XIX ASR IKKINCHI YARMI XX ASR BOSHLARIDA TURKISTONDA ELCHILIK MUNOSABATLARI MANBASHUNOSLIGI
![XIX ASR IKKINCHI YARMI XX ASR BOSHLARIDA TURKISTONDA
ELCHILIK MUNOSABATLARI MANBASHUNOSLIGI
MUNDARIJA
Kirish: ..................................................................................................... betlar
1 Bob XIX asr ikkinchi yarmida xonliklarning diplomatik munosabatlari
manbashunosligi...-bet
1 .1 §. Buxoro amirligining Rossiya imperiyasi va qo`shni davlatlar bilan elchilik
munosabatlari …………………………….betlar
1.2.§. XIX- А SRNING 50-YILL А RID А XIV А XONLIGI BIL А N ROSSIYA
O’RT А SID А GI MUNOS А B А TL А RG А DOIR BOSILIB CHIQQ А N B А `ZI
M А NB А L А R
1.3 § XIX-XX asr Buxoro amirligining savdo-iqtisodiy aloqalari ........... betlar
1.4. §. QO’QON XONLIGINING TOSHKENT, BUXORO XONLIGI V А
HINDISTON BIL А N S А VDO А LOQ А L А RI
1.5.§. Qo`qon xonligi va Rossiya imperiyasi munosabatlari
2 Bob XX asr boshlarida Xonliklarning diplomatik munosabatlarining o`ziga
xos xussiyatlari…………………….bet
2. 1 §. Buxoro amirligining XX asr boshlarida xalqaro munosabatlari………………
betlar
2. 2 §.Xiva xonligi va uning XX asr boshlarida diplomatik aloqalari
tahlili….betlar
2. 3 §…………………………………………………………………………betlar
3Bob Markaziy Osiyo davlatlarining XX asr boshlarida diplomatik
tamoyillaridagi o`zgarishlar……bet
3.1 §. Yevropa davlatlarining Markaziy Osiyo xonliklari bilan aloqalarining o`ziga
xos xususiyatlari…………………………………………………….. betlar](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_1.png)
![3 .2§. XX asr boshlari Markaziy Osiyo xalqlari xalqaro munosabatlarining chet el
tadqiqotchilari tomonidan o`rganilishi o`rganilishi .................................. betlar
Xulosa .................................................................................................... betla
KIRISH
XX asrning oxirgi o’n yilligida elchilik munosabatlarining rivojlanishida
g’oyat muhim voqealar sodir bo’ldi. Sotsialistlik sistema parchalanib Yevropaning
qator mamlakatlari mustabid tizim zulmidan qutilib demokratik rivojlanish yo’liga
o’tdi. Sobiq SSSR o’rnida mustaqil davlatlar paydo bo’lib ular jahon
hamjamiyatiga bevosita qo’shilib elchilik munosabatlar ning alohida subyektlariga
aylandilar. Shu o’rinda O’rta Osiyo hududi qadim zamonlardan to hozirgi
kungacha mavjud bo’lgan davlatlarning ko’p ming yillik davr mobaynida elchilik
aloqalari tarixini o’rganilishi mumkun bo’lgan ko’plab jo’mboqli materiallar
mavjud.
O’zbekiston Respublikasi keyingi yillarda faol tashqi siyosat olib bormoqda.
Respublika Prezidenti Sh.M.Mirziyoyev tomonidan tashqi siyosat konsepsiyasi
ishlab chiqildi. 2017 – yilda “ O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish
bo‘yicha Harakatlar strategiyasi to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prezidenti
farmonida quyidagilar belgilab berildi. Jumladan, davlat mustaqilligi va
suverenitetini mustahkamlash, mamlakatning xalqaro munosabatlarning teng
huquqli sub’ekti sifatidagi o‘rni va rolini oshirish, rivojlangan demokratik davlatlar
qatoriga kirish, O‘zbekistonning yon – atrofida xavfsizlik, barqarorlik va ahil
qo‘shnichilik muhitini shakllantirish; O‘zbekiston Respublikasining xalqaro
nufuzini mustahkamlash, mamlakatda olib borilayotgan islohotlar to‘g‘risida jahon
hamjamiyatiga xolis axborot yetkazish; O‘zbekiston Respublikasining tashqi
siyosiy va tashqi iqtisodiy faoliyatining normativ – huquqiy bazasini hamda
xalqaro hamkorlikning shartnomaviy – huquqiy asoslarini takomillashtirish; davlat](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_2.png)
![chegarasini delimitatsiya 1
va demarkatsiya 2
qilish masalalarini hal etish kabi
strategik vazifalarni tashqi siyosat masalasida belgilab berdi . 3
Shu o’rinda ta’kidlash lozimki, mamlakatimiz xalqaro aloqalarda hamma
zamonlarda ham huquqiy, nazariy hamda ilmiy asoslari ishlab chiqilgan. Jumladan,
“O zbekiston Respublikasining diplomatiya xodimlari uchun diplomatiya daraja vaʻ
martabalari belgilash to g risida
ʻ ʻ 4
”gi qonunda (1992 – yil 3 – iyul), O zbekiston ʻ
Respublikasi Prezidenti farmonlari 5
, konstitutsiyasi bilan, O’zbekiston
Respublikasi tashqi iqtisodiy faoliyat to’g’risida qonun boshqa qonun hamda
normativ hujjatlar diplomatiyamizning huquqiy asoslarini ta’minlab beradi.
O’zbekiston Respublikasi birinchi prezidenti I.A.Karimov tomonidan
mustaqilligimizning dastlabki kunlaridan boshlab mamlakat hududiy yaxlidligi
uchun faolik ko’rsatilgan edi. I.A.Karimov o’z ma’ruzasida “davlat mustaqilligiga
erishish, BMTga va boshqa xalqaro tashkilotlarga a’zo bo’lib kirish O’zbekistonga
o’zining tashqi siyosatini mustaqil ravishda,... O’zbekistonning milliy
manfaatlariga mos keladigan ko’p tomonlama faol tashqi siyosatini amalga
oshirish – davlatimizning mustaqilligini mustahkamlash, iqtisodiy qiyinchiliklarni
bartaraf etish va xalq turmushini yaxshilashning zarur sharti va g’oyat muhim
vositasidir” – degan fikrida tashqi siyosatning davlatlar taraqqiyotidagi o’rniga
baho bergan edi 6
.
1
Delimitatsiya – Davlat chegarala-rini tuzilgan shartnomaga muvofiq tavsiflash va
xaritalashtirish asosida belgilash , belgilangan chegaralarni qayta ko rib chiqish.
ʻ
2
Demarkatsiya – Qoʻshni davlatlar oʻrtasida tuzilgan shartnomaga, bitimga asosan mamlakatlar orasidagi
chegarani aniqlash, belgilash. Demarkatsiya chizigʻi harb., siyos. 1) vaqtincha sulh paytida urushuvchi
tomonlarning qoʻshinlarini bir-biridan ajratib turgan muvaqqat chegara; 2 ) urushda yengilgan mamlakat
hududini ishgʻol qilingan zonalarga boʻluvchi chiziq, doyra.
3
“ O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo‘yicha Harakatlar strategiyasi
to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prezidenti farmoni. Toshkent.: “Adolat”. 2017. 6-bet.
4
“O zbekiston Respublikasining diplomatiya xodimlari uchun diplomatiya daraja va
ʻ
martabalari belgilash to g risida”gi qonuni 1992.
ʻ ʻ
5
O’zbekiston Respublikasi tashqi ishlar vazirligi tizimini tubdan takomillashtirish hamda
tashqi siyosiy va tashqi iqtisodiy faoliyatning ustuvor yo’nalishlarini amalga oshirishda uning
ma’sulyatini kuchaytirish chora-tadbirlari to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prizedenti
farmoni. Xalq so’zi. 62 (22.578) 2018.
6
Karimov I. O’zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. 1 – Tom “Milliy
manfaatlar ustuvorligi va teng huquqli hamkorlikka asoslangan tashqi siyosat”. Toshkent .:
“ O ’ zbekiston ” 1996. 50- bet .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_3.png)
![Qadimiy turkiy atamalarni to’plab, ular yuzasidan keng ko’lamli izlanishlar olib
borgan taniqli turkshunos – lug’atshunos L.Z.Budagovning ta’kidlashicha, “elchi”
atamasi aslida “el” ya’ni xalq, qabila, jamoa so’zidan kelib chiqqan. Buning isboti
uchun u “ellanmoq” – yarashmoq, do’stlashmoq, moyil bo’lmoq, “el turmoq” –
tinch, osoyishta, bo’ysunib yashamoq, “el bo’lmoq” – itoatkor, sadoqatli bo’lmoq
kabi atamalarga to’xtaladi 7
.
Ko’rinib turibdiki, xalqaro aloqalar bu – davlatlar taraqqiyotining muhim bir
ko’rinishi hisoblanib, qadim tariximizda ham diplomatiya o’z ahamiyati jihatidan
muhim bir soha hisoblangan va uni tadqiq etish tarixchilar oldida turgan
vazifalardan hisoblanadi. Jumladan, Birinchi Prezidentimiz I. A. Karimov milliy
mafkuraning shakllanish jarayonida tarix fanining o’rniga g’oyat yuksak baho
berdi: “Milliy mafkurani shakllantirishdagi eng katta manba – bu haqqoniy
yoritilgan tarixdir,” – deb aytib o’tdilar 8
.
XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida T urkistonda elchilik munosabatlari
manbashunosligi mavzusi Sobiq ittifoq davrida ham ko’plab tadqiqotlar uchun
asos bo’lgan edi. XX asrning so’nggi o’n yilligida esa “elchilik munosabatlar”
yo’nalishidagi tadqiqotlar ahamiyati davrimiz keskin siyosiy o’zgarishlari tufayli
yanada dolzarblashdi. Elchilik munosabatlarning mafkuradan xoli bo’lishi, sobiq
Ittifoq o’rnida o’nlab mustaqil davlatlarning paydo bo’lishi, xorij bilan teng,
vositachilarsiz siyosiy, iqtisodiy va madaniy hamkorlikka kirishish, bizning
Respublikamiz oldiga ham ancha mas’uliyatli vazifalar qo’ydi.
O’zbekiston Respublikasi joylashgan, O’rta Osiyo deb ataluvchi hudud bir paytlar
xalqaro hamkorlik markazlaridan biri bo’lgan. O’tmishimizda ota bobolarimiz
xorijiy mamlakatlar bilan qizg’in savdo – sotiq va elchilik aloqalarini o’rnatgan.
Xususan, antik davr mualliflaridan biri Kvint Kursiy Ruf ma’lumotiga ko’ra, “skif
(saklar)larning nutqi qat’iy va jozibador bo’lganligini alohida ta’kidlagan... Kvint
7
Будагов Л.З. Практическое рукаводство турецко – татарского азербайджанского
наречия М. 2014. с тр -45
8
Karimov.I.A. Milliy istiqlol mafkurasi- xalq e’tiqodi va buyuk kelajakka ishonchdir. T:
O’zbekiston, 2000. B.26.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_4.png)
![Kursiy Ruf 20 nafar skif elchilarining Aleksandr huzurida o’zini tutishiga e’tibor
qaratgan”ligi to’g’risidagi ma’lumot ham ko’rsatib turibdi 9
.
Yurtimizda turli davrlarda bo’lgan xorijlik elchi, sayyoh, ayg’oqchi kabilarning
xotiralari ham manba sifatida yordam beradi. Ayniqsa, Ispaniya sayyohi Ryu
Ganzales de Klavixo, arab sayyohi Ibn Battuta, ingliz ayg’oqchilari Mir Izzatullo,
Antoniy Jenkinson, Mungo Grem, Elton Faks, vengir olimi H. Vamberi, rus
vakillari F.Nazarov, Meyndor, polkovnik Ignatiyov, Danilevskiy kabilarning
esdaliklari qimmatli ma’lumotlar keltiriladi 10
.
Rossiyadagi oktyabr voqealariga qadar bo’lgan davrdagi hamkorlik aloqalarini
o’rganishda H.Ziyoyev, Ilyos Isomiddinov, A.Muhammadjonov, A.Asqarov,
N.Baykova, N.A.Xalfin kabi olimlar tomonidan olib borilgan tadqiqotlarning
ahamiyati benihoya katta hisoblanadi 11
.
Sovet ittifoqi davrida “ XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida T urkistonda
elchilik munosabatlari manbashunosligi ” mavzusi bilan Ch.Abutalipov,
U.Rustamov, X.Shukurova, I.To’xtaxo’jayeva, A.Isoxo’jayev, Sh.A.Xaitov kabi
ko’plab olimlarning ilmiy taqdiqotlarida mavzuni yoritish bo’yicha tahliliy asoslar
yetarli darajada o’rganilgan. Bundan tashqari O’zbekistonning xalqaro
aloqalardagi ishtiroki bilan bog’liq voqealarni bayon qilishda O’zbekiston
Respublikasi davlat arxivi, hamda bir qator tashkilotlarning joriy arxiv hujjatlari,
davriy matbuot materiallari muhimdir.
Mustaqilligimizning dastlabki yillaridan e’tiboran O‘zbekiston Respub likasida
tarix fanini rivojlantirishga, tarixiy o‘tmishni ob’ektiv, xolisona o‘rganishga katta
9
Otaxo’jayev.A. Antik davrda diplomatik munosabatlar, “Tarixiy xotira – ma’naviyat asosi”
mavzusidagi ananaviy respublika ilmiy – nazariy anjumani matreallari. – Buxoro, 1995. – 46
– bet.
10
Нематулла Ибрагимов. Ибн Баттута и его путешествия по Средней Азии «Наука»,
1988. 148 стр, Путешествие Антония Дженкинсона в Бухару (1558–1559) // Тожибаев
Ш.А . Молодой учёный №6 (86) март-2 2015 г. Голубевой З.Д. Арминий Вамбери.
Путешествие по Средней Азии. М. Восточная литература. 2003
11
Ziyoyev H. O’rta Osiyoning Sibir, Volga va Ural bo’yi xalqlari bilan aloqalar. Toshkent,
2014. – 573-b et , Nizomiddinov I. O’rta Osiyo va Hindiston. - Toshkent.1991. – 200 -bet,
A.R.Muhammadjonov, T.Ne’matov. Buxoro va Xivaning Rossiya bilan munosabatlari
tarixiga doir ba’zi manbalar. Toshkent. “O’zbekiston SSR FA nashriyoti” 1957. 211 bet,
A.Muhammadjonov, A.Asqarov, N.Baykova “Ipak yo’li orqali savdo va Rossiya hamda
sharq mamlakatlari bilan munosabatlar” , Хаlfin N.А. Rоssiya i хаnstvа Srеdnеy Аzii
(pеrvаya pоlоvinа XIX v.). M., 1974.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_5.png)
![ahamiyat berilmoqda. Ma’naviyatni tiklashda, dav latimizni ma’naviy
rivojlantirishda tarix fanining o‘rni beqiyosdir. Har bir xalq, har bir millat uzoq
tarixiy taraqiyot bosqichlarini, murakkab etnik va madaniy jarayonlarni boshdan
kechirib, asrlar osha bugungi daraja va maqomlarga erishgan. Biroq, milliy o‘zlikni
anglash, sog‘lom etnik tuyg‘u, etnosga xos ma’naviy dunyoning mohiyatini bilish
uchun muhim omillardan biri tarixni bilishdir. O‘z navbatida tarixni bilishning
omillari, ayniqsa, manbaviy asoslaridan xabardorlik o‘zlikni bilishning
poydevorini yanada mustahkamlaydi. Zero, haqqoniy tarixni bilmasdan turib esa
o‘zlikni anglash mumkin emas 12
. Shu ma’noda ushbu dissertatsiya Turkiston ning
XIX asr oxiridan XX asrning boshlarigacha bo’lgan davrdagi savdo – iqtisodiy va
elchilik aloqalari bo’yicha, ularning o’tmishimizni o‘rganishdagi ahamiyati haqida
fikr yuritamiz.
Mavzuning dolzarbligi: Bugungi kundagi globallashuv sharoitida elchilik
munosabatlar i mamlakat rivoji uchun asosiy omil bo’lib xizmat qiladi.
Tarixshunosligimizda yangi yo’nalish sifatida elchilik munosabatlar tarixi,
manbashunosligi masalalarini yoritish yangi yo’nalish sifatida tadqiqotchilar
tomonidan tahlil qilinmoqda. Turkistonn ing XIX asr oxiridan XX asrning boshlari
elchilik munosabatlar manbashunosligi masala sini o’rganish va uni tahlil qilish
manba va adabiyotlar bilan ishlash mavzuning dolzarbligini tashkil qiladi.
Tadqiqotning o’rganilish darajasi. Turkiston xalqlarining olib borgan savdo
iqtisodiy munosabatlardan tortib elchilik aloqalari tarixi bo’yicha manbalar, hamda
ularni o’rgangan tarixshunoslar: A. Muhammadjanov, I. Nizomiddinov, G.
Sultonova, Xolbekov, H. Ziyayev, O’rinboyev, Halimov, Bakayeva F. Rustamov
va. boshqalar 13
.
Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Tadqiq о tda elchilik munosabatlarning XIX
asr oxiridan XX asrning boshlarigacha bo’lgan davrdagi manbalarning ilmiy tahlil
12
Karimov I. Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q. Toshkent “Sharq” 1998. 29-bet.
13
Ziyoyev H. O’rta Osiyoning Sibir, Volga va Ural bo’yi xalqlari bilan aloqalar. Toshkent,
2014. – 573-b et , Nizomiddinov I. O’rta Osiyo va Hindiston. - Toshkent.1991. – 200 -bet,
A.R.Muhammadjonov, T.Ne’matov. Buxoro va Xivaning Rossiya bilan munosabatlari
tarixiga doir ba’zi manbalar. Toshkent. “O’zbekiston SSR FA nashriyoti” 1957. 211 bet,
A.Muhammadjonov, A.Asqarov, N.Baykova “Ipak yo’li orqali savdo va Rossiya hamda
sharq mamlakatlari bilan munosabatlar” , Хаlfin N.А. Rоssiya i хаnstvа Srеdnеy Аzii
(pеrvаya pоlоvinа XIX v.). M., 1974.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_6.png)
![bergan holda tarixshunoslik ilmi asosida o’rganishni maqsad qilib qo’yildi. Ushbu
maqsaddan k е lib chiqqan h о lda quyidagi vazifalar b е lgilandi:
- O’rta Osiyoda mavjud bo’lgan davlatlar tomonidan olib borilgan elchilik
munosabatlar tarixini o’rganish;
- Davlatlararo boshqa munosabatlarning mahalliy tari х chilari asarlarining
b о shqa manbalar bilan qiyosiy tahlilini ko’rish;
- Tadqiq о t bo’yicha amaliy х ul о salar chiqarish.
Tadqiqot ob’ekti. XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida T urkistonda elchilik
munosabatlari manbashunosligi ni yoritgan asarlar va ularning tarixshunoslik
masalasini yoritish. Ushbu manbalar yuzasidan yozilgan monografiya, ilmiy
adabiyotlar dissertatsiya hamda avtoreferatlar bilan tanishib chiqqan holda mavzu
yoritilgan.
Tadqiqot predmeti . Turkiston hududida olib borilgan elchilik munosabatlarga oid
manba va asarlarning ilmiy-nazariy va qiyosiy tahlili manbalar asosida o’rganish
maqsadga muvofiq. Bular: mahalliy tarixchilar: I. G’. Nizomiddinov, B Ahmedov,
A. Muhammadjonov, H. Ziyayev va boshqalar. Rus tarixchilaridan: Bartold,
Yakubovskiy, Rtvladze, G. Pugachenko va boshqa xorij tadqiqotchilari H.
Roulinson, P. Hopkrik, P. Bruni va boshqalar 14
.
Tadqiqotning metodlari. Tadqiq о tda о b е ktivlik, tari х iylik, tari х iy – qiyosiy va
muamm о li х r о n о l о gik usullardan f о ydalanildi. Ushbu tadqiq о tni yaratishda
muamm о ni yangi tari х iy tafakkurning k о ns е ptual nuqtai nazaridan idr о k etishga
e’tib о r qaratildi. Ko’rilgan masalani yoritishda ko’pgina ilmiy asarlar
mualliflarining х ul о salaridan f о ydalanildi.
Magistrlik dissertatsiyasining natijalari e’lon qilinganligi.
Magistrlik dissertatsiyasi bo’yicha amalga oshirilgan izlanishlarning samarasi
sifatida ikkita maqola, shu jumladan, birinchisi Journal of Academic Research and
Trends in Educational Sciences xalqaro jurnalida, ikkinchisi OAK tassarufidagi
Xorazm Ma’mun akademiyasi axborotnomasida e’lon qilingan.
14
Nizomiddinov N. O’rta Osiyonin g chet el sharqi bilan munosabatl ari, Toshkent.
O’zdavrnashr. 1961, Ziyayev H. Sibir, Volga va Ural bo’ylaridagi o’zbeklar. – Toshkent.
Sharq , 2003. 64 bet .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_7.png)
![Bajarilgan ishning asosiy natijalari. Magistrlik dissertatsiyasining mavzusi
bo’yicha “ XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida Turkistonda elchilik
munosabatlari manbashunosligi ”, “XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida
Turkiston iqtisodiy va siyosiy aloqalari” mavzularidagi ilmiy maqolalar nashr
qilingan.
Magistrlik dessertatsiyasining tuzilishi va hajmi. Magistrlik dessertatsiyasiga
kirish, uchta bob, xulosa, foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati va ilovalardan iborat.
Tadqiqot ishi o’zbek tilida yozilgan bo’lib 90 betni tashkil qiladi.
Bob XIX asr ikkinchi yarmida xonliklarning diplomatik munosabatlari
manbashunosligi.
1.1 §. Buxoro amirligining Rossiya imperiyasi va qo`shni davlatlar bilan
elchilik munosabatlari
XIX asrning 50-yillariga kelib, Buxoro xonligi va Rossiya o’zaro diplomatik
aloqalarida ayrim masalalar yuzasidan kelisha olmaganliklariga va bu voqea
natijasida Rossiya hokim doiralari orasida Buxoroga nisbatan norozilik paydo
bo’lishiga qaramasdan, bu ikki davlat o’rtasidagi iqtisodiy aloqalar hamon
kengaymoqda edi.
