Hissiyot haqida tushuncha
![REJ A :
1. Hissiy ot haqida t ushuncha . X issiy xol at l arni ng nerv -fi zi ologi k
asosl ari .
2. Hissiy ot na zari y a l ari (Dj ey m s-La ng, K ennon-Ba rd, S.SHa xt y or,
D.Zi nger). Qa ra m a -qa rshi em ot si y a l ar na za ri y asi (R.Sa l om on
bo‘y i cha ).
3. Iroda ha qi da t ushuncha . Irodav i y fa ol iy a t ni ng um um i y
x ususiy a t l a ri .
4. Irodav i y ak t v a uning t uzi l i shi . SHaxsni ng i rodav i y sif at l ari .
5. Hissiy ot haqida tushuncha. H issiy h olatlarning nerv-fiziologik asoslari.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_1.png)
![Odam tashqi muhitdagi turli-tuman narsa va hodisalarni idrok qilar ekan,
hech vaqt bu narsalarga batamom befarq bo‘lmaydi. Odamning aks ettirish
jarayoni doimo faol xarakterga egadir. Aks ettirish jarayoni quyidagilarni qamrab
oladi:
a) shaxsni ng ehtiyojni qondirish imkoniyatiga egaligini ;
b) qondirishga yordam beradigan yoki qarshilik ko‘rsatadigan ob’ektlarga sub’ekt
sifatida qatnashishi ;
v) uni harakat qildiruvchi bilimga intiltiruvchi munosabatlar va h ok a zo.
Chunki odam atrofidagi har turli narsalarni idrok qilib aks ettirar ekan, bu
narsalarga nisbatan ma’lum munosabatda bo‘ladi. Masalan, bizga ayrim narsalar
yoqsa, ya’ni kayfiyatimizni ko‘tarib yuborsa, boshqa bir narsalar yoqmaydi va
kayfiyatimizni buzib, dilimizni xira qiladi. Ba’zi bir ovqatni odam juda ham
yoqtiradi, boshqa bir ovqatni esa mutlaqo ko‘rgisi kelmaydi yoki ayrim odamlar
bizga xush keladi yoki boshqa bir odamlar esa noxush keladi. Umuman odam
atrofidagi hamma narsalarga nisbatan munosabatda bo‘ladi va uning munosabatlari
ham aks ettiriladi.
Kishilar idrok qilayotgan, ko‘rayotgan, eshitayotgan, bajarayotgan,
o‘ylayotgan, orzu qiladigan narsalarga befarq bo‘lmaydilar. Bir xil predmetlar,
shaxslar, xarakterlar, voqealar bizni quvontiradi, boshqalari xafa qiladi yana
boshqalari g‘azab, nafratimizni uyg‘otadi. Biz xavf ostida qolganimizda qo‘rquvni
his qilamiz, dushman ustidan g‘alaba qozonish yoki qiyinchilikni engish zavq
uyg‘otadi.
H issiyot bizning tuyg‘ularimizning o‘ziga xos aks ettirish jarayoni bo‘lib,
bunda narsa va hodisalarni aks ettirish jarayonida bizda tug‘iladigan ichki
kechinmalar va munosabatlar aks ettiriladi. Demak, hissiyotlar o‘z- o‘zidan yuzaga](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_2.png)
![kelmasdan, tashqi olamdagi narsa va hodisalarning ta’siri bilan bog‘liq ravishda
yuzaga keladi.
Hissiyot – shaxsning voqelikka o‘z munosabatini his qilishidan kelib
chiqadigan, uning ehtiyoj va qiziqishlari bilan bog‘liq bo‘lgan yoqimli yoki
yoqimsiz kechinmalaridir. Keltirilgan ta’riflardan ko‘rinadiki, hissiyot tushunchasi
emotsiyaga nisbatan kengroq tushuncha bo‘lib, shaxsning kundalik hayoti, turmush
tarzidagi barcha jabhalarni qamrab oladi.
Hissiyotlar o‘zining yuzaga kelishi nuqtai nazaridan odamning ehtiyojlari,
qiziqishlari va intilishlari bilan bog‘liq bo‘ladi. Masalan, odamning organik
ehtiyojlarini qondirishi bilan bog‘liq bo‘lgan hissiyotlar odamda rohatlanish,
qanoatlanish tuyg‘usini yuzaga keltiradi. Organik hissiyotlarni qondira olmaslik
odamning ruhini tushirib, kayfiyatini buzib, azoblanish, toqatsizlanish hissiga
sabab bo‘ladi.
Hissiyot odamda sodir bo‘layotgan hodisa va narsalardan shaxs sifatidagi
odam uchun ahamiyatli bo‘lganlari haqida darak beruvchi signallar tizimi
hisoblanadi. Mazkur holda sezgi a’zolariga ta’sir qiluvchi cheksiz miqdordagi
qo‘zg‘ovchilardan aniq bo‘lib ajraladi, ba’zilari bir-birlari bilan qo‘shilib ketadi va
paydo bo‘lgan hissiyot bilan birlashib ketadi. Natijada ta’ssurot uyg‘otib, biror
hissiy nom bilan ifodalangan xotira obrazlari tariqasida saqlanib qoladi. Buni
fiziologik jihatdan shunday tushuntirish mumkin: ma’lum qo‘zg‘atuvchilar tirik
mavjudotlar uchun xotirjamlik haqida darak beruvchiga aylanadi. Hissiy
kechinmalar esa insonning shaxsiy tajribasida tarkib topadigan reflekslar tizimini
mustahkamlash sifatida namoyon bo‘ladi. Hissiyotning mana shu darak
beruvchilik vazifasi psixologiyada hissiyotning impressiv tomoni deb a t aladi.[1]
Hissiyot boshqa hamma psixik jarayonlar kabi bosh miya po‘sti qismining
faoliyati bilan bog‘liqdir. Bosh miya hissiyotlarning kuchini va barqarorligini
idora qilib turadi. Hissiyotlar boshqa bilish jarayonlaridan farqli bosh miya
po‘stining faoliyatidan tashqari organizmning ichki a’zolari faoliyati bilan ham](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_3.png)
![bog‘liqdir, boshqacha qilib aytganda hissiyotlar vegetativ nerv tizimining faoliyati
bilan ham bog‘liqdir. Chunonchi, odam qattiq uyalgan paytida qizarib ketadi,
qattiq qo‘rqqan paytida esa rangi o‘chib, qaltirab ketadi, xattoki odamning ovozida
ham o‘zgarish paydo bo‘ladi. Ana shunday hissiy holat yuz bergan paytda
odamning yuragi tez ura boshlaydi, nafas olishi ham tezlashadi.
