logo

OTLARDA UCHRAYDIGAN INVAZION KASALLIKLARI

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

26.916015625 KB
OTLARDA UCHRAYDIGAN INVAZION
KASALLIKLAR I
Reja:
1. Invazion kasalliklarning umumiy tavsifi
2.  Gelmintozlar
3. Otlar paraskaridozi
4. Otlar onxo t serkozlari
5  Otlar p iroplazmozi
6.  Nuttallioz
7.  Ektoparazitar kasalliklar 1. Invazion kasalliklarning umumiy tavsifi
Invazion   kasalliklar   guruhiga   tirik   organizmlar   (gelmint,   o’rgamchiksimon,
hasharot va   sodda   hayvonlar)   kiradi.   Hayvonlarga   bu   kasalliklar   alimentar
(ozuqa   bilan   birgalikda   og’izga   tushadi),   kontaktli   (sog’lom   hayvon
kasallangan   bilan   to’qnashganda),   ona   ichida   bo’lganda,   qon   so’ruvchi
bo’g’imoyoqlilar orqali yuqadi.
Barcha   invazion   kasalliklar   qo’zg’atuvchisiga   qarab,   yana   bir   nechta
guruhlarga –  gelmintozlar, protozoozlar, araxnozlar va entomozlarga  bo’linadi 
Invazion   kasalliklarni   d avolash   uchun   qo’llanadigan   etiotrop   (spesifik)
vositalarga quyidagi preparatlar guruhlari kiradi:
Antgelmint   vositalar   yoki   antgelminti klar,   –   organizmni     gelmintlar
yoki   parazitik   qurtlardan   tozalash   uchun   qo’llanadigan   preparatlar.   Ular   odatda
og’iz orqali kiritiladi.
Insekti sidlar   –   parazitik   hasharotlarga   qarshi   qo’llanadigan   preparatlar
(akarisidlar – kanalarga qarshi vositalar, repellentlar – zararli   bo’g’imoyoqlilarni
haydaydovchi   vositalar ,   attraktantlar   –   hasharotlarni   jalb   etadigan   vositalar,
xemo–sterilyantlar – jinsiy sterilizatorlar).
Hasharotlarga   va   kanalarga   qarshi   ta’sir   etuvchi   preparatlar
“ insektoakarisidlar” deb ataladi .
Teri qoplamasiga ishlov berish uchun qo’llanadi.
Anti protozoy   vositalar   –   sodda   hayvonlar   chaqiradigan   kasalliklarga
qarshi qo’llanadi, teri ostiga yuboriladi. 
2  Gelmintozlar
Gelmintozlar – parazitik qurtlar chaqiradigan invazion kasalliklar. Ular eng
ko’p   sonli   bo’lib     (60   %),   deyarli   hamma   joylarda   uchraydi.     Gelmintozlarga
trematodozlar, sestodozlar va nematodozlar kiradi. 
Trematodozlar
Trematodozlar – trematodalar sinfiga kiruvchi qo’zg’atuvchilar chaqiradigan
i nvazion kasalliklar . Otlarda nisbatan kam uchraydi.  Nematodozlar
Nematodozlar   –   nematodalar   yoki   yumaloq   qurtlar   chaqiradigan     invazion
kasalliklar   bo’lib,   ular   jun,   soch   va   muguz   to’qimadan   tashqari   organizmning
barcha to’qimalarini zararlaydi. Rivojlanish sikli har bir gelmint uchun individual
bo’lib, oraliq xo’jayin ishtiroqisiz ham o’tishi mumkin. 
3 Otlar paraskaridozi
Paraskaridoz – tok tuyoqli hayvonlarning gelmintozi bo’lib, ko’pincha yosh
hayvonlar ingichka ichagida parazitlik qiluvchi askarida oilasiga mansub nematoda
orqali chaqiralidi. Invaziyaga ot, eshak va xachirlar chalinadi. Kasallik asosan qish
faslida tarqaladi.
Kasal   hayvon   fekaliyalari   bilan   ajralgan   tuxumlar   tashqi   muhitda   10–20
kunlarda   yetiladi.   Oshqozonda   tuxumdan   lichinka   chiqadi   va   qon   bilan   o’pkaga
tushadi, 7–10 kunlardan so’ng u kapillyarlarni yoradi, alveola va bronxlarga o’tadi
va shilliq bilan halqumga tushib, qayta yutiladi. O’pka orqali migrasiyadan so’ng
lichinka ingichka ichakda yetilgan shaklga aylanadi. Ot organizmida paraskaridalar
44–77 kunlarda yetiladi.
