения-геологическая   основа   поисков   месторождении   полезных   ископаемых.
соч. Т.  VI .Т а шкент. Фан.1967. – С. 302.
54
 Наследов Б.Н. Металлогения западного Тянь-Шаня и Узбекистана.  М. Госгеолтехиздат,1968. – С. 330.
55
 Королев В.А. Структурные типы рудных полб и месторождений Средние Азии. М.Недра.1983. – С. 
56
  Исламов   О.И.   Из   истории   геологических   знаний   в   Средней   Азии.   Ташкент.   Изд .   «Фан»,   1976.   –   С.   ;
Мухамедов И.Т. Из истории добычи чёрных и цветных металлов в Средней Азии в древние века. История
горной   металлургии в Средней Азии (науч. конф. материалы), Навои, 2007.- С. 51-53.
57
 Исламов О.И. Из истории геологических знаний в Средней Азии. Ташкент. ,Изд. «Фан». 1976. – С. ;
58
  Кўрсатилган адабиёт....- Б.
17 Natijada,   konchilik   sanoati   tarixini   o‘rganish   umumiy   metodologiyasi,
alohida rudniklarining aniq tavsifi, ishlash harakteri, konchilarning turmush tarzi,
o‘rta  asrlar   davrida xududlar  konchiligining  Evroosiyo  miqyosidagi   roli  (tutgan
o‘rni   va   ahamiyati)   kabi   masalalarni   o‘z   ichiga   olgan   maxsus   to‘plam   chop
etiladi 59
.
Qadimgi   konlarni   o‘rganishga   kirishgan   geologlar,   tadqiq   qilinayotgan
konni   qidiruv   va   baholash   ishlari   jarayonida   kon   uchastkalari   strukturasini,
qadimda   bajarilgan   ishlar   hajmi,   konning   qolgan   zahirasini   batafsil   aniqlashga
harakat qiladilar.
Toshkent   vohasidagi   Loshkarek   konida   olib   borilgan   qidiruv-baholash
partiyasini   ishlari   bunga   misol   bo‘ladi.   Ish   jarayonida   geolog   R.L.   Dudin-
Barnovskiy   tomonidan rudadagi kumushning o‘rtacha miqdori va qadimda qazib
olingan   rudaning   taxminiy   hajmi   aniqlangan 60
.   Qadimgi   konlarni   batafsil
o‘rganish   S h imoliy   Farg‘onadagi   qidiruv   partiyalariga   tegishlidir.   1955-1956
yillarda   G.R.   Zolotov,   1965   yilda   A.A.   Abduraxmonov,   1979-1982     yillarda
G.R.   Yusupov,   1985-1995   yillarda   L.E.   Kabo   konlarning   geologik-tuzilishini
xaritalashtirish   ishlarini   olib   bordilar.   Natijada,   qadimgi   konlarni,   chiqindi
tuproqlarni   (otvallar),   qazish   chuqurligini   va   kumush   miqdorini   baholash
tahlillarini xujjatlashtirganlar 61
.
XX   asrning   50-yillaridan   boshlab   O‘zbekiston   xududida   (O‘rta   Osiyoda
ham)   asosiy   tarixiy-madaniy   hududlarning   iqtisodiyoti   va   shaharlar   tarixini
arxeologik   tadqiq   qilish   ishlari   avj   oladi.   Bu   tarixiy   jarayonga   ta’sir     qiluvchi
omillardan   biri   bo‘lgan   qadimgi   konchilik   joylarini   o‘rganish   arxeologlarning
asosiy mashg‘uloti bo‘lib qoladi.
50-yillarning   o‘rtalarida   Tiyonshon   tog‘ining   shimoli-g‘arbida   joylashgan
Talas   vodiysida   Qirg‘iziston   Fanlar   akademiyasi   qoshidagi   Tarix   instituti,   P.N.
Kojemyanko   boshchiligidagi   arxeologik   ekspeditsiyasi   qabristonlar,   shahar   va
qishloqlardagi   o‘troq   xalq   turar   joylarini   va   birinchi   navbatda,   Orlov
shaharchasini   kompleks   tadqiq   qilishga   kirishiladi.   Bu   ishlarda   arxeolog   M.A.
Bubnova   ham   qatnashadi.   XX   asr   30-yillarining   boshlarida   geologik   qidiruv
59
Боярский   В. А,   Бакиев   Р.А.   Памятники   древн е го   горного   дела   Узбекистана   (инженерно-исторический
обзор) .  Истории разв и тия горной науки техники.  С.   132-142 ;   Бубнова М. А. Организация горных работ и
бытовые е  условия на рудниках Средней Азии  IX - XII   вв.   М.   1984 . – С.  18-132;   Буряков Ю.Ф .,  Бакиев Р.А .
Новые данные истории горного дела и металлургии древнего и средневекового Чача.   1977. - С.     97-118;
Исламов О.И. Из истории геологических знаний в средней Азии. Ташкент.   Изд «Фан»,1976 . – С. ;
60
Дунин-Барновский   Р.Л.  О  серебр ен ности  месторождения  Лашкерек.   Узбекский   геологический   журнал.
№2 .  1959.  – С.  62-67.
61
 Кабо А.Е.   Актепинское сереброрудные поле в Узбекистане   –   новый   об ъ ект пяти элементной формации.
М.,   ЦНИГРИ.   2010.   –   С.   20-22,   222-225;   Буряков   Ю.Ф.,   Асқаров   М.А.,   Абдуллаев   У.М.   История
производства драгоценных металлов и меди на территории современного Узбекистана. Журнал «Горный
вестник Узбекистана» №2. 19… - С. 100-102.
18 ekspeditsiyasi   tomonidan   Talas   vodiysi   hududida   bir   qancha   qadimgi   konlar
ro‘yxatga   olinganligi   haqidagi   ma’lumotlar   maxsus   geologik   jurnallarda
qisqacha nashr etilgan va bu arxeologlarning ilmiy tadqiqotida asqotgan 62
.
Talas   vodiysining   shimoliy-g‘arbida   Tiyonshonning   qirg‘iz   tog‘lari,
janubdan esa Talas Olatov tog‘lari joylashgan. Bu viloyatda Taraz shahri bo‘lib,
qadimda bu shahar S h elji deb atalgan. O‘rta asr geograflarining yozishicha: «Bu
o‘lka   kumush   rudasiga   juda   ham   boy   bo‘lib,   O‘rta   Sharq   davlatlarini   kumush
bilan ta’minlab turgan» 63
.
Orlovka   shaharchasini   tadqiq   qilish   bilan   bir   qatorda   M.A.   Bubnova
Tiyonshonning   qirg‘iz   va   Talas   Olatov   tog‘larini   ham   o‘rganadi.   U   1955   yilda
Takali,   Sarimsoq,   1958   yilda   Tegerek,   Chat-Qaragay,   Kenshani   kabi   qadimgi
konlarni   hamda   Besh-tosh,   Kandi-Kolosh,   Qorachayli,   Chan-Tubey   kabi
qadimgi   eritish   punktlarini   ham   o‘rganadi.   Bundan   tashqari,   u   Qirg‘iziston,
O‘zbekiston,   Qozog‘iston   geologiya   boshqarmalarining   fond   materiallari   bilan
tanishib   chiqadi.   Bu   ma’lumotlar   o‘rta   asrlarda   Sheljida   78   ta   ro‘yxatdan
o‘tkazilgan   qadimgi   konlar   va   eritish     punktlarining   ishlash   xarakteri,   jihozlari,
konchilik ishlarini sanasini aniqlashga yordam bergan 64
.
Xuddi   shunday   ishlar   Toshkent   vohasida   Y u .F.   Buryakov   tomonidan
amalga oshirilgan. 50-yillarning ikkinchi yarmi 60-yillarning boshlarida bu erda
yodgorliklarni   tizimli   o‘rganish   boshlanadi.   Bundan   ko‘zlangan   maqsad   barcha
moddiy-madaniy  yodgorliklarni  bir  tizimga  solish,  viloyatdagi   yodgorliklarning
yagona   to‘plamini   yaratish   edi.   1958   yilda   Iloq-Tunkent   viloyatining   poytaxti
Imloq shaharchasida qazish ishlari boshlandi.
1959 yilda Ohangaron vodiysi va Chotqol-Qurama sanoat rayoni konchilik
yodgorliklarini   tarixiy-topografik   o‘rganish   uchun   O‘zbekiston   Fanlar
akademiyasi    Tarix instituti va O‘zbekiston xalqlari  tarixi muzeyi  hamkorligida
maxsus guruh tashkil qilinadi.
1959-1963y.y   va   1966-1968   yillarda   guruh   vodiyning   qadimgi   madaniy
ob’ektlarini xaritalashtirish, tarixiy shaharlar markazlarini aniqlash va natijalarni
qadimgi yozma manbalar bilan taqqoslash  ishlarini  olib boradi. Imloq-Tunkent,
62
  Кожемянко   П.Н.   История   археологического   изучения   Таласской   долины.   сб.   Археологические
памятники Таласской долины. Изд. АН Киргиз ССР, Фрунзе. 1968. – С.  стр.10-11.
63
  Истахри. Китаб  масалик  ал-мамалик  / /  Материал  по истории  киргизов и  Киргизии.   вып. 1. Наука, М.,
1973. – С. 17, 280; Исламов О.И. Из истории геологических знаний в Средней Азии. Ташкент. Изд. «Фан»,
1976. – С. ; Бубнова М.А. Добыча серебро-свинцовых руд в Шельджи в  IX - XII  вв. н. э.// Археологические
памятники Талассой долины. Фрунзе, 1963. – С. 225-262.
64
  Кўрсатилган адабиёт . – Б. 225-262.
19 Kulota-Tunkent,   Obliq-Abraliq,   Ko‘xisim   shaharchalarida   strategrafik   qazish
ishlari olib boriladi 65
.
Asosiy   e’tibor,   mintaqaning   konchilik   ishi   va   metallurgiya   yodgorliklariga
qaratilgan   edi.   Avvalo,   Qoramozor   koni   dastavval   M.E.   Masson,   keyinchalik
tojik-pomir   ekspeditsiya   guruhlari   tomonidan   har     tomonlama   o‘rganilgan.
Janubiy Chotqol Qurama tog‘larining yuqori qismida yirik oltin, kumush, mis va
rangli tosh konlari, eritish markazlarini yangicha baholash, qadimgi rudani qazib
olish   ishlarini   ko‘lami   va   Iloq   xududidagi   alohida   regionlarni   rolini   aniqlash
zarur   edi.   Shu   munosabat   bilan   Qoramozor   rudniklarini,   Miskon,   Qoratepa,
Oqjen,   Oqturpoq,   Konimansur,   Qorabosh,   Qo‘tan   va   boshqa   konlarni   qaytadan
tadqiq   qilishga   kirishiladi 66
.   So‘ngra   “Rudniki   i   plavilne   punkt   Chatkalo-
Kuraminskogo   regiona   i   etap   gornogo   promsla   srednevekovogo   Ilaka»   nomli
monografiya chop etildi.
B.A. Litvinskiy O‘rta Osiyoning konchilik ishlarini o‘rganishga katta hissa
qo‘shib,   aniq   ob’ektlardan   rudani   qazib   olish   texnologiyasi   va   konchilik   ishlab
chiqarishning   tarixiy   bosqichlarini   puxta   o‘rgangan.   1940   yillarda   u   geologlar
tarkibida,   Samarqand   viloyati   Zirabuloq   va   Ziyoviddin     tog‘larida   ish   olib
borgan.   Qarnab   qalay   konini   qidiruv   ishlariga   qatnashib,   bronza   davriga   oid
arxeologik materiallarni aniqlagan 67
. 1945-48 yillarda Sharqiy Turkmanistondagi
Dahista   yodgorliklari   tadqiq   qilindi.   B.A.   Litvinskiy   Chelen   oroli   foydali
qazilmalar   tarixi   haqidagi   materiallarini   yig‘adi   va   bu   erda   qadimgi   qalayi
konlari o‘rta asrlardan -  XIX asrlargacha faoliyat ko‘rsatganligini aniqlaydi 68
.
65
  Буряков   Ю.Ф.   Археологические   материалы   по   истории   Тункета   и   Абрлыга   //Материалы   по   истории
Узбекистана.   Ташкент,   1966   -   С.   ;   Буряков   Ю.Ф.   К   исторической   то п огра фи и   городов   средневекового
Илака // СА. №2. 1972.   -  С ;  Буряков Ю.Ф. Горное дело и металлургия средневекового Илака.   М.,   1974.  –
С.  2 ; Буряков Ю.Ф.  Из прошлого Чаткало-Кураминского промышленного района (К истории горного дело
и металлургии средневекового Илака) авт.   дисс.   канд.   ист.   наук.   Ташкент,   1966.   – С.   24; Массон М.Е. К
истории горного дела на территории Узбекистана. Ташкент., 1953. – С. 20-21;  
66
Буряков   Ю.Ф.   Горное   дело   и   металлургия   средневекового   Илака   V   и   начала   XIII   вв.   Изд.   Наука,   М.
1974.   –   С.   139;   Ўзбекистон   тарихи.   Т   1.   Тошкент.   1958.   –   Б.   221;   Каримов   Ш,   Шамсутдинов   Р.     Ватан
тарихи. Тошкент . «Ўқитувчи», 1997. – Б. 184.
67
Литвинский Б.А. К истории добыча олова в Узбекистане // Труды САГУ, Ташкент, вып.11, Гумм. науки
КНЗ 1950. - С. 59-68; Ионин Н.В. Олово Средней Азии // Материальные ресурсы Средней Азии. Ташкент.,
1937 – С. 130-135;
68
Литвенский   Б.А.   К   истории   добычи   полезных   ископаемых   на     Челекене   (до   русского   заваевания)   2.
Материалы ЮТАКЭ, вып 1. Ашхабад, 1949. – С. 78-125;
20 B.A.   Litvinskiy   konlarni   qazib   olish   texnikasi   va   texnologiyasi,   usta
konchilarning   asboblari 69
,   Shimoliy   Farg‘ona,   Qayroqqum,   Pomir   tog‘lari
hudulari tarixida metallurglarning o‘rni 70
 kabi masalalarni tadqiq qiladi 71
.
O‘zbekiston   Respublikasi   birinch   Prezidenti   I.A.   Karimov   mustaqillik
yillarida   “Dunyo   xaritasida   O‘zbekiston   zaminidek   boylikka   ega   bo‘lgan
davlatlar   uncha   ko‘p   emas” 72
  deb   ta’kidlaydi.   Ilmiy-tadqiqot   va   xom-ashyo
resurslaridan   oqilona   foydalanish   bo‘yicha   olimlar   hamda   ishlab   chiqarish
xodimlari oldiga katta vazifalar qo‘yiladi.
Bu  yillarda  alohida  kon  bo‘lishi   ehtimoli   bor  joylarini   oltin,  mis   va  noyob
metallarga   ixtisoslashtirilgan   tekshirishdan   o‘tkazildi 73
.   Geologik   bilimlar
tarixini o‘rganish sohasida yangi tadqiqotlar olib boriladi 74
  va yurtimizning ruda
zaxirasini tizimli umumlashtirishga kirishildi 75
.
Bu ishlar Respublikamizning geologiya tarixini tadqiq qilish ishlarini yangi
bosqichga   ko‘tarilishiga   olib   keldi.   L.N.   Lordkipadze   ta’kidlaganidek,
O‘zbekiston   zamini   qadimda   qazib   olingan   konlarga   va   konchilik   kasb-
xunarmandlariga   boy   va   ularni   ildizi   uzoq   o‘tmishga   borib   taqaladi.   Uning
asarida tog‘ jinslari, minerallar, foydali qazilmalarni qazib olish va o‘tgan asrlar
olimlarining   izlanishlari   haqida   ma’lumotlar   keltirilgan.   Shuningdek,   asarning
maxsus   bobida   konchilik   tarixiga,   ayniqsa,   o‘rta   asrlar   davriga   bag‘ishlangan
O‘zbekiston arxeologlarining tadqiqot natijalari yoritilgan 76
.
L.N.   Lordkipadze   tomonidan   Abu   Rayxon   Beruniy   va   Ibn   Sinolarning
geologiya,   konchilik,   mineralogiya,   foydali   qazilmalar   va   ularni   qazib   olish
xaqidagi   ma’lumotlari   hamda   qiziqarli   mulohazalarni   tahlil   qilinishi   tahsinga
sazovordir. 
69
 Литвенский Б.А. Предварительний отчет о работах в Карамазарских горах отряда по сбору материалов
для составления археологической карты в 1954 г. Обследование старичних рудников Карамазарских гор.
Труды АНТадж ССР. т. ХХХ YII , Сталинобод,1956. – С. 51-58;  Ўша муаллиф ,   Новые находки в старинных
рудниках Карамазара, Труды АНТадж ССР, Сталинобод.1956. – С. ;
70
Литвинский Б.А. Горные инструменты из коллекции Ленинабадского Музея. Известия АН. Тадж. ССР.
Отд.   общ.   наук.   1952.   –   С.   83-91;   Литвинский   Б.А.,   Исломов   И.О.   О   некаторых   орудиях   и   прислах
средновековых рудакопов Средней Азии. Изд. АН Тадж. ССР. отд. общ. наук. №3. 1953. – С. 21-44;
71
Литвинский   Б.А.   Рудная   база,   металлургия   линтейное   дело.   В.   сб.   Литвинский   Б.А.,   Окладников   А.П,
Попов   В.А.   Древности   Кайраккумов.   Ан   ТССР,   Душанбе.   1962.   –   С.   170-195,   405;   Литвинский   Б.А.
Среднеазиатский   горный   промышленность   в   средние   века.   (Техника-материалы   второго   совещания
археологов и этнографов Средней Азии). Л, 1959. –С. 47-52;
72
Кaримoв   И.A.   Узбекистoн   XXI   aср   бўсaғaсидa:   xaвфсизликкa   тaҳдид,   бaрқaрoрлик   шaртлaри   вa
тaрaққиёт кaфoлaтлaри. - Тошкент.: «Ўзбекистoн». 1997. – Б. 2 30 .
73
Кабо А.Е.   Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане   - новый объект пяти элементной формации.
М.   ЦНИГРИ .  2010 . – С.  284;
74
Лордкипанидзе   Л.Н.   История   геологического   изучения   Узбекистана   в   системе   цивилизации   Азии
(древние века - первая половина 19 в). Ташкент. 2001. – С. 200;
75
 Рудные месторождения Узбекистана. Ташкент. 2001. – С. 660;
76
 Лордкипанидзе Л.А.  кўрсатилган адабиёт .  – Б.  66-79;
21 A.E.   Kabo 77
  o‘zining   Farg‘onaning   Oqtepa   kumush   koniga   bag‘ishlangan
monografik   asarida   “Qadimgi   konchilik   xunarmandchiligi”   mavzusida   maxsus
bo‘lim   ochib,   unda   qadimgi   konchilikning   tarixini   pragmatik   o‘rganishni
ahamiyatini   ta’kidlaydi,   “birinchidan,   qadimgi   konlarni   mavjudligini   o‘zi
ob’ektni   kelajagi   borligidan   guvohlik   beradi;   ikkinchidan,   eski   konlarni   va
boshqa   konchilik   xunarmandchiligini   izlarini   (chiqindilar,   qayta   ishlash
punktlari,   toshqollar   va   boshqalar)   o‘rganish,   kam   harajat   bilan   rudani
morfologiyasi,   tarkibi,   qadimda   qazib   olingan   hajmi,   to‘liqligi   hamda   zahirada
qancha metall qolganligini aniqlash mumkin”,  deydi.
“O‘zbekistonning   rudali   konlari”   nomli   mukammal   monografiya 78
  ikki
bo‘limdan   iborat   bo‘lib,   unda   konchilik   xunarmandchiligi   va   bu   sohada   olib
borilgan   arxeologlarning   tadqiqotlari   materiallari   keltirilgan.   Rudali   konlarni
o‘rganish   hozirgi   zamon   tarixi   bilan   umumlashtirilgan   holda   qisqacha
ma’lumot 79
  va   “asosiy   rudali   konlarni   tavsifi”   bo‘limlarida,   ba’zi   bir   rudali
konlarda   qadimda   qazib   olingan   bloklari   bo‘lganligi   haqidagi   ma’lumotlar
keltirilgan,   Shimoliy   Farg‘onaning   Oqtepa   kumush   koni   misol   qilib   keltiriladi.
Ushbu konda S.A. Dudakov boshchiligidagi arxeologlar guruhi Oqtepa geologik-
qidiruv   partiyasi   geologlari   bilan   xamkorlikda,   maxsus   tadqiqotlar   olib   borgani
bejiz   emas.   Ular   qadimgi   konni,   uning   chiqitlari,   qazib   olish   usullari,   mehnat
qurollari, qazib olingan ruda miqdori va qazish usullarini o‘rganishgan 80
. Bundan
tashqari,   ular   alohida   ob’ektlarni   maxsus   arxeologik   tekshirishdan   o‘tkazishgan
va qazib olishning morfologiyasi, moddiy tarkibi, rudani qazib olish va uni qayta
ishlash davriyligini aniqlaganlar. Shuningdek, konchilar manzilgohlarini turmush
tarzi,   uy   anjomlari,   ish   qurollarini   tadqiq   qilinishi   natijasida   Oqtepa   konining
xronologiyasi aniqlandi.
Geologik-mineralogik   kuzatishlar   natijasida   A.E.   Kabo   qadimgi   ruda
bilimdonlarining   ish   bosqichlarini   qidiruv   ishlaridan   boshlab,   rudali   zonaning
istiqbolli   yo‘nalishlarini   belgilash   va   qazib   olish   usullarini   tanlash,   ish
jihozlarini,   mustahkamlash   tizimini   qabul   qilish,   yoritish,   suvni   chiqarib
tashlash,   rudani   tashishgacha   bo‘lgan   jarayonlarni   aniqlashga   erishdi 81
.   Bu
borada tarixchilar, arxeologlar hamda geologlar birgalikda  ish olib borishlari va
77
Кабо А.Е. Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане - новый объект пяти элементной формации.
М. ЦНИГРИ. 2010. – С.  222.
78
 Рудные месторождения Узбекистана. Ташкент. 2001. – С. 15-22;
79
 Рудные месторождения Узбекистана. Ташкент. 2001. – С. 175-190;
80
Дудаков С.А. История горнорудного дела средневеков ого   Ферганы.   Авт. дисс.  к.и.н., Ташкент. 1996. –
С. 34.
81
Кабо А.Е. Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане - новый объект пяти элементной формации.
М., 2010. – С. 230-242;
22 alohida bir regionni  o‘rganishda ma’lum  «tarixiy muammo» 82
  larni hal  etishlari
mumkin.  
Sharq,   O‘rta   Osiyo   va   O‘zbekistonning   konchilik   va   metallurgiya   tarixi
muammolariga   bag‘ishlangan   maxsus   xalqaro   konferensiyalarda   yuqorida
keltirilgan   masalalar   ko‘tarilgan 83
.   Konchilik   borasida   Qizilqum   mintaqasiga
katta e’tibor berish odat tusiga kirib qolgan. Sababi, bu hududda juda ko‘p konlar
topilgan   va   topilmoqda 84
.   Navoiy   kon-metallurgiya   kombinati   faol   ishlamoqda.
Ba’zi   bir   faktlar   borki,   ulardan   N.I.   Kucherskiy   o‘zining   Navoiy   kon-
metallurgiya   kombinati 85
ga   bag‘ishlangan   asarida   Qizilqumda   qadimda   ham
oltin,   kumush,   mis,   temir   va   boshqa   qazilma   boyliklarni   qazib   olinganligidan
guvohlik beradi. 
Shunday   qilib,   bir   nechta   bosqichli   rivojlanishga   ega   bo‘lgan   tarixni   bu
sohasi doimo taraqqiy qilib, takomillashib borganligini ko‘ramiz. U XIX asrlarda
ayrim   qadimgi   ruda   ishlab   chiqarish   punktlari   bilan   tanishishdan   boshlangan
bo‘lsa, XIX asr oxiri  XX asr boshlariga kelib Turkiston zamini  boyliklari bilan
jadal   tanishish   boshlandi   va   qadimgi   metallurgiya   ishlab   chiqarishning   izlari
ochib   berildi 86
.   To‘plangan   va   tizimga   solingan   qadimgi   konchilik   ishlari
haqidagi to‘plam V.I. Veber tomonidan 1917 yil yozildi.
XX   asrning   20-40   yillaridagi   geologlarning   birinchi   ekspeditsiyasi   ayrim
regionlarda   qadimgi   rudali   boyliklarni   ochib   berdi.   Bu   esa,   geologlar   bilan
arxeologlarni   qadimgi   kon-metallurgiya   komplekslarini   o‘rganishdagi
hamkorligining   boshlanishiga   turtki   bo‘ldi.   Birinchidan,   navbatdagi   qadimgi
konchilik   sanoatini   regionlarning   qadimgi   tarixiy-madaniy   taraqqiyotining
ajralmas qismi sifatida o‘rganish yo‘lga qo‘yildi. Ikkinchidan, geologiya-qidiruv
ishlarida   qadimgi   konchilik   markazlari   o‘rnida   kon   borligidan   darak   beruvchi
belgi sifatida qaraladigan bo‘ldi.
82
Буряков   Ю.Ф.,   Бакиев   Р.А.,   Дудаков   С.А.   Новые   данные   к   истории   горного   дела   и   металлургии
Северней Ферганы. ИМКУ. Вып. 25. Ташкент. 1994. – С. ; Рузанов В.Д., Буряков Ю.Ф. Древние рудники
и памятники металлургии в горах Кухитангтау.//ИМКУ, вып. 28. Самарканд. 1997. – С. 175-178 ;   Рузанов
В.Д.  К  вопросу  об  источниках  оловенистых  бронз   в металлобрабатывающих  производствах   илемен  юга
Средней Азии в эпоху бронзы.//ИМКУ, вып. 30. Самарканд. 1999. – С. 37-40, 322; Темиров  Ғ .Т, Одинаева
З.Б.   Қадимги   давр   кон-металлургия   тарихи.   (Проф.   С.   Абдурахмонов   тахририда).   «Янги   аср   авлоди»
Тошкент. 2008. – Б. 53-68;
83
История   и   перспективы   развития   горной   промышлености   Средней   Азии.   Тезисы   докладов.   Ходжанд.
1994.   –   С.   216;   Ўрта   Осиёда   кон-металлургия   тарихи:   ўтмиши   ва   бугуни.   (Республика   илмий-амалий
анжумани материаллари. 31 май 2007 йил). Навоий. 2007. – Б. 252;
84
Темиров Ғ.Т., Одинаева З.Б., Хасанов А.С. Қизилқумда кончилик саноати.//  « Янги аср авлоди »  Тошкент.
2007. – Б. 35;
85
Кучерский Н.И. Қизилқум олтини.  « Шарқ »  наш р . Тошкент. 2002. – Б. 23. 
86
Вебер   В.И.   Полезные   и с копаемые   Туркистана.   Ташкент.   1.   СПб.   1913 .   -   С.   ;   Вебер   В.И.   Отчет   об
осмотре   некоторых   месторождений   в   Туркистане   по   поручению   Центрального   военно-промышленного
комитета // Известия Геолкома.  Т .   XXXIY .   №7 .  Ташкент .  1915.  – С  .
23 Bu vaqtda qazib olish texnologiyasi, ayrim metallarni ajratib olishning ba’zi
masalalarini o‘rganish hamda arxeologik tadqiqotlar natijalarini yozma manbalar
ma’lumotlari bilan taqqoslash boshlandi.
XX asrning 50-yillaridan boshlab Respublikaning tarixiy-madaniy sohasini
o‘rganish   uchun   arxeologiya   ishlari   sistema   (tizim)   asosida   keng   quloch   yozdi.
Kon-metallurgiya   ishlab   chiqarish   sohasi   mamlakatning   iqtisodiy   hayotidagi
asosiy komponentlardan biri deb qaraldi. S h uning uchun kon-metallurgiya ishlab
chiqarish   sohasini   o‘rganish   keng   dastur   asosida   olib   borilmoqda.   Konlar,
ularning   tarkibiy   qismi   bo‘lgan   chiqindilar,   boyitish   maydonlari,   metallurgiya
markazlari va boshqalar sistemali tadqiq qilinmoqda.
Maxsus   ilmiy-tadqiqot   ishlari   konchilik   texnikasi   tarixi,   konni   qazib   olish
texnologiyasi,   metallarni   ajratib   olish   usullari,   konchi   va   metallurglarning
ijtimoiy tarkibini o‘rganishga bag‘ishlanadi.
Mustaqillik   yillarida   O‘zbekiston   mineral   xom-ashyo   bazasini   o‘rganishda
ma’lum   yutuqlarga   erishildi.   Geologik   tadqiqotlar   shuni   ko‘rsatdiki,
Respublikamiz qudratli mineral xom-ashyo bazasiga ega, ayniqsa, oltin, kumush,
mis   va   ko‘pgina   foydali   qazilmalar   bo‘yicha,   bu   esa,   yurtimiz   iqtisodiyotini
mo‘ta’dil   va  barqaror  o‘sib  borishiga  real   imkoniyatlar  mavjudligini  ko‘rsatadi.
O‘z   navbatida,   davlatimiz   iqtisodiy   rivojlanishining   omillaridan   biri   bo‘lgan
konchilik   sohasining   tarixini   keng   miqyosda   o‘rganish   uchun   qulay   sharoit
yaratildi.
Mustaqillik   yillarida   Sharq   miqyosidagi   qadimgi   kon-metallurgiya   tarixini
o‘rganish uchun O‘zbekiston arxeologlari – boshqa mamlakatlar arxeologlari va
geologlari bilan xamkorlikda bir necha marotaba ekspeditsiyalar uyushtirdilar.
Ushbu   mavzu   xalqaro   konferensiyalarning   tadqiqot   mavzusiga   aylanib,
Evrosiyo   iqtisodiyoti   tarixida   O‘zbekistonning   qo‘shgan   hissasini   ochib   berish
bilan   birga,   manbalar   asosida   Evrosiyo   davlatlarining   tarixiy-madaniy
taraqqiyotida   O‘zbekistonning     ko‘prik   vazifasini   o‘taganligini   o‘rganish
imkonini beradi.
1.3. O‘zbekistonda konchilik sanoatining tarixiy ildizlari.
Metallurgiyaning paydo bo‘lishi
Mutaxassislarning fikricha, insoniyatning turli ma’danlar va tog‘ jinslari bilan
tanishuvi, ulardan foydalanishi va hatto qazib olishi tosh davridayoq boshlangan.
O‘zbekiston   hududida   yashagan   qadimgi   ajdodlarimiz   asta-sekinlik   bilan   turli
tog‘   jinslarining   fizik   xususiyatlarini   o‘zlashtirib   borib,   o‘z   kundalik   hayotida
ulardan   mehnat   qurollari   sifatida   foydalana   boshlagan.   Shu   tariqa,   tosh   davri
ibtidoiy konchiligiga asos solinadi.
