logo

Tirik organizmlarning o’zaro munosabatlari va uning asosiy shakllari”

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

24.3369140625 KB
“ Tirik organizmlarning o’zaro munosabatlari va uning asosiy shakllari”
REJA
1.  Tirik   organizmlarning   simbioz   holda   yashashidan   kelib   chiqadigan
munosabat turlari.
2.  Mutualizm va uning mohiyati.
3.  Kommensalizm va uning asosiy ko’rinishlari.
4.  Foreziya va yirtqichlik.
5.  Parazitizm va uning talqini. Tirik organizmlarning o’zaro munosabatlari va uning asosiy shakllari
Tabiatda   tirik   organizmlar   orasida   turli-tuman   munosabat   shakllari
mavjuddir.   Lekin   ushbu   munosabat   shakllari   bir-biriga   shunchalik   o’xshab
ketadiki, hatto ular orasiga  aniq chegara qo’yish juda qiyindir.
Tirik   organizmlarning   o’zaro   birga   yashash   jarayonini   tushuntirish
maqsadida belgiyalik botanik de Bari (1879y)  simbioz  so’zini taklif etadi va ushbu
atama   qo’llanilganda   albatta   ikki   turga   mansub   bo’lgan   organizmlarning   birga
yashashi   tushunilishi   lozimligini   ta’kidlaydi.   Lekin,   ayrim   biologlar,   masalan,
O.Gertvig   (1906   y)   simbiozni   ikki   tur   organizmlarining   o’zaro   bir-biriga   foyda
keltirib,   yashashi   tushinilishi   lozim   deb,   atamaning     asosiy   dastlabki   ma’nosini
noto’g’ri   talqin   qilinishiga     sababchi   bo’ldi   va   hozirgi   vaqtda   ham   ayrim
adabiyotlarda bunday tushuncha o’z aksini topib kelmoqda. Aslini olganda simbioz
atamasining   mohiyati   birinchi   bo’lib   de   Bari   tomonidan     qanday   talqin   qilingan
bo’lsa, shundayligicha qabul qilish maqsadga muvofiqdir.
Turli   organizmlarning   birga   yashashi   jarayonida   ular   orasida   namoyon
bo’ladigan   munosabatlarning   asosiy   ikki   guruhi   farq   qilinadi.   Uning   birinchi
guruhi   antogonistik , ya’ni qarama-qarshi munosabat bo’lsa, ikkinchisi   mutualistik ,
ya’ni keng ma’nodagi o’zaro bir-biriga yordam berib yashash munosabatlari guruhi
hisoblanadi.
Hozirgi   vaqtda   tirik   organizmlar   orasida   mavjud   bo’lgan   simbiotik
munosabatlarni  besh turga, ya’ni  mutualizm, kommensalizm, foreziya, parazitizm
va   yirtqichlik   kabilarga     ajratish   mumkin.   Ushbu   munosabat   turlarining   birinchi
to’rt   shakli   so’zsiz   simbioz   mohiyatini   bevosita   aks   ettiradi.   Munosabatlarning
yirtqichlik   shakli   esa   simbioz   uchun   xos   bo’lgan   xususiyatlardan   biroz   chetga
chiqadi. Shuning uchun yirtqichlikni simbiozning maxsus, o’ziga xos bo’lgan turi
deb qarash kerak.
Mutualizm   -   lotincha   mutuus   -   “o’zaro”,   “ikki   tomonlama”   ma’nolarini
anglatsa, fransuzcha  mutualite  - “o’zaro foyda keltirish”, “bir-biriga muhtoj”degan
ma’nolarni   anglatadi.   Mutualistik   munosabatda   bo’lgan   simbiontlar   orasidagi bog’liklik ba’zan shunday darajaga yetib boradiki, o’zaro birga yashovchi ikki tur
organizmlari biri ikkinchisisiz, mustaqil yashashga layoqatsiz bo’lib qoladi.
Mutualistik   simbiozga   klassik   misol   qilib   lishaynikni   ko’rsatish   mumkin.
Ushbu   o’simliklar   aslida   suv   o’tlari   bilan   zamburug’larning   simbioz   holda
yashashidan paydo bo’lgan uchinchi bir yaxlit organizm hisoblanadi va undagi suv
o’ti   va   zamburug’ni   alohida   saqlasak,mustaqil   ravishda   yashayolmaydi,   chunki
ushbu simbiontlar bir-birini fiziologik jihatidan to’ldiradi. 
Tirik   organizmlar   orasidan   mutualistik   simbiozga   yana   juda   ko’p   dalillar
keltirish mumkin. Masalan, zohid (darvesh) qisqichbaqa bilan aktiniyaning o’zaro
bir-biriga   yordam   berib   yashashi   mutualizmga   klassik   misol   bo’laolishi   mumkin.
Aktiniya   qisqichbaqa   joylashgan   chig’anoq   ustiga   o’rnashib   oladi   va
qisqichbaqaning ko’chib yurishi tufayli aktiniya ham o’z joyini almashtirib turish
imkoniyatiga   ega   bo’ladi.   Bu   unga   ko’p   oziqa   topish   uchun   qo’laylik   tug’diradi.
Aktiniya   esa   o’z   navbatida   o’zining   zaharli   otiluvchi   hujayralari   yordamida
qisqichbaqani dushmanlaridan himoya qilishda faol ishtirok etadi.