Invaziya alimentar yo’l bilan tushadi.
Kasal   toylarda   praskaridozda   hazm   qilish   buziladi,   yo’tal,   yengil   shaklda
pnevmoniya,   oriqlash,   anemiya,   qisqa   vaqtga   tana   harorati   ko’tarilishi,   ayrim
hollarda   asabning   qo’zg’alishi   kuzatiladi,   hayvon   o’lishi   mumkin.   Katta   yoshli
hayvonlarda   kasallik   yaqqol   belgilarsiz   kechadi.   Sog’aygan   hayvonlar   qayta
kasallanmaydi.
Tashhisni   aniq   qo’yish   maqsadida   fekaliylar   paraskarida   tuxumlari
mavjudligiga tekshiriladi.
Davolash   uchun   piperazin   asosida   tayyorlangan   preparatlar   qo’llanadi,   ular
individual   va   guruhli   usullarda   2   kun,   7–10   kunlik   och   qoldirishdan   so’ng   sal
namlangan omixta yem (1–2 kg) bilan beriladi, 3–10 oylik qulunlarga ich surgini
ishlatmasdan   8–10   g   dan,   10   oydan   1   yoshli   toylarga   –   12–15   g   dan,   1–2   yoshli
yosh   otlarga   –   15–20   g   dan,   2   yoshdan   katta   otlarga   –   20–25   g/bosh   dan
(degelmintizasiya   kursi  mobaynida  piperazin miqdori  hayvon  og’irligiga nisbatan 100 mg/kg dan oshmasligi lozim). Undan tashqari fenbendazol 6 oylik – 4 yashar
otlarga   –   15  mg,  4   yoshdan   kattalarga   –  10   mg  bir   marta  og’iz   orqali,   febentel   –
6   mg/kg tana vazniga nisbatan og’iz orqali beriladi.
Kasallikning   oldini   olish   uchun   qulunlar   avgustda   va   sutdan   ajratilgandan
so’ng,   toylar   va   katta   otlar   bahorda   va   kuzda   rejali   degelmintizasiya   qilinadi.
Otxona fenol qatoriga kiruvchi preparatlar bilan ishlanadi.
4. Otlar onxoserkozlari
Otlar onxoserkozlari – filariata kenja tartibi, Onxoserka   turkumiga mansub
nematodalar   orqali   chaqiriladigan   gelmintozlar.   Jinsiy   yetilgan   onxoserklar
otlarning   oldingi   oyoqlar   paylarida   va   bo’yin   usti   payida,   lichinkalar
(mikroonxoserklar)   esa   –   terida   parazitlik   qiladi.   Qo’zg’atuvchi   hamma   joylarda,
ko’pincha   o’rmon   va   o’rmon   –   cho’l   zonalarida   uchraydi.   Otlar   onxoserklari   –
uzun   ipsimon   nematodalar   bo’lib,   oraliq   xo’jayin   –   qon   so’ruvchi   hasharot
(mokres; rus.) ishtiroqi bilan rivojlanadi.
3–20   yoshli   otlar   pastlikda   joylashgan,   suv   xavzalari   mavjud   yaylovlarda
bo’lganda zararlanadi.
Kasallik   surunkali   kechadi.   Kasallik   boshida   yag’rin,   ensa,   bo’yin   va   orqa
sohalarida kattaligi tovuq tuxumiday og’riqsiz shishlar paydo bo’ladi. Yag’rinning
yon tomonlarida joylashgan   yoki ko’krak umurtqalari yelka o’simtalari ostida tez
vaqtda   oqmalar   paydo   bo’ladi,   ulardan   tarkibida   parazitlar   fragmentlari   mavjud
ekssudat   oqib   chiqadi.   Ot   oyoqlari   paylari   zararlanganda   oqsash,   tendovaginit,
flegmonalar qayd etiladi.
Tashhis   kindik   sohasidan   olingan   teri   na’munalarini   tekshirish
(dermolarvoskopiya) yo’li bilan qo’yiladi. 
Davolash  faqat jarrohlik yo’li bilan amalga oshiriladi.
5. Otlar p iroplazmozi  
Piroplazmidozlar   –   invazion   kasalliklarning   katta   guruhi   bo’lib,   eritrositlar
va   mononuklear   fagositlarda   joylashgan   sodda   hayvonlar   orqali   chaqiriladi.