24 Hozirda O‘rta Osiyo, xususan, O‘zbekiston hududlaridan qadimgi tosh davri
– paleolitga oid ko‘plab manzilgohlar  topib o‘rganilgan 87
. Farg‘ona vodiysidagi
Selungur,   Toshkent   vohasidagi   Ko‘lbuloq,   Surxon   vohasidagi   Teshik-tosh   va
boshqa yuzlab  qadimgi  tosh davriga oid manzilgohlardan topilgan  ko‘plab tosh
kurollar,   yurtimizda   paleolit   davridayoq   o‘ziga   xos   tosh   industriyalari
rivojlanganligidan dalolat beradi. Bu jarayon ibtidoiy odamlarning turmush tarzi
va   xo‘jaligi   bilan   chambarchas   bog‘lik   holda   sodir   bo‘lgan.   Xususan,   mehnat
qurollari   tayyorlash   uchun   zarur   bo‘lgan   toshlar   qattiq,   shu   bilan   birga   oson
ishlov berish uchun mo‘rt bo‘lishi lozim edi.
Paleolit davri industriyalarini tadqiq qilish natijasida bu davrning o‘rtalaridan
boshlab,  ibtidoiy ustalar   sifatli  xom-ashyoni   iqtisod  qilish  va  ulardan maksimal
foydalanishni   yo‘lga   qo‘yganlar.   Negaki,   paleolit   davrida   O‘zbekiston
hududlarida   yashagan   ibtidoiy   ajdodlarimiz   tosh   qurollar   yasash   uchun   sifatli
xom-ashyoning   tanqis   sharoitlarida   yashaganlar.   Bunday   ibtidoiy   iqtisod   izlari
Zarafshon   hamda   Toshkent   vohasi   paleolit   davri   yodgorliklarini   o‘rganishda
kuzatilgan 88
.   Masalan,   o‘rta   paleolit   davriga   oid   Qo‘tirbuloq   yodgorligi
industriyasi   tadqiq   qilinganda,   unda   kremniylashgan   ohaktosh,   kvars,   turli
slanetslar   qatorida   oz   miqdorda   chaqmoqtosh   jinslari   ham   ishlatilgan.   Ushbu
chaqmoqtosh buyumlarning hajmi juda kichik va haddan tashqari ishlov berilgan
mitti   ko‘rinishlarga   ega   bo‘lgan.   Bu   qo‘tirbuloqliklarning   chaqmoqtosh   sifatini
yaxshi  bilganliklari  va undan iloji boricha unumli  ravishda foydalanganliklarini
ko‘rsatadi 89
.
Toshga   ishlov   berishdagi   paleoiqtisod   izlari   Toshkent   vohasidagi   Ko‘lbuloq
makoni yuqori qatlamlari industriyalarini o‘rganishda ham aniqlangan 90
. Bundan
tashqari,   birlamchi   xom-ashyoning   sifati   toshga   ishlov   berish   texnikasi
taraqqiyotiga   ham   ta’sir   ko‘rsatganligi   aniqlangan.   Masalan,   Ko‘lbuloqning
yuqori   qatlamlari   industriyasida   ishlatilgan   chaqmoqtosh   jinslari   ichki
g‘ovakliklar   va   begona   qo‘shilmalarga   ega   bo‘lgan.   Bu   hol   ularni   sindirish
jarayonida   yuzaga   chiqib   qolgan   va   ibtidoiy   ustalarga   chaqmoqlashning
orientatsiyasini   o‘zgartirishga   majbur   qilgan.   Sifatli   tosh   jinslariga   haddan
tashqari ishlov berilgan.
87
  Исламов   У . И.     Первобытная   культура   в   низовых   Зарафшона.   //   Неолитическая   культура   в   низовьях
Зарафшана.Ташкент: «Фан», 1996. – С. 79-1;   Мирсоатов Т.М. Древние шахти Учтута. Ташкент: «Фан»,
1977. – С. ; 
88
  Сайфуллаев Б.К. Палеолит долинқ реки Зарафшана и северо-восточных Кызылкумов. Дисс. на соиск. 
к.и.н. Самарканд. 2003. – С. 98.
89
  Сайфуллаев Б.К.  Роль сырья в развитии техники обработки камня в Кутурбулаке. ИМКУ, вып. 36, 
Самарканд  .  2008 . – С. 
90
  Сайфуллаев   Б.К.,   Хушваков   Н.О.,   Курбонбоев   И.М.   О   позднем   палеолите   Узбекистана   (технико-
типологические исследования по материалам верхних (1-3) слоев Кульбулака). ИМКУ. Вып. 36. 2007.   –
С. 19.
25 Bunday xususiyatga ega bo‘lgan toshlarni aniqlash, ularning konlarini qidirib
topish   va   ulardan   foydalanish   uzoq   davom   etgan   tarixiy   jarayon   bo‘lib,   eng
qadimgi     davrlardanoq   chaqmoqtosh   (kremniy)   ibtidoiy   odamlar   tomonidan
kashf   qilingan   noyob   xom-ashyo   sifatida   tanildi.   Negaki,   mashhur
eksperimentator   S.A.   Semenovning   ta’kidlashicha:   “tabiatda   hozirgina
chaqmoqlangan   kremniydan   o‘tkirroq   narsani   topish   qiyin” 91
.   O‘zbekistondagi
ko‘plab   makonlardan   topilgan   mehnat   qurollari   ichida   chaqmoqtoshdan
yasalganlari   asosiy   o‘rin   tutadi.   Lekin,   ba’zi   makonlarda,   masalan,   Teshik-tosh
g‘oridan   topilgan   tosh   qurollari   orasida   chaqmoqtoshdan   ishlangan   bittagina
mehnat   qurolining   uchrashini,   mutaxassislar   ushbu   jinsning   noyob   xom-ashyo
bo‘lganligi   bilan   izoxlaydilar 92
.   Ohaktosh,   qayroqtosh,   kvars   va   boshqa
toshlardan   mehnat   qurollari   tayyorlash   esa,   ancha   murakkab   va   ko‘p   mehnat
talab   etuvchi   jarayon   bo‘lgan.   Shuning   uchun,   ibtidoiy   ajdodlarimiz
chaqmoqtosh   zahiralari   mavjud   joylarni   qidirib   topishga   majbur   bo‘lganlar.
Lekin   chaqmoqtosh   tarqalgan   joylar   O‘zbekiston   hududida   unchalik   ko‘p
emasligini   hisobga   olsak,   bu   holat   ibtidoiy   ajdodlarni   chaqmoqtosh   konlarini
qidirib,   yangi   hududlarni   o‘zlashtirishlariga   ham   turtki   bo‘lganligi   haqida   fikr
bildirish mumkin.
Zamonaviy   arxeologik   tadqiqotlar   hamda   geologik   izlanishlar   natijalarining
ko‘rsatishicha,   O‘zbekiston   hududidagi   chaqmoqtosh   olinadigan   asosiy   konlar
Qizilqumning   janubida,   Nurota   tog‘larining   shimoliy   qismidagi   Chaqmoqtepa
makonida, Qoraqalpog‘istondagi Oltin tog‘da va boshqa joylarda uchraydi.
XX asrning 50-60-yillarida Karmana yaqinidagi Uchtut va Ijondda ham tosh
davriga   mansub   yirik   chaqmoqtosh   koni   va   toshga   ishlov   berish   ustaxonalari
topildi.
O‘rta   asrlarga   oid   yozma   manbalarda,   xususan,   XII   asr   manbalarida
Samarqanddagi   Cho‘ponota   tepaligidan   chaqmoqtosh   olingani   haqida,   XIX   asr
manbalarida   Samarqand   janubidagi   Zarafshon   tog‘larida   chaqmoqtoshning
maxsus   turi   mavjudligi   haqidagi   ma’lumotlar   mavjud 93
.   SHu   o‘rinda,
O‘zbekistondagi   va   qo‘shni   hududlardagi   chaqmoqtosh   konlarining
ko‘pchiligidan   nafaqat   tosh   davrida,   balki   yaqin   davrlargacha   foydalanib
kelinganini   aytib   o‘tish   kerak.   Masalan,   Chaqmoqtepadan   olinadigan   yuqori
sifatli   chaqmoqtosh   mahalliy   aholini   va   qo‘shni   hududlarni,   xususan,   Buxoro
shahrini XIX asrda ham ya’ni bu erda gugurt paydo bo‘lgunga qadar ta’minlab
turganligi ma’lum 94
. 
91
  Семенов С.А. Первобытная техника. Л.: 1980. – С. 12 
92
Мавлонов \Ў., Maҳкамова Д. Maданий алоқалар ва савдо йўллари. Tошкент., 2004. – Б.  47.
93
 Массон М.Е.  К истории горного дело Узбекистана... - С. 7;
94
 Кўрсатилган адабиёт.. - С. 7.
26 Yaqin   vaqtlargacha   ko‘pchilik   mutaxassislar   O‘rta   Osiyoning   neolit   davri
odamlari   chaqmoqtoshni   Ural   tog‘laridan   olib   kelganligi   haqida   fikr   bildirar
edilar.   Bu   fikr   O‘zbekiston   hududida   tosh   davriga   mansub   yirik   chaqmoqtosh
konlari   ko‘p   uchramasligiga   va   neolit   davri   tosh   qurollarining   Ural   tog‘larida
uchraydigan   chaqmoqtoshga   yaqin   bo‘lgan   turidan   tayyorlanganligiga
asoslangan   edi.   Lekin   so‘ngi   arxeologik   va   geologik   tadqiqotlarning
ko‘rsatishicha,   Qizilqum   sahrosidagi   unchalik   baland   bo‘lmagan   tog‘   tizmalari
Ural   tog‘larining   tabiiy   davomi   bo‘lib,   o‘xshash   minerallar   ularda   ham
mavjudligi aniqlandi. 
Xususan, bu erdan olinadigan chaqmoqtosh o‘z sifati va xususiyati bilan Ural
tog‘laridan   olinadigan   chaqmoqtoshga   aynan   o‘xshashdir 95
.   Bunga   asoslanib,
qadimgi   O‘zbekistonning   Shimoliy-Sharqiy   hududlarida,   xususan,   Farg‘ona
vodiysi,   Toshkent   vohasida   yashagan   qadimgi   ajdodlarimiz   tosh   davri   uchun
asosiy   mehnat   kurollari   yasaladigan   xom-ashyo   bo‘lgan   chaqmoqtoshni   uzoq
Ural   tog‘laridan   emas,   balki   mahalliy   konlardan   olganliklari   haqida   xulosa
qilishimiz mumkin. Shu asosda  mutaxassislar  ushbu  hududlar  o‘rtasida  ibtidoiy
xo‘jalik   aloqalari   mavjudligi   va   ular   tegishli   aloqa   yo‘llari   orqali   amalga
oshirilgani haqida fikr bildiradilar 96
. 
Ma’lumki,  O‘zbekiston   hududida   tosh   davriga   mansub   chaqmoqtosh   konlari
Janubiy   Farg‘ona,   Qurama   tog‘larida   va   Navoiy   viloyati   hududida   joylashgan
Qapchig‘oy,   Qizilolma,   Uchtut,   Vaush   va   Ijond   konlaridir.   Ular   ichida   eng
mashhuri   Uchtut   chaqmoqtosh   koni   1956-1960   yillarda   arxeolog   olimlar   M.R.
Qosimov,   X.   Muxammedov,   T.M.   Mirsoatovlar   tomonidan   topilgan   bo‘lib,
1966-1973   yillarda   bu   yodgorlikda   akademik   Ya.G‘.   G‘ulomov   boshchiligida
tarixchi arxeolog olimlar guruhi ilmiy tadqiqotlar olib borishdi. 
Tadqiqotlarning   ko‘rsatishicha,   Uchtut   yodgorligidan   chaqmoqtosh   yig‘ib
olish   o‘rta   paleolit   davrida   boshlanadi.   Bu   kondan   muste   va   yuqori   paleolit
davrida   ham   katta   miqdorda   chaqmoqtosh   yig‘ib   olingan.   Arxeologlarning
fikricha,   paleolit   davrida   Uchtut   konidan   chaqmoqtosh   faqat   er   yuzasidan
olingan bo‘lsa, neolit davriga kelib, qadimgi konchilar chaqmoqtosh olish uchun
bir   necha   metr   chuqurlikka   ega   bo‘lgan   shaxtalar   qazishga   erishganlar 97
.   (Ilova
14). Ulardan 26 tasi mutaxassislar tomonidan o‘rganib chiqilgan. Neolit davriga
oid chaqmoqtosh konlari va shaxtalar Oloy va C h otqol tog‘larida ham uchraydi 98
.
95
 Мавлонов У., Maхкамова Д. Maданий алоқалар ва савдо йўллари. Tошкент., 2004. – Б. 51;
96
  Жўрақулов   М.Ўрта   Осиё   палеолити.Самарқанд.,1983.   –   Б.   47;   Темиров   Ғ.Т.,   Одинаева   З.Б.   Қадимги
давр кончилиги ва металлургияси   «Янги аср авлоди» нашр.-Тошкент. 2008. – Б. 8-9.
97
 Кўрсатилган адабиёт,,,. Б. 8-9.
98
  Хаитова  О.С.  Из   истории   освоение  мнеральных  ресрсов  на  территории  Узбекистана.   Мат.  науч.-техн.
конф   «Комплексное  освоение   мин еральных  ресурсов.  ХХ I   век  –  проблемы  и   пути  решения»  (28-30  мая
1997 г). – Навои.  1997. - С. 110-111.
27 Unga asoslanib O‘zbekiston va unga qo‘shni hududlarda neolit davridayoq tog‘-
kon   ishlab   chiqarishi   yangi   bosqichga   kirganligi   haqida   xulosa   chiqarish
mumkin.   Umuman   olganda,   uzoq   davom   etgan   tosh   davri   ishlab   chiqarish
konlaridan   foydalangan,   Uchtutdagi   shaxtalarni   ishga   tushirgan   tosh   davri
konchilari markaziy Qizilqumda yashab kelgan mahalliy ovchilar va baliqchilar
edi.   Ular   bu   kondan   olinadigan   chaqmoqtosh   xom-ashyosi   bilan   nafaqat   o‘z
ehtiyojlarini, shu bilan birga qo‘shni hududlarni ham ta’minlab turganlar.
Nafaqat   O‘zbekistonda,   hattoki,   Evrosiyoda   ibtidoiy   konchilik
industriyasining   eng   yirigi   bo‘lgan   Uchtut   koni   ko‘p   ming   yillar   mobaynida
insonlarga   metall   o‘rnida   ishlatilib   kelingan   ajoyib   sanoat   materiali   –
chaqmoqtosh etkazib bergan. Shu tariqa, Uchtutdagi tosh davriga oid shaxtalar,
qadimgi   konchilar   makoni   hamda   ustaxonalarning   topilishi,   ibtidoiy   konchilik
maskanlaridan   topilgan   turli   xil   ashyoviy   topilmalar   bundan   V-VII   ming   yil
oldin   O‘rta   Osiyoda   konchilik   ishlab   chiqarishi   ancha   rivojlanganligini
ko‘rsatadi.
Uchtut koni va Qoratog‘ etaklari yaqinida olimlar tomonidan ibtidoiy tasviriy
san’at   va   haykaltaroshlikning   ajoyib   na’munalari   topilishi   ham   bu   hudud
tarixning eng qadimgi davrlaridayok ajdodlarimiz tomonidan konchilik sohasini
o‘zlashtirilganligidan dalolat beradi.  
1959 yili Uchtutdan uncha uzoq bo‘lmagan Ijond qishlog‘i yaqinidan taniqli
olim   A.P.   Okladnikov   tomonidan   mahalliy   chaqmoqtoshdan   turli   mehnat
qurollari yasaydigan qadimgi ustaxona topildi. Bu ustaxona ham davriy jihatdan
Uchtut   koni   bilan   tengdosh   bo‘lib   o‘n   ming   yillar   mobaynida   faoliyat
ko‘rsatganligi aniqlandi 99
. Umuman olganda. Uchtut-Ijont chaqmoqtosh koni va
ustaxonalari ko‘p ming yillar mobaynida O‘zbekiston va O‘rta Osiyo hududining
ko‘pgina mintaqalarini chaqmoqtosh xom-ashyosi bilan ta’minlab turgan.
S h imoliy   So‘g‘dda,   Qizilqum   cho‘li   voha   bilan   tutashgan   erda   –   Navoiy
shahri   etaklarida   pastqam   tog‘lar   yastanib   yotadi.   Xuddi   shu   erda   Sarmishsoy
tosh palaxsalarining tik slanetsli yuzalarida qoyaga tushirilgan ajoyib manzaralar
saqlanib qolgan. Suratlar turli davrlarga mansub bo‘lib, g‘oyaviy, voqeiy hamda
tarixiy   hayot   manzaralarini   aks   ettirgan.   Ularni   navoiylik   muarrix,   o‘lkashunos
B.S.   SHalotonin   uzoq   yillar   tadqiq   qilib,   3000   dan   ziyod   suratlarni   qayd   etdi,
izlanish   natijalarini   “Qoyadagi   soyalar”   nomida   nashr   ettirgan   asarida   bayon
qilgan 100
.
99
  Темиров   Ғ . Т. ,   Одинаева   З.Б.   Қадимги   давр   кончилиги   ва   металлургияси       «Янги   аср   авлоди»   нашр.-
Тошкент.  2008. – Б. 1 4;
100
  Шалатонин   Б.С.   Қоядаги   соялар.   –   Навоий,   2000.19-бет;   Хўжаназаров   М.Памятники   наскального
искусства Центральной Азии.Алматы.2004. – Б. 109; Шацкий Г.В. Рисунки на камне.Ташкент., 1973. – Б.
14.
28 Sarmishsoy   qoyalarida   suratlar   mintaqa   xalqlari   hayotining   muhim
bosqichlarini   aks   ettiradi.   Ana   shu   qoya   suratlarida   aks   etgan   tarixiy
bosqichlardan biri ustida to‘xtalib o‘tamiz.
Bundan   bir   necha   ming   yil   muqaddam   dehqonchilik   va   chorvachilik
hududlari   tutashgan   erlarni   o‘z   ichiga   olgan   Shimoliy   So‘g‘d   hududida
Andronovo   madaniyati   qabilalari   joylashgan,   mil.   avv.   I   ming   yillik   boshlarida
esa   Sak   qabilalari   yashagan.   Bu   hudud   mis   va   oltinga   boy   eng   ko‘hna   ma’dan
qazish   maskanlaridan   bo‘lib,   ilk   metallar   shu   erdan   olingan.   Bu   erda   qadimiy
metalsozlik   jarayoni   gurkirab,   “olov   va   quyosh   ma’budalari   yordamida”   bir   xil
qattiq   moddalar   (insonga   mehnat   quroli   ato   etuvchi,   mo‘l-ko‘lchilikni   hamda
dushmanlardan   himoya   qiluvchi   va   ularga   boyliklarni   qo‘lga   kiritishga
yordamlashuvchi   dahshatli   qurol   yaratish   imkonini   beruvchi)   boshqa   xil
moddalarga aylantirilgan. (Ilova5) Bu tasvirlar ma’dan qazuvchilar tasviri bo‘lsa
kerak,   zero,   Sarmishsoy   atrofida   va   undan   shimolroqda   polimetallar,
qimmatbaho   toshlar   va   kremniy   olinadigan   konlar   bo‘lib,   mo‘l-ko‘lchilikni
yaratgan mehnat qurollarini tayyorlash va quyish uchun ana shu konlardan xom-
ashyo   olingan.   Bular   –   bronza   davridan   ishlatilib   kelingan   qadimiy   Uchtut
chaqmoqtosh   konlari   va   Qarnob   qalayi   konlari,   So‘gd,   Xorazm   va   Janubiy
Orolbuyi   yirik   ma’dan   qazish   markazlari   bo‘lgan   Ko‘ktov,   Ovminzatov,
Bo‘kantov mis konlaridir 101
.   
Neolit   davridan   boshlab   qadimgi   konchilik   ishlab   chiqarishida   yangi
yo‘nalish paydo bo‘ladi. Bu insoniyatning yangi xom-ashyo – “sog‘ tuproq”dan
turli   idishlar   yasashni   o‘zlashtirish   bilan   bog‘lik   edi.   Bu   xom-ashyoning
xususiyatlarini   o‘rganish,   undan   mahsulotlar   yasashning   boshlanishi
O‘zbekistondagi  “sog‘ tuproq” mavjud hududlarda yangi konlarning ochilishiga
olib keldi 102
.
          Mutaxassislarning   fikricha,   neolit   davridan   boshlab,   ehtimol,   undan   ham
oldinroq,   ibtidoiy   odamlar   turli   nodir   toshlardan   ham   foydalana   boshlashgan.
Ular   o‘z   ko‘rinishi   va   xususiyatlari   bilan   diqqatini   jalb   etib,   asta-sekin   ulardan
turli taqinchoqlar, tumorlar sifatida foydalanish boshlanadi. Bu esa o‘z navbatida
turli nodir va rangli toshlarni qidirib topishga, konchilik ishlab chiqarishi rivojiga
xizmat   qilardi.   Umuman   olganda,   neolit   davrida   O‘rta   Osiyodagi   konlardan   20
ga yaqin turli xom-ashyo va mahsulotlar qazib olinganligi aniqlangan.
101
  Кабиров А.Сармишсойнинг қоятошларидаги расмлар. Тошкент: «Фан», 1976. – Б. 17; Хўжаназаров М.
Памятники   наскального   искусства   Цен тральной   Азии.   Алматы,   2004.   –   Б.   109;     Хўжаназаров   М.
Кармананинг   қадимги   санъат   ёдгорликлари.   «Фидокор»,   №1.   2001.   –   Б.   ;     Шакирова   Н.   Сармышсай
просит защиты. «Правда востока». 20 июня,  2003. – С. ; Шацкий Г.В. Рисунки на камне. Ташкент., 1973.
– С. 14 ;
102
  Массон М.Е. К истории горного дело... - С. 6;
29           Ular   ichida   tuz,   chaqmoqtosh,   yashma,   kvars,   kvarzit,   mineral   bo‘yoqlar,
kulolchilikda   ishlatiladigan   tuproq,   nodir   toshlar,   rangli   toshlar,   qurilishda
ishlatilgan toshlar va boshqalar bo‘lgan 103
. 
Yuqorida   keltirilgan   fikrlarga   xulosa   sifatida   shuni   aytish   kerakki,
insoniyatning   turli   ma’danlar   va   tog‘   jinslari   bilan   tanishishi,   ulardan
foydalanishi   va   hatto,   qazib   olishi   tosh   davridayoq   boshlandi.   Ibtidoiy
ajdodlarimiz asta-sekinlik bilan turli tosh va tog‘ jinslarining fizik xususiyatlarini
o‘zlashtirib   bordilar   va   o‘z   kundalik   hayotida   ulardan   mehnat   quroli   sifatida
foydalana   boshladilar.   Dehqonchilik   madaniyati   shakllangan   neolit   davridan
boshlab   chaqmoqtoshdan   tayyorlangan   mehnat   qurollari   turlari   O‘zbekistonda
keng   yoyildi.   Misol   tariqasida   Qoratovdagi   Urgut   makonidan,   C h otqol
tog‘laridan   va   boshqa   makonlardan   topilgan   konlarni   keltirish   mumkin.   Bu
konlardan   chaqmoqtosh   qazib   olish   metallurgiya   rivojlangan   davrgacha   davom
etganligi   bu   tosh   turining   qadimgi   davr   iqtisodiy   hayotidagi   ahamiyatini
ko‘rsatib   turibdi.   Konchilik   ishlab   chiqarishning   rivoji,   ibtidoiy   xo‘jalik
ehtiyojlari   tosh   davridayoq   odamlarni   chaqmoqtoshdan   ham   yaxshiroq   bo‘lgan
xom-ashyo qidirib topishga undagan bo‘lishi tabiiy edi. O‘rta Osiyodagi foydali
qazilmalar   va   ularning   joylashish   xususiyatidan   kelib   chiqsak,   ibtidoiy
ajdodlarimiz   neolit   davridayoq   tabiiy   mis,   oltin   va   kontimur   tosh   (meteorit-
temir)   kabi   metallarga   duch   kelgan   bo‘lishi   tabiiy.   Bu   esa,   mil.   avv.   IV   ming
yillikdayoq   konchilik   ishlab   chiqarishida   yangi   davrning   –   metallurgiya
davrining boshlanishiga olib keldi 104
.
O‘zbekiston hududi esa, mil. avv. III ming yillik oxiriga kelib yangi metall
birikmasi - jez (bronza)dan tayyorlangan mehnat qurollari paydo bo‘ldi. Mis va
qalayi   yoki   mis   va   qo‘rg‘oshin   birikmasidan   (9:1   nisbatda)   paydo   bo‘lgan   bu
yangi   metall   mehnat   qurollari,   ov   va   harbiy   sohasida   foydalaniladigan   qurol-
yarog‘lar turining kengayishiga olib keldi.
Mil. avv. IV ming yillikning II-yarmiga kelib, Qadimgi Sharq sivilizasiyasi
markazlari  bo‘lgan Messopotamiyada  va Misrda, Kichik Osiyo va Hindistonda,
Markaziy   Osiyoda   ilk   metall   –   misdan   yasalgan   mehnat   qurollari   paydo   bo‘la
boshlaydi.   Bu   insoniyat   tarixida   tosh   davri   o‘z   o‘rnini   yangi   davrga   –   metall
davriga bo‘shatib berayotganligidan, insoniyat taraqqiyotiga muhim o‘rin tutgan
metallurgiya davri boshlanayotganligidan dalolat berar edi.
103
  Исломов О.И. Из  истории  геологических знаний  в Средней Азии. –Т., 1976. - С. 24;  Сагдуллаев А.С.
Қадимги  Ўрта Осиё тарихи. Тошкент. Университет, 2004. –Б. 21;  Авдусин  Д.А. Основы археология. М.,
1989. – С. 100.
104
  Лордкипанидзе Л.Н. История геологического изучения Узбекистана в система цивилизации Азия. –Т.,
2001. – С. 11.
30 Tadqiqotlarning   ko‘rsatishicha,   insoniyatning   mis   bilan   tanishishi   tosh
davridayoq boshlangan edi. Lekin, kishilarga misning turli tosh turlaridan farqli
xususiyatlarini   o‘zlashtirish   uchun   bir   necha   yuz   yillar   zarur   bo‘ldi.   O‘zlariga
kerakli mehnat qurollarini yasash uchun yaroqli va mustahkam toshlarni qidirish
jarayonida   ibtidoiy   ajdodlarimiz   erning   yuza   qismlarida   joylashgan   mis
konlariga   duch   kelgan   bo‘lishi   tabiiy.   Asta-sekinlik   bilan   bu   yangi   xom-
ashyoning   xususiyatlari   o‘zlashtirildi   va   uning   olov   ta’sirida   o‘z   xususiyatini
o‘zgartirishi, turli shakllarga kirishi kashf qilindi. Keyinchalik mis eritilib, undan
turli   mehnat   qurollari   va   harbiy   qurol-yarog‘lar   yasala   boshlandi.   Bu   jarayon
takomillashib, Markaziy Osiyo hududida ko‘plab mis konlari ochilishiga va ular
atrofida metall eritish ustaxonalari paydo bo‘lishiga olib keldi.
Kaltaminor   madaniyatining   so‘nggi   davrida,   Amudaryoning   quyi   oqimida
yashagan so‘nggi neolit davri odamlari misdan foydalana boshlanganligi haqida
ham   ma’lumotlar   talaygina.   Markaziy   Qizilqumda   ilk   bronza   davriga   oid   13   ta
qadimgi   mis   konlari   bo‘lganligi   aniqlangan.   Bu   hududlardan   mis   ustaxonalari
ham   topilgani,   misdan   yasalgan   mehnat   qurollari   o‘z   tarkibidagi   qo‘shilmalar
(mishyak, surma)ga qarab Farg‘onadagi yoki Quyi Zarafshondagi mis konlaridan
olingan xom-ashyodan tayyorlanganligi haqida fikr bildirish mumkin 105
.
Qadimgi   ajdodlarimiz   mis   metallurgiyasidan   foydalana   boshlagach,
konchlik  ishlab  chiqarishi  taraqqiyotining  yangi  bosqichi   boshlandi.  Aynan  shu
davrda   qadimgi   odamlar   mis   bilan   birga   boshqa   metallarni,   xususan,   qalayi,
kumush,   oltinni   ham   kashf   qildilar.   Bu   esa,   O‘rta   Osiyo   kon-metallurgiyasi
rivojidagi muhim bosqich edi.
O‘rta   Osiyo,   xususan,   O‘zbekiston   hududida   olib   borilgan   arxeologik
tadqiqotlar   natijasida   eneolit   va   bronza   davri   yodgorliklaridan   misdan   yasalgan
ko‘plab   topilmalar   (pichoqlar,   nayza   uchlari,   bigiz,   igna)   va   turli   taqinchoqlar
(uzuk,   munchoq   va   boshqalar)   topilgani   ma’lum.   Lekin,   mis   o‘z   xususiyatiga
ko‘ra   ancha   yumshoq   metall   bo‘lganligi   uchun   tosh   qurollarni   butunlay   siqib
chiqara olmadi. S h u tufayli, ham so‘nggi tosh va bronza davri oralig‘idagi davr
eneolit, ya’ni mis-tosh davri deb ataladi.
Mis   davri   yodgorliklarini   va   ulardan   topilgan   turli   topilmalarni   o‘rgangan
mutaxassislarning   fikricha,   ibtidoiy   ajdodlarimiz   dastlabki   metall   buyumlar   sof
misdan yasalganligini, ularning eng qadimgilari misni olovda eritmasdan, sovuq
holda, xuddi toshga ishlov bergandek, urib yasalganini aniqladilar. 
105
  Лордкипанидзе Л.Н. История геоглогического изучения Узбекистана в системе цивилизации Азии. –Т.,
2001. - С. 11.
31 Faqatgina,   mil.   avv.   IV   ming   yillikning   so‘nggi   yuz   yilliklariga   kelibgina
misning   qimmatli   xususiyati   –   kuchli   olovda   suyuqlikka   aylanishini   va   har   xil
shaklga kirib, sovugandan keyin shu shaklni saqlab qolishini bilib olganlar 106
.
Mis   davriga   o‘tilishi   ishlab   chiqaruvchi   kuchlarning   yanada   yuksaklishiga
olib   keldi.   Misdan   ishlangan   qurollar   tosh   qurollariga   nisbatan   ancha
takomillashgan   bo‘lsa-da,   mis   chidamli   va   og‘ir   qurollar   (ayniqsa,   mehnat
qurollari) yasash uchun keng qo‘llanilmagan.
Mis va bronza davri yodgorliklaridan topilgan ashyolarga asoslanib misdan
asosan   taqinchoqlar,   harbiy   qurollar,   uy-ro‘zg‘or   buyumlari   yasalgan,   degan
xulosaga kelishimiz mumkin. 
Mis   metallurgiyasining   va   misdan   ishlangan   mehnat   qurollarining   paydo
bo‘lishi ibtidoiy xo‘jaliklarda   asta-sekinlik bilan bo‘lsa-da, tosh qurollarni siqib
chiqara   boshladi.   Mil.   avv.   III   ming   yillik   boshlariga   kelib   misdan   yasalgan
mehnat   qurollari   takomillashib   bordi.   Aynan   shu   davrda   rudali   metallar,   mis,
qalayi, kumush, oltin kabi ma’danlari qazib olish keng rivoj topdi. Ularni eritish,
qoliplarga quyib, turli shakldagi buyumlar yasash o‘zlashtirildi. 
