logo

Turkistonda muzeylarning shakllanish tarixi va ularning muzey ishi rivojidagi roli

Yuklangan vaqt:

08.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

61.7958984375 KB
Turkistonda muzeylarning shakllanish tarixi va ularning muzey ishi
rivojidagi roli
Reja:
1. “Muzey” atamasi va muzey xaqida tushuncha. 
2.Turkistondagi   ilk   muzeylarni   tashkil   etilishida   ilmiy   jamiyatlar   va
kolleksionerlarning roli. 
3.Turkistonda tashkil etilgan ilk muzeylar faoliyati.
          1.   “Muzey”   atamasi   va   muzey   xaqida   tushuncha.     “Muzey”,   museyon   so‘zi
inson madaniyatiga ikki yarim ming yil ilgari, ya’ni antik davrda kirib keldi. Lekin
uning   ma’nosi   xozirgi   muzey   tushunchasidan   ancha   boshqacharoq   edi.   Qadimgi
Yunonistonda   “Museyon”deb   ma’budalar   sha’niga   e’zozlanadigan   maskanlarni
aytganlar. Bu maskanlar tabiatning go‘zal joylarida, tog‘ etaklarida, daryo va ko‘l
bo‘ylarida,   bog‘u-rog‘larda   joylashgan   bo‘lardi.   Shuningdek   museyonlar
ibodatxona   vazifasini   xam   o‘tagan.   Yunon   panteoniga   to‘qqizta   muza   kirgan.
Shulardan   ikkitasi,   ya’ni   Klio-tarix,   Uraniya-astronomiya   ma’budalari   bo‘lib,
qolganlari   insonlarga   san’at   taqdim   etgan:   Melpomena-tragediya,   Taliya-
komediya,   Terpsixora-raqs,   Erato-muxabbat   qo‘shiiqlari,   Kalliopa-epik   she’riyat,
Poligimiya-diniy   qo‘shiqlar,   Evterpa-   lirik   she’riyat   ma’budalari   xisoblangan.
Qadimgi antik Yunonistonda ko‘pxudolik dini xukm surgani uchun xamma narsani
o‘z   ma’budasi   bo‘lgan.   Oldinlari   ma’budalar   xudoning   vakillari   xisoblangan.
Keyinchalik ilm-fan va san’atga xomiy xudolar degan tushuncha paydo bo‘lgan.
Museyonlarda   ko‘pincha   shoirlar,   faylasuflar,   san’at   ustalari   yig‘ilishar,
go‘zal ma’buda xaykallari ularga ilhom bag‘ishlar edi. Bu yerda she’riyat kechalari
ham bo‘lib o‘tar va xaqiqiy adabiyot-she’riyat markaziga aylangan edi.
Vaqt   o‘tishi   bilan   museyonlan   yo‘q   bo‘lib   ketdi.   “Museyon”   atamasi
“muzey” so‘zi bilan almashdi va 16 asrdan boshlab, noyob buyumlar saqlanadigan
joylarga nisbatan aytila boshlandi 
Mashhur   fransuz   muzeologi   J.Bazenning   ta’kidlashicha,   muzeylar   tarixini
yozish   uchun   ikkita   narsani   tushintira   olish   kerak:   birinchisi   -   muzeylar
konsepsiyasi, ikkinchisi - zamon konsepsiyasi. 
Muzeylar o‘zlarining ilk paydo bo‘lgan kunidan boshlab o‘z zamonasini aks
ettirgan,   o‘z   zamonasining   talab   extiyojlarini   ifoda   qilgan,   qisqa   qilib   aytsak
zamon ko‘zgusi bo‘lgan.
O‘z   ildiziga   qarab   intilish,   o‘zini   o‘zi   anglash   uchun   qiziqish   uyg‘onishi,
insoniyatga  xos   bir  fazilatdir.  Muzeylarni  paydo  bo‘lishiga  insoniyatdagi   ana  shu
xususiyat eng oliy sabablardan biridir.
Oldinlari   faqat   ma’lum   bir   shaxslar   uchun   xizmat   qilgan   muzeylar,   asta- sekin,   ommaviylashib   bordi   va   jamiyat   madaniyatining   ajralmas   bir   qismiga
aylandi. 
Hozirgi   kunda   “Muzey”   so‘zining   bir   qator   tushunchalari   mavjud   bo‘lib,
ma’lum   darajada   bu   fenomenning   murakkabligini   anglatadi.   XX   asr   insoniyatga
yangi   tipdagi   muzeylarni   taqdim   etdi.   Endi   predmetlarni   nafaqat   saqlash   va
ekspozitsiyaga   qo‘yish,   balki   ularga   xos   atrof-muhitni,   turli   tarixiy-madaniy
jarayonlarning   lavhalarini,   inson   faoliyatining   turlarini   ko‘rsatish   vaqti   kelganligi
anglandi.   Ochiq   osmon   ostidagi   muzeylar   paydo   bo‘ldi,   ularning   asosini
predmetlarni   an’anaviy   kolleksiyasi   emas,   balki   o‘zining   tabiiy   atrof   muhitida
namoyish etiladigan, xalq turmushini aks ettiruvchi me’moriy yodgorliklar tashkil
etdi.   Shuningdek,   asl   nusxadagi   predmetlarni   emas,   ularning   kopiyalarini
namoyish etuvchi mezeylar ham paydo bo‘ldi.
“Muzey”   tushunchasining   ko‘p   qirraligiga   yana   bir   sabab,   nazariy
muzeyshunoslikning   rivojlanishi   va   mutaxassislarning   turli   tadqiqotchilik
yondashuvi,   hamda   maqsad   vazifalarning   har   xilligidir.   So‘rov   xarakteriga   ega
bo‘lgan nashlarda mezeylar asosan ilmiy-tadqiqot va madaniy - ma’rifiy muassasa
sifatida   izohlanadi   va   ularning   ijtimoiy   funksiyalariga   mos   tarzda   komplektlash,
xisobga   olish,   saqlov,   madaniy,   tarixiy   yodgorliklarni   targ‘ib   etish   va   o‘rganish
ishlarini olib boradi deb yozilgan.
Xalqaro   amaliyotda   asosan,   Muzeylarning   Halqaro   kengashi   (IKOM)
tomonidan   ishlab   chiqilgan   qonundan   foydalaniladi.   Bu   esa   o‘z   navbatida   1974
yilgi   Ustavga   ham   kiritilgan.   O‘zgarishalar   kiritilgan   ushbu   Ustavning   oxirgi
variantida   (ya’ni   1995   yil)   quyidagilar   ta’kidlanadi:   “Muzey   -   bu   doimiy,
kommercheskiy bo‘lmagan muassasadir, u jamiyat uchun xizmat qiladi va odamlar
uchun ochiqdir. Muzey eksponatlarni  to‘playdi, saqlaydi, o‘rganadi, targ‘ib qiladi
va ekspozitsiyaga qo‘yadi”. Mazkur tushuncha uzoq rivojlanish yo‘lini bosib o‘tdi,
lekin ko‘p masalalar yechilmay qoldi. Masalan, botanika bog‘lari zooparklarni ham
muzey   deb   xisoblash   mumkinmi?   Axir   ular   tabiatning   flora   va   fauna   dunyosini
kolleksiyalariga   ega,   ularning   saqlanib   qolishini   ta’minlaydi,   o‘rganadi,   namoish
qiladi, shu bilan bir qatorda ommaning dam olish borasidagi talablarini qondiradi. Lekin bu kolleksiyalar tabiatning o‘lik emas, jonli namunalardan tashkil topgan.
Shunga   o‘xshash   savollar   tug‘ilganda   mutaxassislarning   fikrlari   bo‘linadi.
Birlari “muzey” deb faqat an’anaviy tipdagi ilmiy, tarixiy yoki kolleksiyalarda o‘z
faoliyatini asoslaydigan muassasalarga aytiladi deb xisoblaydi. Shuning uchun ular
zoologiya   va   botanika   bog‘lari,   ko‘plab   ilmiy   muzeylar,   tabiiy   va   tarixiy
yodgorliklarni   muzey   deb   xisoblashmaydi.   Boshqa   muzeyshunoslar   esa,   madaniy
merosga   nisbatan   muzey   xarkteri   va   rolini   kengroq   izohlaydilar.   Ular   inson
atrofidagi   barcha   tabiiy,   madaniy,   ijtimoiiy   muhit   mezeyga   xos   deb   biladilar.
Mazkur   fikrlarni   inobatga   olgan   holda,   barcha   botanika   bog‘lari,   zooparklarni,
tabiiy va tarixiy yodgorliklarni IKOM o‘ziga a’zo qilib olgan.
Muzey   jamiyatga   xizmat   qilishi   lozim   va   uni   rivojlantirishi   kerak   degan
fikrlarni   ham   mutaxassislar   bir   ovozdan   ma’qullamaydilar.   Jamiyat   qiziqishini
nimadan   iboratligini   kim   qanday   mezonlar   asosida   belgilaydi?   Axir   jamiyatdagi
turli guruhlarning qiziqishi va talabi bir xil emasku. Muzeylar kim uchun faoliyat
ko‘rsatadi?   Jamiyat   ravnaqi   va   ilmiy   progress   uning   ishlayotgan   olimlari   uchun
yoki   keng   ommaning,   estetik   va   ta’lim   talablarini   qondirish   uchunmi?   Misol
keltirilgan   ziddiyatli   savollar   turli   mamlakatlarning   mutaxassislari   tomonidan
(muzeyshunoslar,  faylasuflar,  sotsiologlar,  tarixchilar,  san’atshunoslar   ham   shular
jumlasidandir)   muzey   atrofida   yuz   yillar   maboynida   muxokama   qilinib   kelingan.
Ular   shunga   guvohlik   berishadiki,   muzey   –   bu   juda   murakkab   fenomen   va   unga
baxs muzokarasiz va hammaga ma’lum bo‘ladigan aniqlik kiritib bo‘lmaydi.
“Muzey”   tushunchasining   talqiniga   nisbatan   nazariy   muzeyshunoslikda
ham turlicha yondoshiladi, lekin ko‘pchilik tadqiqotchilar muzeyning bajaradigan
funksiyalariga ko‘ra uni ijtimoiiy institut deb hisoblaydilar.
              2.Turkistondagi   ilk   muzeylarni   tashkil   etilishida   ilmiy   jamiyatlar   va
kolleksionerlarning   roli.   Turkistondagi   muzeylar   va   ularning   xususiyatlarini
o‘rganish   mustaqillik   davridagi   muzeylar   taraqqiyoti   ildizlarini   aniqlash,   qiyosiy
tahlil   qilish   yordamida   muzey   ishi   amaliyotidagi   ijobiy   va   salbiy   tomonlarni
aniqlashga   yordam   beradi.   Sovet   davridagi   mutaxassislar   Turkiston   muzeylari   va
ularning   faoliyatini   sobiq   tuzum   mafkurasi   doirasida   yoritgan   bo‘lsa,   bugungi kunda   avvalgi   tarixiy   jarayonga   xolis   baho   berish   imkoniga   ega   bo‘lindi.   Bu   esa
sovet   davri   muzeyshunoslari   tajribalarining   ijobiy   tomonlari   rad   etilmagan   holda
davr   va   sobiq   mafkura   ta’siridan   xoli,   jahon   andozalaridan   kelib   chiqqan   tarzda
tanqidiy yondashuv asosida tadqiqot olib borishni belgilaydi.
