logo

“Baliq va asalari kasalliklari” fani, uning rivojlanish tarixi va umumbiologik fanlar bilan bog‘liqligi.

Загружено в:

08.08.2023

Скачано:

0

Размер:

34.8076171875 KB
“Baliq va asalari kasalliklari” fani , uning rivojlanish tarixi va  umumbiologik
fanlar bilan bog‘liqligi.  
Reja:
1. Baliq kasalliklari fanini o‘rganishdan maqsad.
2. Baliq   va   asalari   kasalliklari   fanining   qiskacha   rivojlanish   tarixi,   uning
umumbiologik fanlar orasida tutgan o‘rni.
3. Baliq va asalarilarda uchraydigan kasalliklarni o‘rganishning ahamiyati.
4. Baliqlarni yashash muhitiga ta’sir etuvchi omillar. Ixtiopatologiya   –   bu   grekcha   «ixtio»   -   baliq,   «patos»   -   kasallik,   «logos»   -
o‘rganish   degan   ma’nolarni   anglatib,   ya’ni   ixtiopatologiya   –   bu   baliqlarda
uchraydigan   kasalliklarni,   ularning   qo‘zg‘atuvchilarini,   kasallik   tarqalishni,
keladigan   iqtisodiy   zararini,   qo‘zg‘atuvchilarning   biologik   rivojlanishini,
epizootologiyasini,   patogenezi,   immunitet,   patanatomik   o‘zgarishlari,   klinik
belgilari, diagnoz qo‘yish usullari, boshqa kasalliklardan farqli tashxisi, davolash,
oldini olish va qarshi  kurashish chora-tadbirlarini o‘rgatuvchi fan hisoblanadi.
Ixtiopatologiya   fani   asosan   poykilotermli,   ya’ni   sovuq   qonli   hayvonlar
organizmida   uchraydigan   kasalliklarni,   fiziologik,   biologik   rivojlanishi
xususiyatlarini   o‘rgatadi.   Ular   o‘zlarining   sistematikasida   joylashishiga   ko‘ra
xordalilar turkumining umurtqasiz kenja sinfiga mansub bo‘lib, 38 ming xordalilar
turining   20   mingdan   ortig‘i   baliqlardir.   Bundan   420   mln.   Yil   muqaddam   paydo
bo‘lgan. Savol tug‘ilishi mumkin: nima uchun baliqlar poykilotermli, ya’ni sovuq
qonlilar   guro‘higa   kiradi.   CHunki   biz   o‘rganadigan   ob’ektlar,   ya’ni   baliqlarning
termoregulyasiya (tana harorati muvozanatini idora qilish) mexanizmi bo‘lmasada,
harorat  asosan  tashqi  muhit haroratiga qarab muvozanatlashib  boradi, shu sababli
ularni   poykilotermli   –   sovuq   qon   lilar   guro‘hi   deb   atashadi.   Ular   okean,   dengiz,
ko‘l,   daryo   va   har   xil   suv   havzalari,   suv   omborlari,   kanallarda   yashab,   urchib
rivojlanadi.   Baliqlar   hatto   okean   va   dengizlarning   abadiy   tinchlik   hukm   surgan,
faslsiz, harorati barqaror bo‘lgan zimiston qa’rida, – 0,2 gradus Selsiya darajadagi
va +52 gradusdagi suvlarda ham yashashlari mumkinligi aniqlangan.
SHunday   qilib,   poykilotermli   –   sovuqqonli   hayvonlarning   tana   harorati
tashqi   muhit   harorati   ta’sirida   o‘zgaruvchan   bo‘lib,   organizmda   kechayotgan
barcha   fiziologik   va   biologik   jarayonlar   ham   ushbu   faktorlar   ta’sirida   rivojlanib,
o‘zgarib boradi. Ana shu jihatlari bilan biliqlar issiqqonli hayvonlardan keskin farq
qilib,   ularni   umumrtqasizlarga   –   suv   hayvonlarga   yaqinlashtiriladi.   SHu   sababli
ixtiopatologiya   fani   klassik   veterinariya   fanidan   keskin   farq   qiladi   va   maxsus
yondoshishni talab etadi. CHunki ular asosan suvda yashab vetvrach – ixtiopatolog
nazoratidan   uzoqroqda   bo‘lishib,   ularning   organizmida   kechayotgan   barcha
jarayonlarni  birma-bir   ko‘zdan   kechirish,  kuzatishning   imkoniyat-iloji   kamrokdir. Bizlar – ya’ni bo‘lajak mutaxassislar masalaning ana shu tomonlarini inobatga olib
kompleks   tekshirish     usullarini   alohida-alohida   tanlab,   davolash   yoki   profilaktik
tadbirlarni guro‘hlab olib borishimiz kerak. F anning   rivojlanish   ta’rixi.