Markaziy   Osiyo   va   Qozoqistonda   topilgan   ochiq   ruda   konlari   va   ular
atrofidagi   metall   eritish   ustaxonalarining   topilishi 107
  yuqoridagi   fikrimizning
tasdiqlaydi.
S h imoliy   So‘g‘dda,   yani   Janubiy   Qizilqum   bilan   egallangan   hududda
mezolit   va   neolit   davriga   xos   kon   majmualari   aniqlangan.   Bu   erdagi   uncha
baland   bo‘lmagan   tog‘   tepalardagi   Quljuktov   va   Aumingzatov,   Toshditov   va
Bo‘kantovdagi   qadimgi   kon   lahmlari   topildi.   Arxeologlar   bilan   birga   olib
borilgan   geologik-qidiruv   ishlari   natijasida   bu   erlarda   oltin   koni   borligi   ham
aniqlandi. Lekin, qadimgi mis konlari izlari keng tarqalgan.
Etimtov   tog‘laridagi   Kentov   kon   jamlanmalari   qadimgi   konlar   hisoblanib,
ularda 50 dan ziyod kon lahmlari bo‘lib, ular asosan ochiq usulda qazib olingan.
Ma’dandagi   misning   miqdori   o‘rtacha   10   foizga   teng   bo‘lgan.   Undan
g‘arbroqdagi   Aumingzatovda   esa   20   tadan   ziyod   kon   lahmlari   bo‘lib,   ularning
shakli   va   qazib   olinishi   birinchi   hududdagi   yaqin.   Uncha   katta   bo‘lmagan   kon
lahmlari   Toshditov   va   Beltovda   aniqlangan.   Qadimgi   konchilarni   asosan,   tez
eriydigan va uncha chuqurlikda bo‘lmagan mis oksidli ma’danlar qiziqtirgan 108
.
Ko‘ktov yaqinida qadimgi daryo sohili bo‘lgan, deb taxmin qilingan joyda,
ma’danni eritish uchun mo‘ljallangan maxsus joylar ochilgan.
Eng   katta   misni   qayta   ishlash   punkti   –   Boysagonek   -   Etimtovdan   g‘arbda
joylashgan   bo‘lib,   u   erda   eng   katta   Ko‘ktepa   ma’dan   koni   joylashgan.   Bu   erda
mis   ma’dan   minerallari   bo‘lmish   –   malaxit,   xalkazin   va   boshqalardan   iborat
106
  Массон М.Е. К истории горного дела... - С. 8.
107
  Темиров   Ғ . Т. ,   Одинаева   З.Б.   Қадимги   давр   кончилиги   ва   металлургияси       «Янги   аср   авлоди»   нашр.-
Тошкен.  2008. – Б. 1 6;
108
  Буряков   Ю.Ф.   Из   истории   горного   дела   и   металлургии   древнего   Согда.   //Российская   АН   институт
Востоковедения.   Государственный   музей   Востока.   Центральная   Азия:   источники,   история,   культура.
Тезисы   докладов   конференции,   посвященной   80-летию   Е.А.   Давидович   и   Б.И.   Литвинского.   –М.,   3-5
апреля 2003. - С. 40.
32 ma’dan   maydonlari   ochilgan.   Bu   maydonlarda   1999   yili   O‘zbek-Germaniya
arxeologik   guruhi   olib   borgan   tekshirishlar   natijasida   yangi,   planda   aylana
shaklda   va   sun’iy   havo   haydash   qurilmasi   bo‘lgan   eritish   qozoni   topilgan.   Bu
topilmalar   asosida   qilingan   birlamchi   xulosalar,   bu   ma’dan   hududlarini   yanada
chuqurroq   o‘rganishni   taqozo   etib,   So‘g‘dning   O‘rta   Osiyodagi   iqtisodiyotda
bronza va ilk temir davrida tutgan o‘rnini ob’ektiv baholash imkonini beradi 109
.
Tadqiqotchilarning   fikricha,   Buxoro   viloyatining   Lavlakon,   Beshbuloq
mavzelarida va Zamonbobo qabristonining eng pastki qatlamlari eneolit davriga
oid bo‘lib, bu yodgorliklardan  chaqmoqtosh bilan birga misdan yasalgan ignalar
va munchoqlar topilgan 110
.
Quyi   Zarafshonning   Kattatuzkon   mavzelari   atrofidagi   to‘rtta   joydan   bu
davrga oid yodgorliklar taqir va qum ustida sochilib yotgan tosh yorg‘uchoqlar,
o‘roq   va   pichoqlar   bilan   birga   misdan   ishlangan   qurollar   siniqlari   topilgan.
Arxeologik   topilmalar   (metaldan   va   toshdan   ishlangan   qurollar,   zeb-ziynat
buyumlari)ga   ko‘ra,   ular   mis-tosh   davriga   oid   ekanligidan   dalolat   beradi.
SHunga   asoslanib,   O‘rta   Osiyo   va   jumladan,   Xorazmning   qadimgi   xalqlarida
metallurgiya ancha taraqqiy qilgan, deb faraz qilish mumkin.
Yuqori   Zarafshon   vohasining   tabiiy   sharoiti   dastlabki   dehqonchilik
rivojlanishi   uchun   qulay   bo‘lmaganligi   uchun,   tog‘larga   yaqin   joylashgan   aholi
hayotida  metall   ishlatish   muhim   ahamiyat   kasb   etgan.   Dastlabki   metall   davrida
mis juda qimmatli xom-ashyo bo‘lgan va sof mis (ruda) faqat ayrim joylardagina
uchragan. Dehqonchilik qabilalarining uzoq hududlarga tarqalishi, yangi erlarni
o‘zlashtirishidan   tashqari,   qazilma   boyliklar,   metall   rudasi   konlarini   qidirish
bilan bog‘liq bo‘lgan.
II-BOB.   O‘ZBEKISTON   KONCHILIK   YODGORLIKLARI   VA
ULARNING TAVSIFI.
109
  Буряков   Ю.Ф.   Из   истории   горного   дела   и   металлургии   древнего   Согда.   //Российская   АН   институт
Востоковедения.   Государственный   музей   Востока.   Центральная   Азия:   источники,   история,   культура.
Тезисы   докладов   конференции,   посвященной   80-летию   Е.А.   Давидович   и   Б.И.   Литвинского.   –М.,   3-5
апреля, 2003. - С. 40;
110
 Темиров Ғ . Т. ,  Одинаева  З.Б.  Қадимги давр кончилиги ва металлургияси.   «Янги аср авлоди» Тошкент.
2008. – Б. 14.   
33 2.1.   O‘zbekistonnning   sharqiy   hududlaridagi   konchilik   sanoati
yodgorliklariga   (Farg‘ona,   Talas-Shelji,   Choch)va   ularning   tasnifiga
bag‘ishlangan.    
Vatanimiz   hududlari   o‘zining   er   osti   va   er   usti   boyliklarining   ko‘pligi     bilan
dunyoda  etakchi  o‘rinlardan  birini   egallaydi 111
.  Ko‘p  metalli  foydali   qazilmalarga
boy   hududlardan   biri   Tiyonshon   tog‘   tizmalaridir.   U   g‘arbdan   Farg‘ona   va
Toshkent vohasigacha cho‘zilgan. Ushbu sharqiy hududlar nodir va rangli metallar
ishlab chiqarishga ixtisoslashgan arxeologik yodgorliklarga boydir.
Farg‘ona     vodiysi   shimoldan   Chotqol   va   Qurama   tog‘lari   hamda   Qoramozor
bilan, sharqdan Farg‘ona tog‘ tizmalari, janubdan Oloy tog‘lari, janubiy – g‘arbdan
Turkiston tog‘lari bilan o‘ralgan. 
Geologlar   va   arxeologlar   tomonidan   o‘rganilgan,   XI-XII   asrning   eng   yirik
konlaridan   biri     shimoliy   Farg‘onadagi   Oqtepa   kumush   konidir.   U   Qurama
tog‘ining   shimoli-sharqiy   tomonida   joylashgan   bo‘lib,   undan   1,5   km   naridan
Rezaksoy   oqib   o‘tadi.   Oqtepa   koni   1933   yilda   geolog-tadqiqotchi   F.I.   Volfson
tomonidan ochilgan. U bu erlarda qadimda qazib olingan ko‘pgina konlar borligini
aniqlagan 112
.
Keyinchalik, yodgorlikda akademik Yu.F. Buryakov arxeologik tadqiqotlar olib
borgan   va   bu   erdagi   qadimgi   konlarni     qazib   olish   darajasi,   shaxtalarni
shamollatish va ulardan suvni chiqarib tashlash usullariga hamda miqdoriga ko‘ra
4   ta   guruhga   ajratgan.   Qazib   olish   uslubi,   chiqarib   tashlangan   suv   hajmi,
shamollatish   usullari   V-XI   asrlarga,   konlarni   faol   ishlashi   esa   IX-XII   asrlarga
mansubligi   aniqlangan.   Qazib   olingan   ruda   miqdori   esa   geologlarning   hisob-
kitobiga yaqin chiqqan 113
.
Oqtepa   konlari   1985-1995   yillarda   geolog   A.E.   Kabo   hamda   arxeolog   S.A.
Dudakovlar   tomonidan   o‘rganilgan   va   bu   erdagi   shaxtalar   X-XII   asrlarda   faol
ishlaganligi   aniqlangan 114
.   Kondan   rudani   saralash   hamda   qazuvchi   asboblar
yasash   uchun   temir   eritadigan   pechlar   topilgan.   Umuman,   Oqtepa   o‘rta   asrlarda
O‘rta   Osiyoda   eng   yirik   kumush   konlaridan   biri   bo‘lgan   va   rudani   qazib   olingan
hajmi 500.000 m 3
 ga teng bo‘lgan.
Janubiy Farg‘onada, janubiy Tiyoshon tog‘ tizmalari, Sharqiy Oloy tog‘lari yon-
bag‘ridan   Turkistonning   g‘arbiy   tizmalari   hamda   Zarafshon   va   Gussar
111
 Каримов И.А. Узбекистoн XXI aср бусaгaсидa: xaвфсизликкa тaхдид, бaркaрoрлик шaртлaри вa тaрaккиёт
кaфoлaтлaри. -  Тошкент.: «Узбекистoн». 1997. – Б. 230.
112
 Вольфсон  Ф.И. Оруденение северо-восточного Карамазара. К проблемеоруденения северного Корамазоре
// Труды  Таджикиско-Помирской экспедиции 1933г .вып. №15 Л., 1935. – С. 1-56.
113
  Буряков Ю.Ф., Бакиев Р.А,, Дудаков С.А. Новые данные к истории горного дела и металлургии Северной
Ферганы. ИМКУ. вып. №25.Ташкент.1994. – С. ;    
114
Кабо А.С. Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане - новые объекты пятиэлементной деформации.
Москва.  ЦНИГРЦ. 2010. – С. 222;
34 tog‘larigacha   qadimgi   oltin,   kumush,   simob   va   boshqa   foydali   qazilmalar   qazib
olingan   konlar   mavjudligi   aniqlangan.   Geolog   V.T.   Surgay   Turkiston   va   Oloy
tog‘laridagi qadimgi konlar haqida ma’lumot beradi. Bular Sart-Istagan, Dangariq,
Kerni,   C h ayon-Kamarlardir.   Ulardan   Sart-Istagan   koni   ahamiyatga   molikdir.
Undan   foydali   qazilmalar   uyali   usul   yordamida   qazib   olingan.   Kondan   ko‘plab
mehnat qurollari, mis tangalar topilgan 115
.
Farg‘onaning   qadimgi   konlarini   tavsiflashda   g‘or   shaklidagi   Koni-tut   konini
ham   ta’kidlash   joizdir.   Bu   kon   S h o‘rtov   tog‘ining   tizmasi   bo‘lgan   Sariqtovda,
C h orku   qishlog‘idan   30   km   narida   joylashgan.   Bu   kon   tabiiy   strukturaga   ega
g‘ordan iborat bo‘lgan  va uni qazish ishlari I-II asrlarda amalga oshirilgan. Undan
qo‘rg‘oshin  va temir rudasini  qazib olish ishlari VIII-XI asrlarda davom etirilgan.
Konning maydoni 2 gektarga teng bo‘lgan 116
.   
XX   asrning   ikkinchi   yarmidan   boshlab,   I.V.   Bagdanova-Berezovskaya
rudalarning kimyoviy tarkibini o‘rgandi. Bu esa, YU.A. Zadneprovskiyga Farg‘ona
metallurglarining   metall   ishlab   chiqarish   o‘chog‘i   bo‘lgan   Chust   madaniyatini
hamda   Farg‘ona   vodiysi   tog‘lari   foydali   qazilmalarga   boy   bo‘lganligini   aniqlash
imkonini beradi   
O‘rta   asrlardagi   Choch   va   Iloqning   konchilikdagi   zahiralarini   to‘liq   tavsiflash
uchun   Samoniylar   davrida   Choch-Iloqning   iqtisodiy   va   siyosiy   tarkibiga   kirgan
Shelji   viloyati to‘g‘risida   to‘xtalish lozim. Konchilik hududi bo‘lgan Shelji Talas
vodiysining   sharqiy   qismida   joylashgan   bo‘lib,   uning   shimoliy   tomonida
Tiyonshonning   qirg‘iz   tog‘lari,   janubida   esa   Talas   Olatov   bo‘y   cho‘zgan.   Bu
hududda   asosan   kumush   va   qo‘rg‘oshin   rudasi   qazib   olingan   qadimgi   konlar
topilgan 117
.   Bu   konlar   P.P.   Ivanov,   M.E.   Masson,   A.I.,   Bernshtam   va   M.A.
Bubnovalar   tomonidan   o‘rganilgan.   Bu   erda   78   ta  qazib   olish,   boyitish   va  eritish
punktlari ro‘yxatga olingan 118
.
Samoniylardan     «Ismoiliy»,   «Muhammadiy»,     «G‘itrifiy»   nomlari   bilan
yuritilgan  bir   necha  kumush  dirhamlar  chiqargan  edilar. Ular  orasida     «Ismoiliy»
tangasi   yuqori   sifatli   Shelji   kumushidan   zarb   etilib,   u   asosan,   xalqaro   savdo
aloqalarida   ishlatilgan 119
.   Shelji   konlarini   qazish   taxminan,   IX   asrda
115
 Сургай В.Т.К истории горного п р ом ыш ленности в Киргизии…изд.   Кирг. фил. Фрунзе. 1951. – С. 24.
116
  Мухаммаджонов   А.Р.   Узбекистон   тарихи.Т.:   «Укитувчи»,   1999.   –   Б.   96;   Иноятов   С.И   ва   бошк…   Урта
Осиёда кончилик тарихидан // Ўрта Осиё кон - металлургия тарихи: ўтмиши ва бугуни. (Республика илмий-
амалий анжуман материаллари), Навоий. 2007. – Б. 28.
117
  Бубнова   М.А..Добыча   серебро-свинцовых   руд   в   Шельджи   в   9-12   вв.н.э.//Археологические   памятники
Таласской   долины.   Фрунзе.   1963.   –   С.   225-262;   Буряков   Ю.Ф.   Добыча   благородных   металлов   в
средневековой Средней Азии. 2007. - С. 57.
118
  Китаб масалик  ал-мамалик  ал-Истахри  // Материалы по истории  киргизов и Киргизии  (второе  издание).
Бишкек.   2002. –С. 21. 
119
  Давидович Е.А. О загадочных дирхемах Мусейяби Мухаммади и Гитрифи // Из истории монетного дела
Средней Азии 9-10 вв.М.,1960. – С. 90; 
35 boshlanganligini qabrlardan topilgan ba’zi bir kumush va qo‘rg‘oshin buyumlardan
bilsa   bo‘ladi.   Arxeologik   tadqiqotlarga   ko‘ra,   Shelji   konlari   IX-XII   asrlarda,
ayniqsa   XI-XII   asrlarda   faol   ishlagan 120
.   Bu   erda   S h arqning   mashhur   konlaridan
biri  - Ko‘xisim kumush koni bo‘lgan 121
.
Ohangaron   daryosining   o‘ng   irmog‘i   havzasida   joylashgan   Qizilolmasoy   –
Toshkent mintakisidagi yirik oltin konlaridan biri bo‘lib, bu erdan maydoni 25x70
metr bo‘lgan yirik karerdan tashqari, ko‘p miqdorda shaxtalar topilgan 122
. S h axtalar
rudali   jinslarni   qazib   olishda   hosil   bo‘lgan   va   180   m   chuqurlikga   ega.   Bu   erda
ochilgan   ikkita   paralel   joylashgan   quduqsimon   shaxta   dastlab   ruda   qazib   olish
uchun ishlatilgan, keynchalik esa ulardan biri-shaxtani shamollatish uchun xizmat
qilgan.   Quduqning,   100-metridan   boshlab   har   tomonga   yo‘naltirilgan   bir   nechta
lahmlar mavjud.
Kon   chiqindilari   ichidan   shaxtani   mustahkamlash   uchun   ishlatilgan   g‘o‘lalar
bo‘laklari,   suvni   chiqarib   tashlash   uchun   qo‘llanilgan   sopol   quvurlar,   shaxtani
yoritish uchun juda katta chiroq siniqlari topilgan. Geologlarning hisob-kitoblariga
ko‘ra,   bu   kondan   qazib   olingan   rudani   hajmi   200000   m 3
  dan   ortiq   bo‘lgan.   Tog‘
etagida   joylashgan   konchilar   manzilgohlaridan   sopol   va   metalldan   yasalgan     uy-
ro‘zg‘or   anjomlari,   ishlab   chiqarish   buyumlari,   ish   qurollari   hamda   VIII-XII
asrlarga   oid   tangalar,   ya’ni   davlatga   soliq   sifatida   to‘lanadigan     qora   dirhamlar
topilgan 123
. Kumush-qo‘rg‘oshin  konlarining ahamiyati   qancha  katta bo‘lganligini
tushunish uchun o‘sha vaqtlarda kumushni juda ko‘p ishlatgan Sharqiy Ovropada
bironta   ham   kumush-qo‘rg‘oshin   koni   bo‘lmaganini   eslash   kifoya.   S h u   sababli,
SHarqiy   Ovropa   davlatlarida   muomalada   asosan   Samoniylar   zarb   etgan   tangalar
bo‘lgan 124
. S h axta atrofi va chiqindi tuproqlardan    IX-XII asrlarga oid Samoniylar
tangasi va metall buyumlar topilgan 125
. Arxeologik materiallar Qizilolma konini er.
avv. I asrdan  eramizning XIII asrigacha faoliyat ko‘rsatganligini tasdiklaydi.
Qizilolmadan   sharqroqda   Qorasoy   va   G‘ishtsoy   havzasida,   Qizilolma   koniga
o‘xshash qadimgi Samarchuk oltin koni topilgan. Qizilolma va Samarchuk  konlari
janubiy C h otqol yirik oltin konining bir bo‘lagi bo‘lgan. Manzilgohlardan V-VIII
asrlarga   oid   sopol,   metall   parchalari   va   toshqollar   qoldiqlari   topilgan.   Toshqollar
120
  Бубнова  М.А..Добыча  серебро-свинцовых  руд  в  Шельджи   в 9-12 вв.н.э.  //   Археологические   памятники
Таласской  долины. Фрунз е., 1963. – С. 225-262; 
121
  Буряков Ю.Ф. Горное дело и металлургия средневекового Илака Y-начало XIII вв. Наука. М.,   1974. – С.
23-29.
122
  Исмоилова   Д.   X-XI   асрларда   Мовароуннахр   кон-ишлари   тарихидан   //Ўрта   Оиёда   кон   -   металлургия
тарихи: ўтмиши ва бугуни. (Республика миқёсидаги илмий-амалий анжуман материаллари, 31 май,  2007 й).
Навоий. 2007. – Б. 64.
123
 Ўзбекистон тарихи.Т. I. Тошкент., 1958. – Б. 220; Маджи О.П., Буряков Ю.Ф. Из истории добычи золота в
Ташкентском оазисе (древный золотой рудник Кызыл-Алма). ИМКУ, вып №2. Ташкент. Фан. 1974. – С. 67;
124
 Каримов Ш., Шамсутдинов Р. Ватан тарихи.Тошкент., Ўқитувчи нашр, 1997. – Б. 184;                  
125
  Буряков Ю.Ф. О месторождении    серебряного   рудника   Шаша    //  Общественные   наукы   Узбекистана.
Вы п.  №12.  1965. - С. 28-30.
36 tarkibi   tahlil   qilinganda,   ular   G‘ishtsoy   va   Oqchasoyning   yuqori   oqimidagi
konlardan   keltirilgan     mis-ko‘rg‘oshin   rudasi   eritmasidan   hosil   bo‘lganligi
aniqlangan 126
. 
Ohangaron   daryosining   Ko‘chbuloqsoy   irmog‘i   havzasida   Ko‘chbuloq,
Tog‘berdi va Guldur oltin konlari topilgan. Tog‘ yon-bag‘irlari ko‘plab turli shaklli
qazilgan konlardan iborat bo‘lib, rudani qazib olish ochiq karer usulida, tik va qiya
quduqsimon   shaxtali   chuqur   lahmlar   yordamida   qazib   olingan.   Ushbu   konlarni
davriy   jihatdan   ikki   guruhga   ajratish   mumkin:   VI-IV   hamda   IV-VI   va   X-XII
asrlarga oid konlar. 
Ohangoron   daryosining   chap   soxilidagi   Nishbolasoyning   yuqori   qismida
joylashgan eng yirik konlardan biri Lashkarak-Loyak konlaridir. 1927 yilda geolog
A.P.   Kirikov   bu   erdan   ulkan   galenit   toshqollarini   topgan.   1933   yili   F.I.   Volfson
Loyakda   400   metrli   shaxta   tizimini   aniqlagan 127
.   Keyinchalik,   D.I.   Sherbakov
uzunligi   1,2   km   bo‘lgan   kumush   koni   borligini,   1955   yili   geologlardan   O.I.
Ismoilov   bu   uchastka   bilan   tanishish   jarayonida   rudani   ko‘tarib   olish
moslamasining (Baraban vorota) bir qismini topgan.
Lashkarak   kompleksi   yirik   maydonning   bir   qismi   bo‘lib,   unga   geologlar
tomonidan   “Malaxit   maydoni”   deb   nom   olgan   Ko‘lsoy,   Tezko‘l,   va   Markaziy
Lashkarak konlari kiradi. Kon maydoni egilgan va yorilgan erlardan iborat bo‘lib,
qazish   usullari   turlicha.   Karer   uzunligi   200   metrgacha,   kengligi   40-50   metrgacha
etadi. Boshlang‘ich shaxta va lahmlardan kameraga o‘tilgan. Kameradan esa, yana
shaxta   va   lahmlarga   o‘tilgan.   Qazish   ishlari   chuqurligi   va   200-300   metrgacha
etgan.   SHaxtani   mustahkamlash   sistemalari   mukammal   bo‘lgan.   Bu   C h ochnining
mashhur «Ko‘xisim» kumush konidir. 
1976-1979   yillarda   Ko‘xisim   konida   olib   borilgan   tadqiqotlar   natijasida
malaxitli   maydon   aniqlangan   va   ushbu   maydondan   yig‘ilgan   dalil-ashyolar
konning   I-II   asrlarida   paydo   bo‘lganligini,   markazlashtirilgan   boshqaruv   asosida,
faol   qazib   olish   ishlari   eramizning   boshlarida,   o‘ta   faol   qazib   olish   esa,   VII-X
asrlarda   amalga oshirilganligini ko‘rsatdi. XI-XII asrlarda ham kon ishlab turgan,
ammo, unchalik faol bo‘lmagan.
Toshkent   hududining   ikkinchi   mahalliy   konchilik   markazi   Ohangaron
daryosining o‘rta oqimidir. Chotqol tog‘ining janubiy-g‘arbiy etaklari, Ohangoron
daryosining o‘ng sohilidagi Qaynar kishlog‘i yaqinida qadimiy kon bo‘lib, u erda
14   ta   karer   usulida   qazilgan   joy   aniqlangan.   Karerlarda   qiya   lahmlar   bo‘lib,
ularning   chukurligi   25   metrgacha   etadi.   Bu   erdan   kumush   qazib   olingan.   Ruda
126
  Рузанов В.Д. Миграции племен Узбекистана в эпоху полеометалла часть №1 // Археология Узбекистана
№1. Самарканд, 2011. – С. 154; 
127
  Вольфсон   Ф.И.   Оруденение   северо-восточного   Карамазара.   К   проблеме   оруденения   северного
Корамазара // Труды  Таджикиско-Помирской экспедиции 1933г. вып.  №15. Л., 1935. – С. 1-56
37 ko‘p   metalli   bo‘lgan.   Metalldan   yasalgan   ish   qurollarining   qoldiqlari   topilgan
joylarda   ovqat   qoldiqlari,   hayvon   suyaklari,   XI-XII   asrlarga   mansub   oshxona
idishlari   topilgan 128
.   Kondan   g‘arbroqdagi   Munchoqtepadan   rudani   eritish   izlari
ochilgan – toshqollar, eritish pechining siniqlaridan ko‘rinadiki, ruda ko‘p metalli
bo‘lib,   ularning   qazib   olingan   joyi   aniqlanmagan.   Tadqiqot   natijalari,   ashyoviy
dalillar   rudani  eritish  kichik  hajmda  bo‘lganligini   ko‘rsatadi.  Kon VIII   asrdan  XI
asrgacha faoliyat ko‘rsatgan 129
.
Yana   bir   kon   lahmi   Imloq   shahri   hududida   ro‘yxatga   olingan.   Arxeologlarni
fikricha, bu er Imloq davlatining poytaxti Tunkent bo‘lgan. C h iqindilarni guvohlik
berishicha,  bu erdan oltin rudasi  qazib olingan bo‘lib, ko‘p metalli, asosan,  oltin-
kumushli   ruda   eritilgan.   Eritish   jarayoni   eramizning   I-   asridan   IX-X   asrlargacha
davom etgan. Ruda Iloqning turli  konlaridan olib kelingan. Imloqdan g‘arbroqda,
tadqiqotchilar Olmaliq uchastkasi, deb atashgan bir gurux konlar topilgan. Bularga
kichik   va   katta   Qolmoqqir   mis   konlari,   Nokpaysoy   yoqalab   Oqjon,   Oqturpoq   va
Gulduran oltin konlari kiradi.
Oqturpoqda chuqurligi 70 metrgacha bo‘lgan lahm ochilgan bo‘lib, unda kvarsli
ruda   tomir   izi   bo‘ylab   qazib   ketilgan.   Oqjoyda   ham   xuddi   shunday   lahm   bo‘lib,
uning   chuqurligi   50   metrga   etadi.   Asosan,   oltinli   ruda   olingan.   Bundan   tashqari,
Oqturpoqdan   feruza   ham   qazib   olingan 130
.   Tadqiqotlarning   ko‘rsatishicha,   bu
konlar   VII-VIII   asrlar   hamda   IX-XII   asrlarda   faoliyat   ko‘rsatgan 131
.   E.B.
Prugerning fikricha, bu konlar IX-XI asrlar davomida ishlagan 132
. 
Hozirgi   Olmaliq   shahri   hududida   ham   qadimgi   konlar   topilgan.   Ularning   eng
yirigi   Sortabutkon   tog‘ida   joylashgan.   Bu   ko‘p   metalli   oltin   konidir.   Mis
konlaridan eng yirigi katta Qolmoqqir tog‘ida joylashgan bo‘lib, u erda katta karer,
chuqur   lahm   bo‘lgan.   Qolmoqqirning   janubiy   qismida   qadimiy   Oqcho‘qqi   koni
aniqlangan   va   uning   chuqurligi   85   metrgacha   etgan.   Oqcho‘qqidan   400   m
shimolda   qadimgi   konchilarning   8   ta   punktlari   aniqlangan.   Ularga   yaqin   joydan
mis rudasi qazib olingan katta Gulduran koni topilgan 133
.  
Qadimgi   konlar   joylashgan   uchinchi   hudud   Qoramozorning   janubiy-g‘arbida
joylashgan. Bu hududlar, qisman Toshkent viloyatiga, qisman esa   Tojikistonning
Xo‘jand   viloyatiga   kiradi.   Ushbu   joylar   Tojik-Pomir   ekspeditsiyasi   tomonidan
o‘rganilgan.   Ekspeditsiya   tarkibiga   arxeologlardan   M.E.   Masson,   keyinchalik
128
129
  Буряков   Ю.Ф.,   Бакиев   Р.А..   Новые   данные   истории   горного   дело   и   металлургии   древнего   и
средневекового Чача. Источники развития горной науки и техники. М., 1984. – С. 97-118.
130
  Массон М.Е. К истории добычи меди  в  Средней Азии в связи с прошлым Алмалыка. М., 1936. – С. 22.
131
 Буряков Ю.Ф. Горное дело и металлургия…………..- С. 54-56.
132
 Пругер Е.Б. Древний рудник Актурпак в горах Карамазар. Археологические открытие 1970 г. М., 1971. –
С. 426.
133
 Масон М.Е. К истории горного дела на территории Узбекистана. Ташкент. 1953. – С. 20-21.
38 Yu.F. Buryakov va B.A.  Litvinskiylar  kirgan.  Bu hudud nodir  metalarga, asosan,
kumushga   boy.   Akademik   Yu.F.   Buryakov   o‘zining   ilmiy   tadqiqotlarini
umumlashtirib,   bu   erlardagi   qadimiy   konlarni   6   ta:   Konimansur,   Kandyo‘l,
Tabashar,   Konsoy,   Oltintopgan   va   Qalqonota     guruhlariga   ajratadi 134
.   Bular
Konimansur 135
,   Tabasharsoy,     Konsoy,   Oltintopgan   va   Qalqonota     konlari
guruhlari.   
Toshkent   vohasi   qadimgi   hunarmandchilikning   yirik   markazlaridan   biridir.   Bu
erdan mil. avv. II - millodiy I-asrlarga mansub bo‘lgan ikki qavatli, usti yupqa tilla
qatlami   bilan   qoplangan   shisha   munchoqlar   va   mayda   shisha   marjonlar   Toshkent
vohasining ko‘pgina qadimgi qabrlarida uchragan 136
. Ko‘p qirrali va ko‘zlari  turli
rangli   ko‘zmunchoqlar   vohaning   Shirinsoy   qabristonidan 137
,   ovalsimon   shakldagi
shisha   ko‘zmunchoqlar   Tuyabo‘g‘iz   suv   ombori   hududidan 138
,   taxminan,   shu
davrlarga   mansub   bo‘lgan   qadimgi   shisha   idish   bo‘laklari   Chorloqtepa
qo‘rg‘onidan 139
,   to‘k   yashil   rangli   shisha   parchalari   Lashkarak   shahristonidan
topilgan 140
.   Bu   vaqtga   kelib,   shisha   munchoqlardan   tashqari,   boshqa   ko‘pgina
metall   buyumlar   ishlab   chiqarilgan.   Ular   voha   axolisining   metallsozlik   hamda
shishasozlik   sohalarini   chuqur   o‘zlashtirganligi   va   ularning   turmush   ehtiyojlarini
qondirishga xizmat qilganligidan darak beradi.
Choch   mintaqada   etakchi   ishlab   chiqaruvchi   sifatida   qo‘shni   hududlar   rivojiga
ijobiy   ta’sir   etdi.   Xususan,   ilk   o‘rta   asrlardagi   Chochning   So‘g‘d   bilan   aloqalari
keyingi davrlardagi munosobatlar uchun ham muhim ahamiyat kasb etdi.