Qo’zg’atuvchilarni   kanalar   o’tkazadi.   Kasallikda   yuqori   harorat,   shilimshiq pardalar   anemiyasi,   puls   va   nafas   olish   tezligi,   hazm   qilish   tizimi   faoliyatining
buzilishlari kuzatiladi.
Otlar  p iroplazmozi   –  ot,  eshak   va  xachirlarning  transmissiv  (bir  issiq   qonli
hayvondan   boshqasiga   bo’g’imoyoqlilar   orqali   o’tkaziladigan   invazion   kasallik)
kasalligi bo’lib, uni eritrositlar parazitlari piroplazmalar chaqiradi. 
Piroplazmalarning   haytiy   sikli   ikki   xo’jayinlarda:   tok   tuyokli   hayvonda   va
kanada   kechadi.   Hayvon   organizmida   piroplazma   qonda,   kanada   esa   to’qima,
gemolimfa va tuxumlarida oddiy bo’linish bilan  ko’payadi. Otlar organizmida ular
ichki a’zolarda keyin esa periferik qonda ko’payadi.
Kasallik   asosan   bahorda   va   kuzda   kuzatiladi.   Spontan   zararlanishda
inkubasion   davr   8–15   kun   tashkil   qiladi.   Kasallik   ko’pincha   o’tkir,   kam   hollarda
surunkali kechadi. Birinchi kunlarda tana harorati 42   °C gacha ko’tariladi, hayvon
kuchli jabrlanadi. Shilimshiq pardalar kasallik boshida anemik, 3–4 inchi kunlarda
esa sarg’ish bo’ladi. Hayvonlar ko’pincha yotadi, suv va ozuqani qabul qilmaydi,
ko’zlardan   suyuqlik   ajraladi.   Yurak   kuchli   uradi,   bo’yinturuq   vena   pulsasiyasi
kuzatiladi.   Hazm   tizimi   faoliyati   salbiylashadi.   Birinchi   bosqichda   siydik
sarg’ayadi,   keyin   esa   qizaradi,   3–4   unlarda   uning   rngi   to’q   qizil   bo’ladi.   Siydik
ajralishi   tez   –   tez   va   og’riqli   bo’ladi.   Kasallik   8–12   kunlar   davom   etadi.
Piroplazmozning surunkali kechishi yuqori rezistentlikka ega yoki avval kasallanib
sog’aygan   hayvonlarda   kuzatiladi.   Ayrim   hollarda   kasallik   residivlari   bo’lishi
mumkin,   bunda   qaytalagan   harorat   ko’tarilishi,   jabrlanish,   kaxeksiya,   shishlar
rivojlanadi.
Piroplazmalarni   davolash   uchun   7   %   li   berenilning   (azidin)   suvli   eritmasi
shaklida muskul orasiga yoki teri ostiga 3,5   mg/kg miqdorda bir marta yuboriladi.
Og’ir   holatlarda   inyeksiya   takrorlanadi;   10   %   li   diamedinning   suvli   eritmasi   –
2   mg/kg   miqdorda   muskul   orasiga   ikki   marta   24   soat   oralatib   yuboriladi.
Hayvonlarga   tinch   sharoit   va   parxezli   oziqlantirish   ta’minlanadi.   Bu   kasallikda
V12   (siankobalamin)   vitamini   defisiti   hosil   bo’lishi   sababli   u   ozuqa   bilan   berildi
yoki   inyeksiya   qilinadi.   Undan   tashqari   sulfokamfokain   kabi   yurak   preparati   va
gemodez   qo’llanadi.   Oldini   olishda   ximioprofilaktika   va   kanalarga   qarshi   kurash tadbirlari qo’llanadi, buning uchun hayvonlar repellentlar bilan ishlanadi va ularga
har 10 kunda berenil yuboriladi.
6.  Nuttallioz
Nuttallioz   –   otlarning   transmissiv   kasalligi   bo’lib,   bir   hujayrali   parazit   –
nuttalliya orqali chaqiriladi.