1876   yil   16   martdagi   «Turkestanskie   vedomosti»   gazetasi   tahririyatining
General-gubernator   idorasiga   rasmiy   maktubida   gazeta   muharriri   N.A.Maevning
Toshkentda   muzey   ochish   haqidagi   bayonnomasi   yuborilayotgani   xabar   qilinadi 1
.
Demak, Rossiya istilosining dastlabki o‘n yili o‘tganidan so‘ng Turkistonda muzey
tashkil etilishi lozimligi olimlar tomonidan qayd etilgan.
Rossiya   imperiyasining   1853   yili   Oqmachitni   bosib   olishidan   to   1876   yili
Qo‘qon   xonligi   tugatilishiga   qadar   ularning   barcha   yurishlarida   olimlar   ishtirok
etib, turli hujjat, qo‘lyozma, kitob va boshqa osori-atiqalarni to‘plashgan. General-
gubernator   K.P.Fon   Kaufman   farmoniga   asosan   Samarqand   istilosidan   so‘ng
qo‘lga   kiritilgan   xalifa   Usmon   Qur’oni   sharqshunos   A.L.Kun   tashabbusi   bilan
Peterburg   ommaviy   kutubxonasiga   jo‘natiladi.   Buxoro   amirligida   Muzaffarning
to‘ng‘ich o‘g‘li Abdumalik To‘ra boshchiligidagi qo‘zg‘alonni bostirish davomida
rus   harbiy   ekspeditsiyasi   Shahrisabz   va   Kitob   beklaridan   97   ta   qadimiy
qo‘lyozmani olib qaytgani ma’lum 2
.
Xivaga   1873   yilgi   yurish   davomida   qo‘shin   tarkibida   qatnashgan
sharqshunos   olim   A.L.Kunga   (1840–1888)   Peterburg   kutubxonasi   va   muzeylari
uchun   ilmiy   ahamiyatga   molik   hamma   narsalarni   sinchiklab   tekshirish   hamda
to‘plash   topshirilgan   edi.   Natijada   xon   kutubxonasidan   300   ga   yaqin   qo‘lyozma-
kitoblar   musodara   qilingan.   Xiva   xonlarining   tanga  pul   zarb  qiladigan   200  nusxa
qolipi,   bir   qancha   muhr,   xonning   taxti,   172   nusxa   mo‘g‘ullar   davri   tangalari,
qo‘ng‘irotlar   sulolalariga   oid   tangalardan   3   nusxadan,   ko‘plab   etnografik
buyumlarni to‘plab imperiya poytaxtiga jo‘natilgan 3
. Xiva ustalarining kandakorlik
san’ati   namunasi   bo‘lgan   taxt   1874   yil   nodir   ashyolar   to‘plami   qurol-aslahalar
1
 ЎзР МДА,  И– 1-фонд, 16-рўйхат, 965-иш, 4-варақ. 
2
  Содиқова   Н.   Маданий   ёдгорликлар   хазинаси.   –   Тошкент:   Фан,   1981.   –   Б.   33.;   Тарих   шоҳидлиги   ва
сабоқлари / Масъул муҳаррир Д.А.Алимова. Тошкент: Шарқ, 2001. – Б. 353 -401.
3
  Лунин   Б.В.   Средняя   Азия   в   дореволюционном   и   советском   востоковедении.   –   Ташкент:   Фан,   1966.   –   С.
114-120. palatasiga yuborilgan. Xivadan olib ketilgan ayollar va bolalar kiyimlari, oltin va
kumush   zargarlik   buyumlari,   Sarskoe   selo   qo‘riqxonasi,   Peterburg   badiiy
rag‘batlantirish   jamiyati   muzeyi,   Moskva   politexnika   muzeylariga   taqsimlab
berilgan. Xiva xonligidan talangan qimmatbaho buyumlarning katta qismi Rossiya
Davlat Ermitaji, Etnografiya muzeylariga ham olib ketilgan 4
.
Qo‘qon   xonligini   tugatish   paytida   (1875–1876)   tarix,   tibbiyot,
huquqshunoslik va diniy ilmlarga oid 130 ga yaqin qo‘lyozma musodara qilinadi.
Bu qo‘lyozmalar dastlab Turkiston xalq kutubxonasi, so‘ng Rossiyaga olib ketilib,
imperator Xalq kutubxonasiga topshirilgan 5
.
Respublika   Markaziy   Davlat   arxividagi   hujjatlar   ichida   Turkiston   General-
gubernatori Kaufmanga 1878 yil 27 oktyabrda yuborilgan tashakkurnoma saqlanib,
unda   Kavkaz   noibi   boshqarmasi   Toshkentdan   yuborilgan   yetti   yashik   etnografik
buyumlar olinib, Tiflis muzeyiga joylashtirilgani haqida xabar beriladi 6
.
Yuqoridagi   ma’lumotlardan   ko‘rinib   turibdiki,   O‘rta   Osiyoning   istilo
qilinishi   davomida   tartibli   va   uyushgan   holda   kolleksiyalar   to‘plashga   asos
solingan. Bu jarayon rasmiy tarzda amalga oshirilgan. Bundan tashqari O‘rta Osiyo
xalqlari madaniyatiga oid osori-atiqalarni arzon-garovga sotib olib, xususiy boylik
orttirish payida bo‘lgan kishilar ham kam emasdi. Ular qatorida Zarafshon okrugi
boshlig‘i   general   A.Abramov,   Sirdaryo   viloyati   harbiy   gubernatori   general
N.Golovachev,   Amudaryo   bo‘limi   boshlig‘i   A.Galkin   va   boshqalar   bo‘lib,   ular
to‘plagan kolleksiyalar ham ushbu davrga oid 7
.
Rus   olimlarining   turli   kolleksiyalar   to‘plash   faoliyati   bir   tomondan
Peterburg,   Moskva   muzeylari,   kutubxonalari,   ko‘rgazma   zallar   zaxiralarini   O‘rta
Osiyo   buyumlari   va   qo‘lyozmalari   bilan   to‘ldirishga   yo‘naltirilgan   bo‘lsa-da,
ikkinchi tomondan ma’lum vaqt o‘tib, mahalliy muzeylar tashkil etish hamda ilmiy
jamiyatlarni   rivojlantirish   ishiga   yordam   berdi.   O‘z   ishlarining   fidoyilari   bo‘lgan
olim,   o‘lkashunos,   shifokor   mahalliy   aholi   vakillari   bilan   birgalikda   Turkistonda
4
 Тарих шоҳидлиги ва сабоқлари / Масъул муҳаррир Д.А.Алимова. Тошкент: Шарқ, 2001. – Б. 353 -401.
5
  Чабров  Г.Н.  Накопление  сокровищ и  культурных  ценностей   в государствах  Средней  Азии  с  древнейших
времен   до   падения   феодальных   деспотий   //   Рукопись .   Научн ы й   архив   Государственного   музея   истории
Узбекистана.   1957 .  –   1963.   –   126  с .
6
  ЎзР МДА,  И–1-фонд, 19-рўйхат, 428-иш, 23-варақ .
7
  Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси.  –  Т ошкент:  Фан, - 1981. –   Б. 34-35.  yevropacha   tamoyildagi   muzeylar   to‘plamlari,   qo‘lyozmalar   kolleksiyalarini
yig‘ish, ommaviy kutubxonalarni tashkil etish ishlarini boshladilar. 
Toshkentda   1870   yili   Turkiston   xalq   kutubxonasining   tashkil   etilishi,
xususiy   kolleksiya   to‘plovchilari   xizmati   tufayli   qator   qimmatbaho   buyumlar   fan
uchun   asrab   qolindi.   Xalq   kutubxonasida   saqlanayotgan   arab,   fors   va   turkiy
qo‘lyozmalar   tavsifi   Ye.F.Kal   tomonidan   1883   yilda   nashr   etilib,   ilmiy
jamoatchilikda katta qiziqish uyg‘otdi. 
Kutubxonaning   qo‘lyozmalar   bo‘limi   1898   yili   Andijon   qo‘zg‘alonidan
so‘ng Dukchi Eshon Muhammad Alidan musodara qilingan asarlar bilan boyitildi 8
.
Professor   V.A.Jukovskiyning   ma’lumotiga   ko‘ra,   kutubxonada   islom   tarixi,
tasavvuf   ilmiga   oid   194   ta   qo‘lyozma   bo‘lgan.   Shulardan   kutubxona   katalogiga
1912   yili   311   tasi   kiritilganligi   sharqshunos   A.A.Semyonov   tomonidan   qayd
etilgan 9
.
Qilingan   sa’y-harakatlar,   ilmiy   tadqiqotlarning   aksariyat   qismi   fidoyi
olimlar,   kichik   amaldorlarning   shaxsiy   tashabbusi   bo‘lgan.   General-gubernatorlik
ma’murlari   tomonidan   sohaga   juda   kam   mablag‘   ajratilgan.   Sharqshunos
V.V.Bartoldning   yozishicha,   «O‘rta   Osiyo   xalqlari   qadimgi   madaniyatini
o‘rganish,   yodgorliklarni   asrashni   foydasizgina   emas,   balki   zararli   hamdir»   deb
hisoblangan 10
.   Zero,   bunday   munosabat   xorijdan   kelgan   sayyohlar   va   mahalliy
antikvar   buyumlar   to‘plovchilarni,   yodgorliklar,   maqbaralarni   talon-toroj
qilishlariga   olib   keladi.   Jumladan,   Sharl   Uiyfalfi   boshchiligidagi   fransuz   ilmiy
ekspeditsiyasi   Samarqand   tarixiy   obidalarining   qoplama   koshin   namunalaridan
yetti   yashigini   olib   ketgan.   Mustamlaka   ma’murlarining   e’tiborsizligi   tufayli,
G.Vamberi,   V.Frank,   G.Mozer   va   boshqalar   tomonidan   ko‘plab   qimmatbaho
buyum, nodir qo‘lyozmalar Yevropa mamlakatlariga olib ketildi.
8
  Зиёдов   Ш.,   Муминов   А.   Библиотека   Дукчи   Ишана.   В   «Манокиб-и   Дукчи   Ишан»   (Аноним   жития   Дукчи
Ишана   –   предводителя   Андижанского  восстания   1898   г.)  Перевод   с   турки,  введение   и   комментарии   Б.   М.
Бабаджанова. Т а шкент–Берн–Алматы: Дайк-Пресс, 2004. –   С. 344 - 385.
9
  Семенов   А.А.   Государственная   публичная   библиотека   и   фонды   восточных   рукописей   Узбекистана   //
Альманах   « Литературный   Ташкент ».   1945.   –   С.112-115.;   Его   же .   Среднеазиатские   рукописные   фонды   и
важность их изучения  / / Материалы первой Всесоюзной Научной конференции Востоковедов в г. Ташкенте.