Buxoro va Rossiya savdo munosabatlariga Rossiyada sanoatning, jumladan
to’qimachilik sanoatining tobora rivojlanishi va uning xomashyoga paxtaga
bo’lgan ehtiyojining orta borishi katta ta’sir etadi. Rossiya sanoatining paxtaga
bo’lgan ehtiyoji, ayniqsa А merikada grajdanlar urushi davomida (1861 — 1865)
juda ham oshib ketadi. Chunki Rossiya sanoati uchun paxta asosan А merikadan
keltirilib, urush natijasida bu vaqtlarda yerdan olib kelinadigan paxta tamoman
to’xtab qolgan edi. Masalan, agarda 1860 yillarda Rossiya yarmarkalarida Buxoro
paxtasining bir puti 4 so’m bo’lsa, 1864 yilga kelganda uning bahosi 22 so’mgacha
oshadi. 15
15
Заметки о Бухаре и её торговле с Россией. Журнал «Современник», 1864, 95-96 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_8.png)
![O’sha vaqtlardagi matbuotda Buxoro paxtasiga bo’lgan ehtiyoj to’g’risida
quyidagilar bayon qilingan: «Buxoroda paxta yetishtirish va uning eksporti
xonlikning butun ishlab chiqarishini qoplab olib, uning chetga chiqariladigan
barcha mahsulotlari: kanaus (ipak gazlama), sus (qizil miya o’simligining ildizi),
viboyka (mahalliy ip-gazlama-bo’z), tayyor to’nlar va hatto quruq mevalarning
o’rnini egallagan edi. 16
Bu ma’lumotlar, birinchidan, Rossiyada bu vaqtlarda paxtaga bo’lgan talabning
qanchalik oshganligini ko’rsatsa, ikkinchidan, Buxoro va Rossiya o’rtasidagi savdo
aloqalarining tobora kengayib borayotganligidan darak beradi. Mana shu
sabablarga asosan, Buxoro va Rossiya o’rtasidagi savdoni Rossiyadan
chiqariladigan mollarning ichida tayyor mahsulot, Buxorodan olib kelinadigan
mollarning orasida esa xom paxta tamoman egallab bormoqda edi.
Buxoro va Rossiya o’rtasidagi iqtisodiy aloqalarning rivojlanishi Buxoro
xonligining ekonomikasiga ham katta ta’sir qila boshladi. Chunki, Rossiyaga
chiqariladigan paxta hajmining ortishi, o’z navbatida, paxta ekiladigan yerlarning
kengayishini talab etar edi. Shuning uchun ham bu vaqtlarda Buxoro territoriyasida
paxta ekiladigan maydonlar juda tez sur’at bilan kengaya boshlaydi,
Demak, XIX asrning 50-yillarida Buxoro xonligi va Rossiya o’rtasidagi iqtisodiy
aloqalarning rivojlanishi natijasida xonlikning ekonomik jihatdan Rossiya
bozorlariga tobeligi anchagina oshgan edi. Shu bilan birga, Rossiyada sanoatniig
rivojlanishi bnlan xomashyoga bo’lgan ehtiyojning ortishi va buning ustiga
А merikadan olinadigan paxtaning tamoman to’xtab qolishi O’rta Osiyoning,
jumladan Buxoro xonligining Rossiya sanoati uchun paxta bazasi sifatida
ahamiyatini juda ham oshirib yuboradi.
Shuning uchun XIX asrning 50-yillarida ham rus diplomatiyasining O’rta
Osiyodagi asosiy vazifasi bu paxta bazasini qo’ldan bermasdan va u yerga boshqa
chet davlatning kirib kelishiga yo’l qo’ymasdan, Rossiya ta’sirini kuchaytirishdan
iborat edi.
Bu vaqtlarda O’rta Osiyoda ingliz tajovuzkorlarining agressiv harakatlari tobora
kengayib borishi va buning ustiga, XIX asrning 30-40-yillari davomida
16
O ’ sha asar , 95-96 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_9.png)
![Rossiyaning O’rta Osiyo xonliklari, jumladan Buxoro bilan olib borgan diplomatik
aloqalari kerakli natijalar bermaganligi, Rossiyaning Qozog’istonga, shuningdek
O’rta Osiyoga nisbatan bo’lgan munosabatlarida yuzaga kelgan vaziyatni
keskinlashtirib yubordi. Endilikda Rossiya Qozog’istonni tamoman o’ziga
bo’ysundirib, xonliklarni u bilan kerakli shartnoma tuzishga majbur etish siyosatini
tuta boshladi.
1847 yilda Sirdaryoning o’rta oqimida Raimskiy istehkomi qurilib, 1853 yilga
kelganda Sirdaryogacha bo’lgan rayonlar Rossiya qo’l ostiga o’tadi. Lekin, bu
vaqtlarda paydo bo’lgan xalqaro vaziyat Rossiyani o’zining bu planlaridan
vaqtinchalik voz kechishga majbur etdi. Rossiya ayni zamonda Qrim urushn
(1853- 1856) bilan band edi.
А mmo, XIX asrning 50-yillarida Rossiyaning O’rta Osiyoga nisbatan tutgan
siyosatida bunday keskin o’zgarish paydo bo’lishiga qaramasdan, Buxoro xonligi
Rossiya bilan aloqani yaxshilashga va ikki o’rtada nizo kelib chiqishiga yo’l
qo’ymaslikka harakat qila boshlaydi. Hatto Buxoro xonligi bu vaqtlarda
Rossiyaning Qozog’istonni tamoman o’z qo’l ostiga olishiga ham tarafdor edi.
1848 yilda Rossiyaga yuborilgan Buxoro elchisi Mirza Xayrullaga berilgan
yorliqda, Xiva xoni Sirdaryoda ruslar tomonidan qurilayotgan maxfiy istehkom
to’g’risida Xiva bilan Rossiya o’rtasida vositachilik qilishni Buxoro hukmron
doiralaridan so’ragan vaqtida, Buxoro amiri savdo yo’lini mudofaa qilishda va bu
istehkomning ahamiyatini yaxshi tushunib, o’z yerida istehkom qurayotgan rus
hukumatining ishlariga aralashishning Xiva xonligiga hech qanday taalluqli yeri
yo’q, deb javob berganligi haqida yozilgan. 17
Shuningdek, Buxoro elchisi, ingliz agentlari Buxoroga kelib, amirni А ngliya bilan
aloqa bog’lashi uchun zo’r berib harakat qilayotganliklari va ularning takliflarini
amir Nasrullo qaytarganligi to’g’risida Rossiya hukumatini ogoh qilgan edi. 18
17
А. Г. Серебренников. Туркестанский край. «Сборник материалов для истории его
завоевания», t . IV , 138-139 betlar .
18
А. Г. Серебренников. O ’ sha asar , t . IV , 137-139 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_10.png)
![Buxoro elchisi Mirza Xayrullaga berilgan yorliqda ikki davlat o’rtasida qadimdan
davom etib kelayotgan do’stlik munosabatlarini mustahkamlash uchun Buxoro
amiri rus hukumatidan Buxoroga o’z vakilini yuborishini iltimos qilgan edi. 19
Bulardan ma’lumki, Buxoro xonligi XIX asrning 40-yillarida Rossiya bilan olib
borgan diplomatik aloqalarida uning ba’zi bir takliflarini qabul qilmagan va
natijada Rossiya hukmron doiralari orasida o’ziga nisbatan norozilnk tug’dirgan
bo’lsa ham, lekin u bilan aloqani tamoman uzib yuborish tarafdori bo’lgan emas.
Chunki, birinchidan, Rossiya bilan bo’lgan iqtisodiy aloqalardan Buxoro xonligi
juda ham manfaatdor bo’lib, bu aloqalarga putur yetkazilishini xohlamasa,
ikkinchidan, ingliz tajovuzkorlarining O’rta Osiyoda agressiv harakatlarining
tobora kuchayishi Buxoroning mustaqilligiga xavf solib kelmoqda edi. Shuning
uchun ham Buxoro hukmron doiralari Rossiyaga uzluksiz o’z vakillarini yuborib, u
bilan do’stona aloqada bo’lish va bu aloqalarni mustahkamlash uchun Buxoroga
rus vakillarini yuborishini Rossiya hukumatidan iltimos qilar edilar. Hatto Buxoro
hukmron doiralari ikki davlat o’rtasidagi munosabatlarni mustahkamlashni
belgilash uchugn bir qancha rus qullarini ozod etib, o’z vatanlariga yuborgan ham
edilar. 20
1857 yilda Buxoro xonligi Rossiyaga elchi yuborib, o’zaro munosabatlarni
mustahkamlash uchun rus hukumatidan o’z vakilini yuborishini ikkinchi marta
so’raydi. 21
Buxoro hukmron doiralarining bunday iltimoslariga javoban Rossiya ham 1858
yilda polkovnik N. Ignat’ev boshliq diplomatik missiya yubordi. А mmo, 1858
yilda rus hukumatining Buxoroga elchilik yuborishining asosiy sababi Buxoro
hukmron doiralarining iltimosi bo’lmay, balki o’sha vaqtlarda bu ikki davlat
o’rtasidagi munosabatlarda paydo bo’lgan vaziyatga bog’liq edi. Bu vaqtlarda
Rossiya Qozog’iston yerlarini tamoman o’z ta’siriga olib, O’rta Osis xonliklari
bilan bevosita qo’shni bo’lib qolgan edi. Endilikda Rossiyaning O’rta Osiyo
19
O’sha asar, t. IV, 135-136 betlar.
20
А. Шепелев. Очерк военных и дипломатических отношений России в Среднюю Азию
до начала XIX века, 83- bet .
21
Н. Залесов. Посольства в Хиву и Бухару полковника Игнатьева в 1858 г. «Русский
вестник», 1871, №2, 422-450 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_11.png)
![xonliklari, jumladan Buxoro bilan olib borayotgan diplomatik munosabatlari
muvaffaqiyatli natijalar berishiga u yerda yuz berayotgan iqtisodiy va siyosiy
ahvol hamda xonlik to’g’risida mukammal va aniq ma’lumotlarning bo’lishi
anchagina ta’sir etar edi.
XIX asrning 40-yillarida Buxoro va unga qo’shni bo’lgan xonliklar to’g’risida
to’plangan ma’lumotlar bu vaqtga kelib eskirib qolgan va rus hukumatining hozirgi
vaqtlardagi talablariga to’la javob bera olmas edi. Shu bilan birga, Rossiyaning
O’rta Osiyo xonliklari bilan olib borayotgan savdo munosabatlari ham aytarlik
yaxshi yo’lga qo’yilmagan bo’lib, avvalgidek, rus savdogarlari O’rta Osiyo
bozorlariga bemalol borolmas va borganlarida ham ortiqcha bojlar olinib, ularga
to’sqinlik qilinar edi. Bulardan tashqari, А mudaryo bu vaqtlarda Rossiya uchun
iqtisodiy va siyosiy jihatdan katta ahamiyatga ega bo’lib, uning diqqatini o’ziga
tortmoqda edi. 22
Mana shularning hammasi 1858 yilda Rossiyadan mazkur
missiyaning yuborilishiga sabab bo’ladi.
XIX asrning 50-yillarida Rossiya va Buxoro xonligi o’rtasidagi munosabatlarga
oid manbalar unchalik ko’p bo’lmasdan, ularda ko’proq 1858 yilda Rossiyadan
Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilgan diplomatik missiya to’g’risida
ma’lumotlar berilib, ammo bu missiyagacha bo’lgan davr ichida Buxoro va
Rossiyaning o’zaro munosabatlariga oid ma’lumotlar juda ham oz keltiriladi.
1858 yilda N. Ignat’ev boshliq Rossiyadan Buxoroga yuborilgan missiya, uning
sostavi, oldiga qo’ygan vazifalari, missiya boshlig’ining Buxoroda olib borgan
muzokaralari hamda Buxoro hukmron doiralarinipg rus elchiligiga nisbatan
munosabatlari, shuningdek ularning missiya boshlig’i tomonidan taklif etilgan
shartlarga bergan javoblari to’g’risida bizga Ignat’ev 23
va N. Zalesov 24
asarlari
ma’lumot beradilar. Har ikki muallif ham mazkur missiyaning ishtirokchisi bo’lib,
ular o’z asarlarini ko’rgan va eshitgan ma’lumotlari asosida yozgan edilar.
22
А . Шепелев . O’sha asar, 83-bet.
23
Н. Игнатьев. Миссия в Хиву и Бухару в 1858 г. флигель-адьютанта полковника Н.
Игнатьева, СПб, 1897, 278- bet .
24
Н. Залесов. Посольство в Хиву и Бухару полковника Игнатьева в 1858 г. «Русский
вестник», 1871, т. 91, №2, 421-440— betlar . Н. Залесов. Письмо из Бухары. «Военный
сборник». 1860, т. XII , 235-348 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_12.png)
![N. Ignat’evning asari 1897 yili Peterburgda nashr etilgan. А sar, asosan, 1858 yilda
Rossiyadan Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilgan missiyaga bag’ishlanib, unda
muallif ko’proq Rossiya va Xiva munosabatlari ustida to’xtalib o’tadi. Shuni aytib
o’tish kerakki, N. Ignat’evning asari boshidan to oxirigacha «rus shovinizmi»
ruhida yozilgan. А sarda muallif qaysi bir masala yoki voqea ustida to’xtamasin, u
har doim O’rta Osiyo xalqlariga shovinistik nazarda qarab, ularni kamsitadi va
oyoqosti qiladi.
Hatto, N. Ignat’ev Buxoro va Xiva xonliklari bilan olib borilgan muzokaralar
muvaffaqiyatli patija berishi uchun ular bilan tinchlik, o’zaro hamjihatlik yo’li
bilan emas, balki zo’rlik yo’li bilan muomala qilishni tavsiya qiladi. А sarda muallif
bu haqda quyidagilarni yozadi: «Biz tavsiya qilayotgan shartnomaga rozi bo’lishi
va uni tasdiqlash kerakligiga amirni ishontirishda, uni qo’rqitish, bularni qaytargan
vaqtda esa, biz Osiyo mahsulotlarisiz qanoatlanishimiz mumkin, deb ogohlantnrib,
hozirgi vaqtlargacha mavjud bo’lib kelayotgan savdo imtnyozlarini osiyoliklardan
tortib olmoq kerak». 25
Muallif Rossiya va O’rta Osiyo xonliklari o’rtasidagi munosabatlarga baho berar
ekan, bu aloqalarga o’z sinfi nuqtai nazaridan qarab, ular Rossiya uchun hech
qanday foyda keltirmaydi, deb bayon qiladi. N.Ignat’evning fikricha, O’rta
Osiyodan keladigan foydasiz elchilarni kutib olishda sarflanadigan va Rossiyadan
u yerga yuboriladigan elchilarga xarajat qilinadigan bekorchi mablag’ maqsadga
erishish uchun boshqa yo’lga (ya’ni xonliklarni bosib olishga) ishlatilishi kerak
edi. 26
Muallif, Buxoro xonligi va Rossiya o’rtasidagi munosabatlar to’g’risidagi o’zining
bu fikri bilan, birinchidan, O’rta Osiyo xalqlarining Rossiya bilan asrlar davomida
mustahkamlanib kelayotgan iqtisodiy, siyosiy va madaniy aloqalarini hamda
ulardan har ikki davlatning manfaatdor ekanini inkor etsa, ikkinchidan, O’rta
Osiyo yerlariga kolonizatorlarcha qarab, u yerlarni tezroq bosib olish planlarini
olg’a suradi.
25
Н . Игнатьев . O’sha asar, 57-bet.
26
O’sha asar, 188-bet.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_13.png)
![Garchi N. Ignat’ev o’z asarida Rossiya va O’rta Osiyo xonliklari o’rtasidagi
munosabatlarni yoritishda o’z sinfi manfaatlarining tor ramkasidan chiqolmay,
kolonizatorlik pozitsiyasida turgan bo’lsa ham, ammo uning bu munosabatlar
to’g’risida bergan faktik materiallari XIX asrning 50-yillarida Rossiya va O’rta
Osiyo, jumladan Buxoro xonligi o’rtasidagi diplomatik munosabatlarni
o’rganishda ahamiyatlidir.
Ignat’ev o’z asarida 1858 yilda Rossiyadan Xiva va Buxoro xonliklariga
diplomatik missiya yuborilishining asosiy vazifalarini to’g’ri ko’rsatadi.
Muallifning yozishicha, avvalgi asrning ikkinchi yarmidan boshlab, Rossiya va
O’rta Osiyo o’rtasidagi iqtisodiy munosabatlarning yuksalishiga qaramasdan,
o’zaro savdo juda og’ir bir sharoitda olib borilishi: chunonchi, savdo yo’llaridagi
qiyinchiliklar, xonliklarda rus savdogarlaridan ortiqcha boj olinishi, ularning bu
savdoda erkin ishtirok etishiga to’sqinlik qilinishi va, buning ustiga, ruslarning u
yerda qullikda tutilishi hamda bu masalalar yuzasidak rus hukumatining Xiva va
Buxoro bilan olib borgan diplomatik aloqalari to oxirgi vaqtlargacha kerakli
natijalar bermaganligi, 1858 yilda Rossiyadan diplomatik missiyaning
yuborilishiga sabab bo’lgan edi. 27
Haqiqatan ham, Rossiyaning O’rta Osiyo xonliklari bilan olib borgan diplomatik
munosabatlarining asosida uning O’rta Osiyo bozorlaridagi manfaatlari yotsa ham,
lekin 1858 yilda Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilgan missiyaning yuborilishi
faqat N. Ignat’ev ko’rsatganlarining o’zidan iborat bo’lmay, balki bu sabablarga
yuqorida qayd qilingan masalalar ham kirar edi.
А sarda ko’rsatilishicha, 1858 yilda Rossiyadan O’rta Osiyo xonliklariga
diplomatik missiyaning yuborilishidan faqatgina savdo maqsadlarigina emas, balki
siyosiy-harbiy maqsadlar ham ko’zda tutilib 28
, unga quyidagi vazifalar topshirilgan
edi:
a) xonliklarda rus savdogarlaridan olingan bojlarni qisqartirish va o’zaro
aloqalarning olib borilishi hamda rus savdogarlarining ishlari ustidan nazorat qilib
27
Н . Игнатьев . O’sha asar, 9-10 -betlar.
28
O’sha asar, 18-bet.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_14.png)
![turish uchun vaqtinchalik xonliklarga rus savdo vakillarini yuborish masalalarini
o’z ichiga olgan savdo shartnomasini bog’lash;
b) А mudaryoda rus savdo kemalarining bemalol suzishiga Buxoro xonlarining
ruxsatini olish; 29
v) А mudaryo to’g’risida, imkoni boricha, har xil to’liq va aniq ma’lumotlar
to’plab, uni xaritaga tushirish; 30
g) xonliklar to’g’risida geografik va boshqa xarakterdagk sistematik ma’lumotlar
to’plash; 31
d) O’rta Osiyoda inglizlarning qo’poruvchilik harakatlarini aniqlash.
Missiyaga yuklangan topshiriqlar to’g’risida keltirilgan bu ma’lumotlar shuni
ko’rsatadiki, ayrim masalalardan tashqari, 1858 yilda Xiva va Buxoro
xonliklarmga yuborilgan diplomatik missiyaning asosiy vazifalari 1841 yilda
mazkur xonliklarga yuborilgan missiyalarga topshirilgan vazifalarni tashkil qilar
edi.
N. Ignat’ev o’z asarida missiya sostavi ustida to’xtar ekan, uning har bir a’zosi,
ularga berilgan topshiriqlar va bu topshiriqlarni bajarish uchun berilgan ba’zi bir
qo’llanmalarni birma-bir bayon qiladi.
Polkovnik N. Ignat’evning o’zi missiyaning boshlig’i bo’lib, unga xonliklar bilan
muzokaralar olib borib, savdo shartnomasini bog’lash masalasi topshirilgan edi. 32
Missiyaning sostavida N. Ignat’evdan tashqari, sekretar’, ikki tarjimon, generalniy
shtabdan ikki ofitser, ikki vrach, topograf korpusidan ikki ofitser, astronom,
naturalist, monax va boshqalar bor edi. Missiyani kuzatish uchun konvoy
belgilangan bo’lib, uning sostavida qatnashgan kishilarning soni 117ga yetgan
edi. 33
Missiyaning sostavida qatnashgan P. Nazarov o’zining asarida 34
missiyaning
hay’atida Ignat’evdan tashqari 16 mutaxassis bo’lib, Rossiyadan O’rta Osiyo
29
O’sha asar, 135-136, 213-214-betlar.
30
O’sha asar, 30-bet.
31
O’sha asar, 240-bet.
32
O’sha asar, 21-bet.
33
O’sha asar, 32-35-betlar.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_15.png)
![xonliklariga to shu vaqtgacha bunday katta saforat yuborilmaganligi to’g’risida
yozadi.
А sarda yozilishicha, missiyada sekretarlik vazifasini Tashqi Ishlar ministrligining
xodimi Ye.Ya.Kileveyn olib borib, unga diplomatik xatlar jurnali tutish
topshirilgan edi. General shtabning ofitseri K. V. Salatskiy boshliq topografiy
korpusning ofitserlari: Yakovlev, Zelenin va ikki topograf: Nedorezov,
Chernishyovlarga missiyada topografik ishlarni olib borish, missiya bo’lgan
rayonlar to’g’risida har xil ma’lumotlar to’plash vazifalari yuklangan edi.
Generalniy shtabning kapitani N. Zalesovga kundalik tuzish va missiya borib
yetgan mamlakatni harbiy va statistik jihatdan tasvir etish vazifasi topshirilgan, M.