Baliqlarda   uchraydigan   parazitlar   va   ular   tomonidan   sodir   etiladigan   kasalliklar
tarixdan   ancha   ilgari   ma’lum.   Masalan,   baliqlarning   ospa   kasalligini   1563   yilda
Gesner   degan   olim   yozib   qoldirgan,   yoki   mashhur   olim   Karl   Linney   (1758)
o‘zining   mashhur   «Tabiat   sistemasi»   (Sistema   prirodы)   kitobida   baliqlarda
uchraydigan   ko‘pgina   parazitar   kasalliklarni   yozib   qoldirgan.   Keyinchalik
evropaning   ko‘pgina   mamlakatlarida   (Germaniya,   CHexiya,   Slovakiya,   Polsha,
Angliya,   Italiya   hamda   Rossiya,   YAponiya,   Amerika   mamlakatlarida   baliq
kasalliklari   to‘g‘risida   ko‘pgina   ma’lumotlar   paydo   bo‘ldi.   Jumladan,   M.Plen
nomli   olimning   “Baaliqlarning   alohida   organlaridagi   kasalliklar   to‘g‘risida”gi
kitobi   bosmadan   chikdi,   keyinchalik   V.SHeperklausning   «Baliq   kasalliklari»
to‘g‘risida   qo‘llanmasini   keltirish   mumkin.   Keyingi   yillarda   e.Amlaxer
(1962,1972)   «Baliq   kasalliklari»   haqida   ma’lumotnoma   –   Spravochnik   po
boleznyam rыb, G.Reyxenbax (1966)ning qo‘llanmalarini keltirishimiz mumkin. 
CHexiyada   baliq   kasalliklari   to‘g‘risidagi   birinchi   ma’lumotni   V.Dыk   yozib
qoldirgan.   F.Volf   va   I.Gavelka   1954   yilda   dunyoda   birinchi   bo‘lib   karp   turidagi
baliqlarda   uchraydigan   krasnuxa   kasalligini   davolashda   metilen   ko‘ki
(metilenovыy siniy) dorisini qo‘llashni tavsiya etganlar.   R.Ergens va I.Lom degan
olimlar   esa   CHexiyada   baliqlarda   uchraydigan   parazitlarni   aniqlovchilarini
(opredelitel) yaratdilar.
Polshada   ixtiopatologiyaning   rivojlanishida   K.YAnitskiy   va   uning
shogirdlari   katta   hissa   qo‘shganlar.   Bu   olimlar   baliqlarning   parazitlarini
o‘rganishgan.   Ikkinchi   jahon   urushidan   so‘ng   V.Vishnevskiy,   YA.Kozitskaya,
V.Mixaylov, YA.Grabkalar invazion kasalliklarni, B.Kotsыlovskiy xodimlari bilan
infeksion kasalliklarni o‘rganmokdalar.
Krasnuxaning   etiologiyasini   o‘rganishda   yugoslaviyalik   ixtiopatologlar
I.Tomashets   va   N.Fiyanlarning   xissalari   kattadir.   1971   yilda   Fiyan   xodimlari   va Svilenberg   ishtirokida   krasnuxa   kasalligining   qo‘zg‘atuvchisi   –   virusini   aniqlab
ajratib olganlar 
Italiyada   1969-1970   yillarda   P.Gittino   «Baliqchilik   va   ixtiopatologiya»
qo‘llanmasini chop etdi.
SHimoliy   Amerikadagi   chuchuk   suv   baliqlaridagi   parazitlar   to‘g‘risida
G.Xoffman   (1967)ning   kitobi   bag‘ishlangan.   Sinderman   (1970)   tomonidan   chop
etilgan   birinchi   qo‘llanma   dengiz   baliqlari   va   chuchuk   suvdagi   umurtqasizlarda
uchraydigan kasalliklar qo‘llanmasi katta qiymatga ega.
Rossiyada   ham   ixtiopatologiya   fani   rivojlanib,   ko‘plab   asarlar   chop   etildi.
Dogel   V.A.   (zoolog)   va   uning   shog‘irdlari   Layman,   Polyanskiy,   Peshkov,
epshteyn,   A.Musselius,   A.K.Щerbina,   Kapaev,   Guseva   va   boshqalar   baliqlarda
uchraydigan   parazitar   kasalliklarning   asosiy   muammolarini   echishda   ko‘pgina
izlanishlar   olib   borib   fanning   rivojlanishiga   g‘oyat   katta   hissa   qo‘shganlar.
Ko‘pgina o‘quv kitoblari, dasturlarini yaratishdiki, bu asarlar hozirda ham o‘zining
aktualligi bilan qimmatlidir.
Tarix   saxifalaridan   ma’lumki   –   baliqchilik   odamizotning   eng   q adimiy
kasblaridan   biri.   Bu   kasb   bilan   ular   juda   qadim   zamonlardan   shug‘ullanishib,
baliqlarning go‘shti, yog‘i, ikrasini is’temol qilishgan, uning terisi va boshqa xom
ash’yosidan   tayyorlangan   maxsulotlar   meditsina,   kimyo,   b iologiya,   oziq-ovqat
sanoatida va harbiy, kosmos xizmatida ham keng qo‘llanib, ishlatib kelinmoqda.
