logo

Parazit va xo’jayin orasidagi bog’lanishning turli-tuman shakllari

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

23.5712890625 KB
“ Parazit va xo’jayin orasidagi bog’lanishning turli-tuman shakllari ”
REJA:
1.  Fakultativ   va   soxta   parazitizm.   Ularning   o’zaro   o’xshashlik   va   farq
qiluvchi tomonlari.
2.  Parazitlarning   xo’jayin   organizmida   lokalizasiyasi   va   uning   asosiy
guruhlari.
3.  Ektoparazitlar va endoparazitlar. Ularning asosiy ko’rinishlari.
4.  Vaqtinchalik parazitizm va uning asosiy ko’rinishlari. Fakultativ va soxta parazitizm
Organizmlarning erkin holda yashashi bilan parazitlik tarzda hayot kechirish
usuli oralig’ida turli-tuman zvenolar va o’tkinchi shakllarni uchratish mumkin.
Tabiatda   birqator   organizmlarning   parazitlik   bilan   hayot   kechirishga   asta-
sekin   moslashaborish   jarayonini   fakultativ   parazitizm   hodisasi   bilan   ifodalash
o’rinlidir.
Fakultativ   parazitizm   deganda   shuni   tushunish   lozimki,   biron-bir   organizm
(hayvon)   tabiatda   erkin   hayot   kechirishga   moslashgan   bo’lib,   u   ma’lum   bir
tasodifiy   holat   tufayli   o’zi   uchun     qulay   xujayin   tanasiga   tushib   qolsa,   u   shu
xo’jayinda ma’lum vaqt davomida parazitlik bilan hayot kechirishga o’tadi. Aslida
esa   uning   hayot   siklida   parazitlik   bilan   tirikchilik   qilish   bosqichi   umuman
bo’lmaydi.   Masalan,   soxta   ot   zulugi   ( Limnatis   nilotica )   mayda   umurtqasiz
hayvonlar   bilan   oziqlanadi,   ya’ni   bunday   hayvonlarga   nisbatdan   yirtqich
hisoblanadi. Lekin u ba’zan ancha yirik umurtqali hayvonlarga hujum qilib, qonini
so’rib, fakultativ parazit sifatida kun kechirishi mumkin.
Hasharotlar   sinfidan   Reduvius   avlodiga   kiruvchi   qandala   turlari   ham
haqiqiy   erkin   yashovchi   yirtqichlar   hisoblanib,   boshqa   har   xil   hasharotlarni   yeb
tirikchilik qiladi. Lekin ushbu avlodning   R. personatus   deb ataluvchi  turi ba’zan
odamga hujum qilib, qon so’rishi mumkin.
Fakultativ parazitizm hodisasi ayniqsa to’garak chuvalchanglar orasida ko’p
uchraydi.   Masalan,   akad.   K.I.   Skryabin   Donbassda   ko’mir   konida   ishlovchi
odamlarning ko’pchiligini ichagida   Rhabditis    avlodiga kiruvchi nematodalarning
tuxumi,   lichinkalari   va   voyaga   yetgan   chuvalchanglarni   ko’plab   topgan.   Aslida
ushbu chuvalchanglar erkin yashovchi haqiqiy tuproq nematodalari hisoblanadi va
ularning   odam   ichagida   yashashi   shart   emas.   Lekin   shuni   qayd   qilish   lozimki,
erkin   yashovchi   organizmlarning   tekinxo’rlik   bilan   oziqlanishga   o’tishi   uchun
ularning tuzilishi va fiziologiyasida bir qator moslasha olish xususiyatlari va qulay
muhit   omillari   bo’lishi   lozim.   Bunday   belgi   va   xususiyatlar   yuqorida   aytilgan
Rhabditis   nematodasida   aynan   mavjuddir,   ya’ni   xo’jayinning   ichagida   xazm
shiralariga   bardosh   beraoladigan   kutikula   qoplami,   anaerob   muhitda   yashay olishidan tashqari, uning yer ostida ishlaydigan konchilarga tez-tez to’qnash kelish
imkoniga   ega   bo’lishi,   yer   ostida   namlikning   va   haroratning   yetarli   darajada
bo’lishi   nematodalarning   ichakda   bemalol   yashashiga   imkon   beradi.   Ushbu
misolda   erkin   yashovchi   nematodaning   fakultativ   parazitizmga   o’tishi   va   nihoyat
bunday munosabat shaklida haqiqiy parazitning kelib chiqish mexanizmini ko’rish
mumkin.