2.2.   O‘zbekistonning   g‘arbiy   hududlaridagi   konchilik   yodgorliklari
(So‘g‘d   va   Baqtriya   ).   So‘g‘d   –   O‘zbekistonning   tarixiy-madaniy   hududlaridan
to‘rtinchisi xisoblanadi. Darhaqiqat,  So‘g‘d hududi qadimdan madaniy o‘lkalardan
biri  bo‘lib,  insoniyat  taraqqiyotining  barcha   davrlarida  nafaqat,  siyosiy,   iqtisodiy,
ijtimoiy, etnik madaniy markaz, balki metallurgiya sohasidagi tog‘-kon ishlarining
ham o‘choqlaridan biri bo‘lgan. Tarixiy- geografik o‘rni jihatidan So‘g‘d hududiga
«Markaziy Samarqand, G‘arbiy Buxoro, Janubiy Qashqadaryo kirgan. Aynan ana
shu hududlar neolit, eneolit va temir davrlarida ma’danlarga boy makonlar sifatida
tarixga   kirgan.   So‘g‘dning   janubiy   qismi   –   Qashqadaryo   viloyatining   Kesh
134
  Наследов   Б.Н.,   Королев   А.В.   Месторождения   Алтын-Топкана,   Табошарского   участка,   Кансая   и
Канимансура   в   Карамазарском   районе   //   путеводитель   экскурсий   Всесоюзного   геологического   съезда.   Д.
1928. – С. ;.
135
   Бартольд В.В. История культурной жизни Туркистана. М. 1927. – С. 82.
136
  Воронец   М.Э.   Археологические   исследования   1937-1939   гг.  в   Узбекистане//ВДИ.   №3-1940.  –   С.  4.   336;
Тереножкин   А.И.   Памятники   материальной   культуры   на   Ташкентском   канале//   Известия   УзФАН.   №9.
Ташкент. 1940. - С. 33-34.
137
  Гайдукевич В.Ф. Могильник близ Ширин-сая в Узбекистане // СА. № Х Y . 1952. - С. 334, 340.
138
  Агзамхужаев Т. Туябугузские наусы // ИМКУ. Вып.№3. Ташкент. 1962. – С. 73.
139
  Записки русского археологического общества. Спб. Т.2. 187. – С. 221-223.
140
  Буряков Ю.Ф. Древний серебряный рудник Лашкерек //СА. №1. 1965. – С. 285.
39 (SHaxrisabz),   Nasaf   (Qarshi),   Naqshab   (Erqo‘rg‘on)   shaharlarining   taraqqiyotida
metalllar muhim o‘rin tutgan.                                                   
Markaziy So‘g‘dning shimoliy qismida joylashgan Nurota xududi qadimgi oltin
qazib olishning yirik markazi bo‘lgan. Ushbu ob’ektlarni arxeologik jihatdan E.B.
Pruger   va   T.   Y a .   Dresvyanskaya,   Yu.F.   Buryakovlar,   geologlardan   L.K.   Jo‘raev
bilan birgalikda o‘rganib chiqqanlar. Nurota tog‘ining shimoliy qismida oltita kon
-   Sintob,   Qoraquduq,   Konsoy,   Uzunsoqol,   Davlatxo‘ja   va   Karul-CHarmetan
konlari  aniqlangan.   Janubiy  qismidan   esa,   qadimgi  konchilar  tomonidan   O ltinsoy
va   I ngichka   konlaridan   oltin   qazib   olingan.   Oltin   tug‘ma   va   sochma   konlardan
olingan   bo‘lishi   mumkin.   Konlardan   topilgan   ashyolar   IX-X   asrlarga   mansub
sopollardan   iborat.   Shaxtani   mustahkamlashga   kam   harajat   qilinganligi   qadimgi
konchilarni   yuqori   malakali   mutaxassislar   bo‘lganligidan   dalolat   beradi.   Nurota
tog‘ining sharqiy qismidagi Uximsoyda mis koni qazib olinganligi IX-XII asrlarga
to‘g‘ri keladi 141
.
O‘tgan   asrning   30-yillaridayok,   Ziyoviddin-Zirabuloq   rudali   hududida   Qarnab,
Lapas, CHangali kassetirit konlari aniqlangan. 50-yillarda ularning tarixi o‘rganila
boshlandi. D.N. Lev 142
 tomonidan kichik hajmda, B.L. Litvinskiy 143
 tomonidan esa,
keng   miqyosda   qadimgi   Qarnab   va   CHangali   konlari   o‘rganiladi.   Materiallar   bu
konlar o‘rta asrlarga oidligini ko‘rsatdi. B.L. Litvinskiy   ularda ancha oldin qazib
olish   boshlanganligini   taxmin   qiladi.   Ushbu   konlarni   tadqiq   qilish   bilan   V.D.
Ruzanov ham shug‘ullangan.
Har   tomonlama   mukammal   tadqiqotlar   G.   Parsinger   va   Yu.F.   Buryakov
boshchiligidagi   o‘zbek-olmon   arxeologik   ekspeditsiyasi   tomonidan   1997-1999
yillarda  amalga   oshirildi.  Qarnab   konidan   yer  osti   shaxtasi   topilgan  bo‘lib,  uning
yo‘nalishi   ruda   morfologiyasi   yo‘nalishiga   mos   bo‘lganligi   aniqlangan.   1997
yildagi   tadqiqotlar   Qarnabda   qalayli   ruda   qazib   olish   katta   hajmda   olib
borilganligini ko‘rsatdi 144
.
Ikkinchi   guruh   qadimiy   qalayi   konlari   Zarafshon   daryosining   yuqori   okimida
joylashgan. Bu erda ko‘plab metalli konlar bo‘lib, ulardan eng yirigi qalayi, mis va
kumushli   Mushiston   konidir 145
.   Qo‘rg‘oshin   va   kumush   konlari   –   Koni   Nuqra,
141
  Массон   М.Е.   Из   истории   горной   промышленности   Таджикистана.   Былая   разработка   полезных
ископаемых // Материалы Таджикско-Памирской  экспедиции. 1933. вып. №20. Л. 1934. – С. 46-71.
142
  Материалы   исследований   Д.Н.Лева   хранятся   в   музее   археологии   Самаркандского   Гос.   Университета   и
были любезно показаны руководителю диссертанта хранителем музея Н.А. Аванесовой, за что приносим ей
большую благодарность.
143
 Литвинский Б.А. К истории добычи олова в Узбекистане. Труды Гос. Унверситета, вып 11. Гуманитарные
науки. №3.Ташкент. 1950. – С. 51-68.
144
  Alimov   K.,     Boroffka   N.,     Burjakov     Ju.,   Cepny   Y.,Pa r zinger   H. ,   Pe r nicka   E .,   R u zanov   V .,   Scni rr nov   T .,
Weisger ber   U ., .     Rresearch   Karnab.   Uzbekistan   Preliminary   notes   fromt   1997   campaiqn,   ИМКУ,   вып   №30,
Самарканд. 1999. – С. 80-87.
145
 Alimov K.,  Boroffka N.,  Burjakov  Ju., Parzinger H. Siedloge archaologicht  Forshyngeen den im Umwelf von
Karnab,   Lapas   ind   Cangali   //   Dac   Zinn   der   Bronze   Zeit   in   Mitteiasien   1.   Die   Siedlungsarchaologischen   Forscn
40 Nagnut va Dagikonlar va Bog‘izag‘on manzilgohlari ham ahamiyatga molikdir. Bu
erdan   asosan,   mis   rudasini   eritish   qoldiqlari   ochilgan   bo‘lib,   unda   rudani
maydalash   qurollari,   eritish   pechi   (gorna)   harobalari,   havo   purkash   uchun   sopol
quvurlar,   tigil   (kilip)lar,   mis   rudasi   bo‘laklari   -   (xalkopirit),   erimay   qolgan   mis
bo‘laklari   -   toshkollar   topilgan.   Na’munalarni   tahlili   natijalariga   asoslanib,
mualliflar   bu   erga   rudalar   ko‘shni   tog‘lardan,   jumladan,   Kirx   (Kamangoron,
Chag‘izman)   tog‘idan   olib   kelingan,   degan   xulosaga   kelganlar.   Bu   erdan
Oltinqozgan   oltin   rudasi   tarkibiga   o‘xshash   ruda   bo‘laklari   ham   topilgan.
Bog‘izag‘ondan topilgan sopol  idishlar  parchalari  eramizdan oldingi  II  minginchi
yillarning   ikkinchi   yarimiga,   Andronov   madaniyatiga   mansubligi   aniqlangan.
Qabrlar   va   g‘aznalardan   topilgan   buyumlarning   ko‘nchiligi   metallurgiya
mahsulotlari   bo‘lib,  ularning  V.D.   Ruzanov   tomonidan   amalga  oshirilgan   kimyo-
texnologik   taxlillari,   So‘g‘d   doirasidagi   ichki   iqtisodiy   aloqalar   yo‘nalishlarini
aniqlash imkonini beradi 146
.
Janubiy   So‘g‘dda   ham   foydali   qazilmalarni   qazib   olishning   qadimgi   joylari
aniqlangan.   Naxsh a bning   poytaxtida   rangli   metallar   va   temir   ashyosini   qayta
ishlovchi   metallurg-hunarmadlarning   katta   bir   kvartali   topilgan.   Ko‘p   metal l i   va
t emir rudalarini qazib olish Kesh va Naxsh a b tog‘larida olib borilgan. 
So‘g‘dning   shimoliy-sharqiy   qismidagi   Qizildaryoning   yuqori   oqimida   ko‘p
metalli   8   ta   qadimgi   rudnik   aniqlangan 147
.   Ruda   galenit,   xalkopirit   va   piritdan
tashkil   topgan.   Bu   erdagi   eng   yirik   qazib   olish   joyi   Chekmonkuydi   galenit
(qo‘rg‘oshin)   konida   aniqlangan.   Undan   1   km   janubroqdagi   Vuar   konida   keng
miqyosda   qazib   olish   ishlari   bajarilganligi   ma’lum   bo‘ldi.   Shuningdek,   bu   erdagi
Uansoy  ko‘pmetalli konidan ham 13 ta qazib olish joylari ro‘yxatdan o‘tkazilgan.
Bunday   joylar   Kaltako‘l,   C h o‘yanli,   Suluko‘l   va   Zaksha   konchalarida   ham
mavjudligi aniqlangan 148
.
Materiallarning  guvohlik  berishicha,   bu  erdagi   Suluko‘l,  Cho‘yanli,  Zaksha  V-
VIII   asrlarda,   Zaksha,   Chekmankuydi,   Tutakota,   Suluko‘l   IX-XII   asrlarda   ham
faoliyat   ko‘rsatgan.   Metallurglar   rudadan   asosan   qo‘rg‘oshin   va   kumush   ajratib
olganlar.   Suluko‘l   rudasida   kumushning   miqdori   bir   tonnasiga   2,4   kg   bo‘lgan 149
.
Zarafshon   –   Hisor   rudali   tizimida   qadimgi   simob   (kinovar)   qazib   olish   joylari
aniqlangan.   Jumladan,   S h irdach   chegarasida   joylashgan   Sangordak   va   S h arshara
ungen in Umfeld der Ziinlagerstatten. Arcnaologie in lran und Turan.  Band V // Meinz am Rhein. 2003.  –  Р . 234-
259.
146
  Джурақулов   М . Д .,   Аванесов   Н . А .   Доурбанистический   Афрасиаб   //   Суғд   Марказий   Осиёнинг   маданий
алоқалари   тизимида .  Самарқанд. 1999. – Б. 37-38.
147
  Пругер   Е.Б.,   Дресвянская   Г.Я.   Средневековые   горный   промысел   Нуратау   //   История   и   археология
Средней Азии. Ашхабад. 1978. – С. 212-219 .
148
  Массон   М.Е.   К   истории   горного   дела     на   территории   Узбекистана.   Т.   1953.   –   С.   27;   Буряков   Ю.Ф.   Из
истории горного дела и металлургии. «Узбекистон тарихи» журнали, №2. 2006. – Б. 10.
149
 Пругер Е.Б. Горный промысел Южного Согда-Кеша. Ташкент. 1986. – С. 3-5.
41 rudniklari shular jumlasidandir. Sangordak konidan ikkita yirik karer va shaxtalar
topib   o‘rganilgan.   Materiallar   konni   IX-XII   asrlarda   faoliyat   ko‘rsatganligidan
guvohlik   beradi.   Kondan   2   km   shimolda   simob   rudasini   kuydirish   joyi   bo‘lgan.
Sharshara   konida   simob   qazib   olingan   bitta   karer   bo‘lib,   bu   kon   ham   Sargordak
koni faoliyat ko‘rsatgan davrlarga oiddir.
O‘zbekistonning   qadimgi   kon-metallurgiya   hududlari   tarixiy   strukturasidagi
beshinchi  hudud  -  Qizilqum   sahrosi  alohida  o‘rin  tutadi. Bu juda keng tarixiy-
madaniy   hududni   ikkita   mintaqaga   ajratsa   bo‘ladi:   Janubiy   Qizilqum   –   iqtisodiy-
madaniy jihatdan So‘g‘d bilan bog‘langan, Shimoliy Qizilqum – Sulton Uvaystog‘
tizimiga kiruvchi Xorazm iqtisodiy strukturasiga kiritilgan.
Qadimgi   kon-metallurgiya   punktlari   janubiy   tog‘lar   tizimida   joylashgan.   1930
yilda   N.A.   Smirnov   va   A.V.   Sosedko   tomonidan   mis   konini   topish   uchun
geologik-qidruv   ishlari   olib   borilgan.   1931-32   yillarda   Tomditovda   oltin   konini
topish uchun A.A. Shilin, A.A. Kravchenko va A.V. Sosedko qidiruv ishlarini  olib
boradi. 1935 yilda esa N.P. Petrov tomonidan oltin konlarini qidirish ishlari davom
ettiriladi.   1954   yilda   yirik   Muruntov   oltin   koni   ochiladi 150
.   1961-1975   yillarda
Qizilqumni   o‘rganish   geoogik   ekspeditsiyasiga   arxeologlardan   “qadimgi   konlar”
partiyasi xodimlari E.B. Pruger va N.V. Davrin ham qo‘shiladi. Natijada, qadimda
turli   qazilma   boyliklari   qazib   olingan   70   ta   ob’ekt   ro‘yxatga   olinadi.
Tadqiqotchilar bu erlarda konchilik ishlarini boshlanishi eneolit davrining boshlari,
ilk   va   rivojlangan   bronza   davrlariga   mansub   ekanligini   aniqladilar.   Arxeologik
topilmalar   esa,   qazib   olish   va   metall   eritish   antik   davrlardan   rivojlangan   o‘rta
asrlargacha   davom etganligini ko‘rsatdi. Qizilqumdagi qadimgi kon-metallurgiya
punktlarini   E.B.   Pruger   5   ta   uzelga   bo‘lishni   tavsiya   etadi.   Ulardan   faqat   bittasi
shimoliy   Qizilqumdagi   Sulton   Uvaystog‘da   joylashgan   bo‘lib,   u   temir   va   kichik
oltin konidir (Sheyxjoyli), undan 3 ta qazib olingan joy topilgan. Bu erdagi qazib
olingan   joylarning   chuqurligi   15-20   m   bo‘lib,   ular   III-IV   asrlarda   faoliyat
ko‘rsatgan 151
.
Qizilqum vohasidagi Tomditog‘-Jetimtog‘da 14 ta rudnik topilgan. Jetimtog‘ va
eng yirik Ko‘ktog‘ mis konlarida 4 ta uchastka ajratilgan bo‘lib, ular  turli usullar
yordamida   qazib   olingan.   Ular   I.V.   Davrinani   fikricha,   ular   ilk   bronza   davrida
faoliyat   ko‘rsatgan.   Auminzatog‘-Quljuqtog‘dan   9   ta   yirik   rudniklar   va   o‘nlab
uncha   katta   bo‘lmagan   qazib   olingan   joylar   aniqlangan.   Zaxquduq,   Qalayli   va
Aumingzatog‘lardan   katta   miqyosda   mis   va   qalayi   rudasi   qazib   olingan.   Ushbu
konlar   eramizdan   oldingi   II   ming   yilliklarning   ikkinchi   yarimida   ishlaganligi
aniqlangan. 
Janubiy   Nurota   tog‘laridagi   konlardan   eng   yirigi   Oltinqozgandir.   U
Langarsoyning o‘ng sohili, Oltinsoy daryosini o‘rta oqimi havzasida, Qoratog‘ning
janubiy qiyaliklarida joylashgan. Bu erdan ikkita, uzunligi 240 m va 375 m bo‘lgan
rudali   bo‘lak   qazib   olingan.   Qazib   olish   karer   usulida   bo‘lib,   so‘ngra   shaxta
150
Рудные месторождения  Узбекистана…..- С. 23.
151
  Виноградов   А.В.,   Мамедов   Э.Д.   Первобытный   Левлякан.   Наука.   М.   1975.   –   С.   131-135,   28;   Баскаков
Ю.Ф.,   Абрамов   Ю.Р.,   Пругер   Е.Б.   Древние   медеиловильные   в   Кизылкумах   //Узбекский   геологический
журнал. Вып. №4. 1974. – С. 76-77.
42 usuliga   o‘tilgan   va   er   osti   suvlarigacha   etib   borgan.   Qazib   olingan   rudani   hajmi
kamida 25000 m 3
 bo‘lib, ishlagan davri XII-XIII asrlarga to‘g‘ri keladi. Bu erdagi
14 ta rudnikdan 2 tasi yirikroq, qolganlari kichik hajmli bo‘lgan. S h unga qaramay,
tadqiqotchilarning fikricha, Nurota konlari So‘g‘dda oltin qazib olish bo‘yicha eng
yirik markaz bo‘lgan.
Keshda   8   ta   qadimgi   ko‘p   metalli   rudniklar   aniqlangan.   Ulardan   eng   yirigi
Zaksha koni bo‘lib, u turli usullarda qazib olingan, o‘lchami 210x44 m, chuqurligi
40 metrgacha etgan. Undan 1 km janubroqda Vuara rudnigi bo‘lib, uning 3 ta yirik
uchastkasi bo‘lgan va ko‘p miqdorda ruda qazib olingan joylar aniqlangan. Ualsax
rudnigidagi   13   ta   qazilgan   joy   hamda   Tutakota   rudnigi   to‘liq   er   osti   va   ochiq
usullar   yordamida   qazib   olingan.   Bu   erdan   ustunsimon   tomir   shaklidagi   boy
sulfidli   ruda   topilgan.   Ko‘p   metalli   ruda   Kaltako‘l,   Cho‘yanli   va   Suluko‘l
konlaridan   qazib   olingan.   Bu   erlarda   eritish   punktlari   ham   mavjud   bo‘lib,   qazib
olish   hajmi   100   000   m 3
  dan   ko‘proq.   Ularda   galenitdan   kumush   ajratib   olingan.
Ushbu   konlarni   qazib   olish   ishlari   asosan,   X   asrning   ikkinchi   yarimida
boshlangan 152
.
Sharqiy   So‘g‘dda   va   Ustrushonada   (Istaxriy   bo‘yicha,   Buttemda)   –   oltin   va
kumush   qazib   olingan   joylar   Zarafshon   daryosini   yuqori   qismi   va   uning
irmoklariga   aniqlangan.   Bu   konlar   Zarafshon   tog‘ining   adirliklarida,   Qaznok   –
Mushiston   hududida   joylashgan   bo‘lib,   ulardan   biri   «Koni-Nuqra»dan   kumush
qazib olinganligi aniqlangan. 
Oltin va kumush konlari Maxondaryoda, Turkiston tog‘ining janubiy yonbag‘ri,
Uchqo‘l   daryosining   ikki   sohili   va   Kanchochda   qadimgi   oltin   –   sulfidi   konlari
topilgan.   Iskandardaryo   bo‘ylab,   boyitish   va   oltinni   eritish   punktlari   mavjud.   U
erda   ruda   maydalanib   daryo   suvida   yuvilgan.   Bu   konlarning   qaysi   davrga
mansubligi noma’lum 153
.
Oqjilg‘a   daryosi   havzasida   geologlar   tomonidan   qadimgi   konlarning   5   ta
uchastkasi   aniqlangan.   Bular   janubiy   Oqjilga,   Oqmalg‘on,   Elchisoy,   Qorasoy   va
Teploklyuchenlardir. Ular bir chiziq bo‘ylab cho‘zilgan bo‘lib, umumiy uzinligi 20
km,   eni   1   km   ni   tashkil   qiladi.   Ruda   qalinligi   1,5m.   Qazib   olish   asosan   ochiq
usulda olib borilgan. Janubiy Oqjilg‘a uchastkasida yoriqsimon qazish 200-300 m,
Oqjilg‘ada 1,5-2,5 m ni tashkil qiladi. Elchisoyda ruda karer usulida qazib olingan.
Teploklyuchenda ruda yoriqsimon qazish usulida olingan va bu erda rudani eritish
punktlari mavjud bo‘lgan.
Ya.G‘.   G‘ulomov   ekspeditsiyasi   tomonidan   ochilgan   Zarafshon   daryosining
quyi   oqimidagi   Zamonbobo   arxeologik   yodgorligidan   olingan   metall   buyumlarni
dastavval, E.E. Kuzmina 154
, so‘ngra, V.D. Ruzanov sistemali o‘rganganlar. 
152
 Сулаймонов Р.Х. Нахшаб – унитилган тамаддун сирлари. – Тошкент.: «Маънавият», 2004. – Б. 48.
153
 Буряков Ю.Ф. Добыча золота и серебра в Средней Азии в средневековье // ИМКУ вып. №30. Самарканд.
1999. – С. 32 .
154
 Кузьмина Е.Е. Металлические изделия  энеолита и бронзового века в Средней Азии. М., 1966. – С. .
43 M.E. Masson O‘rta Osiyo kon-metallurgiya tarixi bo‘yicha Qashqadaryodagi bir necha
joylarni   batafsil   o‘rgangan.   Olingan   natijalar   «Qadimgi   Nasaf   xom-ashyo   resurslari»
nomli maqolasida  keltirilgan 155
.
Qadimgi Baqtriya   hududi hozirgi O‘zbekistonning janubiy sarhadlari, janubi-g‘arbiy
Tojikiston   va   shimoliy   Afg‘oniston   hududlarini   o‘z   ichiga   qamrab   oladi   (1 - rasm).
Qadimgi Baqtriya davlati hududlaridagi Ismoiltepa, Barottepa, Nomsiztepa kabi qudratli
shahar   va   qal’alarning   alohida   o‘rni   bo‘lib,   ular   Baqtriya   davlatining   qaror   topishi   va
yuksak   darajada   rivojlanishida   o‘zining   ijtimoiy-iqtisodiy,   madaniy   ta’sirini   ko‘rsatgan.
Ularning   Baqtriya   davlati   markaziy   savdo   yo‘llari   ustida   joylashganligi   bu   erlarda
hunarmandchilikning rivojiga ijobiy ta’sir ko‘rsatgan.
Baqtriya   yodgorliklarida   olib   borilgan   qazish   ishlari   jarayonida   ko‘plab   miqdorda
bronza   va   temirdan   yasalgan   urush   va   mehnat   qurollari,   kumushdan   ishlangan   igna   va
zeb-ziynat   buyumlarining   topilishi,   bu   davrda   hunarmandchilikning   temirchilik,
misgarlik, zargarlik  sohalari jiddiy taraqqiy etganligini ko‘rsatadi 156
.                  
Kushonlar davrida ham hunarmandchilikning turli tarmoqlari an’anaviy tarzda davom
etgan.   O‘sha     davr   mamlakatning   iqtisodiy   xo‘jaligi   keng   taraqqiy   etib,   metallsozlik,
shishasozlik   maxsulotlari   ishlab   chiqarish   rivojlangan,   oltin,   kumush,   qo‘rg‘oshin,
qimmatbaho   toshlar   qazib   olish   ancha   takomillashib   borgan.   Kadfiz   II   ning   amalga
oshirgan  pul islohoti  natijasida Ismoiltepa,  Barottepa,  Nomsiztepa,  Oqtepa, Yalpoqtepa,
Rasultepa   kabi   shaharlarda   8   grammlik   oltin,   kumush,   bronza   tangalar   savdo
muomalasiga   chiqarilgan.   Konchilik   va   metallurgiyaning   ravnaqi   savdo-sotiqning
rivojiga   ham   turtki   bo‘ladi.   Xususan,   shu   davrda   Baqtriya   savdogarlari   Parfiya,   Rim,
Xitoy   va   Hindiston   mamlakatlariga   borib   savdo   qilganlar.   Rimning   Pompey   shahri
xarobalaridan   kushon   tangalarining   yoki   Hayitobodtepadan   imperator   Neron
tangalarining topilishi yuqoridagi fikrning isbotidir.
Dehqonchilik, chorvachilik xo‘jaligi rivojlanish borasida hunarmandchilik sohasi ham
taraqqiy   qilib,   ushbu   sohaning   metallsozlik,   qurolsozlik,   shishasozlik   kabi     turlari
ancha   yuksalgan.   Hatto,   Baqtriya   shishasozlari   420   yilda   Xitoy   poytaxtida   turfa
rangdagi shishalar tayyorlab, xitoyliklarni lol qoldirgan. Bundan ko‘rinib turibdiki,
o‘z   davrida   xitoyliklar   shishasozlik   san’atini   Baqtriya   davlati   shishasozlaridan
o‘zlashtirganlar.   S h uning   asosida   xitoyliklar   chinni   ishlab   chiqarishn   yo‘lga
qo‘yib, «Xitoy chinnisi» bilan mashhur bo‘lganlar.
    
  III-BOB.  QADIM VA O‘RTA ASRLARDA KONCHILIK  
ISHLAB CHIQARISHNING TARIXIY BOSQICHLARI
III.1. Bronza  va  qadimgi  davrlarda  kon-metallurgiya . 
155
  Массон   М.Е.   К   истории   горного   дела     на   территории   Узбекистана.     Т.   1953.   –   С.   27;   Сулаймонов   Р.Х.
Нахшаб – унитилган тамаддун сирлари. – Тошкент. «Маънавият». 2004 .–  Б. 48.
156
 Ртвеладзе Э.В., Аминов М. Сурхондарё. 1996. – Б. 18 .
44 Qadimgi   va   o‘rta   asrlardagi   O‘rta   Osiyodagi   konchilik   va   metallurgiya
yodgorliklarini   tizimli   tahlil   qilish   va   kompleks   o‘rganish,   ya’ni   ruda   maydonini
o‘sib   borish   dinamikasiga   xos   asbob-uskunalar   jamlanmasini,   konlarda,   boyitish
joylarida,   metallurgiya   punktlaridagi   ish   jarayonlarini,   konchilarning
manzilgohlaridagi   turmush   tarzi   haqidagi   arxeologik   materiallarni   yozma
manbalarda   keltirilgan   materiallar   bilan   taqqoslash,   umumlashtirish   ahamiyatga
molikdir.   Bu   esa,   Respublikamiz   o‘tmishidagi   iqtisodiyoti   rivojining     tarixiy
bosqichlarini aniqlashga yordam beradi.
Jamiyat   hayotini   haqiqiy   sifat   o‘zgarishi   paleometall   davrida   yuz   beradi.
Metallurgiyaning   o‘zlashtirilishi   texnika,   iqtisodiyot,   madaniy   hayot   va   umuman,
sivilizatsiyada   keskin   burilish   bo‘ldi.   Metallarni   texnik   va   texnologik   xossalarini
o‘zlashtirilishi   ishlab   chiqarish   unumdorligini   ko‘p   marotabaga   oshishiga,   yangi
sohalarni   shakllanishiga   yo‘l   ochadi.   YAngi   erlarni   o‘zlashtirish,   rivojlangan
kommunikatsiya,   transport,   rudalarni   ko‘tarib   olish   jihozlari   (qurilmalari)ga   ega
bo‘lindi. Metall inson qo‘liga yangi dahshatli, himoyalanuvchi va hujumkor, uzoq
va yaqin janglar uchun qurol-yarog‘larni berdi. 
Rangli metallurgiyani rivojlanishida mis bilan bir qatorda qalayi ishlab chiqarish
ham   katta   rol   o‘ynagan,   chunki,   qalayni   ishlab   chiqarilishi   bronzaning   ajratib
olinishiga sabab bo‘lgan 157
.
O‘rta   Osiyoda   eramizdan   avvalgi   III-II-ming   yilliklarda   chorvachilik,
dehqonchilik, hunarmandchilik hamda metallurgiyaning dastlabki kurtaklari paydo
bo‘lgan. Keyinchalik, bronza paydo bo‘lgan. Ma’lumki, ibtidoiy odamlar misning
juda   yaxshi   xususiyati   –   cho‘ziluvchanligini   kashf   qilgan   bo‘lsalar-da,   bu   metall
qadimgi   qabilalarning   ijtimoiy   va   iqtisodiy   hayotiga   katta   o‘zgarishlarga   olib
kelmagan.   Ammo,   bronzaning   kashf   etilishi   (90   %   mis   va   10   %   qalayi)   ibtidoiy
hayotda   olg‘a   qarab   tashlangan   yirik   qadam   bo‘ldi.   C h unki,   bronza   o‘z
xususiyatlariga   ko‘ra   misdan   ancha   ustun   turadi.   U   misga   nisbatan   tez   eriydi,
unchalik mo‘rt ham emas, misga nisbatan ancha qattiq. 
Bronza   davriga   mansub   buyumlarning   o‘ta   mukammalligi,   O‘zbekistonda
konchilik   va   metallurgiya   sohasi   yuqori   darajada   rivojlanganligiga   guvohlik
beradi.   Er.   avv.   III-II   minginchi   yillar   boshlariga   mansub   bronza   va   latun   kabi
omuxta   ma’danlarni   eritishga   mo‘ljallangan   pechlar   Bo‘kantog‘,   Markaziy
Qizilqum va Nurotadan topilgan. Bu davr shaxtalarining chuqurligi 18 metrgacha
bo‘lgan.   Ular   eramizgacha   bo‘lgan   II-va   I-ming   yilliklarga   tegishlidir.   Bu   davr
odamlari   er   osti   boyliklaridan   etarlicha   xabardor   bo‘lib,   konchilik   ishi   bo‘yicha
157
  Ионин   Н.В.  Олово   Средней   Азии   //Материальные   ресурсы   Средней   Азии.   Ташкент.   1937.  -   С.  130-135;
Литвинский Б.А. К истории добычи олова в Узбекистане // Труды САГУ. Новая серия. Вып.№11.Ташкент.
1950. – С. 17-18.
45 zarur   ko‘nikmalarga   ega   edilar.   Shu   bois,   o‘zlariga   kerak   bo‘lgan   metalni   qazib
olish tajribasini o‘zlashtirib, bronzani  eritib, undan turli ashyolar yasash texnikasi
ancha rivojlangan edi.
O‘rta Osiyoning bronzadan ishlangan materiallari o‘rganilganda, uning oz qismi
Eron-Afg‘onistondan,   asosiy   qismi   esa,   O‘rta   Osiyo   konlaridan   olingan
metallardan   tayyorlanganligi   aniqlandi.   Bronza   tarkibidagi   qo‘shimcha   metallar,
uni   Janubiy   Chotqol,   Qurama   Varzika,   Farg‘ona,   Janubiy   O‘zbekiston,   Janubiy-
G‘arbiy Tojikiston konlaridan olingan metallardan tayyorlanganligi isbotlangan 158
.