Termitlar   ichagining   keyingi   qismida   bir   xujayrali   ko’p   xivchinli
Hypermastigida   turkumining   ayrim   turlari   (Trichonympha   turkestanica,
Calonympha   grassii,   Kofoidia   loriculata)   ko’plab   uchraydi.   Ba’zi   hollarda   ushbu
xivchinlilar   termit   og’irligining   qariyb   33-36%   ni   tashkil   etadi.   Ichakdagi
xivchinlilar   kletchatkani   parchalab,   hazm   qilish   holigacha   olib   keladi.   Ushbu
uglevodning   bir   qismini   o’zlari   ham   istemol   qiladi,   asosiy   qismi   esa   termitlar
tomonidan   o’zlashtiriladi.   Keltirilgan   misoldan   ko’rinib   turibdiki,   xivchinli
simbiontlar   termitlarni   oziqlanishi   uchun   ko’maklashar   ekan.   Ikkinchi   tomondan
xivchinli   simbiont   o’zlari   uchun   termit   ichagini   nafaqat   boshpana   sifatida,   balki
yana oziqa topish joyi sifatida ham foydalanadi.
Ko’pgina   hasharotlar,   jumladan   suvaraklar,   bitlar,   qandalalar,   chumolilar
organizmida har doim bakterioidlar, kokkoidlar mutualist sifatida uchraydi. Agarda
aytilgan   hasharotlar   tanasidan   mikroblarni   olib   tashlasak,   ularning   rivojlanish
jarayoni   bo’ziladi,   o’sish   tuxtaydi,   metamorfoz   davom   etmaydi,   lichinkalari reduksiyaga   duch   keladi.   Bunday   hasharotlarga   mikroblari   bor   hasharotlarning
ekskrementlarini yedirsak, izdan chiqqan jarayonlar qayta tiklanadi.
Mutualistik   simbioz   nafaqat   o’simliklar   yoki   hayvonlar   orasida   keng
tarqalgan.   Bunday   munosabatlar   shakli   odam   bilan   o’simliklar   yoki   hayvonlar
orasida   ham   juda   keng   tarqalgan.   Masalan,   odam   ichagida   har   doim   esherixiya
degan ichak bakteriyasi (Bacterium coli) mutualist holda yashaydi. 
Ushbu   bakteriya   o’z   faoliyati   bilan   odam   organizmi   uchun   katta   foyda
keltiradi,   ya’ni   odam   uchun   zarur   bo’lgan   V
1   vitamini   majmuini   hosil   qiladi.
Ushbu vitamin majmuini foydali tomonlaridan biri, odam tanasidagi tif, ichburug’
(dizenteriya)   va   ayrim   chirituvchi   bakteriyalarga   nisbatan   antogonist   bo’lib,
ularning zararli faoliyatini bosib turadi.
Shuni qayd qilish lozimki, mutualizm tizimidagi  organizmlardan biri, ya’ni
boshpana   bergan   tomon   xujayin   deb   hisoblansa,   xujayin   tanasini   boshpana   qilib
olgan ikkinchi organizm mutualist deb ataladi.  
Shuningdek   ushbu   tizimdagi   organizmlar   (sheriklik)   tashqi   muhit   bilan   bog’liq
bulgan munosabatlarni boshqarishda ikkalasi ham faol ishtirok etadi. 
                Kommensalizm      fransuzcha   commensal-   hamtavoq   ma’nosini   anglatadi.
Akademik Ye.N. Pavlovskiyning izohlashicha, kommensalizm simbiozning o’ziga
xos   shakli   hisoblanib,   ikki   turga   mansub   bo’lgan   organizmlarning   o’zaro
munosabatlari   jarayonida,   ularning   biri   ikkinchisiga   zarar   keltirmasdan   uning
oziqasidan hamda himoyalanish unun tanasidan foydalanadi.
              Tirik   organizmlar   orasida   kommensal   munosabatning   turli-tuman   shakllari
mavjud. Lekin bunday turli-tuman shakllarni asosan uch turga ajratish mumkin.
a)   Sinoykiya        (yunoncha   syn-birga,     oikos-uy   boshpana).   Ushbu   simbiozda
ikkala   tur   organizmlari   bir-biriga   nisbatan   ma’lum   darajada   betaraf   (befarq,
indifferent) bo’lishi yoki ayrim hollarda simbiontlarning biri ikkinchisiga umuman
zarar   keltirmasdan   o’ziga   foyda   olishi   mumkin.   Masalan,   ko’p   qilli   halqali
chuvalchanglardan nereida polixetasi himoyalanish maqsadida zohid qisqichbaqasi
joylashgan   mollyuska   chig’anog’idan   boshpana   sifatida   foydalanadi.   Bundan
tashqari  nereis chuvalchangi  qisqichbaqaning  qoldiq oziqasidan  ham  foydalanishi mumkin.   Keltirilgan   ushbu   misoldan   ko’rinib   turganidek     o’zaro   birga   yashovchi
simbiontlarning faqat biri (nereis) o’ziga foyda olmoqda, lekin ikkinchisiga (zohid
qisqichbaqasiga) zarar yetkazgani ham yo’q.
