logo

Erik Mariya Remark “Uch o‘gayni “ asarida urush va uning xalq hayotidagi achchiq izlari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.890625 KB
  Mavzu:Erik Mariya Remark “Uch o‘gayni “ asarida urush va uning 
xalq  hayotidagi achchiq izlari 
                                     Reja:
 1.Yozuvchining adabiy merosi haqida  
2.”Uch og’ayni”asari badiyati
3.Asarda urush va uning izlari 
4.Xulosa 
 
     Erich Mariya Remark - nemis yozuvchilaridan biri. Ko‘pincha urush va 
urushdan keyingi yillar haqida roman yozgan. Hammasi bo‘lib, u 15 ta 
roman yozgan, ulardan ikkitasi vafotidan keyin nashr etilgan. Erich 
Remarkning iqtiboslari keng tarqalgan va aniqligi va soddaligi bilan 
o'ziga jalb qiladi.Erich Mariya Remarkning tarjimai holini o'qib 
bo'lgach, biz bu ajoyib muallifning hayoti va ijodi haqida o'z 
fikrlarimizni shakllantirishimiz mumkin.Bo‘lajak yozuvchi 1898 yil 22 -
iyunda Osnabruk shahrida (Germaniya) tug‘ilgan. Erichning otasi kitob 
jo‘natuvchi bo‘lib ishlagan. Albatta, buning evaziga har doim kitoblar 
yetarli edi va yosh Erich bolaligidan adabiyotga qiziqib qoldi.   Bolaligida
Erix Stefan Zvayg, Tomas Mann, Fyodor Dostoevskiy kitoblarini zavq 
bilan o‘qidi . Aynan shu mualliflar yozuvchining kelajagida katta ro‘l 
o‘ynaydi. Erich 6 yoshida maktabga bordi. Maktabda shunday 
yoshligida, u "pachkun" laqabini olgan, chunki u ko’p yozishni yaxshi 
ko’rar edi. O’qishni tugatgandan so’ng, u katolik o’qituvchilar 
seminariyasiga o’qishga kirdi. U erda u uch yil o’qidi, keyin qirollik 
seminariyasiga o’qishga kirdi. Bu erda u birinchi marta shoir va faylasuf
Frits Xörstemeyer bilan uchrashdi. Erich Remark "Orzular panohi" deb 
nomlangan Frits jamoasining a'zosi bo'ldi. U erda badiiy qarashlar, 
jamiyatdagi va umuman hayotdagi qiyinchiliklarni muhokama qildi. 
Aynan Frits Xorstemeyer Remarkni adabiyotni hayotidagi asosiy kasbga
aylantirish haqida jiddiy o'ylashga undagan.Remark hayot yo’li juda 
mashaqatli u o’z asarlarida urush va uning falokoti haqida yozishida 
maqsad, chunki uning o’zi shunday mashaqqatlarni boshida kechirgan 
va ularni o’z asarlariga ham ko’chira olgan desak mubolag’a 
bo’lamaydi.Ikkinchi jahon urushi ichida uch yil davomida yuradi bu  vatq 1912-1915-yillarga to’g’ri keladi.Bu vaqt orasida u onasi va yaqin 
do’st va ustozi Frist Xorstemeyerdan ajraladi. 
      Adib urushdan qatganida so’ng o’z umrini adabiyotga baxshida 
qiladi.   Remarkning birinchi romani 22 yoshida nashr etildi. Uning nomi 
"Mansard tushlar" edi. O'shanda ham Erich Remarkning iqtiboslari 
muvaffaqiyatli chiqqan edi.shundan so’ng adib bir necha asaralar yozdi. 