N. Galkin chegara kompaniyasi bilan aloqa olib borish, savdo to’g’risida
ma’lumotlar to’plash va Orenburg general gubernatori uchun kundalik tuzish kabi
vazifalarni o’z ustiga olgan edi. Lerxe ko’rgan, eshitgan va surishtirib bilgan
ma’lumotlari asosida etnografik, lingvistik, arxeologik, tarixiy materiallar bilan;
doktor Pikar meditsina jurnalini olib borish bilan; doktor Batershin tatar tilini
bilganligi uchun mahalliy xalqlar bilan aloqa olib borish va ularni davolash usullari
bilan; Struve esa, astronomik kuzatishlar bnlan mashg’ul bo’lganlar. 35
А sarda bulardan tashqari, rus missiyasining boshlig’i O’rta Osiyo xonliklari bilan
borgan muzokaralari muvaffaqiyatli natijalar berishi uchun unga berilgan ba’zi bir
qo’llanmalar keltirilgan. Qo’llanmada ko’rsatilishicha, Rossiya vakili xonliklar
bilan yozma shartnoma tuzishda, agarda Xiva va Buxoro xonlari Rossiya bilan
yaxshi munosabatda bo’lib tursalar, Rossiya, iloji boricha, ularni tashqi
davlatlarning xavfli aralashishlaridan mudofaa qiladi, degan fikr ta’kidlab o’tilishi
kerak edi. 36
Muallif Buxoro va Rossiya o’rtasidagi diplomatik munosabatlar ustida to’xtar
ekan, 1858 yilda Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilgan missiyaning Buxoro
hukmron doiralari tomonidan juda iltifot bilan qarshi olinganligi, hatto ularning
34
П . Назаров . Воспоминания о степном походе миссии флигель-адъютанта Игнатьева в
ханства Хиву и Бухару. «Военный сборник», 1864, №4, 375- bet .
35
Н. Игнатьев. O ’ sha asar , 32-34 betlar .
36
O ’ sha asar , 25- bet .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_16.png)
![Buxoro chegarasiga yetib kelishi munosabati bilan mahalliy o’yinlardan «uloq» va
«poyga» uyushtirilganligi to’g’risida yozadi. 37
«18-sentyabr’ kuni Qorako’ldan o’tishda, - deb yozadi muallif, - elchilikni faxriy
ravishda kuzatnb borish uchun А bdulaziz tomonidan yuborilgan amaldorlar bizni
qarshi oldilar... Ular bizni to Buxorogacha kuzatib keldilar...» 38
.
N. Ignat’ev missiyaning Buxoroga yetib borishini juda mufassal ravishda bayon
qilib, amir Nasrullo Qo’qon xonligiga Qarshi yurishda bo’lganligi uchun, uning
vaziri А bdulaziz bilan olib borilgan birinchi muzokaralar, chunonchi, missiyaning
kelishidan maqsad va rus hukumatining Buxoro xonligiga tavsiya qilgan shartlari
ustida birma-bir to’xtab o’tadi. 39
Rus missiyasining boshlig’i Buxoro vaziri bilan olib borgan muzokaralarda, uning
Buxoro amiriga quyidagi shartlarni yetkazishini bayon qilgan:
1. Buxoroda rus qullarining bo’lishi o’zaro do’stlik va qadimdan davom etib
kelayotgan iqtisodiy munosabatlarga to’g’ri kelmasligi uchun ularni ozod
etish.
2. Rus savdogarlaridan olinadigan bojni ikki baravar qisqartirish.
3. Rus savdogarlari tomonidan Buxoroga olib kelinadigan mollarni narxlashda
noto’g’ri baho berish ular uchun ortiqcha boj olishdan ham og’ir bo’lganligi
sababli, rus mollari ustidan haqiqiy narxlash usulini joriy etish.
4. Rossiya va Buxoro savdo aloqalarining olib borilishi ustidan nazorat qilib
turish hamda Buxoro hukumati orqali rus savdogarlarining huquqlarini
belgilab turish uchun Buxoroda rus savdo vakilining bemalol kelishiga
ruxsat etish.
5. Rus savdo vakili, savdogarlari va ularning mollari uchun, Buxorodagi
xivaliklar va hindlarning alohida karvonsaroylari singari, maxsus
karvonsaroy joriy etish, hamda qulay sharoitlar paydo bo’lib qolgan
vaqtlarda, xomashyo chiqadigan joyning o’zidan paxta va boshqalarni sotib
37
O’sha asar, 197-198 betlar.
38
O’sha asar, 198-199, 206-betlar.
39
O’sha asar, 210-215 betlar.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_17.png)
![olish uchun rus savdogarlariga Samarqand, Karmana va Qorako’l
shaharlariga borishga ruxsat etish.
6. Rossiyadan Buxoroga va, aksincha, Buxorodan Rossiyaga yuk tashish uchun
А mudaryoda rus kemalarining bemalol suzishiga ruxsat etish. 40
Missiya boshlig’i N. Ignat’ev Buxoro vaziri А bdulaziz bilan olib borgan
muzokaralari davomida mazkur masalalarni bayon qilar ekan, ularning ikki davlat
uchun ham adolatli ekanligi va Buxoro amiri bu masalalarni qabul qilgan vaqtda,
Buxoro xonligi uchun katta foyda kelishi to’g’rnsida yozadi. А yniqsa, u
А mudaryoda rus kemalarining suzishiga ruxsat etilishi masalasini juda diqqat bilan
tushuntirib, bu bilan ikki davlat o’rtasidagi savdo yo’llarining qisqarishini va savdo
qiyinchiliklarining kamayishini, natijada Rossiya bilan Buxoro o’rtasidagi
iqtisodiy aloqalarning yuksalishi mumkinligini juda mukammal qilib tasvnrlab
beradi.
Bulardan tashqari, muallif inglizlarning O’rta Osiyoda olib borayotgan agressiv
harakatlarn ustida to’xtab o’tadi. 41
А sarda berilgan ma’lumotlarga qaraganda, N.Ignat’ev А bdulaziz bilan olib borgan
muzokaralarida ayrim natijalarga erishgan edi. Chunonchi, rus savdogarlari
Buxoroda bemalol savdo qilishi uchun А bdulaziz rus prikazchigi Panfilovga
shaxsan o’zi kelib, Buxoro qishloqlarida hamda Qarmana shaharda savdo-sotiq
qilish uchun ruxsat etgan edi. 42
Ignat’ev o’z asarida amir Nasrulloning Qo’qon xonligiga qarshi yurishidan
qaytgandan so’ng, rus missiyasini qabul qilishi va Rossiya bilan asosiy masalalar
yuzasidan olib borgan muzokaralarini juda mukammal ravishda tasvirlaydi.
«11-oktyabrda tush vaqtiga yaqin, - deb yozilgan asarda,— amir Buxoroga yetib
keldi va o’sha vaqtdayoq bizni o’z huzuriga taklif etish uchun kishi yubordi...
Bizni amir juda yaxshi qabul qildi». 43
40
Н . Игнатьев . O’sha asar, 214 bet.
41
Н . Игнатьев . O’sha asar, 210-212 betlar.
42
O’sha asar, 220 bet.
43
O’sha asar, 221-222, 231-233 betlar.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_18.png)
![А sarda rus missiyasining boshlig’i bilan Buxoro amiri o’rtasida olib borilgan
muzokaralar bayon qilinar ekan, rus hukumatining barcha shartlarini amir
Nasrulloning qabul qilgani to’g’risida yozilgan.
Buxoro vaziri А bdulaziz o’z hokimi nomidan rus elchisiga bergan maktubining
mazmuniga qaraganda, amir Nasrullo to shu vaqtlargacha Buxoroga rus
savdogarlarining juda ham kam kelayotganliklari va ulardan 10 protsentdan boj
olinayotganligiga iqror bo’lib, o’zaro munosabatlarni mustahkamlash uchun rus
savdogarlarining foydasiga ulardan besh protsentli boj olish, maxsus
karvonsaroylar ajratib berish, Buxoroda rus savdo vakilining kelishiga ruxsat etish
va rus savdogarlarining bemalol, har qancha bo’lsa ham, Buxoroga kelishiga ijozat
berganligi to’g’risida farmon chiqargan edi. Hatto u А mudaryoda rus kemalarining
bemalol suzishiga ham ruxsat etgan edi. А garda Xiva xoni Rossiya kemalarining
А mudaryo bo’ylab Buxoroga kelishiga to’sqinlik qilsa, Buxoro amiri rus hukumati
bilan birgalikda xivaliklarning bu to’sqinliklariga qarshi kurashga tayyor ekanligi
to’g’risida А bdulaziz rasmiy ravishda rus elchisiga va’da qiladi. 44
Qullar masalasi ham juda osonlik bilan muvaffaqiyatli ravishda yechilib, hatto
amir audientsiya tamom bo’lishn bilan Buxorodagi barcha rus qullarini to’plab,
missiya boshlig’i ixtiyoriga berilishini buyuradi. 45
Haqiqatan ham N. Ignat’evning bergan ma’lumotlariga qaraganda, bir qancha rus
qullari o’sha kunlarning o’zidayoq to’planib, missiya ixtiyoriga topshirilgan edi. 46
Hatto amir Nasrullo o’zining muntazam armiyasi sostavida bo’lgan rus
askarlarini ham missiya ixtiyoriga qaytarib bergan. 47
Ignat’ev asarida berilgan bu ma’lumotlar 1858 yilda savdo
shartnomasi bog’lash uchun Rossiyadan Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilgan
diplomatik missiya o’z oldiga qo’yilgan barcha vazifalarni muvaffaqiyatli ravishda
bajarishga erishganligini ko’rsatadi. Muallif o’z asarida: «Tashqi Ishlar ministrligi
tomonidan berilgan qo’llanmada nima ko’rsatilgan bo’lsa hammasini, hatto ulardan
44
Н . Игнатьев . O’sha asar, 227-228 betlar.
45
O’sha asar, 225 bet.
46
O’sha asar, 225 bet.
47
O’sha asar, 226 bet.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_19.png)
![ham ortiqroq qilib, buxoroliklardan talab qilib atdim», - deb bekorga yozmagan
edi. 48
Demak, XIX asrning 50-yillariga kelib, Buxoro xonligi Rossiyaning tavsiya
qilgan hamma shartlarini qabul qilgan edi. Uzoq vaqtlardan beri Rossiya va
Buxoro o’rtasidagi davom etib kelayotgan diplomatik munosabatlarda
yechilmasdan kelgan ayrim, lekin Rossiya uchun eng zarur masalalarning 1858
yilga kelib hal bo’lishi bu ikki qo’shni davlatning olib borayotgan aloqalarining
muvaffaqiyatli natijalari bo’lib, ularning o’zaro iqtisodiy aloqalardan manfaatdor
ekanini yana bir marta namoyish qiladi.
Shunday qilib, N. Ignat’evning asari XIX asrning 50-yillarida Buxoro xonligi bilan
Rossiya o’rtasidagi diplomatik aloqalarni, jumladan 1858 yilda Rossiyadan Xiva
va Buxoro xonliklariga yuborilgan diplomatik missiyani o’rganishda birinchi
darajali bosh manba asardir.
1858 yilda Rossiyadan Buxoro xonligiga yuborilgan diplomatik missiyaning
ishtirokchilaridan bo’lgan N. Zalesov Buxorodan qaytgach, mazkur missiya
to’g’risida o’zining xotiranomasini yozib qoldiradi. N. Zalesovning bu asari
«Russkiy vestnik» jurnalining 1871 yil, 91 va 92-sonlarida bosilib chiqadi.
Zalesovning asari 49
ham N. Ignat’evning asari singari, 1858 yilda
Rossiyadan Buxoroga yuborilgan missiyaning bergan natijalaridan bo’lib, muallif
unda missiyaning yuborilish sabablari, uning oldiga qo’yilgan vazifalar, sostavi,
Xiva va Buxoro xonliklarida olib borilgan muzokaralar hamda bu muzokaralarning
keltirgan natijalarini snstematik ravishda birma-bir bayon qiladi.
N. Zalesovning asarida berilgan ma’lumotlar asosan, Ignat’evning
keltirgan ma’lumotlari bilan juda ham bir xilda bo’lib, lekin muallif har bir masala
va voqea ustida to’xtar ekan, N. Ignat’ev singari ularni sochib bermasdan, balki
to’liq va mufassal qilib, sistematnk ravishda bayon qiladi.
Masalan, muallif missiya boshlig’iga berilgan instruktsiya ustida to’xtar
ekan, missiyaning asosiy vazifalarini quyidagicha birma-bir qayd qiladi:
48
O’sha asar, 226 bet.
49
Н . Залесов . Посольства в Хиву и Бухару полковника Игнатьева в 1858 г. «Русский
вестник», 1871, т. 91, №2, т. 92, №3](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_20.png)
![«Missiyani yuborishda Xiva yoki Buxoro to’g’risidagina emas, balki, qozoq
cho’llariga oid mumkin qadar ko’proq topografik ma’lumotlar to’plash, avval
olingan topografik planlarni tekshirib, qayta tuzish, yurnsh vaqtida topografik
jurnal olib borib, bosib o’tilgan mamlakatlarni geotrafik va sistematik jihatdan
tasvirlab berish, А mudaryoning Kaspiy dengiziga bo’lgan qadimgi oqimi,
turkmanlar, ularning harbiy quvvati, qo’shni davlatlar bilan olib borgan
munosabatlari, bir xonlikdan ikkinchi xonlikka o’tgan yo’llar, O’rta Osiyo
xonliklarining va ularga qo’shni bo’lgan davlatlarning harbiy quvvatlari haqida
ma’lumotlar yig’ish, xususan А mudaryoni har tomonlama o’rganish vazifalari
ko’zda tutilgan edi». 50
Bulardan ma’lumki, N. Zalesovning missiya vazifalari to’g’risida bergan
ma’lumotlari, birinchidan, N. Ignat’evga qaraganda sistematik ravishda tasvir
qilingan bo’lsa, ikkinchidan, uning bu hahda bergan ma’lumotlarini aniqlab beradi
va ko’pgina faktik dalillar bilan anchagina to’ldiradi.
N. Zalesov ham o’z asarida Rossiya va Buxoro xonligi o’rtasidagi
diplomatik aloqalar ustida to’xtar ekan, 1858 yilda yuborilgan rus missiyasining
Buxoroga yetib borishi, buxoroliklar tomonidan kutib olinishi, amir bilan olib
borgan muzokaralari va ularning muvaffaqiyatli natijalar bilan tamom bo’lishini
juda mufassal qilib tasvir etadi.
Muallif rus vakili bilan Buxoro amiri o’rtasidagi muzokaralar juda muvaffaqiyatli
tugaganligi to’g’risida quyidagilarni yozadi: «Bizning hamma shartlarimiz amir
tomonidan darhol qabul qilinib, uning buyrug’i bo’yicha, hatto islom dinini qabul
hilgan rus qullarnnn ham oilalari bilan missiyaga topshirish boshlandi» 51
.
Muallif o’z xotiranomasida 1858 yilda Rossiyadan Buxoroga yuborilgan
missiyaning Buxoroda otib borgan muzokaralari va keltirgan natijalari to’g’risida
bergan ma’lumotlari Ignat’evning yuqorida qayd qilingan asarida keltirilgan
materiallariga juda ham o’xshaganligi uchun, ular ustida mukammal to’xtab
o’tirmasdan, balki N. Ignat’ev asarida keltirilmagan va bu ikki davlat o’rtasidagi
munosabatlarni yoritishda yangi bo’lgan ma’lumotlari ustida to’xtab o’tdik. А sarda
50
O’sha asar, 430-bet.
51
O’sha asar, 455-bet.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_21.png)
![Rossiya va Buxoro xonligi o’rtasidagi aloqalarga oid bir qancha diplomatik aktlar
keltiriladi. Bu aktlar mazkur missiyaning» Buxoroga yuborilishigacha bo’lgan davr
ichida ikki davlat o’rtasidagi diplomatik aloqalarning ayrim tomonlarnni
aniqlashda bizni har xil faktik ma’lumotlar bilan ta’min etadi.
А sarning ilovasida 1857 yilda Buxorodan Rossiyaga yuborilgan elchilikka berilgan
yorliq va Buxoro elchisi orqali rus hukumati tomonidan Buxoro amiriga
yuborilgan yorliq, hamda Rossiya Tashqi Ishlar ministrinnng Buxoro vaziriga
yuborgan xati keltiriladi. Birinchi dokumentda Buxoro amiri Rossiya bilan
qadimdan davom etib kelayotgan aloqalarni mustahkamlash uchun rus
hukumatidan Buxoroga vakil yuborilishini iltimos etib, 1857 yilda Miroxir
Mullajon boshliq elchilikni yuborgani to’g’risida bayon qilingan.
Ikkinchi va uchinchi dokumentlarda esa, Buxoro elchisiga javoban berilgan
mazkur yorliqlar bo’lib, ularda Buxoro hokim doiralarining iltimosini bajarish va
o’zaro munosabatlarni yaxshi yo’lga qo’yib yuborish uchun rus hukumati yaqin
vaqtlar ichida o’z vakilini Buxoroga yuborishi to’g’risida bayon qilnngan.
Bulardan tashqari, muallif o’z asarida missiya boshlig’i
Ignat’evning 1858 yil, 24 mayda general Kovalevskiyga yozgan xatini keltiradi.
Bu xatda missiya boshlig’i xonlikda olib borgan muzokaralarida ba’zi bir shartlarni
yechish uchun berilgan qo’llanmalar keltirilgan. Bu qo’llanmalar bo’yicha, agarda
Buxoro amiri rus hukumatining hamma shartlarini qabul qilsa, missiya boshlig’i
1858 yilda Rossiyada bo’lgan Buxoro elchisining talablarini bajarish ga va’da
qilishn kerak edi. Chunonchi, bu:
a) Rossiyaning deyarlik hamma shaharlarida va yarmarkalarida erkin savdo qilish
uchun Buxoro savdogarlarnga ijozat berish;
b) Nijegorod yarmarkasida Buxoro savdogarlarn uchun maxsus bir qancha
do’konlar ajratib berishdan iborat edi.
Buxoroga rus savdo vakilini yuborish masalasi muhokama qilinayotgai vaqtda
missiya boshlig’i, o’z navbatida, Buxoro xonligi ham Orenburgda o’zining savdo
vakilini tutishi mumkin, deb va’da qilishi lozim edi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_22.png)
![Bulardan ma’lumki, rus hukumati Buxoro bilan o’zaro savdo aloqalarini
mustahkamlash uchun tavsiya qilgan shartlari har ikki davlat uchun ham teng
huquqli bo’lgan.
1860 yilda «Voyenn’y sbornik»ning to’rtinchi sonida N. Zalesovning «Pis’mo iz
Buxari;» nomli maqolasi nashr etilib, u faqat 1858 yilda Rossiyadan O’rta Osiyo
xonliklariga yuborilgan missiyaning Xiva xonligidan Buxoroga o’tishi va uning
buxoroliklar tomonidan kutib olinishi to’g’risida ma’lumotlar beradi. Demak, N.
Ignat’ev va N. Zalesov asarlari, XIX asrning 50-yillarida Rossiya va Buxoro
o’rtasidagi diplomatik munosabatlarning umumiy holatini belgilashda nashr etilgan
qimmatli manbalardandir.
Shunday qilib, bu ishda XIX asrning 20-50-yillarida, ya’ni O’rta Osiyoning
Rossiyaga qo’shilishigacha bo’lgan davr ichida Buxoro xonligi bilan Rossiya
o’rtasidagi aloqalar tinchlik bilan olib borilgan bir vaqtda, bu ikki davlat
o’rtasidagi munosabatlarga doir nashr etilgan asosiy manbalar birma-bir
xarakterlab o’tildi, XIX asrning 60-70-yillarida Rossiyaning O’rta Osiyoga
nisbatan tutgan siyosatida qat’iy o’zgarish paydo bo’lib, unga qarshi aktiv yurish
boshlangan bir vaqtda olib borilgan aloqalar va ularga oid manbalar Rossiyannng
O’rta Osiyoga nisbatan tutgan mana shu siyosatiga qarab xarakterlashni talab etadi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_23.png)
![1.2 XIX- А SRNING 50-YILL А RID А XIV А XONLIGI BIL А N ROSSIYA
O’RT А SID А GI MUNOS А B А TL А RG А DOIR BOSILIB CHIQQ А N B А `ZI
M А NB А L А R
XIX asrning 50-yillarida Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi diplomatik
aloqalarda biroz kelishmovchiliklar bo’ldi. Xiva hukmdor doiralari ikki o’rtada
tuzilgan shartnomaga rioya qilmasdan, Rossiya noroziligiga sabab bo’ladigan
ishlar qildilar. Chunonchi, qozoklarning ichki ishlariga aralashish, savdoning
taraqqiyotiga xalal yetkazish, rus savdogarlaridan ortiqcha boj talab qilish singari
ishlar sodir bo’lib turdi.
Bu voqealar Rossiya hukmron doiralari orasida Xiva hukumatining siyosatiga
nisbatan norozilik tug’dirishga qaramay, ikki davlat o’rtasidagi qadimgi davom
etib kelayotgan iqtisodiy aloqalar hamon rivojlanmoqda va O’rta Osiyoda
Rossiyaning ta’siri tobora kuchayib bormoqda edi.
Rossiya bilan Xiva xonligi o’rtasidagi iqtisodiy aloqalarning rivojlanishiga sabab,
yuqorida aytib o’tganimizdek, Rossiya sanoatining kundan-kun taraqqiy etib,
uning paxta, marena va, shuningdek, boshqa xomashyo mahsulotlariga bo’lgan
talabining oshib borishida edi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_24.png)
![Bu vaqtlarda Rossiya bilan Xiva xonligi o’rtasida savdoda Rossiyadan Xivaga
chiqariladigan mollarning ichida tayyor mahsulotning va Xivadan Rossiyaga
kiritiladigan mollar ichida xomashyoning salmog’i yildan-yilga orta boradi.
O’rta Osiyo xonliklari bilan Rossiya o’rtasidagi iqtisodiy aloqaning rivojlanishi bu
xonliklar ekonomikasining ko’tarilishiga ta’sir qildi.
Rossiyaga paxta chiqarishning ortishi paxtaning tovarlik xususiyatini olishiga,
O’rta Osiyoda paxta maydonlarining kengayishiga sabab bo’ldi.
Rossiya uchun o’z sanoatini xomashyo mahsulotlari bilan ta’minlashda O’rta
Osiyoning ahamiyati ortdi Shuning uchun XIX asrning ikkinchi yarmidan boshlab,
Rossiya O’rta Osiyoning boy paxta makonini qo’lga kiritish va bu yerlarga biron
ikkinchi bir davlatning kirib kelishiga qarshi O’rta Osiyoga nisbatan aktiv siyosat
yurita boshladi.
O’rta Osiyoda ingliz kolonizatorlari agressiv harakatlarining kuchayishi va
ularning Osiyo xonliklarida o’z hukuronliklarini o’rnatish uchun turli yo’llar bilan
harakat qilishlari Rossiyaning O’rta Osiyoga nisbatan tutgan siyosatida bir burilish
yasashni talab qilar edi.