Bizga etib kelgan rivoyatlardan ma’lumki podsho h  Ivan Grozn ы y zamonida
ham   baliqchilikka   katta   ahamiyat   berilgan.   Masalan,   podsho h ning   Strelsov   nomli
bosh   baliqchisi   bo‘lib,   u   seleksiya   ishi   bilan   shug‘ullangan.   Podsho h ga
Skandinaviya   mamlakatlaridan   urchitish   uchun   yosh   baliqchalar   taqdim   etilgan.
Podsho h   bu   baliqchalarni   o‘zining   yaqin   joylashgan   suv   havzasida   urchitishni
buyurgan.   Lekin   bosh   baliqchi   bu   baliqlar   Siz   ko‘rsatgan   suv   havzasida   yashab
urchimaydi deb e’tiroz bildirgan. SHunda podsho h ni jahli chiqib bosh baliqchining
uchta barmog‘ini kestirib tashlaydi. Keyinchalik posho h   o‘z xatosiga iqror bo‘lib,
bosh baliqchini  h aq ekanligini tan olib, uni qaytadan o‘z vazifasiga tiklaydi. YAna   bir   tarixiy   manbadan   ma’lumotni   eslasak.   O‘sha   Ivan  Grozn ы y  ning
Grishka   solovey   degan   yana   bir   baliqchisi   bo‘lib,   suvdagi   yomon   hidni   darrov
aniqlab, uni tozalash chorasini mukammal bilgan, birinchi marta 1630 yilda suvda
aeratsiya   usulini   qo‘llagan   va   suv   kartasini   tuzgan.   Hozirda   esa   SNG
mamlakatlarida   ham   bu   sohada   bir   necha   ilmiy   tekshirish   institutlari,
laboratoriyalar,   fak u ltetlar,   tajriba   stansiyalari   (Moskva,   Sankt-Peterburg,
Vladivostok, Toshkent) faoliyat  ko‘rsatib kelmoqdda .
SHunday   qilib,   mamlakat   a h olisini   t o‘ yimli,   oqsil,   proteinga   boy
ma h sulotlar,   ozi q-ovqat   bilan   ta’minlash   xukumatimiz   oldida   turgan   vazifalardan
hisoblanadi.   Buningg   uchun   bizlar,   bo‘lajak   vetvrach-ixtiopatologlar   ham   ushbu
baliq   kasalliklari   fanini   mukammal   o‘rganish   uchun   barcha   imkoniyatlarimizni
ishga solishimiz kerak.
Bizning yurtimiz va bizga qo‘shni bo‘lgan MDX mamlakatlari g‘oyat keng
suv   havzalariga   ega.   Sobik   ittifokdagi   daryolarning   uzunligi   473000   km   ga   teng,
250   mingdan   ortiq   ko‘llar   bo‘lib,   ularning   suv   satxi   5   mln   ga   teng,   anna   shu
chuchuk   suvlarda   minglab   baliq   turlari   urchitiladi.   Kaspiy   dengizi   dunyoda   eng
kat t a dengiz hisoblanadi, uning uzunligi 1200 km, suv satxi 361000 kub km bo‘lib ,
o‘rtacha   chuqurligi   200   m   dan   to   1,5   km   gacha.   Orol   dengizi   kichikroq   bo‘lib,
uzunligi   480   km,   chuqurligi   12-68   metr,   suv   satxi   65000   ga   teng ,   tuzi   11,3%-ni
tashkil qiladi.
Dunyo   miqyosida   ovlanadigan   barcha   baliqlar   mikdori   tobora   ortib   2000
yilda   kelib   200   mln.   Tonnadan   ortdi,   bu   esa   oqsil   ,   protein   moddasi   bo‘yicha
hisoblaganda   950   mln.   Bosh   qoramol   soniga   to‘g‘ri   keladi.   Ayni   paytda
ovlanadigan   baliqlarning   90%   okean   va   dengiz   va   atigi   10%-i   chuchuk   suv
havzalari   hisobiga   to‘g‘ri   keladi.   20   ming   baliq   turlaridan   faqatgina   150   turi
ovlanib,   iqtisodiy   jihatdan   samarali   hisoblanadi.   Markaziy   Osiyoda   ovlanadigan
baliqlar   SNG   mamlakatlarida   ovlanadigan   baliqlarning   5-7   foizini   tashkil   qiladi.
Bizdagi   chuchuk   suv     havzalarimizda   osetr,   karp,   za g‘ ora,   o q chebak,   cho‘rtan,
tovonbaliq,   peshonado‘ng,   o q   amur,   ilonbosh   kabi   baliqlar   ko‘paytirilib
ovlamoqda.   2000   yilda   20000   tonna   baliq   ovlanib   is’temolga   chiqarilishi mo‘ljallangan edi, bu esa go‘shtga nisbatan 23-25%-ni tashkil qiladi. Ulardan 700
xil assortimentdagi ozuqabop ta’om tayyorlanadi.
