ERKIN VOHIDOVNING ADABIY-TANQIDIY QARASHLARI
![ERKIN VOHIDOVNING ADABIY-TANQIDIY
QARASHLARI
MUNDARIJA
KIRISH……………………………………………………………………………7
I BOB. ERKIN VOHIDOVNING ILMIY- IJODIY FAOLIYATIGA UMUMIY
NAZAR…………………………………………………………………………12
1.1. Adabiy-estetik qarashlar tarixi va tarqqiyotida ijodkorning o‘rni………….12
1.2.“Shoiru she’ru shuur” asarining adabiyotshunoslikdagi o‘rganilishi……….25
Bob bo‘yicha xulosa…………………………………………………………….29
II BOB. SHE’R , SHE’RIYAT HAMDA SHOIRLIK MASALALARI TAHLILI
VA TALQINI……………………………………………………………………31
2.1. She’r va she’riyat haqida fikrlar…………………………………………. 31
2.2. Shoirlik mushohadasi……………………………………………………..43
Bob bo‘yicha xulosa……………………………………………………………..55
III BOB. IJODKORNING ADABIYOT VA ADABIYOTSHUNOSLIK
MUAMMOLARI HAQIDAGI FIKRLARI ……………………………………..57
3.1. Adabiyot haqidagi mulohazalar…………………………………………...57
3.2. Adabiyotshunoslik masalalari talqini……………………………………..63
Bob bo‘yicha xulosa………………………………………………………………71
XULOSA………………………………………………………………………….72
FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI……………………………74
1](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_1.png)
![KIRISH
Mavzuning dolzarbligi. Adabiyot bor ekan, adabiy tanqid u bilan hamisha
yonma-yon, Bir-birisiz adabiyot mukammallikka erishmog‘i mumkin emas.
Adabiy- tanqidiy fikrlar taraqqiyoti rivoji uzoq tarixiy davrlarga borib taqaladi. Har
qanday ijodkor, har qanday davrda ham o‘zigacha bo‘lgan ijodkorlar va o‘zi
zamondosh bo‘lgan ijod ahli yaratgan durdona asarlarga murojaat etIB
kelmoqdaki, bu jarayon bugungi kunda ham davom etmoqda. Ulardan oziqlanib,
tushunchalar, qarashlar, mulohaza va bilimlarini boyitib, uzviylikda yashashda
davom etadi. Bu haqida u yoki bu darajadagi o‘z qarashlarini, mulohazalarini
ifodalashga urinadi. Bu esa adabiy-tanqidiy fikrlar taraqqiyotini belgilaydi. Shu
jihatdan O‘zbekiston xalq shoiri, O‘zbekiston Qahramoni Erkin Vohidov ham
badiiy adabiyotning taraqqiyoti, ijod va ijodiy jarayon, she’r, she’riyat, shoirlik,
adabiyot, adabiyotshunoslik muammolari haqida o‘zining qarashlarini, adabiy-
estetik mulohazalarini bayon etgan.
Insonning olamga va o‘z-o‘ziga bo‘lgan munosabati uning ichki “men”idan
kelib chiqib paydo bo‘ladi. Bu munosabat insonning axloqi, xarakteri, xulq-atvori,
yaqinlariga bo‘lgan munosabati, iymon-etiqodiga, yaxshilik va yomonlik nuqtai
nazaridan baho berishida ko‘rinadi.
Zamon qaltis va murakkab. Vatanning ongli fuqorosi bo‘lgan, yurt kelajagi
uchun o‘zini mas’ul hisoblagan har bir insonda davr talabidan kelib chiqib
fidoyilik qilish talab etiladi.Vatanimiz taraqqiyoti yo‘lida amalga oshirilayotgan
ulug‘vor ishlar ko‘lamini, mazmun-mohiyatini idrok etishga urunsak, shunday
to‘xtamga kelish mumkin: buyuklik, ulug‘vorlik, xalq nufuzining kattaligi bilan,
yoki harbiy salohiyatimizning balandligi, boylik, jahon bozorida tutgan
mavqeyimiz bilangina o‘lchanmaydi. Millatning qadr-qimmati, barkamolligi
yetuk ma’naviyatli bo‘lishimizga ham bog‘liq albatta. “Birinchi Prezidentimiz
Islom Karimov bir kitobining nomini “Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch” deb
2](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_2.png)
![nomlab, yuksak ma’naviyatli bo‘lish haqidagi mulohazalarini bayon etganlar.
Yuksak ma’naviyatli avlodi bo‘lgan xalq hamisha peshqadamdir. Yuksak
ma’naviyat – yengilmas kuchdir. Chunki ma’naviyat bor joyda hamma soha
gurkirab rivojlanadi, yuksaladi. O‘zligini chuqur anglab yetgan jamiyatning
turmush tarzida ma’naviyat markaziy o‘rinda bo‘lishi shubhasizdir. Chunki yaqin
va uzoq tariximiz ham buni isbotlab turibdi.
Muhtaram Prezidentimiz Shavkat Miromonovich Mirziyoyev ma’naviyat
haqida shunday deydi: “Jamiyat hayotining tanasi iqtisodiyot bo‘lsa, uning joni va
ruhi ma’naviyatdir”, 1
degan qarashlarining zamirida hayotiy haqiqat
mujassamlashgan.
Chindan ham biz hayotimizni ma’naviyatsiz tasavvur eta olmaymiz, chunki
insoniyat bor ekan ma’naviyat u bilan hamisha yonma- yondir. Agarda bizning
ongimiz ma’naviyatdan yiroqlashsa u qashshoqlashib boradi va ongsizlikka duchor
bo‘lamiz. Jamiyat hayotini iqtisodiyotsiz, uning rivojisiz yuksaltirish ham muhim,
ammo iqtisodiyot yuksalsa, u bilan bog‘liq muammolar bo‘lmasa, hammasi joyida
bo‘ladi deb bo‘lmaydi, u bilan birga ma’naviyat ham yuksalsa keyin yuksalish
darajamiz baland bo‘ladi. Taniqli shoirimiz Erkin Vohidovning ma’naviyat
haqidagi fikrlariga ham e’tiborimizni qaratsak: “Ma’naviyatsiz jamiyat chumolilar,
asalarilar, to‘da-to‘da bo‘lib yashaydigan jonivorlar galasidek tirikchilik dardidan
balandga ko‘tarila olmaydi” 2
.
Bugungi kunda globallashuv jarayonida ma’naviy qadriyatlarning hayotiy
zaruriyati oshib bormoqda. Shuning uchun ham adabiy-estetik tafakkur taraqqiyoti
davr badiiyatining turli mezonlari asosida tahlil etiladi. Atoqli shoirimiz Erkin
Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlarini o‘rganish jarayonida ma’lum bir davr
adabiyoti haqidagi tushunchalarimizni kengaytirish bilan bir qatorida, ijod va
ijodiy jarayonning o‘ziga xosliklari, nozik jihatlari haqidagi tushunchalarga ham
e’tibor qaratiladi. Haqiqiy shoir qanday bo‘lmog‘i, haqiqiy go‘zal she’r qanday
yozilmog‘i lozimligi, ilhom haqida, adabiyot va adabiyotshunoslik muammolari
1
Mirziyoyev Sh. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan quramiz. – Toshkent:
O‘zbekiston. NMIU, 2017. 488-b.
2
Вохидов Э . Э рк саодати , T ў ла асарлар т ў плами .VI- жилд . Тошкент , 2018. 20-bet.
3](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_3.png)
![yuzasidan, iste’dod haqida, uning qanday namoyon bo‘lishi, uning sifatlariga
alohida urg‘u beriladiki, bu esa ijodkorning o‘ziga xos tafakkurini mahsuli sifatida
namoyon bo‘lishi, tabiiydir. Erkin Vohidov iste’dodli va yaxshi shoirgina bo‘lib
qolmay, balki badiiyatni ham chuqur anglagan shaxs sifatida, nigohi o‘tkir adabiy-
tanqidchi ekanligidan dalolat beradi. Uning “Shoiru she’ru shuur” asari,
mukammal asarlar to‘plamining oltinchi jildi “Erk saodati” kitobida yuqorida qayd
qilingan tushunchalarini asoslovchi fikr mavjudligini kuzatish mumkin. Bu asarlar
tarkibidagi bunday qarashlarni tahlil qilish va munosabat bildirish mavzuning
dolzarbligini belgilaydi.
Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Ishdan kuzatiladigan asosiy maqsad,
Erkin Vohidovning ijod jarayoni haqidagi qarashlar, she’r, shoirlik, iste’dod, ilhom
haqida, chinakam yaxshi ijod namunasi yaratish jarayonida shoirning o‘ziga xos
badiiy mahoratini ochib berish, ijodkorning adabiy-tanqidiy qarashlarining o‘ziga
xosliklarini yoritishdan iborat. Bundan tashqari, ushbu maqsadni amalga oshirish
quyidagi vazifalarni yuzaga chiqarishni taqozo etadi.
- Erkin Vohidovning adabiyotimiz taraqqiyotini belgilovchi adabiy-
tanqidiy qarashlariga munosabat bildirish.
- Ijodkorning “Shoiru she’ru shuur” asaridagi adabiy-tanqidiy mulohazalari
haqida fikr yuritish va tahlilga tortish.
- Erkin Vohidovning she’r va she’riyat haqidagi mulohazalarini tahlil
qilish.
- Erkin Vohidovning shoir, uning zimmasidagi mas’uliyat, haqiqiy shoir
qanday bo‘lmog‘i lozimligi haqidagi mushohadalariga tahliliy yonoshiah
va xulosalar chiqarishdan iborat.
- Ijodkorning adabiyot va adabiyotshunoslik muammolari haqidagi turli xil
fikr va tushunchalariga asoslangan holda mulohaza yuritishdan iborat.
Mavzuning o‘rganilganlik darajasi. O‘zbek adabiyotshunosligida adabiy-
estetik fikrlar rivojiga oid muammolar turli ilmiy aspektlarda o‘rganilgan.
Ijodkorlarning adabiy-tanqidiy qarashlari taraqqiyoti tamoyillariga bag‘ishlangan
bir qancha nomzodlik, magistrlik dissertatsiyalari yozilgan. Jumladan, “Abdulla
4](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_4.png)
![Oripovning adabiy-tanqidiy qarashlari” mavzusida magistrlik dissertatsiyasi 2017-
yilda yozilgan va Abdulla Oripovning adabiy-estetik fikrlari tahlilga tortilgan.
Erkin Vohidovning ijodini, ayniqsa adabiy-estetik fikrlarini o ‘rganishda ijodkorga
atab yozilgan maqolalarning saralarini to‘plab zamondoshlari kitob holiga
keltirganlar. Bu kitob – “To quyosh sochgayki nur” (Erkin Vohidov hayoti va ijodi
zamondoshlari nigohida) nomi ostida 2018-yilda chop etilgan. Uning tarkibiga
kiritilga No‘mon Rahimjonovning “Erkin Vohidovning adabiy-estetik qarashlariga
doir”, Otanazar Matyoqubovning “Erkin Vohidovning musiqiy qarashlari”,
Bahodir Karimovning “Adabiy fikr javhari”, Ozod Sharafiddinovning “El
ustozim, men esa tolib” va boshqa ko‘plab maqolalarda ijodkorning adabiy-estetik
mulohazalari o‘rganilgan, tahlil etilgan. Bundan tashqari, 2021-yilda taniqli
adabiyotshunos olim Hotam Umurov tomonidan taniqli shoirlarimiz Erkin
Vohidov va Abdulla Oripovlarning adabiyotshunoslikdagi faoliyatlariga atalgan
“Shoir qismati va she’r mehnati” (Shoir bo‘lishni xohlaysizmi? Unda ularning
saboqlarini bilasizmi?) nomli adabiy-ilmiy monografiyasi SamDU nashriyoti
tomonidan chop etildi. Bu kitobda Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlariga
ma’lum darajada to‘xtalib o‘tilgan. Biz ham ijodkorning adabiy-estetik qarashlari
ustida fikr yuritishga, ijodiy jarayonni tushunish, anglash, his etish murakkabliklari
haqida mulohaza yuritmoqchimiz.
Tadqiqotning metodologik asosi va metodi. Ushbu magistrlik
dissertatsiyasining metodologik asosini adabiy-tanqidiy qarashlarda: she’r,
shoirlik, adabiyot, adabiyotshunoslik muammolarini o‘rganish va tahlil qilishdan
iborat. Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlariga tayangan holda, tahlil
qilishga harakat qilinadi. Kitobxonlik madaniyatini ommalashtirish haqida
Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyevning maxsus qarori e’lon qilingan. Bu qaror biz
kabi yosh avlodni birmuncha sergaklikka chorlaydi. Mavzuni yoritish jarayonida
tadqiqotda badiiy tahlil, qiyosiy-tipologik va tarixiy-qiyosiy metodlardan o‘rni
bilan foydalanildi.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi. XX va XXI asr adabiyotshunosligida Erkin
Vohidovning o‘ziga xos o‘rni mavjudligini ko‘rsatib berish bilan bir qatorida,
5](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_5.png)
![shoirning adabiy-estetik qarashlarini tahlil qilish jarayonida yozuvchi va davr
munosabatlariga hamda badiiy ijod namunasi yaratish jarayonidagi ijodiy
hissiyotlarni yuzaga chiqarishdan iboratdir.
Bundan tashqari, Erkin Vohidovning o‘zigacha bo‘lgan davrdagi, va o‘zi
bilan zamondosh bo‘lgan ijodkorlar va ularning badiiy asarlari haqidagi
mulohazalariga munosabat bildirish orqali shoirning adabiy-tanqidchilik mahorati
va iste’dod sohiblarining ma’lum bir qirralarini yoritish imkonini beradi.
Shoirning adabiy-tanqidiy qarashlarida she’r, she’riyat, shoirlik iste’dodi,
adabiyot va adabiyotshunoslik muammolari haqidagi qarashlari yetakchilik qiladi.
Bu tushunchalarga asoslangan holda Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy
mulohazalarida teran mushohadalar mavjudligini ko‘rsatib berish tadqiqotimizning
ilmiy yangiligini belgilaydi.
Tadqiqotning predmeti va obyekti. Erkin Vohidovning hayoti va ijodi
haqidagi ilmiy-nazariy manbalarni va shoirning o‘zi tomonida yaratilgan “Shoiru
she’ru shuur” va To‘la asarlar to‘plamining 6-jildi “Erk saodati” asarlari asos qilib
olindi va tahlilga tortildi. Adabiyotshunos olimlarning yozuvchi ijodi haqidagi
fikrlari, maqolalari hamda Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlarini
o‘rganishda obyekt sifatida xizmat qildi. Dissertatsiyaga obyekt qilib olingan
asarlarning yozuvchi mahoratini o‘rganish tadqiqotning predmetini tashkil qiladi.
Tadqiqotning nazariy va amaliy ahamiyati. Tadqiqot davomida olib borilgan
kuzatishlar, ishda bayon etilgan ilmiy-nazariy fikr-mulohazalardan o‘rta maxsus
ta’lim tizimi uchun ixtisoslik kurslari hamda seminarlarda foydalanish mumkin.
Shuningdek, tadqiqot yangi davr o‘zbek adabiy-estetik fikrlar taraqqiyotini tahlil
qilishda va Erkin Vohidovning faqatgina shoir sifatida emas, badiiy mahorat
jarayonidagi qarashlarini ham umumlashtiruvchi nazariyotchi shaxs, bilimdon
adabiyotshunos sifatidagi badiiy mahoratini ko‘rsatishdan iborat.
Tadqiqotning tuzilishi. Ushbu dissertatsiya kirish, uch asosiy bob, xulosa va
foydalanilgan adabiyotlar ro‘yxatidan tashkil topgan bo‘lib, hajmi 76 sahifadan
iborat.
6](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_6.png)
![I BOB
ERKIN VOHIDOVNING ILMIY-IJODIY
FAOLIYATIGA UMUMIY NAZAR
1.1. Adabiy-estetik qarashlar tarixi va tarqqiyotida ijodkorning o‘rni.
Olis tariximizni asl haqiqatlari bilan chuqur o‘rganish, milliy iftixor tuyg‘ularini
o‘stirish asosida, o‘zligimizni yanada teran anglashimiz uchun adabiy tanqidchilik
haqida tasavvurga ega bo‘lmog‘imiz, uning asl mohiyatini chuqur anglamog‘imiz
lozim. Chunki adabiy tanqid jamiyatimiz va adabiyotimiz hodisalarini haqqoniy
baholash orqali xalqning ma’naviy saviyasini yuksaltirish badiiy-estetik didini
o‘stirish va tarbiyalash orqali komil insonni tarbiyalashdek ezgu ishga katta
yordam beradi.
Adabiyotshunos Bahodir Karimov qayd qilib o‘tganidek: “Aslida
tanqidchilikning yuki engil emas. Buni anglash kerak. Chunki birorta kimsa
umrini, ijodiy faoliyatini elga sovurishni istamaydi. Be’mani tanqiddan tuban
“asar”larni dam-badam do‘ppini hidlab o‘qish va so‘ngra “yozg‘uvchi”ni savalash
– nihoyatda mushkul ish. Asarni birov o‘qimasa – bu fojia, bu ma’naviy halokat”. 3
Asosli ta’kidlanganidek, faqat badiiy asardan uzoqlashish emas, balki yaratilgan
badiiy asarlarga munosabatning yo‘qolishi ham ma’naviy tanazzul sari etaklashi
alohida qayd qilingan.
Hozirgi kunda o‘zbek adabiy tanqidchiligi bosib o‘tgan tarixiy yo‘lga ilmiy
jihatdan haqqoniy baho berish va teranroq yoritish adabiyotshunos olimlarimiz
zimmasidagi muhim vazifalardan biri bo‘lib kelayotganligi ham alohida qayd
etilishi bejiz emas. Hayot va adabiyot birlikda taraqqiy etar ekan, ijodkor
hayotning turfa olamini badiiy aks ettirishga urinsa, adabiy tanqid uning poetik
qudratini talil qiladi va ma’lum bir xulosalar chiqarishga intiladi.
Darhaqiqat: “Jamiyatning o‘zidagi inqilob tamon o‘sish va ko‘tarilish, badiiy
adabiyotdagi ma’rifatparvarlik motivlarining asts-sekin taraqqiy etib, inqilobiy
3
Karim B. Tanqid tarixi: o‘tgan asrga bir nazar. Qarang: O‘zbek adabiy tanqidi. Antologiya. – Toshkent, “Turon -
Iqbol”, MCHJ, 2011. 7-bet.
7](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_7.png)
![ozodlik g‘oyalari tomon yuksalib borishi adabiy-tanqidiy fikrlardagi ijtimoiy-
siyosiy qarashlarning ham chuqurlashuviga asos bo‘ldi”, 4
– deb yozgan edi
akademik Baxtiyor Nazarov.
Jamiyatdagi o‘zgarishlarning yuzaga chiqishi, inson tafakkuridagi
evrilishlarni, uning turfa olam haqidagi qarashlarini badiiyatga singdirar ekan, bu
holat tabiiy, shuning uchun badiiyat bilan hamohang tarzda adabiy-tanqidiy
qarashlar ham taraqqiy etib boraveradi. Adabiy tanqidning paydo bo‘lishi va
rivojlanishida, avvalo, kitobxonning ijtimoiy-estetik ehtiyojlari yetakchilik
qilganligi bilan izohlanadi. Badiiy matn bilan doimiy tanishib borgan o‘quvchi
biror – bir asarni o‘qib chiqqandan keyingina u haqida tushunchalarini
shakllantiradi natijadada esa, o‘z fikr-mulohazalarini bayon etish, qolaversa,
muallif bilan fikrlashish istagi paydo bo‘ladi. Ma’naviy ehtiyoj davrlar o‘tishi bilan
adabiy-tanqidchilikni yuzaga keltirgan. Adabiy-tanqidiy asarlarda badiiy asarning
yutuq va kamchiliklari, ijodkorning badiiy mahorati haqida ilmiy fikr-mulohazalar
yuritilgan, bundan tashqari, muayyan bir jamiyatning ijtimoiy manfaatlari ham aks
etgan bo‘ladi. Qayd qilingan muayyan jamiyatning taraqqiyoti butun insoniyat
uchun xizmat qilishi, uning tafakkuriga sezilarli ta’sir etishi asosida anglanishi
ham bejiz emas. Dunyo sivilizatsiyasi doimo uzviy birlikda taraqqiy etib kelgan va
taraqqiy etib boraveradi. Bu tushunchalarning zamirida insoniyat tushunchasi
umumiylikda mavjud ekan, shu tarzda taraqqiy etaveradi. Har bir yangilik uning
ma’naviy olamini yuksalishi uchun xizmat qiladi.
To‘g‘ri, insoniyat tafakkurining yuksalib borishi, uning jamyatdagi o‘rnini
belgilash bilan bir qatorda, ularning ruhiy-ma’naviy olamini ham sezilarli darajada
o‘zgarishiga, bu esa insoniyatning taraqqiyotini belgilashga imkon yaratib keldi.
Shuning uchun ham madaniy hayotdagi o‘zgarishlar, insoniyat uchun xizmat qila
boshlaganligini rus akademik olimi quyidagicha izohlashga intiladi: “O‘rta Osiyo
qadim davrlardayoq umuminsoniyat sivilizatsiyalarining chorrahasi bo‘lgan va o‘zi
ham ana shu sivilizatsiya markazini biri bo‘lgan. Shuning uchun IX-X asr O‘rta
Osiyo dunyosining fan va falsafa arboblari o‘z prinsiplari bo‘yicha ma’rifat
4
Nazarov B. O‘zbek adabiy tanqidchiligi. G‘oyaviylik va medod qahramon. – Toshkent, 1979. 277-bet.
8](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_8.png)
![yaratishlari bilan o‘z davrlari va qadim dunyo o‘rtasidagi tarixiy cheklanishdan
boshqacha qilib aytganda, o‘z “o‘rta asrlari”dan sakrab o‘tganlar”. 5
Haqli tarzda
e’tirof etilganidek, insoniya taraqqiyoti, tafakkurdagi o‘zgarishlar, ularning
yuksalishi, olam va odamni anglashi bilan izohlanishi ham bejiz emas.
Qayd qilingan tushunchalarni quyidagi qarashlar bilan asoslash mumkin:
“Agar arxaik davrda adabiyotni, badiiy ijodni ilohiy deb tushunish ustivorlik
qilgan bo‘lsa, yunon madaniyatining klassik davriga (mil.avval. V-IV asrlar) kelib
yozuvchi mehnatiga bir kasb sifatida qarash ustivorlik qila boshladi... Bu xil
qarashlarning paydo bo‘lishi ritorikaning taraqqiy etishi antik Gretsiyada notiqlik
san’atining ulkan ahamiyat kasb eta boshlagani bilan izohlanadi”. 6
Ta’kidlanganidek, ijodiy jarayonga san’at asari sifatida qaralishining o‘ziga
xos tamoyillari, qadimgi antik davrlardayoq shakllanganligini qayd etish o‘rinlidir.
Buning zamiridagi hayotiy taraqqiyot, sharq-u g‘arbni yuksalishi uchun emas,
insoniyatni ongli tarzda hayotga yondoshganligidan dalolat beradi.
Yozuvchi yoki shoirlarning adabiy-nazariy, tanqidiy qarashlari badiiy
asarlarni tahlil qilib tushunishda muhim ahamiyatga ega. Bunday qarashlar
ijodkorning badiiy-estetik olamini ochib beradi, shuningdek adabiyotshunosligimiz
adabiy-nazariy fikrlarga boyib boradi, adabiyot havaskorlari ularni o‘rganib
bilimlarini oshirishadi.
Antik adabiyotda bo‘lgani kabi sharq xalqlari tarixida ham ijod va ijodiy
jarayonga teran yondoshish holatlari juda qadimgi davrlarga borib taqaladi.
Tabiiyki, buning o‘ziga xos tamoyillari, shakllanish jarayonlari ham mavjudligini
qayd etish lozimdir. Sharq xalaqi tarixi va ijodiy jarayoniga nazar tashlar ekanmiz,
uning murakkab jarayonlari bilan birgalikda, adabiyotning o‘ziga xos qirralari
haqidagi mulohazalarning mavjudligini ham kuzatamiz. Chunki, badiiy asarlarning
poetik mukammaligi insonni, qalbini larsaga soladigan, tafakkur qilishga undovchi
holat sifatida e’tirof etilgan. Manbalarda qayd qilib o‘tilganidek: “Ijodkor
xarakterlarni to‘laqonli yaratish uchun axloq fanidan xabardor bo‘lishi kerak,
5
Konrad N.I. Srednie vekai istoricheskoy nauke. Izbr. Turudi. – Moskva, 1974. 217-ctr.
6
Quronov D., Rahmonov B. G’arb adabiy-tanqidiy tafakkuri tarixi ocherklari. – Toshkent, ”Fan”, 2008. 5-bet.
9](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_9.png)
![shuningdek? Fikr – ritorika, ifoda – grammatika fanlariga asoslanmog‘i lozim.
Qolgan ikki unsur esa musiqa va rassomlik san’atlari bilan bog‘liqdirki, ijodkor
ulardan xabardor bo‘lishi lozim”. 7
Badiiylik mezonlarini nazariy jihatdan tahlil qilishga qaratilgan bir qator
asarlarda badiiyat mezonlarining o‘ziga xosliklari tahlilga tortilganligini kuzatish
mumkin. O‘zbek adabiyotshunosligiga oid manbalar talaygina, mumtoz
adabiyotimizda ham qator tazkira va bayozlarda bunday ma’lumotlar uchraydi.
Shu jumladan, Alisher Navoiy o‘zining “Majolis un-nafois” tazkirasi bilan o‘zbek
adabiyotshunosligi rivojiga ulkan hissa qo‘shgan. Tazkirada ijodkorlar va ularning
asarlari haqida ma’lumotlar keltirilibgina qolmasdan, muhim adabiy-tanqidiy
mulohazalarini ham keltirib o‘tgan. XX asrga kelib adabiyotshunoslarimiz, adabiy-
tanqidchilarimiz bu borada talaygina ishlarni amalga oshirdi va
adabiyotshunosligimizni qimmatli manbalar bilan boyib borishiga ma’lum daraja
asos bo‘lganligini qayd etish lozim.
