ABDULLA ORIPOVNING HAJVIYANAVISLIK MAHORATI
![ABDULLA ORIPOVNING HAJVIYANAVISLIK
MAHORATI
MUNDARIJA:
Kirish...................................................................................................................
I bob. HAJV VA UNING BADIIY ADABIYOTDAGI O ’ RNI
1.1. Hajvning jamiyat va adabiyotdagi vazifalari................................. .. .......... ..... .
1.2. Shoir hajviyalarining adabiy manbalari................................................. .........
1.3. Abdulla Oripov hajvlarining mazmun doirasi....................................... .........
II bob. A.ORIPOV NING HAJVIY XARAKTER YARATISH MAHORATI
2.1. Shoir yaratgan hajviy tip va xarakterlarning oziga xos jihatlari......................
2.2. Abdulla Oripov ijodida hajviy xarakterlar poetikasi........................ .................
2.3. Abdulla Oripov hajviyotida badiiy niyat va shoir pozitsiyasi............................
III bob. ABDULLA ORIPOV HAJVIYOTINING BADIIY
XUSUSIYATLARI
3.1. Shoir hajviy uslubida adabiy janrlar va sheriy shakllarning
o ’ rni.........................................................................................................................
88
3.2. Abdulla Oripovning hajviyotda she ’ riy san ’ atlardan foydalanish
mahorati...............................................................................................................10
6
1](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_1.png)
![XULOSA..............................................................................................................1
23
FOYDALANILGAN
ADABIYOTLAR...............................................................127
Sharof Rashidov nomidagi Samarqand davlat universiteti magistranti
Axrorova Mahbuba Akbarovnaning “Abdulla Oripovning hajvnavislik mahorati”
mavzusidagi 5A 120101- Adabiyotshunoslik (O’zbek adabiyoti) bo’yicha magistr
akademik darajasini olish uchun yozilgan dissertatsiyasiga
Annotatsiya
Mazkur tadqiqot ishi jahon adabiyotshunosligida alohida e’tibor qaratilib
kelinayotgan adabiy hodisa bo’lgan hajviyotning adabiyotdagi o’rni va O’zbekiston
xalq shoiri Abdulla Oripovning hajviyanavislik mahoratiga bag’ishlangan bo’lib,
unda ijodkor hajv doirasining mazmuni, hajviy xarakter yaratish mahorati, hajviy
asarlarning badiiy xususiyatlari tadqiq etilgan. Dissertatsiya kirish, uch asosiy bob
hamda xulosa qismidan iborat bo’lib, dissertatsiyalar oldiga qo’yilgan talab
asosida amalga oshirilgan.
Tadqiqot ishida hajvning jamiyatdagi illatlarni fosh etishi, bu illatlar yuzaga
keltirgan jarohatlarni davolash kabi vazifalarga e’tibor qaratilgan.
Shuningdek shoir hajvlari janr nuqtayi nazaridan ham o’rganilgan bo’lib,
uning shoir hajviyoti turli adabiy janrlar ballada, rivoyat, qissa, to’rtlik, masnaviy,
voqeaband hajviy she’rlar , hazil she’rlar kabi shakllarda yaratilganligi aniqlangan
va misollar keltirib o’tilgan. Shoir hajvlari esa umumiy tarzda satira va yumorga
qaratilgan.
Mazkur ishda muallifning kulgusini yuzaga keltirish uchun talmeh, tazod,
tashxis, mubolag’a, tanosub, irsoli masal kabi she’riy san'atlardan foydalanish
mahorati va bu orqali asarlarning jozibador shirali, xalqona ruhga ega bo’lganligi
tadqiq etilgan.
Akhrorova Makhbuba who is master’s student of Samarkand State
University which is named Sh. Rashidov. Abdulla Aripov’s humour art “5A
2](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_2.png)
![120101-dissertation for a master’s degree on the topic of dissertation (Uzbek
literature)
Annotation
This research work is devoted to the role of comedy in literature, which is a
litarary phenomenon for which world literature pays special attention, and the
mastery of comedy of the People’s Poet of Uzbekistan A. Aripov. The entrance to
the dissertation is based on the requirements of the dissertation, which consistes of
the main chapter and the concluding part.
The research focuses on the role of comedy in exposing the flaws in society,
as well as treatment of injuries caused by these flaws masnavi, comic poems, etc,
and exemples are given. The poet’s comedies are generally divided into satire and
humor. In this work, the author demonstrates the skill of using poetic arts such as
talmeh, tazod, diagnosis, rhyme, tanosib to create laughter, and thus the attractive
poems of the work.
Kirish
Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi va zarurati. Jahon
adabiyotshunosligida hajviyot alohida diqqat qaratib kelinayotgan adabiy hodisa
bolib, dunyoning mashhur hajvnavis shoir-u adiblari ijodi bo‘yicha olib
borilayotgan izlanishlar buni yaqqol tasdiqlaydi. Hajviyotning falsafiy-ijtimoiy
mohiyati, poetikasi, ilmiy-nazariy xususiyatlar; komik, yumoristik va satirik janrlar
taraqqiyotiga ta’sir ko‘rsatgan omillarning ma’lum ijodiy maktablar va ularning
yetakchi namoyandalari faoliyatiga ko‘rsatgan tasirini baholash keng ko‘lamda olib
borilayotir. Ma’naviy tanazzul, fojeiy qismat muammosining hajviy tasvir va
ifodaga ko‘chib, komediyaning mumtoz tragediya bilan barobar rivojlanish
darajasiga kotarilishi badiiy ijodiy tafakkur tadrijining mahsuli sifatida talqin
qilinmoqda.
3](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_3.png)
![Dunyo adabiyotshunosligida iste’dod salohiyati, ta’sir kuchining hajviyot
orqali tez va ko‘lamli namoyon bo ’ lishi bir necha asrlik she’riyat, xususan Sharq
adabiyoti misolida isbotlangan. Yevropaning eng yetuk shoirlarida ham, ularning
she’riyatida umumiy ruh nechog‘li mahzun, anduhli sanalmasin, yumor va satiraga
murojaatlar qilinishi haqidagi tadqiqotlarda “ kulgi psixologiyasi ” , “ hajv falsafasi ”
ning badiiy ijod tafakkurida muhim o‘ringa egaligi qayd etiladi. Ularda hajviyot
ijtimoiy illatlarni fosh etish barobarida insoniy takomil nuqsonlarini bartaraf etish
g‘oyasi hamda hajvnavislik mahorati masalalari ilgari suriladi.
O ' zbek adabiyotida hajviyot o‘ziga xos xususiyatlariga ega bo ’ lib, u folklor,
mumtoz va jahon adabiyoti yutuqlarini sintez qiluvchi adabiy hodisadir. Adabiyot
hayotimizning asosiy jihatlari — go‘zallik, yaxshilik, olijanoblik kabi xislatlarni
tarannum etsa-da, uning yo‘liga g ’ ov bo‘lgan barcha manfiyliklarga qarshi
kurashni ham o‘z oldidagi vazifa sifatida belgilaydi. “ Adabiyot - xalqning yuragi,
elning manaviyati ko‘zgusi. Bugungi murakkab zamonda odamlar qalbiga yo‘l
topish, ularni ezgu maqsadlarga ilhomlantirishda adabiyotning ta’sirchan kuchidan
foydalanish kerak. Ajdodlar merosini o‘rganish, boy madaniyatimizga munosib
buyuk adabiyot yaratish uchun hamma sharoitlarni hozirlaymiz ” 1
.
O‘zbekiston Qahramoni, Xalq shoiri Abdulla Oripovning bir qator hajviy
she’rlari, “ Ranjkom ” va “ Jannatga yol ” dostonlari misolida satira va yumor
masalasini o‘rganish, hajviyotning estetik vazifalarini ijodkor badiiy mahorati bilan
bog‘liq holda tadqiq etish mavzuning dolzarbligini ta’minlaydi. Shundan kelib
chiqib, mazkur tadqiqotda Abdulla Oripov hajviyotining o‘ziga xos qirralarini,
hajviy obrazlar tabiatini satira va yumor orqali ochish usullari, u oziqlangan
manbalarni o‘rganish, hajviy she’rlar tahlili asosida shoir hajviyotining tadrijiy
o‘sish darajasini ko‘rsatish ham muhim vazifalardandir.
Dissertatsiya mavzusi ning o‘rganilganlik darajasi. Ma’lumki, o‘zbek
adabiyoti tarixan hajvnavislikning katta manbaiga ega. Abdulla Oripov
hajvnavisligini o‘rganish uchun ana shu katta manbaning, ijodiy silsilaning tadqiq
1
1
Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзи ё евнинг Алишер Навоий номидаги
Ўзбекистон Миллий боғида барпо этилган Адиблар хиёбонининг очилишида сўзлаган нутқи . /
Халқ сўзи, 2020 , 21 май, № 106 ( 7608 ) .
4](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_4.png)
![etilishiga ham diqqat qaratish lozim. Binobarin, ayni masala ikki yo‘nalishda ish
korishni taqozo qiladi:
Birinchidan, ozbek adabiyotshunosligida hajvnavislikning o‘rganilish
darajasi yoritilishi maqsadga muvofiq. O’zbek hajviyotini, hajvchi shoir va
yozuvchilar ijodini o‘rganishga bagishlangan tadqiqotlar miqdor va sifat e’tibori
bilan ancha yuqori. Jumladan, Alisher Navoiy satirasini o‘rgangan
A.Abdug‘afurov, Abdulla Qahhor satirasini tadqiq etgan M.Qo ' shjonov,
shuningdek, o‘zbek hajvnavisligining turli qirralarini organgan R.Muqimov,
O.Sharafiddinov, M.Nazarov, R.Muhammadiyev, S. Toshkanov, O.Saidov,
Sh.Axmedova 2
kabi olimlar ishlarini alohida ta’kidlab otish lozim.
Ikkinchidan, tadqiqot ishi uchun obyekt sifatida tanlangan Abdulla Oripov
ijodi adabiyotshunoslar tomonidan turli miqyoslarda o‘rganilgan. Shoir asarlari
tadqiqi borasida M.Qo ' shjonov, O.Sharafiddinov, N.Jabborov, S.Meliyev,
N.Afoqova, D.Begimqulov, G.Ashurova, A.Hamdamov 3
kabi olim va
tadqiqotchilar muayyan ilmiy tadqiqotlarni amalga oshirganlar. Binobarin,
akademik M.Qo ' shjonov shoirning adabiy portretini yaratgan. Tadqiqotchi
N.Afoqova shoir asarlarida qo‘llangan badiiy san’atlarni mumtoz adabiyotga
qiyosan o‘rgangan bo‘lsa, G.Ashurovani ham shoirning badiiy mahorati masalasi
qiziqtirgan. A.Hamdamovning nomzodlik tadqiqot ishisi esa shoir she’riyatidagi
xalqona poetik tafakkur muammosini o‘rganishga bag‘ishlangan. Shuningdek,
milliy adabiyot, she’riyat nazariyasi yo‘nalishida yaratilgan qator tadqiqotlarda
ham u yoki bu mavzu munosabati bilan Abdulla Oripov ijodi ilmiy tahlilga
2
Абдуғафуров А. Навоий сатираси. — Тошкент: Фан, 1966; Қўшжонов М. Абдулла Қаҳҳор ижодида сатира
ва юмор. — Тошкент: Фан, 1973; Шарафиддинов О. Ҳажвиётга садоқат. — Тошкент: 1998; Муқимов Р.
Бадиий адабиётда сатира ва сатирик образ масалалари. — Самарқанд: 1975; Назаров М. Юмор нима?
ЎзАС, 1986. № 8; Муҳаммадиев Р. Аския. — Тошкент: 1970; Тошканов С. Ўзбек совет адабиётида сатирик
характер проблемаси. — Тошкент: 1987; Саидов О. Сатира тили билан. — Тошкент: 1978; Ш.Ахмедова.
Юмор жилолари. — Тошкент: Фан, 1998.
3
Қўшжонов М. Онажоним шеърият. — Тошкент: Ўқитувчи, 1994; Шарафиддинов О. Талант — халқ
мулки. — Тошкент: Ёш гвардия, 1979; Қўшжонов М., Жабборов Н. Замон, мезон, шеърият. — Тошкент.
2015; Мелиев С. Абдулла Орипов. — Тошкент: Маънавият, 2001; Афоқова Н. Абдулла Орипов лирикасида
бадиий санъатлар. Филол.фанл.номз... дисс. — Тошкент, 1998; Ғаниев И., Афоқова Н. Озод руҳ
фалсафаси. — Тошкент: Фан, 2007; Ашурова Г. Сўз ва тимсол уйғунлиги. — Тошкент: Маънавият, 2007;
Ҳамдамов А. Абдулла Орипов шеъриятида хал қона поэтик тафаккур муаммоси . Филол.фанл.номз... дисс.
— Тошкент, 2011.
5](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_5.png)
![tortilgan 4
. XX asr o‘zbek she’riyati uchun etalon bo‘la oladigan shoir asarlarini shu
davr adabiyotiga oid tadqiqotlarda chetlab o‘tish mumkin emas ham, aslida.
Tanqidchi I.G ' afurov Abdulla Oripovning xarakter yaratish mahorati haqida
fikr bildirib, uning yuzaga kelish omillarini ko‘rsatishga harakat qiladi 5
.
Adabiyotshunos N.Shodmonov “ Shoir hazillari ” maqolasida shoirning bir
nechta she’rlarini tahlil qilib, o‘zbek adabiyoti tarixida hajvnavislikning rivojlanish
tamoyillari, shoirning hajviy xarakterlar yaratish usullari haqida mulohaza yuritadi.
Olim Abdulla Oripov hajviyotini birgina maqolada batafsil tavsiflashning imkoni
yo‘qligini, kelajakda bu mavzuda yirik tadqiqotlarni amalga oshirish lozimligini
takidlaydi 6
.
Adabiyotshunos H.Absamiyev o‘zining “ Hajviy lirikada tipik xarakter
yaratish usullariga doir ” ilmiy maqolasida shoirning hajviy she’rlariga to‘xtalib,
uning tipik xarakterlar yaratish usullarini sharhlaydi. Maqolada shoirning
“ Tarbiya ” nomli hajviy she’ri tahlilga tortiladi 7
. Ko‘rinadiki, shoirning hajvnavislik
mahorati yuqoridagi tadqiqotlarda u yoki bu nuqtai nazardan tadqiq etiladi. Lekin
bu izlanishlar shoir hajviyoti haqida yo‘l-yo‘lakay bildirilgan fikrlar bo‘lib, uning
turli qirralarini to‘liq yorita olmaydi. Shulardan kelib chiqib aytish mumkinki,
shoir ijodining hajvnavislik qirrasi va undagi mahorat masalalarining yaxlit,
fundamental tadqiqi oldimizdagi vazifadir.
4
Қосимов Я. Ўзбек шеъриятида поэтик фикрнинг янгиланиш жараёни: Филол.фан.номз... дисс. - Тошкент,
1993; Йўлдошева М. Ҳозирги ўзбек модерн шеъриятининг асосий хусусиятлари: Филол.фан.номз...дисс. -
Тошкент, 2004; Акрамов Б. Проблема поэтического образа в современной узбекской лирике (60-е-80-е
годы): Автореф. дисс... докт.филол.наук. - Ташкент, 1991; Жумабоева Ж. ХХ аср ўзбек шеъриятида
психологик тасвир маҳорати: Филол.фан.докт... дисс... автореф. — Тошкент, 1999; Қурбонбоев И.А. 90-
йиллар ўзбек шеъриятида образлилик: Филол.фан.номз...дисс. - Тошкент, 2005; Норбоев Б. Ҳаётни поэтик
талқин этиш тамойиллари ва маҳорат муаммолари: Филол.фан.докт...дисс. - Тошкент, 1996; Тўлаков И.
Ҳозирги ўзбек лирикасида давр ва қаҳрамон талқини: Филол.фан.докт... дисс. - Тошкент, 1994; Аҳмедов Ҳ.
Ўзбек адабиётида насрий шеър: Филол.фан.номз... дисс. - Тошкент, 1995; Маматова А. Ўзбек адабиётида
сарбаст шеърнинг шаклланиши ва унинг бадиий-эстетик хусусиятлари: Филол.фан.номз... дисс. - Тошкент,
2000; Хамдамов У. ХХ аср ўзбек шеърияти бадиий тафаккур тадрижининг ижтимоий-психологик
хусусиятлари: Филол.фан.докт... дисс. - Тошкент, 2018.
5
Ғафуров И. Лириканинг юраги. — Тошкент: Ёш гвардия, 1982. — Б. 224.
6
Шодмонов Н. Шоир ҳазиллари // Абадий садо. — Қарши: Насаф, 2011. — Б.64.
7
Абсамиев Ҳ. Ҳажвий лирикада типик характерлар яратиш усулларига доир // Совет шарқи халқлари
адабиётида сатира ва юмор масалалари. Илмий мақолалар тўплами. — Самарқанд. 1986. — Б. 77.
6](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_6.png)
![Tadqiqotning maqsadi: Abdulla Oripov ijodida hajviy asarlarning o‘rni va
shoir hajvnavisligida badiiy mahorat masalalarini ilmiy-nazariy tadqiq etish.
Tadqiqotning vazifalari:
adabiyotda hajviyotning o‘rni ijodiy va estetik ehtiyojdan iborat ekanini ilmiy
asoslash;
Abdulla Oripov hajviy me ' rosini to‘plash, tasniflash va tavsiflash;
shoir hajvnavislik iste’dodining sayqallanishiga omil bo‘lgan manbalarni
aniqlash;
hajviy she’rlar tahlili orqali satira va yumorning tabiati hamda badiiy
xususiyatlariga oydinlik kiritish;
shoir hajvining tadrijiy taraqqiyotini ilmiy asoslash;
shoirning hajviy tip va xarakter yaratish mahoratini yoritish;
hajvni hosil qiluvchi tasviriy vositalarni tahlil qilish, shoirning hajviy san’atlar
yaratish mahoratini ochib berish;
shoir hajviyotida hajv tamoyillarining o‘rnini hamda adabiy janrlar va
shakllarning namoyon bo‘lish usullarini tahlil qilish.
Tadqiqotning obyekti sifatida Abdulla Oripovning 2001-2016-yillar
oraligida nashr etilgan 8 jildlik “ Tanlangan asarlar ” i, 1989-yilda nashr etilgan
“ Ishonch ko ’ priklari ” va 1980-yilda nashr qilingan “ Najot qalasi ” she ' rlar
to‘plamlari olingan.
Tadqiqotning predmeti ni Abdulla Oripov she’riyatida hajviyot, hajviy
janrlar, qahramon va tiplarga xos xususiyatlar bilan bog‘liq masalalar tashkil etadi.
Tadqiqot usullari: tadqiqot ishida tarixiy-qiyosiy, analitik, germenevtik,
statistik, biografik hamda so t siologik tahlil usullaridan foydalanildi.
Dissertatsiyaning tuzilishi va hajmi: tadqiqot ishi kirish, uch bob, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan iborat bo‘lib, umumiy hajmi 86 sahifani
tashkil etadi.
I bob. HAJV VA UNING BADIIY ADABIYOTDAGI O‘RNI
7](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_7.png)
![1.1.Hajvning jamiyat va adabiyotdagi vazifalari
Hajviyot aloqa shakli va dunyoqarash fenomeni sifatida, globallashuvning
zamonaviy tamoyillari, yuksak jamiyat shakllanishi hamda tolerantlik, birdamlik
va ijodkorlikning ustuvor yon ' alishlarini tasdiqlaydigan davrda tobora ko ' proq
ahamiyat kasb etmoqda. Hajv ko ' pincha soxtalikni haqiqatdan ajratib olishda
yetakchi vosita ekanligini ulug ' hajvchilar hamisha ta ' kidlashgan. Shu sababli jahon
adabiyotida mumtoz hisoblangan kopchilik asarlarning asosida kulgi yotishi ham
bejiz emas. Shuni alohida takidlash lozimki, umumiy kulgining ozi bolmagan, har
qaysi davrning oz kulgisi bolgan. Har bir davr oz kulgisi bilan birga uning
obyektini ham dunyoga keltiradi. Bir davr uchun kulgili sanalgan voqea-hodisalar
boshqa davr uchun jiddiy hisoblanishi mumkinligini adabiyot tarixi korsatib
turibdi.
Hajv (rus. komicheskoye, ing. comical) atamasi kulgi bilan bogliq adabiy
hodisalar tizimini anglatib, jahon adabiyotshunosligida turli korinishlarda faol
qollanadi. Lekin komiklik klassisizm davrigacha tragediyaga muqobil ravishda
qahramonlari quyi tabaqadan bolgan va, albatta, muvaffaqiyatli yakunga ega
asarlarga nisbatan qollangan. Bular adabiyotda tragediyaga nisbatan quyi janr
hisoblangan. Marifatparvarlik adabiyoti unga tenglik maqomini berdi va XX
asrdan uning maqomi yanada yuksaldi.
Hajviyot ikki qirradan iborat: satira va yumor va uning asosi hisoblangan
kulgi insoniyatning va xususan har bir kishining ajralmas sifatlaridir, ularsiz
bizning mavjudligimizni tasavvur qilib bolmaydi. Godaklikdan, taxminan
hayotimizning 40-kunidan boshlab kulishni boshlaymiz, butun hayotimiz
davomida kulishda davom etamiz va shu tariqa kulish inson hayotining asosiy
ehtiyojlaridan biriga aylanib qolgan. Hajviyot yarashish, tartibga solish va ijtimoiy
qadriyatlarni saqlash vositasi sifatida madaniyatning muhim qismi bolib, milliy ong
va munosabat xususiyatlarini aks ettiradi. Shuning uchun bu madaniyat fenomeni
etnopsixologiya, lingvomadaniyatshunoslik, adabiyotshunoslik, sanatshunoslik,
psixolingvistika va boshqa fanlarning organish obyekti hisoblanadi. Bundan
8](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_8.png)
![tashqari, hattoki, kulgi, yumor va ularning inson tanasiga ta’sirini organadigan
alohida, psixoatriyaning gelotolgiya fani ham mavjud.
Shuni takidlash kerakki, hajv bu falsafaning ham obyektidir, avvalambor
yordamchi fanlar malumotlarini umumlashtiruvchi hamda komikaning mavjudligi
va rivojlanishining universal qonunlarini ifoda etuvchi fandir. Falsafada dunyoning
turli tillarida satira, yumor va kulgini ilmiy jihatdan o‘rganishga bag‘ishlangan juda
koplab izlanishlar mavjud. Nemis yozuvchisi va badiiy nazariyotchisi Jan-Pol
takidlaganidek, qadimdan kulgi faylasuflarning tariflariga shunchaki mos kelishni
istamagan, chunki bu hissiyot dunyoda hech kim kormagan darajada turli xil
shakllarga ega boladi; barcha hislar ichida yolgiz kulgidagina tugallanmaydigan,
egri chiziqlar soniga teng material bor. Birgina rus shoiri A.Blok she’riyatidagi
quvnoqlik va yumor masalasida onga yaqin tadqiqotlarda fikr yuritilishi ham
buning dalilidir. Ingliz va boshqa xalqlar adabiyotshunosligida ham bunday
holatlarni kuzatish mumkin. Ularda hajviyot ijtimoiy illatlarni fosh etish barobarida
insoniy takomil nuqsonlarini bartaraf etish g‘oyasi hamda hajvnavislik mahorati
masalalari ham ilgari suriladi.
Kulgi xalqimizning yuksak talanti, otkir zakovati, zarif tabiati, quvnoqligi,
hazilga moyilligidan dalolat beruvchi milliy fazilatlaridan biridir. Shuning uchun
xalq ogzaki ijodidan boshlab hajviyotga katta e'tibor qaratilgani korinadi. Chunki
kulgining tasir kuchi ulkan ekanligini, kulgida jamlangan katta, qudratli kuchligini
xalq yaxshi biladi. Shu bois folklor asarlarida otkir, ta’sirchan qurol sifatida
kulgiga e'tibor qaratilgan. Xalq ogzaki ijodida yaratilgan hajviy ruhdagi asarlarda
xalq kulgisining turli qirralari, rang barangligi yaqqol korinadi. Xalqning
maqollari, matallari, qoshiq va dostonlari, ertak va latifa, loflarida kulgi ozining
barcha qirralari bilan namoyon bolgan.
Kulgi yozma adabiyotda katta orin egallaydi. Adabiyotda ham kulgining
orni haqida mashhur hajvnavis Said Ahmad shunday deb yozadi: “ Hajv
hayotimizni bezaydigan, ruhlarimizni yengillatadigan va shu bilan birga
hayotimizdagi illatlarni turtkilab, yoldan chiqqanlarni kopchilik orasida “ po ’ stagini
9](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_9.png)
![qoqadigan ” g ’ oyaviy qurol hamdir ” 8
. Haqiqatan ham adabiyot o ’ z oldiga hayotning
ijobiy jihatlarini ko ’ rsatish, ularni tarannum etishni maqsad qilib oladi. Shu bilan
bir qatorda u jamiyatda uchrab turadigan illatlarni ham fosh etishni oz zimmasiga
yuklaydi, bunda satira va yumorning orni beqiyosdir. Hajv insonning meyorida
faoliyat korsatishi uchun muhim shart, inson hayoti va aloqasining ajralmas
tarkibiy qismi, ijodkorlik va talim jarayonining ajralmas qismi bolib, u shaxs va
umuman jamiyat hayotida muhim orin egallaydi. Kulgi madaniyat va malum bir
jamiyat meyorlari bilan chambarchas bogliq.
Ulug ’ hajvchilar hajviyotning obyektiv hayotiy ildizlari mavjudligini qayta-
qayta takidlaganlar. Ular komizmni doimo hayotning, voqyelikni chuqur organish
hamda tushunish uchun yuksak badiiy mahoratga ega bo ’ lish zarurligini ham
uqtirishgan. Shuning uchun Sharq adabiyotida, umuman, jahon adabiyotida
hajvnavislikning ildizi juda qadimgi davrlarga borib taqaladi. Hajviyot voqyelikni
aks ettirishning alohida g ’ oyaviy-badiiy tamoyili sifatida jahon xalqlari adabiyoti,
shuningdek, o ’ zbek xalqining ham og ’ zaki va yozma adabiyotida qadimdan yuqori
orin egallab kelgan. “ Qadimiy tarixga ega bolgan ozbek hajviyoti har bir davrda oz
kulgisini yaratib keldi. Zero, kulgi xalq ogzaki ijodi, yozma adabiyot bilan
hamohang bo ’ lib, unga xizmat qilib kelmoqda. O ’ zbek xalqining tabiatidan kelib
chiqqan, ildizi insoniyatning paydo bo ’ lishiga borib taqaladigan hodisalardan biri
kulgi, hajviyotdir ” 9
.
Abu Rayhon Beruniy asaridan quyida keltiradigan parchadan korinadiki,
yozma adabiyotda hajvnavislikning rivojlanishi ancha qadimgi yozma
yodgorliklarga borib taqaladi. Beruniy asarlarida keltirgan mualliflar ijtimoiy
mavqyei, sinfiy qarashlariga ko ’ ra bir necha toifalarga bo ’ linadilar. Ular orasida
xalifalarni madh etib kun ko ’ rgan (Abu Nuvos, Al Hanafiy kabi) shoirlar ham, xalq
tomonida turib, yuqori tabaqa vakillarini kalaka qilgan (Farazdaq, Bashshor ibn
Burd singari) hajvchilar ham, adolat va marifat kuychilari (Imrul Qays, Abul
Farrosh, Abu Zuayb, Abu Tammom) ham bor ” 10
.
8
Саид Аҳмад. Сайланма. Уч жилдлик. Учинчи жилд. — Тошкент. 1982. — Б.558.
9
Ахмедова Ш. Юмор жилолари. — Тошкент: Фан. 1998. — Б.7.
10
Комилов Н. Ибн Сино ва Данте. — Тошкент: Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти. 1983.
Б.20.
10](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_10.png)
![Ilk yozma yodgorliklar, “ Avesto ” , qahramonlik eposlari, Siyovush, Tomaris
haqidagi afsona va rivoyatlarda satira va yumor namunalarini uchratish mumkinligi
haqida qarashlar mavjud 11
.
X-XII asarlar adabiyotida Rudakiy va Ibn Sino asarlarida hajv, kinoya,
kesatiq shakllarida uchraydi, ezopona til, zarifona bayon usuli vositasi orqali
komik holatlardan kulgi hosil qilinadi.
Hakim Sozoni Samarqandiy kosiblardan chiqqan mashhur hajvchi bolgan.
Uning “ Hazliyot “ devoni mavjud bolib, undagi xushchaqchaq, quvnoq yumorning
erkinlikka tayanishi, syujetli latifanamo, mutoyibanamo hajviyalarida shoirning
realistik tasvirga moyilligi korinadi 12
.
H ajvnavislikning tugilishi juda qadimga borib taqal ishini
N .A.Dobrolyubov ning quyidagi sozlari ham tasdiqlaydi : “ B izning adabiyotimiz
satira bilan boshland i , satira bilan davom etdi, hozirgacha satira zaminida
turibdi ” 13
. Zero, mumtoz adabiyotimizda, hajvnavislik bobida qalam tebratgan
Alisher Navoiy, Turdi, Gulxaniy, Maxmur, Zavqiy, Avaz Otar singari shoirlar ham
oz hajviyalarida riyokor din ahllari, zolim amaldorlarni, insofsiz qozilarni kuchli
tanqid ostiga olib asarlar yaratsalar-da , ularning zamirida bu shaxslarni xalqqa
nisbatan adolatli va marifatli bolish lari ga chorlov ruhi sezilib turadi.