Paleometall   davrida   rangli   metallar   rudalarini   qazib   olish,   eritish   va   bronza
tayyorlash punktlaridan eng yiriklari orasida birinchi navbatda, Samarqand-Navoiy
tarixiy-madaniy   xududi   –   Zarafshon   vodiysi   –   Qadimgi   So‘g‘dni   ko‘rsatish
mumkin.   Samarqandning   sharqidagi   Bog‘izag‘onda   bronza   davriga   mansub   mis
ishlab   chiqarish   ustaxonasi   ochilgan.   Undan   gorna   pechi,   havo   haydovchi   sopol
quvur   (sopla),   metallni   quyish   uchun   tigel,   rudani   maydalash   asbobi,   ruda   xom-
ashyosi – xalkopirit va tarkibida mis bo‘lgan toshqol qoldiqlari topilgan 159
.
Bronza   davrida   O‘zbekiston   hududida   qalayi   ham   qazib   olingan.   O‘rta
Osiyodagi   qalayi   konlarini   qidirish   va   uning   bronza   davri   Yaqin   O‘rta   SHarqda
tutgan   o‘rnini   aniqlashtirish   bo‘yicha   O‘zbekiston-Olmoniya   qo‘shma   ilmiy
ekspeditsiyasi   1997-1999   yillar   Folksvagen   Fondi   tomonidan   moliyalashtirilib,
amalga oshirilgan. Loyiha doirasida O‘zbekistonda qalayi konlari bo‘lgan Qarnab,
Lapas va Chingali konlaridan qadimiy  qalay qazib olinishi o‘rganilgan.  Bronzadan
yasalgan   turli   ish   qurollarini   ishlab   chiqarishda   qalayining   roli   katta   bo‘lgan.
Geologlar   va   arxeologlar   tomonidan   Ziyoviddin-Zirabuloq   tog‘laridan   qadimda
qazib   olingan   qalayi   rudasi   konlari:   Qarnab,   Lapas,   Changallidan   topilgan 160
.
Ulardan   eng   yirigi   Qarnab   konidir.   Qazib   olingan   kondan   topilgan   ish   qurollari
majmui   va   sopol   buyumlar   Qarnab   koni   eramizdan   avvalgi   II   ming   yilliklarni
ikkinchi yarmida ishga tushirilganligidan dalolat beradi.  
Poleometal   davrida   So‘g‘dning   ikkinchi   konchilik   bazasi   janubiy   Qizilqum
bo‘lib,   u   bir   nechta   konchilik   sanoati   rayonlaridan   tashkil   topgan.   Bular:
Bo‘kantog‘, Tomditog‘, Etimtog‘, Aumingzatog‘, Sangruntog‘, Darvozatog‘lardir.
Bu erlarda mis ham ishlab chiqarilganligi ma’lum. Ushbu markazlarning 10-15 km
radiusida   manzilgohlar   aniqlangan   bo‘lib,   ulardan   ko‘plab   mis   ishlab   chiqarish
toshqollari qoldiqlari topilgan. 
158
  Рузанов   В.Д.   Древняя   металлургия   Таджикистана   //   История   и   перспективы   развития   горнорудной
промышленности Средний Азии. Ходжанд. 1994 – С. 85-8.
159
  Ионин  Н.В. Олово  Средней  Азии   //Материальные  ресурсы  Средней  Азии.  Ташкент.  1937. –  С.  130-135;
Литвинский Б.А.   К истории добычи олова в Узбекистане // Труды САГУ. Новая серия.  Вып. №11. Ташкент.
1950. – С. 17-18.
160
  Баскаков   Ю.Ф.,   Абрамов   Ю.Р.,   Пругер   Е.Б.   Древние   медно-шлаковые   в   Кызылкумах   //   Узбекский
геологический журнал. №4. 1974. – С. 76-77.
46 Ayrim   tarixiy-madaniy   ob’ektlar   Y a .G‘.   Gulomov,   E.E.   Kuzmina,   A.I.   Isoqov
va   M.A.   Itinalar   tomonidan   o‘rganib   chiqilgan.   Shunday   yodgorliklarning   bir
nechtasini   N.A.   Avenesova   tadqiq   qilgan.   Mo‘minobod   va   Yakka   topilmalarini
tadqiqi,   bu   taqinchoqlar   qalayli   bronzadan   ishlanganligini   va   ular   tarkibida   oz
bo‘lsa-da boshqa metallar ham borligini ko‘rsatdi. SHuningdek, N.A. Avenesova,
mahsulotlarni   o‘zining   tozaligi,   yuqori   sifatliligi   bilan   ajralib   turishini   ham
ta’kidlagan 161
.
So‘g‘dning metall buyumlarini tizimli tahlil qilish E.V. Rtveladzega, ularni 14 ta
kimyoviy   guruhga   bo‘lish   imkonini     beradi.   Ulardan   3   tasi   O‘zbekiston   va
Tojikiston   konlari   rudalarining   kimyoviy   tarkibiga   mos   emasligi,   bu   buyumlar
Eron va Afg‘oniston konlaridan olingan metallardan yasalgan, degan fikrni beradi
(Sarazm).
Ikkita guruh buyumlar Janubiy Qizilqum  – Zamonbobo va Go‘jayli  konlaridan
hamda   2   ta   guruh   Zarafshonni   yuqori   oqimi   –   Mo‘minobod,   Chakka   va   Dashti-
Ko‘za   konlari,   yana   bir   guruh   buyumlar   Janubiy   Chotqol   konlari   va   boshqa   2   ta
guruhning   kelib   chiqishi   Ovrosiyo,   ehtimol,   Ural   tog‘lari   konlari   rudalaridan
olingan metallardan yasalganligi aniqlangan.
Eramizdan   oldingi   III   ming   yillikning   oxirigi   choragidan   boshlab,
Zarafshonning   yuqori   qismidagi   konlar   Sarazm   konchilari   tomonidan   qazib   olina
boshlangan.   Eramizdan   avvalgi   II   ming   yillikning   ikkinchi   yarmi   o‘rtalaridan
boshlab, ko‘p metalli rudalardan toza mis va toza qalayi ajratib olishgan. 
Bu hududlarga yaqin bo‘lgan va eramizdan avvalgi  II ming yillikning ikkinchi
yarmidan   boshlab   metallurgiya   ishlab   chiqarishi   faoliyat   ko‘rsata   boshlagan   joy
Tozaboybekadir. V.D. Ruzanovning tadqiqotlariga ko‘ra, bu vaqtda Tozaboybeka
o‘zining   metallurgiyasiga   ega   bo‘lgan.   Muallif,   dalil   sifatida   bu   erdagi   metall
buyumlar   bilan   Qizilqum   rudasining   kimyoviy   tarkibi   o‘xshash   ekanligini
ko‘rsatadi 162
. 
Paleometall   davrining   ikkinchi   eng   yirik   markazi   O‘zbekiston   janubidagi
Qadimgi   Baktriya   hisoblanadi.   Tadqiqotchilarni   ta’kidlashicha,   bu   markaz   O‘rta
Osiyoning   eng   yirik   madaniy-tarixiy   markazlaridan   biri   bo‘lgan   va   ilk
dehqonchilik madaniyatiga ega bo‘lgan mamlakatlar qatorida turgan.
Sopollitepa   manzilgohini   arxeologik   o‘rganish   natijalarining   ko‘rsatishicha,   bu
erda   eramizdan   avvalgi   III   ming   yillikning   ikkinchi   yarmi   va   II   ming   yillikning
boshlarida   yangi,   mahalliy   shahar   sivilizatsiya   markazi   shakllangan.   U   o‘zining
161
  Гулямов   Я.Г.,   Асқаров   А.А.,   Буряков   Ю.Ф.     Археология.   В.сб.   «Наука   в   Узбекистане»,   Ташкент,   .Изд.
«Фан». 1974. – С.   63; Кузьмина Е.Е. Металлические изделия энеолита и бронзового века в Средней Азии.
М., Изд. «Наука». 1966. – С. 79.
162
 Рузанов В.Д. История древней металлургии и горного дела Узбекистана в эпоху бронзы и раннего железа.
авт. дисс. кан. ист. наук. М. 1982. – С. 16-17.
47 qurollangan   qo‘shiniga   ega,   Mesopatomiya   va   Hindiston   bilan   aloqada   bo‘lgan.
Huddi   shunday   yodgorliklar   shimoliy   Afg‘oniston   va   sharqiy   Eronda   topilgan.
Sopollitepadan   metall   buyumlar,   quymalar,   grafinsimon   mis   idishlar,   mehnat
qurollari   va   bronzadan   yasalgan   qurollar,   iskana,   nina,   bigiz,   bolg‘a,   jangovar
boltalar,   bilakuzuk,   brasletlar,   bronza   ko‘zgu,   muhr,   to‘g‘nog‘ich   va   boshqalar
topilgan.   Xuddi   shunday   yodgorliklar   janubiy   Turkmanistondan   old   Osiyogacha
topib o‘rganilgan 163
. 
3.2.   Ilk   va   rivojlangan   o‘rta   asrlarda   kon-metallurgiya.   O‘zbekistonda
hududida konchilikning rivojida o‘rta asrlar muhim o‘rin tutadi. Mutaxassislarning
fikricha, o‘rta asrlar tog‘-kon ishlab chiqarishning 3 ta bosqichini ajratib ko‘rsatish
mumkin: 1. Ilk V - VIII asrlar; 2. O‘rta yoki asosiy IX - XII asrlar; 3. So‘nggi XIII
- XVI asrlar;
O‘rta   Osiyoda,   jumladan,   hozirgi   O‘zbekiston   hududida   ilk   o‘rta   asrlarning
boshlanishi   umumiy   tendensiyalarning   borishi   bilan   o‘xshashdir.   Kushon
saltanatining   inqirozi   va   uning   eftalitlar   tomonidan   yo‘q   kilinishi,   V   asrning   2-
yarmida   kuchli   eftalitlar   davlatining   paydo   bo‘lishi   va   563-567   yillarda   bu
davlatning   turklar   bosimi   oqibatida   inkirozga   uchrashi,   IV–V   asrlarda   Dashti
qipchoqlarning o‘ta kuchli turk davlati – xoqonligining tashkil topishi bu davrning
muhim   siyosiy   o‘zgarishlari   edi.   Ularga   nafaqat   O‘rta   Osiyo,   balki,   Xitoy,   Rim
imperiyasi, Vizantiya ham o‘lpon  to‘lab turganlar. 
Bu   o‘zgarishlar   davrida   qadimgi   shaharlar   qayta   tiklanadi   va   yangilari   paydo
bo‘la boshlaydi. Bunga sabab, o‘rta asrlar davrida Buyuk ipak yo‘li bo‘yicha savdo
sotiq   ishlarining   faollashishi   bo‘ldi.   O‘rta   Osiyoning   ikki   daryo   oralig‘idagi
xokimliklari   o‘zlarining   qurollari   evaziga   shunday   kuchli   davlat   tuzganlar-ki,
ularda   temir   qilichlar,   sovutlar,   dubulg‘alar,   uzun   nayzalar   bo‘lib,   bu   nayzalar
bronza   sovutlarni   teshib   o‘tish   qudratiga   ega   bo‘lgan.   Ular   boshqalardan   oldin
temirni   olishni   o‘rganishgan.   Farg‘ona   Axsikentida   yasalgan   po‘lat   qilich
(Damashq qilichi) lari fikrimizning dalilidir.   
Arxeologik   materiallarining   guvohlik   berishicha,   bu   davrda   O‘rta   Osiyoda
konchilik   ishlari,   birinchi   navbatda,   nodir   metallarni   qazib   olish   keskin   o‘sadi.
So‘g‘dda   oltin   qazib   olishning   izlari   shimoliy   Nurota   tog‘larida   aniqlangan.
Qanchalik   hajmdaligi   noma’lum   bo‘lsa-da,   Qizilqumda   mis   qazib   olish   davom
etgan. Jetimtog‘, Ko‘ktepa va boshqa konlarda ish davom etgan.
  O‘rta   Osiyo   ustalarining   mahsulotlari   –   idish-tovoqlar,   ko‘zalar,   qumg‘onlar,
devorlari   bezatilgan   va   rasmlar   tushirilgan   krujkalar   va   hakozolardir.   Bu   nafis
sanoat   buyumlari   (idishlar)   Sibirdan   tortib,   sharqiy   Ovropagacha,   Qoradengiz
atrofidan  g‘arbiy Ovropagacha topilgan.
163
 Аскаров А.А. Сапаллитепа.  «Фан». Ташкент.  1973. – С. 109  -  114.
48 C h och tarkibidagi Toshkent regionida VII asrda konchilik hududi – Iloq alohida
ajralib turardi. Bu erda oltin va kumush konlari ishlab turgani sababli, dehqonlar,
konchilar   ma’lum   siyosiy   mustaqillikka   ega   edilar.   Bu   erda   mis   rudalarini   qazib
olish   joylari   va   eritish   punktlari   ham   bo‘lgan.   Ohanganron   daryosi   bo‘ylarida,
poytaxtdan   g‘arb   tomonda   joylashgan   Tunkent   shahri   qo‘rg‘onining   himoya
devorlari   bo‘ylab   eritish   pechi   va   mis   rudasi   toshqollarini   chiqitlari   topilgan.
Shuningdek,   Farg‘onada   yirik   Koni-tutkonidan   ko‘p   metalli   ruda   qazib   olingan.
Arxeologlarning   ta’kilashicha,   bu   erdan   eramizning   II-III   asrlariga   mansub   sopol
buyumlar   bo‘laklari   topilgan.   Ammo,   ruda   qazib   olinganligi   noma’lum.   Biroq,
eramizning VI asrida metall ishlab chiqarish faollashgani aniqlangan 164
.
VIII   asr   o‘rtalarida   Movarounnahr   juda   katta   davlat   –   Xalifat     tarkibiga
qo‘shiladi. Unga islom dunyosi va g‘arb bilan savdo-sotiq ishlarini keng miqiyosda
olib borish uchun yangi imkoniyatlar ochib beriladi.
Qurama   tog‘ining   janubiy   yonbag‘ridagi   S h imoliy   Farg‘ona   hududdarida   ham
kumush   konlari   aniqlangan.   Bular   Oqtepa,   Oqkon,   Kengko‘l,   Irsulardir.  Ularning
eng yirigi Oqtepa koni bo‘lib, u Jusali va Kenguli daryolari havzasida joylashgan.
Bu   erda   4,5   km 2
  maydonda   200   dan   ortiq   shaxta   usulida   qazib   olingan   rudniklar
topilgan   va   ulardan   taxminan,   450   m 3
  ruda   qazib   olingan.   Oqtepadagi
kameralarning   uzunligi   100-200   metrga,   chuqurligi   100   metrgacha   etadi.
Geologlarning     fikricha,   IX-   XII   asrlarda   konlardan   asosan   kumush   rudasi
bo‘laklari   qazib   olingan.   IX-   XII   asrlarda   Movarounnaxrdagi   konlarning   eng
kattasi Oqtepa hisoblanadi 165
.
Farg‘onaning   kumush   konlaridan   tashqari,   Oltin   konlari   ham   bo‘lgan,   ammo,
ular   kam   o‘rganilgan.   Rezaksoy   konlaridan   tashqari,   o‘rta   asrlarga   mansub   oltin
konlari   Qurama   tog‘ining   janubiy-g‘arbiy   qismidagi   G‘ovaksoy   havzasida   ham
mavjud   bo‘lgan.   Bu   erdan   uncha   katta   bo‘lmagan   qadimgi   oltin   konlari:   Sharqiy
Savdobuloq,   Oparsoy   1,   Qo‘shagul,   Harjanko‘l,   Samragan   va   Devalmoylar
aniqlangan.   Bu   konlar   chuqur   o‘rganilmagan.   Ammo,   topiligan   ba’zi   materiallar
ularni IX- XII asrlarga mansub ekanligini ko‘rsatadi.
IX-   XII   asrlarda   rangli   va   nodir   metallarni   keng   miqyosda   ishlab   chiqarish
Movarounnahrning C h och-Iloq hududlarida ham mavjud bo‘lgan. Bu vaqtda oltin
qazib olish Qizilolma va Samarchuk konlarida rivoj topgan. Bu konlardan ko‘zga
ko‘rinmaydigan oltin amalgamatsiya usuli bilan ajratib olingan 166
.
164
  Массон   М .Е.  Рудник  погибиты…   Из д . Киргизистан. Фрунзе. 1971. – С. 38-39.
165
 Кабо А.Е. Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане новый объект пяти элементной формации М.,
ЦНИГРИ. 2010. - С. 222-254.
166
Буряков   Ю.Ф.,   Журавлев   Л.К.   Извлечение   благородных   металле   в   средневековом   Согда.   Археология,
нумизматика и эпиграфика средневековой Средней Азии. Самарканд. 2000. – С. 57-61.
49 Ohangaron   daryosining   o‘rta   oqimi,   o‘ng   sohilida   qadimgi   oltin   konlari
Qoraqiya-Qatirandan   topilgan.   Ammo,   bu   kon   chuqur   o‘rganilmagan.   Ohangaron
daryosining   so‘l   sohilidagi   qadimdan   ma’lum   bo‘lgan   yirik   Ko‘chbuloq,
Tog‘berdi,   Guldirma   oltin   konlarida   qazib   olish   faol   bo‘lgan.   Bu   konlarda   oltin
rudasi  tomirsimon jila shaklida bo‘lib, uning uzunligi  30 sm  dan 280 metragacha
etgan.   Faqat,   Ko‘chbuloq   konining   maydoni   7   km 2
  teng.   Qadimgi   qazib   olish
rudali   jinslar   yo‘nalishi   bo‘yicha,   karer   va   qiya   kamera   usulida   olib   borilgan.
CHuqurligi 120-130 metrga etgan. 
Erkin   konchilar   manzilgohlaridan   tangalar,   taqinchoqlar   topilgan   bo‘lib,   ular
VIII-IX   va   X-XII   asrlarga   mansub   bo‘lgan.   Umumiy   qazib   olingan   rudani   hajmi
taxminan,   200   ming   m 3
  dan   kam   bo‘lmagan.   Ohangaron   daryosining   quyi
oqimidagi   Qoramozorda,   Qurama   tog‘ining   shimoliy   etaklarida,   Olmaliq   ko‘p
metalli   konlari   -   Oqjon,   Oqtuproq,   Baliqli,   Kanjol   kabi   qadimgi   konlar   bo‘lib,
ularda ham oltin bo‘lganligi qayd qilingan.
Choch   va   Iloqda   oltin   qazib   olishdan   ham   katta   miqdorda,   ko‘p   metalli
konlardan kumush rudasi qazib olingan. Yirik kumush konlaridan biri Qoramozor-
Konimansur   hududida   topilgan   bo‘lib,   u   erda   juda   katta   karer   va   ko‘p   bosqichli
kameralardan   iborat   qazish   tizimi   mavjud   bo‘lgan   qo‘rg‘oshin-kumush   rudasida
kumushning  miqdori  katta   bo‘lgan.  Qadimda   qazib  olingan  rudani  hajmi  250  m 3
,
deb   baholangan.   Konchilar   turar   joylaridan   topilgan   asbob   uskunalar,   turmush
komplekslari, bu erda ishlar IX- XII asrlarda bajarilganligidan guvohlik beradi.
Yana bir yirik kumush konlaridan biri, Qoramozor-Konjol-Konsoy va Tabashar
hududlaridan   topilgan   bo‘lib,   juda   katta   maydonni   egallagan.   Bu   qadimgi   konlar
asosan XII asrga mansubdir.
Chotqol   tog‘ining   uncha   baland   bo‘lmagan   tizmalarida,   Qaynar   qishlog‘i
yaqinida   kumush,   qo‘rg‘oshin   va   mis   rudali   konlar   faoliyat   ko‘rsatgan.   Mis
rudasini   qazib   olish   punkti   asosan,   Qurama   tog‘ining   shimoliy   yonbag‘rida   va
Qoramozorda, hozirgi Olmaliq shahri yaqinidagi Qalmoqqir va katta Qalmoqqirda
bo‘lgan.
O‘rta asrlarda   Markaziy Movarounnahrda ruda qazib olish va metallurgiyaning
asosiy   markazi   So‘g‘dda   bo‘lgan.   Bu   erdagi   eng   yiriq   va   to‘lik   o‘rganilgan
konchilik   markazlaridan   birinchisi   Nurota   hisoblanadi.   IX-XII   asrlarda   shimoliy
Nurotada 6 ta kon ishlatilgan: Sintob, Qoraquduq, Konsoy, Uzunsanal, Davlatxo‘ja
va Qoravul-Charmitan. Janubiy Nurotada qadimgi konchilar Oltinsoy va Ingichka
konlaridan   oltin   rudasini   qazib   olishgan.   Bu   erdan   oltin   tug‘ma   va   sochma
konlardan olingan bo‘lishi mumkin 167
.
167
  Бубнова   М.А.   Из   истории   добычи   полезных   ископаемых   в   верховьях   Зарафшана   //   Материальная
культура Таджикистана. Вып. №4. Д., 1987. – С. 155-157.
50 O‘rta   asrlardagi   So‘g‘dning   ikkinchi   oltin   qazib   olish   hududi   Zarafshon   tog‘i
bo‘lib,   ular   Zarafshon   daryosining   yuqori   oqimida   joylashgan.   Arab   geograflari
Buttem deb atashgan va bu erlardan oltin, kumush, kuporos, nashatir olinadi, deb
xabar   berishgan.   Arxeologik   tadqiqotlar   natijasida   o‘rta   asrlarga   mansub   konlar
topilgan.   So‘g‘dda   kumush   sharqiy   viloyatlarga   nisbatan   ancha   kam   ishlab
chiqarilgan. O‘rta asrlarga kelib, Qizilqumda juda ko‘p konlar mavjud bo‘lgan va
ishlatilgan. Uning konlari rangli va nodir metallarga boy bo‘lgan. 
O‘rta Osiyoning ikki daryo oralig‘ida ilk o‘rta asrlardan boshlab rangli va nodir
metallarning   rudalarini   qazib   olish,   eritib   sof   metallar   olish   to‘xtovsiz   oshib
borgani   kuzatiladi.   Ayniqsa,   bu   jarayon   IX   asr   boshlarida,   Movarounnahrning
buyuk ipak yo‘li bo‘ylab savdo-sotiq va iqtisodiy aloqalarga qo‘shilganligi hamda
Farg‘ona,   Xorazm   hokimliklaridan   o‘sishi   bunga   turtki   bo‘ldi.   Bu   borada   Iloq
alohida ko‘zga tashlanadi.  Uning konlari  IX-  X  asrlarda  intesiv  ishlaydi. Bu  erda
zarb   etilgan   oltin-kumush   tangalar   xalifatga   hamda   Sharqiy   va   G‘arbiy   Ovropa
mamlakatlariga tarqaladi. 
Konchilik   va   metallurgiya   bo‘yicha   qadimgi   O‘zbekistonda     minglab
yodgorliklar bo‘lib, ular  X IV -X V  asrlarga oid  manbalarda kam yoritilgan. 
Aslida,   Chingizxon   istilosigacha   Movarounnahrda   konchilik   ishlari,
hunarmandchilik keng rivojlangan va  o‘ziga ko‘pgina G‘arb davlatlarini diqqatini
jalb   qilgan   mamlakat   hisoblanib   kelgan.   B u   o‘lkada   X-X I   asrga   qadar   oltin,
kumush, mis, qo‘g‘oshin,  qimmatbaho toshlar, marmar kabi qurilish materiallari,
mineral xom- ashyolar mo‘lligi haqida Istaxriy, Ibn Xaukal, Maqdusiy, As-Somoniy,
Narshaxiy   va  boshqalar   o‘z  asarlarida   batafsil   bayon  etgan   edilar.  Ammo,   XIX
asrlarda bitilgan risola va ilmiy tadqiqotlarda Amir Temur   davriga oid konchilik
va   metallurgiya   tarixi   bizning   nuqtai   nazarimizda   ancha   yuzaki   yoritilganga
o‘xshab   ko‘rinadi.   Shu   boisdan,   Amir   Temur   davrida   kon-metallurgiya   sohasidagi
o‘zgarish   va   rivojlanishlarni   kengroq   o‘rganish   maqsadida   O‘zbekistan   Fanlar
Akademiyasi   Arxelogiya   instituti   tavsiyasi   asosida,   Toshkent   Davlat   texnika
universiteti,   Navoiy   Davlat   Konchilik   instituti,   Olmaliq   kon- metallurgiya   fakulteti
ma’lum   ilmiy   tadqiqotlarni   amalga   oshirmoqda.   Jumladan,   1996-1998   -   yillarda
olib   borilgan   ilmiy   tadqiqotlar   natijalari   shuni   ko‘rsatdiki,   kon-metallurgiya
tarixida   XIY-XYI   asrlar ni   o‘rganish   katta   ahamiyatga   molikdir.     "Biz   yashab
turgan   shu   muqaddas   zaminda   -   degan   edi   birinchi   prezdentimiz   I.A.   Karimov
Amir   Temur   ...   mamlakat   qudratini   har   sohada   yuksaklikka   ko‘tarib,   dunyoga
mashhur qildi 168     «
Amir  Temur  faoliyatida biz uchun ibratli nuqtalardan yana biri
168
 Каримов И.А. Тарихий хотирасиз келажак йўқ. ...Т. ”Ўзбекистон”. – Б. ; Каримов И.А. Янгича фикрлаш
ва   ишлаш   давр   талаби.   5-жилд.   Тошкент,   “Ўзбекистон”.   1997.   –   С.   186-б;   Болтаев   Ш.   Амир   Темур
салтанатида   тоғ-кон   ишлари.   Ўрта   Осиёда   кон-металлургия   тарихи:   ўтмиши   ва   бугуни.   (Республика
миқёсида илмий анжуман  материаллари). Навоий.  2007. – Б.  86.
51 shundaki,   u   savdo-iqtisodiy   munosobatlar   orqali   shunday   yutuqlarga   erishganki,
bunga qoyil qolmasdan ilojimiz yo‘q» 169
.  
SHu   jumladan,   iqtisodiy   taraqqiyotning   tarmoqlaridan   biri     bo‘lgan   kon-
metallurgiya   sanoatining   XIV – XV   asrlarda   yuksak   darajada   rivojlanganligi
haqidagi   tadqiqotlar   asosida,   O‘rta   Osiyo   xalqlari   nihoyatda   boy   moddiy-
ma’naviyatga, sahovatli zamini tabiiy er usti va er osti boyliklariga ega ekanligi,
saltanat   qudratini   oshirishda   metallarning   muhim     rol   o‘ynaganligiga   yana   bir
bora ishonch hosil qilamiz.   Ispaniya elchisi Klavixoning ispan tilida bitilgan  xotira
kundaliklari   o‘zbek   tiliga   o‘girilib,   nashr   etilishi   jamiyatimizning   madaniy-ma’rifiy
hayotida muhim voqea sifatida yuksak baholandi. Ushbu to‘plamda birinchi navbatda
Klavixo xotiralariga joy berilgani bejiz emas, albatta. Zero, Klavixo Amir Temurni
ko‘rib, u bilan bevosita suhbatlari asosida xotiralar yozgan sanoqli, to‘rtta shaxslardan
biridir.   Bu   holat   Ibn   Arabshoh 170
,   Ibn   Xaldun 171
,   Arxiepiskop   Ioann 172
  yaratgan
xotiralar   kabi   uning   kundaligining   haqqoniyligini   yanada   oshiradi.   Faqatgina
Sohibqiron saltanati sarhadlarida joylashgan behisob er   osti boyliklarga   yastanib
yotgan  o‘lka,   Qoraqum   cho‘llari,   fusunkor   tangri  tog‘   tizmalari,  zumrad vodiylari
serhosil zamini, sarhadsiz  dashtu  biyobonlarida konchilik sanoati siru-asrorlari hali
to‘liq   o‘rganilmagan.   Shu   nuqtai   nazardan,     O‘rta   Osiyo   tarixida   muhim   o‘rin
egallagan   XIY-XY   asrlar     kon-metallurgiyasi   tarixini   yanada   chuqur   va   izchil
ravishda o‘rganish davr taqazosidir.   
XIV-XV   asrlar   tarixnomalari   orasida   S h arafuddin   Ali   Y a zdiyning
«Zafarnoma» asari alohida o‘rin egallaydi. Amir Temur askar va askar boshliqlariga
alohida   e’tibor   berganligi   solnomada   ta’kidlanadi:   "Qo‘shin   Sivolik   tog‘i   yon
bag‘irlari bo‘ylab,   Panjobning shimoliga, yo‘l-yo‘lakay Haybar devonidan o‘tgach,
Nag‘z qal’asida   bir   oz   xordiq   chiqardi.   Qal’a   devorlari   yaqinidan   chiqib   turgan
bir  buloqning lazzatli suvidan tatib ko‘rgan Sohibqiron, uni qal’a ichkarisiga kiritish
bilan   mashg‘ul   bo‘ldi.   Buning   uchun   qal’aning   baland   devorlarini   buzib,   ikki
chaqirim narida yangi  devor bunyod qildirdilar. Shu maqsadda tog‘da   yangi karer
169
  Каримов  И.А.   Амир Темур – фахримиз ғуруримиз. – Т.   “Ўзбекистон”.   1998. – Б. 63-б;   Темирoв  Г.Т.,
Oдинaевa  З.Б. Темур ва темурийлар даври    кoн-метaллургия тарихи.   проф. С. Абдурахмонов тахририда.
Тошкент. «Муҳаррир».  2009. – С. 38;   Ртвеладзе Э.В., Саидов А.Х. Амир Темур в зеркале мировой истории. Т.
1999. – Б. 112; Президент Испанияга жўнаб кетди // «Халқ сўзи» газетаси. 2003 йил, 28 январ; Руи Гонзалес де
Клавихо.  Буюк Амир Темур тарихи  (1403-1406). Таржимон У. Жўраев. –Т. ”Зарқалам”  2006. – Б. .
170
Ибн   Арабшоҳ.   Ажойиб   ул-мақдур.   Амир   Темур   тарихи.   У.Уватов   таржимаси.   Т.   1992.   –   Б.   ;   Ибн   Холдун.
“Таржимаи   ҳол”   дан   //   Амир   Темур   ва   Улуғбек   замондошлари     хотирасида.   –Т.     1996.   –   Б.   35-57.   Керэн     Л.
Султония архиепископи  Иоанн. Амир Темур ва унинг саройи ҳақида хотиралар. -Т.  2002.  – Б. 50-51.
171
  Саидов  А.,  Жўраев  У. , Эрматов  Б. / Амир Темур Европа элчилари нигоҳида. - Т. 2007.  – Б. 8-13;  Темиров Ғ.Т.,
Одинаева З.Б.  Темур ва темурийлар даври кон-металлургия тарихи. Т. 2009. – Б. 44 ;  Темиров Ғ. Одинаева
З. Қадимги давр кон-металлургияси тарихи. –   Т. 2008. – Б. ; Темиров Ғ. Одинаева З.  Амир Темурнинг кон-
металлургия тарихида тутган ўрни. Т.  2009 . – Б. .