1847 yili Sirdaryoning o’rta oqimida istehkom qurilib, 1853 yilga kelganda
Sirdaryogacha bo’lgan rayonlar Rossiya qo’liga o’tgan edi.
Biroq, bu vaqtlardagi xalqaro vaziyatda Rossiya O’rta Osiyoga nisbatan aktiv
harakat qila olmas edi. Chunki, Rossiya (1853- 1856 yillarda) Qrim urushi bilan
band edi.
Qrim urushidan so’ng, А leksandr II ning hukumati Kavkazdagi urushlar bilan band
bo’ldi. Shuning uchun O’rta Osiyoga nisbatan ochiqdan-ochiq aktiv harakat qila
olmadi. Biroq O’rta Osiyodagi ahvol Turkiyaning diqqatini tortdi.
O’rta Osiyo xonliklarini Rossiyaga qarshi birlashtirishga harakat qildi. Buni
sezgan Rossiya hukumati Xiva va Buxoro hukumatlari bilan alohida-alohida
shartnoma tuzishga qaror qildi.
1857 yil, 20 iyulda Xiva xoni Saidmuhammad imperator Nikolay Pavlovichning
o’limi munosabati bilan Rossiya hukumatiga ta’ziya bildiradi va yangi imperator
А leksandr Nikolaevichning taxtga chiqishi bilan tabriklash uchun shayxulislom
Fozil Xo’ja Islom Xo’jani elchi qilib yuboradi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_25.png)
![Rossiyaga Xiva elchilarining yuborilishi to’g’risida N. Zalesov o’zining
«Posol’stva v Xivu i Buxaru polkovnika N. Ignat’eva v 1858 g.» nomli asarida
ma’lumot beradi. 52
Bu asarni biz N. Ignat’ev missiyasi haqida so’zlaganimizda
to’la sharhlab o’tamiz.
Zalesovning yozishicha, Xiva elchilarining sostavi 16 kishidan iborat bo’lib,
rus imperatoriga tortiq qilish uchun xon tomonidan ikki arg’imoq taqdim qilingan.
Muallif so’zini davom etdirib aytadiki, Xiva xoni tomonidan elchiga berilgan
yorliqda faqat taxtga chiqqan rus imperatorini tabriklashdan boshqa hech narsa
bo’lmagan. А mmo elchiga berilgan Xiva hukmdorlari xatlarining hammasida
Rossiya bilan Xiva xonligi o’rtasida chegarani Sirdaryo bo’ylab belgilashga rozilik
berilganligi ko’rinadi 53
, deydi.
9-sentyabrda Xiva elchilari Peterburgga kelganlar va tez fursatda ularni imperator
qabul qilgan. Rossiya hukumati tomonidan Xiva elchilariga in’omlar, Xiva xoni va
uning amaldorlariga taqdim etish uchun yorliqlar berilgan. 1856 yili Xiva elchilari
Rossiyadan o’z yurtlariga qaytganlar. А yni shu vaqtlarda Buxoro xonligi ham
Rossiyaga elchilar yuborgan.
Xiva va Buxorodan Rossiyaga elchilar yuborilishi bu xonliklarga Rossiya
hukumati tomonidan polkovnik N. Ignat’ev boshchiligida missiya yuborish uchun
bahona bo’ldi.
N. Ignat’ev boshliq missiyaning Xiva xonligiga kelishi, kelishdan maqsad, xon
bilan olib borgan muzokaralari, Xiva hukumatining missiyaga va missiyaning Xiva
hukumatiga nisbatan munosabatlari va umuman Xiva xonligi bilan Rossiya
o’rtasidagi shu vaqtlardagi diplomatik aloqalarni o’rganishda Ignat’ev 54
, N.
52
Н. Залесов. Посольство в Хиву и Бухару полковника Н. Игнатьева в 1858 г., «Русский
вестник», 1871.
53
Н . Залесов . O’sha asar, 422-24-betlar.
54
Н. Игнатьев. Миссия в в Хиву и Бухару в 1858 году флигель-адъютаната полковника
Н. Игнатьева. СПб, 1879.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_26.png)
![Zalesov 55
, А . Butakov 56
, P. Nazarov 57
, Ye. Kliveyn 58
va Muhammadyusuf
Bayoniyning asarlari birinchi darajali manba sifatida xizmat qiladi.
Bu manbalarning ko’pchiligi rus tilida yozilgan bo’lib, mualliflarning o’zlari shu
missiya hayatida qatnashganlar. Ular o’z asarlarini o’z ko’zlari bilan ko’rgan va
so’rab bilib olgan ma’lumotlar asosida yozganlar.
Ignat’evning bu kitobi 275 betdan iborat bo’lib, 1897 yili Peterburgda
bosilib chiqqan. Kitobning yarmidan ko’pida so’z Xiva xonligi ustida boradi.
Muallif Xiva va Buxoro xonliklariga yuborilishidan ilgari bu xonliklarning tarixiga
va ularning Rossiya bilan olib borgan munosabatlariga oid materiallar bilan
tanishib chiqqanligini so’zlasa ham, mazkur kitobida Xiva xonligining tarixi va
geografiyasiga oid N. Murav’ev va Danilevskiylar singari ma’lumot bermaydi.
Shuningdek, N. Ignat’ev Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi savdo va iqtisodiy
aloqa, Rossiyadan Xivaga, Xivadan Rossiyaga chiqariladigan va kiritiladigan
mollar, savdo yo’llari va bu savdoning Xiva xonligi hayotidagi ahamiyati ustida
mutlaho to’xtamaydi. U faqat shartnoma loyihasida ko’rsatilgan savdoga oid
moddalar ustida bir oz gapiradi.
Muallif Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi diplomatik aloha ustida so’zlar
ekan, u bu aloqaga bir tomonlama, dvoryan burjuaziyasi nuqtai-nazaridan, o’sha
davrdagi tajovuzkor harbiy doiralar nuqtai-nazaridan qaraydi. U O’rta Osiyo
xalqlarining Rossiya bilan asrlardan beri davom etib kelayotgan iqtisodiy, siyosiy
va savdo munosabatlarini va bunda Rossiyaning progressiv rol’ o’ynaganligini
ko’rmaydi. U O’rta Osiyo xonliklari bilan hech handay shartnoma tuzishning hojati
yo’q, deb bu xonliklarni tezroq bosib olish planini olg’a suradi.
55
Н. Залесов. Посольства в Хиву и Бухару полковника Игнатьева в 1858 году. «Русский
Вестник», 1871. Shuningdek , Н. Залесов. Письмо из Хивы. «Военный Сборник», 1858,
t . IV , II bo ’ lim , 491-497- betlar , «Вооенный сборник» 1859, t . V , II bo ’ lim , 273-295- betlar .
56
А. Бутаков. Несколько страниц из истории Хивы «Материалы для статистики
Туркестанского края». Н. А. Маев tahriri ostida ikkinchi nashri , СПб, 1873, 408-414-
betlar .
57
П. Назаров. Воспоминания о степном походе в ханстве в Хиву и Бухару, «Военный
Сборник», 1864. T . XXXVI , II bo ’ lim , 375-390- betlar .
58
Е. Кливейн. Отрывок из путешествия в Хиву и некоторые подробности во время
правления Саид Мухаммед хана в 1856-1860 гг. Записки Русского Географического
Общества, 1860. №1, 95-108 betlar .](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_27.png)
![Xiva bilan bo’ladigan munosabatlar ustida to’xtab, quyidagilarni yozadi:
«Mana shunday yaramas kishilardan bo’lgan xivaliklar bilan muomala qilishga va
ular bilan barobar bo’lishga rus vakilini majbur etish, xo’rlik va bema’nilikdir.
Bunday mamlakatlarga elchi yubormasdan, balki biror haybatliroq narsani
otlantirmoq kerak.» 59
.
Hatto, N.Ignat’ev Xiva va Buxoro xonliklari bilan olib boriladigan
muzokaralarning muvaffaqiyatli natija berishi uchun ular bilan tinchlik, o’zaro
hamjihatlik yo’li bilan emas, balki zo’rlik yo’li bilan muomala qilishni tavsiya
qiladi va quyidagilarni yozadi: «biz taqdim qilayotgan shartnomaga rozi bo’lish va
uning tasdiqlash kerakligiga amirni ishontirishda uni qo’rqitish, basharti bu
shartnomani rad etgan vaqtda, biz Osiyo mahsulotlarisiz qanoatlanishimiz mumkin
deb ogohlantirib, hozirgi vaqtgacha mavjud bo’lib kelayotgan savdo imtiyozlarini
osiyoliklardan tortib olishimiz kerak» 60
.
N. Ignat’ev Rossiya va O’rta Osiyo xonliklari o’rtasidagi munosabatga baho berar
ekan, u bu aloqalarga o’z sinfi nuqtai-nazaridan qaraydi. O’rta Osiyo xonliklari
Rossiya uchun hech qanday foyda keltirmaydi, deb bayon qiladi. N. Ignat’evning
fikricha, O’rta Osiyodan keladigan foydasiz elchilarni kutib olishda va Rossiyadan
O’rta Osiyoga elchilar yuborishda sarf qilinadigan mablag’ni maqsadga erishish
uchun boshqa yo’lga (ya’ni O’rta Osiyo xonliklarini bosib olish ga.) ishlatish
kerak. 61
Garchi N. Ignat’ev o’z asarida Rossiya va O’rta Osiyo xonliklari o’rtasidagi o’zaro
munosabatlarga oid masalalarga o’z sinfi manfaatini ko’zlab, kolonizatorlik nuqtai-
nazarida yondashgan bo’lsa ham, ammo uning bu munosabatlar haqidagi bergan
faktik materiallari XIX asrning 50-yillarida Rossiya bilan Xiva xonligi o’rtasadagi
diplomatik munosabatlarni o’rganishda katta ahamiyatga ega.
Manbalarning ko’rsatishicha, O’rta Osiyoga missiya yuborishda faqat savdo
masalalarigina emas, shuningdek, siyosiy va harbiy maqsadlar ham ko’zda
tutilgan. Missiya Xiva va Buxoro xonliklarida rus savdogarlari uchun manfaatli
59
Н. Игнатьев. O ’ sha asar , 137- bet .
60
Н . Игнатьев . O’sha asar, 57-bet.
61
Н . Игнатьев . O’sha asar, 188-bet.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_28.png)
![bo’ladigan savdo ahdnomasini tuzish va ikki xonlik bilan Rossiya o’rtasida yaqin
aloqa bog’lash lozim edi.
Bundan tashqari, missiyaga quyidagi vazifalar ham topshirilgan edi: a) Xiva,
Buxoro, Qozoq cho’llari haqida mumkin qadar ko’proq ma’lumotlar yig’ish; b)
oldin olingan kartalarni tekshirib, tuzatib chiqish; v) safar vaqtida kundalik yozib
yuborish; g) А mudaryoning Kaspiy dengiziga bo’lgan eski yo’li to’g’risida
ma’lumot to’plash; d) turkmanlar va ularning harbiy quvvatlari, qo’shni davlatlar
bilan olib borgan aloqalari, bir xonlikdan ikkinchi bir xonlikka o’tgan yo’llar
haqida hamda O’rta Osiyo xonliklari va ularga qo’shni bo’lgan davlatlarning
harbiy quvvatlari haqida ma’lumotlar to’plash; ye) А mudaryoni har taraflama
o’rganish.
Savdo masalasida N. Ignat’ev va N. Zalesovlarning yozishlaricha, missiya Xiva
hukumati bilan olib boradigan muzokaralarida rus savdogarlaridan olinadigan
bojni mazkur molning haqiqiy bahosining 2,5 protsenti miqdorida yiliga bir
martaba olishga, shuningdek, savdo ishlari ustidan nazorat qilib turish hamda
Xivada rus savdo agentining doimiy turishiga Xiva hukumatini ko’ndirishdan
iborat bo’lgan. 62
Missiya N.Ignat’evdan tashqari sekretar’, 2 tarjimon, general’niy shtabdan 2
ofitser, 2 doktor, topograf korpusidan 2 ofitser, astronom, Fanlar akademiyasidan
sharq lahjalarini o’rganish uchun yuborilgan bir amaldor, Peterburg universitetidan
bir student, monax va boshqa harbiy ham grajdan amaldorlaridan iborat bo’lib,
faxriy qorovul va xizmatchilar bilan birga jami 117 kishi va ularning ixtiyorlarida
204 ot, 559 tuya bo’lgan. 63
Rossiya hukumati tomonidan Xiva xonligida missiyaga yordam ko’rsatish uchun
kapitan А . Butakov boshchiligida ikki kema tayinlanib, А . Butakov missiyaga
yordam berish uchun Orol dengizidan А mudaryoga ko’tarilishi lozim edi. Missiya
15 mayda Orenburgdan yo’lga chiqib, 16 iyulda Xiva xonligiga yetib keladi.
Ignat’ev Xivaga kelgan vaqtda xonlikda siyosiy vaziyag ancha
keskinlashgan edi. Bu vaqtda Saidmuhammadxon endigina taxtga o’tirib,
62
Н . Игнатьев . O’sha asar, 18-bet.
63
Н . Игнатьев . O’sha asar, 3, 33, 35-betlar.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_29.png)
![mamlakat idorasini o’z qo’liga olgan va o’ziga qarshi bo’lgan norozi guruhlarni
hali tinchitib ulgurmagan edi. Bundan tashqari, qo’ng’irotliklar va ularga
qo’shilgan yovmut, qoraqalpoqlar Xiva xoni Saidmuhammadga qarshi qo’zg’olon
qo’tarib, Qo’ng’irot hokimi Qutlug’murodni va Qo’ng’irotga soliq yig’ish uchun
yuborilgan Muhammadkarim devonbegini mulozimlari bilan o’ldirib, mol-
mulklarini tortib oladilar hamda Balg’ali urug’idan bo’lgan Olloberdi bekning
o’g’li Muhammadpanohni xon qilib ko’taradilar. Bu vaqtda
Sayidmuhammadxonga qarshi bo’lgan guruhlar Muhammadpanoh atrofiga
to’planadilar.
1858 yilda N. Ignat’ev boshliq rus missiyasi Xiva xonligiga yetib kelgan vaqtda
Qo’ng’irotda yuz bergan voqealar va qo’ng’irotliklar bilan А .Butakov o’rtasidagi
munosabatlar haqida Xiva tarixchisi Muhammadyusuf Bayoniy asarida juda qiziq
va tekshiruvchilarni jalb etadigan ma’lumotlar beradi. Bayoniyning bu
ma’lumotlari ustida biz alohida to’xtamasdan, balki Qo’ng’irot voqealarini
yoritishda ularni keltiramiz va muallifning aytgan ba’zi bir ma’lumotlari ustida
to’xtab o’tamiz.
Xiva tarixchisi Bayoniyning yozishicha, Panohxon boshliq o’zbakiya,
yovmudiya boshliqlari xat yozib va xatga o’z muhrlarinn qo’yib, xatni
Sirdaryoning quyi qismi va Xorazm dengizining qirg’og’ida qal’a solib, maskan
tutgan Rossiya tavoyifiga yuborganlar. Xatning mazmuni quyidagicha bo’lgan.
«Bizlar o’z xonimizdan yuz qaytardik, alardin iltimosimiz bulki, bir miqdor
Rossiya lashkari madad uchun kelib, bizlarning qal’amizda bo’lsa, bizlar
ixtiyorimiz anonini aning qabzi iqtidoriga topshirsak va sizlar bilan borish-kelish
etib himoyatingiz soyasida bo’lib, Rossiya lashkarining harna muanisi (talabi)
bo’lsa o’z muddaolaricha alarga yetkursak».
Ignat’ev va N. Zalesov o’zlarining yuqoridagi asarlarida qo’ng’irotliklar
tomonidan ruslarga yuborilgan mazkur xat to’g’risida hech narsa yozmaydilar.
N. Ignat’ev o’z kitobida А . Kateninning Rossiya elchilarining Xiva xonligiga
yuborilganligi to’g’risida turkmanlarni ogohlantirish uchun turkman qabilalarining
boshlig’i Otamurodga yuborgan qandaydir bir xati ustida so’zlaydi. N.
Ignat’evning so’zicha, u bu xatdan butunlay bexabar bo’lgan. Bu xat tasodifan](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_30.png)
![xivaliklarning qo’llariga tushib, xivaliklar go’yo G. А .Katenin Otamurodni xon deb
tanib, bu xatni yuborgan ekan, degan mish-mishlar tar-qatganlar.
Bayoniy esa o’z asarida na ruslar tomonidan yuborilgan xat va na Otamurod
xususida hech narsa yozmaydi.
Bayoniyning so’zicha xon Qo’ng’irotga yurish qilish uchun daryodan kemalar
bilan o’tayotgan vaqtda unga А mudaryoda rus kemalarining paydo bo’lganligi
haqida xabar berganlar. Xon o’z elchisini yuborib, kemalarning nima maqsadda
kelganliklarini so’raganda, ular «rus podshohi ushbu podshoh (Xiva xoni) bilan
elchi yuborishib, do’stlik etib yurur edilar, bizlar ul jihatdan ikki yurtni bir fahm
etib, sayr tariqasida bu tarafga o’tdik, hech kimga daxlimiz yo’h», deb javob
berganlar.
Bundan ma’lum bo’ldiki, ular Xiva xonligiga kelishdan va А mudaryoga kirishdan
qanday maqsad va nima muddaoda bo’lganliklarini nima sababdandir xivaliklardan
yashirganlar. Shunga ko’ra, ikkala manbaning ikki xil ma’lumot berishiga
qaramay, А .Butakovniig qo’ng’irotliklar bilan aloqasi bo’lgan, deb ishonish
mumkin.
Bayoniy so’zini davom etdirib aytadiki, kemalar «Qo’ng’irot qal’asining
yoniga kelib, ihomat langarini tashladilar va qal’aga kirmoq taqozosi bilan bir
necha kun borish-kelish rasmin boshladilar».
Demak, А .Butakovning oldiga qo’yilgan vazifa faqat missiyani kuzatish va,
shuningdek, Xiva xonligida missiya xavfsizligini ta’minlash bilan chegaralanmay,
shuning bilan bir qatorda, Qo’ng’irotga yurish va qo’ng’irotliklarga yordam
berishdan iborat bo’lgan.
Garchi Bayoniyning so’zicha, xon Saidmuhammad rus kemalarini ko’rib, ularning
hech kishiga daxlsiz ekanliklarini eshitib, orqaga ketsa ham, bizningcha, xon bu
voheaga e’tiborsizlik bilan qarab turgan bo’lmasa kerak. Xon Xivaga qaytgandan
so’ng, Qo’ng’irotning o’zida Muhammadpanohga qarshi bo’lgan reaktsion
kuchlarni ishga sola boshlagan. Chunki, voqealarning borishicha, garchi
qo’ng’irotliklarning o’zlari ruslardan yordam so’rab murojaat qilgan bo’lsalar ham,
so’ngra ular rus kemalarining Qo’ng’irotga kirishiga yo’l qo’ymaganlar.
Bayoniyning so’zicha, hatto «Qal’a ahli (Qo’ng’irot qal’asining ahli.) alarni](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_31.png)
![(ruslarning) ichkariga kirishiga rozilik bermay, balki, alarni tutmoq va mollarini
talamoqning fikrida bo’ldilar. Ruslar bulardan ogohlik topib, filhol uchonlariga
kirib, qaytib ketdilar».
H.Ignat’evning yozishicha, Xiva xonligining savdogarlari ‘a Buxoro amiri
Xiva xonidan rus kemalarining А mudaryoga kirishiga ruxsat bermaslikni talab
qilganlar.
Bayoniy ham o’z asarida 1857-1858 yillarda Xivaga Buxoro va Qo’qon
xonliklaridan odatdan tashqari juda ko’p elchilarning kelib ketganlarini so’zlasa
ham, ularning nima maqsadda kelganliklarini aytmaydi.
Bayoniy o’zining yuqoridagi asarida N.Ignat’evning 1858 yili Xiva xonligiga
kelganligini eslatib o’tadi, xolos. U elchining nima maqsadda kelganligini va ikki
o’rtadagi muzokaralar to’g’risida hech narsa yozmaydi. Bayoniy o’z asarida
А .Butakovni missiya bilan birga kelgan deb qaramasdan, uni biz yuqorida aytib
o’tganimizdek, missiyadan ajratib, go’yo Qo’ng’irotga yordam uchun yuborilgan
bir kuch deb biladi.
Butakov 7 betdan iborat bo’lgan maqolasida shu vaqtda, ya’ni missiya Xiva
xonligiga kelgan davrda Qo’ng’irotda bo’lib turgan voqealar to’g’risida ancha
ma’lumotlar beradi. Uning bergan ma’lumotlari Muhammadyusuf Bayoniyning
shu masalalar yuzasidan bergan ma’lumotlaridan juda oz farq qiladi.
Butakov o’zining maqolasida ruslarning Muhammadpanoh boshchiligidagi
Qo’ng’irot qo’zg’olonchilari bilan bo’lgan aloqalari, shuningdek, N.Ignat’ev
missiyasn haqida hech narsa yozmaydi. Uning bu maqolasi juda kichik bo’lishiga
qaramay, shu vaqtdagi Xiva xonligining Qo’ng’irot bilan bo’lgan munosabatlarini
va Qo’ng’irotdagi voqealarni o’rganishda katta ahamiyatga ega.
Muallif o’z maqolasida Xiva xonligining Rossiya bilan olib borgan savdo,
iqtisodiy va diplomatik aloqalari haqida hech narsa yozmaydi. Shuning uchun biz
bu asar ustida ortiqcha to’xtab o’ltirmaymiz.
Manbalarning ko’rsatishicha, xon 1-avgustda N.Ignat’evni qabul qilgan. Elchi
Rossiya hukumati tomonidan topshirilgan yorliq va xatlarni xonga taqdim qilgan. 2
avgustda rasmiy muzokaralar boshlanib, N.Ignat’ev Rossiya hukumatining amri](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_32.png)
![bilan quyidagi 6 moddadan iborat shartnoma loyihasini xonning imzosiga taqdim
qilgan.
Bundan so’ng Rossiyaga qarshi ochiq va yashirin dushmanlik munosabatida
bo’lmaslik, Xiva o’lkasiga yaqin bo’lgan yerlarda yashovchi turkman, qirg’iz
(qozoq), qoraqalpoq qabilalarining oralarida turli ig’volar tarqatib, ularni bir-
birlariga va, shuningdek, Rossiyaga qarshi oyoqlantirmaslik.