Nuttalliyalar – eritrositlar parazitlari bo’lib, malta xochi ko’rinishida o’ziga
xos shaklga ega bo’ladi. Qo’zg’atuvchi 8 tur jinsiy yetilgan iksodli kanalar orqali
o’tkaziladi.   Nuttalliyalar   transovarial   (bo’g’imoyoqlilar   tuxumlari   orqali)   yo’l
bilan,   transfazali   (kanalarning   bitta   generasiyasida)   va   jinsiy   yetilgan
tashuvchining bitta fazasida amalga oshiriladi. Nuttallioz asosan bahorda va yozda
qayd   etiladi,   ammo   kanalar   xashak   bilan   keltirilganda   boshqa   mavsumlarda   ham
paydo bo’lishi mumkin.
Nuttallioz o’tkir va yarim o’tkir, kam hollarda surunkali shakllarda kechishi
mumkin. O’tkir kechishda inkubasion davr 8–10 kunlar davom etadi, tana harorati
40–41,5   °C   ga   ko’tariladi,   shilimshiq   pardalar   sarg’ayadi,   nafas   qisishi,   yurak
urishi,   puls   tezlashishi,   ishtaxa   pasayishi,   ich   qotishi   va   ketishi   kuzatiladi.
Keyinchalik   anemiya   rivojlanib,   qondagi   eritrositlar   va   gemoglobin   miqdorlari
pasayadi. Sog’aygan hayvon uzoq vaqt parazit tashuvchisi bo’lib qoladi.
Kasallikning yarim o’tkir shaklda belgilar nisbatan kuchsiz bo’ladi.
Nuttalliozning   surunkali   shaklida   tana   harorati   qisqa   vaqt   mobaynida
ko’tarilib   turadi   va   kuchsiz   parazitemiya   kechadi.   Kasallik   3   oy   davom   etadi,
qondagi o’zgarishlar esa faqat 40–50 kunlarda paydo bo’ladi.
Tashhis   kasallikning   klinik   va   epizootologik   belgilari   va   periferik   qonning
surtmalarini tekshirish natijalari asosida qo’yiladi.
Davolash   uchun   berenil   0,002   g/kg,   diamedin   0,002–0,003   g/kg   miqdorda
muskul   orasiga   24   soatda   ikki   marta   yuboriladi,   undan   tashqari   flavakridin
(tripaflavin),   piroplazimin   (akaprin),   sulfantrollar   instruksiyalari   bo’yicha
qo’llanadi.   Nuttallotashuvchilar   organizmini   sterilizasiya   qilish   uchun   har   72
soatda   4   marta   10   %   li   diamedinning   suvli   eritmasi   sag’rining   o’ng   va   chap
sohalariga muskul orasiga yuboriladi. Otda toksikoz belgilari (bezovtalanish, nafas olish va siydik ajralishlar tezlashishi) kuzatilganda atropin sulfati 0,02–0,08   g dan
(quruq modda hisobida) 0,1   % yoki 1   % li eritma shaklida teri ostiga yoki muskul
orasiga yuboriladi.
Nuttalliozning oldini olish uchun tashuvchi kanalar agro–meliorativ tadbirlar
yordamida   yo’qotiladi.   Berenil   yoki   diamidin   bilan   1   oyda   1   marta
kimyoprofilaktika o’tkaziladi.
7.  Ektoparazitar kasalliklar 
Araxnozlar va entomozlar
Araxnozlar   va   entomozlar   –   bo’g’imoyoqlilar   –   kana   va   hasharotlar
chaqiradigan   invazion   kasalliklar   bo’lib,   yilqichilikka   o’lkan   iqtisodiy   zarar
keltiradi. Ular bilan kurashish uchun bir nechta usullar qo’llanadi:
 mexani k   –   zararkunandalarni   yo’qotish   va   hayoti   uchun   yomon
sharoitlarni yaratish maqsadida yashash muhitiga ta’sir qilish ishlarini olib borish:
botqoqliklar   va   nam   yaylovlarni   quritish,   o’rmonlarni   qurigan   va   kasal
daraxtlardan tozalash, hayvonlar suv ichadigan joylarni obodonlashtirish; 
 fizi kaviy   –   hasharotlar   lichinkalariga   ular   ko’payadigan   va   yashaydigan
joylarda   salbiy   ta’sir   etadigan   issiq,   sovuq,   yorug’lik,   suv   va   boshqa   omillarni
qo’llash;
 biologi k   –   zararkunandalarning   tabiiy   dushmanlarini,   masalan   baqalarni
qo’llash ;
 kimyoviy  –  kimyoviy vositalarini qo’llash.