Sinoykiya   shaklidagi   kommensalizmni   ba’zan   kvartirantlik   (ijaraga   olish)
so’zi   bilan   ham   almashtirish   mumkin.   Yuqorida   keltirilgan   misolimiz   ham   aynan
ushbu fikrni tasdiqlaydi.
b)   Epioykiya . Kommensalizmning ushbu shakli sinoykiyaga o’xshash, lekin
simbiont   (ijarada  turuvchi)   o’z  xo’jayinining  atrofida   yoki     bevosita   uning   tashqi
qoplag’ichlariga   yopishgan   holda   yashaydi.   Masalan,     yopishqoq   baliq   (r ы ba
prilipalo)   ning   orqa   so’zgichi   so’rg’ichga   aylangan   va   uning   yordamida   u   akula
yoki   biron-bir   yirikroq   suv   hayvoni   terisiga   yopishib   olib,   uzoq   masofalarga
ko’cha   oladi   hamda   xo’jayinining   qoldiq   oziqlari   bilan   kun   kechiradi.
Epioykiyaning bir ko’rinishi   paraoykiya   deyilib, simbiontlarning biri ancha kichik
va   kuchsiz   bo’lib,   u   har   doim   kuchli   hayvonlar   orasida   yoki   ularga   yaqin   joyda
yashaydi hamda doimo ular kuchli hayvon himoyasida bo’ladi.
v)   Entoykiya   yoki   hamtovoqning   o’z   “xo’jayinini”   ichki   organlarida   yoki
ichki   bo’shliqlarida   yashashidir.   Ushbu   munosabat   shakliga   klassik   misol   qilib,
fiyerasfer   balig’i   (Fierasfer   unberis)   ning   ignatanli   goloturiya   (dengiz   bodringi-
Holothuria   tubulosa)ni   suvli   o’pkasida   va   ichaklarida   yashab,   vaqti-vaqti   bilan
(ko’pincha   tunda)   “xo’jayinining”   kloakasi   orqali   tashqariga   ovqatlanish   uchun
chiqib   turadi.   Ushbu   simbiotik   munosabatda   baliq   goloturiyaning   ichki
organlaridan   faqat   boshpana   sifatida   foydalanadi.   Lekin   keltirilgan   misolimizda
zararsizdek   ko’ringan   baliq     ayrim   hollarda   goloturiya   tanasidan   tashqariga
chiqmasdan, uning tanasi to’qimalari hisobidan  oziqlanishga o’tishi ham mumkin.
Bunday   simbiotik   munosabat   evolyusiya   jarayonida   sekin-asta   chuqurlashib,
zaruriy   xususiyatga   aylanib   borishi   mumkin.   Oqibatda   kommensalizm
munosabatining   yirtqichlik   yoki   parazitizm   shakliga   o’tib   borishini   ko’rishimiz
mumkin.   Umuman   olganda   kommensalizm   munosabatlarining   qaysi   shaklini
olmaylik   epioykiyaning     ektoparazitizmga,   entoykiyaning   endoparazitizmga
aylanib borishi uchun qulay sharoit mavjudligini ko’rish mumkin. Forez   -tashib yuruvchi, tashuvchi ma’nosini anglatadi. J.Ber (1952) forezni
kommensalizm   bilan   bir   qatorga   qo’yadi,   lekin   kommensalizmda
kommensallarning   o’zaro   munosabatlarini   ma’lum   darajada   tarixiy   rivojlanish
jarayonida   shakllanib   borgan   bo’lsa,   forezda   ikki     turga   mansub   bo’lgan
organizmlar   orasida   namoyon   bo’lgan   munosabat   esa   tasodifiy   bo’lishi   mumkin
hamda   ikkala   turdagi   organizmlar   orasida   hyech   qanday   zaruriy   bog’lanish
kuzatilmaydi.   Ularning   biri   ikkinchisiga   oziqa   yoki   boshpana   berishi   shart   emas.
Umuman   forezdagi   munosabatlar   ikkalasi   uchun   ham   befarq   (indifferent)
hisoblanadi,   chunki   ular   fiziologik   jihatdan   ham,   ekologik   jihatdan   ham   alohida,
mustaqil yashash qobiliyatiga egadirlar.
Tabiatda   hayvonlar   orasida   forez   shaklidagi   munosabatlar   juda   ko’p
uchraydi. Masalan, tuproq tarkibidagi mikro va mezofaunaning tuproq bilan birga
hayvonlar   tanasiga   yopishib   boshqa   joylarga   ko’chishi   yoki   sinantrop
pashshalarning   odam   va   hayvonlar   bilan   birga   tasodifan   boshqa   hududlarga
tarqalishi kabilarni aytish kifoyadir.
Yirtqichlik    .     Agarda,   bir   tomondan   organizmlar   orasida   mutualistik   yoki
kommensalizm   munosabatlarining   turli-tuman   shakllarining   yuzaga   kelishi
jarayonida   sodir   bo’lgan   o’tish   bosqichlari   orasiga   aniq   bir   chegara   qo’yish
qanchalik qiyin bo’lsa,  ikkinchi  tomondan yirtqichlik bilan parazitizm    xodisalari
orasiga   ham   aniq   chegara   qo’yish   shunchalik   qiyin.   Ushbu   ikki   turdagi
munosabatlarning o’xshashlik tomoni shuki, ular antogonistik simbiozdir. Yirtqich
ham,   parazit   ham   boshqa   tirik   organizm   hayotiga   birxil   ta’sir   o’tkazadi.   Ikkala
shakldagi   munosabatda   boshqa   tirik   organizmlar   hisobida   oziqlanish   amalga
oshadi.   Lekin   yirtqich   parazitdan   farqli   ravishda   boshqa   bir   turning   ortiqcha
individlari   bilan   oziqlanadi.   Yirtqich   o’z   o’ljasini   bir   yo’la,   ya’ni   bir   martalik
oziqaga   ishlatadi.   Parazitlar   esa   o’z   xo’jayini   tanasi   hisobidan   ko’p   marta   (o’zoq
muddat   davomida)   oziqlanar   ekan,   bu   bilan   u   nafaqat   oziqasi   manbaini
kamaytiradi,   balki   ushbu   jarayon   bilan   bog’liq   holda   asta-sekin   o’zlarini   ham
o’limga   mahkum   etadi.   Shunga   binoan   yirtqichlar   irq   parazitlari   hisoblansa,
parazitlar   individlar   yirtqichi   hisoblanadi.   Bu   ikkala   turdagi   antogonistik   simbioz tabiatda   ma’lum   bir   oziqa   manbai   hisoblanuvchi     organizmlar   orasida   tabiiy
munosabatni   saqlanishida   muhim   rol   o’ynaydi.   Shuning   uchun   ham   yirtqichlik
munosabati   evolyusion   nuqtai   nazaridan   qaraganda   parazitizmga   yaqin   turadi.