Endigi navbat   baliq kasalliklarini o‘rganishdan oldin shu kasalliklarni kelib
chiqishiga yordam beruvchi yoki ishtirok etuvchi muhitlar, omillar ta’sirini ko‘rib
chiqamiz.   SHulardan   eng   asosiysi   –   bu   suv   muhiti   bo‘lib   hisoblanadi.   Suv
baliqlarning   hayot   manbaidir.   Suv   –   biosferada   hayot   uchun   eng   zarur   bo‘lgan
omillardan   biridir.   Suvning   ta’sirida   er   yuzida   turli-tuman   manzaralar   yuzaga
keladi.   Masalan,   suvning   ko‘pligidan   botqoqliklar,   qamishzorlar,   o‘rmonlar,   suv
kamligidan   esa   cho‘l-biyobonlar   paydo   bo‘ladi.   Nabobat   va   hayvonot   olamining
hayoti   suv   bilan   bog‘lik.   Na   o‘simlik,   na   odam,   na   hayvon   va   mikroblar   suvsiz
yashay olmaydi. Xullas suv barcha jonli mavjudot uchun hayot manbaidir. Ammo
tabiatda   shunday   jonivor   borki,   suv   uning   uchun   hayotning   o‘zi.   Bu   baliqdir.
Quruqlikda   yashovchi   hayvonlar   uchun   havo   qanchalik   zarur   bo‘lsa,   baliqka   esa
suv   shunchalik   zarur.   Suv   baliq   uchun   yashash   muhitidir.   Baliqning   tirikligi   suv
bilandir.
Suvning   fizik   va   ximik   xossalari .   Biosferada   eng   ko‘p   tarqalgan   ikkita
neorganik birikma bor. Bulardan biri er yuzining t o‘ rtdan uch qismini, ya’ni 363,5
mln.kv.km   satxini   suv   q oplagan   va   hajmi   qariyb   1,5   mlrd.kub.km   dan   iborat
gidrosfera – suv; ikkinchisi esa  kurramizning  bir necha km qalinlikda koplab olgan
– atmosfera- havo,  bular bir-biridan o‘ziga xos sharoitlari bilan farq qiladi.
Suv   havoga   nisbatan   zichroq,   uning   solishtirma   og‘irligi   baliq   -larning
solishtirma   og‘irligiga   yaqin   bo‘lgani   uchun   baliqlar   suvda   cho‘kib   ketmaydi,
umrbod muallaq holda yashaydi.
Suvning kimyoviy xususiyatiga kelsak, u juda ham kuchli erituvchi bo‘lgan
suyu q  mineral moddadir. U havzalarga o q ib kelgan qattiq va suyu q   h oldagi turli xil
organik   va   neorganik   moddalarni   eritib,   suvda   yashovchi   organizmlar:   hayvon,
o‘simlik, bakteriyalar uchun is ’ temol qilishlari uchun   yaro qs iz bo‘lib qoladi yoki
yaroqli qilib beradi. Suvning issiqdan torayishi va sovu q dan engillashib kengayishi
baliqlar   hayoti   uchun   a h amiyatlidir,   shuningdek   bosimning   o‘zgarishi   ham   katta
a h amiyatga   ega.   Suvning   yuzasidan   tubiga   qarab   h ar   10   metrda   bosim   bir atmosferaga   ortib   boradi.   Baliqlar   mingdan   ortiq   atmosfera   bosimi   ostida
yashashga   moslashgandir.   Suvning   shoffoflik   xususiyati   ham   muximdir,   shu
tufayli   q uyosh   nuri   100  m   va  undan   ham   chuqurroq  erlarga   etib  boradi.  Natijada
suv o‘simliklari bu energiyani  o‘z lashtirib, suvni  organik moddalar bilan boyitadi.
Suv   arenasi   Arktikadan   to   Antarktidaga   qadar   davom   etgan,   chuqurligi   11
ming   m   dan   ortiq   okean   va   dengizlardan,   minglab   km   daryolardan,   kanal,   ko‘l,
soy, anxor, b u loq, ariqlar, suv omborlari hamda er osti suvlardan ibrat.
Suvda   erigan   kislorodning   ko‘p   yoki   oz   bo‘lishi,   suvning   harorati,   sh o‘ rlik
darajasi kabi omillarga bog‘liq. Kislorod suvga nisbatan  havoga  20 marta ko‘pdir.
Kimyoviy ji h atdan  toza  suvda  va  to g‘   suvining  1  l  da  7-8  sm   kub kislorod
ko‘p   bo‘ladi.   Boshqacha   qilib   aytganda   suvdagi   erigan   kislorodning   oz   yoki
ko‘pligi   –   suvning   qanchalik   sovu q   va   sho‘rligiga   bog‘liq.   Harorati   +30   grad,
sho‘rligi   -3,5%-li   dengiz   suvning   1   l   da   4-5   sm   kub   miqdorda   kislorod   mavjud.