172
52 ham   ochdilar 173
.    
Solnomada   bitilishicha,   hatto,   amirlarning   o‘zlari   ham   elkalarida
tosh   tashiganlar 174
:   Faqatgina   ot   va   qilichni   ko‘rgan   turkiy   askarlarni   tosh   o‘yishi,
terishi   va   kon   ishlari   bilan   mashg‘ul   bo‘lishlarining   o‘zigina,   Sohibqironning
konchilik ishlariga nechog‘lik ta’sir ko‘rsatganligidan  dalolat beradi.
XV asr muallifi Abdurazzoq Samarqandiyning yozishicha: "Harbiy   safarda
har   bir   zobit   jang   qilish   usullarini   yaxshi   bilishi   farz   sanalgan   bo‘lib,   o‘zi   bilan
birga   bir   yilga   etadigan   oziq-ovqat,   qurol-aslaha,   30   ta   o‘q   bilan   kamon,   temir
sovut, nayza va qalqon, bolta, temir kurak olib  yurishi kerak bo‘lgan. Ko‘chmanchi
xalqlarga   maosh   to‘llashda   muomalada   metall   tangalar   qo‘llanilgan" 175
.   Ibn
Arabshox   asarida   ko‘rsatilganidek,   «Uning   askarlari   va   ular   tutgan   yo‘llar   o‘z
podsholarining   yo‘lida   bo‘lib,   o‘zlariga   ma’lum   bo‘lmagan   vositalar   orqali
darajadan-darajaga ko‘tarilar va gumon qilinmagan   tomonlaridan ularga rizq kelib
turardi. 
"Ularga pinxona dafinalar   musaxxar, yashirin xazinalar ochiq, bekik-matlabu
ma’danlar     muyassar   bo‘lardi» 176
.     Tog‘-kon   ishlari   yo‘lga   qo‘yilib,   turli
ma’danlarni   qazib   olinishi   tufayli,   O‘rta   Osiyo   shaharlarida   yangi
hunramandchilik   mahallalari   qurildi   va   savdo   markazlariga   aylantirildi.   XV
asrda   metall   buyumlar   -   uy-ro‘zg‘or   buyumlari,   asbob-uskunalar,   qurol-
yarog‘lar   ko‘plab   ishlab   chiqarilgan.   Samarqand   qurolsozlik   markaziga
aylanib,   sovutsozlar   mahallasi   qurilgan   Shaharlarda   mis   va   jezdan   buyumlar,
mis   chaqalar   zarb   qilingan.   Temur   farmoni   bilan   Usta   Izoddin   Isfaxoniy
tomonidan   yasalgan   jez   qozon   va   shamdon   hozirgacha   saqlanib   qolgan.
Misgar   va   chilangarlar   metallni   toblash,   quyish,   sirtiga   naqsh   solish,   oltin   va
kumush suvi yurtish kabi murakkab ishlarni bajarganlar.  Masal an,   Bi bi xoni m
m asj i di   eshi kl ar i   et t i   xi l   m a’ dan   qotishmadan tayyorlangan. Zargarlar  oltin,
kumush   va   jez   qotishmalaridan   nafis   zeb-ziynat   buyumlari   yasaganlar.   Oltin
va   kumush   gardishli,   qimmatbaho   toshlar   qadalgan   idishlar   sirtiga   naqsh   va
yozuvlar ishlangan.
Amir   Temur   zamondoshlarining   ma’lumotlariga   asoslanib,   ulug‘   amir   va
uning   xotinlari   liboslarini   bezagan   ayrim   qimmatbaho   toshlar   mahalliy
joylarda   ishlab   chiqarilgan,   degan   fikrni   ilgari   surishga   imkon   beradi.   Bu
esa, hududda kon-metallurgiya rivojlanganligidan darak beradi.
Temuriyzodalar,   Temurning   o‘zi,   uning   xotinlari   qimmatbaho   javoxirlar,
teshilgan   va   teshilmagan   marvaridlar,   oltin-kumush   bezaklarni   yoqtirishar
173
  Шарафуддин Али Яздий . “Зафарнома” . -Тошкент. 1997. – Б.  42.
174
  Кўрсатилган адабиёт. -  Б. 43-44 (тарж);  Керэн Л.  Амир Темур салтанати.-Т.  2002. – Б. 92.
175
  Абдураззоқ  Самарқандий.  «Матлаи саъдайн ва мажмаи баҳрайн».Тошкент. 1969. – Б. 47  (тарж). 
176
  Ибн Арабшоҳ.  «Ажойиб  ал-мақдур фи тарихи Таймур». Амир Темур тарихи. Уватов У. таржимаси.-Тошкент.
1992. – Б. 62 .
53 edi.   Zargarlar   sirg‘a,   uzuk,   bilakuzuk   va   boshqa   qimmatbaho   bezaklarni
tayyorlashga   ixtisoslashgan.   Ayniqsa,   feodal   aslzodalarning   bunga   ehtiyoji
yuqori edi.  B a d a x s h o n d a   b u t u n   m u s u l m o n   o l a m i d a   m a ’ l u m   b o ‘ l g a n   l a ’ l
t urlari   qazib   olingan.   Shu   erdan   unga   uzoq   bo‘lmagan   joyda   lojuvard     koni
bo‘lgan   tog‘   joylashgan.   Aynan,   shu   tog‘   qoyalaridan   zangori   yoki   ko‘kish
yoqut   (sapfir)   qazib   chiqarilar   edi.   Konlarni   qazish   va   toshlarni   qayta   ishlash
qo‘lda bajarilgan.
Badaxshon,   Ko‘kcha   daryosi,   Amudaryoning   yuqori   oqimidagi   konlarni
bayon eta   turib, Klavixo la’l qazib olinishini shunday yozadi: «Qatlamlar topilib,
tog‘   qismi   ko‘chirib  tushiriladi,   la’ldan   jins   olinadi,   la’lga  etguncha   undan   sirti
oz-ozdan   ko‘chirib   olinadi,   so‘ng   o‘tkirlaydigan   toshda   bo‘laklanadi» 177
.
Temur davlati hududidagi barcha konlar unga qarashli, deb hisoblangan. « Amir
Temur   q immatba h o   toshlarni   q azib   olishni   q atti q   nazorat   q ilishni   buyur gan .
Maxsus katta  qo‘ ri q chilar guru h i konchilar ishini  kuzatib turar edilar » 178
.  
Arxiepiskop   Ioann   o‘zining   Parijda   yozilgan   esdalik-xotiralarida
Temurning   harbiy   yutuqlarini   tasvirlab:   «Muhim   konlar   ustidan   davlat
hukmronligi» 179
  ni   qayd   etib   o‘tadi.   SHu   bilan   birga   «Xotiralar»ining   Amir
Temur   boyliklariga   bag‘ishlangan   12-   bobida,   Sohibqiron   xazinasining   miqdori
va u zabt etgan o‘lkalar haqida so‘z yuritib, jumladan, shunday deydi: «Va yana
u qo‘l ostidagi barcha viloyatlar er osti boyliklarini ham qidirib topdirib, ularga
ega bo‘ldi va aytishlaricha, o‘tgan yili (ya’ni 1401 yil) u og‘irligi yuz va o‘n etti
se (qadimiy fransuz og‘irlik o‘lchovi) keladigan bir javohir topganki, olti se bir
unsiyaga tengdir» 180
. SHarafuddin Ali Yazdiy yozishicha, 1401 yil may oyining
so‘ngi kunlarida, ya’ni Sultoniya arxiepiskopi Evropaga jo‘nab ketishidan bir yil
oldin,  Bog‘dod   shahri   qarshisida   turgan   Amir   Temurga   amir   Musabek   og‘irligi
yuz   yigirma   misqol   javohir   taqdim   etgan:   «Shu   mahalda,   Musabek
Movaraunnahr   viloyatidan   amirzoda   Muhammad   Sulton     qoshidan     kelib,
salomatlik     xabarlar   kelturdi.     Va   bir   la’lkim,   yuz   yigirma   misqol   erdi   va
Badaxshon   konidan   hosil   bo‘lub     erdi,   Sohibqirong‘a   tortti» 181
.   Bu   ma’lumotni
Nizomiddin   Shomiy   ham   tasdiqlaydi.   Ko‘rinib   turibdiki,   arxiepiskop   Ioann
keltirgan   ma’lumotlar   tarixiy   voqealarga   asoslanadi.   Ayniqsa,   Amir   Temurga
177
 Клавихо Р. Г. 
178
 Кўрсатилган адабиёт..-Б. .
179
  Султония   архиепископи   Иоанн.   Амир   Темур   ва   унинг   саройи   ҳақида   хотиралар.   тарж.   Б.Эрматов.
Тошкент.  2007. – Б. 200.
180
  Шарафуддин Али Яздий. “Зафарнома”,.  тарж.  У. Уватов.  Тошкент. 1997.  – Б. 248.
181
  Амир   Темур   ва   Улуғбек   замондошлари   хотирасида.   –Т.   1996.   –   Б.   91-92;   Фахритдинова   Д.А.
Ювелирное   искусство   Узбекистана.   Ташкент.   198.   –   С.   67;   Носиров   Ў.,   Хаитова   О.   Ўрта   асрларда
Бухорода заргарлик санъатининг ривожланиши. Ўрта Осиёда кон-металлургия тарихи: ўтмиши ва бугуни.
Навоий. 2007. – Б. 116.   
54 hadya etilgan qimmatbaho tosh (la’l) va uning og‘irligidagi  aniqlik -120 misqol,
117   se-   kishini   hayratga   soladi.   Klavixo   yozib   qoldirgan   ushbu   guvohlik,
Sultoniya   arxiepiskopi     Ioann   haqiqatdan   ham,   o‘z   zamonasida   ro‘y   bergan
muhim   voqea-hodisalardan   ogoh   bo‘lganini   tasdiqlaydi   va   u   bildirgan
ma’lumotlar qiymatini yanada oshiradi. 
Temur   z amondoshlari ning   xabar berishicha ,   Buxoro   bu   davrda   h am yirik
i q tisodiy   markaz   b o‘ lib ,   un da   zarb   etilgan   metall   tangalar   u   joyning   zamini
qanchalar boy va zahirasi mo‘l ekanligidan dalolat beradi.  Amaliy san’at ,  ya’ni
metalsozlik   yuksak   rivojlangan   XIV   asr   ikkinchi   yarmi   -   XV   asrga   oid
zargarlik   san’ati   haqida   juda   oz   tarixiy   ma’lumot   sa q lanib   qolgan,   ustalar
yasagan   metall   buyum   na ’ munalari   umuman   saqlanib   qolmagan.   Ularning
mavjudligidan   esa ,   arxeologlar ning   Buxoro d a   o‘tkazgan   q a zishmalari   vaqtida
topgan   zargarlik   ustaxonalari   material lari   guvohlik   beradi.   Mavjud   savdo
h ujjatlari   XIV-XV   asrlarda   yashagan   bir   qancha   zargarlarning   nomlarini
bizgacha sa q lab kelgan.   Chunonchi,   Tovois (hozirgi Navoiy viloyati Qiziltepa
tumani) da 1489 yilda  H usaynning o‘g‘li Muhammad zargar nodir metallardan
zargarlik   buyumlari   yasagan.   XV   asrning   ikkinchi   yarmida   bu   erda   usto   Ali
zargar   (vafoti   1490)   ishlagan.   Tavoisda   Zargar   kanali   bo‘lib,   ehtimol,   u
zargarlarning   mahallasi bilan bog‘liqdir.  T abiiy   boyliklarga  (oltin, kumush) va
k o‘ plab   bosh q a   maxsulotlarga   boy   b o‘ lgan   Buxoro ga   1558-1559   yillarda
tashrif   buyurgan   ingliz   Anton   Jenkinsonning   bu   shaharga   bergan   ta’rifini
Temur   va   Ulug‘bek   davriga   nisbat   qo‘llash   mumkin.   U   Buxoroni   yirik   savdo-
hunarmandchilik   markazi   sifatida   ta’riflaydi.   Uning   yozishicha,   «Bu   erdagi
uylarning   aksar   qismi   loydan   qurilgan,   lekin   toshdan   ko‘tarilgan   va   oltin
bezatilgan hashamatli uylar, masjidlar  va boshqa inshoatlar ham ko‘p» 182
. 
Ma’dan   konlari   yaqinligi   tufayli   Toshkentda   metall   buyumlar   yasash
rivojlangan. Boshqa mutaxassislar qatorida xilma-xil metall buyumlar  tayyorlovchi
ustalar   ko‘payib,   ularning   mahsulotlari   bu   erdan   boshqa   viloyatlarga   olib
ketilardi.   Toshkent   boshqa   xududlarga   "S h oshiy"   ("C h ochiy")   deb   atalgan
kamonlar   etkazib   berish   bilan   ham   bu   davrda   dong   taratgan   edi 183
.   Manbalarda
keltirilgan «Toshkant vohasini…kitoblarda Shosh bitirlar, ba’zi Choch bitirlarkim,
«Kamoni chochiy»  andin iborattur»,  degan ibora yuqoridagi fikrimizga ishoradir.
O‘sha   davr   metall   buyumlaridagi   mitti   sur’atlarning   ko‘plab   tasvirlari
hukmdorlar saroylarida bunday buyumlar keng rasm bo‘lganligidan darak beradi.
Asosiy   iste’molchilar   zodagon-hukmdorlar,   yirik   amaldorlar,   savdogarlar
182
Дженкинсон   А. Путешествие  в Среднюю  Азию. 1558-1590 гг. В  кн. Английские путешественники
в Московской государстве. Л. 1937. – С. 182.
183
 Гюль  Эльмира. Темурийлар санъатида секуляризм. ,Мозийдан  садо журнали.  3 (15). 2002. – Б. 13.
55 bo‘lgan   zargarlik   buyumlarini   katta   miqdorda   ishlab   chiqarish   metallsozlik
san’ati   ravnaqining   yana   bir   belgisidir.   Agar   mo‘g‘illargacha   islom
ruhoniylarining:   «Oltin va kumush idishlarda suv ichmang va faqat sapol idish
bilan cheklaning», deya tarkidunyochilikdagi sabr-toqatga chaqirishi urf bo‘lgan
bo‘lsa,   Temuriylar   davrida   badavlatlikning   tashqi   ifodasi   bo‘lgan   qimmatbaho
metal   buyumlar   oddiy   holga   aylangan.   Tilla,   kumush   va   misdan   yasalgan
bilaguzuk,   sirg‘a   va   uzuklar   shahar   va   qishloq   xotin-qizlarining   bayram
liboslarini   to‘ldirgan.   Temur   saltanatidagi   tog‘-kon   ishlariga   bo‘lgan   e’tibor   va
turli   ma’danlardan   foydalanishning   taraqqiyoti   hunarmandchilikning   turli
sohalari rivojiga imkon yaratdi.
Hukmdor, amir va yirik sarkarda, saroy ayonlari uchun yasaladigan qilich,
shamshir,  sadoq,  ot  anjomlari   va hokazolar   qimmatbaho  toshlar,  oltin, kumush,
bronza,   jezdan   ishlangan   chiroyli   qismlar   bilan   bezatilgan.   Go‘zallikka   oshufta
bo‘lgan Sohibqiron saroyidagi xonalar, idish-anjomlar, dala-dashtda tiklanadigan
o‘tovlar   ham   turli   va   chiroyli   zarin   iplar,   xilma-xil   zargarlik   naqshlari   bilan
bezatilgan. Hukmdorlarning kiyim-boshlari, saroy malikalarining kiyimlari ham
oltin,   kumush   taqinchoqlar,   qimmatbaho   toshlar   qadalgan   yuqori   did   bilan
bezatilib,   san’at   asari   darajasiga   ko‘tarilgan.   Rui   Gonzales   de   Klavixo
Sohibqiron   bosh   kiyimini   shunday   ta’riflaydi:   «U   marvarid   va   qimmatbaho
toshlar bilan bezatilgan, uzunchoq telpak kiyib yurardi. Telpakning tepa qismida
oltin qubbasi bor edi» 184
.
Yuqoridagilardan ko‘rinib turibtiki, Sohibqiron davlatida er osti boyliklari,
konlar   va   ulardan   foydalanishga   katta   e’tibor   berilgan.   Qimmatbaho   ma’danlar
davlat   xazinasining   asosiy   zahirasi   hisoblanib,   undan   shohona   xayotning   turli
jabhalarida mohirona foydalanilgan. Bu davrda metall va metall ishlab chiqarish
rivojlangan.   Samarqand,   Buxoro,   Toshkent,   Farg‘ona   va   Movaraunnahrning
boshqa   shaharlarida   metalldan     ajoyib,   turli   –tuman   uy-ro‘zg‘or   buyumlari
hamda   metall   qurol-yarog‘lar   tayyorlangan,   jahonda   dong‘i   ketgan,   Damashq
qilichi ya’ni po‘lat qilichlar Farg‘ona-Axsikentida  ishlab chiqarilgan. Umuman,
bu   metall   buyumlar   XIV-XVI   asrlar   metallsozlik   san’ati   taraqqiyotida
navbatdagi ko‘tarilish, gullab-yashnash davri bo‘lganligidan guvohlik beradi.
XIII asrda   vayron   qilingan   Fanokent   qal’a   shahri   Temurning
farmoniga   binoan   qayta   qurildi.   Qayta       tiklangan       shaharga     atrofdagi   aholi
ko‘chirildi 185
. Shu davrda Andijon bilan Axsikent Farg‘ona vodiysining  iqtisodiy
va   madaniy   markazlaridan   biriga   aylandi.   Yangi   erlar   zabt   etilganida   kumush
184
  В.В.   Бартольд.   Бадахшон   Соч.,   Т. Ш .М,   1965.   –   С.   343;   М.Е.   Массон.   К   Истории   горного   дело   на
территории   Узбекистана. Тошкент. 1953. – С.12 .
185
  А.   Дженкинсон .   П ут е шествие   в   Средн ю ю   Азию   1558-1590   гг.   Английские   путешественники   в
Московской государстве   - Л. 1937. –С.  182.
56 konlari   Temurning qo‘l  ostida   o‘tib   qoldi   va   ulardan   tanga   zarb   qilish   uchun
kumush   etkazib   bera   boshlandi.   Chekka   o‘lkalar   ham   uzil-kesil   Temurning
tasarrufiga   o‘tgach,   tanga   zarb   etishning   yagona   tizimi   yaratildi,   lekin,   ayni
chog‘da   mahalliy   bezaklarning   o‘ziga   xos   xususiyatlari   ham   saqlanib   qoldi 186
.
Qimmatbaxo   ma’danlarga   ishlov   berish   hunarmandchilikning   yuksak   rivojlangan
tarmog‘iga aylandi.
Temur yurishlaridagi muvaffaqiyatlar va saltanatning siyosiy   qudrati uning
lashkari    qurol-aslaha bilan qay darajada ta’minlanganiga ko‘p   jihatdan bog‘liq
edi.   Shunga   bog‘liq   holda   Temur   davlati   poytaxtida   aslohasozlik   ishlari   kuchli
darajada   rivojlandi:   «Maxsus   ustaxonalarda   shamshir,   qilich,   xanjar,   oy   bolta,
sovut,   dubulg‘a,   o‘q-yoy,   naftandoz,   rad’andoz   kabi   qurollar     tayyorlanar   edi.
Shaxsan Temurning o‘zi bu sohaga katta ahamiyat berib, bu sohani qatiy nazorat
qilib borardi»  Bu xil ustaxonalarga eng yaxshi hunarmand va ustalar jalb etilgan.  
XIV  asr  oxiri  -  XV asrning boshlarida Samarqand shahri  chekkasida  katta
qasr   bo‘lib,   uning   atrofiga   aylanasiga   chuqur   xandaqlar   qazilganki,   bu   qasrga
kirish   qiyin   edi.   Bu   qasrda   Sohibqiron   o‘zining   g‘aznasini   saqlar,   xuddi   shu
qasrda   hunarmandlar     ishlaydigan   korxona   bo‘lgan.   Bu     qal’aning   xatto,
Qorovulxonasi   ham   hashamdor   qilib   bezatilgan,   darvoza   tabaqalari   esa   etti
xil   ma’dan   qotishmasidan   qilingan.   Ispaniya   elchisi   Klavixoning   xabar
berishicha, «Bu saroyda jangchilar  uchun  sovut, dubulg‘a, o‘q-yoy,  qurol-aslahalar
yasaydigan   mingga   yaqin   mohir   ustalarni   saqlanardi.   Elchilar   Samarqandda
bo‘lgan   vaqtlarida     Sohibqiron     bu   qasrga   e tti   yillik   yurishdan   tantana   bilan
qaytib   keldi,   so‘ngra   «U   shahardan   ketgan   vaqtida   ustalar   tayyorlagan   barcha
qurol-aslahani uning  huzuridan olib o‘tishni buyurdi.
Bu   aslahalar   orasida   puxta   tayyorlangan   va   qizil   movut   bilan   bezatilgan   uch
ming juft sovut va qurol-aslahalarni  olib o‘tishdi.  Keyin ko‘plab dubulg‘alarni olib
o‘tishdi.   Temur   o‘sha   kuniyoq   bu   dubulg‘alar   va   sovutlarni   taqsimladi   xamda
otliqlar   va   boshqalarga   tarqatib   berdi.   Bu   dubulg‘alar   dumaloq   hamda   uzunroq
yasalgan   ediki,   boshga   kiyilganda   odamning   yuzinida   to‘sib   turadigan,   ko‘tarib
tushiradigan bo‘lishi   bilan birga himoya  vazifasini   bajaruvchi  kichik  temirchalar
ham qadalgan edi»
Klavixo   fikrini   davom   etib:   « Dubulg‘alar   yumaloq   va   baland,   peshonadan
iyakkacha   ikki   enli   temir   tushgan,   uni   ko‘tarib   qo‘yish   ham   mumkin.   U   yuzni
shamshirning   ko‘ndalang   zarbidan   saqlash   uchun   qilingan,   sovutlar   esa,   faqat
pastki   qismi   boshqacha   matodan   ishlangan   va   sovut   ostidan   kuylakdek   ko‘rinib
turadi»   Amir   Temur   farmoniga   binoan   o‘tkazilgan   tantanali   bayramlar   va
186
  Руи Ганзалес де Клавихо. Буюк Амир Темур тарихи (1401-1406). Тарж. У. Жўраев. Т. 2007. – Б. 111-
113.
57 namoyishlar   tasvirida   hunarmand   ustalar   faoliyatining   kasbiy   mahorat   darajasi
yaqqol   ko‘rinar   va   u   baholanardi.   Bayram   d asturxonlariga   taomni     tilla   va
kumush idishlarga qo‘y go‘shti bilan yonma-yon qo‘yishdi keyin xizmatkorlar
mis,   kumush,   tilla   va   qimmatbaho   idishlarda   shu   taomning   sho‘rvasini   olib
kelishdi” 187
.  
Bu bayramga Amir Temur barcha mirzolarni hamda butun Samarqand
saltanatining   hurmatli   insonlarini   yig‘ishni   buyurdi.   Hamma   qatori,   bu   erga
Badaxshon hukmdori o‘z navkarlari bilan etib keldi. Badaxshonning boyligi, u erda
qimmatbaho   olmos   ishlab   chiqarilishida   edi.   Elchilar   ancha   vaqt   Badaxshon
hukmdori   bilan   birga   bo‘lishib,   qanday   qilib   olmos   ishlab   chiqarishni   undan
so‘rashdi. Shunda u shaharga yaqin joyda katta tog‘ borligini, shu tog‘ning toshlarini
bo‘laklarga   ajratib,   uni   ichidan   olmoslarni   ajratib   olishlarini   aytdi.   Bu   shunday
amalga oshirilar ekan: olmosi bor tosh bo‘lagini olib, bolg‘acha bilan tosh atrofi urib
tushirilar, sekin-asta toshlar to‘kilib, olmosning o‘zi yuzaga chiqib qolarkan. U, yana
shu   olmos   koni   atrofiga   Temurbek   janoblari   ko‘plab   qo‘riqchi   askarlar   tayinlab
qo‘yganini   ham   aytdi.   Badaxshon   Samarqanddan     Kichik   Hindiston   (hozirgi
Afg‘oniston) tomon yurilganda, o‘n kunlik masofa 188
-deb ta’kidlaydi Klavixo.
Temurning   hukmronlik   davriga   oid   yozma   manbalardagi   bu   xil   ma’lumotlar
Samarqand hunarmandchiligining o‘sha paytdagi rivojlanish   darajasini   aks   ettirishi
bilan ham diqqatga sazovordir. XIV asr oxiri va XV asrda hunarmandchilikning
ko‘plab   tarmoqlari   ancha   rivojlandi,   hunarmandlar   soni   ko‘payib,   ixtisoslashuv
darjasi   oshdi:   go‘zal   va   ulug‘vor,   tillo   naqshinkor   inshootlarni   bunyod   etgan
binokorlar,   marmar   va   toshtaroshlar,   ma’dansozlar   va   boshqa   mutaxassislar
mahoratining   yuksalishi,   ijodning   barq   urushi   uchun   asos   bo‘ldi.   Temur   va
temuriylar davri Movaraunnahr shaharlaridan bo‘lmish Samarqand butun Old va
O‘rta S h arqda metallsozlik markaziga aylandi.
Temur   davlatining   ko‘pgina   oltinlarini   Zarafshonning   yuqori   va   quyi
oqimlaridagi   erlardan   keltirilgani   haqida   ma’lumotlar   M.E.   Massonning
"O‘zbekiston   hududida  konchilik   tarixiga   doir»   nomli   asarida   keltiriladi.   ”Eng
yaxshi   gil   tuproq   Samarqand   yaqinidagi   Cho‘pon   ota   tog‘laridagi   Konigil
konidan   olinar   edi” 189
.           U   davrda   oltin   va   kumush   Zarafshonning   yuqori
oqimidagi   erlardan   kelib   tushgan.   Samar q anddagi   o‘nlab   machit   ustunlarini
tiklashda   Zarafshon   daryosining   yuqori   oqimidagi   Mandana   qishlog‘i   yaqinidan
sariq  qum qazib keltirilgani fikrimizning dalilidir.
187
188
  Хуросон   –   Бадахшон   тоғларидан   дашти   кабиргача   ва   Қорақумдан   Хиндукуш   тоғлариганча   бўлган
ерларни ўз ичига олган мамлакат. Ҳозирги Ҳамадон шаҳри. А. Саидов., У. Жўраев., Б. Эрматов. Амир
Темур Европа элчилари нигоҳида. – Т. 2007. – Б. .
189
  Лордкипанидзе   Л.Н.   История   геологического   изучения   Узбекистана   в   системе   цивилизация   Азия.
Ташкент. 2001. – С. 11; Сагдуллаев А.С. Қадимги Ўрта Осиё тарихи. Тошкент.: Университет. 2004. – Б.
21; Авдусин Д.А. Основы археология. М. 1989. – С. 100.
58 XII-X III  asrlarda  so‘ngan konchilik va metalshunoslik ishlari  Temur davriga
kelib   jadallasha   borganini   kuzatish   mumkin. Shu borada     Ispan   sayyohi   Klavixo
Samarqanddagi   qurol-aslaha   ustaxonasida   3000   ta   temirdan   va   boshqa
metallardan yasalgan juda ko‘rkam, yuqori   darajadagi mohirlik talab   qilinadigan
qurollar majmuasini ko‘rganini aytadi 190
.
Maxmud   ibn   Valining   xabar   berishicha,   Toshkent   viloyatidagi   tog‘larda
feruza,  temir,  qalayi   konlari   mavjud bo‘lib, biroq,   foydalanilmagan 191
.  Ammo,
bunday   manbalarni   to‘g‘ridan-to‘g‘ri   qabul   etmay,   o‘sha   X III -XI V   asrlarga   oid
yozma manbalar bilan birga, yangi arxeologik ilmiy tadqiqotlar   olib   borish   zarur.
Shuning uchun, biz Toshkent viloyatining Ohangaron vodiysida yashovchi  xal q lardan
Amir   Temur   ha q idagi   rivoyat   va   afsonalarni,   hamda   ilmiy   risolalarni   sinchiklab
o‘rgana boshladik.
  Bu   o‘ lkada   yashovchi   h al q lar   orasida   juda   k o‘ plab   di qq atga   sazovor,
q immatli noyob esdaliklar,   rivoyatlar, xotiralar sa ql anib  q olganiga guvox, b o‘ ldik.
“Amir   Temur   Ohangaron   daryosi   bo‘yiga   metallsozlar   shahri   b o‘ lmish
Oxangaronni   q urdirgan”   deyiladi.   Akademik   Ibrohim   Mo‘minov   Amir   Temur
Angren daryosi bo‘yida, metall  erituvchilar, ya’ni Ohangarlar shahri Ohangaronni
bunyod etishga katta hissa qo‘shgan va bosh bo‘lganligini ta’kidlab o‘tgan 192
.
  Bizning   taxminimiz   va   1996-97   yillarda   olib   borilgan   arxeologik   qidiruv
ishlarimiz   natijalariga   ko‘ra,   bu   shahar   Angren   daryosining   o‘ng   qirg‘og‘ida,
hozirgi Ohangaron shahridan 1.5-2 km quyida joylashgan hozirgi Munchoqtepa
qishlog‘idadir.     Bu   erda   XII   asrlarda   vayron   bo‘lgan   metall   eritish   manzili
o‘rnida   XIV   asrlarda   jadal   rivoj   topib,   polimetall   va   temir   rudalarini   eritish,
ulardan   mis   idish,   asbob   anjomlar,   ish   qurollari,   oltin,   kumush,   shisha,   feruza,
tog‘   xrustali   va   toshlardan   zeb-ziynatlar,   munchoqlar   yasashda   ko‘zga   ko‘ringan
zargarlar   shahri,   metalchilar   shahri   bunyod   etilgani   arxeologik   topilmalardan
ko‘rinib turibdi.   Bu   o‘ lka   qadimdan  oltin,  kumush,  mis  va   boshqa  konlarga  boy
bo‘lib,   XII   asrdan   so‘ng   inqirozga   yuz   tutgan.   Shu   boisdan,   bu   joy   XIII   asrda
xarobaga   aylangan.   Tunkent   tuprog‘ida   150   000   t.   mis   toshqol   (shlaklari)
to‘plami, Tukkentda esa 50 000 t. toshqol mavjud edi. Bu o‘lkada olimlar 1996
yilda olib  borgan arxeologiya  q idiruv ishlari natijasida, Muncho q tepa  q ishlo g‘ ida
bu     davrda rivojlangan shahar  xarobasi  kuzatilgan. Shu erdan   topilayotgan   sopol
idish parchalarida bezak tasvirlari, zeb-ziynat   buyumlari, tegirmon toshlar XIV
asrga   oid   ekanligidan,   Amir   Temur   bunyod   etdi,   deb   aytilgan   sha h ar   shu
emasmikin, deya taxmin  q ildik. 
190
Кўрсатилган адабиёт.  – Б. 152-153.
191
 
192
Кўрсатилган адабиёт. – Б.  65.
59   Yu.F. Buryakovning yozishicha, o‘sha davrda Tunkent va   Munchoqtepada
a h oli orasida  o‘ tro q  h olda yashash  q aror topadi. Qo‘rg‘oshin- kumush rudasini qazib
olish va qayta ishlash rivojlanadi. 