Ushbu   yaqinlikni   hisobga   olib,   ayrim   parazitologlar   ba’zi   qon   so’rar
ektoparazitlarni yirtqichlar deb aytishni taklif etishadi.
Parazitizm va uning talqini
Parazitizm     hodisasini   turli   davrlarda   yashab   o’tgan   taniqli   parazitolog
olimlar   turlicha   talqin   qilib   kelishgan.   Masalan,   nemis   olimi   Leykart   (1852   y),
parazitizm   deganda   keng   ma’noda   shunday   tushunilishi   lozimki,   bunda   bir
organizm   boshqa   bir   turdagi   organizmdan   o’zi   uchun   oziqa   manbai   va   boshpana
topgan   bo’lishi   lozim.   Ushbu   talqindan   shunday   ma’no   kelib   chiqadiki,   parazit
uchun   xos   xususiyat   u   oziqa   manbai   hisoblanuvchi   organizmni   (xo’jayinini)
o’ldirmasdan,   uning   hisobidan   uzoq   muddat   oziqlanadi.   Bu   xususiyat   parazitni
boshqa   hayvonlardan   keskin   ajratib   turadi.   Lekin   ushbu   qonuniyat   ayrim
parazitlarga   to’g’ri   kelmaydi.   Masalan,   zuluklar   o’zidan   bir   necha   marta   yirik   va
kuchli   hayvonlar   uchun   parazit   hisoblansa,   o’zi   qatori   yoki   o’zidan   kichik   va
kuchsiz   hayvonlarga   nisbatan   yirtqich   hisoblanadi.   Leykartning   tushuntirishiga
binoan   parazitizm   yirtqichlik   bilan   hayot   kechirishning   o’ziga   xos   ko’rinishidir.
Parazitning   boshqa   bir   organizm   ichida   yoki   uning   tashqi   qoplag’ichlarida
yashashi   parazit   uchun   ikkinchi   darajali   ahamiyatga   ega.   Aslida   parazit   bilan
xo’jayin   orasidagi   munosabatlarning   o’zgarishi   birinchi   navbatda   oziqa   manbai
bo’luvchi   organizmning   parazitga   nisbatan   katta   yoki   kichikligiga   bog’liqdir.
Leykartning   parazitizm   hodisasiga   bergan   talqini   o’z   zamonasida   va   yaqingacha
ayrim   parazitolog   olimlar   (Kolleri,   1922)   tomonidan   qo’llab-quvvatlanib   kelindi.
Lekin parazitlik bilan hayot kechirish tarzini faqat xo’jayin hisobidan oziqlanishini
asosiy mezon qilib olish, masalani bir tomonlama tahlil qilishga olib kelgan bo’ladi
hamda   parazitizmning   mohiyatini   noto’g’ri   ochgan   bo’lar   edi.   Gap   shundaki
hayvonlar orasida shunday turlar ham mavjudki, ular parazitlar tarkibiga kirmaydi,
lekin   boshqa   bir   organizmning   turli   organlarida   (ko’pincha   ovqat   hazm   qilish sistemasida)   yashab,   faqat   keraksiz   yoki   qoldiq   mahsulotlar   bilan   oziqlanadi.
Masalan,   ichak   amyobasi   (Entamoeba   coli)   yoki   trixomonadaning   ayrim   turlari
(Trichomonas   hominis)   odam   ichagida   yashab,   aksariyat   hollarda   bakteriya   yoki
boshqa bir xujayralilar bilan oziqlanadi. Ular xo’jayinining to’qima va organlariga
hyech qanday zarar keltirmaydi.
Ko’pgina   parazitologlar   (Minchin,   1912;   Yakimov,   1934)   parazitizmni
mohiyatini   to’laroq   tushuntirish   uchun   ularni   xo’jayin   hisobidan   oziqlanishi
xususiyatiga yana zarar keltirish qobiliyatini ham qayd qilish lozimligini aytishadi.
Shu fikrga binoan professor N.A.Xolodkovskiy o’z vaqtida (1914) parazitning o’z
xo’jayiniga jismoniy zarar  keltirishini  aytar ekan, bu uning xo’jayinga ko’rsatgan
zarari   hisoblanadi   deb   ta’kidlaydi.   Lekin   bir   qator   parazitologlar   parazitning
xo’jayiniga   zarar   keltiraolish   xususiyatini   qo’shishga   qarshi   chiqishadi.   Masalan,
fransuz   olimi   Brumpt   (1936)   parazitning   o’z   xo’jayiniga   zarar   keltirishini   tan
oladigan bo’lsak, uning asosiy mohiyatini noto’g’ri talqin qilgan bo’lamiz, chunki
ayrim   parazitlar   mavjudki,   ular   o’z   xo’jayiniga   zarar   emas,   balki   foyda   keltiradi.