O ’ zbek mumtoz adabiyotida Alisher Navoiy, Mashrab, Gulxaniy, Zavqiy
kabi shoirlar ozlari yashagan davrdagi kulgili holatlarni korsatish uchun hajvdan
unumli foydalandilar. Ular ijodida kulgili holat, kinoya, satirik kulgi, kesatiq, shu
bilan birga hayotbaxsh yumor korinishlari namoyon boladi. Ayniqsa, Alisher
Navoiyning kulgiga munosabati diqqatga sazovordir:
Tarki adabdin biri kulgu durur
Kulgi adab tarkiga belgidurur 14
.
11
Муқимов Р. Бадиий адабиётда сатира ва сатирик образ масалалари. — Самарқанд. 1975.
12
Бу ҳақда қаранг: Ахмедова Ш. Юмор жилолари. — Тошкент: Фан. 1998. — Б.7.
13
Добролюбов Н.А. Полн. сбор. соч. Том 2, стр. 138.
14
Алишер Навоий. Хамса. Ҳайратул — аброр. - Тошкент. 1998. — Б.71.
11](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_11.png)
![Alisher Navoiy adabiyot tarixida kulgining qudratini va tasir kuchini chuqur
his etgan holda oz ijodiga tatbiq eta oldi. Shoir ijodidagi yumoristik gazallar,
hajvga boy kichik lavhalar bunga misol bola oladi 15
.
Mushfiqiy, Maxmur, Muqimiy, Zavqiy, Sofizoda kabi shoirlar hajvdan
foydalanib, xalq qalbiga yaqin asarlar yozdilar. Buni xalq ogzaki ijodida
Mashrabning ayrim asarlari, Turdi, Gulxaniy, Maxmur bitiklari misolida korish
mumkin. Hajvda kulgi muhim orin tutadi. Odatda, kulgi deyilganda, quvonch,
shodlik hosilasi tushuniladi. Lekin hajviyotdagi kulgi kishida faqat xursandchilik
uygotmaydi. Chunki hajviy kulgi illatdan, kamchilikdan paydo bolganligi uchun
hamisha gam bilan yonma-yon keladi. Shu bois fojia hajvning astaridir, degan
qarash bor. Gulxaniy “ Zarbulmasal ” da tasvirlagan holatlarni oqib kulasiz. Lekin
bundan xursand bolib ketmaysiz. Qushlarning ozini tutishlari, gap-sozlari,
qiliqlaridan tugilgan kulgi anduh va afsus bilan baqamti kelayotganligi sezilib
turadi.
Umuman olganda, ular hajviyotdan boshqa janrlarda ham ijod qilishgan,
ammo satira bu ijodkorlar badiiy merosining asosiy qismini tashkil etadi. Bunday
hajvnavislar davrasining shakllanishi hayotiy asosga ega edi.
Birinchidan, faqat tanbeh orqali hayotni ozgartirish mumkin emasligini ular
yaxshi bilishgan. Shuning uchun rang-barang satira va yumor orqali mavjud
kamchiliklarni hajv qilish yolini tanladilar.
Ikkinchidan, bu ijodkorlar hukmdorlarga, xalqning bunday hayotdan
noroziligini, davlat tuzumidagi ozgarishlar zarurligini, aks holda ommaviy
tartibsizliklar bolishi mumkinligini korsatishga harakat qildilar. Bularning barchasi
hajviyalarda oz aksini topdi.
Uchinchidan, ular satira, allegoriyalarning kuchiga, eng oddiy dehqondan to
hukmdorlargacha yetib borishlari va oxir-oqibat ijobiy natijalarga erishishlariga
ishonishdi. Xalq bunday hajviy asarlarni ishtiyoq bilan qabul qildi, ularning
mualliflarini sevdi, shu tariqa hajviy ijod, allegoriya va satira keng rivojlandi.
15
Абдуғафуров А. Навоий сатираси. — Тошкент: Ўзбекистон ССР Фан. 1972. - Б.260.
12](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_12.png)
![Tortinchidan, xalqning qollab-quvvatlashi, hajvga munosabati masalchi va
hajvnavis ijodkorlar safi yangi va istedodli kishilar bilan kengayib borishiga sabab
boldi. Eng muhimi, ular adabiyotning ushbu yonalishini yanada kengroq tarqatish
yolida qatiy turdilar.
Beshinchidan, hajvnavislar hayotdagi qusurlarni namoyish qilish uchun
aynan satiraga murojaat qilishgan va oz asarlarida hayotiy obrazlarni tasvirlashgan.
Shoirlar xalqning manfaatlari uchun hajvchilik ananasini davom ettirishga
intilishganki, bu anana XX asrda ham davom etdi. XX asrning 20 - yillarida
adabiyotda satiraga bolgan etibor kuchaydi: hajv va uning nazariyasiga
bagishlangan ilmiy ishlar gazeta va jurnallar chop etila boshladi . B unda A bdulla
Qodiriy juda katta jonbozlik korsatdi. U o zining hajviy asarlari va ilmiy maqolalari
bilan doimiy ravishda matbuotda chiqishlar qilib bordi. “ Kulgilikning boshlanish
tarixi juda eskidir. Kulgi inson bilan birga tugilgan, uning boshqa xususiyatlari,
yani kamolot va ruhiy holatlari ila yondoshdir. Shuningdek, biz ozbeklarning
kulgisevarligimiz ham oz tarifini eskidan boshlaydi ” 16
.
“ 26 nchi yilda kuldiruvchilarimiz ” maqolasida tanqidning ikki xili:
“ Adabiyot dunyosida ikki turli tanqid borligi, jiddiy tanqid va hajviy tanqid ”
haqida fikr yuritadi. “ Jiddiy tanqid ozining kuzatgan nishonasi ustida ozgarishlar
yasasa ham ” , uning koproq mutaxassislarga ( “ ziyolilarga ” ) qaratilgani , ammo
unda ommaviylik xususiyati kamligini hisobga olib, asosiy diqqatini hajviy
tanqidga qaratadi. Hajviy tanqidni xalqning ruhiga yaqin, xalq qalbini his eta
oladigan tarjimon deb hisoblaydi.
XX asr ozbek adabiyotida A.Qodiriy, A.Fitrat, S.Ayniy, Hamza boshlab
bergan mavzularni Gafur Gulom, Abdulla Qahhor, Said Ahmad kabi ijodkorlar
davom ettirdilar.
Gafur Gulom ham kulgichilik adabiyotning bir bolagi ekanligini takidlab,
unga etibor bilan qarashni talab qilgan. Ozining “ Kulgichilik togrisida ” , “ Yumor
va satira ” , “ Yusufjon qiziq ” kabi maqolalarida hajv haqida, kulgida shakl bilan
16
Абдулла Қодирий. Кичик асарлар. — Тошкент. 1962. — Б.16.
13](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_13.png)
![mazmunning uygunligi haqida qimmatli fikrlarini bayon etgan edi. Shuningdek,
zabardast hajvchi yozuvchi Said Ahmad ham xalqimiz orasida ozining hayotbaxsh
kulgisi bilan mashhurdir.
Umuman olganda, ozbek adabiyotshunosligida hajv muammosi XX asrda
koproq tadqiq etilgan. Folklorshunos H.Razzoqov ozbek xalq ijodida satira va
yumor, T.Ashurov ozbek xalq dostonlarida satira va yumor masalalarini tadqiq
etgan 17
. Folklorshunos K.Imomov ozbek satirik ertaklari haqida tadqiqot yaratgan.
Adabiyotshunos olim A.Abdugafurov ozbek adabiyoti tarixi hamda Alisher Navoiy
ijodida hajviyotning tutgan orni muammosini juda batafsil va chuqur organgan 18
.
Ikki kitobdan iborat tadqiqotda Navoiyning ozbek hajviyotiga qoshgan ulkan
hissasi, kulgi yaratish, satirik obraz yaratish mahoratini, novatorligi ochib berilgan.
Bundan tashqari olim keyingi faoliyatida Muqimiy satirasini organishga alohida
etibor qaratgan 19
. Adabiyotshunos R.Muqimov ozbek va tojik satirasi
taraqqiyotining asosiy bosqichlari, N.Rahimov ozbek satirasi tarixini, S.Toshkanov
satira sanati, ozbek adabiyotida satirik xarakter muammosini tadqiq etgan.
Hajviyot masalalarini alohida yozuvchi satirasi misolida organishda
akademik M.Qoshjonovning “ Abdulla Qahhor ijodida satira va yumor ” (1973),
O.Sharafiddinovning N.Aminov hajvi tadqiq etilgan “ Hajviyotga sadoqat ” (1987),
adabiyotshunos olima Sh.Ahmedovaning “ Said Ahmad hajviyotida badiiy
mahorat ” (1994), S.Maxsimxonovning Abdulla Qodiriy ijodida hajviy xarakter
muammosiga bagishlangan (1997) tadqiqotlarini alohida takidlash orinlidir. Ammo
shuni ham aytib otish kerakki, keyingi yillarda hajviyot masalalarini organish
harakati sust davom etmoqda. Buning sababi hajvchi shoirlar ijodining shu qirrasi
yetarli organilmaganligidir. Misol tariqasida Erkin Vohidov, Abdulla Oripov va
boshqa shoirlar ijodini korsatish mumkin.
Ustozlari ananalarini davom ettirgan Abdulla Oripov ijodida ham hajviyot
oziga xos orin tutadiki, shoir ijodining shu qirrasi tadqiq etilishi zarur bolgan
muammolardan hisoblanadi.
17
Ашуров Т. Ўзбек халқ достонларида сатира ва юмор. — Тошкент: Фан, 1974. — Б.260
18
Абдуғафуров А. Навоий сатираси. — Тошкент: Фан. 1-китоб.1966; 1972. 2-китоб.
19
Абдуғафуров А. Муқимий сатираси. — Тошкент: Фан. 1976.
14](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_14.png)
![Adabiyotda hajviyot juda katta orin tutar ekan, hajvning orni va vazifalari
nimalardan iborat degan muammo kondalang bolib turadi. Hajvning vazifalari
oziga xos xususiyatlarning namoyon bolishi bu hodisani boshqalardan ajratib
turadigan sifatlaridan biridir. Hajviyotning ahamiyati haqida gapirganda biz -
jamiyatning muayyan sohalarida kulgining manosi va undan amaliy foydalanish
natijasini nazarda tutamiz. Shu bilan birga, kulgining u yoki bu sohadagi rolini
inobatga olgan holda, munosabatlarning ushbu sohasidagi ijtimoiy ahamiyatini
tavsiflovchi vazifalarni tushuntirishga harakat qilamiz.
“ Binobarin, yozuvchinig kulgi yaratish mahoratini qiyosiy organish, bu
kulgining manbalarini aniqlash, uni tasnif qilish, bu usullarning tavsifini berish fan
uchun yangilik bolishi aniq. Chunki kulgi sanatkor qolida "haqiqatni yolgondan
ajratishda ulug vosita" /V.G.Belinskiy/ bolib, kishiga quvonch baxsh etadi, tetik
kayfiyat uygotib, yaxshilikka, olijanoblikka undaydi. Biz tadqiq qilmoqchi
kulgining ozi nima? Kulgi fiziologik, psixik va falsafiy hodisadir. Badiiy ijodda esa
adibning hayotni tasvirlash, obraz yaratish usullaridan biridir. Shu boisdan
kulgining jonli hayotdagi vazifasi emas, balki badiiy asardagi orni, roli
qiziqarliroqdir ” 20
. Shunday ekan, u yoki boshqa tarzda hajv muammosi bilan
shugullanadigan deyarli har bir tadqiqotchi kulgining vazifalarini yoritib beradi.
Albatta, turli xil mualliflar turli xil vazifalarni ajratib korsatishadi va ularni turlicha
talqin qilishadi, bazilarini maqullab, boshqalarni esa inkor etishlari mumkin. Ishda
imkoniyat darajasida kulgi asosan, satirik kulgining badiiy tasvir vositasi, voqea-
hodisalarni ifodalash tamoyili, obraz yaratish usullaridan biri sifatidagi rolini aynan
shu qirrasi kam tadqiq etilgan Abdulla Oripov ijodi misolida oydinlashtirishni oz
oldimizga maqsad qilib qoydik. Organilgan materiallarni umumlashtirishga va
hozirgi paytda malum bolgan kulgi vazifalarini Abdulla Oripov ijodi misolida
organib, imkon qadar umumlashtirishga harakat qildik.
1. Kulgi, hajvning asosiy vazifalaridan biri bilish (kognitiv) funksiyasi
hisoblanadi. “ A.Genisning fikriga kora, yumorni hayotni bilish vositasi sifatida
korib chiqish mumkin: agar biron bir hodisani organsangiz, unda kulgili narsani
20
Ахмедова Ш. Саид Аҳмаднинг ҳажвий маҳорати. Фил.фан.номз.......дисс.Тошкент. 1994. Б.-4.
15](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_15.png)
![toping va bu hodisa sizga toliqligicha ochib beriladi. Aflotunning kulgisiz
jiddiylikni bilishning iloji yoqligi haqidagi fikri barchaga malum. Hyech narsa
odamning kulgisidek uning mohiyatini ochib bermaydi. F.M.Dostoyevskiy odamni
chinakam tanib olish uchun uning qanday gapirayotganiga yoki yiglayotganiga
emas, balki qanday qilib kulayotganiga va kulishiga qarab “ qalbning eng ishonchli
sinovi 21
” degan xulosaga keladi. Bu xulosa adibning hayotidagi eng jiddiy
qarorlardan biridir. Shu bilan bir qatorda kulgi ruhning gozalligini ochib beradi, bu
odatda bolalarning yuzlarida korinadi, ozida qandaydir ruhiy illatni his qilgan kishi
esa kulgidan qorqadi. Kulgi ozimizni, boshqa odamlarni va shuning uchun butun
dunyoni bilishga yordam beradi. Qaysidir manoda hajviyot ham dunyoni
anglashdir, hamma narsani komiklik qirralaridan otkazib, biz hayot hodisalarini
mutlaqo boshqacha tarzda koramiz. Masalan, Abdulla Oripovning “ Maymuniyat ”
sherida ozini daho olimlardan yuqori qoyuvchi, ilmsiz, manman kimsalar qattiq
tanqid ostiga ol in adi. Shoir bunday kimsalarni kuchli kesatiq bilan fosh qiladi. Ular
q oyib bersa “ Gulxaniy ham Krilov ham bizdan tarqagan ” deya jar solishdan
toymaydi. Oquvchi mana shu sher orqali jamiyatda manmanlikni oziga kasb qilib
olgan insonlar haqida malumotga ega boladi.
2. Sharhlash (tushuntirish) vazifasi. Hajviyot qaysidir manoda hayot
hodisalarini tushunishga yordam beradi. U hayotdagi qarama-qarshiliklar va uning
badiiy ifodasi aksidir. U hayotni tushuntirish, uning hodisalarini sharhlash, u
voqyelikning qarama-qarshiligi, hayot haqidagi bizning goyalarimiz va haqiqatda
mavjud bolgan narsalar ortasidagi nomuvofiqlik natijasida vujudga keladi.
Adabiyotda hajv, satira va yumor korinishida namoyon bolar ekan, ular bir-birini
toldirib, bir-biriga otib turadigan ikki alohida oziga xos teng bolakdir. Ularning
mazmuni kulgida zuhur topadi. Hayotdagi voqea-hodisalar har xil, bazan bir-biriga
qarama-qarshi his-tuygular qozgatishi, turlicha qabul qilinishi, fikrlanishi,
odamlarda turlicha munosabatlar uygotishi mumkin. Satira uchun hodisaning
muhim tomonlarini kulgi yoli bilan inkor etish xarakterli bolsa, yumor uchun
hodisaga ijobiy tomondan qarab, uning alohida, bazan ikkinchi darajali
21
Бу ҳақда қаранг: Зелезинская Л.А. Юмор как предмет социально-философского анализа. Диссертация на
соискание учени степени кандидата философских наук. Благовещенск-2014. Стр-77
16](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_16.png)
![kamchiliklari ustidan kulish, bazan kulgi yoli bilan uning yaxshi tomonlarini
tasdiqlash xarakterlidir. Shu bilan birga kulgi - mavjudlikni ochishning kuchli
usullaridan biri. 1968 yilda yozilgan “ Ilgor ishchi va chaqqon muxbir qissasi ”
sherida shoir 60-70-yillardagi ijtimoiy hayot, turmushni hajv ostiga oladi. Sherda
oddiy xalqning qiyinchiliklari, turmush tashvishlari, dardi, ishchilar qatlamining
rozgor tebratishdagi mashaqqatlari tasvirlanadi:
Ishchi tongda turib olib
Qurilishga boradi. ..
Qol ishda-yu, ammo ozga
Xayol kezar boshida,
Bogchadagi qizchasining
Lentasi yoq sochida.
Ishchining turmushidagi yetishmovchiliklarni bartaraf etish maqsadida tinim
bilmay qilgan mehnati boshqalar uchun qadrsiz. Rozgordagi muammolari sababli
bir kunlik “ norma ” sini uch baravar bajarishga majbur. Uning uyida taziya, ammo
muxbirlar may bayrami sharafiga gazetaga suratini bosib chiqarishadi. Chunki
ularga “ pufak qahramonlar ” zarur. Ishchining dardi, tashvishi hyech kimni
qiziqtirmaydi. Bu xalq orasidagi “ Qassobga moy qaygusi, echkiga jon qaygusi ”
naqliga mos kelishi hajviy satrlar orqali ochib beriladi:
Ajal yetib bir kun uning
Qazo qilar onasi.
Marhum degan ozi borib
Kirmaydi-ku qabrga.
Onasining olishini
Qaydan bilmish u garib,
17](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_17.png)
![Yoqsa avval ozroq narsa
Qoymasmidi jamgarib.
Bu sherda ham “ Ezop tili ” orqali shoro davri va uning insonni ezishga, uning
ustidan hukm yuritishga asoslangan siyosati ustidan kulinadi. Hajv orqali shoir
“ nimkosa ” da osha paytlarda aytish mumkin bolmagan mulohazalarini hajv orqali
tasvirlaydi, tushuntiradi. Demak, korinadiki, hajviyot hayot hodisalarini
tushunishga imkon bermoqda. Sher tahlili hayotdagi qarama-qarshiliklar va uning
badiiy ifodasi aksi ekanligini isbotlashga yordam beradi.
3. Hajviyotning yana bir vazifasi soddalashtirish, shiddatni kamaytirish,
tushirish deb ham atash mumkin. Shunday qilib, hatto kulgining xafagarchilikni
ketkazishi, kuchni tiklashi va charchoqni ketkazishi bir necha bor isbotlangan.
Kulgi malum bir hissiy boshatish, kundalik hayotning muammolari va
tashvishlaridan xalos bolish vazifasini bajaradi, taxmin qilingan, toplangan barcha
ijtimoiy istaklarni, qatiy meyorlar va taqiqlarda belgilangan keskinlikni ozod
qilishni oz ichiga oladi. Kulgi turli qatlamlar yoki shaxs ruhiyatining bolaklari
orasidagi zoriqishni bartaraf etish natijasidir. Hajviyot tarixi buning yaqqol
dalilidir.
O ’ zbek adabiyotida ham kulgiga etibor, asosan, buyuk Alisher Navoiy
ijodida choqqiga chiqdi desak xato qilmaymiz. XV asr yilnomachilari Xondamir,
Vosifiy va boshqalarning guvohlik berishlaricha, Alisher Navoiy yuksak yumor
tuygusiga ega bolgan ekanlar. Tabiatan xushtab bolgan ulug shoir hazil, kulgining
qadriga yetadigan, butun nozikliklari bilan uni tushunadigan zakiy inson bolgan,
shu bilan birga shunday qobiliyatga ega bolgan kishilarni ham hurmat qilgan,
adabiy majlislar, sherxonliklarga ularni taklif qilib, ozi ham ular bilan birga latif
tabiatini, otkir zakovatini namoyish etgan. Shuning uchun ham Navoiy “ Majolisun-
nafois ” , ( “ Nafis majlislar ” ) tazkirasida yumor tuygusiga ega bolgan “ xushtab ” ,
“ shiringoy ” , “ tabi hazilga moyil ” shoirlar Jununiy, Kavsariy, Sayid Kozimiy va
boshqalar haqida malumot berishi ham bejiz emas 22
.
22
Бу ҳақда қаранг: Ахмедова Ш. Саид Аҳмаднинг ҳажвий маҳорати. Фил.ф.ном.дисс....Тошкент. 1994. 26-
бет.
18](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_18.png)
![Demak, kulgi qorquvga va kundalik hayotning jiddiyligiga tasir qiladi va
dam olish motivlari unda aniq namoyon bolib, kundalik tashvishlardan tin olishda
yordam beradi. Bu vazifani tinchlantiruvchi deb atash mumkin, bu nafaqat qiyin
vaziyatni yumshatish, bosimni ham yumshatish va odamlar ortasida yaxshi
munosabatlarni ornatishning kommunikativ funksiyalarini oz ichiga oladi.
1.2. Shoir hajviyalarining adabiy manbalari
Adabiy tasirsiz badiiy asar yaratib bolmasligi ilmda oz isbotini topib kelgan.
Har qanday ijod namunasi ozidan avval yaratilgan ijod namunalarining, oz
salafdoshlari ijodining qaysidir jihatlaridan adabiy oziqlanib kelgan. Bu adabiy
hodisa Abdulla Oripov ijodiga ham begona emas. Shoir hajviyalaridagi nozik
qochirimlarning yuksak salmogi va mazmundorligini taminlagan omillar: ozbek
xalq ogzaki ijodi, ozbek mumtoz adabiyoti, qardosh xalqlar adabiyoti, rus va Garb
adabiyotining ilgor adabiy manbalari bolib kelgan. Shoir bu manbalardan oz ornida
unumli bahramand bola oldi va ijodiy foydalandi.
Folklor va yozma adabiyot munosabati benihoya keng bolib, bu muammo
milliy adabiyotning shakllanishi va rivojlanishida xalq ogzaki ijodining roli, unga
xos tasviriy vositalar, uslublardan, shakllardan foydalanishning muhim tomonlari,
folklorizmlarning yuzaga kelishi kabi masalalarni qamrab oladi. Shu manoda,
ijodkorlarning folklor ananalaridan foydalanishdagi uslub va mahoratini kuzatish
muhim ahamiyatga ega.
Malumki, “ Folklor ananalari ” deganda xalq ogzaki ijodiga xos ifoda uslubi,
badiiy shakllar va tasvir vositalari, epik motiv va obrazlar, marosim hamda urf-
odatlarga xos tushuncha va qarashlarning faqat folklor asarlarida saqlanib qolishi,
ularni poetik ifodalashning davom ettirilishi anglashiladi. Jumladan, shoir ijodidagi
Nasriddin Afandi obrazi ozbek xalq ogzaki ijodi namunalaridan olinganligi, yoxud
Abdulla Oripovning ozi takidlaganidek ( Afandi degani ozim bolaman, Har xil
hangomaga ichi tolaman) 23
, Dantening tarjimasi uning uchun katta maktab
bolganligi fikrimizga dalil bola oladi. Xususan, I.Gafurov shoir hajviyotini tahlil
23
Абдулла Орипов. Танланган асарлар. 8 жилд. — Тошкент, 2016. — Б.89.
19](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_19.png)
![qilib: “ Bu intilish Erkin Vohidov va Abdulla Oripov singari shoirlarda yorqinroq
kozga tashlanayotganligi sababini men bazan Gyote va Dantening tarjima qilinishi
bilan boglayman ” 24
, deya takidlab otadi.
“ Men ozim doimo qayta-qayta oqib turadigan asarlar: otmishdan — Chexov,
Mark Tven, O.Genri, bugungi kunda Aziz Nesin, Yevgeniy Petrov va Ilf.
Ozimizdan Said Ahmad. Va tabiiyki, bulardan ham avval Afandi latifalari —
ozimizning osha eski tanishimiz Xoja Nasriddin... Nazarimda, Nasriddin afandi
asari jahon adabiyotining eng yorqin, eng tugal, olmas obrazlari qatorida turadi. U
nafaqat odamga zavq bagishlaydi, nafaqat aql-zakovatining bitmas-tuganmas
imkoniyatlarini namoyish qiladi, balki bu obraz har qanday odamga yashashga
yordam beradi. Uni inson hayotining butunlay boshqacha tarzda — ranglarda,
jilolarda, umidbaxshlik bilan qabul qilishga yordam beradi ” 25
, — deb yozadi
adabiyotshunos olim Ozod Sharafiddinov.
Shoir ana shunday manbalardan unumli foydalanganligi bois hajviyalaridagi
tasvir hayotiylik, yaratgan hajviy xarakterlari tabiiylik kasb etdi. Abdulla Oripov
hajviyotidagi ananaviylik va novatorlik masalasiga oid qarashlarimizni yuqoridagi
adabiy manbalarga mansub ijod namunalari bilan shoir hajvlarini qiyoslash asosida
dalillashga urinib koramiz.
Afandi obrazining to ’ laqonli yaratilishini taminlagan dastlabki adabiy manba
o ’ zbek xalq ogzaki ijodi namunalaridir. “ Afandi eshik oldida otirsa, bir kishi uning
oldiga hovliqib kelibdi:
- Afandi anavi tomonda podsho h ning mulozimlari sov g a-salomlar k o tarib
kelishyapti.
- Podshohning mulozimlari sovga-salomlar ko ’ tarib kelishayotgan bolsa,
menga nima? — debdi Afandi.
- Sovga-salomlarni siznikiga olib kelishyapti.
- Sovga-salomlarni menikiga olib kelishayotgan bo ’ lsa senga nima? — debdi
Afandi beparvo.
24
Ғафуров И. Лириканинг юраги. — Тошкент: Ёш гвардия. 1982. — Б.224.
25
Шарафиддинов О. Ижодни англаш бахти. — Тошкент: Шарқ НМАК. 2004. — Б.252.
20](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_20.png)
![Abdulla Oripov aynan shu latifani she ’ riy yol bilan biroz boshqacha
shaklda ifodalaydi. Shoir hajviyalarida xalq ogzaki ijodi janrlaridan, ulardagi tasvir
usullaridan, xalq latifalaridan ustalik bilan foydalanganligini koramiz. Bu hajviy
qahramonning nutq uslubidan ham sezilib turadi:
— Qo ’ y yetaklab otdiku - birov,
— Menga nima, dedi Afandi.
— Siznikiga qarab ketdi-yov,
– Senga nima, dedi Afandi.
Yuqoridagi nutq uslubida folklorga xos bolgan bayon uslubini ko ’ rishimiz
mumkin. Ushbu parchada loqayd va ochkoz odamlarning qiyofasi Afandi misolida
ochib berilgan. Hajviy qahramonni o ’ z nutqi vositasida fosh etish ham an ’ anaviy
usullardan biri bo ’ lib hisoblanadi. Shoir o ’ zining hangoma, hajvga bo ’ lgan
munosabatini “ Afandi ” deb nomlangan she ’ rida quyidagicha izohlaydi:
Afandi degani ozim bolaman,
Har xil hangomaga ichi tolaman.
Esi yoq odamlar kallasizlardan,
Xafa bolishadi, shunga kulaman [2.95].
Afandi latifalari, askiyalar, chandishlar, laparlar o ’ zbek xalqining asrlar
mobaynida kulgidan bahramand bo ’ lib kelganligini, inson va hayotdagi kulgili
jihatlarni nozik ilg ’ ay olganligini ko ’ rsatadi. Qolaversa, o ’ zbek tili shunday nodir
xususiyatga egaki, so ’ zlashuvning o ’ zidayoq, tabiiy ravishda, kulgi paydo
bo ’ laveradi. Chunki, ozbek sozlarining kopchiligi kamida ikki manoga ega boladi.
Ko ’ rinadiki, hajviy asarlarning birinchi belgisi uning tanqidiy yonalishga egaligi
bo ’ lsa, ikkinchi xususiyati tasvirning kulgili tarzda berilishidan iboratdir.
Qabristonga, demangiz, tirik keldi, yor-yor,
Quvontirib bizlarni olik keldi, yor-yor.
Shu tariqa yomonni tig ’ laymiz ham, yor-yor,
Yaxshilarni ko ’ mganda, yiglaymiz ham, yor-yor.(8.197)
21](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_21.png)
![Hayotda har kim har xil kasbning orqasidan tirikchilik qiladi, oilasini
boqadi. Xalqimizda “ Otning o ’ limi — itning bayrami ” degan maqol bor. Xalq
donoligining noyob durdonalari sanalgan maqollarda katta mazmun mujassam.
Shoirning yuqoridagi she ’ rining mavzusi ohorli, yangi. Dehqon yerga ekin ekib,
hosil undirib, xalqni boqadi, muallim bolalarni o ’ qitib, ilm-marifatli qiladi, tabib
kasallarni davolaydi va h.k. Go ’ rkovlar esa olamdan ko ’ z yumgan insonlarni
ko ’ mib kun kechiradilar. Albatta, har qanday kasbning mashaqqati bo ’ lganidek,
mazkur kasbning ham o ’ z zahmatlari bor. Ular har kun g ’ am, qayg ’ u bilan robaro ’
keladilar, inson umrining nihoyasi borligi bilan har kuni to ’ qnashadilar,
odamlarning olim oldida ojizliklarini chuqur his etadilar. Umrning o ’ tkinchiligini
hammadan ham ular teran anglaydilar. Yaxshi-yomonni ko ’ madilar, yaxshilarni
ko ’ mganlarida yig ’ laydilar ham. Ammo insonlar xilma xil bo ’ lganlari kabi
go ’ rkovlar ham xilma-xildirlar. Ular orasida ham ochko ’ zlari, tamagirlari bor:
“ Yopib qo ’ yib ustiga choponini, yor-yor, Yechintirib olamiz kafanini, yor-yor".