Demak, odam ma’lum hissiy holatni boshdan kechirayotgan paytda uning
qon aylanish tizimi, nafas olish organlari nutq apparatlari ichki sekretsiya bezlari
ham qatnashadi. Masalan, materialni yaxshi bilmaydigan talaba imtihon
topshirayotganda terlab ketadi, tomog‘iga nimadir tiqilib, gapini gapira olmay
qoladi. Odamda qattiq qo‘rqish paytida «Yuragi orqaga tortib ketdi», «Sovuq ter
bosib ketdi» kabi iboralarning ishlatilishi hissiyot paytida odamning ichki
a’zolarining ishtirok etishidan dalolat beradi.
Juda ko‘p hissiy holatlar bosh miyaning yaqin po‘stloq osti qismlarining
oralig‘i bilan ham bog‘liqdir. Masalan, ko‘rish tepaligi deb ataluvchi qism ayrim
hislarni ifodalaydigan ixtiyorsiz harakatlarning markazi hisoblanadi.
Odamda uchraydigan yuksak ma’naviy hissiyotlar ham o‘zining nerv-
fiziologik asosiga ega bo‘lishi kerak (chunonchi intellektual, ahloqiy, estetik
hissiyotlar). Bu jihatdan akademik I.P.Pavlovning dinamik streotip haqidagi
ta’limoti juda katta ahamiyatga egadir. Bu haqda akademik I.P.Pavlov shunday deb
yozgan edi: «Menimcha, ko‘pincha odatdagi turmush tartibining o‘zgargan
paytlarida
odat bo‘lib, qolgan birorta mashg‘ulot yaqin kishidan judo
bo‘lganda,
aqliy iztirob chog‘ida kechiriladigan og‘ir hissiyotlarning fiziologik
asosi
xuddi eski dinamik streotipning o‘zgarishi, uning yo‘qolishi va yangi
dinamik
streotipning qat’iylik bilan hosil bo‘lishidan iborat bo‘lsa kerak».
Ayrim murakkab hissiyotlarning asosida dinamik streotipning yotishi
yaqqol ko‘rinadi. Masalan, estetik hissiyotni oladigan bo‘lsak, biron yoqimli
ko‘ydan lazzatlanish, yoki biron mashhur rassomning ishlagan ajoyib suratlarini
tomosha qilib, rohatlanish estetik hissiyot hisoblanadi. Agar bu hissiyotlarning](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_4.png)
![nerv-fiziologik asoslarini tahlil qiladigan bo‘lsak, quyidagilarni ko‘rishimiz
mumkin. Masalan, bizga juda yoqadigan kuy boshqa millat odamiga yoqmasligi
mumkin. Bunda ajablanishga hech qanday o‘rin yo‘q. Biz yoshlikdan boshlab
mazkur kuyni bir necha yuz marotalab eshitib borishimiz natijasida ana shu kuyga
nisbatan deyarli buzib bo‘lmaydigan nihoyatda murakkab dinamik streotip yuzaga
keladi. Ana shuning uchun ayrim kuylar bizga yoqadi, ayrimlari esa yoqmaydi.
Suratlar masalasiga kelganda shuni aytish kerakki, qadimgi klassik asarlar ularning
ishlanish uslubi realligi bizni hayratda qoldirib zavq tug‘diradi. Aksincha, hozirgi
rassomlar tomonidan ishlangan rasmlar odamda qandaydir noxush hissiyotni
tug‘diradi. Demak, uzoq yillar davomida yuzaga keladigan dinamik streotiplar
ayrim murakkab hisni tashkil qiladi. [2]
Shunday qilib, hissiyot vegetativ nerv tizimi orqali boshqariladigan ichki
a’zo faoliyati bilan bog‘liq bo‘lsa ham bari bir bosh miya po‘sti orqali idora
qilinadi. Chunki akademik I.V.Pavlovning fikricha, odamning butun a’zoyi
badanida bo‘ladigan har qanday hodisalarning hammasini bosh miya po‘sti
qismidagi neyronlar idora qiladi. Ana shu jihatdan olganda hissiyotning nerv-
fiziologik asosi bosh miya po‘sti bilan bog‘liq.
2. Hissiyot nazariyalari (Djeyms-Lang, Kennon-Bard, S.SHaxtyor, D.Zinger).
Qarama-qarshi
emotsiyalar nazariyasi (R.Salomon bo‘yicha)
Uzoq vaqt davomida psixologlar hissiyotlar tabiati haqidagi masalani
echishga uringanlar. XVIII-XIX asrlarda ushbu muammo bo‘yicha hech qaday
nuqtai nazarlar mavjud emas edi. Keng tarqalgan qarashlardan hissiyotlarning
organik ifodalanishlari – bu psixik hodisalarning oqibati haqidagi dalil asosida
paydo bo‘lgan intellektuallashtirish nuqtai nazari dir. Tasavvur fundamental
psixologik dalil bo‘lib hisoblanadi, bizning hislarimiz esa turli tasavvurlar o‘rtasida
o‘rnatiladigan aloqalarga mos keladi, va tasavvurlar o‘rtasidagi nizolika nisbatan
ta’sirlanish sifatida ko‘rib chiqiladi, deb hisoblagan I.F. Gerbart, bu nazariyaning
aniq ifodasini keltirdi. V. Vundt ham bu nazariyaning tarafdori edi. SHunday qilib,](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_5.png)
![hissiyotlarni tadqiq qilishda ular haqidagi sub’ektiv , ya’ni, hissiyotlarning psixik
tabiati haqidagi fikrlar o‘z tasdig‘ini topdi, unga muvofiq psixik jarayonlar ma’lum
organik o‘zgarishlarni keltirib chiqaradi.
1872 yilda CH. Darvin «Inson va hayvonlarda hissiyotlarning ifodalanishi»
asarini chop etdi. Uning fikriga ko‘ra, hayvon va odam hulq-atvori o‘rtasida
umumiyliklar mavjud. O‘z fikrini u hayvonlar va odamlar turli emotsional
holatlarining tashqi ifodalanishini kuzatishdan kelib chiqqan holda, asoslab berdi.