Araxnoz lar
Araxnozlar   –   invazion   kasalliklar   bo’lib,   ularni   vaqtinchalik   yoki   doimiy
parazitlar   –   o’rgimchaksimonlar   sinfiga   kiruvchi   ikkita   tartib   vakillari:   xaqiqiy
yoki akariform kanalar va parazitiform kanalar chaqiradi.
Birinchi   tartibga   sarkoptoid,   demodekoz   kanalar,   ikkinchisiga   –   iksod
kanalar kiradi. Otlar ko’pincha sarkoptoid kanalardan jabr tortadi
Entomozlar
Entomozlar – invazion kasalliklar bo’lib,   hayvonlarda vaqtincha va doimo
parazitlik qiluvchi hasharotlar orqali chaqiriladi. Otlarda parazitlik qiladi :  teri   osti   so’nalar   –   lichinka   bosqichida   parazitlik   qiladigan   tuxum
qo’yadigan ikki qanotli hasharotlar ;
 haqiqiy   va   ko’k   –   yashil   go’sht   pashshalari   –   ko’pchilik   invazion   va
infeksion  kasalliklar qo’zg’atuvchilarini tashuvchilar ;
 qon so’ruvchi ikki qanotli hasharotlar     – s o’na , m ayda chivin , moskit,   qon
so’ruvchi   pashsha   –   jigalk alar ,   qaysikimlar   nafaqat   bezovtalanish,   oriqlash   va
ishchanlik   pasyishini,   teri   shishishini,   dermatitlarni   chaqiradi,   balki   invazion   va
infeksion   kasalliklarni tashuvchilari hamdir;
 bitlar   –   hayvonlarning   doimiy   ektoparazit lari   bo’lib ,   qichishish,   teri
qayzg’oq   bilan   qoplanishi,   junlar   to’kilishi,   anemiya   va   ishchanlik   pasayishini
chaqiruvchi   sifunkulyatoz lar ;
 burgalar   –   vaqtinchalik   qon   so’ruvchi   ektoparazit lar   bo’lib ,   terining
qichishishini ,   qashlagandan   tirnalishlarni ,   ishchanlik   va   tana   vazni   o’sish
tezligining pasayishi sababchilari.   Foydalanilgan adabiyotlar:  
 Dorosh   M.   V.   Bolezni   loshadey.   Veche,   2007   g.http://www.e–
reading. club/book.php?book=83010

OTLARDA UCHRAYDIGAN INVAZION KASALLIKLAR I Reja: 1. Invazion kasalliklarning umumiy tavsifi 2. Gelmintozlar 3. Otlar paraskaridozi 4. Otlar onxo t serkozlari 5 Otlar p iroplazmozi 6. Nuttallioz 7. Ektoparazitar kasalliklar

1. Invazion kasalliklarning umumiy tavsifi Invazion kasalliklar guruhiga tirik organizmlar (gelmint, o’rgamchiksimon, hasharot va sodda hayvonlar) kiradi. Hayvonlarga bu kasalliklar alimentar (ozuqa bilan birgalikda og’izga tushadi), kontaktli (sog’lom hayvon kasallangan bilan to’qnashganda), ona ichida bo’lganda, qon so’ruvchi bo’g’imoyoqlilar orqali yuqadi. Barcha invazion kasalliklar qo’zg’atuvchisiga qarab, yana bir nechta guruhlarga – gelmintozlar, protozoozlar, araxnozlar va entomozlarga bo’linadi Invazion kasalliklarni d avolash uchun qo’llanadigan etiotrop (spesifik) vositalarga quyidagi preparatlar guruhlari kiradi: Antgelmint vositalar yoki antgelminti klar, – organizmni gelmintlar yoki parazitik qurtlardan tozalash uchun qo’llanadigan preparatlar. Ular odatda og’iz orqali kiritiladi. Insekti sidlar – parazitik hasharotlarga qarshi qo’llanadigan preparatlar (akarisidlar – kanalarga qarshi vositalar, repellentlar – zararli bo’g’imoyoqlilarni haydaydovchi vositalar , attraktantlar – hasharotlarni jalb etadigan vositalar, xemo–sterilyantlar – jinsiy sterilizatorlar). Hasharotlarga va kanalarga qarshi ta’sir etuvchi preparatlar “ insektoakarisidlar” deb ataladi . Teri qoplamasiga ishlov berish uchun qo’llanadi. Anti protozoy vositalar – sodda hayvonlar chaqiradigan kasalliklarga qarshi qo’llanadi, teri ostiga yuboriladi. 2 Gelmintozlar Gelmintozlar – parazitik qurtlar chaqiradigan invazion kasalliklar. Ular eng ko’p sonli bo’lib (60 %), deyarli hamma joylarda uchraydi. Gelmintozlarga trematodozlar, sestodozlar va nematodozlar kiradi. Trematodozlar Trematodozlar – trematodalar sinfiga kiruvchi qo’zg’atuvchilar chaqiradigan i nvazion kasalliklar . Otlarda nisbatan kam uchraydi.