Ochko ’ z, xudodan ham qo ’ rqmaydigan, duch kelgan odamni talaydigan, qalbiga
ozor beradigan, oxirgi luqmasini ham og ’ zidan yulib oladigan yuraksiz, imonsiz,
qalbsiz kimsalar afsuski, atrofimizda bisyor. Unday kimsalar yaxshi, yomon deb
ajratmaydilar, boy-kambag ’ al deb o ’ tirmaydilar, faqat o ’ z manfaatlarini
o ’ ylaydilar. Hatto, o ’ liklarning kafanini yechib oladigan go ’ rkovlar ham borligi
dahshat. Shoir fikrning ko ’ lamini berishda folklor janrlaridan foydalangan.
Yozma adabiyotimizda dastlab doston, maqol, topishmoq, yoqlov, yig ’ i,
keyinchalik yor-yor, alla kabi folklor janrlari stilizasiya qilingan. Shoir Abdulla
Oripov ijodida ham ana shu an’ana davom ettirilgan. Uning qator she’rlarida,
xususan, “ Go’rkovlar qo’shig’i ” nomli she’rida ana shu an’analar bardavomligini
ko’ramiz. Malumki , “ Yor-yor ” qoshigi toy marosimida , xursandchilikda
aytiladigan xalq qo’shig’i sanaladi. Qabristonga o’lik kelishi go’rkovlar uchun ana
shunday bayram. Shoir aynan shuning uchun to’yda aytiladigan “ yor-yor ”
qo’shig’ini stilizasiya qilib, mazmunni kuchaytirishga erishgan. Sher misralarini
o’qiy boshlashimizdayoq “ kimga aza, kimga to’y ” ekanligini anglaymiz. She’rda
g ’ ayriodatiy holat ifodasi chizilgan. Hayot ana shunday ziddiyatlardan tashkil
22](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_22.png)
![topgan. Mazkur “ yor-yor ” da g’ayritabiiy quvonch, qismatning qattiqligi, inson
iqlimining rang-barangligi, umrning xotimasi, otkinchiligiga ishora aks etadi. Shoir
xalq qoshigining ruhiga chuqur kirib bora olgan, shu sababli sherda aks ettirilgan
holatlarni tushunish oson. Mazkur sherda janr stilizasiyasi muvaffaqiyatli amalga
oshib, sheriyat ixlosmandlari yana bir xalqona ruhdagi sherdan bahramand
bo ’ ldilar. Sher satrlarida “ tirik-olik ” ; “ chopon-kafan ” ; “ yomon-yaxshi ” zid
tushunchalari inson tabiatidagi nomutanosiblikni chuqur ifodalashga xizmat qilgan.
Ijtimoiy illatlarning hajviy tanqidi bo ’ lgan satira dastlab ozbek xalq ogzaki
ijodida shakllangan va keng tarqalgan. Mehnatkash xalq adolatsiz hukmdorlar,
zulmkor amaldorlarga qarshi bo ’ lib, noroziliklarini latifalar, hajviy ertaklar va
qoshiqlar orqali izhor qilganlar. O ’ z davridagi zulm, haqsizlik va boshqa ijtimoiy
illatlar ustidan ommaning qahr-gazabini uygotganlar. Nasriddin Afandi obrazi ham
shu asnoda vujudga kelgan. Xalq hajviy satirasi va kulgisi yozma hajviy adabiyot
uchun ozuqaviy manba sifatida bir necha asrlardan buyon xizmat qilib kelmoqda.
Abdulla Oripov nnig hajviy she ’ rlaridan yana biri “ Qaysar bola ” 1994-yilda
yozilgan . Ushbu sher sarlavhasi ostida “ qiziqchilar bisotidan ” degan izoh
berilganligi ham uning xalq ogzaki ijodi va hajviyot bilan bogliq ekanligidan
dalolat beradi. Sher rivoyaviy usulda bolib, u ertaklarga xos an ’ anaviy : “ Bor ekanu
yoq ekan, Bir bola bo ’ lgan ekan ” degan zachin bilan boshlanishi fikrimizning
dalilidir. She ’ rning mazmuniga kora qaysar bola hammani, hatto ota va onasini
ham, muallimini ham sensirashi xususida so ’ z boradi. Bu bola hech kimga “ siz ” lab
murojaat qilmaydi, bu holatga jazo tariqasida o ’ qituvchisi barchani siz deyman deb
yuz marta yozishni topshiradi. Bola vazifani a ’ lo darajada uddalaydi va yuz emas
ikki yuz marta yozib keladi. Ya ’ ni she ’ r davomida bolakayning ushbu buyurilgan
vazifani oshig ’ i bilan bajarib kelganligi ma ’ lum bo ’ ladi:
Muallim shod: “ men senga,
Ha, ishongan edim-da ”
Bola dermish: “ seni bir
23](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_23.png)
![Xursand qilay dedim-da ” 26
.
U muman olganda, shoir ijodida bu kabi yumoristik kulgi kam uchraydi. Bu
she ’ r sof hajviy mazmunda bo ’ lib, undagi asosiy poetik obraz “ tartibsiz bola ” va
“ muallim ” obrazlari bo ’ lib, ushbu obraz asosan asosiy timsolning xarakterini
ochishga ko ’ maklashuvchilik vazifasini bajargan.
Hajviy asar yaratish ijodkordan yuksak mahorat, istedod va albatta, katta
mehnatni talab etiladi. Ijodkor xalq og ’ zaki ijodi namunalaridan ham keng
foydalanganligi, o ’ zidan oldingi salaflarining ijod mahsuli, qolaversa G ’ arb
madaniyatining ta ’ siri ham beqiyosdir. “ Ilohiy komediya ” ning tarjima qilinish
jarayoni haqida shoir quyidagilarni takidlaydi: “ Tarjima jarayoni men uchun ulug ’
maktab bo ’ ldi. Agar qog ’ oz ustida eng ko ’ p ter to ’ kkan bo ’ lsam, o ’ sha tarjima
ustida to ’ kkanman ” 27
. Bu tarjima shoir hajviyotida ramziylik va satirik kulgining
kuchayishiga ta ’ sir ko ’ rsatmay qolmadi.
Mumtoz adabiyot namunalarida, qardosh xalqlar adabiyotida ham bu usul
yordamida xalqona kulgining turli shakllari yaratilganini ko ’ rish mumkin.
“ Oliy hazrat ba ’ zan shirin tilni mazax va mutoyibaga ochardi va munosib
o ’ rinlarda latifasimon so ’ zlarni bayon ipiga tortardi. Bunday so ’ zlar Oliy
hazratning nozik zehni va muborak fikrining yuqori darajada o ’ tkir ekanligiga
dalolat qilganligidan ularni bir xillarini yozishga jur ’ at qilinadi …” 28
. Xondamirning
“ Makorim ul-axloq ” asarining uchinchi bobida keltirilgan bu so ’ zlar Alisher
Navoiyning kulgi haqidagi qarashlariga, kulgiga munosabatiga aniqlik kiritishga
yordam beradi.
Navoiy yumoridagi quvnoqlik va serzavqlik, latiflik va zariflik uning xalq
kulgisiga bo ’ lgan cheksiz muhabbati tufayli yaratilgan, chunki kulgi o ’ zbekning
qon-qoniga, butun tabiatiga singib ketgan milliy xislatlaridan biridir. Navoiy
shunday yozadi: “ Hazil-mutoyiba bir oz ko ’ ngilni xushlamoq uchun shodlik va
xursandchilik uchun bo ’ lsa yoqimlidir. Beozor hazil zariflikdir, ammo undan o r tsa
26
Абдулла Орипов.Танланган асарлар. 2 жилд. — Тошкент, 2016. — Б.259.
27
Abdulla Oripov. Tanlangan asarlar. G.Gulom nomidagi Adabiyot va sanat nashriyoti. — Toshkent. 2001 . 1-
jild. — В. 11.
28
Ғиёсиддин Хондамир. Макоримул-ахлоқ. — Тошкент: Академнашр. 2018. — Б.372.
24](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_24.png)
![aqlsizlikdir ” . Ulug ’ shoir o ’ rinsiz, hayosiz kulgini faqat kulgi uchun bo ’ ladigan
kulgini odobsizlik belgisi deb atadi. Insonlarga xizmat qiladigan sof kulgini esa
olqishlaydi.
“ She ’ riyatda yangilik topish oson kechmaydi, - deb yozgan edi Asqad
Muxtor “ She ’ r — shoirning ijtimoiy vijdoni ” nomli maqolasida. Yangilikka
intilish, ijodiy izlanish har bir haqiqiy talantning ehtiyoji, muhim xususiyatidir.
Ammo “ talant stixiyasini ham idrok ila boshqara bilish lozim ” ,- deydi Kant. Bu
o’rinda buni, shoirning o’z talantini barcha buyuk traditsiyalarni, ayniqsa, ijodning
milliy an’analarini yaxshi bilish bilan oziqlantirishi haqidagi gap, deb tushunish
mumkin ” 29
. Abdulla Oripov o ’ z ijodiy izlanishlarini “ idrok ila ” boshqara bildi.
Oybek, G ’ afur G ’ ulom, Maqsud Shayxzoda ijodiy tajribasidan oziq olgan shoir
she ’ rlarida xalqimiz ma ’ naviy tafakkuridagi an ’ analarga mos keladigan, ijtimoiy-
psixologik tasvirga asoslangan poetik fikr yanada teranroq, yanada nafisroq ko ’ rina
boshladi. Bu xususiyat shoirning hajviyotida ham bo ’ y ko ’ rsata boshladi desak
mubolaga bo ’ lmaydi. Shoir hajviyotida asosan, hajviya qahramonlari o ’ z nutqlari
orqali kirdikorlarini fosh etadilar. Bu o ’ ta murakkab usul bo ’ lib, hajvchidan juda
katta hayotiy tajriba, ilm, badiiy mahorat talab qiladi. Zero, qahramonning kimligi,
qaysi ijtimoiy qatlamga mansubligi, saviyasi, ma ’ naviyati, ma ’ daniyati, xulq-
atvori, niyati uning nutqida o ’ z inikosini topadi. Bu usul yordamida shoir juda
ko ’ plab hajviy obrazlar yarata oldi:
Turib-turib bir kun maymun boshin qashladi
Va maymuniy rejalarni tuza boshladi.
Dedi: — Shukr, olib ketmish Gulxaniy bobo,
Demak, bizning davrimiz ham kelmish mutlaqo.
Krilov ham marhum emish allaqachonlar,
O ’ zimizga qolgan demak endi zamonlar. [2.143]
Majoziy usulda tasvirlangan “ Maymuniyat ” she ’ rida she ’ r yozishni
eplolmaydigan, “ maymunona fikrlardan nazm tuzguvchi ” , ko ’ chirmakash
29
Асқад Мухтор. Шеър — шоирнинг ижтимоий виждони // Ўзбекистон адабиёти ва санъати. - 1984. - 20
янв.
25](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_25.png)
![shoirning majoziy obrazi mohirona tasvirlanadi va u o ’ zini-o ’ zi fosh etadi, bu esa
o ’ quvchida kulgini qo ’ zg ’ atadi:
Derdi: — Olam gultojimiz biz maymuniyat,
Oh, insonlar. Qilolmasman ularga toqat.
Oxir o ’ ylab maymun topdi shundoq naqlni:
Insonlarning orasida Darvin aqlli,
Toping uni. Ulug ’ olim bizni alqagan,
Gulxaniy ham, Krilov ham bizdan tarqagan[ 2.143] .
Bu kulgi satirik ruhda bo ’ lib, she ’ rda maymun o ’ zini aqlli ko ’ rsatishga
urinadi, u o ’ zini fosh etishni istamaydi ham. O ’ quvchi she ’ r davomida uning gap-
so ’ zlari, o ’ zini baholashda juda yuqori qo ’ yishi, nodonligi, befarosatligi,
maqtanchoqligidan kuladi, nafratlanadi, ham unga achinadi. Xalqimizda bir naql
bor: “ Bilib ilonga oyoq bermagan ” . Xuddi shunday bu maymunga ham to ’ la-to ’ kis
ilm, iqtidor, ijod berilganda edi, u o ’ zini boshqarolmay qolgan bo ’ larmidi? Bu
hattoki, uning nutqidan ham ma ’ lum: “ Oh insonlar. Qilolmasman ularga toqat ” . U
o ’ ziga shunchalik ishonib yubordiki, uning quyidagi da ’ volari o ’ quvchida kulgini
qo ’ zg ’ aydi: “ Gulxaniy ham, Krilov ham bizdan tarqagan ” deya olamga jar soldi.
Ba ’ zi kimsalar borki, mehnati evaziga pul topish o ’ rniga g ’ alamislik, pastkashlik
qilib, birovlarni sotish evaziga daromad qilishni ko ’ zlaydiki, shoir bu o ’ rinda ham
qahramonni nutqi orqali fosh etadi, achchiq hajvga duchor qiladi. Hajviy qahramon
o ’ zini hech kim pisand etmasligidan nolib, garov o ’ ynaydi.
Kecha bir davrada o ’ ynadim garov,
Meni qabul qiling, yozguvchilikka,
deya o ’ z so ’ zi bilan iste ’ dodsizligini tan oladi. Kinoni texnikasi q iyin deb rad
etadi, rassomlik uchun h am talant kerakligini tan oladi:
Masalan, xo ’ tikka o ’ xshasin xo ’ tik,
Sharmanda qiladi bundaqa ijod.
Bastakorlar soyuziga borishga vijdoni yo ’ l bermaydi, chunki qo ’ shiq aytib
ko ’ rmagan, shoirlikni esa tushunmaydi, shuning uchun shoirlarni xudo urgan, tekin
kulgiga qolgan deb hisoblaydi. Uning sevgani “ yoz g uvchilik ” . Odamlarning
ustidan rosa g ’ oyaviy maktublar bitganini tan oladi :
26](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_26.png)
![Xullas, o ’ rtoq rais, aylangiz imdod,
Men sizga haq gapni aytaman tikka.
Ko ’ pirib yotibdi menda iste ’ dod,
Meni qabul qiling yozguvchilikka .
She ’ r sarlavhasining pastida ” Bir g ’ alamis tilidan ” degan yozuv bor.
“ G ’ alamis ” qaysidir soyuzga a ’ zo bo ’ lish niyatida. Va nihoyat, o ’ ziga mos kasbni
tanlaydi: yozguvchilik! Begunoh odamlar ustidan ig ’ vo xatlar yozish, odamlar
diliga ozor berish, hasadgo ’ ylik bilan birovlarga choh qazish kabi chirkin ishlarni
tanlaydi, kasb qilib oladi. Bu she ’ rda ham satirik kulgi qahramonlarning o ’ zini o ’ zi
fosh kilishidan kelib chiqadi.
Adabiyotshunos M.Qo ’ shjonov: “ Abdulla Oripov qaysi bir mavzuga qo ’ l
urmasin, undan yangi, hali birov aytmagan qirralarni topadi, o ’ z fikrlarini
ifodalashda hali birov ishlatmagan obrazlarni ishlatadi. Shu yo ’ l bilan u o ’ zgalarni
takror qilmaydigan jozibali asarlar yaratdi ” 30
, degan edi. Haqiqatan ham hajvni
qurol qilib olgan shoir g ’ alamis odam qiyofasini aniq tasvirlab bera olgan.
Umuman, Sharq va G’ a rbning eng yaxshi an’analarini o’zlashtira olgan
Abdulla Oripov hajviy asarlarining yaratilishida folklor, mumtoz adabiyot va jahon
adabiyoti adiblarining hajviyot namunalari adabiy manba bo’lib xizmat qilgan.
Shoir bu adabiy manbalardagi ilg’or an’analardan ijodiy foydalanib, h ajviy
obrazlarning haqqoniy tasviriga, milliy va zamonaviy hajviy qahramonlar va tiplar
turkumini o’ziga xos uslub va mahorat bilan yarata oldi. Hajvi yot sohasida qunt
bilan ijod qilib, dunyo adabiyotidagi hajvnavislik tajribasini o’rgandi, o’ziga xos
hajviy ijod namunalarini yaratdi.
1.3. Abdulla Oripov hajvlarining mazmun doirasi
Hajviyot ijtimoiy hayotni aks ettirar ekan, undagi illatlar, salbiy voqea-
hodisalar yoki dalillarni shunchaki qayd etmaydi, balki uning mohiyatini ochib
berishni oz zimmasiga oladi. Zero, yumor ijtimoiy hayotdagi illatlarning oldini
30
Қўшжонов М. Онажоним шеърият. — Тошкент: Ўқитувчи, 1984. — Б.27.
27](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_27.png)
![olsa, satira ushbu illatlarni davolaydi, bartaraf etadi. Abdulla Oripov sheriyatining
salmoqli qismini hajviyot tashkil etadi. Hajviy sherlarining yuzaga kelishini shoir
quyidagicha izohlaydi: “ Mening ijodimda yolgizlik, mahzunlik tuygulari kop
uchraydi, deya dakki berishgan va buning sababini turlicha sharhlashgan ham.
Aslida esa mening tabiatim ozi shunaqaroq bolsa kerak. Ikkinchidan, meni
qiynagan savollarga javob topolmay ortangandirman, uchinchidan, shu hasad
degan baloning hujumiga juda erta duch keldim. Bularning barchasi satrlarimda
qandaydir shaklda aks etgan bolsa ajab emas. Chunonchi, hajviy ruhdagi sherlar
ham qandaydir suniy ravishda yaratilgan emas. Kop qatori meni ham laqillatgan,
aldagan odamlarning son-sanogi yoq. Haligiday achchiqroq sherlarning
yozilishiga, albatta, oshalar sabab bolgan ” 31
.
Jamiyatdagi salbiy hodisalar, ayrim shaxslar faoliyatida uchrab turadigan oz
manfaatlari yolida hyech narsadan qaytmaslik, igvogarlik, xushomadgoylik,
mansabparastlik, ozlikdan voz kechish kabi illatlar Abdulla Oripov hajvlarining
mavzuidir. Hajviyot shoir uchun baralla aytolmagan dardini kuylashda malum bir
vosita rolini otaydi.
1. Milliy qadriyatlarimizning toptalishi, diniy etiqodning tahqirlanishi,
yoshlarning axloqan va manan tanazzulga yuz tutishi, befarqlik, meshchanlik kabi
illatlarning qoralanishi:
Qani, ayting, saodatli boldimi Inson,
Nasihatgoy shoirlarning gapiga kirib.
Insonlarning ruhida ham beshubha, beshak,
Kop hayvoniy hirslar yashar, pinhoniy xolos.
Odamlarni boshqaradi yolgiz soz: Ozim!
Ozim! - deya bir-birlarin kozin oyarlar.
Ozing uchun har yumushga bola olgin shay,
31
Abdulla Oripov . Tanlangan asarlar . — Toshkent . 2000 . - В. 11.
28](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_28.png)
![Seni aldab ketishmasdan ulgurgin aldab [2.357].
2. Mahalliy xalq turmush darajasi, moddiy ogirligini korsatish va sabablarini
fosh etish:
Ne kunlarni kormadi-ya mening bu boshim,
Muhtojlikning hasrat tola yolidan otib …
Uning yodi bilan otdi sarson hayotim,
Muallimlik kasbimni ham oldilar tortib.
Kop noqislik mavjud hali Inson felida,
Baxtli Udir — kimning kongli haqqa toq ekan.
Allaqaysi tolei but elning tilida
Pora degan tushuncha ham, soz ham yoq ekan [2.374].
3. Hajviy qahramonlarning nutqi orqali mavjud tuzum, istibdoddan norozilik,
mustaqillik, insoniy haq-huquqlar, ijtimoiy adolat goyalarining tarannum etilishi:
Yiqilganga madad bersang — buni anglayman,
Halollik deb jangga kirsang alqagum abad.
Yovuzlikdan zada bolgan qora manglayman,
Nomardlardan dod deganman, dod degum minbad [2.377].
Bu goyaviy-badiiy niyat “ Ranjkom ” asarida Raisning “ kuyib-pishishi ” ,
azolarning “ maqtanishi ” , “ birovning ustidan noorin kulishi ” , farrosh kampirning
mardlarcha jasorati, haqiqatni qorqmasdan aytishi, hurfikrliligi shaklida royobga
chiqariladi.
Hajviyani oqish jarayonida tashkilot raisi va uning yordamchilari yani
azolarning gap-sozlari, ozini tutishi oquvchida ularga nisbatan nafrat tuygusini
uygotadi. Nutqlari orqali ozlarining tuban manaviy qiyofalarini korsatadilar. Nafrat
29](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_29.png)
![tuygusi bazida kulgi, qahqaha bilan qorishib ketadi. Shoir hajv tigini milliy urf-
odatlarni, qadriyatlarni, ozligini unutayotgan Inson nomiga nomunosib kimsalarni
fosh qilishga qaratadi, ularni otkir sarkazm-zaharxanda hajv tigi ostiga oladi. Shu
bilan birga hajvchi bu amaldorlarning farrosh ayol oldida “ ip esholmay ”
qolganligini, marifat, ilm, saviya, dunyoqarash borasida bu ayoldan qoloq ekanligi
bir qancha hajviy sahnalarda kozga tashlanadi.
Abdulla Oripov hajvlari ozining mazmundorligi, kopqatlamlik, kopmanolik,
polifonik xususiyati va serjilo kulgisi bilan xarakterlanadi.
Kulgi ijtimoiy meyorlar va qonunlarni sharhlashda malum bir
moslashuvchanlikni taminlaydi. Kulgi, shuningdek, dostona munosabatlarga
chorlaydi: biz yaqin kishilarimiz oldida kayfi chog, hazil qilib kuldiruvchi
kishilarni qadrdonlardek his qilamiz. Kulgi doimo muloqotga chorlaydi, aloqalarni
yolga qoyishga yordam beradi, vaziyatni yaxshilaydi, suhbatdoshini ruhlantiradi.
” Odatda yumor kulgining yengil turi deb hisoblanadi. U xususiy hayotdagi
yaramas hodisalar ustidan kulish bilan shugullanadi, kishilarga oz xatolarini,
kamchiliklarini tuzatishda yordamlashishga intiladi. Shu sababli komizm
shaklining bagrida tarbiyaviy kulgi deb ham hisoblaydilar. Satira otkir kulgidir, u
hayotdagi katta ijtimoiy ahamiyatga ega bolgan zararli hodisalarni fosh etadi ” 32
, —
deb yozadi akademik M.Qoshjonov. Shuni ham takidlab otish lozimki, yumor olim
aytganidek, “ yaramas hodisalar ” ustidan emas, ijobiy tuygu, kayfiyat uygotadigan,
kulgiga sabab bolgan voqea-hodisalar, holatlar ustidan kulish orqali kelib chiqadi.
Satira haqiqatan ham otkir kulgi bolib, Abdulla Oripov hajviyotida jamiyatdagi va
hayotdagi ijtimoiy ahamiyatga ega zararli hodisalar, illatlar ustidan kuladi,
shaxslarning qilmishlariga, xatti-harakatlariga, hodisalarga oz munosabatini
bildiradi. Satira haqiqiy hajv bolishi va u oz maqsadiga erishish uchun, muallifning
goyasini, yonalishini oquvchilarga yetkaza bilishi, ikkinchidan, uning tigi, nayzasi
qaysi narsa va hodisaga yonaltirilganligi aniq bilinib turishi lozim. Satiraning bu
ulug vazifasi kulgi orqali amalga oshiriladi. Shuning uchun buyuk hajvchilar
nuqsonlarni yoqotishda, munofiqlarni masxaralashda kulgining roli ulkan
32
Қўшжонов М. Абдулла Қаҳҳор ижодида сатира ва юмор. — Тошкент: Фан. 1973. — Б.149.
30](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_30.png)
![ekanligini takidlab kelishgan. Masalan, Jan Pol Rixter va uning izdoshlari uchun
yumor nafaqat sanat, balki axloq va hayot falsafasi ham edi. "Biz ustidan kulgan
narsa cheksiz ulugvorlik idealiga nisbatan ahamiyatsizdir". Barcha insoniy illatlar
cheksiz bolsa-da, bizning kulgiga moyilligimiz insoniyatga rahm-shafqatni targib
qilishdan va shu bilan birga Xudoni uluglashdan iboratdir. Jan Pol buni ustalik
bilan tushuntirib beradi: biz boshqalarning ahmoqona hatti-harakatlari ustidan
kulishimiz ularni tushunishimiz yoki vaqtinchalik tushunishga bolgan harakatimiz
evaziga sodir boladi va shu tarzda biz minimal va maksimal ortasidagi farqni
anglash imkoniga ega bolamiz. Uning "yumor ozini saqlab qolishdan boshqa
maqsadni bilmaydi 33
". Uning qichitqi ot kabi sheriy rang-barangligi ochmaydi,
uning jarohatlangan barglari qachon osib chiqayotganini sezmay ham qolasiz" tarifi
Gobbsning kulgi nazariyasini qattiq tanqid qilish usuli bilan mustahkamlangan:
"Kulayotganda sen qanchalik yuqoriga kotarilayotganingni, ustidan kulinayotgan
shaxs esa qanchalik yerga urilayotganini tola his etolmaysan (hayratlanarlisi,
kopincha, buning aksi his qilinadi). Kulayotgan, ammo konglida kiri yoq insonning
ozi ham kopincha masxara ostiga olinadi, bolalar va ayollar boshqalarga qaraganda
koproq kulishadi, ozlarini hamma bilan solishtiradigan takabbur insonlar esa eng
kam kulishadi" 34
.
Bu mulohazalardan kelib chiqib qaraydigan bolsak, Abdulla Oripov ijodida
bunday kulgi alohida bir turkumni tashkil etadi. Ularda inson hayotida juda muhim
va dolzarb bolgan masalalar, ularning yechimi, orzu-umid, oy-fikrlari, sodda ozbek
xalqining beguborligi aks etgan:
Ishchi yigit maosh poyla b,
Turar edi navbatda.
Bu birinchi moyanasi,
Zavqi ham zor, albatta.
33
Бу ҳақда қаранг: Зелезинская Л.А. Юмор как предмет социально-философского анализа. Диссертация на
соискание учени степени кандидата философских наук. Благовещенск-2014. - С . 7 9
34
Бу ҳақда қаранг: Зелезинская Л.А. Юмор как предмет социально-философского анализа. Диссертация на
соискание учени степени кандидата философских наук. Благовещенск-2014. - С . 7 9
31](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_31.png)
![Barmoqlarin bukib-bukib,
Rejalarin tuzardi.
Koz oldida alvon-alvon
Orzulari suzardi 35
.
“ Oyisining jamgarmasi ” nomli voqeaband sher (1990-yil) yosh bir
yigitchaning birinchi maoshini naqadar hayajon bilan kutib, har xil rejalar tuzib,
oyisiga romol, qayligiga sirga, peshayvonga bitta ilgich olishni xayol qilib
turganligi tasviri bilan boshlanadi. Ammo yigitning orzu-xayollari uzoqqa
chozilmaydi. Maoshidan kasaba uyushmaga, soliqchilar-u madaniyat hodimlariga,
olayotgan Orolga, hattoki necha yillar avval yashab otgan Navoiyga ham haq
tolaydi:
– Navoiyni bilasan-a,
Xalqqa malum har ishi.
Shu kunlarda sal yordamga
Muhtojdirlar u kishi.
– Hazratimning qalam haqqin,
Ayting, kimlar oladi?
-Ulushlari Davlat degan
Togasiga qoladi.
Sherda oz davrining sodda, samimiy kishilari obrazi yumoristik aks
ettiriladi:
Yigit goyat mamnun edi,
Kotarinki kayfiyat,
Chontagida on besh tiyin
35
Abdulla Oripov. Tanlangan asarlar. — Toshkent. 2000 . — Б. 61.
32](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_32.png)
![Ortib qolmish, xayriyat.
Shoir bir tomonda jamiyat azolarini qoralasa, ikkinchi tarafdan sodda,
laqma, gol, omi bir yigitning ustidan kuladi. Nahotki, bu yigit Navoiyni bilmasa,
tanimasa? Zotan bu sher mustaqillikdan oldingi davrlarda mumtoz adabiyotimizga
xolisona yondashilmaganidan dalolat berib turibdi. Bunday ilmsiz, chalasavod
kishilar jamiyatda oz orniga ega bololmasligi alohida takidlab otiladi. Ammo
sherning yakunida kulgi xarakteri ozgarib, boshqa tus oladi, yani achchiq hajvga
aylangan kulgi sodda bir yigitni laqillatib, bemani pul yigishlar oqibatida barcha
maoshini talon-taroj qilganlar ustidan chiqarilgan aybnomaga aylanadi.
Ijtimoiy hayotda uchraydigan nuqsonlarni ayovsiz “ qamchilaydi ” gan shoir
oz davridagi poraxorlik, fisqu-fasodga och kishilar, insonlarga qilingan
nohaqliklarga qarshi hajviyotning tigi orqali kurashib kelgan.
“ Ijodkor umuminsoniy dardni shaxsiy darddek qabul qilishi yoki shaxsiy dardini
umuminsoniy dard darajasiga kotarishi lozim ” , — deb yozadi Abdulla Oripov 36
.
Shoir ushbu talabni oz ijodiga tola - tokis tatbiq ham qildi . Dilozorlik dard , dard
bolganida ham kechirilmaydigan dard . Insonning kongli Kabaga tenglashtiriladi .
Kongilni vayron qilish Kabani vayron qilishga tengdir. Shunday ekan, pok niyatli
insonlarning vazifasi ana shunda y kimsalarning niqoblarini yirtish, ularni fosh
etish, ularga qarshi hushyor turish lozim. ” Shikoyatchi hangomasi ” da istedodsiz,
nodon, galamis kimsalarni hajv “ qamchisi ” bilan ayovsiz “ savalaydi ” :
U mirshabxonaga qilar qong i roq:
-Jinoyat yuz berdi, chorasin koring.
Ozim sanab chiqdim erta tongdanoq ,
Bitta tovugim yoq, toptirib bering.
Ishlagan odamning ishi kop, mana
Tovuq masalasi ochiqdir hamon.
36
Абдулла Орипов. Эҳтиёж фарзанди. — Тошкент. 1988. — Б . 117.