Buni E.A.  Davidovich topgan va XV-XVI asrga oid tanga pullardagi belgilar
ham tasdiqlaydi. Bu tangalar shu joyda topilgan bo‘lib, Buxoroda zarb  qilingan
temuriylar   tangalari   edi.   Bundan   tashqari,   1428-1429   yillarda   Buxoroda   zarb
qilingan   temuriy   tangalari   ham   diqqatga   sazovordir.   Mustaqillik   yillarida
Malik   cho‘lidagi   Raboti   Malik   karvonsaroyidan   N.B.   Nemseva
boshchiligidagi   ekspeditsiya   Amir   Temur   davrida   zarb   etilgan   tangani
topganining o‘zi ham bu fikrni tasdiqlaydi.
Amir   Temur   o‘z   saltanatini   mustahkamlashda,   uning   harbiy   va   iqtisodiy
qudratini   oshirishda   oltin,   kumush,   mis,   temir,   rux,   qaliyi   kabi   metallar   bilan   bir
qatorda qimmatbaho toshlar va mineral xom- ashyolar   topish hamda ularni ishlab
chiqarish zarurligiga katta ahamiyat bergan. Bu  davrga kelib, Toshkent viloyatining
Ohangaron   tumanida   joylashgan   qadimgi   Tunkent,   Munchoqtepa   kabi
shaharlarda   mis,   oltin,   kumush   va   temir   qayta   eritilib,   jumladan,   Munchoqtepa
shahrida   turli   xil  zeb-ziynatlar  ishlab  chiqarila boshlandi.  Bu  fikrlarni,  akademik
M .E. Masson, Yu.F. Buryakovlar olib borgan (1962-1976), G.A. Pugachenkova
hamda   konchi-metallurg   mutaxassislar   S.   Abduraxmonov,   A.   Hasanov,   M.
Asqarovlar (1976-1996)  o‘tkazgan arxeologik ilmiy tadqiqotlar tasdiqlaydi.
Temur   saltanatining   yuksak   rivojlanishida,   uning   qudratini   namoyish   etishda
metallarning   roli   katta   bo‘lganligini   Lyusen   Keren   o‘zining   «Amir   Temur
saltanati»   nomli   asarida   keng   ta’riflaydi.Uning   yozishicha,   «Sara   jangchilarning
qurol-yarog‘i, dubulg‘a, zirx, sovut, nayza, sadoq, qilich,   xanjar, oybolta va o‘q-
yoydan iborat bo‘lgan. Ularning otlari ham o‘ziga xos   sovut bilan himoyalangan».
Bu   davrda   Movarounnahr   konlari   jonli   ravishda   qayta   ishlay   boshlaydi.   Toshkent
viloyatining Qizilolma, Kandirsoy, Birchmulladagi konlar, Farg‘ona, Buxoro konlari
ishga tushadi.  Zarafshon daryosi qumlaridan oltin yuvish jadallashadi.
Temur   qurilish   ishlarida   oltin,   kumush   va   turli   xil   xom-ashyo   buyoqlariga
katta   e’tibor   berar   edi.   Bu   tasvirlardan   ko‘rinib   turibdiki,   Amir   Temur
saltanatini nodir   metallar va qimmatbaho   toshlarsiz tasavvur  etish qiyin.      Shu
boisdan, birgina  Shosh-Iloq mavzesida Temur davriga kelib mis, oltin va kumush
eritish VII-VIII asrga qaraganda yiliga qariyb ikki baravar ko‘p  eritilganini bilish
mumkin.   Masalan,   Tunkent     shahar   xarobasi   qazib   o‘rganilganda   P-XP   asrlarda,
ya’ni 1000 yil davomida 100 000 ming t. ruda qayta ishlangan bo‘lsa, faqat XIV-
XVI asrlarning o‘zida, ya’ni 200 yilda 50000 tonna-ruda  qayta ishlandi.  Bundan
tashqari,   u   davrda   ulkan   doshqozonlar,   mis   samovar,   oftoba,   darvoza-eshik,
lagan, qurol-aslahalarning deyarli barchasi   metalldan yasalgan. « Samarqanddagi
60 ulkan   qurilishda   marmar   keng   qo‘llaniladi» 193
-   deb   yozadi   Maxmud   ibn   Vali.
Marmar asosan, shu viloyatdan topilgan. Unda turli  naqshlar o‘yilgan qabr toshlari
tayyorlangan.   Y o zma   manbalarda   Samarqand   viloyatidan   chiqariladigan   tovarlar
ichida "Y a shil marmar" tilga olinadi.  Bu erda shuningdek, surma, gips, ganch bor
edi.   «Samarqand   bilan   Kesh   orasida   bir   tog‘   tushubtur.   Itmak   deboni   derlar,
sangtaroshlik   qilur,   toshlarni   tomom   bu   tog‘din   eltarlar»   -   deb   yozadi,   Bobur,
so‘zini davom etib:  «Kesh viloyatidan narida qizg‘ish Kesh tuzi mashhur bo‘lgan.
Bu   tuz   S h unchalik   shaffof   va   yarqirroqki,   hatto,   billur   va   yashmadan   o‘tib
tushadi» 194
.
 Ulug‘bek yashagan davrda ham matell ishlab chiqarish tiraqqiy etgani haqida
Samarqandning   Registon   maydoni   yaqinida   olib   borilgan   arxeologik   qazishmalar
materiallari   xazinasi   guvohlik   beradi.   Er   sathidan   8   metr   chuqurlikdan   qazib
olingan   bu   joy   temirchilik   ustaxonasi   bo‘lib,   metall   eritadigan   o‘choq,   uning
yonida   temir   va   qo‘ra   qoldiqlari,   bir   qancha   tayyor   va   yana   oxiriga   etmagan
buyumlar   topilgan 195
.   Ustaxonani   qaysi   davrga   oid   ekanligani   bilish   uchun   Amir
Temur 1379-1380 yillarda zarb ettirgan tangalar yordam beradi 196
. Ko‘zalardagi
XIV asr oxiriga oid xususiyatlar ham buni tasdiqlaydi.
Albatta,   bu   davr   hunarmandchiligi   xususida   gap   borganda,   faqat   shu
ustoxona   topilmalari   bilan   cheklanib   qolmasligimiz   zarur.   Zero,   O‘rta   Sharqning
keng   hududlarida   bu   davrda   juda   ko‘p   hunarmandchilik   buyumlari   lagan,   jom,
dastshuy,   piyola,   shamdon,   chiroqdon,   chilim,   qalamdon   kabi   nihoyatda
naqshinkor qilib ishlangan bu buyumlar bronza, latun va qizil   misdan ishlangan.
Ushbu   buyumlardan   keng   xalq   ommasi   foydalana   olgani   holda   mamlakatlar
o‘rtasida o‘zaro savdo-sotiqning yuksak darajada rivojlanganligi ma’lum bo‘ldi 197
.
Turkiston shahridagi Xo‘ja Ahmad Y a ssaviy maqbarasiga tegishli jihozlar shular
jumlasidandir.   
X V   asrda   arab   jo‘g‘rofi   Ibn   Xaukal   shunday   deb   yozadi:  «So‘g‘d poytaxti
Samarqand   So‘g‘d   diyoridan   janubda   va   undan   balandda   joylashgan   shahar...
Qisman   qo‘rg‘oshindan   qilingan   kanaldan   tarqaluvchi   oqar   suv   shaharning
barcha  qismidan o‘tadi» 198 .
  
193
  Махмуд ибн Вали  "Моря тайн". М. 0000. - С. 76.     
194
 Заҳириддин    Мухаммад    Бобур.   Бобурнома . Тошкент .  1989  – Б.  47 .
195
  Бурянов Ю.Ф.   Коллекция бронзовых художественных изделий Х1У-начала    ХУ   вв. из  Самарканда.   
   Т а шкент    1990. – С. .
196
  Давидович   Е.А.   О   загадочних   дирхемах   Мусейяби   Мухаммади   и   Гидрифи   //   Из   истории   монетного
дела Средней Азии 9-10 вв. М. 1960. – С. 90.
197
  Иванов  А.А.  О  бронзовых  изделиях  конца  XIV   в. из  мавзолея  Ходжа  Ахмада  Яссеви  -  М. 191.  – С.
144 ; Чехович О.Д. Самаркандский документы  XY - XYI  вв. М. 1974. – С. 232.
198
Бетгер Е.К. Извлечение из книги "Путешествия страны".   Абу-Косим ибн Хаукаля тр. САРУ, вып. СХ1,
Т. 1987. – С. 14;   Бурякова Ю.Ф. Коллекция бронзовых   художественных изделий Х1У-начала   XV   века из
Самарканда. Общественные науки в Узбекистане. №8. 1966. – С. 35-86.
61 XIV-X V I   asrlarda   Movarounnahr   erlari   ostida   temir,   mis,   toshko‘mir
mavjud   edi.   Temir,   qo‘rg‘oshin,   firuza   yotqiziqlari   Toshkent   yaqinidagi
tog‘larda   joylashgan   edi.   Bir   vaqtlar   kumush   konlari   ishlagan   va   oltin   qazib
chiqarilgan,   lekin,   bir   qismi   qatlam   tugagach,   qolgani   esa,   to‘polon   davrlarida
tashlab   ketilgan.   Zayniddin   Vosifiy   1540   yilda   tuzilgan   Toshkent   viloyati
konlarining   suyurg‘ol   qilib   berilganlik   haqidagi   yorlikda   shu   erdagi   mavjud
firuza va temir konlari "harakatda"  deb ko‘rsatiladi 199
. Demak, bu konlar ilgari
ham, keyingi  davrlarda ham ishlatilgan, deya taxmin qilish mumkin.
Zaxriddin  Muxammad   Boburning  bildirishicha,   O‘sh   shahriga   yaqin   bo‘lgan
Berako‘h   tog‘laridan   chipor   qizil   toshlar   qazib   olinib,   undan   pichoqlar   va
boshqa   qurollarga   bandsop   sifatida,   urchiqboshi   va   boshqa   bezaklar   yasalar
edi 200 .  
Ko‘p   asrlik   ishlar   jarayonida   Movarounnahr   konchilari   kon-metallurgiya
sohasida   juda   katta   tajribaga   va   bilimga   ega     bo‘lganlar.   Konni   qidirish,   qazib
olish   texnikasi   va   texnologiyasi,   ishlab   chiqarish   qurollari,   shaxtani   murakkab
shamollatish   tizimi,   suvni   chiqarib   tashlash,   shaxtani   mustahkamlash   usuli
hamda   rudadan   metallarni   ajratib   olish   texnologiyasi,   metallarga   ishlov   berish
kabi   jarayonlar   asrlar   davomida   hayron   qolarli   darajada   takomillashib   borgan.
Ajdodlarimizning  avlodlarga qoldirgan merosi shu qadar yuksakki, ularni aynan
bugun  mustaqil   O‘zbekistonimizning   har   bir   sohasiga   tadbiq  etish   mumkin.   Bu
esa, ajdodlarimizning salohiyati naqadar yuksakligidan dalolat beradi.
3.3.   O‘rta   Osiyo   konchilik   sanoatining   shakllanishi   va     rivojlanishida
O‘zbekistonning   o‘rni   va   roli.   Mustaqillik   yillarida   O‘rta   Osiyoda   va   qo‘shni
hududlarda   olib   borilgan   tarixiy-arxeologik   tadqiqotlar     Qadimgi   Sharq     kon   –
metallurgiyasini  shakllanishi  va rivojlanishida O‘zbekistonning o‘ziga xos o‘rin
tutganligini   ko‘rsatuvchi   ko‘plab   ashyoviy   dalillarni   yuzaga   chiqardi.   Ularga
asoslanib,   biz   «O‘rta   Osiyo   kon-metallurgiyasi»,   «O‘zbekiston   kon-
metallurgiyasi»   kabi   muhim   tarixiy   tushunchalardan   ilmiy   tadqiqotlarda   keng
foydalana   boshladik.Birinchi     prezidentimiz   ta’kidlab   o‘tganlaridek,   hozirgi
O‘zbekiston   hududining   ulkan   Ovrosiyo   mintaqasi   markazida,   muhim   tranzit
yo‘llari   kesishgan   chorrahada   joylashganligi   tarixan   belgilangan   bo‘lib 201
,   bu
vatanimizni   kishilik   tarixining   ilk   bosqichlaridayoq   Sharq   va   G‘arb   dunyosi
o‘zaro muloqotga kirishadigan joy sifatidagi kun tartibiga qo‘yilmoqda 202
. Qadim
199
  Зайн ад-дин Васифи.  Бадаи ал-вакаи. Критический текст, введение и указатели   А.Н. Болдырева   Т.П.
М. 1961. – С. 1332;  Кэрэн Л. Амир Темур салтанати. Тошкент.  «Маънавият». 1999. – Б. 92.
200
  .«Бобурнома»…. – Б.  43;   Бурянова Ю.Ф. Коллекция бронзовых   художественных изделий  Х1У-начала
XV  века из Самарканда.  Общественные науки в Узбекистане, №8-9. 1966. – С. 35-86.
201
  Каримов   И.А.   Ўзбекистон:   миллий   истиқлол,   иқтисод,   сиёсат,   мафмафкура.   1-том.   Тошкент:
Ўзбекистон. 1996. – Б.  .
202
  Алимова   Д.А.   Ўзбекистонда   тарих   фанининг   вазифалари   ва   муаммолари   //   «Ўзбекистоннинг   янги
тарихи:концептуал-методологик   муаммолар»   мавзусидаги   республика   илмий-назарий   анжумани
62 asoslarga   ega   bo‘lgan   O‘zbekiston   kon-metallurgiyasining   O‘rta   Osiyo   kon-
metallurgiyasi  taraqqiyotida tutgan ahamiyatini o‘rganish, O‘rta Osiyoning turli
hududlari   rivojiga   kon-metallurgiyaning   ko‘rsatgan   ta’sirini   aniqlash   tarixiy   -
ilmiy   tadqiqotlarda   muhim   o‘rin   tutib   bormoqda.   Bu   vazifalarni   muvaffaqiyatli
hal   etishda   O‘rta   Osiyoda   va   qo‘shni     hududlarda   kon-metallurgiyaning
shakllanishi va rivojlanishi masalalarini o‘rganish zarurdir.  
O‘rta Osiyo hududlaridagi tosh davriga oid yodgorliklarni o‘rganish, o‘sha
davrdayoq   mintaqadagi   turli   qabilalar   o‘rtasida   ibtidoiy   konchilik
shakllanganligini,   bu   esa   o‘z   navbatida   metallurgiyani   shakllanishiga   asos
solganligini   ko‘rsatmoqda.   O‘rta   Osiyo   tosh   davri   makonlarining   joylashuvini
tahlil qilsak, ibtidoiy ajdodlarimiz bu davrda tog‘lar, tog‘oldi adirliklarni, daryo
vodiylarini hamda vohalarni o‘zlashtirishi, ularning ovchilik bilan shug‘ullanishi
tabiiy   ravishda   konchilikning   rivojlanishiga   olib   kelardi.   Shu   tariqa,
konchilikning   rivojlanishi   metallurgiya   rivojiga   katta   ta’sir   ko‘rsatgan.   O‘rta
Osiyoda ibtidoiy makonlarni mehnat qurollari yasaladigan turli toshlar va boshqa
xom-ashyo   zaxiralari   (metall   maxsulotlari)   mavjud   joylar   katta   o‘rin   tutgan.
Xususan,   mustahkam,   lekin,   oson   ishlov   beriladigan,   turli   shakl   va   hajmdagi
mehnat   qurollari   yasash   uchun   qulay   xom-ashyo   turlariga   bo‘lgan   ehtiyoj
ibtidoiy   konchilikka   hamda   boshqa   minerallarning   fizikaviy   va   kimyoviy
xususiyatlarini   asta-sekin   o‘zlashtirib   borilishiga   olib   keldi.   Bu   esa,   turli
hududlar     va   ibtidoiy   makonlar   o‘rtasidagi     o‘zaro   maxsulot   ayriboshlashga
bo‘lgan   ehtiyoji     muhim   o‘rin   tutganligi   haqida   xulosa   chiqarish   imkonini
bermoqda.   Bunga   olib   kelgan   sabablarni   tahlil   qilib,   birinchidan,   turli
mintaqalarning   tabiiy   sharoitidagi   tafovutlar,   xom-ashyo   zaxiralarining   notekis
joylashganligi,   ibtidoiy   jamoalarni   o‘zlari   yashab   turgan   tabiiy   muxitning   boy
maxsulotlari - qimmatbaho va nodir toshlar, metallar va turli mineral  bo‘yoqlar
maxsulotlarini o‘zaro almashishlarini hayotiy zaruratga aylantirardi 203
.
Ikkinchidan   turli   xom-ashyo   va   ishlab   chiqarish   mahsulotlarini   o‘zaro
ayriboshlash   imkoniyatlarini   yanada   kengaytirdi,   o‘z   navbatida   turli   hududlar,
birinchi   galda   qo‘shni   jamoalarning   o‘zaro   xo‘jalik   munosabatlari
mustahkamlanib   borishiga   olib   keldi.   O‘rta   Osiyoning   turli   hududlaridan
topilmalarning   topilishi 204
  va   boshqa   ko‘plab   misollar 205
,   bu   davrdagi   mahsulot
материаллари. Тошкент:  Академия. 1998.  – Б .
203
Алексеев   А.   А.,   Першиц   Л.   История   первобытного   общества.   М.   Высшая   школа.   1990.   –   С.   185;
Сагдуллаев   А.С.   Қадимги   Ўрта   Осиё   тарихи.   Тошкент:   Университет.   2004.   –   Б.   14;   Мавлонов   У.   Ўрта
Осиёда   илк   алоқа   йўллари   шаклланишининг   табиий-иқтисодий   асослари.   Ўзбекистон     тарихи   журнали.
№1. 2007. – Б. 3-9.
204
 Алексеев А.А., Першиц Л. История первобытного общества. М.: Высшая школа. 1990. – С. 185.
205
 Касымов М.Р. Кремнеобрабатывающие мастерские и шахты каменного века Средней Азии.   Ташкент.
Фан. 1972. – С. 123;    Қосимов М.Р.  Учтут чақмоқтош конлари.   ЎзМЭ.   10-жилд. Тошкент. 2005. – Б. 155-
63 almashuv jarayonlari haqida fikr yuritishga imkon beradi. Mutaxassislar fikricha,
bu   davrda   almashinayotgan   mahsulotlar   qiymatini   belgilovchi   ekvivalentlar
bo‘lmagan 206
. Lekin, fikrimizcha, turli qabilalar va hududlar o‘rtasidagi mahsulot
almashuvining kuchayishi, to‘lov vositasi  sifatida alohida qiymatga ega bo‘lgan
nodir metallardan foydalanishga   o‘tilishiga olib kelgan bo‘lishi, ehtimoldan xoli
emas.   Mahsulot   almashuvining   ilk   bosqichlarida   nodir   metallar   qabila
boshliqlari,   jamoada   alohida   nufuzga   ega   bo‘lgan   kishilarga   beriladigan   sovg‘a
tarzida   amalga   oshirilganligini   etnografik  tadqiqotlar   natijalari   ham   tasdiqlaydi.
Ba’zi mutaxassislar fikricha, O‘rta Osiyodagi ko‘plab konlarda mintaqaning turli
hududlaridan   kelgan   qabilalar   vakillari   uchrashganlar.   Bu   erda   nafaqat   turli
mahsulotlar   almashinishi   amalga   oshirilgan,   shu   bilan   birga   konlardan   xom-
ashyo   olish   va   konlar   yaqinidagi   ustaxonalarda   ularga   qayta   ishlov   berish,
mahsulotlar tayyorlash bo‘yicha o‘zaro tajriba almashish ham yuz bergan 207
. 
Bu   jarayonlarni   tahlil   qilib,   ibtidoiy   konchilik   ishlab   chiqarishi   rivoji,
olinadigan   xom-ashyoga   ishlov   berish   va   turli   mehnat   qurollari   yasashga
ixtisoslashgan   konchilar,   metalsozlar   guruhi   paydo   bo‘lganligi   haqida   muhim
xulosalar   chiqarish   mumkin.   Mutaxassislar   O‘rta   Osiyo   va   Qadimgi   Sharq
dunyosini   turli   hududlaridagi   makonlardan   topilgan   metall   qurollarda   ma’lum
o‘xshashliklar   ko‘zga   tashlanishiga   e’tibor   qaratadilar 208
.   Bu   topilmalar   O‘rta
Osiyo,   xususan,   O‘zbekiston   hududi   bilan   yuqoridagi   joylar   o‘rtasida   o‘zaro
mahsulot   almashuv   mavjud   bo‘lganligi   masalasiga   aniqlik   kiritadi.   Shu   tariqa,
O‘zbekiston   hududi   noyob   xom-ashyo   zahiralariga   boy   makon   sifatida   O‘rta
Osiyo   kon-metallurgiya   miqyosida   etakchi   iqtisodiy   mavqega   ega   bo‘lib,
mintaqaning iqtisodiy markazi sifatida ko‘zga tashlana boshlagan.
Olimlarning   O‘rta   Osiyodagi   konlardan   foydalanish   eneolit   davridan
boshlangan 209
 deb taxmin qilishlari bejiz emas albatta.
бет.
206
 Алексеев А.А., Першиц Л. История первобытного общества.  М.: Высшая школа. 1990. – С. 186.
207
 Касымов М.Р. Кремнеобрабатывающие мастерские и шахты каменного века Средней Азии.   Ташкент.
Фан. 1972. – С. 123.
208
  Буряков Ю.Ф. История производства цветных металлов в Узбекистане в древности и средневековье.//
Добыча   благородных   металлов   в   средневековой   Средней   Азии.   Қадимги   давр   кон-металлургия   тарихи:
ўтмиши ва бугуни  (Ресрублика миқёсида   илмий-амалий  анжуман  материаллари, 31май  2007й). Навоий.
2007.   С.   9-12,   57-60;   Алимова   Д.А.,   Филанович   М.И.   Тошкент   тарихи   (қадимги   даврдан   бугунгача).
Тошкент.   2007.   –   Б.   7-18;   Рузанов   В.Д.   К   вопросу   о   источниках   оловянистых   бронз   в
металлобробатывающих   производствах   племен   юга   Средней   Азии   в   эпоху   бронзы.//ИМКУ,   вып.   №30.
Самарканд. 1999.  – С. 32.
209
  .   Асқаров   А.А.   Сапаллитепа.   «Фан».   Ташкент.   1973.   –   С.   ;   Аскаров   А.А.   Узбекистон   археологияси.
Тошкент. Низомий номидаги ТДПУ.  2002. –Б. ; Асқаров А.А. Ўзбекистон тарихи: (Энг қадимги даврдан
эрамизнинг   5   асригача).   Тошкент.   «Ўқитувчи».   1994.   –   Б.   ;   Асқаров   А.А.,   Ширинов   Т.Ш.   Ранняя
городская   культура   эпохи   бронзы   юга   Средней   Азии.   Самарканд.   1993.   –   С.   ;     Раҳимов   К.А.   Саполли
маданияти ёдгорликларида олов билан боғлиқ   қурилмалар ва ошхона идишлари типологияси. Авт дисс.
кан. Самарқанд.   2011. – Б. 10-13; Рузанов В.Д. История древний металлургии и горного дела Узбекистана
в эпоху бронзы и раннего  железа. Авт. дисс. канд. ист. наук. М.,1982. – С. 14.
64 Bronza davrida mis buyumlari va mis tangalariga bo‘lgan talab bu ma’danni
ko‘p miqdorda topish va uni eritishga asosiy sabab bo‘lgan. NDKI Olmaliq kon-
metallurgiya   fakulteti   «Yosh   tarixchi-arxeolog»lar   to‘garagi   talabalari   hamda
arxeolog   va   ma’danshunos   olimlar   (Buryakov   Yu.F.   Abduraxmonov   S.A.
Asqarov   M.A.,   Xasanov   A.S)   hamkorligida   Olmaliq   shahar   Munchoqtepa
xarobalari     hamda   Obiz   qishlog‘i   tepaliklarida   2008-yil   olib   borilgan   dala
tadqikotlari   jarayonida   topilgan   na’munaviy   mineral   ashyolar   malaxit,   lazurit,
sopol   quvur   parchalari,   toshqol   uyumlari,   olovbardosh   loysuvoq,   rudalar,
qimmatbaho rangli toshlar, ko‘plab mis tangalar hamda metall eritish pechining
topilishi 210
  yuqoridagi   fikrimizning   dalilidir.   Bu   topilmalarni   Olmaliq   Qovuldi
koni kimyo labaratoriyasida tahlil qilinganda, ularning tarkibida taxminan 0,5-1-
5   g/t   ga   yaqin   mis,   qo‘rg‘oshin,   rux   va   boshqa   elementlar   borligi   aniqlanib,
hozirda   Olmaliq   o‘lkashunoslik   mezeyida   saqlanmoqda.   S h uningdek,   foydali
qazilma   konlari   va   metall   eritish   o‘choqlari   O‘rta   Osiyoda   ko‘plab   topilgan 211
.
Bular Navkat, Lyankon, Tuyamo‘yin, Farg‘ona, SHarqiy va Janubiy Qoramazor,
Adrasmon, Konsoy, CHoruxdayron; Olmaliq hududidagi Oltintopkon, Uchqatli,
Miskon,   Qolmoqqir,   Sariqcho‘qqi,   Sarlog‘on,       Oqtosh,     Shimoliy     Qoramozor
konlari kabilardir.  
Chirchiqning   yuqori   qismidagi   konlar,   Govurdoq   va   Ko‘xitang   kon
havzalari,   Qizilqum   mintaqasidagi   Zirabuloq   –Ziyovuddin   tog‘laridagi   mis
konlari   «To‘rt   miskon»   va   «Katta     miskon»,   Nurota   tog‘laridagi   konlar   va
boshqa katta-kichik ma’danli konlarni  tavsiflab o‘tishimiz joiz. 
  Darhaqiqat, O‘zbekiston  O‘rta Osiyoda  er  osti  va er  usti boyliklariga boy
bo‘lgan   mamlakatlardan   biridir.   Respublikamizda   100   dan   ortiq   ma’dan   turlari
bo‘lgan   2700   dan   ortiq   konlar   aniqlanganligi   buning   dalilidir.   Ushbu   er   osti
boyliklari   o‘zining   kelajagini   bunyod   etgan   davlatimizning   qudratli
iqtisodiyotiga tamal toshi bo‘lib xizmat qilmoqda.
Xulosa
210
 Хасанов А.С., Топилов Т., Аскаров М.А.   Кухна ва навкирон Олмалик. Тошкент.  2000. – Б. ; Хасанов
А.С. 107 кимёвий элемент изохли луғати.ФА. «Фан»,Тошкент-2007.87-8 бетлар; Темиров Ғ.Т., Одинаева
З.Б. Темур ва темурийлар даври кон-металлургия тарихи. Тошкент. «Мухаррир». 2009. – Б. 29-35.
211
 Алимова Д.А., Филанович М.И. Тошкент тарихи (қадимги даврдан бугунгача). Тошкент. «Фан». 2007.
–   Б.   7-18;   Асқаров   А.А.   Сапаллитепа.   «Фан».   Ташкент.   1973.   –   С.   ;   Раҳимов   К.А.   Саполли   маданияти
ёдгорликларида   олов   билан   боғлиқ   қурилмалар   ва   ошхона   идишлари   типологияси.   Авт   дисс.   кан.   ист.
наук.     Самарқанд.   2011.   –   Б.   10-13;   Рузанов   В.Д.   История   древний   металлургии   и   горного   дела
Узбекистана в эпоху бронзы и раннего  железа. Авт. дисс. канд. ист. наук. М. 1982. – С. 14.
65 Mamlakatimiz   hududi   konchilik   ishlab   chiqarishini   ilk   bosqichi   qadimgi
davrdayoq boshlandi. Y u rtimizda tog‘-kon sanoati rivojining ikkinchi bosqichi ilk
metall   -   mis   konlaridan  foydalanila   boshlanishiga   to‘g‘ri   keladi.   Ma’lumki,   O‘rta
Osiyoda   xususan,   O‘zbekistonda   dastlabki   mis   metallurgiyasi   mil.  avv.   IV-   ming
yilliklarda   shakllandi.   O‘zbekiston   hududi   esa,   mil.   avv.   3-ming   yillik   oxiriga
kelib,   yangi   metall   birikmasi   -   jez   (bronza)dan   tayyorlangan   mehnat   qurollari
paydo   bo‘ldi.   Mis   va   qalayi   yoki   mis   va   qo‘rg‘oshin   birikmasidan   (9:1   nisbatda)
paydo   bo‘lgan   bu   yangi   metall   mehnat   qurollari,   ov   va   harbiy   sohada
foydalaniladigan qurol-yarog‘lar turining kengayishiga olib keldi. O‘zbekistonning
turli hududlarida yarim metall va nometall qazilma boyliklardan foydalanish keng
rivojlandi.   Olingan   mahsulotlar   mahalliy   hunarmandlar   ehtiyojini   qoplashdan
tashqari, muhim strategik xom-ashyo sifatida mamlakatlarga eksport qilinardi. 
Insonlar tomonidan metall – misning o‘zlashtirilishi, qotishmalarni – bronzaning
ixtiro   qilinishi   va   so‘ngra,  temirning  paydo   bo‘lishi   kishilik   hayotining  iqtisodiy-
ijtimoiy hamda siyosiy-madaniy sohalarida haqiqiy revolyusion rol o‘ynagan. 
Jamiyat   rivojining   yangi   sifat   bosqichiga,   sivilizatsiyaning   gullab-yashnashiga,
eng   qadimgi   davlatlarning   shakllanishi   va   taraqqiy   qilishiga   sabab   bo‘lgan   metal
va   metalsozlikning   paydo   bo‘lishini   haqiqiy   iqtisodiy   revolyusiya,   deb   atasa
bo‘ladi. 
O‘rta   Osiyo   nodir   metallar,   oltin,   kumush   konlari   bilan   ham   qadim   davrdan
boshlab   mashhur   edi.   Bu   mahsulotlarni   qazib   olish   va   foydalanish   bronza
davridayoq   boshlangani,   bugungi   kunda   mutaxassislar   tomonidan   isbotlab
berilgan.
Insoniyat   temirni   qazib   olish   va   uni   qizdirib   ishlov   berish   orqali   mehnat
qurollari,   qurol-yarog‘lar   yasashga   o‘tish   bilan   tog‘-kon   sanoati   rivojida   keyingi
muhim bosqich boshlandi. Ma’lumki, temir davri turli mamlakatlarda turli davrda
boshlandi.   Temirdan   foydalanish,   manbalarga   qaraganda,   O‘rta   Osiyoda   dastlab,
temir davrining boshlanishi mil. avv. I ming yillikning dastlabki choragiga to‘g‘ri
keladi.   Amudaryo,   Sirdaryo,   Zarafshon   va   Qashkadaryo   havzalarida,   Farg‘ona
vodiysida   topilgan   ko‘plab   yodgorliklarda   temir   buyumlar   bundan   dalolat   beradi.
Manbalarda   «iloxiy   metall»   sifatida   tariflangan   temirdan,   dastlab   qimmatbaho
taqinchoqlar,   zeb-ziynat   buyumlari   yasalgan   bo‘lsa,   mil.   avv.   I   ming   yillik
o‘rtalariga kelib, mehnat qurollari, qurol-yarog‘lar ham temirdan yasala boshlandi.