Parazitning   zarar   keltiraolish   xususiyatini   mezon   sifatida   tan   olishga   prof.
A.A.Filipchenko (1937) qarshi chiqadi. Ushbu fikrni akademik I.K. Skryabin ham
qo’llaydi.   U   (1923,   1924)   parazitizm   munosabati-   bu   ikkita   organizm   orasida
mavjud   bo’lgan   o’zaro   biologik   munosabat   bo’lib,   ulardan   biri   “parazit”
hisoblanib,   ikkinchisining   (xo’jayinining)   tanasida   yoki   ichki   organlarida
vaqtincha yoki doimiy ravishda yashab oziqlanadi, lekin zarar ham keltirmayda va
foyda ham bermaydi.
Lekin   parazitizm   hodisasini   yuqorida   tortishuvga   sabab   bo’lgan   talqinlari
ushbu   simbiotik   munosabatning   mohiyatini   to’la   ochib   bermaydi,   chunki   bir
tomondan bir turdagi parazit turli xo’jayinlariga turli darajada ta’sir qilishi mumkin
yoki   parazit   o’zining   bitta   xo’jayinida   parazitlik   qilib   yashashi   jarayonida   turli
vaqtda   turli   darajadagi   salbiy   holatlarni   yuzaga   keltirishi   mumkin.   Ikkinchi
tomondan   esa   parazitga   ham   o’z   navbatida   xo’jayin   tomonidan   salbiy   ta’sirlar
berilishi mumkin.  Ushbu   ta’sir   ko’p   hollarda   immunitet   hodisasi   orqali   namoyon   bo’ladi.
Xo’jayin   tanasida   hosil   bo’lgan   antitelalar   parazitning   yashovchanlik   qobiliyatini
cheklab   qo’yishi   yoki   uning   serpushtligini   keskin   pasayishi   va   boshqa   salbiy
holatlarda namoyon bo’ladi. 
Parazitizm   hodisasining   bir   talqini   bundan   ancha   ilgari   Braun   (1883)
tomonidan   ifodalangan   edi.   Uning   fikri   bo’yicha   parazitlik   bilan   hayot   kechirish
tarzi shu organizmning biologik xususiyati hisoblanadi. Shunga binoan parazitizm
na   sistematik   va   na   fiziologik   tushunchadir,   balki   to’lig’icha   ekologik   tushuncha
hisoblanadi.   Ushbu   talqin   parazitizm   mohiyatini   deyarli   to’la   ochib   beradi.
Akademik   Ye.N.Pavlovskiy   Braun   fikrini   qo’llab,   o’zining   “Organizm   kak   sreda
obitaniya”(1934)  nomli   maqolasida   o’zaro  birga  yashovchi   ikki  tur   organizlardan
biri   xo’jayin   hisoblanib   u   “parazit-xo’jayin”tizimining   bir   qismi   emas,   balki   u
parazit yashaydigan muhit (boshpana) vazifasini bajaradi hamda bunday o’ziga xos
bo’lgan muhitga parazit moslashaolgan bo’lishi kerak.
Erkin   yashovchi   organizm   hayot   jarayonida   atrof   muhitning   turli-tuman
o’zgaruvchan   abiotik   va   biotik   omillariga   duch   kelib   turadi.   Ushbu   omillarning
organizmga   nisbatan   turli   darajadagi   ta’sirlarini   organizmning   o’zi   boshqaradi.
Muhit   bilan   bog’lik   bo’lgan   turli   munosabatlarni,   o’zi   mustaqil   tartibga   solib
turishi shart.
Parazitlik   bilan   hayot   kechiruvchi   organizm   esa   tashqi   muhitning
o’zgaruvchan omillariga nisbatan munosabatlari xo’jayin organizmi orqali amalga
oshadi.   Erkin   yashovchi   organizm   bilan   parazitlik   bilan   hayot   kechiruvchi
organizm   orasidagi   asosiy   farq   ham   aynan   ana   shundadir.   Albatta,   bu   fikr   bilan
parazit   organizmi   tashqi   muhitning   noqulay   (o’zgaruvchan)   omillariga   duch
kelmas   ekan   va   u   atrof-muhit   bilan   bog’liq   emas   ekan   degan   xulosaga   kelish
o’rinsizdir.   Balki,   o’z-uzidan   ma’lumki,   muhitning   salbiy   omillari   xo’jayin
organizmiga   ta’sir   etar   ekan,   ushbu   ta’sir   ma’lum   darajada   parazitning   umumiy
holatida   va   omilning   xo’jayin   organizmiga   ta’sir   qila   olish   darajasida   ham
namoyon   bo’ladi.   Lekin   muhitning   o’zgaruvchan   salbiy   omillari   bilan   “parazit-
xo’jayin”   tizimidagi   organizmlar   orasidagi   munosabatni   tartibga   solib   turishning asosiy   og’irligi     xo’jayin   zimmasiga   tushadi.   “Parazit-xo’jayin”   tizimining   turli-
tuman   o’zgaruvchan   ekologik   omillari   ta’sirida   munosabatlarning   o’zgarishi   va
xo’jayin   bilan   uning   paraziti   orasida   yuzaga   keladigan   yangi   xususiyatlarni
ekologik parazitologiya yo’nalishi o’rganadi.