Adadiy tomonlama unga unchalik daromad yashi bo’lmaganidan so’ng u
boshqa bir necha ishlarda ishlashga majbur bo’ladi,u bir necha vaqt 
qabrlar uchun yodgorlik sotuvchi bo’lin ishlaydi va uning "Qora 
obelisk"  romaniga mavzu bo’lib hizmat qiladi. 1927- yilda uning 
ikkinchi romani "Ufqdagi bekat" nashr etildi.Remak shundan so’ng ham 
bir nechta asarlar yaratadi. Vaqtlar o’tishi bilam Remarak asarlari 
Germaniyada taqiqlanada va ularni jamoat ko’z o’ngida yoqib 
yuboradilar.Remarkning turmush o’rtog’I Ilisa Jutta Zambon edi, u 
ayaol uzoq vaqt sil kasalligi bilan betob bo’ladi va hayotan ko’z 
yumadi.bu voqea keyinchalik Remarjning ‘Uch og’ayni” romanida 
jonlanadi. Ya’ni yozuvchi o’z sevgilisini asarga Pat isimli qiz obrazi 
orqali olib kiradi.1932-1936- yillar oralig’ida Remark to'rt yil davom 
etgan "Uch o'rtoq" romanini yozishni tugatadi. Romanda uchta yosh 
do'stning frontdan qaytgandan keyingi hayoti tasvirlangan. O'limga 
qaramay, roman hayotga chanqoqlik va haqiqiy do'stlik uchun bosh 
qahramonlar nimalarga tayyorligini tasvirlaydi. Keyingi yili kitob 
asosida film suratga olinadi.
       Yozuvchi butun umrini adabiyotga baxshida qilgan.Umri davomida 
juda ko’plab nodir asalarni nemis adabiyotiga o’zidan meros qilib 
qoldirgan desak mubolag’a bo’lmaydi.Yozuvchi 72 yil umr kechirsada  bu umri uing uchun juda mazmunli va barakoli bo’ldi deb bemalol ayta 
olamiz .Yozuvchi 1939-yilda vafot etadi.
Biz endi yozuvchining “Uch og’ayni” romoniga to’xtalamiz.Bu romonni
yozuvchi 1932-yilda boshlagan bo’lin 1936-yilda tugatadi.   Asarni 
o'qishni boshladimu o'zimni shu davrga tushib qolgandek his etdim. 
Asar qahramonlari Robert, Kester, Gotfridlar bilan tanishdim. Ular 
birinchi jahon urushida qatnashishgan urushdan so'ng kichik bir 
ustaxonada avtomobillarga xizmat qilishadi. Do'stlik, mashina,poyga 
o'ynash va ichkilik bilan o'zlarini ovutishadi. Shu orqali iqtisodiy 
qiyinchiliklar, ijtimoiy muammolarni biroz bo'lsada unutishga harakat 
qilishdi.  Ular oddiy insonlar bo'lsada juda sahiy, o'zida borini 
insonlarga berib ularga xursandchilik ulashishni yaxshi ko'rishadi, har 
qanday sharoitda ham bir- birini qo'llab-  quvvatlashardi, ularda do'stga 
sadoqat tuyg'usi mustahkam edi. Qaysidir ma'noda men ham ular bilan 
do'stlashdim. Ular biz yashayotgan tinch ozod hayotdan ancha uzoqda 
edi.  Ular urush qiyinchiliklarini ko'rgan, urush tugagan bo'lsa ham u o'z 
izlarini qoldirgan edi. 
 Shunday kunlarda qahvaxonalarning birida bu og'aynilar Patritsa 
Xolman bilan uchrashib qolishadi. Robert unga ko'ngil qo'yadi. Ular 
park va kafelarda xiyobonlardagi  uchrashuvlari dengiz bo'yiga qilgan 
sayohatlari ularning eng baxtli kunlari edi. To'satdan Patning sog'ligi 
yomonlashadi. Robert va Kester Pat sog'ayib ketishi uchun barcha 
choralarni ko'rishadi. Kester do'stining sevgilisi uchun o'zining eng 
sevimli mashinasi karlni sotadi. (Bu haqiqiy oliyjanoblik edi.) 