–   Ташкент,   1958.  –   С. 915.
10
  Унинг Шарқ маданий ёдгорликларига бўлган муносабати ҳақида муфассал қаранг: Бартольд В.В. Задачи
русского востоковедения в Туркестане. Сочинения. Т.  IX . 1976.   –  С .   522-533 . Lekin   ayrim   holatlarda   O‘rta   Osiyoga   mutaxassislar   kelishining   ijobiy
jihatlari   ham   bo‘lganligini   ta’kidlash   joiz.   Samarqand   me’moriy   obidalari   bilan
tanishib   qaytgan   shvesiyalik   me’mor   Martin   Rossiya   moliya   vaziri   S.Vittega
yozgan   xatida   shahardagi   me’morchilik   ansamblining   jahon   madaniyati   uchun
ulkan   ahamiyatini   ta’kidlash   bilan   birga,   bu   ulug‘vor   yodgorliklarni   muhofaza
qilish   va   o‘rganishni   tashkil   etishni   so‘raydi.   Natijada   1895   yili   bu   tadbir   uchun
ma’lum   mablag‘   ajratilib,   o‘lchash,   chizmalar   chizish,   tadqiqot   ishlari   boshlab
yuboriladi 11
. «Go‘ri Amir» fotoalbomi ham shu davrda nashr etiladi 12
. 
Rossiya istilosidan so‘ng ilmiy tadqiqot ishlarining aksariyati Turkistonning
moddiy   boyliklarini   o‘rganish,   ulardan   ratsional   foydalanishga   yo‘naltiriladi.
A.P.Fedchenko,   V.V.Dokuchaev,   I.V.Mushketov   va   boshqalarning
tuproqshunoslikka   oid   tadqiqotlari   O‘rta   Osiyoda   zamonaviy   ilmiy   fanlarga   asos
soldi 13
.
Muzeylar   tashkil   etish   tashabbuskorlari:   A.P.Fedchenko,   I.V.Mushketov,
V.F.Oshanin, V.V.Bartold va boshqalar Turkistonni atroflicha o‘rgangan ilg‘or rus
ziyolilari   edi.   Ularning   asarlaridan   geologiya,   geografiya,   botanika,   zoologiya,
mineralogiya sohalari qatorida numizmatika, tarix, etnografiyaga oid ma’lumotlar,
qadimiy   yodgorliklarni   o‘rganish   bo‘yicha   tadqiqotlar   ham   mavjud   edi.   Ilmiy
jamiyatlar,   muassasalar   va   ayrim   mahalliy   shaxslar   o‘z   to‘plamlarini   Turkiston
o‘lkasi   mineralogiyasi,   zoologiyasi,   numizmatikasi,   etnografiyasiga   oid   ajoyib
ashyo   va   buyumlar   bilan   to‘ldirib   bordilar.   Mazkur   tabiiy   kolleksiyalarni
birlashtirish   va   ular   asosida   muzey   tashkil   etish   masalasi   ilmiy   jamoatchilik
tomonidan   kun   tartibiga   qo‘yildi.   A.P.Fedchenkoning   Turkiston   general
gubernatoriga yozgan axborotida: «Turkistonni muvaffaqiyatli rivojlantirish uchun
u bilan asosli ravishda tanishib chiqish lozim, muzey esa buning uchun eng yaxshi
vositadir»,  –   deb  yozadi 14
.  Bu   masala   1871  yili   tabiatshunoslik,   antropologiya   va
etnografiya  havaskorlari  jamiyatining  Turkiston   bo‘limi   majlisida  yana   ko‘tarildi.
11
  Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси.  –  Т ошкент : Фан, 1981.  –  Б. 36.
12
 ЎзР МДА, Р–394-фонд, 1-рўйхат, 143-иш, 19-варақ.
13
  Лунин Б. Средняя Азия в дореволюционном и советском востоковедении. – Ташкент: Фан, 1965 . ;   Его же .
Средняя   Азия   в   научном   наследии   отечественных   востоковедов:   Историографический   очерк.   –   Ташкент,
1979 .
14
 ЎзР МДА, И–1-фонд, 16-рўйхат, 259-иш, 10-варақ. O‘rta   Osiyo   olimlari   ilmiy   jamiyati   uni   bir   necha   yillar   mobaynida   hal   qilishni
qayta-qayta   so‘raydi.   Nihoyat,   Sirdaryo   viloyati   harbiy   gubernatori   general
N.Golovachyov   1876   yilning   9   yanvarida   muzeyni   komplektlash   bo‘yicha
yig‘ilishga N.A.Maev, V.F.Oshanin, A.I.Vilkins, D.Yu.Yujakov va I.I.Krauzelarni
taklif etadi hamda muzey ochishga qaror qilinadi.
          2.Turkistonda tashkil etilgan ilk muzeylar faoliyati.
Turkistonda   muzeylar   qurilishining   boshlanishi,   dastlabki   muzeylar
tashabbuskorlari   va   yaratuvchilari   A.P.Fedchenko,   V.F.   Oshanin,   V.V.   Bartold,
I.V.   Mushketov   kabi   tadqiqotchi   olimlarning   nomi   bilan   bog‘lik.   Yuqorida   qayd
etilganidek   muassasalar,   ilmiy   jamiyatlar,   olimlar,   mahalliy   aholi   ko‘p   yillar
mobaynida   Turkiston   o‘lkasi   zoologiyasi,   numizmatikasi,   minerologiyasi,
etnografiyasiga   oid   kolleksiyalar   bilan   o‘z   fondlarini   to‘ldirib   borganlar.   Vaqt
o‘tishi   bilan   ushbu   kolleksiyalarni   birlashtirish   va   muzey   tashkil   etish   masalasi
ko‘tarildi.
Shu   tariqa,   1876   yil   O‘rta   Osiyoda   birinchi   muzey   tashkil   topdi 15
.   Lekin
davlat   tomonidan   bino   berilmagani   uchun,   N.A.Maev   o‘zining   ipakchilik
maktabidan muzey uchun ikki xona ajratdi. Ko‘p o‘tmay, muzey Statistika bo‘limi
ixtiyoriga   o‘tkaziladi.   Muzey   ta’minoti   uchun   yiliga   300   so‘m   ajratilganidan
tashqari, ba’zi shaxslarning moddiy yordamlari ham kelib tushgan. N.A.Maevning
yozishicha, muzey faoliyati uchun yiliga 1600 so‘mlik mablag‘ talab etilgan 16
.
1877   yilning   yanvariga   kelib,   muzey   etnografiya,   ishlab   chiqarish
texnologiyasi,   qishloq   xo‘jaligi,   tabiat   tarixi   va   arxeologiya   bo‘yicha   1500   dan
ortiq   ashyolarga,   800   ga   yaqin   qadimiy   tangalarga   ega   bo‘ldi 17
.   Muzey   tez
rivojlandi.   Mazkur   eksponatlar   asosida   etnografiya-texnika,   tabiat,   tarixiy-
arxeologiya,   numizmatika,   qishloq   xo‘jaligi   bo‘limlari   mavjud   edi.   Ekspozitsiya
o‘lkamizning an’anaviy amaliy san’ati  surat namunalaridan boshlangan bo‘lib, Ili
vohasida yashagan uyg‘urlarning G‘uljadan yuborilgan an’anaviy kiyim-kechaklari
ham   namoyish   etilgan.   Shuningdek,   ko‘rgazmaga   qurol-yarog‘lar,   musiqa
15
  Туркестанские ведомости, 1876. № 48.
16
  Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси.  –  Т ошкент : Фан, 1981.  –  Б. 39.
17
  Туркестанские ведомости, 1877. № 18. asboblari   kolleksiyasi,   hunarmand   to‘qimachilarning   ipak,   jun,   paxta   tolasidan
to‘qilgan   gazlamalari   namunalari,   Hisor   olachasi,   Shahrisabz   bahrombegisi,
Qoshg‘ar   bozorlarida   sotiladigan   ingliz   gazlamalari   namunalari   ham   qo‘yilgan
bo‘lib, undan kitobat va yozish qurollaridan boshlab, chinni, tunj, loydan ishlangan
haykalchalar, mahalliy qog‘oz va ipak namunalari, zargarlik buyumlari, tumor kabi
diniy   tasavvurlar   bilan   bog‘liq   ashyolar   ham   o‘rin   olgan   edi.   Tabiatshunoslik
bo‘limida   yo‘lbars,   qo‘tos   tulumlari   bilan   bir   qatorda   turli-tuman   hasharot,
qushlarning   kolleksiyasi,   o‘simliklar   gerbariysi   mavjud   bo‘lgan.   Ma’danlar
bo‘limida   O‘rta   Osiyoning   turli   hududlaridan   keltirilgan   toshko‘mir,   oltingugurt,
tuz, neft, turli tog‘ jinslari  va ma’danlar, temir, mis rudalari namunalarini ko‘rish
mumkin   edi.   Numizmatika   bo‘limida   miloddan   avvalgi   III   asrdan   milodning   IV
asriga   qadar   Yunon-Baqtriya,   Kushonlar,   Sosoniylar,   hind   hamda   musulmon
tangalarining   eng   noyob   namunalari   bo‘lgan.   Arxeologiya   bo‘limida   To‘ytepa,
Shohruhiya,   Issiqko‘l   rayonlaridan   keltirilgan   me’moriy   obidalarning   sirli
koshinlari   joylashtirilgan.   Qishloq   xo‘jalik   bo‘limi   turli   o‘simliklar   urug‘lari,
asalarichilikka   oid   ashyolar,   ipakchilikka   oid   kolleksiyalar,   dendrologiya
namunalaridan iborat edi 18
. 
Muzey   predmetlari   maxsus   to‘planmagan   bo‘lsa-da,   unda   qimmatbaho,
nodir   va   noyob   buyumlarning   asl   nusxalari   mavjud   edi.   Mazkur   muassasaning
tashkil   etilishi   fanning   turli   tarmoqlarida   foydalanish   mumkin   bo‘lgan   xilma-xil
kolleksiyalarni to‘plashni davom ettirishga turtki berdi. Natijada ekspozitsiyalarni
kengaytirish   va   bo‘limlarni   ma’lum   darajada   tartibga   solish   uchun   dastur   ishlab
chiqilib,   geografiya,   antropologiya   bo‘limlari   ajratildi,   texnika,   sanoat   va
etnografiya bo‘limlariga bo‘lindi.
Muzey   N izomi ishlab chiqilib tasdiqlandi. Unda muzey ixtisosi vazifasi, ish
ko‘lami   belgilab   berildi 19
.   Dastlab   muzeyni   besh   kishidan   iborat   nazorat   komiteti
boshqardi.   Nizomga   muvofiq   muzeyga   geologiya,   botanika,   zoologiya,
etnografiya,   arxeologiya,   numizmatika,   sanoat   va   qishloq   xo‘jaligi   bo‘yicha
eksponatlar   to‘plash   va   saqlash   huquqi   berildi.   Mazkur   Nizomda:   «Muzey
18
  Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси. – Т ошкент :  Фан,  1981. – Б. 40.