33](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_33.png)
![Hafta ham otmasdan, sim qoqar yana:
– Itim goyib boldi, netay, mirshabjon.
Abdulla Oripov hayotning barcha tomonlarini ilgay oladi, inson
iqlimining turfa qirralarini kashf eta oladi. Yuqoridagi tahlilga tortmoqchi bolgan
sherimizda ham yana bir tip — shikoyatchi haqida yozadi. Shikoyatchining hyech
kimga foydasi tegmaydi, jamiyatda biror foydali ish qilmaydi, lekin jamiyatdan
juda katta foyda korishni istaydi. Nafi tegmaganiga yarasha, zarari ham tegmasa
edi. Bundan kimsalarning ishi odamlarga xalaqit berish, ularning qimmatli
vaqtlarini ogirlashdan iborat. Uning ozi hyech kimga hyech narsa berolmaydi,
manaviy qashshoq, lekin hammadan foyda kutadi, arzimagan ishlarni deb katta -
katta idoralarni, odamlarni ishdan qoyadi, asabini buzadi, eng yomoni ozini haq
deb biladi, mavhum maqsadni kozlaydi. Sherdagi vaziyat hayotiy zaminga ega
bolganligi bois bizga erish tuyulmaydi, shikoyatchi ustidan kinoya bilan kulamiz.
Atrofimizda ana shunday ” iti yoqolsa ” , ” tovugi yoqolsa ” ham idoralarni bezovta
qiladigan mayda gap kimsalardan ranjiymiz. Shoir ularni shunday fosh etadi:
” Kimlardir uni deb doim ovora, U ham charchamasdi, bilmasdi tinim. Bir kun ozi
keldi: — Tez koring chora, ” Sening aqling yoq ” , deb aytdi xotinim ” . Bunday kas
bilan yashaydigan xotinga haykal qoyish kerak emasmi? Jamiyatga foydasi
tegmaydigan, taraqqiyotga gov boladigan, rivojlanishni bogadigan shikoyatchilar
kishini gazablantiradi, jahlini chiqazadi, sogligini ketkazadi. Sherni oqir ekansiz,
unda atrofingizdagi xuddi shunday kimsalarni ko r gandek bolasiz, siz ularni
taniysiz, ularga nisbatan kuchli nafrat paydo boladi. Hajv oz ornini nafratga
boshatib beradiki, bu Abdulla Oripov yaratgan kopchilik satirik sherlarga xos
xususiyatdir.
Abdulla Oripov davrning eng muhim qirralarini nihoyatda aniq his qiladi.
“ Abdulla Oripov sheriyatining parvozini tayinlagan jihatlardan biri, balkim, eng
asosiysi, - bu samimiyatdir degan oy ustunlik qiladi ” 37
, - deb yozadi oripovshunos
olim D.Begimqulov. Bu fikrni shoir hajviyotiga ham qollash mumkin, chunki
Abdulla Oripov hajviyotining mazmunini, mohiyatini samimiylik bilan birga
37
Бегимқулов Д. Самимият ёғдулари // Шарқ юлдузи. 2001. 2-сон, - Б. 12.
34](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_34.png)
![haqqoniylik, rostgoylik tashkil etadi. Sher qaysi mavzuda — hayotdagi,
jamiyatdagi, inson qiyofasi va qalbidagi shoirni norozi qilgan illatlar,
zamondoshlarining turli kayfiyatdagi kulgiga sabab boluvchi holatlari — qaysi
bolmasin, barchasida rostgoylik, haqgoylik ufurib turadi va bu hajv orqali
namoyon boladi. Shoirning mahorati mana shunda, desak yanglishmagan bolamiz.
II BOB. SHOIRNING HAJVIY XARAKTER Y A RATISH MAHORATI
2.1. Shoir yaratgan hajviy tip va xarakterlarning oziga xos jihatlari
Badiiy ijodda obrazlar hal qiluvchi ahamiyatga ega, chunki obraz
adabiyotning asosiy masalasidir. Ijodkorning goyasi, dunyoqarashi, talanti, asosan
obrazlarda mujassamlantiriladi. Hajvchilar obrazlar yordami bilan oz goyasini,
dunyoqarashini, jamiyatga, tabiatga, insonlarga nisbatan munosabatini bildiradi,
voqea-hodisalarga, insonlarga oz bahosini beradi.
Hajviy lirika namunalari Abdulla Oripov ijodidan keng orin olgan va ular
alohida ahamiyat kasb etadi. Inson xarakterini lirika da ifodalashda har bir
yonalishlar qatorida hajviyot ham alohida ahamiyat kasb etadi. “ Xarakter yaratish
yuksak badiiyatning mezoni va asosiy shartlaridan biri bolganidek, lirikada
xarakter orqali inson hayotining falsafasi hamda ichki kechinmalarining
mazmunini berish birinchi darajali ahamiyat kasb etadi ” 38
. Istiqlol yillari
38
И.Ғафуров. Шеърият-изланиш демак. — Тошкент: Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти, 1984.
— Б. 20.
35](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_35.png)
![sheriyatida hayotni poetik idrok etishda hajviyotning ham oz orni borligini
isbotlovchi bir qator hayot falsafasi hamda ichki kechinmalari aks etgan hajviy
sherlar ham yuzaga keldi. Xususan, shoirlarning ijtimoiy ozgarishlar davridagi
insonlar xarakter-xususiyatlarida yuzaga kelgan illatlarni fosh qiluvchi va
shuningdek, azaldan mavjud bolgan murakkab xarakter belgilarini qoralovchi
hajviy sherlarining mavjudligi bu davr sheriyatida alohida ahamiyatga molikdir.
“ Abdulla Oripov sheriyatida hajviyot ham katta orin egallaydi. Shoirning
“ Tulki falsafasi ” , “ Yozuvchilikka ariza ” , “ Turgunboy ” , “ Temir odam ” , “ Etiqod ”
kabi sherlarida, “ Ranjkom ” , “ Jannatga y o l ” dostonlarida hajviyot xususiyatlari
yaqqol namoyon bolgan. Bu asarlarda adolatsizlik va qalloblik, ayyorlik va
kozboyamachilik, xiyonat va vijdonsizlik, poraxorlik va yolgonchilik,
ikkiyuzlamachilik va tamagirlik singari illatlar turli shakllarda hajv ostiga
olingan ” 39
. Yuqorida nomlari keltirib otilgan asarlar Abdulla Oripov ning
mustaqillikdan oldingi ijodiga mansub asarlar edi.
Abdulla Oripov satira lari ning boshqa hajvnavis shoirlar ijodidan farqi
shundaki, u hayotda katta nuqsonlarga yol qoygan, jamoatchilik oldida ozini
qoralab qoygan turli razil, jirkanch, xasis, qopol, anqov, dangasa, uquvsiz, gol,
johil, byurokrat kabi turli-tuman kimsalarni asarlarining asosiy obyektiga
aylantiradi. Shoir satira tamoyillariga kora, oz hajviyotida mazkur noqisliklarga
ega personajlar, obrazlar orqali ulardagi kamchiliklarning mohiyatini kulgi orqali
ochib berdi, ulardagi illatlardan baralla kuladi.
Shoir istiqlol davri dagi ijodida ham hajviy yonalishdagi sherlar ijod qilgan.
Xususan, “ Haj daftari ” turkumidagi “ Haj savobi ” sheri, shuningdek, “ Qaysar
bola ” , “ Maqtanchoqlar ” , “ Oqlar va qoralar ” , “ Qollanma ” , “ Safardoshlar ” , “ Ikki
shoir ” sherlari shular jumlasidandir. Bu sherlarda kulgi kopincha nomuvofiqlik
keltirib chiqaradi. Nomuvofiqlik hajv paydo bolishi uchun zarur deb hisoblanishiga
qaramay, u hali hanuz toliq organilmagan. Kulishning hamma holatlarini ham
ushbu nazariya nuqtai nazaridan tushuntirib bolmaydi. Bundan tashqari,
nomuvofiqlik chalkashlikka yoki kulgidan tashqari boshqa holatlarga ham olib
39
Мирзаев С. ХХ аср ўзбек адабиёти. — Тошкент : Янги аср авлоди, 2005. — Б. 391.
36](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_36.png)
![kelishi mumkin. Ular ong tomonidan his qilinishi va nomuvofiqlik nazariyasining
cheklanganligi hisobga olinib, olimlar bu nazariya barcha kulgi holatlarini qamrab
ololmaydi degan xulosaga kelishgan. Shunga qaramay, ushbu nazariyaning kuch
va imkoniyatlarini etiborsiz qoldirmaslik lozim. Chunki nomuvofiqlik kulgiga
sabab bolishini kopchilik hajvnavislar ijodi tasdiqlaydi.
Shoirning “ Eski choriq ” sherida lirik qahramon muallifning ozi bolib, u “ eski
choriq ” poetik obrazi orqali insonnnig ozligini yoqotmasligi muammosini ilgari
suradi. Ushbu poetik obraz odamga uning otmishi-yu, kelajagi haqida malumot
beradi.
Tasmadan boglangan oddiy poyabzal,
Garchi yoqsilliknnig misoli erur.
Bilsang, u men uchun ming darsdan afzal,
Dunyo hikmatlarin timsoli erur 40
.
Ushbu baytda “ poyabzal ” nafaqat poetik obraz, balki timsol vazifasini,
“ dunyo hikmatlarinnig timsoli ” vazifasini bajarmoqda. Chunki “ dunyo hikmatlarin
timsoli ” jumlasi orqali shoir hayotdagi barcha past-balandliklarni nazarda
tutmoqda. Yanayam aniqrogi, eski poyabzal koproq insonnnig otmishini — uning
ogir kunlarini esga soladi. Shuning uchun ham u “ yoqsillik ” ning belgisi sifatida
ham tashbehlanadi.
Inson qiyinchilik kunlarini unutib, pillapoyadan yuqorilaganda, hasad tufayli
yana pastga qulaganida ham aynan “ eski poyafzal ” unga yana “ vafoli ” hamroh
bola oladi:
Shunda tashlab qochar ne-ne dost, yoron,
Axir ular uchun songan yoruglik.
Ogzi qulogiga yetkuncha shodon,
40
Ўша китоб, - Б. 276.
37](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_37.png)
![Seni kutib olar oshal choriging 41
.
Sherdagi “ ogzi qulogiga yetdi ” iborasi “ eski choriq ” obrazi uchun togri
tavsif bolishi mumkin. Chunki choriqnnig ogzi ochilgan holatda qolib ketadi. Bu
esa choriq poetik obrazinnig shodlanayotgan holatiga oxshatilmoqda, holat kulgisi
keltirilib chiqarilmoqda.
“ Maqtanchoqlar ” sherida esa “ uch maqtanchoq ” ning poetik obrazi
yaratilgan:
Bir kuni yigildi uchta maqtanchoq,
Har kim oz yutugin oylay boshladi.
Eng yuksak marrani zabt etgan qay choq?
Boshlarin qashlashib oylay boshladi. 42
Sher davomida “ maqtanchoqlar ” navbat bilan oz qilgan qilmishlaridan
sozlaydilar. Birinchi maqtanchoq ozini n g qimorda ulkan bir shaharni yutib olganini
aytib maqtanadi. Ikkinchi maqtanchoq esa ne-ne zukkolarning aqlini olib, bir zor
shoirning qalam haqini omarib ketganligini sozlaydi.
Uchinchi maqtanchoq esa:
Uchinchisi dedi: Asli men golib,
Jasorat barq urar qilgan ishimda.
Qaysi kun korpaga burkanib olib,
Boshligimni sokdim boplab...ichimda! 43
Mana shu tarzda maqtanganlarning hyech biri ham qoyillatib biror bir ishni
amalga oshirmagan. Lekin birinchi va ikkinchi maqtanchoq qimorbozlik va
lottibozlik illatlari mujassam timsollar vazifasini otagan bolsa, uchinchi
41
Ўша китоб, - Б. 276.
42
Ўша китоб, - Б. 277.
43
Абдулла Орипов.Танланган асарлар. — Тошкент: Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат, 2006. — Б. 277.
38](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_38.png)
![maqtanchoq esa qorqoqlik yoki ikkiyuzlamachilik illatlarini ozida
mujassamlashtirgan poetik obrazdir. Shoir uchta maqtanchoq tilidan uch xil illatni,
uch xil murakkab hajviy xarakterning oziga xos tomonlarini hajviyotning serqirra
usulidan foydalanib ochib bera olgan.
Hajviyotda kishining ruhiy faoliyatini tushunish mumkin va atrofimizdagi
olamning paydo bolishini anglash, malum dunyoqarashga ega bolish mumkin.
Satira bu haqiqatni anglashning sof jismoniy shakli bolib, kulgi har doim yangi bir
narsani ochib beradi: yaqin hodisalarning ziddiyatli tabiati yoki tanish odamda
uzoq, kutilmagan fazilatlarning oxshashligi singari. Shunday qilib aytish
mumkinki, hajv - bu dunyoni ozining yoruglik va qorongu tomonlarini bir-biriga
qaratish qobiliyatiga ega bolgan universal vosita sifatidagi bilish shaklidir. Bu
mulohazalarimiz birinchi bobda aytilgan hajvning bilish vazifasiga misol boladi.
Bugungi kun ozbek adabiyoti oldida ijtimoiy jamiyat kishisiga xos ijobiy
sifatlarni ozida mujassamlashtirgan shaxslarni tarbiyalash vazifasi turibdi. Bunday
insonlarni tarbiyalashda undagi qusur va illatlarni fosh etishda satira va yumordan
keng foydalaniladi, shu orqali undagi salbiy hislatlarni yoqotishga harakat qilinadi.
Abdulla Oripov poeziyasida zamonamiz kishisi xarakteridagi laganbardorlik,
poraxorlik, igvogarlik, manmanlik singari illatlarni yoqotishga qaratilgan kurash
tamoyillari ustunlik qiladi. Bu haqida shoirning ozi shunday deydi: “ Afsuski, otgan
asrda takabburlik negadir kuchaydi, ekologiyaning buzilishi shorolar zamonida
davlatning katta miqyosdagi rejalarini oylamay-netmay oshirish bois kelib chiqdi.
Bugungi yoshlarimiz paxta dalasiga sepilgan zahri qotillarni kormagan …
Latifa keltirib otay: bir kishi suhbatdoshiga “ yarim milliard yildan keyin
oxir zamon bolarmish ” , debdi. “ Chatoq-ku ” , — deb ikkinchisi xafa bolib qolibdi.
Bir oz vaqtdan keyin, boyagi suhbatdosh “ Yanglishibman, bir milliard yildan keyin
oxir zamon bolarmish ” , debdi. Shunda bunisi: “ Xayriyat ” deb xursand bolib
ketibdi, goyo bir milliard bilan yarim milliardning insonning qisqa umriga nisbatan
farqi borday.
39](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_39.png)
![Takror aytamiz, odamlar mendan keyin nima bolsa, bolaverar, degan tuygu
bilan yashashga odatlandi. Bunday hayot tarzi boqimandalik kayfiyatini vujudga
keltirdi» 44
. Shoir bu yerda inson tabiatidagi bazi illatlar haqida fikr yuritmoqda,
ijodida esa, ayniqsa, hajviyotida inson xarakteridagi illatlar, qusurlar satira ostiga
olinadi, ular otkir kulgi vositasi bilan fosh qilinadi. Zero, satirik poeziyadan
maqsad insonni manaviy-axloqiy goyalarga sodiq qilib tarbiyalash, undagi
kamchiliklarni hajvga olib uni ham jamiyatning faol kishisiga aylantirishdir.
Ammo, hajvga olingan, keskin tanqidga uchragan obrazlar talqin etilgan
asarlarning barchasida insonparvarlik bor deb qarasak, bu qarashlarimiz bir
yoqlama bolib qoladi. Bazida hajviy sherlarda fosh qilingan shaxsni tarbiyalashdan
kora koproq uni yakson qilish goyasi ilgari suriladi. Zero, yumor jamiyatda kurtak
otib kelayotgan illatlarni fosh etib, kelgusida uning tomir otib ketmasligini
taminlaydi. Satira esa mavjud illatlarni tag-tomiri bilan qoporib tashlab, uni yoq
qiladi.
Shoir hajviyotida hajviy xarakter va tiplarning mavjud bolishi hajviy
sheriyatning oziga xos xususiyatlaridan biridir. Demokratik adabiyot davrigacha
bolgan davrda hajviyotning asosiy quroli majoziy obrazlar orqali tasvirlash bolgan.
XIX asr oxirlaridan boshlab, ozbek hajviyotida hajviy xarakter va tip yaratish
yolga qoyila boshladi. Abdulla Oripov hajviyotida asosan jamiyatimizda
uchraydigan kamchilik va nuqsonlar hajviy tig va kinoyali ohang bilan fosh
qilingan. Bu haqda shoirning ozi: “ Malumki, mamlakatimizda qayta qurish
oshkoralik okoplariga kirib olib, oz manfaatlari yolida baqirib-chaqirib
yurguvchilar hozircha kamaymayotir. Demagoglik, yani sharoitga moslashuvchi
xudbinlik hamma davrda ham taraqqiyotga toganoq bolgan. U, ayniqsa, manaviy
jabhada jamiyatga katta zarar keltiradi. Dostonni satirik ohangda yozishga urindim.
Chunki satirada aniqlikdan tashqari shartlilik imkoni ham bordir ” 45
, deya
“ Ranjkom ” dostonining yaratilish sabablarini bayon qiladi. Shoir siyosatga,
jamiyatdagi illatlarga qarshi satira kuchidan foydalanishga majbur bolganligini va
shu yol bilan ularni fosh qila olishini aytib otadi.
44
Орипов А. Танланган асарлар. 6-жилд. — Тошкент. Шарқ НМАК. 2010. — Б.334.
45
Абдулла Орипов. Ранжком. Шарқ юлдузи. 1989. № 1-2 бет .
40](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_40.png)
![Ustoz deb atalmish sharafli nomga hamma ham sazovor bolavermaydi. Oz
kasbining mashaqqatlariga chidagan, oqib-organgan, bu yolda boshqalardan
moddiyat talab qilmaydigan insonlargina chin ustozlik maqomiga loyiqdir.
Shogirdlarga xolis ustozlik qilish ham sharafli vazifadir. Ammo bularni unutgan,
nafsi hakalak otgan kimsalar yani “ ustozlar ” ham yoq emas. “ Bir ustoz ogiti ”
nomli hazil tortligida shoir shunday insonlarni tasvirlaydi:
Topgan-tutganingni xalqqa ber, qozim.
Oshanda hyech qachon topmaysan tozim.
Lekin bir mantiqni unutma aslo:
Yani, mansubdirman xalqqa men ozim (1,312).
Ustozning nasihati oquvchida kulgi uygotish bilan birga manfaatparast
insonlarga nisbatan kinoya ham uygotadi, shu bilan birga soziga amal qilmaydigan
“ ustozlar ” satira ostiga olinadi.
Shoir ijodidagi boshqa sherlari kabi hajviy sherlarida ham chuqur falsafiy
mano va ijtimoiy muammolarni tilga olish orqali ham hajviy qahramon obrazini
yaratadi. 1993-yilda yozilgan “ Lottiboz ” sherida yurtimiz, jamiyatimiz
mustaqillikka erishgan bolsa-da, bu yolda juda koplab azob-uqubatlarga giriftor
bolib, ularni yengib otishda ozida kuchli bardoshni sezsa-da, lirik qahramon
lottiboz kimsalarga toqati yoqligini takidlaydi.
Abdulla Oripovning mahorati shundaki, yuqorida tilga olingan illatlarning
kulgili qiyofasini ustalik bilan chizib beradi. Bu oquvchida ham kulgini, ham
insonlardagi tanqidiy xarakterga nisbatan nafrat va gazab tuygusini uygotadi.
Sherda shoir bu kabi nuqsonlar, oz shaxsiy manfaatlari uchun toymaydigan
kimsalarning jamiyatda orni yoqligi haqidagi goyani ilgari suradi. Shoir voqea-
hodisalarga, qahramonlarning holatiga kulgi va masxarani singdirib, ularni chuqur
umumlashtirdi, tipiklashtirish usulidan mohirona foydalana oldi. Tipiklashtirish
natijasida zamonning ruhi, nafasi shoir hajviyalarida oz aksini topa oldi.
41](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_41.png)
![Bu kabi hajviy sherlar zamona ruhi bilan sugorilib originallik kasb etadi.
Zero, zamonamiz kishilarini tarbiyalashda hajviy asarlarning xizmati juda katta.
Chunki, hajv orqali jamiyatdagi, inson xarakteridagi nuqsonlar, kamchiliklar ochib
tashlanadi va bu jarayonda oquvchini bu kamchiliklardan ogoh etib namunali, halol
kishi sifatida tarbiyalaydi
Adabiyotimiz da ijodkorlar, ayniqsa, hajvnavislar hajviy asarlar orqal i
insonlarning axloqiy-estetik qarashlariga mos kelmaydigan odatlarni qoralab, har
qancha obrosizlantirmasin, uning zamirida goyat kuchli insonparvarlik ruhi yomon
x islatli va xarakterli insonni yuksak marifatli, insonparvarlik tuygulariga munosib
kishi qilib tarbiyalash maqsad i yotadi. Zero, shoir yaratgan satirik xarakterlar,
tiplar barcha xalqlarda, barcha mamlakatlarda, barcha adabiyotlarda uchrashini
hisobga oladigan bolsak, ijodkorning muammoni umuminsoniy miqyosga kotarib
chiqqani yaqqol namoyon boladi. Bu esa Abdulla Oripov ijodiga, xususan,
hajviyotiga abadiylik baxsh etadi.
Satirada murakkab hajviy tipning xarakterini ochishda kulgi juda katta rol
oynaydi. Kulgi, ironiya, sarkazm va masxarasiz satirani, murakkab hajviy obrazni
tasavvur qilish mumkin emas. Har bir satirik asar va obraz kulgi bilan sugorilgan
bolishi shart. Shu bois shoir temir odam, yozguvchi, nodon, galamis, shikoyatchi
kabilarning felini teran angla b, h ayotda oz ornini topa olmagan, istedodsiz,
hasadgoylarni ayamay fosh etdi. Foydali ishlarni qilmasdan, jamiyat manfaatini
oylamasdan, ozining biqiq muhitidan chiqa olmagan ” kolmak davra ” larni korib,
kongli ozor chekdi, qalbi yaralandi.
Satirik asarning sifati va taqdiri qahramon xarakterini kulgili qiyofasi orqali
kulgili vaziyatlarda ochish mahoratiga bogliq. Abdulla Oripov ana shu mahoratni
egallagani u yaratgan hajviy obrazlarda yaqqol korinadi.
2.2. Abdulla Oripov ijodida hajviy xarakterlar poetikasi
42](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_42.png)
![Hajviy sherlarida Abdulla Oripov satirik obraz yaratish sirlarini mohirona
egallagan hajvchi shoir sifatida namoyon boladi. Shoir hajviy sheriyatida
kishilarning shaxsiyati va faoliyatidagi ayrim kamchilik va nuqsonlarni hajviy
chizgilar, kulgili vaziyatlar, ramziy tasvirlar orqali korsatib beriladi.
“ Maymuniyat ” , “ Hangoma ” , “ Tulki falsafasi ” , “ Fil va chumoli ” kabi ramziy-hajviy
sherlar original darajaga chiqa olgan.
Abdulla Oripov h ajvlar i da, asosan, tamagir, igvogar, oz manfaati yolida
hyech narsadan toymaydigan, zolim kimsalarni hajv tigi ostiga olib ularni masxara
qiladi, kulgi “ qamchi ” si bilan “ savalaydi ” . Ularning yuzidagi pardani yirtib
tashlab, ularning botiniy dunyosi naqadar tuban va jirkanch ekanligini goyatda
ustalik bilan tasvirlaydi.
“ Mashrab ” , “ Shoirlar hayoti ” , “ Turgunboy ” , “ Safardoshlar ” , “ Hangoma ” ,
“ Uchinchi odam ” singari yuzlab hajviy sherlari orqali aniq shaxslar kulgi ostiga
olinadi. Agar hajviy timsol kulgili bolmasa, uning hajviyotga aloqasi ham
bolmaydi. Shu boisdan hajvgoy shoir xilma-xil badiiy usullar, sheriy sanatlardan
foydalangan holda kulgi uygotuvchi badiiy qiyofalar, xarakterlarni yaratadi.
Abdulla Oripov ozining hajviy uslubini yaratar ekan, avvalo, yuqorida
aytganimizdek, xalq ogzaki badiiy ijodidagi hajvnavislik usullarini organdi,
ulardan manaviy ozuqa oldi. Afandi latifalari, hajviy qoshiqlar, loflardagi kulgi
uygotish tajribalari shoir uchun alohida ijodiy maktab bolib xizmat qildi :
Lofchining uslubi shundoqdir azal,
Mahliyo qiladi sizni yolgonga.
Qay kuni bir lofchi der edi dangal:
— Shapaloq tortganman Napoleonga.(6.65.)
“ Samoviy mehmon, besh donishmand va farrosh kampir qissasi ” asarida bu
xususiyat yorqin gavdalanadi.
Xabar keldi Fan shahriga
43](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_43.png)
![Olis jungli tomondan.
Otgan kecha allanarsa
Yonib tushmish osmondan. [1.302].
Shoir xalq ogzaki ijodi bilan cheklanib qolmay, yuqorida aytib
otganimizdek, mumtoz adabiyotimizda shakllanib yuksak bosqichlarga kotarila
olgan hajvnavislikni ham mukammal egalladi. Jumladan, Navoiy, Zavqiy,
Mashrab, Turdi kabi shoirlar ijodini sinchiklab organgani hajviy sherlari va
yaratgan xarakterlarida yaqqol kozga tashlanadi. Ulardagi kulgili qiyofa yaratish
usullari: hajviy timsolning tashqi korinishini borttirib tasvirlash, ulardagi ijtimoiy
illatlarni ayovsiz fosh etish, tasviriy vositalardan orinli foydalanishlar ham Abdulla
Oripov sheriyatidan keng orin olgan:
Enagasi alla aytar Mashrabga boz-boz:
— Katta bolsang xon bolasan, allayo alla.
Osha zahot eshitilar beshikdan ovoz:
— Aldayo alda...[ 2.85]
Shoirlar uchun mumtoz adabiyotimiz hajvgoy shoirlarning hajviy xarakter
yaratish, tasvir usullari ilhom hamda tajriba manbai bolib xizmat qilgan. Salaflari
ijodiga xos zaharxanda, achchiq tanqid, kinoyali mazmundor kulgi hajviy obrazlar
yaratishda Abdulla Oripov hajviyotida yanada chuqurlashdi va keskinroq tus oldi.
Shoir faqatgina ularning ananalarini davom ettirmay, hajvnavis sifatida yangi
tasviriy usullar kashfiyotchisi sifatida maydonga chiqdi.
Hajviy qiyofani chizishda avvalo, uning portretiga alohida ahamiyat beriladi.
Korinishi, hulq-atvori, nutqi kulgili qilib beriladi. Bunda shoir ozi hajv, fosh
etmoqchi bolgan shaxsni organib, hajv yaratish uchun zamin bola oladigan
detallarni beradi, kulgini qahqahaga aylantirish usullarini qollaydi:
1. Abdulla Oripov oz ijodida hajviy tip va xarakterni uning portreti vositasida fosh
etadi, “ Mish-mish ” tortligi fikrimizga misol bola oladi:
44](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_44.png)
![Uning mish-mishidan ranjimang aslo,
Nima bolsa asli naslida bolgan.
Ona qornidanoq ozi ham hatto,
Asli mish-mish bilan dunyoga kelgan (1. 275).
Tortlikni oqigan kitobxon koz oldiga giybatchi, mish-mish tarqatuvchi
insonlarning portreti namoyon boladi, shoirning mahorati shundaki, mish-mish
takror sozi orqali portret chizgilarini aniq bera olgan.
2. Kop hollarda hajviy asarlarda murakkab hajviy tiplar ozlarini ozlari fosh
etadilar. Ayniqsa, Abdulla Oripov uslubiga xos xususiyatlardan biri shuki —
bu xususiyat uni boshqa hajvchi ijodkorlardan ajratib turadi - kopchilik
hajviyalarida qahramonning nutqi orqali ozini fosh etishdir. “ Haj savobi ” sheri
Makkai Madinaga haj ziyoratiga borib kelgan Hoji bobo bilan muxbir ortasidagi
savol-javob asosiga quriladi. Dialogning oziyoq Hoji boboning maqsadi ziyorat
emas, tijorat ekanligini oshkor etadi:
Muxbir “ korganlaringizni aytib bering, “ Kabatulloh darvozasi qandoq
ekan? ” deb soraganda Hoji bobo:
Kabatulloh jamoliga yoqdir taraf,
Ammo-lekin bozori ham maqtov talab.
Xaridorlar durbin bormi, deb sorashar,
Muxbir bolam, hayron boldim shunga qarab [2.154].
Korinib turibdiki, Haj amalini bajarish bahonasida tijoratni kozlab borgan Hoji
bobo ozining chirkin qiyofasini gap-sozlari orqali fosh etmoqda. Hajga borib kelsa-
da, qarashlari ozgarishsiz, osha-osha... suhbat davomida soxta hojining kulgili
qiyofasi ochiq-oydin oshkor boladi:
Madina ham shahar ekan oliyhimmat,
45](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_45.png)
![Ayollari yurishibdi yuzda chimmat.
Atlas olib borgan edim, arzon ketdi,
Muxbir bolam, u joylarda asal qimmat [2.154] .