Ushbu kuzatishlardan olingan ma’lumotlar evolyusion ta’limot nomini olgan
hissiyotlar nazariyasi asosiga qo‘yildi, bu ta’limotga asosan, hissiyotlar tirik
mavjudotlar evolyusiyasi jarayonida hayotiy muhim bo‘lgan organizmning yashash
sharoitlari va vaziyatlariga moslashishni ta’minlovchi moslashish mexanizmlari
sifatida yuzaga keldi.
Hissiyotlarning hozirgi zamon tarixi 1884 yilda U. Djemsning «Hissiyot
nima?» maqolasining chop etilishidan boshlanadi. U. Djems va undan
mustaqil ravishda G. Lange hissiyotlar nazariyasini ishlab chiqdilar, unga
asosan, hissiyotlarning paydo bo‘lishi hosil qilinadigan tashqi ta’sirlar,
ixtiyoriy harakat va tizimlar sohasidagi o‘zgarishlar bilan bog‘liq. Bu
o‘zgarishlar bilan bog‘liq bo‘lgan hissiyotlar, emotsional kechinmalarning
xuddi o‘zidir. Djems bo‘yicha, «yig‘laganimiz sababli qayg‘ulimiz;
qaltiraganimiz uchun qo‘rqamiz; kulganimiz uchun xursand bo‘lamiz». Bu
hissiy xabar miyaga ta’sir ko‘rsatib, ma’lum hulq-atvorni o‘t oldiradi, teskari
somatosensor va visserosensor afferentatsiya esa hissiyotni yuzaga
keltirishini bildiradi .
Lekin Djems-Lange konsepsiyasi bir qator e’tirozlarga sabab bo‘ldi. Organik
va emotsional jarayonlarning nisbatiga U.Kennon qarama-qarshi fikr bildirdi.
Uning aniqlashiga ko‘ra, insonda sun’iy tarzda hosil qilinadigan organik
o‘zgarishlar har doim ham hissiyotli kechinmalar birgalikda kuzatilmaydi.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_6.png)
![Keyinchalik, P.Bardning ko‘rsatishicha, haqiqatda, tana o‘zgarishlari va ular bilan
bog‘liq bo‘lgan hissiyotli kechinmalar deyarli bir vaqtda paydo bo‘ladi, bosh miya
tuzilishidagi barcha qismlardan esa hissiyotlar bilan talamusning o‘zi emas, balki,
gipotalamus va limbik tizimning markaziy qismlari bog‘lanadi.
Lindsey-Xebbning faollashtirish nazariyasi Djems-Lange va Kennon-
Bardlarning psixoorganik nazariyalaridan so‘ng paydo bo‘ldi. Bu nazariyaga ko‘ra,
emotsional holatlar bosh miya quyi qismi nayining retikulyar formatsiyaga ta’siri
bilan belgilanadi, chunki bu tuzilma organizmning faolligi darajasiga javob beradi.
Hissiyotli ifodalanishlar esa asab tizimining biror bir seskantiruvchiga javoban
faollik darajasining o‘zgarishidir.
Nazariyalarning alohida guruhini hissiyotlar tabiatini kognitiv omillar, ya’ni,
tafakkur va ong orqali ochib beradigan dunyoqarashlar tashkil etadi. Ularning
orasida, birinchi navbatda, L. Festingerning kognitiv dissonans nazariyasi ni
ta’kidlab o‘tish lozim. Uning asosiy tushunchasi dissonans dir. Bu sub’ektning
ob’ekt haqida psixologik qarama-qarshi ma’lumotga ega bo‘lgan vaziyatda yuzaga
keladigan salbiy emotsional holat. Bu nazariyaga muvofiq, ijobiy emotsional
kechinmalar odamda o‘zi kutgan natijalar tasdiqlanganida paydo bo‘ladi. Bunday
ijobiy emotsional holat konsonans sifatida xarakterlanadi, Salbiy hissiyotlar
faoliyatdan kutilgan natijalar va voqeiy natijalar o‘rtasida farqlar yoki dissonans
bo‘lganida yuzaga keladi.[2]
S.Shexterning kognitiv-fiziologik konsepsiyasiga asosan, paydo bo‘ladigan
emotsional holat qabul qilinadigan rag‘batlar va yuzaga keladigan jismoniy
o‘zgarishlar bilan birga insonning o‘tmish tajribasi va uning vaziyatni sub’ektiv
baholashi ham o‘z ta’sirini ko‘rsatadi. Bunda baholash uning dolzarb qiziqishlari va
ehtiyojlari asosida shakllanadi.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_7.png)
![Kognitivistik nazariyalar qatoriga P.V. Simonovning hissiyotlar axborot
beruvchi konsepsiyasi ham kiritilishi mumkin. Bu nazariyaga asosan, emotsional
holat individ dolzarb ehtiyoji sifati va jadalligi, hamda, uni qondirish ehtimolligini
baholashi bilan belgilanadi. Bu ehtimollikni baholashni inson tug‘ma va avval
orttirilgan individual tajriba asosida, ixtiyorsiz ravishda ehtiyojni qondirish uchun
taxminiy zarur vositalar, vaqt, zahiralar haqidagi ma’lumotni ayni vaqtda olgan
ma’lumot bilan taqqoslagan holda amalga oshiradi. P.V. Simonovning yondoshuvi
quyidagi formulada aks etgan: H = E (M – A), bunda H – hissiyot, uning kuchi va
sifati; E – dolzarb ehtiyoj kattaligi va o‘ziga xos xususiyati; M – dolzarb ehtiyojni
qondirish uchun zarur ma’lumot; A – ayni paytda insonda mavjud bo‘lgan tegishli
axborot.
Ushbu formuladan kelib chiqadigan oqibatlar quyidagicha: agar insonda
ehtiyojlar mavjud bo‘lmasa (E = 0), u holda hissiyotlarni ham sezmaydi (H = 0);
ehtiyoj sezayotgan inson uni amalga oshirish uchun to‘la imkoniyatga ega bo‘lgan
holatda ham, hissiyotlar yuzaga kelmaydi. Agar ehtiyojni qondirish ehtimolligining
sub’ektiv baholanishi yuqori bo‘lsa, ijobiy hislar namoyon bo‘ladi. Salbiy hislar esa
sub’ekt ehtiyojini qondirish imkoniyatini salbiy baholaganda yuzaga keladi.
Miya po‘stlog‘i emotsional holatlarni boshqarishda o‘ta muhim o‘rin tutadi.