Hech qanday talon-tarojlarni, rus tabaqalarini tutib, asirlikka olishni himoya
qilmaslik; agarda Xiva hukumati qo’l ostidagi qabilalar tomonidan talonchilik
ishlari sodir bo’lgan taqdirda, ularga darhol jazo berib, talangai mollarni qonuniy
vorislariga topshirishni Rossiya hukumatiga topshirish.
Xiva o’lkasida bo’lgan rus fuqarolarining shaxsiy va mulkiy amniyatlari
uchun bo’lgan mas’uliyatni ustiga olish, Rossiya fuqarolariga hech qanday zarar va
monilig’ ko’rsatmaslik, Rossiya tabaqalaridan Xivada vafot etgan taqdirda, holgan
mollarini ularning qonuniy vorislariga topshirish uchun rus chegara komissariga
qaytarish.
Rossiya kemalarining А mudaryoda erkin yurishlariga ruxsat etish. Xivaga
keltirilgan rus savdogarlarining mollaridan molning haqiqiy sotilish bahosini
e’tiborga olib, doimiy suratda yiliga bir martaba 2,5 protsentdan ortiq boj olmaslik.
Bu bojni faqat bir martaba, molning haqiqiy bahosi yuzasidan olish.
Savdo ishlariga nazorat hamda rus fuqarolarining ishlarini idora qilish uchun
Xivada doimiy rus savdo agentining turishiga ruxsat etish.
N.Ignat’ev ham o’z navbatida, agar Xiva xoni yuqoridagi talablarni qabul hilsa,
Xiva xonligiga nisbatan Rossiya hukumati nomidan 7 moddadan iborat
shartnomani qabul etajagini bildirgan. Bu shartnomaning mazmuni asosan
o’tmishda Xiva hokimlari tomonidan Rossiyaga nisbatan qilingan dushmanlik
harakat-larni butunlay unitish, boshqa Osiyo savdogarlari Rossiyada qanday huquq
va imtiyozlardan foydalansalar, Xiva savdogarlariga ham shunday huquq va
imtiyozlar berish, Orenburgda Xiva xonligining doimiy savdo agentining turishiga
ruxsat etishdan iborat bo’lgan.
Ignat’ev tomonidan Saidmuhammadxonga taqdim qilingan shartnoma
loyihasining birinchi, ikkinchi, uchinchi moddalari yuzasidan Nikiforov va](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_33.png)
![Danilevskiyning Xiva hukumati bilan muzokara olib borish natijasida, bu
shartlarni bajarishni Xiva hukumati o’z ustiga olgan bo’lsa ham, biroq, oradan
ikki-uch yil o’tib, bir xon o’lib, uning o’rniga ikkinchisi o’ltirgandan so’ng,
mazkur shartlarga rioya qilinmasdi. Rus fuqarolarini tutib asir etish, savdo
karvonlarini talash voqealari ro’y berib turardi. Rossiya tobeligiga o’tgan
qozoqlarning ichki ishlariga aralashish, ulardan majburiy suratda zakot olish,
qozoq isyonchi qochqinlariga xonlikdan boshpana berish ishlari Xiva hukmronlari
tomonidan sodir bo’lib turardi. Shuning uchun ham N.Ignat’ev Xiva xonligiga
yuborilar ekan, unga yuqoridagi masalalar 1842 yilgi shartnomaga binoan hal
qilingaa bo’lishiga qaramay, amalda buning aksi bo’lganligi uchun Rossiya
hukumati tomonidan yana shu masalalar yuzasidan Xiva hukumati bilan
muzokaralar olib borish topshirilgan edi.
Shartnomaning 5-moddasiga kelsak, ya’ni boj masalasida xon rus
savdogarlaridan olinadigan bojni mazkur molning haqiqiy bahosining 2,5 protsent
miqdorida yiliga bir marotaba olishga rozi bo’lgan, hatto bu ish missiya
Xivadagidayoq amalda tatbiq qilinganligi to’g’risida N.Ignat’ev quyidagi misolni
keltiradi:
«Xiva boj oluvchi amaldorlari rus savdo prikazchigi Panfilovdan 520 so’m Xiva
chervoni (1040 so’mga yaqin) boj talab qilganlar. N.Ignat’eviing xon bilan olib
borgan muzokarasida xon rus savdogarlaridan 2,5 protsent miqdorida boj olishga
rozi bo’lganidan so’ng, yuqoridagi prikazchik Panfilovdan 105 so’m Xiva
chervoni, ya’ni 210 so’m kumush hisobida boj olingan. Boj oldingiga qaraganda
qariyb 5 martaba arzonlashgan».
Bundan tashqari, N.Ignat’ev xonga mollarni sotib bo’lgandan so’ng, molning
sotilgan narxi yuzasidan boj olishni taklif hilganda, xon elchining bu taklifini ham
qabul qilgan.
N.Ignat’evning bu taklifidan rus savdogarlari juda manfaatdor edilar, chunki mol
sotilmasdan ilgari Xiva boj oluvchi amaldorlari bojni ko’proq olish maqsadida
molga ortiq baho qo’yishlari mumkin edi. Mol sotilgandan so’ng esa boj mazkur
molning haqiqiy bahosi yuzasidan to’lanar edi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_34.png)
![Xiva xonligida rus savdo agenti holdirish masalasiga kelganda, xon bu agentning
savdo karvonlari bilan birga kelib vaqtincha turishini, qachonki savdo operatsiyasi
tamom bo’lgandan so’ng, chiqib ketishi lozimligini bildirgan. А gentning Xivada
doimiy turishiga u rozilik bermagan.
Chegara masalalarida esa, garchi Rossiya hukumati tomonidan N.Ignat’evga bu
xususida xon bilan muzokara olib borish yuklatilgan bo’lmasa ham, Xiva xoni
agentdan Sirdaryoning chap qirg’og’ini, butun Orol dengizi, Ust-Urtni Xiva
xonligiga qarashlik deb bilishni talab qilgan.
Ignat’ev va N.Zalesovning yozishlaricha, 2 avgustdan 28 avgustgacha
bo’lgan muzokaralar davomida Xiva xoni Saidmuhammad elchiga yon berib,
yuqoridagi taqdim qilingan shartnoma loyihasining hamma moddalariga rozi
bo’lsa ham, shartnomaning 4-moddasiga, ya’ni «Rossiya kemalarining
А mudaryoga erkin yurishlariga» rozilik bermagan. Chunki, birinchidan, Buxoro va
Qo’qon xonliklarining rus kemalarini А mudaryoga kirgizmaslikni Xiva xonidan
talab qilgan bo’lsalar, ikkinchidan А mudaryodan rus kemalarining erkin
yurishlariga Xiva savdogarlari ham rozi bo’lishni istamas edilar. Ular rus kemalari
А mudaryoga kirgan taqdirda, Xiva bilan Rossiya o’rtasidagi savdodagi ustunlik
o’z qo’llaridan rus savdogarlarining qo’llariga o’tib ketadi, deb qo’rqqan edilar.
Buni N.Ignat’ev va N.Zalesov o’z asarlarida to’g’ri ko’rsatib o’tadilar.
Xiva savdogarlari Rossiyaning O’rta Osiyo bilan bo’ladigan aloqasida vositachi
edilar. Ular ana shu savdodagi ustunlikni qo’ldan berishni istamas edilar. Shuning
uchun ham missiyaning kelishi munosabati bilan chaqirilgan kengashda Xiva
savdogarlarining aktiv ishtirok etganliklarini N.Ignat’ev o’z asarida aytib o’tadi.
Muzokaralar davomida Saidmuhammadxon N.Ignat’evga yon bera
boshlashiga qaramay, 21 avgustdagi voqea xonning missiyaga nisbatan bo’lgan
shubhasini yana oshirdi.
21 avgustda xonga yasovulboshi, «Perovskiy» kemalaridan qayiqlar yuborilib,
ruslar daryoni va uning qirg’oqlarini rasmga olayotirlar, shuningdek,
Qo’ng’irotdan Eron asirlari paroxodga qochdilar va bularga ruslar homiylik
qilmoqda, degan xabar yetkazdi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_35.png)
![Eron asirlarining qochishi va ularga ruslarning homiylik qilishlari xivaliklarni
sarosimaga solib qo’ydi, deb, N.Ignat’ev to’g’ri yozadi. Chunki, Xiva xonligida
Eron asirlaridan xo’jalikning har turli sohalarida foydalanar edilar. Ular o’zlarining
qo’llaridagi ishchi kuchini yo’qotishdan xavfsiray boshladilar.
Bundan tashqari, N.Ignat’ev so’zicha, 21 avgustda Qo’qon xoni ham
Saidmuhammaddan rus kemalarining А mudaryoda erkin yurishlariga ruxsat
etmaslikni so’ragan.
Bu voqealardan so’ng, Xiva hukumati N.Ignat’evdan rus paroxodlarini
А mudaryodan olib ketishni va Eron asirlarini qaytarishni talab qilgan. Endilikda,
N.Ignat’ev Xiva xonligida turishdan biror foyda chiqmasligini bilib, 1858 yili
avgust oyida Buxoroga ketgan.
Xon tomonidan rus imperatoriga hadya tariqasida elchiga 2 arg’imoq va
boshqa in’omlar topshirilgan. N.Ignat’ev Xiva xonligida o’z oldiga qo’yilgan
vazifann amalga oshira olmadi. U turli yo’llar bilan harakat qilsa ham, uning
tashabbuslari samarasiz qoldi. N.Ignat’ev missiyasining natijasiz tugashiga sabab,
missiya sostavida askariy kuchlarning ko’pligi va bunga nisbatan Xiva xonining
zo’r shubha bilan qarashi, shuningdek, ikki o’rtada kelishmovchilikka sabab
bo’lgan, biz yuqornda so’zlab o’tgan shartnomaning 4-moddasi, ya’ni «rus
kemalarining А mudaryoda erkin yurishlariga ruxsat etish masalasi» edi.
Biroq, N.Ignat’ev o’z asarida «Missiya o’z oldiga qo’ygan asosiy maqsadga
erishdi, ya’ni bizning А mudaryoda olib borgan topografik s’emkalarimiz juda
muvaffaqiyatli chiqdi», deb yoeadi.
Yuqorida aytib o’tganimizdek, N.Ignat’ev o’z asarida Xiva xonligi bilan Rossiya
o’rtasida savdo va iqtisodiy aloqalar to’g’risida deyarli hech narsa yozmaydi.
Shuning uchun biz bu masalalar ustida to’xtab o’tirmadik.
1 858 yili missiya sostavida qatnashgan N.Zalesov o’zining «Voenn’y
Sbornik» da 1858-1859 yillarda bosilib chiqqan «Pis’mo iz Xivn» nomli
maqolasida missiyaning marshruti Ust-Urtdan Qo’ng’irotgacha bo’lgan safar, u
yerdagi xalqlar, missiyaning Oybug’irdan o’tish voqealari, Xiva shahri, uning
iqlimi, xalqi, ko’chalari, bozorlari, karvon saroylari, shaharning devor va
darvozalari, Xiva xonligidagi asirlar ustida so’zlab, qisman bo’lsa ham Xiva](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_36.png)
![xonligining Eron, Buxoro va Rossiya bilan olib borgan savdosi ustida to’xtab
o’tadi. Shuning uchun ham N.Zalesovning bu maqolasi katta ahamiyatga ega.
Muallif o’z maqolasida Xiva xonligining Eron, Buxoro bilan olib borgan savdosi
juda ahamiyatsiz ekanligini so’zlab, o’zining Xivadalik vaqtida Mashhaddan 30
tuyadan iborat ikki kichik karvon, Buxorodan 8 tuyadan iborat ikki kichik karvon
kelganligini aytadi.
Zalesovning yozishicha, Eron savdogarlarining mollarn asosan doka, gilam,
Buxoro savdogarlarining mollari esa ipak, mata, xitoy chinnisi va qorako’ldan
iborat bo’lgan.
Zalesov Xiva xonligining Eron va Buxoro bilan savdosining
rivojlanmasligiga sabab, yo’ldagi alomonlar tomonidan karvonlarning talanishi,
yo’llarning nihoyat darajada notinch ekanligida edi, deydi. Uning bu so’zi to’g’ri,
bundan tashqari, mamlakat ichida o’zaro urushlarning kuchayishi natijasida
markaziy hokimiyatning zaiflashishi Xiva xonligining tashqi savdosini
tushkunlikka olib kelgan edi.
Zalesov o’z maqolasida Xiva xonligi o’zida ishlab chiqariladigan
mahsulotlardan tashqari, asosan, o’zining butun ehtiyojini Rossiya mollari bilan
ta’minlaydi, deb juda to’g’ri yozadi. Xiva Rossiya mollarini o’z ehtiyoji uchun
ishlatish bilan. birga qo’shni davlatlar bilan savdo qilishda ham bu mollarni» ishga
solar edi. Xiva xonligining o’zi mahsulotni juda kam ishlab chiqarishi tufayli,
qo’shni davlatlar bilan olib borgan savdosida, xom teridan tashqari, Rossiya
mollarining salmog’i katga edi.
Masalan, N.Zalesovning yozishicha, Xiva Buxoroga Rossiya-dan olgan temir
buyumlarni chiqargan.
N.Zalesov so’zini davom etdirib aytadiki, «...Biz butun shaharni aylanib chiqdik,
shahardagi do’konlarda juda oz miqdorda Erondan o’tgan, ingliz savdosiga
mansub bo’lgan doka va choydan tash qari hech qanday Yevropa mollarini
uchratmadik. Unda rus fabrikasiga mansub bo’lmagan biror narsa ham topmadik».
Bundan Xiva xonligining hayoti uchun Rossiya bilan savdoni kuchaytirish naqadar
katta ahamiyatga ega bo’lganligi ravshan ko’rinadi.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_37.png)
![Zalesov o’zining mazkur maqolasida Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi
diplomatik aloqa haqida hech narsa yozmaydi. U faqat 28 iyulda N.Ignat’evning
Xiva xoni bilan uchrashganligi haqida eslatib o’tadi, xolos.
Zalesov Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi diplomatik aloqa to’g’risida,
ya’ni N.Ignat’ev missiyasi haqida 1871 yili «Russkiy Vestnik» jurnalida nashr
etilgan «Posol’stva v Xivu i Buxaru v 1858 godu polkovnika N.Ignat’eva» nomli
maqolasida N.Ignat’evning Xiva xonligiga kelishi, missiya sostavi, N.Ignat’evga
topshirilgan vazifa, Xiva xoni bilan olib borilgan muzokaralar haqida ko’pgina
ma’lumotlar beradi. Uning bergan ma’lumotlari N.Ignat’evning shu masalalar
xususida bergan ma’lumotlaridan deyarli farq qilmaydi. Shuning uchun biz bu asar
ustida alohida to’xtab, uni sharhlashni lozim topmadik. Umuman N.Ignat’ev
missiyasi haqida so’zlanganda bu ikki maqola ustida gapirildi.
Muallif o’z maqolasida Xiva xonligining tarixi, g’eografiyasi, shuningdek, uning
Rossiya bilan olib borgan savdo aloqalari haqida hech narsa yozmaydi.
1858 yilgi N.Ignat’ev missiyasi haqida shu missiya sostavida qatnashgan
P.Nazarov juda qisqa bo’lsa ham so’zlab o’tadi. Uning bu maqolasi 16 betdan
iborat bo’lib, muallif unda missiya hayati, missiyaning yo’lga chiqishidan oldingi
tayyorgarlik ishlari, missiya marshruti, missiyaning kun tartiblari, bosib o’tgan
yo’llari va u yo’llardagi xalqlar haqida so’zlaydi. Uning bu maqolasi missiyaning
aososan Xiva xonligi chegarasiga «kelgungacha bo’lgan masofadagi voqealarni
ichiga oladi.
P.Nazarov o’z maqolasida O’rta Osiyoga hech hachon bunchalik Katga safar
hayati yuborilmaganligini, bu hayatda missiya boshlig’idan tashqari turli sohaga
mansub bo’lgan 16 mutaxassis bo’lganligini aytadi.
Muallif o’z asarida Xiva xonligining Rossiya bilan olib borgan savdo va iqtisodiy
alohalari to’g’risida hech narsa yozmaydi. Shuning uchun biz bu asar ustida
to’xtab, uni xarakterlab o’tirmadik.
Ignat’ev missiyasi hahida shu missiya hayatida qatnashgan Ye.Kliveyn ham
o’zining maholasida ma’lumot beradi. Uning bu maqolasi 14 betdan iborat.
Muallif o’z maqolasida missiyaning А ybug’irdan o’tishi, Xiva elchilari tomonidan
kutib olinishi, N.Ignat’evning xon bilan birinchi martaba uchrashishi, missiya](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_38.png)
![kelgan vaqtda Xiva xonligidagi siyosiy ahvol, Xiva xonligida yashaydigan xalqlar,
ularning soni, urf-odatlari to’g’risida ma’lumotlar beradi.
Ye.Kliveyn maholasida N.Ignat’evning Xiva xonligidagi diplomatik faoliyati va
Xiva xonligining Rossiya bilan olib borgan savdo aloqalari ustida to’xtamaydi.
Shuning uchun biz uning maqolasi ustida fikr yuritib o’tirmadik.
Xulosa qilib aytganimizda, mazkur mualliflarning asarlari hajmi jihatdan unchalik
katta bo’lmasligiga va ularda xato va kamchiliklar mavjud bo’lishiga qaramay,
XIX asrning 50-yillarida Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi diplomatik
munosabatlarni o’rnatishda katta ahamiyatga ega bo’lib, birinchi darajali manbalar
hisoblanadilar. Tarix fanini yangi materiallar bilan boyitishda bu keyingi
mualliflarning xizmatlari katta. Chunki ular o’z asarlari bilan Xiva xonligining
tarixi, uning Rossiya bilan olib borgan munosabatlar tarixini o’rganishda
N.Murav’ev, G.I.Danilevskiy va boshqa mualliflar bergan ma’lumotlarni bir
muncha to’ldiradilar va bu ma’lumotlarni so’nggi davrlarga oid yangi-yangi
materiallar bilan boyitadilar.
Ularning asarlari tarixchilar uchun XIX asrning 50-yillarida O’rta Osiyo bilan
Rossiya o’rtasidagi munosabatlarni o’rganishda, Xiva xonligining tarixini
yoritishda asosiy manba sifatida xizmat qiladi.
XIX asrning 20-50-yillarida Xiva xonligi bilan Rossii o’rtasidagi o’zaro
munosabatlarni o’rganishda Rossiyadan Xiva xonligiga yuborilgan elchi, missiya
boshliqlari, shu missiya sostavida qatnashgan kishilar tomonidan yozilgan asarlar,
Xiva xonligidan asirlikdan qochgan rus kishilarining hikoyalari, ayrim kishilarning
og’zaki va yozma holda bergan ma’lumotlari asosida yozilgan asarlar, shuningdek
Xiva xonligi bilan Rossiya o’rtasidagi munosabatlarga oid bosilib chiqqan
dokumentlar, hamda ba’zi bir Sharq qo’lyozma asarlarida berilgan ma’lumotlar,
birinchi darajali manba sifatida xizmat qiladi.
Bu manbalarda Xiva xonligining Rossiya bilan olib borgan savdo va iqtisodiy
aloqalari, savdo yo’llari, savdo buyumlari va savdoning ikki mamlakat hayotidagi
ahamiyati, xususan Rossiya bilan bo’lgan savdo aloqalaridan Xiva xonligining
manfaatdorligi, Rossiyadan Xiva xonligiga yuborilgan elchi va missiyalar va](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_39.png)
![ularning vazifalari, Xiva hukumati bilan olib borgan muzokaralari haqida juda ko’p
ma’lumotlar bor.
Bu manbalarning ahamiyati yana shundaki, ularning mualliflari ikki o’rtadagi
savdo va diplomatik aloqalar ustida so’zlash bilan kifoyalanmasdan, balki Xiva
xonligining etnografiyasiga, tarixi va geografiyasiga oid juda ko’p qimmatli
ma’lumotlar berganlar.
Bu asarlar XIX asrning birinchi yarmida Xiva xonligining sotsial, iqtisodiy va
siyosiy ahvolidan, unda yashaydigan xalqlarning urf-odatlaridan, Xiva xonligining
qo’shni davlatlar bilan olib borgan munosabatlaridan, Xiva, Buxoro va Eron
hukumatlarining talovlari ostida qolgan turkman va qoraqalpoq qabilalarining
ayanch ahvollaridan xabar beruvchi yagona manbalardir.
Mazkur manbalarning qimmati ana shundaki, ularda XIX asrning 30-40-
yillarida ingliz kolonizatorlarining O’rta Osiyoda, shu jumladan Xiva xonligidagi
tajovuzkorlik ishlarining kuchayishi, ularning turli yo’llar bilan O’rta Osiyoga
suqilib kirishga intilishlari hamda O’rta Osiyo xonliklarining Rossiya bilan
qadimdan davom etib kelayotgan aloqalarini buzish, O’rta Osiyoda А ngliya
ta’sirini joriy qilish uchun olib borgan agressiv ishlarining barbod bo’lishi haqida,
umuman ingliz tajovuzkorlarining agressiv muddaolarini fosh etishda ajoyib
ma’lumotlar bor.
Bu manbalarning mualliflari o’z asarlarini o’z ko’zlari bilan ko’rgan va so’rab
bilgan ma’lumotlari asosida yozganlar. Juda ko’p masalalarda ularning bergan
ma’lumotlarining to’g’riligini Sharq qo’lyozma asarlari va Xiva xonligidagi
asirlikdan qochgan rus kishilarining bergan ma’lumotlari tasdiqlaydi.
Garchi Sharq qo’lyozma asarlarida, shuningdek, rus asirlarining hikoyalarida
mamlakatning ekonomikasi va Xiva xonligining Rossiya bilan olib borgan
aloqalari haqida ma’lumot juda oz bo’lsa ham, ammo asarda sharhlangan
N.Murav’ev, Ivanin, G.I.Danilevskiy va boshqa mualliflarning asarla-rida,
N.Zalesov, P.Nazarovlarning maqolalarida bu masalalar to’g’risida juda ko’p
ajoyib ma’lumotlar berilgan.