19
  Туркестанские ведомости. 1888.  –  № 5. ommaning O‘rta Osiyo o‘lkasi  bilan tanishuvi va to‘plangan materiallarni olimlar
o‘z   sohalari   bo‘yicha   o‘rganishlari   uchun   ochildi»,   –deyilgan   edi 20
.   Lekin   muzey
bu   talabga   to‘liq   javob   bera   olmas   edi,   chunki   eksponatlarning   bir-biriga   aloqasi
yo‘k,   alohida   kolleksiyalardan   iborat   edi.   Nizomning   bu   bandidan   muzey
tashkilotchilari,   uning   vazifasini   ilmiy-ma’naviy   muassasa   sifatida   belgilaganlari
ko‘rinib   turibdi.   Albatta,   o‘z   davri   uchun   Turkistonda   tashkil   etilgan   birinchi
muzeyning ahamiyati katta edi. Undagi kolleksiya to‘plamlari va ekspozitsiyaning
sifati hamda ko‘lami yillar o‘tib o‘sib bordi.
Olimlarning   fikricha,   1876–1880   yillar   Toshkent   muzeyi   faoliyatining
muhim   bosqichi   bo‘ldi.   Shu   yillarda   numizmatika,   etnografiya   bo‘limlari   boy
kolleksiyalar bilan to‘ldirildi.
Rossiya   imperiyasi   tarixida   1881–1889   yillari   «liberal   islohotlar»   davridan
«reaksion   harbiy   politsiya   tizimiga»   o‘tishi   bilan   izohlanadi.   Bu   narodnik
inqilobchilarining terroristik faoliyati oqibatida imperator Aleksandr   II   ning halok
bo‘lishi   bilan   bog‘liq   edi.   Ma’murlarning   qattiqqo‘llik   siyosati   madaniy
muassasalarga   nisbatan   ham   qo‘llanilib,   Turkiston   general-gubernatori
M.G.Chernyaev   (1882–1884)   Farmoniga   binoan   1883   yili   muzey   xalq
kutubxonasiga qo‘shib yuborildi. Asosiy mablag‘ kutubxonaga ajratiladi. General-
gubernatorlik   mahkamasi   ixtiyoriga   o‘tgan   muzeyga   yangi   tayinlangan
rahbarlarning   aksariyati   yetarli   malakaga   ega   bo‘lmasligi,   muzey   ishining   nozik
jihatlarini   tushunmasligi   unga   in’om   etilgan   osori-atiqalarning   yo‘qolib   ketishiga
olib   keladi.   Muzey   binosining   eksponatlarni   saqlash   va   ta’mirlash   uchun
mo‘ljallanmaganligi,   maydonining   torligi   buyumlarni   turkumlash,   ularni   tartibli
joylashtirish   imkonini   bermay   qo‘ydi 21
.   Yaroqsiz   holga   kelib   qolgan   muzeyning
binosi   doimiy   ta’mirlashni   talab   etar,   buning   uchun   esa   mablag‘   yetishmas   edi.
Natijada   muzey   ko‘pincha   yopiq   bo‘lar   va   qiziquvchilarni   doim   qabul   qila
olmasdi.
Zarur   mablag‘   va   sharoitning   yetishmasligi   muzey   fondi   materiallarini
ta’mirlash, pasportlashtirish imkonini bermadi. Zoologiya bo‘limidagi qimmatbaho
20
 ЎзР МДА, И–1-фонд, 16-рўйхат, 359-иш, 32-варақ.
21
 ЎзР МДА, Р–367-фонд, 1-рўйхат, 28-иш, 12-варақ. kolleksiyalar   barbod   etildi.   Turli   hayvonlarning   ho‘l   preparatlarini   saqlab   qolish
uchun   zarur   bo‘lgan   spirtning   yo‘qligi   tufayli   bu   kolleksiyadan   1883   yili   voz
kechishga to‘g‘ri keldi.
Albatta, moziyga nazar solinsa, ilk muzeyning ahamiyati katta edi. Toshkent
muzeyi   xalqning   O‘rta   Osiyodagi   yangi   muassasa   sifatida   o‘zini   anglashga,
o‘tmish,   tarixga   hurmat   tuyg‘usi   bilan   shakllantirishga   xizmat   qildi.   Ilg‘or   fikrli
mahalliy   ziyolilar   jamoatchilikni   qadimiy   yodgorliklarni   asrab-avaylashga,   ularni
kelajak avlodlar uchun saqlab qolish hamda muhofaza qilishga mablag‘ to‘plashga
da’vat   etdilar.   Vaqtli   matbuotda   tarixiy   yodgorliklarning   holati   haqida   muntazam
maqolalar   chop   etila   boshlanib,   tarixiy   topilmalar,   xazina   izlovchilar,   muzeydagi
qiziqarli   eksponatlar   bilan   o‘quvchilarni   ham   tanishtirish   boshlandi.   Madaniy
yodgorliklarni muhofaza qilishda muzeylarning ahamiyati batafsil tahlil etildi. 
Muzey kolleksiyalarining tez-tez ko‘chirilishi hamda o‘g‘irlanishi natijasida
u jiddiy zarar ko‘rsa ham fidoyilar sa’y-harakatlari tufayli fondlar doimiy ravishda
boyitib borildi. Toshkent muzeyi 1884 yilga kelib gerbariy, numizmatika to‘plami
Samarqand   kolleksiyalaridan   tashqari   3000   ta   turli   buyum-ashyolarga   ega   edi 22
.
Oradan yana ikki yil o‘tib, eksponatlar soni 4000 dan oshib ketdi 23
.
Rossiya   imperiyasining   «Turkiston   o‘lkasini   boshqarish   haqidagi   Nizomi»
1886   yili   16   iyulda   e’lon   qilindi.   Unga   binoan   ta’sis   etilgan   maxsus   qo‘mitaga
muzey   ham   bo‘ysunar   edi 24
.   Ammo   maxsus   komitet   faoliyati   1904   yilning
oktyabrida   to‘xtatilgach,   muzey   boshqaruvi   bevosita   mahkama   hukmdori
ixtiyoriga o‘tdi 25
.
Muzey   qoshida   1906   yili   Nazorat   komiteti   qaytadan   tuzildi,   kutubxona   va
muzey ishlarining yangi qonun-qoidalari tasdiqlandi, byudjeti birmuncha oshirildi.
Shu paytdan e’tiboran muzey va kutubxona uchun bino qurish masalasi ko‘tarildi.
Yangi   keltirilgan   qo‘lyozma,   kitob,   kolleksiya,   eksponatlarning   ko‘pligi   bu   ishni
kechiktirib   bo‘lmas   zaruriyatligini   ko‘rsatardi.   Mazkur   masala   yuzasidan
tayyorlangan   axborotda   general-gubernator   va   mahkama   boshqaruvchisining   dala
22
  Туркестанские ведомости. 1894.  –  № 1.
23
  Сирдарё вилояти обзори.  –  Тошкент. 1887.  –  Б. 329-330.
24
 Туркестанские ведомости. 1889.  –  № 54.
25
 Туркестанские ведомости. 1904.  –  № 156. hovlilarini   sotish   muzey   va   kutubxona   uchun   bino   qurishning   yagona
imkoniyatidir   degan fikr   bildiriladi.  Sababi, ushbu  binolardan  kam  foydalanilgan,
qolaversa ularning saqlanishi uchun ma’lum mablag‘ sarflanishi ro‘kach qilinadi 26
.
Turkiston   general-gubernatori   kengashi   ushbu   tadbirni   ma’qullab,   muzey   binosi
loyihasi   tuzildi.   Loyiha   va   sarf-xarajatlar   smetasi   1911   yili   bosh   shtab   injenerlik
komiteti tomonidan ko‘rib chiqilsa-da, ularning barchasi qog‘ozda qolib ketadi.
Toshkent   muzeyi   bo‘limlarining   kengayishi   notekis,   jamg‘armalarning
to‘latilishi   ilmiy   asossiz   davom   etdi.   Shunga   qaramasdan,   muzey   tarixiy
bo‘limining   keyingi   taraqqiyotida   1885   yili   tuzilgan   arxeologiya   havasmandlari
to‘garagining   faoliyati   muhim   ahamiyat   kasb   etdi.   To‘garak   tashkil   etgan
arxeologik   ekspeditsiyalarning   dastlabki   arxeologiya   va   numizmatika   materiallari
1899 yildan muzeyga topshirila boshlanadi 27
.
Muzeyga   imperator   arxeologiya   komissiyasi   O‘rta   Osiyo   tarixiga   oid   qator
qiziqarli   ashyolarni   topshiradi.   Xususiy   kolleksiyalar   orasida   sharqshunos
Ye.F.Kalga tegishli  sopol, metall buyum, tanga-chaqalar kolleksiyasi  ham muhim
o‘rin   tutadi.   Alohida   shaxslar   ham   turli   idish,   tanga,   bezaklar   bilan   muzey
fondlarining   to‘lib   borishiga   ko‘maklashadi.   1897   yili   muzeyning   arxeologiya   va
numizmatika bo‘limlari qazilmalardan topilgan 1345 buyum va 2017 dona tangaga
ega   edi 28
.   Mahalliy   ustalar   tomonidan   topshirilgan   asbob-uskuna,   charm
mahsulotlari   namunalari   etnografiya   sohasida   alohida   e’tiborga   molik   edi.   Lekin
binoning   torligi   muzeyni   qimmatbaho   eksponatlardan   mahrum   etardi.   Jumladan,
1900   yilgi   San-Lui   ko‘rgazmasi   uchun   tayyorlangan   etnografiya   kolleksiyasini
Toshkent   muzeyi   qabul   qila   olmadi 29
.   Muzey   jamg‘armalarining   mavzu   jihatdan
xilma-xilligi,   ma’lum   ma’noda   tartibsizligi,   ko‘pchilik   topilmalarning   aniq   joyi,
vaqti ko‘rsatilmagani ko‘zga tashlanar edi. 
Vaziyatni yaxshilash uchun 1880 yillarning boshida ashyo (tartib) ro‘yxatini
tuzish   ishlari   boshlandi.   Ye.F.Kal   1886   yili   etnografik,   numizmatika   va
arxeologiyaning   ayrim   ashyolari   katalogini,   N.A.Maev   1889   yili   zoologiya
26
 Туркестанские ведомости. 1907.  –  № 166.
27
 ЎзР МДА, Р–72-фонд, 1-рўйхат, 3-иш, 9-варақ.
28
 ЎзР МДА, Р–72-фонд, 1-рўйхат, 3-иш, 33-варақ.
29
 Уварова П.С. Губернские и областн ы е музеи.  -  М., 1888.  – С .8. kolleksiyasi katalogini tayyorladilar. Arxeologik materiallarni ro‘yxatga olish 1901
yili yakunlandi.