I.P. Pavlov tomonidan aynan, miya po‘stlog‘ining hissiyotlar kechishi va
ifodalanishi, boshqarishi, tanada yuz beradigan barcha hodisalarni o‘z nazorati
ostida ushlab turishi, po‘stloq osti markazlariga tormozlovchi ta’sir ko‘rsatishi,
ularni boshqarishi ko‘rsatib o‘tilgan. YUqorida bayon etilganlarning tasdig‘i sifatida
sub’ektiv kechinmalar va ularning tashqi ifodasi o‘rtasida keskin farqlar
kuzatiladigan klinik holatlarni keltirish mumkin. Miya katta yarim sharlari po‘stlog‘i
shikastlangan bemorlarda istalgan seskantiruvchi muvofiq kelmaydigan tashqi
ta’sirlanish: qattiq kulgi yoki shashqator ko‘z yoshlarga sabab bo‘lishi mumkin.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_8.png)
![Lekin, kulib turib, bu bemorlar o‘zlarini qayg‘uli, yig‘lab turib esa, ba’zan
xursandchilik sezadilar.
Inson hissiyotli kechinmalarida ikkinchi signal tizimi katta ahamiyatga ega,
chunki kechinmalar tashqi muhitning bevosita ta’sirlari bilan birgalikda so‘zlar,
fikrlar orqali ham yuzaga kelishi mumkin. Xuddi shunday, o‘qib chiqilgan hikoya,
tomosha qilingan film mos bo‘lgan emotsional holatni yuzaga keltirishi mumkin.
Hozirda ikkinchi signal tizimi intellektual, ahloqiy, estetik yuksak insoniy
hissiyotlarning fiziologik asosi bo‘lib sanaladi .
Shaxsning xususiyatlariga ta’rif berish ko‘p holatlarda ushbu odamning
nimani yoqtirishini, nimadan nafratlanishini, mag‘rurlanishi, uyalishi, hasad qilishi
va qayg‘urishi sababini aniqlashni bildiradi. Individ barqaror hislari p redmet i,
ularning jadalligi va xarakteri atrofdagilarga insonning emotsional olami, hislari va
bu bilan, uning individualligini ochib beradi . S.L. Rubinshteyn ning
yozishicha , shaxsning xarakteri va aqliy qobiliyati, qiziqishlari va boshqa
odamlarga munosabatlarining barcha o‘ziga xos xususiyatlari hissiyotlar va
sezgilarning kamalak rangida namoyon bo‘ladi va aks etadi .
Emotsional lik tug‘ma bo‘ladi , lekin affekt lar, sezgilar hayot jarayonida
rivojlanadi , bu esa insonning shaxs sifatida rivojlanishini bildiradi . Bunday
rivojlanish inson emotsional sohasiga yangi ob’ektlarni kiritish, shaxs sezgilarini
ongli irodaviy boshqarish va nazorat qilish darajasining oshishi ahloqiy
boshqarishga yuksak ahloqiy qadriyatlar (vijdon, mas’uliyatlilik, nomus va
boshqalar) ning asta-sekin kiritilishi bilan bog‘liq.
Inson emotsional hayotining rivojlanishida ma’lum bo‘lgan izchillik mavjud.
Lekin bir davr sezgisidan keyingi davr sezgisiga o‘tish shaxsning har tomonlama
rivojlanishi bilan bog‘liq. Hissiyotlar odam energiyasini to‘plovchi faoliyatga](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_9.png)
![nisbatan kuchli rag‘bat bo‘lishi mumkin, asosiysi, ularni tegishli tarzda
yo‘naltirishdir.
Har bir inson uchun ijobiy emotsional ta’sirlanishlarni kuchaytirish va
kengaytirish bilan bir vaqtda boshqa odamlar emotsional holatiga samarali ta’sir
ko‘rsatish malakasiga ega bo‘lish juda muhimdir. Zararli emotsional ta’sirlanishlar
ko‘p hollarda yuqori emotsional zo‘riqish vaziyatlarida, o‘ta toliqqan holatlarda,
frustratsiya vaqtida, odamlar ta’sirchanligida, ishlar ko‘ngilgidek yurishmaganida,
hayotiy muhim rejalar barbod bo‘lganida yuzaga kelishini bilish va yodda tutish
lozim.
3. Iroda haqida tushuncha. Irodaviy faoliyatning umumiy xususiyatlari
Ma’lumki, insonning ehtiyojlari ijtimoiy tuzum shakllari taraqqiyotiga qarab
o‘zgaradi. S h u bois o‘z ehtiyojlarini qondirish uchun inson harakat qiladi. Shaxs o‘z
harakatlari yordami bilan muhitga moslashadi va undan o‘z ehtiyojlari uchun
foydalanadi. Lekin shu bilan birga odam muhitni o‘z ehtiyojlariga muvofiqlashtirib
o‘zgartiradi, qayta quradi va o‘ziga moslashtiradi.
Odamning shaxs sifatidagi faollik xususiyati shundan iboratki, o‘z
ehtiyojlarini qondirishga yordam beradigan harakatlari instinktiv harakatlar emas,
balki asosan oqilona, ongli harakatlardir. Bu onglilik shundan iboratki, odam
oldindan biron-bir maqsadni ko‘zlab harakat qiladi, shu maqsadga etishish uchun
yordam bera oladigan vositali yo‘l va usullarni oldindan qidirib topadi, to‘sqinlik va
qiyinchiliklarni engish uchun ongli ravishda kuch-g‘ayratini ishlata oladi.
Odam faqat o‘ziga xos madaniy-ijtimoiy ehtiyojlarini qondirishda-gina emas,
balki, tabiiy-biologik ehtiyojlarini qondirishda ham ongli va oqilona ravishda ish
tutadi.
Odam tevarak – atrofdagi narsalarni o‘zgartirib o‘ziga moslashtirar ekan,
yangilik yaratadi, ijod qiladi, shu yangilikni tevarak-atrofdagi voqelikka qo‘shadi,](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_10.png)
![voqelikni o‘zgartiradi va to‘ldiradi. Umuman odam har doim harakat qilmasdan
tura olmaydi. Ana shu jihatdan olganda odamning barcha harakatlarini ikki
turkumga bo‘lish mumkin. Ulardan birinchisi ixtiyorsiz harakatlar bo‘lsa, ikkinchisi
ixtiyoriy harakatlardir.