Fakultativ   parazitizm   tushunchasi   ma’lum   darajada   soxta   parazitizm   shakli
bilan   bog’langan.   Parazitizmning   ushbu   shakli   shundan   iboratki,   tabiatda   mutloq
erkin   yashovchi   organizmlar   tasodifan   biror   bir   boshqa   organizmning   ichki
organlariga tushib  qoladi  va u yerda ma’lum  vaqt  davomida yashash  qobiliyatiga
ega   bo’ladilar.   Masalan,   uy   yoki   go’sht   pashshalarining   lichinkalari   aslida
chirindilarda,   go’nglarda   va   o’lgan   hayvon   tanasida   yashab   rivojlanadi.   Bunday
lichinkalar   ba’zan   odam   va   biror   bir   hayvonning   ovqat   hazm   qilish   sistemasiga
tasodifan   tushishi   hamda   u   joydagi   hazm   qilish   shiralariga   bardosh   berib   ichak
sistemasini   mexanik   jihatdan   bo’zishi   mumkin.   Hatto   ichakda   ma’lum   vaqt
saqlanib, undagi fiziologik jarayonning buzilishiga sabab bo’lishi mumkin.
Akademik   K.I.Skryabin   va   R.S.Shuls   soxta   parazitlar   orasida   tranzit   (o’tib
ketuvchi)   parazitlar   guruhini   ajratishni   tavsiya   etishadi.   Ushbu   shakldagi
parazitlarga   ayrim   gelmintlarni   kiritish   mumkin.   Bunday   parazitlar   biror-bir
boshqa   xo’jayinning   ovqat   hazm   qilish   sistemasiga   tushib   qolishi   mumkin,   lekin
bu   yerda   hayot   siklidagi   ma’lum   bir   rivojlanish   bosqichini   nihoyasiga   yetkaza
olmaydi.   Masalan,   chuchqa   askaridasi   odam   uchun   tranzit   parazit   hisoblanadi,
chunki uning lichinkasi odam tanasida rivojlanishini davom ettira olmaydi. Shuni
alohida   qayd   qilish   lozimki,   soxta   parazitizm,   bir   tomondan,   tabiatda   tirik
organzmlar orasida ancha kam uchrashi  va tasodifiy xarakterga ega bo’lishi bilan
fakultativ   parazitizmdan   farq   qiladi.   Ikkinchi   tomondan   esa   fakultativ   parazitizm
shakli   ayrim   hollarda   haqiqiy   parazitizmning   kelib   chiqishi     uchun   asosiy
yo’llardan biri bo’lishi bilan e’tiborga sazovordir. Bundan tashqari parazitizm bilan
kommensalizm munosabatlari orasiga aniq chegara qo’yish qanchalik qiyin bo’lsa,
fakultativ   parazitizm   bilan   haqiqiy   (obligat)   parazitizmni   ham   aniq   chegaralash qiyindir. Tabiatda shunday hollar ham uchraydiki, bir turning ba’zi bir individlari
(jinsi) erkin yashasa, boshqa bir individlar guruhi parazitlik bilan oziqlanishi uning
uchun   zarurdir.   Masalan,   bezgak   yoki   oddiy   chivinlarning   faqat   urg’ochi
individlari qon so’rishga moslashgan, chunki ularning tuxumlarining to’la yetilishi
uchun  qon   tarkibidagi   oqsil   moddalari   zarur   bo’ladi.  Erkak   chivinlar   esa   tabiatda
o’simlik shiralarini so’rib hayot kechiradi. 
Parazitlarning xo’jayin organizmida joylashishi (lokalizasiyasi) va uning
asosiy guruhlari
Yer   yuzining   quruqlik   yoki   suv   biotopi   bo’lmasin,   uni   tirik   organizmlar
o’zining   yashash   joyi   sifatida   tanlab   olganidek,   ma’lum   bir   hayvon   tanasining
(shuningdek   odamning   ham   )   organlari,   to’qimalari   yoki   gavda   bo’shliqlari
ma’lum bir parazitlar tomonidan o’zlarining yashash joyi sifatida yoki boshpanasi
sifatida egallab olinadi. Shunga binoan xo’jayin tanasida parazitlarning joylashishi
hamda turli-tuman tashqi va ichki organlarga nisbatan munosabatiga qarab barcha
parazitlar ikki katta guruhga, ya’ni ektoparazitlar va endoparazitlarga ajratiladi.
Ektoparazitlar   yoki   tashqi   parazitlar   o’z   xo’jayinining   tashqi   tana
qoplag’ichlarida, ya’ni terisida, jabralarida, junida, pat va parlar orasida yashaydi. 