Bu asarlarning qimmati yana shundaki, unda А mudaryo va Sirdaryolar, Kaspiy va
Orol dengizlari, Xiva xonligi bilan Orenburg o’rtasidagi Qozog’iston cho’llari, bu](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_40.png)
![yerlarning o’simlik va hayvonot dunyosi, iqlimi, fizik-geografik xususiyatlari va
bu yerlarda yashaydigan xalqlar to’g’risida qimmatli ma’lumotlar bor.
Garchi bu ma’lumotlar Xiva xonligining tarixi va uning Rossiya bilan olib borgan
aloqalarini o’rganishda juda katta ahamiyatga ega bo’lsa ham, shu vaqtga qadar
bizning manbashunoslarimiz tomonidan alohida tekshirilmadi. Bu asarlarning
bosilib chiqqaniga bir asrdan ortiqroq davr o’tib, ular hozirgi kunda nodir
bibliografik asar bo’lib qolganlar.
Yuqoridagi asarlarning mualliflari qaysi bir sotsial gruppaga mansub bo’lishlari va
ularning asarlarida ayrim kamchiliklar sodir bo’lib turishidan qat’iy nazar, ular o’z
asarlari bilan rus sharqshunosligini O’rta Osiyo xalqlari haqida yangi-yangi
ma’lumotlar bilan boyitishda muhim ahamiyatga ega.
Mavjud ishda sharhlangan manbalar Xiva xonligining tarixini va uning
Rossiya bilan olib borgan aloqalarini o’rganishda katta ahamiyatga ega bo’lib,
O’rta Osiyo xalqlarining boy tarix xazinasini bezatuvchi bebaho madaniy
yodgorlik hisoblanadi.
1.3 § XIX-XX asr Buxoro amirligining savdo-iqtisodiy aloqalari
Rus tadkikotchilari uchun 1868-1873 yillarda Buxoroning Rossiyaga vassal bulib
kolishi bilan Buxoro xonligini xom ashyo bazasi va kengayayotgan rus kapitalistik
tovarlarini sotadigan bozor sifatida foydalanishni baxolaydigan yangi vaziyat
vujudga keladi. Rossiyaning Urta Osiyoni bosib olishi va uzbek xonliklarini uziga
xaram kdlib olishi masalasini rus davlatining ulkada olib borgan siyosati okibatlari
nukgai nazaridan boxolash talab etiladi. Bu xolatni esa tarixiy asarlardagi
ma ъ lumotlarni chuxur taxdil xilish yuli bilan anixlash mumkin. Urta Osiyoda
Rossiya bosxinidan keyin paydo bulgan asarlardagi, statistic xisobotlardagi
dalillarni urganish orxali Buxoroning Rossiya va Sharx davlatlari bilan savdo
aloxalarining rivojlanish dinamikasini kuzatish mumkin. Rossiya davlatining Urta
Osiyoga xarbiy yurishlari va uning istilo xilinishi davrining xaxxoniy tarixini xayta
tiklapsha Isxoxxon Tura Ibratning “Fargona tarixi”, Mirza Olim Toshkandiyning
“Ansob as-salotin va tavorix al-xavokin”, Mulla Olim Maxmud Xojining “Tarixi](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_41.png)
![Turkiston”, Maxmud ь X,akim Yayfoniyning “Tarixi salotini Fargona”,
Muxammad
Solix Toshkandiyning “Tarixi jadidayi Toshkand” (“Toshkentning yangi tarixi”),
Muxammad Yusuf Bayoniyning “Shajarayi Xorazmshoxiy” va bonsha
mualliflarning asarlari muxim manba bulib xizmat xiladi. Aynan mazkur asarlarda
Chor
•Rossiyasining Urta Osiyoda olib borgan bosxinchilik, xirgin barot yurishlari
batafsil bayon kdpingan edi. XIX asr oxiri va XX asr boshlarida Turkistondagi
ijtimoiy-ixgisodiy va siyosiy muammolarini urganishda davriy matbuot
materiallari aloxida urin tutadi. Chunki ularda Turkistondagi ijtimoiy- siyosiy va
ixtisodiy masalalarga oid materialpar berilishi bilan birga mazkur masalalarga
nisbatan mualliflarning munosabatlarini xam anglash mumkin. Shu urinda arxiv
xujjatlari muxim manba ekanligi dikkat markazimizda turishi lozim. Yurtimizdagi
Markaziy davlat arxivi fondlarida sakdanayotgan xujjatlar xali uzining
ukuvchilarini kutib turibdi. Nixoyatda katta xujjatlar jamgarmasiga ega mazkur
arxiv tadxix xilinayotgan davr buyicha etarli ma ъ lumotlarni uzida jamlagan .
Buxoroning Shark; davlatlari bilan aloxalari amirlikning Rossiya imperiyasi
bojxona chizigiga kiritilgandan keyin, 1894 yilga kelib uzining burilish pallasi
kirdi2. Oxibatda Urta
Osiyoga xushni davlatlardan keltiriladigan tovarlardan olinadigan boj soligi
mikdori oshiriladi. 1894 yili bojxona nizomining ulkada joriy kdlinishi va Rossiya
chegara chizigining Buxoro amirligi xududlarini xamrab ь olishi amirlikning
nazorati masalalari bilan shugullanadigan rus ma ъ muriyati vakillari tomonidan
xizgin kutib olindi. Jumladan, 1898 yilda Buxorodagi rus siyosiy agenta V.
Ignat`ev, endi Buxoro bozorlarida rus tovarlarining ingliz tovarlaridan ustun
kelishi uchun sharoit yaratildi, deb e ъ tirof etgan edi . Bu chora rus burjua matbuoti
vakillari tomonidan xam xullab xuvvatlangan edi. Sharkda ingliz-rus raxobati
muammolari bilan shugullangan M.P.Fedorov Buxoroning Rossiya bojxona
tizimiga xushib olinishi rus kapitalistlarining buxoro bozorlarini egallashi uchun](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_42.png)
![xulay sharoit tugdirdi, deb ta ъ kidlagan edi. Xdtto, u podsho xokimiyatining ingliz
tovarlarining boj soligisiz Kavkaz (Batum-Baku) orxali Eronga kiritilishini
ta ъ xixlovchi xujjat ishlab chikkanligini ijobiy baxolagan edi. Xususan, u mazkur
ingliz tovarlarining katta xismi Buxoroga xam kirib kelishi mumkinligini ilgari
surgan edi .
XX asrning boshlarida rus publitsistikasi markazida Urta Osiyo va Sharkda ingliz-
rus rakobati muammosi turgan-ki,natijada Rossiyaning ishbilarmon tabakalari
tomonidan “buxoro muammosi”ga yangicha e ъ tibor karatila boshlandi. Xatto,
ba ъ zi siyosiy doyra vakillari Buxoro amirligining vassal davlat sifatida sakdanib
kolish yoki kolmaslik masalasini urtaga tashlay boshladi. Xususan, ular xonlikni
tugatib, uni Turkiston ulkasining bir bulagiga aylantirish masalasini kugarib chika
boshladilar.
Rossiya davlati polkovnigi M.V. Grulev, Buxoroda xozircha amirlik bopsharuv
tizimini sakdab kolishini, ammo uning kushni davlatlar bilan savdosi ustidan
kdtpsh nazoratni kuchaytirish lozimligini, toki ingliz tovarlarining Afgoniston
ork;ali xonlikka kirib kelishining oldini olish choralarini kurish zarurligini talab
kilib chikdi. Xatto, M. V. Grulev Buxoroga Xindistondan talabgor tovarlar, ya ъ ni
indigo va mal-mal kabi tovarlarni olib keltirilishi zaruriyati borligini anglagan
xolda, bu savdoni xam russlarning kuliga utishi tarafdori ekanligini ma ъ lum kildi .
Bu davrdagi Buxoro xonligi xakidagi kuplab nashrlar D.N.Logofet kalamita
mansub bulib, u uz asarlarida Chor Rossiyasini Buxoro ustidan nazoratda bushlik
kilayotganliklari uchun tankid kilib, rus kapitalistlarini Buxoro boyliklarini
faol egallashga chakirgan. U Buxoroning kushni davlatlar bilan tashki iktisodidan
katta foyda kurish mumkinligini tushungan. Muallif uzining ≪ Strana bespraviya ≫
nomli asarida Buxoroning Afgoniston bilan savdosining axamiyatini aloxida
ta ъ kidlagan edi. U Rossiya bojxona chegara chizigiga Buxoro xonligi kushib
olinganligini ma ъ kullab, Buxoroning mustakil savdosining - saklanib kolinishi-
Rossiya uchun foydasiz ekanligini, bu savdodan keladigan katta daromad fakat
amirlik xazinasiga tushushini ta ъ kidlagan. Shuning uchun Afgoniston chegarasida](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_43.png)
![Buxoro bojxonasini tugatish va undan keladigan daromadni podsho amaldorlari
kuliga utishini talab kilgan. Xattoki D.N. Logofet, kullanilayotgan bu tadbirlar
Afgoniston erlariga Rossiya tovarlarining, jumladan manufaktura tovarlari,
kerosin, kand, gugurt kabi mollarning kuplab mikdorda kirib borishidan va ingliz
tovarlari bilan muvaffakiyatli rakobatda bulishidan manfaatdor ekanligini e ъ tirof
etgan1. U yana shu narsani ta ъ kidlaydiki, Buxoro-Afgoniston chegarasida x,am
rus, x,am buxoro boj soligi olinishi tizimi mavjud ekan, u xolda bu tizim uzini
tulik, namoyon kila olmaydi, deb Buxoroda Rossiya savdosi manfaatlarini ximoya
kilgan edi. Shu bilan birga D.N. Logofet, rus tovarlari Buxoro orkali afgon
bozorlarini egallashi mumkin, deb xisoblagan. D.N.Logofet Buxoro amirligining
Turkiston general-gubernatorligi tarkibiga zudlik bilan kushib olish tarafdori
ekanligini sir tutmagan. Uning bu goyasi 1910 yilda chop etilgan ≪ Buxarskoe
xanstvo pod russkim protektoratom ≫ nomli asarida uz aksini toptan edi. Muallif
asarda Buxoro iktisodiyotining Rossiya uchun foydali soxalarini kursatib bergan
edi. U 1894 yildagi joriy kilingan bojxona chizigi natijasida Buxoro bozorlarida
ingliz tovarlari mivdorining keskin kamayganligini kayd kiladi. D.N.Logofet
asarda Buxoroga import kilingan va u orkali Afgonistonga eksport kilingan rus
tovarlarning ruyxatini sanab utgan2. XX asrning dastlabki un yilliklarida rus
mualliflarining buxoro masalasi bilan boglik kator makolalari chop etilgan. Ularda
Buxoroning kushni davlatlar bilan savdo alokalari masalalari xam kurib utilgan va
xonlikga xind choyi, mal-malmatolari va indigo kabi tovarlari kirib kelayotganlini
ta ъ kidlangan. Ba ъ zi makolalarda Shark mamlakatlaridan Buxoroga turli yullar
orkali olib kelinayotgan ba ъ zi tovarlardan boj soligi olinmay kolayotganligi
kuyinib tilga olingan. Xususan, Afgonistonda Buxoroga chorva mollari bojsiz
xaydab kirilayotganligi, agarda ulardan xam boj soligi yigilsa, podsho xazinasiga
katta daromad kiritilishi eslatiladi . XIX asr oxiri — XX asr boshlaridagi Turkiston
general- gubernatorligida, uzok yillar amirlik xududida xizmat kilgan va
amirlikning xujalik va savdo-sotik masalalari bilan shugullangan A. F.
Gubarevich-Radob ы l`skiy uzining ≪ Ekonomicheskiy ocherk Buxar ы i Tunisa ≫
nomli asarida xonlikning iktisodiy axdoli va Rossiya tomonidan uni ekspluatatsiya](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_44.png)
![kilish masalalarini tadkik kilgan1. Ayniksa, Buxoro amirligining Rossiya boj
tizimiga tortilishi va uning Rossiya uchun manfaatli tomonlarini kursatib bergan.
Shunday kilib, Buxoro masalasida kapam tebratgan rus tadkikotchilari, jumladan
M. A. Terent`ev, L. F. Kostenko, D.N. Logofetlar uz asarlarida Buxoro
boyliklaridan samarali foydalanishning turli yullarini taklif kipishtan. Ularning
aksariyati amirlik boyliklari Buxoro mustakilligini tulik tugatish orkali, ya ъ ni
amirlikni tulik Turkiston general- gubernatorligi tarkibiga kiritilishi natijasida
podsho xazinasiga tushishi mumkinligi goyasini ilgari surgan edilar.
1.4. QO’QON XONLIGINING TOSHKENT, BUXORO XONLIGI V А
HINDISTON BIL А N S А VDO А LOQ А L А RI
Qo’qonning asosiy savdo sheriklaridan biri Toshkent hisoblangan. O’rta Osiyoning
Sharq davlatlari bilan tashqi iqtisodiy aloqalarida Toshkent shahri azaldan alohida
mavqega ega bo’lgan. Tashkent 2000 yildan ortiq tarixga ega bo’lib, dastlabki
ma’lumotlar qadimgi Sharq manbalarida miloddan avvalgi II asrdan tilga olina
boshlaydi. Toshkent shahri XVI asrda Rossiyada ham ma’lum bo’lib, Tashko’ra
nomi bilan “Kniga Bol’shogo Cherteja Tashkenta” ham kiritilgan. XVI asrning
ikkinchi yarmida Tashkent Buxoro xonligiga qo’shib olingan. O’rta asrlarda
Toshkent o’z tovarlari bilan mashhur bo’lgan. Mahmud ibn Vali Toshkentdan olib
ketiladigan tovarlar haqida yozib, qalmik asirlari, dorivor o’simliklar, jumladan,
qon ketishini to’xtatishda qo’llaniladigan o’simliklar haqida, eslatadi. Bu dori
Xitoyga ham eksport qilingan. Mahmud ibn Vali o’z asarida darmana deb
ataluvchi ko’p yillik yarim buta haqida ma’lumot berib, uning barglarida va gul
tudasida terpenoid santonin bo’lib, uning gijjani yukotadigan xususiyatga ega
ekanligini bayon qilgan. Darmana Toshkentdan ko’plab Yevropa mamlakat-lariga
olib borilgan. Ma’lumotlarga ko’ra, XVIII asrning 30-yillarida savdogarlar
Toshkentda usadigan darmana urugini Eron va Turkiyaga, Turkiyadan esa nemis
davlatlariga olib borishgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_45.png)
![XVII-XVIII asrlardan boshlab Toshkentning Rossiya bilan savdo-iqtisodiy
aloqalari rivojlana boshlaydi. Tashkent savdogarlari tez-tez Sibir shaharlariga borib
turishgan. 1739 yilda Orenburgdan Toshkentga birinchi rus savdo karvoni kelgan.
XVIII asrning 2 yarmida mustaqil Toshkent bekligi tashkil topgan. XIX asrda
Toshkent o’z mustaqilligini yo’qotib Qo’qon xonligiga bo’ysindirilgan. XUSh
asrning 2-yarmida O’rta Osiyo xonliklarining Rossiya va Qozog’iston bilan savdo
aloqalari rivojlangan sari Toshkent shahri savdo aloqalari markazita aylanib qola
boshlaydi. Shu davrda Tashkent shahri hunarmandchilik sohasiga qarab quyidagi
mahallalarga bo’lingan: pichoqchi, misgarlik, sogbon-itboqar, o’qchi, konchi,
degrezon-qozon yasovchilar. Taxta-pul, Sebzor, Labzak, Qorasaroy mahallalari
aholisi bog’dorchilik, hunarmandchilik va boshqalar bilan shug’ullanganlar.
Oxunguzar, Parchabof, Jangoh aholisi hunarmandchilik, tikuvchilik va savdo bilan
shug’ullangan. Toshkentlik to’quvchilar bo’z, beqasam, olacha, baxmal to’qishgan
va savdogarlar bu tovarlarni qo’shni mamlakatlarga olib borib sotishgan.
Toshkentda bir necha karvon saroylar bo’lib, unda turli mamlakatlardan kelgan
savdogarlar to’xtashgan, jumladan Sayidazim, Nurmuhammad Qushbegi,
Namangan va boshqalar. А .P.Xoroshxin Toshkent shahrida 29 ta karvonsaroy
borligini eslatadi. U shahar bozoridagi tovarlar sotiladigan rastalar sonini ham qayd
etgan.
Tarixdan ma’lumki, O’rta Osiyodagi shaharlar kabi Toshkent ham Sharq bilan
G’arbni bir-biriga bog’lab turuvchi Buyuk ipak yo’li ustida joylashgan. Karvon
yo’li Koshg’ardan O’sh orqali Toshkentga kelgan. Toshkent O’rta Osiyoning
muhim shaharlaridan biri hisoblanib, Qo’qonning Rossiya bilan savdo aloqalarida
vositachilik rolini ham o’tagan. Shu bilan birga rus hukumati Toshkent orqali O’rta
Osiyo xonliklari bilan va hattoki u orqali Xitoy bilan savdo qilishga harakat qilgan.
Rossiya davlati Toshkent orqali Qo’qon xonligi bilan savdo va diplomatik aloqalar
o’rnatishdan manfaatdor bo’lgan. Chunki Rossiya Toshkent va Qo’qon orqali
Koshg’arga ham chiqishi mumkin edi. Rossiya Sharqiy Turkiston bilan bo’ladigan
savdo aloqalarida toshkentlik savdogarlarning vositachilik rolini ko’ra bilgan edi.
Ruslar toshkentliklarning Koshg’ar tovarlarini Qo’qon orqali Rossiyaga yetkazib
berishlaridan katta foyda ko’rgan. Ma’lumotlarga ko’ra, XUSh asr oxirlarida](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_46.png)
![Semipalatinsk bojxonasi hujjatlarida Rossiyaning Sharqiy Turkiston bilan
aloqasida toshkentlik savdogarlar rolining ortib borganligini aks ettiruvchi
ma’lumotlar uchraydi. Fikrimizning tasdig’i sifatida XVIII asr oxirlarida, ya’ni
1791 yil noyabr’ oyida Yamishevga quyidagi tovarlar olib borilgan: 612 rub. 50
kop.lik 19 pud 30 funt toshkent ok qog’ozi, 814 rub. 70 kop.lik 894 arshin guldor
va yo’l-yo’l toshkent matosi, 9735 arshin toshkent pardasi, 799 dona Toshkent
choponi, chakmon, ko’k zenden.
1792 yil oktyabr’ oyida Yamishevga quyidagi tovarlar keltirilgan: 22 rub. 64
kop.lik 38 (o’lchov birligi ko’rsatilmagan) tuya juni, 1.479 rub. 20 kop.lik 1301
bosh qo’y, 3902 rublik 344 bosh ho’kiz, 4 bo’lak toshkent oq bo’zi, 119 bo’lak
ko’k bo’z va boshqalar. O’sha yili Toshkent tovarlari bilan birga Xitoy va Sharqiy
Turkiston tovarlari ham, jumladan, 17 rublik 17,5 (og’irligi no’malum) dur, 1 rub.
80 koplik 18 funt qora choy, 1 rub. 50 kop.lik 10 funtlik taxta choy, 5 rub.lik 15
funt kuk choy va boshqalar olib kelingan. Semipalatinskda toshkentliklarning
hovlilari bo’lib, unda olib kelingan xitoy, Koshg’ar, toshkent tovarlari rus
tovarlariga ayirbosh qilingan. Savdo-sotiq mol ayirboshlash yo’li bilan amalga
oshirilgan va nakd pulga ham sotilgan.
XIX asr o’rtalariga taalluqli ma’lumotlarga ko’ra, Qo’qondan va xonlikning
boshqa shaharlaridan har yili Toshkentga 16 ming tuya mol kelgan. Shundan 4
ming tuya paxta, 200 tuya yigirilgan ip, 10 ming tuya ip gazlama, yarim ipak va
ipak matolar, chapon, ko’rpa, chalvor (teridan tikilgan) va boshqalar, qolgan 2
ming tuyada ho’l mevalar keltirilgan. Har yili chetdan mol kiritish ming rub.gacha
yetgan.
Qo’qonga va xonlikning boshqa shaharlariga Toshkentdan ko’proq rus tovarlari
keltirilgan. Chunki Rossiya bilan savdo Toshkent orqali amalga oshirilgan. Qo’qon
bilan Toshkent o’rtasidagi savdo aylanishi bir yilda taxminan 7 mln. rub.ni tashkil
qilgan.
Toshkent bilan Qo’qon oraligidagi masofaning yaqinligi Toshkent savdogarlariga
jo’shqin savdo qilishlariga katta imkoniyat bergan. Yillik tovar aylanishi hisobga
olinsa, Toshkent savdogarlarining Qo’qon bilan aloqalari muhimrok bo’lgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_47.png)
![Shuni ta’kidlamok joizki, Qo’qondan Toshkentga mol ko’prok jo’natilgan, va
aksincha, Toshkentdan Qo’qonga tovar kamroq keltirilgan. Bu esa Qo’qon
tovarlarining Toshkent orqali qozoq dashtlari va Rossiyaga olib borilganligini,
ikkinchidan esa, Qo’qon savdogarlari maahlliy tovarlardan tashqari tranzit yo’li
bilan xitoy va hind tovarlarini kam Toshkentga chiqarganligidan dalolat beradi.
Qo’qon xonligi azaldan Qozog’istonning janubiy va janubiy-Sharqiy tumanlari
bilan an’anaviy savdo aloqalari o’rnatgan. Qo’qon savdogarlari chopon, ko’rpa va
turli xil matolarni qozoq ko’chmanchilarining chorva, teri, yog’, jun va
mo’ynalariga ayirbosh qilgan.
XIX asrning 20-30 yillarida Qo’qon hukmdorlari Janubiy Qozog’istonda bir qator
qal’alar, jumladan, Yangi-Qo’rg’on, Julek, Din-Qo’rg’on, Oq-Machit, Qamish-
Qo’rg’on, А vliyo-Ota va boshqalar qurgan edi. Ularning har birida harbiy qismlar,
machitlar, ombor va temirchilik ustaxonalari, savdogarlar uchun uylar, do’konlar
va bozorlar bunyod qilgan.
Qo’qon savdogarlarining qozoq cho’llariga keltiradigan tovarlarining aksariyatini
ip gazlama va quritilgan mevalar tashkil qilgan. Meva qoqilari cho’l hududlariga
har yili 15 minggacha tuyada, ip gazlama esa 3 minggacha tuyada keltirilgan.