Odamning ixtiyorsiz harakatlari qat’iy bir maqsadsiz, ko‘pincha impul’siv
tarzda, ya’ni reflektor tarzda yuzaga keladi. Masalan, yo‘talish, aks urish, ko‘z
qovog‘ini ochib yumilishi va shu kabilar. Bu harakatlarni odam oldindan o‘ylab
rejalashtirmaydi. Ixtiyorsiz harakatlar har qanday sharoitda yuz berishi mumkin.
Ixtiyorsiz harakatlar ba’zan, odamning aqliy faoliyatlari bilan ham bog‘liq bo‘ladi.
Chunonchi, ixtiyorsiz idrok, ixtiyorsiz diqqat, ixtiyorsiz esda olib qolish, ixtiyorsiz
esga tushirish holatlari ham bo‘ladi. Bunday hollarda odamning ixtiyorsiz
harakatlari idrok qilinayotgan narsaning boshqa narsalardan keskin farq qilishi
yoki odamning qiziqishlari, ehtiyojlari bilan bevosita bog‘liq bo‘ladi.[2]
Irodaviy harakatlarda har doim maqsad aniq bo‘ladi. Odam o‘z oldiga
qo‘ygan maqsadidan kelib chiqadigan natijalarni ham oldindan tasavvur eta oladi.
Ana shuning uchun har qanday qiyinchiliklarni engib bo‘lsa ham maqsadini amalga
oshirishga intila boradi. Masalan, odam biror imorat solayotgan paytda oxirgi
natija qanday bo‘lib chiqishini juda yaxshi tasavvur etadi va shuning uchun qanday
qiyinchiliklar bo‘lsa ham engib ishni davom ettira beradi. Yoki talaba
universitetning birinchi kursiga kirganda qanday mutaxassis bo‘lib chiqishini
yaxshi biladi va shuning uchun barcha qiyinchiliklarga chidab o‘qishni davom ettira
beradi.
Umumiy irodaviy faoliyatni yoki alohida aktni amalga oshirishning muhim
xususiyatlaridan biri amalga oshirilayotgan harakatlarning erkin ekanligini
anglashdan iboratdir.
Odamning irodaviy harakati to‘la-to‘kis determinizmga, ya’ni sababiy
bog‘lanish qonuniga bo‘ysunadi. S h u bilan birga irodaviy faoliyatning bevosita](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_11.png)
![sabablari sharoitida irodaviy harakatlarni belgilab beradigan turli-tuman hayotiy
sharoitlar bo‘lishi mumkin.
Odamning irodaviy faoliyati ob’ektiv jihatdan bog‘langandir. Irodaviy
faoliyatning muhim xususiyatlaridan biri, irodaviy harakatlarni odam hamma vaqt
shaxs sifatida amalga oshiradi. Xuddi mana shuning bilan bog‘liq ravishda irodaviy
xarakatlar odam to‘la ravishda javob beradigan ish sifatida boshdan kechiriladi.
Irodaviy faoliyat tufayli shaxs ko‘p jihatdan o‘zini ma’lum sharoitda anglaydi, o‘z
hayot yo‘li va taqdirini o‘zi belgilashi mumkin.
Irodaning eng muhim xususiyati unda faoliyatni amalga oshirishning puxta
o‘ylab chiqilgan rejaning mavjudligidir. Avvaldan rejalashtirilmagan xatti-
harakatlarni irodaviy harakat deb bo‘lmaydi. Shu bilan birga iroda avvaldan
mavjud bo‘lmagan, lekin faoliyatni natijasiga erishishdan so‘ng hosil bo‘lishi
mumkin bo‘lgan qoniqishga butun e’tiborini qaratishdan iboratdir.
Ko‘p hollarda iroda vaziyat yoki qiyinchilik ustidan g‘alaba qozonish emas,
balki o‘z-o‘zini engish hamdir. Bu ayniqsa, muvozanatsiz, hissiy, qo‘zg‘aluvchan,
sust kishilarga xos bo‘lib, o‘zlarining tabiiy xarakterologik xususiyatlari bilan
kurashishga to‘g‘ri keladi.
Hech bir muammo irodaning ishtirokisiz hal etilmaydi. Inson kuchli irodasiz
katta muvaffaqiyatga erisha olmaydi. Odamzod boshqa tirik mavjudotlardan
o‘zining ongi va aqli bilangina emas, balki irodasining mavjudligi bilan ham ajralib
turadi.
4. Irodaviy akt va uning tuzilishi. Shaxsning irodaviy sifatlari .
Ixtiyoriy harakatning dastlabki boshlang‘ich nuqtasi harakat maqsadining
vujudga kelishi va shu maqsadning o‘rtaga qo‘yilishidir va uning tuzilishini
quyidagicha izohlash mumkin.
Maqsad- kishining shu paytda ma’qul yoki zarur deb topgan ish harakatini
tasavvur etish demakdir. Masalan, inson pedagogika universitetiga kirib o‘qishni](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_12.png)
![zarur deb topdi yoki viloyatga ish bilan borib kelish zarurligini tushundi, deylik.
Bularning hammasida kishining maqsadi o‘z-o‘zidan zohir bo‘layotganga
o‘xshaydi, ba’zan esa bu maqsad bir qadar fikr yuritish natijasida yuzaga keladi.[1]
Maqsadni tasavvur qilish odatda shu maqsadga erishish istagini va zarur
ishni amalga oshirish bilan bog‘liq bo‘lib, u quyidagicha ifodalanishi mumkin.