Davrlar silsilasiga bardosh berib kelayotgan adabiyotning taraqqiyoti
adabiy-tanqidiy qarashlar bilan uzviy bog‘liqligini barcha zomondagi etuk insonlar
alohida qayd qilib o‘tganida ham asoslar mavjuddir.Ilk qarashlarning, talqinlarning
zamirida ham adabiy-estetik tamoyillarini ifodalovchi qarashlar mavjudligini inkor
etib bo‘lmaydi. To‘g‘ri, ibtidiy shaklda bo‘lsa-da, mavjud mustaqil qarashlarni
ifodalashga xizmat qilganligini ta’kidlash joyizdir. Chunki insoniyat tafakkurining
mahsuli bo‘lgan badiiy ijodning turfa xil ohanglarini ifodalashga xizmat qiladigan
tushunchalari ham mavjudligini qator manbalarda keltirilgan tushunchalar
asoslashi mumkin. Shuning uchun ham, ijodiy jarayonning o‘ziga xos tamoyillarini
ifodalovchi qarashlar G‘arb manbalarida antik davra borib taqalsa, Sharq
xalqlarida og‘zaki ijodiy jarayonlarda, yozma manbalarda esa qadimiy
yodgorliklarga uzviy bog‘lanishi ham bejiz emas. “Demak, runiy yozuv manbalari
janubda O‘rxun daryosi (mo‘g‘iliston)dan shimolda Enasoy vodiysiga qadar, idil
bo‘ylaridan Uzoq Sharqqa qadar cho‘zilgan keng hududda tarqalgan va ular
mazmunan ajdodlarimizning tushuncha tafakkur tarzlarini aks ettirar ekan, ayni
7
Quronov D., Rahmonov B. G’arb adabiy-tanqidiy tafakkuri tarixi ocherklari. – Toshkent, ”Fan”, 2008. 77-bet.
10](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_10.png)
![manbalar ozmi-ko‘pmi xalq adabiy-estetik tafakkurining hosilasi ekanini
kuzatdik”. 8
Bu mulohazalr zamiridagi adabiy-estetik tamoyillarni o‘ziga
xosliklarini ham alohida qayd qilib o‘tishimizga sabab, adabiy-estetik
qarashlarning tarixi uzoq davrlarga bog‘lanishini ta’kidlamoqchimiz, xolos.
Adabiyotshunos Umarali Normatov qayd qiliganidek: “XX asr o‘zbek
adabiyoti bosib o‘tgan yo‘l, turli ijodiy avlodlar, ular amal qilgan mafkuraviy
aqidalar, ijodiy prinsiplar orasidagi tafovut, yaratilgan asarlarning darajasi,
qimmati xususida qat’iy hukm-xulosalar chiqarishga shoshilmaylik; yo‘ldagi
xilma-xil taqiq, tazyiqlarga, har xil og‘ishlarga qaramay, so‘z san’ati o‘z ichki
qonuniyatlariga, vorisiylik prinsiplariga amal qilgan holda rivojlanganligini
hamisha nazarda tutaylik”. 9
Bu tushunchalar zamirida hayotiy achchiq haqiqat
mujassamlashgamligini unitmaslik lozim. Chunki XX asr adabiyoti, adabiy-estetik
tamoyillari juda murakkab hayot yo‘lini bosib o‘tganligiga alohida izoh berilishi
ham bejiz emas.
Abdulla Qodiriy, Abdulla Qahhor, Oybek, G‘afur G‘ulom, Zulfiya, Asqad
Muxtor, Erkin Vohidov, Abdulla Oripov, O‘tkir Hoshimov kabi o‘nlab
ijodkorlarning adabiyot, adabiyotshunoslik, adabiy-tanqidchilik, estetik tamoyillar
borasidagi xizmatlari beqiyosdir. Qayd qilib o‘tgan ijodkorlarni shoir yoki nosir
sifatidagina emas, balki mohir adabiy-estik tamoyillar tadqiqotchisi sifatida ham
e’tirof etishimiz shart.
Yana Ozod Sharafiddinov, Izzat Sulton, Homil Yoqubov, G‘ulom Karimov,
Matyoqub Qo‘shjonov, Aziz Qayumov, Laziz Qayumov, Salohiddin Mamajonov,
Nayim Karimov, Umarali Normatov, Ibrohim G‘afurov, Nuriddin Shukurov, Sobir
Mirvaliyev, Baxtiyor Nazarov, Norboy Xudoyberganov, Hotam Umurov, Bahodir
Karimov singari adabiy tanqidchilarimiz o‘zlari yashagan davrdagi adabiy
jarayonlarga muttasil o‘z fikr-mulohazalari bilan munosabat bildirib, ularni tanqid
qilib, ilmiy maqolalarini va izlanishlarini umumlashtirib borishgan va bu jarayonda
faol ishtirok etib kelmoqda. Adabiyotimizda adabiyotshunoslikka oid manbalar
8
Boltaboyev H., Mahmudov M. Adabiy-estetik tafakkur tarixi. 1-jild. Qadimgi davr. – Toshkent,
”Mumtoz zo’z”, 2013. 332-bet.
9
Normatov U. Ijod sehri. – Toshkent, ”Sharq”, 2007. 30-bet.
11](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_11.png)
![shakllanib borgan va hozirda ularning hajmi va qamrovi ancha kengayganligi bilan
asoslash mumkin. Ularning adabiyot tarixi va o‘sha davrdagi adabiyotimiz
haqidagi mulohazalari natijasida oltmishinchi-yetmishinchi yillar o‘zbek adabiy
tanqidchiligida rang-barang tadqiqotlar, risolalar yaratildi.
XX asr boshlarida alohida qayd qilinganidek: “Tanqid yangi yozilgan kitob,
jariyda, majallalarg‘a-da joriy va nafe’dur. Masalan: bir muharrir va yo muallimni
sahvini va o‘z xizmatig‘a beporvaligini tanqid etmoq boisi isloh bo‘lur. Bizni
Turkustonda yangi maktablar xeyli bordur. Yangi risola xeyle bosilib turubdur.
Jaridalarg‘a maqola va shoirlar o‘qulub turubdur. Ammo hanuz tanqid davrig‘a
etishganimiz yo‘q”. 10
O‘tgan asar boshlarida qayd etilgan bu tushunchalarda juda ham asosli
qarashlar mavjudligini unutmaslik lozim. Tanqid deganda faqat “qoralash”ni emas,
uning borlig‘ini ko‘rsatish zarurligi ta’kidlanmoqda.
60-70-yillarga kelib ijodiy jarayon haqidagi qarashlar bilan bir qatorda,
adabiy-estetik hodisalarning o‘ziga xos tamoyillari haqidagi qarashlar ham
etakchilik qila boshladi. Bunady qarashlarni faqat adabiy-tanqidchilar emas,
ijodkor shaxslarning, ijodiy-estetik tamoyillarni ilgari suruvchi mulohazalari ham
o‘rin olganligi bilan izohlash zarur. Bunday fidoiy va iste’dodli ijodkorlar qatorini
sanashni davom ettirsak, bu qator uzoq davom etadi.
O‘zbekiston xalq shoiri, O‘zbekiston Qahramoni Erkin Vohidovni ham
alohida ta’kidlasak arziydi. Ijodkorning adabiyotimizdagi o‘rni beqiyos. Uning
bebaho she’riyati muxlislari qalbidan chuqur o‘rin olgan. Shoirning lirik merosi
hajmi katta va yuksak mahorat bilan yozilgan. Erkin Vohodovni kitobxon shoir,
dramaturg, adabiy tarjimon, davlat arbobi, taniqli adabiy tanqidchi sifatida bilamiz.
Ijodkorning har qanday ijod mahsuli o‘z kitobxonlari qalbidan chuqur o‘rin egallab
kelgan va shu jihatdan kitobxon shoir ijodiga katta mehr bilar qaraydi.
Shoir she’riyati XX asr oxiri va XXI asr boshlaridagi o‘zbek adabiyotida
o‘zining munosib o‘rniga egaligi bilan o‘ziga xoslik kasb etsishi, uning har bir
asarida inson qalbini tarannum etuvchi talqinlarning etakchilik qilishi ham bejiz
10
Behbudiy Mahmudxo’ja. Tanqid – saralamoqdur. Qarang: O’zbek adabiy tanqidi. Antologiya. – Toshkent,
”Turon-Iqbol”, 2011. 10-bet.
12](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_12.png)
![emasdek tuyiladi. Shoirning “Nido”, “Ruhlar isyoni” kabi dostonlarining badiiy
saviyasi yuqoriligi, xalqimizning sevib mutolaa qiladigan asarlariga aylanib
qolganligi bilan ajralib turadi.
Adabiyotshunos olim Umarali Normatov shoir ijodi haqida so‘z yuritganda
quyidagi mulohazalarni alohida qayd qilib o‘tgan edi: “Keyingi yillarda adabiyot
ilmining peshqadam jabhasi – tanqidchilikka ham fan, ham san’at deb qarash xiyla
keng tarqalib borayotirki, bu tasodifiy emas. Hozirgi tanqidchiligimizning eng
yaxshi namunalari ham bu xulosani tasdiqlab turibdi; iste’dodli, sinchikov
munaqqidlarimiz buyuk munaqqidlar an’analari izidan borib adabiy-tanqidiy
tafakkurni fan va san’at darajasiga ko‘tarish uchun astoydil harakat qilmoqdalar”. 11
Asosli ta’kidlanganidek, bu tushunchalarning zamirida ulkan hayotiy haqiqat
mavjud. Adabiy-estetik tamoyillarni juda yaxshi anglagan Erkin Vohidov “Shoiru,
she’ru shuur” asarida adabiyotni anglash, uning qonuniyatlarini his etish, estetik
tamoyillarningnzamiridagi badiiyat qonuniyatlariga munosabat bildirish jarayonida
o‘tmish ijodkorlarining an’analarini izchillik bilan davom ettirganligidan dalolat
beradi. Chunki mumtoz ijodkorlar ijodiy jarayon haqida ham juda mukammal
mulohazalarni qayd qilib qoldirganligini kuzatish mumkin. Mavjud an’analarni
izchillik bilan davom ettirgan Erkin Vohidov nafaqat shoir, dramaturg, publisist,
tarjimon, balki adabiy-estetik tamoyillarni teran anglagan shaxs sifatida ham e’tirof
etiladi. Shoirning qalbida lirik tuyg‘ulargina emas, shu bilan bir qatorda, uning
tafakkuri, dunyoqarashida insonni, olamni, borliqni anglashning o‘ziga tamoyillari
mavjudligini his eta boshlaymiz. Faqat ijod bilan emas, balki ijodiy jarayonning
murakkab qirralarini teran anglash natijasida nafaqat o‘zbek adabiyotining estetik
tamoyillari haqida shu bilan bir qatorda, jahon adabiyotini, tarjima nazariyasini
murakkab qirralarini juda asosli tahlil qilishi, nazariy muammolarni o‘rtaga
tashlashi, ijod bu oliy ne’mat ekanligini his etishi, bu jarayonga juda katta va ulkan
tayyorgarlik bilan kirish lozimligini alohida qayd etishining ham o‘ziga xos
sababalari mavjudligini anglaymiz. Shoir ijodiy jarayonni oliy bir tuyg‘u sifatida
e’tirof etishi, uning turfa olamlarini hayot, inson, koinot zamiridan topish
11
Normatov U. Ijod sehri. – Toshkent, “Sharq”, 2007. 174-bet.
13](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_13.png)
![mumkinligini anglatishga qaratilgan tushunchalarida falsafiy qarashlar
mavjudligini alohida qayd etish lozim.
Iste’dodli adabiyotshunos olim Bahodir Rahmonov shoir ijodi haqida
quyidagi qarashlarni ilgari surgan: “Haqiqatdan ham har bir qalam ahlining
shakllanishi uning keyingi ijodiy taqdirini belgilaydi. Erkin Vohidov beg‘ubor bir
ko‘ngilning go‘zal his-tuyg‘ulari bilan, ezgulikka tashna bo‘lgan yurak bilan paydo
bo‘ldi va bunday shakllana borishning istirobli yo‘lidan og‘ishmadi. Bugungi
kunda Erkin Vohidov she’rlari hozirgi o‘zbek she’riyatining Vatan sarhadlaridan
oshib o‘tgan jahon miqyosidagi tarozisidagi og‘ir toshlardan biridir, desak aslo
mubolag‘a bo‘lmaydi”. 12
Darhaqiqat, shoirning ijodi jahon adabiyotining durdonalaridan biri sifatida
e’tirof etilishi, ayni haqiqatdir. Chunki shoir butun hayotini, ijodga inson olamini
anglashga, uning tafakkuridan kechayotgan qarashlarga munosabat bildirish,
“dardli, istiroblari”ni qalamga olish bilan hayot kechirdi. Shu bilan bir qatorda,
ijodiy jarayonning turfa olamlari haqidagi qarashlari zamirida hayotiylik mujassam
edi.
Yillar murakkab og‘irlik bilan o‘tayotgan zamonning zamonasozligini
anglab, his etib yashash murakkabligini dildan anglagan hayotining naqadar
dalg‘ali onlarini boshdan kechirgan shoir davr va adabiyotga ham juda teran va
tahliliy yondoshadiki, bunda biz juda go‘zal o‘xshatishlarni, oniy lahzalik
hayotning sermashaqqat va murakkabliklarini anglay boshlaymiz. Axir, iste’dod
sohiblari buning qiyinchiliklarini, uning shafqatsizliklarini o‘z boshidan kechirgan,
ba’zan esa guvoh bo‘lgan shaxs sifatida qalam tebratishida achchiq hayotiy haqiqat
mavjud edi. Iste’dodli shoir Erkin Vohidov adabiyotga kirib kelar ekan,
keyinchalik bu davrning xususiyatlarini quyidagicha izohlashga intiladi:
“Elliginchi yillarda she’riyatga kirganlar ichida chinakam katta talant egasi bo‘lgan
shoirlar yo‘qmidi?” Bor edi. Lekin elliginchi yillarda she’riyatda dabdaba va
hamdu sano udum bo‘lgan edi. O‘sh yillarda adabiyotga kirgan shoirlarning
ko‘pchiligi ana shu udumni qabul qildilar, ilkmqadamdan boshlab ana shu usulga
12
Rahmonov B. Hayotimsiz, odamlar! Risola. “Istiqlol nuri” nashriyoti, 2016. 9-bet.
14](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_14.png)
![o‘rgandilar, shunday shakllandilar. So‘ngra oltmishinchi yillarga kelib she’riyatdan
madhiyabozlik chekinganda ularning ko‘pchiligi yangi narsaga darrov moslasha
olamadilar. She’riyatning bayrog‘ini tantanabozlik xarobolarida tug‘ilgan avlod
qo‘lga oldi”. 13
Ta’kidlanganidek, adabiyot va davr, adabiyot va zamonasozlik, ijod va davr,
ijodiy jarayon va mafkura, estetik tamoyillar va inson, ijodni anglash va
mashaqqat, muhit va erksizlik, erkinlik va ijoddagi erksizlik bularning zamirida
dialektik birlik bilan bir qatorda hayotni, insonni anglash va tushunish muammosi
ham mavjudligini unutmaslik lozim.
Tarixga nazar tashlar ekanmiz, uning murakkab jarayonlarini olam va
insonni anglashga intilgan ijodkor o‘z tuyg‘ularida berishga, talqin qilishga
intilganligini kuzatamiz. Har qanday davr va mafkura o‘zining ta’sirini badiiyatga
o‘tkazishga intilar ekan, uning zamirida insoniy munosabatlar, davriy muammolar
darajasiga ko‘tarilishi, ba’zan esa davrga hamohang qadam tashlash, shunga
hamohang ijod qilish zarurligini ham teran his etish darkor. Bu tushunchalarni
shoir va ijodkor, adabiy tanqidchi Erkin Vohidov qaydlari bilan isbotlasak, yana-da
asosliroq bo‘ladi, deb o‘ylaymiz: “Unda ko‘p o‘nqir-cho‘nqirlar, yangilishlar,
izlanishlar bor. Negaki, boshimizdan kechirgan kunlarimizning o‘zi noteks,
murakkab, xatolarga to‘la bo‘lgan. Biz haq so‘zni aytish qiyin bo‘lgan zamonda
yashadik”. 14
Shoir qalbidan otilib chiqqan bu molohazalarni bugungi kun kitobxoni
deyarli his qilmas, ammo o‘sha davrni, muhitni, haq va haqsizligini barcha
murakkabliklarini boshidan o‘tkazgan insongina anglaydi, mulohaza qiladi. Davr
va adabiyot uzviy birlikda taraqqiy etar ekan uning zamirida adolat va
adolatsizlikning o‘ziga xosligini his eta olishning o‘zida ham juda katta ma’no bor.
Shoir qalbidagi armonlarini “Iztirob” asarida qayd qilar ekan uning zamiridagi
hayotiy murakkablikni teranroq anglay boshlaymizki, bu esa adolatli va to‘g‘ri
xulosalar uchun imkon beradi. Davrning murakkabligi hayotni borlig‘icha
13
Vohidov E. Iztirob. Adabiy-estetik qarashlar. – Toshkent, “O‘zbekiston” nashriyoti, 1992. 207-bet.
14
Vohidov E. Iztirob. Adabiy-estetik qarashlar. – Toshkent, “O‘zbekiston” nashriyoti, 1992. 5-bet.
15](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_15.png)
![tasvirlash imkonining mavjud emasligi bilan izohlanadi. Chunki sotsial
jamiyatning eng murakkab qirrasi ham o‘sh jamiyatning noxolis yo‘ldan
borayotganligini anglasang-da, uni to‘g‘ri deb baholashga majburligidadir. Erkin
Vohidov Bokuga qilgan bir safarida hayot haqidagi go‘zal bir she’rini o‘qiydi.
Ammo mafkura bu she’rni hazm qila olamydi, zudlik bilan muallifga tuhmatlar
yog‘iladi. Bu haqida shoir yozadi: “Bizlar, - dedi notiq, - yosh shoirni Kavkazga
safarga jo‘natganimizda u Boku neftchilarining qahramonlik mehnatidan ilhom
olib, ko‘kka bo‘y cho‘zgan neft minoralari haqida zalvorli she’rlar yozar, deb
yo‘lagandik. U allaqaysi shoirning ko‘z yoshlarini she’rga solibdi. Partiya shoirlar
oldiga ulkan vazifalar qo‘yib turganda, bunday ijod namunalarini yozish
o‘taketgan mas’uliyatsizlikdir! O‘shanda guldiros qarsaklar bilan qarshi olingan
otashin bu nutq, - deb yozadi shoirning o‘zi, - Yozuvchilar uyushmasining
devoridan oshib, kompartiya va kamsamolning baland minbarlariga ko‘tarildi...
Yosh umidli shoir bo‘lib yurgan yigit bir lahzada burjua g‘oyalarini tashuvchi
unsurga aylanib qoldim. Mening iztirobli, alamli, ichki isyon bilan to‘lib toshgan
kunlarim boshlandi”, 15
- deb yozadi Erkin Vohidov.
Ijod, ijodiy jarayon hamma-hammasi ijodkorga bog‘liq bo‘lavermasligini,
davr va muhit bilan ham ”hisoblashishga majbur”ligini qayd etmoqchimiz. Bu
tushunchalar zamirida o‘ta achchiq haqiqat bor edi, bularning hayotiyligi,
”ilmsizlarning tez birikishi” hamma davrlarda ham mavjud bo‘lgan, ammo
shunday muhitda o‘zlikni, g‘ururni saqlash va ijod etish juda katta jasoratni ham
talab etganligini qayd etmoqchimiz. Erkin Vohidov ellik yildan ko‘proq davr
mobaynida ijod etgan asarlarini to‘plab, to‘rtta kitobga jamladi. Bu to‘rt jildlik
saylanmalari shunday nomlanadi: “Ishq savdosi”, “She’r dunyosi”, “Umr daryosi”,
“Ko‘ngil nidosi”. Bu asarlar faqat shoir qalbining, kechinmalarininggina emas,
balki xalq hayotining ham ko‘zgusidir.
Erkin Vohidov ijodiy faoliyatini bor ko‘lami bilan kuzatgan, unga ashaddiy
muxlislik qilgan kitobxon bir narsadan hayratga tushishi aniq – shoir qaysi ishga
qo‘l urmasin, bu ishi bilan ijodkorni o‘sha sohadagi birinchilar qatoriga chiqqanini
15
Vohidov E. Dil tubiga cho‘kkan lahzalar. – Toshkent, “Sharq”, nashriyoti, 2013. 15-16-betlar.
16](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_16.png)
![sezish qiyin emas. Ijodkorning “Oltin devor”, “Istanbul fojiasi” dramalari o‘zbek
milliy teatr san’atimizning yuqori pog‘onalarga ko‘tarilishida o‘zining munosib
hissasini qo‘shdi. Bundan tashqari shoirning satirik she’rlari kulgu ixlosmandlari
orasida tez shuhrat qozondi. “Siyosiy saboq”, “Majlis qiling”, “Sen menga tegma”,
“Shaharmi bu, qishloqmi bu”, “Yomonning so‘zi” kabi o‘ynoqi she’rlari o‘zbek
she’riy satirachiligini yuksalishida qimmatli manbalar bo‘lib xizmat qildi.
Matmusa turkumiga kiruvchi hajviy she’rlari ham katta dovruq qozondi.
Ijodkor o‘zini tarjimonlik mahoratini ham namoyon qildi, bu boradagi
faoliyatini alohida bir maktab deyish mumkin. Gyotening mashhur “Faust” asarini
rus tilidan mahorat bilan tarjima qilgan, Rasul Hamzatovning “Mening
Dog‘istonim” asarini ham mahorat bilan tarjima qilgan va ko‘plab shov-shuvlarga
sabab bo‘lgan. Bundan tashqari taniqli rus shoiri Sergey Yesenin ijodini o‘zi ham
sevib mutolaa qilgan, uning satrlariga ba’zan ergashib ijod qilganini ijodkor bir
o‘rinda aytib o‘tgan edi. Bu ijod namunalarini boshqa o‘zbek kitobxonlariga ham
yetkazishni, ularni bahramand etishni istadi va ularni o‘zbekchaga tarjima qildi.
Bundan tashqari, Aleksandr Blok, Ukrainka, Mixail Svetlov, Aleksandr
Tvardovskiy, Silva Kaputikyan asarlarini ham o‘zbek tiliga tarjima qilgan.
Uning hayoti va ijodi haqida ko‘plab kitoblar yozilgan. Jumladan, “Erkin
Vohidov saboqlari” (2016), “To quyosh sochgayki nur”, “So‘z sehri”,
“O‘zbegimning Erkin o‘zbegi” kitoblari shular jumlasidandir. Bu kitoblarda
ijodkorning ijodiga, hayot yo‘liga munosabat, she’rlari tahlili, ijodi tahlili bo‘yicha
ko‘pchilik ijodkor olimlar tomonidan chiqarilgan maqolalar jamlangan va kitob
holiga keltirilgan. Bu bebaho namunalar kitobxonlar uchun qimmatli manbalar
bo‘lib xizmat qilmoqda.
Chindan ham haqiqiy iste’dod sohibi va u yaratgan ijodiyot eskirmaydi, o‘z
qimmatini yo‘qotmaydi. Vaqt sinovidan o‘tib o‘z kitobxonlarini topishda davom
etaveradi. Shu jihatdan, ijodkor haqida taniqli shoirimiz, O‘zbekiston Qahramoni
Abdulla Oripov ham o‘z mulohazalarini quyidagicha bayon qiladi: “Qadrdonim va
safdoshim Erkin Vohidov chinakam oltin iste’dod sohibidir. Shoirimizning ovozini
boshqa biron qalamkash takrorlashi sira mumkin emas. Olloh taolo ijodkorimiz
17](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_17.png)
![qo‘r to‘kib o‘tiradigan kursisini o‘zi bilan birga qo‘shib yaratgan. Erkin Vohidov
o‘z ijodi bilan adabiyotimiz tarixida sobit turgan shaxsdir… biz shoir bilan turfa
davrlar va mafkuralarning chig‘irig‘idan yonma- yon o‘tdik, goh tuhmat toshlari
ostida, gohida taqib va tazyiqlar ostida qolgan paytlarimiz ham ko‘p bo‘ldi. Ammo
mana shu ajoyib she’riyat o‘z tarovatini yo‘qotmadi”.
Har bir davrning o‘ziga yarasha tosh-u tarozisi borligi hech kimga sir emas,
adabiyot ahli davr muammolarini badiiy adabiyotga olib kirishga harakat qiladi
chunki bu tabiiy holat, davr voqeliklarini, xalqning, millatning o‘tmishini,
bugunini yoritish ustuvor bo‘ladi, yoki kelajak haqidagi orzularini yoritish ham
muhimdir. Ammo bularni ochiq- oydin tasvirlash hamma davrlarda ham mumkin
bo‘lmaydi, bunga ijtimoiy tuzum, hukumron hokimiyat vakillarining siyosati
to‘sqinlik qilishi mumkin. Shunday bo‘lsa-da, jonkuyar, atrofdagi hodisalarga
loqayd qarab tura olmaydigan ijodkorlar har qanday davrda ham buni ijod
namunalarida ifodalashga intilishgan, ochiq-oydin ifodalay olmasa, tasvir
vositalari yordamida majozan, kinoya bilan, tashbehlar bilan davr hodisalarini
tasvirlaganlar.
Erkin Vohidov va Abdulla Oripovlar ham mana shunday haq gapni ochiq-
oydin hayiqmasdan aytish mushkul bo‘lgan davrda ham yashadilar, ijod qildilar,
o‘rni kelganda ta’qiblarga uchradilar ham, ammo o‘zlarining ijodidagi bosh
maqsaddan sira ham og‘ishmadi.
Inson badiiy ijod jarayonida hayotni, o‘zlikni anglash, uni his etish
jarayonida izlanadi, tafakkur qiladi, badiiy ijod jarayonlari bilan tinimsiz
kurashadi. Shu o‘rinda Erkin Vohidov “O‘zbegim” qasidasi yozilganda katta
olqishlar bilan bir qatorda, taqiblarga uchraganligi haqida shunday yozadi: “Men
“O‘zbegim” she’rini birinchi marta 1968-yilda yozuvchilar uyushmasining katta
mushoirasida o‘qiganman. Olqishdan zal qalqib ketgan. Zalda o‘tirgan muxlislar,
hamkasblar chin dildan qutlaganlar… she’rni ikkinchi marta o‘qiganimda ham
qarsaklar bir lahza tinmagan. She’r ana shunday milliy g‘urur va olqish bilan kutib
olingan. “O‘zbegim” menga quvonch, shodlik bilan birga, og‘ir iztiroblar,
kutilmagan tashvishlar ham olib kelgan. She’r matbuotda e’lon qilingach,
18](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_18.png)
![matbuotning eshiklari men uchun birin-ketin yopildi. Gazeta-jurnallar she’rlarimni
olib qolishardi-yu, lekin turli bahonalar bilan e’lon qilishmasdi…” 16
Abdulla Oripov Erkin Vohidovga bejizga “O‘z ijodi bilan adabiyotimiz
tarixida sobit turgan shaxs” dir deb ta’rif bermaganiga birgina isbot keltirdik,
bunday dalillarni qidirsak ular nihoyatda ko‘pdir.