Baliqlar   ana   shu   oz   kislorodli   muhitda   modda   almashinuviga   moslashgan
jonzotdir.
Markaziy   Osiyo   daryolarining   tinch   oqimida,   o‘t   bosgan   ko‘llarida   1   l   da
0,5-4   sm   kub   kislorodli   suvlarida   qizilko‘z,   olabu g‘ a,   zo g‘ ora,   to v on   baliqlar
urchib yashashadi.
Ba’zan   bizning   issiq   kunlarda,   qishning   sovuq   kezlarida   organik
moddalarning ko‘plab chirishi natijasida suvda erigan kislorodning mi q dori keskin
kamayib,   baliqlar   kislorod   ochligiga   uchraydi.   Ularning   nafasi   bug‘ilib   ko‘plab
nobud bo‘ladi, ya’ni zamor deb ataladi.
Haroratning   ta’siri   eng   mu h im   ekologik   omillardan   biridir.   Baliqning   tana
harorati suvning haroratiga to‘g‘ri keladi, ya’ni tashqi muhit bilan bog‘liq, bu esa
uning   modda   almashinuvi,   nafas   olishi,   ovqat   hazm   qilishi,   o‘sib   rivojlanishi,
urchishi va migratsiya jarayonida katta rol uynaydi.
Baliqlar o‘zlarining yashash joylariga qarab bir necha ekologik gur o‘ h lar ga
bo‘linadi: 
-   faqat   dengiz   suvlarida:   treska,   kambala,   dengiz   okuni,   kefal,   skumbriya,
b ы chki, seld va boshqalar. -CHuchuk   suvlarada,   daryolarda:   ko‘pchilik   karp   turlar i ,   bular   40   mindan
ortiq: forel, dengiz okun i , cho‘rtan, zog‘ora va hokazolar yashashga moslashganlar.
Baliqlar urchish uchun, qishlash uchun yoki ovqatlanish uchun minglab km
masofani   bosib   o‘tishadi.Ularning   ekologik   xususiyatardan   biri   gala-gala   (t o‘ da-
t o‘ da) bo‘lib yashashlaridadir. Ak u la, marina kabi baliqlar esa yakka-dukka bo‘lib
yashashadi.
Baliqlarning   tana   tuzilishi   h ar   xil   bo‘lib,   asosan   urchi q simon,   uzunchoq,
o‘qsimon (strelovidnaya), ilonsimon, u q rasimon, (uplo щ enn ы y) shakllarga ega.
Baliqlarning   tashqi   ko‘rinishi   ularning   bir   biridan   farq   qilishda   ish   bersa,
rangi   esa   suvning   tiniqligiga,   shaffofligiga   bog‘liq,   hamda   suv     havzalarning
chuqur yoki sayoz, qorong‘i kamarlarda yashashlarga ham bog‘liqdir. Ularni rangi
yoki tusi (pilogicheskaya, zaroslevaya, donnaya, stoynaya, brachnaya) ko‘rinishida
uchraydi.   Har   qaysi   baliqning   o‘ziga   xos   muskul   rangi   bor.   Masalan,   cho‘rtan
baliqning   muskuli   kulrang,   sudak-oq,   forel-qizg‘ich.   Karp   baliqlari   rangsiz   tusda
bo‘ladi. 
Baliqlarning   eshituv   azosi   faqat   ichki   quloqdan   iborat,   u   gidrostatik,   ya’ni
muvozanatni   saqlaydi,   eshitish   jarayonida   qatnashmaydi,   shuning   uchun       xalq
o‘rtasida «baliqdek gung» (molchit kak rыba) degan maqol bor.
Baliqlarning jinsiy  uyg‘onishida  aniq bir  qonuniyat   yo‘q.  Turli  baliqlar  har
xil yoshda voyaga etadi: Masalan, ugor balig‘i 6-9 yoshda, oq baliq 15-18 yoshda,
bukri   (gorbusha)   2   yoshda,   karp   turdagilar   3-4   yoshda   voyaga   etadilar.   Bunda
yilning   fasli   ham   katta   ahamiyatga   ega,   karp   baliqlar   asosan   yoz   oylarida   urchib
ko‘payadi. Asosiy adabiyotlar:
1.   Gerasimchik   V,A.,   E.F.   Sadovnikova   ”Bolezni   r i b   i   pchel”   uchebnoe   posobie,
Minsk, 2017 god
2.   Osetrov   V.S.   (pod   redaksiey)   «Bolezni   rib».   Spravochnik,   Moskva   VO
Agropromizdat, 1989.
3 .    Poltev I., Neshataeva E .V.// Bolezni vrediteli pchel. Moskva, Kolos, 1977 god
4 .  Haqberdiev   P.S.,   Tursunqulov   A.R.   «Baliqlarning   yuqumli   va   yuqumsiz
kasalliklari». O‘quv qo‘llanma. Samarqand, 2010 yil.