Amerikalik   parazitolog   Sprent   (Sprent,1959,1963)   parazitizm   hodisasiga
nisbatan   o’ziga   xos   talqinni   ifoda   etadi.   U   parazitizmni   asosiy   mezoni   sifatida
xo’jayin   o’z   tanasidagi   yot   tanani   mavjudligini   bilaolish   qobiliyatidir,   deydi.
Ushbu qobiliyat organizmdagi parazitga qarshi antitelalarning hosil bo’lishi orqali
namoyon   bo’ladi.   Sprent   organizmda   mavjud   bo’lgan   parazitlarni   ikki   guruhga
bo’lishni   taklif   etadi.   Birinchi   guruhi   geteroparazitlar   bo’lib,   parazit   bilan
xo’jayin   xar   xil   turlarga   mansub   bo’lishi   bilan   ifodalansa,   ikkinchi   guruh
gomoparazitlar  deyilib, ular xo’jayin tanasining turli hosilalari yoki organizmdagi
qo’shimcha   aynan   shunday   xo’jayindan   (bir   turga   mansub   bo’lgan   boshqa
individdan)   olib   tikilgan   transplantat   bo’laklari   bo’lishi   mumkin.   Masalan,
gomoparazitlarga   rak   kasalligini   hosil   qiluvchi   yomon   sifatli   (tabiatli)   o’smalar
yoki odam organizmini yetishmagan ayrim organlariga yoki to’qimalariga boshqa
odam   tanasidan   olib   tikib   qo’yish.   Lekin   shuni   aytish   lozimki   vaqt   o’tishi   bilan
xo’jayin organizmi  tikib qo’yilgan transplantatni  ajratib tashlashga  harakat qiladi,
chunki   organizmdagi   transplantat   boshqacha   genetik   xususiyatga   ega   bo’lganligi
tufayli,   unga   nisbatan   immunologik   reaksiya   paydo   bo’ladi.   Umuman   olganda
xo’jayin   tanasida   geteroparazitlarga   nisbatan   immunologik   reaksiyalar   qanday
paydo   bo’lsa,   gomoparazitlarga   qarshi   ham   shunday   reaksiyalar   yuzaga   keladi.
Sprent   hatto   ona   bachadonida   hosil   bo’lib   rivojlanayotgan   embrionni   ham
gomoparazit   deb   hisoblashni   taklif   etadi,   chunki   ba’zan   bunday   embrion   ona
organizmiga   antigen   omili   sifatida   ta’sir   qilishi   va   ona   organizmi   tomonidan
immunologik reaksiyani paydo bo’lishiga sabab bo’ladi.
Keyingi   30-40   yil   davomida   parazitolog   olimlar   tomonidan   parazitlar
biokimyosi   va   immunitet   fiziologiyasi   sohasidagi   muammolarni   o’zgarishga
bag’ishlangan   tadqiqot   ishlari   avj   oldiriladi   va   bu   sohada   ancha   qimmatli   ilmiy-
nazariy   xulosalar   olishga   erishildi.   Jumladan,   xo’jayin   bilan   parazit   orasida   sodir bo’layotgan  munosabatlar   jarayonida ilgari  fanga  ma’lum   bo’lmagan  xususiyatlar
kashf   qilindi.   Bu   esa   parazitologiyada   “parazitizm   fiziologiyasi”   (funksional
parazitologiya) degan yangi yo’nalishni shakllanishiga olib keladi. Foydalanilgan adabiyotlar
 
1. Abduraxmanov G.M., Lopatan I.K., Ismailov Sh.I. Osnovo’ zoologii i 
zoogeografii. Uchebnik dlya studentov vo’sshix pedagogicheskix uchebno’x 
zavedeniy. M., Izdatelskiy tsentr «Akademiya» 2001.
2.   A buladze K.I. i dr. Parazitologiya i invazionno’e bolezni selskoxozyaystvenno’x 
jivotno’x.   Uchebnik d lya studentov VUZov po spetsialnosti "Veterinariya". M., 
1990.
3 .   Akbaev M.Sh. i dr. Parazitologiya i invazionno’e bolezni jivotno’x. Uchebnik 
dlya studentov VUZov po spetsialnosti «Veterinariya». M. KOLOS, 2000.
4. Biologiya. Bolshoy entsiklopedicheskiy slovar. Nauchnoe izdatelstvo "Bolshaya 
Rossiyskaya entsiklopediya". M. 1998.
5. Burdelev T.E. i dr. Osnovo’ veterinarii. Uchebnik. M.,1978.
6.   Genis D.E. Meditsinskaya parazitologiya. M. 1991.

“ Tirik organizmlarning o’zaro munosabatlari va uning asosiy shakllari” REJA 1. Tirik organizmlarning simbioz holda yashashidan kelib chiqadigan munosabat turlari. 2. Mutualizm va uning mohiyati. 3. Kommensalizm va uning asosiy ko’rinishlari. 4. Foreziya va yirtqichlik. 5. Parazitizm va uning talqini.