Haj amali-yu savoblari haqidagi savollarga ham Hoji bobo tijoratni
aralashtiradi. Musulmon kishi uchun haj safariga chiqish, amallarini bajarish katta
baxt. Bu baxtni esa bazi kimsalar nafs yolida qurbon qiladilar. Hoji bobo ham
nafsiga qul bolgan insonlarning tipik vakili bolib, suhbat jarayonida satira tigi
orqali uning asl qiyofasi fosh etiladi. Shunda ham u ozini haqiqiy musulmon kishi,
haj amallarini bajargan “ jannati ” shaxs sifatida biladi. Muxbir:
Men savobdan gapiraman, siz savdodan,
Hoji bobo, aslida Haj qildingizmi?
Hoji bobo:
Tayyoraning pattalari qolimdadir,
Guvohlarim mana ongu solimdadir.
Bunday makruh savollarni kim orgatdi,
Muxbir bolam, Haj savobi qolimdadir[2.155].
Hoji boboning nima maqsadda Haj safariga chiqqanini muxbir anglay
olmaydi. U savobdan soz ochsa, Hoji bobo savdodan gapiradi. Tazod kulgisi
yuzaga keladi. Muxbir uning Hajga borib kelganligiga shubha bilan qaraydi. Ana
shu yerda Abdulla Oripovning hajvnavislik mahorati yaqqol kozga tashlanadi: Hoji
bobo tilidan soddagina qilib uning komik holati chiziladi. Shoir voqea bilan
psixologik holat ortasidagi munosabatni togri belgilashga harakat qiladi. Inson Haj
amalini nima uchun va kim uchun bajaradi? Musulmon kishi va Olloh ortasida
vositachi bolishi mumkinmi yoki guvohlar kerakmi? Gumroh Hoji bobo uchun
chiptalar, hamrohlar guvoh bolishi mumkin ammo, Haj amalini bajarmagani va
buni niyat ham qilmaganini oshkor qilib qoyadi, ozini esa “ Haj savobi dilimdadir ”
46](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_46.png)
![deb oqlamoqchi boladi. Sherni oqish jarayonida oquvchida kulgining paydo bolishi
va songgida esa uning qah-qahaga aylanishi tabiiydek tuyuladi. Ana shu tabiiylik
tufayli asar ozining ijtimoiy qimmatini saqlab qoladi va kulgi ostiga olingan
personaj, qahramon tabiati keng va chuqur ochib beriladi.
Xulosa qilib aytganda, Abdulla Oripov yaratgan juda kop obrazlar ,
xususan, “ muxbir ” , “ hoji bobo ” , “ eski poyafzal ” , “ oqlar va qoralar ” kabi koplab
poetik obrazlar hajviy obrazlilikning, xarakterlarning oziga xos namunalari sifatida
maydonga kelgan.
Abdulla Oripov hayotning barcha tomonlarini ilgay oladi, inson iqlimining
turfa qirralarini kashf eta oladi. U temir odam, yozguvchi, nodon, galamis,
shikoyatchi kabi inson larning xarakterli xususiyatlarini jamlab, tipiklashtira oldi .
Hayotda oz ornini topa olmagan, istedodsiz, hasadgoy odamlar obrazi xarakter
darajasiga kotarildi. Foydali ishlarni qilmasdan, jamiyat manfaaatini oylamasdan,
ozining biqiq muhitidan chiqa olmagan ” kolmak davra ” larni korib , kongli ozor
chek kan, qalbi yaralan gan ijodkor ozining har bir hajviy sherida ularning
qiyofalarini kulgi orqali, kinoya va sarkazm orqali yorqin tasvirlashga erishdi.
2.3. Abdulla Oripov hajviyotida badiiy niyat va shoir pozitsiyasi
Kulgining manbai, albatta, hayotdir. Hayotdagi, jamiyatdagi nuqsonlar,
kamchiliklar, insonlar tabiatidagi salbiy xususiyatlar ustidan kulinadi. Hajviyot
(komika) tushunchasi (komika: yunoncha - kulgili, quvnoq, qadimiy Yunonistonda
Dionisning qishloq festivalida kulgili niqoblilar guruhi) bayramona oyin-kulgi,
havaskor xalq kulgusidan kelib chiqadi. Bu kundalik qaygu va tashvishlarga qarshi
turuvchi ruhiy erkinlik kulgisidir. Asosan, komika deganda tabiiy hodisalar,
obyektlar va ular orasida vujudga keladigan munosabatlar va malum bir ijodkorlik
turi nazarda tutiladi, buning mohiyati biror bir tizim va hodisalarni ongli ravishda,
komik taassurot uygotish maqsadida tashkil etish bilan izohlanadi. Shunday qilib,
hajviyot bu ijtimoiy (estetik) kulgining asosi bolgan haqiqat obyektlarining oziga
xos xususiyatidir. Ananaga kora, hajviyot satirik va yumoristik turlarga bolinib,
yumor, satira va ironiya deb ataladigan uchta asosiy shaklda qollaniladi. Rus
47](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_47.png)
![olimlari komikaning turli shakllarini korib chiqish jarayonida, uning ikkita bolimi:
yurakdan (yumor) va yuraksiz (satira) quvnoqliklarga ajratadilar. Satira va yumor
turli xil shakldagi hajviyotning songgi qutblaridan biri bolsa, ironiya esa
komikaning oraliq shakli. Takidlash lozimki, yumor, satira va ironiyaning asl
holatlari hayotda juda kam uchraydi. Bu, birinchi navbatda, kulgining tabiati
subyekt munosabatlari orqali belgilanishi bilan bogliq, bu esa tashqi kuzatuvchiga
baholashda qiyinchiliklar uygotadi. Masalan, kopincha bir gapning ozida ham
yumor, ham satira unsurlari bolishi mumkin, chunki subyekt mavzu(obyekt)ga
nisbatan har ikki kulgini his qilishi mumkin. Hajviyotning yana bir mustaqil shakli
sifatida “ sarkazm ” ajralib turadi. U komikaning birinchi qutbi bolsa, uning ikkinchi
qutbi hazil (mutoyiba) deb hisoblanadi.
Biz Abdulla Oripov hajviyotini tadqiq etish jarayonida komikaning barcha
shakllariga emas, balki faqat ananaviylariga murojaat etamiz: satira, ironiya,
kinoya (sarkazm) va yumor. Satira koproq dunyoning nomukammalligini va
insoniy illatlarni shafqatsizlarcha masxara qiluvchi komik turdir. Satira deganda
hajvni sanatda namoyish etish usuli hamda masxara qilish tufayli muallifga
nuqsonli bolib tuyulgan hodisa yoki narsani yoqqa chiqarish tushuniladi. Unda
fosh etish xususiyati mavjud boladi. Hajvnavis olib borilayotgan hayot hodisalarini
tahlil qiladi, uning asl mohiyati yashirin korinadigan va aldamchi kiyimlarni olib
tashlaydi, befarqlik, gollik, shuhratparastlik, ochkozlik va insonning boshqa
kamchilik hamda illatlarini fosh qiladi. Bundan tashqari, hajvnavis har doim salbiy
hodisa va holatlarni yerga urishga, uning bemani, badbashara korinishini gazab va
nafrat tola kulgi bilan ifodalab berishga intiladi.
Satira hajv subyektining oz obyektiga bolgan munosabatini tavsiflash bilan
birga, “ masxarali kulgi ” da inson ozi bilmagan holda masxara qilinayotgan inson
bilan ozini taqqoslashi hamda ozida bu kamchiliklarni topmasligini korish mumkin.
Shuning uchun rassom oquvchida hayotning tanqidiy hodisalariga nisbatan ustunlik
hissini uygotib, oz maqsadiga erishadi. Satira ijtimoiy muhitda muhim hisoblangan
illatlarni estetik tanqid shakli sifatida korib chiqishi mumkin.
48](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_48.png)
![Hajviyotning ikki shakli — satira va yumor gruzin yozuvchisi N. Dumbadze
tomonidan mahorat bilan taqqoslangan: “ Satira va yumor bir onaning farzandlari.
Yumor — bu iliq suv kabi isituvchi va erkalovchidir, kirlarni ham ketkaza oladi.
Satira esa qaynoq suv, u nafaqat kirlarni yuvadi, balki kuydiradi ham" 46
.
Ironiya (kesatiq, istehzo) hajvning yana bir mustaqil turi sifatida ajratib
turadi. Ironiya ananaviy ravishda yumor va satira ortasidagi, aniqrogi, yumor va
sarkazm (kinoya) ortasidagi oraliq shakl sifatida qabul qilinadi. Ironiyada yumorga
nisbatan tasvirlanayotgan hodisa kamchiliklari uning yanada muhim xususiyatlari
bilan bogliq holda keskinroq ifodalanadi. Bu unga nisbatan nafrat bilan
munosabatda bolish uchun zamin yaratadi.
Agar ironiya yomon, kuchli masxara korinishida bolsa, u sarkazm deb
ataladi. Sarkazm hajv ning asosiy va mustaqil shakllaridan biri hisoblanadi. I.V.
Popchenko, Yu.Borev, Yu.B.Latishev va boshqa bir qator komik tadqiqotchilar oz
asarlarida bu fikrni takidlab otishgan. Sarkazm (yunoncha tana) - bu tanaga
sanchiladigan kuchli masxara, achchiq ironiya; ironiya bilan har bir narsani dalillab
korsatib beruvchi, ayniqsa, ozining ijtimoiy oqibatlari bilan xavfli hisoblanuvchi
janrdir, shunday qilib sarkazm — ironiyaning eng yuqori darajada namoyon bolishi
bolib, ironiyadagi faqatgina salbiy baho berilishidan farqli olaroq, ozining
shafqatsiz hamda yoq qiluvchi kuchga ega baholari bilan ajralib turadi.
Abdulla Oripov hajviy sherlarining aksariyatida ironiya, sarkazm, zaharxanda
kuchli ekanini koramiz. Bu xususiyat qahramon nutqi orqali fosh etish ruhi
ustuvorligida namoyon boladi. Bu esa shoir uslubining yetakchi xususiyatlaridan
biri ekanligini korsatadi. “ Ranjkom ” dramasida shoir ozini korsatmaydi, sozni
qahramonning oziga berib qoyadi. Bu usulning ham bir qator afzalliklari bor:
hajviy qahramon oz nutqi bilan ozini fosh etadi va oquvchining kulgisiga sabab
boladi ammo, kulgiga qolganini sezmaydi; soz tejalib, ixchamlik yuzaga keladi;
shoir ozining ijtimoiy hayotga, davr illatlariga qarshi subyektiv fikrlarini yashiradi,
ularga qahramon kozi bilan qarab baho berish imkoniyatiga ega boladi. Dramada
46
Ҳомидий Ҳ., Абдуллаева Ш., Иброҳимова С. Адабиётшунослик терминлари луғати. — Тошкент:
Ўқитувчи, 1970. — Б.308.
49](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_49.png)
![qayta qurish va oshkoralik okoplariga kirib olgan, oz manfaatlari yolida baqirib-
chaqirib yuruvchi amaldorlar, sharoitga moslashuvchi xudbinliklar qoralanadi.
Unda hayotimizdagi barcha manfiy hodisalar ochib tashlanadi. Asarda shoir rais va
uning ikki yordamchisi nutqi orqali ularning kirdikorlarini ochib tashlaydi, ozining
pozitsiyasini bir qadar pardalab korsatishga harakat qiladi.
Bu dramada shoir yaratgan hajviy tiplar: rais, ikki nafar tashkilot azosi,
savdoyi olim, goz kotargan chol va farrosh kampirga muallifning munosabati, oz
pozitsiyasi mavjud. Umuminsoniy qadriyatlarni yaxshi tushungan, vatanparvar,
ezgulikka sodiq bolgan kitobxon muallifning goyaviy pozitsiyasi bilan
personajnikini yaxshi farqlay oladi. Ularning pozitsiyasi bazan bir-biriga mos
kelsa, bazan zid kelib qolishi ham mumkin. Jumladan, raisning razilona
qilmishlari, yettidan yetmishgacha barchani ranjitishni maqsad qilib olgani,
azolarning kishilarga noorin tuhmat uyushtirishlari, ularni kalaka qilishlari, buning
oqibati kishilar hatto olim bilan yuzlanishida personaj va muallif pozitsiyalari bir-
biriga zid, albatta. Ammo dostondagi farrosh kampirning goyalari, fikrlari, xalq
gamiga sherikligi tahsinga sazovor:
Eslaysanmi, tashabbus deb, qahraton sahar
Yoq paxtani “ terib ” yurdi necha minglab jon.[ 2.368].
Bu misollar muallif va qahramon pozitsiyasining bir-biriga mutanosibligini
korsatadi, desak xato bolmaydi. Qahramonlarining marifatga qarshi jaholat bilan
yondashishi, riyokorligi, tirnoq ostidan kir qidirishi, xudosizligi, ijtimoiy turmush
illatlarini oz xarakteriga jo qilishi marifatli shoirning noroziligidir. Shoir ozining
noroziligini hajv, kulgi vositasida ifodalaydi, oz fikr va goyalarini mohirlik bilan
satiraga yogrilgan holda taqdim etadi.
“ Asar majoz usulida yozilgan. “ Hasharot ” jurnali, “ Ranjkom ” tashkiloti,
Rais, Birinchi azo, Ikkinchi azo, Farrosh ayol, Savdoyi olim, Goz kotargan chol —
bularning barchasi otkir istehzo bilan yogrilgan. Syujetda epik voqealar silsilasi
yetakchilik qilmaydi. Shoir ezop tilidan foydalanib, jamiyatda hasharotdek
parazitlik bilan kun kechirib yurgan zararkunandalarning basharalarini ochib
50](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_50.png)
![tashlaydi ” 47
. Haqiqatan ham asar otkir satirik ruh, zaharxandali kulgiga boy.
Shoirning ozi ham bu haqda shunday deydi: “ Kop sherlarimda ozbek xalqining
otmishi, buguni haqida kuyunib, ularning bolaklarga bolinib yashashidan
charchagan edim. Shu manoda “ Ranjkom ” degan asar yozganman. El bir bolsa,
tinch bolsa deyman ” 48
.
Safimizni kengaytirish kerak muntazam,
Bu orinda gor yoshlarning roli kop katta.
Surbet boling, surbet boling. Bizning shior — shu,
Oz-ozidan kela berar qolgan unsurlar.
Tuhmat, igvo, chaquv, hasad — bular bor gap-ku,
El ichida vaqt - bemahal qozgang ur-surlar [2.198].
“ Ranjkom “ dramasini tahlil qilgan adabiyotshunos olim S.Meliyev asarda
“ jamiyat uchun nomatlub hodisa qalamga olingan esa-da, kulgi, yumor yoq. Togri,
asarda qitmir askiyalar, kuldirishga moljallangan qichima gaplar (masalan,
taqirboshdan bilib turib taroq sorash sahnasi) yoq emas. Ammo bular beozor kulgi,
yumor uygotmaydi, aksincha doston sahnidagi bogiq ob-havoni battar
ogirlashtiradi.
Asarda kulgining yoqligi “ minus-usul ” (yani “ yoq usul ” , hodisasini yodga
soladi. Kulgining yoqligi, begubor kulgiga mutlaqo zid holat asarda badiiy vazifa
otaydi. Shaklan inson bolaturib, insoniylikdan yiroq turgan ranjkomchilar jozibali
insoniy xislat — begubor kulgidan mahrum ekanliklari tabiiy tuyuladi ” ,- deb
yozadi 49
. Olimning asarda kulgi yoq degan fikriga qoshilib bolmaydi, togri asarda
yumor kulgisi yoq, ammo satirik kulgi, zaharxanda, kinoya, pichingga asoslangan,
qahramonni oz nutqi bilan fosh qiluvchi hajviy kulgi uning mohiyatiga
singdirilgan. Olim muallif ovozida ham kulgi yoq deb hisoblaydi, bizningcha,
47
Ғаниев И., Афоқова Н. Озод руҳ фалсафаси. — Тошкент: Фан , 2006. — Б.121.
48
Абдулла Орипов. Ранжком. Шарқ юлдузи. № 1. 1989. 2 бет.
49
Қўшжонов М.,Мелиев С. Абдулла Орипов. — Тошкент: Маънавият. 2000. — Б.63.
51](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_51.png)
![yumor kulgisi yoq deyilsa, maqsadga muvofiq bolur edi. Asarda satirik kulgining
qay darajada namoyon bolganini korsatuvchi tahlil va misollarga otamiz.
Kulgining shakllari turlicha: quvnoq va qayguli, mehr yoki gazab ila, orinli
va ahmoqona, magrur va samimiy, iltifotli va xushomadgoy, shubhali va
qorqinchli, haqorat qiluvchi va ruhlantiruvchi, surbetlarcha va hadiksirash ila,
dostona va garazli, istehzoli va yurakdan, kinoyali va oddiygina, muloyim va
qopol, kop manoli va asossiz, zafarona va aybini oqlashdagi, hayosiz va
xijolatomuz kulgi bolishi mumkin. Bundan tashqari, ushbu royxatni kulgili,
qayguli, asabiy, masxara qiluvchi, fiziologik, hayvoniy kulgilar bilan
kengaytirishimiz mumkin. Hattoki mayus kulgi ham bolishi mumkin. Ushbu royxat
ozining boyligi va xilma-xilligi bilan qiziqdir.
Tadqiqotchilarning kulgi turlarini tasniflashda keltirayotgan turli xil
asoslariga qaramay, kopincha va bizning fikrimizcha eng mos tarif ikki
tomonlama: fiziologik va ruhiy jihatdan berilgan tarifdir: ahmoqona, ammo zavqli,
odamni shunchaki quvonganidagi, kulgili biror hodisaga aloqasiz, pichingga
noaloqador kulgilardir; quvnoq tuygu bilan ifodalangan, quvonch va kulgi
niqoblari bir-biriga uygunlashadigan kulgi turlarini ajratish mumkin. Shu jihatdan
Abdulla Oripov hajvlariga nazar tashlaydigan bolsak, tahlillar shuni korsatadiki,
unda kopincha satirik kulgi va uning shakllari uchrashini koramiz. Shoir hajvlarida
esa kulgi niqoblari bir-biriga uygunlashadigan kinoya, zaharxanda, sarkazm,
piching, fosh qiluvchi kulgi asosiy orinni egallaydi. Shu bilan birga shoir hajviyoti
hayot voqyeliklarini togri aks ettirgan holda inkor qilish yoli bilan gozallikni
uluglay olgan, kitobxonni ezgulikka undaydigan kulgiga asoslangani bilan
ahamiyatlidir.
III BOB. ABDULLA ORIPOV HAJVIYOTINING BADIIY
XUSUSIYATLARI
3.1.Shoir hajviy uslubida adabiy janrlar va sheriy shakllarning orni
52](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_52.png)
![Malumki, har bir janr shakli hayotdagi voqea-hodisani oz xususiyatiga qarab
korsatadi. Bu voqea-hodisalar adabiy janrning xususiyatlariga qarab har xil
darajada tasvirlanadi. Masalan, satirik romanda kop qirrali, murakkab hayot
jarayoni, juda kop hayotiy hodisalar, bir qancha shaxslar orin olsa, satirik sherlarda
esa hodisalarni va insonlar hayotini detallarigacha korsatib bermasdan, balki
muhim bolgan biror voqeani, lavhani tasvirlab, bazi kulgili shaxslarni hajv ostiga
olish muhimdir.
Shoirning “ Suv ” , “ Tulki falsafasi ” , “ Imzo yigish ” , “ Turgunboy ” ,
“ Hangoma ” kabi ikki yuzga yaqin hajviy sherlari va “ Ranjkom ” nomli dramatik
dostoni qatori uning kopgina masnaviy, tortliklari, balladalari, voqeaband
hajviyalari, hazillarida, hatto, yor-yorlarida ham hajv unsurlaridan keng kolamda
foydalanilganini korish mumkin.
Shu bilan birga adabiyotshunos olim N.Shodmonov shoirning “ hikoyat-
rivoyat ” tipidagi hazillari mavjudligi, ularda ijtimoiy masalalarga etibor
qaratilganligini korsatib otadi 50
.
Masnaviy . Mumtoz adabiyot tarixidan malumki hajviy asarlar asosan
masnaviyda yaratilgan bolib, bu anana XX asr boshlarigacha amalda bolgan.
Abdulla Oripov ham ushbu anana izidan borib koplab hajviyalarini masnaviyda
yaratdi. Jumladan, “ Tulki falsafasi ” , “ Maymuniyat ” , “ Gorkovlar qoshigi ” , “ Chol
va “ kommunizm ” qissasi ” , “ Dunyo ” , “ Qult-qult ” kabi sherlar masnaviyda
yozilgan:
Kasbini eplolmay qolsa aksari,
Tulkilik qiladi hayvonlar bari.
Kopincha ilojsiz qolgan fursatda
Tulkilik qiladi sher ham, albatta.
50
Шодмонов Нафас. Шоир “ ҳазил”лари // Абадий садо. — Қарши: Насаф, 2011.
53](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_53.png)
![Tortliklar. Abdulla Oripov hajviyotida tortliklarning ham orni beqiyosdir.
Aslida, tortlikdan turli xalqlar, jumladan, turkiy xalqlar mumtoz sheriyatida ham
jiddiy, falsafiy fikrlarning badiiy talqinini ifodalashda foydalanilgan. Ozbek
sheriyati tarixida faqat tuyuqlar malum manoda quvnoqlik xarakteriga ega. Abdulla
Oripov tortlik janridan hajviy ifoda uchun unumli foydalanadi va bir qator
hajviyalarini yaratishda shu janrga murojaat qiladi:
Ishlaring yurishib turgani asno,
Kopayib ketadi xeshu aqrabo.
Darvinning kitobin qoltiqlab olib,
” Toga ” , deb keladi maymun ham hatto.
Yoki:
Janozamni kutib soching oqardi,
Lekin yasharkanmiz taqdirga kora.
Osmon shunaqa bir farmon yubordi,
Olmaydigan boldim, kechirgin, jora . [1.33.]
Mazkur tortliklarda odamlar felidagi manfaatparastlik, ozgalarga yomonlik
tilash va buning oqibatida ozi uyatda qolishi kulgi ostiga olingan. Odamzotning feli
murakkab va qiziq: senga ishi tushganida tort bukilib tazim qiladi, sening ishing
tushganida osmon qadar kekkayadi. Uning felidagi murakkablik shoirni hayratga
soladi. Shodmonlikda, xurramlikda, dorilomon kunlarda qarindoshlar, dostlar
atrofingda aylanadi, xizmatingga shay boladi, hatto begonalar qarindoshlik davo
qiladi. Darvinning kitobin qoltiqlab olib, ” Toga ” , deb keladi maymun ham hatto.
Shoir bu oxshatish orqali oquvchida kulgi qozgatadi. Boshingga ish, tashvish,
xastalik, qashshoqlik, xorlik tushganida qidirsang ham atrofingda hyech kimni
topolmaysan. “ Janozamni kutib soching oqardi ” . Haqiqiy dost topish mushkul.
Xalqimizda ” Bir mol dosting, bir jon dosting boladi ” degan naql bor, jon dost
topish qiyinligiga ishora qilinadi.
54](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_54.png)
![” Mutoyiba ” nomli tortlik mazkur sherning davomiga oxshaydi:
Dunyo keng, shataloq otish mumkindir,
Yoki xarsangtoshday yotish mumkindir.
Esirgap aytganday, haqiqiy dostni
Sotib olib bolmas, sotish mumkindir.
Inson yaralibdiki, hamdard, hamroz, dost qidiradi. Istedodli adib Asqad
Muxtor ozining ” Tundaliklar ” nomli asarida ” Dostlik boru, ammo dostlar yoq ”
degan edi. Bu bekorga emas. Adib oz hayoti mobaynida buning isbotini korgan.
Shoir Abdulla Oripovning yuqoridagi tortligida dostga xiyonat masalasiga ishora
qilingan. Haqiqiy dostni topish qiyin. Dostlikni asrash yanada murakkab vazifa.
Lekin dostni sotish — bir lahzalik oson ish! Hikmat shuki, dostdan judo bolish —
bu baxtdan judo bolishdir. Dostga sodiqlik — eng ulkan saodat. Yana bir
takidlangan hikmat shuki, lozim bolsa, haqiqiy dost uchun jon fido qilish ham baxt.
“ Dunyo keng , shataloq otish mumkindir , Yoki xarsangtoshday yotish
mumkindir ” misralarida kulgili holat (shataloq otish), kulgili vaziyat ostida kinoya
yotadi. Adabiyotshunos Abdulla Ulugov: “ Shoir barcha mavzudagi sherlarida
manaviy gozallik, insoniy barkamollikka davat etadi ” , degan haqli fikrni yozadi.
Darhaqiqat, shoirning ixcham to r tligida katta mano mujassam. Insoniy
barkamollikka erishish uchun kishinig qalbi haqiqiy insoniy xislatlarga ega bolishi
kerak. Ana shunday xislatlardan biri sadoqat masalasidir. Dostiga sadoqatli odam,
vataniga, xalqiga, oilasiga ham sadoqatli bolishi tabiiy. “ Bugungi sheriy jarayonda
kechayotgan fazilatlaru kamchiliklar inson va jamiyat haqidagi haqiqatlarni
aytishga intilish bilan bogliq ” 51
.
Abdulla Oripov hajviyotida, ayniqsa, hazillari va tortliklarida yengil
yumoristik ruh ustunlik qilib turadi. “ Ruhlar ” tortligi bunga misol bola oladi:
Ruhlar hamma joyda hozir bolganlar,
51
Н.Раҳимжонов. Мустақиллик даври ўзбек шеърияти. — Тошкент: Фан, 2007. - Б. 52.
55](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_55.png)
![Bu holni tiriklar yaxshi bilganlar.
Muttasil tushimga kirishar, ajab,
Ular qaysi reysda uchib kelganlar.
Inson degan sharafli nomga ega bolish uchun insoniyat qadimdan shu
sharafga intilib kelgan. Bu yolda kuchlari yetgancha harakat, mehnat qilganlar.
Kimdir maqsadi yolida qiyin, ammo togri, mashaqqatli yolni tanlaydi. Bunda
imkon boricha, kuchi yetgancha haqiqiy inson bolishga harakat qiladi. Bazilar esa
yengil-yelpi yoldan borib, mashaqqatdan qorqib “ ogirning ustidan, yengilning
ostidan yurib ” , ozligini yoqotib inson deyishga-da til bormaydigan darajaga
yetadilar. “ Inson ” nomli sherda shoir shu ikki toifa odamlarning xarakter-
xususiyatlarini umumlashtirib beradi:
Birovni maqtasang, yolgon, dedilar,
Ozingni maqtasang, nodon, dedilar.
Barchani lutf ila torga chiqarib,
Poygakda otirsang, inson, dedilar.
Ijod masuliyati har doim buyuk istedod egalarining doimiy hamrohi bolib
kelgan. Shoirlik martabasi, uning oziga xos qiyinchiliklari, sher yozish masuliyati
shoirni ham birmuncha vaqt ijoddan holi bolishga, qayerlargadir qochib ketishga
undashi Abdulla Oripovning “ Tolstoy ” nomli hazil tortligi orqali ochib beriladi:
Siz ulug siymosiz, tengi yoq daho,
Bizga ijodingiz hamroh doimo.
Lekin uydan qochish rejangiz qayda?
Menga osha zarur, Tolstoy bobo!
Talmehdan foydalanib va murojaat orqali hazil qilish bilan shoir oquvchini
mushohadaga undaydi.
56](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_56.png)
![Balladalar. Abdulla Oripovning hajviy sherlarini tahlil qilish jarayonida
shunga amin boldikki, u jamiyatdagi illatlar-u nuqsonlarni mohirona topgan va
ularni fosh qilishda hajviyotning uslub va turlaridan ustalik bilan foydalana olgan.
Shu jumladan, u hajv yaratishda balladaga murojaat qilgan. Yuqorida shoirning
“ Mehr haqida ballada ” si tahliliga tortilgan edi. “ Ballada lirik poeziyaning epik
xarakterdagi janrlaridan biri. U kichik syujetli sherlardan iborat bolib, unda voqea
bilan birga shoirning his-tuygulari ham aks etadi ” 52
. Shoir “ Nodonlar haqida
ballada ” sida jamiyat uchun xavfli bolgan eng qorqinchli illat “ nodonlik ” haqida
fikr yuritadi:
Qaydadir yuz bersa biror falokat,
Tushar tahlikaga jamiki hayvon.
Muxbir yengamiz, deb jar solar albat,
Bundan faqatgina qorqmaydi nodon.
” Ozbek tilining izohli lugati ” da ” Nodon ” soziga shunday izoh berilgan:
1. ” Nodon — (forscha - bilmaydigan, xabarsiz, ilmsiz; kaltafahm, befarosat. Ilm-
marifatdan xabari yoq, ongi, tushunchasi past; oqimagan, bilimsiz; qoloq. 2.
Fahm-farosati kam; tushunmaydigan, tentak 53
. Soz izohidan kelib chiqilsa,
shoirning nima uchun bu mavzuda sher yozganligining sababi ayonlashadi.
Kishilik jamiyati tarixi qadimiy va sir-sinoatlarga tola. Bu qadimiy dunyoda turfa
toifa insonlar yashaydilar. Nodonlar ham ana shunday toifalardan biri. Afsuski,
bundaylar oramizda kopchilikni tashkil qiladi. Sher shoirning asosli xavotiri
natijasida dunyoga kelgan. ” Qaydadir yuz bersa biror falokat ” hattoki hayvonlar
ham xavotirga tushadilar, ammo nodonlar tushmaydilar.
Amir qushbegining ketiga tepdi,
Shu zum Peterburgni olaman, debdi.
Shaksiz u - bekorning beshtasin yebdi,
52
Ҳотамов Н, Саримсоқов Б. Б. Адабиётшунослик терминларининг русча-ўзбекча луғати. — Тошкент:
Ўқитувчи, 1979, — Б.33.
53
Ўзбек тилининг изоҳли луғати. Ўзбекистон миллий энциклопедияси, Давлат илмий нашриёти. — Б.48.