Nematodozlar Nematodozlar – nematodalar yoki yumaloq qurtlar chaqiradigan invazion kasalliklar bo’lib, ular jun, soch va muguz to’qimadan tashqari organizmning barcha to’qimalarini zararlaydi. Rivojlanish sikli har bir gelmint uchun individual bo’lib, oraliq xo’jayin ishtiroqisiz ham o’tishi mumkin. 3 Otlar paraskaridozi Paraskaridoz – tok tuyoqli hayvonlarning gelmintozi bo’lib, ko’pincha yosh hayvonlar ingichka ichagida parazitlik qiluvchi askarida oilasiga mansub nematoda orqali chaqiralidi. Invaziyaga ot, eshak va xachirlar chalinadi. Kasallik asosan qish faslida tarqaladi. Kasal hayvon fekaliyalari bilan ajralgan tuxumlar tashqi muhitda 10–20 kunlarda yetiladi. Oshqozonda tuxumdan lichinka chiqadi va qon bilan o’pkaga tushadi, 7–10 kunlardan so’ng u kapillyarlarni yoradi, alveola va bronxlarga o’tadi va shilliq bilan halqumga tushib, qayta yutiladi. O’pka orqali migrasiyadan so’ng lichinka ingichka ichakda yetilgan shaklga aylanadi. Ot organizmida paraskaridalar 44–77 kunlarda yetiladi. Invaziya alimentar yo’l bilan tushadi. Kasal toylarda praskaridozda hazm qilish buziladi, yo’tal, yengil shaklda pnevmoniya, oriqlash, anemiya, qisqa vaqtga tana harorati ko’tarilishi, ayrim hollarda asabning qo’zg’alishi kuzatiladi, hayvon o’lishi mumkin. Katta yoshli hayvonlarda kasallik yaqqol belgilarsiz kechadi. Sog’aygan hayvonlar qayta kasallanmaydi. Tashhisni aniq qo’yish maqsadida fekaliylar paraskarida tuxumlari mavjudligiga tekshiriladi. Davolash uchun piperazin asosida tayyorlangan preparatlar qo’llanadi, ular individual va guruhli usullarda 2 kun, 7–10 kunlik och qoldirishdan so’ng sal namlangan omixta yem (1–2 kg) bilan beriladi, 3–10 oylik qulunlarga ich surgini ishlatmasdan 8–10 g dan, 10 oydan 1 yoshli toylarga – 12–15 g dan, 1–2 yoshli yosh otlarga – 15–20 g dan, 2 yoshdan katta otlarga – 20–25 g/bosh dan (degelmintizasiya kursi mobaynida piperazin miqdori hayvon og’irligiga nisbatan

100 mg/kg dan oshmasligi lozim). Undan tashqari fenbendazol 6 oylik – 4 yashar otlarga – 15 mg, 4 yoshdan kattalarga – 10 mg bir marta og’iz orqali, febentel – 6 mg/kg tana vazniga nisbatan og’iz orqali beriladi. Kasallikning oldini olish uchun qulunlar avgustda va sutdan ajratilgandan so’ng, toylar va katta otlar bahorda va kuzda rejali degelmintizasiya qilinadi. Otxona fenol qatoriga kiruvchi preparatlar bilan ishlanadi. 4. Otlar onxoserkozlari Otlar onxoserkozlari – filariata kenja tartibi, Onxoserka turkumiga mansub nematodalar orqali chaqiriladigan gelmintozlar. Jinsiy yetilgan onxoserklar otlarning oldingi oyoqlar paylarida va bo’yin usti payida, lichinkalar (mikroonxoserklar) esa – terida parazitlik qiladi. Qo’zg’atuvchi hamma joylarda, ko’pincha o’rmon va o’rmon – cho’l zonalarida uchraydi. Otlar onxoserklari – uzun ipsimon nematodalar bo’lib, oraliq xo’jayin – qon so’ruvchi hasharot (mokres; rus.) ishtiroqi bilan rivojlanadi. 