Shifokorlarga ko'rsatishadi, davolatishadi.   Afsuski uni saqlab 
qolisholmaydi. U hayotdan ko'z yumadi. Bu orada Gotfridni  otib  o'ldirib  ketishadi. Kester va Robert qotilni topishga harakat qilishadi . 
Va uni  o'ldirib do'sti uchun qasos oladi. 
Menda kuchli tassurot qoldirgan kishilardan yana biri Ferninand Grou. 
U marhum insonlarning suratini chizib u orqali tirikchilik qiladi. Uning 
suhbatlarda aytgan gaplari o'zini tutishidagi boshqachalik asarga alohida 
ruh bergan. Uning quyidagi jumlalari jamiyatdagi axloqiy muammolarga
ishora qiladi. ''Hayot haqida o'ylaganingda dilgir  bo'lasan. Ammo 
odamlar hayotni nimaga aylantirganini ko'rganingda esa faqat surbet 
bo'lish mumkin ''. 
Asardagi Xasse obrazi ham o'ziga xos o'ringa ega. U ayolini baxtli 
qilish, hayotini yaxshilash uchun urinadi. Lekin barcha harakatlari bekor
ketadi. Asar rivojida Orlov, Zalevski,Roza, Gustav, Yupp kabi obrazlar 
qatnashadi
 ''Biz o'tmishimizga daxldor barcha narsaga qarshi -soxtalik va 
xudbinlik, ochko'zlik va shavqatsizlikka qarshi kurashmoqchi edik; biz 
bag'ritosh bo'lib qoldik va yaqin o'rtog'imizdan boshqa hech kimga, 
bizni hech qachon aldamagan osmon, tamaki,daraxtlar, non va zamindan
bo'lak hech narsaga ishonmay qo'ydik. Natijada bari yemirildi, 
qalbakilashdi va unutildi. Unuta olmaganlarning ulushi esa faqat 
nochorlik va noumidlik, loqaydlik va ichkilik bo'ldi. buyuk insoniylik va
mardona talpinishlar davri o'tdi. Korchalonlik, sotqinlik va qashshoqlik 
tantana qildi. ''
Ushbu parchada asarda aytilmoqchi bo'lgan fikr ifodalanib berilgan. 
Urush tugadi  ammo uning asoratlari hali -hanuz insonlarga ta'sir 
o'tkazmoqda.  Urush odamlarda kelajakka ishonchsizlik  hissini paydo  qildi. Buyuk maqsadlar haqida o'ylamay qo'yishdi. Natijada bu davrda 
''yo'qotilgan avlod'' shakllandi.Urush o’zi qanchalik olisda bo’lasa ham 
lekin har bir xonadonga uning sovuq nafasi kirib borgan desak 
mubolag’a bo’lmaydi,asarda ham urush tugagan lekin hali ham xalq shu 
urush yetkazgan og’ir og’ir azob kambag’alchilik oqibatida qanchalik 
qiyin va og’ir azob va uqubatlar ichida qiynalib ichkilik va fohisha 
yo’llarga kirib bormoqda.   Urush uchrashtirgan bu insonlarning 
tuyg‘ulari urush ko‘rmagan insonlarnikida ming chandon kuchli! Ular 
hayotni sevishadi, do‘stlikni qadriga yetishadi, muhabbatni ko‘zlariga 
surtishadi.Ular INSONlarni yaxshi tushunishadi.
Jamiyatda urush keltirgan munosabatlardagi soxtalik,insonlarning faqat 
bugunini o‘ylab yashashi, ijtimoiy munosabatlarga butkul befarqligi 
urushda hayot uchun kurashgan uch og‘aynining fikr mulohazalari, 
voqealiklarga aralashuvida kengroq ochib beriladi.
