Badiiy matnni leksik tahlil qilish bosqichlari. 34v
Reja: I. Kirish. Badiiy matnni leksik tahlil qilish bosqichlari. II. Asosiy qism: 1. Leksik tahlil qilish metodikasi 2. So‘zlarning shakl va ma’no munosabatiga ko‘ra turlarini aniqlash. 3. Atamalar, iboralar, shevaga xos so‘zlar ustida ishlash. 4. “Otamdan qolgan dalalar” romani leksik tahlili. III. Xulosa. Matn tahlili. Leksikaning tahlildagi o‘rni. IV. Foydalanilgan adabiyotlar. 1
Kirish. Yozuvchi hamda shoirlarning asarlarini o‘rganish, til va adabiy til namunalari bilan tanishish imkonini beradi. Badiiy adabiyot tili haqidagi soha tilshunoslikka ham, adabiyotshunoslikka ham oid bo‘lib, ikki sohaning kesishganidan hosil bo‘lgan, lekin ularning har ikkalasidan ham farqlidir. Badiiy asar tilining amaliy xususiyati uni lingvistik qahlil qilishda namoyon bo‘ladi. Asarni lingvodidaktik tahlil qilish usullarida, uning badiiy tasvir vositalarini tahlil qilishda ko‘rinadi. Badiiylik san’atning barcha turlari uchun xosdir. So‘zsan’ati – adabiyot asosida ham badiiylik yotadi. Adabiy asarlarda hayot hodisalari o‘z ko‘rinishida emas, ijodkorning badiiy tili va badiiy mahorati orqali ifodalanadi. She’r, hikoya, qissa, roman, drama va shu kabi asarlarni lingvistik tahlil qilish, undagi so‘zlarni tahlil qilish orqali yozuvchi mahorati va badiiy til darajasidan qanchalik foydalanganligini bilish mumkin. Adib, shoir voqelikning muayyan ko‘rinishi, kishilarning holat, harakat, kechinmalarini aniq va ta’sirchan ifodalaydigan so‘zlardan foydalanadi. Ushbu so‘zlar kishilarning ongiga ta’sir etib, ularda hayotning muayyan voqeligi, insoniy kechinma, tuyg‘ulari badiiy til orqali tasavvur uyg‘otadi. O‘zbek tilshunosligida badiiy asar tilini o‘rganishga qaratilgan bir qancha kuzatishlar natijasida asosan lingvistik va lingvopoetik yo‘nalishlar ajralib turadi. 1. Lingvistik yo‘nalish . Tilning muayyan tarixiy davridagi holati, ayni holatga mos bo‘lgan badiiy xususiyatlar, leksik, fonetik va Grammatik o‘zgarishlar, tilning hozirgi holati bilan umumiy va farqli holatlari ilmiy talqin etish maqadida o‘sha davrga oid adabiy-badiy asarlarning tili o‘rganiladi. Bunda badiiy asarlar, yozma yodgorliklar tili ayni maqsaddagi tadqiqot uchun faqat asasiy dalil bo‘lib xizmat qiladi. Til tarixini 2
tasvirlash va tadqiq etishda bu qadim tarixga ega va qadimiy linvistik an’ana sifatida rivojlanib kelmoqda. 2. Lingvopoetik yo‘nalish badiiy asar tilini o‘rganishning asosiy maqsadi esa bulardan ancha farqlidir. Bu o‘rinda uning farqli jihati tilning turli vazifalarga egaligidadir. Tilshunoslikka oid zamonaviy darsliklarda asosan uch va to‘rt vazifasi keltirilgan. Bu vazifalarni hamma turlicha tahlil qiladi: Kommunikativ vazifa –tilning kishilar o‘rtasidagi aloqa vositasi ekanligi. Ekspressiv vazifa da – turli fikr va tuyg‘ularni ifodalashligi. Konstruktiv – fikrlarni shakllantirish, tartibga solish va ifoda jarayonini belgilab berish vasifasi. Akkumulyativ – ijtimoiy tajriba va bilimlarni to‘plash, saqlash, tahlil qilish, tahrirlash vazifalaridir. Badiiy asarni lisoniy tahlil qilish jarayonida yozuvchining tildan foydalanish mahorati mahoratini namoyon etadigan, emotsional-ekspressiv ifoda semalari qavariq holda reallashgan leksik birliklarni aniqlash va ular adibning badiy –estetik maqsadiga qay darajada xizmat qilgani haqida mulohaza yuritish kerak. Buning uchun badiiy asar tilidagi ma’nodosh, shakldosh, zid ma’noli, ko‘p ma’noli, tarixiy va arxaik so‘zlar, yangi yasalmalar, shevaga oid so‘zlar, chet va vulgarizmga oid so‘zlar ajratilib tahlil qilinadi. Men badiiy asar tilini tahlil qilishda Saida Zunnunovaning “So‘qmoqlar” qissasiga to‘xtaldim. Badiiy asarni, badiiy nutqda qo‘llaniladigan so‘z va so‘zvositalarining ma’no xususiyatlarini ifodadorlik ko‘lamini hisobga olgan holda tahlil qilish, asarni tahlil qilish bilan bir qatorda, kitobxonlarning badiiy asardan estetik zavq olishini kuchaytiradi, ularning badiiy asarga bo‘lgan qarashlarini rivojlantiradi. Iboralarning semantik xususiyatlari: 3