Ehtiyoj ko‘ngildan kechib, mudom kuchaygan shu ehtiyojni qondirishga intilish
maqsadi ham anglanila boshlaydi. Bunday anglanilgan ehtiyojlar tilak-
havaslar deb ataladi. Ammo odam o‘z intilishlarining maqsadini tasavvur qilganda
ham shu maqsadga etishish yo‘llari va vositalarini hali tasavvur qila olmasligi
mumkin. Bunday to‘la anglanilmagan intilishlar (tilak, havas) ba’zan zo‘r xayol
surish bilan, ba’zan esa cheksiz orzu bilan bog‘liq bo‘ladi. Ba’zan (xayolparast
insonlarda) bunday tilak havaslar ko‘ngildan kechirish orqali orzu (fantaziya)
doirasida qolib ketaveradi. Xilma-xil tilak havaslari to‘lib-toshgan kishilar ham
mavjud. Bu kishilar doimo xo‘rsinadilar, armon qiladilar, o‘zlarini ham tevarak-
atrofdagi kishilarni ham tanqid qiladilar. Bu kishilar ko‘pincha yaxshi orzular
qilishadi-yu, amalda kam faoliyat ko‘rsatishadi yoki butunlay faoliyat
ko‘rsatishmaydi. [5] [1]
Harakat motivlari va motivlar kurashi. Kishi biron maqsadni, ayniqsa, shu
maqsadga etish uchun biron yo‘l va usulni tanlar ekan, nega boshqa maqsadni
emas, xuddi shu maqsadni tanlashi kerak, bu maqsadga nima uchun boshqa
yo‘llar bilan emas, balki mana shu yo‘llar bilan hal etishi kerak degan savolni
ko‘ngildan o‘tkazadi. Maqsadni va unga etish yo‘lini tanlash jarayonida unga
ma’qul yoki noma’qulligi nuqtai nazaridan baho beriladi.
Maqsadni va unga etishish yo‘llarining ma’qulligi yoki noma’qulligini
belgilab beradigan hamma narsa ish-harakat motivlari deb ataladi. Kishi nega
boshqa bir maqsadni emas, balki xuddi shu vositalar bilan ish ko‘rishni, yoki ish
ko‘rmoqchi bo‘layotganining sababi nima degan savolga javob motiv mazmunini
tashkil etadi.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_13.png)
![Irodaviy ixtiyoriy harakatlar g‘ayri ixtiyoriy (irodadan tashqari)
harakatlardan farq qilib, motiv tufayli sodir bo‘ladi.
Qarorga kelish. Maqsadga etishish yo‘llarini va vositalarini tanlash
jarayonida rejalashtirish, motivlar kurashi bilan bog‘langan bo‘lib, qarorga kelish
bilan tugaydi. Qarorga kelish-muayyan bir maqsadni va shu maqsadga erishish
yo‘lida harakat usullaridan birini tanlab olish demakdir. Motivlar kurashida buning
ma’nosi shuki, motivlardan biri hal qiluvchi rol o‘ynagan bo‘ladi. Masalan,
kechqurun qayoqqa borish kerak – teatrgami yoki o‘rtog‘ining yonigami-degan
motivlar kurashi natijasida kishi bormoqchi bo‘lgan joyi haqida qarorga keladi.
Qarorni ijro etish . Qaror unga muvofiq keladigan choralar ko‘rish va harakat
qilish uchun qabul qilinadi. Qarordan harakatga o‘tishni ijro qilish (yoki bajarish)
deyiladi. Irodaviy jarayonda eng muhim narsa-qabul qilingan qarorni ijro etishdir.
Irodaviy harakatlar ikki xil bo‘ladi: jismoniy va aqliy harakatlar. Jismoniy
harakatlarga har xil mehnat operatsiyalari, o‘yin, sport mashg‘ulotlari va
boshqalar. kiradi. Aqliy harakatlarga esa masala echish, yozma ishlar, dars
tayyorlash, ilmiy tadqiqot ishlarini olib borish va shu kabilar kiradi. Ko‘p vaqt
takrorlanib, o‘zlashib ketgan ko‘nikma va odat bo‘lib ketgan harakatlar ham
murakkab irodaviy harakatlardandir.
Qarorni ijro etish odatda ma’lum vaqt, muddat bilan bog‘liq bo‘ladi. Qaror
kechikmasdan belgilangan vaqtda ijro etilsa bu irodaning ijobiy sifatidan dalolat
beradi. Bu esa ishchanlik, puxtalikni bildiradi.
Kishining irodaviy sifatlari ya’ni iroda kuchi, mustaqilligi jihatidan ayrim hollarda
turlicha namoyon bo‘ladi. Har bir kishida irodaning ayrim sifatlari umr bo‘yi
mustahkamlanib, shu odamning xususiy sifatlari (ya’ni doimiy xislatlari) bo‘lib
qolishi mumkin. Shaxsning bu o‘ziga xos xususiyatlari xarakter xislatlari deb
ataladi. Har bir kishidagi biron bir irodaviy sifatlarning har qanday namoyon
bo‘lishi shu kishi xarakterining xislati bo‘lavermaydi.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_14.png)
![Xulosa
Xulosa o‘rnida hissiyotlarning tarkibiy qismlarini keltirib o‘tish zarur, bular:
1) sub’ektiv kechinma, 2) organizm reaksiyasi, 3) hissiyotlar bilan yuzaga kelgan va
xayoldagi fikrlar yig‘indisi, 4) o‘ziga xos yuz ifodasi, 5) umumlashtirilgan hissiyotli
reaksiyalar: salbiy hissiyotda atrofdagi voqealarga nisbatan munosabatingiz ham
salbiy bo‘ladi, 6) ushbu hissiyot bilan assotsiatsiyalangan harakatlarga moyillik.
SHuni ta’kidlab o‘tish lozimki, hozirgi vaqtgacha hissiyotlar tabiatiga
nisbatan yagona nuqtai nazar mavjud emas. Hissiyotlarni o‘rganishga qaratilgan
tadqiqotlar hozirda ham o‘tkazilib kelinmoqda. Hozirda to‘plangan tajribaviy va
nazariy material hissiyotlar tabiatining ikkilanganligidan dalolat beradi. Bir
tomondan, hissiyotlar – turli psixik hodisalar, shuningdek, kognitiv jarayonlar,
inson qadriyatlari tizimi tuzilmasining xususiyatlari va boshqalar kabi sub’ektiv](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_15.png)
![omillar hisoblanadi. Ikkinchi tomondan, hissiyotlar individning fiziologik
xususiyatlari bilan belgilanadi. Hissiyotlar ma’lum seskantiruvchi ta’siri natijasida
paydo bo‘ladi, bu esa inson moslashishi va hulq-atvorining boshqarish
mexanizmlari ifodasining xuddi o‘zginasidir. Inson kayfiyati, affektlari, hislari va
ehtiroslari yig‘indisi uning emotsional hayotini va emotsionallik kabi individual
sifatni tashkil etadi. Emotsionallikni insonning hayotiga tegishli bo‘lgan turli xil
sharoitlardan hissiyotli ta’sirlanishga moyillik, kayfiyatdan ehtirosgacha – kuchi va
sifati turlicha bo‘lgan emotsiyalarni kechirish layoqati, shuningdek, emotsiyalar
kuchining tafakkur va hulq-atvorga ta’siri sifatida ta riflash mumkin.