Muzey   moddiy   holatining   og‘irligi   kolleksiyalarning   yo‘qolishi,
bo‘limlarning   qisqarishiga   olib   keldi.   1900   yilga   kelganda   faqat   etnografiya,
arxeologiya   va   numizmatika   bo‘limlarigina   faoliyat   ko‘rsatar   edi.   O‘sha   yili
ro‘yxatga olingan kolleksiyalar  holatiga  qarab ekspozitsiyalar  haqida  fikr  yuritish
qiyin   emas.   Ro‘yxat   besh   qismdan:   gravyura   va   fotosuratlar;   dafn   etish   va
qabrtoshlar   bilan   bog‘liq   ashyolar;   uy-ro‘zg‘or   buyumlari;   kichik   arxeologik
ashyolar; numizmatika kolleksiyalaridan iborat bo‘lgan.
Arxeolog   L.I.Zimin   1914   yili   arxeologiya-numizmatika   bo‘limining
xronologik   jadvalini   yaratish,   unda   qo‘yilgan   predmetlarning   ilmiy   pasportini
ishlab chiqishga urinib ko‘rgan 30
.
Muzeyga   keladigan   tomoshabinlar   soni   yildan-yilga   ortib   borgan.   Xususan
1900 yili tomoshabinlar soni 5400 kishi bo‘lsa, 1908 yilga kelib – 10000, 1913 yili
esa   37000   kishiga   yetdi 31
.   Bu   borada   eng   muhimi   muzeyga   keluvchilarning
aksariyat   qismi   mahalliy   aholi   vakillari   ekanligidir.   «O‘rta   Osiyo   hayoti»
gazetasidagi   xabarida   «garchi   muzey   eksponatlari   mahalliy   tilda   izohga   muhtoj
bo‘lsa   ham,   ularni   zo‘r   qiziqish   bilan   tomosha   qilayotgan   mahalliy   aholi   orasida
ruslar umuman kam ko‘rinardi» 32
.
Toshkent  muzeyining muvaffaqiyatli faoliyati Turkiston o‘lkasidagi  boshqa
shaharlarda   ham   muzey   tashkil   etish   uchun   yo‘l   ochdi.   Bu   borada   ikkinchi
muzeyning Samarqand shahrida ochilishi to‘la asosga ega edi, albatta. Sababi, bu
qadimgi   shahar   o‘z   yodgorliklari   bilan   nafaqat   olim   va   sayohatchilarni,   balki
jamoatchilikning   keng   qatlamlarini   o‘ziga   jalb   etardi.   Samarqandda   havaskor
o‘lkashunoslar, yodgorlik buyumlarini to‘plovchilar, kolleksionerlar ham talaygina
edi.
Zarafshon   okrugi   boshlig‘i   mahkamasi   (keyinchalik   Samarqand   viloyati
harbiy   gubernatori   idorasida)   arxeologik   qazishmalarda   topilgan   ashyo,
30
 ЎзР МДА. И–1-фонд, 13-рўйхат, 1193-иш, 31-варақ.
31
 Среднеазиатская жизнь .  1907.  –  № 185.
32
 Среднеазиатская жизнь .  1907. № 187 qo‘lyozmalar,   in’om   etilgan   buyumlar   to‘plana   borgan.   Bu   borada   Zarafshon
okrugi   boshlig‘ining   arxeologiya,   numizmatika   va   qo‘lyozmalarni   to‘plash,
aniqlash va ekspozitsiyalash hamda saqlash bo‘yicha maxsus topshiriqlar amaldori
M.N.Rostislavovning sa’y-harakatlari e’tiborga sazovor 33
. Uning taklifi bilan 1874
yili maxsus ajratilgan mablag‘ga qadimgi qo‘lyozma, tanga-chaqalar sotib olinadi.
To‘plangan ashyo buyumlar ijaraga olingan binolarda saqlangan.
Samarqandlik   usta   Mirza   Qosimov   shahardagi   me’moriy   yodgorliklarning
sirli   qoplamlari   lavhalarini   to‘plovchi   kolleksiyachi   sifatida   tanilgan   edi.   Jizzax
yaqinidagi   «Temur  darvoza»  qoyatosh   lavhalari   ham   shu  ajoyib  rassom   va  xattot
tomonidan qog‘ozga ko‘chirilgan. M.Qosimov Ulug‘bek madrasasining qo‘lyozma
chizmasini   ham   tayyorlagan.   Uning   rasmlari   to‘plami   1886   yili   Toshkentdagi
Turkiston   hunarmandchilik   sanoati   ko‘rgazmasida   namoyish   etilib,   munosib
taqdirlanadi 34
.
Mahalliy   kolleksiya   to‘plovchilar   orasida   samarqandlik   Mirza   Abdulla
Buxoriy   ham   bo‘lib,   u   savdogar   va   mahalliy   ipak,   jun,   ip   gazlama   buyumlari
fabrikasining   xo‘jayini   ham   edi.   Mirza   Abdulla   1878   yili   Toshkentda   ko‘rgazma
tashkil etib, unda xonatlas, ayollar bosh kiyimlari kabilardan iborat kolleksiyasini
namoyish etgan 35
.
Abu   Said   Mahsum   –   Shayboniyxon   madrasasi   mudarrisi,   mahalliy
o‘lkashunos,   qadimgi   buyumlar   havasmandi   va   to‘plovchisi   bo‘lgan.   U   mohir
xattot   bo‘lib,   Go‘ri   Amir,   Shohi   Zinda   dahmalari   va   boshqa   me’moriy
inshootlardagi   o‘qilishi   qiyin   bo‘lgan   yozuvlardan   nusxa   ko‘chirgan.   To‘plangan
qadimgi   buyum,   tanga-chaqalarni   saqlaydigan   maxsus   stol   va   vitrinalarni
ta’mirlash, zarur jihozlar tayyorlash uchun viloyat ma’muriyati ma’lum miqdorda
mablag‘   ajratadi.   To‘plangan   tangalar   1875   yilning   iyulida   700   dona   bo‘lsa,
kutubxonadagi   qo‘lyozma   va   kitoblar   esa   30   taga   yetadi 36
.   Zarafshon   okrugi
33
  Упфал   Г.Я.,   Забродин   Е.Б.   К   вопросу   о   дате   возн и кновения   Самаркандского   музея   /   Очерки   истории
музейного дела в СССР, в ы п. У. 11, - М: 1971.
34
  Маев Н.А. «Туркестанская  выставка » –  Ташкент. 1886. – 7.;   Альмеев Р.В. Музеи Узбекистана и  с оциально -
культурные  перспективы их развития. Ташкент:   Издател ь ско - полиграфический  дом имени  Гафура Гуляма,
2007.   – С. 11.
35
 Лунин Б.В. Самаркандский любитель старины Мирза Бухары // Общественные науки в Узбекистане. 1963.
– № 6. – С. 39.
36
  Туркестанские ведомости. 1875 г. – № 8. mahkamasida saqlanayotgan kolleksiyaning bir qismi 1883 yili Toshkent muzeyiga
topshirilsa-da,   Samarqanddagi   osori-atiqalar   ko‘payaverdi.   Muzey   ochish   ishida
viloyat statistika komiteti xodimlarining xizmatlari katta bo‘lib, ular asosiy bazani
vujudga keltirdilar.
Samarqanddagi yodgorliklar majmuasi O‘rta Osiyodagi barcha sharqshunos
olim,   kolleksioner,   o‘lkashunoslar   e’tiborini   tortdi.   Xususan,   I.V.Mushketov
Samarqanddagi   qabrtoshlar   haqida   gapirar   ekan,   mahalliy   boshqarma   huzuridagi
Samarqand   va   uning   atrofidagi   yodgorliklar   majmuining   nihoyatda   qimmatli
ekanligini ta’kidlaydi 37
.
Yuqorida keltirilgan ma’lumotlarda Samarqandda muzey tashkil etish uchun
barcha   shart-sharoitlar   vujudga   kelganini   ko‘ramiz.   Muzey   1896   yil   21   iyulda
ochiladi   va   unga   Georgiev   cherkov   binosidan   xonalar   ajratiladi.   Ko‘rgazmada
dastlab   qishloq   xo‘jaligi   mehnat   qurollari   asosiy   o‘rinni   egallaydi.   Shuningdek,
keng   ko‘lamda   bo‘lmasa-da   muzeyda   arxeologiya,   etnografiya   va   numizmatika
kolleksiyalari ham namoyish etilgan. Devorlarda mahalliy aholi maishiy turmushi,
urf-odatlarini ifodalovchi yuzdan ortiq fotosurat osib qo‘yilgan 38
.
Ko‘p   o‘tmay   muzeyning   arxeologiya   kolleksiyasi   arxeolog   V.L.Vyatkin,
V.V.Bartold   tomonidan   topilgan   ashyo   va   buyumlar   hisobiga   boyidi.   Topilmalar
orasida Somoniylar saroyining devorlariga mansub qoplama bo‘laklar o‘z mohiyati
bilan alohida ahamiyat kasb etgan. Viloyat ma’muriyati muzey uchun har yili 300-
400   so‘m   ajratar   edi.   Ammo   muzeyning   torligi   ish   va   namoyish   ko‘lamlarini
kengaytirish   imkoniyatini   bermasdi.   Shu   munosabat   bilan   Samarqand   muzeyi
uchun   bino   qurish   masalasi   1901   yili   ko‘tarilsa-da,   masala   hal   etilmay   qog‘ozda
qolib ketdi 39
.
Farg‘ona   viloyatida   1894   yili   Rossiya   qishloq   xo‘jaligi   va   davlat   mulki
vaziri   tashrif   etishi   munosabati   bilan   birinchi   marta   sanoat   va   qishloq   xo‘jaligi
ko‘rgazmasi tashkil etiladi 40
.
37
  Мушкентов И.В. Туркестан. Том 1. Санкт-Петербург.  1908.   –  С. 306. 
38
 Туркестанские ведомости, 1896.  –  № 57.
39
  Махмудов Н. Самаркандский музей в новой культурной среде // Мозийдан садо. – Ташкент, 2007.   –   № 3
(37).  –  С. 24.
40
  Туркестанские ведомости. 1895.  –  № 83. Ko‘rgazma   asosida   muzey   tashkil   etish   masalasi   ko‘tarilib,   u   ijobiy   hal
etiladi.   Muzey   ko‘rgazmaning   qishloq   xo‘jaligi   va   o‘rmonchilik   bo‘limlaridagi
uskuna,   asboblardan   tashqari,   etnografiya,   mineralogiya,   zoologiya,   mahalliy
qurilish   ashyolariga   oid   xususiy   kolleksiyalardan   tashkil   topdi.   U   1899   yildan
rasmiy Farg‘ona xalq muzeyi nomini olib, 5 kishidan iborat komitet tuzildi.
Asta-sekin   muzeylar   boshqa   shaharlarda   ham   ochila   boshlaydi.   Nijniy
Novgorodda   1896   yildagi   ko‘rgazmaga   yuborilgan   kolleksiyalar   qaytarilgandan
so‘ng 1899 yili uning asosida Ashxobod muzeyi tashkil etiladi. 1902–1904 yillari
uning uchun yangi bino ham quriladi 41
.