57](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_57.png)
![Bundan faqatgina qorqmaydi nodon.
Nodonni na siyosat, na jamiyat rivoji bezovta qiladi, u hyech narsadan
qorqmaydi, farqsiz, farosatsiz. Chunki, qorqishga asos ertaga nima boladi, degan
savol. Bundan savolni aqlli odamgina oziga bera oladi, aslo nodon emas. ” Zilzila
Toshkentning yarmini buzsa ” ham, jamiyat ” tamagir hukmiga tushsa ” ham,
” avliyo zotlarning nazaridan ” ham, ” qirgin va ofat boshlansa ” ham nodon
qorqmaydi. Unga baribir, chunki u fikrlay olmaydi, oylamaydi. Shoirni ana shu
holat, jamiyatimizda fikrsiz, loqayd, befarq odamlarning kopayayotganligi
iztirobga soladi. Nodon obrazining galati talqini kishini beixtiyor oyga toldiradi.
Inson zoti tugilgan asnodan yashash uchun kurashadi. Oz hayotini yaxshi yolga
qoyish, atrofdagilarni baxtli korish, jamiyat rivojlantirish uchun intiladi . Ona tabiat
uchun ham, inson uchun ham yashash — katta baxt. Yashaganda ham ezgu
tuygularni dilga jo qilib, zahmat yuklarini yelkaga olib, baxt-saodat uchun chidam
bilan olga intilish, tinimsiz kurashib yashash insonga xos saodatdir. Damini ichiga
yutib, haqiqat uchun kurashmasdan loqayd umr kechirish, xalq, V atan taqdiriga
daxldor ishlarga befarqlik esa — kulfat. Odam nima bolgan i da ham yaxshimi -
yomonmi fikrlashi kerak, atrof-muhitda kechayotgan voqea-hodisalarga ozining
munosabatini bildirishi kerak. Taniqli adib Nazar Eshonqul shunday deb yozgan
edi: ” Fikr - botiniy qiyofa, odamning, shaxsning ichki qiyofasini korsatib turuvchi
kozgu. Fikri yoq odamning qiyofasi bolmaydi. Fikr odamning ozligini, oziga
xosligini bildirib mavjudligini korsatib, talab qilib turadi. Fikr, aslida, men
mavjudman degani ” 54
. Darhaqiqat, fikrsizlik — ulkan fojea, fojea bolganda ham
kechirilmas fojea. Tirik banda atrofidagi voqea-hodisalarga qandaydir
munosabatini bildirishi kerak. Shoir aytmoqchi, hatto hayvonlar ham munosabat
bildiradilar. Demak, nodon — hayvondan ham battarroq jonzot. U xavfli, u
indamay turib dunyoni garq qilishga qodir. Bu orinda holat kulgisi ustun.
Shoirning “ Sharq hikoyasi ” deb nomlangan asari ham ballada janriga
mansub, chunki unda kichik bir kulgili syujet orqali muallifning his-tuygulari ham
aks etganini korish mumkin. Ahil, totuv yashayotgan ota-ogilning boshiga tushgan
54
Назар Эшонқул. Мендан “мен”гача . — Тошкент: Академнашр, 2014. — Б. 413 .
58](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_58.png)
![korgiliklar hajv ostiga olinadi. Yolga tushgan ota-ogilning birgina ulovi eshak
bolib, ular galma-galdan minib ketmoqchi bolishadi: Ota doim ota axir, Yani
mudom izzatda. Eshakka u mindi dastlab. Ogil yayov, albatta. Bir qishloqdan
otishda, ahmoq chol ogli qolib ozi minib olgan, deya odamlar ularning ustidan
kulishadi. Ikkinchi qishloqda esa odamlar eshak mingan ogilning ustidan kulishadi,
keyingi manzilda ikkalasi mingashib olganini korgan odamlar yana gap qilishadi: -
Ahmoq ekan bular rosa, Insofi yoq lavanglar. Ikki odam bir eshakni Minib opti,
qaranglar. Malomatdan charchagan ota ogliga zarda qiladi, ikkalasi ikki yoqqa
ketib qoladi:
Qondoshlikning million yillik
Rishtalari uzildi.
Ortaga bir eshak tushib
Oralari buzildi.
Shoir bu yerda aslida jaholat ustidan: odamlarning gap-sozlari bilan
yuradigan, yashaydigan odamlar ustidan kulmoqda, eshak aslida bir detal bolib,
ota-ogilning, gapchi odamlarning qiyofasini ochib berishda asosiy vosita bolib
xizmat qilmoqda. Shoirning bu siradagi asarlarini kichik balladalar deb nomlash
maqsadga muvofiq, chunki ularda tasvirlangan kichik voqealar zamirida Insonni
ogohlantiruvchi katta mazmun yotadi.
Voqeaband hajviy sherlar . Shoirning 2016-yilda yozilgan “ Osmondagi
zilzila ” asari voqeaband hajviy sherga misol bola oladi. Chop etilmagan bu asarda
inson tabiatining turfa xilligi, etiqodsizligi hajv ostiga olinadi. Boshiga mushkul
tushganda inson xudoni eslab qolishi, qorquv asnosida tavbalar qilishi tazod orqali
kulgili tasvirlanadi. Samolyotning osmonga kotarilishini shoir qaltiroq tutishga,
bezgakka, zilzilaga oxshatadiki, bu oz-ozidan kulgi uygotadi. Sherda tasvirlangan
insonlar qorquv tufayli, birdan xudoni eslab, shu asnoda gunohlarini boynilariga
olib, ozlarini fosh etishga kirishib ketadilar: qilgan ishlarini aytishga tili bormay,
uchuvchini qargab yiglayotgan kampir, haj qilgani borganda savdogarlik qilgan
59](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_59.png)
![chol (aslida hajga emas, savdoga borgan bozorchi hoji, bu mavzu shoirning
yuqorida tahlilga tortganimiz boshqa bir sherida batafsil tasvirlangan),
talabalarining haqqini yegan poraxor olim, qandaydir tanqidchi :
U derdi: — Kun koray deb,
Qorani ham oqladim.
Ozimga hyech yoqmagan
Kitoblarni yoqladim.
Samolyotning qaltirashi bosilgandan keyingi holat yanada kulgili, hozirgina
gunohlariga tavba qilib otirgan odamlar ozlarini oqlashga tushib ketadilar.
Sherdagi voqea Ozbekiston xalq yozuvchisi Asqad Muxtorning “ Fano va
baqo ” hikoyasiga oxshab ketadi. Hayot haqiqatidan malumki, butun umri
fosiqlikda otgan, uning evaziga hayoti yaxshi kechganligidan bu xususida umuman
oylab kormas kimsa ham olimi koziga koringanda oz gunohlarini tan oladi, vijdoni
qiynaladi. Hikoyada xuddi mana haqiqat hikoyada Xolxoja va Ochil obrazlari
misolida ochib beriladi. Hikoyani oqigan kitobxon qahramonlar qalbidagi
diyonatsizlikning tub asosi totalitar tuzumnipg ozida degan xulosaga keladi. Buni
Xolxoja, Ochil ochiq etirof etishadi. Ajal ularning bogizidan olganda, ortada
shunday gap kechadi:
“ — Boqiy dunyoning borligi uning ostonasiga kelganimizdagina yodimizga
tushadi. Inson borligiga bir umr iymon keltirsa, kaptar kelib, quzgun ketmaydi...
dorilbaqo... ostonasida turgan kishi uchun fanoning ozi ham, u tugdirgan
mudhishgunohlar ham hyech nima emas. Faqat ularni bu dunyoga tashlab ketish
kerak.
— Tashlab ketib bolar ekanmi... — dedi Ochil esankirab.
— Boladi, dedi Xolxoja... — kimgadir yorilish kerak. Yoriladiganing
bolmasa, yomon, ichingda ketadi. Xayriyat, mana... ”
60](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_60.png)
![Bu ularning baqo dunyo oldidagi tavba qilishlari edi. Lekin ular bu fano
dun yo da oz hayotlari n i iymonsizlik asosiga qurganliklari tufayli olim chekingach,
ya n a avvalgidek fosiqligini davom ettirishadi. Chunki ularning xamiri so s ialistik
jamiyatiing ozidan, yani diyonatsizlik va iymonsizlikdan qorilgan. Asqad Muxtor
hikoya qahramo n lari faoliyati va xatti-harakatida n kelib chiqib, inso nn i oxiratdan
ogoh etadi: “ Azobli yolning barini bir-bir bosib otish kerak. Fanoda ham, baqoda
ham Xudovandi karim bir insonga ikki dunyoni berib qoyibdi. Ammo iymonni boy
berganga ikkalasi xam harom ekan... ” 55
. Ustozlar ananasini davom ettirgan Abdulla
Oripov ham iymonsizlikka qarshi hajv “ zambaragi ” bilan “ ot ochadi ” :
Faqat bitta bolakay,
Qorakoz, ozgin, nimjon.
Onasiga biqinib,
— Qorqmang, — derdi, ayajon,
degan misralar keltiriladi. Samolyot qaltiraganda ham, qaltiroq tinganda ham
onasiga dalda berib turgan bolakay obrazi ramziy (simvolik) xarakterga ega. Bu
obraz simvolistik sheriyatning buyuk namoyandasi A.Blokning “ Cherkov xoridagi
kuylayotgan qiz ” sheridagi bolakay obrazi vazifasiga oxshash vazifa bajaradi, yani
har ikki sherda ham bolakay kelajakning ramzidir. Abdulla Oripov sheri avvalida
etiqodsiz odamlarning turlanishi haqiqatan kulgi uygotadi. Ammo keyin shoir
jiddiy mushohadaga undaydi: begunoh, sodda va jasur, qorakoz ozbek bolakay
timsolida kelajak umidi ramziylashtiriladi. Sherdan kelajak ana shunday qalbi va
qiyofasi bir xil insonlarniki bolishi lozim degan falsafiy xulosa kelib chiqadiki, bu
shoir ijodining umumiy xarakterini ham ozida aks ettiradi.
“ Ojar doxtir va chorasiz bemor hangomasi ” sheri ham shoirning Texasda —
xorijda bolgan vaqtida yozilgan (2016). Oyogi kesib tashlangan bemorga ojar
doxtir yurasan deb shart qoyadi, oyogim yoq-ku, hatto tayogimni ham olib
qoyishgan, qanday yuray deb yolvorsa ham:
55
Асқад Мухтор. Инсонга қуллуқ қиладурмен. — Тошкент. 2006. - Б. 46.
61](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_61.png)
![Doxtir uqtirardi: — Yurgaysan, tamom,
Mening gapim shuldir, boldi, vassalom.
Noiloj qolgan bemor oylay-oylay bir chora topadi:
U ikki qolida yura boshladi,
Dunyoni teskari kora boshladi.
Ojar doxtirdan-ku asrasin xudo,
Avvalo, oyoqdan bolmagin judo.
Shoir bu bilan yana osha azaliy mavzu insonni illlatlardan xalos qilish, uni
poklash, uning qalbini tozalash kabi buyuk maqsadlarni oz oldiga qoyadi. Dunyoni
teskari korish insonni fojialarga olib kelib mumkinligidan ogohlantiradi. Bu sherda
ojar doktorning hajviy qiyofasini yaratishga urgu berilgan. Shu bilan birga oz
soziga ega bolmagan inson — bemorning harakati hajv ostiga olingan.
Korinadiki, shoir ijodining keyingi davrlarida ham hajviyotga sodiq qolib,
hajv quroli orqali inson manaviyatini boyitishga xizmat qiladigan sherlar yaratib
qoldirdi.
Hazil sherlar. Abdulla Oripov ijodining salmoqli qismini hajviyot tashkil
etib, shu yonalishda ham satiraning ustunligi kozga yaqqol tashlanadi. Shoir tabiri
bilan aytganda “ hazil ” deb etirof etilgan sherlar ham 30 ga yaqinligiga tadqiqotimiz
davomida guvoh boldik. Bu sherlarni mavzusiga kora tasnif qilish mumkin. Va
ularda qanday obrazlar tasvirlangan degan savol tugilishi tabiiy. Shoir hajviyotida
ijtimoiy mavzudagi hajviyalar yetakchilik qiladi. Masalan, “ Hazil ” sherida inson
ellik yoshga yetganda bu dunyoda u nimalarga erishish mumkinligi haqida
mulohazalar yuritiladi:
Ellikda odamlar qirol bolishgan,
Qirol bolmaganlar qarol bolishgan.
62](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_62.png)
![Shu baytning oziyoq oquvchilarda kulgini uygotadi: yo qirol bolish yo qarol
bolish. Bir-biriga zid keluvchi holatni solishtirish kulgi tugdiradi. Sher davomida
uquvsiz kimsalarning aravakash bolishi, ammo zargarlarning bari bu yoshda boyib
ketishi takidlanadi. Zero, “ hunarli inson xor bolmas ” degan dono xalqimiz. Bu
yoshda hattoki shoirlar ham dovruq qozongan, oshiq ham shu yoshda yorni yonib
sevgan. Ammo:
Oh, dostim, bizlar-chi, nimani kordik,
Ellikka shunchaki lallayib kirdik.
Sherning yakunlovchi baytida shoir shunchaki bu hayotda hyech bir
maqsadsiz yashayotgan kimsalar ustidan kuladi. Sherdagi birgina “ lallayib ” degan
soz ishyoqmas, tepsa-tebranmas, hayotdan mani izlamaydigan insonlarni koz
oldimizga keltiradi va kulgi uygotish vazifasini bajaradi. Shoirning mahorati mana
shunday hazil sherlarda yaqqol korinadi.
Hazil sherlar tahliliga otishdan oldin bir masalani oydinlashtirib olish zarur.
Chunki nomuvofiqlik nazariyasi ham kulgining eng rivojlangan asoslaridan biridir.
Ushbu nazariyaning asosiy goyasi quyidagicha: biz batartib (rejali) dunyoda
yashayapmiz, bunda biz malum model va narsalarga, ularning xususiyatlari,
hodisalari va boshqalarga organib qolganmiz. Ushbu model va kutilgan natijalar
roy bermaganda esa ozimizni kulgidan toxtata olmaslik holatiga duch
kelishimizning ehtimoli katta. Ushbu nazariyalar nomuvofiqlikni anglash (idrok
etish) — hodisaning hajviy tabiatini belgilovchi eng muhim omil ekanligini
korsatib beradi: barcha kulgili narsalar bemani, ajablanarli, oziga xos, gayrioddiy
yoki biz kutgan narsaga togri kelmaydi. Bu nazariya, avvalgisi kabi, qadimgi
Yunonistonda paydo bolgan. Aristotel ozining “ kulgiga sabab boladigan bazi
nomuvofiqliklar ” goyasini ilk bora “ Ritorika ” asarida korsatib bergan. Aristotel sud
majlisida qanday gapirish kerakligi, tinglovchilarda kulgi uygotish maqsadida
umidlar berib, keyin ularni puchga chiqargan holda kutilmagan natijalar yaratish
kerakligi haqida yozadi. Soz oyiniga asoslangan hazillarda ham xuddi shu holat
takrorlanadi. Aristotel “ nomuvofiqlik — kulgi manbai ” goyasini
63](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_63.png)
![rivojlantirmaganligi sababli, bu haqida uning qarashlarini sharhlovchi va keng
ommaga taqdim etuvchilar ham toxtalib otmaganlar. Faqatgina Siseron
Aristotelning “ tinglovchilarni hayratda qoldirish yordamida kuldirish mumkin ”
goyasini qollab-quvvatladi. Umuman olganda, Siseron Aristotel goyalarini
yoqlagan va takrorlagan holda, “ kulgining eng aniq shakli, biz bir narsani
kutishimiz, ammo boshqasini eshitishimizda namoyondir ” fikrini ilgari suradi.
Xuddi shunday Abdulla Oripov hatto hazil sherlarida ham satirik kulgu, kinoya
bilan tegishli xulosalar chiqarish qobiliyatiga ega ijodkor ekanligi namoyon boladi.
Malumki, satirik asarlarning goyaviy-badiiy salmogi ularning tasir kuchi,
haqqoniyligi va hayotiyligi bilan olchanadi, buni shoirning yuqorida tahlilga
tortganimiz “ Bir ustoz ogiti ” sheri misolida korish mumkin:
Topgan-tutganingni xalqqa ber qozim,
Oshanda hyech qachon topmaysan tozim.
Lekin bir mantiqni unutma aslo:
Yani, mansubdirman xalqqa men ozim. [ 1.312]
“ Imzo yigish ” sherida xalqning “ imzo yigish kasali ” ga chalinganligi tanqid
ostiga olinadi va satira tigi ostiga olinib, mubolaga orqali kulgi kuchaytiriladi:
Elimizda bir naql bor:
Kopning oshi mazali.
Shundanmikin, keng tarqaldi,
Imzo yigish kasali[2.135].
Jamiyatning qaysi bir jabhasida bolmasin “ imzo yigish ” kasali uchraydi:
qorovulni ishdan boshatish-u, ogiroyoq kelinning kozi yorishi, harbiyda xizmat
qilayotgan askar ogilning maktub yozishigacha... — imzo toplanadi. Hattoki,
“ taziyada imzo chiqsa olishga ham tayyormiz ” deb illatlar ustidan kuladi, tanqid
qiladi. Sherni quyidagi misralar bilan yakunlaydi:
64](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_64.png)
![Qutulolmay qoldim, dostlar,
Men ham imzo komidan.
Shu sherni ham yozdim asli,
Millionlarning nomidan[2.169].
“ Hayot ishqi ” deb nomlangan sherda shoir solim bir choyxonada shirin
suhbat qurib, oz tengi bilan yayrashayotgan chollar obrazini zor mahorat bilan
tasvirlaydi. Chollarning barisi egilib-bukilib qolgan bolsa-da gugurt qutisidan fol
korib “ baxtim bormikin ” deya qiziqishadi, holbuki bu chollar “ oshini oshab,
yoshini yashab ” bolishgan:
Yana qanday baxtni kutar, ajabo,
Har biri toqsonga kirgan bu chollar.
Inson necha yoshga bormasin, uning qalbi, kongli bahor faslidek qolaveradi.
Shoir shunchaki chollarning bu korinishini, holatini, xatti-harakatini yengil yumor
orqali ifodalab bergan.
Abdulla Oripovning sherlarida shoirlarga bagishlangan turkum mavzular
yetakchilik qiladi. Bu turkumni ikki yonalishda tasnif qilish mumkin: Ular ikki
xil:
1. Jiddiy sherlar;
2. Hazil sherlar.
Masalan, birinchi yonalishdagi shoirlar mavzusida yozilgan “ Oq qogoz ” ,
“ Tanishlar ” , “ Shoir ” (1967), “ Ikki shoir ” , “ Shoir umri ” , “ Shoir Chorijon
marsiyasi ” , “ Shoirning ogli ” , “ Shoirning yuragi ” , “ Shoir qalbi ” , “ Qardosh
shoirga ” , “ Oq tulpor ” kabi turkum sherlarda, asosan, shoirlar hayoti tasvirlangan.
Ularda shoirlikning oziga xos qiyinchiliklari, ularning qismati, konglidan
kechayotgan hislari, sirini yagona dosti bolmish oq qogozgagina aytishi, yaxshi
kunda dostu yoronlarining, tanishlarining kop bolishi-yu boshiga ish tushganda
65](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_65.png)
![ularning birovini ham topib bolmasligi oziga xos mahorat bilan aks ettiriladi.
Shunda ham shoir bundaylarga parvo qilmasligi lozim: “ Tanishsiz qolsang ham
shoir bolib yur ” deya nasihatlar beradi. Bazi sherlarning sarlavhasi bir xil (m:
“ Shoir ” ) bolib, battasi jiddiy, bittasi hazil sherlar sirasiga kiradi. Shuning uchun
ular yiliga qarab tasnif qilindi.
Yuqorida shoirning etirofi bilan “ hazil ” lar izohi ostida juda kop sherlar
yaratildi. Ammo, ularning barchasini ham shunchaki yumorga qiyoslab bolmaydi,
tag zamirida chuqur mano, xalqni oylantirgan dard-alamlar yotadi. Jumladan,
“ Shoirlar hayoti ” bunga misol bola oladi:
Shoirlar surati turibdi qator,
Mana bu — Lermontov, mana bu — Furqat.
Dunyoga sigmagan buyuklar nochor
Bugun ramkalardan boqishar faqat.
Nima ham qilardi bir jonsiz boyoq,
Parchalab tashlardi tirik bolganda[2.111].
Shoir hayotdan olgan taassurotlarini sherga soladi, sher shaklida
moddiylashtiradi. Yuqoridagi sherida shoirning ramkaga solingan suratlariga boqib
oyga chomadi: dunyoga sigmagan buyuklar haqida, ularning “ ramkaga ” solingan
fikrlari haqida oylaydi. Rus shoiri Lermontovning yosh va qisqa umr korganligi,
Furqatning darbadar hayoti, Vatanga sigmaganligi nafaqat yurtga, dunyoga
sigmagan buyuklar balki, ramkaga solingan fikrlar haqida oylaydi. Goyoki inson
vafot etgandan song ezozlanadi, surati ramkaga solib devorga ilib qoyilsa etibor
qilgandek, qadrlangandek tuyuladi. Tarixga nazar tashlasak, bunday hodisalarga
koplab guvoh bolamiz: Hamzaning toshboron qilinishi, Mashrabning osilishi,
Qodiriy va Cholponlarning otilishi...
Shoir achchiq alam, tanqid, kinoya bilan shunday xulosa yasaydi:
Shoirlar hayoti hamisha shundoq,
66](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_66.png)
![Ramkaga tushadi faqat... olganda [2.111].
Aslida haqiqiy ijodkorlarni manan oldirib bolmaydi, ularni jismonan
oldirsalar-da ular ozlarining olmas asarlari bilan abadiyatga daxldordirlar. Zero,
haqiqiy shoirlarni “ ramka ” da ushlab bolmaydi, faqat gapira olmagandagina
ramkada jim turishi mumkin.
Korinadiki, “ Shoirlar hayoti ” sheri garchand shoir tabiri bilan “ hazil ” deb
izoh berilgan bolsa-da, sher bir oz jiddiy, unda shoirning hayotda va bu dunyoni
tark etgandan keyin ham jamiyatda tutgan orniga etibor qaratiladi. Aslida haqiqiy
ijodkorni manan oldirib bolmaydi, ular garchi jisman mahv etilsa-da, ular
ozlarining olmas asarlari bilan abadiyatga daxldordir. Aslida “ ramka ” da ushlab
bolmaydigan haqiqiy shoirlar olgandagina (gapira olmaganida, ijod qilmaganida)
“ ramka ” da jimgina turadilar, - degan hazil ostidagi zil kitobxonni mushohada
yuritishga chorlaydi.
Ikkinchi yonalishga mansub “ Turmush tashvishlari ” , “ Shoir va ilhom ” ,
“ Shoir ” (1989, hazil), “ Ikki shoir ” kabi sherlarda hajv u yoki bu darajada namoyon
boladi. “ Turmush tashvishlari ” sherida barchaning, barcha kasb egalarining oz
tashvishi borligi sanab otiladi:
Xotin ish buyurar,
Bola yiglaydi.
Bogcha deb qaygadir yugurmoq darkor.
Balki shu tashvishlar bolmasa edi,
Shoir bolarmidim ancha ulugvor.
Shoir agarda turmushning mana shunday mayda ikir-chikirlari bolmaganda,
insoniyat qanchadan-qancha buyuk ishlarni uddalashi mumkinligini takidlaydi.
Ammo shu turmush tashvishlari bolmasa ham yashashdan mano-mohiyat
bolmaydi. Buni anglagan shoir sherni quyidagi hazil bilan yakunlaydi:
Shirindir shu hayot
67](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_67.png)
![Xoli firoqdan,
Mayli bitmasin hyech uning ishlari,
Havolab ketsak goh
Tortsin oyoqdan.
“ Shoir ” nomli sherda shoirlarning oziga xos tabiati, xarakteri yumoristik
yonalishda ochib beriladi. Oddiy kishi bilan shoir ortasida yer bilan osmoncha farq
borligi, agarda shaharga elon osib bizga “ esi butun odam kerak ” deyilsa, talotop
bolib, butun shahar yopirilib kelishi, yoxud buning aksi soralsa, qanday hodisa roy
berishi sherda zor mahorat bilan ochib beriladi, tazod orqali hajv hosil qilinadi:
Elon ossang agar shaharda shu kun,
Jununvash, devona kimsaga doir.
Tarqab ketar edi qolganlar, butun,
Faqat qolar edi “ U men ” ,- deb, shoir...
Albatta, shoirlik bu Alloh tomonidan insonga berilgan oliy nematdir. Ana
shu nematning qadriga yetish, istedodini ostirish, mehnat qilish lozimligini Abdulla
Oripov kopchilik sherlari orqali talqin va tashviq qilib kelgan. Shoirning satirik
sherlarida ham inson manaviyati va axloq muammolari birinchi oringa qoyilgani
uning muhim xususiyatlaridan biridir. Buni boshqa janrlardagi sherlarda ham
yaqqol korish mumkin.
Abdulla Oripov ning qayta qurish yillarida (1987) yozilgan ” Aytishuv ” nomli
sheri ham hajviy yonalishdagi oziga xos sherlari sirasiga kiradi. Ushbu sher suhbat-
dialog usulida yozilgan bolib, unda “ Ajdodlar ” va “ Avlodlar ” kabi obrazlar aks
ettirilgan. Ularning ozaro suhbatidan xarakter-xususiyatlari ochib berilgan:
Ajdodlar:
– Samarqandu Buxoroni bizlar qurganmiz.
Avlodlar:
68](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_68.png)
![– Bizlar esa siz qurganni borib korganmiz. 56
Sher davomida ajdodlar tomonidan qurilgan, barpo etilgan barcha narsalarni
avlodlarning barbod qilishlari xususida soz boradi:
Ajdodlar:
– Bizdan qoldi shox daryolar, kollar musaffo.
Avlodlar:
– Ularni ham quritgaymiz bir kun, inshollo...
Ajdodlar:
– Biz poroxni xumga tiqdik kashf etgan oni.
Avlodlar:
– Xum ustiga otirgizdik bizlar dunyoni . 57
“ Boshqa birorta ortiqcha soz, izoh, sharh, poetik talqin yohud tahlil shart
emas, ularning bari dialogning ozida jo bolgan. Shoir matnda aytilmagan
qanchadan-qancha manoni topishni, uning tagiga yetib, idrok etishni oquvchining
oziga qoldiradi. Sherxon bu ishnnig uddasidan chiqishga ishonadi ” 58
. Achchiq
kinoya, sarkazm shoir sheriyatida hajviy yonalish ga ozgacha , biroz keskin ruh
bagishlaydi.
Shoirning satirik mazmundagi sherlari mustaqillikdan keyingi yillarda
ijtimoiy hayotdagi ozgarishlarni, ozgarishlar jarayonida insonlar xarakterida
shakllangan illatlarni korsatib , ularni bartaraf qilishga qaratilgan bolsa, uning
yumoristik sherlarida esa hayotdagi birorta nuqsonli holatdan yengil kulish bilan
unga ishora qilinib, undan ozod bolishga undaladi. Bu unsurlar shoirning
mustaqillikdan keyingi ijodida ham oziga xos boy korsatadi.
Yuqorida aytganimizdek, h ajviy sheriyatdagi poetik obrazlar, ikki xil: biri-
satirik, ikkinchisi — yumoristik xarakterda boladi. Abdulla Oripov koproq
56
Abdulla Oripov. Tanlangan asarlar. G.Gulom nomidagi Adabiyot va sanat nashriyoti. — Toshkent. 2001 . 1-jild,
— B.70 .
57
Abdulla Oripov. Tanlangan asarlar. G.Gulom nomidagi Adabiyot va sanat nashriyoti. — Toshkent. 2001 . 1-jild,
— B.70.
58
Н.Каримов ва бошқалар. ХХ аср ўзбек адабиёти тарихи. — Тошкент: Ўқитувчи, 1999. — Б.475.
69](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_69.png)
![insonlardagi salbiy xislatlarni hajv ostiga olishga intiladi, buni quyidagi “ Uzr ”
sherida korsatib beradi. Sherda keksa bir qalamkashning shoirdan uzr sorashi,
yomonlik qilganini tan olishi haqida fikr yuritiladi. Gunohini boyniga olganiga ham
rahmat deyish kerak deb oylaydi qahramon. Ammo:
Sen gugurt chaqqanda yonsayu olam,
Uzringdan ne foyda, ey, soqir, nodon.
Attangki, qaydadir noshud shifokor
Kimningdir dilbandin ayladi nobud.
Unga uzrlarning ne keragi bor,
Qolma-qol ketmoqda kichkintoy tobut.
Siz mening umrimni qildingiz ado,
Turfa puchmoqlardan bolgan hujumlar.
U temir panjalar yurakni borho
Anorni siqqandek, ezib gijimlar.
Dono xalqimizda ” Uzri gunohidan battar ” degan maqol bor. Qilgulikni qilib
qoyib, bir gunohsizni botqoqqa botirib, dilini toptab, umrini xazon, qalbini vayron
qilib, songra uzr sorash gunohdan ham battar, olganni ustiga chiqib tepganda
oxshaydi. Lekin shoir shunga ham shukur qilish kerak, deydi. Ana shu uzr
soralmasdan oldin, har bir odam oz harakatlarini nazorat qilishi kerak. Masalan, bir
savodsiz shifokor birovning dilbandini oldirib qoyib, songra uzr sorasa, uni
kechirib boladimi? Bir insonni umrini barbod qilib qoyib, songra uzr sorasa, uni
kechirib boladimi? Bir umr turli puchmoqlardan qilingan tuhmatlar, giybatlar,
hasad-xusumatlar shoir yuragini ” anorni siqqandek, ezib gijimlar ” ekan, bularni
xotiradan butunlay ochirib boladimi? Sher misralaridagi zalvorli hazin yuk kishi
qalbini ezib, ana shunday kimsalarga nisbatan nafrat paydo qiladi. Sher Abdulla
Oripov uslubiga xos tarzda hajviyona yakunlangan: ” Kun-bakun taraqqiy etmoqda
70](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_70.png)
![dunyo, Nogoh odamkushni topmoq ham qiyin. Hozirgi madaniy jallodlar hatto,
Avval uzr sorab, soyishar keyin ” . Ha, bu qadim dunyo qanchalik taraqqiy etmasin,
dilozorlar, hasadgoylar qanchalik liboslarini, qiyofalarini ozgartirmasinlar, baribir
asl basharalarini yashirolmaydilar. Shoir tabiri bilan aytganda, ” madaniy jallodlar ”
qiyofasida yashaydilar, boshqa qiyofada oz faoliyatlarini davom ettiraveradilar.