Ammo istiqlol sharofati bilan bu qasida o‘z munosib o‘rnini topdi. Ijodkor
hukumron doiralarning “O‘zbegim”ga o‘zgartirish kiritish haqidagi tazyiqlariga
qaramasdan uning biror so‘zini ham o‘zgartirmadi, hammasiga chidadi, oxir oqibat
o‘z qadrini, hurmatini, el mehrini yo‘qotmadi, aksincha el e’zoziga sazovor bo‘ldi.
Endi shoirning o‘ziga ruhan ustoz deb bilgan, uning ijodidan ma’naviy
oziqlangan Sergey Yesenin ijodiga yuksak mehr qo‘ygani, u bilan do‘st tutingani
haqidagi fikrlarni keltirib o‘tsak: “Yoshlikda orttirilgan do‘st umrning ko‘rki,
qalbning suyanchig‘i bo‘ladi. Kishi shodligini ham, dardini ham, avvalo, u bilan
baham ko‘rgisi keladi, har gal uchrashganda bamisoli yoshlikning beg‘ubor
olamiga qaytgandek bo‘ladi. Tasavvurimda Sergey Yesenin she’riyati mening
shunday – yoshlik” do‘stim”-deb, shoir ijodiga mehri balandligi haqida o‘z fikr-
mulohazalarini keltirib o‘tgan. Keyinchalik bu she’riyatni o‘zbek tiliga mahorat
bilan tarjima qilganini sal oldin aytgan edik.
Erkin Vohidovning xalqimiz, yurtimiz uchun xizmatlari tiriklik chog‘idayoq
taqdirlangan. O‘zbekiston xalq shoiri, O‘zbekiston Qahramoni faxriy unvoni,
“Buyuk Xizmalari uchun” va “Do‘stlik” ordenlari bilan taqdirlangan. Ijodkorning
sermahsul ijodida asosiy o‘rinni she’rlar egallasada, bundan tashqari dostonlar,
dramatik asarlarga ham qo‘l urgan va kitobxonlarning sevimli asarlariga aylangan.
Erkin Vohidov ijodi o‘ziga xosligi va ko‘p qirraligi bilan alohida ahamiyat kasb
etadi. Uning ijodiyotini qamrab olgan milliylik, odamiylik, falsafiy xulosalarga
boylik, tarixiylik kabi ezgu g‘oyalar ifodasi ijodkorning tarix zarvaraqlari
bilimdoni, insoniy fazilatlar sohibi ekanidan darak beradi, va o‘quvchini
mushohadaga chorlaydi. Iste’dodli shoirning ma’naviy merosi xalqimizning
o‘zligini anglashiga, inson qalbidagi tuyg‘ularni, his etishga, uning dardli
16
Vohidov E. Erk saodati. To‘la asarlar to‘plami. VI jild. – Toshkent, 2018. 122-bet.
19](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_19.png)
![alamlarini anglashga xizmat qilishi bir qatorda ijodkorning, badiiy mahorati, uning
ijodiy jasorati insonni anglash va fikrlashi uchun ham asos bo‘lib xizmat
qilaveradi.
Hayot haqiqatini murakkabligi va to‘lig‘icha, ziddiyatlari bilan boricha
namoyon etish o‘tkir ijtimoiy masalalarni dadil ko‘tarib chiqish, ma’naviy va
jismoniy ruh erkinligini badiiy tasvirlash shoir ijodiyotining asosiy xususyatlaridan
biridir. Erkin Vohidov ijodini o‘rganish yillar o‘tgan sayin yangicha qirralari kashf
etilishi orqali diqqat markazidan tushunmay kelayotgani barcha adabiyot
shaydolari uchun sir emas. Adabiy-estetik fikrlar taraqqiyotining rivojida Erkin
Vohidovning xizmati katta. Ijodkorning bu boradagi maxsus asari “Shoiru, she’ru
shuur” orqali, undagi fikrlarga tayangan holda ijodkorning adabiy-tanqidiy
qarashlarini, unda ifodalangan tushunchalar yig‘indisi haqidagi qarashlarga
to‘xtalib o‘tamiz. Ana shundagin ijodkorning qomusiylik xarakterini teranroq
anglash imkoniga ega bo‘lishni ham ta’kidlab o‘tmoqchimiz.
1.2.“Shoiru she’ru shuur “asarining adabiyotshunoslikda o‘rganilishi.
Adabiyotshunoslik sohasi ham alohida bir fan darajasida rivoj topgan. U badiiy
adabiyotni, uning mazmun-mohiyati, o‘ziga xos xususiyatlari, paydo bo‘lishi va
rivojlanish bosqichlari, ijtimoiy funksiyasi, ijod jarayoni qonuniyatlarini,
ijodkorlarning faoliyatini o‘rganadigan yirik ko‘lamga ega fan hisoblanadi. U bir-
biri bilan uzviy bog‘liq bo‘lgan ba’zi bo‘lgan holda taraqqiy etib kelgan.
Adabiyotshunoslik ilmiga oid dastlabki teran qarashlar Farobiyning “She’r
san’ati…” kitobida batafsil bayon qilingan. Unda she’riy asarning yaratilish tabiati,
ijodkor shaxsi va mahorat muammolari, so‘z qadri to‘g‘risida fikr yuritiladi.
Adabiy-estetik fikrlar taraqqiyotining uzoq davrlardan buyon rivojlanib
kelayotganligini Farobiyning fikrlariga to‘xtalgan holda ko‘rib o‘tsak: “She’riy
so‘zlarga kelsak, - deydi mutafakkir, - ular suhbat vaqtida tilga olingan narsani va
yo holatni, afzallik yoki kamlikni yanada aniqroq, ravshanroq tasvirlash,
kuchaytirish uchun qo‘llaniladi. Bu ham (she’riy tafakkur ham) go‘zallik va
20](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_20.png)
![chirkinlik, yuksaklik va tubanlik(olchoqlik)ni yoki shu kabi (hayot hodisalarini)
tasvirlashdir”. 17
Darhaqiqat, badiiylik funksiyasiga ko‘ra she’riy asarlarning turfa xil
taqlinlari oquvchi qalbini hayojonga solishi, unga zavq berishi, tabiiy hol edi.
Shuning uchun eng qadimgi davrlardan boshlab hozirga qadar, she’riy asarlar ham
ko‘ngil mulki sifatida e’tirof etilishi bejiz emas.
Adabiy estetik tamoyillarning xususiyatlarini badiiy talqin etgan ijodkor
Erkin Vohidov bu haqida shunday yozadi: “Adabiyotshunoslik kitobxonning
estetik didini shakillantirishga, uni nazariy jihatdan qurollantirishga, xizmat qilishi
lozim. Adabiyotshunoslik adabiyot bilan hayot, yozuvchi bilan kitobxon
o‘rtasidagi aloqa vositachi, ularni bir-biri bilan bog‘lovchi ko‘prikdir”. 18
Ijodkor publitsistik maqolalari, esse, tezis va adabiy suhbatlari orqali , ko‘p
sohalar bilimdoni ekanligi, mumtoz adabiyotini, xususan, Navoiy ijodiyotini
chuqur o‘rganganligi, jahon adabiyoti ning bilimdon vakili ekanligi oydinlashadi.
Shoir she’rlarida ilgari surayotgan g‘oyani o‘quvchiga majbur qilib
tushuntirmaydi, satrlar zimmasiga og‘ir yuk ortmaydi. Iloji boricha oddiygina
so‘zlar va lirik qahramonning xatti-harakati orqali yengilgina qilib o‘z kitobxoniga
taqdim etadi.
“Maqolalar nomsiz shoirlarning satrlari, xalq iste’dodining masofa bilmas
shu’lalari, zulm, adovat, haqsizlik ko‘ksiga asrlar osha kelib sanchiluvchi adolat
o‘qlaridir. Maqolalar – hech bir podsho e’lon qilmagan farmon, hech bir davlat
tomonidan bitilmagan konstitutsiyadir”. 19
P ublitsistika rivoji, albatta, maqolalar
bilan, ularning rivoji bilan chambarchas bog‘liq. Maqolani taniqli yozuvchi,
shoirlar ham, oddiy kitobxon ham yozishi mumkin, shu sabab yuqoridagi
ijodkorning mulohazalarida “nomsiz shoirlarning satrlari” jumlasi keltirilgan, shoir
yoki yozuvchi bo‘lib nom chiqarmagan, ammo biror bir voqelikni, xalq hayotining
bir parchasini shu maqolalarda ifodalashga urinib maqolalarda aks ettiruvchi “xalq
iste’dodining masofa bilmas shu’lalari” jamiyatimizda uzoq asrlar muqaddam
17
Abu Nasr Farobiy. She’r san’ati. Risola. – Toshkent, 1979. 13-bet.
18
Boboev T. adabiyotshunoslik asoslari. – Toshkent, “O‘zbekiston”, 2002. 10-bet.
19
Umurov H. Shoir qismati va she’r mehnati. Samarqand, SamDU nashri, 2021. 58-bet
21](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_21.png)
![bo‘lgan, hozir ham bor, bundan keyin ham bo‘ladi. Ular zulm, adovat,
nohaqliklarga qarshi bosh ko‘taruvchi tanqidiy maqolalar bo‘lishi, jamiyat hayotini
madh etuvchi maqtovnoma bo‘lishi ham mumkin.
Chindan o‘tkir nigoh bilan yozilgan maqolalarni ta’siri shunday kuchli
bo‘ladiki, uni podshoh e’lon qilgan ba’zi farmon yoki qonundan kuchli ta’sir
kuchiga ega bo‘ladi. Bu maqolalarda yoritilgan mavzu, talab, yoki murojaat so‘zsiz
amalga oshiriladi. Shu sabab, “hech bir podsho e’lon qilmagan farmon, hech bir
davlat tomonidan bitilmagan konstitutsiya” kabi amaliyotga joriy qilinadi, ijrosi
xalq tomonidan amalga oshiriladi.
Ijodkorning chin she’riyati, ijodi davomida ijodkor mas’uliyati, shoirlik
mashaqqatini qanday vazifalari borligi, shoirning, yozuvchilarning burchlari
nimadan ekanligi haqida, adabiyot, san’at, adabiyotshunoslik masalalari haqida
xayollarini band etgan fikrlarni publitsistik maqolalar orqali matbuot nashrlarida
e’lon qilib bordi. Ularni keyinchalik “Shoiru, she’ru shuur” asariga jamladi,
shuningdek, to‘la asarlar to‘plamining VI jildida ham maqolalar, suhbatlar,
sharhlar, xotiralar jamlangan bo‘lib, bu jild “Erk saodati” nomi ostida 2018- yilda
nashr etilgan. Bu kitoblar orqali biz ijodkorning te’ran fikr – mulohazalari, adabiy-
estetik va adabiy-tanqidiy qarashlari bilan o‘rtoqlashishimiz mumkin. Erkin
Vohidov nafaqat buyuk shoir, yuksak saviyali adabiyotshunos ham ekanligini shu
asarlari orqali ham bilib olishimiz mumkin.
“Shoiru, she’ru shuur” asarining to‘liq nomi “Shoiru, she’ru shuur: Adabiy
o‘ylar” (ayrim manbalarda “Shoiru, she’ru shuur: Adabiy esselar”) deb nomlanadi.
Bu asar ijodkorning nasriy asarlari jamlangan kitobi hisoblanadi. U 1987-yilda
“Yosh gvardiya” nashriyotida Toshkentda chop etilgan. To‘plamning nomi 1961-
yilda yozilgan quyidagi she’rning misralaridan olingan:
To tirikdirki tabiat,
To quyosh sochgayki nur,
Uch egiz bordir tushuncha,
Uch bu so‘z yondosh bo‘lur:
22](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_22.png)
![Mohiru mehru mahorat,
Olimu ilmu amal,
Oshiqu ishqu mashaqqat,
Shoiru she’ru shuur 20
.
Naqadar jimjimador satrlar, noyob topilmalarga boy ijod mahsuli, uncha
muncha ijodkor ahli bunday topilmalarni yaratmog‘i qiyin. Misralarning har bir
so‘zi, qofiyasidan o‘zgacha nazokat ufurib turibdi. Bu she’rning “To quyosh
sochgayki nur” misrasi ham ijodkorga atab zamondosh ijodkorlar tomonidan
yozilgan bir kitobga nom sifatida tanlangan. Bu she’rning oxirgi “Shoiru, she’ru
shuur” misrasi biz so‘z yuritayotgan nasriy kitobiga nom sifatida tanlangan. Shu
sababdan asarning boshida she’rning Erkin Vohidovning o‘zi tomonidan yozilgan
qo‘lyozmasi keltirilgan. Bundan tashqari, to‘plam ijodkorning hayoti va ijodi
haqidagi ma’lumotlarning batafsil keltirilishi bilan boshlangan. To‘plam oltita
bo‘limga ajratilgan bo‘lib, ularning nomlari quyidagilar:
1. “So‘z qadri”,
2. ”Qarzdorlik”,
3. “Talqinlar”,
4. “Ostonada turgan iste’dod”,
5. “ Bahs”,
6. “Yo‘llar va o‘ylar”.
“Shoiru, she’ru shuur” asari ko‘plab ijodkorlarning diqqat markazidagi
adabiyotshunoslikka oid qimmatli manbalardan biri sifatida e’tirof etiladi. Bu asar
ustida, umuman Erkin Vohidovning adabiyotshunoslikka oid izlanishlari, ba’zi
tadqiqot ishlari ham olib borilgan. “To quyosh sochgayki nur” va boshqa
to‘plamlardagi ijodkorga atab yozilgan ilmiy maqolalarni kuzatadigan bo‘lsak,
“Shoiru, she’ru shuur” asari adabiyotshunosligimizda batafsil
o‘rganilayotganligining guvohi bo‘lamiz.
20
Vohidov E. Muhabbat. – Toshkent, G‘afur G‘ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti, 1982. 5 1-
bet.
23](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_23.png)
![Yana 2021-yilda adabiyotshunos olim Hotam Umurov tomonidan taniqli
shoirlarimiz Erkin Vohidov va Abdulla Oripovlarning adabiyotshunoslikdagi
faoliyatlariga atalgan “Shoir qismati va she’r mehnati” (Shoir bo‘lishni
xohlaysizmi? Unda ularning saboqlarini bilasizmi?) nomli adabiy-ilmiy
monografiyasi SamDU nashriyoti tomonidan chop etildi. Shubhasiz bu izlanishlar
asarning qimmatini yanada oshiradi.
Buyuk ijodkorlar ijodiga nazar solsak, adabiy-tanqidchilikka oid
ma’lumotlarni talaygina uchratish mumkin. Erkin Vohidov o‘zining “Shoiru she’ru
shuur” asarida adabiy-tanqidiy qarashlari, maqolalari, adabiy suhbatlar, o‘zbek
mumtoz she’riyati talqinlari, boshqa ijodkorlar haqidagi mulohazalari hamda safar
xotiralari jamlangan kitob bo‘lib, bu asar orqali ijodkorning turli mavzulardagi
fikr-mulohazalari bilan o‘rtoqlashishimiz mumkin.
Ijod mashaqqati, mas’uliyati, so‘zlarni qanday qo‘llash kerakligi, so‘zning
sehr kuchini namoyon eta olish qobiliyati, haqiqiy ijod namunasini soxtasidan
ajrata olish, ilm, iste’dod, ilhom, she’r, shoirlik, ijodkor shaxsiyati kabi qator
masalalarga o‘zining fikr-mulohazalari orqali munosabat bildirgan, bu
tushunchalarning mohiyatini keng asoslab bergan. Ijodkor qoldirgan qimmatli
saboqlar yosh ijodkorlarga qimmatli bilim manbai bo‘lib xizmat qilishiga
shubhamiz yo‘q.
Ijodkorning tahliliy qarashlari zamirida insonni anglash jarayonida badiiy
adabiyotning o‘ziga xos vazifalariga diqqat qiladi. Buning zamirida, adabiyotni
tushunish, anglash, his etish muammosining qo‘yilishi ham bejiz emas.
Bob bo‘yicha xulosalar:
Badiiy adabiyot yaratilibdiki, uning inson tafakkuriga, qarashlariga sezilarli
ta’siri mavjudligini inkor etib bo‘lmaydi. Buning zamiridagi qarashlarda she’riy
asarning yaratilishi, vazifasi, talqin usullari haqidagi ilk qarashlardayoq badiiylik
qonuniyatlari o‘rin olganligini anglash mumkin.
Adabiyotshunoslik ilmining taraqqiy etishi, uning turfa xil badiiy
funksiyalarini talqini haqidagi qarashlarning shakllnishiga, yuksalib borishiga asos
bo‘lganligi tahliliy xulosalar misolida asoslandi.
24](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_24.png)
![Ilk badiiy tafakkur mahsuli vujudga kelgan davrdan boshlab, adabiy-tanqidiy
qarashlar ham shakllandiki, buning zamirida adabiyotni, umuman, san’atni
anglash, his etish, uning turfa xil ohanglaridan bahramand bo‘lish jarayonlarining
tahlili ham o‘rin olganligi asoslandi.
Erkin Vohidovning “Shoiru, she’ru, shuur” nomli asarida qayd etilgan
badiiylik mezonlari, adabiyotshunoslikda qimmatli mulohazalarni yuzaga chiqish
imkonini berganligi ko‘rsatib berildi.
Ijodkorning badiiy asar yaratish, uning qonuniyatlari, o‘ziga xos poetik
talqin xususiyatlarini o‘rganish, undan kelib chiqadigan saboqlarni tahlil qilish
an’anasi sifatida asarning ijodkor yoshlar o‘rganishi, tahlil etishi bir qancha
tushunchalarni, badiiylik qonuniyatlarini anglash imkonini berishi ham alohida
qayd etildi.
25](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_25.png)
![II BOB
SHE’R, SHE’RIYAT HAMDA SHOIRLIK
MASALALARI TAHLILI VA TALQINI
2.1. She’r va she’riyat haqida fikrlar. Ilohiy kitoblarda aytilishicha, so‘z
dunyodagi barcha narsalarning asosidir. Ana shu so‘zni satrlarga birlashtirib,
go‘zal ohangdorlik paydo qilish iste’dodli ijodkorlar zimmasidadir. Rivoyat
qilishlaricha dunyodagi birinchi she’rni hazrati Odamota (Odam Ato) o‘g‘li
Hobilning o‘ldirilishi munosabati bilan aytgan ekan. U vaqtlarda yozuv bo‘lmagan,
og‘zaki aytib yurilgan. Davrlar o‘tib she’riyat o‘ziga xos bir san’at turiga aylandi.
Iqtidorli shoirlarimiz she’riyatni mukammal darajaga ko‘tardilar. Adabiyot bor
ekan, ijod bor, ijod bor ekan, yozuvchi va shoirlar bor, ularning mehnati natijasida
yaratilgan go‘zal she’rlar, sermazmun badiiy asarlar mumtoz adabiyotimizda ham,
zamonaviy adabiyotimizda ham bisyorligi alohida qayd etilgan.
She’r va she’riyat ilmiga oid risolalar hamda tazkiralardagi adabiy-tanqidiy
tafakkurga oid turli xil fikrlar va qarashlar mumtoz adabiyot taraqqiyotida muhim
o‘rin tutgan. Ta’kidlash joizki, sharqda Navoiygacha va undan keyin ham
adabiyotshunoslik bobida bir qator xayrli ishlar qilinib, bir talay asarlar yozilgan.
She’riyat nazariyasi va tanqidchiligiga oid fikr-mulohazalar o‘tmishdan nafaqat
tazkiralarda, balki Farobiy, Ibn Sino, Beruniy, Alisher Navoiy, Bobur kabi
ma’naviyatimizning ulug‘ namoyondalari asarlarida ham keng ifoda etilganki, bu
jihatdan ularning she’r va shoirlik mas’uliyati haqidagi qarashlari
adabiyotshunoslik, adabiy tanqid ilmining rivojiga sezilarli ta’sir etgan. Masalan,
Farobiy she’r san’ati va uning vazifasini shunday belgilaydi: “Bu san’at – biror
maqsadni amalga oshirayotgan paytda yo‘ldan chiqib ketmaslikka yordam
beruvchi va inson xayolini qog‘ozda namoyon etuvchi san’atdir. She’rning olti xil
turi bor, shundan uchtasi yaxshi, uchtasi yomondir. Yaxshilaridan biri shuki, uning
yordamida inson aqliy quvvatini mukammallashtiradi, saodatga olib boruvchi fikr
oydinlashadi, yaxshi ishlarga, fazilatli bo‘lishga ilhomlanadi, xasislik, yomonlik va
26](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_26.png)
![qabih ishlardan saqlanadi. Ikkinchi yaxshi xil kishining ruhiy sezgilarini
yuksaltiradi, haddan tashqari ehtiyotkorlikdan holi qiladi” 21
.
Erkin Vohidovning “To‘la asarlar to‘plami” ning 5-jildi “Qalb sadoqati”
deb nomlanadi va unda maqolalar, adabiy o‘ylar, suhbatlar to‘plangan. Undagi
“San’at va tafakkur”, “She’r qadri” maqolalari, “Shoir va she’r dunyosi”,
“She’riyat-mehr demakdir”, “Talant tarbiyasi” suhbatlarida bevosita shoirlik va
she’r muammolari haqidagi adabiy-tanqidiy qarashlari, mushohadalari bayon
etilgan.
She’riyat haqidagi mulohazalarga to‘xtalar ekanmiz, uning zamiridagi turli
tahliliy yondoshuvlarni, qarashlarni kuzatish mumkin. Erkin Vohidov “Mendan
she’riyat nima deb so‘rashsa, she’riyat - go‘zal fikrning go‘zal ifodasi”- deb javob
bergan bo‘lar edim, deydi. “Go‘zal fikrning - go‘zal ifodasi” bu ta’rif shuni
ko‘rsatadiki, ijodkorga ilhom bergan fikr, avvalo, go‘zal bo‘lmog‘i kerak, buning
uchun ijodkorning qalbi, shaxsiyati go‘zal bo‘lsagina bu ishlarni yuzaga chiqish
imkoni kengayadi. Shunda go‘zal satrlar yuzaga keladi. She’riyat inson qalbidagi
nozik torlarni shunday mayinlik bilan chertadiki, qalb to‘lqinlanib ketadi, agar u
yaxshi yozilgan she’r bo‘lsa, kitobxon qalbini larzaga soladi, uning tushunchalarini
boyitadi, didini o‘stiradi.
She’riyat haqida taniqli shoirlarimizdan biri Abdulla Oripovning fikrlariga
ham diqqat qilib ketsak: “Umuman she’riyat kishi qalbiga, eng avvalo, ruhiy
tashnalik, cheksiz ehtiyoj, ajib bir sehr tariqasida kirib keladi, shekilli. Shuning
uchun men she’riyatni ehtiyoj farzandi, deb atayman… She’r inson ruhini birinchi
g‘ayritabiiy, ayricha holatida tug‘iladiki… faqat ijod dardiga chalingan odamda bu
tuyg‘u cheksiz armonga, go‘zal iztirobga, qondirilishi nihoyatda zarur bo‘lgan
ehtiyojga aylanadi. Bu ehtiyoj chinakam shoirni umr bo‘yi ta’qib etadi” 22
.
Juda go‘zal o‘xshatish, bu tashbehni o‘qib shuurimda o‘zgacha tasavvurlar
jonlandi. Shoirning qarashlarida hayotiylik mavjud bo‘lib, “Ehtiyoj farzandi”
noyob topilma ekanligiga ishonch hosil qilasiz. Ijodkor ilhom daqiqalarida
21
Abu Nasr Farobiy. She’r san’ati. – Toshkent, 1979. 13-bet.
22
Oripov A. Ehtiyoj farzandi. Tanlangan asarlar. 4-jildlik. 4-jild. – Toshkent, “Sharq”, 2016. 29-bet.
27](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_27.png)
![shunday holga tushadiki, qalb tug‘yonlari she’rga ko‘chadi, ko‘chganda ham
ehtiyoj natijasida farzand, ya’ni she’r yaraladiki, bu she’rning inson ruhiga, qalbiga
orom berishi bilan bir qatorda, ularning talqinida insonni anglash, his etish
tushunchasi o‘z ifodasini topadi. Ilhom shoir qalbidagi tuyg‘ularni she’rga
ko‘chishini ehtiyoj qilib qo‘yadi. Adabiy ijod jarayonini ko‘pincha ayolning
boshqorong‘i bo‘lishi, homila ko‘rishi va tug‘ilishiga o‘xshatishadi. Bunga asos
bor albatta. Ijodkorning xayoliga kelgan g‘oya kunlar o‘tgan sayin
mukammallashib boradi va vaqti soati yetganda yetiladi va tug‘iladi.
V.G.Belinskiy ham adabiy ijod yakuni bilan bola tug‘ilishi o‘rtasidagi
o‘xshashlikni alohida qayd etib o‘tgan: “Ona chaqaloqni qornida paydo bo‘lishidan
to oy-kuni yetguncha saqlaganidek, san’atkor ham o‘zida poetik fikrning urug‘i
(homilasi)ni paydo qiladi, oy-kuni to ‘lguncha saqlaydi; ijod jarayoni bola tug ‘ish
jarayoniga monanddir va bu jismoniy hodisaning ma’naviy azoblari san’atkor
uchun begona emas”. 23
Qayd qilingan tushunchalarda juda asosli fikrlar, mulohazalar mavjud.
Buning zamiridagi qarashlarda, insonni anglashga intilish tamoyili bilan bir
qatorda, uning ruhiy-ma’naviy olamini anglashga bo‘lgan ehtiyojni sezamiz.
Taniqli shoirimiz Erkin Vohidovning quyidagi satrlariga diqqat qilsak:
She’rning sozi – to‘rt satr,
To‘rt ajoyib – zo‘r satr,
Shoir odam o‘zini
To‘rt satrda ko‘rsatur. 24
Bu sodda quyma satrlar orqali shoir chin go‘zal she’rni bor yo‘g‘i to‘rt
satrda ham ifodalay olishi mumkinligi haqida fikr yuritmoqda. Ijodkor quruq olib
qochilgan, uzundan uzun she’rlardan ko‘ra, qisqa va katta mazmunni o‘z ichiga
olgan ijod namunalari yaratishga barcha ijodkorlarni chaqirgandek go‘yo. Aslida
she’rlardagi ta’sir kuchi, qamrab olingan mazmun mohiyat, ya’ni ilgari
surilayotgan ma’noni she’rning hajmi belgilamaydi. Mahoratli shoirga kuchli
23
Belinskiy V.G. Tanlangan asarlat. Adabiy etyudlar. – Toshkent, 1974. 376-bet.