G.Kolmogorovning ma’lumotlariga ko’ra, har bir qozoq oilasi tayyor kiyim boshni
Buxoro, Qo’qon va Xitoydan sotib olgan.
Ma’lumotlarga ko’ra, O’rta Osiyo savdogarlari o’z tovarlarini mayda va yirik
doramollariga ayirbosh qilgan. Masalan: har yili Toshkentga 200 ming bosh,
Qo’qonga 100 ming atrofida va Buxoroga 100 ming bosh qo’y haydab borilgan.
Mol ayirboshlashda qo’y muomala vositasi (pul o’rnida) hisoblangan. Mol
ayirboshlashda qo’y narxi 1 rub. 50 dop.dan 20 rub. kumush pulgacha baholangan.
1852 yil fevral-may oylarida Rostovlik savdogar S.Ya.Klyucharev Toshkentda
bo’lib, o’zi shohidi bo’lgan voqealarni kundaligiga yozib borgan.
V.V.Vel’yaminov-Zernov kundalikdan foydalanib, uni izohlar va qo’shimchalar
bilan boyitib “Istoricheskiya izvestiya o Kokandskom xanstve, ot Muxammeda- А li
do Xudayar-Xana” asarini yozgan. Kundalikda keltirilgan dalillar ko’proq
xonliklar o’rtasidagi siyosiy aloqalar va savdo munosabatlarini yoritishga yordam
beradi. Jumladan: 3 va 29 aprelda Buxorodan Toshkentga savdo karvonlari kelgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_48.png)
![3-aprelda kelgan karvondagi tovarlarning aksariyati opium bo’lgan. Kundalikda
«savdogarlar, Yeulja, Chuguchak, Koshg’ar va Xitoyning barcha chegara
shaharlarida bu tovardan foyda ko’pligini bilganliklari uchun hamma opiumni
o’sha zahotiyoq nakd pulga sotib olishdi”, - deb yozilgan edi.
O’sha kezlarda Toshkentda qo’qonlik savdogarlar ham bo’lishgan. Toshkentga
qozoqlar cho’ldan chorva mollari haydab kela boshlashgan va bir kunda 20.000
qo’y sotilgan. 8 aprelda Toshkentdan Troitsk va Guljaga karvon jo’nagan. Fuljaga
ketgan karvonda oltin (quyma va pul holida) va opiumdan boshqa tovar bo’lmagan
ekan. 13 aprelda Toshkentdan Troitsk, Petropavlovsk, Buxoroga, 15 aprelda esa
Petropavlovsk va Semipalatinskga karvon jo’nagan.
V.V.Vel’yaminov-Zernov asaridan shu narsa aniqlandiki, Toshkent O’rta Osiyo
xonliklari o’rtasidagi, qolaversa, Rossiya bilan Qo’qon O’rtasidagi, Qo’qon
xonligining Xitoy bilan savdo aloqalaridagi markaziy vositachi shahar
hisoblangan. А mmo Toshkentdagi notinchlik oqibatida Toshkentga kelayotgan
karvonlar kam tovar keltirib, va aksincha ko’proq tovarlar olib ketishgan.
А .P.Teterevnikov XIX asrning 60 yillarida savdogarlar Toshkentdagi umumiy
savdo mablag’ini 10.000.000 rub. bo’lishi mimkin deb taxmin qilganligini xabar
bergan. Bu esa yuqorida eslatilgan keltiriladigan va olib ketiladigan tovarlar
haqidagi ma’lumotlarni tasdiqlovchi dalil hisoblanadi.
XIX asr o’rtalarida Rossiyaning O’rta Osiyo xonliklariga qaratilgan faol harbiy
harakatlari natijasida bosib olingan hududdarda 1867 yil 14 iyulda Turkiston
general-gubernatorligi tuzildi. Unga ikki viloyat: markazi Toshkent bo’lgan
Sirdaryo hamda markazi Verniy shahri bo’lgan Yettisuv viloyati kirgan. Shu
davrdan boshlab Toshkent shahri nafaqat mustamlaka boshqaruv tizimining
tayanch punktiga, balki Rossiyaning o’lkadagi iqtisodiy, siyosiy va madaniy
manfaatlarining markazita aylantirildi. Rossiya davlati Turkistonni xom ashyo
manbaiga va uni rus mollari sotiladigan bozorga aylantirish uchun barcha
vositalarni ishga soldi. Toshkent tarixiga oid ma’lumotlar ilmiy va tarixiy
asarlarda, davriy matbuot materiallarida hamda arxiv hujjatlarida uchraydi.
O’zbekiston Respublikasi Markaziy davlat arxivi fondlarida saqlanayotgan](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_49.png)
![hujjatlarda Turkiston general-gubernatorligining markazi sifatida Toshkentning
mavqei oshib borganligini kuzatish mumkin.
Rossiya Toshkentni egallagach, rus tovarlarining Toshkent orqali O’rta Osiyo
xonliklariga kirib borishi tezlashdi. Hattoki, 1870 yilda Turkiston general-
gubernatori Kaufman bu shahardagi savdo-sotiqni rivojlantirish, rus tovarlarini
sotish uchun bozorga ega bo’lish maqsadida Toshkentda har yili ikki marta, bahor
va kuzda yarmarkalar tashkil qilgan. 1885 yil 12 noyabrda Turkiston general-
gubernatori, general-ad’yutant Rozenbaxning imperatorga topshirgan hisobotida
Toshkent yarmarkasini ko’rish uchun 1870 yilda yer uchastkasi ajratilganligi,
Toshkent kelajakda Rossiyaning O’rta Osiyo hududidagi ma’muriy va savdo-
sanoat markazi sifatida muhim ahamiyatga ega bo’lishini ta’kidlagan.
Sirdaryo viloyati harbiy gubernatorining hisobotlarida Toshkent uezdidan
tushayotgan foyda butun viloyat foydasining aksariyat yarmini tashkil qilganligini
ko’rish mumkin. Sirdaryo viloyati maydoni 459000 kv.versg bo’lib, 6 ta uezdga
bo’lib boshqarilgan, aholisi 1479848 kishini tashqil etgan. Shundan Toshkent
uezdi 40380 kv verst maydonni egallagan, aholisi 1901 yil ma’lumotlariga ko’ra,
462112 kishidan iborat bo’lgan. Viloyat markazi Toshkent shahri edi.
Ma’lumotlarda Toshkent shahri aholisining soni turlicha ko’rsatilgan. Masalan,
1868 yilda 76053 kishi, 1870 yilda 78981 kishi, 1897 yil akolini ro’yxatga olish
natijalariga ko’ra, 155673 kishini tashqil qilgan. Ma’lumotlarga asoslanib aytish
mumkinki, Toshkent shahri aholisi soni yil sayin ko’payib borgan. Shahar aholisi
tabiiy ko’payish hisobiga o’smadi, balki Rossiyadan ko’chirib keltirilganlar
evaziga oshib borgan. А holining ko’chib keluvchilar hisobiga o’sishi podsho
hukumati mustamlakachilik siyosatining natijasi edi. Shu siyosat tufayli o’lkaga
ko’plab harbiylarning oilalari ko’chirilib, yangi-yangi qishloqlar, shaharchalar
barpo etildi.
Toshkent Sirdaryo viloyatining siyosiy tayanch nuqtasi bo’lish bilan birga,
iqtisodiy manfaatlar markazi ham bo’lib, uning nufuzi oshib borgan. 1867 yilda
Toshkentdan Rossiyaga 867870 rub. tovar chiqarilgan. 1871 yil ma’lumotlariga
ko’ra, Toshkentning Rossiya bilan savdo aylanmasi 15039631 rub., 1882 yilda
15669724 rub. bo’lib, shundan Toshkentning hissasi 7 mln rub.ni tashqil qilgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_50.png)
![1893 yil Sirdaryo viloyati savdo aylanmasi 29609700 rub., shundan Toshkent
shahri hissasi 22178000 rub.dan iborat bo’lgan.
O’zbekiston MD А hujjatlarida 1898 yilda Sirdaryo viloyatining savdo aylanmasi
45300000 rub. ekanligi qayd qilingan. Shundan 30900000 rub. import tovarlar
hisobiga va 14400000 rub. eksport qilingan tovarlar hisobiga to’g’ri keladi.
O’lkaga olib kirilayotgan tovarlarning aksariyat katta qismini 20000000 rub.
manufaktura mahsulotlari tashkil qilgan, qolganlari choy, temir va boshqa
tovarlardan iborat bo’lgan. Viloyatdan esa 3000000 rub. paxta, 4000000 rub.
chorva mahsulotlari olib chiqilgan. Viloyatning yillik savdo aylanmasi yildan yilga
o’sib borgan. Masalan, agarda 1898 yilda umumiy savdo aylanmasi 45300000
rub.ga tent bo’lgan bo’lsa, 1899 yilda 69700000 rub.ga yetgan. Shundan 40000000
rub. Toshkent shahrining hisobiga to’g’ri kelgan. Savdo aylanmasining 3
millionini paxta tashqil qilgan.
1900 yilda viloyatning umumiy savdo aylanmasi hajmi 62240000 rub. bo’lib,
shundan viloyatga 48700000 rub. tovar keltirilgan, viloyatdan 13540000 rub. tovar
olib chiqilgan. Eslatib o’tilganidek, chetdan asosan manufaktura mahsulotlari,
choy, temir va boshqa tovarlar keltirilgan. 1901 yilda savdoning umumiy
aylanmasi 85 mln. rub. bo’lib, shundan yarmi Toshkent shahri xissasiga to’g’ri
kelgan. 1902 yilda savdo aylanmasi 34042000 rub.ni tashqil qilgan, shundan
25040000 rub. tovar olib kirilgan, 9001830 rub. tovar olib chiqilgan. 1903 yilda
viloyatga 65750000 rub. tovar chetdan olib kirilgan, 55675000 rub. tovar olib
chiqilgan. Ma’lumotlardan ko’rinib turibdiki, viloyatga kiritilayotgan tovarlarning
summasi baland, bu esa kiritilayotgan tovarlar qimmat narxlarda olib
kelinayotganligidan dalolat beradi. O’z navbatida o’lkadan tovarlar arzon narxlarda
olib ketilgan.
Shu o’rinda ta’kidlash joizki, Turkiston o’lkasida Umumrossiya monopolistik
birlashmalarining mavqei kuchayadi. O’lkadan Rossiyaga xom ashyo arzon
narxlarda olib ketilib, Rossiyadan keltirilgan sanoat mollari esa qimmat bahoda
sotilgan.
Rossiya imperiyasining O’rta Osiyoda olib borgan bosqinchilik siyosati oqibatida
Buxoro amirligi va Xiva xonligi Rossiyaning vassaliga aylantirildi, Qo’qon xonligi](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_51.png)
![esa tugatilib, uning o’rnida Farg’ona viloyati harbiy gubernatorligi tashkil etildi.
Turkiston o’lkasi Rossiyaning arzon xomashyo yetkazib beruvchi manbaiga
aylantirildi. Imperiya to’qimachilik sanoati uchun paxtachilikni, chet davlatlarga
eksport qilish orqali katga daromad oladigan ipakchilikni rivojlantirish
istiqbollarini ko’zlay boshladi.
Birgina pillachilik sohasini misol tariqasida ko’rib chiqsak quyidagi manzara
ko’zga tashlanadi. Ipakchilik katta daromad manbai bo’lganligi tufayli Chor
Rossiyasi hukmron doiralari Turkiston general-gubernatorligida bu sohaga alohida
e’tibor bera boshladilar. Ipakchilikni rivojlantirish maqsadida 1887 yilda Farg’ona
viloyatida ipak qurti stantsiyasi ochiladi. Harbiy gubernator general Mayor
Chaykovskiy Farg’ona viloyati bo’yicha hisobotida pilladan ipak kalavalar
tayyorlashdagi texnik kamchiliklar, ya’ni tekis yigirilmagan ipak kalava yevropa
bozorlarida ikki barobar arzon sotilayotganligini kuyunib yozgan. Bu esa savdo
firmalarining tayyor ipak kalavalarni sotib olishdan ko’ra, xom pillalarni xarid
qilishiga sabab bo’layotganligi va ularni yigirilmagan holatda olib chiqib ketishiga
yo’l ochib berilayotganligini tashvishlanib yozgan. 1899 yil ma’lumotlariga ko’ra,
1898 yildan buyon tayyor ipak kalavaga nisbatan xom pilla ko’proq olib chiqib
ketilgan, jumladan, 500000 rubllik 8800 pud pilla eksport qilingan. Xom pilla
ko’prok Frantsiyaga olib ketilgan.
1890 yillarning oxirlarida viloyatda har yili 700000 zolotnik ipak qurti urug’i
tayyorlangan. Pillani chetga olib chiqish jadallashgan sari pilla urug’iga talab oshib
borgan va u 2 million zolotnikka yetishi mo’ljallangan. Bu holat 6-8 million rubllik
200 ming pudgacha quruq pillani yetishtirish imkonini beradi.
Hujjatlarda 1900 yilda ipak narxining ko’tarilganligi ko’zga tashlanadi. Xususan,
shu yili xom ipakni tashqi bozorga eksport qilish o’tgan yilga nisbatan 1736 pudga
oshgan, foydasi 700 ming rublga ko’tarilgan. So’nggi yillarda chet elga 2,5 million
rublgacha ipak sotilayotganligi e’tirof qilingan.
1910 yil hisobotida Farg’ona viloyatida 250.000 pud xom ipak yoki 70.000 pud
quriq pilla yetishtirilganligi e’tirof qilingan. 1913 yilda Turkiston o’lkasida 4 ming
t ga yaqin pilla yetishtirilgan bo’lsa, uning 90 % i Farg’ona vodiysiga to’g’ri
kelgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_52.png)
![Yuqorida keltirilgan ma’lumotlar ko’rilayotgan choralar va amalga oshirilayotgan
ishlar asosan pilladan ko’p hosil yetishtirish va undan katta daromad olishga
qaratilganligini tasdiqlaydi. А mmo, pilla boquvchi aholining turmush sharoitini
yaxshilash borasida amalga oshirilgan tadbirlar yoki pillaning aholidan xarid
narxini ko’tarish to’g’risida hech qanday ma’lumotga duch kelmadik.
Xulosa qilib aytish mumkinki, Qo’qon xonligi tugatilib, uning o’rnida tashqil
etilgan Farg’ona viloyatida Rossiya hukumati manfaatlaridan kelib chiqqan holda,
pillachilikni rivojlantirish uchun naslchilik ipakchilik stantsiyalarini qurish va ipak
qurtining sermahsul zotlarini yaratish, kasalliklarga qarshi kurashish maqsadida
ilmiy-tadqiqot institutlarini ochish, tutzorlarni kesilib ketishdan asrash va
tutzorlarni ko’paytirish, tut daraxtining serbarg navlarini yaratish masalalarini hal
qilishga katta e’tibor qaratgan.
Qo’qon xonligi Buxoro bilan ham yaqin savdo aloqalari o’rnatgan edi. Qo’qonga
Buxorodan quyidagi karvon yo’llari kelgan:
1. Buxoro - Samarqand - Jizzax - Zomin - O’ratepa - Xo’jand
- Mahram - Besharik -Qo’qon.
2. Buxoro - Samarqand - Yangiqo’rg’on - Jizzax - Ravot - Jom - O’ratepa -
Xo’jand- Mahram - Beshariq - Qo’qon.
Buxorodan Qo’qonga oziq-ovqat mahsulotlari ham keltirilgan. P.I.Demezonning
yozishicha, Buxoroda yetishtirilayotgan guruch aholi ehtiyojini qondirmayotganli
uchun, uni Qo’qondan keltirishga to’g’ri kelgan.
Buxorodan Qo’qonga ipak matolar, qorako’l terisi, hind baqqollik mollari, mal-
mal, Qobul kamarlari va sallalari keltirilgan. Qo’qon aholisi orasida asosan tilla
yoki kumush bilan to’qilgan kimxob ipak matosiga talabgor bo’lgan. Uning eni bir
arshin bo’lib, 10 tillodan 45 tillogacha sotilgan.
Qo’qon bilan Buxoro o’rtasidagi savdoda Qo’qonda yashayotgan 70 ga yaqin
afg’onlar va hindlar faol rol o’ynagan. Qo’qon faqat Buxoro bilan savdo qilibgina
qolmay, Buxoroning Toshkent va Koshg’ar bilan savdo aloqalarida tranzit joy
rolini ham o’tagan. Buxoroda Qo’qon ipagi mashhur bo’lgan. Ma’lumotlarga
ko’ra, har yili Qo’qon va Buxorodan Hindistonga 1000 tuyada ipak jo’natilgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_53.png)
![Qo’qondan borish qiyin bo’lgan Krrateginga matolar, egarlar, metal taxtacha, oyoq
kiyim, taroq va boshqa tovarlar keltirilgan. Qorategindan esa Qo’qonga qoramol,
terilar va tillo olib kelingan. Qorategin tillosi Qo’qonda sof oltin haqida bo’lsa bir
misqoli 16,5 tanga, mayda tillo kukuni esa 14,5 tanga bo’lgan.
Savdo aloqalarining doimiy, bir me’yorda davom etishi va rivojlanishi transport va
karvon yo’llarining ahvoliga bog’liq bo’lgan. Bu o’rinda Qo’qon bilan Buxoro
o’rtasidagi savdo aloqalari aloqada mavqega ega bo’lgan. Ular o’rtasidagi karvon
yo’li tekis bo’lib, tovarlarni tashishda aravalardan foydalanilgan. N.V.Xanikovning
bergan ma’lumotlariga ko’ra, ikkita asosiy Qo’qon karvonining birinchisi
Buxoroga yozning boshida va ikkinchisi ko’zning oxirida kelgan, kichik karvonlar
esa yil davomida qatnab turgan. Qo’qonliklar Buxoroga mahalliy hunar mandchilik
buyumlaridan tashqari, xitoy tovarlari - choy, kumush yombi, chinni buyumlar va
marjoy hamda boshqa rus tovarlarini olib kelgan.
Qo’qondan Buxoroga eksport qilinadigan asosiy tovarlar ipak va ipak gazlamalar
bo’lib, har yili 8 ming pudgacha keltirilgan. Eng sifatli ipak «chilla» deb atalib, u
Qo’qonda ishlab chiqarilgan.
Qo’qon bilan Buxoro o’rtasida yaxshi savdo aloqalari o’rnatilgan. Qo’qon tovarlari
na faqat Buxoro bozorlarida, hattoki Buxorodan Qobulga olib borib sotilgan.
Qo’qon ipagi sifati jihatidan Buxoro ipagidan ustun turgan. Shuning uchun uning
narxi bir pudi 16 tillo, Xo’jand ipagi esa 15 tillo turgan.
Buxoro bozorlarida choy, chinni idishlar, qisman xitoy va Qo’qon ipak gazlamalari
va ko’plab rus temir, cho’yan va po’lat buyumlari sotilgan. Toshkentning Sibir
chegaralariga yaqinligi, toshkentlik savdogarlarga qisqa muddatda tovarlarni
Buxoro bozorlariga yetkazib berishga imkoniyat bergan. Bu temir, cho’yan va
po’lat buyumlarning kattagina qismi Hisor, Badaxshon, Xulm, Maymand va
boshqa joylarga toshkentlik va xivalik savdogarlar tomonidan olib borib sotilgan.
Qo’qondan Hindistonga va А fg’onistonga «chilla» deb ataluvchi ipak gazlamasi
olib ketilgan. Shuni ta’kidlab o’tish kerakki, xuddi Buxoroda bo’lganidek
Qo’qonda ham hindlar va afg’onlar yashagan bo’lib, ular Qo’qon-Buxoro
aloqalarida muhim rol o’ynagan. Ma’lumotlarga ko’ra, ular Buxoroda 70 ga yaqin
bo’lishgan.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_54.png)
![Qo’qon Buxoro orqali Hindiston bilan ham savdo qilgan. Jumladan, Peshavordan
Buxoro orqali Qo’qonga ingliz-hind tovarlari keltirilgan. Peshavordan Qobul,
Qarshi, Samarqand va Qo’qon yo’li orqali O’rta Osiyoga har yili 10-15 ming
tuyada tovarlar keltirilgan. Keltirilgan tovarlar asosan oq mal-mal, gul tiqilgan
ko’ylaklik matolar, shahar, indigo, qalin surp va chitlardan iborat edi. Peshavordan
O’rta Osiyoga keltirilgan 10-15 ming tuya tovarlardan 1000 tuyasi bombey
choylari bo’lgan. Hindistonda Qo’qon ipagiga talab katta bo’lgan. Har yili
Qo’qondan, Buxoro va Hindistonga 1000 tuyada ipak jo’natilgan.
XIX asrda O’rta Osiyo xonliklaridagi savdoni qo’lga kiritish maqsadida inglizlar
tovarlarini Buxoro va Qo’qon xonliklariga tarkatish yo’llaridan biri sifatida
Shimoliy Hindistondagi Peshavor yaqinida yashaydigin Hindistonlik musulmonlar
yordamidan foydalangan. Ular parachlar deb atalgan. Ingliz savdogarlari o’z
tovarlarini uch yil muddat bilan parachlarga qarzga bergan, o’z navbatida parachlar
mollarini Buxoro va Qo’qonda nasiyaga sotishgan. Parachlarning ba’zilari Buxoro
va Qo’qonda joylashib olganlar va shu yo’l bilan ingliz tovarlarini kengroq
yoyishga harakat qilganlar. Ingliz tovarlari O’rta Osiyoga ikki yo’l, ya’ni Qobul va
Mashhad orqali kirib kelgan. Toshkentga esa u yer bilan doimiy muomalada bo’lib
turgan hindlar olib kelganlar. Hindlar ingliz tovarlari bilan birga mahalliy hind
tovarlarini ham keltirishgan. Muallifning aytishicha, ularning asosiy ishi sudxo’rlik
bo’lgan. А .N.Teterevnikov, keyingi vaqtda Toshkentga ingliz tovarlari kam
keltirilayotganligi, ular faqat ilgari olib kelingan tovarlardan qolganlarinigina
sotilayotganligini ko’rganligini yozadi.
Demak, hindlar nafaqat Buxoro yoki Samarqandda, balki Toshkentda ham
sudxo’rlik bilan shug’ullangan bo’lishi mumkin. Muallif 1865 yili Toshkentning
Rossiya tomonidan ishgol qilinganidan so’ng ingliz tovarlarini keltirilganligini
ko’rmagan bo’lishi mumkin.