Endoparazitlar   yoki   ichki   parazitlar   xo’jayinining   ichki   organ   va
to’qimalarida,   tana   bo’shliqlarida   hamda   xujayralarida   yashaydi.   Shunga   binoan
endoparazitlar   to’qima   ichi   parazitlari,   xujayra   ichi   parazitlari   va   bo’shliq
parazitlari kabi guruhlarga ajraladi. Hayvonlar orasida shunday guruhlar mavjudki,
ular   to’lig’icha   yo   ektoparazitlik   bilan   yoki   to’la   endoparazitlik   bilan   hayot
kechirishga   moslashgan   bo’ladi.   Masalan,   bir   xujayrali   hayvonlardan   sporalilar
faqat endoparazitlardan tashkil topgan bo’lsa, xivchinlilar va infuzoriyalar parazit
turlari   orasida   ham   ektoparazitlari   va   ham   endoparazitlari   bo’ladi.   Yassi
chuvalchanglarning   monogenoidlar   (Monogenoidea)   sinfi   ektoparazit   turlardan
tashkil topgan bo’lsa, trematodalar (Trematoda) sinfi esa faqat endoparazitlik bilan
hayot   kechiruvchi   chuvalchanglarni   o’z   ichiga   oladi.   Lekin,   monogenoidlarga kiruvchi   ayrim   turlarning   ektoparazitlikdan   endoparazitizmga   o’tib   borish
jarayonini, ya’ni ichki parazitga   aylanish holatini ko’rish mumkin. Masalan, baqa
ko’pso’rg’ichlisi   ( Polystoma   integerrimum )   va   boshqa   ba’zi   bir   turlarning
lichinkalari   ektoparazitlar   sifatida   itbaliqning   jabralarida   yashaydi.   Itbaliqning
metamorfoz   yo’li   bilan   rivojlanib,   yosh   baqaga   aylanib   borishi   tufayli   jabralari
reduksiyalanib   ketadi.   Jabra   yoriqlari   bitib   ketishi   tufayli   parazit   lichinkalar
ichkarida qolib, nihoyat  siydik pufagiga borib voyaga yetadi hamda butun umrini
o’sha joyda endoparazit sifatida o’tkazadi.
Ayrim   parazitologlarni   ko’zatishlariga   binoan   (Seller,1872;   Galliyen,1935)
lichinkalar   itbaliq   jabralariga   oldinroq   yopishib   olgan   bo’lsa,   itbaliqning   baqaga
rivojlanib   o’tishigacha,   parazit   voyaga   yetib   ulguradi   va   o’sha   joyning   o’zida
haqiqiy ektoparazit sifatida tuxum qo’ya boshlaydi. 
Polystoma   ning   bu   xususiyati   uning   ajdodlarini   haqiqiy   ektoparazitlar
bo’lganligini   isbotlaydi.   Ushbu   avlodning   ayrim   turlari,   masalan,   P.ocellatum
toshbaqaning   tili   ostida   yashab   parazitlik   qilsa,   boshqa   bir   turi   ( P.   rugosum )
uning burun bo’shlig’ida parazitlik qiladi. Turli chuvalchanglar orasida sestodalar,
parzit   nematodalar   va   tikanboshlilar   (skrebni)   endoparazitlar   hisoblansa,   ayrim
polixetalar   va   oligoxetalar,   shuningdek   zuluklar   ektoparazitlarga   mansubdir.
Akad.Ye.N.Pavlovskiy   parazitlar   orasida   teri   orasi   parazitlari   va   bo’shliqlar
parazitlari   guruhlarini   ham   ajratishni   tavsiya   etadi.   Jumladan,   odamning   qo’llari
terisini   shox   qavatida   qo’tir     kanasining   parazitlik   qilishi   yoki   volfart
pashshasining   lichinkalarini   quloq   bo’shlig’ida   va   burun   yo’llarida   yashashi
kabilar  misol   bo’la  oladi. Lekin  parazitlarni   bunday guruhlarga  ajratish  nisbiydir,
chunki ayrim parazit turlari mavjudki ular butun umrini faqat bir organda yashash
bilan o’tkazadi.  Shuningdek  parazitlar  orasida  shunday  turlar   ham  mavjudki,  ular
hayot   siklining   ayrim   bosqichlarini   yashash   joyini   almashtirish   bilan   amalga
oshiradi.   Masalan,   odamda   bezgak   kasalligini   qo’zg’atuvchi   Plasmodium   vivax
ning eritrositar davrdan oldingi bosqichda shizontlar faqat jigar xo’jayralari ichida
rivojlansa,   eritrositar   davrdagi   shizont   va   gamontlar   faqat   qizil   qon   xo’jayralari
ichida rivojlanadi. Exinokokkning lichinkalik davri jigar, o’pka va miyada yashasa, voyaga   yetgan   davri   asosiy   xo’jayinning   ingichka   ichagida   yashaydi.   Ayrim
parazitlar   rivojlanishining   ma’lum   boskichlarida   xo’jayin   organizmi   bo’ylab
tuqima va organlarda ko’chib yuradi. Bunday holni askarida lichinkalarida ko’rish
mumkin. Xuddi shuningdek ankilostoma (qiyshiq bosh nematoda) lichinkalari ham
odam   tanasida   qon   oqimi   bilan   kuchib   yuradi.   Lekin   bu   ikkala   tur
nematodalarining   voyaga   yetgan   davrlari   ichakda   yashab   parazitlik   qilishga
moslashgan.   Shunga   binoan   lichinkalarning   organizmni   turli   organ   va
to’qimalarida   ko’chib   yurishi   vaqtinchalik   holat   deb   qarash   lozim,   chunki   ushbu
nematodalarning   voyaga   yetgan   davrlarini   eng   asosiy   va   oxirgi   doimiy   joylashib
olish makoni(lokalizasiyasi) ichak hisoblanadi.