24
Vohidov E. Muhabbat. – Toshkent, G‘afur G‘ulom nomidagi Adabiyot va san’at nashriyoti, 1982. 112-
bet.
28](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_28.png)
![ma’noni ifodalash uchun to‘rt satr ham yetadi. O‘sha to‘rt satrdan olam-olam
ma’no chiqarish, yoki chiqara olmaslik shoirning mahoratiga bog‘liqligi haqida
Erkin Vohidov “shoir odam o‘zini to‘rt satrda ko‘rsatur” deya, keltirgan to‘rtligi
bizning ham fikrlarimizga isbot bo‘ladi deb o‘ylayman.
Ijodkor o‘zining “Erk saodati” asarida shunday yozadi: “Barcha san’at
turlari kabi she’riyat ham inson qalbiga, ruhiyatiga g‘izo beradi, unga qanot bo‘lib,
yuksakka ko‘tariladi. So‘z va ohanglar, mo‘yqalam va ranglar kabi qalam va so‘z
ham tuyg‘ularimiz tarbiyachisi, bizlarni kamolot sari yetaklovchi ulkan
qudratdir”. 25
Chindan ham she’rning ta’sir kuchi katta, kitobxon ko‘ngliga yoqadigan
she’rni o‘qiganida ruhiyatida o‘zgacha kayfiyat, boshqa vaqtda paydo
bo‘lmaydigan hissiyotlar yuzaga keladi. O‘sha she’r kitobxonning qaysidir nozik
tuyg‘ularini junbushga keltiradi, ularga o‘z ta’sirini o‘tkazadi. Hatto she’rxonni
xayolan parvozga chorlab, yuksakliklarga ko‘taradi. Mo‘yqalamda ranglar
vositasida chizilgan manzara ham bizga shunday ta’sir etishi mumkin, shu sabab
so‘z va qalamni tuyg‘ularimizning tarbiyachisi deymiz.
Ma’lumki, adabiyotimizning tasvirlash imkoniyati juda katta. Unda jamiyat
hayotida birlashish yasagan katta voqealardan tortib, o‘sha jamiyat a’zolarining
turmush tarzi, urf-odati, madaniyati, axloqi, psixologiyasigacha bo‘lgan holatlar
aks etadi. Erkin Vohidovning bir qator she’rlari borki, ularda ba’zan oddiy, ko‘z
ilg‘amas, bir qarashda uncha muhim bo‘lib ko‘rinavermaydigan turli masalalar
ilgari suriladi, ba’zilarida esa o‘ta muhim jamiyat hayotining eng faol nuqtalari
qalamga olinadi va badiiy-estetik tafakkur mahsuli bo‘lgan tushunchalar asosida
o‘z mulohazalarini qayd qilib boradi. Ijodkorning “Shoiru, she’ru shuur” asarida
she’riyat haqida juda o‘rinli mulohazalar keltirilgan, ulardan ba’zilarini keltiramiz
va tahlilga tortamiz:
“She’rni hech kim birovdan o‘rganib yozmaydi, hech kim birovga she’r
yozishni o‘rgata olmaydi. Lekin she’riy iqtidori bor bo‘lgan boshlovchiga mahorat
25
Vohidov E. Erk saodati. To‘la asarlar to‘plami. VI jild. – Toshkent, 2018. 200-bet.
29](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_29.png)
![sirlarini o‘rgatuvchi ustoz kerak. “Ustoz ko‘rmagan shogird har maqomga
yo‘rg‘alar” degan xalq maqolining she’riy hunarga ham daxli bor”. 26
Ijod jarayoni, uning o‘ziga xos tamoyillarining barchasida insonni anglash,
bu jarayonning murakkab qirralarini his etish zarurati tug‘ilmoqda. Shuning uchun
ham, ijodiy jarayonning turfa olami, uning o‘zigagina xos tamoyillari asosida
nglash his etish imkonini beradi.
Jahon adabiyotining yirik vallaridan biri aleksandr Genis adabiyot haqida
dahshatli fikrlarni ilgari surgan edi: “bir xillik, yakranglik kishini zeriktiradi. Bu
muqarrar tarzda orginalikka ishtiyoq tug‘diradi. Shuning o‘zi o‘zicha olinganda
orginallikdir. Yangi voqealarga mushtoq – belgidir. Yangi zamon belgisi”. 27
Adabiiyot yangilanishga ehtiyoj sezar ekan, uning turfa olam ekanligi
anglanishi, his etilishi kerak. Madh etish ham, rad etish ham she’riyat emas. El
ko‘nglidagini topish va el ko‘ngliga yo‘l topish – bu she’riyat, san’at. Mana bu
yo‘lda shirin jondan kechmoq kerak”. “She’riyatning mavzulari, ohanglari, ifoda
uslublari har davrda o‘zgacha bo‘ladi. Lekin bir narsa hamisha ustuvor: she’riyat
inson qalbining holati ekani, uning quvonchi, muhabbati, nafrati, sog‘inchi ifodasi
ekani – abadiy. Ammo shu jihatlar badiiyatda turfa ohanglarda ifodalanishi lozim.
Adabiyotning yangilanishi, davrga hamohang bo‘lishi, tabiiy hol. Har bir
davr o‘ qarashlarini, badiiy g‘oyalarini singdirib, yangilab boradiki, bu esa
hayotdagi, insondagi o‘zgarishlar bilan uzviy bog‘lanadi. Menimcha, an’anaviylik
o‘z ichiga ko‘p tushunchalarni oladi. Masalan, g‘oyaviylik, obrazlilik, mantiqiy
izchillik, ichki musiqiylik ham an’anaga kiradi.
Umuman, she’riyatning kishi qalbiga yaqinligi, inson dardi, hasrati,
quvonchi ifodasi ekani ham an’anaviy hodisa. Demak an’anadan qochib
bo‘lmaydi. Shakldagi, ohangdagi izlanishlar esa hamisha mavjud bo‘lgan. Yangi-
yangi ifoda shakllarini izlashning o‘zi ham an’ana. Demak, an’anadan qochishga
intilgan yoshlarning o‘zi an’anaviy bo‘lib chiqadi”. Ijodkor shu zamin, shu
insonlar hayotiga chambarchas umrini, sarf etgan daqiqalarini aziz hisoblaydi.
26
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 33-bet.
27
Aliksandr Genis. Qalb fotografiyasi. Qarang: Jahon adiblari adabiyot haqida (O.Sharafiddinov
tarjimalari). – Toshkent, Ma’naviyat, 2010. 116-bet.
30](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_30.png)
![She’r – shoir qalbining tiniq ko‘zgusi, shoirni iztirobga solgan kechinmalar, his-
tuyg‘ular, muammolar ham o‘sha she’rda mujassamdir.
Yuqorida ijodkorning mulohazalari shuni ko‘rsatadiki, shoirlik birovdan
o‘rganiladigan, yoki o‘rgatiladigan kasb emas, faqatgina shoirlik iste’dodi bor
yoshlar uchun yo‘l-yo‘riq ko‘rsatadigan ustoz zarurligini anglatadi. Bunday
iqtidori yo‘q odamni tarbiyalab hech kim shoir qilib qo‘yolmaydi.
Shoirlik, uning qismat ekanligi ta’kidlagan O‘zbekiston Qahramoni, aniqli
shoir Abdulla Oripov ham yuqoridagi mulohazalarimizga monand fikrlarini aytgan
ekanlar, shu o‘rinda bu fikrlarni ham keltirib o‘tamiz: “Shoirlik bu – kasb emas.
Bu bir taqdir deyishadi, fazilat ham deyishadi. Shoirlikka maktab ham, diplom ham
yo‘q”. 28
Bilamizki, she’riyatda shunday qudratli ta’sir kuchi borki u qalblarni
to‘lqillantirish xususiyatiga ega, bunday ta’sir kuchi faqatgina chinakam
she’rlardagina mavjud. Chunki she’r deb e’lon qilinayotgan hozirgi kundagi barcha
she’rlarni o‘qiganimizda bunday to‘lqinlanish yuz beravermaydi. Shoirlikni orzu
qilib, havaskorlik sabab yozilgan she’rlar vaqt sinovidan o‘tolmaydi, o‘z
muxlislarini topmagach e’tibordan chetda qolib ketadi, chin ilhom natijasida
tug‘ilgan she’rlar umrboqiy she’riyat durdonalari qatoridan joy oladi va zamon,
vaqt sinovidan shubhasiz o‘tib o‘z o‘quvchilarini topadi.
Ijodiy jarayonning o‘zigagina xos tamoyillari mavjud bo‘lib, bu jarayonni
ijod ahli anglaydi, his etadi. Shuning uchun ham, ijod murakkab bir jarayon
ekanligi alohida qayd etiladi. Ijodi bilan shoir elning ko‘ngliga yo‘l topishi,
qalbidan chuqur joy egallashi onson emas. El ko‘nglidagini topishchi, bu ham
hamma ijodkorlarga ham nasib etavermaydi. She’r inson ko‘nglini yuksaklarga
ko‘taradi, chinakam go‘zal she’rni o‘qigan yoki tinglagan qalbda ko‘tarinki
kayfiyat albatta tug‘iladi va satrlar ohangi va mazmuni beixtiyor xayolini band
etadi. Shoir ahli so‘zlar yordamida biror bir manzarani yoki voqeylikni chizadi,
agar shoir so‘zining sehr kuchidan ustalik bilan foydalansa, ko‘ngilga shu’la
tushadi. She’riyat sabab biz o‘z tuyg‘ularimizni tarbiyalab boramiz, uning
28
Umurov H. Shoir qismati va she’r mehnati. Samarqand, SamDU nashri, 2021. 16-b
31](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_31.png)
![tarbiyaviy ahamiyati katta, she’rning mavzusiga qarab, ya’ni unda ilgari surilgan
g‘oyaga qarab o‘zimiz uchun olinadigan xulosani, tarbiyaviy maqsadni
belgilaymiz.
Har bir ijodkor adabiyot haqida umuman ijod jarayoni, uning yuzaga
chiqishida muhim bo‘lgan jihatlar, holatlar haqida o‘z munosabatini bildirib o‘tadi,
chunki yillar davomidagi ijodidan chiqargan xulosalari istaydimi yo‘qmi qog‘ozga
ko‘chadi. Ana shu xulosalar adabiy-estetik fikrlar rivojiga, adabiy- tanqidiy
qarashlar rivojiga o‘zining munosib hissasini qo‘shadigan manbalar yig‘indisini
tashkil qiladi.
Shoira Zulfiyaning ham she‘riyat haqidagi adabiy-tanqidiy fikrlari bilan
tanishib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tsak, “Menimcha, she’riy asarning umri
xuddi urug‘ning umriga o‘xshaydi. Dastlab u – fakt, kuzatish, hali fikrga
aylanmagan hissiyot-u, hali hissiyot tug‘dira olmagan fikr. Urug‘ning bari
tuproqqa tushadi, tuproqda yotib bo‘rtadi, bo‘lajak niholni yuzaga keltiruvchi
kurtakka aylanadi. Va nihoyat, jiz etib, jindak issiq, nam, iliq havo tekkach, yerdan
bosh ko‘tarib, yangi umrini boshlab yuboradi. She’r ham shunday. Buning
muddatini aytib bo‘lmaydi. Chog‘imda asarning rejasi ham g‘allaga o‘xshash
kuzgi va bahorgi bo‘ladi, ba’zisi tez nishona ko‘rsatsa, ba’zisining miyada qishlab
chiqishi darkor bo ‘ladi. Tabiiyki, ba’zan urug‘ning ichida ham puchagi uchraydi,
undan nish urib chiqqan nihol baribir ko‘karmaydi, binobarin, shoir ham xuddi
dehqon kabi goh mo ‘l hosil oladi, goh oz”. 29
Iste’dodli shoiramiz haqli qayd qilganidek, she’riyat bu go‘zallik,
yaratuvchanlik xislatlarini namoyon qiluvchi voqealar jarayonidi. Uning qalbida
ezgulik urug‘i bilan bir qatorda, inson qalbini larzaga soluvchi, tuyg‘ular g‘amini
yuzaga chiqaruvchi holatlarni talqin etuvchi, eng avvolo uni his etuvchidir.
Zulfiyaning talqinida “She’r tuyg‘ular, hayotdan olingan taassurot va
tafakkurlar mevasi!”, “She’riyat yurakdan yurakka bormog‘i shart. Uning bu sifati
har doim zamonaviydir”. “She’rning yozilishi uchun goh lahzalar, goh yillar
yetmaydi”. “Har bir she’rning o‘z taqdiri bor”. Samimiy qalb tuyg‘ulari singmagan
29
Zulfiya. Asarlar. Uch jildlik. – Toshkent, ”Kamalak” nashriyoti, 1986. 147-бet.
32](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_32.png)
![she’riyat uzoq yashamaydi”. Ijodkorning she’riyat haqidagi bu fikrlari birdaniga
tug‘ilgan emas. Balki hayoti davomida, yillar davomida go‘yo she’r kabi tug‘ilgan.
Tajriba ortgan sayin, shunday qalb portlashlari – bir-birini to‘ldiruvchi fikr-
mulohazalar tug‘ilishiga olib kelgan. Shuning uchun ham shoira she’riyati
yashayabdi, yashamoqda. Uning harorati, qalb to‘lqinlari she’riyatda o‘z ifodasini
topmoqda.
Bu kabi qarashlarning barchasi o‘z navbatida she’riyatning mohiyatini
chuqur anglashga yetaklaydi. She’riy asarning qudratli kuchi dillarga harorat,
ezgulik baxshida etishini yorqin tushuntiradi. She’r yaratishi mashaqqati va uni
yengishning yo‘llari haqida saboqlar beradi. She’r va qo‘shiq hamisha yonma-yon
turishini bilamiz, quyida bu ikkisi haqidagi mulohazalarni davom etamiz.
She’riyatning onasi qadim-qadimgi mehnat qo‘shiqlaridir. Ibtidoiy odam qo‘shiq
bilan hayot zahmatini yengillashtirgan. Qo‘shiq nafaqat inson umri – insoniyat
umriga yo‘ldosh deyish mumkin. Axir Odamatoga kuy bilan jon baxsh etilgan deb
bekor rivoyat qilmaganlar. Qo‘shiqning joni kuy bo‘lsa, vujudi she’rdir” 30
. She’r
va qo‘shiqni bir-birisiz tasavvur qila olmaymiz. She’r kuy orqali vujudimizga
yanada chuqurroq kirib boradi. Musiqa va she’rni bir onaning ikki egizak qiziga
o‘xshatishlari behudaga emas. Ular bir-birini to‘ldiradi, she’r kuyni, kuy she’rni
boshqacha jihatlarini ochib beradi va ko‘ngillarga kirib boradi.
Qo‘shiq aytish va hirgoyi qilishning farqi bor albatta, qo‘shiqni jarangdor
ovozi bor odam aytadi, hirgoyiga esa hamma qo ‘shilishi mumkin. Yaxshi she’r,
yaxshi kuyga solinib, yaxshi ovoz bilan ijro etilsa uning qiymati yanada ortadi.
So‘z, kuy va ijroning muvofiq bo‘lishi, ularning har uchchalasi ham baland
maqomda bo‘lishi kamdan-kam yuzaga keladigan holatdir. Bu yaratuvchilar uchun
ham eshituvchilar uchun ham ulkan baxtdir. Har qanday ijodkor yozganlarini
kuyga solinishini, ijro etilganda ham maromiga yetib ijro etilishini orzu qiladi. Shu
jihatdan ham, shoir she’riyatining o‘ziga xos taravoti yanada mayinlashadi, yanada
go‘zallik kasb eta boshlaydiki, bu asarning ikkinchi umri sifatida e’tirof etiladi.
Ijodkorning she’r yozish mashaqqati haqida hazil tariqasida yozilgan, ammo
30
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 33-bet.
33](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_33.png)
![hazilning tagida qandaydir chin haqiqatlari mavjud bo‘lgan satrlariga e’tiborni
qaratsak:
She’rim, mana bitding nihoyat,
Tunim uyg‘oq o‘tdi qoshingda,
Bitding dedim, sevinma faqat,
Qancha ish bor hali boshingda.
Hali seni tirnab-tirmashlab,
Yuz martalab o‘chirmog‘im bor.
Qayta-qayta g‘ijimlab tashlab,
Takror-takror ko‘chirmog‘im bor…
Ilhom dilga bog‘lagan qanot,
Unda-bunda tashlaymiz odim.
Bizga aylab “shirin” iltifot,
Qarshi olar adabiy xodim.
Seni asta yonimdan olib,
Qo‘rqa-pisa tutaman unga,
She’rmi, deya u qovoq solib,
Ko‘zoynagin qo‘yar burniga.
O‘qib chiqar, tortmaga tashlar,
O‘z ishini ettirar davom.
Endi, she’rim, shu kundan boshlab,
Sen meniki emassan tamom.
Hech kim seni she’r demas endi,
Hech kim demas, qo‘shiq yo g‘azal.
Sen kuy, ilhom, shavq emas endi,
34](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_34.png)
![Bunda sening noming “material”…
Hali seni, she’rim, necha bor
G‘urbatlarga yetaklar taqdir.
Bunda qancha… muxlislaring bor,
Hali seni qilurlar tahrir.
O‘zgaradi qancha kaloming,
O‘zgaradi qanchalar lavhang,
Yozilganda “Tong” bo‘lsa noming.
“Oqshom” bo‘lar balki sarlavhang.
So‘ng olamga yoygali qanot,
Elni o‘zga qilgali “shaydo”
Quyosh yanglig‘ bir kuni – hayhot! –
Gazetada bo‘lursan paydo.
O‘z nomimdan taniyman arang,
Lol turaman, sening qoshingda.
Navbat bilan tanqidchi akang
Yong‘oq chaqar endi boshingda… 31
1961 - yilda yozilgan bu hazilomuz she’rda davr bilan bog‘liq ba’zi
haqiqatlarga ishora qilingan. Bundan tashqari she’rning yaratilishidagi mashaqqat,
yaratilib bo‘lgach ham uni kitobxonlarga yaratilgan holida yetkazish onson
emasligi ochib berilgan. She’rni yozganda shoir ilgari surgan g‘oyalar bosilib
chiqqanda butunlay o‘zgarib ketishi holatlari ham kuzatilgan, bu holatlarni kinoya
orqali, nozik qochirmalar bilan tasvirlagan. Tahririyatga berilgan she’rning
chiqishini oylab, yillab kutishgan, chiqqanda ham uning nomi o‘zgargan, g‘oyasi
31
Vohidov E. Muhabbat. – Toshkent, Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987.
5 3-bet.
35](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_35.png)
![o‘zgargan, shoir o‘zining nomini o‘qib she’r unga tegishli ekanini bilgan holatlar
bo‘lib turgan.
Komil ishonch bilan shuni aytish joizki, Erkin Vohidov yangi o‘zbek
she’riyatining ko‘rki va faxridir. Shoir asarlarini ya’ni she’riyatini ixlosmandlari
qalbida uyg‘otgan kechinmalar beqiyosdir. “Erkin Vohidov haqli ravishda XX
asrning so‘nggi va XXI asrning birinchi buyuk shoiridir. Bu xulosa, bu fikr
zamirida ijodkorning adabiyotimizdagi o‘rniga munosib baho berilgan, chunki,
ijodkor she’rlari bilan o‘zbek adabiyotini, xususan, she’riyatini yuksak pog‘onaga
ko‘tarilishida beqiyos hissa qo‘shgan.
XX asrning oxirida o‘zbek she’riyati o‘z rivojida katta yutuqlarga erishdi.
Bu davrda Abdulla Oripov, Muhammad Yusuf, Rauf Parfi, Shavkat Rahmon,
Azim Suyun, Usmon Azim, Xurshid Davron va boshqa ijodkorlar o‘zlarining
o‘ynoqi va jimjimador, kuchli mazmun-mohiyatga singdirilgan satrlari bilan
she’riyatimizni boyitdilar. Bunday ijodkorlar qatorida old o‘rinlarda tura oladigan,
o‘zining sermahsul ijodi bilan kitobxonlar ko‘nglidan joy olgan Erkin Vohidovni
alohida ta’kidlamaslik mumkin emas.
Bilamizki, Erkin Vohidov tengdosh bo‘lgan avlod adabiyotga o‘tgan asrning
60-yillarida kirib keldi va o‘zbek she’riyatini ham shaklan, ham mazmunan qayta
yangiladilar, o‘zbek she’riyatida yangicha ruh, yangicha ohanglar tarannum etila
boshladi. Aynan shu yillarda qo‘liga qalam olgan shoiru yozuvchilarning yuragi
erk, ozodlik tuyg‘ulari bilan to‘lib toshgan davr edi. O‘sha davrning, tuzumning
ta’qiqlaridan kelib chiqib, bu davrdagi ijod ahli o‘zlarining aytmoqchi bo‘lgan
fikrlarini ramziy tasvir vositalari yordamida satrlar qatiga singdirib yubordilar.
Erkin Vohidov bu davrdagi ijodi haqida eslarkan shunday deydi: “Mening ham
o‘sha yillarga mansub she’rlarimning har uchtadan bittasida jamiyatdagi yolg‘on-u
aldovlarga qarshi isyon tuyg‘usi bor” 32
.
Bu davrda ijod qilgan har bir ijodkor qullikka mahkum etilgan xalq o‘zining
ayanchli turmushi mohiyatini chuqurroq anglasin, unga tanqidiy nuqtayi nazardan
qarasin, degan qutlug‘ niyat bilan qo‘liga qalam oldi, butun adabiyot, ma’naviyat
32
“Bu obod kunlarga yetdik sog‘- omon…” Ijodiy suhbat // Tafakkur. N-3, 2011. 16- bet.
36](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_36.png)
![tarixida yangicha sahifalar ochildi. Ular katta qudratga ega bo‘lgan so‘z yordamida
odamlarning mudroq bosgan qalbini uyg‘otdi. Shu o‘rinda bir go‘zal satrlarga
diqqat qilsak va uning ohangidan dilimiz yayrasa:
Do‘stlarimni hayron qoldirar
Ba’zan ishqiy she’rlar yozganim,
Hazilkashlar qo‘ymasdan so‘rar:
“Kuylaganing qaysi nozanin?”
Yo‘q dey desam, kulgu bo‘laman,
Aldamoqni hech ko‘rmayman ep,
Ne ham derdim, hazil qilaman,
Shoir hali izlanishda deb 33
.
She’r shoirlarning o‘ziga xos bir xususiyati tasviriga bag‘ishlangan,
bilamizki, mumtoz adabiyotimizda she’rlarda uchraydigan mashuqa timsoli
majozan Ollohga ishoradir. Bu an’ana ba’zi jihatlari bilan hozirgi zamonaviy
she’riyatimizga ham ko‘chgan, uning mohiyatini hamma ham tushinmaydi.
Shoirlar ijod namunalarida yor haqida yozishsa, bu she’r qaysi go‘zalga atab
yozilgan ekan deb shoirga murojat qilishadi, she’rni yuzaki tushunishadi. Ijodkor
shu holatga atab bu quyma satrlarni yaratgan.
Erkin Vodidov iste’dodli ijodkor sifatida adabiyotni, uning mohiyatini, ijod
va ijodiy jarayonini teran anglagan ijodkorlardan biri sifatida e’tirof etilishining
o‘ziga xos sabablari ham mavjud. Uning ijodiy jarayon haqidagi qarashlarida
davrning murakkab haqiqati mujassamlashgan. Ijodkorning she’riyat haqidagi
adabiy-tanqidiy qarashlari borasidagi mulohazalarimizni shoirning quyidagi
fikrlari misolida yana bir jihatini ko‘rishimiz mumkin: “Yaxshi she’r yaxshi shoir
kabi noyob hodisa. Chinakam shoir har yili chiqavermaganidek, chinakam yaxshi
she’r hatto eng ulkan shoirlarga ham har kuni nasib bo‘lavermaydi. Shunday she’r
33
Vohidov E. Muhabbat. – Toshkent, 1987. 21- bet.
37](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_37.png)
![paydo bo‘lgan kun esa, faqat shoir uchun emas, butun she’riyat uchun bayram
bo‘ladi” 34
Erkin Vohidovning nazarida chinakam yaxshi she’rning yaratilishi nafaqat
shoir uchun, balki butun she’riyat uchun ulkan bayram sifatida qabul qilinishi
lozim, ijodkor ham shunday qabul qilgan. O‘zi yaratgan she’rni ham, boshqa
ijodkorlar tomonidan yaratilgan chinakam yaxshi she’rni ham katta xursandchilik
bilan qabul qilgan. Haqiqiy shoirgina shunday qabul qiladi, faqat o‘zi yozganlari
bilan o‘ralashib qolmaydi. Boshqa ijodkorlar ijodi bilan ham qiziqadi, yaxshi ijod
namunalari yaratilsa sevinadi.
Ijod va ijodiy jarayonniing turfa olamini anglaganligi uchun ham, uning
she’riyatiga talqinlarda lirik qahramonning nidolari, tuyg‘ulari, iztiroblari
mukammal tarzda mujassamlashgan bo‘lsa ajab emas.
2.2. Shoirlik mushohadasi. Shoirlik buyuk san’atdir, bu san’atni egallagan
san’atkor shoirlarimiz adabiyotimizda talaygina. Taniqli shoirimiz, so‘z latofatini
bekam-u ko‘st namoyon eta oladigan so‘z san’atkori, xalqimizning sevimli
farzandi Erkin Vohidov o‘z ijodi bilan kitobxonlar mehrini qozondi. Ijodkorga
nisbatan berilgan “she’r dardida bemor”, “cho‘g‘i ado bo‘lmaydigan” 35
kabi
ta’riflar zamiridagi ehtirom, beqiyos ijod namunalaridan kuchli ta’sirlanish,
shoirning iste’dodiga qoyil qolgandagina beriladigan ta’riflardir. “She’r dardida
bemor” deganda chinakam iste’dod sohibi, yozadigan ijod namunalarini yurak
qo‘ri bilan yaratadigan shoirlargagina beriladigan ta’rifdir. She’ri umrining
mazmuniga aylangan shoirgina she’r dardida bemor bo‘ladi, bunday shoirlarning
cho‘g‘i ado bo‘lmaydi, olovli satrlar ketidan, olovli satrlar yozilaveradi.