Asarni o‘qigan kitobxonda hayotga oshiqlik yanada kuchayadi.Sil 
kasaliga chalingan insonlarning achchiq qismati osuda yashayotgan ko‘p
qalblarga hayotning qadrini anglatib qo‘yadi.Insonda yaxshi kunlarni 
ko‘rib yashayotganiga ShUKRONALIK hissi paydo boiled.
Asarda urush,do’stlik bilan bir qatorda muhabbat tuyg’usi ham barq 
urulgan.Robt va Patning ching tuyg’ulari ularni tanishganlariha oz vaqt 
bo’lgan bo’lsada lekin bir-birlarini juda qattiq sevib qoladi.Patni kasal 
ekanligini bilsada lekin unga bo’lgan muhabbati barcha narsadan ustun 
keladi va Patning so’ngi daqiqalargacha o’z sevgisidan vos kechmaydi 
sevgilisini hech qachon yolg’iz qoldirmaydi. Bu voqeadan bilsak 
bo’ladiki inson kimnidir sevsa uni so’ngi nafasi qolguncha sevib,  ardoqlab doimo u bilan birga bo’lishga harkat qilib yashamog’i lozim 
deb o’ylayman.   Inson hayoti birgina sevgi uchun juda ham uzoqqa 
cho‘ziladi. Shunchaki juda ham uzoq. Sevgi – mo‘jizakor. Biroq ikki 
qalbdan biri uchun doim zerikarli bo‘lib qoladi. Boshqasi esa hech 
nimasiz qoladi. Qotib qolgan holda nimanidir kutib yashaydi. Xuddi 
telbalardek kutadi… Faqatgina biron marotaba ham yolg‘iz qolmagan 
inson sevgilisi bilan uchrashuv qanday baxt ekanligini his eta oladi.Har 
qanday muhabbat abadiy bo‘lishni istaydi. Uning boqiy azoblari ham 
aynan manna shundan iborat.Agar sevgiling bilan umrbod ajralishsang, 
u haqida chinakamiga qiziqa boshlaysan. Sevgining parodokslaridan 
biri.Baxt nimaligini faqatgina baxtsiz biladi. Baxtli inson xuddi maniken
kabi hayot quvonchlari qurshovida bo‘ladi: u faqatgina bu quvonchlarni 
namoyish etadi xolos. Lekin bu quvonchlar unga berilmagan. Chiroqlar 
yorug‘likda nur taratmaydi, u faqat yorug‘likda ziyo sochadi.Baxt 
haqida besh daqiqa so‘zlash mumkin, undan ortiq emas. Sen o‘zingni 
baxtliligingdan ortiq hech nima deya olmaysan. Baxtsizlik haqida esa 
insonlar tongdan kun botgunga qadar so‘zlab berishlari mumkin.   Ayolni 
yoki muqaddas bilish kerak yoki unga yaqinlashmaslik kerak.
  Agarda ayol birovga tegishli bo‘lsa, u sevganining yanada ko‘proq 
orzusiga aylanadi — bu azaliy qoida. Ayol — sizga metall buyum emas.
U — bir gul kabi. U jiddiy munosabatni istaydi. Unga quyosh kabi 
qizdiruvchi shirin so‘zlar kerak. Yaxshisi unga har kuni qandaydir 
yoqimli so‘z ayting.Qo‘lga kirita olmaganing, o‘zingda mavjud 
bo‘lganlarga nisbatan yaxshiroqdek tuyulaveradi. Inson romantikasi va 
telbaligi mana shundan iborat.Tavba qilish — dunyodagi eng foydasiz 
narsa. Hech nimani ortga qaytara olmaysan. Hech nimani to‘g‘rilay  olmaysan. Aks holda barchamiz aybsiz avliyolarga aylangan bo‘lar edik.
Hayot bizlarni mukammalga aylantirish uchun berilmagan. Kimki 
mukammal bo‘lsa, uning joyi muzeyda.