                Agarda   parazit   xujayin   tanasida   o’zining   asosiy   lokalizasiyalanish   joyiga
kelib o’rnashaolmasa, u shu organizmdan o’ziga biror qulayroq bo’lgan joyni topib
oladi   va   shu   yangi   joyda   rivojlanishini   ma’lum   vaqt   davom   ettiradi,lekin   borgan
sayin hayot kechirishi qiyinlasha boradi. Natijada u kapsulaga uralib halok bo’ladi
va oxiri xo’jayin to’qimalari orasida parchalanib yo’q bo’lib ketadi.
Vaqtinchalik parazitizm     
Nemis olimi Leynart zamonasidan (1850) boshlab parazitlarni ikki guruhga,
ya’ni   vaqtinchalik   parazitlar   va   doimiy   (stasionar)   parazitlarga   bo’lib   o’rganish
qabul qilingan.
Vaqtinchalik parazitizm shu bilan xarakterlanadiki, parazit xujayini tanasida
uzoq vaqt saqlanmaydi hamda u bilan yaqin munosabatda bo’lmaydi. Shuningdek
vaqtinchalik   parazitlar   xo’jayin   tanasida   kupayish   va   rivojlanishga   ham
moslashmagan,   balki   ular   faqatgina   xo’jayin   tanasi   hisobidan   oziqa   olish
jarayonida   qisqa   vaqt   davomida   aloqada   (kontaktda)   bo’ladi.   Bunday   parazit
hayotining   ko’p   davrini   erkin   holda   va   xujayin   bilan   bog’lanmagan   tarzda
o’tkazadi.
Vaqtinchalik   parazitizmda   parazitning   o’z   xo’jayini   bilan   yaqin
munosabatda bo’lmasligi uning umumiy morfologik tuzilishida ham aks etgan yoki
parazitlikka moslashgan belgilari juda kuchsiz ifodalangandir. Shunday bo’lsa ham ushbu   ko’rinishdagi   parazitizmda   “parazit-xujayin”   tizimidagi   a’zolar   orasida
o’zaro   bog’lanishning   oddiy   shakllarini   tobora   murakkablashib   borishini   ko’rish
mumkin. Ushbu holni isbotlovchi birqator misollarni ko’rib chiqish mumkin. 
Qon   so’ruvchi   chivinlar   ( Anopheles,   Culex )   xujayinidan   faqatgina   qisqa
vaqt davomida qon so’rish uchun foydalanadi. Ushbu bog’lanishda xujayin tanasi
parazit   uchun   yashash   joyi   yoki   boshpana   sifatida   xizmat   qilmaydi.   Bundan
tashqari   ushbu   erkin   yashovchi   parazitlar   odatda   faqat   bir   turdagi   xujayin   bilan
bog’liq  bo’lmaydi va qon so’rish uchun ular xo’jayin tanlamaydi, balki odam yoki
to’g’ri   kelgan   umurtqali   hayvonlarni   qonini   farqsiz   so’radi.   Qon   so’ruvchi
chivinlarning   urg’ochilari   xo’jayini   qonini   1-2   minut   davomida   so’radi.   Shunga
binoan   uning   xo’jayini   bilan   kuchsiz   bog’lanishi   (kontakti)   tashqi   morfologik
tuzilishida   deyarli   ifodalanmagan   va   ularning   umumiy   morfologik   tuzilishi   qon
so’rmaydigan chivinlarnikidan farq qilmaydi. Lekin shunday bo’lsa ham qon so’rib
parazitlik bilan oziqlanishi ushbu chivinning faqatgina og’iz organlarining sanchib-
so’rishga moslashganligi bilan ifodalanadi.
Tushak   qandalasi   (Cimex   lectularius)   chivinlarga   nisbatan   o’z   xujayini
bilan   biroz   ko’proq   vaqt   bog’lanishda   bo’ladi,   ya’ni   u   odam,   uy   parrandalari   va
boshqa   umurtqali   hayvonlarni   qonini   o’rtacha   15   minut   davomida   so’rsa,   uning
lichinkalari   2-3   min.   davomida   so’radi.   Ushbu   parazitlar   xo’jayini   bilan
bog’lanmagan   holda,   tabiatda   qariyib   bir   yil   davomigacha   oziqlanmasdan   erkin
hayot kechirish qobiliyatiga egadir.