Ijodkorning o‘zi shoirlarga qarata yozgan satrlariga diqqat qilsak:
Shoir bo‘lsang,
Bo‘lsin qalbing
Elga qurbon bo‘lgudek,
Shoir bo‘lsang,
34
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 83-bet.
35
Umurov H.Tirik she’rlar poetikasi. - Samarqand, SamDU nashri, 2019. 32-bet.
38](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_38.png)
![Bo‘lsin xalqing
Senga qalqon bo‘lgudek
Shoir bo‘lsang,
Qalamingni
Nayza qilib tutolsang
Yurakdagi alamingni
Oq qog‘ozga to‘kolsang
Shoir bo‘lsang,
Qalb chirog‘ing
Yonib tursa to abad.
Bu dunyodan
Ketar chog‘ing
Yig‘lab qolsa she’riyat 36
Haqiqiy shoirda vataniga, xalqiga qurbon bo‘la oladigan qalb bo‘lmog‘i
darkor, va bu xalqni shunday sevmoq, unga chin dildan xizmat qilmoq kerakki,
o‘sha xalq seni shoir deb tan olsin, yozganlarini sevib o‘qisin, vaqti kelganda
shoirni olqishlasin, unga qalqon bo‘lsin. Vaqti kelsa she’rlarini shoir qurol qilib
undan haqiqat uchun foydalansin, bu satrlar hattoki kuch bo‘lib ma’lum jabhalarda
o‘zini ko‘rsata olsin. Yurakdagi alamli haqiqatlarni oq qog‘ozga hayiqmay ifoda
etmoq, ijodkor qalbidagi chirog‘i hamisha yonib turmog‘i darkor. Shoir ijodi
shunchaki quruq so‘zlardan iborat bo‘lmasligi lozim, shundagina haqiqiy ijodni
anglagan qalblar, she’riyat ahli, asl shoirning qadr-qimmatini e’zozlaydi. Buning
uchun esa ijodkorda Alloh bergan ilhom, so‘z san’atini yaratuvchi va anglovchi
talant, iste’dod bo‘lishi talab qilinadi. Shu o‘rinda iste’dod va ilhom
tushunchalariga batafsil to‘xtalishimiz lozim.
Iste’dod – bu mumkin bo‘lmaganini mumkin qilish, hukmron estetik
prinsplarga yangilik kiritish, she’riyat mana bundoq bo‘ladi deb, yangicha nuqtai
nazar bilan chiqib shunga odamlarni ishontirish demakdir. Gorkiy “istedodning 99
36
Vohidov E. Sadoqatnoma. Saylanma. To‘rd jildlik. Ikkinchi jild. – Toshkent, G‘agur G‘ulom nomidagi
Adabiyot va san’at nashriyoti, 1986. 394-bet.
39](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_39.png)
![foizi mehnat” degan ekan va mehnat qilishlikka katta urg‘u bergan. E.Vohidov “…
o‘sha kamtarin bir foiz ya’ni tug‘ma iste’dod kerakligini, shundagina iste’dod
jo‘shishi” ni “Shoiru, she’ru shuur” asarida aytib o‘tgan va bu mavzudagi fikrlarini
batafsil keltirgan. She’rning yozilishida iste’dodning o‘rni juda muhim iste’dod
insonga Olloh tomonidan berilgan ne’mat bo‘lib, iste’dodi baland inson har bir
jabhada o‘zini namoyon etadi. Kimgadir shoirlik, yozuvchilik iste’dodi
beriladi,yana kimdir, yetuk shifokor, rassom, quruvchi, kashfiyotchi bo‘lishi
mumkin bu qatorni sanasak uzoq davom etaveradi. Har qanday sohada o‘z
iste’dodi bor odam, avvalo, qalb amriga quloq tutmog‘i, o‘ziga berilgan iste’dodni,
qobiliyatni rivojlantirmog‘i, darkor shundagina u o‘zini namoyon etadi. Fikrimiz
dalili sifatida shoirimiz mulohazalarini keltirsak:
“Barcha iste’dodlar kabi shoirlik iste’dodi ham tug‘ma bo‘ladi va bolalikdan
o‘zini namoyon etadi. Bu kunduzdek ravshan, haqiqatning o‘zidek ayon. Tug‘ma
iste’dod egasi bo‘lmagan, she’riyatga havas tufayli adabiyotga kirib qolganlar- umr
bo‘yi havaskorlar bo‘lib qoladi. Iste’dod – bu avvalo did, yaxshi did egasi bo‘lish
qobiliyati deguvchilar ham bor. Iste’dod – bepoyon tushuncha, u ta’rifga siqqanda
edi, uni ma’lum xususiyatlar doirasida chegarlash mumkin bo‘lganda edi, odamlar
yo‘q iste’dodni tarbiyalab bor qilgan bo‘lardilar”. 37
Iste’dod o‘zini bolalikdan albatta namoyon etadi, qaysi sohada iste’dodi
borligini bilib, ota-onalar va o‘qituvchilar bolani shunga qarab yo‘naltirsa
kelajakda farzandlarimiz o‘z sohasida yaxshi natijalar ko‘rsatadi. Ijodkor fikrlarini
davom ettirib, iste’dod haqida ikkita zarur xulosa qiladi: Iste’dod shunday bir
gavharki, u dengiz tubida, sadaf ichida ham- gavhar, iste’dod shunday bir zilol
irmoqdirki, uning har qatrasida daryolarning qudrati, ummonlarning teranligi bor,
iste’dod shunday bir gulki, uning har bir ochilmagan g‘unchasi chamanzorning
bo‘yi va tarovati bor. Iste’dodli odamlarning boshini qo‘yish, hamkor qilish qiyin.
Iste’dodsiz odamlar bir-biri bilan topishib oladilar va katta kuchga aylanishlari
mumkin. Negaki, iste’dod doimo har xil iste’dodsizlik esa bir xil bo‘ladi.
37
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 83-bet. 15-bet.
40](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_40.png)
![Ijodkor tomonidan berilgan ikkita xulosaning birinchisiga to‘xtaladigan
bo‘lsak, Iste’dodni qimmatbaho gavhar donasiga o‘xshatmoqda ijodkor, u dengiz
tubida, sadaf ichida ham gavhardir deydi shoir, ya’ni iste’dod sohibi ko‘plab
tengqurlari ichida ham xuddi gavhar donasi yanglig‘ ajralib, nur taratib turadi va
o‘zini qaysidir tomonlari bilan e’tiborga tushadi. Iste’dodni - gavhar donasiga, zilol
irmoqqa, va gulga o‘xshatadi. Zilol irmoqning qudrati shunday balandki, u irmoq
bo‘lsa-da daryolar, dengizlarga tenglasha oladi. Iste’dodni gulga o‘xshatilishi
ajoyib o‘xshatish, uning ochilmagan g‘unchasida butun boshli chamanzorning
tarovat mujassamdir. Ikkinchi xulosa juda ajoyib to‘xtamdir, ya’ni iste’dod hech
qachon bir xil, o‘xshash bo‘lmasligi, har bir iste’dodning o‘ziga xosligi, o‘zgacha
olam ekanligi bor haqiqat. Iste’dodsizlikni esa doim bir xil bo‘lishini aytmoqda, bir
xil va o‘xshash xarakter egalari tez til topishishi ayon haqiqat.
Shunday iste’dodlar borki, tug‘iladi ammo o‘zini namoyon etolmasdan,
o‘zini rivojlantira olmasdan qolib ketadi. Maktabda o‘qib yurgan kezlarimda bir
ustozimdan eshitgan iste’dod haqidagi fikr yodimdan tez-tez o‘tadi. “Har bir
insonga Olloh tomonidan qandaydir iste’dod beriladi, ammo vaziyatlar, oilaviy
muhit, zamon zayli bilan ularning ba’zilari namoyon bo‘ladi, ba’zilari esa yuzaga
chiqmasdan so‘nadi” - degan edilar, chindan ham har bir inson o‘zidagi iste’dodni
payqashi kerak, u xoh, shoirlik iste’dodi bo‘lsin, xoh boshqa.
Adabiyotshunos No‘monjon Rahimjonov Erkin Vohidovning ijodiy
jarayoni, tarixiy mavzuga qo‘l urishi haqida shunday qarashlarni ilgari surganligini
ko‘ramiz: “har bir avlodning o‘zi suygan, ma’naviy-falsafiy kuch-quvvat olguvchi,
hamisha topinib, talpinib yurguvchi ona tarixi bor. Qaysi bir avlod uning
ostonosiga bosh urib borsa, peshonasida oftob charaqlaydi. Toleyi yorug‘likka
chulg‘anadi. Qalbiga, shuuriga, tafakkuriga nur yog‘iladi”. 38
Erkin Vodovning tarixiy mavzudagi she’riy asarlari, eng murakkab bir
davrda yaratilgan bo‘lsa-da, uning mazmun mohiyati bugun ham kuch-quvatini,
badiiy poetik talqinini yo‘qotgan emas. Tug‘ma istedod - Olloh tomonidan
berilgan bo‘lib, uni inson o‘z mehnati bilan rivojlantirib boradi. Tinimsiz mehnat
38
Rahimjonov N. Badiiyat – bosh mezon. Adabiy suhbatlar. –Toshklent, ”Akademnashr”, 2016. 134-bet.
41](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_41.png)
![har qanday ta’lantni o‘stiradi, rivojlantiradi. She’riyat, adabiyot iste’dodli yoki
majnunsifat kimsalarning qismatidir degan bobolarimizdan qolgan bir hikmat ham
borki, u behudaga aytilmagan. Iste’dod ijod uchun juda muhim bo‘lib, usiz
chinakam mukammal asarlar yaratilishi mushkul. Shu o‘rinda iste’dod so‘zining
tub ma’nosiga to‘xtalsak, iste’dod bu – talant, ya’ni nihoyatda zo‘r qobilyat, biror
sohada yuksak darajadagi layoqat. U idrok, tasavvur va tafakkur, xotira,
kuzatuvchanlikning benihoya o‘sganligida, kishining bilimlarni o‘zlashtirishida,
o‘z bilimi va malakalarini turmushga tatbiq qila bilishida namoyon bo‘ladi.
Ijodkorning ijod mahsuli chinakam go‘zal iste’dod bilan yozilgan bo‘lsa, buni
payqash qiyin emas. Erkin Vohidovning iste’dod haqidagi qarashlari ham
nihoyatda qimmatli.
Shoir yozadi: “Iste’dodning o‘zi qolipga sig‘maydigan, turli-tuman tabiatli
va aql bilan anglash qiyin bo‘lgan sirdir. Barcha iste’dodlar kabi shoirlik iste’dodi
ham tug‘ma bo‘ladi va bolalikdan o‘zini namoyon etadi. Bu kunduzdek ravshan
haqiqatning o‘zidek ayon. Tug‘ma iste’dod egasi bo‘lmagan, she’riyatga havas
tufayli adabiyotga kirib qolganlar umr bo‘yi havaskor bo‘lib qoladilar…” 39
.
Iste’dodsiz kishi adabiyot olamida erkin nafas olishga qiynaladi,
shuningdek, ular tomonidan yozilgan ijod mahsulining ham umri qisqa bo‘ladi va
bunday asarlar zavolga yuz tutadi. Yana shunday ijod ahli ham borki, ularga
tug‘ma iste’dod Olloh tomonidan berilgan, ammo bu iste’dod yuzaga chiqishi
uchun uni tarbiyalash zarur, shundagina u yuksaklarga parvoz qiladi. Ijodkor nafas
oladigan havo adabiy muhitdir. Bu havo toza va musaffo bo‘lmog‘i kerak.
Alloh bergan talantni hamma ham anglayvermaydi, buni anglamoq va tinimsiz
mehnat natijasida rivojlantirmoq lozim. Bu borada ilmning hikmati ham katta
albatta, har birimiz bilimlarni chuqur o‘rganishga intilmog‘imiz,
imkoniyatlarimizni va maqsadlarimizni ilmga yo‘naltirmog‘imiz lozim.
Shundagina bizda yashiringan qobiliyatni, salohiyatni yuzaga chiqishi boshlanadi.
“Ilm- ikki dunyo saodatining kaliti” – deganlarida bobolarimiz nimani nazarda
39
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 83-bet. 16-bet.
42](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_42.png)
![tutganlar? Biz bilim sabab dunyoni anglaymiz, o‘zligimizni, bu dunyoda
yashashdan maqsad nima ekanligini, yashaganda ham qanday yashamoq
lozimligini, halol nima-yu, harom nimaligini ham shu ilm sabab anglaymiz. Har bir
inson to‘plagan bilimlari natijasida ikki dunyo saodatiga erishmoq uchun nima
qilmoq lozimligi xususida xulosa chiqaradi va shunga qarab ish tutadi. Ijodkorning
ilmi kuchli bo‘lsa, u yaratgan asarlar ham kuchli mazmun mohiyatga ega asarlar
bo‘lib yaratiladi.
Ijod jarayonning yuzaga chiqishida ilhomning o‘rnini ham alohida takidlash
joiz. Ayniqsa, she’r va shoir uchun bu juda muhim. Talant tarbiyasi suhbatida
badiiy iste’dodning eng muhim jihati bo‘lgan ilhom ga alohida to‘xtalib, ta’rif berib
o‘tadiki, uning zamirida achchiq hayotiy haqiqat mujassamlashganligini guvohi
bo‘lamiz. Men ilhom deb atalgan holatning tabiati haqida ko‘p o‘ylaganman. Bu
g‘ayrioddiy noyob holat. Shoir ilhom onlarida haqiqiy shoir bo‘ladi. Boshqa
vaqtda u o‘zgalarga o‘xshab fikr qiluvchi oddiy odam. Shoir ilhom onlarida bitgan
satrlariga keyin o‘zi hayron bo‘lishi mumkin… Har qancha dunyoviy fikrlasam
ham ilhom holatining ilohiy ekaniga ishongim keladi… Ilhom uzluksiz izlanish,
o‘qish, o‘rganish, mehnat qilish natijasidir. Shu ma’noda u ongli jarayon.
Iste’dodning to‘qson to‘qqiz qismi mehnat, degan so‘zni men shunday
tushunaman. Ilhom tuyg‘ularning shoir qalbidan toshishi, shoir hayolida tug‘ulgan
she’riy niyatning yetilishi va vujudni larzaga solishidir. Fikr va tuyg‘ular esa
izlanishdan dunyoga keladi.
“Shoiru, she’ru shuur” asarida shunday mulohazalar mavjud: “Ilhom tashbeh
qidirmaydi. Shoir o‘z she’ri bilan yonganda tashbehning o‘zi keladi. Topilgan
obrazlar, o‘xshatish, istioralar asosiga qurilgan she’r har qancha yorqin, har qancha
chiroyli bo‘lmasin, yasalgani bilinib turadi. Qofiya fikrga bo‘ysunishi kerak
bo‘lganidek tashbeh she’rning ruhiga bo‘ysunishi kerak”. 40
Ilhomning kelishini
ilohiy jarayon deb ishongim keladi degan fikrlarida chindan jon bor, chunki u
kutmagan vaqtda, kutilmagan vaziyatlarda keladi, o‘sha vaqti tug‘ilgan g‘oya yoki
asar qog‘ozga tushirilmog‘i darkor. Yana bir ijodkor aytgan edilar “Ilhomning
40
Vohidov E. Shoiru she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 84-bet.
43](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_43.png)
![vaqti bo‘lmaydi, u selday keladi” bu behudaga aytilmagan chunki selni bilamiz u
qish va asosan bahor faslida birdan to‘polon bilan jarliklarni to‘ldirib kelib qoladi.
Ilhom ham shunday to‘s-to‘polon bilan ijodkor ongiga quyilib keladi va uni
qog‘ozga tushirmoq uchun ijodkor ahli beixtiyor qo‘liga qalam oladi va quyilib
kelgan satrlarni qog‘ozga qoralaydi.
Ilhom to‘g‘risida iste’dodli shoirimiz Abdulla Oripov shunday deydi:
“Odam ilhomni “qanot qoqib kelgan farishta” deb o‘ylaydi. Bekor gap! Men uchun
ilhom – iztirob. Ilhom – fojia ham. Qalbni qo‘zg‘atgan narsani ilhom deb atasa
bo‘ladi. Qiziq nimaga uni go‘zal qilib “ilhom” deydilar? Axir u odamning qalbini
tilib, uni muvozanatdan chiqaradi. Ana shu ilhom bo‘ladi!” 41
Har bir ijodkorning ma’lum bir hodisa yoki tushunchalar haqidagi
mulohazalari o‘zgacha bo‘ladi. Abdulla Oripov uchun ilhom iztirob, fojia ekan. Bu
hayron qoladigan ta’rif. Ilhom haqidagi fikrlarga yana e’tibor qaratamiz. Ilhom –
olami malokutdandur. Ruhning bir nodir zarrasidir. Shunday ekan, Ruh hamma
odamlarda bo‘lganidek, uning zarur zarrasi ilhom ham barchada mujassamdir.
Ilhomning asl ildizi har qanday odamda rohatlanish, huzur qilish, lazzatlanish
tuyg‘ularini ato qilish bilan bog‘liqdir. “Dilning lazzati ruhiyatdadirkim, dilni
aning uchun yaratgandir. Ruhimizning zarrasi – ilhom ekan, u har bir insonda bor,
har bir sohada, jabhada ilhom mavjud. O‘zbek tilining izohli lug‘atida “ilhom”
so‘zida qanday ta’rif berilganligiga diqqat qilamiz: “Ilhom – ishontirish,
ruhlantirish. Ijodiy zavq jo‘sh urgan holat ko‘tarinki ijodiy ruh. Ilhombaxsh –
(bag‘ishlovchi, beruvchi) Ko‘tarinki ijodiy ruh bag‘ishlovchi, Ilhom beruvchi”.
Demak, ilhom ma’lum vaziyatdan, voqea-hodisadan, yoki holat va manzara
tasviridan ruhlanish va unga ishontirish ekan. Ijod qilish uchun zavq-shavq paydo
bo‘lgan, ko‘tarinki ijodiy ruh kuchaygan holat. Bu daqiqalarda inson ongiga
misilsiz hissiyotlar quyilib keladi. Ilhom odamning ruhiy holati, undagi barcha
ijodiy kuchlarning quyilib kelishi, ruhiy jarayonlarning faollashuvi. Bunday
holatda butun ruhiyat ayni bir vaqtda ishga solinadi. Ilhom paytida ilhomlanuvchi
ongi tiniqlashishi kuzatiladi, fikrlash va ijodiy xayolot sermahsul bo‘ladi, his-
41
Umurov H. Shoir qismati va she’r mehnati. - Samarqand, SamDU nashri, 2021. 17-bet.
44](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_44.png)
![tuyg‘ular to‘lib toshadi, e’tibor butkul ijod ob’yektiga qaratilgan bo‘ladi.
Ilhomning fiziologik asosi dominanta (vaqtinchalik hukumronlik qiluvchi reflektor
tizimi) hisoblanadi. Ilhomni “ilohiy ruhlanish” bilan bog‘lovchilar uni faqat badiiy
ijodda namoyon bo‘ladi, deb hisoblaydilar. Mehnat faoliyatning har qanday
ko‘rinishi ilhombaxsh va ijodiy bo‘lishi mumkin. Ilhomning paydo bo‘lish
sabablari, namoyon bo‘lish shakllari xilma-xil. Barcha fan sohiblarida ilhom
bo‘ladi. Ilhom ijodning qudratli omili, u ijodkorlarning hamma kuchlarini ishga
soladi, ijodiy samaradorlikka yordam beradi.
Umuman, ijodkor ahli haqida adabiyotshunos olim Hotam Umurov shunday
fikrlarni aytib o‘tadilar: “Ijodkor yozuvchi, shoir bo‘lishi uchun quyidagi uch
xislatning egasi bo‘lishi lozim:
1.So‘z mo‘jizakorligi.
2.So‘z bashoratchisi (karomatchisi).
3.So‘z sehrgari.
Ijod – ilgariga yetaklovchi, g‘ayratlantiruvchi hayotiy kuch-quvvatdir.
Ijodda shavq-u zavq bilan teranlik omuxta bo‘lgan joyda kamolot bo‘ladi. Bunday
quvvat so‘z yordamida tuyg‘ularni ulg‘ayish, boyitish, e’zozlash, insoniylashtirish,
hayratlantirish tarzida yaratadi. Eng asosiysi, bu haqiqat dilda yoqimlilikni,
sezimlikni, lazzatlilikni yaratish, jonliligini ta’minlash orqali ro‘yobga chiqaradi.
Shu xislati bilan “kir”lardan tozalaydi: mehr va muhabbatni dilxushlik va
osoyishtalikni, shularga moyillikni uyg‘otadi, o‘stiradi, komillik tomon
yetaklaydi” 42
.
Ijod jarayoni juda ma’sulyatli jarayon hisoblanadi. Ijodkor qanday bo‘lishi
kerak? Nimalarga e’tibor berishi kerak? Va qanday xislatlar sohibi bo‘lishi lozim
degan savollarga yechim sifatida keltirilgan bu fikrlar naqadar o‘rinli. Ijodkor
sehrli so‘zning sehrini ishlata olsa, so‘zning mo‘jizakorligini namoyon eta olsa,
so‘zning bashoratchiligidan xabardor bo‘lsa, buni amaliyotda, ijodida qo‘llay olsa,
u haqiqiy iste’dodga ega ijodkor hisoblanadi. Ijod jarayoni shaxsni ilgariga tomon
42
Umurov H. Shoir qismati va she’r mehnati. Risola. Samarqand, SamDU nashriyoti , 2021 . 34-bet.
45](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_45.png)
![yetaklaydi, kuch beradi, ko‘ngilni g‘uborlardan tozalab, unga orom beradi, insonni
komillik tomon yetaklaydi.
Ijod-yangi moddiy va ma’naviy ne’matlar yaratish faoliyati. Unda inson
tafakkuri, xotira, tasavvuri, diqqati, irodasi faol ishtirok etadi, butun bilimi,
tajribasi, iste’dodi namoyon bo‘ladi. Ijodni shartli ravishda ikkiga: ilmiy ijod va
badiiy ijodga bo‘lish mumkin. Olimlar faoliyati ilmiy ijodga, san’atkor,
yozuvchilar faoliyati badiiy ijodiga qaratilgan. Ba’zi kishilarda har ikki ijod
jarayoni, qobiliyati rivojlangan bo‘lishi mumkin, ammo o‘sha ijodiy jarayonning
asosan bir yo‘nalishidan ketadi va bu izlanishlar davomida ba’zi o‘rinlarda ikkala
ijodda ham qobiliyatga egaligi namoyon bo‘ladi.
Badiiy ijod murakkab jarayon bo‘lib inson faoliyatining idrok etish,
baholash, qadrlash singari turlari bilan bog‘liq holda amalga oshadi. Buning uchun
ijodkor erkin hayol, ozod tafakkur, keng ko‘lamli tasavvur, milliy g‘urur va yuksak
orzularga ega bo‘lishi kerak. Ilhom va ijod tushunchalariga batafsil to‘xtaldik,
chunki she’riyat ilhom va ijod natijasidir.
Inson o‘zidagi qobiliyatni sezmog‘i va uni rivojlantirishga harakat qilmog‘i
lozim. Bu borada ilmning hikmati ham katta albatta, har birimiz bilimlarni chuqur
o‘rganishga intilmog‘imiz, imkoniyatlarimizni va maqsadlarimizni ilmga
yo‘naltirmog‘imiz lozim. Shundagina bizda yashiringan qobiliyatni, salohiyatni
yuzaga chiqishi boshlanadi. “Ilm- ikki dunyo saodatining kaliti” – deganlarida
bobolarimiz nimani nazarda tutganlar? Biz bilim sabab dunyoni anglaymiz,
o‘zligimizni, bu dunyoda yashashdan maqsad nima ekanligini, yashaganda ham
qanday yashamoq lozimligini, halol nima-yu, harom nimaligini ham shu ilm sabab
anglaymiz. Har bir inson to‘plagan bilimlari natijasida ikki dunyo saodatiga
erishmoq uchun nima qilmoq lozimligi xususida xulosa chiqaradi va shunga qarab
ish tutadi. Ijodkorning ilmi kuchli bo‘lsa, u yaratgan asarlar ham kuchli mazmun
mohiyatga ega asarlar bo‘lib yaratiladi. Maktab o‘qituvchisining so‘zi o‘ttiz bolaga
yetib boradi, Dorilfunun domlasining so‘zi yuzta talabaga yetib boradi, Notiqning
so‘zi ming tinglovchiga yetib boradi, Qalamkashning so‘zi bir yo‘la o‘n ming, yuz
ming kitobxonga yetib boradi. Demak, uning so‘zi mas’uliyati ham
46](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_46.png)
![boshqalarnikidan ming hissa ortiqroqdir - deydi O‘tkir Hoshimov. Bu aytilgan fikr
shubhasiz haq gapdir, chunki ijodkor yaratgan asar durdona asarlar darajasiga
chiqa olsa, bu asar necha millionlab o‘quvchilarini topadi va qadr qimmati ortib
boraveradi. O‘tkir Hoshimov maktab o‘qituvchisini, notiqni, dorilfunun domlasini,
va qalamkashning berayotgan ta’limi va bilimini darajasini, mas’uliyatini juda
chiroyli taqqoslab ochib bergan. Ularning ichida eng mas’uliyatlisi ham,
ko‘pchilikka yetib boradigani ham qalamkashning mehnati ekan, demak,
qalamkash ko‘pchilikka mos, o‘qiganda kitobxonga nimadir bera oladigan asar
yozmog‘i lozim ekan.
Erkin Vohidov har bir she’rida o‘zligini to‘la namoyon qila olgan
san’atkordir. Zero, she’rda o‘zlikni namoyon qila olish chin ma’nodagi individual
uslubning muhim belgisi hisoblanadi. Shu nuqtai nazardan shoirning qaysi bir
she’ri yoki dostonini o‘qimaylik unda ijodkor o‘z xalqining, millatining fidoyi
farzandi ekanini isbotlaydi. Fikrimiz dalili sifatida “Ruhlar isyoni”, “Inson”
qasidalarini eslasak bas. Insonning insondan, so‘zning so‘zdan farqi bor. Olim
so‘zi ong va fikratga, shoir so‘zi qalb va hissiyotga qaratilgan bo‘ladi. Shuning
uchun ham barcha oqil so‘z she’r bo‘lmaganidek barcha she’riy so‘z hikmat
bo‘lavermaydi.