    Do’stlik bu Alloh bizga bergan eng iliy tuyg’ulardan biri desak 
mubolag’ bo’lmaydi har bir insonga asarimiz qahramonlaridek chin 
do’stlik nasib qilsin. Pobert,Kaster va Lens bu uch insonning bir biriga 
bo’lgan do’stligini so’z bilam tarif qilish amri mahol albatta.Pat kasal 
bo’lgan va Robertda bir chaqa ham pul qolmagan vaqtlarida Kaster 
o’zining eng yaxshi ko’rgan mashinasini sotadi va do’stiga yordan 
beradi bu esa eng oliy cho’qqisi bo’lsa kerak do’stlikni.
    Urush har bir xalqning tinchligini olgan desak mubolag’a bo’lmaydi 
albatta shu sovuq nomni eshitgan har bir inson juda kuchli istirob va 
g’am icha qoladi.Uning har bir xalq hayotida o’chmas iz qoldirib ketgan 
desak ham bo’ladi. Asarning bosh g’oyalaridan biri ham bu urush 
mavzusi desak mubolag’a bo’lmaydi.Urushdan so’ng xaqllar hayotida 
qanchalik qiyin kunlar boshlangan bunday og’ir kunlarni ko’zi bilan 
ko’rmagan hech bir inson tasavvur qila olmaydi albatta,insonlar och 
farzandlar yetim ayollar her xil yomon yo’llarga kirib 
ketmoqdalar.Bejizga noming o’chsin olamdan urush degan ibora xalq 
orosida qo’llanmas ekan.Asarni o’qishim davomonida hozirgi tinch 
osoyishta kunlarimizga shukronalar aytishimiz qanchalik tog’ri va haqli 
ekanligimizni his qilishimiz mushkul ish emas degan fikrlar chulg’ab 
oldi.      Asardan olgan xulosalarim shundan iborat bo’diki bu hayotdagi har 
bir narsaga shukur qilish va hamma narsani boride qadriga yetib yo’q 
bo’lganda esa afsuz qilmaslik kerak.  
FOYDALANGAN ADABIYOTLAR;
1.Erix Mariya Remark. “Uch og’ayni “.-Toshkent: ;Yangi asr 
avlodi;nashriyoti,2021.-510bet.Nizom Komil tarjimasi.

Mavzu:Erik Mariya Remark “Uch o‘gayni “ asarida urush va uning xalq hayotidagi achchiq izlari Reja: 1.Yozuvchining adabiy merosi haqida 2.”Uch og’ayni”asari badiyati 3.Asarda urush va uning izlari 4.Xulosa

Erich Mariya Remark - nemis yozuvchilaridan biri. Ko‘pincha urush va urushdan keyingi yillar haqida roman yozgan. Hammasi bo‘lib, u 15 ta roman yozgan, ulardan ikkitasi vafotidan keyin nashr etilgan. Erich Remarkning iqtiboslari keng tarqalgan va aniqligi va soddaligi bilan o'ziga jalb qiladi.Erich Mariya Remarkning tarjimai holini o'qib bo'lgach, biz bu ajoyib muallifning hayoti va ijodi haqida o'z fikrlarimizni shakllantirishimiz mumkin.Bo‘lajak yozuvchi 1898 yil 22 - iyunda Osnabruk shahrida (Germaniya) tug‘ilgan. Erichning otasi kitob jo‘natuvchi bo‘lib ishlagan. Albatta, buning evaziga har doim kitoblar yetarli edi va yosh Erich bolaligidan adabiyotga qiziqib qoldi. Bolaligida Erix Stefan Zvayg, Tomas Mann, Fyodor Dostoevskiy kitoblarini zavq bilan o‘qidi . Aynan shu mualliflar yozuvchining kelajagida katta ro‘l o‘ynaydi. Erich 6 yoshida maktabga bordi. Maktabda shunday yoshligida, u "pachkun" laqabini olgan, chunki u ko’p yozishni yaxshi ko’rar edi. O’qishni tugatgandan so’ng, u katolik