Argaz   kanalarining   (Argasidae )   ayrim   turlari   xo’jayini   bilan   nisbatan
ko’proq   vaqt   davomida   bog’lanishda   bo’ladi.   Masalan,   Ornithodorus   avlodi
kanalari   odam   yoki   hayvonlarni   qonini   birnecha   minutdan   2-3   soat   davomigacha
so’radi va yerga tushib, tabiatda umr bo’yi oziqlanmasdan tirik qolish qobiliyatiga
ega bo’ladi. Bunday turlar orasida  O. papillipes  ning nimfa va voyaga yetgan yosh
imagolari   bir   marta   tuyib   qon   so’rgandan   keyin   14   yilgacha   tashqi   muhitda
oziqlanmasdan   tirikligini   saqlayolish   qobiliyatiga   ega   ekanligini   akad.   Ye.N.
Pavlovskiy shogirdlari bilan birga eksperimental ko’zatishlarida isbotlagan. Qon   so’ruvchi   qandalalar   va   argaz   kanalarida   tabiatda   iloji   boricha   o’z
xo’jayinlariga   yaqinroq   joylashib   olish   tendensiyasini   ko’rish   mumkin.   Shunga
binoan   ushbu   parazitlarni   ko’p   hollarda   odamlar   xonadonida,   qushlar   va   boshqa
hayvonlarning uyasi hamda inlarida uchratish mumkin.
Vaqtinchalik   parazitlar   orasida   iksod   kanalarining   o’z   xo’jayinlari   bilan
yanada   ko’proq   vaqt   yaqin   munosabatda   bo’lishi   va   o’zoqroq   vaqt   qon   so’rish
jarayoni bilan ajralib turadi. Masalan,   Ixodes ricinus   - it kanasi. U uch xo’jayinli
parazit   hisoblanadi,   chunki   uning   rivojlanuvchi   har   bir   bosqichi   qisqa   vaqt
davomida   ma’lum   bir   xo’jayin   qonini   so’rib,   yerga   tushadi   va   navbatdagi
bosqichga o’tishi uchun metamorfoz bilan rivojlanishni boshidan kechiradi. Ushbu
kananing   lichinkalari   xo’jayin   tanasidan   3-5   kun   davomida   qon   so’rsa,   nimfalari
xo’jayni   qonini   4-6   kun   va   voyaga   yetgan   yosh   urg’ochilari   7-8   kun,   ba’zan   esa
xo’jayinining fiziologik holatiga bog’liq ravishda 14-20 kun davomida qon so’radi.
Umuman   lichinkalikdan   boshlab   voyaga   yetgancha   kana   hammasi   bo’lib   20   kun,
ayrim   hollarda   bir   oy   davomida   qon   so’rsa,   tashqi   muhitda   metamorfoz   bilan
rivojlanishi 3 yil, ba’zan esa 6 yil cho’ziladi.
Iksod   kanalaridan   hisoblangan   boshqa   bir   turi,   ya’ni   ikki   xo’jayinli
Hyalomma detritum   kanasining lichinkasi xo’jayin qonini to’yib so’rib olgandan
keyin   ham   uning   tanasida   qolib,   rivojlanishini   davom   ettirib,   nimfaga   aylanadi.
Ushbu nimfa shu xo’jayinaning qonini yana bir bor to’yib so’rgandan keyin yerga
tushadi   va   voyaga   yetadi.   Hosil   bo’lgan   urg’ochi   kana   boshqa   xo’jayin   tanasiga
yopishib   7-25   kun   davomida   qon   so’radi.   Umuman   ushbu   kananing   butun   hayot
sikli qariyib bir yil davom etsa, shundan 30-40 kuni qon so’rish uchun xo’jayinlari
bilan yaqin munosabatda bo’ladi.
Bir   xo’jayinli     Boophilus   calsaratus   kanasining   lichinkalari   xo’jayin
tanasiga yopishib olib qon so’rib, shu joyni o’zida avval nimfaga, keyin imagoga
aylanadi. Hosil bo’lgan urg’ochi imago to’yib qon so’rib olgandan keyin xo’jayin
tanasidan   uzilib   tuxum   qo’yish   uchun   tuproqqa   tushadi.   Ushbu   kanani   bir
avlodining   to’liq   rivojlanishi   ikki   oy   davom   etadigan   bo’lsa,   shuning   22-30   kuni
xo’jayin   tanasi   bilan   bog’liq   ravishda   o’tadi.   Boshqa   bir   xo’jayinli   Hyalomma scupense   esa     hayotining   qariyib   yetti   oyini   (oktyabr-aprel)   xo’jayin   tanasida
o’tkazadi.