Ikki yoki undan ortiq so‘zlarning o‘zaro barqaror munosabat idan tashkil topgan, nutq jarayoniga shu ko‘rinishda kiritgan til egalari xotirasida imkoniyat sifati mavjud bo‘lgan til birliklari barqaror birikmalar deyiladi. Voqeylikni obrazli tasvirlashda, uni kitobxon ko‘zo‘ngida aniq va ravshan tasvirlashda frazeologik iboralarning ahamiyati katta. Shu o‘rinda adibamiz, Saida Zunnunova ham “So‘qmoqlar” qissasida iboralardan samarali foydalangan. Barcha birliklar juda topib qo‘yilgan o‘sha vaziyat va bo‘lib o‘tayotgan voqeaga. Bu kabi iboralar so‘ztejash va so‘zma’nosini aniq lo‘nda keltirishga, yozuvchi bilan kitobxon o‘rtasidagi muloqot jarayonini osonlashtirishga va asar mazmunini yanada teranlashtirishga yordam beradi. Asardagi barqaror birikmalar (iboralar) tahlili: “Yengil tortmoq”- ko‘ngli joyiga tushmoq, g‘amdan qutulmoq. “Peshonasi tirishmoq” - ko‘ngli to‘lmaslik, o‘xshashi ensasi qotmoq. “Ensasi qotmoq”- voqeaga bepisand qarash, mensimaslik. “Yuragi shuvvillab ketmoq”-qo‘rqib ketmoq, cho‘chib tushmoq. “Ko‘ngli taskin topmoq”-xotirjam bo‘lmoq. “Ichidan zil ketmoq”-xovotirga tushmoq, taskin topmoq. “Yuragi jiz etmoq”- ko‘ngilga yoqish ma’nosida. “Qo‘ynini puch yong‘oqqa to‘ldirmoq”-aldamoq. “Ko‘ngliga g‘ulg‘ula solmoq”-gumonsiramoq, cho‘chimoq. “Og‘iz ochirgani qo‘ymaslik”-gap bermaslik, gapirishga qo‘ymaslik. “Tili bog‘lanmoq”-birovni oldida gapira olmaslik. “Qorasini ko‘rsatmoq” – kelmoq. “Qoshi chimirilmoq”- jahli chiqmoq, arazlamoq. 4
“Ko‘ngliga qattiq tegmoq”-xafa qilmoq, qattiq gapirmoq. “Qadamini uzmoq”- borishdan to‘xtamoq, qaytib ketmoq. “Ko‘ngli qotmoq”-bezimoq, ko‘ngli qolmoq, xafa bo‘lmoq. “Nafasini ichiga yutmoq”-g‘azabini bosmoq, biron narsadan qo‘rqmoq “Ko‘ngli yorishmoq”- xursand bo‘lmoq, g‘amdan qutulmoq. “Qo‘li tegmay qolmoq”- bo‘sh vaqti yo‘q bo‘lmoq, ishni tashlab qo‘ymoq. “Dilni siyoh qilmoq”- xafa qilmoq, ranjitmoq. Adibamiz, tasvirga muvofiq iboralarni qo‘llash bilangina kifoyalanmagan. Balki asar qahramonlarining tabiati, hayot tarsi, fe’l –atvori, ruhiy holati barchasini hisobga olgan holda qo‘llagan. LEKSIKOLOGIYANI O‘RGANISH METODIKASI Leksikologiya (yunoncha lexis — so‘z, logos — fan, ta’limot) so‘zhaqidagi fan bo'lib (uni o'zbek tilida so‘zshunoslik deb ham atashadi), muayyan tilda ishlatiladigan barcha so‘zlar shu tilning lug‘at boyligini tashkil qiladi. Tilshunoslikning bu bo'limi so‘zva uning ma’nolarini o‘rganish bilan shug‘ullanadi. Shu sababli, leksikologiya o‘quvchi so‘zboyligini oshirish va boyitishda katta imkoniyatlarga ega. Leksikologiyani o‘rganish jarayonida so‘zning grammatik hamda lug‘aviy, o‘z va ko'chma ma’nolari, bir ma’noli va ko'p ma’noli so 'z la r , m a ’no k o 'c h is h usullari, m a ’n o d o sh , u y ad o sh , zid ma’no li, sh ak ld o sh , talaffuzi y aq in , m a ’nosi farq q iluvchi paronim so‘zlar, umumxalq ko'p ishlatadigan va kam ishlatadigan so‘zlar, tarixiy, shevaga oid, yangi paydo bo‘lgan va eskirgan, kasb-hunarga oid so‘zlar, atamalar, ibora va tasviriy ifodalar kabi hodisalar bilan tanishiladi. Talabalar nutqning go‘zalligi, izchilligi, ta'sirchanligi asosan ularning lug‘at boyligi bilan bog`liq. Boshlang‘ich sinflardan boshlab akademik litsey va kasb-hunar kollejlarigacha bo’lgan davrda O‘quvchilar o‘rganadigan so‘zlar 5