Tirik organizmlarning o’zaro munosabatlari va uning asosiy shakllari Tabiatda tirik organizmlar orasida turli-tuman munosabat shakllari mavjuddir. Lekin ushbu munosabat shakllari bir-biriga shunchalik o’xshab ketadiki, hatto ular orasiga aniq chegara qo’yish juda qiyindir. Tirik organizmlarning o’zaro birga yashash jarayonini tushuntirish maqsadida belgiyalik botanik de Bari (1879y) simbioz so’zini taklif etadi va ushbu atama qo’llanilganda albatta ikki turga mansub bo’lgan organizmlarning birga yashashi tushunilishi lozimligini ta’kidlaydi. Lekin, ayrim biologlar, masalan, O.Gertvig (1906 y) simbiozni ikki tur organizmlarining o’zaro bir-biriga foyda keltirib, yashashi tushinilishi lozim deb, atamaning asosiy dastlabki ma’nosini noto’g’ri talqin qilinishiga sababchi bo’ldi va hozirgi vaqtda ham ayrim adabiyotlarda bunday tushuncha o’z aksini topib kelmoqda. Aslini olganda simbioz atamasining mohiyati birinchi bo’lib de Bari tomonidan qanday talqin qilingan bo’lsa, shundayligicha qabul qilish maqsadga muvofiqdir. Turli organizmlarning birga yashashi jarayonida ular orasida namoyon bo’ladigan munosabatlarning asosiy ikki guruhi farq qilinadi. Uning birinchi guruhi antogonistik , ya’ni qarama-qarshi munosabat bo’lsa, ikkinchisi mutualistik , ya’ni keng ma’nodagi o’zaro bir-biriga yordam berib yashash munosabatlari guruhi hisoblanadi. Hozirgi vaqtda tirik organizmlar orasida mavjud bo’lgan simbiotik munosabatlarni besh turga, ya’ni mutualizm, kommensalizm, foreziya, parazitizm va yirtqichlik kabilarga ajratish mumkin. Ushbu munosabat turlarining birinchi to’rt shakli so’zsiz simbioz mohiyatini bevosita aks ettiradi. Munosabatlarning yirtqichlik shakli esa simbioz uchun xos bo’lgan xususiyatlardan biroz chetga chiqadi. Shuning uchun yirtqichlikni simbiozning maxsus, o’ziga xos bo’lgan turi deb qarash kerak. Mutualizm - lotincha mutuus - “o’zaro”, “ikki tomonlama” ma’nolarini anglatsa, fransuzcha mutualite - “o’zaro foyda keltirish”, “bir-biriga muhtoj”degan ma’nolarni anglatadi. Mutualistik munosabatda bo’lgan simbiontlar orasidagi

bog’liklik ba’zan shunday darajaga yetib boradiki, o’zaro birga yashovchi ikki tur organizmlari biri ikkinchisisiz, mustaqil yashashga layoqatsiz bo’lib qoladi. Mutualistik simbiozga klassik misol qilib lishaynikni ko’rsatish mumkin. Ushbu o’simliklar aslida suv o’tlari bilan zamburug’larning simbioz holda yashashidan paydo bo’lgan uchinchi bir yaxlit organizm hisoblanadi va undagi suv o’ti va zamburug’ni alohida saqlasak,mustaqil ravishda yashayolmaydi, chunki ushbu simbiontlar bir-birini fiziologik jihatidan to’ldiradi. Tirik organizmlar orasidan mutualistik simbiozga yana juda ko’p dalillar keltirish mumkin. Masalan, zohid (darvesh) qisqichbaqa bilan aktiniyaning o’zaro bir-biriga yordam berib yashashi mutualizmga klassik misol bo’laolishi mumkin. Aktiniya qisqichbaqa joylashgan chig’anoq ustiga o’rnashib oladi va qisqichbaqaning ko’chib yurishi tufayli aktiniya ham o’z joyini almashtirib turish imkoniyatiga ega bo’ladi. Bu unga ko’p oziqa topish uchun qo’laylik tug’diradi. Aktiniya esa o’z navbatida o’zining zaharli otiluvchi hujayralari yordamida qisqichbaqani dushmanlaridan himoya qilishda faol ishtirok etadi. Termitlar ichagining keyingi qismida bir xujayrali ko’p xivchinli Hypermastigida turkumining ayrim turlari (Trichonympha turkestanica, Calonympha grassii, Kofoidia loriculata) ko’plab uchraydi. Ba’zi hollarda ushbu xivchinlilar termit og’irligining qariyb 33-36% ni tashkil etadi. Ichakdagi xivchinlilar kletchatkani parchalab, hazm qilish holigacha olib keladi. Ushbu uglevodning bir qismini o’zlari ham istemol qiladi, asosiy qismi esa termitlar tomonidan o’zlashtiriladi. Keltirilgan misoldan ko’rinib turibdiki, xivchinli simbiontlar termitlarni oziqlanishi uchun ko’maklashar ekan. Ikkinchi tomondan xivchinli simbiont o’zlari uchun termit ichagini nafaqat boshpana sifatida, balki yana oziqa topish joyi sifatida ham foydalanadi. Ko’pgina hasharotlar, jumladan suvaraklar, bitlar, qandalalar, chumolilar organizmida har doim bakterioidlar, kokkoidlar mutualist sifatida uchraydi. Agarda aytilgan hasharotlar tanasidan mikroblarni olib tashlasak, ularning rivojlanish jarayoni bo’ziladi, o’sish tuxtaydi, metamorfoz davom etmaydi, lichinkalari