Oddiy hayotiy mantiqdan farqli o‘laroq she’rning o‘z mantig‘i bor. She’riyat
dargohida qadam qo‘ygan har bir havaskor o‘ziga savol berib badiiy tafakkurga
moyilligini aniqlab olgani maqul. Bu xususiyatni xalqimizda “tab’i nazm”
deydilar. Erkin Vohidovning yuqorida keltirilgan fikrlarida olim va shoirning eng
katta farqiga e’tibor qaratib ketilgan. Chindan ham olimlar aniq faktlarga,
dalillarga suyanadilar va shular asosida ongli, aniq xulosalar chiqaradilar, shoir
ahli esa qalb tug‘yonlariga, hissiyotlarga tayanadi. Shu o‘rinda ijodkorning shoir
va olim haqidagi qarashlarining she’riy satrlardagi ifodasini keltirsak:
Qancha ilhom kerak, ishq, orzu-tilak,
Insonni fazoga uchirmoq uchun.
Qancha bilim kerak, tafakkur kerak
Buni she’r dostonga ko‘chirmoq uchun.
47](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_47.png)
![Olimni band etar yulduzli osmon,
Cheksiz fazo ilmi shoir xayolin.
Ha, bu shunday zamon, ajoyib zamon,
Olimlar – shoiru
Shoirlar – olim.
Antik davrda yashab ijod etgan faylasuf Arastu olim va shoir haqida
shunday mulohazalarini keltirib o‘tgan: “Tarixchi olim bilan shoir o‘z asarlarini
biri vaznsiz, ikkinchisi vaznga solib yozishi tufayligina bir-biridan farqlanmaydi.
Agar Gerodotning asarlari she’riy vaznga solib yozib chiqilsa ham, baribir tarixiy
asarligicha qoladi.
Chindan ham olim va shoirning yozganlari faqatgina vaznga solinganligi
bilan farqlanmaydi. Asardagi badiiylik, badiiylikka yo‘g‘rilgan nigoh bilan
yozilgan asar haqiqiy badiiy asar bo‘ladi. Olim faktlar bilan ishlaydi. Shoirlik
insonning ko‘nglidan kechgan kechinmalarni badiiy tasvir vositalari yordamida
keng tasvirlaydi, ularda aniq dalillar bo‘lishi shart emas, hatto ozgina yolg‘oni
bo‘lsa ham bo‘laveradi. Erkin Vohidov aytganidek: “She’riyat bo‘lmagan ishni
bo‘ldirish, yolg‘onni rost qilib ko‘rsatish, andak sehrgarlik hamdir” 43
Ijodkor fikrlarini davom ettirib “Anushervoni odil va shoirlar” haqidagi
rivoyatni ham keltirib o‘tganlar, uning qisqacha mazmunini keltirib o‘tmoqchiman:
Kunlardan bir kun Anushervoni odil barcha shoirlarni to‘playdi va bir shoirning
satrlarini o‘qib, qanday qilib bunday yolg‘onni yozish mumkin, hech zamonda
yorning kipriklari o‘q bo‘lib oshiqni yaralashi mumkinmi? deydi va bundan keyin
yolg‘on aralashgan she’r yozishni taqiqlaydi,kimda kim taqiqni buzsa o‘lim
jazosiga hukim etiladi deydi. Shundan keyin ancha vaqt hech kim she’r yozmay
qo‘yadi. Ancha vaqtdan keyin bir shoir she’r yozadi:
Tong otsa yulduzlar so‘nar osmonda
Xo‘rozlar qichqirar Mozandaronda
Xalafda kechqurun quyosh botadi
Kechasi odamlar uxlab yotadi.
43
Vohidov E. Shoiru, she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 33-bet.
48](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_48.png)
![Uni o‘qib ko‘rgan hukumdor shoirlarga yana yolg‘on aralashgan she’rni
yozishni buyuradi, chunki anglaydiki she’riyat o‘sha yolg‘oni bilan ham go‘zal
ekan. Shoir “yolg‘oni” – uning badiiy tafakkuri mevasi, iste’dod nishonasi,
xudodad xislat karomatidir. Shoir “yolg‘oni” chinlardan chinroq haqiqatdir.
“Tanovar” ga e’tibor qaratsak:
Yor yurgan ko‘chalarni supuray sochim bilan,
Changi chiqsa suv sepay ko‘zlardagi yoshim bilan.
Bir qaraganda yolg‘ondek tuyulgan satrlar go‘zal tashbehlar, mubolag‘alar
bilan yanada ta’sirchan ma’no kasb etgan. Haqiqat shuki ko‘chani soch bilan
supurib bo‘lmaydi, ko‘z yosh bilan suv sepilmaydi. Bu hayot haqiqatidan yiroq,
lekin badiiy mantiqqa munosib aytilgan bu satrlar mehri muhabbat haqida,
sog‘inch haqida bitilgan minglab to‘g‘ri deb qaralgan so‘zlardan haqqoniyroqdir.
Buni kitobxon qalbi farqlab, yolg‘onlar orqali ifodalangan haqiqatni to‘g‘riligicha
ham aytib qo‘ya qolsa bo‘lmaydimi deyishimiz mumkin, ammo u holda she’rning
ta’sir kuchi kamayadi yolg‘onlar tashbehlar orqali berilgan ifoda ruhiyatga
boshqacha ta’sir etadi.
Yana bir jihat borki, inson tabiatida zavq-shavq bo‘lmasa sa’natni asl
mohiyatini his etmog‘i qiyin. She’rni bitmoq va o‘qimoq uchun, she’rni anglamoq
uchun tab’i nazm muhim. Erkin Vohidovning “Shoiru, she’ru shuur” asarida
shoirlik haqida, uning vazifasi, mas’uliyati, mashaqqati haqida juda qimmatli
fikrlar keltirib o‘tilgan, ulardan ba’zilari bilan tanishsak:
She’r shoir qalbida tug‘ilgan hayotiy tuyg‘ularni ifoda qiladi va shu bilan
o‘quvchi yuragini rom qiladi. Shoir o‘zi yonmasa, boshqalarni yondirolmaydi,qalb
hislarida otash bo‘lmasa, boshqa qalblarga harorat berolmaydi. Bu sehrli otashsiz
har qanday she’riy jimjimalardan, badiiy vositalardan, mahoratdan naf yo‘q. Inson
yuragi ham bir olam. Uning ham bahor va kuzlari, tong va tunlari, orom va
zilzilalari bor. She’riyat yurak sadosi bo‘lganida ana shu murakkab tuyg‘ular
olamini ifoda qiladi. Shuning uchun har bir she’rni o‘qib quvonsak, ko‘ksimiz
surur va iftixor tuyg‘ulariga to‘lsa, ikkinchi bir she’rni o‘qib xayolga tushamiz,
inson dardlariga oshno bo‘lamiz. Shoirlik o‘sha tuyg‘ularining tabiiyligi va
49](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_49.png)
![haqqoniyligiga she’rxonni ishontira olishdir. Ishontira olish qobiliyati iste’dodning
mezonidir. Shoir nimaki yozsa, baxt haqida yozadi, baxtini, yoki baxt haqidagi
orzusini yozadi.
Shoirlik juda mas’uliyatli va sharaflidir, har qanday inson shoir bo‘lib
ketolmaydi, bunday qobiliyatni Olloh hammaga ham beravermaydi. Shoir jangchi
kabi mardonavor bo‘lsa, barkamol bo‘lsa, shaxs sifatida ham barchaga o‘rnak
bo‘lsa, odamlar uning faqat she’riga qarab emas, shaxsiyatiga ham havas qilsa,
unga o‘xshashga intilsagina buyuk ijodkor darajasiga ko‘tarila olishini alohida
qayd etishi ham bejiz emas edi.
Erkin Vohidov o‘zining adabiy-tanqidiy qarashlarida she’r, she’riyat hamda
shoirlik masalalari tahliliga batafsil to‘xtalgan, ularning ayrimlarini tadqiqot
ishimizda tahlilga tordik. Boshqa adabiyotshunos ijodkorlarning mulohazalari
bilan bog‘liqlikda ko‘rib chiqdik. She’riyat va shoirlik juda mas’uliyatli va sharafli
ish, mashg‘ulot ekaniga yana bir bor amin bo‘ldik.
Shoirning ijod haqidagi qarashlarida mumtoz an’analarga, milliy
qadriyatlarga hurmat bilan birgalikda, jahon adabiyotining etakchi tamoyillariga
ham juda katta mehr bilan qaragan shaxs edi. Shuning uchun shoirlikni qismat
deya e’tirof etgan va unga hamohang umr kechirgan ijodkordir.
Bob bo‘yicha xulosalar:
Erkin Vohidov ijodni, ijodiy jarayonni, shoir va bu qismatni juda ulug‘lagan
ijodkorlardan biridir. Buning zamirida inson, hayot, o‘lim, adalat, haqiqat,
shafqatsizlik barcha-barchasi mustahkam o‘rin olganligini kuzatish mumkin. Adib
ijodni juda ulug‘lash bilan bir qatorda, uni borlig‘i bilan sevgan, e’zozlagan talant
sohibi ekanligini alohida qayd etish lozim.
Erkin Vohidov yaxshi shoirgina emas, “ do‘stlik rishtalari elchisi” ham
bo‘lgani ma’lum, ijodkor dunyoning ko‘pgina mamlakatlarida bo‘lgan va
ko‘pchilikning mehrini qozongan. “Gap-ku ko‘p, umr oz”- deydi o‘zbeklar. Bizga
in’om etilgan bu umrni har daqiqasini unumli o‘tkazishga intilamiz, ezgu ishlarni,
buyuk dard – ijod dardi bilan yonib yashashni orzu qilgan ijodkordir.
50](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_50.png)
![Shoirlik faqat tim qorong‘u xonaga kirib olib she’r yozish emas. Yoki elga
faqat she’ri bilan muallimlik qilish emas, shoir hamma zamonda jangchi bo‘lgan.
Bu sifat, ayniqsa, bizning zamonda juda kerak. Men shoirning shaxs sifatida ham
barkamol bo‘lishini orzu qilib, ana shu orzuning ijodiy mevasini tatigan
ijodkorlardan biri ham Erkin Vohidovdir.
51](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_51.png)
![III BOB
IJODKORNING ADABIYOT VA ADABIYOTSHUNOSLIK
MUAMMOLARI HAQIDAGI MULOHAZALARI
3.1.Ijodkorning adabiyot haqidagi mulohazalari. H ayotida katta ahamiyat
kasb etadigan badiiy adabiyot so‘z bilan ish ko‘radigan san’at turi sifatida e’tirof
etilishi bejiz emas. Shuning uchun ham badiiy adabiyot so‘z san’ati deb yuritiladi.
Badiiy adabiyot san’atning murakkab va serqirra turi bo‘lib, insonda yuksak
ma’naviyatni shakllantirishning eng ta’sirchan vositalaridan biri sifatida qayd
etiladi. Insondagi ismsiz tuyg‘ular, nozik kechinmalar, ko‘z bilan ko‘rib, quloq
bilan eshitib, qo‘l bilan ushlab, til bilan totinib bo‘lmaydigan ruhiy holat jilvalarini
faqat so‘z yordamida ifoda etish mumkin. Badiiy adabiyotning asosiy ish quroli
so‘z ekanligini unitib bo‘lmaydi. Badiiy adabiyot tasvirlanayotgan narsa yoki
shaxsning hozirgi holatini qanchalik ishonarli aks ettirsa, uning o‘tmishini ham
kelajagini ham shunchalik ishonarli tasvirlaydi.
Badiiy adabiyot, ijod uning xususiyatlari haqida Yuxan Borgen shunday
mulohazalarni keltiradi: “yozuvchi bo‘lmoq qalbingni odamlarga ishonib ochib
bermoqdir. Albatta, fikrlarni bayon qilish bilan bog‘liq yozma faoliyatning boshqa
shakllari ham bor. Ular istagan narsaga – ilmga, texnikaga, hunarga, falsafaga,
siyosatga, dinga talluqli bo‘lishi mumkin... Undan ko‘ra ko‘proq biz “nafis
adabiyot” demoqni ma’qul ko‘ramiz ” . 44
Ongimizda paydo bo‘lgan fikrlarni shunchaki qog‘ozga tushirsak adabiyot
bo‘lavermaydi uni badiiylik pardasiga o‘rab tasvirlash haqiqiy badiiy adabiyot
namunasi bo‘ladi. Badiiy adabiyotning ilmdan tub farqi shundaki, u ma’naviy
haqiqatlarni aks ettiradi, fan esa ilmiy haqiqatlarni aks ettiradi. Ilmiy haqiqat
mantiq va fikr orqali oydinlashsa, ma’naviy haqiqat his-tuyg‘u vositasida
oydinlashadi. Inson hayotida ma’naviyat muhim, ammo uni ilmsiz shakllantirish
mumkin emas. Ular bir-biri bilan dialektik birlikda taraqqiy etib kelganligini inkor
etib bo‘lmaydi. Shuning uchun badiiy adabiyotning taraqqiyoti davomida insonni
44
Yuxon Borgen. Yozuvchi bo‘lmoq nima degani? Qarang: Jahon adiblari adabiyot haqida. Ozod
Sharafiddinov tarjimalari. – Toshkent, Ma’naviyat, 2010. 363-bet.
52](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_52.png)
![anglash, uning turfa xil xarakterlarini namoyon etish uchun qilingan izlanishlar
samarasi o‘laroq adabiyot yashab kelmoqda.
Erkin Vohidov qayd qilganidek: “Adabiyot, san’at – qalbning hunari,
yurakning ishi. Shoir, yozuvchi yuragining so‘zi, qalbning amri bilan qo‘liga
qalam oladigan odam. Agar, yozuvchi, shoir vijdon so‘zini aytolmasa fojia yuz
beradi. Adabiyot ahli hamma zamonlarda inson qalbining erki uchun kurashgan.
Zamonlar bo‘lganki unda rost so‘zni aytish jasorat hisoblangan”. 45
Adabiyot inson qalbining turli holatlarini badiiy talqin etar ekan, buning
zamirida uzoq yillik tajribalar, turfa xil davrlar mavjudligini unutmaslik lozim.
Adabiyotning tasvir obyekti inson ekan, uning qarashlarini orzu umidlarini talqin
etish, ularning hayotiy iztiroblarini talqinlar etib kelgan. Har qanday davr adabiyoti
inson va uning xarakter ruhiyatini talqin etganligi, bu esa ularning hayotdagi qadr-
qimmatini belgilash bilan izohlangan.
Oybek adabiyot haqida: “Adabiyot – fikr ommasi, qalb hislari bilan doimo
sayqallanadigan, to‘xtashni bilmaydigan, borgan sari hamisha nurlanishi,
chaqnashi oshib boradigan bir soha. Adabiyotimizning tasvir obyekti – xalqimiz
turmushi. U o‘z taraqqiyotida xalq hayotini, kurashini, orzu-armonlarini, his-
tuyg‘ularini fikr-xayollarini yangi jamiyat qurish yo‘lidagi faoliyatini badiiy aks
ettirib rivojlanadi, benihoya yutuqlarni qo‘lga kiritadi” – deb o‘z adabiy-tanqidiy
fikrlarini bayon etgan.
Adabiyotning tasvir manbai , inson va uning hayoti, muammolari ekan,
adabiyot shu jarayonda yillar davomida faollashib keldi. Badiiy asarlarning kishida
his-tuyg‘u uyg‘otishining sababi shundaki, har qanday badiiy asar, avvalo,
hissiyotlar, kechinmalarning mahsulidir. Adabiyotdan boshqa o‘quv fanlarida
hissiyot bo‘rtib turmaydi. Badiiy adabiyotda asosan tuyg‘ular bilan ish ko‘riladi.
Yozuvchi o‘z his-tuyg‘ularini kitobxondan yashirmaydi, aksincha unga yuqtirishga
intiladi. Menimcha shu sabab badiiy asar qahramonlari xuddi tirik odamlarday,
yaqin insonlariday kitobxonni bezovta qiladi, o‘ylantiradi. Asardagi tasvir o‘zimiz
kabi insonlar haqida, hayot tashvishlari haqida bo‘lgani uchun ham kitobxonga
45
Vohidov E. Shoiru , she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 36 -bet.
53](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_53.png)
![qadrli, uning tuyg‘ulariga o‘z ta’sirini o‘tkaza oladi. Balki, inson tafakkuridagi
evrilishlar, istiroblar o‘quvchi qalbini larzaga solsa ajab emas.
Bugungi globallashuv jarayonida adabiyotdan uzoqlashish, yoshlarni bunga
qiziqtirish borasida ham jiddiy amaliy ishlar olib borilmoqda, ammo Vatan
oiladan, ostonadan boshlangani kabi adabiyotga mehrni oilada berish kerak.
Adabiyotni yoshlarning ongiga singdirish, kitobxonlik va mutolaa madaniyatini
rivojlantirish borasida ko‘plab ishlar amalga oshirilmoqda, tanlovlar
o‘tkazilmoqda, albatta, bu harakatlar o‘zining natijasini ko‘rsatadi deb umid
qilamiz. Ijodkorlarimiz o‘zlarining ko‘nglidan kechgan tuyg‘ularni hamma
zamonlarda ham aytishga hayiqishgan. Ijtimoiy-siyosiy muhit bilan hisoblashishga
harakat qilishgan. Xususan, istiqlol sharofati tufayli yurtimiz tarixida yangi davr
boshlandi. Xalqimiz hayotining hamma jabhalarida, jumladan, adabiyotimiz
tarixida ham buyuk o‘zgarishlar, burilishlar sodir bo‘ladi. Bu davrga kelib
adabiyotimizdagi eng katta yutuq va yangilik shu bo‘ldiki, ushbu davrda
yozuvchilarimiz sotsialistik realizim va kommunistik mafkura ta’siridan xalos
bo‘lib, tom ma’noda so‘z erkinligi, matbuot erkinligiga erishganlari juda
quvonarlidir. Adabiyotimizda ham demokratiya va oshkoralik kuchaydi.
Hayotmizning hamma sohalarini yoritishda adabiyotimiz ilgarigi noto‘g‘ri
mezonlaridan butunlay qutuldi va o‘tgan qisqa vaqt ichida nafaqat o‘zbek
kitobxonlari, balki dunyo adabiyoti ixlosmandlari qalbini junbushga keltirgan
nodir asarlar yuzaga keldi.
Yosh avlodning ma’naviy barkamolligiga o‘zining ulkan hissasini qo‘shgan
ijodkorlardan biri O‘zbekiston Qahramoni Erkin Vohidov hisoblanadi. Adabiyotga
o‘tgan asrning 60-yillaridan boshlab kirib kelgan ijodkor o‘zining sermahsul ijodi
bilan o‘z muxlislarini topdi. Ijodkorning ijodidagi yuksalish istiqlol yillarida
yanada balandroq ko‘tarildi. Bu davrda yaratilgan asarlari zamonaviy o‘zbek
adabiyoti tarixida yaratilgan durdona ijod namunalari qatoridan joy olgan. Biror
asarni zamonga bog‘lab tahlil etish ancha murakkab masala bo‘lib, agar asar o‘zi
tahlil etilayotgan davrda yaratilgan bo‘lsa, yana ham mushkul ishdir. Shunday ekan
mustaqillik davri adabiyoti haqida gapirish g‘oyatda mas’uliyatli masaladir.
54](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_54.png)
![Istiqlol davriga kelib o‘zbek adabiyoti yuksak pog‘onaga ko‘tarildi. Yaratilgan
asarlarda dunyoni tushinish va tushintirish, inson psixologiyasi o‘z haq-
huquqlarini anglash, o‘zlikni anglash, xalq ongini ochish, saviyasini o‘stirishga
intilish adabiy jihatdan yangilanish bosqichiga ko‘tarildi. Endilikda inson
adabiyotda mohiyatini qaytadan kashf etdi.
Insoniyat adabiyotning bosh qadriyatiga aylanib bordi. Yozuvchilar
insonlarni boricha qanday bo‘lsa shundayligicha tasvirlashga intildilar. Inson
qanday bo‘lsa, shundayligicha ulug‘lanadi. O‘rni kelganida xatolari, noto‘g‘ri
amallari uchun kamsitiladi ham. Inson qanchalik ko‘klarga ko‘tarib ulug‘lanmasin,
o‘z hatti-harakatlariga, hatto hayolidan o‘tayotgan o‘y-fikrlariga ham javob
beradigan zot sifatida tasvirlana boshladi. Istiqlol adabiyoti mavzu jihatdan ham,
shakl nuqtai nazaridan ham rang-baranglikka erishdi. Bir vaqtlardagi taqiqlar
yo‘qotildi. Shakl ham ahamiyatini yo‘qotdi – qisqa hajmli romanlar ham yaratildi.
Mustaqillik davri adabiyotinig yana bir muhim xususiyati shundaki, bu vaqtga
kelib o‘zbek adabiyoti jahon adabiyoti an’analari bilan chog‘ishtirila boshlandi.
Yangi metodlar va oqimlar kirib kela boshladiki, bularning barchasi turfa
ohangdagi badiiy asarlarning yuksalishiga zamin hozirladi.
Istiqlol davri adabiyoti haqida Ozod Sharaffiddinov shunday fikrlarni
bildiradi: “Avvalo, aytmoq kerakki, istiqlol adabiyoti xronologik tushuncha emas.
Soddaroq qilib aytsak, istiqlol adabiyoti deganda biz faqat 1991- yildan keyin
yaratilgan asarlarnigina tushunmasligimiz kerak. Istiqlol adabiyoti Cho‘lponlar,
Fitratlar ijodidan boshlangandek, u so‘nggi o‘n yillikda ham shakillanishda davom
etdi. Tabiiyki, bundan keyingi o‘n yilliklarda ham takomilda davom etadi.
“Birinchi navbatda ijod uchun erkin sharoit yaratilganini alohida ta’kidlash kerak.
Hayotni aks ettirishga odamlar xarakterini yaratishga erkin munosabat yangi
adabiyotning muhim belgisidir, adabiyotdagi yangilanish jarayonlari haqida
to‘xtalganda esa, albatta, mazkur san’at sohasining o‘ziga xos xususiyatlarini
nazarda tutib mulohaza yuritmoq zarur. Masalan: gulzordagi gullarni bugun
sug‘orsangiz, ertasiga ertalaboq yashnab, yayrab ketadi, uning yashilligi
55](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_55.png)
![quyuqlashadi tanasi baquvvat tortadi, g‘unchalaydi, xullas, dabdurustdan
yangilanadi. Adabiyotdagi yangilanish jarayoni esa asta-sekin kechadi” 46
.
Bilamizki, ijodkor ahli erkinlikni sevadi, erkin tuyg‘ular, erkin fikrlar, erkin
ovoz, erkin adabiy muhitning tasiri katta. Erkin fikr yuritish, va uni boricha
ifodalash hamma davrlarda ham oson bo‘lmagan, buning isboti sifatida qatag‘on
qurboni bo‘lgan jadid bobolarimizni misol tariqasida keltirishimiz mumkin. Istiqlol
adabiyoti ijod ahliga bir vaqtlar mushkul masala bo‘lgan erkinlikni berdi. Hayotni
aks ettirishda, asardagi inson psixologiyasini tasvirlashda, davr muammolarini
yoritishda erkin munosabat yangi adabiyotning muhim xususiyatlaridan
hisoblanadi. Adabiyotning yangilanish jarayoni ham bu narsaga bog‘liq albatta.
Erkin fikrlar, erkin xulosalar natijasida turfa mavzulardagi ijod namunalari paydo
bo‘ladi va adabiyot qolipga tushib qolmaydi. U yangilanishda davom etadi. O‘z
navbatida bu jarayon sekinlik bilan bosqichma bosqich amalga oshadi.
Taniqli shoirimiz Erkin Vohidovning adabiyot haqidagi mulohazalari bilan
o‘rtoqlashib, fikrlarimizni davom ettirsak: “Adabiyot sohasiga kirgan har qanday
odamda shaxsiy manfaatdan ko‘ra ijtimoiy manfaat kuchliroq bo‘lishi lozim. U har
qanday hujumlarga, ginalarga, ta’na toshlariga bardosh bergan holda, yuragidagi
o‘ylarni baralla aytish darkor”! Sehr darajasidagi yuksak san’at bo‘lmagan joyda
qolgan hammasi behuda kuchanish quruq gap. San’atda umuman ishlik nisbiy
tushunchadir. San’atning, adabiyotning, she’riyatning katta- kichikka talabi bitta.
Qalblarni zabt etish! Zabt etilgan qalblarga esa ezguluk urug‘ini sochish! Bizga
mukofot o‘sha urug‘larning mingdan biri bergan hosilni ko‘rish, xolos” 47
.
Darhaqiqat, badiiy adabiyotning o‘rni juda kuchli. Insonni ma’naviy kamol
topishida ham, uning tafakkuri va dunyoqarashini shakllanishida ham, uning o‘rni
beqiyos ekanligi qayd etiladi. Milllionlab qalblarga ezgulik urug‘ini olib kirishga
harakat qiladi.
“Men adabiyotdagi har qanday izlanishni qo‘llab quvvatlayman. Ammo
sharq mumtoz adabiyotidan uzoqlashib ketayotganimiz meni juda tashvishga soldi.
46
Sharafiddinov O. Ijodni naglash baxti. – Toshkent, “Sharq” nashriyoti, 2004. 144-bet.
47
Vohidov E. Shoiru , she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 39 -bet.
56](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_56.png)
![Biz ularning ko‘pidan bebahra qolayotganga o‘xshaymiz. Bu muqaddas
javohirotni, sal nariga borib, hech kim bilmay, undan bahramand bo‘lmay
qoladimi, deb qo‘rqaman. Chuqur insoniy falsafa, abadiyatga dahildor bo‘lgan
badiiyat, san’atkorlik sirlarini aynan shulardan o‘rganish lozim. Kishilar
o‘rtasidagi beqadrlikka qarshi insoniy mehr masalasi birinchi o‘ringa chiqayotgan
bir paytda, ularni o‘qib, yurakka hayotbaxsh nur olish juda zarur”. 48
Ijodkorning “San’atning, adabiyotning sharti – barkamollik va
mukammallikdir”, - degan qarashlariga to‘xtalsak, san’atimiz adabiyotimiz uchun
albatta mukammallik juda muhim, adabiyot mukammal asarlar bilan boyib borsa,
shundagina unda yuksalish bo‘ladi. Mukammallik nafaqat adabiyot uchun muhim,
balki, barcha sohalarda, jabhalarda, har qanday ishda kerak. Shoirning tafakkur
dunyosi, uning kengligi, fikrining tiniqligiga tahsinlar aytmasdan iloj yo‘q.