Teterevnikov А ngliyadan ingliz tovarlarining keltirilish yo’llari haqida ma’lumot
berib, bir tomondan, tovarlarning suv yo’llari orqali juda qulay olib kelinishini
ta’kidlasa, va aksincha, Peshavordan Buxoro va Qo’qonga juda qiyinchilik bilan
kirib kelishini ma’lum qiladi. Muallif mayda hokimlar tomonidan hududidan
o’tganligi uchun olinadigan soliqlar oqibatida savdogarlar ko’p mablag’larini](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_55.png)
![yo’qotishlarini haqli ravishda e’tirof qilgan. Peshavordan Qobulgacha bitga tuya
tovarni olib kelishi 2 tillo(8r.20 k.) ga, Qobuldan Buxorogacha 16 tillo (60r.80 k.)
ga tushgan. Nazarimizda muallif yo tillo, yoki so’m hisobida adashgan ko’rinadi.
А garda 2 tillo (8r.20 k.) bo’lsa, 1 tillo Zr.28k.ga to’g’ri keladi, unday holda 16 tillo
52r.48k. bo’lishi kerak, vaxolanki asarda ko’rganimizdek 60r.80k. tushgan deb
belgilangan. А .Teterevnikov savdo karvonining yo’nalishini quyidagicha
belgilagan: Peshavor-Jalolobod—Qobul—Sarichashma-Xulm—Bamian— Balx -
Kerki. Kerkida savdo karvonlari ikkiga bo’linadi; ya’ni Qo’qon va Toshkentga
boradigan karvonlar Samarqandga, qolganlari esa Buxoroga yo’l oladi. Zakot ikki
barobar oshirilgani uchun bu yo’l noqulaylik tug’diradi. Shu yo’l bilan O’rta
Osiyoga har yili 10-15 ming tuyaga yaqin tovarlar olib kelinadi. Bu tovarlar
ko’proq: salla uchun ishlatiladigan oq doka, gulli ko’ylaklik mato, shahar, indigo -
nil buyog’i, kolenkor (oqartirilgan dahal surp) va chitlar bo’lgan. Teterevnikov
savdogarlarning ma’lumotiga tayanib, Peshavordan keltirilgan tovarlarning yarmi
Xo’jand orqali Qo’qon xonligiga qarashli shaharlarga, 2000 tuyadan oshmagan
tovarlar esa Toshkentga keltiriladi, deb yozadi. Demak, agar O’rta Osiyoga
jo’natilgan 10-15 ming tuya molning yarmi 5-7 ming tuya bo’lsa, shundan 2 mingi
Toshkentga jo’natilsa, u holda Qo’qon xonligi shaharlariga 3-5 ming tuya mol
keltirilgan bo’ladi.
Keltirilgan 10-15 ming tuya tovarning 1 minggi bombey choylari hisoblangan. Bu
choy Toshkentga ham keltirilgan bo’lib, aholi choyning tami haqida yaxshi baho
berishmagan. Choy ko’rinishi jihatidan Yeulja va Chuguchak choylaridan farq
qilmagan, lekin tami unga nisbatan pastroq, ya’ni bemaza bo’lgan. Shuning uchun
uning narxi boshqa choylarga qaraganda uch barobar past yurgan.
Teterevnikovning fikricha, O’rta Osiyoga keladigan ikki savdo yo’lidan faqat
Qobul yo’li orqali tovarlar Qo’qonga keltirilgan bo’lsa, Mashhad yo’li orqali esa
Buxoroga keltirilgan.
O’rta Osiyo va Buxorodan Hindistonga ipak, echki tiviti, nasha va tillo, hamda
otlar haydab ketilgan. “ А vvallari Qo’qon va Buxorodan Hindistonga 1000
tuyagacha ipak olib ketilgan, lekin endilikda deb yozadi Teterevnikov, - ipak narxi
tushib ketganligi sababli umuman kam olib ketilmokda». Muallif Toshkentdan](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_56.png)
![jo’natilgan rus tovarlarining Qobulga yetib bormayotganligidan tashvishlanadi,
chunki bu tovarlar ularning talabiga javob bermagan. А lbatta Qobulda va boshqa
joylarda juda tez sotilgan turonliklarning “latta” deb ataladigan ipak matolari va
tillo parchasi bundan istisno. Rus misi Qobulda yaxshi xarid qilingan. Lekin
Buxoro amiri afg’onlar bilan janjallashib qolgani sababli mis va otlarni afg’onlarga
o’tkazmay qo’ygan. Ipakdan keyingi o’rinda Qobulga jo’natiladigan tovar nasha
bo’lib, bir yilda O’rta Osiyodan 200 tuyagacha nasha ortilgan karvonlar jo’nagan.
Nasha Hindistonga kontrabanda yo’li bilan keltirilgan va asosan nasha savdosi
bilan Qo’qon xonligi shug’ullangan. O’z navbatida Qo’qon xonligi nashani
Koshg’ar va Yorkenddan olgan. Qo’qondan Hindistonga 100 tuyagacha echki tiviti
jo’natilgan.
Hindiston bilan O’rta Osiyo o’rtasidagi savdo balansi quyidagicha bo’lgan. har yili
Hindistonga 12 lak tillo (lak - 100000 zolotix) jo’natilgan. Ipak og’irligi - 400
chervon, echki tiviti - 25 chervon, bir pud nasha narxi - 50 r.gacha turgan.
Yuqorida ko’rib o’tganimizdek, А .Teterevnikov e’tiborini O’rta Osiyo xonliklari,
jumladan, Qo’qon xonligining ichki va tashqi aloqalarini yoritishga qaratgan. U
ko’proq ingliz tovarlarining O’rta Osiyo bozorlariga turli yo’llar bilan kirib
kelayotganligidan, va aksincha, rus tovarlarining А fg’onistonga yetib
bormayotganligidan tashvishlangan. Teterevnikov O’rta Osiyo bozorlaridagi ingliz
va rus tovarlari o’rtasidagi raqobatni ruslar foydasiga hal qilish yo’llarini qidirgan.
А .Sh.Shomansurovaning yozishicha, xar yili Buxoro, Qo’qon, Toshkentdan Qobul
orqali 10-15 ming tuyada yuklar 160-200 ming pud turli xil tovarlarni ortib
Hindistonga olib ketilgan. Bu savdoda asosan afg’onlarning loxaniy qabilasidan
bo’lgan povinda muhim rol o’ynagan. Povinda bu savdodan katga foyda ko’rgan.
Qo’qon savdogarlari savdo karvonlari bilan Turxiya va arab mamlakatlariga ham
yetib borgan. А .Vamberi ziyoratga borgan ziyoratchilar o’zlari bilan «40 dyujina
(12 dona) ipak, buxoro ro’mollari, 2000 atrofida pichoq, 30 bo’lak namangan ipak
matosi, ko’plab Qo’qon do’ppilarini olib borganligini ko’rganligini yozadi.
Xulosa o’rnida shuni ta’kidlamoq lozimki, Qo’qon xonligi O’rta Osiyo xonliklari,
Xitoy, jumladan Sharqiy Turkiston, Hindiston, Eron, Turkiya, Rossiya va boshda
mamlakatlar bilan savdo-iqtisodiy aloqalari o’rnatgan. Qo’qon xonligi ayniqsa,](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_57.png)
![Xitoy, jumladan, Koshg’ar bilan yaqin savdo munosabatlariga kirishgan. Qo’qon
Koshg’ar bilan to’g’ridan-to’g’ri savdo qilishdan tashqari Xitoyning O’rta Osiyo
xonliklari, Hindiston, Eron va Rossiya bilan savdo aloqalarida vositachi rolini ham
bajargan. Qo’qon karvonsaroylarida Hindiston, Tibet, Koshg’ar, Buxoro amirligi,
А fg’oniston, Rossiyadan olib kelingan mollar to’plangan. Mazkur savdo
aloqalarida Toshkent alohida mavqega ega bo’lganligi hm alohida ta’kidlanishi
lozim.](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_58.png)
![](/data/documents/cc0bca2d-3afd-4a1c-bb22-6421340f68d5/page_59.png)
XIX ASR IKKINCHI YARMI XX ASR BOSHLARIDA TURKISTONDA ELCHILIK MUNOSABATLARI MANBASHUNOSLIGI MUNDARIJA Kirish: ..................................................................................................... betlar 1 Bob XIX asr ikkinchi yarmida xonliklarning diplomatik munosabatlari manbashunosligi...-bet 1 .1 §. Buxoro amirligining Rossiya imperiyasi va qo`shni davlatlar bilan elchilik munosabatlari …………………………….betlar 1.2.§. XIX- А SRNING 50-YILL А RID А XIV А XONLIGI BIL А N ROSSIYA O’RT А SID А GI MUNOS А B А TL А RG А DOIR BOSILIB CHIQQ А N B А `ZI M А NB А L А R 1.3 § XIX-XX asr Buxoro amirligining savdo-iqtisodiy aloqalari ........... betlar 1.4. §. QO’QON XONLIGINING TOSHKENT, BUXORO XONLIGI V А HINDISTON BIL А N S А VDO А LOQ А L А RI 1.5.§. Qo`qon xonligi va Rossiya imperiyasi munosabatlari 2 Bob XX asr boshlarida Xonliklarning diplomatik munosabatlarining o`ziga xos xussiyatlari…………………….bet 2. 1 §. Buxoro amirligining XX asr boshlarida xalqaro munosabatlari……………… betlar 2. 2 §.Xiva xonligi va uning XX asr boshlarida diplomatik aloqalari tahlili….betlar 2. 3 §…………………………………………………………………………betlar 3Bob Markaziy Osiyo davlatlarining XX asr boshlarida diplomatik tamoyillaridagi o`zgarishlar……bet 3.1 §. Yevropa davlatlarining Markaziy Osiyo xonliklari bilan aloqalarining o`ziga xos xususiyatlari…………………………………………………….. betlar
3 .2§. XX asr boshlari Markaziy Osiyo xalqlari xalqaro munosabatlarining chet el tadqiqotchilari tomonidan o`rganilishi o`rganilishi .................................. betlar Xulosa .................................................................................................... betla KIRISH XX asrning oxirgi o’n yilligida elchilik munosabatlarining rivojlanishida g’oyat muhim voqealar sodir bo’ldi. Sotsialistlik sistema parchalanib Yevropaning qator mamlakatlari mustabid tizim zulmidan qutilib demokratik rivojlanish yo’liga o’tdi. Sobiq SSSR o’rnida mustaqil davlatlar paydo bo’lib ular jahon hamjamiyatiga bevosita qo’shilib elchilik munosabatlar ning alohida subyektlariga aylandilar. Shu o’rinda O’rta Osiyo hududi qadim zamonlardan to hozirgi kungacha mavjud bo’lgan davlatlarning ko’p ming yillik davr mobaynida elchilik aloqalari tarixini o’rganilishi mumkun bo’lgan ko’plab jo’mboqli materiallar mavjud. O’zbekiston Respublikasi keyingi yillarda faol tashqi siyosat olib bormoqda. Respublika Prezidenti Sh.M.Mirziyoyev tomonidan tashqi siyosat konsepsiyasi ishlab chiqildi. 2017 – yilda “ O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo‘yicha Harakatlar strategiyasi to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prezidenti farmonida quyidagilar belgilab berildi. Jumladan, davlat mustaqilligi va suverenitetini mustahkamlash, mamlakatning xalqaro munosabatlarning teng huquqli sub’ekti sifatidagi o‘rni va rolini oshirish, rivojlangan demokratik davlatlar qatoriga kirish, O‘zbekistonning yon – atrofida xavfsizlik, barqarorlik va ahil qo‘shnichilik muhitini shakllantirish; O‘zbekiston Respublikasining xalqaro nufuzini mustahkamlash, mamlakatda olib borilayotgan islohotlar to‘g‘risida jahon hamjamiyatiga xolis axborot yetkazish; O‘zbekiston Respublikasining tashqi siyosiy va tashqi iqtisodiy faoliyatining normativ – huquqiy bazasini hamda xalqaro hamkorlikning shartnomaviy – huquqiy asoslarini takomillashtirish; davlat
chegarasini delimitatsiya 1 va demarkatsiya 2 qilish masalalarini hal etish kabi strategik vazifalarni tashqi siyosat masalasida belgilab berdi . 3 Shu o’rinda ta’kidlash lozimki, mamlakatimiz xalqaro aloqalarda hamma zamonlarda ham huquqiy, nazariy hamda ilmiy asoslari ishlab chiqilgan. Jumladan, “O zbekiston Respublikasining diplomatiya xodimlari uchun diplomatiya daraja vaʻ martabalari belgilash to g risida ʻ ʻ 4 ”gi qonunda (1992 – yil 3 – iyul), O zbekiston ʻ Respublikasi Prezidenti farmonlari 5 , konstitutsiyasi bilan, O’zbekiston Respublikasi tashqi iqtisodiy faoliyat to’g’risida qonun boshqa qonun hamda normativ hujjatlar diplomatiyamizning huquqiy asoslarini ta’minlab beradi. O’zbekiston Respublikasi birinchi prezidenti I.A.Karimov tomonidan mustaqilligimizning dastlabki kunlaridan boshlab mamlakat hududiy yaxlidligi uchun faolik ko’rsatilgan edi. I.A.Karimov o’z ma’ruzasida “davlat mustaqilligiga erishish, BMTga va boshqa xalqaro tashkilotlarga a’zo bo’lib kirish O’zbekistonga o’zining tashqi siyosatini mustaqil ravishda,... O’zbekistonning milliy manfaatlariga mos keladigan ko’p tomonlama faol tashqi siyosatini amalga oshirish – davlatimizning mustaqilligini mustahkamlash, iqtisodiy qiyinchiliklarni bartaraf etish va xalq turmushini yaxshilashning zarur sharti va g’oyat muhim vositasidir” – degan fikrida tashqi siyosatning davlatlar taraqqiyotidagi o’rniga baho bergan edi 6 . 1 Delimitatsiya – Davlat chegarala-rini tuzilgan shartnomaga muvofiq tavsiflash va xaritalashtirish asosida belgilash , belgilangan chegaralarni qayta ko rib chiqish. ʻ 2 Demarkatsiya – Qoʻshni davlatlar oʻrtasida tuzilgan shartnomaga, bitimga asosan mamlakatlar orasidagi chegarani aniqlash, belgilash. Demarkatsiya chizigʻi harb., siyos. 1) vaqtincha sulh paytida urushuvchi tomonlarning qoʻshinlarini bir-biridan ajratib turgan muvaqqat chegara; 2 ) urushda yengilgan mamlakat hududini ishgʻol qilingan zonalarga boʻluvchi chiziq, doyra. 3 “ O‘zbekiston Respublikasini yanada rivojlantirish bo‘yicha Harakatlar strategiyasi to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prezidenti farmoni. Toshkent.: “Adolat”. 2017. 6-bet. 4 “O zbekiston Respublikasining diplomatiya xodimlari uchun diplomatiya daraja va ʻ martabalari belgilash to g risida”gi qonuni 1992. ʻ ʻ 5 O’zbekiston Respublikasi tashqi ishlar vazirligi tizimini tubdan takomillashtirish hamda tashqi siyosiy va tashqi iqtisodiy faoliyatning ustuvor yo’nalishlarini amalga oshirishda uning ma’sulyatini kuchaytirish chora-tadbirlari to’g’risida”gi O’zbekiston Respublikasi Prizedenti farmoni. Xalq so’zi. 62 (22.578) 2018. 6 Karimov I. O’zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. 1 – Tom “Milliy manfaatlar ustuvorligi va teng huquqli hamkorlikka asoslangan tashqi siyosat”. Toshkent .: “ O ’ zbekiston ” 1996. 50- bet .
Qadimiy turkiy atamalarni to’plab, ular yuzasidan keng ko’lamli izlanishlar olib borgan taniqli turkshunos – lug’atshunos L.Z.Budagovning ta’kidlashicha, “elchi” atamasi aslida “el” ya’ni xalq, qabila, jamoa so’zidan kelib chiqqan. Buning isboti uchun u “ellanmoq” – yarashmoq, do’stlashmoq, moyil bo’lmoq, “el turmoq” – tinch, osoyishta, bo’ysunib yashamoq, “el bo’lmoq” – itoatkor, sadoqatli bo’lmoq kabi atamalarga to’xtaladi 7 . Ko’rinib turibdiki, xalqaro aloqalar bu – davlatlar taraqqiyotining muhim bir ko’rinishi hisoblanib, qadim tariximizda ham diplomatiya o’z ahamiyati jihatidan muhim bir soha hisoblangan va uni tadqiq etish tarixchilar oldida turgan vazifalardan hisoblanadi. Jumladan, Birinchi Prezidentimiz I. A. Karimov milliy mafkuraning shakllanish jarayonida tarix fanining o’rniga g’oyat yuksak baho berdi: “Milliy mafkurani shakllantirishdagi eng katta manba – bu haqqoniy yoritilgan tarixdir,” – deb aytib o’tdilar 8 . XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida T urkistonda elchilik munosabatlari manbashunosligi mavzusi Sobiq ittifoq davrida ham ko’plab tadqiqotlar uchun asos bo’lgan edi. XX asrning so’nggi o’n yilligida esa “elchilik munosabatlar” yo’nalishidagi tadqiqotlar ahamiyati davrimiz keskin siyosiy o’zgarishlari tufayli yanada dolzarblashdi. Elchilik munosabatlarning mafkuradan xoli bo’lishi, sobiq Ittifoq o’rnida o’nlab mustaqil davlatlarning paydo bo’lishi, xorij bilan teng, vositachilarsiz siyosiy, iqtisodiy va madaniy hamkorlikka kirishish, bizning Respublikamiz oldiga ham ancha mas’uliyatli vazifalar qo’ydi. O’zbekiston Respublikasi joylashgan, O’rta Osiyo deb ataluvchi hudud bir paytlar xalqaro hamkorlik markazlaridan biri bo’lgan. O’tmishimizda ota bobolarimiz xorijiy mamlakatlar bilan qizg’in savdo – sotiq va elchilik aloqalarini o’rnatgan. Xususan, antik davr mualliflaridan biri Kvint Kursiy Ruf ma’lumotiga ko’ra, “skif (saklar)larning nutqi qat’iy va jozibador bo’lganligini alohida ta’kidlagan... Kvint 7 Будагов Л.З. Практическое рукаводство турецко – татарского азербайджанского наречия М. 2014. с тр -45 8 Karimov.I.A. Milliy istiqlol mafkurasi- xalq e’tiqodi va buyuk kelajakka ishonchdir. T: O’zbekiston, 2000. B.26.
Kursiy Ruf 20 nafar skif elchilarining Aleksandr huzurida o’zini tutishiga e’tibor qaratgan”ligi to’g’risidagi ma’lumot ham ko’rsatib turibdi 9 . Yurtimizda turli davrlarda bo’lgan xorijlik elchi, sayyoh, ayg’oqchi kabilarning xotiralari ham manba sifatida yordam beradi. Ayniqsa, Ispaniya sayyohi Ryu Ganzales de Klavixo, arab sayyohi Ibn Battuta, ingliz ayg’oqchilari Mir Izzatullo, Antoniy Jenkinson, Mungo Grem, Elton Faks, vengir olimi H. Vamberi, rus vakillari F.Nazarov, Meyndor, polkovnik Ignatiyov, Danilevskiy kabilarning esdaliklari qimmatli ma’lumotlar keltiriladi 10 . Rossiyadagi oktyabr voqealariga qadar bo’lgan davrdagi hamkorlik aloqalarini o’rganishda H.Ziyoyev, Ilyos Isomiddinov, A.Muhammadjonov, A.Asqarov, N.Baykova, N.A.Xalfin kabi olimlar tomonidan olib borilgan tadqiqotlarning ahamiyati benihoya katta hisoblanadi 11 . Sovet ittifoqi davrida “ XIX asr ikkinchi yarmi XX asr boshlarida T urkistonda elchilik munosabatlari manbashunosligi ” mavzusi bilan Ch.Abutalipov, U.Rustamov, X.Shukurova, I.To’xtaxo’jayeva, A.Isoxo’jayev, Sh.A.Xaitov kabi ko’plab olimlarning ilmiy taqdiqotlarida mavzuni yoritish bo’yicha tahliliy asoslar yetarli darajada o’rganilgan. Bundan tashqari O’zbekistonning xalqaro aloqalardagi ishtiroki bilan bog’liq voqealarni bayon qilishda O’zbekiston Respublikasi davlat arxivi, hamda bir qator tashkilotlarning joriy arxiv hujjatlari, davriy matbuot materiallari muhimdir. Mustaqilligimizning dastlabki yillaridan e’tiboran O‘zbekiston Respub likasida tarix fanini rivojlantirishga, tarixiy o‘tmishni ob’ektiv, xolisona o‘rganishga katta 9 Otaxo’jayev.A. Antik davrda diplomatik munosabatlar, “Tarixiy xotira – ma’naviyat asosi” mavzusidagi ananaviy respublika ilmiy – nazariy anjumani matreallari. – Buxoro, 1995. – 46 – bet. 10 Нематулла Ибрагимов. Ибн Баттута и его путешествия по Средней Азии «Наука», 1988. 148 стр, Путешествие Антония Дженкинсона в Бухару (1558–1559) // Тожибаев Ш.А . Молодой учёный №6 (86) март-2 2015 г. Голубевой З.Д. Арминий Вамбери. Путешествие по Средней Азии. М. Восточная литература. 2003 11 Ziyoyev H. O’rta Osiyoning Sibir, Volga va Ural bo’yi xalqlari bilan aloqalar. Toshkent, 2014. – 573-b et , Nizomiddinov I. O’rta Osiyo va Hindiston. - Toshkent.1991. – 200 -bet, A.R.Muhammadjonov, T.Ne’matov. Buxoro va Xivaning Rossiya bilan munosabatlari tarixiga doir ba’zi manbalar. Toshkent. “O’zbekiston SSR FA nashriyoti” 1957. 211 bet, A.Muhammadjonov, A.Asqarov, N.Baykova “Ipak yo’li orqali savdo va Rossiya hamda sharq mamlakatlari bilan munosabatlar” , Хаlfin N.А. Rоssiya i хаnstvа Srеdnеy Аzii (pеrvаya pоlоvinа XIX v.). M., 1974.