5.  Haqberdiev P.S.  va boshqalar/   «Baliqchilik  va baliq  kasalliklari»,   Samarkand,
2008.
6.  Haqberdiev   P.S.,   Qurbonov   F.I.,   Qarshiyeva   V.SH.   «Baliq   va   asalari
kasalliklari» O‘quv qullanma. Toshkent, 2016 y. 
Qo‘shimcha adabiyotlar:
1. Karimov I.A. «YUksak ma’naviyat engilmas kuch».Ma’naviyat T, 2008.
2. Mirziyoev SH.M. Erkin va farovon demokratik O‘zbekiston davlatini birgalikda
barpo etamiz. Toshkent, “O‘zbekiston” NMIU, 2017. – 29 b.
3. Mirziyoev   SH.M.   Qonun   ustuvorligi   va   inson   manfaatlarini   ta’minlash   yurt
taraqqiyoti   va   xalq   farovonligining   garovi.   Toshkent,   “O‘zbekiston”   NMIU,
2017. – 47 b.
4. Mirziyoev   SH.M.   Buyuk   kelajagimizni   mard   va   olijanob   xalqimiz   bilan   birga
quramiz. Toshkent, “O‘zbekiston” NMIU, 2017. – 485 b.
5. O‘zbekiston   Respublikasi   Prezidentining   2017   yil   7   fevraldagi   “O‘zbekiston
Respublikasini   yanada   rivojlantirish   bo‘yicha   harakatlar   strategiyasi
to‘g‘risida”gi   PF-4947-sonli   Farmoni.   Toshkent,   O‘zbekiston   Respublikasi
qonun hujjatlari to‘plami, 2017 y., 6-son, 70-modda. 
6. Haqberdiev   P.S.,   Tursunqulov   A.R.   «Baliqlarning   yuqumli   va   yuqumsiz
kasalliklari».O‘quv qo‘llanma., Samarqand, 2010.
7. Haqberdiev   P.S.,   Tayloqov   T.I.   «Baliqlarning   parazitar   kasalliklari».   O‘q uv
qo‘ llanma .,  Samar q and , 2009  yil .

“Baliq va asalari kasalliklari” fani , uning rivojlanish tarixi va umumbiologik fanlar bilan bog‘liqligi. Reja: 1. Baliq kasalliklari fanini o‘rganishdan maqsad. 2. Baliq va asalari kasalliklari fanining qiskacha rivojlanish tarixi, uning umumbiologik fanlar orasida tutgan o‘rni. 3. Baliq va asalarilarda uchraydigan kasalliklarni o‘rganishning ahamiyati. 4. Baliqlarni yashash muhitiga ta’sir etuvchi omillar.

Ixtiopatologiya – bu grekcha «ixtio» - baliq, «patos» - kasallik, «logos» - o‘rganish degan ma’nolarni anglatib, ya’ni ixtiopatologiya – bu baliqlarda uchraydigan kasalliklarni, ularning qo‘zg‘atuvchilarini, kasallik tarqalishni, keladigan iqtisodiy zararini, qo‘zg‘atuvchilarning biologik rivojlanishini, epizootologiyasini, patogenezi, immunitet, patanatomik o‘zgarishlari, klinik belgilari, diagnoz qo‘yish usullari, boshqa kasalliklardan farqli tashxisi, davolash, oldini olish va qarshi kurashish chora-tadbirlarini o‘rgatuvchi fan hisoblanadi. Ixtiopatologiya fani asosan poykilotermli, ya’ni sovuq qonli hayvonlar organizmida uchraydigan kasalliklarni, fiziologik, biologik rivojlanishi xususiyatlarini o‘rgatadi. Ular o‘zlarining sistematikasida joylashishiga ko‘ra xordalilar turkumining umurtqasiz kenja sinfiga mansub bo‘lib, 38 ming xordalilar turining 20 mingdan ortig‘i baliqlardir. Bundan 420 mln. Yil muqaddam paydo bo‘lgan. Savol tug‘ilishi mumkin: nima uchun baliqlar poykilotermli, ya’ni sovuq qonlilar guro‘higa kiradi. CHunki biz o‘rganadigan ob’ektlar, ya’ni baliqlarning termoregulyasiya (tana harorati muvozanatini idora qilish) mexanizmi bo‘lmasada, harorat asosan tashqi muhit haroratiga qarab muvozanatlashib boradi, shu sababli ularni poykilotermli – sovuq qon lilar guro‘hi deb atashadi. Ular okean, dengiz, ko‘l, daryo va har xil suv havzalari, suv omborlari, kanallarda yashab, urchib rivojlanadi. Baliqlar hatto okean va dengizlarning abadiy tinchlik hukm surgan, faslsiz, harorati barqaror bo‘lgan zimiston qa’rida, – 0,2 gradus Selsiya darajadagi va +52 gradusdagi suvlarda ham yashashlari mumkinligi aniqlangan. SHunday qilib, poykilotermli – sovuqqonli hayvonlarning tana harorati tashqi muhit harorati ta’sirida o‘zgaruvchan bo‘lib, organizmda kechayotgan barcha fiziologik va biologik jarayonlar ham ushbu faktorlar ta’sirida rivojlanib, o‘zgarib boradi. Ana shu jihatlari bilan biliqlar issiqqonli hayvonlardan keskin farq qilib, ularni umumrtqasizlarga – suv hayvonlarga yaqinlashtiriladi. SHu sababli ixtiopatologiya fani klassik veterinariya fanidan keskin farq qiladi va maxsus yondoshishni talab etadi. CHunki ular asosan suvda yashab vetvrach – ixtiopatolog nazoratidan uzoqroqda bo‘lishib, ularning organizmida kechayotgan barcha jarayonlarni birma-bir ko‘zdan kechirish, kuzatishning imkoniyat-iloji kamrokdir.