reduksiyaga duch keladi. Bunday hasharotlarga mikroblari bor hasharotlarning ekskrementlarini yedirsak, izdan chiqqan jarayonlar qayta tiklanadi. Mutualistik simbioz nafaqat o’simliklar yoki hayvonlar orasida keng tarqalgan. Bunday munosabatlar shakli odam bilan o’simliklar yoki hayvonlar orasida ham juda keng tarqalgan. Masalan, odam ichagida har doim esherixiya degan ichak bakteriyasi (Bacterium coli) mutualist holda yashaydi. Ushbu bakteriya o’z faoliyati bilan odam organizmi uchun katta foyda keltiradi, ya’ni odam uchun zarur bo’lgan V 1 vitamini majmuini hosil qiladi. Ushbu vitamin majmuini foydali tomonlaridan biri, odam tanasidagi tif, ichburug’ (dizenteriya) va ayrim chirituvchi bakteriyalarga nisbatan antogonist bo’lib, ularning zararli faoliyatini bosib turadi. Shuni qayd qilish lozimki, mutualizm tizimidagi organizmlardan biri, ya’ni boshpana bergan tomon xujayin deb hisoblansa, xujayin tanasini boshpana qilib olgan ikkinchi organizm mutualist deb ataladi. Shuningdek ushbu tizimdagi organizmlar (sheriklik) tashqi muhit bilan bog’liq bulgan munosabatlarni boshqarishda ikkalasi ham faol ishtirok etadi. Kommensalizm fransuzcha commensal- hamtavoq ma’nosini anglatadi. Akademik Ye.N. Pavlovskiyning izohlashicha, kommensalizm simbiozning o’ziga xos shakli hisoblanib, ikki turga mansub bo’lgan organizmlarning o’zaro munosabatlari jarayonida, ularning biri ikkinchisiga zarar keltirmasdan uning oziqasidan hamda himoyalanish unun tanasidan foydalanadi. Tirik organizmlar orasida kommensal munosabatning turli-tuman shakllari mavjud. Lekin bunday turli-tuman shakllarni asosan uch turga ajratish mumkin. a) Sinoykiya (yunoncha syn-birga, oikos-uy boshpana). Ushbu simbiozda ikkala tur organizmlari bir-biriga nisbatan ma’lum darajada betaraf (befarq, indifferent) bo’lishi yoki ayrim hollarda simbiontlarning biri ikkinchisiga umuman zarar keltirmasdan o’ziga foyda olishi mumkin. Masalan, ko’p qilli halqali chuvalchanglardan nereida polixetasi himoyalanish maqsadida zohid qisqichbaqasi joylashgan mollyuska chig’anog’idan boshpana sifatida foydalanadi. Bundan tashqari nereis chuvalchangi qisqichbaqaning qoldiq oziqasidan ham foydalanishi

mumkin. Keltirilgan ushbu misoldan ko’rinib turganidek o’zaro birga yashovchi simbiontlarning faqat biri (nereis) o’ziga foyda olmoqda, lekin ikkinchisiga (zohid qisqichbaqasiga) zarar yetkazgani ham yo’q. Sinoykiya shaklidagi kommensalizmni ba’zan kvartirantlik (ijaraga olish) so’zi bilan ham almashtirish mumkin. Yuqorida keltirilgan misolimiz ham aynan ushbu fikrni tasdiqlaydi. b) Epioykiya . Kommensalizmning ushbu shakli sinoykiyaga o’xshash, lekin simbiont (ijarada turuvchi) o’z xo’jayinining atrofida yoki bevosita uning tashqi qoplag’ichlariga yopishgan holda yashaydi. Masalan, yopishqoq baliq (r ы ba prilipalo) ning orqa so’zgichi so’rg’ichga aylangan va uning yordamida u akula yoki biron-bir yirikroq suv hayvoni terisiga yopishib olib, uzoq masofalarga ko’cha oladi hamda xo’jayinining qoldiq oziqlari bilan kun kechiradi. Epioykiyaning bir ko’rinishi paraoykiya deyilib, simbiontlarning biri ancha kichik va kuchsiz bo’lib, u har doim kuchli hayvonlar orasida yoki ularga yaqin joyda yashaydi hamda doimo ular kuchli hayvon himoyasida bo’ladi. v) Entoykiya yoki hamtovoqning o’z “xo’jayinini” ichki organlarida yoki ichki bo’shliqlarida yashashidir. Ushbu munosabat shakliga klassik misol qilib, fiyerasfer balig’i (Fierasfer unberis) ning ignatanli goloturiya (dengiz bodringi- Holothuria tubulosa)ni suvli o’pkasida va ichaklarida yashab, vaqti-vaqti bilan (ko’pincha tunda) “xo’jayinining” kloakasi orqali tashqariga ovqatlanish uchun chiqib turadi. Ushbu simbiotik munosabatda baliq goloturiyaning ichki organlaridan faqat boshpana sifatida foydalanadi. Lekin keltirilgan misolimizda zararsizdek ko’ringan baliq ayrim hollarda goloturiya tanasidan tashqariga chiqmasdan, uning tanasi to’qimalari hisobidan oziqlanishga o’tishi ham mumkin. Bunday simbiotik munosabat evolyusiya jarayonida sekin-asta chuqurlashib, zaruriy xususiyatga aylanib borishi mumkin. Oqibatda kommensalizm munosabatining yirtqichlik yoki parazitizm shakliga o’tib borishini ko’rishimiz mumkin. Umuman olganda kommensalizm munosabatlarining qaysi shaklini olmaylik epioykiyaning ektoparazitizmga, entoykiyaning endoparazitizmga aylanib borishi uchun qulay sharoit mavjudligini ko’rish mumkin.