Bunday   hollarni   burga   turlari   orasida   ham   uchratish   mumkin.   Masalan,
Neopsylla   burgasi   hayvonlar   uyasida   yashaydi   va   faqat   qon   so’rish   uchun
xo’jayinlariga   hujum   qilsa,   xo’jayin   junida   yashovchi   Ctenocephalides   burgasi
xo’jayin qonini  ustma-ust  ko’p marta takroriy qon so’rsa ham uning tanasini  tark
etmaydi. Lekin u qon so’rgandan keyin xo’jayin tanasi bilan bog’lanmagan holda
ham  bemalol yashashi mumkin.
Vaqtinchalik   parazitlarga   ayrim   qisqichbaqasimonlar   (Argulus,
Branchiura ) va zuluklarni ham ko’rsatish mumkin. Masalan, karpxo’r qisqichbaqa
oziqlanish   maqsadida   baliq   terisiga   uzoq   vaqt   o’rnashib   oladi.   Argulus   avlodi
vakillari esa bir baliq tanasidan ajralib, boshqa baliq tanasiga o’rnashadi. Bunday
xususiyat   baliq   zulugi   -   ( Piscicola   geometra)   da   ham   mavjuddir.   U   ko’payish
davrida baliq tanasini tashlab,  suv tubiga tushib, tuxumlarini pillaga o’rab qo’yadi. Foydalanilgan adabiyotlar
 
1. Abduraxmanov G.M., Lopatan I.K., Ismailov Sh.I. Osnovo’ zoologii i 
zoogeografii. Uchebnik dlya studentov vo’sshix pedagogicheskix uchebno’x 
zavedeniy. M., Izdatelskiy tsentr «Akademiya» 2001.
2.   A buladze K.I. i dr. Parazitologiya i invazionno’e bolezni selskoxozyaystvenno’x 
jivotno’x.   Uchebnik d lya studentov VUZov po spetsialnosti "Veterinariya". M., 
1990.
3 .   Akbaev M.Sh. i dr. Parazitologiya i invazionno’e bolezni jivotno’x. Uchebnik 
dlya studentov VUZov po spetsialnosti «Veterinariya». M. KOLOS, 2000.
4. Biologiya. Bolshoy entsiklopedicheskiy slovar. Nauchnoe izdatelstvo "Bolshaya 
Rossiyskaya entsiklopediya". M. 1998.
5. Burdelev T.E. i dr. Osnovo’ veterinarii. Uchebnik. M.,1978.
6.   Genis D.E. Meditsinskaya parazitologiya. M. 1991.

“ Parazit va xo’jayin orasidagi bog’lanishning turli-tuman shakllari ” REJA: 1. Fakultativ va soxta parazitizm. Ularning o’zaro o’xshashlik va farq qiluvchi tomonlari. 2. Parazitlarning xo’jayin organizmida lokalizasiyasi va uning asosiy guruhlari. 3. Ektoparazitlar va endoparazitlar. Ularning asosiy ko’rinishlari. 4. Vaqtinchalik parazitizm va uning asosiy ko’rinishlari.

Fakultativ va soxta parazitizm Organizmlarning erkin holda yashashi bilan parazitlik tarzda hayot kechirish usuli oralig’ida turli-tuman zvenolar va o’tkinchi shakllarni uchratish mumkin. Tabiatda birqator organizmlarning parazitlik bilan hayot kechirishga asta- sekin moslashaborish jarayonini fakultativ parazitizm hodisasi bilan ifodalash o’rinlidir. Fakultativ parazitizm deganda shuni tushunish lozimki, biron-bir organizm (hayvon) tabiatda erkin hayot kechirishga moslashgan bo’lib, u ma’lum bir tasodifiy holat tufayli o’zi uchun qulay xujayin tanasiga tushib qolsa, u shu xo’jayinda ma’lum vaqt davomida parazitlik bilan hayot kechirishga o’tadi. Aslida esa uning hayot siklida parazitlik bilan tirikchilik qilish bosqichi umuman bo’lmaydi. Masalan, soxta ot zulugi ( Limnatis nilotica ) mayda umurtqasiz hayvonlar bilan oziqlanadi, ya’ni bunday hayvonlarga nisbatdan yirtqich hisoblanadi. Lekin u ba’zan ancha yirik umurtqali hayvonlarga hujum qilib, qonini so’rib, fakultativ parazit sifatida kun kechirishi mumkin. Hasharotlar sinfidan Reduvius avlodiga kiruvchi qandala turlari ham haqiqiy erkin yashovchi yirtqichlar hisoblanib, boshqa har xil hasharotlarni yeb tirikchilik qiladi. Lekin ushbu avlodning R. personatus deb ataluvchi turi ba’zan odamga hujum qilib, qon so’rishi mumkin. Fakultativ parazitizm hodisasi ayniqsa to’garak chuvalchanglar orasida ko’p uchraydi. Masalan, akad. K.I. Skryabin Donbassda ko’mir konida ishlovchi odamlarning ko’pchiligini ichagida Rhabditis avlodiga kiruvchi nematodalarning