FOYDALANILGAN
ADABIYOTLA R
O’zbekiston Respublikasining ―Ta’lim to’g’risidagi qonuni. //Barkamol
avlod O’zbekiston taraqqiyotining poydevori. –Toshkent; ―Sharq• , 1997,
20-29 betlar.
Asqarov M, Xaytboyev M, Nishonov M. Pedagogika. Dars. T. ׃ Talqin,
2008.-289 bet
Mavlonova R. Pedagogika. -T.: 2002.- 80 str.
Pirmuxamedova M. Pedagogik mahorat asoslari.- T.: 2001.
Raximov B. H va boshqalar. Pedagogika. O quv uslubiy qo llan. GulDU.
2008
Xo jayev N. va boshqalar. Pedagogika asoslari. – T.: 2003. -120 bet
http://www.edustorng.ru/main/book/pedagogtechno.htm
http://dl.nw.ru/theories/technologies
www. ziyonet . uz.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_16.png)
![ www . avlony –library. connect uz.](/data/documents/60b5f3ca-dd31-416c-b257-6762d38dc581/page_17.png)
REJ A : 1. Hissiy ot haqida t ushuncha . X issiy xol at l arni ng nerv -fi zi ologi k asosl ari . 2. Hissiy ot na zari y a l ari (Dj ey m s-La ng, K ennon-Ba rd, S.SHa xt y or, D.Zi nger). Qa ra m a -qa rshi em ot si y a l ar na za ri y asi (R.Sa l om on bo‘y i cha ). 3. Iroda ha qi da t ushuncha . Irodav i y fa ol iy a t ni ng um um i y x ususiy a t l a ri . 4. Irodav i y ak t v a uning t uzi l i shi . SHaxsni ng i rodav i y sif at l ari . 5. Hissiy ot haqida tushuncha. H issiy h olatlarning nerv-fiziologik asoslari.
Odam tashqi muhitdagi turli-tuman narsa va hodisalarni idrok qilar ekan, hech vaqt bu narsalarga batamom befarq bo‘lmaydi. Odamning aks ettirish jarayoni doimo faol xarakterga egadir. Aks ettirish jarayoni quyidagilarni qamrab oladi: a) shaxsni ng ehtiyojni qondirish imkoniyatiga egaligini ; b) qondirishga yordam beradigan yoki qarshilik ko‘rsatadigan ob’ektlarga sub’ekt sifatida qatnashishi ; v) uni harakat qildiruvchi bilimga intiltiruvchi munosabatlar va h ok a zo. Chunki odam atrofidagi har turli narsalarni idrok qilib aks ettirar ekan, bu narsalarga nisbatan ma’lum munosabatda bo‘ladi. Masalan, bizga ayrim narsalar yoqsa, ya’ni kayfiyatimizni ko‘tarib yuborsa, boshqa bir narsalar yoqmaydi va kayfiyatimizni buzib, dilimizni xira qiladi. Ba’zi bir ovqatni odam juda ham yoqtiradi, boshqa bir ovqatni esa mutlaqo ko‘rgisi kelmaydi yoki ayrim odamlar bizga xush keladi yoki boshqa bir odamlar esa noxush keladi. Umuman odam atrofidagi hamma narsalarga nisbatan munosabatda bo‘ladi va uning munosabatlari ham aks ettiriladi. Kishilar idrok qilayotgan, ko‘rayotgan, eshitayotgan, bajarayotgan, o‘ylayotgan, orzu qiladigan narsalarga befarq bo‘lmaydilar. Bir xil predmetlar, shaxslar, xarakterlar, voqealar bizni quvontiradi, boshqalari xafa qiladi yana boshqalari g‘azab, nafratimizni uyg‘otadi. Biz xavf ostida qolganimizda qo‘rquvni his qilamiz, dushman ustidan g‘alaba qozonish yoki qiyinchilikni engish zavq uyg‘otadi. H issiyot bizning tuyg‘ularimizning o‘ziga xos aks ettirish jarayoni bo‘lib, bunda narsa va hodisalarni aks ettirish jarayonida bizda tug‘iladigan ichki kechinmalar va munosabatlar aks ettiriladi. Demak, hissiyotlar o‘z- o‘zidan yuzaga
kelmasdan, tashqi olamdagi narsa va hodisalarning ta’siri bilan bog‘liq ravishda yuzaga keladi. Hissiyot – shaxsning voqelikka o‘z munosabatini his qilishidan kelib chiqadigan, uning ehtiyoj va qiziqishlari bilan bog‘liq bo‘lgan yoqimli yoki yoqimsiz kechinmalaridir. Keltirilgan ta’riflardan ko‘rinadiki, hissiyot tushunchasi emotsiyaga nisbatan kengroq tushuncha bo‘lib, shaxsning kundalik hayoti, turmush tarzidagi barcha jabhalarni qamrab oladi. Hissiyotlar o‘zining yuzaga kelishi nuqtai nazaridan odamning ehtiyojlari, qiziqishlari va intilishlari bilan bog‘liq bo‘ladi. Masalan, odamning organik ehtiyojlarini qondirishi bilan bog‘liq bo‘lgan hissiyotlar odamda rohatlanish, qanoatlanish tuyg‘usini yuzaga keltiradi. Organik hissiyotlarni qondira olmaslik odamning ruhini tushirib, kayfiyatini buzib, azoblanish, toqatsizlanish hissiga sabab bo‘ladi. Hissiyot odamda sodir bo‘layotgan hodisa va narsalardan shaxs sifatidagi odam uchun ahamiyatli bo‘lganlari haqida darak beruvchi signallar tizimi hisoblanadi. Mazkur holda sezgi a’zolariga ta’sir qiluvchi cheksiz miqdordagi qo‘zg‘ovchilardan aniq bo‘lib ajraladi, ba’zilari bir-birlari bilan qo‘shilib ketadi va paydo bo‘lgan hissiyot bilan birlashib ketadi. Natijada ta’ssurot uyg‘otib, biror hissiy nom bilan ifodalangan xotira obrazlari tariqasida saqlanib qoladi. Buni fiziologik jihatdan shunday tushuntirish mumkin: ma’lum qo‘zg‘atuvchilar tirik mavjudotlar uchun xotirjamlik haqida darak beruvchiga aylanadi. Hissiy kechinmalar esa insonning shaxsiy tajribasida tarkib topadigan reflekslar tizimini mustahkamlash sifatida namoyon bo‘ladi. Hissiyotning mana shu darak beruvchilik vazifasi psixologiyada hissiyotning impressiv tomoni deb a t aladi.[1] Hissiyot boshqa hamma psixik jarayonlar kabi bosh miya po‘sti qismining faoliyati bilan bog‘liqdir. Bosh miya hissiyotlarning kuchini va barqarorligini idora qilib turadi. Hissiyotlar boshqa bilish jarayonlaridan farqli bosh miya po‘stining faoliyatidan tashqari organizmning ichki a’zolari faoliyati bilan ham