Niqoblangan holda yovuzlik urugini sochaveradilar. Hajv bu sherda otkir sarkazm,
achchiq kinoya shaklida namoyon bolgan.
Xulosa qilib aytish mumkinki, i jodi davomida kuchli satirik asarlar bilan
bir qatorda shoir oz tabiri bilan aytganda, 30 ga yaqin “ hazil ” lar ham yaratgan
Abdulla Oripov hajviyotida turli adabiy janrlar (ballada, rivoyat, qissa, tortlik),
voqeaband hazillar, hazil sherlar koplab uchraydi. Shoir bazan jiddiy sherlarida
ham kulgi chiqaruvchi unsurlarga etibor qaratib, satiraning kuchiga urgu beradi.
Barcha janrlar va shaklllar shoir hajviy tafakkurining turli darajada, turli
boyoqlarda namoyon bolishini taminlashga xizmat qilgan.
3.2. Abdulla Oripovning hajviyotda sheriy sanatlardan
foydalanish mahorati
Kulgi-satiraning, satirik yozuvchining eng kuchli qurolidir. Satirik asarning
qimmatini tushiradigan narsa ham uning kulgidan mahrum bolishidir. Har qanday
badiiy asarning, jumladan, hajviy asarning sehri, jozibasi, maftunkorligi badiiy
asar tiliga bogliq. Zero, xalq yozuvchisi Pirimqul Qodirov: “ Har bir tilning qudrati
va afzaliyatlari shu tilni yaratgan xalqning ozi bilan birga yashasagina rivojlanib,
osib boradi. Oz xalqidan va sarzaminidan uzilib qolgan til tabiiy kuchini, boyligi
va gozalligini yoqota boshlaydi. Demak, el borki, til bor. Eldan uzilmagan odam
tildan ham ayrilmaydi ” , 59
— deb takidlaydi.
Haqiqatan ham shu jihatdan Abdulla Oripov hajviyotiga qaraydigan bolsak,
shoir xalq tiliga, xalq dardini xalqona usullarda tasvirlash mahoratini egallagan
59
Қодиров П. Тил ва эл. — Тошкент. Ғафур Ғулом номидаги адабиёт ва санъат нашриёти, 2005. — Б.7.
71](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_71.png)
![ijodkordir. Garchand shoir hajviyotida satirik kulgi ustun tursa-da, bu kulgi
zamirida xalq hayotini yaxshilashga, manaviyatini boyitishga intilish kuchli
ekanligi yaqqol namoyon boladi.
Abdulla Oripov har bir sozni did bilan tanlaydi; tafakkur tarozisida
olchaydi. Original va obrazli ifoda usuli zamirida badiiy mantiq yotadi; tabiiyki,
bu mantiq londa, har qanday suniy bezakdan xoli, ixcham shaklda yuzaga chiqadi.
Bu shaklning voqe bolishida, avvalo, shoirning didi, tafakkuri va otkir nigohining
uygun mutanosibligini koramiz. Aslida xalq hayotini, turmush tajribalarini kuzatish
natijasida ijtimoiy-ruhiy holatlarga oid xulosalar, mantiqiy umumlashmalar ogzaki
ijodda paydo boladi. Maqol, matal, aforizmlar avloddan-avlodga otib, xalq badiiy
tafakkurida yashab keladi. Bunday hikmatli iboralarda oxshatish badiiy tasvir
vositalari keng qollanadi.
Donishmand dediki,
Osonni kutma,
Imkondan ortiq bir imkonni kutma.
Daryodan daryoni talab aylagil
Va lekin hyech qachon ummonni kutma 60
.
Shoir aynan xalq naqlini, azaliy haqiqatlarni sher matnida qollashi
jarayonida “ Deydilar ” , “ Deydiki ” tarzidagi ifodani kop ishlatadi. Shoirning
mashhur “ Deydilar, it hurar — Otadi karvon ” , misralari bilan boshlanuvchi tortligi
fikrimizni isbot etadi. Shoirning har bir gozal satri shu soz ortida xalq donoligining
javhari turganini takidlab turadi. Shoir aytmoqchiki, har narsaning oz olchovi bor,
har narsa oziga mos bolsin, muruvvatsizdan saxovat kutma, tuban odamdan
yaxshilik kutma, tuban — tuban, yuksak yuksakdir.
“ Yaxshilik va yomonlik ” sherining oxirgi bandida shoir it obraziga murojaat
qiladi. Aslida, xalq orasida it bilan bogliq juda kop naqllar bor. Bu orinda shoir
kimga yaxshilik qilishni ham bilgan maqul demoqchi. Chunki xalq orasida “ It
itligini qiladi ” , degan hikmat yuradi.
60
Абдулла Орипов . Танланган асарлар. Тўрт жилдлик. Биринчи жилд. Шеърлар ва достонлар.-Тошкент:
Адабиёт ва санъат, 2000.37-бет. Иккинчи жилд. Шеърлар, достонлар. 2001. — Б.496.
72](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_72.png)
![Abdulla Oripov sherlarida “ falsafa ” yoki “ hikmat ” sozlarining qollangani
kozga tashlanadi. Sherlaridan ayrimlari “ Tulki falsafasi ” , “ Men anglab yetgan
falsafa ” yoki “ Sharq hikmati ” kabi sarlavhalar bilan nomlanadi. Ayrim
sherlarining avvalgi misrasidayoq shu “ hikmat ” li soz aytayotganiga diqqatni
qaratadi: “ Dunyoda ajib bir hikmat mavjuddir ” , “ Mana bu hikmatga, dostim, quloq
sol ” , “ Qadim bir gapni uqtirar hayot ” . Shoirning oz tabiri bilan aytganda “ ulug bir
hikmatga amin bolgan ” i diqqatni tortadi:
Goho yer mehrini oylarkan,
Esga tushar dorning siyogi;
Ajab hikmat , odam olarkan,
Uzilganda... yerdan oyogi ( 1. 57).
Ushbu tortlikda ikki mano mujassam. Istaysizmi-yoqmi , insonning oyogi
yerdan uzilganda oladi. Ikkinchidan , dorga osilgan odamning ham oyogi yerdan
uzilgan boladi. Dor va yer sozlari vositasida shoir “ ajib hikmat ” ni bayon etmoqda:
Bozorga oxshaydi asli bu dunyo,
Bozorga oxshaydi bunda ham mani.
Ikkisi ichra ham kormadim aslo,
Molim yomon degan biror kimsani (1 . 231) .
Til — adabiyotning asosiy quroli, hayot hodisalari, dalillar bilan birga uning
asosiy ish materialidir. Voqelikni obyektiv yoritishda, subyektiv nuqtai nazar bilan
baholashlarni ifodalashda asarning mazmuni va uslubi til vositasida royobga
chiqadi. U yoki bu darajada oquvchi ongi — shuuriga, hissiyotiga tasir korsatadi.
Mohir soz sanatkori, bugungi ozbek sheriyatining sardori Abdulla Oripovning ona
tiliga munosabati, ona tili imkoniyatlaridan foydalanish mahorati badiiy
madaniyatimizda ibrat maktabiga aylanib bormoqda.
Hajviy asarlarda kulgini yaratish badiiy tasvir vositalaridan keng va unumli
foydalanishni talab etadi. Zero, hajvga olingan obyektning kuchaytirilgan,
73](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_73.png)
![borttirilgan qiyofasi xilma-xil sheriy sanatlarsiz oz mohiyatini ochib berolmaydi.
Shu bois turli xil sheriy sanatlar, xususan, mubolaga va tashbeh, talmeh va tazod,
husni talil va istiora singari tasviriy vositalarsiz hajviy asar oz kozlagan maqsadiga
aniq-ravshan yeta olmaydi va bu badiiy vositalarning hajviy qahramonning ijtimoiy
qiyofasini kulgi vositasida yorqin va tasirchan qilib tasvirlashda xizmati beqiyos.
Abdulla Oripov hajviy uslubiga xos yana bir jihat sherlarida talmeh
sanatidan keng foydalanishidir. Adabiyotshunoslikda talmehning xususiyatlaridan
biri sherda tasvirlanayotgan timsolni mifologik, afsonaviy yoki tarixiy obrazlarga
qiyoslashdan iborat. Bunda oquvchi koz oldiga afsonaviy shaxsning qiyofasi,
xislatlarigina emas, uning nomi bilan bogliq hikoyat, rivoyat, afsonalar ham
jonlanadi. Shoir ozi gavdalantirayotgan shaxslarning illatlarini borttirib tasvirlar
ekan tarixiy shaxslarning qiyofalari-yu xususiyatlarini yanada jonliroq aks
ettirishga omil boladi.
Bazi suhbatdoshning oy-fikri galat,
Yashirib otirmay, ochiq-oydin der:
— Bosh vazir ekanlar Navoiy hazrat,
Nega shunday odam yozib yurgan sher [ 2.165 ] .
Bazi nodon, saviyasi quyi darajadagi insonlarning fikrlash doirasi, oy-
xayollari yuqoridagi sherda ochib beriladi. Sherda ozbek mumtoz adabiyotining
dahosi bolmish Alisher Navoiy hazratlari haqidagi fikr-mulohazalar talmeh orqali
kulgining tugilishiga imkon beriladi. “ Tugma nodon ” sherining keyingi bandlarida
hajvga olingan timsolning xislatlari yanada borttirib, jonlantirib boriladi. Bu esa oz
navbatida kulgidan ham yuqori bolgan qahqahani yuzaga chiqaradi:
Savollar chulgaydi uni galma-gal,
Miyasi toladi mubham tutunga:
Bobur vazir emas, shoh ekan tugal,
Nima kerak bolgan sher yozish unga [2.165]
74](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_74.png)
![Shoir tarixiy shaxslarni tasvirlar ekan, oquvchi ularni koz oldiga keltiradi,
takidlanayotgan goyani aniqroq tushunib oladi. Agarda ishora qilinayotgan
afsonaviy yoki tarixiy shaxs oquvchiga nomalum bolsa, shoir kozlagan maqsadiga
yeta olmaydi. Bunda shoir ushbu xususiyatlarni hisobga olgan holda talmeh
yaratsa, maqsadga muvofiq boladi, yoqsa bu sanat turi oz qimmatini yoqotadi.
Qadim donishmandlar demishlar bundoq:
— Uch odamning biri Xizr erur, boq.
Men-ku ishonaman, Xizrdir biri,
Qolgan ikkovi kim? Bunisi jumboq.
Sherda murojaat qilingan Xizr obrazi unga alohida mazmun bagishlaydi.
Yaxshilik va yomonlikni bir-biridan farqlashda, yaxshilikni borttirib korsatishda
Xizr obrazining orni beqiyosdir. “ Polvon ” sherida:
Merosiy polvonsan, Alpomish otang,
Kozingda chaqnaydi oftob shulasi.
Raqibingni siltab osmonga otsang,
Oyni korib qaytar bira-tolasi.
Shoir polvonning kuchini qiyoslashda Alpomish obrazidan foydalanadi.
Zero, bu obraz keng kitobxon ommasiga tanish va qiyoslash usuli shoir
chizayotgan timsolning yorqin, aniq, hayotiy bolishini taminlaydi. Siltab osmonga
otilgan raqibning oyni korib qaytishini koz oldiga keltirishi mubolaga bolib, kulgini
qozgatmasligi mumkin emas.
Abdulla Oripov hajviyoti afsonaviy va tarixiy shaxslarning nomlari bilan boy.
Uning sherlari bilan tanishar ekansiz, yuqorida takidlangan nomlar bilan bir
qatorda yana Afandi, Aflotun, Munkar va Nakir, Iskandar, Luqmoni hakim,
Gulxaniy, Darvin, Tolstoy, Pushkin singari timsollarni koramizki, ularning
75](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_75.png)
![barchasi hajviy qahramonlar qiyofasini gavdalantirish va kulgi yaratishda muhim
vosita bolib xizmat qiladi.
Abdulla Oripovning hajviy asarlaridagi kulgi yaratish vositalaridan yana biri
tashxis sanatidir. Jonivorlar yoki jonsiz narsalarga insoniy xislatlarning kochirilishi
tufayli tashxis qollangan baytlar alohida jozibaga ega boladi. Hajviyotda bu sanat
turi timsol illatlarini yanada borttirib korsatish va bu orqali kulgi uygotish
vazifasini otaydi. Shoir tashxisdan “ Tulki falsafasi ” , “ Maymuniyat ” ,
“ Chumolixor ” , “ Xeshu aqrabo ” , “ Fil va chumoli ” singari sherlarda unumli va
samarali foydalana oldi. Bu sanat turi orqali shoir jamiyatdagi illatlarni togridan-
togri emas, balki ularni niqoblab, majoziy tasvirda beradi, yuqorida tahlilga
tortganimiz “ Maymuniyat ” sheri fikrimizga misol bola oladi.
Abdulla Oripov hajviyotini tadqiq qilish jarayonida irsoli masal, tazod,
tanosib, iyhom singari sheriy sanatlar qatnashgan sherlarni uchratish mumkin va bu
sanat turlarini tahlil etish ham alohida tadqiqni talab etadi. Shoir hajviyotiga diqqat
qilsak, badiiy sanatlar hajviy timsol illatlari oquvchini zeriktirmasdan, uni
qiziqtirgan holda fosh etishga xizmat qiladi.
Konflikt asarning hayotiyligini, realligini, uning goyaviy-badiiy jihatdan
yuksakligi va tasirchanligini taminlovchi asosiy kategoriyadir. Darhaqiqat, badiiy
asarning asosini, qimmatini, salmogini belgilashda konfliktning orni beqiyosdir.
Satirik asarlarning konfliktini belgilashda har bir ijodkor oz tajribasi va
mahoratidan kelib chiqib, qalamga olgan mavzusini qaysi yonalishda ochishi uning
mahoratidan darak beradi. Konflikt, avvalo, estetikaning gozallik kategoriyasi bilan
bogliqdir. Hayotda gozal va xunuk, yaxshi va yomon narsalar orasida doimo
qarama-qarshiliklar mavjud. Shu bois xunuk va yomon narsalarning fosh etilishi
gozallik va yaxshilikning uluglanishiga sabab boladi. Hajviy asarlar ana shu xunuk
voqealarning fosh etilishi asosiga quriladi. Besonaqay, xunuk kishilarning ozlarini
gozal qilib korsatishga urinishi kulgili holatlarni yuzaga keltiradi.
Hajviy asarlarda konflikt salbiy va ijobiy kuchlar qarama-qarshiligi asosiga
quriladi. Hajviyotda ijobiy kuchlar xarakter darajasiga kotarilmay qolishi ham
76](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_76.png)
![mumkin, ammo murakkab hajviy qahramonlar hajviy tip darajasigacha kotariladi.
“ Agar kulish lozim bolsa, deb yozgan edi satirik N.V.Gogol, - haqiqatan ham
umumxalq kulgisiga loyiq bolganlar ustidan kuchli ravishda kulish yaxshidir 61
” .
Bunday hajviy asarlarda yaxshilik-yomonlikka, gozallik-xunuklikka, oliyjanoblik-
pastkashlikka, ilm-savodsizlikka, qahramonlik-qorqoqlikka qarshi qoyiladi va
konflikt yuzaga chiqariladi. Abdulla Oripov hajviyotida ham konfliktning turli
korinishlarini korish mumkin. U ozining yuqorida ham tilga olganimiz “ Ilgor ishchi
va chaqqon muxbir qissasi ” hajviy sherida zamon, jamiyat va shaxs ortasidagi
konfliktni korsatib beradi. Oddiy ishchi erta tongda turib qurilishga, ish joyiga
boradi: gisht teradi, tosh yonadi, shagal qoradi. Ammo qoli ishda-yu boshida
boshqa xayol kezadi: bogchadagi qiziga lenta kerak, kenjatoyiga telpak, yana
biriga papka kerak. Bu muammolarni oylab, ulardan qutulishni kozlab ishchi shu
kuni “ norma ” sini ikki hissa bajardi:
Kun yarmidan ogmay turib
Muxbir kelib qoladi,
Ilgor,-deya uni, darrov
Suratini oladi.
Ertasiga gazetada
Xabar chiqar bir quloch:
“ U Yangi yil sharafiga
Mehnat qildi... ” Na iloj![2.87]
Gazetani oqigan ishchi kulib qoya qoladi, ilgorligining sababini yangi yilga
yoyadi. Oddiy ishchi xalqining qiyinchiliklari, dardi, oy-kechinmalari va osha
davrning unga nisbatan beparvoligi, hamma ozining gamida ekanligi, birov bilan
birovning ishi yoqligi yumoristik kulgi vositasida ochib beriladi. “ Men nima
61
Зелезинская Л.А. Юмор как предмет социально-философского анализа. Диссертация на соискание учени
степени кандидата философских наук. Благовещенск-2014. - С . 94
77](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_77.png)
![deyman, qobizim nima deydi ” qabilida ishchi nima qayguda-yu muxbir nimaning
tashvishida. Kunlar shu zayda otib, vaqti yetib ishchining xotini ogil farzand
koradi. “ Ogil kordik ” deb ishchining ogzi qulogida. Shoir chaqaloqni baqaloqqa
oxshatishi ham kulgi qozgaydi, ammo uni boqish kerak:
Ishchi shu kun uch baravar
Bajaradi normasin.
Ertasiga gazetada
Xabar chiqar bir quloch:
“ Baliqchilar kuniga u
Mehnat qildi... ” Na iloj![2.87]
Yana gazetani oqigan ishchi kulibgina qoyadi, ilgorligining sababini
baliqchiga yoyadi. Kunlar shu zaylda otadi, onasining vafoti ham uni mablag
topishga undaydi. Oldindan mablagi yoqligi sababli ishchi yana oylovga tushadi:
marhumani komish kerak, qabrga tosh kerak, marakalarni otkazish... bularni oylab
ishchi shu kuni “ norma ” sini tort baravar bajardi:
Kun yarmidan ogmay turib,
Muxbir kelib qoladi.
Peshqadamni qaqqaytirib
Suratini oladi.
Ertasiga gazetada
Xabar chiqdi bir quloch:
“ May bayrami sharafiga
Mehnat qildi... ” Na iloj![2.88]
78](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_78.png)
![Xabarni oqigan ishchining jahli chiqdi, uyda taziya bolsa-yu, bunda
ishchining masxaraomuz surati gazetada chiqib tursa. Shoir bunda aza bilan
bayramni bir-biriga zid tarzda qollaydi. Ishchining qaqqayib turgan surati
oquvchida kulgini qozgaydi. Muxbirni ham bir boplay deb tahririyatga yol oladi:
Keyin bilsa muxbir ham
Bor ekan oz nolasi,
Chiqim uchun yozgan ekan,-
Tuqqan ekan xolasi[2.88].
Ishchining oz moddiy ehtiyojlarini qondirish, yetishmovchiligini toldirish
uchun qilgan mehnatining “ Yangi yil sharafiga... ” , “ Baliqchilar kuni sharafiga... ” ,
“ May bayrami sharafiga... ” deya muxbir ham oz dardida, ehtiyojidan kelib chiqib
maqola yozadi. Bu esa oquvchiga “ Qassobga moy qaygusi, echkiga jon qaygusi ”
naqlini eslatadi. Bunda shoir konfliktni kulminasion nuqtaga olib chiqsa-da, oxir-
oqibat sodda va mehnatkash qahramonni yumoristik kulgi bilan shunchaki
yengilgina hajv qilib otadi. Blez Paskal “ hyech narsa kutilayotgan va tosatdan yuz
bergan ozgacha natija orasidagi nomuvofiqlik kabi kulgili bolmaydi ” 62
degan
goyani ilgari surganki, mazkur sherdagi nomuvofiqlik kulgini keltirib
chiqarmoqda.
Hayotiy tiplarni yaratish va ularning mohiyatini ishonarli tarzda ochib berishda
konfliktning orni katta. Bunda shoir hajviy tip va xarakterdagi nuqson, illatlarni aks
ettirish orqali konfliktni yuzaga chiqaradi.
Yozguvchilik esa, oh, bu garoyib,
Mening talantimga shu soha nuqta.
Pastu balandlarga turfa, ajoyib
Maktublar bitganman goyaviy puxta [2.107].
62
Кўчирма Зелезинская нинг “ Юмор как предмет социально-философского анализа ” дис.дан олинди .С. 58 .
79](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_79.png)
![Shoirning hajviy qahramoniga xos qusur faqat malum bir shaxsning
ozigagina taalluqli illat emas, balki jiddiy, taraqqiyotga, jamiyat azolarining
manfaatlariga toganoq bolishga qodir ijtimoiy muammodir. Bunday illatni tag-
tomiri bilan qoporib tashlash lozimligini shoir kulgi vositasida mahorat bilan
yuzaga chiqaradi. Uning kulgisi bazan achchiq zaharxanda, bazan esa satiraga otib
ketadi.
Said Ahmad “ Avvalo, hajvchi xalq tilini, shu tilning butun ranglari-yu
ohanglarini boshqalardan kora nozik his qiladigan va uni juda chiroyli qilib
odamlar chehrasiga tabassum purkaydigan qilib aytib bera oladigan mahorat egasi
bolmogi kerak. U tinglovchini ogir ruhiy holatdagi muvozanatini buzib, yengil
quvnoq kayfiyat holatiga olib kiradigan bolishi kerak. Kulish oson, kuldirish qiyin.
Kulgisiz hayot goyatda zerikarli bolishini, kulgni kundalik hayotimizda juda
muhim rol oynashini hammamiz bilamiz-ku ” 63
-, deb yozganida qanchalar haq edi.
Shu nuqtai nazardan qaraydigan bolsak, Abdulla Oripov ijodida hajviy asarlarning
tili oddiy, xalqona, shu bilan birga satira va yumor bilan sugorilganligi kozga
yaqqol tashlanadi. Ravon uslub, kinoya, piching, orinli zaharxanda kulgidan
foydalanib yaratilgan hajviy sherlar oquvchini goh kuldirib, goh yiglatib, gohida
gazabnok qilib mulohazaga chorlaydi. Kamchiligu nuqsonlarnini ozida
mujassamlashtirgan kimsalar hajv qamchisi bilan savalanar yoki hajviy obraz
kamchiliklari beozor kulgiga olinar ekan, bunda oz oldiga qoygan maqsadga
erishish uchun turli vositalardan foydalanadi.
Hajviy timsolning oz-ozini fosh etish usuli bunda shoir uchun qol keladi.
Qahramonning xatti-harakati orqali kulgili vaziyat hosil qilish: shoir hajviyalarida
xarakterning individual xususiyatlarini kichik kulgili epizodlarda ochishga harakat
qiladi va buni kulgili vaziyatlar orqali korsatadi. “ Guruhboz ” sherida jamiyatdagi
ayrim kishilarning salbiy xatti-harakatlari, ayanchli ahvoli kulgi ostiga olinadi:
Bitta ozi pashshani ham yiqolmaydi,
U joyga ham bitta ozi chiqolmaydi.
63
Саид Аҳмад. Сайланма. Уч жилдлик. Учинчи жилд. — Тошкент .1982. — Б.558.
80](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_80.png)
![Qayga borsa atrofiga sherik toplar,
Yoqolsa ham bitta ozi yoqolmaydi...[2.111].
Bu orinda litota-kichraytirish usulidan (Bitta ozi pashshani ham
yiqolmaydi) foydalanib, muallif nutqidagi tavsif kulgili vaziyat hosil qilmoqda.
Yoki:
Hozir gadolar ham goyat mukammal,
Ishni diplomatik yoldan boshlaydi.
Egasidan u-bu sorashdan avval
Itiga, albatta, suyak tashlaydi [2.144].
Otgan asr adabiyotimiz tarixini ochmas iz qoldirgan yozuvchi-yu
shoirlarimiz, sara nasriy va nazmiy asarlarimiz bilan boyitdilar. Tarixga nazar
tashlasak, Qodiriy, Cholpon, Hamza, Furqat singari onlab ijodkorlarimizning
qatagon qurbonlari bolganliklarining guvohi bolamiz. Otgan asrning 50-yillariga
kelib, esa bu shaklning korinishi ozgardi xolos. Endi otish, osish shart emas,
majlislarda, yiginlarda tuhmat-u bohtonlar bilan “ oldirish ” avj oldi. Bu holat shoir
etiboridan chetda qolmadi:
Parvo qilmang, bolmaganni boldiramiz,
Paymonasi tolmaganni toldiramiz.
Bir zamonlar otar edik, osar edik,
Endi esa majlis qilib oldiramiz [2.146].
Korinadiki, Abdulla Oripov satirik va yumoristik obrazlar yaratishda
ananaviy usulda poetik xarakteristikalar berib, personajlarning oz-ozini fosh etish
usuli, konflikt va turli tasviriy usullar orqali ochishga etibor beradi. Obrazning
xarakterini, psixologiyasini bevosita uning oylari, sozlari, xatti-harakatlari bilan
yorqin ochib beradi.
81](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_81.png)
![Satira, yumor, komika va kulgi bizni har tomondan orab oladi:
munosabatlarning qaysi sohasiga murojaat qilishimizdan qati nazar, hamma joyda
u yoki bu qiyofada namoyon bolishini uchratamiz. Oila azolari, hamkasblari,
mamurlar bilan bolgan munosabatmi yoki jamoat transportida tasodifiy
uchrashuvlar boladimi, biz qandaydir hajvning korinishlarini uchratamiz. Achchiq
kinoya, sarkazm shoir sheriyatida hajviy yonalish ga keskin ruh bagishlaydi.
Ha jviy sheriyat tarixidan malumki, u faqat ikki — satirik va yumoristik
korinishlardagi muayyan janrdagi asarlardangina iborat emas. Hajv istalgan
janrdagi ixtiyoriy sher tarkibida ham uchrashi mumkin. Shu manoda shoirn i ng juda
kop falsafiy sherlari, hatto, «Jannatga yol» va «Sohibiron» kabi yirik dramatik
dostonlarida ham kulgili lavhalarga orin ajratilganiga guvoh bolish mumkin.
“ Jannatga yol ” dostonida asar qahramonining yozguvchi, igvogar bir kimsa
bilan Arosatda uchrashib qoladi va u bilan suhbat jarayonida oquvchi Abdulla
Oripovning ijodiga xos bolgan oz-ozini fosh etish usuli orqali galamis kimsaning
portretini chizib berganiga guvoh boladi:
Tarozibon ustidan ham xat yozdim kokka,
Olatasir, tekshir-tekshir u yerda hozir.
Bir bor olsa Azroilning qolida odam,
Kaminaning dastlarida ikki oladi 64
.
“ Sohibqiron ” dramasida Amir Temur obrazi jiddiy, qatiyatli, mohir sarkarda
va davlat arbobi sifatida tasvirlasada asarning bazi orinlarida hajvga ham orin
beriladi. Temurning savdoyi olimga nisbatan hazil aralash murojaat qilishi
fikrimizni dalillaydi:
Olim odam vosvos bolsa — bu yomon illat!
Inshoolloh, tuzalgaysiz.
64
Абдулла Орипов. Танланган асарлар. — Тошкент: Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти, 2010. — Б .364.
82](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_82.png)
![Umid qilurmiz,
Dard qozimas rost tarixni yozayotganda 65
.
Bu shundan dalolat beradiki, shoir ijodiy tafakkurida quvnoqlik va hajv ruhi
chuqur falsafiy mushohadaga moyillik kabi mustahkam oringa ega. Shuning uchun
ham shoirning oltmish yillik ijodiy faoliyatida hyech bir davr hajvdan xoli emas va
u domiy suratda rivojlanib borgan.
Abdulla Oripov fenomeniga bagishlangan tadqiqot ishlarida uning shaxsiga
ham, sheriyatiga ham Vatan va xalq taqdiri, ularning porloq kelajagi uchun olib
borgan faoliyatiga, ijodining goyaviy-badiiy xususiyatlariga koproq urgu beriladi.
Bunga hyech qanday shubha yoq. Lekin tadqiqotimiz shoir shaxsiyatida ham,
uning faoliyatida ham quvnoqlik va hajv muhim ahamiyat kasb etganini korsatdi.
Inson hayotidagi yumor-mutoyibaning orni haqida mushohada qilganda,
haqiqatdan ham u bizning kundalik hayotimizning, tabiatimizning ajralmas bir
qismi bolib, kulgi, hajv odamlarning kundalik hayotining bir bolagiga va kundalik
unsuriga aylandi. Kundalik hayot — bu ijtimoiy-madaniy hayot, jamiyat
funksiyalarini korsatuvchi “ tabiiy ” , ozini namoyon qiladigan insoniy
organizmning hayot uchun zarur xizmatlari majmuidir. Kundalik hayot dunyosi
ozaro bogliqdir, chunki biz boshqa odamlar orasida yashaymiz, biz gamxorlik,
mehnat, ozaro tushunish birligi bilan boglanganmiz. Bunda kulgining orni
nihoyatda ulkan ekanligini hajvchi ijodkorlar, jumladan, Abdulla Oripov ijodi
yaqqol korsatib turibdi. “ Samimiyat, haqqoniylik, tabiiylik hamda mahorat har
qanday mavzudagi asarni ham nurlantirib, unga qanot bagishlaydi ” 66
, -deb yozgan
edi shoirning ozi. Shundan kelib chiqadigan bolsak, Abdulla Oripov asarlarini,
ayniqsa, sheriyatini nurlantirib, unga qanot bagishlaydigan unsurlardan biri
hajviyot ekanligiga yana bir karra amin bolamiz.