Muzeylarni   tashkil   etish,   ularning   fondini   to‘ldirib   borishda   turli
yo‘nalishlarda   uyushtirilgan   ko‘rgazmalar   katta   ahamiyat   kasb   etadi.   Albatta,
mustamlaka ma’muriyati muzeylar orqali hukmron g‘oyani targ‘ib qilishga urinar
edi. Ammo ilg‘or madaniyat vakillari muzey eksponatlari orqali aholiga Turkiston
o‘lkasi   tabiati,   xo‘jaligi,   tarixi   va   madaniyatiga   oid   ma’lumotlarni   namoyish
etishga intilgan.
Turkiston muzeylari o‘lka, umumrossiya va xalqaro ko‘rgazmalarda ishtirok
etdilar.   Sharqshunoslarning   1876   yil   20–30   avgustdagi   xalqaro   s’ezdida   tashkil
etilgan   ko‘rgazmada   Samarqanddan   qadimgi   buyum,   qo‘lyozmalar   G‘ulja,
Toshkent, Samarqanddagi turli elatlarning 100 ga yaqin tiplari tasvirlangan ajoyib
albom, Hisor va Ko‘lob rasmlari, Qo‘qon tanga va qo‘lyozmalari namoyish etildi 42
.
Toshkent   muzeyi   eksponatlari   1889   yilgi   Toshkent   fotosuratlar
ko‘rgazmasida,   1890   yili   Turkiston   qishloq   xo‘jaligi   ko‘rgazmasida   namoyish
qilindi 43
.   Muzey   1900   yili   Parij   xalqaro   ko‘rgazmasiga   mahalliy   aholining
an’anaviy   kiyimlari,   uy-ro‘zg‘or   buyumlari,   milliy   cholg‘u   asboblari,   charm,
shisha,   metall   buyumlarni,   arxeologiya   va   tabiat   tarixi   bo‘limi   eksponatlarini
yubordi.   Etnografiya   kolleksiyasining   katta   qismi   1906   yili   Milan   ko‘rgazmasiga
ham jo‘natildi 44
.
41
 Туркестанские ведомости. 1912.  –  № 94.
42
  Чабров   Г.Н.   Выставочная   работа   в   Туркестанском   крае   (1865-1916   г.г.)   //   Труды   М узея   истории
Узбекистана ,  вып.  III .  –  С. 118-135.
43
  Исторический вестник. 1915. – № 10, - С. 145.
44
 ЎзР МДА, И–1-фонд,  1 -рўйхат, 3-иш. 11–13-варақлар; 9-иш, 1–10-варақлар. Turkiston   muzeylarini   boyitish,   o‘tmish   obidalarini   saqlashda   o‘lka
yodgorliklari havasmandlarining xizmati kattadir. Rus olimlari Turkiston o‘lkasini
o‘rganish, O‘rta Osiyo xalqlari hayoti bilan tanishish davomida mahalliy ziyolilar,
turli   xalqlar   vakillari   bilan   bevosita   muloqotda   bo‘ldilar   N.I.Veselovskiy,
V.V.Bartold,   Ye.F.Kal,   A.N.Samoylovichlar   o‘z   ilmiy   tadqiqotlarida   mahalliy
madaniyat-tarix   havasmandlariga   tayandilar.   Ularning   ilmiy   axborotlari,   xabar   va
maktublarida mahalliy o‘lkashunoslar faoliyati keng tasvirlangan. Ayni paytda rus
mutaxassislari   bilan   hamkorlik   mahalliy   ziyolilar,   kolleksionerlar   faoliyati
samarasini yuksaltirdi. 
Turkistonda   N.I.Veselovskiy   rahbarligida   o‘tkazilgan   ilmiy   tadqiqotlarda
qatnashgan   toshkentlik   savdogar   Akrom   Asqarov   yirik   kolleksionerga   aylandi 45
.
Rus   imperatori   arxeologiya   jamiyati   1887   yili   Akram   Asqarovni   «Arxeologiyada
erishilgan   yutuqlarga   yordam   qilganligi   uchun»   kichik   kumush   medali   bilan
taqdirlaydi 46
.   Uni   Parijdagi   ilmiy   arxeologiya   jamiyati   ham   a’zolikka   saylagan.
A.Asqarov arab, rus tillarini bilgan o‘z zamonasining yetuk ziyolisi bo‘lgan 47
.
A.Asqarov   o‘z   vasiyatnomasida   to‘plagan   kolleksiyalarining   hukumatga
topshirilishini  iltimos  qilgan. Ammo  uning o‘limidan  keyin  yiqqan osori-atiqalari
alohida-alohida   sotilib,   turli   odamlar   qo‘liga   o‘tib   ketadi 48
.   A.Asqarov
kolleksiyasining katta qismi – 14 mingta tanga va 200 ta buyum Turkiston general-
gubernatori   A.B.Vrevskiy   farmoyishi   bilan   Peterburgga,   Imperator   arxeologiya
komissiyasi ixtiyoriga jo‘natiladi 49
.
Toshkentdagi   1878   yilgi   qishloq   xo‘jalik   ko‘rgazmasida   qatnashgan
savdogar   Mirza   Abdulla   va   Muhammad   Shokirlar   «Ipak   buyumlari   ishlab
chiqarishni   ancha   takomillashtirgani   va   kengaytirgani   uchun»   oltin   medaliga
sazovor bo‘ladi 50
.
Mirza Abdulla N.I.Veselovskiy bilan ham aloqada bo‘lgan. N.I.Veselovskiy
45
 Туркестанские ведомости .  1891.  –  № 45.
46
  Веселовский   Н.И.   История   императорского   археологического   об щ ества   за   первое   пятидесятилетие   его
су щ ествования. 1846-1896., 1900. – С. 201-206.
47
 Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси. – Тошкент: Фан, 1981. – Б. 51 -52.
48
 ЎзР МДА, И–1-фонд, 11-рўйхат, 722-иш, 32-варақ.
49
 Туркестанские ведомости .  1912. № 46.
50
 Туркестанские ведомости. 1892. – № 31. uning kolleksiyasini ko‘rib chiqib, undan 1202 buyum, shu jumladan 11 ta tilla, 77
ta kumush tanga, 951 dona chaqa, 18 muhr, odamlar, hayvonlar va boshqa narsalar
tasviri tushirilgan 6 ta tosh sotib olgan 51
.
M.Abdullaning Peterburg safari uning rus olimlari bilan muloqotda bo‘lishi,
keyingi faoliyatida o‘z aksini topdi. Endi u oddiy kolleksioner emas, o‘lkashunos-
to‘plovchi sifatida, u yoki bu qadimgi yodgorlik qanday vaziyatda topilgani bilan
qiziqdi. Yangi topilmalar haqidagi M.Abdullaning mahalliy matbuotda chiqishlari
imperator   arxeologiya   komissiyasi   a’zolarida   qiziqish   uyg‘otdi.   Ular   Turkiston
general-gubernatori   N.O.Rozenbax   orqali   unga   murojaat   etib,   kolleksiyalari   bilan
tanishtirishni so‘raydilar. Mirza Buxoriy roziligi bilan 1888 yilning 21 oktyabrida
Peterburgga   6   yashik   qadimgi   osori-atiqalar,   tangalar   va   boshqa   narsalar
yuboriladi 52
. 
O‘zbekiston   Respublikasi   Fanlar   akademiyasi   akademigi   I.M.Mo‘minov
quyidagi   voqeaga   diqqatni   jalb   etadi.   Mashhur   shoir   va   mutafakkir   Furqat   1891
yilning   yozida   Samarqandda   bo‘lganida   Mirza   Abdulla   xonadonida   turgan.
Xonadon sohibi ming yil va undan ham avvalgi O‘rta Osiyo madaniyatini yuksak
darajada   bilgani,   ashyo-buyumlarni   zo‘r   qiziqish   bilan   tomosha   qilganligi   haqida
«Turkiston   viloyati   gazeti»   tahririyatiga   yozgan   maktubida   alohida   to‘xtalib
o‘tadi 53
.
Yana   bir   o‘lkashunos,   qadimgi   buyumlar   muxlisi,   etnograf   Shohimardon
Ibrohimov   esa   yuksak   ma’rifatli   va   madaniyatli   kishi   sifatida   ajralib   turgan.   U
O‘rta   Osiyo   etnografiyasiga   oid   ko‘pgina   asarlar   muallifi.   Sh.Ibrohimov
xalqimizning   tarixi,   turmush   tarzini   yaxshi   bilgan.   Qozog‘istonlik   elshunos
E.Masanov uning asarlarini «rus bo‘lmagan xalqlarga vatanparvarlik munosabatini
qaror   toptirishga   yordam   beradi,   u   rus   ilg‘or   g‘oyalari   ta’sirida   bo‘lgan   oz   sonli
savodxon   etnograflardan   biri   edi»   deb   baholaydi 54
.   O‘rta   Osiyoda   o‘zbek   tilida
51
 ЎзР МДА ,  И–1-фонд, 575-рўйхат, 4-иш, 53–58-варақлар.
52
 Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси.  –  Т ошкент : Фан, 1981.   – Б. 54.
53
  Мўминов   И.М.   Ўзбекистонда   XIX   аср   охири   –   XX   асрнинг   бошларида   ижтимоий-сиёсий   фанлар
тараққиётининг тарихидан. – Тошкент: Фан. 1967. – Б. 116.
54
  Масанов Э.А. Ш.М.Ибрагимов – друг Ч.Валиханова // Вестник АН КазССР. 1964.  –  № 2.  –  С. 55. nashr etilgan kitob – «1871 yil kalendari»ning tuzuvchisi Sh.Ibrohimov edi 55
.
Shayboniyxon   madrasasi   mudarrisi   Abu   Said   Mahsum   mohir   xattot   bo‘lib,
arab   yozuvini   mukammal   bilgan.   Bu   xattotdan   sharqshunos   olim   V.V.Bartold
Osiyo muzeyi uchun Sulton Shohruh davridan tortib to Shayboniyxon sulolasining
so‘nggi   davrigacha   bo‘lgan   turli   yorliq   va   hujjatlarni   sotib   olgan 56
.   Uning   nomi
Ulug‘bek   rasadxonasi   xarobalarining   topilishi   bilan   ham   aloqador.   1908–1909
yillari Obirahmat arig‘i yaqinidagi Poyirasat tepaligida qazuv ishlarini olib borgan
V.L.Vyatkinga   qazilma   joyini   aniqlash   va   Ulug‘bek   rasadxonasi   qoldiqlarini
topishda mahalliy keksalarning ko‘rsatmalari yordam beradi.
Yettisuv   viloyati   arxeologiyasi   bilan   Turdi   Mirg‘iyosov   shug‘ullanib,
arxeologik   ashyolarni   16   yil   davomida   to‘plagan.   U   A.A.Divaevga   yozgan
maktubida   To‘qmoq   shahri   yaqinida   olib   borgan   tadqiqotlarida   qadimgi   shahar
vayronalarini   topganini   xabar   qiladi.   Arxeologik   tadqiqotlar   ajoyib   buyum   va
ashyolar   topilishi   bilan   yakunlanadi.   Mahalliy   aholining   qadimgi   shahar
g‘ishtlarini   talon-toroj   qilishi   T.Mirg‘iyosovni   tashvishlantirmay   qolmaydi.   «Biz
Verniyga uchta telegramma yubordik», – deb davom etadi u, – ammo hech qanday
javob   olmadik.   Oradan   uch   yil   o‘tib   bu   nodir   minoradan   hech   narsa   qolmaydi.