tuxumi, lichinkalari va voyaga yetgan chuvalchanglarni ko’plab topgan. Aslida ushbu chuvalchanglar erkin yashovchi haqiqiy tuproq nematodalari hisoblanadi va ularning odam ichagida yashashi shart emas. Lekin shuni qayd qilish lozimki, erkin yashovchi organizmlarning tekinxo’rlik bilan oziqlanishga o’tishi uchun ularning tuzilishi va fiziologiyasida bir qator moslasha olish xususiyatlari va qulay muhit omillari bo’lishi lozim. Bunday belgi va xususiyatlar yuqorida aytilgan Rhabditis nematodasida aynan mavjuddir, ya’ni xo’jayinning ichagida xazm shiralariga bardosh beraoladigan kutikula qoplami, anaerob muhitda yashay

olishidan tashqari, uning yer ostida ishlaydigan konchilarga tez-tez to’qnash kelish imkoniga ega bo’lishi, yer ostida namlikning va haroratning yetarli darajada bo’lishi nematodalarning ichakda bemalol yashashiga imkon beradi. Ushbu misolda erkin yashovchi nematodaning fakultativ parazitizmga o’tishi va nihoyat bunday munosabat shaklida haqiqiy parazitning kelib chiqish mexanizmini ko’rish mumkin. Fakultativ parazitizm tushunchasi ma’lum darajada soxta parazitizm shakli bilan bog’langan. Parazitizmning ushbu shakli shundan iboratki, tabiatda mutloq erkin yashovchi organizmlar tasodifan biror bir boshqa organizmning ichki organlariga tushib qoladi va u yerda ma’lum vaqt davomida yashash qobiliyatiga ega bo’ladilar. Masalan, uy yoki go’sht pashshalarining lichinkalari aslida chirindilarda, go’nglarda va o’lgan hayvon tanasida yashab rivojlanadi. Bunday lichinkalar ba’zan odam va biror bir hayvonning ovqat hazm qilish sistemasiga tasodifan tushishi hamda u joydagi hazm qilish shiralariga bardosh berib ichak sistemasini mexanik jihatdan bo’zishi mumkin. Hatto ichakda ma’lum vaqt saqlanib, undagi fiziologik jarayonning buzilishiga sabab bo’lishi mumkin. Akademik K.I.Skryabin va R.S.Shuls soxta parazitlar orasida tranzit (o’tib ketuvchi) parazitlar guruhini ajratishni tavsiya etishadi. Ushbu shakldagi parazitlarga ayrim gelmintlarni kiritish mumkin. Bunday parazitlar biror-bir boshqa xo’jayinning ovqat hazm qilish sistemasiga tushib qolishi mumkin, lekin bu yerda hayot siklidagi ma’lum bir rivojlanish bosqichini nihoyasiga yetkaza olmaydi. Masalan, chuchqa askaridasi odam uchun tranzit parazit hisoblanadi, chunki uning lichinkasi odam tanasida rivojlanishini davom ettira olmaydi. Shuni alohida qayd qilish lozimki, soxta parazitizm, bir tomondan, tabiatda tirik organzmlar orasida ancha kam uchrashi va tasodifiy xarakterga ega bo’lishi bilan fakultativ parazitizmdan farq qiladi. Ikkinchi tomondan esa fakultativ parazitizm shakli ayrim hollarda haqiqiy parazitizmning kelib chiqishi uchun asosiy yo’llardan biri bo’lishi bilan e’tiborga sazovordir. Bundan tashqari parazitizm bilan kommensalizm munosabatlari orasiga aniq chegara qo’yish qanchalik qiyin bo’lsa, fakultativ parazitizm bilan haqiqiy (obligat) parazitizmni ham aniq chegaralash

qiyindir. Tabiatda shunday hollar ham uchraydiki, bir turning ba’zi bir individlari (jinsi) erkin yashasa, boshqa bir individlar guruhi parazitlik bilan oziqlanishi uning uchun zarurdir. Masalan, bezgak yoki oddiy chivinlarning faqat urg’ochi individlari qon so’rishga moslashgan, chunki ularning tuxumlarining to’la yetilishi uchun qon tarkibidagi oqsil moddalari zarur bo’ladi. Erkak chivinlar esa tabiatda o’simlik shiralarini so’rib hayot kechiradi. Parazitlarning xo’jayin organizmida joylashishi (lokalizasiyasi) va uning asosiy guruhlari Yer yuzining quruqlik yoki suv biotopi bo’lmasin, uni tirik organizmlar o’zining yashash joyi sifatida tanlab olganidek, ma’lum bir hayvon tanasining (shuningdek odamning ham ) organlari, to’qimalari yoki gavda bo’shliqlari