XULOSA.
65
Абдулла Орипов. Танланган асарлар. — Тошкент: Ғ.Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат
нашриёти, 2010. — Б.380.
66
Орипов А. Эҳтиёж фарзанди. — Тошкент. 1988. — Б.154.
83](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_83.png)
![Hajvning kop ming yillik tarixida uning turli xil korinishlari, janrlari vujudga
keldi: latifa, hazil, mutoyiba, askiya, qiziqchilik, masxarabozlik, xarakterlar
komediyasi, maishiy-axloqiy komediya, komediya-buffonada, lirikkomediya,
satira, yumor, fars va hokazo. Uning yozma shakli tarixi Aristotel, Yuvenal va
Aristofan nomlari bilan boshlanib, turli xalqlarda ularning oz milliy xarakterlariga
mos yozuvchi koplab namoyandalari yetishib chiqdi. Unga bolgan etibor davrlar
otgan sayin ortib bordi. Buning sababi sifatida kulgining hayotiy va ijodiy ehtiyoj
ekanini korsatish mumkin. Hajvshunoslarning kulgiga moyilligi bolmagan hyech
bir inson topilmasligi togrisidagi xulosalari butun jamiyat va uning taraqiyotidagi
barcha bosqichlarga ham taalluqlidir. Ozbek adabiyoti tarixi ham buni tasdiqlaydi.
Hajv falsafiy jihatdan, kopincha, fojia, ulugvorlik, jiddiylik, mukammallik,
tasirlilik kabi holatlarga qarshi qoyilsa-da, kulgining tragikomik va yuksak, jiddiy
va tasirli turlari juda keng tarqalgan. Hajv mohiyatini faylasuflar jaholat, oz-ozini
kemirgan jaholat, ahamiyatsizlikdan muhim bir narsani hal qilish kabilar bilan
izohlasalar-da, kopincha, u sabab va oqibat, maqsad va vositalar, tushuncha va
obyekt kabilar oralaridagi nomutanosiblik, nomuvofiqlik, shuningdek, kutilmagan
holatlar bilan vujudga kelishi etirof qilinadi. Hajvning yagona predmeti insondir.
Hajviyot aloqa shakli va dunyoqarash fenomeni sifatida, globallashuvning
zamonaviy tamoyillari, yuksak jamiyat shakllanishi hamda tolerantlik, birdamlik va
ijodkorlikning ustuvor yonalishlarini tasdiqlaydigan davrda tobora koproq
ahamiyat kasb etadi. Abdulla Oripov hajviyotining falsafiy mazmuni va qatiy
xulosalar keltirib chiqarishi uning mazkur tezislarga muvofiqligi bilan belgilanishi
mumkin.
Hayotda hajv inson hayotining deyarli barcha sohalariga kirib boradigan va
turli xil ijtimoiy munosabatlar subyektlari (kundalik hayotning muhim
xususiyatlaridan biri) ortasidagi ozaro tasirning noyob vositasi hisoblanadi.
Hajviyot toliq negiziga kora zamonaviy jamiyatda kundalik hayotning uzviy qismi
bola oladi. Shuning uchun hayot haqiqatini tasvirlashda adabiyotda hajvning orni
katta ekaniga Abdulla Oripov ijodi misol bola oladi.
84](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_84.png)
![O zbek sheriyatida hajviy yonalishning sara namunalarini yaratgan Abdulla
Oripov ijodida, uning hajviy asarlarida xalq ogzaki ijodi va mumtoz adabiyotda
mavjud asarlar voqealaridan, hodisalardan, personajlar xarakteridan, ruhiyatidan,
ularning nutqidan keltirilishi ananaviy tamoyil hisoblanadi.
M ustaqillikgacha bolgan va mustaqillik davri hajviy sheriyatida obrazlilik,
hajviy xarakter va tiplar yaratish mahorati oziga xos tarzda shakllangan. Birgina
Abdulla Oripov sheriyatida obrazlilikning umuman, hajviyotning satirik va
yumoristik shakldagi korinishlari kuzatiladi. Hajviyot bugungi adabiy jarayonda
kechayotgan yutuq va kamchiliklar, inson kamoloti va jamiyat takomili bilan
bogliq muammolarga muttasil yondashuv asosida rivojlanmoqda. Mavjud
muammolarni hal qilishda hajviy lirikaning o rni muhimligini Abdulla Oripov ijodi
misolida korish mumkin. Bu sheriyatda hajviy yonalish davri ijtimoiy
muammolariga diqqatni jalb etib, illatlarni fosh va bartaraf etishga xizmat qildi.
Shoir sherlarida koplab poetik obrazlar qollanilgan bolib, ular hayotdagi
realistik va bazan ramziy timsollilikning namunalari hisoblanishi mumkin. Shoir
hajviy sheriyatidagi satirik va yumoristik obrazlar ozining xilma-xilligi va
ifodadagi originalligi bilan ajralib turadi. Ijodkor satirik obrazlar yaratishda
ananaviy usulda hajviy tavsiflar berish, personajlarning oz-ozini fosh etish va
boshqa turli tasviriy usullar orqali ochishga etibor beradi. Obrazning xarakterini,
ruhiyatini bevosita uning oylari, sozlari, xatti-harakatlari orqali yorqin ochib
beradi. Shoir hajviyoti xalqning kurashi, hayoti, orzu-istaklari, hayotiy talablarini
keng kolamda mahorat bilan yoritdi. U yaratgan satirik obrazlar ozining
haqqoniyligi va hayotiyligi bilan mukammal fenomenologik ahamiyat kasb etadi.
Abdulla Oripov hajviyotining mavzu doirasi juda keng. Shoir hajviyotida
tamagirlik va poraxorlik ( “ Tarbiya ” , “ Bir ustoz ogiti ” , “ Osmondagi zilzila ” ,
“ Nafs ” , “ Mayna ” ), nodonlik ( “ Nodonlar haqida ballada ” , “ Tugma nodon ” ,
“ Qadr ” , “ Taajjub ” , “ Shikoyat ” , “ Imzo yigish ” , “ Adi-badi haqida rivoyat ” ),
tovlamachilik ( “ Tovlamachi kimsalarga ” , “ Oyisining jamgarmasi ” ), hasad
( “ Uchinchi odam ” , “ Ikki shoir ” ), lottibozlik ( “ Lottiboz ” ), ikkiyuzlamachilik
( “ Koshki ” , “ Firibgar qissasi ” , “ Maqtanchoqlar ” ), igvogarlik ( “ Jumboq ” , “ Davo ” ,
85](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_85.png)
![“ Mish-mish ” , “ Sharq hikoyasi ” , “ Yozamiz ” ), yolgonchilik ( “ Yolgonchi ” ),
befarqlik ( “ Aytishuv ” , “ Turgunboy ” , “ Gap bitta ” , “ Sabablari qidirilmoqda ” ) kabi
mavzular yetakchilik qiladi. Ushbu sherlarda fosh etuvchi, kinoyali satirik kulgi
ustunlik qilishi yaqqol korinadi.
Abdulla Oripov hajvnavislikda oz uslubini yarata oldi. Shoir badiiy
uslubining oziga xosliklari quyidagilardan iborat:
satirik kulgining kuchliligi;
hajviy xarakterlarning takrorlanmas oziga xoslikda yaratilishi;
kinoya va sarkazmning kuchliligi;
oddiy va xalqona til imkoniyatlaridan mahorat bilan foydalanish;
hayotdagi nuqsonlarga murosasizlik va kulgini asar mazmunidan, salbiy
xarakterlardan, voqealar oqimidan, vaziyatlardan, qarama-qarshiliklardan keltirib
chiqarish;
kulgining hayot dialektikasiga zid kelmasligi va unga mos holda yaxshini
yomondan, haqiqatni tuhmatdan, rostni yolgondan ajratib korsata olish.
Hajviyot, kulgi vositasida murim ijtimoiy-axloqiy masalalarni ortaga qoyish,
hayot haqiqatini ayta olish, davrning hajviy tiplarini yaratish mumkinligini jahon
adabiyotidagi barcha mashhur hajvchi ijodkorlar kabi Abdulla Oripov ijodi ham
tasdiqlaydi.
Shoir satirasida qoyilgan va hal qilingan muammolar faqat adabiy
ahamiyatga ega bolibgina qolmasdan, ommaviy va ijtimoiy ahamiyatga ham
egadir. Xasislik, munofiqlik, axloqan tubanlik, johillik, iymonsizlik, etiqodsizlik,
qoloqlik kabi illatlarga qarshi adolat, sof vijdon, haqiqat, insonni uluglash, milliy
qadriyat kabi masalalarni qarshi qoyish uning goyaviy yonalishi, satirik tigini
otkirlashtiradi. Bu esa, hajvning kolamini yanada kengaytiradi.
86](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_86.png)
![87](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_87.png)
![FOYDALANILGAN ADABIYoTLAR ROYXATI
I. Ijtimoiy-siyosiy adabiyotlar:
1. Mirziyoyev Sh.M. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan birga
quramiz. — Toshkent: Ozbekiston, 2017. — 485 b.
2. Mirziyoyev Sh.M. Adabiyot va sanat, madaniyatni rivojlantirish — xalqimiz
manaviy olamini yuksaltirishning mustahkam poydevoridir / Xalq sozi. 2017. 4
avg.
3. Ozbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning Alisher Navoiy
nomidagi Ozbekiston Milliy bogida barpo etilgan Adiblar xiyobonining
ochilishida sozlagan nutqi . / Xalq sozi, 2020 , 21 may, № 106 ( 7608 ) .
II. Ilmiy-nazariy adabiyotlar:
4. Abdusamatov H. Ozbek sovet satirasining bazi masalalari. OzSSR Fanlar
akademiyasi nashriyoti. Toshkent. 1960. 196 b.
5. Abdusamatov H. Abdulla Qahhor. Adabiy-tanqidiy ocherk. Ozadabiynashr, 1961. -
B. 136.
6. Abdusamatov H. Tanqidmi, tosh otish? Toshkent Ozbekiston Respublikasi Fanlar
akademiyasi Fan nashriyoti. 1992. - B. 92.
7. Abdugafurov A.Navoiy satirasi. 2 tomlik. 1-tom. Toshkent. 1966. - B. 260.
8. Abdugafurov A.Navoiy satirasi. 2 tomlik. 2-tom. Toshkent. 1972. - B. 265.
9. Axmedova Sh. Yumor jilolari. Toshkent. Fan. 1998. - B. 50.
10. Afoqova N,. Ganiyev I. Ozod ruh falsafasi. T., Fan, 2007. - B. 260.
11. Ashurova G.Soz va timsol uygunligi. — T., Manaviyat, 2007. - B. 280.
12. Adabiyot nazariyasi. 2 jildlik. 2-jild. Fan nashriyoti. T., 1979. - B. 315.
13. Arastu. Axloqi kabir. Ozbekiston milliy ensiklopediyasi Davlat ilmiy
nashriyoti. Toshkent. 2018. - B. 350.
14. Baxtin M.M. Vopros ы literatur ы i estetiki: Isledovaniya razn ы x let. — Moskva:
Xudojestvennaya literatura, 1975. — 502 s.
15. Belinskiy V.G. Adabiy orzular. Toshkent. 1987. - B. 220.
88](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_88.png)
![16. Boltaboyev H. Sharq mumtoz poetikasi manbalari. Birinchi kitob. — Toshkent:
Ozbekiston milliy ensiklopediyasi, 2008. - B. 426.
17. Bahodir Karim. Abdulla Qodiriy: tanqid, tahlil va talqin. OzRFA “ Fan ” nashriyoti,
2006. - B. 231.
18. Gorkiy M. Poln. sbor. soch. T. 29, s. 451.
19. Dolimov U. Milliy uygonish pedagogikasi. — Toshkent: NOSHIR , 2012. — 384
b.
20. Yoqubov H. Gafur Gulomning hayoti va ijodi. Toshkent. 1959. - B. 256.
21. Jabborov N. Adabiyot va milliy manaviyat. — Toshkent: Manaviyat, 2015. - B.
132.
22. Jabborov N. Zamon. Mezon. Sheriyat. — Toshkent: Gafur Gulom nomidagi
NMIU, 2015. — 304 b.
23. Jabborov N. Marifat nadir. — Toshkent: Manaviyat, 2010. — B. 112.
24. Joraqulov U. Hududsiz jilva. — Toshkent: Fan, 2006. — B. 203.
25. Joraqulov Uzoq. Nazariy poetika masalalari. G.Gulom nomidagi nashriyot-matbaa
ijodiy uyi. Toshkent, 2015. - B. 353.
26. Kant I. Kritika sposobnosti sujdeniya. Moskva: Mыsl, 1966. - S. 504.
27. Karimov B. Ruhiyat alifbosi. — Toshkent. Gafur Gulom nomidagi NMIU. 2016.
— B. 364.
28. Karimov N. XX asr adabiyoti manzaralari. — Toshkent: Ozbekiston, 2008. — B.
536.
29. Mallayev N. Alisher Navoiy va xalq ijodiyoti. — Toshkent: Adabiyot va sanat,
1974. — 228 b.
30. Mamajonov S. Gafur Gulom prozasi. — Toshkent: Fan, 1966. — 226 b.
31. Mamajonov S. Lirik olam va epik kolam. — Toshkent: Adabiyot va sanat, 1979.
— 334 b
32. Mark Tven. Sobr.soch. v 12 tomax. T.12.M.: Sovetskiy pisatl. 1961. S. 245.
33. Mirvaliyev S. Ozbek adiblari / XX asr ozbek adabiyoti / — Toshkent: Yozuvchi,
2006. — 280 b.
34. Muqimov R. Badiiy adabiyotda satira va satirik obraz masalalari. Samarqand.
1975. - B. 56.
89](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_89.png)
![35. Murodov M, Qozoqov D. Hajv tigi bilan. Toshkent: Ozbekiston. 1986. - B. 32.
36. Nazarov B. Abdulla Oripov. XX asr ozbek adabiyoti tarixi. Oliy oquv yurti
talabalari uchun d arsli k. — T oshkent: Oqituvchi , 1999.
37. Nazarov B. Istiqlol davri adabiyotining manzaralari // Mustaqillik davri adabiyoti.
Toshkent. 2006. - B. 260.
38. Normatov U. Qodiriy bogi. — Toshkent: Yozuvchi, 1995. — B. 217.
39. Nikolayev D. Smex — orujiye satirы. M.: 1982. - S. 320.
40. Orzibekov R. Ozbek adabiyoti tarixi. — Toshkent: Ozbekiston Yozuvchilar
uyushmasi A JN , 2006. — 272 b.
41. Oripov A. Ehtiyoj farzandi. Toshkent. 1987. - B. 187.
III. Badiiy adabiyotlar:
42. Abdulla Oripov. Tanlangan asarlar. 8 jildlik. G.Gulom nomidagi Adabiyot va
sanat nashriyoti. Toshkent. 2001.
43. Abdulla Oripov. Ishonch kopriklari. G.Gulom nomidagi Adabiyot va sanat
nashriyoti. Toshkent. 1989 . 238 bet.
44. Abdulla Oripov. Najot qalasi. G.Gulom nomidagi Adabiyot va sanat nashriyoti.
Toshkent. 1980 . 277 bet.
45. Navoiy A. Mukammal asarlar toplami. Yigirma tomlik. Uchinchi tom. Garoyib us-
sigar. — Toshkent: Fan, 1988. — 616 b.
46. Navoiy A. Mukammal asarlar toplami. Yigirma tomlik. Tortinchi tom. Navodir
ush -shabob. — Toshkent: Fan, 1989. — 560 b.
47. Erkin Vohidov. Tanlangan asarlar. “ Sharq ” nashriyot- matbaa. Toshkent. 2016. -
B. 691.
VI. Internet materiallari, elektron resurslar
htths: //www.twiprx.com stylistics
htths: //dic.akademic.ru
www.philol.ru
htths: //www.dissercat.com
90](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_90.png)
![O`ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O`RTA
MAXSUS TA`LIM VAZIRLIGI
AXROROVA MAXBUBA AKBAROVNA
ABDULLA ORIPOVNING HAJVIYANAVISLIK MAHORATI
5A120101-Adabiyotshunoslik (O‘zbek adabiyoti) mutaxassisligi bo‘yicha
magistr akademik darajasini olish uchun yozilgan dissertatsiya
91](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_91.png)
![Ish ko’rib chiqildi va himoyaga
ruxsat berildi Ilmiy rahbar filologiya fanlar doktori,
prof. Sh. Hasanov
Rasmiy taqrizchi filologiya fanlar doktori,
professor …
Magistrlik dissertatsiyasi istiqlol davri adabiyoti va adabiyot nazariyasi
kafedrasining 2022-yil ___-maydagi majlisida muhokama qilingan va YaDAK
himoyasiga tavsiya etilgan (___-sonli bayonnomasi)
Kafedra mudiri: prof. Sh.Hasanov
Fakultet dekani prof. A.Pardayev
Magistrlik dissertatsiyasi YaDAK ning 2022-yil ___-iyunidagi yig`ilishida himoya
qilingan va _____ ball bilan baholangan. (Bayonnomasi № ____)
YaDAK raisi __________________
A`zolari : __________________
__________________
Samarqand – 2022
92](/data/documents/c778700c-0420-43b7-83c3-6be4db82d8ed/page_92.png)
ABDULLA ORIPOVNING HAJVIYANAVISLIK MAHORATI MUNDARIJA: Kirish................................................................................................................... I bob. HAJV VA UNING BADIIY ADABIYOTDAGI O ’ RNI 1.1. Hajvning jamiyat va adabiyotdagi vazifalari................................. .. .......... ..... . 1.2. Shoir hajviyalarining adabiy manbalari................................................. ......... 1.3. Abdulla Oripov hajvlarining mazmun doirasi....................................... ......... II bob. A.ORIPOV NING HAJVIY XARAKTER YARATISH MAHORATI 2.1. Shoir yaratgan hajviy tip va xarakterlarning oziga xos jihatlari...................... 2.2. Abdulla Oripov ijodida hajviy xarakterlar poetikasi........................ ................. 2.3. Abdulla Oripov hajviyotida badiiy niyat va shoir pozitsiyasi............................ III bob. ABDULLA ORIPOV HAJVIYOTINING BADIIY XUSUSIYATLARI 3.1. Shoir hajviy uslubida adabiy janrlar va sheriy shakllarning o ’ rni......................................................................................................................... 88 3.2. Abdulla Oripovning hajviyotda she ’ riy san ’ atlardan foydalanish mahorati...............................................................................................................10 6 1
XULOSA..............................................................................................................1 23 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR...............................................................127 Sharof Rashidov nomidagi Samarqand davlat universiteti magistranti Axrorova Mahbuba Akbarovnaning “Abdulla Oripovning hajvnavislik mahorati” mavzusidagi 5A 120101- Adabiyotshunoslik (O’zbek adabiyoti) bo’yicha magistr akademik darajasini olish uchun yozilgan dissertatsiyasiga Annotatsiya Mazkur tadqiqot ishi jahon adabiyotshunosligida alohida e’tibor qaratilib kelinayotgan adabiy hodisa bo’lgan hajviyotning adabiyotdagi o’rni va O’zbekiston xalq shoiri Abdulla Oripovning hajviyanavislik mahoratiga bag’ishlangan bo’lib, unda ijodkor hajv doirasining mazmuni, hajviy xarakter yaratish mahorati, hajviy asarlarning badiiy xususiyatlari tadqiq etilgan. Dissertatsiya kirish, uch asosiy bob hamda xulosa qismidan iborat bo’lib, dissertatsiyalar oldiga qo’yilgan talab asosida amalga oshirilgan. Tadqiqot ishida hajvning jamiyatdagi illatlarni fosh etishi, bu illatlar yuzaga keltirgan jarohatlarni davolash kabi vazifalarga e’tibor qaratilgan. Shuningdek shoir hajvlari janr nuqtayi nazaridan ham o’rganilgan bo’lib, uning shoir hajviyoti turli adabiy janrlar ballada, rivoyat, qissa, to’rtlik, masnaviy, voqeaband hajviy she’rlar , hazil she’rlar kabi shakllarda yaratilganligi aniqlangan va misollar keltirib o’tilgan. Shoir hajvlari esa umumiy tarzda satira va yumorga qaratilgan. Mazkur ishda muallifning kulgusini yuzaga keltirish uchun talmeh, tazod, tashxis, mubolag’a, tanosub, irsoli masal kabi she’riy san'atlardan foydalanish mahorati va bu orqali asarlarning jozibador shirali, xalqona ruhga ega bo’lganligi tadqiq etilgan. Akhrorova Makhbuba who is master’s student of Samarkand State University which is named Sh. Rashidov. Abdulla Aripov’s humour art “5A 2
120101-dissertation for a master’s degree on the topic of dissertation (Uzbek literature) Annotation This research work is devoted to the role of comedy in literature, which is a litarary phenomenon for which world literature pays special attention, and the mastery of comedy of the People’s Poet of Uzbekistan A. Aripov. The entrance to the dissertation is based on the requirements of the dissertation, which consistes of the main chapter and the concluding part. The research focuses on the role of comedy in exposing the flaws in society, as well as treatment of injuries caused by these flaws masnavi, comic poems, etc, and exemples are given. The poet’s comedies are generally divided into satire and humor. In this work, the author demonstrates the skill of using poetic arts such as talmeh, tazod, diagnosis, rhyme, tanosib to create laughter, and thus the attractive poems of the work. Kirish Dissertatsiya mavzusining dolzarbligi va zarurati. Jahon adabiyotshunosligida hajviyot alohida diqqat qaratib kelinayotgan adabiy hodisa bolib, dunyoning mashhur hajvnavis shoir-u adiblari ijodi bo‘yicha olib borilayotgan izlanishlar buni yaqqol tasdiqlaydi. Hajviyotning falsafiy-ijtimoiy mohiyati, poetikasi, ilmiy-nazariy xususiyatlar; komik, yumoristik va satirik janrlar taraqqiyotiga ta’sir ko‘rsatgan omillarning ma’lum ijodiy maktablar va ularning yetakchi namoyandalari faoliyatiga ko‘rsatgan tasirini baholash keng ko‘lamda olib borilayotir. Ma’naviy tanazzul, fojeiy qismat muammosining hajviy tasvir va ifodaga ko‘chib, komediyaning mumtoz tragediya bilan barobar rivojlanish darajasiga kotarilishi badiiy ijodiy tafakkur tadrijining mahsuli sifatida talqin qilinmoqda. 3
Dunyo adabiyotshunosligida iste’dod salohiyati, ta’sir kuchining hajviyot orqali tez va ko‘lamli namoyon bo ’ lishi bir necha asrlik she’riyat, xususan Sharq adabiyoti misolida isbotlangan. Yevropaning eng yetuk shoirlarida ham, ularning she’riyatida umumiy ruh nechog‘li mahzun, anduhli sanalmasin, yumor va satiraga murojaatlar qilinishi haqidagi tadqiqotlarda “ kulgi psixologiyasi ” , “ hajv falsafasi ” ning badiiy ijod tafakkurida muhim o‘ringa egaligi qayd etiladi. Ularda hajviyot ijtimoiy illatlarni fosh etish barobarida insoniy takomil nuqsonlarini bartaraf etish g‘oyasi hamda hajvnavislik mahorati masalalari ilgari suriladi. O ' zbek adabiyotida hajviyot o‘ziga xos xususiyatlariga ega bo ’ lib, u folklor, mumtoz va jahon adabiyoti yutuqlarini sintez qiluvchi adabiy hodisadir. Adabiyot hayotimizning asosiy jihatlari — go‘zallik, yaxshilik, olijanoblik kabi xislatlarni tarannum etsa-da, uning yo‘liga g ’ ov bo‘lgan barcha manfiyliklarga qarshi kurashni ham o‘z oldidagi vazifa sifatida belgilaydi. “ Adabiyot - xalqning yuragi, elning manaviyati ko‘zgusi. Bugungi murakkab zamonda odamlar qalbiga yo‘l topish, ularni ezgu maqsadlarga ilhomlantirishda adabiyotning ta’sirchan kuchidan foydalanish kerak. Ajdodlar merosini o‘rganish, boy madaniyatimizga munosib buyuk adabiyot yaratish uchun hamma sharoitlarni hozirlaymiz ” 1 . O‘zbekiston Qahramoni, Xalq shoiri Abdulla Oripovning bir qator hajviy she’rlari, “ Ranjkom ” va “ Jannatga yol ” dostonlari misolida satira va yumor masalasini o‘rganish, hajviyotning estetik vazifalarini ijodkor badiiy mahorati bilan bog‘liq holda tadqiq etish mavzuning dolzarbligini ta’minlaydi. Shundan kelib chiqib, mazkur tadqiqotda Abdulla Oripov hajviyotining o‘ziga xos qirralarini, hajviy obrazlar tabiatini satira va yumor orqali ochish usullari, u oziqlangan manbalarni o‘rganish, hajviy she’rlar tahlili asosida shoir hajviyotining tadrijiy o‘sish darajasini ko‘rsatish ham muhim vazifalardandir. Dissertatsiya mavzusi ning o‘rganilganlik darajasi. Ma’lumki, o‘zbek adabiyoti tarixan hajvnavislikning katta manbaiga ega. Abdulla Oripov hajvnavisligini o‘rganish uchun ana shu katta manbaning, ijodiy silsilaning tadqiq 1 1 Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзи ё евнинг Алишер Навоий номидаги Ўзбекистон Миллий боғида барпо этилган Адиблар хиёбонининг очилишида сўзлаган нутқи . / Халқ сўзи, 2020 , 21 май, № 106 ( 7608 ) . 4
etilishiga ham diqqat qaratish lozim. Binobarin, ayni masala ikki yo‘nalishda ish korishni taqozo qiladi: Birinchidan, ozbek adabiyotshunosligida hajvnavislikning o‘rganilish darajasi yoritilishi maqsadga muvofiq. O’zbek hajviyotini, hajvchi shoir va yozuvchilar ijodini o‘rganishga bagishlangan tadqiqotlar miqdor va sifat e’tibori bilan ancha yuqori. Jumladan, Alisher Navoiy satirasini o‘rgangan A.Abdug‘afurov, Abdulla Qahhor satirasini tadqiq etgan M.Qo ' shjonov, shuningdek, o‘zbek hajvnavisligining turli qirralarini organgan R.Muqimov, O.Sharafiddinov, M.Nazarov, R.Muhammadiyev, S. Toshkanov, O.Saidov, Sh.Axmedova 2 kabi olimlar ishlarini alohida ta’kidlab otish lozim. Ikkinchidan, tadqiqot ishi uchun obyekt sifatida tanlangan Abdulla Oripov ijodi adabiyotshunoslar tomonidan turli miqyoslarda o‘rganilgan. Shoir asarlari tadqiqi borasida M.Qo ' shjonov, O.Sharafiddinov, N.Jabborov, S.Meliyev, N.Afoqova, D.Begimqulov, G.Ashurova, A.Hamdamov 3 kabi olim va tadqiqotchilar muayyan ilmiy tadqiqotlarni amalga oshirganlar. Binobarin, akademik M.Qo ' shjonov shoirning adabiy portretini yaratgan. Tadqiqotchi N.Afoqova shoir asarlarida qo‘llangan badiiy san’atlarni mumtoz adabiyotga qiyosan o‘rgangan bo‘lsa, G.Ashurovani ham shoirning badiiy mahorati masalasi qiziqtirgan. A.Hamdamovning nomzodlik tadqiqot ishisi esa shoir she’riyatidagi xalqona poetik tafakkur muammosini o‘rganishga bag‘ishlangan. Shuningdek, milliy adabiyot, she’riyat nazariyasi yo‘nalishida yaratilgan qator tadqiqotlarda ham u yoki bu mavzu munosabati bilan Abdulla Oripov ijodi ilmiy tahlilga 2 Абдуғафуров А. Навоий сатираси. — Тошкент: Фан, 1966; Қўшжонов М. Абдулла Қаҳҳор ижодида сатира ва юмор. — Тошкент: Фан, 1973; Шарафиддинов О. Ҳажвиётга садоқат. — Тошкент: 1998; Муқимов Р. Бадиий адабиётда сатира ва сатирик образ масалалари. — Самарқанд: 1975; Назаров М. Юмор нима? ЎзАС, 1986. № 8; Муҳаммадиев Р. Аския. — Тошкент: 1970; Тошканов С. Ўзбек совет адабиётида сатирик характер проблемаси. — Тошкент: 1987; Саидов О. Сатира тили билан. — Тошкент: 1978; Ш.Ахмедова. Юмор жилолари. — Тошкент: Фан, 1998. 3 Қўшжонов М. Онажоним шеърият. — Тошкент: Ўқитувчи, 1994; Шарафиддинов О. Талант — халқ мулки. — Тошкент: Ёш гвардия, 1979; Қўшжонов М., Жабборов Н. Замон, мезон, шеърият. — Тошкент. 2015; Мелиев С. Абдулла Орипов. — Тошкент: Маънавият, 2001; Афоқова Н. Абдулла Орипов лирикасида бадиий санъатлар. Филол.фанл.номз... дисс. — Тошкент, 1998; Ғаниев И., Афоқова Н. Озод руҳ фалсафаси. — Тошкент: Фан, 2007; Ашурова Г. Сўз ва тимсол уйғунлиги. — Тошкент: Маънавият, 2007; Ҳамдамов А. Абдулла Орипов шеъриятида хал қона поэтик тафаккур муаммоси . Филол.фанл.номз... дисс. — Тошкент, 2011. 5