Bizlar – ya’ni bo‘lajak mutaxassislar masalaning ana shu tomonlarini inobatga olib kompleks tekshirish usullarini alohida-alohida tanlab, davolash yoki profilaktik tadbirlarni guro‘hlab olib borishimiz kerak. F anning rivojlanish ta’rixi. Baliqlarda uchraydigan parazitlar va ular tomonidan sodir etiladigan kasalliklar tarixdan ancha ilgari ma’lum. Masalan, baliqlarning ospa kasalligini 1563 yilda Gesner degan olim yozib qoldirgan, yoki mashhur olim Karl Linney (1758) o‘zining mashhur «Tabiat sistemasi» (Sistema prirodы) kitobida baliqlarda uchraydigan ko‘pgina parazitar kasalliklarni yozib qoldirgan. Keyinchalik evropaning ko‘pgina mamlakatlarida (Germaniya, CHexiya, Slovakiya, Polsha, Angliya, Italiya hamda Rossiya, YAponiya, Amerika mamlakatlarida baliq kasalliklari to‘g‘risida ko‘pgina ma’lumotlar paydo bo‘ldi. Jumladan, M.Plen nomli olimning “Baaliqlarning alohida organlaridagi kasalliklar to‘g‘risida”gi kitobi bosmadan chikdi, keyinchalik V.SHeperklausning «Baliq kasalliklari» to‘g‘risida qo‘llanmasini keltirish mumkin. Keyingi yillarda e.Amlaxer (1962,1972) «Baliq kasalliklari» haqida ma’lumotnoma – Spravochnik po boleznyam rыb, G.Reyxenbax (1966)ning qo‘llanmalarini keltirishimiz mumkin. CHexiyada baliq kasalliklari to‘g‘risidagi birinchi ma’lumotni V.Dыk yozib qoldirgan. F.Volf va I.Gavelka 1954 yilda dunyoda birinchi bo‘lib karp turidagi baliqlarda uchraydigan krasnuxa kasalligini davolashda metilen ko‘ki (metilenovыy siniy) dorisini qo‘llashni tavsiya etganlar. R.Ergens va I.Lom degan olimlar esa CHexiyada baliqlarda uchraydigan parazitlarni aniqlovchilarini (opredelitel) yaratdilar. Polshada ixtiopatologiyaning rivojlanishida K.YAnitskiy va uning shogirdlari katta hissa qo‘shganlar. Bu olimlar baliqlarning parazitlarini o‘rganishgan. Ikkinchi jahon urushidan so‘ng V.Vishnevskiy, YA.Kozitskaya, V.Mixaylov, YA.Grabkalar invazion kasalliklarni, B.Kotsыlovskiy xodimlari bilan infeksion kasalliklarni o‘rganmokdalar. Krasnuxaning etiologiyasini o‘rganishda yugoslaviyalik ixtiopatologlar I.Tomashets va N.Fiyanlarning xissalari kattadir. 1971 yilda Fiyan xodimlari va

Svilenberg ishtirokida krasnuxa kasalligining qo‘zg‘atuvchisi – virusini aniqlab ajratib olganlar Italiyada 1969-1970 yillarda P.Gittino «Baliqchilik va ixtiopatologiya» qo‘llanmasini chop etdi. SHimoliy Amerikadagi chuchuk suv baliqlaridagi parazitlar to‘g‘risida G.Xoffman (1967)ning kitobi bag‘ishlangan. Sinderman (1970) tomonidan chop etilgan birinchi qo‘llanma dengiz baliqlari va chuchuk suvdagi umurtqasizlarda uchraydigan kasalliklar qo‘llanmasi katta qiymatga ega. Rossiyada ham ixtiopatologiya fani rivojlanib, ko‘plab asarlar chop etildi. Dogel V.A. (zoolog) va uning shog‘irdlari Layman, Polyanskiy, Peshkov, epshteyn, A.Musselius, A.K.