ma’lum bir parazitlar tomonidan o’zlarining yashash joyi sifatida yoki boshpanasi sifatida egallab olinadi. Shunga binoan xo’jayin tanasida parazitlarning joylashishi hamda turli-tuman tashqi va ichki organlarga nisbatan munosabatiga qarab barcha parazitlar ikki katta guruhga, ya’ni ektoparazitlar va endoparazitlarga ajratiladi. Ektoparazitlar yoki tashqi parazitlar o’z xo’jayinining tashqi tana qoplag’ichlarida, ya’ni terisida, jabralarida, junida, pat va parlar orasida yashaydi. Endoparazitlar yoki ichki parazitlar xo’jayinining ichki organ va to’qimalarida, tana bo’shliqlarida hamda xujayralarida yashaydi. Shunga binoan endoparazitlar to’qima ichi parazitlari, xujayra ichi parazitlari va bo’shliq parazitlari kabi guruhlarga ajraladi. Hayvonlar orasida shunday guruhlar mavjudki, ular to’lig’icha yo ektoparazitlik bilan yoki to’la endoparazitlik bilan hayot kechirishga moslashgan bo’ladi. Masalan, bir xujayrali hayvonlardan sporalilar faqat endoparazitlardan tashkil topgan bo’lsa, xivchinlilar va infuzoriyalar parazit turlari orasida ham ektoparazitlari va ham endoparazitlari bo’ladi. Yassi chuvalchanglarning monogenoidlar (Monogenoidea) sinfi ektoparazit turlardan tashkil topgan bo’lsa, trematodalar (Trematoda) sinfi esa faqat endoparazitlik bilan hayot kechiruvchi chuvalchanglarni o’z ichiga oladi. Lekin, monogenoidlarga

kiruvchi ayrim turlarning ektoparazitlikdan endoparazitizmga o’tib borish jarayonini, ya’ni ichki parazitga aylanish holatini ko’rish mumkin. Masalan, baqa ko’pso’rg’ichlisi ( Polystoma integerrimum ) va boshqa ba’zi bir turlarning lichinkalari ektoparazitlar sifatida itbaliqning jabralarida yashaydi. Itbaliqning metamorfoz yo’li bilan rivojlanib, yosh baqaga aylanib borishi tufayli jabralari reduksiyalanib ketadi. Jabra yoriqlari bitib ketishi tufayli parazit lichinkalar ichkarida qolib, nihoyat siydik pufagiga borib voyaga yetadi hamda butun umrini o’sha joyda endoparazit sifatida o’tkazadi. Ayrim parazitologlarni ko’zatishlariga binoan (Seller,1872; Galliyen,1935) lichinkalar itbaliq jabralariga oldinroq yopishib olgan bo’lsa, itbaliqning baqaga rivojlanib o’tishigacha, parazit voyaga yetib ulguradi va o’sha joyning o’zida haqiqiy ektoparazit sifatida tuxum qo’ya boshlaydi. Polystoma ning bu xususiyati uning ajdodlarini haqiqiy ektoparazitlar bo’lganligini isbotlaydi. Ushbu avlodning ayrim turlari, masalan, P.ocellatum toshbaqaning tili ostida yashab parazitlik qilsa, boshqa bir turi ( P. rugosum ) uning burun bo’shlig’ida parazitlik qiladi. Turli chuvalchanglar orasida sestodalar, parzit nematodalar va tikanboshlilar (skrebni) endoparazitlar hisoblansa, ayrim polixetalar va oligoxetalar, shuningdek zuluklar ektoparazitlarga mansubdir. Akad.Ye.N.Pavlovskiy parazitlar orasida teri orasi parazitlari va bo’shliqlar parazitlari guruhlarini ham ajratishni tavsiya etadi. Jumladan, odamning qo’llari terisini shox qavatida qo’tir kanasining parazitlik qilishi yoki volfart pashshasining lichinkalarini quloq bo’shlig’ida va burun yo’llarida yashashi kabilar misol bo’la oladi. Lekin parazitlarni bunday guruhlarga ajratish nisbiydir, chunki ayrim parazit turlari mavjudki ular butun umrini faqat bir organda yashash bilan o’tkazadi. Shuningdek parazitlar orasida shunday turlar ham mavjudki, ular hayot siklining ayrim bosqichlarini yashash joyini almashtirish bilan amalga oshiradi. Masalan, odamda bezgak kasalligini qo’zg’atuvchi Plasmodium vivax ning eritrositar davrdan oldingi bosqichda shizontlar faqat jigar xo’jayralari ichida rivojlansa, eritrositar davrdagi shizont va gamontlar faqat qizil qon xo’jayralari ichida rivojlanadi. Exinokokkning lichinkalik davri jigar, o’pka va miyada yashasa,