Bu haqida so‘z yuritgan adabiyotshunos Hotam Umurov shunday yozadi:
”Yurak dard-alam bilan to‘lib, jabr-jafo chekkan, azob-uqubat tortgan paytida
alamdiyda shoirning qalbidan ”uchqun” chiqadi, Nur tug‘iladi. Bu ”uchqun” va nur
o‘qiganlarning qalbidagi hislarni, tuyg‘ularni titratadi, jo‘shtiradi”. 49
Insonni adabiyotni anglash nafaqat murakkab, balki uning dunyosiga
hamohang hayotni, turfa olamlarni badiiy talqin etganligi uchun ham, uning
talqinlari inson qalbini larzaga solsa ajab emas. Balkim, shuning uchun ham
adabiyot, uning badiiy funksiyalari haqida so‘z yuritilganda, adabiyot bu ”mardlar
maydoni” hisoblanishida ham haqiqat mavjudmi, - degan xulosaga kelasiz.
Adabiyotning toshi og‘ir ekanligi, ustozlar tomonidan alohida qayd etilganligida
ham asoslar mavjud. Adabiyotning kuchi atomdan ham kuchli ekanligi alohida
qayd etilganligida asoslar mavjud.
Erkin Vohidovning bu haqidagi qarashlari, bizning tushunchalarni ma’lum
darajada asoslaydi: “Adabiyot – yuvvosh-ma’qul odamlarning maydoni emas.
Faqirona ko‘nikuvchanlik o‘z tinchini o‘ylash iste’dodni halok etuvchi omillardir.
Dunyoga tinchlik – adabiyotga jang kerak. Adabiyot bahs bilan tirik. Ammo biz
48
Vohidov E. Shoiru, she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 44-bet.
49
Umurov H. Adabiy ijod asoslari. Darslik. – Samarqand, SamDU nashri, 2022. 325-bet.
57](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_57.png)
![ko‘p hollarda halol ochiq-oydin tanqidiy gaplarga tayyor emasligimizni ko‘rsatib
qo‘yamiz. Bizni tanqid qilgan yoki biz bilan bahs qilgan odamni dushman deb
bilamiz. Qasdimizni olish payiga tushamiz. Biz o‘z muhitimizda do‘stona tanqid
ruhini yaratib, millionlab o‘quvchilarimiz qalbida shu ruhni, mardlik, tantilik,
hayiqmaslik ruhini tarbiyalashimiz kerak”. 50
Xullas, adabiyotning badiiy funksiyasi haqida turfa xil qarashlar maydonga
kelgan bo‘lsa-da, inson ma’naviyatiga, uning botiniy-ruhiy olamiga sezilarli ta’sir
qiladiki, bu esa uning asrlardan beri shakllanish, taraqqiy etishidan dalolat beradi.
Adabiyotning turfa xil sarhadlardan o‘tishida ham uning tarkibida insoniyat,
insoniylik, ezgulik mujassamlashganidan dalolat berishi asoslandi.
Erkin Vohidov turli davr kishilarni ko‘rsa-da, badiiy adabiyotning istiqlol
yillaridagi o‘zgarishlariga, taraqqiyotiga, tasvir usullariga ham jiddiy nazar soldiki,
bu davr adabiyoti erkin adabiyot ekanligini alohida qayd qilganligi ko‘rsatib
berildi.
3.2. Adabiyotshunoslik masalalari talqini. Ma’naviy-madaniy merosni
tahlil va tadqiq etish, hozirgi adabiy jarayon hodisalarini tanqidiy o‘rganish,
o‘zlashtirish, estetik baholash adabiyot ilmining asosini tashkil qiladi. Mazkur
ustuvor yo‘nalishlar qatorida, yana adabiyot nazariyasi, xalqaro adabiy aloqalar va
adabiy ta’sir masalalari adabiy tanqidchilik uchun muhim bo‘lgan jihatlardir.
Ma’lumki, ijtimoiy-siyosiy, falsafiy tizimlarning o‘zgarishi, avvalo,
dunyoqarashlarning o‘rin almashuvidir. Bu, shubhasiz, yangi tushunchalar,
talqinlar, tasavvurlar silsilasini yuzaga keltiradi. Adabiyotshunoslikning ham
adabiyot va san’at singari davr didini, millatning badiiy-estetik saviyasini, jamiyat
ma’naviyatini kamol topdirishda betakror o‘rni bor. Ilm ahli o‘z zamonasidagi ana
shu yuksak mas’uliyatni teran anglagan holda, adabiyotni, madaniy-tarixiy-diniy
merosni umubashariy qadriyat sifatida o‘rganishi, baholashi davomida nazariy
umumlashtirish madaniyati tobora takomillashib bormoqda.
Keng o‘quvchilar ommasi ilm ahlidan, avvalo, badiiy asar va yozuvchi
fenomenini tushuntirib berishini kutadi. Shu ma’noda, ana shu bir-biri bilan uzviy
50
Vohidov E. Shoiru, she’ru shuur. Adabiy o‘ylar. – Toshkent, 1987. 124-125-betlar.
58](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_58.png)
![bog’liq ikki hodisa millat tarixiy taraqqiyotining muayyan bosqichidagi
madaniyatining, ma’naviy-intellektual darajasining bir belgisidir, degan tamoyil
yetakchilik qilmoqda. Badiiy adabiyotning umumiy holati adabiyotshunoslik
ilmining ham darajasini belgilab beradi. Tarix, falsafa, din, san’at, kino, teatr,
musiqa, tasviriy va amaliy san’at ijodkor shaxsiga nechog’liq katta ta ʼ sir
ko‘rsatayotgan paytda, asarlarni ana shu omillar sintezi sifatida o‘rganish,
o‘zlashtirish tamoyili kuchaydi.
Bobolarimizdan qolgan “Tanqid – kelajak mevasi” degan maqol zamiridagi
ma’no mazmun benihoya kattadir. Qachonki, biz o‘zimizga nisbatan berilgan
tanqidiy fikrni to‘g‘ri qabul qilsakgina, shunda o‘zimizni tarbiyalab baland
pog‘onalarga ko‘tarilamiz. Erkin Vohidov bir maqolasining nomini – “Dunyoga
tinchlik, adabiyotga esa jang kerak”–deb nomlagan edi. Bu tushuncha zamiridagi
hayotiylikni, uning muqaddasligini anglashimiz zarur. Diqqat qilinsa, adabiyot
bo‘stoni qizg‘in bahslar natijasida gullab-yashnaydi, mukammallashib, poetik
yangiliklarni namoyon etib, yuksak saviyali ijodkorlar soni, mukammalik kasb
etgan asarlar ko‘payib boradi.
Badiiy asarlarining qadr-qimmatini oshiruvchi vosita ham, bahs-
munozaralardir. Bunday qizg‘in bahslarning ko‘payishi, avjiga chiqishi uchun
adabiyot jonkuyarlari, ixlosmandlari va chin iste’dodlar ko‘paymog‘i, uning
sabablarini to‘g‘ri his etmog‘i darkordir. Kamdan-kam ijod namunalari asrlar
elagidan o‘tib insoniyatning ma’naviy xazinasiga qo‘shiladi. Lekin bu xazinani esa
keyingi avlodlar boyitib, yuksaltirib borishi lozim. “San’at asarlarining qimmatini
o‘lchovchi, bahosini beruvchi oliy hakam - zamon”. 51
Darhaqiqat, zamon tarozisi ham doimo adolatli bo‘lavermaydi, chunki
itimoiy tuzumda hukmron mafkuradan kelib chiqib, zamon zayliga monand
asarlarga ko‘proq e’tibor qaratiladi. Ammo haqiqiy qimmatga ega asarlar o‘zining
qadrini qachondir baribir topishi, tabiiy. Badiiy mukammal asarlar asrlar osha
yo‘qolib ketmaydi, faqat qaysidir davrda e’tibordan chetda qolishi, yoki tanqidga
uchrashi mumkin. Butun asr davomida ozodlik hayqiriqlari goh yashirin, goh
51
Vohidov E. Erk saodati. To‘la asarlar to‘plami. VI jild. – Toshkent, 2018. 227-bet.
59](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_59.png)
![oshkora kuylanib kelgan, ammo bu asarlar u yoki bu darajada xalq qalbidan o‘rin
olib keldi. Atoqli shoirimizning butun boshli ijodini she’rlari, dramalari, adabiy
maqolalari, barchasi adabiyotimizning bebaho xazinasidan joy olgan va bu xazina
necha avlodlarga ko‘makdosh bo‘lib kelayotganligini bugungi kunda baralla
aytishimiz mumkin.
Shoirsiz yurt – bulbulsiz chaman, yulduzsiz osmon, mayoqsiz bandargoh
bo‘lmagani kabi, yaxshi asarlar barcha davrlarda yaratilgan, yartilmoqda. Shoir
qaysi zamonda, qaysi yurtda yashamasin, birinchi galda o‘z qalbining holatini ayon
etadi, agar bu holat minglarning, millionlarning qalbiga hamohang bo‘lsa, shoir
nidosi umumxalq, umumbashariy nidoga aylanadi. Shoir mavjud hamma zamonda
qismat bo‘ladi. Chindan ham shoirlar inson ruhiyatiga bulbul kabi yoqimli satrlarni
yaratadilar, osmonni yulduz nuri bilan bezaganidek, she’ri bilan ko‘ngillarni
bezaydi, munavvar etadi.
Shu jihatdan, Erkin Vohidov ijodini kuzatsak, shoir she’rlarida keltirilgan,
she’riy qolipga solingan satrlar el orasida ko‘p qo‘llanilib hikmatli so‘z va
maqollarga aylanib ketgan, ularning ba’zilarini hatto xalq og‘zaki ijodi namunalari
orasida ham uchratib qolamiz. Bu haqiqatning zamirida xalqchillik, xalqona ruh
mavjudligini unutish mumkin emas.
Adabiyotimiz tarixida shunday ijodkorlar borki, ular yaratgan asarlar
xalqimiz ruhiy olamiga sezilarli ta’sir qilib kelmoqda. Ular qoldirgan she’riyat
bilan bir qatirda adabiy-tanqidiy qarashlari, adabiyotni, ijod jarayonini, uning
murakkab holatlarini anglashga imkon berayotganligini ham alohida qayd etish
lozim. Ana shunday ijodkorlardan biri Erkin Vohidov o‘zining she’riyatidan
tashqari, adabiy-tanqidiy qarashlarini ifodalab kelgan buyuk so‘z san’atkoridir.
Erkin Vodov ijodni ijodiy jarayonni, uning murakkab qirralarini mukammal
tushungan, tahlil etuvchi, munosabat bildiruvchi shaxs sifatida ham buyuk
salohiyatga ega ijodkorlardan biri bo‘lgan. Shuning uchun ham adabiyotshunos
Ibrohim G‘afurov shoir ijodi haqida so‘z yuritganda shunday yozadi: ”Ijod
cho‘qqilari mavhum tushuncha emas. Ijod cho‘qqilari davrni tarbiyalagan, davr
ramzlarini ta’sirchan badiiy so‘z bilan moddiylashtirgan asarlar – ularning nomlari
60](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_60.png)
![bilan belgilanadi va tarixda qoladi. Erkin Vohidovning ”Nido”si, ”Yoshlik
devoni”, ”O’zbegim”, ”Inson” qasidalari... – bular uch avlod o‘quvchilariga yod
bo‘lib ketgan va bular ijodning sharafli cho‘qqilari”. 52
Shoir yaratgan har bir lirik asar o‘z davrining mukammal asari sifatida
e’tirof etilishi bejiz emas. Uning zamirida uzoq vaqtlik mashaqqatli ijodiy
mehnatning mahsuli ekanligini unitish mumkin emas. She’rda hayajon bor, shavq
bor, lekin she’riy madaniyat ham uzviy birlikda bo‘lishi lozim. Shoir she’rni bir
gap bilan boshlab, tamoman boshqa gap bilan tugatadi, so‘zlarni o‘zi tushungan
ma’noda o‘ziga maqbul bo‘lgan tartibda, o‘zi tasavvur qilgan uyg‘unlik qoidasi
asosida ishlatadiki, bu esa ijodkorning individual uslubidan dalolat beradi.
Shu borada so‘z yuritgan Erkin Vohidov bir o‘rinda shunday mulohaza
yuritadi. Ergash Yondosh sevgilisiga bo‘lgan muhabbatini shunday orzu bilan
ifoda qiladi: ”Ikkimiz ikki satr she’r bo‘lib qolsak deyman, Yosh yalang e’zozlasa,
bayt suyib ismimizni. Shoirlik boshqalar tasavvur qilmaganini tasavvur qilish,
boshqalar o‘ylamaganini o‘ylash demak. Yor bilan birga bo‘lishni orzu qilgan,
kuylagan odamlar ko‘p, lekin hech kimning xayoliga “Ikkimiz ikki satr she’r bo‘lib
qolsak” degan fikr kelmagan. Buni Ergash aytibdi.. Bu – shoirlik”. Qismatni,
taqdirni qarangki, ana shu ikki satr uchun muallifni shoir deb atayabdi.
Erkin Vohidov bu xalqni, millatni, uning dardlarini kuylar ekan, buning
zamirida hayotiy haqiqatlar mujassamlashgan edi. Bizni erkalab bag‘riga bosgan
ham, shoir qilib biyron til bergan ham jafokash, mehnatkash, bag‘ri keng,
orzulariday ulug‘ xalqimiz. Shoir bo‘lishdan oldin shu xalqqa munosib farzand
bo‘laylik, sadoqatli, fidoiy bo‘laylik. Agar shoir bo‘lsak, uning yuziga qaraganda
uyalmaydigan shoir bo‘laylik. Xalqimiz jasoratli, matonatli, zukko xalq,
Navoiyxon, Bedilxon xalq. U oltin bilan misning, olmos bilan shishaning farqini
biladi. Ana shu halol, qo‘li qadoq, aqli teran xalqimiz oldida halol bo‘laylik. Zar
botmonlab emas, misqollab o‘lchanishini unutmaylik, - deb bu xalqni ulug‘ligini
kuylagan edi. Qirq yoshida shoir yelkasiga bir yuk tushar ekan. Bu avvalo,
52
G‘furov I. Yo‘l fazosi va she’r tug‘yoni. Qarang: Vohidov E. Bahor taravoti. To‘la asarlar to‘plami. I
jild. – Toshkent, 2015. 6-bet.
61](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_61.png)
![adabiyotga o‘z o‘rnining, o‘z uslubining topdingmi, degan savol yuki. So‘ng, ha
deb bir xil ohang, bir xil maqomda yozaverib odamlarning medasiga tegmadingmi,
degan savol yuki. Shoir ham qanday kuchli, o‘z-o‘zini takrorlab qo‘yishi mumkin,
- deya, e’tirof etgan. Bularning asosida il h om, talant, mahorat mujassamlashgan.
“She’ring ham farzanding. Biri tufayli rahmat eshitasan, biri tufayli
nadomat. Har ikki holda ham shoirga bardosh kerak bo‘ladi – maqtalganda ham,
niqtalganda ham. Bir donishmand: “Boylik, martabang juda oshib ketsa ham,
omading ketib, gado bo‘lib qolsang ham qabristonga bor. Birinchi holda hovurdan
tushib, oqibat keladigan joyim shu, deb o‘zingni bosib olsang, ikkinchi holda
tiriklik qatorida bo‘lganingga shukur qilasan, taskin topasan” degan ekan. Ijodiy
mehnatning ham ko‘tarilishi va tushishlari ko‘p bo‘ladi. Shoir odam chog‘ida ham,
tushkunlik chog‘i ham muvozanatni yo‘qotmasligi uchun qabristonga, kitoblar
qabristoni bo‘lgan chiqindi qog‘ozlar omboriga borib turishi kerak. Har ikki holda
ham o‘ziga-o‘zi hisob berib qaytadi. Shoir uchun el nazaridan qolish – oliy jazo
ekanligini alohida qayd etishgan. Adabiyot ma’lum bir mafkuraga emas,
insoniyatga xizmat qilishi, uning orzulari, umidlari, quvonchu istiroblarini badiiy
talqin etishi lozim. Shundagina haqiqy adabiyot maydonga kelgan bo‘ladi. Uning
tasvirlari inson qalbini larzaga silishi bilan bir qatorda, o‘zligini anglash imkonini
ham yaratishi zarur.
Ma’lumki, adabiyotimizning tasvirlash imkoniyati juda katta. Unda jamiyat
hayotida birlashish yasagan katta voqealardan tortib, o‘sha jamiyat a’zolarining
turmush tarzi, urf-odati, axloq normalarigacha aks etadi. Abdulla Oripovning bir
qator she’rlari borki, ularda ba’zan oddiy, ko‘z ilg‘amas, bir qarashda uncha
muhim bo‘lib ko‘rinavermaydigan turli masalalar ilgari suriladi va badiiy-estetik
tafakkur mahsuli bo‘lgan tushunchalar asosida o‘z mulohazalarini qayd qilib
o‘tadi. Yozuvchi ijodi haqida so‘z yuritgan adabiyotshunoslar uning iste’dodli
shoir sifatidagi faoliyatini va ijod va ijodiy jarayon haqidagi qarashlarini yuksak
badiiy asar sifatida baholashgan. “Shoirni o‘stirib voyaga yetkazadigan qulay
ijodxonalar yo‘q. U hayotning har xil sharoitida issiq-sovug‘i, baland-pasti, o‘nqir-
cho‘nqiri, qing‘ir-qiyshiq joylaridan o‘ziga yo‘l topib o‘tadi va asta-sekin ijodkor
62](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_62.png)
![sifatida shakllanadi. Shu manoda har bir haqiqiy shoirning tug‘ilib voyaga yetishi
bamisoli Abdulla ta’riflagan o‘z yo‘lini o‘zi ochishi kerak bo‘lgan buloq” 53
, - deb
yozadi.
Iste’dodli shoir Abdulla Oripov “Ehtiyoj farzandi” asarida shunday yozadi:
“Mening birinchi taassurotim shundan iboratki, bugungi adabiyotimiz ko‘rki va
salmog’i – xalqimizning tarix sahnasida tutib turgan ijtimoiy-siyosiy mavqeiga
yarasha. Balki, yonbi iste’dodlar buyuk badiiy saviyalarini kelajakda namoyish
etadilar. Hozircha, men adabiyotimizdagi yuksak ijtimoiy-siyosiy ravnaqni e’tirof
etaman. Bu esa katta bir xalq adabiyoti uchun hazilakam yutuq emasligini qayd
qilib o‘tgan.
Biz bu o‘rinlarda iste’dodli shoir Abdulla Oripovning qarashlarini
keltirishimizning asosida davr ijodkorlarining o‘z qarashlari, mulohazalari,
adabiyotni, badiiyatni mukammal tushunish imkoni borligini qayd etmoqchimiz,
xolos. Erkin Vohidov ham o‘z zamonasining buyuk san’atkori, uning adabiy-
tanqidiy maqolalarida ilgari surilgan tushunchalar shoir qalbining beoromligini,
uning tafakkuri dunyo adabiyotini ham juda teran tahlil qila olish imkoniga ega
ekanligini qayd etmoqchimiz.
Iste’dodli ijodkor adabiyot va san’atning taraqqiyoti uchun katta mehnat
qilgan bo‘lsada, biror o‘rinda ijod va ijodiy jarayonga noxolis yondoshmaydi.
Shoirlik bu qismat ekaniga alohida urg’u beradi. Ijokor badiiy mahorat haqida so‘z
yuritar ekan, hayot bilan yashayotgan jamiyat bilan bog’liqligini alohida qayd qilib
o‘tgan. Shuning uchun jamiyatimizdagi o‘zgarishlar badiiy adabiyotga ham o‘zini
sezilarli ta’sirini o‘tkaza oldi. She’riyat kishi qalbiga eng avvalo, ruhiy tashnalik,
cheksiz ehtiyoj, ajib bir sehr tariqasida kirib keladi. She’r inson ruhining bir
muncha g’ayritabiiy, ayricha holatidan tug’iladi. Armonga, go‘zal iztirobga
qondirilishi nihoyatda zarur bo‘lgan ehtiyojga aylanadi. Bu ehtiyoj chinakam
shoirni umr bo‘yi taqib etadi.
Erkin Vohidov ijodi davomida she’riyatga bo‘lgan munosabatini va ijodiy
jarayondagi murakkab va oniy holatlarni tahlil qilishga harakat qilgan. Ijodkor
53
M.Qo’shjonov, S. Meli. Abdulla Oripov. Monografiya. –Toshkent, Ma’naviyat, 2000. 12-bet.
63](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_63.png)
![uchun avvalo, iste’dod, so‘ng esa mehnatsevarlik, izlanuvchalik kerak. Iste’dodsiz
mehnat esa yo‘q narsalar. Iste’dodsiz ijod bo‘lmaydi. Ijod bu so‘zma-so‘z tarjima
qilsangiz yo‘q joydan barpo qilish demakdir. Ijodkor uchun eng muhim
fazilatlardan biri samimiyat deb bilaman. U bor joyda to‘qima gaplar, aldamchi
kayfiyatlar bo‘lmaydi. Ijod keng bir maydon, har kim qo‘lidan kelganicha chin
yurakdan ijod etadi. Bu tushunchalar zamirida haqiqiy mehnat katta talant
tushunchalari o‘z ifodasini topgan.
Shuning uchun ijodkor qalbidagi iztiroblar she’riyatda o‘z ifodasini topishi
bilan ijodiy jarayonnning iste’dod asosida yuzaga chiqishini alohida qayd etadi.
Buning zamirida talant va ilhom, iste’dod va mehnat mavjudligiga alohida urg’u
beriladi. Bularning barchasi ijodiy jarayonning mahsuli sifatida o‘z ifodasini
topgan shuning uchun badiiyatdagi turli xil qarashlar ijodiy jarayonga o‘z ta’sirini
o‘tkazadi. Shu jihatdan shoir qismati va taqdiri adabiyot bilan chambarchas bog’liq
bo‘lgan. Badiiy adabiyotning turli janrlarida ijod qilgan ijodkorlarning asarlari
haqida so‘z yuritish juda katta mahoratni talab etadi. Ana shu nuqtai nazardan,
Erkin Vohidov badiiy mahoratini adabiyotimizning katta darg’alari asosida tahlil
qilishga va ularning ijodiy jarayoniga munosabatini ifodalashda o‘ziga xos bir
o‘rin egallaydi. Shoirning davr adabiyoti haqidagi qarashlarida ham o‘ziga xos
mahorat mavjud. Ijokorning fiklarida muayyan davr adabiyotini tahlil qilish, undan
oziqlanish, adabiyotning sirli olami haqidagi qarashlar an’anasi kuzatiladi.
Shoirning barcha kitoblarining mazmun-mundarajasini inson qismati, zamon
dardi, hayot tashvishlari tashkil etib, bu umumbashariy muammolar o‘ta teranlik
qalb yolqini, isyonkorlik va intellektual mushohada bilan talqin etiladi, ularda bosh
va mas’ul so‘zning qudratini ko‘rsatish jarayoni turadi.
Mustaqillik ijodkorlar uchun ham bor ovoz bilan aytish imkoni-huququni
berdiki, shoirning yurak tug‘yonida yanada bir o‘zgacha ohang, yangicha, ehtirom,
betinim portlash bilan ifodalanmoqda. Ijtimoiy hayotning o‘zgarishlari tufayli,
adabiyot va adabiyot haqidagi ilmda ham yanada yangilanish vujudga keladi.
Mumtoz adabiyotimiz, madaniy merosimizni o‘rganish va o‘rgatishga, xususan,
tasavvuf, diniy-ma’rifiy xazinalarimizga e’tibor kuchaydi. Uning asarlari
64](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_64.png)
![majoziyligi, ramziyligi, ruhiy-falsafiy tugalligi bilan qimmatli va badiiy
mukammal ekanligi ma’lum bo‘lmoqda.
Jamiyat taraqqiyotida har bir avlod o‘zidan oldingi avloddan ma’lum
tomonlari bilan ozmi-ko‘pmi farq qiladi. Ayni vaqtda keyingi avlod avvalgisining
davomchilari bo‘lsa-da, Erkin Vohidov, Abdulla Oripov, Rauf Parfi kabi
ijodkorlarning ma’naviy bulog‘idan oziqlangan ijodkorlar oz emas. Lekin
insoniyat uchun eng muqaddas bo‘lgan Vatan, Erk, Haqiqat, Ezgulik, Go‘zallik
tuyg‘usi hamisha tabarruk an’ana sifatida avloddan avlodga ko‘chaveradi.
Har bir davrda har bir avlod ana shu muqaddas an’analarga o‘z ruhi, so‘zlari,
e’tiqodlari, fikrlari bilan sodiq qoladi. Shu ma’noda, aytish mumkinki,
zamonaviylik ham tarixiy kategoriyadir. Shuning uchun Erkin Vohidov istiqlol
adabiyoti va uning imkoniyatlarini juda ulug‘laganda ham haqli qarashlarni ilgari
surgan edi. Bugungi kunimiz kelajak uchun tarix.
Sehrli so‘z san’ati bugungi kunlarimiz va davr nafasini o‘z bag‘riga
muhrlab, ulardan boqiylikka daxldor mazmun topadi. Kelajak avlod poetik so‘zda
mujassamlashtirilgan ijtimoiy-siyosiy voqelikdan, xalq hayoti va taqdiridan, dardu-
tashvishi va sevinchlaridan voqif topadi. Avlodlar silsilasida o‘z hayoti, taqdiri va
izlanishlari o‘rtasidagi bog‘liqlikni ko‘radi. Ijod jarayoni g‘oyat sirli va murakkab
jarayon ekanligini yanada teranroq anglashga, his etishga Erkin Vohidovning
qarashlari keng imkon ochadi. Shu boisdan ham asl ijod hamisha individual va
betakror bo‘lib, siz-u bizga hamroh bo‘lib yashayveradi.
Zero, inson ongi-shuurini, inson qalbini zabt etish, anglash hamda
tushuntirish uchun kechgan va kechayotgan kurash-badiiy tadqiqotchilik hech
qachon tingan emas, to‘xtamaydi ham. Mabodo ana shu kurash so‘ngudek bo‘lsa,
odam fikrlashdan, hissiy idrokdan to‘xtab qoladi. Bu esa jamiyatlarning ma’naviy
intelektual hayotini hamisha yangilab turadi.