Щerbina, Kapaev, Guseva va boshqalar baliqlarda uchraydigan parazitar kasalliklarning asosiy muammolarini echishda ko‘pgina izlanishlar olib borib fanning rivojlanishiga g‘oyat katta hissa qo‘shganlar. Ko‘pgina o‘quv kitoblari, dasturlarini yaratishdiki, bu asarlar hozirda ham o‘zining aktualligi bilan qimmatlidir. Tarix saxifalaridan ma’lumki – baliqchilik odamizotning eng q adimiy kasblaridan biri. Bu kasb bilan ular juda qadim zamonlardan shug‘ullanishib, baliqlarning go‘shti, yog‘i, ikrasini is’temol qilishgan, uning terisi va boshqa xom ash’yosidan tayyorlangan maxsulotlar meditsina, kimyo, b iologiya, oziq-ovqat sanoatida va harbiy, kosmos xizmatida ham keng qo‘llanib, ishlatib kelinmoqda. Bizga etib kelgan rivoyatlardan ma’lumki podsho h Ivan Grozn ы y zamonida ham baliqchilikka katta ahamiyat berilgan. Masalan, podsho h ning Strelsov nomli bosh baliqchisi bo‘lib, u seleksiya ishi bilan shug‘ullangan. Podsho h ga Skandinaviya mamlakatlaridan urchitish uchun yosh baliqchalar taqdim etilgan. Podsho h bu baliqchalarni o‘zining yaqin joylashgan suv havzasida urchitishni buyurgan. Lekin bosh baliqchi bu baliqlar Siz ko‘rsatgan suv havzasida yashab urchimaydi deb e’tiroz bildirgan. SHunda podsho h ni jahli chiqib bosh baliqchining uchta barmog‘ini kestirib tashlaydi. Keyinchalik posho h o‘z xatosiga iqror bo‘lib, bosh baliqchini h aq ekanligini tan olib, uni qaytadan o‘z vazifasiga tiklaydi.

YAna bir tarixiy manbadan ma’lumotni eslasak. O‘sha Ivan Grozn ы y ning Grishka solovey degan yana bir baliqchisi bo‘lib, suvdagi yomon hidni darrov aniqlab, uni tozalash chorasini mukammal bilgan, birinchi marta 1630 yilda suvda aeratsiya usulini qo‘llagan va suv kartasini tuzgan. Hozirda esa SNG mamlakatlarida ham bu sohada bir necha ilmiy tekshirish institutlari, laboratoriyalar, fak u ltetlar, tajriba stansiyalari (Moskva, Sankt-Peterburg, Vladivostok, Toshkent) faoliyat ko‘rsatib kelmoqdda . SHunday qilib, mamlakat a h olisini t o‘ yimli, oqsil, proteinga boy ma h sulotlar, ozi q-ovqat bilan ta’minlash xukumatimiz oldida turgan vazifalardan hisoblanadi. Buningg uchun bizlar, bo‘lajak vetvrach-ixtiopatologlar ham ushbu baliq kasalliklari fanini mukammal o‘rganish uchun barcha imkoniyatlarimizni ishga solishimiz kerak. Bizning yurtimiz va bizga qo‘shni bo‘lgan MDX mamlakatlari g‘oyat keng suv havzalariga ega. Sobik ittifokdagi daryolarning uzunligi 473000 km ga teng, 250 mingdan ortiq ko‘llar bo‘lib, ularning suv satxi 5 mln ga teng, anna shu chuchuk suvlarda minglab baliq turlari urchitiladi. Kaspiy dengizi dunyoda eng kat t a dengiz hisoblanadi, uning uzunligi 1200 km, suv satxi 361000 kub km bo‘lib , o‘rtacha chuqurligi 200 m dan to 1,5 km gacha. Orol dengizi kichikroq bo‘lib, uzunligi 480 km, chuqurligi 12-68 metr, suv satxi 65000 ga teng , tuzi 11,3%-ni tashkil qiladi. Dunyo miqyosida ovlanadigan barcha baliqlar mikdori tobora ortib 2000 yilda kelib 200 mln. Tonnadan ortdi, bu esa oqsil , protein moddasi bo‘yicha hisoblaganda 950 mln. Bosh qoramol soniga to‘g‘ri keladi. Ayni paytda ovlanadigan baliqlarning 90% okean va dengiz va atigi 10%-i chuchuk suv havzalari hisobiga to‘g‘ri keladi. 20 ming baliq turlaridan faqatgina 150 turi ovlanib, iqtisodiy jihatdan samarali hisoblanadi. Markaziy Osiyoda ovlanadigan baliqlar SNG mamlakatlarida ovlanadigan baliqlarning 5-7 foizini tashkil qiladi. Bizdagi chuchuk suv havzalarimizda osetr, karp, za g‘ ora, o q chebak, cho‘rtan, tovonbaliq, peshonado‘ng, o q amur, ilonbosh kabi baliqlar ko‘paytirilib ovlamoqda. 2000 yilda 20000 tonna baliq ovlanib is’temolga chiqarilishi