C h o‘yandan foydalanish boshlanishi metallurgiya rivojidagi eng muhim yuksalish
edi. Arxeologik tadqiqotlarga ko‘ra, temir xom-ashyo tarzida Farg‘ona tog‘laridan,
Xitoyga olib ketilgan. Ba’zi  manbalarda Xitoyga, Hindistonga O‘rta Osiyo temiri
Baqtriya-Toxariston   hududi   orqali   o‘tganligi   to‘g‘risida   ma’lumotlar   uchraydi.
O‘rta Osiyoda Ahmoniylar hukmronligi davrida va antik davrda ham metall (mis,
66 temir)   va   yarim   metallar,   qimmatbaho   metallar   (oltin,   kumush),   nodir   ma’danlar
(lojuvard, feruza, kinovar, axmayna) qazib olish ham yuksak darajada rivojlangan.
Qazilma   boyliklar   O‘rta   Osiyo   xalqlari   (baqtriyaliklar,   so‘g‘diylar,   xorazmiylar,
Sak va massagetlar, kanglar) ning qo‘shni va uzoq o‘lkalar bilan iqtisodiy-madaniy
aloqalarida muhim o‘rin tutib, chetga chiqariladigan xom-ashyoning katta qismini
turli ma’danlar, metall va nometall boyliklar tashkil etardi.
O‘zbekistonda konchilik ishlab chiqarishda muhim o‘rin tutgan o‘rta asr konlari,
foydali qazilmalari to‘g‘risidagi ma’lumotlarni umumlashtirib, o‘rta asrlar tog‘-kon
ishlab   chiqarishining   bir   necha   bosqichlarini   ajratib   ko‘rsatishimiz   mumkin.   Ilk
o‘rta asrlar konchiligi (V-VIII), rivojlangan o‘rta asrlar konchiligi (IX-XII), Temur
va   temuriylar   davri   konchilik   ishlab   chiqarishi   (XIV-XV)   va   so‘nggi   o‘zbek
xonliklari davrida konchilik ishlab chiqarish (XVI-XIX).
IX   -   XII   asrlar   O‘zbekistonda   tog‘-kon   ishlab   chiqarishining   eng   rivojlangan
davri   hisoblanadi.   Faqatgina,   Chotqol,   Nurota   tog‘larida,   Farg‘onada,   Xorazm
hududida   10   mingdan   ortiq   turli   konlar   faoliyat   ko‘rsatganligining   o‘zi   bu   davr
tog‘-kon  ishlab  chiqarishning   naqadar   katta  ko‘lamda   olib  borilganligidan  dalolat
beradi.   Bu   davrdagi   temir   konlari   Farg‘onadagi   (Oqtosh,   Qoramozor),   Toshkent
vohasida   (Mingbuloq),   Samarqandda   (Cho‘ponota)   Ko‘hitog‘,   Boysun,   Hisor
tog‘larida,   muhim   temir   konlari   va   temirga   ishlov   berish   markazlari   sifatida
Turkiston   tog‘   tizmalarining   g‘arbiy   qismi,   ya’ni   So‘g‘dga   yaqin   turuvchi
Cho‘qmortog‘   va   Ustrushona   tarkibidagi   Molguzar   ham   mutaxassislar   tomonidan
qayd etilgan.
Mo‘g‘illar   istilosi   tufayli   inqirozga   uchragan   konchilik   ishlab   chiqarishi
faqatgina   Amir   Temur   tomonidan   markazlashgan   davlat   tuzilgandan   keyingina
o‘zining   rivojlanish   davriga   qadam   qo‘ydi.   XIV-XV   asrlarda   turli   ma’danlar,
minerallar va boshqa foydali qazilmalar qazib olinganligini, ularning mahsulotlari
me’morchilik,   hunarmandchilik   rivojida   muhim   o‘rin   tutganini   yuqorida   ko‘rib
o‘tdik. Bu davrda oltin, kumush va boshqa nodir metallar, temir, mis, qo‘rg‘oshin
va   boshqalar   asosan   istilo   etilgan   erlardan   yoki   mahalliy   joylardan   olinganligini
ham qayd etish lozim.
O‘zbekiston   geologlari   olib   borgan   fundamental   tadqiqotlar   natijasida   XX
asrning ikkinchi yarmi va XXI asr boshlarida yurtimiz hududlaridagi mineral xom-
ashyolarning,   sanoat   miqyosidagi   konlarning   tizimli   va   to‘liq   tavsifi   ishlab
chiqildi.   Natijalar   O‘zbekistonning   juda   katta   xom-ashyo   zahiralariga   ega
ekanligini ko‘rsatdi. Jumladan, oltin, kumush, mis, qo‘rg‘oshin, noyob metallar va
boshqa   iqtisodiyotning   etakchi   tarmoqlarini   rivoji   uchun   zarur   bo‘ladigan   foydali
qazilmalarning katta zahiralari borligi aniqlandi. 
67 QISQARTMALLAR RO‘YXATI
AO Arxeologicheskie otkrыtiya. M.
ART Arxeologicheskie rabot ы  v Tadjikistane. Dushanbe
BKICHP Byulleten Komissii po izucheniyu chetvertichnogo 
perioda
VA   Voprosы antropologii
VGO   Vsesoyuznoe geograficheskoe obщestvo
VDI   Vestnik drevney istorii
IIMK   Institut istorii materialnoy kulturы
IMKU   Istoriya materialnoy kulturы Uzbekistana
KSIIK   Kratkie soob щ eniya Instituta istorii                            materialnoy
kultur ы  
KFAN    Karakalpakskiy filial AN RUz. Nukus
MIA Material ы  i issledovaniya po arxeologii SSSR. M.-      L.
MK    Materialnaya kultura Tadjikistana. Dushanbe
ONU Ob щ estvenne nauki v Uzbekistane. Tashkent
RA Rossiyskaya arxeologiya
SA Sovetskaya arxeologiya
68 SE Sovetskaya etnografiya
SGAIMK Soob щ eniya   Gosudarstvennoy   akademii   istorii   materialnoy
kultur ы .
TKICHP Trud ы  Komissii po izucheniyu chetvertichnogo perioda.
USA Uspexi sredneaziatskoy arxeologii. L.
TYUTAKE Trudы   Y u jno-Turkmenskoy   kompleksnoy   arxeologicheskoy
ekspeditsii. Ashxabad
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI
1. Siyosiy adabiyotlar
1.1. Кaримoв И.A. Тaриxий xoтирaсиз келaжaк йўк. –Тошкент.:   
   «Узбекистoн». 1998.- б.
1.2.   Каримов   И.А.   Юксак   маънавият   –   енгилмас   куч.   –   Тошкент:
Маънавият, 2008
2. Monagrafiyalar va risolalar
1. Авеста. Избранный гимны. Пер. с авест. И комментарий И.М.   Стеблин-
Кманеского. Душанбе. 1990.-  С.  206.
2. Абдураззоқ   Самарқандий.   «Матлаи   саъдайн   ва   мажмаи   баҳрайн».
Тошкент.1969.
3. Абу Тохирхужа.  Самария //  Мерос туплами.. Тошкент., 1991. 
69 Абу  Райхон  Беруни.    «Собрание  сведений   для  познани я     драгоценностей»
или   «Минералогия».   Пер.   A.М.   Белинитскoгo.   С тати   и   примеч.   A.Б.
Белинитскoгo и Г.Г.Леммлейнa.-Л.,  1963.- 518 стр.
Б е тг е р   Е .К.     Извл е ч е ни е   из   книги   “Пути   и   стрaн а `”   Aбул   Кaс и мa   ибн
Xaукaля.   Труд ы   С A ГУ .   Вып . №3. A р x е o л o гия   Средней   A зии .   –    Ташкент .
1957.
Герoдoт.   Истoрия.   В   девяти   тoмax.   Пер.   и   прим.Г.А.   Стратоновскoгo.   М.
Лaдoмир. 1999.
Стрaбoн.   Геoгрaфия.   в   17   кн.   Пер   с   греческoгo   Г. А.   Стратанов скoгo.   –М.
1972.
Зaхириддин Мухaммaд Бoбур. Бoбурнoмa. –Т. Юлдузчa. 1989.
Ибн   Xурдoдб е к.   Китoб   aл-мaсaлик   вaл-мaмaлик.   Кн и гa   пут е й   и   стрaн.   -
Б oку: Ун и в е рс и т е т.  1986.
Ибн   Арабшоҳ.   «Ажойиб   ал-мақдур   фи   тарихи   таймур».   У .   Уватов   тарж .
Тошкент .   1992. 
Ибн   Холдун.   «Таржимаи   ҳол»   //Амир   Темур   ва   Улуғбек   замондошлари
хотирасида.Тошкент. 1996.
Истахри.   Китаб   масалик   ал-мама лик  //   Материалы   по  истории   Киргизов   и
Киргизии.  Вып. №1,  наука. М. 1973. – С. 280. 
История ат – Табари. «Фан», Ташкент. 1987. –  С. 442.
III.  Ilmiy adabiyotlar
Алимова   Д.А.Ўзбекистонда   тарих   фанининг   вазифалари   ва
муаммолари//«Ўзбекистоннинг   янги   тарихи:   концептуал-методоло-гик
муаммолар»   мавзусидаги   республика   илмий-назарий   анжумани
материаллари.Тошкент: Академия,1998, -бет.
Абдурахмонов   С.,Холиқулов   Д.,Қурбонов   Ш.   Йўналишга   кириш
(Металлургия   таълим   йўналиши   талабалари   учун   ўқув   қўлланма).-
Тошкент., «Фан»,2010.- 227 б.
Абдурахмонов С.А.,Темиров Ғ.Т.,Одинаева З.Б. Амур Темурнинг кончилик
тарихидаги   ўрни   //   Ўрта   Осиёда   кон-металлургия   тарихи:   Навоий-2007,-
252 б. 
Аван е сова   Н.А.   Культур а   пос т ушеских     плямё н   эпохи   бронзы   Аз иатской
части СССР (по металлическим изделиям), «Фан», Ташкент.,1991.-20 стр.
Авдиев В.И.  История древнего Востока . М.,1970. -608 с.
Авдусин Д.А.  Основы археологии . М., 1989, С.
Азамат Зиё. Узбек давлатчилиги тарихи.- Тошкент.: Шарк. 2001. -б.
Ахмедов Б. Тарихдан сабоклар. – Тошкент., «Ўқитувчи»,1994, 432-б.
Ахмедов Б. Ватан  тарихидан  хикоялар. /  «Чўлпон»,  Тошкент,  2001,  -бет.
Антонио   Дженкинсон.   Путешествие   в   Среднюю   Азию.   1558-1590   гг.//   -
Английские путешественники в Московскли государстве. Л.., 1937, с. 
Асқаров А.А. Сапаллитепа. «Фан»,Ташкент,1973.-172 стр.
70 Аскаров   А.   Узбекистон   археологияси   .   Тошкент.,   Низомий   номидаги
ТДПУ. 2002. -б.
Асқаров   А.Ўзбекистон   тарихи:   (Энг   қадимги   даврдан   эрамизнинг   5
асригача):- Тошкент.: «Ўқитувчи»,1994.-224 б.
Асқаров А.А.,Ширинов Т.Ш. Ранняя городская культура эпохи бронзы юга
Средней Азии. Самарканд,1993.- стр.  
Aскaрoв М., Бурякoв Ю. Уч oлaм тaсвири. « Фaн вa турмуш » .2001 . – б.
Баскаков   Ю.Ф.,   Абрамов   Ю.Р   .,   Пругер   Е.Б.   Древние   медно-шлаковые
плавильни в Кызылкумах // Узбекский геологический журнал. 1974, №4 . С.
Бартольд ВВ. История культурнои жизни Туркестана. М.., 1927, С.
Бартольд.  В.В. Бадашхон Согд. Т. III . М., 1965. - 711с.
Баталова И.., Ганиев Ю. Комбинат время судьбы.- Медицинская литература
имени Абу Али ибн Сины. Ташкент., 1998, с.
Бубнова   М.А.     Из   истории   добычи   полезных   ископаемых   в   верховьях
Зарафшана // Материальная культура Таджикистана. Вып. №4 . Душанбе. ,,
1987. – стр. 
Бубнова  М.А. Организация  горных  работ и бытовых  условий на рудниках
Средней   Азии   в   I Х- XII   вв.//   Местни   развития   горной   науки   и
техники.М.,1984.-180 стр.
Бубнова М.А. Добыча  серебро - свинцовых  руд в Шельджи в  IX - XII  вв. //
Археологические   памятники   Таласской   долины.Изд.   АН   Кирг.
Фрунзе.1963. – 263 стр.
Буряков Ю.Ф. Горно-металлургическая  база Кызылкумов в формировании
государственности   Хорезма   и   Согда   //   Международный   симпозиум
«Цивилизация   древнего   Хорезма   в   контексте   истории   мировой   культуры»
Нукус .: Бустон , С.
Буряков.Ю.Ф.   Из   прошлого   Чаткало   –   Кураминского   промышленного
района   (к   истории   горног   дела   и   металлургии   среднового   Илака).
Авт.дисс.канд.ист.наук. Ташкент,1966. – стр 24.
Буряков   Ю.Ф.   Археологические   материалы   по   истории   Тункента   и
Абрлыга // Материалы по истории Узбекистана. Ташкент.1966. -
Буряков   Ю.Ф.   Коллекция   бронзовых   художественных     изделий   из
Самарканда. Общественные науки в Узбекистане.1966,  NN  с. 
71  
Слайдлар
72 73 74 75 76 77 78 79 80 81

O‘ ZBEKISTONDA KONCHILIK SANOATINING ENG QADIMGI DAVRLARIDAN XOZIRGA QADAR TARIXI HAQIDA Mundarija Betlar Kirish 3-8 I Bob O ‘ ZBEKISTONDA KONCHILIK SANOATINING ENG QADIMGI DAVRLARIDAN XOZIRGA QADAR TARIXI HAQIDA 9-3 4 I. 1. O‘zbekistonda qadimgi va o‘rta asrlar kon- metallurgiya sanoati yozma manbalarda 9-15 I. 2. O‘zbekistonda kon-metallurgiya sanoati bo‘yicha dastlabki tadqiqotlar. 15-2 5 I. 3. O‘zbekistonda konchilik sanoatining tarixiy ildizlari. Metallurgiyaning paydo bo‘lishi 2 5 -3 4 II Bob O‘ZBEKISTON KONCHILIK YODGORLIKLARI VA ULARNING TAVSIFI 3 5 -4 6 II. 1. 2.1. O‘zbekistonning sharqiy hududlaridagi kon-metallurgiya yodgorliklari (Farg‘ona, Talas-S h elji, C h och) 3 5 -4 0 II . 2. O‘zbekistonning g‘arbiy hududlaridagi kon- metallurgiya yodgorliklari (So‘g‘d va Baqtriya ). 4 0 -4 6 III Bob QADIM VA O‘RTA ASRLARDA KONCHILIK ISHLAB CHIQARISHNING TARIXIY BOSQICHLARI 4 6 - 67 III. 1. Bronza va qadimgi davrlarda kon- metallurgiya 4 6 - 49 III . 2. Ilk va rivojlangan o‘rta asrlarda kon- metallurgiya 49 -6 4 III . 3. O‘rta Osiyo ko nchilk sanoatining shakllanishi va rivojlanishida O‘zbekistonning o‘rni va roli 6 4 - 6 7 Xulosa 68 -7 0 Qisqartmalar 7 0-71 Foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxati 7 2 -8 3 1

Illyustrativ albom KIRISH Mavzuning dolzarbligi. Vatanimiz o‘tmishini xolisona baholash va tiklash tarixchi va arxeolog olimlarning asosiy vazifalaridan biri bo‘lib hisoblanadi. O‘zbekiston o‘z mustaqilligiga erishishi bilan o‘zbek xalqining tarixini q aytadan yaratish va uni xolisona o‘rganish yosh avlodda tarixiy dunyoqarash va milliy g‘ururni shakllantirish masalalari hayotimizning ajralmas qismiga aylandi. Y u rtimiz tarixiga bo‘lgan munosobat tubdan o‘zgardi. O‘zbekiston Respublikasi birichi Prezidentimiz I.A. Karimovning «Tarixiy xotirasiz kelajak yo‘q» nomli risolasida va boshqa bir qator asarlarida tariximizning dolzarb masalalari belgilab berildi 1 . Ushbu asarlar arxeolog va tarixchi olimlarning Vatanimiz tarixini to‘liq va ob’ektiv yoritishlarida dasturi amal vazifasini o‘tamoqda. O‘zbekiston hududida tog‘-kon ishlab chiqarishning shakllanishi va rivojlanishi tarixini yoritish muhim ilmiy ahamiyat kasb etadi. Bu hudud qadim va o‘rta asrlardayoq O‘rta Osiyoning turli minerallar, rangli va nodir metallar (oltin, kumush, mis, qo‘rg‘oshi)ga boy hudud sifatida mashhur bo‘lib, tog‘-kon ishlab chiqarish rivojida muhim o‘rin tutgan. Tarixning dastlabki bosqichlaridanoq, ya’ni jamiyat sivilizatsiyasi va davlatchilik rivojlanishida muhim qadam deb, metall davrini ko‘rsatish mumkin 1 . O‘zbekistonda kon-metallurgiya sanoatining zamonaviy asoslarda rivojlantirilishida, mustaqil O‘zbekistonning iqtisodiy qudratini yuksalishini ta’minlashda ajdodlarimizning bu sohada to‘plagan boy tajribalari muhim ahamiyat kasb etishi shubhasizdir. Bu biz tanlagan mavzuning dolzarbligini bildiruvchi muhim xususiyatdir. 1 Каримов И . А . Тарихий хотирасиз келажак йýқ // Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қурамиз. – Тошкент: Ўзбекистон, 1999. – Б. 132-154; Каримов И.А. Юксак маънавият – енгилмас куч. – Тошкент: Маънавият, 2008. Б–176. 1 Чайлд Г.В Древнейший Восток в свете новых раскопок. Москва. 1956. – С. 38; Кабо А.Е. Актепинское сереброрудное поле в Узбекистане –Новый объект пятиэлементной формации М., 2010. – С. 284; Бубнова М.А. Добыча серебро - свинцовых руд в Шельджи в IX - XII вв. // Археологические памятники Таласской долины. Изд. АН Кирг. Фрунзе. 1965. – С. 225-226; Бубнова М.А. Древние рудознатцы Памира. Изд. Далины. Душанбе. 1993. – С. 174; Буряков Ю. Из истории горного дело и металлургии средневековья Илака. V -начало V III вв. Изд. Наука. М. 1974. – С. 140; Дудаков С.А. История горнорудного дела средневекова Ферганы. Авт. дис. к.и.н.,Таш кент. 1996. – С. 34; Турганов Б.К. Металлообрабатывающее ремесло средневекового Хорезма. (по археологические материалам VIII - XIV вв.). Авт. дис c . к.и.н. Самарканд. 2009. – С. 24; Папахристу О.А. Черная металлургия Северной Ферганы (по материалом археологического исследования городища Ахсикент IX - нач. XIII вв). Авт. дисс. к.и.н. М. 1985. – С. 24; Сверчков Л.М. Железорудная база Северо-Западнее Уструшаны // Древнейшие этапы развития горно- геалогических знаний в Средней Азии. Душанбе. 1991. – С. 40; Сверчков Л.М. Источник по истории средневековой Уструшаны. Авт. дис. к. и. н. Самарканд. 1991. – С. 22; Рузанов В.Д. История древней металлургии и горного дела Узбекистана в эпоху бронзы и раннего железа. Авт. дисс. к. и. н. М. 1982. – С. 22. 2

So‘nggi 20 yil ichida O‘zbekiston hududlarida bir qancha xalqaro arxeologik ekspeditsiyalar va tadqiqotlar olib borildi. Xususan, 1997-1999 yillarda O‘zbekiston-Olmoniya, O‘zbekiston Respublikasi FA Arxeologiya instituti, Boxumdagi kon ishlari muzeyi va Olmoniya arxeometallurgiya kon akademiyasi, 2006 yildan hozirgi kungacha Fransiyaning Ilmiy Tadqiqotlar Milliy Markazi (CNRS) olimlari O‘zbekiston arxeologlari bilan hamkorlikda metallurgiya yodgorliklarida arxeologik qazishmalar olib borib, Markaziy Osiyo xalqlari sivilizatsiyasi tarixini muhim kashfiyotlar, ilmiy yangiliklar bilan to‘ldirdilar. Ma’lumki, qadimgi davr aholisining xo‘jaligi va kundalik turmush tarzini metallsiz tasavvur qilish mumkin emas. Afsuski, klassik davrlar bo‘yicha arxeologik tadqiqotlar asosan, saroy, ibodatxona, mudofaa devorlari, mahobatli inshootlar, sopol buyumlar, din va qadimgi sivilizatsiyalar tarixini o‘rganishga qaratilgan. Kundalik turmush tarzi uchun nihoyatda zarur hisoblanadigan, konlar, metallsozlik, metal qazib olish, metall buyumlar maxsus tadqiqotlar ko‘lamidan chetda qolib ketmoqda. Kundalik hayotda zarur bo‘lgan metall buyum va asbob- uskunalarning ishlab chikarishiga qarab, antik davr aholisining ijtimoiy hayotini va unda ba’zi bir o‘zgarishlarni kuzatish mumkin. Bu borada boshqa bir omil, ya’ni metall buyum va asbob-uskunalarning marhumlar bilan qabrga qo‘yilishi ham aholining ijtimoiy holatini ko‘rsatib turadi. Qabrlardan topilgan metall buyumlar shu mintaqada kon-metallurgiya hunarmandchiligi birlashgan tarzda faoliyat ko‘rsatganligini belgisidir. Kon-metallurgiya tarixi qadim ajdodlarimizning ijtimoiy - iqtisodiy hayotida rangli va nodir metallarning o‘rni to‘liq va har tomonlama tadrijiy o‘rganilmagan. Ayniqsa, bu muammoni yozma manbalar, arxeologik - geologik tadqiqotlar natijalari hamda xo‘jalik va dafn marosimlaridagi metall buyumlar, asbob-uskunalar, urf - odatlar bilan kompleks tadqiq qilish ushbu mavzuning dolzarbligini ko‘rsatadi. Mavzuning o‘rganilish darajasi. Mavzuni o‘rganishda O‘zbekiston hududida XX asr davomida olib borilgan arxeologik-geologik tadqiqotlar natijalari hamda qadimgi yozma manbalar muhim o‘rin tutadi. O‘zbekistonning iqtisodiy hayotida kon-metallurgiya sanoati rivoji muhim o‘rin tutishi sababli, XX asrda O‘zbekiston hududida keng ko‘lamda geologik qidiruv ishlari hamda tarixiy arxeologik tadqiqotlar olib borildi. Olib borilgan tadqiqotlar natijasida Toshkent (Choch-Iloq) vohasida, Farg‘ona vodiysida, Zarafshon, Xorazm, Surxon va Qashqadaryo vohalarida tog‘-kon ishlab chiqarishining shakllanishi va rivojlanishi masalasiga oid muhim 3

ilmiy ma’lumotlar to‘plandi. Bu sohada ayniksa, M.E. Masson 2 , E.B. Pruger 3 , Yu.F. Buryakov 4 , A.A. Asqarov 5 , R.H. Sulaymonov 6 , V. D. Ruzanov 7 va boshqa tarixchi-arxeolog olimlarning olib borgan ilmiy tadqiqotlari diqqatga sazovordir. Mustaqil O‘zbekistonda tarix fani rivoji bugungi kunda kun tartibiga qo‘yilgan vazifalardan kelib chiqsak, biz tanlagan mavzu yetarlicha yoritilmaganini va bu masala o‘z yechimini kutayotgan muhim tarixiy vazifalardan biri ekanligini ko‘ramiz. Chunki, O‘zbekiston hududida qadimgi va o‘rta asrlarda kon-metallurgiya sanoatining shakllanishi va rivojlanishi masalasi tarixiy-arxeologik tadqiqotlar, geologik qidiruvlar natijalari va yozma manbalardagi mavjud ma’lumotlar bilan solishtirish orqali kompleks ravishda hozirgacha ko‘rib chiqilmagan. Vatanimizning O‘rta Osiyoda kon-metallurgiya ishlab chiqarishi rivojiga qo‘shgan hissasi yetarlicha ochib berilmagan. Ayniqsa, bu mavzuda davlat tilida biror bir yirik ilmiy asar yozilmaganligi ham, bu muammo zamonaviy o‘zbek tarixshunosligida yetarli yoritilmaganligini ko‘rsatib turibdi. Shu bilan bir qatorda, ma’lum metallar tarixi bilan bog‘liq bo‘lgan xronologiya doirasida asosan, dastlabki davr tarixi ya’ni tarixiy tadqiqotlar deyarli yozma manbalar ma’lumotlariga asoslangan bo‘lib, arxeologik ma’lumotlar tahlili chegaralangan darajada berilgan 8 . 2 Массон М.Е. К истории горного дела на территории Узбекистана. Узбекистан. Ташкент. 1953. – С. ; Массон М.Е. К истории горной промышленности Карамазара. Труды Таджикской базы. Л. 1935. -15 3 С. ; Пругер Е. Б. Древнoсти гoрнoй прoмышленности при-Тaшкентскoгo рaйонa (К динaмике рaзвития зoлoтoдoбывaюшей oтрaсли). Мaтериaлы пo aрxеoлoгия Средней Aзии: Сб. нaуч. трудoв. ТaшГУ. №707. Т. 1983. – С. .53-67; Баскаков Ю.Ф., Абрамов Ю.Р., Пругер Е.Б. Древние медно-шлаковые плавильни в Кызылкумах // Узбекский геологический журнал. №4. 1974. – С. ; Пр угер Е.Б. Древнoсти гoрнoй прoмышленности при-Тaшкентскoгo рaйонa (К динaмике рaзвития зoлoтoдoбывaюшей oтрaсли). Мaтериaлы пo aрxеoлoгия Средней Aзии: Сб. нaуч. трудoв. ТaшГУ. №707. Т. 1983. – С. 53-67; Пругер Е.Б. Гoрная прoмышленность Южнoгo Сoгдa – Кешa. –Т. 1986. – С. ; Пругер Е.Б. К проблеме Кызылкумов - одного из локальных, древних горнопромышленных регионов Узбекистана // Материалы по истории историографии и археологии. №556.Ташкент. 1978. – С. 120. 4 Б уряков Ю.Ф. История производства цветных металлов в Узбекистане в древности и средневековье.// Добыча благородных металлов в средневековой Средней Азии. Қадимги давр кон-металлургия тарихи: ўтмиши ва бугуни (Республика миқёсида илмий-амалий анжуман материаллари, 31 май 2007 й). - Ўрта Осиёда кон-металлургия тарихи. Навоий. 2007. – С. 252. 5 Асқаров А.А., Ширинов Т.Ш. Ранняя городская культура эпохи бронзы юга Средней Азии. Самарканд. 1993. - С. ; Асқаров А.А. Сапаллитепа. «Фан», Ташкент. 1973 .- С. 172. 6 Сулаймонов Р.Х. Нахшаб – унитилган тамаддун сирлари. Тошкент. «Маънавият», 2004. – Б. 48. 7 Рузанов В.Д. История древней металлургии и горного дела Узбекистана в эпоху бронзы и раннего железа. Авт. дисс. кан. ист. наук. М. 1982. – С. 22; Рузанов В.Д. Металлургия Согда в эпоху энеолита и бронзы // Цивилизации и культуры Центральная Азии в единстве и многообразии. Самарканд. Ташкент. 2010. – С. 330; Рузанов В.Д. Миграции племен Узбекистана в эпоху полеометалла. часть №1. // Археология Узбекистана №1. Самарканд. 2011. – С. 154; Пидаев Ш.Р., Рузанов В.Д. Некоторые аспекты развития цветной металлообработки на юге Узбекистана в античное время. Ўрта Осиёда кон-металлургия тарихи. Навоий. 2007. – Б. 252. 8 Чайлд Г.В. Древнейший Восток в свете новых раскопок. Москва. 1956. - С. 38. 4

O‘zbekiston konchilik ishlari tarixining umumiy tavsifi yagona, uncha katta bo‘lmagan M.E. Masson asarida keltirilgan 9 . Bu asar O‘zbekistonda arxeologlarning keng ko‘lamda olib borgan tadqiqotlaridan oldin yozilgan bo‘lib, bu sohadagi keyingi ma’lumotlar keltirilmagan. Bundan tashqari, ushbu asarga yarim asrdan ko‘prok vaqt o‘tgan. Hozirda mustaqil O‘zbekiston tarixini yangicha baholaydi. Buning uchun iqtisodiyotga ta’sir qiluvchi sohalar tarixining hamma davrlari bo‘yicha aniq, xolisona yozilgan ma’lumotlar kerak bo‘ladi. SHu sababli, Respublikamizning kon-metallurgiya sohasining iqtisodiyotdagi o‘rnini yangi ilmiy baza asosida to‘liq yoritib berish dolzarbdir. Ushbu mavzu keng qamrovli bo‘lib, temir ishlab chiqarish tarixini o‘rganish arxeologlar fikricha, alohida yo‘nalish hisoblanadi. Shuning uchun, bizning ishimizda asosiy diqqat rangli va nodir metallar (ko‘p metalli konlar) ishlab chiqarish tarixini o‘rganishga qaratilgan. Kon-metallurgiya sanoati tarixini o‘ rganish Respublikamizning hozirgi zamon konchilik sanoati uchun ham qimmatlidir. -birinchidan, qadimgi qazilgan konlarni joyini aniqlash va uni chuqur o‘rganish; -ikkinchidan, yangi konlarni izlab topish va ani q bir mezon asosida bashoratlash; Yuqorida ta’kidlab o‘tilgan masalalarni o‘rganish, ya’ni konni bashoratlashda ishonarli faktorlardan hisoblanadi. Tadqiqotning davriy chegarasi. Mil. av. IV ming yillikdan XV-asrlarni o‘z ichiga oladi. Bu davr konchilik hamda metallurgiyaning shakllanishi va hunarmandchilikning rivojlanishi bilan xarakterlanadi. Tadqiqotning maqsadi. Qadim va o‘rta asrlarda Respublikamiz hududidagi jamiyat sivilizatsiyasi va davlatchiligi iqtisodiy bazasining muhim tarkibiy qismi bo‘lgan konchilik va metallurgiya xususan, rangli va nodir metallar ishlab chiqarish tarixini kompleks tadqiq qilish va kon-metallurgik yodgorliklaridan topilgan metall eritish bilan bog‘liq qurilmalar va metall buyumlar tipologiyasini yaratish hamda ularning qadimgi xalqlar ijtimoiy - iqtisodiy hayotida tutgan o‘rnini aniqlash, dissertatsiyaning asosiy maqsadi hisoblanadi. Tadqiqotning vazifalari. Ko‘zlangan maqsadga erishish uchun quyidagi vazifalarni bajarishga to‘g‘ri keladi: - ko‘p yillik ilmiy izlanishlar hamda dala tadqiqotlari davomida qo‘lga kiritilgan, kon-metallurgik yodgorliklarning juda kam o‘rganilgan, ammo, 9 Массон М.Е. К истории горного дела на территории Узбекистана. Ташкент. 1953. – С.14 . 5