Adabiyot ham insonga o‘xshaydi, uni to‘la to‘kis anglash va tugal
tushuntirish nihoyatda murakkab jarayon bo‘lib kelmoqda. Insonning tafakkur
miqyoslari bamisoli osmon, ko‘ngli esa xuddi ummonga qiyoslanishi ham bejiz
emas. Ummonni quchoqlab bag‘ringa ololmaganing, osmonni ikki qulochinga
65](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_65.png)
![sig‘dira bilmaganing kabi, odamni bilish ham, uning fe’l-atvori, tabiati mana
bunday deya anglatish ham shunchalik murakkab jarayon ekanligini alohida qayd
etishgan.
Bugungi she’riy madaniyat tabiatidagi yangilash xususiyatlariga oid
kuzatishlarimiz inson-jamiyat-tabiat o‘rtasidagi rabitalarni bilishga qaratilgan
mayllarni anglash his etish, adabiyotni tushunish bilan uzviy birlikda namoyon
bo‘lmoqda. Inson ham jamiyat singari muttasil takomilashib, zamonga hamohang
fikrlaydigan darajaga ko‘tarilib bormoqda.
Bob bo‘yicha xulosalar:
Adabiyotning turfa xil olamidan bahramand bo‘lgan yetuk san’atkor, so‘z
zargari Erkin Vohidiv adabiyot va adabiyotshunoslikka oid qarashlarni hayoti
voqealar, mumtoz adabiyotning badiiy mukammaligi, uning jozibasi orqali
tushuntirishga harakat qilganiligi asoslandi.
Erkin Vohidovning Fuzuliy, Alisher Navoiy va jahon adabiyoti haqidagi
qarashlari bizni adabiyot ixlosmandlarini, yanada mukammalik sari undashga,
badiiy asarlarning poetik jozibasini teranroq anglashga imkon beruvchi
qarshlarining mavjudligini o‘ziyoq, yetuk iste’dod sohibi ekanligidan dalolat
berishi dalillar misolida ko‘rsatib berildi.
Zamondoshlarimiz ongi, tasavvuri va tushunchalari aytaylik, kechagi sho‘ro
kishilar dunyoqarashidan tudan farq qiladi. Bungungi she’riy jarayonda
kechayotgan fazilatu poetik ramzlar inson va jamiyat haqidagi haqiqatlarni
aytishga intilish bilan bog’liq q arashlarda mustaqillik adabiyotining turfa
ohanglarini alohida e’tirof etishi bejiz emasligi ko‘rsatib berildi.
66](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_66.png)
![XULOSA
Asrlar davomida adabiyotimiz goh sekin, goh shiddat bilan taraqqiy etib
keldi. Mustaqillik tufayli tarixiy, diniy, madaniy, ma’naviy-ma’rifiy, adabiy
merosimizni qaytadan o‘rganish, umumbashariy qadriyatlarimiz, urf-odatlarimizni
hisobga olgan holda baholash boshlandi. Buning natijasida milliy qadriyatlarga
munosabatning o‘zgarishi bilan bir qatorda, badiiy tafakkurning yangilanishi,
badiiy adabiyotning o‘zgarishi yanada yorqinroq va teranroq ko‘zga tashlana
boshladi.
Chindan ham, badiiy-estetik tafakkurning o‘zgarishi bugungi inson
qismatini, uning quvonch-u iztiroblarini badiiy talqin etish jarayonida, asar
qahramonining botiniy olamini teranroq ochib berishga, olam va odam haqidagi
qarashlarini umumlashtirishga harakat qilinmoqda. Adabiy-estetik fikrlar
taraqqiyotidagi jiddiy o‘zgarishlarni, ma’naviy intellektual yangilanish belgilarini
barcha adabiiy tur va janrlarda yaratilgan asarlarda kuzatish mumkin.
Adabiyotimizni tahlil qilish an’analari ham mohiyatan o‘zgarib
borayotganligini albatta ta’kidlamoq lozim. Bu jarayonda iste’dodli ijodkor
O‘zbekiston xalq shoiri, O‘zbekiston Qahramoni Erkin Vohidovning ham alohida
o‘rni mavjudligini tadqiqotimiz davomida anglshga va ko‘rsatishga intildik.
Adabiy-estetik qarashlar borasida ulkan izlanishlar olib borgan, jumladan, bu
boradagi qarashlarini yaxlitlashtirgan, keyinchalik bu fikr-mulohazalarini “Shoiru,
she’ru shuur” asariga jamlaganligi, bundan tashqari “So‘z latofati” nomli adabiy-
estek tushunchalarni yaxlitlashtirgani ham bizning tushunchalarimizni asoslaydi.
Adabiyot hamisha adabiy tanqid bilan yonma-yon yashab kelgan va shu
tarzda yashaydi. Adabiyotshunoslik ijodkorlarning adabiy-estetik qarashlari,
mulohazalari bilan boyib, mukammallashib boraveradi. Erkin Vohidov o‘zbek
she’riyati osmonidagi yorqin yulduzlaridan biri hisoblanadi. Shoir ijodi juda
mazmundor va salmoqli ekanligi ham ma’lum. Bundan tashqari ijodkor adabiy-
estetik fikrlar taraqqiyotiga ham o‘zining munosib hissasini qo‘shganligi, bu
67](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_67.png)
![qarashlar zamirida adalot, haqiqat, badiiylik prinsiplarining mavjudligi serqirra
ijodkorligidan dalolat beradi.
Ijodkorning “Shoiru, she’ru shuur” asari o‘zbek adabiyotshunosligi uchun
qimmatli manba ekanligini alohida qayd etgani holda, adabiyot ixlosmandlari uzoq
davrlargacha bu qimmatli fikrlar majmuyidan o‘zi uchun foydali ma’lumotlarni
olib, ulardagi mukammal asar, yaxshi shoir, yaxshi she’r, mukammal adabiyot,
ijod, ijodiy jarayon, tafakkur etish haqidagi fikrlaridan ma’naviy oziqlanisi, tabiiy.
Erkin Vohidov o‘z ijodi bilan, go‘zal satrlari bilan kitobxonlar qalbidan joy
oldi. Har qanday davr bilan birga adabiy mezonlar ham ma’lum darajada
yangilanib, sayqallanib, o‘zgarib boraveradi. Haqiqiy san’at durdonalari o‘sha
adabiy mezonlarga mos tushib, vaqt chig‘irig‘idan omon o‘tadi.
Erkin Vohidovning ijodi esa bu sinovga dosh bera oladigan darajada qalb
qo‘ri bilan yozilganligi shubhasizdir. Shoirga Alloh tomonidan berilgan iste’dod
tufayli oqillik va donolik, chuqur bilim va mantiqning ko‘lami uning ijodiga ko‘p
murojatlar, izlanishlar bo‘laverishini ko‘rsatadi.
Erkin Vohidov ijodining boshidan ijodkorlik va fuqorolik mas’uliyatini
chuqur his etib, unga sodiq qoldi va chin dildan asarlar yozdi. San’atimiz
adabiyotimiz uchun mukammallik juda muhim, adabiyot mukammal asarlar bilan
boyib borsa, shundagina unda yuksalish bo‘ladi.
Xullas, Erkin Vohidovni nafaqat iste’dodli shoir, ijodkor sifatida, balki,
jahon va o‘zbek adabiyotining yuksak bilimdoni sifatida, o‘tkir mushohadali
adabiyotshunos sifatida bilamiz. Ijodkorni adabiy-tanqidiy qarashlari o‘zining
qimmatini, ahamiyatini yillar o‘tgan sayin orttirib boryapti, ijodkorning adabiy-
estetik izlanishlariga ancha yillardan buyon murojat etilyapti, bundan buyon ham
bu murojatlar davom etaveradi. Umuman, Erkin Vohidov nafaqat shoir, ijodkor
sifatida, balki jahon va o‘zbek adabiyotining yuksak bilimdoni sifatida e’tirof
etilishi bejiz emas.
68](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_68.png)
![FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR:
I. Ijtimoiy-siyosiy adabiyotlar:
1.Mirziyoyev Sh. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan
quramiz. – Toshkent: O‘zbekiston. NMIU, 2017. 488-b.
2.Mirziyoyev Sh. Erkin va farovon, demokratik o‘zbekiston davlatini
birgalikda barpo etamiz. –Toshkent: O‘zbekiston. 2016. 56-b.
3.Mirziyoyev Sh. Qonun ustivorligi va inson manfaatlarini ta]minlash – yurt
taraqqiyoti va xalq farovonligining garovi. – Toshkent. O‘zbekiston. 2017. 48-b.
II. Ilmiy-nazariy adabiyotlar:
4.Бобоев Т. Адабиётшунослик асослари. –Тошкент, “Ўзбекистон”,
2002. – 560 б.
5.Султон И. Адабиёт назарияси. . –Тошкент, “Ўқитувчи”, 2005. -410 б.
6.Шарафиддинов О. Ижодни англаш бахти. –Тошкент, “Шарқ”, 2004. -
640 б.
7.Норматов У. Қодирий мўъжизаси. –Тошкент, “Ўзбекистон”, 2010. –
272 б.
8. .Каримов Н. ХХ аср адабиёти манзаралари. Биринчи китоб. –
Тошкент, “Ўзбекистон”, 2008. – 536 б.
9.Тўйчиев У. Ўзбек адабиётида бадиийлик. –Тошкент, “Янги аср
авлоди”, 2011. – 508 б.
10. Умуров Ҳ. Бадиий ижод асослари. Дарслик. –Тошкент,
“Ўзбекистон”, 2001. -120 б.
11. Умуров Ҳ. Сайланма. Биринчи жилд. Рисолалар. – Тошкент, “Фан”,
2007. – 280 б.
12. Умуров Ҳ. Адабий ижод асослари. Дарслик. – Самарқанд, СамДУ
нашри, 2022. – 343 б.
13.Расулов А. Бадиийлик – безавол янгилик. –Тошкент, “Шарқ”, 2007. –
336 б.
69](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_69.png)
![14.Карим Б. Абдулла Қодирий: ТаSид ва таҳлил. – Тошкент, “Фан”,
2006. – 232 б.
15.Йўлдошев Қ. Ёниқ сўз. Адабий ўйлар. – Тошкент, 2006. – 548 б.
16.Раҳимжонов Ню Истиқлол ва бугунги адабиёт. – Тошкент,
“Ўқитувчи”, 2012. – 328.
17.Мустақиллик даври адабиёти. Адабий-таSидий мақолалар,
бадиалар. –Тошкент, Ғафур Ғулом номидаги нашриёт – матбаа ижодий уйи,
2006. – 288 б.
18.Тўраев А., Бекмурадов Ҳ. “Ўткан кунлар” романида миллий
менталитет талқини. – Тошкент, , Ғафур Ғулом номидаги нашриёт – матбаа
ижодий уйи, 2010. – 52 б.
19.Ҳамдамов У. Бадиий тафаккур тадрижи. – Тошкент, “Академнашр”,
– 200 б.
20.Норматов У. Ижод сеҳри. – Тошкент, “Шарқ”, 2007. – 352 б.
21.У.Норматов. Қодирий мўъжизаси. – Т.: “O‘zbekiston”, 2010. -230 б.
22.Султон И. Адабиёт назарияси. – Тошкент, “Ўқитувчи”, 1986.– 408 б.
21.Назаров Б., ва бошқалар. Ўзбек адабий таSиди тарихи. –Тошкент,
“Тафаккур қаноти”, 2012. – 396 б.
23.Каримов Н. ХХ аср адабиёти манзаралари. Биринчи китоб. –
Тошкент, “Ўзбекистон”, 2008. – 536 б.
24.Норматов У. Нафосат гурунглари. –Тошкент, “Муҳаррир” нашриёти,
2010. -390 б.
25.Мирзаев С. Ҳаёт ва адабиёт. – Тошкент, “Шарқ”, 2001. – 304 б.
26.H.Umurov. Shoir qismati va she’r mehnati. Samarqand, SamDU nashri,
2021. – 120 b.
27. Абу Наср Фаробий. Шеър санъати. – Tошкент, “Маънавият” 1999. –
140 б.
28. Белинский В.Г Адабий орзулар. – Тошкент, Ғафур Ғулом номидаги
Адабиёт ва санът нашриёти, 1977. – 328 б.
29. Йўлдошев Қ. Ёниқ сўз. – Tошкент, Янги аср авлоди, 2006. – 548 б.
70](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_70.png)
![30. Ҳайитметов А. Алишер Навоийнинг адабий-таSидий қарашлари. –
Тошкент, “Фан” нашриёти, 1959. – 264 б.
31.Ҳафизова М. Эркин Воҳидов ижоди шакилланишида Ғайратий
мактабининг ўрни. Ўзбек тили ва адабиёти. 2021. № 2 - б. 88-90.
III. Badiiy adabiyotlar:
32.Вохидов Э. Садоқатнома. Сайланма. Иккинчи жилд. –Тошкент,
Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт ва санъат нашриёти, 1986. – 394 б.
33.То
қуёш сочгайки нур (Эркин Воҳидов ҳайоти ва ижоди
замондошлари нигоҳида). –Тошкент, Ўзбекистон, 2016. – 326 б.
34.Воҳидов Э. Сайланма. –Тошкент, “Шарқ”, 2001. – 346 б.
35. Вохидов Э. Суз латофати. Ўзбекистон, –Тошкент, 2014. – 280 б.
36.Воҳидов Э. Эрк саодати. Тўла асарлар тўплами.VI жилд. -–Тошкент,
2018. – 360 б.
37.Вохидов Э. Шоиру, шеъру шуур. Адабий уйлар. – Тошкент, 1987. –
120 б.
38. Воҳидов Э. Муҳаббат. –Тошкент, Ғафур Ғулом номидаги Адабиёт
ва санъат нашриёти, 1982. – 112 б.
IV. Internet saytlari
1.adabiyot.com
2.pedagog.com
3.savol-javob.com
4.ziyouz.uz
5.xabar.uz
71](/data/documents/8474171f-5a94-4cca-9d90-380d6e950d03/page_71.png)
ERKIN VOHIDOVNING ADABIY-TANQIDIY QARASHLARI MUNDARIJA KIRISH……………………………………………………………………………7 I BOB. ERKIN VOHIDOVNING ILMIY- IJODIY FAOLIYATIGA UMUMIY NAZAR…………………………………………………………………………12 1.1. Adabiy-estetik qarashlar tarixi va tarqqiyotida ijodkorning o‘rni………….12 1.2.“Shoiru she’ru shuur” asarining adabiyotshunoslikdagi o‘rganilishi……….25 Bob bo‘yicha xulosa…………………………………………………………….29 II BOB. SHE’R , SHE’RIYAT HAMDA SHOIRLIK MASALALARI TAHLILI VA TALQINI……………………………………………………………………31 2.1. She’r va she’riyat haqida fikrlar…………………………………………. 31 2.2. Shoirlik mushohadasi……………………………………………………..43 Bob bo‘yicha xulosa……………………………………………………………..55 III BOB. IJODKORNING ADABIYOT VA ADABIYOTSHUNOSLIK MUAMMOLARI HAQIDAGI FIKRLARI ……………………………………..57 3.1. Adabiyot haqidagi mulohazalar…………………………………………...57 3.2. Adabiyotshunoslik masalalari talqini……………………………………..63 Bob bo‘yicha xulosa………………………………………………………………71 XULOSA………………………………………………………………………….72 FOYDALANILGAN ADABIYOTLAR RO‘YXATI……………………………74 1
KIRISH Mavzuning dolzarbligi. Adabiyot bor ekan, adabiy tanqid u bilan hamisha yonma-yon, Bir-birisiz adabiyot mukammallikka erishmog‘i mumkin emas. Adabiy- tanqidiy fikrlar taraqqiyoti rivoji uzoq tarixiy davrlarga borib taqaladi. Har qanday ijodkor, har qanday davrda ham o‘zigacha bo‘lgan ijodkorlar va o‘zi zamondosh bo‘lgan ijod ahli yaratgan durdona asarlarga murojaat etIB kelmoqdaki, bu jarayon bugungi kunda ham davom etmoqda. Ulardan oziqlanib, tushunchalar, qarashlar, mulohaza va bilimlarini boyitib, uzviylikda yashashda davom etadi. Bu haqida u yoki bu darajadagi o‘z qarashlarini, mulohazalarini ifodalashga urinadi. Bu esa adabiy-tanqidiy fikrlar taraqqiyotini belgilaydi. Shu jihatdan O‘zbekiston xalq shoiri, O‘zbekiston Qahramoni Erkin Vohidov ham badiiy adabiyotning taraqqiyoti, ijod va ijodiy jarayon, she’r, she’riyat, shoirlik, adabiyot, adabiyotshunoslik muammolari haqida o‘zining qarashlarini, adabiy- estetik mulohazalarini bayon etgan. Insonning olamga va o‘z-o‘ziga bo‘lgan munosabati uning ichki “men”idan kelib chiqib paydo bo‘ladi. Bu munosabat insonning axloqi, xarakteri, xulq-atvori, yaqinlariga bo‘lgan munosabati, iymon-etiqodiga, yaxshilik va yomonlik nuqtai nazaridan baho berishida ko‘rinadi. Zamon qaltis va murakkab. Vatanning ongli fuqorosi bo‘lgan, yurt kelajagi uchun o‘zini mas’ul hisoblagan har bir insonda davr talabidan kelib chiqib fidoyilik qilish talab etiladi.Vatanimiz taraqqiyoti yo‘lida amalga oshirilayotgan ulug‘vor ishlar ko‘lamini, mazmun-mohiyatini idrok etishga urunsak, shunday to‘xtamga kelish mumkin: buyuklik, ulug‘vorlik, xalq nufuzining kattaligi bilan, yoki harbiy salohiyatimizning balandligi, boylik, jahon bozorida tutgan mavqeyimiz bilangina o‘lchanmaydi. Millatning qadr-qimmati, barkamolligi yetuk ma’naviyatli bo‘lishimizga ham bog‘liq albatta. “Birinchi Prezidentimiz Islom Karimov bir kitobining nomini “Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch” deb 2
nomlab, yuksak ma’naviyatli bo‘lish haqidagi mulohazalarini bayon etganlar. Yuksak ma’naviyatli avlodi bo‘lgan xalq hamisha peshqadamdir. Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuchdir. Chunki ma’naviyat bor joyda hamma soha gurkirab rivojlanadi, yuksaladi. O‘zligini chuqur anglab yetgan jamiyatning turmush tarzida ma’naviyat markaziy o‘rinda bo‘lishi shubhasizdir. Chunki yaqin va uzoq tariximiz ham buni isbotlab turibdi. Muhtaram Prezidentimiz Shavkat Miromonovich Mirziyoyev ma’naviyat haqida shunday deydi: “Jamiyat hayotining tanasi iqtisodiyot bo‘lsa, uning joni va ruhi ma’naviyatdir”, 1 degan qarashlarining zamirida hayotiy haqiqat mujassamlashgan. Chindan ham biz hayotimizni ma’naviyatsiz tasavvur eta olmaymiz, chunki insoniyat bor ekan ma’naviyat u bilan hamisha yonma- yondir. Agarda bizning ongimiz ma’naviyatdan yiroqlashsa u qashshoqlashib boradi va ongsizlikka duchor bo‘lamiz. Jamiyat hayotini iqtisodiyotsiz, uning rivojisiz yuksaltirish ham muhim, ammo iqtisodiyot yuksalsa, u bilan bog‘liq muammolar bo‘lmasa, hammasi joyida bo‘ladi deb bo‘lmaydi, u bilan birga ma’naviyat ham yuksalsa keyin yuksalish darajamiz baland bo‘ladi. Taniqli shoirimiz Erkin Vohidovning ma’naviyat haqidagi fikrlariga ham e’tiborimizni qaratsak: “Ma’naviyatsiz jamiyat chumolilar, asalarilar, to‘da-to‘da bo‘lib yashaydigan jonivorlar galasidek tirikchilik dardidan balandga ko‘tarila olmaydi” 2 . Bugungi kunda globallashuv jarayonida ma’naviy qadriyatlarning hayotiy zaruriyati oshib bormoqda. Shuning uchun ham adabiy-estetik tafakkur taraqqiyoti davr badiiyatining turli mezonlari asosida tahlil etiladi. Atoqli shoirimiz Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlarini o‘rganish jarayonida ma’lum bir davr adabiyoti haqidagi tushunchalarimizni kengaytirish bilan bir qatorida, ijod va ijodiy jarayonning o‘ziga xosliklari, nozik jihatlari haqidagi tushunchalarga ham e’tibor qaratiladi. Haqiqiy shoir qanday bo‘lmog‘i, haqiqiy go‘zal she’r qanday yozilmog‘i lozimligi, ilhom haqida, adabiyot va adabiyotshunoslik muammolari 1 Mirziyoyev Sh. Buyuk kelajagimizni mard va olijanob xalqimiz bilan quramiz. – Toshkent: O‘zbekiston. NMIU, 2017. 488-b. 2 Вохидов Э . Э рк саодати , T ў ла асарлар т ў плами .VI- жилд . Тошкент , 2018. 20-bet. 3
yuzasidan, iste’dod haqida, uning qanday namoyon bo‘lishi, uning sifatlariga alohida urg‘u beriladiki, bu esa ijodkorning o‘ziga xos tafakkurini mahsuli sifatida namoyon bo‘lishi, tabiiydir. Erkin Vohidov iste’dodli va yaxshi shoirgina bo‘lib qolmay, balki badiiyatni ham chuqur anglagan shaxs sifatida, nigohi o‘tkir adabiy- tanqidchi ekanligidan dalolat beradi. Uning “Shoiru she’ru shuur” asari, mukammal asarlar to‘plamining oltinchi jildi “Erk saodati” kitobida yuqorida qayd qilingan tushunchalarini asoslovchi fikr mavjudligini kuzatish mumkin. Bu asarlar tarkibidagi bunday qarashlarni tahlil qilish va munosabat bildirish mavzuning dolzarbligini belgilaydi. Tadqiqotning maqsad va vazifalari. Ishdan kuzatiladigan asosiy maqsad, Erkin Vohidovning ijod jarayoni haqidagi qarashlar, she’r, shoirlik, iste’dod, ilhom haqida, chinakam yaxshi ijod namunasi yaratish jarayonida shoirning o‘ziga xos badiiy mahoratini ochib berish, ijodkorning adabiy-tanqidiy qarashlarining o‘ziga xosliklarini yoritishdan iborat. Bundan tashqari, ushbu maqsadni amalga oshirish quyidagi vazifalarni yuzaga chiqarishni taqozo etadi. - Erkin Vohidovning adabiyotimiz taraqqiyotini belgilovchi adabiy- tanqidiy qarashlariga munosabat bildirish. - Ijodkorning “Shoiru she’ru shuur” asaridagi adabiy-tanqidiy mulohazalari haqida fikr yuritish va tahlilga tortish. - Erkin Vohidovning she’r va she’riyat haqidagi mulohazalarini tahlil qilish. - Erkin Vohidovning shoir, uning zimmasidagi mas’uliyat, haqiqiy shoir qanday bo‘lmog‘i lozimligi haqidagi mushohadalariga tahliliy yonoshiah va xulosalar chiqarishdan iborat. - Ijodkorning adabiyot va adabiyotshunoslik muammolari haqidagi turli xil fikr va tushunchalariga asoslangan holda mulohaza yuritishdan iborat. Mavzuning o‘rganilganlik darajasi. O‘zbek adabiyotshunosligida adabiy- estetik fikrlar rivojiga oid muammolar turli ilmiy aspektlarda o‘rganilgan. Ijodkorlarning adabiy-tanqidiy qarashlari taraqqiyoti tamoyillariga bag‘ishlangan bir qancha nomzodlik, magistrlik dissertatsiyalari yozilgan. Jumladan, “Abdulla 4
Oripovning adabiy-tanqidiy qarashlari” mavzusida magistrlik dissertatsiyasi 2017- yilda yozilgan va Abdulla Oripovning adabiy-estetik fikrlari tahlilga tortilgan. Erkin Vohidovning ijodini, ayniqsa adabiy-estetik fikrlarini o ‘rganishda ijodkorga atab yozilgan maqolalarning saralarini to‘plab zamondoshlari kitob holiga keltirganlar. Bu kitob – “To quyosh sochgayki nur” (Erkin Vohidov hayoti va ijodi zamondoshlari nigohida) nomi ostida 2018-yilda chop etilgan. Uning tarkibiga kiritilga No‘mon Rahimjonovning “Erkin Vohidovning adabiy-estetik qarashlariga doir”, Otanazar Matyoqubovning “Erkin Vohidovning musiqiy qarashlari”, Bahodir Karimovning “Adabiy fikr javhari”, Ozod Sharafiddinovning “El ustozim, men esa tolib” va boshqa ko‘plab maqolalarda ijodkorning adabiy-estetik mulohazalari o‘rganilgan, tahlil etilgan. Bundan tashqari, 2021-yilda taniqli adabiyotshunos olim Hotam Umurov tomonidan taniqli shoirlarimiz Erkin Vohidov va Abdulla Oripovlarning adabiyotshunoslikdagi faoliyatlariga atalgan “Shoir qismati va she’r mehnati” (Shoir bo‘lishni xohlaysizmi? Unda ularning saboqlarini bilasizmi?) nomli adabiy-ilmiy monografiyasi SamDU nashriyoti tomonidan chop etildi. Bu kitobda Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlariga ma’lum darajada to‘xtalib o‘tilgan. Biz ham ijodkorning adabiy-estetik qarashlari ustida fikr yuritishga, ijodiy jarayonni tushunish, anglash, his etish murakkabliklari haqida mulohaza yuritmoqchimiz. Tadqiqotning metodologik asosi va metodi. Ushbu magistrlik dissertatsiyasining metodologik asosini adabiy-tanqidiy qarashlarda: she’r, shoirlik, adabiyot, adabiyotshunoslik muammolarini o‘rganish va tahlil qilishdan iborat. Erkin Vohidovning adabiy-tanqidiy qarashlariga tayangan holda, tahlil qilishga harakat qilinadi. Kitobxonlik madaniyatini ommalashtirish haqida Prezidentimiz Sh.M.Mirziyoyevning maxsus qarori e’lon qilingan. Bu qaror biz kabi yosh avlodni birmuncha sergaklikka chorlaydi. Mavzuni yoritish jarayonida tadqiqotda badiiy tahlil, qiyosiy-tipologik va tarixiy-qiyosiy metodlardan o‘rni bilan foydalanildi. Tadqiqotning ilmiy yangiligi. XX va XXI asr adabiyotshunosligida Erkin Vohidovning o‘ziga xos o‘rni mavjudligini ko‘rsatib berish bilan bir qatorida, 5