bog‘liqdir, boshqacha qilib aytganda hissiyotlar vegetativ nerv tizimining faoliyati bilan ham bog‘liqdir. Chunonchi, odam qattiq uyalgan paytida qizarib ketadi, qattiq qo‘rqqan paytida esa rangi o‘chib, qaltirab ketadi, xattoki odamning ovozida ham o‘zgarish paydo bo‘ladi. Ana shunday hissiy holat yuz bergan paytda odamning yuragi tez ura boshlaydi, nafas olishi ham tezlashadi. Demak, odam ma’lum hissiy holatni boshdan kechirayotgan paytda uning qon aylanish tizimi, nafas olish organlari nutq apparatlari ichki sekretsiya bezlari ham qatnashadi. Masalan, materialni yaxshi bilmaydigan talaba imtihon topshirayotganda terlab ketadi, tomog‘iga nimadir tiqilib, gapini gapira olmay qoladi. Odamda qattiq qo‘rqish paytida «Yuragi orqaga tortib ketdi», «Sovuq ter bosib ketdi» kabi iboralarning ishlatilishi hissiyot paytida odamning ichki a’zolarining ishtirok etishidan dalolat beradi. Juda ko‘p hissiy holatlar bosh miyaning yaqin po‘stloq osti qismlarining oralig‘i bilan ham bog‘liqdir. Masalan, ko‘rish tepaligi deb ataluvchi qism ayrim hislarni ifodalaydigan ixtiyorsiz harakatlarning markazi hisoblanadi. Odamda uchraydigan yuksak ma’naviy hissiyotlar ham o‘zining nerv- fiziologik asosiga ega bo‘lishi kerak (chunonchi intellektual, ahloqiy, estetik hissiyotlar). Bu jihatdan akademik I.P.Pavlovning dinamik streotip haqidagi ta’limoti juda katta ahamiyatga egadir. Bu haqda akademik I.P.Pavlov shunday deb yozgan edi: «Menimcha, ko‘pincha odatdagi turmush tartibining o‘zgargan paytlarida odat bo‘lib, qolgan birorta mashg‘ulot yaqin kishidan judo bo‘lganda, aqliy iztirob chog‘ida kechiriladigan og‘ir hissiyotlarning fiziologik asosi xuddi eski dinamik streotipning o‘zgarishi, uning yo‘qolishi va yangi dinamik streotipning qat’iylik bilan hosil bo‘lishidan iborat bo‘lsa kerak». Ayrim murakkab hissiyotlarning asosida dinamik streotipning yotishi yaqqol ko‘rinadi. Masalan, estetik hissiyotni oladigan bo‘lsak, biron yoqimli ko‘ydan lazzatlanish, yoki biron mashhur rassomning ishlagan ajoyib suratlarini tomosha qilib, rohatlanish estetik hissiyot hisoblanadi. Agar bu hissiyotlarning
nerv-fiziologik asoslarini tahlil qiladigan bo‘lsak, quyidagilarni ko‘rishimiz mumkin. Masalan, bizga juda yoqadigan kuy boshqa millat odamiga yoqmasligi mumkin. Bunda ajablanishga hech qanday o‘rin yo‘q. Biz yoshlikdan boshlab mazkur kuyni bir necha yuz marotalab eshitib borishimiz natijasida ana shu kuyga nisbatan deyarli buzib bo‘lmaydigan nihoyatda murakkab dinamik streotip yuzaga keladi. Ana shuning uchun ayrim kuylar bizga yoqadi, ayrimlari esa yoqmaydi. Suratlar masalasiga kelganda shuni aytish kerakki, qadimgi klassik asarlar ularning ishlanish uslubi realligi bizni hayratda qoldirib zavq tug‘diradi. Aksincha, hozirgi rassomlar tomonidan ishlangan rasmlar odamda qandaydir noxush hissiyotni tug‘diradi. Demak, uzoq yillar davomida yuzaga keladigan dinamik streotiplar ayrim murakkab hisni tashkil qiladi. [2] Shunday qilib, hissiyot vegetativ nerv tizimi orqali boshqariladigan ichki a’zo faoliyati bilan bog‘liq bo‘lsa ham bari bir bosh miya po‘sti orqali idora qilinadi. Chunki akademik I.V.Pavlovning fikricha, odamning butun a’zoyi badanida bo‘ladigan har qanday hodisalarning hammasini bosh miya po‘sti qismidagi neyronlar idora qiladi. Ana shu jihatdan olganda hissiyotning nerv- fiziologik asosi bosh miya po‘sti bilan bog‘liq. 2. Hissiyot nazariyalari (Djeyms-Lang, Kennon-Bard, S.SHaxtyor, D.Zinger). Qarama-qarshi emotsiyalar nazariyasi (R.Salomon bo‘yicha) Uzoq vaqt davomida psixologlar hissiyotlar tabiati haqidagi masalani echishga uringanlar. XVIII-XIX asrlarda ushbu muammo bo‘yicha hech qaday nuqtai nazarlar mavjud emas edi. Keng tarqalgan qarashlardan hissiyotlarning organik ifodalanishlari – bu psixik hodisalarning oqibati haqidagi dalil asosida paydo bo‘lgan intellektuallashtirish nuqtai nazari dir. Tasavvur fundamental psixologik dalil bo‘lib hisoblanadi, bizning hislarimiz esa turli tasavvurlar o‘rtasida o‘rnatiladigan aloqalarga mos keladi, va tasavvurlar o‘rtasidagi nizolika nisbatan ta’sirlanish sifatida ko‘rib chiqiladi, deb hisoblagan I.F. Gerbart, bu nazariyaning aniq ifodasini keltirdi. V. Vundt ham bu nazariyaning tarafdori edi. SHunday qilib,