o’qituvchilar seminariyasiga o’qishga kirdi. U erda u uch yil o’qidi, keyin qirollik seminariyasiga o’qishga kirdi. Bu erda u birinchi marta shoir va faylasuf Frits Xörstemeyer bilan uchrashdi. Erich Remark "Orzular panohi" deb nomlangan Frits jamoasining a'zosi bo'ldi. U erda badiiy qarashlar, jamiyatdagi va umuman hayotdagi qiyinchiliklarni muhokama qildi. Aynan Frits Xorstemeyer Remarkni adabiyotni hayotidagi asosiy kasbga aylantirish haqida jiddiy o'ylashga undagan.Remark hayot yo’li juda mashaqatli u o’z asarlarida urush va uning falokoti haqida yozishida maqsad, chunki uning o’zi shunday mashaqqatlarni boshida kechirgan va ularni o’z asarlariga ham ko’chira olgan desak mubolag’a bo’lamaydi.Ikkinchi jahon urushi ichida uch yil davomida yuradi bu

vatq 1912-1915-yillarga to’g’ri keladi.Bu vaqt orasida u onasi va yaqin do’st va ustozi Frist Xorstemeyerdan ajraladi. Adib urushdan qatganida so’ng o’z umrini adabiyotga baxshida qiladi. Remarkning birinchi romani 22 yoshida nashr etildi. Uning nomi "Mansard tushlar" edi. O'shanda ham Erich Remarkning iqtiboslari muvaffaqiyatli chiqqan edi.shundan so’ng adib bir necha asaralar yozdi. Adadiy tomonlama unga unchalik daromad yashi bo’lmaganidan so’ng u boshqa bir necha ishlarda ishlashga majbur bo’ladi,u bir necha vaqt qabrlar uchun yodgorlik sotuvchi bo’lin ishlaydi va uning "Qora obelisk" romaniga mavzu bo’lib hizmat qiladi. 1927- yilda uning ikkinchi romani "Ufqdagi bekat" nashr etildi.Remak shundan so’ng ham bir nechta asarlar yaratadi. Vaqtlar o’tishi bilam Remarak asarlari Germaniyada taqiqlanada va ularni jamoat ko’z o’ngida yoqib yuboradilar.Remarkning turmush o’rtog’I Ilisa Jutta Zambon edi, u ayaol uzoq vaqt sil kasalligi bilan betob bo’ladi va hayotan ko’z yumadi.bu voqea keyinchalik Remarjning ‘Uch og’ayni” romanida jonlanadi. Ya’ni yozuvchi o’z sevgilisini asarga Pat isimli qiz obrazi orqali olib kiradi.1932-1936- yillar oralig’ida Remark to'rt yil davom etgan "Uch o'rtoq" romanini yozishni tugatadi. Romanda uchta yosh do'stning frontdan qaytgandan keyingi hayoti tasvirlangan. O'limga qaramay, roman hayotga chanqoqlik va haqiqiy do'stlik uchun bosh qahramonlar nimalarga tayyorligini tasvirlaydi. Keyingi yili kitob asosida film suratga olinadi. Yozuvchi butun umrini adabiyotga baxshida qilgan.Umri davomida juda ko’plab nodir asalarni nemis adabiyotiga o’zidan meros qilib qoldirgan desak mubolag’a bo’lmaydi.Yozuvchi 72 yil umr kechirsada