3–20 yoshli otlar pastlikda joylashgan, suv xavzalari mavjud yaylovlarda bo’lganda zararlanadi. Kasallik surunkali kechadi. Kasallik boshida yag’rin, ensa, bo’yin va orqa sohalarida kattaligi tovuq tuxumiday og’riqsiz shishlar paydo bo’ladi. Yag’rinning yon tomonlarida joylashgan yoki ko’krak umurtqalari yelka o’simtalari ostida tez vaqtda oqmalar paydo bo’ladi, ulardan tarkibida parazitlar fragmentlari mavjud ekssudat oqib chiqadi. Ot oyoqlari paylari zararlanganda oqsash, tendovaginit, flegmonalar qayd etiladi. Tashhis kindik sohasidan olingan teri na’munalarini tekshirish (dermolarvoskopiya) yo’li bilan qo’yiladi. Davolash faqat jarrohlik yo’li bilan amalga oshiriladi. 5. Otlar p iroplazmozi Piroplazmidozlar – invazion kasalliklarning katta guruhi bo’lib, eritrositlar va mononuklear fagositlarda joylashgan sodda hayvonlar orqali chaqiriladi. Qo’zg’atuvchilarni kanalar o’tkazadi. Kasallikda yuqori harorat, shilimshiq

pardalar anemiyasi, puls va nafas olish tezligi, hazm qilish tizimi faoliyatining buzilishlari kuzatiladi. Otlar p iroplazmozi – ot, eshak va xachirlarning transmissiv (bir issiq qonli hayvondan boshqasiga bo’g’imoyoqlilar orqali o’tkaziladigan invazion kasallik) kasalligi bo’lib, uni eritrositlar parazitlari piroplazmalar chaqiradi. Piroplazmalarning haytiy sikli ikki xo’jayinlarda: tok tuyokli hayvonda va kanada kechadi. Hayvon organizmida piroplazma qonda, kanada esa to’qima, gemolimfa va tuxumlarida oddiy bo’linish bilan ko’payadi. Otlar organizmida ular ichki a’zolarda keyin esa periferik qonda ko’payadi. Kasallik asosan bahorda va kuzda kuzatiladi. Spontan zararlanishda inkubasion davr 8–15 kun tashkil qiladi. Kasallik ko’pincha o’tkir, kam hollarda surunkali kechadi. Birinchi kunlarda tana harorati 42 °C gacha ko’tariladi, hayvon kuchli jabrlanadi. Shilimshiq pardalar kasallik boshida anemik, 3–4 inchi kunlarda esa sarg’ish bo’ladi. Hayvonlar ko’pincha yotadi, suv va ozuqani qabul qilmaydi, ko’zlardan suyuqlik ajraladi. Yurak kuchli uradi, bo’yinturuq vena pulsasiyasi kuzatiladi. Hazm tizimi faoliyati salbiylashadi. Birinchi bosqichda siydik sarg’ayadi, keyin esa qizaradi, 3–4 unlarda uning rngi to’q qizil bo’ladi. Siydik ajralishi tez – tez va og’riqli bo’ladi. Kasallik 8–12 kunlar davom etadi. Piroplazmozning surunkali kechishi yuqori rezistentlikka ega yoki avval kasallanib sog’aygan hayvonlarda kuzatiladi. Ayrim hollarda kasallik residivlari bo’lishi mumkin, bunda qaytalagan harorat ko’tarilishi, jabrlanish, kaxeksiya, shishlar rivojlanadi. Piroplazmalarni davolash uchun 7 % li berenilning (azidin) suvli eritmasi shaklida muskul orasiga yoki teri ostiga 3,5 mg/kg miqdorda bir marta yuboriladi. Og’ir holatlarda inyeksiya takrorlanadi; 10 % li diamedinning suvli eritmasi – 2 mg/kg miqdorda muskul orasiga ikki marta 24 soat oralatib yuboriladi. Hayvonlarga tinch sharoit va parxezli oziqlantirish ta’minlanadi. Bu kasallikda V12 (siankobalamin) vitamini defisiti hosil bo’lishi sababli u ozuqa bilan berildi yoki inyeksiya qilinadi. Undan tashqari sulfokamfokain kabi yurak preparati va gemodez qo’llanadi. Oldini olishda ximioprofilaktika va kanalarga qarshi kurash