Qisqacha   qilib   aytganda,   turkistonlik   arxeologlar   bu   yerdagi   qadimgi
yodgorliklarni   o‘z   himoyasiga   olmasalar,   fan   va   tarix   uchun   qimmatli   hamma
narsa ado bo‘ladi va biz avlodlar qarg‘ishiga uchraymiz» 57
. 
Asosiy   muzeylar   qatorida   Toshkentda   1914   yili   S.P.Zaverinning
Turkiston   maxsulotlari   namunalarining   savdo   muzeyi   Toshkent   savdo-sanoat
korxonasi ochildi. Uning dasturiga quyidagilar kiritildi:
1. Turkiston o‘lkasi Xiva, Buxoro, Afg‘oniston, Xitoy va Mongoliyaning
savdo an’analarini o‘rganish;
2. Import   va   eksport   savdo   muammolarining   statistik   materiallarini
yig‘ish;
3. Turkiston bilan savdo-sotiq aloqalarini olib boruvchi mamlakatlarning
55
  Лунин   В.Б.   Среднеазиатский   этнограф   Шахимардан   Ибрагимов   //   Общественные   науки   в   Узбекистане ,
1966 .  –   № 7. – С. 8.
56
 Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси.  –  Т ошкент : Фан, 1981.   – Б. 55. 
57
 ЎзР МДА, Р–394-фонд, 1-рўйхат, 27-иш, 7-варақ. turli xildagi mollarni qadoqlash, namunalarini yig‘ish;
4. Maxsulotlarning sifatini tekshirish va solishtirish:
5. Yuklarni sug‘urta qilish bo‘yicha ma’lumotnoma berish;
6. O‘zlarining   namunalari,   kataloglari,   ro‘yxatlari,   materiallari,
shuningdek   maxsulotlarni   sotish   shartlari   va   ularning   ko‘tara   narxlari   bilan
tanishtirish;
7. Maxsulotlarning doimiy ko‘rgazmasi  va shunga o‘xshash  xizmatlarni
o‘z zimmasiga olgan. .
Mazkur muzey ba’zi bir sabablarga ko‘ra tez orada yopiladi.
Turkistonda   ommaviy   kutubxona   va   ommaviy   muzeylarni   ochilishi   aslida
rus   mustamlakachilarini   Turkiston   ma’naviy   boyliklarini   ilmiy   asosda   o‘rganish,
ularni   Imperiya   manfaatlari   yo‘lida   o‘zlashtirishni   markazlashtiradigan
muassasalar   xizmatini   o‘tishi   kerak   edi.   Ularda   Turkiston   xalqlarini   moddiy   va
ma’naviy   boyliklari   to‘planib,   qiymati   aniqlanar   va   eng   noyoblari   va   jahon
ahamiyatiga   moliklari   markazga,   Sankt-Peterburg   va   Moskvaga   olib   ketilar   edi.
Shu   tariqa   yillar   davomida   olib   borilgan   ilmiy   qidiruv   va   arxeologik   qazilmalar
natijasida topilgan ko‘plab yodgorliklar Rossiya va boshqa chet ellarga olib ketildi.
Shuni   ta’kidlamoq   lozimki,   Turkistonda   ilk   muzeylarning   tashkil   topishi
o‘lkadagi boshqa ko‘plab muzeylarning tashkil etilishiga turtki berdi.
Xulosa sifatida ushbu davrdagi muzey ishining quyidagi salbiy hamda ijobiy
tomonlarini   ko‘rsatish   maqsadga   muvofiqdir.   Bu   davrda   kolleksiyalarni
birlashtirish   va   muzey   tashkil   etish   masalasi   juda   murakkab   kechdi.   Chunki   chor
hokimiyati   Turkiston   xalqi   orasida   tarix   va   madaniyatga   oid   bilimlarni   keng
tashviqot qilish hamda ular e’tiborini qadimgi yodgorliklarga jalb etishni, Rossiya
imperiyasining   buyuk   davlatchilik   mustamlaka   siyosatiga   putur   yetkazishidan
xavfsirar   edi.   Qadimgi   yodgorliklarni   muhofaza   qilish,   saqlashga   yaxshi   e’tibor
berilmaganligi sababli ayrim chet ellik sayohatchilar va mahalliy noyob buyumlar
bilan   savdo   qiluvchilar   madaniy   boyliklarimizni   talon-toroj   qildilar.   Shu   tariqa
O‘rta Osiyoning moddiy va madaniy yodgorliklari, qimmatbaho buyumlari, nodir qo‘lyozmalari Rossiya va boshqa chet mamlakatlarga olib ketilgan 58
.
Mazkur bo‘lim bo‘yicha asosiy xulosa shundan iboratki, Rossiya imperiyasi
o‘lkaning moddiy va madaniy boyliklarini talon-toroj etish siyosatini olib borgan.
Ikkinchidan, bu yerda ochilgan va ta’sis etilgan madaniy va ma’rifiy muassasalar,
shu jumladan muzeylar rossiyalik va yevropalik aholi uchun mo‘ljallangan edi. Bu
yo‘l bilan rus chor hukumati jahon aholisi xalqlari ko‘zi oldida mahalliy xalqlarga
nisbatan   madaniyatliligi   va   madaniyat   tarqatuvchi   millat   ekanini   namoyish
etishdan iborat bo‘lgan.
Muzey   faoliyatining   ijobiy   tomonlarini   ham   alohida   ta’kidlash   mumkin.
Muzeylar nafaqat olimlarga, balki keng jamoatchilik ommasiga ham eksponatlarni
har   tomonlama   o‘rganishga   imkoniyat   yaratdi.   Muzeydagi   eksponatlar   stixiyali
tarzda   va   rejasiz   yig‘ilgan   bo‘lsa-da,   fanning   ma’lum   bir   sohasi   bo‘yicha
foydalanish mumkin bo‘lgan har xil kolleksiyalar to‘plashni davom ettirish uchun
turtki berdi. 1888 yil Toshkentdagi muzey ustavi ishlab chiqilib, tasdiqlandi. Unda
muzey   ixtisosi,   vazifasi,   ish   uslubi   belgilab   berildi.   Muzey   bo‘limlari   kengaydi,
ularning   fond lari   turlicha   x arakterda gi   eksponatlar   bilan   boyitilgan .   M uzey
eksponatlari   tartibga   solinib,   ro‘yxati   tuzila   boshlandi.   E tnografiya,   zoologiya ,
numizmatika va arxeologiyaga oid eksponatlarning katalogi tayyorlanganini ijobiy
baholash mumkin.
 
58
Тарих   шоҳидлиги   ва   сабоқлари   /   Масъул   муҳаррир   Д.А.Алимова.   Тошкент:   Шарқ,   2001.   –   Б.   366.;
Матяқубова М. ХIХ   асрнинг иккинчи ярми – ХХ асрнинг бошларида Хива хонлигида китобат ва кутубхона
тарихи. Тарих фан. ном. дисс. – Тошкент: ЎзМУ. 2008. – Б. 56. Foydalanilgan adabiyotlar:
1.Almeev R.V. Muzei Uzbekistana i sotsialno-kulturnыe perspektivы ix razvitiya.
Tashkent: Izdatelsko-poligraficheskiy dom imeni Gafura Gulyama, 2007.   – S. 11.
2.Veselovskiy N.I. Istoriya imperatorskogo arxeologicheskogo obщestva za pervoe
pyatidesyatiletie yego suщestvovaniya. 1846-1896., 1900. – S. 201-206.
3.Ziyodov   Sh.,   Muminov   A.   Biblioteka   Dukchi   Ishana.   V   «Manokib-i   Dukchi
Ishan»   (Anonim   jitiya   Dukchi   Ishana   –   predvoditelya   Andijanskogo   vosstaniya
1898 g.)   Perevod s turki, vvedenie i kommentarii B. M. Babadjanova.  T a shkent–
Bern–Almat ы : Dayk-Press, 2004. –   S. 344 - 385.
4.Istoricheskiy vestnik. 1915. – № 10, - S. 145.
5.Lunin   B.V.   Samarkandskiy   lyubitel   starinы   Mirza   Buxarы   //   Obщestvennыe
nauki v Uzbekistane. 1963. – № 6. – S. 39.
6.Lunin   V.B.   Sredneaziatskiy   etnograf   Shaximardan   Ibragimov   //   Obщestvennыe
nauki v Uzbekistane, 1966. – № 7. – S. 8.
7.Lunin B.V. Srednyaya Aziya v dorevolyusionnom i sovetskom vostokovedenii. –
Tashkent: Fan, 1966. – S. 114-120.
8.Maev N.A. «Turkestanskaya  v ы stavka » –  Tashkent. 1886. – 7.
9.Masanov E.A. Sh.M.Ibragimov – drug Ch.Valixanova // Vestnik AN KazSSR. 
1964. – № 2. – S. 55.
10.Matyaqubova   M.   XIX   asrning   ikkinchi   yarmi   –   XX   asrning   boshlarida   Xiva
xonligida  kitobat   va  kutubxona  tarixi.  Tarix  fan.  nom.  diss.  –  Toshkent:  O‘zMU.
2008. – B. 56.

Turkistonda muzeylarning shakllanish tarixi va ularning muzey ishi rivojidagi roli Reja: 1. “Muzey” atamasi va muzey xaqida tushuncha. 2.Turkistondagi ilk muzeylarni tashkil etilishida ilmiy jamiyatlar va kolleksionerlarning roli. 3.Turkistonda tashkil etilgan ilk muzeylar faoliyati.