bu umri uing uchun juda mazmunli va barakoli bo’ldi deb bemalol ayta olamiz .Yozuvchi 1939-yilda vafot etadi. Biz endi yozuvchining “Uch og’ayni” romoniga to’xtalamiz.Bu romonni yozuvchi 1932-yilda boshlagan bo’lin 1936-yilda tugatadi. Asarni o'qishni boshladimu o'zimni shu davrga tushib qolgandek his etdim. Asar qahramonlari Robert, Kester, Gotfridlar bilan tanishdim. Ular birinchi jahon urushida qatnashishgan urushdan so'ng kichik bir ustaxonada avtomobillarga xizmat qilishadi. Do'stlik, mashina,poyga o'ynash va ichkilik bilan o'zlarini ovutishadi. Shu orqali iqtisodiy qiyinchiliklar, ijtimoiy muammolarni biroz bo'lsada unutishga harakat qilishdi. Ular oddiy insonlar bo'lsada juda sahiy, o'zida borini insonlarga berib ularga xursandchilik ulashishni yaxshi ko'rishadi, har qanday sharoitda ham bir- birini qo'llab- quvvatlashardi, ularda do'stga sadoqat tuyg'usi mustahkam edi. Qaysidir ma'noda men ham ular bilan do'stlashdim. Ular biz yashayotgan tinch ozod hayotdan ancha uzoqda edi. Ular urush qiyinchiliklarini ko'rgan, urush tugagan bo'lsa ham u o'z izlarini qoldirgan edi. Shunday kunlarda qahvaxonalarning birida bu og'aynilar Patritsa Xolman bilan uchrashib qolishadi. Robert unga ko'ngil qo'yadi. Ular park va kafelarda xiyobonlardagi uchrashuvlari dengiz bo'yiga qilgan sayohatlari ularning eng baxtli kunlari edi. To'satdan Patning sog'ligi yomonlashadi. Robert va Kester Pat sog'ayib ketishi uchun barcha choralarni ko'rishadi. Kester do'stining sevgilisi uchun o'zining eng sevimli mashinasi karlni sotadi. (Bu haqiqiy oliyjanoblik edi.) Shifokorlarga ko'rsatishadi, davolatishadi. Afsuski uni saqlab qolisholmaydi. U hayotdan ko'z yumadi. Bu orada Gotfridni otib

o'ldirib ketishadi. Kester va Robert qotilni topishga harakat qilishadi . Va uni o'ldirib do'sti uchun qasos oladi. Menda kuchli tassurot qoldirgan kishilardan yana biri Ferninand Grou. U marhum insonlarning suratini chizib u orqali tirikchilik qiladi. Uning suhbatlarda aytgan gaplari o'zini tutishidagi boshqachalik asarga alohida ruh bergan. Uning quyidagi jumlalari jamiyatdagi axloqiy muammolarga ishora qiladi. ''Hayot haqida o'ylaganingda dilgir bo'lasan. Ammo odamlar hayotni nimaga aylantirganini ko'rganingda esa faqat surbet bo'lish mumkin ''. Asardagi Xasse obrazi ham o'ziga xos o'ringa ega. U ayolini baxtli qilish, hayotini yaxshilash uchun urinadi. Lekin barcha harakatlari bekor ketadi. Asar rivojida Orlov, Zalevski,Roza, Gustav, Yupp kabi obrazlar qatnashadi ''Biz o'tmishimizga daxldor barcha narsaga qarshi -soxtalik va xudbinlik, ochko'zlik va shavqatsizlikka qarshi kurashmoqchi edik; biz bag'ritosh bo'lib qoldik va yaqin o'rtog'imizdan boshqa hech kimga, bizni hech qachon aldamagan osmon, tamaki,daraxtlar, non va zamindan bo'lak hech narsaga ishonmay qo'ydik. Natijada bari yemirildi, qalbakilashdi va unutildi. Unuta olmaganlarning ulushi esa faqat nochorlik va noumidlik, loqaydlik va ichkilik bo'ldi. buyuk insoniylik va mardona talpinishlar davri o'tdi. Korchalonlik, sotqinlik va qashshoqlik tantana qildi. '' Ushbu parchada asarda aytilmoqchi bo'lgan fikr ifodalanib berilgan. Urush tugadi ammo uning asoratlari hali -hanuz insonlarga ta'sir o'tkazmoqda. Urush odamlarda kelajakka ishonchsizlik hissini paydo