1. “Muzey” atamasi va muzey xaqida tushuncha. “Muzey”, museyon so‘zi inson madaniyatiga ikki yarim ming yil ilgari, ya’ni antik davrda kirib keldi. Lekin uning ma’nosi xozirgi muzey tushunchasidan ancha boshqacharoq edi. Qadimgi Yunonistonda “Museyon”deb ma’budalar sha’niga e’zozlanadigan maskanlarni aytganlar. Bu maskanlar tabiatning go‘zal joylarida, tog‘ etaklarida, daryo va ko‘l bo‘ylarida, bog‘u-rog‘larda joylashgan bo‘lardi. Shuningdek museyonlar ibodatxona vazifasini xam o‘tagan. Yunon panteoniga to‘qqizta muza kirgan. Shulardan ikkitasi, ya’ni Klio-tarix, Uraniya-astronomiya ma’budalari bo‘lib, qolganlari insonlarga san’at taqdim etgan: Melpomena-tragediya, Taliya- komediya, Terpsixora-raqs, Erato-muxabbat qo‘shiiqlari, Kalliopa-epik she’riyat, Poligimiya-diniy qo‘shiqlar, Evterpa- lirik she’riyat ma’budalari xisoblangan. Qadimgi antik Yunonistonda ko‘pxudolik dini xukm surgani uchun xamma narsani o‘z ma’budasi bo‘lgan. Oldinlari ma’budalar xudoning vakillari xisoblangan. Keyinchalik ilm-fan va san’atga xomiy xudolar degan tushuncha paydo bo‘lgan. Museyonlarda ko‘pincha shoirlar, faylasuflar, san’at ustalari yig‘ilishar, go‘zal ma’buda xaykallari ularga ilhom bag‘ishlar edi. Bu yerda she’riyat kechalari ham bo‘lib o‘tar va xaqiqiy adabiyot-she’riyat markaziga aylangan edi. Vaqt o‘tishi bilan museyonlan yo‘q bo‘lib ketdi. “Museyon” atamasi “muzey” so‘zi bilan almashdi va 16 asrdan boshlab, noyob buyumlar saqlanadigan joylarga nisbatan aytila boshlandi Mashhur fransuz muzeologi J.Bazenning ta’kidlashicha, muzeylar tarixini yozish uchun ikkita narsani tushintira olish kerak: birinchisi - muzeylar konsepsiyasi, ikkinchisi - zamon konsepsiyasi. Muzeylar o‘zlarining ilk paydo bo‘lgan kunidan boshlab o‘z zamonasini aks ettirgan, o‘z zamonasining talab extiyojlarini ifoda qilgan, qisqa qilib aytsak zamon ko‘zgusi bo‘lgan. O‘z ildiziga qarab intilish, o‘zini o‘zi anglash uchun qiziqish uyg‘onishi, insoniyatga xos bir fazilatdir. Muzeylarni paydo bo‘lishiga insoniyatdagi ana shu xususiyat eng oliy sabablardan biridir. Oldinlari faqat ma’lum bir shaxslar uchun xizmat qilgan muzeylar, asta-

sekin, ommaviylashib bordi va jamiyat madaniyatining ajralmas bir qismiga aylandi. Hozirgi kunda “Muzey” so‘zining bir qator tushunchalari mavjud bo‘lib, ma’lum darajada bu fenomenning murakkabligini anglatadi. XX asr insoniyatga yangi tipdagi muzeylarni taqdim etdi. Endi predmetlarni nafaqat saqlash va ekspozitsiyaga qo‘yish, balki ularga xos atrof-muhitni, turli tarixiy-madaniy jarayonlarning lavhalarini, inson faoliyatining turlarini ko‘rsatish vaqti kelganligi anglandi. Ochiq osmon ostidagi muzeylar paydo bo‘ldi, ularning asosini predmetlarni an’anaviy kolleksiyasi emas, balki o‘zining tabiiy atrof muhitida namoyish etiladigan, xalq turmushini aks ettiruvchi me’moriy yodgorliklar tashkil etdi. Shuningdek, asl nusxadagi predmetlarni emas, ularning kopiyalarini namoyish etuvchi mezeylar ham paydo bo‘ldi. “Muzey” tushunchasining ko‘p qirraligiga yana bir sabab, nazariy muzeyshunoslikning rivojlanishi va mutaxassislarning turli tadqiqotchilik yondashuvi, hamda maqsad vazifalarning har xilligidir. So‘rov xarakteriga ega bo‘lgan nashlarda mezeylar asosan ilmiy-tadqiqot va madaniy - ma’rifiy muassasa sifatida izohlanadi va ularning ijtimoiy funksiyalariga mos tarzda komplektlash, xisobga olish, saqlov, madaniy, tarixiy yodgorliklarni targ‘ib etish va o‘rganish ishlarini olib boradi deb yozilgan. Xalqaro amaliyotda asosan, Muzeylarning Halqaro kengashi (IKOM) tomonidan ishlab chiqilgan qonundan foydalaniladi. Bu esa o‘z navbatida 1974 yilgi Ustavga ham kiritilgan. O‘zgarishalar kiritilgan ushbu Ustavning oxirgi variantida (ya’ni 1995 yil) quyidagilar ta’kidlanadi: “Muzey - bu doimiy, kommercheskiy bo‘lmagan muassasadir, u jamiyat uchun xizmat qiladi va odamlar uchun ochiqdir. Muzey eksponatlarni to‘playdi, saqlaydi, o‘rganadi, targ‘ib qiladi va ekspozitsiyaga qo‘yadi”. Mazkur tushuncha uzoq rivojlanish yo‘lini bosib o‘tdi, lekin ko‘p masalalar yechilmay qoldi. Masalan, botanika bog‘lari zooparklarni ham muzey deb xisoblash mumkinmi? Axir ular tabiatning flora va fauna dunyosini kolleksiyalariga ega, ularning saqlanib qolishini ta’minlaydi, o‘rganadi, namoish qiladi, shu bilan bir qatorda ommaning dam olish borasidagi talablarini qondiradi.

Lekin bu kolleksiyalar tabiatning o‘lik emas, jonli namunalardan tashkil topgan. Shunga o‘xshash savollar tug‘ilganda mutaxassislarning fikrlari bo‘linadi. Birlari “muzey” deb faqat an’anaviy tipdagi ilmiy, tarixiy yoki kolleksiyalarda o‘z faoliyatini asoslaydigan muassasalarga aytiladi deb xisoblaydi. Shuning uchun ular zoologiya va botanika bog‘lari, ko‘plab ilmiy muzeylar, tabiiy va tarixiy yodgorliklarni muzey deb xisoblashmaydi. Boshqa muzeyshunoslar esa, madaniy merosga nisbatan muzey xarkteri va rolini kengroq izohlaydilar. Ular inson atrofidagi barcha tabiiy, madaniy, ijtimoiiy muhit mezeyga xos deb biladilar. Mazkur fikrlarni inobatga olgan holda, barcha botanika bog‘lari, zooparklarni, tabiiy va tarixiy yodgorliklarni IKOM o‘ziga a’zo qilib olgan. Muzey jamiyatga xizmat qilishi lozim va uni rivojlantirishi kerak degan fikrlarni ham mutaxassislar bir ovozdan ma’qullamaydilar. Jamiyat qiziqishini nimadan iboratligini kim qanday mezonlar asosida belgilaydi? Axir jamiyatdagi turli guruhlarning qiziqishi va talabi bir xil emasku. Muzeylar kim uchun faoliyat ko‘rsatadi? Jamiyat ravnaqi va ilmiy progress uning ishlayotgan olimlari uchun yoki keng ommaning, estetik va ta’lim talablarini qondirish uchunmi? Misol keltirilgan ziddiyatli savollar turli mamlakatlarning mutaxassislari tomonidan (muzeyshunoslar, faylasuflar, sotsiologlar, tarixchilar, san’atshunoslar ham shular jumlasidandir) muzey atrofida yuz yillar maboynida muxokama qilinib kelingan. Ular shunga guvohlik berishadiki, muzey – bu juda murakkab fenomen va unga baxs muzokarasiz va hammaga ma’lum bo‘ladigan aniqlik kiritib bo‘lmaydi. “Muzey” tushunchasining talqiniga nisbatan nazariy muzeyshunoslikda ham turlicha yondoshiladi, lekin ko‘pchilik tadqiqotchilar muzeyning bajaradigan funksiyalariga ko‘ra uni ijtimoiiy institut deb hisoblaydilar. 2.Turkistondagi ilk muzeylarni tashkil etilishida ilmiy jamiyatlar va kolleksionerlarning roli. Turkistondagi muzeylar va ularning xususiyatlarini o‘rganish mustaqillik davridagi muzeylar taraqqiyoti ildizlarini aniqlash, qiyosiy tahlil qilish yordamida muzey ishi amaliyotidagi ijobiy va salbiy tomonlarni aniqlashga yordam beradi. Sovet davridagi mutaxassislar Turkiston muzeylari va ularning faoliyatini sobiq tuzum mafkurasi doirasida yoritgan bo‘lsa, bugungi

kunda avvalgi tarixiy jarayonga xolis baho berish imkoniga ega bo‘lindi. Bu esa sovet davri muzeyshunoslari tajribalarining ijobiy tomonlari rad etilmagan holda davr va sobiq mafkura ta’siridan xoli, jahon andozalaridan kelib chiqqan tarzda tanqidiy yondashuv asosida tadqiqot olib borishni belgilaydi. 1876 yil 16 martdagi «Turkestanskie vedomosti» gazetasi tahririyatining General-gubernator idorasiga rasmiy maktubida gazeta muharriri N.A.Maevning Toshkentda muzey ochish haqidagi bayonnomasi yuborilayotgani xabar qilinadi 1 . Demak, Rossiya istilosining dastlabki o‘n yili o‘tganidan so‘ng Turkistonda muzey tashkil etilishi lozimligi olimlar tomonidan qayd etilgan. Rossiya imperiyasining 1853 yili Oqmachitni bosib olishidan to 1876 yili Qo‘qon xonligi tugatilishiga qadar ularning barcha yurishlarida olimlar ishtirok etib, turli hujjat, qo‘lyozma, kitob va boshqa osori-atiqalarni to‘plashgan. General- gubernator K.P.Fon Kaufman farmoniga asosan Samarqand istilosidan so‘ng qo‘lga kiritilgan xalifa Usmon Qur’oni sharqshunos A.L.Kun tashabbusi bilan Peterburg ommaviy kutubxonasiga jo‘natiladi. Buxoro amirligida Muzaffarning to‘ng‘ich o‘g‘li Abdumalik To‘ra boshchiligidagi qo‘zg‘alonni bostirish davomida rus harbiy ekspeditsiyasi Shahrisabz va Kitob beklaridan 97 ta qadimiy qo‘lyozmani olib qaytgani ma’lum 2 . Xivaga 1873 yilgi yurish davomida qo‘shin tarkibida qatnashgan sharqshunos olim A.L.Kunga (1840–1888) Peterburg kutubxonasi va muzeylari uchun ilmiy ahamiyatga molik hamma narsalarni sinchiklab tekshirish hamda to‘plash topshirilgan edi. Natijada xon kutubxonasidan 300 ga yaqin qo‘lyozma- kitoblar musodara qilingan. Xiva xonlarining tanga pul zarb qiladigan 200 nusxa qolipi, bir qancha muhr, xonning taxti, 172 nusxa mo‘g‘ullar davri tangalari, qo‘ng‘irotlar sulolalariga oid tangalardan 3 nusxadan, ko‘plab etnografik buyumlarni to‘plab imperiya poytaxtiga jo‘natilgan 3 . Xiva ustalarining kandakorlik san’ati namunasi bo‘lgan taxt 1874 yil nodir ashyolar to‘plami qurol-aslahalar 1 ЎзР МДА, И– 1-фонд, 16-рўйхат, 965-иш, 4-варақ. 2 Содиқова Н. Маданий ёдгорликлар хазинаси. – Тошкент: Фан, 1981. – Б. 33.; Тарих шоҳидлиги ва сабоқлари / Масъул муҳаррир Д.А.Алимова. Тошкент: Шарқ, 2001. – Б. 353 -401. 3 Лунин Б.В. Средняя Азия в дореволюционном и советском востоковедении. – Ташкент: Фан, 1966. – С. 114-120.